Download as txt, pdf, or txt
Download as txt, pdf, or txt
You are on page 1of 7

Blind Date ?

Alia_Sy a/n: my 2nd short story Hope ko pong magustuhan nyo^^ Alam nyo ba kung bakit tinawag na blind date ang blind date? ******************************************************************************** ******************************************************************************** ************************************************ Minsan, naghahanap tayo ng mga bagay-bagay para makompleto ang kulang natin sa b uhay. Yon ang sinabi sa kin ni Pa before he died. Kahit na nanghihina na sya , h e requested me that if he died, kelangan kong makipagblind date. Na kahit ayoko, kelangan kong puntahan ang sinet-up nyang blind date. Para raw makita ko na ang taong magpapaligaya sa ken. I really never expected na sa simpleng usap namin about blind date, papa died th en At ako, si Lance de los Santos ay napasubo sa isang BLIND DATE. **** I m Lance. I don t have any gf s from the start. Nagfofocus kasi ako sa company namin dahil ako ang naging tagapagmana ni Pa. I respect and love my father so much so I do everything to make him proud of me. Pero sabi nya, I should not take too se rious sa mga ginagawa ko. Feeling kasi nya, incomplete raw ang buhay ko dahil wa la akong inspirasyon. Psh =________=. Kaya di na ko nagtaka kung ang hiniling n ya bago sya mamatay ay blind date. Sa sinet-up nyang blind date para sa ken, 3 b atches yun sa sinet na date. At kelangan kong pagtyagaan ang mga babaeng yun na makadate kahit di ko pa sila kilala. Dun sa first batch na nakablind date ko, para lang akong pumasok sa perya. Nakad ate ako ng ahm sorry for the word, gurang, seksi nga pero mabaho ang hininga, yu ng isa amoy putok pa. haiist >____<. So that day, I ended up nothing =________=. And then I decided to go to the hosp ital. Yung hospital na kung saan nahospital si Pa ang napili namin na maging cha rity institution kasi malaki rin naman ang naitulong nila kay Pa before he left us. Pero sa hospital ring yun hindi ko inaasahan na makikita ang babaeng yun. I was on my way outside the hospital ng di ko sinasadya na mabangga ang isang bu lag na babae. Bigla syang natumba dahil sa pagkakabunggo ko sa kaniya. I m sorry I was about to reach and held his hand ng mabigla ako sa isang sigaw ng bab ae. Irish! sigaw nung babae na syang ikinatingin ko sa kaniya. Tingin ko, sa babaeng b ulag yung pangalan na Irish. A-ate Irene? pilit na hinahanap nung babae yung voice na pinanggagalingan nun. Anong ginawa mo sa kapatid ko! sigaw nung babae sabay lapit sa kin at tinulak nya ako. H-hey- but instead na pansinin nya ako, nakatuon ang atensyon nya sa babaeng nakab angga ko. Okay ka lang? Wala bang masakit sa yo? Sabihin mo. alalang tanong nung babae. Kasabay nun, inalalay nya sa pagtayo yung babae tapos kinuha nya rin yung tungkod nito. Ayos lang ako ate, wag kang dapat ipagAnong walang dapat ipag-alala? putol nya sa sasabihin sana nung kapatid nya. Hoy ik aw! baling nya sa ken sabay duro nya. Wala ka bang pakiramdam ha! Nakita mo na dum adaan ang kapatid ko tapos binunggo mo pa! Tanga ka ba! Ate, tama na yan pigil sa kaniya nung kapatid nya. Nagsabi ako ng sorry sa kapatid mo. I was about to help her but you came and scre amed to me. Sabi ko sa kaniya. Ayos rin ang isang to ah. Hoy englisherong panis, pasensya ka na ah. But your apo logy is not ACCEPTED! Didn t you see? My sister is blind so she cannot see everyth ing. Do you think I have to accept your simple sorry? What if kung me nangyari s a kaniya? Kung nagkagalos sya eksaheradong paghuhuramentado ng babaeng yun,

