SADRAJ

I. UVOD......................................................................................................................................1
II. SLOVENIJA U PERIODU OD 1963. DO 1968....................................................................2
2.1 Slovenija do 1963. godine.................................................................................................3
2.2 Ustav iz 1963. godine........................................................................................................3
2.3 Reakcije na donoenje ustava............................................................................................5
2.4 Studentski nemiri 1964. godine........................................................................................5
2.5 Ekonomska reforma 1965. godine....................................................................................6
2.6 Sukobi sa UDBA...............................................................................................................7
2.7 Odnos prema katolikoj vjeri............................................................................................7
2.8 Pitanje Slovenskog jezika.................................................................................................8
2.9 Politika Staneta Kavia...................................................................................................9
III. ZAKLJUAK.......................................................................................................................9
IV. LITERATURA...................................................................................................................10

I. UVOD

Cijela Jugoslavija je poetkom ezdesetih godina ulazila ne samo u ekonomsku nego

i politiku krizu. Kriza je nastala zbog meusobno suprotstavljenih koncepcija ureenja
drave. Jednu od tih koncepcija zagovarala je i slovenska strana (slovenski komunisti na elu
sa Mihom Marincem, te Edvardom Kardeljem kao najutjecajnijim slovenskim politiarem u
Jugoslaviji). Ona je kao glavnog krivca krize vidjela u dravnom centralizmu te je predlagala
njegovu promjenu. Takvu koncepciju podravali su i hrvatski komunisti (meu njima i
Vladimir Bakari). Taj centralizam su okrivljavali i za ekonomsku krizu. Taj spor rijeen je 7.
aprila 1963. godine donoenjem novog ustava. Tim ustavom bio je ustvari usvojen
kompromis izmeu konzervativnih (centralistikih) i liberalnih (federalistikih) tendencija, ali
je i zanaio pobjedu slovensko-hrvatskog koncepta, jer glavni autor teksta novog ustava bio
Edvard Kardelj. Novi naziv drave bio je Socijalistika Federativna Republika Jugoslavija
(SFRJ), dok je Slovenija dobila novi naziv Socijalistika Republika Slovenija (SR Slovenija).
U narednoj 1964. godini dolazi u Sloveniji do studentskih nemira, te bune inteligencije
uglavnom voenih preko asopisa Perspektiva. Vlasti su tad zatvorile i osudile jednog od
kljunih ljudi asopisa Perspektiva, Joeta Punika. Slijedee godine drava je lansirala novu
ekonomsku reformu, koja je imala za cilj modernizirati i bolje trino usmjeriti jugoslovensku
privredu. Vrijednost dinara je pala za 66%. Unato svim pokuajima vlade do kraja ezdesetih
godina postalo je jasno da reforma nije uspjela. Jedina dobra stvar koja je postignuta, a
pogotovo za Sloveniju jeste otvaranje granica i slobodno kretanje roba, to je bio jedinstven
sluaj za socijalistike zemlje. Izmjenama i dopunama ustava u godinama 1967-1968.
proirile su se administrativne i politike ovlasti republika.

II. SLOVENIJA U PERIODU OD 1963. DO 1968.

Nakon zavretka Drugog svjetskog rata na prostorima Jugoslavije (1941-1945)

Slovenija se nala u sastavu nove, ovaj put socijalistike Jugoslavije, u kojoj je ostala sve do
proglaenja nezavisnosti 1991. godine
.

