Evropska unija

Europska unija (Nazivi)

European Union

(Detaljno)

Moto: In varietate concordia (latinski: Ujedinjeni u raznolikosti/razliitosti)

Slubeni jezici Predsednik Evropskog Saveta Predsednik Evropske komisije Predsednik Evropskog Parlamenta Povrina - Ukupno Stanovnitvo - Ukupnol (2004) - Gustina BDP (2003) - Ukupno - Po stanovniku Formiranje Kao EEZ - Osnovana - Primenjena

Pogledajte Zvanini jezici Evropske unije Wolfgang Schssel (Austrija )

3

oze Manuel Durao Barozo(Jos Manuel Duro Barroso) osep Borel (Josep Borrell) sedma 3.976.372 km trea 454,900,000 (EU-25) 116,4 stanovnika/km Prva 9.75210 [1] 21,400
4 4 4

Ugovor u rimu - 25. mart, 1957. - 1. januar, 1958.

Kao EU - Osnovana - Primenjena

Ugovor iz Mastrihta - 7. februar, 1992. - 1. novembar, 1993.

Monete Vremenska zona Himna Internet domen Pozivni telefonski broj Dan Evropske unije
1 2

Evro (Euro) (EUR ili ;) UTC 0 do +2 Oda radosti

6

.eu (od 2005.); drugi nivo domena .eu.int , u upotrebi +3 (predloeno) 9.maj
7

Nazivi EU na drugim jezicima Drave lanice mogu imati druge zvanine/slubene jezike 3 Do 1. jula 2006. 4 ako se rauna pojedinano 5 Koristi se kao eurozona od strane EU i njenih institucija 6 +1 do +3 tokom DST; French overseas dpartements, UTC -4 do +4 7 Svaka drava lanica ima svoj pozivni broj, u zonama 3 i 4

Union europenne Europische Union Evropska unija (skraeno: EU) je unija (zajednica) dvadeset sedam evropskih drava. Unija je oformljena pod sadanjim imenom Ugovorom o Europskoj uniji (vie poznatim pod imenom Mastrihtski ugovor) 1993. godine. Mnogi aspekti EU su postojali i prije potpisivanja ovog ugovora, preko raznih organizacija oformljenih '50. godina dvadesetog veka/stoljea. Politike aktivnosti Europske unije se ispoljavaju u mnogim sverama, od politike zdravstva i ekonomske politike do inostranih/inozemnih poslova i obrane. U zavisnosti od razvijenosti svake zemlje ponaosob, organizacija Europske unije se razlikuje u razliitim oblastima. EU je definirana/definisana kao federacija u monetarnim odnosima, agrokulturi, trgovini i zatiti ivotne sredine; konfederacija u socijalnoj iekonomskoj politici, zatiti potroaa, unutranjoj politici; i kao meunarodna organizacija u spoljnoj politici. Glavna oblast na kojoj EU poiva je jedinstveno trite koje se bazira na carinskoj uniji, jedinstvenoj moneti (usvojenoj od strane 12 lanica), zajednikoj agrokulturnoj politici i zajednikoj politici u sferi ribarstva. 29. oktobra 2004, predsednici i premijeri europskih drava doneli su prvi ustav Evropske unije, koji trenutno eka ratifikaciju pojedinano svake zemlje potpisnice. Ratifikacija je trenutno suspendirana jer su ga odbili glasai na referendumima u Francuskoj i Holandiji. Vidjeti: Spisak drava lanica EU
Sadraj/ [sakrij/]

1 Status 2 Pravna osnova

3 Sedita institucija Evropske unije

4 Trenutna pitanja

5 Poetak i povijest/istorija/historija

6 Metode

7 Drave lanice i proirenja

o
zemlje

7.1 Budue lanice, ostale

7.2 Teritoriji EU izvan

Europe

o o
monetarna unija

7.3 Carinska politika

7.4 Ekonomska i

7.5 Zajednika poljoprivredna politika

o
poslovi

7.6 Pravosue i unutarnji

o
sigurnosna politika

7.7 Zajednika vanjska i

7.8 Proraun

8 Ekonomski poloaj

o
drava lanica

8.1 BDP Europske Unije i

o
9 Izvori

8.2 Institucije

10 Eksterni linkovi

11 = Evropska unija On-Line

11.1 Ostale internet adrese

Status [uredi - ]

Evropska unija je najmonija regionalna organizacija koja trenutno u svijetu postoji. Kao to se iz prethodnog moe vidjeti, u nekim oblastima gdje su drave lanice svoj suverinitet prepustile Europskoj uniji, moe se rei da je Europska unija federacija ili konfederacija. Unija nema pravo da premjesti dodatna ovlaenja drugih lanica na sebe bez doputenja odreene lanice. Isto tako, odreeni broj lanica rukovodi samostalno svojim politikama od nacionalnog interesa, kao to su inostrani/inozemni poslovi, odbrana/obrana, valuta.

