EhB!

Magazine van de Erasmushogeschool Brussel - verschijnt tweemaal

02
per jaar - april 2009

magazine EhB maakt

van Kirgiezen
wereldburgers

Koen Dejaeghers film

wint publieksprijs
op festival van Venetië

I ♥ IT

De renovatie van
het conservatorium
 EhB!
magazine 02 | april 2009
interview | Nodig eens een Kirgies uit | 4
Interview met de Kirgiezen die studeren in Jette
samen met begeleider Jean Pierre Roose

levenslang leren | EhB+ | 6

Over EhB+, centrum voor permanente vorming

campus | Strategisch beleidsplan moet kwaliteit bewaken | 7

alumni | Net afgestudeerd en al prijs! | 8
Interview met Koen Dejaegher,
winnaar van de Publieksprijs op het festival van Venetië

onderzoek | EhB trekt I ♥ IT | 10

Bart Verheecke en Ann Dewicke over I ♥ IT

infrastructuur | Melomanen redden | 12

Koninklijk Conservatorium
Interview met Stefaan Guilliams

beleid | Op weg naar een groene associatie | 15

Interview met Els Van Bruystegem, ecocampusbegeleider

beleid | Resonantiegroepen | 16
Waakhonden uit het werkveld

evenement | RITS’ers voeren actie | 18

voor asielzoekers

kort nieuws | Korte berichten uit de EhB | 19

studentenvoorzieningen | SOVEhB | 20
Interview met Ben Van Beeck over SOVEhB
en Signs tentoonstelling

kort nieuws | Korte berichten uit de EhB | 22

Brussel bruist | Vernieuwd filmmuseum Brussel | 23

Colofon
Verantwoordelijk uitgever: Luc Van de Velde, Nijverheidskaai 170, 1070 Brussel, www.ehb.be | Contact: ehbmagazine@ehb.be | Redactieteam: Dorien Brouwer, Bart
Deseyn, Valéry De Smet, Stijn Janssen | Vormgeving: Sven Versmissen | Fotografie: Bart Deseyn, tenzij anders vermeld | Tekstredactie, fotografie, vormgeving &
opmaak: Bonsai publicatiebureau | EhB!magazine wordt verspreid onder de studenten, personeelsleden en relaties van de Erasmushogeschool Brussel.

EhB!magazine 02 | 3
 EhB!
interview

Nodig eens een Kirgies uit!

Aan de Erasmushogeschool Brussel volgen sinds begin dit academiejaar een tiental Kirgiezen een Engelstalig
programma aan de Lerarenopleiding. Deze internationale studentenuitwisseling past in het EU Erasmus
Mundus External Cooperation programma. Voor alle Kirgiezen was dit de eerste buitenlandervaring in hun
leven. “We voelen ons nu veel meer wereldburger”, zegt de enthousiaste Nurlan.

Het Bureau Internationalisering coördineert onder leiding van Jean Pierre Roose alle internationale inkomende en uitgaande studenten- en
docentenprogramma’s voor de Erasmushogeschool Brussel. Zij zijn gehuisvest op de campus van de Vrije Universiteit Brussel, waardoor
er een productieve samenwerking ontstaat met het International Relations & Mobility Office van de VUB. Studenten en docenten hebben
diverse mogelijkheden om een periode in het buitenland door te brengen. Zo zijn er verschillende programma’s om in het buitenland te
studeren, stage te lopen of onderzoek te verrichten. Meer info op www. ehb.be/study-abroad.

4 | EhB!magazine 02

De exacte benaming van dit uitwisselingsprogramma tussen Eu-
ropese en Centraal-Aziatische universiteiten en hogescholen is
Erasmus Mundus EC Lot 9 project. Bachelor- en masterstudenten,
doctoraats- and postdoctoraatsstudenten maar ook leden van
het onderwijzend personeel kunnen voor een bepaalde periode
studeren of aan onderzoek doen bij een onderwijsinstelling van
een Europese lidstaat die lid is van het consortium of in een van
deelnemende Centraal-Aziatische landen in het geval van Euro-
pese kandidaten. Europa wil deze landen met zo'n uitwisseling
voorbereiden op een mogelijke toetreding tot de EU.
We laten twee studenten van de Issyk-Kul State University en
een docente van de Osh Technolocal University aan het woord.
Nurlan Asanbaev: “Het is een heus privilege om aan het project
te mogen deelnemen.”
“De selectie was dan ook niet van de poes: eerst moesten we in
onze eigen regio geselecteerd worden en nadien nog eens in de
hoofdstad van ons land waar een Engelse taaltest werd georga-
niseerd. Eenmaal geselecteerd, mochten we drie voorkeurlanden
doorgeven op basis van de expertise van de Europese instellingen
die lid zijn van het project netwerk. Vertegenwoordigers van de
Erasmushogeschool Brussel kwamen aan onze universiteit een
presentatie geven over het programma en zijn mogelijkheden.
Andere informatie over jullie land heb ik van het internet geplukt.
Toen ik werd uitgekozen om naar België te gaan, was ik erg tevre-
den. Brussel is toch het hart van Europa.”
“Na zes maanden opleiding weet ik ook dat deze hogeschool van een
hoger niveau is. In Kirgizië is het onderwijs nog grotendeels een er-
fenis van het oude Sovjetsysteem. Vrijwel alle leerboeken zijn nog in
het Russisch. Ook het evaluatiesysteem is totaal anders. In Kirgizië
hanteert men nog een echt puntensysteem waarbij je voordurend
met cijfers beoordeeld wordt. Een systeem met credits op het einde
van het semester, zoals hier, is totaal nieuw voor ons.”
“De meeste studenten in Kirgizië blijven bij hun ouders wonen.
Slechts een beperkt aantal studenten uit verre regio’s verblijven in
studentenhomes. Maar er is zeker een studentenleven met con-
certen en party’s. Het speelt zich meer af op de terreinen van de
universiteit zelf, niet in de stad.”
“Deze ervaring heeft van ons zeker meer wereldburgers gemaakt.
Voor ons is dit de eerste reis naar het buitenland. In Kirgizië zien
we nauwelijks buitenlanders en voelen we ons gevangen in onze
eigen cultuur. Hier komen we met zoveel andere culturen in con-
tact. Als we terugkeren, kunnen we die met veel meer openheid
benaderen. Toch vrees ik dat het een tijdje zal duren vooraleer
we ons oude leventje terug kunnen oppikken.”
“Ik heb zeker een raad voor jonge mensen van hier. Wees wat hof-
felijker! Kirgizische mannen staan in de metro altijd op voor oudere
mensen of dames.”
Janara Kenenbaeva: “Dit is een echte buitenkans voor mij. Ik
volg een opleiding lerares Engels. Voor ik naar hier kwam, moest
ik tal van taalbarrières leren overwinnen. In Kirgizië krijgen we
onze Engelse lessen in het Kirgizisch of in het Russisch. Dat is
een enorm nadeel. We krijgen geen voeling met de taal en het
spreken vlot nauwelijks. Mijn voornaamste werkpunt is dan ook
het verhogen van mijn praktische kennis van het Engels. Dat lukt
uitstekend. Tijdens mijn verblijf hier is mijn Engels er enorm op
vooruitgegaan. Dat komt zeker omdat de lessen volledig in het
EhB!
interview
Engels worden gegeven. Maar ook omdat de contacten met de
andere studenten in het Engels verlopen. Ik ben dus wel verplicht
dagelijks de taal te spreken.”
“Ik heb hier ook al tal van nieuwe didactische methoden aange-
leerd, zoals actief of interactief leren. Elke student heeft hier ook
vrije toegang tot het internet. Wat een luxe! Studenten hebben
ook veel meer vrije tijd. In Kirgizië zitten we nog in een echt
keurslijf gevangen: vijf dagen les van negen tot vijf. Hier heb je
maar twee dagen echt les van een docent. In plaats daarvan
moet je veel meer individueel werken. Je taken kan je via het in-
ternet rechtstreeks naar de docent doorsturen. Zo moet je zelfs
niet naar de instelling komen en kan je perfect thuis studeren.
“We logeren met alle Kirgizische meisjes samen in een groot stu-
dentenhome in het centrum van Brussel. Het is een fantastische
plek! Alle internationale studenten verblijven hier. Ze komen uit
Spanje, Amerika, Italië, en noem maar op. Elke etage heeft zijn ge-
meenschappelijke keuken. We hebben afgesproken om voor elkaar
de specialiteiten van ons land te koken. Op een avond hebben we
ons traditionele brood, bursok gebakken. Het was zo’n groot succes
dat we heel de nacht brood zijn blijven bakken. We waren erg trots
dat de anderen zo in onze cultuur geïnteresseerd waren.”
“Kirgiezen zijn een erg gastvrij volk Een gast kan zo lang blijven
als hij wil. Bij ons heeft ieder huis zijn gastenkamer. Hier moe-
ten de buitenlandse gasten op hotel. Onbegrijpelijk.”
Sulaika Usarova is zelf een docent aan de lerarenopleiding in
Kirgizië: “Studenten krijgen in ons land een enorme theore-
tische bagage mee. Als ze afstuderen zijn zij echte specialis-
ten in hun vakgebied. Maar die kennis is vaak niet afgestemd
op onze arbeidsmarkt. Dat is meteen het grote verschil met
de opleiding hier. Jullie onderwijs legt veel meer nadruk op
praktische vaardigheden. Studenten leren hier al omgaan met
problemen die zich kunnen stellen als ze later zelf voor een
klas staan. De lessen zijn veel meer gericht op didactische
methoden en het zelf zoeken naar oplossingen. Dit uitwis-
selingsproject moet ons zeker helpen om ons onderwijs meer
af te stemmen op de eisen van de arbeidsmarkt.”
Jean Pierre Roose is voor de Erasmushogeschool Brussel de
begeleider van Erasmus Mundus: “De voorbije jaren zijn col-
lega’s en ik al meerdere malen naar de deelnemende landen
in Centraal- Azië getrokken, niet alleen naar Kirgizië maar ook
naar Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan. Voor Europa
is Centraal-Azië op sociaal en economisch vlak een belang-
rijke regio. Het is dus zeker ook in het belang van Europa dat
de onderlinge contacten op het vlak van onderwijs worden
gestimuleerd. Niet alleen krijgen wij de kans om Kirgiezen
naar hier te halen, ook eigen studenten krijgen de kans om in
die regio te studeren. Zo ontstaat er een echte uitwisseling
van ideeën en ervaringen. We leggen ginds contacten met
de universiteiten en hogescholen, onze partners in dit project.
Een van de belangrijkste doelstellingen daarbij is de imple-
mentering van het Bolognaproces. We richten ons vaak op
een specifieke doelgroep. Dit jaar stond de lerarenopleiding
centraal. De selectie is streng en gebeurt onder meer op ba-
sis van de "academic records" en de kennis van het Engels.
Je moet erg goed zijn én bijzonder gemotiveerd.
EhB!magazine 02 | 5
 EhB!
levenslang leren

EhB+:
een gevarieerd aanbod
van hoogstaande
postgraduaten en bijscholing

De bijscholingen en postgraduaten van de

EhB, - het EhB+-pakket - zitten duidelijk in de
lift. Het aanbod wordt elk academiejaar gedif-
ferentieerder en ook het aantal deelnemers
stijgt. “Deze positieve evolutie past in de ten-
dens van levenslang leren die in onze maat-
schappij meer en meer opgang vindt”, zegt
Niki Vervaeke, adviseur levenslang leren en
tertiair onderwijs aan de EhB.