Wag ka ngang OA miss! Wala namang nangyari. Look, I m on a hurry. I have to go. Aali s na sana ako pero pinigilan nya ako. Hoy! Wala akong pakelam kung malate ka, you have to face the damage you ve done to my sister! Sa inis ko, nakasabi na ako sa kaniya ng masasakit na salita. Miss WHOEVER-YOU-AR E-AND-I-DON T CARE, NAGSORRY NA AKO. ANO PA BA ANG GUSTO MO? ANG SAMBAHIN KA! NAKA KAIRITA KA NA AH! natahimik yung babae sa sinabi ko. I know, masakit ang sinabi k o, but I think sumusobra na rin sya. Ate, sabi ko sa yo tama na eh sabat nung kapatid nya. Hanep ah ang lakas naman magsalita ng taong to. Wala akong masabi. Ganyan ba kayong may mga pinag-aralan? Now hindi ako magtataka kung bakit ganyan ang perspective s nyo sa buhay. Palibhasa hindi kayo nakakaranas ng malaikng problema kaya ganya n kayo umasta.. Napataas ang kilay ko sa sinabi nya. What did you say? What s happening here? singit bigla sa men at lumapit sa men ang directress ng hospi tal. I have known her because she is also a family friend of ours. Hindi ko akal ain na nakagawa na pala kami ng eksena run at nakatingin sa amin ang mga tao. Yan! Yang lalaking pong yan ang problema namin Ma am. Sagot nung babaeng yun. Iha, don t speak to him like that. Di mo ba sya kilala? Isa sya sa mga main sponsor ng hospital na to. Sya si Mr. Lance delos Santos. You should have to respect hi m. P-pero yung kapatid koI know. Pero nakapagsorry naman sya eh and nakita ko naman na di nya sinasadya yu n. Accept his apology nalang okay? Basta! I won t accept it. Irish, tayo na. akay nya sa kapatid nya tapos umalis na si la pero alam kong galit sya sa ken. Sinabi nalang sa ken nung directress na pagpasensyahan ko nalang raw yung babaen g yon kasi masyado lang syang overprotective when it comes to her sister. Sinabi ko na naiintindihan ko naman so yun, hinayaan ko nalang. Akala ko matatapos na ang issue sa men nung babaeng yun. Pero simula na nangyari yung pangyayari na yo n, lagi na kaming nagbabangayan na parang mga aso t pusa. Tuwing nakikita nya ako, panay nya akong sinasabihan ng kung anu-ano. Ewan ko na nga lang kung saan napu punta yung pinag-aawayan namin. Pero, twing nakakaaway ko sya, I don t know but I can t help but to smile. Base sa mga naririnig ko sa hospital, she is Irene. Nandito sya sa hospital beca use of her sister named Irish. Her sister was diagnosed of cancer of the eye kay a hindi na sya nakakakita. Wig na lang ang buhok nya at nanghihina na rin sya sa sakit nya. Napansin ko rin yun kasi nakakita ako ng mga bruises sa katawan nya nung nabunggo ko sya na epekto ng chemo. Base rin sa mga narinig ko, me taning n a ang kapatid nya and kahit na anong oras, pwede na itong mamatay. Nalungkot ako dun sa katotohanan na yon. Kaya pala sya ganun ka-overprotective. Mahal na maha l nya talaga yung kapatid nya na ayaw nyang mawala sya sa tabi nya. Para mapagam ot yung kapatid nya, nag-apply si Irene sa mga institutions para lang matustusan ang medical needs nito. Nung nalaman ko lahat yun, inisip ko na pano nakakayan ng babaeng to ang lahat n g burden na nararanasan nya. Ang bibigat ng mga problema nya. To think na malaki rin ang hospital bills sa hospital. Buti na lang nakapag-apply rin sya sa insti tution namen. Somehow, nakakatulong pala ako ng hindi ko nalalaman. Tuwing nakikita ko sya, kahit masaya sya, alam kong pilit lang yon dahil I could see in her eyes the sadness that she s keeping. Kung siguro naging maayos ang pag kikita namin, malamang I will pay a respect for this girl. Ibang klase sya. Napapadalas na rin ang pagpunta ko sa hospital dahil sa Irene na yon. Kahit badt rip kame sa isa t-isa, madalas kong hinahanap ang presensya nya. Nung nasa work ng a ako, tinitignan ako ng mga colleagues ko dahil ngumingiti ako ng mag-isa. I ju st ignore them. I don t know. Siguro, nakasanayan ko lang talaga na parang kulang ang araw ko pag wala kaming bangayan. ISANG araw nun sa hospital nagkaroon ng palabunutan dahil malapit na ang Christm as Party. Kahit ako kasama sa nasabing event nilang yon. At hindi ko, inaasahan nabunot ko ang name nya. Tuwang-tuwa nga ang kapatid nya na si Irish. Ako naman kunwari na naiinis kasi sya ang nabunot ko pero ang totoo masaya ako. Pati sya n

