Chapter 00. Potchi is the Word. Hindi biro ang buhay college.

Hindi biro ang umupo ng walong oras sa loob ng classroom at magmunimuni at magkunwaring nakikinig sa mga propesor. Hindi biro ang tuition fee na binabayaran ng mga magulang ko pang-kolehiyo ko. At higit sa lahat, hindi biro ang kumopya sa accounting quiz na siyang sinasagutan ko ngayon! Bawat numero, bawat puntos, MAHALAGA! Kaya nga dito sa kursong nakuha ko - B.S. Accounting - tatlong bagay lang naman ang kinakailangan mo para mabuhay: 1.)calculator 2.) mga butihing KABARKADA na handang ibigay sayo ang sagot kahit sa ANO pang paraan!! Be creative!! 3.) and last but not the least, a pair of trained EYES para makita ang mga sagot kahit gaano pa ito kalayo!!! Kung wala ka ni-isa sa mga ito. Ha. Good-bye!! Ika nga nila, "No man is an island!" At sinasabi ko na, take it from someone na nabuhay at nakaabot na ng 4th year dahil sa tatlong bagay na toh. Hindinghindi ka tatagal sa kolehiyong ito kapag nagiisa ka lang!! Pero minsan talaga hindi maiiwasang magkalimutan... kaya't kinakailangan ko pang sipain ang upuan ng bestfriend kong si Borge na nasa harapan ko. Si Borge nga pala ay isang babaeng nabuhay sa future. Isa siyang loka-lokang babae. Haha. Gets niyo naman na siguro yun! Chaka ko na i-explain ng maayos, busy pa ko sa pangongopya nuh!!! So ayun na nga...nakuha na ni Borge ang malupet kong signal at bigla na siyang pumindot ng calculator niya. Tumingin muna ko kay prof. Area's clear! Sumimpleng tingin na ko sa calculator ni Borge. Una niyang tinaype e 1. Ibig sabihin question number 1. Tapos sumunod ee 950,000 na siyang sagot sa nasabing numero at dire-diretso na ang ritual naming dalwa. Itatype muna niya yung question number tapos yung mismong sagot! Oh diba? Creative? Anong say niyo? Naisip ba yang gawin ni Einstein nun? Kahit nga si Newton o kahit sino pang genius yan... walang magagawa sa iba't ibang style namin ni Borge sa pangongopya!! haha. On with the story... baka naman isipin niyo B.I. na kami niyan. Naku aa, hindi naman namin gawain ito. Medyo medyo lang. Basta kami ni Borge ang pagtatabihin niyo, asahan niyo na... asahan niyong wala kaming gagawing matino. haha. Saming limang magbabarkada kami talaga kasi ni Borge ang pinaka TANDEM, for short pinaka gagu at pasaway. Sa totoo lang, inseparable kami nitong si Borge. Hindi niyo na itatanong. Meron akong reputasyong iniingatan dito sa Matute University... lagi kasi akong napagkakamalangtomboy tapos ganto pa ko umasta, lalo na at ganto pa itsura ko - short hair (boy cut) at ni walang kaarte-arte sa katawan. Ultimo bag ko, pang lalaki - bag pack. Pagkatapos kong masagutan ang last na number, pinasa ko ng agad ang papel ko. Wala ng re-check recheck. Ee para san pa yun? Wala nga akong masagutan. Prof: Oh, Ms. Dimaculangan mukang aral na aral ka ngayon aa? Syempre ngumiti na lang ako. Hindi niya alam na ang lubos kong pinagaaralan kagabi ay kung ano seating arrangement namin nitong sila Borge at kung anong pinaka madaling paraan para makakopya!! haha. At sa wakas... natapos na din ang linchak na quiz!! Ang hirap talagang mangopya!!! Bukod sa

nakakapagod ee talaga namang nakakagutom... kaya naman pagkatapos na pagkatapos ee dumiretso na kaming lima sa McDo. Borge: Hoy Ellie! Ano nakuha mo bang lahat kanina? Siya nga pala ang pangalan ko ay Eleonor Malicsi Dimaculangan, Ellie na lang for short. I'm 19 years old taking up BS Accountancy sa Matute University of the Philippines. Ako: Malamang. Gagu ka talaga ee. Kung di pa kita sisipain ee di mo pa ibibigay saken sagot ee malapit ng mag-time. Borge: Lul. Masyado kang excited ee hindi ko pa tapos kunin sagot dito ke Sara. Ako: Sigurado ba mga sagot naten? Sara: Oo. Sigurado yun. Siguradong babagsak tayong lahat!!! Ako: haha. Anakshota!!! Jill:Magbagong buhay na nga kasi kayo!! Meg: Asa ka jan ke Ellie at Borge!! Borge: Oh, tae ako nanaman dadamay niyo! 'to ngang si Ellie malakas mangopya ee. Ewan ko ba jan, wala na ngang pinoproblema sa buhay hindi na lang mag-aral. Ito ang usual scenario namin tuwing lunch pagtapos ng accounting period. Asaran. Kwentuhan. Tipikal na lunch break ng mga magbabarkada. Wag kayong magalala makikilala niyo rin ng lubusan ang mga lokalokang 'toh sa mga susunod pang kabanata dahil ngayon umaatake nanaman ang sakit ko. Ako: Sheet!! Jill: Bakit? Borge: Ano yun? Ako: Tae!!! Borge: Huh? Asan? Sara: Kumakain kami diba? Ako: Gagu. Na-popotchi ako!! Peram wet wipes!!! Dali!!! Borge: hahaha. Anakshota ka talaga Ellie!! Alam mo minsan... ikapapahamak mo yang pag-potchi mong yan!!! Pigilan mo na yan!! Time na oh, may class pa tayo!! Hindi ko naman aakalain na magkakatotoo ang sinabing 'to ni Borge. Sino ba naman magaakalang ikapapahamak ko ang pag-potchi kong ito??? Hindi man lang pumasok sa isip ko na kahit papano - kahit minsan - may sense din pala ang sinasabi niya. Minsan nga... iniisip ko... na sana pala... kung nakinig lang ako sa kanya nun... kung sana... pinigil ko na ang tiyan ko... siguro... siguro nga... hindi mangyayari ang dapat na mangyari... hindi mauuwi sa ganito ang lahat... ee di sana tahimik pa din sana ang takbo ng buhay ko... ee di sana... hindi ko na nakilala ang lalaking yun!!!!

To be continued. Ano kayang kamalasang naghihintay kay Eleonor Malicsi Dimaculangan?? NOTE: 1. Matute University of the Philippines ~ does not exist!! Imbento ko lang po ito. 2. Potchi ~ it means, pupu. Pina-sosyal na nata-tae.

Chapter 01. Boy's CR. Minsan talaga... may mga simpleng pangyayari sa buhay natin na kahit kelan hindi natin ineexpect na makakapag pabago ng takbo ng buhay natin. Simpleng pangyayari lang.

A simple encounter that could make your whole world turn upside down. Who would have thought that something so typical, so ordinary could change your life forever?
Haii... bakit kasi walang manual ang buhay ng tao? Ee di sana naman nalaman ko na beforehand para naka pag-prepare ako sa mga susunod na mangayayari - lalo na ngayon!! Naku, tama na nga sa mga mala- Edgar Allan Poe ko na introduction... haha. ;D Going back to where we've left off... Since time na nga at may next class pa kami sa Law pinauna ko na sila Borge, Sara, Meg at Jill sa room. Naku, strict ang propesor namin dun kaya walang magtangkang magpa-late. Malamang abogada kasi. Pero wala naman akong magagawa diba? Hindi naman pwedeng pigilan ko na lang ang tawag ng kalikasan. Ganto talaga ang tiyan ko, masyadong maselan. Walang araw na ginawa ang Diyos na hindi ako nag-cCR sa school. Dalwang bagay lang naman ang kinakailangan ko para mabuhay sa mundong ibabaw: wet wipes o kea tissue at syempre matinding pabango. Kaya naman si Sara ang masugid kong sponsor dahil sakanya lahat ang gagamitin ko. Ngunit, subalit, datapwat!!! Pagdating ko sa girls' CR, ang mga katagang "CLEANING TIME" ang siyang bumungad sa aken. Naka-lock ang pinto at napatingin ako sa aking relos. Oo nga pala saktong 1:20 naglilinis si ate janitor dito. Sh**t!!! Aruy ku pu!!! Lalabas na 'toh... malamig na pawis na ang tumatagaktak saken at nagsisitaasan na ang dulo ng mga buhok ko sa braso.

Diyos ko po Lord, pinapangako ko hinding-hindi na ko mangongopya... wag niyo lang ako parusahan ng ganito!!!! Hindi ko na talaga kakayanin toh!!!! Magpapakabait na ko... magiging mabuti na kong istudyante, anak, ate at mamamayang Pilipino...
Buti na lang at narinig ni Lord ang mga panalangin ko, paglingon ko sa kaliwa nakita kong bukas ang CR ng BOYS!!

I love you Lord!! Pramis, minsan minsan na lang talaga ko kukopya at susubukan ko sa abot ng aking makakayang magpakabait!!! hehe... sabay bawi ano?
Hindi man sa pagmamayabang ano, pero kasi lahat na ata ng CR dito sa buong Matute University of the Philippines ee nabinyagan ko na!! Name it, at siguradong na-potchian ko na yun pero ngayon lang... as in NGAYON lang... sa tanan ng buhay ko... ngayon ko lang 'toh gagawin... ang pumotchi sa boys' CR.

Tinignan ko muna ang hallway... walang tao... chaka ako sumilip sa loob ng boys' cr... wala ding kalalakihan. YAHOO!!! Kaya naman, dali-dali akong pumasok at ni-lock ko mismo ang entrance door!! Diyos ko Lord, alam kong trespassing toh pero sana naman maunawaan niyo... para sa tiyan at sa ikabubuti ng sambayanan... pagbigyan niyo na ko!!! Pinatong ko lahat ng gamit ko sa may sink, kinuha ang wet wipes at pabango at pumasok sa cubicle. Haiii... nakaraos din!!!! Salamat!!! Mga ilang minuto na ang nakakalipas... at nagco-concentrate pa din ako... haii... pag biniyayaan ka nga naman ng gantong tiyan oh... maya-maya bigla ko naisip na sobrang tahimik ng kapaligiran... at naalala ko ang horror story na kumakalat sa unibersidad... meron daw nag-suicide na istudyante dito mismo sa CR ng boys at ayon pa nga daw sa sabi-sabi kapag kumanta ka dito sa CR ee merong magtutuloy ng kanta mo... bigla-bigla akong kinabahan... pano kung biglang may pugot na ulong lumabas sa ilalim ng cubicle? O kaya pano kung may kamay na humaltak sa paa ko? Biglang nawala ang hilab ng tiyan ko at napalitan ito ng mabilis na tibok ng puso ko... tama bang takutin ang sarili??? Ako: Easy ka lang Ellie... easy ka lang... Bakit nga ba ko natatakot? Hindi naman totoo yun!! Kwento-kwento lang yun!!! Kaya naman naisip kong gawin ang imposible... sige, kakanta ako... tignan naten kung ano mangyayari!!!! Ako: Cause I Don't Care eh eh eh eh eh.. I Don't Care eh eh eh eh eh Boy I Don't Care... Hinihintay kong may mag tuloy ng kanta ko. Pero ang sumunod ay total silence. Malamang, napaka ambisyosong multo naman nun kung pati ang K-pop na kanta ng 2ne1 ee alam niya diba? Perrroooo... kung bakit ako namutla at halos tumalon na palabas ang puso ko sa takot ay sa kadahilanan na biglang may nagtuloy na kanta ko... :o Boses: Dareun yeojadeurui darireul humchyeoboneun// Niga neomuneomu hansimhae// Maeil ppaenonneun keopeulling// Na mollae han sogaeting// Deoisang motchameulgeotgata// Oh oh oh SBAM!!! Despite the fact na takot na takot na ako nakuha ko pa din maglinis kahit na gusto ko ng tumakbo palabas! Pero pang-Guinness Book of Record talaga ang ginawa ko sa bilis kong nagpack up at lumabas ng cubicle... hindi ko na din nakuhang magamit ang pabangong pinahiram saken ni Sara... wala na kong pakialam... hindi ko pinangarap na maging biktima ni Sadako nuh!!! Pero pagbukas ko ng pinto ng cubicle nanlaki lalo ang mga mata ko dahil hindi ko ineexpect na ang bubungad saken ay isang GWAPONG MULTO... ayun siya... oo ayun... nakaharap sa salamin at nakangiti na para bang naaaliw... pero kahit gaano pa siya kagwapo o kahit kamukha pa siya ni Brad Pit o Leonardo De Caprio o kahit siya pa si John Lloyd Cruz o Derek Ramsey... nakuuu hindi napigil ng kagwapuhan niya ang tindig ng balahibo ko sa TAKOT!!! Dali-dali ko ng hinablot ang bag ko at tumakbo palabas ng CR. To be continued.

Chapter 02. A Ghost's Kiss. Ang napaka sungit at strict kong propesor sa Law e hindi na din nakuhang magtaray saken pag pasok ko ng classroom. Ikaw ba naman mamutla ka ng bonggang-bongga na parang nawalan ka na ng sang

galong dugo ee siguradong kahit sinong anak ng Diyos ee maaawa sayo. Tapos sabog na sabog pa itsura ko, tipong hahabulin na ko ng suklay at plantsa dahil sa gulo ng buhok ko at gusut-gusot kong uniform. At kahit sino naman ee hindi na kailangan mag-alinlangan pa sa itsura kong toh. Isang tingin lang sakin alam na ng lahat na nakakita ako ng MULTO. Borge: Tol, anong nangyari sayo? Ako: (tulala pa din) Sara: Grabe, para siyang pinagnasaan at tinapon na lang sa isang tabi! Meg: Asa ka naman!!! Yan?? Sinong magtatangka diyan nuh? Kadiri. Borge: Hoy, tol!! Ano ka ba? Para kang nakakita ng tikbalang aa? Ako: Oo tol... Isang gwapong tikbalang!!! Nagkatinginan na lang sila Borge, Jill at Sara sabay tawa ng malakas na malakas. Borge: Sa tanda mong yan, kung anu-ano pa yang mga nakikita mo!! Di na uso multo ngayon Ellie!! Ako: Di ako nagbibiro may multo talaga sa Boys CR!!! Totoo pala yung kwento -kwento na pag kumanta ka itutuloy nung multo yung kanta mo Borge: Tol, biruin mong may mas nakakatakot pa palang multo kesa sayo? Sara: Flash News! Isang dalaging-ding, nakakita ng multo sa Boys CR ng Matute University of the Philippines!! Sosyal ka!! Mabenta yun sa diyaryo Ellie!!! Ako: Naisip ko, pano kung sundan ako ng ligaw na kaluluwa na yun? Pano kung sirain niya ang buhay ko at habang buhay niya kong gambalain? Pano na ko? Marami pa kong pangarap sa buhay Sa mga sinabi kong toh binatukan tuloy ako ni Borge. Borge: Pakyu!!! Masyado kang ambisyosa ahh. Kung sa bagay, tama ka!! Hahabulin ka nga nun sa pagaakalang isa kang dalagang tikbalang!! Sara: Oh e di kayo na!!! Kayo na ang harit reyna ng mga tikbalang pakasal na kayo!!! Ako: Gagu!!! haha.. Tama. Bakit ba ko natatakot sa multong yun? Ee wala naman akong ginawang masama? Pumotchi lang naman ako sa teritoryo niya hindi naman siya masasaktan sa amoy nun!!! Mayat maya biglang may umakbay sa akin. Si John Paul (a.k.a. Japo). Mabait tong si Japo, siya pinaka ka-close ko sa mga kalalakihan. Intsik beho to na kilalang kilala sa buong campus hindi dahil sa gwapo siya o ano pa man pero masaya kasing kaibigan tong si Japo kaya mahal na mahal ng lahat. Ako nga pala ang nagbigay ng pangalan niyang Japo ewan ko ba at biglang lahat ee nakigaya na. =) Japo: Oi Ellie itsura mo!!! Nakipag-habulan ka nanaman ba ke Manong Guard? Ako: Sira!!!

Borge: Wag mo ng tanungin Japo, maloloka ka lang! Japo: Oh sa Biyernes nga pala aa? Meg: Bakit? Ano meron sa Biyernes? Japo: Merong party sa Eastwood. 8pm. Lahat ng students ng MUP imbitado. Borge: Yown!!! Deym!!! Party!!! Sara: Tamang-tama may bago akong dress masusuot ko na din!!! Japo: Uh (namumula) Ikaw Jill? Wag ka sana mawawala aa? Borge: (sabay batok ke Japo) Gagu!!! Wag ka nga Japo wag kang pa -cute di bagay sayo!! Jill: Uh di ko pa sure ee Japo: (hinigpitan ang akbay saken) Ellie talaga wag ka magulo (biglang tinatakpan ang mukha ko ng kamay niya) Uh, Jill kung gusto mo sunduin na lang kita sainyo chaka Ako: Taeeee JAPO!!!!!!!!!!!! (tinatanggal kamay niya) Jill oh!!! Jill!!! Jill: Magpapaalam pa kasi ako ee hehe Japo: Ahhh ganun ba? Ako: Bat ako hindi mo tinatanong? Borge: Ee obvious naman na si Jill lang ang gusto niyang pumunta nuh!!! Japo: Oi hindi aa lahat kayo imbitado Oh ano Ellie? Ako: Hindi din ako sure tsk gastos lang yan wala akong pera Hindi ako kagaya ng mga kaibigan kong toh. Hindi naman ako anak ng donya at don pero hindi din naman ako kasing hirap ng daga. Sa katunayan naman ee kumakain naman kami tatlong beses sa isang araw. Kung baga, hindi kami mayaman at hindi din naman kami mahirap. Pero kasi, hindi kasama sa budget ko ang pag-gmik. Borge: Umiral nanaman yang ka-kuriputan mo!!! Kaya ka minumulto niyan ee Ako: Gagu!!! Tinatamad kasi ako ee. Japo: (nakaakbay pa din) Ano ka ba Ellie? Wag ka ngang KJ at wag kayong magalala LIBRE lahat yun Borge: Huwaw!!! Sheet oh tara na!!! Ako: Eeeehhh tinatamad talaga ako ee Sara: Ano ba kasing event yun Japo? Bakit buong school imbitado?

Japo: Wala lang party lang bakit kailangan ba lagi ng dahilan para pumarty? Meron tayong sponsor sagot na niyang lahat. Meg: Sinong niya? Japo: Basta kaya nga pumunta kayo ee Borge: Ellie ano? Tol naman ee lam mo namang di ako pupunta ng di ka kasama Ako: Pakyu!! haha. Borge: Sige na Ako: Libre? Japo: Oo. Ako: May pagkain ba dun? Japo: Oo. Sagot na ng sponsor natin yun. Borge: May beer? Japo: Oo. Swimming pool ang beer dun. Ako: Oh, Jill tara punta na tayo!!!! Jill: Huh? Eeee. Ako: Wag ka magalala meron silang isang drum ng iced tea dun!!!!! Borge: Eeee may gwapo naman kaya??? Japo: Ehem. Andun ako ee. Ako: (tinanggal kamay ni Japo) Tara na. Nagkakalokohan na dito ee Borge: (tumayo na din habang nagkakamot ng ulo) Tara girls, gutom na ko ee At iniwan na lang namin ang kawawang si Japo. hahaha ;D

Makalipas ang tatlong araw matapos akong multuhin sa Boys CR pumatak na din ang araw ng Biyernes ang araw na magpapabago ng takbo ng buhay ko ang araw na kahit kailan ay hinding -hindi ko na makakalimutan Kapag ganitong mga gmikan wala ka ng iba pang maaasahan kundi si Sara Felisidad. Sa taglay niyang galing sa fashion at make-up ee talaga namang talong-talo niya si Ricky Reyes at Vicky Belo combined!!! Naku, swear!!! Wala ng iba pang tatalo kay Sara sa larangang ito!! Oo mga kapatid nandito kami sa mala-mansyong bahay ni Sara nagkita-kita kanina pang alas-tres ng hapon. At biruin niyo tirik na tirik ang araw ng dumating ako dito ngayon nabalot na ng kadiliman ang kalangitan at hindi pa din tapos si

Sara, Meg, Jill at Borge sa pag-aayos!!! Oo, tama, pati si Borge!!! Hayun sila nakapila ke Sara. Tapos na niyang make-upan sila Meg at Jill at damit naman ang pinoproblema ng mga loka-loka. Ako? Sus. Wala akong hilig sa mga ganyang klase ng bagay. Ni buhok ko nga ee hindi ko masuklay, magpamake-up pa kaya??? Kaya pinanunuod ko na lang sila habang nakahiga sa water-bed ni Sara. Kumpara sa aming lima, ako lang ang namumukud tanging naka shorts at sleeveless at naka rubber shoes. Silang lahat ahy talaga namang naka dress at high-heels. Oo pati si Borge!!! Gaga talaga to kahit kelan ee haii at ngayon 6:00 pm na at mukang wala pa din silang balak matapos at inaantok na ko!!! Borge: Ellie, ano ka ba? Maraming damit jan si Sara oh, magpalit ka nga!!! Ako: Naku, tama na yung pinagbigyan ko kayong sasama ako!!! Ito ngang si Jill oh, kanwari pang di sasama Sara: Syempre, andun si papa Japs mamaya!!! haha. Jill: Oi, hindi aaa wag nga kayo. Meg: Ellie, kahit magpalagay ka lang ng konting powder ke Sara oh!!! Ako: Aaaa-yo-ko!!! Sara: Hay naku, magmumuka ka lang PA ko dun pag ganyan ang itsura mo!!! Ako: Ahh basta, ayoko!!! Bilisan niyo na lang at gutom na ko!!!! Nagkatotoo nga ang sinabi ni Sara. Para kong basahang naglalakad sa Eastwood. Andaming mga tagaMUP na kamuntik ko ng hindi makilala dahil ngayong gabi ee nagmuka silang mga tao dahil kagaya nila Sara, naka make-up din ang mga kababaihan at ubud ng iiksi ng mga damit nila. Ultimo ang mga lalaki ay naka porma. Samantalang ako ito. muka ngang personal assistant ng mga bruha kong mga kaibigan. Borge: Sabi ko sayo ee magbihis ka!!! Ako: Eee hindi naman ako nandito para makipagkilala sa kung kanino Meg: Oo na. Pagkain lang habol mo dito. Oo nga pagkain lang pero lintik pagpasok namin sa The Manor, isa sa mga bar sa Eastwood, ee Dios ko po halos hindi ako makahinga sa siksikan ng mga tao tapos ang sakit-sakit pa sa tenga sa sobrang lakas nung tugtog, ang dilim dilim pa... tapos lintik ang usok ng mga naninigarilyo. Ni wala ngang lamesa o upuan ee. Lahat nakatayo at lahat andun sa dance floor nagsasayawan. Wala silang paki alam sa mundo basta sayaw lang sila ng sayaw!! At ako??? Ito kumakalam na ang tiyan!!! Dumidilim na paningin ko!!! Asan ang chicken joy? Asan ang lechon? Asan ang pancit? Ice cream? Bangus? ASAN ANG PAGKAEN????? Walang ibang nakahain sa maliit na lamesang nakatayo sa tabi ko kundi mga bote ng beer, baso ng iced tea at isang katakut-takot na yelo. Alam ko mga kaibigan, muka akong adik pero wala sa bokabularyo ko ang uminom ng alak!!! Yun, yun ang pinagkaiba namin ni Borge. Lahat ng bisyo alam niyan!!! Katulad ngayon, halos nalanghap ko na ang lahat ng binuga ng sigarilyo niya. At kapit na kapit na sa damit ko

ang amoy ng sigarilyo. Hindi na maipinta ang muka ko naku JAPO wag na wag kang magpapakita saken hayup ka!!! Kakatayin talaga kita at ikaw ang gagawin kong hapunan!!! Sara: Oi Ellie tignan mo oh!! Ang gwaaaapoooo!!!! Nakatingin sayo!!!!! Ako: (nakaalumbaba na sa mesa) Oo. Sige. Gwapo. (pero hindi naman ako nakatingin at wala naman akong pakialam kung pagkain siya matutuwa pa ko) Meg: Tara, sayaw tayo dali!!! Borge: Tol, okay ka lang? haha. Tara gusto mo munang lumabas??? Ako: Hindi. Dito na lang muna kayo ako na lang magisa lalabas papahangin lang ako Sunud na lang ako sainyo mamaya sasayaw na lang din ako pagbalik ko Borge: Talaga? Ako: Oo. Pramis! Sige na. Borge: Sige, sunud ka na lang tol. Waaaah paglabas ko grabe FRESH AIR!!!!!!!!!! Parang ayoko na ngang bumalik sa loob ee!!! Naisip ko hindi naman siguro masama kung magliwaliw muna ako at lea st dito sa labas hindi ako OP. So ayun na nga, nilibot ko muna ang Eastwood. Napadpad ako sa hall of fame na kung saan ang mga pangalan ng mga batikang artista sa industriya ng Pilipinas ay nakaukit sa LAPAG na may hugis bitwin. Haha. Hinanap ko yung pangalan ng sweetheart kong si John Lloyd Cruz. Tapos mga sandal pa ee napadpad ako sa isang park sa Eastwood. Hindi ko alam kung ano man ang tawag nila sa lugar na toh basta muka siyang park saken Maganda ang ambiance nung park, mejo mahangin at meron pa ngang mini pond sa may maliit na bridge banda dun. Dali-dali akong pumunta dun para tignan kung may mga isda ba sa pond di naman sumagi sa isip ko na wala napala gaanong tao sa gawing itodapat naisip ko na hindi pala dapat naglalakad ng mag-isa ang isang dalagang kagaya ko. Sumilip ako sa pond at naaaliw ako habang pinagmamasdan ang mga isda ng biglang Lalaki 1: Hey beautiful how could you be alone in a place like this? Beautiful? Ako ba yun? Paglingon ko, napapalibutan na ako ng apat na binatilyo. Sila yung mga tipong mga anak mayaman pero halata sa mga itsura nila na wala silang gagawing kabutihan sa mundo. Mga porma pa nga nila ee yung mga nakikita ko minsan sa tv. Nakatingin lang ako sa kanila, sinusuri mga itsura nila. Sobra na bang desperado ang mga lalaking ito para patulan ang isang kagaya ko? Lalaki 2:You want to grab something to eat? Eat? Eat daw? Kamuntik na kong maniwalang mga anghel silang hulog ng langit. Pero ever since wala talaga akong tiwala sa mga taong nage-English. Kaya nga wala akong respeto sa mga propesor ko ee. Haha. Napaka bastos ko naman kung di ako sasagot diba? Nag-English sila, well, pakitaan ko nga tong

mga toh... Ako: Well, Im fine thank you. How bout you? Lalaki 3: Youre cute & funny too. May sira nga talaga ulo nito ako cute? Funny pwede pa. Pero cute??? Ah. Wala akong panahon sa mga kagaya nito. Paalis na dapat ako pero bigla akong hinawakan sa braso nung isa pang lalaki sa likod ko. Ah, wag nilang sabihing malalaki silang lalaki at babae ako. At kahit apat sila at isa lang ako papatulan ko talaga ang mga toh. Ako: Let go!!! Naks!!! Biruin mong may nabaon akong English!!! Ha. Wag kayo apat na taon kong pinagaralan yan!!! Lalaki 3: Were just going to have fun! You dont have to be so rude! Ako: Rude? Rude your fes!! Ee kayo nga tong rude!!! Naku, tigilan niyo ko aa? Wag niyong pinaiinit ang ulo ko ngayon lalo nat nagugutom ako!!! Lalaki 4: Oooh. Yan ang gusto ko ee yung palaban! Lalaki 2: Yeah. Mas masaya. Ako: Masaya? Ee kayo lang tong nageenjoy aa? Ano bang mga nakain nitong mga toh? Ee muka na ngang basahan tong damit ko ako pa napag -tripan nitong mga toh. Ee andami ngang babae na halos wala ng suot dun sa The Manor kanina ee Humigpit na ang hawak saken nun lalaki at sa totoo lang mejo masakit na ang braso ko. Hindi ko alam kung anong sumapi saken at bigla kong inapakan yung paa nung lalaking may hawak saken. Napa-aray siya at nabitawan ako. Hindi ko na inaksaya ang oras at tumakbo na ko ng sobrang bilis papalayo sa mga adik na yun. Paglingon ko nasa likod ko pa din sila hinahabol pala nila ko wwwwaaaahhh Diyos ko ano ba tong pinasok ko??? Hindi ko na alam basta takbo na lang ako ng takbo hanggat sa may napuntahan akong makitid na iskinita ng biglang may mga kamay na humablot saken sa likuran ko isang kamay niya ee nakatakip sa bibig ko.

WWWAAAAaaahhhh Patay!!! Nahuli ako!!!!

Wala na kong nagawa as my captor pressed me against the cold wall of the dark alley. Pagtingin ko sa muka niya nanlaki mga mata ko at muling tumindig ang mga balahibo ko hinding hindi ko makakalimutan ang muka ng lalaking ito siya oo siya yung MULTO sa BOYSs CR!!! Dahan-dahan niyang tinanggal yung kamay niya sa bibig ko. Multo: Ssshhh Lalaki 1: Asan na? Did you see her? Lalaki 2: Wala ee. San kaya dumaan yun? Hanapin niyo!!!

Nawala na sa isip kong may mga maniac na humahabol saken nawala ng lahat sa isip ko at hindi ko na din halos narinig na malapit na samin yung apat wala ng ibang nasa isip ko kundi ang sumigaw ng MULTO

Diyos ko hanggang dito ba naman sinusundan ako ng kaluluwang ito? Ganun ba katindi ang gayuma ng potchi ko?
Sisigaw na talaga ako at siguradong katapusan na naming dalawa ng multong ito pag nangyari yun but a pair of lips stopped me from completely doing so There I was in the darkest alley in Eastwood, with four maniacs after my trail and right then and there the ghost who has haunted me for days just stole my FIRST KISS awaypara lang mapatahimik ako. To be continued. Chapter 03. Sef is the Name.

For a while I thought my heart stopped and time seemed to drag on forever...
Di ko ma-gets... di kayang i-comprehend ng braincells ko ang mga sumunod na pangyayari. Mas gugustuhin ko pang mag-solve ng isang katutak na accounting problems o mag analyze ng isang dangkal na financial statements kesa intindihin ang mga nangyari saken - to face the bitter truth that a ghost just kissed me... rather a ghost stole my VERY FIRST KISS... Siguro nga, hindi ako babaeng maituturing sa kilos, galaw, pananalita at pag-iisip ko!!! Pero... kahit papano babae pa rin naman ako... at importante saken ang FIRST KISS na yun!!! Hindi ko lubos na maisip na ako, si Eleonor Malicsi Dimaculangan, ay nanakawan ng halik ng walang hiyang multo na toh!!! Nanlaki ang mga mata ko, at para kong yelo na nanigas na lang bigla at nakalmutan ng huminga... hindi ko alam kung anong itsura ko... all i know is that my face is burning hot dahil sa sobrang pula... Multo:(smiles handsomely) Oh okay na miss! Ligtas ka na! A thank you will do... ...and the moment he stepped away... I felt... T-teka ano daw??? Pasalamat??? Sino??? AKO?? Narindi ang tenga ko, para bang bigla akong sinampal at nagising mula sa bangungot. Biglang nakaramdam ako ng matinding pangangailangan na PUMATAY ng tao!!! As in, pagbigyan niyo lang ako... ngayon lang... papatayin ko lang ulit itong hinayupak na multong toh... tayu-tayo lang makakaalam... Multo: Wag mo ko masyadong titigan miss, baka ma-in love ka!!! Simpleng thank you lang ayos na! Parang biglang may lumabas na laser beams sa mata ko at parang bulkang sasabok ang dibdib ko. I never thought I could HATE a person this much... yung tipong gusto kong basagin bungo nitong hayup na toh at tagain siya ng paulit-ulit... dahil sa totoo lang... kahit negative zero ang lovelife ko... kahit papano... hindi ko inasam na magiging ganto ang experience ko sa first kiss ko... dahil para saken... gusto ko SPECIAL ang unang lalaking hahalik sa ken... at hindi yung gantong... GRRRRRRR... Hindi ko alam kung ano pang magagawa ko sa multong ito... dahil nagdidilim na ang mga paningin ko... kailangan ko ng magpakalayu-layo dahil sigurado akong hindi maganda ang mangyayari sa kanya... agad akong naglakad at pinili ko na lang na wag magsalita... ayokong pumatol sa multong ito... oo nga... multo lang siya... multo... maaaring guni-guni ko lang... masyado lang ata akong nasobrahan sa pagbabasa ng Law book ko at na-law-loka na ko... di ko papatulan ang multong ito... hindi ako baliw... wwwwaaaaahhh...

Multo: Oi, t-teka lang... saglit... miss!!! Hindi ko siya pinapansin kahit ilang beses na niya kong pinapatigil... sinusundan lang niya ko kahit na takbo't lakad na ginagawa ko pabalik sa The Manor... hindi ko kakausapin ang multong ito kahit na sasabog na ko sa galit at inis... pero ng nasa labas na ko ng The Manor... hindi ko na talaga kaya... Multo: Miss, pipe ka ba?? Hindi ka ba marunong magsalita??? O baka naman binge ka?? Ako: Pwede ba? Dumistansya ka saken!!! Wala akong panahon sa mga maniac na multong kagaya mo!!! Multo: (napataas ang kilay) Multo?? (napaisip) Aaaahh.. oo nga pala ikaw yung babae sa Boys' Cr!!! Hahahaha... itong gwapo kong toh??? Pagaakalaan mong MULTO??? Ako: Hoy!!! Hindi ka si John Lloyd Cruz kaya wag kang ambisyoso!!! Hindi ka gwapo!!! Multo: Ano bang problema? Ikaw na nga tong tinulungan kaw pa tong galit... Ako: Tinulungan?? O minaniac mo?? Nakaligtas nga ako sa apat na adik na yun... pero nahuli din ako ng isang maniac na kagaya mo!! Anong dapat kong ipasalamat dun??? Multo: ;D PPPfffftttt... hahahahaha... FIRST KISS mo ba yun miss??? Sa tanan ng buhay ko... hindi ko kailan man pinangarap pumatay ng tao... ngayon lang talaga. Hindi ko na nga namalayan na para kaming artista sa dami ng nanunuod sameng dalwa... Bago pa namin ipagpatuloy ang bangayan na toh, biglang pumasok sa eksena si JAPO!!! Japo: (umakbay sa multo) Oi, Sef!!! Anong problema?? (napatingin sakin) Ellie?? Anong... Sef: Oi. Japo! (smiles) Itong babaeng toh ee... hindi man lang marunong tumanaw ng utang na loob. Nagulat ako... lintik talaga tong si Japo kahit mga multo kilala siya!!! Ako: Utang na loob??? Ikaw ba bangag o sadyang bangag??? Sef: Teka nga muka ka bang kamaniac-maniac??? Ee mas lalaki ka pa nga atang kumilos saken ee... Hindi ko na napigilan ang sarili ko at kagaya dun sa ginawa ko kanina, inapakan ko ng matindi ang paa nitong mayabang na toh. Napa-aray siya ng bonggang-bongga at kinakailangan ng pumagitan ni Japo dahil aatakihin ko na talaga siya... biglang dumami ang pumipigil saken... sila Borge na pala tong mga dumating. Borge: Oi Ellie... dios mio... tama na!!! Ano ka ba? (agad naman akong kumalma) Jill: Kanina ka pa namin hinahanap!!! Meg: Ano bang nangyari? Borge: Nakainom ka ba? Bakit ka nakikipag-away dito??

Bakit daw, tanong saken ni Borge... Bakit, masama bang gustuhin ng isang babaeng kagaya ko na negative zero ang lovelife at walang

pakialam sa pag-ibig na sana SPECIAL ang magiging first kiss ko? Masama bang gustuhin na sana... kung maaari... the first guy to kiss me will also be the last and only person to do so??... Kasalanan ko ba kung ganito ang pananaw ko??? Masama bang pahalagahan ang unang halik na yun???... sabihin niyo nga saken... kung tama o mali ako?
Gusto ko tong sabihin lahat kela Borge... pero hindi ko kayang sabihin sakanya na hinalikan ako ng maniac na lalaking yun... Sa pananahimik kong yun, parang alam na ni Borge na may maling nangyari. Tumingin siya dun sa lalaking inaaway ko at kung hindi lang siguro ako galit... siguro tatawa na ko ng malakas sa naging itsura ni Borge... kuminang ang mga mata niya na para bang may mga HEARTS na lumalabas... obviously, she was charmed by this loathsome guy. Borge: Ano bang nangyari Kuya? (pa-flirt niyang tinanong) Sef: Well, I just saved her life back there. Wala na kong choice ee. I have to kiss her to keep her from shouting. Tapos siya tong galit na galit. Sa pagkakakwento niya parang its the MOST ORDINARY thing in the world... na para bang napaka normal lang ng ginawa niya at parang siya pa yung inapi... Borge,Meg,Jill, at Japo : KISS??? :o :o :o :o Oo mga kapatid, amazing talaga dahil sabay-sabay nilang sinabi yun na para bang wala ng ibang nabanggit yung multo kundi ang salitang yun: Kiss. At ineexpect ko na ang susunud... sabay-sabay din silang naghalakhakan... Japo: Langya ka Sef!! hahaha... sa lahat si Ellie pa!!! Meg: Ayos kaibigan mo Japo!! Gwapo nga pero may depekto naman ata sa pagiisip!!! Borge: Buti hindi ka natetano!!! Sef: haha. Kaya nga ee. Mukang hindi pa naman babae yang kaibigan niyo. Ako: (naririndi na lalo) Borge: Congrats Ellie!!! Dalaga ka na!!! Ako: Naku, uuwi na nga ako!!! Ayoko na dito!!! (papaalis na dapat pero pinigilan ako ni Japo) Japo: (umakbay saken) Oh, teka lang... easy ka lang Ellie... lika... (hinaltak ako sa harap nung multo) Mabuti pang pakilala muna kita... ito nga pala si Miguel Josef Uy Monteverde. Sef tawag namin sakanya. Sef... ito si Eleonor Malicsi Dimaculangan. Mas kilala bilang Ellie. Ako: hmpf!! >:( Borge: Hi, Sef!!! Ako nga pala si Borge!! Jill: My name's Jillian. Jill na lang for short. Meg: And I'm Meg.

Ako: >:( Japo: Mukang magiging magbest friends kayo Ellie. ;) Ako: Umasa ka Japo!! Bitawan mo ko't aalis na ko!!! Borge: Wag ka nga Ellie. Nagsisimula pa lang ang kasiyahan... pasok ulit tayo sa loob... and let's PARTEY!!! Japo: Siya nga pala girls... si Sef ang sinasabi kong SPONSOR naten ngayon... kabarkada ko siya since... (napakamot sa ulo) Since birth na nga ata ee haha ;D... taga GWAPS University nga pala siya!!! Borge, Jill:,at Meg: Sponsor??? GWAPS University??? Borge: Sheet ka Ellie. Ang swerte mo sa humalik sayo!!!! At ayun na nga ang simula ng pagkakakilala namin ni Miguel Josef Uy Monteverde... pagkakasabi pa lang ni Japo tumatak na agad sa utak ko ang buong pangalan niya. To be continued.

Kahit sa malayo kilalang-kilala ko kung sino siya!!! Matagal ng nakatatak sa pusot isip ko ang itsura niya! Yes, I could clearly see his face He was standing there before me, looking so perfectly handsome. His face quite expressionless He didnt utter a word as he took a step towards me. My goodness, si John Lloyd!! Oo mga kapatid, papalapit sakin siJohn Lloyd Cruz! Swear!!! Naku, mahal na mahal talaga ko ni Lord!!! Ano bang kabutihan ang ginawa ko para mabiyayaan ako ng ganito? At bawat hakbang niya ee pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. I remained standing there, stunned. I could barely even move hindi ko magalaw ang mga paa ko he was near at parang drums na ang puso ko sa bilis ng tibok nito. At sa di inaasahang pangyayari, John Lloyd Cruz gently wrapped his arms around my waist and pulled me close to him yung muka niya sooobrang lapit saken ito na nga ata ang tinatawag nilang A VERY SPECIAL LOVE Dios ko Utang na loob, ilayo niyo po ako sa kasalanan!!! THUMP. THUMP. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Halu-halong emotion ang nararamdaman ko. I wasnt sure what I was expecting him to do. Ang alam ko lang parang tatalon na palabas ang puso ko at sooobrang init ng muka ko dahil sa sobrang pula Tapos tapos biglang lumalapit ang muka niya saken I could already feel his breathe against my face Naku isang KISS lang Lord, pramis, Ill CHANGE MY LIFE, papakabait na talaga ako just give me ONE MORE CHANCE!!! Tapos Sigurado ako lalong papalapit na ng papalapit ang mga matatamis niyang labi :-* Di ba sa mga palabas pinipikit ng mga leading lady ang mata nila? So, pinikit ko ang mga mata ko a minute or so the kiss never came bakit kaya?? Antagal naman o!!! Ano bang nangyari??? Dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko In my horror, hindi na pala si John Lloyd Cruz ang nasa harap ko eh di sino pa? Wala ng iba pa kundi ang ubud ng yabang na si Miguel Josef Uy Monteverde!!! Wala na kong nagawa dahil konting-konti na lang magdidikit ng muli ang mga labi namin OH NOOOO!!!! Pumikit ulit ako and another minute passed wala ulit nangyari dahan-dahan ko ulit binuksan ang mga mata ko only to be greeted by the LARGEST, GREENEST FROG I have ever seen. Hesus Maria Josepa, naging palaka si Miguel Josef Uy Monteverde!!! Inay ko po!!! Kumaripas tuloy ako ng takbo pero ang lalaki ng talon niya at patuloy akong

Chapter 04. No ID, No Entry.

hinahabol ng higanteng palaka wwwwaaaaaahhh ng biglang nagsalita ang palaka:

Em-Em: Ate Ellie!!! Ate Ellie!!! Gising na oi!!! Late ka na!!! Parang boses yun ni bunso aa? Em-Em: Ate Ellie!!! Gumising ka na daw sabi ni mama!!! Ako: (nag-unat) Huh? Em-Em: Oi Ate Ellie!!! Napa-upo na ko sa kama argh so panaginip lang pala ang lahat ng yun??? Ako: Aaaahhh (naghikab) Anong oras na ba??? Em-Em: Naku, 7:00 na!!! Ako: WWWWWWWWAAAAAAAAAHHHH!!! ALAS-SIETE?? Sheet!!! Halos tumalon na ko pababa sa kama. Di ako pepwedeng ma-late. Law ang una kong subject ngayon at last time na-late na ko sakanya dahil sa pag-potchi ko nun hindi na ko pwedeng umilit kundi Ako: Bakit ngayon mo lang kasi ako ginising?? Em-Em: Isang oras na kaya kitang ginigising ate!! Naku, tulog mantika ka kasi ee tapos kung sinusinong pangalan pa tinatawag mo!! Susumbong kita kay Papa siguro boyfriend mo yung Miguel nuh??? Nanlisik ang mga mata ko sa kapatid kong babae sa pagkakabanggit niya ng pangalan ng mayabang na yun!!! Ako: Tumigil ka nga EM!!! Tumakbo na palabas ng kwarto ko si Em habang tumatawa Ako: (syempre hinabol ko siya palabas) Bumalik ka dito!!! Em-Em: Hahaha.. si Ate may BOYFRIEND na!!! Nakaabot kami hanggang sa kusina at nang nahuli ko siya tinadtad ko siya ng kiliti Eddy: Ano?Tama ba naririnig ko? BOYFRIEND? Haha. Em-Em: Hahaha Si- hahaha - M-Miguel daw!! Eddy: Miguel pa aa? Talaga Ate? Papamisa ako pag totoo yan!!! Alam ba niyang boyfriend mo siya??? Ako: Sira!! Eddy: hahaha. Mabuti yan. Ipagpatuloy mo lang yang kay Miguel mo!! Haii ganito lang naman lagi ang umaga dito sa bahay. Kung ganito ka baliw ang anak ee pano pa ang pamilya diba??

Sabi ko naman sa inyo, simpleng pamumuhay lang kami Kung di niyo pa alam, ako nga pala ang panganay saming tatlong magkakapatid, si Eddy ang natatanging lalaki at pangalawa saken at syempre si Emistella ang bunso. Pag pinagtabi-tabi mo kami, parang si Eddy ang panganay dahil sa tangkad niyang 6 foot, although isang taon lang naman ang pagitan naming dalawa. Si Emz naman ee 13 years old palang pero halos kasing tangkad ko na din. Oo na, ako pa man din ang naturingang Ate pero ako pa tong pinaka maliit samin. Mama: Eleonor!!! Kumain ka muna ng almusal bago ka maligo! Bilisan mo at tumatakbo ang oras!! Puru ka kasi puyat!! Ayan naman ang mama ko!! Naku, yan ang the best na nanay sa mundo kahit mejo maputak. Kakaiba yan, dahil kumpara sa ibang mga magulang, pangarap na pangarap na niyang magkaroon ako ng nobyo!!! At para sakanya di bale ng bagsak ako wag lang akong magugutom. Oha!! Ganyan magmahal ang nanay ko!!! Lagi kaming binubusog!!! Papa: Oh, may baon ka na ba Eleonor? At ito naman ang papa ko, isang batikang mekaniko! Walang sasakyan ang hindi maaayos ng papa ko!!! Ha, siya ata ang No. 1 na tatay sa mundong ibabaw. Kumpara ke mama, mas galante yan!! Em-Em: Haha. Si ate oh, may Miguel na ngayon!!! Sino yun ha? Ha? Mama: (nakangiti) Sabi ko sayo daddy, dalaga ang panganay natin!! Papa: (nakasimangot) Sinasabi ko sayo, unahin mo muna ang pag-aaral!! Wag ka munang magaasawa!! Dios ko E kung pagbababarilin ko tong mga toh??? At nakakaloka ang papa ko, ni wala nga akong boyfriend ee magaasawa pa kaya?? Ahh ewan!!! San ka nakakita ng pamilyang ganito?? Yung tipong ipagtulakan ka ng magka boyfriend?? Yung tipong kulang na lang ipagbili nila ko sa lalaki?? Haayyy... Basta papasok na lang ako!!! Dali-dali akong umalis ng bahay, nakalimutan ko na nga din magsuklay kakamadali ee. At kapag minamalas ka nga naman ee ubud pa ng trapik!! Mga ten minutes na kong late at dali-dali akong naglalakad pag-baba ko ng jeep. Napaka haba ng pila sa may gate dahil si Manong Guard nga ee todo inspeksyon. Binuksan ko bag pack ko, kinapa ang ID ko at para kumpletuhin ang napaka malas kong araw ee naiwan ko pa ID ko sa bahay!!! Lagot ako nito kay Manong Guard. Naku super daig pa nun ang body guard ni President-elect Noynoy Aquino at ni President Obama!! I swear!! Ayaw magpapasok nun sa gate kapag naka-tsinelas o naka-shorts ang istudyante. Ni-langgam nga ata ee hindi makakalagpas sa mga nanlilisik niyang mata dahil hindi naka-uniform ang mga ito!!! Oo mga kapatid, kinakailangang complete uniform bago ka makatapak sa Matute University of the Philippines. Bahala na dating gawi na lang Hindi naman kasi ito ang una ng beses na naiwan ko ang ID ko sa bahay, sa katunayan nga ee madalas ko itong hindi dala Nung ako na ang sumunod sa pila, nanlaki mata ni Manong Guard, obvious bang kilala na niya ko??? Kulang na nga lang ata ee mag-post siya ng litrato kong may WANTED sign sa buong campus. Parang may usok na lumalabas sa ilong niya ng magkatitigan kami. Kala mong may mga kuryenteng nagiispark. Tumaas ang kilay niya at humarang agad sa daanan na para bang makikipag laro sakin ng patintero. Manong Guard: Hindi ka na makakatakas sa kin ngayon!!!

Wala akong imik, tinititigan ko lang siya. Tumayo lang ako dun at nainip na lalo ang mga istudyanteng naghihintay sa likod ko. Student 1: Oi!!! Ano ba yan? Anong oras na oh? Student 2: Kuyaa... male-late na kami!!! Bilisan niyo naman... Nawala ang concentration ni Manong Guard at ngumiti ako sa kanya bago tumakbo ng matulin na matulin palampas sa kanya... Ako: Galingan mo pa sa susunod Kuya!!!! Manong Guard: Anong, HOY... bumalik ka ditooooooo!!! At naulit uli ang ginagawa naming habulan ni Manong Guard. Sabi ko naman sa inyo matindi tong security guard namin, hindi toh basta basta nagpapatalo... madalas kaming naghahabulan ng ganito paikot ng buong unibersidad at ni minsan hindi pa niya ko nahuhuli... Patuloy ako sa pagtakbo sa hallway na punong-puno ng mga istudyante... halos itulak ko na silang lahat just to make way... aba matter of life & death na 'toh, pag nahuli talaga ako siguradong death penalty ang sintensya ko!!! At si Manong Guard naman, todo sa pag-hipan ng pito niya, taas-taas pa ang baston niya. Manong Guard: Eleonor Malicsi Dimaculangan!!! Ay ordeer yu two istop!!! Oh diba? Bongga si manong guard!!! English speaking pa yan!!! Pagpanik ko ng third floor, halos wala ng tao sa hallway... tumingin ako sa relos ko, halos twelve minutes na kong late sa klase... lagot na ko nito... bigla ko nanamang narinig ang papalapit na pito ni Manong Guard at dali-dali akong lumiko sa left wing. Haiii... wala talagang kapaguran 'tong si... Katulad nung nangyari sa Eastwood, may humablot nanaman sakin mula sa likod Sef: Sssshhh WWWWWAAAAAAAAAAAAAAhhhhh... SIYA NANAMAN???? Nakakairita talaga tong asungot na toh!!! KAINIS!!! Mayat maya ng sigurado na kaming wala na si Manong Guard Sef: Bakit ba lagi na lang may humahabol sayo?? Ako: Ee ikaw? Bakit ba lagi ka na lang PRESENT pag may humahabol sakin? Stalker ba kita? Ha? Ha? Tumawa siya ng malakas as though he finds me too amusing. At sa pangalawang pagkakataon, he pushed me against the wall, his face suddenly serious. Sef: (super seryosong muka) Bakit gusto mo ba kong maging STALKER mo?? Nakakainis talaga siya!!!! Ano bang tingin nitong mayabang na toh sa sarili niya??? Ako: hahaha. Wag mo ng tangkain Mr. Monteverde! Kahit ikaw na lang ang natatanging lalaki dito sa

mundo, HINDING-HINDI ako magkakagusto sa isang kagaya mong saksakan ng yabang na walang ibang talent kundi ang mag-maniac!! Sef: Ows? Talaga lang aa? He was moving his face closer again this time ang lapeeet nanaman ng muka niya Bumilis ang tibok ng puso ko hala ano ba toh? Sef: Haha. Di naman masyadong obvious na HINDI ka pa nakaka get over sa halik ko!! Ako: Anong (galit na!) Sef: Baka nga gabi-gabi mo pa din yung iniisip ee diba? Ako: (namumula na ko) Napaka ambisyo mo naman!!! At bigla kong naalala ang panaginip ko kaninang umaga!!!! Wwwaaaahhh sheet!!! Hindi ako papayag na ganituhin lang niya ako!!! Hinding-hindi!!!! HUMANDA KA SAKIN NGAYON!!!! Buwahahahahaa Sef: Alam mo Ms. Dimaculangan, the more you hate the more you love!! Ako: Hoy, Mr. Monteverde! (smirks) Alam mo din ba yung reverse psychology? Hindi kaya IKAW talaga ang may gusto saken??? Sef: Haha. So psychologist ka na din pala ngayon? Pero hindi naman ata pepwede yun! Ang isang gwapong lalaking kagaya ko? Magkakagusto sayo? Yan ang tinatawag na PANGARAP!!! Aba at talagang hinahamon ako ng mayabang na toh!!! Ako: Masyadong kang madaldal e di alamin na lang natin!!! Hindi ko alam kung anong sumapi sakin at nagawa ko ang mga sumusunod Hinablot ko ang neckline shirt niya and pulled him close para halikan siya Oo mga kaibigan I KISSED HIM!!! Ako: Oh ayan!! E di, QUITS na tayo!!! Sabay irap ang lola niyo!!! Iniwan ko nga siya dun. But this time, siya naman ang gulat na gulat Oh e di ano ka ngayon Miguel Josef Uy Monteverde??? BUWAHAHAHAHAHA Sakin pa din ang huling halakhak!!! SA AKIN!!! BUWAHAHAHAHA To be continued.

Chapter 05-1. Hubad na Katotohanan.

Wednesday. Classroom. Room 261. 11:30 am

Sa buhay ngayon maigi ng maging praktikal. Dapat marunong tayong humarap sa mapait na realidad ng buhay. Matagal ko ng alam na hindi lahat ng TANONG sa mundo ay may kasagutan at karamihan naman sa mga kasagutan ay wala naman talagang kinalaman sa mga tanong. Kaya naman kesa pahirapan ko pa ang sarili ko sa kakatanong kung BAKIT ko nga ba hinalikan pang muli ang lalaking yun? ee mas maigi pang magpatay malisya na lang. Kita niyo na sinasabi ko? Tayo lang rin naman kasi ang nagbibigay ng problema sa ating mga sarili. Kaya tularan niyo na lang ang isang kagaya ko. Wala na kong balak pang gulugin ang isip ko para sa akin bali wala na ang mga halik na yun. Wag ng problemahin ang mga maliliit na bagay na kagaya nun tama ng nakaganti ako.. haha. Haii kung merong mga tanong na walang sagot syempre meron ding mga katanungan na walang kakwenta-kwenta kagaya nito: Professor: Ms. Dimaculangan! What can you say about the picture? Oh diba? Ako nanaman ang nakita ng abogada kong propesor. Halos parang zombie na nga ang buong klase dahil sa takot sakanya. Ayaw kasi niya ng maingay, ayaw niya sa mga istudyanteng nakangiti, nakatawa kaya napaka masokista nito gustong-gusto niyang pinapahirapan kaming mga istudyante niya. Kulang na nga lang ata na ipagbawal niya ang paghinga sa klase niya! Napakamot ako ng ulo at tumayo para sumagot. Diyos ko naman diba? Kahit naman grade 1 alam ang sagot sa tanong na yan!! Grabe naman tong propesor na toh naturingan pa man ding abogada. Yung picture lang naman kasi sa screen ee isang katutak na itlog na may iisang manok!!! Professor: Again, Ms. Dimaculangan!!! What can you say about the picture? Ako: (seryoso) Uhm simple lang maam (confident na confident pa oh!) Alagaan ng maigi yung manok para mangitlog ng mangitlog??? Classmates: PPPffffftttt. hahahahahahahaha Naghalakhakan ng malakas na malakas ang buong klase. Nabasag ang nakakabinging katahimikan. Napakamot ulit ako sa ulo. Sira pala tong mga toh ee tama naman ako aa? How stupid naman nitong mga classmates ko. Syempre pano mangingitlog ng marami ang manok kung hindi mo ito aalagaan ng mabuti? Japo: Nice one Ellie. Borge: Benta! Meg: Oo nga naman. Di ko alam kung anong mali sa sinabi ko. Ano ba naman kasi ang koneksyon ng mga itlog sa taxation diba? Professor: KWAAAYET!!! Parang naging super saiyan si mam sa galit. Nanahimik agad ang mga classmates ko at muling nabalot ng katahimikan ang classroom. Professor: Dimaculangan. GET OUT OF MY CLASS!! Ako: Po??

Professor: GET OUT!!! Ako: Talaga po? (smiles) Professor: GGGRRRrrr.. GET AWT!!! Duh!! Sandali lang diba? Lalabas naman talaga ako ee. Masyado naman tong apurado nakita naman niyang napaka bigat ng bag ko may dala kasi akong pangtraining sa soccer mamaya. Para ng tigre si mam kayat dali-dali kong binuhat ang bag ko at lumabas sa classroom!! Sheet hindi ko alam na may kabutihan pa palang natitira sa prof kong yun. Biruin mong idismiss ako ng maaga?? Naku, napaka bastos mo talaga Eleonor!! Ni hindi ka man lang nag-thank you!!! AMPF!! Haii sa mga ganitong pagkakataon dumidiretso agad ako kela Lolo Perding. Oo. Siya yung matandang pulubi na nakatira na halos sa labas ng gate ng Matute University of the Philippines. Siya lang naman yung taga bantay ng mga magagarang kotse ng mga propesor namin kasi may carpark dun sa labas. So ayun pag dating ko dun, niyaya agad ako ni Lolo Perding ma glaro ng chess. Ito ang madalas naming laruin. Tansan at bato lang ang gamit namin at karton na dinrawingan lang ng kahon. Lolo Perding: Ano nanaman ang ginawa mo ngayon? Bata ka Ako: Ee sinagot ko lang naman ang tanong nung abogada kong prof. Lolo Perding: Tapos pinalabas ka? Ako: Opo. Lolo Perding: Ibang klase din ang mga titser niyo ngayon ano? Nagpapalabas ng istudyante pag tama ang sagot!!! Bigla namang humirit ang batang palaboy na si Butchoy (16 years old) Butchoy: Isa lang ibig sabihin nun Ellie hindi mo na daw kasi kailangan magaral!! Masyado ka na daw kasing magaling!!! Si Butchoy naman ang certified pala-BOY ng MUP. Kasa-kasama niya lagi si Totoy (10 years old). Hindi sila magkaano-ano pero parang magkapatid na ang turingan ng dalawa. Madalas silang nagpupunta din dito sa carpark para tumulong din ke Lolo Perding sa pagbabantay ng mga kotse. Mas malaki daw kasi ang kita nila dito kesa sa pag lilimos. Alam kong wala naman akong kotse na ipapark dito pero wag niyo ng tanungin kung paano ko naging kabarkada ang mga taong ito basta ang alam ko simula first year ka -tropa ko na sila haha. Totoy: (nanunuod lang sa laro namin ng chess) Henyo si Ate Ellie??? Ee tignan mo nga halos nakain na ni tatang yung mga pamato niya oh!!! Ako: Anak shota ikaw kahit kelan ka wala kang bilib sa Ate Ellie mo ee tsk tsk (smiles) Butchoy: Hoy, Totoy!! May mag-papark oh!! Wag mo sila guluhin jan, hindi makapag konsentreyt yang si Ellie!!! Totoy: Pagbalik ko siguradong talo na yan!!! hahaha.

May bakanteng parking lot pa sa tapat namin kaya naman doon na pinapark ni Totoy yung may-ari ng dumating na black na Fortuner. Seryosong-seryoso na kami ni Lolo sa paglalaro nakain na niya karamihan sa mga pawns ko. Sa totoo lang dapat kanina pa ko panalo pero kasi hindi ko alam natutuwa kasi ako kapag nakikita kong nakangiti itong si Lolo Perding. Naku, halos tumalon yan sa saya sa tuwing nananalo siya sa simpleng laro lang namin ng chess. Narinig ko na ang pagsarado ng pinto nung kararating na Fortuner at tumunog na ang automatic lock nito. Bumaba na ang may-ari at sinabing: Lalaki: Oh, boy! Kaw na bahala dito aa? Totoy: Opo boss!! (sumaludo) Lalaki: Sige. Sala -- (napatingin kela Ellie at Lolo Perding, tapos lumapit) Napatingin tuloy ako sa lalaking nakatayo dun sa harap namin ni Lolo Perding. Grabe naman tong lalaking ito kung makalapit aa? Pero in fairness aa??? Kung sino man siya siguro pinangpapaligo niya ang pabango dahil soooobrang bango niya. Pag tingin ko Sef: Dimaculangan?? Ako: Huh? I wasnt expecting to see him of all people napaka WEIRD talga dahil parang tumalon yung puso ko bigla. Sef: Haha. Anong ginagawa mo jan? Ako: Bulag ka ba? Never heard of CHESS? DUH!! Nagkatinginan sila Butchoy, Totoy at Lolo Perding. Butchoy:Shocks. Ang taray!! Totoy: hahaha.. Sef: Ee ano bat ang sungit mo?? Ako: SHATTAP!!! Sef: Aaah. Gaganyan ka pa aa? If I know, gusto mo lang ulit maka-kiss sakin!!! Ako: (namula) HOY MONTEVERDE!!! Kahit magmakaawa ka pa jan HINDING -HINDI mo na matitikman ang mga LABI ko!!! Sef: Talaga? Baka ikaw nga jan ang lumuhod at maglumpasay para lang sa HALIK ko!! Totoy: Hala bakit sila nagaaway?

Lolo Perding: Ganyan talaga ang mga magka-SINTAHAN ngayon. Parang asot pusa. Tapos maya-maya parang tukong hindi mapaghiwalay. Napatigil kami ni Sef at sabay na napatingin kela Lolo Perding. Ako at Sef: Hindi ko boypren (girlfriend) yan!!! Butchoy: Kaya nga ee, parang nakakaduda si Ellie??? May boypren??? (nasusuka) Ako: Loko ka Butchoy!!! Sef: Bakit ka ba kasi nandito? Tapos na klase niyo? Ako: Wala ka na bang ibang alam gawin kundi ang MAGTANONG??? Hmpf. Totoy: Aah sir. Pinalabas kasi siya ng titser niya!! Sef: PPPPfffftttt hahahahaha talaga? Kakaiba ka talaga (umiiling -iling) Ako: Naku, bahala ka nga jan!!! Kainis!!! Tumalikod na ko para umalis ng hinawakan ni Sef ang kamay ko Sef: O cge, cge sandali lang hahaha masyado talagang mainitin ang ulo mo Halika na papalamigin natin yan!!! Nanlaki pare-pareho mga mata namin nila Butchoy, Totoy at Lolo Perding Tama ba rinig naming apat??? Ako, Butchoy, Totoy &Lolo Perding: Ano??? HALIKAN NA??? Ako: Sabi ko na nga ba ee may pagnanasa ka talaga Sef: (namula) Sabi ko halika na!!! As in TARA NA!!! Ako, Butchoy, Totoy& Lolo Perding: Aaaaaahhh Butchoy: Sayang kala ko pa naman Lolo Perding: Sige na sige na kung may gagawin pa kayo Humayo kayot magpakarami!!! Hesus Mariang mga bata ito At namula na lang ang muka ko habang tumatawa si Sef. Sef: Oh, magpakarami daw tayo!!! Ako: Huh? Magisa ka!!!! (At Naglakad na ko papalayo pabalik sa campus.) Sef: Teka lang di naman ako dadami ng magisa lang nuh!!! Ako: EWAN SAYO!!! MANYAK!!!

Kahit anong taboy ang ginawa ko sakanya nasa gilid ko pa din si Sef at tawa lang siya ng tawa habang nakikipag-away sa akin obviously, nag eenjoy siya ang weird talaga nitong loko na toh super ba siyang naeeentertain sa akin? Magkatabi kaming naglalakad sa campus at nahalata kong halos lahat ng kababaihan at kasama na din ang mga BINABAENG populasyon ng MUP ee talagang nakatingin kay Miguel Josef Uy Monteverde na para bang handa na silang kainin siya ng buong-buo. Kahit hindi nila sabihin nababasa ko sa mga mata nila ang iisang salita: YUMMY Yummy daw tong manyak na toh??? Sus. Grabe talaga ni wala nga ako ng makitang ka-Yummy Yummy sa kanya ee naku talaga Karamihan naman ee nag-hello sakanya oo nga pala, malamang sa malamang kilalang -kilala siya ng buong MUP dahil sa ginawa niyang party sa Eastwood last week. Maya-maya pa ay pinaikutan na siya ng mga babae haii mabuti naman wala ng manggugulo saken. Kaya naman iniwan ko na lang siya basta dun. Hmpf. Mga halos lunchtime na ng muli kong nakita ang mga loka-loka kong barkada sa may hallway Borge: Mabenta ka kanina ke Mam, Ellie!!! Hahaha. Ako: Pakyu ka Borge!! Meg: Antaray pa ng pagkakasagot mo! Sara: Bakit ba? May point naman talaga ang sagot ni Ellie aa kayo talaga Meg: Aah. Kaya pala pinalabas na lang siya ni mam. Haha. Ako: Oh tama na nga yan, tapos na yun!!! Jill: Teka bakit nagkakagulo ang mga tao dun?? Borge: Huh? Saan? Jill: Ayun oh. May artista ba?? Sara: Huh. Ee bakit doon sila nagkakagulo nandito ako. Meg: Haha. Loka-loka. Borge: Baka si John Lloyd yun Ellie!!! Hay naku kung alam niyo lang kung sino yun!!! Nakatitig na sila a t pilit hina-hanap ang wala naman dun. Kaya bago pa nila makita si Sef, iniba ko na agad ang usapan. Ako: Oh Borge aa. Mamaya may training pa tayo ng soccer. Borge:Huh?? ANO??? ANONG TRAINING??? Ako: DUH!!! Nagsign-up tayo sa try-outs kahapon diba? May training tayo mama yang 4:00.

Borge: SHEEET!!! Oo nga pala!! WALA AKONG DALANG PANG-TRAINING!! Nakalimutan ko Ellie!!! Ako: Ah. Ganun ba? Oh kalmutan mo na din na magkaibigan tayo!!! Borge: WWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHH!!! ELLIE!!! Huhuhuhu, sorry na!!! Nawala kasi sa isip ko ee Ako: Lagi naman. Kaw tong hagyaya na sumali tayo tapos Borge: Hahaha. Ayos lang yan. Mag-training ka na!!! Ako: Gagu. Alam mo naman na hindi ako pwede pag WALA ka!!! Borge:Aww.. Tol talaga (yumakap saken) Sara, Meg, &Jill: Eeww.. Meg: Ang cheesy niyong dalawa!!! Haha. Umayos nga kayo!!! Sara: Magtraining ka na Ellie. Ano ka ba? Sayang naman yang mga dala mong damit. Borge: Oo nga. Kahit na alam nating dalawa na walang Ellie pag walang Borge. Ako: Leche ka! Haha. Borge: Alam mo tol, para kasi tayong pinagbiyak na inidoro!! Ako: ANO?? Borge: Oo tol, ikaw yung inodoro!! At ako naman yung laman!! Oha!!! Natawa na lang kami pare-pareho sa sinabing ito ni Borge loka-loka talaga toh kahit kelan. Pero pumayag na din ako kahit ako na lang mag-isa tama si Sara sayang lang yung dala kong damit kung di ako magpapraktis. To be continued. Chapter 05-2. Hubad na Katotohanan. Anak ng sampung kabayo!!! Walang hiya talaga si Borge!! Ano ba naman itong napasok ko??? Anakshotang animales kung alam ko lang na ganito kahirap ang magiging training dito sa soccer hindi na ko nagpabuyo sakanya na sumali Dios ko, hindi ko naman PINANGARAP na magpakamatay nuh!!! Gusto ko pang masilayan si John Lloyd Cruz sa personal!!! Kahit likuran lang niya magiging masaya na ko!!! Hingal na hingal na ko. Parang wala na ngang hangin na dumadaloy sa baga ko. Halos isang daang beses kaming pinatakbo paikot sa buong school, pinagapang sa field ng limangpung beses at pinatalon ng mahigit isang libong beses. Warm-up daw. Anak ng WARM-UP daw bago kami patayin!!! Kumukulo na talaga ang dugo ko kapag naiisip ko si Borge!!! Sinadya niya toh!! Sinadya niyang wag magdala ng damit dahil alam niyang ganito ang mangyayari Sinadya niyang wag sumama sa kin at iwan ako ngayon dito mag-isa Ni hindi ko na nga ata maramdaman ang mga binti ko ang sakit -sakit na nga ng buong katawan ko!!!

Coach: Oh, kaya niyo pa? Hindi biro ang training ng soccer. Hindi biro ang pakikipag laban naten sa ibang Unibersidad. We have to keep on winning and give pride to for Matute University of the Philippines. Nagdidilim na paningin ko. Bakit muka ba kong nagbibiro ng sumali ako dito? Muka bang kabiro-biro ang isang Eleonor Malicsi Dimaculangan??? Gusto kong sumigaw. Pride-pride pa siyang nalalaman siya kaya I-FRIED ko!!! Hmp!!! Coach: Oh, this time lets play soccer. Tapos lets play na daw??? Ngayon pang halos kasing haba na ng dila ng kalabaw ang mga dila naming sa sobrang hingal at pagod. All girls pa naman ang soccer team na toh. At mga ilang months daw ang try-outs bago pa kami makakapasok. Coach: Oh, break into two groups. Break-break E kung muka kaya nito I-break ko?? Anak shota talaga Buti na lang kamo, second batch pa ako makakapaglaro kaya makakapagpahinga pa ako. Napatingin ako sa may bleachers dahil gustonggusto kong I-upo ang mga binti ko doon at hindi dito sa damuhan ng bigla akong nagulat Oo dahil ayun oh, yung muka niya ang siyang kitang-kita ko mula sa bleachers hanggang dito sa gitna ng field. Oh sino pa nga ba mga kaibigan? Sabay-sabay pa nating bigkasin ang pangalan niya: Miguel Josef Uy Monteverde!! Nakangiti siya sa akin. He did not even bother to look elsewhere talagang pinahahalata niyang SA AKIN siya NAKATINGIN at NAKANGITI. Kasama niya sila Japo at iba pang guys at mga ilang girls dun sa bleachers. Kahit sa malayo nagiistand out pa din talaga ang muka niya. Inirapan ko na lang siya. Bahala siya jan!! Hmp. Maya-maya pa ee sinenyasan na kami nung masokistang coach. Its our turn na daw. Hindi ko alam para ba kong na-recharge. Gusto kong pagumpugin itong si Coach at ang manyak na yun!!! Naku, hindi ata nila alam, ibang magalit ang isang Dimaculangan.

PRRrrrttt
Pumito na si Coach. Haha. GAME!! Bring it on!!! Despite the fact na superr sakit na ng katawan ko, nakakatakbo pa din akot nakakahabol ng bola sobrang brutal maglaro ng mga kalaban namin to think na mga babae din sila. Talagang sipa lang sila ng sipa ng bola wala silang pakialam kung may matamaan o wala. May isang babae naman na tinulak ako ng bonggang-bongga at napagulong ako sa lapag. WWWAAAAAHHH!!! Naiinis na talaga ko!! Mga animales silang lahat!!! Pagtayo ko, hinabol kong ulit yung bola naagaw ko mula sa babaeng nanulak sakin bago pa siya maka-goal naghihiyawan yung mga tao sa bleachers (si Sef nakangiti lang) at yung isa pang grupo na nauna samin maglaro. Binaba ko ulit yung bola papunta sa goal ng kalaban namin at sa hindi inaasahang pagkakataon ng sinipa ko yung bola as in lahat na ng galit ko sa mundo ee IBINUHOS ko na sa sipang yun ee biglang SBAM!!! BULLSEYE!!! Kung baga sa basketball: three point shot!! At sa boxing: KNOCK OUT!!! Ding-ding-ding-ding!!!

Girl 1: COACH!! COACH!!! Okay ka lang? Girl 2: Tumawag kayo ng medic!! Dali!!! Oha. Tinamaan ko lang naman sa muka si Coach!!! Di ko naman sinasadyang gawing GOAL ang face niya!! It just so happened na first time ko lang maglaro ng soccer at hindi ko alam pano I-control yung bola. So ayun, dumugo ilong ni coach at hinimatay. Mga ilang sandali pa ng nagkamalay si coach Coach: Ikaw (points at me) 50 laps bago ka umuwi!!! Aba at talagang nakuha pa niya kong pahirapan??? Anak ng may anting -anting ata toh ee Pag dating ko sa girls shower room wala ng tao by the time na natapos ako sa parusa ni Coach ee nakauwi na silang lahat at nakalubog na ang araw Para na kong patapon luray-luray na katawan ko daig ko pa nagpinetensya nito aa Sabog talaga si Borge saken bukas!!! Bibilisan ko na lang maligo para makauwi na ko agad haii ang sarap-sarap sigurong humiga sa kama ko ngayon haiii Ang lamig-lamig ng tubig ng shower hindi pa naman sanay ang balat ko sa malamig dahil kahit papano naka shower heater kami sa bahay at tulad ng lagi kong ginagawa kapag nasa shower Ako: Don't call my name... dont' call my name... Alejandro... I'm not your babe. I'm not your babe, Fernando. Don't wanna kiss, don't wanna touch. Just smoke one cigarette and hush. Don't call my name. Don't call my name, Roberto. Alejandro. Alejandro. Ale-ale-... Ng mejo feel na feel ko na ang pagkanta bigla akong napatigil kinuha ko yung towel ko at pinatay agad ang shower bakit parang may insektong lumilipad-lipad?? Lumabas ako balot-balot ng tuwalya alam niyo kasi mga kaibigan wala naman talaga kasi akong kinakatakutan WALA pera lang sa nanlaki mga mata ko sa totoo lang mas gugustuhin ko pang makakita ng multo kesa sa nakita ko ngayon oo mga kapatid ito ang masaklap na KATOTOHANAN TAKOT si Eleonor Malicsi Dimaculangan sa IPIS!!! Ako: WWWWWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH!!!!! Um-echo sa buong hallway ang sigaw ko Ew. Ew. Ew. Ew. Napatalon ako sa bakal na bench na nasa Girls shower room ng biglang lumipad yung ipis Tatakbo na ko palabas ng showeroom ng biglang may nabangga ako ouch!! Na -out of balance kami at napahiga sa lapag At ayun mga kaibigan narealize ko na si Monteverde pala ang nabangga ko. Nakakaloka!!! Namula ng bonggang-bongga ang muka ko, ayun kaming dalawa sa malamig na lapag ng shower room. I was on top of him at TAKE NOTE naka balot lang ako ng TUWALYA!! Halos basang-basa pa nga ang buhok ko at bigla siyang Sef: Uuhh Ellie merong ipis sa ulo mo!!! Nakalimutan ko ng galit ako ke Miguel Josef Uy Monteverde. Nawala na isip kong kinamumuhian ko ang lalaking ito dahil sa takot ko NAPAYAKAP AKO NG MAHIGPIT NA MAHIGPIT sa kanya with my arms

wrapped tightly around his neck. Ako: EEEeeekkk!!! Naiimagine kong gumagapang yung ipis sa buhok ko kaya hindi ko naririnig ang mga sigaw ni Sef. Sef: T-teka lang Ellie!! Oi!!! (namumula) Saglit Ellie!!! Nang nahimasmasan na ako ng konte I removed my arms from him at nagkatinginan kaming dalawa ni Sef. Parang huminto ang oras. Waaahhhhhhh!!!!!!!!! ANO TOH??? ANONG halos sasabog ang puso ko sa bilis ng tibok nito!!! Parang nakakapaso sa sobrang init at PULA ng muka ko!! ! HALA Diyos ko po Tumayo agad ako at sa unang pagkakataon HINDI ako makatingin sa kanya Sef: (turned his back agad kasi nga naka tapis lang si Ellie) Sus. Akala ko naman kung anong nangyari halos umabot sa Mountain Province ang sigaw mo ee Papalakad na siya palabas ng shower room... Ako: T-teka lang (para kong batang takot na takot maiwan mag -isa) Sef: (hindi pa din niya nakuhang lumingon sakin kasi nga naka towel lang ako may pag ka -gentleman naman pala ang MANYAK na toh kahit papano, hindi ko tuloy makita kung anong itsura niya) Dun na lang kita sa labas hihintayin... Lumabas na si Sef at kinakailangan ko pang hawakan ang dibdib ko sa pagnanais na mapatigil ang mabilis na pagtibok ng puso ko... at ng ako na lang ulit ang magisa sa loob ng shower room... wala ng iba pang nasa isip ko kundi ang: SUNUGIN ANG LAHAT NG IPIS SA BUONG MUNDO!!! To be Continued. Chapter 06. Batman & Batwoman Tinotoo naman ni Miguel Josef Uy Monteverde ang binitawan niyang mga salita. Totoo ngang hinintay niya ako sa labas ng Girl's Shower room. Nadatnan ko na lang siya na naka sandal sa pader at nakatingin sa kawalan. Sa totoo lang rin, hindi ko matanggal ang tingin ko sa kanya and for some unexplainable reason... I felt a sudden thud in my heart. Ellie, sus ano ka ba??? HOY!!! Nakakita ka lang ng ipis kung anu-ano na yang mga nararamdaman at naiisip mo... Nang nakita niya ako, agad siyang tumayo ng tuwid at binati ako ng napaka charming niyang ngiti. Napansin ko lang, lagi talaga siyang naka-smile ano? Kahit nagaaway na kami naka-smile pa din siya. Kahit alam niyang galit na galit na ang kausap niya sa kanya, smile pa din siya. Smile siya ng smile. Everytime he does it, my heart would do some crazy stunts. At hindi ako natutuwa sa ganun... lalo ko tuloy siyang kinaiinisan!!! I hate it!!!Ayokong-ayoko pa naman ng ganung klaseng pakiramdam... a feeling I couldn't explain... that feeling of being... so d**n weak. Tandaan niyo dahil minsan ko lang ito sasabihin: Ako, si Eleonor Malicsi Dimaculangan, wala sa bokabularyo ko ang pagiging MAHINA. Sef: Oh, Ms. Dimaculangan... tapos ka na pala. (smiles) Oh, ayan nanaman siya... binaling ko na agad ang tingin ko sa pintuan palabas ng building... hindi ko siya tinitignan at hindi ako tumigil sa paglalakad ko. Dire-diretso ako palabas with a frowning face pa!

Sef: Oh... sandali lang... haha... ayos lang yung nangyari kanina wag mo ng isipin yun!! haha... Dedma. Sef: Tsss... matapos mo kong chansingan di mo ko papansinin? Nakuha mo ng lahat sa akin tapos... Nakakairita talaga ang lalaking ito!!! Bakit ba ayaw niya kong layuan??? Bakit ba ang KULIT-KULIT niya!!!! Sef: Oi. Dimaculangan!!! Ako: Alam mo, KUTO ka ba? Sef: Bakit? Kasi hindi ako maalis sa ulo mo?? (smiles) Ako: GGrrr... HINDE!!! Dahil nakaka-PESTE ka!!! Sef: haha. Well, itong peste na toh ee gusto kang ihatid sa bahay niyo... (smiles ulit) Tara, hatid na kita!! Nagulat ako. Speaking of... oo nga pala... gabi na... mahihirapan na kong sumakay nito... tapos para pa kong nag-passion dahil sooobrang sakit ng buong katawan ko. Ngunit, subalit, datapwat... HINDI ako papayag na sumabay sa kanya kahit na alam kong may kotse siya... at kahit alam kong libre pa yun... at kahit alam kong... Ako: Talaga??? Sef: (napakamot sa ulo) Kaso... nagbago na isip ko ee... peste nga pala ako diba??? Ako: Aba't talagang... KAPAG HINDI KA UMALIS SA HARAP KO NGAYON IKAW GAGAWIN KONG BOLA NG SOCCER!!!! Sef: Biro lang... alam mo ikaw... (linapit bigla ang muka sa akin and pressed his hands on my eyebrows) Tatakutin mo papalayo lahat ng ipis kung lagi kang nakasimangot!!! Sheet... ayan nanaman... here goes my heart again.... Thud. Thud. Pinalo ko yung kamay niya para alisin sa muka ko and slightly pushed him away. Ayoko ng kausapin ang mga kagaya niya!!! Nakakainis at nakaka highblood lang!!! Naglakad na ko papalabas ng campus... at siya hinahabol lang ako... Sef: Teka lang oi!!! Sabay ka na nga saken ee... Dirediretso lang ulit ako... parang wala talaga akong naririnig... bahala siya jan!!! Sino ba siya?? Ee hindi ko pa naman siya lubos na kilala para sabayan ko... aba malay ko ba't saan niya ko dalin... minsan na niya kong ninakawan ng halik... kaya bakit ko siya dapat pagkatiwalaan??? Sef: Grabe ka... ikaw na nga tong isasabay ee... Ako: Wala naman akong sinabing isabay mo ko aa???

Sef: Okay. Sige. Sinabi mo ee. As in... ganun lang... bigla na siyang tumigil kakasunod sa ken... ambilis naman niya mag-give up parang nagpapa suyo lang naman ako ee. Syempre I dont want to give him the impression na MUKA AKONG LIBRE. Haha. But look at the bright side, mabuti naman at wala ng peste... nakalabas na ko ng MUP at naglakad papunta sa sakayan ko... punong-puno ang mga jeep at tayuan na din sa mga bus... Dios ko... wag niyo naman akong parusahan ng ganito... halos pumipikit na nga din ang mga mata ko sa pagod... bugbog buong katawan ko... kasi naman ee... nagmagandang loob na mga ang aswang na yun inayawan mo pa!!! Ee ano ka ngayon? Ee mukang bukas pa tuloy ako makakauiwi nito... Nakakainis naman kasi ee... bakit ba napaka raming tao sa mundo na araw-araw na sumasakay ng bus at jeep??? Bakit ba kasi... may mayabang na kagaya nung si Miguel Josef Uy Monteverde???? Teka... ano nanaman ba't pumasok nanaman ang pangalan niya sa isip ko... ganun talaga siguro kasi kapag kinamumuhian mo ang isang tao!!! Nakakainis!!! Mga labing limang minuto na kong nakatayo at wala pa din akong masakyan!!! Ano ba 'toh... Dios ko po... wag niyo naman akong tulugan... nasa isip ko na tuloy ang itsura ng kwarto ko... ang lambot ng kama ko... haiiii... at ang pinaka masaklap sa lahat??? Kumakalam na ang sikmura ko... sumisigaw na para pakainin ko!!!!!! Haiiii... Maya-maya pa ay... may itim na Fortuner na tumigil sa harap ko... napaka bastos naman nitong animales na toh... dito pa nag-park ee pano kaya ako lalong makakasa -Bumukas yung bintana sa passenger's seat... at sa gulat ko... muka nanaman ni Monteverde ang nakita ko... Sef: Oh ano?? Sasakay ka ba, hindi?? At that moment... para siyang anghel na hulog ng langit... wala na kong nagawa pa kundi ang sumakay... gusto ko ng UMUWI!!!!!!!!! Yun na lang ang importante saken... ang maka uwi!!!!!! Sef: Hahaha. Sasabay ka din pala, pakipot ka pa!! Ako: Ako ba ihahatid mo o aasarin mo lang??? Sef: (smiles) Uhm... pwedeng pareho?? Alam niyo ginawa ko??? Since nag-dadrive siya?? Wala siyang nagawa ng kinurot ko siya ng pinung-pino sa braso... yung itsura niya hindi mo maipinta ng mamilipit siya sa sakit... haha.. At sa hindi inaasahang pangyayari... napatawa ako ng malakas na malakas... Ako: ;D Hindi ko na tuloy namalayang hininto pala niya yung kotse sa gilid para lang tumingin sakin... para lang siguro pakinggan ang tawa ko... Sef: Marunong ka naman palang tumawa ee. Napatigil ako... but the smile still plastered on my face... tumingin ako sakanya as expected he was smiling back at me as well... and for what seemed to be the hundredth time since nakilala ko siya nagpalpitate nanaman ang puso ko when he leaned closer to me... he was soooo darn close... too close for

my liking... and I felt my cheeks turning red... and even redder when he was closing the gap between our faces... naalala ko yung panaginip ko nung isang gabi... maybe... I should close my eyes this time... But then again... Sef: Yung seat belt mo Ellie, nakalmutan mo isuot!! BANG!!! Toogsh!!! Ano bang sumasapi sayo Eleonor!!!!!!!!! Ano ka ba??? WWWaaaaahhhh!!!!!!! Parang gusto ko ng tumalon pababa nung kotse niya at parang mas gugustuhin ko pang maghintay ng matagal sa susunod na bus kesa maupo pa dun... Dios mio!!!!!! Napaka ambisyosa mo talaga Eleonor Malicsi Dimaculangan... nakakaloka ka!!!!!!!!! Sef: hehe. Hehe ka pa jan... halikan kita ee!!! Kainis!!! Sef: Oh, bakit sumimangot ka nanaman? Ako: Pwede? Umuwi na tayo... But to my surprise... Sef leaned towards me for the second time... Nanlaki ang mga mata ko... para kong naging zombie na naka upo dun... hindi ako makagalaw... Ano bang problema nitong mayabang na toh??? Sef: Sabi ko na ee... naaadik ka na sa kissable lips ko nuh... pero madali naman akong kausap ee... Lumapit ulit siya... his face a few inch from me again... as in... malapit na malapit I could feel his breathe already... natakot ako... pakiwari ko naririnig na din niya ang mabilis na pag-drum ng puso sa dibdib ko... HOY ELLIE!!! Gumalaw ka nga!!! DO SOMETHING!!! Hinampas ko ng malakas ang mga palad ko sa buong muka niya... Ako: Hoy... hindi for FREE ang mga labing toh!! Kaya tangkain mo pa ulit akong halikan... babasagin ko na yang bungo mo!!! Sef: haha. Hindi ka nga talaga babae... Wala pang umaayaw sa halik ni Batman!!! Ako: Ikaw? Batman??? PPPpppfffftttt HAHAHAHA... pwede pwede... Sef: (napasimangot) Bakit??? Idol ko si Batman... Ako: Yeah. At ako naman si Bat Woman. Sef: Oh e di sayo na din nanggaling... haha... Ako: (napakunot ang nuo) Ano nanaman mga pinagsasasabi mo?? Sef: Na may gusto ka ngang talaga sakin... E sino bang partner ni batman? Diba si bat woman??

Ako: Hoy... anong comics ba binabasa mo??? Si ROBIN ang partner ni BATMAN!!! Nag--Napatigil akong bigla... Pano ba naman... biglang-biglang KUMALAM ang nagugutom kong tiyan!!! Sheeet... nagrereklamo na siya... sumisigaw na pakainin ko siya!!! Napatingin ako ke Sef... at kahit na nagmamaneho siya... nakangiti pa din ang loko... Sef: Oh, bat woman... pakainin muna naten yan... mukang hangin na lang ang laman niyan ee... Ako: Wag na!!! Sa bahay na lang ako kakain!!!! Ayoko ngang gumastos!!! Sef: Grabe... kamag-anak mo ba si Tita Kuri (Cory)? Ako: Huh? Sef: As in KURI KURI--POT!!! haha. Imbes na matawa ko sa joke niya... napataas ang kilay ko. Ako: So... JOKE yun?? ??? Sef: Napaka sungit mo talaga... sige... masubukan nga sinabi ni Japo... Ako: Sus. Wag mo ng tangkain... isa pang korni mga jokes nun!!! Sef: Hindi yun!!! Para daw maging mabait ka sakin... madadaan ka lang daw sa LIBRENG PAGKAIN!!! ;) Anong... walang ya yun si Japo... ganun kababaw ang tingin niya saken?? Anakshotang animales yun aa??? Humanda yun saken bukas... humanda sila ni Borge saken pareho... Ako?? Si Eleonor Malicsi Dimaculangan??? Madadaan sa LIBRENG PAGKAIN???? Kahit lechon pa yan, beef steak o fried chicken... kahit eat all you can pa at unlimited rice..... WALANG PAGKAIN ANG MAGPAPA BATI SAKIN AT SA MAYABANG NA TOH!!!! WALA!!! AS IN WALA!!!! Nevah!!! To be continued... Chapter 07. Frating Gutom. Alam naman nating lahat na maraming nagugutom sa mundo ngayon. Alam naman natin na hindi dapat kailan man tinatanggihan ang grasya lalo na kung nasa harapan mo na... grabe kayo, syempre kahit papaano... ang isang Eleonor Malicsi Dimaculangan ay meron din namang konsensya... lalo na at PAGKAIN na ang pinaguusapan... kung ako lang rin naman ang tatanungin... ayoko talagang tumatanggi sa mga biyayang pinagkakaloob sa akin ... pero syempre kapag isang Miguel Josef Uy Monteverde ang makakasama mo sa pagkain... aba, ibang usapan na yun!!!

Matapos kong ayawan ang alok niyang libreng dinner nanahimik kaming dalwa pero bakas na bakas pa rin sa muka ng kumag na toh ang mala-aso niyang ngiti habang pinakikiramdaman niyang magbago ang isip ko. Talagang dinala niya ako sa magarang lugar sa Timog. Naka linya tabi-tabi dun ang mga bonggang kainan... mga kainan na itsura pa lang ng parking lot ee superr alam mo ng bonggacious. Biruin niyo naman lahat ng kumakain ee puro naka kotse. Nakahawak na ko sa tiyan ko habang binabaybay namin ang kahabaan ng Timog. Kahit sarado ang mga bintana ng Fortuner niya ay naaamoy ko na loob ng kotse ang masasarap na pagkain... malapit na kong maglaway lalo na at naiisip ko ang lasa ng fried chicken sa aking dila... ang masarap na sabaw ng sinigang na hipon... ang maanghang na sawsawan ng tokwa't baboy... ang malinamnam na lasa ng inihaw na tilapia... ang... wwwaaaaaahhh!!! Ano ba kasi at pinapahirapan mo pa ang sarili mo??? Inaalok ka na nga ee, nagmamatigas ka pa jan!!! LIBRE toh Ellie!!! LIBRE!!! Kelan ka pa tumanggi sa LIBRE??? Uhm... Since today??? Ee bakit ba??? Ayoko ngang batiin ang mayabang na toh!!! Hindi kailan man madadaan sa pagkain ang dignidad ng isang kagaya ko!!! Biglang bumwelo si Sef para mag-park sa harap ng Tramwey... Sef:Oh, pano ba yan? Kakain muna ko. Gutom na kasi ako ee. Ako: ......... Sef: Since ayaw mo naman ee... bantayan mo muna tong kotse ko aa? Ako: Aaahh... Sef: Mabilis lang ako. Eat-all-you-can naman na tong Tramwey ee... naka serve na agad ang mga pagkain jan. Ako: T-teka lang... Sef: Huh? May sinasabi ka?? Ako: Pwede bang... Sef: (ngumiti nanaman) Go on... pwedeng ano?... Ako: Pep-pwede bang... (nilulunok ang pride) ako pipili ng restaurant??? May alam kasi akong masarap na kainan... ahehehe... Napatawa ng malakas si Miguel Josef Uy Monteverde pero kahit ganoon... syempre... sinunod niya ang kahilingan ko...

Karinderia ni Aling Pacita, ayan yung sabi sa malaking paskil sa pinagparkan namin ni Sef. Ito ang
pinaka masarap na kainan sa balat ng lupa!!! Sef: Aah. Sigurado ka ba dito? (nawala ang ngiti ni Sef... napalitan ito ng kaba) Ako: Maniwala ka... tara dali!!!

Everyone... allow me to introduce to you ang numero unong karinderia dito sa amin... ang Karinderia ni Aling Pacita... (Sound effects) Tenenenenen... Ito ang natatanging pinaka the best na kainan in the whole universe!!! PRAMIS!!! Meron silang sineserve na adobong palaka, ginataang suso, afritadang kambing, pinritong aso at maraming-marami pang iba... Ito ang number one na kainan ng mga jeepney, fx at taxi driver dito... at talaga namang dinadayo pa nga sila kahit ng mga tricycle driver sa kabilang barangay!!! Oha... Sa sobrang kagutuman ko hindi ko na napansin ang nanlulumong itsura ni Sef. Napapaisip siya dahil ang mga katabi ng Fortuner niya ee mga jeep at mga bulok na fx. Dire-diretso ako at umupo sa may bakanteng lamesa agad akong binati ni Aling Pacita... syempre kilala na niya ko nuh!!! Aling Pacita: ELYONOR!!! Naku mabuti at naparaan ka... anung uurder mu? Oo. Mejo may pagka Annabelle Rama kasi itong si Aling Pacita kaya ganyan talaga ang tawag niya sa akin. Ako: Ah. Bigyan niyo ko ng tig-iisang order ng sinigang, adobo, fried chicken na din at tokwa't baboy!!! Tapos tatlong extra rice!!! Dagdagan niyo na din ng isang litrong coke!! Chaka Aling Pacita (smiles) lam niyo na sawsawan ko aa? Sili. Sef:(nakatayo pa din sa may labas) Hindi naman sumagi sa isip ko na... first time lang ng lokong ito na kumain sa ganitong klase ng restaurant. haha. Well, restaurant na itong matatawag para sa akin nuh!! Aling Pacita: Aba, anung okasyun enday? Mukang andame mung inurder? Himala ito!!! Ako: Aah. hehe. Saglit lang Aling Pacita! HOY!!! MONTEVERDE!!! Umupo ka na nga dito!!! Ano bang order mo??? Dahan-dahang pumasok si Sef, halos napatingin sa kanya ang karamihan ng mga driver na kasabay naming andun. Pero ang higit na mabentang itsura ee yung ke Aling Pacita... Aling Pacita: Hala... artesta ka ba Dong? Ka-gwapung binata Elyonor!!! Buypren mo ba?? Ako: Nagkakamali kayo Aling Pacita... siya po Sponsor ko!!! haha. Sef:(napangiti nanaman dahil syempre, tinawag siyang gwapo) Uh... coke na lang siguro po ang sa akin. Aling Pacita: Ahy. (titig na titig pa din kay Sef) Ganun ba Dong? Oh saglit lang. Yur uder will be served asap!!! Ako: Sige po. Salamat. hehe. Sef: (tumitingin sa paligid) Ako: Ano naman yang itsura mo? Bakit coke lang inorder mo kala ko ba gutom ka? Para kang ignorante... first time mo bang makakain sa ganito? Sef: Oo.

Ako: Aaaaahhh... Ganun ba? Ayos lang yan... MASARAP dito... tumuro ka na lang ng ulam dun oh... Sef:huh. ee... Ako: Aling Pacita!!! Isang order pa po ng SINIGANG... yung BABOY ho!!! Maya-maya pa at... Biglang... Aling Pacita: Oh mga Dong, mga Enday... hers yur urder!!! Ako: WAAAAH!!! AYOS!!! hahaha... Napatingin si Sef at nanlaki ang mga mata... Sef:Sayong lahat yan??? Tapos ito lang ang akin??? Ako: (frowns) Oo. Bakit? May problema ka? Ee di umorder ka pa!!! Aling Pacita: Ahy naku Dong. Ganyan talaga yang si Elyonor!!! Parang di babae kung kumaen!!! Kaen driver yan ee. O siya, maiwan ko muna kayo... Sef:haha. O ke manang na nanggaling... di ka talaga babae... Ako: WAG KANG MAGULO!!! GUTOM AKO!!! WALANG PAKIALAMANAN TOH!!! And ready... set... go!!! Sinimulan ko na ang pagkaen... at siya... as usual naka ngiti habang pinapanuod akong kumaen... Dahan dahang sinubo ni Sef ang inorder kong sinigang sakanya... malaon at naubos naman niya ito... sabi ko sa inyo ee... masarap talaga dito!!! Sef:haha... baka kulang pa yan... gusto mo pa?? Ako: Talaga??? Sige. Sang extra rice pa!!! Sef:Wow. Ibang klase tiyan mo. Ano bang nakatira jan? Ako: Alam mo ikaw... wala ka bang ibang alam gawin kundi ang asarin ako? Sef: Grabe... isa kang batwoman na takot sa ipis... na hindi marunong sumipa ng soccer ball... na may pambihirang sikmura na may lihim na pagtingin sa akin!!! hahaha... ibang klase ka talaga... bibihira ang mga kagaya mo sa mundo... Ako: Ang lakas mo pre!!! Siguro ng nagpasabog ng kayabangan ang dios sa mundo... SINALO mong LAHAT!!! AS IN... wala ka ng itinira... Nakakawalang ganang kumain kapag ikaw ang kasabay ko!!! Napatingin siya sa mga plato ko... Sef: Walang gana aa?? Ee halos himurin mo na nga yang plato mo sa linis!!! Kung ikaw ba naman ang laging customer... walang kikitain sayo ang mga taga hugas ng plato... kita mong kumikintab sa linis yang plato mo!!! Parang hindi tao ang kumain!!! Ako: Aba't... talagang... BAKIT KA BA KASI LAGING NASA SCHOOL NAMIN HA? Nakakasira ka kasi ng ARAW sa tuwing nakikita kita!!!!

Sef: Haha. wag kang magalala... sinisigurado ko sayong... HINDI ikaw ang dahilan kung bakit ako laging nasa school ninyo... Ako: BAKIT??? MAY SINABI BA KONG AKO ANG DAHILAN??? Masyado kang magaling mambaliktad ng istorya... ee ikaw nga tong laging nakabuntot saken!!!! Sef: Nakakaaliw ka nga kasi... Bakit ba nagkaroon ng isang kagaya niya sa mundong ito??? At take note mga kaibigan... Naaaliw daw siya saken??? Ako: MUKA BA KONG CLOWN??? Sef: ;D :D Ako: GGGrrrr... Sef:haha. Sabi kasi ni Japo saken... mabait ka naman daw talaga... masayang kabarkada... and I don't see any harm with me being around you... Japo is my closest friend, seeing that he's quite fond to a girl like you just makes me wonder... (nakasmile nanaman siya) WaitSobra ba talagang nakaapekto sayo nung hinalikan kita sa Eastwood? Yun ba dahilan kung bakit galit na galit ka saken??? Napaisip ako sa tanong niya... ninamnam kong maigi ang mga binitawan niyang salita... Japo is my closest friend... alang ya... so... ibig sabihin napaguusapan nila kong dalawa??? Anakshota talaga yung si Japo... binebenta ako aa... huma--- t-teka... ano nga daw ulet sabi niya??? Japo is my closest friend, seeing that he's quite fond to a girl like you just makes me wonder... Omg... tama ba ang tumatakbo sa isipan ko mga kaibigan??? Is it possible na... merong... malalim na relasyon si JAPO at SEF??? Tama!!! Kaya lagi akong pinepeste nito... Alam ko na... Nakakaaliw ka nga kasi... Hindi totoong naaaliw siya saken... mga kaibigan, NAGSESELOS si Miguel Josef Uy Monteverde sa akin!!! Wag kang magalala... sinisigurado ko sayong...HINDI ikaw ang dahilan kung bakit ako laging nasa school ninyo... Syempre hindi ako si JAPO ang dahilan kung bakit siya laging nasa school Alam ko na ang ginagawa niya... are you all familiar with the saying... Make your friends close and your ENEMIES closer!!! Walang hiyang baklang ito!!! Kaya pala siya ganito umasta... Nakakaloka!!! Mas masakit lalong tanggapin na ang first kiss ko ay mula sa isang BAKLITA!!!! Hindi ko namalayan... nakatitig na ko ke Sef... Sef: Hoy... sabi ko naman sayo... wag mo ko masyadong tinititigan ng ganyan... mas lalo kang maiinlove niyan saken!!! hehe... Ako: (halos masuka-suka ako sa sinabi niya) HINDI TAYO TALO!!!! Naku... hinding hindi talaga... dahil ang totoo mo palang pangalan ay MIGUELITA JOSEFA!!! Malanding toh!!! Ako pa iisahan niya aa... Sef: (napanga-nga) So... naglantad ka din... (**Iniisip ng binata na umaamin na ngang talaga si Ellie na isa siyang tomboy!)

Ganito natapos ang usapan namin kasi biglang may sumagi kay Sef sa likuran niya... Lalaki 1: Ahy, sorry boss!!! Sef: (napalingon lang) Ako: Hay naku... itigil na nga natin ang kalokohang ito... gusto ko ng umuwi... Sef: (tumingin sa relos niya) Oh siya. Sige... hehe. Ililibre na kita... siguro naman magiging -- (kumakapa na sa may bulsa niya) Ako: Oh, bakit? Anong nangyari sayo??? Sef: Sheet. Asan yung wallet ko???? Ako: ANNOOOO??? Agad-agad tumayo si Sef at kumaripas ng takbo palabas sa Karinderia ni Aling Pacita!!! Tinangka pa nga ata niyang habulin yung lalaking bumangga sakanya kanina... Anak ng.... iisa lang ibig sabihin nito... AKO ANG MAGBABAYAD NG LAHAT NG ITO... To be continued. Pano na yan?? She thinks he's gay. So he thinks she's a lesbian. Hala. ANO NA BA TALAGA? Or, gutom lang yan! OMG. Kung anu-ano tlaga ang pumapasok sa isip ni Ellie. HALA... Sige... Remember... Maraming namamatay sa maling akala!! Chapter 08. Paparazzi

Miguel Josef Uy Monteverde entered his room and did not even bother to turn on the lights as he threw himself down the bed. He preferred the darkness that engulfed him, it suited his mood. He let out a sigh as he stared up the ceiling, his mind obviously elsewhere. He knew he has to do something to get his mind off things... A minute or so, he reached in his pocket, took his cellphone and dialed the familiar numbers that he has already memorized by heart and said the simplest words with a heavy heart:
"I--I lost it..."

Exactly the same moment... nakahiga na din si Ellie sa kwarto niya...

Grrr... anong ikot pa ba ang dapat kong gawin para makatulog... haaaiii... pag naiisip ko ang buong gabing ito... parang superrr daming nangyari... mula sa ipis sa shower room hanggang sa Karinderia ni Aling Pacita... napaka laking sagabal talaga nung si Miguel Josef Uy Monteverde sa buhay ko... yung pinagipunan ko ng ilang taon diba??? Ibabayad ko lang pala para ilibre siya!!! E di sana hindi na ko kumain sa labas... nakakaloka!!! Pero... maganda na rin sigurong nangyari yun. Siya pa ngayon tuloy ang may utang na loob saken dahil ako pa ang nanlibre sakanya. Pero... nakakapagtaka talaga itsura niya kanina... ayan tuloy naalala ko nanaman... ganito kasi nangyari pagkawala nung wallet niya...