De EhB biedt, naast haar reguliere studieaanbod, diverse postgra- Voorstellen

duaten en bij- en nascholingen aan. Het aanbod kreeg de naam
EhB+. “EhB+ staat voor de extra inspanning die je doet na je re-
guliere opleiding” verduidelijkt Niki Vervaeke. “Ons aanbod is van
hoge kwaliteit en de meerwaarde ervan is gegarandeerd. De korte
bij- en nascholingen zorgen ervoor dat je de voeling met de prak-
tijk en de evoluties in je vakgebied niet uit het oog verliest.”
Levenslang leren
Het volgen van bijkomende opleidingen, na je reguliere scholing,
is duidelijk een maatschappelijke tendens die aansluit bij de ge-
dachte van het levenslang leren die vandaag sterk gepromoot
wordt”, zegt Niki Vervaeke. “Bovendien staat een extra opleiding
goed op je cv. Het volgen van een postgraduaat is een bewijs dat
je bereid bent om je verder te scholen en je kennis te verdiepen.
Sommige opleidingen zijn duur maar zeker hun geld waard. Je kan
zelfs spreken van een investering. Je komt tijdens de opleiding
automatisch in contact met mensen uit je vakgebied zodat ook
je netwerk er zeer wel bij vaart.”
Gevarieerd
Omdat het reguliere aanbod van de EhB zeer uitgebreid is - in
totaal 26 opleidingen gespreid over zes departementen en ne-
gen afstudeerrichtingen – is automatisch ook het aanbod van
bijscholing en postgraduaten zeer gevarieerd. “Voor het aanbod
van postgraduaten is er een wettelijk kader”, stelt Niki Vervaeke.
“Terwijl het pakket bij- en nascholingen in alle vrijheid mag worden
samengesteld. Vandaag probeert elke onderwijsinstelling zich op
deze nieuwe markt te profileren. We proberen ons aanbod niet te
laten overlappen met dat van anderen.”
Het aanbod van EhB+ moet uiteraard zo dicht mogelijk aan-
sluiten bij de noden van de arbeidsmarkt en de nieuwe tenden-
sen die opmars vinden in de diverse beroepssectoren “Het is
mijn taak om de verschillende departementen te informeren”,
zegt Niki Vervaeke. “Ik doe voorstellen als ik merk dat er op de
leermarkt of bij het bedrijfsleven een grote vraag is naar een
bepaalde specialisatie. Uiteraard beschikken de departementen
zelf ook over een grote expertise. Via de stageplaatsen krijgen ze
de nodige input over tekorten aan specialisaties in een vakgebied.
Vandaag volgen we de evoluties op van het afstandleren: hoe
kan je ook voor de voortgezette opleiding lessen online aanbie-
den. Kortom, we passen ons aan de huidige trends aan en spelen
flexibel in op nieuwe mogelijkheden.”
Financiering
De aanleiding voor het groeiende aanbod van postgraduaten en
bij- en nascholingen is het nieuwe financieringsdecreet dat de
financiering van hogescholen en universiteiten regelt. “Bijscho-
lingen zijn voor hogescholen zeker een middel om extra centjes
te genereren”, zegt Niki Vervaeke. “Hogescholen moeten boven-
dien ook een soort onderwijs aanbieden dat een breder publiek
dan de normale studenten aanspreekt. Bijkomend pluspunt is
dat bijscholingen ervoor zorgen dat je hogeschool een grotere
bekendheid verwerft.”
Volgend werkjaar wordt het aanbod van EhB+ sterk uitgebreid met
een nieuw aanbod van opleidingen. Wie op de hoogte wil blijven,
kan terecht op de website: www.erasmushogeschool.be

6 | EhB!magazine 02

Kwaliteit en groei, dat zijn de sleutelwoorden
van het nieuwe strategische beleidsplan van
de Erasmushogeschool Brussel. Enerzijds zal
het plan garant staan voor het bewaken, ga-
randeren en, waar nodig, verbeteren van de
kwaliteit. En anderzijds ligt de klemtoon op
groeien: groei in grootte (meer studenten),
groei in waarde (waardevoller worden voor
alle stakeholders), groei in kwaliteit en ten-
slotte groei in rendabiliteit.
De EhB wil zich met het beleidsplan voorbereiden op de invoe-
ring van de instellingsaudit, de doorlichting op instellingsniveau.
Dit wordt namelijk het nieuwe accreditatiekader voor het hoger
onderwijs en legt nieuwe kwaliteitscriteria vast.
Externe doorlichting
Om nog beter op deze ontwikkeling te anticiperen werd tijdens
het voorbije academiejaar door een extern consultancybureau
een doorlichting van de EhB uitgevoerd. De belangrijkste sleu-
telfiguren uit de departementale en administratieve diensten
werden hierbij betrokken. Dit leidde in de eerste plaats tot een
perceptiemeting met de focus op de interne werking en orga-
nisatie. Deze oefening resulteerde in een lijst van meer dan 140
mogelijke actie- en/of verbeterpunten. Voor prioritaire aan-
dachtspunten, die op korte termijn kunnen gerealiseerd worden,
zijn momenteel al verbeterprojecten in uitvoering.
Strategisch beleidsplanningsproces
Deze perceptiemeting word nu aangevuld met een grondige
en uitgebreide analyse die als basis dient voor een hogeschool-
breed, strategisch veranderings- en planningsproces. Zo wil het
hogeschoolbestuur zijn strategische doelstellingen en een stra-
tegisch beleidsplan voor de periode 2009-2012 vastleggen.
EhB!
campus
Strategisch
beleidsplan
moet de kwaliteit bewaken
en groei verzekeren
Participatie
Het bestuur van de EhB kiest duidelijk voor een sterk participa-
tief proces, een combinatie van een top-down- en een bottom-
upbenadering, waarbij een grote actieve inbreng wordt verwacht
van de departementen. Dit gebeurt via de departementale be-
leidsraden. Zij zijn immers de belangrijkste actoren in dit proces.
Momenteel zijn een 70-tal personeelsleden van de EhB vanuit
de departementen en de centrale diensten actief betrokken bij
dit proces.
Coaching
In een eerste fase kregen sleutelfiguren een opleiding tijdens een
tweedaagse workshop over het algemene kader van het strate-
gisch beleidsplanningsproces door het extern consultancybureau
Thetis.
Daarna hebben de beleidsraden de huidige situatie in de departe-
menten en de opleidingen geanalyseerd en werden de strategische
doelstellingen afgetoetst op departementale accenten. Ook de ver-
wachtingen van de verschillende stakeholders werden ganalyseerd
en er werd finaal een SWOT-analyse opgesteld (Wat zijn onze
sterktes, zwaktes, opportuniteiten en bedreigingen?).
Ondertussen liggen de eerste versies van de centrale en departe-
mentale strategische doelstellingen en de operationele doelstellin-
gen, actieplannen en verbetertrajecten voor de komende jaren al op
tafel. De rode draad in alle plannen is zoals gezegd kwaliteit en groei.
In mei 2009 wordt het defintieve actie- en verbeterplan voor aca-
demiejaar 2009-2010 voorgesteld. We informeren u hier uiteraard
uitgebreid over in het volgende nummer van EhB!magazine.
EhB!magazine 02 | 7
 EhB!
alumni

Net afgestudeerd
en al prijs!
Nieuwbakken ‘Ritsregissseur’ wint belangrijke kortfilmprijs

Met zijn afstudeerfilm aan het Rits won nieuwbak-

ken regisseur Koen Dejaegher een belangrijke prijs
op het prestigieuze filmfestival van Venetië. Zijn ge-
heim: “Je moet erin geloven dat je eersteling niet
zomaar een studentenfilm is maar een volwaardige
film.”
Koen Dejaegher studeerde in 2007 af aan het Rits met de kortfilm
De Onbaatzuchtigen: een 14 minuten durende zwart-witfilm die
vooral door zijn niet alledaagse onderwerp in het oog sprong. De
regisseur toont een maatschappij waarin handel in familieleden
doodnormaal is. Zo verkoopt Franz zijn broer om zich met de
opbrengsten een liefje aan te schaffen. Een film vol ironie die in
de kortfilmcompetitie Corto Cortissimo van Venetië de Prix UIP
Venice wegkaapte, die toegekend wordt aan de beste Europese
kortfilm. De jury apprecieerde vooral ‘de lucide manier waarop
een absurde situatie werd geschetst’.
Koen Dejaegher: Het idee voor de film komt uit het Oude Testa-
ment. Daarin staat een verhaal waarin Jozef door zijn broers ver-
kocht wordt aan de Egyptenaren. Het idee van het verkopen van
mensen heb ik naar een moderne tijd overgebracht. Het meest
frappante is dat de personages die handel in gezinsleden als vol-
strekt normaal ervaren. Ze kunnen niet meer op een normale ma-
nier met elkaar omgaan. Elk gevoel wordt in geld omgezet.
Je studeerde eind 2007 al af, waarom heb je de film dat jaar nog
niet naar Venetië gestuurd?
Koen Dejaegher: Allicht omdat het nog een ‘kladversie’ was. Ik
heb nadien nog flink wat tijd gestoken in een betere afwerking en
presentatie. Ik heb de film ondertiteld en op dvd gezet en dan zelf