ainis kasi para raw na sinasadya ng hospital na sya ang mabunot ko. Ano bang mal ay ko..hahah So I bought him a gift. Binilhan ko sya ng silver necklace. Me heart shape yun s a gitna. Nung nagbigayan na, akala ko itatapon nya ang gift ko. Pero napansin ko na lang na after ng event, suot-suot na nya yung necklace. Hindi ko alam sa sar ili ko but I felt happiness sa simpleng pagsuot nya ng regalo ko. Naging masaya ang Christmas party sa hospital. Nagkaroon ng mini program kasama ang mga pasyente. Kumanta nga si Irish eh. Kung wala siguro syang sakit, magigin g magaling na singer si Irish. Si Irene game na game naman sa mga parlor games. Nagkapartner pa nga kami sa isa sa mga laro. Kahit asar sya sa ken, nagawa namin na mapanalo yung game. Sabi nya para raw kay Irish yung premyo kaya raw g alingan namin. Kinagabihan, I went at the rooftop of the hospital para lang magpahangin but une xpectedly, I saw Irene. Bakit ka nag-iisa rito? bungad ko sa kaniya. Napaharap sya bigla sa ken na nakaku not-noo. Anong ginagawa mo rito? umupo muna ako sa tabi nya bago magsalita. Magpapahangin. Simpleng sagot ko. Nakabibinging katahimikan ang namayani sa men ha nggang sa ako ang bumasag rito. Bakit di mo kasama si Irish? biglang tanong ko. Tulog na sya. Simpleng tugon nya sa ken. Then napansin kong may kinukuha sya sa bu lsa nya. Nagulat ako kasi sigarilyo yun. When she lightened up the cigarette at akma na syang magsisigarilyo, inagaw ko yun bigla. H-heyAnong ginagawa mo ha? Ano pa edi maninigarilyo! Di mo ba nakikita? Bakit ka naninigarilyo? Para matanggal ang stress ko. Para matanggal ang stress? Di mo ba alam na sa isang stick ng sigarilyo, pwede na nitong bawasan ang 3 araw ng buhay mo. Sana nga eh. Para ako na lang ang mawala at hindi yung kapatid ko. Nakatungo na sy a habang sinasabi nya yun. Ha? Ano bang sinasabi mo? Pag nawala ka, malulungkot ang kapatid mo. Natahimik na sya sa sinabi ko. Napansin ko, asan ang mga magulang nyo ni Irish? I never had seen them since I sa w the both of you. Nakatingin na sya sa ken at bigla syang tumawa ng pagak. Bakit ka tumatawa ng ganyan? May nakakatawa ba sa tanong ko? nakakunot-noong tanon g ko sa kaniya. No. Wala. She paused for a while then nagsalita na sya. Yung mga magulang ko..haha ok ay. Tingin ko walang alam ang isang katulad mo sa realidad. Ang tatay ko, dakila ng babaero. Biruin mo yun, may asawa pala syang iba bukod sa nanay ko. At ang na kakatawa pa, kaming pamilya nya ang pangalawang pamilya nya. Then nilayasan nya kami after. Sabi nya, mas mahalaga raw yung pamilya nya sa una. Tss =__________= . Then my mother, ayun, iniwan nya kame kasi malas raw kami sa buhay nya dahil i niwan sya ni papa. Naghanap rin sya ng pamilya nya. Alam mo ba, di ko nga akalai n na ang mama ko ang muntikan nang sumira sa pamilyang yun eh. nahabag ako sa mga narinig ko. Parang hindi ko kinaya lahat ng sinabi nya sa ken. Kung ganon, binibigyan ba nila kayo ng pantustos? natanong ko nalang. Ah yun ba? Nope. They never give us any oh let just say DONATION. Ni pag-aaral ko nga wala silang naibigay eh. Buti nalang honor student ako kaya me scholarship and allowance akong narereceive. Nagpapart time rin ako para matustusan ang pagaaral ni Irish. Nung iniwan nila kami, sabi ko sa kapatid ko, kami na lang ang m agkasangga sa buhay. That was the time na hindi pa sya nada-diagnose na me cance r sya. Until that day happen.. huminga muna sya ng malalim bago sya nagkwento. Nap ansin na lang ni Irish na unti-unti nang nanlalabo ang paningin nya. Akala ko si mpleng ganun lang yung kaso, pero nagpatuloy yun hanggang sa hindi na sya nakaka kita. Natakot ako, kaya ipina-check-up ko sya sa hospital. Tapos ayun, nadiagnos e na sya na may cancer na sya. At tinanginan pa sya. Tinitignan ko sya nun habang nagkwekwento sya. Oh, bakit ganyan ang tingin mo sa kin? Mukha ba akong nakakaawa? Hwag mo nga akon

