Executive UPANG HINDI.

210, May 17, 2003] Itinataguyod ANG PATAKARAN upang palakasin ang PAGGAMIT NG MGA wikang Ingles bilang isang daluyan NG pagtuturo sa ANG sistema ng edukasyon KUNG SAAN, Seksyon 7, Artikulo XIV ng 1987 Saligang-Batas ay nagbibigay na para sa mga layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang mga opisyal na wika ng Pilipinas ay na Filipino at, hanggang sa kung hindi man ay ibinigay sa pamamagitan ng batas, Ingles; KUNG SAAN, ito ay isang ipinahayag na patakaran ng Estado upang itaguyod ang edukasyon bilang isang paraan upang makamit at mapanatili ang isang accelerating rate ng ekonomiya at panlipunang pagunlad; KUNG SAAN, doon ay isang pangangailangan upang bumuo ng kakayahan, kakayahan at kasanayan sa aming mga mag-aaral sa wikang Ingles upang mapanatili at mapabuti ang kanilang mapagkumpitensya gilid sa umuusbong at mabilis na lumalago lokal at internasyonal na mga industriya, lalo na sa lugar ng Impormasyon at Komunikasyon Technology [ICT ]; KUNG SAAN, pagpapatibay sa paggamit ng wikang Ingles bilang isang daluyan ng pagtuturo din depende sa pagpapabuti ng buong sistema ng edukasyon, lalo na sa pagsasanay ng mga educators at sa pagkakaloob ng pag-aaral ng mga materyales at mga mapagkukunan; KUNG SAAN, ang Kagawaran ng Edukasyon [DepEd], ang Komisyon sa Mas Mataas na Edukasyon [CHED] at ang Technical Edukasyon at kasanayan Development Authority [TESDA] ganap na suportahan ang mga patakaran na hinahangad na itinatag dito at paayon endorsed sa labas ng Executive Order na ito; Ngayon, Samakatuwid, ko, Gloria Macapagal-Arroyo, Pangulo ng Republika ng Pilipinas, sa pamamagitan ng kabanalan ng kapangyarihan vested sa akin sa pamamagitan ng Saligang-Batas at mga umiiral na mga batas, ay sumasang-sunod: SECTION 1. Pahayag ng mga patakaran. - Ang mga sumusunod na patakaran ay sumasang itinatag: Ingles ay itinuro bilang isang pangalawang wika, na nagsisimula sa Unang Grade. Tulad ng ibinigay para sa 2002 Basic Education Curriculum, ang Ingles ay dapat gamitin bilang medium ng pagtuturo para sa Ingles, Matematika at Agham mula sa hindi bababa sa Third Grade antas. Ang wikang Ingles ay ginagamit bilang pangunahing daluyan ng pagtuturo sa lahat ng pampubliko at pribadong institusyon ng pag-aaral sa pangalawang antas, kabilang ang mga itinatag bilang laboratoryo at / o mga eksperimentong paaralan, at di-pormal at bokasyonal o teknikal na pang-edukasyon na institusyon. Bilang ang pangunahing daluyan ng pagtuturo, ang porsyento ng pamamahagi ng oras para sa pag-aaral ng mga lugar na isinasagawa sa wikang Ingles ay inaasahan na maging hindi mas mababa sa setenta porsyento (70%) ng kabuuang pamamahagi ng oras para sa lahat ng pag-aaral ng mga lugar sa pangalawang antas. Ito ay ang layunin ng mga naunang nabanggit na mga patakaran upang bumuo ng mga kakayahan, kakayahan at kasanayan ng lahat ng mga mag-aaral sa paggamit ng wikang Ingles upang gawing mas mahusay ang mga ito handa para sa mga oportunidad sa trabaho na umuusbong sa ang bagong, teknolohiya-hinimok sektor ng ekonomiya. SECTION 2. Institusyon ng Mas Mataas na Edukasyon. - Institusyon ng mas mataas na edukasyon, kabilang ang mga Kolehiyo at Unibersidad ng Estado [SUCs], ay sumasang hinihikayat na magpatibay ang paggamit ng wikang Ingles bilang pangunahing daluyan ng pagtuturo sa antas ng tersiyaryo. Ang