8 | EhB!magazine 02

opgestuurd naar Venetië. In 2008 waren er meer dan 3000
inzendingen. Daaruit werden er maar 18 geselecteerd.
Krijg je dan een grote enveloppe thuis toegestuurd waarin
je selectie officieel wordt meegedeeld?
Koen Dejaegher: Je krijgt gewoon een e-mailtje toegestuurd
(lacht). Eerst kan je het niet goed geloven. Je hoopt er natuur-
lijk wel op maar je wil je er niet te veel aan vastklampen.
Je stuurt zo’n film eerst naar de grote festivals: Venetië,
Cannes en Berlijn. Die eisen namelijk een wereldpremière.
Dat betekent dat je film nog nergens anders op een festival
mag vertoond zijn. Het is aangeraden om eerst te zien of je
film door de selectie van die festivals geraakt, voor je hem
opstuurt naar festivals die alleen nationale premières eisen.
Want eenmaal je voor deze laatste geselecteerd bent, heb
je je kansen op deze topfestivals verspeeld en is er geen weg
terug.
Na je selectie werd je nog eens flink aan het werk gezet.
Koen Dejaegher: Venetië eist dat je je film op 35 mm afwerkt.
Die versie moest nog gemaakt worden. Ook daar is nog veel
werk en geld in gestoken. Gelukkig hebben de Vlaamse over-
heid en het Rits die kosten gedragen want zelf kan je dat niet
betalen. Het is meteen wel een unieke kans om je film op een
heel hoog niveau af te werken. Normaal doe je dergelijke in-
spanningen niet voor een kortfilm die niet in het commerciële
circuit terechtkomt. Het werken aan de postproductie van de
film was op zich ook een leerschool. Ik dacht dat het snel in
orde zou zijn maar er kwam nog van alles bij kijken: kleurcor-
recties, het geluid bijschaven en zo meer.
Ben je zelf naar Venetië getrokken om je film te gaan presen-
teren?
Koen Dejaegher: Je bent niet verplicht om te gaan maar zo’n
unieke kans laat je niet schieten. Het festival betaalde drie da-
gen van mijn verblijf. Ik ben echter gebleven voor het volledige
festival en heb de rest zelf betaald. De film werd tweemaal ver-
toond in een reeks van kortfilms. Het was bovendien de eerste
maal dat een groot publiek hem te zien kreeg. Voordien hadden
alleen dié mensen de film gezien die eraan meegewerkt hadden,
en die kijken er uiteraard met andere ogen naar. Dat was best
wel spannend en leerrijk. Ik lette meer op het publiek dan op de
film. De reacties waren heel positief. Je merkt dan welke scè-
nes werken en welke minder reacties oproepen. Maar er werd
gelachen op de juiste momenten. De film heeft een bijzondere
soort zware humor en het publiek had dat duidelijk begrepen.
Dat is wel tof.
Je film won dan ook nog de Prix UIP, een prijs voor beste Europese
kortfilm.
Koen Dejaegher: Een belangrijke prijs want je bent dan automa-
tisch geselecteerd voor de European Filmacademy Awards (de
Europese Oscars), die in december uitgereikt werden. Je komt
in een selectie van veertien films die op tournee gaan door heel
Europa. Mijn film is al op vijf festivals vertoond en zal dit jaar nog
eens op een vijftiental festivals te zien zijn. Zo krijgt je film een
internationale promotie. Hij blijft niet in de kast liggen maar wordt
door een breed publiek gezien.
EhB!
alumni
Is zo’n selectie ook een springplank voor je carrière?
Koen Dejaegher: Voorlopig heb ik daarvan nog niets gemerkt. Ik
denk niet dat het deuren opent om makkelijker een job te vinden.
Ik hoop wel dat het eenvoudiger wordt om een nieuw project op
poten te zetten. Een film maken is een dure zaak. Als je die prijs
op je cv kan zetten, lukt het misschien beter om overheidssteun
te krijgen of sponsors aan te trekken.
Was de inbreng van het Rits belangrijk?
Koen Dejaegher: Het Rits was natuurlijk belangrijk bij het ma-
ken van de film. Het voordeel van het Rits is dat de school alle
opleidingen aanbiedt die bij het maken van een film nodig zijn:
geluid, camerawerk, montage en zo verder. Film wordt niet alleen
bekeken vanuit het perspectief van de regisseur maar als een
groepswerk. Je filmcrew voor je eindwerk bestaat vaak uit mede-
studenten waarmee je een goede band hebt opgebouwd tijdens je
opleiding. En uiteraard kan je tijdens het maken ervan een beroep
doen op materiaal van de school en op de montagestudio's.
Ben je zelf tevreden over je opleiding?
Koen Dejaegher: Ik ben als een verlegen jongen op het Rits toe-
gekomen. Voor mij was het belangrijk dat ik de kans kreeg om
te groeien. Je eerste films op het Rits maak je vooral in je eentje.
Pas tijdens de laatste jaren krijg je als regisseur een hele ploeg
toevertrouwd die je moet sturen. Hadden ze dat al het eerste jaar
gevraagd, dan had ik allicht afgehaakt. Andere mensen vinden
die eerste jaren dan weer verloren tijd. Maar mij heeft het zeker
geholpen. Tijdens mijn opleiding heb ik wel het contact met de
professionele filmwereld gemist. Ik heb nooit stage kunnen lopen
op een echte filmset. Maar vandaag behoort dit blijkbaar wel tot
de mogelijkheden. Een prima zaak. Mijn raad aan studenten is dat
ze niet alleen hoop moeten stellen op het Rits voor de promotie
van hun film. Je moet in je eigen projecten geloven. Je eindwerk
is niet iets om beschaamd over te zijn. Je moet nooit denken: ‘Het
is maar een studentenfilm’. Je hebt er tenslotte aan gewerkt alsof
het een echte professionele film betrof.
Tot slot: je hebt voor je kortfilm niet van de minste acteurs kunnen
strikken: François Beukelaers en Sien Eggers.
Koen Dejaegher: Ik ben gaan shoppen in de acteurswinkel (lacht).
Nee, ik heb hun het scenario toegezonden en ze waren allemaal
onmiddellijk bereid mee te werken. Het verliep ook verbazing-
wekkend goed. Echt brave mensen! Ik heb iedereen ervan op de
hoogte gebracht dat ik een prijs gewonnen had, en ze waren even
blij als ik.
Koen Dejaegher is afgestudeerd als Master in de Audiovi-
suele Kunst, afstudeerrichting Film. In het RITS is dit voor-
namelijk fictiefilm. De student doorloopt alle stadia van het
regieproces: de ontwikkeling van het scenario, een artistieke
visie uitgewerkt in een draaiboek, de communicatie naar een
crew, de acteursregie, het leiden en delegeren, het begelei-
den van de postproductie. Kenmerkend voor het Rits is dat
een maatschappijkritische visie, een sterke dramaturgie, een
boeiende filosofische benadering en humor en abstractie
worden gestimuleerd. Meer info vindt u op www.rits.be.
EhB!magazine 02 | 9
 EhB!
onderzoek

Projectverantwoordelijke
Bart Verheecke:
“Een IT’er is geen nerd
die niets anders doet
dan programmeren.”
Een T-shirt dat oplicht als je buitenspel staat.
Of een jas die je op Rock Werchter ook kan
gebruiken als tent. Het zijn maar twee resul-
taten van I love IT, een veelbesproken on-
derwijsproject dat informatica sexy wil ma-
ken bij Vlaamse jongeren.“De arbeidsmarkt
schreeuwt momenteel om IT-medewerkers”,
zeggen EhB-medewerkers Bart Verheecke en
Ann Dewicke, de trekkers van het project.
De blikvanger van I love IT is de wedstrijd onder Vlaamse scholen
om het meest originele intelligente kledingstuk te ontwikkelen.
Vandaag zijn 1100 jongeren, verdeeld over 45 teams, volop aan
het brainstormen en het experimenteren om de wereld te verba-
zen. Ze worden daarbij geassisteerd door de kenniscentra van de
hogescholen en universiteiten maar ook door medewerkers van
toonaangevende Vlaamse IT-bedrijven.
Waarom werd er zo nadrukkelijk gekozen voor een project dat IT
wil promoten bij jongeren?
Ann Dewicke, adviseur wetenschapscommunicatie aan de EhB:
“Overal in de Europese bedrijfswereld stelt men al jaren een tekort
vast aan hooggeschoold wetenschappelijk en technologisch per-
EhB trekt
soneel. Vorig jaar alleen al was er een tekort van 14.000 IT'ers
in België. Er moest daarom op Europees niveau een kenniseco-
nomie gecreëerd worden, de zogenoemde Lissabondoelstelling.
In alle sectoren werden initiatieven genomen, ook op onderwijs-
gebied. Zo heeft men drie jaar geleden in elke hogeschool en
universiteit een wetenschapscommunicator aangesteld. Die had
als opdracht jongeren te stimuleren om wetenschappen te gaan
studeren. We hebben de voorbije jaren verschillende projecten
ontwikkeld, zoals de wetenschapsweek en het wetenschapsfeest.
Dit academiejaar zijn we gestart met I love IT.
Het is toch een paradoxaal gegeven: enerzijds zitten jongeren dag
en nacht voor hun pc en anderzijds wil niemand van hen blijkbaar
voor informaticus studeren.
Bart Verheecke: (projectcoördinator I love IT) De belangrijkste re-
den daarvoor is het negatieve imago dat IT bij jongeren heeft. Voor
hen is een IT’er een nerd die achter zijn computer zit en de godganse
dag niets anders moet doen dan programmeren. Terwijl het over-
grote gedeelte van IT-medewerkers veel andere en meer gevarieerde
jobs uitvoert. Maar dat is bij jongeren nog veel te weinig geweten.

