Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • Tadile Maeshat / تعدیل معیشت

    Uploaded by

    Aeen Baha'i
    60 views2 pages
    از جمله تعالیم حضرت بهاءالله تعدیل معیشت است. طبقات ناس مختلفند، بعضی در نهایت غنا هستند، بعضی در نهایت فقر. یکی در قصر بسیار عالی منزل دارد، یکی سوراخی ندارد. یکی انواع طعام در سفره اش حاصل است و دیگری نانی خالی ندارد، قوت یومی ندارد. لذا اصلاح معیشت از برای بشر لازم، نه آنکه مساوات باشد. بلکه اصلاح لازم است و الا مساوات ممکن نیست، نظام عالم به هم می خورد، نظم عالم چنین اقتضاء می نماید که طبقات باشد، نمی شود بشر یکسان باشد زیرا در خلقت متفاوتند. بعضی در نهایت درجه ی عقل و هوشند و بعشی در درجه ی متوسط و بعضی به کلی از عقل محرومند.حال آیا ممکن است نفسی که درجه ی اعلای عقل را دارد با نفسی که هیچ عقلی ندارد مساوی باشد؟ لهذا مسئله ی مساوات مستحیل است. اما آنچه هست این است که اغنیاء رحم به فقرا کنند اما به میل خودشان نه مجبورا. اگر مجبورا باشد فائده ای حاصل نگردد. نه آنکه به جبر باشد بلکه به موجب قانون عمومی هر کس تکلیف خود را یداند. جائز نیست که بعضی در نهایت غنا باشند و بعضی در نهایت فقر. باید اصلاح کرد و چنان قانونی گذارد که از برای کل ایجاد وسعت و رفاهیت نماد. نه یکی به فقر مبتلا باشد و دیگری در نهایت غنا. مثلا شخصی غنی که منتهی غنا را دارد نگذارد که شخصی دیگر منتهی فقر را داشته باشد. مراعات او را بکند تا او هم راحت باشد. این را باید به قوانین اجرا کرد. اغنیاء باید زیادی مال خود را به فقراء انفاق نمایند و همچنین قوانین مملکتی طور باید باشد که به موجب شریعت الله هرگونه آسایش داشته باشد. امر تعدیل معیشت بسیار مهم است و تا این مسئله تحقق نیابد، سعادت برای عالم بشر ممکن نیست.

    Original Title

    Tadile Maeshat / تعدیل معیشت

    Copyright

    © Attribution Non-Commercial (BY-NC)

    Available Formats

    PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Report this Document
    از جمله تعالیم حضرت بهاءالله تعدیل معیشت است. طبقات ناس مختلفند، بعضی در نهایت غنا هستند، بعضی در نهایت فقر. یکی در قصر بسیار عالی منزل دارد، یکی سوراخی ندارد. یکی انواع طعام در سفره اش حاصل است و دیگری نانی خالی ندارد، قوت یومی ندارد. لذا اصلاح معیشت از برای بشر لازم، نه آنکه مساوات باشد. بلکه اصلاح لازم است و الا مساوات ممکن نیست، نظام عالم به هم می خورد، نظم عالم چنین اقتضاء می نماید که طبقات باشد، نمی شود بشر یکسان باشد زیرا در خلقت متفاوتند. بعضی در نهایت درجه ی عقل و هوشند و بعشی در درجه ی متوسط و بعضی به کلی از عقل محرومند.حال آیا ممکن است نفسی که درجه ی اعلای عقل را دارد با نفسی که هیچ عقلی ندارد مساوی باشد؟ لهذا مسئله ی مساوات مستحیل است. اما آنچه هست این است که اغنیاء رحم به فقرا کنند اما به میل خودشان نه مجبورا. اگر مجبورا باشد فائده ای حاصل نگردد. نه آنکه به جبر باشد بلکه به موجب قانون عمومی هر کس تکلیف خود را یداند. جائز نیست که بعضی در نهایت غنا باشند و بعضی در نهایت فقر. باید اصلاح کرد و چنان قانونی گذارد که از برای کل ایجاد وسعت و رفاهیت نماد. نه یکی به فقر مبتلا باشد و دیگری در نهایت غنا. مثلا شخصی غنی که منتهی غنا را دارد نگذارد که شخصی دیگر منتهی فقر را داشته باشد. مراعات او را بکند تا او هم راحت باشد. این را باید به قوانین اجرا کرد. اغنیاء باید زیادی مال خود را به فقراء انفاق نمایند و همچنین قوانین مملکتی طور باید باشد که به موجب شریعت الله هرگونه آسایش داشته باشد. امر تعدیل معیشت بسیار مهم است و تا این مسئله تحقق نیابد، سعادت برای عالم بشر ممکن نیست.