CHED ay dapat magpatibay ng mga panukala upang itaguyod at hinihikayat ang paggamit ng wikang Ingles bilang pangunahing daluyan ng pagtuturo sa ang tersiyaryo o mas mataas na antas ng edukasyon. SECTION 3. Kasanayan ng mga guro. - Ang DepEd, sa pamamagitan ng National mga Nagtuturo 'Academy ng Pilipinas [kvadrature], ang Educational Development Project Pagpapatupad Task Force [EDPITAF], CHED, TESDA, pati na rin sa pamamagitan ng pang-edukasyon na institusyon sa pribadong sektor, ay dapat suriin ang kasanayan ng mga educators sa wikang Ingles at pag-uugali ng mga programa ng pagsasanay sa buong bansa upang bumuo at pagbutihin ang mga ito. SEKSYON 4. Suportahan ang mekanismo. - Ang pagpapatupad ng mga awtoridad na tinukoy sa Seksiyon 5 dito ay dapat idaos sa-secure ang pagpopondo support kinakailangan upang magbigay ng sapat na mga materyales sa pag-aaral at mga mapagkukunan na bumuo ng kakayahan, kakayahan at kasanayan ng mga mag-aaral sa wikang Ingles. Dapat din silang makipagtulungan sa pagbuo ng isang instrumento ng pagsusuri na gagawing posible upang subaybayan ang progreso ng mga educators at mga mag-aaral na sa pagkamit ng mga layunin ng patakaran na itinatag dito. SEKSYON 5. Pagpapatupad ng awtoridad. - Ang DepEd at ang TESDA ay sumasang-direct sa tumagal ng aktibong hakbang upang matiyak ang pagpapatupad ng Executive Order na ito at pagdaka masubaybayan ang pagsunod sa lahat ng pampubliko at pribadong institusyon ng pag-aaral sa elementarya at sekundaryong antas, kabilang ang mga itinatag bilang laboratoryo at / o mga eksperimentong paaralan , at di-pormal at bokasyonal o teknikal na pang-edukasyon na institusyon. SECTION 6. Pagpapatupad ng mga Batas at regulasyon. - Ang DepEd, CHED at TESDA ay sumasang awtorisadong maglalabas ng naaangkop na mga patakaran at regulasyon para sa mabisang pagpapatupad ng mga patakaran na itinatag dito. SECTION 7. -Ulat na ang Pangulo. - Sa loob ng tatlumpung (30) araw mula sa labas ng ito Executive Order, ang DepEd, CHED at TESDA ay dapat isumite sa Pangulo na ang isang plano ng pagkilos upang epektibong ipatupad ang mga probisyon ng Executive Order na ito. SECTION 8. Paggamit ng wikang Filipino. - Alinsunod sa Constitutionally-inutos patakaran ng Pamahalaan upang matiyak at isulong ang ebolusyon, pagpapaunlad at karagdagang pagpayaman ng na Filipino bilang pambansang wika ng Pilipinas, sa wikang Filipino / ay magpapatuloy na maging ang daluyan ng pagtuturo sa pag-aaral ng mga lugar ng na Filipino at Araling Panlipunan. SECTION 9. Ginagarantiya ng akademikong Freedom. - Wala sa Executive Order na ito ay bibigyangkahulugan bilang nililimitahan ang akademikong kalayaan ng mga institusyon ng mataas na edukasyon. SECTION 10. Repealing Clause. - Lahat ng mga ehekutibo issuances, mga alituntunin at mga regulasyon o mga bahagi nito na hindi naaayon sa ang Executive Order na ito ay sumasang repealed, susugan o mabago nang naaayon. SECTION 11. Effectivity. - Ang Executive Order na ito ay dapat magkabisa kaagad sa pag-apruba.