After ten minutes bumalik si Sef na hingal na hingal... kaw ba naman mag-ambisyon kang habulin ang magnanakaw diba?? Sef: Sorry. Teka... tumatanggap ba sila dito ng cheke?? Ako: Tignan mo lang... kung di nila isampal sayo yun!!! Wag ka na nga, binayaran ko na... Sef: Aah. Ganun ba??? (nakatingin pa din sa direksyon ng magnanakaw na para bang dinadasalan niyang bumalik ito para ibigay ang wallet niya) Ako: Hoy!!! Ano ba't magkano laman ng wallet mo? May ginto siguro dun ano? Sef: Wala naman saken yung tatlong libong cash ko dun... (malungkot niyang sinabi) Ang aken lang... kahit ibalik niya yung ibang litrato dun... at yung... Aba't... nila-LANG lang nitong animales na toh ang tatlong libo??? Ee halos pang tatlong taong baon ko na yun aa??? And if I know... litrato lang ni Japo ang nandun... pero matapos nun, tahimik na siya... walang imik hangga't sa nakarating kami sa bahay ko. Ang weirdo talaga ng baklang yun!!! Ni hindi nga nag-babye ee... hmpf!!! Mabute nga yan... para tigilan na niya ko... Pagpasok ko kanina ng bahay ee... nagkakagulo sila Mama't Papa sa tv. Habang kumakain pala kami dun sa karinderia ee may nagaganap ng hostage taking sa may Quirino Grandstand. Ito namang sila Mama superr maka-isyoso... para namang may magagawa sila... superr napagod din ako sa practice sa soccer kaya dumiretso na lang ako sa kwarto ko... pero ito nga ako't hindi makatulog... hhhaaaaaiii.... iniisip ko pa din yung perang pinanlibre ko kay Sef... SAYANG TALAGA YUN!!!!!!!!! KAINIS!!!!!!!

At nang nakatulog ako... the last thing i had in mind was the troubled face of Sef nung nawala yung wallet niya... 7:oo AM the next day...
Em-Em: Ate ELLIE!!!! HOY!!!! LATE KA NANAMAN!!!! Huh?? Napaunat ako ng... ARUY!!! Ano ba toh... ang sakit ng buong katawan ko... para kong binugbog aah... sheet... dahil toh sa soccer... argh!!! Em-Em: Ate... Oo na. Si bunso naman kasi talaga ang lagi kong taga gising... Bumangon ako ng dahan dahan at halos mapatalon sa kama ng na-realize kong male-late nanaman ako... haaiii... as usual... halos isubo ko na ng buo yung almusal kong hotdog at itlog at halos mapaso na ang dila ko ng nagkamali pa ko ng nainom... yung kakatimplang kape ni Papa pa yung nakuha ko... Ako: WWWAAAhhh... Eddy: Ano ba yan, Ate!!! Ako: Ee... mainit ee... Mama: Eleonor... parang meron pala akong narinig na kotse jan sa tapat ng bahay naten kagabe. May naghatid ba sayo?

Em-Em: Oooohhh... haha. Si Miguel ba yun?? Pagka-mention ng pangalan niya... naalala ko nanaman yung perang iningat-ingatan ko na nasunog lang kagabe dahil sa pagkawala ng wallet niya... tapos... yung itsura nanaman niya... haii naku... nakakainis... Ako: Ano?? Hindi ako yun!!!! Tumigil ka nga Em. Matapos nun, dali-dali na ulit akong umalis... late nanaman ako nito... sheet... Halos takbo't lakad na ang ginawa ko pagdating sa third floor ng unang klase ko... Miyerkules kasi ngayon... kaya meron akong Financial Management... hindi naman nagche-check ng attendance yung prof namin dun... yun nga lang mahilig magpagawa ng seatworks kaya kapag nahuli ka or nag-absent ka... ee di it's either wala na kong makokopyahan or zero na ko. Ewan ko ba... lagi na lang akong late... hindi na ko natuto... Pag tapak ko sa isang corner... napatigil ako... at napasandal sa pader... ayun... sa may balcony... si Sef. He looked so serious habang nakatingin sa kawalan sa first floor. Then I realized, he was staring at the school clinic. I could see through the railings na may tao sa clinic, si Ms. Elena yung head school nurse namin. Kung hindi ko lang alam ang tunay na kulay ni Sef, I would think na pinagmamasdan niya si Ms. Elena. But then a minute or so biglang dumating si....... JAPO??? haha. sinasabi ko na nga ba ee... kapag sineswerte ka nga naman Eleonor... totoo nga talaga ang mga hinala mo... may namamagitan nga kila Sef at Japo... Dahan-dahan akong sumilip... yung klase ko nawala na sa isip ko... mukang napaka seryoso ng pinaguusapan ng dalawang ito... tinalasan ko ang aking panrinig... hindi ko maintindihan ang buo nilang usapan pero... may mga ilan akong salita na naririnig mula kay Japo... tulad ng... "mahal kita pre,", "time

to move on, Forgive and forget.

Napaka chaka naman nitong dalwang bakla na toh... dito po sa may balcony sa tapat ng classroom namen nag emote... at napanganga na lang ako ng biglang umakbay si Japo ke Sef... pero si Sef malayo pa din ang tingin... obvious na mukhang broken hearted... kawawa naman... tsk tsk... ibang klase din tong si Japo... siya pa may mukang maki pag break up... hahahaha... nakakaloka naman... Ee mukang nagiging seryoso na lalo ang usapan nila.. kaya naman nakinig pa lalo ako... ng biglang... Borge: HOY!!!! ELEONOR!!!! (pinalo ako sa likuran) Ako: AHY PALAKA!!! Borge: ANONG GINAGAWA MO JAN HA??? Ako: Ahehehe... w--wala... (laughs weakly) Anakshotang animales talaga tong si Borge kahit kelan... kung kailan naman napaka ganda nung mga nangyayari oh...tumingon ulit ako kila Sef at Japo para tignan kung narinig nila ang napaka lakas na boses ni Borge... pag lingon ko... ang napaka LAPIT na muka ulit ni Sef ang bumulaga saken... Sef: Haha. Sabi ko na nga ba ee... stalker kita nuh!!! (nakangiti na ulit siya) Ako: A--ANO???

Japo: Yo, zup? Ako: Zup, zup ka jan??? (Bakla!! sa isip-isip ko) Borge: Wow. Anjan ka pala Papa Sef!!! Ahyy... haha. (kinikilig ang loka-loka.. naku... kung alam lang niya...) Biglang lumabas ng klasrum sila Jill, Meg at Sara... Jill: Ui. Borge!!! Ellie!!! Meg: Dali ano... walang pasok sa Friday... Sara: Oo nga... go na tayo!!! Three days, two nights din yun!!! Borge: Kung ako nga... game ako dun... ikaw ba Jill? Lam naman naming strict parents mo ee... Sara: Sabihin mo kay Tita may gagawin tayong importante para sa school... dito nakasalalay ang grades mo... pag di ka sumama... babagsak ka!!!! Japo: Oo nga naman Jill... (pa-cute effect nanaman) Sumama ka na... sabihin mo ke Tita hahatid sundo kita... Ako: T--t--TEKA NGA!!!!! Ano bang mga pinagsasasabi niyo??? Di ako maka-connect... busy ang line... Borge:Yan kasi napapala ng laging late... Sara: Magbagong buhay ka na nga Ellie... Meg: Haha. Si Mam sa Financial Management nagpapagawa ng Case Study... naisip namin magovernight tayo somewhere para dun... Napataas ang kilay ko??? Case study??? Tapos mag-oovernight??? Ako: Asa naman kayong may magagawa tayo pag nag-overnight tayo... Sef: Meron akong alam na hotel sa may Tagaytay... pwede tayo dun!!!! (dinededma lang ako) Ako: Teka nga bakit TAYO? Kasama ka ba? Excuse me... Borge:WWWAAAAHHH!!! TALAGA!!!! (sabay yakap sa bisig ni Sef) Naku tara na... (biglang flirt mode) Siguradong MAG-EENJOY KA PAPA SEF!!! RRRRrrrr... Sef: Haha. Ganun ba? Muka nga... (sabay tingin saken with kindat effect pa!!!) Aba't talagang... GGGGRRRRRR.... Sinusubukan niya ang pasensya ko!!!!!! BAKA NAKAKALIMUTAN NIYA, MAY UTANG PA SIYA SAKEN!!! To be continued.

Chapter 09. Hubo't Hubad. Hipon!

4.30 AM.

Madaling araw ng biyernes ng ginera ako ng mga tinuturing kong kaibigan sa aking pamamahay... oo... dumating sila Borge, Sara, at Meg kasama pati si Japo at ang van niya habang napaka himbing pa ng tulog ko... pinapanaginipan ko pa nga si John Lloyd ee... ng bigla akong hinaltak sa paa ni Borge at nahulog ako ng wala sa oras sa kama... hinding-hindi kayo nagkakamali... ito ay dahil sa overnight sa Tagaytay... nagbigay ako ng ultimatum na HINDI ako sasama... pero ano??? Heto silang lahat sa kwarto ko... Meg: Naku, maraming-maraming salamat po Tita... wag po kayong mag-alala kami na pong bahala ke Eleonor. Borge:Siguradong hindi namen toh gugutumin!!!! Ako: T-Teka lang... kidnapping na toh!!!! Hindi pa ko nakaka impake... Pagtingin ko si Sara at Meg ee nasa cabinet ko na, hawak-hawak yung maleta ko at pinupuno nila ng damit yung bag ko... parang kahit ano na lang na mdukot nila ee yun na lang inimpake nila... So talagang wala akong kawala??? Para kong batang walang magawa ng LITERAL na kinaladkad ako nila Borge, Meg at Japo sa kotse niya... Bakit walang ginawa ang mga magulang ko??? Sarili nilang anak ee kinikidnap ng mga hoodlum na toh!!!! Mga one hour and a half after... pumarada kami sa isang napaka gandang bahay... mala-mansion ito... at napaka raming kotseng naka park sa garahe... Japo: Ahy, saglit lang girls... nakalimutan ko cellphone ko sa taas... tara... Sheet. Napaka ganda naman ng bahay ni Japo... kumpara kela Sara, Borge at Meg... parang ako lang tong bighaning-bighani sa kagandahan nung bahay... Merong maid na nagpatuloy samin... nag-bow pa nga ito kay Japo. Maid: Good morning Sir. Sosyal diba?? English speaking ka dapat kapag nag-apply kang katulong sa bahay na toh... ang ganda talaga... para bang sa mga hollywood movies ko nakikita ang mga ganitong klase... parang nasa ibang bansa ka nga ee... para kong nasa London or Paris... hindi man ako architect or interior designer... pero alam ko naman ang magandang structures sa hindi...

Dito kami pinatuloy nung maid... umupo agad kami nila Borge... syempre mga wala rin kaming energy pare-pareho dahil kahit papano tinatalaban din naman ang mga ito ng antok!!! Maid: Coffee or hot tea or orang juice? Borge:Coffee po ate... salamat... Sara: No thank you. Ako: Ayoko din. Meg: Orange juice sa kin. Japo: Oh saglit lang aa... kaw na bahala sakanila Yaya Kusing. Pumanik si Japo sa stairs... at naiwan kami dun sa baba... Ako: Bakit ako lang ang hinatak niyo dito??? Asan si Jill??? At kahit hindi ko man sinabi... nagtataka din ako kung asan yung asungot sa buhay ko... ee siya pa naman tong sumama ng walang yumayaya sa kanya... Borge:Relax ka lang. Hindi pwedeng kulang tayo nuh!!! Meg: Oo nga. Kala mo makakalusot ka nuh!!! Pababa na si Japo sa stairs... Japo: Oh dito muna kayo.... ako na lang susundo kay Jill... balikan ko kayo agad... dapat ready na kayo... Sara: Haha. I won't give you the pleasure na masolo si Jill nuh!!! Wala pa tayo sa Tagaytay dumadaMOVES ka na... sasama ako!!! Meg: haha. Tama. Samahan mo Sara.

Borge:Aaah. Basta dito muna ko... iidlip lang ako... So, umalis na nga sila Sara at Japo para sunduin si Jill... since, natutulog naman si Borge at si Meg naman biglang tinawagan sa phone ng boyfriend niya... naisip kong magliwaliw muna... sino ba naman ang makaka resist sa ganda ng bahay na toh diba??? Pumanik ako sa wooden stairs... napaka daming kwarto.... ilang tao ba nakatira dito??? E diba iisang anak lang yung si Japo??? Grabe... kung gugustuhin niya iba't ibang kwarto tutulugan niya every other night... kahit sana diba??? Dito na lang kami nag-overnight??? Ee kasyang-kasya naman kami dito... Kelan kea ako makakabili ng ganitong bahay??? Kelan kaya ako yayaman ng ganito??? Haaaiiii... ang sarap talagang mangarap... Sinubukan kong buksan yung unang kwarto sa kanan... kaso sarado... yung una naman sa kaliwa... sarado pa rin... ano ba yan!!! Ano bang meron at kelangan talagang naka lock ang lahat ng kwarto dito??? Pero pagdating ko sa ikalawang kwarto sa kanan... shocks... naka bukas... haha... pag pasok ko... ito ang bumulaga saken...

WHOA!!!! Ang ganda ganda nuh?? Ang swerte naman ni Japo... hahaha... tumalon ako sa kama... ang LAMBOT!!!! OWwww... nice... kung ganito lang ang kwarto ko... baka ayoko ng lumabas ng bahay... kahit habang buhay na kong ikulong dito ee... ang relaxing sa likod ng kama... halos pumipikit na mga mata ko... inaantok na ulit ako... ng biglang... parang biglang may tunog na umuulan... Napatingin ako sa bintana... maaraw naman... teka... nanggagaling pala sa isang kwarto yung tunog... naku, baka may nakalimut na isarang maigi yung gripo sa banyo... sayang naman yung tubig... ahhh... sige na nga... gusto ko din makita ang banyo ng mga mayayaman... hahaha... totoo kayang meron silang tv sa cr?? Dahan-dahan kong binuksan yung pinto nung banyo... at sa hindi inaasahang pagkakataon... AYUN OH!!!!! May nagsho-shower... mejo mausok at salamin yung pinto... kaya halos naaaninagan ko yung... hubo't hubad na katawan... ng isang... lalaki!!!!!!! Na-palunok ako ng bonggang-bongga at napasandal ako sa wall at napakanta ng... OH MY... GOSH!!! ni Usher. Shocks!!!! Lord... utang na loob... ilayo niyo po ako sa KASALANAN!!!! WWWaaahh... umalis ka na nga Eleonor... baka mahulli ka pa... prublema lang yan... tama... aalis na lang ako... p--pero... ISANG TINGIN PA!!! PRAMIS!!! ISANG-ISA na lang... kahit naman papano... babae pa rin naman ako... at hindi

naman masamang ma-curious sa mga MALE SPECIES. haha. Muli akong sumilip... haiiii... napakagat labi na tuloy ako habang dahan-dahan kong pinagmasdan ang napaka... YUMMY na katawan ni Kuya... halatang nagg-gym siya... maganda kasi ang hubog ng katawan niya... matangkad... maputi naman... haiiii... sino kaya toh??? Parang pwede ko na siyang mahalin ngayon... PAK!!! Ano ka ba Ellie!!!! Itigil mo na nga yan!!! Mamboboso ka pa, baka magkakuliti ka pa niyan!!! Sinara ko na ulit yung pinto... haiii... behave ELLIE!!! BEHAVE!!!! Pero infairness... ang HATNESS niya... wwaaahhh.. yummilicious... delisyoso... para siyang lechong manok na ang sarap papakin... WWAAAHHH!!! Ano na bang pumapasok sa isip ko??? Anakshota... umalis ka na nga Ellie... oo aalis na ko... p--pero... pwedeing isang-isang TINGIN na lang... FRAMIS!!!! Pero pag minamalas ka nga naman talaga oo... pag bukas ko ulit nung pinto wala na kong makita... at mga ilang segundo pa bgo ko ma-realize na... tiyan na pala yung tinitignan ko... TIYAN NUNG NALILIGO!!!!!!!! Easy ka lang Ellie... wag kang papahuli... easy ka lang... mag-explain ka lang na napada-Sef: Sabi ko na ee... may pagnanasa ka talaga saken... haha... Alam ko yung boses na yun aa... Pagtingin ko sa muka niya... as expected... muka nga ni Sef ang nakita ko... nakangiti siya... obviously pleased about himself... and about the fact na binobosohan ko siya... WWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!!!!!!! I`m SOOOO DEAD!!! BERI GUD KA TALAGA ELLIE... KAHIT KELAN KA... BAKIT SA LAHAT SIYA PA NAISIPAN MONG BOSOHAN!!!!!!! To be continued. Chapter 10-1. Tagaytay Getaway! PART 1

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Wala na kong iba pang masabi... ikaw ba naman diba? Huling-huli na nga sa akto, magsisinungaling ka pa? E di mas lalo ko pang ipahihiya ang sarili ko... Haiii... Kung nalaman kong si Sef lang din naman pala yun... naku talaga hindi ko na sana pa pinagaksayahan ng oras pagpantasyahan... nasusuka't tumataas ang balahibo ko dahil kahit isang segundo ee sumagi sa isip ko na para siyang lechong manok na masarap papakin... at ang higit sa lahat ee... sumagi din sa isip ko ang YUMMY niya at pwede ko na siyang mahalin este yung katawan lang pala niya!!!! Ayan kasi napapala ng mga manyak na kagaya ko!!! Kung bakit naman kasi napaka KULIT talaga ng lahi ko!!!! Rrrrrr... Nakangiting aso nanaman si Miguel Josef Uy Monteverde paglabas niya ng bathroom. At napalunok na lang ulit ako ng napansin kong isang puting tuwalya lang ang nakapalibot sa bewang niya... at ito pa... DIYOS KO PO... mamasa-masa pa ang buong katawan niya... mula sa buhok... hanggang sa paa... hindi ko tuloy namalayang nakatitig na pala ako sakanya... kulang na lang ata ee ang tumulo ang laway ko!!!

Sef: Ano? (ngiting mayabang nanaman) Ayos ba? ;) Nakakaiinis talaga ang lalaking ito!!! Bakit ba merong isang kagaya niyang ubod ng yabang!!! Alam ko... kahit kailan... oo KAHIT KAILAN... HINDING-HINDI AKO PWEDENG MAINLAB SA LALAKING TOH!!!! Aanuhin ko naman ang ganda ng katawan at ng muka niya ee kung masahol pa sa asong may rabis ang ugali niya!!! EEeewww... matetano pa ko!!! Tinignan ko siya sabay irap... mabuti pang wag na lang akong magsalita... aalis na lang ako para kahit papaano may dignidad pang natitira sakin. Pero, as usual, hindi naman ganoon kadaling gawin yun lalo na kay Miguel Josef Uy Monteverde. Hinaltak pa niya ko at tinrap sa may pader... isang kamay niya naka dantay din sa pader na tila nagsisilbing harang... at muli, napaka lapit nanaman ng muka niya saken!!!! DIYOS KO!!!! SINASABI KO NAMAN PO SA INYO DIBA???? ILAYO NIYO KO SA KASALANAN!!!! Pag hindi ko talaga napigilan ang sarili ko... HAHALAYIN KO NA TOH kahit sabihin pa niyang BAKLA siya!!!! hahaha... toinks ka talaga Ellie!!! Umayos ka nga!!! Pusong mamon din yan kagaya mo!!! Nakangiti pa din si Sef at Hesusmariajosefa!!! Parang drugs yung bango ng sabon at shampoo niya... napa lunok ulit ako!!! SELF-CONTROL ELLIE!!! SELF-CONTROL!!!! Wwwaaahhh... meron ba ko nun??? Sef: Alam ko na kung bakit ka nandito! Naiingit ka sa isang gwapong kagaya ko nuh!!! Ano daw??? Feeling niya??? At least ako babae talaga!!!! Ako: Alam mo ba yung hostage taking sa Quirino Grandstand? Napaisip siya, halatang hindi niya ineexpect yung bigla kong tanong... DUH!!! Napaka layo naman kasi ng sinabi ko diba?? haha. Sef: Ano naman? Ako: Nakalimutan mo atang sumakay dun sa bus!!! Hindi ko din ineexpect yung naging reaction niya. Grabe, natawa siya sa sinabi ko. Sira ba talaga ulo nitong baklitang toh??? NAKOOO... wag nga siyang ngumingiti ng ganyan... konting-konti na lang gagawa na talaga ko ng kasalanan!!! haha. Sef: Hm. (smiles ulit) Eh di mawawalan ng gwapo sa mundong toh?? Dapat sasagot pa dapat ako ng: "Ano ka? Mababawasan ang mga BAKLANG kagaya mo!!!" Pero wala ee... hindi ko na nasabi... kasi... kasi... Sef: Tama ba ko? (smiles flirtingly) ...nanlaki mga mata ko... dahil yung isa niyang kamay inangat pa niya para makita ko talaga na hawakhawak na niya yung puting twalya na natatanging nagsasaplot ng buong pagkalalaki niya!!!!!! Ngumiti siya bago tumalikod papunta sa cabinet niya para kumuha ng damit... at ako naman... TODO PIKIT NG MATA with matching takip pa ng kamay!!! P--pero... pano kung niloloko lang ako nito?? Pano kung meron naman pala siya suot na boxers at pinagtritripan lang ako??? Dahan-dahan akong sumilip gamit ang isang mata ko... at napapikit na lang ulit ako ng nasilayan ko ang napaka CUTE na pisngi ng pwet niya!!!!!!!! WWWAAAAAAAAAAAAAAHHHHH!!!!!!!!!!!!!!

To be continued. Chapter 10-2. Tagaytay Getaway. PART 2 Daig ko pa tuloy ang nakakita ng multo... hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko... nakapikit ako... parehong kamay nakatakip sa mga mata ko... at ubud ng bilis ng tibok ng puso ko!!! Swear!!! Walang ibang nakakagawa saken nito kundi si Miguel Josef Uy Monteverde lang!!! Wala ng iba!!!! Sa totoo lang... naiimagine ko na yung itsura ni Sef... nakangiti at talaga namang nageenjoy siya sa mga nangyayari... teka nga... ee meron bang mawawala saken kung makita ko kung ano man yung pinagmamalaki niya... baka wala naman talaga siyang pinagmamalaki... baka nga bulaklaking underwear pa ang isusuot niya... atchaka ngayon pa ko matatakot magkaroon ng kuliti ee kanina pa ko namboboso ng bonggang-bongga!!! Lam niyo, tuwing kasama niyo ang isang kagaya ni Sef... lakasan lang naman ng loob ang kelangan ee... atchaka bakit ako maiilang... iimaginine ko na lang babae lang din siya!!! Linshak talaga tong baklang toh... masakit na siya sa ulo aa... nagpapaka maldita siya.. hmp tignan lang naten kung sino mas maldita!!! Binuksan ko na yung mata ko... kaso... tsk... sayang... nakasuot na siya ng white na shorts... pero... hinga Ellie... hinga lang... naka ngiti nanaman siya saken... as in nakatitig mula dun sa cabinet niya... naka pose pa nga siya na kala mo kung sinong modelo na kukuhanan ng picture ee... nakadantay kasi siya dun sa isang pintuan nung cabinet at kahit papano naman... wala pa siyang suot na T-SHIRT!!!! Sef: Heh. (smiles) Wag kang mag-alala di naman ako papatol sa ka-uri ko!!! Wwwaahhh!!! Buti naman at UMAMIN na din siya sa wakas!!! Kita niyo na??? Ano??? TAMA talga ako!!! Tsk tsk... Oh kaya naman mga kapatid itigil NIYO na ang pagpapantasya sa isang kagaya niya... masasaktan lang KAYO!!! haha. Ako: Favor lang. Sa susunod na bold show mo sabihan mo ko agad. Maraming bakla sa baranggay namin na siguradong mageenjoy jan!!! Hmp! Lumabas na ko ng kwarto at sumunod na din siya saken habang nagsusuot ng itim na t-shirt na Lacoste. Sef:Haha. (sabay umakbay siya saken ng pareho na kaming nasa may hagdan) Wag kang magalala marami naman ng paraan para maging kagaya mo ko!!! Wag ka ng masyadong bitter!!! Sasagot pa sana ko ee ng biglang sumigaw na si Borge. Borge: Oi!!! Bilisan niyo nga... kayong dalawa na lang hinihintay!!! Andito na sila Japo, Jill, Ken at Max. Sila Ken ee kaklase din namin na barkada nila Japo at Sef. At si Max... oo, si Darren Max Sanchez... ang kababata ko!! ;) Well, hindi niyo na itatanong... we grow up together... mabait yan, at parang kuya-kuya ko na nga yang si Darren ee. Este Max nga pala. Ayaw kasi niya na tinatawag siyang Darren. Parang sira kasi yan!! Mas gusto daw niya Max. Sabi ko nga parang pepsi lang ee. Sef: After you... Ako: Ah... hehe... (fake na ngiti) Kinurot kong muli ang kamay niyang nakaakbay saken... tulad nung kurot ko sa kanya nung nasa kotse niya kami nung isang gabi... pinung-pino... as in yung tipong matatanggal na yung lamang loob niya sa

tindi ng sakit... Ee di nawala yung kagwapuhan sa muka niya... di niya alam kung anong aray ang dapat niyang gawin ng mamilipit siya sa sakit!!! Baklang toh!!! Kainis!!! Kumaripas ako sa pagbaba nung hagdan at iniwan siya dung umaaray!! haha. Naka set ng lahat pagdating ko sa garahe. Ready na si Manong driver. Nasa loob na sila Jill, Meg, Borge at Sara. Pati na din sila Ken at Max, si Japo naman yung nasa passenger's seat sa harap. Isang malaking van ang gamit namin at ako at si Sef na lang tuloy ang papasok... sa sobrang bait nila Borge... iniwanan nila kami ng upuan ni Sef... dun sa unang upuan ng van... very good diba??? So... ilang oras ding byahe ito... na wala akong choice kundi ang makatabi ang baklitang ito!!!! Mejo matagal-tagal din ang byahe... syempre picture taking kami sa loob ng van... at higit sa lahat... hindi mawawala ang kantahan namin ng mga girlfriends ko... Sila Ken ee barkada ko din naman... madalas kong kasama yan sa DOTA session sa school... haha... kaya nga siguro madalas talga kong napagaakalaang tibo... Si Darren panay lang ang tawa. Maya-maya ba ee mejo nanahimik buong van... nagkakaantukan nanaman... chaka mejo napansin ko na tahimik lang si Meg... tatawa-tawa lang pero hindi din gaanong nagsasalita. Siguro nga pagod lang at inaantok siya. Ako naman, bumibigat na din ang mga mata ko... sa totoo lang makakatulog na ako ee... kaso bigla bang bumigat yung kanang balikat ko... paglingon ko... haiiii... ayun oh... ang napaka malaanghel na muka ni Sef ang bumulaga saken... tama ba kong gawing unan??? Hmpf!!! Pero... hindi naman ako ganun kasama sa iniisip niyo nuh, kahit papaano naman marunong din naman ako makonsensya... atchaka... ansarap palang pagmasdan ng muka ni Sef pag natutulog... masyadong mapanlinlang... aakalain mo na napaka buti niyang tao... kung hindi lang siya gwapo ihuhulog ko na toh palabas ee... t-teka... anong sinabi ko??? GWAPO??? Anakshota... feeling ko nagsisimula ng matetano ang utak ko... I'm allergic to GAYS!!! My goodness... pero sa totoo lang aa... parang sana habang buhay na lang na tulog tong si Sef nuh??? hahaha... Mabait lang pala toh pag tulog ee!!! Bigla siyang umungol, lam niyo na kapag mahimbing na yung tulog... tapos... bigla-bigla... as in halos tumaas ang mga balahibo ko ng bigla niyang iniyakap sa bewang ko yung kanang kamay niya! Okay, binabawi ko na... hindi din pala siya mabait... kahit tulog may pagka manyak pa din!!! Pero hindi ko na din nagawang tanggalin ee... ehem... kaw ba naman diba may gwapong yayakap sayo??? WWWWAAAAHH... gwapo nanaman sinabi ko?? Talaga atang may tetano na utak ko!!! Napahikab ako. Bakit ko pa ba dapat prublemahin ito?? Ee pareho naman kaming babae!!! Walang malisya ito... kaya wag niyo ngang lagyan ng kulay!!! Nag-hikab pa ko ulit bago tuluyang makatulog... hindi ko naman na din namalayan na inihiga ko ang ulo ko against sa ulo ni Sef... To be continued. Chapter 11. Special Chapter ni Borge

Beatrice Gong-gora Natividad

Bakit nga ba parating si Ellie na lang puro na lang si Ellie, si Ellie at si Ellie?? Bakit, siya lang ba ang bida sa storyang ito?? Ee pano naman yung bestfriend hindi ba? Oo, pagbigyan niyo naman ako. Its my time to shine naman. Ako nga pala si Beatrice Gong-gora Natividad. Grabe naman, sinabi ko lang ang buong pangalan ko hindi niyo na ko kilala. Oo. Ako si BORGE!!! Yung laging kasama ng paborito niyong si Ellie!! Yung matalik na kaibigan ng pasaway na yun!! =) Well, hindi ko naman ninanais na palitan siya nuh. Kaya easy lang hehe eepal lang ako isang chapter lang naman ee. Para maiba naman di pa ba kayo nagsasawa dun? Lagi na lang si Eleonor

Malicsi Dimaculangan ang kakwentuhan niyo. Naku sinisigurado ko sa inyong ma s masaya akong kausap kesa dun!! Haha. =)P So, ano pang hinihintay naten? Lets get this party started!!! Woohoo

Siguro naman, by now, nakakaamoy na din kayo sa matinding chemistry nila Ellie at ng napaka gwapong si Sef ano?? Well, syempre, since ako ang bestfriend super naamoy ko na din yan!!! Pero ito, trivia lang itong si Ellie?? NEVER PA YAN NAGKA BOYFRIEND!!! AS IN NEVAH!!! Oh, ito alam niyo ba ang nangyari nung bumabyahe kami patungong Tagaytay?? Nakatulog si Ellie at Sef at napaka sweet nilang tignan!!! Syempre palalagpasin ko ba ang mga ganung klaseng pagkakataon? Habang mahimbing silang natutulog, kinuha ko yung digi cam ni Jill at sinenyasan ko si Japo na kuhanan yung dalawa. Hahaha. Oh diba? APIR, APIR!! Mga ilang oras din bago naming narating ang hotel na pagmamay-ari nila Sef. Swear, napaka ganda nung hotel pati na din yung view kitang-kita namin ang buong tanawin at ang Taal Lake sa baba. Unang nagising sa dalawa ee si Sef. Mejo naguunat-unat pa nga siya bago niya buksan yung pintu nung van para tawagin yung guard na tulungan kami sa pagbaba ng mga bagahe namin. Nakababa na kaming lahat pero tulog pa din yung isa!!! At malamang, kailangan ko pang gisingin ang napaka galing na bida sa storyang ito sino pa? E di ang paborito niyong lahat si Ellie. Bitter?? Haha. =) Ellie: Hm. Dito na tayo? Borge: Ahy, naku iha wala pa tayo Tagaytay actually, dito lang tayo para mag -CR! Sarcastic ng lola niyo? Haha. Bitter ako ee. Bakit ba? Haha. Sara: Ellie. Andito na tayo!! Alam mo ikaw talaga Kung hindi laging LATE, lagi ka namang TULOG!! Ngumiti lang si Ellie. Bumaba siya ng van at napatingin sa napaka gandang structure nung HOTEL. Nagsimula ng mag baba ng mga bag yung mga guys Pero ang magaling na si Eleonor ee talagang kinuha pa niya yung sarili niyang bagahe. Itong si Ellie alam niyo kasi kung hindi niyo talaga kilala itong lokaret na babaeng ito isang tingin niyo lang sakanya as in mapagkakamalan niyo agad siyang TIBO!!! Swear!! Haha. Best friend ako. Hindi ko naman siya binaback-stab or something pero kahit naman siya ee alam niyang may aura siyang ganun!!! Alam niyo ba yung may pagka MATON siya talaga kung kumilos. BRUSKO ba? Talagang WALA kang makikitang pagkababae sa mga galaw niya!! Sa totoo lang, itong babaeng ito? Isa siya sa pinaka UNPREDICTABLE na taong nakilala ko sa balat ng lupa. Buhok palang niya ee talaga namang mas malupit pa sa buhok ng mga lalaki. Pero alam niyo ba kung ano ang maganda dito kay Ellie? Lagi lang yang happy-go-lucky laging masaya at kapag yan ang kasama mo siguradong WALANG DULL na moment tatawa lang kayo ng tatawa haha Siya lang yung nakilala kong tao na walang salitang MALUNGKOT sa diksyunaryo niya kahit gaano pa kalaki ang problema niya. =) Buhat-buhat na ni Ellie ang napaka bigat niyang bag at ito na GIRLS ang kilig na moment haha bigla ba namang umeksena si Sef haiii naku napaka GWAPO talaga nitong lalaking ito bakit ba may mga nilalang na kagaya niya mundo ano?? Haiii sana pala kinuha ko na din yung bag ko para pati yung akin ee siya magdadala Sef: Ano ka ba Dimaculangan? Akin na nga yan, alam mo namang ayaw kitang nahihirapan ee (smiles)

Nakangiti si Sef ng kinuha niya yung bag ni Ellie. Haha. Gwapu niya talaga. Haha. Swerte naman nitong best friend ko kagwapong nilala ang nabibighani sa kanya. Ellie: Wag ka na nga!!! KAYA KONG DALIN TOH NOH!!! Hindi ko kailangan ng tulong mo!!! (hinahaltak yung bag niya) Sabi ko naman sa inyo ee malakas talaga SAPAK nitong babaeng ito sa ulo ee. Tinutulungan na nga siya ni SEF siya pa tong ayaw. No wonder hanggang ngayon wala pa din talagang nagiging boyfriend toh!!! Borge: Tsk. Ellie. Wag ka ngang masungit kay Papa Sef!! Kaw talaga (syempre nakangiti naman ako ke Sef habang inaabot ang bag ni Ellie) Pakipot ka pa ee (binulong ko saa tenga ni Ellie) Thank you Sef! Youre such a gentleman!! =) Sef: Hindi naman. Ellie: YAN? GENTLEMAN?? ASSAAA baka gentlewo--- hhmmmmmmmm (bigla kong tinakpan ang bibig ni Ellie) Borge: Hehe. Napaka sweet mo naman Sef. Sige, go. Buhatin mo na yan!! =) At ng nauna na si Sef buhat-buhat ang bagahe ni Ellie Borge: Ikaw talaga, napaka hina mong dumiskarte bubuhatin na nga yung bag mo ee, aayaw ka pa!! Ellie: Ee bakit ko pa papabuhat? Para isumbat lang ule niya saken na kesyo napaka gwapo niya, napaka matulungin niya At ngayon dahil nakialam ka, binigyan mo pa ulit ang baklang yun ng rason na magmaldita saken!! Sa narinig ko mula ke Ellie. Napataas ang bagong ahit na kilay ko. Huh? Bakla?? Borge: Bbakla??? May sakit ka ba o ano? Si Sef tatawagin mong bakla? HELLOW?? Ellie: Hay naku. Bahala ka kung ayaw mong maniwala. Bakla yan!!! BAKLA!!! Sira ulo talga tong si Ellie. Ito ba tinatawag niyong BIDA?? Haha. Tapos favorite niyo pa toh Ee dios mio, sa gwapong taglay ni Josef Monteverde ee tatawagin niyang BA KLA?? Wala talaga sa itsura niya ito ah, malakas ang pang amoy ko sa mga ganyang bagay at hindi talaga ako nagdududa sa pagkalalaki ni Sef ano nanaman kayang problema nitong si Ellie at naisip niyang bakla si Sef? Hmm si Ellie ang kaduda-duda!!! Hahaha Napansin ko naman sa gilid si Meg para bang napaka tahimik niya at para bang may mali kasanya walang imik lang siyang sumunod kela Sara at Jill. Ako naman syempre tumabi agad ke Ellie. So it turns out na lahat kaming girls ee nasa iisang kwarto sheet!!! BONGGA yung lugar, I swear!! Obvious na mahal dito at di lang yan, ang dami ding guests sa hotel mga mayayamang guests to be exact. Madaming gwapong guys hmm so yummy haha for sure mageenjoy ako dito!!! Hell with the case study!!! Haha. =) Pagpasok namin ng kwarto, tumalon agad si Ellie sa pangalawang kama malapit sa may bintana. Nakangiti ang loka. Minsan talaga parang bata tong si Ellie ee. Madali yan mapasaya sa mga simpleng bagay lang.

Ellie: Wwwaaaahhh ayos!!! Haha. Akin to!!! Sara: Oh sige, sayo na. Uwi mo na. Jill: Easy ka lang Ellie baka mahulog ka nian!! Haha. Borge: Animales ka. Wag mo ngang ipahalatang walang kama sa bahay niyo!!! Ellie: Hahaha.. BORGE!! Tignan mo oh wwwaaaahhh ang COOL!!! Hahaha.. Mula sa kama, yung hi-tech na bintana naman ang pinagtripan ni Ellie! Meron kasing remote sa may ibabaw nung cabinet, madaming buttons na pag pinindot mo ee mayroong specific function sa loob nung kwarto. Bumukas yung blinds nung bintana at napa WOW kami sa nakita namin. Nasa may sixth floor kasi kami at ayun kitang-kita namin mula sa taas ang malaking pool nung hotel. Andaming HUNKS at mga babaeng naka two piece hahahaha Sara: WOW!!! I cant wait to use my new pair of swim suit!!! Argh tara na girls bilis mag -swimming na din tayo!!! Jill: Pero pano na yung case study naten? We still have to do it. Ellie: Tsk. Mamaya na yun!!! Explore muna naten yung buong lugar!!! Borge:TAMAaa!!! =) Habang kaming apat ay nakadungaw sa bintana, si Meg ee tahimik na nakaupo sa kama niya at nagtetext. Hindi lang naman pala ako ang nakapansin ng ka-weirduhan ni Meg. Ellie: Ui, Meg!! Ayos ka lang ba? Kanina ka pa walang imik aa? Meg: Huh? Ako? Oo naman. Hehe. Mejo inaantok lang ako. Dito na lang muna siguro ako sa kwarto. Baka umidlip muna ko saglit. Sara: Seryoso ka? Youre going to miss all the fun!! Meg: Im sure. Hehe. Sunod na lang ako sa inyo mamaya. =) Borge: Okay sige, sinabi mo ee. Sama-sama kami nila Sara na nagpunta sa pool. Todo bihis kaming lahat nila Sara at Jill naka two pi ece syempre si madam Sara, si Jill naman naka boy shorts. As for me? Aba, papahuli ba ko?? hahaha. Syempre naka isang buong swim suit ako! Oh, si Ellie nanaman hinahanap niyo? Easy lang kayo. Ayaw pa daw kasi niyang mag-swimming kasi may nakita daw siyang court, yayayain daw niya yung guys na maglaro muna ng basketball. Oh ano sabi ko sa inyo?? Daig pa talaga niyang si Ellie ang lalaki ee. Haha. Kaya nga LAGI yang napagkakamalan!!! Pero yan naman din ang gusto ko diyan sa babaeng yan, meron siyang ugali na tipong wala siyang pakialam sa kung ano pa ang iniisip ng iba. Basta gagawin niya kung ano gusto niya. =) Niyaya naman ako ni Ellie na sumali sa basketball pero uunahin ko pa bay un?? Syempre mas exciting sa pool, mas maraming GWAPU!!! Hahaha..

Mga ilang minutes after, dumating sila Ken, Max, Japo at Sef sa pool. May dala silang isang case ng mga inumin. Haha. Lam niyo na Teka bakit sila nandito?? Asan na si Ellie??? Borge: Oh, kala ko ba maglalaro kayo ng basketball? Japo: Huh? Bakit? Bawal ba kami magswimming? Sara: Sira! Sabi ni Ellie yayayain daw niya kayong maglaro ng basketball. Ken: Talaga? Hindi naman namin siya nakita ee. Borge:Ahy sows, asan na yung bruha na yun?? Ken: Si Meg din wala aa? Jill: Nasa kwarto siya, natutulog. Ito talagang si Ellie oh, dapat bang bantayan ko pa siya minu-minuto??? Yan talagang bruhang yan oh, kung di ko lang best friend yan matagal ko ng inumbag yan ee. Japo: Sige, saglit. Hanapin ko. Borge: Wag na Japo. Ako na nga lang baka nasa may court yun. Sef: Samahan na kita Borge!! Talk about HUNKS!! Haha. Sasamahan pa ko ni Papa Sef. Borge: Oh sure, beybeh! Haha. Hmmm tahimik lang kaming naglalakad ni Sef.

Ano naman yung sinasabi ni Ellie na mayabang siya? Ni hindi nga siya masyadong masalita ee, mahiyain
nga ata. Tingin ko talaga sa kanya yung tipong GOOD BOY. Haha. GOOD BOY BUT SILENT NA PLAY BOY!! ahaha. Syempre kasi gwapo.

Pinagaaralan kong maigi si Sef. Nagtataka kasi ako kung bakit niya biglang naisip na samahan ako sa paghahanap ke Ellie. Tinignan ko mga galaw niya wala talaga kong makitang kabaklaan sa kanya tulad ng mga sinasabi ng magaling na bida ng storyang ito! Borge: Bakit mo naman naisipang samahan ako? (Pa-flirt kong sinabi, ewan ko ba parang natural na saken ang pagiging flirt ko!! Haha.) Sef: Ee mas memoryado ko tong buong hotel. Borge: Hmm. Kung sa bagay. San ba yung basketball court dito? Baka nandun yun. Ni-lead ako ni Sef papunta dun sa basketball court. At ayun nga si Ellie, enjoy na enjoy talaga namang natural na nakangiti ang loka alam niyo sinong kalaro niya?? Dalawang batang lalaki na tipong nasa 10 or 12 years old lang ang edad. Alam niyo itong si Ellie kapag nakangiti yan hindi mo kayang hindi mapangiti din I couldnt help

myself from smiling hindi niya kami napansin ni Sef sa gilid napatingin ako kay Sef nakooo ang malalagkit na tingin ni lalaki kay babae!!! Haha Nako GIRLS, sinasabi ko sa inyo may trip ang gwapong si Sef sa best friend ko!!! NAKOOO!!! Hahahaha kinikilig na ko para kay Ellie!!! Yung tingin ba naman ni Sef IMBA ee.. naka ngiti din siya habang pinagmamasdan maglaro si Ellie. Para bang kontentong-kontento siyang panoorin siya. Naku, chance ko na toh para intrigahin siya! Pero bago ko pa siya matanong ee, naunahan na ko agad ni Sef. Sef: Grabe, is she really a lesbian? Huh? Ano daw? Nabingi ata ako. Tinatanong ni Sef kung talagang lesbian si Eleonor Malicsi Dimaculangan??? WHAT THE hindi ko na napigilan sarili ko OVERR talaga natawa ko ng malakas super laugh trip!!! Hahaha Borge: Seryoso ka sa tanong mo? Hahahahahaha Si ELLIE tibo sa paningin mo?? Tinitignan na ko ni Sef na para bang may BALIW siyang kaharap. Borge: Hindi yan tibo ni hindi pa nga yan nagkaka boyfriend ee, girlfriend pa kaya?? Haha. Sef: Pero Borge: Alam mo kala mo lang yun hindi lang ikaw ang unang taong nagaakala niyan di din naman kita masisisi ee, sa kilos at trip ni Ellie sino ba namang hindi magiisip nun sa kanya pero lam mo, seryoso mas babae pa yan sa inaakala mo!!! 100% yan!! Ika nga nila diba? Maraming nama matay sa maling akala... Sef: Pero sabi niya hindi daw kami TALO??? This time, hindi ko nanaman kinaya talagang natawa nanaman ako MAJOR LAUGH TRIP palang kausap tong si Sef ano?? Hahaha Borge: Ibig sabihin lang nun, BAKLA tingin niya sayo!!! Hahahahaha (tinapik ko siya sa may balikat, yung itsura ni Sef talagang parang namutla siya sa mga sinabi ko.) Tara na nga ikaw talaga puro ka JOKE TIME!!! Hahaha hahanapin tayo niyang si Ellie pag nagutom na yan!! Tara Pero parang hindi ako narinig ni Sef Sef: Ako?... BAKLA???... To be continued. Chapter 12-1. NO GIRLS ALLOWED.

Yo, girls! Wassup? I know I know I probably shouldnt barge in like this but, hey I cant just let the girls do all the talking We boys do know how to talk as well at alam niyo ba na MAS CHISMOSO pa mga lalaki kesa sa mga babae? Well, I tell you It is TRUE. No kidding. At mas totoo mga chismis namin kaya dont worry kung chismis lang hanap niyo youre in good hands. =) Oh, I forgot to tell you the name is John Paul Sy Crisostomo you know? Yung guy na pinangalanan ni Ellie ng JAPO? Haha.. Yep, JAPO thats me. =)

PART 1

John Paul Sy Crisostomo

So, how am I supposed to start this one? Hmmm You girls are not probably interested with me I know its the same old story si Sef lang haha Oo na. Alam ko naman na si Sef ang mas gusto niyong makausap pero alam niyo ba yung kasabihan na mas makikilala niyo ng lubusan ang isang tao sa mga sinasabi ng iba?? Totoo yun. Naku Maniwala kayo. Alam niyo kaya ko nga ata isulat ang buong talambuhay nitong si Josef ee. Di niyo na itatanong ano, well, di naman sa pagmamayabang but my family is wealthy. Ever since close family friend na ng mga Monteverde ang pamilya namin ang mga Crisostomo. We have a bond. Sabay kaming lumaki nitong si Sef. Araw-araw yan magkasama kami Hindi kami mapaghiwalay Hes more than my best friend for hes already like a brother to me. There are a lot of things you should know about him but as his friend I cant talk about it I just cant. Hayaan niyong sakanya na lang mismo manggaling. Sa tagal-tagal ng pagkakaibigan namin nitong si Josef, natutunan ko ng itago ang mga lihim niyan. Sa totoo lang, marami ng napagdaanan niyan. Sooobrang dami and I should change the topic bago ko masabi ang sensitive na chapter ng buhay niya. Anyway Naka dive na kami nila Max sa pool pero wala pa din sila Borge, Sef at Ellie Napaka sakit talga sa ulo nung si Ellie kahit kelan. Kaya nga kami nandito to have fun and to swim pero basketball pa din ang inatupag. As for Eleonor Malicsi Dimaculangan, unang tapak ko pa lang sa Matute University siya na agad ang nakilala ko. First day na first day ng college life pero ayun, inaaway na agad niya nun si Manong Guard. Shes really one crazy girl! Haii anyway I got out of the pool, pero itong si Max talagang nagbababad pa din sa tubig. Japo: Hoy!! Ano? Kala ko ba iinom ka? Max: Oo saglit lang nakakatamad pang umahon (nasa POOL pa din habang nakatingin sa malayo) Sa apat na taong pagkakakilala ko dito kay Max ee siya yung tipong tatahi-tahimik lang pero ibang klase kung bumanat haha naging kaibigan ko siya through Ellie madalas kasi silang magkasama anyway, syempre lalaki din ako kaya naman alam ko yang mga tingin-tingin na ganyan!!! Sinundan ko siya ng tingin Si Sara naka higa dun sa recliner naglalagay ng lotion. Well, I have to admit, maganda naman talaga si Sara ee. No doubt about it. Shes rich, beautiful, smart lahat na all the things a typical guy is looking for to a young lady MERON siya. Pero isa lang talaga ang maganda sa paningin ko ee I scanned the area para tanawin si Jill at nakita ko nga siya she was, unsurprisingly, with Ken. Nakaupo sila dun sa may kubo, nagkekwentuhan I dunno kung ano yun pero they sure are enjoying themselves. Si Jill shes very different I mean different in a good way Compare mo talaga kela Ellie, Borge, Meg at Sara siya yung pinaka TAHIMIK, pinaka MABAIT at pinaka SOFT SPOKEN sa kanilang lahat Napapaisip nga ako ee kung bakit at kung papaano siya napa barkada kela Ellie, when

shes not like them at all. I-compare na lang naten Jill is the one who is afraid to violate the rules si Ellie? Dios ko, law breaker yun ee. She has her own rules. Si Jill, kung bulong niya parang sigaw na. Ee si Borge? Sigaw nun bulong pa lang. Jill is very refined, graceful and very natural ang ganda niya. Shes simple and she doesnt put on things on her face unlike si Sara na hindi nga ata nakakaalis ng bahay ng walang make-up. Si Jill walang kaartihan sa katawan. Shes mahinhin and hindi katulad ni Meg na ubod ng sungit. May binulong si Ken kay Jill and I saw how she blushed Wala na kong nagawa kung hindi ang alisin yung tingin ko sa kanya sa kanila ayokong tuluyang masira ang araw ko at siya namang dating nila Borge at Sef. Borge: WWWAAAAAhhh SARA bakit hindi mo ko hinintaaay!!! (Tumakbo papunta kay Sara) Si Sef naman tumigil sa harap ko at napansin kong napaka lalim ng iniisip niya. I was about to ask kung nasan na si Ellie but then speaking of the devil Ellie suddenly came running behind Sef naka ngiti siya alam ko yung ngiting yun yung tipong may iniisip siyang kalokohan Ellie: BULAGA!!!! Hahahaha Sef: What the Ellie: Ito bagay sayo Monteverde buwahahahaha Out of the blue bigla-biglang tinulak ni Ellie si Sef at si Sef wala ng nagawa as he dropped on the pool nagtawanan kaming lahat even Sara and Borge na naglalagay ng lotion nakatingin nga lahat pati na mga waiter at iba pang swimmers na nandun sa pool Pinaka malakas talaga yung tawa ni Ellie ee. Lumangoy papunta sa may stairs si Sef para umahon well nakangiti din siya tumingin siya saken at sumenyas HAHA alam ko na gusto niyang gawin ang maghingantiii hahaha tumayo ako sa gilid ni Ellie para i-corner siya habang si Se fee naglalakad papalapit sa kanya Sef: Aah. Mabuti naman natuwa ka pero itong gagawin namin sayo mas masaya!!! Japo: Wahaha ikaw humiling nito Ellie!!! Ellie: Anong T-teka JAPO!!! SEF!!! T-teka lang ikaw Monteverde napaka pikon mo talaga parang binibiro ka lang ee Sef: Ee bibiruin ka lang din naman namin ee Ellie: Japo aa. Tangkain mong WWWAAAAAAHHHH!!!! Biglang hinawakan ni Sef si Ellie sa paa, tapos ako naman sabay hawak sa may armpits niya buhat buhat na namin si Ellie sinwing namin siya ni Sef Sef: Sa pang-tatlo Japo!!! Ellie: WWWAAAAAHhhh t-teka lang!!!! Japo: Isa

Sef: TATLO!!!! Ellie: YYYAAAAAHHH!!! Sabay binato namin si Ellie sa pool ng nakahiga isang malaking SPLASH!!! Tawanan kaming lahat pero maya-maya pa ee hindi pa din umaangat si Ellie yung kamay niya lang yung nakikita namin Tumakbo si Borge sa tabi namin ni Sef Borge: Sheet. Hindi nga pala marunong lumangoy si Ellie!!!!!!! Nagkatinginan kami ni Sef pareho kaming kinabahan bigla SHEET!!! To be continued. Chapter 12-2. NO GIRLS ALLOWED. PART 2

John Paul Sy Crisostomo

AWWW sheet!!! 7th feet pa naman yan!!! Papatalon na si Sef para sagipin si Ellie pero si Max nasa pool pa kaya nag -swimming siya agad papunta ke Ellie. Pinanuod namin si Max ng makuha niya si Ellie Max: Nakuha ko na siya!!! Japo: Kaya mo dude? Max: Yeah. Yeah. Mahigpit na yumakap si Ellie kay Max ubo siya ng ubo, at obvious na kumukuha ng hangin Napalingon ako kay Sef at parang kakaiba yung naging expression ng muka niya pero wala na kong oras para isipin pa yun agad naman namin inahon si Ellie. Japo: Sheet ka ELLIE!!!! Nagsilapitan na sila Sara, Jill at Ken Sara: Omg. Is she okay? Max: Sira ka talaga, tinakot mo kami!!! (umahon na din bigla) Borge: KAHIT KELAN KA ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN!!!!!! LECHUGAS KA TALAGANG ANIMALES KA!!!!! Japo: Bakit di mo sinabi di ka pala marunong lumangoy!!!

Ellie: Haha (ubo) Wag kang OA Borge Oo okay na ko haha (ubo) E kahit naman sabihin kong di ako marunong lumangoy ibabato niyo pa din ako ee. Max: Oh ano? Ayos ka na? Ellie: (umuubo-ubo pa din) Yeah. Haha. Salamat, salamat Max. Inabot ko kamay ko para tulungan tumayo si Ellie. Japo: Sira ka talaga!!! Napansin kong tahimik lang na nanunuod si Sef at ng may lumapit na saming employee ng hotel. Manager: Is everything okay? Meron po kaming medic dun miss Ellie: NAKU KUYA!!! AYOS NGA LANG AKO!!!! MASYADO LANG KAYONG UMIINOM NG KAPE!!!! MGA NERBYOSO KAYONG LAHAT!!!! Hahaha Inalalayan na nila Borge si Ellie sa may kubo at ng kami na lang naiwan ni Sef at yung manager Sef: Bakit wala kayong Life Guard dito??? Manager: Ah, sir (biglang kinabahan ng nakilala niya ang muka ni Sef) Mr. Monteverde Sir Sef: Bakit wala kayong Life Guard dito? (inulit ni Sef, yung tono ng boses niya seryosong seryoso) Manager: Ah Sir Sef: Sige. You may go. Kunin mo na din ang last paycheck mo!! Ayoko ng makita ka pa dito Sabay naglakad na pabalik si Sef sa kwarto namin... tinignan ko na lang yung gulat na gulat na muka nung Manager Oh ano, ngayon niyo lang nakita ang side niyang niyan ano?? Pero pag ganyan na mood niyan, maigi pang wag munang kausapin kaya naman pinili ko na lang na puntahan sila Ellie at wag siyang sundan. Super na-guilty siguro siya dun sa nangyari. Medyo sensitive kasi yan sa mga ganoong klaseng bagay pero hindi niya alam wala lang naman yun kay Ellie. Lahat naman kasi kay Eleonor ee malaking JOKE. Kaya nga tignan niyo, halos ikamatay na niya tawa pa din siya ng tawa. Sira ulo talaga yung babaeng yun ee. To be continued. Chapter 12-3. NO GIRLS ALLOWED.

Siguro sa tingin ninyo, pa-epal na character lang ako pero hindi niyo alam MAHALAGA din ako sa kwentong ito!!! Hahaha Siya nga pala ako si Darren Max Sanchez. Mas okay na sa kin yung MAX kahit na mas maganda daw yung first name ko Darren but still MAX na lang para mas madaling imemorize dahil tandaan niyo MAHALAGA ang role na gagampanan ko sa istoryang ito pero wag naman kayong magju -jump sa conclusions hahaha mejo may sapak yang AUTHOR ee meron pang TWIST na nalalaman haha. Lahat naman ng character dito IMPORTANTE hindi lang puro si SEF!!

Siguradong pasasalamatan niyo pa ko sa dulo haha oh well, tama na nga itong intro ko baka madulas pa ko at maikwento ko na sa inyo ang mga hindi dapat ikwento Oh siya, siya on with the story

PART 3

Darren Max Sanchez

Siguro tinatanong niyo ngayon kung sino nga ba si Darren Max Sanchez sa buhay ni Eleonor Malicsi Dimaculangan??? Well, isa lang naman ako sa mga matatagal na niyang kaibigan sus mio, elementary pa nga lang ata ee kakilala ko na tong si Ellie pero wag kayong magisip ng kung ano magkababata lang kami HINDI naman kami yung tipong BEST FRIENDS sa katunayan yung pinaka childhood best friend ni Ellie (hindi si Borge) ee yun ang BEST FRIEND ko hahaha naiintindihan niyo pa ba??? Mejo magulo ba?? Mejo mahirap bang maunawaan na ako ang BEST FRIEND ng best friend ni Ellie??? TOINKS. Wala kasi dito yung tinutukoy kong childhood bestfriend ni Ellie si Pepita, oo yun ang palayaw niya. Wala si Pepita dito sa Pinas kaya hindi na mahalaga pang pagusapan siya bitter? Haha. Ee pano ba naman halos mag-lilimang taon na yung hindi bumabalik dito aaah. Ewan!!! Bago umalis si Pepita dito sa Pinas pinagbilin niya sa ken itong loka-lokang si Ellie na bantayan ko daw na wag ko daw pababayaan anak ng tama bang gawin akong guardia sibil??? Ee papano kasi si Pepita naman talaga may gawain nun. Siya tong laging pinagtatanggol si Ellie Hindi niya alam na kelangan ikulong ito bago ilayo sa kapahamakan ee lumaking sira ulo tong best friend niya!!! Ever since nung ginawa ko ang pangakong iyon, pakiramdam ko responsibilidad ko na din si Ellie. Wala naman akong kapatid ee, unico ijo naman ako kaya parang kapatid na din turing ko dito alam ko na takbo ng isip nito hindi na ko nagugulat sa mga kabaliwan niya halos kabisado ko na sikmurat bituka nito ee. =) Hindi niyo na itatanong magkakaibigan ang mga tatay namin nila Ellie at Pepita. Alam niyo ba naisang magaling na mekaniko ang tatay ni Ellie Meron silang talyer at kami ng tatay ko ee minsan masiraan sa tapat ng bahay nila Ellie. Ginawa ng tatay niya yung sasakyan namin at doon nagsimula ang mabuti nilang pagkakaibigan. Ang tatay ko na mahilig sa kotse ee laging nagpapagawa sa Papa niya. Suki din ang mga magulang ni Pepita dun at madalas dumadaan mga tatay namin ni Pepita sa talyer kaya naman kaming tatlo ee maglalaro at ayun naging magkakaibigan nga kami bigla ng malapit na ang graduation namin nung 4th year highschool nagpaalam si Pepita magmimigrate na nga sila sa Canada at yun na ang huling kita namin sa kanya

Oh ano? Naniniwala na kayong IMPORTANTE ako sa kwento?? Haha.

Actually hindi naman na namin pinagsasabi pa ni Ellie na magkababata kami wala nga ata nakakaalam ee. Darren: Ayos ka na? Ellie: Oo naman!! Kaw talaga wag mo masyadong pahalatang nagaalala ka!!! Darren: Sira. Ee sino ba naman di magaalala nun!!! Gusto mo bang mapatay ako nila Tito? Pinagpaalam kaya kita kahapon na meron tayong gagawing case study dito sa Tagaytay

Ellie: Aah. Tae ka kaya pala di sila nagulat ng bigla akong kinidnap nila Borge kaninang madaling araw ee. Darren: Mismo. At kung balak mo magpakamatay, mas mabuti pang ako na lang papatay sayo!!! Ellie: Lul. Haha. Wag ka nga Darren!! Lumapit na si Sara may madala-dalang soup. Napalunok ako bigla akong nanlamig Sara: Oh Ellie, ito soup, inorder ko para sayo inom ka muna. Ellie: Ahy sows!!! (napakamot sa ulo) Salamat Sara hehe pero okay na talaga ko (bumangon bigla) Tinulak ko pahiga si Ellie Darren: (pabulong kong sinabi sa tenga ni Ellie) Iinumin mo yan o yung pool ipapainom ko sayo?? Ellie: (sumimangot at pasigaw na sumagot) Edi IKAW uminom!!! Sara si Max na lang subuan mo niyan napagod yan sa pagsagip saken!!!! Haha. Nanlaki mata ko. Leche ka talaga Ellie!!!! Numer o uno talaga siya sa pangaasar Oo, alam kong nangaasar siya Darren: Haha. Ikaw talaga masyado kang palabiro Eleonorrr!!! Kinuha ko yung kutsara nung sopas at isinalaksak sa bibig ni Ellie! Namula muka ni Ellie sa init nung sopas haha natatawa na ko ng biglang pinalo ni Sara yung kamay ko at kinuha niya yung kutsara Sara: Nakita mo na ngang masama pakiramdam niya ee, gaganunin mo pa!!! Ellie: Aaah t-teka Sara hindi ayos lang ako Sara: Tumahimik ka Eleonor!!! Ellie: (wala ng nagawa at nanahimik na lang) Sara: Hindi nakakatawa yung ginawa mo sa kaibigan ko! Alam kong gaga yan pero hindi naman dapat pasuin ang dila niyan!!! HMP!!! Sabay irap si Sara at tumalikod papaalis Napatingin saken si Ellie, mejo napapalunok na siya dahil alam niyang delikado talaga lagay niya!!! Sinira niya deskarte ko ke Sara!!! Kahit kelan talaga toh Ellie: Eee PEACE?? Hehe Darren: EEEEELLLIIEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Kumaripas ng takbo si Ellie palabas ng kubo syempre hinabol ko talaga siya

Japo: Whoa!! Andaya bakit kayo lang naglalaro ng takbuhan?? Tumakbo si Ellie sa likod ni Japo Ellie: Japo!! Japo!! Wwwaaahh, tulungan mo ko!!!! Tapos biglang tumakbo si Ellie sa likod ni Sara napatigil ako para kong may natapakan na GLUE at nakadikit mga paa ko sa kinatatayuan ko sa harap niya. Dinilaan ako ni Ellie Sara: HMP!! CHE (inirapan ako) Ellie: Haha BLEH!!! Itong si Ellie alam kong sinadya niya dahil kumindat pa siya ng tinulak niya si Sara papunta saken. Napayakap si Sara saken at ako naman agad siyang sinalo, yung mga kamay ko nasa bewang niya. Pero sa lahat ng ginawa ni Ellie mapapasalamatan ko siya dito Darren: Ayos ka lang? Sheet magdudugo na ata ilong ko magkadikit ang balat ko at ang balat ni Sara!!! Naaam oy ko pa ang mabangong lotion na pinahid niya kanina at ang pinaka masaya naka two piece pa siya SHEET!!! Dahan-dahang tumingin saken si Sara at parang tumigil ang oras ng nagkatitigan kami walang ibang tao sa mundo kundi siya at ako Bigla-biglang BINUHUSAN KAMI NG TUBIG NILA JAPO AT KEN Sara: EEEEeeeeekk!!! (napasigaw sa inis) Japo: Tama na yan!!! MASYADO NG CHEESY!!! Hahahaha Biglang kumunot ang noo ni Sara saken inis na inis siya Sara: RRRrrr NAKAKAINIS!!! Hmp!!! (tinulak niya ko para umalis sa daan niya) RRRAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!! Wala na kong nagawa, yung TAWA ni Ellie ang pinaka malakas sa lahat at ng napatingin ako sa taas nakita ko si Sef, nakatayo sa may balcony sa kwarto niya alam ko oo, siguradong sigurado ako kay Eleonor siya nakatitig. To be continued. Chapter 12-4. NO GIRLS ALLOWED. PART 4

John Paul Sy Crisostomo

Buong hapon kaming nagswimming mga ilang oras ang nakalipas at bumaba na ulit si Sef at nakisali na sa ulit samin at ng wala ng araw dumating si Meg sa kubo at kumain. Si Eleonor naman ee super hyper

at hindi tinigilan si Meg hanggat di siya lumulubog sa pool... At halos pag dating ng 8:30 pm nagkayayaang maginuman Nang dumating yung waiter dala dala yung orders namin na sisig, barbeque at marami pang ib a bumanat nanaman sa kakulitan si Ellie this time, yung waiter naman ang pinagtritripan niya haha. Ellie: Oh Kuya, kuya (tinatawag niya attention nung waiter) Define LOVE kuya!!! Define LOVE!! Haha. Nagtawanan lahat kahit si Sef nakita kong nakangiti hindi na siguro mainit ulo niya Borge: Oo nga. Haha. Define mo kuya. Waiter: (napapangiti) Ah. Ee. Siguro Love is like a rosary for it is full of mystery. Ken: Wahahahaha YOWN!!! Japo: Takteng definition yan!!! Haha. Gasgas na yan ee. Ellie: Ee ito, ito kuya yung taong MAHAL mo o yung taong MAHAL ka??? Borge: WWOOOhoooo nice nice, tol!!! Mukang madaming tinatamaan aaaahh??? Haha. (nag -appear sila ni Ellie) Waiter: Ahaha. Ee, kelangan na po ako dun Japo: Hindi ka aalis hanggat di mo sinasagot yan!! Dito boss mo kaya wag kang matakot!! Haha. Waiter: Ahh. (biglang naging seryoso) Siguro yung taong mahal ako!! Masarap kasi yung pakiramdam na ikaw yung minamahal atchaka hindi ako martyr para pahirapan ang sarili ko. Oo, sige, hindi naman kinakailangan mahalin ka ng taong mahal mo dahil ika nga nila kapag nagmamahal ka, hindi kailangan ng kapalit, hindi kailangan na mahalin ka din niya, hindi ka kailangan humingi ng sukli kaya naman para saken pagiging selfish yun. Selfish sa part niya dahil puro siya lang, selfish sa part ko dahil gusto ko siya lang ee pano naman yung iba na mas WORTHY sa pagmamahal ko? Lalo na kung magiging insensitive lang ako sa feeling nung nagmamahal saken bakit ko pa hahayaan na maranasan niya yung naranasan ko na hindi din mahalin ng taong mahal ko? Bakit ko ipaparanas sa iba yung sakit? Kaya nga may puso ang tao hindi ba? Para magmahal ng magmahal bakit ko pa siya sasaktan? Siya na nakita yung HALAGA ko kaya niya ko mahal siya na mahal ako kahit sino pa ako nakita niya yun nakita niya yung hindi nakita ng taong mahal ko sa kin Atchaka matututunan ko din naman siyang mahalin ee sa tamang panahon Nanahimik kaming lahat SPEECHLESS kami sa naging sagot ni Kuyang waiter napatingin ako kay Jill ewan ko sa iba pero para saken sapul ako ee Pero biglang may bumasag ng katahimikan namin it was a voice filled with sorrow Ee pano kung walang nagmamahal sayo?? Sabay-sabay kaming napalingon kay Miguel Josef Uy Monteverde oo, si Sef ang nagtanong nun. Pero bigla siyang kumambyo Sef: Hahaha masyado kasing seryoso sagot ni Kuya. Sige na nga. Ito tip mo!! (inabutan niya si Kuya ng 500) Gusto ko sagot mo, pang facebook!!! Waiter: Thank you, Mr. Monteverde.

Borge: Haha sheet!!! Ee kung may bayad sa may pinaka magandang sagot ee di sana ako na lang!!!! Nagtawanan lahat pero ako hindi ako natawa nakatingin pa din ako kay Sef at napansin kong hindi lang pala ako yung nakaramdam nung seryosong tanong niya dahil kahit si Ellie hindi nakatawa nagtataka siyang nakatingin kay Sef After a minute or so nag-cr muna ang mga girls naiwan si Ellie at Max sa kubo si Ken naman kukunin daw cellphone niya sa kwarto at si Sef, tumayo at nagpunta sa may sulok, nakadantay siya sa may batong railing, tinatanaw yung night view ng Tagaytay habang hawak-hawak yung bote ng Tanduay Ice. Nilapitan ko siya, dala-dala yung sarili kong bote ng Tanduay. Japo: Sef ano problema? Sef: Wala yun Japo!!! Hahaha. Masyado kasi kayong seryosong lahat Sinungaling. Syempre alam ko Japo: Huh. Nice try dude. Masyado ka ng predictable saken!!! Tungkol nanaman ba yan kay Sef: Japo ni minsan ba? As in, kahit minsan ba? Sumagi sa isip mo na Bakla ako?? Halos mabulunan ako!!! Pati ba naman si Sef nababakla na... SAKIN??? Japo: Dude naman, di tayo TALO!!!! Sef: Pakyu!!! (sabay tungga nung Tanduay Ice niya) Japo: Hahah... eee... ano ba naman kasing sumasagi jan sa isip mo... sinong... Biglang POOF!! Pumasok sa isip ko si Ellie... Japo: Hahaha. Si Ellie ba nagsabi niyan?? Sef: Sino pa? Japo: Hahaha ee si Ellie lang naman nagsasabi ng ganyan ee. Lahat naman pinagdududahan niya. Ano ka ba? Wag mo siya masyadong t-teka nga ako naguguluhan na ko sayo aa? Nagkakagusto ka ba kay Ellie?? Sef: Haha. Sira ulo. Alam mong imposibleng mangyari yan!!! Di ako pumapatol sa tibo Japo: Sira ka pala ee. Pakitaan mo yan ng litrato ni John Lloyd Cruz, tignan ko lang kung masabi mo pa ding tibo yang si Ellie!!! Hahaha baka himatayin ka na lang. Sef: John Lloyd?? Sinong Japo: Dude, yung pinsan ko!! Si John Lloyd!!! Sef: Hahaha. Oo na sige sige. Pinsan mo na kung pinsan!!! Pero mas dihamak na magandang lalaki ako dun!!! Japo: Malakas na hangin dito Sef balik na tayo!!!

Sef: Haha. Sira!! Pero, humanda yang Dimaculangan na yan saken!!! Sisiguraduhin kong mababaliw yan saken!!! Baliw na baliw... Hindi ko na tinanong pa kung anong balak niya I knew from that very moment kung saan mauuwi ang mga salita niyang yun kung saan hahantong ang lahat ng ito. To be continued. Chapter 13. Hot Seat!

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Hindi ko lubos maisip kung papaanong nasabi ni Miguel Josef Uy Monteverde ang mga salitang yun, "Paano kung walang nagmamahal sayo?" Papanik na kami ng mga girls sa kwarto namin at hanggang ngayon nasa isip ko pa din ang katanungang yun. Para ngang sirang plaka yung boses niya na paulit-ulit na nag-play sa utak ko. Bakit ang isang mayaman at gwapong kagaya niya ee makakapagbitaw ng mga ganung klaseng kataga? ARGH, bakit ko ba pinoproblema ang sagot dun? Ee sino nga naman ba kasi ang magkakamaling mahalin ang isang kagaya niyang ubod ng yabang??? Oo, alam ko, mayaman siya at gwapo... pero aanuhin naman ang mga yun kung masahol pa sa panis na adobo ang ugali niya? T-teka nga... napapanis ba ang adobo??? AAAhhh... EWAN!!! Humilata na lang ako basta sa kama ko malapit sa may bintana... at napapikit na lang ang mga mata ko... aahhh... sarap... napaka lambot ng kama... ng unan... ng kumot... haiii... that's more I like it... kaso kelangan ko pang balutin ang sarili ko ng kumot... pano ba naman kasi ang mga magagaling kong kaibigan na bigla-bigla na lang akong kinidnap sa bahay ee kulang-kulang ang mga pinagkukuhang damit sa cabinet ko... ni hindi man lang nila naisipang kuhanan ako ng jacket!!! Buti nga kanyo ee hindi nila ako nakalimutan ikuha ng underwear!!! Haiii.. hindi kaya dahil ganyan si Miguel Josef Uy Monteverde ee dahil iniisip niyang walang nagmamahal sa kanya?? WWAAAAHHH... ano ba naman yan ELLIE!!! Tumigil ka na nga!!! Nilalason na ng Sef na yan ang pagiisip mo!! Tulog na lang ang katapat niyan!!!! At sa hindi ko inaasahang pangyayari, bigla ba naman akong hinampas ni Borge ng unan sa ulo! Borge: Hoy Ellie, WALANG TULUGAN DITO!!!! Ellie: So kailangan talagang mambato ng unan? Borge: Aba, wag ka nga. Hindi lang ikaw ang may karapatang maging brutal ano!! Ellie: Ano pa bang balak niyong gawin? Sara: Let's take another swim. Night swimming tayooo... ienjoy na naten toh!!! Pag balik naten ng Manila aral nanaman tayo. Jill: Ee teka nga, we still have to make our case study diba?? Sara: What case study??

Bigla namang binato ni Borge ng unan si Sara. Sara: OUCH!!! Borge: Sssshhh... (Sumisignal kay Sara... nanlalaki mga mata) Napaupo ako sa kama. Sa tagal tagal ko ng naging kaibigan tong si Borge, alam ko na bawat kilos at galaw niyan. At yang kurap ng mata niyang yan!!! IISA LANG IBIG SABIHIN NIYAN... Kinuha ko yung isa sa mga sampung unan na nasa kama ko at hinampas ko ng malakas si Borge... Ellie: Animales ka!!! IBANG KLASE DIN TRIP NIYO AA. Kanwari pang may Case Study aaah... TAGAYTAY LANG PALA TALAGA HABOL NIYO!!! AMPFUFU!!! haha. Borge: Aaah... wag mo kong sisimulan ng pillow fight Dimaculangan, di kita aatrasan. haha. Ellie: Huh. Sino kaya nagsimula Natividad? At ayun nagsimula nga ang pillow fight sa pagitan namin nila Borge, Sara at ang kawawang si Jill. Si Meg? Nasa kama niya balot na balot ng kumot mula ulo hanggang paa. Tahimik lang siya at walang kibo na akala mong hindi kami naririnig. Ee kahit sino hindi makakatulog sa ingay namin. Napatahimik kaming lahat ng sumenyas si Borge kay Meg. Pinalibutan namin ang kama niya at sabay-sabay namin siyang pinapapalo ng unan. Ellie: hahaha... Kala mo makakaligtas ka aah!!! Meg: Eeeeekkk... Bigla-biglang tinanggal ni Meg yung kumot na nakataklob sa may ulo niya at napaupo siya, mukang bruha yung naging ayos ng buhok niya paglabas niya. Umupo siya sabay hawi ng buhok niya at nanigas kaming apat nila Borge, Sara at Jill sa biglang bumulagang itsura samin ni Meg. Pulang-pula ang mga mata niya. She was crying like hell. At ng napansin niyang nakatingin kaming lahat sakanya without even blinking, humagulgol na siya ng iyak. Borge: Sobra bang masakit yung palo namin??? Pinalo ni Sara si Borge. Borge: What? I was just asking her... Actually pareho kami ng nasa isip ni Borge. Akala ko din nung una dahil dun sa pillow fight kaya umiiyak si Meg... dahil pinaulanan namin siya ng palo... Umupo na sila Sara at Jill sa tabi ni Meg. Jill: Bakit Meg? Ano nangyari?? Sara: Kaya nga. Kanina ka pa matamlay ee. What's wrong? Meg: Si-- si Ryan. Ellie: Oh bakit? Anong nangyari sa boyfriend mong feeling gwapo? Hindi niyo na kasi itatanong pa, hindi naman talaga kasi namin kasundo yang boyfriend na yan ni Meg. Super nakakainis yang si Ryan. Tama, SIRA YAN!!! May pagka SIRA kasi utak nun. Hindi ko siya feel at

alam kong hindi din niya ko feel. Meg: Nagaway kasi kami ee... (iyak pa din ng iyak) Borge: Sus. Anong bago dun??? Eee... lagi naman kayong nagaaway!! Hindi ka na nasanay!! Sara: Ee tungkol san ba pinagawayan niyo this time? Meg: Meron daw kasi silang lakad ng tropa niya today, gusto niya akong kasama... he doesn't want me to go here with you guys... pero syempre diba... kayo pa din pinili ko!! Totoo yung sinabi ni Borge. Si Ryan at itong si Meg ee kahit isang pirasong mentos na nga lang ata ee pagaawayan pa nila. Matagal na naming sinasabihan itong si Meg na iwan na niya yung hayup na lalaking yun. Playboy din kasi yun, biruin niyo ba naman harap-harapan na nga niyang ginagago si Meg pero ano??? Wala pa ding epekto kay Meg... mahal daw kasi niya ee. Kaya nga minsan... hindi ko na maintindihan ang utak ng mga taong in love... at higit sa lahat hindi ko talaga maintindihan yang LOVE-LOVE na yan!!! Mahirap bang talikuran ang mga ganung klaseng tao -- mga taong kagaya ni Ryan?? They are not worthy of love. DUH!!! Gusto ko na nga minsan iuntog sa pader itong kaibigan ko ee para magising na siya sa katotohanan. Kaya nga mainit din dugo nung si Ryan saken... haha... dahil nun minsang nagaway sila ni Meg akala mong syota ako ni Meg na sumugod sa kanya ee. Oo, inabangan ko si Ryan sa labas ng MUP at nakuuu, hinamon ko siya ng sapakan!!! Swear!!! SAPAKAN TALAGA. Nakalimutan kong babae ako at lalaki siya... pero wag kayong magalala... easy lang... ano yan adik din ba kayo sa kape? Haha. Wag kayo magalala hindi naman kami natuloy sa hamon kong sapakan... dahil si Max yung biglang umextra nun nagkakagulo kami... at si Max din yung nakipagsuntukan sa kanya... haha. Ayun, blackeye ang natamo ni Ryan. Duh. Si Max pa ee black belter yun sa taekwondo. Alam kong g@gu ako mga kapatid. Alam kong pasaway ako. Pero kasi... importante saken ang mga kaibigan ko... ayokong-ayokong umiiyak at nasasaktan ang mga yan!! Magkamatayan na pero... mababait naman yang mga kaibigan kong yan kahit minsan may mga sapak sa ulo... kaya hindi nila deserve na masaktan ng iba. Kung hindi nila kayang lumaban para sa sarili nila, ee di ako lalaban para sakanila. Sara: So? That's it? Nagaway na kayo because of that... Jill: Okay lang yan Meg... Magbabati din kayo niyan like you always do. Meg: (iyak pa din ng iyak) Pero... sabi niya cool-off daw muna kami... waaaaaahh... huhuhu... Ellie: Oi!!! Ano ka ba??? Ee di mas mabuti... the more reason para magdiwang tayo!!! Sara: Ano ka ba Ellie!! Ellie: Ee totoo naman ee. Cool-off, cool-off pang nalalaman yang hayup na yan, BREAK na lang agad!! Wala ng kung anong epek-epek!!! Meg: Waaaaaaaahuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhu... (humagulgol pa lalo) Tinignan na tuloy ako ng masama ni Sara. Ellie: HAAAYYY NAKU!!! ANG SAKIT TALAGA SA ULO NG MGA LALAKING YAN!!! DAPAT KASI NAGING BAKLA NA LANG SI ADAN, NAGING BABAE NA LANG SI ADONIS AT NAGING SILAHIS NA LANG SI NOAH!! PUNYETA!!

Sa sinabi kong yun nagtawanan silang lahat, pati si Meg parang baliw na tumatawa habang umiiyak. Hahaha... ee bakit??? May point naman ako sa sinabi ko aa? Chaka... yang pag-ibig na yan??? PAHAMAK LANG YAN EE... Kita niyo nga si Meg... ayokong pagdaanan yang pinagdadaanan niya... ayokong umiyak sa mga maliliit na bagay... ayokong maranasan yang ganyan... siguro... dahil sa... TAKOT ANG ISANG ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN NA MASAKTAN!!! Inakbayan ako ni Borge at maya-maya pa ee pati sila Meg, Jill at Sara ee nakayakap na din saken habang tawa ng tawa. Borge: Haha. Ibang klase ka talaga Ellie... ikaw lang nakakagawa nito!!! AKo naman nakataas lang kilay ko. Nagtataka kung bakit nakayakap silang lahat saken. Ako ba yung nakipagaway sa boypren??? Ako ba tong umiiyak??? Sara: Pampasaya ka ng buhay!!! haha... Ellie: PEPWEDE BA!!! T-teka nga... (tinutulak ko na sila papalayo saken) Nakakasakal na kayo aa. At ng bumitaw na sila saken... Borge: Grabe, nakakaloka ka!!! Kaya ba pati si Sef pinagbibintangan mong bakla?? haha. Ellie: Oh, pati ikaw naniniwala ka na ding BAKLA siya nuh?? haha. BAKLA YUN!!! Sara: HUWAT??? Really?? Pero... bakit parang hindi naman. Meg: (Pinupunasan yung mata niya) Oo nga... itong si Ellie oh. Napaka bait at gwapo ni Sef pagdududahan mo. Jill: Yeah. He's a nice guy. Ellie: Hay naku, ayaw niyong maniwala saken BAKLA YUN!!! Ano bang mahirap paniwalaan sa sinasabi ko? Grabe talaga kamandag ng lalaking yun... ibang klase... halos lahat malilinlang niya... pwes AKO HINDI. Pero alam niyo kung saan ako namula at halos tumalon yung puso ko papalabas ng dibdib ko? Dito sa sinabi ni Borge... Borge: Alam mo Ellie... bakit mo ba pinagpipilitang BAKLA si Sef? Yan ba ang paraan mo para magkaroon ka ng rason na huwag ma-inlove sa kanya?? Daig pa ng tanong ni Borge yung pagkalunod ko kanina sa pool ee. Para kong inilublob sa kumukulong tubig ee... Kung baga sa showbiz para kong nasa HOT SEAT.. Ellie: Ha. Yan ang huling bagay na mangyayari sa mundo Borge!! Ang mainlab ang isang Dimaculangan sa isang Monteverde!!! Para kaming tubig at langis, asin at paminta, aso't pusa!! Borge: Sige, sinabi mo ee. Sara: Tara, let's swim na lang girls!!! Mawawala din yan!!! Meg: Mabuti pa nga. (smiles) Tara.

Wala na kong nasabi... pero ito laman ng isip ko... PAKYU BORGE!!! PAKYUUUUUUUuuuu!!! TO BE CONTINUED. Chapter 14. Jacket & Words.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Habang nagsiswimming sila I was here seated sa may bench somewhere around the hotel... hindi na ko sumama sa kanilang magswimming... ang sarap kasi ng upo ko dito, kitang-kita mo yung napaka gandang view ng Tagaytay... yung night view to be exact... yung ilaw ng mga bahay-bahay sa baba... mejo nasa mataas na location kasi itong hotel ee, kaya napaka ganda talaga ng view... and not to mention yung napaka clear na night sky... kitang-kita mo na napaka daming bitwin sa langit and most of all napaka enchanting nung buwan...I took a deep breathe... haiii... this is the life... napaka peaceful... malayo sa ingay... malayo sa iskwela... malayo sa prublemang istudyante... malayo kay Manong Guard sa school... at mejo malayu-layo sa isang lalaking nagngangalang Miguel Josef Uy Monteverde... Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ee, minsan pala talagang nakakatuwang umupo mag-isa sa mga ganitong klaseng lugar at magmuni-muni... I like it here... super nakaka relax... I love the ambiance, the place... Kaso nga lang maginaw na tipong pati singit ko ee magyeyelo na... naka shirt lang kasi ako at naka pants... biglang umihip ang malamig na simoy ng hangin at tumaas ang mga balahibo ko sa ginaw... gusto ko pa sanang magtagal ee, pero baka naman magkasakit pa ko nito... at sa panahon ngayon? Alam niyo namang mahirap magkasakit. Papatayo na dapat ako ng bigla ba namang may nagbato ng kung anong mabigat na tela sa ulo ko!! Pinagmasdan ko pa ng konti bago ko na-realize na jacket pala yun, napalingon ako sa kanan ko at nakita ko si Miguel Josef Uy Monteverde na nakatayo sa likod ko, may hawak-hawak na royal-in-can. Ngumiti muna siya saken bago kumindat. Sef: Sige, sayo na yang jacket ko. Mukang ginaw na ginaw ka na ee. Souvenir mo na. Ellie: Aba't talagang... HOY!! MERON NAMAN AKONG PAMBILI NG JACKET KO NUH!!! Sef: (umupo na bigla sa tabi ko) Bakit, may sinabi ba kong wala? Ellie: (binato ko yung jacket pabalik kay Sef) Oh, SAYO NA YAN!!! SALAMAT NA LANG PERO BAKA MATETANO PA KO PAG SINUOT KO YAN!!! Sef: Alam mo wag mo ng pigilan yang nararamdaman mo saken. Alam ko namang gabi-gabi mong aamuyin at pagnanasaan ang jacket na toh ee. Sige na. Sayo na!! Binalik ulit saken ni Sef yung jacket. Sa totoo lang gustong-gusto ko ng isuot yun dahil ginaw na ginaw na talaga ko. Pero kung ikatutuwa lang ni Sef ang pagsuot ko ng jacket niya, nakuu, wag na lang. Maigi pang maging yelo na lang ako dito. Ellie: Grabeh. Lakas talaga ng fighting spirit mo nuh. Yun ba talaga gusto mong mangyari? Ang mainlove ako sayo?? Sef: Ee in love ka naman na saken aa? Hindi ba? Ha? Ha? (Biglang nilalapit nanaman niya ang muka niya saken.)

Nakuuuu, ito nanaman po itong lalaking ito... rrrr... wag niya kong subukan... dahil pag ako nainis talaga hahalikan ko lang ulit siya... haha. Naku, lumandi ka nanaman Eleonor!!! Alalahanin mong HINDI LALAKI YANG NASA HARAPAN MO!!!! Binato ko ulit yung jacket niya sa muka niya. Ellie: Hindi uubra saken yang mga ganyan mo Monteverde!!! Sef: Aah. (tinanggal yung jacket sa muka niya) Oo nga pala. Cause you're one of the boys. Sa totoo lang... ilang beses na kong sinabihan ng ganyan ng ibang tao... na kesyo, tibo nga daw ako, lesbian kung umasta... or ayan, the most common "one of the boys" na linya... pero ako kasi yung tipong walang pakialam sa kung ano pang iniisip ng iba... ni minsan hindi ako tinamaan o nasaktan sa mga pagaakala nilang yan... NGAYON LANG!!! Hindi ko nga din maintindihan sarili ko ee... parang iba kasi dating saken yung pagkakasabi ni Sef. Walang yang bakla toh... hindi lang pala manyak... magaling pa pala siya manginsulto!!! Ellie: At ngayon naiinggit ka siguro dahil ako babae at ikaw hindi!! Sef: Aaah. So bakla pala ko para sayo? (nakangiti nanaman siya) Paraan mo ba yan para halikan ulit kita? Ellie: ANO??? (biglang pumasok sa isip ko yung mga sinabi ni Borge saken kanina nung nasa kwarto kami... at talagang uminit nanaman ang ulo ko...) ANG KAPAL DIN NG MUKA MO, EE PARA KANG DIKYA KUNG HUMALIK EE!!! Nagulat si Sef sa sinabi ko... natapakan ko ata ang pride niyang mas mataas pa sa Mt. Everest... haha... mabuti nga!! Nagulat si Sef sa sinabi ko... natapakan ko ata ang pride niyang mas mataas pa sa Mt. Everest... haha... mabuti nga!! Sef: D-DIKYA??? Pano mo naman nasabi ee FIRST KISS MO YUN??? Namula na yung muka ko... actually may point siya... AT NAIINIS NA TALAGA KO SA MAYABANG NA TOH!!!! RRrrrr... ang sarap basagin ng napaka gwapo niyang muka!!!! Nakuuu talaga... pero minsan talaga dapat i-scotch tape na tong bibig ko ee, hindi mas maigi nga ata kung i-padlock na at i-stapler... dahil hindi talaga marunong pumreno... Ellie: ALAM MO... KAYA WALANG NAGMAMAHAL SA YO EE DAHIL SA UGALI MONG YAN!!!!! Boom!! Parang armalite yung dating ng sinabi ko sakanya dahil nawala yung ngiti niya sa muka... at napalitan yun ng napaka seryosong kislap ng mga mata niya... at Dios mio... nagsisisi tuloy ako na nasabi ko yun dahil NAPAKA GWAPO LALO NI SEF!!!! Waaaaahhh... t-teka... puso mo Ellie... maghunus tili ka.... malanjot ka!! Pigilan mo yang sarili mo!!! Utang na loob... si Sef yan!!! Si Sef!!!! Pero swear... mas gwapo palang talaga siya kapag seryoso... Sef: Ellie... (nakatitig siya sa mga mata ko) isa ka katalagang malaking palaisipan saken... Napataas kilay ko dun aa... pero siya... WALA NG IMIK... Suddenly, he stood up, placing his jacket on my lap. Tumalikod na siya saken, ready ng umalis ng bigla niyang sinabi...

Sef: Siguro nga... tama ka. Nakatalikod na siya nung sinabi niya toh... at bago pa ko makapagsalita... naglalakad na siya pabalik sa loob nung hotel... ni hindi ko man lang nakita muka niya... hindi man lang siya nakatingin saken... Hindi ako makapaniwala sa narinig ko... Tama ako??? Hahahahahahahaha... parang isang malaking JOKE yun aa at hindi ko alam kung papaanong tawa ang dapat kong gawin... pero napatingin ako dun sa jacket na binigay niya... at para kong tinaga ng isang daang beses dahil biglang bumigat yung dibdib ko. Napansin ko na yung jacket niya color maroon na may white na SEF na nakatatak sa likod. Halatang mamahalin yung jacket... nakalimutan ko ngang giniginaw pala ako... Tinitigan ko pa ng matagal yung jacket bago tuluyang isinuot... at naku mga kapatid... ubod ng bango... parang galing sa ibang bansa pa nga ee... haiii... napalingon ako sa hotel... baka sakaling matanaw ko pa siya... Uminit na yung pakiramdam ko... ang sarap naman isuot nitong jacket na toh... nabaling ulit yung tingin ko sa kapaligiran... at parang nawalan na ko ng gana... kung kanina parang paraiso tingin ko sa langit at sa Tagaytay... ngayon... ang panget na ng tingin ko sa view... Okay... okay... sige na... KASALANAN ko na... tsk... ee siya naman tong nauna ee... hmp!!! Grabe Ellie... IKAW NA NGA TONG PINAHIRAM NG JACKET EE.

Siguro nga...tama ka...

Rrrr... ee bakit HINDI siya sumagot??? Bakit hindi niya ipinagtanggol sarili niya sa sinabi ko??? Bakit basta na lang niya tinanggap?? BAKIT? BAKIT? BAKIT?... pero bakit parang... mas naguilty pa ko lalo... dahil alam kong AKO pa ngayon ang may utang sa kanya ng SORRY... NAKUuu, ANO SIYA??? KAHIT ANONG MANGYARI... hindi ako MAGSOSORRY!!! MAIGI NA NGANG NANGYARI TOH EE... diba? Ee di LULUBAYAN na niya ako... sa wakas... wala ng mayabang na laging bubuntot saken... I WILL BE SEF FREE FOREVER!!! Umihip muli ang hangin... hindi na ko gininaw dahil sa jacket na nakayakap sa katawan ko... ARGH!!! LECHUGAS KASING BIBIG TOH EE... KAHIT KELAN PAHAMAK!!!!! To be continued. Chapter 15. Black Sando, Black Baller.

Saturday. 10:15 AM
Ang sarap-sarap pa talaga ng tulog ko... actually, kung hindi tumalon sa kama ko sila Borge at kung hindi nila ako pinagpapapalo ng unan mga mamayang hapon na dapat talaga ako gigising ee. Borge: Oi, ELLIE!!! Gumising ka na... gising na lahat ng mga manok dito sa Tagaytay!!! At bigla ba namang nagsabay-sabay silang... Borge, Jill, Sara at Meg: ELLIEEEEEEEEEEE!!! Ellie: Arrrgh... (tinakpan ko pa ang tenga ko ng unan) Unang-una sa lahat, napaka sarap kasing matulog dito sa kwarto namin, ang lamig-lamig ng aircon...

balot na balot ako ng kumot... sorry naman hindi kasi sanay ang balat ko sa mamahaling hangin... sanay lang kasi to sa electric fan. haha. Atchaka, nakakatamad pa talagang bumangon, ikaw ba naman diba mapuyat ka sa hanggang alas tres ng madaling araw na GIRL TALK... punyemas... at lalong napatagal ang kwentuhan ng nasabi ko yung dramang nangyari samen ni Sef kagabi... hindi na tumigil sila Borge kakaasar... hindi na nila tinantanan yung jacket ni Sef. At hindi nila ko tinantanan na humingi nga daw ako ng sorry kay Sef. Hinaltak na ko ni Borge patayo ng kama. Sara: Come on, Ellie!! Hinihintay na tayo ng breakfast naten!! Jill: Tara na dali.. Kahit si Jill nakihaltak na din saken... Ellie: Okay. Okay. Babangon na ko!!! So, lahat sila nakaligo at nakabihis na... samantalang ako... naka pajamas pa din at... t-teka... suot-suot ko pa din yung jacket ni Sef!!! Oo nga pala napaka lamig kasi sa kwarto namin kagabi... hindi kaya nung kumot kaya... wwwaaaahhh... sandali... hatak-hatak na ko ng mga babaeng toh sa may hallway... papunta na kami sa may plenary hall kung saan napaka raming pagkain ang naka hain dun sa isang corner... buffet ang style... Pagpasok namin, yung boys agad ang bumulaga sa amin... hindi ako makatingin kay Sef... parang gustung-gusto ko ng hubarin yung jacket na suot-suot ko... SHEET!!! ANO BA NAMAN KASI TONG PINASOK KONG SAKIT SA ULO???? PUNYEMAS!!! Kaya mo yan Ellie... bakit ba??? Wag kang papaapekto!! Si Sef lang yan!!! HMP!!! Japo: Oh, good morning girls!!! (Sabay akbay saken) Ganda ng jacket mo aa? hahaha... Ellie: (Tinignan ko siya ng masama) Pakyu! Max: Oi (binatukan si Japo) Delikado yan. Mas maigi ng asarin ang lasing kesa sa bagong gising!! Japo: Ahh. Ganun ba? Haha. Sige sige. Mabuti pa nga umalis na ko. (biglang lumayo na saken) Borge: Oh, ano pang hinihintay naten??? TARA NA. Kain na tayo. Pumila na kami isa-isa... may waiter na nakatayo dun sa corner, siya yung nagaabot nung mga plato. Mejo wala pa ko sa wisyo ko ee... kaya tatamad-tamad akong sumunod sa pila kay Jill. At pagabot ko nung plato na inaabot nun waiter, nagkasabay kami sa pagabot nung taong nasa likuran ko... Ellie: Sorr-- (at pagtingin ko... FOCKER!!! SI SEF PALA!!!!!) Parang nawala antok ko ee... para kong tumira ng isang baldeng kape ng biglang bumilis yung tibok ng puso ko... gising na gising na yung diwa ko... binitawan niya yung kamay ko at hinayaang ako na ang mauna dun sa plato... ARGH!!! NGAYON KO LANG NARANASAN ANG GANITO... SWEAR!!! FIRST TIME!!! Oo, sige, marami na akong nakaaway sa buhay ko... mga babae, mga lalaki... pero... lahat yun kahit alam kong ako may kasalanan BANGAS lang ang katapat nila at sila na tong hihingi ng sorry saken at tatawanan ko lang sila... kasi walang epekto saken mga sorry nila kahit maglumpasay pa sila jan... pero ito... itong amin ni Sef??? IBA EE... pakiwari ko... ako tong ubod ng sama... tapos yung sagot pa niya... SHEET TALAGA... at

higit sa lahat... wala siyang karapatang sabihin saken na isa akong PALAISIPAN sakanya... dahil MAS MALAKI SIYA PALAISIPAN SAKEN!!! Napaka hirap kaya niyang ispelengin!! Taeee... siya kaya iluto ko at gawin kong almusal??? Kinuha ko yung plato and shoved it at his chest. Ellie: SAYO NA!!! (pagalit kong sinabi) Halatang nagulat siya sa biglaan kong ginawa sabay kuha pa ng isa pang plato dun sa waiter at tinalikuran ko na lang siya basta... GGGGrrrr... nakakainis siya!!!! Papano niyang nagawang baliktarin ang mga pangyayari??? Papaanong ako pa tong may pakiramdam na ubod ng sama ng ginawa ko??? Ee siya nga tong dapat na nag-sorry sa unang-unang beses pa lang ng pagkikita namin!!! Aba, hindi siya ang nanakawan ng halik... AKO!!! Tapos ngayon, dahil lang sa nasabi ko kagabe... dahil lang sa mga katagang yun... siya na ang BIKTIMA??? Dali-dali na kong kumuha ng pagkaen ko... nawalan nga ako ng gana ee... konti lang tuloy yung nakaen ko, mga 5 hotdog, 2 itlog, nag fried rice din ako, 2 tinapay, 2 ham, nag-bacon nga din ako ee chaka hot cake... tsk... nawalan talaga ko gana... kawawa naman ako!!! Biwisit tlaga sa buhay yang Miguel Josef Uy Monteverde sa buhay ko!!!! Pagkakaen namin, dumiretso na ko sa kwarto para makaligo at makabihis... sila Borge, may balak nanaman ata mag-swimming... pero si Sara nagyayang maglibot siguradong papayag agad sila Max dun. Pagkatapos kong magbihis, inayos ko yung jacket ni Sef at ipinatong sa kama ko... ibabalik ko yan sa kanya... oo, mamaya!!! Lechugas kasing lalaki este bakla - yun!!! Ang sakit-sakit niya sa ulo!!! Sus, alam mo naman kasing pusong mamon din yun tapos pinatulan mo pa!!! Napaka bait din naman ng konsensya ko ano? Hindi naman niya pinamumukang KASALANAN ko talaga yung nangyari kagabe... Naglalakad na ko sa hotel, hinahanap ko sila Borge... Asan nanaman ba yung mga yun?? Mga sampung minuto na kong naghahanap, nasuyod ko na nga ata buong hotel ee pero hindi ko sila makita. Napadpad ulit ako sa may basketball court... at napansin kong... may grupo ng mga kalalakihang naglalaro. Hay naku, siguradong babayaran niyo ko para lang mapunta sa pwesto ko ngayon!!! Biruin mo ba naman ang mga kalalakihang ito ay yung mga guests sa hotel... mga kutis mayayaman... naku kahit sino madapuan ng mata ko gwapo ee.... mga tipong ka-uri ni Miguel Josef Uy Monteverde. Napalunok ako... teka lang... easy lang kayo... feeling nyo naman sila dahilan kung bakit ako nanunuod ngayon?? Diba mahilig ako sa sports!! Kayo talaga!!! Gusto ko lang manuod nung LARO nila... hindi naman dahil sa napaka CUTE nung naka jersey na kulay blue... at mas lalong hindi dahil dun sa isang semi calbo na walang suot na t-shirt na may hawig kay Derek Ramsey!! Hahaha. Awww... biglang dumapo ang mata ko sa isang lalaking nakatalikod, naka plain black siya na sando tapos may suot-suot siyang black na baller... ito talaga napalunok ako at halos pagpawisan... GRABEEEEE... LIKOD PA LANG... PAMATAY NA!!! Ehem... ibig kong sabihin magaling siya maglaro aa... Ehem... pero swear kapag yan kinausap ako... papakamatay na ko sa saya!! Haha... Naka-glue na yung mata ko sakanya dun sa lalaking naka black na sando na may black na baller hawak na niya yung bola at tinaas niya yung kanang kamay niya habang nagdidribble, sumesenyas siya sa mga kagrupo niya na iiscore sila. Tapos... dinikitan siya nung isang binatang naka yellow na jersey, binabantayan siya... titig na titig na ko... waaaahhh... ang HOT talaga ng mga lalaking naglalaro ng basket--- nanlaki mga mata ko yung naka black na sando na may black na baller ee biglang pumaikot habang dinidribble yung bola para malagpasan yung nagbabantay sa kanya... AT NAPANGANGA NA LANG AKO NG MALAMAN KO NA YUNG PINAGPAPANTASYAHAN KO NA NAKA BLACK NA SANDO NA MAY BLACK NA BALLER EE WALANG IBA KUNDI SI MIGUEL JOSEF UY MONTEVERDE!!!!!

To be continued. Chapter 16. Magalala Panget! Alam niyo ba yung pakiramdam na parang hindi mo kilala yung taong nasa harap mo?? Para ba siyang nagibang anyo na hindi mo alam kung anong sumanib sa kanya at parang nagibang tao siya bigla sa paningin mo??? Karma ba toh? Napuwing ba ko?? Siya ba talaga yung nagbabago sa tingin ko o baka naman... AAAAHHH EWAN!!! Kasi kahit alam kong si Sef yun, hindi ko na nagawang alisin pa mga mata ko sa kanya habang naglalaro siya ng basketball... hindi ko alam ee... hindi ko talaga alam kung bakit... HOY ELLIE!!! MASAMA YAN!!! Wala na kong ibang nakikita... Wala na kong ibang napapansin kung hindi yung expression ng muka niya... yung bawat galaw niya... bawat kurap ng mga mata niya at bawat punas niya ng kanyang pawis... Oo, sige, sige given naman talaga na gwapo si Sef ee. Pero, walang halong biro, hindi yun yung dahilan kung bakit ako naka tingin sakanya... kasi kung dahil lang sa kagwapuhan di hamak na nakatitig na ko ngayon dun sa isang kamuka ni Derek Ramsey!!! Ibang side kasi ni Miguel Josef Uy Monteverde and nakikita ko ngayon... Yung seryoso at hindi yung mayabang na Sef na laging nangaasar saken. Yung simpleng Sef na marunong mag-enjoy... mag-laro... at hindi yung napaka misteryosong lechugas na nakakasira ng ulo!! At halos tumalon papalabas ng dibdib ko ang puso ko ng biglang nagkatinginan kami ni Sef. Napalunok ako... iba kabog ng dibdib ko aa? Siguro dahil lang toh sa kape na ininum ko kaninang almusal. Oo tama. Dahil lang toh sa kape. Dios ko po... pwede bang kurutin niyo ko... gisingin niyo naman ako sa masamang bangungot na toh!!!! Hindi pepwede toh!!! ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN!!! GUMISING KA NGA!!! Ano ba yang lason na pumapasok sa utak mo??? Magpatingin ka na nga sa doktor... madalas na yang ganyang tibok ng puso mo sa tuwing involve yang Monteverde na yan!!! Dapat kasi lumayo ka na jan, baka tuluyan ka pang magka HEART ATTACK!!! Aba, tandaan mo isang hamak na mekaniko lamang ang iyong ama... at hindi niya kakayanin ang gastusin kapag naospital ka pa!!! Tama, hahanapin ko na nga lang sila Borge... asan na ba kasi yung mga yun?? Mga walang kwentang kaibigan talaga yung mga yun, papaano nilang naatim na iwan akong nagiisa dito?? Papatayo na sana ako sa bench ng biglang... Sef: AAAAAAAHHHH... SHEET!!! AAAAHHH!!! Napatid si Sef at napahiga, yakap-yakap yung tuhod niya. Bakas na bakas sa muka niya yung sakit. Binata 1: Deym, thats a nasty fall man!! Binata 2: You okay dude? Pinaiikutan na siya nung mga gwapong binatilyo. Hindi ko alam kung anong nagtulak saken para kumaripas ng takbo papunta kay Sef. Nanlalamig buong katawan ko at nanginginig lamang luob ko sa nerbyos. Sabi ko naman kasi sayo Ellie ee sobra ka na sa pag-kape!!!

