Vivis iam junulo,

kiu nomigis Haêjo.

Sep jarojn li jam
dejoris êe noblulo.
Nun Haêjo diris al li:
,Mi deziras
iri hejmen al panjo.
Bonvolu doni al mi
mian salajron.~
Virante:
,Kia laboro
tia salajro,~
noblulo donis al Haêjo
grandan bulon de oro
kaj kelkajn monerojn
por elspezoj kromaj.
ultrinte
sian orbulon,
Haêjo marsis
antaùen.
Sed tiu oro
estis tre peza
kaj sufiêe premis
sian sultron.
1en !
Alproksimigis
rajdanto
sur vigla êevalo.
∀idante lin,
Haêjo
profunde gemis:
,Rajdado
do estas tre
oportuna.
Oni sidas
kvazaù sur sego,
rapidas antaùen
kaj krome
oni sparas suojn.~
La rajdanto
respondis:
,Kiucele
vi vojagas piede ?
` ` `
∀u ni eble sangu ?~
,Elkore volonte~,
respondis Haêjo,
,sed vin atendas
malfacilajoj,
oro estas tre peza !~
` ` `
La rajdinto
helpis al la knabo
en selon
kaj la êevalo
tuj urgis anta∀en
per gaja trotado∃
Post iom
Haêjo opiniis
ke oni ja povus
iomete akceli.
Li klakis per lango,
eksiris kondukilon,
premis al êevalo
siajn kalkanojn
en ties flankojn,
sed tiam li jam
sidis en fosajo,
êar la êevalo
dejetis lin
kaj forkuris.
Se ne estus
kamparano,
kiu hazarde
gvidis bovinon
al foiro,
tiam la êevalo
kurus ien ajn.
,Malsaga afero
estas rajdado~
lamentis Haêjo~,
,post bovino
oni povas trankvile pasi,
krome havas lakton,
buteron kaj fromagon;
kiam ajn oni deziras.~
Kamparano
respondis:
,Se mi povas
komplezi vin,
mi volonte donos
intersange
mian bovinon por
via êevalo.~
Haêjo konsentis.
Kamparano
saltis sur la êevalon,
forrajdis,
kaj Haêjo foriris
kun sia bovino.
Trankvile
Haêjo kun bovino
migris en
hejma direkto.
Sed,
ju pli varmigis,
des pli li soifis.
Kiam ili
atingis gastejon,
Haêjo elspezis
êiujn siajn monerojn.
Se li denove soifus,
li ja povus
melki sian bovinon.
Efektive;
baldaù Haêjo
denove soifis.
Tial li ligis
la bovinon
al arbo,
metis sian
ledan êapon
sub la mamon
kaj provis melki.
Sed eê ne aperis
unu guto
da lakto.
Kaj êar li tro forte
tiris la mampntojn,
la bovino pro kolero
per malantaùa piedo
batis kapon de Haêjo,
ke li duone svenis
kaj dum kelka tempo
ne sciis kie li trovigas.
Bonsance
jus venis buêisto
kun porketo.
La buêisto
helpis lin,
ekstari sur siaj
propraj gamboj.
La buêisto
klerigis lin:
,Tiu besto neniam
donos lakton,
gi estas
tro maljuna.
Oni povas nur
buêi gin.∀
,Kiu povus
tion supozi~,
murmurmis Haêjo.
,Sed mi
ne satas bovajon,
gi ne estas
sufiêe suka.~
,Tiukaze~,
ofertis buêisto,
,pro nia amikeco,
mi donus
mian porketon
por via bovino.~
Haêjo,
konsentis
tiun proponon.
Preninte
la porketon,
li daùrigis sian vojon
pensante,
kiel êio farigis
laù sia volo;
kiam io
malagrabla okazis,
tuj gi estis forigita.
Iom poste
li renkontis viron,
kiu sub la brako
tenis anseron,
suspekteme rigardis
kaj Haêjon
kaj ties porketon.
Li diris:
~Antaù nelonge
el tiu vilago
jus tian porketon
iu stelis.
La vilaganoj
jam diskuris
por serêi steliston.~
,Ho Dio~,
diris Haêjo,
,savu min,
amiko.
Vi konas
la êirkaùajon.
Prenu
mian porkon
kaj lasu al mi
vian anseron.~
La viro konsentis,
urge forpelante
la porketon.
Nun Haêjo
sufiêe gojas,
êar al li tiu sango
sajnis tre oportuna.
Li pensis pri
rostita ansero,
ansera graso,
kaj pri belaj
blankaj lanugoj
kaj plumoj,
per kiuj li
remburos
kusenon.
Kiam li
trapasis vilagon,
li renkontis
akrigiston
de tondiloj,
kiu fajfante
turnis sian laborilon.
Haêjo plezure
rigardis la laboron.
Al la akrigisto
Haêjo rakontis
siajn aventurojn
kaj kielmaniere
li akiris la anseron.
La tondilo-akrigisto
mensoge konfirmis,
ke Haêjo
~sage¨ agadis.
Nur mankus,
ke Haêjo
en siaj posoj
êiam havu monon.
Tio facile okazus,
se Haêjo farigus
tondilo-akrigisto.
Li nur bezonus
stonan akrigilon.
Dum tiu parolo
laboristo prenis
simplan stonon,
kiun li ofertis
intersangi
,nur~
kontra∀ la ansero.
Oni apenaù
povas kredi,
ke Haêjo konsentis.
Sed la stono
estis same peza,
kiel la ora bulo.
Gi forte premis
la sultron,
kaj kaùzis
nur svitadon.
Tial Haêjo gojis,
kiam li atingis
puton,
kie li povus
refresigi.
Sian stonon li metis
sur putan randon.
Sed kiam li klinigis
por trinki,
li hazarde
pusis la stonon
ke gi falis
en la puton.
Libere
kaj sensargite
li gaje saltis
hejmen
al sia panjo.

` ` `
Cu si same gojos ?