Zorgverzekeringen 2014: Monopolievorming

Oorzaken en consequenties van het monopolie van zorgverzekeraars. Hoe komt het toch dat het klachten regent over zorgverzekeringen? Steeds hogere premies, steeds hogere eigen risicos, steeds meer bijbetalingen, steeds meer uitsluiting van risicos, steeds meer onduidelijkheid en geschicaneer met vergoedingen, steeds minder vergoede zittingen, steeds meer privacy-aantasting, veelal verstopt achter een betonnen muur van onverschillige en slecht genformeerde helpdesks. Dat de stijging van al deze kosten alleen al voor een snel groeiende groep buiten de draagkracht valt, moge blijken uit het al jaren lang met 5% per jaar stijgende aantal wanbetalers van de zorgpremie: 314.000 in augustus 2013 (Bron: Verzekerdenmonitor 2013 van het ministerie VWS van minister Schippers) En dan heb ik het nog niet over klachten van de zorgverleners. Deze kunnen via verplicht gesloten contracten en opgelegde voorschriften hun professionele vrijheid van handelen en privacy voor hun clienten/patinten wel vergeten. Vooral voor de beroepen in de geestelijke gezondheidszorg een grote bron van zorg. Zowel voor eerstelijns als tweedelijns zorg liggen psychiatrische syndromen en psychische stoornissen gewoon op straat. Zeer stigmatiserend, want het gaat niet om een gebroken been. Zelfs voor clienten die uit eigen zak betalen! Zie voor acties tegen deze verplichte schending van het beroepsgeheim: http://www.devrijepsych.nl/ Vrijwel al deze klachten over zorgverzekeraars konden ontstaan door de volgende hoofdfactoren: 1.) Monopolievorming door fusies. Er zijn na een doorlopende ontwikkeling van fusies nog maar 4 zelfstandige verzekeringen over. Uit de bijgaande tabel moge blijken, zij onder tig namen weliswaar, dat het monopolie-gehalte zeer hoog opgevoerd is. Hun marktaandelen: Achmea/Agis 35,5 %, UVIT 25%, CZ 20 % en de Menzis-groep 13%. De eerste twee zitten alleen al op 60,5%!! Dat liegt er niet om. 2.) Ontbrekende marktcontrole In de praktijk is er -zoals op vele terreinen van de economie- een marktcontrole van de kwaliteit Nout Wellink. U weet wel, de voorlaatste president-directeur van de Nederlandse Bank: ontving een mega-salari zonder ons te waarschuwen voor DSB-oplichtingspraktijken, boevenbanken uit IJsland, Ierland en de USA (Goldman Sachs en Lehman Brothers), uitverkoop ABN-AMRO, maffiose hedgefondsen etc. Zeg maar gn marktcontrole. Het gaat in deze gevallen om een maatschappelijke miljarden slurpende systeemfout in het regeringsbeleid, namelijk het tot regeringsbeleid verheffen van optimale/maximale vermarkting van de economie zonder functionerende marktmeester. Ik stel voor deze fnuikende omissie van de marktmeester voortaan een Wellinkje te noemen. Door deze beide factoren kon het gebeuren dat bij alle zorgverzekeraars alle netto-kosten van zorgverzekering stegen. Zogenaamd verlaagde premies werden ruimschoots teniet gedaan door stijgende eigen bijdragen, uitsluiting van risicos etc. Niks marktwerking. Nog verder uitgehold door de wettelijke plicht om een zorgverzekering af te sluiten. Het gaat dus om een gedwongen winkelnering zoals in de 19e eeuw gebruikelijk was: mijnwerkers