Ellie: SEF!!! Napaluhod ako sa tabi niya tinitignan ko yung tuhod niya. Pakiramdam ko may lalabas na tren dun ee. Halos nanlalata ako habang pinagmamasdan yung injured leg niya. Kaya nga ba hindi ako pwedeng magnurse ee. Baka nauna pa kong himatayin sa tatay kapag nag-assist akong magpadeliver ng bata. Siguro kung may load yung cell phone ko, natawagan ko na lahat ng doktor sa mundo. Halos natawag ko na nga din ang lahat ng santo at anghel sa langit na wag naman sana malala yung naging Bigla kong narinig na nagtatawanan yung mga binatilyong kalaro ni Sef. Napatingin ako sa lalaking nasa harap ko yung binatilyong kamuka ni Derek Ramsey! Nakatawa siya na kala mo clown ako. Napakunot ang noo ko at napatingin ako sa muka ni Miguel Josef Uy Monteverde. Naka tingin siya saken, naka ngiting aso nanaman siya. Nawala yung pagaalala ko... at agad agad yun napalitan ng INIS!! Para kong bulkan na sasabog!!! Tumayo si Sef, pinagpag yung shorts niya na parang wala lang... Sef: Oh, tara na!! (sabi niya sa mga guys) One more round!! Come on guys!!! Habol kayo Sam! Wala siyang sinabi saken na normally dapat meron. DIOS KO. PATAWARIN NYO KO PERO MAKAKAPATAY TALAGA KO NG IMPAKTO!!!! Tumayo ako at sumigaw ng malakas na kala mo ako si Tarzan. Ellie: AAAAAHHH!!! MADAPA KA TALAGA SANA!!!! RRrrr.. (kala mo dragon akong bubuga na ng apoy) AKALA MO KUNG SINO KANG MAGALING MAGBASKETBALL LAMPA KA NAMAN!!! LAMPA!!! Napatigil si Sef. At sa hindi ko inaasahang pangyayari... binato niya sakin yung bola ng basketball, nasalo ko naman syempre. Sef: Lampa pala ako aa. Sige. Maglaro tayo. One on one. Unang maka shoot ng tatlong beses mananalo. Huh!! Magaling... ilalampaso kita Miguel Josef Uy Monteverde!!!! Makikita mo!!!! RRRR... Sef: At kapag nanalo ka... sa loob ng tatlong araw susundin ko lahat ng gusto mo... gagawin ko kahit anong hilingin mo... HUWAT!!! MAGIGING ALIPIN KO ANG IMPAKTONG ITO??? BUWAHAHAHA... mabuti yun!!! Parurusahan ko ang babaitang toh hanggang sa magsisi siya at isinilang pa siya sa mundong ito!!! Sef: Pero... pag nanalo ako... Huh? Mananalo siya? ASA!!! Sef: Makiki pag-date ka saken ng TATLONG SABADO!! Ellie: DATE??? Bakit parang... gusto ko ng magpatalo ngayon palang!!! Wahahahaha... Sa lahat ata ng pustahan ito ata ang pinaka gusto ko!!!!

To be continued. Chapter 17-1. Dare me NOT! Ako si Eleonor Malicsi Dimaculangan at wala sa prinsipyo ko ang umatras sa kahit ano pang hamon ng buhay!!! At lalong wala akong balak umatras sa hamon ni Miguel Josef Uy Monteverde lalo pa at BUHAY ko ang nakataya dito!! Oo. This is a matter of life and death!!! I cannot lose in this game!!! It cannot be!! Hindi ako papayag na yurakan niya ang pagkababae ko!!! Dapat hindi tayo papayag na matalo!!! Itaas ang bandera ng mga kababaihan!!! Para sa katipunan!!! Para sa BAYAN!!! TOINKS!! Pero kapag iniisip ko, manalo-matalo ee maganda pareho ang premyo ko!! Hahahaha. Ang maka-date siya??? Hmmm PWEDEH!!! Grabe din naman talagang dumiskarte tong si Sef ano? If I know, gusto lang niya kong maka-date hindi lang niya alam kung pano ako tatanungin!! Hahaha Ahh. Teka, teka!! Ano ka ba naman ELLIE!!! Naririnig mo ba yang mga sinasabi mo??? Ambisyosa ka naman!!! ATCHAKA SI SEF YAN!!! HINDI KAYO TALO!!! MAGISIP KA NGA!! SI SEF ANG MAKAKA-DATE MO!!! YANG HAMPASLUPANG IMPAKTO NA AKALA MO KUNG SINONG PILANTROPO NA SAKSAKAN NG GWAPO!!! KUNG TUTUUSIN EE MUKHA LANG SIYANG PWET NI JOHN LLOYD CRUZ!!! Nyahahaha TAMAHH!!! =) Hindi syempre ako papayag. Kahit kelan hindi ko pa naranasan ang makipag date. At hindi na ko papayag pa na nakawin pang muli ni Miguel Josef Uy Monteverde ang first date ko kagaya ng pagnakaw niya ng first kiss ko!!! HINDI NA KO PAPAYAG!!! HINDING HINDI NA!!! GYERA NA TOH KUNG GYERA!!! Hindi pa man nagsisimula ang laro namin ni Sef ee todo na sa hiyawan yung mga binatilyong nanunuod samen. Tama, ganyan nga Wag na wag silang kukurap para makita nil ang maigi kung paano ko gagawing basahan itong kaibigan nila!!! Kaming dalawa lang ni Sef ang nakatayo sa loob nung court. Magkatapat kami at halos nanlilisik ang mga mata ko habang nakikipagtitigan sa kanya at habang nag-iistretching ako. Syempre kailangan mag-warm up muna ko... gyera na toh ee!! Si Sef naman nakatayo lang sa harap ko, cool na cool na nakangiti saken at nakuha pa niyang pumamewang. Bakit ganun nuh? Sa tuwing lumalabas ang mga sungay nitong lalaking toh, ako lang lagi ang present!!! Dapat nandito din sila Borge ee para malaman na nila na totoo ang mga sinasabi ko tungkol sa lalaking toh!!! Sef: Oh, ikaw na una! (dinribble papunta saken yung bola) Naaawa naman ako sayo ee, baka hindi ka na maka-score kapag ako nauna. Ellie: Ah ganun? (binalik ko sa kanya yung bola) Sef: Huh. Sabi ko na nga ba ee. Gusto mo kong manalo dahil gustong-gusto mong maka-date ako!! (Sabay kindat saken) Ellie: Ano ka? Pinauuna na kita. Girls first diba? Sef: (nagiba yung ngiti niya natapakan ko ata ang pagkalalaki niya, kung lalaki nga siya) .

Hindi na siya nagsalita, naiba na yung kislap ng mga mata niya as he started dribbling. Humanda na din ako, yung mga kamay ko inistretch sidewards ko na for defense. The way Sef handled the ball, aakalain ko ngang NBA player siya ee. Napalunok ako!!! Ano ba tong napasok ko nagyabang ka pa kasi ee, ikaw na nga pinauna!!! Binata 1: (yung kamuka ni Derek) Alright. Ready. Set. GO!!! Kapipikit ko lang ng mata ko ng biglang nawala na sa harap ko si Sef. Ni walang kahirap-hirap superrr SWABE lang niya kong nalagpasan. As in. Ni hindi nga niya ko nasagi ee. Para lang siyang hangin na dumaan. HUWWAAAA!!! SHEET!!! HABOL ELLIE!!! HABOL!!! Sinubukan ko siyang habulin pero napanganga na lang ako ng nag SLAM DUNK pa ang loko!!! Lalong hiyawan yung mga binatilyo!!! Sef: 1 point. Pano ba yan? Inabot na saken ni Derek Ramsey the second yung bola. Ako naman ang dapat na makalagpas kay Sef!! Hesus Maria Josepa, lahat na ng mga propetang nasa langit, KAILANGAN KO PO NG HIMALA!!!!! NOW NA!!! ASAP!!! Nakangiting pinagmamasdan ni Sef ang pagdidribble ko. Halatang nababasa niya bawat galaw ko. Sinubukan kong umatake sa kanan, sa kaliwa tinangka ko din mag -fake pero wala hindi ko siya malagpasan. Tumalikod ako kay Sef at ginamit yung likod ko pang-push sa kanya para makagawa ng daan patakbo paloob Alam ko kung pano maglaro ang mga lalaki ng basketball. Susmio, ikaw ba naman araw-araw mong kalaro yung mga tambay dun sa kanto!!! Oo, mga tambay at sanggano mga kalaro ko samen!! Kahit nga sila Japo at Darren ee walang anu-ano tulak kung tulak, brutal kung brutal!!! Pero si Sef halatang hindi siya nageexert ng effort ee, super obvious na light lang siya maglaro para bang dahil siguro naiilang siya na babae ako He slightly placed his right hand sa may bewang ko, as in naka dapo lang, habang yung isa, yung kaliwa niyang kamay yun yung winawagayway niya para magbo-block saken. Magkadikit kami. My back was touching against his chest and well-built body. I could feel his warm breathe against the nape of my neck. Magkadikit kami. Balat sa balat. I felt a shiver ran down my spine at nawala concentration ko at nasteal ni Sef yung bola saken. ANONG KALOKOHAN YUN ELLIE???? ANO YUN!!!! BAKIT NAGKAGANUN???? Hindi na ko nakagalaw sa pwesto ko, pinanuod ko na lang siya as he made another score. Punyeta!!! Ano bang nangyayari sayo Ellie!!! Lumaban ka naman!!! At least matatalo ka ng may kalaban-laban!!! Ipakita mo sakanyang MVP ka nung highschool sa intrams ng basketball womens division. Ipakita mong kasama ka sa mythical five nung sports fest nun sa barangay niyo!!! LUMABAN KA!!! Ano bang nangyayari kasi sayo tandaan mo buhay mo ang nakasalalay dito!!! BUHAY MO!!! Ee dios por santo santisima!!! Papano ko makakapag-concentrate ee kung yung kalaban ko ee ganito ba naman ka ka ano Ellie?? Ka ano??? WWAAAAHHHH Ano ng nangyari sa bandera ng mga kababaihan??? Bakit ba kasi naisipang gawin ng Dios si Eba at Adan!!! Eba at Adan??? T-teka TAMA!! Eba oo, tama babae ka Ellie!!! Babae ka!!! BUWAHAHAHAAHA oo nga pala DAHIL BABAE AKO YUN ANG MAGPAPAPANALO SAKEN!!! HUMANDA KA SEF!!! HUMANDA KA!!!

HINDI PA TAPOS ANG LABAN!!! To be continued.

CHAPTER 17-2. ELLIE FONDAH?!

Sef 2 points Ellie 0

Sabi nga sa librong nabasa ko, behind every powerful man is a woman. Hindi matatapos ang labang ito hanggat hindi ako nagwawagi!! Nakahanda na muli si Sef sa harap ko, ito na ang crucial moment ng laro namin hindi ko siya pepwedeng palagpasin kailangan ma-steal ko yung bola dahil kung hindi masasabog ako!!! WAAHHH!!! Ngiting ngiti nanaman si Miguel Josef Uy Monteverde para bang ramdam na ramdam na niya ang kanyang pagkapanalo!!! Isang shot na lang ee magda -date na kami!! Ha. In his face!!! Natawa si Sef ng bigla akong naging aggressive, I was no longer doing the stunts. As in hinahablot ko na yung bola sa kanya. Hindi na niya pepwedeng idribble yung bola, hawak-hawak na lang niya ito and was trying to put the ball out of my reach. I stepped closer to him, magkaharap na kami, yung mata ko nasa bola lang. Since napansin kong parang ilap siyang masaktan ako, hindi niya ko matulak-tulak mas lalo akong lumapit para hindi siya makakatakbo. With both his hands gripping tightly on the ball, he reached out on his left then to his right ako naman sinusundan lang yung bola and then, what caught him off guard was when he raised the ball above his head. Syempre mas matangkad siya saken nuh, I had no choice kung hindi tumingala at the very same time na yumuko siya. HUWAAW!!! Ang lapit na ng labi ko sa labi niya kont i na lang siguro magkakapalit na kami ng muka!!! To my surprise, parang tumigil yung oras as I found myself staring at him, at napansin kong he was just doing the same nakatitig din siya saken. ELLIE CONCENTRATE!!! CONCENTRATE!!!

Lumapit ako lalo, slowly licking my lower lip as though ready for a kiss NANLAKI MGA MATA NI SEF AT NABITAWAN NIYA YUNG BOLA!!!! BWAHAHAAHAHAHAHAHA SABAY TAKBO KO AT KINUHA ITO!!!! Siya naman itong hindi na nakagalaw nagka-hang over pa ata!!! Hahahaha Dire-diretso ako sa basket at SHOOT!!! Hahaha.. ALRIGHT!!! 1 point para kay Eleonor!!! Palakpakan yung mga binatilyong nanunuod samen. STANDING OVATION PA NGA ANG NAKUHA KO EE!! Oh diba??? San kayo?? Hahaha EFFECTIVE!!!

Sef 2 points Ellie 1 point

So, saken ulit yung bola. Hindi na ko tinitignan ni Sef, hindi na din siya nakangiti, ee di nawala bangas niya!!! Hahaha. Sa bola na lang din siya naka concentrate. Bawat talbog nung bola, siyang galaw din ng mata niya. Kailangan ko ng makaisip ng plano siguradong hindi na eepekto yung ginawa ko kanina. Nagiba na yung galaw niya, mukang seryoso na si Sef at kinabahan ako t -teka lang anong halos mapasigaw ako bigla ng na-steal niyang agad yung bola sa ken pero naharangan ko siyang agad bago siya makatakbo sa basket. Iba na talaga yung itsura niya. Seryosong-seryoso na siyang tapusin yung laro sinubukan kong lumapit muli, pero obvious na inaavoid na ni Sef na magkaroon kami ng physical contact. RRRrr PATAY KA NA ELLIE!!! AGAW!!! AGAWIN MO YUNG BOLA!!!! Pero bago pa ko makagalaw, biglang shinoot ni Sef yung bola ee ang layo namin sa basket niya halos half-court PARANG HUMINTO ANG ORAS HABANG DAHAN-DAHAN KONG PINANUOD YUNG BOLA SA ERE AT KITANG-KITA KO NG TUMAMA ITO SA RIM NUNG BASKET MARAHANG PUMAIKOT ITO Nanlalaki na mga mata ko, hindi ko na nga din namalayang pinipigil ko ang paghinga ko

AT KITANG-KITA KO NG PUMASOK YUNG BOLA SA BASKET!!! WWWWWWAAAAAAAAHHHHHHH!!! IMPOSIBLE YUN!!!!!!! HINDI PEPWEDE ITO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! Napatingin ako kay Sef, nagpupunas lang siya ng pawis at seryoso pa din ang muka!!! So, diba? Dapat nagtatatalon na siya sa tuwa??? Ellie: Pappa..anong??? (para kong nawalan ng boses) Bigla akong nilapitan ng tatlong binatilyo kino-congratulate nila ako na kala mo ako yung nagwagi!!! Mga sira ulo ba tong mga toh??? Nakita nga nila 3-1 ang scoring ee kulelat ako HINDI NAMAN NILA KAILANGANG IPAMUKA SAKEN NA NATALO AKO NUH!!! Binata 1: Nice. Nice!! That was epic!!! (Naku, kung hindi ka lang kamuka ni Derek Ramsey sinapak na kita) Binata 2: Congrats!! Congrats!! Binata 3: Great game!! Ellie: NAKU!! TIGILAN NIYO KO SA KAKA ENGLISH NIYO AA!!! MAINIT ULO KO!!! AT PWEDE BA BAKIT NIYO KO KINO-CONGRATS EE NATALO NGA AKO!!! Binata 1: Haha. You really dont get it!! Ellie: (tumaas na yung kilay ko) ANO NGA YUN??? Binata 1: First time na may nakalagpas kay Sef!!! No one was able to run passed him, ikaw pa lang. Kaya para saken, kaw nanalo!! Binata 3: Babae lang pala talaga makakatalo sayo Dude ee. (Taps Sef) HUWAT??? ANONG KALOKOHAN NANAMAN ITO??? BIG DEAL BA YUN??? TSK. Mga lalaki talaga pagbasketball kung anu-anong pumapasok sa utak!!

Sef: Hoy! Tama na nga yan! Ang mahalaga kung sino ang nanalo. (bigla akong itinuro) KAYA ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN MAKIKIPAG-DATE KA SAKEN AYAW AT SA GUSTO MO!!! Wala na. Wala na kong nagawa ee. Nakatingin lang ako kay Sef na para bang may tumutubong sungay sa ulo niya at buntot sa likod WWWWWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAHH!!! ANG LAKAS NAMAN NG LOOB NIYANG SABIHIN YUN!!!! HINDING-HINDI AKO MAKIKIPAG-DATE SAKANYA!!! KAHIT ANONG MANGYARI!!! WWWAAHHH!!! TULUNGAN NIYO KOOOO!!! PARANG AWA NIYO NA!!!!! >.< To be continued.

Chapter 18. Joke Time.

Sunday. 10:00 am Oras na!! Oo, oras na para lisanin ang Tagaytay kung alam niyo lang kung gaano ko na ka-gustong lumipad papalayo dito!! Parang walang matinong nangyari saken dito ee parang lahat bad memories kasama si SEF!!

OWS? REALLY? BAD MEMORIES DAW!! Haha.

Weh. Tumigil ka KONSENSYA!! Mapapasama ka saken!! WAAH!! Sira nab a ulo ko?? Kinakausap ko na ang sarili ko!! Haii 3days, 2 nights lang ba talaga kami dito sa Tagaytay?? Ee bakit parang halos ilang taon akong hindi nakauwi?? Bakit parang sawang-sawa ako sa pagmumuka ni Miguel Josef Uy Monteverde na kahit ipikit ko ang mga mata ko wala akong ibang nakikita kundi siya wala din akong ibang naririnig kundi ang boses niya ng binitawan niya ang mga katagang,ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN MAKIKIPAG-DATE KA SAKEN AYAW AT SA GUSTO MO!!! Paulitulit kong naririnig ito sa isip ko.

WWWWWAAAAAHHHH!!!! Huhuhuhuhu Dios ko, ano po bang naging kasalanan ko sa inyo at pinaparusahan niyo ako ng ganito?? OH NO BAKEEET?? Kung bibigyan niyo naman ako ng boypren, utang na loob naman, wag ang kagaya ni Sef!! Parang awa niyo na, Lord!!! Kahit sana yung mejo kasing lapit kay John Lloyd Cruz!! Kahit mejo, mejo lang
TOINKS!! Tumigil ka nga Ellie!! Ayan kasi napapala mo, pinapatulan mo pa kasi ang loko-lokong yun ee alam mo naman na matindi sapak nun sa ulo!!! Ano? Nakahanap ka na ng katapat mo? Argh, dahil sa gusto ko ng umuwi, nauna na kong magimpake kela Borge at ngayon nakalumpasay ako sa kama habang hinihintay silang matapos. Para naman kasing buong bahay na ang dala-dala nitong mga toh ee. Nakakaloka!! Borge: Hoy Ellie!!

Ellie: WALA AKONG NARIRINIG!! Meg: Uii, wag ka ng magtampo!! Sara: Kaya nga, dinalan ka naman namin ng pasalubong kahapon ee. Ellie: WALA AKONG MAALALA!! (Yung yellow cab na pizza kahapun!! SHRAP!! :rolleyes: ) Aah. Hindi ko pala nasabi din sa inyo ano? Alam niyo bang nakuha ng mga tinatawag kong kaibigan na iwan ako dito sa hotel kasama si Sef habang silang lahat ultimo si Manong Driver ee nagroad trip!! Oo. Naglibot sila sa Tagaytay. Nag-horse back riding. Kumain. In other words, nagpaka-enjoy!! Alam kong sinadya nila akong iwan dito!! Kaya tuloy nauwi kami ni Sef sa pustahan sa basketball!! Sila may kasalanan nito ee. Unang-una sa lahat, kung hindi nila ako iniwan dito kahapon, hindi ako mapapadpad sa basketball court na yun at hindi ako matatalo sa linshak na laro na yun!!!! At hindi hindi din dapat ako makikipag WWWWWWWWAAAAAHHH!!! Ayoko na talaga!!! Bigla ako tumayo mula sa pagkakahiga ko, kinuha ang bag ko at lumabas ng kwarto!! Nararamdaman ko ang mga mata nila Borge saken. SHEET Ellie, ikaw ba yan?? Tae, may tampo effect ka pang nalalaman ngayon aa?? Infairness, ang TARAY!! Haha. Naalala ko yung gabing nagtampo din si Sef nung may nasabi akong nakasakit sakanyang mala kapreng pride!! Haha. Yak! So? Nahahawa na ko ke Sef sa mga tampo effects na toh?? OMG. Speaking of, hindi ko papala nai babalik sakanya yung jacket niya!! Oh well ayos lang yan, para may BASAHAN akong iuuwi kay mama!! Hahaha. Siguradong matutuwa yun. Galing pang States ang bago niyang basahan sa bahay!! NYAHAHAHAHA Hindi ko napansing para kong tangang tumatawa sa idea na biglang pumasok sa isip ko TAMA, gagawin kong basahan yung jacket niya, gugupit-gupitin ko hanggang sa parang Sef: (ngumisi) Haha. Sabi ko na ee. Tuwang-tuwa kat makaka-date mo ko!! Ellie: HAH?? (napataas kilay) Owkei ka lang? Sef: (smiles) Umamin ka na lang kasi the truth will set you free. Ellie: Aah. Ee sino ba saten ang nakaisip ng pustahang yun?? Sef: See? Ginagawan na nga kita ng favor ee, kaw pa tong naiinis.

Asa ka Sef, di mo alam ikaw pa ang ginagawan ko ng favor!! Gagawin ko talgang basahan jacket moh!! Haha.
Ellie: Lam mu, kaw na nga nagsabi maraming nahuhumaling sayo, mapa babae, bakla, tomboy!! Iba na lang i-date mo!! Wag mo na lang sayangin ang oras ko. Time is gold, you know? Sef: Is it? Ee bakit lagi kang late? Ellie: (napakamot ako sa ulo, haha. Infairness may point siya!!) Aaah. Basta, hindi ako makikipag-date sayo!! Taga mo yan sa bato!! Sef: (napakunot ang noo) Aba. Hindi pwede yun!! Nanalo ako. Yun ang usapan!! Ellie: Alam mo ang hirap mong intindihin!! Bi-polar ka talaga ee!! Bakit hindi na lang yung mga fan girls at gays mo ang yayain mong makipag-date sayo ee di hamak na OO agad sagot nun mga yun!! Sef: HAHAHAHAHAHA (tawang-tawa talaga siya, halos um-echo na nga yung tawa niya sa buong hallway) Grabe talaga tong lalaking toh bakit siya ganun?? Hindi masyadong obvious na sobra siyang NAAALIW saken. Ilang beses na bang nangyari toh? Yung tipong seryosong-seryoso na yung mga sinasabi ko, pero siya ano?

TATAWANAN LANG NIYA KO!! Mukang dapat dalin na toh sa mental aa? Sef: (when his laughter subsides) T-teka Wag mong sabihing At bigla-bigla ba naman akong tinulak ni Sef sa wallnabitawan ko yung bag ko at napalunok ako Dahan -dahang lumalapit sa akin ang mala-Adonis niyang muka OH LORD ANG HOT NI SEF!! RRrrr SHEET PIGILAN MO SARILI MO ELLIE!! CONTROL!! CONTROL!! Sef: Anong thrill nun kung sila ang yayayain kong maki-pag date? Oo lang sila agad? Mas masaya yung ganito Sef suddenly placed a hand on my cheek, his fingers slowly running across my lips. He was smiling, and his eyes locked with mine at sapat na yun para makalimutan kong huminga also enough to make my heart go wild. Sef: Natatakot ka ano? Dahil baka ma-inlove ka ng tuluyan saken Hindi ko naririnig yung mga sinasabi niya nararamdaman kong nagpapawis na ko!! AYOKO NG GANITO YUNG PAKIRAMDAM NA PARANG NAPAKA HINA KO?? I know I should just go push him away pero bakit ganun? Wala akong magawa?? Sef then took a step back, binitawan na niya ako habang tumatawa siya ulet malapit na talaga kong maniw ala na BALIW na talaga ang lalaking ito!! Sef: Hahahaha Sana nakita mo itsura mo Ellie!! Hahahahaha With that, lumakad na si Sef papaalis at iniwan na niya ko dun sa hallway ng mag-isa at sa hindi maipaliwanag na dahilan nainis ako sa sarili ko at hindi kay Sef!! To be continued...

Chapter 19. CLOWN

Monday Night Ascend 11:35 pm
Everything about Miguel Josef Uy Monteverde made him stood out in the crowd as he made his way towards the counter. Akala mo kung sino siyang artistang pumasok ng Ascend.

Girls were eyeing him with unmistakable desire. Men felt insecure with his sudden presence.
But Miguel Josef Uy Monteverde simply ignored them, not returning the same interest they had on him. Tequila. Order ni Sef sa barista. He looked around the bar while waiting for his drink. Ilang beses na ba niyang sinabi sa sarili niya na hindi na siya pupunta dito? This place has so many bitter memories. He scanned the room, and he gained himself countless smiles from one girl to the next but still, he did not return the gesture. He only glared at them, kung baga dedma.

Suplado effect syempre! Haha.

Mga tao dito sa Ascend were two times richer and two times ang dating compared sa The Manor sa Eastwood. Madalas na naghahang-out dito ee mga katulad ni Sef na mga artistahin. No, really. Mga artista talaga. Minsan Jake Cuenca and Gerald Anderson were here. Last night nga lang, sila Sam Milby ee.

Okay, sige na sila na ang pinupuntahan ng mga artista!! Haha.

Sir, your drink. Sabi nung barista.Can I get you anything else Mr. Monteverde? Wag na tayong magtaka kung pati manager ng bar na ito ee kilala siya. Sef shook his head as he took the glass of tequila and took a mouthful of drink. Oh, pare! Biglang may tumapik kay Sef. Isa sa mga kabarkada niya sa GWAPS University, si Paul. Good to see you here. Been a long time! Kasama ni Paul si Jerry, a tall attractive young man. Oo nga Sef, di ka na namin nakakasama aa? Whats keeping you so busy? Kailangan pa sumigaw nila Paul at Jerry dahil sa sobrang lakas ng music. Hey, man! Sef forced a friendly smile. At nag-appear ang mga binata, like what men usually do when they greet each other. Ee, marami lang inaasikaso. Sef said, trying to make up an excuse without the need to say too much. Ganun naman talaga si Sef ee, he was never comfortable in telling stories especially when it concerns him. Mas maigi ng sarilihin na lang niya. Are the other guys here with you? Uh, yeah! Bea is here too. Sabi ni Paul, leaning against the bar beside Sef. Paul was smiling na parang may ibang ipinapahiwatig. Sef shook his head with a smirk. What? Paul asked, matapos niyang uminum sa hawakhawak niyang bote ng San mig light. Cmon Sef. Its been two years man. Dapat naka-move on ka na!! He tapped Sef on the back. Try going out with Bea, man! Shes a nice girl. Move on daw? Parang naalala tuloy ni Sef si Japo na ilang beses na din sinabi ang mga linyang iyan. Sef laughed. He doesnt need to explain himself to anyone especially to someone like Paul na walang nasa isip kundi babae. Di ka pa rin napapagod? How many girls have you hooked up with me already? Teka. Teka. Is it true though? I heard youre dating someone from Matute? Sef only shrugged. Pare naman, mas di hamak na may class ang mga girls na nirereto ko sayo!! Well, Im just trying to help you move on!! Hindi lang ang ex mo ang babae sa mundo!! Napakunot ang noo ni Sef by the way Paul referred to Lianne. May pangalan yun tao and Paul should be addressing her properly. Hindi napansin ni Paul yung biglang pagbabago ng muka ni Sef. Since nakainom na din si Paul, he didnt know he should stop with the mockery. Seriously man!! Masyado ka kasing wagas mag-mahal!! Shes just like any other girls in here. Besides, shes not worth it pare!! Shes not the saint you think she is! Iniwan ka nga niya ee. Or are you the one who really has issues? With that, napatayo si Sef pushing Paul, taunting him to a fight. Galit na galit si Sef, his handsome face marred with rage. Ayaw niya sa lahat yung binabastos si Lianne at higit sa lahat, ayaw na ayaw niyang nauungkat ang nakaraan. Just keep your mouth shut! You dont know anything! Nagulat si Paul, pero syempre boys will be boys. Paul move forwards, his body stiff and his face angry. Umeepekto na din ang alcohol kay Paul. Bakit? Did I say something wrong? Totoo naman diba? SHE LEFT YOU!! Parang nasuntok na si Sef sa muka sa mga sinabi ni Paul. His jet black eyes narrowed ready for the kill. Napatingin na yung mga tao sa kanila. Malapit na mag-rambulan yung dalawa Whoa! Easy man! It was Jerry who went in the middle, pushing them both away from each other bago pa masuntok ni Sef si Paul. PAUL SHUT UP!! Jerry shouted. Pero si Sef ayaw papigil, so siya na mismo yung binoblock ni Jerry papalayo kay Paul. May mga bouncer na din na lumapit. Yung mga tipong mga malalaki yung muscles mga machong unano kung tawagin. =) Dalin niyo na lang toh sa labas! sabi nung isang maitim na bouncer in a deep, low voice. Hinawakan na niya si Paul sa may balikat. Syempre hindi niya basta-basta mahawakan si Sef, baka mawalan siya ng trabaho ng wala sa

oras. No. No. Its okay. Jerry said, reassuring the two machong-unano-bouncers. Just take him over there. Tinuro ni Jerry si Paul and the bouncer immediately pulled Paul into the crowd, pabalik sa mga kasama nila. Sef pushed Jerry away. Sh!t! Sef hissed in anger as he sat back down. Nagpunta siya dito just to have a drink but in the end napaaway pa siya!! Bakit nga ba madaming kupal sa mundo? Bad trip tuloy. Sorry, man. Nakainom na kasi yung si Paul. Jerry said. Pinalipas muna ni Jerry ang ilang minuto before saying,Pero, Sef Mahinahon yung boses ni Jerry as though he was Sefs older brother who was willing to give him an advice. May point naman si Paul. Move on. Its just that I could name twenty girls no make it thirty who would sell their souls just to go out with you. Walang imik si Sef. He took a deep breath before finally answering. I AM MOVING ON! Darn it! Sef took the tequila in one straight gulp. Those girls youre pairing me with all look the same to me!! Pare-parehong BORING!! But, trust me on this one Sef. Beas different! Jerry smiled. Sef could have snorted in reply pero sumenyas na lang ulit siya dun sa barista for another drink. But is it true though? Yung girl from Matute? Jerry asked. Coming from him, it sounded normal without a hint of ridicule unlike kay Paul kanina. Biglang pumasok sa isip ni Sef itsura ni Ellie. Uminom uli si Sef ng tequilla before answering in a hoarse voice, Itong nakilala ko? Shes a lot entertaining kesa sa mga girls na pinapakilala niyo saken!! Ee hindi naman chic yang nakilala mo ee. Clown ata. It was a friendly joke just to lighten up Sefs mood. Exactly. Sef gave a hearty laugh. But shes definitely doing a good job entertaining me. And I tell you, I never had so much fun with anyone for the past two years. And Miguel Josef Uy Monteverde meant every word he said.

So clown lang pala si Ellie para sa kanya??

-------------------------------------------------------------------------------------

Tuesday 2:15 pm Matute University Field Eleonor Malicsi Dimculangan.

Minsan, kailangan ng konting tampuhan o away sa isang relasyon. Oo. Pramis. Dahil matapos ang awayan at tampuhan sweet na ulit kayo. Kaya nga minsan masaya talaga kapag may atraso sayo ang mga kaibigan mo. Kagaya nitong sila Borge oh diba? Inilibre ako ng mga walang hiyang ito ng breakfast at lunch at merienda!! At ngayon, nandito ako nakaupo sa isa sa mga bench sa gilid ng field, hinihintay ang mga butihin kong mga kaibigan habang pinagsisilbihan nila ako. Inilibre kasi nila ako sa Burger King at hinihintay ko ang kanilang pagbabalik. Gutom na gutom na nga ako ee. Saktong-sakto pa nga kasi, na-cut na ang classes namin dahil meron daw faculty meeting. At habang naghihintay ako, pinapanuod ko yung isang grupo ng mga second year students na nakaupo sa isang bench na nasa kabilang side ng field. Infairness, natetempt akong umaligid sa kanila para lang marinig kung anong buong kwento sa break-up nung isang kabarkada nila. Haha. So naging chismosa pa tuloy ako? Ee pano ba naman kasi, pang telenovela na ang eksena nung girl na kaibigan nila oh, iyak na ng iyak tapos yung mga kaibigan niya pinapatahan siya at taimtim na pinakikinggan ang hagulgol at mga kwento niya.

Gosh, I couldnt help but wonder ang weird talaga ng mga tao sa mundo!! What is it about love that they find so magical?? What is there in love that so many people find interesting? Drugs ba ito na nakaka adik? Bakit lahat halos ng tao ee gustong main-love? AHHH. PURO NA LANG LOVE. Bakit pa pumapasok sa isang relasyon ang dalawang tao kung alam din naman nila na sa huli na pareho lang din silang masasaktan?? Gaya nitong girl na toh!! Tapos ngayon, iiyak-iyak siya sa barkada niya ee alam naman niya sa simula na jan din naman mauuwi ang lahat? Puro ba masokista ang mga tao sa mundo?? Dios ko!! Hindi sila gumaya saken, walang pinoproblemang lalaki, walang iniiyakan, walang dapat isipin!! Sorry kung may natatamaan man ako. Kung itong mga tanong ko ngayon ang siyang tanong sa Who wants to be a Millionaire? Naku, siguradong wala ng nakakuha ng jackpot price!! Haha. Mukang napaka layo ng tingin mo aa? Si Darren biglang umupo sa tabi ko. Kelan ka pa nahilig sa drama? Sira, ilipat mo na nga ng channel! Puro ka-kornihan lang nga nakikita ko ee. Wag kang choosy Ellie, wala tayong cable dito! Haha. Natawa ko. Ito talagang si Darren Max Sanchez kayang-kaya niya kong patawanin in any situation with his crude humor. Grabe Ellie ano nga kaya itsura mo kapag inlove ano? Ganyan ka pa din kaya kasabog? Haha. Hindi ko alam pero namula talaga yung muka ko sa bigla niyang tanong. Kahit ako napaisip ee. ITSURA KO PAG INLOVE?? Kung anu-anong imahe ang naisip ko.

Babes.Si Sef tinatawag si Ellie. Yes bebs? Napaka sweet ng ngiti ni Ellie with matching exaggerated beautiful eyes pa!! haha. Sef pouted, pointing his lips obviously asking for a kiss. Awww hihihihi ikaw talaga... Akala mo si Maria Clara si Ellie na kinikilig-kilig pa!! Perooo... BAKIT KISS LANG??
WWWWAAAAAAAH!!! PWE!! Halos masuka ako sa biglang naisip ko!! Sheet. Tumaas mga balahibo ko, bakit si Sef ang na-imagine ko?? Kadiri talaga!!!! ARGH!! Narinig ko na lang si Max na tumatawa sa tabi ko as if maigine niya din yung naimagine ko!! Pinalo ko tuloy siya sa braso. Tigilan mo nga ako DARREN! haha. Ayaw na ayaw kasi niyang tinatawag siyang Darren. Ahh. Ganun? Darren pala aa! Then all of a sudden, sinimulan na kong kilitiin ni Darren!! Para kaming mga batang tawa ng tawa. Alam kasi niyang napaka lakas ng kiliti ko especially on my sides!! OKAY! OKAY! I shouted aloud between my laughs. Ganito pala feeling kapag hindi mo alam kung anong tawa gagawin mo nuh?? Naalala ko tuloy si Em-Em, si bunso, dahil madalas ko ginagawa toh sa kanya. MAUUTOT NA AKO NIYAN DARREN!! Hahahaha Ah. Darren pa rin aa? Hindi siya lalong tumigil, naghahabulan na kaming dalawa around dun sa bench. Para kaming tangang dalawa na naglalaro ng patentero at yung bench yung namamagitan samen.

Tama na ah!! I said angrily! MAX! TAMAAH NA!! But before I knew it, I was screaming as Darren caught me from behind. He wrapped his arms around my waist at binuhat niya ko paikot. I have no idea kung ano iniisp ng mga taong nakakakita samen ngayon basta ang alam ko harutan lang ito ng dalawang magkaibigan. ------------------------------------------------------------------------Kararating lang halos ni Sef, binigyan pa nga niya ng 50php si Totoy at Butchoy pagka-park ng pagka-park niya. At inabutan niya ng 100php si Lolo Perding. Hindi siya nakarating sa MUP kahapon ee. Like what he told Paul and Jerry kagabi, he was busy. Pagkapasok niya ng campus, binabati nanaman siya ng mga istudyanteng hindi naman niya kilala in the first place. But he kept his cool. He just nodded at them, without actually smiling. When he reached the Matute field, unang-una niyang napansin yung malakas na tawanan nila Ellie at Max.

Sweet.
He knew one, when he sees one. Hindi din niya alam, nakatitig siya kay Ellie, who was laughing out loud. He frowned at the sight. Tapos biglang may umakbay sakanya, taking his eyes off Ellie. Ui, Sef! It was John Paul Crisostomo. Hi Sef! Sunod na bati ni Borge. Sara simply smiled at him and Jill waved a greeting. Si Meg naman tumango lang as she continued munching with her fries. May mga dala-dala silang plastic ng Burger King at amuy na amoy ang bagong lutong French fries at siguradong nadala na ng hangin ang amoy na ito kay Ellie. Haha. =) TO BE CONTINUED.

Chapter 20. Burger Trouble.

Tuesday 3:15pm Matute Field
Alam niyo yung parang batang binigyan ng pasalubong? Haha. Ako yun. Dali-dali kong tinakbo sila Borge na pumunta sa may bleachers. Mas masarap daw kasing kumain dun. I excitedly sat down ng inabot na sakin ni Jill yung libre nilang Bulgogi sakin. Alam niyo ba yung bulgogi ng Burger King?? NAKUU, i-try niyo ang burger na ito!! PRAMIS!! MAKAKALIMUTAN NIYO PANGALAN NIYO SA SOBRANG SARAAP!! Hahaha. HEAVEN!! Only 99 pesos!! Oh diba?? Sa baba ng bleachers umupo sila Borge, Sara at Darren. Sa taas ko naman, sila Japo, Jill at Meg. Talagang sinolo ko yung upuan na namamagitan sa kanila. Kung sila nasasarapan kumain dito sa may bleachers, as for me, mas masarap kumain ngwalang istorbo!! But then hindi ko na nga napansin na kasama pala nila si Sef na agad naman umupo sa kaliwa ko. Di naman masyadong halatang muka akong libre ano? Tsk. Ee sino ba naman kasi sa panahon ngayon ang aayaw pa sa grasyang kagaya nito? Sabi ko sa inyo ee, hindi masamang magtampuhan sa barkadahan!! Haha. Kita niyo na, nakalibre pa ko ng masarap na merienda!! :yahoo: I excitedly opened the wrap of the bulgogi at nilanghap muna ang amoy nito hmmm I was smiling despite of myselfsarap talaga And like what I always do before eating a burger, binuksan ko muna ito, removing the sandwich on top. I didnt realize that Sef was watching me intently, Anong ginagawa mo? He then asked when I left the burger open and took a handful of French fries.

Kumakain, duh!! I said irritably. Napaka obvious naman ng sagot ee, tinatanong pa niya!! How stupid can he get? Sef continued watching with apparent curiosity as I started placing French fries sa gitna nung burger ko!! Hehe. Yep, this is what I always do before I eat any burger. Ritwal na nga ata toh ee. Ginagawa niyo rin ba toh? Haha. Nakuu try doing this lalo na sa bulgogi ng Burger King!! Haha. Teka kanina pa ko advertise ng advertise ng Burger King aa? Babayaran ba nila talent fee ko dito? Finally contented sa dami ng fries na nilagay ko, I started to pour ketchup all over it. And when it was all done, sinara ko na ulit ito, licking my fingers clean. Ano nanaman bang pauso yan!! Sef blurted out. Huh! I scoffed, INGGIT KA LANG!! :Tounge: After closing the burger, I started wrapping it up again haha Sorry, masyado bang maraming ritwal? Well, this is just how I eat last ko kasing kinakain ang bulgogi ee I went back with the fries chaka yung ice cream na dinagdag nila Borge. Syempre baka matunaw na yun nuh!! Ang sarap na ng kain ko nung fries ko, I even deep it in sa ice cream!! Hmmm YUMMY!!! Ng bigla ba namang pumuslit si Sef ng fries saken!! I glared at him. Ang kay Ellie, kay Ellie!! Kainis talaga toh!! But he was smirking, obvious na nangaasar. Ahh. Madamot na kung madamot!! Inabangan ko ulit siya when he reached for another round of MY fries nilayo ko nga sakanya bibiktimahin pa niya yung mga kawawang French fries!! AKIN TOH!! AKIN!! Sef frowned back at me! Ellie, wag ka ngang madamot! Pilit pa din niyang inaabot yung fries saken, talagang ayaw niyang tantanan!! And it looked as if he were hugging me habang patuloy siya sa pag-abot nito. SEF! Bumili ka nga kasi ng sayooo!! I shouted, saving the fries out from his reach. Lumapit siya saken, and I swear Naamoy ko kaagad ang napaka bangong perfume ni Sef!! Dios koAaminin ko, mas masarap pa nga ata siyang kainin kesa sa mga fries na toh ee!! Hahaha. Naku tignan niyo, kung anu-ano ng pumapasok sa isip ko. Gutom lang toh!! Inilapit niya talaga yung muka niya saken. Mas masarap kapag yung sayo! He suddenly whispered in my ear. There was something in his voice that made my face turned all red. NAKAKAINIS TALAGA SIYA!! Sa galit ko, I shoved the fries at him para matapos na lahat, para layuan na niya ko. Oh ayan!! Maging fries ka sana!! he laughed, obviously pleased with himself. He took the fries and started eating. Enjoying every piece of it. Samantalang ako? Wala naiwan na lang saken yung bolgogi at yung ice cream!! Napakalaking KONTRABIDA talaga tong si Miguel Josef Uy Monteverde sa buhay ko!! Huhuhu I bit my lower lip, and my face looked like a helpless little child na binu-bully!! BULLY kasi yang si Sef ee. BULLY!! I looked at him, pouting my lips na para talagang batang malapit ng umiyak dahil inagaw sakanya yung pabortito niyang laruan. Yung itsura ko parang nagsusumbong ng, Yung fries ko!! Yung fries ko kinuha niya!! Sef was beaming, feeling proud of himself dahil nasa kanya na yung French fries ko!! Hehe. I heard him smirk. At wala na kong nagawa kundi makontento sa ice cream ko ang kapal talaga diba? Ni hindi man lang ako inaalok!! Kapag kakainin ko yung bulgogi, sisiguraduhin kong Miguel Josef Uy Monteverde was not in sight!! Oh, ayan na! Ayan na! Borge started screaming, yung boses niya yung tipong alam mong may nararamdaman siyang gwapong presence. She was pointing at the group of soccer players na papunta sa gitna nung field. Kaya din pala kami dito umupo para makanuod ng maayos sa practice ng soccer team. Meron kasing crush jan ang magaling na si Borge. I cant remember the name, I think its Nike or Nark or something. Basta letter N nagsisimula yun ee. But I wasnt paying attention to the mens soccer team, DUH, may pagkain ako remember?? At mas mahalagang mag-concentrate sa mga ito!!

And to Borges pleasure tumatakbo papalapit samen yung captain ball. He was giving a friendly smile. He was attractive to some extent pero. mas lamang padin ng 100% itong lalaking nasa tabi ko!! hahahaha. Oh sh!t!! Borge muttered, her eyes getting wide. Lalapit siya saken!! Anong gagawin ko?? Anong gagawin ko? She was blushing all over as she nervously pressed Saras hand. Ano ka ba? Just be yourself!! Sara said. I was just watching as captain ball approached us. H-hi. Borge greeted the guy shyly, even tucking her hair to her ear. Alam niyo yung itsura na FLIRT? Haha. Yep, yun ang itsura ngayon ni Borge!! Haha. The captain ball just looked at her incredulously, as though not sure how to react. Parang nababasa ko nga nasa isip niya ee, parang, Ako ba kinakausap niya? Suddenly, Sef handed back the fries to me, I smiled excitedly kasi kahit papano meron pang 1/4th na natira. Sef stood up, pinagpag yung Lee jeans niya then went down the bleachers only to greet captain ball right there. I could see Borges shocked face. Haha. Hindi naman pala ikaw ee, loka-loka ka!! Sara whispered teasingly. Ako? Dedma lahat. Busy ako sa fries ko!! hahaha. Pero kung wala akong kinakain, nanguna na ko sa pangaasar jan ke Borge. Pero pwede naman i-postpone muna ang asaran diba? Haha. Sef! said captain ball, offering his hand for a greeting. Zup, my man?

Sarap talaga ng fries

Okay lang.

Fries fries fries

Well, meron kaming practice game you wanna play with my team for a while? I need a good player right now. Madami kasing baguhan this year ee. Uhm alright! No problem. Fries fries fries pa din ang iniintindi ko, ng biglang PAK! May nagbato ng t-shirt sa muka ko infairness ANG BANGO at hindi amoy downy halatang mamahaling perfume ee. Ano ba naman yan!! I whined, frowning. Hinanap ko ang may sala at halos malunok ko ng buo yung fries ko ng makita ko si Sef. He was smiling at me and he was SHIRT-LESS!! OH MY!! Pakiramdam ko, tutulo na laway ko any minute!! Dios ko, ano ba naman tong mga fries na toh compared sakanya?? Sabi ko naman sa inyo ee, mas masarap talaga si Sef!! Parang nakakatempt siyang i-deep sa ice cream!! Hahaha. Sef has a well-built body and flawless skin. Describe HOT!! Siya yun ee. Grabee!! Yung mga pandesal niya sa tiyan ee talaga namang, ang sarap gawing pang-almusal!! Nyahahahaha. Ano ba tong si Sef?? Nagkakasala lahat ng kababaihan dito sa school dahil sa itsura niya!! Obviously, hindi lang pala ako ang may balak ng maglaway nuh? Pati syempre sila Borge, Sara, Meg at Jill parang sabay-sabay nga kaming nanlaki ang mga mata ee. Pero nagkamali ako, hindi nga lang pala kami ang babae dito. Girls all over MUP started screaming their lungs out lalo na ng nagsimula ng tumakbo si Sef papalapit sa soccer team. Nagsilabasan sila at napalibutan na ng kababaihan at binabae ang buong Matute Field. Oi, CLOWN! Ingatan mo yang shirt ko! Mas mahal pa yan sayo! Sef was smirking mischievously, talagang ang lakas talaga mang-inis nito!!

It took a split second bago ko na-generate yung mga sinabi niya. Clown? Ako? At talagang SINGAHAN KO TOH EE! I shouted back at him but he only smiled even more. Sigawan lalo yung mga fan girls ni Sef. Duh! Kulang na lang ata banner ee!! Kainis, parang gusto ko tuloy batukan si Sef at balutan siya ng SAKO!! Pwede naman maglaro ng naka balot siya ng plastic o dyaryo diba? Paa lang naman kelangan niya sa paglaro ng soccer at hindi na niya kelangan pa i-display ang mga pandesal niya!! Sana yung pantalon na lang niya yung hinubad niya!! Hahaha. GO SEF!! Japo started cheering sa likod ko!! WWWWWWAAAAAAAAHH!!! GO NICO!!! Borge joined the cheer, yung sigaw niya mas malakas pa sa tilian nun mga girls ee. Napatingin tuloy yung captain ball na Nico pala ang pangalan. At lalong kinilig si Borge when Nico smiled at her.WWWWAAAAAAAAAHH!! MABUBUNTIS NA ATA AKO!!! Gaga! Binatukan ko tuloy si Borge!! Nagsimula ng maglaro yung mga guys akala mo merong Soccer League ee!! Tinupi ko ng maayos yung t-shirt ni Sef and I ended up frowning, - no, glaring at Sef!! Nakakainis siya. He looked so perfectly handsome. Alam mo yung kahit anong anggulo, hes oozing with hotness?? WAAAH!! Parang gusto ko na ding tumili kagaya nila Borge. Pero yung tili ko ee hindi dahil sa gusto kong mag-cheer but rather tili dahil sa INIS sa mga poisonous thoughts na pumapasok sa isip ko!! Gutom lang yan Ellie. Tama. Gutom lang yan!! I removed my eyes off the field. Hindi ko na pinapansin yung laro gutom lang ito!! I reached for my bulgogi tama this is the right time to eat this wala si Sef hahaha. Puro tilian at hiyawan ang nagaganap sa buong MUP. At ako lang ang natatanging babae na walang pakialam, as I excitedly re-opened the wrap of my bolgogi Inamoy muna ito Ang sarap, sarap mo talaga!! I told the burger itself. Nagagawa talaga ng gutom oh!! Pati burger kinakausap ko na. By now, naka-score ata ulit sila Sef kasi lalong naghiyawan yung mga girls. Oh, siya oras na para sintensyahan ang bolgogi I slowly took it in the opening of my mouth yep, KAGAT na lang ang kulang when all of a sudden I froze, with the burger on hand at yung bibig ko naka bukas, ready for the bite and my eyes went HUGE. Muka akong tanga sa pose kong ito aah!! Bakit ako nagkaganun? Ee bigla ba namang sumigaw si Miguel Josef Uy Monteverde sa gitna ng field for all MUP students to hear!! OI ELEONOR DIMACULANGAN!! YUNG DATE NATEN SA SABADO AA!! WAG MONG KALIMUTAN!! Parang biglang tumahimik ang buong MUP field. Parang nawalan bigla ng tao sa sobrang katahimikan. I was completely frozen, ganun pa din yung posing ko, hindi ako makagalaw dahil ramdam na ramdam ko ang LAHAT ng mata ng mga tao saken -- including the shocked looks of my friends If eyes could kill siguradong patay na ko ngayon!! To be continued.

Chapter 21. Double the Trouble

Wednesday 10:00 am Classroom

Tinadtad ako ng tanong kahapon nila Borge. Akala mo nasa The Buzz kami ee. Hot seat talaga. Para kong reyna ng showbiz sa tindi ng issue. Kulang na lang ata iprito ko ng buhay nila Borge dahil hindi ko agad sinabi sakanila yung nangyari nun sa Tagaytay. Hanggang ngayon, hindi pa din sila nakontento at paulit-ulit akong tinatanong. Ee paano ko nga ikikwento iniwan niyo ko diba? I told them. At pinakwento nga nila ulit saken ang buong detalye. Wala pa kasi yung prof namin, halos thirty-minutes late na nga ee. At ngayon lang oo, ngayon ko lang hihilingin na sana dumating na si mam!! Aww. Sara wiped an imaginary tear. Naiiyak ako. Dalaga na talaga ang Ellie naten. I frowned at it. Joke lang yun ni Sef! Hindi yun totoo!! Ano ba kayo? Inakbayan naman ako agad ni Borge. Ellie, si Sef yun!! Si SEF!! Malay mo, hes serious about you! Serious? Ee hindi ba niya narinig yung sinabi ni Sef kahapon? CLOWN nga daw ako diba? At kelan pa sineseryoso ang mga clown? Hindi ko nga alam kung anong sumapi sa kanya at tinawag niya kong clown!! Ee kung tawagin ko kaya siyang MANYAK sa harap ng lahat ng tao sa MUP? Naku, baka magpa-manyak naman sakanya ang mga taong ito! Haha. Wag na nga lang! Bago pa namin mapagpatuloy ang usapan na ito bigla ng dumating si MAM!! Sa wakas!! Finally!! Dumating din ang terror naming prof!! Get a one whole sheet of yellow paper! Bungad agad ni Mam. Wala man lang good morning class Im sorry Im late!!Tsk. The manners!! Oi. Bulong ko sa katabi kong babae, si Rica. Penge namang yellow pad. Rica glowered at me, Ahy sorry! pero hindi naman parang nagsosorry yung tono ng boses niya. Ubos na kasi ee!!Ee isang dangkal pa ng yellow pad yung nasa table niya!! Usually, mabait naman ang babaing ito saken ee. I should have known ganito pala talaga kalakas epekto ni Miguel Josef Uy Monteverde sa mga tao!! I gritted my teeth. Sabunutan ko toh ee. Lechugas siya!! Malditahan daw ba ko? Aba. Hindi uubra saken ang mga ganyan!! Alam ko na. I said. Kaya pala Rica arched a brow at me. Kaya pala ano? Kaya pala hindi nagkamali si Sef sayo! I told her. Ang damot mo kasi! Sabay irap. Hahaha. Aba hindi ako yung tipong inaapi-api!! Hindi ata niya ko kilala, Eleonor Malicsi Dimaculangan ata ito!! Wala ng nasabi si Rica. Haha. Tameme siya ngayon! Sus. Para lang sa yellow pad pinapakita niya ang kanyang mabahong ugali!! Hmpf!! Pagumpugin ko pa sila ni Sef ee!! Si Darren ang nagbigay saken ng yellow pad at nagsimula ng magsulat si mam ng isang katutak na accounting problem sa board. Well, seatwork lang naman daw pala ee, ibig sabihin pwedeng pwede ang kopyahan!! Haha. Lumipat ako sa tabi nila Japo at Darren kung saan nandun ang sagot. After twenty minutes ng pangongopya ko kailangan ko munang lumabas ng room. Nasasakal kasi ako ee. Parang iba yung ihip ng hangin dito sa room. Nakaka suffocate. Ang sasama kasi ng titig saken ng mga classmates ko, it was as if susunugin nila ko!! Ako kasi yung tipo ng tao na kontento ng tahimik sa isang sulok at walang nakakapansin saken. Ako din kasi yung tipo na walang pakialam sa kung anong iniisip ng ibang tao. Oo, ganon ako But still Im not used to the indifference of my classmates!! Ayoko kasi sa lahat yung may nagagalit saken ng ganyan lalo nat wala naman akong ginagawa sa kanila!!

No, dont get me wrong. Wala akong pakialam kung galit ang karamihan ng MUP saken dahil lang sa makikipag-date ako kay Sef sa sabado at sa dalawa pang sabadong darating. Hindi naman kasi nila alam ang buong pangyayari WALA NAMAN TALAGANG NAMAMAGITAN SAMEN NI SEF!! DUH!! As if I care!! Hindi ko naman kelangan i-explain ang sarili ko sakanila. HMP!! Wala akong pakialam!! WALA!! Lumabas na ko ng room. I closed the door behind me, at huminga ng malalim!! Haiii fresh air!! Ang baho kasi ng hangin sa loob ee, amoy selos at inggit!! Haha. I leaned over the railing, nasa fourth floor kasi itong room namin at kitang-kita mo ang lahat sa baba. I watched few students playing badminton. Yung isang grupo naman kumakain. Yung isa nagjajamming session. And there was one guy who was standing alone sa may second floor. SI SEF YUN AA!! He has a serious look on his face, yung tipong parang may malalim siyang iniisip habang nakatingin siya sa baba sa may school clinic. Kitang-kita kasi dun sa pwesto niya yung clinic, may malaking bintana kasi dun at kitang-kita yung loob. Sinundan ko ng tingin yung tinitignan niya and I realized that he was staring at the head nurse, si Ms. Elena!! Nakakapagtaka talaga tong si Sef, pumapasok pa ba tong lalaking ito?? Ano yan, hindi nanaman siya pumasok?? Bakit?? Para titigan lang si Ms. Elena?? Naku, yang si Ms. Elena? Yan ata ang isa sa mga pinaka mabait na taong nakilala ko. Shes in her mid 20s. Shes very, very beautiful, yung tipong mala Maria Clara yung dating nya. Very well-mannered, soft spoken at bagay na bagay talaga sakanya yung trabahong nurse. At naging magkaibigan kami kasi kapag pinapalabas ako ng mga prof at tinatamad akong makipaglaro ng chess kay Mang Perding madalas pumupunta ako ng clinic para makitulog. Haha. Mga kagaya pala ni Ms. Elena ang gusto ni Sef ano? Sana pala nag-nurse na lang din ako WWAAH!! YAK!! Ellie? Kaw ba yan? Haha. Ibig kong sabihin kung may masama mang binabalak si Sef kay Ms. Elena. Hindi ako papayag!! Sakin na lang niya gawin nuh!! Hahaha. Este Hindi ako papayag na si Ms. Elena naman ang guguluhin niya! Agadagad akong bumaba ng second floor papunta sakanya, yung itsura ko parang susugod sa gyera!! SUSUGURIN KO TALAGA SIYA!! Pero ng pababa na ko ng third floor, I heard a familiar voice. Ryan, ano ba!! Nasasaktan ako! Si MEG yun aa!! Nawala agad sa isip ko si Sef. I turned around the corner at nakita ko nga si Meg, kinakaladkad siya ng butihin niyang boyfriend na si Ryan! Shut up!! Sasama ka saken!! Ryan, nasasaktan ako!! Let me go!! In my impulse to save my friend napasigaw ako ng, HOY!! I went towards them at pilit hinahaltak yung kamay ni Meg sa mahigpit na hawak ni Ryan. Bitiwan mo nga kaibigan ko!! Ui TIBO!! This is none of your fvcking business!! Ryan hissed, his eyes were wide as an owls at nag ngingitngit siya sa sobrang galit!! Tapos yung itsura niya yung tipong susuntukin niya ko without second thought. Ang unang pumasok sa isip ko ee muka na siyang drug adik!! Seryoso!! The more na hindi ako papayag na isama niya ang kaibigan ko!! Bitiwan mo sabi siya Ryan!! I said, returning his angry gaze. He pushed me roughly away from him. Hindi niya pa rin binibitawan si Meg, this time sa braso na niya ito hinawakan. Naiiyak na si Meg. Wag na Ellie. Ill just go with him. Obvious na natakot lalo si Meg dahil itinulak na ko ni Ryan. He could do more in harming me. Kapag hindi mo bibitawan ang kaibigan ko, sisigaw ako!! I warned him. And his eyes flashed with fury!! Namumula na yung muka niya sa galit. My mind was racing, dapat tawagin ko na si Darren!! Siya lang katapat nitong gagung ito!!

Dont you even dare! Bigla niya kong dinuro, nanlilisik lalo yung mga mata niya. Wag ka ng makialam dito TIBO!! Boyfriend niya ko! At kaibigan ka lang! Just go fvck yourself!! Fvck yourself pala aa!! Kaibigan nga ako, kaya hindi ako papayag na saktan mo lang yang si Meg! I kicked him hard on the balls and he moaned in pain. Nabitawan niya si Meg at tumakbo agad si Meg papalayo sakanya. Actually, dapat hahaltakin ko na din si Meg patakbo sa baba but Ryan got my arm and he pulled me to face him. YOU BITCH! He cursed at nakita kong sasampalin niya ko!! Natakot ako. I could only close my eyes, yun tipong hinihintay na lang na lumapat yung kamay niya saken!! But nothing came I slowly opened my eyes and I saw a strong hand from behind me gripping Ryans hand, completely stopping him from hurting me. Pare, I gasped, boses ni Sef yun!! That is not the way to treat a lady! Hindi ko alam kung saan ako nagulat ee, yung katotohanang iniligtas ako ni Sef or the fact na he referred to me as a lady. To be continued.

Chapter 22. Nurse Ellie.

Wednesday 12:15 pm Matute Clinic
I have to admit, nagulat ako ng naknock-out agad ni Sef si Ryan. Actually, nung una obvious na walang balak patulan ni Sef ang adik na boyfriend ni Meg. But what forced Sef in kicking his butt was when Ryan landed one good punch on his handsome face. First time kong nakitang nagdilim ang muka ni Sef. He was deadly serious. Kung hindi pa dumating yung guard ee hindi pa niya titigilan si Ryan who was already coughing out blood. Nakita ko na ang brutal na side ni Sef! Buti na lang pala hindi ko siya napro-provoke ng ganun ee lagi ko pa naman siyang inaasar.

Note to self:Magiging mabait na ko kay Sef!!

Yak! Really? Kaya mo yun? Ee kesa naman basagin niya bungo ko ng wala sa oras diba? Papano ko haharapin si John Lloyd Cruz kung warak ang muka ko nuh!! Kaya naman andito kami ngayon sa school clinic, pumutok kasi yung labi ni Sef sa isang suntok na yun ni Ryan. I was silently seated on a chair, walang imik bakas pa din kasi sa muka ni Sef na bad trip siya. But what happened next was a lot worse pumasok na si Ms. Elena may dala-dala siyang mga gamit pang linis ng sugat ni Sef sa labi. I wasnt sure with the flow of things. Pero hindi ako tanga para hindi maramdaman na merong something na nangyari nung nagkatinginan si Ms. Elena at si Sef. Ang tagal nung tinginan nila, and Ms. Elena was rooted on her place. Her eyes were unsure and hesitant. Sef glared at her, may halatang galit sa mga tingin niya. Ano ba ito? Bitterness?? I swallowed hard. Ano ba tong nararamdaman ko?? Parang may something din na kumukurot sa dibdib ko!! Aaaah. EWAN!! Alis na lang kaya ako? Parang panira lang kasi ako sa moment nilang dalawa ee. Then as if parang walang nangyari, Ms. Elena gave her usual friendly smile as she approached Sef. Tignan ko nga yang sugat mo. She said gently. Hahawakan na niya yung muka ni Sef, but before she could land her hands on him malakas na tinapik ito ni Sef! It was harsh. And Ms. Elena was taken aback.

Nagulat din ako. I Ms. Elena placed the tray of medicine she was holding sa kama sa tabi ni Sef. [color="#800080"] I may nakalimutan pala akong kunin. Ill just She trailed off, turning around to leave. I looked at Sef but he was still frowning at andun pa din yung galit niya only this time his anger intensified. Parang mas galit siya kay Ms. Elena kesa kay Ryan. Ano kayang nakaraan nila ni Ms. Elena? Masyadong obvious ee. Bitterness pa din siya!! Sef quickly stood up sa pagkakaupo niya sa kama. Alam kong aalis na siya pero pano yung sugat niya?? Sef. I called him. Kahit ako first time na hindi alam kung papaanong approach ang gagawin ko sa kanya. First time kong nakita siyang ganito. Marunong din pala siyang magseryoso ano? Kahit na nakakunot yung noo niya hindi pa rin mapagkakailala ang kanyang ka-gwapuhan. Haiii pero sa totoo lang mas gusto ko pang makita yung mapangasar niyang ngiti kesa yung ganto. Hindi siya nagsalita, patuloy lang siya sa paglakad na parang walang narinig. Ewan ko kung bakit, pero ayoko siyang umalis!! I blocked his way bago pa siya makalabas nung kwarto. Teka nga, hindi ka lalabas hanggat hindi nalilinis yang sugat mo!! I told him, avoiding his gaze. I pushed him back para umupo ulit dun sa kama. He didnt do anything to refuse. I stood there in front of him, not actually knowing what else to do. Nakita ko yung tray ng mga gamot na iniwan ni Ms. Elena. Patingin nga. I said, cupping his chin at itinaas ang muka niya para makita ko. God, hes so handsome!Lalo na sa malapitan!! He was still frowning at tinignan niya ko. Our eyes met and I felt my heart skipped a bit. Para kong matutunaw!! Dios ko po!! Agad kong tinanggal ang mga mata ko sakanya at ibinaling na lang ang aking concentration sa lips niya his wounded lips rather. Pano kaya kung i-kiss ko siya? Matanggal kaya yung sakit? Hahahaha. Leche ka Ellie, lalandi ka pa!! May sugat na nga yung tao!! Linisin mo na lang para matapos na!! I took some cotton dun sa tray and deep it in the bowl of warm water. I pressed it againt his lips, dun sa may nabuong dugo. He winced in pain, Alam mo ba ginagawa mo? Nainis ako sa tanong niya. Sorry naman hindi ako si Ms. Elena! Sorry hindi ako nurse!! Diniinan ko tuloy yung pagpunas dun sa labi niya. Just shut up!! Kaya ka nasusuntok sa bibig ee. Dahan-dahang nawala yung kunot ng noo niya and he slightly smiled. So, marunong palang mag-gamot ang mga clown? Clown? Ayun nanaman!! Tinawag nanaman niya kong clown!! This time, sa sobrang inis ko mas doble ko pa yung pressure na nilagay ko sa bibig niya!! He winced then again. Meron akong alam para gumaling agad itong sugat ko. He then said. Ano naman yun? I raised a brow curiously. He caught my eyes. As in titig na titig siya saken and I swear to God I could have died right then and there. Yung puso ko malalaglag na!! And what completely stopped me from breathing was when he pulled me close to him. My nose almost touching his sa sobrang lapit na namin. Kiss me. Hindi lang dahil sa sooobrang irresistible niya kaya may kung anong ispiritung bumubulong saken na gawin yung sinasabi niya. But there was something more about his eyes that seemed to allure me something about his voice that was tempting me Gustong-gusto kong gawin yun konting lapit na lang naman ee as in

Pero Ellie youre not Ms. Elena!!

Aray! Sef complained in pain ng madiin kong nilapat yung cotton na may alcohol sa labi niya. I laughed by the way his face contorted to a painful cry. He stared at me, his face expressionless. Ganito din yung tawa ko nun nung kinurot ko si Sef dati nung nasa kotse niya kami. Ang panget mo talaga pag umaaray! I told him when my laughter sudsided. Thanks. He said still looking at me. Mas muka ka palang clown kapag tumatawa ka!! Napatigil ako. GGGRRRRR nakakainis talaga siya!! Bahala ka nga jan!! I threw the cotton at his face. Pero Napatigil ako. He was smiling, yet his voice was soft, a tiny hint of sincerity in it. Mas gumaganda ka kapag naiinis!! I felt my ears burned pagkarinig ko nung sinabi niya. Totoo ba yun? Si Miguel Josef Uy Monteverde, bumabanat saken?? Namula agad ang muka ko!! Hindi pwede toh!! Wag kang magpapaapekto Ellie!! WAG!! BOLA LANG YAN!!!! TO BE CONTINUED.

Chapter 23. Symptoms ng Love-Nat

Thursday 9:00 am Matute University Hallway
GAAAH!! Late nanaman ako!! Papano, napuyat ako kagabi!! Hindi ako makatulog!! Ganun talaga ko minsan, inaatake ng insomnia!! Oo, pramis!! Hindi, actually nakainom kasi ako ng isang drum ng kape kaya halos tumambling na ko sa kama ko ee hindi pa din ako tinatalaban ng antok!! Swear!! Maniwala kayo!! Sus. Bakit naman si Sef yung iisipin ko kagabi nuh? Bangungutin pa ko!! I was running up the stairs papuntang 4th floor when all of a sudden, sa may 2nd floor, I caught the same familiar figure of Miguel Josef Uy Monteverde staring exactly the same way like he was doing kahapon habang nakatitig sa mismong school clinic. Napansin ko agad na mejo light na marka na lang yung sugat nya sa labi. Tsk. Sigurado, si Ms. Elena nanaman ang tinitignan niya. Gusto ko sana siyang tawagin, para mawala yung concentration niya kay Ms. Elena!! Gusto ko siyang sigawan para makuha yung attention niya para saken siya tumingin!! But then again naisip ko ano ba naman ang pakialam ko sa lovelife nilang dalawa diba? Panira pa ko!! Ano bang pakialam ko?? Oo, tama, buti naitanong mo Ellie ano nga ba?? Nainis ako sa sarili kong mga tanong!! Dali-dali ko ng pinagpatuloy ang pagpanik ko sa 3rd floor, at ng pahakbang na ko sa 4th floor, dumungaw ulit ako sa may railing para makita si Sef. Napansin kong dumating si Japo at nagusap muna yung dalawa bago kinuha na ni Sef yung susi ng kotse niya sa bulsa at naglakad na siya papaalis, iniwan si Japo dun. Pumasok na ko ng classroom, at dahan-dahan kong binuksan at isinara yung pintuan. Buti na lang good mood si Prof kaya hindi ako nabatikos sa pagiging late ko. Para kong zombie na nakatingin sa kawalan. Nakikita kong nagsasalita yung propesor ko sa harap, pero wala akong naririnig. Grabe naman kasi si Sef ee!! So, mahilig pala siya sa mga mas matatanda sa kanya?? Dios mio naman, sa dami-dami ng nababaliw na kababaihan at bakla sakanya, dun pa siya sa halos 3-4 years ang tanda sakanya?? Tsk. Ee bakit ka nga ba kasi nakikialam Eleonor Malicsi Dimaculangan?? Mabait naman si Ms. Elena. Maganda, matalino, babaeng pilipinaand most of all Eleonor, shes everything you are not!!

Teka teka Ellie!! Bakit mo ba ikinukumpara sarili mo kay Ms. Elena?? ANO BAT SOBRANG APEKTADO KA?? Sandali aa. HINDI AKO APEKTADO!! Umayos ka nga Ellie!! Hindi na maganda ito hindi na talaga halos 24 hours ng nasa isip mo si Sef aa? Hindi na talaga tama yan!! Wag ganyan Ellie ibalik mo na sa dati yang sarili mo!! Tama na Ellie!! Tama na!! TAMA NA!! TAMA NA!! Hindi ko namalayan, pinapalo ko na pala yung noo ko!! Ellie.

GAAH!! Ano bang nangyayari sayo Ellie? Bakit ka nagkakaganyan? TAMA NA ELLIE!! Sabay palo pa ulit sa noo! TAMA NA!!Palo pa! Hindi pwede yan!! At palo pa ulit!!
Ellie! Biglang may kumalabit saken sa likod. Si Jill pala. Nagulat ako. What was I doing?? Sh!T!! Okay ka lang daw ba, tanong ni Sir. I looked around, at buong klase ee nakatingin saken na parang ako si Sisa!! Ahehehehe I laughed weakly. Sorry po sir!! Mejo masakit lang po kasi ulo ko!! Then I started massaging my head kala mo totoong masakit nga ulo ko. You want to go to the clinic? Tanong ni Sir. Clinic nanaman!! Ayoko nga dun... makikita ko pa si Ms. Elena. Eeee I was hesitant. Ill walk her to the clinic sir! Itinaas agad ni Darren yung kamay niya sabay tayo mula sa upuan niya. Wala na kong choice kundi tumayo na din. We walked silently down the stairs. Naka lipad nanaman ang isip ko!! Siguro nga, tulog lang katapat nito! Oi! Darren then said, pulling me out of my reverie. Nabalitaan ko yung nangyari kahapon aa? Ayos ka lang ba? Oo naman. Buti nga dumating si Sef, kundi maga na panga ko sa sampal ni Ryan! Buti si Sef ang nandun, kung hindi hindi na humihinga ngayon yung si Ryan! I smiled at him. Parang nakakataba kasi ng puso yung pagkakasabi ni Darren. Yung ngiti ko parang nangaasar na ewan.Talagaaa? Ayyiiieee Kinikilig naman ako sa sinabi mo!! Haha. Sira! Sigaw niya defensively. Kung hindi ako nagkakamali his cheeks slightly turned red. Remember? I made a promise to Pepita!! Baka ako pa malagot dun kapag nalaman niyang di ko binabantayan ang bestest friend niya! Pepita. Wow. I havent heard that name in ages. But the mere mention of the name gave me the uncontrollable feeling of sadness. Kamusta na nga kaya yun nuh? I whispered softly. Napakamot sa ulo si Darren. Sa susunod, lumayo ka nga sa trouble!! Kaya ka laging napagkakamalang lalaki ee!! Pagdating namin sa clinic, agad akong inaccomodate ni Ms. Elena at bumalik na din si Darren sa classroom. Nakahiga na ko sa isa sa mga kama dito sa clinic. Puyat talaga ako kagabi tae kasi si Sef ee tama bang bumanat pa saken kahapon?? Biglang pumasok si Ms. Elena, she was beaming that friendly smile again. Oh, Ellie. She said standing next to the bed.Anong nararamdaman mo ngayon? Dont tell me, pinalabas ka nanaman ng professor mo?

I shook my head. Hindi po. Ee kasi I have no idea kung papaano pala ieexplain kung bakit ako nandito. Ms. Elena then placed a hand over my forehead, yung ginagawa kapag gusto mong malaman kung may fever ba yung tao. She was still smiling at me ng sinabi niyang, Naku, LOVE-NAT ata yang sakit mo Ellie. She teased, giggling. I bolted up to a sit. My face slowly draining out of color. Namumutla na ako. LOVE-NAT? I almost shouted at her in shock. May ganung sakit? Mamamatay na ba ko?? Malala ba yun? Parang nabasa ni Ms. Elena yung tumatakbo sa isip ko that she laughed even more. Naku, yakap-sul at biogesex lang ang katapat niyan Ellie!! AHH. Taeee. Ang slow mo talaga Ellie!! Pati tuloy ako natawa na lang sa napaka kupad na pagproseso ng braincells ko. JOKE pala yun!! Sus. Hahaha. Mayat maya, Ms. Elena took my hand. Napaka gentle ng pagkakahawak niya saken. Ellie she was still smiling pero iba na yung kislap ng mata niya. Parang malungkot. About Sef She caught my gaze. Parang biglang huminto yung pagtibok ng puso ko. Naku, baka pati si Ms. Elena nalaman na yung kumakalat na balita tungkol samin ni Sef. As much as I wanted to tell her na child abuse ang magiging relasyon nila ni Sef naisip kong masyadong mabait si Ms. Elena para sabihan nun. I could have opened my mouth to protest. Na sabihin na nagkakamali siya hindi siya dapat magselos walang namamagitan samin ni Sef!! I noticed he cares about you. Parang gusto kong sumagot ng, WEEH? DI NGA? Pero hindi ko mahanap yung boses ko. Parang bigla akong namaos at hindi na makapagsalita. Pipe ka ba Ellie? Ano ba!! Kung anu-ano ng sinasabi ni Ms. Elena oh!! Mabait naman talaga yang si Sef... And knowing you, hindi mo siya pababayaan. Sana Ellie She pressed my hand. Wag mo siyang iiwan. He just needs someone to be there for him. Hindi ko naiintindihan mga sinasabi niya!! [color="#800080"]Please. Please do take care of him.

ACHOO. Sef sneezed. Nasa starbucks siya ngayon, may kausap sa phone. Wala naman siyang sipon pero bigla siyang nabahing. Yeah. This coming Saturday. He was saying, wiping his nose with a tissue. Yeah. Yeah. He looked at his watch that already read 11:35 am. Reserve the place under my name. Miguel Monteverde. Japo was sitting before Sef, oo may pasok sila at nag-cutting siya. Sef talked him into it. Wala na siyang nagawa ee. Nakikinig siya habang nakikipag usap si Sef sa cellphone. Pare, salamat!! Good to know na malakas pala ko sayo! Sef was grinning despite the fact na wala naman dun yung kausap niya. Okay man! Ill see you on Saturday!! With that binaba na ni Sef yung tawag. Sino yun? Tanong ni Japo but Sef only shrugged obvious na walang plano sabihin. Anyway, ano? Nakita mo na ba siya? Tawagan mo si Ellie bukas ng gabi, Sef answered, completely ignoring Japos question. Tell her to meet me 8am sharp. Dito sa starbucks na toh. Japos face then turned grave. Alright Ill tell her. Pero Sef, alam kong biro lang ang lahat ng toh sayo. Just promise me you have to end all these as soon as possible. Dahil hindi ako papayag na barkada ko ang pagtripan mo ngayon. Sefs smile faded. Hindi siya nagsalita at uminum na lang siya ng kape na inorder niya. TO BE CONTINUED.

Chapter 24. Jacket Mayhem

Friday Dimaculangan Residents 8:15 pm
Para akong tanga na naka alumbaba sa dining table namin. Yung jacket ni Sef na pinahiram niya saken nun nasa Tagaytay kami ee nasa akin pa rin hanggang ngayon at siyang nakahain dito sa lamesa. Kanina ko pa nga ito tinititigan. Hindi ko na kasi naiintindihan ee hindi ko na nagugustuhan ang mga nangyayari tapos yung mga sinabi pa sakin kahapon ni Ms. Elena. Ano kayang ibig niyang sabihin nuh? Hindi ba niya alam, na kahit kailan hinding-hindi kami pwedeng magkasundo nung si Miguel Josef Uy Monteverde?? Wala akong panahon para sakanya. Take care of him daw sus, bakit muka ba kong nagaalaga ng mga puslit na bata?? Accountant ako nuh, hindi special education ang tine-take up ko!! Para kaming Yin at Yang nun si Sef. Kung baga sa magnet North Pole at South Pole. Negative at Positive. Were totally two different people na kahit ano pang sabihin ng mga propeta sa langit ee hinding-hindi talaga kami pwedeng maging friends!!

I hate that guy sooo much!! Seryoso!! At ngayon ko lang ito naranasan possible palang kamuhian mo ang isang tao in amajor major way!!!
A minute or so, tumabi sa kanan ko si Eddy at sa kaliwa ko naman ay si Em-Em. Para kaming statwang tatlo. Nagalumbaba din silang dalawa at tatlo na din kaming naka titig dun sa Jacket ni Sef. Si Miguel nuh? tanong ni Em-Em. I didnt answer. Nakatitig pa din ako dun sa jacket. Tumatak na talaga sakanilang lahat yung pangalan na Miguel. Si Miguel nga! sagot naman ni Eddy. Tinamaan ba? Pwedeh. Pero matagal ng may TAMA yan. I made a face. Sira talaga tong mga kapatid ko oh! I frowned at them both. Asus, tumigil nga kayong dalawa! Biglang nagtinginan silang dalawa at pareho nilang nilapit ang mga muka nila saken, my face was sandwiched between them.

Rah-rah-ah-ah-ah! Kanta ni Em-Em sa tenga ko, with matching facial expression pa siya oh. Nakuu, saming
magkakapatid siya talaga ang may magandang boses.

Roma-Roma-ma-ah! Tuloy naman ni Eddy sa kanang tenga ko. So tama bang mag-duet?? Ga-ga-ooh-la-la! sabay nilang kinanta. Want your bad romance!
GAAAH!!! Bigla akong tumayo, slamming my hands on the table. At kumaripas sa pagtakbo yung dalawa but in doing so, hinablot ni Eddy yung jacket. MA!! MAY BAGO KA DAW BASAHAN OH!! Sabi ko sa inyo mga kapatid ko yan ee, diba? Yun din yung naisip ko dati? Ang gawing basahan ang jacket ni Sef? Muka naman talga kasing basahan ee. I chased after them. ED!! I screamed. Tawa ng tawa yung dalawa habang nakikipag habulan ako sa kanila. Nagmistulang playground ang buong tahanan namin.

Oh, ano ba yang pinag-gagagawa niyo? Mga batang ito Si papa kararating lang galing sa talyer. PA!! I whined, after mag-mano. Yung jacket ko oh!! Para kong batang aping-api at parang hindi ako yung ATE. KO? inulit ni Em-Em. Hahaha. Naku papa, meron ka ng manugang!! TALAGA? Sabay pasok naman ni Mama mula sa kusina. MAY BOYPREN KA NA ELEONOR? Yung boses ni mama talagang excited ee kala mo buntis ako. Tsk. Napakamot ako sa ulo. Wala mama!! EDDY IBIGAY MO NA NGA KASI YAN SAKEN!! Magagalit ba si Miguel? Tanong ni Eddy, habang sinusuri yung jacket. Tamang-tama oh kelangan ni Mama ng basahan sa kusina. Biglang kinuha ni Mama yung jacket kay Eddy. Naku anak, jacket ba ito ng nobyo mo? She just couldnt hide the thrill in her voice. Inamoy yun ni mama at hinagod-hagod. Binigay ba niya sayo ito? Ee di para ka niyang niyayakap kapag suot mo ito! Namula yung muka ko. Naalala ko kasi nung sinuot ko yung jacket sa Tagaytay I remembered the warm feeling it

brought to me kasi ginaw na ginaw na ko nun. Kaya pala ganun kasi kasi nakayakap si Sef sakin nun??
Isuot mo nga anak! Dali!! Isuot mo! My mom insisted.

I was terrified, parang ayoko na ngang mahawakan ng balat ko ang tela ng jacket na yun!! WAAH! I screamed as I took my flight up the stairs. TAMA SI EDDY!! GAWIN NIYO NA LANG BASAHAN YAN!! At isinara ko ang pintuan ng kwarto ko. After an hour or so, nakahiga lang ako sa kama ko nagbabasa ng Paboritong Libro ni Hudas na sulat ng pambansang manunulat ng pinas, si Bob Ong. Someone then knocked on the door. Ellie? Si mama. Anak, magbihis ka ngat samahan mo ko kela Mrs. Navarro dumating na kasi kanina yung mga order natin mula sa Korea. I sighed. Napatingin ako sa relos sa may bed side table ko. 9:15pm na. Anong petsa na oh!! Nakakatamad. SIGE PO!Wala naman akong choice ee. Suki kasi ni mama yung si Mrs. Navarro sa mga binebenta niyang mga damit at kung anu-ano pang gamit mula sa Korea. Yan ang trabaho ni Mama ee. Yung tita ko kasi nasa Korea at siya yung mga bumibili nitong mga binebenta namin. Negosyo ito nilang magkapatid. At gustong-gusto akong kasama ni mama lalo na kung si Mrs. Navarro ang pinupuntahan niya. Ubod kasi ng barat ng matabang donya na yun, aba syempre papatalo ba ko sakanya? Ee accountant ata toh nuh!! Mga 10:15 na kami halos nakarating sa bahay nila Mrs. Navarro at bago pa namin simulan ni mama yung bentahan, binulungan ko si mama na ibigay saken yung listahan ng mga presyo ng mga goods na dala-dala namin. Nakuuuu Si Mrs. Navarro ee halos mag-swimming na sa dalawang maletang damit na dala-dala namin. Gusto ko ito ija. Sabi niya saken, ngiting-ngiti siya habang hawak-hawak ang isang oversized t-shirt. Itong si Mrs. Navarro ee isang tingin pa lang, alam mo ng isa siyang donya. Donya ng mga kuripot. Maliit lang siyang babae na ubod ng tining ng boses at siya lang ang natatanging mataba sa pamilya ng mga Navarro. Magkano ito? Original price nun ee 200. Aah. Yan po ba? 370 po yan! Pero dahil sa Buena mano ho namin kayo. Bibigay ko na sa inyo ng 350. Narinig ako ni mama at napatingin siya saken, yung mga mata niya parang nagtatanong ng, Anong ginagawa mo Eleonor?? 200 lang yan!! Pero hindi ko pinansin si mama. Ee kaya nga ako nandito diba? Para hindi siya malugi ang lakas kasi nitong donyang ito overr kung makapang barat!! Ahy. Mrs. Navarro pouted, yung mga taba-taba niya sa pisngi lumubo. Ayan na. Sign na yan!! Let the baratan

begin!!Ija naman, gawin mo ng 250. Ganyan ang technic when youre dealing with a kuripot client!! Kita niyo naman oh, bangas ng muka isang daan agad ang binawas niya!! Mula sa 350 naging 250 agad!! Hindi man lang naghinay-hinay!! Lakas talaga!! Pero ayos na yan! Kung baga sa deal or no deal DEAL na tayo. Naka kick back pa ko ng sikwenta pesos!! Nyahahahaha Eee. Syempre konting drama na parang lugi ka. Hmm. Sige na nga Mrs. Navarro, dahil sa suki namin kayo. Sige. Sa inyo na yan sa halagang 250! AYAN!! Hahaha. She laughed, yung mga fats niya nanginginig din. I like your daughter Evelyn ah!! Shes really nice!! BUWAHAHAHAHA. Kung alam niya lang. At patuloy na si Mrs. Navarro sa pagpili at pagbarat at same technic pa din ang ginagamit ko. Ang asawa naman ni Mrs. Navarro ee tahimik na naka upo sa isang sofa na kung saan kami mismo nagkakagulogulo. Tahimik lang siyang nagbabasa ng dyaryo. Sa totoo lang, siya lang itong kilala kong matandang lalaki na sa gabi nagbabasa ng dyaryo. Mejo suplado kasi itong si Mr. Navarro at madalas dinededma lang niya kami at ang mga benta namin ni mama. When all of a sudden, he placed down the newspaper that he was holding and was staring intently sa isang parte nung tumpok-tumpok na damit sa gilid niya. I was just about to ask him kung ano yung nagustuhan niya when my cellphone rang. Hello? Ellie! Si Japo pala. Oh, bakit ka napatawag Japo? Napatayo na si Mr. Navarro and started pulling something out of the pile of clothes. Pinapasabi nga pala ni Sef yung tungkol sa date niyo bukas. Baka daw kasi makalimutan mo. Sus. I frowned. So kelangan ikaw pa ang magpaalala saken? May point naman ako diba? Hindi naman sa si Sef ang gusto kong tumawag or anything like that pero diba? Siya yung may kailangan. Bakit hindi siya yung tumawag?? Mr. Navarro finally took the maroon piece of clothe and studied it for a while. Ee. Ewan dun. Magkita daw kayo ng 8:00 am sa may Starbucks sa may malapit sa MUP. Hintay Magkano ito? Mr. Navarro then asked, at nawala yung concentration ko kay Japo. Aba syempre pag pera na pinaguusapan, mas mabilis pa sa alas kwatro ang tenga ko. Aaah. My mom answered, looking at her list. This looks expensive. Gusto ko ito. It was a declaration from Mr. Navarro. Okay Ellie? Confirmed ni Japo. Hmmm. Yeah. Okay. Mabilis kong sagot pero hindi ko na siya naririnig but when I saw what Mr. Navarro was holding I shrieked. TEKA LANG!! Inend ko na agad yung tawag ni Japo at binulsa yung phone ko. Hindi yan FOR SALE!! At hinaltak ko kaagad yung JACKET NI SEF kay Mr. Navarro. [hr]

Kala ko ba, gagawin na yang basahan? Tanong saken ni mama nung pauwi na kami. Namula yung muka ko namula sa sobrang kahihiyan. Hindi ko alam kung anong nagtulak saken para hablutin ng ganun yung jacket. Grabee Ellie!! Pera na nga naging bato pa!! Dapat binenta mo na kung ganito lang din naman ang mangyayari!! HAY NAKU MAMA!! I shouted defensively. IBEBENTA KO TOH NG MAS MAHAL SA TIANGGE NOH!! My mom was smiling at me. Yung ngiti na tipong nangaasar. [color="#708090"]Okay. Sige. Sinabi mo ee. Pero anak, alam mo... natural lang na magkagusto ang isang babae sa isang lalaki. Natural na ma-inlove ang isang dalaga!! AAAAH!! WALA AKONG NARIRINIG!!! GRRRRRRR... WALANG NATURAL DUN!! WALA!!! Halos 11:45pm na kami nakarating ni mama sa bahay. At bumulagta agad ako sa kama wala sa isip ko yung tawag ni Japo kanina. At mas lalong wala sa isip ko na DATE NA NAMIN BUKAS NI SEF!! TO BE CONTINUED.

Chapter 25-1. Parokya ni Sef.

10:00 am Starbucks near MUP
All the female customers seated comfortably in Starbucks , including the baristas at the counter, couldnt help but steal quick glances at him. Pero walang makaporma sakanya. Wala ding maglakas ng loob na lumapit because of the deadly scowl masking his handsome face. He was obviously angry as he clutched the empty cup of coffe he had ordered around 7:55am that morning. The poor cup was now completely deformed. Sinalo na nito ang lahat ng galit at inis ng binata. D@MN!! he cursed under his breathe. Asan na yung babaeng yun?? Miguel Josef Uy Monteverde arrived here at exactly 7:55am, five minutes earlier. Pero ano? 10 oclock na at wala pa rin ni anino ni Eleonor Malicsi Dimaculangan. He has been waiting for her for two hours now. He glared furiously at his watch. 10:01 na and Ellie was still nowhere in sight.

Dont tell me, ininjan niya ko??

10:30 am Outside Starbucks Eleonor Malicsi Dimaculangan

Hindi ko alam kung anong lakad at takbo ang gagawin ko. 9.30 na ko nagising kanina. And it took me a whole thirty minutes before I remembered the call of Japo last night. Ni hindi na nga ako nakapag tooth brush ee at hindi na ko nakapag suklay ng buhok. GRAAAABBBEEEHH!! IM LATE!! Siguradong wala na dun si Sef at dapat maghanda na ko!! Baka ako na ang sumunod kay Ryan sa ospital!!! I took the first pair of skinny jeans at white sleeveless shirt sa cabinet ko at agad-agad sinuot ang favorite kong

chucks converse kahit na natetempt na kong mag-tsinelas na lang. I grabbed my phone, shoved it in my pocket the same thing with my wallet na wala namang laman except yung 800 pesos na na kick-back ko kay Mrs. Navarro kagabi. Ayoko kasi ng nagba-bag!! Ayoko ng may mga abubot ako nuh!! After an hour or so Hingal na hingal ako pagdating ko sa Starbucks. Malayo pa kasi lalakarin pag baba ko ng jeep. Siguro kung nakikita niyo ko ngayon, masasabi niyong, Ellie, mahangin ba sa labas? Naku, buti nga matulin yung jeep na sinakyan ko ee. As in yung tipong tutumba na kami sa sobrang adik niyang magmaneho!! Pero teka nga lang SINO BA NAMAN KASING GENTLEMAN ANG HINDI SUMUSUNDO SA DATE NIYA SA BAHAY?? Nakakaimbyerna na tong si Sef aa!! This was all his idea pati ako idadamay sa mga kalokohan niya!! Tumigil muna ko saglit sa tabi ng isang L300 na van para manalamin. Hindi na pang tao ang ayos ng buhok ko ee.

Inhale. Exhale. Wooh.

Pagpasok ko sa Starbucks I quickly scanned the area. Pinagtinginan pa nga ako ng mga tao, buti na lang talaga nag sapatos ako, kasi kung hindi baka lalo nila kong napagkamalang holdapper kung naka tsinelas lang ako. I took a deep breathe eyeing every person seated sa couch sa loob ng Starbucks. And to my own dismay, there was no SEF in sight. Umalis na yun sigurado chaka teka baka hindi nman talaga siya dumating?? Baka pina-paasa lang niya ko dito at I froze and my jaw almost dropped to the ground. Bigla kasing lumabas si Miguel Josef Uy Monteverde mula doon sa CR looking so breathlessly handsome in his blue jacket na naka open completely exposing his bare chest!! OOOh sizzling HOT!!! He was wearing denim pants at nike na rubber shoes!! God, how could someone like him wearing just simple clothes could look this perfect!! He didnt notice me at first, but when his eyes landed on mine talagang napatigil siya and he frowned angrily at me. I wasnt sure how to react feeling ko nga nakanganga pa din ako habang papalapit na siya saken. He stood before me, glaring fiercely into my eyes na kala mo susunugin na niya ko. Darn it! He hissed. Parang may lalabas na ngang usok sa ilong niya ee. Three hours kang late!! I have to blink several times bago ko ma-compose ang sarili ko. Kausap na pala niya ako!! Masyado akong nacarried away sa gandang lalaki ni Sef. May batas bang nagsasabing BAWAL MA-LATE? Ha? Ha? Aba malay ko bang hinihintay niya ko?? Bakit hindi na lang siya umalis kung sobrang naiinip na siya nuh!! Kainis!! Hindi ko alam na makupad kumilos ang mga CLOWN na kagaya mo!! Ee bakit? Sino bang pumilit sayong makipag-date sa isang CLOWN!! Sheesh. Youre really one crazy girl!! Bigla na niya kong hinatak papalabas ng Starbucks. Tara na nga pati ako dinadamay mo sa pagiging makupad mo!!! He dragged me out. As in literal na kinaladkad niya ko!! Naglalakad na kami palagpas dun sa L300 na pinagsalaminan ko kanina. Hinahanap ko yung black na fortuner niya pero hindi ko makita. Ano ito? Nag -commute si Sef?? Grabeh lang aa!! Umaasa pa naman akong naka kotse kami!! Hindi na kakayanin ng buhok ko ang second round sa jeep!! But then he reached in his pocket then took out his car keys, he pressed on the remote at tumunog yung lock nghesusmariajosepa!! FE--FERRARI!! Ferrari ang dala-dala ngayon ni Sef!! OH MY I gasped in amazement!! Ayun, naka-park sa tabi nung L300 ee yung shining shimmering na gray na ferrari ni Miguel Josef Uy Monteverde!!! Kaya pala wala yung guard ng starbucks sa loob ee, andito sa labas katabi nung kotse niya. Todo bantay!!

Pumunta na siya sa drivers seat at pumasok. Pero naiwan ako sa labas, para kong tanga na hinihimas-himas yung hood ng kotse niya. Unbelievable!! Naalala ko kasi si Papa. Isa siyang mekaniko remember?? At sobrang pangarap niya ang makakita ng Ferrari kahit nga daw mahipo lang niya ang mga manibela nito, malanghap ang usok na ibubuga nito sa tambutso Parang gusto kong tumakbo pauwi sa bahay para lang isama si Papa dito O kaya para mas maganda sabihin ko kaya kay Sef sa bahay na lang kami mag-date?? Hahaha. Teka lang!! Biglang lumabas ulit si Sef only to take my hands off his precious Ferrari. Baka madumihan hood ko!! Ang kapal talaga ng lalaking ito!! Pasabugin ko mga gulong nito ee, makita niya!! Sumama talaga yung timpla ng muka ko. This time, I was the one glaring at him. Ihampas ko sakanya yang Ferrari niya ee!! Tara na Ellie!! he called in a hurry, bago ulit siya pumasok. Bahala ka!! Hindi talaga ako sasama sayo nuh!! Aba, malay ko ba kung saan mo ko dadalin nuh!! I just stood there. Hindi talaga ko gumalaw. He quickly looked at his watch. Huh, he scoffed. At saan naman kita dadalin? Sa Sogo? Why not? I know you want me! Ang taray ng sagot ko!! Bravo!! Actually, hindi ko alam kung saan ko napulot yun!! Hahahaha. Pero I love it!! Mas matindi yun kesa sa mga banat ni Sef sa clinic. He shuts the car door and walked towards me. Or maybe he smirked evilly, his black eyes glinting mischievously. Yung mapang-asar nanaman niyang ngiti. Youre the one who is dying to own me!! He neared his face to me and I swear I forgot to breathe!! May hangin pa ba sa lungs ko?? Gosh parang kelangan ko ng mouth-to-mouth resuscitation ngayon!! Hahahahaha. Nakuu, wag na wag kang magkakamaling idampi yang mga labi mo saken SEF!! Mauuwi talaga tayo sa Sogo ng wala sa oras!! He inched further as in parang iisang hangin na lang ang hinihinga namin. Actually, madaling itulak si Sef papalayo. Madali siyang pahintuin sa kanyang binabalak. Pero Napapikit lang ako. Tao lang naman ako at matindi ang tuksong papalapit saken ngayon!! Dios mio wag naman ganito!! Hahahaha. Sef suddenly laughed. When I opened my eyes, he was no longer in front of me, andun na pala siya ulit nakatayo sa may drivers seat. Papasok na sa loob ng Ferrari niya. Masyado pang ma-aga para sa kiss naten. Grabe talaga tong lalaking ito! "Later. I'll give you one." He winked at me. Waaah. At kinilabutan ako ng bonggang-bongga!! Chaka teka nga... Bakit LATER pa??? Hindi na lang ngayon?? Hahahaha. CHOS!! Besides...

Kelan pa nagkaroon ng schedule ang kiss?

TO BE CONTINUED.

Chapter 25-2. Parokya ni Sef.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
I wasnt paying attention to where we were going. Basta ang alam ko lang, nakasakay ako sa Ferrari. And you know what? Hindi lang pala ako ang nabibighani, lahat kasi ng nasa daan, kalsada, mga tambay-tambay sa kanto ee talaga namang nakatingin samen. A guy driving a yellow hummer waved a hi at me nung nasa kahabaan na kami ng highway. Actually, kumindat pa siya saken. Napakamot ako sa ulo, hindi kasi ako sure kung sino binabati niya, ako or yung Ferrari? Haha. O baka

naman si Sef? I noticed the guy laughed at me sa naging itsura ng muka ko. Kaya umupo na lang ulit ako ng maayos. Mahiya naman daw ako diba nasa loob ako ng Ferrari!! Haha. Ano ba kasi yan!! Kanina pa kami nasa daan. Saan ba kasi kami pupunta?? Ayaw naman sabihin ng magaling na lalaking ito!! Ano ba, ito ba ang date na sinasabi niya?? Ang mag-road trip lang sa kahabaan ng highway to show-off his Ferrari??? Okay sige, ee di siya na ang may Ferrari!! Di naman niya kailangan ipalandakan sa buong Pilipinas nuh!! Nakakunot na noo ko, bugnot na bugnot na ko. Ayoko ngang kausapin si Sef!! Tss. Puro kayabangan lang naman ang lumalabas sa bibig niya ee. Narinig kong ngumisi siya. Grabe siya nuh? Ngayon lang ako nakakilala ng isang kagaya ni Sef na tuwang-tuwa kapag naiinis na ang kasama niya!! Ellie, mga one hour pa bago tayo makarating dun. He then said, breaking the silence between us. Gusto mo munang mag stop over? Hindi ako sumagot. Parang wala akong narinig. Ayaw mong kumain? Sigurado ka? Mahirap pa naman magutom ang mga Clown. Pagkain?? Napatingin ako sa tiyan ko. Hindi pa nga pala ko kumakain ng almusal. Grrr kita niyo na?? Sa kakamadali ko kanina nakalimutan kong kumain!! Hindi na makatarungan ito!! Napatingin ako in the distance, meron sa hindi kalayuan ee yung mga nagiihaw-ihaw!! Napalunok ako. Oh my favorite ko yan!! Tawag nga nila ee, street foods!! Yung mga isaw, paa ng manok, bituka, dugo!! Nawala na lang basta yung inis ko kay Sef, I quickly told him to pull over. Nagtataka siyang nagpark at ako naman halos tumalon na pababa. Dalian mo Sef! Dali!! I told him, para kong batang excited sa bago niyang laruan. Hinahaltak ko na siya papalapit kay Manang na nagiihaw. Sheet!! Heaven yung usok na humawi samen!! SARAP!! I smiled sheepishly at Sef, na nagtataka pa din kung ano yung mga nasa stick na iniihaw ni manang. Dalawang isaw po manang! Umorder agad ako. Ngiti naman si Manang saken. Yan ang kakainin mo? Oo. I said with conviction. Wag kang magalala! Ililibre kita!! Grabe, sinabi ko yun sa isang lalaking may dala-dalang Ferrari!! Hahaha. He smiled weakly, naalala ko yung itsura niya nung una ko siyang dinala sa Karinderia ni Aling Pacita. Alam ko na, by the way his brows arched na first time niya kakain ng street foods. Sef waved his hand, hinahawi niya yung usok na galing sa ihawan. Hahaha. Oo nga pala mausok at madaling kumapit sa katawan ang amoy nito. Miss, ito na ho order niyo. Sabay sabi ni manang na inaabot na yung dalawang isaw na order ko. Salamat Manang. I took the sticks, grinning. Inaabot ko yung isang stick kay Sef. Oh dali, tikman mo. Tinignan lang niya yung isaw. He stepped back ng halos ingud-ngod ko na sa muka niya yung stick. Ayaw mo? Masarap yan!! Dali, tikman mo lang!! I was actually smiling, enjoying the funny look on his face. Sigurado ka ba? Ee parang pagkaen lang yan ng mga Clo--" Hindi ko na siya pinatapos ang panglalait niya, I quickly shoved the stick of isaw in his mouth. Ngumuya si Sef dahan-dahan nilalasahan yung isaw and slowly, he finished the stick without another word. [color=#8B0000"]Oh diba? Ayos noh? I grinned, nudging him.