2.1 Slovenija do 1963. godine

Nakon treeg zasjedanja AVNOJ-a1 nova dravna zajednica u kojoj je bila i Slovenija
dobila je naziv Demokratska Federativna Jugoslavija (DFJ) i kao takva ostala je sve do
Ustavotvorne skuptine, kada je 29. novembra 1945. godine proglaena pod nazivom
Federativna Narodna Republika Jugoslavije (FNRJ). Ta nova drava jugoslavenskih naroda
sastojala se od est republika, od kojih je jedan bila i Slovenija (uz jos Srbiju, Hrvatsku, BiH,
Crnu Goru i Makedoniju). Ta Ustavotvorna skuptina je 30. januara 1946. godine izglasala
Ustav FNRJ, koji je postao temeljni zakon nove drave. No, ustavno ureenje nove drave
zavreno je tek nakon donoenja ustava za svaku od est republika posebno. Takav ustav u
Sloveniji donesen je 16. januara 1947. godine.2 Iako je ustavom Jugoslavija bila ustavom
federalistika drava, taj federalizam je bio vie deklarativne prirode. Na prostoru cijele
drave, pa tako i u Sloveniji, osjeao se strogi centralizam provoen pomou vladajue
Komunistike partije. etrdesetih godina u Sloveniji je potpuno zavedena vlast nove
Jugoslavije, a osim toga slovenske vlasti su se obraunale i sa domaim izdajnicima koji su
suraivali sa okupatorom u ratnom periodu. Tako se tih godina vodi niz procesa, od kojih je
svakako najpoznatiji Rupnikov proces. Ve poetkom pete decenije 20- stoljea (u vremenu
kada je u Jugoslaviji vladalo zahlaenje odnosa sa SSSR-om) u Sloveniji se izvodi niz
reformi. Tako je uveden sistem samoupravljanja, djelomino se rijeava i vjersko pitanje i sl.
Takoer biljei se i rast industrije (osnivaju se neke znaajne kompanije), a tokom cijelog
ovog perioda traje i proces nacionalizacije imovine. Izmeu ostalog, na planu vanjske
politike, tokom pedesetih godina Slovenija je i regulirala svoje granice sa Italijom i
Austrijom. No, poetkom ezdesetih godina cijela Jugoslavija (a sa njom i Slovenija) ulazi ne
samo u ekonomsku nego i politiku krizu. Sve to dovesti e do nekih politikih promjena
kako u cijeloj Jugoslaviji, tako i u Sloveniji.

2.2 Ustav iz 1963. godine

1

Antiaisiko vijee narodnog osloboenja Jugolavije

Hrvoje Matkovi, Povijest Jugoslavije. Hrvatski pogled, Zagreb, 1998., 281., Svi su republiki ustavi napisani
po istom obrascu i uspostavili su potpuno simetrinu organizaciju vlasti i poretka u svim federalnim jedinicama.
2

Novi ustav izglasan je na zasjedanju savezne skuptine 7. aprila 1963. godine. U

njegovom uvodnom dijelu istie se da se socijalistiki sistem u Jugoslaviji zasniva na
odnosima meu ljudima kao slobodnim i ravnopravnim proizvoaima i stvaraocima. Rad je
proglaen za jedino mjerilo ovjekova materijalnog i drutvenog poloaja. Kolektivi u
ustanovama dobili su status radnih organizacija i izjednaeni su u pravima s radnim
organizacijama u privredi. Ustav je proglasio da graani neposredno i preko organa
drutvenog samoupravljanja ostvaruju osnovne funkcije drutvene zajednice koja se definira
kao slobodna zajednica proizvoaa. Ustav je, neprimjerno takvom dokumentu, utvrivao i
mjesto drutveno politikih organizacija u politikom sustavu drave. Izmjenjen je naziv
drave: mjesto FNRJ ona je nazvana Socijalistika Federativna Republika Jugoslavija (SFRJ).
Izmjenjeni su i nazivi republika, pa su i one postale socijalistike republike. Tako je drava,
dobila i oznaku drutvenog sustava koji se izgraivao kao prva etapa komunizma.3
Ustav iz 1963. godine bio je pravi kompromis izmeu konzervativnih (centraliziranih)
i liberalnih (federalistikih) tendencija, ali on je predstavljao i pobjedu hrvatsko slovesnke
formacije koju su utjelovili Edvard Kardelj i Vladimir Bakari hrvatski politiar koji je
smatran drugim autorom novog ustava. Ustav je proirio administrativne i politike ovlasti
opina i lokalnih oblika samoupravljanja, uz istodobno poveanje broja poslanika i broja
komora u Republiki i saveznoj skuptini. Ova fragmentacija, oslabila je centralistiki reim u
Beogradu to je ilo u korist federalnim organima. Ustav je takoer jasno naveo da su samo
dvije politike organizacije bile odgovorne za organiziranje i sudjelovanje u politikom
ivotu, - Savez komunista i Socijalistiki savez koje su nastavile i dalje djelovati
centralistiki.4 Opseno ustavni tekst proglasio je Jugoslaviju demokratskom dravom
ujedinjenih naroda samoupravne zajednice. Edvard Kardelj i drugi autori su bili svjesni
kompromisne naravi ustava te su osjetili da je on samo smjer prema uvjerljivoj pobjedi
federalizma. Prema slovenskim i hrvatskim politiarima, ovaj ustav je postavio na stabilne
noge zreli socijalizam. Zbog toga je Federativna Narodna Republika preimenovana u
Socijalistiku Federativnu Republiku Jugoslaviju.5
Novi jugoslovenski ustav bio je u stvarnosti veoma kontradiktoran i veoma teak za
itanje ali njegova samoupravnost stvorio je dojam u javnosti da je njime poela politika
demokratizacija. U Slovenii, gdje su novine i kulturni asopisi ve kritikovali nacionalne,
3