Wika Center ng sa Pilipinas-Diliman FilipinoUnibersidad na Lubos naming tutulan ang isang mapanganib panukala na luto at nagsilbi sa pamamagitan ng Kongreso laban na Filipino. Kinonsolida noong Setyembre 2005 sa pamamagitan ng Committee sa Basic Education at Mas Mataas na Edukasyon ng Committee sa isang solong kampanya bill sa Kongreso sa huli ipatupad ang paggamit ng Ingles bilang ang pangunahing daluyan ng pagtuturo sa pangunahing at mataas na antas ng edukasyon - House Bill 4701. Samakatuwid mas nakagapos sama-sama at strengthened sa pamamagitan ng HB 4701 atake sa Filipino. Iniutos ito ang sapilitang paggamit ng Ingles bilang medium ng pagtuturo sa lahat ng antas, ang lahat ng sabjek (maliban na Filipino), at sa lahat ng oras sa bawat sulok ng paaralan simula sa akademikong taon 2007-2008. Ito ay sumasaklaw sa preschool, elementarya, high school at kolehiyo, at kahit sa mga teknikal at bokasyonal na kurso. Ang nakalakip ring sumusukat sa paggamit ng Ingles sa lahat ng mga pagsusuri para sa mga paaralan sa pagpasok, accreditation at akselarasyon na. Ang HB 4701 ay offset sa pamamagitan ng dalawang naunang hakbangin upang puksain ang wikang Filipino. Una sa mga ito ang HB 1652 ni Rep. Joseph R. Gullas at Edgardo R. Gullas na naglalayong gawing Ingles ang medium ng pagtuturo sa lahat ng antas simula unang baitang. Sinundan sa pamamagitan ng kautusan ng Pangulong Gloria M. Arroyo, Executive Order 210 na naglalayong upang palakasin ang Ingles sa pamamagitan ng pagdaragdag ng mas maraming oras upang gamitin ang Ingles bilang medium ng pagtuturo. Kapag ang HB 4701 naipasa sa batas, ito ay itinuturing na wastong bilingual Patakaran ng 1987 layunin upang mapagbuti ang mga kasanayan ng na Filipino at Ingles sa pamamagitan ng pagtuturo dalawang wika at sa pamamagitan ng paggamit nito bilang mga media ng pagtuturo sa lahat ng antas. Bukod sa pagtutol, dapat labanan at talunin ang HB 4701. Una, ito ay sukdulang paglabag at pagbaluktot ng probisyon sa wika ng Konstitusyon 1987. Ayon sa Artikulo 14 Seksiyon 6: "Sa alinsunod sa mga probisyon ng batas at kung ano ay angkop ayon sa Kongreso, magsagawa ng isang hakbang ng pamahalaan upang simulan at sang-ayunan ang paggamit ng na Filipino bilang wika ng pagtuturo sa sistema ng edukasyon." Ngunit sa HB 4701, sa halip ipagpatuloy ang pinasimulan, at nawasak ang dulo na Filipino. Pangalawa, ito papansinin ang mga pang-agham na pag-aaral na pinagbabatayan ang pag-aaral ng mga mag-aaral. Evidenced sa pamamagitan ng pananaliksik sa bansa at karanasan sa mga internasyonal na mga pagsusulit (EDCOM Ulat 1998: Third International Math at Science Study-TIMSS) mas mabisa at mabilis na ang mga bata na matuto ng pangalawang wika kung ang matatag na pundasyon unang wika. At pagkatapos ay mas madaling malaman upang pag-aralan ang iba pang mga paksa kapag sila ay tinuturuan sa isang wika na niya alam. Sa ibang salita, dapat mo munang palakasin ang mga kasanayan ng akademikong mag-aaral na gamitin ang kanilang unang wika (katutubong wika o wikang Filipino) bago pagtuturo ng pangalawang wika (Ingles).

