Professional Documents
Culture Documents
02 Lotura - Elementuak
02 Lotura - Elementuak
02 Lotura - Elementuak
2 LOTURA-ELEMENTUAK
2.1 Sarrera
Edozein makinak edo aparatuk, sinpleena izanda ere, elkarrekin akoplatuta edo lotuta multzoa osatzen duten piezak dauzka. Lotura horiek ez dira beti ezaugarri berekoak izaten, zeren piezek multzoan duten eginkizunaren araberakoak izan baitaitezke, hots: 9 Finkoak 9 Desmuntagarriak
Lotura finkoa
Lotura finkoak desmuntatu ezin daitezkeenak dira. Lotura-elementua hausten edo hondatzen denean baino ez dira desmuntatu behar. Adibidez: 9 Errematxatzea 9 Soldatzea 9 Itsastea Errematxatzea: errematxeen bidez bi pieza edo gehiago (normalean pieza meheak izaten dira) lotzea da. Soldatzea: soldaduren bidez bi pieza edo gehiago lotzea da. Itsastea: itsasgarrien bidez bi pieza edo gehiago lotzea da.
Lotura desmuntagarriak
Behar denean, lotura osatzen duten elementuak hondatu gabe desegin daitezkeen loturak dira. Lotura desmuntagarriak honako hauek dira: 9 Lotura zurrunak 9 Lotura artikulatu edo giltzatuak 9 Lotura elastikoak Lotura zurrunak: lotura hauen bidez lotutako piezek ezin dute elkarrekiko inolako mugimendu erlatiborik egin. Adibidez: Torloju, larako eta abarren bidez eginiko loturak
LANBIDE EKIMENA
33
Lotura artikulatuak: lotutako piezek mugimendu erlatiboak egin ditzakete (mugimendu askeak edo gidatuak, irristatzekoak edo birakariak). Adibidez: Cardan giltzadura, ardatz teleskopikoak, etab. Lotura elastikoak: lotura hauetako lotura-elementua elastikoa da; beraz, indar elastikoa gainditu ondoren, lotutako piezen arteko mugimendu erlatiboak egin daitezke. Adibidez: Malguki bidezko loturak, etab.
2.2
Lotura finkoak
Soldadura bidezko loturak
Soldadura bi pieza metalikoen arteko lotura da. Soldatzeko beroa aplikatzen da leku jakin batean, kontaktu-eremuko metala urtzea lortu arte. Normalean, metal urtua eransten da bi piezen artean dagoen espazioa bete arte. Soldadura garrantzitsua da piezen fabrikazioa arintzeko eta piezok egiturak eratuz errazago muntatzeko. Soldadura, kasu askotan, errematxeen ordez erabiltzen bada ere, zenbait junturatarako oraindik errematxeak erabili ohi dira. Merkeago ateratzeko asmoz lehen galdaketa bidez fabrikatzen ziren makinetako elementu asko (bastidoreak, bankadak, etab.), gaur egun, soldadura bidez lotuta fabrikatzen dira. Soldatutako piezak, normalean, galdatutako piezak baino iraunkorragoak eta lirainagoak izaten dira eta horrek bi abantaila eragiten ditu, hots: soldatutako piezak galdatutakoak baino mekanizazio-lan gutxiago behar du eta soldatutako piezan kalkuluak seguruagoak dira.
Soldatzeko prozedurak
Honako hauek dira:
Ekarpen-metalarekin
Ekarpen-metalik gabe
LANBIDE EKIMENA
34
Soldadura bidezko loturetan oinarrizko materiala ez da ahultzen (errematxe bidezko loturetan ahuldu egiten da) eta % 10 - % 20 aurrezten da diseinatzean.
f
Soldadura bidezko lotura garrantzitsuenak honelaxe sailka daitezke: 9 Topekako lotura 9 Gainjarrerazko lotura 9 Angelu-lotura 1.- Topekako lotura (2.1. irudia). Oso iraunkorra da, zeren indar-fluxua oso ondo eroaten baitu. Lotu beharreko piezen lodieraren araberakoa denez, gainazalak ere horren arabera prestatu beharko dira. 2.- Gainjarrerazko lotura (2.2. irudia). Ohikoena da angelu-loturarekin batera. 3.- Angelu-lotura edo K itxurako lotura (2.3. irudia).
2.1. irudia.
2.2. irudia.
2.3. irudia.
Oso garrantzitsua da soldatu behar den lotura aldez aurretik prestatzea, zeren soldaduraren iraunkortasuna erabat prestaketa horren araberakoa izango baita.
LANBIDE EKIMENA
35
Prestaketa hori UNE 14036 eta Etxebizitza Ministerioaren MV-1 04 (Eraikuntzarako Altzairu Ijetzizko Egiturak Egiteari buruzko araua, 3. kapitulua: Soldadura Bidezko Loturak) arauen arabera araututa dago. 1967 urteaz geroztik arau hori nahitaez bete beharrekoa dela; beraz, soldatu beharreko loturak prestatzea komenigarria izateaz gain, derrigorrezkoa ere bada. 2.1. taulan, UNE 14036 araua ikus daiteke.
t max
a min
t max
a min
t max
a min
t max
a min
2.1. taula.
