ANTIGO TESTAMENTO

Fyrsta bk Mse nnur bk Mse rija bk Mse Fjra bk Mse Fimmta bk Mse Jsabk Dmarabkin Rutarbk Fyrri Samelsbk Sari Samelsbk Fyrri bk konunganna Sari bk konunganna Fyrri Kronkubk Sari Kronkubk Esrabk Nehemabk Esterarbk Jobsbk Slmarnir Orskviirnir Prdikarinn Ljaljin Jesaja Jerema Harmljin Esekel Danel Hsea Jel Amos bada Jnas Mka Nahm Habakkuk Sefana Hagga Sakara Malak

0 9 'ritn=1M+1' Fyrsta bk Mse 1: Einnig m skoa nsta kafla. 1 upphafi skapai Gu himin og jr. 2 Jrin var au og tm, og myrkur grfi yfir djpinu, og andi Gus sveif yfir vtnunum. 3 Gu sagi: ,,Veri ljs!`` Og a var ljs. 4 Gu s, a ljsi var gott, og Gu greindi ljsi fr myrkrinu. 5 Og Gu kallai ljsi dag, en myrkri kallai hann ntt. a var kveld og a var morgunn, hinn fyrsti dagur. 6 Gu sagi: ,,Veri festing milli vatnanna, og hn greini vtn fr vtnum.`` 7 gjri Gu festinguna og greindi vtnin, sem voru undir festingunni, fr eim vtnum, sem voru yfir henni. Og a var svo. 8 Og Gu kallai festinguna himin. a var kveld og a var morgunn, hinn annar dagur. 9 Gu sagi: ,,Safnist vtnin undir himninum einn sta, svo a urrlendi sjist.`` Og a var svo. 10 Gu kallai urrlendi jr, en safn vatnanna kallai hann sj. Og Gu s, a a var gott. 11 Gu sagi: ,,Lti jrin af sr spretta grn grs, sjurtir og aldintr, sem hvert beri vxt eftir sinni tegund me si jrinni.`` Og a var svo. 12 Jrin lt af sr spretta grn grs, jurtir me si , hverja eftir sinni tegund, og aldintr me si sr, hvert eftir sinni tegund. Og Gu s, a a var gott. 13 a var kveld og a var morgunn, hinn riji dagur. 14 Gu sagi: ,,Veri ljs festingu himinsins, a au greini dag fr nttu og su til tkns og til a marka tir, daga og r. 15 Og au su ljs festingu himinsins til a lsa jrina.`` Og a var svo. 16 Gu gjri tv stru ljsin: hi strra ljsi til a ra degi og hi minna ljsi til a ra nttu, svo og stjrnurnar. 17 Og Gu setti au festingu himinsins, a au skyldu lsa jrinni 18 og ra degi og nttu og greina sundur ljs og myrkur. Og Gu s, a a var gott.

19 a var kveld og a var morgunn, hinn fjri dagur. 20 Gu sagi: ,,Vtnin veri kvik af lifandi skepnum, og fuglar fljgi yfir jrina undir festingu himinsins.`` 21 skapai Gu hin stru lagardr og allar hinar lifandi skepnur, sem hrrast og vtnin eru kvik af, eftir eirra tegund, og alla fleyga fugla eftir eirra tegund. Og Gu s, a a var gott. 22 Og Gu blessai au og sagi: ,,Frjvgist og vaxi og fylli vtn sjvarins, og fuglum fjlgi jrinni.`` 23 a var kveld og a var morgunn, hinn fimmti dagur. 24 Gu sagi: ,,Jrin leii fram lifandi skepnur, hverja eftir sinni tegund: fna, skrikvikindi og villidr, hvert eftir sinni tegund.`` Og a var svo. 25 Gu gjri villidrin, hvert eftir sinni tegund, fnainn eftir sinni tegund og alls konar skrikvikindi jararinnar eftir sinni tegund. Og Gu s, a a var gott. 26 Gu sagi: ,,Vr viljum gjra manninn eftir vorri mynd, lkan oss, og hann skal drottna yfir fiskum sjvarins og yfir fuglum loftsins og yfir fnainum og yfir villidrunum og yfir llum skrikvikindum, sem skra jrinni.`` 27 Og Gu skapai manninn eftir sinni mynd, hann skapai hann eftir Gus mynd, hann skapai au karl og konu. 28 Og Gu blessai au, og Gu sagi vi au: ,,Veri frjsm, margfaldist og uppfylli jrina og gjri ykkur hana undirgefna og drottni yfir fiskum sjvarins og yfir fuglum loftsins og yfir llum drum, sem hrrast jrinni.`` 29 Og Gu sagi: ,,Sj, g gef ykkur alls konar sberandi jurtir allri jrinni og alls konar tr, sem bera vxtu me si . a s ykkur til fu. 30 Og llum villidrum og llum fuglum loftsins og llum skrikvikindum jrinni, llu v, sem hefir lifandi sl, gef g ll grs og jurtir til fu.`` Og a var svo. 31 Og Gu leit allt, sem hann hafi gjrt, og sj, a var harla gott. a var kveld og a var morgunn, hinn sjtti dagur. 0 14 'ritn=1M+2&ord=' Fyrsta bk Mse 2: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 annig algjrist himinn og jr og ll eirra pri. 2 Gu lauk hinum sjunda degi verki snu, er hann hafi gjrt, og hvldist hinn sjunda dag af llu verki snu, er hann hafi gjrt. 3 Og Gu blessai hinn sjunda dag og helgai hann, v a honum hvldist Gu af verki snu, sem hann hafi skapa og gjrt. 4 etta er sagan um uppruna himins og jarar, er au voru skpu. 5 egar Drottinn Gu gjri jrina og himininn, var enn alls enginn runnur merkurinnar til jrinni, og engar jurtir spruttu enn mrkinni, v a Drottinn Gu hafi ekki enn lti rigna jrina og engir menn voru til ess a yrkja hana, 6 en oku lagi upp af jrinni, og vkvai hn allt yfirbor jararinnar. 7 myndai Drottinn Gu manninn af leiri jarar og bls lfsanda nasir hans, og annig var maurinn lifandi sl. 8 Drottinn Gu plantai aldingar Eden langt austur fr og setti ar manninn, sem hann hafi mynda. 9 Og Drottinn Gu lt upp vaxa af jrinni alls konar tr, sem voru girnileg a lta og g a eta af, og lfsins tr mijum aldingarinum og skilningstr gs og ills. 10 Fljt rann fr Eden til a vkva aldingarinn, og aan kvslaist a og var a fjrum strm. 11

Hin fyrsta heitir Pson; hn fellur um allt landi Havla, ar sem gulli fst. 12 Og gull lands ess er gott. ar fst bedolakharpeis og sjamsteinar. 13 nnur strin heitir Ghon. Hn fellur um allt Ksland. 14 rija strin heitir Kddekel. Hn fellur fyrir vestan Assru. Fjra strin er Efrat. 15 tk Drottinn Gu manninn og setti hann aldingarinn Eden til a yrkja hann og gta hans. 16 Og Drottinn Gu bau manninum og sagi: ,,Af llum trjm aldingarinum mttu eta eftir vild, 17 en af skilningstrnu gs og ills mtt ekki eta, v a jafnskjtt og etur af v, skalt vissulega deyja.`` 18 Drottinn Gu sagi: ,,Eigi er a gott, a maurinn s einsamall. g vil gjra honum mehjlp vi hans hfi.`` 19 myndai Drottinn Gu af jrinni ll dr merkurinnar og alla fugla loftsins og lt au koma fyrir manninn til ess a sj, hva hann nefndi au. Og hvert a heiti, sem maurinn gfi hinum lifandi skepnum, skyldi vera nafn eirra. 20 Og maurinn gaf nafn llum fnainum og fuglum loftsins og llum drum merkurinnar. En mehjlp fyrir mann fann hann enga vi sitt hfi. 21 lt Drottinn Gu fastan svefn falla manninn. Og er hann var sofnaur, tk hann eitt af rifjum hans og fyllti aftur me holdi. 22 Og Drottinn Gu myndai konu af rifinu, er hann hafi teki r manninum, og leiddi hana til mannsins. 23 sagi maurinn: ,,etta er loks bein af mnum beinum og hold af mnu holdi. Hn skal karlynja kallast, af v a hn er af karlmanni tekin.`` 24 ess vegna yfirgefur maur fur sinn og mur sna og br vi eiginkonu sna, svo a au veri eitt hold. 25 Og au voru bi nakin, maurinn og kona hans, og blyguust sn ekki. 0 14 'ritn=1M+3&ord=' Fyrsta bk Mse 3: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Hggormurinn var slgari en ll nnur dr merkurinnar, sem Drottinn Gu hafi gjrt. Og hann mlti vi konuna: ,,Er a satt, a Gu hafi sagt: ,i megi ekki eta af neinu tr aldingarinum`?`` 2 sagi konan vi hggorminn: ,,Af vxtum trjnna aldingarinum megum vi eta, 3 en af vexti trsins, sem stendur mijum aldingarinum, ,af honum,` sagi Gu, ,megi i ekki eta og ekki snerta hann, ella munu i deyja.``` 4 sagi hggormurinn vi konuna: ,,Vissulega munu i ekki deyja! 5 En Gu veit, a jafnskjtt sem i eti af honum, munu augu ykkar upp ljkast, og i munu vera eins og Gu og vita skyn gs og ills.`` 6 En er konan s, a tr var gott a eta af, fagurt a lta og girnilegt til frleiks, tk hn af vexti ess og t, og hn gaf einnig manni snum, sem me henni var, og hann t. 7 lukust upp augu eirra beggja, og au uru ess vr, a au voru nakin, og au festu saman fkjuviarbl og gjru sr mittissklur. 8 En er au heyru til Drottins Gus, sem var gangi aldingarinum kveldsvalanum, reyndi maurinn og kona hans a fela sig fyrir Drottni Gui millum trjnna aldingarinum. 9 Drottinn Gu kallai manninn og sagi vi hann: ,,Hvar ertu?`` 10 Hann svarai: ,,g heyri til n aldingarinum og var hrddur, af v a g er nakinn, og g faldi mig.``

11 En hann mlti: ,,Hver hefir sagt r, a vrir nakinn? Hefir eti af trnu, sem g bannai r a eta af?`` 12 svarai maurinn: ,,Konan, sem gafst mr til sambar, hn gaf mr af trnu, og g t.`` 13 sagi Drottinn Gu vi konuna: ,,Hva hefir gjrt?`` Og konan svarai: ,,Hggormurinn tldi mig, svo a g t.`` 14 sagi Drottinn Gu vi hggorminn: ,,Af v a gjrir etta, skalt vera blvaur meal alls fnaarins og allra dra merkurinnar. kvii num skalt skra og mold eta alla na lfdaga. 15 Og fjandskap vil g setja milli n og konunnar, milli ns sis og hennar sis. a skal merja hfu itt, og skalt merja hl ess.`` 16 En vi konuna sagi hann: ,,Mikla mun g gjra jningu na, er verur barnshafandi. Me raut skalt brn fa, og hafa lngun til manns ns, en hann skal drottna yfir r.`` 17 Og vi manninn sagi hann: ,,Af v a hlddir rddu konu innar og st af v tr, sem g bannai r, er g sagi: , mtt ekki eta af v,` s jrin blvu n vegna. Me erfii skalt ig af henni nra alla na lfdaga. 18 yrna og istla skal hn bera r, og skalt eta jurtir merkurinnar. 19 sveita andlitis ns skalt neyta braus ns, anga til hverfur aftur til jararinnar, v a af henni ert tekinn. v a mold ert og til moldar skalt aftur hverfa!`` 20 Og maurinn nefndi konu sna Evu, v a hn var mir allra, sem lifa. 21 Og Drottinn Gu gjri manninum og konu hans skinnkyrtla og lt au klast eim. 22 Drottinn Gu sagi: ,,Sj, maurinn er orinn sem einn af oss, ar sem hann veit skyn gs og ills. Aeins a hann rtti n ekki t hnd sna og taki einnig af lfsins tr og eti, og lifi eilflega!`` 23 lt Drottinn Gu hann burt fara r aldingarinum Eden til a yrkja jrina, sem hann var tekinn af. 24 Og hann rak manninn burt og setti kerbana fyrir austan Edengar og loga hins sveipanda svers til a geyma vegarins a lfsins tr. 0 14 'ritn=1M+4&ord=' Fyrsta bk Mse 4: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Maurinn kenndi konu sinnar Evu, og hn var ungu og fddi Kain og mlti: ,,Sveinbarn hefi g eignast me hjlp Drottins.`` 2 Og hn fddi anna sinn, brur hans, Abel. Abel var hjarmaur, en Kain jaryrkjumaur. 3 Og er fram liu stundir, fri Kain Drottni frn af vexti jararinnar. 4 En Abel fri einnig frn af frumburum hjarar sinnar og af feiti eirra. 5 Og Drottinn leit me velknun til Abels og frnar hans, en til Kains og frnar hans leit hann ekki me velknun. reiddist Kain kaflega og var niurltur. 6 mlti Drottinn til Kains: ,,Hv reiist , og hv ert niurltur? 7 Er v ekki annig fari: Ef gjrir rtt, getur veri upplitsdjarfur, en ef gjrir ekki rtt, liggur syndin vi dyrnar og hefir hug r, en tt a drottna yfir henni?`` 8 sagi Kain vi Abel brur sinn: ,,Gngum t akurinn!`` Og er eir voru akrinum, rst Kain Abel brur sinn og drap hann. 9 sagi Drottinn vi Kain: ,,Hvar er Abel brir inn?`` En hann mlti: ,,a veit g ekki. g a gta brur mns?`` 10 Og Drottinn sagi: ,,Hva hefir gjrt? Heyr, bl brur ns hrpar til mn af jrinni!

11 Og skalt n vera blvaur og burt rekinn af akurlendinu, sem opnai munn sinn til a taka mti bli brur ns af inni hendi. 12 egar yrkir akurlendi, skal a eigi framar gefa r grur sinn. Landfltta og flakkandi skalt vera jrinni.`` 13 Og Kain sagi vi Drottin: ,,Sekt mn er meiri en svo, a g fi bori hana! 14 Sj, n rekur mig burt af akurlendinu, og g ver a felast fyrir augliti nu og vera landfltta og flakkandi jrinni, og hver, sem hittir mig, mun drepa mig.`` 15 sagi Drottinn vi hann: ,,Fyrir v skal hver, sem drepur Kain, sta sjfaldri hegningu.`` Og Drottinn setti Kain merki ess, a enginn, sem hitti hann, skyldi drepa hann. 16 gekk Kain burt fr augliti Drottins og settist a landinu Nd fyrir austan Eden. 17 Kain kenndi konu sinnar, og hn var ungu og fddi Henok. En hann var a byggja borg og nefndi borgina eftir nafni sonar sns Henok. 18 Og Henoki fddist rad, og rad gat Mehjael, og Mehjael gat Metsael, og Metsael gat Lamek. 19 Lamek tk sr tvr konur. Ht nnur Ada, en hin Silla. 20 Og Ada l Jabal. Hann var ttfair eirra, sem tjldum ba og fna eiga. 21 En brir hans ht Jbal. Hann var ttfair allra eirra, sem leika ggjur og hjarppur. 22 Og Silla l einnig son, Tbal-Kain, sem smai r kopar og jrni alls konar tl. Og systir Tbal-Kains var Naama. 23 Lamek sagi vi konur snar: Ada og Silla, heyri or mn, konur Lameks, gefi gaum ru minni! Mann drep g fyrir hvert mitt sr og ungmenni fyrir hverja skeinu, sem g f. 24 Veri Kains hefnt sj sinnum, skal Lameks hefnt vera sj og sjtu sinnum! 25 Og Adam kenndi enn a nju konu sinnar, og hn l son og kallai hann Set. ,,v a n hefir Gu,`` kva hn, ,,gefi mr anna afkvmi sta Abels, ar e Kain drap hann.`` 26 En Set fddist og sonur, og nefndi hann nafn hans Enos. hfu menn a kalla nafn Drottins. 0 14 'ritn=1M+5&ord=' Fyrsta bk Mse 5: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 etta er ttarskr Adams: egar Gu skapai Adam, gjri Gu hann sr lkan. 2 Hann skp au mann og konu og blessai au og nefndi au menn, er au voru skpu. 3 Adam lifi hundra og rjtu r. gat hann son lking sinni, eftir sinni mynd, og nefndi hann Set. 4 Og dagar Adams, eftir a hann gat Set, voru tta hundru r, og hann gat sonu og dtur. 5 Og allir dagar Adams, sem hann lifi, voru nu hundru og rjtu r. d hann. 6 egar Set var orinn hundra og fimm ra gamall gat hann Enos. 7 Eftir a Set gat Enos lifi hann tta hundru og sj r og gat sonu og dtur. 8 Og allir dagar Sets voru nu hundru og tlf r, andaist hann. 9 Enos var nutu ra, er hann gat Kenan. 10 Og eftir a Enos gat Kenan lifi hann tta hundru og fimmtn r og gat sonu og dtur. 11

Og allir dagar Enoss voru nu hundru og fimm r, andaist hann. 12 er Kenan var sjtu ra, gat hann Mahalalel. 13 Og Kenan lifi, eftir a hann gat Mahalalel, tta hundru og fjrutu r og gat sonu og dtur. 14 Og allir dagar Kenans uru nu hundru og tu r, andaist hann. 15 Er Mahalalel var sextu og fimm ra, gat hann Jared. 16 Og Mahalalel lifi, eftir a hann gat Jared, tta hundru og rjtu r og gat sonu og dtur. 17 Og allir dagar Mahalalels voru tta hundru nutu og fimm r, andaist hann. 18 Er Jared var hundra sextu og tveggja ra, gat hann Enok. 19 Og Jared lifi, eftir a hann gat Enok, tta hundru r og gat sonu og dtur. 20 Og allir dagar Jareds voru nu hundru sextu og tv r, andaist hann. 21 Er Enok var sextu og fimm ra, gat hann Metsala. 22 Og eftir a Enok gat Metsala gekk hann me Gui rj hundru r og gat sonu og dtur. 23 Og allir dagar Enoks voru rj hundru sextu og fimm r. 24 Og Enok gekk me Gui og hvarf, af v a Gu nam hann burt. 25 Er Metsala var hundra ttatu og sj ra, gat hann Lamek. 26 Og Metsala lifi, eftir a hann gat Lamek, sj hundru ttatu og tv r og gat sonu og dtur. 27 Og allir dagar Metsala voru nu hundru sextu og nu r, andaist hann. 28 Er Lamek var hundra ttatu og tveggja ra, gat hann son. 29 Og hann nefndi hann Na og mlti: ,,essi mun hugga oss erfii voru og striti handa vorra, er jrin, sem Drottinn blvai, bakar oss.`` 30 Og Lamek lifi, eftir a hann gat Na, fimm hundru nutu og fimm r og gat sonu og dtur. 31 Og allir dagar Lameks voru sj hundru sjtu og sj r, andaist hann. 32 Og er Ni var fimm hundru ra, gat hann Sem, Kam og Jafet. 0 14 'ritn=1M+6&ord=' Fyrsta bk Mse 6: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Er mnnunum tk a fjlga jrinni og eim fddust dtur, 2 su synir Gus, a dtur mannanna voru frar, og tku sr konur meal eirra, allar sem eim gejuust. 3 sagi Drottinn: ,,Andi minn skal ekki vinlega ba manninum, me v a hann einnig er hold. Veri dagar hans n hundra og tuttugu r.`` 4 eim tmum voru risarnir jrinni, og einnig sar, er synir Gus hfu samfarir vi dtur mannanna og r fddu eim sonu. a eru kapparnir, sem fyrndinni voru vfrgir. 5 Er Drottinn s, a illska mannsins var mikil jrinni og a allar hugrenningar hjarta hans voru ekki anna en illska alla daga, 6 iraist Drottinn ess, a hann hafi skapa mennina jrinni, og honum srnai a hjarta snu.

7 Og Drottinn sagi: ,,g vil afm af jrinni mennina, sem g skapai, bi mennina, fnainn, skrikvikindin og fugla loftsins, v a mig irar, a g hefi skapa au.`` 8 En Ni fann n augum Drottins. 9 etta er saga Na: Ni var maur rttltur og vandaur sinni ld. Ni gekk me Gui. 10 Og Ni gat rj sonu: Sem, Kam og Jafet. 11 Jrin var spillt augsn Gus, og jrin fylltist glpaverkum. 12 Og Gu leit jrina, og sj, hn var spillt orin, v a allt hold hafi spillt vegum snum jrinni. 13 mlti Gu vi Na: ,,Endir alls holds er kominn fyrir minni augsn, v a jrin er full af glpaverkum eirra. Sj, g vil afm af jrinni. 14 Gjr r rk af gfervii. Smhsi skalt gjra rkinni og bra hana biki utan og innan. 15 Og gjr hana svo: Lengd arkarinnar s rj hundru lnir, breidd hennar fimmtu lnir og h hennar rjtu lnir. 16 Glugga skalt gjra rkinni og ba hann til henni ofanverri, allt a alin h, og dyr arkarinnar skalt setja hli hennar og ba til rj loft henni: nest, miju og efst. 17 v sj, g lt vatnsfl koma yfir jrina til a tortma llu holdi undir himninum, sem lfsandi er . Allt, sem jrinni er, skal deyja. 18 En vi ig mun g gjra sttmla minn, og skalt ganga rkina, og synir nir, og kona n og sonakonur nar me r. 19 Af llum lifandi skepnum, af llu holdi, skalt lta inn rkina tvennt af hverju, svo a a haldi lfi me r. Karldr og kvendr skulu au vera: 20 Af fuglunum eftir eirra tegund, af fnainum eftir hans tegund og af llum skrikvikindum jararinnar eftir eirra tegund. Tvennt af llu skal til n inn ganga, til ess a a haldi lfi. 21 En tak r af allri fu, sem etin er, og safna a r, a a s r og eim til viurvris.`` 22 Og Ni gjri svo. Allt gjri hann eins og Gu bau honum. 0 14 'ritn=1M+7&ord=' Fyrsta bk Mse 7: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Drottinn sagi vi Na: ,,Gakk og allt flk itt rkina, v a ig hefi g s rttltan fyrir augliti mnu essari kynsl. 2 Tak til n af llum hreinum drum sj og sj, karldr og kvendr, en af eim drum, sem ekki eru hrein, tv og tv, karldr og kvendr. 3 Einnig af fuglum loftsins sj og sj, karlkyns og kvenkyns, til a vihalda lfsstofni allri jrinni. 4 v a sj dgum linum mun g lta rigna jrina fjrutu daga og fjrutu ntur, og g mun afm af jrinni srhverja skepnu, sem g hefi gjrt.`` 5 Og Ni gjri allt eins og Drottinn bau honum. 6 En Ni var sex hundru ra gamall, egar vatnsfli kom yfir jrina. 7 Og Ni gekk rkina, og synir hans og kona hans og sonakonur hans me honum, undan vatnsflinu. 8 Af hreinum drum og af eim drum, sem ekki voru hrein, og af fuglum og af llu, sem skrur jrinni, 9

kom tvennt og tvennt til Na rkina, karlkyns og kvenkyns, eins og Gu hafi boi Na. 10 Eftir sj daga kom vatnsfli yfir jrina. 11 sexhundraasta aldursri Na, rum mnuinum, seytjnda degi mnaarins, eim degi opnuust allar uppsprettur hins mikla undirdjps og flgttir himinsins lukust upp. 12 Og steypiregn dundi yfir jrina fjrutu daga og fjrutu ntur. 13 Einmitt eim degi gekk Ni og Sem, Kam og Jafet, synir Na, og kona Na og rjr sonakonur hans me eim rkina, 14 au og ll villidrin eftir sinni tegund og allur fnaurinn eftir sinni tegund og ll skrikvikindin, sem skra jrinni, eftir sinni tegund, og allir fuglarnir eftir sinni tegund, allir smfuglar, allt fleygt. 15 Og au komu til Na rkina tv og tv af llu holdi, sem lfsandi var . 16 Og au, sem komu, gengu inn, karlkyns og kvenkyns af llu holdi, eins og Gu hafi boi honum. Og Drottinn lsti eftir honum. 17 Og fli var jrinni fjrutu daga. Vatni x og lyfti rkinni, og hn hfst yfir jrina. 18 Og vtnin mgnuust og uxu strum jrinni, en rkin flaut ofan vatninu. 19 Og vtnin mgnuust kaflega jrinni, svo a ll hin hu fjll, sem eru undir llum himninum, fru kaf. 20 Fimmtn lna htt x vatni, svo a fjllin fru kaf. 21 d allt hold, sem hreyfist jrinni, bi fuglar, fnaur, villidr og allir ormar, sem skriu jrinni, og allir menn. 22 Allt sem hafi lfsanda nsum snum, allt sem var urrlendinu, a d. 23 Og annig afmi hann srhverja skepnu, sem var jrinni, bi menn og fna, skrikvikindi og fugla loftsins. a var afm af jrinni. En Ni einn var eftir, og a sem me honum var rkinni. 24 Og vtnin mgnuust jrinni hundra og fimmtu daga. 0 14 'ritn=1M+8&ord=' Fyrsta bk Mse 8: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 minntist Gu Na og allra dranna og alls fnaarins, sem me honum var rkinni, og Gu lt vind blsa yfir jrina, svo a vatni sjatnai. 2 Og uppsprettur undirdjpsins luktust aftur og flgttir himinsins, og steypiregninu r loftinu linnti. 3 Og vatni rnai meir og meir jrinni og varr eftir hundra og fimmtu daga. 4 Og rkin nam staar sjunda mnuinum, seytjnda degi mnaarins, Araratsfjllunum. 5 Og vatni var a rna allt til hins tunda mnaar. tunda mnuinum, fyrsta degi mnaarins, sust fjallatindarnir. 6 Eftir fjrutu daga lauk Ni upp glugga arkarinnar, sem hann hafi gjrt, 7 og lt t hrafn. Hann flaug fram og aftur, anga til vatni ornai jrinni. 8 sendi hann t fr sr dfu til a vita, hvort vatni vri orri jrinni. 9 En dfan fann ekki hvldarsta fti snum og hvarf til hans aftur rkina, v a vatn var enn yfir allri jrinni. Og hann rtti t hnd sna og tk hana og fr me hana inn til sn rkina. 10 Og hann bei enn ara sj daga og sendi svo dfuna aftur r rkinni.