At third, buried ito sa limot ang makasaysayang mga struggles ng makabayan na Filipino mula sa Jose Rizal, Andres Bonifacio, Manuel L. Quezon at ang mga delegates intensive nagratipika probisyon ng Saligang-Batas ng 1987 sa pagtatanghal ng pambansang wika. Ang pagbabalik ng Ingles bilang medium ng pagtuturo ay isang malinaw na halaga ng pagbawi malaman, pawis, oras at pera na sacrificed para sa kapakanan ng tagumpay ng wika na Filipino. Ang kongresista at ang Pangulo ang kanyang sarili ay inaangkin na ang Ingles ay dapat na sapilitan upang maging "globally mapagkumpitensya" at dagdagan ang "Ingles-intindi 'ang na Filipino. Ngunit sa likod ng ang retorikang globalization na ito, ang Ingles na kampanya lumilikha ang" mundo klase ng mamamayan "sa mapapabilang lamang ang hukbo ng domestic helpers, call-center operator, guro, mga nars at doktor, at iba pang propesyonal na umaalis sa bansa. halip pamahalaan mangasiwa sa ekonomiya, agham, at negosyo upang lumikha ng mga lokal na mga pagkakataon ng trabaho, ang acquisition ng "kasanayan sa Ingles" ay nakatuon sa paghahatid ng mga interes ng mga dayuhan. Ingles ay hindi ang solusyon sa problema ng bayan. Mahaba namin na ginamit ng wika ngunit pa rin nanatili ang problema ng mga bansa sa ekonomiya at edukasyon. Ang tunay na solusyon ay ang pagkakaroon ng pamahalaan na may malakas na pampulitika desisyon upang tanggihan ang mga pulitika ng kompromiso, pandaraya, at paninikluhod sa dayuhan. Pamahalaan Isang maaaring makabayan, siyentipiko at demokratikong programa sa enhancing ang sistema ng edukasyon. Sa halip upang mahanap ang mga paraan upang itaguyod ang pambansang wika, muling hinati at dispersed pinagwawatak Arroyo administrasyon tao. Hinihikayat nito Springs at daloy ng kaalaman mabunying makakamit gamit ang kanyang sariling wika sa landas ng pambansang pagkakaisa at kasaganaan. Kailangan naming higpitan ang alyansa upang maghanda para sa ang nagbabala bagyo na sa Filipino. Isa lamang direksyon ay pagkuha ng HB 1652, EO 210, at HB 4701: ang pagbabago ng Saligang-Batas o pagbabago ng charter. Kaya hindi magtaka ang sponsor ng bill at atas laban sa wikang Filipino din humantong sa iling ang kanyang tabak sa ganap na execute ang wikang Filipino sa Konstitusyon. Bilang educators, mga mananaliksik, mag-aaral, at mga taong mahal wika, kultura, kasaysayan, at pagkakakilanlan ng na Filipino ay dapat tumutok hindi lamang sa loob ng paaralan kundi pati na rin sa mga lansangan upang lumahok sa napakalaking pakikibaka ng mga tao. Ang mga atake sa Filipino ay atake sa ating bansa. Atake na ito ng mga ari-arian, mga karapatan, at kapakanan ng mga tao. Kapag derided at tinanggihan ang wikang Filipino ng mga tao, kung saan ang mga ubas din ang kanilang karapatan upang mabuhay libre, marangal, matalino at ipinagmamalaki ng kanilang mga kapag-na Filipino.

