Η εξέλιξη της βιολογικής ποικιλότητας

Οι οικολογικές μελέτες πάνω σε σύγχρονες βιοκοινωνίες δείχνουν ότι η ποικιλότητα των ειδών σε μια τοποθεσία ή σε μια περιοχή εξαρτάται από τη δεξαμενή των διαθέσιμων ειδών και από οικολογικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν διαειδικές αλληλεπιδράσεις Αλληλεπιδράσεις όπως ο ανταγωνισμός φαίνεται να περιορίζουν την τοπική ποικιλότητα σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά όχι πάντοτε

Τα πρότυπα της ποικιλότητας σε μεγάλη κλίμακα, όπως στο επίπεδο των ηπείρων, έχουν επηρεαστεί έντονα από μια μακρόχρονη ιστορία ειδογενέσεων, προσαρμοστικών διαφοροποιήσεων, εξαφανίσεων και απομονώσεων από τους οργανισμούς που ζουν σε άλλες περιοχές, καθώς και από την ιστορία της περιοχής και από το κλίμα της

Οι αναλύσεις των επιπέδων και των αλλαγών στην ποικιλότητα που φαίνονται στο αρχείο των απολιθωμάτων απαιτούν διαδικασίες εκτιμήσεων που πρέπει να περιλαμβάνουν τη διόρθωση σφαλμάτων λόγω της ατέλειας του αρχείου και των συστηματικών σφαλμάτων που προκύπτουν από αυτήν

Παρόλ’ αυτά το αρχείο των θαλάσσιων ζώων που φέρουν σκληρά τμήματα δείχνει μια πολύ γρήγορη αύξηση σε ποικιλότητα στην αρχή του Καμβρίου, μια πιο αργή αύξηση στη συνέχεια, μέχρι την επίτευξη ενός σημείου ισορροπίας που διατηρήθηκε σχεδόν κατά τα δύο τρίτα του Παλαιοζωικού, μια μαζική εξαφάνιση στο τέλος του Περμίου, και μια αύξηση με διακυμάνσεις από την αρχή του Μεσοζωικού που επιταχύνθηκε στο Καινοζωικό

Τα χερσαία φυτά και σπονδυλωτά εμφανίζουν ένα παρόμοιο πρότυπο εκτός από το ότι η ποικιλότητά τους διατηρήθηκε σχετικά σταθερή για το μεγαλύτερο μέρος του Μεσοζωικού

Η ποικιλότητα των οικογενειών και των κατώτερων ταξινομικών βαθμίδων προς το τέλος του Καινοζωικού, ήταν η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί σε όλη την ιστορία της ζωής, αν και πρόσφατα μπορεί να έχει μειωθεί ελαφρά λόγω των εξαφανίσεων του Πλειστοκαίνου

Ο βασικός ρυθμός εξαφάνισης (στον οποίο δεν περιλαμβάνονται οι μαζικές εξαφανίσεις) μπορεί να μειώθηκε κατά τη διάρκεια του Φανεροζωικού αλλά αυτό δεν είναι σίγουρο Ο ρυθμός της εξαφάνισης των τάξων χαμηλότερων ταξινομικών βαμίδων δεν αλλάζει ως συνάρτηση του χρόνου από τη στιγμή της δημιουργίας του ανώτερου τάξου στο οποίο ανήκουν

Έτσι η Γη δεν εμφανίζει κάποια ξεκάθαρη τάση να κατοικείται από είδη που είναι πιο ανθεκτικά στην εξαφάνιση. Αυτό συμβαίνει επειδή οι νέες προσαρμογές δεν προσφέρουν ασφάλεια εναντίον νέων περιβαλλοντικών αλλαγών

Μέσα στα τάξα των ανώτερων βαθμίδων, ο ρυθμός της δημιουργίας νέων οικογενειών έχει μειωθεί με το χρόνο, πιθανώς λόγω αυξανόμενου ανταγωνισμού καθώς γεμίζει ο χώρος των οικολογικών θώκων

Εξαφανίσεις Έχουν συμβεί πέντε μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις (στο τέλος του Ορδοβικίου, του Δεβονίου, του Περμίου, του Τριαδικού και του Κρητιδικού) καθώς και μερικά λιγότερο σημαντικά επεισόδια αυξημένου ρυθμού εξαφανίσεων

Τα αίτια που τις προκάλεσαν είναι γενικά άγνωστα, αν και οι αλλαγές στο επίπεδο της θάλασσας και η δημιουργία νέων χερσαίων μαζών που θα επηρέασαν το κλίμα, είναι ανάμεσα στις επικρατούσες υποθέσεις Υπάρχουν αρκετά δεδομένα που στηρίζουν την υπόθεση της πρόσκρουσης ενός εξωγήινου σώματος στο τέλος του Κρητιδικού, που προφανώς προκάλεσε την εξαφάνιση πολλών τάξων, μεταξύ των οποίων και των δεινοσαύρων

Η πιθανότητα να επιβιώσουν κάποια τάξα μιας μαζικής εξαφάνισης εξαρτάται από την πλατιά εξάπλωση και την οικολογική ευρύτητά τους Μια βασική συνέπεια αυτών των γεγονότων είναι η διαφοροποίηση πολλών από τις εξελικτικές γραμμές που επιβίωσαν, εν μέρει λόγω της εξαφάνισης πολλών άλλων ομάδων που κατείχαν παρόμοιες προσαρμοστικές ζώνες

Η αύξηση σε ποικιλότητα κατά τη διάρκεια του χρόνου φαίνεται να προκαλείται κυρίως από την προσαρμογή σε κενούς ή λίγο χρησιμοποιούμενους οικολογικούς θώκους (προσαρμοστικούς χώρους), συχνά ως συνέπεια της εξέλιξης βασικών προσαρμογών, και από την αυξανόμενη διαφοροποίηση των οργανισμών σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές λόγω του διαχωρισμού των χερσαίων μαζών στο Μεσοζωικό και τον Καινοζωικό, και την επακόλουθη ανάπτυξη μεγαλύτερης κλιματικής διακύμανσης

Η συνεξέλιξη και η εξέλιξη πιο εξειδικευμένων τρόπων δια των πόρων έχουν πιθανώς συνεισφέρει επίσης στην αύξηση της ποικιλότητας

Ομάδες που διαφοροποιήθηκαν πρόσφατα συνήθως αντικαθιστούν τους ανταγωνιστές τους αρκετά αργότερα από την εξαφάνισή τους και όχι πριν Αν και οι ρυθμοί δημιουργίας νέων ειδών εξαρτώνται από την ποικιλότητα, μειωνόμενοι καθώς αυξάνει η ποικιλότητα, οι ρυθμοί εξαφάνισης φαίνεται να εξαρτώνται από την ποικιλότητα πολύ σπάνια Η ποικιλότητα τείνει προς κάποια ισορροπία, αν και η συνεχής εξαφάνιση μπορεί να δημιουργήσει “κενούς οικολογικούς θώκους”

Μια τέτοια ισορροπία μπορεί να αλλάξει μέσα στο γεωλογικό χρόνο λόγω αλλαγών στη διάταξη των ηπείρων, των κλιμάτων και άλλων πλευρών του περιβάλλοντος, και επειδή οι οργανισμοί εξελίσσουν νέους τρόπους για τη χρησιμοποίηση ενδιαιτημάτων και πόρων. Είναι βέβαιο ότι η ποικιλότητα δεν έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό

Η επόμενη μαζική εξαφάνιση, η οποία πιθανώς θα έχει έναν άνευ προηγουμένου αυξημένο ρυθμό, έχει ήδη ξεκινήσει