11 kom dfan til hans aftur undir kveld og var me grnt oluviarbla nefinu. s Ni, a vatni var orri jrinni. 12 Og enn bei hann ara sj daga og lt dfuna t, en hn hvarf ekki framar til hans aftur. 13 Og sexhundraasta og fyrsta ri, fyrsta mnuinum, fyrsta degi mnaarins, var vatni orna jrinni. Og Ni tk aki af rkinni og litaist um, og var yfirbor jararinnar ori urrt. 14 rum mnuinum, tuttugasta og sjunda degi mnaarins, var jrin urr. 15 talai Gu vi Na og mlti: 16 ,,Gakk r rkinni, og kona n og synir nir og sonakonur nar me r. 17 Og lttu fara t me r ll dr, sem me r eru, af llu holdi, bi fuglana og fnainn og ll skrikvikindin, sem skra jrinni. Veri krkkt af eim jrinni, veri au frjsm og fjlgi jrinni.`` 18 gekk Ni t og synir hans og kona hans og sonakonur hans me honum. 19 ll dr, ll skrikvikindi, allir fuglar, allt, sem brist jrinni, hva eftir sinni tegund, gekk t r rkinni. 20 Ni reisti Drottni altari og tk af llum hreinum drum og hreinum fuglum og frnai brennifrn altarinu. 21 Og Drottinn kenndi gilegan ilm, og Drottinn sagi vi sjlfan sig: ,,g vil upp fr essu ekki blva jrinni framar vegna mannsins, v a hugrenningar mannshjartans eru illar fr bernsku hans, og g mun upp fr essu ekki framar deya allt, sem lifir, eins og g hefi gjrt. 22 Mean jrin stendur, skal ekki linna sning og uppskera, frost og hiti, sumar og vetur, dagur og ntt.`` 0 14 'ritn=1M+9&ord=' Fyrsta bk Mse 9: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Gu blessai Na og sonu hans og sagi vi : ,,Veri frjsamir, margfaldist og uppfylli jrina. 2 tti vi yur og skelfing skal vera yfir llum drum jararinnar, yfir llum fuglum loftsins, yfir llu, sem hrrist jrinni, og yfir llum fiskum sjvarins. yar vald er etta gefi. 3 Allt sem hrrist og lifir, skal vera yur til fu, g gef yur a allt, eins og grnu jurtirnar. 4 Aeins hold, sem slin, a er bli, er , skulu r ekki eta. 5 En yar eigin bls mun g hins vegar krefjast. Af hverri skepnu mun g ess krefjast, og af manninum, af brur hans, mun g krefjast lfs mannsins. 6 Hver sem thellir mannsbli, hans bli skal af manni thellt vera. v a eftir Gus mynd gjri hann manninn. 7 En vaxtist r og margfaldist og vaxi strum jrinni og margfaldist henni.`` 8 Og Gu mlti annig vi Na og sonu hans, sem voru me honum: 9 ,,Sj, g gjri minn sttmla vi yur og vi nija yar eftir yur 10 og vi allar lifandi skepnur, sem me yur eru, bi vi fuglana og fnainn og ll villidrin, sem hj yur eru, allt, sem t gekk r rkinni, a er ll dr jararinnar. 11 Minn sttmla vil g gjra vi yur: Aldrei framar skal allt hold tortmast af vatnsfli, og aldrei framar mun fl koma til a eya jrina.`` 12 Og Gu sagi: ,,etta er merki sttmlans, sem g gjri milli mn og yar og allra lifandi skepna, sem hj yur eru, um allar komnar aldir: 13

Boga minn set g skin, a hann s merki sttmlans milli mn og jararinnar. 14 Og egar g dreg sk saman yfir jrinni og boginn sst skjunum, 15 mun g minnast sttmla mns, sem er milli mn og yar og allra lifandi slna llu holdi, og aldrei framar skal vatni vera a fli til a tortma llu holdi. 16 Og boginn skal standa skjunum, og g mun horfa hann til ess a minnast hins eilfa sttmla milli Gus og allra lifandi slna llu holdi, sem er jrinni.`` 17 Og Gu sagi vi Na: ,,etta er teikn sttmlans, sem g hefi gjrt milli mn og alls holds, sem er jrinni.`` 18 Synir Na, sem gengu r rkinni, voru eir Sem, Kam og Jafet, en Kam var fair Kanaans. 19 essir eru synir Na rr, og fr eim byggist ll jrin. 20 Ni gjrist akuryrkjumaur og plantai vngar. 21 Og hann drakk af vninu og var drukkinn og l nakinn tjaldi snu. 22 Og Kam, fair Kanaans, s nekt fur sns og sagi bum brrum snum fr, sem ti voru. 23 tku eir Sem og Jafet skikkjuna og lgu herar sr og gengu aftur bak og huldu nekt fur sns, en andlit eirra sneru undan, svo a eir su ekki nekt fur sns. 24 Er Ni vaknai af vmunni, var hann ess skynja, hva sonur hans hinn yngri hafi gjrt honum. 25 mlti hann: Blvaur s Kanaan, auvirilegur rll s hann brra sinna. 26 Og hann sagi: Lofaur s Drottinn, Sems Gu, en Kanaan s rll eirra. 27 Gu gefi Jafet miki landrmi, og hann bi tjaldbum Sems, en Kanaan s rll eirra. 28 Ni lifi eftir fli rj hundru og fimmtu r. 29 Og allir dagar Na voru nu hundru og fimmtu r. andaist hann. 0 15 'ritn=1M+10&ord=' Fyrsta bk Mse 10: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 etta er ttartala Na sona, Sems, Kams og Jafets. eim fddust synir eftir fli. 2 Synir Jafets: Gmer, Magog, Mada, Javan, Tbal, Mesek og Tras. 3 Og synir Gmers: Askenas, Rfat og Tgarma. 4 Og synir Javans: Elsa, Tarsis, Kittar og Rdantar. 5 t fr eim kvsluust eir, sem byggja eylnd heiingjanna. etta eru synir Jafets eftir lndum eirra, hver eftir sinni tungu, eftir kynttum eirra og samkvmt jerni eirra. 6 Synir Kams: Ks, Msram, Pt og Kanaan. 7 Og synir Kss: Seba, Havla, Sabta, Raema og Sabteka. Og synir Raema: Sba og Dedan. 8 Ks gat Nimrod. Hann tk a gjrast voldugur jrinni. 9 Hann var mikill veiimaur fyrir Drottni. v er mltki: ,,Mikill veiimaur fyrir Drottni eins og Nimrod.`` 10 Og upphaf rkis hans var Babel, Erek, Akkad og Kalne Snearlandi. 11 Fr essu landi hlt hann til Assru og byggi Nnve, Rehbt-r og Kala,

12 og Resen milli Nnve og Kala, a er borgin mikla. 13 Msram gat Ldta, Anamta, Lekabta, Naftkta, 14 Patrsta, Kaslkta (aan eru komnir Filistar) og Kaftrta. 15 Kanaan gat Sdon, frumgetning sinn, og Het 16 og Jebsta, Amorta, Grgasta, 17 Hevta, Arkta, Snta, 18 Arvadta, Semarta og Hamatta. Og san breiddust t kynkvslir Kanaantanna. 19 Landamerki Kanaantanna eru fr Sdon um Gerar allt til Gasa, er stefnan til Sdmu og Gmorru og Adma og Sebm, allt til Lasa. 20 etta eru synir Kams eftir kynttum eirra, eftir tungum eirra, samkvmt lndum eirra og jerni. 21 En Sem, ttfair allra Ebers sona, eldri brir Jafets, eignaist og sonu. 22 Synir Sems: Elam, Assr, Arpaksad, Ld og Aram. 23 Og synir Arams: s, Hl, Geter og Mas. 24 Arpaksad gat Sela, og Sela gat Eber. 25 Og Eber fddust tveir synir. Ht annar Peleg, v a hans dgum greindist flki jrinni, en brir hans ht Joktan. 26 Og Joktan gat Almdad, Salef, Hasarmavet, Jara, 27 Hadram, sal, Dikla, 28 bal, Abmael, Seba, 29 fr, Havla og Jbab. essir allir eru synir Joktans. 30 Og bstaur eirra var fr Mesa til Sefar, til austurfjallanna. 31 etta eru synir Sems, eftir ttkvslum eirra, eftir tungum eirra, samkvmt lndum eirra, eftir jerni eirra. 32 etta eru ttkvslir Na sona eftir ttartlum eirra, samkvmt jerni eirra, og fr eim kvsluust jirnar t um jrina eftir fli. 0 15 'ritn=1M+11&ord=' Fyrsta bk Mse 11: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 ll jrin hafi eitt tunguml og ein og smu or. 2 Og svo bar vi, er eir fru sta r sta austurlndum, a eir fundu lglendi Snearlandi og settust ar a. 3 Og eir sgu hver vi annan: ,,Gott og vel, vr skulum hnoa tigulsteina og hera eldi.`` Og eir notuu tigulsteina sta grjts og jarbik sta kalks. 4 Og eir sgu: ,,Gott og vel, vr skulum byggja oss borg og turn, sem ni til himins, og gjrum oss minnismerki, svo a vr tvstrumst ekki um alla jrina.`` 5 steig Drottinn niur til ess a sj borgina og turninn, sem mannanna synir voru a byggja. 6 Og Drottinn mlti: ,,Sj, eir eru ein j og hafa allir sama tunguml, og etta er hi fyrsta fyrirtki eirra. Og n mun eim ekkert frt vera, sem eir taka sr fyrir hendur a gjra.

7 Gott og vel, stgum niur og ruglum ar tunguml eirra, svo a enginn skilji framar annars ml.`` 8 Og Drottinn tvstrai eim aan t um alla jrina, svo a eir uru af a lta a byggja borgina. 9 ess vegna heitir hn Babel, v a ar ruglai Drottinn tunguml allrar jararinnar, og aan tvstrai hann eim um alla jrina. 10 etta er ttartala Sems: Sem var hundra ra gamall, er hann gat Arpaksad, tveim rum eftir fli. 11 Og Sem lifi, eftir a hann gat Arpaksad, fimm hundru r og gat sonu og dtur. 12 Er Arpaksad var rjtu og fimm ra, gat hann Sela. 13 Og Arpaksad lifi, eftir a hann gat Sela, fjgur hundru og rj r og gat sonu og dtur. 14 Er Sela var rjtu ra, gat hann Eber. 15 Og Sela lifi, eftir a hann gat Eber, fjgur hundru og rj r og gat sonu og dtur. 16 Er Eber var rjtu og fjgurra ra, gat hann Peleg. 17 Og Eber lifi, eftir a hann gat Peleg, fjgur hundru og rjtu r og gat sonu og dtur. 18 Er Peleg var rjtu ra, gat hann Re. 19 Og Peleg lifi, eftir a hann gat Re, tv hundru og nu r og gat sonu og dtur. 20 Er Re var rjtu og tveggja ra, gat hann Serg. 21 Og Re lifi, eftir a hann gat Serg, tv hundru og sj r og gat sonu og dtur. 22 Er Serg var rjtu ra, gat hann Nahor. 23 Og Serg lifi, eftir a hann gat Nahor, tv hundru r og gat sonu og dtur. 24 Er Nahor var tuttugu og nu ra, gat hann Tara. 25 Og Nahor lifi, eftir a hann gat Tara, hundra og ntjn r og gat sonu og dtur. 26 Er Tara var sjtu ra, gat hann Abram, Nahor og Haran. 27 etta er saga Tara: Tara gat Abram, Nahor og Haran, en Haran gat Lot. 28 Og Haran d undan Tara fur snum ttlandi snu, r Kaldeu. 29 Og Abram og Nahor tku sr konur. Kona Abrams ht Sara, en kona Nahors Milka, dttir Harans, fur Milku og fur sku. 30 En Sara var byrja, hn tti eigi brn. 31 tk Tara Abram son sinn og Lot Haransson, sonarson sinn, og Sara tengdadttur sna, konu Abrams sonar sns, og lagi af sta me au fr r Kaldeu leiis til Kanaanlands, og au komu til Harran og settust ar a. 32 Og dagar Tara voru tv hundru og fimm r. andaist Tara Harran. 0 15 'ritn=1M+12&ord=' Fyrsta bk Mse 12: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Drottinn sagi vi Abram: ,,Far burt r landi nu og fr ttflki nu og r hsi fur ns, til landsins, sem g mun vsa r . 2

g mun gjra ig a mikilli j og blessa ig og gjra nafn itt miki, og blessun skalt vera. 3 g mun blessa , sem ig blessa, en blva eim, sem r formlir, og af r skulu allar ttkvslir jararinnar blessun hljta.`` 4 lagi Abram af sta, eins og Drottinn hafi sagt honum, og Lot fr me honum. En Abram var sjtu og fimm ra a aldri, er hann fr r Harran. 5 Abram tk Sara konu sna og Lot brurson sinn og alla fjrhluti, sem eir hfu eignast, og r slir, er eir hfu fengi Harran. Og eir lgu af sta og hldu til Kanaanlands. eir komu til Kanaanlands. 6 Og Abram fr um landi, allt anga er Skem heitir, allt til Mrelundar. En voru Kanaantar landinu. 7 birtist Drottinn Abram og sagi vi hann: ,,Nijum num vil g gefa etta land.`` Og hann reisti ar altari Drottni, sem hafi birst honum. 8 aan hlt hann til fjallanna fyrir austan Betel og setti ar tjld sn, svo a Betel var vestur, en A austur. Og hann reisti ar Drottni altari og kallai nafn Drottins. 9 Og Abram fri sig smtt og smtt til Suurlandsins. 10 En hallri var landinu. fr Abram til Egyptalands til a dveljast ar um hr, v a hallri var miki landinu. 11 Og er hann var kominn langt lei til Egyptalands, sagi hann vi Sara konu sna: ,,Sj, g veit a ert kona fr snum. 12 a mun v fara svo, a egar Egyptar sj ig, munu eir segja: ,etta er kona hans,` og drepa mig, en ig munu eir lta lfi halda. 13 Segu fyrir hvern mun, a srt systir mn, svo a mr megi la vel fyrir nar sakir og g megi lfi halda n vegna.`` 14 Er Abram kom til Egyptalands, su Egyptar, a konan var mjg fr. 15 Og hfingjar Faras su hana og ltu miki af henni vi Fara, og konan var tekin hs Faras. 16 Og hann gjri vel vi Abram hennar vegna, og hann eignaist saui, naut og asna, rla og ambttir, snur og lfalda. 17 En Drottinn ji Fara og hs hans me miklum plgum vegna Sara, konu Abrams. 18 kallai Fara Abram til sn og mlti: ,,Hv hefir gjrt mr etta? Hv sagir mr ekki, a hn vri kona n? 19 Hv sagir : ,Hn er systir mn,` svo a g tk hana mr fyrir konu? En arna er n konan n, tak hana og far burt.`` 20 Og Fara skipai svo fyrir um Abram, a menn snir skyldu fylgja honum braut og konu hans me llu, sem hann tti. 0 15 'ritn=1M+13&ord=' Fyrsta bk Mse 13: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Og Abram fr fr Egyptalandi me konu sna og allt, sem hann tti, og Lot fr me honum, til Suurlandsins. 2 Abram var strauugur a kvikf, silfri og gulli. 3 Og hann flutti sig smtt og smtt sunnan a allt til Betel, til ess staar, er tjald hans hafi ur veri, milli Betel og A, 4 til ess staar, ar sem hann ur hafi reist altari. Og Abram kallai ar nafn Drottins. 5 Lot, sem fr me Abram, tti og saui, naut og tjld. 6 Og landi bar ekki, svo a eir gtu saman veri, v a eign eirra var mikil, og eir gtu ekki saman veri. 7 Og sundurykkja reis milli fjrhira Abrams og fjrhira Lots. _ En Kanaantar og Perestar bjuggu landinu.

8 mlti Abram vi Lot: ,,Engin miskl s milli mn og n og milli minna og inna fjrhira, v a vi erum frndur. 9 Liggur ekki allt landi opi fyrir r? Skil ig heldur vi mig. Viljir fara til vinstri handar, fer g til hgri; og viljir fara til hgri handar, fer g til vinstri.`` 10 hf Lot upp augu sn og s, a allt Jrdanslttlendi, allt til Sar, var vatnsrkt land, eins og aldingarur Drottins, eins og Egyptaland. (etta var ur en Drottinn eyddi Sdmu og Gmorru.) 11 Og Lot kaus sr allt Jrdanslttlendi, og Lot flutti sig austur vi, og annig skildu eir. 12 Abram bj Kanaanlandi, en Lot bj borgunum slttlendinu og fri tjld sn allt til Sdmu. 13 En mennirnir Sdmu voru vondir og strsyndarar fyrir Drottni. 14 Drottinn sagi vi Abram, eftir a Lot hafi skili vi hann: ,,Hef upp augu n, og litast um fr eim sta, sem ert , til norurs, suurs, austurs og vesturs. 15 v a allt landi, sem sr, mun g gefa r og nijum num vinlega. 16 Og g mun gjra nija na sem duft jarar, svo a geti nokkur tali duft jararinnar, skulu einnig nijar nir vera taldir. 17 Tak ig n upp og far um landi vert og endilangt, v a r mun g gefa a.`` 18 Og Abram fri sig me tjld sn og kom og settist a Mamrelundi, sem er Hebron, og reisti Drottni ar altari. 0 15 'ritn=1M+14&ord=' Fyrsta bk Mse 14: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 egar Amrafel var konungur Snear, Arok konungur Ellasar, Kedorlamer konungur Elam og Tdeal konungur Gojm, bar a til, 2 a eir herjuu Bera, konung Sdmu, Birsa, konung Gmorru, Sneab, konung Adma, Semeber, konung Sebm, og konunginn Bela (a er Sar). 3 Allir essir hittust Siddmsvllum. (ar er n Saltisjr.) 4 tlf r hfu eir veri lskyldir Kedorlamer, en hinu rettnda ri hfu eir gjrt uppreisn. 5 Og fjrtnda ri kom Kedorlamer og eir konungar, sem me honum voru, og sigruu Refatana Astarot Karnam, Sstana Ham, Emtana Krjatamsvllum 6 og Hrtana fjalli eirra Ser allt til El-Paran, sem er vi eyimrkina. 7 San sneru eir vi og komu til En-Mispat (a er Kades), og fru herskildi yfir land Amalekta og smuleiis Amorta, sem bjuggu Hasason Tamar. 8 lgu eir af sta, konungurinn Sdmu, konungurinn Gmorru, konungurinn Adma, konungurinn Sebm og konungurinn Bela (a er Sar), og eir fylktu lii snu mti eim Sddmsvllum, 9 mti Kedorlamer, konungi Elam, Tdeal, konungi Gojm, Amrafel, konungi Snear, og Arok, konungi Ellasar, fjrir konungar mti fimm. 10 En Siddmsvllum var hver jarbiksgrfin vi ara. Og konungarnir Sdmu og Gmorru lgu fltta og fllu ofan r, en eir, sem af komust, flu til fjalla. 11 tku hinir alla fjrhluti, sem voru Sdmu og Gmorru, og ll matvli og fru burt. 12 eir tku og Lot, brurson Abrams, og fjrhluti hans og fru burt, en hann tti heima Sdmu. 13

 kom maur af flttanum og sagi Hebreanum Abram tindin, en hann bj lundi Amortans Mamre, brur Eskols og Aners, og eir voru bandamenn Abrams. 14 En er Abram frtti, a frndi hans var hertekinn, bj hann skyndi rj hundru og tjn reynda menn sna, fdda hsi hans, og elti allt til Dan. 15 Skipti hann lii snu flokka og rst nttareli, hann og menn hans, og sigrai og rak flttann allt til Hba, sem er fyrir noran Damaskus. 16 Sneri hann v nst heimleiis me alla fjrhlutina og brurson sinn Lot, og fjrhluti hans hafi hann einnig heim me sr, smuleiis konurnar og flki. 17 En er hann hafi unni sigur Kedorlamer konungi og eim konungum, sem me honum voru, og hlt heimleiis, fr konungurinn Sdmu til fundar vi hann Savedal. (ar heitir n Kngsdalur.) 18 Og Melksedek konungur Salem kom me brau og vn, en hann var prestur Hins Hsta Gus. 19 Og hann blessai Abram og sagi: ,,Blessaur s Abram af Hinum Hsta Gui, skapara himins og jarar! 20 Og lofaur s Hinn Hsti Gu, sem gaf vini na r hendur!`` Og Abram gaf honum tund af llu. 21 Konungurinn Sdmu sagi vi Abram: ,,Gef mr mennina, en tak fjrhlutina.`` 22 mlti Abram vi konunginn Sdmu: ,,g upplyfti hndum mnum til Drottins, Hins Hsta Gus, skapara himins og jarar: 23 g tek hvorki r n skveng, n nokku af llu sem r tilheyrir, svo a skulir ekki segja: ,g hefi gjrt Abram rkan.` 24 Ekkert handa mr! Aeins a, sem sveinarnir hafa neytt, og hlut eirra manna, sem me mr fru, Aners, Eskols og Mamre. eir mega taka sinn hlut.`` 0 15 'ritn=1M+15&ord=' Fyrsta bk Mse 15: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Eftir essa atburi kom or Drottins til Abrams sn: ,,ttast ekki, Abram, g er inn skjldur, laun n munu mjg mikil vera.`` 2 Og Abram mlti: ,,Drottinn Gu, hva tlar a gefa mr? g fer han barnlaus, og Eleser fr Damaskus verur erfingi hss mns.`` 3 Og Abram mlti: ,,Sj, mr hefir ekkert afkvmi gefi, og hskarl minn mun erfa mig.`` 4 Og sj, or Drottins kom til hans: ,,Ekki skal hann erfa ig, heldur s, sem af r mun getinn vera, hann mun erfa ig.`` 5 Og hann leiddi hann t og mlti: ,,Lt upp til himins og tel stjrnurnar, ef getur tali r.`` Og hann sagi vi hann: ,,Svo margir skulu nijar nir vera.`` 6 Og Abram tri Drottni, og hann reiknai honum a til rttltis. 7 sagi hann vi hann: ,,g er Drottinn, sem leiddi ig t fr r Kaldeu til ess a gefa r etta land til eignar.`` 8 Og Abram mlti: ,,Drottinn Gu, hva skal g hafa til marks um, a g muni eignast a?`` 9 Og hann mlti vi hann: ,,Fr mr revetra kvgu, revetra geit, revetran hrt, turtildfu og unga dfu.`` 10 Og hann fri honum ll essi dr og hlutai au sundur miju og lagi hvern hlutinn gegnt rum. En fuglana hlutai hann ekki sundur. 11 Og hrfuglar flugu a tinu, en Abram fldi burt. 12 Er sl var a renna, lei ungur svefnhfgi Abram, og sj: felmti og miklu myrkri sl yfir hann.

13 sagi hann vi Abram: ,,Vit a fyrir vst, a nijar nir munu lifa sem tlendingar landi, sem eir eiga ekki, og eir munu jna eim, og eir j fjgur hundru r. 14 En j, sem eir munu jna, mun g dma, og sar munu eir aan fara me mikinn fjrhlut. 15 En skalt fara frii til fera inna, skalt vera jaraur gri elli. 16 Hinn fjri ttliur eirra mun koma hinga aftur, v a enn hafa Amortar eigi fyllt mli synda sinna.`` 17 En er sl var runnin og myrkt var ori, kom reykur sem r ofni og eldslogi, er lei fram milli essara frnarstykkja. 18 eim degi gjri Drottinn sttmla vi Abram og mlti: ,,nu afkvmi gef g etta land, fr Egyptalandsnni til rinnar miklu, rinnar Efrat: 19 land Kenta, Kenissta, Kadmnta, 20 Hetta, Peresta, Refata, 21 Amorta, Kanaanta, Grgasta og Jebsta.`` 0 15 'ritn=1M+17&ord=' Fyrsta bk Mse 17: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Er Abram var nutu og nu ra gamall, birtist Drottinn honum og sagi: ,,g er Almttugur Gu. Gakk fyrir mnu augliti og ver grandvar, 2 vil g gjra sttmla milli mn og n, og margfalda ig mikillega.`` 3 fll Abram fram sjnu sna, og Gu talai vi hann og sagi: 4 ,,Sj, a er g, sem hefi gjrt vi ig sttmla, og skalt vera fair margra ja. 5 v skalt eigi lengur nefnast Abram, heldur skalt heita Abraham, v a fur margra ja gjri g ig. 6 Og g mun gjra ig mjg frjsaman og gjra ig a jum, og af r skulu konungar koma. 7 Og g gjri sttmla milli mn og n og inna nija eftir ig, fr einum ttli til annars, vinlegan sttmla: a vera inn Gu og inna nija eftir ig. 8 Og g mun gefa r og nijum num eftir ig a land, sem n br sem tlendingur, allt Kanaanland til vinlegrar eignar, og g skal vera Gu eirra.`` 9 Gu sagi vi Abraham: ,, skalt halda minn sttmla, og nijar nir eftir ig, fr einum ttli til annars. 10 etta er minn sttmli, sem r skulu halda, milli mn og yar og nija inna eftir ig: Allt karlkyn meal yar skal umskera. 11 Yur skal umskera holdi yfirhar yar, og a s merki sttmlans milli mn og yar. 12 tta daga gmul skal ll sveinbrn umskera meal yar, ttli eftir ttli, bi au, er heima eru fdd, og eins hin, sem keypt eru veri af einhverjum tlendingi, er eigi er af num ttlegg. 13 Umskera skal bi ann, sem fddur er hsi nu, og eins ann, sem hefir veri keyptan, og annig s minn sttmli yar holdi sem vinlegur sttmli. 14 En umskorinn karlmaur, s er ekki er umskorinn holdi yfirhar sinnar, hann skal upprttur vera r j sinni. Sttmla minn hefir hann rofi.`` 15 Gu sagi vi Abraham: ,,Sara konu na skalt ekki lengur nefna Sara, heldur skal hn heita Sara. 16

Og g mun blessa hana, og me henni mun g einnig gefa r son. Og g mun blessa hana, og hn skal vera ttmir heilla ja, hn mun vera ttmir jkonunga.`` 17 fll Abraham fram sjnu sna og hl og hugsai me sjlfum sr: ,,Mun hundra ra gamall maur eignast barn, og mun Sara nr barn ala?`` 18 Og Abraham sagi vi Gu: ,,g vildi a smael mtti lifa fyrir nu augliti!`` 19 Og Gu mlti: ,,Vissulega skal Sara kona n fa r son, og skalt nefna hann sak, og g mun gjra sttmla vi hann sem vinlegan sttmla fyrir nija hans eftir hann. 20 Og a v er smael snertir hefi g bnheyrt ig. Sj, g mun blessa hann og gjra hann frjsaman og margfalda hann mikillega. Tlf jhfingja mun hann geta, og g mun gjra hann a mikilli j. 21 En minn sttmla mun g gjra vi sak, sem Sara mun fa r um essar mundir nsta ri.`` 22 Og er Gu hafi loki tali snu vi Abraham, st hann upp fr honum. 23 tk Abraham son sinn smael og alla, sem fddir voru hans hsi, og alla, sem hann hafi veri keypta, allt karlkyn meal heimamanna Abrahams, og umskar hold yfirhar eirra essum sama degi, eins og Gu hafi boi honum. 24 Abraham var nutu og nu ra gamall, er hann var umskorinn holdi yfirhar sinnar. 25 Og smael sonur hans var rettn ra, er hann var umskorinn holdi yfirhar sinnar. 26 essum sama degi voru eir umskornir Abraham og smael sonur hans, 27 og allir hans heimamenn. Bi eir, er heima voru fddir, og eins eir, sem veri voru keyptir af tlendingum, voru umskornir me honum. 0 15 'ritn=1M+18&ord=' Fyrsta bk Mse 18: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Drottinn birtist Abraham Mamrelundi, er hann sat tjalddyrum snum midegishitanum. 2 Og hann hf upp augu sn og litaist um, og sj, rr menn stu gagnvart honum. Og er hann s , skundai hann til mts vi r tjalddyrum snum og laut eim til jarar 3 og mlti: ,,Herra minn, hafi g fundi n augum num, gakk eigi fram hj jni num. 4 Leyfi, a stt s lti eitt af vatni, a r megi vo ftur yar, og hvli yur undir trnu. 5 Og g tla a skja braubita, a r megi styrkja hjrtu yar, _ san geti r haldi fram ferinni, _ r v a r fru hr um hj jni yar.`` Og eir svruu: ,,Gjru eins og hefir sagt.`` 6 fltti Abraham sr inn tjaldi til Sru og mlti: ,,Sktu n sem skjtast rj mla hveitimjls, hnoau a og bakau kkur.`` 7 Og Abraham skundai til nautanna og tk klf, ungan og vnan, og fkk sveini snum, og hann fltti sr a matba hann. 8 Og hann tk fir og mjlk og klfinn, sem hann hafi matbi, og setti fyrir , en sjlfur st hann frammi fyrir eim undir trnu, mean eir mtuust. 9 sgu eir vi hann: ,,Hvar er Sara kona n?`` Hann svarai: ,,arna inni tjaldinu.`` 10 Og Drottinn sagi: ,,Vissulega mun g aftur koma til n a ri linu sama mund, og mun Sara kona n hafa eignast son.`` En Sara heyri etta dyrum tjaldsins, sem var a baki hans. 11 En Abraham og Sara voru gmul og hnigin efra aldur, svo a kvenlegir elishttir voru horfnir fr Sru. 12