bijvoorbeeld hadden toen een koopverplichting bij de winkels van de mijnonderneming. De zorg-verzekerde als mestvarken in de grootschalige varkenshouderij. Tel uit je winst. 3.) Zorgverleners als katvangers. De zorgverzekerden zijn niet de enigen die de pineut zijn. Het is nog gekker. Huisartsen, apothekers, psychiaters, tandartsen, fysiotherapeuten, psychologen etc. etc. worden in de praktijk verplicht contracten te sluiten met zorgverzekeraars, waardoor zij hun professionele kennis en diensten slechts mogen gebruiken voor zover de zorgverzekeraar dat toestaat. Het tv-programma Zembla (d.d.09-11-2012) toonde deze knevelarij helder aan. Het meest schrijnend was dat apothekers gedwongen worden af te wijken van de door artsen voorgeschreven medicijnen. Zij moeten deze vervangen door goedkopere generieke, met dien verstande dat alleen de goedkopere worden vergoed en verzekerden anders zelf het verschil moeten bijpassen. Apotheken doen dit geregeld uit eigen zak om conflicten met verzekerden te voorkomen.. Zorgverleners moeten akkoord gaan met deze voorschriften van niet-medici, maar dragen daar wl de professionele verantwoordelijkheid voor. Zij worden zo misbruikt als de katvangers van de zorgverzekering. Diverse patinten die ziek werden van de goedkopere medicijnen hebben zich al gemeld. (o.a. met hogebloeddruk, diabetes en epilepsie) Dat maakt dat verzekerden drie maal slachtoffer zijn van de winstbelustheid en monopolievorming van de zorgverzekeraars: ten eerste via afgedwongen koop van het verzekeringscontract. Ten tweede via hoge premies. Ten derde door het moeten tolereren van steeds geringere zorg en medicatie. 4.) Politieke BOBOs als huurling De schrijnende situatie waarin zorgverzekerden en zorgverleners beland zijn mag geen toeval heten. De macht van de 4 zorgverzekeringen die de markt verdelen heeft haar vertakkingen tot zo diep in de rechtsstaat, dat minister Schippers - zelfs al zou zij willen- niet in staat geacht mag worden invloed te hebben op de marktwerking via de marktwaakhond AFM. Want deze is door haar afgeslankte vorm zeker niet in staat tot ordentelijk functioneren. Overigens zat daar tot april 2011 als voorzitter de uitvinder van marktwerking in de zorg, de exbewindsman Hoogervorst. Sindsdien de heer Gerritse als ex-thesaurier-generaal een trouwe overheidsdienaar van het type Wellink. Verwachtingen van deze om de AFM tot leven te wekken hoeft men derhalve niet te hebben. De neo-liberale monopolie-vorming van de zorgverzekeraars telt nog een groep verdedigers, namelijk de steun van ex-politici die bij en rond de zorgverzekeraars zeer goed betaalde functies kregen.: o.a. Wiegel, Dees, Linschoten, Rouvoet, Simons, Klink (VGZ) en van Boxtel (Menzis). Zij immers weten als geen ander hoe de politieke hazen lopen en kunnen via hun netwerken politieke weerstand tegen deze monopolistische goudmijn in de kiem smoren. Zij lieten zich tegen forse vergoedingen als belanghebbende van de status quo inkopen. En tussen hen zal mevrouw Schippers na afloop van haar ministerschap niet misstaan. Voor wat hoort wat per slot van rekening. De politiek als opstapje tot. Even terzijde, de DSB-bank heeft deze protectie door ingehuurde toppolitici vermoedelijk goed begrepen door hun activiteiten bij o.a. de zorgverzekeringen. Wat hadden Zalm, de Grave, Nijpels en (wederom) Linschoten daar anders te zoeken. Ter wille van de smeer De DSB kon daardoor zeer lang ongestoord haar criminele gang gaan. Was ex-directeur Wellink van de Nederlandse bank wel opgewassen tegen zo;n machtig huurlingenleger? Blijkbaar niet. Vast staat dat niet alleen deze huurlingen ook smans sterk

ontwikkelde neiging zich aan te passen aan de nukken van de overheids-hirarchie. Deze speelde zeker een rol in diens laissez-passer-houding tegenover financile calamiteite n. Op zon plaats kan een marionet van de politiek veel schade aanrichten.

5.) Is het corruptie van deze politieke huurlingen? We roepen wel gemakkelijk dat corruptie alleen thuis hoort bij landen als Griekenland, Bulgarije, Itali etc, maar Nederland kent deze net zo goed. Het heet alleen geen corruptie, want het fenomeen is keurig openbaar geregeld en wettelijk toegestaan met behulp van zeer goed betaalde (ex-) politici met hun machtige netwerken. Wat te denken van Eerste Kamerleden met maar liefst 85 commissiariaten! Maar deze fenomenen zijn zo openbaar geregeld dat het niemand opvalt. Een enkele klokkenluider daargelaten. Maar klokkenluiders gaan bij de overheid doorgaans de martelkamer van de inquisitie in, zodat niemand het voor hen op durft te nemen. En daardoor blijven de door-en-door verrotte plekken in de rechtsstaat veel te lang voortbestaan. Wellicht keert de wal het schip van het zorgverzekeringswezen, in casu door het wassende water van wanbetalende verzekerden. 6.) Wat te ondernemen? Wie of welke politieke partij durft het aan om de eerste stappen te zetten om dit systeem van monopolies en de haar omringende vesting van huurlingen te slopen? Goede en betaalbare gezondheidszorg is immers een zaak van nationaal belang? En dit verdraagt geen zakkenvullend huurlingenleger. De keuze om deze toestand te bereiken zal vermoedelijk gaan tussen een systeem van onafhankelijke en scherp gecontroleerde marktwerking of -zoals vroeger- vanuit een transparant publiek georganiseerd bestel. Een massale kopersstaking bij zorgverzekeringen zou een eerste stap kunnen zijn om tot een goede en betaalbare gezondheidszorg te komen. Of is het al zover door de 314.000 wanbetalers in 2013 met een groei van 5% per jaar? Dat is over 10 jaar een half miljoen! Zorgverzekeringen moeten weer sociale ondernemers worden, zowel tegenover verzekerden als tegenover zorgverleners. Zonder zakkenvullend huurlingenleger om hun goudmijn te bewaken. Job te Pas kinderpsycholoog-zorgverlener Den Haag E: psycholoogjob@casema.nl

Tabel marktaandelen zorgverzekeraars 2013

Moederbedrijven Achmea/Agis Dochterbedrijven Agis Avero De Friesland DVZ FBTO Groene Land PWZ Salland Zilveren Kruis Zorg en Zekerheid IZA IZZ Trias UMC Univ VGZ CZ Delta Lloyd OHRA OZ Amicon Anderszorg AZIVO Confior Geov Nederzorg NVS Aegon Amersfoortse AMEV DSW Fortis IAK Nedasco ONVZ PNO Stad Holland VVA Woudsend Aantal verzekerden X 1000 5.705 Marktaandeel (%) moederbedrijf 35,5 %

UVIT

4200

25%

CZ

3310

20%

Menzis groep

2150

13%

Multizorg

1000

5,5%

Bron: Marktscan van moederbedrijven van zorgverzekeraars door psycholoogjob.nl