lanovi Berlinskog ugovora koji se odnose na Crnu Goru lan 26 Crnoj Gori definitivno priznaju nezavisnost Visoka Porta

i sve one Visoke Ugovorne Strane koje to dosad nijesu uinile. lan 27 Visoke Ugovorne Strane saglasne su u sljedeim odredbama: u Crnoj Gori razlike u vjeri i vjeroispovijesti nee moi da budu smetnja da neko iz tog razloga bude iskljuen ili sprijeen da uiva svoja graanska i politika prava, da ne bude primljen u javne slube, na poloaje, i da mu se ne ukazuju poasti ili da ne obavlja razne zanate i zanimanja, ma u kome mjestu to bilo. Sloboda i javno vrenje svih crkvenih obreda bie osigurani svim iteljima Crne Gore, kao i strancima, i nikakve smetnje nee se moi praviti bilo hijerarhijskom ureenju raznih vjeroispovijesti ili njihovim odnosima sa svojim duhovnim starjeinama. lan 28 Nove granice Crne Gore utvrene su ovako: linija koja polazi od Ilijinog brda, sjeverno od Klobuka, sputa se na Trebinjicu kod Granareva, koje ostaje Hercegovini, potom nastavlja tokom ove rijeke od take koja se nalazi l km nizvodno od ua epelice, a odatle se, najkraim putem, opet sastaje sa visovima koji oiviavaju Trebinjicu. Zatim produuje ka Pilatovcima, preputajui to selo Crnoj Gori, onda nastavlja visovima u pravcu sjevera i dri se, koliko je to mogue, na rastojanju od 6 km od puta BileaKorita-Gacko do klanca koji se nalazi izmeu planine Somine i brda Kurila, odakle ide na istok prema Vratkoviu, ostavljajui to selo Hercegovini, do brda Orline. Polazei od ove take i ostavljajui Ravno Crnoj Gori, granica ide naprijed pravcem sjeversjeveroistok, prelazei vrhove Lebrnik i Volujak, potom se najkraom linijom sputa u Pivu, koju prelazi i pridruuje se Tari u prolazu izmeu Crkvice i Nedvine. Odatle se penje uz Taru do Mojkovca, zatim ide grebenom ogranka do ikog jezera. Od ovog mjesta ona se spaja sa starom granicom sve do sela ekulara. Odatle se nova granica prua vrhovima planine Mokre, tako to selo Mokro ostaje Crnoj Gori, potom se penje do take 2166 na karti austrijskog generaltaba, slijedei glavni lanac i vododjelnicu izmeu Lima s jedne strane i Drima, kao i Cijevne, s druge strane. Ona se potom spaja sa sadanjom granicom izmeu plemena Kui-Drekalovii, s jedne strane, i Kuka Krajina i plemena Klementi i Grude, s druge strane, i ide do Podgorike ravnice odakle se upuuje prema Plavnici, ostavljajui Albaniji plemena Klemente, Grude i Hote. Ovdje nova granica prelazi jezero kod ostrva Gorica-Tophale i poev od toga mjesta penje se pravo do visova grebena, odakle prati vododjelnicu izmeu Meurijeja i Kalimana, ostavljajui Mrkovie Crnoj Gori i izbijajui na Jadransko more u uvali Krui. Na sjeverozapadu granica e biti povuena linijom koja prelazi taku izmeu sela unja i Zubaca i dopire do krajnje jugoistone take sadanje granice Crne Gore na planini Vrsuti.

lan 29 Bar i njegovo zalee bie pripojeni Crnoj Gori pod sljedeim uslovima: krajevi koji lee juno od ove oblasti, do Bojane, ukljuujui Ulcinj, bie, po navedenom razgranienju, vraeni Turskoj. Optina Spi, do sjeverne granice oblasti koja je podrobno opisana, bie pripojena Dalmaciji. Crna Gora e imati potpunu slobodu plovidbe Bojanom. Ne dozvoljava se gradnja utvrenja du toka ove rijeke, izuzev onih koja su neophodna za lokalnu odbranu Skadra, a koja nee biti blia od 6 km od ovog grada. Crna Gora nee moi da dri ratne brodove ni ratnu zastavu. Luka Bar i sve vode Crne Gore bie zatvoreni za ratne brodove svih drava. Utvrenja koja se nalaze izmeu jezera i obale na crnogorskoj teritoriji bie razorena i u toj zoni nee biti dozvoljena izgradnja novih. Vrenje pomorske i sanitarne kontrole u Baru i du obale Crne Gore bie preputeno Austro-Ugarskoj, koja e to obavljati lakim brodovima za obalsku plovidbu. Crna Gora e primjenjivati zakone o pomorstvu koji su na snazi u Dalmaciji. Austro-Ugarska se, sa svoje strane, obavezuje da e pruati konzularnu zatitu crnogorskoj trgovakoj zastavi. Crna Gora i Austro-Ugarska e postii sporazum o pravu da se preko nove crnogorske teritorije izgrade i odravaju putevi i eljeznika pruga. Na ovim putevima bie osigurana potpuna sloboda saobraaja. lan 30 Muslimani i drugi posjednici nekretnina u oblastima pripojenim Crnoj Gori, koji odlue da ive izvan granica Knjaevine, moi e da zadre svoje posjede tako to e ih dati u zakup ili e njima upravljati preko treih lica. Ni jednom licu nee biti oduzeta imanja, izuzev sudskim putem u dravnom interesu i sa plaanjem prethodnog obeteenja. Tursko-crnogorska komisija bie zaduena da za raun Visoke Porte, u roku od tri godine, rijei sva pitanja u vezi s otuivanjem, korienjem i upotrebom dravnih imanja i vjerskih zadubina (vakufa) kao i druga pitanja koja se odnose na interese pojedinaca. lan 31 Knjaevina Crna Gora e se neposredno sporazumjeti sa Otomanskom Portom o imenovanju crnogorskih predstavnika u Carigradu, i nekim mjestima Imperije gdje se za tim ukae potreba. Crnogorci koji putuju ili borave u Otomanskom Carstvu moraju se potinjavati otomanskim zakonima i vlastima, u skladu sa optim naelima meunarodnog prava i obiajima utvrenim u pogledu Crne Gore. lan 32 U roku od dvadeset dana od razmjene ratifikacija ovog ugovora ili ranije, ako bude mogue, crnogorske trupe e napustiti oblasti koje zauzimaju u ovom trenutku, a koje nijesu obuhvaene novim granicama Knjaevine. Turske trupe e u roku od dvadeset dana napustiti krajeve ustupljene Crnoj Gori. Bie im dozvoljeno da ostanu jo petnaest dana da bi ispraznile utvrenja i prenijele hranu i ratni

materijal, kao i da bi izvrile popis opreme i predmeta koje ne mogu odmah prenijeti. lan 33 Poto Crna Gora mora da prihvati isplatu dijela dravnog duga Otomanskog Carstva za nove oblasti koje su joj mirovnim ugovorom dodijeljene, predstavnici Sila u Carigradu e, u dogovoru s Visokom Portom, odrediti njegov iznos na pravednoj osnovi. *Nakon sticanja diplomatskog priznanja, sa Crnom Gorom su uspostavili diplomatske odnose i imenovali diplomatske predstavnike u Crnoj Gori: -1878. godine Rusija i Francuska -1879. Velika Britanija, Austrougarska, Italija i Osmansko Carstvo -1881. Grka -1896. Bugarska -1897. Srbija -1905. Sjedinjene Amerike Drave -1906. Njemaka