Og Sara hl me sjlfri sr og mlti: ,,Eftir a g er gmul orin, skyldi g mun hyggja, ar sem bndi minn er einnig gamall?`` 13 sagi Drottinn vi Abraham: ,,Hv hlr Sara og segir: ,Mun a satt, a g skuli barn fa svo gmul?` 14 Er Drottni nokku mttugt? sinni t a vori mun g aftur koma til n, og Sara hefir eignast son.`` 15 Og Sara neitai v og sagi: ,,Eigi hl g,`` v a hn var hrdd. En hann sagi: ,,J, vst hlst .`` 16 v nst tku mennirnir sig upp aan og horfu niur til Sdmu, en Abraham gekk me eim til a fylgja eim veg. 17 sagi Drottinn: ,,Skyldi g dylja Abraham ess, sem g tla a gjra, 18 ar sem Abraham mun vera a mikilli og voldugri j, og allar jir jararinnar munu af honum blessun hljta? 19 v a g hefi tvali hann, til ess a hann bji brnum snum og hsi snu eftir sig, a au varveiti vegu Drottins me v a ika rtt og rttlti, til ess a Drottinn lti koma fram vi Abraham a, sem hann hefir honum heiti.`` 20 Og Drottinn mlti: ,,Hrpi yfir Sdmu og Gmorru er vissulega miki, og synd eirra er vissulega mjg ung. 21 g tla v a stga niur anga til ess a sj, hvort eir hafa fullkomlega ahafst a, sem hrpa er um. En s eigi svo, vil g vita a.`` 22 Og mennirnir sneru brott aan og hldu til Sdmu, en Abraham st enn frammi fyrir Drottni. 23 Og Abraham gekk fyrir hann og mlti: ,,Hvort munt afm hina rttltu me hinum gulegu? 24 Vera m, a fimmtu rttltir su borginni. Hvort munt afm og ekki yrma stanum vegna eirra fimmtu rttltu, sem ar eru? 25 Fjarri s a r a gjra slkt, a deya hina rttltu me hinum gulegu, svo a eitt gangi yfir rttlta og gulega. Fjarri s a r! Mun dmari alls jarrkis ekki gjra rtt?`` 26 Og Drottinn mlti: ,,Finni g Sdmu fimmtu rttlta innan borgar, yrmi g llum stanum eirra vegna.`` 27 Abraham svarai og sagi: ,,, g hefi dirfst a tala vi Drottin, tt g s duft eitt og aska. 28 Vera m, a fimm skorti fimmtu rttlta. Munt eya alla borgina vegna essara fimm?`` mlti hann: ,,Eigi mun g eya hana, finni g ar fjrutu og fimm.`` 29 Og Abraham hlt fram a tala vi hann og mlti: ,,Vera m, a ar finnist ekki nema fjrutu.`` En hann svarai: ,,Vegna eirra fjrutu mun g lta a gjrt.`` 30 Og hann sagi: ,,g bi ig, Drottinn, a reiist ekki, a g tali. Vera m a ar finnist ekki nema rjtu.`` Og hann svarai: ,,g mun ekki gjra a, finni g ar rjtu.`` 31 Og hann sagi: ,,, g hefi dirfst a tala vi Drottin! Vera m, a ar finnist ekki nema tuttugu.`` Og hann mlti: ,,g mun ekki eya hana vegna eirra tuttugu.`` 32 Og hann mlti: ,,g bi ig, Drottinn, a reiist ekki, a g tali enn aeins etta sinn. Vera m a ar finnist aeins tu.`` Og hann sagi: ,,g mun ekki eya hana vegna eirra tu.`` 33 Og Drottinn fr brott, er hann hafi loki tali snu vi Abraham, en Abraham hvarf aftur heimleiis. 0 15 'ritn=1M+19&ord=' Fyrsta bk Mse 19: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Englarnir tveir komu um kveldi til Sdmu. Sat Lot borgarhlii. Og er hann s , st hann upp mti eim og hneigi sjnu sna til jarar. 2

v nst mlti hann: ,,Heyri, herrar mnir, sni ltillti og komi inn hs jns ykkar, og veri hr ntt og voi ftur ykkar. Geti i risi rla morgun og fari leiar ykkar.`` En eir sgu: ,,Nei, vi tlum a hafast vi strtinu ntt.`` 3 lagi hann miki a eim, uns eir fru inn til hans og gengu inn hs hans. Og hann bj eim mlt og bakai srt brau, og eir neyttu. 4 En ur en eir gengu til hvldar, slgu borgarmenn, mennirnir Sdmu, hring um hsi, bi ungir og gamlir, allur mgurinn hvaanva. 5 Og eir klluu Lot og sgu vi hann: ,,Hvar eru mennirnir, sem komu til n kveld? Lei t til vor, a vr megum kenna eirra.`` 6 Lot gekk t til eirra, t fyrir dyrnar, og lokai hurinni a baki sr. 7 Og hann sagi: ,,Fyrir hvern mun, brur mnir, fremji ekki hfu. 8 Sj, g tvr dtur, sem ekki hafa karlmanns kennt. g skal leia r t til yar, gjri vi r sem yur gott ykir. Aeins megi r ekkert gjra essum mnnum, r v a eir eru komnir undir skugga aks mns.`` 9 ptu eir: ,,Haf ig burt!`` og sgu: ,,essi nungi er hinga kominn sem tlendingur og vill n stugt vera a sia oss. N skulum vr leika ig enn verr en .`` Og eir gjru kaflega rng a honum, a Lot, og gengu nr til a brjta upp dyrnar. 10 seildust mennirnir t og drgu Lot til sn inn hsi og lokuu dyrunum. 11 En , sem voru ti fyrir dyrum hssins, slgu eir me blindu, sma og stra, svo a eir uru a gefast upp vi a finna dyrnar. 12 Mennirnir sgu vi Lot: ,,tt hr nokkra fleiri r nkomna? Tengdasyni, syni, dtur? Alla borginni, sem r eru hangandi, skalt hafa burt han, 13 v a vi munum eya ennan sta, af v a hrpi yfir eim fyrir Drottni er miki, og Drottinn hefir sent okkur til a eya borgina.`` 14 gekk Lot t og talai vi tengdasyni sna, sem tluu a ganga a eiga dtur hans, og mlti: ,,Standi upp skjtt og fari r essum sta, v a Drottinn mun eya borgina.`` En tengdasynir hans hugu, a hann vri a gjra a gamni snu. 15 En er dagur rann, rku englarnir eftir Lot og sgu: ,,Statt upp skjtt! Tak konu na og bar dtur nar, sem hj r eru, svo a fyrirfarist ekki vegna syndar borgarinnar.`` 16 En er hann hikai vi, tku mennirnir hnd honum og hnd konu hans og hnd bum dtrum hans, af v a Drottinn vildi yrma honum, og leiddu hann t og ltu hann t fyrir borgina. 17 Og er eir hfu leitt au t, sgu eir: ,,Fora r, lf itt liggur vi! Lt ekki aftur fyrir ig og nem hvergi staar llu slttlendinu, fora r fjll upp, a farist eigi.`` 18 sagi Lot vi : ,, nei, herra! 19 Sj, jnn inn hefir fundi n augum num, og hefir snt mr mikla miskunn a lta mig halda lfi. En g get ekki fora mr fjll upp, gfan getur komi yfir mig og g di. 20 Sj, arna er borg nnd, anga gti g fli, og hn er ltil. g vil fora mr anga _ er hn ekki ltil? _ og g mun halda lfi.`` 21 Drottinn sagi vi hann: ,,Sj, g hefi einnig veitt r essa bn, a leggja ekki eyi borgina, sem talair um. 22 Flt r! Fora r anga, v a g get ekkert gjrt, fyrr en kemst anga.`` Vegna essa nefna menn borgina Sar. 23 Slin var runnin upp yfir jrina, er Lot kom til Sar. 24 Og Drottinn lt rigna yfir Sdmu og Gmorru brennisteini og eldi fr Drottni, af himni.

25 Og hann gjreyddi essar borgir og allt slttlendi og alla ba borganna og grur jararinnar. 26 En kona hans leit vi a baki honum og var a saltstpli. 27 Abraham gekk snemma morguns anga, er hann hafi stai frammi fyrir Drottni. 28 Og hann horfi niur Sdmu og Gmorru og yfir allt slttlendi og s, a reyk lagi upp af jrinni, v lkast sem reykur r ofni. 29 En er Gu eyddi borgirnar slttlendinu, minntist Gu Abrahams og leiddi Lot t r eyingunni, er hann lagi eyi borgirnar, sem Lot hafi bi . 30 Lot fr fr Sar upp fjllin og stanmdist ar og bar dtur hans me honum, v a hann ttaist a vera kyrr Sar, og hann hafist vi helli, hann og bar dtur hans. 31 sagi hin eldri vi hina yngri: ,,Fair okkar er gamall, og enginn karlmaur er eftir jrinni, sem samfarir megi vi okkur hafa, eins og sivenja er til alls staar jrinni. 32 Kom , vi skulum gefa fur okkar vn a drekka og leggjast hj honum, a vi megum kveikja kyn af fur okkar.`` 33 San gfu r fur snum vn a drekka ntt, og hin eldri fr og lagist hj fur snum. En hann var hvorki var vi, a hn lagist niur, n a hn reis ftur. 34 Og morguninn eftir sagi hin eldri vi hina yngri: ,,Sj, ntt l g hj fur mnum. Vi skulum n einnig ntt gefa honum vn a drekka. Far san inn og leggst hj honum, a vi megum kveikja kyn af fur okkar.`` 35 San gfu r fur snum vn a drekka einnig ntt, og hin yngri tk sig til og lagist hj honum. En hann var hvorki var vi, a hn lagist niur, n a hn reis ftur. 36 annig uru bar dtur Lots ungaar af vldum fur sns. 37 Hin eldri l son og nefndi hann Mab. Hann er ttfair Mabta allt til essa dags. 38 Og hin yngri l einnig son og nefndi hann Ben-Amm. Hann er ttfair Ammnta allt til essa dags. 0 15 'ritn=1M+20&ord=' Fyrsta bk Mse 20: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 N flutti Abraham sig aan til Suurlandsins og settist a milli Kades og Sr og dvaldist um hr Gerar. 2 Og Abraham sagi um Sru konu sna: ,,Hn er systir mn.`` sendi Abmelek konungur Gerar menn og lt skja Sru. 3 En Gu kom til Abmeleks draumi um nttina og sagi vi hann: ,,Sj, skalt deyja vegna konu eirrar, sem hefir teki, v a hn er gift kona.`` 4 En Abmelek hafi ekki komi nrri henni. Og hann sagi: ,,Drottinn, munt einnig vilja deya saklaust flk? 5 Hefir hann ekki sagt vi mig: ,Hn er systir mn`? og hn sjlf hefir einnig sagt: ,Hann er brir minn?` einlgni hjarta mns og me hreinum hndum hefi g gjrt etta.`` 6 Og Gu sagi vi hann draumnum: ,,Vst veit g, a gjrir etta einlgni hjarta ns, og g hefi einnig varveitt ig fr a syndga gegn mr. Fyrir v leyfi g r ekki a snerta hana. 7 F v n manninum konu hans aftur, v a hann er spmaur, og mun hann bija fyrir r, a megir lfi halda. En ef skilar henni ekki aftur, skalt vita, a munt vissulega deyja, og allir, sem r tilheyra.`` 8 Abmelek reis rla um morguninn og kallai til sn alla jna sna og greindi eim fr llu essu. Og mennirnir uru mjg ttaslegnir. 9

Og Abmelek lt kalla Abraham til sn og sagi vi hann: ,,Hva hefir gjrt oss? Og hva hefi g misgjrt vi ig, a skyldir leia svo stra synd yfir mig og rki mitt? Verk, sem enginn skyldi fremja, hefir frami gegn mr.`` 10 Og Abmelek sagi vi Abraham: ,,Hva gekk r til a gjra etta?`` 11 mlti Abraham: ,,g hugsai: ,Vart mun nokkur gustti vera essum sta, og eir munu drepa mig vegna konu minnar.` 12 Og ar a auki er hn sannlega systir mn, samfera, tt eigi sum vi sammra, og hn var kona mn. 13 Og egar Gu lt mig fara r hsi fur mns, sagi g vi hana: ,essa gsemi verur a sna mr: Hvar sem vi komum, segu um mig: Hann er brir minn.``` 14 tk Abmelek saui, naut, rla og ambttir og gaf Abraham og fkk honum aftur Sru konu hans. 15 Og Abmelek sagi: ,,Sj, land mitt stendur r til boa. B ar sem r best lkar.`` 16 Og vi Sru sagi hann: ,,Sj, g gef brur num sund sikla silfurs. Sj, a s r uppreist augum allra eirra, sem me r eru, og ert annig rttltt fyrir llum.`` 17 Og Abraham ba til Gus fyrir honum, og Gu lknai Abmelek og konu hans og ambttir, svo a r lu brn. 18 v a Drottinn hafi loka srhverjum murkvii hsi Abmeleks sakir Sru, konu Abrahams. 0 15 'ritn=1M+21&ord=' Fyrsta bk Mse 21: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Drottinn vitjai Sru, eins og hann hafi lofa, og Drottinn gjri vi Sru eins og hann hafi sagt. 2 Og Sara var ungu og fddi Abraham son elli hans, um r mundir, sem Gu hafi sagt honum. 3 Og Abraham gaf nafn syni snum, eim er honum fddist, sem Sara fddi honum, og kallai hann sak. 4 Abraham umskar sak son sinn, er hann var tta daga gamall, eins og Gu hafi boi honum. 5 En Abraham var hundra ra gamall, egar sak sonur hans fddist honum. 6 Sara sagi: ,,Gu hefir gjrt mig a athlgi. Hver sem heyrir etta, mun hlja a mr.`` 7 Og hn mlti: ,,Hver skyldi hafa sagt vi Abraham, a Sara mundi hafa brn brjsti, og hefi g ali honum son elli hans.`` 8 Sveinninn x og var vaninn af brjsti, og Abraham gjri mikla veislu ann dag, sem sak var tekinn af brjsti. 9 En Sara s son Hagar hinnar egypsku, er hn hafi ftt Abraham, a leik me sak, syni hennar. 10 sagi hn vi Abraham: ,,Rek burt ambtt essa og son hennar, v a ekki skal sonur essarar ambttar taka arf me syni mnum, me sak.`` 11 En Abraham srnai etta mjg vegna sonar sns. 12 sagi Gu vi Abraham: ,,Lt ig ekki taka srt til sveinsins og ambttar innar. Hl Sru llu v, er hn segir r, v a afkomendur nir munu vera kenndir vi sak. 13 En g mun einnig gjra ambttarsoninn a j, v a hann er itt afkvmi.`` 14 Og Abraham reis rla nsta morgun, tk brau og vatnsbelg og fkk Hagar, en sveininn lagi hann herar henni og lt hana burtu fara. Hn hlt af sta og reikai um eyimrkina Beerseba. 15 En er vatni var roti leglinum, lagi hn sveininn inn undir einn runnann. 16

v nst gekk hn burt og settist ar gegnt vi, svo sem rskots fjarlg, v a hn sagi: ,,g get ekki horft a barni deyi.`` Og hn settist ar gegnt vi og tk a grta hstfum. 17 En er Gu heyri hlj sveinsins, kallai engill Gus til Hagar af himni og mlti til hennar: ,,Hva gengur a r, Hagar? Vertu hrdd, v a Gu hefir heyrt til sveinsins, ar sem hann liggur. 18 Statt upp, reistu sveininn ftur og leiddu hann r vi hnd, v a g mun gjra hann a mikilli j.`` 19 Og Gu lauk upp augum hennar, svo a hn s vatnsbrunn. Fr hn og fyllti belginn vatni og gaf sveininum a drekka. 20 Og Gu var me sveininum, og hann x upp og hafist vi eyimrkinni og gjrist bogmaur. 21 Og hann hafist vi Paraneyimrk, og mir hans tk honum konu af Egyptalandi. 22 Um smu mundir bar svo til, a Abmelek og hershfingi hans Pkl mltu annig vi Abraham: ,,Gu er me r llu, sem gjrir. 23 Vinn mr n ei a v hr vi Gu, a skulir eigi breyta sviksamlega, hvorki vi mig n afkomendur mna. skalt ausna mr og landinu, sem dvelst sem tlendingur, hina smu gsemi og g hefi ausnt r.`` 24 Og Abraham mlti: ,,g skal vinna r ei a v.`` 25 En Abraham taldi Abmelek fyrir vatnsbrunninn, sem rlar Abmeleks hfu teki me ofrki. 26 sagi Abmelek: ,,Ekki veit g, hver a hefir gjrt. Hvorki hefir sagt mr a n hefi g heldur heyrt a fyrr en dag.`` 27 tk Abraham saui og naut og gaf Abmelek, og eir gjru sttmla sn milli. 28 Og Abraham tk fr sj gimbrar af hjrinni. 29 mlti Abmelek til Abrahams: ,,Hva skulu essar sj gimbrar, sem hefir teki fr?`` 30 Hann svarai: ,,Vi essum sj gimbrum skalt taka af minni hendi, til vitnis um a g hefi grafi ennan brunn.`` 31 ess vegna heitir s staur Beerseba, af v a eir sru ar bir. 32 annig gjru eir sttmla Beerseba. San tk Abmelek sig upp og Pkl hershfingi hans og sneru aftur til Filistalands. 33 Abraham grursetti tamarisk-runn Beerseba og kallai ar nafn Drottins, Hins Eilfa Gus. 34 Og Abraham dvaldist lengi Filistalandi. 0 15 'ritn=1M+22&ord=' Fyrsta bk Mse 22: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Eftir essa atburi freistai Gu Abrahams og mlti til hans: ,,Abraham!`` Hann svarai: ,,Hr er g.`` 2 Hann sagi: ,,Tak einkason inn, sem elskar, hann sak, og far til Mralands og frna honum ar a brennifrn einu af fjllunum, sem g mun segja r til.`` 3 Abraham var rla ftum nsta morgun og lagi asna sinn, og tk me sr tvo sveina sna og sak son sinn. Og hann klauf viinn til brennifrnarinnar, tk sig upp og hlt af sta, anga sem Gu sagi honum. 4 rija degi hf Abraham upp augu sn og s stainn lengdar. 5 sagi Abraham vi sveina sna: ,,Bi hr hj asnanum, en vi smsveinninn munum ganga anga til a bijast fyrir, og komum svo til ykkar aftur.`` 6

Og Abraham tk brennifrnarviinn og lagi syni snum sak herar, en tk eldinn og hnfinn sr hnd. Og svo gengu eir bir saman. 7 mlti sak vi Abraham fur sinn: ,,Fair minn!`` Hann svarai: ,,Hr er g, sonur minn!`` Hann mlti: ,,Hr er eldurinn og viurinn, en hvar er sauurinn til brennifrnarinnar?`` 8 Og Abraham sagi: ,,Gu mun sj sr fyrir sau til brennifrnarinnar, sonur minn.`` Og svo gengu eir bir saman. 9 En er eir komu anga, er Gu hafi sagt honum, reisti Abraham ar altari og lagi viinn , og batt son sinn sak og lagi hann upp altari, ofan viinn. 10 Og Abraham rtti t hnd sna og tk hnfinn til a sltra syni snum. 11 kallai engill Drottins til hans af himni og mlti: ,,Abraham! Abraham!`` Hann svarai: ,,Hr er g.`` 12 Hann sagi: ,,Legg ekki hnd sveininn og gjr honum ekkert, v a n veit g, a ttast Gu, ar sem synjair mr ekki um einkason inn.`` 13 var Abraham liti upp, og hann s hrt bak vi sig, sem var fastur hornunum hrsrunni. Og Abraham fr og tk hrtinn og bar hann fram a brennifrn sta sonar sns. 14 Og Abraham kallai ennan sta ,,Drottinn sr,`` svo a a er mltki allt til essa dags: ,, fjallinu, ar sem Drottinn birtist.`` 15 Engill Drottins kallai anna sinn af himni til Abrahams 16 og mlti: ,,g sver vi sjlfan mig,`` segir Drottinn, ,,a fyrst gjrir etta og synjair mr eigi um einkason inn, 17 skal g rkulega blessa ig og strum margfalda kyn itt, sem stjrnur himni, sem sand sjvarstrnd. Og nijar nir skulu eignast borgarhli vina sinna. 18 Og af nu afkvmi skulu allar jir jrinni blessun hljta, vegna ess a hlddir minni rddu.`` 19 Eftir a fr Abraham aftur til sveina sinna, og eir tku sig upp og fru allir saman til Beerseba. Og Abraham bj enn um hr Beerseba. 20 Eftir etta bar svo vi, a Abraham var sagt: ,,Sj, Milka hefir og ftt brur num Nahor sonu: 21 s, frumgetning hans, og Bs, brur hans, og Kemel, ttfur Aramea, 22 og Kesed, Kas, Pldas, Jdlaf og Betel.`` En Betel gat Rebekku. 23 essa tta fddi Milka Nahor, brur Abrahams. 24 Og hann tti hjkonu, sem ht Rema. Hn l honum og sonu, Teba, Gaham, Tahas og Maaka. 0 15 'ritn=1M+23&ord=' Fyrsta bk Mse 23: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Dagar Sru voru hundra tuttugu og sj r, a var aldur Sru. 2 Og Sara d Kirjat Arba (a er Hebron) Kanaanlandi. Og Abraham fr til a harma Sru og grta hana. 3 San gekk hann burt fr lkinu og kom a mli vi Hetta og sagi: 4 ,,g er akomandi og tlendingur meal yar. Lti mig f legsta til eignar hj yur, a g megi koma lkinu fr mr og jara a.`` 5 svruu Hettar Abraham og sgu: 6 ,,Heyr oss fyrir hvern mun, herra minn. ert Gus hfingi vor meal. Jara lki hinum besta af legstum vorum. Enginn meal vor skal meina r legsta sinn, a megir jara lki.``

7 st Abraham upp og hneigi sig fyrir landslnum, fyrir Hettum, 8 og mlti vi : ,,Ef a er yar vilji, a g megi jara lki og koma v fr mr, heyri mig og biji fyrir mig Efron Sarsson, 9 a hann lti mig f Makpelahelli, sem hann og er yst landeign hans. Hann lti mig f hann fyrir fullt ver til grafreits meal yar.`` 10 En Efron sat ar meal Hetta. svarai Hettinn Efron Abraham, viurvist Hetta, frammi fyrir llum eim, sem gengu t og inn um borgarhli hans, og mlti: 11 ,,Nei, herra minn, heyr mig! Landi gef g r, og hellinn, sem v er, hann gef g r lka. augsn samlanda minna gef g r hann. Jara ar lki.`` 12 hneigi Abraham sig fyrir landslnum, 13 mlti v nst til Efrons viurvist landslsins essa lei: ,,Heyr n, gef gaum a mli mnu! g greii f fyrir landi. Tak vi v af mr, a g megi jara lki ar.`` 14 svarai Efron Abraham og mlti: 15 ,,Herra minn, gef fyrir hvern mun gaum a mli mnu! Jr, sem er fjgur hundru silfursikla viri, hva er a okkar milli? Jara lki.`` 16 Og Abraham lt a orum Efrons, og Abraham v Efron silfri, sem hann hafi til teki viurvist Hetta, fjgur hundru sikla gangsilfri. 17 annig var landeign Efrons, sem er hj Makpela gegnt Mamre, landeignin og hellirinn, sem henni var, og ll trn, er landeigninni voru, innan takmarka hennar hringinn kring, 18 fest Abraham til eignar, viurvist Hetta, frammi fyrir llum, sem t og inn gengu um borgarhli hans. 19 Eftir a jarai Abraham Sru konu sna helli Makpelalands gegnt Mamre (a er Hebron) Kanaanlandi. 20 annig fkk Abraham landi og hellinn, sem v var, hj Hettum til eignar fyrir grafreit. 0 15 'ritn=1M+24&ord=' Fyrsta bk Mse 24: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Abraham var gamall og hniginn a aldri, og Drottinn hafi blessa Abraham llu. 2 sagi Abraham vi jn sinn, ann er elstur var hsi hans og umsjnarmaur yfir llu, sem hann tti: 3 ,,Legg hnd na undir lend mna, og vinn mr ei a v vi Drottin, Gu himinsins og Gu jararinnar, a skulir ekki taka syni mnum til handa konu af dtrum Kanaanta, er g b meal, 4 heldur skaltu fara til furlands mns og til ttflks mns, og taka konu handa sak syni mnum.`` 5 jnninn svarai honum: ,,En ef konan vill ekki fara me mr til essa lands, g a fara me son inn aftur a land, sem frst r?`` 6 Og Abraham sagi vi hann: ,,Varastu a fara me son minn anga! 7 Drottinn, Gu himinsins, sem tk mig r hsi fur mns og r ttlandi mnu, hann sem hefir tala vi mig og svari mr og sagt: ,num nijum mun g gefa etta land,` hann mun senda engil sinn undan r, a megir aan f syni mnum konu. 8 Og vilji konan ekki fara me r, ertu leystur af einum. En me son minn mtt ekki fyrir nokkurn mun fara anga aftur.`` 9 lagi jnninn hnd sna undir lend Abrahams hsbnda sns og vann honum ei a essu.