10 | EhB!magazine 02

foto: EhB
Scholieren volgen workshops
in de bedrijven zelf
Welke andere jobs zijn dat dan?
Bart Verheecke: Wel, vandaag zijn de meest gegeerde profielen
op de bedrijfsmarkt die van IT’ers die ook een economische
achtergrond hebben. Geen wereldvreemde techneuten maar
sociale mensen die vlot contacten kunnen leggen met de klan-
ten van een bedrijf. Een ander deel van het probleem ligt ook in
de opleiding: bij IT-studies wordt nog te veel de nadruk gelegd
op technische hard skills terwijl de soft skills ook heel belangrijk
zijn. Hoe bouw je een duurzame relatie op met je klant.
Ann Dewicke: Toch merk je dat ook de IT-opleiding meer en
meer afgestemd wordt op de markt. Dat komt omdat bedrij-
ven ook een inbreng krijgen in de inhoud van de opleiding.
IT-studies worden breder opgevat. Zo krijgen de studenten
vandaag ook lessen economie. Uiteraard is het nog steeds een
wetenschappelijke opleiding die vooral jongeren aantrekt die
gedreven zijn door IT. Maar de job biedt een aantal voordelen
die jongeren niet kennen. Zo kan je IT-werk bijvoorbeeld zeer
goed combineren met thuiswerken. Of krijg je volop kansen
om veel internationale contacten te leggen. Maar daar denk
je als zeventienjarige niet altijd aan.
Tot wie richt I love IT zich?
Ann Dewicke: I love IT richt zich tot leerlingen van de tweede
en derde graad, maar we willen projecten aanbieden aan 6-
tot 18-jarigen en ook zelfs aan kleuters. Het heeft weinig zin
je enkel te concentreren op de laatstejaarsleerlingen, vermits
hun keuze dan al lang gemaakt is. Terwijl jonge kinderen nog
voor alles openstaan. Je moet hen naast taal of muziek ook
techniek en wetenschap aanbieden. Dat gebeurt in de lagere
graden nog veel te weinig.
Bij I love IT draait alles om het uitvinden van een intelligent
kledingstuk.
Bart Verheecke: Klopt. De opzet bestaat erin jongeren uit
te dagen een intelligent kledingstuk te ontwikkelen. Kledij
spreekt hen aan, want het is een belangrijk element in de
jongerencultuur. De wedstrijd is dan ook een enorm succes.
Momenteel zijn er over heel Vlaanderen 45 teams inge-
schreven. Van de helft verwachten we dat ze ook effectief
EhB!
onderzoek
een prototype van een intelligent kledingstuk gaan ontwerpen.
Op het slotevenement op 15 mei kunnen ze dat aan elkaar voor-
stellen.
Wat moeten we ons voorstellen bij intelligente kledij?
Bart Verheecke: Een jas met een ingebouwde mp3-speler, bij-
voorbeeld. Of schoenen die een gsm opladen. Een school bedacht
ook het ‘promille T-shirt’ dat door een kleurverandering aangeeft
of je onder invloed bent. Voor de voetballers is er een volledige
outfit die oplicht als ze buitenspel staan. Er is ook de ‘festfrak’,
een jas met een ingebouwde tent bedoeld voor de zomerfestivals.
Jongeren zijn echt heel creatief aan de slag gegaan.
Jullie betrekken ook de bedrijfswereld in het project
Bart Verheecke: Een van mijn belangrijkste opdrachten was een
netwerk van bedrijven samen te stellen die interesse hadden voor
het IT-verhaal. Dat was helemaal geen probleem; ze belden me
na verloop van tijd zelf op. Juist omdat er zo’n enorm gebrek is
aan IT-medewerkers is er bij hen een grote belangstelling om het
project mee te dragen. Hun inbreng is ook erg belangrijk. De jon-
geren kunnen op bezoek gaan bij de bedrijven of een praktische
workshop volgen over informatica. Zo kunnen ze bijvoorbeeld bij
IBM, Tallic of Centexbel (het wetenschappelijk en technologisch
onderzoekscentrum voor de Belgische textielnijverheid) meer
te weten komen over de huidige of toekomstige IT-technieken.
Twintig bedrijven bieden een dertigtal workshops aan, tien andere
partners leveren materiaal om prototypes te kunnen maken. De
bedrijven staan echt te kijken van de inbreng van de leerlingen.
Ann Dewicke: Het maken van intelligente kledij is maar een
kapstok. We willen vooral aantonen dat IT verweven is met heel
veel andere economische activiteiten, en niet alleen toegespitst
is op onderzoek en ontwikkeling. Ook als de studenten een busi-
nessplan moeten opstellen of een promototiecampagne moeten
voeren, zullen ze zeer goed overweg moeten kunnen met IT. De
boodschap is dat IT niet alleen programmeren is, maar dat er heel
wat creativiteit bij komt kijken. Daarom wordt het project ook
vakoverschrijdend aangepakt en worden er links gelegd met onder
meer de lessen Nederlands, fysica, chemie of economie.”
I love IT is een samenwerking tussen hogescholen, universiteiten
en de bedrijfswereld. Meer info vind je op www.i-love-it.be.
EhB!magazine 02 | 11
EhB!
infrastructuur

Melomanen
redden Koninklijk
Conservatorium
Het Koninklijk Conservatorium aan de Regentschapsstraat in hartje Brussel heeft eindelijk uitzicht op
een grondige renovatie. Sinds de bouw in 1876 werd dit unieke monument aan zijn lot overgelaten en
kwijnde het stilaan weg. Tot een groep melomanen zich verenigden in de vzw Conservamus en een
typische Belgische patstelling konden ontmantelen. Over twee jaar zal de renovatie opgestart worden
en krijgen de meer dan duizend muziekstudenten een prachtig conservatorium dat bovendien aan
de nieuwste normen zal beantwoorden.

Het Koninklijk Conservatorium in Brussel huisvest zowel een Ne-
derlandstalige als een Franstalige afdeling, samen goed voor 1000
muziekstudenten. Het Nederlandstalige gedeelte behoort sinds
1995 tot de Erasmushogeschool Brussel. Medewerker Stefaan
Guilliams heeft zich al meer dan tien jaar in het renovatiedossier
vastgebeten.
Hoe erg is het nu werkelijk gesteld met het Koninklijk Conserva-
torium?
Stefaan Guilliams: Het gebouw staat zeker niet op instorten maar
het is wel hoogdringend aan renovatie toe. Het dossier sleept
al jaren aan omdat er nooit een oplossing gevonden werd voor
een wel zeer structureel probleem. Dit gebouw is eigendom van
de federale overheid, hangt af van minister Reynders en wordt
beheerd door de Regie der Gebouwen. Dat is één aspect van
de zaak. Het andere aspect is dat in dit gebouw ook nog eens
twee conservatoria gevestigd zijn: een van de Nederlandstalige
gemeenschap en een van de Franstalige. Het gebouw is voor 100
procent opgesplitst tussen deze twee. Waar stelt zich nu het pro-
bleem? De federale overheid wil niet renoveren omdat de twee
gemeenschappen erin zitten. En die twee gemeenschappen stel-
len: “Wij ook niet want het gebouw is niet onze eigendom.”
Kortom: een typische Belgische patstelling.
Stefaan Guilliams: Een bijzonder ingewikkeld kluwen, inderdaad
echt Belgisch, met als hamvraag: wie is eigenaar van het gebouw.
Dankzij de vzw Conservamus is dat nu allemaal uitgezocht en
uitgeklaard. Die vzw is twee jaar geleden opgericht door mensen
van buiten het conservatorium die hier zeer regelmatig concerten
bijwoonden. Het zijn toevallig allemaal advocaten die keihard aan
een plan hebben gewerkt dat op een pragmatische manier bekijkt
hoe we de renovatie kunnen aanpakken en wie in de toekomst
het gebouw gaat beheren. Uiteindelijk heeft men ervoor geko-
zen het gebouw onder te brengen in een ‘nv van publiek recht
met sociaal oogmerk’. Hetzelfde is gebeurd met het Paleis voor
Schone Kunsten. Die nv zal instaan voor de renovatie van het
gebouw én voor de exploitatie. Hierover werd met alle partners
een akkoord bereikt: de federale overheid, de Erasmushogeschool
Brussel en de beide ministeries van Onderwijs. Het kan niet meer
teruggefloten worden.
De vzw Conservamus heeft op korte tijd een doorbraak geforceerd
in een dossier dat al 15 tot 20 jaar aansleept.
Stefaan Guilliams: Die vzw is een formidabel gegeven. De mensen
doen dat allemaal op vrijwillige basis. Het is in feite een groep me-
lomanen die oog had voor de lamentabele toestand van de zaal.

12 | EhB!magazine 02

Peter Swinnen (links), departementshoofd, en Stefaan Guilliams, stafmedewerker
Gedurende de voorbije twee jaar is er vooral gewerkt aan het
mobiliseren van het grote publiek met onder meer een petitieac-
tie, een website en persberichten. Ook minister Reynders werd
uitgenodigd voor een bezoek. Hij heeft toen gesteld dat er met
één stem moest gesproken worden.
De kracht van de vzw is dat ze boven de partijen staat. De werking
staat volledig in functie van het belang van de twee conservato-
ria. Al de acties hebben geleid tot een eerste subsidiebedrag van
4.350.000 euro van Beliris, een fonds voor de opwaardering van
belangrijke Brusselse gebouwen.
De toekomstige nv zal inkomsten moeten verwerven om de reno-
vatie te betalen.
Stefaan Guilliams: Ja, dat zal onder meer gebeuren door een
gebruiksrecht te vragen aan de twee conservatoria en door het
verhuren van de concertzaal. Ondertussen kijken we uit naar een
technisch adviseur voor het opstellen van een masterplan. Dat plan
zal aangeven wat en hoe er gerenoveerd moet worden, welke stabi-
liteits- en akoestische studies er moeten gebeuren, welke afspraken
met monumentenzorg moeten gemaakt worden en zo meer. Aan
de hand van dit plan kan dan de renovatie worden opgestart. Op
dat moment zullen we op zoek moeten gaan naar een architecten-
bureau dat de renovatie helemaal in handen gaat nemen.
Waar liggen de prioriteiten voor de renovatie?
Stefaan Guilliams: Op de eerste plaats komt de concertzaal van
het conservatorium. Die zaal heeft een wereldvermaarde akoes-
tiek. Niet voor niets vinden er de halve finales plaats van de Konin-
gin Elisabethwedstrijden. Hier zijn de problemen legio: serieuze
problemen met het dak, waterinsijpeling, verouderde elektrici-
EhB!
infrastructuur
Na studies aan het Rits en een opleiding ‘reclame & publici-
teit’ verzeilt Stefaan Guilliams in de wereld van de muziek.
Via tal van omzwervingen langs verschillende culturele in-
stellingen waar concertorganisatie en muziekmanagement
centraal stonden, is hij sinds 11 jaar werkzaam voor enerzijds
het Koninklijk Conservatorium Brussel en anderzijds het Pa-
leis voor Schone Kunsten van Brussel, departement Muziek.
De vzw Conservamus is nu een verlengstuk geworden aan
dit hoofdstuk waarbinnen muziek steeds een grote rol heeft
gespeeld.
teitsleidingen, ... Er wordt nog steeds verwarmd met stoom. De
zaal bezit ook een uniek orgel dat dringend aan restauratie toe is,
maar dat is weer een ander dossier.
Maar ook de rest van de site zou in een erbarmelijke staat ver-
keren?
Stefaan Guilliams: We spreken dan vooral over de achterkant
aan de Wolstraat. Een aantal lokalen mogen al niet meer gebruikt
worden omwille van de brandveiligheid. Eigenlijk kan je stellen
dat er sinds de bouw van het conservatorium in 1876 niets struc-
tureels is gebeurd. Het gebouw beantwoordt volstrekt niet aan
de hedendaagse normen. Alle ramen zijn nog met enkele be-
glazing, er zijn geen akoestiekaanpassingen gebeurd en noem
maar op. Het conservatorium zelf heeft ook nieuwe behoeften;
denk maar aan computers voor de administratie. Ook de biblio-
theek, erg bekend voor zijn vele originele transcripties, moet een
nieuwe klimaatregelaar krijgen.
Bij de renovatie zal uiteraard voor honderd procent rekening
gehouden worden met het originele concept van architect
Cluysenaar. Voor de concertzaal zal men trouwens volledig
teruggaan naar de originele plannen met open ramen en open
dakstructuur.
Kan u al een termijn zetten op de renovatie?
Stefaan Guilliams: Met de timing willen we nog voorzichtig
zijn. Ik vermoed dat in het beste geval de renovatie kan star-
ten in 2011. De volledige renovatie is opgesplitst in een aantal
faseringen van twee jaar, met een totale looptijd van acht jaar.
Er wordt eerst gestart met de concertzaal en nadien met het
gedeelte aan de Wolstraat. Je moet er ook rekening mee hou-
den dat het conservatorium tijdens de renovatie moet kunnen
blijven werken. De concertzaal zal minstens een jaar tot twee
jaar dichtgaan.
En het kostenplaatje?
Stefaan Guilliams: De totale renovatie wordt geschat op 40,5
miljoen euro. En dan spreken we nog niet over de eventuele
EhB!magazine 02 | 13
EhB!
infrastructuur

bouw van extra zalen of speciale elektronische apparatuur. De

overheid zal zo’n 32 miljoen euro inbrengen. Dat betekent dat er
nog eens acht miljoen gezocht moet worden bij private inves-
teerders, mecenassen en commerciële verhuring. Het grootste
deel van de subsidies zal van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
komen. Als bouwheer zal de Regie der Gebouwen optreden.