LANBIDE EKIMENA
36
Merkatuko egitura-altzairuari dagokionez (arima beteko habeei dagokienez), bi karga-mota kontuan har daitezke: I. motako karga 9 9 Indar nagusiak Karga iraunkorra eta elur-gainkarga
II. motako karga 9 Indar nagusiak eta osagarriak 9 Karga iraunkorra, elur-gainkarga, haizearen eragina, inertzia-indarrak eta beroaren eragina
Soldadura bidezko loturen erresistentziari dagokionez, alde batetik soldaduraren beraren erresistentzia (soldaduraren zeharkako ebakidura ez haustea) eta bestetik junturaren erresistentzia (soldaduraren eta materialaren arteko lotura ez haustea) kontuan hartu behar ditugu.
Soldatutako loturen erresistentzia jakiteko, honako alderdiak kontuan hartuko ditugu: 9 Soldatutako piezen materiala 9 Soldatzeko prozedura 9 Elektrodoak
Soldatutako loturei, lehenik eta behin, soldatzen diren piezak adinako erresistentzia estatikoa eskatzen zaie. Halaber, behar adinako luzapena eta erresilientzia izan behar dute. 9 Soldadura-mota eta soldaduraren forma
Lotura-motaren araberakoa izango da, hots, topekakoa, gainjartzezkoa edo angelu-lotura izatearen araberakoa. 9 9 Piezek jasotzen duten karga-mota Soldatzailearen trebetasuna eta arreta
LANBIDE EKIMENA
37
Soldaduren akatsak
Soldadura-kordoiak honako akats hauek izan ditzake: 9 Itxura-akatsak. Kordoiek, egokitzat jotzen den soldaduraren araberako itxura izan behar dute, uniformetasunari eta zabalera, lodiera eta beste hainbat neurriri dagokienez. 9 Juntura-akatsak. Soldatzeari uzteagatik, lanean etenaldia egiteagatik edo elektrodoa aldatzeagatik soldadura-kordoietan akatsak sor daitezke. 9 Erremate-akatsak. Soldadura-kordoiaren luzerako hasieran eta bukaeran izan daitezkeen akatsak. 9 Hozkak. Muturrak luzaroan urtzearen ondorioz sortzen diren kanalak edo lorratzak izaten dira. Loturen sekzioa eta erresistentzia murriztu egiten dute. Akats larria izan daiteke. 9 Barneratze falta. Soldaduraren erroan sortzen den arraildura da. Arraildura horretan ez da ekarpen-metalik izaten. 9 Itsaspen falta. Oinarri-metalaren eta ekarpen-metalaren edo bi kordoiren arteko metal-hutsuneak. 9 Porositate-akatsak. Soldaduraren metalean gasen oklusioen ondorioz sortzen diren barrunbeak. 9 Zepa sartzearen ondoriozko akatsak. Ekarpen-metalean zepa egotea. 9 Pitzadurak. Metala egoera plastikoan dagoenean urratzen delako edo hotza dagoenean hausten delako, soldaduran izaten diren etenak.
Mikroporositatea soldaduren ehuneko txiki batean metalean gertatzen den fenomenoa da. Ezin da aldez aurretik iragarri. Soldatutako junturetan 0,1 mm-tik beherako diametroko zulo mikroskopiko ia ikusezinak, eragiten ditu. Porositateak ez du eraginik egituran eta ez du soldatzailearen trebetasunarekin zerikusirik. Soldaduraren bidez fluidoak edo gasak zigilatu behar direnean baino ez da arazoa izaten; adibidez, ganberarik gabeko pneumatikoen kasuan, presio hidraulikoa duten tangetan, olio bidezko eta antzeko transformadoreetan.
Arazo hori konpontzeko, gainazaleko estalkiak jarri behar dira edo berriz soldatu behar da.
LANBIDE EKIMENA
38
Soldaduran sopletearekin punteatuta hermetikoki ixteko produktua emanez gero, mikroporositatearen arazoa konpondu egin daiteke. Arazo honen ondorioz, soldatutako ontzietan gasen eta likidoen galerak izan ohi dira.
Tangako soldaduran brotxaren bidez hermetikoki ixteko produktua emanez gero, produktua uzkurdurarik gabe gogortzen da eta poro mikroskopikoak bete egiten ditu. produktu hori ihinztadura bidez ere aplika daiteke. Erregaiak edo beste edozer biltzeko tangetan, diferentzialen karkasetan eta jarioa izan dezakeen edozein osagai edo piezatan erabiltzeko gomendatuta dago.