Zahvaljujui ovakvom ustrojstvu, Europska unija se ne moe definirati ni kao internacionalna organizacija ni kao konfederacija ili federacija. Moglo bi se rei da je sui generis cjelina. Trenutni i budui status Europske unije je predmet velike politike panje unutar nekih lanica EU.
Pravna osnova [uredi - ]

Pravna osnova Evropske unije su ugovori izmeu njenih lanica. Oni su donoeni tokom godina. Prvi takav ugovor je Ugovor u Parizu (1951) kojim je oformljena Europska zajednica za ugalj /ugljen i elik izmeu est europskih zemalja. Ovaj ugovor je istekao pre donoenja docnijih ugovora. Sa druge strane, Rimski ugovor (1957) i dalje traje, poslije njega je donesen Mastrihtski ugovor (1992), koji je Evropsku uniju konstituisao/konstituirao pod tim imenom. Najvie amandmana na Rimski ugovor se ticalo pristupa 10 novih lanica 1. maj/svibanja 2004. lanice EU su se nedavno dogovorile oko teksta Europskog Ustava koji e, ako se ratifikuje/ratificira od strane lanica, postati prvi zvanini/slubeni ustav EU zamjenjujui sve dotadanje ugovore. Ako Ustav ne proe prilikom ratifikacije svih lanica, onda bi moda bilo neophodno ponovo otvoriti pregovore u vezi njegovog donoenja. Veina politiara i dravnih zvaninika/slubenika se slau oko toga da je sadanji pred-ustav neodgovarajui za trenutnih 27 drava lanica (kao i za budue). Stariji politiari (naroito u Francuskoj) imaju stav da ako ustav ne ratifikuje/ratificira nekoliko lanica treba nastaviti bez njih. Vidjeti takoer:

Ugovori Europske unije Ugovor o Ustavu Evropske unije Evropsko pravo

Sedita institucija Evropske unije [uredi - ]

Evropska unija nema zvanini/slubeni glavni grad, a sjedita njenih institucija se nalaze u nekoliko razliitih gradova. Brisel je sjedite Evropske komisije i Saveta Evropske unije (Savet ministara), kao i domain sastanaka i plenarnih zasjedanja Evropskog parlamenta. Brisel se upravo zbog ovoga smatra de fakto glavnim gradom EU.

Strazbur je sjedite Evropskog parlamenta i domain je veine plenarnih zasjedanja. Evropski sud pravde i sekretarijat Europskog parlamenta se nalaze u Luksemburgu. Europska centralna banka je smetena u Frankfurtu.

Trenutna pitanja [uredi - ]

Evropska unija (EU 27)

Glavna pitanja sa kojima se Europska unija u ovom trenutku bavi je njeno proirenje na jug i istok, odnosi sa Sjedinjenim Amerikim Dravama, revizija pravila Pakta za stabilnost i ratifikacija Ustava Evropske unije od strane drava lanica.
Poetak i povijest/istorija/historija [uredi - ]