Nakaka-tatlong stick na si Sef, pinatikim ko nga din siya ng paa ng manok at yung bituka ng baboy. Dito yan masarap isawsaw Sef! Tinuturo ko yung suka na may sibuyas, bawang atbp. Dito? Tumango ako at sumunod naman siya. Oo nga nuh! I laughed at him, and weird kasi niya kumain. Siya naman obvious na nageenjoy din. Ano ba tong mga toh ha Clown? Ang hilig niya kong tinatawag na Clown!! Nakakainis. Heh. Hindi pa din siya natututo hanggang ngayon. Mahirap na inaasar ang isang Dimaculangan. Yung kinain mo kanina, paa ng manok at bituka ng baboy. Sabi ko in the most natural way I could muster. Napatigil si Sef sa pagkain. He froze in shock. Hahaha. Natatawa na ko sa itsura niya but I still continued. Yan namang kinakain mo, pwet ng kalabaw. WAHAHAHAAHAHAHAHA. Pagkasabing-pagkasabi ko nun, I burst out laughing. Hindi alam ni Sef kung anong suka ang dapat niyang gawin ee. ANG SARAP NIYANG PICTURAN!! IT WAS ONE EPIC MOMENT!! MAJOR LAUGHTRIP!! It was the first time in my entire life that I laughed so hard na kala mo wala ng bukas!! HAHAHAHA. Tenga yan ng baboy sir. Mahinang boses na sabi ni Manang. Patuloy na namula ang muka ni Sef. He angrily grabbed on his wallet and hissed, Magkano lahat toh? He said urgently, na tipong tatakbo na siya pagkabayad niya. 250 sir! Aabutin na dapat ni Manang yung buong 500 ni Sef kaya naman agad akong umeksena. Aba, lilibre ko nga siya ee!! Worth it siyang ilibre!! Swear!! Hahaha. I pushed Sefs hand. Wag na, ako na magbabayad!! I told him. Manang, pag yan kinuha niyo malulugi itong ihawan niyo forever!! Napakamot si Manang sa ulo at hindi na kinuha yung inaabot na 500 ni Sef. Naglabas ako ng saktong 250, infairness aa? Ang mahal ng nakain naming street foods!! He stared at me. His face expressionless. Pinanuod niya ng inabot ko yung pera kay manang. Para bang he couldnt believe na may nanlilibre sakanya ngayon. Ee sira talaga ulo niya, ee pangalawang beses ko na nga siyang ililibre nuh!! Tss. Ano? I said, still smiling. Ngayon ka lang nakakita ng Clown na nagbabayad? Napangiti na lang siya saken sa sinabi ko. "Manang, pag itong 500 kukunin niyo, you can keep the change." BONGGA!! Keep the change pa!! Syempre nataranta naman si Manang at agad-agad kinuha yung 500 ni Sef!! Tsk. Once in a lifetime lang akong manlilibre... at ayaw pa ni Sef!!! Oh well... bahala siya jan!! TO BE CONTINUED.

Chapter 25-3. Parokya ni Sef.

4:00 in the afternoon. After hours of travel Natagalan ang dalawa kasi naligaw pa sila ee
At ngayon!! FINALLY. From the Ferrari napunta naman kami sa isang mala-TITANIC na barko!! Amazing. Haha. No, really. Barko talaga. So ito pala yung naghihintay samen kanina pang alas-otso ng umaga??

Honestly, first time ko ngang makasakay sa barko. It was huge and it looked obviously expensive. Kung kanina nanlaki mga mata ko sa Ferrari ni Sef well this time, nakanga-nga na ko. Just imagine a hotel drifting along the sea. Yun na yun siya ee. Ang laki nung barko, swearas in literal na parang Titanic. May malaking chandelier sa main hall. Naka carpet yung lapag. And yung intricate designs nito para kang nasa hotel sa Paris!! DUH!! Ellie hindi ka pa nakakapunta sa Paris nuh!! Haha. Feeling mo naman!! Lahat na lang sayo mukang Paris!! Good morning sire! Bati kay Sef nung foreigner na mukang kapitan nung barko. Mam, he smiled at me. This way please. Marami din namang ibang pasahero. Hindi lang naman kami. Pero iba yung treatment kay Sef, obvious na kilala nila itong ka-date ko!! Wow. Ka-date?? Ka-date ko si Sef?? Hahaha. Parang ang sarap pakinggan nuh?? YAK!! Ano ba Ellie?? Magtigil ka nga!! Sino bang niloloko mo?? Remember, joke time lang ang lahat ng ito!! JOKE LANG!! Tatlong Sabado lang naman ee, kaya hindi naman na din siguro masamang i -enjoy ko nuh!! Okay. Sige. Basta MAG-INGAT KA LANG!! haha. Tama bang kausapin ang sarili?? A guy wearing a modern tailor suit led us up the winding staircase and out the deck. From there I could see the clear water at yung mga isda sa ilalim ng dagat!! I do not know how I looked like, all I know was that I couldnt help but smile habang walang sawa kong pinagtututuro yung mga isdang nakikita ko. SEF!! Tignan mo oh!! Wahahaha piranha yan oh!! Sef leaned against the railing beside me. Pano mo naman nalaman? He asked, looking down as well. Tss. Talent ko yan!! Haha. I then turned around dun sa lalaking naka pang Popeye na custome na siyang nagdala samin dito. Kuya. I called him. Meron bang mga dolphins dito? He smiled, amused with my question. Yes, mam. They do show up sometimes. How about sharks? Sheet. Biruin niyong napa-english ako dun!! Hahaha. Pag tinapon ko ba itong lalaking ito, I pointed at Sef. May mga pating na darating? Natawa si Kuya. Ako itatapon mo? Baka pagpyestahan ako ng mga serena!! Kung sa bagay, muka ka kasing shokoy!! Then I laughed at my own joke, but my heart skipped a beat when Sef just gave me a smile. A simple smile. Yeah. Just a smile, and it was enough to make my heart race. Agad-agad kong ibinaling yung mata ko sa tubig but I was not longer interested with the fishes or the dolphins or the sharks all my senses were only aware of the guy standing next to me. Sef. Hala ka Ellie!! Ano yan?? Sus. Baka meron kang jet lag. Over!! E di ba nagkaka jet lag lang kapag matagal na nakasakay sa airplane?? Ee inday, barko ito. BARKO!! I closed my eyes, taking a very deep breathe. Relax Ellie. Relax. Wala lang yan. Masyado ka lang naeexcite sa mga isda. Itigil mo na yang mga weird mong nararamdaman!! Kung nakakausap lang ang puso, marami na kong irereklamo!!! Gusto kong isigaw sakanya na, NAKAPA KJ MO!!

KJ!! KJ!!!

Then a minute or so, biglang may babaeng lumapit kay Sef and whispered something to him. Oh, Ellie!! Tawag saken ni Sef. Tara na!! Mamaya na yan!! You have all the time para tignan yang mga ka-uri mong CLOWN FISH! Haha. Tss. I hissed. Shokoy!!

He just laughed as usual. At sa totoo lang gustong-gusto ko yung tunog ng tawa niya kaya without me noticing it, a smile was tugging at the corner of my lips. Hinayaan niya kong maunang maglakad para sundan yung babae. And I turned hard as a rock when Sef Monteverde softly placed a hand at the lower part of my back. Yung ginagawa ng mga gentleman sa mga kasama nilang babae. ELLIE!! WAAAAHH!!! WAG MO SABIHING KINIKILIG KA!!! KAMAY LANG YAN OH!! KAMAY!!! Hindi ko na nga nakikita yung babae na nasa harap ko ee. Ang alam ko lang yung kamay ni Sef na nakahawak sa likod ko and the fact that he was walking close beside me. Naaamoy ko nanaman ang intoxicating na perfume ni Sef. Dios mio, ang bango talaga niya nuh!! Samantalang ako, siguradong amoy isaw na dahil kumapit na saken ang lahat ng usok kanina mula sa ihawan ni Manang. Before I knew it, nasa may restaurant na pala kami nung barko. Yep, may restaurant sila dito!! Sosyal nuh!! Table for two ang drama dito, pagka-upo namin may lumapit agad na waiter asking for our orders. Tumingin ako sa menu. Grabeh, libre ba mga pagkain dito?? Bakit walang PRICE?? Atchaka, bakit ganun?? Hindi ko man lang mapronounce mga tawag sa mga naka lista dito. Ni wala man lang mga pictures para malaman ko kung ano ba yung, Fried Provolone, Hot Italian Panini, Veal Parmigiana Sub, Torteillini Alfredo, Veal Saltimbocca Sige nga kayo basahin niyo!! ANAKSHUTA!! Parang ayaw nilang magpakain dito aa bago pa nga ata makaka-order dito ee kelangan munang magnosebleed ng mga tao!! I was frowning at the menu, trying to concentrate on what to order magmimini-ini-my-ni-mo na lang ako!! Haha. Ill have Chiapparellis. Sabi ni Sef. White wine. Nagsulat agad yung waiter sa notepad niya. And as for the lady? He turned his attention to me. Ako na yung tinatanong niya!! AAAAaaaahhh Ini-scan ko pa ulit yung menu ng two times. Pareho na lang kami. Yun na lang nasabi ko ee.Pero pineapple juice. Give her Calamari Fritti as well. Dagdag ni Sef.

Fritty? Ano daw FREETTY?? As in Free-Tee (pretty)? Hahahaha. ASA KA ELLIE!!

After five minutes, dumating na din yung mga order namin. Ang bango!! And it was the first time na nakakita ako ng ganitong klase ng luto ng pagkaen. Meron pa talagang design and by the looks of it, alam mong mamahalin. Para tuloy ayokong kainin, sayang yung itsura masisira hahahaha. But still, I ate it anyway Actually alam niyo, maraming taong kumakain dito sa restaurant And you know what, they all looked elite, mga aristocrat na kahit naka casual attire yung iba, kagaya lalo ng lalaking nasa harapan ko ee they still stood out. Okay, ako na ang OP dito. Thankful talaga ako na sumagi sa isip kong mag sapatos at hindi ako sinapian na magtsinelas ngayon!! Hahaha. And after a while Sef. I called his name angrily. Ubusin mo nga yan!! Hindi kasi niya kinain yung salad na kasama dun sa inorder niya.Nakakahiya ka!! He looked at his plate. What? Hindi ko na kaya ee. Hindi niyo na kasi itatanong ano? Pinalaki kami na BAWAL MAGTIRA NG PAGKAIN SA PLATO. Nakuu, kung kasama ni Sef si mama ngayon, natalakan na siya ng wala sa oras!!

Alam mo bang maraming taong nagugutom sa mundo? Bakit? Kapag kakainin ko ba toh, mabubusog sila?? ANTIPATIKONG ITO!! GRRRR NAINIS TALAGA AKO SA SAGOT NIYANG YUN!! Ewan ko sayo!! I crossed my arms at inirapan siya. Ee busog na nga ako ee. Ah. EWAN!! I blurted out. INIS AKO SAYO!! Naiinis talaga ako sa mga taong bumibili ng pagkain tapos magtitira lang. Maraming bagay ang nasasayang. Unanguna yung perang pinambili na pinaghihirapan kitain ng mga magulang mo. Pero ano nga ba naman kay Sef yun nuh?? Sayang ang bawat butil ng kanin na nasasayang at napapanis lang sayang ang mga kalabaw at baboy na kinakatay para lang may makain tayo tapos ano?? Ititira lang natin at sasayangin ang mga ito?? YAK!! Ano ito SONA Ellie?? Hahaha. Ee basta. Naiinis talaga ko sa mga ganyang nagtitira ng pagkain!! Tell me, kelan ka ba hindi nainis saken? Sef said, trying to get my attention. Pero hindi talaga ako tumitingin sa kanya. Nakakunot pa din ang noo ko and I was pouting my lips like a child na hindi nakuha ang gusto niya. Nahiya ka pa ee. Gusto mo lang ata umorder ulit.

Dedma.
Okay. Sige ayaw mo??

Dedma.
Ayaw mo ng desert?

Dedma pa din.
Ellie! Nu ba? If he thinks hes stubborn, then I more stubborn than him!! Sayang may surprise pa naman ako sayo. I rolled my eyes. Yeah right. Hindi mo talaga ko kakausapin? Dahil lang sa salad na toh? I looked at my nails na kala mo nagaalis ng mga dumi sa kuko. Hahalikan kita if you dont talk.

Anong klaseng BANTA yan SEF?? Ee di mas lalo akong hindi magsasalita niyan ee. Hahahahaha.
Okay. He sighed in defeat. Okay. Nanalo ka na. Kakainin ko na. He said, taking his fork and started eating the salad. Mga Clown talaga kahit kelan sakit sa ulo. I covered my mouth with a hand, natatawa kasi ako ee. I watched him until he finished every piece of it. As in SIMOT yung plato niya. WALANG NATIRA.

To be continued.

Chapter 25-4. Parokya ni Sef.

Bakit ganun nuh? Kapag nag-eenjoy ka... kapag sobrang masaya ka... hindi mo na napapansin ang pagtakbo ng oras. Tirik na tirik pa ang araw ng dumating kami sa barkong ito... pero ngayon, isang napaka gandang buwan na ang nasa langit. Nalibot na nga ata namin ni Sef ang buong barko. And I never imagined na darating ang araw na ito. As much as I hate to admit it, I am actually enjoying myself with his presence. Ako?? Si Eleonor Malicsi Dimaculangan, nageenjoy kasama ang isang kagaya ni Miguel Josef Uy Monteverde??

WEH?? Di nga??
Hindi. Hindi ako nageenjoy dahil siya ang kasama ko!! Nag eenjoy ako kasi first time kong makasakay sa barko!! Tama!! Yun nga yun!! Yun lang ang dahilan Ellie!! Wag ka nga!! "Wow." Sef said with amazement as he pointed up the sky. "Ang daming bituin ngayon aa?" I should have looked up the sky but instead, I found myself staring at him. Nakakatuwa siyang tignan. He was smiling. Ngayon lang ako nakakilala ng isang kagaya ni Sef na laging nakangiti even with the simplest things. Even when I'm frowning or glaring at him, he would easily give me one of those sexy smiles of his. I honestly would love to see him smile... all the time. "Ellie." Sef called my name while leaning against the railings. I was staring at him, completely lost in his smile. "Hoy Ellie!"He shook his head, his smile widening. "Ano? In love ka na niyan saken??" I blinked. Para kong sinampal sa sinabi niya. Kumunot nanaman ang noo ko. Ako?? Maiinlove sa kanya?? Huh. YAN ANG PINAKA NAKAKATAWANG JOKE NA NARINIG KO!! Hahahahaha. Para kong sasabog sa inis ng lalo pa siyang ngumiti. Hindi ko alam, basta naiinis ako!! Naiinis ako!! At NAIINIS AKO!!! Ggrrr... gusto kong paduguin ang muka ni Sef!! Gusto kong alisin yang ngiti niya sa muka!! Nakakainis!!! "Alam mo Monteverde..." My voice was serious as hell at hindi ko alam kung papano ko yun nagawa. "Makinig kang maigi dahil bihira lang ako magtapat ng talagang nararamdaman ko..." He was looking at me straight in the eyes. Nawala yung ngiti niya. His face turning serious na parang meron siyang ineexpect na sasabihin ko. I felt my heart thumped against my chest. Ano nga ba talaga ang totoong nararamdaman ko?? GAAAH!! EWAN!! EWAN KO SAYO ELLIE!!! TUMIGIL KA NGA, WALA KANG PANAHON SA MGA GANYANG DRAMA!!! "Sef..." His name sounded different coming from my lips. His eyes were glued with mine. I could feel my cheeks turning red. AYOKO NG GANITONG PAKIRAMDAM!! AYOKO NITO!!! I shut my eyes in uncontrollable anger and blurted out the words that seemed to echo in the entire universe. "HINDI MO ALAM. YOU ARE THE ONLY PERSON THAT I HATE THIS MUCH!!!" Kulang na nga lang ata magtransform akong Godzilla ee. Pagkasabi ko nun, Sef just looked at me, blinked a several times then gave me a small smile. "Alam ko. That's why I find you too amusing." With that he turned his back from me and started walking towards the door. "Tara na Clown, meron pa tayong isa pang pupuntahan." Bakit ganun?? Bakit parang... ang bigat ng pakiramdam ko?? Yun naman talaga yung totoo diba?? I HATE HIM. I hate this guy!! Siguro nga kasi, TRUTH HURTS!!! Tamaah!!! Pero... bakit parang... hindi pa rin ako convinced?? GRRRR... LECHUGAS KASING BIBIG TOH EE. BAKIT BA LAGI NA LANG AKO PINAPAHAMAK NITO?? Ang sarap tuloy sabihan ng sarili ko ng, HOY ELLIE DO YOU EVER SHUT UP???

Tahimik kaming naglalakad ni Sef sa hallway. He was walking few steps ahead of me, nakatitig lang tuloy ako sa napaka gwapo niyang likuran. Ano bang nangyari at nasabi ko yun?? Ee kasalanan naman niya yun!! He always made me say things... feel things that I shouldn't be saying... or shouldn't be feeling!!! GAAAH!! Bakit ba parang isang malaking PARUSA si SEF saken?? I was lost in my own train of thoughts that I didn't realize Sef already stopped from walking. Naumpog tuloy ako sa likod niya. And Good God, naamoy ko nanaman ang intoxicating niyang pabango. "Aray!" "Oh ready ka na?" Sef asked, still smiling at me. Huh? Ready san? He grabbed my hand. Oo. As in, kinuha niya yung kamay ko!! At pakiramdam ko I was going to melt any minute now. Di ba? Kakasabi ko lang na HATE ko siya?? Ee bakit ganito?? "Hold tight, baka mawala ka Clown!" Hindi ko namalayan, we were standing before two huge oak doors. At may dalawang lalaki in black suit na nakatayo dun."Good evening Mr. Monteverde." They both greeted in unison. At tig-isa nilang binuksan yung malalaking pintuan. And my eyes went huge dahil sa loob pala nun, isang malaking concert ang nagaganap!!! Before I knew it, napalibutan na kami ni Sef ng napaka raming nagsasayawan at naghihiyawan na mga tao. But none of them mattered, wala akong naririnig... wala rin akong nakikitang mga tao... ALL I KNOW WAS THAT... SEF MONTEVERDE WAS HOLDING MY HAND. To be continued.

Chapter 25-5. Parokya ni Sef.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Nung una kitang makilala di man lang kita napuna, di ka naman kasi ganoon kaganda, di ba? Simpleng kabatak, simpleng kabarkada lamang ang tingin ko sa 'yo. Di ko talaga alam kung bakit ako nagkaganito! To tell you the truth, wala naman talaga kong taste sa music ee. What do I know about it? Basta mabilis ang beat, basta masaya then I guess Im okay with it. The more na napapaindak ako sa kanta, the better. Ako'y napaisip at biglang napatingin, di ko malaman kung anong dapat gawin! Dahan- dahan nag-

iba ang pagtingin ko sa 'yo, gumanda ka bigla at ang mga kilos mo'y nakakapanibago! Napansin ko na lamang na nalalaglag ang aking puso. Bad trip talaga! Ha- i- in lab ako sa 'yo!

Hindi ako yung tipo ng tao na makikita mong may earphones sa tenga habang nasa bus. Nope. Mas di hamak na katropa ko yung mga laging tulog sa byahe. Haha. I can live without an iPod... never ko hinangad na magkaroon ng mp3 nung uso pa yun. My uncle wanted to give me an mp4 before nung nakaraang birthday ko. But I said no. Sabi ko sakanya perahin na lang niya!! Haha. Until now, I do not know how to use one. Haha. Seryoso. If you want to let me hear your playlist then play it for me. Hindi mo ko makikitang magpipipindot niyan. Tuwing kita'y nakikita ako ay napapangiti, para bang gusto kong halikan ang iyong mga pisngi!

Minamahal kita! ba't di ka maniwala?! Anong kailangan kong gawin upang seryosohin mo ang aking sinasabi tungkol sa pag- ibig ko sa 'yo? Maniwala ka sana, minamahal kita!

Mahilig din naman akong kumanta... kahit mali-mali ang lyrics sige pa din ako... haha. Yep. Mahina kasi memory ko sa mga lyrics... sabi nga nila Borge gumagawa daw ako ng sarili kong kanta. Pero isang bagay lang about MUSIC ang maipagmamayabang ko sa inyo!!! Isang bagay na sure akong lahat ng pinoy bata, matanda, babae, lalaki, mapa bakla o tomboy siguradong makakarelate!!! Nasira na yata ang ulo ko, kaiisip ko sa 'yo kahit saan tumingin ay mukha mo ang nakikita ko! Pero bakit para kang naiilang, ako ay iyong iniiwasan? Ako'y nahihirapan uy, wala namang ganyanan!

Pakiramdam ko ngayon ako ay nagmumukhang gago!

Aside from John Lloyd Cruz... meron pa kong natitirang addiction!!! Sino pa ba?? Ee di ang natatanging PAMBANSANG BANDA NG PILIPINAS!!! Ang Parokya ni Edgar!!! WOOOOOHOOOO!!! I LAB YUUU CHITO!!!! Nakalimutan ko ng kasama ko si Sef. Nakalimutan kong marami palang tao dun sa concert hall ng barkong yun. WAAAAAAHHH!!! My gaaad!!! Wala ng pakialamanan toh!!! Parokya na pinaguusapan dito!!! At ngayon... kasapi na ko sa mga taong naghihiyawan at nagtatatalon sa bawat bagsak ng ulo ng malupit nilang drummer na si Dindin. Yak kala mo close kami!!! Biglang tinapat ni Chito yung mic sa audience at sabay-sabay naman kaming kumanta, Ngayon ako'y nagsisisi kung bakit ako nag 'i love you'!!! Kasi di na tayo tulad ng dati ngayon sa akin ay diring- dire! Minamahal kita! ba't di ka maniwala?! Anong kailangan kong gawin upang seryosohin mo ang aking sinasabi tungkol sa pag- ibig ko sa 'yo? Maniwala ka sana, minamahal kitaaaaaa! Miguel Josef Uy Monteverde was left standing alone at the wall, away from the crowd. Hindi naman siya mahilig makipagsiksikan sa maraming tao kaya hinayaan na niya si Ellie. He leaned against the wall sa likuran, katabi yung mga security guard na tila tumatango ang mga ulo kasabay din sa beat. Sef smirked as he contentedly watched Ellie jamming with the crazy crowd. Natutuwa siyang panuorin ang dalaga, ibang klase ee... ngayon lang siya nakakilala ng kagaya nito. It was the first time Sef was ignored by his date. Every girl he went out with wouldnt even dare do what Ellie was doing right now. Magsisigaw ng ganyan? Magtatalon? At maghihiyaw like a crazy fan girl?? He doubt it. Nagulat nga siya ee. Mas pinili pa ni Ellie ang Parokya ni Edgar kesa sa kanya?? At meron pang nalalamang I love you Chito ang dalaga!! Minamahal kita! ba't di ka maniwala?! Anong kailangan kong gawin upang seryosohin mo ang aking sinasabi tungkol sa pag- ibig ko sa 'yo? Maniwala ka sana, minamahal kitaaaaaa! The moment na natapos yung kanta, biglang bumukas yung lahat ng ilaw sa may audience. WAAAAAAHHH!!! Wag na wag magkakamali si Chito na magtawag ng volunteer, tatakbo talaga ko agad sa stage!!! Wow. Ang lakas ng energy ng mga tao dito a?Sabi ni Chito after nung song. He placed a hand on his forehead, yung parang merong tinatanaw sa audience. His chinito eyes scanned the room then after awhile he gave a smile. By the way, thank you so much for having us here guys. Tiliaan naman kaming mga audience. Last minute na nga kaming nasabihan para magperform dito ee. And the man behind sa lahat ng kaguluhang ito, yung lalaking may kasalanan kung bakit nagkanda ewan-ewan ang schedule namin?? I was clapping my hands. Totally unaware kung sino yun tinutukoy niya. Walang iba kundi dahil sa matalik kong kaibigan...Chito pointed at the back. Sabay-sabay na naglingunan yung mga tao kasabay ako. Sino kaya tinuturo niya?? Its either yung security guard o si.... Come on up here Miguel Josef Monteverde!!! HUWAT?? SI SEF??? B-best friends sila ni Ch-Chito??? Halos lumuwa yung mata ko sa gulat... at kulang na lang ata malaglag ang panga ko ee. At wala na kong nagawa pa ng doble ang lakas ng tilian ng audience the moment Sef stepped up on the stage. Hindi man lang nagpakipot ang walang ya?? Talagang pumanik naman siya agad nuh?? Sana man lang naisip niyang kasama niya ko at sana pinapanik din niya ko?? Sana kahit papano sumagi sa isip niya nab aka gusto kong mameet ang best friend niya!!! AMP!! Sef gave a wide smile, even waving a hand to greet the crowd. Infairness... napalunok ako... bagay kay Sef. Oo. Pramis. He looked good on the stage. He looked perfect under the spotlight. Good Lord, he looked like a living god who decided to set foot on earth!! Talo pa niya si Brad Pitt sa lakas ng tilian ng mga audience. Nahiya naman daw ako bigla... tama lang pala na hindi niya ko sinama sa stage. Malaman pa ng mga tao na AKO kasama niya. Akalain pa nila dakilang alila ako ni Sef!!

Someone from the backstage handed a microphone to Sef at namatay na uli yung ilaw sa audience. Pare, sige. Baba ka na ulit!Biglang pabirong banat ni Chito. Parang mas sikat ka pa saken aa? The audience gave a hearty laugh.Dahil jan... SAMPLE!! SAMPLE!! Natawa naman daw ako kay Chito. Tama bang pangunahan ang audience?? Haha. Kulet talaga nitong idol ko!! Haha. Sef shrugged, obvious na HINDI siya kinakabahan. Parang sanay na sanay siyang nasa stage at pinapanuod ng maraming tao. Sample? Okay lang saken.Sef said, yung boses niya cool na cool. Basta ba duet tayo! Sus. Yun lang pala ee. Oh, Vinci... tumingin si Chito sa kabanda niya. Pagbigyan na naten toh! Duet daw!With that cue, bigla na ulit tumugtog ang banda. Alam ko yung beat na yan aa!!! Galingan mo Sef! Wag mo kaming ipapahiya!! sabi ni Gab, yung rhythm guitarist ng parokya. Hindi obvious na close si Sef sa kanila nuh?? Kainis!!! Bigla ba namang bumulong si Sef kay Chito. Tinakpan nila yung mga mic nila at nagtawanan saglit bago muling nagsalita si Chito Oh para sa mga CLOWN jan, para sa inyo toh!!! Wag ka nang magalala. Hinding, hindi SIYA inlab sayo. Bakit ba pakiramdam mo pa yata. Lahat kami ay naaakit mo... Sinimulan ni Chito yung unang verse, tinuro pa nga niya si Sef ng pagkabanggit niya ng siya. At dahan-dahang sumasara ang mga kamay ko, ready to punch!!! CLOWN? Ee nahiya pa talaga si Sef... sana sinabi na lang niya Eleonor Malicsi Dimaculangan!!! Nagtatawanan na ang lahat ng tao!! Kapag babarilin ko kaya itong si Chito sa harap nila ngayon, tatawa pa din kaya ang mga ito?? Oo. Nakuu, wag mong sabihing idol ko si Alfonso Chito Miranda Jr.... basta kapag naiinis ako!! NAIINIS AKO!!! Walang Chito- Chito saken!! Miss, miss, pakitigil lang please ang iyong pagpapantasya. Hindi ka na nakakatuwa. Ipapagulpi na kita sa gwardyang may batuta. AAaaaa...yay yay yah..... Sa totoo lang, nagulat ako sa boses ni Sef. It was unexpected kasi nasa tono naman. Pero maaappreciate ko pa ba yun gayong nagdidilim na talaga paningin ko!! Sasabog ako sa sama ng loob, sa kahihiyan!! Sa tanan ng buhay ko... hindi pa ko naipahiya ng ganito... simula sa araw na ito!! WALA NA KONG KILALANG MIGUEL JOSEF UY MONTEVERDE!!! GRRRR... Hindi NIYA talaga ma-gets kung bakit ka ganyan. Ang feeling mo ay sabik sa iyo ang lahat nang kalalakihan. Sorry, pagpasensyahan mo na mali talaga ang iyong inaakala. Lahat kami ay nandidiri sa iyo ikaskas mo na sana ang mukha mo sa semento!! Ang kapal talaga niya!! Dapat nga ako ang kumanta niyan para sa kanya!!! Siya kaya itong laging pinagpupumilit na in love ako sa kanya!!! Siya tong nagmamayabang na patay na patay ako sa gandang lalaki niya. NAKAKAINIS!!!! Hindi na maipinta sa sama ng loob ang muka ko. Halatang makakapatay nako ng tao!! ANG KAPAL NG MUKA NIYA!!! ANG KAPAL TALAGA!! Nararamdaman kong naninikip na yung dibdib ko sa galit. Marahan ng pumapanik ang dugo ko sa ulo. Sa mga oras na ito... gusto kong maging isang tigre o leon!!! Gusto kong tumalon papunta sa stage para lapain silang lahat lalo na ang MAYABANG NA LALAKING YAN!! Ayoko na!! Hindi na maganda ang mga larawang pumapasok sa isip ko!! I quickly turned my back to leave. Yun na lang naman ang pinaka magandang gawin diba?? Ang mag walk out?? Ng malapit na ko sa pintuan, hinarang ako nung security guard. Miss, di pa ho pwedeng lumabas. Itutulak ko na yung guard pero siya na mismo yung napa atras. Buti naman nahalata niyang gigil na gigil na ko pumatay ng tao. Pero kahit ako biglang napatigil ee kasi bigla ba namang nagiba yung chords nung kanta... Ayos!! Nag-appear si Chito at si Sef. Oh, nagvovocalize lang kami mga kaibigan!! Hahaha.

Hiyawan mga audience. MORE!! MORE!! Oh, ito na... para sa nagiisang CLOWN dito!! Sef smiled na parang nanalo siya sa isang matinding labanan ng asaran. I froze before the guard and the moment I whirled around the stage... nawala lahat ng galit ko... nakalimutan kong gusto kong patayin ang Parokya at si Sef. Pano ba namang hindi mawawala galit ko? Sef stood there on stage, holding the microphone at wala siyang ibang tinitignan sa audience kundi AKO!! Amazing isnt? Parang alam niya talagang dito ako tatayo. Sa tabi ng guard. Sa tabi ng pinto. Dont tell me, plano niya talagang asarin ako from the very start?? Ano ba Ellie, yan pa ba ang poproblemahin mo ngayon?? Gano man siya kalayo... ramdam na ramdam ko... as in... SAKEN LANG SIYA NAKATINGIN!! TO BE CONTINUED. WOOOHOOO!!! SOUND TRIP NA TAYO GUYS!!! PUNO NG KANTAHAN ANG CHAPTER NA ITO!!! PAGPASENSYAHAN NIYO NA MEJOOOO MAHABA ANG CHAPTER NA ITO. Putulin ko na lang. haha. Abot pa tayo part 6. Yung mga LYRICS kasi nagpahaba ee. Anyway, here it is. Nyahahaha. Love-Nat Soundtrack o1. Maniwala Ka Sana -- Parokya ni Edgar o2. Silvertoes -- Parokya ni Edgar o3. Sampip -- Parokya ni Edgar You guys coould click the title. Ni-link ko yan sa Youtube para mapakinggan niyo din. hehe. Lalo na yung 3rd song. :)

Chapter 25-6. Parokya ni Sef.

Eleonor Malicsi Dimaculangan.
Hindi ako naniniwala sa mga hara-harana. Duh!! Uso pa ba yun??? Tsss. At ako?? Hindi ako yung tipong kinakantahan o yung tipong kahara-harana!! But the moment my eyes met his... the moment I heard his voice... akala ko ako si Maria Clara na nakadungaw sa bintana... at sa ibaba... isang Miguel Josef Uy Monteverde na naka barong tagalog... hinaharana ako sa gitna ng gabi, sa gitna ng kagubatan at mga kuliglig. Some people love shoes of certain kinds. Some people love afternoons or the way the moon shines. And they have their reasons to feel the way they do. That's why i asked myself what it is with you. Pakiwari ko sa mga oras na toh... para kong isang kandilang unti-unting natutunaw. I could feel every part of me melting away with Sefs stare. He has no idea how fast my heart rate was going. How I wish I knew kung papaano niya nagagawa ito saken. Is there something wrong with the way i speak? Do you even see me when i pass you on the street? I close my eyes and let it be. Because I just can't see. Why you love to hate me? I could feel the blood rushing up my neck and slowly dominating my cheeks. God, I was blushing wildly now. It was the first time... someone made an effort to sing a song for me... Bet tayo, malapit na kong maging jelly ace dito!!! Nanghihina mga binti ko!! Could somebody tell me whats going on?? GAAAAH!!! Gusto kong sumigaw ng, TAMA NA SEF!!! TUMIGIL KA NA NGA JAN!! CORNY KA NA!!! CORNY!!!

 Some people love weekends because they can fool around. Some people love thunderstorms because of how the drops of rain fall down. And they have their own reasons whatever they may be. That's why i think it's kinda funny that you don't have one for me... GRABEEEH NA TOH ELLIE!!! IKAW NA!!! Ikaw na ang may pinaka mahabang buhok!!! Bullshit! Haha. Ano ba kasi ito? Naguguluhan na ko!! I tore my gaze off Sef then closed my eyes. Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko!! Hindi dapat ganito!! Ellie!! Ano ka ba? Gumising ka nga!! Dapat ang kanta dito Foolish Heart ee!! ...stupid on my part to say that i love you. Even though i know you hate me and you don't know why you do... I took a deep breathe. Hindi na ko nakikinig kay Sef. Tinititigan ko na lang yung Security Guard na ngiting-ngiti naman saken. Siguro alam niyang ako yung CLOWN na tinutukoy nila Sef. I tried to push the door open. Kelangan ko ng fresh air. Hindi talaga ko sanay sa ganitong pakiramdam na para kong... in love? IN LOVE KA JAN!! IN LOVE YOUR FACE ELLIE!! EWAN!!! EWAN SAYO ELLIE!!! HUMANAP KA NG KAUSAP MO!!! Miss bawal pa po talagang lumabas. Sabi ulit saken nung Security Guard. Naiihi na ko kuya. Kelangan ko ng mag-cr!!Go Ellie!! Galing mo talaga magsinungaling. P-pero... miss... Aba, kuya. Against naman na ata sa human rights tong ginagawa mo saken!! Lalo kang mawawalan ng trabaho kapag pumanghi tayo dito. Napakamot siya sa ulo. May point ako!! Hahaha. He hesitantly unlocked the door at agad-agad naman akong lumabas, baka kasi magbago pa isip niya. Haha. Hindi ko na alam kung tapos na bang kumanta si Sef. At wala naman na kong balak pang alamin as I looked at my dishevelled hair on the mirror of the girls bathroom. Oo. Sure na ko this time na girls bathroom ito kasi meron pa nga akong kasama ee except na lang kung bakla ito. Unlike ko na naka jeans, sleeveless at rubber shoes, she was rather wearing an expensive mini dress, red stilettos at may clutch bag pa siyang naka patong sa sink. She was applying foundation on her flawless face. Nagreretouch siya. Napansin kong she was looking at me through the mirror. Seeing how messy I was, she still managed to give me a friendly smile. Let me guess, she said, now putting lipstick. Heart problem? Una naisip ko, nagiging muka bang ganito kasabog kapag may sakit sa puso? Pero... teka, wala naman akong sakit sa puso aa? But then it took me another second para magets yung sinabi niya. I gave a weak laugh. Stupid ko talaga. H-hindi. Mejo napagod lang sa concert. Haha.Mukang dumadalas ang pagiging sinungaling ko aa? She smiled. Dont tell me youre that Clown? This time, she was already facing me. Pag galing talaga sa iba yung salitang clown parang iba talaga dating noh? Kahit nung sinabi yun ni Chito kanina para kong tinaga sa dibdib. I was just looking at her, unsure as to what to say. Sigurado kasi ako na kapag bumukas itong bibig ko hindi magugustuhan ng babaing ito maririnig niya. Really lang Ellie? Or... wala ka lang talagang masabi??? Never mind. With that, she walked pass me and went out the bathroom. Naiwan ako dun na naka tulala. Hindi ko kasi alam kung sarcastic yung babae or friendly ee. Pero mas okay na siguro kung ignore ko na lang siya. Tamaaaah. Dedma na lang. Besides, hindi ko pinangarap na pumatol sa mga kagaya niyang BITCHY!!! Hahaha. Hmm. Ellie. BAD!! Haha. Mga ilang minutes din ako sa loob nung CR. Gaaad. Gusto ko ng umuwi. Hindi ko naman alam na nakakapagod pala ang makipag date!! Kung alam ko lang na ganito mangyayari sana talaga... hindi na lang ako sumama!!

Paglabas ko ng girls cr, I was dragging my feet down the hallway. Not sure kung saan ako pupunta. When all of a sudden... Ikaw lang ata ang kilala kong nagwawalk out habang hinaharana. It was Sef approaching. Masyado ka bang nadala sa kanta ko? Ha? Ayan nanaman siya sa pangaasar niya!! Usually, makakasagot pa ko ng kahit anong panlalait o pambara. Pero ngayon... hindi ko alam kung bakit... HINDI AKO MAKATINGIN SA KANYA!!! PUNYEMAS TALAGA!! Tumigil ka nga Sef! Biruin mong yun lang ang nasabi ko?? Buisit!! Hindi gumagana braincells ko... hala!! Tumayo talaga siya sa harap ko, completely blocking my way. I was looking at the floor trying to push him off. PAG HINDI KA TALAGA TUMIGIL....!! I looked up at him and I didnt know... how close his face was against mine. What if I don't stop? Youre going to kiss me? His smile was tempting very tempting. Napalunok ako. Diyos ko? Nanalo ba ko sa lotto ngayon?? Bakit ganito?? Parang naka jackpot ako?? WAHAHAHA. Sef. Sheet. Panira naman ng moment oh!! Sef looked around, at ako din naman tumingin kung kanino galing yung boyung bo OKAY. I WAS STUNNED. Kumpletong nakatayo sa harap ko ang buong banda ng Parokya ni Edgar!!! Ui, salamat aa!Sef greeted Chito with another brotherly hug. At tumingin saken si Chito nung magkayakap sila ni Sef. He gave me a small smile. Wait. Pakisampal nga ako. CHITO actually smiled at me. Napalunok ako!! Meron bang clinic dito?? Nakalimutan ko atang huminga!! Hey! Chito tapped me at the shoulder. Pero nakatitig lang ako sakanya na para kong statwa sa tigas ng buong katawan ko. Ellie diba? EHEH. Kilala niya ko?? KILALA NIYA KO!!! Sheet!! Ngayon ko lang naappreciate ang pangalan ko!! Hindi ko alam na ganun pala kaganda ang pangalang Ellie lalo nat si CHITO ang bumigkas. EHEH. Wala akong ibang masabi kundi ang weird na sound na toh!! Hindi ko alam muka na kong OT-OT (short for autistic). Natawa sila Chito, Gab at Vinci. Marunong naman talagang magsalita yan. Usually madaldal nga siya ee. Sabi ni Sef na pinipigil din ang tawa. Marahan siyang umakbay saken pero hindi ko na naramdaman. STARSTRUCK AKO NGAYON!! GAAAD. EHEH. Kulang na lang ata tumulo laway ko ee. Anyway, nice meeting you Ellie. Chito raised his hand na parang nakikipag appear. Grabe Ellie... nice meeting you daw!!! Hindi niya alam the pleasure was all mine!!! WAAAAH!!! Kelangan malaman ng buong mundo ang moment na ito!! Kelangan kainggitan ako ng lahat ng tao!! Nakabitin pa din sa ere yung kamay ni Chito. GO ELLIE!! ITS NOW OR NEVER!!! P-pwedeng magpapicture?? Ikinamot na lang ni Chito yung kamay niya sa ulo. Yun lang pala ee. Sure. WAAAAH!! DALI DALI NAMAN AKONG PUMOSE SA TABI NI CHITO. KILIG NAMAN ANG LOLA NIYO... umakbay kasi siya saken. Sila Gab, Vinci, Dindin agad din tumabi samin. GROUP PIC NA TOH!! Si Sef lang ang natatanging nakatayo sa harap namin, nakakunot ang noo. Teka. Asan ang camera? Sabay tanong ni Gab.

ANAKSHUTANG ANIMALES!!! Ang lakas ko namang magpa picture.... pero wala naman pala kong dalang camera!!! TO BE CONTINUED.

Chapter 26-1. Oh my...Dad!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Alam niyo ba yung pakiramdam ng nasa alapaap? Ako din ee, hindi ko alam. Haha. Basta ang alam ko masaya ko, para bang kakagising ko lang mula sa isang napaka gandang panaginip. Ang gaangaan nung feeling. Abot tenga nga ang ngiti ko habang nakatingin sa kawalan. Haaaiiii... Feeling niyo naman? Syempre nakapag papicture ako kasama ang buong banda ng Parokya, with matching Chito na nakaakbay saken. Papano ee wala naman akong dalang camera nun? Tanong niyo. Well, sabi ko naman sa inyo ee, If theres a will theres always a way!! Syempre anong silbi ni Miguel Josef Uy Monteverde at ng cellphone niyang all in one na nuh? Haha. He has that annoyed frown on his face habang kinukuhanan nga niya kami nun ee. Porket ba may-ari siya ng Ferrari at barkada niya ang Parokya Band at VIP siya ng isang barko ee hindi na siya pwedeng maging camera man? Ugali talaga nun ee. Todo simangot ang loko. Pero syempre may magagawa ba siya?? Excited na nga akong makuha yung pictures namin sa phone niya!! Ipapa frame ko pa talga yun!! Nakuuu. Naku talaga. Iritang sabi saken ni Borge habang nagkaklase kami sa Advance Accounting. Kanino ka ba talaga nakipag date? Kay Sef o sa banda ng Parokya?? Kanina pa kasi niya ko kinukulit kung ano daw nangyari samen ni Sef nung sabado. Kinwento ko naman sakanya na nagpunta kami sa concert. Nag-smile saken si Chito at nagulat pa nga ako kasi alam niya pangalan ko. Tapos sinabi niya saken na nice meeting me daw. WAAAAAAH!!! Tapos nagpapicture kami, at umakbay siya saken!!! Hay naku Ellie. Bahala ka nga. Napaka daya mo talaga!! Sabay dabog ni Borge ng calculator niya at kunwaring nagfofocus kay Sir. Pag kami nag date ni Nico hindi ko din ikikwento sayo!! Sino yung captain ball ng soccer? Ee diba may girlfriend yun? SSSssshhh... Pinapatahimik kami ni Rica, yung madamot kong seatmate na ayaw mamigay ng yellow pad!! Nagtinginan kami ni Borge. Oh, shhh daw Ellie! Bigla-bigla ba namang, Sir, si Ms. Dimaculangan po hindi po nakikinig!! AKO?? Ee hello!! Si Borge nga itong...grrr... minsan talaga kelangan matabas ang sungay nitong babaeng ito ee!! Abat talagang gumaganti siya saken. Good luck Ellie. Bulong ni Borge na tila nangaasar pa. Yan kasi... di nagkekwento. Napatingin saken buong klase. Sira ulo talaga itong si Borge oh!! Whats the big deal about last Saturday?? So what kung lumabas kami ni Sef? Chaka totoo naman na yun ang nangyari nun aa? Ano pa bang gusto niyang marinig? Na na-late ako sa pagdating sa starbucks at naimbyerna saken si Sef? Na kumain kami ng street foods at halos masuka si Sef nung biniro ko siya na pwet na kalabaw yung kinakaen niya? Na nagpunta kami ni Sef sa barko at kumain ng lunch dun? Na... na kinantahan ako ni Sef sa harap ng maraming tao... and that I kissed him habang nasa Ferrari kami pauwi?? WAHAHAHAHA!! HINDI NIYO ALAM YUN NUH?? Yeah. I kissed him. OOOoohh... chismosa!!! Hahahaha. Wag na... wag ko ng ikwento!! Wala lang yun!! Sus. Kiss lang yun. Sheet Ellie. Kiss LANG? Ee nun kiniss ka nga nun ni Sef sa Eastwood halos isang linggo kang hindi nakatulog!!

Okay fine. On second thought... dahil malakas kayo saken... kekwento ko na!!! Hahaha. Pero summarized na lang aa? Ee kasi... that night I told him na wag na niya ko ihatid sa mismong bahay. Kasi... basta... issue nanaman yun sa pamilya ko. Lam niyo naman kung papano mag-react yung mga yun... sa jacket pa nga lang ee over na sila makapang issue!! Just imagine kapag nakita pa nila si Sef at nakita pa nila kong bumaba sa isang Ferrari. Baka mabulabog pa buong baranggay namin nun pag nagkataon. So I insisted na sa may kanto na lang niya ko ibaba, then from there I could walk my way home. May dalawa naman akong paa para makapaglakad diba?? Fine. Sef finally said. In one condition. I raised a brow questioningly. Asan yung kiss ko? He said with matching na nangaasar na ngiti. Kiss your face Monteverde!! I blurted out angrily. Sus. Kanwari ka pa iha!! Lam mo namang gusto mo din!! Well... he does deserve it... lalo na dahil sa hinarana ka niya!! He smiled. Ayan nanaman!! Heart attack!! Goodness!! Easy ka lang Ellie. Wag kang magpahalatang bumibilis nanaman ang tibok ng puso mo!! I looked hurriedly on my watch, which now read 11:45pm. Sumimangot ako na para bang sayang ang bawat takbo ng oras. Yung acting na parang kelangan mo na talagang bumaba kasi may curfew ka!! Hahaha. Yak. So parang si Cinderella pa ko ngayon?? I glanced up at him pero nakatingin siya sa rear mirror niya. Meron na atang kotse sa likod. And that was when I took my chance... GULP!! As in... sobrang bilis lang... in one swift motion I planted a kiss on his cheek. Oo!! Sa cheek lang naman!! Kayo talaga!! And without more ado I stepped out his car and walked straight... WITHOUT TURNING BACK, WITHOUT LOOKING KUNG ANONG NAGING REASKYON NIYA!! All I know as I turned the corner... I WAS SMILING LIKE HELL!! Hahaha. Ms. Dimaculangan, answer problem number 3 on the board. Aaw. Sheet!! Tapos na nga pala ang Sabado, Lunes na at nasa classroom ako ngayon!! Hindi ko tuloy alam kung binabangungot na ko!! Napakamot ako sa ulo as I eyed Borge!! Lechugas ka talaga kahit kelan, gusto kong sabihin sa kanya!! Ano nga bang topic? Sheet, hindi ko alam kung anong topic namin!! Pakyu talaga itong seatmate kong maldita!! Pahamak!! I looked around sa room. Lahat ng mga mata nila nasaken. Lahat ng classmates ko galit. Yeah, you know... going out with someone like Sef was big of a deal kaya nga pati mga barkada ko ee galit kasi nga hindi ko daw kinikwento kung ano nangyari. Aaah. Ano pong number sir? I asked. Number Three. May kutob akong pag hindi ko inayos sagot ko, mukang mapapalabas nanaman ako. Pero hindi ko hahayaang masira ang araw ko. Lalo nat parang ang gaan gaan ng pakiramdam ko. Hinablot ko yung libro ni Borge. Chapter 9 na pala kami. Bakit parang hindi ko naramdamang dumaan ng Chapter 1? Haha. So, Installment Sales pala ang topic. Okay Sir. I walked towards the white board, took the marker and started solving the problem. Gulat ang buong klase. Biruin niyong FIRST TIME na sasagot ang isang Dimaculangan ng isang Accounting problem... at take note, sa board pa!! Pero sus mio, in the end napalabas din ako!! Hahaha. Ee kasi halos twenty minutes akong nagsosolve sa harap at ang yabang ko pa nung dineclare kong tapos na ko. Kaso... yun pala... maling chapter yung sinasagutan ko!! Hahaha. Ibyernang-imbyerna professor ko. Ee matandang binata pa naman yun kaya mainitin ang ulo. Kaya ayun... pinalabas na lang ulit ako.

Usually, parang hulog ng langit kapag sinasabihan ako ng mga professors ko ng Eleonor, get out!! Parang ang sarap-sarap pakinggan... haha. Tamang-tama, namimiss ko na sila Lolo Perding, Butchoy at Totoy. Makapunta nga sa carpark... But as I was walking... I wished with all my heart na sana hindi na lang ako pinalabas... na sana... hindi na lang ako dumungaw sa may railings ng 3th floor... kasi... kasi... nakita ko nanaman si Miguel Josef Uy Monteverde standing on the same spot sa may 2nd floor. He was looking no, probably staring at the MUP clinic ulit sa may ground floor. Nakatingin nanaman siya kay Ms. Elena?? Dios mio, ano ba?? Andito ako oh, ako na lang tignan niya kahit hanggang kelan pa niya gusto... Yung magaan kong feeling earlier... yung masasayang pangyayari nun Sabado... lahat yun parang NABURA. Parang may isang maitim na enigma na biglang bumalot saken. KAINIS!! Bakit ba sa tuwing nakikita ko siya, laging nasisira ang araw ko?? Lunes na lunes at andyan nanaman siya nakatayo, nakatitig sa bawat kilos ni Ms. Elena. Wala na ba talaga sa bokabularyo nitong lalaking ito ang MAG-ARAL?? Great, like I got the room to talk. Ee ako nga pumapasok pero lagi namang pinapalabas ng mga professor!! Hindi ko alam, basta the moment I saw Sef standing there, I felt a pang of anger no, more on hatred. Hindi ee... parang, matinding inis?? EWAN!! BASTA MALAYO SA SELOS!! SOOOBRA!! Oh, Ate Ellie!! Totoy excitedly sat down beside me pagkaupong-pagkaupo ko sa bangko ni Tata Perding. Kamusta? Parang ang tagal ka naming di nakita dito aa? Ano na nangyari sa date niyo ni Boss Pogi?? I was biting my nails completely dazing off. HOY!! Butchoy snapped a finger right infront of my face. I blinked and looked at him as if I was just seeing him for the first time. Anong prublema mo? Wag mong sabihing... Huh? I raised a brow. Over sa reaction tong mga toh aa!! BUNTIS KA? Sabay na nabulalas nila Butchoy at Totoy. I swear. I could have laughed by the way their eyes grew wide in unison. As in sabay na sabay silang nagulat. Mas maigi pang maki-ride sa kanila. Haha. Grabe bilis naman, first date palang nuh!! I blurted out. Tingin niyo naman saken? Sa second date pwede na? I rolled my eyes. Duh. Sa pang third naman. Konting pakipot!! The three of us then burst out laughing. Oo nga, ngayon ko lang na-realize kung gano ko namiss ang mga kakosa kong toh!! Hahaha. Tamaah, bakit ko ba pinoproblema ang hindi pag-pasok ni Sef?? Paki alam ko ba kung magdamag pa niyang titigan si Ms. Elena?? Tsk. Im not the type who would sulk in a corner over nonsensible things. Yeah. Nonsense tong nararamdaman kong... galit or whatever it is. Korek. NONSENSE ELLIE!! NONSENSE!! Sinong buntis? Tanong bigla ni Lolo Perding na siyang papalapit. He coughed as he sat next to me. Hindi na ko nakasagot para magexplain sa tanong niya because the first thing Ive noticed was that Lolo Perding w as looking tired and pale. Hala... I said in shock. Anong... I pressed a hand on Lolo Perdings forehead. Tama ako. He has a fever. DIOS MIO TATA PERDING!! MAY LAGNAT KAYO!! TO BE CONTINUED.

Chapter 26-2. Oh my... Dad!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Hindi ako marunong mag-panic. Hindi din ako marunong magalala. OVER AAHH!! AKO?? Sus. Nilalagnat lang naman si Lolo Perding ee. Lagnat lang yan, malayo sa bituka!! BILISAN NATEN!! DALIN NA NATEN SI TATA SA OSPITAL!! I shouted, kulang na nga lang ata buhatin ko si Lolo Perding na parang bagong kasal kami ee. Napakamot sa ulo si Butchoy. Ellie, wag kang OA!! Kelangan lang yan ipahinga ni Tata.He then removed my hands from my tight grip on Lolo Perdings arms. Ako na maguuwi sa kanya. Naku, *cough* tumigil nga kayo. *cough* Lolo Perding complained. Ayos lang *cough* ako. Muka nga. Sabay-sabay namin sinabi nila Butchoy at Totoy. Wag ng matigas ulo mo Tata. Sige na, pahinga ka na sa bahay at uminum ka ng gamot. I told him. And as much as I hated it, I sounded like a nurse. Parang si Ms. Elena?? Yak!! Gusto ko man ihatid si Tata sa bahay niya, ee hindi ako basta-basta makakaalis. Meron pa kong klase and I cant afford to cut class sa law kasi meron recitation mamaya. I could only watch habang inaakay na ni Butchoy si Lolo Perding. Meron pa kong one hour bago yung next subject ko. Teka, baka pwedeng makahingi ako ng libreng gamot sa clinic para kay Lolo Perding. I swear, hindi ko alam kung bakit sumagi sa isip kong pumunta dito. Knowing that I do not want to see Ms. Elena of all people. Pero uunahin ko pa ba yun sarili kong issues kesa sa sakit ni Lolo Perding?? I hesitantly walked in the clinic. And as expected, ang friendly smile agad ni Ms. Elena ang bumungad saken. I did a fake cough. Syempre manghihingi ako ng isang dosenang gamot. Kanwari na lang para saken. Haha. Hi Ellie! Ms. Elena greeted in a very sweet voice. I simply coughed, nodding. Whats wrong? Youre sick? Duh. Obvious ba?? Umuubo nga ee. Lika, humiga ka muna. She offered nicely as she placed a hand on my forehead. Wala ka namang lagnat. She said suspiciously kaya umubo ko ng malakas na malakas. Bravo Ellie!! Bravo!! Humiga ako sa hospital bed habang may mga kinakalikot sa Ms. Elena sa lamesa sa gilid. Tamang-tama youre here. Kwentuhan mo naman ako sa nagging date niyo ni Sef. I froze. Hay, ambilis talaga kumalat ng chismis. Buti na lang dumarating yun sa tamang mga tao. So, kelangan talagang mukang excited siyang malaman?? If i know, echos lang yan!! Naiinggit siya syempre kasi nakikipag date na si Sef sa iba. Kasi over na si Sef sakanya!! TOINKS!! Teka nga... bakit ka ba ganyan Eleonor Malicsi Dimaculangan?? Kaibigan mo yang si Ms. Elena kung anu-ano yang mga pinagiisip mo!! Nakita mong napaka bait nung tao ee tapos ganyang mga iniisip mo sakanyan dahil lang sa

antipatikong si Moteverde?? ANO KABA?? NAGSESELOS KA BA?? Parang nasapak ako sa muka nung naitanong ko ito sa sarili ko!! MAHIYA NAMAN DAW AKO DIBA?? Kinilabutan ako, as in tumindig ang balahibo ko sa ideyang yun!! AKO?? NAGSESELOS?? GAAD!! OVER MY DEAD, SEXY BODY!! Oh kaya umayos ka nga kay Ms. Elena!! Ee. I said, resting my head against the pillow. Wala namang dapat ikwento ee. Sus. She said. Nahiya ka pa saken!! Haha. Cmon, you can tell me.She then poured water on a plastic cup. Oh uminum ka muna nitong gamot, this will help you feel better. Mas luluwag pag ubo mo. I sat up taking the glass of water at ininum ko yun in one straight gulp. Ee kasi, Ms. Elena. Wala naman talaga akong sakit ee. Si Lolo Perding meron. She looked up as though thinking. Lolo Perding? Yung sa carpark? I nodded. Ee, gusto ko sanang humingi ng gamot para sakanya. Namumutla na siya kanina sa taas ng lagnat niya ee. Hindi naman niya kayang ipa-ospital sarili niya. Kahit limang biogesic lang dito sa clinic Ms. Elena. Kahit... kahit tatlo okay na!! She gave me a warm motherly look. Youre such a sweet girl.She smiled. Sana sinabi mo na lang agad kanina. I know Lolo Perding. I would love to give him free medicines. Talaga Ms. Elena? I beamed. Ang bait talaga niya!! Nakuu, matutuwa si Lolo Perding hindi na niya kelangan gumastos sa gamot. Pero kekwentuhan mo muna ko sa date niyo ni Sef. I blushed. Ahyy, Ms. Elena naman... In the end, napa kwento ako kay Ms. Elena. She was smiling and laughing lalo na yung nakwento ko yung tungkol sa pagkaen namin ni Sef ng street foods. Napakaen mo siya nun? Ms. Elena asked in amazement.Wow. Haha. Sana may picture para nakita ko din itsura ni Sef!! Haha. Siguradong nakakatawa yun!! Why do I have this feeling na matagal na silang magkakilala? Grabe, siguro sobrang tagal na ng naging relasyon nila... ano ba naman ang laban ko dun?? T-teka... anong sinabi mo Ellie?? TOINKS. Change topic na!! CHANGE TOPIC!! Matapos kong ma-kwento ang buong pangyayari nung Sabado... in fairness aa? Si Ms. Elena una kong nakwentuhan... natalo pa niya sila Borge. Pero syempre, para patas... hindi naman siguro masama kung ako naman ang mangiintriga sakanya diba?? Hindi naman ata ako papayag na ako lang itong magkekwento!! Takang-taka na ko kung ano nga bang naging nakaraan ni Sef at nitong si Ms. Elena... masubukan ngang mang-issue... Ms. Elena... I started. Gusto ko lang sana malaman. Ano ba kayo talaga ni Sef? Para kasing... matagal mo na siyang kilala. Napansin kong napatigil siya sa pagkuha nung gamot sa may medicine cabinet. She froze. My question caught her completely off guard. She turned around to face me pero hindi siya makatingin sa mata ko. Nawala yung ngiti niya... and I sensed guilt in her. Kami ni Sef? She repeated my question. I could hear the deep sorrow in her voice. Well... me and Sef, were...Bawat salita na binibitiwan niya parang bomba saken ee. I was holding in every word she was saying... at

abang na abang na ko sa sagot niya when all of a sudden... the door creaked open. Mama? It was a small, sweet voice of a young boy that made us both turn our heads towards the door. Ms. Elena then smiled. Hi honey. How was school? Come here... Meron bang earthquake?? Pakiwari ko kasi parang biglang NAYANIG ang buong mundo ko the moment my eyes landed on the young boy. Nakalimutan kong huminga. Pakiwari ko bigla akong nanlamig at feeling ko napasa saken yung sakit ni Lolo Perding... I was completely and utterly speechless... KAMUKANG-KAMUKA NI SEF YUNG BATA!! Parang si Sef nung three years old pa lang siya!! Say hi to Ate Ellie. Ms. Elena told the boy. Ellie, this is my son, Noel. Kung anu-ano ng pumapasok sa isip ko... my mind was racing... SON? SON OF A COW!! WHAT THE MADAPAKING HELL IS THIS?? WAAAAAAHHH!!! ELLIE!! MAGHUNUS TILI KA!! ANAK NG SAMPUNG KABAYO NAMAN OH!!! TO BE CONTINUED.

Chapter 27. Photoshoot.

I know what youre thinking Ellie. Ms. Elena told me. Talaga alam niya? Alam niyang nanghihina ako na para kong natanggalan ng mga buto sa katawan. I wasnt sure how to handle this. I wasnt sure how to react. But all I know was that, naninikip ang dibdib ko at hindi ko alam kung bakit. I knew it. Malas talaga ang biglaang pagpapalabas saken ni Sir ee. Sana talaga hindi ako pumayag na mapalabas sa room kanina. So I wouldnt be here... I wouldnt find out all these... Minsan pala talaga totoo yung sinasabi nila. At one moment youre happy, the next second youll feel like crap!!Parang kanina lang sobrang saya kong sinimulan ang araw ko... parang kanina lang para akong nasa alapaap... tapos ngayon... para kong nasa purgatoryo. I knew it. Kaya pala sa simula pa lang mabigat na dugo ko kay Miguel Josef Uy Monteverde. Sa ngayon, naiinis ako sakanya. Nagagalit ako. How can he call himself a man kung tinakbuhan niya ang responsibilidad niya kay Noel?? Sa lahat ng ayoko!! Sa lahat ng kinaiinisan ko... mga lalaking kagaya niya!! Ellie.Ms. Elena called my name seeing I was already gritting my teeth in evident anger. I wasnt expecting to tell you this. Knowing Sef, he preferred to keep everything a secret. Secret? Oo. Muka nga ee. Ito ang talagang tinatawag na SEKRETONG MALUPWET!! And I thought it would be better kung sakanya na mismo manggagaling. Kung siya mismo magkekwento. I wasnt saying anything... I was just staring at her and Noel, trying to contain my arising irritation. Gusto kong SAPAKIN SI SEF!! AS IN NOW NA!! Parang biglang nabasa ni Ms. Elena yung mga tumatakbo sa isip ko. No. Ellie. You got it all wrong. Its not what you think. Listen to me, and Ill tell you everything. ---------------------------

The Next Day Sa bahay ng mga Natividad 7:30 am

WOW!!Beatrice Gong-gora Natividad, aka Borge, blurted out in amazement. Talaga dad? Saken toh? She couldnt believe her eyes, sa harap niya ee isang brand new CANON DSLR. Pangarap na ni Borge ang magkaroon ng ganito since last month. WAAH!! THANK YOU SO MUCH DADDY!! She gave Mr. Natividad one tight hug. Sige sige. Her dad flushed. He beamed as his daughter turned the camera on. Christmas gift ko na yan sayo aa? THANK YOU. LOVE YOU. Borge said. Sweet talaga yan lalo na pag dating sa Dad niya. Shes really a daddys girl. Oh, isang pose jan daddy. I want you to be my first shot. Ano?Mr. Natividad asked, suddenly conscious in his black tuxedo. Cmon, dapat tayong dalawa. Hindi. Ikaw muna. Mr. Natividad straightened his shoulders and smiled. Alright. Make sure Ill look good. Dad talaga. Bayaan mo, edit ko sa photoshop. Dadagdagan ko buhok mo. Hahaha. Borge positioned the camera in a portrait manner. Smile Daddy. One. Two. Three.

CLICK!
---------------------------

Matute University Classroom Lunch Break

The next thing Borge did after breakfast was to spread the word of her new camera. Sinabihan na niya agad ang barkada to prepare themselves... magkakaroon sila ng kunwa-kunwariang photoshoot pagka-christmas break. Borge really has a talent in photography. She loves taking pictures anywhere, everywhere. At ng nauso ang DSLR, yun ang agad ang hiniling niya sa dad niya. Oh ano pa? Jill asked as she wrote down the words, Stolen Kiss. Naglilista kasi sila ng mga themes. Oo. Kung ano daw ma-assign sayo, yun daw ang dapat na ipopose mo. Sinong nakaisip nun? Aba syempre walang iba kung hindi si Sara Felisidad. Para daw exciting. Para daw may magaganda silang shots. Gusto niyo bukas? Last day naman na ngayon ee. Sara offered. In my house if you want. Kahit whole day pa. Ahy, gusto ko yan! Meg said excitedly. Pwede ba kaming sumama?Japo asked ng biglang niyang tinapik si Ellie na nakahiga lang ang ulo sa may lamesa niya, antok na antok. Oh, anung nangyari dito? Parang zombie aa? Everyones attention then went to Ellie, whose eyes were drooping to a sleepy state. Huh?She moaned lazily, completely oblivious of her friends excitement. Nu meron? Ui, okay ka lang ba? Borge asked worriedly. You look like hell Ellie. Wag mong sabihing, puyat ka dahil nagaral ka? Sara butted in. Ano naman ang pinagkapuyatan mo ha? Walang balak sabihin si Ellie na kaya siya napuyat ee dahil sa kinwento sa kanya ni Ms. Elena kahapon sa clinic. Hindi siya nakatulog matapos malaman yun ee. Yung totoo. Oh sheet. Biglang bulalas ni Japo while looking on his phone. Nagtext si Sef, nasa baba na daw kasi ito. Borge then stood up. Galit na galit yung itsura niya. She pulled Ellies hand and dragged her out the room.

San kayo pupunta? Japo asked. Everyone was also staring at Borge and the zombie-looking Ellie. MAG PIPICTURE-PICTURAN!!Galit na sagot ni Borge. Hinayaan lang ni Ellie na kaladkarin siya ni Borge. Dinala siya ng kaibigan sa may balcony sa 3rd floor. Eleonor!! Ano bang nangyayari sayo? Lately youre not telling me anything. Yung date niyo ni Sef, yung naging pustahan niyo nun sa Tagaytay!! She rambled on. Nakakatampo ka na aa? Kelan pa nagkaroon ng secrets sa ten? Whats keeping you from telling us? From telling ME? Seryoso ang boses ni Borge. Halatang nagtatampo ito kay Eleonor. Ellie sighed. Asking herself the same questions. Oo nga, bakit nga ba sakanilang mga kaibigan niya hindi siya makapag-open up? Lalo na kapag tungkol kay Miguel Josef Uy Monteverde? Ellie massaged her head na parang sumasakit ulo niya sa dami ng tanong. Parang mas masaya pang sumagot ng accounting problems aa? Borge...She then said, returning the same seriousness in Borges voice. Ayoko kasi ng issue. You know me. At isang malaking issue si Monteverde. Ayoko ng sakit sa ulo. Kilala ko din kayo. You make a big fuz z over small things. Kaya I dont want any of you to have the wrong idea. Wrong idea about what? Borge suddenly asked. It was the right question. And Ellie doesnt know how to answer.Alam mo tol, Umakbay ito kay Ellie, smiling. Mejo naiintindihan na niya ang kaibigan... baliw talaga ito!! Okay lang. Forget it. Kalimutan mo na to!! Hahaha. Nagaalala lang talaga ko sayo. Lately kasi parang... weird ka. Gagu!Ellie smiled, mejo natuwa siya kay Borge for not having to force her to answer. Kasi kahit pigain siya ni Borge, wala din siyang masasagot. Kelan ba ko hindi naging weird? Haha. Borge laughed.Oo nga nuh. Bigla niyang ginulo buhok ni Ellie. Pero tol, ito lang masasabi ko sayo... She looked at Ellie. Despite the fact that Borge has a smile on her face, she was dead serious when she said, Tol. Wag kang

matakot. Wag mong takbuhan kung ano talaga yang nararamdaman mo.

Kahit hindi na mag-explain si Ellie. Kahit hindi na ito magkwento... Beatrice Gong-gora Natividad knew what was going on with her best friend: Eleonor Malicsi Dimaculangan was falling in love. Bago lang kasi kay Ellie ang ganyang pakiramdam, and Borge knew how foreign the word love is for Ellie. At times like this, a good friend knew when not to mess with things. Mas mabuti ng hayaan si Ellie na ma-figure out ang mga bagay-bagay ng mag-isa. Ellie gave a hoarse laugh. PAKYU BORGE!! PAKYU!! Kung anu-ano mga pinagsasasabi mo!! And they both started laughing their lungs out. Pero alam din ni Ellie that Borge has a point. Oh, anong kaguluhan yan? A voice said from behind. Si Darren Max Sanchez. Ellie and Borge exchanged looks. Secret!! Sagot nila pareho. Actually, I want to capture this moment. Biglang binuksan ni Borge yung DSLR niya na kanina pa nakasabit sa leeg niya.Tamang-tama dating mo Max. Kailangan ko ng mga model. Aah. Ellie said. Wag mo kong hahamutin sa picturan Borge. Lam mong VAIN ako!! Hahaha. Talaga? Sige nga tignan naten kung papasa kang model. Borge said, lumakad na siya papalayo to take a shot. Oh, Max. Dali! Tumabi ka na kay Ellie. Kuhanan ko kayo. Max stood beside Ellie and both smiled at the camera. Borge took the shot. Tapos na? Walang flash? Tanong ni Darren. Panget pag may flash! Bakit ba mas magaling ka pa sa photographer? Professional toh tsong! Okay. Sige sinabi mo ee.Darren nodded, parang na-pwersa lang siyang sumangayon. Oh tara na sa classroom. Teka lang, pose ng matatawag yun? Ee wala naman pala kayong kwentang models ee. FIRED agad kayo!! Borge said.Lam ko na, give me something... HOT! Something... INTRIGUING!!

Sa landi ng pagkakasabi ni Borge naisip tuloy ni Ellie na sipain ang kaibigan!! Hot at intriguing pang nalalaman. Ee kung ihulog kaya niya ito mula dito sa 3rd floor? Oh DALI Borge demanded. Max dali!! Pakitaan niyo naman ako ng konting galing? Kahit hindi kayo mukang model at least mag-effort naman!! Aba. Talagang sinusubukan mo ko aa!! Mayabang na sagot ni Ellie. Hot at intriguing daw Max!! BRING IT ON!! Natawa si Darren. Sinabi ni Boss ee. Game.Actually nagulat din si Ellie sa sumunod na ginawa ni Darren. For he suddenly wrapped his arm around her waist and pulled her close, yung muka ni Darren sobrang lapit, as if his lips were inching for a kiss. His eyes were staring at Ellie. It has a spark of something sincere... something unspoken... something deep. Ellie gasped in shock as the other hand of Darren touched her lightly on the cheek as if she was a fragile girl he could never hurt. Ellies hands were pressing against Darrens chest, she perfec tly depicted a girl who was scared of getting hurt... a girl who was unsure of her own feelings. WAAAH!! Borge blurted out excitedly. PERFECT!! And Borge took countless shots of that one pose. --------------------------Sa baba naman... Precisely at that very moment... Sef and Japo were walking down the school grounds when Sef froze in his step, looking up the balcony on the 3rd floor. His face was rather expressionless, unreadable. Si Ellie yun diba? Was all he managed to ask. His voice was heavy and there was something in it that Japo couldnt put his finger on. Japo followed the direction where Sefs eyes were glued. He looked up and indeed saw Ellie in the arms of Darren, amidst a kiss. Japo knew at that instant, merong photoshoot na nagaganap sa taas. Yun yung sinabi ni Borge kanina ee bago lumabas ng classroom. He smiled at nakakatawa yung itsura niya as he eyed Sef. Naramdaman niya yung biglang pagbabago sa mood ng binata at pinipigilan ni Japo na huwag matawa. Oo nga nuh. Kasama niya si Max.Excited na sabi ni Japo. Siguro na-realize na ni Max na mas gusto niya talaga si Ellie kesa kay Sara. Sef looked at him, yung muka niya sobrang seryoso na parang napipikon na ewan. Pero patuloy pa din si Japo sa kanyang naimbentong issue. Well, its about time Max do something about it nuh Sef?Pagtingin ni Japo sa kaliwa niya, wala na pala siyang katabi. Sef was already walking back papunta sa kotse niya. Oi Sef! Teka san ka pupunta? Naka ngising tanong ni Japo. He was pleased by the way Sef was reacting. Hahaha. Sarap talaga asarin nito minsan. Pikon kasi ee. Shut up the hell up! Yun lang ang sagot sakanya ng binata. At walang tigil sa pagtawa si Japo the moment Sef was out of sight.

Grabe, tama bang gumawa ng issue ha JAPO??

TO BE CONTINUED.

Chapter 28. Taxi

1:01 AM Dimaculangan Residents Sa mismong kwarto ni Ellie Eleonor Malicsi Dimaculangan

I wasnt aware na naaapektuhan din pala ng insomnia ang isang Eleonor Malicsi Dimaculangan. For about two hours now, all I do was to toss and to turn on my bed...for the same reason that I COULDNT SLEEP!! NOT A BLINK!! DEYM!! I know this. This is nothing but a trap!! Yes, a trap!! Im sure. More than sure. Alam ko na kung anong nangyayari saken. This is what Miguel Josef Uy Monteverde wanted to happen... ito talaga ang plano niya from the very beginning!! ANG SIRAIN ANG ULO KO!! Aba, simula talaga nung nangyari sa Clinic nung Monday, hindi na ko nakatulog na maayos!! Ilang araw na kong puyat nuh!! Kaya pwede ba?? TIGILAN AKO!! I covered my head with my pillow. NAIINIS AKO!! SOBRA!! GRRRR... I mumbled irritably as I sat up. Mag-isip ka Ellie. Yep, THINK!! I took a deep breathe. Tama Ellie, wag mong hayaan na manalo si Sef. Wag mong hayaan na mangyari ang lahat ng pinaplano niya. Oo. Plano niyang lahat ito. Lalo na ang magkaganito ka!! Wag kang papayag Ellie. YOU ARE NOT SUPPOSED TO FEEL THIS WAY!!

Inhale.
THINK!! GAMITIN MO ANG UTAK MO!! MAGISIP KA!!

Exhale.
YOU KNOW PERFECTLY WELL... THAT YOU SHOULD STOP THIS RIGHT NOW BEFORE IT CONSUMES YOU.

Inhale.
HINDI TAMA EE. SI SEF YAN!! SI SEF!! ANG MAYABANG NA ALASKADOR NA SI SEF!! Hahaha. Pero sa tuwing naaalala ko yung kinwento saken ni Ms. Elena, sa tuwing naaalala ko ang laging naka ngiti na si Sef... somehow... I could feel my heart melting away. GAAAAAAH!!!! TAMA NA!!! UTANG NA LOOB!!! DAPAT KASI... HINDI NA KO NAKINIG SA KWENTO NA YUN!! WAAAH!! I howled in desperation. Humiga ulit ako, kulang na nga lang ata isalubsob ko ang muka ko sa unan. Sa susunod, bibili na talaga ako ng SLEEPING PILLS!!

The next day 11:36 AM Sara Felisidads Palace

Hi SEF!! Borge chirped excitedly habang papalapit na si Sef at Japo. Sabay na dumating ang dalawa. Finally, meron ding mukang MODELO dito!! Nasa malaking hardin sila ng palasyo ni Sara. Sef smiled a greeting to Borge at sa lahat pa ng andun. He looked stunning even without trying. Lahat ng andun, the first thing theyve noticed about Sef was his alluring perfume that was drifting through the air. Napaka bango talaga ng binata. Muka ngang pinapaligo nito ang isang bote ng United States of Beneton na pabango. Hi Jill! Japo personally waved a hi to the long black chinita girl sitting quietly beside Meg. Jill sweetly smiled back. Oh, bakit parang may kulang? Parang tahimik. Japo then blurted out, looking from one face to the other. Asan si Ellie? Sef also has the same question in mind. Asan nga kaya yung babaeng yun? At... asan si Max??

Sara then came, looking extravagantly beautiful in her cotour dress. Kasunod niya dalawang maids na may tig-isang dalang tray. Yung isa puro juice, yung isa naman cake and white pasta. Is everybody here? she asked excitedly. Ken was there and boy was he surprised the moment his eyes landed on Sara. She successfully took the air out of him. Too bad, wala si Darren but Jill was there to notice the spark in Kens eyes. Wala pa, umalis ulit si Max ee. Meg answered as she was handed a plate by one of the maids. Bakit, nakalimutan niyang maligo? He shouldnt have bothered. Meron naman kaming shower dito nuh.Mapangasar na sabi ni Sara. Basta pag dating talaga kay Darren, laging iritable ang mga sagot niya. Haha. Grabe ka naman. Susunduin daw niya si Ellie. Wow. Lakas talaga ni Ellie kay Max! Biglang comment ni Japo habang nakatingin kay Sef na siyang nananahimik lang sa pagkain ng sinerve sakanyang cake. Kala mo walang naririnig ee.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Nakalimutan ko na Christmas Break na pala namin at dapat pala ee magkikita-kita kami ngayon sa bahay nila Sara. Nagunat pa ko bago ko napagdesisyunang tumayo sa kama ko at lumabas ng kwarto. At nagising din ang reyna... narinig ko yung boses ni Eddy. I looked down the stairs at nakita ko agad si Darren. Oh, ano ginagawa mo dito? I yawned. Sinusundo ka. He said, rolling his eyes. At talaga ngang sinundo niya ko, dahil the next thing I knew ee nasa taxi na kami on our way kela Sara. Nakaupo kami sa likod pareho... at all through out nung byahe, walang ibang pinamumuka si Darren saken kundi ang pagsundo niya at panlilibre niya saken sa taxi. Ano bang meron at kanina mo pa binibida ang pagsusundo mo saken. Konti na lang talaga bababa na ko dito at magji-jeep na lang nuh!!! Darren grinned as he scratched the back of his neck. Hindi siya makatingin saken as he murmured, Ee, kasi... meron sana akong sasabihin sayo... pero... I rolled my eyes. Sinasabi ko na nga ba ee. Alam mo ikaw, minsan ka na nga lang gagawa ng kabutihan, may kapalit pa!! Ee... kasi Ellie... he then blushed. ANO NGA? malapit na talaga kong mainis dito, kung hindi lang talaga niya ko nilibre ng taxi kanina pa siya nakatikim ng suntok saken. Ano nga yun MAX? Ellie... He took a deep breathe na kala mo, sobrang mabigat yung sasabihin niya. Na para bang ilang beses na yang pinraktis sa isip niya linyang bibitawan niya. Gusto ko sanang... MANLIGAW. Sorry, pero mejo slow processing ako ngayon. Kahit papano at the back of my head, nasa isip ko pa din yung kwento saken ni Ms. Elena about Sef. I glared at Darren Max Sanchez. At ano naman ang kinalaman ko kung gusto niyang manligaw??? Sus mio talaga itong si Max. Ang sakit sakit sa ulo. Pati ako dinadamay. Ee di manligaw siya, dapat ba KASAMA PA KO??

To be continued.

Chapter 29-1. Hatid Sundo.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Gusto ko sanang... MANLIGAW. Sa tono ng pagkakasabi ni Darren, parang gusto kong maniwalang scripted yung linya niyang yun ee. Haha. Para kasing ilang beses na niyang pinraktis. Kaimbyerna naman tong si Max. So? tanong ko sakanya, obvious na boring sakin ang topic na yan. Ano bang gmik yan? Ee di manligaw ka!! Ako ba nanay mo, para saken ka pa magpaalam!! Namula lalo mga pisngi ni Darren. Ee kasi... napakamot siya sa ulo, parang nakalimutan ata niya yung script niya. O baka, hindi na niya alam kung papaano ang tamang pag-deliver nung susunod niyang linya. Ee Ellie...He whined. Kailangan ko kasi ng tulong mo!! Napataas kilay ko. Tulong? Masama kutob ko aa. Sige na Ellie, tulungan mo naman ako kay Sara oh!! ANO? I blurted out. Sabi ko na nga ba ee, yun yung sasabihin niya. Naku, alam naman ni Darren na pagdating sa mga lovelife ng mga tropa ko, ako ang huling taong malalapitan at makikialam sa mga ganyang aspeto ng buhay nila pero syempre isang malaking exception to the rule si RYAN at MEG!! Haha. Well, technically speaking, hindi rin naman ako nakikialam sa kanila, umepal lang ako nun kasi alam kong dehado na si Meg nun. At chaka... kung hindi ako umepal ee di hindi dumating si Sef nun para sagipin ako. Wahahahaha. Ehem, bakit ba bigla-bigla na lang napapasaok sa isip ko yung Monteverde na yun?? Kainis. Back to Darren na nga lang tayo. Galit akong sumandal sa upuan nung taxi at inirapan ko siya. At saken ka pa talaga nagpatulong!! Ano bang malay ko jan? MUKA BA KONG NANLILIGAW??Grabe, siya na nga lang itong nanghihingi ng tulong saken, siya pa tong nakapang insulto!! Napangiti si Darren. Alam mo namang ikaw lang malalapitan ko. Malakas talaga tama ko sa kaibigan mo ee. Pwede ba, si Japo na lang kausapin mo nuh! Sus. Yun? Hindi nga siya makadiskarte para sa sarili niya ee, ako pa tutulungan niya? Oo nga nuh. May point. Tsk. Hay naku Max, wala akong panahon sa mga ganyan!! Ellie sige na... nag-puppy eyes siya. Ganyan yang lalaking yan kapag may kailangan, hindi yan titigil sa pagpapacute hanggat di ka pumapayag sa gusto niya. Naku, sinasabi ko sa inyo... walang katapusang PANGUNGULIT nanaman ito!! Alam mong ayokong nakikialam sa mga ganyang usapan. Ako naman ngayon ang napakamot sa ulo. Kay Sef... Parang labas sa ilong ko yung pagkakabigkas ko ng pangalan ni Sef. Sakanya ka magpatulong. Siguradong expert yun!! Hahaha. Talaga?Darren actually laughed. Marunong bang manligaw si Sef? Ee parang siya ang nililigawan sa dami ng fans niya. Ganun? I asked with sudden interest and I hated how my voice sounded. Hindi ko na binigyan pa ng chance si Darren na makapagcomment. Alam kong nahalata niya.Ahhh. Ewan sayo!! BASTA AYOKO!! Pagkasabi ko nun, sakto nasa tapat na kami ng bahay ni Sara. -----------------------------------------------------

The moment they stepped out the cab, nonstop na si Darren Max Sanchez sa pangungulit kay Ellie. Pinagbuksan na sila ng gate nung mga maids and they were ushered towards the garden sa likod kung saan nandun sila Sara. Aaaw. Wala ka na ba talagang pagasang magbago, Eleonor Malicsi Dimaculangan? Greeted Borge as she stood up to meet her best friend. Borge gave Ellie one tight hug. Gigil nga itong yumakap sa dalaga. So, ano pang hinihintay naten?Borge said excitedly.Photoshoot na!! Wait.Sabay lapit ni Sara kay Ellie. Napansin agad ni Sara na naka simpleng black shirt at shorts lang ang kaibigan, with matching tsinelas pa. Honey, you cant look like that. Cmon upstairs, aayusan kita. Everyone froze. Si Ellie aayusan? All eyes darted from Sara to Ellie, who was just as shocked as everyone else. Nanlaki mata ni Ellie na parang hindi siya makapaniwala sa narinig niya. Ano? Pipicturan lang ako nuh!! She took a step back.Pwede na saken yung pulubi na theme!! Borge smiled. Hmm. She placed a hand on her chin as though thinking. Yung ngiti niya, halatang may iniisip na kalokohan. Walang karapatang tumanggi ang mga late!! Tamaah!Megs voice came from the background. Ellie was starting to step back habang papalapit sakanya sila Borge at Sara, who were both wearing crazy smiles on their faces. T-teka lang... allergic ako sa make-up!! At malalagas buhok ko pag sinuklay!! Marami akong an-an sa katawan, masasayang lang damit mo saken!! But the two girls werent listening. Tumakbo agad si Ellie and Borge went after her, nagmistulang play ground ang napaka laking hardin nila Sara. Lahat ng nanunuod, natatawa na lang especially Sef. WAAAAH!!!Ellie was screaming as she hid herself behide Japo na halos maitapon yung orange juice na hawakhawak niya. Borge just wouldnt give up as she kept chasing after Ellie. Madaya ka Ellie!! Magpaayos ka na!! Ayoko nga... para picture lang ee... maganda na ko ng walang make-up!! Hinablot ni Ellie yung t-shirt ni Japo sa likod nito at ginawa talagang barricade ang kawawang binata. S-s-sandali lang! Woi! Sigaw ni Japo, habang binabalanse yung baso ng juice so as not to spill it on him. Ellie!! Pero wala ng nagawa si Ellie when Ken popped out behind her and held her by the arm. Pati si Meg biglang lumitaw to hold Ellie as well. WHOAH!! nasabi ni Ellie na napalunok na lang sa kaba. T-teka lang, CHILD ABUSE ITO!!Napatingin ang dalaga kay Sef, who was smiling, obviously amused with the occurring events. Then Ellie looked pleadingly at Darren.MAX!! Tulungan mo ko!! They started dragging Ellie into the house. MAAAX!!

Tulong? Biglang sumagi sa isip ni Darren na pagkakataon na niya yun. Buwahahaha. Tama. This was his
opportunity para mapa-oo si Ellie sa gusto niyang mangyari. Itigil niyo na nga yan!Darrens voice was rather domineering and was dead serious as he eyed Ken, Meg, Borge at Japo. Sa grupo kasi, si Darren talaga yung tumatayong kuya given the fact na siya din ang pinaka matanda at madalas ee, sinusunod talaga siya ng mga pasaway na ito. The moment Darren said those words, everyone froze in place. Darren frowned, acting his best to look rather impatient.Mag-photoshoot na nga lang tayo. Maya-maya aalis na ko. Syempre kanwari lang yun. Tumingin pa nga siya sa relos niya para kapani-paniwala pa siya. Atchaka sabi ni Tita, hindi pwedeng gabihin yang si Ellie. Maglilinis pa yan ng bahay nila. Unti-unting binitawan nila Borge si Ellie, who was beaming triumphantly. BLEH!! She stuck her tongue out. Hahahaha.Tawa ng dalaga. Sayang talaga pagkakataon na yun! Japo said, hinayang na hinayang.

Sara stormed out the garden and headed straight towards Darren. Ano ka ba? She asked irritably. This time, si Darren naman ang napalunok sa biglaang paglapit ni Sara. Nakakainis ka. Alam mo, napaka KJ mo!! I think dapat ngayon palang umalis ka na ee.

Ouch. Mejo kumirot ang dibdib ni Darren sa sinabing yun ni Sara. But then parang may sumapi sakanya na kung anong ispirito at sinabing, Ah ganun? Ako KJ? Well at least Im not a spoiled brat like you who thinks lahat ng lalaki ee patay na patay sa kanya! But Im sorry to tell you Ms. Dela Rama... tanggalin mo sa listahan mo ang pangalan ko cuz this guy in front of you would be the last person to go crazy on you. At yan ang plano mong panliligaw, Darren Max Sanchez? Now, you are off to a great start Max!! Bravo!!
To be continued.

Chapter 29-2. Hatid Sundo

Eleonor Malicsi Dimaculangan
WOW. I SMELL DANGER!! Alam ko ng hindi na biro ang naging sagutan ni Darren at Sara. Parang ang bilis ng mga pangyayari... parang kanina nagtatawanan lang kami tapos ngayon may eksena na ganito?? I felt my heart drumming wildly, ayoko kasi sa lahat ee yung nakikitang nagaaway mga kaibigan ko. Uhm... hindi ko naman ito kasalanan diba?? Pero bakit parang pakiramdam ko, lahat ng daliri ee nakatutok saken?? Parang ako ang may SALA sa pangyayaring ito?? Dahil lang sa ayaw kong magpa-make up?? Ee kung alam ko lang na magpapatayan sila para lang mamake-upan ako ee di sana pumayag na lang ako nuh!! Dios mio... Hala, Bulong ni Meg. Oh no, this is bad. We silently watched as Sara turned her back from Darren, her face was pale at naramdaman kong, nasaktan ang kaibigan ko. She went passed us, dire-diretso si Sara sa pagpasok sa loob ng bahay nila. Jill and Meg quickly went after her. I looked at Darren as he closed his fists in apparent anger. Nakatayo lang siya dun, his face was contorted to a frown. Alam kong hindi niya sinasadyang sabihin yun... What was that? a voice came behind me. Parang napatalon yung puso ko. I slowly turned around at kahit hindi naman ako lumingon, alam kong si Sef yun. Mukang hindi na matutuloy photoshoot niyo niyan. Mabilis lang na dumapo ang mga mata ko sakanya, lalo na nung nakita kong nakangiti nanaman siya. Bigla din kasing pumasok sa isip ko ang muka ni Noel at ni Ms. Elena and I felt my blood slowly creeping up my cheeks. God,

was I blushing??

LECHUGAS KA ELLIE!! MAGTINO KA NGA!! REMEMBER, KAGABI?? WAG MONG HAYAANG MANALO SIYA!! ITIGIL MO YAN!! TIGIL!! Lumingon agad ako sa direksyon ni Darren. Ewan ko nga ee. Napakamot ako sa ulo. Tae talaga, dapat pala nag pa make-up na lang ako para hindi na sila nagaway. Napa ngisi si Sef at napatingin tuloy ako sa kanya. You think yun ang dahilan kung bakit sila nagaway? This time I was really looking at him, pero nakakunot ang noo ko. Huh? Ee meron pa bang ibang dahilan? Sef shrugged. I dunno. Ikaw kaibigan nila, you tell me.

Hindi ko namalayan, I was just completely and absolutely LOOKING at Sef. Napansin niya and he gave me another of his sexy smile sabay kindat saken. Kaka in love nuh? And to top it all off he placed a hand on his chin, obvious na nagpapa cute. Sus. Kung alam lang niya... hindi na niya kelangan magpa-cute!! Imbes na barahin ko siya with another of my insults, which I would normally do. I just stared at him, my face expressionless. Bigla kong naalala yung kwento ni Ms. Elena tungkol kay Sef that I couldnt help but smile at him. And my smile soon turned to a soft laughter. Sige na nga. Oo na lang ako kanwari. Haha. But that smile soon disappeared kasi naman diba?? BIGLA BA NAMAN NIYANG NILAPIT MUKA NIYA SAKEN!!! NAKSHUTA!!! May sakit ka ba?He then asked, titig na titig siya saken, parang ineexamine niya talga buong muka ko. You just actually smiled at me. Nanlaki mata ko at napalunok ulit ako. My heart was drumming wildly. Ellie ano ka ba? Mahiya ka nga nakita mong nagaaway na nga mga kaibigan mo nakuha mo pang lumandi jan!! Oo nga, tama siya... para kang may sakit... oo sakit sa puso!! Umayos ka nga!! NAKAKAINIS!! I then glared at Sef. Ayaw mo? Sorry naman!! Hindi ko alam kasalanan na pala ang ngumiti ngayon!! I pushed him off. Kainis. Kainis talaga. At ano bang nangyayari saken?? BAKIT KO NGA NAMAN NAKUHANG NGUMITI SAKANYA?? PAKSYET NA BUHAY TOH OH!! Si Sef naman ang natawa, I didnt say it was a crime. Then his face turned rather soft, he gazed into my eyes with the smile still plastered on his lips At hindi ko lalong sinabing ayoko. Bihira ka lang kasi ngumiti kapag ako kasama mo.Okay. DRUM ROLL nanaman ang dibdib ko. We were just standing there sa may doorway papasok sa bahay nila Sara, staring at each others eyes.

God I could lose myself in those black eyes forever. Hindi ako magsasawang titigan yan!!
Sef then grinned at me, his set of white teeth gleaming. Kung sa bagay, magmumuka ka lalong Clown kung madalas kang naka-smile. Haha. And with those words the magic was gone. Duh Ellie. Anong ineexpect mong sasabihin niya!! Ambisyosa!! Rrrrrr... Dahil dun, pinalo ko ng malakas si Miguel Josef Uy Monteverde sa braso!! Aray!! He winced, rubbing his arm where I just landed a good slap. Tinalikuran ko na lang siya sabay lakad papasok nung bahay. Pupuntahan ko na lang muna si Sara. Alam ko kasi, ayaw ni Darren na nilalapitan siya sa mga ganitong pagkakataon. -------------------------------------------------------------------------Naiwan ang apat na boys sa hardin, namely Sef, Japo, Ken and of course, the great Darren Max Sanchez. Nanlulumo si Darren as he took a seat. Ok ka lang? Japo asked. Darren sighed, massaging his forehead. He didnt answer. But after a minute or so Darren spoke, Asan si Ellie? Sefs eyes glued on him. His handsome face was emotionless, too unreadable. Bakit si Ellie nanaman ang hinahanap niya? Shes with Sara. Mahinahong sagot naman ni Ken and Darren simply nodded at hindi na muling nagsalita. Nagpalit ng tingin si Japo at Ken. They probably should just keep quiet.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Pumasok ako sa kwarto ni Sara, but she was not in sight. Sila Jill at Meg lang yung nasa kama while Borge was peering over the large window panes. Nasa loob ng CR. Meg said, pointing the direction of the CR with her lips. Hindi na niya hinintay na itanong ko. I nodded and plumped down on the small sofa near the door. What happened back there?Tanong ni Meg. I shrugged as Jill replied, I have no idea. Haiii, Borge sighed deeply. Sorry Mr. Big. She then looked sadly on her camera which was hanging around her neck. Mr. Big? Oo. Mr. Big. Pangalan ng camera ko. Borge sounded as if all the happiness was suck out from her. Obvious na nafrustrate siya dahil mukang hindi matutuloy ang photoshoot niya. Sorry Mr. Big, mukang rerescheduled na lang naten itong araw na toh. I know youve been waiting for this moment... but it has to wait. Meg rolled her eyes. Wag ka ng magparinig pwede? And that was when Sara opened the door, and out she came from the CR... sabog na sabog. Her eyes were red and puffy. And boy her make-up was smudged all over her face. Kala mo nabugbog siya ee. She looked like sisa. She walked out, sniffling. Mauna na kayo kumain. She jumped over her bed sa tabi nila Meg. And we were all just eyeing her in complete disbelief. Pano akong hindi magugulat, FIRST TIME KONG MAKITANG UMIYAK SI SARA. And take note umiiyak siya over what Darren had said? Ee diba? Buisit siya kay Darren? Then how could she be affected this much? Oh ayan, Borge. I said. Meron na palang mas qualified sa role kong pulubi. Napangiti sila Borge but then Jill signalled me to hush. Dapat kasi hindi mo na siya pinrovoke. Borge then said after a minute of total silence. Sara suddenly sat up, mejo tumigil na siya sa pagiyak. Provoke? I didnt. I just told him to leave if he wanted to. Tinawag mo din siyang KJ. Added Meg. Pero girls, mas masakit pa din ang mga sinabi ni Max.Biglang sinabi ni Jill. Dapat nagisip muna siya bago siya nagsalita ng ganun. Tara sunugin na nga naten si Max!! Borge said. Kahit alam kong joke, kahit alam kong they didnt mean every word, nasaktan ako para kay Darren. I mean, wala siya dito para ipagtanggol yung sarili niya. Atchaka siguro kasi, alam kong he has no intention of hurting Sara. Duh, balak nga niyang ligawan diba? Alam mo, I then said in the calmest voice I could muster. Sara, hindi naman talaga sinasadya yun ni Max ee. Nabigla lang yun. Atchaka, bugso lang yun ng damdamin. Tinawag mo kasing KJ ee, kaya... Sara then covered her ears with pillows. ARGH!she mumbled, yung muka kasi niya nakangud-ngod sa isa pang unan.Get out of here Ellie!! her voice came muffled under the pillow but it was clear enough for all of us for me to hear. JUST LEAVE!!

Napatigil nga ako. Naguguluhan ako kay Sara. For the first time, I dont understand her at all. I really dont. And I felt a heavy feeling in my chest kasi... ako lang yung sinabihan niyang umalis. There was really something wrong in this picture. At hindi ko alam kung ano yun pero isa lang ang malinaw saken ngayon, Sara was pushing me away. Without a word I stood up. Kung makakatulong sakanya ang pagalis ko, well then I would respect that. This time, sila Borge, Meg at Jill ee nanlaki na din ang mga mata. I knew they were shock just as I was. But I willingly obeyed. I was already in the middle of the stairs when Borge came running after me. Ellie! I looked around. Are you okay? Gezuz, I hate it whenever someone asked me that. Kayo ba? Nakakainis. It was a question that conveyed an answer in itself. Kapag tinatanong ka ng ganyan, alam din nung tao that you are NOT okay. They knew the answer pero pilit pa din nilang tinatanong, because they need reassurance. I smiled at Borge. The usual smile. Oo naman. Bakit? I shrugged. Baka naingayan saken kaya pinalabas ako. Haha. I was smiling, pinagtutulakan ako paalis ng barkada ko and yet I was smiling. Good Lord. Naalala ko tuloy sinabi ni Sef kanina. Especially the funny look on his face when I smiled at him. Siguro nga may sakit ako. Naguguluhan ako. Borge said walking down the stairs beside me. Ano ba talagang nangyayari? Natawa ko. Pareho tayo ng tanong! Napailing si Borge habang nakangiti and I placed my hand in the air para makipag-appear sakanya. Haha. Napatayo si Japo sa upuan niya when Borge and I emerged into the garden. Oh, how was it? Para tanong at itsura ni Japo, para tuloy siyang tatay na naghihintay sa labas ng delivery room. Mabuti naman, Mr. Crisostomo. Kambal po ang anak ninyo." Napangiti si Japo. "Alam mo ikaw, kahit kelan... chismoso ka! Ellie naman... Secret na yun! Borge then said. Anyway, tara muna sa loob guys... merong hinandang pagkaen yung mga maids. The three guys stood up, except for Darren. Sige, mauna na kayo. Sunud na lang kami.I told them but it was Sef who was looking at me oddly. The moment they were all out of sight, I sat beside Darren. Ibang klase ka din naman dumiskarte ano? Darren slapped a hand on his forehead. Hala Ellie. He then placed down his guard, kung kanina sa harap nila Japo ee nakakatakot yung nakadisplay na expression ng muka ni Darren... ngayon sa harap ko, para na siyang batang guilty sa nagawa niya. Ano? Okay lang ba siya? Napaiyak ko ba? Gusto mo ba talgang malaman? Tsk. Gagu ka talaga ee. Gusto kong sabihin na pati tuloy saken nagalit. Hay naku. May ligaw-ligaw ka pang nalalaman aa? I should go apologize right now! I shook my head. Dude, bad idea yan! Hindi pa siguro ngayon. We just sat there in total silence when all of a sudden Darren stood up, pati tuloy ako napatayo ee. Mas maigi ata umuwi na ko. He sounded so defeated. Kawawa naman kaibigan ko. Lika na nga, sabayan mo na ko pauwi... hahatid na kita sa inyo. I was just about to agree ng biglang may humawak sa kamay ko. Hindi na Max. It was SEF!! Don't worry. Ako na maghahatid sa kanya. To be continued.

Chapter 30-1. Ang Kwento ni Miss Elena.

Sara Louisa Dela Rama was watching through her window habang papaalis na sila Ken, Jill at Japo. She didnt even bother to walk them out her house. Pero biglang bumukas yung pinto ng kwarto niya and Borge came in. Hindi man lang lumingon si Sara. They just stood on their places as silence befell upon them. Asan na si Ellie? Sara then asked, her voice was barely a whisper. Umalis na, kasama si Sef. Borge answered. Yung tono ng boses niya parang sinasabing, as if you care. Ellie doesnt deserve what you did. I know Borge, Sara said, still looking out the window.I was just...She sounded confused. I... was just... You were what? Borge scoffed. Wag mong sabihing nagseselos ka? Sara remained standing before the window. She didnt utter any reply. Borge took a step towards the sofa. You like him dont you? Sa tanong ni Borge, biglang napalingon si Sara sakanya. I mean, Max. You like him right? Sara didnt answer. She sat down at the edge of her bed before saying,Aalis na nga pala ako tonight, papuntang Australia. Borge was simply looking at her friend. Dun muna kami until New Year. Patuloy lang sa pakikinig si Borge ng biglang siningit ni Sara. Could you tell Ellie that Im sorry? She was truly sorry. Naunahan kasi siya ng selos... at ng inggit? Haha. Funny isnt? A girl like her who has everything was feeling all these towards her friend. At hindi lang basta friend. Dahil si Eleonor Malicsi Dimaculangan lang yun. Oo. Si Ellie lang. Borge shook her head in disagreement. No, Borge reached out for the door. You should tell her that yourself.With that, Borge walked out her room. Sara Louisa Dela Rama grew up thinking she could have everything. Tama nga siguro si Darren nung tinawag siya nitong spoiled brat. Nasanay kasi si Sara na nakukuha ang lahat ng gusto niya... but right now, she couldnt seem to have that one guy she liked so much: si Darren Max Sanchez.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Ellie! Sef was trying to get my attention as he parked before a restaurant. The first thing that came across my mind was that, lilibre ulit ako ni Sef. Hindi naman ako ganun ka slow para hindi maisip agad yun. Hindi man lang nga ako nakakain kila Sara ee. Kung sa bagay, mas matagal pa nga ata yung binyahe ko papunta sa bahay nila kesa sa tinagal ko dun. Wag mong sabihing aayaw ka sa libre? He already stepped out the car, pero ako nakaupo pa din dun. Oo, alam ko, given na yung katotohanan na mukha akong libre. Pero... hindi ba parang mali na toh? I mean, baka kasi... MASANAY ako masyado na nililibre ako ni Sef? Na... hinahatid niya ko? And that was the last thing I wanted to happen. Ang masanay ako. Lumabas ako nung kotse and looked around, maganda yung lugar na pinuntahan namin. Simple lang siya na commercialized building. Para siyang square na tabi-tabi yung restaurants. Oh, san mo ba gustong kumain? I wasnt listening to him as I walked towards the bench na nasa gitna mismo nung square. Meron pa ngang mga fountains ee. Nakakatuwa naman ang ambiance dito.Oi Ellie. I heard Sef walking after me. Iniwan ko kasi siya bago pa siya pumasok nung resto. Akala niya kasunod niya siguro ako. Haha. Sa totoo lang, hindi naman sa ayokong magpalibre.... wala lang din kasi ako sa mood kumain. Alam niyo, ang isang

Dimaculangan na katulad ko ee meron din namang mga prinsipyo sa buhay at isa na dun ay: Magalit na saken ang buong mundo, wag lang ang mga taong mahal ko. Oo, ako yung tipong walang pakialam sa kung anong iniisip ng ibang tao. Pero, hindi ibang tao si Sara saken. Kaibigan ko siya. Thats why I am bothered this much. Pero nawala sa isip ko ang galit ni Sara ng bigla ba namang inakbayan ako ni Miguel Josef Uy Monteverde. Aaawwww. Parang gusto sanang sabihin sakanya, Pwede, hug na lang? Wahahahaha. Asa ka naman Eleonor!! Ako ba nasa isip mo? As usual, he sounded so sure of himself. Kainis naman toh, nagtatanong pa! Hindi pa ba obvious yung sagot? Haha. I stopped walking, syempre napatigil din si Sef. Sa tangkad niya, he was looking down at me at ako naman nakatingin pataas sakanya. I crossed my arms as I looked teasingly at him. So, naka-chansing ka niyan? He withdrew his arm that was wrapped around my shoulders. Ikaw? Not in a thousand years! Hindi ko alam, I was giving Sef one naughty smile. Ee kung ikaw tiyansingan ko, papayag ka? With that, parang nag-echo sa buong square yung malakas na tawa ni Miguel Josef Uy Monteverde. Grabe naman makatawa toh, parang wala ng bukas aa? Pero infairness, nakakahawa siya... kasi naka-smile ako habang pinapanuod siya. Haiii... ganito ba talaga dapat? Parang nabubusog na ko sa sarap ng tawa niya. Hahaha.

