DE GUZMAN, Erika Felisse S. NaSc6 Sec.

March 13, 2013 Sulat ni Nanay at Tatay

Wala na sigurong makakatumbas pa sa pagmamahal ng mga magulang para sa kanilang mga anak. Ang pagmamahal na ito ang nagtutulak sa kanila na gawin ang lahat lahat, tulad ng pagtratrabaho, pag-aaruga, pagsasakripisyo alang alang sa kanilang mga kayamanan, ang kanilang mga anak. Sa mga panahon kinakailangan natin sila hindi sila nawala at lagi lang andyan sa piling natin pero sa panahon naman kayang sila ang mangailangan sa atin? Asaan tayo? Kaya ba nating matumbasan ang lahat ng nagawa nila para sa atin? Sa umpisa ng ating mga buhay, kinakailangan natin ng pag-aalaga at pag-aaruga, dahil sa mga panahon na ito sa kagustuhan man natin o hindi, hindi natin kayang mabuhay ng tayo lang. Kung sabagay, hindi naman talaga tayo mabubuo kung hindi dahil sa ating mga magulang. Bunga ng pagmahahalan, mabubuo sa sinapupunan ang isang batang habangbuhay mamahalin ng mga taong kaakibat sa pagkakabuo nito. Sa loob ng siyam na buwan, ang ating ina, ang magdadala sa atin at magtitiis sa lahat ng hirap na kaakibat ng pagbubuntis. Ang ating mga ama naman sa kabilang dako ay andiyan lagi sa tabi ng ating mga ina para umalalay at ibigay ang kahit anong kailanganin ng kanyang minamahal na asawa. Dito makikita na kahit sa umpisa pa lamang, makikita na natin ang pagmamahal na kayang ibigay ng ating mga magulang para sa atin. Lalo pa itong makikita sa panahon ng pagpapalaki nila sa atin. Mula sa pagkain na ating nakakain sa araw-araw, mga inumin, mga laruan, mga kasuotan at iba pang materyal na pangangailangan natin. Sila din ang nagtuturo sa atin ng mga asal na magagamit natin sa mundo sa labas ng ating tahanan. Kung susumahin, hanggat kailangan natin sila ay hindi nila tayo iiwanan. Kahit na dumating ung puntong kaya na nating tumayo sa sarili natin, pwedeng pwede natin silang takbuhan sa oras ng kagipitan. Dahil sa tulang ito, lalo kong naisip na ang lahat ng hirap ng dinaranas ng ating mga magulang para lang sa atin. Aking napagtanto na bilang isang anak na kanilang pinalaki ng maayos at inalagaan ng buong puso, karapatan nilang maalagaan din sa panahon na hindi na nila kaya. Bilang mga anak, tungkulin natin silang mahalin at arugain ng buong puso bilang sukli sa lahat ng ginawa nila sa atin. Darating ang panahon, magiging magulang din tayo, at ang lahat ng naranasan ng ating mga magulang ay mararanasan din natin. Dito lubusan nating maiintindihan ang konsepto ng pagiging magulang. Masasaktan tayo, mahihirapan, iiyak, tatawa, magagalit, at lahat lahat na saka lang natin masasabing naging mabuting magulang nga tayo.

DE GUZMAN, Erika Felisse S. NaSc6 Sec. D

March 13, 2013 Pregnancy and Parturition

So complex are the biological mechanisms through which pregnancy takes place that conception really is a miracle of life. Conception, the beginning of life, takes place when one sperm cell from the male partner fertilizes one ovum from the female partner and becomes an embryo. This occurs in one of the woman's Fallopian tubes and provided the embryo is then transported to the uterus for implantation, pregnancy begins. Pregnancy is said to be one of the most beautiful creative processes but yet a great mystery. Conceive the 9-month waiting for the baby to develop from the moment he is only a small cell until he becomes a child in flesh and blood. We should understand that pregnancy is a natural and normal phenomenon. As a woman, I understand that pregnancy is a very significant moment in a womans life and it is very important to know what happens in these nine months and what you can do to keep things on track and avoid problems. Biology is and is not our destiny. Having a womans body gives us a unique insight into what it means to be human, for our bodies are what are most immediately finite about us all. It is our bodies that disintegrate, that collapse, that fail us -- and that reproduce. It is precisely at this point that women uniquely experience humanness. In the film, as the couples look at their children, they can hardly believe that the babies are theirs. In the delivery room, the mother and father are now left alone to study this amazing being that is so much a part of them, yet distinct from them. They inspect their newborn from head to toe, feeling the shape of its head, the smoothness of its skin, the warmth of its body. It is beyond their comprehension that this human being, this other, was once hidden from them. Only minutes ago it was unseen; it was mystery. Now that the baby is there they still cannot grasp the reality of it all. They wonder at it. They are awed by it. They are thankful for it. As new mothers, they feel an intense love and overwhelming protectiveness for this wonder that is a newborn baby. It is love that comes immediately, unasked for. It is love for a being who doesnt deserve it and hasnt earned it but who commands their mothers love merely by being present in their mothers lives. Truly, the greatest miracle in life is life itself.