Glavni lanak: Istorija Evropske unije Pokuaji da se ujedine disparatne nacije Europe prethode nacionalnoj dravi. Oni su se deavali konstantno kroz povijest kontinenta jo od propasti Rimskog Carstva. Franako carstvo Karlemanija, Sveto Rimsko Carstvo i Poljsko-Litvanski Komonvelt su ujedinili velika prostranstva. Mnogo kasnije, tokom 19. veka - carinske unije pod Napoleonom i osvajanja nacistike Nemake '40. godina dvadesetog stoljea su imala samo trenutno postojanje. S obzirom na izvorne jezike i kulturne razliitosti u Europi, ovi pokuaji obino su podrazumevali vojno potinjavanje nevoljnih i neposlunih nacija, to bi potom dovelo do nestabilnosti i konanog neuspjeha. Jedan od prvih predloga za mirno ujedinjenje kroz suradnju i jednakost lanstva dao je zaetnik pacifizma Viktor Igo (1851). Nakon katastrofa Prvog, a zatim i Drugog svjetskog rata, pokretaka snaga za osnivanje Europske unije (odnosno onoga iz ega e se ona potom razviti) znaajno je porasla, voena eljom da se Europa obnovi i sprjei mogunost da se takvi uasi rata ikada ponove. Evropska zajednica za ugalj/ugljen i elik (oformljena 1951, a koju su inile: Zapadna Nemaka, Francuska, Italija i zemlje Beneluksa) je bila inicijalna kapisla za dalje ujedinjenje Evrope. Prva carinska unija, koja se izvorno zvala Europska ekonomska zajednica, osnovana je Rimskim ugovorom 1957, a implementirana 1. sijeanja 1958. Kasnije se promjenila u Europsku zajednicu, koja je

sada prvi stub Europske unije. EU se razvila od trgovakog sistema do ekonomskog i politikog partnerstva. Za vie detalja, molimo vas pogledajte lanak Istorija/povijest/historija Evropske/Europske unije .
Evropska unija - ugovori, struktura, historija

1952

1958

1967 EC - Evropska zajednica...

1993

1999

2003

EVROPSKA UNIJA (EU)

Evropska zajednica za ugljen i elik (ECSC) Evropska ekonomska zajednica (EEC)

Evropska zajednica (EC) Policija i pravosudana suradnja u krivinim sluajevima (PJCC)

...Evropske zajednice: ECSC, EEC (EC, 1993), Euratom Pariki ugovor Rimski ugovori Ugovor o spajanju

Pravda i unutranji poslovi

Zajednika vanjska i sigurnosna politika (CFSP) Euratom (Evropska zajednica za atomsku energiju)

Mastrihtski ugovor

Amsterdamski ugovor

Ugovor iz Nice

Evropski ustav

"TRI STUPA" - Evropske zajednice (EC, Euratom), Zajednika vanjska i sigurnosna politika (CFSP), Policijska i pravosudna suradnja u krivinim sluajevima (PJCC)

Metode [uredi - ]

Da bi postigla svoj cilj, Europska unija eli da oformi infrastrukturu koja prelazi preko dravnih granica. Harmonizovani/hermonizirani standardi prave vee i produktivnije trite; a drave lanice mogu da oforme svoju carinsku uniju bez gubitaka. Na primjer, drave iji graani nikad ne bi pristali da jedu istu hranu mogu i dalje da se dogovore oko standarda. U skorije vrijeme, EU nastavlja da iri svoj uticaj na istok. Primila je nekoliko (10) novih lanica, a planira da primi jo nekoliko novih u skorijoj budunosti. Nada je da e to uticati na njihove ekonomije, i politiku stabilnost, kao to je to svojevremeno bio sluaj sa panijom, Portugalom i Grkom. Dalje proirenje na istok donelo bi na duge staze znaajnu korist u ekonomiji, ali zemlje jo dalje ka istoku Europe jo nisu podobne za ulazak u Uniju, naroito zbog njihovih ekonomija. Proirenje Evropske unije bi mnogo znailo za razrjeenje post-ratne krize na podruju bive Jugoslavije, kao i na Kipru.
Drave lanice i proirenja [uredi - ]

Glavni lanci: lanice Europske unije, Proirenje Evropske unije, Drave koje se granie sa Europskom unijom, Kriterijumi za lanstvo u EU. Od 2007. godine EU ima 27 zemalja lanica. Ukupna povrina tih zemalja je 4,324,782 km. Da je jedinstvena zemlja, bila bi sedma po redu drava u svetu po povrini dok broj graana EU (pod uvjetima Mastrihtskog sporazuma) u 27 zemalja je otprilike 500 miliona (2010 godine) to bi ju inilo treom najveom svetskom dravom odmah nakon Kine i Indije.
Datoteka:800px-Balkenende de hoop scheffer signing.jpg

Ceremonija potpisivanja odluke o prikljuenju novih lanica u Atini,Grka 2004.