g tignan ng ganyan! Irita nyang sabi sa ken. Hwag kang mag-alala. Alam kong di kayo pababayaan ng Diyos. Alam kongWhat did you say? Diyos? Tutulungan nya kami? Oh, matagal na nya kaming pinabayaa n. Ni hindi ko nga alam kung nag-eexist ba sya eh. tumayo na sya sa kinauupuan ny a. Pano, lumalalim na ang gabi. Tulog na ko. Sige. Yun lang at umalis na sya sa ha rapan ko. Nung mga oras na yon, naiwan ako sa rooftop at nag-isip sa mga sinabi nya. Madalas nating sabihin sa mga sarili natin na ang lalaki ng mga problema na tin. Ako, madalas kong pinoproblema kung papaano ko gagawing stable ang lagay ng company namin. Parati ko ngang sinasabi sa sarili ko na ako na ang may pinakama laking problema eh dahil mahirap rin ang malagay sa position ko dahil ako ang ta gapagmana ni pa. Pero nung narinig ko yung kwento ni irene, napahiya ako sa sari li ko. I should not compare my problem and think that I have the biggest problem in this world. Paano nya nakakayanan ang ganung klaseng problema? At ang nakaka takot pa, hindi sya naniniwala na may Diyos? Natakot ako sa sinabi nya. Ang ganu ng klaseng tao, dapat nililigtas mula sa ganung paniniwala. Simula ng mag-open-up sya sa problema nya, hindi na mawala sa isip ko ang babaen g yun. Hindi ako makapag-focus dahil sa kaniya which I find it irritating. Naiin is ako. Bakit ba ganun na lang ang impact sa ken ng babaeng yun? Bakit kelangan na yung problema nya, pinuproblema ko pa? PUMUNTA ulit ako sa may park sa hospital and this time, hindi si Irene ang nakit a ko. Si Irish. Hinang-hina man, naglalakad pa rin sya gamit ang tungkod nya. I-irish sabay lapit ko sa kaniya at inalalayan sya. Ikaw ba yan kuya Lance? simula nung nakilala nya ako, sabi ko sa kaniya na tawagin nya akong kuya. Oo, ako nga. Tulunga n na kita. pagka-alalay ko sa kaniya, pinaupo ko sya sa is a sa mga upuan roon sa park. Umupo rin ako beside her. Kuya pwede ba akong humngi sa yo ng pabor? hi Hmm Kung pwede ikaw na ang bahala kay Ate. E-eh? nagulat ako sa sinabi nya. Alam kong nakakahiya. Alam ko rin na magka-away kayo ni Ate. Pero kuya unti-unting tumulo ang luha nya. Alam kong ikaw lang ang taong malapit kay Ate ngayon. Simul a nang magkasakit ako, binuhos na nya ang oras at atensyon nya sa ken para alaga an ako. Lahat ng trabaho pinasok na nya para matustusan ang medical bills ko. Un til nahanap nga nya ang hospital na to. Humihikbi na rin sya nung mga oras na yon. Kuya alam mo, bulag at nilalalamon na ng galit si Ate. Nung iniwan kasi kami ng m ga magulang namin, kami na lang ni Ate ang magkaagapay sa buhay. Nagalit sya sa lahat lalo na sa Diyos nung nalaman nya na may sakit ako. Nakita kong nahihirapa n si Ate which always pierces my heart. Mahal na mahal ko ang ate ko. Niyakap ko na si Irish nung mga oras na yon. Kuya, nararamdaman ko na malapit na kong mawala sa tabi ni Ate kaya sana, kahit h indi kayo magkasundo or magkadugo, alagaan mo sya for me. Alisin mo rin sana ang galit sa puso nya at palitan yun ng pagmamahal Sige yun na lang ang nasabi ko nung mga oras na yon. Hindi ko alam kung ano ang gag awin ko. HABANG tumatagal ang panahon, mas lalo akong hindi makapagconcentrate sa ginagaw a ko. Ginawa kong busy ang sarili ko para hindi ko na isipin si Irene. Hindi na rin ako ganung nagpupunta sa hospital kasi ewan ko ba, masyado na akong paranoid sa kakaisip sa kaniya. Idagdag mo pa na kelangan kong puntahan ulit yung blind date na yon. 2nd batch na ng blind date ko. Isa na lang, matatapos ko na rin ang kalokohan na set-up na yon ni Pa. Irereject ko lang naman lahat eh. Until isang araw, nakaramdam ako na namiss ko ang presence ni Irene. Yung pang-i inis nya sa ken, hinahanap-hanap ko bigla. Okay lang na isipin nyo akong baliw. Baliw na nga yata ako. I decided na pumunta ulit ng hospital. But tragic news came to me unexpectedly. Miss, Im looking for I-irene Reyes, where is she? nahihiya kong tanong ko agad sa nurse dun sa reception area. Then nakita kong naglalakad ang directress ng hospi tal. Out of curiosity, I asked her. Doc, what s happening? nakisabay na rin ako sa pagmam adali nila.