Hermetikoki ixteko produktua ez da oker egindako edozein soldadura konpontzeko sendabidetzat jo behar. Soldatzaileen erantzukizuna da, lehenbizi, egitura aldetik egokiak diren soldadurak egitea eta, gero, hermetikoki ixteko produktuaren bidez soldaduretan galerarik ez izatea ziurtatzen da.
f
9 Topekako lotura
9 Gainjarrerazko lotura Kalkuluak egiteko a lodiera hartzen da, hau da, xaflen lodieraren araberako lodierarik txikiena. a = e cos 45 = 0,707 e ~ 0,7 e Ohiko trakziozko tentsioa honako hau izango da:
F Onargarria 2l e
LANBIDE EKIMENA
39
Problema:
2.6. irudiko soldadura bidezko loturan, bi piezak A-42 altzairuzkoak dira. 2.500 kp-eko F indarra transmititu behar da. F indarra kalkulatzeko indar nagusi eta osagarri guztiak kontuan hartu dira eta, ondorioz, kordoiaren lanerako balio onargarriak honako hauek dira: 1 = 1 370 kp/cm2 eta 1 = 1120 kp/cm2. Kalkulatu soldadura-kordoien lodiera.
2.6. irudia.
Ebazpidea: Lehenbizi, piezek trakzio-esfortzua jasan dezaketela egiaztatu behar da, problemaren enuntziatuan horrelakorik aipatzen ez bada ere.
F = A 2500 3 0,8
2 =
LANBIDE EKIMENA
40
Beraz, trakzio-indarrei dagokienez onargarria da. Indar onargarriak aski handiak direnez, erresistentziarekin zerikusirik ez duen beste faktoreren baten eraginik ez badute, piezaren neurriak murriztu egin daitezke.
a-ren gehienezko balioa 0,7 da eta e xaflarik meheenaren lodiera; l-ren balio gisa ezin dugu 50 mm (guztizko luzera) hartu, zeren, soldaduraren hasieran eta bukaeran izaten diren kraterrak direla-eta, soldaduraren hasiera eta bukaera ez baitira kontuan hartu behar; horregatik, guztizko luzerari a-ren lodiera bider bi kendu ohi zaio.
A=
2 =
F = A
= 1120 kp/cm 2
Eragiketak burutuz gero, honako hau emango digu: 4480 a2 -11200 a + 2500 = 0
Bigarren mailako ekuazio hori ebatziz gero, a = 0,25 cm izango da, hau da, kordoi bakoitzean onar daitekeen baliorik txikiena. Beraz, soldatu behar diren xaflak ez erretzeko, 3 mm-ko kordoi-lodiera hartuko dugu, zeren 0,7 e = 0,7 8 = 5,6 mm baino txikiagoa baita.
50 mm-ko balioa (guztizko luzera) adierazi egin behar da planoetan, soldatzaileak kordoi hori egin dezan, baina kalkuluak egiteko honako balio hau hartuko dugu:
l = 5 - 2 0,3 = 4,4 cm
2 =
LANBIDE EKIMENA
41
Komenigarria da materialen erresistentziako kalkulu hauetan hasiberria den ikasleari honako alderdia azpimarratzea, hots: lortutako balioak biribildu egin behar dira, aplikazio teknologiko zehatzaren arabera eta lan-tentsioek (kasu honetan 947 kp/cm2) ez dute, zehatz-mehatz, l-ren gehienezko balio onargarria (120 kp/cm2) izan behar. Arrazoi ekonomikoengatik, logikaz, ez dugu gehienezko balio horretatik asko aldendu behar, baina kasu askotan % 30eko desbideraketak ere izan daitezke (beti murriztuz).
Itsaskortasunaren definizioa
Itsaskortasuna substantzia batek gainazaleko kontaktuaren bidez bi metal lotzeko duen ahalmena da.
f
Itsasgarri bidezko loturetan lan-tentsioak uniformeki banatzen dira itsatsitako loturetan zehar eta ez dute tentsio-muturrik errematxe eta soldadura bidezko loturetan gertatzen den bezala. Errematxe bidezko loturetan (2.7. irudia) tentsio-muturrak agertzen dira, tentsioen kontzentrazioaren fenomenoaren ondorioz. Tentsio horiek bat-batean sekzioa aldatzen duten piezetan izaten dira, kasu honetan, errematxeak sartzeko zuloetan, alegia.
2.7. irudia
LANBIDE EKIMENA
42
Soldadura bidezko loturetan antzeko fenomenoa izaten da, baina konplexuagoa; piezetan hondar-tentsioak biltzen baitira. 2.8.a irudian tentsioei dagozkien eremuak ikus daitezke: 1. kordoiaren eremua, 2. berotze-eremua, 3. eraginpeko eremua eta 4. eraginik gabeko eremua. Itsasgarri bidezko loturetan tentsioak uniformeki banatzen dira (2.8.b irudia).