Ibid.
Peter tih, Vasko Simoniti, Peter Vodopivec, Slovenska zgodovina. druba politika kultura, Ljubljana,
2008. 454 455.
5
Peter tih, Vasko Simoniti, Peter Vodopivec, A Slovene history. Society politics culture, Ljubljana, 2008.
476.
4

politike i drutvene uvjete od poetka 1960-ih kada su odnosi sa jugoslovenskim vodstvom

postali zaotreniji, javne rasprave koje su pratile usvajanje ustava prerasle su u splet
dinamikih argumenata po pitanju budunosti jugoslovenskog drutva i socijalizma. Ove ideje
barem na poetku su imale potporu dijela slovenskog politikog vodstva, koji su pod
pritiskom centralista i konzervativaca u Beogradu, pokuali stei saveznike meu
inteligencijom u samoj Sloveniji.

2.3 Reakcije na donoenje ustava

U Ljubljani, vlasti su dupustile uredniku i saradnicima asopisa Revija 57,
zabranjenog 1958., da osnuje novi asopis pod nazivom Perspektiva. U prvoj polovici 1960tih, slovenski javni ivot doivio je novi duh otvorenosti, dozvoljena je dinamika razmjena
miljenja o aktuelnim dutvenim, politikim i kulturnim pitanjima. Kada je 1963-1964 dolo
do studentskih nemira, rasprave koje su do tada bile rezervisane samo za manje grupe
slovenske inteligencije prerasle su u spontani pokret neviene razine u Sloveniji od Drugog
svjetskog rata.6 Meutim, intelektualne i studentske kritike komunistikog reima i vlasti nisu
bile uglavnom usmjerene na socijalizam. Urednici i osoblje Perspektive postali su glavni
pokretai kontraverzne rasprave ali su negirali da optube imaju politiki karakter. Predmeti
koji su objavljivani, temeljili su se na egzistencijalistikim i marksistikim mislima,
ispitivajui pravu prirodu komunizma i revolucije i da kritiki razmiljaju o stvarnosti
poslijeratne jugoslavenske vlade i nasilja koje je prouzrokovala nad studentima. Takva
politika neizbjeno je dovela do sukoba sa komunistikim dunostnicima, koji su 1964.
godine ukinilu asopis Perspektiva. Njegov urednik Joe Punik ponovo7 je doveden pred sud,
te je osuen na dugu zatvorsku kaznu.8 Komunistiki lideri su strah od kritike Perspektive
preuveliali. Perspektiva je bila previse otvorena zapadu, ka modernim strujama to u to
vrijeme nije bilo prihvaeno u Jugoslaviji.

2.4 Studentski nemiri 1964. godine

Ibid. 477.
Joe Punik je bio urednik asopisa Revija 57, koji je, kao to smo vec naveli, zabranjen 1958. godine. I tada je
Joe Punik bio izveden na sud.
8
P. tih, V. Simoniti, P. Vodopivec, Slovenska zgodovina. druba politika kultura, 455.
7

Glavni oslonac Perspektiva je imala u studentima koji 1963. godine po prvi put nakon
Drugog svjetskog rata samostalno sudjeluju u javnom ivotu. Glavni uzrok studentskih
nemira je bila fakultetska reforma iz 1959. godine, dok su ekonomska kriza, razliite ideje o
Jugoslaviji i budunosti Slovenije, polemike rasprave i priopenja donijeli daljnu politiku
animaciju, u Ljubljani se okupilo preko 8000 studenata. U jesen 1963. i u proljee 1964.
godine nekoliko stotina studenata i kriticara pozvalo je slovenske politiare da otvoreno
razgovaraju sa vrhovnom vlasu o poboljanju socijalnih prilika u Sloveniji.9