God, I really love the way he laughs.

Miguel Josef Uy Monteverde was having so much fun sa munting kwentuhan nila ni Ellie. Yeah, theyve been talking for hours now. At hindi nauubusan ng ikikwento ang dalaga. She was telling him about her siblings, si Eddy at si EmEm. About the funny moments she had with Japo and Borge. And she would throw funny lines and would joke once in a while. It was really unusual for someone like Sef to spend hours talking and listening to a girl just tell random stories. He found himself laughing and smiling every now and then. Napaka priceless ng mga facial expression ng dalagang nakaupo sa tabi niya ngayon. Miguel Josef Uy Monteverde spent his life dating different girls every other night. Girls who found him too irresistible and charming. Girls who would do anything just to go out with him. Pero ni isa walang may gusto na talagang KILALANIN siya and most of all, no one would waste time telling their own life to him unlike Ellie. When Sef is dating a girl, he would usually bring her to a luxurious restaurant, or bring her to one of the most expensive bars and they would drink champaign all throughout the evening. Isang buong araw silang magkasama, but by the end of the night... automatic na mawawala na yung magic. Pagsikat na pagsikat ng araw hindi na kilala ni Sef ang babaeng kasama niyang natulog sa isang five star hotel. Haha. And just like that, parang routine lang every day & every night. Ganito naging social life ni Sef right after Lianne broke up with him. Sobrang nasabog ang binata. But right now... he couldnt believe it. Hindi isang kagaya ni Eleonor Malicsi Dimaculangan ang makakapag-pabago ng routine niyang yun. IMPOSIBLE. Not this girl. Waaaah!biglang nabulalas ni Ellie. She was pointing the old man na naglalako ng dirty ice cream. ICE CREAM!! Teka lang, jan ka lang... She was saying. Hawakan mo muna toh Sef. She handed him her cellphone na kanina pa niya hawak-hawak. Umupo ka lang, lilibre kita!! Haha. With that, she went running towards the ice cream vendor. Nagtatakang napatingin ang binata sa cellphone ni Ellie. NOKIA ang tatak. But he wasnt familiar with it. Walang camera. As in simpleng cellphone lang. And all of a sudden, nagvibrate ang cellphone ng dalaga and the words, 154 new messages flashed on the screen.

Grabeeh, ibang klase!! Nag-cellphone pa ee hindi naman pala nagbabasa ng text messages. Curiously, he unlocked it and opened Ellies inbox. Mas lumalim tuloy ang kunot sa noo ni Sef ng makita niya mga pangalan ng mga nagttxt kay Ellie. Yung recent txter was named Yakap-sul. He scrolled down at meron pang name na Pusang-gala, Dudes muah... at kung anu-ano pang nakakalokang pangalan. Ellie then came running with two ice creams at each hand.Oh, she said, inaabot niya yung isa kay Sef. Bigla niyang napansin na pinakialaman ni Sef yung phone niya. Sabi ko hawakan mo lang yan. Hinablot niya ito bigla. Youre unbelievable. Tapon mo lang kaya yang phone mo. Ano pang silbi niyan kung hindi ka naman nagbabasa ng txt? She glared at him. Aba, ee NAGTITIPID AKO. Bakit ba? Nagtitipid? Anong koneksyon nun? Ang hina mo talaga ee. Pano kung importante yung txt? Ee di mapipilitan pa kong magpa -load para lang magreply!! Mabuti ng hindi ko binabasa, wala akong obligasyon na mag-txt back. Oh diba? Haha. Sef amusingly smiled at her. Umiiling. Ibang klase. He tasted his ice cream. Chaka, bakit ganyan mga pangalan sa phonebook mo? Lam mo? Magkaibigan talaga kayo ni Japo ano? Pareho kayong pakialamero. She teased. Kaya iba mga pangalan jan ee para proteksyon na din sa mga chismosong katulad mo. Wala ka tuloy idea whos who. A minute or so, biglang napatahimik si Ellie as she was looking and pressing her phone. She was reading the txt message from Yakap-sul. Well. Sef said, Its getting late. Gusto mo ng umuwi? Instead of saying Yes. She rather called his name. Sef... Ellie just looked at him, her eyes a bit serious. Para siyang nagaalangan. Nagulat tuloy ang binata. Pwede mo ba kong samahan bukas? Samahan? Saan? But then again... how can he say NO to that? Sef has no idea why he was filled with excitement at the thought na aalis sila ni Ellie bukas lalo na at hindi pa naman Sabado. Bastaaaa... She whined. Pwede ka ba? Naaadik ka na talaga saken ano? Namula ang muka ni Ellie. HAY NAKU!! WAG NA NGA!!Biglang tumayo ang dalaga at naglakad na papalayo. Oi, Ellie! Sef called, walking after her. Ellie! Sandali lang. Oo na nga. Sige na sasamahan na kita! "WAG NA!!"She shouted. "NAGBAGO NA ISIP KO!! KAY MAX NA LANG AKO MAGPAPASAMA!!" By the mention of Max's name something immediately erupted inside Sef. Something unexplainable. "Darn it." he muttered as he caught Ellie by the arm. He pulled her so as to face him. Ellie was a bit surprised dahil muka agad ni Sef ang bumulaga sa kanya. "Sabi ko, I'll go with you." His eyes were set solely on her. He was dead serious kaya kinabahan tuloy bigla ang dalaga. "S-sure ka?"She asked softly. She was conscious with his stare, na kala mo lalamunin siya ng buo. "Hindi ka pwedeng magdala ng kotse." He let go of her arm. His brows furrowed to a serious knot. "I can't bring my car." He repeated more to himself. He threw one last glance at her before saying. "Okay. Fine by me." "Sure ka?" Mapang-asar na tanong ni Ellie. He smirked. "Definitely." He then moved forward, his face just an inch away from hers. He caught her completely off guard kaya namula tuloy ang muka ng dalaga. "Kahit ano pa kondisyon. Basta ba ikaw kasama ko."

AT KINILIG NAMAN ANG LOLA NIYO!!! WAHAHAHAHA. To be continued.

Chapter 30-2. Ang Kwento ni Miss Elena.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Okay. Hindi ito date aa? Nope!! HINDI!! I woke up early today. Hindi ako masyadong nakatulog, I was HATING myself all night. GAAAAAD!! What has gotten into me? Seriously. HAVE I GONE MAD?? Good Lord, what made me ask Miguel Josef Uy Monteverde to come with me today?? Anong kalokohan ito Ellie?? Dios mio... I stared at myself in front of the mirror. Yung buhok ko basing-basa pa... haiii... Ano nanaman ba itong napasok ko?? Suddenly, Em-Em came bursting in my room. Naks, may date kayo ni Miguel ngayon? Kapatid ko nga talaga ito. Lakas mang-asar ee. Haha. I glared at her. Lumabas ka na nga Em. Si Ed na lang ang asarin mo!! Instead of leaving the room, Em jumped off my bed, still watching me dry my hair. I was looking at her through the mirror. Em, nu ba? She then made a face in disagreement. Hay naku Ate. Kelan ka ba talaga magiging babae? Tinitignan ni Em-Em ang suot-suot kong jeans at white t-shirt na merong nakatatak na salitang BANNED. Makiki pag-date ka kay Miguel. Tapos ganyan suot mo? Ee pano naman maiinlove yun sayo nuh? Napalingon ako sakanya. Inis akong sumagot ng, Ee hindi naman kasi ako makikipag-date sakanya nuh!!I threw the towel at her. At wala akong balak na mainlove siya saken. Em-Em laughed mockingly at me. Balak? Ee kahit naman balakin mo hindi naman talaga maiinlove yun sayo! ABA TALAGANG... Teka lang ate... Em-Em said, standing up. Meron akong solusyon jan sa prublema mo.She then pulled out something behind her and out came a black dress. Kasama ito sa mga paninda ni mama. Narinig ko kahapon nung kausap ni mama si tita sa phone na kung sino daw mag-suot ng damit na toh ee mapapaibig mo yung taong mahal mo. I threw a frown at Em-Em. Yung tingin na tipong, wala akong panahon sa mga ganyang JOKE. Sa tanda ko ito? Maniniwala ako sa ganyan? Huh. ASAAAA!!! I simply turned my back on my sister as I started combing my hair. Napansin ko yung wall clock sa pader ko. Sheet. Late na ko!!! I was just about to leave when... Ate Ellie!! Em-Em called. May tanong ako. Napatigil ako as I faced her. Kilala ba ni Kuya Darren si Miguel?

Miguel Josef Uy Monteverde was seated patiently sa may Starbucks malapit sa MUP. Napagusapan kasi nila ni Ellie kagabi na dito na lang ulit magkita. Mukang nagiging meeting place na nga nilang dalawa ito ee. He ordered for another round of coffee. Isang oras ng late si Ellie, but he was just uncomplainingly waiting for her. Sanay na ang binata. Alam na niyang late nanaman si Eleonor. Nagbabasa na lang ng magazine si Sef pampalipas oras when all of a sudden, in the corner of his eye, he saw a young lady in black dress standing beside him. Without turning around, he simply said, Im sorry. Im waiting for

someone.He muttered coldly. But the lady in black dress didnt even move. Dahan-dahang tinignan ni Sef yung babae sa gilid niya, from her flat shoes up to her face. And boy, did Sef forget to breathe!! His eyes widened in utter disbelief. Wag mo kong tatawanan, sasampalin kita!It was no other than Eleonor Malicsi Dimaculangan. She was clad with a fine black dress with a light touch of make-up on her face. It wasnt anything GRAND, really. She looked rather SIMPLE but was striking nonetheless. At hindi makatingin ang dalaga sa mata ni Sef. Tawanan, she said. But laughing was the last thing Sef had in mind. This time, it was Sef who was caught completely off guard. He just couldnt take his eyes off of her.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!!! Pakiwari ko talaga para kong isang BAKLA!!! FIRST TIME KONG MAGSUOT NG GANITONG DAMIT!!! SUS MARIA JOSEPA!!! Hindi ko alam kung anong kasalanan ko kay Em-Em at pinapahirapan niya ko ng ganito!! Para kong na-sabotage... Grabeeeh, hindi ko alam kung kapatid ko ba talagang maituturing yung si Em-Em ee... she knew exactly how to BLACKMAIL ME!! I threw a look at Sef, who was just silently standing beside me. God, I have to say, he was smoking HOT!! Grabeeeh... sobrang bagay talaga kay Sef yung mga dark colors. He was wearing a fit navy blue (which was close to black) polo shirt na naka bukas yung first three buttons from the neck, kaya naka-reveal tuloy ang kanyang very alluring chest. He was like a god. TAPOS AKO?? Ano?? Pakiramdam ko muka akong bading sa suot ko. I could feel everyones eyes on me. Siguro they were debating whether Im a real or a fake woman. Gusto kong sumigaw ng, ANASHUTANG ANIMALES!! BABAE AKO!!! BABAE!!! San na ba tayo pupunta? Sef asked looking anywhere except on me. Kita niyo na? Pati tuloy siya nahihiyang kasama ako. Asan ngayon yung sinasabi ni Em-Em na powers ng damit na ito?? Geez, I should have known better!! Sasakay muna tayo ng jeep papuntang LRT. Irita kong sagot. Sus. Kahiya niya ko. So what? Tsss. WALA AKONG PAKIALAM. Pero... putek... bakit parang ang sakit sa dibdib nung idea na yun?? WAAAAH!!! Wag na nga lang kaminig umalis... uuwi na lang ako!!! Pero biglang may tumigil na taxi sa harap ko. Pumara pala si Sef. Diba parang kakasabi ko lang na magji-jeep kami?? He opened the door for me. Mag-taxi na tayo. He simply said, still avoiding my gaze. Hindi talaga siya makatingin saken. Naiinis ako!!! NAIINIS TALAGA AKO!! Sobra bang nahihiya siyang kasama ako kaya ayaw niyag mag-jeep kami? Aba... hindi ata ako papayag nun. Bahala ka! I said stubbornly, even crossing my arms. Magji-jeep ako!! Ang mahal-mahal mag-taxi papunta sa sakayan ng tren nuh!! Wala akong balak magpalibre nga sakanya. He frowned in confusion. His lips closed in a tight line. His eyes serious than ever as he slammed the cabs door. He walked towards me but I stood firm. I mentally swallowed in fear. Napikon ko ata siya. Pero hindi ko ipapakita sakanya yung lakas ng epekto niya saken. Ako nagyaya sayo, kaya ako magbabayad ng pamasahe!! I said, trying my best to make my voice sound dominant. Wala akong pambayad ng taxi!!

Hindi ako sanay ng nililibre. He said tightly.Dont make me put you in there. Parang napaka seryoso ng banta niya. Hindi ko kinaya ee. Napalunok na ko ng malakas at wala na kong nagawa as he re-opened the cabs door for me. Pumasok na lang ako in total defeat. Tss. Whats the big deal with riding a cab anyway?? Nakakainis talaga itong lalaking ito!!! GAAAAAH!!! To be continued.

Chapter 30-3. Ang Kwento ni Miss Elena.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
We both sat at the back in silence. Oo. In silence. Para kaming nagpapakiramdaman. Kung alam ko lang talaga na mauuwi lang din ulit kami sa away, sana hindi ko na lang talaga siya isinama!! But then again, kahit naman anong mangyari, I have a feeling he would be mad at me in the end. I sighed, staring out the window. Kabaliktaran pala epekto ng damit na toh ee!! KALOKA!! So, ano ibig mong sabihin Ellie?? Umaasa ka na totoo yung sinabi ni Em-Em?? And then, out of the blue biglang nilakasan ni Manong Driver yung volume ng radio niya... at biglang nag-boom sa speakers yung kanta ng Kamikazee... Ang almusal ay sigawan Ang Hapunan natin ay tampuhan Ang Mirienda pagdududa

Pero mahal kita wala ng hahanapin pang iba handa kong magtiis kahit na away,away,away na to...
Naku, ganyan din kami ng misis ko nun ee. Biglang nagsalita si Manong Driver. He was looking at me through the rear mirror ng taxi niya. Away, bati din kami nung magboyfriend-girlfriend pa lang kami. I could have laughed, really. Nagkakamali ho kayo manong. Hindi ko ho boyfriend ang antipatikong lalaking yan! Natawa si manong. Iha, ganyan din sinasabi ng misis ko nun. Haha. Bayaan mo, pagtapos naman ng away, sweet na ulit kayo. Sa sinabing yun ni manong, namula na lang ang muka ko. AAAAAH EWAN!! Paguntugin ko kea silang dalawa ni SEF? Tapos, bigla ng nagtalambuhay si Manong samen. Kinwento na niya kung papano sila nagkakilala ng misis niya. I was half listening to him as I stole a glance at Sef, pero siya nakatingin lang din sa labas ng bintana, parang walang naririnig. Para bang ayaw na ayaw niyang tumingin saken!! Before I knew it, I was staring at him again.

Ano kayang iniisip niya?

Hindi ko na napakinggan si Manong Driver dahil ibang storya na ang dumapo sa isip ko... ibang boses na ang naririnig ng isip ko... yung boses na ni Ms. Elena nung kinwentuhan niya ko nun sa Clinic.

Miguel Josef Uy Monteverde was a very nice, young boy even though he grew up without a mother. She died after giving birth to him. His father, on the other hand, was a kind-hearted man. He was very respectable and Sef and his older brother Matt looked highly of him. Pero, syempre... being a Monteverde has its own perks kaya Sef was already stubborn even he was in Noels age.

Stubborn? Hahaha. Tama si Ms. Elena. Sobrang stubborn talaga. We went out the cab, still hindi pa rin kami naguusap. Duh, stubborn nga diba? He paid the fare and we silently went to buy our ticket. Siya pa rin ang nagbayad. We werent talking. Siya, hindi pa rin makatingin saken while the whole world was eyeing me so strangely. Okay, ako na ang mukang bakla sa suot ko, pero hindi naman nila kailangan tignan ako ng ganyan diba?? Tapos, siksikan pa dito sa LRT. Lalo na at ganitong oras. I was having trouble making my way through the crowd. Kahit gano ako ka-maton, hindi naman ganun kalaki ang katawan ko para makipagsabayan sa ganitong kadaming tao. Siguro kung hindi lang ako naka dress, kanina pa ko nakipag tulakan sa mga ito ee. Argh!!

When Sef was five years old his dad, who was not in good terms with his own father, grew rather ill. Until si Sef na lang at si Matt ang natira. They became more than brothers, they were the bestest of friends and were inseparable. However, Matt was still eighteen years old by that time so both brothers were under the supervision of the Moteverdes patriarch, their strict and fearsome grandfather. But despite the tragedy, Sef was such an amiable young boy. Though he has a hard time showing his feelings to people he cares about.
Para na kong naging punching bag habang naglalakad kami papunta sa may hintayan nung train. Siksikan talaga and seeing Im just a small person hindi madaling makipag tulakan diba? Lalo na at nakuha ko pang mag-dress. I winced as a huge bald man bumped against me. Aray diba?? At pwede din namang mag-sorry!! But then, to my surprise Miguel Josef Uy Monteverde held my hand and pushed himself ahead of me. Parang may current ng electricity na biglang dumaloy sa katawan ko the moment my hand touched his. Wala ng bumabangga saken, si Sef na yung nasa harap ko ee. I was just observing him, unable to take my eyes off him. Seeing his back form, feeling his hand with mine... I wondered how one person could deal with so much pain? Growing up without a mother? Without a father? I couldnt imagine living a life like he did. Naalala ko buong pamilya ko. And good Lord, I just couldnt live without any of them. Siguro maraming naiinggit kay Sef kasi he has everything the looks, the girls, the money. But at the end of the day, this guy everyone seemed to consider like some Greek god was just a mere human. He wasnt perfect. He wasnt the perfect prince charming high school girls always dreamed about. He was far from those Korean-novela guys everyone seemed to go crazy about. He was different. Sef was different. Totoo nga talaga sinabi nila. Nobodys really perfect so is Miguel Josef Uy Monteverde.

Sefs grandfather was an authoritarian. What he says was the law in the family. And base on that law, I made the biggest crime I fell in love with Matthew James Monteverde!! Hindi ako mayaman, I came from a middle-class family. And their grandfather was against me. But... Matt, my dear Matt... he fought against his grandfather even though it means na itatakwil siya nito. Matt loves me just as much as he loves his younger brother. But things got a bit out of hand ng pinalayas si Matt... I will leave but I will bring Sef with me. I was sitting beside him when Matt told this to his grandfather, who then turned red in anger. The boy will stay you bastard! After that, Matt and I were forcefully dragged out the house. KUYA! I could remember Sefs cries calling for his brother. KUYA! WAG MO KONG IWAN! KUYAAA!!! It was the night I would remember for the rest of my life for I knew what Sef had in mind, I was the one who took his brother away from him. He must have misunderstood; he must have felt abandoned, that his brother left him too. But he was wrong Ellie. He was wrong.
Pagpasok namin sa loob ng train, doble pa din ang dami ng tao. Sef didnt let go of my hand and we were standing in front of each other. Hindi ko na prublema kung gaano pa kadaming tao ang sumakay sa tren na yun. Sa tanan ng buhay ko, bukod sa mga dasal ko na sana walang prof o sana walang pasok... ngayon lang, as in ngayon lang ako nagdasal na sana... sana talaga... matagalan itong byahe na ito... kung pwede nga lang ee... sana, wag na kaming bumaba ng tren na ito!! Hahaha. Grabe Ellie. Can you even hear yourself?

Hear? Hear-hear ka jan? Wala akong naririnig kung hindi ang mabilis na tibok ng puso ko. I was no longer aware na ginigitgit na pala ako nung matandang lalaki sa kaliwa ko, hindi ko na nga din napapansin na halos i-glue na saken nung isa pang lalaki sa kanan ko yung katawan niya. I was completely unaware, not until Sef wrapped his hand around my waist and pulled me closed against him. And for the first time in my entire life... ipinagpapasalamat kong naging BABAE ako!!! WAHAHAHAHAHA... GAAAAWD!!! Parang wala ng bakanteng parte sa muka ko ang brown dahil sobrang namula na ee. Ngayon naman, I was the one who couldnt look up at him. I was just staring on his bare chest. And I have to admit, the moment his arm landed softly around me, pakiramdam ko isa kong batang babae who felt suddenly SAFE. But in a split second, nag-resume na ulit ang DEBATE between my heart and my mind. My heart felt this was right... but my mind knew this was all wrong. Pero biglang nagsalita si Sef, Sa susunod, He whispered angrily. Hindi pa rin niya nakuhang tumingin saken. Dont ever wear that dress again! Para kong nasuntok ee. Parang biglang dumilim ang paningin ko. Oo na sige na, hindi na bagay saken ang nakadress... lechugas kasi si Em-Em ee... humanda talaga siya saken pag-uwi ko mamaya!! I was ready to push Sef away but then what stopped me were the next words he said, Lalo na kung hindi ako ang kasama mo. I was so damned. Malapit na kong maniwala, na may powers ngang talaga ang damit na ito!!! Right that moment, pagkasabi ni Sef nun, wala akong ibang nasa isip kung hindi, EM-EM, ANG GALING MO TALAGA!!!! To be continued.

SOUNDTRACK FOR THIS CHAPTER: I suggest you listen to it. . Kung meron pa kayong masusuggest na songs, please do. I need songs!! haha. Fall for you - Nina

Chapter 31-1. Meet the Cousin

Eleonor Malicsi Dimaculangan
We walked in peace. Walang away. Walang nakaasar na mga side comments. We just walked. I was beside him with a distance of one good centimetre away. Mahirap na, baka hindi ko na alam magagawa ko kapag nagdikit pa ulit ang balat namin. Hahaha. Habang papalapit kami ng papalapit sa pupuntahan namin, the more na kinakabahan ako. Gaaaah. Bakit ko ba kasi naisipang isama si SEF?? Of all my friends... pwede namang si Max na lang, o kaya si Japo hinding-hindi makakatanggi saken yun. Remember Yakap-sul? The one who texted me last night? Yakap-sul was the code name of my cousin, si Karla. Why Yakap-sul youd ask? Well... malalaman niyo din mamaya pag nakarating na kami. Nga pala guys, I have a theory in mind. THEORY lang. It still needed thorough investigation. Haha. Kasi diba nga si Sef? Naisip ko kasi, madalas I found him staring at Ms. Elena in the 2nd floor lobby at school. He was MAD at her kaya is it possible na kaya siya laging nasa MUP ee because he was hoping to see his brother instead? Yeah, all this

time... he was just wishing his brother would drop by at the clinic of Ms. Elena? With this thought, parang kumirot ang dibdib ko. Sinong magaakala na ang napaka gwapot mayaman na Miguel Josef Uy Monteverde ee nagtatago ng ganitong KWENTO?? Gosh. Daig pa niya talaga ang mga teleserye sa tv!! GAAAAD!! Ganito ba talaga? Pati ako dapat malungkot para sakanya? Pati ako dapat masaktan para lang sakanya? I stole another glance of him and within a second ibinaling ko kaagad ang tingin ko sa mga bahay-bahay at mga gusali. GULAY!! Nakatingin din pala kasi siya saken!! ANIMALES!! WWAAAAHH!! Nahuli tuloy ako. Wag na wag siyang magkakamaling mangasar, uupakan ko talaga siya. He smirked as usual. Oi. He muttered. San mo ba talaga ko dadalin? I ignored him. Dedma lang. Hindi ko talaga siya papatulan. To think na talagang nag-bihis ka pa para lang saken. He was grinning widely now. Sana sinabi mo na lang na gusto mo kong ma-solo. Marami akong alam na lugar na malapit pa sa MUP. Napatigil ako. I was gritting my teeth in anger. NAKAKAINIS!! SABI KO NA EE,MANGAASAR SIYA DAHIL SA DAMIT KO!!Kapag hindi ka tumigil, ililigaw talga kita! Remember, ako ang MAPA mo!! Gusto kong takpan yung mukha niya!! AYOKO MAKITA YANG NGITI NIYA!! NAKAKAINIS nakaka in love kasi lalo ee!!! RRRRR... Iligaw? He asked. Ee parang kanina pa ko naligaw aa? Ano? Kanina pa ko naligaw. He repeated, looking intently at me, as in TITIG talaga. Jan sa puso mo. JOHN LLOYD IKAW BA YAN?? Animales!! Hindi ko napigilan ang sarili ko dahil sobrang natawa ko. Taeng mga BANAT yan oh!! Grabe nuh? Ngayon lang sumagi sa isip ko... as in ngayon lang. Sef has so many qualities na hindi mo aakalaing meron siya. Haha. Ano daw? I mean, diba unlike sa mga leading man ng mga movies at Korean novelas na napapanuod naten ee Sef LOOKED exactly like one, but he was totally different. Hindi siya yung tipong suplado na BAD BOY image. When in fact, yun yung usual na ugali especially someone like him na mayaman at gwapo. He was the exact contrary of everything. Sa totoo lang, if he didnt steal my first kiss that night in Eastwood. We could have started as good friends, really... hmmm... but on second thought? Hindi rin pala kami magiging good friend!!! Sa totoo lang hindi mahirap pakisamahan si Sef. Except for the fact na SOBRANG YABANG NIYA!! Yabang about his looks, yung gandang lalaki niya... Hahaha. And despite everything he has been through, LAGI pa din siyang nakaSMILE. Madali siyang mapatawa. Madaling makipag-kwentuhan sa kanya. Madaling makipag biruan sakanya... and most especially, madali ding... ma in love sakanya?? OH GOOD LORD. What was I thinking just now? ELLIE!! PUNYEMAS!! ANO BA?? KUNG ANU-ANO NA YANG PUMAPASOK SA ISIP MO!! ITIGIL MO NA YAN!! PIGILAN MO SARILI MO!! Iba na lang isipin mo!! Tamaah, dapat accounting na lang pinaguusapan naten. Dapat debit, credit, asset, liabilities at equity!! Yan!! YAN DAPAT ANG NASA ISIP MO!! At hindi yang LALAKING YAN!!

WWWAAAAAAAAAAAAAAHHHH!! ELLIE, STOP IN THE NAME OF LOVE!!

Napa-stop nga kami ni Sef right in front of a Pre-School building. It wasnt too big, and it wasnt too small either. In fact, cute yung place. Malaki yung playground, malawak. And it wasnt just any other pre-schools. It gave off an aura of sophistication. So, yep guys... ANDITO NA KAMI!!

Sef was just tagging along behind me, looking curious as to what we were doing in such a place. Wala pa nga tayong anak, may balak ka ng i-enroll siya?he was saying with an arrogant smile. SHATTAP!! I hissed. When all of a sudden... WWWWWWAAAAAAAAAHH!! ELLIEEEE!!!It was one deafening scream of excitement na kala mo artista kong matagal na niyang pinapangarap na makita. I whirled around. And tadaaah ~ Ladies and gentlemen, meet my cousin si Ate Karla. She wrapped her arms around me and gave me one big hug. Hindi na nga ako makahinga sa sobrang higpit ee - the very reason why I called her Yakap-sul. Buti dumating ka!!! She beamed. HUWAW!!She eyed my dress. Dalagang-dalaga ka na ngayon aa? Buti naman hindi ka natuluyang maging tomboy. Wala atang silahis sa angkan naten!! Ang lakas ng energy ng pinsan ko ano? Haha. Ganyan talaga yan, hindi mo aakalaing college professor sa ingay. Haha. Tita!!!came the small voice of my pamangkin, ang cute na cute na si Irish. She came running to me. Waaah!! I hugged her tightly. Di niyo na itatanong, Im really very fond of kids. At isa si Irish sa mga addiction ko. Hello!! Ang ganda-ganda naman ng pamangkin ko!! Gigil kong sinabi while pinching her cheeks. Naka-costume na si Irish. She was wearing a pink fairy outfit. Galingan mo mamaya aa? Make your tita proud. Haha. Irish nodded before waving a hi sa taong nasa likod ko. Hello. Hi.Sef greeted. Karlas eyes widened as she looked up on Sef. Parang naging bola ng ping-pong yung mata niya as it darted back and forth from me to Sef. Oh my gosh!! ANG GWAPO!!! Wala akong nagawa ee... I could only slap a hand on my face. GAAD!! Tell me, Im not here!! Good Lord... Im Karla, ang napaka gandang pinsan niya! She excitedly reached a hand and Sef took it. Nag-hand shake ang dalawa.This is my daughter Irish and that,She pointed a guy sa may entance ng auditorium. Thats my husband. The names Sef. He gave Karla a warm smile. Ah. I see. Sef. Nangaasar na tinignan ako ni Karla. Yung tingin na tipong, Gaga ka! Hindi mo naman sinasabing may boyfriend kang ganito kagwapo. So, Sef. How long have you been going out with my cousin? TOOGSH!! Straight to the point agad yung tanong ng loka-loka kong pinsan. Wala ng paligoy-ligoy. Bullseye agad!! Napangiti si Sef. Aaah. He scratched the back of his head not sure as to how to answer that. 'TE KARLA!! I shouted. HINhanda na kong sabihin yung same lines na sinabi ko nung sa driver nung Taxi but Sef butted in. Actually, we started just last Saturday. My jaw dropped. SAY HUWAT?? Kumindat saken si Sef. And God, he smiled at me. Alam ko yung ngiti na yun!! Yung ngiting malandi... yung alam mong NANGAASAR LANG TALAGA SIYA!! Rrrrr... Ganun ba. Hahaha. Karla laughed. Hinatak niya ko sa tabi niya as she entwined her arms with mine. Paalala mo saken insan.She whispered, pero alam mong rinig pa rin ni Sef yung sinasabi niya. Reregaluhan ko itong boyfriend mo ng helmet. Para hindi mauntog!!! Ee kung siya kaya inuuntog ko ngayon?? Hon, it was Karlas husband, si Andrew. Magsisimula na daw yung show.Binuhat niya si Irish and smiled at Sef. Nakipag-shake hands din siya dito. Im Andrew pare. He beamed. Mamaya well celebrate. First time na nagpakilala ng boyfriend itong si Ellie.

GAAAAAD!!! Bakit ba lahat ng tao pinangungunahan ako?? Hindi ba pwedeng SAKEN mismo manggagaling na BOYFRIEND ko siya??? Yak!! Nag-feeling ka naman agad Ellie?? Hahahaha. Konti na lang, paguumbugin ko na itong mag-asawang ito!!! To be continued.

Chapter 31-2. Meet the Cousin.

The auditorium was filled with parents, mga tita, tito, mga kapatid... and Sef? Who was Sef? Ang boyfriend ng pinsan ng nanay ni Irish?? Ows. Boyfriend nga ba?? Haha. Or soon to be palang?? Oooh. Pwede. The show already started. It was a Christmas presentation since malapit na ang Christmas. Children were singing random carols. They enacted the three kings and Jesus in the manger. But Sef wasnt paying attention to any of the cute, talented kids up on stage. He was watching somebody else instead. Yung hindi kasama sa show... yung dalaga lang na nasa baba, na may hawak-hawak na digicam at kanina pa kinukuhanan ng litrato at video ang pamangkin nitong si Irish. Bakit kaya ganun? Everything Ellie does, kahit simpleng galaw lang... it caught his attention. Ellie was standing in front, busy taking pictures, completely unaware of the guy who was watching her. Maganda ba? tanong ni Andrew, who was sitting next to Sef. Nahalata kasi nito ang binata. Napa-ubo tuloy si Sef. Ehem. Uh, Yeah. Maganda ho. He shifted on his seat. Maganda ho yung palabas. Aaah. Andrew simply nodded, trying not to laugh. Suddenly, Sefs phone rang. Excuse lang. Ill just go answer this outside. Yeah. Sure. The moment Sef was outside he pressed the answer button.

Where the hell are you? It was Jerry, yung tropa niya sa GWAPS. Thought Ill be hooking you up with Bea? Dito na kami Greenhills.
Aw, shit! He muttered. Sorry man. I forgot! Sa susunod na lang. Liar. Of course, hindi niya nakalimutan.

Wow man!! This will piss Bea! Big time! Ilang beses mo na siya iniinjan!!
Sef doesnt care the least. Ganun ba? Well, just tell her I wont make it today.

Ah. Im in deep shit man!!

Sorry Jer. And the line went dead. Sef stared on his phone for a minute before going back inside the auditorium. --------------------------------------------------------------------

Pagkatapos ng palabas. Sa bahay nila Karla. Eleonor Malicsi Dimaculangan

Saktong 1:00 ng hapon kami dumating sa bahay nila Karla. Nagluto daw kasi siya kaya dun na lang daw kami sa kanila kumain. Nagkasya naman kami sa kotse ni Andrew. Nakuha nga agad ni Sef ang loob ni Irish. Theyve been playing before and after eating lunch. Haaaay, ganito din kaya siya sa magiging mga anak namin?? TOINKS!!! ELLIE?? Kakakain mo lang. Medyo hindi ka pa ata natutunawan!!! I shook my head and took my gaze off Sef na tawa ng tawa habang nakikipag laro pa din kay Irish. So, hindi ka talaga magkekwento? Karla said while drying the dishes. Anong kekwento ko? About your handsome boyfriend, DUH! I took a deep breath. Cuz, hindi ko siya boyfriend. Niloloko ka lang niya kanina. May taglay kasing kalandian ang loko-lokong yan. Pero infairness Cuz. Bagay kayo. I blushed. LUL. Pakyu Hindi ngaaa. Seryoso. Para kayong si Adan at si Eba. She laughed. Samson at Delilah. Oo na. Sige na. I get it, parang Brad Pitt at Angelina Jolie. Alam mo hindi. Parang mas mukang John Lloyd Cruz at Bea Alonzo!! I laughed. PWEDE!! Napaka gaga talagang kausapin nitong babaeng ito. Sign yan. Pinsan ko nga talaga ito. Haha. Bigla naman pumasok si Andrew. Gwapo. Mabait. At parang anak mayaman sa kutis. He was saying habang kumuka ng isang baso ng tubig. Pasado na toh saken Ellie. AH EWAN SA INYO!! I screamed irritably. Masyado kayong ma-issue. Yan lang ba pangarap niyo? Ang magka boyfriend ako?? Alam mo Ellie. Minsan kailangan talaga ng issue sa buhay ng tao. Tama, Hon. Andrew nodded before going back to the living room. Bakit mo sinama si Sef ngayon? ARGH! I hate that W question. Yeah, the big WHY! I rolled my eyes. Sa tuwing BAKIT ang tanong saken ng mga tao, iisa lang ang lagi kong sinasagot. Bakit? Kailangan ba talagang lagi may DAHILAN? Okay. Fine. Sungit!! Akala ko kasi ang isasama mo yung is among barkada.... si ano... yung cute na medyo suplado? Ano nga ulit pangalan nun? Si Max. Oo. Yun. Karla pointed a finger in the air. Si Max. I shrugged. Wala ako sa mood ikwento na wala sa katinuan si Max ngayon kasi nagkaroon ng LQ with Sara kaya pati tuloy ako nadamay. Nakilala na ba ng mamat papa mo yang si Sef? Ano? At bakit ko naman ipapakilala? Chaka na lang kapag ikakasal na kami. Buwahahahahaha.

Naku, Karla said excitedly. Isama mo siya sa 24 sa bahay niyo. Tamang-tama... andun tayong lahat!! I glared at her. Yan ang huling bagay na... SEEEF!!!Karla shouted, standing by the doorway ng kusina. I heard Sef answered, Yeah? Before I knew it, andun na din si Sef kasama namin ni Karla. He stood there, his hair looking all messy. Pero ayos lang. He still looked good. Haaay, gwapo talaga ng buyprend ko. Hahaha. Yan pa ang nagde-deny na HINDI aa? Karla was smiling endearingly at him. Pwede ka bang pumunta sa bahay nila Ellie sa 24? Meron lang kaming Christmas Party and Ellie would like to invite you there. ANO?? AKO??? T-teka lang... I stammered, blushing wildly. SIYA NAKAISIP NA IMBITAHAN SI SEF TAPOS AKO ITONG ITUTURO NIYA??? Woooshoo... kanwari ka pa Ellie... gusto mo din naman talagang pumunta si Sef ee. Sige na... masaya yun.Karla pleaded. Asa naman kasi diba?? HINDI YAN SASAMA. HINDI YAN PUPUNTA!! Dios mio. Atchaka 24 yun, dispiras ng pasko... meron syempre si Sef na gustong makasama sa Pasko nuh!! Sef looked at me when he simply answered, Okay. Bakit ganun?? Parang pakiwari ko, yung sagot niya ee, I do. GAAAAAH!!! Kelangan pa talaga tumingin saken nuh?? Kaloka... ayan tuloy... pinapanalangin ko na sana... December 24 na!!! AMPF!!! To be continued.

Chapter 32. Guitara

Miguel Josef Uy Monteverde was enjoying himself, really. He found Ellies cousin amusing, pati na din si Andrew. Malapit na siyang maniwala na dumadaloy talaga sa dugo nila Ellie ang pagiging masiyahin. Theyre very heart warming people who could easily make anyone feel comfortable around them. Parang hindi uso sa kanila yung salitang OP (out of place). Sana meron din siyang pamilya na kagaya nito... Hindi na nga din namalayan ni Sef na tumatakbo yung oras. It was already getting dark. Sef stood by the door, pinanunuod niya si Ellie at Andrew na nagtatawanan sa may veranda. Naglabas na nga ng guitara si Andrew ee. Nagtutugtugan silang dalawa dun. His eyes were glued on her. Pinagmamasdan niya lahat ng ginagawa ng dalaga. He noticed all the littlest details about her. The way her short, spiky hair slightly danced with the air as it blew softly against her. Or the way her fingers were snapping as she moved her head in the rhythm of the song. Or the way her black dress looked perfect on her. Or the way she smiles that seemed to be so contagious.

God, how could this be possible?

It took him too much effort to tear his gaze from her. This couldnt be happening. No way in hell that he would feel something for this girl... shes just his CLOWN to begin with. Gezuz, just a CLOWN. He was bored out of his mind and she just happened to amuse him. Thats all. Yeah. TRIP-TRIP lang toh. Just one big JOKE for him. Dapat nga ata sa susunod siputin na niya yung hinu-hook sakanya nila Jerry. He sighed deeply. He shouldnt have said YES nung niyaya siya ni Karla. But then... alam niyang, gusto niyang pumunta sa Christmas Party na yun knowing that he doesnt have anyone to spend Christmas with.

Oh, Andrew was already standing before him. He tapped Sef on the shoulder as though ushering him to step out.Samahan mo muna si Ellie dun. Ill just tuck Irish in. She needs to sleep. Andrew was smiling meaningfully. Hon! He then called for Karla and he then disappeared up the stairs. Sef Monteverde hesitantly walked up to Ellie, who was strumming aimlessly at the guitar. Clown, hindi ganyan manira ng guitara. He said with a smirk. She looked up at him and gave a hearty laugh. Ee kasi, nangangarap lang ako. Kanwari marunong ako tumugtog. Haha. He raised a brow. You dont know how to play? Oo na. Sige na. Ako na ang hindi marunong. She said sarcastically. Para tuloy siyang bata that he couldnt help but smile. Ang tagal ko na ngang nagpapabili kay papa ee. Balak ko kasi magpaturo kay Max. Yan lang, hindi mo pa kayang aralin mag-isa?He asked sounding irritable. She frowned at him. Aba, hintayin mo pag ako natuto... He scoffed standing up right behind her. Pumunta ang binata sa likod ni Ellie and bent low, placing his hands on top of hers, positioning her fingers on the right chords. She gasped in surprise. She wasnt ready with their sudden contact. Imbis na tignan niya yung mga daliri niya, she was actually staring at him. His face has never been this close. Delikado toh. Baka marinig na ni Sef ang napaka lakas na tibok ng puso niya!!! Sa may second floor ng bahay naka dungaw sila Karla at Andrew sa baba. Ang haba ng hair ng pinsan ko!! Karla said, kilig na kilig. Sayang lang... Andrew said wrapping his arms around his wifes waist. Parehong ayaw umamin. Kaw talaga ee ganyan din naman tayo nun ee.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

There. Thats a G then you place your fingers here then youll have an A minor. He said sa mismong tenga ko. DIOS KO PO!!! Ganito niyo po ba ko talaga kamahal?? WAAAAHAHAHAAIIII... Ang saya-saya palang mag-aral magguitara ano?? Siguro kung si Sef professor ko sa Accounting matagal ko ng na-uno yun!! Nyahahaha. HOY Ellie, magtino ka nga!! Wag mo naman masyadong ipahalatang kinikilig ka!! Ano bang kanta tong tinuturo mo? I asked in the most normal way I could muster. But it was hard to remove the smile that was tugging in my lips. Basta! He then lightly rested his left arm around my shoulder as he strummed the strings. Oh ayan. After niyan, B naman. Hinawakan niya ulit ang mga daliri ko ang replaced them. Then do the A minor again. Aaaah. I said, napupunta na yung focus ko sa mga tinuturo niya. Okay. I did exactly what he just taught. Aba. He said looking quite impressed. Madali ka palang matuto. I smiled at him. Ikaw ee, wala kang bilib saken. Sige nga. Play mo yang chords na tinuro ko sayo, twice. Tss. Yun lang? Yabang ko!! Haha. Maliin ko kaya? Para hawakan ulit ni Sef kamay ko? Hahaha. Okay. Magfofocus na nga ako!!

As I started playing... Sef sang the words right through my ear. Every word seemed like a soft lullaby that warmed my heart. Lift your head. Baby dont be scared. Of the things that could go wrong along the way. Youll get by with a smile. You cant win at everything but you can try. Every strum was like the beating of my own heart. I shifted my head to face him, and to my own surprise he was looking at me intently a strange glow in his jet black eyes. Napatayo agad ako. Ako si Eleonor Malicisi Dimaculangan. And to feel something like this? Was the last thing I have in mind... Duwag na kung duwag... pero HINDI talaga pwede toh!! This guy? This guy right here could make me feel emotions I was never aware I have. And I HATE HIM FOR IT!! I placed the guitar on the small veranda table and decided to go inside the house without a word.

But then again... Ellie was wrong to think that everything will just end right there. Clown. Sef muttered flatly as he reached for her hand before she could completely leave. His face was serious and not a hint of mockery as he gazed deeply in her eyes. If I kiss you right now, magagalit ka ba saken? The way her eyes widened in shock was just priceless. Lalo na nung biglang namula ang muka ni Eleonor Malicsi Dimaculangan. Her lips slightly parted as though to protest but Sef didnt wait for an answer for he was already inching in. As in... isang segundo na lang... just one more inch closer and a kiss would be possible... but then...

*Kring*
It was Andrews phone na naiwan niya sa lamesa which successfully RUINED everything. TO BE CONTINUED. "GAAAAH!!" Karla was frustrated, halos sabunutan na niya ang sarili. "SAYANG YUN!!" "Prublema talaga yang mga phone na yan ee... TSK. TSK. Panira ng eksena!!" Karla's face darkened. How she wanted to strangle her husband this very minute.

Chapter 33-1. ROUND TWO!

2:30 AM ng madaling araw... Inuman Session sa place nila Sef...
For some reason, right after his failed attempt to kiss Ellie, Miguel Josef Uy Monteverde craved for the company of alcohol. Ininvite niya si Jerry na pumunta sakanila. Take note, it was only Jerry whom he summoned...but then at least a dozen of people came over in his place. Sira ulo talaga yung si Jerry kahit kelan ee. Tama bang magtawag?? Amazing isnt? Oo. Ganyan ang mga taong nakapalibot kay Sef. Mga party animal na kahit anong oras, at kahit saan pa yan... basta ba merong bote ng beer... expect them to be there - forever PRESENT!! Haha. Mas perfect pa nga attendance nila sa mga party at gmik kesa sa mismong attendance sa school. Magpapamisa na sana ako ee! Hindi obvious na sobrang natutuwa si Jerry for he even gave Sef a tight brotherly hug.Ngayon ka na lang ulit nagyaya aa? Kaya ba inannounce mo na agad sa buong GWAPS? Jerry laughed. You know me when I get too excited. He then opened a bottle of beer. Anyway, asan ka ba kanina at hindi mo sinipot si Bea?

Sef shook his head, smirking. Im starting to believe na nagmumuka ka ng Bea, dude. Why not try to go out with her instead? Id love to do just that. But like I said, Im not you. He poured beer on a glass of ice. Anyway, whats up with YOU? Wala lang.Sef shrugged then finished his half-filled bottle of beer in one straight gulp. Jerry studied him for a minute. His mind racing. Then suddenly it clicked. Napapalo si Jerry sa noo niya. Oh sh!t Sef!! He blurted out in disbelief na kala mo merong ni-reveal si Sef na nakakagulat. Tell me this isnt about that Clown girl everyone has been talking about lately. Hindi makatingin si Sef sa kaibigan. Nagbukas na lang ulit siya ng isa pang bote ng beer. Mali. Mali talaga. Dapat pala si Japo na lang tinawag niya. But then... at times like this, si Jerry talaga ang dapat na kinakausap. Wanna know why? Man. Look Im just concern with you okay? He sounded careful with every word he was saying. Kilala nito si Sef. One wrong word and things may end up sour katulad ng nangyari sa kanila ni Paul sa Ascend the last time. I dont have anything against with this Clown girl, its just that... He took another sip of beer before proceeding. You - as in the Miguel Josef Monteverde with a CLOWN girl? Dude, youll definitely be a laughingstock in school! Naiimagine ko na itsura nila Paul.

Exactly. This was the reason why Sef needed Jerry of all people. Ganyan kasi siya kausap. He wouldnt tell you what
is right from wrong, or what is good from bad... but he would rather acquaint you with the realization of what OTHERS will and might think making it all sound as if it would be a crime. Siya yung tipong, ito yung DAPAT mong gawin hindi dahil yan yung tama... ito ang DAPAT mong gawin dahil yan ang

ikatutuwa ng IBA.

And thats the FIRST RULE his brother Matthew James Monteverde failed to abide with from the start. At walang balak na sundan ni Sef ang yapak ng kapatid niya. Hes different. Hes NOT anything like his brother.

Right. And a certain Eleonor Malicsi Dimaculangan would make him violate that very rule.
Oo nga. Tama. Sef slightly laughed despite of himself. Grabe, what has actually gotten into him? To think he would like to kiss her? But then... No, no. Wait. He was a flirt in nature. He wanted to kiss her because he just feels like it.

No more, no less.
Period. What now?Jerry asked, nahahawa na din ito sa pagtawa ng kaibigan. Who said anything about me being serious with a clown? Sef planted a playful punch on Jerrys shoulder. Dude, you know me better than that. San mo ba nakukuha yang mga chismis mo? Jerry grinned. Sa twitter. With that nagtawanan ang dalawa... after a while, lumapit si Ivan. Remember the guy na kamuka ni Derek Ramsey na nakalaro pa nga ni Sef nung nagovernight sila nila Ellie sa Tagaytay? Yep, thats Ivan. Oh guys. Ivan said, sitting next to Jerry. Save your weekends for me. Laguna tayo. My place. Be there alright? You mean, Napaisip si Sef. This coming Saturday? Sheet. Yung date niya yun with Ellie. Parang bumigat bigla yung dibdib niya.

Ivan nodded. Count us in. Sagot naman agad ni Jerry. By us he meant including Sef. You cant miss this one Sef. Madami ka ng atraso samin. Okay. Okay. Parang napwersa lang siya ee. Ill be there. Now thats my man! Kaso lang bigla naging statwa si Sef at Jerry ng biglang sinabi ni Ivan, By the way, you still have a contact with the girl in Tagaytay right? The one you played basketball with?Ivan asked with a smile. Sama mo naman yun. I kind of like that girl. She got a wacky sense of humor. Sef just couldn't believe his ears. There was no way in hell that Ivan was talking about Ellie. To be continued.

Chapter 33-2. ROUND TWO

Eleonor Malicsi Dimaculangan.
Hindi ako tanga. I know whats exactly going on with me. I may pretend not to feel anything. I may fool myself over and over again that this is NOTHING... but I know... Oh I know alright that this NOTHING is just a d**n lie. Siguro nga, im just an ordinary girl. Makulit. Maingay. Pasaway. Sabog. Pero... if theres one thing I am very proud of. Yun ay ang pagiging deep thinker ko. Yep. I may not look like it, pero... hindi ako yung tipong gumagawa o nagsasalita without thinking.

I think.
Yeah. And that goes without saying, that Im the MIND OVER HEART kind of girl. Yep. Mind over heart. Logic. Common Sense. Whatever you want to call it. MY MIND PREVAILS.

No, scratch that.

MY MIND SHOULD PREVAIL. Hindi naman kaduwagan ito ee diba? Tama, hindi ito kaduwagan... its just that...knowing Miguel Josef Uy Monteverde?? Hahaha. I know exactly kung saan mauuwi ang NOTHING na ito. Maganda ng ihinto na ito

ngayong maaga pa right?

Nope. Sorry to tell you, friends. Im not the martyr type either. Haha. Besides, alam naman nating lahat ang magiging ending nito ee... hindi ito fairytale. Hindi ito tulad nung mga lovestory na nababasa naten. Hindi ito tulad nung mga palabas na napapanuod naten na laging happy ending. Hindi ako si Snow White. Mas lalong hindi ako si Princess Fiona. This is reality.

And reality bites!!!

SO GOD, THIS JUST GOT TO STOP!! Right now!! Sabi ko naman noon-noon pa sayo Lord diba? Wag naman na si Sef. Please? Iba na lang oh. Wag na siya. Hindi naman ako choosy ee. Okay na nga saken kahit apat mata. Kahit dalawa ilong. BASTA WAG LANG SI MIGUEL JOSEF UY MONTEVERDE!!!

If I kiss you right now, magagalit ka ba saken?

WWWWAAAAAAAAAAH!! What was he thinking?? D@RN!! HINDI PWEDE TOH!!! THAT GUY IS DRIVING ME CRAZY!!! Yung scene kagabi ang pauli-ulit na naglalaro sa isip ko. AAH. SHEET. No, wait. Hahaha. Dont get me wrong though. It wasnt the kiss I am thinking about. Seriously haha. Sige na, kanwari na lang naniniwala kayo. Pero yung totoo? It

was the way his eyes looked at me that I am more bothered about.

Hoy! It was Borge who was waving a hand in front of my face. Nagkita kasi kami ngayon dito sa Trinoma. I just need to get my mind off of HIM. Please. Ellie, iniinom yang kape... hindi tinititigan. Without a word, I took a sip. Borge looked at me a confuse expression all over her face. What the hell is wrong with you? Huh? Sorry. Pero wala pa kong plano na sabihin kung anong WRONG sakin ngayon. Is this about Sara? Aaaw. Muka bang si Sara nasa isip ko? Halos nawala na nga sa isip ko na pinagtutulakan ako paalis ni Sara nun. Look Ellie... hindi naman niya sinasadya yun ee. Nagpunta nga pala siya Australia, dun sila magcelebrate ng Christmas at New Year. Aah. Nasa Australia na pala barkada ko hindi ko man lang agad nalaman. Sana nakapag usap man lang sana kami bago siya umalis. I smiled. Dapat pasalubungan niya ko!! I know what you need.Borges eyes sparked, yung kapag meron siyang naiisip na exciting. Tamang-tama December, punta tayo Enchanted Kingdom!!! Hahaha.She started to look in her bag para sa phone niya. She started dialling. Tama, tatawagan ko na sila Meg. Lets do it this Saturday. Sa Saturday? I felt my heart thud. But... Saturday is... pero, thinking about it... ayoko ng nga palang makasama si Sef ng magisa lang. Bawal ang hindi magsama ng DATE!! Nyahahaha. Borge was laughing like crazy. Ewan ko ba kung papano ako nagkaroon ng baliw na kaibigan na kagaya nitong si Beatrice Gong-gora Natividad!!! Hahaha. But then again, I'm thankful for her craziness... because she just gave me a brilliant idea!! --------------------------------------------------------------------

Saturday 11:30 am Starbucks malapit sa MUP ulit...

Miguel Josef Uy Monteverde was just about to park his car outside when he noticed Ellie, who got down from the jeep. Pareho silang two hours late. Sef was supposed to bail on her. Dapat talaga pupunta na siya mag-isa sa Laguna but for some reasons unknown to him, BUMALIK pa siya... he made the U-turn pabalik dito sa Starbucks, kaya na late siya. Pagbaba ni Ellie ng jeep, napansin agad ng dalaga ang kotse ni Sef. He was late kagaya niya, kararating lang nila pareho. Well, that was weird. Sef was never late. The moment Sef walked out his car he was all smiles at her. Yung parang wala siyang kababalaghang ginawa nung isang gabi sa veranda ng pinsan ni Ellie. So, Sef said as he was walking towards her. San mo gustong mag-date ngayon? Would you prefer long walks on the beach? Holding hands while eating candle-light dinner? Nakapang-asar agad ang binata. Or, kissing under the moonlight? By the mention of kiss, he noticed the way Ellies cheeks turned red. She was looking angrily at him. He knew she remembered that night that night when he tried to kiss her. He was thinking, kaya siguro namumula ang muka ng dalaga because she was mad at him. He felt a stab on his chest.

Tss, the hell I care!!

Alam mo?Ellie said, obvious yung inis sa boses ng dalaga. Pinanganak ka ba talagang manyak? Sef gave an amused laughter. You actually think that I was going to kiss you that night?It was a question filled with mockery. Parang tumagos yung bala ng baril kay Ellie sa pagkakasabing ito ni Sef. Of course, she should have known better. Siya na nga nagsabi nun pa ee, may taglay na kalandian si Sef. He was born a TEASE, a flirt. And he was good at it. Alam niya from the start, TRIP-TRIP lang ito ng binata. This whole date thing was just a joke to begin with. Nagsimula lang naman sa pustahan toh ee. What more should she expect?

This gave her more reason to STOP her feelings. Sabi sayo Ellie ee, TIGIL MO NA YAN HABANG MAAGA PA!!
Ellie, for once, wasnt able to say anything in return and Sef felt a pang of guilt. He shouldnt have said that. Oi, clown!Sabi ni Sef pabalik na ulit sa kotse niya. Tara na nga, bilis! She frowned at him in evident anger. At san naman tayo pupunta? Kung pwede lang, aayaw na si Ellie sa pustahan na ito. But then, kung ma-pride si Sef. MAS DOBLE SA MT. EVEREST ANG SAKANYA. Backing out on this would mean losing. At meron siyang reputasyong pinoprotektahan. Hindi umaatras ang mga Dimaculangan sa kanilang mga salita. It was a good question, really. Sef actually has no idea where he would take her. At wala rin siya lalong plano na dalin ang dalaga sa bahay nila Ivan. Theres just no way in hell he would take her there!! No way! ! Siguradong sasakit lang ang ulo niya nun. Knowing that andun sila Paul, Jerry and many other people comprising his social life? Haha. Imposible talaga na magdala siya ng CLOWN dun. Meron akong gustong puntahan!! Ellie then said, sounding like a child once more. Sef looked questioningly at her. At san naman yun? Ellie then grinned with an excitement of a little girl on her. SA ENCHANTED KINGDOM!! Pano ba naman kasi siya makakatanggi? The way she said it made Sef laugh. Pumasok na lang siya sa kotse niya

and started the engine. "Enchanted Kingdom it is!" Sabi niya. Siguro nga, hindi na makaka wala si Ellie sa pustahang ito... pero wala namang nagsabing hindi pwede makipag GROUP DATE, diba? Hahahaha. Besides, konting tiis na lang naman ee... To be continued.

Chapter 33-3. ROUND TWO!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
All throughout nung byahe, nag jamming lang kami ni Sef kasabay yung tugtog sa kotse niya habang umiinum ng Nestle Chuckie. Mula sa mga kanta ni Justin Bieber na Eenie Meenie hanggang sa Forget You ni Cee Lo Green. Kulang na nga lang ata ee magsayaw kaming dalawa. Haha. Tawa siya ng tawa saken, hindi naman daw kasi kanta ang ginagawa ko. But it didnt stop me from... well, shouting as he called it. Haha. Actually, nag-stop over pa nga kami saglit sa gasoline station kasi bibili daw muna siya ng makakain. Oh, ano pa gusto mo? He asked while placing two large packs ng Lays dun sa basket na hawak-hawak niya. I looked around. Gusto ko yun! Tinuro ko yung chicharon na may sawsawan pang suka sa loob. Gaah, ka-tulo laway naman. Haha. He stared at it for a moment, looking quite doubtful. Ito? Oo. Masarap yan!! I reassured him. He shrugged and placed the said chicharon sa basket. Napunta naman kami sa beverage section. He took a handful of coke-in-cans. Pero sa totoo lang... hindi naman kasi talaga ako ma-coke na tao ee. I pulled the hem of his sleeves. Sef, I muttered softly. Pwedeng yun na lang akin? I was pointing at the Nestle Chuckie, your chocolatey buddy! Haha. Yung iniistraw pa! Tinignan niya muna ulit yung mga pinagkukuha niya parang kino-compare niya then he stared at me for a moment, without a word binalik niya yung mga coke-in cans at yung Nestle Chuckie yung ni-rade niya. Haha. Parang bata din talaga tong lalaking ito ee. Kamuntik pa nga kami maligaw kasi nagkamali siya ng liko. Kailangan pa tuloy namin magtanong at maghanap ng uturn slot. Mga ilang tanong pa ee, narating din namin ang E.K. Marami-rami na nga din ang mga nakapila sa labas. Iba-ibang grupo, samut saring mga tao bata, matanda, mga magbabarkada, pamilya at meron pa nga isang buong barangay. I excitedly went down the car, tinatanaw mula sa pinagparkingan namin sila Borge. At sa haba ng binyahe namin nitong si Sef ngayon lang sumagi sa isip ko ang silipin ang cell phone ko. Unsurprisingly, meron na akong 204 new messages with matching 22 missed calls mula kay Borge at Japo. WWWAAAAAHHH!! Asan na ba sila?? Pumila na kami ni Sef sa bilihan ng ticket, hindi mapakali ang ulo ko kakalingon. Sino pa bang hinahanap mo ee andito na ko. Sef said, still unaware of my plans. After a minute or so... ELLIEEE!!!It was Borge, kumakaway-kaway na siya mula dun sa loob. Ang mga walang hiya, nakapasok na pala sila. Hindi man lang ako hinintay!! Bigla namang sumulpot si Japo. Grabe, its about time you two showed up. He was handing us our tickets. Binili ko na kayo kanina. Pamasko ko na yan sa inyo aa? Sef eyed me suspiciously yung tingin na parang, Plano mo toh nuh?

WHOAAA!!I acted surprise. Yung tipong kanwari hindi ko alam na andito sila. JAPO!! ANONG GINAGAWA MO DITO? PANO MO NALAMANG DARATING KAMI?? Japo looked confusingly at me. Napaka SLOW talaga nitong kumag na toh!! Ggggrrrrr... Hindi ko na hinintay pang magsalita si Japo. Kinuha ko na lang yung ticket na binibigay niya samen sabay takbo papasok sa loob. TARA NA BILIS!! I was shouting. Pagpasok ko, sila Borge at Jill agad ang sumalubong saken. I was somehow surprised to see Max. Buti naman naisipan niyang sumama. Andun din si Ken, si Meg with her cousin John. But who caught my attention was... the guy standing next to Max. Siya yung team captain ng soccer ball!! Si NICO!! Yung crush na crush ni Borge. Dont tell me... hes with Borge?? Uy Sef! Nasabi ni Nico when he saw him. Glad to see you here man. Mejo nagulat din si Sef. Oh, sinong kasama mo dito? Nico smiled. Si Bea. Lahat kami napakunot ang noo. BEA? I asked aloud. Sinong animales naman si BEA?? Ehem.Borge tried to get our attention. Parang sinasabi niyang, SIYA si Bea. [color="#9932CC"]You know, Beatrice... Bea... get it? My eyes widened. I-ikaw? And in a split second, Pppffffttt... HAHAHAHAHAHAHAHA... Sorry talaga pero hindi kinaya ng powers ko yun ee. Borges cheeks were flustered as she glared at me. Kulang na lang ata may usok na lumabas sa ilong niya. ELLIE!!!She screamed, charging towards me. I quickly broke to a run. Oh, anong ginagawa ko sayo BEA? Soon enough, everyone was laughing.

Ellie is one crazy girl.

At napatunayan yun ni Sef pagkasakay nila sa Anchors Away. If there was one thing Sef wasnt really psyched about, it was being hauled up hundred feet off the ground. Mejo takot ang binata sa heights. He could feel every part of him shaking like hell sa bawat sway nung Anchor. And to make things worse, talagang pinili ni Ellie yung pinaka nakakatakot na spot. Yung pinaka DULO. Nangangatog na yung tuhod ni Sef pero si Ellie?? She was screaming with matching taas pa ng parehong kamay. Sila Japo, Max at Ken decided to sit sa DULO din pero sa kabilang side naman. Magkakatapat tuloy sila. And what made Sefs eyes widened in shock was when Ellie half stood up when they were on the peak of the ride. [color="#8B0000"]Japo!!She shouted, grinning widely, and made a funny pose depicting a macho guy. Everyone, including the strangers, couldnt help but laugh and watch Ellie. Japo, Max and Ken started making aWohohohoho... sound. At nung sila naman yung nasa pinaka tuktok nung ride, sila naman tong tumayo making different poses. Everyone was enjoying it except Sef. Para lang siyang statwa sa higpit ng hawak niya sa handle. Ellie looked at him, smiling. Hindi masamang mag-enjoy Sef. She told him. Relax ka lang. She took his hand at wala ng nagawa si Sef, sinabay ni Ellie ang kamay niya as she raised hers.

He clutched her hand tightly as he let out a shout. WHOAAAAA!!!

Amazing. Her hand, the scream he gave off... somehow, his fear lessened and Sef soon realized how contagious
Ellies energy could be. From one ride to the next... wala siyang kapaguran. Hindi bumababa ang energy ni Ellie. She could make something simple rather exciting, something ordinary to extraordinary. Kahit yung pinaka simpleng ride lang ng bumb car ee hindi niya pinatawad. HABULIN MO KO BEAA!!! She would tease Borge lahat tuloy sila tawang tawa sa naging habulan nila.

Eleonor Malicsi Dimaculangan is child at heart.

This was not the first time na naka punta si Sef sa EK. But then... it feels like ngayon lang niya ito na-enjoy ng sobra. Totoo nga pala yung sinasabi nila nuh, it doesnt matter where you are, mas importante kung sino yung taong

kasama mo.

After an hour or so... Japoooo, Sef heard Ellie. Gugutom na ko!! Oh, bakit sakin mo sinasabi? Tumingin si Japo kay Sef. Ako ba ka-date mo? Binatukan tuloy ni Ellie si Japo. Okay. Okay. Sabi ni Japo. Sabi ko nga ee, punta muna tayo food court.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Pag dating namin sa food court, humanap agad ng upuan sila Japo. But in the end, naiwan kaming dalawa ni Sef dun, taga bantay. He sat next to me. So kelangan talaga tumabi saken? Samantalang ang luwag-luwag sa kabila?? Anong gusto mong kainin? He asked, leaning on the table so as to look at me. Ayan nanaman siya sa mga kalandian niya!! Pero infairness ME LIKE IT. Haha. Ikaw... I answered trying with all my might to conceal my smile. He looked surprise. Ako? Gusto mo kong kainin? I could have laughed pero mas madaling tignan siya ng masama ee. Ibig kong sabihin, ikaw bahala!! Napaka feeling mo talga. Aaah. Haha. Linawin mo kasi. Halos one hour and thirty minutes din kaming kumain lahat. Tawanan, kainan, kulitan at higit sa lahat, picturepicture. Wag kayo, syempre may picture din kami ni Sef!! Nyahahaha. Gawin ko kayang primary yun sa facebook nuh? Naku, umandar nanaman yang ka-chuvahan mo Eleonor!! Kala ko ba STOP na ha?? Nasabog saken si Borge ee. Non-stop talaga ako sa pangaasar sa kanya. Ee pano, hindi man lang niya nakwento saken that she and Nico were in good terms. Game naman si Nico. He was a funny guy. Hindi naman siya pikon kaya tinodo ko pa pangaasar sa kanila ni Borge. Hahaha. Afterwards, napadpad kami sa Souvenir Shop. I decided to just wait for them outside. Mejo madami kasing tao ee, I dont see the point na makipagsiksikan dun ee wala naman akong balak bumili. Sinam ahan ako ni Max. We sat sa isang vacant bench just right outside the shop. Buti naman sumama ka. I told him. Alam mo bang nasa Australia ngayon si Sara? He nodded. Yeah. He then smiled. Actually, we talked on FB. At mejo okay naman na...

Naexcite ako sa pagkakakwento niya. Talaga? Sinabi mo na may balak ka ng manligaw? Waaah. Natuwa naman ako para kay Darren. Ano sabi ni Sara?? Darren laughed, inakbayan niya ko tapos pinipisil-pisil niya yung ilong ko. Ang harot talaga nito kahit kelan. I was trying to remove his hands. Maaax!! I was shouting. Kala ko ba hindi mo ko tutulungan? Ee bakit tanong ka ng tanong? He was saying, still pinching my nose. Nararamdaman kong namumula na ilong ko. Nung pinakawalan na niya ko, natawa siya sa itsura ko. I knew my nose was bright red. Pag toh napango, lagot ka saken!! May ipapango pa ba yan? He joked. Kapal mo oi!! Pinalo ko siya sa braso. Well, hindi ko pa sinabi sa kanya.He then said. I just told her na gusto ko siyang makausap pag uwi niya. And she said okay. Gusto niya nga din daw ako makausap. Naisip ko kasi, mas maganda siguro kung sasabihin ko in person. He then looked at me. Teka nga, e ikaw? Whats going on with you and Sef lately? Tss. I rolled my eyes. Sige na, pisilin mo na lang ulit ilong ko. Natawa na lang si Darren.

Sa loob ng Souvenir Shop

Nakadungaw sa bintana si Sef. Nakita niya sila Ellie at Max na naka upo sa bench. Nagkukulitan yung dalawa. Sweet nuh? Bulong ni Japo sa gilid niya. Sef smirked at ipinalo yung hawak niyang stuff toy sa ulo ni Japo. Sira ulo. Ikaw nga, umamin ka nga saken. Japo said, yung itsura at tono niya nangaasar ee. Are you... hmpmpf... Bago pa ituloy ni Japo yung tanong niya Sef had the stuff toy smashed right on his face. Serves you right. He scoffed. To be continued.

Chapter 33-4. ROUND TWO!

Eleonor Malicsi Dimaculangan There are things that are meant to happen... minsan pa nga iisipin mo, napaka liit lang pala talaga ng mundo ano? Because of all places, dun mo pa talaga sila makikita.
Matapos namin sa Souvenir Shop naglakad-lakad muna kami, picture dito, picture dun. Until napunta kami sa harap ng isang game booth. Depende sa dami ng crocodile na mababaril mo ang magiging prize mo. Sef pulled my hand, Tara, try natin yun! He said and I nodded excitedly, Sige, sige! Nung una alam ko katabi ko lang sila Japo ee, sila Borge nga nasa kabilang booth pa naglalaro. Maya-maya pa Sef and I realized na kaming dalawa na lang pala ang magkasama. Hindi ako pwedeng magkamali. Parang kagaya lang ito nung sa Tagaytay, sinadya nilang iwan kami!! Nakuu talaga... gaaaad!! Mga kaibigan nga naman, tapos sasabihin nila, WALANG IWANAN!! Ampf!!

YES! Nabulalas bigla ni Sef as the man in charge in the booth handed him a medium-sized Patrick, the Star na stuff toy. Sef was oblivious of the fact na iniwan na kami ng mga kasama namin. He was grinning at me, too proud of himself for winning. Oh ayan!He then gave me Patrick. Nagulat ako. Binibigay ba talaga niya saken ang napaka cute na si Patrick the Star?? I must have looked like a child na nabigyan ng candy. Nawala din kasi agad sa isip ko na iniwan kami nila Japo. Hahaha. Okay na din yun, kesa naman naki agaw pa sila kay Patrick the Star. Di niyo na din kasi itatanong, favourite show ko talaga ang Spongebob. Hahaha. Sorry naman, napaka isip bata ko talaga ee. Naglalakad-lakad lang kami ni Sef, bumili pa nga kami ng ice cream while doing so. Kinuha niya si Patrick the Star saken para daw hindi ako mahirapan. Ellie, He then said in a soft voice. Napatingin ako sakanya. Hm? Bakit hindi ka nagpapahaba ng buhok? He was downright straight in throwing the question. I was surprised how serious he sounded. No one has asked me that question before and I felt my cheeks turning hot and what made my heart almost jumped was when he added, Im sure youd look better with a long hair. Kahit siya parang nagulat sa nasabi niya.I mean, kung sabagay, wala namang clown na may mahabang buhok. Minsan parang baliw kausap itong si Sef ano? He would compliment you then the next thing you know hed be criticizing you from head to toe. Kala mo naman kung sino siyang gwapo!! Nakakainis!! Isabit ko siya sa Space Shuttle ee!! Oo, atchaka tamad kasi kaming mga clown. I said irritably. Ayaw namin ng nagsusuklay. Hay naku, teka nga... nasi-CR ako. We went to the nearest comfort room. Tumayo na lang si Sef sa labas. The moment I went in, I couldnt help but look at myself on the mirror. Hindi ko na ma-imagine kung ano itsura ko kung mahaba buhok ko. Tss. Ano bang naisip nung si Sef at naitanong niya yun? I run a hand on my short hair. Sa totoo lang, I love my hair. Im very much fond of it. Suddenly, bumukas yung pinto ng isang cubicle and out came a beautiful lady. I frowned in concentration. Para kasing... pamilyar yung muka niya... Para bang... nakita ko na siya before... hindi ko lang alam kung saan... She went beside me, naglabas siya ng powder tapos nag re-touch na siya ng make-up niya... I must have been staring at her, inaalala ko pa din kasi kung saan ko siya nakita. She raised a brow at me through the mirror. You have a problem?She asked me. Ang bitchy... and then... it suddenly clicked. SIYA YUNG BABAE NA NA-MEET KO DIN SA CR NUNG NASA BARKO KAMI NI SEF!! YUNG FIRST DATE NAMIN NUN. She was the same girl I saw right after I went running out the concert hall nung kinantahan ako ni Sef. Hindi ako pwedeng magkamali... IT HAS TO BE HER. She started packing up, sabay irap sakin. I made a face. Tss. Feeling naman niya? Muka naman siyang bakla sa make-up niya!! Haha. Nung papalabas na ko, napansin kong merong lapis na nasa ibabaw nung sink. Kung saan mismo nakatayo yung babae kanina. Siguro, eyeliner yun and it belonged to her. Naku, bahala nga siya. Prublema niya yun. I was just about to leave ng biglang, Ellie mahabag ka naman. Pano kung sayo yun? Pano kung gamit mo naman yung naiwan mo? Isipin mo na lang ang karma na maeexperience mo.Sabi nga sa bibliya, Dont do unto others what you dont like others to do unto you. Naks!! Biruin mong meron akong alam na verse mula sa bible?? Hay, naku. Napaka hirap talagang maging mabuting tao. Kinuha ko yung eyeliner and went running after the girl. She was already a good distance away. Kaya kelangan ko pa talagang tumakbo.MISS, MISS! I was shouting, trying to get her attention. Napatigil siya and turned to look. I was in such a fast pace ng biglang may tumakbong bata sa harap ko. Naiwasan ko naman yung bata, but the thing was that... I was the one who lost control sa paghinto sa pagtakbo and sa hindi inaasahang pangyayari nahulog yung takip nung eyeliner at naguhitan ko yung girl sa mismong damit niya. My eyes widened in shock. Inay ko po!!

GAAAAHH!! She screamed, her voice was deafening sa tining nito. Are you crazy? Look what youve done!! She looked on her shirt. Nakita ko yung tatak. Guess. Sayang, sana pala mejo nilakihan ko pa yung sulat sa damit niya. Haha. A rich looking guy went towards her. Bea, are you okay? Tanong nito. The guy reminded me of Sef. Para kasing siya yung mga tipo ng mga barkada ni Sef sa Tagaytay nun. Yeah, The girl who appeared to be another BEA Ive known sa araw na ito, aside from Borge, took a deep breath as though trying to control her arising irritation. Im... Im okay Paul. She then looked at me, yung mataray na tingin. You, just get lost. Sige, I said, clenching my fists. Mauna ka! Wala akong oras para hayaan siyang insultuhin ako. Hina-high blood na ko sa babaeng ito. Swerte siya hindi ako marunong makipag sabunutan. Suntukan ang laban ko. Ellie, Sefs voice came from behind. Ano bang... Sef! The rich looking guy, whose name I think is Paul, blurted out in surprise. Youre here! Napatigil ako. I looked at Sef tapos kay Paul. Okay. Magkakilala nga sila. Sef!May lumapit pang isa pang guy who seemed to be more attractive than Paul. Kanina pa kita tinetext! Di ka naman nagrereply. I thought you bailed on us again. Jerry. Sef said. He looked quite disoriented. So the second guy is named Jerry. Ah, yeah. I was just... He trailed off as Jerry placed a hand on Sefs shoulder. By the way dude... He pulled Sef on his side. I would love you to meet Bea. Bea, this is my good friend, Sef. Wow. Para kong hangin na nakatayo dun. I was completely ignored. Diba eksena ko toh? Dapat pinipigilan nila ko dahil malapit ko ng burahin sa mundo itong babaeng nasa harap ko ngayon!! At parang sinaniban yung babae, kung kanina she looked like someone ready to conquer hell ee bigla ba naman naging mala-anghel ang ngiti niya. Ang sarap dukutin ng mata niya as she was eyeing Sef. Parang biglang kumirot yung dibdib ko kasi I was there as things unfolded before me. Sad to say, I couldnt do anything. I was invisible. Nakita ko, the moment Sefs eyes landed on Beas... there was a spark of chemistry between them. Madaling basahin ang muka ni Sef. Mga reaksyon niyo. Mga kilos niya. And by the way he was looking at Bea was already enough para masabi kong, he was mesmerized by her. He couldnt even utter a word in reply. Napa ngiti lang si Sef. He was rendered speechless. Inabot niya yung kamay niya for a shake hand and Bea took it, smiling back at him. Hindi maputol-putol ang malagkit na pagtitinginan nila. Wow. Okay. Haha. Oh ayan na Eleonor Malicsi Dimaculangan. Ano pa bang kailangan mong proof? Ayan na, as in ayan na... siguro by now, hindi ka na mahihirapang ITIGIL pa ang dapat mong ITIGIL. Haha. Tama. Sus. PAGUMPUGIN KO PA SILANG DALAWA EE. Is that for me? Bea then asked looking at Patrick the Star, yung boses niya sobrang pilit na pilit na pa-sweet. Lechugas. Drawingan ko kaya pati muka niya!! Sef looked at the stuff toy he was holding at sa wakas, naalala din niya ko. Napatingin siya saken. Ahh. No, this is... Pero hinatak na nung Paul si Patrick the Star from Sefs grasp at inabot yun kay Bea. Mahiyain talaga yang si Sef ee. Sayo talaga yan. Gusto kong sumigaw ng AKEN YAN EE!! I wanted to protest. Sobrang natuwa pa naman ako nung binigay saken yun ni Sef kanina. Akin naman talaga yan ee!! But I felt my throat dried up. I couldnt speak. Aba, malay ko ba? Baka

naman pinahawak lang talaga saken ni Sef si Patrick diba? Atchaka, siya naman talga itong nanalo nun ee. Thanks. Bea smiled sweetly at Sef, embracing Patrick the Star. Hes my favourite. Ows. Plastik. If I know, hindi nga niya alam na Starfish si Patrick ee. Oh, lets go. Marami pa tayong time before going to Ivans place. Nakaakbay pa din si Jerry kay Sef. Im glad youre here man. Akala ko kasama mo nanaman yung Clown ee haha.And then, napansin ako ni Jerry. Wait, and you are? he asked me. Gusto kong sabihin, Ee di sino pa e di yung Clown. But instead, I just beamed at him, flashing all my teeth. Ah, dont mind me. Ibabalik ko lang dapat tong naiwang niyang eyeliner sa Girls CR. To be honest, walang epekto saken yung tinginan ni Sef at ni Bea. Wala akong pakialam na pinamigay ni Sef si Patrick the Star... pero yung hindi ko kinaya was the way that Jerry referred to me. Clown. Hindi naman sumagi sa isip ko yung posiblidad na ganun pala ako ikikwento ni Sef sa mga kaibigan niya. That I really am just a Clown to him. Ganun pala yun. Anong ganun. Talagang ganun Ellie. Duh. Ikaw na nga mismo nagsabi diba? This isnt a fairytale. Okay. Fine. Madali naman akong kausap ee. Clown na kung clown. So be it. Ee sa yun talaga tingin niya saken e. Wala naman na kong magagawa. In fairness ang bilis naman sagutin ni Lord ang dasal ko. Hahaha. Wala man lang pangundangan ee. No warnings. No signs.He just answered my prayers overnight. Hahahaha. ALLELUIA TO THAT. To be continued.

Chapter 34-1. Stuff toys & Ferris Wheel!

For once in my life, I don't have to try to be happy, when I'm with you, it just happens.
Darren Max Sanchez has an eye for Ellie, kaya madali nitong natanaw ang dalaga despite the crowd. He easily saw her sitting alone on an empty bench. She was just looking down on her feet, fumbling over with her fingers. With just one look, Max knew something was wrong with her. Atchaka asan si Sef? Bakit niya hinayaang mag-isa si Ellie? Japo, sandali.Max said pagkalabas nila sa sinakyan nilang ride na Hot Air Balloon. Si Ellie yun. With that Max approached her without more ado. Anong nangyari sayo? Ellie looked up, her face was blank. Not a small smile greeted him. Max sat beside her. Si Sef?Kahit hindi pa alam ni Max ang nangyari, he has the sudden impulse to beat the crap out of Sef. Wag lang siyang magkakamaling pakita ngayon. Ellie gave off a fake smile. Ah, wala.She said, shrugging. Nakita ni Sef mga kaibigan niya kaya ayun, sumama muna siya. Maxs frown deepened. Sa tagal-tagal na ng pagkakaibigan nila ni Ellie? It wasnt hard to tell what she was feeling. Yeah, people might find her unpredictable pero si Max? He could read her like an open book. He didnt speak. Tinignan lang niya si Ellie. Naiinis kasi ako kay Sef ee!! She then suddenly blurted out. Sabi niya aken yung stuff toy na Patrick the Star!! She gave off her usual expression na parang batang hindi nakuha yung gusto niya. Tapos binigay naman niya dun sa kasama niyang mukang bakla!! Para lang siyang nagsusumbong sa kuya niya ee. Max couldnt help but smile. Yun lang? He asked, placing a hand on her head and patted her like she was a cute little puppy. Tara, ikukuha kita ng maraming Patrick the Star!! Alam ni Max na hindi lang yun ang dahilan. But if there was something about Ellie that others didnt know? Eleonor

Malicsi Dimaculangan hates it kapag may mga taong nagaalala sa kanya. She has that character kaya nga siguro she always acts tough, to make others believe na masaya siya, na okay siya. Dati nga, Ellie and her brother Eddy had a major fight. Walang pinagsabihan si Ellie even though she was deeply troubled by it. As much as possible, gusto niya i-resolve ng mag-isa prublema niya. Without actually asking others for help. Pero kapag kaibigan niya may prublema, she would lend her ears to listen and do everything she could to help. May pagka loka-loka talaga itong babaeng ito ee. That perhaps could be the reason why her friends love her so much including Darren Max Sanchez. He would do anything for this lady right here. Sabi nga ni Max dati, if there was one word to describe Ellie. Isang salita lang ang laging pumapasok sa isip niya.Matapang. Max took her hand and pulled her up. Siyang dating naman nila Japo. Oh, asan na si Sef? Borge asked. Jan-jan lang.Ellie answered naturally. They headed back to the game booths. At tinotoo nga ni Max ang sinabi niya, he got Ellie another stuff toy na Patrick the Star.

Miguel Josef Uy Monteverde has to admit, he was charmed by Bea. She possessed a beauty quite hard to resist. Kaya pala gustong-gusto nila Jerry na makilala niya ito. Wala na siyang nagawa as both Jerry and Paul dragged him to go with them. He could only watch Ellies retreating form as she walked away. Para siyang tinaga sa dibdib ee. Pero ang masakit dun, wala siyang ginawa. Bakit, meron ba dapat siyang gawin? He wasnt obliged to follow her. He wasnt required to do something. She was just his Clown. Someone to amuse him. She was just the remedy of his boredom. At ngayon meron ng replacement for Ellie. Finally, Bea was saying as she was striding beside him. Yakap-yakap pa din nito yung stuff toy na para dapat kay Ellie. I get to meet the Miguel Josef Uy Monteverde. Sef should have been enjoying himself in her company... but his mind was completely somewhere else. Gezuz, Ellie doesnt deserve to be treated that way. How in the world should he apologize to her? Siguradong umaapaw na ang galit ng dalaga sakanya. Yun pa naman, napaka daling uminit ng ulo. How will he face her again?? Darn it. What was he thinking?? Atchaka, dapat nagsalita siya kanina... bakit ba nakiki-Clown sila Jerry sakanya? He was the only one who has the right to call Ellie that. Sef? Bea was trying to get his attention. Is everything okay? Sef tried to smile. Actually Bea... He was just about to retrieve the stuff toy from her when... Dude. Umakbay si Paul sakanya. Si Japo at Nico yun diba? Sef followed the direction Paul was looking at. Instead of seeing Japo and Nico... it was Ellie who caught his attention. Nasa game booth siya with Max... and Sef watched as Darren Max Sanchez handed another Patrick the Star to her. There was suddenly a pool of heavy feeling na parang gustong kumawala kay Sef. He continued to watch. Tawa ng tawa si Ellie and to Sefs annoyance niyakap pa talaga ni Ellie yung stuff toy. Samantalang nung siya yung nagbigay kanina, she only smiled.

Darn it. Just darn it!!

Ellie was glad to have another stuff toy na Patrick the Star. Totoo, masaya siya. She was thankful na kinuha ulit siya ni Darren. She hugged it tightly then found herself staring at it with a smile.

Yeah, it may look similar but then somehow, it was still not the same... It was no longer from Miguel Josef Uy Monteverde.
To be continued. LOVE-NAT SOUNDTRACK: Here's the song for this chapter. Suggested by YAKAOMI-CHAN. MYMP - I THINK I'M FALLING.

Chapter 34-2. Stuff toys & Ferris Wheel!

Sometimes the things you want the most don't happen and what you least expect happens. Eleonor Malicsi Dimaculangan
Ayoko sa lahat yung may mga nagtatanong sakin ng Ellie, okay ka lang? at mas lalong ayoko yung merong nagaalala sakin. Ayoko yung magsasabi ako ng prublema ko sa iba. Ayoko yung pabigat pa ko sakanila. Meron din naman silang kanya-kanyang iniisip, tapos idadagdag ko pa yung akin. And most of all... ayoko sa lahat yung aamin akong... nasaktan ako. Let me tell you a secret. I know the best and easiest way to cope up with this!! Wanna know how? Haha. Simple lang. IGNORE IT. Yep. Just ignore it. Dun naman ako magaling ee. Wala lang toh. Parang kagat lang naman ito ng langgam ee. Tss. Kayang-kaya ko toh. Kaya nga ba sinasabi kong ITIGIL na toh habang maaga pa. Kita niyo na? Kung pinatagal ko pa itong kalokohan kong ito? Siguradong mas magiging malala ang resulta. See? I told you guys, MIND OVER HEART ang patakaran ngayon. Hahaha.

MIND OVER HEART.

Imbes na prublemahin ko si Sef... at isipin na iniwan ako ng ka-date ko... at damdamin ang pagiging CLOWN ko... aba, like I said, DEDEDMAHIN KO NA LANG. Sayang regalong ticket ni Japo kung di ko susulitin. Might as well enjoy myself. Kasama ko naman mga barkada ko ee. At ngayon, DAPAT MASAKYAN NAMIN LAHAT NG RIDES DITO SA E.K!! Sumakay kami nila Japo sa Space Shuttle. Wahahahaha. Grabe, it was the best ride everrr!! Akala ko yung kaluluwa ko naiwan na sa itaas ee. Isa pa!! Sakay pa ulit tayooo!!I was telling them. Game ako!Japo said. Gaaah, Ellie! Meg whined, mejo namumutla siya. I give up!! Ayoko na!! As in... marami pa kong pangarap!! Jill, tara dali. Jill only gave me a small smile. Halatang nalula din siya ee. Ken has to offer her a bottle of water. Napatingin ako kay Japo, who was looking at Jill in return. Siguro gusto niyang siya magabot nung tubig dito. Haha. Kawawang Japo.

Hay naku Ellie. Ano bang vitamins iniinum mo? Oo nga, parang kelangan ko nun para sa mga soccer game ko. Nico added. I laughed. Bakit Bea... I trailed off, parang bigla kasing kumurot dibdib ko sa pagkakasabi ko nung pangalan na yun. Malaki naman ata ang pagkakaiba ni Borge at Bea. Mas di hamak na asal tao si Borge nuh!! Aaaahh... BASTA IGNORE NA LANG ELLIE!! IGNORE!! Naku, tara na nga lang. Dun naman tayo sa malaking gulong!! Sa Ferrys Wheel. Jill said. YEP!! I grinned excitedly. SA FERRYS WHEEL!!! Max shook his head, napakunot noo ko sa kanya. Bakit siya umiiling? Bigla nanaman siyang umakbay saken tapos pinipisil ulit niya ang ilong ko. Ikaw talaga... Gigil niyang sinabi. Alam ko cute ako, I told him habang sinusubukang kumawala sa mga galamay niya. Pero wag mo naman masyadong ipahalata!! Max laughed at hindi niya lalo tinigilan ang ilong ko hanggang sa makasakay na kami sa Ferrys Wheel. Alam niyo, minsan iniisip ko, malakas talaga mang-joke si Lord ee. Mas magaling siya magbitaw ng mga punch line kesa kay Japo. Biruin niyo naman kasi, nakasakay na kami nila Max at Japo sa iisang cart nung Ferrys wheel... okay na ee... as in okay na... but once the ride began, nasilip ko yung cart na kasunod namin. And guess what? Si SEF lang at yung baklang babae ang magkasama sa loob nun. At that very moment, gusto kong magpaka-Superman!! Gusto kong lumipad at sipain papuntang outer space ang babaeng yun. Isama ko na din kaya si Sef? Pwedeng-pwede. Malawak naman sa galaxy ee, at siguradong theres plenty of room para sakanilang dalawang mukang ALIEN!! Teka Ellie, kala ko ba IGNORE?? Gaaaaad, and to make things a lot worse?? Bigla pa kaming huminto sa pinaka tuktok, magkatapat pareho ang carts namin. DEYM!! Sino bang nakaimbento ng Ferrys Wheel? Punyemas!! Pasasalamatan ko talaga siya!! And then... my eyes met his. Nagkatinginan kami ni Sef. Hindi man lang siya nagkunwaring hindi niya ko nakita ee. AS IN TINITIGAN NIYA KO. Nanghina ako ee... kasi, ang sama ng tingin niya saken atchaka sa Patrick the Star na hawak-hawak ko. Grabe, gusto ko ng bumaba ngayon din!! Asan ang logic ng lalaking ito?? At siya pa ngayon ang galit sakin?? Hindi ba MAS karapatan kong tignan siya ng masama?MAS karapatan kong magalit?? But then, I felt like a dying candle under his gaze. Parang kryptonite ang titig niya saken, and Its making me weaker. Nakalimutan ko, kahit nga pala si SUPERMAN marunong masaktan... Bakit ganito? Sa tanan ng buhay ko... I never had a problem with what others think of me. I never gave a d**n about them. Tibo ako sa paningin ng karamihan? Fine. Tinawanan ko lang sila. I will never waste my time explaining myself to others. PASAWAY ako sa tingin ng mga professors ko? Compliment pa nga sakin yun ee. Pero yung ngayon... the idea of me being a CLOWN to Sef? Iba ee... shouldnt it be easier if I just ignore it? And then I thought... kaya pala hindi madaling dedmahin kasi... hindi pala OTHERS si Sef. That explains why it hurts like hell. Ako na lang ang umiwas ng tingin. I stared down on my feet and I felt my chest ached. IGNORE ELLIE. IGNORE!! KAYA MO YAN!! I felt a hand rested around my shoulder, si Max. He pinched my nose again.Oi. He whispered in my ear. He placed

a hand on my cheek and turned my head to look up at him and Darren Max Sanchez planted a soft kiss on my forehead.

Sa totoo lang, parang biglang gumaan yung loob ko. This wasnt the first time Max did this. In fact, it was like a habbit for him whenever he sensed I am troubled about something. This is what I love about Max. Isa siya sa mga taong HINDI nagtatanong kung OKAY lang ako. He knew I hated being asked. Hindi man niya itanong. He just knew. Im glad I have a big brother to look up to. He then grinned at non-stop na pagkurot ulit sa ilong ko!! Hahaha. Si Japo naman, walang tigil sa kaka-picture nung view. Hawak-hawak kasi niya si Mr. Big yung camera ni Borge. And I realized, Sef was no longer looking at me either...

To be continued.

Chapter 34-3. Stuff toys & Ferris Wheel!

If you are going to jump off a mountain, I won't be beside you. I'll be below going to catch you.
Bad trip si Sef. Hindi alam ni Jerry kung bakit. He wasnt talking. Kahit si Bea hindi na nito pinansin. He opened his car at ang napaka insensitive na si Paul ee binuksan agad yung pinto sa passenger seat. Bea, after you. He said. So, kay Sef kana sumabay. Siguraduhin niyo lang na diretso kayo kela Ivan aa!At nakuha pang jumoke ng loko. Napalingon ulit si Paul and he saw the familiar figure of Japo na siyang nakatingin sa camera habang naglalakad. Siguro tinitignan yung mga pictures na pinagkukukuha niya sa Ferrys Wheel kanina. I knew Japos here! He raised his hand.JAPO!!! Japo looked up. He beamed at them. Hindi niyo na itatanong, dakilang PR kasi itong si John Paul Sy Crisostomo. Malaki talaga ang social life niyan. Kahit saan magpunta merong kakilala. Hes popular not because he has the looks na kagaya ng kay Sef, but because of his charisma with people. Masaya kasing kasama yan. Galante at higit sa lahat madaming kagaguhang alam sa buhay. Haha. Zup my man? Paul greeted Japo with the usual brotherly hug. Oh, wanna come with us? Party at Ivans place. Booze night! Nakita ni Japo si Bea at sinilip pa niya si Sef. But he didnt smile at him. Ah, ganun ba? He sounded nonchalant. Sige, enjoy na lang! Di ako pwede, Im with my friends. Paul laughed. Bakit, friends mo din naman kami aa? Napakamot sa ulo si Japo. Sorry talaga Paul. Maybe next time. Its okay man. Nice seeing you though.Sinabi ni Jerry, dismissing na conversation. Alam nitong nagpapaka @sshole nanaman si Paul. Nice seeing you too Jer. Papaalis na dapat si Japo pero may pahabol pa si Paul. Ahy, wait. Youre with your college friends? Japo nodded. Meaning mga taga Matute?? Paul grinned. Do you happen to be with... ano nga yun tawag sa kanya... Paul acted as if nakalimutan pa niya. Clown. Tama ba Clown?

Sa lahat, si Japo talaga ang numero uno sa mga balita. Alam niyang issue sa GWAPS si Ellie. Kahit naman sino basta related with Sef, madaling naiissue. And Ellie just happened to be the current flavour of the month. At wala namang ibang tinatawag na Clown si Sef kung hindi si Eleonor. Japo felt a sudden anger arising in him. Narindi siya sa sinabi ni Paul ee. Japo licked his lower lip, para kasing biglang uminit yung usapan. Japo was not one to resort in violence, but that very moment gusto niyang manapak ng tao. He tried to keep his cool. Ngumiti na lang ulit si Japo. Ha. Clown. Haha.He shrugged. This perhaps was the reason kaya biglang tumamlay si Ellie. Kawawa naman kaibigan niya. Kahit naman ganun kasabog yung babaeng yun, pagtatanggol yun ni Japo kahit na alam niyang mas malaking tao sakanya si Paul. Patawa ka talaga Paul. Are you sure youre not referring to yourself? Sa totoo lang, mas bad trip si Japo kay Sef. Dapat si Sef ang sinusuntok ee. Nakatayo sila Darren, Ken at Nico sa may parking lot. Kukunin na dapat kasi nila yung kotse ni Japo at Nico. Yung girls kasi sa may entrance na lang nila pinaghintay. Natanaw ni Nico na kausap ni Japo sila Paul. And it alarmed the three young men ng nakita nilang tinulak ni Paul si Japo. Napalunok si Japo. Tulak pa lang parang namasa na buong katawan niya ee. Pero hindi siya aatras!! Inay... It was Sef who then came into the picture. Sobrang mainit ang ulo niya. His face was dark... the same look he had nung ginalit siya ni Ryan. Siya naman itong tumulak kay Paul papalayo kay Japo. Kanina pa namumuro itong si Paul sa kanya ee. Minsan, hindi na talaga niya kayang pagpasensyahan ito. Ang masaklap, hindi sila naka inom. And Paul could still be such a dickhead with or without alcohol. Huh, Paul scoffed. So youre taking sides now!! Ah, sheet! Jerry muttered as he stepped in the middle. As usual, siya nanaman ang bouncer. Take it easy guys!! Deym it Paul,Jerry said. Get in the car!! Hindi gumalaw si Paul. GET IN THE CAR!! Kung si Darren ang mistulang kuya nila Ellie... Si Jerry naman ang ganun kila Sef. I SAID GET IN THE GADDAMN CAR!! Guys, came the panicking voice of Bea. Will you stop it already!! Siyang dating naman nila Darren. Okay ka lang Japo? Tanong ni Ken. How sweet!Paul laughed sarcastically. Mga alipores ng Clown, to the rescue!! Haha. Alam mo Paul, for once,Japo said. Stop being such a douchebag!! Namula muka ni Paul and he charged towards the defenceless Japo. It was then that Darren Max Sanchez, ang dakilang Black Belter ng Taekwondo, stepped in. He caught Pauls fist without much effort, his eyes were lethal as though sending imaginary daggers at Paul. In one swift motion, Darren hooked a foot on Pauls leg sending him down on the floor. Paul winced in pain. Call Ellie a clown one more time, Darren hissed in a voice deadly in itself. And I swear to God, you will wish your black @ss was never been born!! Everyone froze in place especially when Darren looked around to glare on Sef, who return the gesture. And you,Darren pointed him. His voice has never been so serious. Stay away from Ellie! Stay away?? As in, lalayuan niya si Ellie?? Sef returned the same intensity of Darrens glare. Make me. To be continued.

Chapter 35-1. Peace na, Kiss na - Please!

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Ang pinaka ayoko sa lahat ay yung PINAGHIHINTAY ako. Yeah. Sabi nga nila, mas mabuti na yung ikaw ang hinihintay kesa ikaw yung naghihintay!! Halos kalahating oras na nga kaming nakatayo dito hinihintay sila Japo pero ano?? Puti na ata ang mga uwak at wala pa rin sila. Animales talaga yung mga yun, parang mga babae kung kumilos. Haiii... Borge suddenly nudged me, Ellie, anong... Para siyang merong pilit na tinatanaw sa malayo. ...Anong nangyayari dun? I looked at the same direction she was focused on. With all the parked cars at syempre mejo madilim na din kasi kaya hindi ko ma-figure out yung mga itsura nung mga nagkakagulo sa parking lot. I swear to God, I felt my brain suddenly throbbed. Parang alam niyo yung BAD VIBES... Tara, baka si Nico yun! Borge was already running towards the scene. Kumaripas kami ng takbo. Pagdating namin sa grupo ng mga kalalakihang nagkakagulo... TSss... NICO DAW OH. Ee si Sef at Darren yang nagra-rambulan oh!! HUWAAAAT??? ANAK NG SAMPUNG KABAYO!! SI SEF AT SI DARREN?? And I couldnt believe my eyes the moment I saw Darren threw a punch right on Sef s face. JOKE BA TOH? Haha. Wow, infairness parang totoo. Asan ang hidden camera?? WOW MALI siguro ito. Hindi, wait... baka Bitoys Funniest Videos!! ANIMALES, may joke bang nagpapatayan?? I could see the bruise on Sefs right eyes and the small blood tri ckling down the corner of Darrens lips. Nanlamig buong katawan ko. What the hell is going on here? Anong... Japo... I pulled Japo by his arm, yung boses ko sobrang nanghihina kagaya ng tuhod ko. Anong nangyayari? Grabe Ellie, how could you actually ask the obvious? Ano ba sa tingin mo nangyayari?

Muka ba silang nagkikilitian?

Japos eyes widened when he saw me. ELLIE!! Para siyang nakakita ng multo ee. Anong tinatayu-tayo nila Japo? Bakit hindi nila pigilan sila Darren at Sef?? I looked at Nico, Ken atchaka yung Jerry at Paul na kaibigan ni Sef. Lahat sila nanunuod lang... My god, somebody stop them!! I heard Bea screaming. Sa lahat ng sinabi ng babaeng ito, dun ako mas nagaagree. Para kong nanunuod ng live show na sabong, yun nga lang tao ang involve. HINDI KO PWEDENG PANUORIN LANG ANG LAHAT NG ITO!! ELLIE, GUMAWA KA NG PARAAN!! ELLIE!! BILIS!! My heart was drumming in a crazy beat. My body suddenly cold and I could feel every hair of my body tingling. Darren threw another punch and another, not one missed. Namumula na si Sef. Hindi ko alam kung bakit pero, parang kinurot ang puso ko when I saw the pain in Sefs eyes. Alam ko naman ee, walang laban si Sef lalo na sa kagaya ni Darren. Nag-iba bigla yung aura sa mata ni Sef, it was the same thing he gave off nung binugbog niya si Ryan. No, no, no... kailangan na nilang TUMIGIL na dalawa!! I swear to God, I didnt know what I was doing. I shut my eyes and jumped right in the middle of the unstoppable battle of these two idiots. WAAAH! ANAKSHUTA!! BAHALA NA SI BATMAN!! PUNUNG-PUNO NA TALAGA AKO!! RRRRR...

Both the young men froze in place... especially Miguel Josef Uy Monteverde na papasuntok pa lang sana. Pero grabe... daig pa ng sandaang suntok ang nasa harap niya ngayon. Eleonor just happened to wrap her arms around Darren Max Sanchez, her face buried against his chest. Tama na, Max!! Tama na... Biglang kumalma si Darren, his temples suddenly relaxing completely aware of the lady before him. Sef wiped the blood off his lips, what was he expecting from a Clown anyway? Syempre, mga ka-uri niyang Clown ang pro-protektahan niya. E di sila na ni Max ang magsama!! Tsk. Whatta pathetic little sight!! Tumalikod na si Sef para umalis but to his surprise... HOLD IT RIGHT THERE MONTEVERDE!! There was something dangerous about Ellies voice. It was the first time Sef saw how Ellies face darkened in uncontrollable anger. At wala ng nagawa si Sef ng bigla siyang piningot ni Ellie sa tenga and she did the same to Darrens ear. Magkabilaang kamay niya naka hawak sa tenga nung dalawa. T-t-teka lang Ellie... Sef protested, wincing in pain. A-a-aray!! Max was whining the same. HUH. Ellie scoffed. SINO NGAYON ANG BATAS HA?

Who would have thought na mapapaamo ng isang Eleonor Malicsi Dimaculangan ang dalawang ito?? Nyahahahaha...
To be continued.

