The New Boss Is My Husband

Plagiarism is a crime!!! Copyright 2013 by puRpleNayi Stories All Rights Reserved.
The New Boss is... my HUSBAND???

written by puRpleNayi
I am married.
A victim of an arrange marriage.
Uso pa ba yun???
Well oo. Uso pa!
I really DON'T LIKE HIM!!!
I ran away.
Now, we met again.
And to make it all worst.
HE'S MY BOSS...
Chapter 1 Meet the New Boss
Waaahhhhhh!!!! Ang malas naman! Lunes na lunes late ako!
Huhuhu siguradong sabon na naman ang aabutin ko sa Bisor ko nito.
Dalawang buwan na akong nagtatrabaho ngayon dito sa Good Financing Company. Nasa Accounting department ako. Bank Reconciliation Team.
Tatlo kami sa team plus ang masungit na Bisor namen.
"Hey Lana, late ka ata ngayon? ani Carl. Nanliligaw siya kahit sinabihan ko nang hindi pwede.
Ah traffic eh. sagot ko.
Magkapareho kami ng department ni Carl. Nasa Accounting din siya per nasa kabilang team siya. Dun siya sa AR Posting.
Ah ganun ba? Labas naman tayo mamaya Lana.
Di ako pwede eh. Kailangan kong umuwi ng maaga.
Sige na. Minsan lang naman ako magyaya eh.
Minsan daw?? Tama ba ang narinig ko?? MInsan?? Eh halos araw-araw siyang nagyayaya!
Well may hitsura naman si Carl eh. Mabait. Pasensyoso. Matalino.
Pero hindi talaga pwede. Ayoko naman siyang paasahin sa wala.

Di talaga pwede eh. Next time na lang siguro.
Ok sige. malungkot na sabi niya saka umalis.
Inayos ko ang gamit ko sa working station ko at binuksan ang PC.
Uy Lana, nabalitaan mo ba? Bago na raw ang may-ari nitong company ah? sabi ni Karen pagkalapit sa akin. Magkateam kami sa Recon.
Oo nabalitaan ko nga.
At.. dadalaw daw si Sir Jace sa lahat ng department mamaya. excited na sabi niya. Balita ko sobrang gwapo daw niya! Makalaglag panty daw ah!"
Natawa ako sa pinagsasasabi ni Karen. Siraulo talaga 'to kahit kelan.
"Ano ka ba? Sira ka talaga! Malamang may asawa na yun noh. Ilang taon na raw ba? Wait, kung may-ari na siya ng kumpanya malamang matanda na yun!"
"Ano ka? Balita ko bata pa siya. 29 lang daw ata."
"Weh?? Talaga lang ha?"
"Oo nga friend! Sige tignan na lang natin mamaya. Naku pag ikaw naglaway bigla ha! ahahhahahah."
"Sira!" sabi ko sabay hampas sa kanya.
Pumunta na siya sa working station niya at nagsimula na rin akong magtrabaho.
"Girls, pupunta ang bagong may-ari mamaya ha. Ayusin niyo yang mga gamit niyo bago man lang siya dumating. Kelangan malinis lahat."
"Yes Ma'am" sabay-sabay na sabi naming tatlo.
"At ikaw Lana." baling saken ni Ms Sungit. "Late ka na naman ha. Pangalawa mo na yan ngayong buwan. Umayos-ayos ka ng pasok kung gusto mo pang magpatuloy sa trabaho mo dito."
Grabe katakot! Nanlilisik ang mga mata niya. Akala ko kakainin na ako ng buhay!!
"Yes Ma'am" mahinang sagot ko. "Di na po mauulit."
"Siguraduhin mo lang!" pahabol pa nito bago bumalik sa pwesto.
Haaayyyyyzzzzz!!!!! Akala mo naman siya hindi nale-late. Kainis talaga!
Dalawang oras din ang lumipas bago dumating ang bagong Boss. Naunang punatahan nito ang iba pang department sa 2nd floor. Nasa 3rd floor ang office namen.
"Girls nandito na si Sir Jace. Umayos kayo ha."
"Yes Ma'am." walang buhay na sabi namn.
"Ano ba yang pagsagot ninyo? Baka naman pag kinausap kayo ni Sir Jace eh ganyan kayo sumagot ha??"
Di na kami sumagot. OA naman kasi. Bakit ipapatanggal ba kami nun lahat pag di niya nagustuhan?? Agad agad??
Nasa kabilang kwarto na yung Sir Jace. Sa AR Posting ang inuna niyang punatahan. Nandun din kasi yung Head namin.
Maya-maya pa.
"Good morning." bati ng pumasok sa pinto.
"Good morning po." sabay-sabay na sabi naming apat.
Nakita kong natulala si Karen. Nakaharap ang table niya sa pinto kaya kita niya agad kung sino mang pumasok.
Habang ang table ko naman ay nakatalikod sa pinto. Kaya di ko agad nakita ang dumating.
Kahit si Ms. Sungit natulala din at di nakapagsalita. Nagniningning ang mga mata na kala mo tinirhan na ng mga stars. Nakakatawa talaga ang hitsura niya.
Unti-unti akong lumingon sa may pinto.
Natulala ako. Hindi ako makahinga.
Oh my God! This can't be happening!
Chapter 2 This can't be happening!!
Di ako makakilos. Di ko alam ang gagawin ko.
Nanananaginip lang ako. Oh my panaginip lang 'to! Tapos maya-maya lang magigising na ako.
"Hi, who's the Supervisor here" biglang salita ni Boss.
Hay mukhang hindi nga panaginip!
"Ah, I'm the Supervisor Sir." sabay tayo ni Ms.Sungit. "I'm Ms. Carmen Demetrio." pinagkadiin-diinan nito ang "Ms" sabay abot ng kamay.
Kapal! As if naman magustuhan siya noh! Ano ba yan halatang halatang nagp-flirt! Matanda pa ata siya eh!
"Hi Ms Demetrio. I can see that you only have three staff here." ani Boss habang inaabot ang kamay ni Ms. Sungit/Ms. Landi.
"Just call me Carmen Sir." nagpapungay ng mata. "Yes Sir I only have three staff since we're doing the Bank Reconciliation. It's not too much work unlike in the Posting Team."
"Ok. If that's the case, Mauna na ako. Gusto ko lang makita ang mga tauhan ko since kakabili ko lang ng company." ani Boss.
"By the way, welcome to the company Sir." sabi pa ni Ms. Landi.
"Thank you." Tumingin si Boss saken bago tumalikod ng tuluyan.
Ewan ko ba kung imahinasyon ko lang pero parang may nakita akong ibang emosyon sa mga mata niya. Pangungulila ba yun? As if naman. ahahah
"Grabe!! Ang gwapo nga nya!" tili ni Karen pagkaalis ni Boss.
"Oo nga Sis! Oy Lana natahimik ka ata jan?? Tinamaan ka rin kay Sir Jace noh?" ani Lucy, isa pa naming kateam.
"Baket? Gwapo ba yun? Maputi lang naman." mahinang sabi ko.
"Hay naku! Ano ka ba naman Lana? Tibo ka ata eh. Ikaw lang ang hindi tinablan kay Sir." sabi pa ni Karen.
"Hoy magsitahimik na nga kayo jan! Magtrabaho na kayo." singit ni Ms. Sungit. "Pero ang gwapo niya talaga noh?" kinikilig pang dugtong nito.
Ano ba naman tong mga toh! Kala mo naman kagwapuhan talaga ang pinag-uusapan.
Pero sa bagay. Sobrang gwapo niya nga ngayon. Well, kung ikokompara dati, malaki nga nga ang pinagbago niya.
Magkababata kami ni Jason o "Jace" na ngayon. Magkalapit lang ang mga bahay namin dati bago sila nagpunta ng States.
Naging malapit na magkaibigan ang mga magulang namin hanggang sa nagkatuwaan sila na ipakasal kami paglaki namin.
Di ko naman na sineryoso yun kasi wala na sila sa Pilipinas.
Three years ago nung bumalik sila dito sa Pilipinas. Kamamatay lang ng father ni Jace nun.
Nakakatawa pa nga ang hitsura niya eh. Sobrang payat niya na para bang hindi na kumakain! Tapos naka salamin pa at ang baduy manamit. Nerd na nerd ang dating. Kala mo di nanggaling sa States eh.
Si Jace na ang humahawak ng mga business nila ng mga panahong yun. Pero di pa yun tuluyanhg napapasakanya. May kodisyon kasi sa Last Will ng Papa niya para sa kanya mapunta ang mana.
Mapupunta sa charity ang lahat kung hindi kami magpapakasal.
Hay, sa totoo lang wala naman akong pakialam kung mapasakanya yung mana niya o hindi noh. Keber ko. Di ko naman mana yun.
"Lana, pakidala mo nga itong reports kay Ma'am Remy." pukaw ni Ms. Sungit sa lumilipad kong isip.
"Ok po Ms. Sungit." pabulong yung "Ms. Sungit" ahaha baka masisante ako pag nilakas ko yun.
Inabot ko ang reports namin at dinala sa kabilang kwarto para papirmahan.
"Excuse me po Ma'am Remy. Eto na po yung reports namin for the month." nakangiting abot ko sa aming Head.
"Ah ok. Pakilagay na lang jan."
Akmang tatalikod na ako ng...
"Ah Lana saglit lang. Pakidala mo na rin to kay Sir Jace. Kailangan nya raw kasi kaso busy lahat ng nandito. Saka yung mga messenger eh di ko mahagilap. Wala naman na kayong masyadong gawa pag ganitong panahon di ba?"
Kelangan ipagdiinan? Susunod naman ako ah! ahaha
"Ok po Ma'am."
"Ah pakibilisan ha. Kelangan na daw yan ni Sir ngayon eh." pahabol pa nito.
"Sige po bibilisan ko."
Hay naku naman. Ano ba namang meron sa araw na `to?? Ngayon kelangan ko pang harapin yung lalaking yun.
Ano kayang sasabihin ko pag tinanong niya ako tungkol sa nangyari dati?
Ayyyy naman naman!! Bahala na nga!
Sumakay ako ng elevator papuntang 5th floor. Dun nakabase ang opisina nito.
Pagkarating ko dun ay pinaalam ko sa sekretarya na si May na ibibigay ko ang files sa Boss.
"Ah sige wait." nagdial ito sa intercom. "Sir nandito na po yung hinihingi niyong files galing sa Accounting Department." tumango ito na tila ba nakikita ng kausap. "Yes Sir."
Pagkababa ng intercom ay bumaling siya sakin.

"Dalhin mo na yan sa loob." nakangiting sabi niya sa akin.
"Okay thanks."
Pagtapat ko sa pinto. Huminga ako ng malalim. Ok. This is it.
Kumatok muna ako bago ko binuksan ang pinto.
Chapter 3 He's driving me nuts
Pagkabukas ko ng pinto ay bumungad saken ang maaliwalas na opisina ni Jace. Puti lahat ng pintura nun at iilan lang ang gamit. Yung mga kailangan lang talaga.
JASON THOMAS T. GARCIA President. Yan ang nakalagay sa desk nya na.
Haizz, boss ko na talaga siya.

Nakatungo siya sa mga files na nandun at tila di napansin ang presence ko.
"Ahh excuse me, Sir." pukaw ko sa kanya. "Eto na po yung reports na hinihingi niyo kay Ma'am Remy." sabi ko at iniabot ang papeles sa harap niya.
Napatingin siya. Kitang-kita ko na nagulat siya ng mabugaran ako. Haha di niya inaasahan na ako ang magdadala nun.
"Ahh Ok. Kindly put it there." anito sabay turo sa isang bahagi ng mesa.
Nilapag ko nga dun ang papeles. Pero di pa rin ako umalis. Ewan ko ba pero pakiramdam ko may dapat pang sabihin o gawin na di mawari.
Naramdaman niyang di pa rin ako umaalis. Tumingin siya sa akin.
"May kailangan ka pa Ms. Ramos?" pinagdiinan nito ang "Ramos".
Di ako nakapagsalita agad. Parang may nahimigan kasi akong galit sa tinig niya. Lalo na't tinawag niya pa akong Ms. Ramos.
"Hey, you need anything?" tanong niya ulit.
"No Sir. Alis na po ako." sabi ko sabay talikod.
Waaahhhhh nakakaines!! Ano ba toh?? Dapat nga matuwa pa ako kasi di niya ako inungkat ng tungkol samen eh! Di ko alam ang isasagot ko pag nagkataon.
Pero yung Ms. Ramos?? Haiz ano bang nasa isip ng isang yun?
<Jace's POV>
Ang weird ng feeling. After almost three years nakita ko ulit si Lana.
Pero galit pa rin ako. Di ko siya mapatawad sa ginawa niya saken nung huli kaming magkita.
Ano na kayang kalagayan niya ngayon? Hmmm mukha naman maayos siya. Maayos naman ang pasweldo ng kompanya sa mga empleyado.
Saan kaya nakatira ang babaeng yun?
Ah! Bakit ko ba iniisip? Ano bang pakialam ko?
Haaayyy di ako mapakali!
Nagdial ako.
"Ahh Ms. Candy, could you please send me all the information we have to a certain Jilliana Ramos? She's our employee."
"Ok Sir I'll check on the files." sagot ng nasa kabilang linya. Ito ang Head ng HR Department.
"Ok."
Mayamaya ay nag-ring ang telepono.
"Ahh Sir Jace?"
"Yes Candy? May problema ba sa hinihingi ko?"
"Ahh Sir, wala po kasi tayong employee na Jilliana Ramos eh." alanganing sabi nito. "Sigurado po ba kayong nandito siya saten?"
"Are you sure wala jan?"
"Yes Sir. I doubled check it pero wala po talaga eh."
"Ok Candy. Thank you." ibababa ko na ang telepono ng may naisip. "Wait."
"Yes Sir? Anything more?"
"Ahh could you check Jilliana Garcia in the list?" tanong ko.
"Ok Sir I'll check it Sir."
<Lana's POV>
Pagkabalik ko sa working station ko ay sinalubong agad ako ng singhal ni Ms. Sungit.
"Baket ngayon ka lang? Nasa kabilang kwarto lang si Ma'am Remy ah!"
Hayan na naman siya! Umuusok ilong!
"Eh inutusan po ako ni Ma'am Remy na magbigay ng files kay Sir Jace." pangangatwiran ko.
Pagkarinig sa pangalan ng Boss namin ay nagningning ang mga mata nito.
"Ganun ba?" maarteng sabi nito. Yun bang tono na nakakainis na parang ginigiyautan (kinikilig)!
Ano ba yan! Kala mo teenager kung makaasta!
_______
Di ako makaconcentrate sa trabaho ko. Di ko maalis sa isip ko ang Boss namin.
Buti na lang hindi rush ang ginagawa ko. Pwede pa to bukas.
Hindi talaga ako matahimik sa kakaisip sa kanya! Ano ba yan naaapektuhan na trabaho ko!
Hanggang sa natapos ang oras ng trabaho eh wala akong nagawa. Nagpanggap lang akong may ginagawa! hahaha
Sa wakas makakauwi na ko. Kelangan ko ng mapaglalabasan ng lahat ng toh. Sana nasa bahay na si Jacky.
Nasa iisang condo lang kami nakatira ni Jacky. Dito sa Ortigas extension. Mas mainam dito kasi malapit lang sa pinapasukan ko.
Actually inuupahan lang namin yun. Di namen afford na bumili noh! DI naman kalakihan ang sahod namen eh.
Sa kaibigan naming si Joy ang condo. Siya kasi ang "Rich Girl" sa barkada. Wala nga siyang balak na paupahan yun eh, pinapatirhan niya samen ng LIBRE! Saan ka pa! Pero nahiya naman kami kaya nagpilit kaming magbigay ng upa.
Pagkadating ko sa condo ay nandun na nga si Jacky.
"Jacky!! Sigaw ko pagkakita sa kanya.
Nagulat siya habang nakahiga sa sofa. Mukhang pagod ito at nakatulog sa sofa. Ni hindi pa nga bihis eh.
"Nasaan?? Nasaan?? Bilis labas na tayo!!" natatarantang sabi niya sabay hila sa akin papuntang pinto.
"Ha? Anong pinagsasasabi mo jan?" tanong ko.
Napatingin siya saken.
"Di ba may sunog???"
"Huh?? Wala! Tinawag lang kita noh." sabi ko at di ko napigilan ang tawa ko.
Naningkit ang mata ni Jacky.
"Bruha ka! Pinakaba mo ko dun ah!" anito na umaktong sasapukin ako.
"Eto naman. May ikukwento kasi ako sayo eh. Naku di ka maniniwala...."
"Eh di naman pala ako maniniwala eh ba't ikukwento mo pa?" putol niya sasa sinasabi ko.
"Aaaaiii, Jacky naman eh. Seryoso."
"Ok sige. Ano ba yan ha?" aniya at umupo sa sofa.
"Nagkita na ulit kami."
"Nino?" patamad na tanong nito.
"Jace." simpleng sagot ko.
"Aaahh si Jace." wala pa ring buhay na sabi niya saka.. "Si Jace??!!!" pasigaw nitong sabi sabay tayo.
"Oo si Jace."
"Si Jace as in yung prince charmng mo?"
"Prince Charming ka jan!! Alam mo namang di ko gusto yun noh?"
"Sus di daw gusto.. pfweronngyknamgnya.." pabulong na sabi ni Jacky.
"Ano?? Di ko naintindihan!"
"Wala. So ano. Ikwento mo na sakin. Anong nangyari?"
"Siya na ang bagong Boss ko."
Chapter 4 What to do??
"Boss mo na siya?? Paano namang nangyari yun?" tanong pa ulit ni Jacky.
"Ganito kasi yun. Yung dating may-ari nag-migrate na sa States. Mukhang wala ng balak na bumalik dito kaya yun binenta na lang yung company."
"Naks. Edi Boss ka na rin pala ngayon dun! Kasi kung kay Jace na yung company, meaning, sayo rin yun! Naku sis ikaw na ang tatawagin na Ma'am ng bruha mong Bisor!"
"Gaga! Nilayasan ko si Jace remember?? So paano naman mangyayari yun? Siguradong ngayon inaayos na nun yung annulment namen."
Tama. Kasal kami ni Jace. Nilayasan ko siya more than two years na ang nakakalipas.
Pinakasal kami ng mga magulang ko at ng Mama niya ng mamatay ang Papa niya. Ni hindi pa ako nakakagraduate nun!
Kahit anong tutol ko wala akong nagawa. Nakasalalay kasi ang mana ko dun T_T
Ang Papa ni Jace ang pasimuno nun. Ay kainis talaga. Yung last will kasi eh. Tapos itong si Papa gayagaya.
Nung mga panahong yun talagang natakot ako na walang maiwan saken. Weak kasi ko eh. Yun ang pananaw ko.
Feeling ko wala akong magiging maayos na pupuntahan pag wala ang parents ko. Kaya yun. Nagpakasal ako.
"Lana! Natulala ka na jan!" pukaw ni Jacky saken.
"Ah wala. Naisip ko lang. Sana di na lang ako pumayag na mgapakasal noh? Edi sana wala akong problema ngayon."
"Gaga! Kung di ka nagpakasal di ka makakatapos. Siguradong di ka na pagaaralin ng magulang mo noh. Knowing Tito Lance gagawin nun lahat para lang magbago isip mo noh."
"Tsk. Kung sabagay may point ka jan. Kung tutuusin nga di naman na siya ang nagpatapos saken noh."
Simula nung ikasal kami ni Jace, siya na ang nagpaaral saken. 3rd year college na `ko nun.
"Korek! Di naten alam kung saan ka pupulutin kung nagkataon!" bigla siyang tumawa.
"Adik ka talaga. Tuwang-tuwa ka pa jan. Namomroblema na nga yung tao eh."

"Eh ano ba kasing pinoproblema mo jan ha bruha??"
"Halleeer?? Nakikinig ka ba? Sabi ko Boss ko na si Jace di ba?"
"Oo nga Boss mo na nga siya. Eh ano naman?"
"Ano ka ba? Pano kung ipatanggal niya ako. Tapos di ako bigyan ng clearance! Waaahhhhh! Kainis naman eh." naiiyak na sabi ko.
"Grabe yang imagination mo ha! Di naman siguro yun gagawin ni Jace noh. Kahit paano may pinagsamahan pa rin naman kayo."
"Tingin mo? Hay sana nga. Mejo nakahinga ako ng maayos dun."
"Kaw naman kasi eh. Kung anu-ano iniisip mo jan."
Di na ako sumagot. Sana nga di mangyari mga iniisip ko. Kung magresign na lang kaya ako? Oo nga noh.
"Tama!" napatayo ako sa naisip. "Oo yun na nga! Ahahahahhaahha'' parang nababaliw na tawa ko.
"Tsk tsk malala ka na teh. Kelangan ko na ba magpatawag ng psychiatrist? Sabihin mo lang."
"Hindi Jacky. Bakit ba di ko agad naisip."
"Ang alin ba kasi ha??"
"Magreresign na lang ako." nakangiting sabi ko sa kanya.
Tinitigan niya ako. Naningkit ang mga mata niya.
"Bakit, may iba ka na bang papasukan para magresign? Hoy mahirap na maghanap ng trabaho ngayon noh!"
Natigilan ako. Oo nga noh. Di ko naisip yun. Kaht kelan ang bobita ko talaga! Naman ah!
Sumimangot lang ako.
"Oh ano wala kang masagot jan noh? Kung magreresign ka, ano na lang ang kakainin mo sa araw-araw, bayad sa bahay, tubig, kuryente, pamasahe, panlalalake..."
"Lalake ka jan! Nagbabayad ka ng lalake???" putol ko sa sinasabi niya.
"Wala akong sinabing lalake ha! Ikaw nambibintang ka!"
Pinaningkitan ko siya ng mata.
"Hahahah eto naman binibiro ka lang. Wag mo na pakaisipin yun." tatalikod na siya papunta sa kwarto niya ng may naalala. "Nga pala Lana sa Sabado ha. Nonood tayo ng Concert ni Vince."
"Oo na." walang ganang sabi ko.
Ex si Vince ng friend namin na si Aya. Ngayon rockstar na ang bruho.
Naisip ko ulit si Jace. Nung nagpakasal kami sobrang NERD nya pa nun. Parang si Jacky. Hahahahaha Pero nung nagsasama na kami unti-unti nagbago yung hitsura niya. Nagpagawa na ng contact lenses, nagaayos na kahit paano saka nagkakalaman na.
Di kami nagsama noon sa tunay na kahulugan ng mag-asawa. Magkahiwalay kami ng kwarto. Sabi ni Papa kasi di pa naman ako nakaka-graduate. Pag handa na daw kami saka kami magsama sa kwarto.
Nasa malalim akong pag-iisip ng magring ang CP ko. Unregistered number.
"Hello."
"Lana." sagot ng nasa kabilang linya.
Kumabog ang dibdib ko. Kahit nakapikit ako, makikilala ko ang boses na yun.
"Magkita tayo mamayang 7 pm. Itetext ko sayo kung saan." yun lang at binaba na nito ang telepono.
Chapter 5 Pupunta ba ako o pupunta ako??
"Hoy ano ba yan! Pumurmi ka nga!" ani Jacky.
Di kasi ako mapakali. Nagdadalawang isip ako kung pupunta ako sa sinabing lugar ni Jace.
Ano ba kasing pag-uusapan namen? Kinakabahan ako.
"Eh kasi naman Jacky eh! Kinakabahan talaga ako. Ano naman kaya kasing sasabihin niya?"
"Malay mo makikipag-ayos sayo teh."
"Eh paano kung hindi? Paano kung annulment yung pag-uusapan namin??"
"Ay teh! Kala ko ba ayaw mo dun sa tao??"
Oo nga noh? Bakit nga ba ako kinakabahan?? Mas maige nga yun makakalaya na ako!
"May point ka teh. Bakit nga ba ko kinakabahan?? naguguluhang kausap ko sa sarili.
"Mahal mo kasi ayaw mo lang umamin." bulong ni Jacky.
"Anong mahal mahal ang sinasabi mo jan ha?!" biglang sabi ko.
"Ay makapag-react ang ale! Narinig mo pa yun Lakas ng pandinig mo ha."
"Haiiizz, di malakas ang pandinig ko malakas lang talaga boses mo." napaupo ako sa sofa. "Tsk. Naman eh! Kinakabahan talaga ko!"
"Ay bahala ka na nga jan. Pasok na ko sa kwarto. Nahihilo ko sayo eh."
________
Alas-seis na ng gabi. Isang oras na lang. 15 minutes lang naman ang biyahe ko papunta dun sa Shangri La Mall eh.
Makapagbihis na nga. Bahala na si batman!
<Jace's POV>
Quarter to seven.
Pupunta kaya yung babaeng yun?
Balak ko na ngayong makipag-ayos sa kanya.
Nung nakita ko siya sa office kanina talagang naramdaman ko pa rin yung galit nung iwan niya ako. Sobrang sakit ng ginawa niyang yun. Handa naman akong patawarin siya sa ginawa niya eh.
Tsk. Naalala ko naman yung nangyari nakakainis talaga. Ah wag na nga isipin yun.
Sa totoo lang wala na talaga akong balak na makipag balikan. Nagbago lang isip ko kanina nung makita ko yung files niya.
<flashback>
"Sir Jace, eto na po yung files na hinihingi niyo kay Ma'am Candy." abot saken ni May.
"Ok. Thank you." kinuha ko ang envelope.
Tulad ng inaasahan ko.
JILLIANA RAMOS GARCIA
Yan ang nakalagay na pangalan sa resume niya.
So, apelyido ko pa rin pala ang gamit niya? Napangiti ako.
Dinaanan ko ng tingin ang lahat ng impormasyon dun.
Personal Information Sex Age Civil Status Birthday Weight Height Nationality Religion : : : : : : : : Female 21 Single December 15, 1990 110 lbs. 53 Filipino Roman Catholic
Binuklat ko yung kasunod na page.
Teka. Parang may kakaiba dun ah.
Balik sa Personal Info.

Sex Age Civil Status Birthday Weight Height Nationality Religion
: : : : : : : :
Female 21 Single December 15, 1990 110 lbs. 53 Filipino Roman Catholic
Hmmmmm. May mali.
Tinitigan ko.
Boom! Ayun ang mali!
Civil Status
Single
Single????
Natawa ako.
Gamit niya apelyido ko tapos SINGLE??
Hahahahahaha nakakatawa talaga! Sira-ulong babae yun ah!
<end of flashback>
Alas siete y quinse.
Tsk. Asan na ba ang babaeng yun?!
"Are you ready to order Sir?" sabi ng lumapit na waiter.
Ay nakakainis. Late pa ata yung babaeng yun!

"I'm still waiting for someone. But coffee will do." nakangiting sabi ko.
Lana dumating ka na! Kundi patay ka sakin!
Alas siete y media.
Lokong yun mukhang inindian ako ah!
Aaayyy patay ka talaga saken bukas! Makikita mo!
Alas siete cuarenta y sinco.
Humanda kang babae ka.
Tumayo na ako at nag-iwan ng cash sa mesa saka umalis.
Chapter 6 Wrong move
<Lana's POV>
Wag na kaya akong pumasok? Waaahhhhh!!! Di naman pwede baka sisantehin ako ng tuluyan.
Kinakabahan ako ng sobra. Di kasi ako nakasipot sa usapan namin ni Jace kagabi.
Teka.
Usapan ba yun? Di naman di ba? DI naman ako nagsabi na pupunta nga ako.
Tama.
Bwahahahhahah!! Di ko na kasalanan yun.
Pagkadating ko sa opisina sinalubong ako ni Carl.
"Lana, binili kita ng sapin-sapin. Eto oh." sabay abot saken ng bitbit niya.
Naku di ko tatanggihan yan! Faborit ko yan eh.
"Thanks Carl! You're the best!" sa tuwa ko nakurot ko siya sa pisngi.
Nakatulala lang si Carl saken kaya tumuloy na ko pagpasok sa loob. Speechless ang Lolo! Hahahaha
"Mukhang iba na yan ah!"biglang sulpot ni Karen. "Sa wakas, mukhang iyo nang gagantihan ang iniuukol na pag-ibig ni Carl."
"Sanggala Karen! Ang lalim teh! Dugo ilong ko oh!" itinuro ko sa kanya ilong ko.
"Ahahaha first time kasi yan na tinanggap mo yung bigay ni Carl eh!"
"Faborit ko to teh! Saka di ako nakapagalmusal eh. Gutom na ko." hinimashimas ko ang tiyan ko.
Tinanghali ako ng gising kakaisip kay Jace. Di ko kasi alam kung ano na gagawin ng lalaking yun! Kasi naman eh wrong timing naman `tong si Genna. Kagabi pa naisipang magpatiwakal!
Well, keme lang naman. Di niya naman talaga gagawin yung noh! Takot nga sa dugo yun eh. Pero natakot talaga ko nung tumawag si Aya kaya napapunta agad ako dun.
Iniwan kasi si Genna ng BF niya kaya yun! Baliw baliwan ang loka!
Pero pumunta pa rin naman ako sa tagpuan namin ni Jace eh. Kaso wala na siya dun. 5 mins pa lang siya nakakaalis nung dumating ako sabi nung waiter. Haizz.
"Lana!" si Ms. Sungit. "Pumunta ka raw sa opisina ni Sir Jace nagyon din."
"Po??"
"Bingi ka ba?? Sabi ko pinapapunta ka ni Sir Jace sa opisina niya! Now na."
Narinig ko pang nagbubulungan sina Karen at Lucy bago ako nakalabas ng pinto.
"Bakit kaya siya pinatawag noh?" si Lucy.
"Ewan. Baka may nagawang kabalbalan." ani Karen.
Kabalbalan?? Huh! Baet kong toh??
________
"Hi May. Pinapatawag daw ako ni Boss?"
"Ah oo. Pasok ka na inaantay ka niya."
"Thanks."
Lumakad na ko papuntang pinto.
Tugdugtudgudtugdug.
Binukas ko ang pinto. Nakaupo siya at nakataas pa ang paa sa desk habang nilalaro sa kamay ang stress ball na hawak.
Napatingin siya pagkapasok ko. Nanlilisik mata niya. Huhuhu Takot ako!
Nung gumalaw siya. Automatic ang ilag ko. Ahahah feeling ko kasi ibabato niya yung stress ball saken!
Nakita ko siyang nagpigil ng tawa. Ako naman >_< nakakahiya!
"Upo ka."
Tinuro niya ang upuan sa harap ng desk. Tapos lumipat siya ng upo sa harap ko.
"Ahh Sir Jace. Baket niyo po ba ako pinatawag?" alanganing tanong ko. Di kasi siya nagsasalita naupo lang siya.
Nakatitig lang siya. Naningkit yung mata.
"Sir Jace... kas..."
"Bibigyan kita ng isang buwan para maghanap ng ibang trabaho."
Nanlaki bigla mata ko.
"Po?? Pero Sir kasi ano..."
"According to your files your name is Jilliana Garcia. And it also shows that you're single." pinagdiinan nito ang "single"
"Ahhh..."
"You're using my surname but you're single." tumaya siya ng bahagya. "Look for another job. We don't need dishonesty here."
"Jace naman. Sorry na kung di ako nakaputa kagabi nagka emergency lang." pagmamakaawa ko. Mahirap kaya maghanap ng trabaho noh!
Tahimik pa rin siya.
"Please wag mo naman ako sisantehin."
Kinuwento ko yung nangyari kagabi.
"Nagpunta pa rin naman ako eh. Kaso sabi nung waiter nakaalis ka na mga 5 mins na nakalipas nun. Mga 7:50 ako dumating dun. Nasa 7:45 ka umalis di ba?"
Tumingin lang siya. Parang tinatantya kung nagsasabi ako ng totoo.
"Di ba??" ulit ko.

"Oh sige. Di na kita sisisantehin."
"Talaga?" excited na sabi ko.
"Sa isang kundisyon."
T_T
Bakit naman may kundisyon pa?
"Sa bahay ka na titira."
"Ha??" gulat na tanong ko.
Gusto niyang magsama na uli kami??
"Kelangan ko ng katulong. Suswelduhan din kita bilang katulong ko."
Boom! Sabog! Kala ko naman mabait na siya. Gagawin lang pala kong katulong.
"Ano payag ka? Sabihin mo lang kung ayaw mo ipapagawa ko na termination paper mo."
Waaaahhhhh!! Isa kang devil Jace!! ahetchu!
"Sige na ipaterminate mo na ko! Madami naman trabaho jan eh!" sabi ko bago ang dramatic exit ko.
<Jace's POV>
Aba't nagwalk-out?!
Lokong yun ah. Akala ko naman papayag siya. Haaaayyy bakit ba kasi yun yung sinabi ko?? Balak ko naman talaga na makipagbalikan na ah?? Ba't ko ba kasi sinabing gagawin ko siyang katulong??
Nangako pa man din ako kay Papa (Lana's father) na aayusin ko na yung samen ni Lana. Nabanggit ko kasi sa kanya na nagkita na uli kami ni Lana.
Naman oh. Wrong move talaga. Pero kelangan ko gumawa ng paraan. Babalik ka rin saken Lana.
Chapter 7 Katulong?? Ako??
<Lana's POV>
Katulong? Katulong daw? Ayyyssshh nakakainis ha! Madami naman siyang pwedeng kunin na katulong niya ah! Bakit naman ako pa!
Siraulong yun. Anong akala niya saken timang? Kahit patalsikin iya pa ko sa trabaho keber ko.
Napatigil ako paglalakad.
T___T
Mahirap maghanap ng trabaho ngayon. Wala pa akong ipon. Nakainis talaga!!
Mukhang seryoso siyang tatanggalin niya ko sa trabaho. Nahirapan kaya akong makapasok dito! Tapos ganun lang gagawin niya??
Bumalik kaya ako?? Tanggapin ko na lang alok niya.
Naglakad ako pabalik.
Preno.
Talikod ulit.
Waahhhhhh!!! Pero ayoko maging katulong niya!! Paano pa ako makakapagpahinga? Ang gulo gulo ng gamit ng lalaking yun noh!
T__T
I wanna die!!
Ay di pala. Erase! Erase!
Sayang beauty ko kung uod lang makikinabang noh!
Kelangan ko mag-isip. Itetext ko na lang siya.
To: Bossing Jace Uy, pagispan ko muna yun. wag mo ko sisantehin agad ha!
Naku. Naku. Sana pumayag!
*Toot toot*
From: Bossing Jace ocge. pero kelangan ko na sagot mo bukas!
Huuuuwaaaatttt???? Bukas??? Agad agad??
To: Bossing Jace bukas agad???
From: Bossing Jace take it or leave it.
Huhuhuhuhu paano na??
Di ko namalayan na nakarating na ko sa working station ko.
"Uy Lana! Ano sabi ni Boss sayo? May ginawa ka bang kababalaghan?"
"Wala noh! May pinagawa lang sakin" sagot ko.
"Baket depensing ka jan??"
"Di kaya." ~3~
"Eh ano pinagawa?"
"Kung nagtatrabaho ka na kaya." pinaningkitan ko siya ng mata.
"Ayyyy nagtatanong lang eh."
Di ko na siya kinausap. Bad Trip ako noh. Ako'y tigilan!
Naririnig ko silang nagbubulungan.
Karen: Ano kayang meron noh? Kararating lang ni Sir Jace kahapon tapos close agad sila ni Lana? Lucy: Oo nga. Ano kayang nakita ni Mr. Garcia jan? Maganda pa ko jan noh!
Huh! At nagbubulungan talaga sila ng lagay na yan ha?? Rinig na rinig ko kaya!
Karen: Teka. Garcia apelyido ni Sir Jace?? Lucy: Oo kaya. Shonga mo naman di mo alam yun??? Karen: Batukan kaya kita jan! Naisip ko lang kasi. Di ba Garcia din surname ni Lana?? Lucy: Oo nga noh? Di kaya magkamag-anak sila?? Pero di din maraming Garcia sa mundo noh.
Hahahahah kamag-anak daw?? Patawa talaga `tong mga to kahit kelan.
"Hoy tigilan niyo nga pagtsitsismisan jan at oras ng trabaho!" biglang sigaw ni Ms. Sungit.
Ahahhahahhaa buti nga! Mga pakealamera kasi eh!
<Jace's POV>
Papayag kaya siya?
Naku naman!! Kung sabihin ko na lang kaya na makikipagbalikan na ko??
Tsk. Di pwede. Baka lalong di yun sumama saken.
Ahhh ines! Kelangan ko ng backup. Nagisip ako.
*Ting!* [W/N: yan po yung tunog pag may naisip bigla. yung "Ting! alam ko na!"hahah sensya bopols ako sa sound effect]
Tama!
Siguradong tutulungan ako nun! Sa pagkakatanda ko hopeless romantic yun.
<Lana's POV>
Ano na kayang gagawin ko?
Tatanungin ko na lang si Jacky baka may maisip siyang solusyon.
Kararating ko lang sa bahay.
Naman oh! Bakit wala pa yung bruhang yun??
Nagbihis muna ako. Pagkalabas ko ng kwarto ayun sakto! Kararating lang ni Jacky.
"Uy Jacky nauna ata ako sayo ngayon ah?"
"Sus! Kala mo naman laki ng pagitan ng pagdating natin. If I know kararating mo lang din noh! hahaha"
"Aiisssshhh oo na kararating ko lang. May wentu ako sayu prend." hinila ko siya papunta sa sofa.
"Atat?? Di pwedeng magbihis muna??"
"Eeeehhhh maya ka na magbihis! Di ko na kaya toh!"
"Oo na sige ano ba yan?"
"Ano kasi eh..." di ko alam kung paano simulan.

"Ano??"
"Kasi ano..."
"Ano nga Lana pag di mo pa sinabi bibigwasan na kita jan!" tinaas pa niya kamao niya aktong sasapakin ako.
"Si Jace kasi!" biglang sabi ko sabay ilag kahit di naman talaga niya ko bibigwasan. Haha
Binaba niya braso niya.
"O ano naman si Jace?"
"Tao." seyosong sabi ko.
Tumingin siya ng masama.
Ngumiti ako.
"Oo na. Eto naman di na mabiro."
Sinabi ko sa kanya kung ano yung sinabi ni Jace kanina.
Nag-isip siya sandali.
"Tingin ko dapat tanggapin mo na yung inaalok niya." simpleng sagot ni Jacky.
"Tingin mo?"
"Oo. Advantage yun sayo noh. Di mo na kailangan magbayad ng bahay, tubig, kuryente pati pagkain libre na lahat! Siguradong makakaipon ka."
"Oo nga noh! Di ko naisip yun."
"At pag nakaipon ka na. Pwede ka na ulit lumayas. Hahahahaha Yun ay kung gusto mo talagang lumayas."
Tumayo na siya at pumunta sa kwarto niya.
Kung gusto ko daw talagang lumayas? Oo naman noh! Di ako tatagal sa devil na yun!
Pero may point talaga si Jacky eh. Hmmmm
Maya-maya lumabas na uli si Jacky.
"Jacky, tingin mo dapat ko tanggapin na lang alok ni Jace?"
"Lana. Nagsubscribe ka ba?"
Nagsubscribe?? Ano daw???
"Ha? Nagsubscribe saan??" naguguluhang tanong ko.

"Sa UNLI question! Ulit ulit?? Unli ka teh??"
Natawa ko siraulo talaga tong bruhang to!
Haaaayyy bahala na bukas!
Chapter 8 He's jealous, I'm sure he is!
<Jace's POV>
This is the day!! hahaha
Babalik na rin saken ang babaeng yun.
Sabi ni Jacky mukha naman daw nakumbinsi niya si Lana na pumayag na lang sa sinabi ko. Grabe akala ko nga madadalian lang ako ng kumbinsihin yung babaeng yun eh. Kelangan ko pang pangakuan na babayaran ko pa rin yung share ni Lana sa condo nila kahit nasa akin na siya nakatira.
Maga-alas nueve na. Siguradong nandito na sa office yun. Pupuntahan ko na lang. Hahaha excited lang eh noh?
Pasipol-sipol pa ko sa loob ng elevator habang papunta sa working station ni Lana.
Nakita ko kaagad si Lana pagkadating ko dun. Malapad ang ngiti ko kasi sigurado na kong oo ang isasagot niya.
Kaso.
May kausap.
Lalaki.
Huh! May bulaklak pang dala ang bwisit na lalaki.

Sino kaya yun??
Bwisit! Makaalis na nga lang.
Teka lang.
Di yun pwede! Asawa ko yun ah!
Balik.
Tumikhim ako habang nasa pinto.
Napatingin silang lahat.
"Ms. Garcia, follow me to my office." tumalikod na ako.
Maglalakad na ako ng maisip na baka di agad sumunod si Lana.
"And I mean now." sabi ko saka tumuloy sa elevator.
<Lana's POV>
Ammmppp >_< patay na mukhang mainit ang ulo ni Boss!
"Ah Carl, kelangan ko na sumunod kay Sir. Salamat ulit dito kaso sana di ka na nag-abala."
Sabi ko saka sumunod kay Jace.
Ang kulit naman kasi ng Carl na yun! Sinabihan ko nang ayoko magpaligaw eh!
Ay kainis! Kung pwede ko lang sana sabihin na lang sa kanya na may asawa na ko para tigilan niya na pangungulit. T_T
Pagdating ko sa elevator nakabukas yun. Hinintay pala ako ng devil na to.
"May, no visitors, no phone calls okay?" ani Jace sa sekretarya niya pagkadating namin sa opisina niya.
Halatang nagtaka si May pagkakita saken.
"Yes Sir." sabi na lang niya.
Pagkapasok na pagkapasok namin sa loob hinarap niya agad ako.
"Maghalfday ka na lang. Mag-empake ka mamaya at susunduin kita ng 5pm sa inyo."
"Ha?? At sino naman nagsabi sayong pumapayag na akong maging katulong mo ha??" angil ko sa kanya.
Waaahhhhhh!! buwisit talaga siya!! Feelingero!!
"Bakit, may choice ka ba??" nakangiting sagot niya.
Naman eh. Ipagduldulan daw bang wala akong choice?? Lahat ng kaibigan ko sabi saken na mas mabuti kung sasama na lang ako kay Jace. Wala naman daw talaga akong pagpipilian.
"Ano, sige nga sabihin mo saken kung may iba ka pang pagpipilian?" hamon niya saken.
Di ako makasagot.
Sandaling natigilan siya.
"O baka naman may balak kang makisama na lang dun sa manliligaw mo? O boyfriend mo na ba yun??" galit na sabi ni Jace.
"Eh ano naman kung boyfriend ko nga si Carl! Pakialam mo ba?!" nainis ako sa kanya.
"Baka nakakalimutan mong kasal ka saken?"
Natigilan ako.
"Kung gusto mong makipag-boyfriend sa iba, wala akong pakialam. Siguraduhin mo lang na di ko malalaman o di kayo magpapakitang dalawa saken naiintindihan mo ba?"
Weirdo. Nagseselos ba siya? OA ng reaction ha!
"Nagseselos ka ba?" di ko napigilang itanong.
"Huh! Ako? Nagseselos? Hindi ah! Pakialam ko naman sayo noh!" paputol-putol na sabi niya.
Tinitigan ko siya.
"Ano?!!" angil niya.
"Eh bakit depensing ka jan?"
"DEPENSING??" bigla siyang tumawa. "Baliw ka talaga." sumeryoso siya "Kasal ka pa rin saken kahit na ano pang sabihin mo. Di pa rin magandang makita kong nakikipagrealsyon ka sa iba." mahinahon niyang sabi.
"Ok sabi mo eh."
"Pero kung gusto mo na talaga siyang makasama, magsabi ka lang. Ipapaayos ko agad ang annulment papers." alanganing sabi ni Jace.
Di na ako sumagot. Nakakalungkot na iniisip niya pala ang annulment.
"Kung gusto mo lang talaga ha. Para saken sagrado ang kasal at di dapat basta na lang itapon yun."
Tumango lang ako.
"Sige na balik ka na dun."
"Okay." sagot ko.
"Alas sinco ha." pahabol niya pa.
"Hmmhmm."
<Jace's POV>
Grabe. Di ko napigilan ang sarili ko kanina. Nagseselos naman talaga ako dun sa uhuging yun eh!
Pero di yun dapat malaman ni Lana. Siguradong pagtatawanan niya lang ako.
Pag bumalik na siya sa bahay unti-unti ipaparamdam ko sa kanya kung ano man ang nararamdaman ko.
Sana magantihan niya yun kahit konti lang. Pwede na saken yun.
Baka di ko na kayanin pag nangyari ulit yung dati. Iniwan niya ko para lang sa buwisit na lalaking yun! Ano bang meron yun na wala ako? Haaayy oo na gwapo yun at maganda pangangatawan.
Pero di naman sa pagmamayabang gwapo na ako ngayon at maganda na katawan ko noh! Ginawa ko ang lahat para maging ganito ako at lahat ng yun ay para kay Lana.
Teka nga. Nasaan na nga ba yung isang yun? Ano kayang nangyare at di na sila ni Lana?
Chapter 9 I'm married to a devil!!
<Lana's POV>
Alas cuatro pa lang tapos na kong mag-empake. Huhuhu mamimiss ko `tong condo na toh. 2 years din ako dito.
Ano kayang kademonyohan ang dadanasin ko dun kay Jace? Sana naman tulad pa rin siya ng dati.
Noong nagsasama kami dati sobrang bait niya saken. Sinusunod lahat ng gusto ko. Almost perfect husband nga siya eh. Kaso may nangyari kasi. At kasalanan ko.
May nakilala akong guy na taga UP. Gwapo siya, matalino, gentleman at mayaman! Dream guy ng kahit na sinong babae.
Wala naman akong balak na makipagrelasyon sa kanya nun eh. Gusto ko lang makipagkaibigan. Pero sineryoso pala niya yun. Akala niya GF niya ako. At dahil dun, nagulo ang lahat.
Natigil ang pagiisip ko ng mag magdoorbell.
Pagkabukas ko ng pinto tulad ng inaasahan ko. Si Jace.
"Ready?" tanong niya.
"Yup."
"Tara na." aniya saka nagsimulang maglakad.
"Teka, di mo man lang ba ako tutulungan?"
Mabigat kaya yung mga gamit ko noh!
Tumingin siya sakin.
"Hindi." simpleng sagot niya.
Ayyyyyy kaines tong bruhong toh ah!
Kinuha ko mga gamit ko saka sumunod.
Ambigat T_____T
Pagkasakay namin sa elevator tinignan ko siya.
"Di mo ba talaga ko tutulungan?"