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as pdf or txt
    60 views2 pages

    Tadile Maeshat / تعدیل معیشت

    Uploaded by

    Aeen Baha'i
    از جمله تعالیم حضرت بهاءالله تعدیل معیشت است. طبقات ناس مختلفند، بعضی در نهایت غنا هستند، بعضی در نهایت فقر. یکی در قصر بسیار عالی منزل دارد، یکی سوراخی ندارد. یکی انواع طعام در سفره اش حاصل است و دیگری نانی خالی ندارد، قوت یومی ندارد. لذا اصلاح معیشت از برای بشر لازم، نه آنکه مساوات باشد. بلکه اصلاح لازم است و الا مساوات ممکن نیست، نظام عالم به هم می خورد، نظم عالم چنین اقتضاء می نماید که طبقات باشد، نمی شود بشر یکسان باشد زیرا در خلقت متفاوتند. بعضی در نهایت درجه ی عقل و هوشند و بعشی در درجه ی متوسط و بعضی به کلی از عقل محرومند.حال آیا ممکن است نفسی که درجه ی اعلای عقل را دارد با نفسی که هیچ عقلی ندارد مساوی باشد؟ لهذا مسئله ی مساوات مستحیل است. اما آنچه هست این است که اغنیاء رحم به فقرا کنند اما به میل خودشان نه مجبورا. اگر مجبورا باشد فائده ای حاصل نگردد. نه آنکه به جبر باشد بلکه به موجب قانون عمومی هر کس تکلیف خود را یداند. جائز نیست که بعضی در نهایت غنا باشند و بعضی در نهایت فقر. باید اصلاح کرد و چنان قانونی گذارد که از برای کل ایجاد وسعت و رفاهیت نماد. نه یکی به فقر مبتلا باشد و دیگری در نهایت غنا. مثلا شخصی غنی که منتهی غنا را دارد نگذارد که شخصی دیگر منتهی فقر را داشته باشد. مراعات او را بکند تا او هم راحت باشد. این را باید به قوانین اجرا کرد. اغنیاء باید زیادی مال خود را به فقراء انفاق نمایند و همچنین قوانین مملکتی طور باید باشد که به موجب شریعت الله هرگونه آسایش داشته باشد. امر تعدیل معیشت بسیار مهم است و تا این مسئله تحقق نیابد، سعادت برای عالم بشر ممکن نیست.

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as pdf or txt
    of 2

    ‫ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻌﻴﺸﺖ)ﺗﻮزﻳﻊ ﻋﺎدﻻﻧﻪي ﺛﺮوت(‬

    ‫)ﻧﻄﻖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎ در ﻣﻨﺰل ﻣﺒﺎرك ‪ -‬ﭘﺎرﻳﺲ ‪ 16‬ﻧﻮاﻣﺒﺮ ‪(1911‬‬