Chapter 35-2. Peace na, Kiss na - Please!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Tahimik lang ang naging byahe namin pauwi. Sumabay ako sa kotse ni Japo, kasama si Max na nasa passenger seat, kasabay din namin sila Jill at Ken. On the other hand, sila Borge, Meg and her cousin John, ee sumabay sa wheels ni Nico. Walang may lakas ng loob na kausapin ako. They knew I was in such a foul mood... tapos wala pang may gustong mag-salita kung bakit sila biglang nag-away dun. Nakuu talaga... ang sarap tapyasin ng tenga ng mga lalaking ito!! Pinaka naiinis talaga ko kay Darren Max Sanchez!! Siya tong nakakatanda ee, siya pa tong pumatol sa immature na yun!! Besides, baka malaman pa ng coach niya sa taekwondo yung pangyayaring ito, siguradong lagot siya!! Si Jill ang una naming hinatid... kaso lang, hindi ko kakayaning maiwan ng magisa kasama ang mga animales na lalaking ito!! Para talaga kong bulkang malapit ng sumabog!! GAAAAH. Sa totoo lang, I HATE VIOLENCE!! Para sakin kasi, WALANG HINDI NADADAAN SA MABUTING USAPAN. Theres no need to spill blood!! Usap lang naman ang kailangan ee!! I walked out the car with Jill and slammed the door shut behind me. Oh, Ellie... Jill uttered in surprise. Dont worry, I told her. Sasakay na lang ako pauwi samin. With that I started walking away. Syempre alam ko naman sakayan pauwi mula dito kanila Jill nuh. Narinig kong bumukas ulit yung pinto nung kotse ni Japo, ELLIE! It was Max. I didnt turn around. Ahh, bahala sila

jan!! Nakaka BAD TRIP talaga ee!! Gusto ko na lang idaan sa tulog ang araw na ito! I mean, cmon... nothing started right!! I wanted to go to EK so badly thinking I would be having FUN!! Pero, iba nangyari ee... Yung supposedly na ka-date ko, iniwan ako. Pinagpalit ako sa baklang yun!! Tapos umeksena pa yung mga kaibigan ni Sef... calling me a CLOWN and all... and then what? Makikita ko na lang sa parking lot na nagsasapakan sila!! ISNT THIS DAY SUCH A BUCKET OF FUN?? Hahaha. Sarcastic. At kapag ganitong bad trip ako... Its much better to be alone... baka kasi kung ano pang masabi ko!! Tahimik lang na sinundan ako ni Max. Pumara ako ng jeep, sumakay ako at sumakay din siya. We didnt talk for the rest of the trip. Hindi ko din siya pinapansin kahit na gusto ko ng itanong kung okay lang siya kasi mejo obvious na yung black eye sa kanang mata niya. He didnt try to get my attention either but he just kept on looking at me. Basta tahimik lang kami. No one dared to talk. Napadaan na kami sa may street ng bahay niya pero hindi pa din siya pumara. Nung bumaba ako, it was then na bumaba din siya. Nauuna na kong maglakad sa kanya. He was just walking behind me. Hindi ko pa din siya kinikibo. Pero nung mejo malapit na ko sa bahay namin, Max said. He called you a clown. His voice was barely a whisper. I stopped on my tracks, debating whether to turn around or not. He called you a clown. Inulit niya, this time a bit louder. So? Inis kong sinabi. Rason na yun para makipag-rambulan ka kay Sef? You were hurt and that was enough reason for me. I was a bit surprised... para kasing napaka seryoso ng pagkakasabi ni Darren. Pero na-touch ako, pramis!! Alam ko, Darren could be very overprotective... Swerte ko talaga meron akong matatakbuhang KUYA. But still... hindi dapat niya ginawa yun. Hindi ako magso-sorry sa ginawa ko Ellie. I did what I have to do. Napayuko ako ee. Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin. Alam niyo kasi si Darren, siya ang pinaka reasonable na taong nakilala ko. I mean, siya kasi yung tipong HINDI GAGAWA NG ISANG BAGAY NA HINDI NIYA KAYANG PANINDIGAN. I felt him placed a hand on my head na para kong bata. But I am sorry kung napag-alala kita. Sus. Kahit gaano pa ko ka-STUBBORN... pano ko naman MATITIIS ang isang Darren Max Sanchez?? Buti alam mo!! I glared at him, removing his hand from my head. And it was then that Max gave me a smile. Tara na nga! Umakbay na ulit siya saken sabay pisil ulit sa ilong ko. Malapit na nga pala Christmas, ano reregalo mo saken?He asked habang papalapit na kami sa bahay ko. It was a good way to start a conversation, kala mo WALA lang nangyari kanina ee. I laughed, trying to free myself sa buhay niyang kamay na walang ibang ginawa kundi ang pisilin ang ilong ko!! Regalo?? Posas, para matigilan mo na ilong ko!! KASI NAMAN EE MAPAPANGO NA YAN OH!! Alam mo, ikaw na ata ang pinaka MADAMOT na taong nakilala ko. He said. PATI ILONG MO PINAGDADAMOT MO PA. Di naman katangusan!! Ah ganun? At ikaw naman ang pinaka GAGU sa lahat ng GAGU!! He made a long face. Hindi din. He shook his head. Napataas kilay ko sakanya.Hindi? May mas gagagu pa sayo?Nagtataka kong tanong.

Oo. IKAW! Sabay tawa siya. I frowned at him. ALAM MO IKAW... Gigil kong sinabi as I pinched him on the cheeks. Napa-aray si Darren ng wala sa oras. Nakalimutan ko may pasa nga pala siya sa muka. Imbes na mag-sorry, tinawanan ko lang siya. Very good talaga ko!! Hahahahahaha.

Two days later

John Paul Sy Crisostomo wasnt really in the mood to see Sef, kaso lang kahit naman gaano ka sira ulo nito hindi naman niya makuhang humindi, syempre parang kapatid na din ang turing niya dito. Pinapasok siya ng maid sa mala-mansyong bahay nila Sef. Kilala na siya ng mga ito ee. Sus. Ikaw ba naman halos sa araw-araw na ginawa ng Diyos lagi ka ba namang nandito. Mr. Monteverde is in his room right now. Sosyal diba? Umi-english talaga mga maid dito. Haha. Okay. Thanks.Pumanik si Japo sa kwarto ni Sef and he was slightly surprised to see his friend lying on his bed, balot na balot ng kumot. Sef? Matapos nung eksena sa EK. Ngayon na lang ulit nakita ni Japo si Sef. Actually, kung hindi naman siya tinawagan nito, hindi talaga ito pupunta ee. Kaso lang, Sef sounded desperate on the phone... now Japo knew exactly why.

May sakit ang loko!

Anong nangyari sayo? Tanong ni Japo. Marahang nawala ang inis niya sa kaibigan. Sef has his eyes half opened. Japo... His voice was weak, halatang masama pakiramdam. Wala din naman ito sa mood ikwento ang mga pangyayari. Pero para lang malaman niyo... Right after the fight with Darren, nagpunta na sila sa bahay ni Ivan. Mejo nagka tuwaan sila, napag tripan nila ni Jerry na tumalon sa pool. And to think it was 2 oclock in the morning and Sef was all drunk and tipsy... nakuha pa talaga niyang magbabad sa pool for two straight hours. Ang resulta?? Ayan!! Did you call your doctor? Yeah, kakagaling lang niya dito kanina. Sef tried to sit up but ended up lying back down. Darn it! Japo sighed. Magpahinga ka na lang. Sasabihan ko si Yaya Kusing na dalan ka ng gamot.He was just about to leave when Sef said, Japo... Kamusta si... Parang hindi pa nga sure si Sef kung dapat ba talaga niya itanong ee. ...si Ellie? Japo wasnt sure whether he was hearing the name right. Pero wala naman siyang ibang kilalang may pangalang katunog ng kay Ellie. Si Ellie? In fact, he was slightly surprised sa biglang tanong ni Sef. Why would he care in the first place right? CLOWN PALA AA. Haha. Japo smiled, pinipigilan niyang WAG matawa. Hm. Okay naman yung Clown mo. Okay din naman sila ni Max. Mukang nagkakamabutihan na. Dire-diretsong sagot ni Japo, he tried to sound casual. Kaso mejo halata paring nangaasar ang loko. If there was one thing you should all know about Miguel Josef Uy Monteverde, it would be the fact na... may pagka TUOD siya!! Haha. Since, ininjan mo ka-date mo. Si Max na din naghatid sakanya nung Saba-- Hindi na natapos ni Japo yung sinasabi niya kasi meron ng unan na lumipad sa muka niya. BULLSEYE!!

Kawawang Japo. Hahahaha. TO BE CONTINUED

Chapter 35-3. Peace na, Kiss na - Please!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Nakalimutan ko, isa nga palang parusa kapag sinamahan mo si MEG na mag-shopping!! Diyos mio, parang gugustuhin ko pang parusahan ako ng coach nun sa soccer try-outs kesa libutin ang buong SM NORTH EDSA. At ng hindi pa talaga nakuntento si Meg, lumipat pa kami sa Trinoma!! Hindi ko na nga nararamdaman ang mga binti ko ee, halos nasuyod na namin ang bawat store. Namimili kasi siya ng mga pang Christmas gift daw niya. Sinamahan namin siya nila Jill at Borge. Pero infairness, mukang ako lang talaga itong nagrereklamo. Papano, kahit sila Jill bili dito, bili dun. Ako lang itong kinakaladkad nilang tatlo kung san-san. Okay. Guilty na ko. Hindi naman kasi ako ma-shopping na tao nuh! Obvious naman diba? Kung meron man akong kailangan, alam ko na kung san yung bibilin. Wala akong panahong libutin ang buong mall ano!! Anakshuta talaga, hindi ko alam kung papano ako napasama ngayon sa mga babaitang ito ee. Pumasok kami sa Marks and Spencer. Balak daw kasing bilan ni Borge si Nico ng jacket. Okay. Ito talaga ang mga tipong high-end na store ee. Biruin niyo yung jacket na balak bilin ni Borge ee halos nasa 8k na!! Lechugas, ee kung sa Divisoria na lang siya bumili? 250 lang meron na!! Ellie, ganun talaga. Mahal ang mag-mahal.Sinabi sakin ni Borge ng sinabi kong bigyan na lang kaya niya ng love letter si Nico. Besides, its the thought that counts diba?? Ee ikaw ba? Anong balak mong ibigay kay Sef? SAY WHAT?? Si Sef? Nanlaki talaga mata ko. At bakit ko naman siya reregaluhan? Nagtinginan sila Jill, Borge at Meg. Yung tinginang may MEANING!! Amp!! Sabi nga nila diba, give LOVE on Christmas day!! sabay banat ni Meg. Give love...tss...PAKYU!! Haha. Pero infairness... bigla akong napaisip... actually, napalunok would be the perfect word. Kung gugustuhin kong regaluhan ang isang kagaya ni Sef... malamang kulang ang 8k. Mukang kelangan ko munang mag nakaw sa bangko!! Haha. Atchaka, meron pa ba kong dapat iregalo dun? Parang kayang-kaya naman na niyang bilin ang kahit anong gustuhin niya ee. Ano ka ba Ellie!! Ikaw na nga mismo nagsabi ee, its the thought that counts!! Ano kaya? TSINELAS? Parang hindi ko pa nakikitang naka-tsinelas yun ee. Siguro may patay na kuko kaya hindi pwede i-expose! Haha.

PABANGO?? Sus. Baka i-spray lang yun ni Sef sa banyo!! Kumpara naman kasi sa mga ginagamit niyang pabango
diba??

WALLET?? Ay, sige. Try mo lang. Baka gawin lang niyang lalagyan ng barya yun!! Hahaha.
Ah, sheet!! SUMASAKIT ULO KO!! Hindi pa naman ako sanay ng pinagiisip ako ng mga ganitong klaseng bagay!! Ito ngang mga barkada ko wala akong balak bigyan SIYA pa kaya?? Tsss... atchaka matapos yung nangyari nung sabado, feeling niya mageeffort akong bigyan siya? NO WAY!! NO WAY TALAGA!! Naka-upo na kami sa Isbarro to eat lunch pero kahit anong gawin ko, tumatakbo pa din isip ko... Ano kaya?? Bigyan ko siyang BULAKLAK?? Sabi kasi nung prof namin dati, gusto daw ng mga lalaki kapag binibigyan sila ng bulaklak! Hahaha. Tae, ee isa nga pala ako sa mga nag-react na baka bakla si Sir kaya niya nasabi yun. TOINKS!

Oi, sino ba yang ka-txt mo? Biglang natanong ni Meg kay Jill. Si Japo. Darating daw siya ee. Pagkasabing-pagkasabi ni Jill nun, biglang lumitaw si Japo sa may entrance ng Isbarro, sinisilip-silip pa niya kami. Kinawayan ko naman siya agad. Hey girls! Bati niya. Christmas shopping ba? Anyway, MEDIUM size nga pala t-shirt ko. Size 8 naman paa ko. Patawa talaga tong si Japo kahit kelan ee. Kapal mo Japo!! Borge said slightly slapping him on the face. Second round na ulit ng pamimili nila Meg. This time, sa Lacoste naman kami napadpad. Naiwan kami ni Japo sa labas and then suddenly, it occurred to me na kung meron man akong dapat tanungan kung anong magandang iregalo kay Sef, dapat si JAPO yun!!

Wait. Wait. Wait. So ibig mong sabihin Ellie, meron ka nga talagang balak regaluhan si SEF?? Oh my gosh!! Prublema
yan!! Ee, magtatanong lang naman ako hindi ibig sabihin nun BIBIGYAN KO TALAGA SIYA!! Napatingin ako kay Japo. He was looking on his phone, panay ang txt. Wag na nga lang!! Tsk, baka mangasar lang din itong loko na toh siya pa unang matuluyang matanggalan ko ng tenga!! Haha. Ellie, hows Max doing? Huh? Sabi ko si Max... okay na ba mga sugat niya? I nodded. Oo naman. Long pause. Ee...Si Sef? I tried to sound casual. Napakamot sa ulo si Japo. Hay naku, ako pa talaga tinatanong niyo pareho.He then smirked. Hindi na lang kayo magkamustahang dalawa. Napakunot ang noo ko. Ano bang sinasabi niya?? Kung ayaw niyang sagutin ee di wag!! Hmp. Suplado naman nito!! Tapyasin ko yang tenga niya, makita niya!! Japo then sighed. Tinatanong mo kung kamusta si Sef, ibig bang sabihin niyan, hindi ka na galit sakanya? Galit? Well, sa tanong ni Japong yun... inisip ko kung nagalit ba talaga ako kay Sef? Natawa ko ee. Dahil unanguna sa lahat, BAKIT AKO MAGAGALIT?? Pangalawa, MAY KARAPATAN BA KONG MAGALIT?? Cmon, a CLOWN doesnt know how to be angry!! Sus, Japo. Alam mong hindi ako marunong magalit! Yeah, kaya pala you nearly ripped off their ears at umuwi ka mag-isa nung gabing yun. I playfully landed a good smack on his arm. Sira ulo!! Ee pinapainit niyo ulo ko. Walang nagsasabi kung bakit sila nag-away! Biglang tumunog ulit phone ni Japo. He looked at it tapos napailing siya.Anyway, Ellie... ano ireregalo mo kay Sef? ARGH!! Bakit ba lahat na lang sila nag-aabang sa ireregalo ko?? Tss. KISS na lang, pwede na yun!! Naku po! Siguradong magtatatalon yun sa tuwa. Gagu, alam mo yung joke? Ako na lang regaluhan niya. Matutuwa pa ko. Bakit ano ba gusto mo?

I eyed Japo with a mischievous smile. ANO? BAKA SINO? Hindi tumigil si Japo sa kakatawa.Sira ka talaga Ellie!! After an hour or so, malapit na kami umuwi at dumaan muna kami sa grocery store kasi may bibilin daw muna si Japo para sa alaga niyang tuta na may sakit. Ang swerte naman ng tutang yun, biruin niyong isang galong Gatorade ang iniinum?? Tuta mo ba talaga may sakit? Tanong ni Meg as she was pushing the small cart. Baka manigas pochi nun kung Gatorade papainum mo. Yaan mo, siya naman tatae ng matigas. Hindi ako. Haha. Dumating na yung driver ni Meg at dapat sakanya ko sasabay. As usual, Japo insisted on riding Jill home. Kaso lang, minsan meron talagang prublema yan sa pagdiskarte ee. Samahan mo na ko Ellie, dali na. He told me at syempre wala naman na kong nagawa. Nasa passenger seat naka upo si Jill. Tapos ako lang mag-isa sa likod. Magkausap yung dalawa kaya naman pinili ko na lang manahimik. Moment nila yun ee. Mejo inaantok-antok na nga din ako, sabi ko naman sa inyo diba? Isa talaga ko sa mga madaling makatulog pag nasa byahe. Hahaha. A moment or so, bigla kaming tumigil sa harap ng isang napaka gandang bahay. Tinapik ako ni Japo. Ellie, He said, inaabot niya saken yung isang plastic ng grocery na binili namin kanina. Paki baba naman ito o. Kaw na muna bahala sa alaga kong tuta. Babalikan na lang kita mamaya. Napatingin ako dun sa bahay well, kung bahay ngang matatawag. Para kasing maliit yung term na bahay, it was more like a mansion. ANO? ANONG GAGAWIN KO DITO? "Ikaw na bahala." Japo eyed me, his lips pointing at Jill. Yung itsura niya parang sinasabi niyang ISTORBO ako. Gusto daw muna niyang ma-solo si Jill. Animales!! Kaya lang niya ko pinilit isama ee para ibaba ito sa tuta niya?? Punyemas na tuta yan aa!! Daig pa mga anak ni Pacman sa sarap ng buhay!! If you want, we could stay around for a while. Offer naman ni Jill. Oo nga. Tama Jill! Haha. Panira talaga ako ee. Naku, wag na Jill! Biglang lumingon si Japo saken. Dali na Ellie. Babalikan din kita agad. He smiled at me pleadingly. Takte, ang hirap talagang maging mabuting kaibigan!! Hinablot ko yung platic. Naku Japo, siguraduhin mong mabilis ka lang. Kung hindi, iisawin ko yang tuta mo!! Wag naman Ellie. Ingatan mo aa? Shower it with love... Japo said laughing. Nga pala, i-kiss at i-hug mo na lang din ako!! I glared at him and muttered deeply. Pakyu! The moment I stepped out the car, kumaripas na agad sa pagpapaandar si Japo. Kita mo yung gagung yun!! Ugali talaga ee, wala man lang ba-bye!! Good afternoon Maam. May maid na bumati agad sakin sa may gate. Cmon in. I looked around, ako kinakausap niya diba? Takte, talo pa ko ng maid nila Japo aa? May accent pa siya magenglish!! Ah,I said a bit unsure. S-sige ho. Thank you. Pinagbuksan niya ko ng gate and led me inside the mansion. Ang ganda pramis!! Bongga!! She noticed the grocery bag I was carrying. She took it from me. Hes upstairs miss.

He? Wow. Para pala talagang tao turing nila sa mga tuta ano? Second room to your right. With that, she disappeared to the kitchen. Hindi ako magkandaugaga sa paglingon even as I climbed up the marble staircase. ANG SARAP NAMAN TUMIRA DITO. Ang ganda-ganda. Tapos meron pang chandelier na kala mo gawa sa diamonds na nasa pinaka gitna nung bahay. Napaka swerte naman ng tutang yun, meron pang sariling kwarto!! Lintek talaga yung si Japo, ganito ba talaga kapag ONLY CHILD? Spoiled talaga? Haha. Paampon na kaya ako sa parents niya? Pagdating ko sa tapat nung pangalawang kwarto sa kanan. I froze. Teka, seryoso? Pang-tao talaga na kwarto?? I slowly took a hold of the doorknob and opened it ever so slightly at sumilip. And I swear to God my heart almost made a leap when I saw Miguel Josef Uy Monteverde sleeping soundly on a king-sized bed, balot na balot ng putting comforter. Meron bang Sleeping Beauty na lalaki?? Haha. Parang si Sef kasi yung male version ee. And then suddenly it dawned on me that all this time, SI SEF YUNG TUTANG TINATAWAG NI JAPO!! WWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHH!!! Parang bigla kong narinig ang boses ni Japo nung bago ako bumaba ng sasakyan. Shower it with love... I felt my blood creeping up my cheeks. Nga pala, i-kiss at i-hug mo na lang din ako!! I was blushing like hell. SIRA ULO TALAGA YUNG SI JAPO KAHIT KELAN!! RRRRRRRR... Papaalis na sana ako ee... kaso lang I stood frozen by the doorway ng narinig kong umubo si Sef. Sa lahat ng sinabi ni Japo kanina, isa lang ang totoo... MAY SAKIT NGA ANG TUTANG ITO. To be continued.

Chapter 36-1. Lugaw

Monteverde Residence 5:45 pm Eleonor Malicsi Dimaculangan
Dahan-dahan akong pumasok sa kwarto ni Sef. Trying not to make the slightest sound, if possible. Mahimbing ang tulog niya. Hindi ko nga alam kung anong ispiritu ang nagtulak saking pumasok at tumayo sa gilid ng kama niya. I just stood there, pondering over his sleeping form. Wow, how could God create such a handsome person? Even when asleep, hindi siya nakakasawang pagmasdan. Parang ang sarap hilingin na sana lagi na lang tulog si Sef. Haha. Sabi ko na sainyo ee, siya ang lalaking version ni Sleeping Beauty. Kung ayaw niyo naman, pwede din siyang si Snow White nung nakagat na niya yung poisoned apple. Hahaha.

Wait. So does that make me the prince charming??

Ew. Ew. Like Im going to kiss him now!! Ibahin na lang natin. Yeah, or to put it better... Sef looked like an angel who took a lot of sleeping pills. I couldnt help but smile. Para kong tanga sa mga naiisip ko. Buti naisip mo Ellie, it would be better to flee now, before its too late!! Kaya nga, baka mamaya magising pa si Sef at akalain pa niyang pinagnanasaan mo siya. My mind would love to run out of the room, dire-diretso palabas nung mansyon. But my body wouldnt even budge. Half of me wanted to just stay there and watch him more. Grabe, he looked so peaceful when he sleeps. Ano kayang pinapanaginipan niya? Kasama kaya ako?? Haha. Ellie, ano ba?? Nakita mong tulog yung tao pinagnanasaan mo pa!! Flee now, before its too late!!

Pero parang may sariling buhay ang sarili kong katawan... Diba sabi ni Japo meron daw sakit si Sef? I reached forward, my hand slightly touching his forehead. Kaso lang hindi ko alam kung saan ako dapat magulat ee, is it about the fact na inaapoy si Sef ng lagnat or the fact that he was looking at me. INAY KO PO!! Ibang klase namang Sleeping Beauty ito, hindi sa halik na gising... haha. Sef didnt look surprise when he saw me in his room. He was, in fact, just staring at me. His eyes looked rather heavy. Para bang makakatulog na siya ulit any minute now. But despite his current condition, nakuha pa rin niyang ngisian ako!! Hinawakan niya yung kamay ko na siyang idinikit ko sa noo niya. Sabi ko na ee, He croaked, his voice sounded so different. Nag-aalala ka talaga sakin. Ibang klase tong lalaking ito! Mukang nagdedeliryo na ata ee. I glared at him. Ano ka? Feeling mo naman, akala ko tuta papaalaga sakin ni Japo! He tried to sit up. Yun pala askal. He then coughed as in dire-diretso. I studied him for a moment, taking in his condition. Hala, Ellie, mahabag ka naman!! May sakit yung tao!! Errr... napaupo ako sa gilid ng kama niya. Hala, ano? I asked sounding quite concerned. O-okay ka lang Sef?Out of impulse, I placed my hands on both his cheeks and willed him to look up at me. Gusto mo ng tubig? Tumigil siya sa pag-ubo and soon he was smiling again as he stared at me. Gusto ko IKAW. I was sure, kasing pula na ng kamatis ang muka ko. I gritted my teeth. NAKAKAIRITA TALAGA SIYA! BWISIT!! Kinuha ko yung isa sa mga unan niya at hinampas sakanya.Bahala ka nga jan!! For a sick young man, Id say he still has quick reflexes for he caught me by the hand. I was just kidding. He then coughed again, this time alam kong hindi na biro. Agh, darn this! Napahiga na lang siya ulit, now letting go of my hand.Youre here to take care of me? Wala akong panahon mag-alaga ng isang kagaya mo! Hmp!! Ano siya, sineswerte?? Naku talaga, pag hindi pa dumating si Japo within thirty minutes, mag-isa na lang akong uuwi!! There was a sudden knock on the door and came in the maid na nagpapasok sakin kanina. She was carrying a food tray. Sef massaged his head. Not now. He waved a hand as though pushing the maid out the room. But sire... the maid eyed me then looked worriedly at Sef. ...you havent eaten anything yet. I said, not now! Kahit may sakit ang loko, his voice was still commanding and without another word, the maid silently left the room. I stood there thinking, Papano niyang inayawan ang chicken joy na yun?? Sinundan ko yung maid sa kusina. And boy, did I get myself surprised!! Ang laki ng kitchen nila Sef. Kumpleto ng utensils. But what really caught me was the 6-foot refrigerator. Grabe, parang nakaka-tempt buksan. Gusto ko malaman kung ano nasa loob!! Hahaha. Parang pwedeng-pwede ako pumasok jan kapag nainitan ako ee. Yes, miss? Sabi nung maid. Animales, san ba galing itong maid nila Sef? Imported ba toh? Is there anything you need? Uhm, Hindi ko tuloy alam kung anong salita dapat kong gamitin. English ba o tagalog? Pakiwari ko kasi hindi niya ko maiintindihan kung magtatagalog ako. Amp. W-well... Well pa lang nasasabi ko, pakiwari ko katawa-tawa na ko. Yeah. I- uh- want to make some... T-teka, ano bang English ng LUGAW?? Punyemas, mauubusan pala ko ng ingles sa maid nila Sef ee. ...ah soup. Takte yan, kelan pa naging soup ang lugaw ha Ellie?? At ano nanaman bang pumasok sa isip mo?? Wag mong sabihing ipagluluto mo ang antipatikong yun ng lugaw?? Haha. Well, yeah, grabe kahit papano naman marunong magluto ang isang Eleonor Malicsi Dimaculangan. Bukod sa pag-kain, ito ata ang sumunod na talent ko. Yep, ang pagluluto. Pero madalas mas gusto kong ako na lang yung

taga-kain. Haha. As it turned out, Yaya Kusing pala ang pangalan ng maid nila Sef. She was practically watching me do all the cooking. And to my relief, nakakaintindi naman pala siya ng tagalog ee. Intindi lang, pero hindi siya nakakapagsalita masyado. Alam niyo kung pano ko nalaman?? Uh, Yaya Kusing... sabihin mo nga, nakakapagpabagabag. She raised a brow and attempted to say one of the trickiest Tagalog words that took me years to even master. Haha.Na-kaka-paba... Nakakapada-pagabab? I laughed. Haha. Kaya mo yan. Sige pa. Kahit si Yaya Kusing natatawa sa mga pagkakamali niya. What does that even mean? Haha. Hindi pa ko nakuntento, pati tagalog na mga tongue twister pinasubukan ko kay Yaya Kusing. And I was laughing like hell. Nga pala alam niyo ba? Para palang mini-grocery itong kusina nila Sef. Kumpleto na lahat ee. Merong lalagyanan ng samut saring gulay. Meron din silang fruit rack. Say it, and they have it. Mas lalo tuloy akong ginanahan mag-luto. Nyahahaha. Haiii, in fairness ang sakit sa ulo nitong si Sef aa? Atchaka asan na ba si Japo?? Sobra na sa thirty minutes ang itinagal niya aa? Napa-luto pa tuloy ako ng wala sa oras. Kapag ako kasi may sakit, lagi kong sinasabi kay mama na gusto ko ng mainit na sabaw. Kung hindi man, I would always ask her to make me some LUGAW. Nyahahaha. Hindi ko pa din alam English ng lugaw, bakit ba? So, youre making rice porridge. At nalaman ko din ang sagot. Yun pala English. Napa tango ako. Known more as congee. Okay, so walking dictionary din pala itong si Yaya Kusing?? Tatandaan ko nga yan. Ang lugaw sa ingles ay rice porridge slash congee. Hahaha. So, Miss Ellie, if you dont mind me asking... are you Mr. Monteverdes girlfriend? Napaso ang dila ko. Tinitikman ko kasi yung niluluto ko when she asked. Oh, Yaya Kusing gasped. Sorry, I didnt mean to pry. Its just that, youre the first girl I know to come here. Hindi ko alam kung compliment yun oh hindi ee. HUH? Parang isang malaking kasinungalingan ang sinabing yun ni Yaya Kusing. Ako? Hello. Its not like Sef invited me here. Si JAPO ang may kasalanan ng lahat ng ito ee. Pero... si Sef hindi nagsasama ng babae dito sa bahay niya?? OH CMON!! Thats a shit thing!! The master flew back here in the Philippines two months ago from L.A.," Wow. So ibig sabihin nung nagkita pala kami sa Boys Cr kakauwi lang ni Sef nun. The guys a trash still is - right after... you know... with Miss Lianne. Ive never seen anyone here except Mr. John and the rest of their thugs. By John I knew she meant JAPO. Sa thugs, siguro sila Jerry yun. I arched a brow.L-Lianne? My mind was racing. Sino si Lianne? Yaya Kusing was taken aback with my question. Parang nagulat siya na hindi ko alam. Lianne... shes the exgirlfriend. Hehe. Yeah, I softly giggled at that. At pang-ilang girlfriend naman na sa listahan ni Sef si Lianne? Yaya Kusing actually scoffed. Hah, believe me shes his first. Owkei. Mukang isang dakilang CHISMOSA itong si Yaya Kusing. Actually, MADALDAL would be an appropriate word. Sa totoo lang, ayoko na sanang palalimin pa ang kwentuhan naming ito... kaso lang... para akong aso na hinainan ng buto. It was hard to resist. Gusto ko pang making ng maraming JUICY CHISMIS tungkol kay SEF!! Ibig mong sabihin...I dont even know the right words to say. Isa palang naging girlfriend ni Sef? Kayo ba maniniwala kayo??? Gano sila katagal? Sheet. At ako na ang sumusunod sa yapak ni Japo. Chismosa na din ako!!

I think for about two years or three utmost. HUWAW. Seryoso? My eyes were wide as an owls. I mean, this is Sef we were talking about. ANG MALANDING SEF NA GIRL AND GAY MAGNET. Just impossible. Papano siyang makakatagal sa ganung klaseng relasyon?? Oh, Mr. Monteverde was dead serious with her. Define madly in love. Thats him. Inabutan na ko ni Yaya Kusing ng bowl. Luto na din sa wakas yung porridge. Haha. Naks, nakiki-porridge na din ako. So you still havent answered my question Miss Ellie. I smiled weakly. Mejo nagsi-sink in pa kasi sakin ang mga impormasyong ito. No, Yaya Kusing. Actually hindi ko alam kung papano ko siya dapat sagutin ee. But one things for sure, nahawa ako sa pagiingles niya. I am far from being his girlfriend. Im just... I looked down looking for right word. And what's the perfect word that came across my mind? ...a Clown, I guess. TO BE CONTINUED.

Chapter 36-2. Lugaw

Eleonor Malicsi Dimaculangan Define Clown.
Based on American Heritage Dictionary, a clown is a buffoon who entertains by jokes, antics, and tricks, as in a circus. Sa GOOGLE? Haha. The same, word per word. For short, copy-paste. Wala naman sa job description ko ang ipagluto si Miguel Josef Uy Monteverde hindi ba? At mas lalong hindi kasama sa trabaho ko ang alagaan siya!! Pero dios mio, anong ginagawa ko ngayon dito sa kwarto niya?? At may dala-dala pa kong isang bowl ng porridge!! Mm, take note porridge! Hehe. Sef studied me for a minute; his eyes were drowsy ready for another round of sleep. Great, he was sick. At wala naman dapat akong pakialam dun diba?! Instead of coughing, this time Sef sneezed twice. ACHOO. Nah, thrice. ACHOO. Make it four. Ellie, yung boses niya halatang barado ilong ee. I dont want to eat. Just need some more sleep. He shut his eyes again. Ipinatong ko muna yung bowl sa may bedside table niya. Naiirita na ko aa? Hindi ako nag-effort na magluto para lang tulugan niyang ulit!! Animales!! Parang mas madali pa nga atang mag-alaga ng tuta kesa sa kanya ee!! Ah, hindi!! I said stubbornly, pulling him to sit up and boy was he heavy!! ANG BIGAT NIYA!! Para kong hinahaltak ang isang ten-wheeler truck!! RRRRrrr... At sa hindi inaasahang pangyayari, it was Sef who retaliated by pulling me instead. Para kong tumalon sa pool only I dived on his bed. EEeeek! I knew it,ang yabang ng ngiti niya ee but his eyes were half closed. Youre crazy about me. I gritted my teeth in anger. ANG KAPAL NG MUKA NIYA!! WAG NIYANG SABIHING MAY SAKIT SIYA!! MALAPIT KO NA TALAGA SIYANG UPAKAN!! At siya pa tong may karapatang mag-salita?? Oh cmon siya nga tong OVER MAKA CHANSING OH!! Wag kang magpatawa, ikaw nga tong may pagnanasa sakin ee. Oof! I rolled to his right to get off of him but like I said, Sef has quick reflexes for a sick young lad. I was now lying beside him ready to jump off the bed but Sef wrapped an arm around my waist na kala mo ako yung yakap niyang teddy bear. At hindi pa nakuntento ang loko,

he even buried his head against my shoulder blades and before I knew it, he was already fast asleep. T-teka lang!! HINDI PWEDE TOH!! Napalunok ako, dios mio ano VAAAH?! Baka hindi ko mapigilan sarili ko baka MAHALAY ko pa si Sef sa lagay na ito ee. Hahaha. Yep. AKO HAHALAY SAKANYA!! Punyemas!! Kung si Sef lang din naman ang kasama kong mag-kasala WHY NOT?? Nyahahahaha. Lechugas ka Ellie!! Nakita mong may sakit yung tao ee, dont take advantage!! Yeah right, like hes not taking advantage of me. AS IF... gusto mo naman talaga!! AMP!! And to make things a lot worse?? Wala man lang katok-katok, biglang bumukas ang pinto ng kwarto ni Sef, and right there before us stood John Paul Sy Crisostomo looking like a pleased spectator of a funny movie. Oops. He muttered ACTING surprised pero halos abot TENGA ang ngiti niya!! ANAKSHUTANG ANIMALES!! Busy pala kayo, pasensya na sa istorbo!! With that he closed the door again. GAAAAAAHHH!!! JAPOOOOOO!!!! I screamed, my face turning all red. PAKYU KA!! BUMALIK KA DITOOOOOO!!! TO BE CONTINUED.

Chapter 36-3. Lugaw

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Sa lakas ng sigaw ko? Nagising agad si Sef. And after a while, we sat by the counter in the kitchen. Wala ng ibang nagawa si Sef kung hindi kainin yung LUGAW na niluto ko. Yeah, I dragged him here. Pati si Japo katabi niyang kumakain. One more round pa ko nitong champurado. Sef said, handing me back his bowl. I swear I would love to smack the bowl itself on his head. Lugaw kasi yan diba? He smirked. You sure? Lasang champurado ee. I gritted my teeth in anger. Ayoko sa lahat nilalait ang luto kong pagkain. Ilublob ko kaya si Sef ngayon sa kaldero?? Tignan lang natin kung matawag pa niyang champurado ito!! Japo laughed. At least masarap na champurado diba? Isa pa to!! Lechugas, pag-umpugin ko silang dalawa ee!! Didnt know Yaya Kusing can make this. Oh, Biglang pumasok si Yaya Kusing. I didnt make that Sir John. Miss Ellie did. Sa totoo lang, gusto kong matawa ee. Sabay na lumingon sakin si Sef at si Japo, looking both surprised. And as if rehearsed, sabay na sabay din silang napatingin sa bowl ng lugaw that was served right before them. Japo smiled teasingly at me. Pwedeng-pwede na talaga mag-asawa si Ellie... Pakyu. I muttered darkly. Sef, on the other hand, has a different smile plastered on his face. He looked quite pleased with himself. Parang feel na feel niyang pinagluto ko siya. I blushed slightly, feeling a bit... well... uneasy!! HINDI KO SIYA PINAGLUTO NUH!! ANG FEELING NAMAN NIYA!! FEELER!! AMP!! A surge of irritation took over me. Naiirita ko!! I angrily grabbed the half-empty bowl in front of Sef. Tama na nga, matulog ka na lang ulit! But he gripped my hand before I could even lift the bowl off the counter. Wait, what are you doing? His hand was hot against my skin. Meron pa din siyang lagnat. Diba? Ikaw nga nagsabi, masamang nagtitira ng pagkain? He said, looking intently at me. NAKAKAINIS YUNG NGITI NIYA!! Parang nangaasar na ewan!! Ill go for another bowl, please? Hindi maalis-alis yung ngiti ni Japo. Lalo tuloy akong namumula at mas lalo akong NAIIRITA!! Hm, kaya pala pinipilit ni Ellie na kumain ka Dude. Japo tapped Sef on his shoulder as though he was giving him a hidden message of congratulations.

Now I know, kaya din pala lasang champurado. Sef added handing me his bowl for the second time. Sabay na natawa ang dalawa na kala mo HINDI ko naririnig yung mga pinaguusapan nila when in fact they were all DIRECTED to me. Isa pa nga, ngayon lang ako nakatikim ng lugaw na ala champurado style ee. Inis kong kinuha yung bowl niya at pinuno ulit ito ng lugaw. Tss. Lasa ba talagang champurado?? I mean, I cooked a lot at home. But I have to admit, this is the second time I made a rice porridge. The first was when my brother Eddy got a flu. Sabi nga niya mas masarap daw luto ko kesa kay mama ee. Nagalumbaba si Sef as he smiled enjoyably at me. Honestly, he could have looked cute pero sana hindi na lang siya nagsalita. Diba kapag may sakit, sinusubuan? I arched a brow. Sumu-sobra na talaga siya!! GAAAAH!! Patawarin ako ng mga anghel sa langit, pero kahit may sakit ang lalaking ito, hindi nako magdadalawang isip na ihawin siya ngayon din!! Heh, gusto mo ito isubo ko sayo? I raised a clench fist at him. ANIMALES!! IMBUDO TONG SI SEF!! IMBUDO!! Malapit ko na sanang gawing ISAW itong si Sef ng biglang tumunog yung cellphone ni Japo. He answered it, Hello. With that he stepped out the kitchen leaving me alone with this irritating guy. Hay naku, inumin mo na nga lang itong biogesic!! Baka sakaling maging kamuka mo pa si John Lloyd Cruz. Naalala ko tuloy yung bagong commercial ni Lloydy, yung puro muka niya!! Hahaha. Gwapu-gwapu talaga ng bebs ko!! Nyahahaha. Huh. No thank you. Sef said smugly. Sakanya na eyebags niya. I'm ten times hotter than him. NAIIMBYERNA KO SA SAGOT NI SEF!! How dare he!! Wala siyang karaparang insultuhin ang lalaking numero uno sa puso ko!! Hmp. Bakit ko pa kasi naisipang magluto ng lugaw na toh? Lechugas kasi... sana hindi na lang ako nag-effort!! Sana hinayaan ko na lang siyang mangisay sa gutom!! I crossed my arms across my chest with an angry frown. A deafening silence followed. Wala na samin ang umiimik when all of a sudden, Ellie... Sef said, his voice was rather serious. He was trying not to look at me. He began dipping the spoon in and out the porridge bowl. I- uh...He struggled. Napataas kilay ko, was HE actually BLUSHING?? Oh baka dahil lang siguro sa lagnat na niya kaya mejo namumula yung kutis ni Sef. I Im... Para kong tangang naga-anticipate ng sasabihin niya. Parang naeexcite ba ko na ewan!! Kala mo naman Will you marry me sasabihin ni Sef?? Sino sa inyong dalawa ngayon ang feeler?? Hahaha. Im sorry. Ayan tama, mag-sorry ka dahil ininsulto mo si John Lloyd Cruz. No, really, I am sorry... about what happened last Saturday. I mean, everything. He couldnt look me in the eye. It was as if, Moguel Monteverde was avoiding my gaze. Tama ba narinig ko?? Nanlalaki mga mata ko as I was looking at him in complete disbelief. DID HE JUST APOLOGIZE TO ME?? Dun natapos ang usapan namin ni Sef. I didnt utter a reply. Bakit? Ano bang dapat kong sabihin diba?? After which, I told Japo na ihatid na niya ko pauwi. I was silent all throughout the ride home. Japo was babbling about a Christmas party... I was just nodding but my mind was obviously off somewhere. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana. Hindi kasi ako makapaniwala, why did Sef apologize? Kasi he was feeling sorry na iniwan niya ko?? Kasi he and Darren punched each others faces?? Or maybe he was feeling guilty?? Alam ko na dapat natuwa akot nag-sorry si Sef... but the moment I heard the sincerity in his voice when he said Im sorry... I couldnt stop wishing na sana... he hadnt said it at all. OO!! SANA HINDI NA LANG NIYA SINABI YUN!! SANA HINDI NA LANG SIYA NAG-SORRY!! KASI... HE JUST GAVE ME MORE REASON NOT TO HATE HIM... ARGH, THIS IS STUPID!!

Meron pa kong na-realize... sana pala hindi na lang ako nakipag kwentuhan kay Yaya Kusing... Sana hindi na lang ako pumayag na sumama kay Japo na ihatid si Jill... kasi... the more na may nalalaman ako about Miguel Josef Uy Monteverde... the more I found myself fallNo, no, no... WAIT!! IMPOSSIBLE!! Was I just about to say FALLING IN LOVE?? Hahahahaha. Anakshutang animales!! May sira ka na nga ata talaga Eleonor Malicsi Dimaculangan!! Cmon Ellie, ikaw na ata ang may sakit ngayon ee?? Wag ka ngang magpatawa... ilang beses ko pa bang dapat sabihin sayo na DAPAT ITIGIL MO NA YAN?? NAKITA MO NA ANG NANGYARI NUN SA EK!! YOU SHOULD KNOW BETTER TO STOP THIS CRAP YOURE FEELING!! ITS FOR YOUR OWN GOOD AND YOU KNOW IT!! Ilan pa bang kagaya nung sa EK ang dapat na mangyari before you would stop this whole STUPIDITY? ARGH!! ANG SAKIT SA ULO!! Punyemas!! AYOKO NITO!! Hoy, Ellie!! Japo snapped a finger before my face. Dito na tayo bahay niyo. He studied me strangely. Anong nangyari sayo? You seemed unusually quiet. Huh? Sabi ko, dito na tayo sa bahay niyo. He stressed the words even more as if I didnt hear him the first time. I nodded, reaching for the car door. Thanks Japo. Oh, susunduin na lang kita ng 7 oclock sa Wednesday ah? I stopped to whirl around him. Huh? Alas siete ng umaga?? Anong tingin mo sakin, intsik? Ang aga-aga naman nun!! Japo rolled his eyes. Ibig mong sabihin kanina pa ko nag sasalita, ni isa wala kang narinig?? He stared at me and I just stared back clueless. He sighed. 7 ng gabi. Merong Christmas Party sa bahay nila Sef. Wag mo kalimutan regalo ko aa? Tignan niyo na?? GAAAADDD!! My heart slightly jumped by the mere mention of Sefs name!! Animales!! Ano? Ayoko!! Hindi ako pupunta!! And with that, I stepped down and shut the door. Going back in Sefs place was the last thing I would do!! NO WAY TALAGA!! NO WAAAAY!! At chaka, bakit si Japo nagiimbita sakin?? Kanina pa ko sa bahay ni Sef, dapat diba SIYA ang nag-sabi sakin?? Binaba ni Japo yung bintana niya and he shouted. "DUN PA NAMAN TAYO MAGEEXCHANG GIFT!! WALA KANG MAKUKUHANG REGALO!!" I froze in place. Ee di wala akong regalo?? SOOOOooo??? HMP!! MUKA BA KONG REGALO?? To be continued.

Chapter 37-1. Ellie's Chocolatey Buddy

Wednesday; 8:15 pm Monteverde Residence Christmas Party
The Monteverde mansion was alive. Every part of the house was bustling with life, with motion. And one could say that it was one hell of a party!! Oh yeah!! There was DJ Coki bringing the house down with remix and party music. Waiters were present, offering booze, cocktail drinks, beer, champagne - oh name it, they have it. Even delicious, exquisite foods were served on a very, very long table.

Japo leaned against the railing of the balcony up Sefs room. He was holding a can of beer and was contently watching down all the people partying to their lifes content. He grinned at his best friend beside him. I gotta say, this party rocks Sef!! Sef smiled smugly.I know. Dont need to say it thrice.They both drink up the beer theyve been holding. So, where is she? Japo laughed. Relax, shell be here. He tapped Sef slightly on his shoulder. Huh. Balita ko pa nga, she has a Christmas present for you. Sef took another sip of beer then cleared his throat. Really? He hated the fact that he sounded... hopeful. Yeah. Japo sniggered with amusement. Sobrang tagal na niyang hindi nakikita mga ganitong expression ng kaibigan. I was there when she made you that chocolate.

A chocolate huh. The idea just made Sef smile. The girl could really cook.
Cmon, Japs. Lets go back to the party.It was hard to hide his excitement. How he wanted to get a hold of that chocolate right this very minute!! Sef started towards the door but Japo was rooted right where he was standing. With all the people below, there was one that stood out for John Sy Crisostomo. Yes, because there walking by the garden was the most beautiful girl for him that night. Yep, it was no other than Jillian Martinez making a grand entrance together with the short haired girl everyone seemed to be waiting that night.

Ellie.
And boy, was she stunning!! Japo! Ano? Are you coming or what? Sef asked impatiently, reaching for the doorknob. Before Sef knew it, Japo was already flying down the stairs in such haste. Bilisan mo!! Dali!!

FLASHBACK

Tuesday; 2:30 pm Talyer nila Ellie Eleonor Malicsi Dimaculangan

Sabi nga nila, para hindi ka masyadong makapag-isip sa mga bagay na nais mong takbuhan ee di magpaka-busy ka. Oo, marami akong tinatakbuhan... tulad ng pupunta ba ko sa Christmas Party?? Anong dapat kong irason kanila Borge kung bakit ayokong pumunta?? Anong dapat kong gawin para matigil na ang mga kabaliwang ito?? At higit sa lahat... Anong... dapat iregalo sa isang lalaking nagngangalang Miguel Josef Uy Monteverde??? Oh diba?? Sooobrang daming NONSENSE na katanungan?? At imbes na sayangin ko oras kong isipin ang mga sagot dito... I woke up early today, mga 11:30am. Haha. O bakit? Maaga na yan sakin!! Sumunod ako kay papa sa talyer pagkatapos kumain ng tanghalian at napagdesisyunang tumulong na lang dun. Mejo maraming customer ngayon thats why an extra hand could be a big help. Uh, sa tingin ko baterya prublema. Narinig kong sabi ni papa sa matandang lalaking may-ari nung starex na green sa labas. Matatagalan pa ba bago maayos yung akin? The old man sounded impatient. Mukang nagmamadali.

Nakita kong napakamot sa ulo si Papa. Uh- sandali lang ho, pahintay lang ng ilang minuto. Napansin kong busy si Manong Domeng sa pag-gawa nung Honda. Si Kuya Rolly naman dun sa adventure. At si Papa meron pang Montero na ginagawa. Tatlo lang naman silang mekaniko dito sa talyer. Ee mukang peak season nila ngayong bakasyon. Pa, I then butted in. Ako na lang gagawa. Papalitan lang naman ata ng baterya ee.I grinned at him. My dad simply looked at me and gave me his wide smile I knew so well. Sigurado ka? Ts, ako pa! Dimaculangan ata toh! Haha. Alam niyo, ito ang nagiging resulta kapag anak ka ng isang mekaniko. Para sa isang pakialamerang kagaya ko, at halos lumaking naglalaro dito sa talyer ee hindi na dapat nakakapag takang I could do some greasy work. Haha. Oo na, oo na... kaya nga ba lalo akong napagkakamalang tomboy!! Sinimulan ko na ang pag-gawa ko sa starex. Hindi mapakali yung matandang may-ari. Although he didnt say a word, alam kong duda siya sakin. After a while, ng ikinakabit ko na yung bagong baterya biglang merong tumigil na white mini-van sa harap ng talyer. Napatingin lang ako saglit but I just went back on my work. Ano, ho yun? I heard my pops asked, cleaning up his hands painted with oil. Andito ho ba si Eleonor Malicsi Dimaculangan. The moment I heard my name, napa tayo ako ng tuwid and hitting my back against the hood in the process. Aray! I winced, running down my hand kung san ako naumpog. I saw the way my dads eyebrows furrowed in suspicion. Anong kelangan niyo sa kanya? The man gave a friendly smile. Meron hong delivery para sakanya. Galing daw ho kay-- the man looked on the paper he was holding. Parang hindi siya sigurado sa nabasa niya as he said the name that made my entire body melt like jelly. M-Mister John Lloyd Cruz?? Lahat ng tao sa talyer napatigil sa mga ginagawa nila. Diba artista yun? Narinig kong tinanong ni Kuya Rolly. Gusto ko sanang sabihing, Anong artista? Hes more than an actor!! Hes the only man in my life!! Kaso lang wala akong masabi ee. That very moment, parang nakalimutan ko pangalan ko. Sigurado bang, ako si Eleonor Malicsi Dimculangan?? Yun ba talaga pangalan ko?? OH SHEET!! Buti na lang talaga yun ang naisipang ipangalan sakin ng mga magulang ko!! The delivery guy went to get the package in his van. At pagbalik niya meron siyang dala-dalang malaking kahon. Halos abot sa dibdib yung taas nung kahon. My head was spinning, seryoso ba talaga ito?? I was shaking with excitement... parang pwede akong himatayin... pero mamaya na lang... this moment was just too priceless to be missed. Dios mio... ang laki nung kahon... grabe, kahit alam kong imposible... I was wishing na sana... Lord, please... sana talaga KASYA JAN SI JOHN LLOYD CRUZ!! Sana... SIYA na yang nasa loob ng kahon na yan!! The delivery guy managed to carry the package and set it before me. Nakatayo na lahat sa likuran ko sila Papa, sila Mang Domeng, Kuya Rolly at pati na din yung matandang may-ari nung Starex. May mga grasa-grasa pa nga ang mukat kamay ko when I signed the delivery papers. Buksan mo na, Ellie. Parang mas excited pa sakin si Kuya Rolly a? Sa tingin mo ano kaya yan? Bulong ni Mang Domeng kay Papa.

Baka cellphone. Ganyan ka-laki? I sighed unable to contain my excitement. Dahan-dahan kong binuksan yung kahon and I was utterly speechless when I got a hold of the most beautiful GUITAR Ive ever set my eyes on. And soon enough, I noticed a yellow post-it with the words, Merry Christmas! Kapalit yan ng champurado!

:Tounge:

Sobrang natawa ko after reading it. I was smiling at the guitar like an idiot. Right that moment, I wished... sana si Sef na lang yung nandun sa loob nung kahon!! Hahahahaha. TO BE CONTINUED

Chapter 37-2. Ellie's Chocolatey Buddy

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Minsan, sabi nga nila alam ng magulang kapag may bumabagabag sa kanilang mga anak. Funny, how my dad seemed to feel na kelangan ko ng mapagtatanungan. Lumapit siya sakin while I was sitting on the hood nung bulok na SUV na matagal ng naka tengga dun sa talyer. Inabutan ako ni Papa ng isang bote ng Royal. Syempre, alam niyang hindi ako ma-coke na tao. He leaned next to me, drinking on his own bottle. Favorite naming dalawa yan. Akala ko ba usapan natin magpapaalam ka sakin. I raised a brow. I was clueless. Anong sinasabi ni Papa? Papaalam saan? Kapag may... ano... Pag may...manliligaw na sayo. Halos mabulunan ako sa sinabi niya. Pa, naman!! Wag kayong magalala wala pang nagkakamali!! Haha. Patawa talaga itong tatay kong ito. May nagregalo lang sakin ng guitara, nanliligaw na agad sakin? San pa kayo? Haha. SAKIT SA ULO!! He looked at me oddly na parang hindi siya naniniwala sa sinabi ko. Ama ko talaga siya. May pinagmanahan talaga ko sa pangaasar. Haha. [color="#696969"]Pero gusto mo?? Napakamot ako sa ulo. Pa? Talo mo pa si Japo sa pagiging chismoso!! Haha. Ano ba ito, The Buzz? The Buzz sa talyer?? He gave me a laugh. Ee pang showbiz ka din naman kasi sumagot!! Anak nga kita. With that, nag-cheers kami ng bote. Syempre, kita mo naman, pinagbiyak ang ilong natin. Oo, pramis guys... parang xinerox ang ilong naming dalawa. Haha. O sige sinabi mo yan. Papalakad na papalayo si Papa pero tumigil siya para lumingon ulit sakin. Hindi talaga nanliligaw aa? I smiled, nodding my head exaggeratingly. Naku, kung alam lang ni Papa. Walang chance na manligaw sakin ang isang Miguel Josef Uy Monteverde. Dios mio. Mawawala muna lahat ng bakla sa mundo bago mangyari yun. Haha. Atchaka kung si Sef manliligaw sakin?? As in SAKEN?? Tss. BASTED YUN MALAMANG. Di ko siya TYPE!! Hmp. Hindi siya si John Lloyd!! Wag siyang umasa!! Masasaktan lang siya sakin. Hahaha. FEELING KA NA ELLIE!! Hindi talaga?? Wow. For the nth time na tanong na niya ito!! Makulit pala talaga lahi namin ano?? Proven at tested na!! Haha.

Pa, bayaan mo manliligaw na din yan. Malapit na. Hahahaha. FTW ang naging reaksyon ng papa ko!! Ee di natigil din ang pagtatanong niya nun. Kung may sira ang ama, what more ang anak??

Matapos ko naman sa talyer, pinilit akong isinama nila mama at Eddy sa grocery. Meron pa daw kasing mga ilang rekado na kulang si mama para sa nalalapit na Family Reunion namin sa December 24. Diba nga? Yearly nagkikita ang buong angkan ng mga Malicsi sa bahay namin. Haha. Ano Ate Ellie, nakabili ka na ba ng ireregalo kay Miguel mo? Tanong ni Eddy habang nagtutulak siya nung cart. Nakuuu, ayan nanaman ang tanong na yan!! Ilang beses ko ba dapat sabihing wala akong balak regaluhan ang lalaking yun!! KAINIS!! Pero alam mo te Ellie, Tuloy si Eddy sa kanyang litanya. ...kaming mga lalaki... hindi naman talaga kami maseselan regaluhan ee. Hindi kagaya niyong mga babae. Masyadong materyalosa. Biglang nagbuntong hininga ang kapatid ko. Haaiii... Naubos ipon ko sa pagbili ng ireregalo kay Trisha. Ows? Ee bakit nanghihingi ka pa ng regalo saken kung kami lang ang materyalosa?? Ate naman... kami kasi hindi mahalaga kung ano nakabalot... ika nga nila, its the thought that always counts. Napaisip ako. Ganun? Edi solve ka na kung greeting card na lang ibibigay ko sayo?? Haha. Napakamot sa ulo ang kapatid ko. Reyna ka talaga ng kakuriputan! Palabasin mo naman yang pera mo sa wallet!! Haha. Loko-loko talaga itong kapatid ko. Haha. Ma, Sabay naming tinawag ng kapatid ko si mama. Pwede kami kumuha ng chocolate? Tanong agad ni Eddy ng napadpad kami sa chocolate section dito sa grocery store ng Robinsons. Bukod sa parehong hugis ng ilong namin nitong si Eddy, marami kaming napagkakasunduang mga bagay. Tulad ngayon, hindi naman kami adik sa tsokolate pero para kaming si B1 at B2 ng bigla lang naming naisip na magpabili ng chocolate. Hahaha. Sige, isa lang aa. Sagot naman ni Mama. Mejo galit kasi si Mama sa matatamis ee. Para kaming baliw ng kapatid kong sinusuri ang bawat chocolate na nasa rack. Mula sa tobleron e na ibat ibang size sa walang kamatayang Hershey kisses, hindi kami matapos-tapos sa pagtuturo kung ano kukunin naming dalawa. Ito na lang! Tinuro ko yung malaking chocolate bar. Ayoko niyan, pang sayo lang yan ee! When all of a sudden, a small little boy stood between me and my brother. He was handing to me a box of chocolates na ibat ibang variety. I didnt have time to look kung ano yung brand name. You can try this one. He said in a very cute voice. Hindi lang boses niya ang cute... infairness ang gwapong bata, he reminded me of...Sef. Pareho kaming nakatingin ni Eddy sa bata... and it took another second before it occurred to me na si NOEL pala ito, yung pamangkin mismo ni Sef. I was just about to say hi when Ms. Elenas voice came from behin d. Ellie, ikaw pala yan! Its so nice to bump into you here. I turned around smiling but my smile couldnt conceal the surprised look on my face when I saw the man beside Ms. Elena. He looked exactly like Sef. Oo, pramis. Parang pinagbiyak na pisngi ng mangga!! Haha. Only this man looked older. Atchaka he gave off an air of a respectable gentleman, hindi kagaya ni Sef na kayabangan agad ang una mong magiging impression. This man was rather different. He was handsome in every sense of the word but his face was kinder, gentler na parang hindi siya yung tipong makikipag suntukan sa gitna ng carpark ng Enchanted Kingdom. He looked smart and could carry himself anywhere. He might even give the notion of a good person pero hindi maaalis yung presence of authority in him. He was already giving me a warm smile kahit na nakatitig ako sakanya. Well, Ellie... Sabi ni Ms. Elena. This is my husband Matt.

Oh sheet!! AS IN SI MATTHEW JAMES MONTEVERDE??? YUNG KUYA NI SEF!! HUWAT THE HELL!!! SIYA... oo siya... yung future brother-in-law ko!! Hahaha. TOINKS!! Nananaginip ka nanaman Ellie!! Hala, anong dapat kong itawag ngayon sakanya?? Kuya Matt?? Yak, naki KUYA ako agad?? Feeling talaga!! Haha. Ah, hehe. Hello po. I laughed weakly. Minsan lang ako tamaan ng hiya pero grabe... ang lakas!! Haha. Sabi ko na talaga ee, kung ganito siguro ugali nung si Sef, nakuu, isang pikit lang MINAHAL ko na yun!! Hahaha. Kuya Matt reached out for a shake hand. Hi Ellie. Ive heard so many things about you. When he spoke, my mind was flooded down with the story Ms. Elena told me back in the clinic at MUP. Yung kwento kay Kuya Matt at kay Sef. All of a sudden, Noel started pulling me by the arm. I took a hold of the chocolate box he has been handing me a while ago. It was a Cadburry na nasa malaking rounded violet na lata. Thanks Noel. I told him. Muka ngang masarap to. He smiled, nodding. Without a word, he then went towards his father. Kuya Matt then lifted him up with ease. Wow. SI SEF NA LANG TALAGA ANG KULANG!! Imba talaga ang genes nila Sef!! Wooh. Masarap talaga yan.Kuya Matt said grinning. Its my personal favourite. Huwaw... ang weird talaga... magkamukang-magkamuka sila ni SEF!! Gaaaah, creepy!! Well, Ellie. Ms. Elena then said, giving me a hug. Ill see you around.She then winked as they disappeared into view. When they were out of sight, I then found myself looking at the Cadburry chocolate and I couldnt help but smile. Ate Ellie! Tara na! Eddy was shouting pero nakatayo lang ako dun na parang tanga na naka ngiti. Kulang na lang nga ata may lumabas na light bulb sa may ulo ko. HUWAT DA MADAPAKING HELL... Alam ko na ireregalo ko kay Sef!! Hahaha. TO BE CONTINUED.

Chapter 37-3. Ellie's Chocolatey Buddy.

Wednesday Monteverde Residence 9:30pm
Jillian Martinez entered like a shy little maiden wearing her blazing red cocktail dress. Her long hair was in a bun, pinned atop her head. She was breathtakingly beautiful as she easily caught the attention of most of the guests. Lalo na syempre ang isang John Sy Crisostomo. Jill, He could only utter her name. Nakangiti lang si Japo sakanya without taking his eyes off of her. She quickly gave back a shy smile, Hi. Sorry na-late kami. Yeah, Borge said rolling her eyes in complaint. Thanks kay Ellie. Ako nanaman. Borge and Ellie were with Jill too. In fact pati si Darren Max Sanchez kasama din nila. Kailangan pa kasi nilang sunduin si Eleonor para piliting sumama. You know how to handle a Dimaculangan. Kailangan pwersahan pa talaga. Japo was now grinning widely at Jill. Ni-hindi man lang niya napansin sila Ellie, Borge at Max. Kaso lang minsan kasi, kapag meron ng mga ganitong klaseng pagkakataon hindi na dapat pa pinapalagpas. Gusto na sanang yayain ni Japo ang dalaga to be his partner for that night. Gusto niyang solohin si Jill. Pero inunahan nanaman siya ng katorpehan. What if she rejected him? What if... at sunud-sunod na katanungan na malalaman lang niya ang sagot KUNG agad

na lang niyang niyaya ang dalaga.

Torpe.
Kenneth Paolo Fernandez, o mas kilala nating lahat bilang KEN, was in fact busy talking or rather flirting with some girls. And the moment he saw Jill, parang auto-pilot na iniwan niya ang mga kausap at dire-diretso sa dalaga. No, no... dont get Ken wrong. He was never really interested with Jill. Never. But tonight... well, pwede na din siguro. Especially when shes looking so dazzling tonight. Jill saw Ken approaching and her heart was pounding wildly. Napayuko na lang ang dalaga, hindi kasi niya alam ang dapat niyang gawin. Parang gusto niyang tumakbo sa CR para tignan ulit ang sarili sa salamin. Was her hair okay? Yung make-up niya hindi pa kaya nagfe-fade? Uh, Jill... Japo tried to ask her. Ayun na ee, nasa dulo na ng dila niya. Konting-konti na lang... but his voice quickly faded as Ken came over. Guys, Merry Christmas!! Bati niya with such energy. Nag-appear sila ni Max. Borge and Ellie also greeted him with a smile, Merry Christmas din! WOW, ELLIE!! Nabulalas ni Ken when he got a good look at her. Napanganga ang binata. Ellie glared at him obviously not pleased by the way Ken was complimenting her. Pakyu. She hissed darkly. Natawa na lang si Borge sa background. Ken shifted his attention to Jill. Merry Christmas Jill! His voice turned soft, gentle. Hindi makatingin si Jill sakanya. Every part of her ee parang hiyang-hiya. Merrychristmasken. She replied inaudibly. Ken then stood beside her, placing a hand around her waist. You look beautiful. He whispered ever so softly in her ear. Namula ang dalaga, completely speechless. Japo stood there, his face turning sour by the minute. Andun lang siya, just watching everything unfolded before his very eyes.

Torpe.
O guys! Well see you later! sigaw ni Ken. Ill just borrow your friend right here. With that, they disappeared in to the crowd. Ano? Naunahan ka? Sabi ni Borge kay Japo na biglang parang naging lantang dahon. Suddenly, biglang dumating si Meg. ELLLIEEE!! BOOORGE!! She came towards the girls. Kamuntik ko ng hindi makilala si Ellie, hahaha. Hi, hi, hi!! Borge was saying, returning the same enthusiasm. Si Ellie naman naka kunot nanaman ang noo dahil sa pagkaka pansin ulit sa itsura niya. Meg raised a brow. Anong nangyari jan? Napansin niya si Japo. Borge laughed. Wait, Max. Sabi niya. Samahan mo naman ako sa kotse ko, andun yung mga regalo ko sa inyo ee. But I cant carry them all by myself. Max sighed. Sige, tara. Mejo wala kasi sa mood ang binata. He was really against into going here. Pero syempre hindi naman din siya papayag na pumunta dito si Ellie ng hindi siya kasama. Alam mo Japo mabuti pa, samahan mo naman ako. Hanapin natin si Nico. Borge said. With that, Eleonor Malicsi Dimaculangan found herself standing alone in the middle of a faceless crowd. T-teka, guys...

But they were all gone.

-------------------------------------------------------------Kahit saan pumunta si Miguel Josef Uy Monteverde ee lagi siyang pinapaligiran ng mga tao. Sef was like a walking statue of Adonis that night. It was hard not to stare at him but it was harder to simply ignore him. Everywhere he went, laging may bumabati sakanya ng Merry Christmas, or may magbabato ng compliment about his good looks or how awesome was the party. At kung hindi naman babati, merong magaabot ng regalo sakanya. Sabay silang bumaba ni Japo mula sa kwarto nila kaso hindi na niya nakita kung saan pumunta ang kaibigan bbigla kasi siyang hinarang ng mga ilang kaibigan niya from GWAPS University. Para kasing cheetah si Japo na tumakbo pababa nung hagdan kanina, siguro anjan na sila Ellie. Sef stood by the buffet table, finally freeing himself from his recent ambush from Jerry. He took a glass of wine and sighed, studying the crowd. Asan na ba si Japo?? Atchaka asan na na si... Sef suddenly noticed the way a group of guys were talking. Alam niya yung ganung itsura, it was as if theyve seen a prospect to have fun with tonight. Sinundan niya yung tingin ng mga binata... and to his own surprise... Sef almost spilled the wine he was drinking but he got his composure back just as quickly. Standing somewhere in the crowd was Eleonor Malicsi Dimaculangan, looking flawlessly stunning with the gray cocktail dress she was wearing. Her short spiky hair looked perfect, adding accompaniment to her grandeur. She was clueless of the fact that she was gaining herself countless stares including Sefs that is. Lingon lang ng lingon ang dalaga na parang may pilit na tinatanaw. Siguro yung mga kaibigan niyang bigla na lang naglaho. Sef found himself smiling with uncontainable amusement. He debated whether to approach her or not. But he decided not to. Mas masaya kasing panuorin ang dalaga. He noticed the simple gift bag she was holding. Sa lahat ng regalong natanggap niya ng gabing iyon, ngayon lang nakaramdam si Sef ng excitement. He was anticipating in having those chocolates. Para siyang batang kanina pa hinihintay yung gusting-gusto niyang regalo mula kay Santa. May waiter na lumapit sa dalaga. He must be offering her some drinks. Sef continued to watch as the waiter handed her a glass of margarita. Ellie looked hesitant, hindi naman marunong uminom ang dalaga ee, but she took it anyway. She stared at the glass she was holding as if it was the first time she has seen such. You dont drink do you? A guy said to her with a friendly grin plastered all over his face. She wasnt sure kung siya yung kinakausap nung lalaki. Ah, oo nga ee.Sagot na lang niya. Painom na sana si Ellie but the guy stopped her. You wouldnt like the taste of that, believe me. Instead, the guy offered Ellie another different glass. Unlike nung margarita, kulay blue yung kulay nung inumin. Try this. Its good for nonalcoholic drinkers. It was a downright lie. At walang kaalam-alam si Ellie na mas malakas ang tama ng inuming inaalok sakanya. Exactly at that moment, parang si Adan si Ellie at ang lalaking kaharap niya ay si Eba. She brought the glass near her lips ready for a sip. But suddenly, Ellie. It was a voice Ellie knew by heart only it never sounded so serious like this. The moment she looked up at Sef, her heart made a leap... and the drink was all forgotten. Miguel Josef Uy Monteverde looked unsurprisingly irresistible. Hindi na nagulat si Ellie dun, but still it was enough to make her heart go crazy. Para tuloy biglang bumigat yung bag na hawak-hawak ng dalaga. Oo, yung chocolate cupcakes na kanina lang niya niluto. Kanina parang desididong-desidido siyang ibigay ito kay Sef, pero ngayon... oo, ngayon... parang... napakahirap i-abot nito sa binata. Sef took the glass off of Ellies hand. Iniabot niya ito sa waiter to get rid of the drink. Tinignan lang ng masama ni Sef yung lalaki before he pulled Ellie away from the crowd. Dinala niya si Ellie dun sa tabi ng buffet table kung saan kanina pa siya nakatayot nagmamasid. Oh, Inabutan niya ng plato ang dalaga without actually looking at her. Kumain ka na nga lang, kung sinu-sino pa kinakausap mo ee. Ellie stared at Sef for a moment then all of a sudden she burst out laughing. Alam mo, kung hindi lang kita kilala... iisipin kong nagseselos ka!! Hahaha.

Sef didnt budge. Hindi siya tumawa, hindi din siya ngumiti. His frown just deepened even more. Hindi naman napansin ni Eleonor Malicsi Dimaculangan na kanina pa tingin ng tingin si Sef sa hawak-hawak niyang regalo.

Kelan nga ba kasi niya ito ibibigay kay Sef??

TO BE CONTINUED.

Chapter 37-4. Ellie's Chocolatey Buddy.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Minsan iniisip ko, ano kaya ginagawa ko habang nagpapasabog ang Dios ng talento sa mundo?? Kasi, bukod sa pagkaen ng marami ng hindi tumataba, at ang matinding talent ko sa pangongopya tuwing exams at bukod sa pagiging saksakan ng tamad, wala na kong iba pang naging talent kundi ang mag-luto. haha. Yeah, hindi ko naman ipinagmamayabang na masarap akong magluto ng adobo, tinola at sinigang. At naku, higit sa lahat ang pamatay kong Spaghetti na lasang Italian. Hindi, hindi ko yan pinagmamayabang, lalo pa at hindi ako laking probinsya. Laking maynila talaga kasi ako. Manila-girl kung baga. Sa totoo lang, nahawa lang naman ako sa hilig ni Pepita sa pagluluto. She was the one who introduced me to cooking. Siya yung kababata namin ni Darren, na kasa-kasama pa nga naming naglalaro sa talyer nung mga bata pa kami. Kaso nga lang pag tungtong namin ng highschool ee lumipad na siya papuntang Canada. Mahilig yun magbake ng cookies, cake at cupcakes. Mejo hinawaan lang niya ko sa hobby niyang ito. At ngayon, salamat sa impluwensya niyang yun at naisipan kong gawan ng cupcake si Sef. I don't want to know what inspired me. Para kong tangang naka-ngiti habang nagluluto. Bawat dagdag ng asukal, bawat halo ng gatas... I was imagining what a certain Miguel Josef Uy Monteverde would look like kapag natikman na niya ang mga cupcake na ito. Haha. Nae-excite tuloy akong ibigay sakanya. Magustuhan kaya niya?? Aaminin ko, first time kong gumawa ng cupcakes para sa iba. Madalas kasing customer ko ee itong mga kapatid ko at sila Mama't Papa, isama na din natin sila Manong Domeng at Kuya Rolly yung mga mekaniko sa talyer. Haha. Actually, kasama ko pa nga sila Mama at Em-em nung niluluto ko ang mga ito kaninang umaga. Hindi ko alam kung anong sumapi sakin at naisipan kong gumawa ng cupcake. Pati nga sila Japo at Borge present nun, kasi nga pinipilit nila kong pumunta sa linshak na Christmas Party na ito. Ee parang lagi naman akong WALANG choice kapag sila Borge na ang namimilit. Ang galing nga nila ee, hindi ko alam kung papano nila napapayag si Papa na pasamahin ako ngayon. Haiii... ibang klase talaga ang mga tropa kong ito. IMBA. Tapos ngayon, ANO?? Mag-isa akong kumakain dito at mag-isa akong pumaparty. Isinama lang din pala nila ako dito para IWAN!! Mga animales talaga... okay na sana ee, solo ko na nga din dapat si Sef, kaso bigla naman siyang hinatak nung mga babaeng yun. Nakaka second round na nga ako sa pagkaen ee, hindi pa naman ako sanay ng kumakain mag-isa. "Merry Christmas SEF!" Narinig kong bati nung babae. Nakatayo kasi sila sa may harapan ko. Biglang hinablot nung babae si Sef sa balikat, pulling him to lean down at her para maka-kiss siya sa pisngi ni Sef. Para kong tangang nanunuod lang sa kanila... my eyes were fixed on Sef alone. He was smiling habang tinatanggap ang mga regalo na inaabot sakanya nung mga babae. Ngingiti din kaya siya kapag binigay ko yung regalo ko sakanya?? Napalunok ako. Parang bigla akong nanlamig... oh sheet Ellie, wag mong sabihing KINAKABAHAN KA??? Punyeta, wala sa lahi natin ang duwag!! Dios mio, iaabot mo lang naman yang cupcake oh. May mas hihirap pa ba dun?? Nakatayo lang ako dun, para kong nakapila... waiting for my turn to give my gift for him... kaso lang wala talagang chance, sobrang nagkakagulo na yung mga babae. One gift after the other tapos may bonus pang kiss sa cheek ni Sef. Nakangiti lang si Sef, as if he was pleased with the fact na napapalibutan siya ng mga babae. Nag-eenjoy ang loko!! Napansin kong mga kutis artista yung mga babaeng nakapalibot sa kanya. Yung mga girls na tipong kayang makipag sabayan sa isang kagaya niya. Mga girls na hindi makakaalis ng bahay hanggat walang nakalagay na makeup sa muka nila. Haha. Tinitignan ko palang yung mga suot-suot nilang mga heels parang nasasaktan na ako ee.

Hindi ko na namalayan nakatitig lang ako kay Sef. Tapos as in sobrang bilis lang, nagkatinginan kami, and I was forced to look away. I noticed him smile even more as he was trying to make his way towards me. Papalapit siya ng papalapit while still receiving praises from the girls. "I'll see you girls later."Sef was saying, pinipilit niyang makawala sa mga babaeng nakapaikot na sakanya. "Thanks, thanks." He was chanting. And finally, yeah, finally he was standing there before me, nakatingin lang din siya sakin... and boy was my heart beating so fast?? Para kasi siyang magpropropose na pakasalan ko na siya. Hahahaha. Feeling ko naman daw!! I looked at the bag of cupcakes na kanina ko pa talaga hawak-hawak. Hindi ako makatingin sa kanya as I felt my cheeks turning redder than usual. GAAAAAH!!! BAKIT GANITO?? PUNYETS!! SHEET ELLIE!! NOW'S THE TIME!! IBIGAY MO NA!! Papaabot na sana yung kamay ko sakanya... right that moment, habang inaabot ko sa kanya ang cupcakes na yun, parang pakiramdam ko, It was my heart I was about to give to him. Ang weird, ni ayaw ngang tumigil sa pagtibok ng puso ko ee... para kong tanga, bakit first time mo lang bang mag-aabot ng regalo ha Ellie?? Huwag ka nga!! Umayos ka!! Pakerr!! Para cupcake lang ibibigay mo meron ka pang nalalamang kaba-kaba... at may puso effect ka pa jan!! Animales!! Pero swear, mas lalo akong kinabahan when I noticed Sef wasn't smiling at all. Yeah, he looked rather serious, wala yung ngiti na binibigay niya dun sa mga babaeng naunang nagabot ng regalo sa kanya. He was staring a me with unexpressionless eyes. Gusto kong pumikit, gusto kong isara ang mga mata ko para hindi makita kung ano pang magiging reaksyon niya... Kaso lang, minsan talaga kapag feeling mo perfect timing na ang lahat... in the end, hindi pa din pala... kasi bago pa man makuha ni Sef biglang dumating ang number one BEST FRIEND KO!! Syempre, walang iba kung hindi si Bea Madrid. "SEEEEFF!!" She screamed excitedly, even wrapping her hands around Sef for a tight embrace. "I've been looking all over for you." As usual, para nanaman akong hanging nakatayo dun. Bea stood between me and Sef, her back facing me. Nagulat si Sef, para bang hindi niya ineexpect ang biglang pagdating ni Bea. He forced a smile. Ang weird ni Sef kasi kahit na bumati siya ng, "Hi." sakin pa din siya nakatingin. And goodness, I have to admit Bea Madrid is stunningly charming that night. She has quite irresistible charisma at nagmuka siyang porselanang manika with her classy black dress lalo na yung buhok niya na naka ayos pa ng bonggang-bongga. Kaso lang parang may something sa itsura niya. She looked a bit drunk, marami na sigurong nainom ito. Sef, sabi ni Bea, touching him ever so softly on his cheek. Merry Christmas! Heres my gift, open it. She handed Sef a small box wrapped in a golden gift wrapper. "Go, open it." She insissted. Sa totoo lang, it would be better for me to leave. Kaso lang, gustuhin ko mang tumalikod, ayaw ng mga paa kong gumalaw. I was rooted there. Naalala ko si Japo kanina, nakatayo lang siyang pinapanuod ang lahat ng mga pangyayari...kagaya ko ngayon. Sef smiled at Bea. Ah, yeah, sure. He was saying as he opened the box hurriedly na kala mo excited na makita ang laman nito. At ayun, isang Raymond Welch na relos ang nasa loob nung maliit na kahon. Sefs smile widened. Uh...thanks Bea. He muttered softly and quickly returned the watch in the box.

Sef was smiling. Sheet!! Napatingin ako sa hawak-hawak kong gift bag na walang ibang laman kung hindi ang lilimang cupcake na kakaluto ko lang kaninang umaga. Kumpara sa isang Raymond Welch?? Anong laban ng cupcake ko jan?? Hahaha. Funny ka talaga Eleonor!! Papano mo naisip regaluhan ng cupcake ang isang Miguel Josef Uy Monteverde?? Clown ka nga atang talaga... at kapag binigay mo yan sakanya, magmimistulang JOKE lang ang mga cupcakes mo na yan at hindi titigil yang si Sef sa kakatawa. Thats for sure!!
My gripped tightened sa gift bag na hawak ko. Napahigpit ang hawak ko dito na para bang ayoko ng bitawan pa. And for the first time... sa tanan ng buhay ko... ngayon lang ako nakaramdam ng ganito... ng ganitong klaseng kaba at takot... Hindi ko kayang ibigay ee, naimagine ko na magiging itsura ni Sef pag binuksan niya itong regalo ko... as usual, he would just laugh at it.

Huwaw. Ang weird nuh?? Parang hindi ako ang nagsasalita... parang hindi isang Ellie ang nagiisip ng ganito. Pero, ewan ko ba... dinaga talaga ako ee... Salamat Bea, uh... if you will excuse me for -- Narinig kong sinabi ni Sef, papalagpas na sana siya kay Bea but she didnt let him through. Meron kasing nakalimutan si Sef, hindi ba routine na ng mga nagbibigay sakanya ng regalo na i-kiss siya right after theyve handed him their gifts?? Pero ibahin niyo si Bea... she didnt aim for his cheek... it was her own pair of lips that stopped Sef from finishing what he was supposed to say. Napayuko ako as I bit my lower lip... sabi ko sayo Eleonor ee wag na lang... wag mo na nga lang talagang ibigay!! Hahaha. Oh ano pang hinihintay mo?? Tara na!! GO!! RETREAT NA ELLIE!! Haha. Istorbo ka lang sa moment nila!! TO BE CONTINUED.

Chapter 37-5. Ellie's Chocolatey Buddy.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Kapag ako nagkaroon ng chance na mabigyan ng super powers, siguro hihilingin ko na sana kaya kong magtransport from one place to another. Siguro, hindi na din ako male-late kapag may powers akong ganun ano? Haha. Siguro, makakapag libot ako sa buong mundo ng libre. Ang cool nuh?? Siguradong pupuntahan ko kung nasaan man si John Lloyd Cruz... pero sa ngayon?? Parang... parang mas okay yung powers na katulad nung kay Superman para basag agad bungo ni Bea sakin!! Nyahahaha. Baka naman isipin niyo napaka brutal kong tao... actually, kahit ipahiram na lang sakin ni Panday yung espeda niya para putulin ko labi nung si Bea!! AMP!! Ee diba ganun naman talaga ginagawa ng mga super heroes?? Ang puksain ang mga KONTRABIDA sa buhay nila!! Bukod sa mga minamahal kong propesor sa MUP, wala naman ng iba pang kontrabida sa buhay ko kung hindi itong si Bea Madrid!! Nakakatawa naman ako!! Hahaha. Buhay na buhay pa si Bea, pero pinapatay ko na siya sa isip ko. Suddenly, gumana na ulit ang utak ko. And I realized... I cant hate Bea just because shes... well, expressive. Wala naman akong nakikitang dahilan para kamuhian ko si Bea. In fact, just by thinking about it, she did nothing to harm me in the first place. Kahit yung incident sa EK. I dont think na meron siyang ginawang masama sakin. All she ever did was that... ang bumuntot kay Miguel Josef Uy Monteverde. At hindi yung sapat na rason para hilingin ko na sana matamaan si Bea ng kidlat, o kaya na sana mamaga yung mga labi niya, o kaya sana matuklaw siya ng ahas o kaya mahulog siya sa kumunoy, o kaya... Napabuntong hininga ako. Yung malalim. Haiiii... May tanong ako...

Ano bang dapat kong maramdaman? Ano bang dapat kong isipin??
Natawa ko sa mga sarili kong tanong. I felt so stupid!! Simple lang naman ang sagot ee, syempre WALA. Wala ka dapat maramdaman Ellie. Wala ka dapat isipin. GAAAAAD!! Remember yung strategy mo nun?? Dedma.

Ignore.
Act as if WALANG NANGYARI... Pero... napangisi ako, minsan talaga, hindi pala effective ang strategy na ito... pano ba naman... alam kong WALA

akong photographic memory... pero bakit ganito?? Kahit ipikit ko mga mata ko, the picture of Bea and Sef kissing back there, ang paulit-ulit kong nakikita. Animales!! Kulang na nga lang ata ee i-paint ko silang dalawa!! Daig ko pa si Mr. Big ni Borge nito aa?? Lumapit ako sa may mini-bar na itinayo sa may bandang gilid nung garden. Isang tubig. Sabi ko dun sa barista na nandun. Kelangan pa nga niya ulit tanungin sakin na tubig ang inoorder ko. When all of a sudden, as if the angels knew na kelangan ko ng makakasama... Nakakailang bote ka na niyan Japo? Narinig ko yung pamilyar na boses ni Borge sa may bandang kaliwa ko. Napalingon ako at nakita ko ang mga mahal kong kaibigan na sila Borge, Meg at Japo. Uh, di ko na maalala ee. Hahaha. Dali-dali akong lumapit sa kanila, at napansin ko kaagad ang namumulang muka ni Japo. Ganyan yung itsura niya kapag marami ng naiinom. Para siyang pinaliguan ng sampal sa buong muka sa pula. Ellie! Tawag ni Meg. Oh, Ellie!! Umakbay naman sakin si Japo, amoy na amoy yung alcohol sa hininga niya. Alam kong hindi pa siya lasing. Marami pang drum ng beer ang kelangan bago tuluyang tamaan yang si Japo. San ka ba nanggaling?? Diba dapat ako yung nagtatanong nun?? AMP!! Jan lang. Wala na kong balak pang i-elaborate ang jan lang na sagot ko. Ano yan? Bangag ka na ba? Hindi pa uy! He gave a laugh. Actually, umiinom lang ako para pampalakas ng loob. Gusto ko sanang asarin si Japo. Kaso naisip ko, parang sino ba ko para magsalita? Ee halos parang parehas lang kami ni Japo na na-torpe ngayong gabing ito. Biglang tinignan ni Japo yung bag ng cupcakes na hawak-hawak ko pa din. Napansin din ito ni Borge. Hindi mo pa din nabibigay yang regalo mo kay Sef? Ee pano ko ibibigay, may um-extra na bakulaw kanina?? Hindi ko pa kasi siya nakikita. Oh cmon, watta liar!! Hahaha. Parang sobrang active ng imagination ko ngayong gabing ito aa? Nakuuuu, kelangan mo din ata ng pampalakas ng loob ee. Sabi ni Japo. Pootek talaga!! Sira ulo talaga itong si Japo kahit kelan!! Animales!! Kung alam lang niya, higit pa sa pampalakas ng loob ang kelangan ko. Tara, i-inom na lang natin yan Ellie!! He then shoved a glass of Vodka at me. Hindi naman sa hindi ako marunong uminom. I do drink. Yun nga lang, hindi yung tipong kagaya ng inom nitong sila Japo, Borge at Meg. Madalas kasi patikim-tikim lang ako. Tinitigan ko muna ng matagal yung baso ng Vodka, naalala ko yung lalaki kaninang nag-offer din sakin ng inumin. Yun nga lang yung kanina parang mas mukang masarap tignan kasi kulay blue. Napaka bad influence mo talaga Japo!! Nabulalas ko before taking the glass in one straight gulp!! Nag-inarte pa ko, iinumin ko din pala... hahaha. Wooohooo!! Japo began to cheer. DEYM!! Hahaha. Ellie, dahan-dahan... Borge reminded me, but she was too late para pigilan pa ko. Party ito diba?? I am supposed to have fun, to enjoy myself!! Oh dali Japo!! ISA PA!! Napakamot sa ulo si Japo. Seryoso ka? Ee, hindi ka naman... I smirked. Ewan ko ba at kung anong sumapi sakin at nasabi kong, Heh, wag mong sabihing natatakot kang mapatumba kita?? Huwaw, heavy!! Biruin mong sa lahat ee, isang John Sy Crisostomo pa ang hinamon ko sa inuman!! Anakshuta!! Hahaha. Hindi ko na maalala kung naka ilang baso ako ng Vodka. Basta nagkekwentuhan, kulitan at tawanan lang kami nila

Japo, Borge at Meg. At maya-maya pa nga ee dumating si Nico na nag-abot ng regalo niya kay Borge. Akala ko nga may kasama si Nico... yun pala doble lang ang paningin ko. After a while, may umakbay kay Japo. He excused himself at yun din ginawa ko dahil kelangan kong pumunta sa CR. Pag-tayo ko sa upuan mejo hindi ko nakuha yung balance ko. WOW. Ang bigat ng ulo ko. And my vision was starting to get blurry.Ellie, okay ka lang? Kaya mo pa ba?Tanong ni Meg as she caught me by my arm para suportahan ako sa pagtayo. Asteeg talaga itong mga toh ano?? Ginagawa kasi nilang tubig ang alcohol kaya hindi pa tinatalaban ang mga yan. Haha. Pramis!! Sandali, samahan na kita sa CR. Borge offered. Sus. Wag na! I declined her offer. Tumayo na ko bago pa siya makasunod sakin. And so, I made my way papunta sana sa CR. Kaso kelangan ko pa ulit dumaan sa crowded area ng mga taong sayaw ng sayaw. Punyemas, ganito pala pakiramdam ng nakainom. Para kong may apat na mata at sobrang bigat ng mata at ulo ko. Grabe, nakakapagtaka tuloy kung bakit ang daming may gustong-gustong umiinom ng alak. Tsssk. Tapos bigla pa kong nasagi nung nasa likod ko and he nearly knocked me off balance. Ahy sorry. Nasabi nung lalaking nakabangga sakin at nahulog ko tuloy yung bag nung cupcakes sa lapag. Animales, hindi ko pala namalayan na pati ba naman papunta sa CR ee bitbit-bitbit ko ito. Tinignan ko muna ng matagal yung bag na nakahiga na dun sa lapag. Sheet!! Tae naman talaga oh... kelangan ba talaga mangyari pa toh?? Duling na paningin ko ee. OH WHAT THE HELL!! I was about to kneel down to grab the cupcakes... pero may biglang pumulot nito. [color="#FF8C00"]Ellie, It wasDarren Max Sanchez. Bilib din talaga ako sa perfect timing nitong gagung ito. Lagi na lang... bigla na lang siyang lumilitaw na parang kabute. Haha. Uyy! Nasabi ko, tapping him at his shoulder. Max. Napahawak ako sa ulo ko. Punta lang ako sa CR. Andun sila Borge o. Nagturo lang ako sa likod ko. Parang hindi ako narinig ni Max. Medyo nahihilo na ko to even notice the frown on his face. Suddenly, he placed a hand on my chin and he leaned his face closer against mine as he studied me closely - actually sniffing me was more like it.Uminom ka? He asked angrily, yung ilong niya sobrang lapit sa muka ko. Huh? I frowned. Tama bang amuyin ako ng ganyan?? Konti lang. Kasama ko sila Japo dun. Kanina pa kita hinahanap. He sounded like my older brother na handa ng pagalitan ako. Oh, He then handed back to me the bag of cupcakes. Halika na ngat iuuwi na kita. Natawa ako kasi parang iba yung pagkakaintindi ko sa sinabi niya. Para bang iuuwi na niya ko sa bahay nila. Hahaha. Ano ko pasalubong?? Hahahaha. HUWAW Ellie!! Bangag ka na ata!! Kung anu-ano na pumapasok sa isip mo!! Wag na, wala akong tutulugan sa inyo. Smirking, napailing si Max. He took my right hand and without a word placed a small box on my palm. Ayan, regalo ko sayo. I stared at it for a moment, lasing lang ako pero hindi naman ako stupid. Kahit papano, alam ko pa din na lalagyanan ng singsing yung binigay niya saken. I looked at Max and smiled. Kaya pala balak mo na kong iuwi!! It was the alcohol talking. Sira, buksan mo kasi. He was glaring at me. Aaaawww... may regalo sakin si Max!! Sige na nga!! I excitedly opened it. Siguro dahil na din sa alak, ineexpect kong makita sa loob nun ee shining shimmering na diamond na singsing. Ee malamang, lalagyan nga ng singsing!! But to my surprise... mga ilang seconds pa bago nag-sink in... nakita ko PICK pala. Yung pang-strum sa gitara. Kahit doble-doble ang paningin ko... kahit papano I noticed that it was glossy black and my name in bright yellow was engraved on it. Ellie. Para kong nahulugan ng BUKO sa ulo. For a fleet moment, I got my sanity back. Sweet naman ni Max!! He knew Ive always wanted one of these. I was smiling habang pinagmamasdan ang sarili kong pick. Yeah, sarili. As in AKIN. Hindi ko na kelangan manghiram sakanya. Haha. Then I felt a heavy feeling in my heart... ako naalala niyang

bigyan... pero siya?? I then realized... meron din akong isa pang hawak-hawak na regalo... yung cupcakes!! Yeah, yung cupcakes na niluto ko para kay Sef... Umalis ako sa bahay na dala-dala ito, wala naman akong balak na umuwi na dala-dala pa rin ang mga ito. Ee di sana, iniwan ko na lang pala sa bahay. The picture of Bea & Sef kissing before me, flashed in my head like lightning. Ang isang Miguel Josef Uy Monteverde?? C'mon, i don't think he'll be needing these cupcakes anyway. Sa dami ng regalo niya?? Idagdag pa ang Raymond Welch na galing kay Bea?? Isang malaking joke lang ang cupcakes kong ito... My hand reached for the ribbon na nagsisilbing lock nung regalo and I pulled it open. Limang cupcakes ang nasa loob ng bag na ito. Nag-effort akong gawin ang mga ito... mas maiging may mapagbigyan ako. I gave Max one genuine smile at naramdaman ko... I just knew... the moment was right... without second thoughts, without someone jumping in between, without anyone ruining the mood, without hesitation, & without doubt... I gave the cupcakes to Darren Max Sanchez. TO BE CONTINUED.

Chapter 38-1. One Night Only?

Beatrice Gong-gora Natividad could really be a very keen observant. She has a pair of trained eyes na laging perfect timing.... or maybe SIYA talaga yung laging perfect timing? Kasi lagi siyang nasa tamang lugar, sa tamang panahon. She sees the RIGHT things, and hears the RIGHT things. Kaya nga kadalasan, kahit may pagkaloka-loka siya, lahat ng sinasabi niya makes a lot of sense!! Tumayo din si Borge right after Ellie did. Shes worried kasi nahalata nga niyang pa-sway sway ng maglakad si Ellie. Besides, she also needed to go to the comfort room herself. But she stopped almost a good distance away ng napansin nga niyang lumapit si Max sa kaibigan niya. She was smiling habang pinagmamasdan lang ang exchange gift ng dalawa. Although she found herself a bit surprised kasi kahit yung regalo ni Ellie for Sef ee binigay niya kay Max. Loka-loka talaga ang babaing ito!! Borge was thinking. Just by watching these two, madami ng na-conclude si Borge... yeah, puro conclusion... puro haka-haka that needs more proof. But then again, Borge has a pair of trained eyes... pag-lingon niya sa kanan... na-realize niyang hindi lang pala siya yung naapektuhan sa pagbigay ni Ellie nung regalo kay Max... because standing somewhere in the crowd was Sef. It was difficult to decipher the look on Miguel Josef Uy Monteverde. His face was blank, emotionless... mahirap tuloy basahin kung anong tumatakbo sa isip niya habang patuloy na nakatingin -- no, hindi kay Ellie, hindi din lalo kay Max... -- but at the bag of cupcakes na akala niyang para sakanya. Right after the incident with Bea kanina, he went after Ellie as fast as he could. Kaso biglang nawala ang dalaga, and Sef has been looking for her ever since. Hindi niya alam kung bakit niya kailangang makita si Ellie... bakit niya kailangang sabihin yung mga salitang kanina pa niya nire-rehearse sa isip niya, I swear, I didnt kiss her back. Alam mo yung, gusto niyang mag-explain?? Hindi niya alam kung bakit... basta ang alam lang niya HE NEEDED TO. Pero... hindi nga lang niya ineexpect na makikita niya si Ellie in the middle of the dance floor, looking flushed as she was handing Max the bag of cupcakes... yung regalo na kanina pa niya inaanticipate!! He cant believe this... siya?? As in SIYA?? Isang Monteverde?? PINA-ASA lang ng babaeng ito?? Parang naramdaman ni Sef yung naramdaman ni Ellie nun sa EK... nung binigay niya si Patrick the Star kay Bea when in fact para naman talaga kay Ellie yun. He wanted to say the exact same words na gusto sanang sabihin ni Ellie noon, Aken yan ee. Pero may pinag-kaiba sila ni Ellie nun... kasi ngayon... He wasnt even sure kung para ba talaga sakanya ang cupcakes na yun.

And so, Miguel Josef Uy Monteverde simply decided to walk away.

Kakalabas lang ni Ellie sa CR... andun pa din si Max sa labas nito, hinihintay siya. Ano? Uwi na tayo? Tanong ni Max, his voice was gentle. Pansin niyang sobrang sabog na ni Ellie. Mejo mamula-mula ang muka ng dalaga sa sobrang nainom. Parang lutang na ang isip nito at hindi na naiintindihan ang sinasabi ni Max. Gusto ko ng tubig. She muttered weakly. Daig pa niya ang may lagnat sa sobrang init ng buong katawan niya. Tubig? Ulit ni Max. Oh, sige. Dito ka lang. Ikukuha kita. He helped her sit on the sofa and quickly descended down the marble staircase. Naiwan si Ellie dun, nakaupo. Ang bigat-bigat na ng mga mata niya pero bago tuluyang pumikit ito napansin niya ang isang saradong pintuan sa harap niya. She was no longer thinking, basta ang alam niya gusto na niyang matulog and she was sure that behind that door is a bed. Pinatong muna ni Max yung binigay sakanyang regalo ni Ellie sa may lamesa while he was waiting for the waiter na hiningan niya ng baso ng tubig. Tinignan niya ulit yung bag and he couldnt help but smile. Kaso lang, hindi siya tanga... he knew it wasnt really meant for him... and as if it couldnt be more obvious... merong nakalimutan si Ellie... There was a gift tag attached to it. Pagbalik ni Max sa second floor, Ellie was no longer on the sofa. Ibang tao na nasa loob nung CR, at meron ng ibang nakaupo dun sa sofa. Max looked around, a bit alarmed. Nasan na yun? Naitanong niya, hawak-hawak pa din yung baso ng malamig na tubig. At parang may kung anong bumulong sa kanya when he noticed a slightly opened door on his left. He slowly crept in, poked his head inside...but the room was dark and the moonlight penetrating through the large window panes ang siyang nagsisilbing ilaw. Kahit na parang walang tao, instincts told Max to enter anyway. By the look of the room, masasabi ni Max na lalaki ang may-ari nito. And soon enough, he noticed a familiar figure lying motionless on the king-sized bed. It was Ellie. He sneaked quietly as ever on the side of the bed and observed her sleeping form. Hawak-hawak pa din ni Ellie sa kanang kamay nito ang regalo na binigay sakanya ni Max. Gusto sanang gisingin ni Max ito at ihatid na agad pauwi para dire-diretso na ang pagpapahinga nito. Pero parang hindi niya maatim na gisingin ang dalaga, especially when she was sound asleep. Hahayaan na lang niya muna itong makatulog, gigisingin na lang niya kapag nagyaya ng umuwi sila Borge. Hindi ito ang unang beses na nakita niyang tulog ang dalaga. But before he left the room, he planted a kiss on her forehead ever so slightly as he placed the bag of cupcakes beside her. It wasnt for him anyway. TO BE CONTINUED.

Chapter 38-2. One Night Only?

THE NEXT DAY!! Time: ??? Place: ??? Eleonor Malicsi Dimaculangan
Hmmmm... nakahiga ba ko sa ulap?? Haiii... I could feel everything around me soooo SOFT at sobrang bango... yung unan ko parang gawa sa bulak, para kong nakakumot ng bulak... maski yung mismong hinihigan ko parang bulak. Hindi din mainit, para kong hinihingahan ng malamig na hangin. Napangiti ako as I cuddled the pillow, gigil kong niyakap ito... ang sayaaa naman!! Kung ganito ba ang ang araw-araw kong panaginip ee, perfect na sana ang simula ng araw ko... haiii... kaso lang oras na para gumising ELEONOR!! I slowly opened my eyes... I was aware that the soft feeling of cotton o nung ulap... andun pa din... I winced as the bright rays of the sun hurt my eyes. Sobrang nasilaw ako. Argh, at parang dahan-dahang sumasakit ang ulo ko. At

para kong biglang binaril ng walang katapusang bala ng armalite... nanlaki bigla ang mga mata ko!! HUWAT THE HELL... kelan pa ko nagkaroon ng ganito kalaking kama?? Kelan pa ko nagkaroon ng mala-palasyong kwarto?? Higit sa lahat, kelan pa ko nagkaroon ng AIRCON??? Punyemas!! Napa-upo ako and my heart was pounding like crazy as I looked around!! Wala akong kasama... I was alone... Dahan-dahang gumana ang isip ko... oo mag-isa lang ako dito sa... sa... TEKA... KWARTO TOH NI SEF AA?? My mind was racing... kung anu-anong imahe ang pumasok sa isip ko...Mmm-may... may nangyari ba... nanlalamig ang buong katawan ko. Did I... did we...?? ANAKSHUTANG ANIMALES!!! Sana naman gising ako nung ginawa namin yun diba?? Sana man lang may maalala ako kahit konti!! Nakakalungkot naman... pwede bang REWIND?? Para naman this time, GISING na ko!! Hahaha. TOINKS!! Punyemas!! Kung anu-ano pang iniiisp ko!! I hurriedly jumped off the bed and I noticed I was completely dressed. Walang labis... (Sinilip ko yung loob ng damit ko), wala din namang kulang. At sa lapag... napansin ko din yung bag ng cupcake na dala-dala ko kagabi... bukas na ito, wala ng laman... nakakalat sa paligid nito yung mga papel na lalagyan nung cupcakes... meron ng kumain ng mga ito... LAHAT, as in SIMOT!! But what made my heart jumped was when I heard something... meron palang sariling CR ang kwarto na ito ni Sef. Meron tao sa loob nun!! As it turned out, hindi pala talaga ako nagiisa sa kwartong ito!! Punyemas... kinabahan ako!! Para kong nasa isang thriller na movie... Gusto ko ng makatakbo palabas sa kwartong ito... gusto ko ng lumayo sa mansyong ito!! GAAAAAAD!! I tiptoed my way towards the door... para kong tanga na ingat na ingat sa bawat pag hakbang ko... Kaso lang... biglang bumukas yung pinto nung CR... I froze as my eyes widened trying to stick my EYES on Sefs FACE!! OO, ANG HIRAP KAYAAAAA... LALO NA AT WALA SIYANG IBANG SUOT KUNG HINDI YUNG TUWALYANG DILAW NA NAKAPALIBOT SA MAY BEWANG NIYA!! Parang nagaati-atihan ang puso ko, ambilis ng pag-drum nito... Hindi ko alam kung kinakabahan ako oh ano... Sef stood there giving me his usual smug smile. Yung mayabang niyang ngiti... as if he was amused about something.Ah, you're awake. He said while drying his hair with another white towel. Napalunok ako as he was walking towards me. A-anong nangyari k-kagabi? I couldnt find my voice, napapalakad na lang ako patalikod hanggang sa tumama na yung likod ko sa pader. SHEET!! Nakatingin lang sakin si Sef, nakangiti pa din... at sa unang pagkakataon... NATAKOT AKO SA NGITI NIYA!! There was something really different about the way he smiled... Kinakabahan ako!! Wala na kong nagawa for I found myself trapped. Let me think, He said mejo malapit na siya sakin. Naaamoy ko na yung imported na shampoo niya. Uhm... He acted as if he was really thinking... You were calling my name in your sleep. The way he said it, para bang... tuwang-tuwa siya... para bang meron siya gustong i-point out... na para bang, NANALO siya in some game I dont even know. Dahan-dahang pumanik ang dugo ko sa muka ko, and I knew I was blushing like crazy!! Naiimagine ko ang sarili ko habang tulog kagabi... and I couldnt believe na TINATAWAG KO ANG PANGALAN NIYA!!! SHEET!! Totoo ba yun?? HINDI PWEDE YUN!! HINDI TALAGA... But something clicked... naalala ko si Em-Em nun... remember nung ginising ako ng kapatid ko one time, and she was asking me kung sino si MIGUEL??? Kasi... kasi... tinatawag ko daw habang tulog ako!! (REFER TO Chapter 4: No ID, No Entry!) WAG KANG MAGPAPATALO ELLIE!!! EASY KA LANG!! EASY!!