10 tk jnninn tu lfalda af lfldum hsbnda sns og lagi af sta, og hafi me sr alls konar drgripi hsbnda sns. Og hann tk sig upp og hlt til Mesptamu, til borgar Nahors. 11 Og hann i lfldunum utan borgar hj vatnsbrunni a kveldi dags, a mund, er konur voru vanar a ganga t a ausa vatn. 12 Og hann mlti: ,,Drottinn, Gu hsbnda mns Abrahams. Lt mr heppnast erindi mitt dag og ausn miskunn hsbnda mnum Abraham. 13 Sj, g stend vi vatnslind, og dtur bjarmanna ganga t a ausa vatn. 14 Og ef s stlka, sem g segi vi: ,Tak niur skjlu na, a g megi drekka,` svarar: ,Drekk , og g vil lka brynna lfldum num,` _ hn s s, sem hefir fyrirhuga jni num sak, og af v mun g marka, a ausnir miskunn hsbnda mnum.`` 15 ur en hann hafi loki mli snu, sj, kom Rebekka, dttir Betels, sonar Milku, konu Nahors, brur Abrahams, og bar hn skjlu sna xlinni. 16 En stlkan var einkar fr snum, mey, og enginn maur hafi kennt hennar. Hn gekk niur a lindinni, fyllti skjlu sna og gekk aftur upp fr lindinni. 17 hljp jnninn mti henni og mlti: ,,Gef mr vatnssopa a drekka r skjlu inni.`` 18 Og hn svarai: ,,Drekk, herra minn!`` Og hn tk jafnskjtt skjluna niur af xlinni hnd sr og gaf honum a drekka. 19 Og er hn hafi gefi honum a drekka, mlti hn: ,,Lka skal g ausa vatn lfldum num, uns eir hafa drukki ngju sna.`` 20 Og hn fltti sr og steypti r skjlu sinni vatnsstokkinn, og hljp svo aftur a brunninum a ausa vatn. Og hn js vatn llum lfldum hans. 21 En maurinn stari hana egjandi, til ess a komast a raun um, hvort Drottinn hefi lti fer hans heppnast ea ekki. 22 En er lfaldar hans hfu drukki ngju sna, tk maurinn nefhring r gulli, sem v hlfan sikil, og tv armbnd og dr hendur henni. Vgu au tu sikla gulls. 23 v nst mlti hann: ,,Hvers dttir ert ? Segu mr a. Er rm hsi fur ns til a hsa oss ntt?`` 24 Og hn sagi vi hann: ,,g er dttir Betels, sonar Milku, sem hn l Nahor.`` 25 sagi hn vi hann: ,,Vr hfum yfri ng bi af hlmi og fri, og einnig hsrm til gistingar.`` 26 laut maurinn hfi, ba til Drottins 27 og mlti: ,,Lofaur s Drottinn, Gu Abrahams hsbnda mns, sem hefir ekki dregi hl miskunn sna og trfesti vi hsbnda minn. Mig hefir Drottinn leitt veginn til hss frnda hsbnda mns.`` 28 Stlkan skundai heim og sagi hsi mur sinnar fr v, sem vi hafi bori. 29 Rebekka tti brur, sem Laban ht, og Laban hljp til mannsins t a lindinni. 30 Og er hann s hringinn og armbndin hndum systur sinnar og heyri or Rebekku systur sinnar, sem sagi: ,,Svona talai maurinn vi mig,`` fr hann til mannsins. Og sj, hann st hj lfldunum vi lindina. 31 Og hann sagi: ,,Kom inn, blessaur af Drottni. Hv stendur hr ti? g hefi rmt til hsinu, og staur er fyrir lfalda na.`` 32 gekk maurinn inn hsi, og Laban spretti af lfldunum og gaf eim hlm og fur, en fri honum vatn til a vo ftur sna og ftur eirra manna, sem voru me honum. 33

Og matur var fram borinn fyrir hann, en hann sagi: ,,Eigi vil g matar neyta fyrr en g hefi bori upp erindi mitt.`` Og menn svruu: ,,Tala !`` 34 Hann mlti: ,,g er jnn Abrahams. 35 Drottinn hefir rkulega blessa hsbnda minn, svo a hann er orinn aumaur. Hann hefir gefi honum saui og naut, silfur og gull, rla og ambttir, lfalda og asna. 36 Og Sara, kona hsbnda mns, hefir ali hsbnda mnum son elli sinni, og honum hefir hann gefi allt, sem hann . 37 Og hsbndi minn tk af mr ei og sagi: , mtt eigi konu taka syni mnum af dtrum Kanaanta, er g b hj, 38 heldur skalt fara hs fur mns og til ttingja minna og taka syni mnum konu.` 39 Og g sagi vi hsbnda minn: ,Vera m, a konan vilji ekki fara me mr.` 40 Og hann svarai mr: ,Drottinn, fyrir hvers augsn g hefi gengi, mun senda engil sinn me r og lta fer na heppnast, svo a megir f konu til handa syni mnum af tt minni og r hsi fur mns. 41 skaltu vera laus vi ann ei, sem vinnur mr, ef fer til ttingja minna, og vilji eir ekki gefa r hana, ertu laus vi eiinn, sem g tek af r.` 42 Og er g dag kom a lindinni, sagi g: ,Drottinn, Gu Abrahams hsbnda mns. tlir a lta fr lnast, sem g n er a fara, 43 sj, g stend vi essa lind, og fari svo, a s stlka, sem kemur hinga til a skja vatn og g segi vi: Gef mr a drekka vatnssopa r skjlu inni, _ 44 svarar mr: Drekk , og lka skal g ausa lfldum num vatn, _ hn s s kona, sem Drottinn hefir fyrirhuga syni hsbnda mns.` 45 En ur en g hafi loki essu tali vi sjlfan mig, sj, kom Rebekka t anga me skjlu sna xlinni og gekk niur a lindinni og bar upp vatn. Og g sagi vi hana: ,Gef mr a drekka!` 46 Og ara tk hn skjluna niur af xlinni og sagi: ,Drekk , og lka skal g brynna lfldum num.` Og g drakk, og hn brynnti lka lfldunum. 47 spuri g hana og mlti: ,Hvers dttir ert ?` Og hn sagi: ,Dttir Betels, sonar Nahors, sem Milka l honum.` Lt g hringinn nef hennar og armbndin hendur hennar. 48 Og g laut hfi og ba til Drottins, og g lofai Drottin, Gu Abrahams hsbnda mns, sem hafi leitt mig hinn rtta veg til a taka brurdttur hsbnda mns syni hans til handa. 49 Og n, ef r vilji sna vinttu og trygg hsbnda mnum, segi mr a. En vilji r a ekki segi mr og a, svo a g geti sni mr hvort heldur vri til hgri ea vinstri.`` 50 svruu eir Laban og Betel og sgu: ,,etta er fr Drottni komi. Vi getum ekkert vi ig sagt, hvorki illt n gott. 51 Sj, Rebekka er nu valdi, tak hana og far na lei, a hn veri kona sonar hsbnda ns, eins og Drottinn hefir sagt.`` 52 Og er jnn Abrahams heyri essi or, laut hann til jarar fyrir Drottni. 53 Og jnninn tk upp skartgripi af silfri og skartgripi af gulli og kli, og gaf Rebekku, en brur hennar og mur gaf hann gersemar. 54 v nst tu eir og drukku, hann og mennirnir, sem me honum voru, og gistu ar um nttina. Er eir voru risnir r rekkju um morguninn, mlti hann: ,,Lti mig n fara heim til hsbnda mns.`` 55 svruu brir hennar og mir: ,,Leyf stlkunni a vera hj oss enn nokkurn tma ea eina tu daga. m hn fara.`` 56

En hann svarai eim: ,,Tefji mig ekki! Drottinn hefir lti fer mna heppnast. Leyfi mr a fara heim til hsbnda mns.`` 57 au sgu : ,,Vi skulum kalla stlkuna og spyrja hana sjlfa.`` 58 klluu au Rebekku og sgu vi hana: ,,Vilt fara me essum manni?`` Og hn sagi: ,,g vil fara.`` 59 ltu au Rebekku systur sna og fstru hennar fara me jni Abrahams og mnnum hans. 60 au blessuu Rebekku og sgu vi hana: ,,Systir vor, vaxi af r sundir sunda og eignist nijar nir borgarhli fjandmanna sinna!`` 61 tk Rebekka sig upp me ernum snum, og r riu lfldunum og fru me manninum. Og jnninn tk Rebekku og fr leiar sinnar. 62 sak hafi gengi a Beer-lahaj-r, v a hann bj Suurlandinu. 63 Og sak hafi gengi t a linum degi til a hugleia ti mrkinni, og hann hf upp augu sn og s lfalda koma. 64 Og Rebekka leit upp og s sak. St hn jafnskjtt niur af lfaldanum. 65 Og hn sagi vi jninn: ,,Hver er essi maur, sem kemur mti oss arna mrkinni?`` Og jnninn svarai: ,,a er hsbndi minn.`` tk hn skluna og huldi sig. 66 Og jnninn sagi sak fr llu v, sem hann hafi gjrt. 67 Og sak leiddi hana tjald Sru mur sinnar, og tk Rebekku og hn var kona hans og hann elskai hana. Og sak huggaist af harmi eim, er hann bar eftir mur sna. 0 15 'ritn=1M+25&ord=' Fyrsta bk Mse 25: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Abraham tk sr enn konu. Hn ht Ketra. 2 Og hn l honum Smran, Joksan, Medan, Midan, Jsbak og Sa. 3 Og Joksan gat Sba og Dedan, og synir Dedans voru Assrtar, Letstar og Lemmtar. 4 Og synir Midans voru: Efa, Efer, Hanok, Abda og Eldaa. Allir essir eru nijar Ketru. 5 Abraham gaf sak allt, sem hann tti. 6 En sonum eim, sem Abraham hafi tt me hjkonunum, gaf hann gjafir og lt , mean hann enn var lfi, fara burt fr sak syni snum austurtt, til austurlanda. 7 etta eru vidagar Abrahams, sem hann lifi, hundra sjtu og fimm r. 8 Og Abraham andaist og d gri elli, gamall og saddur lfdaga, og safnaist til sns flks. 9 Og sak og smael synir hans jruu hann Makpelahelli landi Efrons, sonar Hettans Sars, sem er gegnt Mamre, 10 landi v, sem Abraham hafi keypt af Hettum, ar var Abraham jaraur og Sara kona hans. 11 Og eftir andlt Abrahams blessai Gu sak son hans. En sak bj hj Beer-lahaj-r. 12 etta er ttartal smaels Abrahamssonar, sem Hagar hin egypska, ambtt Sru, l honum. 13 Og essi eru nfn smaels sona, samkvmt nfnum eirra, eftir kynttum eirra. Nebajt var hans frumgetinn son, Kedar, Adbeel, Mbsam, 14 Misma, Dma, Massa, 15

Hadar, Tema, Jetr, Nafis og Kedma. 16 essir eru synir smaels, og essi eru nfn eirra, eftir orpum eirra og tjaldbum, tlf hfingjar, eftir ttkvslum eirra. 17 Og etta voru vir smaels: hundra rjtu og sj r, _ andaist hann og d, og safnaist til sns flks. 18 Og eir bjuggu fr Havla til Sr, sem er fyrir austan Egyptaland, stefnu til Assru. Fyrir austan alla brur sna tk hann sr bsta. 19 etta er saga saks Abrahamssonar. Abraham gat sak. 20 sak var fertugur a aldri, er hann gekk a eiga Rebekku, dttur Betels hins arameska fr Paddan-aram, systur Labans hins arameska. 21 sak ba Drottin fyrir konu sinni, v a hn var byrja, og Drottinn bnheyri hann, og Rebekka kona hans var ungu. 22 Og er brnin hnitluust kvii hennar, sagi hn: ,,S a svona, hv lifi g ?`` Gekk hn til frtta vi Drottin. 23 En Drottinn svarai henni: gengur me tvr jir, og tveir ttleggir munu af skauti nu kvslast. Annar verur sterkari en hinn, og hinn eldri mun jna hinum yngri. 24 Er dagar hennar fullnuust, a hn skyldi fa, sj, voru tvburar kvii hennar. 25 Og hinn fyrri kom ljs, rauur a lit og allur sem lofeldur, og var hann nefndur Esa. 26 Og eftir a kom brir hans ljs, og hlt hann um hlinn Esa, og var hann nefndur Jakob. En sak var sextu ra, er hn l . 27 Er sveinarnir voru vaxnir, gjrist Esa slyngur veiimaur og hafist vi heium, en Jakob var maur gfur og bj tjldum. 28 Og sak unni Esa, v a villibr tti honum g, en Rebekka unni Jakob. 29 Einu sinni hafi Jakob soi rtt nokkurn. Kom Esa af heium og var daureyttur. 30 sagi Esa vi Jakob: ,,Gef mr fljtt a eta hi raua, etta raua arna, v a g er daureyttur.`` Fyrir v nefndu menn hann Edm. 31 En Jakob mlti: ,,Seldu mr fyrst frumburarrtt inn.`` 32 Og Esa mlti: ,,g er kominn dauann, hva stoar mig frumburarrttur minn?`` 33 Og Jakob mlti: ,,Vinn mr fyrst ei a v!`` Og hann vann honum eiinn og seldi Jakob frumburarrtt sinn. 34 En Jakob gaf Esa brau og baunartt, og hann t og drakk og st upp og gekk burt. annig ltilsvirti Esa frumburarrtt sinn. 0 15 'ritn=1M+26&ord=' Fyrsta bk Mse 26: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Hallri var landinu, anna hallri en hi fyrra, sem var dgum Abrahams. Fr sak til Abmeleks Filistakonungs Gerar. 2 Og Drottinn birtist honum og mlti: ,,Far ekki til Egyptalands. Ver kyrr v landi, sem g segi r. 3 Dvel um hr essu landi, og g mun vera me r og blessa ig, v a r og nijum num mun g gefa ll essi lnd, og g mun halda ann ei, sem g sr Abraham, fur num. 4 Og g mun margfalda nija na sem stjrnur himinsins og gefa nijum num ll essi lnd, og af nu afkvmi skulu allar jir jrinni blessun hljta,

5 af v a Abraham hlddi minni rddu og varveitti boor mn, skipanir mnar, kvi og lg.`` 6 Og sak stanmdist Gerar. 7 Og er menn ar spuru um konu hans, sagi hann: ,,Hn er systir mn,`` v a hann ori ekki a segja: ,,Hn er kona mn.`` ,,Ella kynnu,`` hugsai hann, ,,menn ar a myra mig vegna Rebekku, af v a hn er fr snum.`` 8 Og svo bar vi, er hann hafi veri ar um hr, a Abmelek Filistakonungur leit t um gluggann og s, a sak lt vel a Rebekku konu sinni. 9 kallai Abmelek sak og mlti: ,,Sj, vissulega er hn kona n. Og hvernig gast sagt: ,Hn er systir mn`?`` Og sak sagi vi hann: ,,g hugsai, a ella mundi g lta lfi fyrir hennar sakir.`` 10 Og Abmelek mlti: ,,Hv hefir gjrt oss etta? Hglega gat a vilja til, a einhver af lnum hefi lagst me konu inni, og hefir leitt yfir oss syndasekt.`` 11 San bau Abmelek llum landslnum og mlti: ,,Hver sem snertir ennan mann og konu hans, skal vissulega deyja.`` 12 Og sak si essu landi og uppskar hundrafalt v ri, v a Drottinn blessai hann. 13 Og maurinn efldist og augaist meir og meir, uns hann var orinn strauugur. 14 Og hann tti sauahjarir og nautahjarir og margt jnustuflk, svo a Filistar funduu hann. 15 Alla brunna, sem jnar fur saks hfu grafi dgum Abrahams, fur hans, byrgu Filistar og fylltu me mold. 16 Og Abmelek sagi vi sak: ,,Far burt fr oss, v a ert orinn miklu voldugri en vr.`` 17 fr sak aan og tk sr blfestu Gerardal og bj ar. 18 Og sak lt aftur grafa upp brunnana, sem eir hfu grafi dgum Abrahams fur hans og Filistar hfu aftur byrgt eftir daua Abrahams, og gaf eim hin smu heiti sem fair hans hafi gefi eim. 19 rlar saks grfu dalnum og fundu ar brunn lifandi vatns. 20 En fjrhirar Gerar deildu vi fjrhira saks og sgu: ,,Vr eigum vatni.`` Og hann nefndi brunninn Esek, af v a eir hfu rtta vi hann. 21 grfu eir annan brunn, en deildu einnig um hann, og hann nefndi hann Sitna. 22 Eftir a fr hann aan og grf enn brunn. En um hann deildu eir ekki, og hann nefndi hann Rehbt og sagi: ,,N hefir Drottinn rmka um oss, svo a vr megum vaxa landinu.`` 23 Og aan fr hann upp til Beerseba. 24 hina smu ntt birtist Drottinn honum og mlti: ,,g er Gu Abrahams, fur ns. ttast eigi, v a g er me r. Og g mun blessa ig og margfalda afkvmi itt fyrir sakir Abrahams, jns mns.`` 25 Og hann reisti ar altari og kallai nafn Drottins og setti ar tjald sitt, og rlar saks grfu ar brunn. 26 kom Abmelek til hans fr Gerar og Aksat, vinur hans, og Pkl, hershfingi hans. 27 sagi sak vi : ,,Hv komi r til mn, ar sem r hati mig og hafi reki mig burt fr yur?`` 28 En eir svruu: ,,Vr hfum berlega s, a Drottinn er me r. Fyrir v sgum vr: ,Eiur s milli vor, milli vor og n,` og vr viljum gjra vi ig sttmla: 29 skalt oss ekki mein gjra, svo sem vr hfum eigi snorti ig og svo sem vr hfum eigi gjrt r nema gott og lti ig fara frii, v a ert n blessaur af Drottni.`` 30 Eftir a gjri hann eim veislu, og eir tu og drukku.

31 Og rla morguninn eftir unnu eir hver rum eia. Og sak lt burt fara, og eir fru fr honum frii. 32 ann sama dag bar svo vi, a rlar saks komu og sgu honum fr brunninum, sem eir hfu grafi, og mltu vi hann: ,,Vr hfum fundi vatn.`` 33 Og hann nefndi hann Sba. Fyrir v heitir borgin Beerseba allt til essa dags. 34 Er Esa var fertugur a aldri, gekk hann a eiga Jdt, dttur Hettans Beer, og Basmat, dttur Hettans Elons. 35 Og var eim sak og Rebekku sr skapraun a eim. 0 15 'ritn=1M+27&ord=' Fyrsta bk Mse 27: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Svo bar til, er sak var orinn gamall og augu hans dpruust, svo a hann gat ekki s, a hann kallai Esa, eldri son sinn, og mlti til hans: ,,Sonur minn!`` Og hann svarai honum: ,,Hr er g.`` 2 Og hann sagi: ,,Sj, g er orinn gamall og veit ekki, nr g muni deyja. 3 Tak n veiiggn n, rvamli inn og boga, og far heiar og vei mr villidr. 4 Og tilrei mr ljffengan rtt, sem mr gejast a, og fr mr hann, a g megi eta, svo a sl mn blessi ig, ur en g dey.`` 5 En Rebekka heyri, hva sak talai vi Esa son sinn. Og er Esa var farinn t heiar til a veia villidr og hafa heim me sr, 6 mlti Rebekka vi Jakob son sinn essa lei: ,,Sj, g heyri fur inn tala vi Esa brur inn og segja: 7 ,Fr mr villibr og tilrei mr ljffengan rtt, a g megi eta og blessa ig augsn Drottins, ur en g dey.` 8 Og hl mr n, sonur minn, og gjr sem g segi r. 9 Far til hjararinnar og fr mr tv vn hafurki r henni, a g megi tilreia fur num ljffengan rtt, sem honum gejast a, 10 og skalt fra hann fur num, a hann megi eta, svo a hann blessi ig, ur en hann deyr.`` 11 En Jakob sagi vi Rebekku mur sna: ,,Gu a, Esa brir minn er loinn, en g er snggur. 12 Vera m a fair minn reifi mr og yki sem g hafi vilja dra sig. Mun g leia yfir mig blvun, en ekki blessun.`` 13 En mir hans sagi vi hann: ,,Yfir mig komi s blvun, sonur minn. Hl mr aeins. Faru og sktu mr kiin.`` 14 fr hann og stti au og fri mur sinni. Og mir hans tilreiddi ljffengan rtt, sem fur hans gejaist a. 15 Og Rebekka tk klna gan af Esa, eldri syni snum, sem hn hafi hj sr hsinu, og fri Jakob, yngri son sinn, hann. 16 En kiskinnin lt hn um hendur hans og um hlsinn, ar sem hann var hrlaus. 17 Og hn fkk Jakob syni snum hendur hinn ljffenga rtt og braui, sem hn hafi gjrt. 18 gekk hann inn til fur sns og mlti: ,,Fair minn!`` Og hann svarai: ,,Hr er g. Hver ert , son minn?`` 19 Og Jakob sagi vi fur sinn: ,,g er Esa, sonur inn frumgetinn. g hefi gjrt sem baust mr. Sestu n upp og et af villibr minni, svo a sl n blessi mig.`` 20 Og sak sagi vi son sinn: ,,Hvernig mttir svo skjtlega finna nokku, son minn?`` Og hann mlti: ,,Drottinn, Gu inn, lt a vera vegi mnum.``

21 sagi sak vi Jakob: ,,Kom samt nr, a g megi reifa r, son minn, hvort sannlega ert Esa sonur minn ea ekki.`` 22 Jakob gekk a sak fur snum, og hann reifai honum og mlti: ,,Rddin er rdd Jakobs, en hendurnar eru hendur Esa.`` 23 Og hann ekkti hann ekki, v a hendur hans voru lonar eins og hendur Esa brur hans, og hann blessai hann. 24 Og hann mlti: ,,Ert Esa sonur minn?`` Og hann svarai: ,,g er hann.`` 25 sagi hann: ,,Kom me a, a g eti af villibr sonar mns, svo a sl mn megi blessa ig.`` Og hann fri honum a og hann t, og hann bar honum vn og hann drakk. 26 Og sak fair hans sagi vi hann: ,,Kom nr og kyss mig, son minn!`` 27 Og hann gekk a honum og kyssti hann. Kenndi hann ilm af klum hans og blessai hann og mlti: Sj, ilmurinn af syni mnum er sem ilmur af akri, sem Drottinn hefir blessa. 28 Gu gefi r dgg af himni og feiti jarar og gng korns og vns. 29 jir skulu jna r og lir lta r. skalt vera herra brra inna, og synir mur innar skulu lta r. Blvaur s hver s, sem blvar r, en blessaur s hver s, sem blessar ig! 30 Er sak hafi loki blessuninni yfir Jakob og Jakob var ngenginn t fr sak fur snum, kom Esa brir hans heim r veiifr sinni. 31 Og hann tilreiddi einnig ljffengan rtt og bar fur snum, og hann mlti vi fur sinn: ,,Rstu upp, fair minn, og et af villibr sonar ns, svo a sl n blessi mig.`` 32 En sak fair hans sagi vi hann: ,,Hver ert ?`` Og hann mlti: ,,g er sonur inn, inn frumgetinn son Esa.`` 33 var sak felmtsfullur harla mjg og mlti: ,,Hver var a , sem veiddi villidr og fri mr, svo a g t af v llu, ur en komst, og blessai hann? Blessaur mun hann og vera.`` 34 En er Esa heyri essi or fur sns, hljai hann upp yfir sig htt mjg og sran og mlti vi fur sinn: ,,Blessa mig lka, fair minn!`` 35 Og hann mlti: ,,Brir inn kom me vlrum og tk blessun na.`` 36 mlti hann: ,,Vissulega er hann rttnefndur Jakob, v a tvisvar sinnum hefir hann n leiki mig. Frumburarrtt minn hefir hann teki, og n hefir hann einnig teki blessun mna.`` v nst mlti hann: ,,Hefir enga blessun geymt mr?`` 37 Og sak svarai og sagi vi Esa: ,,Sj, g hefi skipa hann herra yfir ig, og g hefi gefi honum alla brur sna a rlum, og g hefi s honum fyrir korni og vni. Hva get g gjrt fyrir ig, sonur minn?`` 38 Og Esa mlti vi fur sinn: ,,Hefir ekki nema essa einu blessun til, fair minn? Blessa mig lka, fair minn!`` Og Esa tk a grta hstfum. 39 svarai sak fair hans og sagi vi hann: Fjarri jararinnar feiti skal bstaur inn vera og n daggar af himni ofan. 40 En af sveri nu muntu lifa, og brur num muntu jna. En svo mun fara, er neytir allrar orku innar, a munt brjta sundur ok hans af hlsi num. 41 Esa lagi hatur Jakob sakir eirrar blessunar, sem fair hans hafi gefi honum. Og Esa hugsai me sjlfum sr: ,,ess mun eigi langt a ba, a menn munu syrgja fur minn ltinn, og skal g drepa Jakob brur minn.`` 42 Og Rebekku brust or Esa, eldri sonar hennar. sendi hn og lt kalla Jakob, yngri son sinn, og mlti vi hann: ,,Sj, Esa brir inn hyggur hefndir vi ig og tlar a drepa ig. 43 Og far n a rum mnum, sonur minn! Tak ig upp og fl til Labans, brur mns Harran, 44

og dvel hj honum nokkurn tma, anga til heift brur ns sefast, 45 anga til brur num er runnin reiin vi ig og hann hefir gleymt v, sem hefir honum mti gjrt. mun g senda eftir r og lta skja ig anga. Hv skyldi g missa ykkur ba einum degi?`` 46 Rebekka mlti vi sak: ,,g er orin lei lfinu vegna Hets dtra. Ef Jakob tki sr konu slka sem essar eru, meal Hets dtra, meal hrlendra kvenna, hv skyldi g lengur lifa?`` 0 15 'ritn=1M+28&ord=' Fyrsta bk Mse 28: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 kallai sak Jakob til sn og blessai hann. Og hann bau honum og sagi vi hann: ,, skalt eigi taka r konu af Kanaans dtrum. 2 Tak ig upp og far til Mesptamu, hs Betels murfur ns, og tak r ar konu af dtrum Labans murbrur ns. 3 Og Almttugur Gu blessi ig og gjri ig frjsaman og margfaldi ig, svo a verir a mrgum kynkvslum. 4 Hann gefi r blessun Abrahams, r og nijum num me r, a megir eignast a land, er br sem tlendingur og Gu gaf Abraham.`` 5 San sendi sak Jakob burt, og hann fr til Mesptamu, til Labans Betelssonar hins arameska, brur Rebekku, mur eirra Jakobs og Esa. 6 En Esa var ess vs, a sak hafi blessa Jakob og sent hann til Mesptamu til a taka sr ar konu, a hann hafi blessa hann, boi honum og sagt: ,, skalt ekki taka r konu af Kanaans dtrum,`` 7 og a Jakob hafi hlnast fur snum og mur sinni og fari til Mesptamu. 8 s Esa, a Kanaans dtur gejuust eigi sak fur hans. 9 Fr Esa v til smaels og tk Mahalat, dttur smaels Abrahamssonar, systur Nebajts, sr fyrir konu, auk eirra kvenna, sem hann tti ur. 10 Jakob lagi af sta fr Beerseba og hlt lei til Harran. 11 Og hann kom sta nokkurn og var ar um nttina, v a sl var runnin. Og hann tk einn af steinum eim, er ar voru, og lagi undir hfu sr, lagist v nst til svefns essum sta. 12 dreymdi hann. Honum tti stigi standa jru og efri endi hans n til himins, og sj, englar Gus fru upp og ofan eftir stiganum. 13 Og sj, Drottinn st hj honum og sagi: ,,g er Drottinn, Gu Abrahams fur ns og Gu saks. Landi, sem hvlist , mun g gefa r og nijum num. 14 Og nijar nir skulu vera sem duft jarar, og skalt tbreiast til vesturs og austurs, norurs og suurs, og af r munu allar ttkvslir jararinnar blessun hljta og af nu afkvmi. 15 Og sj, g er me r og varveiti ig, hvert sem fer, og g mun aftur flytja ig til essa lands, v a ekki mun g yfirgefa ig fyrr en g hefi gjrt a, sem g hefi r heiti.`` 16 vaknai Jakob af svefni snum og mlti: ,,Sannlega er Drottinn essum sta, og g vissi a ekki!`` 17 Og tta sl yfir hann og hann sagi: ,,Hversu hrilegur er essi staur! Hr er vissulega Gus hs, og hr er hli himinsins!`` 18 Og Jakob reis rla um morguninn og tk steininn, sem hann hafi haft undir hfinu, og reisti hann upp til merkis og hellti olu yfir hann. 19 Og hann nefndi ennan sta Betel, en ur hafi borgin heiti Lz. 20