Nog tot slot: in dit historische gebouw is hoofdzakelijk de adminis-

tratie van de twee conservatoria gevestigd terwijl de muzieklessen
elders worden gegeven.
Stefaan Guilliams: De leslokalen van het Nederlandstalige ge-
deelte zijn hier vlakbij, gecentraliseerd rond de Kleine Zavel. Die
gebouwen zijn eigendom van de Erasmushogeschool Brussel. Ook
die hebben nood aan een grondige opknapbeurt. Niet zo structu-
reel als dit gebouw, maar ze hebben dringend een verfbeurt nodig,
nieuwe toiletten, nieuwe vloerbekleding en zo meer. Er bestaat al
een behoefteplan maar we wachten nog op een concretisering
ervan. Dat verloopt tot onze spijt vrij traag.

Een juweeltje
Het Koninklijk Conservatorium Brussel heeft een belangrijke architectuurhistorische waarde en wordt bestempeld als
‘uniek met internationale waarde’. Het is het laatste werk van architect Jean-Pierre Cluysenaar, ook bekend van de Sint-
Hubertusgalerijen. Het complex bestaat uit drie vleugels die in een U-vorm rond een voorplein gegroepeerd zijn. Van het
oorspronkelijke interieur zijn de belangrijkste publieksruimten - de inkomhal en de kleine en grote concertzaal - grotendeels
in hun historische toestand bewaard. De interieurs van de ruime klaslokalen zijn voor het grootste deel aangepast aan de
actuele noden. Vooral de concertzaal is een juweel van akoestiek en architectuur. Ze werd ingehuldigd op 12 januari 1876
in aanwezigheid van koning Leopold II en koningin Marie-Henriette. Omwille van de kwaliteit van de zaal werd ooit in het
Spaanse Bilbao een kopie nagebouwd. Het concertorgel is van de hand van de belangrijkste Franse orgelbouwer Aristide
Cavaillé-Coll. Cultuurminnend Vlaanderen kent de zaal van de Koningin Elisabethwedstrijd.

14 | EhB!magazine 02
 EhB!
beleid

Op weg
naar een
Els, ecocampusbegeleider: groene
“Milieuzorg is nog niet
vanzelfsprekend op de campus.” associatie
Besteden de Vlaamse universitaire associaties voldoende aandacht aan het milieu? Het departement
Leefmilieu, Natuur en Energie van de Vlaamse overheid vindt alvast dat het beter kan. Ze stelde daarom
ecocampusbegeleiders aan die het personeel en de studenten milieubewuster moeten maken. “In

foto: EhB
de toekomst moet in elke opleiding de aandacht gericht worden op ons leefmilieu”, zegt Els Van
Bruystegem, de ecocampusbegeleider voor de Universitaire Associatie Brussel (UAB).

Sinds oktober vorig jaar begeleidt Els Van Bruystegem het initia-
tief Ecocampus dat op de verschillende campussen van de UAB
rond drie actiedomeinen initiatieven gaat nemen: milieuzorg
op de campus, milieuzorg in de curricula en milieuzorg in het
studentenleven. “Een belangrijk aspect is uiteraard milieuzorg
op de campus, en het klinkt misschien raar, maar dat is niet zo
vanzelfsprekend”, zegt Els Van Bruystegem. ”Wist je trouwens
dat op vele campussen nog niet gesorteerd wordt? Het PMD-
afval ging of gaat vaak nog de vuilzak van het gewone huisvuil in.
Dergelijk zaken moeten we zeker kunnen veranderen.”
Groene opleidingen
Voor het actiedomein ‘milieuzorg in de curricula’ is de betrach-
ting van Ecocampus om milieuzorg en duurzame ontwikkeling
in elke opleiding aan bod te laten komen. ”Uiteraard zullen niet
alle opleidingen volgend academiejaar een module rond milieu
in hun curriculum hebben, maar het lijkt me perfect mogelijk om
op iets langere termijn in elke opleiding de aandacht te richten
op ons leefmilieu”, zegt Els Van Bruystegem. “Dit kan door bij-
voorbeeld een bepaalde keuzemodule aan te bieden of studen-
ten een project of thesis rond dit onderwerp te laten maken. Bij
een opleiding Communicatiemanagement kun je bijvoorbeeld
vragen om een sensibiliseringscampagne te ontwikkelen.”
Akte van Ecocampusverdienste
Een extra stimulans is de Akte van Ecocampusverdienste waarbij
de vijf beste projecten van de UAB rond milieuzorg beloond wor-
den met ¤2.000. “Met dit geld kunnen de studenten hun theore-
tisch werk naar de praktijk omzetten”, zegt Els Van Bruystegem.
“Flyers en affiches laten drukken of een evenement organiseren.
Binnen de opleiding Milieuzorg van de Erasmushogeschool Brus-
sel werd Ecocampus trouwens al opgenomen in het projectwerk
van de tweedejaars. Dat leverde al twee projecten op: het ene legt
zich toe op het plaatsen van groendaken op het gebouw van de
EhB in Jette, het andere op het sorteren van afval in het studen-
tenrestaurant van hetzelfde gebouw.”
Samenwerking
De ecocampusbegeleider is vooral een stimulator die inspeelt op
de plaatselijke noden en gevoeligheden. “Ik probeer mensen aan
te zetten om te werken rond milieuzorg en duurzame ontwikke-
ling en stimuleer bestaande initiatieven” zegt Els Van Bruystegem.
“Zo werk ik nauw samen met de milieuopleidingen van de Eras-
mushogeschool Brussel en de milieucoördinator, de ecoteams
en DADO (Denk- en Actiegroep Duurzame Ontwikkeling, red.)
van de Vrije Universiteit Brussel. Met DADO organiseerden we
al de actie ‘Adopteer een spaarlamp’, waarbij we studenten een
spaarlamp lieten ‘adopteren’ in het studentenrestaurant van de
campus Etterbeek.”
Praktijklessen
Naast de actiedomeinen die per associatie verschillend worden
ingevuld, wil Ecocampus ook de zorg voor milieu en duurzaam-
heid in het hoger onderwijs in kaart brengen en bevorderen. Zo
liet Ecocampus een studie uitvoeren naar de milieuvriendelijkheid
van de praktijklessen aan de hogescholen en universiteiten. “Op
basis van de resultaten zullen we samen met de docenten en
professoren bekijken hoe we de labo’s milieuvriendelijker kunnen
maken”, zegt Els Van Bruystegem. “De combinatie van onderzoek,
sensibilisatie en de implementatie van nieuwe maatregelen moet
een goed recept opleveren voor een groene associatie.”
Meer info: Ecocampusbegeleider: Els Van Bruystegem,
els.vanbruystegem@lne.vlaanderen.be

EhB!magazine 02 | 15
EhB!
beleid

Resonantiegroepen:
waakhonden uit het
werkveld
De 35 opleidingen van de Eramushogeschool
Brussel krijgen allemaal een extra waakhond:
de resonantiewerkgroepen. Deze klankborden
worden bevolkt door vertegenwoordigers van
het werkveld. Hun opdracht bestaat erin de op-
leidingen te toetsen aan de praktijk van alledag.
De EhB legt de lat hoog. “Niet om het even wie
komt in aanmerking voor de resonantiegroe-
pen. We willen het liefst zwaargewichten en
gezaghebbende figuren strikken”, zegt Saskia
Lieveyns, diensthoofd Onderwijs en Kwaliteits-
beleid.

Een groot gedeelte van de opleidingen aan de EhB zijn bij uitstek
professioneel gericht. “Op die beroepsbekwaamheid wordt de
kwaliteit van onze opleiding getoetst”, zegt Saskia Lieveyns. “Of
met andere woorden: zijn werkgevers wel tevreden over de stu-
denten die wij afleveren? Om die reden willen wij het werkveld
nauw betrekken bij de opleidingen die we aanbieden en de cur-
ricula die we uittekenen, bij hen toetsen.”
De begeleiding door een resonantiewerkgroep ligt allicht voor de
hand voor de professioneel gerichte bachelors. “Maar ook voor
onze tweecycliopleidingen die verplicht moeten academiseren is
het een goede zaak”, vindt Saskia Lieveyns. “Toegepaste taalkunde
zit bijvoorbeeld gevat in een dergelijk proces van academisering.
Dit brengt het gevaar met zich mee dat de focus op het acade-
mische komt te liggen waardoor het professionele karakter in de
verdrukking komt. We wensen ze nog duidelijk te onderscheiden
van de universitaire studies. Ook dat wordt een aandachtspunt
voor de resonantiewerkgroepen.”
Kwaliteit
Het is zeker geen nieuw gegeven dat vertegenwoordigers uit het
werkveld betrokken worden bij de opleidingen van hun mogelijke
toekomstige werknemers. “We evalueren jaarlijks onze opleidin-
gen in de opleidingscommissies waarin sowieso een of meerdere
personen uit het werkveld zitten” zegt Saskia Lieveyns. “Andere
opleidingen werken met bedrijfsraden of klankbordgroepen. Met
de oprichting van de resonantiewerkgroepen willen we deze in-
breng institutionaliseren en op een meer uniforme manier invoe-
ren voor de hele hogeschool.”
De belangrijkste taak van de resonantiewerkgroep wordt het be-
waken van de kwaliteit van de opleiding. “Ze krijgen de opdracht
na te gaan of de opleidingen wel aansluiten bij het werkveld en
voldoende actueel zijn”, zegt Saskia Lieveyns. “Het is een externe
kritische blik op wat wij doen. We moeten het eigen kringetje
doorbreken en niet enkel input krijgen van onderzoek of didactiek.
Ook de praktijk moet zijn zeg hebben. Vanuit die dialoog kan heel