2.5 Ekonomska reforma 1965. godine

U proljee 1965. godine sve se vie govori o potrebama profinjenosti gospodarskog
sustava. Da se do sada jo uvijek nije govorilo o gospodarskoj reformi, ali ni mjerama o
stabilizaciji ekonomskog sistema s kojim bi se osigurao nastavak rasta industrijske
proizvodnje, ope i osobne potronje i rezultatima upravljanja te poveanja izvoza. 10 Reforma
je oznaila trijumfalni povratak za Edvarda Kardelja i slovensku tendenciju unutar
jugoslovenskog vodstva. Ljubljana i Beograd proglaavaju planiranu transformaciju
ekonomskog sustava iz 1951. godine. U stvarnosti, reforme su u velikoj mjeri finansijske
prirode. Savezna skuptina donijela je niz zakona kojim se ukidaju investiciona sredstva, a
njihov kapital se prebacuje u dravnu banku. Bankarski sustav barem na papiru je
pretvoren u samostalno preduzee. U ljeto 1965. godine, dinar je devlavirao ( za dvije treine)
prema

zapadnim

valutama,

cijene

industrijskih

proizvoda

su

mjenjanje

prema

administrativnim mjerama kako bi ih pribliili zapadnom tritu, izvoz je bio dosta

jednostavniji. Nova reforma imala je vie razumjevanja i prema poljoprivrednicima, koji su
mogli podii kredit za kupnju poljoprivrednih strojeva, a otvorena su vrata i prema privatnom
poduzetnitvu, obrtu i ugostiteljstvu.11 Meutim, sprovedena reforma je bila poprilino
nedjelotvorna. Komunistiko vodstvo se protivilo daljnem unapreenju reformi, smatrajui da
e se drava previe otvoriti ka zapadu. Cijene nisu padale, a dolo je i do poveanja
nezaposlenosti. Vlast je nastojala krizu rijeiti otvaranjem granica, ime su stanovnici
jugoslavije dobili mogunost da nau posao u inozemstvu. Otvaranje granica bila je znaajna
inovacija za jugoslovenske graane. Za mnoge je ovo bio dokaz da je jugoslovenski
komunizam bio dosta liberalniji u odnosu na ostale zemlje istone Europe. Od ovog otvaranja
9

Ibid., 456.
Joe Prini, Slovensko gospodarstvo od nove ekonomske politike 1955 1970., Ljubljana 1999.
11
P. tih, V. Simoniti, P. Vodopivec, A Slovene history. Society politics culture, 479.
10

najvie je dobiti imala Slovenija, koja je i inila zapadnu granicu Jugoslavije, uvozei kapital i
zapadni kulturni utjecaj.

2.6 Sukobi sa UDBA

Ponovno uspostava Kardeljeva utjecaja na Tita, sredinom 1960-tih godina neminovno
je dovela do sukoba Kardelja i njegovih protivnika u vrhovnoj vlasti. U sukob se pridruio,
ministar unutranjih poslova, Aleksandar Rankovi, koji je napravio krivi potez pokuavajui
proiriti svoju kontrolu nad UDBA12 kako bi je pretvorio u linu organizaciju. To je bio korak
predaleko za vojne efove, koji su preko svojih dounika doznali da je UDBA pijunirala po
rangu najvee jugoslavenske elnike, ukljuujui i Tita. U julu 1966. godine Centralni komitet
saveza komunista Jugoslavije, na sastanku na Brijunima, jednoglasno je optuio radnje
UDBA te je uklonio Rankovia i njegove najblie saradnike. Nakon toga donijeta je odluka o
temeljnoj reorganizaciji tajne policije, a u narednim mjesecima sama UDBA i druge policijske
agencije su podvrgnute temeljnoj istki. Hiljade ljudi je prekomandovano ili otputeno sa
radnih mjesta.13 Uklanjanje Rankovia primljeno je sa olakanjem i optimizmom u Sloveniji,
ali javni ivot je sporo postajao liberalniji. Vlasti su jo uvijek ekstremno reagovale protiv
bilo kakvih kritika ili akcija od strane opozicije. Slovenski politiari i javnost su stoga
osnovali 1966. godine neo avangardnu14 grupu knjievnika i vizuelnih umjetnika koji su se
nazvali OHO. Grupa, koja e kasnije uticati na sline pokrete u Jugoslaviji, pokuava
primjeniti naela konceptualizma, koji je ne samo u sukobu sa komunizmom, ve i
tradicionalnim pogledima na svijet. OHO je bio podvrgnut kritikama, a njegov rad je nastojao
biti blokiran i eliminisan. Mladi modetnistiki pjesnik Toma alamun je posebno bio napadat
od strane kulturne elite.