"Katulong kita di ba? Bakit kita tutulungan?"
Waaaahhhhh!!! Sabi ko na nga ba mali ang desisyon ko eh!!
Nakarating kami sa bahay niya ng di man lang naguusap. Nakakairita naman kasi siya!
Paakyat na ko sa taas nung pigilan niya ako.
"Saan ka pupunta?"
Napaisip ako. Saan nga ba ako pupunta? Malamang sa kwarto ko di ba?
"Ahh sa kwarto ko??" alanganing tanong ko.
"Katulong ka di ba? Saan ba natutulog ang katulong?"
Waaahhhhhh!!! T________T anlufet mo Jace! Ahechu talaga!
"Dun ka sa Maid's Quarters" anito saka umakyat sa taas.
Pumunta na ko sa Maid's Quarters.
Infairness, maayos naman dito. Di naman mukhang para sa maid eh. Pwede na `to.
Nagsisimula na kong magayos ng gamit ng tumunog ang telepono.
"Oy Lana, magluto ka na gutom na ko!" yun lang at binaba niya na ang telepono.
Huhuhu di man lang ako pinagpahinga.
<Jace's POV>
Masaya toh! Hahaha Nakakatuwa reaction niya kanina nung sinabi kong sa Maid's Quarters siya matutulog.
Di naman yun ang original na plano ko eh. Dun pa rin dapat siya sa dati niyang kwarto. Yung katabi ng saken. Kaso nainis ako sa nakita ko kaninang umaga kaya yan! Pagtitripan ko muna siya.
Mga 30 mins din lumipas nung kumatok si Lana.
"Sir, nakahain na po yung hapunan." ani Lana sa may pinto.
"Ok sige. Susunod ako."
Pagkababa ko naamoy ko agad yung niluto ni Lana. Wow ambango! Namiss ko toh!
Adobong manok yung niluto niya.
Umupo na ko at nagsimulang kumain. Sarap sarap! Tsk the best talaga magluto tong asawa ko!
"Sir Jace, balik na muna ako sa kwarto." paalis na siya ng may naisip ako.
"Maupo ka jan." tinuro ko yung upuan sa harap ko.
Nakita kong sumigla siya. Kumuha pa ng pinggan.
Akmang kukuha na siya ng pagkain.
"Sino nagsabing kakaen ka kasabay ko?"
Nagmukha siyang batang inagawan ng candy. Hahaha nakakatawa!
Nagpigil ako ng tawa.
"Panoorin mo lang ako kumaen. Mamaya ka pagkatapos ko."
<Lana's POV>
Sobra na to! Huhuhuhuhu gutom na gutom na kaya ako! Tapos gusto niyang panoorin ko siyang kumaen?
Napakalufet mo!
Naiiyak na pinanood ko lang siyang kumaen.
"Ahh Lana." maya-maya ay nagsalita ang devil.
"Baket?" walang ganang tanong ko.
"Si Maico, ano nang nangyare sa kanya? Sa inyo?" alanganing tanong niya.
Si Maico?? Oo nga pala, siya yung dinahilan ko kung bakit ako lumayas.
"Ah yun ba? Nagpunta ng States."
"Ah ok."
Nakaisip ako ng kapilyahan.
"Pero sabi niya babalikan niya ko, di ko lang alam kung kelan."
Natigilan siya. Tumigil na sa pagkaen.
"Busog na ko. Kumaen ka na jan." sabi niya saka umalis.
Hahaha siya nagsimula tapos siya nagwalk out?
Chapter 10 I am his maid (Day 1)
Maaga pa lang kelangan ko na gumising. Paano naman kasi, bukod sa "katulong" ako dito, malayo layo ang Antipolo sa Ortigas T_T kelangan ko pa mag-adjust.
Kelangan 5am pa lang gising na ko.
Parusa to! Naku naman. Nasanay na akong gumising ng 7am eh. Paano naman kasi isang sakay lang mula sa condo papuntang office.
Kanina pa tumunog yung alarm clock ko pero di pa rin ako bumabangon. Sobrang antok pa ko!
Ok 5 mins na lang.
Pikit ulit ako.
_____
Nagluluto ako ng hotdog at itlog. Nice combination haha. Hinahanda ko na rin yung isasangag ko. Naaalala ko kasi paborito ni Jace ang sinangag na maraming bawang.
Pakanta-kanta pa ko habang nagluluto. Hmmmm Ambango! Naku siguradong magugustuhan to ni Jace!
Maya-maya pa dumating na si Jace.
Hinain ko na sa kanya yung mga niluto ko saka ko siya tinimplahan ng kape.
"Sabayan mo na kong kumain Hon." sabi niya.
Hon?? Eeeeehhhhh answet nemen nye.
"Ha?" naguguluhang tanong ko.
"Sabi ko sabay tayong kumain." ngumiti pa siya.
Naku wag kang ganyan Jace baka ikaw ang kainin ko! Hehe joke lang.
Naupo na rin ako at sinaluhan siya sa pagkaen.
"Hmmm the best ka talaga magluto Hon!" sabi ni Jace at hinawakan pa ang kamay ko. "Napakaswerte ko talaga at ikaw ang napangasawa ko."
Tinitigan niya ako.
Maya-maya pa.
Unti-unting lumalapit ang mukha niya saken.
Palapit ng palapit.
Di ko alam kung anong gagawin ko.
>_<
Hahalikan niya ko! OMG!
Ayan na.
*3*
**bog bog bog** [w/n: sound effects po yan ng katok sa pinto. yung malakas! ahahahahaha]
"Lana!" sigaw ni Jace.
"Hmmmmm. Ok lang Jace. Sige lang halikan mo na ko."
"Lana! Ano ba?? Gumising ka na jan! Kelangan mo pa magluto!"
Napadilat ako.
Biglang tayo.
Waaaaahhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!
Anong oras na??? Naku patay na!! Nakatulog pala ulit ako!!
Lumapit ako sa pinto saka ko binuksan.
"Six thirty na Lana! Gising ba `to ng matinong maid??" pagalit na sigaw ni Jace.
"Sorry po Sir Jace. Di ko po namalayang nakatulog ulit ako."
"Sige na maghanda ka na ng makakain dun. Kahit tinapay na lang baka malate pa ko."
"Opo." naiiyak na sagot ko.

Huhuhu ang aga-aga sermon agad napala ko. Mukhang di magiging maganda ang araw na `to.
Nagsimula na kong magprito ng hotdog sa hinanda ko yung tasty saka yung kape niya.
Pagbaba niya nakabihis na siya.
Pumunta na ko sa kwarto ko para makapaligo at makapagayos. Haaaizz. Anong petsa na! Malelate ako nito!
Seven fifteen na nung natapos ako paghahanda. Naku sana makaabot ako ng 9am sa opisina kundi siguradong haharapin ko na naman ang armalite na bunganga ni Bisor. Huhuhu dudugo na naman tenga ko.
Paglabas ko ng pinto nakita kong nandun pa si Jace.
Nasa labas siya ng kotse at mukhang may hinihintay.
Pagkakita niya saken, binuksan niya na yung pinto ng sasakyan niya.

"Sakay na." aniya bago pumasok ng tuluyan.
Weeeehhhhhh!! Isasabay niya na ko pagpasok!!
Ansaya!! This isn't a bad day after all.
Buti na lang sinabay niya na ko. Malayo pa kasi sa sakayan papuntang Ortigas yung bahay eh. Nasa kalooblooban yun.
Oh this is heaven!! Nakatipid na sa pamasahe, naka-aircon, di pa haggard pagpasok!
Pagkadating namin sa labasan huminto si Jace.
Napatingin ako sa kanya.
"Baba na." sabi niya.
"Ha??" tama ba ko ng rinig?? Sabihin niyo nga! Sinabi niya bang 'baba'??
"Sabi ko baba. Ayan na sakayan oh." aniya sabay turo sa main road.
Di pa rin ako bumaba.
Tinitigan ko siya ng matiim.
"Bakit?" naiiritang tanong niya.
"Sino ka?" tanong ko.
"Ha? Ano bang pinagsasasabi mo jan?"
"Sino ka? At anong ginawa mo kay Tommy??"
Tommy ang tawag ko kay Jace dati. Never ko siyang tinawag na Jace noon.
Napatingin lang siya saken sa nagtatanong na mata.
"Umalis ka sa katawan ni Tommy kung sino ka mang demonyo ka!" sabi ko at tinapat ko pa sa kanya ang mga kamay ko na parang nagbebendisyon.
Bigla siyang humagalpak ng tawa.
Ako naman, ngumuso lang sa tabi.
Di siya matigil sa kakatawa. Naiiyak na nga siya sa kakatawa eh.
"Aaaaaaaiiiiissssshhhhhh!!!!!!!!"sabi ko saka nagbuntong hininga.
Bumaba na ko ng kotse niya saka nagantay ng jeep.
Paawa effect ako baka sakaling pasakayin ulit ako.

Nakita kong umandar na yung kotse.
Pero di palapit saken.
Dumiretso na yun.
Waaahhhhhh!!! Nasaan ang habag mo Jace?? Nasaan na??
Maya-maya lang nakasakay na rin ako ng jeep.
Sabi nung kunduktor dalawa pa raw.
Ako naman si gaga, natuwa pa.
Sakay naman ako.
At heto kalagayan ko.
Kalahati lang ng puwet ko ang nakaupo.
T____T
Saklap naman ng life.
<Jace's POV>
Hanggang ngayon di pa rin ako makaget-over dun sa trip ni Lana kanina. Grabe sobrang patawa talaga ang babaeng yun!
Di ko akalaing bigla na lang siyang aaktong parang pari na faith healer na albularyo na mangkukulam na ewan!
Balak ko sana talagang isabay na siya hanggang opisina kaso nung nakita kong prenteng-prente ang upo niya naisip kong pagtripan.
At dahil sa trip na yun, eto ako at mukhang magiging maganda araw.
Badtrip ako kaninang umaga kasi di siya nakapagluto. Nag-expect pa naman ako. Actually sanay naman ako na walang nakahain na almusal pag umaga.
Simula nung umalis si Lana, kung saan-saan na lang ako nagaalmusal. Ayoko kasing may kasamang katulong sa bahay. Kaya nagpapapunta na lang ako ng tagalinis 3 times a week.
Mas gusto ko nang mag-isa kesa hindi si Lana ang kasama.
Hahaha Tsk. Ang aga- aga senti mode.
Ah basta! Balang araw matututunan din akong mahalin nun.
Nasaan na kaya yung babaeng yun? Nakasakay na kaya?
<Lana's POV>
This is hell!!! Huhuhu nangangawit na ko. Di ako makaupo ng maayos T_T
Ganito ba ang dadanasin ko sa araw-araw? Waaaahhhhh!!!!
Time check: Eight thirty Location: Rosario, Pasig
^_^
Aabot ako sa time! Wahahahahaha
Maya maya pa.
Time check: Eight forty five

Location: Medical City
T_T
Bakit sobrang traffic dito??
Huhuhu akala ko pa naman maaga pa ko makakarating.
Eto na sa wakas. Nakababa na ko. Seven minutes na lang!!
Takbo!
Humihingal pa ako ng nakarating sa office. Pagharap ko sa Time Clock. 9:00 nakalagay dun.
Nilagay ko agad yung thumb ko.
Jilliana Garcia
09:01:02 am
Huhuhu Late pa rin!! 2 seconds!! Kahit man lang 9:00:59 di pa napagbigyan.
Humanda ka saken mamaya Jace! Makikita mo!
Chapter 11 The ghost frank (I am maid day 2)
<Jace's POV>
Magaala-una na ng madaling araw di pa rin ako makatulog ng tuloy tuloy. Naku naman kelangan ko pa naman ng lakas para bukas dahil may business proposal akong gagawin.
Naisip ko si Lana. Hahahaha nakakatawa talaga siya kaninang umaga! Weirdo. Pero sa totoo lang di siya ganun sa ibang tao. "The prim and proper" yan si Lana sa iba.
Nagulat nga ako nung may nagsabi saken noon na napakaswerte ko dahil siya napangasawa ko. Kesyo mabait, mapagbigay, mahinhin etc... etc... Take note, "MAHINHIN" daw. Ano yun joke??
Mga bata pa lang kame may pagkasaltik na yun eh. Kaya nga inis ako sa kanya nung bata kami. Pero nung napunta ko sa States, yun sobrang namiss ko kakulitan niya.
**Hhhuuuhhuuuhuhhuuuuhhuu** [w/n: guys, sound effects po yan ng umiiyak hehe]
Teka, ano yun? Parang may umiiyak?
Napabangon ako.
Parang galing sa may balcony.
Si Lana ba yun? Di ba nasa baba siya? Di naman siguro yun aakyat pa dito para lang umiyak.
Binuksan ko yung pinto papuntang balcony.
Sumilip ako.
Di ko masyadong makita, madilim, pero parang may tao.
"Sinong nanjan?? Lana?"
Walang sumasagot. Patuloy pa rin sa pag-iyak yung babae. Oo babae, babae yung boses eh.
Tuluyan na kong lumabas. Nakaputi siya. Buong katawan.
Mukha naman di si Lana dahil mataas `tong babae. Kaso nakabelo na puti din. Di ko maaninag yung mukha.
Lumakas bigla yung hangin.
Huuuuuuuuu! Kinakabahan na ko!
"Ahh miss?"
Umiiyak pa rin siya habang unti-unting lumiligon.
Sakong paglingon niya bigla siyang nagliwanag.
Sh*t!! Takbo!!
Multo!!
Tago agad ako sa ilalim ng kumot! Anak ng! Bakit may multo dito???
Nasaan na ba yung Lana na yun??
Bumaba na lang kaya ako tapos makitulog??
Sh*t! Sh*t! Sh*t!
Nangangatog na ko sa takot. Anong gagawin ko baka pumasok dito yung multo!
**Hahahahhahahha!! ahahahhahahahhahah**
Teka nga.
Kanina umiiyak ngayon tumatawa?
Ano yun baliw na multo?
Hmmm. Kilala ko ang tawang yun ah!
Lannnnaaaaaa!!!!!!!!
<Lana's POV>
Hahahahahahahahah!! ahahahhahahahh
Di ko mapigilan ang kakatawa! Yung hitsura niya pagharap ko sobrang nakakatawa!!
Nice one! Saktong-sakto yung mga effects ko!
Share sa balcony yung dati kong kwarto saka kwarto ni Jace kaya dun ako dumaan.
Di napansin ni Jace yung exhaust fan na nilagay ko sa balcony para sa hangin!
Sa mama ni Jace tong damit na mahaba sakin kaya nakatuntong ako sa bangko ng di niya pansin.
Haha ayos ang galing-galing. Pati yung ilaw sa ilalim ko.
Sweet revenge!
Yan ang napala mo! Pinagtripan mo ako kaninang umaga eh. Well, technically kahapon.
Naisip ko ang prank na `to kaninang napadaan yung sinasakyan ko sa mall. Sa labas nun yung showing sa sinehan.
May horror dun tapos naalala ko nung dating magkasama pa kami. Nanood kami ng "The Ring" tapos sabi niya saken "Natakot ka na jan?"
Sinong takot ngayon?? Whahahahahah
Pagtingin ko sa pinto niya nakasandal siya dun nakatingin lang saken.
Oooopps! Galit ang devil husband ko!
^_^v
Natawa ulit ako nang naalala ko hitsura niya kanina.
"Tumigil ka." simpleng sabi niya.
Di ako tumigil.
Actually, di ko lang talaga mapigilan! Whahahahahaha
Lumapit siya.
"Tumigil ka sabi eh." mariing sabi niya.
"S-sorry. Ahahahaha Di ko mapigilan!" sabi ko habang tumatawa.
Hinawakan niya bigla yung balikat ko.
Tapos..
O_O
Hinalikan niya bigla ako!
Maariin pagkakahalik niya di ako makapalag!
Binitiwan niya ko.
Sh*t ano to? Ba't sobrang bilis ng tibok ng puso ko?

Tumitig siya saken.
Maya-maya pa unti-unti siyang lumapit.
OMG! Hahalikan niya ulit ako!
Dugtugdugtug
*3*
Di ko namalayan kung gaano katagal niya kong hinalikan.
Nung humiwalay ulit siya. Parang natauhan ako.
Ano ba tong ginagawa ko? Bakit ba ko nakikipaghalikan sa devil na yan??
Eh ano namang masama asawa ko naman siya ah? sagot ng kabilang isip ko
Kahit na! Katulong pa rin ang turing niya saken!
Pero... -sasagot pa ulit yung kabilang isip ko.
Waaahhhhhh!! Nababaliw na ko!!
"Sir Jace.." tinuro ko yung pinto sa kabilang kwarto. "Babalik na ko sa baba." mahinang sabi ko.
Dahandahan akong pumasok sa dati kong kwarto.
Pagsara ko ng pinto.
>_<
Nakakahiya! Di man lang ako pumalag!!
Ano kayang iniisip ng bruhong yun?
________
Maaga akong nagising kinabukasan.
Mahirap na noh! Baka mapagalitan na naman ako.
Nakahanda na yung almusal nang bumaba si Jace.
>_<
Naku anong gagawin ko? Nakakahiya talaga yung kagabi!
Di ako makatingin nang umupo siya.
Di din siya nagsasalita. Di ko alam kung nakatingin ba siya.
Awkward.
-_-
Nagsimula na kong lumabas ng kitchen nang nagsalita siya.
"Di mo ba ko sasabayang kumaen, sweetheart?"
Huh! Sweetheart daw! Siraulo talaga!! Aiisshh..
"Sweetheartin mo mukha mo!" sabi ko saka nanakbo papunta sa kwarto. Narinig ko pa yung tawa niya bago ko makapasok sa loob.
Naman! Naman! Bakit ba iba yung dating saken nung "sweetheart" niya?? Basta di ko maipaliwanag yung feeling! Kaya umalis na lang ako dun.
Ah makapaghanda na nga. Baka malate na naman ako.
Wala pang alas siete paalis na ko ng bahay.
Paglabas ko ng gate nandun na naman siya. Tulad kahapon.
"Sakay na." sabi niya.
Di ko siya pinansin. Diretso lang ako ng lakad.
Sumakay na siya ng kotse.
"Oy Lana! Sumakay ka na nga dito!" sabi niya habang sinasabayan nung kotse yung paglalakad ko.
Di ko pa rin siya pinansin. Mahirap na no! Baka ibaba na naman ako sa may kanto!
Mas maigi nang magtricycle kesa maranasan ko ang ginhawa sa kotse tapos biglang sa jeep pa rin pala bagsak ko.
"Lana. Wag ka ngang parang bata jan!" sigaw ni Jace.
Aba't!
Huminto ako.
"Ako pang parang bata?? Di ako sasakay jan noh! Pabababain mo lang din naman ako!"
Naglakad ulit ako.
Sinasabayan pa rin niya ko.
"Sakay ka na. Promise di na kita pabababain." ani Jace.
Tumingin ako sa kanya.

"Talaga?" parang batang sabi ko.
Napangiti siya bigla.
"Promise." tinaas niya pa yung kanang kamay niya.
^_^
"Okay."
Sumakay na ko.
This time sinabay niya na nga ako hanggang office.
Ansaya naman. 8:30 pa lang nasa office na kami.
"Tenchu!" sabi ko kay Jace pagkababa ko ng kotse.
Nasa basement kame kasi nandun yung parking.
Naghintay ako na bumaba yung elevator.
Maya-maya lang bumukas na yun. Nung pasara na, bumukas ulit.
Tapos pumasok si Jace.
Tumigil sa ground floor.
Nakita ko si Karen dun. Nagulat pa siya nung nakita ako.
Tingin siya saken.
Tapos kay Jace.
Tapos saken ulit.
Naghihinala yung tingin niya.
Kami naman, patay malisya lang.
"Ah Lana, bakit galing ka sa basement?"
Nagulat ako sa tanong niya. Langya naman oh! Napaka ano talaga nito! Kayo na bahala magisip kung ano yung "ano" hahaha
"Ahh..." napatingin ako kay Jace.
Umiwas siya ng tingin.
=_=
Napaka-supportive mo talaga!
Nakatingin pa rin saken si Karen. Yung tingin na nag-aantay ng sagot.
"Ahh naku Karen!" winasiwas ko pa yung kamay ko sa harap niya. "Di ako galing sa basement. Nung sumakay kasi ako ng elevator di ko napansin na down pala yun kaya nagroundtrip muna ko."
Nakita kong nagpigil ng tawa si Jace.
Sapukin ko kaya to?!
Si Karen parang naghihinala pa rin yung tingin.
Nginitian ko lang siya.
Bumukas na yung elevator. Nasa 3rd floor na pala.
Buti na lang.
Teka nga. Ano namang masama kung malaman niyang sumabay ako kay Jace?
Di nila alam na mag-asawa kayo, remember?-sagot ng kablang isip ko.
Oo nga noh.
Aahhhh!! Eto na naman kinakausap ko na naman sarili ko!! Nababaliw na talaga ko!!
Chapter 12 Watch concert with my BFFs
<Lana's POV>
It's Saturday!! Napakasaya!!
Manonood pati kami ng concert mamaya kasama ko friends ko. ^_^
Makabangon na nga. Kelangan ko pa nga palang magluto ng almusal ni Jace.
Jace.
=_=
Ang wicked husband ko.
Kelangan ko pa nga palang magpaalam.
Alam ko na! Sasarapan ko luto ngayon.
Pasayaw-sayaw pa ko habang nagluluto nang pumasok si Jace sa kusina.
"Mukhang masaya ka ngayon ah?" tanong niya.
"Syempre naman. Sabado, walang pasok."
Hinainan ko siya nung pagkaen.
Pinanood ko lang siya.
Gusto kong makita reaction niya. Para alam ko kung pwede na kong magpaalam.
Ngumiti siya.
Yes! Success!! Pwede na!!
"Ah Jace..?"
"Hmmmm??" tanong niya habang kumakaen.
"Ahhh... pwede ba kong lumabas mamayang hapon? Manonood lang kami ng concert nina Aya." alanganing tanong ko.
Tinignan niya ako.
"Di pwede." simpleng sagot niya.
T_T
"Jace pleaasssssseeeeeee.."
"Kelangan mong maglinis ng buong bahay. Papayagan kita pag natapos ka na."
Buong bahay??? May idea ba siya kung gaano kahirap linisin `tong bahay na `to?? Ano akala niya sa bahay niya, kubo??
"Maglinis naman ako eh. Pero pag di ko natapos itutuloy ko bukas."
"Di pwede. May bisita bukas umaga darating kaya kelangan matapos yan ngayon."
"Pero paano yung concert?"
"Di pwede." sabi niya saka pinagpatuloy ang pagkaen.
Aaaarrrrrgggghhhh!!!
Napakasama mo Jace!
Tagal kong hinintay ang concert na yun.
T_T
Nagdadabog na lumabas ako ng kusina. Sinimulan ko nang maglinis.
Kelangang matapos agad. Kelangang matapos agad.
Para sa concert. Para sa concert.
T_T
Mababaliw ako dito!
Sinimulan kong maglinis sa mga kwarto sa taas.
Pagdating ng tanghali, nagluto ako.
Tapos linis ulit. Sa baba naman.
Konting-konti na lang matatapos na ko! Yes!
Ganadong ganado na ko maglinis.
Yehey! Makakanood ako.
Nang sa wakas ay makatapos naupo na ako.
Hoooooo! Sobrang pagod na ko!
Naupo ako sa sahig ng sala.
Maya-maya bumaba si Jace.
Nginitian ko siya.
"Tapos na ko."
^_^
"Pwede na ba kong umalis?" nakangiting tanong ko.
Di siya ngumiti.
"Linisin mo rin yung pool saka yung garden."
<Jace's POV>
Hahahahahaha! Nakakatawa hitsura niya!
Ganda ng pagkakangiti niya kanina eh. Tapos nung sinabi kong linisin niya rin yung garden saka yung pool lumungkot bigla.
Tapos tumingin sa sahig.
Nanahimik na lang.
Mayamaya pa.
Parang iiyak na.
Sh*t! Yan pa naman ang pinakaayaw ko! Yung umiiyak siya!
Mukhang nagpipigil lang siya ng pag-iyak.
Niyakap niya ng kaliwang kamay niya yung dalawang hita niya.
Tapos parang batang dinudutdut yung daliri sa sahig. Parang may sinusulat.
Konti na lang iiyak na yan.

Ganyan siya pag paiyak na nung mga bata pa man kami.
"Sige na. Wag na. Magpahinga ka na. Ipapalinis ko na lang yung garden."
Hinintay kong tumingin siya saken.
Pero nakatungo pa rin.
Patuloy sa pagdutdut nung daliri niya.
"Lana, sige na. Punta ka na sa kwarto mo. Pahinga ka na. Saka pwede ka nang manood ng concert."
Di pa rin siya umiimik.
Anak ng! Di niya ba ako naririnig? Sobang nakokonsensya na ko ha!
Tsk! Makaakyat na nga lang! Basta malinis na konsensya ko. Pinayagan ko na siya noh.
<Lana's POV>
S-U-C-C-E-S-S-!-!-!
Yan ang huling sinulat ko sa sahig nung nakaakyat na si Jace sa kwarto niya.
Wahahahahahah!
Nauto ko si Jace!
Kunwari lang naman na paiyak na ko eh.
^_^
Ganun kasi siya nung mga bata pa kami. Pag ginawa ko na yung ganung gesture natataranta na siya. Akala niya kasi lage paiyak na ko.
Uto-uto! hahahahahha
Lalalalalalalala manonood ako ng concert.... lalalalalalalalala
Nagpahinga na muna ako saka naligo at nagbihis.
Pagkarating ko sa tagpuan naming magkakaibigan. As usual, ako na naman ang nauna.
Aiissshh!! Kelan ko ba maipapasok sa isip ko na pag sinabi nilang alas cuatro eh ibig sabihin nun alas cuatro ako umlis ng bahay??
30 mins bago pa dumating si Joy. Siya sumunod saken. Saka dumating sina Jacky at Genna.
Si Aya, ayan na. Late na naman.
"Late ka... na naman." sabi ni Jacky.
"Sorry. Nakatulog kasi ako di ko namalayan ang oras." sabi ni Aya sabay pacute.
Hahaha wari pa. Halata namang nagdalawang isip siya eh. Well, di ko siya masisisis. Ex niya kasi si Vince. At concert niya ang panonoorin namen!
"Kala namen di ka na sisipot eh, di mo sinasagot phone mo." sabi ko.
"Ay di ko napansin na may tumatawag"
"O siya na, ang mahalaga nandito ka na. Tara na't baka mahuli pa tayo sa concert." si Genna.
Nakarating na rin kame. Matagal bago makapasok. Two hours before the concert dapat nandun ka na. At dahil may pagka purita kame. Except Joy. Dito kame sa likuran nagtityaga.
Napansin kong namumutla si Aya. Hinawakan ko yung kamay niya.
"Ok ka lang ba?"
"Oo naman bakit naman ako di magiging ok?"
Sagot niya pero obvious naman kinakabahan siya. Matagal din niyang di nakita si Vince. Ang first love niya.
"Namumutla ka kasi." sabi ko.
Nagsimula na yung concert.
Infairness. Super gwapo ni Vince ngayon ha.
Pero walang panama kay Jace -sagot ng kabilang isip ko.
Ano namang gwapo dun sa monster na yun??
Sus umamin ka na nagwagwapuhan ka naman talaga kay Jace ngayon eh yung kabilang isip ko ulit.
Eto na naman! Nababaliw na naman ako!
Umiling ako.
"Ok ka lang?" tanong ni Joy.
"Ahh oo."
"Sure ka ha? Para ka kasing nababaliw jan eh." sabi pa ni Joy. Etong isang to minsan na nga lang magsalita eh!
Ngumiti ako.
"Ok lang talaga ko."
Nang matapos na yung concert at nakaabas na kami, grabe kelangan ko na magCR!

"Ahh guys, punta muna ko CR ha." di ko na hinintay na sumagot sila at nanakbo na ko.
Aaaaww!!
T_T ansaket!
May nakabangga saken.
"Ahh Miss ok ka lang ba?"
Ok lang ba ako?? Matapos mo akong banggain?? Napaupo ako oh, kelangan pa bang itanong??
Sa isip lang yan. Haha
Iniabot niya yung kamay niya.
"Ok lang." sagot ko sabay abot sa kamay niya.
Nang makatayo ako, pinagpag ko yung damit ko.
"Lana??" biglang sabi nung naabangga saken.
O_O
OMG!!
"Maico.."
Chapter 13 Meet Maico
"Maico.."
"Lana!" biglang yakap niya saken.
O_O
Umalis siya sa pagkakayakap saken pero hawak niya pa rin yung mga balikat ko.
"Kamusta ka na??" natigilan siya "K-kayo?"
Nagkunwari akong di naintindihan ang sinabi niya.
"Ha?? Ahh, ok naman ako."
Ngumiti siya.
Alam kong ang tinutukoy niya eh kung kamusta kami ni Jace.
"Lana!" si Jacky. "Bakit bigla ka na lang..." napatingin siya kay Maico. "..tu-matakbo" pabulong na sabi niya. Di inaalis yung tingin kay Maico.
Kasunod niya yung tatlo at natigilan din nang makita si Maico.
"Ah, pupunta kasi ako sa CR. Nagsabi naman ako di ba?"
Di sila sumagot. Lumapit saken.
Tumabi saken sina Genna at Jacky. Habang sina Joy at Aya nakatingin lang.
Di man lang sila ngumingiti.

"Hi Maico. Nice seeing you.. again." madiing sabi ni Jacky.
Si Genna, pasimpleng hinila yung buhok ko.
"Aaaww!" daing ko bigla.
Napatingin si Maico saken. Concern yung hitsura niya.
"Baket Lana? Ano nangyare sayo??" si Maico.
Napatingin ako kay Genna.
Ngumiti siya ng nakakaloko.
"Ah wala. May kumagat ata sakeng LAMOK." pinagdiinan ko yung "lamok" sabay tingin kay Genna.
"Oo nga madame atang lamok dito. Nakagat din ata ako." si Genna.
Bruha talaga.
"Ganun ba?" ngumiti si Maico. "Saan punta niyo girl? Gusto niyong kumaen? My treat."
Nagkatinginan ang mga bruha.
"Talaga??" sabay-sabay na sabi nila.
Mga PG talaga! Kanina halos kainin nila ng buhay si Maico tapos ngayon papalibre sila ng pagkaen.
"Yeah. Saan niyo gusto?"
"Naku kahit saan. Di naman kami mapili eh." si Genna.
"Ok. Sige sa KFC tayo ok lang ba dun?"
"Sure!!" sabay-sabay na sabi nilang apat.
Nagpatiuna si Maico at sumunod kami.
Hinila ko si Jacky.
"Kanina parang gusto niyong bugbugin yung tao tapos ngayon papalibre kayo?"
"Minsan lang tayo malibre sunggaban na naten, wag ka na maarte jan" pabulong na sabi niya.
"Pero.." tinakpan niya ng daliri niya yung bibig ko.
"Wag ka nang pumalag okay? Ngayon lang naman. Saka wala namang masama kung makikipagkaibigan ka sa kanya di ba? Tutal ilang taon na rin naman ang nakalipas."
=_=
Di na ko nakapalag.
Habang kumakaen nanahimik lang ako. Si Jacky at Genna yung bangka. As usual.
Ewan ko ba. Pero parang nagi-guilty ako.
Wala naman akong ginagawang masama pero nagi-guilty talaga ako.
Dapat di na lang ako pumayag na ilibre niya kame.
"Ikaw Maico, kamusta ka naman?" tanong ni Jacky.
"Ah ok naman. I'm staying here. For good."
"Talaga? Nag-asawa ka na ba?"
Natigilan kaming lahat. May sira rin talaga tuktok nitong babaeng `to eh noh?
"No. I'm still single."
"Baket?" si Jacky pa rin.
Talaga naman ang curiosity ng babaeng ito to the highest level!
Tumawa ng bahagya si Maico.
"Well... siguro di ko pa lang nakikita yung babaeng hihigit sa babaeng pinakaminahal ko."
Napaubo ako.
Napatingin sila saken.
Automatic yung paghagod ni Aya sa likod ko.
"Ok ka lang?" tanong pa niya.
"Oo. Bigla lang kasing may nagtext. Nagulat ako." pagsisinungaling ko.
Feeling ko kasi ako yung tinutukoy ni Maico eh. Assuming na kung assuming. Hahaha
Nagkunwari akong may nirereplyan na text.
Nakita kong pinanlakihan ng mata ni Genna si Jacky.
Tumahimik naman yung bruha. Atlast.
Tumingin si Genna kay Maico.
"Sino ba yung pinakaminahal mo?" si Genna.

Muntik ko nang maibagsak yung CP ko. Buti walang nakapansin.
=_=
Lord, baket niyo po ako binigyan ng mga siraulong kaibigan? Kahit mahal ko po ang mga yan masasakal ko yan!
Napatingin yung tatlo kay Genna.
Si Maico naman tumawa lang. Aliw na aliw sa kanila.
Tinignan ni Genna yung tatlo.
"Baket?"
Di umumik yung tatlo.
"Nagtatanong lang naman ako ah." bubulong-bulong si Genna.
"I don't think I should say who she is." sagot ni Maico kay Genna.
"Ok. Baka lang naman pwede mag-apply di ba? Malay mo abot ko yung standards." si Genna pa rin.
Seryoso siya???
Nanlalaki yung mata nung tatlo na napatingin kay Genna.
"What???" tanong ni Genna sa kanila. "Bawal na ba mag-joke ngayon?"
Biglang tumawa si Maico. Nakitawa na lang din kami.
"Tara na." yaya ko sa kanila.
"Mag-ikot muna tayo." suggestion ni Aya. "Gusto mong sumama?" tanong niya kay Maico.
"Sure."
Nagikot-ikot kame. Kung saan-saan lang.
Bigla kong naalala si Jace.
Oo nga pala. Baka mapagalitan ako nun. Text ko muna.
Teka.
Yung CP ko.
Nasaan???
Hinalungkat ko yung bag ko. Wala talaga.

T_T
Yung precious Asha ko!! Pinagipunan ko pa yun!
"May problema ba?" tanong ni Maico.
"Yung.... cellphone ko kasi.. nawawala."
Abala yung apat sa pagtingin sa mga paninda.
"Pwede bang makitawag? Tatawagan ko lang yung CP ko?" naga-alalang sabi ko kay Maico.
"Sure." inabot niya yung phone niya.
Dinial ko yung number ko.
Nagring.
"Hello, sa inyo po ba iton cellphone?" sagot nung nasa kabilang linya.
Babae yun.
"Ahh yes saken nga po."
"Naiwan niyo po dito sa resto."
"Sige pupuntahan ko jan. Salamat ng marami."
Hoooo!! Nakihinga ko ng maluwang dun ah.
"Guys, babalik lang ako sa KFC. Naiwan ko kasi yung phone ko dun eh."
Pagkasabi nun di na ko naghintay ng sagot nila. Naglakad na ko.
"Wait!" si Maico. "Sasamahan na kita."
Magkasama kaming bumalik sa KFC.
Pagdating sa labas, may nakasalubong si Maico na kakilala.
Pinakilala niya ako. Pero wala dun ang isip ko. Kelangan ko makuha yung CP ko.
Pumasok na `ko sa loob. Iniwan ko muna si Maico sa labas.
Kinausap ko yung manager at naibalik saken yung phone ko.
^_^
Buti na lang mababait tao dito.

Akala ko mawawala na nang tuluyan tong CP ko eh.
Palabas na ko ng resto ng may humawak sa braso ko.
Nagulat ako kaya muntik ko nang masapak yung humawak saken. Napigilan niya lang ako.
"Easy lang!" sabi nito.
"Nakakagulat ka naman!" sigaw ko sa kanya.
"Nasaan ang mga kasama mo?" tanong ni Jace.
Oo nga pala. Yung apat iniwan ko kanina. Tapos si Maico! Nasa labas!
"Ah iniwan ko lang sila. Binalikan ko kasi tong CP ko naiwan ko dito."
"Napakaburara mo kasi." sabi niya.
"Hoy! Anong burara! Ngayon lang ako muntik na mawalan ng cellphone noh!"
"Aiiisssshhh... Oo na, tara na uwi na tayo. Text mo na lang mga kaibigan mo."
Nakita ko si Maico na papasok sana sa loob pero nung makita si Jace biglang tumalikod.
Napatingin ako kay Jace. Nakatingin siya sa ibang direksyon.
Buti na lang. Mukha namang di niya nakita si Maico.
Nakapagtext na ko sun sa apat nang biglang may naisip.
"Teka nga Jace. Bakit ka nandito? Sinundan mo ba ako?"
"Huh! Assuming ka rin eh noh? Napadaan lang ako dito tapos nakita kita. Buti nga pinuntahan kita eh makakasabay ka paguwi." tuloy tuloy na sabi niya.
"Oo na po." ngumuso ako. "Daming sinasabi." pabulong na sabi ko.
"Ano sabi mo??" tanong niya.
"Wala."
Naglakad kami papunta sa pinagparadahan niya ng kotse.
Nandun ba yun sa malayo.
Nakita niya lang daw ako kaya siya tumigil.
=_=
Pero ang layo ng pinagparkingan sa KFC.

Pinagbuksan niya ko ng pinto.
Aba, improving. Pinagbukas na ko ng pinto!
"Thanks."
Di na siya nagsalita tapos pinaandar na yung sasakyan.
Chapter 14 Anak?? Ano daw??
Tahimik lang na nagmamaneho si Jace. Tsk may topak ata.
Di na lang din ako umumik. Bahala siya.
*toot toot*
Tinignan ko yung CP ko. May nagtext. Unregistered number.
From: +63923xxxxxxx ingat paguwi. di na ko lumapit kanina baka magalit yung asawa mo. maico
Paano niya nalaman number ko????
Wait. Oo nga pala, CP niya ginamit ko kanina pagtawag sa phone ko.
Napangiti ako.
To: +63923xxxxxxx ok po. ingat ka din. sensya na di na ko nakapagpaalam ng maayos.
From: +63923xxxxxxx ok lang. til next time :)
Next time? Hmmm. Di na ko nagreply. Sinave ko yung number niya.
Pagtingin ko kay Jace nakatingin siya. Parang galit. Pero umiwas din ng tingin.
Problema nito??
Maya-maya nagsalita si Jace.
"Pupunta nga pala sina Mama bukas."
"Sina Mama?" tanong ko.
"Oo." simpleng sagot niya.
Sina Mama? As in Mama ko??
"You mean Mama ko?"
"Psh. Malamang Mama mo. Mommy tawag ko sa nanay ko di ba?"
Nag-roll eyes ako.
Di ba siya pwedeng sumagot ng maayos? Oo o hindi lang naman ang sagot sa tanong ko eh.
"Fine." sabi ko na lang. Mejo nag-iinit na ulo ko sa kanya eh.
Tumingin siya. Napansin ata na naiinis ako.

Huminga siya ng malalim.
"Pupunta sina Mama at Papa. Gusto ka raw nila makita since di mo man lang sila pinuntahan o tinawagan man lang sa loob ng mga taong naglayas ka."
Di ako nagsalita. Kelangang mangonsensya?
"Baka pumunta nga rin pala si Mommy. Di pa lang sure."
"Okay." simpleng sagot ko.
Pero sa totoo lang naeexcite ako! Makikita ko na ulit si Mama T_T sobrang miss ko na siya.
Si Papa, well galit pa rin ako. Pero love ko naman yun kaya gusto ko rin siya makita.
Pagdating namin sa bahay di niya na ko pinagbuksan ng pinto. Diretso na siya pagpasok.
Huh! Kanina gentleman siya ngayon naman... Aaaaiiissshhh!!
Nasa kalagitnaan na siya ng hagdan pagpasok ko. Didiretso na ko sa maid's quarters nang magsalita siya.
"Saan ka pupunta?"
Saan pupunta?? Ano na naman topak nito?? Malamang sa kwarto ko di ba?
"Sa kwarto ko??" patanong na sagot ko.
Deja Vu.
Parang nangyari na `to ah.
"Nasa taas ang kwarto mo wala jan." simpleng sagot niya saka nagpatuloy pag-akyat.
=_=
Lord baket po kayo naglalang ng ganyang lalaki? At hinayaan niyo pa pong maging asawa ko??
Umakyat na ako sa taas. Pagkaharap ko sa pinto ng kwarto, may naisip ako.
Tsk. Nasa baba nga pala yung mga gamit ko!
Maglilipat na naman ako??
Pero pagod na ko T_T
Bukas na nga lang. Magpapahinga muna ako. Maaga na lang ako gigising.
Pumasok na ko.
Teka.
Nandito na mga gamit ko!!
Tinignan ko pa yung closet.
Nandito na nga talaga ^_^
Mabaet naman pala siya nilipat niya pa yung gamit ko.
Kumuha ako ng damit.
Maghihilamos muna ako.
Pasok ako sa banyo.
O_O
Saktong ibinababa ni Jace yung pantalon niya nung pumasok ako.
Walasiyang pantaas.
Waaahhhhh!!!!
Di ako nakakilos.
Lana lumabas ka na! Wag mong tignan yung katawan niya!!
Ganda naman... Parang ang sarap hawakan.
Di pa rin ako makagalaw. Nakatitig ako sa katawan niya.
"Like what you see?" nakakalokong sabi ni Jace.
Parang nagising ako.
Tinignan ko siya ng masama.
Tumalikod na ko at sinara yung pinto.
>_<
Bakit ba naman kasi nakalimutan kong share nga rin pala sa banyo yung kwarto namin ni Jace bukod sa balcony!
Narinig ko pa yung tawa niya. Tapos bigla siyang sumigaw.
"Oy Lana! Wag kang manilip jan ha!"
Pssh! Feelingero to ah!
Pero ganda ng katawan niya.

Ano ka ba Lana! Ano bang pinagiiisip mo jan??
"Che! Di kita sisilipan noh! Asa! Saka sa susunod ilock mo naman yung pinto dito!" ganting sigaw ko.
Tumawa ulit siya.
Kainis! Bakit ba kasi di ako nakakilos kanina >_<
________
"Lana!! Gumising ka na jan oy!" sigaw ni Jace sabay katok sa pinto.
"Five minutes na lang." inaantok na bulong ko.
Di ako nakatulog kagabi dahil dun sa nangyari. Di ko kasi maalis sa isip ko yung nakita ko! Ano ba yan nagiging manyak na ata ako!
Bumukas yung pinto.
"Bumangon ka na jan! Baka dumating na sina Papa!"
Biglang nagising yung diwa ko.
Oo nga pala! Pupunta sina Papa!
=_=
Kaya pala pinalipat niya ko dito. Di ko agad naisip yun ah!
Tumingin ako sa orasan ko. 9 am na.
Naku di ako nakapagluto ng almusal.
"Oo na, eto na, babangon na po." sabi ko habang bumabangon.
"Magluto ka na dun." sabi niya saka lumabas.
Psh. Makautos naman.
Pero binuksan ulit yung pinto.
"May kailangan ka pa?" tanong ko.
"P-pwede bang... sa harap nina Mama at Papa magkunwari naman tayong ok na yung relasyong natin?"
Ha?? Baket?? Dati naman wala kaming pakelam kung alam nilang wala kaming pakelam sa isa't isa.
"Baket?" tanong ko.
Di na siya sumagot at lumabas na ng tuluyan.
Bumaba na ko.
Nasa sala si Jace at nanonood ng tv.
"Kumaen ka na ba?" tanong ko.
"Oo. Nagpadeliver ako. Yung katulong ko kasi eh mas late pa magising sa amo. Meron pa jan kainin mo nalang."
Huh! Bakit kasi di niya ko ginising kanina? Tapos makapagsalita siya!
Pumunta na ako sa kusina.
Merong Mcdo na nasa lamesa.
Makakain nga muna.

Maya-maya nagluto na ako. Yung mga favorite ni Mama.
Naku siguradong matutuwa siya nito!
Tapos na kong magluto nang may magdoorbell.
Waahhh!! Nandito na sila!
Tumakbo ako papuntang gate. Pinagbuksan ni Jace ng pito yung parents ko.
T_T
Namiss ko talaga sila.
Patakbo akong lumapit kay Mama.
"Ma.." naiiyak na sabi ko saka yumakap.
"Lana anak." naiiyak rin si Mama.
Tinignan ko si Papa na nasa likod ni Mama.
"Pa.." pabulong na sabi ko.
Ngumiti siya at ginulo yung buhok ko.
"Pasok na po tayo sa loob." si Jace.
Pumasok na kami sa loob at naupo na sa sala.
Nagkwentuhan kami ng kung anong mga nangyare sa loob ng mga panahon na di ko sila kinokontak.
"Maghahain na po ako." sabi ko sabay tayo.
Inaayos ko yung lamesa nang pumasok si Jace sa kusina.
"O bakit nandito ka? Di pa ko nakahain. Samahan mo muna sila dun."
Di siya umimik. Tumulong siya sa ginagawa ko.
Di ko na lang siya pinansin.
Maya-maya pa kinuha niya yung kaliwang kamay ko.
Napatingin ako sa kanya. Pero di ako nakapagsalita.
May dinukot siya sa bulsa niya at sinuot niya yun sa daliri ko.
Ang wedding ring namin.

Kahit naisuot niya na saken yung singsing di nya pa rin binitawan yung kamay ko. Nakatitig lang siya dun sa singsing.
"Kelangan nga pala ng props." kapagkuwan eh sabi ko sabay bawi sa kamay ko.
Napatingin siya saken. Parang galit yung hitsura niya.
Baket totoo naman di ba? Magpapanggap naman kaming ok na yung relasyon namen.
Lumabas siya ng kusina kaya pinagpatuloy ko yung pagaayos.
Pagkabalik niya, kasama niya na parents ko. Buti na lang tapos na ko mag-ayos.
Umupo si Jace sa tabi ko habang yung parents ko naman sa harap namen magkatabi.
Habang kumakaen kami, todo asikaso saken si Jace.
=_=
Pwede siyang makakuha ng Best actor award.
"Sweetie, kumaen ka ng marame." sabi niya sabay lagay pa ng pagkaen sa plato ko.
Naku naman! Andame na nito! Di ko `to kaya T_T
Pagkatingin ko sa mga magulang ko, mukhang tuwang-tuwa pa sila.
Masaya pa kayo! Baka maempatso na ako!
"Sweetie." si Jace.
Sweetie mo mukha mo!!
Sarcastic yung ngiti ko nang tumingin ako sa kanya.
Pagkaharap ko hawak niya yung kutsara niya na puno ng pagkaen at isusubo saken.
Pasimpleng pinanlakihan ko siya ng mata.
Ngumiti lang siya.
Sinilip ko sa gilid ng mata ko sina Mama at Papa. Nakatingin sila.
Ngumiti ako kay Jace saka ko binuka yung bibig ko.
Sinubo niya saken lahat nang laman nun.
T_T
Halos di magkasya sa bibig ko! Siraulo ka talaga Jace!!

