پیغمبران یا مظاهر مقدسه الهیه اصولا برای برطرف کردن اختلافات اختلافات و دشمنیهای بشر و به وجود آمدن الفت و محبت و همکاری بین مردم و افراد اجتماعات بشری ظاهر شده اند. لذا اگر دیانت هم که خود باید علاج اختلافات باشدريال سبب اختلاف و جنگ و جدایی بین افراد بشر شود، به فرموده ی حضرت عبدالبهاء بی دینی بهتر از آن است. هر چه سبب عداوت است مبغوض خداوند است و آنچه سبب الفت و محبت می شود مقبول و ممدوح. اگر دین سبب قتال و درندگی شود، آن دین نیست، بی دینی بهتر است زیرا دین به منزله ی علاج دردها و جنگ ها و اختلافات عالم است. اگر علاج سبب مرض شود، البته بی علاجی بهتر است. لهذا اگر دین سبب اختلاف شود بی دینی بهتر است.
حضرت بهاءالله جلّ جلاله در لوح مبارک اشراقات می فرمایند:
"اشراق نهم، دین الله و مذب الله محض اتحاد و اتفاق اهل عالم از شماء مشیت مالک قدم نازل گشته و ظاهر شده، آن را علت اختلاف و نفاق مکنید ..."
حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
"..... اديان الهی بايد سبب الفت و محبّت بين بشر شود زيرا اساس اديان الهی محبّت است. کتب مقدّسه را مطالعه کنيد که اساس دين الهی محبّت است. هر چند قوای ديگر هم ممکن است سبب الفت گردد لکن هيچ چيز مثل دين سبب الفت نميشود."
پیغمبران یا مظاهر مقدسه الهیه اصولا برای برطرف کردن اختلافات اختلافات و دشمنیهای بشر و به وجود آمدن الفت و محبت و همکاری بین مردم و افراد اجتماعات بشری ظاهر شده اند. لذا اگر دیانت هم که خود باید علاج اختلافات باشدريال سبب اختلاف و جنگ و جدایی بین افراد بشر شود، به فرموده ی حضرت عبدالبهاء بی دینی بهتر از آن است. هر چه سبب عداوت است مبغوض خداوند است و آنچه سبب الفت و محبت می شود مقبول و ممدوح. اگر دین سبب قتال و درندگی شود، آن دین نیست، بی دینی بهتر است زیرا دین به منزله ی علاج دردها و جنگ ها و اختلافات عالم است. اگر علاج سبب مرض شود، البته بی علاجی بهتر است. لهذا اگر دین سبب اختلاف شود بی دینی بهتر است.
حضرت بهاءالله جلّ جلاله در لوح مبارک اشراقات می فرمایند:
"اشراق نهم، دین الله و مذب الله محض اتحاد و اتفاق اهل عالم از شماء مشیت مالک قدم نازل گشته و ظاهر شده، آن را علت اختلاف و نفاق مکنید ..."
حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
"..... اديان الهی بايد سبب الفت و محبّت بين بشر شود زيرا اساس اديان الهی محبّت است. کتب مقدّسه را مطالعه کنيد که اساس دين الهی محبّت است. هر چند قوای ديگر هم ممکن است سبب الفت گردد لکن هيچ چيز مثل دين سبب الفت نميشود."
پیغمبران یا مظاهر مقدسه الهیه اصولا برای برطرف کردن اختلافات اختلافات و دشمنیهای بشر و به وجود آمدن الفت و محبت و همکاری بین مردم و افراد اجتماعات بشری ظاهر شده اند. لذا اگر دیانت هم که خود باید علاج اختلافات باشدريال سبب اختلاف و جنگ و جدایی بین افراد بشر شود، به فرموده ی حضرت عبدالبهاء بی دینی بهتر از آن است. هر چه سبب عداوت است مبغوض خداوند است و آنچه سبب الفت و محبت می شود مقبول و ممدوح. اگر دین سبب قتال و درندگی شود، آن دین نیست، بی دینی بهتر است زیرا دین به منزله ی علاج دردها و جنگ ها و اختلافات عالم است. اگر علاج سبب مرض شود، البته بی علاجی بهتر است. لهذا اگر دین سبب اختلاف شود بی دینی بهتر است.
حضرت بهاءالله جلّ جلاله در لوح مبارک اشراقات می فرمایند:
"اشراق نهم، دین الله و مذب الله محض اتحاد و اتفاق اهل عالم از شماء مشیت مالک قدم نازل گشته و ظاهر شده، آن را علت اختلاف و نفاق مکنید ..."
حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
"..... اديان الهی بايد سبب الفت و محبّت بين بشر شود زيرا اساس اديان الهی محبّت است. کتب مقدّسه را مطالعه کنيد که اساس دين الهی محبّت است. هر چند قوای ديگر هم ممکن است سبب الفت گردد لکن هيچ چيز مثل دين سبب الفت نميشود."