ANALI I HRONIKE 13.

Zvanicne liste vrsilaca javnih funkcija, vodjene iz godine u godinu i dopunjavane podacima o vaznim dogadjajima predstavljaju jezgro iz kojeg su se razvijali ANALI.U njima je izlaganje nepovezano, a cinjenice se nizu hronoloskim redom.HRONIKA je srodna sa analima po hronoloskom nacelu i izlaganju, ali je u njima izlaganje povezano, a okvir veoma sirok, tako da mnoge srednjovijekovne hronike teze da budu svjetske historije. AUTOBIOGRAFSKI IZVORI 14.Sve vrste autobiografskih izvora imaju veliki znacaj za historijsku znanost.Pouzdaniji su od historiografskih, a po svojoj prirodi spadaju u izvore prvog reda, jer izmedju autora teksta i zbivanja koje je u njemu opisano nema posrednika. NOVINE 15.Posebna grupa historijskih izvora je nastala iz sredstava za obavjestavanje.To su prvenstveno novine kao organizovani oblik prenosenja vijesti, zatim razni publicisticki materijali.Produkcija novina je naglo porasla od pocetka 19 sto. nakon pronalaska tehnike za brzo kucanje. PISMA 16.Posebnu grupu historijskih izvora cine pisma.Ima ih vishe vrsta: autobiografska-kada sadrze samo saopstenje licne prirode, poslovna-kada nastaju u poslovnim, publicisticka-kada su namjenjena javnosti. MATERIJALNI OSTACI 17.Materijalne ostatke cini grupa od vishe vrsta izvora koji po vrijednosti spadaju u ostatke, a javljaju se u obliku predmeta: orudja, oruzja, grancarije, dijelova stanista i gradjevina, umjetnicka djela.Medju materijalnim ostacima narocitu paznju zasluzuju: novci, pecati i likovna umjetnicka djela. USMENA TRADICIJA 18.Posebnu vrstu izvora cine usmeni izvori.Usmeno kazivanje je jedna vrsta improvizacije zbog toga ima mnogo mogucnosti da se napravi pogreska.Saznajna vrijednost usmeno iznjetih supomena i memoara je jednaka.Ovakve iskaze historicari uzimaju za najblizu proslost.Druga vrsta usmenog kazivanja je nepouzdana.Takav je slucaj sa geneoloskom legendom u koju ljudi unose porijeklo po nekoliko generacija unazad.Geneologija koja ide dalje od 3 generacije je plod fantazije.Iz svega ovoga vidi se da iz usmenog kazivanja nema vrijednosti za historijsko saznanje. BIBLIOGRAFIJA 19.Predstavlja popis naslova sastavljen i uredjen po jednom, stalnom nacelu po cemu se ona razlikuje od bilo kakvog spiska ili prospekta.To stalno nacelo moze biti izbor djela za neku struku, temu ili udk-a. ARHIVI 20.Arhivi su ustanove koje evidentiraju, cuvaju, sredjuju i omogucavaju koristenje arhivske gradje.Skup svih spisa nastalih u toku rada jedne registrature cini arhivski fond te registrature.Arhivske zbirke predstavljaju skup dokumenata sastavljen u vjestacku cjelinu od strane arhivista.INVENTARI su podrobniji opis sadrzine pojedinog arhivskog fonda.Imaju funkciju sluzbeni knjiga.Inventari oznakama pojedinih fondova pokazuju gdje leze pojedini povezi ili dokumenti u arhivu.Ima vishe vrsta inevntara: SUMARNI su kada daju podatke o vecim cjelinama, a ANALITICKI kada daju podatke i o mnajim jedinicama, npr.pojedinim

omotima ili fasciklama.Postoje i sumarno-analiticki koji predstavljaju kombinaciju ova dva pristupa na popisu gradje jednog fonda. BIBLIOTEKE 21.Obicno se razlika izmedju arhiva i biblioteke razlucuje na taj nacin sto se bibliotekama pripisuje cuvanje stampani knjiga, a u arhivima rukopisnog materijala.Razlika je mnogo jasnija kada se uzme u obzir nacin postanka spisa koji se cuvaju u jednoj i u drugoj vrsti ustanova.Arhii cuvaju spise koji su anstali u poslovnim odnopsima izmedju ustanova i pojedinca, a u bibliotekama se nalaze spisi koji su nastali iz znanstvene, umjetnicke i sl.ambicije.