16 | EhB!magazine 02

wat vernieuwing groeien. Je merkt trouwens dat opleidingen die
al werken met dergelijke resonantiewerkgroepen het heel goed
doen bij de overstap van opleiding naar bedrijfswereld en door de
visitatiecommissies daarvoor positief worden geëvalueerd.”
Evenwicht
De resonantiewerkgroepen mogen in elk geval niet de zoveelste
praatbarakken worden. “Het is niet de bedoeling om er een volks-
vergadering van te maken”, zegt Saskia Lieveyns. “Daarom beper-
ken we het aantal vertegenwoordigers tot maximaal twaalf. Dat
impliceert dat er afgewogen moet worden wie wel en wie niet in
aanmerking komt. Belangrijk daarbij is dat de werkgroep in staat
moet zijn om de opleiding in zijn geheel te bekijken en zich niet
specifiek richt op een specialisatie. Ook wensen we niet slaafs
de arbeidsmarkt te volgen. We zoeken naar een middenweg en
daarom moet er ook in een resonantiewerkgroep een dynamisch
evenwicht zijn tussen vertegenwoordigers van het werkveld en van
de opleiding.”
Samenstelling
Vandaag zijn de 35 opleidingen van de EhB volop bezig met het
samenstellen van hun resonantiewerkgroep. “Ze worden gerekru-
teerd uit het brede werkveld”, zegt Saskia Lieveyns. “Ik geef een
voorbeeld: in een resonantiegroep van de opleiding verpleegkunde
zullen ongetwijfeld mensen zetelen uit de verschillende Brusselse
ziekenhuizen. Dat kunnen verpleegkundigen zijn maar ook artsen
of mensen uit het management. Daarnaast denk ik aan vertegen-
woordigers uit de beroepsverenigingen en uit de thuisverpleging.
Er moet gestreefd worden naar een gezonde mix tussen privé en
overheid en de betrokken sectoren van tewerkstelling, industrie,
diensten en noem maar op.”
De centrale dienst Onderwijs- en kwaliteitsbeleid staat de de-
partementen bij voor een vlot verloop van alle aspecten van
studentenadministratie (inschrijvingen, studentenkaarten,
diplomaverwerking…), curriculumbeheer (van basisopleidin-
gen tot permanente vorming) en kwaliteitszorg. Daarnaast
is de dienst Onderwijs vooral een dienst van adviseurs. Na
het nodige beleidsvoorbereidende werk brengen zij depar-
tementale coördinatoren samen in werk- en stuurgroepen
waar beleidsvoorstellen in collegiaal overleg vorm krijgen.
Ook coördineert de dienst het integrale studentenbeleid en
geeft hij uitvoering aan enkele centraal gestuurde drop-out
projecten (studentenparticipatie, netwerking, tutoring).
EhB!
beleid
Zwaargewichten
De EhB kan rekruteren uit haar bestaande netwerk van alum-
ni, stagementoren, small business projects, PWO-contacten
en beroepsverenigingen. “Maar we moeten ook verder dur-
ven kijken dan het vertrouwde”, zegt Saskia Lieveyns. “In
ons strategische beleid kiezen we resoluut voor innovatie.
Daarom moeten we de lat hoog durven leggen en mikken
op trendsettende ondernemingen en organisaties. We wil-
len vertegenwoordigers met een zekere uitstraling, die in hun
sector toonaangevend zijn. We beseffen dat dit niet makkelijk
zal zijn. Maar als het onze ambitie is om ons van anderen te
onderscheiden, moeten we ervoor gaan.”
Agenda
De resonantiewerkgroepen zullen één tot tweemaal per aca-
demiejaar samenkomen. Daarbij is het de taak van de verschil-
lende opleidingshoofden om de agenda te bepalen. “Het is be-
langrijk dat er relevante punten worden besproken”, zegt Saskia
Lieveyns. “Neem de opleiding communicatiemanagement, die
vandaag voor een zeer ingrijpende curriculumherziening staat.
Het is dan ook belangrijk dat de ervaringen uit onze onderwijs-
praktijk worden bijgestuurd. Wat werd aangevoeld als zwaktes?
Welke richting moeten we uitgaan? Moeten we alles zetten
op de nieuwe media? De intenties moeten vooraf in de reso-
nantiewerkgroep worden getoetst en zeker niet nadien als een
opleiding gevisiteerd wordt en te horen krijgt dat ze beter een
andere weg had ingeslagen. Zo leeft er bij de opleiding toege-
paste informatica de vraag of het al dan niet belangrijk is meer
taalonderwijs aan te bieden. Vraagt het beroep wel om com-
municatieve vaardigheden? Ook dat zou een perfect agendapunt
kunnen zijn voor zo’n resonantiewerkgroep.”
De 'Brusselfactor'
De EhB wil zich ook in de toekomst sterk blijven profileren als
een Brusselse hogeschool. Ook die 'Brusselfactor' moet terug te
vinden zijn in de samenstelling van de resonantiewerkgroepen.
“Dat Brusselse werkveld verschilt van de rest van Vlaanderen”,
zegt Saskia Lieveyns. “Het zou een gemiste kans zijn voor de oplei-
ding toegepaste taalkunde om niet te proberen vertalers en tolken
van de Europese Unie erbij te betrekken. Dat is overduidelijk een
potentieel werkveld. Het zou ook waanzinnig zijn als onze lera-
renopleiding geen mensen uit de multiculturele Brusselse scholen
erbij zouden betrekken. Bovendien hebben we hier minder indus-
trieën en meer diensten en zeer veel grote multinationals. Ook die
typisch Brusselse kenmerken moeten in de resonantiewerkgroepen
aanwezig zijn.”
EhB!magazine 02 | 17
 EhB!
evenement
Rits’ers voerden een
opgemerkte actie voor asielzoekers
“De culturele wereld
had deze actie nodig”
Studenten van het Rits namen op woensdag 18 maart het voortouw tijdens een protestdag tegen het
uitblijven van duidelijke regularisatiecriteria voor mensen zonder papieren. De fel opgemerkte actiedag
lokte honderden sympathisanten naar het Brusselse Muntplein. “Je moet geëngageerde studenten een
platform bieden”, zegt Hendrik De Smedt, medeorganisator en assistent-onderzoeker aan het Rits.
Ruim vijf weken werd de actiedag door docenten en studenten van
het Rits voorbereid. Dat gebeurde in samenwerking met cultuur-
collega’s van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg en het Forum
Asiel en Migraties. Op het Muntplein werd een scheepscontai-
ner neergepoot die aan kunstenaars en studenten een podium
bood om een artistieke ode te brengen aan de mensen zonder
papieren op de zogenoemde ‘dag van de nalatigheid’. Onder hen
onder meer filmregisseur Stijn Coninx, cabaretier Wouter Deprez,
zangeres Geike Arnaert en acteur Bruno Vandenbroucke. Andere
sympathisanten, onder wie een afgevaardigde van de Erasmus-
hogeschool Brussel, legden rond het middaguur een symbolische
bloemenkrans neer bij het tijdelijk monument voor ‘de onbekende
sans papiers’. “We zijn zeer tevreden over de opkomst: ik schat dat
er toch wel zo’n 2000 mensen zijn langsgekomen”, zegt Hendrik
De Smedt. “In het begin hadden we schrik dat er weinig respons
zou komen uit de culturele wereld, maar dat is zeer goed meege-
vallen. Na de acties van de rectoren en advocaten had het cultu-
rele veld ook een initiatief nodig om zijn stem te laten horen.”
Parking
Het idee om een actie te organiseren voor asielzoekers ontstond
in december tijdens het SubFest in de Beursschouwburg van de
afdeling Podiumkunsten van het Rits. “Gedurende een volledige
week werden er debatten en lezingen gegeven rond het thema
subversiviteit en theater", zegt Hendrik De Smedt. “Op de laatste
dag kwam er de opmerking: ‘We kunnen wel uren praten over
subversieve acties maar ondertussen zijn hier vlakbij in de par-
kings van de VUB asielzoekers al maanden bezig aan een bezet-
tingsactie voor hun verblijfspapieren.” Een aantal studenten en
docenten zijn daarop naar de parkings getrokken. Daar is het idee
ontstaan om daadwerkelijk iets voor deze mensen te doen.”
Steun
Het engagement van de studenten werd mee gedragen door de
18 | EhB!magazine 02
docenten en de directie van het Rits. De actievoerders kregen
niet alleen financiële en logistieke steun; de problematiek van de
asielzoekers werd ook in de lessen geïntegreerd. “Enkele studenten
Documentaire maken momenteel een lange documentaire over de
asielzoekers in de parkings van de VUB”, vertelt Hendrik De Smedt.
“Hun collega’s van de afdeling Radio hebben op 18 maart de hele dag
live-stream radio gemaakt vanuit de container. Studenten van de
afdeling Televisie zorgden voor een live multi-camera projectie op
groot scherm. Die van de Drama opleiding stonden in voor de regie
van de dag en enkele straffe ode’s aan de sans papiers. De afdeling
Podiumtechnieken zorgde voor een technische begeleiding. Het is
bij mijn weten de eerste keer dat zo veel opleidingen van het Rits op
een dergelijke manier aan een spontaan project hebben samenge-
werkt. Het is een rechtstreeks gevolg van de onderzoeksprojecten
binnen het kader van de academiseringsmiddelen waar deze oplei-
dingen samen komen. Dat zou absoluut meer kunnen gebeuren.”
Een platform
De actiedag kreeg in de media flink wat weerklank. De rode draad
doorheen de berichtgeving was de verbazing over het engage-
ment van studenten voor een maatschappelijk thema. “Je moet
studenten daarin stimuleren”, zegt Hendrik De Smedt. “Ik merkte
dat enkele studenten op eigen houtje bezig waren met de proble-
matiek. Ze trokken bijna dagelijks naar de parkings om steunacties
te organiseren maar ook foto’s, een interview of een documen-
taire te maken. Als docent moet je dat engagement opvolgen en
ondersteunen. Niet alleen door een puntensysteem, maar door
het zelf ook echt belangrijk te vinden. Bijvoorbeeld door hen met
deze actiedag een publiek platform aan te bieden. Zo’n initiatief
genereert dan weer engagement bij andere studenten waardoor
het een beweging kan worden.”
Recente informatie over de acties voor asielzoekers, vind je op
www.containerplatform.be
 EhB!
kort nieuws

Donderdagen van de Polyglot

Het departement Toegepaste Taalkunde van de Erasmushoge-
school Brussel organiseerde dit academiejaar de Donderdagen
van de Polyglot: vier opgemerkte en druk bijgewoonde cause-
rieën over meertaligheid en de noodzakelijke aandacht voor uit-
stervende talen. Momenteel worden wereldwijd naar schatting
nog 6000 talen gesproken. Minstens de helft daarvan, volgens
sommigen zelfs 90%, is met acute uitsterving bedreigd en zal de
eenentwintigste eeuw niet overleven. Waarom zouden wij ons
bekommeren om uitstervende talen als we met Engels vrijwel de
hele wereld kunnen rondreizen? Deze en nog tal van andere perti-
nente thema’s werden behandeld door onderzoekers met telkens
een andere taal als uitgangspunt. Arabisch, Chinees, Turks, maar
ook de uitstervende talen Mulluk-Mulluk en Pitta-Pitta kwamen
aan bod. Toegepaste Taalkunde organiseerde de lezingen op zijn
nieuwe campus in Etterbeek.