Og Jakob gjri heit og mlti: ,,Ef Gu verur me mr og varveitir mig essari fer, sem g n fer, og gefur mr brau a eta og ft a klast, 21 og ef g kemst farsllega aftur heim hs fur mns, skal Drottinn vera minn Gu, 22 og essi steinn, sem g hefi upp reist til merkis, skal vera Gus hs, og g skal fra r tundir af llu, sem gefur mr.`` 0 15 'ritn=1M+29&ord=' Fyrsta bk Mse 29: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Jakob hlt fram fer sinni og kom til lands austurbyggja. 2 Og er hann litaist um, sj, var ar brunnur mrkinni, og sj, ar lgu rjr sauahjarir vi hann, v a eir voru vanir a vatna hjrunum vi ennan brunn. En steinn mikill l yfir munna brunnsins. 3 Og er allar hjarirnar voru ar saman reknar, veltu eir steininum fr munna brunnsins og vtnuu fnu, san ltu eir steininn aftur yfir munna brunnsins sinn sta. 4 sagi Jakob vi : ,,Kru brur, hvaan eru r?`` 5 eir svruu: ,,Vr erum fr Harran.`` Og hann mlti til eirra: ,,ekki r Laban Nahorsson?`` eir svruu: ,,J, vr ekkjum hann.`` 6 Og hann mlti til eirra: ,,Lur honum vel?`` eir svruu: ,,Honum lur vel. Og sj, arna kemur Rakel dttir hans me f.`` 7 Og hann mlti: ,,Sj, enn er miki dags eftir og ekki kominn tmi til a reka saman fnainn. Brynni fnu, fari san og haldi v haga.`` 8 eir svruu: ,,a getum vr ekki fyrr en allar hjarirnar eru saman reknar, velta eir steininum fr munna brunnsins, og brynnum vr fnu.`` 9 ur en hann hafi loki tali snu vi , kom Rakel me f, sem fair hennar tti, v a hn sat hj. 10 En er Jakob s Rakel, dttur Labans murbrur sns, og f Labans murbrur sns, fr hann til og velti steininum fr munna brunnsins og vatnai f Labans murbrur sns. 11 Og Jakob kyssti Rakel og tk a grta hstfum. 12 Og Jakob sagi Rakel, a hann vri frndi fur hennar og a hann vri sonur Rebekku. En hn hljp og sagi etta fur snum. 13 En er Laban fkk fregnina um Jakob systurson sinn, gekk hann skjtlega mti honum, famai hann a sr og minntist vi hann, og leiddi hann inn hs sitt. En hann sagi Laban alla sgu sna. 14 sagi Laban vi hann: ,,Sannlega ert hold mitt og bein!`` Og hann var hj honum heilan mnu. 15 Laban sagi vi Jakob: ,,Skyldir jna mr fyrir ekki neitt, a srt frndi minn? Seg mr, hvert kaup itt skuli vera.`` 16 En Laban tti tvr dtur. Ht hin eldri Lea, en Rakel hin yngri. 17 Og Lea var daufeyg, en Rakel var bi vel vaxin og fr snum. 18 Og Jakob elskai Rakel og sagi: ,,g vil jna r sj r fyrir Rakel, yngri dttur na.`` 19 Laban svarai: ,,Betra er a g gefi r hana en a g gefi hana rum manni. Ver kyrr hj mr.`` 20 San vann Jakob fyrir Rakel sj r, og tti honum sem fir dagar vru, sakir star eirrar, er hann bar til hennar. 21 Og Jakob sagi vi Laban: ,,F mr n konu mna, v a minn kveni tmi er liinn, a g megi ganga inn til hennar.``

22 bau Laban til sn llum mnnum eim sta og hlt veislu. 23 En um kveldi tk hann Leu dttur sna og leiddi hana inn til hans, og hann gekk sng me henni. 24 Og Laban fkk henni Silpu ambtt sna, a hn vri erna Leu dttur hans. 25 En um morguninn, sj, var a Lea. Og hann sagi vi Laban: ,,Hv hefir gjrt mr etta? Hefi g ekki unni hj r fyrir Rakel? Hv hefir sviki mig?`` 26 Og Laban sagi: ,,a er ekki siur voru landi a gifta fyrr fr sr yngri dtturina en hina eldri. 27 Enda t brkaupsviku essarar, skulum vr einnig gefa r hina fyrir vinnu, sem munt vinna hj mr enn nnur sj r.`` 28 Og Jakob gjri svo og endai t vikuna me henni. gifti hann honum Rakel dttur sna. 29 Og Laban fkk Rakel dttur sinni Blu ambtt sna fyrir ernu. 30 Og hann gekk einnig sng me Rakel og hann elskai Rakel meira en Leu. Og hann vann hj honum enn nnur sj r. 31 Er Drottinn s, a Lea var fyrirlitin, opnai hann murlf hennar, en Rakel var byrja. 32 Og Lea var ungu og l son og nefndi hann Rben, v a hn sagi: ,,Drottinn hefir s raunir mnar. N mun bndi minn elska mig.`` 33 Og hn var ungu anna sinn og l son. sagi hn: ,,Drottinn hefir heyrt a g er fyrirlitin. Fyrir v hefir hann einnig gefi mr ennan son.`` Og hn nefndi hann Smeon. 34 Og enn var hn ungu og l son. sagi hn: ,,N mun bndi minn loks hnast a mr, v a g hefi ftt honum rj sonu.`` Fyrir v nefndi hn hann Lev. 35 Og enn var hn ungu og l son og sagi: ,,N vil g vegsama Drottin.`` Fyrir v nefndi hn hann Jda. Og hn lt af a eiga brn. 0 15 'ritn=1M+30&ord=' Fyrsta bk Mse 30: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 En er Rakel s, a hn l Jakob ekki brn, fundai hn systur sna og sagi vi Jakob: ,,Lttu mig eignast brn, ella mun g deyja.`` 2 Jakob reiddist vi Rakel og sagi: ,,Er g Gu? a er hann sem hefir synja r lfsafkvmis.`` 3 sagi hn: ,,arna er Bla ambtt mn. Gakk inn til hennar, a hn megi fa skaut mitt og afla mr afkvmis.`` 4 Og hn gaf honum Blu ambtt sna fyrir konu, og Jakob gekk inn til hennar. 5 Og Bla var ungu og l Jakob son. 6 sagi Rakel: ,,Gu hefir rtt hluta minn og einnig bnheyrt mig og gefi mr son.`` Fyrir v nefndi hn hann Dan. 7 Og Bla, ambtt Rakelar, var ungu anna sinn og l Jakob annan son. 8 sagi Rakel: ,,Miki str hefi g reytt vi systur mna og unni sigur.`` Og hn nefndi hann Naftal. 9 Er Lea s, a hn lt af a eiga brn, tk hn Silpu ambtt sna og gaf Jakob hana fyrir konu. 10 Og Silpa, ambtt Leu, l Jakob son. 11 sagi Lea: ,,Til heilla!`` Og hn nefndi hann Ga. 12

Og Silpa, ambtt Leu, l Jakob annan son. 13 sagi Lea: ,,Sl er g, v a allar konur munu mig sla segja.`` Og hn nefndi hann Asser. 14 Rben gekk eitt sinn t um hveitiskurartmann og fann starepli akrinum og fri au Leu mur sinni. sagi Rakel vi Leu: ,,Gef mr nokku af stareplum sonar ns.`` 15 En hn svarai: ,,Er a ekki ng, a tekur bnda minn fr mr, viltu n einnig taka starepli sonar mns?`` Og Rakel mlti: ,,Hann m sofa hj r ntt fyrir starepli sonar ns.`` 16 Er Jakob kom heim um kveldi af akrinum, gekk Lea t mti honum og sagi: ,, tt a ganga inn til mn, v a g hefi keypt ig fyrir starepli sonar mns.`` Og hann svaf hj henni ntt. 17 En Gu bnheyri Leu, og hn var ungu og l Jakob hinn fimmta son og sagi: 18 ,,Gu hefir launa mr a, a g gaf bnda mnum ambtt mna.`` Og hn nefndi hann ssakar. 19 Og Lea var enn ungu og l Jakob hinn sjtta son. 20 sagi Lea: ,,Gu hefir gefi mr ga gjf. N mun bndi minn ba vi mig, v a g hefi ali honum sex sonu.`` Og hn nefndi hann Seblon. 21 Eftir a l hn dttur og nefndi hana Dnu. 22 minntist Gu Rakelar og bnheyri hana og opnai murlf hennar. 23 Og hn var ungu og l son og sagi: ,,Gu hefir numi burt smn mna.`` 24 Og hn nefndi hann Jsef og sagi: ,,Gu bti vi mig rum syni!`` 25 Er Rakel hafi ali Jsef, sagi Jakob vi Laban: ,,Leyf mr n a fara, a g megi halda heim til tthaga minna og ttlands mns. 26 F mr konur mnar og brn mn, sem g hefi jna r fyrir, a g megi fara, v a veist, hvernig g hefi jna r.`` 27 sagi Laban vi hann: ,,Hafi g fundi n augum num, vertu kyrr. g hefi teki eftir v, a Drottinn hefir blessa mig fyrir nar sakir.`` 28 Og hann mlti: ,,Set sjlfur upp kaup itt vi mig, og skal g gjalda a.`` 29 Jakob sagi vi hann: ,, veist sjlfur, hvernig g hefi jna r og hva fnaur inn er orinn hj mr. 30 v a lti var a, sem ttir, ur en g kom, en a hefir aukist margfaldlega, og Drottinn hefir blessa ig vi hvert mitt ftml. Og auk ess, hvenr g a veita forsj hsi sjlfs mn?`` 31 Og Laban mlti: ,,Hva skal g gefa r?`` En Jakob sagi: ,, skalt ekkert gefa mr, en viljir gjra etta, sem g n segi, vil g enn halda f nu til haga og gta ess. 32 g tla dag a ganga innan um allt f itt og skilja r v hverja flekktta og sprekltta kind. Og hver svrt kind meal sauanna og hi sprekltta og flekktta meal geitanna, a skal vera kaup mitt. 33 Og rvendni mn skal eftirleiis bera mr vitni, er kemur a skoa kaup mitt: Allt sem ekki er flekktt og sprekltt meal minna geita og svart meal minna saua, skal teljast stoli.`` 34 Og Laban sagi: ,,Svo skal vera sem hefir sagt.`` 35 eim degi skildi Laban fr alla rlttu og spreklttu hafrana, og allar flekkttu og spreklttu geiturnar _ allt a, sem hafi sr einhvern hvtan dla, _ og allt hi svarta meal sauanna og fkk sonum snum. 36 Og hann lt vera riggja daga lei milli sn og Jakobs. En Jakob gtti eirrar hjarar Labans, sem eftir var. 37 Jakob tk sr stafi af grnni sp, mndluvii og hlyni og skf hvtar rkir me v a nekja hi hvta stfunum.

38 v nst lagi hann stafina, sem hann hafi birkt, rrnar, vatnsrennurnar, sem f kom a drekka r, beint fyrir framan f. En rnar fengu, er r komu a drekka. 39 annig fengu rnar uppi yfir stfunum, og rnar ttu rltt, flekktt og sprekltt lmb. 40 Jakob skildi lmbin r og lt f horfa hi rltta og allt hi svarta f Labans. annig kom hann sr upp srstkum fjrhpum og lt ekki saman vi hjr Labans. 41 Og um allan gngutma vnu nna lagi Jakob stafina rrnar fyrir framan f, svo a r skyldu f uppi yfir stfunum. 42 En er rru rnar gengu, lagi hann ar ekki. annig fkk Laban rra f, en Jakob hi vna. 43 Og maurinn var strauugur og eignaist mikinn fna, ambttir og rla, lfalda og asna. 0 15 'ritn=1M+31&ord=' Fyrsta bk Mse 31: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 N frtti Jakob svofelld ummli Labans sona: ,,Jakob hefir dregi undir sig aleigu fur vors, og af eigum fur vors hefir hann afla sr allra essara aufa.`` 2 Og Jakob s yfirbragi Labans, a hann bar ekki sama el til sn sem ur. 3 sagi Drottinn vi Jakob: ,,Hverf heim aftur land fera inna og til ttflks ns, og g mun vera me r.`` 4 sendi Jakob og lt kalla r Rakel og Leu t hagann, anga sem hjr hans var. 5 Og hann sagi vi r: ,,g s yfirbragi fur ykkar, a hann ber ekki sama el til mn sem ur; en Gu fur mns hefir veri me mr. 6 Og a viti i sjlfar, a g hefi jna fur ykkar af llu mnu megni. 7 En fair ykkar hefir sviki mig og tu sinnum breytt kaupi mnu, en Gu hefir ekki leyft honum a gjra mr mein. 8 egar hann sagi: ,Hi flekktta skal vera kaup itt,` _ fddi ll hjrin flekktt, og egar hann sagi: ,Hi rltta skal vera kaup itt,` _ fddi ll hjrin rltt. 9 Og annig hefir Gu teki fnainn fr fur ykkar og gefi mr hann. 10 Og um fengitma hjararinnar hf g upp augu mn og s draumi, a hafrarnir, sem hlupu f, voru rlttir, flekkttir og dlttir. 11 Og engill Gus sagi vi mig draumnum: ,Jakob!` Og g svarai: ,Hr er g.` 12 mlti hann: ,Lt upp augum num og horfu : Allir hafrarnir, sem hlaupa f, eru rlttir, flekkttir og dlttir; v a g hefi s allt, sem Laban hefir gjrt r. 13 g er Betels Gu, ar sem smurir merkisstein, ar sem gjrir mr heit. Tak ig n upp, far burt r essu landi og hverf aftur til ttlands ns.``` 14 svruu r Rakel og Lea og sgu vi hann: ,,Hfum vi nokkra hlutdeild og arf framar hsi fur okkar? 15 ltur hann okkur ekki vandalausar, ar sem hann hefir selt okkur? Og veri okkar hefir hann og algjrlega eytt. 16 Aftur mti eigum vi og brn okkar allan ann au, sem Gu hefir teki fr fur okkar. Og gjr n allt, sem Gu hefir boi r.`` 17 tk Jakob sig upp og setti brn sn og konur upp lfaldana 18 og hafi burt allan fna sinn og allan fjrhlut sinn, sem hann hafi afla sr, fjreign sna, sem hann hafi afla sr Mesptamu, og hf fer sna til saks fur sns Kanaanlandi.

19 egar Laban var farinn a klippa saui sna, stal Rakel hsgoum fur sns. 20 Og Jakob blekkti Laban hinn arameska, me v a hann sagi honum eigi fr v, a hann mundi flja. 21 annig fli hann me allt, sem hann tti. Og hann tk sig upp og fr yfir fljti og stefndi Gleasfjll. 22 Laban var sagt a rija degi, a Jakob vri flinn. 23 tk hann frndur sna me sr og elti hann sj dagleiir og ni honum Gleasfjllum. 24 En Gu kom um nttina til Labans hins arameska draumi og sagi vi hann: ,,Gt n, a mlir ekkert styggaror til Jakobs.`` 25 Og Laban ni Jakob, sem hafi sett tjld sn fjllunum, og Laban tjaldai einnig Gleasfjllum me frndum snum. 26 mlti Laban vi Jakob: ,,Hva hefir gjrt, a skyldir blekkja mig og fara burt me dtur mnar, eins og r vru herteknar? 27 Hv flir leynilega og blekktir mig og lst mig ekki af vita, svo a g mtti fylgja r veg me fgnui og sng, me bumbum og ggjum, 28 og leyfir mr ekki a kyssa dtrasonu mna og dtur? viturlega hefir r n farist. 29 a er mnu valdi a gjra yur illt, en Gu fur yar mlti svo vi mig ntt, er var: ,Gt n, a mlir ekkert styggaror til Jakobs.` 30 Og n munt burt hafa fari, af v a ig fsti svo mjg heim til fur ns, en hv hefir stoli goum mnum?`` 31 svarai Jakob og mlti til Labans: ,,Af v a g var hrddur, v a g hugsai, a kynnir a slta dtur nar fr mr. 32 En s skal ekki lfi halda, sem finnur hj go n. Rannsaka viurvist frnda vorra, hva hj mr er af nu, og tak a til n.`` En Jakob vissi ekki, a Rakel hafi stoli eim. 33 Laban gekk tjald Jakobs og tjald Leu og tjald beggja ambttanna, en fann ekkert. Og hann fr t r tjaldi Leu og gekk tjald Rakelar. 34 En Rakel hafi teki hsgoin og lagt au lfaldasulinn og setst ofan au. Og Laban leitai vandlega llu tjaldinu og fann ekkert. 35 Og hn sagi vi fur sinn: ,,Herra minn, reistu ekki, tt g geti ekki stai upp fyrir r, v a mr fer a elishttum kvenna.`` Og hann leitai og fann ekki hsgoin. 36 reiddist Jakob og taldi Laban og sagi vi Laban: ,,Hva hefi g misgjrt, hva hefi g broti, a eltir mig svo kaflega? 37 hefir leita vandlega llum farangri mnum; hva hefir fundi af llum num bshlutum? Legg a hr fram viurvist frnda minna og frnda inna, a eir dmi okkar milli. 38 g hefi n hj r veri tuttugu r. r nar og geitur hafa ekki lti lmbunum, og hrta hjarar innar hefi g ekki eti. 39 a sem drrifi var, bar g ekki heim til n, a btti g sjlfur, krafist ess af mr, hvort sem a hafi veri teki degi ea nttu. 40 g tti vi, a daginn jakai mr hiti og nttinni kuldi, og eigi kom mr svefn augu. 41 tuttugu r hefi g n veri heimili nu. Hefi g jna r fjrtn r fyrir bar dtur nar og sex r fyrir hjr na, og hefir breytt kaupi mnu tu sinnum. 42

Hefi ekki Gu fur mns, Abrahams Gu og saks tti, lisinnt mr, hefir n lti mig tmhentan burt fara. En Gu hefir s rautir mnar og strit handa minna, og hann hefir dm upp kvei ntt er var.`` 43 svarai Laban og sagi vi Jakob: ,,Dturnar eru mnar dtur og brnin eru mn brn og hjrin er mn hjr, og allt, sem sr, heyrir mr til. En hva skyldi g gjra essum dtrum mnum dag, ea brnum eirra, sem r hafa ali? 44 Gott og vel, vi skulum gjra sttmla, g og , og hann skal vera vitnisburur milli mn og n.`` 45 tk Jakob stein og reisti hann upp til merkis. 46 Og Jakob sagi vi frndur sna: ,,Beri a steina.`` Og eir bru a steina og gjru grjtvru, og eir mtuust ar grjtvrunni. 47 Og Laban kallai hana Jegar Sahadta, en Jakob kallai hana Gale. 48 Og Laban mlti: ,,essi vara skal vera vitni dag milli mn og n.`` Fyrir v kallai hann hana Gale, 49 og Mispa, me v a hann sagi: ,,Drottinn s veri milli mn og n, er vi skiljum. 50 Ef misyrmir dtrum mnum og ef tekur r fleiri konur auk dtra minna, gt ess, a tt enginn maur s hj okkur, er Gu samt vitni milli mn og n.`` 51 Og Laban sagi vi Jakob: ,,Sj essa vru og sj ennan merkisstein, sem g hefi reist upp milli mn og n! 52 essi vara s vitni ess og essi merkissteinn vottur ess, a hvorki skal g ganga fram hj essari vru til n n ganga fram hj essari vru og essum merkissteini til mn me illt huga. 53 Gu Abrahams og Gu Nahors, Gu fur eirra, dmi milli okkar.`` Og Jakob sr vi tta saks fur sns. 54 Og Jakob sltrai frnardrum fjallinu og bau frndum snum til mltar, og eir mtuust og voru fjallinu um nttina. 55 Laban reis rla nsta morgun og minntist vi sonu sna og dtur og blessai au. v nst hlt Laban af sta og hvarf aftur heim til sn. 0 15 'ritn=1M+32&ord=' Fyrsta bk Mse 32: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Jakob fr leiar sinnar. Mttu honum englar Gus. 2 Og er Jakob s , mlti hann: ,,etta eru herbir Gus.`` Og hann nefndi ennan sta Mahanam. 3 Jakob gjri sendimenn undan sr til Esa brur sns til Ser-lands, Edmhras. 4 Og hann bau eim og sagi: ,,Segi svo herra mnum Esa: ,Svo segir jnn inn Jakob: g hefi dvali hj Laban og veri ar allt til essa. 5 Og g hefi eignast uxa, asna og saui, rla og ambttir, og sendi g n til herra mns a lta hann vita a, svo a g megi finna n augum num.``` 6 Sendimennirnir komu aftur til Jakobs og sgu: ,,Vr komum til Esa brur ns. Hann er sjlfur leiinni mti r og fjgur hundru manns me honum.`` 7 var Jakob mjg hrddur og kvafullur. Og hann skipti mnnunum, sem me honum voru, og sauunum, nautunum og lfldunum tvo flokka. 8 Og hann hugsai: ,, a Esa rist annan flokkinn og strdrepi hann, getur samt hinn flokkurinn komist undan.`` 9 Og Jakob sagi: ,,Gu Abrahams fur mns og Gu saks fur mns, Drottinn, sem sagir vi mig: ,Hverf heim aftur til lands ns og til ttflks ns, og g mun gjra vel vi ig,` _ 10

maklegur er g allrar eirrar miskunnar og allrar eirrar trfesti, sem hefir ausnt jni num. v a me stafinn minn einn fr g yfir Jrdan, en n g yfir tveim flokkum a ra. 11 , frelsa mig undan valdi brur mns, undan valdi Esa, v a g ttast hann, a hann komi og hggvi oss niur sem hrvii. 12 Og hefir sjlfur sagt: ,g mun vissulega gjra vel vi ig og gjra nija na sem sand sjvarstrndu, er eigi verur talinn fyrir fjlda sakir.``` 13 Og hann var ar ntt. Og hann tk gjf handa Esa brur snum af v, sem hann hafi eignast: 14 tv hundru geitur og tuttugu geithafra, tv hundru sauar og tuttugu hrta, 15 rjtu lfaldahryssur me folldum, fjrutu kr og tu griunga, tuttugu snur og tu snufola. 16 Og hann fkk etta hendur jnum snum, hverja hjr t af fyrir sig, og mlti vi jna sna: ,,Fari undan mr og lti vera bil milli hjaranna.`` 17 Og eim, sem fyrstur fr, bau hann essa lei: ,,egar Esa brir minn mtir r og spyr ig og segir: ,Hvers maur ert og hvert tlar a fara og hver etta, sem rekur undan r?` 18 skaltu segja: ,jnn inn Jakob a. a er gjf, sem hann sendir herra mnum Esa. Og sj, hann er sjlfur hr eftir oss.``` 19 smu lei bau hann hinum rum og rija og llum eim, sem hjarirnar rku, og mlti: ,,annig skulu r tala vi Esa, egar r hitti hann. 20 Og r skulu einnig segja: ,Sj, jnn inn Jakob kemur sjlfur eftir oss.``` v a hann hugsai: ,,g tla a blka hann me gjfinni, sem fer undan mr. v nst vil g sj hann. Vera m, a hann taki mr bllega.`` 21 annig fr gjfin undan honum, en sjlfur var hann essa ntt herbunum. 22 Og Jakob lagi af sta um nttina og tk bar konur snar og bar ambttir snar og ellefu sonu sna og fr yfir Jabbok vainu. 23 Og hann tk au og fr me au yfir na. Og hann fr yfir um me allt, sem hann tti. 24 Jakob var einn eftir, og maur nokkur glmdi vi hann, uns dagsbrn rann upp. 25 Og er hann s, a hann gat ekki fellt hann, laust hann hann mjmina, svo a Jakob gekk r augnakrlunum, er hann glmdi vi hann. 26 mlti hinn: ,,Slepptu mr, v a n rennur upp dagsbrn.`` En hann svarai: ,,g sleppi r ekki, nema blessir mig.`` 27 sagi hann vi hann: ,,Hva heitir ?`` Hann svarai: ,,Jakob.`` 28 mlti hann: ,,Eigi skalt lengur Jakob heita, heldur srael, v a hefir glmt vi Gu og menn og fengi sigur.`` 29 Og Jakob spuri hann og mlti: ,,Seg mr heiti itt.`` En hann svarai: ,,Hvers vegna spyr mig a heiti?`` Og hann blessai hann ar. 30 Og Jakob nefndi ennan sta Penel, ,,v a g hefi,`` kva hann, ,,s Gu augliti til auglitis og haldi lfi.`` 31 Og er hann fr fr Penel, rann slin upp. Var hann haltur mjminni. 32 Fyrir v eta sraelsmenn allt til essa dags ekki sinina, sem er ofan augnakarlinum, v a hann hitti mjm Jakobs ar sem sinin er undir. 0 15 'ritn=1M+33&ord=' Fyrsta bk Mse 33: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1

Jakob hf upp augu sn og s Esa koma og me honum fjgur hundru manns. Skipti hann brnunum niur Leu og Rakel og bar ambttirnar. 2 Og hann lt ambttirnar og eirra brn vera fremst, Leu og hennar brn, og Rakel og Jsef aftast. 3 En sjlfur gekk hann undan eim og laut sj sinnum til jarar, uns hann kom fast a brur snum. 4 hljp Esa mti honum og famai hann, lagi hendur um hls honum og kyssti hann, og eir grtu. 5 Og Esa leit upp og s konurnar og brnin og mlti: ,,Hvernig stendur essu flki, sem me r er?`` Og hann svarai: ,,a eru brnin, sem Gu hefir af n sinni gefi jni num.`` 6 gengu fram ambttirnar og brn eirra og hneigu sig. 7 gekk og Lea fram og brn hennar og hneigu sig, og san gengu Jsef og Rakel fram og hneigu sig. 8 Esa mlti: ,,Hva skal allur essi hpur, sem g mtti?`` Jakob svarai: ,,A g megi finna n augum herra mns.`` 9 mlti Esa: ,,g ng. Eig itt, brir minn!`` 10 En Jakob sagi: ,,Eigi svo. Hafi g fundi n augum num, igg gjfina af mr, v a egar g s auglit itt, var sem g si Gus auglit, og tkst narsamlega mti mr. 11 g bi ig, a iggir gjf mna, sem r var fr, v a Gu hefir veri mr nugur og g hefi allsngtir.`` Og hann lagi a honum, svo a hann gjfina. 12 mlti Esa: ,,Tkum okkur n upp og hldum fram, og skal g fara undan r.`` 13 En hann svarai honum: ,, sr, herra minn, a brnin eru rttltil og a ferinni eru lambr og kr me klfum, og rki g r of hart einn dag, mundi ll hjrin drepast. 14 Fari herra minn undan jni snum, en g mun halda eftir hgum mnum, eins og fnaurinn getur fari, sem g rek, og eins og brnin geta fari, uns g kem til herra mns Ser.`` 15 mlti Esa: ,, vil g lta eftir hj r nokkra af eim mnnum, sem me mr eru.`` Hann svarai: ,,Hver rf er v? Lt mig aeins finna n fyrir augum herra mns.`` 16 San fr Esa ann sama dag leiar sinnar heim aftur til Ser. 17 Og Jakob hlt fram til Skkt og byggi sr hs, og handa fnai snum gjri hann laufskla. Fyrir v heitir staurinn Skkt. 18 Jakob kom heill hfi til Skemborgar, sem er Kanaanlandi, er hann kom fr Mesptamu, og hann sl tjldum fyrir utan borgina. 19 Hann keypti landspilduna, sem hann hafi tjalda , af sonum Hemors, fur Skems, fyrir hundra silfurpeninga. 20 Og hann reisti ar altari og kallai a El-elhe-srael. 0 15 'ritn=1M+34&ord=' Fyrsta bk Mse 34: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Dna dttir Leu, er hn hafi ftt Jakob, gekk t a sj dtur landsins. 2 s Skem hana, sonur Hevtans Hemors, hfingja landsins, og hann tk hana og lagist me henni og spjallai hana. 3 Og hann lagi mikinn starhug Dnu, dttur Jakobs, og hann elskai stlkuna og talai vinsamlega vi hana. 4 Skem kom a mli vi Hemor fur sinn og mlti: ,,Tak mr essa stlku fyrir konu.`` 5 En Jakob hafi frtt, a hann hefi svvirt Dnu dttur hans, en me v a synir hans voru ti haga me fna hans, lt hann kyrrt vera, ar til er eir komu heim.