Kumuha din ako ng pagkaen mula sa plato ko.
Dinamihan ko yun at may gulay pa na nakasabit.
Tinapat ko yun sa bibig niya saka nakakalokong ngumiti.
Wala siyang nagawa kundi isubo yun. Halos di niya nasubo lahat di nakapasok sa bibig niya yung gulay.
Walang sabi sabing kinuha ko yun at pinasok sa bibig niya.
Whahahahaha!! Ano ka ngayon?!
Halos di niya na manguya yun sa dami.
Nakita kong ngumiti sina Mama at Papa.
"Nga pala." si Papa.
Napatingin kame sa kanya.
"Mga anak. Alam niyo naman na tumatanda na kami. Mukha namang maayos na kayo. Kelan niyo ba kami bibigyan ng apo?"
O_O
Di ako nakaimik.
Apo?? Tama ba rinig ko??
"Di pa po namen napapagisipan yan Papa." sabi ni Jace.
Cool na cool lang siya.
"Pero baka next year may apo na po kayo." ngumiti pa siya saka tumingin saken.
Nabulunan ako bigla.
Inabutan niya ko ng tubig.
Anu daw?? Seryoso siya??
Chapter 15 Isang Kwarto?? =_=
Nakita ko ang sobrang kasiyahan ng mga magulang ko dahil sa sinabi ni Jace. Aiissshhh! Siraulo talaga! Papaasahin niya lang sila!
Excited na pinagusapan nila kung ano magiging pangalan kung sakaling babae yun o lalaki.
Pangalan agad?? Di pa nga kami gumagawa noh!
Baket parang gusto mong gumawa kayo? sabi ng kabilang isip ko.
Hindi ah!!
Biglang may nagdoorbell.
Tumayo si Jace para tignan kung sino ang dumating.
Sumunod ako.
"Jace hijo!!" sigaw ng Mommy ni Jace ng makita kami sa may pinto.
"Mom!" nakangiting sabi ni Jace saka pinagbuksan ito ng pinto.
Mahigpit na magkayakap ang mag-ina nang lumapit ako.

"Lana baby..." malambing na sabi ni Mommy sabay yakap saken.
"Mom..." sabi ko.
"Mabuti naman at nagkaayos na kayo. Sobrang saya ko nang binalita saken ni Jace na magkasama na ulit kayo. Alam mo bang napasigaw pa ko sa tuwa nun..." tuloy tuloy pa rin sa pagsasalita ang Mommy ni Jace habang naglalakad kami papasok sa bahay.
Kahit kelan talaga walang tigil `tong si Mommy!
"Balae!" sabi ni Papa saka tumayo pagkapasok namin ng dining room.
Tumayo rin si Mama at yumakap sa Mommy ni Jace.
Tahimik lang kami ni Jace habang nagkukwentuhan ang matatanda.
"Ah mga anak." maya-maya ay pukaw ni Mommy samin ni Jace.

"Po?" sabay na sabi namen ni Jace.
"Pwede bang dito na muna ako tumuloy? Mga 2 weeks lang naman ako dito sa Pilipinas. Sayang kasi yung bayad sa hotel eh. Alam niyo naman ang buhay ngayon..." at ayan na naman ang mahabang litanya nya. =_=
"Oo naman Mommy. Di mo na kelangan magpaalam. Bahay mo rin to." nakangiting sabi ni Jace.
"Syempre alam mo na." tumingin siya kay Jace tapos saken. "Kaka-reunite niyo lang eh baka makaistorbo ako." nanunuksong sabi ni Mommy.
Waaahhhhh!!! Ang dudumi ng mga isip niyo!!
"Mommy!" madiin na sabi ni Jace. Pinandilatan pa ng mata ang Mommy niya.
Nagkibit lang ito ng balikat.
"Nga pala. Tutal nandito na rin lang ako, gusto ko sanang ipaayos yung dating silid ni Lana. Para sa magiging apo ko."
Dating silid?? Meron ba?? Eh yun pa rin naman ang gamit ko ah!
"Anong silid po??" parang engot na tanong ko.
Kumunot ang noo nito.
"Yung dating silid mo. Yung karugtong noong kwarto niyo ni Jace." natigilan ito. "Wag mong sabihin na yun pa rin ang gamit mong silid?!"
Di ako umimik.
Ano bang dapat kong isagot??
"Mommy, syempre nandun na siya sa kwarto ko na kwarto na namen." salo ni Jace. "Lutang lang po yan kaya di nakakapagisip ng maayos." pabulong na sabi niya nilapit pa yung mukha niya sa kanila na kunwaring para di ko marinig.
Nagtawanan silang apat.
__
Hinatid namin yung mga magulang namen sa gate nang pauwi na sila kinahapunan.
Si Mommy, kukunin lang daw yung gamit niya sa hotel saka babalik. Sa Guest room siya tutuloy.
Pagkaalis na pagkaalis nila, tinignan ko ng masama si Jace.
"What?" tanong niya.
=_=
"What was that all about?!" biglang sigaw ko.
Di siya umimik. Lalo akong nainis.

"Anong sinabi mong baka magka-apo na sila next year?? Saka anong sa kwarto mo na ako natutulog??" pagalit na sabi ko.
"Di ba nga ang alam nila okay na tayo? Meron bang walang problemang mag-asawa na magkahiwalay ng kwarto?"
May point siya.
"Pero kahit na! Di mo dapat sinabing baka magkaapo na rin sila! Pinapaasa mo lang sila!"
Di na siya nagsalita.
Umakyat na siya sa taas.
Pagakyat ko nakita kong nililipat niya yung mga gamit ko sa kwarto niya.
=_=
Seryoso nga siya.
Wala na kong nagawa tumulong na lang ako.
Pagkapasok ko sa kwarto niya, na kwarto ko na rin may naisip ako bigla.
Waaahhhh!!!
Saan ako matutulog?? Magkatabi kami??
Si Jace parang nabasa yung iniisip ko biglang nagsalita.
"Kung gusto mo sa sahig ka. Basta jan ako sa kama."
T_T
Ayoko sa sahig!
Di na ko nagsalita. Ano nang mangyayari ngayon? Ano ba kasing pumasok sa isip niyang si Jace at gusto niyang ipakita sa parents namen na ok na kame??
Nung tignan ko siya parang aliw na aliw pa.
Ano bang nakakaaliw sa nangyayari??
Bakit ba ko nagkaasawa ng may saltik??
___
Nagising ako bigla.
Bakit ang init ata?? Nakabukas naman yung aircon ah.
Saka bakit parang ang bigat ng pakiramdam ko. Parang may nakadagan saken.
Bigla kong naalala.
Waaaahhhhh!!!
Si Jace!!
Magkatabi na nga pala kami!!
Napadilat ako bigla.
Nakatalikod ako sa kanya. Nakadagan yung braso at binti niya saken.
Kumawala ako.
Umungol siya pero di nagising nung maalis ko yung braso at binti niya saken.
Humarap ako sa kanya.
Gwapo na niya talaga.
*.*
Para siyang anghel habang natutulog. Natutukso akong hawakan yung mukha niya.
Naalala ko kagabi. Nagkulong muna ako sa banyo at hinintay ang oras na sa tingin ko tulog siya bago ako lumabas.
Buti na lang pagkalabas ko tulog na siya.
Baka asarin na naman ako ng tukmol na `to mahirap na!
Napukaw ang pagiisip ko nang bigla siyang gumalaw.
Patay! Baka mahuli akong tinititigan ko siya!
Bigla akong pumikit at nagkunwaring tulog.
Di na siya kumilos. Pero di pa rin ako dumilat.
Maya-maya, naramdaman kong kumilos ulit siya.
This time iniunan niya yung ulo ko sa kanang braso niya saka ako niyakap gamit yung kaliwa.
Di ako pumalag.
Bakit ganito? Ang sarap ng feeling!
Napangiti ako. Ang bango niya!
__
*cuckoo cuckoo cuckoo!!* [w/n: tunog po yan ng alarm mga kapatid]
Nagising ako. Nakayakap pa rin saken si Jace.
Dahan dahan akong kumilos para di siya magising.
"Good morning."
Napatigil ako sa pagkilos nang magsalita siya.
Pagtigin ko sa kanya, ngiting-ngiti siya. Mukhang aliw na aliw.
Tinignan ko siya ng masama saka ko siya tinulak.
Tumawa siya.
"Anong nakakatawa ha?!?" singhal ko sa kanya.
Tumatawa pa rin siya pero this time, yung pigil na pigil na tawa.
=_=
Tinaas niya yung dalawang kamay niya.
Aaaaaiisshhh!! Ang aga-aga nangaasar na naman siya!
Inirapan ko siya saka ako lumabas ng kwarto.
Narinig ko pang tumawa siya pagkalabas ko.

Psh! Pangasar talaga!
Pero infairness, nakatulog ako ng maayos.
Parang sobrang gaan ng pakiramdam ko.
Chapter 16 His mistress, I'm stressed
TGIF!!
Saya-saya ^_^
Infairness di ako na-late this week. Sinasabay na kasi ako ni Jace araw-araw. Sa paguwi lang kami di masyadong nagkakasabay. Workaholic kasi yung bruhong yun eh!
Since nung lumipat ako sa kwarto niya naging ok na kami. Walang bangayan at mejo naging sweet siya saken.
Well, oo na, pag kaharap si Mommy sweet siya. Alam na, best actor eh.
Pero atleast di na siya nangaasar!
"Huy may tsismis ako sa inyo!" biglang sigaw ni Karen pagkapasok na pagkapasok pa lang.
"Anong tsismis?" si Lucy.
Psh. Keaga-aga tsismis agad inaatupag ng mga toh!
Tumingin ako kay Karen. Ano naman kayang tsismis yun?
"Alam niyo, wag niyo nang pantasyahin si Sir Jace. Kasi taken na siya!"
Patay na!! Mukhang alam na nila na mag-asawa kami!
Eh ano naman kung malaman nila?- sagot ng kabilang isip ko.
Oo nga naman. Ok naman na kami eh. Pinagpatuloy ko ang pakikinig. Hinihintay kong sabihin niya na my asawa na si Jace.
"May GF na siya gurl!" sabi ni Karen.
GF?? Di ba dapat eh "Wife"??
"Narinig ko sa reception kanina na tumawag yung girl. Pupunta daw. Ang pinasabi kay Sir Jace eh pupunta ang GF niya." pagtutuloy ni Karen.
Teka. Naguguluhan ako.
Paanong magkaka-GF si Jace eh ASAWA niya AKO???
"Di nga?? Sigurado ka ba jan ha?" tanong pa ni Lucy.
"Oo noh. At ang sabi pa, socialite ang girlalu ni Sir kaya wak na tayo asa." aniya saka lumungkot ang mukha.
"Sayang naman. Akala ko pa naman me pag-asa pang mabingwit yun." si Lucy.
"Oo nga eh. Sayang talaga."
Sino ang babaeng yun?? Sa pagkakaalam ko hindi ako socialite at lalong hingdi ako girlfriend LANG ni Jace! Asawa niya ako!! Kasal kami!!
Ako nga kaya yung sinasabi ni Karen??
___
Lunchtime.
Sumama ako kay Karen sa baba. Bibili na lang kami ng Hotta Rice sa 7Eleven.
Tahimik lang kaming naghintay ng pagbaba nung elevator.
Pagbukas nun.
O_O
Sh*t!
Totoo ba 'to??
Si Jace.
May kasama. Babae.
Nakakapit pa yun sa braso niya.
Kilala ko ang babaeng yun.
Jean Laurel.
I hated her before. And now I hate her more!
Parang sumisikip yung paghinga ko.
"Lana." biglang hila saken ni Karen. Di ko namalayan na na-estatwa na ko sa kinatatayuan ko.
"JC baby, saan ba tayo kakaen?" maarteng sabi nung babae.
JC baby??? What the hell?? Kelan pa siya naging JC??
Iniwasan ko silang tignan. Naiinis ako.

Di sumagot si Jace.
Bumukas ang elevator.
Binilisan ko ang lakad. Ayokong makarinig ng kahit na ano pang sasabihin ng haliparot na yun!
"Uy Lana. Antay naman teh! Atat??" ani Karen habang hinahabol ako sa paglakad.
Di na ako umimik.
So yun pala yun??
Kaya naman pala may pakulo pa siya sa mga magulang namen na Ok na kame ha?? Kasi gumagawa pala siya ng kalokohan!
Bwisit kang Jace ka!
*Kriiiiinnngggggg*
Huh! Mukhang tumatawag na yung bwisit na lalaking yun ah? Para ano? Para pagsabihan akong wag maingay???
Kinuha ko yung CP sa bilsa.
Calling... Maico",
Maico??
"Hello?"
"Lana! Hi, kamusta?"
"Ahmm. Ok naman. Napatawag ka?" tanong ko.
"Ano kasi eh.."
Naghintay lang ako ng sagot niya. Parang nahihirapan siyang sabihin.
"Ano, pwede ba kitang mayayang lumabas mamaya?" alanganing tanong niya.
Di ako makasagot. Ano yun date?
"Hey, don't worry it's just a friendly date ok."
Napaisip ako.
Kung si Jace pwedeng magloko, baket ako hindi di ba?
"Ok sige. 6pm ang out ko." sagot ko.

"Great! I'll pick you up at 6 ok?" halatang natuwa siya sa sagot ko.
"Ok."
__
"Hi!" bati ko kay Maico nang sinundo niya ko.
"Hello. You look good as ever." nakanigiting sabi ni Maico habang pinagbubuksan ako ng pinto.
Nagpunta kami sa isang fine dine resto. Super romantic ng ambiance!
Naisip ko bigla kung si Jace ang kasama ko ngayon siguro mas magiging romantic tignan `tong lugar.
^_^
Waaaaahhhhhh!!! Ano ba `tong iniisip ko???
Si Maico ang kasama mo at hindi ang babaerong yun!
Wag mo siyang isipin ok??!
"Are you ok?" tanong ni Maico.
"Yeah. I'm fine."
Habang magkasama kami ni Maico walang ibang laman ang isip ko kundi ang walang hiyang Jace at ang babae niya.
Paano niya yun nagawa?? Di man lang ako winarningan??
"Ahh Lana, gusto mo bang umuwi na? Para kasing wala ka sa sarili mo eh." nakangiting tanong ni Maico.
"Ha?" parang engot na tanong ko.

"Sabi ko kung gusto mo nang umuwi?"
Haiz. Halata ba masyadong bothered ako dahil sa bwisit na yun??
Parang gusto kong uminom.
"No. Ayoko pa umuwi. Parang gusto ko uminom. Ok lang ba kung samahan mo ko?"
"Ofcourse! Tara Banchetto tayo."
___
Nakaka dalawang bote na ko ng Tanduay Ice at talagang tinamaan na ako.
Hilo na ako kahit sa unang bote pa lang. Di naman kasi talaga ako umiinom.
"Kaya pa?" naaaliw na tanong ni Maico.
"K-kaya paaa!" sagot ko.
Mukhang lasing na nga ata talaga ako.
"May problema ba Lana? Kayo ni Jace?"
"K-kamee?? Psh. P-aano naman kame m-magk-kakaprob-lema eh sa p-papel lang naman kame m-magasawa?" napatawa pa ko ng bahagya.
Ano bang nangyayare saken?? Baket ko ba sinabi yun??
"Anong ibig mong sabihin?" naguguluhang tanong ni Maico.
Di na ko sumagot. Ngumiti na lang ako.
<Jace's POV>
Nasaan na ba yung babaeng yun??
Magaala-una na ng madaling araw ah!
Ano na bang nangyari dun? Nagtext lang kanina na magdidinner sa labas tapos di na sumasagot sa mga tawag ko ngayon?
Sobrang nagaalala na talaga ako. Buti na lang tulog na si Mommy di niya alam na wala pa si Lana.
Maya-maya pa narinig kong may dumating na sasakyan. Lumabas agad ako at nakita ko si Lana sa may gate.
Sino yung naghatid sa kanya?
"Anong oras na?!" pagalit na bungad ko sa kanya.

"Oh Jace, gising ka pa pala?" parang wala sa sariling sabi niya.
Nakainom ba siya??
Tumingin siya sa wristwatch niya.
"One twenty five." nakagiting sabi niya.
=_=
Lasing nga `to.
"Saan ka ba galing ha?? At bakit ka naglasing??" mariing tanong ko habang inaakay siya papasok ng bahay hanggang sa kwarto.
"Di ako lasheng. Ok!" parang baliw na sabi niya.

Di pa siya lasing ng lagay na yan ha??
Inihiga ko siya sa kama at tinanggalan ng sapatos.
Naku naman! Ano ba naman kasing problema nito at bigla na lang naglasing??
Wait.
Kanina. Nakita niya kami ni Jean.
Di kaya... nagselos siya??
Napangiti ako sa naisip ko.

Kumuha ako ng damit niya sa closet. Tsk. Kelangan ko pa tuloy tong bihisan!
Akmang tatanggalin ko yung blose niya nang tumunig ang CP niya.
*Krrriiiiiinnnggggg!!*
Kinuha ko yun mula sa bag niya.
Calling.... Maico",
>//<
Maico??
Napatingin ako kay Lana. Tulog na tulog na siya.
Tinignan ko ulit yung CP niya. Tumigil na yun sa pagring.
Bakit tinatawagan siya ng Maico na yun?
*Tooot tooot* [w/n: message alert tone yan ^_^]
Binuksan ko yung message.
From: Maico",
thanks for tonight! mukhang tulog ka na eh. til next time. TC.
Parang sasabog ang utak ko sa nabasa ko.
So, nagkikita na pala ulit sila ha?
Chapter 17 Bonding mode ^_^
<Lana's POV>
Aaawwww sobrang sakit ng ulo ko!

Teka, anong oras na ba? Pinilit kong dumilat at tinignan ang alarm clock sa bedside table.
9 am.
Makabangon na nga. Kelangan ko ng gamot. Sobrang sakit talaga ng ulo ko.
Sino ba naman kasi nagsabi sayong mag-inom ka ha? Yan tuloy napala mo!
Tumayo na ko at pumasok sa banyo.
Ano bang nangyare pagkarating ko dito sa bahay?
AiiiiissshhHhh! Basta ag naaalala ko lang inalalayan ako ni Jace hanggang sa higaan.
Napatingin ako sa salamin. Suot ko ang pantulog ko.
Wait.
Di ko naaalalang nagpalit ako ng damit ah!
O_O
Wala sa sariling nayakap ko ang sarili ko. Di kaya??
Waaaahhhh!!! Binihisan niya ako??
Di naman siguro. Nagbihis ka kagabi, di mo lang maalala.
Pero hindi talaga eh! Ang naaalala ko lang nahiga ako tapos wala na!
>_<
________
Bumaba ako sa kusina. Nagugutom na ako.
Pagkababa ko, nasa sala si Jace. Nagbabasa ng dyaryo.
"Gising ka na pala. May pagkaen sa kusina."
Tumayo siya saka sinamahan ako sa kusina.
"Teka lang iinitin ko `tong soup. Siguradong masakit yang ulo mo. Ano ba kasing pumasok sa isip mo't nag-inom ka kagabi? Di ka naman sanay uminom ah?" tuloy-tuloy na sabi n Jace.
Di ako umimik.
Nilagay niya sa microwave oven yung soup.
Pagkainit nun, hinain niya sa harap ko.
"Oh kaen ka na. Eto tinapay." aniya sabay abot nung tinapay.
Lumabas siya ng kusina.
Pagkabalik niya, may dala siyang gamot.
"Inumin mo `to pagkatapos mong kumaen." aniya saka umupo sa tabi ko.
Bakit todo asikaso ata to saken ngayon? Ano meron?
Nagsimula na akong kumaen.
Pinapanood niya lang ako.
"Pagkatapos mo magayos ka, aalis tayo." si Jace.
Napa-angat ako ng tingin sa kanya.
"Saan tayo pupunta?"
"Basta. Sige na ituloy mo na yang pagkaen."
Saan naman kaya nito balak pumunta??
"Ah Jace."
"Hmmmm?"
"Ikaw ba nagbihis saken?"
Waaaahhhh!! Baket ko tinanong?? Di ka na naman nagiisip Lana!
Napangiti siya bigla.

"Oo. Tulog na tulog ka na kasi eh. Alangan namang hayaan kitang matulog ng di nakabihis di ba?"
>_<
Pakiramdam ko napunta lahat ng dugo ko sa mukha ko.
Yumuko ako para di niya makita yung pamumula ko.
"Nakapikit ako nung binibihisan kita." biglang sabi niya.
Pigil na pigil yung tawa niya.
Di na niya napigilan at tumawa na siya ng tumawa.
"Wag ka nang mahiya jan! Asawa naman kita eh!" aniya habang tumatawa saka tumayo at lumabas ng kusina.
________
"Saan ba talaga tayo pupunta?" tanong ko kay Jace habang nagmamaneho siya.
"Basta. Surprise yun eh."
Di ko alam kung nasaang lugar kami. Di naman kasi ako gala eh.
Saan kaya kami pupunta?
Pinagdala niya pa ako ng extrang damit.
Maya-maya pa natanaw ko ang entrance ng pupuntahan namen.

T_T
Enchanted Kingdom!!
Matagal ko nang gusto makarating dito.
Oo. Di pa nga ako nakakapunta sa EK kahit lahat na ata ng nilalang sa Pilipinas nakapunta na.
"Di ba dati mo pa gustong pumunta dito?" nakangiting tanong ni Jace.
Tumango-tango ako.
Sa sobrang saya di ako makapagsalita.
Napangiti siya.
Naaalala niya pa pala yun.
Dati kasi nung bago ako maglayas lagi ko siyang kinukulit na dalhin ako dito.
Pero lage na lang siyag busy. Puro "next time, promise pupunta tayo dun" ang sagot niya.
"Tara na." inabot ni Jace yung kamay ko.
Sa mga di extreme na rides muna kami sumakay bago mananghalian.
Pero sobrang nakakatawa si Jace dahil para siyang natatae tuwing nakasakay kame kahit na di naman nakakatakot yung ride.
Kaya siguro ayaw niya kong dalhin dito dati.
Niyaya ko siyang sumakay ng Anchor's Away.
"Sige sakay ka na. Aantayin kita dito."
Napatigil ako sa paglalakad.
"Di ka sasakay?" tanong ko sa kanya.
Umiling lang siya.
Sumimangot ako.
"Di ako sasakay kung di ka sasakay." nagmamaktol na sabi ko.
Di siya nagsalita.
Lalo akong sumimangot. Di ko siya tinitignan.
"Aiish, tara na nga." aniya sabay hila saken.

Napangiti ako. Sasakay rin pala eh!
Sa may bandang dulo kami umupo ni Jace.
Habang nagsisimula yung umandar, naramdaman kong nate-tense si Jace. Hahaha kalalaking tao takot sa rides!
Nung tumataas na yung pagswing nun humawak siya ng mahigpit sa kamay ko.
Waaahhhhh!!! Kahit ako parang bumabaligtad ang sikmura ko habang nakatingin sa baba.
Sh*t dapat ata dun kami sa may bandang gitna para di masyadong mataas!
Biglang yumakap si Jace saken.
Sobrang higpit nun.
Parang nawala yung takot ko.
Dahil sobrang natatawa ako!!
Wahahahahahah!!
Di ko akalain. Si Jace na macho mas takot pa kesa saken??
Pagkababa namen ng Anchor's Away di ko na pigilan ang tawa ko.
Si Jace naman, tinukod yung dalawang braso niya sa binti niya habang mukhang hilong-hilo.
"Ano kaya pa??" pangaasar ko.
Tumayo siya ng tuwid.
"Oo naman. Ako pa." sabi niya.
Tumawa ulit ako saka ko siya hinila. Napangiti na lang siya.
"Dun tayo!"
Pagkatapat namen sa ride na napili ko, nawala yung ngiti niya.
Tinignan ko siya.
Nakakatawa hitsura niya!
Ayos! Sobrang enjoy ang first time ko rito!
Di na siya nakapalag nang sumakay kami sa Space Shuttle.
Sumakay rin kami sa Extreme, Jungle Log Jam, Rio Grande at kung saan saan pang mapaghilahan ko sa kanya.
<Jace's POV>
Pauwi na kami ni Lana galing sa EK.
Pasulyap sulyap ako kay Lana habang nagmamaneho ako.
Mukhang masayang-masaya siya. Buti naman.
Grabe. Ayoko talagang sumasakay ng mga rides na yun! Yun talaga yung dahilan kung baket ayaw ko siyang dalhin sa EK dati.
Pero worth it naman kahit na halos magkanda-suka na `ko tuwing bababa kami ng isang ride. Nakita ko namang masaya siya.
Ibang klase din naman ang tatag ng sikmura nitong babaeng to. Parang balewala sa kanya yung rides!
Pero ang pinakagusto kong part ng bonding namen na to? Yung nanood kami ng Fireworks Display.
Conscious man siya o hindi, niyakap niya ko sa bewang nang mga oras na yun.
Ang sarap sa pakiramdam. Parang kaming dalawa lang yung tao sa mundo.
**krrriiiiiiNnnggggg**
CP ni Lana.
"Hello?" si Lana.
"O Maico napatawag ka?"
What?? Maico na naman? Di ba mawawala sa landas namen ang lalakeng yan?
"Bukas?" si Lana.
Tuloy lang ako sa pakikinig sa one sided conversation ng dalawa.
"Saan?"
Magkikita sila??
"O sig..."
Bigla kong inagaw yung CP ni Lana bago pa niya matapos yung sasabihin niya.
"Di siya pwede bukas." sabi ko.
"Jace?" tanong ni Maico.

"Oo ako nga. At inuulit ko, di pwede ang asawa ko bukas ok?" pinagdiinan ko yung 'asawa'.
Yun lang saka binaba ko na yung telepono. Di ko yun binalik kay Lana.
Pagtingin ko sa kanya, nakatingin lang siya saken.
"What?" tanong ko.
Umiling lang siya. Parang nagpipigil ng tawa.
Bakit ba?? Anong nakakatawa??
Di na dapat makasingit yung ugok na yun. Nakadalawa na siya. Una nung nanood sila ng concert tapos nag-inom sila kagabi.
Aaaaiiisshh! Nung concert!
Oo. Pinuntahan ko talaga si Lana nun para makipagbonding na rin sa mga kaibigan niya since di kame nagkaroon ng pagkakataon dati. Tapos ganun ang inabutan ko??
Kasama nila si Maico. Sobrang inis ko talaga nun at humanap lang ako ng tyempo na mag-isa na lang si Lana saka ako nagpakita. Sinunsundan ko sila kahit saan sila magpunta.
Sinabi ko lang na napadaan lang ako para naman maprotektahan ko ang katiting na pride na naiwan saken.
Habang ako nagsisikap na maayos ang pagsasama namen siya naman nakikipagkita na uli sa lalakeng sumira samen dati.
Aaaarrgggghhhh! Baket ko ba iniiisip yun? Dapat maging masaya lang ang araw na to ah?
"Jace." biglang sabi ni Lana.
"Hmmn?"
"Saan lakad naten bukas?"
Napakunot ang noo ko.
Lakad? May sinabi ba akong aalis kami bukas?
"Wala naman. Baket?"
Siya naman ang kumunot ang noo.
"Eh bakit sabi mo kanina di ako pwede bukas? Akala ko may lakad ulit tayo wala naman pala." parang dismayadong sabi niya.
So gusto niyang lumabas ulit kame?
Napangiti ako sa naisip ko.
Saka may naalala. Dati nung isang beses na tumanggi akong pumunta kame sa EK ang sabi niya 'sige kahit sa Ocean Park na lang tayo punta' nagpapacute pa siya nung sinabi niya yun.
"Manila Ocean Park." sabi ko.
Nakangiting tumingin siya saken.
"Seryoso?"
Tumango ako.
"Thank you Jace!" aniya sabay yakap saken.
"Hey easy! Baka mabangga tayo!" natatawang sabi ko.
Nagulat na lang ako nang halikan niya ko sa pisngi.
Parang natigilan din siya.
Bumalik na siya sa pagkakaupo nang tignan ko siya.
"Thank you." nakangiting sabi niya.
"Basta masaya ka gagawin ko kahit ano."
Chapter 18 Relationship status: Married
Lunch break.
"Girls, may welcome party mamaya for Sir Jace." bungad ni Ms. Sungit pagkapasok niya pa lang sa room.
Napatingin kameng tatlo ni Lucy at Karen.
"Actually last week pa dapat kaso nagkaproblema. Bale sa Max's tayo okay?"
Kelangan pa ba i-welcome yun? Eh naka ilang linggo na siya dito.
Tapos welcome party Lunes?? Di ba mas maganda kung Friday?? Para walang pasok kinabukasan.
Naalala ko tuloy nitong last weekend. Super saya talaga nung nagpunata kami sa EK pati sa Manila Ocean Park.
{flashback}
"Basta masaya ka gagawin ko kahit ano."
WaaaahhhH!!! Grabe iba ang dating saken ng pitong salitang yun. Sobrang kinilig ako!
Pinigilan kong mapangiti ng sobra.
Tumingin siya saken.
"Huy, di ka na nagsalita jan?"
"Hmmmn?"
Pinipigilan kong ibuka yung bibig ko kasi feeling ko di ko mapipigilan yung sarili kong mapatili.
Baket ba ganito ang nararamdaman ko ngayon?
Nagugustuhan ko na ba siya?
"Sabi ko ba't di ka na nagsalita jan?"
Umiling lang ako saka tumingin sa labas.
Tumawa siya bigla.
Nainis ako.
Tumingin ako sa kanya. Nakakunot ang noo.
"Ano bang nakakatawa?" inis na sabi ko.
"Ikaw." aniya.
"Baket? Ano namang nakakatawa saken ha??" pabalang na sabi ko.
"Ang cute mo kasi kiligin." aliw na aliw na sabi niya.
Napasinghap ako.
O_O
Bakit niya alam?? Super obvious ba na kinikilig ako?? Waaahhhhh! Mukhang ganun na nga!
"Hindi ah!" pagkakaila ko. "Bakit naman ako kikiligin aber?"
"Ewan ko." sabi niya pero pinipilit pa ring pigilan yung ngiti niya.
"Magdrive ka na nga lang jan!"
Tumawa ulit siya.
"Bukas ha may date ulit tayo."
{end of flashback}
Natatawa pa rin ako pag naaalala ko yung hitsura niya pag bumababa kami ng rides. Actually marami akong nakuhang pictures sa CP ko.
Pati sa Ocean Park marami rin kaming kuha.
Nagbukas ako ng FB.
Upload ko kaya?
Tinignan ko yung mga notifications ko. Andame! Matagal na rin pala akong hindi nakakapag-FB.
Sinaksak ko yung SD Card ko sa PC saka ko nai-copy yung pictures.
Hmmmn. Upload o hinde? Upload o hinde?
Kahit tapos ko nang makopya lahat sa PC ko yung pix di ko pa rin nai-upload.

Tsk. Wala namang masama di ba? Asawa ko naman siya!
Sa bandang huli di ko rin yun nai-upload.
Tinitignan ko yung mga post ng kung sinu-sino di ko naman talaga naiintindihan. Scroll lang ako ng scroll.
Iniisip ko si Jace. Posible nga kayang maayos ng tuluyan ang pagsasama namen?
May naisip ako bigla.
Edit profile.
Basic Info.
Relationship status: Married
Save.
Napangiti ako.
"Ano yan?" seryosong sabi ni Jace at nilapit pa yung mukha sa monitor ko.
"Ay palakang Tommy!"
Natawa siya.
"Palakang Tommy?"
Ako naman natameme lang.
Palakang Tommy tawag ko sa kanya nung mga bata pa kami. Wala lang, gusto ko lang siyang tawaging palaka.
"So, iniisip mo pala ako ha?" bulong niya saken.
Nakita kong nakatingin samen yung tatlo.
Napatingin din siya sa mga yun.
"Kumaen na kayo?" biglang tanong niya.
"Opo Sir."
"Okay. Napadaan lang ako. See you all tonight" aniya bago lumabas.
<Jace's POV>
Relationship Status: Married
Hahaha natutuwa pa rin ako pag naaalala ko.
Mejo matagal na ko sa likod niya bago ako nagsalita kaya nakita ko nung nagpalit siya ng status.
Pinuntahan ko lang naman siya kasi gusto ko na talaga siya makita. Kanina pa ko di makali.
At worth it ang pagpunta ko dun. Buong-buo na araw ko.
Pagdating ko sa opisina ko binuksan ko yung FB account ko.
Actually di ko naman talaga to nabubuksan. Ginawa ko tong account nung mejo bata-bata pa ko.
Tinignan ko yung profile ko.
Married ang relationship status ko. Pero naka-custom yun na ako lang makakakita.
Inedit ko from "only me" to "public".
Hahaha ano ba yan para naman akong bata nito!
Hinanap ko yung account ni Lana saka ko siya inadd.
<Lana's POV>
Nandito halos lahat ng empleyado sa Max's Tiendesitas pero di ko makita si Jace. Para sa kanya `tong "party" na `to di ba?
"Guys medyo male-late lang si Sir Jace pero papunta na siya." nakangiting sabi ni May.
Umupo ako sa bakanteng upuan sa tabi ni Karen.
Nagulat ako bigla nang may tumabi saken sa kabilang upuan.
"Hi Lana!" si Carl.
=_=
Di ba talaga ako tatantanan ng isang `to?
"Carl." walang buhay na sabi ko sabay talikod sa kanya.
Nagkukwento si Karen at nagkuwari akong nakikinig.
Nang mapansin ni Karen na nandun si Carl tumalikod siya saken.
What???
Alam ko kung anong gusto niyang mangyare.
Gusto niyang kausapin ko si Carl.
Dumiretso ako ng upo pero di ko kinausap ang bwisit.
Nagsalita siya pero di ako nakikinig.
Napatingin ako sa kamay ko.
Suot ko nga pala yung wedding ring ko!
Humarap ako sa kanya, sinadya kong ipakita yung kamay ko para makita niya yung singsing.
Mukhang di effective.
Roll eyes.
"Oo nga pala Lana."
"Hmmmn."
"Bakit mo ginawang married status mo sa FB?" biglang tanong niya.
Ngumiti ako.
Nginuso ko sa kanya yung singsing ko.
Napakunot yung noo niya.

"Seryoso yun? Paano nangyare? Baket walang nakakaalam?" sunod-sunod na tanong niya.
I shrugged.
Pagtingin ko sa may entrance nandun si Jace. Nakatingin samen.
"Ginagawa mo lang ba yan para tumigil na ko?"
Wow! Sa wakas nag-isip ka rin!
Umiling.
"Hi!" si Jace.
"Hi Sir! Goodevening po!" sabi bigla ni Carl
"Pwede bang jan ako sa upuan mo? Favorite seat ko kasi yan eh." nakangiting sabi ni Jace.
Favorite seat??
O_o
Sus! Di na lang sinabing 'lumayas ka jan!'
Ngumiti siya saken.
"Ok lang tabi tayo?" tanong niya.
"Oo naman SIR." sabi ko sabay ngiti.
____
Sabay kaming naglalakad ni Karen. Uwian na eh. Yung iba lumipat ng venue magi-inuman daw muna.
Bigla na lang nawala si Jace. Baka sumama dun sa iba. Aiisshh, di man lang nagsabi!
"Saan ka?" si Karen.
"Antipolo. Kaw ba?"
"Jan lang ako sa Cainta. Tamang-tama sabay na tayo." aniya.
"Ok." Nakangiting sabi ko.
*Beep beep* [w/n: busina yan guys]

Napalingon kami ni Karen.
Bumaba si Jace.
"Tara na." aniya nakatingin saken.
Napatingin ako kay Karen. Siya naman palipat-lipat ng tingin samen ni Jace.
Binuksan ni Jace yung pinto sa passenger side.
Lumapit ako.
"Ahh Jace, pwede isabay na natin si Karen? Sa Cainta lang siya." sabi ko.
Nakakahiya naman kasi kay Karen. Nag-expect na siya na sabay kami.
Napatingin siya kay Karen.
"Sure." aniya.
"Tara na!" tawag ko kay Karen.
Kahit naga-alangan, sumakay siya sa likod.
Nasa kalagitnaan kami ng traffic ng magsalita si Jace.
"Ah Babes, bumalik na nga pala si Mommy sa States. May emergency kasi dun eh."
Babes???
Napatingin ako bigla sa kanya. Pinanlakihan ko siya ng mata.
Tinawag niya akong Babes?? Habang kasama namen si Karen?!
Ngumiti lang siya.
"Oo nga pala. Magleave ka ng Thursday and Friday next week ha?"
Napakunot ang noo ko. Anong meron?
"Ahh... baket?" alanganing tanong ko.
"Anniversary naten nakalimutan mo na ba?"
Chapter 19 He's not my Boyfriend, He's my Husband

"Anniversary naten nakalimutan mo na ba?" si Jace.
Waaaahhhh!!! Nanjan si Karen nasisiraan ka na ba???
"Ahh hindi ko nakalimutan. Nagtataka lang ako kung baket kelangan kong mag-leave." sabi ko sabay tingin kay Karen sa rearview mirror.
=_=
Mukha siyang dehydrated na langaw.
Nanlalaki yung mata niya tapos parang namumutla na siya.
"May pupuntahan tayo. Dun tayo magce-celebrate ng Anniv."
"Saka ng birthday mo." wala sa sariling sabi ko.
Napangiti siya saka tumingin saken.
"Saka birthday ko."
Malapad pa rin ang ngiti niya ng bumaling kay Karen. Nakalabas na kami sa traffic.
"Karen, saan ka?"
"Ahh.. S-sa Valleygolf po Sir." pautal-utal na sabi ni Karen.
"Ok. Ihahatid ka na namen sa inyo." si Jace.
"Naku Sir wag na po. Sa may kanto na lang po."
"Sigurado ka?" tanong ko kay Karen tinignan ko pa siya.
Tumango lang siya.
____
Pagkadating namen sa bahay nauna akong pumasok sa kwarto.
May tumawag kasi kay Jace kaya kinausap niya muna yun sa sala.
Naisip ko bigla. Wala na nga pala si Mommy dito. Ano pang silbi na dito ako sa kwarto ni Jace?
Hmmmmn lilipat na ulit ako sa kwarto ko. Yun din siguro ang gusto ni Jace.
Binuksan ko ang closet saka kinuha yung mga damit ko at nilatag sa kama.
Mangangalahati na ko sa mga damit ng pumasok si Jace.
"Hey, what are you doing? Bakit nage-empake ka?" nagpapanic na tanong ni Jace.
OA ha. Para namang maglalayas ako!
Di ako nakasagot agad.
"Iiwan mo ko?" pabulong na sabi niya.
Umiling agad ako.
Nakita ko ang relief sa mga mata niya. Malakas din ang naging paghinga niya na para bang pinipigilan niya yun kanina.
"Bumalik na sa States si Mommy di ba? So... babalik na sana ako sa kwarto ko."
"What's wrong with my room?!" he snapped.
Di ako makasagot. Ano bang problema? Babalik lang naman ako sa kwarto ko ah! Baket siya nagagalet??
"Ikaw ang bahala kung anong gusto mo." aniya saka pumasok sa banyo.
<Jace's POV>
Akala ko iiwan niya na naman ako. Sobrang natakot ako kanina. Ayoko na ulit maramdaman yung naramdaman ko dati.
Kaya kahit na mas gusto kong kasama siya sa kwarto hinayaan ko na lang siya na lumipat sa kabila. Mas ok na yun kesa di ko siya kasama totally.
Nag-shower muna ako saka lumabas ng banyo.
Pagkalabas ko. Wala na si Lana. Wala na rin ang mga damit niya sa kama.
Haaaayyyyy. Malungkot na naman ang kwartong ito.
Nahiga na ako patalikod sa pinto saka pumikit. Pero hindi ako makatulog. Mas gusto kong katabi ang asawa ko.
Ano kayang pwede kong gawin para mapabalik siya dito?
Nasa malalim akong pagi-isip ng bumukas ang pinto. Napamulat ako bigla pero di ako kumilos.
Maya-maya pa, lumundo yung kama.
Napangiti ako saka humarap kay Lana.
"Akala ko ba babalik ka na sa kwarto mo?" tanong ko.
Kumunot ang noo niya.
"Di ba ayaw mo kong bumalik dun?"
Di na ako sumagot. Iniangat ko ang ulo niya at iniunan sa braso ko saka ko siya niyakap.
Hindi siya pumalag at sumiksik na rin sa dibdib ko.
______
Wala kaming imikan ni Lana habang nasa sasakyan papasok ng opisina.
Pero magaang ang pakiramdam ko. Buti na lang di niya tinuloy ang paglipat ng kwarto.
Nakasakay na kami ng elevator at bumukas yun sa ground floor. Sa basement kami galing since nandun ang parking.
Si Karen.
Tignan mo nga naman ang pagkakataon oh.
Nagulat siya pagkakita samen pero di niya masyadong pinahalata.
May naisip ako bigla.
Habang bumubukas ang elevator sa 3rd floor hinawakan ko ang kamay ni Lana saka ko siya hinalikan sa sintido.
Nakita ni Karen ang ginawa ko kaya umiwas ng tingin.
"See you later." bulong ko kay Lana pero sa lakas na maririnig ni Karen.
Natigilan si Lana. Di siya makareact.
<Lana's POV>
Ano na naman ba ang eksena nitong si Jace??
May pahalik halik pang nalalaman!
Pagkatingin ko kay Karen nakatitig siya saken.
"Baket?" tanong ko.
"Boyfriend mo si Sir Jace." sabi niya sa paraang hindi nagtatanong.
"Hindi." sagot ko.
Hindi naman talaga di ba? Asawa ko siya eh!
"Hindi pero yun ang pinapakita ni Si.." tinakpan ko ang bibig niya. May dumaan kasing ibang empleyado.
Pinanlakihan ko siya ng mata.
"Wag ka maingay." pabulong na sabi ko sa kanya. "Ipapaliwanag ko mamayang lunch."
______
Lunch break.
Sa 7eleven kami kumain ni Karen. Sa pinakasulok kami naupo para walang makarinig sa pinaguusupan namen.
"So kelan mo pa naging boyfriend si Sir Jace?" bungad agad ni Karen bago pa man maupo.
"Hindi ko nga siya boyfriend." sagot ko.
Tumikhim siya. Saka nasalita.
"Babes bumalik na nga pala si Mommy sa States." gaya niya sa boses ni Jace.
Natawa ako.
"Nga pala magleave ka ng Thursday and Friday next week ha?" pinandilatan niya ako. "Anniversary naten nakalimutan mo na ba?" pinagdiinan niya yung 'anniversary'.
Ngumiti lang ako sa kanya. Nakakaliw siya eh.
"Hindi mo siya boyfriend pero may anniversary." sarkastikong sabi niya saka sumubo ng kanin.
"Hindi ko nga siya boyfriend ok? Asawa ko siya."
Muntik na niyang maibuga yung kinakain niya.
Mukang nabulunan kaya inabutan ko ng tubig.
Tapos na siyang uminom pero di pa rin siya umiimik.
Nanlalaki yung mata niya.
Kinwento ko sa kanya kung paano nangyaring mag-asawa kami ni Jace.
Di siya nagsasalita kahit tapos na akong magkwento. Nakatingin lang siya saken na para bang isa akong multo.
Umakto akong mag binubugaw sa harap ng mukha niya. Saka ko siya inabutan ng tissue.
Nag-iba yung expression ng mukha niya. Nagtatanong yun.
"Baka kasi pasukan ng langaw yang bibig mo. Saka laway mo baka tumulo." seryosong sabi ko saka ko inabot yung tissue.
Napatitig siya sa tissue.
Maya-maya pa saka lang siya tila natauhan at naintindihan ang sinabi ko.
"Sira!" sabi niya sabay abot ng tissue.
Natawa ako sa kanya.
"Karen."
"Hmmmn?"
"Pwede bang wag mong ipagsasabi lahat ng nalaman mo?"
Napakunot siya ng noo.
"Baket naman?"
"Ayoko kasing mag-iba ang pakikitungo ng lahat saken eh. Mas gusto ko ang ganito ordinaryong empleyado lang ako."
"Eh hanggang kelan mo naman balak itago yang katauhan mo ha?"
Huminga ako nga malalim.
"Bahala na."
Chapter 20 - The Confrontation
It's Saturday.
Niyaya ko si Jacky na mag-shopping. Balak kong bumili ng regalo para kay Jace sa birthday niya. Well, sa Friday pa yun pero siguradong di na ko magkakaroon ng oras para makabili. At kelangan ko ng opinyon dahil di ko alam kung anong dapat kong bilhin.
*KrriiiiiiiinnnnNNnngggGGgg!!!*
"Haller..."
"San ka na?? Dito na kami!" si Jacky.
"Wait lang. Nandito na ko sa Tikling. Sige na pasakay ako ng jeep eh."
"Okies. Dito kami sa tapat ng Wattsons."
Sa SM Taytay kami magkikita.
Wait.
Did she say "kami"??
Sa pagkakaalam ko siya lang naman ang makakasama ko ah?
Pagkababa ko ng jeep nakita ko kaagad si Jacky at kasama si...
O_O
Maico???
"Jacky." tawag ko sa kanya.
"Oh nandito ka na pala. Pinasama ko si Maico. Kailangan naten ang tulong niya since regalo para kay Jace ang bibilhin mo."
Nginitian ko lang si Maico.
"Tara." yaya ni Jacky.
Naglibot kami at pinasok ang halos lahat ng stores.
Mostly, si Maico ang nagcocomment kung panget ba o hindi.
Buti na lang pala naisama siya ni Jacky. Kung kami lang ni Jacky siguradong kung anu-ano na lang ang binili namen.
Laging nakaalalay saken si Maico kahit na saan kami pumunta. Kung iba ang titingin mukha kaming magjowa kahit na kasama pa namin si Jacky. Kaya kung minsan kumakapit ako kay Jacky para mejo makaiwas kay Maico.
"Tara kain tayo." yaya ni Maico.
"Tara! Saan?" si Jacky.
"Ikaw Lana? Ano gusto mo kainin?" tanong ni Maico.
"Ha?"
"Sabi ko anong gusto mong kainin?"
"Ahhmm, pizza."
"Okay. Sa Pizza Hut tayo."
Papunta kami sa Pizza Hut nang tumawag si Jace.
"Nasaan ka?"
"Nandito ako sa SM Taytay."
"Ah okay. Sino kasama mo."
"Ahhhh.. "
Sasabihin ko bang kasama ko si Maico?? Baka magalit siya.