Mr. delos Santos? Bakit ngayon lang kayo bumisita? gulat na tanong ng directress. Medyo busy lang. yun na lang yung nasabi kong dahilan. S-si Irene? nahihiya kong tanong sa kaniya. Bumuntong hininga muna ang doktora bago sya nagsalita. She s now in the morgue. Her sister died earlier. Namutla ako sa sinabi nya. W-what? K-kausap ko lang sa kaniya nung last week-Mr. delos Santos, I know its hard to accept the truth. Pero yun talaga ang nangya ri. Namaalam na sya sa ate nya. Dali-dali akong pumunta sa morgue ng hospital at nakita ko run si Irene na mugto na ang mata sa kaiiyak. Irene bungad ko sa kaniya. Napatingin sya sa ken. L-lance si Irish, w-wala-- niyakap ko agad sya. Nararamdaman ko ang sakit na narar amdaman nya. Wala akong magawa kundi aluin sya. Hinihimas-himas ko ang likod nya nung mga oras na yon. Hinayaan ko na lang na umiyak sya sa bisig ko. Kung san man si Irish ngayon, alam kong maligaya na sya sa piling ng DiyosKumawala sya bigla ng yakap sa ken. Diyos? Diyos! Nagpapatawa ka ba talaga? Walan g Diyos Lance! Wala! Kasi kung merong Diyos, sana andyan sya sa men nung mga ora s na kelangan namin sya. Hindi nya hahayaan na magkaganito ang buhay ko. Kinuha na nya ang lahat sa ken. Pati ba naman ang kaisa-isang tao na dahilan kung bakit ako nabubuhay ngayon? Merong Diyos Irene! Magtiwala ka langMagtiwala? Madaling sabihin! Pero, pano ko gagawin yun kung nung mga oras na kela ngan ko sya, wala sya! Hwag mong hayaan na mabulag ka sa galit Irene! Wag mo Syang sisihin! May dahilan kung bakit to nangyayari sa yo. Alam kong di ka Nya pinabayaan nung mga oras na ke langan ka nya. Pagsubok Nya sa yo yan Irene. Magpakatatag ka para kay Irish. L-lance, hindi ko na kaya gusto ko nang mamatay.. lumapit ulit ako sa kaniya at niy akap sya. Please, don t tell that. Kayanin mo Irene. P-para sa ken pinilit kong wag n yang marinig ang huling sinabi ko. Nung mga oras na yon, wala akong magawa para gumaan ang nararamdaman nya. Inisip ko na lang na hindi ko sya hahayaang mag-isa . Hindi ko pinabayaang mag-isa si Irene at dinamayan ko sya mula sa libing hangg ang sa huling hantungan ni Irish. Iyak pa rin sya ng iyak nung mga oras na yon. Mahal na mahal nya talaga si Irish at naiintindihan ko ang nararamdaman nya nung mga oras na yon. Dahil nawalan rin ako ng isang mabuting ama. After nung libing tumira muna sa hospital si Irene at nagsilbing janitress dun. Pinakiusapan ko roon ang directress na wag paalisin si Irene hanggat di pa sya n akakarecover sa nangyari. Wala kasi syang mapupuntahan eh. Every time naman na b numibisita ako sa hospital, si Irene ang madalas kong hinahanap. Ginagawa ko ang lahat para mapasaya sya. But she doesn t have any strength na sakyan ang mga joke s ko sa kaniya. ISANG araw nung pumunta ulit ako sa hospital at di ko inaasahan ang narinig ko. Miss, Im looking for Irene Reyes, where is she? bungad kong tanong sa nurse recept ionist run. Sir, I m sorry pero wala na po rito si IreneWhat? gulat kong tanong sa nurse. Diba sabi ko sa inyo na wagSya ang kusang umalis Mr. delos Santos. Singit sa men nung directress nung hospita l. P-pero bakit? Sabi ko sa kaniya na wag na syang umalis. But she insisted. Sabi nya nagpapabigat lang raw