Pahapyaw na Kasaysayan ng Alpabeto at Ortograpiyang Filipino

August 6th, 2011 Author: rolandotaguan

Ang salita natiy huwad din sa iba Na may alpabeto at sariling letra Na kaya nawalay dinatnan ng sigwa Ang lunday sa lawa noong dakong una. -Sa Aking mga Kababata ni Dr. Jose P. Rizal, Calamba, 1869 Ang mga mananaliksik ay nangagkakaisa na ang ating mga ninunoy may sarili nang kalinangan at sibilisasyon bago pa man dumating ang Kastila. Bukod sa pagkakaroon na ng sistema ng pamamahala at kalakalan, sila ay maalam nang sumulat at bumasa. Samakatwid, mayroon na silang sistema sa pagsulat gamit ang kanilang alpabeto na tinawag nilang Alibata. Ito ay binubuo ng labimpitong titik: tatlong patinig at labing-apat na katinig. Ang direksyon ng pagsulat ay isa pa ring suliranin sapagkat walang iskolar ang makapaglahad ng di-mapag-aalinlanganang katunayan a katibayan na makapagpapatotoo hinggil dito. Gayon man, ipinapalagay na malamang na tama ang teorya ni Padre Pedro Chirino na ang mga sinaunang Pilipino ay sumusulat nang pabertikal mula taas paibaba at pahorisontal mula kaliwa pakanan. Sumusulat sila sa mga kahoy at kawayan, sa malalaking dahon, sa lupa at mga bato gamit ang kanilang balaraw o anumang matutulis na bagay bilang panulat at dagta ng mga puno at halaman bilang tinta. Mangilan-ngilan lamang sa mga ito ang umiiral pa sa kasalukuyan at matatagpuan sa mga museo sa ilang lugar. Bunga ito ng mapanirang gawain ng mga unang misyonerong Kastila na dumating sa ating kapuluan dahil ipinalagay nilang ang mga iyon ay gawa ng demonyo. Ang ibang piraso ng literaturang pre-kolonyal ay naipasa sa ibang henerasyon sa pamamagitan ng pasalitang paraan na lamang. Sa pagdating ng mga Kastila, napalitan ang lumang alibata ng alpabetong Romano. Itinuturing ngang isa sa pinakamahalagang impluwensya sa atin ng mga Kastila ang romanisasyon ng ating alpabeto. Tinuruan ng mga Kastila ang mga Pilipino sa paggamit ng alpabetong Romano. Ang mga titik ay tinawag nang pa-Kastila, alalaong bagay nakilala sa tawag na Abecedario. Ganito ang tawag sa mga titik sa Abecedario:

/a/ /be/ /se/ /che/ /de/ /e/ /efe/ /he/ /ache/ /i/ /hota/ /i/ /ele/ /elye/ /eme/ /ene/ /enye/ /o/ /pe/ /ku/ /ere/ /erre/ /ese/ /te/ /u/ /ye/ /doble u/ /ekis/ /ye/ /seta/. Noong panahong iyon, naging palasak ang mga akda sa wikang Tagalog na nakasulat sa palabaybayan ng Kastila tulad ng kasunod na halimbawa: Cahinahinayang cung ito i maputi Cucupas ang bang, culai mauauacsi At yaong may ibig na mangagcandili Cusang babayaan sa pagcaruhagi. - Mula sa Sa May Maga Anac na Dalaga ni Modesto Santiago Ngunit hindi lahat ng Pilipino ay yumakap na lamang nang ganap sa bagong sistema ng pagsulat. May mangilan-ngilang matatalinong bagamat gumagamit ng Abecedario ay nagpasyang magsalamin ng tatak-Pilipino sa pagsulat. Isa sa kanila ay ang ating pambansang bayaning si Dr. Jose Rizal. Sa kabila ng edukasyong Europeo at kaalaman sa ibat ibang wika ni Rizal, minahal niya ang kanyang sariling wika. Malinaw itong mababakas sa tula niyang Sa Aking mga Kababata na sinulat niya sa murang gulang pa lamang (may mga nagpapalagay na hindi si Rizal ang tunay na sumulat nito). Una si Rizal sa kampanya ng Pilipinisasyon ng ortograpiya. Halimbawa, ang mga Tagalog na titik na k at w, aniya, ay dapat gamitin sa halip na mga Kastilang c at o. Halimbawa, ang kinastilang Tagalog na salita tulad ng salacot ay dapat umanong baybayin