6 gekk Hemor, fair Skems, t til Jakobs til ess a tala vi hann. 7 Og synir Jakobs komu heim r haganum, er eir heyru etta. Og mennirnir styggust og uru strreiir, v a hann hafi frami hfuverk srael, er hann lagist me dttur Jakobs, og slkt hefi aldrei tt a fremja. 8 talai Hemor vi og mlti: ,,Skem sonur minn hefir mikla st dttur yar. g bi a r gefi honum hana fyrir konu. 9 Mgist vi oss, gefi oss yar dtur og taki yur vorar dtur 10 og stanmist hj oss, og landi skal standa yur til boa. Veri hr kyrrir og fari um landi og taki yur blfestu v.`` 11 Og Skem sagi vi fur hennar og brur: ,,, a g mtti finna n augum yar. Hva sem r til nefni, a skal g greia. 12 Krefjist af mr svo mikils mundar og morgungjafar sem vera skal, og mun g greia a, er r til nefni, en gefi mr stlkuna fyrir konu.`` 13 svruu synir Jakobs eim Skem og Hemor fur hans, og tluu me undirhyggju, af v a hann hafi svvirt Dnu systur eirra, 14 og sgu vi : ,,Eigi megum vr etta gjra, a gefa systur vora umskornum manni, v a a vri oss vanvira. 15 v aeins viljum vr gjra a yar vilja, a r veri eins og vr, me v a lta umskera allt karlkyn meal yar. 16 skulum vr gefa yur vorar dtur og taka yar dtur oss til handa og ba hj yur, svo a vr verum ein j. 17 En vilji r eigi lta a orum vorum og umskerast, tkum vr dttur vora og frum burt.`` 18 Og Hemor og Skem, syni Hemors, gejaist vel tal eirra. 19 Og sveinninn lt ekki v standa a gjra etta, v a hann elskai dttur Jakobs. En hann var talinn maur gtastur sinni tt. 20 Hemor og Skem sonur hans komu hli borgar sinnar og tluu vi borgarmenn sna og sgu: 21 ,,essir menn bera friarhug til vor. Ltum setjast a landinu og fara allra sinna fera um a, v a ng er landrmi bar hendur handa eim. Dtur eirra munum vr taka oss fyrir konur og gefa eim dtur vorar. 22 En v aeins vilja mennirnir gjra a vorum vilja og ba vor meal, svo a vr verum ein j, a vr ltum umskera allt karlkyn meal vor, eins og eir eru umskornir. 23 Hjarir eirra, fjrhlutur eirra og allur fnaur eirra, verur a ekki vor eign? Gjrum aeins a vilja eirra, svo a eir stanmist hj oss.`` 24 Og eir ltu a orum Hemors og Skems sonar hans, allir sem gengu t um hli borgar hans, og allt karlkyn lt umskerast, allir eir, sem gengu t um hli borgar hans. 25 En svo bar til rija degi, er eir voru sjkir af srum, a tveir synir Jakobs, eir Smeon og Lev, brur Dnu, tku hvor sitt sver og gengu inn borgina, sem tti sr einskis ills von, og drpu ar allt karlkyn. 26 Drpu eir einnig Hemor og son hans Skem me sverseggjum og tku Dnu r hsi Skems og fru san burt. 27 Synir Jakobs rust a hinum vegnu og rndu borgina, af v a eir hfu svvirt systur eirra. 28 Saui eirra, naut eirra og asna, og allt, sem var borginni, og a, sem var hgunum, tku eir. 29 Og ll aufi eirra, ll brn eirra og konur tku eir a herfangi og rndu, smuleiis allt, sem var hsunum. 30

Jakob sagi vi Smeon og Lev: ,,i hafi stofna mr gfu me v a gjra mig illa okkaan af landsmnnum, af Kanaantum og Perestum. N me v a g er lifr, munu eir safnast saman mti mr og vinna sigur mr. Ver g afmur, g og mitt hs.`` 31 En eir svruu: ,,tti hann a fara me systur okkar eins og skkju?`` 0 15 'ritn=1M+35&ord=' Fyrsta bk Mse 35: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Gu sagi vi Jakob: ,,Tak ig upp og far upp til Betel og dvel ar og gjr ar altari Gui, sem birtist r, egar flir undan Esa brur num.`` 2 Jakob sagi vi heimaflk sitt og alla, sem me honum voru: ,,Kasti burt eim tlendu goum, sem r hafi hj yur, og hreinsi yur og hafi fataskipti, 3 og skulum vr taka oss upp og fara upp til Betel. Vil g reisa ar altari eim Gui, sem bnheyri mig tma neyar minnar og hefir veri me mr eim vegi, sem g hefi fari.`` 4 Og eir fengu Jakob ll au tlendu go, sem eir hfu hj sr, og hringana, sem eir hfu eyrum sr, og grf Jakob a undir eikinni, sem er hj Skem. 5 v nst fru eir af sta. En tti fr Gui var yfir llum borgunum, sem voru umhverfis , svo a sonum Jakobs var ekki veitt eftirfr. 6 Og Jakob kom til Lz, sem er Kanaanlandi (a er Betel), hann og allt flki, sem me honum var. 7 Og hann reisti ar altari og kallai stainn El-Betel, v a Gu hafi birst honum ar, egar hann fli undan brur snum. 8 ar andaist Debra, fstra Rebekku, og var jru fyrir nean Betel, undir eikinni, og fyrir v heitir hn Grteik. 9 Enn birtist Gu Jakob, er hann var heimlei fr Mesptamu, og blessai hann. 10 Og Gu sagi vi hann: ,,Nafn itt er Jakob. Eigi skalt han af Jakob heita, heldur skal nafn itt vera srael.`` Og hann nefndi hann srael. 11 Og Gu sagi vi hann: ,,g er Almttugur Gu. Ver frjsamur og auk kyn itt. j, j fjldi ja skal fr r koma, og konungar skulu t ganga af lendum num. 12 Og landi, sem g gaf Abraham og sak, mun g gefa r, og nijum num eftir ig mun g gefa landi.`` 13 v nst st Gu upp fr honum, aan sem hann talai vi hann. 14 Jakob reisti upp merki eim sta, sem Gu talai vi hann, merkisstein, og dreypti yfir hann dreypifrn og hellti yfir hann olu. 15 Og Jakob nefndi stainn, ar sem Gu talai vi hann, Betel. 16 eir tku sig upp fr Betel. En er eir ttu skammt eftir fari til Efrata, tk Rakel lttastt og kom hart niur. 17 Og er hn kom svo hart niur barnburinum, sagi ljsmirin vi hana: ,,ttast ekki, v a n eignast annan son.`` 18 Og er hn var andltinu, _ v a hn d _, nefndi hn hann Benn, en fair hans nefndi hann Benjamn. 19 v nst andaist Rakel og var jru vi veginn til Efrata, a er Betlehem. 20 Jakob reisti minnismerki leii hennar. ar er legsteinn Rakelar allt til essa dags. 21 srael hlt fram ferinni og sl tjldum snum hinumegin vi Mgdal Eder. 22

Mean srael hafist vi v byggarlagi, bar svo vi, a Rben fr og lagist me Blu, hjkonu fur sns. Og srael var ess skynja. Jakob tti tlf sonu. 23 Synir Leu: Rben, frumgetinn son Jakobs, Smeon, Lev, Jda, ssakar og Seblon. 24 Synir Rakelar: Jsef og Benjamn. 25 Synir Blu, ernu Rakelar: Dan og Naftal. 26 Synir Silpu, ernu Leu: Ga og Asser. etta eru synir Jakobs, sem honum fddust Mesptamu. 27 Og Jakob kom til saks fur sns Mamre vi Kirjat Arba, a er Hebron, ar sem Abraham og sak hfu dvalist sem tlendingar. 28 En dagar saks voru hundra og ttatu r. 29 Og sak andaist og d og safnaist til sns flks, gamall og saddur lfdaga, og Esa og Jakob synir hans jruu hann. 0 15 'ritn=1M+36&ord=' Fyrsta bk Mse 36: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 etta er ttartala Esa, a er Edms. 2 Esa hafi teki sr konur af dtrum Kanaanta: Ada, dttur Hettans Elons, og Oholbama, dttur Ana, sonar Hrtans Sbeons, 3 og Basmat, dttur smaels, systur Nebajts. 4 Og Ada l Esa Elfas, Basmat l Regel 5 og Oholbama l Jehs, Jaelam og Kra. essir eru synir Esa, sem honum fddust Kanaanlandi. 6 Esa tk konur snar, sonu sna og dtur og allar slir hsi snu og hjr sna og kvikfna og allan ann fjrhlut, sem hann hafi afla sr Kanaanlandi, og fr burtu fr Jakob brur snum til Serlands. 7 v a eign eirra var meiri en svo, a eir gtu saman veri, og landi, er eir bjuggu sem tlendingar, bar ekki skum hjara eirra. 8 Esa settist a Serfjllum; en Esa er Edm. 9 etta er saga Esa, ttfur Edmta, Serfjllum. 10 etta eru nfn Esa sona: Elfas, sonur Ada, konu Esa; Regel, sonur Basmat, konu Esa. 11 Synir Elfas voru: Teman, mar, Sef, Gaetam og Kenas. 12 Timna var hjkona Elfas, sonar Esa, og hn l Elfas Amalek. etta eru synir Ada, konu Esa. 13 essir eru synir Regels: Nahat, Sera, Samma og Missa. essir voru synir Basmat, konu Esa. 14 Og essir voru synir Oholbama, dttur Ana, sonar Sbeons, konu Esa, hn l Esa Jehs, Jaelam og Kra. 15 essir eru tthfingjar meal Esa sona: Synir Elfas, frumgetins sonar Esa: Hfinginn Teman, hfinginn mar, hfinginn Sef, hfinginn Kenas, 16 hfinginn Kra, hfinginn Gaetam, hfinginn Amalek. essir eru eir hfingjar, sem komnir eru fr Elfas Edmlandi, essir eru synir Ada. 17 essir voru synir Regels, sonar Esa: Hfinginn Nahat, hfinginn Sera, hfinginn Samma, hfinginn Missa. essir eru eir hfingjar, sem komnir eru fr Regel Edmlandi, essir eru synir Basmat, konu Esa. 18

essir eru synir Oholbama, konu Esa: Hfinginn Jehs, hfinginn Jaelam, hfinginn Kra. essir eru eir hfingjar, sem komnir eru fr Oholbama, dttur Ana, konu Esa. 19 essir eru synir Esa og essir eru hfingjar eirra, a er Edm. 20 essir eru synir Hrtans Sers, frumbyggjar landsins: Ltan, Sbal, Sbeon, Ana, 21 Dson, Eser og Dsan. essir eru hfingjar Hrtanna, synir Sers Edmlandi. 22 Synir Ltans voru Hr og Hemam, og systir Ltans var Timna. 23 essir eru synir Sbals: Alvan, Manahat, Ebal, Sef og nam. 24 essir eru synir Sbeons: Aja og Ana, a er s Ana, sem fann laugarnar rfunum, er hann gtti asna Sbeons fur sns. 25 essi eru brn Ana: Dson og Oholbama, dttir Ana. 26 essir eru synir Dsons: Hemdan, Esban, Jtran og Keran. 27 essir eru synir Esers: Blhan, Saavan og Akan. 28 essir eru synir Dsans: s og Aran. 29 essir eru hfingjar Hrtanna: Hfinginn Ltan, hfinginn Sbal, hfinginn Sbeon, hfinginn Ana, 30 hfinginn Dson, hfinginn Eser, hfinginn Dsan. essir eru hfingjar Hrtanna eftir hfingjum eirra Serlandi. 31 essir eru eir konungar, sem rktu Edmlandi, ur en konungar rktu yfir sraelsmnnum: 32 Bela, sonur Bers, var konungur Edm, og ht borg hans Dnhaba. 33 Og er Bela d, tk Jbab, sonur Sera fr Bosra, rki eftir hann. 34 Og er Jbab d, tk Hsam fr Temantalandi rki eftir hann. 35 Og er Hsam d, tk Hadad, sonur Bedads, rki eftir hann. Hann vann sigur Midantum Mabsvllum, og borg hans ht Avt. 36 Og er Hadad d, tk Samla fr Masreka rki eftir hann. 37 Og er Samla d, tk Sl fr Rehbt hj Efrat rki eftir hann. 38 Og er Sl d, tk Baal Hanan, sonur Akbrs, rki eftir hann. 39 Og er Baal Hanan sonur Akbrs d, tk Hadar rki eftir hann, og ht borg hans Pag, en kona hans Mehetabeel, dttir Matredar, dttur Me-Sahabs. 40 essi eru nfn hfingja eirra, er fr Esa eru komnir, eftir ttkvslum eirra, eftir bstum eirra, eftir nfnum eirra: Hfinginn Timna, hfinginn Alva, hfinginn Jetet, 41 hfinginn Oholbama, hfinginn Ela, hfinginn Pnon, 42 hfinginn Kenas, hfinginn Teman, hfinginn Mibsar, 43 hfinginn Magdel, hfinginn ram. essir eru hfingjar Edmta, eftir bstum eirra landi v, sem eir hfu numi. essi Esa er ttfair Edmta. 0 15 'ritn=1M+37&ord=' Fyrsta bk Mse 37: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1

Jakob bj landi v, er fair hans hafi dvalist sem tlendingur, Kanaanlandi. 2 etta er ttarsaga Jakobs. egar Jsef var seytjn ra gamall, gtti hann saua me brrum snum. En hann var smsveinn hj eim sonum Blu og sonum Silpu, er voru konur fur hans. Og Jsef bar fur snum illan orrm um . 3 srael unni Jsef mest allra sona sinna, v a hann hafi tt hann elli sinni. Og hann lt gjra honum dragkyrtil. 4 En er brur hans su, a fair eirra elskai hann meir en alla sonu sna, lgu eir hatur hann og gtu ekki tala vi hann vinsamlegt or. 5 Jsef dreymdi draum og sagi hann brrum snum. Htuu eir hann enn meir. 6 Og hann sagi vi : ,,Heyri n draum ennan, sem mig dreymdi: 7 Sj, vr vorum a binda kornbundin akrinum, og mitt kornbundin reisti sig og st upprtt, en yar kornbundin skipuu sr umhverfis og lutu mnu kornbundini.`` 8 sgu brur hans vi hann: ,,Munt vera konungur yfir oss? Munt drottna yfir oss?`` Og eir htuu hann enn meir sakir drauma hans og sakir ora hans. 9 Enn dreymdi hann annan draum og sagi hann brrum snum og mlti: ,,Sj, mig hefir enn dreymt draum: Mr tti slin, tungli og ellefu stjrnur lta mr.`` 10 En er hann sagi fur snum og brrum fr essu, vtti fair hans hann og mlti til hans: ,,Hvaa draumur er etta, sem ig hefir dreymt? Munum vr eiga a koma, g og mir n og brur nir, og lta til jarar fyrir r?`` 11 Og brur hans funduu hann, en fair hans festi etta huga sr. 12 Er brur hans voru a heiman farnir til ess a halda hjr fur eirra haga Skem, 13 mlti srael vi Jsef: ,,Brur nir halda hjrinni beit Skem. Kom , g tla a senda ig til eirra.`` Og hann svarai honum: ,,Hr er g.`` 14 Og hann sagi vi hann: ,,Far og vit , hvort brrum num og hjrinni lur vel, og lttu mig svo vita a.`` Og hann sendi hann r Hebronsdal, og hann kom til Skem. 15 hitti hann maur nokkur, er hann var a reika vavangi. Og maurinn spuri hann og mlti: ,,A hverju leitar ? `` 16 Hann svarai: ,,g er a leita a brrum mnum. Seg mr hvar eir eru me hjrina.`` 17 Og maurinn sagi: ,,eir eru farnir han, v a g heyri segja: ,Vr skulum fara til Dtan.``` Fr Jsef eftir brrum snum og fann Dtan. 18 Er eir su hann lengdar, ur en hann var kominn nrri eim, tku eir saman r sn a drepa hann. 19 Og eir sgu hver vi annan: ,,Sj, arna kemur draumamaurinn. 20 Frum n til og drepum hann og kstum honum einhverja gryfjuna og segjum svo, a argadr hafi eti hann. skulum vr sj, hva r draumum hans verur.`` 21 En er Rben heyri etta, vildi hann frelsa hann r hndum eirra og mlti: ,,Ekki skulum vr drepa hann.`` 22 Og Rben sagi vi , til ess a hann gti frelsa hann r hndum eirra og frt hann aftur fur snum: ,,thelli ekki bli. Kasti honum essa gryfju, sem er hr eyimrkinni, en leggi ekki hendur hann.`` 23 En er Jsef kom til brra sinna, fru eir hann r kyrtli hans, dragkyrtlinum, sem hann var , 24 tku hann og kstuu honum gryfjuna. En gryfjan var tm, ekkert vatn var henni. 25 Settust eir n niur a neyta matar. En er eim var liti upp, su eir lest smaelta koma fr Glea, og bru lfaldar eirra reykelsi, balsam og myrru. Voru eir lei me etta til Egyptalands.

26 mlti Jda vi brur sna: ,,Hver vinningur er oss a, a drepa brur vorn og leyna morinu? 27 Komi, vr skulum selja hann smaeltum, en ekki leggja hendur hann, v hann er brir vor, hold vort og bl.`` Og brur hans fllust a. 28 En midantskir kaupmenn fru ar fram hj, tku Jsef og drgu hann upp r gryfjunni. Og eir seldu Jsef smaeltunum fyrir tuttugu sikla silfurs, en eir fru me Jsef til Egyptalands. 29 En er Rben kom aftur a gryfjunni, var Jsef ekki gryfjunni. Reif hann kli sn. 30 Og hann sneri aftur til brra sinna og mlti: ,,Sveinninn er horfinn, og hvert skal g n fara?`` 31 tku eir kyrtil Jsefs, skru geithafur og velktu kyrtilinn blinu. 32 v nst sendu eir dragkyrtilinn og ltu fra hann fur snum me eirri orsending: ,,etta hfum vr fundi. Gt a, hvort a muni vera kyrtill sonar ns ea ekki.`` 33 Og hann skoai hann og mlti: ,,a er kyrtill sonar mns. argadr hefir eti hann. Sannlega er Jsef sundur rifinn.`` 34 reif Jakob kli sn og lagi hrusekk um lendar snar og harmai son sinn langan tma. 35 Og allir synir hans og allar dtur hans leituust vi a hugga hann, en hann vildi ekki huggast lta og sagi: ,,Me harmi mun g niur stga til sonar mns til heljar.`` Og fair hans grt hann. 36 En Midantar seldu hann til Egyptalands, Ptfar hirmanni Faras og lfvararforingja. 0 15 'ritn=1M+38&ord=' Fyrsta bk Mse 38: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Um essar mundir bar svo vi, a Jda fr fr brrum snum og lagi lag sitt vi mann nokkurn Adllam, sem Hra ht. 2 ar s Jda dttur kanversks manns, sem Sa ht, og tk hana og hafi samfarir vi hana. 3 Og hn var ungu og l son, og hn nefndi hann Ger. 4 Og hn var ungu anna sinn og l son, og hn nefndi hann nan. 5 Og enn l hn son og nefndi hann Sela. En hn var Kesb, er hn l hann. 6 Og Jda tk konu til handa Ger, frumgetnum syni snum. Hn ht Tamar. 7 En Ger, frumgetinn sonur Jda, var vondur augum Drottins, svo a Drottinn lt hann deyja. 8 mlti Jda vi nan: ,,Gakk inn til konu brur ns og gegn mgskyldunni vi hana, a megir afla brur num afkvmis.`` 9 En me v a nan vissi, a afkvmi skyldi eigi vera hans, lt hann si spillast jru hvert sinn er hann gekk inn til konu brur sns, til ess a hann aflai eigi brur snum afkvmis. 10 En Drottni mislkai a, er hann gjri, og lt hann einnig deyja. 11 sagi Jda vi Tamar tengdadttur sna: ,,Ver sem ekkja hsi fur ns, anga til Sela sonur minn verur fullta.`` v a hann hugsai: ,,Ella mun hann og deyja, eins og brur hans.`` Fr Tamar burt og var hsi fur sns. 12 En er fram liu stundir, andaist dttir Sa, kona Jda. Og er Jda lt af harminum, fr hann upp til Timna, til sauaklippara sinna, hann og Hra vinur hans fr Adllam. 13 Var Tamar sagt svo fr: ,,Sj, tengdafair inn fer upp til Timna a klippa saui sna.`` 14

 fr hn r ekkjubningi snum, huldi sig blju og hjpai sig og settist vi hli Enamborgar, sem er vi veginn til Timna. v a hn s, a Sela var orinn fullta, og hn var ekki honum gefin fyrir konu. 15 Jda s hana og hugi, a hn vri skkja, v a hn hafi huli andlit sitt. 16 Og hann vk til hennar vi veginn og mlti: ,,Leyf mr a leggjast me r!`` v a hann vissi ekki, a hn var tengdadttir hans. Hn svarai: ,,Hva viltu gefa mr til ess, a megir leggjast me mr?`` 17 Og hann mlti: ,,g skal senda r hafurki r hjrinni.`` Hn svarai: ,,Fu mr pant, anga til sendir a.`` 18 mlti hann: ,,Hvaa pant skal g f r?`` En hn svarai: ,,Innsiglishring inn og festi na og staf inn, sem hefir hendinni.`` Og hann fkk henni etta og lagist me henni, og hn var ungu af hans vldum. 19 v nst st hn upp, gekk burt og lagi af sr bljuna og fr aftur ekkjubning sinn. 20 Og Jda sendi hafurkii me vini snum fr Adllam, svo a hann fengi aftur pantinn af hendi konunnar, en hann fann hana ekki. 21 Og hann spuri menn eim sta og sagi: ,,Hvar er portkonan, sem sat vi veginn hj Enam?`` En eir svruu: ,,Hr hefir engin portkona veri.`` 22 Fr hann aftur til Jda og mlti: ,,g fann hana ekki, enda sgu menn eim sta: ,Hr hefir engin portkona veri.``` 23 mlti Jda: ,,Haldi hn v, sem hn hefir, a vr verum ekki hafir a spotti. Sj, g sendi etta ki, en hefir ekki fundi hana.`` 24 A rem mnuum linum var Jda sagt: ,,Tamar tengdadttir n hefir drgt hr, og meira a segja: Hn er ungu orin hrdmi.`` mlti Jda: ,,Leii hana t, a hn veri brennd.`` 25 En er hn var t leidd, gjri hn tengdafur snum essa orsending: ,,Af vldum ess manns, sem etta , er g ungu orin.`` Og hn sagi: ,,Hygg a, hver eiga muni innsiglishring ennan, festi og staf.`` 26 En Jda kannaist vi gripina og mlti: ,,Hn hefir betri mlsta en g, fyrir sk a g hefi eigi gift hana Sela syni mnum.`` Og hann kenndi hennar ekki upp fr v. 27 En er hn skyldi vera lttari, sj, voru tvburar kvii hennar. 28 Og fingunni rtti annar t hndina. Tk ljsmirin rauan r og batt um hnd hans og sagi: ,,essi kom fyrr ljs.`` 29 En svo fr, a hann kippti aftur a sr hendinni, og kom brir hans ljs. mlti hn: ,,Hv hefir brotist svo fram r til ga?`` Og hn nefndi hann Peres. 30 Eftir a fddist brir hans, og var raui rurinn um hnd hans. Og hn nefndi hann Sera. 0 15 'ritn=1M+39&ord=' Fyrsta bk Mse 39: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Jsef var fluttur til Egyptalands, og Ptfar, hirmaur Faras og lfvararforingi, maur egypskur, keypti hann af smaeltum, sem hann hfu anga flutt. 2 En Drottinn var me Jsef, svo a hann var maur lngefinn, og hann var hsi hsbnda sns, hins egypska manns. 3 Og er hsbndi hans s, a Drottinn var me honum og a Drottinn lt honum heppnast allt, sem hann tk sr fyrir hendur, 4 fann Jsef n augum hans og jnai honum. Og hann setti hann yfir hs sitt og fkk honum hendur allt, sem hann tti. 5 Og upp fr eirri stundu, er hann hafi sett Jsef yfir hs sitt og yfir allt, sem hann tti, blessai Drottinn hs hins egypska manns sakir Jsefs, og blessun Drottins var yfir llu, sem hann tti innan hss og utan.

6 Og hann fl Jsef til umra allar eigur snar og var afskiptalaus um allt hj honum og gekk aeins a mltum. Jsef var vel vaxinn og frur snum. 7 Og eftir etta bar svo til, a kona hsbnda hans renndi augum til Jsefs og mlti: ,,Leggstu me mr!`` 8 En hann frist undan og sagi vi konu hsbnda sns: ,,Sj, hsbndi minn ltur ekki eftir neinu hsinu hj mr, og allar eigur snar hefir hann fengi mr hendur. 9 Hann hefir ekki meira vald essu hsi en g, og hann fyrirmunar mr ekkert nema ig, me v a ert kona hans. Hvernig skyldi g ahafast essa miklu hfu og syndga mti Gui?`` 10 Og a hn leitai til vi Jsef me essum orum dag eftir dag, lt hann ekki a vilja hennar a leggjast me henni og hafa samfarir vi hana. 11 bar svo til einn dag, er hann gekk inn hsi til starfa sinna og enginn heimilismanna var ar inni, 12 a hn greip skikkju hans og mlti: ,,Leggstu me mr!`` En hann lt skikkjuna eftir hendi hennar og fli og hljp t. 13 En er hn s, a hann hafi lti eftir skikkjuna hendi hennar og var flinn t, 14 kallai hn heimaflk sitt og mlti vi a: ,,Sji, hann hefir frt oss hebreskan mann til ess a dra oss. Hann kom inn til mn og vildi hafa lagst me mr, en g pti hstfum. 15 Og er hann heyri, a g hrpai og kallai, lt hann skikkju sna eftir hj mr og fli og hljp t.`` 16 v nst geymdi hn skikkju hans hj sr anga til hsbndi hans kom heim. 17 Sagi hn honum smu sguna og mlti: ,,Hebreski rllinn, sem hefir til vor haft, kom til mn til ess a dra mig. 18 En egar g hrpai og kallai, lt hann eftir skikkju sna hj mr og fli t.`` 19 Er hsbndi hans heyri or konu sinnar, er hn talai vi hann svo mlandi: ,,annig hefir rll inn hega sr vi mig,`` var hann kaflega reiur. 20 Og hsbndi Jsefs tk hann og setti hann myrkvastofu, ar sem bandingjar konungs voru geymdir, og hann sat ar myrkvastofunni. 21 Drottinn var me Jsef og veitti honum mannahylli og lt hann finna n augum forstjra myrkvastofunnar. 22 Og forstjri myrkvastofunnar fkk Jsef vald alla bandingjana, sem voru myrkvastofunni. Og hva eina, sem eir gjru ar, gjru eir a hans fyrirlagi. 23 Forstjri myrkvastofunnar leit ekki eftir neinu, sem var undir hans hendi, v a Drottinn var me honum. Og hva sem hann gjri, a lt Drottinn heppnast. 0 15 'ritn=1M+40&ord=' Fyrsta bk Mse 40: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Eftir etta var s atburur, a byrlari konungsins Egyptalandi og bakarinn brutu mti herra snum, Egyptalandskonungi. 2 Og Fara reiddist bum hirmnnum snum, yfirbyrlaranum og yfirbakaranum, 3 og lt setja varhald hsi lfvararforingjans, myrkvastofuna, ar sem Jsef var haldi. 4 Og lfvararforinginn setti Jsef til ess a jna eim, og voru eir n um hr varhaldi. 5 dreymdi ba draum, byrlara og bakara konungsins Egyptalandi, sem haldnir voru myrkvastofunni, sinn drauminn hvorn smu nttina, og hafi hvor draumurinn sna ingu.

