Wong Jawa iku nduw watek utawa karakter sing sumber saka kahanan "slamet", dadi ka bh sing dilakoni

kudu nglairak kahanan sing sarwa slamet. Kahanan iki mung bisa d igayuh yn kabh pasangan (urip mati, lanang wadon, awan bengi lan liya-liyan) bisa h armonis. Kanggo njaga kahanan bn tetep harmonis, wong Jawa kudu bisa ngoncati mas alah sing bisa ngganggu kaharmonisan lan uga kudu isa isa ngatasi masalah kanggo mbalkak kaharmonisan sing wis keganggu. Tujuan pungkasan urip harmonis iku kanggo nggayuh cita-cita utama wong Jawa yaiku manunggaling kawula lan Gusti. Tujuan i ki bisa digayuh yn wong Jawa bisa dadi menungsa sing utuh utawa dadi Aji saka liw at ajaran Kalimasada.

Miturut Serat Wulangrh[1], hubungan sosial isih ngugemi sipat tradhisional kanthi urutan miturut umur, pangkat, bandha, lan awu tali kekerabatan . Konflik tinarbuka sak bisa-bisan diendhani. Donya lair kang ideal yakuwi donya kang saimbang lan s elaras, kaya dn kasaimbangan lan keselarasan lahir lan batin. Urip ora bakal nanda ng cacat yn batin tetep waspada. Kawaspadan batin kang terus terusan iku bakal nye gah tingkah laku, wicara lan celathu sing kurang patut. Ngurangi mangan lan turu iku minangka latihan kang utama kanggo ngntukak kawaspadan batin. Saliyan kawaspad an batin uga diendhani watak sing ora becik, yaiku watak adigang, adigung lan ad iguna. Suwalik kudu miara watak rh , sabar lan ririh , ora kesusu lan ati-ati. Kela kuan kang nguntungak awak dhw lan ngrugkak liyan kudu dindhani, ngapusi (dora), nyengi lan sawenang-wenang kudu diadohi. Yn batinn wis waspada, tingkah lakun kudu sopan, tingkah laku sopan yakuwi tingkah laku kang : 1.Deduga, ditimbang kanthi premana sadurung nglangkah 2.Prayoga, ditimbang apik alan 3.Watara, dipikir matengsakdurung mnhi putusan 4.Reringa, sakdurung yakin tenan tumrap keputusan iku