sya rito. Pupunta raw sya sa province nya sa Ilocos at dun naSorry Doc, but I have to go. Nagdilim ang expression ng mukha ko. Hindi ko matangg ap na aalis na si Irene at hindi man lang nagpaalam sa ken. Umalis ako ng hospit al at wala nang inaksayang oras na hanapin si Irene. I called all my connections sa bus company para alamin kung san ang malapit na bus station papuntang Ilocos . At nung sinabi nung connection ko na yun kung saan, sinabi ko sa driver na pun tahan agad yun. Sinsigawan ko nga ang driver ko sa sobrang pagmamadali. NUNG nakarating na kami sa bus station, dali-dali kong hinanap ang byahe papunta ng Ilocos. Nung nakita ko na, hinanap ko agad si Irene. Natakot ako at kinakabah an na baka hindi ko na sya makita. Hanggang sa Irene Reyes! sigaw ko sa babaeng nakatalikod. Alam ko na sya yun kahit na nakatali

kod sya. Napatigil sya sa paglalakad at napaharap sya bigla sa ken. L-lance? Let s go home, now! Hinawakan ko ang wrist nya at kinaladkad pero nagpumiglas sya. Anong sabi mo? T-teka nga? Anong ginagawa mo rito? Iuuwi na kita sa magiging tahanan mo. Simpleng tugon ko sa tanong nya. At bakit? Obligasyon mo ba ako para sabihan mo ko ng ganyan? Wala ka namang dahil an para mag-alala sa kin ng ganyan ah. Nagtiim-bagang ako sa tanong nya sa ken. Obligasyon man kita o hindi, wala ka na run! And I have my reasons para mag-alala sa yo. Dahil concern ako sa yo! alam kong n akakagawa na ako ng eksena sa mga pinaggagawa ko. But I don t care. Basta ba kung yun ang magiging way para hindi umalis si Irene. Bumulong ako sa tainga nya. Ano sasama ka ba sa ken o sasabihin ko sa kanila na gu sto akong iwanan ng asawa ko? What did you- hinila ko na lang ulit sya at kinaladkad. U-ui, a-ano bang wala na syang nagawa kundi ang sumama sa ken. Marami syang tanong sa ken nung nasa kotse na kami pero hindi ko yun lahat sinagot. Until nakaratin g na kami sa bahay. PAG-UWI namin run, sinalubong kami ni Ma sa labas kasama ni Ate Leah. I explaine d to them matagal na na meron akong gustong patirahin na babae sa bahay namin. I even told them about Irene s story at naawa sila. Pinayagan naman nila ako. Mabai t kasi sila. They also want to see her. Naging maayos naman ang lahat. Agad nga nakasundo ni Ate Leah si Irene eh. Si Ir ene naman naiilang pa. Natutuwa ako kasi may pamilya ako na understanding. Kinag abihan, in-explain ko kay Irene na dun na sya sa men titira. Sabi nya nahihiya r aw sya at gusto na nyang umalis. Pero nag-insist ako sa kaniya. Sinabi ko sa kan iya na ayoko syang pabayaan. TIME passed at na-adapt na ni Irene ang environment namin. Pag uwi ko galing wor k, sya agad ang hinahanap ko. Madalas pa rin kaming nagbabangayan pero okay lang sa kin yon kung yun ang magiging dahilan para bumalik ang sigla ni Irene. Nakik ita ko na rin syang ngumingiti ng totoo. Madalas namin dinadalaw ang puntod ni I rish. Pinapakita ni Irene na okay na sya sa kapatid nya at natuto na rin nyang t anggapin ang Diyos ng buong puso. Kasundo rin nya si Ma at Ate Leah sa lahat ng bagay. Parati nga nila akong pinag luluto eh. Pinag-aral rin namin si Irene para makapagwork na sya. Sa mga nangyay ari sa ming dalawa hindi ko alam pero unti-unti, nakakabuo na ako ng weird