nang salakot. Gayon din ang salitang arao na dapat isulat nang araw. Noon pa mang 1886, habang siya ay nasa Leipzig, ginamit ni Rizal ang isina-Pilipinong ortograpiya sa pagsasalin sa Tagalog ng William Tell ni Schiller at Fairy Tales ni Andersen. Muli niya iyong ginamit sa pagsulat ng kanyang unang nobelang Noli me Tangere sa Berlin noong 1887. Habang siyay naglalakbay sa Brussels, nalathala sa La Solidaridad noong Abril 15, 1890 ang artikulo niyang Sobre la Nueva Ortografia dela Lengua Tagala (Hinggil sa Bagong Ortograpiya ng Wikang Tagalog). Sa artikulong iyon, inilahad ni Rizal ang mga tuntunin ng bagong ortograpiyang Tagalog at, nang may pagpapakumbaba at katapatan, ibinigay niya ang kredit ng adapsyon ng bagong ortograpiya kay Dr. Trinidad H. Pardo de Tavera, mayakda ng El Sanskrito sa Wikang Tagalog na nalathala sa Paris noong 1884. Para sa rekord, sinulat ni Rizal, nang kapag inugat ang kasaysayan ng ortograpiyang ito na siya nang ginagamit ng mga mulat na Tagalista, ay maibigay kay Ceasar ang kay Ceasar. Ang inobasyong ito ay bunga ng mga pag-aaral sa Tagalismo ni Dr. Pardo de Tavera. Ako ay isa lamang sa mga masigasig niyong propagandista (Zaide & Zaide, 169-170).

Bunga ng pagpapahintulot ng pagpapalimbag ng diksyunaryo at akiat sa gramatika ng Wikang Pambansa at ng pagpapasimula ng pagtuturo ng Wikang Pambansa sa mga paaralan noong 1940, binalangkas ni Lope K. Santos ang bagong alpabeto na nakilala sa tawag na Abakada dahil sa tawag sa unang apat na titik niyon. Ang abakada ay binubuo ng dalawampung titik; labinlimang katinig at limang patinig, na kumakatawan sa isang makahulugang tunog bawat isa: /a/ /ba/ /ka/ /da/ /e/ /ga/ /ha/ /i/ /la/ /ma/ /na/ /nga/ /o/ /pa/ /ra/ /sa/ /ta/ /u/ /wa/ /ya/ Noong 1971, nadama ang di-kasapatan ng dating Abakada sa malawakang panghihiram ng mga salita at sa pagbabaybay ng mga pantanging ngalan. Bunga nito, nilikha ng Surian ng Wikang Pambansa ang Lupong Sanggunian na siyang nagsagawa ng mga pag-aaral. Nagkaroon din ng ilang public hearings ang Lupon sa Pambansang Wika ng Kumbensyong Konstitusyunal. Makalipas ang tatlong buwan, inilahad ng Lupong Sanggunian ang kanilang pasyang dagdagan ng labing-isang titik ang dating Abakada. Iminungkahi nilang idagdag ang mga sumusunod: C, CH, F, J, N [enye] , LL, Q, RR, V, X at Z na gagamitin sa pagbabaybay ng mga salitang hiram at mga pantanging ngalan. Ang ilan sa mga naging problema ng mungkahing alpabetong ito ay ang magiging katawagan ng bawat titik at ang magiging kaayusan o order ng mga ito sa alpabeto. May ilang mga mungkahi ang ikinonsider kaugnay nito. Una sa mga ito ay ang sumusunod: /ey/ /bi/ /si/ /si eych/ /di/ /i/ /ef/ /ji/ /eych/ /ay/ /jey/ /key/ /el/ / dobol el/ /em/ /en/ /enye/ /en ji/ /o/ /pi/ /kyu/ /ar/ /dobol ar/ /es/ /ti/ /yu/ /vi/ /dobol yu/ /eks/ /way/ /zi/. Narito naman ang isa pang mungkahi: /a/ /ba/ /ka/ /da/ /e/ /ga/ /ha/ /i/ /la/ /ma/ /na/ /nga/ /o/ /pa/ /ra/ /sa/ /ta/ /u/ /wa/ /ya/ /si/ /a-che/ /jey/ /elye/ /enye/ /kyu/ /erre/ /vi/ /eks/ /way/ /zi/. Hindi pa mang ganap na nalilinaw ang mga tanong na kaugnay ng mungkahi ng Lupong Sanggunian, inilathala ng Sanggunian ng Surian ng Wikang Pambansa ang tuntunin sa palabaybayang Pilipino noong Abril 1, 1976. Kaugnay nito, ipinalabas ng Kagawaran ng Edukasyon at Kultura noong Hulyo 30, 1976 ang Memorandum Pangkagawaran Blg. 194 upang pagtibayin ang nasabing tuntunin ng palabaybayan nito.