    ‫ﻫ‪‬ﻮ اﻟﻠّﻪ‬
    ‫اﻣﺮوز ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲدارم * از ﺟﻤﻠﻪء اﺳﺎس ﺑﻬﺎء اﻟﻠّﻪ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻌﻴﺸﺖ اﺳـﺖ * ﻃﺒﻘـﺎت ﻧـﺎس‬
    ‫ﻣﺨﺘﻠﻔﻨﺪ * ﺑﻌﻀﻲ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻏﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﻀﻲ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﻘﺮ ﻳﻜﻲ در ﻗﺼﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻋـﺎﻟﻲ ﻣﻨـﺰل دارد‬
    ‫ﻳﻜﻲ وارﺧﻲ ﻧﺪارد ﻳﻜﻲ اﻧﻮاع ﻃﻌﺎم در ﺳﻔﺮهاش ﺣﺎﺻﻞ اﺳﺖ ﻳﻜﻲ ﻧﺎن ﺧﺎﻟﻲ ﻧﺪارد ﻗـﻮت ﻳـﻮﻣﻲ‬
    ‫ﻧﺪارد * و ﻟﺬا اﺻﻼح ﻣﻌﻴﺸﺖ از ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ ﻻزم ﻧﻪ آن ﻛﻪ ﻣﺴﺎوات ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﺻﻼح ﻻزم اﺳﺖ و‬
    ‫اﻟّﺎ ﻣﺴﺎوات ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻈﺎم ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﻢ ﻣﻲﺧﻮرد ﻧﻈﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﻨﻴﻦ اﻗﺘﻀﺎ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺎﺷﺪ‬
    ‫ﻧﻤﻲﺷﻮد ﺑﺸﺮ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا در اﻳﺠﺎد ﺑـﺸﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﻨـﺪ * ﺑﻌـﻀﻲ در درﺟـﻪ او‪‬ل ﻋﻘﻠﻨـﺪ و ﺑﻌـﻀﻲ‬
    ‫درﺟﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺑﻌﻀﻲ ﺑﻜﻠّﻲ از ﻋﻘﻞ ﻣﺤﺮوﻣﻨﺪ * ﺣﺎل آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻔﺴﻲ ﻛﻪ در درﺟﻪ اﻋﻼي‬
    ‫ﻋﻘﻠﺴﺖ ﺑﺎ ﻧﻔﺴﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻋﻘﻞ ﻧﺪارد ﻣـﺴﺎوي ﺑﺎﺷـﺪ * ﻋـﺎﻟﻢ ﺑـﺸﺮ ﻣﺎﻧﻨـﺪ اردوﺋـﻲ اﺳـﺖ * اردو را‬
    ‫ﺳﺮدار ﻻزم و ﻧﻔﺮ ﻧﻴﺰ ﻻزم * آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺳـﺮدار ﻳـﺎ ﺻـﺎﺣﺐ ﻣﻨـﺼﺐ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ﻳـﺎ ﻫﻤـﻪ‬
    ‫ﺳﺮﺑﺎز ﺑﺎﺷﻨﺪ * اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻻزﻣﺴﺖ * از ﻣﻠﻮك ﻳﻮﻧﺎن ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻮد اﺳﻤﺶ ﻟﻜﻮرﻏﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻮد و‬
    ‫ﻫﻢ ﻓﻴﻠﺴﻮف * ﻧﻴﺘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب ﺑﻮد * او در ﻓﻜﺮ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﺟـﻨﺲ ﺧـﻮد را در ﻣﻌﻴـﺸﺖ ﻣﺘـﺴﺎوي‬
    ‫ﻛﻨﺪ * اﻫﺎﻟﻲ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺧﻮد را ﺳﻪ ﻗﺴﻢ ﻛﺮد * ﻳـﻚ ﻗـﺴﻢ را رؤﺳـﺎ ﻗـﺮار داد ﻳـﻚ ﻗـﺴﻢ از اﻫـﺎﻟﻲ‬
    ‫اﺻﻠﻴﻪ را دﻫﻘﺎن ﻗﺮار داد ﻛﻪ زراﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ و ﻋ‪‬ﺸﺮي ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻗﺴﻢ ﺛﺎﻟﺚ را اﻫﻞ ﺗﺠﺎرت و ﺻﻨﻌﺖ ﻗﺮار‬
    ‫داد اﻳﻦﻫﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻏﺮﺑﺎ ﻗﺮار داد و ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺖ در ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻲ ﭼﻴﺰي ﺑﺪﻫﻨﺪ* آن ﻗﺴﻢ اول را ﻛﻪ‬
    ‫ﺟﻨﺲ ﺧﻮدش ﺑﻮدﻧﺪ ﺷـﻤﺮد ﻧـﻪ ﻫـﺰار ﻧﻔـﺮ ﺷـﺪﻧﺪ آنﻫـﺎ را ﺳـﺮدار ﻣﻤﻠﻜـﺖ ﻗـﺮار داد و اﻣﺘﻴـﺎزات‬
    ‫ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﺑﻪ ﻫﺮﻳﻚ داد ﻛﻪ آنﻫﺎ زراﻋﺖ و ﺻﻨﺎﻋﺖ و ﺗﺠـﺎرت ﻧﻜﻨﻨـﺪ و رؤﺳـﺎء ﺑﺎﺷـﻨﺪ و ادارهء‬
    ‫ﺳﻴﺎﺳﻴﻪ و ﺣﺮوب ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﮔﺎه ﺟﻨﮕﻲ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ روﻧﺪ * دو ﻗﺴﻢ دﻳﮕـﺮ در‬