"Kasama ko si Jacky saka si Maico." sinabi ko na rin. Wala naman akong ginagawang masama eh.
Natahimik siya.
"Jace?" tanong ko nang matagal na siyang hindi umiimik.
"Hinatayin mo ko jan." yun lang at binaba niya na ang CP niya.
What??? Pupuntahan niya kami???
=_=
<Jace's POV>
Maico!! Maico na naman!!

Di ba talaga maaalis sa landas namen ang bwisit na lalaking yun?
Kelangan ko nang komprontahin ang Maico na yun!
___
Pinuntahan ko agad sina Lana sa may Pizza Hut pagkadating na pagkadating ko.
Magkatabi si Jacky at Lana. At nasa harap nila si Maico.
"Hi!" bati ko sa kanila.
"Hi Jace!" si Jacky.
Tumayo siya at binigay saken ang upuan niya.
"Dito ka na para tabi kayo ni Lana." aniya saka umupo sa tabi ni Maico.
Tinignan ko si Maico.
Ngumiti lang siya.
"Kaen ka." si Lana sabay abot saken ng isang slice ng pizza.
Di ko yun kinuha sa kamay niya. Sa halip eh hinawakan ko siya sa kamay saka ko sinubo yung pizza.
Nakita kong nag-smirk si Maico.
Pagkababa ni Lana sa pizza tinignan ko si Maico.
Yung tingin na 'asawa ako eh ikaw?' na tingin.

Napansin ata ni Lana yung tinginan namen ni Maico. Kinuha niya ulit yung pizza saka sinubo saken. Nung tignan ko siya pinanlakihan niya ako ng mata. Parang sinasabi na 'tigilan mo yan!'
Pagdating ng bill kinuha ko yung credit card ko.
"Ako na pare." si Maico.
"No. Ako na." mariing sabi ko.
"Ako ang kanina pa nila kasama dito so ako ang magbabayad." pagpipilit ni Maico.
Magsasalita pa sana ako nag hawakan ni Lana ang kamay ko.
Tinignan ko siya.
Halatang di na siya komportable sa sitwasyon.
Tinignan ko si Jacky. Kahit siya mukhang ganun din.
Pinisil ko ang kamay ni Lana. Di na lang ako pumalag nang ibigay ni Maico ang credit card niya.
_____
Nagyaya si Jacky na pumunta sa National Book Store.
Di naman obvious na mahilig siya sa libro noh?
Naunang pumasok sina Lana at Jacky sa loob.
Kasunod nila si Maico pero pinigilan ko siya.

Kelangan ko na talaga siyang kausapin.
"Pare. Pwede ka bang makausap?"
"Tungkol saan?" walang buhay na tanong niya.
Huh!
"Wag na tayong maglokohan pa dito pare. Alam mo kung ano ang gusto kong pagusapan natin."
Tumingin muna siya sa loob ng bookstore bago humarap ulit saken.
"Si Lana?"
Di ako nagsalita. Gusto kong siya ang magsabi ng kung ano bang gusto niyang mangyare.
"Di ako susuko sa kanya." sabi ni Maico.
"Bilib din naman ako sayo eh noh? May asawa na siya."
"Don't I know that?" sarkastikong sabi niya.
"T*rantado ka pala eh! Alam mo na ngang may asawa yung tao ayaw mo pa ring tumigil?" pinipigil ko ang sarili kong suntukin siya.
"Alam mo pare, kung alam kong mahal ka niya titigil na ako. Kaso hindi eh." ngumiti pa siya na parang nangaasar.
"At ano naman ang pinaparating mo? Na ikaw ang mahal niya?" hamon ko sa kanya.
"Sabihin na lang natin na ganun na nga."
Anak ng! Inuubos nito ang pasensya ko ah!
"At paano mo naman nasiguro ang bagay na yan?"
"Basta alam ko lang." sagot niya. "At darating din ang oras na iiwan ka niya para saken."
Magsasalita pa sana ako nang bigalang magsalita si Lana.
"Nanjan lang pala kayo. Bakit di kayo pumasok sa loob?" aniya saka lumapit saken.
Tinignan ko si Maico.
Di siya tumingin samen.
"Wala naman kameng balak na bilhin sa bookstore eh. Kaya dito na lang kami sa labas naghintay." sagot ko saka inakbayan si Lana.
Tahimik lang yung dalawa.
"May kelangan pa ba kayo dito?" tanong ko kay Lana.
Umiling lang siya.
"Let's go then."
Tumingin siya kina Maico at Jacky.
"Mauna na kami ha. Thank you talaga sa pagsama saken dito." nakipagbeso siya kay Jacky at lalapit sana siya kay Maico pero bago pa siya makalapit, nahila ko na siya.
"Mauna na kami. Jacky, Pare."
<Maico's POV>
Di ko inexpect na kokomprontahin ako ni Jace. I just don't think that's his style.
Pero ginawa niya.
Totoo ang sinabi kong di ko susukuan si Lana.
Kahit minsan di nawala yung pagmamahal ko sa kanya.
Nung makita ko siya ulit balak kong makipagkaibigan na lang. Pero nagbago ang isip ko nang nagkasama kaming uminom.
{flashback}
Tsk. Ito namang si Lana oh. Di naman pala marunong uminom eh nagyaya pa.
Nagdadrive ako habang siya naman nakapikit sa passenger side.
"Ano bang problema bakit ka ba naglasing ha?" tanong ko kay Lana.
Dumilat siya.
"Di ako lasheng!" pautal utal na sabi niya.
Ok sabi mo eh.
Di na lang ako nagsalita.
"Problema? Lahat." aniya saka tumawa ng bahagya.
"Lana..."
"Bakit ba kasi kelangan ko pang makasal sa lalaking yun??" aniya bago pa ako makapagsalita.
Tumahimik lang ako at nagpatuloy siya.
"Sana ikaw na lang ang napangasawa ko noh? Baka kung ganun di ako nasasaktan ng ganito" aniya na ikinagulat ko.
Anong ibig niyang sabihin?
Mahal niya ba ako?
Di na siya nagsalita. Pumikit ulit siya.
{end of flashback}
Yun ang mga salitang nagbigay buhay saken. Kaya hindi pa rin ako susuko. Gagawin ko ang lahat.
Sinubukan ko siyang yayain nung nakaraang linggo kaso kasama niya pala si Jace. Sinabi kong kasama namin si Jacky para naman pumayag agad siya. Papayag na sana si Lana pero itong Jace na to sumingit at di daw pwede si Lana.
Di ko naman sana siya papatulan kanina eh. Kaso mapilit siya.
Di ako sigurado sa kung ano mang totoong nararamdaman ni Lana. Pero kelangan kong sumugal. Para sa kaligayahan ko rin naman yun eh. At kaligayahan ni Lana kung ako nga ang mahal niya.
<Lana's POV>
Sobrang tahimik ni Jace habang nagmamaneho.
Ano ba kasing nangyare dun kanina nung maiwan sila ni Maico? Mukha kasing iba yung aura nila pagdating namen ni Jacky.
Tinignan ko siya.
Seryoso lang siyang nagmamaneho.
Nakakabingi yung katahimikan. Di ko matiis!
"Jace."
"Hmmmmn?" sagot niya. diretso pa rin ang tingin sa kalsada.
"Anong napag-usapan niyo ni Maico?" di ko napigilang itanong.
Napatingin siya.
"Wala naman." sagot niya.
"Pero bakit parang magsusuntukan na kayo kanina pagdating namin ni Jacky?"
"Pwede bang humiling ako sayo ng isang bagay? Kahit ngayon lang Lana."
Napakunot ang noo ko sa kanya.
"Ano naman yun?"
"Iwasan mo na ang lalaking yun." sagot niya.
Di ako nakasagot agad.
Wala naman kaming ginagawang masama ah??
"Pero kaibigan ko si Maico."
Di siya nagsalita. Pero nakita kong nagtiim siya ng bagang.
Huminga ako nga malalim.

"Ok. Iiwasan ko na siya."
Nagliwanag na yung mukha niya.
"Promise?" parang batang sabi niya.
Napangiti ako.
"Promise."
Chapter 21 - Countdown to Anniversary
Di ko maiwasang mahiya at kiligin sa mga naririnig kong komento ng mga nakakasalubong namen ni Jace. Nasa supermarket kami ngayon at namimili ng mga kelangan namen pagpunta sa... kung saan man yun. Di niya pa rin sinasabi eh.
"Cute nila tignan noh" narinig kong sabi nung isang nakasalubong namen.
Di ko maiwasang mapangiti dahil dun.
Nakasuot kami ngayon ng couple shirt. Ewan ko ba kung ano naisipan ni Jace at bumili nito.
Ang design nung shirt namen?
Seesaw.
Kalahati nung seesaw nasa shirt niya tapos nandun yung guy. Yung part na yun yung nasa baba.
Saken naman yung kalahati. Yung girl naman ang nandun at nasa taas.
Natawa nga ako nung ibigay niya saken yung shirt habang suot niya yung isa.
Naalala ko kasi nung bata kami lage kaming naglalaro ng seesaw sa playground.
Actually, nun ko siya unang tinawag na "Palakang Tommy".
One time kasi pinagtripan ko siya. Tumalon ako habang nasa taas siya nung seesaw kaya bumagsak siya.
Tumalbog pa siya ng konti nun kaya sabi ko sa kanya mukha siyang palaka.
Alam kong nasaktan siya nun pero di man lang siya dumaing. Nginitian niya pa ako.
"Hey." si Jace sabay pitik sa harap ng mukha ko.
"Ha?"
Ngimiti siya.
"Mukhang malalim iniisip mo ah? Si Jace ba yan? Nandito siya oh." aniya saka tumayo sa harap ko.
"Sira!" sabi ko sabay tulak sa kanya. "May sinasabi ka kanina?"
"Ahh oo. Tinatanong ko lang kung OK na tong pinamili naten."
________
Wala pa rin akong ideya kung saang lupalop ng Pilipinas kami pupunta ni Jace. Mejo mahina kasi ako sa direksyon eh.
Napatingin ako kay Jace.
Mukhang masaya siya habang nagmamaneho.
Di maalis yung ngiti sa mga labi niya.
Napangiti din ako saka tumingin sa labas.
Di ko alam pero lately gumagaang yung pakiramdam ko pag nakikita ko siyang masaya tulad ngayon.
Kaya mas pinipili kong gawin yung gusto niya.
Pag nakita ko na kasi yung ngiti sa mata niya sumasaya ako.
Tinitigan ko siya.
Naiin-love na ba ako sa kanya?
Tumingin siya at kitang-kita niya na nakatitig ako.
"Baket?" natatawang tanong niya.
Umiling ako.
Di na siya nagtanong ulit pero mas malapad na yung ngiti niya ngayon.
"Saan ba talaga tayo pupunta?" tanong ko.
"Secret." aniya saka tumingin saken. "Relax ka lang jan ok?"
_____
Hindi ako makahinga. Pakiramdam ko may humaharang sa paghinga ko.
Napaungol ako saka dumilat.
O_O
Bigla kong natulak si Jace.
Yung mga labi niya pala yung humaharang sa paghinga ko.
Nakadukwang siya saken mula sa labas ng pinto ng passenger's side.
Habol ko ang hininga ko nang magsalita.
"What are you doing?!"
"Ginigising ka." nakangiting sagot niya.
"Ganun na ba ang usong paraan ng panggigising ngayon?" hinaluan ko ng inis yung tono ko.
"Effective naman di ba?"
Tumawa siya.
"Nandito na tayo." aniya saka dumiretso ng tayo.
Tumingin ako sa paligid.
Nasa tabing dagat kami.
"Saktong sakto ang dating natin." aniya nang makababa na ako.
Nakatingin siya sa dagat at tinatawaw ang araw habang palubog yun.

Ang ganda!!
T_T
Ngayon lang ako nakakita ng ganito in person. Puro sa pictures lang.
Nakaakbay siya saken habang hinihintay ang tuluyang paglubog nun.
Maya-maya pa inakay na ako ni Jace papunta sa isang townhouse.
Wow!!
"Jan tayo tutuloy?" tanong ko kay Jace.
"Yep."
"Talaga?! Ang ganda! Kaninong bahay yan?"
"Sa atin." aniya saka ako hinila papasok.
Pagkapasok namen humarap siya saken.
"Advance Happy Anniversary! You like it?"
"I love it!" sabi ko saka ko siya niyakap.
"Pwede tayong magbakasyon dito kahit kelan pa natin gustuhin."
<Jace's POV>
I love seeing her so happy.
Sobrang sumasaya din ako.
Actually matagal ko nang nabili tong townhouse na to. Bago pa man siya maglayas.
Sabi niya kasi dati gusto niyang magkaroon ng bakasyunan sa tabi ng beach. Pangarap niya raw yun.
Kaya nga nung mabalitaan ko noon na pinagbebenta ang town house na `to di na ko nagdalawang isip.
Para talaga `to sa 1st year anniversary namen. Kaso di na kami umabot dun.
Atleast Anniversay gift pa rin naman ang kinalabasan di ba? Kahit na nga ba sa 3rd year anniv na.
<Lana's POV>
11:45 pm.
Nasa beach kami.
Gusto kasi ni Jace na magcountdown kami.
Sira talaga.
Sa likod ko siya umupo habang nakayakap siya saken.
"Lana."
"Hmmm?"
"Masaya ka ba saken?" biglang tanong niya.
"Ano bang klaseng tanong yan?"
Hinigpitan niya yung pagkakayakap saken.
"Naisip ko lang, ano kayang nangyari kung hindi ka pumayag na magpakasal saken noon?"
Napaisip ako.
Oo nga. Ano nga kaya kung ganun ang nangyari?
"Wag ka ngang mag-isip ng kung anu-ano jan."
Matagal na di siya nagsalita.
Hinalikan niya yung buhok ko.
"Di mo naman sinagot yung tanong ko eh."

Tumawa lang ako.
"Pinagsisihan mo na bang ako ang napangasawa mo? Kahit minsan?" tanong pa niya ulit.
Tinanggal ko yung mga kamay niya sa pagkakayakap saken saka ko siya hinarap.
"Ano bang nangyayari sayo at ganyan ang mga tanong mo?"
Di siya nagsalita. Nakatingin lang siya sa mga mata ko.
"Ganun ba ang nararamdaman mo? Nagsisisi ka? Di ka masaya saken?" sunud-sunod na tanong ko.
Parang may kirot akong naramdaman sa puso ko isipin pa lang na ganun nga ang nararamdaman niya.
"I'm happy. Very happy. Don't ever think otherwise." aniya saka humalik sa noo ko.
Tumingin siya sa relo niya.
"Hey, malapit na."
Sabay kaming nagcount from ten to one.
"Happy Anniversary!" bulong niya saken.
Bago pa man ako makasagot. Mag putok na akong narinig.
Napatingin ako sa langit.
Waaahhhh!!! Fireworks!!
Tumingin ako kay Jace. Nakangiti siya saken.
Di ko napigilang mapayakap sa kanya.
"Happy Anniversary! And Happy Birthday!" bulong ko sa tenga niya habang nakayakap pa rin.
____
Magkahawak kamay kaming naglakad ni Jace pabalik ng townhouse pagkatapos ng fireworks display.
"Thanks. Di ko akalain na may fireworks pa."
Ngumiti siya.
"Ito ang first time na nag-celebrate tayo ng anniversary kaya dapat special lahat. And..."
Dumukot siya sa bulsa niya at nilabas ang isang necklace.
May locket pendant na nakalagay dun.
Binuksan niya yun at pinakita ang mga picture namen nung bata pa kami.
"Naaalala mo pa ba noong nasa ganyang edad pa lang tayo?"
Natawa ako.
Nakaharap siya saken nang isuot niya yun sa leeg ko.
Nang maikabit niya yun, hinalikan niya yung noo ko.
Then he kissed the tip of my nose down to my lips.
He sucked my lower lip urging for me to kiss him back.
Chapter 22 - Jace's Birthday
<Jace's POV>
Nagising ako sa liwanag na tumatagos mula sa bintana.
Tulog pa rin si Lana.
Yakap ko siya at nakasiksik ang ulo niya sa dibdib ko.
Di pa rin ako makapaniwala sa nangyari. She'd just given herself to me.
Inexpect ko nang ako ang una pero iba pa rin ang pakiramdam ko nang mapatunayan yun. Sobrang pagmamalaki ang nararamdaman ko ngayon.
Di ko naman talaga binalak yung nangyare. Basta nadala na lang ako ng emosyon ko.
Hinalikan ko siya sa noo.
"Hmmmm." si Lana.
"Gising na Babes. Di naten mae-enjoy ang paligid kung matutulog ka lang jan."
Dumilat siya ng konti.
"Saglit na lang. Anong oras mo na kasi ako pinatulog eh." mahinang sabi niya saka pumikit ulit.
Natawa ako.
Kahit na wala naman siyang ibig sabihin dun iba pa rin ang naisip ko.
Hinalikan ko siya sa mga labi. Tulad nang ginawa ko sa kotse para gisingin siya.
"Oo na oo na. Babangon na po!" aniya sabay bangon.
Dahil biglaan yung pagbangon niya. Humulagpos yung kumot mula sa pagkakatakip sa dibdib niya.
Hinila niya yun bigla sabay ng tili.
"Bakit tinatago mo pa yan saken eh nakita ko na yan?" naaaliw na sabi ko.
"Heh!!" aniya saka tumayo kasama yung kumot.
<Lana's POV>
Hinila ko yung kumot kasabay ng pagtayo ko para takpan ang kahubdan ko.
Nang makatayo ako tumingin ako kay Jace.
Sh*t!!
Nakalimutan kong wala nga rin pala siyang suot.
Di niya man lang pinagkaabalahang takpan yung sarili niya.
Tinakpan ko yung mga mata ko.
Siya naman tumawa nang tumawa.
"Ano bang nakakatawa ha?!" singahal ko sa kanya.
Di pa rin siya tumigil sa kakatawa.
"Magtakip ka nga!"
"Bakit ko naman gagawin yun? May maipagmamalaki naman ako ah. Besides, anong sense ng pagtatakip eh nakita mo na rin naman kagabi."
Naramdaman kong naginit ang pisngi ko.
"Che!" sabi ko saka pumasok sa banyo.
_____
Seven thirty na.
Ngayon pa lang ako nagluluto ng almusal.
Karaniwan bago pa man mag alas-seis nakaluto na ko.
Kung sabagay, wala naman kaming sinusunod na schedule sa bakasyon na `to.
Yumakap si Jace mula sa likod ko.
"You ok?" tanong niya.
"Oo naman. Bakit naman hindi?"
"I know you're sore."
Namula ako sa sinabi niya.
Kelangan ipaalala??
Di ko siya sinagot.
"Kaen ka na."
Ngumiti siya saka sabay kaming kumaen.
"Saan tayo pupunta ngayon?"
"Gusto kong magswimming tayo jan sa beach. Wag na tayong lumayo."
"Ok." nakangiting sagot ko.
Kahit naman saan kami magpunta ang mahalaga eh magkasama kami.
___
Pinagpilitan ni Jace na isuot ko yung two piece swimsuit na binili niya.
Waaahhhhh!!! Di ako sanay magsuot ng ganito!
T_T
Pakiramdam ko wala akong suot eh.
Nasa beach na kami pero nakasimangot ako.
"Hey cheer up! Anniversary naten ngayon saka Birthday ko remember? Wag ka nang sumimangot jan."
"Kasi naman eh." maktol ko sabay tingin sa suot ko.
Ngumiti siya.
"Ok lang yan. Ako lang naman makakakita eh. Private beach `to." aniya sabay buhat saken papunta sa dagat.
Napatili ako nang bigla niya akong ibagsak sa tubig.
Siya naman tumawa lang ng tumawa.
Ganun ha? Gusto mong maglaro?
Habang tumatawa siya sinabuyan ko siya ng tubig at na-shoot yun sa bibig niya kaya napatigil siya.
Ako naman ang tumawa.
Tumingin siya saken. Malapad yung ngiti niya humakbang siya papunta saken kaya lumangoy ako palayo.
Pag-angat ko ng ulo ko di ko siya makita.
Nasaan na yun??
Napatili ulit ako nang biglang may humila sa paa ko kaya napalubog ako sa tubig.
Iniangat niya agad ako pero nakainom pa rin ako ng tubig.
"Sira ka talaga!" sabi ko sabay hampas sa kanya.
Tumawa siya saka niyakap ako ng mahigpit.
"Sana tumigil ang oras at makasama na lang kita dito habang panahon." seryosong bulong niya saken.
Napatigil ako. Di ko akalaing sasabihin niya yun.
Tumingin siya sa mga mata ko.
"Wag mo ulit ako iiwan ha?" parang batang sabi niya.
Napangiti ako.
Pero di ako sumagot.
Niyakap niya ulit ako. This time mas mahigpit pa yun.
_____
Nasa kusina kami at nagbe-bake ako ng cake para kay Jace.
"Matagal pa ba yan?" si Jace.
Tumango ako.
"Kung tinutulungan mo na lang kaya ako noh kesa nakatunganga ka jan edi mas mabilis." nakangiting sabi ko sa kanya.
"Birthday ko. Ayokong kumilos. Saka mas gusto kitang panoorin."

Magaalas-seis na ako natapos sa pagluluto at pagbe-bake.
Si Jace. Nakatungo sa mesa. Tulog.
Kahit sinabihan ko nang pumunta muna sa kwarto ayaw sumunod.
Manonood lang daw siya.
^_^
Manonood daw pero tulog!
Hinanda ko ang pagkaen sa may terrace. Mas maganda kasi ang view kung dun kami kakain.
Pinagluto ko siya ng paborito niyang Spaghetti, Fried Chicken, Hotdog saka yung Cake.
Oo. Children's Party nga ito!! Ahahaha
Kulang na lang lobo.
Yan kasi yung gusto niyang handa. Psss. Parang bata talaga.
Pinagmasdan ko si Jace habang nakatungo.
Di ko naisip na pwede rin pala kaming maging masaya.
Nung nagpakasal kami dati akala ko di na ako magiging masaya.
Hopeless romantic kasi ako eh. Gusto ko ang mapapangasawa ko eh yung lalaking pinakamamahal ko.
Pero ganun talaga eh.
At least masaya naman kaming dalawa.
Hinaplos ko ang buhok niya.
"Tommy." tawag ko sa kanya.
Umungol siya.
"Gising na. Kakaen na tayo."
Nag-angat siya ng ulo saka ngumiti.
"Ako na ulit si Tommy ah."
Napangiti rin ako.
Nagsalita uli siya.

"Mas gusto ko ang Tommy. Kasi ikaw lang ang tumatawag saken nun."
Umakbay siya saken. Saka tumingin sa mesa.
"Akala ko ba kakain na tayo? Nasaan yung pagkaen?"
Tumuro ako sa labas.
"Mas maganda kasi ang view dun. Kaya naisip kong dun na lang tayo kumaen."
Nagsimula na kaming kumaen.
Sobrang dami ng nilagay ni Jace sa plato niya.
"Baka naman maempatso ka nyan!" sabi ko sa kanya.
"Di yan! Kelangan ko ng lakas para mamaya eh."
Napaangat ako ng tingin sa kanya.
Bakit niya naman kelangan??
Ngumiti siya.
"Kumaen ka din ng marame. Kelangan mo din yun."
WaaaahhhhH!!
Di ko agad nagets!!
"Adik ka talaga!" sabi ko sa kanya saka sinubo yung isang buong hotdog sa bibig niya.
Tawa lang siya ng tawa kahit di niya na manguya yun.
Nang malunok niya yun nagsalita ulit siya.
"Ayaw mo?"
Di ako sumagot.
Ano namang isasagot ko dun.
>_<
"Kumaen ka na lang jan!"
____
Nakatanaw lang kami sa dagat.
Tapos na kaming kumaen.
Naalala ko bigla yung regalong binili ko para sa kanya.
"Saglit lang ha. May kukunin lang ako sa taas."
"Ok."
Umakyat ako at kinuha ang regalo mula sa bag ko.
Pagkabalik ko ay iniabot ko sa kanya ang box.
"Happy Birthday!! and Happy Anniversary!! Pasensya ka yan lang ang nakayanan ko eh. Yung amo ko kasi di tinataasan ang sahod ko."
Natawa siya sa sinabi ko.
Binuksan niya yung box.
Isa yung personalized keychain.
"Thanks! Ganda nito." sabi niya habang tinitignan yung keychain.
Binasa niya yung naka engrave dun.
"Tommy and Jill forever."
Di ko rin alam kung anong pumasok sa isip ko at yun ang pinalagay ko.
Basta nung tinanong ako nung saleslady yan ang bigla kong nasabi.
By the way. Jill ang tawag saken ni Jace dati.

Malapad ang ngiti niya nang tumingin saken.
"Forever." ulit niya.
Umiwas ako ng tingin.
Kinuha niya yung kamay ko saka niya ako hinarap sa kanya.
"Alam mo ba kung kailan ang pinakamasayang birthday ko?"
"Ahhm. Ngayon?" nagaalangang sabi ko.
Ganun naman talaga di ba? Ngayon yung kasunod na sasabihin?? Hahaha
"Nope. Pero same day."
Kumunot ang noo ko.
Ngumiti siya saka niya sinabing:
"That was the day I married you."
Chapter 23 - I love Him
Huling araw na namin dito.
Lilisanin na namin ang lugar na ito mamayang dapit hapon upang di kami abutan ng hatinggabi sa daan.
Sa kasalukuyan kami ay narito sa harap ng dagat at pinagmamasdan ang bukang liwayway. [w/n: sh*t nosebleed!]
Tinignan ko si Jace sa tabi ko. Nakangiti siya habang nakatitig sa papasikat na araw.
Hawak niya ang kanang kamay ko at hinahaplos niya yun.
Napaisip ako.
Mahal niya na din kaya ako?
Wait.
Did I say 'din'??
Yeah.
Ok.
I'll admit it!!
Mahal ko na siya!!
Di na siya maalis sa isip ko kahit sandali.
Sobrang saya ko pag kasama ko siya.
Di ko napapansin ang paligid pag nanjan siya. Para bang kami lang ang tao sa mundo. Well, I won't count right now. Kami lang naman talaga dito eh!
Yung tibok ng puso ko bumibilis tuwing hahalikan niya ako.
Ok, di ko sasabihing iba ang nararamdaman ko sa kanya pagdating jan kasi wala naman akong mapapagkumparahan.
Siya ang first kiss ko eh.
NBSB kaya ako nang magpakasal kami!
Tapos tuwing tititigan niya ako para akong matutunaw!
Sabihin niyo nga kung hindi yan signs na mahal ko na nga talaga ang lalaking katabi ko ngayon?
Eh siya kaya ganun din?
Mahal niya rin ba ako?
Kunsabagay, sa mga pinapakita niya at sinasabi niya parang mahal niya ako.
Di naman ako masyadong assuming pero yun ang nararamdaman ko.

Pero syempre, gusto ko pa rin yung marinig mula sa mga labi niya.
Noong isang gabi nga sobrang saya ng puso ko dahil sa sinabi niya.
{flashback}
"Alam mo ba kung kailan ang pinakamasayang birthday ko?"
"Ahhm. Ngayon?" nagaalangang sabi ko.
Ganun naman talaga di ba? Ngayon yung kasunod na sasabihin?? Hahaha
"Nope. Pero same day."
Kumunot ang noo ko.

Ngumiti siya saka niya sinabing:
"That was the day I married you."
Tinignan ko siya sa mga mata.
Sobrang sincere nun.
Di ako makapagsalita.
Parang sasabog ang puso ko .
Sobrang nao-overwhelm ako sa mga sinasabi niya mula pa nang mga nakaraang araw.
Nakatitig lang ako sa kanya.
Naramdaman ko na lang na naglapat ang mga labi namen.
Di ko na namalayan kung gaano yun katagal.
Nang maghiwalay ang mga labi namen, iniangat niya ang kamay niya saka tinapat sa mukha ko ang isang susi.
O_O
Sh*t!
Totoo ba to??
Susi ba ng kotse to??
Ngumiti siya.
"Happy 3rd year anniversary."
"Pero ang dami mo nang regalo saken." nasabi ko na lang.
Yung town house, necklace at ngayon kotse!
Matagal ko ng pangarap na magkaroon ng kotse!
T___T
"Sakto lang naman ah." aniya.
Tumingin ako sa kanya sa nagtatanong na mga mata.
Ngumiti ulit siya.

"Yung town house para sa 1st year anniv. Yung necklace para sa 2nd year. At ito..." itinaas niya yung susi "...para ngayong 3rd year anniv naten. Matagal mo nang pangarap magkaroon ng kotse di ba?"
Tumango ako saka kinuha yung susi.
Naiiyak ako.
Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Thank you Tommy!!"
{end of flashback}
Ako na kaya ang unang magsabi??
Napatingin na rin siya saken.
"Tommy."
"Hmmmn??"
"Ahhhmm... Ma-"
"Naaalala mo ba nung mga bata tayo?" putol niya sa sinasabi ko.
(_ __l|l )
Naman eh.
Kung kelan nagkalakas ako ng loob magtapat saka naman magrereminisce ang isang toh.
Ngumiti na lang ako sa kanya.
"Nung nadapa ka." aniya sabay ngiti.
Andame naman ipapaalala baket yung nadapa pa ako?!!
Ano bang meron nun?
"Iyak ka ng iyak nun. Di kita mapatahan." patuloy niya. "Tapos ang sabi mo 'wala nang magpapakasal saken paglaki ko! magkakapeklat na ko!!' naaalala mo?" aniya saka tumingin saken.
Naaalala ko nga yun.
Sinabi ko talaga yun.
Ang sabi kasi saken ni Mama dati pag daw nagkapeklat ako wala ng magkakagusto saken. Di na ako makakapag-asawa kahit kelan.
=_=
Napakagaling talaga ni Mama manakot ng bata.
Tumingin ako kay Jace saka tumango.
"Sige nga, anong sinabi ko nun?" hamon niya.
Napangiti ako.
Di ko nakalimutan yung sinabi niya.
Yun ang nagpatahan saken.
"Sabi mo 'tahan na Jill, wag kang mag-alala pakakasalan kita paglaki mo pag walang may gustong pakasalan ka kahit puno ka pa ng peklat' tama?"
Siya naman ang ngumiti.
"Oh di ba pinakasalan kita? Kahit na wala kang peklat." aniya saka tumawa.
"Yeah, pero di naman ikaw ang may gustong pakasalan ako kundi ang Papa mo di ba?" mejo sarcastic na sabi ko.
"Sino namang may sabi?" aniya saka tumingin saken. "Tara na. Ipagluto mo na ako. Nagugutom na ko eh baka ikaw ang makaen ko." pagkasabi nun tumayo na siya.
"Sira ka talaga!!" sabi ko sabay tayo.
Nang akmang hahampasin ko siya, umiwas siya saka tumakbo.
Hinabol ko siya.
Pero ang bilis niya.
=_=
Tumigil na ako sa kakahabol nang mapagod ako.
"Ayoko na! Ayoko na!" sabi ko sabay taas pa ng dalawang kamay tanda ng pagsuko.
Nakangiting lumapit siya saken.
"Yan ang napapala ng hindi nageexercise madaling mapagod."
Pagkalapit na pagkalapit niya saka ko siya hinampas.
Tumawa ako.
Niyakap niya ako bigla.

Natigilan ako.
Hinalikan niya yung noo ko.
Magsasalita sana siya pero inunahan ko.
Hinalikan ko siya sa mga labi.
Agad naman siyang tumugon.
Ikinawit ko pa ang braso ko sa leeg niya.
Matagal ding magkahinang ang mga labi namen.
Nang maghiwalay yun idinikit niya ang noo niya sa noo ko.
Pareho kaming habol ang hininga.
Tinignan ko siya sa mga mata niya.
At nasabi ko na lang.
"I love you."
Chapter 24 - Back to the Real World
Alas singko na ng hapon at pauwi na kami.
Ako ang nagda-drive ngayon since may kotse na ako at kelangan ko nang masanay magdrive.
Noon pa ako nakakuha ng driver's license. Pangarap ko kasi talaga. Saka ang pangako dati ni Jace kotse ang ireregalo niya sa graduation ko eh.
Kahit nga dati hinahayaan niya akong magdrive pauwi pag sinundo niya ako sa school.
Medyo naga-adjust pa ako. Dalawang taon ko rin `tong hindi ginawa eh.
Tinignan ko si Jace sa passenger seat.
Mukhang ok naman sa kanya ang pagda-drive ko. Kalmante lang siyang nakatingin sa labas.
Naisip ko kaninang umaga nung sinabi ko sa kanyang mahal ko siya.
Talagang natulala siya sandali. Tapos ngumiti saka ako niyakap ng sobrang higpit.
Feeling ko pa nga naiyak siya eh. Pero feeling ko lang siguro yun! Haha
Mejo nadisappoint nga lang ako di kasi siya sumagot.

Di niya sinabing mahal niya rin ako.
Sabagay, di naman tanong ang "I love you" na kailangang sagutin di ba? Wala ngang question mark yun eh. Saka hindi naman patanong kung sabihin. Kaya di talaga kelangan ng sagot.
Siguro magiging kuntento na lang muna ako na nararamdaman ko yung pagmamahal niya, kahit hindi niya pa sabihin.
Napansin niyang nakatitig ako sa kanya.
"Hey concentrate on the road!" natatawang sabi niya.
Dumiretso ako ng tingin sa daan.
Nasa highway naman kami eh. Walang masyadong sasakyan na dumadaan.

"Di ko kasi mapigilang tignan ka eh!" sabi ko sabay ngiti.
Narinig kong tumawa siya ng bahagya.
"Don't worry, we have the whole night pag nakauwi na tayo. And besides, we have a lifetime para matitigan mo ako." pagaasar niya.
"Aaiiiisssshh... "
Nakatitig siya saken paharap.
May naisip akong kapilyahan.
Tingin ako sa rear view mirror.
Walang sasakyan sa likod.
Sa harap naman.
Wala ring kasalubong.
Pasimple kong tinanggal ang seat belt ko.
Saka biglang lapit sa kanya at pasmack na hinalikan siya sa lips.
Halatang nagulat siya.
Jace --> O_O
Hahahahha binalik ko yung seatbelt ko sa ayos.
Di pa rin siya nagsasalita.
Tinignan ko siya at nginitian.
Parang natauhan siya.
Ngumiti na rin siya.
"Don't do that again!" he scolded. "Kahit na gusto kitang halikan magdamag, hindi dito. Baka maaksidente tayo. Gagawa pa tayo ng pamilya naten!" nakangiting sabi niya.
Aliw na aliw yung hitsura niya.
"Nga pala, sa Tuesday pupunta ako ng Davao. Kailangan kong puntahan yung branch dun eh."
"Ahh ok." sabi ko.

"Hanggang Friday na ako dun."
"Ba't ang tagal?" di ko napigilang itananong.
"May kailangang ayusin dun eh. Pupuntahan ko rin pati yung branches sa Tagum saka sa Digos."
Di na ako umimik.
"Mamimiss mo ko noh?" pangaasar niya.
"Di kaya! Spell A-S-A!" nakangiting sabi ko.
"Samahan mo na lang kaya ako." seryosong sabi niya.
"Di pwede. May trabaho ako di ba? Sayang pinapasahod ng amo ko."
"Asawa kita. Sayo din lahat ng pag-aari ko. Meaning, sayo din yung kumpanyang pinagtatrabahuhan mo."
"Good point. Kaya lalong di ako pwedeng sumama kasi ayoko namang malugi di ba?" sabi ko sabay tawa.
"Magresign ka na. Para makahanap na ng papalit sayo."
Nagulat ako sa sinabi niya.
Ayokong umalis dun!
Gusto ko yung trabaho ko eeehh!!
"Pero, ayokong magresign."
"I'll tell everyone tomorrow that you are my wife. Syempre di naman magandang tignan na yung asawa ng boss eh empleyado din di ba?"
Napaisip ako.
"Ahh Jace, pwede bang wag na muna nating sabihin sa lahat na mag-asawa tayo?"
"What's wrong with being my wife?!!" pagalit na sabi niya.
I flinched.
"Sasabihin din naman natin eh. Pero hindi muna ngayon. Sigurado kasing magiiba yung pakikitungo nila saken pag nalaman nila. Di na ako makakakilos ng maayos. At ayoko munang magresign. Nage-enjoy pa ako sa trabaho ko."
"Okay. One month."
Napangiti ako.
"Fair enough. Thanks!"
____
Maaga kaming nakapasok ni Jace.
Kahit na madaling araw na ata kami nakatulog.
Di ko na ieelaborate kung baket.
^_^v
"Kamusta ang honeymoon?" bungad ni Karen pagkalapit saken.
O_O
Siraulo talaga toh!!
Tumingin ako sa paligid.
=_=
Buti na lang walang tao!!
"Wag ka nga maingay may makarinig sayo!" pabulong na puna ko sa kanya.
Napatakip siya sa bibig niya.
"Oooopss... Sorry" sabi niya. "Ano kamusta nga?" pabulong na niyang sabi.
"Ok naman. Pero di yun honeymoon noh!!"
"Sus. Hindi daw."
"Hindi nga!"
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.
O_o
"Whatever!" natatawang sabi niya saka umalis.
Pagkadating ko sa station ko may bouquet ng flowers dun.
Kanino naman kaya `to galing??

Kay Jace?
Ang sweet naman!!
^_____^
Kinuha ko yun saka tinignan yung card.
Have a nice day!! -Maico
Kay Maico??
Nagexpect pa naman ako na galing kay Jace.
Teka nga.
Ano na namang drama nito at nagpadala pa ng bulaklak??
Ah bahala siya. Basta iiwasan ko na siya. Nangako ako kay Jace eh.
Napatingin ako kay Karen.
"Kar! Sayo na lang oh." sabi ko sabay lahat sa kanya nung flowers.
"Wow!! Seryoso? Kanino ba galing `to?"
"Wala basta sayo na lang."
"Sabi mo eh." aniya saka bulmalik sa pwesto niya dala yung bulaklak.
*krRRRiiiiIInnnnGGGgggg*
Calling... Maico",
Hay naku naman. Persistent talaga aba.
Kailangan ko na siyang sabihan na tigilan na ako.
"Hello."
"Lana! Natanggap mo ba yung pinadala ko?" bungad niya.
"Yeah." simpleng sagot ko.
"Ah pwede ba--..."

"Tigilan mo na `to Maico." sabi ko.
Natahimik siya.
"Please, maayos na kami ni Jace. Ayoko pa sanang magkaroon ng dahilan para magulo ang lahat."
Di pa rin siya nagsalita.
Huminga ako ng malalim.
Maya-maya pa nagsalita na rin siya.
"Lana... wag mo namang gawin to oh please. Alam mong mahal pa rin kita."
"Di ko na masusuklian ang pagmamahal mo alam---..."
Napatigil ako ng may humablot sa cellphone ko.
"Narinig mo di ba? Tigilan mo na ang asawa ko!" pagalit na sabi ni Jace saka binaba yung telepono.
Nagulat kami ni Karen.
Kami pa lang ang nasa opisina. Maaga pa kasi.
"I told you not to talk to him." mahina pero mariin na sabi ni Jace.
"Gusto ko lang naman na maging malinaw sa kanya. Para tumigil na siya." sabi ko.
Tumingin siya sa mga mata ko.
Saka siya pumikit at huminga ng malalim.
"Ok."
Ngumiti na siya.
Nakahinga na rin ako ng maluwag.
"Ibibigay ko lang sana 'to sayo kaya ako bumaba."
Iniabot niya saken ang isang rose.
Napangiti ako.
Kahit na isa lang yun kung ikokompara sa pinadala ni Maico iba pa rin ang sayang naramdaman ko dahil galing yun kay Jace.
"Thanks."
"Balik na ko sa taas." aniya.

Ngumiti siya saka mabilis na hinalikan ako sa labi.
Chapter 25 - Missing Him
Papasok na ako ng opisina gamit ang brand new Ford Fiesta ko na regalo ni Jace.
Maaga siyang umalis kanina. 7 am kasi yung flight niya papuntang Davao.
Kaya naman maaga din akong gumising. Ayoko namang umalis siya nang di man lang kumakaen.
Nag-bonding pa kami kagabi. Movie marathon. Paano naman kasi matagal daw siyang mawawala kaya sulitin na namin ang mga oras.
Siraulo talaga.
=_=
Pagkadating ko sa opisina, since wala pa akong parking pass, sa public parking ako.
May nakasabay ako na taga AR.
Yung tsismosang si Lea.
"Ang ganda ng car mo ah!" sabi niya.
"Ahh salamat."
"Regalo?" tanong niya.
Tumango lang ako.
____
Kinagabihan, nakipagkita ako kay Papa sa Mega.
Actually ako yung tumawag sa kanya.
Wala lang namimiss ko na rin kasi siya eh. At gusto ko na rin sanang magpasalamat sa kanya.
Kung hindi niya kasi pinagpilitan na makasala ako kay Jace, di naman ako magiging ganito kasaya di ba?
Sa Jolibee kami nagkita.
Cheap noh?
Hahaha favorite kasi namen ni Papa ang fast food chain na `to. Lagi kami dito kumakaen pag nagbobonding kami nung bata pa ako.
"Papa!!" sabi ko sabay yakap sa kanya.
"Kamusta na ang angel ko? Looking good ha?"
Ngumiti lang ako.
"Anong gusto mong kainin?"
"Lam mo na yun Pa!" sagot ko.
Lage kasing N2 ang order ko pag nandito kami.
Nagsimula na kaming kumaen.
"Kamusta naman kayo ni Jace? Kakatapos lang ng Anniversary niyo di ba? Pasensya na't di kami nakapunta sa inyo." tanong niya.
"Okay naman po kami. And buti di kayo nagpunta Pa. Wala kayong aabutan."
"Baket saan kayo nagpunta?"
"Nagbakasyon kami. Celebration ng Anniv saka B-day niya." simpleng sagot ko.
Ngumiti siya.
"Mabuti naman at nagkakasundo na kayo."
"Syempre naman po. Mabuti naman pong tao si Jace eh. Hidi mahirap mahalin."
Lalo siyag ngumiti.
"Ahh Pa."
"Hmmmn?"
"Salamat nga po pala."
"Para saan naman?"
"Sa pagpapakasal niyo samen ni Jace. Alam ko pong nagalit ako nung una. Pero kung hindi naman po sa ginawa niyo, hindi ako magiging ganito kasaya eh."
"Natutuwa ako at masaya ka anak."
Napatingin ako sa labas.
Si Lea.
Nginitian ko siya saka kumaway.

Gumanti din siya ng ngiti.
Tumingin ulit ako kay Papa.
Nagkwentuhan pa kami. Mostly tungkol kay Mama. Ang kulit nila eh para pa rin silang mga bata maglambingan.
_____
Alas diyes na ng gabi at nakahiga na ako.
Haiz. Sobrang kulang ng kama na to pag wala si Jace.
Namimiss ko na siya.
T__T
Kahit na wala pang 24 hours kaming di nagkikita.
Nakakinis naman.
Tapos sa Friday pa ang uwi niya!
Ang tagal nun!!
*kkKkrrRRRRRrrrriiiiIIIiiiinNNnnnnGGGGgggg*
Calling... Maico",
Na naman??? Di niya ba talaga ako titigilan?

