Dasar Pembangunan Lima Tahun Tahap Pertama ( 1956 1970 ) i. Rancangan Malaya Pertama 1956 - 1960 ii.

. Rancangan Malaya Kedua 1961- 1965 iii. Rancangan Malaysia Pertama 1966 - 1970 Dasar Ekonomi Baru ( DEB ) 1971 - 1990 Dasar Pembangunan Nasional ( DPN )

Membangunkan ekonomi luar bandar serta merapatkan jurang antara bandar dan luar bandar. Mengurangkan kadar kemiskinan melalui penekanan dalam sektor ekonomi, perkhidmatan sosial dan awam. Agensi utama yang terlibat iala RIDA dan FELDA. Kementerian Pembangunan Negara dan Luar Bandar ditubuhkan pada tahun 1959.

Mengurangkan perbezaan taraf hidup akibat perbezaan kawasan. Menyediakan peluang pekerjaan serta menyediakan kemudahan asas bagi semua penduduk di Malaysia. Kemudahan asas telah diperbanyakkan Ekonomi luar bandar tidak hanya tertumpu kepada sektor pertanian tetapi kepelbagaian telah diwujudkan

Melibatkan seluruh Malaysia termasuk Sabah dan Sarawak. Mengeratkan perpaduan rakyat. Menjaga kebajikan seluruh rakyat. Mengurangkan pengangguran. Meninggikan taraf hidup kawasan luar bandar terutamanya bagi golongan berpendapatan rendah.

Mewujudkan perpaduan negara dengan mengurangkan perbezaan ekonomi, sosial, kebudayaan, penempatan dan sebagainya.
i. Mengurangkan seterusnya membasmi kemiskinan dengan memperbanyakkan peluang-peluang pekerjaan kepada semua rakyat tanpa mengira kaum. ii. Penyusunan semula masyarakat untuk mengurangkan dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi-fungsi ekonomi.

Mewujudkan peluang pekerjaan bagi penggangur. Menambah daya pengeluaran dan pendapatan. Mengurangkan jurang perbezaan pendapatan antara kaum di bandar dan luar bandar. Memodenkan kehidupan di luar bandar. Mewujudkan kumpulan perusahaan dan perdagangan bumiputera. Mengadakan suasana pekerjaan yang mencerminkan kompisisi kaum di Malaysia. Memberi peluang perpindahan orang yang bekerja di sektor rendah daya pengeluarannya ke sektor yang lebih lumayan Memperbaiki taraf dan kualiti hidup rakyat melalui pelajaran,latihan, kesihatan dan lain-lain.

Meninggikan daya pengeluaran dan taraf hidup golongan miskin melalui proses memodenkan kawasan luar bandar. Memajukan negeri dan kawasan yang dianggap mundur melalui pembangunan wilayah baru seperti DARA, KESEDAR, KEJORA dan sebagainya. Membentuk sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian dalam kalangan orang Melayu dan kaum bumiputera supaya dapat membentuk dan memiliki 30% ekonomi dalam tahun 1990.

Meneruskan pencapaian DEB dalam pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat. Mengekalkan perpaduan negara penting dalam memperkukuh kestabilan ekonomi, sosial dan politik.

Mewujudkan keseimbangan yang optimum antara matlamat pertumbuhan ekonomi dengan pengagihan yang saksama. Memastikan pembangunan yang seimbang bagi sektor-sektor ekonomi utama bagi mengoptimumkan pertumbuhan. Mengurangkan dan akhirnya membasmi ketidaksamaan sosial dan ekonomi negara untuk menggalakkan perkongsian secara lebih adil dan saksama. Menggalakkan dan memperkukuh integrasi nasional dengan mengurangkan ketidakseimbangan dalam pembangunan ekonomi.

Membangunkan sebuah masyarakat yang progresif. Memajukan sumber manusia termasuk mewujudkan tenaga kerja yang berdisiplin, produktif dan berkemahiran. Sains dan teknologi merupakan teras dalam perancangan dan pembangunan sosioekonomi. Memastikan dalam usaha membangunkan ekonomi perhatian yang sewajarnya diberikan kepada perlindungan alam sekitar dan ekologi.