Elektronische EhBrief: het laatste nieuws van EhB

De dienst Communicatie van de Erasmushogeschool verzamelt sinds
november 2008 alle nieuws uit de hogeschool en de associatie in
een overzichtelijke elektronische nieuwsbrief:de EhBrief. “Vroeger
werd het nieuws al te zeer versnipperd over tal van aparte nieuws-
brieven en op verschillende websites”, zegt Boris Doesborg van de
dienst Communicatie. “Het grote voordeel van deze nieuwe Eh-
Brief is dat alle berichten op één plaats verzameld worden. Daarna
ordenen we het nieuws zelf in verschillende categorieën zodat je
onmiddellijk terechtkomt bij de berichten uit de branche die jou in-
teresseert. Van elke categorie publiceren we daarna een RSS-feed.
Voor wie een nieuwtje snel wil verspreiden is deze elektronische
EhBrief de meest efficiënte weg.”
De elektronische nieuwsbrief wordt dagelijks aangevuld met nieuws.
Op het einde van de maand maakt de Communicatiedienst een eigen
bloemlezing met de meest opvallende nieuwtjes. Het doelpubliek bestaat uit studenten, personeelsleden van EhB, leden
van de associatie en oud-studenten. Je kan de EhBrief vinden op ehbrief.ehb.be.

EhB-studenten blinken uit in topsport

Studeren aan de EhB
en tegelijk uitblinken in
topsport: het kan per-
fect samengaan. Dat
bewijst Aagje Vanwal-
leghem, studente Com-
municatiemanagement
en al jaren topturnster.
foto: EhB

In december vorig jaar

werd Aagje in Madrid
derde in de sprongfinale van de wereldbeker turnen. Aan deze
foto: EhB

competitie nemen per toestel enkel de beste acht turnsters van

het circuit deel. Aagje is daarmee de eerste Belgische turnster
die een medaille in de wacht sleept in een World Cup Finale. Ze
werd door de Belgische turnbond meteen geselecteerd voor het
EK, dat van 29 maart tot 5 april in Milaan plaatsvond en waar ze
vierde werd. Pieter Desmet en Dries Busselot, oud-studenten aan
de EhB, deden het dan weer bijzonder goed op het EK veldlopen
in Laken. Pieter werd 5de en Dries zette de 35ste tijd neer. De
vijfde plaats van Pieter Desmet is de op twee na beste Belgische
prestatie ooit op een EK.
Op 5 maart 2009 bezocht prinses Mathilde de filmafdeling van
het Rits. Zij wenste kennis te maken met opleidingen die leiden
tot jobs als programmamaker, regisseur of scenarist voor film,
animatiefilm, radio en televisie. Ook de technische opleidingen
mochten op haar interesse rekenen. Het departementshoofd Bert
Beyens en algemeen directeur Luc Van de Velde leidden haar rond
in het nieuwe gebouw waarbij de prinses ontspannen gesprekken
had met studenten en docenten.

EhB!magazine 02 | 19
 EhB!
onderwijs

Studenten,
kom uit
je kot!
SOVEhB’er Ben Van Beeck:
“Vroeger was
het studentenleven
eenvoudiger”

“We willen de studenten aanzetten hun talenten niet alleen voor hun studie maar ook
voor hun hobby’s aan te wenden”, zegt Ben Van Beeck, stafmedewerker voor cultuur,
sport en communicatie van Studentenvoorzieningen Erasmushogeschool Brussel, kort-
weg SOVEhB. Amateurfotografen van Erasmus werden uitgedaagd om zelf een spre-
kende foto te maken, gekoppeld aan de opmerkelijke fototentoonstelling Signs in de
galerij van Campus Dansaert.

Met Signs toont de Belgische fotograaf Paul Willaert mensen
met opvallende signs: piercings, sieraden, tattoos en zo meer.
Het resultaat is een reeks van een twintigtal sprekende portret-
ten waarbij de signs hun persoonlijkheid en visie op het leven
weerspiegelen.
Ben Van Beeck: Eén keer per jaar organiseren we met SOVEhB
een tentoonstelling in onze Galerie Dansaert rond een thema dat
studenten interesseert. Signs zijn zaken die aansluiten bij jonge-
rencultuur. We wilden echter meer dan alleen deze tentoonstel-
ling aanbieden. We hebben er een fotowedstrijd aan gekoppeld
waarbij we de studenten uitdagen om hun eigen ‘Signsfoto’ te
maken. De Erasmushogeschool heeft weliswaar geen afdeling
fotografie maar wel een aantal vakken die erbij aansluiten zoals
communicatiemanagement en journalistiek. Maar de wedstrijd
staat open voor iedereen. De amateurfotograaf mag volledig zijn
eigen ding doen. De winnaar krijgt zijn foto op posterformaat.
Deze tentoonstelling en wedstrijd zijn maar één onderdeel van het
veel grotere project Student Expo dat jullie dit jaar voor het eerst
organiseren. Wat willen jullie ermee bereiken?
Ben Van Beeck: Student Expo roept de studenten op om zich te
tonen. Wat je talent, interesse, overtuiging of achtergrond ook is,
je kan daar ongetwijfeld iets creatiefs rond doen. Studenten die
in hun vrije tijd schilderen, kunnen een tentoonstelling houden;
muzikanten kunnen een concert of workshop geven. Student Expo
wordt dit jaar gelanceerd. De uitwerking is nog bescheiden maar
het is zeker de betrachting om het initiatief in de toekomst sterk
te gaan uitbreiden. Dit jaar concentreren we alle activiteiten in een
week. Naast Signs is er nog een tentoonstelling van studenten
van het Rits. Verder is er Pianofolia met studenten van het Con-
servatorium die pianospelen; er is een workshop djembé en we
organiseren een rockrace en dj-contest in de Beursschouwburg.
Iets speciaals wordt het politieke debat van de studenten office-
management dat gehouden wordt in een boksring. Er zullen stel-
lingen geprojecteerd worden waarna de deelnemers de boksring
betreden en met verbale krachtpatserij met elkaar in debat gaan.
Student Expo heeft ook een verborgen agenda, niet?
Ben Van Beeck: Zo kun je het inderdaad stellen. We willen de
studenten niet alleen de kans geven hun talent te tonen maar ook
het onderlinge contact onder de studenten stimuleren. Kijk, vroe-
ger was het studentenleven eenvoudiger. Je had vaste lesuren en
pauzes om samen te gaan kaarten of pinten te gaan pakken. De
voorbije jaren is dat erg veranderd. Met de nieuwe onderwijsvor-
men werken studenten vandaag veel individueler of in kleinere
groepjes. Heel de dag zijn ze druk in de weer met allerlei taken. Het
sociale leven van de studenten lijdt daar onder. Bovendien hebben
veel studenten ‘s avonds nog een studentenjob in de horeca.