Di ko pinansin yung CP ko. Hinayaan ko lang mag-ring ng mag-ring hanggang sa tumigil din yun.
Maya maya pa tumunog ulit yun.
Di ko pa rin pinansin.
Naiirita na talaga ako!!
Tumigil na ulit.
Tumunog na naman.
=_=
Pagpapatayan ko na nga para malaman na ayoko siyang kausap!!
Kinuha ko yung CP ko.
Akmang pipindutin ko na yung End Button ng malinaw kong mabasa yung nakasulat.
Calling... Tommy ko *3*
Sh*t. Si Jace pala!
"Hello." sagot ko agad.
"Hi Babes!! Baket ang tagal mong sumagot?"
"Ahh nasa CR kasi ako kanina."
"Miss na kita." parang batang sabi niya.
Natawa ako.
"Miss na rin po kita. Uwi ka na." sabi ko.
"Tsk. Kung pwede nga lang ba eh."
"Di ba pwedeng mapabilis yung pagtigil mo jan?"
He sighs.
"Baka nga abutin pa ako ng Saturday. Sorry ha."
Kalungkot naman.
T__T
Nadagdagan pa ng isang araw!
"Sige ok lang. Ingat ka jan ha?"
"Opo kaw din."
"I love you." sabi ko.
Di siya umimik.
Na naman.
=_=
"Tommy?" sabi ko nang di pa rin siya nagsasalita.
"Ha? Ahh oo. Sige na tulog ka na. Dream of me!" masiglang sabi niya.
=_=
Ayan na naman di na naman nag I love You. Mahirap ba yung sabihin??
"Ok. Sige na baba mo na."
"Di, ikaw na magbaba." aniya.
"Ikaw na. SIge na ibaba mo na."
Tumawa siya.
"Sige sabay na lang tayo ok? Pagbilang ko ng tatlo."
"Ok."
"One, two, and three..."
Kahit tapos na yung bilang niya di ko pa rin binaba.
At mas nakakatawa pa. Kasi di niya din binaba yung CP niya!
Nagkatawanan kaming dalawa.
"Sige sabay na tayo magbilang. This time ibababa na natin talaga ha?"
"Osige." sangayon ko.
"Ready?"
"Yeah"
"One, two, three..." sabi ko kasabay si Jace saka pinindot nag end call.
Napangiti ako.
Pati ba naman pag end call. Kulit talaga nun.
Pero napapaisip ako.
Baket ba di niya pa rin sinasabing mahal niya ako?
Mahal niya nga ba talaga ako??
Chapter 26 - He's Cheating On Me??
Ang weird ng mga tao sa opisina pagpasok ko ngayon.
Para kasing nagbubulungan sila pag napapadaan ako. Anong meron?
Teka.
O_O
Alam na kaya nila??
OMG!!
Hanggang makarating ako sa working station ko feeling ko pa rin ako ang pinaguusapan nila.
Maya-maya dumating si Karen.
"Kar! Lika." tawag ko sa kanya.
"O baket?"
"May napagsabihan ka ba ng tungkol samen ni Jace?" pabulong na tanong ko.
"Wala." tapos biglang lumaki yung mata niya. "Baket alam na ba ng lahat?!"
"Hindi ko alam eh pero feeling ko kasi pinaguusapan nila ako."
"Sus. Baka naman feeling mo lang yun!" aniya.
"Wala ka bang narinig na bali-balita jan sa labas?"
"Naku wala eh. Kakarating ko lang kasi, nakipagkita ako sa hubby ko kanina."
Pumasok bigla si Lucy.
Yung tingin na "kala mo matino".
Tinignan niya pa ako mula ulo hanggang paa.
Baket ba?!? Ano bang nagawa ko???
____
Lunch break.
At dahil wala akong magawa, nagbukas ako ng FB.
O_O
Whaaaattt???
516 notifications???
Naiclick ko yung mundo na icon.
_____ commented on your status.
_____ likes your status.
Karamihan ganyan.
Yung iba nagiinvite lang na maglaro.
Psss. As if I care! Di naman ako naglalaro sa FB eh! [w/n: hindi bitter ang author sa mga nagiinvite to play! well slight lang hahahah]
Nai-click ko yung isang may comment.
Nagbukas yung status na nailike at naicomment nila.
Jilliana Garcia went from being Single to Married.
Waaahhhhh!! Trending pala yung pagpapalit ko ng status!!
264 likes. 192 comments.
Binasa ko yung ilang comment dun.
Weee!! Nagkabalikan na kayo ni Tommy?? -classmate ko ng college.
Si Jason ba tinutukoy dito?? isa ko pang classmate ng college.
Dati kasi pag tinatanong nila ako kung anong pangalan ng asawa ko ang sagot ko kung hindi Tommy eh Jason.
May asawa ka na?? Seryoso ba `to? isa sa mga officemates ko.
Well obvoiusly di nila alam na may asawa ako. Ang alam kasi nila single ako eh.
Nagulat ako nang may magsalita sa likod ko.
"Totoo ba yun?"
Napatingin ako.
Si Carl.
"Ang alin?" naguguluhang tanong ko.

Lumapit din si Karen.
"Kumabit ka daw sa may asawa. Yung ang bulung-bulungan jan sa labas."
"What??!!" di ko napigilang tumaas ang boses.
"Teka nga ano bang pinagsasasabi mo jan ha?" singit ni Karen.
"Nakita ka raw ni Lea na nakikipagyakapan dun sa may-ari ng malaking kompanya di ko maalala kung ano."
"At sino naman yun aber?"
Nagagalit na talaga ako.
Ano bang klaseng tsismis `to?
"Denial queen ka rin noh?" si Lucy.
Nilabas niya yung CP niya at pinakita saken ang isang picture.
"May ebidensya si Lea kaya wag ka ng magmaang-maangan pa! Pssss kaya naman pala may bagong kotse kumakabit pala." sarcastic ang pagkakasabi ni Lucy.
"Aba't sumosobra ka na ah!" si Karen. "Di mo ba alam kung sino yang pinagsasaltaan mo ha? Yan lang naman ang..."
"Kar!" putol ko sa sinasabi niya.
Alam kong sasabihin niya na asawa ako ni Jace.
"Pabayaan mo na lang sila." sabi ko saka hinila si Karen palabas.
"Bakit mo ako pinigilan? Dapat naipamukha natin sa kanila na Boss ka rin dito dahil asawa ka ng mayari!"
"Pabayaan mo na. Lilipas din yang balitang yan. Magsasawa din sila."
"Teka Lana. Pwede magtanong?"
"Nagtatanong ka na nga eh." pabirong sabi ko para mabawasan yung tensyon.
"Sira ka talaga! Sino yung nasa picture."
Ngumiti ako ng mapait.
"Yun ba? Papa ko yun. As in Ama, Tatay, Daddy o kung ano mang gusto mong itawag."
Karen -> O_O
Pumitik ako sa harap niya.
Tinignan niya ako ng mataman.
"Di ka na nakapagsalita jan." sabi ko.
"You mean mayaman ka talaga kahit di mo asawa si Jace??" tanong niya.
"Hindi ako yung mayaman. Yung mga magulang ko okay!"
"Sus. Pa-humble pa toh." aniya.
____
Masama ang pakiramdam ko pagkarating ko ng bahay.
Sobrang nakakainis talaga yung nangyare kanina.
Pero bahala na sila sa gusto nilang isipin!
Ang konslasyon na lang dun, di sila nagpapaka-plastic saken. Kasi di nila alam na asawa ako ni Jace.
Siguradong kung alam nila, super nice sila pag nakaharap ako tapos titirahin ako ng patalikod!
Nagluto na ako at kumaen.
Hay, kulang talaga tong bahay pag wala si Jace. Sobrang miss ko na siya.
Pagtingin ko sa wall clock 8pm na.
Baket kaya di pa rin yun tumatawag?
Gusto ko nang marinig yung boses niya.
Umakyat ako ng kwarto at kinuha yung CP ko.
Ako na nga lang ang tatawag.
Naka apat na ring yun bago sinagot.
"Hello."
Natigilan ako.
Tinignan ko yung screen ng CP ko.
Tommy ko *3*
Yun ang nakalagay.
Di naman ako mali ng naidial ah?

Pero.
Bakit babae yung sumagot??
Tinapat ko ulit sa tenga ko yung CP.
"Hello?"
Ulit pa nung sumagot.
Di ako umimik.
"This is Jean, Jace's girlfriend. I'm sorry he's in the shower right now. You can leave a message to me."
So tama nga ang hinala ko.
Si Jean nga.
Nagsalita ulit siya.
This time pasigaw yun pero malayo sa mouthpiece.
"Hon! May tumatawag sayo kaso ayaw sumagot eh!"
Nanlamig ang pakiramdam ko.
Inalis ko yung CP mula sa tenga ko saka wala sa sariling pinindot ang end call.
Naramdaman kong namanhid ang buong katawan ko.
Anong nangyayare?
Baket magkasama sila??

Nasa isang kwarto ba sila??
Naramdaman kong tumulo ang luha ko.
Nanginginig na rin ang mga kamay ko.
Pinahid ko ang luhang pumatak mula sa mga mata ko.
Pero biglang naging sunod-sunod ang pagpatak nun.
Itinaas ko ang mga kamay ko at pilit na pinapaampat ang mga luha ko.
Pero tuloy-tuloy yun.
Baket ganito? Para akong pinapatay.
Di ako makahinga.
Sobrang saket.
Nahawakan ko ang dibdib ko.
Pakiramdam ko sasabog yun.
Di ko na napigilan na mapahagulgol sa sobrang sakit na nararamdaman ko.
Niloloko ba ako ni Jace??
Ngayon pang sobrang mahal ko na siya??
Chapter 27 - Revelations of the Bitch

Mabilis na lumipas ang mga araw.
Biyernes na.
Kahapon lang ako pumasok. Dalawang araw ako naka Sick Leave.
Pero ayun. Pagkabalik ko ganun pa rin.
Si Karen na lang ang kumakausap saken ng maayos.
Nagkasakit ako ng tuluyan nung Martes kaya hindi na ako pumasok. Nasobrahan siguro kakaiyak.
Araw-araw tumatawag si Jace pero di ko yun tinatanong. Mas mabuti na pagkabalik niya na lang para mas malinaw. Di rin magandang pagusapan ang ganoong mga bagay sa telepono.
Nun ngang mismong gabi na si Jean ang sumagot ng tawag ko eh tumawag si Jace kinalaunan.
{flashback}
*kKkrrrRriiiiinnnnNNnnngGGGGgggg*
Napamulat ako.
Di ko namalayang nakatulog na pala ako sa kakaiyak.
Inabot ko yung CP ko mula sa bedside table.
Calling... Tommy ko *3*
Sasagutin ko ba??
Huminga ako ng malalim at sinagot yung tawag.
"Hello." my voice broke.
"Hi Babes!! Nagising ba kita? Sorry ngayon lang ako nakatawag ha. Super busy kanina eh." aniya.
Napatingin ako sa alarm clock sa bedside table.
11:30 pm.
"Ahh ok lang." sabi ko.
"May problema ba Jill? Ba't ganyan ang boses mo? Umiiyak ka ba?"
Dahil sa sinabi niya, napaluha ulit ako.

"Jill. Ok ka lang ba?" ulit niya.
Tanungin mo na siya Lana!! Dapat malinaw ang lahat!!
Pero paano kung totoo?? Anong gagawin ko??
Masakit. Sobrang masakit.
Para akong pinapatay.
"Ahh hindi. Masama lang pakiramdam ko. Sinisipon ako saka konting sinat." pagsisinungaling ko.
Narinig ko siyang nagbuntong hininga.
"Sandali lang ako nawala may sakit ka na agad. Uminom ka ng gamot ha? Wag ka na muna pumasok bukas baka lumala ka pa. Sorry kung di kita maalagaan." malungkot na sabi niya.
"Ok lang."
"Sobrang namimiss na kita. Sana kasama kita ngayon."
Naramdaman kong tumulo na naman ang luha ko.
Di ko na alam kung paniniwalaan ko pa ba ang mga sinasabi niya.
"Miss na rin kita." sabi ko.
"Oh sige magpahinga ka na. Yung gamot wag mong kakalimutan ha? Goodnight Babes."
"Goodnight."
Yun lang at ibinaba na namin ang telepono.
Napahaulgol na naman ako matapos yun.
Sinabi niyang sana kasama niya ako? Ano yun joke? Samantalang kasama niya yung bruhang babaeng yun!!
{end of flashback}
Naglalakad ako papunta sa kotse ko nang may magsalita sa likod ko.
"Pwede ka bang makausap?" aniya.
Napatingin ako.
"Jean."
"Kahit sandali lang. Sa tingin ko kasi mas mabuti nang magusap tayo ngayon kesa patagalin pa natin `to."
Huminga ako ng malalim.
Wala naman sigurong masama kung kakausapin ko siya di ba?
"Ok."
______
Sa isang Chinese restaurant niya ako dinala.
Matagal na rin kaming nakaupo at naka-order na kami ng pagkain.
"Di na ako magpapaligoy-ligoy pa." pagsisimula niya.
"Siguro naman alam mo na ngayon ang tungkol samen ni Jace. Sorry ha ako ang nakasagot ng tawag mo. Jill Ramos kasi yung caller ID I taught business partner niya or something. Late ko nang narealize kung sino yun. Pero tingin ko mas mabuti na rin yun atleast alam mo na."
Di ako nagsalita.
"Kinausap na kita ngayon bago ka pa masaktan ng sobra. Hindi ka niya mahal Lana. Ako ang mahal niya. Nakipagbalikan lang siya sayo para gantihan ka sa ginawa mong pangi-iwan sa kanya noon para sa ibang lalake. Gusto niyang maranasan mo kung ano yung pakiramdam ng naiputan sa ulo." tuloy-tuloy na sabi niya.
Baka mas kayanin ko pa kung may bombang sumabog sa harap ko kesa harapin ang sinasabi niya. Sobrang sakit.
"Kaya bago pa niya ipamukha sayo na iiwan ka niya para saken, unahan mo na siya. Bilang babae ayoko rin naman sana sa ginagawa niya. Pero mapilit siya. Di ko siya napigilan."
Dumating na yung mga pagkaen na inorder namen. Pero di ako makakaen. Pakiramdam ko wala na akong gana sa mundo.
"Kumaen ka na muna." aniya.
"Ayokong kumaen." naiiyak na sabi ko. "Ipagpatuloy mo na lang ang sinasabi mo."
"Di ko alam kung hanggang kelan niya `to balak gawin. Pero sa totoo lang naiinis na rin ako sa ganito. Pakiramdam ko ako yung nangaagaw kahit na ang totoo akin na siya simula nung iwan mo siya noon. Isa lang ang nasisiguro ko. Iiwanan-ka-niya-para-saken." isa-isa niyang binaggit ang mga salitang yun para ipagdiinan.
"Di ako naniniwla sayo."
Yan ang nasabi ko kahit na meron na akong pagdududa sa puso ko.
Ito ba ang dahilan kaya di niya masabing mahal niya ako?
Kasi hindi naman yun totoo?
Kung ganun nga, dapat ko pa palang ipagpasalamat na di siya nagsinungaling na mahal niya ako. How ironic.
"Di kita pipilitin na paniwalaan ako. Pero kung gusto mo, you can find it out for yourself."
Tinignan ko siya ng mataman.
"Siguro naman nasabi niya na sayo na bukas ang uwi niya from Davao di ba? Nauna lang ako dito ng isang araw dahil may kelangan akong asikasuhin."
Huminto siya at tinignan ako.
"Di mo alam kung anong oras di ba? Kasi saken muna siya uuwi. Bago sayo." aniya.
Tuluyan nang pumatak ang luha ko.
Tuloy-tuloy yun at di ko mapigilan.
Nagpatuloy siya sa pagsasalita.
"Alas-tres bukas pumunta ka sa address na `to. Jan ako nakatira. At sa oras na yan sa tingin kong aalis siya sa condo ko. Well, kung hindi kami... alam mo na. Mapatagal."
Yun lang at tinawag niya ang waiter.
Binayaran niya lahat na ni hindi man lang namin nagalaw na pagkaen saka umalis.
Tinignan ko ang maliit na papel na binigay niya.
Dapat ko ba siyang paniwalaan?
Dapat bang pumunta ako bukas?
Paano kung totoo?
Chapter 28 - It really Hurts!
"Dark Mocha Frap for Lana."
Nandito ako ngayon sa Starbucks sa tapat ng condo na tinitirhan ni Jean.
Di halos ako nakatulog kagabi kakaisip sa mga sinabi niya.
Wala sana akong balak na pumunta ngayon at tatanungin ko na lang si Jace pagkabalik niya pero habang tumatakbo ang oras, lalong hindi ako mapalagay.
Nakipagkita pa ako kanina kina Aya at Joy. Kailangan ko kasi talaga ng makakausap.
{flashback}
"Hay naku! Hiwalayan mo na yan!!" si Aya.
Nakipagkita ako sa kanila dito sa Sta Lucia East. Since hindi pwede sina Jacky at Genna, itong dalawa lang ang kasama ko.
"Wag naman ganun. Alamin mo muna kung totoo yun." ani Joy.
Perfect! Lalo akong naguguluhan sa kanila! Nasa kaliwa ko si Aya at sa kanan si Joy.
Infairness para silang angel and demon na bumubulong saken!
"Pero ginawa niya na yan dati remember? Kaya nga naglayas si Lana eh." si Aya kay Joy.
"Eh malay mo naman gawa-gawa lang yun nung Jean di ba? Paano naman kung mahal talaga ni Jace si Lana?"
"Eh..."
"Hello I'm here!" putol ko sa kanila.
"Kasi naman Lana, kausapin mo muna siya bago ka gumawa ng hakbang. Baka naman nagiimbento lang yung Jean na yun." si Joy.
Nag roll eyes si Aya.
"Whatever." aniya.
"Sa tingin niyo ba dapat ako pumunta dun mamaya? Sa condo ni Jean?"
"No. Just talk to Jace." si Joy.

"Pumunta ka dun." si Aya.
Waaahhhh!!! Di ba sila sasagot ng pareho?
Sabay sana silang magsasalita pero nauna si Aya.
"Kung kakausapin mo lang siya, sigurado ka bang totoo ang sasabihin niya? Hallleerr?? Meron bang taong umaamin agad sa kasalanan?"
Di na nagsalita si Joy.
"Tingin niyo dapat pumunta ako?"
Tumango si Aya. Si Joy naman walang reaction.
Nagbuntong-hininga ako.
"Pumunta ka na." si Aya.
Tumingin ako kay Joy.
Tumango siya bilang pagsang-ayon.
{end of flashback}
Eto ako ngayon. Natagpuan ko na lang ang sarili kong hinahanap ang lugar sa kapirasong papel na binigay ni Jean.
Tinignan ko ang wristwatch ko.
2:50 pm.
Nakatanaw lang ako sa entrance ng building.
Ilang sandali rin ang lumipas ng may matanaw akong pamilyar na bulto na palabas doon.
Si Jace.
Bumilis ang tibok ng puso ko.
Sobrang bilis nun na halos mabingi na ako.
Bitbit niya ang maleta niya at nagpalinga-linga siya sa paligid. Mukhang may hinihintay.
Maya-maya pa nakitang kong nakasunod si Jean. May bitbit itong folder at iniabot kay Jace.
Kumapit siya sa braso ni Jace at akmang hahalikan ito sa mga labi.
Umiwas agad ako ng tingin.

What the hell?
They're going to kiss?? In public??
Pero parang may pwersang tumutulak saken para lumingon ulit.
"You wouldn't want to see that."
Yun ang nagpatigil saken sa muling paglingon sa kinaroroonan nina Jace at Jean.
Nag-angat ako ng tingin sa pinagmulan ng boses.
"Maico."
Nakatayo siya sa kaliwang bahagi ko. Mukhang kanina pa siya at nakita niyang lahat.
Tumingin siya kina Jace at Jean kaya napalingon ako dun.
Pero wala na si Jace. Nakita ko si Jean na naglalakad na pabalik sa loob.
"Lagi siya jan." si Maico.
Napatingin ako sa kanya sa nagtatanong na mga mata.
"Yung asawa mo. Lage siyang nanjan." aniya sabay turo sa building na yun.
Di ako nagsalita.
"May unit ako jan. At palagi ko siyang nakikita." pagpapatuloy niya.
May luhang pumatak sa mata ko.
"Lana..." hinawakan niya ang mga kamay ko. "I really hate to break this up to you pero ayoko rin naman na patuloy ka pa niyang lokohin."
Di ako umimik at tahimik lang na humikbi.
"I... I heard them once." he trailed off. "He just wants to get even with you."
"Pinagtatalunan nila yung ginagawa ni Jace na paghihiganti sa ginawa mong pang-iiwan sa kanya para... saken." mahina niyang binanggit ang huling salita.
Yumuko siya ng bahagya na tila ba nahihirapan.
Sh*t. Pareho sila ng sinabi ni Jean.
Meaning... totoo yun??
Oh my God!
Nasapo ko ang mukha ko tuluyan nang napahagulgol.
Lumapit naman agad saken si Maico at inalo ako.
"Please tumahan ka na. Unahan mo na lang siya. Wag mong hayaan na magawa niya ang totoong plano niya."
"What do you mean?"
Huminga muna siya ng malalim.
Sandali siyang nagisip.
Tila hinahanap ang tamang salita.
"Look... I don't want you to get hurt but this is really too much. Di ko na papayagan pa ang ginagawa niya. Lana, run away with me."
O_O
What did he say??
Sasama ako sa kanya?
Umiling ako.
"No. Di ako sasama sayo."
Napabuga siya ng hangin.
"You mean hahayaan mo na lang siyang gawin sayo yun?" nakakunot noong sabi niya.
Umiling ulit ako.

"I need your help."
Nag-angat ako ng tingin sa kanya.
Pinunasan niya ang luha sa mga mata ko.
"I'll do anything."
Chapter 29 - Leaving him... again
<Jace's POV>
Sumakay ako ng taxi.
Sa wakas, makakauwi din!
Sobrang miss na miss ko na si Lana.
Psss. Kung baket naman kasi ayaw na lang akong samahan mas ginusto pang magtrabaho.
Sobrang nag-alala ako sa kanya nung mga nakaraang araw. Medyo weird siya eh. Basta parang may naiba.
Nakakalungkot din na di ko man lang siya naalagaan nung nagkasakit siya.
Kaya eto ako, kating-kati na umuwi. Gustong- gusto ko na siyang yakapin.
Kanina pa ako nakabalik ng Manila pero di agad ako nakauwi.
Kinailangan ko pang asikasuhin yung kontrata sa binabalak na merger ng kumpanya ko at ng kina Jean.
Pinuntahan ko yun sa condo ni Jean since masama daw ang pakiramdam niya.
Tumagal din ako ng halos isang oras sa pagdidiscuss nun.
Pero nagulat ako nung nasa labas na ako at sumunod siya.
She even tried to kiss me!! Pero nakaiwas ako at natulak ko siya.
The nerve of that woman!!
For Pete's sake!! She knows I'm married!!
Ilang ulit din siyang nagpahiwatig saken nung nasa Davao kami.
Kinailangan niya ding pumunta dun dahil di makapunta ang Daddy niya. Siya na lang ang umaasikaso.
Sinabihan ko siya nun na wala siyang mapapala saken dahil masaya na kami ni Lana kaya nagulat ako sa ginawa niya nitong huli.
Aaiiisshh. Bahala na siya. Ang mahalaga makakasama ko na ulit si Lana.
Napangiti ako.
Naalala ko yung maliit na teddy bear na binili ko kanina sa isang store na nadaanan ko.
Nanggaling pa kasi ako ng opisina bago ako umuwi.

Sobrang cute nun at naalala ko si Lana pagkakita dun.
Dirty white ang kulay nun. Nakashirt na kulay pink na may hawak na kulay maong na puso at may nakalagay na "I love you".
Nilabas ko yung bear mula sa paper bag.
Ngayon ko lang narealize. Di ko pa pala nasasabi kay Lana na mahal ko siya.
Tuwing sinasabi niya kasing mahal niya ako napapatulala na lang ako. Alam mo yung feeling na marinig mo ang isang bagay na pinapangarap mo mula pagkabata?
Lumiko na yung taxi sa may subdivision na tinitirhan namen.
"Kanan po kayo jan." sabi ko kay Manong.
Nang tumigil kami sa harap ng bahay. Nakita ko si Maico na nakasandal sa kotse niya.
Nagbayad ako kay manong saka bumaba at hinarap si Maico.
"Anong ginagawa mo dito?" singhal ko sa kanya habang naglalakad.
Napalingon siya saken.
He half smiled at pinasok sa bulsa ang mga kamay niya.
"Sinusundo si Lana." simpleng sagot niya.
"Di ba sabi ko naman sayo, darating ang araw na iiwan ka niya para saken."
Kinabahan ako bigla.
Pumasok ako sa loob. Basta ko na lang ibinaba ang mga dala ko sa sala at dalidaling umakyat papuntang kwarto.
Mabilis kong itunulak ang pinto at doon. Nadatnan ko ang kinatatakutan ko.
Si Lana.
Nageempake ng gamit niya.
Dati hindi ko nakita nang umalis siya dahil nag-iwan lang siya ng isang note sa kama niya at magkahiwalay pa kami ng kwarto nun.
"Anong ibig sabihin nito?"
<Lana's POV>
Patapos na akong magempake ng dumating si Jace.
"Anong ibig sabihin nito?"
Di ako nagsalita.
Mahigpit niya akong hinawakan sa braso at iniharap sa kanya.
"Iiwan mo na naman ako?" mahinang sabi niya.
Di pa rin ako nagsalita at tinignan lang siya sa mga mata.
Nakita ko ang takot sa mga mata niya.
Isinuklay niya ang dalawang kamay niya sa ulo niya.
Luminga siya sa kwarto na parang gulong-gulo.
"Sasama ka sa kanya?!" pasigaw na sabi niya. "All this time pinaniwala mo akong mahal mo na ako Lana!"
Lumapit siya at hinawakan ako sa magkabilang balikat.
Pinagdikit niya ang noo namen pumikit saka mahinang nagsalita.
"Sinabi mong mahal mo ako. Ilang beses mong sinabi yun. Please sabihin mong totoo yun." aniya.
Matapos niya akong lokohin at paglaruan?
"Hindi kita mahal. Si Maico lang ang mahal ko." pagsisinungaling ko.
Sobrang sakit pero yun lang ang paraan para pakawalan niya ako.
Kailangan ko nang makaalis.
Baka pag tumagal pa ako sa harap niya ay di ko na mapigilan ang mapahagulgol.
Marahas niya akong binitawan.
Tumalikod siya saken kaya pinagpatuloy ko ang pageempake.
Nararamdaman kong nakatingin siya saken.
Nang matapos ako, ibinaba ko yung maleta mula sa kama.
Akmang bubuhatin ko na yun nang mapatingin ako kay Jace. Nangingilid na yung luha niya pero di ko yun pinansin. Binuhat ko ang maleta at humakbang.
Nagulat ako nang humarang siya sa dadaanan ko at biglang... lumuhod.
Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya.

Nakaluhod siya sa harap ko ngayon habang nakayuko. Nakapatong ang nanginginig niyang mga kamay niya sa hita niya.
Nakita kong may luhang pumatak sa sahig.
Bakit ganito? Mas masakit pa na nakikita ko siya ng ganito kesa sa nararamdaman ko kanina??
Ayokong nakikita siya ng ganito. Mahal na mahal ko ang lalaking to kahit na niloloko niya pa ako.
Ibinaba ko ulit yung maleta at lumuhod na rin sa harap niya.
"Jace."
Di siya umiimik. Tahimik lang siyang umiiyak habang nakayuko.
Hinawakan ko ang dalawang pisngi niya at iniharap siya saken.
"J-jill." pahikbi niyang sabi.
Di ako makapagsalita.
Naguguluhan ako.
Niloloko niya ako pero bakit siya nagkakaganito ngayon?
Tuloy-tuloy ang pagdaloy ng luha mula sa kanyang mga mata.
"W-wag mo akong iwan." paputol-putol niyang sabi habang umiiyak.
Di pa rin ako nagsalita. Nakatingin lang ako sa mga mata niya.
"Wag mo akong iwan." ulit niya.

Nagsusumamo ang mga mata niya.
"Pwede bang ako naman ang piliin mo ngayon? Ako naman. Please. Ako naman... wag na siya." madiin niyang hinawakan niya ang mga kamay ko na nakahawak sa pisngi niya.
"Lana wag mo namang gawin saken `to oh. Please... pinatay mo na ako dati nang iwanan mo ako para sa kanya. Wag mo namang ulitin pa yun. Di ko na alam kung kakayanin ko pa." pagpapatuloy niya.
Di ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko.
"Handa akong gawin ang lahat para lang maging masaya ka saken. Wag mo lang akong iwan. Please `wag mo akong iwan.. Mahal na mahal kita... mahal na mahal kita... mahal na mahal kita..." paulit-ulit niyang sinasabi ang mga salitang yun hanggang sa maging sobrang hina na at mga hikbi na niya ang naririnig ko.
Sinibukan kong hilahin ang mga kamay ko mula sa pagkakahawak niya.
Nag-panic siya at hingpitan ang hawak dun.
Nanlalaki ang mga mata niya habang nagsasalita.
"Sabihin mo lang Lana. Gagawin ko kahit na ano. Please. Wag mo lang akong iwan."
Nanghihinang napapikit ako.
Naalala ko ang lahat ng sinabi ni Jean.
Ang nakita ko kanina.
Ang mga sinabi ni Maico.
Nagtutugma iyong lahat.
Ginagawa niya ba ito para matupad pa rin ang plano niya?
Nagpapakababa siya para lang mapaghigantihan ako?

Muling nabuhay ang galit sa dibdib ko.
Di ko alam kung tama ba ito.
Pero hinila ko ulit ang mga kamay ko.
This time, hinayaan niya na yun.
Tumayo ako at kinuha ang maleta saka tuluyang lumabas ng pinto.
Chapter 30 - I'm Not Going to Give Her Up!

<Jace's POV>
Umalis na naman siya.
Iniwan niya na naman ako.
Sobrang sakit.
Parang unti-unti akong pinapatay.
Ano pa bang kulang saken?
Binago ko na ang sarili ko para sa kanya. Minahal ko siya ng sobra sobra. Binigay ko na lahat pati kaluluwa ko. Kulang pa ba? Bakit mas pinili niya pa rin ang lalaking yun?
Akala ko talaga ok na. Akala ko masaya na siya saken. Akala ko mahal na niya talaga ako. Pero puro akala lang pala yun.
Mas masakit pa ito kesa sa naramdaman ko noon nung iniwan niya ako.
{flashback}
2009
*Ding dong ding dong* [w/n: doorbell po yan ok?]
Nasa sala ako ngayon habang si Lana naman eh nagluluto sa kusina kaya ako na ang pumunta sa gate para buksan yun.
"Hi! Nanjan ba si Lana?"
Kumunot ang noo ko.
Sa pagkakaalam ko wala namang kaibigan na lalake si Lana ah.
"I'm Maico." nailahad niya yung kamay niya. "Boyfriend ako ni Lana. You must be his older brother."
Boyfriend?? Older brother?? What the??
Huminga ako ng malalim at inabot ang kamay niya.
"Jace."
Ngumiti siya.
"Si Lana?" tanong niya ulit.
"Nasa loob."
Pinapasok ko siya sa loob at pinaupo sa sala.
"Tatawagin ko lang si Lana."
Pinuntahan ko si Lana sa kusina.
"Lana. Nanjan ang BOYFRIEND mo sa labas." sabi ko ng di tumitingin sa kanya.
"Boyfriend??" naguguluhang tanong niya.
Nakakunot ang noo niya. Mukhang di niya naiintindihan ang sinasabi ko.
"Maico." simpleng sabi ko.
Napasinghap siya.
Tumalikod na ako at pumunta sa sala.
Nakaupo na ako nang dumating si Lana doon.
"Maico? Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Lana.
"Dinadalaw ka." nakangiting sabi ni Maico.
Napatingin saken si Lana.
"Ahh kaen na tayo. Nakahain na ako." yaya niya samen.
Tumayo ako at nauna na sa kusina.
Naiinis ako.
Gusto kong sigawan si Lana.
Paano niya ito nagawa?
Nakikipagrelasyon ba siya sa iba samantalang asawa ko siya?
Nakaupo na ako nang dumating sila.
Umupo sa kanan ko si Lana samantalanag sa kaliwa naman si Maico.
Kinuha ni Lana ng plato at kobyertos si Maico.
Nakangiting nagkukwento si Maico habang kumakaen kami. Ako naman tahimik lang. Si Lana tumatango lang.
"Ah oo nga pala. Di mo man lang nasabi saken na may Kuya ka pala Lana." maya-maya ay nasabi ni Maico.
Di na ako nakapagpigil at naibagsak ko ng malakas ang kubyertos sa pinggan ko sabay tayo.
"I'm not her brother." madiing sabi ko habang nakaharap kay Maico.
"Jace..." biglang tumayo si Lana at hinawakan ako sa braso.
Tinignan ko si Lana.
"Baket hindi mo sabihin sa kanya kung ano mo ako?" hamon ko kay Lana.
"Lana??" baling ni Maico sa kanya.
Tumungo si Lana. Pero nag-angat din siya ng tingin kay Maico.
"Asawa ko siya Maico."
"Is this some kind of a joke?" si Maico.
Lumabas ako ng kusina pero di ako tuluyang umalis. Dinig ko pa rin sila mula sa kinatatayuan ko.
"Ang akala ko merong tayo Lana."
"Kahit kelan wala akong sinabing ganyan sayo oh kahit ipinahiwatig man lang. Kaibigan lang talaga ang turing ko sayo mula pa sa simula. Di ko naman naisip na bibigyan mo ng ibang kahulugan yun."
"Pero hindi mo sinabi saken na may asawa ka. I thought..."
Lumayo na ako sa kusina at lumabas. Naupo lang ako sa may veranda.

Maya-maya pa lumabas na si Maico. Dirediretso siyang lumabas hanggang sa gate. Pagkalabas na pagkalabas niya, pumasok ako.
Nasa kusina si Lana at nagliligpit ng pinagkainan.
Pinagmasdan ko lang siya habang nakasandal sa may pinto.
Mukhang naramdaman niya na nandun ako kaya tumingin siya.
"Jace... ahhhh kakaen ka pa ba? Di mo natapos yung pagkaen kanina." aniya.
Di ako nagsalita. Tinignan ko lang siya. Naghihintay ako ng paliwanag niya.
"Yung..." huminga muna siya ng malalim. "Kaibigan ko lang talaga siya."
Nakatingin siya sa mga mata ko habang naghihintay ng reaksyon ko. Nakita ko namang nagsasabi siya ng totoo. Nilahad ko ang kanang kamay ko sa kanya. Ngumiti siya at inabot ang kaliwang kamay niya. Hinila ko siya saka niyakap. Gumanti naman siya nang yakap kaya napanatag ako.
"I believe you."
Dalawang linggo rin ang lumipas at maayos naman kami.
Hanggang sa bigla na lang siya nawala at nag-iwan lang ng sulat para saken.
{end of flashback}
Iniwan niya ako nun para kay Maico.
Ano nga ba naman ang laban ko dun? Gwapo, mayaman, matalino etc... lahat na ata nasa kanya eh. Eh ako? Ano nga ba ako noon? Payatot na mukhang ewan. Yaman lang ang kaya kong ipagmalaki.
Kaya ginawa ko ang lahat para maging ganito. Maging tulad ng isang "Maico" na pwedeng mahalin ni Lana.
Ngayon na naranasan ko nang mahalin ni Lana, di pa rin ako susuko. Sigurado ako. Mahal niya ako. Kahit hindi niya sabihin. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyayari, pero isa lang ang sigurado ako, hindi ko isusuko si Lana kahit na anong mangyari.
____
Nakauwi na ako sa bahay pero si ko natagpuan si Lana.
Kung saan-saan ko na siya hinanap pero wala akong napala.
Lahat ng kaibigan niya pinuntahan ko na. Pero wala pa rin.
Nauwi ako sa bar at binuhos lahat ng sama ng loob ko sa alak. Hindi ko nga alam kung paano pa ako nakarating dito samantalang hilong-hilo na talaga ako. Maswerte pa ako at di ako naaksidente.
Pakiramdam ko nga nababaliw na ako dahil nakikita ko si Lana kahit saan ako lumingon. Kung sinu-sino ang tinawag kong Lana kanina sa bar. Pssss ganun ako kabaliw sa babaeng yun.
Pumasok ako sa kwarto.
Ayan na naman. Nakikita ko na naman siya.
Tsk! Wala na ako sa huwisyong magbihis kaya nahiga na lang ako.
Natutulog si Lana sa tabi ko.
Napangiti ako. Kahit alam kong ilusyon lang ito napapangiti mo pa rin ako Lana.
Tuluyan na akong nagpadala sa hilo at niyakap ang natutulog na imahe ni Lana.
<Maico's POV>
Nagising ako sa liwanag na tumatagos mula sa bintana.
Aiissshh!! Sobrang sakit ng ulo ko!!
Marahan kong pinisil ang kumikirot kong sintido.
Ano bang nangyare?? Ang naaalala ko lang... si Lana...
Dahan-dahan akong bumangon.
"Hmmmnnn..." narinig kong may umungol.
Napatingin ako sa kabilang bahagi ng kama.
O_O
Sh*t! Sh*t! Sh*t!
Nasapo ko ang ulo ko.
F*ck!
Inalala ko ang mga nangyare kagabi.
Naihilamos ko ang mga kamay ng maalala ko ng buo ang mga pangyayari.
What the hell have I done???
Napapikit ako.
I sighed and looked at the naked woman beside me.
Chapter 31 - Back Together
<Jace's POV>
Nagising ako na yakap-yakap ang unan ni Lana.

Haizz. Sana si Lana na lang itong unan.
Hindi ako pwedeng mag-aksaya ng panahon. Kelangan ko siyang hanapin at ibalik dito.
Bumangon na ako at nagpunta sa banyo para maligo.
Hinubad ko ang boxer shorts ko at tumapat sa dutsa.
Dinampot ko ang sabon ng may maisip.
Parang may mali?
Ahh wala yun kelangan ko magmadali.
Humarap ako sa salamin para magsipilyo.
Napangiti ako.
Di na niya pinagkaabalahang kunin ang toothbrush niya. Magkasama yun at yung toothbrush ko sa isang mug. Kinuha ko yung toothbrush niya at yun ang ginamit.
Psss. Saan ko kaya siya unang pupuntahan? Nagpunta na ako kagabi sa mga kaibigan niya pero wala siya. Si Jacky lang ang di ko nakita dahil walang tao sa condo na tinitirhan niya na dati ring tinitirhan ni Lana.
Problema ko pa, wala akong number nila kaya hiningi ko pa kagabi. Buti na lang alam ko kung saan nakatira yung apat.
Tatawagan ko na lang mamaya si Jacky baka alam niya kung nasaan si Lana.
Lumabas na ako ng banyo para magbihis.
Binuksan ko ang closet para isara lang ulit yun.
Napangiti ako ng mapait.

Nagiilusyon na naman ako.
Binuksan ko ulit yun. Pero walang nagbago. Iniangat ko ang kamay ko upang haplusin ang mga damit ni Lana sa loob nun.
Kinuha na niya lahat ng ito kagabi ah!
Natigilan ako. Tinitigan ang mga gamit doon.
Biglaan ang kilos ko upang tignan ang lagayan ng maleta.
Napangiti ako.
Sh*t.
Dali-dali akong nagbihis at patakbong bumaba ng hagdan.
Humihingal na napatigil ako sa may pinto ng kusina.
Nakatalikod siya mula sa pinto at hinahanda ang mesa.
Dahan-dahan akong lumapit at mahigpit siyang niyakap mula sa likuran.
<Maico's POV>
Marahan akong bumangon mula sa kama.
Ano nang mangyayari ngayon? Hindi ito tama.
Pumasok ako sa banyo upang maligo.
Naalala ko ang nangyari kagabi.

Mula umalis kami ni Lana sa kanila ay umiiyak na siya. Di ko siya mapatahan. Ihahatid ko lang naman siya sa condo ni Joy. Yung tinitirhan nila ni Jacky dati.
Malapit na kami dun nang hawakan ni Lana ang braso ko.
"Maico... balik tayo." aniya. Napatingin ako sa kanya. Sobrang seryoso ng hitsura niya kahit puro luha ang mga mata niya.
"What do you mean?" tanong ko sa kanya.
"Si Jace... balikan natin si Jace please... uuwi na ko... uuwi na ako..."
"Pero niloloko ka niya." nasabi ko sa kanya.
Marahas siyang umiling.
"Wala akong pakealam. Please... uuwi na ko."

Di na ako umimik at ibinalik siya sa kanila.
Pababa na siya ng kotse nang pigilan ko siya.
"Lana... ganito mo siya kamahal? Kahit na niloloko ka niya babalik ka pa rin sa kanya?"
Ngumiti siya ng mapait saka tumango.
"Kung totoo mang gagawin ni Jace ang lahat ng yun hihintayin ko na lang. Atleast makakasama ko pa rin siya kahit na sandali lang di ba? tumingin sya saken saka nagpatuloy "Kung aalis ako ngayon, wala na akong pagkakataon na mayakap siya." aniya saka tumulo ang luha.
"Lana... I... I have something to tell you..."
Ipinagtapat ko sa kanya ang lahat.
Hindi totoong lagi kong nakikita si Jace dun. Sinabi ko lang yun. Desperado na ako eh.
Mula nung iniwasan ako ni Lana lagi ko na siyang sinusundan. Mula sa pag-alis niya sa bahay hanggang pagkarating sa opisina. Pati mula paglabas niya nang opisina hanggang pag-uwi.
Nandun ako nung makipagkita siya kay Lance Ramos. Isang kilalang businessman. Sobrang close nila at niyakap pa niya.
Pinaimbestigahan ko ang ugnayan nilang dalawa at napagalaman kong siya ang ama ni Lana.
Di ko naisip na apelyido ni Jace ang Garcia na gamit ni Lana.
Nakipaglapit ako kay Lance Ramos. Unang hakbang ko sana yun.
Nandun din ako nang kausapin si Lana ni Jean laurel.
I don't know that woman personally. And honestly, I don't wanna know her. I really think she's a b*tch.
Narinig ko lahat ng pinag-usapan nila. Bawat detalye, nataktak sa isip ko. Naisip ko na ito na yung pagkakataon ko.
Matagal na ako sa Starbucks at nagtatago lang ako habang hinihintay ni Lana na lumabas si Jace mula sa building.
Nakita ko nung itulak ni Jace si Jean sa tangka nitong paghalik kaya pinigilan kong makita yun ni Lana.
Sinabi ko sa kanyang sumama saken pero tumanggi siya. Hiniling niya na lang na ihatid ko siya kay Jacky.
Pero dahil nga binalik ko rin siya sa kanila, mag-isa lang akong pinuntahan ang huli.
Nagalit saken si Lana. Pero ayos lang kasalanan ko naman eh. Ang mahalaga na lang ngayon eh alam kong masaya siya. Sa piling ng lalaking pinakamamahal niya.
<Jacky's POV>
Bumangon ako bigla ng magising.
Teka nasaan ba ako?
Tumingin ako sa paligid. Aaaaiiiiissshhh oo ng pala si Maico!!
Waahhhhh!! Ano na alng ang mukhang maihaharap ko sa kanya? Hindi naman ako nakainom kagabi eh. Tapos... binigay ko sarili ko sa kanya.
Napalingon ako nang bumukas ang pinto ng banyo.
O_O
Nakatapis lang si Maico ng tuwalya. Napatingin din siya saken. Bumaba ang tingin niya sa katawan ko. Bigla kong hinablot ang kumot at tinakip sa katawan ko.
Nag-smirk siya sabay bulong. "Nakita at nakabisa ko na yan di mo na kelangan takpan."
>_<
Walang anu-anong nagbihis siya sa harap ko.
Di ko magawang iiwas ang tingin ko sa kanya.
Bahagya siyang tumawa. Iniabot saken ang isang t-shirt niya bago pumunta sa may pinto.
"You can use the bathroom. Maghahanda lang ako ng pagkaen."
Napatitig ako sa t-shirt niya saka may naisip.
Kamusta na kaya si Lana? Sana naman nagkaayos na sila ni Jace. Tsk. Kasi naman yung luka-luka na yun eh! May layas effect pa di naman kaya! Pero buti na rin na di niya tinuloy. Alam ko naman na mahal na mahal niya yun dati pa. Ayaw niya lang aminin. Psss.
<Lana's POV>
Nagulat ako ng biglang yumakap si Jace sa likod ko.
"Tommy."
Lalo niya pang hinigpitan ang pagkakayakap niya. Naramdaman kong may luhang tumulo sa braso ko.
"Hey. Jace? Ayos ka lang?" pinilit kong kumawala para humarap sa kanya.
May luha sa mga mata niya pero malapad yung ngiti niya.
Pinunasan ko yung mga luha niya gamit ang palad ko.
"Kaen ka na. Nagluto ako ng soup. Siguradong masakit yang ulo mo." sabi ko habang hinihila siya paupo.
Umupo naman siya pero nakatingin pa rin saken. Umupo din ako sa upuan sa kanan niya.
"Kumaen ka na jan. Sa sobrang kalasingan mo ni hindi ka na nakapagbihis kagabi. Aiissh pati sapatos di mo na natanggal." nakangiting sabi ko sa kanya.
Ngumiti din siya at parang batang sumubo nung soup na niluto ko. May naalala akong kunin.
Tumayo ako at akmang lalabas ng kusina nang bigla niyang pigilan ang braso ko.
Nagpa-panic yung hitsura niya kaya napakunot ang noo ko.
"Tommy..." nakatitig lang siya saken at di nagsasalita. "May kukunin lang ako."
Mukhang natauhan naman siya at tumango.
Weird. Di ba talaga magsasalita ang isang to? Kagabi lang ang dami-daming sinasabi eh!
Bumitaw na siya sa pagkakahawak sa braso ko pero nakatingin pa rin siya.
Sinuklay ko ang kamay ko sa buhok niya saka marahang hinalikan sa noo.
____
Natapos na kaming kumaen pero di pa rin nagsasalita si Jace. Patingin tingin lang siya saken saka ngingiti.
=_=
Jusko nababaliw na po ata ang asawa ko!!
"Uy Tommy! Magsalita ka naman jan!"
Napatingin siya saken. Di pa rin nagsasalita.
"Tsk!" padabog akong tumayo.
Tumayo rin siya bigla.

"Huy..." aniya.
Kanina pa ako naghihintay na magsalita siya tapos "huy" lang ang sasabihin niya?
Hinarap niya ako sa kanya. Hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi.
"I'm really speechless. Di pa rin ako makapaniwala na nandito ka." aniya habang nakapitkit.
"I'm so sorry." naluluhang sabi ko.
Sobrang pinagsisisihan ko ang ginawa ko kagabi. Naging padalos-dalos ako. Di ko man lang siya pinakinggan. Nagagalit ako sa sarili ko dahil di ko nagawang magtiwala sa lalaking pinakamamahal ko.
Tulad din ng ginawa ko dati.
"Don't cry baby. Basta wag mo nang uulitin ha? Wag mo na ulit ako iiwan." aniya saka mahigpit akong niyakap.
"Promise di na mauulit. I love you so much..."
Kumalas siya sa pagkakayakap saken.
"I love you more..."
Napangiti ako.
Sa wakas. Sumasagot na rin siya sa "I love you" ko. Kahit pa hindi tanong yun.
^_____^
Chapter 32 - Let's Talk
Bumangon na ako para maligo.
"Sabay ako." si Jace sabay bangon din at umakbay saken.
"Hindi. Tatagal lang tayo pag sumabay ka! Dun ka na nga! Magluluto pa ako ng tanghalian naten."
Tumawa siya.
Naku naku!! Siraulo talaga to! Buong umaga na kami dito sa kwarto ayaw kasi tumigil.
Bumalik siya sa kama at naupo. Inirapan ko siya saka pumasok sa banyo.
Anu ba yan. Hanggang ngayon di pa rin kami nakakapag-usap ng maayos. Kasi naman eh!
Naligo na ako at nagsipilyo.
Pagkalabas ko ng pinto ng banyo, isang cute na teddy bear ang bumungad sa mukha ko.
Kinuha ko yun mula kay Jace.
Ang cute naman!
Nginitian ko siya.
"Pasalubong ko sana yan kagabi eh. Kaso di ko yan sa Davao binili. Natuwa lang ako nung nakita ko, naalala kasi kita."
"Thanks! Ang cute naman nito." yumakap ako sa kanya saka ko siya hinalikan sa pisngi.
"Anything for you, my love." he winked.
Pinisil ko ang pisngi niya saka pumunta sa closet at kumuha ng damit.
______
Nandito kami ngayon sa terrace nakaupo at nakayakap siya saken mula sa likod.
This time, kelangan na talaga namin mag-usap.
"Tommy..."
"Hmmn?"
"Nung Tuesday, ano kasi si Jean..." I trailed off.
"What about Jean?" he asked.