2.7 Odnos prema katolikoj vjeri

12

Puni naziv je Uprava dravne bezbjednosti. To je bila tajna policija za vrijeme druge Jugoslavije. Nastala je
1946. godine, kao sredstvo zastraivanja i eliminacije protivnika reima. Prestala je djelovati 1990. godine.
13
P. tih, V. Simoniti, P. Vodopivec, Slovenska zgodovina. druba politika kultura, 458.
14
Avangarda je izraz iz umjetnosti i politike za sve inovativne, eksperimentalne pokrete koji idu ispred svog
vremena

Reformatori u vladi su se mogli pohvaliti jo nekim uspjesima. Jedan od njih je

potpisivanje protokola izmeu jugoslavenske vlade i Svete Stolice u Beogradu u junu 1966.
godine. Vatikan je prihvatio stajalite da katoliki sveenici ostaju ogranieni na vjerskim
pitanjima i da ne mogu intervenirati u politici. Zauzvrat Jugoslavija je zajamila slobodu
Katolike crkve u obavljanju vjerskih obreda, i priznanju vatikanske nadlenosti nad
Katolikom crkvom u Jugoslaviji u duhovnim stvarima. Drava je priznala pravo Svete
Stolice da slobodno imenuje biskupe, te nesmetano da suraue sa crkvenom hijerarhijom u
Rimu. Poboljanje odnosa imalo je i povoljne posljedice na Katoliku crkvu Sloveniji. 1968.
godine papa Pavao VI je osnovao slovensku crkvenu pokrajinu. Osnovan je odjel ljubljanskog
bogoslovnog fakulteta u Mariboru, te je drava vie marila za katolike spomenike i crkve.15
Najvea vijest ezdesetih godina, je definitivno otvaranje srednjih vjerskih kola na
slovenskom teritoriju. Inspektorat je neko vrijeme nastojao pronai odgovarajue mjesto u
Ljubljani. Kada su pronali morali su dobiti odobrenje od vrhovne vlasti, meutim ona je
odgovorila da gradnja ovisi o odobrenja lokalne vlasti. Poetni planovi za izgradnju kole su
predviali da se izgradi u entrupertu ili Dolenjskem. Komisija za vjerske zajednice je
odobrila gradnju, ali su lokalne vlasti odbile, te su tako planovi o gradnji pali u vodu. Na kraju
je odlueno da se izgradi obrazovni institut u elimljeu kod Ljubljane. Prvi uenici su
primljeni u kolskoj 1967/68. U prvoj godini su upisivani uenici koji bi se kolovali tri
godine za svoje zvanje, a ve sljedee godine uvedena je visoka kola u trajanju od etiri
razreda. U kolu su upisivani uenici iz cijele Slovenije, ali je bilo i iz vana.16

2.8 Pitanje Slovenskog jezika

U ovo vrijeme dolazi do rasprave i o jezikoj politici. Krajem 1966. godine slavenski
jeziki strunjaci su pozvali slovenske politiare da rade na usvajanju koritenja slovenskog
jezika u radnji Savezne skuptine i federalne uprave. To je podrano i od republikih
poslanika u Ljubljani koji su se zalagali za ravnorapvnost slovenskog i makedonskog jezika sa
srpsko hrvatskim u federalnim organima i u federalnom ustanovnom sudu. Makedonci su se
pridruili Slovencima u tim zahtjevima, a nekoliko mjeseci kasnije objavljena je zajednika
izava o podravanju odvajanja hrvatskog i srpskog jezika, na emu su radili Hrvati.

15
16

P. tih, V. Simoniti, P. Vodopivec, A Slovene history. Society politics culture, 482.

Ale Gabri, Sledi kolskega razvoja na Slovenskom, Ljubljana, 2009., 39.