U periodu od 1952/1958. est osnivakih zemalja EU bile su: Belgija, Francuska, Zapadna Nemaka, Italija, Luksemburg i Holandija. Devetnaest buduih zemalja su joj se pridruile u talasima proirenja koji su dati u sledeoj tabeli:
Godina 1973. 1981. 1986. 1995. 2004. 2007. Danska, Republika Irska i Velika Britanija Grka Portugalija i panija Austrija, Finska i vedska Kipar, eka Republika, Estonija, Maarska, Letonija, |Litvanija, Malta, Poljska, Slovaka i Slovenija Rumunjska i Bugarska Drave

Napomene:

Grenland, koji je sastavni deo Danske je na referendumu (1979) napustio sve evropske institucije 1985. godine. 1990. godine teritorija i stanovnitvo Evropske zajednice su uveani kada se Istona Nemaka ponovo ujedinila sa Zapadnom Nemakom.

Budue lanice, ostale zemlje [uredi - ]

Srbija, Hrvatska i Makedonija su zvanini kandidati, i za verovati je da e se pridruiti EU u tom vremenskom periodu. Turska je jedini drugi oficijelni kandidat za koju se ne zna taan datum prijema. Pored njih slubeni status buduih kandidata to jest lanova imaju Albanija, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Kosovo [1]. Ostale informacije o ovoj tematici moete nai na lanku Proirenje Evropske unije. Mnoge drave, kao to su Norveka, vajcarska i Island, ne ele da uu u EU, ali s njom imaju specijalne sporazume.
Teritoriji EU izvan Europe [uredi - ]

Francuska: etiri prekooceanska departmana (dpartements d'outre-mer - DOM): Francuska Gvajana u Junoj Americi, Gvadalupa i Martinik u Karibima i Reunion u Indijskom oceanu. panjolska: Kanari u Atlantskom oceanu, Ceuta i Melilla u Africi. Portugal: Azori i Madeira u Atlantskom oceanu.

Napomena: Ceuta, Melilla, Gibraltar i otoci land spadaju u EU ali ne u carinsku uniju. Nijedan drugi izvaneuropski teritorij zemalja lanica ne spada u EU (kao ni u carinsku uniju):

Francuska: Francuska Polinezija, Wallis i Futuna, Nova Kaledonija, Sveti Petar i Mikelon, Mayotte i nenaseljena podruja.

Danska: Grenland, Ovji otoci. Velika Britanija: Angvila, Bermudi, Britanski antarktiki teritorij, Britanski teritorij Indijskog oceana, Britanski Djevianski otoci, Kajmanski otoci, Falklandi, Montserrat, Pitcairnovo otoje, Sveta Helena (zatim Ascension i Tristan da Cunha), Juna Georgia i Juni Sendvi otoci, baze Akrotiri i Dhekelia na Cipru i otoci Turks i Caicos.

Osim toga, teritoriji britanske krune Guernsey, Jersey i otok Man (koji ne spadaju u Veliku Britaniju) ne spadaju u Europsku uniju, ali spadaju u carinsku uniju.
Carinska politika [uredi - ]

Oznaka za Schengenski sporazum

Carinska politika jedan je od temelja Europske unije. Ona je odigrala kljunu ulogu u stvaranju integriranog unutarnjeg trita i zajednike gospodarske politke. Carinska unija jedan je od stupnja povezivanja i integriranja ka jedinstvenom unutarnjem tritu. Pojam carinska unija podrazumijeva prostor na kojem ne postoje unutarnje prepreke kretanju robe (to prvenstveno ukljuuje zabranu carina i pristojbi), a na robu koja ulazi izvana primjenjuju se zajednika pravila, carine i kvote. Carinska unija uspostavljena je 1. srpnja 1968. godine, a stvaranjem unutarnjeg trita 1993. godine uklonjena su preostala ogranienja slobodnom kretanju robe.
Ekonomska i monetarna unija [uredi - ]

Ekonomska i monetarna unija (eng. Economic and Monetary Union - EMU) naziv je procesa harmoniziranja ekonomskih i monetarnih politika drava lanica EU s ciljem uvoenja zajednike valute - eura. EMU je ureena Ugovorom iz Mastrichta, koji ureuje harmonizaciju u tri faze:

1. Prva faza (od 1.7. 1990. do 31.12. 1993.): slobodno kretanje kapitala meu dravama lanicama,
usklaivanje ekonomskih politika i blia suradnja ekonomskih politika i suradnja izmeu sredinjih banaka.