"Baket siya ang sumagot ng CP mo? Saka kasi parang pinapalabas niya na magkasama kayo sa kwarto." yumuko ako pagkasabi nun. Di ko pa rin mapigilan na masaktan pag naaalala ko yun.
"Kelan ulet?" nakakunot ang noong tanong niya.
"Tuesday."
"Oh! I remembered! Kaya ka ba umiiyak nun? Tapos nagkasakit ka pa?"
Tumango ako.
"That b*tch!" he growled.
Napatingin ako sa mga mata niya. Kitang-kita ang galit dun.
"She borrowed my phone. Dead bat na daw CP niya eh. Di ko napansin na di niya pa yun binabalik since busy ako sa pakikipag-usap sa manager sa Davao." paliwanag niya.
Hinaplos niya nag buhok ko saka nagpatuloy.
"Binalik niya yun mga around 11pm na. Yun yung time na tumawag ako sayo."
Hinilig ko ang ulo ko sa dabdib niya.
"I'm sorry. I jumped into conclusions." bulong ko.
He kissed my hair.
"Dahil lang ba dun kaya iiwan mo ako at sumama ka pa sa Maico na yun?" tanong niya. Nahimigan ko ang galit sa tinig niya.
"No. Actually, kinausap ako ni Jean."
Nilahad ko sa kanya ang lahat ng nangyari.
"I could kill that b*tch!" galit na sabi ni Jace.
Humarap ako sa kanya at yumakap sa leeg niya. Pinagdikit ko ang noo namen.
"Wala akong balak na sumama kay Maico. Kay Jacky ako pupunta kagabi. Si Maico lang ang sumundo saken."
"Yeah, that bastard! May kasalanan din siya kaya ka umalis."
Hinawakan ko siya sa pisngi niya. Di ko siya makalma.
"Kahit kelan di ko inisip na sumama kay Maico. Noon at ngayon."
"But you said before..." nilagay ko ang hintuturo ko sa labi niya.
"Sinabi ko lang yun to protect my pride. Ang totoo nyan nakita ko kasi kayo ni Jean sa kotse mo."
{flashback}
Galing ako sa school sakay ng taxi. Di kasi ako nasundo ni Jace kaya pinuntahan ko na lang siya dito sa opisina niya. Ito yung pinamana sa kanya ng Daddy niya. Nakabase `to sa Makati.
May nagpapatakbo naman talaga nito pero mas gusto niya pa rin na hands-on siya sa mga negosyong minana niya.
Gusto ko sana siyang sorpresahin kaya ako nagpunta dito. Dinalhan ko siya ng donuts. Paborito niya kasi `to.
Umakyat agad ako sa mismong office niya since kilala naman ako ng mga empleyado dito na asawa niya.
Lumapit ako kay Grace sekretarya ni Jace.
"Si Jace nanjan ba?"
"Naku Ms. Lana kakaalis lang! baka maabutan mo pa siya sa parking." nakangiting sabi ni Grace. She must be in her late twenties base sa hitsura niya. Well, I like her. She's so nice.
Binilisan ko ang pagkilos at nakasakay agad ako sa elevator.
Kelangan kong maabutan si Jace. Sayang naman ang punta ko dito kung hindi eh.
Patakbo akong lumabas ng elevator pagkabukas nun sa basement.
Pinuntahan ko agad ang reserved parking ni Jace. Napangiti ako ng makita kong nandun pa yun.
Sakto lang ako!
Papalapit na ako dun ng mapansin kong di siya mag-isa.
Kasama niya si Jean Laurel sa loob ng kotse. Anak yun ng isang kilalang businessman dito and abroad.
What startles me is when she gets off her seat and sat on Jace's lap. Nakaharap siya kay Jace at nakita kong hinalikan niya si Jace sa mga labi.
I ran immediately.
At nang makauwi ako, di na ako nagdalawang isip na mag-alsabalutan.
I left a note saying na sumama ako kay Maico para na rin maprotektahan ang pride ko dahil sa pambababae niya at para di niya na rin ako hanapin.
{end of flashback}
"You saw that?" si Jace.
Tumango ako.
"Nothing happened. Pinipilit niya ako nun pero pinalabas ko siya ng kotse. Hinayaan ko na lang siyang mag taxi kahit na pareho lang naman ang pupuntahan namin that time."
Naramdaman kong tumulo ang mga luha ko.
"Hey... baby, don't cry. Alam mo namang ayokong nakikita kang umiiyak eh." pininasan niya ng mga luha ko.
"I'm really sorry. Di ako nag-iisip. Sana di na lang kita iniwan noon. Madaming panahon ang nasayang."
"Wag mo nang isipin yun. Ang mahalaga maayos na tayo. And please, pag nagkaroon ulit ng problema tanungin mo muna ako bago ka gumawa ng hakbang ok? Nasasaktan lang tayo pareho eh."
Tumango ako.
Ngumiti siya saka ako pasmack na hinalikan sa lips.
"So mahal mo na ako noon pa man?" nakangiting tanong niya.
"Di kaya!" umiwas ako ng tingin sa kanya.
Tumawa siya.
"Para ka talagang bata! Kung di mo ako mahal noon, di ka aalis."
Inirapan ko lang siya.
"Gala naman tayo." aniya.
<Jace's POV>
Nadito kami ngayon sa Robinson's Galleria ni Lana. Namimili lang kami ng gamit sa bahay. Papalitan na yung mga luma.
Napadaan kame sa Infant section ng Department store.
Hinila ko siya papunta dun.
"Bili na tayo." nakangiting sabi ko sa kanya.
Ang cute kasi ng mga gamit ng bata eh.
"Sira! Di pa nga ako buntis bibili ka na nyan?"
"Malapit na rin naman yun ah!" sabi ko saka dumampot ng isang gamit dun.
Natatawa na lang yung saleslady samen.
"Ang sweet niyo naman." yung saleslady. "Newlyweds ba kayo?"
Nginitian ko siya.
"Yup! Bagay na bagay kame di ba?" tanong ko pa sa saleslady.
Pinisil ni Lana yung braso ko.
"Tara na nga!" pabulong niyang sabi saken.
"Opo. Bagay na bagay po kayo." yung saleslady.
Hinila na ako ni Lana palayo.
"Ano ka ba! Nakakahiya naman dun." si Lana.
"Ano namang nakakahiya? Mag-asawa naman tayo ah!" pinisil ko yung magkabilang pisngi niya. "Cute mo talaga!"
Tumawa siya.
"CR muna ako." aniya.

_____
Hinihintay ko si Lana dito sa labas ng CR.
Tagal naman nun. Mga babae talaga oh.
"Sir Jace!" narinig kong may tumawag saken.
Hinanap ko yung pinanggalingan ng boses.
Si Ms. Carmen.
Yung pa-cute na Supervisor ni Lana.
"Ms. Carmen! Hi!" sabi ko sa kanya.
Lumapit siya saken.
"Mag-isa ka lang?" tanong niya.
"Nope! I have my wife with me. Nasa CR lang siya." nakangiting sagot ko sa kanya.
Halatang nagulat siya.
"W-wife??" naguguluhang tanong niya.
"Yep!" simpleng sagot ko.
Magsasalita pa sana siya nang lumabas si Lana sa CR.
"There she is!" sabi ko saka hinawakan ang kamay ni Lana.

Kahit si Lana halatang nagulat nang makita si Ms. Carmen.
"Haha Joke ba `to?" tanong ni Ms Carmen.
"Do I look like I'm joking?" ganting tanong ko.
Di makapagsalita si Lana.
"Sige mauna na kami. See you at the office." sabi ko saka umakbay kay Lana at umalis.
Chapter 33 - Surprise!
It's Tuesday.
Sobrang busy today kaya di ko namalayan ang oras. Lunch time pala.
May sinasabi kanina si May na dapat ko daw makita sa freedom wall eh. Kaso wala akong oras. Ano bang meron dun?
[w/n: yung freedom wall po ay kung saan pwede mong ilagay ang iyong mga saloobin at kung ano mang gusto mong sabihin.]
Makapunta nga dun. Nandun yun sa 3rd floor since yung buong floor na yun okupado ng company.
Sumakay ako ng elevator. Mapuntahan na rin si Lana.
Pagkalabas ko ng elevator nakatingin sila lahat saken.
Baket? Ano ba talagang meron dun? Para kasing hinihintay talaga nila akong pumunta dito eh. Nagsilabasan pa sila ng mga room nila.
Kunot noong lumapit ako sa freedom wall.

At doon. Nakita ko ang isang nakapost na cartolina.
Kitang kita yun kasi yun ang pinakamalaki at nasa gitna. Usually kasi isusulat mo na lang yun sa glass wall. Di na kelangan magdikit.
<Lana's POV>
Lunch time na pero di pa rin nagpaparamdam si Jace.
Usually kasi nagtetext yun maya't-maya eh. Mukhang sobrang busy niya talaga ngayon.
Dinala ko kahapon yung binigay teddy bear. Gusto ko kasing makita yun lage eh. Since mas mahaba ang oras ko dito sa opisina, dito ko na lang dinala.
Si Ms. Carmen ayun, bumaet. Psss! Kahit alam ko namang plastic!
Pero di niya inungkat saken yung tungkol sa natuklasan niya. At mukhang di niya rin yun sinasabi sa iba.
Buti naman.
Pag nalaman kasi ng lahat na asawa ako ni Jace, magiging plain housewife na lang ako. Yun kasi guto ng dear husband ko. At may 3 weeks pa ako.
This Friday ako magpapasa ng Resignation letter effective sa katapusan.
Napansin kong nagkagulo.
Nagsilabasan lahat ng empleyado.
Nakita ko si Jace na naglalakad palapit sa freedom wall.
Kaya pala. Lahat kasi gustong malaman ang magiging reaksyon ni Jace sa nakapost dun.
Ako?
Syempre ako ang pinakaexcited sa lahat noh!
Surprise ko yun para kay Jace.
Nagpahuli kami ng uwi ni Karen kagabi para walang makakita samen habang nilalagay yun. Dala ko naman ang kotse ko kahapon since may dinner meeting si Jace at di niya ako maisasabay pauwi.
Pigil hininga kaming lahat habang binabasa ni Jace ang nakasulat dun.
Maya-maya pa, humingi siya ng pentel pen saka nagsulat dun sa mismong cartolina.
May sinabi pa siya kay May pero di ko narinig. Mahina lang kasi yun.
Nahawi yung mga tao nung naglakad diya pabalik sa elevator.
Nakakatawa yung mga empleyado. Pagkapasok na pagkapasok ni Jace sa elevator, nagsilapit sila dun sa Freedom Wall para basahin yung sinulat ni Jace saka nagbulungan.
Hinintay ko munang magsialisan sila saka ako lumapit dun.
Pagkabasa ko sa sinulat niya, napangiti ako.
"Lana! May naghahanap sayo!" si Lucy. "Nanjan yung asawa lover mo sa may lobby." nakakaloko yung ngiti niya.
Nagtinginan yung mga empleyadong di pa nakakaalis malapit sa wall.
Kumunot ang noo ko.
"Sino?"
"Wow maang-maangan much?" aniya. "Mukhang gulo `to ah. Sinugod ka na." tumawa pa siya.
Ano daw? Lover ko? Eh?
"Di kita maintindihan." sabi ko.
"Narinig kong nagpakilala siyang Julia Ramos sa reception at ikaw ang hinahanap. Nagprisinta na akong tawagin ka. Lumabas ka na doon baka mainip siya."
Si Mama? Baket kaya siya nandito?
Naglakad na ako papunta sa lobby.
Napansin kong nakatingin sila lahat.
May mga sumunod pa.
Eh? Di pa ba tapos ang pelikula dito??
Kanina si Jace, ngayon naman ako. Live show lang??

Pagkalabas ko nakita ko si Mama na nakaupo sa sofa.
Nakangiti siya nang lumapit ako.
"Ma!" sinalubong ko siya ng yakap.
Wee! Namiss ko talaga siya.
"Kamusta naman ang baby ko?" si Mama.
"Ok naman Ma. Baket ka naparito? May problema ba?"
Inakbayan ko siya.
"Kelangan ba may dahilan para dalawin ko ang baby ko?"
Napangiti ako. Alam ko kasing di siya basta basta umaalis ng bahay.
Nagbuntong hininga siya.
"Oo na. Yan kasing Papa mo, nangako ng lunch saken tapos nagkaroon ng biglaang meeting. Sayang naman ang bihis ko."
Hinalikan ko siya sa noo.
"So ako na lang ang date mo ngayon Ma? " sabi ko saka tumawa. "Tara na. My treat."
______
Almost one hour din kami ni Mama kaya muntik na akong lumagpas sa one hour break.
Pagkadating ko dun, pinagtitinginan na naman ako.

Sikat lang??
Diretso lang ako sa station ko.
Napatingin ako kay Lucy. Yung pwesto niya kasi, nagkakakitaan kami.
Nakatingin siya saken pero bigla siyang nag-iwas ng tingin.
Di ko na lang pinansin.
Siguradong sa ngayon, alam na nilang di totoo yung pinagkalat na balita ng mga tsismosa dito.
Kinuha ko yung CP ko.
5 missed calls.
Sh*t!
Naiwan ko nga pala ito kasi pinuntahan ko agad si Mama kanina.
Binuksan ko yun.
Lahat ng missed calls galing kay Jace.
May text message din siya.
From: Tommy ko *3* bket di ka smasagot? anyways thanks sa surprise! it really made my day. i love you so much!
<Jace's POV>
Magaalas seis na. Tinignan ko yung CP ko. Wala pa ring reply si Lana.
Di ko na napansin sobrang dami ko kasing ginagawa.
Maya-maya pa, kumatok si May dala yung cartolina na nasa freedom wall kanina.
Binilin ko kasi sa kanya na dalhin yun dito sa opisina ko bago siya umuwi.
"Sir, ito na po." inabot niya yun saken.
"Thank you. You may go now."
Binuklat ko yung cartolina at pinaskil sa bulletin board ko.
Napailing na lang ako habang nakangiti.
Di ko akalaing gagawin ito ni Lana.
Binasa ko ulit ang nakalagay dun.
_______________________________________________________________ Jace,
Thank you for being such a very loving husband. I feel really blessed for having you.
I love you so much!
Your wife, Jill _______________________________________________________________
*krRRrrrriiIIIIiiiiiiinNNnnnnngggGGGGgggg!!*
Kinuha ko agad yung CP ko.

Calling... My Jill
"Hi Babes!"
"Busy ka pa? Magcocomute na lang ako." Lana.
"No. Pauwi na rin ako. See you in at the basement."
"Ok."
Kinuha ko yung mga gamit ko.
Pero bago yun sinulyapan ko ulit yung cartolina.
Ito ang sinulat ko dun kanina.
________________________________________________________________ My Wife Jill,
You know I love you so much. And I am very lucky to have your love.
Your Husband, Tommy __________________________________________________________________
Chapter 34 - She's my Wife
<Lana's POV>
Kausap ko ngayon si Ms. Carmen. Nasa isang conference room kami. Binigay ko na sa kanya ang resignation letter ko.
"Are you sure about this?" tanong niya habang binabasa yun.
Tumango ako.
"Ok. Kung ito talaga ang gusto mo. I'll inform Ma'am Remy so we can hire your replacement." aniya.
Nakita ko ang ngiti sa mukha niya. Mukhang masaya pa siya na aalis na ako ah. Sabagay, lately di niya alam kung paano ako pakikitunguhan. Kung bilang staff niya ba o bilang asawa ng Boss niya.
Madalas sina Karen at Lucy ang inuutusan niya. Feeling ko nga minsan wala na akong silbi dito eh. Paano naman kasi, minsan talaga wala na akong ginagawa.
"If you don't mind me asking, paano nangyaring asawa ka ni Sir Jace?" pukaw niya sa lumilipad kong isipan.
Dahil nagpakasal kami?? sagot ko sa isip ko.
"Mahabang kwento po Ms. Carmen eh." sabi ko na lang.

Nangalumbaba siya sa harap ko.
"Hindi naman tayo busy eh. We have all the time we need."
Nginitian ko lang siya. Di na ako nagsalita.
Mukhang nakuha niya naman na ayokong magkwento. Tumayo na siya.
"Ok Ms. Garcia I guess we're dismissed." maglalakad na sana siya palabas nang tumigil siya at humarap saken. "Oh! I'm sorry. It should be MRS. Garcia." yun lang at tumalikod na siya ng tuluyan.
I raised an eyebrow.
Hanep si Ms. Carmen ah! May lakas ng loob na maging sarcastic saken.
Sabagay, alam niyang di ako magsasalita kay Jace pagdating sa mga ganitong bagay. It's not my style. More often nananahimik lang ako.
Lumabas na rin ako ng conference room at bumalik sa desk ko.
____
Napatigil ako sa pagaayos ng gamit ko nang may tumawag saken.
"Lana!" si Lucy.
Lumingon ako sa kanya.
Ok na kami. Nag-sorry siya nung Wednesday saken. Pinatawad ko na rin naman siya. Masama namang magtanim pa ng galit di ba? May kasalanan din naman ako since di ko naman pinaliwanag ang side ko.
"Oh Lucy baket?"
Lumapit siya sa desk ko.
Pinagpatuloy ko ang pagaayos hanggang sa makalapit siya.
"May tsismis ako sayo."
Hay nako! Ayan na naman siya! Kaya napapahamak eh!
Nginitian ko siya.
"Oh sige ano naman yang tsismis mo?" kunwaring interesado na tanong ko sa kanya.
"Alam mo ba..." napatigil siya sa pagsasalita nang may sumingit mula sa likod niya.
"So... nandito ka pa rin pala?"
<Jean's POV>
Nandito ako ngayon sa Good Financing Company. Ipa-finalize na kasi yung merger ng kompanya namen dito eh.
I think this is my chance. Iniwanan na Lana di Jace last week and I saw it with my own eyes.
Pinatapon ako ni Papa sa Singapore kaya ngayon lang ako nakabalik. Nasayang tuloy ang oras. Imbis na kami na ni Jace eh!
I remember last week.
Nang makaalis si Jace sa condo ko, nagbihis lang ako then nagpunta na ako sa bahay nila. Ilang beses ko na rin siyang sinundan kaya naman alam ko kung saan sila nakatira ni Lana.
Matagal na rin akong nandun nang dumating si Lana. Sakay siya ng kotse niya at may kasunod siyang sasakyan.
Lumabas dun ang isang guy. I think I know him. Pero di ko ma-recall kung saan ko siya nakita.
Pumasok si Lana sa loob, leaving the guy outside.
May ten minutes na rin ang nakalipas nang dumating si Jace.
Pagkababang-pagkababa niya sa taxi, sininghalan niya agad yung guy. I can't hear what they're talking about pero I can see in their faces that they are arguing. Mejo sarcastic pa nga yung facial expression nung isang guy.
Mejo natagalan pa bago lumabas si Lana.
Nang makita ko siya, napangiti ako. Bitbit niya nag mga gamit niya. Kinuha yun nung guy at pinasok sa kotse nito.
Sino kaya siya? Siya kaya yung sinabi ni Jace dati na sinamahan ni Lana nung iniwan siya nito dati? Well, kung siya nga I don't care na. Ang mahalaga saken, my plan worked. Akin na si Jace.
Sumakay ako ng elevator. May sakay yun na isang guy at isang girl. They are talking about something.
I don't want to listen sana pero I overheard Lana's name.
"Kay Lana mo na lang itanong wag saken. Wala akong karapatan magsalita ok?" sabi nung girl.
"Eh nahihiya ako magtanong sa kanya eh. Sige na please." yung guy.
"Puntahan mo na lang sa station niya kesa ginugulo mo ako noh!" sabi nung girl.
What does she mean? Nandito pa rin si Lana? Kung lumayas na siya sa kanila, ang kapal naman ng mukha niya para tuloy pa ring magtrabaho dito sa kompanya ni Jace di ba??
Bumukas yung pinto ng elevator at lumabas yung dalawa.
Pasara na yun pero pinigilan ko. Nacurious ako masyado sa pinagusapan nila.
Sinundan ko yung girl papunta sa isang room at doon, nakita ko si Lana.
Nag-init ang ulo ko. Ang kapal din naman ng mukha niya para manatili pa rin dito ha!
May kausap siyang girl.
Without hesitationn sumingit ako sa usapan nila.
"So... nandito ka pa rin pala?"
<Lana's POV>
Napatingin kami ni Lucy dun sa nagsalita. Pati si Karen na kararating lang napalingon din.
Si Jean.
Di ako nagsalita.
Lumapit siya saken.
"Ang kapal din naman ng mukha mo eh noh? Pagkatapos mong iwan si Jace nandito ka pa rin?" malakas niyang sabi.
Napangiti ako ng mapait.
Ako pa raw ang makapal ang mukha?
"Don't make a scene." mahinang sabi ko.
Napansin ko kasing may naglapitan na galing sa ibang team.
"Di ka karapatdapat para sa kanya alam mo ba yun? Malandi ka! Nakita kitang sumama sa ibang lalake!" pasigaw niya nang sabi.
Di ako makagalaw. Namamanhid ang buong katawan ko. Nakatingin saken ang lahat. Gusto kong magpaliwanag pero di ako makapagsalita.
Talagang pinlano niya ang lahat kung ganun?
Nakita niyang sumama ako kay Maico so ang ibig sabihin nandun siya!
Nanginginig ang mga kamay ko. Gusto kong siyang sampalin pero di ko yun maiangat.
Nakita ko na lang na hinila ni Karen yung buhok ni Jean.
"Hoy bruha! Ikaw ang makapal ang mukha!" si Karen.
May lumapit para awatin si Karen. Pero bago pa yun makalapit, naitulak na ni Jean si Karen. Bumagsak ang huli sa sahig.
Pagkuwan ay lumapit saken si Jean at hinila ang buhok ko.
Di ako makaganti. Sobrang higpit ng hawak niya. Pakiramdam ko matatanggal niya lahat ng buhok ko. Sobrang sakit.
May mga lumapit para awatin siya pero di pa rin maalis yung pagkakahawak niya sa buhok ko.
Iniangat niya pa ang isang kamay niya kaya nakayuko na ako sa harap niya dahil dalawang kamay niya na ang gamit niya pagsabunot.
<Jace's POV>
May binabasa akong contract ng tumunog ang intercom.
"Sir Jace. Ms. Carmen is on the line 2. Importante daw po." si May.
Napakunot ang noo ko. Ano naman kayang importanteng itinawag saken nito?
"Ok. I'll take the call May."
Iniangat ko ang receiver ng telepono.

Patuloy pa rin ako sa pagbabasa habang sinasagot ko ang tawag na yun.
"Yes Ms. Carmen?"
"Sir Jace!" nagpapanic yung tono niya kaya napaangat yung likod ko.
"Baket? Anong nangyare?" tanong ko.
Binaba ko na ang binabasa ko ang nakinig sa kanya. Mukha kasing emergency sa tono ng pagsasalita niya.
May nangyari ba sa asawa ko??
"Si... si Lana po. Hinaharas ni Ms. Jean!" nandun pa rin yung panic sa boses niya.
Di ko napigilang ang galit sa tono ko ng sumagot.
"I'll be there!"
Binaba ko yung telepono at agad na lumabas ng opisina ko.
"May, call security. Sabihin mo sa 3rd floor." I instructed my secretary.
"Yes Sir." agad naman siyang tumalima at nagdial sa telepono.
Sumakay ako ng elevator at pinindot ang 3.
Naihilamos ko ang mga kamay ko sa mukha ko.
Ano na naman bang eksena niyang si Jean? Di ko pa nga siya nakokompronta sa ginawa niya nung nakaraan dinadagdagan niya na naman ang kasalanan niya!
Maya-maya pa bumukas na ang pinto ng elevator.
Nagkakagulo dun pagkadating ko.
Maraming empleyado sa labas ng room nina Lana.
"Everybody go back to your rooms!"
Tumalima naman sila at nagsimula nang magsipaglakad pabalik sa mga room nila.
Pagpasok ko, nakita kong hawak ni Jean ang buhok ni Lana.
May mga humihila kay Jean upang maalis sa pagkakasabunot nito kay Lana pero halatang di nila yun mapigilan.
"Get your hands off my wife!" sabi ko.
Hinawakan ko ng mahigpit ang magkabilang braso ni Jean. Yung hawak na siguradong masasaktan siya at mapapabitaw.
Nagtagumpay naman ako dahil bumitaw na rin siya sa asawa ko.
Pagkaangat ko sa kanya, initsa ko siya sa isang tabi.
Niyakap ko si Lana at pinunasan ang mga luha sa mga mata niya.
"Hey Baby, are you ok?" sabi ko habang pinupunasan ang mga luha niya.
Tumango siya.
Pero di pa rin tumitigil sa pag-iyak.
Pilit kong inaayos ang buhok niya na sobrang gulo dahil sa ginawa ni Jean. Siguradong masakit ito.
"What's wrong with you?!" I hissed at Jean.

"Jace... Jace I... I..." paputol putol na sabi ni Jean.
Nakita ko yung takot sa mga mata niya. Siguro dahil sa sobrang galit na nakikita niya saken.
"Iniwan ka na niya di ba?" mahinang sabi niya.
Dumating na yung mga security at hinawakan si Jean.
Nagpumiglas siya at biglang nagsalita.
"Ano bang meron siya na wala ako ha Jace? Bakit ba puro siya na lang ang iniintindi mo?" tila nababaliw na sabi ni Jean.
Pilit niyang inalis ang mga kamay ng security sa kanya.
"Ako mula sa umpisa pa lang minahal na kita. Kahit nung mga panahon na nasa US tayo mahal na kita. Wala ka pang maipagmamalaki nun. Kahit mukha kang NERD minahal na kita! Samantalang ang babaeng yan? Ni hindi masuklian ang pagmamahal mo! Kahit dati siya na lang lagi ang bukambibig mo. Kesyo
sana naiisip rin ako ni Lana. Sana maaalala niya ako pag balik ko sa Pilipinas. Alam mo ba kung gaano kasakit yun ha?" Hinila niya ulit ang mga braso niya na hawak ng security. This time nakawala na siya.
Humakbang siya ng kaunti palapit sa amin ni Lana.
"Sobrang sakit. Ako na nasa tabi mo lage di mo man lang mapagukulan ng pansin." dinuro niya ang hintuturo niya sa sarili niya.
Tumulo ang luha niya at nagpatuloy.
"Nung iniwan ka niya more than two years ago sino ba ang nasa tabi mo? Di ba ako? Pero anong napala ko? Binalikan mo pa rin ang babaeng yan! Ano bang kailangan kong gawin ha Jace? Anong bang wala saken na meron sa kanya?"
Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Lana at lumapit ng kaunti kay Jean.
"Nung simula pa lang, sinabi ko nang hanggang kaibigan lang ang maibibigay ko sayo. Pero anong ginawa mo? Pinipilit mo pa rin ang sarili mo saken. Tinatanong mo kung anong meron sa kanya na wala sayo? Yung PUSO ko nasa kanya! At kailanman di yun mapupunta sayo!" bumaling ako sa secutiry. "Ilabas niyo na yan."
Haharap na ulit sana ako kay Lana ng may maalala.
"Wait." hinarap ko ulit si Jean. "Di kita mapapatawad sa lahat ng ginawa mo samen ni Lana. Wag na wag ka nang magpapakita sa amin o makalapit man lang sa asawa ko. Binabalaan kita, ipapadala kita sa impyerno oras na saktan mo ulit siya."
Tinalikuran ko na si Jean at nilapitang muli si Lana.
"Tahan na Babes. Please." hinalikan ko siya na noo.
Medyo tumahan na siya pero di pa rin matigil sa paghikbi.
"Wag mo na lang siyang isipin ok? I'll make sure na di na siya makakalapit sayo."
Yumakap siya saken at ginantihan ko naman yun ng mas mahigpit na yakap.
Tama. Nasa babaeng ito ang puso ko. At kahit na ilang beses niya pa yung wasakin, kahit kelan di ko yun maibibigay sa iba.
Chapter 35 Lucky to Have Him
<Lana's POV>
Unti-unti na akong tumigil sa pag-iyak. Kahit na masakit pa rin yung anit ko sa pagkakasabunot ni Jean.
Gumagaan ang pakiramdam ko dahil sa yakap ni Jace.
Sobrang na-touch ako sa mga sinabi niya. But poor Jean, kaya pala ganun siya, matagal niya ng mahal si Jace.
Iniangat ko ang ulo ko para tignan si Jace. Kitang-kita dun ang sobrang pag-aalala. Ngumiti ako para di gumaan na rin ang pakiramdam niya.
Gumanti rin naman siya ng ngiti.

"Gusto mong umuwi na?" tanong niya.
Tumango ako. Di ko rin naman gusto pang manatili dito ngayon matapos ang nangyare.
"Ok. Uuwi na tayo." aniya saka kinuha ang gamit ko.
Umakbay siya saken at inakay ako palabas ng kwarto. Pero tumigil siya paglalakad at humarap ulit kay Ms. Carmen.
"Ahmm Ms. Carmen. I'm sorry I forgot to tell you, half-day na lang si Lana." aniya saka kami nagpatuloy sa paglalakad.
Pagsakay namen ng elevator, pinindot niya ang 5.
"Kunin muna natin ang gamit ko." aniya saka hinalikan ang buhok ko.
Pagkadating namen dun, nakita ko si May na nagtataka. Siguro dahil kasama ako ni Jace.
"May, cancel all my appointments this afternoon. Half-day lang ako."
"Yes Sir." si May.
____
"Kaen muna tayo. Saan mo gusto?" si Jace.
"Sizzling Plate. Sa Galleria." nakangiting sabi ko sa kanya.
Favorite tambayan kasi namen ni Jacky dun dati nung magkasama pa kami sa bahay. Gustong gusto ko ang pagkaen dun.
"Foodcourt?" nakakunot noong tanong niya.
Tumango ako.
Napangiti ako sa reaction niya. Alam ko naman kasing di siya sanay kumaen sa foodcourt ng mall. Kahit naman ako dati eh. Simula lang nung maglayas ako saka ako sinama ni Jacky sa ganung kainan. Ok naman pagkaen eh.
Walang nagawa si Jace kundi ang mag-drive papunta sa Galleria.
Pagkadating namen dun, sobrang dami ng tao. Wala kaming makita na bakanteng upuan. Naku naman. Gusto ko pa man din talaga dito kumaen. T_T
"Lana!" narinig kong may tumawag saken.
Hinanap ko yung pinanggalingan ng boses. Asan yun? Sigurado akong si Jacky yun.
Nagpalinga-linga ako hanggang sa nakita ko siyang kumakaway sa di kalayuan. Mukhang kararating niya lang din. May bakenteng upuan pa sa kinaroroonan niya.
Hinawakan ko ang braso ni Jace para puntahan si Jacky nang mapatigil kame sa paglalakad. May lumapit kasi na may dalang pagkaen at inilapag sa mesa.
Si Maico.
Napatingin ako kay Jace. Bakas ang galit sa mukha niya.
"Jace." sabi ko habang nakatingin sa kanya.
Di nagbabago ang expression ng mukha niya.
Tumingin ulit ako kay Jacky at kumaway ulit siya. Yung kaway na patawag. Parang pinapaupo niya kami dun.
Hinawakan ko ang kamay ni Jace at nagpatuloy sa paglalakad palapit kina Jacky at Maico.
"Jacky!" tili ko pagkalapit sa kanya saka ko siya niyakap.
Nakita ko naman si Jace na tumango lang kay Maico. Si Maico naman, ngumiti.
"Hey! May problema ba?" tanong ni Jacky. "Baket ka umiyak?"
Alam na alam niya kung umiyak ako o hindi. Kahit na hindi naman mugto ang mata ko.
"Wala naman. Nagdrama lang ako kanina. Wag mo na lang pansinin."
Umupo ako sa tabi ni Jacky. Habang si Jace naman, bumili na ng makakain.
Pagkabalik niya, naupo siya sa harap ko katabi ni Maico.
Tahimik lang kaming kumaen. Wala man lang nagsasalita.
Nang matapos kami, niyaya ko si Jacky sa CR. Nacu-curious kasi ako sa kanila ni Maico eh. Kelan lang kasi sinubukan nitong si Maico na sirain ang pagsasama namen ni Jace, tapos ngayon kasama niya si Jacky. Natatakot akong masaktan ang kaibigan ko.
"Anong meron sa inyo ni Maico?" tanong ko kay Jacky pagkapasok namen sa CR.
Ngumiti siya saka sumagot.
"Wala naman. Magkaibigan lang kame noh!" defensive niyang sabi.
"Eh bakit iba yung ngiti mo jan ha?"
"Di kaya!" aiwas niyang sabi saka pumasok sa isang cubicle.
Natawa na lang ako. Alam ko naman kasi na may gusto siya kay Maico mula pa dati kahit na di niya yun sabihin.
Sana lang di siya masaktan. Sana mahalin din siya ni Maico.
<Jace's POV>
Naiwan kami ni Maico sa labas nang pumasok sa CR sina Lana at Jacky.

Sa totoo lang, gusto kong sapakin ang lalaking katabi ko ngayon. Pero naisip ko na lang, di niya naman tinuloy ang pagsira samen ni Lana eh.
"Pare." si Maico.
Tumingin ako sa kanya. Blanko ang expression ng mukha ko.
"Pasensya na sa nagawa ko ha? Alam kong nagkamali ako. Sana mapatawad mo ako. Pangako di na yun mauulit. Sobrang mahal ka ni Lana." tuloy-tuloy na sabi niya.
"Alam ko na yan." walang emosyon na sabi ko.
Di ko pa siya mapapatawad sa ginawa niya. Nasaktan ako dahil dun. At lalo nang nasaktan ang babaeng pinakamamahal ko. Patatawarin ko rin siya. Di pa lang ngayon.
Tumango siya.
"Ayos lang kung di mo pa ako mapatawad, naiintindihan ko." aniya.

Di na ako nagsalita hanggang sa makalabas yng dalawa.
"Let's go?" sabi ko kay Lana.
"Ok." nakangiting sagot niya.
Lumapit ulit siya kay Jacky at niyakap ito.
"Bye Friend! Ingat ha. Text text na lang." ani Lana kay Jacky.
Tinanguhan niya lang si Maico saka kumapit sa braso ko.
Nginitian ko na lang si Jacky tanda ng pamamaalam. Di na ako tumingin kay Maico at naglakad na kami papuntang parking.
<Lana's POV>
Napansin kong hindi papunta sa bahay ang daan na tinatahak ni Jace.
"Tommy, saan punta naten?" tanong ko.
Ngumiti siya.
"Basta relax ka lang jan ok?" aniya.
"Ok." sabi ko saka ngumiti.
Pumikit muna ako.
"Jill. Nandito na tayo." gising ni Jace saken.
Pagkamulat ko lumapad ang ngiti ko nang makita ang lugar na pinuntahan namen ni Jace.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at inakay pababa ng kotse.
Napatingin ako sa seesaw na dati nameng pinaglalaruan. Tinuro ko yun kay Jace.
"Naalala mo nung nahulog ka dun ha? Palakang Tommy?" sabi ko habang tumatawa.
Naaalala ko pa kasi yung hitsura niya nung bumagsak siya.
Napangiti siya. Mukhang naalala niya rin yun.
Naupo ako sa swing at siya naman nasa likod ko at tinutulak yun.
Nagkwentuhan kami nang mga nangyare nung bata pa kami. Natatawa ako dahil ngayon ko lang naisip na napaka-mean ko pala sa kanya noon. Lage ko siyang pinagtitripan.
Naisip ko yung sinabi ni Jean kanina.
Mahal na ako ni Jace kahit nung mga bata pa kami. Kaya pala pinagbibigyan niya lang ako lage. Wala siyang pakialam kahit masaktan ko siya (physically) kasi gusto niya masaya ako lage.
Napangiti ako at tiningala si Jace.
Napatingin siya sa nagtatanong na mata.
I love you! I mouted.
Napatawa siya bigla. Binitawan niya yung swing saka lumipat sa harap ko. Ipinatong niya yung mga kamay niya upuan ng swing. Dun sa space na naiwan sa pagkakaupo ko.
"Mas mahal kita Jilliana Garcia." nakangiting sabi niya saka pa-smack na hinalikan ang labi ko.
Tumayo na siya ng tuwid at nilahad ang kamay niya.
"Tara na, baka hinihintay na tayo ni Mama." aniya.
Oo nga pala, malapit lang dito yung bahay ng parents ko pati yung dating tinitiirhan nina Jace.
Napangiti ako ng malapad. Makikita ko ulit si Mama!
Imbis na abutin ang kamy niya, yumakap ako sa bewang niya pagkatayo. Tumawa siya ng mahina saka nagsimulang maglakad.
____
Tuwang-tuwa si Mama ng makita kami. Naka-apron pa siya, siguradong nagluto siya ng masarap na meryenda.
Yumakap ako sa kanya ng mahigpit.
"Kamusta naman ang baby ko?" yanong ni Mama.
"Ok naman ako Ma." sagot ko. "Happy" bulong ko sa kanya.
Napangiti siya at tinignan ako. Napakunot ang no niya.
"Umiyak ka ba anak? Kahit na kita kong masaya ka alam kong umiyak ka kanina." tanong niya.
Sobrang kilala talaga ako ni Mama. Parang si Jacky, alam na alam nila pag umiyak ako.
"Nothing important `Ma. Anong meryenda?" excited na tanong ko.
"Nagluto ako ng paborito mong maja." nakangiting sagot ni Mama. "Nagbake din ako ng chocolate cake."
Waaaahhh!!! Super saya naman! Isa sa favorite ko ang maja ni mama. Siya ang pinakadabest na cook para saken!
Hinila ko sa kamay si Jace.
"Tara na kaen na tayo. Parang nagutom ako eh."
Napatawa lang si Jace.
____
"Dito na muna kayo magpalipas ng gabi. Tutal wala namang pasok bukas eh." si Mama.
Tumingin ako kay Jace. Humihingi ng permiso niya. Gusto ko rin naman kasing matulog dito kahit ngayon lang.
"Sure. Dito na muna tayo." nakangiting sabi ni Jace.
Sa sobrang tuwa ko, napatayo ako at yumakap kay Jace.
"Thank you!! The best ka talaga! Kaya mahal na mahal kita eh!" di ko napigilang sabihin.
Kumalas na ako sa pagkakayakap at naupo na uli. Napatingin ako kay Mama at mukhang tuwang-tuwa siya samen ni Jace. Di kasi kami ganito nung nagpakasal kami. Labag nga kasi yun sa loob ko di ba?
Naiiling na tumingin saken si Jace pero nakangiti.
Nang matapos kaming kumaen ay umakyat ako sa kwarto ko. Dito muna kami ni Jace matutulog mamaya.
Napatingin ako sa kama. Single bed nga lang pala yun. Naku di ko agad naisip yun kanina! Kasya naman kami kaso masikip na.
Nagulat ako nang biglang yumakap si Jace sa bewang ko.
"Problem?" tanong niya.
"Ahh Jace, ano kasi... nakalimutan kong maliit lang yung kama ko. Paano yan?"
Tumawa siya bigla.

Ano namang nakakatawa?
"Di naman naten kelangan ng malaking kama eh. Kasya tayo jan." aniya.
Bumulong siya saken.
>////<
"Siraulo ka talaga!" natatawang sabi ko sa kanya.
Hinalikan niya ako sa mga labi.
"Oo sira talaga ang ulo ko... sa iyo"
Chapter 36 - A Night in My Old Room
<Lana's POV>
Unti-unti na akong tumigil sa pag-iyak. Kahit na masakit pa rin yung anit ko sa pagkakasabunot ni Jean.
Gumagaan ang pakiramdam ko dahil sa yakap ni Jace.
Sobrang na-touch ako sa mga sinabi niya. But poor Jean, kaya pala ganun siya, matagal niya ng mahal si Jace.
Iniangat ko ang ulo ko para tignan si Jace. Kitang-kita dun ang sobrang pag-aalala. Ngumiti ako para di gumaan na rin ang pakiramdam niya.
Gumanti rin naman siya ng ngiti.
"Gusto mong umuwi na?" tanong niya.
Tumango ako. Di ko rin naman gusto pang manatili dito ngayon matapos ang nangyare.
"Ok. Uuwi na tayo." aniya saka kinuha ang gamit ko.
Umakbay siya saken at inakay ako palabas ng kwarto. Pero tumigil siya paglalakad at humarap ulit kay Ms. Carmen.
"Ahmm Ms. Carmen. I'm sorry I forgot to tell you, half-day na lang si Lana." aniya saka kami nagpatuloy sa paglalakad.
Pagsakay namen ng elevator, pinindot niya ang 5.
"Kunin muna natin ang gamit ko." aniya saka hinalikan ang buhok ko.
Pagkadating namen dun, nakita ko si May na nagtataka. Siguro dahil kasama ako ni Jace.
"May, cancel all my appointments this afternoon. Half-day lang ako."
"Yes Sir." si May.
____
"Kaen muna tayo. Saan mo gusto?" si Jace.
"Sizzling Plate. Sa Galleria." nakangiting sabi ko sa kanya.
Favorite tambayan kasi namen ni Jacky dun dati nung magkasama pa kami sa bahay. Gustong gusto ko ang pagkaen dun.
"Foodcourt?" nakakunot noong tanong niya.
Tumango ako.
Napangiti ako sa reaction niya. Alam ko naman kasing di siya sanay kumaen sa foodcourt ng mall. Kahit naman ako dati eh. Simula lang nung maglayas ako saka ako sinama ni Jacky sa ganung kainan. Ok naman pagkaen eh.
Walang nagawa si Jace kundi ang mag-drive papunta sa Galleria.
Pagkadating namen dun, sobrang dami ng tao. Wala kaming makita na bakanteng upuan. Naku naman. Gusto ko pa man din talaga dito kumaen. T_T
"Lana!" narinig kong may tumawag saken.
Hinanap ko yung pinanggalingan ng boses. Asan yun? Sigurado akong si Jacky yun.
Nagpalinga-linga ako hanggang sa nakita ko siyang kumakaway sa di kalayuan. Mukhang kararating niya lang din. May bakenteng upuan pa sa kinaroroonan niya.
Hinawakan ko ang braso ni Jace para puntahan si Jacky nang mapatigil kame sa paglalakad. May lumapit kasi na may dalang pagkaen at inilapag sa mesa.
Si Maico.
Napatingin ako kay Jace. Bakas ang galit sa mukha niya.
"Jace." sabi ko habang nakatingin sa kanya.
Di nagbabago ang expression ng mukha niya.
Tumingin ulit ako kay Jacky at kumaway ulit siya. Yung kaway na patawag. Parang pinapaupo niya kami dun.
Hinawakan ko ang kamay ni Jace at nagpatuloy sa paglalakad palapit kina Jacky at Maico.
"Jacky!" tili ko pagkalapit sa kanya saka ko siya niyakap.
Nakita ko naman si Jace na tumango lang kay Maico. Si Maico naman, ngumiti.
"Hey! May problema ba?" tanong ni Jacky. "Baket ka umiyak?"

Alam na alam niya kung umiyak ako o hindi. Kahit na hindi naman mugto ang mata ko.
"Wala naman. Nagdrama lang ako kanina. Wag mo na lang pansinin."
Umupo ako sa tabi ni Jacky. Habang si Jace naman, bumili na ng makakain.
Pagkabalik niya, naupo siya sa harap ko katabi ni Maico.
Tahimik lang kaming kumaen. Wala man lang nagsasalita.
Nang matapos kami, niyaya ko si Jacky sa CR. Nacu-curious kasi ako sa kanila ni Maico eh. Kelan lang kasi sinubukan nitong si Maico na sirain ang pagsasama namen ni Jace, tapos ngayon kasama niya si Jacky. Natatakot akong masaktan ang kaibigan ko.
"Anong meron sa inyo ni Maico?" tanong ko kay Jacky pagkapasok namen sa CR.
Ngumiti siya saka sumagot.