2.9 Politika Staneta Kavia

U proljee 1967. godine, nakon to je slovenska republika vlada podnijela ostavku
zbog neslaganja sa centralnom vladom u Beogradu to je bio prvi takav primjer u
komunistikoj dravi, kontrolu nad izvrnim vijeem u Sloveniji je preuzeo Stane Kavi 17.
On i njegovi saradnici su bili velike pristae ekonomske i politike promjene. Oni zagovaraju
vei nivo saradnje i sporazuma izmeu republika, te veu samostalnost u stranim odnosima, te
reorganizaciju finansijskih saveznih slubi i institucija u skladu sa doprinosom kapaciteta.
Kao komunisti, oni su se uglavnom sloili da Savez komunista treba zadrati vodeu politiku
ulogu u Jugoslaviji, ali tu je bio generalni stav da socijalistiki sustav i gospodarstvo ne mogu
modernizirati bez temeljnog procesa demokrtazizacije i otvaranja politikih organizacija.
Ideja ponovog reorganiziranja vojske, koja je bila glavna snaga za centralnu i komunistiku
prevlast Srbije i Crne Gore, izazvala je veliku uznemirenost meu vrhovnim vojnim
zapovjednicima koji su bili uglavnom iz Srbije i Crne Gore. Kavieva vlada je predlagala da
vojni ronici, koji openito slue svoj vojni rok izvan svoje domovine, ostaju i rjee ga u
svojoj domovini. Takoer je predlagao da se jedinice teritorijalne odbrane podrede
republikim vladama. Napori Kavia da prenese nadlenost TO-a na republike vlade
izazvalo je estoku osudu u Beogradu. To je odbijeno, uz napomenu da bi to dovelo do
decentralizacije vojske te da ona kao takve ne bi mogla jamiti cjelovitosti drave.18

III. ZAKLJUAK

17

Stane Kavi je roen 30. oktobra 1919. godine u Ljubljani. lanom komunistike partije Jugoslavije je postao
u julu 1941. godine. Uesnik je Narodnooslobodilake borbe te je drutveno politiki radnik SFR Jugoslavije i
SR Slovenije. Od 1967. godine do 27. novembra 1972. godine obavljao je funkciju predsjednika Izvrnog vijea
skuptine SR Slovenije. Umro je 27. marta 1987. godine u Ljubljani.
18
P. tih, V. Simoniti, P. Vodopivec, A Slovene history. Society politics culture, 483 484.

Slovenija tokom 1960-tih godina tei, u svakom pogledu, da ostvari vei nivo
samoupravnosti. Ve donoenjem novog ustava slovenski politiari i intelektualci nastoje
voditi liberalniju politiku te otvoriti dravu zapadnom utjecaju, od ega je posebne koristi
imala Slovenija koja je bila najblia zapadnjakim utjecajima. Nezadovoljstvo prema
centralnoj vlasti prvi su izrazili studenti koji su izali na proteste 1964. godine zahtjevajui
pored nove reforme kolstva i poboljanje socijalnih prilika u Sloveniji te veu brigu centralne
vlasti prema samoj Sloveniji. Da bi donekle smirila opoziciju vlada je 1965. godine sprovela
ekonomsku reformu te otvorila granice prema zapadu kako bi se smanjila nezaposlenost.
Ponovo od toga su najvie koristi imali Slovenci, ija je republika graniila sa zapadnim
dravama. Time Slovenija prva prihvata zapadnjaki stil ivota i zapadnjaku kulturu to je u
budunosti dodatnu unaprijedilo slovenako gospodarstvo, koje je ve i ranije bilo
najnaprednije u Jugoslaviji. U Sloveniji takoer dolazi i do osnivanja prve knjievnike i
umjetnike grupe koja je uvozei zapadnjake poglede nastojala dodatno liberalizirati
jugoslovenski komunizam, to e kasnije imati utjecaja na osnivanje niza slinih grupa i u
drugim republikama Jugoslavije. Sklapanje ugovora izmeu Svete Stolice i Jugoslavije imala
je koristi i sama Slovenija, u kojoj je dosta napredovao vjerskih prosvjetni ivot otvaranjem
niza srednjih vjerskih kola u kojima su se kolovali uenici iz svih republika Jugoslavije.
Slovenci zahtjevaju i vea prava za slovenski jezik, koji je ba kao i makedonski bio dosta
marginaliziran u poreenu sa srpsko hrvatskim jezikom. Iz svega ovoga moemo zakljuiti
da su Slovenci jo u ezdesetim godinama uvidili brojne nedostatke drave te su otpoeli sa
borbom za usvajanje njihovih nacionalnih prava u jugoslavenskoj dravi.

IV. LITERATURA

10

Gabri Ale, Sledi kolskega razvoja na Slovenskom, Ljubljana, 2009.

Matkovi Hrvoje, Povijest Jugoslavije. Hrvatski pogled, Zagreb, 1998.

Pini Joe, Slovensko gospodarstvo od nove ekonomske politike 1955 1970.,

Ljubljana 1999.

tih Peter, Simoniti Vasko, Vodopivec Peter, Slovenska zgodovina. druba politika
kultura, Ljubljana, 2008.

tih Peter, Simoniti Vasko, Vodopivec Peter, A Slovene history. Society politics
culture, Ljubljana 2008.

11