Evaluatie op de opdracht
Project naam: Schoolpleintheater.
Project groep: Wendy, Iris, Selcan, Raymond, Koen, Brian, Nick & Stephan.
Theatervoorstelling: De twee kabouters en de kleine paddestoel.
Pabo jaar: PLV2E.
Vragen
Was de inleiding en toelichting op
het project op duidelijk genoeg? En
was de presentatie motiverend?
Welke ervaring en inspiratie heb je
opgedaan door het brainstormproces?
Heeft de oefening je blik verruimd?
Terugblik op uitvoering van het
theaterstuk: hoe heb je het beleefd?
En in hoeverre heeft het je verrijkt?
Hoe was je ervaring op het plein met
het jonge publiek, en het contact op
de basisschool met leerkrachten?
Hoe adequaat was je voorbereiding
op het stuk: was de tijd voor het
proces achteraf gezien voldoende?
Wat vind je van jullie web-log nu je
terugkijk op het proces. Heb je veel
gehad aan elkaars reacties, feedback?
Vond je het project zinvol? Welke
relatie zie je met betrekking tot je
beroepsvorming, tot de praktijk?
Wat zijn je opmerkingen bij de
roostering, faciliteiten, begeleiding,
lokalen en overige randvoorwaarden?
Wat zou een volgend keer verbeterd
willen zien aan deze groepsopdracht?
Of wat wil je graag nog opmerken?
Antwoorden
De presentatie was duidelijk en was o.a. dankzij
het filmpje van de “Napkin musical” heel
inspirerend.
De oefeningen waren goed, alleen was het
jammer dat er zo gehamerd werd op cliche’s en
niet cliche’s. Mede door de goede begeleiding is
dit toch goed gekomen. Maar het heeft veel
gevraagd van onze doorzettingskracht.
De adrenaline was bij ons allemaal enorm hoog
na het theaterstuk. Het was geweldig en
iedereen had een glimlach op zijn of haar
gezicht.
De kinderen waren enorm enthousiast en deden
erg leuk mee. De leerkrachten zaten bij ons in
het complot en deden dat allemaal erg goed. Ze
kwamen zelfs naar ons om te zeggen dat ze het
erg leuk vonden.
We hadden toch wel graag wat langer de tijd
gehad. Veel andere groepen waren op vrijdag al
klaar met de costuums. Wij moesten op
maandag nog beginnen als er dan wat fout was
gegaan had je geen tijd meer gehad om dat
recht te zetten.
Als je reacties krijgt is dat super, dan zit je met
een glimlach achter je beeldscherm. Je krijgt een
gevoel dat je stukje interessant is en het geeft je
een duwtje in de rug om door te blijven gaan.
Wij zagen de noodzaak van het project qua
beroepsvorming niet echt noodzakelijk. Qua
introductie met elkaar was het erg geslaagd. We
hebben 7 nieuwe mensen leren kennen en
gelachen en gebaald met elkaar.
Er moeten de volgende keer echt lokalen
ingeroosterd zijn. Wij zijn op de dag van de
generale repetitie drie keer uit een ander lokaal
gestuurd.
Een idee is om het project wat groter aan te
pakken, dus met meer mensen dan 8. Dan kan je
een groter theaterstuk neer zetten en als het
mogelijk is met meer tijd een echte musical te
spelen. Meer als het “Dahl”-project van vorig
jaar.