"Wala naman. Magkaibigan lang kame noh!" defensive niyang sabi.
"Eh bakit iba yung ngiti mo jan ha?"
"Di kaya!" aiwas niyang sabi saka pumasok sa isang cubicle.
Natawa na lang ako. Alam ko naman kasi na may gusto siya kay Maico mula pa dati kahit na di niya yun sabihin.
Sana lang di siya masaktan. Sana mahalin din siya ni Maico.
<Jace's POV>
Naiwan kami ni Maico sa labas nang pumasok sa CR sina Lana at Jacky.
Sa totoo lang, gusto kong sapakin ang lalaking katabi ko ngayon. Pero naisip ko na lang, di niya naman tinuloy ang pagsira samen ni Lana eh.
"Pare." si Maico.
Tumingin ako sa kanya. Blanko ang expression ng mukha ko.
"Pasensya na sa nagawa ko ha? Alam kong nagkamali ako. Sana mapatawad mo ako. Pangako di na yun mauulit. Sobrang mahal ka ni Lana." tuloy-tuloy na sabi niya.
"Alam ko na yan." walang emosyon na sabi ko.
Di ko pa siya mapapatawad sa ginawa niya. Nasaktan ako dahil dun. At lalo nang nasaktan ang babaeng pinakamamahal ko. Patatawarin ko rin siya. Di pa lang ngayon.
Tumango siya.
"Ayos lang kung di mo pa ako mapatawad, naiintindihan ko." aniya.
Di na ako nagsalita hanggang sa makalabas yng dalawa.
"Let's go?" sabi ko kay Lana.
"Ok." nakangiting sagot niya.
Lumapit ulit siya kay Jacky at niyakap ito.
"Bye Friend! Ingat ha. Text text na lang." ani Lana kay Jacky.
Tinanguhan niya lang si Maico saka kumapit sa braso ko.
Nginitian ko na lang si Jacky tanda ng pamamaalam. Di na ako tumingin kay Maico at naglakad na kami papuntang parking.
<Lana's POV>
Napansin kong hindi papunta sa bahay ang daan na tinatahak ni Jace.
"Tommy, saan punta naten?" tanong ko.
Ngumiti siya.
"Basta relax ka lang jan ok?" aniya.
"Ok." sabi ko saka ngumiti.
Pumikit muna ako.
"Jill. Nandito na tayo." gising ni Jace saken.
Pagkamulat ko lumapad ang ngiti ko nang makita ang lugar na pinuntahan namen ni Jace.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at inakay pababa ng kotse.
Napatingin ako sa seesaw na dati nameng pinaglalaruan. Tinuro ko yun kay Jace.
"Naalala mo nung nahulog ka dun ha? Palakang Tommy?" sabi ko habang tumatawa.
Naaalala ko pa kasi yung hitsura niya nung bumagsak siya.
Napangiti siya. Mukhang naalala niya rin yun.
Naupo ako sa swing at siya naman nasa likod ko at tinutulak yun.
Nagkwentuhan kami nang mga nangyare nung bata pa kami. Natatawa ako dahil ngayon ko lang naisip na napaka-mean ko pala sa kanya noon. Lage ko siyang pinagtitripan.
Naisip ko yung sinabi ni Jean kanina.
Mahal na ako ni Jace kahit nung mga bata pa kami. Kaya pala pinagbibigyan niya lang ako lage. Wala siyang pakialam kahit masaktan ko siya (physically) kasi gusto niya masaya ako lage.
Napangiti ako at tiningala si Jace.
Napatingin siya sa nagtatanong na mata.
I love you! I mouted.
Napatawa siya bigla. Binitawan niya yung swing saka lumipat sa harap ko. Ipinatong niya yung mga kamay niya upuan ng swing. Dun sa space na naiwan sa pagkakaupo ko.
"Mas mahal kita Jilliana Garcia." nakangiting sabi niya saka pa-smack na hinalikan ang labi ko.
Tumayo na siya ng tuwid at nilahad ang kamay niya.
"Tara na, baka hinihintay na tayo ni Mama." aniya.
Oo nga pala, malapit lang dito yung bahay ng parents ko pati yung dating tinitiirhan nina Jace.
Napangiti ako ng malapad. Makikita ko ulit si Mama!
Imbis na abutin ang kamy niya, yumakap ako sa bewang niya pagkatayo. Tumawa siya ng mahina saka nagsimulang maglakad.
____
Tuwang-tuwa si Mama ng makita kami. Naka-apron pa siya, siguradong nagluto siya ng masarap na meryenda.
Yumakap ako sa kanya ng mahigpit.
"Kamusta naman ang baby ko?" yanong ni Mama.
"Ok naman ako Ma." sagot ko. "Happy" bulong ko sa kanya.

Napangiti siya at tinignan ako. Napakunot ang no niya.
"Umiyak ka ba anak? Kahit na kita kong masaya ka alam kong umiyak ka kanina." tanong niya.
Sobrang kilala talaga ako ni Mama. Parang si Jacky, alam na alam nila pag umiyak ako.
"Nothing important `Ma. Anong meryenda?" excited na tanong ko.
"Nagluto ako ng paborito mong maja." nakangiting sagot ni Mama. "Nagbake din ako ng chocolate cake."
Waaaahhh!!! Super saya naman! Isa sa favorite ko ang maja ni mama. Siya ang pinakadabest na cook para saken!
Hinila ko sa kamay si Jace.
"Tara na kaen na tayo. Parang nagutom ako eh."

Napatawa lang si Jace.
____
"Dito na muna kayo magpalipas ng gabi. Tutal wala namang pasok bukas eh." si Mama.
Tumingin ako kay Jace. Humihingi ng permiso niya. Gusto ko rin naman kasing matulog dito kahit ngayon lang.
"Sure. Dito na muna tayo." nakangiting sabi ni Jace.
Sa sobrang tuwa ko, napatayo ako at yumakap kay Jace.
"Thank you!! The best ka talaga! Kaya mahal na mahal kita eh!" di ko napigilang sabihin.
Kumalas na ako sa pagkakayakap at naupo na uli. Napatingin ako kay Mama at mukhang tuwang-tuwa siya samen ni Jace. Di kasi kami ganito nung nagpakasal kami. Labag nga kasi yun sa loob ko di ba?
Naiiling na tumingin saken si Jace pero nakangiti.
Nang matapos kaming kumaen ay umakyat ako sa kwarto ko. Dito muna kami ni Jace matutulog mamaya.
Napatingin ako sa kama. Single bed nga lang pala yun. Naku di ko agad naisip yun kanina! Kasya naman kami kaso masikip na.
Nagulat ako nang biglang yumakap si Jace sa bewang ko.
"Problem?" tanong niya.
"Ahh Jace, ano kasi... nakalimutan kong maliit lang yung kama ko. Paano yan?"
Tumawa siya bigla.
Ano namang nakakatawa?
"Di naman naten kelangan ng malaking kama eh. Kasya tayo jan." aniya.
Bumulong siya saken.
>////<
"Siraulo ka talaga!" natatawang sabi ko sa kanya.
Hinalikan niya ako sa mga labi.
"Oo sira talaga ang ulo ko... sa iyo"
Chapter 37 - Being the Boss' Wife
Monday na. Back to the office na kami.
Medyo tinanghali kami ng dating ni Jace. Kakauwi lang kasi namen sa bahay kagabi. Nagpalipas pa kami hanggang Linggo ng hapon sa bahay ng parents ko.
Ang weird ng feeling ko simula pagtapak ko pa lang sa floor namen. Nakangiti sila lahat saken. Unlike before na halos pagtaasan na nila ako ng kilay.
Ang kinatataas pa ng balahibo ko ay ang pagtawag saken ng "Ma'am" ng mga nakasalubong ko. Like duh! Empleyado pa rin ako noh! Oo sige sabihin na naten na asawa ako ng Boss. Pero di pa rin ako komportable eh. Mas gusto ko yung dati na invisible ako sa paningin nila. Well, not really invisible. Masama ng lang tingin nila saken. T_T
"Good morning Ma'am Lana!" nakangiting bati saken ng receptionist.
Nginitian ko na lang siya at nagpatuloy na sa paglalakad.
"Hi Carl!" bati ko sa kanya nang makasalubong ko siya.

Ang weird nung ngiti niya. Nawala yung dating Carl na nagpupumilit na manligaw saken. Yung nangugulit kahit ilang beses ko nang sinabi na di pwede. Well, that's a good thing though. Di naman kasi talaga nakakatuwa yung ginagawa niya dati eh.
Pagkadating ko sa station ko, inayos ko agad ang gamit ko. Late ako ng 12 mins. Haayyyyyyyyzzz. Tumingin ako kay Ms. Carmen. Tinigil ko muna ang pag-aayos para maahingi ng pasensya. Alam kong sanay na siya dahil madalas akong late, pero iba na ngayon. Baka kung ano pang issue lumabas eh.
"Ms. Carmen, sorry po I'm late." nahihiyang sabi ko.
"No it's ok." nagangat siya ng tingin at nginitian niya na rin ako. "Nga pala Lana, darating na this afternoon yung replacement mo. Train mo na lang siya." sabi niya pa.
"Ok po." sabi ko na lang saka pinagpatuloy ang pagaayos ng gamit.
____
Lunch.
Umakyat ako sa office ni Jace. Sabi niya kasi sabay kami kakaen ngayon.
"Hi May! Nanjan si Jace?" tanong ko sa secretary ni Jace sabay turo sa pinto.
"Yes Ma'am. Pasok na po kayo." nakangiting sabi niya.
=_=
Kelangan ko na ata talagang masanay na tinatawag na "Ma'am".
Kumatok muna ako bilang babala saka binuksan ang pinto. Sumilip muna ako. Nakatalikod siya sa pinto at nakaharap sa may bintana. May kausap siya sa cellphone niya. Ngumiti siya nang makita ako at sumenyas na pumasok na ako sa loob.
Naupo muna ako sa visitor's chair sa harap ng mesa niya habang hinihintay siyang matapos sa pakikipagusap sa telepono.
"... Yes, sure. Thank you Mr. De Guzman." narinig kong sabi ni Jace habang naglalakad siya palapit saken.
Ibinaba niya ang CP niya sa mesa at lumapit nang tuluyan saken. Ngumiti siya saka humalik sa mga labi ko.
"How's your day?" tanong niya habang hawak ang baba ko.
"Hmmmm. Irritating?" sabi ko.
Napakunot ang noo niya dahil sa sagot ko. Nagtatanong yung mga mata niya pero tahimik lang siya.
"Lahat sila tinatawag akong Ma'am. Nakakairita eh! Feeling ko wala na akong lugar dun sa baba." pagmamaktol ko.
Natawa siya. As in malakas siyang tumawa. Ako naman, lalong nairita.
"Ano namang nakakatawa sa sinabi ko ha?" singhal ko sa kanya.
Tumigil siya sa pagtawa pero halata namang nagpipigil lang siya.
"You're really one in a million, Jill. Kung iba yun siguradong tuwang tuwa na tawagin silang Ma'am."
"Well, hindi ako sila noh!" inirapan ko pa siya.
"Tara na nga, gutom lang yan. Wag ka nang masungit. Teka, baka naman may laman na yan ha? Kaya sumusungit ka!" aniya sabay turo sa tiyan ko.
"Sira! Naiirita lang talaga ako noh!"
I pouted. Ngumiti lang siya at hinila na ako patayo.
"Wait." pigil ko sa kanya. "Si... si Jean nga pala. Ano nang nangyare sa kanya?" di ko napigilang itanong. Sa totoo lang natatakot pa rin akong manggulo siya.
Tumigil siya at hinarap ako. Hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi at tinitigan ang mga mata ko.
"Wag mo na siyang isipin ok? humingi ng dispensa ang mga magulang niya at sa ngayon pinabalik na siya sa States. For good I think."
Nakahinga ako nang maluwag sa sinabi niya.
____
Dumating na ang replacement ko. Si Charmaine. Newly grad siya. Mukha namang ok siya. Mabaet, masunurin at madaling turuan.
Naisip ko tuloy. Ano namang gagawin ko sa bahay pag wala na akong trabaho? Maglilinis maghapon? Manood ng TV? Mag-shoping lage? Waahhhhhhhh!! Parang ayoko naman ng ganung buhay. Sundin ko kaya yung sabi ni Mama nung weekend? Magbubukas ako ng sarili kong business na aasikasuhin. Mukang ok yun.
{flashback}
Sunday na pero di pa rin kami umuuwi ni Jace. Napagpasyahan naming Sunday night na lang umuwi. Nasa garden kami ngayon at nagiihaw kami ni Mama ng barbecue para sa lunch namen. Sina Papa naman at Jace, nandun sa isang sulok. Naglalaro ng chess.
"Anong balak mo sa mga susunod na buwan anak? Magtatrabaho ka pa rin ba sa company niyo?" ani Mama habang binabaligtad ang mga barbecue.
Napatingin ako sa kanya. Tinigil ko ang pagpapaypay. Di ko pa nga pala nasasabi sa kanila na nagresign na ako.
"Ahh actually `Ma nagresign na ako. Hanggang sa katapusan na lang ako." sagot ko sa kanya.
Tumango-tango siya.
"Naku, sinasabi ko na sayo ngayon pa lang, nakakainip sa bahay." sabi niya. "Bakit di ka na lang magtayo ng sarili mong business para may pagkaabalahan ka? Tutal alam ko namang ayaw mo ng walang ginagawa eh." patuloy niya pa.
"Hmmm nice idea Mama! Kaso ano naman kayang business? Wala akong maisip eh."
"Makakaisip ka rin. Baket di ka makipagsosyo sa mga kaibigan mo? Para naman kahit paano magkita kayo ng mas madalas di ba?"
Waaaaaahhhhh!! Oo nga noh? Di ko naisip yun. Talino talaga ni Mama!
Magsasalita sana ako nang yumakap sa tagiliran ko si Jace at mariin akong hinalikan sa mga labi.
O_O
Adik talaga! Sa harap pa ng parents ko!
>_<
"Panalo na naman ako!" nakangiting sabi niya saken.
Napatingin ako kay Papa. Umiling-iling na lang siya. Kasi naman, di naman magaling sa chess kinalaban pa si Jace. Eh champion toh nung nag-aaral pa.
"Mukhang wala tayong laban sa mga bata." si Papa. "Talo ako sa chess ni Jace. Tapos mas masarap ang luto ni Lana... aray!!" sigaw bigla ni Papa nang hampasin siya ng pamaypay ni Mama. Ayaw kasi ni Mama na sasabihin ni Papa na may mas masarap ang luto kesa sa kanya. Kahit na ako pa yung tinutukoy ni Papa.
Tumawa na lang kami ni Jace.
{end of flashback}
Napukaw ang pag-iisip ko nang kalabitin ako ni Charmaine.
"Ahhm Ms. Lana. Paano po ito? Di ko po kasi mabalanse." kita sa mukha niya yung kaba dahil di niya mabalanse yung ginagawa niyang recon.
Nginitian ko siya at tinignan ang ginagawa niya saka hinanap kung baket di siya balanse.
____
Nang pauwi na ako, tumuloy na ako sa baba para dun hintayin si Jace.
Lahat pa rin ng makasabay ko binabati ako. Kelan pa kaya ako masasanay? Sabagay, di ko naman na kelangan talaga. Two weeks na lang naman aalis na ako dito eh.
"Hello po Ma'am Lana!" nakangiting bati ni Lea.
=_=
Orocan.
Nung nakaraang buwan lang kung titigan ako parang gusto akong sunugin ng buhay eh. Nai-chismis pa ako na nakikipagrelasyon sa sarili kong ama. Tapos ngayon, makangiti wagas!
Nginitian ko na lang siya pero di umabot sa mata ko.
Eto na nga ang sinasabi ko eh! Pag nalaman nila na asawa ako ni Jace wala nang magiging totoo saken. Well, except for Karen. Ganun pa rin naman siya hanggang ngayon saken.
Di ko na namalayang nakababa na ako sa ground floor sa may entrance ng building at may tumigil na sasakyan sa harap ko dahil sa pag-iisip.
"Let's go?!" si Jace habang binubuksan ang pinto ng passenger's seat.
Ngumiti ako at tumango. Saka tuluyang sumakay sa kotse.
Chapter 38 - Remembering the Accident
Mabilis na lumipas ang mga araw. Sabado na ngayon. Mejo nasanay na ako sa pagtawag saken ng Ma'am sa office. Di ko namasyadong pinapansin yun.
Pero mejo nainis lang ako nung nakaraang araw. Bigla na lang kasing parang nangilag saken yung tinuturuan kong si Charmaine. Yung replacement ko. Parang takot na takot siyang magkamali kaya ang
kinalalabasan, lalo siyang nagkakamali. Nalaman ko na lang na may nag-chismis sa kanya na asawa ako ng may-ari. Kaya naman pala nagkaganun siya.
Sa ngayon eto ako naglilinis ng bahay. Wala naman kasi akong magawa eh. Si Jace? Ayun hanggang ngayong Sabado nagtatrabaho pa rin. Dun siya sa sala nagtatrabaho. Hay, kulang na lang magpagawa na rin ng opisina dito.
Kumuha ako ng juice para ibigay sa kanya.
"Baka naman yumaman na tayong masyado niyan? Halos di ka na nagpapahinga sa pagtatrabaho mo." yumakap ako sa likod niya mula sa likod ng sofa saka inabot ang baso ng juice.
Tumawa siya ng mahina at marahang uminom. Ibinaba niya ang baso pagkuwan saka inalis ang mga kamay ko sa pagkakayakap sa kanya at humarap saken.
"Para naman ito sa magiging mga anak natin eh. Gusto kong maibigay lahat ng gusto nila." nakangiting sabi niya.
Napailing na lang ako sa sinabi niya. Di naman sya masyadong excited na magkaanak eh noh? Sabagay, 29 na siya sabik na magkapamilya.
Tumayo na ako para sana ipagpatuloy ang paglilinis ko nang magsalita pa siya.
"Nga pala, malapit na ang birthday mo ah? Gusto mo bang mag out of the country tayo?" tanong niya.
Weeeehhh!! di nga??
Ngumiti ako sa kanya saka tumango.
"Sige ia-ayos ko na yung mga kakailanganin naten." nakangiting sabi niya.
"Thanks Tommy!!" napatakbo ako palapit sa kanya at yumakap ulit. "Oh wait! Speaking of birthdays, malapit na ang birthday ni Genna. Sa October 30 na yun. Tatawagan ko siya."
Pumunta agad ako sa kwarto at kinuha ang CP ko. Nai-dial ko ang number ni Genna at agad naman siyang sumagot.
"Uyy Genna!! Anong balak sa birthday mo?" tanong ko agad pagkasagot niya.
"Dito tayo sa Morong sa Sabado. Pagsasabayin na natin yung celebration ng birthday nating dalawa. Nasabihan ko na yung tatlo. Dun tayo sa resort ni Tito." si Genna.
"Ok. Kita-kits na lang sa Sabado!" yun lang at binaba ko na ang telepono.
Bumaba agad ako at tumabi kay Jace sa sofa.
"Tommy!"
"Hmmmn?" si Jace habang di inaalis ang tingin sa laptop niya.
"Next Saturday sa Morong tayo ha? Celebration ng Birthday namen ni Genna. Pagsasabayin na." sabi ko.
"Ok. No problem. Mukhang makaka-bonding ko na rin sila sa wakas ah?" aniya.
Mula kasi nung nagpakasal kami di pa niya nakakasama ng matagal ang mga kaibigan ko. Lage kasi siyang busy eh. Workaholic kasi.
Tumango ako saka hinalikan siya sa pisngi.
"Linis na ulit ako." sabi ko habang naglalakad papunta sa pinagiwanan ko ng vacuum. "Ay! Oo nga pala! Wala na tayong suppies. Mag-grocery na muna ako."
"Samahan na kita." si Jace.
"Sure ka? Busy ka ata eh." tanong ko sa kanya.
Mukha kasing sobrang busy niya para samahan pa akong mag-grocery eh. Isinara niya ang laptop niya at saka tumayo. Naglakad na siya palapit saken.
"Yeah. Ok lang. Alam mo namang ayokong nahihirapan ang mahal ko di ba?" aniya saka yumakap sa beywang ko.
"Che!" sabi ko na lang sa kanya sabay hampas sa braso niya.
_____
Dito kami ngayon sa Shopwise naggo-grocery. Itong si Jace, kung ano anong dinadampot at nilalagay sa basket. Pasaway!
"Di naten kelangan niyan!" sabi ko saka binalik yung kinuha niyang di naman namen talaga kelangan.
Napapatingin tuloy samen yung mga tao. Para kasi kaming naglalaro dito eh. Kasi naman! Dapat pala di ko na lang sinama tong mokong na to! Naku kung di ko lang to mahal kinotongan ko na to eh!
Nagulat ako nang bigla niyang buksan yung kinuha niyang coke in can.
O_O
Waaahhhh!! Adik!! Sabagay pwede naman ata yun?? Babayaran naman eh. Pero never ko pang na-try yun. At ngayon lang ako nakakita nang ginawa ang ganun. At asawa ko pa! Baliw talaga.
Tumingin siya saken saka inalok yung coke na binuksan niya.
Nagmake face na lang ako sa kanya saka nagpatuloy sa paglalakad. Nakalayo na ako nang mapansin na di ko kasunod si Jace. Asan na yun?
Bumalik ako dun sa pinag-iwanan ko sa kanya pero wala siya dun. Pasaway talaga.
=_=
Hinanap ko siya sa kung saan-saan hanggang sa makita ko siyang may kausap na mga babae. Ewan ko ba pero biglang nag-init ang ulo ko. Para bang gusto kong pagsisipain yung mga bruha!
Nakatalikod si Jace mula sa kinaroroonan ko kaya di niya napansin napapalapit ako.
"May girlfriend ka na ba?" narinig kong tanong nung isang girl. At talagang kinikilig pa sila eh noh? Kitang kita yun sa mga mukha nila.
Tumawa ng mahina si Jace. Di pa rin ako umiimik at hinintay kong magsalita siya. Ano ba yan baket ba parang tinotopak ako ngayon??
"Wala akong girlfriend." sabi ni Jace at nakita kong impit na napatili yung mga babae. Bang-aarte! kainis!!
Magsasalita na sana ako para ipadama ang presensya ko nang magsalita ulit si Jace.
"Asawa meron." nakangiting sabi niya. " Actually hinahanap ko nga siya eh. Bigla na lang nawala." pagpapatuloy niya.
Napangiti ako bigla.
"Eheeemmmm." ako. Paramdam lang.
Napalingon silang lahat saken.
"Oh Jill! Nanjan ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap ah! Bigla ka na lang nawawala." ani Jace sabay akbay saken. "Sige girls mauna na kami."
Inalis niya ang braso niya sa pagkakaakbay saken saka muling tinulak ang push cart. Nang makalayo kami pasimple ko siyang kinurot sa tagiliran.
"Uyyy! Baket??" natatawang sabi niya.
Pinandilatan ko lang siya. Alam niya na yun.
"Sila ang unang lumapit noh. Dapat masanay ka na kasi meron kang asawang ubod ng gwapo... aray!" napadaing siya ng kurutin ko ulit yung tagiliran niya. Pero tumatawa naman siya.
_____
Hapon na at inaayos ko ang mga files na kinuha ko mula sa dati kong kwarto sa bahay nina Mama. baka kailanganin ko kasi ang mga `to in the future.
Naisort out ko yun lahat paghihiwa-hiwalayin ko na lang para mas madaling hanapin pag kinailangan ko.
Nasa kalagitnaan na ako ng pagaayos nang may mapansin ako. Hospital bill yun 8 years ago. Oo nga pala, naaksidente ako dati habang nagba-bike sa subdivision. Nawalan ako ng balanse at tumama ang isang bahagi ng tiyan ko malapit sa puson sa nakausling bakal.
Teka.
Nakaramdam ako nang panlalamig ng maalala ko ang pangyayaring yun. Nung nagkamalay ako sandali habang nakahiga sa kwarto ko sa ospital.
{flashback}
Nakaramdam ako ng pananakit ng katawan.
Anong nangyare? pilit kong dinidilat ang mga mata ko pero di ko magawa. Para bag hapong-hapo ako at pati pagdilat lang ng mata ay hirap ako.
Naririnig ko ang boses ni Mama pero di yun masyadong malinaw.
"...di na po ba siya maaaring magkaanak kahit kailan??" narinig kong sabi ni Mama.
Nagsalita ang doctor pero di ko marinig. Masyado yung mahina.
Nakaramdam ako ng pagkahilo. Parang hinihila ako ng antok at di nagtagal ay nagpadala na rin ako.
{end of flashback}
Nakaramdam ako nang panghihina. Bakit ba ngayon ko lang yun naalala? Di na yun pumasok sa isip ko nang mga nakaraang taon pero ilang panahon ko ding inisip yun.
Kaya ba hanggang ngayon di pa rin kami nakakabuo??
Dapat ko ba yung sabihin kay Jace? Paano kung di maging positibo ang reaksyon niya? Sobrang natatakot ako. Lage niya pa man din sinasabi na excited na siyang magka-anak tapos ganito??
Anong gagawin ko ngayon??
Chapter 39 - The Proposal
Napapitlag ako nang pumasok si Jace sa kwarto. Tinago ko agad yung papel na hawak ko. Naramdaman kong papalapit siya saken.
"Hey Babes!" umupo rin siya sa sahig katabi ko at yumakap sa beywang ko.
Tumingin siya sa nakakalat kong files mula sa balikat ko.
"Anong gagawin mo sa mga yan." aniya na ang tinutukoy ay ang files.
"Aayusin ko lang sana. Pagsasamasamahin ko yung mga pinakamahalaga. Para di mahirap maghanap." sagot ko.
"Mamaya na yan. Nagugutom na ako eh." aniya sa naglalambing na tono saka humalik sa balikat ko.
Napansin niya yata na bothered ako. Hinarap niya ako sa kanya.
"May problema ba?" kunot noong tanong niya saken.
Umiling ako. Di ko alam kung paano sasabihin sa kanya.
"Tara na sa baba. Magluluto na ako."
_____
It's Friday. Meaning, last day ko na ngayon sa work. Iniisip ko pa lang na magtitigil lang ako sa bahay nabuburo na ako.
Napaaga ng onti ang dating namen ni Jace sa office. May kailangan pa daw kasi siyang gawin at kelangan matapos bago mag lunch break.
Pagkadating ko sa station namen, si Charmaine pa lang ang nandun. Well, ok na siya. Naka get-over na siya sa nalaman niya na asawa ako ng boss. Di na siya masyadong naiilang saken. Nakikipagkulitan pa nga.
"Hi Char!" bati ko sa kanya.
"Hi Ms Lana! Blooming tayo ngayon ah?" aniya.
Ganyan siya lagi. Mahilig mambola. Ngumiti na lang ako at inayos ang gamit ko.
"Last day mo po ngayon di ba? May padespedida ka po ba?" tanong niya.
Oo nga noh? Hmmm.
"Sige tignan ko. Baka ayain ko na lang ang team na lumabas mamaya." nakangiting sagot ko sa kanya.
____
Mabilis lumipas ang araw. Maga-alas tres na agad. Hayys, buti na lang. Tinatamad narin naman kasi ako eh. Wala naman kasi akong ginagawa. Si Char na kasi ang gumagawa at tinatanong niya na lang ako paminsan-minsan.
Napukaw ang atensyon ko nang may biglang tumugtog na music. Di ko yun alam pero dinig sa buong opisina.
Nagulat kaming lahat nang magbago yung screen ng computer. May nag pop-up dun na message.
Maybe I annoy you with my choices Well, you annoy me sometimes too with your voice But that ain't enough for me To move out and move on I'm just gonna love you like the woman I love We don't have to hurry
You can take as long as you want I'm holdin' steady My heart's at home With my hand behind you I will catch you if you fall Yeah I'm gonna love you like the woman I love
JILL,
WILL YOU MARRY ME??
AGAIN??
Namalayan ko na lang na tumutulo na ang luha ko.
Paglingon ko, nandun si Jace. Patuloy pa rin sa pagtugtog yung music pero di ko na yun masyadong pinagtuunan ng pansin.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. Iniabot niya saken ang bouquet ng roses na hawak niya. Kahit yun di ko agad napansin.
Lumuhod siya sa harap ko at naglabas ng singsing.
"Well, naisip ko lang kasi na di ako nakapag-propose dati." nakangiting simula niya. "Saka di kita nabigyan ng engagement ring." nilahad niya saken yung singsing.
Di ako makapagsalita. Ewan ko ba, di ko mapigilan yung luha ko samantalang kasal naman na kami. Pero iba pa rin talaga yung pakiramdam ko ngayon. Sobrang saya.
"Will you marry me? Again?"
Narinig kong medyo natawa yung iba sa sinabi niya.
Kelangan ko pa bang sumagot? Eh wala namang magbabago kung sabihin kong hindi eh. Kasal naman na kami.
Pero eto, namalayan ko na lang ang sarili kong tumatango.
Nagpalakpakan ang lahat ng nakapaligid samen.

Tumayo na si Jace at niyakap ako ng mahigpit.
"Dahil jan, sagot ko merienda naten." malakas na sabi ni Jace.
Maya-maya pa ay nagsipasok ang dalawang delivery boy na may bitbit na pizza. Andame nun. Grabe naman matuwa `tong si Jace.
_____
Tahimik lang ako nang pauwi kami. Bigla ko kasing naalala na naman yung narinig ko dati sa ospital. Natatakot ako. Paano kung magbago si Jace pag nalaman niya? Di ko ata kaya yun.
Napatingin ako sa kanya. Tahimik lang din siya pero makikita mo yung ngiti sa mga labi niya. Pagkuwan ay napatingin siya saken.
"Problema?" tanong niya.

Ngumiti lang ako at tumango. Sabihin ko na kaya? Kesa naman pagtagal saka niya pa malaman.
Sige sasabihin ko na. Pagdating na lang sa bahay.
Pagkadating namen sa kwarto ay pumasok siya sa banyo. Ako naman, nagbihis na.
Paano ko kaya sasabihin? Di ko alam kung paano ko sisimulan. Sobrang kinakabahan na ako sa magiging reakson niya.
Maya-maya pa ay lumabas na siya ng banyo. Nakatingin lang ako sa kanya. Iniisip ko pa rin kung paano ko sasabihin.
Lumapit siya sa akin at nag-squat sa harap ko habang ako naman eh nakaupo sa kama.
"May problema ba? Wag mong sabihing wala dahil di ako maniniwala." simula niya.
Bahagya akong yumuko at mariing pumikit.
"Ano kasi Jace..." kinwento ko sa kanya yung nangyare at yung narinig ko.
Nang matapos ako sa sinasabi ko ay nakatulala lang siya sa harap ko. Di siya nagsasalita. Nararamdaman ko na ang pagiinit ng mata ko.
"Jace..."
"Tinanong mo na ba si Mama tungkol jan?" nakakunot ang noong tanong niya.
Umiling ako. Di ko na naisip ang bagay na yun.
"Let's call her." nakakunot pa rin ang noo niya habang tumatawag kay Mama.
Nakinig lang ako sa one sided na pag-uusap nila.
"Hello Ma, itatanong ko lang sana kung ano yung sinasabi ni Jill na di siya pwedeng magkaanak?"
Nakita kong kumunot lalo yung noo niya.
"Ang sabi niya po kasi narinig niya kayong sinabi yun nung naaksidente siya dati. Kausap niyo daw po yung doctor." tumango siya kahit na di naman yun makikita ni Mama. "Opo."
Nakinig lang siya nang mga ilang segundo saka nagsalita.
"Ganun po ba? Sige po salamat. Wag po kayong mag-alala ok naman po kami." yung lang at ibinaba niya na yung telepono.
Nakatungo siya nung lumapit saken. Ang lungkot lungkot nung hitsura niya.
Baket ganyan siya? So totoo nga yung narinig ko? Di ako magkakaanak? Iniisip ko pa lang yun nagiinit na ang mata ko at nangilid ang luha ko.
Lumapit sake si Jace at mahigpit na yumakap saken. Di siya nagsasalita. DI ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko.
Nang napalakas na yung iyak ko, I heard him chuckle.
Chapter 40 - Reunion, Genna's Birthday
Nasa biyahe kami ngayon ni Jace papuntang Morong. Dun kami sa resort ng Tito ni Genna magcecelebrate ng birthday niya. Sabay na rin ang birthday ko.
Nagdala ako ng mga ulam na niluto ko saka barbeque para lulutuin namen mamaya. Paborito kasi yun ng lahat eh. Yun lage request nila saken.
9am ang usapan namen kaya naman 8 pa lang umalis na kami ni Jace sa bahay. saglit lang naman ang biyahe papuntang Morong mula dito sa Antipolo pero maaga kaming umalis. Nakasanayan ko lang na pag magkikita-kita kami on-time ako lage. Di tulad sa office na madalas akong late. Baligtad ako noh?
Kahit naman alam kong mamaya pang 11 kami makukumpleto di ko pa rin mapigilang pumunta ng maaga. Excited eh. Si Jace din mukhang excited. Gaya nga ng sabi niya, gusto niya rn namang makabonding ang friends ko. Lage kasing saglit lang niya nakakasama ang mga yun simula nung nagpakasal kami eh.
Magaalas-nueve kami dumating sa resort. Nandun na si Genna, himala!! hahaha. Si Aya nandun na rin. Di na ako nagtaka on-time yun eh.
Nakakapit si Aya sa braso ni Genna tulad ng lage niyang ginagawa. Parang batang laging mawawala. Sabagay, siya naman talaga pinakabata sameng lima eh.
Pagkababa ko pa lang, yumakap na ako sa dalawa saka nagbeso. Si Jace naman, naipark na muna yung sasakyan.
"Waaahhh!! Miss na miss ko kayo!! Kainis naman kasi di tayo makapagkita-kita ng madalas." sabi ko.
Napatingin ako sa lalaking katabi ni Genna. Familiar siya pero di ko alam kung saan ko nakita. Siya siguro yung BF ni Genna na artista. Nginitian ko yung guy.
"Siya yung boyfriend mo?" tanong ko kay Genna.
Tumango siya.
"Luke, siya si Lana yung isa ko pang friend na di mo nakita nung concert. Lana, si Luke." pagpapakilala ni Genna samin ng BF niya.
"Nice meeting you!" sabi ko.
"Nice meeting you too." si Luke habang inaabot ang kamay ko para makipag shake hands. Inabot ko naman yun.
"Hi Girls!" narinig kong sabi ni Jace mula sa likuran ko.
"Hi Jace!" sabay na sabi nina Aya at Genna. Akala mo close eh noh? Haha di naman sila talaga nagkakasama pa ng matagal.
"Si Luke nga pala. BF ko." ani Genna saka tinuro si Luke.
"Pare." sabay nilang sabi saka nagkamay.
Pumasok na kami sa loob at inayos namen ni Genna ang mga lulutuin. Well di naman siya marunong magluto pero atleast may nakakatulong ako. Si Aya naman, inaayos yung mga gagamitin di naman kasi siya marunong sa kusina tulad ni Genna.
Napalingon kami sa entrance nang may pumasok na kotse. Si Joy na yan. Di na talaga nagbago. Late lage.
Lumapit siya sa amin at iniabot ang regalo niya kay Genna. Pati saken inabot niya rin yung regalo niya.
"Happy birthday sa inyo!" aniya. Pagkasabi nun, naupo na siya sa sulok. Nanahimik na naman. Ganyan naman yan lage eh. Sanay na kami.
Napatingin ako kay Jace. Mukhang nagkasundo sila ni Luke sa kung ano mang pinag-uusapan nila. Nagtatawanan pa kasi sila eh.
Matapos ang mga isang oras I think, may dumating na sasakyan. Kilala ko ang sasakyan na yun. Napatingin ako kay Jace. Nakatingin din siya sa dumating. Siguradong kilala niya rin ang nagmamay-ari nun.
Maya-maya pa lumabas dun si Jacky. Patakbo siyang lumapit samen bitbit ang mga regalo niya.
"Happy birthday sa inyo!!" patili niyang sabi.
Sabay-sabay kaming napatingin sa bumukas na pinto ng kotseng pinaggalingan ni Jacky. Tulad ng inaasahan ko, si Maico.
"Ahhhmmm... Ok lang ba sinama ko siya? Ano kasi... ayaw niya akong payagang bumiyahe mag-isa eh. Medyo malayo daw kasi `tong Morong..." mejo nagaalangang sabi ni Jacky.
"Oo naman. Kaibigan din naman naten siya eh." nakagiting sagot ni Genna kay Jacky. "Teka nga, ayaw ka niyang payagan? Kayo ba?" tanong niya pa.
Well, nakita na rin naman namin silang magkasama ni Maico sa mall so di na rin ako nagtataka.
"Ahhhmmm... sort of?" alanganin pa rin sagot ni Jacky.
Di na siya inusisa ni Genna nang makalapit si Maico.
"Happy birthday Genna." ani Maico habang nakatingin kay Genna. Bumaling siya saken. "Advance happy birthday sayo Lana." nakangiti pa ring sabi ni Maico.
"Thanks." sagot ko.
Ok naman na kami eh. Di na ako galit dahil sa ginawa niya. Ang mahalaga, masaya kaming lahat.
Nagkwentuhan kami maghapon. As usual, bangka kami ni Genna. Lagi naman eh. Si Joy tahimik lang. As in, ni hindi nagrerespond. Mas magugulat pa ako pag sumagot yan!
Si Jacky naman saka si Aya, tahimik lang din. Si Jacky sumasagot paminsan-minsan. Si Aya, tulad ng lage niyang ginagawa, kumakaen. Puno ang bibig niya ng pagkaen kaya di makakapagsalita. Minsan nagugulat na lang kami na wala nang pagkaen. Nakaen niya na!
Naikwento ko sa kanila ang mga nangyare sa relasyon namen ni Jace. Adik lang eh noh? Parang wala dito yung pinag-uusapan. Siyempre di ko na sinali yung ginawa ni Maico. Nakakhiya naman dun sa tao. Kahit pa kasalanan niya yun. =_=
Tuwang-tuwa sila nang ibalita ko na magpapakasal ulit kami ni Jace. And this time, engrande yun. Nung una kasi simple lang ang naging kasal namin. Kami-kami lang nag mga pamilya namin. Pinilit ko nga lang na makasama yung apat sa kasal na yun para naman maging masaya ako.
Si Jac naman, habang nagkukwento ako nakikisabat din. Tapos ginagawa niyang OA na yung ginawa niya. Adik talaga kahit kelan.
<Jace's POV>
Natutuwa akong makipagkulitan sa mga kaibigan ni Lana. Feeling ko matagal ko na silang nakakabonding. Basta masaya sila kasama. Di ko na masyadong pinagtuunan ng pansin na kasama namin si Maico. Ewan ko ba pero pakiramdam ko di na siya magiging hadlang samen ni Lana.
Tahimik lang naman pati siya tulad ni Jacky na nakikinig lang at sumasagot paminsan-minsan. Actually, tatlo lang talaga kaming maingay. Ako, si Lana saka si Genna. Yung iba nakikinig at nakikitawa lang.
Sobrang natuwa ako nang ikwento ni Lana yung tungkol sa pagppropose ko sa kanya kahapon. Kitangkita sa kanya na masayang masaya siya sa ginawa ko. Di talaga nasayang yung effort ko kahapon. Napasaya ko ang pinakamamahal ko.
_____
Kinagabihan, nag night swimming kami. Lahat sila nasa mababaw na parte lang nung pool. Si Joy lang ata yung pumupunta sa malalim. Niyaya ko si Lana na sumakay sa likod ko sa ka ko siya dinala sa malalim na parte ng pool.
Medyo marunong naman siyang lumangoy. Nakakalutang naman siya eh. Di lang talaga siya magaling kaya nagpapanic na siya pag nasa malalim. Parang nung sa beach. Nasa mababaw lang lagi siya.
Nagulat kaming lahat nung madulas si Jacky at mahulog sa malalim na parte ng pool. Nagkakampay siya at mukhang nalulunod. Mejo malapit kami ni Lana sa kanya pero di ko mabitawan si Lana para puntahan si Jacky. Pag bibitawan ko si Lana, baka siya naman ang malunod. Di ko kakayanin yun.
Nakita kong mabilis na lumangoy si Maico papunta kay Jacky. Iniahon niya ito sa pool at ginamitan ng CPR method. Kitang-kita yung pag-aalala sa mga mata niya. Nakikita ko sa kanya kung paano ako magalala kay Lana.
Nakahinga kami ng maluwag nang ilabas ni Jacky ang nainom niyang tubig saka umubo. Niyakap siya nang mahigpit ni Maico.
Napagpasyahan naming magpahinga na lang muna dahil sa nangyare. Pumunta na kami sa kwarto namin ni Lana. Yung iba magkakasama sa ibang kwarto. Di ko na inalam kung saan ang bawat isa.
Pumasok ako sa banyo para magbanlaw. Si Lana naman, naupo na muna sa kama.
Magsisimula na sana akong maligo nang may maisip. Pumunta ako sa pinto at sinilip si Lana para sana sabay na kami.
Pero pagkabukas ko nang pinto, wala siya dun sa loob ng kwarto. Saan naman kaya nagpunta yun?
Minadali ko ang pagligo para hanapin si Lana. Nagpunta ako sa may pool pero wala sya dun. Baka nasa kwarto nung mga kaibigan niya. Sabik kasi yun na makasama ulit sila eh. Makabalik na lang sa kwarto. Babalik sin yun maya-maya.
Napatigil ako sa paglalakad nang may mahagip ang panigin ko sa may parang garden na part ng resort. nandun si Lana. Katabi niya si Maico.
Nag-init ang ulo ko sa nakita at dumiretso ako sa kinaroroonan nila.
"Mukhang masayang-masaya ka ngayon ah?" narinig kong sabi ni Maico.
"Oo naman. Walang kasing saya." si Lana sabay tawa ng mahina.
"Sorry nga pala ulit dun sa nagawa ko ha? Magulo lang talaga isip ko nun. Di ko naman pati talaga alam na sobrang mahal mo yung si Jace."
"Wag mo nang isipin yun! Ang mahalaga, masaya kami. Kayo nga pala ni Jacky, mukhang may something na sa inyo ah?" tanong ni Lana.
"Si Jacky? Di ko alam. Basta ang alam ko masaya ako pag kasama siya. Siguro dahil sa kakulitan niya." ani Maico saka tumawa na parang may naalala. " Speaking of Jacky, babalik na ako sa kwarto namin."
"Ok." sagot ni Lana.
Nang makaalis si Maico, lumapit agad ako kay Lana. Nawala na yung init ng ulo ko dahil sa mga narinig ko. Dahan-dahan lang ang paglapit ko saka ko tinakpan ang mga mata niya mula sa likod.
Tumawa siya bigla.
"Sino yan?" tanong niya kahit na alam naman naming dalawa na alam niya na ako ito.
Nakisakay na lang ako sa trip niya. Di ako nagsalita.
"Hmmmm... ayaw magpakilala eh? Sige huhulaan ko na lang."
Hinawakan niya yung dalawang amay ko na nakatakip sa mga mata niya na parang kinikilala kung sino ang nagmay-ari nun.
"Gwapo ka ba? Mabaet?" tumawa siya nang bahagya. "Ikaw ba yung lalaking pinakamamahal ko?" aniya saka tinanggal yung kamay ko sa pagkakatakip sa mga mata niya.
Nakangiti siyang tumingala saken saka ako hinila paupo sa bench.
Dahil galing ako sa likod niya, patagilid yung pagkakaupo ko sa bench. Nasa kabilang parte ng bench yung isa kong paa kaya nakaharap ako sa kanya.
"Baket ka nandito? Hinahanap kita kanina para sabay na sana tayong magshower." tanong ko sa kanya.
"Nagpapahangin lang ako. Ang init sa kwarto eh. Tsk! Ewan ko ba, nakabukas naman yung aircon pero mainit pa rin eh." sagot niya.
Natawa ako.
"Wag mo kasi ako masyadong isipin! Kaya ka naiinitan eh."
Natawa lalo ako nang hampasin niya ako.
"Sira!"
<Lana's POV>
Siraulo talaga itong asawa kong ito.
Parang kagabi pinagtripan pa ako.
{flashback}
Matapos niyang makausap si Mama sa telepono ay lumapit siya saken at niyakap ako nang mahigpit. Di siya nagsasalita. Di ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko.
Nang napalakas ang iyak ko, I heard him chuckle.
Tapos lumakas pa yung tawa niya. Humiwalay siya sa pagkakayakap saken at pinunasan ang mga luha ko.
"Wag ka na ngang umiyak jan! Sabi ni Mama magkaka-anak ka pa rin daw." tumatawa pa ring sabi niya.
Siraulo talaga! Pinaiyak pa ako!
"Eh ano yung narinig kong sinabi ni Mama?" tanong ko.
Umakbay siya sakin at iniupo ako sa kama.
"Sabi niya, tinanong niya daw kasi yung doctor kung ano mga posibleng maging epekto nung aksidente sayo. Inisa-isa niya daw. Siguro narinig mo nung tinanong niya kung magkakaanak ka pa rin. Ang sabi nung doctor di naman daw malalim yung pagkakabaon nung bakal kaya wala namang dapat ipagalala." tuloy-tuloy na sabi niya.
Nakahinga ako nang maluwag dahil dun. Naku naman! Kung anu-ano kasing pinag-iiisip ko eh. Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya.
"Sorry. Kung anu-ano pinag-iiisip ko."