Honako alderdi hauek aztertu behar dira: 9 Lotura osatzen duten materialen, itsasgarriaren eta euskarrien ezaugarriak 9 Juntura-mota eta junturaren forma 9 Itsasgarria erabiltzeko metodoa 9 Lotu beharreko gainazalak prestatzea
Itsasgarri bidez lot daitezkeen material ugari daude: altzairu arruntak, altzairu herdoilgaitzak, aluminioa, zura, beira, zeramika, kautxua, etab. Hala ere, lotu beharreko materialen ezaugarri fisikoak eta kimikoak aztertu egin behar dira. Itsasgarriak hainbat irizpideren arabera sailka daitezke: 9 Esfortzuak transmititzeko duten ahalmena kontuan hartuta. Ahalmen horren arabera sailkatuko dira itsasgarriak: alde batetik egitura-itsasgarriak (esfortzu handietarako) eta bestetik egitura-itsasgarriak ez direnak (esfortzu txikietarako) 9 Nola gogortzen diren kontuan hartuta
LANBIDE EKIMENA
43
9 Zein materialezkoak diren kontuan hartuta 9 Gogortze-fenomenoaren ezaugarri fisikoak kontuan hartuta
Zenbait itsasgarri beroan gogortzen dira eta beste zenbait giro-tenperaturan gogortzen dira. Beroan gogortzen diren itsasgarrien erresistentzia mekanikoa eta, batez ere, bero-erresistentzia giro-tenperaturan gogortzen direnena baino handiagoa da.
f
Junturak honako esfortzu hauek jasan ditzake: 9 9 9 Trakzioa (2.9.A. irudia) Ebaketa edo zizailadura (2.9.B irudia) Zuriketa. Euskarri bietako bat malgua da eta itsasgarriaren parte txiki batek baino ez du esfortzua jasaten (2.9.C. irudia) 9 Askatzea. Aurreko kasuko baldintza berak izaten dira, baina bi euskarriak zurrunak direnean. (2.9.D. irudia)
Bi tentsio-mota egon daitezkeenez (Materialen erresistentziaren sarreran ikusi genuenez), loturak trakzioan (2.9.A. irudia) edo ebaketan (2.9.B. irudia) baino ezin du jardun; beraz C eta D kasuak diseinu okerraren ondorio dira.
LANBIDE EKIMENA
44
Topekako lotura (2.10.A. irudia). Itsasgarria aplikatzeko eremua txikia da, horregatik, eremu hori (2.10.B. eta 2.10.C. irudia) handiagotzeko diseinuak aztertu behar dira. Gainjarrerazko lotura (2.10.D. irudia). Gehien erabiltzen dena da, erraz egiten delako eta erresistentzia handia duelako. Aurreko kasuan bezala, gainazalak hainbat eratan antola daitezke lotura hobetzeko (2.10.E., 2.10.F., 2.10.G., 2.10.H., 2.10.I. eta 2.10.J. irudiak). Angelu-lotura (2.11. irudia). Angelu zuzeneko lotura, normalean, beste lotura batzuk prestatzeko erabiltzen da. Angelu-loturan zuriketaren edo askatzearen ondoriozko arazoak sortzen dira.
LANBIDE EKIMENA
45
Erretxina beroan edo hotzean gogortzen den kontuan hartuta, itsasgarria aplikatzeko bi metodo daude. Oro har, beroan gogortzen diren erretxinak pintzelaren edo arrabolaren bidez zabaltzen dira eta, ondoren, beroa ematen zaie junturan presio egokia mantenduz. Giro-tenperaturara gogortzen diren itsasgarriak ere pintzel edo arrabol bidez zabaltzen dira eta ez dira berotu behar. Bi osagai dauzkaten itsasgarriak oso kontuz nahastu behar dira, fabrikatzaileak adierazten duen proportzioan. Nahasteak proportzio zehatzaz egin behar dira, zeren aldaera txikiek junturaren errendimendua asko murriztea eragin baitezakete. Geruzaren lodiera ere kontuan hartu behar da, zeren junturaren erresistentzia lodiera horrekiko alderantziz proportzionala baita.
f
Itsaskortasuna eta itsasgarriaren eta euskarriaren arteko kontaktua hobetzeko, argi dago ezinbestekoa dela materialen gainazala egoki prestatzea, oxido, hauts, olio edo pinturaren arrastorik egon ez dadin. Gainazalak garbitzeko prozedura kimikoa erabil daiteke (onena), edo urratuz edo koipegabetuz (okerrena) egin daiteke.
Errematxatzea
f
Errematxe bidezko lotura honetarako erabiltzen da: 9 9 9 Metalezko eta aleazio arinezko eraikinetarako lotura iraunkor gisa Galdarak, tangak, tximiniak, etab. eraikitzeko lotura hermetiko iraunkor gisa Xaflazko estaldurei eusteko lotura gisa (automobilen fabrikazioan eta aeronautikan)
Errematxatzen denean (2.12. irudia) lotu beharreko piezak elkarren kontra estutzen dira eta tinko mantentzen dira zuloan sartutako errematxearen eta estanparen bidez.
LANBIDE EKIMENA
46
Bi eratara errematxa daiteke: 9 Beroan (errematxearen ziria berotu egiten da eta hozten denean ziriak uzkurdura-karga sortzen du). 9 Hotzean. Diametro txikietarako eta metal arinetarako.