    ‫ﺟﻨﮓ داﺧﻞ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻣﮕﺮ آن ﻛﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ * و اﻳﻦ ﻧـﻪ ﻫـﺰار ﻧﻔـﺮ را از ﻃﻔﻮﻟﻴـﺖ ﺑـﻪ‬
    ‫زﺣﻤﺖ و ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻣﺸﻘﺎت ﭘﺮورش داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﻲ * ﺑﻌـﺪ آنﻫـﺎ را ﺑـﻪ رﻳﺎﺿـﺎت ﺣﺮﺑﻴـﻪ‬
    ‫واﮔﺬارد ﻛﻪ ﺗﻤﺎم روز ﺑﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺣﺮﺑﻴﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪ و ﭼﻮن ﺑﺴﻦ ده رﺳـﻨﺪ آنﻫـﺎ را ﺑـﻪ ﺳـﻮاري‬
    ‫ﺑﺪارﻧﺪ و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻴﺴﺖ رﺳﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺻﺐ و اﻣﺘﻴﺎزات ﻋـﺴﻜﺮﻳﻪ ﻣﻤﺘـﺎز ﮔﺮدﻧـﺪ و اراﺿـﻲ را ﻧـﻪ‬
    ‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻤﻮد از ﺑﺮاي آنﻫﺎ و آنﻫﺎ را ﻗﺴﻢ داد ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮي در آن ﻗﺮار ﻧﺪﻫﻨﺪ و ﭼـﻮن اﻫـﺎﻟﻲ ﻗـﺴﻢ‬
    ‫ﺧﻮردﻧﺪ ﻛﻪ آن ﻗﻮاﻋﺪ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪﻫﻨﺪ ﺧـﻮدش از ﻣﻤﻠﻜـﺖ ﺑﻴـﺮون رﻓـﺖ و از ﺳـﻠﻄﻨﺖ ﮔﺬﺷـﺖ و‬
    ‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻧﮕﺸﺖ ﺗﺎ آن ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮ ﻗﺮار ﺑﻤﺎﻧﺪ * اﻫﺎﻟﻲ ﻫﻢ ﻗﺴﻢ ﺧﻮرده ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻨﺪي‬
    ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪادﻧﺪ ﻟﻜﻦ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﺎز ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮد و آن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑـﺮ ﻫـﻢ ﺧـﻮرد * ﭘـﺲ ﻣﻌﻠـﻮم ﺷـﺪ ﻛـﻪ‬
    ‫ﻣﺴﺎوات ﺑﻴﻦ ﺑﺸﺮ در ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ و آن ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺘﻮاﻧـﺴﺖ ﻣـﺎﺑﻴﻦ ﺟـﻨﺲ ﺧـﻮد در ﻣﻌﻴـﺸﺖ‬
    ‫ﻣﺴﺎوات دﻫﺪ * ﻣﻌﺬﻟﻚ ﺑﺎز ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻏﻨﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻌﻀﻲ در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﻓﻘـﺮ*‬
    ‫ﺑﺎﻳﺪ اﺻﻼح ﻛﺮد و ﭼﻨﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﮔﺬارد ﻛﻪ از ﺑﺮاي ﻛﻞ وﺳﻌﺖ و رﻓﺎﻫﻴﺖ ﺑﺎﺷـﺪ ﻧـﻪ ﻳﻜـﻲ ﺑـﻪ ﻓﻘـﺮ‬
    ‫ﻣﺒﺘﻼ و ﻧﻪ ﻳﻜﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻏﻨﺎ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ * ﻣـﺜﻼً ﺷﺨـﺼﻲ ﻏﻨـﻲ ﻛـﻪ ﻣﻨﺘﻬـﻲ ﻏﻨـﺎ را دارد ﻧﮕـﺬارد‬
    ‫ﺷﺨﺼﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻓﻘﺮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮاﻋﺎت او را ﺑﻜﻨﺪ ﺗﺎ آن ﻫﻢ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ اﻳـﻦ را ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ‬
    ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺟﺮاء ﻛﺮد * ﻧﻔﺲ اﻏﻨﻴﺎء ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدﺷﺎن زﻳﺎدي ﻣﺎل ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﻘﺮاء اﻧﻔﺎق ﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ‬
    ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﻟﻠّﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آﺳﺎﻳﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ *‬

    You might also like