6 Og er Jsef kom inn til eirra um morguninn, s hann a eir voru glair. 7 Spuri hann hirmenn Faras, sem voru me honum varhaldi hsi hsbnda hans, og mlti: ,,Hvers vegna eru i svo daprir bragi dag?`` 8 En eir svruu honum: ,,Okkur hefir dreymt draum, og hr er enginn, sem geti ri hann.`` sagi Jsef vi : ,,Er a ekki Gus a ra drauma? Segi mr .`` 9 sagi yfirbyrlarinn Jsef draum sinn og mlti vi hann: ,,Mr tti svefninum sem vnviur sti fyrir framan mig. 10 vnviinum voru rjr greinar, og jafnskjtt sem hann skaut frjngum, spruttu blm hans t og klasar hans bru fullvaxin vnber. 11 En g hlt bikar Faras hendinni og tk vnberin og sprengdi au bikar Faras og rtti svo bikarinn a Fara.`` 12 sagi Jsef vi hann: ,,Rning draumsins er essi: rjr vnviargreinarnar merkja rj daga. 13 A rem dgum linum mun Fara hefja hfu itt og setja ig aftur inn embtti itt. Munt rtta Fara bikarinn, eins og ur var venja, er varst byrlari hans. 14 En minnstu mn, er r gengur vil, og gjr miskunn mr a minnast mig vi Fara, svo a megir frelsa mig r essu hsi. 15 v a mr var me leynd stoli r landi Hebrea, og eigi hefi g heldur hr neitt a til saka unni, a g yri settur essa dflissu.`` 16 En er yfirbakarinn s, a rning hans var g, sagi hann vi Jsef: ,,Mig dreymdi lka, a g bri hfinu rjr karfir me hveitibraui. 17 Og efstu krfunni var alls konar slgtisbrau handa Fara, og fuglarnir tu a r krfunni hfi mr.`` 18 svarai Jsef og mlti: ,,Rning draumsins er essi: rjr karfirnar merkja rj daga. 19 A rem dgum linum mun Fara hefja hfu itt af r og festa ig glga, og fuglarnir munu eta af r hold itt.`` 20 Og a bar til rija degi, afmlisdegi Faras, a hann hlt llum jnum snum veislu. Hf hann upp hfu yfirbyrlarans og hfu yfirbakarans viurvist jna sinna. 21 Setti hann yfirbyrlarann aftur embtti hans, a hann mtti aftur bera Fara bikarinn, 22 en yfirbakarann lt hann hengja, eins og Jsef hafi ri drauminn fyrir . 23 En eigi minntist yfirbyrlarinn Jsefs, heldur gleymdi honum. 0 15 'ritn=1M+41&ord=' Fyrsta bk Mse 41: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Svo bar vi a tveim rum linum, a Fara dreymdi draum. Hann ttist standa vi Nl. 2 Og sj, upp r nni komu sj kr, fallegar tlits og feitar hold, og fru a bta sefgresi. 3 Og sj, eftir eim komu sj arar kr upp r nni, ljtar tlits og magrar hold, og stanmdust hj hinum knum rbakkanum. 4 Og krnar, sem ljtar voru tlits og magrar hold, tu upp hinar sj krnar, sem voru fallegar tlits og feitar hold. vaknai Fara. 5 Og hann sofnai aftur og dreymdi anna sinn, og sj, sj x uxu einni stng, rstileg og vn. 6 Og sj, sj x, grnn og skrlnu af austanvindi, spruttu eftir eim. 7

Og hin grnnu xin svelgdu sig au sj rstilegu og fullu. vaknai Fara, og sj, a var draumur. 8 En um morguninn var honum rtt skapi. Sendi hann v og lt kalla alla spsagnamenn Egyptalands og alla vitringa ess. Og Fara sagi eim drauma sna, en enginn gat ri fyrir Fara. 9 tk yfirbyrlarinn til mls og sagi vi Fara: ,,g minnist dag synda minna. 10 Fara reiddist jnum snum og setti varhald hsi lfvararforingjans, mig og yfirbakarann. 11 dreymdi okkur smu nttina draum, mig og hann, sinn drauminn hvorn okkar, og hafi hvor draumurinn sna ingu. 12 ar var me okkur hebreskur sveinn, jnn hj lfvararforingjanum. Honum sgum vi drauma okkar, og hann r fyrir okkur. Hvorum fyrir sig r hann eins og draumur hans ddi. 13 Og svo fr sem hann hafi ri okkur draumana, v a g var aftur settur embtti mitt, en hinn var hengdur.`` 14 sendi Fara og lt kalla Jsef, og leiddu eir hann skyndi t r myrkvastofunni. v nst lt hann skera hr sitt og fr nnur kli, gekk san inn fyrir Fara. 15 sagi Fara vi Jsef: ,,Mig hefir dreymt draum, og enginn getur ri hann. En a hefi g af r frtt, a rir hvern draum, sem heyrir.`` 16 svarai Jsef Fara og mlti: ,,Eigi er a mnu valdi. Gu mun birta Fara a, er honum m til heilla vera.`` 17 Fara sagi vi Jsef: ,,Mig dreymdi, a g sti rbakkanum. 18 Og sj, upp r nni komu sj kr, feitar hold og fallegar tlits, og fru a bta sefgresi. 19 Og sj, eftir eim komu upp sj arar kr, renglulegar og mjg ljtar tlits og magrar hold. Hefi g engar s jafnljtar llu Egyptalandi. 20 Og hinar mgru og ljtu krnar tu sj fyrri feitu krnar. 21 En er r hfu eti r, var a ekki eim a sj, a r hefu eti r, heldur voru r ljtar tlits sem ur. vaknai g. 22 Og g s draumi mnum, og sj, sj x uxu einni stng, full og vn. 23 Og sj x kornlaus, grnn og skrlnu af austanvindi, spruttu eftir eim. 24 Og hin grnnu xin svelgdu sig sj vnu xin. g hefi sagt spsagnamnnunum fr essu, en enginn getur r leyst.`` 25 mlti Jsef vi Fara: ,,Draumur Faras er einn. a sem Gu tlar a gjra, hefir hann boa Fara. 26 Sj vnu krnar merkja sj r, og sj vnu xin merkja sj r. etta er einn og sami draumur. 27 Og sj mgru og ljtu krnar, sem eftir hinum komu, merkja sj r, og sj tmu xin, sem skrlnu voru af austanvindi, munu vera sj hallrisr. 28 a er a, sem g sagi vi Fara: a sem Gu tlar a gjra, hefir hann snt Fara. 29 Sj, sj r munu koma. Munu vera miklar ngtir um allt Egyptaland. 30 En eftir au munu koma sj hallrisr. Munu gleymast allar ngtirnar Egyptalandi og hungri eya landi. 31 Og eigi mun ngtanna gta landinu sakir hallrisins, sem eftir kemur, v a a mun vera mjg miki. 32 En ar sem Fara dreymdi tvisvar sinnum hi sama, er a fyrir sk, a etta er fastri af Gui, og Gu mun skjtlega framkvma a. 33 Fyrir v velji n Fara til hygginn og vitran mann og setji hann yfir Egyptaland. 34

Fara gjri etta og skipi umsjnarmenn yfir landi og taki fimmtung af afrakstri Egyptalands sj ngtarunum. 35 Og eir skulu safna llum vistum fr gu runum, sem fara hnd, og draga saman kornbirgir borgirnar undir umr Faras og geyma. 36 Og vistirnar skulu vera fori fyrir landi sj hallrisrunum, sem koma munu yfir Egyptaland, a landi farist eigi af hungrinu.`` 37 etta lkai Fara vel og llum jnum hans. 38 Og Fara sagi vi jna sna: ,,Munum vr finna slkan mann sem ennan, er Gus andi br ?`` 39 Og Fara sagi vi Jsef: ,,Me v a Gu hefir birt r allt etta, er enginn svo hygginn og vitur sem . 40 ig set g yfir hs mitt, og num boum skal ll mn j hla. A hstinu einu skal g r ri vera.`` 41 Fara sagi vi Jsef: ,,Sj, g set ig yfir allt Egyptaland.`` 42 Og Fara tk innsiglishring sinn af hendi sr og dr hnd Jsefs og lt fra hann drindis lnkli og lt gullmen um hls honum. 43 Og hann lt aka honum rum vagni snum, og menn hrpuu fyrir honum: ,,Lti honum!`` _ og hann setti hann yfir allt Egyptaland. 44 Fara sagi vi Jsef: ,,g er Fara, en n ns vilja skal enginn hreyfa hnd ea ft llu Egyptalandi.`` 45 Og Fara kallai Jsef Safenat-panea og gaf honum fyrir konu Asenat, dttur Ptfera, prests n. Og Jsef feraist um Egyptaland. 46 Jsef var rtugur a aldri, er hann st frammi fyrir Fara, Egyptalandskonungi. v nst fr Jsef burt fr augliti Faras og feraist um allt Egyptaland. 47 Afrakstur landsins var afar mikill sj ngtarin. 48 safnai hann saman llum vistum eirra sj ra, er ngtir voru Egyptalandi, og safnai vistum borgirnar. srhverja borg safnai hann vistunum af eim krum, sem umhverfis hana voru. 49 Og Jsef hrgai saman korni sem sandi sjvarstrndu, kaflega miklu, ar til hann htti a telja, v a tlu var eigi komi. 50 Jsef fddust tveir synir ur en fyrsta hallrisri kom. sonu fddi honum Asenat, dttir Ptfera, prests n. 51 Og Jsef nefndi hinn frumgetna Manasse, ,,v a Gu hefir,`` sagi hann, ,,lti mig gleyma llum rautum mnum og llu hsi fur mns.`` 52 En hinn nefndi hann Efram, ,,v a Gu hefir,`` sagi hann, ,,gjrt mig frjsaman landi eymdar minnar.`` 53 Og sj ngtarin, sem voru Egyptalandi, liu enda, 54 og sj hallrisrin gengu gar, eins og Jsef hafi sagt. Var hallri llum lndum, en llu Egyptalandi var brau. 55 En er hungur gekk yfir allt Egyptaland, heimtai lurinn brau af Fara. sagi Fara vi alla Egypta: ,,Fari til Jsefs, gjri a, sem hann segir yur.`` 56 Og hungri gekk yfir allan heiminn, og Jsef opnai ll forabrin og seldi Egyptum korn, og hungri svarf a Egyptalandi. 57 Komu menn r llum lndum til Egyptalands til ess a kaupa korn hj Jsef, v a hungri svarf a llum lndum. 0 15 'ritn=1M+42&ord=' Fyrsta bk Mse 42: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla.

1 Er Jakob frtti, a korn var til Egyptalandi, sagi hann vi sonu sna: ,,Hv horfi r hver annan?`` 2 Og hann mlti: ,,g hefi sannfrtt, a korn s til Egyptalandi. Fari anga og kaupi oss ar korn, a vr megum lfi halda og deyjum ekki.`` 3 lgu tu brur Jsefs af sta til a kaupa korn Egyptalandi. 4 En Benjamn, brur Jsefs, lt Jakob ekki fara me brrum hans, v a hann var hrddur um, a honum kynni a vilja eitthvert slys til. 5 Og synir sraels komu a kaupa korn meal annarra, sem komu, v a hungur var Kanaanlandi. 6 En Jsef var stjrnari landsins, hann var s, sem seldi llum landslnum korn. Og brur Jsefs komu og lutu honum og hneigu sig til jarar. 7 Og er Jsef s brur sna, ekkti hann , en vk kunnuglega a eim og talai harlega til eirra og mlti vi : ,,Hvaan komi r?`` eir svruu: ,,Fr Kanaanlandi, til a kaupa vistir.`` 8 Jsef ekkti brur sna, en eir ekktu hann ekki. 9 Og Jsef minntist draumanna, sem hann hafi dreymt um , og sagi vi : ,,r eru njsnarmenn, r eru komnir til ess a sj, hvar landi er varnarlaust fyrir.`` 10 En eir svruu honum: ,,Eigi er svo, herra minn, heldur eru jnar nir komnir til a kaupa vistir. 11 Vr erum allir synir sama manns, vr erum hrekklausir menn, jnar nir eru ekki njsnarmenn.`` 12 En hann sagi vi : ,,Eigi er svo, heldur eru r komnir til ess a sj, hvar landi er varnarlaust fyrir.`` 13 eir svruu: ,,Vr jnar nir erum tlf brur, synir sama manns Kanaanlandi. Og sj, hinn yngsti er n hj fur vorum, og einn er eigi framar lfi.`` 14 Og Jsef sagi vi : ,,Svo er sem g sagi vi yur: r eru njsnarmenn. 15 Me essu skulu r reyndir vera: Svo sannarlega sem Fara lifir, skulu r ekki han fara, nema yngsti brir yar komi hinga. 16 Sendi einn yar til a skja brur yar, en r hinir skulu vera varhaldi, svo a or yar veri reynd, hvort r tali satt. En s eigi svo, eru r njsnarmenn, svo sannarlega sem Fara lifir.`` 17 San lt hann hafa alla haldi rj daga. 18 En rija degi sagi Jsef vi : ,,etta skulu r gjra, a r megi lfi halda, v a g ttast Gu. 19 Ef r eru hrekklausir, veri einn af yur brrum eftir bndum dflissunni, ar sem r voru, en fari r hinir og flytji heim korn til bjargar urfandi heimilum yar. 20 Komi svo til mn me yngsta brur yar, munu or yar reynast snn og r eigi lfi tna.`` Og eir gjru svo. 21 sgu eir hver vi annan: ,,Sannlega erum vr sk fallnir fyrir brur vorn, v a vr sum slarangist hans, egar hann ba oss vgar, en vr daufheyrumst vi. ess vegna erum vr komnir essar nauir.`` 22 Rben svarai eim og mlti: ,,Sagi g ekki vi yur: ,Syndgist ekki sveininum,` en r daufheyrust vi. Og sj, n er einnig bls hans krafist.`` 23 En eir vissu ekki, a Jsef skildi , v a eir hfu tlk. 24 vk Jsef fr eim og grt. San sneri hann til eirra aftur og talai vi og tk Smeon r flokki eirra og batt hann fyrir augum eirra. 25 San bau hann a fylla sekki eirra korni og lta silfurpeninga hvers eins eirra aftur sekk hans og f eim nesti til ferarinnar. Og var svo gjrt vi .

26 ltu eir korn sitt upp asna sna og fru af sta. 27 En er einn af eim opnai sekk sinn til a gefa asna snum fur gistingarstanum, s hann silfurpeninga sna, og sj, eir lgu ofan sekk hans. 28 Og hann sagi vi brur sna: ,,Silfurpeningar mnir eru komnir aftur, sj, eir liggja hr sekk mnum.`` fllst eim hugur, og skjlfandi litu eir hver annan og sgu: ,,Hv hefir Gu gjrt oss etta?`` 29 eir komu til Jakobs fur sns Kanaanlandi og sgu honum fr llu, sem fyrir hafi komi, me essum orum: 30 ,,Maurinn, landsherrann, talai harlega til vor og fr me oss sem vrum vr komnir til landsins njsnarerindum. 31 En vr sgum vi hann: ,Vr erum hrekklausir, vr erum ekki njsnarmenn. 32 Vr erum tlf brur, synir fur vors. Einn er ekki framar lfi, og s yngsti er n hj fur vorum Kanaanlandi.` 33 sagi maurinn, landsherrann, vi oss: ,Af essu skal g marka, hvort r eru hrekklausir: Lti einn af yur brrum vera eftir hj mr, og taki korn til bjargar urfandi heimilum yar og fari leiar yar. 34 En komi me yngsta brur yar til mn, svo a g sji, a r eru ekki njsnarmenn, heldur a r eru hrekklausir. skal g skila yur brur yar aftur og r megi fara allra yar fera um landi.``` 35 En eir helltu r sekkjum snum, sj, var sjur hvers eins sekk hans. Og er eir og fair eirra su sji eirra, uru eir ttaslegnir. 36 Jakob fair eirra sagi vi : ,,r gjri mig barnlausan. Jsef er farinn, Smeon er farinn, og n tli r a taka Benjamn. Allt kemur etta yfir mig.`` 37 sagi Rben vi fur sinn: ,, mtt deya ba sonu mna, ef g fri r hann ekki aftur. Tru mr fyrir honum, og g skal aftur koma me hann til n.`` 38 En Jakob sagi: ,,Ekki skal sonur minn fara me yur, v a brir hans er dinn og hann er einn eftir, og veri hann fyrir slysi eirri lei, sem r fari, leii r hrur mnar me harmi niur til heljar.`` 0 15 'ritn=1M+43&ord=' Fyrsta bk Mse 43: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Hallri var miki landinu. 2 Og er eir hfu eti upp korni, sem eir hfu stt til Egyptalands, sagi fair eirra vi : ,,Fari aftur og kaupi oss nokku af vistum.`` 3 svarai Jda honum og mlti: ,,Maurinn lagi rkt vi oss og sagi: ,r skulu ekki sj auglit mitt, nema brir yar s me yur.` 4 Ef sendir brur vorn me oss, skulum vr fara og kaupa r vistir. 5 En ef vilt ekki senda hann me, frum vr hvergi, v a maurinn sagi vi oss: ,r skulu ekki sj auglit mitt, nema brir yar s me yur.``` 6 srael mlti: ,,Hv hafi r gjrt mr svo illa til, a segja manninum, a r ttu einn brur enn?`` 7 eir svruu: ,,Maurinn spuri tarlega um oss og tt vora og sagi: ,Er fair yar enn lfi? Eigi r einn brur enn?` Og vr sgum honum eins og var. Gtum vr vita, a hann mundi segja: 8 ,Komi hinga me brur yar`?`` Jda sagi vi srael fur sinn: ,,Lttu sveininn fara me mr. skulum vr taka oss upp og fara af sta, svo a vr megum lfi halda og ekki deyja, bi vr og og brn vor. 9 g skal byrgjast hann, af minni hendi skalt krefjast hans. Komi g ekki me hann aftur til n og leii g hann ekki fram fyrir ig, skal g vera sekur vi ig alla vi. 10

v a hefum vr ekki tafi, vrum vr n komnir aftur anna sinn.`` 11 sagi srael fair eirra vi : ,,Ef svo verur a vera, gjri etta: Taki af gum landsins sekki yar og fri manninum a gjf lti eitt af balsami og lti eitt af hunangi, reykelsi og myrru, pistasuhnetur og mndlur. 12 Og taki me yur tvfalt gjald og hafi aftur me yur silfurpeningana, sem komu aftur ofan sekkjum yar. Vera m, a a hafi veri af vang. 13 Og taki brur yar. Leggi v nst upp og fari aftur til mannsins. 14 Og Almttugur Gu gefi, a maurinn sni yur n miskunnsemi og lti lausan vi yur hinn brur yar og Benjamn. g hefi hvort sem er egar ori fyrir sonamissi.`` 15 Og mennirnir tku essa gjf; lka tku eir tvfalt gjald me sr og Benjamn. Og eir lgu af sta og fru til Egyptalands og gengu fyrir Jsef. 16 Er Jsef s Benjamn me eim, sagi hann vi rsmann sinn: ,,Far me essa menn inn hsi og sltra og matrei, v a essir menn skulu eta me mr midegisver dag.`` 17 Og maurinn gjri sem Jsef bau og fr me mennina inn hs Jsefs. 18 Mennirnir uru hrddir, af v a eir voru leiddir inn hs Jsefs, og sgu: ,,Sakir silfurpeninganna, sem aftur komu sekki vora hi fyrra sinni, erum vr hinga leiddir, svo a hann geti rist a oss og vai upp oss og gjrt oss a rlum og teki asna vora.`` 19 gengu eir til rsmanns Jsefs og tluu vi hann ti fyrir dyrum hssins 20 og sgu: ,,, herra minn, vr komum hinga fyrra skipti a kaupa vistir. 21 En svo bar til, er vr komum fangasta og opnuum sekki vora, sj, voru silfurpeningar hvers eins ofan sekk hans, silfurpeningar vorir me fullri vigt, og vr erum n komnir me aftur. 22 Og anna silfur hfum vr me oss til a kaupa vistir. Eigi vitum vr, hver lti hefir peningana sekki vora.`` 23 Hann svarai: ,,Veri kvnir, ttist ekki! Yar Gu og Gu fur yar hefir gefi yur fjrsj sekki yar. Silfur yar er komi til mn.`` San leiddi hann Smeon t til eirra. 24 Maurinn fr me inn hs Jsefs og gaf eim vatn, a eir mttu vo ftur sna, og snum eirra gaf hann fur. 25 Og tku eir n gjfina fram, a hn vri til taks, er Jsef kmi um midegi, v a eir hfu heyrt, a eir ttu a matast ar. 26 Er Jsef kom heim, fru eir honum gjfina, sem eir hfu meferis, inn hsi og hneigu sig til jarar fyrir honum. 27 En hann spuri, hvernig eim lii, og mlti: ,,Lur yar aldraa fur vel, sem r gtu um? Er hann enn lfi?`` 28 eir svruu: ,,jni num, fur vorum, lur vel. Hann er enn lfi.`` Og eir hneigu sig og lutu honum. 29 Jsef hf upp augu sn og s Benjamn brur sinn, son mur sinnar, og mlti: ,,Er etta yngsti brir yar, sem r gtu um vi mig?`` Og hann sagi: ,,Gu s r nugur, son minn!`` 30 Og Jsef hraai sr burt, v a hjarta hans brann af st til brur hans, og hann vk burt til ess a grta og fr inn innra herbergi og grt ar. 31 San voi hann andlit sitt og gekk t, og hann lt ekki sr sj og mlti: ,,Beri bor!`` 32 Og menn bru bor fyrir hann sr lagi og fyrir sr lagi og sr lagi fyrir Egypta, sem me honum mtuust, v a ekki mega Egyptar eta me Hebreum, fyrir v a Egyptar hafa andstygg v. 33 Og eim var skipa til stis gegnt honum, hinum frumgetna eftir frumburarrtti hans og hinum yngsta eftir sku hans, og mennirnir litu me undrun hver annan. 34

Og hann lt bera skammta fr sr til eirra, en skammtur Benjamns var fimm sinnum strri en skammtur nokkurs hinna. Og eir drukku me honum og uru hreifir. 0 15 'ritn=1M+44&ord=' Fyrsta bk Mse 44: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Jsef bau rsmanni snum og mlti: ,,Fyll sekki mannanna vistum, svo miki sem eir geta me sr flutt, og lttu silfurpeninga hvers eins ofan sekk hans. 2 Og bikar minn, silfurbikarinn, skalt lta ofan sekk hins yngsta og silfurpeningana fyrir korn hans.`` Og hann gjri eins og Jsef bau honum. 3 Er bjart var ori nsta morgun, voru mennirnir ltnir fara, eir og asnar eirra. 4 Og er eir voru komnir t r borginni, en skammt burt farnir, sagi Jsef vi rsmann sinn: ,,Breg vi og veit mnnunum eftirfr, og egar nr eim, skalt segja vi : ,Hv hafi r launa gott me illu? Hv hafi r stoli silfurbikar mnum? 5 Er a ekki s, sem herra minn drekkur af og hann spir ? ar hafi r illa gjrt.``` 6 Og er hann ni eim, talai hann essi or til eirra. 7 En eir sgu vi hann: ,,Hv talar herra minn annig? Fjarri s a jnum num a gjra slkt. 8 Sj, a silfur, sem vr fundum ofan sekkjum vorum, frum vr r aftur fr Kanaanlandi, og hvernig skyldum vr stela silfri ea gulli r hsi herra ns? 9 Hver s af jnum num, sem bikarinn finnst hj, skal deyja, og ar a auki skulum vr hinir vera rlar herra mns.`` 10 Hann svarai: ,,S svo sem r segi. S sem hann finnst hj, veri rll minn, en r skulu vera lausir.`` 11 flttu eir sr a taka ofan hver sinn sekk, og eir opnuu hver sinn sekk. 12 Og hann leitai, byrjai hinum elsta og endai hinum yngsta, og fannst bikarinn sekk Benjamns. 13 rifu eir kli sn, ltu hver upp sinn asna og fru aftur til borgarinnar. 14 Jda og brur hans gengu inn hs Jsefs, en hann var ar enn , og eir fllu fram fyrir honum til jarar. 15 sagi Jsef vi : ,,Hvlk hfa er etta, sem r hafi frami? Vissu r ekki, a annar eins maur og g kann a sp?`` 16 Og Jda mlti: ,,Hva skulum vr segja vi herra minn, hva skulum vr tala og hvernig skulum vr rttlta oss? Gu hefir fundi misgjr jna inna. Sj, vr erum rlar herra mns, bi vr og s, sem bikarinn fannst hj.`` 17 Og hann svarai: ,,Fjarri s mr a gjra slkt. S maur, sem bikarinn fannst hj, hann s rll minn, en fari r frii til fur yar.`` 18 gekk Jda nr honum og mlti: ,,, herra minn, leyf jni num a tala nokkur or heyrn herra mns, og reii n upptendrist ekki gegn jni num, v a ert sem Fara. 19 Herra minn spuri jna sna og mlti: ,Eigi r fur ea brur?` 20 Og vr sgum vi herra minn: ,Vr eigum aldraan fur og ungan brur, sem hann gat elli sinni. Og brir hans er dinn, og hann er einn lfi eftir mur sna, og fair hans elskar hann.` 21 Og sagir vi jna na: ,Komi me hann hinga til mn, a g fi liti hann me augum mnum.` 22 Og vr sgum vi herra minn: ,Sveinninn m ekki yfirgefa fur sinn, v a yfirgfi hann fur sinn, mundi a draga hann til daua.` 23

 sagir vi jna na: ,Ef yngsti brir yar kemur ekki hinga me yur, skulu r ekki framar f a sj auglit mitt.` 24 Og egar vr komum heim til jns ns, fur mns, sgum vr honum ummli herra mns. 25 Og fair vor sagi: ,Fari aftur og kaupi oss lti eitt af vistum.` 26 svruum vr: ,Vr getum ekki fari anga. Megi yngsti brir vor fara me oss, skulum vr fara anga, v a vr fum ekki a sj auglit mannsins, ef yngsti brir vor er ekki me oss.` 27 Og jnn inn, fair minn, sagi vi oss: ,r viti, a kona mn l mr tvo sonu. 28 Annar eirra fr a heiman fr mr, og g sagi: Vissulega er hann sundur rifinn. _ Og hefi g ekki s hann san. 29 Og ef r taki n ennan lka burt fr mr og veri hann fyrir slysi, munu r leia hrur mnar me hrmung til heljar.` 30 Og komi g n til jns ns, fur mns, og s sveinninn ekki me oss, _ v a hann ann honum sem lfi snu, _ 31 mun svo fara, a sji hann, a sveinninn er eigi me oss, deyr hann, og jnar nir munu leia hrur jns ns, fur vors, me harmi til heljar. 32 v a jnn inn tk byrg sveininum vi fur minn og sagi: ,Ef g kem ekki me hann aftur, skal g vera sekur vi fur minn alla vi.` 33 Og lt v jn inn vera hr eftir sem rl herra mns sta sveinsins, en leyf sveininum a fara heim me brrum snum. 34 v a hvernig gti g fari heim til fur mns, s sveinninn ekki me mr? g yri a sj hrmung, sem koma mundi yfir fur minn.`` 0 15 'ritn=1M+45&ord=' Fyrsta bk Mse 45: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Jsef gat ekki lengur haft stjrn sr augsn allra, sem vistaddir voru, og kallai: ,,Lti alla ganga t fr mr!`` Og enginn maur var inni hj honum, egar hann sagi brrum snum hver hann vri. 2 Og hann grt hstfum, svo a Egyptar heyru a, og hirmenn Faras heyru a. 3 Jsef mlti vi brur sna: ,,g er Jsef. Er fair minn enn lfi?`` En brur hans gtu ekki svara honum, svo hrddir uru eir vi hann. 4 Og Jsef sagi vi brur sna: ,,Komi hinga til mn!`` Og eir gengu til hans. Hann mlti : ,,g er Jsef brir yar, sem r seldu til Egyptalands. 5 En lti a n ekki f yur hryggar, og setji a ekki fyrir yur, a r hafi selt mig hinga, v a til lfs viurhalds hefir Gu sent mig hinga undan yur. 6 v a n hefir hallri veri landinu tv r, og enn munu la svo fimm r, a hvorki veri plgt n uppskori. 7 En Gu hefir sent mig hinga undan yur til ess a halda vi kyni yar jrinni og sj lfi yar borgi, til mikils hjlpris. 8 a er v ekki r, sem hafi sent mig hinga, heldur Gu. Og hann hefir lti mig vera Fara sem fur og herra alls hss hans og hfingja yfir llu Egyptalandi. 9 Hrai yur n og fari heim til fur mns og segi vi hann: ,Svo segir Jsef sonur inn: Gu hefir gjrt mig a herra alls Egyptalands; kom til mn og tef eigi. 10 Og skalt ba Gsenlandi og vera nnd vi mig, og synir nir og sonasynir nir og sauf itt og nautgripir nir og allt, sem itt er. 11