Errematxe bidezko loturari (2.13. irudia) kanpotiko indarra (P) eragiten bazaio, beroan egindako errematxe bidezko loturan, indar hori marruskadura-indar gisa transmititzen da xafla batetik bestera eta honako hau gertatuko da: F i P . Fi errematxearen luzetarako kontrakzioak eragindako konpresio-indarra da.
Irristatzearen aurkako indar hori gainditzen denean, zuloaren pareta eta errematxearen zilindroa elkarren kontra estutzen dira. Esfortzuak kanpotiko presioak eragindakoa eta ebaketakoa (zizailadura-sekzioetan) izango dira.
ebaketa sinplea
LANBIDE EKIMENA
47
Ondorioz, errematxe guztiak honako irizpideon arabera kalkulatu behar dira: 9 Alboko kontaktuko presioa
P d s z
Alboko kontaktuko presioa ( 2), beti ere, errematxatu behar diren materialen presio onargarriak (onar. 3) baino txikiagoa izango da:
onar (N/mm 2 )
Altzairua Aluminioa 274 530 140 300
P Azn
Azalpena:
Ebakidura-tentsioa ( 7) beti ere errematxatzeko erabiltzen den materialaren tentsio onargarria (onar.) baino txikiagoa izango da:
onar (N/mm 2 )
Altzairuzko errematxea Aluminiozko errematxea 100 10 235 40 11 125
Xaflaren lodiera (s) jakin baterako errematxeen diametrorik egokiena 2.2. taularen arabera hauta daiteke. Altzairuzko eraikuntzak Metal arinezko eraikuntzak d s d s 12 46 2 1,3 14 57 3 1,42 16 68 5 23,2 18 79 7 34,5 20 811 10 4,57 22 1014 14 69 24 1317 16 710 27 1621 20 812
2.2. taula. Xaflaren lodiera jakin baterako errematxeen diametrorik egokiena hautatzeko taula.
LANBIDE EKIMENA
48
DIN 674
DIN 662
Berotzea
Haustura-arteka Errematxe itsua Alderik aldeko iltzeko errematxea Errematxe leherkaria (termoerrematxea)
2.14. irudia. DIN arauen araberako errematxeen formak eta errematxe bereziak.
Torlojuaren eginkizunak
Torlojua gehien erabili ohi den makinetako elementua da. Honako eginkizunetarako erabili ohi da: 9 Finkatze-torloju gisa, lotura desmuntagarrietan 9 Trakzio-torloju gisa, aldez aurretiko tentsioa sortzeko (tenkatzailea) 9 Ixte-torloju gisa, zuloak tapatzeko 9 Doitze-torloju gisa, lasaiera edo higadura doitzeko edo berriro doitzeko 9 Neurtzeko torloju gisa, gutxieneko ibiltarteetarako (mikrometroa) 9 Indarra eraldatzeko, indar periferiko txikien bidez luzetarako esfortzu handiak egiteko (tornuzila) 9 Mugimendua transmititzeko torloju gisa, mugimendu birakaria luzetarako mugimendu bihurtzeko (torlojuak) 9 Torloju diferentzial gisa, hari arruntaz gutxieneko ibilbideak lortzeko Kapitulu honetan, batez ere finkatzeko elementu gisa erabili ohi diren torlojuak ikusiko ditugu. Torlojuez, esparragoez edo berno hariztatuez gain, azkoinak eta azkoinon barneko hariak ere torloju bidezko loturei dagozkien elementuak dira. Azkonei zirrindolak eta segurtagailuak ere erants dakizkieke. Horrez gain, torlojuak azkoinetara estutzeko eta azkoinetatik askatzeko, moletaketa, eraztun, tximeleta edo heldulekuen bidez eskuz egiteko prestatuta ez badaude, erremintak erabili behar dira (giltzak, bihurkinak,...).
LANBIDE EKIMENA
49
Finkatzeko hariak
Finkatzeko hari arruntek triangelu-formako profila eta 2 = 60 -ko profil-angelua dituzte. Gehien erabiltzen den haria ISO hari metrikoa da (2.15. irudia), zenbait herrialdeetan (Bretainia Handian, Estatu Batuetan,...) beste mota bateko hariak erabiltzen badira ere.
Fina
Ertaina
Zakarra
Saihetsen lerroa
2.15. irudia. Rosca mtrica ISO (DIN 13) = ISO (DIN 13) hari metrikoa.
ISO hari metrikoari dagozkion perdoi-motak honako hauek dira: 9 9 9 Fina (f). Lasaiera txikia eskatzen duten doikuntza handiko harietarako. Ertaina (m). Erabilera orokorretarako. Zakarra (g). Doikuntzari buruzko eskakizunik adierazten ez denerako.