2. Druga faza (od 1.1. 1994. do 31.12. 1998.): konvergencija ekonomskih i monetarnih politika
drava lanica (s ciljem osiguravanja stabilnosti cijena i javnih financija), osnivanje Europskoga monetarnog instituta (EMI) i osnivanje Europske sredinje banke (ECB). 3. Trea faza (od 1.1. 1999.): nepovratno fiksiranje teajeva i uvoenje jedinstvene valute na devizna trita i u elektronika plaanja, koja prate uvoenjenovanica i kovanica eura od 1.1. 2002. Trea faza EMU-a uvedena je 1999. u 11 drava lanica, kojima su se kasnije pridruile Grka i Slovenija. Euro do danas nisu uvele tri stare drave lanice - Velika Britanija i Danska, koje koriste opt-out klauzulu i vedska, koja je na referendumu u rujnu 2003. godine odbila uvoenje eura, te deset novih drava lanica.
Zajednika poljoprivredna politika [uredi - ]

Poljoprivreda je od samog osnutka Europske zajednice bila jedna od glavnih tema kao i jedna od glavnih toaka Rimskih ugovora 1957. godine. Poljoprivreda naime se razlikuje od drugih podrujagospodarstva, jer su, prije svega, cijene poljoprivrednih proiozvoda jako podlone promjenama, te je stoga bitna uloga vlada u odravanju njihove stabilnosti. Rimski ugovori definirali su osnovne toke Zajednike poljoprivredne politike (Common agricultural policy - CAP). Naela CAP-a uobliena su na Konferenciji u Stresi 1958. godine. Tri su naela (definirana jo 1962.), na kojima se temelji Zajednika poljoprivredna politika: 1. Jedinstveno trite poljoprivrednih proizvoda, odnosno zajedniko ureenje trita - zajedniko reguliranje cijena, isplaivanja pomoi i pravila konkurencije, harmonizaciju propisa o zdravstvenom osiguranju i administrativnim postupcima, kao i zajedniku vanjskotrgovinsku politiku; 2. Prednost proizvoda Unije pred uvoznim proizvodima i zatita unutarnjeg trita od poremeaja izazvanih nekontroliranim uvozom poljoprivrednih proizvoda s niskim cijenama: 3. Financijska solidarnost: trokovi koji proizlaze iz primjene Zajednike poljoprivredne politike moraju biti podijeljeni meu svim zemljama lanicama, bez obzira na njihov nacionalni interes. Od est proizvoda za koje su poetkom 1960-ih godina bile uspostavljene, CAP danas obuhvaa gotovo sve poljoprivredne proizvode ili grupe proizvoda, osim krumpira, meda i nekih alkoholnih pia. Time su

postavljeni osnovni instrumenti zajednikog trita poljoprivrednih proizvoda, koji uklanjaju prepreke u unutarnjoj trgovini i odravaju zajedniku carinsku barijeru prema treim zemljama. Zajednika poljoprivredna politika, unato mnogobrojnim pokuajima reformi, i dalje ostaje izuzetno skupa, neproduktivna i nekonkurentna, a cijena poljoprivrednih proizvoda koje plaaju graani EU znatno je via od onih na svjetskom tritu.
Pravosue i unutarnji poslovi [uredi - ]

Suradnja u pravosuu i unutarnjim poslovima uspostavljena je stupanjem na snagu Maastrichtskog ugovora 1993., gdje je oznaena kao trei stup na kojemu se temelji Unija. Ugovorom iz Amsterdama reorganizirana je suradnja u podruju pravosua i unutarnjih poslova. Schengenski sporazum usvojen izvan pravnog okvira EU ukljuen je u Ugovore o EU i EZ. Odreena podruja, poput azila, imigracije, viza i drugih politika povezanih sa slobodnim kretanjem osoba, podvedena su pod prvi stup, odnosno nadlenost Zajednice, to je omoguilo koritenje uobiajenih zakonodavnih instrumenata kao to su uredbe ili direktive. S druge strane, policijska i sudska suradnja u kaznenim pitanjima ostala je u sklopu treeg stupa i za nju se koriste sljedei instrumenti: zajednika stajalita (common positions), okvirne odluke (framework decisions) i odluke, konvencije te rezolucije, preporuke, deklaracije, zakljuci itd.
Zajednika vanjska i sigurnosna politika [uredi - ]

Zajednika vanjska i sigurnosna politika takoer je utemeljena stupanjem na snagu Maastrichtskog ugovora 1993. godine. Pet je glavnih ciljeva zajednike vanjske i sigurnosne politike:

tititi zajednike vrijednosti i temeljne interese Unije, ojaati sigurnost EU, ouvati mir i ojaati meunarodnu sigurnost, promicati meunarodnu suradnju i razvijati demokraciju i vladavinu prava, ukljuujui ljudska prava.