Huh, dont be so sure of yourself Mr. Monteverde!! I tried to sound angry kahit na sa loob ko gusto ko ng himatayin right on that spot!! Hindi lang ikaw ang nagiisang MIGUEL sa mundong ito!! Aba, hindi mo ba alam? Miguel din ang pangalan ni John Lloyd sa --- He laughed right on my face. Youre blushing.Kailangan ba talagang SABIHIN ang obvious?? Punyemas!! Ngayon ko na talaga kailangan yung SUPER POWERS na mag-transport papaalis dito!! WWAAAAAHHH!!! Ano baaaaah!!! ELLIE!! DIOS MIO!! GUMAWA KA NG PARAAN!! Gusto ko ng umuwi, so if youll excuse me... Yun na lang ang nasabi ko as I tried to walk pass him. But then... Sef's face turned rather serious. His eyes looked unblinkingly at me. And to my surprise... He pressed me against the wall. He was dripping wet and I could see the beads of water running from his face down to his chest. He looked like a god who suddenly decided to set foot on earth. Sweet Jesus! Ano pa bang hahangarin ko?? This irritating guy who looked like some Greek god was only clad with a piece of towel... and his face was moving closer against mine. Hinga Eleonor!! Hinga!! "I can't believe this."He scoffed."You are falling in love with me!" he said with an evil smirk plastered all over his godlike face. Alam kong nangaasar lang siya, but my face wouldn't stop from blushing nor my heart couldn't stop from beating wild. THERE IS NO WAY IN HELL... NO WAY AT ALL... THAT AN ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN COULD FALL IN LOVE WITH THIS LOATHSOME GUY!!! Mapanot man ng tuluyan si P-noy!!! Tumangkad man lahat ng unano sa mundo!! Kahit manganak pa ng baboy ang manok!!! WHAT HE SAID, COULD NEVER EVER HAPPEN!!! TO BE CONTINUED.

Chapter 38-3. One Night Only?

Curious ba kayo kung SINONG kumain ng cupcakes ni Ellie?? Papanong naiwan si Ellie sa kwarto ni Sef?? Totoo naman kayang tinawag ni Ellie ang pangalan ni Sef habang natutulog?? hhmmm... find out in today's chapter... ENJOY!

When someone loves you, they don't have to say it. You can always tell by the way they TREAT you.

FLASH BACK

It was already two in the morning at hindi pa rin nababawasan ang tao sa party par a ngang the more it gets late the more na nagiging alive ang mga tao!! Parang mga walang kapaguran, Darren Max Sanchez thought dully. Mejo pagod na siya and he has been listening to the ranting of Japo & Meg tungkol sa kanilang mga sawing pag-ibig. Hindi naman kasi party animal itong si Max. Sumama lang naman talaga siya to look after Ellie. After what happened back in EK, he doesnt think he could trust her in the presence of Miguel Josef Uy Monteverde. Max HATES the guy sagad sa buto!! Tahimik lang siyang naka-upo dun sa table nila Borge, painom-inom lang ng beer. Andami nilang kasamang hindi naman siya interested na makilala. Some are Japos friends, yung iba tropa naman ni Nico. Actually kung hindi pa dumating si Jill at that moment, wala na sigurong balak magsi-uwian ang mga ito. Guys, Jill said.Kailangan ko ng umuwi its already an hour pass my curfew. Uh, Napatingin si Japo, who by this time was already drunk. Hatid na kita Jillhe grinned widely. You look like shit man, biglang singit ni Ken. I dont think you can even drive. Ako na maghahatid sakanya. Napatahimik na lang si Japo, looking helplessly defeated. Kahit ilang drum pa ng alcohol inumin niya, no one can change the fact na torpe pa din siya. Okay, mag-ingat kayo!! Kami, paalis na din. Meg said after makipagbeso-beso kay Jill. Napansin ni Jill na nakatitig na lang si Japo dun sa baso ng Vodka na hawak-hawak nito. Obvious na lasing na ang binata. He was flushed all over, pulang-pula ang mga pisngi at kapit na dito ang smoke na galing sa mga yosi ng nasa table nila at isa na dun si Borge. Nature na ni Jill na mag-alala sa mga kaibigan niya. She pressed her hands against Japos cheeks at tinignan niya ito. Confirmed, bangag na nga ito!! Oh guys, Sabi ni Jill not actually looking at Japo. Mukang hindi na kakayanin ni Japo mag-drive could any-- Wag ka na mag-alala Jill, si Max na mag-uuwi sa kanya!! Borge said. Good. Umuwi na din agad kayo, ok? Borge & Meg nodded. Text me once youre home. Ako? Nasabulalas ni Max when Jill was already out of earshot. Ihahatid ko pa si Ellie hindi ko kayang magasikaso ng dalawang lasing. OY!! Sabay tawa si Japo. Di *hic*- pa ko lasing *hic* -!!Sinisinok na ito. Max ignored him. Anjan pa si Ellie? Nagulat si Borge. Asan siya? Kanina ko pa sinabi sayong nasa kwarto sa itaas. Max said impatiently, kanina pa nga naman kasi niya sinabi ee.Nakatulog nga dun. Tumayo na si Max, handa na siyang gisingin ang dalaga. Gigisingin ko na, sasabihin ko uuwi na kami. Tumatakbo ang isip ni Borge. Nasa taas si Ellie isa sa mga kwarto nila Sef T-teka lang Borge pulled Max by the arm para mapa-upo ulit. Kami na ni Nico maghahatid kay Ellie ako na gigising sa kanya. Max frowned at her. Parang hindi nagtitiwala ang binata sa sinabi ni Borge. Ipag-dadrive mo pa yang si Japo pauwi sa bahay nila I dont think its appropriate na pag-commutin mo pa si Ellie. Anong oras na oh? With that, hindi na nakipag-argue si Max. Inside, tumatawa si Borge ng malakas na

malakas.BUWAHAHAHAHA One day, pasasalamatan mo din ako Eleonor Malicsi Dimaculangan!!

BUWAHAHAHAHA

Finally, it was time to say good bye to his guests. Nakatayo na si Miguel Josef Uy Monteverde sa may exit, waving a hand, smiling and saying his last greetings for the night. Halos paubos na lahat ng tao at hindi pa din niya nakikita si Ellie. There was something nagging in the insides of his chest siguro nakaalis na ang dalaga & she didnt even bother saying good bye?

The hell he cares right? The hell he cares

But something rose in the air ng padaan na si Max. Nagkatitigan sila, it was an angry glare they threw at one another. Parang konting pagkakamali lang, wrong words, wrong move at magsusuntukan ulit sila. Napansin agad ni Sef that Max wasnt holding anything except for a car key. Wala na yung bag ng cupcake na binigay sakanya kanina ni Ellie. Siguro siguro nakain na ni Max the hell he cares?? Sa dami ng regalo niya tonight? He wouldnt care less Kayang kaya niyang bumili ng maraming chocolate at cupcakes if he wanted to. Yung pinaka masasarap pa na brand, done by world class chefs. Hindi yung gawa lang ng isang Clown. After a minute or so, si Borge naman kasama si Nico at Meg ang papaalis na. Oh Sef! Borge tapped him teasingly by the shoulder. Yung regalo ko sayo nasa kwarto mo na! Then she winked at him. A wink that seemed to conceal a thousand meanings. Sandali,Nico said, his voice sounded as if meron siyang biglang naalala. Di ba kasabay natin si E-- Na-curious si Sef. He wondered what Borge meant. Pero naisip niya she has much to drink, it must be the alcohol talking to him anyway. SSshh. Borge hissed angrily at Nico, pulling him away. Merry Christmas, Sef! Bati naman ni Meg. Thanks for a great party. Sure, no problem. Sef smiled.

John Sy Crisostomo opened Sefs room. Nakalimutan kasi daw niya yung cellphone niya sa may cabinet ni Sef so sinabi na lang niya kay Max na sa kotse na lang siya hintayin. Pumunta siya sa bed side table pero wala dun yung phone niya. San ba niya yun nilagay??
He turned around kala mo naman may makikita siya sa dilim, but then he froze para kasing merong nakahiga sa kama hindi uso ang multo sa mansyon nila Sef Japo doesnt believe in ghosts either. He quickly reached for the lamp and turned it on. The large room of Sef was slightly bathed with the light from the lamp by the bed side table. Sus, si Ellie lang pala Japo muttered in relief. Siguro kung nasa katinuan pa siya, he would have reacted differently. With the influence of alcohol, para bang seeing Ellie sleeping soundly in Sefs room was just something ORDINARY. Japo shrugged and continued with his search but the he stopped for something caught his interest. Sa may ulunan kasi ni Ellie, merong bag that looked quite familiar to him. Japo grabbed it and looked

inside. Cupcakes.Grabe talaga itong si Ellie, hanggang sa pagtulog may katabi pa ding pagkainHe muttered. And without thinking, he took one out & took a bite at kain lang siya ng kain habang hinahanap ang cellphone niya. Sa sobrang kalasingan na din siguro, biglang pumasok sa isip ni Japo na baka naman nasa ilalim ng kama yung phone niya. He knelt by the foot of the bed, placed the bag of cupcakes on the floor beside him and peeped underneath, still munching his fourth cupcake. Exactly at that moment, Miguel Josef Uy Monteverde entered his own room looking quite exhausted. And he was slightly surprised to see Japo kneeling before his bed na tila ba may hinahanap sa ilalim ng kama niya. Japo He called. Anong hinaha-- Japo turned around, his eyes looking heavy and it was as if lightning struck Sef ng narealize niya biglang may kinakain si Japo chocolate chocolate cupcakes and on the floor beside him was the BAG Sef knew so well. "WHAT THE ---!! Nabulalas ni Sef as he grabbed the bag on the floor at ang laman?? Iisang cupcake. Ano bang ginagawa mo? He asked angrily as he helped Japo on his feet. "Hmm?" Japo was completely unaware of what was going on. Yung phone ko, naiwan ko dito di ko makita Phone?Napakunot ang noo ni Sef, still unaware of the lady sleeping on his bed. Phone? Diba nilagay mo na sa kotse mo kanina? Japo stared at him. Owww haha. Kaya pala wala dito!! Napailing si Sef. Gusto niyang mainis sa kaibigan, but Japo was obviously drank. Dude, youre a real mess lika ihahatid na kita. Iwan mo na lang wheels mo dito, balikan mo na--- Naaah, am okay. Japo shook his head, walking towards the door. Hatid ako ni Max. He grinned at Sef. Oh well, see ya dude! Bye! Sef nodded. Bye. But before Japo could even close the door behind him, he poked his head and said, Bye Ellie! Sefs eyes widened in surprise. Ellie? He asked aloud kaso lang wala na si Japo. And the moment he turned around, napansin niyang someone was occupying his bed. AYUN NGA, DUN SA KAMA NIYA TULOG NA TULOG ANG ISANG ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN!!!

Sef sat on his recliner chair, tapat ng kama niya. He was holding the LAST piece of cupcake in his hand, studying it. Biglang sumagi sa isip niya si Lianne yeah, si Lianne she used to cook for him too. How he would sneak behind her while she was busy cooking in the kitchen ng apartment niya nun sa LA. How she would laugh and giggle as he planted a kiss in the nape of her neck. For two years now imagine, TWO YEARS and Miguel Josef Uy Montevere was still clinging to these memories

It was never easy to let go

But then again Mmmff, Ellie then mumbled in her sleep as she shifted around facing Sefs direction. Himbing na himbing ito sa pag-tulog. And so Sef smiled at her.

Naalala niya yung sinabi ni Borge bago ito umalis, he was wondering whether she was referring to the cupcakes or to Ellie Napatingin siya sa dalaga at napailing parang batang yakap-yakap ni Ellie yung mga unan niya This girl right here is the craziest girl he has ever met!! Well crazy in a good way shes different. A lot differentNapatayo si Sef mula sa kinauupuan niya and sat on the edge of the bed, his eyes fixed on the sleeping form of Ellie Without thinking he slightly brushed his hand on her face, removing the few strands of hair away from her eyes. Napatigil si Sef what was he doing? Oww. Sheet! Napatayo agad si Sef S-ef... It was barely a whisper. It was Ellie muttering his name in his sleep her voice soft & audible & it quickly warmed his heart. Para siyang tangang napa-ngisi dun Sef reached for his comforter and wrapped it around the girl sleeping soundly on his bed yung Clown niya. He sighed deeply as he went back on his recliner chair he ate the last piece of cupcake... and soon, he was fast asleep... smiling. TO BE CONTINUED.

Chapter 38-4. One Night Only?

It is a waste of lifetime to be afraid of love, To be afraid of getting hurt. Love is a risk, but you have so much to gain. Eleonor Malicsi Dimaculangan
And just to continue where we've left off... I cant believe this! I swear to God I could kill him by the way he smiled at me. You are falling in love with me. The way my heart reacted, parang gusto na nitong kumawala sa dibdib ko at magsasasayaw ng Happy, Yipee, Yehey at infairness kulang pa yun, kasi sa lakas ng kabog nito, parang gusto pa nitong sumigaw ng MAY TAMA KAAAAH SEF!! MAY TAMA KA!! Tama bang mag-agree kay Sef?? Goodness. Ang braincells ko naman biglang umapila... bigla namang naki-join at nagsayaw ng Chembot kulang na lang i-posas nito ang makulit kong puso.... at di pa din toh nakuntento sa dance number niya, talagang sumisigaw pa ng, HEART, YOU'LL JUST GET HURT!! Habang nagkakaroon ng epic battle si mind at si heart Sef rested one hand against the wall, near my right ear as he was leaning closer towards me. I could feel his breathe fanning my lips. Even though he has a playful smile plastered all over his face, his eyes were telling otherwise. His eyes were rather serious and they bore on me without blinking.

Is he even aware that he can make me feel so darn weak?

Does he even know how I feel every time I am under his gaze?? Does he know what his smile can do with my heart? This is pathetic Eleonor Malicsi Dimaculangan!! Pathetic, I tell you!! COULDN'T YOU JUST SNAP OUT OF IT!! Diba sinabi mo nun? Dapat matigil ang kung ano mang kabaliwang nararamdaman mo?? Dapat maagapan na yan!! STOP IT!! STOP IT!! JUST STOP!!

My mind was screaming at me!! All logic told me that the right thing to do is to STOP my heart from its crazy stunts... this just got to stop Mapapahiya ka lang Eleonor masasaktan ka lang!! Alam mo na ang ending niyan see how hesmocking you??

Ganito ba talaga si Sef? Is he really this kind of a jerk?? What is it about TEASING me that he finds so amusing?? Talaga bang, masayang lokohin lang ako ng ganito?? Ganito ba talaga ang silbi ng CLOWN sa kanya?? To toy around with their feelings??
WOW. Ngayon mo lang na-realize yan Ellie?? DEYM IKAW NA ANG BIGA-TEN!! Hahaha. Para sa isang kagaya ni Sef lahat lang ito ee isang malaking JOKE ano?? Cmon Ellie, you know how it is with jokesTALO ANG PIKON!! Alam ko alam ko walang PIKON sa lahi namin. Its just that naiinis ako about the way Sef said it. Tapos yung ngiti niya pa as if feelings are just something he should be laughing at. Pano kung totoo yung sinasabi niya?? Tapos tatawa-tawa lang siya?? ARGH WHAT WAS I THINKING?? OF COURSE HINDI TOTOO YUNG SINASABI NIYA!! NOT A CHANCE!! Isa siyang malaking BULLY!! Gwapong bully to be exact!! AHH. WHATEVER!! I will not let him have the pleasure of teasing me that easy!! Kailangan niyang malaman kung sino ang MAS BULLY saming dalawa. Mali ang babaeng hinahamon niya ng ASARAN!! Aah, at baka nakakalimutan niya, ASARIN NA NIYA ANG LASING WAG LANG ANG ELEONOR NA BAGONG GISING!! Haha, I managed to let out a hoarse laugh. Joker ka talaga Sef!! I pushed him off me & I quickly took the chance to walk away from him. I heard YOU are the one who is head over heels in love with me. Sef smiled even more & I only returned his smile of complete mockery even though deep down I was melting. Aah. Sef brushed a thumb across his lower lip. Ang landi niya talaga!! Okay. He shrugged. Yun lang ang sinabi niya. Hindi siya nag-contradict. Besides, OKAY doesnt mean YES!! But it doesnt mean NO either!! Sometimes, OKAY is just a means of ending a conversation!! But tell me, He turned his back from me, papunta sa cabinet niya. What if its truewhat you just said... He went back in drying his hair again. Hindi ko makita yung muka niya. Was he smiling? Was he serious? Pano kung totoo nga? My eyes went wide. Alin ang totoo?? ALIN?? That hes hes in love with----??? Na blangko ang isip ko. Parang hindi na-generate ng brain cells ko ang tanong niya. For once, natameme ang UTAK ko!! SIYA NA!! SIYA NA ANG JOKER OF THE YEAR!! Hahaha. SAKANYA NA ANG TROPHY!! KANYANG-KANYA NA!! Cmon Ellie, you cant possibly fall for that trap of his. Its a TRAP!! And you should know better!! When you know from the very start a guy like him could never fall in love to someone like you. NOT AN EFFIN CHANCE!!! Hindi ako makapagsalita parang nabalot bigla ng katahimikan ang kwarto What will you do? Oo nga what will I do? And I was rendered speechless once more... Kalimutan mo na nga lang. Sef said as he grabbed something in his cabinet. Bagong toothbrush nasa pack pa nga ee. He handed it to me without actually looking. Yung towel niya nasa may ulo pa din niya, concealing his face from my view.Oh, mag-ayos ka na. Ill drive you home. It was a silent drive home. Tahimik lang si Sef, tahimik lang din ako. Iniisip ko, ano ba itong napasok ko??

LECHUGAS KA KASI ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN KUNG BAKIT PA KASI PUMATOL KA PA??!! See what happened? Nag-back fire tuloy sayo yung joke mo!! Besides, papano ba akong nakatulog sa kwarto ni Sef?? Panong nagawa nila Borge at lalo na ni MAX na iwan ako dun??? Infairness Ellie, sa tingin mo ba could there be any slightest possibility na totoo yung sinabi ni Sef TOINKS!! TUMIGIL KA!! STOP!! WWWAAAAAAAHHH!!! AYOKO NA!! Wag na wag siyang magkakamaling ligawan ako dahil baka wala pang isang segundo naka-oo na agad ako!! :man_in_love: I tried to steal a quick glance of him his eyes were fixed on the road I wonder what he was thinking? Sef then shifted his gaze on me and I quickly looked away. Mukang tahimik ka ata? he asked, grinning. I was just fooling around back there. I didnt answer. Baka mamaya sineseryoso mo na mga sinabi ko. At nang inabutan kami ng red na stop light he managed to poke me by my arm. Uyy! SEE?? SABI SAYO JOKE LANG LAHAT YUN EE!! Grabe Ellie, affected much?? Haha. He was just ASKING you papano kung totoo. Yun lang. He didnt say anything about it being ALL TRUE!! Kaya pwe de?? Stop being sooo darn affected!! Stop talking. Mag-drive ka na nga lang. Hindi ko sinasadyang mapataray ang sagot ko!! Bravo Ellie!! Bravo!! Ipagpatuloy mo lang yan! Haha. Oh, Sef said at may kasama pa yan na mapang-asar niyang ngiti. Bakit ka ba nagagalit? Simple lang yung tanong niya but it was enough to make me blush wildly. GAAAAD!! Bakit ganito?? Ang lakas talaga niyang mangasarrr!! NAKAKAINIS!!!"Just tell me if you don't want it to be a joke." He wasn't looking at me, syempre naka focus siya dun sa daan. But there was something in his voice that gave me goose bumps!! Nagsitaasan ang lahat ng balahibo ko sa katawan!! "Pwede ko namang bawiin ee." Napalunok ako... my heart was beating so darn fast!! Lechugas talaga itong lalaking ito!! Maniwala kayo!! IMBUDO si Sef!! IMBUDO, LECHUGAS, ANIMALES, PUNYEMAS!! LAHAT NA!!! Gusto mong lumabas nitong kotse ng hindi dumadaan sa pintuan? I asked him angrily. Seryoso, I was ready to throw him out the car. Kahit sabihin pa niyang, sakanya ang kotse na ito!! Nawala yung malaking ngiti niya sa muka. "Alright." He shrugged. "You're the boss." Tahimik lang kami all the way papunta sa bahay. Then suddenly reality hit me meron pa pala akong mas malaking problemang dapat iniisip... ano nga palang sasabihin ko kela Papat Mama?? H-hindi ako umuwi kagabi, at first time na nangyari yun!! Hindi yun ikatutuwa ng Papa ko. Ano kayang gagawin niya? Itakwil kaya niya ko?? Kasuklaman?? WWAAAAHH!! Dire-diretso si Sef sa street namin kahit na sabi ko ipara na lang niya ulit sa may kanto. Wag na, pupunta rin naman ako sa inyo ee. I was invited, remember? Hindi ko na na-comprehend ang sinabi niyang yunkasi before I knew it, andito na kami sa TAPAT NG BAHAY KO!! Andaming tao sa bahay namin HUWAT THE HELL My heart almost dropped when I realized naglipana ang buong angkan ng MALICSI sa bahay namin. Mga titat tito, mga pinsan, pamangkin lahat-lahat na!! OH MY GAAAAD!! ISANG GABI LANG AKONG HINDI NAKA-UWI hindi naman nila kailangang mag-react ng ganito!! WAAAAAAAAAAAAHH!!! LAGOT KA NGAYON ELEONOR!! HULING ARAW MO NA TOH SA MUNDONG IBABAW!!!! To be continued.

Chapter 38-5. One Night Only?

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Right that very moment, parang gusto kong sumigaw at sabihan si Sef ng, UWI MO NA ULIT AKO SA INYO OH!!

BALIK NA LANG TAYO, PLEASE??

Ahy, shocks, nawili ka Ellie?? Hahaha. Oi hindi aa... Mas okay na sigurong bumalik sakanila kesa harapin ang angkan ng mga Malicsi. Pramis! Hindi niyo kilala yang ankan kong yan... lalo na yang Tito ko! Nakuu, hindi niyo na itatanong ex-marine kasi yan. Tapos yang tita ko, yan ata ang reyna ng majong sa village nila. At yang pinsan ko? Ayan ang head ng frat - Frating Gutom!! At yang isa ko pang Tito? Nakuuu, yan ang kapitan ng mga sunog baga sa barangay nila! Haha. Naiimagine ko na nga ang sasabihin sakin ng mga Titot Tita ko. Alam ko na kung anong naghihintay sakin kapag bumaba ako ng kotse ni Sef. Dios mio, dealth penalty na ito!! Wahahahaiii... Parang mas okay pang lumipad papuntang Libya at maki-gyera dun kesa harapin ang hatol ng mga kamag-anak ko!! Bakit ganun? Isang gabi lang naman ee, atchaka... ngayon lang naman ako hindi nakapag-paalam. ATCHAKA WALA NAMANG NANGYARI!!! Sayang nga ee. Hahaha. Ee di kung ayaw nilang maniwala sakin, fine, ee di IPAKASAL na nila kami nitong si Sef!! Hahahaha. Ee di naging pabor pa saming lahat yun? Malalahian kami ng Monteverde. Kahit ilang Sef junior pa hilingin nila sakin ee okay na okay!! Buwahahahahaha. Oo nga nuh, bakit hindi ko na lang yayaing mag-pakasal saken si Sef ngayon? Para hindi na nakakahiyang humarap sa pamilya ko. TOINKS!! Lechugas ka talagang babae ka. Kung anu-ano pang iniisip mo!! As if naman, hed agree. Atchaka, hellow?? Never mo kayang pinangarap na mag-propose sa lalaki!! DUH!! Magtatalon pa yan sa tuwa at wala nanamang katapusan sa pang-aasar!! I took a deep breath. Kaya mo yan Ellie!! Sabihin mo lang ang totoo, siguradong maiintindihan naman nila ee. When I turned to look at Sef para sana mag-paalam, nakababa na siya sa kotse at nag punta sa may pintuan ko para pagbuksan ako. Wala na kong nagawa as he opened the door for me. Dahan-dahan akong bumaba, I must be looking pale already. Ng bigla ba namang... SSSEEEEEEEEEFF!!! It was the usual deafening scream of Ate Karla that greeted us. Tumakbo siya papalabas nung gate sabay yakap ng mahigpit na mahigpit kay Sef. Remember, kaya nga Yakap-sul tawag ko sakanya?? Haha. Ngayon na-experience na din ni Sef yung feeling. Kamusta ka na? Mas lalo ka atang guma-gwapo aa? Sef only smiled shyly. Okay lang. Nothing changed, really. Napataas ang kilay ko. That was the last thing I was expecting. Ang warm welcome na kagaya ng kay Ate Karla. Akala ko pa naman tutuhugin na nila ko agad. WTH... Masyado pala akong napa-paranoid that I didnt notice na busy pala ang lahat ng mga kamag-anak ko. Mga titot pinsan ko binubuhat yung karaoke na ni-rent pa nila sa barangay. Mga tita ko naman, busy sa pagaasikaso nung mga nilulutong inihaw. May mga lamesat mono blocs na naka setup. Naka-maximum yung volume ng speakers namin na ang tugtog ee mula pa sa 70s. Siguradong si Tita Lory nanaman ang nagpatugtog nun. At syempre hindi mawawala sa picture ang mga chikiting na takbuhan ng takbuhan kung san-san. AND THEN REALITY HIT ME!! OH SHEET!! December 24 pala ngayon... Christmas Party ng angkan ng mga Malicsi!!!! Nakatulog lang ako kela Sef at andami ko ng nakalimutan!! Napatigil ang mga Tito at mga pinsan ko All eyes were on Sef, who seemed very at ease. Hello Good morning. Sef waved a hand & gave them his killer smile. YYYAAAAAAAAAAAH!! Excited na nag tilian yung mga babae kong pinsan at agad na pinalibutan si Sef. Ako nga pala si Mae. Agad namang inabot ng pinsan kong si Mae ang kamay ni Sef para makipag-shake hands. Call me Anna. Hinablot naman agad ni Anna sa kapatid niya yung kamay ni Sef, with matching beautiful eyes pa yan aa?

Oh my gaaad and my name is Agnes. Ang pinaka loka-loka kong pinsan. Im single She smiled flirtingly. And youre welcome to change that...Sabay kindat. Napangisi si Sef. And I could only slap a hand on my forehead. PATAY!! PWEDE BANG IPADALA NIYO NA KO SA LIBYA?? NOW NAAA!!! And to make things a lot worse?? Lumapit na din ang pinaka nakakabaliw kong pinsan, si AJ. Ang pinsan kong gay na mas malandi pa sa lahat ng malalandi. Sabi nga nila, nagkapalit kami ng kaluluwa nitong si AJ ee. Siyang lamya at gaslaw niyang gumalaw, siyang maton ko naman daw kasi. Hahaha. Teka nga, teka nga!! Sabay sigaw ni AJ, yung boses niya pilit niyang pinapalaki.Pare, He pressed a hand on Sefs shoulder na kala mo kung sino siyang siga. Ano bang pangalan mo, pare? Uhh, Nakita kong na-weirduhan si Sef sakanya. Sef... just call me Sef. Ann Jolina. AJ for short. I heard Sef let out a small laugh. AWWW. PLEASE KILL ME NOW!!! Kahit kelan talaga itong si AJ, pasaway!! Oi. Oi. Oi. Sigaw ni Ate Karla, pinagpapapalo niya yung kamay nila Mae, Anna, Agnes at AJ. Bisita ko yan!! Dun nga kayo! Dun! Dun! Kala mo sila mga asong tinataboy ni Ate Karla. T-teka nga... HELLO?? DIBA AKO PINSAN NIYO?? Gusto ko sanang sabihin kala mo naman itong si Sef ang kamaganak nila!! Para kong tangang nakatayo sa likod nila oh. Uy, Sef!! Siyang lapit naman ni Kuya Andrew. Talaga bang WALANG nakakapansin saken??? PATI BA SILA ITINAKWIL NA DIN AKO??? Pasok ka! Feel at home lang aa? Wag kang mahihiya Grabeee So hindi lang pala first kiss ang balak nakawin sakin ni Sef pati pala pamilya ko balak niyang kunin!! HMPF. Oh, halika halika, pasok tayo dun sa loob. Tawag ni Ate Karla as she led us inside the house. Tahimik lang akong sumusunod. Si AJ naman tumabi sakin. Ang haba ng buhok mo teh... He whispered to me with matching funny facial expression. And he mouthed the word, Gwapuu. Then he gave me two thumbs-up. Napailing ako ee. Sira ka talaga. At ikaw Ellie... Bilisan mo, ikaw talaga... kanina ka pa hinahanap ni Tito Dan. Sabi ni Ate Karla. Pagpasok na pag-pasok namin sa loob ng bahay, naamoy ko kaagad ang mabagong kare-kare ni mama. At sobrang dami ng commotion sa kusina. Mga tunog ng kawali, ng plato... sila mama sigurado yun chaka sila Tita Alice at Tita Grace. Sila kasi ang talagang incharge sa pagluluto sa mga family gatherings naming kagaya nito. At syempre hindi mawawala ang malupit kong SPAGHETTI. Yeah, paboritong-paborito ng mga Malicsi ang luto kong spaghetti. Hindi kumpleto ang handaan kapag wala nun. Andito na si Ellie! Sigaw ni Ate Karla and Em-em was the first one to poke her head from the kitchen. Ate Ellie!!!Ramdam na ramdam ko yung excitement sa boses ng kapatid ko as she went running towards me mula pa sa kusina. Nahiwa ko na yung mga rekado pang-spaghetti--- Napatigil si Em when she noticed Sef standing behind me. Nakatingin lang si Em sakanya. Uh, Napakamot ako sa ulo. Kapatid ko nga pala, si Em-Em. I told Sef. Em-em si--- Eleonor?? I was cut off when I heard my moms voice. Hindi ko alam kung bakit pero bigla talaga akong kinabahan. My mom was next to emerge out the kitchen. Naka-apron pa nga siya and it only took one look... one glance... and my mom quickly smiled widely at Sef. I knew exactly what she has in mind. Kaya nga ba kinakabahan ako ee... Yung

excitement niya mas doble pa sa naging excitement ng mga pinsan ko kanina. Oh, may kasama ka pala Ellie... Tita, Merry Christmas!! AJ butted in. Regalo sa inyo ni Ellie... Manugang!! Manugang? It was a deadly voice that echoed in the entire living room. Napalunok ako. Pababa sa hagdan ee walang iba kung hindi... Si papa!! Gusto kong sipain papalabas si AJ!! Animales talaga itong baklang ito, kahit kelan!!! GGRrrr... Uh, tito... Ate Karla said. Isa pa ito ee. Ka-ibigan ho ni Ellie... este... KAIBIGAN ho pala. Kung hindi lang disperas ng pasko, kanina ko pa binura sa mundo itong dalawang pinsan kong ito!! Habang bumababa si papa sa hagdan, hindi na naalis ang masamang tingin niya kay Sef. Parang merong mga imaginary bullet na tumitira papalabas ng mga mata ng Papa ko. I looked worriedly at Sef, who then felt a bit uncomfortable under the sharp scrutiny of my dad. Magandang umaga ho. Sef greeted once my dad was standing before us. My mom, on the other hand, was still smiling fondly at Sef. Yung ngiting parang nagsasabing, SALAMAT

PANGINOON, MAY BOYPREN NA ANG ANAK KO!!

Nakapamewang si Papa sa harap namin. His face was really unreadable. Pakiramdam ko nasa harap ako ng judge sa Supreme Court. Hindi ko alam pero, nananalangin ako ng, Lord, please... sana naman pasado si Sef!! Hindi ko alam kung bakit o papano kong naidasal yun!! KAKALOKA KA ELLIE!! Gaga ka talaga, pinsan mo talaga yang si AJ!! Magsama kayong dalawa!! May pasado-pasado ka pang nalalaman!! AMP!! Hahaha. And in one split second, biglang ngumiti ang papa ko. Oh, ano pang tinatayo-tayo mo jan Ellie? Asikasuhin mo bwisita mo. Napakunot ang noo ko, I wasnt sure kung tama yung pagkakarinig ko sa sinabi ng papa ko. Bwisita?? But he said it so fast it was hard to understand. But still, he was smiling... PASADO na yang si SEF!! Hahahaha. Lakas ko talaga kay Lord. Nakuu, halika dito iho. My mom was already pulling Sef towards the dining table. Halika, kumain ka! Paghahain kita!! Em-em, ilabas mo yung leche flan sa ref! T-teka lang ma. I tried to protest kaso lang papunta na silang lahat sa may kusina. Oi insan! AJ nudged me. Ano pang tinatayu-tayo mo jan?? Magluluto ka pa ng spaghetti!! Sige, sandali... maliligo muna ko. I answered weakly. Sa tanan ng buhay ko, ngayon lang ako kinabahan ng ganito... I took flight up my room. Kelangan bilisan kong maligo!!! Hindi ko pwedeng iwang mag-isa si Sef!! Oww, sheet this is bad!! Really, really bad!! WWWAAAAAAHHH!! At nararamdaman kong marami pang mangyayari sa araw na ito... this is going to be a very very long day!!! PATAY KA TALAGA ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN!! ---------------------------------------------------------Miguel Josef Uy Monteverde sat alone in the wooden dining table. Maliit lang ito kumpara sa dalawang dining table nila sa bahay. Well, the entire house was way smaller. Oo, maaaring maliit nga lang... but at least... it was full of life, full of lovely people... hindi kagaya dun sa tinitirahan niyang mansyon. Meron ngang malaking-malaking Christmas Tree but he doesnt have anyone to celebrate Christmas with. Punong-puno nga ng regalo, but none contain what he really wants. Wala na siyang nagawa as Ellies mom kept placing food on his plate. Mula sa leche flan, pansit, barbecue... dinalan

din siya nito ng inumin coke, tubig. He was in fact too full to eat. Kumain din naman kasi siya sa bahay kanina bago umalis. But the way Ellies mom greeted him with such warm welcome, hindi siya makatanggi. Naku, She said smiling. Parang ngayon lang kita nakita, kaklase ka ba ni Eleonor sa Matute? Ah, Sef shook his head as he looked nervously on the pile of food before him. Parang pang-limang tao na sa dami ee. Na-isip niya agad kung papanong nagalit si Ellie nun nung hindi niya naubos yung pagkain niya sa date nila sa barko. If Ellie thinks like that, siguradong ganun din ang patakaran dito sa bahay nila. No, maam. Taga- GWAPS po ako. Hindi niya alam kung papanong uubusin ito. Oh, wag kang mahiya. Kaen lang ng kaen!! Dinagdagan pa ni Mrs. Dimaculangan ng dalawa pang BBQ ang plato ni Sef.Naku, hintayin mo ang spaghetti ng anak kong si Eleonor. Haha. Yun kasi ang specialty niyang lutuin. Madaling maging komportable sa mga kamag-anak ni Ellie, especially her mom who has a warm smile. Yang anak kong yan, hindi ko alam kung saan nakuha ang pagiging maton niya. Biruin mo nung highschool prom nila, balak ba namang magsuot ng rubber shoes? Hahaha. Nakakaloka yang si Eleonor ee. Imbes na mga make-up at mga damit ang interes ayun mas gugustuhin pang sumamama sa papa niya sa talyer, hilig ang nagkakalikot ng mga kotse dun. Ngayon alam na ni Sef kung kanino nagmana si Ellie. Haha. Oh, siya. Sandali lang iho. Baka nasusunog na yung piniprito ko. Sef nodded. It's okay. No problem. Suddenly, Em-Em went to sit next to Sef. Her face was serious as she continued looking at him. At wala ng paligoyligoy biglang tinanong ni Em-Em ang binata, Nililigawan mo ba ang Ate ko? Halos mabulunan si Sef sa kinakaing pansit. Once he got his poise back, he smiled with much amusement at Ellies little sister. Sa tingin mo ba, kapag niligawan ko Ate mo may pag-asa ako? He tried to keep his voice down. Em-Em grabbed a stick of BBQ on Sefs plate and started to bite from it. Hmm, ano bang pangalan mo? She waited for his answer. Ineexpect ni Em ang pangalang Miguel. Sef. My names Sef. Natutuwang sagot ng binata. Sorry. Ang taray ng pagkakasagot ni Em-Em. Wala kang pag-asa sa ate ko!! Meron na siyang gusto!!Nagulat si Sef sa sagot ng bata. And to top it all off, she then leaned towards him and cupped a hand over her mouth to whisper in his ear.Yung pangalan nagsisimula sa letter M. The letter seemed to reverberate inside Sefs ear. M... M... M... as in M-MAX???? To be continued.

Chapter 39-1. Asaran Blues.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Ganito ba talaga yung feeling kapag meron kang pinapakilala sa pamilya mo?? Ive never imagined na darating ang araw na ito sa buhay ko that a Miguel Josef Uy Monteverde will meet my entire family mula sa lolat lolo ko hanggang sa mga pamangkin kong nasa sinapupunan pa lang ng mga pinsan ko!! Halong kaba at excitement ang nararamdaman ko. WWWWAAAAAAHHH!! Ano ba ito?? Diba youre only supposed to be this way kapag BOYFRIEND mo na yung tao?? GAAAD, bakit kasi hinayaan mong ihatid ka ng antipatikong lalaking yan?? I grabbed the first piece of clothes in my cabinet at sinuot agad ito. Ellie, kahit kelan ka talaga BILISAN mo na nga lang jan at baka mamaya kung anu-ano ng ginagawa nila kay Sef!!! Halos lumipad na ko pababa ng hagdan, at naabutan kong nagtatawanan si Em-Em at si Sef. Sa totoo lang, I kind of like what Im seeing. I love it when someones being nice with my family.

Papano kaya nagagawa ni Sef yun ano? Madali talaga niyang nakukuha ang loob ng mga tao naisip ko tuloy, how could he say such words back in Tagaytay, Papano kung walang nagmamahal sayo? Hindi talaga ko makapaniwalang nasabi niya yun andito naman ako?? WWWEEEH!! Ellie hahahaha. Oh, ano? I tapped Sef lightly on his shoulder. At halos matawa ko ng napansin kong punung-puno ng pagkain yung plato ni Sef. Kaya mo bang ubusin yan? Haha. Aah, Napakamot si Sef sa ulo niya. Hindi ba magagalit mom mo? He whispered hesitantly. Kuya Sef, bawal ang nagtitira ng pagkain dito. Em-Em said while munching over her BBQ at naki-kagat na din ako dito. Parang nalulula si Sef when he stared back on his plate. Gabundok naman na kasi ang nilagay ni Mama sa plato niya. I knew he was somehow scared kasi nga alam niyang hindi niya ito mauubos. Tsk. Oo na , sige na naawa na ko!! Akin na nga. I then told Sef as I took his plate. I transferred the excess sa isa pang plato. Em, pa-abot naman nung mga uling jan!! We heard the voice of Kuya Andrew mula sa labas. Tumayo si Em, inabot yung plastic ng uling. Kuya Sef aa? She then said, smiling. Yung secret naten. Quiet ka lang. I froze at napatingin ako mula kay Em to Sef, who by then was smiling back at my sister. Kinabahan ako. It then occurred to me that Em-Em has an obsession with Sef, I mean with Miguel. I felt the blood creeping up my cheeks. Parang bigla akong nanlata. Sa daldal na taglay ng kapatid ko anakshutang animals talaga siguradong nasabi na niya!!! Anong secret? I asked angrily pero tumakbo na agad si Em-Em papalabas ng pintuan. But before she could actually step outside meron pa siyang dinagdag, Kuya Sef, mamaya maraming games partners tayo aa? Salamat naman... my question was being ignored. Sef nodded, Sige ba! Napalunok ako and I couldnt even look at Sef. Naiimagine ko na yung mga pinagsasasabi ni Em -Em sakanya. I knew my sister too well. Alam kong matutuyo laway niya kapag pinatahimik mo even in just a minute. I could hear what she told him, May gusto ang Ate ko sayo. WWWAAAAAAAAHHHH!!! Namula ang buong muka ko, hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Hindi ako makatingin kay Sef even as I returned his plate to him. K-k-kung ano man sinabi sayo ng kapatid ko, I said, and I probably sounded nervous. W-wag kang maniniwala dun. I saw the way Sef gave an angry frown as he intentionally avoided my gaze. Parang bigla siyang nawala sa mood at kala mo galit siya sa mundo. I really dont care. He said it so bluntly, without even a smile. Para kong nasampal sa sinabi niya. Of course, why would he care if Em told him that?? Ano nga naman sakanya KUNG gusto ko siya diba?? KUNG lang naman buti na lang talaga IMPOSIBLENG MANGYARI YUN!! Hmpf!! Parang nagsisi tuloy ako, sana pala hindi ko na lang binawasan yung pagkaen niya!! Ggrrr kainis!! And all of a sudden, biglang pumasok si AJ pakendeng-kendeng pa. Nakakaloka na ito!! He said with matching irap effect pa. Nakakasira ng beauty yang si Tita Lory!! He sat next to Sef. Dios ko, mga pinatutugtog niya sa labas pang kopong-kopong pa na music!! Ni wala ng bar sa Metro Manila ang nagpapatugtog ng ganyan!! Nakakahiya sa mga neighbours naten, baka isipin nila kalahi natin si Magellan!! Napangiti na lang kami ni Sef pareho sa kanya. Hay naku, AJ! E ano naman gusto mong gawin natin? I told him. Buti na lang pumasok itong pinsan kong ito, makakalimutan ko ang inis ko kay Sef kahit papano. Pwedeng... pahiram ng laptop mo? Mali din pala ako. Hindi din pala mawawala ang inis ko. Mula kay Sef napunta na ito agad sa malandi kong pinsan.Hah. Manigas ka!Tinaasan ko talaga siya ng kilay.

Naku, ladies and gentlemen isang malaking kasalanan ang hawakan ang laptop ko. Oo, WALANG nilalang ang sino mang pwedeng humawak dun. Kung baga sa Lord of the Rings, yun ang precious ko!! Hahaha. Seryoso. Im not exaggerating, regalo kasi sakin yun ng lola ko. My grandmother from my fathers side. Sa angkan bali ng mga Dimaculangan. Oo, regalo niya sakin yun nung debut ko. Talagang pinagipunan yun ng lola ko. Kaya naman sobrang ingat ko sa laptop kong yun. Sabi ko nga sa inyo, hindi ako ma-cellphone na tao. Hindi rin ako ma-MP3 o Ipod. But when it comes to my laptop?? Dios ko, it means the WHOLE world to me. Ganun ko kamahal yun. Kung lalaki nga lang yun, siguro pinakasalan ko na!! Hahaha.Hindi talaga pwede AJ!! Bumaling ng ngiti si AJ kay Sef, Mm, iba talaga umibig yang pinsan ko nuh!! He playfully brushed his fingers on Sefs arm.Wag ka, laptop pa lang yan. Pano pa kaya kung IKAW na? Sabay tawa ng pinsan ko. Sef smirked, obviously nagustuhan niya yung banat ni AJ!! Ako?? WAAAAAAH!! Pati ata leeg ko namumula na! Magkaron ka nga naman ng pinsan na adik oh!! Ihawin ko kaya ng buhay tong si AJ?? Tamang-tama wala pa yung lechon na inorder nila Tito Kaso lang kahit ata budburan ko pa ng pinaka masarap na sawsawan hindi pa rin siya masarap kainin!! GAAAAAH!! Pakyu ka talaga. I muttered, glaring at him. Hiramin mo na lahat sakin, wag lang yun. Ows? AJ made a funny GAY expression. Pero para saken para siyang tinutubuan ng mahahabang SUNGAY!!! Kahit SIYA?? Tinuro niya si Sef na kala mo isang bagay lang si Sef na hinihiram at binabalik. Papahiram mo saken?? Alam mo ikaw? I hissed angrily at my cousin. Isa kang dakilang PAKYUUUU!!! Agad na tumayo si AJ, ready ng umalis. Tama, alam na kasi niya kung anong naghihintay sakanya!! Affected much? Ngisi ni AJ. Kung ayaw mo ipahiram si Sef, ee di wag. He was smiling teasingly at me. Sasabihin mo lang na, AKIN SIYA!Sabay takbo ni AJ papalabas ng bahay, pero sumisigaw pa din siya ng, AKIN SIYA!! AKIN!! AKIN Sef was laughing so hard now. Mag-pinsan nga kayo. I just glared at him. My face all flustered. ARGH!! Gusto kong sumigaw at sabihin kay Sef, UMUWI KA NA NGA!! Kaso lang hindi ko naman masabi. Haha. Kumain ka lang jan, pwede? Kaso lang, hindi pa din nakuntento ang baklang yun. Dinungaw ulit ni AJ ang ulo niya sa pinto sabay sigaw pa ulit ng,AKIN!! AKIN!! GAAAAAH!! AJ!! Sigaw ko as I started running outside the house. Handa na kong paikutan siya ng lubid at isalang sa apoy!! Lelechunin ko na ang pinsan ko!!! GADDAMMIT!! ---------------------------------------------------------Ng lumabas si Ellie at iniwan si Sef na mag-isang kumakain dun, bigla namang lumabas ang mommy niya mula sa kusina. Narinig siguro ang sigawan nila ni AJ. "Mga batang ito talaga." Nasabi niya habang hinahainan ng panibagong putahe si Sef. Isang bowl ng bagong lutong kare-kare. Sarap! Haha. "Kumain ka lang ng kumain iho. Bawal ang gutom sa bahay ko. Hahaha." "Uh," Sef said, kinakabahan baka kasi dagdagan nanaman ng pagkaen yung plato niya. "S-sige po, salamat." "Sabihin mo nga saken iho ano bang paborito mong pagkaen?" Her voice has a touch of motherly tone in it. Napangiti si Sef. So, this is how it feels like when you have a mom to cook for you. Miguel Josef Uy Monteverde then imagined himself, a boy of nine being, sitting in their dining table, at nakatayo sa tabi niya was his faceless mother, serving him his favorite food. Hindi na niya maalala ang muka nito. It was a blur. But the feeling? Wow. It was warm and nice... His mom. "Ginatang adobo po." Natuwa si Mrs. Dimaculangan. "Ahy naku, hayaan mo sa susunod na bumalik ka dito, ipagluluto kita!!"

Sef would love that. "Hindi ka ba hinahanap ng mga magulang mo?? Haha. Kung ano, hanggang hapunan ka na dito aa? Ipagbabalot kita mamaya nung spaghetti ni Ellie." Naisip ni Sef, kahit nga hanggang bukas pa siya dito okay lang ee. "Ah, okay lang po. Wala naman pong naghahanap sakin sa bahay." Napataas ang kilay ng mom ni Ellie. "Wala? Bakit? Asan parents mo?" Ito na, the topic Sef has always been avoiding to talk about. Never niya actually sinagot ng diretsa ang tanong na niyan. Most of the time, he'd just shrug and try to divert the conversation. Or he'd just simply answer 'They're just not around.'Yun lang. Pero ngayon? It seemed different. There was something about Ellie's mom na parang hindi kayang magsinungaling ni Sef. "I-" Sef struggled to form the right words. Nahalata din ni Mrs. Dimaculangan ang biglang pagtamlay ng binata. "I don't... T-they're long gone." "W-wa..."Dahan-dahang nag-sink in kay Mrs. Dimaculangan ang sinabi na yun ni Sef. Kahit siya nawala ang ngiti niya and she could feel the sudden sorrow that embraced the young man before her. Gusto sana niyang magtanong pa about the details... but for a sensitive person like her... she knew it would be better not to ask. She smiled endearingly at Sef. "Ahy alam mo iho? Bakit hindi ka na lang dito matulog samin?" Nagulat si Sef. Parang bigla siyang nabingi. "Ho?" "Ahy, dito ka na lang matulog!! Sabay-sabay tayo mag-sisimba bukas!! Paskong-pasko oh, masaya dito... mageenjoy ka!! May mga palaro jan mamaya, sumama ka kela Eleonor!!" Napakamot sa ulo si Sef. Gusto niyang mag-stay. Maybe just for once, yeah even for one Christmas... He wouldn't feel alone this time... and so, without any second thoughts, Sef nodded. "S-Sige po." To be continued.

Chapter 39-2. Asaran Blues.

Kapag Christmas, talagang pinaghahandaan ng mga Titot Tita nila Ellie ang araw na ito. They would spend time & money with the foods, with the games, sa mga regalo, at premyo. Meron silang program, merong ice breaker. Walang hiya-hiya sa kanila. Kanta kung kanta, sayaw kung sayaw. And it was the first time Miguel Josef Uy Monteverde experienced such event. A family event that is. Sa totoo lang, Sef dated a lot of girls. A lot, meaning lots & lots & lots of girls. Iba-iba. Mula sa mga pa-cute na sobrang insecure, mga smart rich girls na masaya rin namang kasama, mga magagandang super model-like ang features, hanggang sa mga flirt na super girly na party animals na tipong sa eastwood na nakatira, mula sa mga simpleng babae hanggang sa mga pa-shy lang sa simula. Sobrang dami na. At sa lahat ng yun, madalas pinapakilala siya sa mga pami-pamilya nila. So, truth be told, hindi ito ang first time na naipakilala siya sa buong angkan. But this, however, was the first time he had so much fun. Yung parang siya lang talaga si Sef, hindi siya yung mayamang kelangan ng VIP treatment. Hindi siya isang Monteverde na kailangan i-please lahat ng tao, yung tipong ija-judge siya even the smallest move na gagawin niya. Kahit nga ata pag-hinga pinagmamasdan siya ng mga tao. Dito kela Ellie, its just him. He talk, he smile, he laugh without being criticized, without being judged. Siya lang si Sef. No

more, no less.

Natuwa pa nga siya lalo dahil sinali siya nila AJ at Em-Em sa ibat ibang games, sa TALONG GAME, sa CATCH MY BIRDY, oo ganyan ang mga title ng laro, si AJ at Agnes ba naman daw ang nag-isip ng mga games na yan ee. Well, what can you expect? Pangalan pa lang enjoy na what more kung nilaro diba? Haha. And sure thing, Sef enjoyed every minute of it. Twice pa siyang nanalo at nakakuha ng premyo. Yung isa 500 na cash, yung isa naman alarm clock. Nag-laro din silang dalawa ni Ellie as pair pa nga ee, sa larong ANG MANSANAS NI EBA. It was the familiar game of

eating the apple na naka-sabit sa string without using your hands. Pinaganda lang talaga nila AJ yung pangalan. Hahaha. They won of course, dun nga niya nakuha yung 500 na cash price. Walang tigil naman sa kakatanong sa kanya ang mga pinsan ni Ellie na sila Agnes, Mae at Anna. Si Ate Karla naman panay lang ang asar sakanila ni Ellie. Syempre, na-meet din ni Sef ang kapatid na lalaki ni Ellie na si Eddy. He was a nice guy. A year younger lang pala kay Ellie. Mabait siya, mapagbiro at masayang kausap. Madali nga silang nagkasundo nito kasi nga hilig din ng binata ang mga kotse. Pinakita pa nga ni Sef ang dala-dala niyang Pajero na naka-park lang sa labas ng bahay. Wow. Okay tong wheels mo Kuya. Eddy said ng silipin nito ang loob ng kotse ni Sef. Good condition aa? Uh, yeah. Still brand new. Christmas gift sakin ng lolo ko. Nice. Haha. Eddy was grinning excitedly while running his hands sa manibela. Naka-upo na nga siya sa may drivers seat. Bawat haplos kala mo pagmamay-ari na niya yung Pajero. Cool. Wanna try it for a spin? Alok ni Sef, offering Eddy his car key. Talaga? Yeah, sure. Just make sure iingatan mo. Aabutin pa nga lang ni Eddy yung susi when Ellie came ruining the moment. Ed, ano yan? Bumaba ka nga jan! Parang batang napahaba ang muka ni Eddy. Ate namaaaaan!! Pajero toh!! Pajero!! Ipapa-drive lang sakin!! Bababa ka jan? O bababa ka jan? As if binigyan niya ng choice ang kapatid. Haha. Inis na nagkamot ng ulo si Eddy, pero agad naman itong sumunod sa Ate niya. Tsk. KJ ka talaga Ate ee. Hindi sayo yan, baka mamaya madisgrasya ka pa. Paskong-pasko. First time niyang nakitang ateng-ate si Ellie. Sef smiled and patted the young man on his back. Yaan mo, next time! Dalin ko yung race car ko. He whispered. Napangiti ulit si Eddy. Sige ba Kuya! Haha. Nang makapasok na sa loob ng bahay si Eddy, tumingin si Ellie kay Sef. It was a warning sign. Ok, ok. Hindi ko na po papag-drive ang kapatid nyo. Biglang lumapit ang dalaga sakanya and spread her palm before him. Napataas tuloy ang noo ni Sef. Huh? Yung susi, Ellie said simply. Akin na. Walang sino man ang nakapag-utos ng ganyan sa isang Monteverde. Wala. It was the first time someone gave him a direct command. Nagkatitigan pa muna silang dalawa. Ellie was not going to accept NO for an answer. At sa hindi maunawaang dahilan, Sef handed his key to her without complaining. Ellie grinned triumphantly. Game. She then said habang papanik sa drivers seat. Tara na! A-a-anong... Kinabahan agad ang binata. Drive test ko muna bago i-drive ng kapatid ko nuh. Haha. Natawa na lang si Sef. God, this girl is just unbelievable. Agad-agad sumakay si Sef sa passengers seat. And he has to admit, kinabahan siya ng bonggangbongga. Marunong ka bang mag-drive? Yun ang una niyang natanong sa dalaga. Balak na niyang pababain ito at sabihing next time na lang.

Kung kay Ellie, buong mundo na niya ang laptop niya... para kay Sef lahat ng kotse niya GIRLFRIEND niya. And ever since, wala talaga siyang tiwala sa mga babaeng nagda-drive!! Sus. Ako pa!! Haha. She started the engine, tinapakan ng malakas yung gasolina and when Ellie changed the gear to one, nag-jolt yung kotse ni Sef at namatayan agad sila ng makina. Namutla si Sef. Hahaha. Joke lang. She smiled playfully at him. Pinagpawisan lalo ang binata. Hindi siya napangiti sa joke na yun. Gusto na niyang pababain agad si Ellie. But she glared at him ng sinabi niyang wag na lang. And she stubbornly restarted the engine. This time, umandar na sila ng maayos. Bibili lang tayo saglit ng yelo dun sa isang kanto. Kanto? Hindi ba pwedeng lakarin na lang? She laughed. As in tawang-tawa ang dalaga sa itsura ni Sef. Easy ka lang, marunong akong mag-drive. Ito epekto kapag batikang mekaniko ang papa mo. Haha. Ang hindi alam ni Sef, kung adik sa kotse si Eddy, mas adik lalo ang ate. Matino naman silang nakarating sa bilihan ng yelo. At nag-away pa ulit sila dahil pinipilit ni Sef na siya na ang magda-drive pabalik. Pero syempre, nag-wagi pa din si Ellie. Ginamitan niya ulit si Sef ng SILENT TREATMENT. Hindi nakatiis ang binata,Sige na, ito na. Sabi ko nga, ikaw na mag-drive pa balik ee. She laughed. Alam mo, hindi talaga kita pwedeng maging boyfriend. Nagulat si Sef sa biglang sinabi ni Ellie. Mukang magiging spoiled ako sayo ee. Talaga? Sef laughed. Hindi rin kita pwedeng maging girlfriend. This time, si Ellie naman ang nagulat. Mukang mananaba ako sa inyo. And they both ended up laughing. ---------------------------------------------------

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Sheet na malagkit!! Sabihin niyo nga sakin, meron bang paraan para matigil ang lahat ng ito?? Lahat ng nakikita ko... si Sef. Lahat ng naririnig ko... puro si Sef!! Lahat ng naaamoy ko... for the first time hindi pagkaen ee... kundi si Sef pa din. GGGAAAAAD, parusa ba ito?? As much as I tried to take my eyes off of him... walang effect ee, puro siya lang. As in SIYA lang. As if SIYA lang ang nageexist sa mundong ito. Kelangan ko pang magnakaw ng tingin sakanya habang kumakain siya katabi ni Em-Em at AJ, habang naglalaro ng parlor games... And everytime I would catch his eyes, agad akong iiwas ng tingin. Hindi ko carry na makipag titigan sakanya?? How could that even be possible??? WHOA SHEET!! Naririnig mo ba sarili mo Ellie?? Punyemas, ito na ba yun?? Ito na ba ireregalo sakin ni Santa ngayong pasko?? Sheet naman, wag naman... Ive been a good girl, hindi ko naman ata deserve ang isang Monteverde... sakit lang yan sa puso, sa ulo... sa lahat na!!

Lord, wala naman toh sa usapan natin diba??

Noon, tanging hiling ko lang ke Lord biyayayaan niya ko ng asawa kapag nasa edad 25 na ko. Hindi ako demanding, sabi ko nga, kahit simpleng lalaki lang. Hindi gwapo, hindi din naman panget. Okay na saken yung masipag, mabait, atchaka yung siguradong HINDI ako gugutumin. Hahaha. Hindi nga boypren hinihingi ko ee, ASAWA na lang agad. Hahaha. Ayoko mang aminin pero... Im actually having FUN!! Si Sef din kaya?? Haha. Well, I would love to think na OO kasi hindi nawawala yung ngiti niya sa muka.

PAKSYET!! KELANGAN KO NA ATANG I-UMPOG ANG ULO KO SA PADER!! Easy ka lang Ellie, IGNORE MO LANG!! WAG KANG MASYADONG MAGPADALA SA MGA PANG-AASAR NG MGA PINSAN MO!! Maghunus tili ka lang.

Control.
Halos lubog na ang araw pero hindi pa din tapos ang Christmas Party dito sa bahay. I was still watching Sef, who was standing by the corner laughing his heart out habang nagpapalaro ng HULAAN SA DILIM si AJ. Kita niyo naman ang kagagahan ng pinsan kong yan, talagang ginawan pa niya ng pangalan ang mga parlor games niya. Yung HULAAN SA DILIM?? Nakuu, simple lang ang rules, kelangan mo lang hulaan yung ipapahawak sayo habang naka piring ang mga mata mo. Kelangan pa ngang manghatak ng players ni AJ para may mag-laro. No one dared to play, dios mio... kung anu-ano naman kasing pinapahawak niya. Haha. Yung iba, syempre double meaning... may halong kalaswaan. Hahaha. Kaso lang, minsan talaga ang hirap ee WALA KA NA NGANG GINAGAWA, IKAW PA DIN ANG NAKIKITA. In other words?? Ako ang nahatak ni AJ para mag-laro. T-teka lang... I tried to protest, pero kahit naman lalamya-lamya yang si AJ, di hamak na malakas pa din ang mga galamay niyang taglay!! Haha. Siguradun mong cash price ang premyo ko dito aa? Muka ka talagang salapi Eleonor!! Joke ni AJ. Pero sisiguraduhin ko sayong higit pa sa cash price ang makukuha mo!! Hahahahaaha... Kinabahan ako. Lechugas ka AJ, umayos ka!! But I was already blind folded. Hiyawan mga Titot tita ko, naririnig kong nagsisigawan pati sila Em, Agnes, Mae... Kahit nga si Kuya Andrew ee nakiki-sigaw. Samot sariling joke at banat, kanya-kanyang tawa. Oh, jan ka lang madam. AJ instructed. Kahit hindi ko siya nakikita, naiimagine ko ang malaking ngiti niya. Lika, dali! Dali!!I heard him hissing as if asking someone to come forward. I aimlessly reached forward and my hands brushed against something... well, something hard? No, soft. WAHAHAHA. Definitely HARD!! Uyyy, iba na iniisip niyo aaah!! Hahaha. Pero infairness napakagat labi tuloy ako. Alam ko kagad na tao ang nasa harap ko. I was touching someones CHEST, muscular... matikas, matipuno... hmmm... napaka easy naman nito!! Non-stop ang hiyawan at sigawan. OH DIBAAHH?? BONGGA!!! AJ was shouting. Oh sino sa tingin mo ang nasa harap mo ngayon? I blushed furiously. Dios mio, ee sino pa nga ba?? E di walang iba kung hindi si Miguel Josef Uy Monteverde. Kilala ko na pero... pwedeng pa-explore pa??? Hahahaha. Na-imagine ko yung itsura ni Sef nung naglaro siya ng football with Nico sa Matute. Remember, he removed his shirt?? Na-imagine ko kagad yung oh-so-hot na body ni Sef. :wub: Ito namang si AJ oh, hindi pa nilubos-lubos... sana naman pinatanggal na niya yung shirt ngayon ni Sef!!! Aawwww. Hahaha. Nawili ka teh? Nawili? Biglang comment ni AJ. Baklang toh talaga!! Kainis!! Dika pa nakuntento? Dito mo hawakan oh.AJ grabbed my hand away from Sefs chest at nilagay sa muka niya. OWKEY!!! SHEET ELLIE!! MALIGAYANG PASKO TALAGA SAYOOOOO!!! Wahahahaha... Oh, teka, teka... Biglang pigil ni AJ. KISS. KISS KA MUNA SA CHEEKS!! DALI!! HABANG WALA ANG TATAY!! Sa-sandali. I protested, pero natabunan ng boses ko ang malakas na tawanan ng mga kamag-anak ko. Ki-kiss ako ni Sef?? Wala na, nag drum na ulit ng mabilis ang puso ko. WAHAHAHA. Kunwari ka pang aayaw aa?? KISS MO NAAA!! Pilit ni AJ kay Sef. BILIS!!! It took almost a minute... I sensed that he must be hesitating. Sa harap ba naman ng buong angkan ko dibaaa??

KISS!! KISS!! My cousins chanted. Parang gusto ko nga din sumabay at sabihing, Oo nga, kiss na, kiss na!!Wahahahaha. Lechugas ka Ellie. Taking advantage?? Aba, hindi pwedeng humindi si Sef nuh. Di siya makakaalis ng buhay dito pag wala ang kiss ko!! Ang weird pala kapag wala kang nakikita at nakikiramdam ka lang ano? Nagulat na lang ako when a soft pair of lips touched against my cheek. Nakalimutan kong huminga ee... pero syempre hindi ko na pinahalata as I excitedly removed my blind fold, sabay sabi ng hula kong name, S-sef? But the moment na natanggal ko na yung blind fold... I was suddenly disoriented... parang bigla akong nalito... naguluhan... parang isang malaking ACCOUNTING problem ang nasa harap ko ngayon... because the person I thought was Sef... ee si Darren Max Sanchez pala!!! HUWAT THE MADAPAKING HELL???? To be continued.

Chapter 39-3. Asaran Blues.

For once in Sefs life he was bathing with the feeling of defeat. And he has to admit, ngayon lang niya naramdaman ang ganito. Sheet. This is preposterous!! This is beyond his wildest imagination!! Defeat? Cmon, wala yun sa bokabularyo ng isang Monteverde... He always gets what he wants!! Girls? Ha, name it. Kahit kelan hindi siya namoblema jan... but then again, si Max... siya ang Mr. M sa buhay ni Ellie. How can he compete to that? Kay EmEm na nga nanggaling kanina. Wala siyang pag-asa. Wait. Sandali. Sandali... bakit parang may mali?? Did he just think na wala siyang pag-asa?? WHAT THE HELL... He sounded as if meron siyang balak manligaw!! Haha. Not a chance!! Hindi pwedeng isang hamak na CLOWN lang ang ipapalit niya kay Lianne! And besides, siguradong pagtatawanan lang siya nila Paul, nila Jerry, nila Ivan... And he wouldnt dream of becoming like his brother. Ganito din ang issue nun. Hindi niya pwedeng sirain ang buhay niya just because of Ellie. Parang wrong move pa tuloy ang pag-oo niya sa offer ni Mrs. Dimaculangan. Nawala agad yung ngiti na kanina pa naka-paste sa muka niya. Nawala yung feeling ng enjoyment, ng FUN... all lost their meaning dahil lang sa eksena na yun. He shouldnt be feeling this way. This is a sheet thing!! Pero hindi napansin ni Sef, he was still looking at Ellie habang nakikipag usap ang dalaga kay Max. Nakatingin pa din siya ng umakbay si Max kay Ellie, who has the funny look yung kapag nagtatampo siya. Then out of the blue, biglang napagitnaan si Sef ng Tito Dan ni Ellie and her father. Inabutan siya ng beer ni Tito Dan. Hes a small, fat middle aged man. Kung tatanungin mo nga si Sef, para sa kanya mukang Pinoy version na Santa Claus ang Tito Dan ni Ellie. Hes huggable and a very funny man. Buo ang tawa nito and he was always smiling. Merong bigote, at syempre malaking tiyan. Ellies dad on the other hand was rather tall in built and he seemed kind. Oo, yung mukang mabait na palabiro din. But whenever Sef was around, nararamdaman niyang nagiiba aura ng daddy ni Ellie. Like he was ready to jump him at kainin ang laman loob niya. Comparing Ellie from her mom & dad, mas kamuka talaga ng dalaga ang ama. Mula sa ilong, sa kutis, sa mata kuhang-kuha talaga ni Ellie. Oh, libre lang ang tingin iho." Sabi ng tatay ni Ellie kay Sef. Basta siguraduhin mo, hanggang tingin lang. Biglang kinabahan si Sef. Ah, hehe. He laughed weakly at napainom na lang sa bote ng beer na kaaabot lang sakanya. Ee muka namang dun lang talaga siya mauuwi ee, sa tingin lang. May gusto ka sa pamangkin ko ano?" Bigla namang tanong ng Tito ni Ellie. Pero hindi na niya hinintay na sumagot

pa si Sef. Nag-binata din kami, hindi ka naman magaaksaya ng oras dito kung wala ee. Parang merong bala na tumagos sa dibdib ni Sef sa pagkakasabing yun ni Tito Dan. Swak na swak ee. Manliligaw ka sa anak ko? It was a dangerous voice. Yung tipong walang bahid na joke. Napalunok si Sef. Hindi siya sure kung anong dapat niyang isagot. It was as if the wrong answer would cost him his life. Buti na nga lang biglang lumapit si Ellie sakanila.Sef! Tawag nito, pulling him away from the two aged-man. Tara, meron pa daw games. Hindi napansin ni Sef but Ellie threw angry stares to her dad and uncle. Yung tingin na tipong, Kayo naman, wag niyo namang takutin!! ------------------------------------------------------------

Eleonor Malicsi Dimaculangan

The moment I saw Max in front of me, bigla talaga ko nainis! SUS. The nerve na magpakita oh!! Matapos niya kong iwan kagabi?? Tss. Unforgivable. Tapos yung kiss pa ni Sef... andun na ee... akala ko si Sef na ee... yun na yun oh... tas naging bato pa!! Hmp. Kahit ba niregaluhan niya ko ng pick na may pangalan ko, hindi ko pa din siya mapapatawad. Rrrr... Sabi ni Borge siya daw maguuwi sayo. Max said nung tinalikuran ko na siya. Then she called me na sakanila ka na lang daw natulog. He explained. Sinabi ko naman agad kay Titat Tito ee. Aah. Kaya pala hindi ako pinagalitan nila papa... animales!! AT SI BORGE PALA ANG MAY KAGAGAWAN NG LAHAT!! Punyemas, humanda sakin ang babaeng yun!! GGGRRRRRrr... Ah basta, iniwan mo pa din ako!! I said, sounding like a child as usual. Haha. Alam kong nagsasabi siya ng totoo. Pero minsan kasi, nakakatuwa talagang magpalambing jan kay Max. Hahaha. As expected, umakbay na sakin ang loko. At gigil na pinipisil ang ilong ko. Sus, tampururut ka naman jan. Pango ka naman!! PAKYUU! Hahaha. I tried to free myself from him. Sira ulo talaga toh!! Ahy, Biglang pasok ni AJ. Ako din Max pango!! Yung akin na lang ganyanin mo oh!! Biglang nawala ngiti ni Max and he glared at AJ. Yung pa-joke na tingin. Wag na, mahawa pa ko. Haha. And they went to their usual conversation, but I was no longer paying attention kasi bigla kong nakita si Sef. He was sandwiched between my dad and my Tito Dan. Napansin kong kabado yung itsura niya kaya syempre to the rescue naman ako!! Baka kung anu-ano nanaman sinasabi nila kay Sef. Kawawa naman boypren ko. Hahahaha. I walked towards them, Sef! Tara, meron pa daw games. I pulled him by the arm habang binigyan ko ng eye signal sila Papa at Tito Dan, MAG-BEHAVE NAMAN

KAYO!!

All throughout the night, hindi ko na ulit nakitang nag-smile si Sef. Parang bigla siyang nawalan ng energy. Naka-upo na lang siya habang nagkakatuwaan kami nila Max. Alam kong hindi sila in good terms ni Max pero... hindi kaya naiilang siya kay Max?? Yeah, malaki possibility. Nagsapakan ba naman sila sa labas ng EK nun diba? Or maybe pagod lang talaga siya. O kea, dahil merong nasabi sila Papat Tito Dan?? Patingin-tingin na si Sef sa phone niya. Parang ngayon ko nga lang siya nakitang hinawakan yung phone niya ee. Parang gusto kong hablutin yung phone niya at itapon yun. Nakakainis!! Napaka topakin talaga ng lalaking toh!! Ang hirap-hirap niyang intindihin!! A minute or so, biglang lumapit sakin si Sef. Ellie, He said. Not a smile. Kahit yung mapang-asar niyang tingin wala ee. I need my car keys. Parang biglang bumigat yung dibdib ko. Parang bigla akong nalungkot. Aalis ka na? I hated myself for saying that!!

Did I sound too hopeful na tipong sana wag muna?? SHEET KA ELLIE!! Ano bang nangyayari sayooo?? Hayaan mo siyang umalis! Anong petsa na oh!! Mabuti nga yun, wala ka ng BUWISITA!! Eeee... pero aalis na siya wala man lang akong KISS?? Hahaha. TONGEKS KA TALGA!! AMP!! I-ibig kong sabihin, uuwi ka na? Agad kong ni-revise yung tono ng boses ko. Sandali, ipagbabalot-- But I was too late. Kasi nahalata na ni Sef. Ayaw mo pa kong umalis? A small smile was slowly tugging in the corner of his lips. But it wasnt the usual wide smile he always gives me. AYOKO MANG AMININ PERO... I LOVE IT WHENEVER HES SMILING!! GGGAAAAAAAHH!! Hindi ako makapaniwalang sinabi ko toh!! Punyemas!! ELLIE!! ANO BANG NANGYAYARI SAYOOOO??? DIOS KO!!

Lord, wag naman kayo mag-joke ng ganito!!

I was now blushing and was avoiding his gaze. Hindi pa ko aalis. Sef said ng hindi na ko nakasagot sakanya. [color="#0000FF"]I was just going to check my car kung na-lock natin kanina. Medyo dumidilim na din kasi. I nodded. Wala akong nasabi as I handed him his car keys. Sheet, ayokong isipin na may hidden agenda ako kung bakit ko kinuha sakanya yung susi ng kotse niya... parang... para bang... ayoko siyang paalisin??? WHAT THE... LECHUGAS KA ELLIE!! LECHUGAS KA TALAGA!!! STOP NA, PLEASE!! ITIGIL MO NA YAN ELLIE!! YOU HAVE TO STOP IT ASAP!!! Pumasok agad ako sa loob ng bahay... kelangan ko ng tubig!! Kelangan ko ng isang galong TUBIG!! Kaso lang bigla akong napatigil, para kasing may nagaganap na pagpupulong sa may kusina. Mukang anak mayaman. Narinig ko yung boses ni Tita Grace. Oo nga ee. Gwapo. Mabango. Makinis. Sabi naman ni Tita Lory. Mabait pa. Pasado saken. Ang tanong, pasado ba sa mga magulang? Boses ni Ate Karla. Duda pa din ako. Narinig ko boses ni Papa. Sabi ko nga dito na siya matulog ee. Sagot naman ni Mama. Hindi ko napigilan sarili ko ee, nanlaki mga mata ko at para kong kabuting biglang nag-appear sa harap nilang lahat. At ang masaya dun, sabay na sabay kaming nag-react ng papa ko. ANO?! Ma, I whined nervously. My heart was already dancing sa beat ng I Gotta A Feeling ng Black Eyes Peas. Punyemas!! Haha. Bakit mo ginawa yun? Even though deep down, nagpaparty na ko... yung reaksyon ko ee sobrang panic!! Ohohohoho... Kelangan ba lagi may dahilan? Toinks. Linya ko yan ee... sheet, nanay ko nga talaga siya!! MAY GAAAAAAD!! [color="#4169E1"]Ma, Biglang nag-emerge si Em-Em sa likuran ko, may dala-dalang malalaking unan. Halatang kapapalit lang ng pillow case ee. [color="#4169E1"]Ito na yung mga pinapakuha mo. NAPANGANGA AKO. Kulang na lang mahulog panga ko sa lapag!!! GAAAAAAH!! ANO NANAMAN BA TOH?? FEELING KO HINDI NA TUBIG ANG KELANGAN KO EE... PARANG MAS OKAY KUNG VODKA NA LANG!! AMPFUFU!! Pagbalik ko sa labas kakausapin ko sana si Sef. Nagsisimula ng maglinis ang mga pinsan ko. Start ng mag-pack up... nakita ko si Sef tumutulong magbuhat ng isang lamesa. Papalapit na sana ko sakanya pero hinarang ako ni Ate Karla at inabot sakin yung phone ko. Oy, ano pa ba saysay ng cellphone mo? She said. Buksan mo naman. 320 new messages na o!! Chaka kanina pa may tumatawag sayo.

I sighed. And as if meron akong ibang choice? I opened my inbox at isang katutak na Christmas greetings ang laman mula syempre kela Borge, Japo, Jill, Meg, sa mga professors & ibang classmates ko sa MUP, sa highschool, sa elem pati nga ata nung nursery ako... syempre pati mga relatives kong Dimaculangan. Tapos meron ngang tumawag sakin, halos 12 missed calls from Borge at Japo at isang unknown number. Sino naman kaya toh? But before I could even waste time thinking who it was... Oh, Sef, halika! Halika! My mom came out gesturing Sef na pumasok sa loob ng bahay. Sef quickly followed. Pinaayos ko na yung kwarto ni Eddy. Dun ka matutulog aa? OW SHEET!! Agad akong sumunod sa loob. Ano?! Agad nag-react ang papa ko, he placed a hand on my moms shoulder as if giving her a signal. Ma, diyan mo na lang siya patulugin. My dad was smiling; pero halatang may hidden message sa ngiti niya. Tinuro niya yung sofa namin sa salas. Okay lang naman siguro sayo diba noh, iho? I saw the fear on Sefs face. Yung parang wala na siyang choice kung hindi tumango. Uh, s-sure no problem sir. Okay lang ako dito. Sef was eyeing the sofa. Obviously, maliit yung para sa height niya. Malaking tao si Sef, at hindi siya kakasya sa ganyang kailit na sofa!! WWWWAAAAAAAHHHHHHHHH!!! T-teka lang... pwede naman sa kwarto ko diba?? Gusto ko sanang sabihin ee. Kaso lang, I know my dad to well para icontradict ko siya. Baka tuluyan akong mapalayas. My mom forced a smile. Halatang napilitan na lang din siya. Ah, pasensya ka na iho. Okay ka naman jan diba? PAPANONG MAGIGING OKAY??? KAHIT AKO AYOKONG NATUTULOG DIYAN EE!! But Sef nodded. OH GOD, PLEASE TELL ME HINDI NANGYAYARI TOH!! WWWAAAAAH!! OH CMON!!! GISINGIN NIYO NGA AKO SA MASAMANG BANGUNGOT NA TOH!! WALA NA KONG NAGAWA EE... WALA NA KONG NASABI... I WAS JUST WATCHING THINGS AS THEY UNFOLD BEFORE ME!! SHEET TALAGA!! Good, good. Nasabi ni Papa. When suddenly, biglang nag-ring yung phone ni Sef. Uh, if youll excuse me. Lumabas si Sef para sagutin yung phone niya. Pa naman. I whined. Try ko sanang baguhin isip niya. Na sa kwarto na lang ni Eddy niya patulugin si Sef. But they just turned their backs on me. Tumulong ka na sa paglilinis sa labas, Ellie. Sabi ni Papa. At wala na kong nagawa kung hindi sumunod. Ganyan ang papa ko, batas ang bawat salita niya. Haiiii... Kawawa naman si Sef mamaya. Pauwiin ko na nga lang siya para naman hindi siya mahirapan sa pagtulog. Hindi naman niya kelangan ipagsiksikan ang sarili niya sa sofa na yun ee. Nakita ko si Sef nakatayo sa may gilid. I was just approaching him when napatigil ako bago pa ko tuluyang makalapit sakanya. Hello. Narinig ko yung boses ni Sef. Meron pa din siyang kausap sa phone. And boy, Ive never seen him this serious. His eyes looked quite distant as if he was in a silent struggle between hurt and longing. I saw him opened his lips as if to utter a reply but he didnt. Parang pinigil niya yung gusto niyang sabihihn. He was silent for a minute and the phone was still pressed against his ear. Parang nakikinig lang siya. Merry Christmas to you too, Lianne. I wasnt sure but there was something in the way he said her name... his voice was soft, gentle. And I never knew a name could sound so sweet. Napatigil ako sa kinakatayuan ko. And I wasnt aware that I was already staring at him. Si Lianne kausap niya... kaya pala parang... nag-iba yung aura ni Sef. It was amazing. Really. Ngayon ko lang siya nakitang ganyan. Lianne huh. Bigla kong naalala yung kwento ni Yaya Kusing tungkol sa kanya. Siya yung, first at ang natatanging naging girlfriend ni Sef... and they lasted for... two years ata. And two years na din silang WALA hindi ba? So, BAKIT MAGKAUSAP SILA NGAYON?? Ellie, affected much?? Tae naman kasi diba?? Bakit pa naimbento ang cellphone?? NAKAKAINIS!!

Sef then caught my eyes. Nagkatinginan kami and I tried to remain calm as I simply forced myself to give him a smile. Oo, nginitian ko siya!! PUNYEMAS!! ANONG KATANGAHAN YUN ELLIE?? Ee ano dapat kong gawin? SUNUGIN KO CELLPHONE NIYA?? Oo kaya. MAS MADALI YUN NUH!! And with that smile, I tactfully avoided his gaze. Yeah, well... Sef sighed at nararamdaman kong nakatingin pa din siya sakin. I-- Hindi natuloy ni Sef yung gusto niyang sabihin. It was as if he was hesitating. Glad to hear that. With that, binaba ni Sef yung phone niya at agad siyang lumapit sakin. TAE KA ELLIE!! Bakit ganito?? Parang kinukurot yung dibdib ko?? Mas matindi pa kesa dun sa mga naging eksena ni Bea sa EK, mas matindi kesa nung kiniss ni Bea si Sef sa harap ko... Sheet ka Ellie. Wala ka namang karapatang makaramdam ng ganyan!! Umayos ka nga!! This is a democratic country, merong karapatan si Sef na kausapin ang sino mang gusto niyang kausapin!! Wag kang mag-feeling!! PUNYEMAS!! BUWISIT TLAGA YANG SI SEF EE!! Ellie. He called. Hm? I answered ng hindi siya tinitignan. Patuloy lang ako sa pagliligpit ng lamesa. Pack-up na kasi kami. Naglilinislinis na din yung iba. Si Ate Karla nagwawalis na. Yung ibang pinsan ko, pati si Max inaayos na yung mga lamesat upuan. Ellie. He repeated hanggang sa napatingin na ko sa kanya. Ano ba yun? I asked irritably. He looked hesitant. Ppwede bang maki-charge? Uminit lalo ulo ko. So, makiki-charge siya para makausap ulit si Lianne? Haha. IN YOUR DREAMS SEF. IN YOUR DREAMS!!Hindi pwede!! I told him angrily. Wala kaming saksakan atchaka mahal, sayang lang sa kuryente!! HUWAW. Very good!! Dapat meron akong standing ovation ee!! Biruin niyong nasabi ko yun kay Sef?? TAE KA ELLIE, HINDI OBVIOUS NA NAGSESELOS KAAAAAA!! ANAKSHUTANG ANIMALES!!! Ampf!! AAAAH. BASTAAA!! HINDI PWEDE!!! BUWAHAHAHAHAHA. I CHANGED MY MIND, BAHALA SIYA, MAGDUSA SIYA SA PAGTULOG SA SOFA MAMAYA!! To be continued.

Chapter 40-1. Big BAG Theory!

Ano? Ano ng ginagawa? Ellies dad asked in a low voice as he was poking his head in the small gap of the door. Sinisiksik din nito ang ulo niya kasama sila Eddy, Em at kanyang asawa. Para silang apat na bola na naka-float sa opening nung pinto ng kwarto. Tulog na ba? They were trying to steal a glance of Sef na siyang naka-higa sa sofa sa salas. Gising na gising pa. T-teka nga. Em then whined, trying to free herself from the battle of the heads na nagaganap. Bakit mo ba kasi dun pinatulog si Kuya Sef, pa? Oo nga, Sagot naman ni Eddy. Kawawa naman yung tao. Their mom only raised a brow at her husband, obviously sharing the same sentiments kagaya sa mga anak niya. Mr. Dimaculangan suddenly felt uneasy with the three pair of eyes staring at him. Aba, He said. Dapat malaman ng lalaking yan na hindi niya basta-basta makukuha ang kapatid niyo. He walked across the room. Nung panahon namin, hindi basta-basta ang panliligaw. Dumadaan muna sa butas ng karayom. Nagkatinginan si Em at Eddy, looking quite convinced. At nabulong na lang ni Em, Hay, Good luck na lang kay Kuya Sef.

One of the best feelings in the world Is when youre hugging a person you love And they hug you back even tighter.

December 25 1:30AM Dimaculangan Residence

Hindi makatulog si Ellie. Patuloy lang siya sa pag-ikot sa kama niya, and as much as she tried to close her eyes, hindi pa din siya madapu-dapuan ng antok. Pano nga ba siya aantukin, mas okay na yung gising siya kesa matulog, mas okay yung ngayon kesa managinip. Sino bang dapat sisihin? Ee di yung lalaking nakahiga sa sofa nila ngayon sa salas!! Tinakpan na ni Ellie ng unan ang ulo niya, wishing with all her might that she could just doze off to sleep. She stared at the wall clock hanging against her wall, 3:30 na ng madaling araw, at gising na gising pa din siya. Daig pa niya ang adik sa ginagawa niyang ito!! GAAAAAAD!! She shifted her weight on the other side, ikot dito- ikot dun. Pero wala ni isang umipekto. Her mind was swirling with endless questions... Tulog na kaya si Sef? Okay lang kaya siya dun? Bakit kasi pinili pa niyang matulog dun ee kung pwede naman siyang umuwi?? Napa-upo na ang dalaga sa kama nito, looking irritably annoyed with herself. Bakit ba siya nakikialam? Why does she care so much??

Sheet ka Ellie, nabulong nito sa sarili. Tama na pwede? Hala, sige Eleonor, kausapin mo pa ang sarili mo!! But the questions & the thoughts never stopped... Kumportable kaya siya dun? Hindi naman yun sanay matulog sa sofa!! Baka sumakit lang likod nun.
GAAAAH!! She gritted her teeth in annoyance. Kulang na lang palu-paluin niya ang sarili ng unan. Ellie then let out a deep breath as if trying to calm herself. Titignan ko lang kung tulog na siya... yun lang. Sabi ng dalaga na kala mo meron ngang kausap sa kwarto niya. She stood up, her heart filled with uncertainty. She reached for the door knob ever so slowly but then she backed away, hesitating. Argh, wag na nga Ellie! Wag na! She chanted in her mind. Babalik na sana siya sa kama niya but it was as if nakikipag laro siya ng patintero sa sarili as she quickly grabbed the knob and turned it open.

And she knew, the moment she stepped out her door... the moment she opened it... alam na ni Ellie... something has changed...
Kaso lang... bigla napatigil ang dalaga... pagbukas niya ng pintuan napatitig siya sa lapag, and there, before her were a pair of feet, tapos legs... dahan-dahan niya itong tinignan pataas until she was finally looking at the handsome face of Miguel Josef Uy Monteverde, who was standing right outside her room looking all surprised just as she was. U-uh, Sef stuttered, parang biglang kinabahan ang binata. Gising ka pa pala, hehe. Wow, he must have sounded so stupid. Ellie was looking down, mas pinili ng dalagang titigan na lang si Sef sa paa so as to not show her face, which was blushing wildly now. Obviously, she wasnt expecting to see him there. Oo nga ee. She said with matching kamot pa sa ulo.Ano? Di ka makatulog nuh? Yeah, sabihin na lang naten, may hang-over pa ko sa party. He smiled back at her. Excuses. Ellie frowned. Sabihin mo, hindi ka makatulog sa sofa. He shrugged then his eyes scanned Ellies room. Yellow? He smirked, referring to the color of the room and he

walked pass Ellie, uninvited. Ohy! Nagulat na sinabi ni Ellie. Hindi naman ito ang unang beses na may pumasok na lalaki sa kwarto niya, sila Japo, Max, Ken lagi pa ngang humihiga sa kama niya kapag bumibisita dito. But, Sef? Well, that would be another story... baka mamaya halayin na niya ang binata!! Haha. Ikaw toh? Haha. Sef laughed, holding a picture frame. Yung picture na tipong eight years old pa lang si Ellie. Nakapamewang ito na kala mo super model siya. Youre not even cute kahit nung bata ka pa. She pouted like a small girl na binu-bully. Akin na nga yan!! She whined, trying to grab the picture from Sef. Lagot ka sakin pag nakita ko baby pic mo. Bakit? Sasambahin mo? Ellie was glaring at him already. Ang kapal talaga!! Batukan ko ito ee!! Hindi, ipapakulam ko. Sef gave her his usual teasing smile. Really? Or ipapagayuma would be more like it? He then turned around, placing back the picture sa study table ni Ellie. He then grinned widely ng na-recognize niya yung gitara na niregalo niya sa dalaga. It was carefully hanged against the wall, halatang hindi pa ito nagagamit. Siguro katulad nung laptop, wala ring nakakagalaw dito.

Airplane Sa Himpapawid ng Los Angeles

She was strikingly attractive. She has long eye lashes, dark brown hair, smooth flawless skin and red kissable lips that are quite irresistible. There was a touch of sophistication and intelligence about her. She seemed like someone na kayang dalin ang sarili kahit saan. She was a complete package of every mans dream. She was seated near the window pane, staring at the name Sef on her black berry phone. There was no point in denying it, she was pleased to hear his voice once again, kaso lang... it seemed to her as if binabaan siya nito ng phone. Sef never did that before. Hindi pa sana siya tapos magsalita... she has many things to tell him. One of which was that...

She missed him.

Back at the Dimaculangan Residence

They sat comfortably on the sofa sa salas. Kelangan pa ngang itulak ni Ellie si Sef papalabas ng kwarto niya. Ayaw pa sanang umalis ni Sef, but she threatened him about screaming and waking her parents up. Kaya wala na siyang nagawa kung hindi lumabas. Sinamahan naman siya ng dalaga sa sofa, she even made him a cup of hot chocolate. Hindi ka na nga makatulog, magkakape ka pa. She told him while they were in the kitchen. Pinapanuod lang niya si Ellie habang tinitimplahan siya nito nung chocolate. Oh, ayan. Baka isipin mo masyado ka naming inaapi dito. Non-stop ang kwentuhan nilang dalawa. Nawalan ng saysay ang oras. She knew exactly how to keep a conversation interesting. Minsan ng sumagi sa isip ni Sef that talking was actually FUN when youre talking with someone like Ellie. Walang dull na conversation. Pero parang one way nga lang ang nagaganap ee, since ang dalaga lang talaga itong kwento ng kwento. Sef wasnt the type who talks at ikwento ang buhay niya. He would rather listen, laugh and ask

questions every now and then. Maya-maya pa ee nag-offer si Ellie na manuod na lang sila ng movie sa laptop niya, pampaantok daw. She brought it out in the living room, and they have to sit close to each other magkahati pa sila sa earphones. Sef wasnt even paying attention to the movie, he didnt even bother about the lovely leading actress or the funny jokes or the plot itself... all he was aware of was the girl sitting next to him, smiling and laughing and obviously enjoying watching. Mas gusto niyang panuorin ang dalaga. Ellie, on the other hand, was not even aware she was being observed at. Kapag si Johnny Depp na talaga ang pinapanuod niya, nakakalimutan na niya ang lahat. They were watching PUBLIC ENEMY. Isa sa mga favourite niyang movies. Kahit ilang beses pa niya ito ulit-ulitin okay lang sakanya. Memorize na nga niya yung ibang lines ni Johnny Depp ee. But half-way through the movie, hindi na niya namalayan, magisa na lang pala siyang nanunuod.

Sef was already soundly sleeping next to her.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Tignan mo tong lalaking toh!! Tamang tulugan ako?? Well, yun naman kasi talaga saysay nung movie diba?? Pampatulog.He has his head rested against the sofa. I slowly took the other end of the earphone off his ear. Haiii naku, hindi man lang niya tinapos ang palabas ni Johnny Depp!! Hindi pa nga pinapakita yung pinaka magandang part ee. I let out a sigh. Oh well, there was no point para tapusin pa ito. Tulog naman na siya ee. I might as well go to sleep. I turned off my laptop, turned off the lights but decided to keep the lampshade on... inayos ko yung mga baso ng chocolate na pinag-inuman namin, yung plastic ng chips, yung plato ng spaghetti na pinagkainan namin, then I took the blanket na binigay sakanya ni Mama and carefully wrapped it on him... then... then I found myself staring at his sleeping form. Hindi ito yung unang beses na nakita ko siyang tulog. Haiii naku Eleonor, pwede ba?? Dis oras na ng gabi oh, pwede matulog ka na rin?? Kaya lalong nananaba yang mga alaga mong eyebags ee!! But instead of going back in my room, I scanned the living room as if to make sure na walang tao. Hahaha. Konti na lang, pramis... Ill just... stare at him for another minute tapos nun... matutulog na ko. Kelangan titigan siya?? Hindi ba parang napaka creepy ko na nito?? Ee, bakit ba?? Wala namang nakakaalam ee... hahaha.I sat there beside him, yeah... staring... studying him, putting every detail of him into mind... before I knew

it, I was memorizing his face, every feature, his eyebrows, his lips, his perfectly carved nose, his chin, his ears...

Sa tanan ng buhay ko... hindi ko inakalang may taglay akong ka-weirduhan. Ka-weirduhan o ka-maniyakan? I was just there kontentong pinapanood siya. Lechugas ka Ellie!! Matulog ka na!! PAKYU KA TALAGA, mamaya magising pa yan, prublema nanaman yan!! Non-stop nanaman sigurado yan sa pang-aasar. Alam mo ikaw babae ka, ikaw din naman ang laging nagbibigay sakanya ng dahilan para asarin ka ee. Tignan mo nga yang ginagawa mo?? Normal ba yan?? Isipin pa niya, IN LOVE NA IN LOVE KA NA TALGA SA KANYA!!! Punyemas!! Gumalawa ka na nga kasi... TUMIGIL KA NA JAN!! ISTOP!!! But I then found myself smiling, para kong tangang kinakausap ang sarili ko... kanina ko pang sinasabing matulog na ko, pero hindi naman ako gumagalaw sa kinauupuan ko. Napaisip tuloy ako... si Lianne... Yeah... He was talking to her awhile ago. Ive seen Sef became angry, nakita ko na siyang tumawa, mang-asar, matulog, mainis... pero kanina when he was talking to Lianne on the phone... ibang Sef yung nakita ko ee... I saw a guy who is... hurting... in pain... nonetheless, hes still probably in love with her.

Lianne, wow... I have to say, she is one lucky girl.

Ano kayang nangyari?? Sa mga kwento ni Yaya Kusing, it was her who dumped Sef. Tama nga sabi nila, wala ngang taong BOBO pero may mga taong TANGA!! Oo, ang tanga-tanga ni Lianne... kung ako lang ang nasa lugar... T-teka ELLIE!! Bigla akong kinilabutan... napalunok ako... WHAT THE MADAPAKING HELL WAS I JUST SAYING??? POOTEK!! POOTEK TALAGA!! ANASHUTANG ANIMALES NAMAN TALAGA OH, ALAM MO ELEONOR PUYAT LANG YAN EE!! Kelangan mo ng itulog yan!! I quickly scrambled up on my feet... and was about to go, really... pero TEKA NGA... mga ganitong sitwasyon?? Mga ganitong CHANCE?? Hindi dapat toh pinapalagpas Ellie!! Tulog si Sef. Walang ibang gising kung hindi ikaw!! Hindi araw-araw na merong isang Sef na matutulog sa salas niyo nuh, gaga ka!! Hindi ka na magkakaroon ng ganitong pagkakataon Ellie!! Naku, kung nasa pwesto mo lang si AJ ngayon... sinisigurado ko sayong nakagapos na si Sef!! Hahaha. GAPANGIN MO NA!! PUNYETA!! GO FOR THE GOLD!! BUWAHAHAHAHA. ISULONG MO ANG BANDERA NG MGA BAKLA... ESTE NG MGA KABABAIHAN!! Oo nga naman, hmmm... wala namang makakaalam kung... ikikiss ko si Sef diba?? ISA LANG. Oo. Isa lang, pampatulog ko na din!! Hahahaha. Ginawang sleeping pills ang kiss? Chaka, ano baaah, si Sef yan!! Hes just too irresistible!! Hindi na ko nag-isip... hindi na ko nakinig sa bulong ng isip ko na HUWAG!! HUWAG MONG GAWIN!! I simply leaned forwards and planted a good night sleep on Sefs cheek. Yun lang. Simple lang. Hahahahaha. WAGI KA ELLIE!! WAGING WAGI!! Hahahaha. Makakatulog na ko ng mahimbing nito. I turned my back to leave... okay na ee... kala ko nakalusot na ko ee... kaso lang... kaso lang... bigla akong nanlata when I heard Sef smirked. Oh, that oh-so-handsome smirk!! Ehy, Ellie. I froze. Nakalimutan ko biglang huminga. Good night. PUNYEMAS!! PARANG NAGTAASAN ANG LAHAT NG BALAHIBO SA KATAWAN KO!! ULTIMO SA KILIKILI... ALL THIS TIME, GISING PALA ANG GAGUNG TOH?? WWWWWAAAAAAAAAAHHHHH!!! To be continued.

Chapter 40-2. Big BAG Theory!

Never question if you are in love or not, because if you were you wouldn't need to ask. Saturday 7:30 AM Eleonor Malicsi Dimaculangan
Wow, Ate Ellie!! Nabulalas ni Em-Em, who was standing by my door way. I was already sitting on my bed, mejo kakagising ko lang din kasi. No, no, no... scratch that... Actually, kanina pa ko gising... its just that Im not moving from my bed. Haaaiiii, sabado nanaman kasi. Yeah, sa wakas ito na... how many times did I pray for this day to come?? Ito na... as in ito na talaga ang huling sabado... ang... ang huling date ko kay Sef!! May sakit ka ba?? Naunahan mo pang gumising ang alarm clock mo!! I smiled at my sister, by alarm clock syempre she was referring to herself. Haha. Siya naman tlaga kasi ang taga gising ko, ever since. Haiii, gusto ko sanang sabihin sa kapatid ko na syempre last day ko na to with Sef, ayoko naman ma-late.

Aalis ka? Punong-puno ng curiosity ang kapatid ko. Chismosa talaga. Amp. Haha. I simply nodded, stretching my hands.Sino kasama mo? I gave a yawn. Si Sef... I tried to sound normal. As if parang wala lang... like it wasnt much of a big deal. Em-Em looked quite shock, then as expected she threw me a teasing smile. Kaya pala, excited ka!! Normally, I would have jumped over my sister at makikipag-argue sakanya. But I only laughed at her. Bakit naman hindi ako maeexcite diba?? Em-Em has no idea that Ive been dying for this day to come. Ito na. Finally, dumating din ang ikatlong Sabado!!! Buwahahahaha. Sabi naman sayo Ellie diba? Konting tiis lang?? I want to end this day and fast... Sa mga susunod na araw... I will definitely be SEF FREE!! Buwahahahaha... matatapos na din ang lahat ng ito... no reason to talk to him, no more reason for him to talk to me... as in wala na... Kaso lang... pagkatapos na pagkatapos ng araw na ito... alam kong merong konting side effects... pano ba naman kasi diba? Right after our Christmas with Sef... Sa one week na natitira bago ulit mag-resume ang klase, I think mga three times siyang bumalik dito sa bahay. Yeah, he brought food with him. Palabok, manok... he didnt attempt to bring any sweets, alam kasi niyang against si Mama sa matatamis. I have no idea whats hes trying to accomplish. Kung parte pa din ba yun ng jokes niya... or if it was just a part of his schemes of making fun of me. Pero sana naman... hindi na niya dinamay pati pamilya ko. I let out a deep sigh. Talo pa nga ako ni mamat Em -Em ee... mas alam pa nga nila kung kelan at anong oras darating si Sef. One time pinagluto pa siya ni mama ng ginataang adobo. My dad, who seemed absolutely against him, ee dahan-dahan na din niyang napa-amo. One night, pagalis ni Sef, I found myself sitting by the garage. Napapaisip kasi ako, masama na kasi yung epekto ni Sef sakin ee... biruin niyo ba naman, matutulog na lang ako siya pa din nasa isip ko... tapos gigising ako sa umaga, siya pa din unang pumapasok sa isip ko. Sabihin niyo nga saken, NORMAL pa ba yun?? Samantalang dati, simple lang naman ang buhay ko ee... simpleng routine araw-araw... dati I slept thinking what food to eat for breakfast the next day, kung anong pagkaen kakainin ko sa lunch, merienda at dinner... o kea kung pano ko madudugasan si Mrs. Navarro sa mga damit na ibebenta ko sakanya galing korea o kea kung anong susunod na movie ang ida-download ko... Pero lately... parang... nag-iba lahat toh ee... That night, my dad saw me lost in my own thoughts, kaaalis lang ni Sef nun. My dad sat next to me, nagpupunas pa nga siya ng grasa sa kamay. Okay na siya saken. He said. I looked at him questioningly. Si Sef. Ok na. Pa naman. Ano bang mga sinasabi niyo? Sagutin mo na. Natawa ko. Pa, nu ka ba? Hindi yun nanliligaw sakin. My dad stared at me and looked me straight in the eyes. Pumunta siya dito, sabi niya may sira yung kotse niya.Dumating si Sef ng umagang yun, claiming na may sira yung Fortuner niya. Pina-check niya ke Papa. Maghapon kinalikot ni Papa yung sasakyan. Akala ko nga matindi talaga yung sira. I nodded. Yeah, meron diba? Sabi mo kanina yung karborador. My dad shrugged. Hm. I continued to look at him questioningly as he gave me a meaningful smile. Bakit sa tingin mo, darating ang isang binata sa bahay ng isang dalaga dala-dala ang isang brand new na kotse tapos sasabihin niya may sira yung kotse pero ang totoo wala naman? I was already frowning, trying to analyse what my dad was saying. Err, binagyayabang lang niya yung bago niyang kotse? My dad gave a small laugh. Siguro, o kaya naman, gumawa lang ng paraan ang binata para makasama yung dalaga.With that, tumayo na si papa at pumasok na sa loob ng bahay. Namula ang muka ko!! Gusto kong sabihin sa dad ko, WEH DI NGA?? ANG HABA NAMAN NG BUHOK KO!!! Hahaha. Oo na, kinilig ako!! AHHH. SHEET!! Hindi na normal toh!! And I am HATING it!!

I scrambled up my bed and lazily grabbed the towel... oh well, ito na Eleonor... ito na ang kahuli-hulihang araw!!! AJA!! AJA!!

Sef was seated on the futon, seryoso ang muka ng binata. Wala pa nga siyang suot-suot na shirt ee, naka pang tulog lang na pajamas ito at gulo-gulo pa ang buhok while sipping on his coffee na kaka-serve lang ni Yaya Kusing. He let out a deep sigh. Sef rested his head against the futon. Nope, hindi parehas ang iniisip ni Sef at Ellie... actually, there was only one thing Sef has in mind, and he was telling himself the simple words, I wasnt expecting this. Dammit!! Of course, he was referring to a certain Eleonor Malicsi Dimaculangan, na siyang agad na pumasok sa isip niya. Oo, tamang-tama yung iniisip ni Sef... because the person who suddenly barged in his room was the last person he was expecting, only it wasn't Ellie. Nag-iba ang ihip ng hangin, bigla itong napalitan ng napaka bangong amoy. It was strong yet sweet. And Sef knew that smell too well kaya napa tayo agad ang binata sa inuupuan niya, his eyes widening in shock unable to come up with any decent greeting. Because there by his door way, stood a beautiful woman...

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Hindi ako prepared. Hindi rin naman ako masyadong nag-exert ng effort. Oo, hindi talaga pramis!! Haha. Actually, sakto pa nga dating ni AJ ee, hindi ko naman siya tinext o sinabihan... basta dumating lang siya at nagprisinta na ayusan ako. Pinaliguan niya ng wax ang buhok ko, giving it a messy look. Na sobrang nagustuhan ko. Hahaha. Ayan, since hindi ka naman marunong magsuklay! Sabi ni AJ. Natawa si Em-Em. Tama!! Hahaha. AJ put makeup on me as well. Sinisigurado ko sayo, pagkatapos ng araw na toh? Pagmamay-ari mo na si SEF!! Inahitan ako ng kilay ni AJ, nilagyan ng light na make-up at sa lahat ng ginawa niya dun ako sa mata pinaka natutuwa. Meron na kong favourite sa make-up kit ni AJ. Oo, eyeliner!! Hahaha. Para kong modelo na rampa ng rampa, papalit-palit ng damit hanggang sa... AJ and Em-Em finally agreed to something I wasnt comfortable with. It was a light-fleshed color dress... tapos yung tipong BACKLESS!!! Tipong pag nagkamali ka ng galaw baka makita na yung kuyukot ko. Ayoko toh!! AJ frowned. Ano ka ba naman? Papano mo siya maaakit kung hindi ka magpapakita ng konting laman? Konti? Animales, ee kung mag-bra at panty na lang kaya ako? Dios ko, gusto mong magtatakbo sa takot si Sef?? Wag kang mag ambisyon, kahit hubot hubad ka pa, hindi ka pagnanasaan nun. In the end, yun na nga ang sinuot ko... sa ingay ni AJ at Em-Em, nalaman na din nila Papat Mama at ni Eddy kung san ako pupunta. Ang ganda-ganda naman ng anak ko. Nasabi ni Mama. Teka lang, pi-picturan kita!! Kunin mo nga yung camera, dali, dali!! Sabi ni Mama kay Papa. Ma, wag na sabi ee. Pero pumosing naman ako sa may hagdan. Hahaha. Tama na. Si mama din ang sumuko dahil ayoko paawat. Oo na mga kaibigan, may taglay akong VANITY. Mahina talaga resistance ko sa camera. Hahaha. Teka, teka. Papalabas na sana ako ng pinigilan ako ni Papa. Hindi ka ba lalamigin jan sa suot mo anak? Para

namang... Uncle, yan ang fashion ngayon!! Sagot naman agad ni AJ, nakutuban niyang balak na kong pagpalitin ni Papa. Fashion yan, fashion! As in with a capital EF!! Natawa na lang ako. Sira talaga itong pinsan kong toh!! Hahaha.