Hari arruntak eta finak desberdintzea komeni da. Finek arruntek baino sakonera (h3) eta hari-neurri (P) txikiagoak dituzte. Hari finak egokiak dira luzera handirik ez duten torlojuetarako edo pareta meheko hodietarako eta, halaber, doitzeko harietarako. 2.3. eta 2.4. tauletan DIN 13 arauan proposatzen diren hiru sailak biltzen dira eta hari arruntetarako zein ari finetarako hauta daitezke. Normalean hari arrunta hautatu behar da eta, horrez gain, 1. sailak lehentasuna du 2. sailarekiko eta 2. sailak lehentasuna du 3. sailarekiko. Normalean, eskuinetarako hariak erabili ohi dira, hau da, erloju-orratzen noranzkoan estutzen direnak (eskuinerantz biratuz). Ezkerretarako hariak kasu berezietarako baino ez dira erabiltzen.
LANBIDE EKIMENA
50
Finkatzeko torlojuak eta azkoinak erresistentzia- eta luzapen-ezaugarri desberdineko zailtasun-altzairuez egindakoak izan ohi dira. Elektrotekniako loturetan letoizko torlojuak eta azkoinak erabili ohi dira, oso eroankortasun ona dutelako. Korrosioa jasaten duten torloju bidezko loturei gainazaleko babes egokia (pintura, gainazaleko bainua,...) eman behar zaie. Kasu berezietan, adibidez, loturak gas erasokorren edo azidoen eraginpean daudenean, altzairu herdoilgaitzezko torloju bidezko loturak erabili ohi dira.
LANBIDE EKIMENA
51
Hari fina P mm
0,6 0,75 2,0 2,5 2,5 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0 5,5 6,0
d mm
3,5 4,5 14 18 22 27 33 39 45 52 80 68 7 9 11
1. saila
M 80 x 2 x4 X6 M 90 x 2 x4 x6 M 100 x 2 x4 x6 M 110 x 2 x4 x6 M 125 x 2 x4 X6 M 140 x 2 x4 x6 M 160 x 3 x6 M 180 x 3 X6 M 200 x 3 M 220 x 4 x6 M 250 x 4 x6 M 280 x 4 x6
2. saila
M 14 x 1 x 1,5 M 18 x 1 x 1,5 x2 M 22 x 1 x 1,5 x2 M 27 x 1,5 x2 M 33 x 1,5 x2 M 39 x 1,5 x2 x3 M 45 x 1,5 x2 x3 M 52 x 1,5 x2 x3 M 60 x 1,5 x2 M 88 x 1,5 x2 x4 M 78 x 2 x4 x6 M 85 x 2 x6 M 95 x 2 x4 x6 M 105 x 2 x4 x8 M 115 x 2 x4 x8 M 120 x 2 x4 x6 M 130 x 2 x4 x6 M 150 x 2 x4 x6 M 170 x 3 x6 M 190 x 3 x6 M 210 x 4 x6 M 240 x 4 x6 M 280 x 4 x6 M 300 x 4 x6
3. saila
M 15 x 1 M 17 x 1 M 25 x 1,5 M 35 x 1,5 M 40 x 1,5 M 50 x 1,5 M 55 x 1,5 x2 M 85 x 1,5 x2 M 70 x 1,5 x2 M 75 x 1,5 x2 M 135 x 2 M 145 x 2 M 155 x 3 M 165 x 3 M 230 x 4 x8 M 270 x 4 x8 M 290 x 4 x8
DIN 13 arauaren arabera, honako adierazpen hauek aplika daitezke hari guztietarako:
2.4. taula. ISO (DIN 13) hari metrikoari dagozkion gainerako sailak. f
Makinak eraikitzeko, alderik aldeko torloju gisa (2.16.a. irudia), buru-torloju gisa (2.16.b. irudia) eta presio-torloju edo esparrago gisa (2.16.c. irudia) torloju eta azkoin hexagonalak erabili ohi dira gehien bat.
LANBIDE EKIMENA
52
Esparragoa
Berno hariztatua
LANBIDE EKIMENA
53
Azkoin hexagonala
Azkoin almenatua
Azkoin karratua
Azkoin artekatua
Hegastun azkoina
Begidun azkoina
Torlojuak berez ez lasaitzeko segurtagailurik arruntena eta fidagarriena azkoinaren hariaren eta buruari eusteko aldearen marruskadura erabiltzea da. Torlojuetarako segurtagailu osagarriak aldez aurretiko tenkatze segurtagailurik ez dagoenean baino ez dira jartzen. Azkoinak eta torlojuak ez lasaitzeko segurtagailuak beharrezkoak dira esfortzu dinamikoak eta astinaldiak jasaten dituzten torloju guztietan. Segurtagailu horiek honelaxe lor daitezke:
LANBIDE EKIMENA
54
Formaren arabera finkatzea (2.19. irudia): zeharkako larakoa, belarri-xafla edo alanbrea.