Osim toga, jedan je od ciljeva EU osnaiti svoj identitet na meunarodnoj sceni, posebno putem provedbe zajednike vanjske i sigurnosne politike, ukljuujui progresivno stvaranje zajednike obrambene politike to bi moglo voditi zajednikoj obrani.
Proraun [uredi - ]

Proraun je financijski okvir djelovanja Unije u kojem se iskazuju sve vrste prihoda i rashoda Europske zajednice, ukljuujui Europski socijalni fond, kao i administrativne trokove zajednike vanjske i

sigurnosne politike te suradnje u podruju pravosua i unutarnjih poslova. EU donosi proraune na razdoblje od est godina.

BDP po stanovniku (2004), EU prosjek = 100

Ukupna sredstva kojima raspolae EU ograniena su na 1,24% BDP-a Unije i predstavljaju tek oko 2,5% zbroja nacionalnih prorauna drava lanica. Sredstva u proraun EU pritjeu iz tzv. vlastitih izvora, u koje se ubrajaju:

uvozne poljoprivredne pristojbe, carine, udio u prihodima to ih drave lanice ostvaruju od poreza na dodanu vrijednost i uplate drava lanica koje su razmjerne njihovu BDP-u - ine polovicu ukupnih sredstava kojima raspolae proraun EU.

Ekonomski poloaj [uredi - ]

Trenutno (februar 2005.) EU ima najveu ekonomiju na svetu sa, BDP od 8.63910 evra (ili 11.32310 USD sa kursom od 1,31$ za 1 evro u 11. januara, 2005. [vidi tabelu]). [2]
BDP Europske Unije i drava lanica [uredi - ]
BDP (PPP) Drave lanice BDP (PPP) BDP (nominal)

per capita per capita u milionima int. dolara u int. dolarima u int. dolarima

Postotak od prosjeka EU-BDP-a (PPP) per capita

Europska Unija

13,840,833

27,894

30,937

100%

Luksemburg

35,194

76,025

91,927

273%

Irska

191,694

45,135

57,163

162%

Danska

203,502

37,399

54,474

134%

Austrija

298,683

36,189

41,266

130%

Finska

179,141

34,162

41,542

122%

Belgija

353,326

33,908

39,331

122%

Nizozemska

549,674

33,079

42,763

119%

Ujedinjeno Kraljevstvo

2,004,461

32,949

41,960

118%

Njemaka

2,698,694

32,684

36,779

117%

vedska

296,715

32,548

44,454

117%

Francuska

2,088,171

31,377

37,417

112%

Italija

1,791,006

30,383

33,078

109%

panjolska

1,203,404

28,810

31,727

103%

Grka

274,493

24,733

24,030

89%

Slovenija

49,062

24,459

18,346

88%

Cipar

19,692

23,419

22,046

84%

Malta

8,447

21,081

14,598

76%

Portugal

217,892

20,673

19,000

74%

eka

210,418

20,539

15,186

74%

Estonija

25,796

19,243

12,933

69%

Maarska

190,343

18,922

10,914

68%

Slovaka

101,220

18,705

11,307

67%

Litva

56,985

16,756

9,620

60%

Latvija

34,426

15,061

10,074

54%

Poljska

556,933

14,609

9,214

52%

Bugarska

82,533

10,844

4,075

39%

Rumunjska

218,926

10,152

6,338

36%

Zemlje kandidati:

Srbija

51,162

6,112

3,700

22%

Bosna i Hercegovina

25,505

6,884

2,774

25%

Hrvatska

61,804

13,923

10,559

50%

Turska

653,298

8,839

5,417

32%

Makedonija[2]

17,902

8,738

3,040

31%

Potencijalni kandidati:

Albanija

18,329

6,259

3,175

22%

Crna Gora

2,412

3,800

1,784

15%

Izvor: CIA World Factbook [3]

Podaci se odnose na procijeni BDP-a za 2007. godinu

Institucije [uredi - ]