feeli ngs ke Irene na bago sa kin. Pero mukhang mauudlot pa yon kasi sabi sa kin ni Ma na kelangan ko raw na puntahan yung last batch ng sinet-up sa ken na blind date . Ayoko na ngang puntahan yun eh. But I don t have any choice. KINABUKASAN pinuntahan ko yung sinet-up sa king blind date. Nireject ko lahat as usual. Gusto ko na ngang matapos kasi after nun, sasabihin ko na kay Ma na me b alak akong ligawan. Umalis muna ako para mag-cr. Pagbalik ko, nakaupo na run yung last na makakablin d date ko. Salamat naman =____=. Nakatungo sya nun kasi may kinukuha sya sa bag nya. Ah miss ikaw na ba yung last date ko? pagtingin nya sa ken, nagulat ako at namangh a sa nakita ko. I-irene? tama. Si Irene nga. Namangha talaga ako kasi ngayon ko lang sya nakita na nakasuot ng pambabae literally. Boyish kasi si Irene eh. Umiwas sya ng tingin sa ken. O-oo. Umupo na ko sa harap nya. Ang cute mo pala pag ganyan ang suot mo. Nang-aasar ka ba? Tignan mo nga, kating-kati na ko sa kwelyo na to. asar nyang sa bi sakin. Dapat lagi ka nang magsusuot ng ganyan. Tss =__________= katahimikan lang ang bumalot sa men nung mga oras na yon. Nakatitig lang ako sa kaniya. D-diba, irereject mo rin ako g-gaya ng mga nakakablind date sayo? Yun kasi ang kw ento sa kin ni Tita so tama nga ang hula ko, si Ma ang may pakana nito. Sinasabi k o na nga ba. Si Ma talaga. Yeah. I want to reject you. Pagkuwa y tumayo na sya sa kinauupuan nya. Ganun ba? Sige, alis na ko. I felt na nalungkot sya sa siinabi ko. Natuwa ako kasi

alam ko na may pag-asa ako. I want to reject you because I want to court you seriously. I said that in a serio us tone. Napatingin sya sa ken bigla. H-ha? Tumayo na ko sa kinauupuan ko at hinawakan ang mga kamay niya. Can I court you, M s. Reyes? Y-yes at bigla ko syang niyakap nun. H-hoy!Alis tayo rito. Alam kong nagsa-spy si Ma at Ate rito eh. Gusto kitang masolo. Kumawala sya sa yakap ko. Kung ganun, alam mong nandito sila? tango lang ang nagin g tugon ko. Then umalis na kami sa lugar na yon. Alam kong mejo nawiweirduhan kayo sa storya nato. Pero diba tinanong ko kayo kun g bakit tinawag na blind date ang blind date? Kasi nagiging bulag tayo. Bulag da hil hinahanap pa natin yung taong kukumpleto sa tin. Sa kaso ko, naging bulag ak o dahil puro trabaho na lang ang siniseryoso ko. Hindi napapansin ang problema n g realidad. Hindi ko na napapansin na kelangan ko ng taong magpapaligaya sa ken. Yung tao na hahanapin ko everytime na umuuwi ako galing work. Yung tao na magbi bigay ng rason sa kin na dapat ko syang mahalin at pangalagaan. Kay Irene naman, naging bulag sya dahil hinayaan nya ang galit na magmanipula sa kaniya. Nakalimutan nya na mayroong Diyos na laging nandyan para tulungan sila. Na mayroon pang tao na handa syang tulungan hanggang sa huli. Siguro nga hindi nakatulong ang blind date para mahanap ko talaga sya kasi matag al ko nang nahanap ang babaeng paglalaanan ko ng buhay ko. Ngunit ganun pa man, nagpapasalamat ako dahil tinulungan ako ng Diyos at ni Irish na mahanap ang taon g kukumpleto sa buhay ko. Tama nga si Pa, hindi ko dapat seryusohin masyado ang buhay. Now, I know that this woman will be the one who will completes me. -the end-

You might also like