Eljosha Begrafenis

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 1

De Stad Amersfoort

woensdag 11 augustus 2010

Achtergrond

32

We geven Eljosha van harte terug aan Jezus, maar wel onder protest
AMERSFOORT/BARNEVELD - Onder grote belangstelling is vrijdagmiddag afscheid genomen van Eljosha Henrietta (23). In een lange bijeenkomst werd het leven van Eljosha herdacht. Ongeveer duizend belangstellenden waren naar de Barneveldse Veluwehal gekomen. De bijeenkomst werd in de Veluwehal gehouden omdat de Evangelische Rafalkerk, waar Eljosha en haar man Daniel lid van zijn, te klein was om alle belangstellenden te herbergen.
door Christine Schut zag ik Eljosha stil op haar rug in de middenberm liggen. We werden in een busje geschoven. Ik zat op de achterbank, Eljosha zat voor mij. Ik probeerde haar wakker te houden, ondertussen bad ik voor haar. Ze knikte nog twee keer tegen me en staarde ondertussen met half open ogen rustig omhoog. In het ziekenhuis zijn we professioneel uit het busje gehaald. Ze hebben Eljosha vijftig minuten geprobeerd te reanimeren. Toen de dokter me kwam vertellen dat Eljosha was overleden, heb ik naar Nederland gebeld. Het was bijzonder wat God toen heeft gedaan. Over de hele wereld hebben mensen voor ons gebeden. Dat heeft me veel kracht gegeven. We wisten dat er risicos waren door met de motor te reizen. We hebben er samen veel over gesproken. Maar we leefden voor Jezus en Eljosha is gestorven voor Jezus. Ze is de meest fascinerende en bijzondere persoon die ik ooit heb gekend. uitgesproken voor de aanwezigen, werden er gospels gespeeld, die er over gingen dat Jezus terugkeert op aarde en dat de muzikanten van Jezus houden.

Onder de pianoklanken van Joachim Henrietta, de broer van Daniel, werd de kist van Eljosha de hal binnengereden. Gevolgd door de familie.

Wandeling door het leven


Daniel en Eljosha waren 5 jaar, 2 weken en 1 dag getrouwd toen ze overleed. Na haar favoriete lied Soul cry konden de aanwezigen beginnen aan een wandeling door het leven van Eljosha. Haar schilderijen, fotos en jurken waren te bekijken. Er was te lezen uit de boeken die ze aan het schrijven was en er waren fotos, veel fotos. Want ook haar moeder hield van fotograferen. Na deze wandeling klinkt ook Eljoshas stem nog in de Veluwehal. Een in de Rafalkerk opgenomen overweging van haar waarin ze oproept tot het liefhebben van Jezus en elkaar. Toen was het woord aan Eljoshas moeder Freia. Zij gaf aan dat het niet te bevatten is als je kind wordt geboren, maar ook niet als je kind sterft. ,,Ik heb geworsteld met God en mijn gevoelens. Maar ik weet dat ik moet proberen haar overlijden te aanvaarden en niet het waarom proberen op te lossen. Voorganger Richard Klomp van Rafal was de laatste spreker. Ook hij gaf toe het niet te begrijpen waarom Eljosha was verongelukt. ,,Ik hoop dat we het later wel begrijpen. We geven haar van harte terug aan Jezus, maar wel onder protest.

Er is geen betere plek voor Eljosha dan de hemel. Hij las nog voor uit een e-mail die Eljosha hem voor de vakantie toestuurde. Hierin gaf ze aan workshops te willen organiseren over verliefd worden op Jezus. ,,Nou, Eljosha, die workshops komen er wel, maar we zullen je er verschrikkelijk bij missen, aldus Klomp. Na afloop van de bijeenkomst werd Eljosha in besloten kring begraven.

Onder de pianoklanken van Joachim Henrietta, de broer van Daniel, werd de kist van Eljosha de hal binnengereden. Gevolgd door de familie.

De trouwjurk die Eljosha zelf heeft ontworpen en gedragen tijdens haar huwelijk.

Ongeluk
Daniel zelf was de eerste spreker. Hij vertelde nog eens hoe het ongeluk in Syri, waarbij Eljosha was omgekomen, was gebeurd. ,,We waren op avontuur rond de Middellandse Zee. Het was het meest fantastische avontuur dat we samen hadden beleefd. We hadden 6000 kilometer gereden, waarbij we de bijzonderheid van Gods aanwezigheid en bescherming hebben ervaren. Daar spraken we ook over. Des te schokkender was het dat zij uitgerekend door een ongeval is omgekomen. We vertrokken donderdag de 22e juli om ongeveer 7.00 uur s ochtends uit Damascus om verkeersdrukte te vermijden. We reden over de snelweg, onge-

Janus Visser/BDU

De Veluwehal zat vrijdagmiddag vol.

Op de achtergrond het schilderij Dansen met Jezus dat Eljosha zelf maakte.

Janus Visser/BDU

Foto: Christine Schut/BDU

Eljosha was een getalenteerde vrouw op verschillende gebieden. Voor wie haar niet goed kende, werd dat uit de bijeenkomst wel duidelijk. Er was een soort expositie ingericht van wat zij allemaal deed. Een wandeling door haar leven. Ze schilderde, fotografeerde, schreef boeken, ontwierp en maakte kleding, ze musiceerde en zong, maar bovenal aanbad ze Jezus.

veer honderd kilometer voordat we de grens met Jordani zouden bereiken. We reden ongeveer 110 kilometer per uur. Het was een driebaans weg. Ik haalde rustig op de linker rijbaan een vrachtwagen in. Toen bleek dat achter die vrachtwagen een tweede vrachtwagen reed die plotseling overstak naar onze rijbaan. Ik remde uit alle macht. We gingen onderuit. De motor kwam onder de vrachtwagen terecht. Ik klapte tegen het linker voorwiel van de vrachtwagen. Na de klap, toen ik weer een beetje kon bewegen,

Midden-Oosten
Daniel en Eljosha waren op zendingsreis door het Midden-Oosten. Ze waren er om te bidden met christenen in de overwegend islamitische landen. En om vrienden op te zoeken. ,,We waren op reis om de mensen te vertellen over Jezus, daarvoor is ze gestorven. Eljosha leefde niet voor zichzelf. Ze hield van het leven, maar wilde het volle leven met Jezus. Nadat Daniel een gebed had

Janus Visser/BDU

You might also like