En g skal sj r ar fyrir viurvri, _ v a enn verur hallri fimm r _, svo a komist ekki rbirg, og itt hs og allt, sem itt er.` 12 Og n sj augu yar, og augu Benjamns brur mns sj, a g me eigin munni tala vi yur. 13 Og segi fur mnum fr allri vegsemd minni Egyptalandi og fr llu, sem r hafi s, og flti yur n og komi hinga me fur minn.`` 14 Og hann fll um hls Benjamn brur snum og grt, og Benjamn grt um hls honum. 15 Og hann minntist vi alla brur sna, famai og grt. Eftir a tluu brur hans vi hann. 16 au tindi brust til hirar Faras: ,,Brur Jsefs eru komnir!`` Og lt Fara og jnar hans vel yfir v. 17 Og Fara sagi vi Jsef: ,,Seg vi brur na: ,etta skulu r gjra: Klyfji eyki yar og haldi af sta og fari til Kanaanlands. 18 Taki fur yar og fjlskyldur yar og komi til mn, og skal g gefa yur bestu afurir Egyptalands, og r skulu eta feiti landsins.` 19 Og bj eim: ,Gjri svo: Taki yur vagna Egyptalandi handa brnum yar og konum yar og flytji fur yar og komi. 20 Og hiri eigi um bshluti yar, v a hi besta llu Egyptalandi skal vera yar.``` 21 Og synir sraels gjru svo, og Jsef fkk eim vagna eftir boi Faras, og hann gaf eim nesti til ferarinnar. 22 Hann gaf og srhverjum eirra alklna, en Benjamn gaf hann rj hundru sikla silfurs og fimm alklnai. 23 Og fur snum sendi hann smuleiis tu asna klyfjaa hinum bestu afurum Egyptalands og tu snur klyfjaar korni og braui og vistum handa fur hans til ferarinnar. 24 Lt hann san brur sna fara, og eir hldu af sta. Og hann sagi vi : ,,Deili ekki leiinni.`` 25 Og eir fru fr Egyptalandi og komu til Kanaanlands, heim til Jakobs fur sns. 26 Og eir fru honum tindin og sgu: ,,Jsef er enn lfi og er hfingi yfir llu Egyptalandi.`` En hjarta hans komst ekki vi, v a hann tri eim ekki. 27 En er eir bru honum ll or Jsefs, sem hann hafi vi tala, og hann s vagnana, sem Jsef hafi sent til a flytja hann , lifnai yfir Jakob fur eirra. 28 Og srael sagi: ,,Mr er a ng, a Jsef sonur minn er enn lfi. g vil fara og sj hann ur en g dey.`` 0 15 'ritn=1M+46&ord=' Fyrsta bk Mse 46: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 srael lagi af sta me allt sitt, og hann kom til Beerseba og fri ar Gui saks fur sns slturfrn. 2 Og Gu talai vi srael sn um nttina og sagi: ,,Jakob, Jakob!`` Og hann svarai: ,,Hr er g.`` 3 Og hann sagi: ,,g er Gu, Gu fur ns. ttast ekki a fara til Egyptalands, v a ar mun g gjra ig a mikilli j. 4 g mun fara me r til Egyptalands, og g mun lka flytja ig aan aftur, og Jsef skal veita r nbjargirnar.`` 5 tk Jakob sig upp fr Beerseba, og sraels synir fluttu Jakob fur sinn og brn sn og konur snar vgnunum, sem Fara hafi sent til a flytja hann . 6 Og eir tku fna sinn og fjrhluti, sem eir hfu afla sr Kanaanlandi, og komu til Egyptalands, Jakob og allir nijar hans me honum. 7

Sonu sna og sonasonu, dtur snar og sonadtur og alla nija sna flutti hann me sr til Egyptalands. 8 essi eru nfn sraels sona, sem komu til Egyptalands: Jakob og synir hans: Rben, frumgetinn son Jakobs. 9 Synir Rbens: Hanok, Pall, Hesron og Karm. 10 Synir Smeons: Jemel, Jamn, had, Jakn, Sar og Sl, sonur kanversku konunnar. 11 Synir Lev: Gerson, Kahat og Merar. 12 Synir Jda: Ger, nan, Sela, Peres og Sera. En Ger og nan du Kanaanlandi. Synir Peres voru: Hesron og Haml. 13 Synir ssakars: Tla, Pva, Job og Smron. 14 Synir Seblons: Sered, Elon og Jahleel. 15 essir voru synir Leu, sem hn fddi Jakob Mesptamu, samt Dnu dttur hans. Allir synir hans og dtur voru a tlu rjtu og rj. 16 Synir Gas: Sfjn, Hagg, Sn, Esbon, Er, Ard og Arel. 17 Synir Assers: Jimna, Jsva, Jsv, Bra og Sera, systir eirra. Synir Bra voru: Heber og Malkel. 18 essir voru synir Silpu, sem Laban gaf Leu dttur sinni. Hn l Jakob essa, sextn slir. 19 Synir Rakelar, konu Jakobs: Jsef og Benjamn. 20 En Jsef fddust synir Egyptalandi: Manasse og Efram, sem Asenat, dttir Ptfera prests n, l honum. 21 Synir Benjamns: Bela, Beker, Asbel, Gera, Naaman, Eh, Rs, Mppm, Hppm og Ard. 22 etta voru synir Rakelar, sem hn l Jakob, alls fjrtn slir. 23 Sonur Dans: Hsn. 24 Synir Naftal: Jahseel, Gn, Jeser og Sillem. 25 essir voru synir Blu, sem Laban gaf Rakel dttur sinni, og essa l hn Jakob, sj slir alls. 26 Allar r slir, sem komu me Jakob til Egyptalands og af honum voru komnar, voru sextu og sex a tlu, auk sonakvenna Jakobs. 27 Og synir Jsefs, sem honum hfu fst Egyptalandi, voru tveir a tlu. Allar r slir af tt Jakobs, sem komu til Egyptalands, voru sjtu a tlu. 28 Jakob sendi Jda undan sr til Jsefs, a hann vsai sr veginn til Gsen. Og eir komu til Gsenlands. 29 lt Jsef beita fyrir vagn sinn og fr mti srael fur snum til Gsen, og er fundum eirra bar saman, fll hann um hls honum og grt lengi um hls honum. 30 Og srael sagi vi Jsef: ,,N vil g glaur deyja, fyrst g hefi s auglit itt, a ert enn lfi.`` 31 Og Jsef sagi vi brur sna og vi frndli fur sns: ,,N vil g fara og lta Fara vita og segja vi hann: ,Brur mnir og frndli fur mns, sem var Kanaanlandi, er til mn komi. 32 Og mennirnir eru hjarmenn, v a eir hafa stunda kvikfjrrkt, og saui sna og nautpening sinn og allt, sem eir eiga, hafa eir haft hinga me sr.` 33 egar n Fara ltur kalla yur og spyr: ,Hver er atvinna yar?` 34 skulu r svara: ,Kvikfjrrkt hafa jnar nir stunda fr barnsku allt til essa dags, bi vr og feur vorir,` _ til ess a r fi a ba Gsenlandi, v a Egyptar hafa andstygg llum hjarmnnum.`` 0 15 'ritn=1M+47&ord='

Fyrsta bk Mse 47: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 v nst gekk Jsef fyrir Fara, sagi honum fr og mlti: ,,Fair minn og brur mnir eru komnir r Kanaanlandi me saui sna og nautgripi og allt, sem eir eiga, og eru n Gsenlandi.`` 2 En hann hafi teki fimm af brrum snum me sr og leiddi fyrir Fara. 3 mlti Fara vi brur Jsefs: ,,Hver er atvinna yar?`` Og eir svruu Fara: ,,jnar nir eru hjarmenn, bi vr og feur vorir.`` 4 Og eir sgu vi Fara: ,,Vr erum komnir til a stanmast um hr landinu, v a enginn hagi er fyrir saui jna inna, af v a hallri er miki Kanaanlandi. Leyf v jnum num a ba Gsenlandi.`` 5 Fara sagi vi Jsef: ,,Fair inn og brur nir eru komnir til n. 6 Egyptaland er r heimilt, lt fur inn og brur na ba ar sem landkostir eru bestir. Bi eir Gsenlandi, og ef ekkir nokkra duglega menn meal eirra, fel eim yfirumsjn hjara minna.`` 7 fr Jsef inn me Jakob fur sinn og leiddi hann fyrir Fara. Og Jakob heilsai Fara me blessunarskum. 8 Og Fara sagi vi Jakob: ,,Hversu gamall ert ?`` 9 Og Jakob svarai Fara: ,,Vegferartmi minn er hundra og rjtu r. Fir og illir hafa dagar lfs mns veri og n ekki eirri ratlu, er feur mnir nu vegfer sinni.`` 10 San kvaddi Jakob Fara me blessunarskum og gekk t fr honum. 11 Og Jsef fkk fur snum og brrum bstai og gaf eim fasteign Egyptalandi, ar sem bestir voru landkostir, Ramseslandi, eins og Fara hafi boi. 12 Og Jsef s fur snum og brrum snum og llu skyldulii fur sns fyrir viurvri eftir tlu barnanna. 13 Algjr skortur var neyslukorni um allt landi, v a hallri var mjg miki, og Egyptaland og Kanaanland voru a rotum komin af hungrinu. 14 Og Jsef dr saman allt a silfur, sem til var Egyptalandi og Kanaanlandi, fyrir korni, sem eir keyptu, og Jsef skilai silfrinu hs Faras. 15 Og er silfur raut Egyptalandi og Kanaanlandi, komu allir Egyptar til Jsefs og sgu: ,,Lt oss f brau! _ hv skyldum vr deyja fyrir augum r? _ v a silfur rtur.`` 16 Og Jsef mlti: ,,Komi hinga me fna yar, g skal gefa yur korn til neyslu fyrir fna yar, ef silfur rtur.`` 17 fru eir me fna sinn til Jsefs, og hann lt f neyslukorn fyrir hestana, sauf, nautpeninginn og asnana, og hann birgi upp me korni a ri fyrir allan fna eirra. 18 Og er a ri var lii, komu eir til hans nsta r og sgu vi hann: ,,Eigi viljum vr leyna herra vorn v, a silfri er allt roti og kvikfnaur vor er orinn eign herra vors. N er ekki anna eftir handa herra vorum en lkamir vorir og ekrur vorar. 19 Hv skyldum vr farast fyrir augsn inni, bi vr og ekrur vorar? Kaup oss og ekrur vorar fyrir brau, viljum vr me ekrum vorum vera rlar Faras, og gef oss skorn, a vr megum lfi halda og ekki deyja og ekrurnar leggist ekki aun.`` 20 keypti Jsef allar ekrur Egypta handa Fara, v a Egyptar seldu hver sinn akur, ar e hungri svarf a eim. Og annig eignaist Fara landi. 21 Og landslinn gjri hann a rlum fr einum enda Egyptalands til annars. 22 Ekrur prestanna einar keypti hann ekki, v a prestarnir hfu kvenar tekjur fr Fara og eir lifu af hinum kvenu tekjum snum, sem Fara gaf eim. Fyrir v seldu eir ekki ekrur snar.

23 sagi Jsef vi linn: ,,Sj, n hefi g keypt yur og ekrur yar Fara til handa. Hr er skorn handa yur, og si n ekrurnar. 24 En af vextinum skulu r skila Fara fimmta hluta, en hina fjra fimmtuhlutana skulu r hafa til ess a s akrana, og yur til viurlfis og heimaflki yar og brnum yar til framfrslu.`` 25 Og eir svruu: ,, hefir haldi oss lfinu. Lt oss finna n augum num, herra minn, og viljum vr vera rlar Faras.`` 26 Og Jsef leiddi a lg, sem haldast allt til essa dags, a Fara skyldi f fimmta hlutann af akurlendi Egypta. Ekrur prestanna einar uru ekki eign Faras. 27 srael bj Egyptalandi, Gsenlandi, og eir festu ar bygg og juku kyn sitt, svo a eim fjlgai mjg. 28 Jakob lifi seytjn r Egyptalandi, og dagar Jakobs, vir hans, voru hundra fjrutu og sj r. 29 Er dr a daua sraels, lt hann kalla Jsef son sinn og sagi vi hann: ,,Hafi g fundi n augum num, legg hnd na undir lend mna og ausn mr elsku og trfesti: Jara mig ekki Egyptalandi. 30 g vil hvla hj ferum mnum, og skalt flytja mig burt r Egyptalandi og jara mig grf eirra.`` Og hann svarai: ,,g vil gjra svo sem hefir fyrir mlt.`` 31 sagi Jakob: ,,Vinn mr ei a v!`` Og hann vann honum eiinn. Og srael hallai sr niur a hfalaginu. 0 15 'ritn=1M+48&ord=' Fyrsta bk Mse 48: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 Eftir etta bar svo til, a Jsef var sagt: ,,Sj, fair inn er sjkur.`` Tk hann me sr ba sonu sna, Manasse og Efram. 2 etta tju menn Jakob og sgu: ,,Sj, Jsef sonur inn kemur til n.`` hreysti srael sig og settist upp rminu. 3 Jakob sagi vi Jsef: ,,Almttugur Gu birtist mr Lz Kanaanlandi og blessai mig 4 og sagi vi mig: ,Sj, g vil gjra ig frjsaman og margfalda ig og gjra ig a fjlda ja og gefa nijum num eftir ig etta land til vinlegrar eignar.` 5 Og n skulu bir synir nir, sem r fddust Egyptalandi ur en g kom til n til Egyptalands, heyra mr til. Efram og Manasse skulu heyra mr til, eins og Rben og Smeon. 6 En a afkvmi, sem hefir geti eftir , skal tilheyra r. Me nafni brra sinna skulu eir nefndir vera erf eirra. 7 egar g kom heim fr Mesptamu, missti g Rakel Kanaanlandi leiinni, egar g tti skammt eftir fari til Efrata, og g jarai hana ar vi veginn til Efrata, a er Betlehem.`` 8 s Jakob sonu Jsefs og mlti: ,,Hverjir eru essir?`` 9 Og Jsef sagi vi fur sinn: ,,a eru synir mnir, sem Gu hefir gefi mr hr.`` Og hann mlti: ,,Leiddu til mn, a g blessi .`` 10 En srael var orinn sjndapur af elli og s ekki. Og Jsef leiddi til hans, og hann kyssti og famai . 11 Og srael sagi vi Jsef: ,,g hafi eigi bist vi a sj ig framar, og n hefir Gu meira a segja lti mig sj afkvmi itt.`` 12 Og Jsef fri fr knjm hans og hneigi sjnu sna til jarar. 13 Jsef tk ba, Efram sr vi hgri hnd, svo a hann st srael til vinstri handar, og Manasse sr vi vinstri hnd, svo a hann st srael til hgri handar, og leiddi til hans. 14

En srael rtti fram hgri hnd sna og lagi hfu Efram, tt hann vri yngri, og vinstri hnd sna hfu Manasse. Hann lagi hendur snar kross, v a Manasse var hinn frumgetni. 15 Og hann blessai Jsef og sagi: ,,S Gu, fyrir hvers augliti feur mnir Abraham og sak gengu, s Gu, sem hefir varveitt mig fr barnsku allt fram ennan dag, 16 s engill, sem hefir frelsa mig fr llu illu, hann blessi sveinana, og eir beri nafn mitt og nafn fera minna Abrahams og saks, og afsprengi eirra veri strmiki landinu.`` 17 En er Jsef s, a fair hans lagi hgri hnd sna hfu Efram, mislkai honum a og tk um hndina fur snum til ess a fra hana af hfi Eframs yfir hfu Manasse. 18 Og Jsef sagi vi fur sinn: ,,Eigi svo, fair minn, v a essi er hinn frumgetni. Legg hgri hnd na hfu honum.`` 19 En fair hans frist undan v og sagi: ,,g veit a, sonur minn, g veit a. Einnig hann mun vera a j og einnig hann mun mikill vera, en mun yngri brir hans vera honum meiri, og afsprengi hans mun vera fjldi ja.`` 20 Og hann blessai essum degi og mlti: ,,Me nu nafni munu sraelsmenn ska blessunar og segja: ,Gu gjri ig sem Efram og Manasse!``` Hann setti annig Efram framar Manasse. 21 Og srael sagi vi Jsef: ,,Sj, n dey g, en Gu mun vera me yur og flytja yur aftur land fera yar. 22 En g gef r fram yfir brur na eina fjallsxl, sem g hefi unni fr Amortum me sveri mnu og boga.`` 0 15 'ritn=1M+49&ord=' Fyrsta bk Mse 49: Einnig m skoa fyrri kafla ea nsta kafla. 1 lt Jakob kalla sonu sna og mlti: ,,Safnist saman, a g megi birta yur a, sem fyrir yur liggur komandi tmum.`` 2 Skipist saman og hli , synir Jakobs, hli srael fur yar! 3 Rben, ert frumgetningur minn, kraftur minn og frumgri styrkleika mns, fremstur a viringum og fremstur a vldum. 4 En ar e lgar sem vatni, skalt eigi fremstur vera, v a gekkst hvlu fur ns. flekkair hana, gekkst hjnasng mna! 5 Smeon og Lev eru brur, tl ofbeldis eru sver eirra. 6 Sl mn komi ekki rstefnu eirra, smd mn hafi eigi flagsskap vi sfnu eirra, v a reii sinni drpu eir menn, og ofsa snum skru eir hsinar nautanna. 7 Blvu s reii eirra, v a hn var rmm, og bri eirra, v a hn var grimm. g vil dreifa eim Jakob og tvstra eim srael. 8 Jda, ig munu brur nir vegsama. Hnd n mun vera hlsi vina inna, synir fur ns skulu lta r. 9 Jda er ljnshvolpur, fr brinni ert stiginn upp, sonur minn. Hann leggst niur, hann hvlist sem ljn og sem ljnynja, hver orir a reka hann ftur? 10 Ekki mun veldissprotinn vkja fr Jda, n rkisvndurinn fr ftum hans, uns s kemur, er valdi hefur, og jirnar ganga honum hnd. 11 Hann bindur vi vntr snufola sinn, vi gavnvi son snu sinnar, hann vr kli sn vni og mttul sinn vnberjabli. 12 Vnma er augum hans og tennur hans hvtar af mjlk. 13 Seblon mun ba vi sjvarstrndina, vi strndina ar sem skipin liggja, og land hans vita a Sdon.

14 ssakar er beinasterkur asni, sem liggur milli fjrgiringanna. 15 Og hann s, a hvldin var g og a landi var unaslegt, og hann beygi herar snar undir byrar og var vinnuskyldur rll. 16 Dan mun rtta hluta jar sinnar sem hver nnur sraels ttkvsl. 17 Dan verur hggormur veginum og nara gtunni, sem hlbtur hestinn, svo a reimaurinn fellur aftur bak. 18 inni hjlp treysti g, Drottinn! 19 Ga _ rningjaflokkur fer a honum, en hann rekur fltta. 20 Asser _ feit er fa hans, og hann veitir konungakrsir. 21 Naftal er rsandi hind, fr honum koma feguraror. 22 Jsef er ungur aldinviur, ungur aldinviur vi uppsprettulind, greinar hans teygja sig upp yfir mrinn. 23 Bogmenn veittust a honum, skutu a honum og ofsttu hann, 24 en bogi hans reyndist stinnur, og handleggir hans voru fimir. S styrkur kom fr Jakobs Volduga, fr Hirinum, Hellubjargi sraels, 25 fr Gui fur ns, sem mun hjlpa r, fr Almttugum Gui, sem mun blessa ig me blessun himinsins a ofan, me blessun djpsins, er undir hvlir, me blessun brjsta og murlfs. 26 Blessunin, sem fair inn hlaut, gnfi hrra en hin ldnu fjll, hrra en unaur hinna eilfu ha. Hn komi yfir hfu Jsefs og hvirfil hans, sem er hfingi meal brra sinna. 27 Benjamn er lfur, sem sundurrfur. morgnana etur hann br, og kveldin skiptir hann herfangi. 28 Allir essir eru tlf kynttir sraels, og etta er a, sem fair eirra talai vi . Jakob blessai , srhvern blessai hann me eirri blessun, er honum bar. 29 Og hann bau eim og mlti vi : ,,g safnast n til mns flks. Jari mig hj ferum mnum, hellinum, sem er landi Efrons Hetta, 30 hellinum, sem er Makpelalandi og liggur gegnt Mamre Kanaanlandi og Abraham keypti me akrinum af Efron Hetta fyrir grafreit. 31 ar hafa eir jara Abraham og Sru konu hans, ar hafa eir jara sak og Rebekku konu hans, og ar hefi g jara Leu. 32 Akurinn og hellirinn, sem honum er, hafi keyptur veri af Hettum.`` 33 Og er Jakob hafi loki essum fyrirmlum vi sonu sna, lagi hann ftur sna upp hvluna og andaist og safnaist til sns flks. 0 15 'ritn=1M+50&ord=' Fyrsta bk Mse 50: Einnig m skoa fyrri kafla. 1 Jsef laut ofan a andliti fur sns og grt yfir honum og kyssti hann. 2 Og Jsef bau jnum snum, lknunum, a smyrja fur sinn. Og lknarnir smuru srael, 3 en til ess gengu fjrutu dagar, v a svo lengi stendur smurningunni. Og Egyptar syrgu hann sjtu daga. 4 Er sorgardagarnir voru linir, kom Jsef a mli vi hirmenn Faras og mlti: ,,Hafi g fundi n augum yar, beri Fara essi or mn: 5

Fair minn tk ei af mr og sagi: ,Sj, n mun g deyja. grf minni, sem g grf handa mr Kanaanlandi, skaltu jara mig.` Leyf mr v a fara og jara fur minn. A v bnu skal g koma aftur.`` 6 Og Fara sagi: ,,Far og jara fur inn, eins og hann lt ig vinna ei a.`` 7 Og Jsef fr a jara fur sinn, og me honum fru allir jnar Faras, ldungar hirarinnar og allir ldungar Egyptalands 8 og allir heimilismenn Jsefs, svo og brur hans og heimilismenn fur hans. Aeins ltu eir brn sn, saui sna og nautgripi eftir vera Gsenlandi. 9 fr me honum voru vagnar og riddarar, og var a strmiki fruneyti. 10 En er eir komu til Gren-haatad, sem er hinumegin vi Jrdan, hfu eir ar harmakvein miki og htlegt mjg, og hann hlt sorgarht eftir fur sinn sj daga. 11 Og er landsbar, Kanaantar, su sorgarhtina Gren-haatad, sgu eir: ,,ar halda Egyptar mikla sorgarht.`` Fyrir v var s staur nefndur Abel Msram. Liggur hann hinumegin vi Jrdan. 12 Synir hans gjru svo vi hann sem hann hafi boi eim. 13 Og synir hans fluttu hann til Kanaanlands og jruu hann helli Makpelalands, sem Abraham hafi keypt samt akrinum fyrir grafreit af Efron Hetta, gegnt Mamre. 14 Og Jsef fr aftur til Egyptalands, er hann hafi jara fur sinn, hann og brur hans og allir, sem me honum hfu fari a jara fur hans. 15 Er brur Jsefs su a fair eirra var dinn, hugsuu eir: ,,En ef Jsef n fjandskapaist vi oss og launai oss allt hi illa, sem vr hfum gjrt honum!`` 16 Og eir gjru Jsef svoltandi orsending: ,,Fair inn mlti svo fyrir, ur en hann d: 17 ,annig skulu r mla vi Jsef: , fyrirgef brrum num misgjr eirra og synd, a eir gjru r illt.` Fyrirgef v misgjrina jnum ess Gus, sem fair inn drkai.`` Og Jsef grt, er eir mltu svo til hans. 18 v nst komu brur hans sjlfir og fllu fram fyrir honum og sgu: ,,Sj, vr erum rlar nir.`` 19 En Jsef sagi vi : ,,ttist ekki, v a er g Gus sta? 20 r tluu a gjra mr illt, en Gu sneri v til gs, til a gjra a, sem n er fram komi, a halda lfinu mrgu flki. 21 Veri v hrddir, g skal annast yur og brn yar.`` San hughreysti hann og talai vi bllega. 22 Jsef bj Egyptalandi, hann og ttli fur hans. Og Jsef var hundra og tu ra gamall. 23 Og Jsef s nija Eframs rija li. Og synir Makrs, sonar Manasse, fddust kn Jsefs. 24 Og Jsef sagi vi brur sna: ,,N mun g deyja. En Gu mun vissulega vitja yar og flytja yur r essu landi til ess lands, sem hann hefir svari Abraham, sak og Jakob.`` 25 Og Jsef tk ei af sraels sonum og mlti: ,,Sannlega mun Gu vitja yar. Flytji bein mn han.``