Larakoa
Torlojuetarako segurtagailuak. Formaren araberako segurtagailuak: a) azkoin artekatua hegastun larakoarekin, b) segurtasun-xafla, c) alanbre bidezko segurtagailua, d) zirrindola elastiko helikoidala, e) zirrindola elastiko uhinkatua, f) zirrindola elastiko horzduna, g) euskarri konikoa (marruskadura handiagoa); h) azkoin askagaitza, i) kontrazkoina, j) azkoin hexagonal elastikoa, k) plastikozko segurtasun-eraztuna (Dubo segurtagailua). Gehiago estutzeko plater-zirrindolak daude: zirrindola elastiko konikoak (markak: Schnorr, Belleville). 2.19. irudia. Formaren arabera finkatzeko segurtagailua.
9 9
Indarrez finkatzea (2.19. irudia): zirrindolak, euskarri konikoak edo azkoin askagaitzak. Bigarren azkoina jarriz finkatzea (2.19. irudia): kontrazkoina, azkoin elastikoa edo segurtasun-eraztuna.
Torloju bidezko loturan garrantzitsua da aldez aurretik ondo tenkatzea eta torlojuaren bururako eta azkoinerako euskarri laua jartzea. Karga zenbait torlojutan banatu behar denean, esfortzu desorekatuak eta piezen kopadura saihesteko, torloju berdinak eta aldez aurretik berdin tenkatutakoak erabili behar dira.
LANBIDE EKIMENA
55
9 Esfortzu-motak
Torloju bidezko lotura honako indar hauek lortzeko erabili ohi da:
Likidoaren presioa
2.21. irudia. Plaken kanpotiko indar aldentzailea.
LANBIDE EKIMENA
56
Indar horien pean torlojuak jasaten duen esfortzua trakzio-esfortzua da. Loturak ondo funtziona dezan, loturari aldez aurretiko tenkatze-indarra (Fi) eragin behar zaio. Indar horri deskarga-indarra ere esaten zaio. Torloju bidezko loturak torlojuaren guztizko sostengu-ahalmenaren arabera, hariak erauzi gabe, erabiltzeko diseinatu ohi dira. Torlojuaren eta azkoinaren erresistentziak egoki koordinatuz gero, gainkarga jasaten duen lotura azkoinaren kanpoko aldeko haritik edo torlojuaren ziritik hausten da. Zulo hariztatuen gutxieneko sakonera edo arautu gabeko azkoinaren gutxieneko altuera 2.5. taularen arabera zehatz daiteke. Hari finek, sostengu-azalera txikiagoa dutenez, hari sakonagoa behar dute.
Parekatzea Material bereko eta hari arrunteko torlojua eta azkoina Altzairuzko torlojua (8,8) GG-an Altzairuzko torlojua (10,9) GG-an Altzairuzko torlojua aluminioan Altzairuzko torlojua (8,8) aluminiozko aleazioan (AlCuMg1F40) Altzairuzko torlojua (8,8) St37-an Altzairuzko torlojua (10,9) St37-an
Gutxieneko altuera, m 0,8 d (DIN 555 eta DIN 934 arauen araberako azkoinetarako balio arautua) 1,0 d - 1,2 d* 1,2 d - 1,4 d* 2,2 d 1,1 d - 1,4 d* 1,0 d - 1,25 d* 1,25 d - 1,4 d*
* Balio txikiagoak d/P < 9-ko harietarako , balio handiagoak d/P 9-ko harietarako. 2.5. taula. Harien gutxieneko sakonera.
LANBIDE EKIMENA
57
Aldez aurreko karga-indarra ezinbestekoa da torloju bidezko loturak ondo funtziona dezan. Aldez aurreko karga-indar hori hariko marruskadura eta buruaren azpiko edo azkoineko marruskadura gainditu ondoren torlojua estutzen denean eragiten da.
2.6. taulan DIN 13 hari metrikoko torlojuei eragin dakizkieken gehienezko indarrak eta momentuak zehazten dira, torlojuak egiteko erabilitako materialen arabera eta torlojua egoki garbituta eta lubrifikatuta sartzen dela kontuan hartuta ( = 0,1). Torlojuak egoki garbituta eta lubrifikatuta sartzen ez badira, aldez aurreko karga-indar bera lortzeko momentu handiagoa beharko da eta ez dira indarron gehienezko balioak lortuko.
Dimentsioa
2.6. taula. DIN 13 hari metrikoko torlojuei ezartzeko gehienezko indarrak eta momentuak.
LANBIDE EKIMENA
58
Torloju eta azkoin bidez bi pieza lotu nahi ditugunean, torlojuan eragin behar den momentua kalkulatu behar da, zeren torlojuak egiten duen W indarra kalkulatzea oso zaila baita.
Eskuaren indarra
2.23. irudia.
2.24. irudia.
LANBIDE EKIMENA
59
A pieza F indarraren eraginpean dago eta hariaren plano inklinatuan zehar igoko da, W indarra gaindituz. A pieza bereiztuta eta oreka berreskuratuta, honako hau lortuko dugu: M= F.r
tan( + s ) = F W
M = W r tan( + s )
Azalpena: p: hari-neurria n: sarrera-kopurua s marruskadura-angeluaren arabera honako kasuok kontuan hartuko ditugu: a) s marruskadura-angelua hariaren inklinazioa baino handiagoa denean: s> 9 9 Kasu honetan torlojua askagaitza izango da eta W kargaren eragina jasaten duenean ez da mugituko. W karga beherantz joan dadin F indarra eragin beharko dugu. Goranzko mugimendua Beheranzko mugimendua
2.25. irudia.
