Lydialnn atas Gyges'e (1) nasip olduu sylenen erki vermek, a a yukar, s ylemek is tediim olana vermek ol ur.

ur. Bu adam, o zamanki Lydia hkmdarnn hizmende bir obanm; gnn birinde iddetli bir sanak ve bir yer sarsnsyla toprak atlam ve hayvanlarn otlad yerde bir yark alm; oban bunu grnce aa kalm, sonra yarn iine inmi. Birok alacak ey arasnda; ii oyuk, ok pencereli, tuntan bi r at gzne arpm. Eilip ieriye baknca, insan boyundan byk gzken b i r l grm; parmandaki a l n yzkten baka zerinde deerli b i r ey yokmu. Gyg es yz a l p km. obanlar adet olduu zere, ayda bir krala srler hakknda bilg i vermek i i n toplandklar zaman, Gyg es de toplanya y z pa rma nda g e l mi . b r oba nl a rl a otururken, yzn tan, tes adfen ke ndi ne d o ru , a vc unun iine evirmi. B unu yapar yapmaz, etranda oturanlara grnmez olmu. obanlar da ondan, o orada deilmi g i b i sz ediyorlarm. Gyges aa kalm, yz bir daha tutup tan darya evirmi; evirir evirmez gene gzlere grnr olmu. in farkna varnca, yzkte byl e b i r e r k o l u p olmadn denemi. Grm ki yzn tan ieriye evirince grnmez, darya evirince grnr oluyor. Bunu anlaynca, hemen krala g i den habercilerden b i ri olmann aresini bulmu. Sarayda kraln karsn batan karm, onun yardmyla kraln stne yryp ldrm, egemenlii ele geirmi. imdi bunun gibi iki yzk olsa da, birini doru adam, tekini eri adam taksa; ihmal hibiri, pazardan her istediini hi korkmadan almak, evl ere g i ri p gnlnn holand kims eyle d p kalkmak, keyfine g re kimini ldrmek, kimini hapisten kurtarmak ve insanlar arasnda pk bi r tanr g ibi dolamak elinde olduu halde, dorulua bal kalacak, bakalarnn malndan uzak durup el srmeyecek kadar elikten bir isten gsteremez. Bu ite biri tekinden farkl davranmaz, ikisi de ayn hedefe doru gider. H e r halde b u rnek bir insann kendi isteiyle deil, ancak zorlanarak doru olduuna gl bir belir saylabilir; nk, hakszlk edebileceini dnen h e r insann hakszlk eine baklrsa, doruluk doru kiinin kendisine hibir iyi ey salamaz. G erekten h e r a d a m kendis i i i n eriliin do rul ukta n o k daha elverili o l d u u n a i n a n r. Bu fikrisavunanlarn iddiasna gre, inanmakta da hakldr; nk biri, demin szn eim olana elde eder de, hi hakszlk e tme k istemezse, bakalarnn ma l na dokunmazs a, bunun farkna varanlar ona o k zavall, o k akls z b i r i ns a n diye bakarlar; ama hakszlk grmekten korktuklar iin, birbirlerini aldatarak, birbirlerinin yzne kar onu verler. Bu nokta zerinde syleyeceim ite bu kadardr."