Predlog za razmisljanje

Mart 1967 Predlog za razmiljanje (grupe lanova UKS povodom hrvatske jezike deklaracije) Grupa pisaca razmatrala je Deklaraciju o nazivu i poloaju hrvatskog knjievnog jezika, koju je proglasilo Drutvo knjievnika Hrvatske, a koju su prethodno usvojile najznaajnije naune i kulturne institucije Hrvatske. Posle svestranog razmatranja ovog znaajnog istorijskog dokumenta grupa pisaca smatra legitimnim i neotuivim pravom svakog naroda da donosi odluke o nazivu i razvoju svog sopstvenog jezika. Grupa pisaca Srbije smatra da su institucije koje su proglasile Deklaraciju o nazivu i poloaju hrvatskog knjievnog jezika najmerodavnije za pitanje hrvatskog knjievnog jezika i njihovu deklaraciju smatra reprezentativnom i meritornom. Stoga grupa pisaca koja predlae ovu rezoluciju, ne ulazei u istorijske i naune vidove problema, i imajui u vidu injenicu koja proizlazi iz zahteva ove deklaracije, smatra Beki i Novosadski dogovor ponitenim. Hrvatski i srpski jezik razvijae se u punoj samostalnosti i ravnopravnosti. Grupa pisaca koja predlae deklaraciju smatra prirodnim da se ovo ima odnositi i na sve jezike naroda Jugoslavije, i na sve nacionalne azbuke: latinicu, makedonsku i srpsku irilicu, i pravopise. Grupa pisaca koja predlae rezoluciju podnosi zahtev Skuptini Srbije, Udruenju knjievnika Srbije, pa prema tome i zahtev Saveznoj skuptini, Skuptini Socijalistike Republike Srbije i Saboru Socijalistike Repubilke Hrvatske da se ubudue dosledno i obavezno izbace iz zvanine upotrebe nazivi hrvatsko-srpski i srpsko-hrvatski jezici i da se u administraciji federacije, saveznim propisima, u diplomatiji, zakonodavstvu, politikim organizacijama, eleznicama, PTT, Tanjugu, Leksikografskom zavodu Jugoslavije, Carini, JNA, svuda sprovodi ravnopravnost svih jugoslovenskih jezika i azbuka. Povodom toga grupa pisaca koja predlae ovu rezoluciju zahteva da RTB prestane da neovlaeno igra ulogu centralnog jugoslovenskog studija, i da u svom lokalnom programu uvede irilicu, a da se u zajednikim emisijama RT Jugoslavije paralelno upotrebljavaju oba pisma. Udruenje, odnosno grupa koja predlae, smatra da nije suvian nijedan napor i da nije velika nijedna cena da ravnopravnost jezika i pisama naih naroda bude uvek i dosledno potovana.

Grupa pisaca koja predlae rezoluciju smatra za svoju dunost i pravo da skrene panju na jedan problem koji u svetlosti gornjih zahteva postaje jo aktuelniji: Ustavom je garantovano pravo na samostalan razvoj nacionalnog jezika i kulture svih naih naroda i narodnosti. Afirmacija samostalnosti naziva i razvoja hrvatskog i srpskog jezika zahtevaju da ovo pravo bude ustavnim propisima obezbeeno i svim Hrvatima koji ive na teritoriji SR Srbije i svim Srbima koji ive na teritoriji SR Hrvatske. Grupa pisaca zahteva da se u Ustav SR Srbije i SR Hrvatske unesu propisi koji obezbeuju svim Hrvatima i Srbima pravo na kolovanje na svom jeziku i pismu i po svojim nacionalnim programima. Pravo na upotrebu svog nacionalnog jezika i pisma u optenju sa svim organima vlasti, pravo na stvaranje svojih kulturnih drutava, zaviajnih muzeja, izdavakih i novinskih preduzea, jednom reju pravo na neometano i slobodno negovanje svih vidova svoje nacionalne kulture.