2.26. irudia.
LANBIDE EKIMENA
60
b) marruskadura-angelua hariaren s inklinazio-angelua baino handiagoa denean. s< 9 Kasu honetan, W kargaren eraginpean torlojua beherantz joango da biratuz; oreka mantentzeko F indarra eragin beharko dugu.
2.27. irudia.
9 Torlojuen kalitateak Torloju eta azkoin arautuak zailatsun-altzairuz egindakoak izaten dira (F-1110 eta F-1140 bitartekoak) eta hainbat tratamendu izaten dituzte. Erabilitako materialen kalitateak DIN 267 arauaren arabera araututa daude. 2.7. taulan, torloju eta azkoinetarako altzairuei dagozkien ikurrak eta erresistentzia-ezaugarriak (N/mm2-etan) ikus daitezke.
Torlojuetarako altzairuei dagozkien ikurrak Gutxieneko trakzio-erresistentzia t Gutxieneko estrikzio-muga s Azkoinetarako altzairuei dagozkien ikurrak Neke-mugan
2.7. taula. DIN 267 torloju eta azkoinetarako altzairuei dagozkien ikurrak eta erresistentzia-ezaugarriak.
LANBIDE EKIMENA
61
Adibide baten bidez egingo dugu: 8,8 kalitatezko altzairua Haustura-erresistentzia: lehen zenbakia x 100 = 8 x 100 = 800 N/mm2 Elastikotasun-muga: lehen zenbakia x bigarren zenbakia x 10 = 8 x 8 x 10 = 640 N/mm2
9 Giltza dinamometrikoak erabiltzea Loturak ondo funtziona dezan, funtsezkoa da torloju bidezko loturari aldez aurretik ezarritako aurrekargaren indarra eragitea. Loturako aurrekargaren indarra torlojua estutzean eragiten da; ondorioz, garrantzitsua da lotura estutze-momentu jakin bateraino estutzea, loturan behar den aldez aurrekargaren indarra lortzeko. Torlojuak era kontrolatuan estutzeko giltza dinamometrikoak erabiltzen dira. Giltza dinamometrikoa erabiltzeko prozesua honako hau da: 1. Loturak behar duen estutze-momentua egiaztatu 2. Giltza egokia hautatu (torloju-burua, momentu-sorta) 3. Giltzaren indarra estutze-momentuaren arabera zehaztu Kontuz momentu-unitateekin! 1 kgm = 10 Nm = 100 Ndm = 1.000 Ncm = 100 kgcm 4. Torlojua eta zulo hariztatua ondo garbitu ondoren, torlojua zuloan ahokatu eta sartu. Ez ahaztu torlojua oliotan bustitzea errazago lotzeko.
LANBIDE EKIMENA
62
Galderak
1. Aipatu torlojuen 6 erabilera. 2. Azaldu torloju bidezko loturan torlojuan izaten diren esfortzuak. 3. Zergatik sartzen dira torlojuak harian gutxieneko sakonera batean? 4. Zein dira 12,9 kalitateko torlojuaren trakzio-erresistentzia eta elastikotasun-muga? 5. Torlojua eta haria egoki garbitzeak eta koipeztatzeak zer eragin du torloju bidezko loturan?
Bibliografa
9 G. NIEMANN, Elementos de mquinas. Labor, 1987 9 DECKER, Elementos de mquinas. (Manual del Ingeniero Tcnico, XIII. liburukia). URMO, 1980.
Sarrera
Makinen eraikuntzan erabiltzen den lotzeko erarik sinpleena eta zaharrena da. Zeharkako larakoa edo bernoa (diametro handiagoa duen larakoa) lotu behar diren piezak zeharkatzen dituen zuloan sartzen da. 2.29 eta 2.30. irudietan DIN arauen arabera araututako bernoak eta larakoak ikus daitezke.
LANBIDE EKIMENA
63
Lotura hauek ondorengo helburuetarako erabiltzen dira: 9 Bi piezen elkarrekiko posizioa ziurtatzeko 9 Piezak ardatzetara finkatzea, bira ez dezaten edo irrista ez daitezen 9 Bridak, diskoak eta poleak giltzatuz lotzea edo eustea 9 Torlojuen, azkonen eta bernoen finkatzea ziurtatzea 9 Indarra mugatzea (haustura-bernoak) Bernoaren edo larakoaren erresistentziak lotzen dituen piezen erresistentzia baino handiagoa izan behar du. Horregatik, normala da bernoak eta larakoak egiteko erresistentzia handiko altzairuak erabiltzea edota larako elastikoak egiteko malgukietarako altzairua erabiltzea.
LANBIDE EKIMENA
64