Ilan sa kanilang mga argumento ay ang mga sumusunod: 1. Hindi malinaw kung paano tatawagin ang mga letra at kung paano ito pagsusunudsunurin. 2. Ang pagsasama ng digrapong CH, LL, RR at NG, gayundin ang may kilay na n ay isang paraang di-matipid. Ang mga wika sa daigdig na may titik-Romano ay unti-unting nagbabawas ng kanilang mga digrapo upang makapagtipid at upang maging praktikal na rin. Ang pagdaragdag ng mga digrapo, kung gayon, ay isang hakbang na paurong. Kung pagtuturo ng pagbabaybay ang pag-uusapan, kapag naisulat na ng isang mag-aaral ang C at H nang hiwalay, maisusulat na rin niya ang digrapong CH. Gayundin ang letrang LL, RR at NG. Ang letrang N naman ay may kilay lamang na N. 3. Mismong Malakanyang, sa isang liham sa Direktor ng SWP noong Enero 11, 1973, ay tumanggi sa pagsasama ng mga digrapong CH, LL, RR at NG at iminungkahing dalawamput pitong letra na lamang ang gamitin. 4. Hindi rin maayos gamitin sa enumerasyon o sa pagbabalangkas ang alpabetong may digrapo. Bunga ng mga pagtutol at pag-aalalang ang mga ganitong pagbabago ay magbubunga lamang ng kalituhan lalo na sa mga batang nagsisimula pa lamang matutong sumulat at bumasa sa mga paaralang primarya, ang mga mungkahing pagbabago ay hindi tinanggap ng taong-bayan. Ito ang dahilan kung bakit ang dating Abakada pa rin ang ginamit ng taong-bayan at ng midya at itinuro sa mga paaralan maging hanggang unang pitong buwan ng 1987. Nagkaroon lamang ng malawakang pagtanggap sa mga pagbabago sa alpabeto noong mga huling buwan ng 1987 nang ipalabas ng Linangan ng mga Wika sa Pilipinas ang Kautusang Pangkagawaran Blg. 81 noong Agosto 6, 1987, na may pamagat na Ang Alpabeto at Patnubay sa Ispeling ng Wikang Filipino. Simula noon, ang ating alpabeto ay nagkaroon na ng dalawamput walong titik na tinatawag nang pa-Ingles maliban sa /enye/ at may pagkakasunudsunod na ganito: /ey/ /bi/ /si/ /di/ /i/ /ef/ /ji/ /eych/ /ay/ /jey/ /key/ /el/ /em/ /en/ /enye/ /enji/ /o/ /pi/ /kyu/ /ar/ /es/ /ti/ /yu/ /vi/ /dobol yu/ /eks/ /way/ /zi/. Samakatwid, ang pasalitang pagbabaybay ng mga sumusunod na salita ay ganito: ibon = /ay bi o en/ at hindi /i ba o na/, kintin = /key ay en ti ay en/ at hindi /ka i na ta i na/, bote = /bi o ti i/ at hindi /ba o ta e/, U.P. = /yu pi/ at hindi /u pa/, M.L.Q.U. = /em el kyu yu/ at hindi /ma la kyu u/. Mapapansing ang mga titik ng Bagong Alpabeto ay mula sa dalawampung titik sa dating Abakada na dinagdagan lamang ng walong bagong titik na gagamitin sa pagbabaybay ng