"Wag ka ngang humingi ng sorry jan. Alam ko namang gusto mong magka-anak. Sinabi mo yun nung mga bata pa tayo."
Eh? Sinabi ko yun?
"Oo sinabi mo yun. Sabi mo pa nga gusto mong anak dalawa, para may kalaro. Kasi ayaw mong maging tulad sayo na mag-isa lang." sabi niya na parang narinig yung tanong ko sa utak.
Naalala ko bigla yung sinabi niya. To be honest? Iniisip ko nun na siya ang magiging ama ng anak ko. hahaha! Ewan ko ba basta yun ang nasa isip ko nun. Pero wala akong guto sa kanya ha! Promise!
Umalis ako sa pagkakasandal sa balikat niya at humarap sa kanya.
"Alam mo bang ikaw ang iniisip kong magiging ama ng mga anak ko ng mga oras na yun?" nasabi ko bigla.
Halatang nagulat siya dahil sa sinabi ko. Di siya nakapagsalita. Nakatulala lang siya saken.
Natawa ako sa hitsura niya. Pa-smack ko siyang hinalikan sa mga labi. Tila natauhan naman siya sa ginawa ko. Unti-unti siyang ngumiti nang malapad.
"Seryoso? Ako ang iniisip mong mapapangasawa mo nun?" di pa rin makapaniwalang tanong niya.
"Mapapangasawa? Hindi noh! Ewan ko, wala naman akong naisip nun na magpapakasal tayo eh. Basta ang nasa isip ko nung iniisip ko yung magiging mga anak ko ikaw yung may hawak sa kanila."
Tumawa siya bigla nang malakas.
"Alam mo minsan may pagka-engot ka din! Syempre kung ako yung naisip mo na magiging ama ng mga anak mo edi ibig sabihin may gusto ka saken!" aniya habang tumatawa parin.
Nag-pout ako.
"Ganun ba yun?" patay malisyang sabi ko. Siguro nga kahit nung mga bata pa lang kami gusto ko na talaga siya. Ayaw ko lang aminin sa sarili ko gaya ng sabi ni Jacky.
"Oo ganun yun." ngumiti siya parang may inaalala. "Iniisip ko rin naman nung mga oras na yun na ako yung magiging ama ng mga anak na pinapangarap mo eh."
{end of flashback}
"Tara na sa kwarto." yaya ni Jace na nagpabalik saken sa kasalukuyan.
"Eeeehhhhh dito muna tayo!" angal ko saka ko siya niyakap ng mahigpit.
Gumanti naman siya ng yakap saken at mas mahigpit pa yun.
"Gawa na tayo ng pangarap naten. Pleeeeeeaaaaassssseeeeeeee!" aniya.
Natawa nalang ako sa sinabi niya at nagpaakay sa kanya papunta ng kwarto namen.
Siguro nga, mahal ko na siya mula pa nung mga bata pa kami. Pero di na mahalaga yun. Ang mahalaga, mahal ko siya. At patuloy na mamahalin hanggang sa kabilang buhay.
Chapter 41 - Christmas Gift
Naghahanda kami ngayon ni Mama ng pang Noche Buena. Pasko na mamaya at dito kami sa bahay ng parents ko magcecelebrate ng pasko. Di namen makakasama ang Mommy ni Jace kasi may mahalagang aasikasuhin sa States.
Wala pa si Jace kasi nagpunta pa siya sa opisina. Alam niyo na workaholic eh. Pero malapit nagsabi na siyang papunta na.
Simula nang tumigil ako sa pagtatrabaho madalas na ako dito sa bahay nina Mama. Boring kasi sa bahay eh. Wala akong masyadong mapagkabalahan kundi maglinis ng bahay at magluto. Pag nandito ako, nakakapagbonding pa kami ni Mama.
Nung Dec 15 birthday ko, madami siyang surprise saken. Grabe lang talaga napakaswerte kong siya ang napangasawa ko. Una, nagpunta kami sa Hongkong Disneyland. Thursday pa lang yun. Di siya pumasok ng Thursday at Friday eh.
Sobrang saya namen dun. Since first time namen nakarating dun, sobrang enjoy kami. Para kaming mga bata na di magkamayaw sa kasiyahan.
Dalawang araw din kami dun tapos pagkauwi namen sa Pilipinas, dumiretso kami sa town house na niregalo niya saken nung anniversary namen. Naglibot lang kami dun maghapon tapos umuwi na rin. May pasok pa kasi siya kinaLunesan.
"Pakilagay mo ito dun." abot saken ni Mama ng hawak niyang cake. Nakatapos na agad siya ang galing talaga ni Mama.
Ako naman Spaghetti ang pinagkakaabalahan ko. Syempre ang iluluto ko eh yung paborito ng asawa ko di ba? Parang si Mama nagluto ng pansit yun kasi ang gusto ni Papa. Magkaiba sila ng gusto kaya yan ang dami nameng pagkaen. Parang hindi lang apat na tao ang kakain.
*tooot tooot*
Hinanap ko ang CP ko nang marinig kong may nagtext.
From: Tommy Koh *3*
Jill ko, malelate lang ako ng punta may biglaan kasi akong gagawin eh.
(__ ___ l|l)
Ano ba yan magpapasko na eh inuuna pa yung trabaho niya. Halos di na nga kami nakapagusap kanina kasi nagmamadali siyang umalis.
To: Tommy koh *3*
Ok.
Ako na ang matampuhing asawa! Hahaha Eh naiinis ako eh kaya ganyan lang ang reply ko.
"Kamusta naman ang mga babae sa buhay ko?" si Papa habang nakayakap sa likod n Mama. Inggit naman ako. T_T
"Siyempre masaya kasi magkakasama tayo." sagot naman ni Mama. "Teka nga nasaan na ba yung asawa mo? Malapit ng dumilim oh." baling ni Mama saken.
Napatingin ako sa kanila.
"Malelate lang daw po ng konti. May kailangan pa kasing asikasuhin."
Tumango-tango lang sila.
______
Madilim na pero wala pa rin akong naririnig mula kay Jace. Nasaan na kaya yun? Kainis naman. Gusto ko matagal ko siyang kasama ngayon eh.
Naaalala ko nun ang dami niyang regalo saken. May flowers, teddy bear, chocolates saka bagong cellphone. Yung pinakabagong unit nung mga panahong yun. Natawa nga ako sa mukha niya nung nakita niya yung reaksyon ko sa bigay niyang cellphone eh. Sobrang saya ko nun.
Ngayon kaya anong regalo niya? Kung sabagay, di naman mahalaga ang regalo eh. Mas gusto kong nandito siya kasama ko sa mga oras na ito.
Nagulat kami ng may marinig na kumakanta sa labas. Nangangaroling ba yun? Bakit ganun yung kanta? Love song?? Adik lang eh noh. At saka... sintunado (__ ___ l|l)
Lumabas ako at nakita ko si Mama at Papa na pinapanuod ang kung sino mang adik na kumakanta sa harap ng bahay. At dun nakita ko ang lalaking kanina pa tumatakbo sa isip ko. Si Jace. Yung sintunadong kumakanta.
Malapad ang ngiti ko habang palabas ng bahay. Cellphone niya pala yung gamit niyang music. Hinintay ko siyang matapos sa kanta niya saka ako lumapit.
Iniabot niya saken ang isang bouquet ng flowers, chocolate saka teddy bear. Yun ulit??
"Nasaan ang cellphone?" tanong ko sa kanya saka ako tumawa. "Ganitong ganito yung binigay mo nung last time na magkasama tayo ng pasko eh."
"Oo nga noh?" aniya saka humalik sa noo ko. "Pero this time wala ng cellphone."
Nagpout ako. Ganun? Imbis na madagdagan nabawasan pa yung gift niya?
Tumuro siya sa langit at sa mga oras na yun, umulan ng snow.
Nakita kong may dalawang tao sa bubong ng bahay namen. Sila siguro yung nagpapaulan ng snow. Grabe, pangarap ko ito nung bata pa ako.
"Di ba nung mga bata pa tayo tuwing magpapasko na hinihintay mong umulan ng snow? Nagpapasama ka pa saken sa park para lang maghintay. Kahit ilang beses ka nang nabigo sa pagulan ng niyebe noon di ka sumusuko. Bawat taon naghihintay ka. Hanggang sa umalis kami. Di na tuloy kita nasamahan ng sumunod na pasko." tuloy tuloy na sabi ni Jace.
"Nung sumunod na pasko mula nang umalis kayo di na ako naghintay ng snow. Wala naman na kasi akong kasama. Saka alam ko nang di talaga uulan ng snow kahit kelan. Pero ngayon?" humalik ako sa labi niya saka nagpatuloy. "Umulan na ng niyebe sa wakas."
Ngumiti siya ng malapad.
"Masaya ka ba?" tanong niya.
Tumango ako.
"Masayang-masaya. Kasi nasa akin ang pinakagwapo, pinakamabait at pinakasweet na lalaki sa buong mundo." nakangiting sagot ko sa kanya.
Naglaro muna kami sa artificial snow na pinaulan niya. Mag aalas-doce na nang mapagpasyahan nameng pumasok na sa loob.
Nakahanda na ang hapag ng pumasok kami. Naku nawili kami sa paglalaro di na tuloy ako nakatulong kay Mama pati sa pagiihaw ng barbeque.
"Naku Mama sorry po di ako nakatulong. Nawili akong masyado sa labas."
"Ayos lang anak. Natutuwa nga kami at masaya kayo sa labas eh. Parang nung mga bata pa kayo at naghihintay kayo ng snow."
Nagsalu-salo na kami sa Noche Buena. Isa na ito sa pinakamasayang pasko ng buhay ko. Bukod sa kasama ko ang lalaking pinakamamahal ko at ang mga magulang ko, natupad pa ang isa sa pangarap ko nug bata pa ako.
Ako na talaga ang maswerte sa asawa. Inggit kayo noh??
Chapter 42 - New Year with my Friends
It's January 1. On the way ako ngayon papunta sa bahay nina Joy. I mean, sa mansion nina Joy.
Every year kami doon tuwing New year. Parang panata na yun samen pag nagsisimula ang taon. Makapanata eh noh? Wagas!!
Sakay ako ng taxi. Di kasi nakasama ang super loving husband ko na si Jace. As usual, trabaho na naman. Imagine, holiday ngayon!! Nagkaproblema daw kasi dun sa business sa Makati. Pero susunod siya mamaya kaya hindi ko dinala yung kotse ko.
Gusto ko nga sana mag-jeep na lang eh, kaso ayaw niya pumayag. Mag-taxi daw ako. Protective much?!
Kagabi kaming dalawa lang ang magkasama na sumalubong sa bagong taon. Sa bahay lang kami. Dapat sana sa bahay ulit ng parents ko eh kaso nag-bakasyon yung dalawa sa Paris. Honeymoon daw nila =_= ayaw pa kami pasamahin. As if naman manggugulo kami noh.
Nag-movie marathon lang kami habang nag-aantay ng oras. Nakapagluto na kasi ako maaga pa lang. Iinitin na lang pagkadating ng alas-doce. At hulaan niyo kung ano niluto ko. Siret na?? Spaghetti na naman. Gusto ko sana mag-carbonara para maiba naman eh kaso yung isip bata kong asawa nagpilit na gusto niya ng spaghetti. Parang lahat ata ng okasyon eh yun ang handa namen. Mali. Hindi pala halos lahat. Kasi lahat talaga!
Nung sumapit ang alas doce nagpa-init na ako. At nagpaputok sawa niya. Este nagpaputok siya ng sawa. Yung maraming paputok na magkakadikit tapos sunud-sunod yung putok. Basta yun. Nagpapainit ako nun ng pagkaen.
Utak niyo ha!! Bang-dumi!!
Ganun lang namin sinalubong ang bagong taon. Wala nang iba pang ka-echosan.
Ang mahalaga lang naman magkasama kami di ba? Para buong taon kami magakasama!! Hahaha corny ko.
Alas dies y media pa lang nakarating na ako dito sa mansion nina Joy. Alas onse pa ang usapan. Nagbayad na ako kay manong saka humarap sa malaking gate. Parang gate pa lang nila kasing laki na ng labas ng fast food chain eh. Tapos pag pumasok ka sa loob sobrang laki! Iniisip ko nga kung nagkikita-kita pa sila dito eh.
Well, actually sila na lang ng Kuya niya ang nakatira dito. Kasama mga katulong siyempre. Namatay ang mga magulang nila sa isang plane crash nung bata pa si Joy. Yun ang iniisip naming dahilan kaya sobrang tahimik niya. Wala lang, yun lang gusto naming isipin. Di naman niya sinasabi eh.
Nag-doorbell ako. Lumabas sa maliit na screen dun sa taas ng doorbell yung mukha nung guard.
"Kayo po pala Ms. Lana! Pasok po." nakangiting sabi ni manong saka binuksan yung gate.
Di niya na kailangang tumayo. May remote control ang gate dito. Oh di ba? Astig! Sabi sa inyo mansion toh eh.
"Salamat po manong!" sabi ko sa guard.
Kilala niya na kami since nung unang punta namin dito isa na siya sa guard. Tatlong guard ang nagpapalitan dito.
Pumunta na ako sa garden. Nandun na si Joy at si Aya.
Hi friend!! Sinalubong ko yung dalawa ng yakap.
"Na-miss ko kayo!!"
"Oh asan yung lalake mo?" si Aya habang ngumunguya.
Lalake talaga eh noh? Pwede namang 'asan yung asawa mo'.
"May inaasikaso lang. Susunod din yun mamaya. Saka Aya anu ba yan kumakaen ka na naman? Pag ikaw tumaba sige ka!"
"Eh minsan lang naman. Ang sarap kaya ng pagkakaluto ng chef nila dun sa alamang."
Chef talaga eh noh?
Pagkarinig ko nang alamang, parang naglaway ako. Gusto ko ng hilaw na mangga!
"Teka nga ano ba yang kinakaen mo?" tanong ko kay Aya.
"Mangga." simpleng sagot niya.
Napalapit ako dun sa pinggan na puno ng ginayat na mangga.
"Waaahhh!! Gusto ko toh!!" sabi ko saka nakikain kay Aya.
Umiiling na nakatingin sa amin si Joy. Tahimik lang. Ni hindi man lang nakiki-agaw. Ito kasing si Aya sobrang takaw eh. Sunud-sunod na yung kuha palibhasa kasalo na ako.
"Uy, dahan-dahan lang. Madami pa doon di kayo mauubusan!" tila nag-aalalang sabi ni Joy.
Paano ba naman kasi, halos di pa namin nalulunok yung nasa bibig namen kumukuha na agad.
"Good morning girls!"

Napatingin kami dun sa nagsalita. Si Patrick. Siya ang kuya ni Joy. Well gwapo naman siya, matangkad, mabaet, matalino at marami pa. Pero siyempre mas gwapo, mabaet, matalino at marami pa ang pinakamamahal ko noh!
"Morning Kuya Pat!!" sabay na sabi namin ni Aya.
Kuya na ang tawag namin sa kanya mula pa noon. Sa pagkaka-alam ko kasing-edad niya si Jace.
"Uy, dahan-dahan kayo ng pagkaen baka mabulunan kayo niyan!" aniya saka tumawa.
Maya-maya pa may pumasok na kotse. Napatingin kami dun. At tulad ng inaasahan ko, si Jacky kasama ulit si Maico. Naku mukhang iba na talaga ito ah!
"Friends!!" patakbo din siyang lumapit samen at kasunod niya si Maico.
Yumakap kami sa kanya.
"Na-miss ko kayo sobra!" si Jacky.

"Chos!!" si Aya saka tumawa.
Nakitawa naman kami ni Joy. Alam naming ang titutukoy niya eh si Maico. Kasama naman ni Jacky lage kaya paano kami mami-miss. Yung ganun.
Pabalik na ako sa upuan ko nang makaramdam ako ng pagkahilo. Maya-maya pa, naduduwal ako. Nanakbo ako papuntang CR.
________
Pagkabalik ko sa garden, nakatingin sila lahat saken. Kakaiba yung tingin nila.
"Baket??" tanong ko sa kanila.
"Kelan ka huling dinatnan?" si Jacky.
"Di ko maalala eh. Bakit ba?"
"Nagpacheck-up ka na ba sa OB?" si Aya.
OB?? Bigla akong napa-isip. Waaahhhh!!!
Oo nga bakit di ko yun naisip? Di lang ito ang unang pagkakataon na nagduduwal ako. Mejo napapadalas yun pag umaga. Di kaya?
Napangiti ako nang maluwag.
"Weeeeeee!! Buntis ka na?" excited na tanong ni Jacky.
"Buntis na si Aya??" narinig naming sabi ng nilalang galing sa likod namen.
"Ang aga mo ha!" sabi ni Aya kay Genna.
Siya yung dumating. Pero di niya kasama yung prince charming niyang superstar.
Lumapit siya sa akin.
"Di nga buntis ka na talaga Lana?" tanong niya.
"Di ko pa alam. Magpapachek-up pa ako." sabi ko sa kanya pero malaki na talaga ang hinala ko.
"Nyahh!!! Sana nakabuo na nga kayo para maging ninang na kami!!" si Genna pa rin.
"Naku siguradong matutuwa si Jace niyan!" si Jacky.
Naisip ko si Jace. Siguradong siya ang kauna-unahang matutuwa pag nalaman niya. Siya ang sobrang excited na magka-baby kami eh. Pero hindi pa sigurado. Baka false alarm lang.
"Wag niyo munang sabihin sa kanya pag dumating siya mamaya ha? Baka kasi wala pa talaga. Ayoko namang madisappoint siya." sabi ko sa kanila.
Sumang-ayon naman sila na kumpirmahin ko muna sa OB kung buntis nga ako. Mahirap na. Baka mafrustrate pa kaming dalawa ni Jace.
Chapter 43 - The Good News
Alas-tres na ng hapon nang dumating si Jace sa mansion nina Joy. At ayun nakipagkulitan na naman siya. Bumangka na naman. Tuwang-tuwa pa nga sa kanya si Kuya Patrick eh. Napaka-swerte ko raw sa kanya.
Wala nang kuwestyon pa dun dahil ma-swerte talaga ako. Kung nabubuhay lang ang Daddy niya pasasalamatan ko yun ng walang humpay dahil sa pagpipilit niyang makasal kami ni Jace.
Dalawang oras lang din ang lumipas, nagsiuwian na kami.

"Ok na ba yung problema sa trabaho?" maya-maya pa eh tanong ko kay Jace.
"Yep! Ako pa!" aniya saka tumawa.
Ok na sana eh, may yabang mode pa itong lalaking ito. Naisip ko yung kanina. Kung talagang buntis na ako, siguradong magtatatalon sa tuwa yang si Jace. Di na ako makapaghintay na sabihin sa kanya. Sabihin ko na kaya? Wag, baka false alarm lang eh.
Tumingin ako sa kanya. Di maalis ang ngiti niya habang nagmamaneho. Ang ganda talaga ng ngiti niya. Hinding hindi ako magsasawang titigan siya.
"Bakit ganyan ka makatitig? Gwapo ko ba?" bigalang tanong ni Jace.
"Che!" pairap na sabi ko sa kanya.
Lalo siyang ngumiti at nauwi yun sa pagtawa.
"Ang cute mo talaga lalo na kapag umiirap ka." aniya habang palipat-lipat ang tingin niya saken at sa daan.
Napangiti ako dahil dun. Kahit na alam kong maaari siyang magsabi ng mga ganyang bagay di ko pa rin mapigilang kiligin sa tuwing ginagawa niya.
________
Kausap ko ngayon ang wedding coordinator na nai-hire ni Jace. Pakakasal ulit kami di ba? Kung tutuusin halos ok na lahat. Next month ang wedding namin sa Feb 14. Si Jace ang namili ng date na yun. Mas masaya daw pag Valentine's Day.
Garden wedding ang napili namin. Since nung nagpakasal kami dati eh Church wedding, Garden wedding naman maiba lang. Kung dati family lang at mga kaibigan ko ang bisita, this time engrande na! Ayaw niyang pumayag na simple lang eh. Lahat nga ng empleyado imbitado. Ang sabi niya kasi, gusto niyang ipagsigawan sa mundo na asawa niya ako.
"Kailan maipapamigay ang invitations?" tanong ko kay Ara. Siya ang wedding coordinator namin.
"Next week po Mrs. Garcia. And kami na rin po ang bahala dun. May list na kami ng addresses wala na kayong poproblemahin." nakangiti pang sabi niya.
"Thank you, Ara. You're really doing a great job!"
Mukha namang natuwa siya sa sinabi ko. Hinatid niya pa ako pabalik sa kotse.
Next destination? OB Gyne. Kinakabahan ako ng sobra. Sana positive! Sana positive! Pag nagkataon sobrang saya ng new year na ito.
Mga thirty minutes din ang biyahe ko papunta sa clinic ni Doktora Lopez. Pinsan siya ni Aya at nirecommend niya kahapon. Atleast hindi na hassle ang paghahanap ng OB. At mas maganda kasi kakilala at pinsan pa ng kaibigan ko.
*kKriiiiIIinnnggggGGgggGggg!!!*
Calling... Tommy koh *3*
"Yes dear husband?" sagot ko sa telepono.
"Hmmm. Namimiss lang kita." sagot niya sa kabilang linya.
Wala pa rin talagang pagbabago. Tatawag siya dahil lang mamimiss niya daw ako! To think kaninang umaga lang kami nagkita.
"Nasaan ka?" tanong niya.
"Naglilibot lang. Galing ako kay Ara kanina. Ok na lahat for the wedding."
Di ko sinabi na papunta ako ngayon sa OB para maging surprise pag positive ako.
"Saan ka naman maglilibot niyan? Haizz sana nasasamahan kita. Sobrang busy ko kasi dito eh."
"Naku busy ka pala baka nasasayang oras mo pagtawag saken. Sige na nang makatrabaho ka na." sabi ko sa kanya.
Tumawa siya ng mahina.
"Alam mo namang para sa iyo iiwan ko lahat ng trabaho ko eh. Sabihin mo lang pupuntahan kita agad jan." aniya.
Sus kakasabi lang na sobrang busy niya eh. Pasaway talaga.
"Wag na. Baka malugi pa tayo jan sa pinaggagagawa mo."
"Oo nga noh? hahaha! Sige na iisipin ko na lang para ito sa magiging mga anak natin. Saka nandito nga pala si Mommy. Baka gusto mo siyang makita daan ka na lang mamaya."
Napangiti ako sa sinabi niyang para sa mga anak namin. Naku kaya lalo akong nae-excite eh!
"Ok, punta ako jan mamaya."
"Ok. I'll wait for you. I love you!"
"I love you too!" Yun lang at ibinaba na namin ang telepono.
________
Hinihintay ko na lang ngayon ang resulta ng test na ginawa ni Doktora Lopez. Kinakabahan ako habang palakad-lakad siya paalis ng upuan niya at pabalik pa ulit. Ano bang pinaggagagawa niya? Lalo akong kinakabahan eh!
"Ahmm your result is negative." aniya pagkaupo niya sa swivel chair niya hawak ang isang folder.
Napatingin ako ng mataman sa kanya.
Negative?? As in Negative?? Di ako buntis??
Para akong pinagbaksakan ng langit at lupa dahil sa sinabi niya. Nakatitig lang ako sa kanya nang may tumawag sa telepono niya.
"Yes. Nandun na yun sa..." di ko na pinakinggan ang pakikipag-usap niya sa kung sino mang tumawag.
Umasa na talaga ako. Akala ko buntis na ako. Akala ko mapapasaya ko nang husto si Jace mamaya pag punta ko pero hindi pala. Nakakalungkot lang. Yun bang inakala mong nakuha mo na yung isa sa pinakamimithi mo pero hindi naman pala? Parang binibiyak ang puso ko.
"I'm sorry for that Mrs. Lar... wait. You're Mrs. Garcia right?" pukaw niya sa lumilipad kong isip.
Wala sa sariling tango ko.
"Oh! Please wait a moment." aniya saka lumabas ng opisina.
*kKrrrRRRrriiiiIIiiiiiiinnNnnNnnnnngggGGgggg*
Calling... Tommy Koh *3*
"Saan ka na?" bungad niya pagkasagot ko pa lang ng telepono.
"Naglilibot pa ako." walang buhay na sabi ko.
"Hey, are you ok?"
"Yeah, I'm fine."
"Bakit parang malungkot yung boses mo? May nangyari ba?" nag-aalalang tanong niya.
"No! Wala naman. May gusto lang sana akong bilhin kanina kaso may nauna na. Wag mo na lang intindihin." pilit kong pinasigla ang boses ko.
Tumawa siya ng bahagya.
"Ganun ba? Sige sabihin mo sakin kung ano yan pagdating mo dito at bibilhin ko."
Napangiti ako sa sinabi niya.
"Ok." sagot ko.
"I love you so much!!" aniya at nag sound pa ng kiss.
"I love you too." sagot habang natatwa.
Kahit ano talagang badtrip ko kayang-kaya niyang mapa-alis.
"Ahmm Mrs. Garcia..." si Doktora Lopez pagkabalik niya mula sa labas.
Tumango ako.
"I'm sorry. Pero mali palang record yung nabasa ko sayo kanina."
Nabuhayan ako ng loob sa sinabi niya. So ibig sabihin may posibilidad pa? Mataman akong nakinig sa sinasabi niya.
"Congratulations Mrs. Garcia... you're four weeks pregnant."
Chapter 44 - Unfortunate Event
Di maalis ang ngiti sa mga labi ko habang nagmamaheno papunta sa opisina ni Jace. Paulit-ulit na nageecho sa utak ko ang sinabi ng OB kanina.
Congratulations Mrs. Garcia... you're four weeks pregnant.

Siguradong matutuwa si Jace nito. Ano kayang magiging reaksyon niya? Excited na akong sabihin.
Ilang minuto pa makakarating na ako sa opisina ni Jace. Sandaling panahon na lang mapapasaya na kita ng sobra Jace.
Napatingin ako sa rearview mirror. Parang kanina pa sa likuran ko yang pick-up na yan ah? Mula pa nung galing ako sa bahay nakikita ko na yan. Weird. Pero baka naman nagkakataon lang. O baka ibang pick-up na yan magkapareho lang. Madami namang pulang pick-up sa Pilipinas.
Alas dos na nang hapon nang makarating ako.
"Wow, Ma'am Lana blooming ka ngayon ah!" sabi sakin ng isang empleyado. HR ata siya.
"Thanks!"
Blooming ako? Haha syempre naman ikaw ba naman ang makatanggap ng magandang balita di ba? Siyempre magb-bloom ka talaga!
Umakyat agad ako sa 5th floor. Di talaga ako makapaghintay eh!
"Good afternoon May!" bati ko sa sekretarya ni Jace.
"Good afternoon po Ma'am Lana! Pasok na po kayo." aniya sabay turo sa pinto ng opisina ni Jace.
"Thank you!"
Kumatok muna ako ng mahina bago ko binuksan ang pintuan. Pagbukas ko nun, nakita ko si Jace na palakad-lakad at may kausap sa telepono. Mukhang nakikipagtalo.
Napatingin ako sa may gawi ng visitor's chair ni Jace at nandun si Mommy. Mukhang bothered ang hitsura niya kaya naman dahan-dahan akong lumapit sa kanya.
"Mommy."
"Oh, Lana baby." si Mommy sabay yakap saken.
"May problema ba?" tanong ko sa kanya dahil hindi maalis ang pag-aalala sa mukha niya.
Sasagot sana siya nang magsalita si Jace.
"Di pa rin nila maayos ang problema Mom. Kelangan nating puntahan." si Jace sa tonong pagod na pagod.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. Hinaplos ko ang pisngi niya. Hinawakan niya naman yun at hinalikan.
"Babes. I'm really glad you're here. Parang nawala lahat ng pagod ko." nakangiting sabi niya habang nakapikit pa rin at hindi inaalis ang kamay ko sa pisngi niya.
"May sasabihin ako." sabi ko sa kanya.
"Pwede bang mamaya na lang? Labas tayo mamaya dun mo na lang sabihin, ok?" nakangiti pa ring sabi niya pero malamlam ang mata niya. Halatang pagod talaga siya.
"Ok." sagot ko na lang.

Baka pag sinabi ko agad di niya na maasikaso yung problema at mag-celebrate na agad. Ok na yung mamayang gabi para mas romantic ang dating. Arte ko noh? May ganun pang nalalaman.
"Dito ka muna. Kailangan naming pumunta ni Mama sa Makati. Babalik din ako." aniya saka ako hinalikan sa mga labi.
Palabas na sila ng pinto nang magsalita si Jace.
"Oh, sh*t."
Hay naku. Ayoko pa man ding nagmumura siya. Mamaya niyan marinig ng baby namen eh. Marinig agad eh noh? Haha!
"Babes, can I borrow your car? Nakalimutan kong pinadala ko sa maintenance yung saken kanina. Mamaya pa yun maibabalik." aniya sabay lapit saken.
"Sure." sabi ko sabay abot ng susi ko sa kanya.
Pa-smack pa ulit siyang humalik saken saka tumalikod.

"Drive safely!" pahabol na sabi ko bago sila makalabas ng pinto.
Ano kayang gagawin ko dito? Inikot ko ang paningin ko sa opisina niya. Natawa ako nang makita ko yung cartolina na sinulatan ko ng kaekekan ko na nakapaskil sa bulletin board niya. Talagang tinatago niya pa rin `to ha? Napangiti ako nang basahin ko ulit yun. Ano bang naisipan ko't ginawa ko yan?? Natatawa na lang tuloy ako.
Umupo ako sa upuan niya. Nice! Sobrang komportable ng upuan na ito. Pang boss talaga ah! Tinignan ko yung picture sa table niya. Wedding picture namen yun. Tinignan ko yung hitsura ko dun. Baket parang masaya yung aura ko jan? Kung titignan mo ako hindi mo iisipin na labag sa loob ko yung pagpapakasal namen.
Well, actually natawa lang naman ako nun sa binulong niya saken bago kami kuhanan ng picture eh. Pero sa pagkakatanda ko, nakasimangot ako habang kinakasal. Pang-asar lang eh noh? Kaya nga payag na payag akong magpakasal ulit kami para this time, nakangiti naman ako.
Bigla kong naalala yung tiyan ko. Oo nga pala buntis na ako. Lalaki na kaya ito sa araw ng kasal ko? Di ko kasi alam yung mga ganitong bagay eh. Tsk, maitanong na nga lang sa OB ko bukas. Paluluwagan ko na lang siguro yung bandang beywang ng wedding gown ko.
Napalingon ako sa filing cabinet niya. Hanggang dibdib lang ang taas nun. At sa ibabaw puno ng pictures namen. Tinignan ko yun isa-isa. Mula pagkabata talaga meron ah! Di naman siya masyadong obsessed niyan? Di ko na nga maalala itong mga kuha na ito.
Ilang minuto na rin ang lumipas at naiinip na ako dito. Sana pala sumama na lang ako. Atleast nakikita ko pa yung mahal ko. Makapaglibot na nga lang dito.
Bumaba ako ng 3rd floor. Di naman siguro ako masyadong makakaistorbo noh? Magpapakain na lang ako ng merienda sa kanila para di nila sabihing istorbo ako! Wala akong makausap eh!
Nagpabili ako ng ilang boxes ng pizza sa messenger na nakita ko.
Treat ko na yun sa kanila since masaya ako. Saka parang celebration na rin ng pagiging buntis ko. Pero siyempre di ko sasabihin sa kanila noh. Dapat mauna si Jace.
Pumunta ako sa room ng dati kong team.
"Lanaaaaaaaa!!!" sigaw ni Karen.
Tumayo siya at yumakap saken. Excited lang makita ako?
"Di naman halatang na-miss mo ako eh noh?" natatawang sabi ko sa kanya.

"Di kaya kita na-miss!!" sagot niya. "Sobrang na-miss kita!! hahaha"
"Sira ka talaga! Kamusta kayo dito?" tanong ko sa kanila.
"Ok naman kami dito Ma'am Lana." nakangiting sabi ni Lucy.
Maka "Ma'am" lang eh wagas!!
"Wag ka ngang mag Ma'am jan! Para naman tayong di naging magka-team niyan eh."
Nakipagkwentuhan ako sa kanila. Di naman sila pumalag. Sabihin nilang busy sila batukan ko sila isa-isa! Nagtrabaho din ako sa team na `to eh alam ko kung kailan walang masyadong trabaho.
Nandun si Ms. Sungit pero di masyadong umiimik. Ngumingiti-ngiti lang saken. Yung tatlo lang ang kausap ko magdamag.
*kKkkkrriiiIIiiiiiiiinnnNnnnnnnggGgGgGgggggg*
Calling... +63028376..
Sino naman kaya ito? Unregistered number eh.
Lumabas muna ako ng room saka sinagot yung CP ko.
"Hello?"
"Is this Mrs. Jilliana Garcia?" tanong nung mama sa kabilang linya.
"Yes. This is Jilliana Garcia. May I know who's speaking?"
"This is PO1 Manabat. Naaksidente po ang Asawa niyo at ang Mother-in-law niyo. Kritikal po ang lagay nila. Dinala po sila dito sa St. Luke's."
Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa ulo. Naaksidente sina Jace. Ang pinakamamahal kong si Jace.
Chapter 45 - He's My Life
Agad akong pumunta sa St. Luke's nang matanggap ko ang tawag. Tinawagan ko rin sina Mama at Papa para may makasama ako.
Sobrang kabado ako habang papasok sa St. Lukes. Pumunta agad ako sa information para alamin kung nasaan ang asawa ko.
Itinuro nila ako sa operating room. Ang sabi nung nurse malubha daw ang lagay ni Jace. At si Mommy, dead on arrival. Di ko mapigil ang luhang umaagos sa mga mata ko. Patay na si Mommy. Sana naman po makaligtas si Jace.
May isang oras din ang lumipas nang dumating sina Mama at Papa. Kakabalik lang nila galing Paris kanina. Pero eto ang sumalubong sa kanila.
"Ma..." umiiyak na yakap ko kay Mama.
Mahigpit na niyakap niya ako at pati si Papa yumakap din.
"Makakaligtas si Jace anak. Manalig ka lang." si Mama.
"Oo nga anak. Malakas si Jace, siguradong kakayanin niya ito." si Papa.
"Sana nga Ma, Pa... kailangan ko siya at ng... ng magiging anak namin." di ko napigilan ang paghagulgol ng sabihin ko yun.
"Oh!" halatang nagulat ang mga magulang ko sa sinabi ko.
"Diyos ko, sana naman makaligtas si Jace. Paano na ang magiging apo namin!" si Mama.
Paano na ang anak natin Jace? Wag mo naman kaming iiwan please?!
Ilang oras ang lumipas. Di ko na mabilang. Di pa rin lumalabas ang doktor. Nahihirapan na ako. Ayoko nang maghintay. Gusto ko nang makita si Jace.
"Kumain ka muna anak." si Papa sabay abot saken ng pagkaen.
Umiling lang ako. Wala akong ganang kumain. Di ko kayang kumain habang naga-agaw buhay ang lalaking pinakamamahal ko. Napaiyak muli ako. Di ko mapigilan. Sobrang sikip sa dibdib. Isipin ko pa lang na di ko na makakasama si Jace nahihirapan na ako. Sobrang mahal ko siya.
Lord, please naman wag niyo po siyang kunin saken. Mahal na mahal ko po siya.
Maya-maya ay may lumapit na pulis sa amin.
"Ahmm, Mrs. Garcia. I'm PO1 Manabat. Ako po yung kausap niyo kanina."
"Ano po bang nangyari Sir?" tanong ni Papa nang hindi ako sumagot.
"Bale ayon po sa mga saksi, nakatigil po sila sa may intersection kasi po naka-red light. Tapos may bumangga sa bumper ng kotse na sinasakyan nila. Sa lakas ng pagkakabangga, umurong yung kotse at sakto namang may padaan na truck. Sumalpok yung kanang bahagi nung kotse dun sa truck."
"Oh God." si Mama.
"Ayon pa po sa mga saksi, lumabas yung sakay nung pick-up na bumangga sa kanila at parang baliw na tumatawa nang makita ang kinahinatnan nung kotse. Lumapit pa siya dun sa sasakyan para tignan. Pero nang makita niya ang asawa niyo naghisterya siya bigla at nagtatakbo."
Nawala ang dugo ko sa mukha nang maalala ang pick-up na sumusunod sa akin kanina. Maaari kayang yun ang bumangga sa kanila? Na ako talaga ang gusto niyang patayin? At nagkataon lang na si Jace at si Mommy ang sakay ng kotse ko?
"N-nalaman niyo po ba k-kung sino yung bumangga sa kotse?" tanong ko.
"Ayon po sa identifications niya, Jean Laurel po Mrs. Garcia. May naiisip po ba kayong motibo para gawin niya ito?"
Dun na nagsimulang tumulo ang luha ko. Hindi si Jace ang gusto niyang mamatay. Kundi ako. Ako dapat ang nasa operating room kung hindi lang hiniram ni Jace ang kotse ko.
"Pwede bang sa susunod mo na lang siya tanungin? Emosyonal pa siya dahil di pa alam kung ano ang lagay ng asawa niya." si Mama.
"Ahhhmmm... itong si Jean, nasaan na siya?" tanong ni Papa kay Mamang Pulis.
"Nung maghisterya siya nagtatakbo siya at nasagasaan ng jeep. She's dead on the spot."
Di ko na masyadong pinansin ang sinabi ng pulis nang lumabas yung doktor mula sa OR.
"Sino po sa inyo ang kamag-anak ng pasyente?" yung doktor.

"Ako po. Asawa niya po ako." sabi ko sabay tayo.
"Mrs. Garcia, your husband is stable now. But I'll be honest with you. Malaki ang naging damage sa kanya ng nangyaring aksidente. He's on coma, at di natin alam kung kailan siya magigising. Or worst baka hindi na siya magising."
Naitakip ko ang mga kamay ko sa bibig ko sa pagpipigil na mapahagulgol. Comatose ang asawa ko. At maaaring di na magising.
________
Ilang araw na rin sa ICU si Jace. Pero wala pa ring pagbabago. Ni hindi nagi-improve yung vital signs niya. Pero ayokong mawalan ng pag-asa. Di niya ako iiwan. Pangako niya yun. Sigurado akong tutuparin niya.
Nung nakaraang araw nagulat ako sa pinagtapat sa akin ni Mama.
{flashback}
"Anak, alam mo bang sobrang mahal na mahal ka niyang si Jace." si Mama.
Nandito kami ngayon sa tabi ni Jace.
"Alam ko na po yan Ma. Ganun din naman po ako sa kanya eh." sagot ko kay Mama.
"Hindi mo alam kung ano ang ginawa niya dahil lang sa pagmamahal niya sayo." si Mama saka ngumiti ng bahagya habang nakatingin kay Jace.
Kumunot ang noo ko. Ano namang ginawa ni Jace?
"Ano pong ibig niyong sabihin Mama?"
Tumingin siya sa akin saka ngumiti.
"Hindi totoong nasa last will ng Daddy niya na kailangan niyang magpakasal sa iyo para makuha ang mana niya. Gawa-gawa lang nila yun ng Papa mo. Ito kasing si Jace mapilit."
Nagulat ako sa sinabi ni Mama. Hindi totoong napilitan siya? Siya talaga ang may gusto nun kaya ipinakasal ako sa kanya?
"Noong una hindi pumayag ang Papa mo. Ang sabi niya kasi, gusto niyang ikaw ang mamili ng mapapangasawa mo. Kung si Jace yun, edi mabuti. Kung hindi naman, ayos lang din. Pero alam mo kung anong ginawa nitong batang `to?" ani Mama sabay turo kay Jace. "Lumuhod sya sa harap ng Papa mo. Ang sabi niya nun gagawin niya ang lahat para mahalin mo rin siya, para maging masaya ka sa kanya. Kung anu-ano pang pinagawa ng Papa mo para lang mapatunayan na karapat-dapat siya sayo."
Napatingin ako kay Jace. Ganun niya ako kamahal kahit noon pa?
"Di rin nagtagal nakumbinsi niya rin ang Papa mo at ayun nga ipinakasal niya kayo. Nung naglayas ka tinanggap lahat ni Jace ang masasakit na salita mula sa Papa mo kahit na kitang-kita sa kanya yung panibugho nang iwan mo siya. Sobrang nakakaawa siyang tignan nun. Tila siya namatayan."
Di ko namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko dahil sa mga sinasabi ni Mama.
"Nang bumalik ka sa buhay niya, dun lang muli namin nakitang nabuhay si Jace."
{end of flashback}
Hinawakan ko ang kaliwang kamay ni Jace.
"Gumising ka na please? Namimiss ko na yung mga ngiti at tawa mo eh. Saka hinihintay ka na ni baby oh. Gising ka na..."
Nanlaki ang mga mata ko nang gumalaw ang mga daliri ni Jace. Kasabay nun ay ang pagkabuhay ng pagasa ko.
"Jace!"
Gumalaw ulit yung mga daliri niya.
"Oh my God Jace. Naririnig mo ba ako? Jace dumilat ka na please?" sabi ko habang hawak ang kamay niya.
Maya-maya pa, biglang gumalaw ang katawan niya. Mabilis yun. Sobrang bilis.
Agad kong pinindot ang buzzer para maalerto ang mga nurse . Agad naman silang nagsipasok at mayamaya pa kasunod na yung doktor.
Di ko na alam kung anong pinagagagawa nila kay Jace. Lumalabo na ang paningin ko sa pangingilid ng luha. Paulit-ulit ang ginagawa nila. Ilang minuto pa ang lumipas pero ganun pa rin. Hanggang sa makarinig ako ng tunog. Dirediretso yun at walang putol. Di tulad ng tunog nun kanina.
May kinuha sila at idinikit sa dibdib ni Jace. Ilang ulit din yung ginawa ng doktor pero ganun pa rin ang tunog. Hanggang sa sabay sa pagtulo ng luha ko ay ang pag-iling ng doktor. Tumingin siya sa wrist watch niya at may sinabi sa nurse.
Jace, sabi mo di mo ako iiwan di ba?
Epilogue
Ibinaba ko ang hawak na bulaklak at nagtirik ng kandila sa dalawang puntod sa harapan ko. It has been three years since the accident. At hanggang ngayon sariwa pa rin ang sugat sa mga puso namen.
Napatawad ko na si Jean sa ginawa niya. Tutal wala na rin naman siya sa mundong ito, walang saysay na magtanim pa ng galit. Napag-alaman namin na balak na pala siyang dalhin sa mental hospital ng mga magulang niya dahil nga napansin nila ang pagka-baliw nito. Hindi nila inaasahan ang nangyare. Ang akala nila maaari pang gumaling si Jean.
Although wala naman kaming kasalanan sa pagkawala ng katinuan niya, kahit paano nama'y nakonsensya ako. Alam ko naman kasi kung bakit siya nagkaganun. At dahil yun sa pagmamahal niya kay Jace. Sa pagmamahal sa asawa ko na hindi kayang suklian ang pag-ibig niya.
Nawawala ang usig ng konsensya ko sa tuwing naaalala ko kung paano namatay si Jace sa mismong harapan ko. Kung paanong halos mabaliw ako habang naririnig ko ang tunog na indikasyon ng kawalan niya ng buhay.
"Mommy!!" natigil ang pag-iisip ko nang may yumakap sa hita.
"Janna." nakangiting binuhat ko ang anak ko. Dalawang taon na rin siya at napakabibo. Mana sa tatay niya.
Kung tutuusin halos kay Jace lahat ng features niya. Yung ilong lang ata ang nakuha sa akin.
"Look, Mommy oh!" aniya saka ipinakita sa akin ang hawak niyang cotton candies.
"Wow, ang sarap naman niyan baby."
"Of course! Sabi nga ni Daddy lagi ka niyang binibilhan nito nung bata pa kayo." nagsasalita siya habang sinusubo ang cotton candy.
Natawa ako sa sinabi niya. Yeah lagi akong binibilhan ni Jace dati ng cotton candy nung mga bata pa kami.
"Don't talk when your mouth is full baby. That's not a good manner!"
"Wag mo nang pagalitan ang anak mo." sabi ng lalaking umakbay sa balikat ko.
"Aiissshhh!! Kaya nai-spoil yung bata eh."
Tumawa lang siya at kinuha si Janna mula sa akin.
"Dito ka muna kay Daddy, Janna. Wag mo na lang pansinin yang si Mommy. May PMS yan eh."
"What's PMS Daddy?"
Naku! Naku! Siraulong Jace `to! Kung anu-ano ang tinuturo sa anak namin! Hinampas ko siya sa braso at tumawa lang siya ng tumawa. Nakisali pa si Janna. Lagi na lang nila akong pinagkakaisahang dalawa. Kung di ko lang mahal `tong dalawang ito nakutusan ko na `to.
"Hay naku ewan ko sa inyong mag-ama!" tumalikod na lang ako at lumuhod sa harap ng puntod. "Come here Janna, say your prayer for Lolo and Lola."
Sumunod naman siya at umupo sa tabi ko. 3rd year anniversary ngayon ng kamatayan ni Mommy Jessy. Dito namin siya nilagak sa tabi ng puntod ni Daddy Tom.
_________
Pinagmamasdan ko mula sa veranda si Janna habang naglalaro sa garden kasama ni Papa.
Nakakatuwa siyang tignan. Sobrang natutuwa ako at nakita pa rin ni Jace ang bunga ng pagmamahalan namin. Kahit na sabi ng doktor na wala na. Di ako sumuko.
{flashback}
Lumapit saken ang doktor pagkatapos.
"I'm sorry Mrs. Garcia." yun lang at lumabas na sila.
Naiwan ako kaharap ang katawan ni Jace. Hindi pwede. Hindi niya ako pwedeng iwan.
Tumakbo ako palapit kay Jace at hinawakan ang katawan niya. Di ko na alam kung ano pa ang pinagagagawa ko. Basta pinipilit ko siyang gisingin habang patuloy sa pagtulo ang luha ko. Di ko alam kung gaano ako katagal akong nag-iiyak at pinipilit siyang gisingin nang mag-iba yung tunog ng life support niya.
Napatingin ako dun. Yung straight line kanina nagkakaroon na ng pagtaas at pagbaba.
"Jace..."
Napatakbo ako sa labas para tawagin ang mga nurse.
{end of flashback}
Ilang araw din ang lumipas nun bago nagising si Jace. Ang sabi nung doktor milagro daw yung nangyare. Naging maayos na kasi yung vital signs niya. Sobrang laking pasasalamat ko sa Diyos dahil hindi niya hinayaang mawala si Jace saken. Sa amin ng anak namin. At ngayon...
"Ang lalim ng iniisip ng mahal ko ah." si Jace sabay yakap sa beywang ko mula sa likod.
Hinawakan ko yung mga braso niya at mas hinigpitan ang pagkakayakap niya saken.
"Iniisip ko lang na paano kung hindi ka bumalik? Paano kung tuluyan mo kaming iniwan. Di ko yata kaya." sabi ko saka inalis ang pagkakayakap niya at humarap sa kanya.
"Kalimutan mo na yun. That was three years ago. Saka di ba nga nangako ako sayo na di kita iiwan? Kaya kahit pilit nila akong isama di ako sasama!" aniya habang tumatawa.
Yumakap ako sa kanya saka tumingin muli sa anak namin.
"Kamukha mo talaga siya ano? Parang wala man lang nakuha saken." sabi ko may tonong pagtatampo.
Tumawa siya.
"Mas malakas ang genes ko kesa sayo eh! Saka malay mo naman yung susunod kamukha mo na."
Napangiti ako.
"Kailan mo ba ako bibigyan ng junior?" parang batang sabi niya na para bang nanghihingi lang ng candy.
Humarap ako sa kanya aska ngumiti.
"In eight months' time I think."

Nanlaki ang mga mata niya saka malapad na ngumiti.
Tadhana na nga sigurong siya ang naging bagong Boss ko...
Pinaglapit kaming muli...
...upang maging maligaya sa piling ng isa't-isa.
<The End>
Writer's Note:
Special chapters of this story is not included. You must be a fan/follower of puRpleNayi at Wattpad to be able to read this.
Here are the links: One: This special is after Chapter 21 Special Chapter I Two: This special is after Chapter 31 Special Chapter II Three: This special is after Chapter 40 Special Chapter III Four: This is a special story. Stuck on You
For more stories, visit http://purplenayistories.weebly.com or http://www.wattpad.com/user/puRpleNayi

Copyright 2013 by puRpleNayi Stories.
ALL RIGHTS RESERVED. No part of this pages may be reproduced or transmitted in any form or by any means without the permission of the author, except where permitted by law.

The New Boss Is My Husband

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

The New Boss Is My Husband

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Plagiarism is a crime!!! Copyright 2013 by puRpleNayi Stories All Rights Reserved.