20 | EhB!magazine 01

Ben Van Beeck werkt al zijn hele professionele carrière bij
de Erasmushogeschool Brussel. Hij begon in 2001 aan het
departement Communicatie o.a. als coördinator van de
Randstad Topsport Academie. In 2004 startte hij bij SO-
VEhB, de vzw die instaat voor de studentenvoorzieningen
van de Erasmushogeschool Brussel. Hij is als stafmedewerker
verantwoordelijk voor PR, events en verschillende projecten
binnen de werkvelden sport, cultuur, onthaal buitenlandse
studenten, mobiliteit en studentenorganisaties. Een van de
belangrijkste projecten voor 2009 is de opstart van het Rits
Café. Ben is master Germaanse Talen & Informatieweten-
schappen.
En dan staat Brussel ook niet echt bekend om zijn bruisend stu-
dentenleven.
Ben Van Beeck: Dat komt ook omdat we hier in Brussel relatief
weinig kotstudenten hebben. Veel studenten pendelen dagelijks
vanuit het hinterland naar Brussel. Het enige wat ze van Brussel
zien, is het traject tussen het station en de school. We willen hen
juist de stad leren kennen. Bovendien is Brussel een grote stad: de
kotstudenten zwerven ’s avonds naar alle richtingen uit. En dan is
er nog het algemene tijdsklimaat dat alsmaar meer naar individu-
alisme neigt. In plaats van op café te gaan, zitten veel studenten
op hun kot te chatten of op Facebook te ‘werken’. Met Sovehb
willen we studenten juist stimuleren om aan het socioculturele
leven te participeren.
Jullie werken wel volledig onafhankelijk van de Erasmushogeschool.
Ben Van Beeck: Er is inderdaad een duidelijke scheidingslijn: de
Erasmushogeschool houdt zich bezig met het organiseren van
het onderwijs; SOVEhB met alles wat voor studenten belang-
rijk is om optimaal te kunnen studeren. Dat zijn onder meer de
EhB!
onderwijs
studentenrestaurants, de koten, het beoefenen van sport en
cultuur, financiële en psychologische steun en zo meer. Hoewel
we decretaal twee gescheiden organisaties zijn, voelt SOVEhB
zich absoluut een deel van de hogeschool. We vormen zeker
geen aparte wereld maar denken mee in het ganse studenten-
verhaal. Om van onze activiteiten een succes te maken, werken
we trouwens ook samen met de hogeschool. Naast Signs is Kot
Cuisine een ander voorbeeld van samenwerking: kookateliers
rond gezonde voeding in samenwerking met de studenten voe-
ding en dieetleer.
De Erasmushogeschool verzamelt ook een bont wereldje van stu-
denten: filmers, journalisten, leerkrachten, tolken, ingenieurs en
noem maar op. Ze zitten bovendien nog eens allemaal verspreid
over verschillende campussen. Maakt het dit het niet extra moei-
lijk om een samenhorigheidsgevoel te creëren?
Ben Van Beeck: Inderdaad, verschillende studierichtingen trek-
ken verschillende studenten aan. De Erasmushogeschool vindt
echter het creëren van een campusgevoel erg belangrijk. De
oorspronkelijke twaalf campussen zijn ondertussen al terugge-
bracht tot zeven. Maar het is vaak moeilijk om al die campus-
sen te bedienen. Daarom proberen wel zo gevarieerd mogelijk
te programmeren: zo veel mogelijk sporten en zo veel mogelijk
verschillende cultuuractiviteiten.
Een belangrijk initiatief dat daar in de toekomst een antwoord op
wil geven, is het Ritscafé: een studententrefcentrum met een café
voor de Brusselse studenten. Onze bedoeling is de studenten hier
na de lessen te verzamelen in een ontspannen sfeer.”
Wie meer info wenst over de werking van het SOVEhB kan terecht
op: www.sovehb.be
EhB!magazine 01 | 21
EhB!
kort nieuws
Gratis WiFi
op Campus Dansaert
foto: EhB
Sinds dit academiejaar heeft de Campus
Dansaert van de Erasmushogeschool toe-
gang tot Urbizone, het draadloze netwerk
dat ondersteund wordt door het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest. Urbizone wordt
hiermee het grootste draadloze netwerk
van Brussel. Met de uitbreiding van Urbi-
zone hebben zo'n 16.000 studenten gratis
toegang tot het draadloze internet. Deze
samenwerking tussen het onderwijs en de
lokale overheid is uniek in België.
Urbizone werd op dinsdag 10 februari
2009 op de campus Dansaert van de
Erasmushogeschool Brussel gepresen-
teerd aan de pers. De sprekers waren
Brussels minister Guy Vanhengel en Luc
Van de Velde, algemeen directeur van de
Erasmushogeschool Brussel.
Peter Swinnen is
doctor in de Kunsten
Departementshoofd van het Koninklijk Conser-
vatorium Brussel en componist Peter Swinnen
verdedigde op 3 april zijn doctoraatsverhande-
ling ‘La Chute de la maison Usher – music for
the silent movie by Jean Epstein (1928) for full
Orchestra’. Deze stomme film brengt de ‘fan-
tastische’ verhalen van Edgar Allan Poe mys-
terieus in beeld. In zijn doctoraatsverhandeling
voorziet Peter Swinnen de film van eigentijdse
filmmuziek. Zijn onderzoekstraject begon met
het schrijven en installeren van een gehoor-
trainingsprogramma, waarbij hij samenwerkte
met informatici en mathematici. Bij het schrij-
ven van de muziek deed hij een beroep op drie
copromotoren: Eric de Kuyper voor literatuur,
Lydia Chagoll voor de filmische component en
André Laporte voor de uiteindelijke composi-
tie. Promotor van het doctoraat was professor
Jean-Paul Van Bendegem (VUB). Peter Swin-
nen koos voor deze ‘logicus’ omdat hij wilde
nagaan wat de logica is als je iets van het ene
medium naar het andere ‘vertaalt’.
22 | EhB!magazine 02
Unieke Europese beroepserkenning
voor Landschaps- & Tuinarchitectuur
De opleiding Bachelor
Landschaps- & Tuinarchi-
tectuur van de Erasmus-
hogeschool Brussel (EhB)
wordt erkend door de
Europese beroepsvereni-
ging van Landschaps- en
Tuinarchitecten (EFLA).
Daarmee is de opleiding
van de EhB de enige in
Vlaanderen erkend op
foto: EhB
internationaal niveau en
wordt deze bachelor op
de campus Jette door de beroepswereld beschouwd als een voorloper qua
landschapsarchitectonisch onderwijs. Deze erkenning werd gekregen omdat
de opleiding garant staat voor de voorbereiding op het beroep en op verdere
academische studie. Opleidingshoofd Pol Ghekiere (foto) is verheugd: “Uiter-
aard zijn wij trots op deze erkenning. Landschaps- en tuinarchitecten nemen
deel aan het maatschappelijk debat over beheer en ontwikkeling van omgeving
en ons leefmilieu. De manier waarop wij onze studenten opleiden, beantwoordt
blijkbaar aan de internationale vereisten.”
De Erasmushogeschool Brussel biedt ook een Master Stedenbouw en Ruimtelijke
Planning aan, waar dankzij de afstudeerrichting Landschapsarchitectuur plaats
is voor academisch onderzoek binnen dit vakgebied.
EhB beter bereikbaar met openbaar vervoer
In april 2009 wijzigde het metronet in Brussel.
Dankzij de herstructurering zijn enkele loca-
ties van de EhB beter te bereiken. Zo kan men
nu sneller reizen tussen IWT en de centrale
foto: EhB
diensten (Nijverheidskaai 170, metro Dela-
croix) en de campussen van het Rits en Cam-
pus Dansaert (metro Sint-Katelijne). Ook Campus Jette (via Simonis) is
nu beter verbonden met het centrum en de Nijverheidskaai. Weststation
is de draaischijf van het project want daar passeren alle vier de metrolij-
nen. Voor de studenten en collega's uit het westen en zuiden van Brussel
biedt dit vast en zeker interessante verbindingen.

Wereldvermaard
Brussels Filmmuseum
volledig vernieuwd
Het internationaal vermaarde Brusselse Film-
museum aan de Hortastraat werd recentelijk
volledig vernieuwd en gaat voortaan door het
leven als Cinematek. Voor 3 miljoen euro werd
de cultuurtempel niet alleen in zijn oorspronke-
lijke staat hersteld maar ook nog eens geüpdatet
tot een moderne filmzaal en een hightechfilm-
archief.
Het oude Filmmuseum werd volledig gestript om Victor Horta’s
Zaal voor Sierkunsten opnieuw in ere te herstellen. Onder de vroe-
gere zalen zijn twee nieuwe filmzalen gebouwd die veel meer
comfort bieden. In beide zalen staat een piano voor de begelei-
ding van stomme films. De gemeenschappelijke projectiecabine
is uitgerust met traditionele projectieapparatuur en een projector
voor digitale films.
Wondertuigen
Een verdieping hoger is een beperkt maar aantrekkelijk museum
uitgebouwd met oude kijkdozen en toverlantaarns uit de beginja-
ren van de film. In een kleine ruimte worden trailers en documen-
taires vertoond over de films en de regisseurs die op de affiche
staan. Opvallend zijn acht schermen die continu filmfragmenten
vertonen. Het nieuwste snufje vormen de vier schermen waarop
de bezoeker gratis filmfragmenten kan bekijken uit de collectie.
EhB!
Brussel Bruist
Programmatie
Cinematek blijft natuurlijk naar goede gewoonte dagelijks films
vertonen, maar ook hier getuigt de programmatie van een nieuw
elan. Zo wordt het publiek maandelijks uitgenodigd om meer te
vernemen over de werking van Cinematek en om naar een zeld-
zame film te kijken. Iedere donderdagmiddag is er een filmbreak
waarbij je gratis een uurtje van korte en middellange films kan
komen genieten. En het publiek kan via een stemmodule op de
site van onder meer Cinebel elke maand zelf een film kiezen.
Collectie
En dan is er nog het stokpaardje van de ondervoorzitter van Ci-
nematek, regisseur en Ritsdocent Stijn Coninx. Hij werpt zich op
als conservator van de ruim 50.000 unieke films in het archief
van het filmmuseum. “We hebben er alle belang bij om de meest
interessante beelden goed te bewaren en er zorg voor te dragen,
zoals voor goede wijn”, zo stelde Coninx bij de opening. De over-
heid maakte alvast een eenmalige extra dotatie van twee miljoen
euro vrij om de filmcollectie van het museum te digitaliseren.
De opening van Cinematek gaat ook gepaard met een nieuwe
huisstijl en website: www.cinematek.be.
EhB!magazine 02 | 23
De Erasmushogeschool Brussel (EhB) ontleent haar naam aan de humanistische filosoof Desiderius Eras-
mus. Pluraliteit, openheid en verdraagzaamheid vormen immers de basisfilosofie van de hogeschool. Deze
eigenschappen koppelt ze aan maatschappij- en toekomstgerichtheid en aan de internationale gedachte.

Het onderwijs aan de Erasmushogeschool Brussel wordt geken-
merkt door een talentwaarderende aanpak. Basisuitgangspunt is
het gegeven dat de student het beste leert wanneer hij een actieve
rol heeft. Studenten worden in de gelegenheid gesteld om een kriti-
sche houding te ontwikkelen en om eigen perspectieven geleidelijk
aan te ontwikkelen. Talrijke onderwijsinitiatieven houden verband
met diversiteit en ‘inclusief onderwijs’, de optimalisatie van het
onderwijsrendement, het projectgestuurd onderwijs, de blijvende
actualisering van het curriculum en de studentenbegeleiding.
De Erasmushogeschool Brussel telt 24 bacheloropleidingen
(19 professioneel gerichte bacheloropleidingen en 5 academisch
gerichte bacheloropleidingen) en 11 masteropleidingen. Daarnaast
biedt de hogeschool meerdere voortgezette opleidingen (banaba,
manama), en via het centrum voor permanente vorming EhB+ ook
postgraduaten en bij- en nascholing aan.
De Erasmushogeschool is samengesteld uit 6 departementen. In
totaal zijn er 8 campussen verspreid over Brussel.
Het departement Rits verzorgt de opleidingen Audiovisuele Kun-
sten (programmamaker, regisseur of scenarist voor speelfilm, radio
en televisie, animatiefilm en documentaire), Audiovisuele Tech-
nieken beeld-geluid-montage, audiovisuele assistentie, podium-
technieken en Drama.
Het departement Industriële Wetenschappen & Technologie
(IWT) verzorgt de opleidingen Industriële Wetenschappen (in-
dustrieel ingenieur), Stedenbouw en Ruimtelijke Planning en Toe-
gepaste Informatica.
Het departement Toegepaste Taalkunde (TTK) verzorgt de oplei-
dingen Toegepaste Taalkunde en Vertalen en Tolken (Deens, Duits,
Engels, Frans, Italiaans, Spaans) en Journalistiek.
Het departement Koninklijk Conservatorium Brussel (KCB) ver-
zorgt de opleidingen Muziek, Symfonische Muziek, de Specifieke
Lerarenopleiding Muziek en Muscial.
Het departement Campus Dansaert verzorgt de opleidingen
Communicatiemanagement, Journalistiek (bachelor), Office Ma-
nagement, Sociaal Werk, Toerisme- & Recreatiemanagement en
Hotelmanagement.
Het departement Campus Jette verzorgt de opleidingen Verpleeg-
kunde, Vroedkunde, Biomedische Laboratoriumtechnologie, Voe-
dings- & Dieetkunde, Zorgmanagement, Milieuzorg, Landschaps-
& Tuinarchitectuur, Kleuteronderwijs, Lager Onderwijs, Secundair
Onderwijs en Buitengewoon Onderwijs.