mga pangngalang pantangi, salitang hiram, salitang pang-agham at teknikal, salitang may inkonsistent na baybay at mga simbolong pang-agham. Mapapansin ding ang walong dagdag na letra ay mula naman sa labing-isang iminungkahing idagdag noong 1971. Hindi na lamang isinama ang mga digrapong CH, LL at RR para sa ekonomiya o pagtitipid. Pinanatili naman ang digrapong NG dahil ito ay tatak na ng ating katutubong alpabeto. Noong 2001, lumikha ng isang teknikal na panel ang Komisyon ng Wikang Filipino na siyang lumikha ng 2001 Revisyon sa Alpabetong Filipino at Patnubay sa Ispeling ng Wikang Filipino. Walang pagbabago sa komposisyon at tawag ng mga letra sa rebisyong ito. Pinalawak lamang nito ang gamit ng mga dagdag na letra na nilimitahan ng patnubay sa ispeling noong 1987. Ang mga dagdag na titik na pinalawak ang gamit ay ang F, J, V at Z dahil ang mga ito, diumano, ay may ponemik istatus na hindi kagaya ng C, N, Q at X na mga redandant na titik. Dalawang mahalagang linggwistikong prinsipyo ang isinaalang-alang sa pagbabalangkas ng mga tuntunin sa ispeling noong 2001. Ito ay ang a) simplisidad at ekonomiya, at b) pleksibilidad. Maganda rin ang mga naging layunin ng proyektong ito ang makapagbigaygabay sa panghihiram ng mga salita at pagsasalin ng pasalitang wika tungo sa nakasulat na anyo upang makapag-ambag sa istandardisasyon at leksikal na elaborasyon ng pambansang wika. Ngunit ang tuntuning ito sa ispeling noong 2001 ay nagbunga ng pagkakahati-hati ng mga iskolar sa wika. May mga sumunod sa tuntunin at mayroong hindi. Mayroon ding sumunod nang hindi ganap na nauunawaan ang mga prinsipyo at tuntunin. Nagbunga ang ganitong sitwasyon ng paglitaw ng ibat ibang sistema ng ispeling ng mga institusyong akademiko at publikasyon. Sa madaling sabi, hindi umiral ang istandardisadong sistema ng ispeling na isa sanang layunin ng nasabing tuntunin. Kaya noong 2006, mismong ang KWF na ang nagsuspinde sa nasabing tuntunin, at samantalang hindi pa nakababalangkas ng bago, nagmungkahing ang tuntunin sa ispeling ng 1987 na muna ang gamitin. May tatlong taon din ng mga pag-aaral at konsultasyon mula noong 2006 bago naipalabas ng Sangay ng Lingguwistika ng KWF ang 2009 Gabay sa Ortograpiyang Filipino sa bisa ng Kautusang Pangkagawaran Blg. 104, s. 2009 ng DepEd. Ang mga titik sa alpabetong Filipino ay 28 pa rin at ang tawag ay tulad pa rin sa 1987 Ang Alpabeto Tuluyan nang isinantabi ang mga tuntunin sa 1987 at 2001 Revisyon, maliban sa mga tuntunin noong 1987 na pinanatili sa 2009 Gabay Sa Paunang Salita ng Gabay, nilinaw ni Punong Komisyoner Jose Laderas Santos na: hindi nangangahulugan na nasapit na nito ang pinal na yugto. Sa halip, gaya pa rin ng dati na laging nag-aanyaya sa pagbulas at patuloy na pagyaman.