Ilang beses na bang tumingin sa relos si Sef? Ilang beses na ba siyang nagisip ng dahilan to excuse himself? Sef is not the most religious person... but that moment, he was praying that Ellie would be LATER than usual... Sus, yun pa... lagi namang late yun ee... But there was a nagging feeling in his chest... he wanted to go... to go as much as far away from her... from this woman standing next to him... But then of course...

He couldn't.

Starbucks 11:55 AM Eleonor Malicsi Dimaculangan

I was drumming my fingers in the table. Halos mapudpod na mga daliri ko, I was already nail biting. Napilitan na nga akong umorder ng kape ee.

White Coffee. Decaf. Grande.

Wow. Ganito ba talaga ang pakiramdam kapag sobrang excited kang makita SIYA?? Parang... ang bagal ng oras... parang pakiramdam ko, halos isang buong taon na kong naka-upo dito. Naka-ilang lipat na nga ako ng upuan ee. Mula sa tapat ng counter, sa may gilid ng CR, hanggang sa may tabi na ko ng salamin, katapat yung mga kotse na naka-park sa labas. Dumating ako dito kanina pang 9o clock ng umaga. Hahaha. Sa tanan ng buhay ko... ngayon lang ako naging MAAGA!! Sa tanan ng buhay ko... ngayon lang ako nakapag antay ng halos tatlo, apat-- limang oras... Halos namamanhid na nga yung pwet ko kaka-upo ee. Gusto ko ng umalis, hindi na ko makapag hintay na maka-uwi at magpalit ng damit. Pero... biglang sasabihiin ng isip ko... Ano ka ba naman Ellie?? Para one hour pa lang late yung tao. Masyado ka lang kasing excited. Hanggang sa yung one hour naging two, three, four... Bawat bukas ng pintuan sabay din ang pag-talon ng puso ko, baka kasi siya na yun. Pati cellphone ko nga, hindi ko pinatawad. Iniisip ko na sa pamamagitan ng TITIG mag-riring ito at pangalan ni Sef ang lilitaw. Pero ASA naman ako diba?? Hahaha. Nagsisisi ako, kung bakit umalis ako sa bahay ng hindi kumakain ng almusal... kumakalam na ang sikmura ko, tinatawag na ang lahat ng baboy at manok sa lupa. Hindi pala biro ang maghintay. Papano kaya ako napag tiya-tiyagaan hintayin nila Borge, nila Japo, nila Max?? Haha. Ganun pala talaga nila ko kamahal. So, ibig sabihin Ellie... since hinihintay mo si Sef... ganun mo din siya...

PAKER!! Andito ako kasi meron akong isang salita. Siya naman itong nag-simula nito. Natalo ako sa pustahan namin... at gusto ko lang tapusin ang lahat ng kalokohang ito. Sus. Alam mo Ellie, sana kahit minsan... magpakatotoo ka... Ang sabihin mo... TANGA KA!! Kaya nga todo bihis ka pa ngayon? Kaya todo effort ka? Kaya excited kang makita siya?? Kasi... kasi UMASA ka... Nakaka-awa ka Eleonor Malicsi Dimaculangan!! Nakaka-awa ka!! Ano ka ngayon? Para kang tangang naghihintay sa WALA!! Naiimagine ko itsura nila Mama't Papa... nila AJ, Em-Em at Eddy... they were just as excited as I was when I left... tapos babalik ako para ikwento na nakipag-date ako sa sarili ko sa Starbucks?? Gusto kong matawa sa sarili ko. Gusto kong humalakhak ng malakas. Pero hanggang ngiti lang yung kaya ko habang unti-unti ng nagtutubig ang mga mata ko. Sabi mo hindi ka makatawa? Pwes, yung guard, yung mga barista sa counter, yung maglalako ng yosi sa labas, yung mga customer, yung businessman na naka wifi... sila... sila na lang ang tatawa para sayo. Pakiramdam ko sa mga oras na yun, pinagtatawanan ako ng lahat ng tao. Tama.

Tama si Sef.
Clown nga lang talaga ako. To be continued.

Chapter 40-3. Big BAG Theory!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Five hours. Oo five hours. Siguro naman sapat na yun para isiping hindi na sisipot si Miguel Josef Uy Monteverde. Sinabi ko naman na sa inyo noon pa, hindi ako martir kaya wala akong balak na maghintay dito hanggang sumapit ang dilim at tuluyang magmanhid ang pwet ko sa kaka-upo. Malapit na nga sigurong isipin ng mga tao dito na may balak akong bilin ang Starbucks. Atchaka, masyado na din na-eexpose ang likod ko sa suot kong damit. At higit sa lahat, nanginginig na ko sa gutom. Wala akong balak mamatay sa gutom dahil lang sa paghihintay kay Sef nuh. So, siguro naman, I have enough reasons to leave. Come to think of it, hindi naman talaga ito ang unang beses na ginawa niya toh... nung sa EK pa lang ee, iniwan na niya ko in exchange for Bea. Haha. The only difference back then was that nakasama ko siya kahit papano. Yung ngayon naman, pinaasa lang ako. Hahaha. Okay lang nuh!! Well at least, I made my part sa pustahang ito. Siya itong hindi tumupad. Its his loss. Pero Eleonor Malicsi Dimaculangan... ito na. Tapos na ang lahat ng ito. Kapag lumabas ka na, make sure everything will end. As in lahat... pati yang... nararandaman mo!! Okay?? Wag na si Sef, wag na sakanya... utang na loob lang... Ito pala ang mahirap sa lahat... yung... kapag... UMASA ka?? Haha. Ellie, hindi porket sweet siya, hindi porket niregaluhan ka niya ng guitara, hindi porket niyaya ka niyang makipag-date sa kanya, hindi porket inattempt niyang i-kiss ka dati... hindi porket nag-spend kayong dalawa ng Christmas, o kaya hindi porket nakuha na niya ang loob ng pamilya mo... hindi ibig sabihin nun GUSTO KA NA NIYA. None of it means anything... Just because Sef seemed to like you doesnt mean he really does.

Yan, ayan na nga ba ang sinasabi ko ee... ang problema kasi sa mga babeng kagaya mo Ellie... you make them believe that you dont like him, but the truth is you really do... at si Sef naman?? Sus. Lalaki yan... and you know what they say... the problem with boys is that, they can make you believe that they love you, even if they dont. As simple as that. Kaya pwede ba?? Itigil mo na ang ilusyon mo jan. Nagmumuka ka lang tanga. Kaya go na Ellie. I think its time for you to go. Pagkatayong-pagkatayo ko, there was this familiar figure standing beside me. Ellie,Goodness, parang gusto kong yumuko, parang nahulog puso ko. Haha. Pano ba naman kasi it was Sef. He looked as usual, stunningly handsome. Ano ba toh?? Ang alam ko nagiilusyon lang ako kanina, pero hallucination?? Haha. Hindi naman ako naka drugs. Sef looked rather serious, yung parang hindi mo pwedeng i-joke. Kanina ka pa? Parang natapakan ang pride ko sa tanong niya!! Kasi parang... first time kong maghintay ng ganito!! KAINIS!! Ano ka? I answered defensively. Nakasimangot na nga ako ee, kasi nanginginig ako sa INIS!! Gusto ko sanang paduguin ilong niya!! GGrrrr... Kararating ko lang nuh!! Napatingin sakin yung security guard. Yung tingin na parang, Kararating lang daw oh, ee halos ikaw na nga

nagbukas nitong Starbucks.

Nakita din ni Sef yung tingin ni manong, Sorry, I wasnt supposed to be late. But something came up and... Sinabing kararating ko nga lang ee! I hissed angrily as I tried to walk pass him but he blocked my way. Sef grabbed my hand and dragged me with him papalabas ng Starbucks. Seryoso pa din yung muka niya. Hindi na lang ako nagreklamo.Hawak niya kamay ko ee. Hahaha. Grabe Ellie, diba galit ka? Galit ka!! Haha. Sandali, mamaya nga

hawak pa nga kasi nya kamay ko!!

Dinala nya ko sa Pajero niya na naka double parking. Hawak pa din niya kamay ko as he opened the door sa passenger seat. Get in. It was a direct command but I just stood there, not moving. Nakakunot ang noo ko, di nya ko madadaan sa mga ganyang galit effect niya nuh!! Mas di hamak na intindihin niya dapat ang GALIT ko!! But Sef has his own way of retaliating, yung left arm niya idinantay niya sa may kotse nya while the other hand was holding the door. Ako? Ito, I was sandwiched between Sef and the car. Oh boy, napalunok ako. Punyemas, kahit sobrang hot nyang pagmasdan, I wont give in!! Dios por santo, tulungan niyo kong itaboy ang tuksong ito!! Yikes. Sef sighed. Look, we dont have much time. Tumakas lang ako Ellie. He looked straight at me, his eyes in some way were pleading, asking for me to listen to him as if everything is a matter of life and death. Ill explain everything later. Just get in the car. May rason naman pala kung bakit siya na late ee... naniwala ka naman?? Ni hindi nga niya masabi ee... Lechugas ka talaga Ellie!! Normally, magmamaldita pa ko parang mas enjoy kung magpapa-pilit pako ng konti. Pero... ewan ko ba... kung anong nangyari as I silently went in the passenger seat. Walang reklamo, walang comments or violent reactions. Napaka masunurin ko din palang bata ano?? Hahaha.

Sara Louisa Dela Rama decided to make some shopping spree sa Singapore bago siya tuluyang dumiretso sa Philippines. Sabi niya, konti lang daw bibilin niya. But by the time she got to the five star hotel she was checked in, sobrang dami na niyang bitbit na shopping bags. Naeexcite na nga siyang makita ulit ang mga kaibigan, well most especially si Darren Max Sanchez. Ang dami nga niyang biniling shirt para sa binata kahit nung nasa America pa siya. She entered the elevator and struggled ng

maipit ng elev door yung hawak-hawak niyang mga shopping bags. Argh, She hissed, still trying to pull. The lady on her left then said in a friendly voice, Wait, Ill go get the button. Sara smiled, Thanks. and looked at the kind lady who seemed just like her age, only she gave off an air of elegance Sara immediately noticed. Fashionista din. Hm, maganda din naman. Porcelain skin and unlike Sara na may pagka maldita at mataray ang dating, yung dalagang tumulong sa kanya looked friendly and approachable except for the fact that she seemed someone of higher authority. Yung tipong, hindi mo pwedeng i-under estimate. Take note, meron pa nga itong kasamang body guard yung malaking muscular na lalaking naka-shades sa likod nila. Oh, Sara blurted out when she looked down on her feet. I love your shoes. Sara meant it. It was the exact same shoes na dapat bibilin niya kahapon, but she already reached the limit of her card. Versace right? At ng kinulit niya ang dad niya, he wouldnt give her the money kasi daw andami na niyang napamili. The young lady nodded. Yes. Yours is Armani? Sara likes this girl may taste sa fashion and boy yung mga damit niya... it surely costs a fortune. My names Sara. Lianne.

Tahimik lang si Ellie sa byahe. Even though she was curious kung bakit binabaybay nila ang Antipolo. San naman kaya siya dadalin ng lalaking ito? At halos tumalon ang puso niya sa pagmamaneho ni Sef na kala mo nakikipag karera ito sa isang non-existent race car. Sef wasnt talking either. Naka concentrate lang ito sa daan. Kahit nung pumark ito sa isang grocery store, he didnt even ask for Ellie to go with him. Dali-dali lang ang binata sa pagbaba. And after ten minutes, bumalik ito with at least seven grocery bags in hand. Nagmamadali itong nilagay sa likod ng Pajero. Napaisip si Ellie kung papanong nakuha lahat yun ni Sef within ten minutes. Gustong-gusto na ni Ellie magtanong kung san ba sila pupunta at kung para saan ang binili nito. But Sef seemed too serious to even be bothered about. Para bang halatang nagmamadali ang binata, like he was running out of time. And talking to her now would be just a waste of time. Pero hindi alam ni Ellie, kabado lang ang binata. Oo, ganyan si Sef kapag sobrang kinakabahan, kapag alam niyang TIGREang naghihintay sakanya pag dating sa mansyong tinatahak nila. Kahit sa pagmamaneho, parang kulang na lang paliparin ni Sef ang Pajero. Napakapit na nga si Ellie sa upuan niya ee. But she still didnt utter a word. After a minute or so, nasagot din ang mga katanungan ni Ellie... nag-park si Sef sa isang napaka laking mansyon... no exaggeration pero it was ten times bigger and grander than the one Sef owned, walang match yun sa laki nito. Para ngang kelangan mo pa ng sasakyan bago mo malibot ang buong hardin nito. There was a small lake, too. Tapos may view ng mga bundok sa background. It was magnificent. Akala nga ni Ellie nasa ibang bansa siya ee. Sef let out a deep breath the moment he turned his engine off. Just... He said, still looking ahead. Hindi tuloy sigurado ang dalaga kung siya ba ang kausap nito. Just dont say anything. It would be safer that way. Ellie was confused. Ilang minuto na ding naka tikom ang bibig niya, panis na laway niya at balak pa din ni Sef na huwag siyang pagsalitain?? Cmon, hindi dapat isang Eleonor ang isinama niya dito... pipe dapat!! Sef went out and opened the door for Ellie, who was actually rendered speechless ng makatapak na siya sa lapag. Deym, parang paraiso... kahit wag na ko i-uwi ni Sef okay lang. Haha.

And what took Ellie by surprise was when a small old man came out to greet them. Yung mga itsurang napapanuod niya sa TV. Yung mga tipong may itim na ribbon sa may leeg. It was a butler. Good afternoon, Sir Josef, maam. He slightly bent his head low in greeting. Ikaw na bahala George, Sabi ni Sef as he handed the car keys to him. Andyan sa loob yung groceries. Yes sir. I suggest you go in quick. Ellie smiled with amusement at the butler. Naalala kasi niya agad si Yaya Kusing. Mga trabahador talaga nila Sef pwedeng-pwede sa call center. Ang titindi mag-english. Haha. Hello po, ako si Ellie. Nakipag-shake hands pa ito sa matandang katiwala. Nagulat si George and was forced to acknowledge it with a hesitant smile. Sabihin niyo nga, nakakapag-pabagabag. She whispered in Georges ear. It was the exact same Tagalog word na sinabi niya nun kay Yaya Kusing. Nakakapag-pabagabag. Butler George clearly said with a triumphant smile. Yung tipong, Haha, kala mo di ko

masasabi aa!

Nice. Ellie chuckled. Pagpasok nila, parang kasing-laki ng isang building yung mismong entrance door. It was a huge oak door, perfectly coated with varnish. Parang kelangan nga limang tao pa ang dapat magbukas nito. Nag-exhale ulit si Sef. It was as if trying to calm himself.

Bakit kaya mukang kinakabahan siya? Ano bang meron? Natanong ni Ellie sa sarili. But she doesnt need to ponder
that long... kasi nalaman din niya agad ang sagot. Josef, a strong commanding voice came behind them. Buo ang boses, but there was a touch of finesse that goes with it. Sef looked around, T-tita Yolly. Ellie simply smiled in greeting, Hello po. But she only gained herself a piercing gaze. Parang tumitira ng bala ng baril ang mga mata ng Tita Yolly ni Sef. Parang linta na hindi maalis-alis ang tingin nito kay Ellie. Pinagmasdan niyang maigi ang dalaga, her sharp eyes that seemed to see everything run from Ellies hair down the tip of her toes.

She wasnt smiling.

Ladies & gentlemen, meet Yolanda Monteverde. Oo, mga kaibigan siya mismo... hindi si Bea... at mas lalong hindi si Lianne ang dahilan ng pagiging late ni Sef sa usapan nila ni Ellie kanina. Yolanda Monteverde stood firmly before Ellie & Sef. Shes a beautiful woman, hindi mo nga mapagkakamalang nasa mid-thirties na ito ee. Isang tingin pa lang sa damit nito, halatang galing pang Paris. She wasnt wearing any jewelry except for the ring that seemed to get anyones attention. The ring looked rather vintage, it seemed rare at siguradong mamahalin. I don't remember telling you to bring a...this. Her voice was like thunder as she only eyed Ellie with apparent disgust. Ellie was now looking on her dress wondering kung meron bang dumi ang damit niya. I already got you your groceries in the car. Sef said trying to divert the topic. He quickly gave his aunt a kiss on the cheek. She still didnt smile. Obvious naman sa muka ng tita ni Sef, hindi ito marunong ngumiti. Laging magkasalubong ang noo at mapag-mata ang tingin. Hm. She only muttered in a tone bathing with authority. Tumaas ang kilay nito as she continued to study Eleonor, who was now checking her shoes baka kasi nakatapak daw siya ng tae kaya ganyan na lang kasama ang tingin sakanya ng tita ni Sef. Umirap ang Tita ni Sef,Lunch is already prepared. With that she turned around heading towards the dining area.

Napa-exhale ng malalim si Sef when his aunt was already out of earshot. Whew. Akala ko magagalit. Bakit? Ano bang ginawa mo? She asked me to get her some ingredients sa grocery store. Sef explained. Then I ended up driving all the way to Manila, para lang sunduin ka. Napangiti naman si Ellie dun. Kala mo totoo, she thought, pero sige na nga, kanwari naniniwala ako. Haha. Sef let out another deep breath. Alam niyang hindi pa tapos ang kalbaryo niya... he knew, MARAMI pang mangyayari... lalo na kakain na sila ng lunch... Yeah... lunch... na niluto mismo ng Auntie niya... which would only spell one thing:TROUBLE.

Ah, deym. Bakit nga ba kasi niya ulit naisipan pang sunduin si Ellie?? Siya lang mismo ang humanap ng ikasasakit
ng ulo niya!! Obviously, hindi naman papasa si Ellie sa tita niya... No, no, no... wait... what was he thinking... WALA NAMAN TALAGANG PUMAPASA SA TITA NIYA!!

DEYM!!
To be continued.

Chapter 40-4. Big BAG Theory.

I want her to know something... but I dont know how to tell her... So Ill just let the first 3 words of this sentence to explain it.

The dining table was made out of wood na tulad dun sa pintuan sa entrance. It was long, pang twelve seaters ang haba. Yung setting ng mga kubyertos kala mo nasa hotel ka. Dala-dalawa ang spoon and fork, although magkakaiba ng sizes. Three to four maids entered the room, isa-isang naglalatag ng ibat ibang putahe. Miguel Josef Uy Monteverde never thought that he could be this terrified sa pagkain lang ng lunch. Sef made sure hell be sitting next to Ellie, who was grinning excitedly sa mga hinahaing pagkaen sa lamesa. Sef was uncomfortable with the way Ellies eyes glittered with excitement. He knew that look of hers, yung tipong wala siyang patatawaring pagkaen na nasa harap niya ngayon. Oo, Ellie has a great love for food.... pero... this time... iba ang sitwasyon... si Aunt Yolly ang nagluto and that fact alone is deadly. Yolanda Monteverde is a widow for a decade or so... kaya naman itinuon na lang niya ang lahat ng atensyon sa pagluluto. Shes a self-proclaimed CHEF. But her infatuation with cooking is actually one-sided. Oo, mahal niya ang pagluluto but it doesnt seem to love her back. Yolanda is a perfectionist as well. Kaya nga siguro walang pumapasa sa kanya na mga girls na pinapakilala ni Sef. Kahit si Lianne hindi pumasa sa standards ni Tita Yolly...

She hates me. Nasabi nun ni Lianne kay Sef when they were in his car, naka-park sa mismong hotel na pinagstayan ni Lianne. Well, she hates everyone. He said, comforting her. Sa mga oras na yun, they were in France, and birthday party nun ni Tita Yolly, and that was when Sef introduced Lianne to his aunt for the first time. But what Sef said wasnt soothing enough for her, Cmon, at least her nephew feels otherwise. Lianne gave a warm laugh. By otherwise... you mean? Ganun talaga kasi si Lianne, she always wanted Sef to tell

her how much he loves her. Expressive kasi na tao si Lianne, she would say she misses you, she loves you without thinking twice... hindi kagaya ni Sef. Sef was smiling at her but he has to look away. You already know what it means. He diverted. I need to go. Aunt Yollys still waiting for me. I wont go down here unless you say it. She said stubbornly as ever. And when Sef said the magic words, he gained himself a passionate kiss from her which actually continued all the way up to her hotel room, hanggang sa dun na siya nakatulog... and Aunt Yolly was totally forgotten.
Maybe that was why Yolanda doesnt approve much of Lianne either. That incident made her loathed the young lady even more. She was the first of the many girls and women na natuwa when she heard that her nephew broke up with Lianne. Ayaw na ayaw kasi ng matanda kay Lianne, wala kasing ginawa ang dalaga kung hindi pagsabihan o turuan siya sa pagluluto niya, which by the way what she hated the most. Ayaw kasi niya talaga yung pinakikialaman siya sa style ng pagluluto niya. Ee pano ba naman siyang hindi pagsasabihan ng dalaga... ee kahit nga si Sef minsan iniisip na merong prublema sa taste buds itong Auntie niya... baka WALA itong panlasa. Dahil lahat ng luto nito... iisa lang ang lasa... oo, kahit mapa-prito, mapa-sarsyado, mapa-spaghetti, mapa-adobot sinigang... wala ng ibang lasa kung hindi MAPAIT!! Parang wala sa bokabularyo ng Auntie ni Sef ang matamis, maalat, at maasim... parang... iisang lasa lang ang alam nito... MAPAIT!! Oo, pramis... lahat ng luto niya, walang exception to the rule... Sef loves his aunt pero parang parusa lagi kapag magbobonding sila... because this is how they spend time together... isang buong araw na ipagluluto siya ni Aunt Yolly. Breakfast, lunch, dinner may kasama pa syempreng merienda at midnight snack. It was one whole day of BITTERNESS. Actually, minsan nga, nung ika-8th birthday ni Sef nun... pinag-bake siya ni Aunt Yolly ng cake... oo, cake na ubod ng pait. Akala nga ng mga tao, Ampalaya Cake yun. Walang nagawa ang guests, walang nakapag reklamo, walang nakaimik... dios mio, sino ba naman ang papalag sa isang Yolanda Monteverde?? No one has the guts to tell her how badly she can cook except nga lang kay Lianne, who has a natural talent for cooking. Hindi natiis ng dalaga na magcomment. Eleonor Malicsi Dimaculangan was completely clueless as to what awaits her. Ni hindi nga pinuprublema ng dalaga ang Tita Yolly ni Sef... mas problema niya ang nagwawala niyang tiyan. Baka hindi alam ni Sef, masama na nagugutom ang isang Dimaculangan lalo na at wala pa siyang kinakain sa kakahintay kanina sa Starbucks. Kung si Ellie, titig na titig sa mga pagkain, si Yolanda naman ee sakanya lang naka tingin as though bawat galaw, bawat expression ni Ellie merong grade. Minus 10 sa bawat pikit ng mata ng dalaga. Minus 20 sa bawat pag-hinga. Lahat talaga minus!! Ngayon lang ata ninerbyos ng ganito si Sef and he wanted to grab Ellie by the arm to stop her, to warn her as she served herself a mouthful of salmon... masarap lang tignan ang mga luto ni Tita Yolly, but do not be fooled, dahil parang lason ang lasa nito. Parang slow motion na pinanunuod ng mag-tita ang pag-subo ni Ellie nung salmon... dahan-dahan... heartstopping... Lumalaki ang mata ni Sef habang papalapit na papalapit ang kutsara sa labi ni Ellie... TUG TUG TUG TUG.

Oops. Walang kukurap!!

Even Yolanda was anticipating as to how the young lady would react. Dalawang bagay lang naman ang pwedeng gawin ni Ellie ee. It was either she would fake a smile, and pretend na nasasarapan siya tulad ng iba or she would do exactly what Lianne did, ang sabihing mapait ito and would blab on how to cook well. But to Sef and Yolandas surprise... Eleonor Malicsi Dimaculangan did neither of what theyve been expecting.

Walang imik si Ellie, ni wala nga itong sinabi the moment na natikman niya yung salmon... she just simply chewed in silence... tapos bigla na itong kumuha ng mas marami, tinikman din nito yung ibang sinerved na food na siyang niluto lahat ni Tita Yolly... malumanay lang siya, kala mo siya si Maria Clarang ubod ng hinhin... pero ang totoo... gusto na niyang lantakan yung pagkain... dios ko, sa GUTOM na taglay niya ngayon?? Kahit nga ata itik, palaka o buhay na manok hindi niya aatrasan.

Unbelievable. Gustong matawa ni Sef but he was too surprised to see his Aunts face. Nawala ang seryosot nakakatakot na facial expression nito, and it was replaced by a look of utter disbelief. Nanlalaki ang mga mata nito na kala mo isang multo si Ellie na kumakain sa harap niya. Parang gustong sabihin ni Sef,[color="#0000FF"] Wait lang Tita. Ganyan ka lang... kukuha lang ako ng camera.
Halos naubos na nga ni Ellie yung lutong salmon ni Yolanda. Mejo nakaramdam na ng pagka-busog ang dalaga kaya nagkaroon na ulit ito ng pakialam sa mundo. She realized na parang siya lang pala itong kumakain. Ano ka ba Sef? She hissed at him, nudging him in the arm. Kumain ka din kaya jan. Huh? Sef came out from his reverie at nakita na lang niya si Ellie na nilalagyan siya ng pagkain sa plato niya. Sef was suddenly alarmed. Sandali Ellie!! Mahiya ka nga sa Tita mo! She exclaimed at him in a low voice. Kaw tlaga, di ka nakaka-appreciate ng masasarap na pagkain! Ellie added sa isip niya, Nasanay ka naman ng ipinagluluto kita. Hahahaha. Sef nervously glanced at his aunt, who was looking at him with one brow raised. Napalunok si Sef, hindi niya alam kung papano siya kakain.

Kahit kelan talaga itong si Ellie... pahamak!!

May asin ba dila mo? Sef asked, habang naglalakad sila ni Ellie sa napaka lawak na hacienda ng tita niya. Kakatapos lang nila halos kumain ng lunch. First time lang na tahimik si Aunt Yolly. Wala itong nasabing sarcastic na mga panlalait. In fact, they didnt hear a word from her. Tahimik lang itong pumanik sa silid niya matapos kumain. Huh? Ellie frowned at the handsome young man walking beside her. Bakit? Kasi kahit mapait naubos ko pa din ang luto ng tita mo? I almost thought you werent aware of the taste.Sef chuckled. Ano ka ba? Pagkain pa din yun!! Atchaka, alam mo nam ang bawal --- Yeah, I get it. I get it. Bawal ang nagtitira ng pagkain. He laughed. But I have to say, ibang klase talaga yang tiyan mo. Ellie turned to face him, gave him a childish smile and took a bow. Thank you. Ill take that as a compliment. Haha. Then a minute or so, bigla silang may natanaw na napaka gandang aso na tumatakbo papalapit sa kanila. Ellie grinned excitedly at the sight of it. Wow. She gasped and was amazed even more when she saw it up-close. It greeted Sef with a jump. Ohoho, look whose here.Sef said, returning the hug. Miss me, boy? Did you miss me? It barked na kala mo taong nakakaintindi. Nakatayo lang si Ellie dun, smiling fondly at it. Akita ang breeding nung aso. Ellie was familiar with it, kasi kamuka nito yung napanuod niyang dog movie na Hachiko. Anong pangalan? Chow. Yeah, Chow... as in parang Chow sa Chow King. Gigil na hinahaplos ni Sef yung aso. Go greet her, boy! Tumahol ulit ito, only this time it was barking at Ellie then it went around her, sniffing her scent. Maya-maya pa ee si

Ellie na ang kalaro nito. Tawa ng tawa si Ellie habang kinikiliti si Chow. Ah, gusto mong kinikiliti ka aa? Ano? Ano? She was saying na parang baby lang si Chow. Actually, nagawan na agad ni Ellie ito ng mga palayaw, una Chow-Chow, mas cute daw pakinggan pag doble. Haha. Tapos hanggang sa naging Chowy. Sef found himself standing under the shade of a tree habang nakikipaglaro si Ellie kay Chow-Chow. Kanina kasi sobrang kabado siya sa Tita Yolly niya that he failed to notice how different Ellie looked today. Ngayong hindi na na-tetense si Sef, napansin nya for the first time yung buhok ni Ellie, which seemed twice messier than usual though it looked great on her. Mas malakas tuloy yung dating. She was wearing make-up. Mas naemphasize kasi ang mata ng dalaga. Her dress fits perfectly at her, showing every contour of her body. Tapos, napansin din ni Sef yung... exposed na likuran ni Ellie... na mas matagal niyang tinitigan!! Haha. He found it very tempting to run his hand on her back... At higit sa lahat... Sef was actually staring at Ellies lips... yeah, as in STARING talaga... He smiled, despite of himself... Wag lang siyang bigyan ng chance... he wouldnt hesitate on kissing her. Sa totoo lang, about Tita Yolly... pang Guiness ang ginawa ni Ellie na yun kanina. Wala na sigurong makaka-beat ng record na yun. Biruin niyong, she managed to finish the bowl of salmon na ubod ng pait? This girl just never ceased

to amaze me.

Darren Max Sanchez was doing some mechanic work with his car sa garahe nila. Puno na nga siya ng grasa sa kamay at pisngi. Antagal kasi niyang hindi nagamit itong kotse niya. Since nagpapasundo kasi si Sara sa airport, naisip ni Darren na i-check up muna condition ng makina nito. Malaki kasi impluwesya sakanya ni Ellie. Oo, naku si Eleonor!! Alam naman nating lahat na only child lang si Darren, meron naman silang kaya so he could ask anything para masunod ang lahat ng layaw niya. But due to the strong influence of Ellie... na saksakan ng kuripot at sobrang magpahalaga sa pera, Darren never thought about using his own car for school. Atchaka, mas gusto niyang kasabay ang dalaga sa pagsakay ng jeep. Speaking of Ellie... bigla tuloy naalala ni Darren ang loka-lokang kaibigan... He grabbed his phone in his pocket and was about to give Ellie a call ng biglang kusang nag-ring ito with an unknown number flashing on the screen.

Baka si Sara.
Hello. An unfamiliar voice said. Tono ng babae, but its definitely not Sara. Hello... The stranger repeated when Max wasnt responding. May pagka masungit kasi itong si Max kaya he was thinking about dropping the call if the voice didnt continue with, This is Max, right? Darren Max Sanchez? Napakunot ng noo si Max, sinusubukan niyang kilalanin yung boses. But as much as he tried to recall... wala talaga siyang kilalang ganito ang boses. Sino toh? Tanong agad ni Max. There was a loud laughter in the other end. You dont remember me? The voice seemed thrilled with excitement. Sino nga toh? He repeated in a much heated tone. Wala siyang patience makipag-guessing game. Baka mamaya this is just one of Borge's or Japo's pranks. But then... Hoy, its me!! Pepita! Dont tell me you dont remember me anymore? Haha.

It wasn't a prank. It wasn't even close to a prank. Pepita. Parang umecho yung pangalan sa tenga ni Max.

Pepita. To be continued.

Chapter 40-5. Big BAG Theory!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Parang... parang...fairytale. Wow. Yan na ata ang pinaka weirdest na nasabi ko!! TOINKS. Pinaka na nga, weirdest pa. Ellie, hello... you dont believe in fairytales!! I know... kaya nga parang. I mean nakaka in love kasi yung lugar... as in yung lugar, not the person I am with okay? Tapos... uhm, Sef and I were just walking around, talking about random stuffs tapos si Chow-Chow naka buntot lang samin... Somehow... everything... just feels right... seems right... Para bang sana, wag ng matapos toh... haha. Ano yan? Lalakarin niyong dalawa ang buong hacienda ng Tita ni Sef?? Kontrabida ka talaga Ellie!! Ngayon lang ata ako nakaramdam ng ganito... yung parang hindi matapos-tapos yung ikikwento ko sakanya... parang, kahit magdamag kaming mag-usap... o kaya kahit... tahimik lang naming libutin tong hacienda, okay lang... Sheet Ellie. And weird mo talaga!! Epekto ng mapait na lunch?? Kinikiliabutan ako sa mga sinasabi mo ee!! Pero... Hm. Fairytale huh. Siguro para kaming Shrek. Teka, fairytale ba yun? Chaka, ang ganda ko naman para maging ogre. Sige na nga, hmm... Frog and the Princess na lang. I remembered my dream last time. Yung naging isang malaking giant na palakang Sef si John Lloyd? Haha. Yung malaking berde na palaka na fresh pa from putik... Kikiss ka dun Ellie? Ew. Eerrr... Beauty & the Beast na nga lang. Syempre si Sef yung Beast!! Perfect. Hahaha. At ako si Beauty?? Ew. Di bagay. Parang kabayo ang dating. Beauty. Shocks kung anu-anong naiisip ko. Pa fairy-fairytales ka pa kasing nalalaman. Ano yan, kayo si Romeo at Juliet?? Ellie, umayos ka!! U-MA-YOS KA!! Oo, oo... alam ko... haha. Gusto ko lang naman i-enjoy ang araw na toh lalo nat... LAST NA TOH!! As in huling Sabado na. Haha. Pagkatapos ng araw na toh... Tapos na lahat... tapos na ang lokohang ito... tapos na ang LARONG ito... ang pustahan lang naman na to ang siyang dahilan kung bakit ko pinagtiya-tiyagaan ang lalaking ito ee. Ows, kaya pala ayaw mo ng matapos ang paguusap niyo?? Hmp. SHATTAP!! Sef took me near the lake. This is my most favourite spot. He opened his arms wide na kala mo pwede niyang yakapin yung lawa. Dinala niya ko sa isang malaking puno na merong nakasabit na malaking duyan na gawa sa banig!! Agad ko namang inangkin yung duyan, humiga ako dun na kala mo ako si Cleopatra. WOW!! This is what Im talking about!! Super relaxing... okay talaga dito. Kahit ata tawasin ako ni Sef parang ayoko ng umuwi. Okay naman sakin kahit araw-araw ko pang kainin mga luto ni Tita Yolanda. Umaga, tanghali, hapunan. Teka, diba nakakababa ng dugo ang mapapait? Hindi kaya mawalan ako ng dugo nun?? Sef then took a seat sa may paanan ko. Grabe, he said, looking at my...WAIST!! Na-conscious tuloy ang lola niyo. Kita mo toh, lumalabas nanaman ang pagiging manyak niya. San mo ba nilalagay ang lahat ng kinakain mo? Natawa ko sa tanong niya. I grinned sheepishly at him. Bakit, sexy ko nuh? Sabay tawa ng malakas. Pwede na din. He made a face of slight disappointment. But still, He smiled at me, umiiling. ...definitely still not my type. Ah, ang kapal!! The nerve!! Ggggrr... Feeling naman niya type ko siya!! Kahit maghubad siya sa harap ko, hindi ko pagiintresan ang katawan niya. Ows, talaga lang Ellie aa? Baka kainin mo yang mga sinabi mo!! Hahaha. Ehm, ok... sige na nga, slight lang. Pero, serious question, Ellie... Nakangiti pa din siya, but there was a different spark in his eyes when he looked at me. Like he was... serious. Yeah, tingin pa lang yan and it made me blush a little. Sheet. Just, curious... Tell me,

na... na inlove ka na ba? Pakiramdam ko mas lalo akong namula sa tanong niya and answering his question was like going naked in front of him. Mag-best friend nga tlaga si Japo at Sef. Pareho silang SIMPLENG CHISMOSO!! Kaso lang... parang masyado ata akong nacarried away sa killer eyes ni Sef that I unconsciously whispered sa napaka hinang boses, Naiinlove pa lang. Huh? What was that? Ah... eh... Oh dios por santo santisima!! Parang bigla akong nanlata. Nasabi ko ba yun ng malakas?? Anashutang animales!! WHAT THE FCK WAS THAT ELLIE?? Anong kahibangan yan!! Na-naiinlove pa lang?? Where did that come from?? Parang kahit ako... nagulat sa sarili ko!! Humanda ka Ellie... magkakaharap tayo mamaya!! Sabi ko... sila naiinlove sakin, hindi ako. Good. Haha. Excellent!! Well, technically... may pagka... totoo naman ang sinabi kong yun ee. Haha. Mali lang yung SILA na word. Kasi, I was referring to only ONE guy na na meet ko nung highschool pa ko. Matagal ng nangyari yun, pero yun na ata ang pinaka malapit sa lovelife na nagkaroon ako. Hahaha. Hndi ko alam kung tamang lovelife yung term... Basta, kayo na lang ang humusga!! Actually, parang... friend... ah hindi, hindi, pinsan ata ni Pepita yun... basta, kilala yun ni Pepita... kasi siya nagpakilala sakin dun sa lalaking yun. Nerd kasi, makapal ang glasses, may braces... mabait naman, sweet at matalino, syempre kasi nerd nga. May nerd bang bobo Ellie? Aah, basta... to make the story short, high school pa lang, tamad na ko sa pag-aaral. Kaya naman, lagi kong hinihiraman ng notes ang nerd na yun... Oo na, sige na... ako na ang USER!! Haha. Pero kasi, nung minsang nanghihiram ako sakanya... sinabi niya sakin, Ellie, m-m-may g-gusto s-sana a-akong itanong s-sayo. Ako naman si gaga, sumagot naman ng S-sige l-lang. Atchaka sinabi ko din na basta wag tungkol sa lessons namin nung araw na yun yung tanong. He nodded and out came the words na sobrang ikinainis ko. Hindi ko alam, basta kumulo ang dugo ko nung sinabi niyang, Pep-pwede bang mm-amanligaw? Simpleng tanong, simpleng sagot lang din ang binigay ko sakanya. Kung ayaw mong magpahiram ng notes, edi wag!! Hindi yung kung anu-ano tinatanong mo!! PAKYU KA!!Actually, hindi lang natapos sa pakyu yun, pinaulanan ko pa siya ng samut saring MURA. Yung malulutong. Yung tipong babaunin mo pa sa bahay kasi sobrang crispy. Hahaha. Naabutan nga kami ni Max nun ee, he was the one who pulled me away from that nerd. Nung mga oras na yun, hindi ko alam kung bakit, pero galit na galit ako. Kamuntik ko pa nga siyang pauwiin ng duguan. Pakiramdam ko kasi, he was making fun of me. Matino kong hiniram yung notes niya tapos ganun yung ibabalik niyang tanong. Gosh. Konting respeto naman diba? Okay, ako na. Sige na, ako na ang WALANG PUSOT DAMDAMIN. So, ano, sweet ng lovelife ko nuh? Segundo lang nabuo, segundo lang din natapos. Hahaha. Teka, bakit parang linya ko yun? Sef then asked, smirking. Sayo? May naiinlove? He sounded like it was the most impossible thing in the world. Grabe naman tong lalaking toh, maka-react o!! Sana sinampal na lang niya ko!! Hmp. I glared at him, in my mind tinutubuan na siya ng sungay at buntot. Oo, hindi lang ikaw sa mundong ito ang may TANGA-HANGA!! Instead of arguing back, Sef gave a laugh. Ayan nanaman... siya lang talaga tong tawa ng tawa sa kahit anong sinasabi ko. Sabihan ko kaya siya ng I love you, tawanan pa din kaya niya ko? Haha. MALAMANG!! But what came out from my lips were far from I love you, cause a crazy idea suddenly came over me. Sef, pano kaya kung tumalon ako ng hubot hubad jan sa lawa? Grabe, FOR THE WIN ang naging reaction ni Sef. His eyes widened, at napansin kong pumapanik ang dugo mula sa leeg niya up to his cheeks. He was suddenly all flustered. Hahahaha. Oh e di hindi siya makatawa?? Ahahahaha. Are you crazy? Hindi ka nga marunong lumangoy ee! I rocked into bits of laughter na halos maiyak na ko. Kita mo toh, so, kung marunong pala akong lumangoy he would simply let me jump in there naked? Hahahaha. E di sasagapin mo ko!! Ano ka? Hindi kita sasagipin!! He then raised a brow at me. Sandali, youre changing the topic. Hindi mo pa

din sinagot yung tanong ko ee.Bigla na siyang humiga sa tabi ko, he folded his left arm para gawin niyang unan. Shocks. I felt terribly conscious. Naamoy ko kaagad ang pabango ni Sef. Dios ko talaga tong lalaking ito. Kung maligo ng pabango!! Haha. Teka, ee bakit ba gustong-gusto niyang malaman?? Hmm... ee sinagot ko naman na... di ko kasalanan kung binge siya. Pero... siya kaya? Ano nga kaya talaga nangyari sa kanila ni Lianne? Bakit sila nag-break? I bit my lower lip, curiosity suddenly taking over me. Kaso, hindi ko alam kung papano itatanong without actually sounding too interested about them and without actually letting him know na alam ko yung tungkol sa kanila ni Lianne. Baka mapa-layas pa ng wala sa oras si Yaya Kusing kapag nalaman niyang chinismis siya nito sakin. Ee bakit ka ba tanong ng tanong? I asked irritably. Bakit ikaw ba? Siguro hindi ka pa naiinlove ano?Good question!! That should trigger it... Well... He then stared up the sky, his eyes looking serious and distant like he was seeing something or maybe, someone na hindi ko nakikita sa mga ulap. Nagre-reminisce siguro siya. Ang galing mo Ellie... your question triggered a memory of Lianne. Haha. Bravo!! Kaso lang, na-glue yung mata ko kay Sef. Once.I felt the pain in his voice. At parang gusto kong magsisi at nagtanong pa ko. J-just once. Yung itsura ni Sef... it was the same look he had nung pasko na narinig kong kausap niya si Lianne. Once? I repeated.Hindi ba pwedeng twice? Ako na lang yung pangalawa. E...A-anong nangyari? It just didnt work out. He let out a deep sigh. Grabe... hindi ako makapaniwala... si Sef ba tlaga to?? Parang... gustong-gusto kong makilala si Lianne. Ano bang ginawa niya para magkaganito si Sef? Sigurado, if you meet her... magkakasundo kayo.

Hindi din.
Hindi siguro. Shes a great cook. Tapos ikaw naman, a great eater. Haha. He laughed... but his eyes tell otherwise... obvious at confirmed, mahal pa din talaga niya si Lianne. O, ayan Ellie. Alam mo na, wala ka talagang pag-asa sa gagung yan. Teka nga... So? Edi wala. Hindi ko naman kelangan malaman yun. Ayan kasi napapala, chismosa ka kasi!! Animales ka!! But it was all over. He then said, propping up his head in one hand so he was facing down on me. Nagbalik na ulit yung ngiti niya, yung mapangasar niyang ngiti. Your turn. Napalunok ako. Dios ko naman diba? Tamang gumanyan?? Huh? Okay, nakaka pang SLOW ng braincells si Sef. Seriously? Hindi ka pa naiinlove? Ang kulet. Kailangan talaga pa-ulit ulit?? Hindi pa nga. I answered him with a frown. Wala akong panahon sa ganyan!! He just stared at me parang ina-absorb niyang maigi yung sagot ko. Kahit na...Seryoso yung muka niya, seryoso yung mga mata niya... napalunok ako. Kahit na ano? Bilis... antagal... ituloy mo na!! Kaso bigla namang tumahol si Chow-Chow. Pumaikot-ikot ito. And when Sef and I were still frozen staring at one another, bigla ng pumanik si Chow-Chow sa duyan so as to get our full attention. Okay, okay. Sef told the dog in defeat. Come on. Get down boy! Bakit ano yun? Gutom na yan. Sef said, already standing up. Ill just go get him inside. Gusto ko sanang umapila. T-teka lang... may sasabihin ka pa diba?? Tuloy mo muna Sef!! Simulan mo ulit, dali... Ka-hit na... Di toh titigil, kukuha ko muna

ng pagkain, Ellie. Mabuti pa nga. Naman... pa-bitin pa oh!! RRrr... To be continued.

Pahabol ni Eleonor Malicsi Dimaculangan --> Ngayon alam ko na kung anong pakiramdam ng binibitin... sisihin

ang AUTHOR!! SUNUGIN!!

HAHAHAHA.

Chapter 40-6. Big BAG Theory!

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Ako? Sus. Simple lang ang routine ng buhay ko... most of the time, nanunuod lang kami ng mga kapatid ko ng mga movies na dina-download ko, tutulong ako sa gawaing bahay at gawaing talyer, tatambay sa open court sa barangay namin at makikipag laro ng basketball sa mga lasinggero dun, o kaya ng tumbang preso sa mga batang palaboylaboy dun... kung hindi man, magdamag akong nasa harap ng laptop ko naghahanap ng mga bagong hot pictures ni John Lloyd Cruz, o kaya naman kumakain lang ako... if im not eating, tulog ako... Yeah, tulog ako... bukod nga ata sa CHEATING at pagkain, ito ang natatanging talent ko - ang pagtulog. Madikit nga lang ata ang likod ko sa pader, tulog na ko... ipikit ko lang mga mata ko maya-maya humihilik na ko. Kaya nga nung umalis si Sef para pakainin si Chow-Chow... hindi ko namalayan nakatulog na ko sa duyan habang hinihintay siya... and by the time I woke up there was a blanket wrapped around me tapos madilim na ang paligid... and the sun was already hiding... Napa-upo ako sa duyan and I looked around but Sef or any other human being wasnt in sight. Siguro nasa loob ng bahay si Sef... I stretched my arms. Wow. Ang sarap ng pagkakatulog ko. Then I stared at the blanket, para kong tangang biglang napangiti... okay sige na nga, bigla akong kinilig kasi naisip ko na baka si Sef naglagay sakin nun. Hahahaha. Sana.How I wish... Feeling mo naman, baka si Butler George naman daw Ellie!! O baka si Chow-Chow... naku baka nga!! I stood up, feeling in the fresh night air that slightly blew against me. Napatingin ako dun sa lawa, and decided to walk about its edges. Sa totoo lang, may pagka nature lover kasi ako... ewan ko ba, sabik na sabik ako sa tuwing nakakakita ako ng mga puno, ng bundok... haha. Siguro kasi, wala kaming probinsya... diba nga? Mga pure Tagalog kasi pareho sila mamat papa. Haha. Naglakad-lakad lang ako sa gilid throwing stones once in awhile. I was amazed by the way the stones created a rippling effect. Sinubukan ko kasi yung patatalunin mo yung bato sa tubig. Ang cool!! Haha. Hindi pa sana ako titigil when I noticed sa mejo di kalayuan, there was a wooden dock. Yep, yung parang small bridge that stood by the lake. I excitedly made my way towards it, exploring the entire place on my own. I knelt down at the edge of the dock and dipped my hand in the water. Brrr... Mejo malamig. Suddenly, something occurred to me... yung sinabi ko kay Sef kanina, Sef, pano kung tumalon ako ng hubot hubad jan sa lawa? Well, yeah... sumagi yung idea sa isip ko kasi... totoong gusto kong subukan yun. Oo, pramis... katulad nung mga napapanuod ko sa TV... the ones who would jump off the cliff stripped down naked. Para kasing... ang wild nung idea... but I badly wanted to try it. Nagtip-toe pa ko malapit sa edge nung dock para silipin kung gaano kalalim tong lawa. Feeling niyo naman, syempre HINDI ko naman gagawin yun dito!! Mahiya naman daw ako diba? Haha. Baka nga mamaya may mga hidden camera jan sa mga puno-puno. Wala naman akong balak sundan si Katrina Halili sa scandal niya nuh!! Haha.

Minsan nga, sabihan ko sila Borge, outing kami, strictly ALL GIRLS!! Gusto ko sa dagat, yung tipong may bangin... tapos tatalon talaga ko, ita-try ko talaga ang --Biglang, ARF!, napalingon ako sa tahol ni Chow-Chow, but he was running fast towards me. Yung itsura na parang namiss ka niya na ewan... then he jumped on me, his strong two feet pushed me hard at na-off balance ako, my feet were on the very rim of the dock. WHOA ~ WHOA ~ WHOA~ I was trying to keep my balance, yung mga kamay ko parang naging mala pakpak na winawagayway ko.

Oh diba? Yan ang gusto mong i-try Ellie?? Ayan, mahuhulog ka na sa lawa ng wala sa oras!!
Chowy stared at me. Ch-Choweee... I called nervously. Ee sino pa bang tatawagin ko ee siya lang yun andun? Mahal na breed si Chowy. Hindi lang mahal, matalino pa. At worth it ang perat dog food na ginagastos nila Sef sa kanya for he quickly sensed that I was in trouble. Chowy bite on my dress so as to pull me. Kaso lang mumurahing tela lang naman yung damit ko, at masyadong mamahalin na aso si Chowy, kaya hindi kinaya ng dress ko ang matutulis na pangil niya. My heart stopped, rinig na rinig namin pareho ni Chowy yung pagkakapunit ng damit ko...CCCCRRREEEEEEEE~AAAKKKKK... at ayun, hindi ko na naramdaman yung paa ko sa dock... parang slow motion akong nahuhulog... Gravity was pulling me down... PATAY KA NGAYON ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN!! T-teka lang, hindi naman ito yung gusto ko Lord. Hindi ganito!! Mali ee... HINDI PA NAMAN AKO NAKA HUBAD!! TOINKS!! HUUUUUWWWAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!

SPLASH!!
I struggled to keep my head up the water. Tahol na ng tahol si Chowy. Hanggang sa bigla siyang tumakbo paalis!! WALANG YANG ASO YUN!! SIYA NGA DAHILAN KUNG BAKIT AKO NANDITO!! TAMANG IWAN AKO?? SANA MAN LANG DINAMAYAN NIYA KO!! Panoorin man lang niya kong malunod, at least alam kong hindi ako mag-isa... Naku talaga, siya unang-una kong mumultuhin!! Sus mio Ellie, papatulan mo pa yun aso?? Prublemahin mo muna yang paglunod mo!! Ah sheet. Oo nga!! Lahat na ng pag-padyak, lahat as in lahat na ng alam kong swimming sinubukan ko... back stroke, front, side, ultimo butterfly... hala, sige, sipa Ellie... sipa pa!! Hinga. Inhale, exhale... but to no avail... I sank, the water was eating me alive... parang may kamay na humihila sakin pababa. MAG-ISIP KA ELLIE!! MAG-ISIP KA!! Ah, sige, sige... pag umabot na yung paa ko sa lupa, sa kailali-laliman nitong lawa, lalakarin ko na lang hanggang sa maka-ahon ako!!! Punyemas!! Yun na yun?? Yun na ang plano mo Ellie?? Eeeh, meron pa bang iba? WWWAAAAAAH!!! I could feel my lungs suddenly inflamed, nawawalan na ko ng supply ng hangin. Oh no, no, no, no... this is bad. Really, bad. Lord, anjan ba kayo? Hindi pa ko ready... hindi pa talaga... marami pa kong mga pangarap... gusto ko pang makapunta sa Egypt para makakita ng mummies, gusto ko pang makita in person si John Lloyd Cruz... chaka... mamahalin ko pa si SEF!!

OH LOOORD!!

To be continued.

Chapter 40-7. Big BAG Theory.

There was a piece of cloth on Chows foot. What is it this time? Alam niya pag ganyan yan, merong gusto. Hindi mapakali si Chow, he kept barking at Sef then it kept running and moving around. Pinulot ni Sef yung tela and he noticed someting familiar with it. Tahol pa din ng tahol si Chow sa kanya. Okay. Ill go with you. Sef led him out the mansion, at pagkabukas na pagkabukas niya ng pintuan, Chow broke into a run. Napansin niyang papunta ito sa may lawa. He suddenly frowned, Chow hates being anywhere near the lake lalo na kapag walang kasama. Tinignan ulit ni Sef yung hawak niyang tela... Something was wrong. Parang nakita na niya toh... hindi lang niya alam kung... Wait a minute... This is... The first thing that came into his mind was Ellie. Yeah, ito yung mismong kulay ng damit ni Ellie. Chow was already barking at the water by the dock. Tinanaw ni Sef si Ellie sa may duyan but she wasnt there. D@mn.Kinabahan si Sef and he, too, started to run towards the dock. Para siyang si Super Sonic sa sobrang tulin. The moment he peered down the water... Nawala na sa isip ng binata yung mamahaling sapatos niya, yung relos niyang regalo pa ni Lianne nung ika-1st anniversary nila... basta, he just only jumped. Ellie! His heart was pounding with worry. Sinisid ng binata ang lawa, and the moment he saw her, she was almost losing her consciousness. He grabbed her by the waist and without wasting much time he swam, pulling her up. The moment their heads bobbed out the surface, Ehy, Ellie!!Sef studied her slightly pale face. He was worried as hell.Ellie! She didnt reply. Chowy was still barking, non-stop kaya naman naglabasan na sila Butler George para tignan kung anong nangyayari. Lumangoy agad si Sef para i-ahon ang dalaga, he carried her out the water like she was some damsel in distress, only unconscious. Go get some towels, and call an ambulance QUICK! Instructed ni Butler George sa isang maid. Sef carefully placed her down the ground.Ellie. He called again. Sheet. Every part of Sef were now shaking. Inilapit ni Sef ang tenga nya sa dibdib ng dalaga so as to hear her heartbeat. Sef placed both his hands atop her chest and for several times he put pressure on it like what people do to revive a drowned person. Dammit! Ellie!! Kabadong nakatingin sila Butler George sa dalaga, pati yung maid na kababalik lang na may dala-dala ng tuwalya. ELLIE!! She didnt budge. Her lips were now pale. Sef doesnt know CPR. Ibang kasing CPR ang alam nya. Haha. He was now shaking uncontrollably. Ayaw sa lahat ni Sef yung mga ganitong klaseng sitwasyon... Sef made another attempt, exerting more pressure this time. Cmon. He muttered, getting angrier already. And alas! Eleonor Malicsi Dimaculangan then coughed out water then breathed in air for what seemed like the first time. Hingal na hingal namang napa-upo si Sef sa tabi ni Ellie. Sheet. He muttered in uncontrollable rage. Could you get any more crazier! He shouted at Ellie. Butler George then waved a hand, dismissing all the maids to go back to their works. Sef ran a hand on his now wet hair. Cancel the ambulance George. Ako na magdadala sa kanya sa ospital. Ellie continued to cough out water. O-okay nako. Muka nga namang okay na siya. Tin-ulak ako ni Ch-owy. Naoff bala-- Ellie struggled to talk in between her coughing. So now, youre just going to blame it all on Chow?!Galit na sinigaw ni Sef sa dalaga. Sef then felt the eyes of George on him. Matagal ng nagtatrabaho si George sa mga Monteverde, inabutan pa nga nito ang dad nila Sef at Matt. And with all those years, the old man gained the skill of reading the young lads mind. Ganyan si Sef kapag sobrang nagaalala pero ayaw lang ipahalata.

Na-conscious bigla ang binata kay Butler George. Sef then took off his watch, trying to di vert Georges attention to something else aside from analyzing him. Dammit. Hindi naman napasok ng tubig ang loob nung relo, but it did stop working. Bakit? Ellie managed to ask with her eyes still closed. Ano yun? Nothing. Yung relos lang na bigay ni Lianne. He muttered in a heavy tone. Sa totoo lang, it didnt bother Sef that much. Relos lang naman yun ee. Pagagawa na lang niya. Na-conscious lang talaga siya kay George kasi... BAKA bakas sa muka niya yung... pagaalala. And he doesnt want George or even Ellie for that matter to think that. No, no... hes definitely wasnt worried!! He was just, ANGRY. Oo, nagagalit siya kay Ellie. Honestly, he has no idea why. But his anger was too evident, too uncontainable.

Could it be because she really got him worried too much? Or that she scared the hell out of him??
Sef stood up and grabbed the towel from George to dry himself up. Please, sa susunod na suicide attempt mo, do it somewhere else. Just not any place near our property!! Bababa pa value nito kung dito ka pa magpapakamatay. Nagulat si Ellie. Muka ba talaga siyang suicidal? Ee totoo namang natulak siya ni Chowy?? Baka galit lang si Sef kasi nasira ang relos na binigay sakanya ni Lianne sa pagsagip nito sakanya!! Ellie tried to stand up, pero hindi na siya pinansin ni Sef as he walked pass her. Without a word, dumire-diretso na lang ito sa mansion.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

I summoned all the energy I have to stand up. Let me help you, miss. Butler George offered as he wrapped a towel around me. Si Sef? Hindi na siya nagsalita, iniwan na lang niya ko. Such a gentleman!! Para akong hangin ng nilagpasan na lang niya ko. I even manage to take a glimpse of his face and Ive never seen him that angry. Hindi ko na piniling sumunod sa kanya. I just stood there, katabi si Butler George. Pinanuod ko lang habang naglalakad si Sef pabalik sa mansyon... I watched his back... hanggang sa hindi ko na siya matanaw... and I felt my chest ache... siguro, siguro... dahil sa pagkakalunod ko lang toh... Marunong naman akong makiramdam... At hindi naman kailangan ni Sef na iparamdam sakin toh!! Oo, hindi kasi obvious... hindi masyadong OBVIOUS na nagsisisi siya na sinagip pa niya ko!! Syempre kung hindi siya tumalon, ee di sana buo pa din yung linshak na relos na binigay sakanya ni Lianne!! Nakita ni Butler George na napahawak ako sa dibdib ko. Is anything the matter? I shook my head. Nakuha ko pa ngang ngitian si Butler George. W-wala ito... Haha... After shock lang ng pagkalunod. Haha. Ako na. Sige, ikaw na Ellie... ikaw na ang dakilang SINUNGALING!! Hahaha. To be continued.

Chapter 40-8. Big BAG Theory.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Nagsisisi si Sef, that I am sure of! Hindi na niya kelangan sabihin, ramdam na ramdam ko. Maybe he was thinking that he shouldnt have risked jumping off the dock... nasira pa tuloy ang precious watch niya na bigay ng one and only EX girlfriend niya!! Bakit? I didnt ask him to dive in there to save me in the first place!! In fact, si Chowee pa nga itong unat huli kong tinawag!! But then... on second thought, dapat lang talaga na sagipin ako ni Sef, aso nila dahilan kung bakit ako kamuntik ng sumakabilang buhay nuh!! Ayon sa batas, liable sila sakin due to negligence!! Oh diba? Base on law na yan!! Haha. Atchaka, sandali nga! Bakit ba AKO sinisisi niya?? Sino ba naman kasing tangang hindi nagtanggal ng relos bago tumalon sa lawa diba?? Tapos sakin siya galit na galit!! GGGRrrrr... Tapos tingin pa niya sakin suicidal ako!! Ako? Hello, Im a big fan of LIFE. I live it. I love it. I enjoy it!! Syempre, ako pa!! Haha. Naiinis ako sakanya... alam niyo yung parang sasabog ka sa inis pero hindi mo ma-express kasi hindi mo alam kung pano?? But then, naisip ko... pano nga naman kung LAPTOP ko yung nasira? Feeling ko hindi ko kaya yung ginawa ni Sef na nag-walk out lang. Pakiramdam ko nun, magwawala tlga ako. Magdidilim ang paningin ko... sasabog ang lahat ng hindi dapat sumabog!! RRRAAAAHHH!! Hahaha. Yeah. Sa tingin ko naiintindihan ko yung nararamdaman ni Sef. Importante sa kanya yun... pero... hindi ba ko mas mukang importante sakanya?? Ehem... ibig kong sabihin... RELOS lang yun. Kung baga in elementary terms, nonliving thing yun. AKO? AKO NA LIVING THING ang dapat niyang pahalagahan!! Ako nagsasalita, kumakain, natutulog... at higit sa lahat... NALULUNOD!! Haha. Hndi kagaya ng relos na yun na pwedeng PALITAN!! Pinagbuksan ako ni Butler George ng pintuan and as I entered, nakita ko agad yung Tita ni Sef. She was standing by the stairs, hawak-hawak yung tungkod niya. Whats the commotion all about? Parang napatigil ang lahat ng tao sa buong mansyon, lahat ng maids at mga katiwala... oo, pati lahat ng lamok na lumilipad, mga langgam na nagtatago sa mga suluk-sulok... pati nga ata oras biglang napatigil just by hearing Tita Yollys voice. Sef,on the other hand, was at the foot of the stairs, papanik palang siya.Just a little accident in the lake, Tita. Halata pa din yung pagiging BV sa boses niya. Napansin kong hawak-hawak pa din niya yung relos na bigay sa kanya ni Lianne na kakasira ko lang. Oo, inaako ko na ang kasalanan, kahit na hindi nman talga dapat!! I then clutched tighter onto the towel wrapped around me. I was slightly shivering. Parang whiplash na bumaling ang mga nakakatakot na mata ni Tita Yolly sakin. Hm, I see. She raised one eyebrow and her lips were in a thin straight line.You. A-ako? Ako daw? Napaturo nga ako sa sarili ko ee. Follow me. Napatingin ako kay Butler George, who gave me a look of fear. Kahit yung mga maids na naka-witness ee kabadong tumingin sakin. Parang sila tong biglang natakot. Yung para bang, sesentensyahan ako ng kamatayan at parang huling araw ko na sa planet Earth. Sef stood frozen by the stairs, I could feel his angry stare on me pero pinili ko na lang na wag siyang tignan as I ascended up the stairs and walked behind his aunt. Tahimik lang akong sumusunod sa likuran ni Tita. Sheet Ellie. Tlagang kinarir mo na, TITA na tlaga ang tawag mo!! Haha. Even though I was a good distance behind her, amoy na amoy ko yung pabango niya. It was sweet, pero may pagka matapang sa ilong. We walked in silence, ako naman nakikiramdam lang... at ang natatanging naririnig ko lang were our footsteps and the clicking of her cane against the marble floor. Mejo bata pang tignan si Tita. Nakakapagtaka nga kung bakit kelangan pa niyang gumamit ng tungkod. Siguro style yun.Haha. Her brownish hair was in a tight bun. Kahit nakatalikod siya, I could see her skin na sobrang flawless... ni wala ngang kulubot o wrinkles ee. Siguro gumagamit siya ng age-defying ng Olay. Hahaha. O kaya customer siya ni Vicky Belo.

Isang mahabang hallway yung nilalakaran namin, compared nga sa bahay ni Sef... this mansion could actually be mistaken as a five star hotel in itself. Dios ko ang layo ng isang kwarto sa isat isa. May velvet na carpet. The design of the entire place has a touch of elegance and style. Tita Yolly led me to a room na soooobrang laki!! No, exaggeration but I think kasya ang lahat ng mga Malicsi sa kwartong ito. Sana nga dito na lang kami nag Christmas party nun. Kahit mag-patentero o mag-langit at lupa pwedeng-pwede. Theres plenty of room para magsama pa ng alagang elepante. Hahaha. Tahimik lang ang Tita ni Sef even as we entered. Dire-diretso lang siya sa malaking wardrobe niya at meron siyang hinahalungkat. Ako naman, nakatayo lang dun, basang-basa pa din. Dios ko, balak ba niya kong patayuin na dito?? Aside from the size of the room, the next thing that completely got my interest was the family portrait hanging by the wall. I found myself staring at it. Tatlong tao lang yung nasa painting. Yung sa tingin kong ama, ina at yung nagiisang anak na lalaki. By the way the father smiled, I could conclude that hes a humble kind man. He has strong appealing features, matangos ang ilong, at may pagka-grayish ang mata. He was standing behind his spouse, at naka-hawak ito sa balikat ng kanyang anak na lalaki, looking all proud to his son. The son, however, appeared around ten or twelve years of age. He has the same eyes like his father, pero hindi masyadong mahahalata kasi kelangan pang titigan dahil sa kapal ng eyeglasses na suot-suot nito. The sons shoulders were slightly hunched down but still he gave a small shy smile. Last but not the least... the mother... she has long curly hair, brown rounded eyes and thin lips that are coiled up to a sweet, genuine smile. Parang hindi ito marunong magalit, yung tipong hindi marunong mag-sungit. Tinitignan ko pa nga lang yung smile niya parang nakakahawa na ee. Tipong mapapa-smile ka din sakanya. Napangiti ako. Naisip ko kasi... ano kaya itsura ng family portrait ko pag nagpagawa ako twenty years from now? Haha. At naimagine ko, ako yung nakaupo sa pwesto nung babae sa painting, may hawak-hawak na baby. Tapos sa likod ko... ang nakatayo... si SEF, may hawak-hawak din siyang isa pang baby namin!!! PPppffffttt... hahaha... Lokaloka ka talaga Eleonor Malicsi Dimaculangan!! Nakita mo ngang galit sayo yung tao ee... Done already? Biglang sabi ni Tita Yolly sakin. Ay, tokwa! Napahawak ako sa dibdib ko. Nagulat naman daw ako... Pero t-teka nga... My eyes darted from the painting to Tita Yolly. Parang naglalaro lang ako ng SPOT THE DIFFERENCE!! Hahaha. SURE AKO. SIYA YUNG NASA PICTURE!! Weeeeh? Oo nga, and the difference was that yung nasa painting mukang ANGHEL!! Then Ellie... that means... yung nasa harap mo ngayon... INAY KO PO!! Tinignan lang ako ni Tita Yolly at napalunok ako. Her eyes were lethal. Her thin lips twitched downward. This woman standing before me was the exact contrary of everything the painting portrays her to be. Without blinking, inabutan niya ko ng damit jeans and a shirt. Mali ka Ellie... see? Mabait pa din naman pala ee. Binigyan ka ng damit pampalit!! Hahaha. Ah, s-salama--hindi ko pa man tapos ang pagpapasalamat ko sakanya bigla na siyang nagsalita as though she doesnt really want to hear my thanks. You dont look like a stupid girl to me. Uhhh... It took a second bago ko na-absorb yung sinabi niya. Grabe naman mag-compliment itong tita ni Sef... kelangan pang negate the negative para maging positive. Pwede niya na lang namang sabihing You looked like a smart, intelligent girl to me. Pero hindi ee, talagang kelangan pang gumamit ng STUPID!! So, I assume you already know. Wala man lang preno... wala man lang PAUSE... dire-diretso lang siya. Youre not good enough for Josef. She gave me an evil grin. And, sweety...You never will be.

Pakiramdam ko tinamaan ako ng kidlat. Para kong sinampal ng walang kamay na dumadapo saking pisngi. Her words
were sharp and it pierced right through me. Para siyang nagpsabog ng granada. Kung baga sa gyera... na-ambush ako... parang gusto kong sumigaw ng, SOLDIER DOWN, SOLDIER DOWN!!

Pero mas masarap isiping napo-possess lang itong babaeng nasa harap ko kaya niya nasabi yun!! Hahaha. Oo. Alam ko... ako yung tipong kahit kelan walang pakialam sa iniisip at sinasabi ng iba. I know... easy ka lang... I have my reasons... siguro dahil alam ko sa sarili kong TOTOO yung sinabi niya. Actually siguro nga... matagal ko ng alam, hindi ko lang kayang i-admit sa sarili ko. Animales, hindi ako sanay na nagiisip ng ganito!! Parte pa rin ba ito ng after shock ng pagkalunod ko?? AHHH. EWAN!!MASAKIT KA NA SA ULO ELLIE!! I forced a smile.Haha. Oho naman tita. Hindi niyo naman po kailangan sabihin ang obvious. I chuckled. Oo, Ellie... itawa mo lang. TAWA. Good. Tita Yolly nodded once. Good thing were on the same page. The driver will get you home. With that, Tita Yolly pointed her cane towards the door which only meant one thing she wants me to leave the room. I was still smiling as I turned my back to leave. Ellie... Remember our little technic? DEDMA. Oo, Ellie... poise. DEDMAHIN MO LANG... kahit pakiramdam ko... I would break any minute now. Masakit pala... masakit pala marinig yung TOTOO sa iba... the truth that I was denying from myself all along. Parang dahan-dahan kong naramdaman yung bigat ng mga pangyayari sa buong araw na toh. Parang meron akong pasan na isang malaking BAG na punong-puno ng kamalasan. I started this day feeling all excited... but that excitement turned to five hours of hell while I was waiting for Sef sa Starbucks. Tapos I got terrified for nearly drowning to death, yung parang pakiramdam ko magtatapos na lang ang lahat-lahat ng ganon... tapos si Sef naman nagalit sakin at sinisisi ako sa pagkakasira ng relos na binigay sakanya ni Lianne... and here I am now in front of the woman version of Hitler, basang-basa at punit-punit pa ang damit, dinaig ko pa nga ata si Sisa sa itsura ko ngayon...

Now, somebody tell me... Who wouldnt feel like crap?!

Sheet Ellie!! Sheet talaga!!

Ellie, hindi ka superhero. Wala kang super powers!! Its okay to admit... nasasaktan ka.
To be continued.

Chapter 41-1. Stupid Cupid.

Eleonor Malicsi Dimaculangan
The water was warm and riveting. I let it tickled my skin for a little while. Sa totoo lang, I love taking showers, lalo na kapag ganito ba naman kagara ang banyo... Taking showers never failed to give me the soothing feeling I need. Pakiramdam ko kasi, kasama ng pag-agos ng tubig yung mga prublemang bumabagabag sa isip ko. These thoughts will go with the water at dire-diretsong mafa-flush.

Pero sana... sana ganun lang talaga kadali ang lahat... I let out one deep breath. I opened the sliding door and grabbed the towel and quickly get dressed. Papalabas na sana ko when I suddenly noticed my reflection against the bathroom mirror. Youre not good enough for Josef. And, sweety... you NEVER will be.
I painfully looked away. Parang nate-tempt nga akong basagin yung salamin ee. Gusto ko ulit bumalik sa pagshashower para ma-flush na lang ulit lahat toh. Ano ka ba naman Ellie? Baka mamaya maging serena ka na sa kakaligo

mo!! GGGGRRRRrrrrr... Punyemas Eleonor Malicsi Dimaculangan!! Ano bang prublema mo?? Bakit ka ba sobrang apektado?? SO WHAT KUNG TOTOO? SO WHAT?? I angrily grabbed the door, kainis... UUWI NA NGA LANG AKO!! I walked in the long empty hallway. Not a sign of Sef. Magpapaalam pa ba ko sa loko-lokong yun? And I thought, wag na lang... Mas okay ng galit siya sakin, mas okay ng... ganito ang ending.

There's a right or wrong to know for everything And the truth is somewhere written in between But there's always something missing in the dark There you'll find the true condition of the heart

Sometimes, life can really take us by surprise. Yung parang kapag nanonood ka ng TV, you thought you already know the ending... pero yun pala... the ending youre anticipating wasnt even close to what actually happened...

Parang ganito...
Eleonor Malicsi Dimaculangan glued her eyes outside the window, trying with all her might to ignore the presence of the handsome young man na siyang may hawak-hawak ng manibela. Oh, yes, ladies & gentlemen, hindi kayo nagkakamali... It was Miguel Josef Uy Monteverde who was driving Ellie home. Yeah, dont worr y... kahit si Ellie, akala driver maghahatid sakanya... Well, generally speaking, yung driver naman talaga dapat ee... Pag-sakay ni Ellie sa kotse na naghihintay sakanya paglabas niya ng mansyon, sabi niya sa inaakala niyang driver. Uh, Kuya pa-Maynila po-- Hindi pa man siya tapos magsalita, at hindi pa man din niya naisasara ng maayos ang pintuan, kumaripas na ng takbo yung sasakyan. At kabadong napakapit na lang sa kanyang upuan ang dalaga... until she noticed on the side mirror na merong mamang pilit silang hinahabol. Kumakaway ito as though desperately begging for them to stop. Pero wala na itong nagawa lalo nat nakalabas na sila ng gate.

Ano toh, kidnapping?

It was when she looked nervously at the guy driving next to her... she was prepared to jump off the vehicle...Kaso lang parang tumigil ang mundo ni Ellie... It was her heart that actually made a leap when she saw Miguel Josef Uy Monteverde... he still has a serious frown on his face at naka-focus lang ito sa kalsada.

Kaya pala mabango...

Napa-upo na lang ng maayos si Ellie at tumingin na lang siya sa labas ng bintana, trying to ignore the strong presence of Sef... There was an evident tension lingering in the air. Something unspoken yet familiar... something words could easily patch up... if only... yes, if only, one of them has the courage to speak... Sef hates it when hes being reminded of that feeling... yung feeling na iniiwanan. Yep, yung nangyari kay Ellie na pagkalunod kanina triggered that feeling... What? For someone like Sef who grew up alone... who grew up being used to people leaving him... its kind of a big deal. Pag-labas pa lang niya sa mundong ito, his mom left... sumunod dad niya... then his brother... tapos si Lianne... lahat ng taong... importante sakanya... they just... leave...

He knew he has gone too far nung sinigawan niya si Ellie kanina. He shouldnt have acted that way... pero... kung iisipin natin... Sef was consistent... walang pinagkaiba yung reaction niya kanina dun sa pagkalunod ni Ellie nun sa Tagaytay. Do you guys remember? Pati yung hotel manager nadamay and cost his job for it. Kahit si Japo pinili na lang na hayaan si Sef nun coz he knew when Sefs in such a foul mood, nagiging isang certified JERK ito. Ellie, on the other hand, was feeling uneasy. She doesnt want to go anywhere near him. Baka mamaya matetano pa si Sef, sisihin nanaman siya ng Tita nito. Para bang maling andito siya ngayon sa kotse at pinagmamaneho ni Sef, sabihin pa ng Tita niya inaapi niya ang pamangkin.

Deafening silence ensued...

Both are thinking different things, but all nonetheless the same... Ellie was preoccupied about things concerning him & him about her. But then again... theyre probably clueless as to what was really going on... I mean, really, really

going on...

Oh, it must be Cupid!! Well, I can visualize the pieces of a dream, And it's not as far away as it may seem But if truth be told, it is you that holds the key To the question that defines my destiny

ITIGIL MO NGA TONG SASAKYAN!! Ellie finally said, actually commanded was more like it. BABABA AKO!! She sounded serious. What? Sef asked incredulously. Binabaybay pa nila ang lupaing pagmamay-ari pa din ng Tita niya. They were still half-way in reaching the main road kaya walang ibang pwedeng dumaan sa kalsadang ito unless they have the permission of Yolanda. Binuksan na ni Ellie yung pintuan kahit hindi pa man naka hinto ang kotse. Ellie, will you just... Naka-position na si Ellie na tila ba pababa na ng kotse. Wala ng choice si Sef but to hit on the breaks. Agad bumaba ang dalaga at naglakad ito... Oo, tama, mas maigi pang maglakad kesa naka-kotset kasama si Sef. At least, shes doing his aunt a favour... at pati na din si Sef for that matter. Sef hurriedly went down as well.Ellie!! He called angrily, nakatayo pa din siya sa gilid ng pinto. Get back here! Seriously, youre going to walk all the way home? He scoffed with sarcasm. Pero patuloy pa din si Ellie sa paglalakad na kala mo walang naririnig.

Silent treatment...
Dammit!! He cursed under his breath, slamming the car door. Huh. At ikaw pa ngayon tong may balak magalit? The least thing you can do is to say THANK YOU after I saved your @ss back there!! Napatigil si Ellie sa paglalakad, she whirled around, yung muka niya hindi maipinta sa galit... Uh, so IKAW lang ba ang may KARAPATANG magalit?? Alam mo, sa susunod na magpaka knight-in-a-shining-armor ka, siguraduhin mong hindi ka MAGSISISI matapos mong sagipin yung tao!! With that she continued to walk again. Magsisisi? Sef repeated, clueless. Y-you think I was... He gave a sigh of annoyance.[color="#0000FF"] Ako nagsisisi sa pagsagip sayo? Is that what you think?He shook his head, looking all pissed off. You know what? Forget it!! Ang problema kasi sayo you just do whatever you feel like doing, think whatever you feel like thinking without considering the consequences... kaya pati pag-talon sa lawa, napag-tripan mo!! Ellie was turning red in fury. Her eyes narrowed when she turned to face him again. Miguel Josef Uy Monteverde... sinasabi ko sayo MANYAKIN MO NA KO WAG MO LANG AKONG PAGBIBINTANGAN!! She stopped in her tracks.Hindi ako sinungaling. Kapag sinabi kong tinulak ako ni Chowy, tinulak ako ni Chowy!!

Fine. Now will you just get back in the car? Hindi na sumagot si Ellie as she stubbornly continued with her walking. Hindi siya pwedeng sumakay ulit... ngayon pa namumuo na yung luha sa mata niya?? Hindi niya pingarap na magpakita ng kahinaan sa kahit kanino... lalo na syempre kay Sef!! Naiinis na siya, nagagalit, naiimbyerna... lahat-lahat na!! Para siyang basong malapit ng umapaw ang laman... hindi na niya ma-contain... at hindi niya alam kung BAKIT SIYA NAGKAKAGANITO!! Ito pala mahirap sa

lahat... yung di mo naiintindihan ang sarili mo...

Okay. If thats what you want!! Sef shouted at sumakay na ito sa loob ng sasakyan. She heard him shut the car door at umandar na ito. Ayan, tama... IWAN NIYA KO!!

To the heavens up above, I pray to God that our destiny is love

Sef was determined to leave... pumapanik na sa ulo niya ang galit. He went in the car at pinaandar ito. Bahala nga siya...Dire-diretso lang siya and drove pass her, inover-take na niya ang dalaga... He was already a good distance away when he noticed Ellie on his rear mirror. How can she possibly think na nagsisisi ako sa pagsagip sakanya?? He slowed down his pace, his eyes still on the mirror watching her. Nakayukong naglalakad lang ang dalaga, like a small little girl helplessly defeated. Darn. That does it... Sef angrily muttered to himself... Miguel Josef Uy Monteverde stepped out the car, umaandar pa nga yung makina ee... at dire-diretso lang siya sa paglalakad papunta sa dalaga. Napatigil si Ellie when she noticed him walking towards her... she caught his gaze and made her heartbeat race wildly. His face was still serious... Sef looked like a man on a mission. Ellie stood in place, unable to move... as if Sefs eyes casted an intricate spell on her... Their eyes were glued together... And for some unexplainable reason... as if by some miracle the angels intervened... and there at that moment, Cupid was watching... Miguel Josef Uy Monteverde kissed her right there and then. To be continued. Credits to the song Fall for You. It helped me in making this chapter.

Chapter 41-2. Stupid Cupid.

You try too hard to hide the spark in your eyes And I ignore it even if it excites me deep inside Cause Im strong and I know its wrong And to each other we simply dont belong So I should be able to control whats going on. Eleonor Malicsi Dimaculangan
My heart was skipping faster and faster habang papalapit siya ng papalapit. Para sakin, he was like an angry bull

charging his horns towards me. Sa totoo lang, I had the impulse to make a run for it. But before I knew it, Miguel Josef Uy Monteverde had his hand against the nape of my neck, holding my head still for a... mind-blowing, heartstopping, breathe-taking kiss... OH IM IN DEEP SHEET!! Are you guys familiar with the saying, butterflies in your stomach?? In my case... parang hindi lang mga paru-paro ang lumilipad sa sikmura ko... parang pati mga paniki at pambansang ibon kasama sa flying session. Sef's hold against my neck was firm as if he has no intention of letting me resist... surprisingly, his lips were gentle against mine... He tasted like sweet wine, enchanting and intoxicating... and shockingly, I liked it just fine. WWWWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAHHH!! LIKING IT?? HUWAT?? WAS IT REALLY ME TALKING?? Or this kiss was just clouding my reason?? Oh no no no no no... ANO KA BA ELE--- ELE---??? Ok. Pati nga ata pangalan ko nakalimutan ko na... kahit yung inis ko, yung pagiging BV ko... lahat yun parang nabura... kung alam ko lang na ito ang gamot, sana kanina ko pa ginawa. Hahahaha. When our lips finally parted... pareho kaming parang naglalaro ng dodging ball, we couldnt look each other in the eye... My face was all flustered at pakiramdam ko dahan-dahan akong nagiging jellyace. I almost thought Sef was blushing too, sayang nga lang medyo madilim kaya di ako sigurado. Then Sef suddenly smiled. Oo, for the first time after the incident in the lake, parang ngayon na lang siya ulit ngumiti sakin. Yung ngiting parang... WALA LANG SA KANYA. Like kissing me was just something... NORMAL. Boy, as

easy as pie.

I felt downright STUPID for thinking for a moment that... there was something about that... kiss. Guess I was the only one who felt it. No, no, no maybe I was just IMAGINING things. Yeah. That must be it. Wag kang mag-feeling Ellie, hindi ka si Anne Curtis, at mas lalong hindi ka si Angelina Jolie... IT DIDNT MEAN ANYTHING... Just like the first time he kissed you. NOTHING. Why of course... si Bea nga nun didnt have much trouble about kissing Sef. Para bang HOBBY na ito ni Sef... he could kiss a total stranger without hesitating... tulad nung ginawa niya sakin nun sa Eastwood. Kaya naman ELEONOR MALICSI DIMACULANGAN... do not ever think for a second that this means something to him!! Oh yeah, now were talking... IKAW NA NGA SI ELLIE!! NAGBALIK KA NA!! Siguro nga, but not completely. Well at least not yet. Ee kasi... Nung sinabi ni Sef na, Will you now get back in the car? Sumunod naman daw agad ako!!

Lord... do something with my heart... I think... I think its not working right!!

Stupid Cupid, stop picking on me Hey, go play Robin Hood With somebody else's heart

Eleonor Malicsi Dimaculangan

C-cupid?? Cmon... I am no romantic. Pramis! Definitely, most definitely, there are NO princesses & princes in my

own definition of love. I am no believer of fairytales and all that crap. Para sakin, ang love darating at darating yan. Yeah, darating siya... for hopeless romantics, they would probably call HIM, my own Romeo and for vampire lovers, my ownEdward Cullen, and for wizard geeks, my own Harry Potter, pero sa mga adik sa pinoy movies, my own POPOY. Oha, talagang naisingit ko pa si John Lloyd Cruz!! Haha. Anyway, to make my point simpler, hindi naman kasi dapat hinahanap ang love, kusang darating yan... at the right time, at the right place, with the right person!! Well... that was what I believed in... or better yet, what I wanted to believe in. Hmmm, right place ba yung BOYS CR sa MUP?? Thats where Ive met Sef for the first time.

Right timing ba? Ee napo-potchi pa nga ako nun. Akala ko pa nga multo siya...
Now the question is... right person ba?? AW. BULLSHEET!! Ellie... Sefs voice snapped me out of my reverie. Nasa tapat na pala kami ng bahay ko. With all these thoughts swirling around my head?? Para kong zombie na bumaba ng sasakyan niya. Oo, zombie... hindi ako sanay na ganito ang iniisip ko... Im actually having a conversation with myself... about... CUPID?? Namumutla ako, and every part of my body was shaking like hell... malalamig na pawis ang tumatagaktak sakin, given the fact na naka aircon kami. Sanay ako na PAGKAIN, PAGKAIN, AT PERA ang iniisip... at hindi mga ganitong klaseng bagay... Uh, Ellie... But I was too preoccupied to even bother as to what Sef has to say. Good night. He smiled yet again. I nervously nodded and slammed the door shut. Napalunok ako as I watched the car disappear in the corner... & I continued being a ZOMBIE kahit sa pagpasok ko ng bahay. Nanginginig pa din buong katawan ko. Nakapatay ang ilaw sa salas pero bukas ang TV. Nanunuod mag-isa si AJ ng horror movie na Silent Hill. Tahimik lang akong nakatayo sa likod niya, he didnt look up. Hindi niya siguro ako namalayan. But suddenly... ng dahan -dahang lumingon sakin si AJ biglang napa sigaw ang bruha. HUDAS, BARABAS ELLIE!! Nabulalas ni AJ ng binuksan na niya yung ilaw. Halos ma-tae ako sa takot sayo aa? Nu ba yang itsura mo? Hindi ko na kailangan tumingin pa sa salamin. For I knew, color must have drained out of my face. I was pale as a ghost. Dios ko!! Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito... oo, as in sa tanan ng buhay ko... NGAYON LANG!!! I AM SCARED AS HELL!! More terrified than I have ever been in my life. Ito na... what Ive been dreading to happen... Am I really experiencing it now? Did I really catch the incurable virus yung sakit ng mga baliw na tao? That... love? Napalunok ako when the realization that I am... I am... f-falling... HIT ME HARD. My heart jumped. Seryoso Ellie? As in? Talaga?? For real? Eleonor Malicsi Dimaculangan is falling in love??

PPPFFFFfffttttt... HAHAHAHAHAHA. See? Even Cupid is laughing.

I imagined hearing the loud sirens of police cars. WEEE-YONG. WEEE-YONG. WEE-YONG. That kind of alarm that make your heart race cause you know something dreadful just happened. RED ALERT!! RED ALERT!!

Ow, Lord, my God, my Creator, my All... sana po binigyan niyo man lang ako ng kahit konting warning... is there any guide book that goes with it? Wala bang instruction manual na nabibili sa Divisoria?? O kaya sa Quiapo?? AJ... Nangingig yung boses ko when I mentioned his name. Tulungan mo ko!! Bakit? AJ asked, sounding worried already. Nag LBM ka nanaman ano? Minsan iniisip ko, kung san gawa yang sikmura mo ee. I swallowed hard. I wasnt hearing him. H-hindi pwede toh AJ!! TULUNGAN MO KO!! I kept pulling his arm. AJ!! I whined. AJ... I-in love ata ako ee... AJs eyes darkened sabay batok sakin. BALBAL KA!! AKALA KO NAKAPATA--- His eyes then widened dramatically.OH BETCHA BY GOLLY WOW!! KAY SEF? He then excitedly pulled me down the sofa. Yung ngiti niya abot tenga. Im still in a state of shock. Parang itong recent realization ko about... Sef... was like hearing the news na buntis si Vice Ganda at si John Lloyd Cruz daw ang ama!! WWAAAAAH!! Kaya naman HINDI TALAGA PWEDE TOH!!! Cuz, ano vah? Nakakaloka ka!! Hindi nakakamatay yan!! Natural lang yan!! AJ. Hindi talaga pwede toh!! Kelangan tulungan mo ko... Hindi mo kilala si Sef. Kelangan matigil agad toh!! Nagbuntong hininga si AJ. Cuz, ang love hindi yan parang computer na basta pwede mo na lang i-shut down, hindi yan parang alikabok na pag hinipan mo magva-vanish na lang basta into thin air... wala yang switch, wala yang on and off button!! Hindi ba yan tinuturo sa inyo sa Matute? My gaaad!! Napatingin ako sakanya. Bakit kaya ang mga bakla maraming alam sa mga ganitong bagay?? Oo, alam kong may point si AJ sa sinabi niyang yun. Pero baka nakakalimutan niya... If theres a will, theres always a way!! AJ naman... Tulungan mo na ko oh. Pasaway talaga ang lahi mo nuh? Sayang, may ibibigay pa nman akong ka-date sayo... kapag natulungan mo ko. Ay!! Naalala ko na Cuz... meron palang secret technique para jan sa prublema mo!! I almost laughed. Talaga? Ano? Basta! Tumaas ang kilay ni AJ tapos bigla siyang ngumiti... it was an evil grin. Napalunok ako. Hindi ko kaya pagsisihan toh?? Akong bahala sayo!! OH NO!!! I think I just got myself a deal with the devil. To be continued.

Chapter 42-1. Adobo Delivery!

Miguel Josef Uy Monteverde plopped down on the black leathered sofa in his living room and aimlessly threw the car key on the glass table. Hindi pa din maalis-alis yung ngiti niya. He seemed happy and amused about something. Yung parang may nag-joke at ngayon lang niya na-gets. Sef rested his arms against his knees as he stared on the floor, the smile never leaving his face... and unconsciously, he was running a finger across his lips... reminiscing the feeling of that kiss.

He almost laughed. Ellie was wrong to think it was NOTHING to him... for, truth be told, it was ALL he could ever think about... Sef! It was John Paul Sy Crisostomo who jumped next to the handsome lad. O, anong okasyon? Nakangiti pa din si Sef. Wala lang. Just feel like partying tonight. Cmon lilibre kita. Kahit sang bar mo pa gusto. Japo raised a brow in wonder. Nagtataka na tuloy ito. Dude, ikaw pa, hindi ka nagyayayang pumarty without a reason...Japo stared at Sef, trying to decipher the mystery why his friend was in such a good mood. Kahit yung boses niya kanina sa phone nung tinawagan niya si Japo, parang masaya na excited na ewan. Hm, is this about Lianne? Nagka-balikan ba kayo? Hula ni Japo. Si Lianne lang naman ang may ganyang epekto sa kaibigan niya. Sef gave a laugh. Nah." He then reached for his car keys. Tara na Japo, before I change my mind! Napakamot na lang si Japo. Kahit kelan, ang hirap mo talagang ispelengin!!

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Kinakabahan ako. Bakit ba kasi sa lahat pa ng tao sa buong mundo... bakit kay AJ ko pa nagawang sabihin tong linshak na prublema ko?? Dun pa talaga sa HINDI ISIP tao!! Nakaka-bobo ata talaga ang epekto nitong nararamdaman ko!! Pero ano ka ba Ellie, sabi nga nila, desperate times call for desperate measures. Wala ka ng choice!! Kailangan maagapan yang prublema mo, bago pa lumala!! Mas lalo pa kong kinabahan ng umupong pa-indian style si AJ sa kama ko, tapos may hawak-hawak na ballpen at papel... yung mata niya naka tingin sa ceiling na kala mo meron siyang sino-solve na calculus problem ng wlang gamit na calculator!! DIOS ME ELEONOR, KABAHAN KA NA TALAGA!! Hm, AJ muttered in deep concentration as he scribbled something on the paper. Ano naman kaya ang sinusulat niya?? Maya-maya pa ay malanding tumayo si AJ mula sa kama, Makinig ka Cuz. Dahil hawak ko na!! ITO NA... ang sagot sa prublema mo!! At tatawagin ko itong, Malanding niyakap ni AJ yung papel sa dibdib niya. LOVE 101 GILITAN SA LEEG ANG LALAKING HAMPASLUPA!! He was dramatically moving his hand over his head na tila ba meron siyang ginuguhit na invisible na rainbow sa hangin, at with matching facial expression pa yan!! Nagdilim ang paningin ko sabay batok sakanya. Anakshuta ka talaga AJ!! Umayos ka nga... puro ka talaga kaweirduhan!! Weird? Ako? He said with his GAY-ish tone. At nagsalita ang hindi?? Ah, at pano ko naging weird, aber? Normally cuz, ang mga girls na nasa kalagayan mo, ang unang tinatanong e kung papano nila mapapaibig ang lalaking napupusuan nila!! Hindi kagaya mo, falling out of love agad ang drama!! Ee anong gusto mong gawin ko?? Bakit hindi kaya... He smiled sheepishly at me, yung kilay niya taas-baba. Pa-ibigin natin sayo si Sef? Chos! Papaibigin si Sef? Just the thought of it made me blush!! WWWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAHH!! Animales, ang usapan ititigil na toh!! Hindi palalain!! I screamed at him. Ow-ver!!Nasabi ni AJ, sounding a lot like Melay. Cuz, papano mo malalaman na masarap ang isang bagay kung natatakot kang masaktan diba? Pumupungay-pungay ang mga mata ni AJ as he jumped over my bed at umupong parang serena sa tabi ko. Parang sex! He said the S word so naturally. Ganyan nga pala yan ka liberal!! Hindi ko napigilan ang sarili ko as I burst into fits of laughter. O ngayon tatawa-tawa ka. Harapin mo na lang kasi yan, wag

mo ng takbuhan!! At kamuntik ko ng makalimutan kung gano nga pala ka-green ang utak nitong pinsan ko. Ultimo nga yung mga parlor games niya nung pasko hindi niya pinatawad ee. Haha. AJ namaaaan... I pleaded. Oo na sige na nga, ito na...Umupo siya ng maayos and took a deep breath. Hm, ganito kasi yan... sabihin natin, nasa restaurant ka at hinainan ka kanwari ng lechong baboy, sabihin nating si Sef ang lechong baboy na yun, fresh na fresh from the oven at maini-init pa... ee ikaw namang si gaga, hindi mo pa nga natitikman, inaayawan mo na agad. Tinaasan niya ko ng kilay but I only stared back at him. When AJ putted it that way, parang... parang... it looks to me as if, AKO NA ANG BOBO. Gusto ko nga atang sabihing SIGE NA, WAG NA!! KAKAININ KO NA LANG YUNG LECHONG BABOY!! Hahaha. But then he continued, Ngayon, ang tanong ko sayo, since ayaw mo ngang kainin yung lechong baboy, anong gagawin mo? Dios ko Eleonor? Sinong tanga ang aayaw sa lechong baboy?? Lalo na kung si SEF yun?? Napalunok ako. HELLO!! Syempre, o-order ka ng iba!! Si AJ din ang sumagot sa sarili niyang tanong. O-order ng iba? Napakunot ang noo ko dun. Anong... Exactly my beloved cousin!! O-order ka na iba... Abot tenga ang ngiti sakin ni AJ. Pinatayong manok, pinritong butiki, sinampalukang palaka, inihaw na bibe, pinaputukang piranha, pinritong suso, kahit ano cousin. Name it!! Kahit ano!! So ano pang hinihintay mo? ORDER NA!!At wala na kaming ibang pinagusapan kung hindi puro pag-kain... na nagtapos saAdobo.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Wow Ellie!! Yan ba ang New Years Resolution mo?? Borge asked pagkaupong-pagkaupo ko sa classroom. For the first time, naunahan mo pang pumasok si sir!! Hahaha. Pakyu ka talaga Borge. I sniggered. Oo mga kaibigan, first day ng classes ngayong bagong taon... at MAAGA ako!! Oo, alam ko... Achievement!! Hahaha. Pero... hinggil sa kanilang kaalaman, napapasok lang ako ng maaga dahil kay AJ!! Oo, nakuuu, ang magaling na bakla, sinabi ang masama kong kalagayan sa buong pamilya ko. Aba, Eleonor wala ka naman sinabing secret lang yun aa? He told me over the phone. Talagang tinawagan ko siya pagkabangon na pagkabangon ko!! GAAAAAAAHHH!!! Kung pwede lang ipaampon ang mga pinsan, matagal ko ng inapply to ee!! Sinasabi ko na ee, bakit ba kasi sa lahat, kay AJ ko pa nasabi?? Nakalimutan ko... bubula ang bibig niyan kapag pinagtago mo ng sekreto!! Grrr...

Oh anak, sabi ni Papa. Papagawa na ba tayo ng gayuma? Meron akong kakilala. Sige nga, papanong hindi ako
magmamadaling umalis ng bahay?? Walang ibang ginawa ang mga magulang at mga kapatid ko kung hindi ang asarin ako at paulit-ulit na banggitin ang pangalan ni... ni... nung linshak na lalaking yun!! ELLIEEEEE!!! Ang lakas ng boses ni Japo. Napalingon ako at napansin ko kaagad na bagong haircut ang loko. Haha. He walked towards me with his arms wide open, ako naman napatayo agad at sinalubong ang yakap niya. Aaawwww... sobrang namiss ko tong mga baliw na toh!! One things for sure... I was excited to see all of them... Although kahit papano naman nung Christmas break, nakukuhang dumalaw ni Japo at Borge sa bahay... si Meg naman madalas kong ka-chat sa facebook, si Jill panay naman ang tawag sa phone ko, si Ken naman ayun parang kabuteng biglang nagpaparamdam sa FB ko, o kaya naman minsan magte-text kaso GM pa. Hahaha. And as for Sara... well, she managed to send me a video greeting, oo... she told Max na ipakita sakin... she did explain her part about sa naging slight misunderstanding namin dati... loka-loka nga yun ee kasi umiyak pa siya... which actually made me teary-eyed as well... Haha. Oo na. Isa talaga sa mga weaknesses ko ang mga pasaway na yan!! Pag sakanila madali talaga akong maiyak!! Amp yan!! Parang tumaba ka ata? Nasabi ko kay Japo, pinching his cheeks. He looked down on his stomach. Oo nga ee, lam mo naman pag pasko, umuulan ng pagkain. Chaka, nasobrahan sa inom. He then took a seat on my desk, kulang

na kasi yung upuan sa ginawa naming pa-bilog na arrangement. Jill, ikaw? Kamusta Christmas mo? Borge, Meg and I exchanged teasing looks. Well, it was fine. Medyo nabitin nga lang. Jill said with a shrug of nonchalance. Ikaw Max? Meg butted in, yung boses niya naka pang chismis-mode. Balita ko panay ang usap niyo ni Sara sa YM!! Hindi lang YM, magdamag pa yang naka Skype!! Dagdag ko. Um-echo ang AYIIIEEEEEEEE. Max turned slightly pink as he stared at all of us. Bagong taon na bagong taon, issue na agad kayo. He said with a note of seriousness in his voice. Kelan daw ba siya uuwi? Naiinip na ko sa mga pasalubong niya sakin... Meg said. After class... susunduin ko siya. Lahat kami sabay-sabay na napatingin kay Max. IKAW LANG? We all asked in unison. Darren felt suddenly uneasy with all our eyes on him. Ganyan kasi yan, he hates attention. Namula siya lalo. Hahaha. Kawawang Max. Naks naman, lume-level up ka dude!! Kantiyaw ni Japo. Nu ba kayo! Jill said. Syempre they need to spend time alone. Namiss nila ang isat isa!! Nice one Max!! I teasingly nudged him by the elbow. Pa-burger ka naman!! But he only gave me an angry look. Ayaw talaga niyan ng inaasar siya. Yikes. Inipit ni Japo yung leeg ko sa mga bisig niya. Nakuu, ikaw talaga Ellie... muka ka pa ding libre!! Hahaha. Yan dapat ang idagdag mo sa new years resolution mo!! Ara-aray!! I frowned while grinning. I struggled to free myself from him. Animales ka Japo!! Alam kong kamissmiss ako, pero wag mo naman akong solohin!! Haha. Sandali, I could hear that dangerous tone in Beatrice Gong-gora Natividads voice. Ee ikaw Ellie... kamusta naman ang pasko mo? Parang hindi ka ata nagkekwento... Sobrang malaman yung tanong niya. Like there was some unspoken name that goes with her question. Well at least she has the decency not to mention he-who-must-notbe-named!! So, from Max... bigla ng tumutok sakin ang SPOTLIGHT!! Bigla akong kinabahan... my heart was racing so darn fast... OH SHEET!! Ee pano ba naman... the first thing that came in my head was that... night by the road... GGGAAAAAAAHHH!!! Kahit kelan talaga tong si Borge... baka nakakalimutan niya, may malaki pa siyang kasalanan sakin nung Pasko!! Uh, I said, trying to sound casual as possible. Sus. Ako pa edi kain-tulog lang. Patabaing baboy lang ako sa bahay. Kelangan ko pa bang ikwento yun?? E si Sef? Biglang singit ulit ni Borge. Dios ko, pangalan pa lang ganito na mag-react ang puso ko... pano pa kaya kung andito ang lalaking yun diba?? Well, to be honest, after that night... yung huli naming date... hindi na kami nagkita ni Sef. Just as Id hoped and prayed to happen... Aba, malay ko dun!! Bakit muka bang samin siya nag-pasko? I retorted defensively at nagkatinginan kami ni Max. He frowned, of course he knew the damn truth. Andun siya nun. Actually, Borge grinned. Si Japo tinatanong ko ee.

They all laughed. At halos namula naman ang muka ko!! PUNYEMAS TALAGA!! Paker ka Ellie!! PAKER KA!! Ikaw aa... Meg gave me a naughty look. Aahh, si Sef ba? Sagot ni Japo. Ewan dun. Ang weird nga niya lately. Well, darating naman daw siya mamaya. Bibisita. Bibisita o may bibisitahin? Hahaha. Banat naman ni Borge who threw a meaningful glance at me. Tumawa si Japo sabay nakipag-appear kay Borge, like they were having a conversation na silang dalawa lang ang nagkakaintindihan. TAMA NA NGA!! Max then declared, standing up. He pulled his chair off the circle. Magta-time na, umayos na kayo. Napatigil sila Borge sa tawanan and I took the chance na dilaan sila. Bleh! Hahahaha. Inayos ko na din ang upuan ko sa harap ni Max at lumingon ako sa kanya. Naka simangot siya and he was staring out the window. Obvious, bad mood. Tsk. Nakisali pa kasi ako sa pangaasar sa kanya kay Sara, alam ko namang numero uno sa pagiging PIKON tong si Max. To be Continued.

Chapter 42-2. Adobo Delivery!

Dismissal MUP Field Eleonor Malicsi Dimaculangan
Tahimik lang akong naka-upo sa may bandang itaas ng bench ng MUP field habang pinapanuod ang practice game ng football team ng mga kalalakihan, syempre with matching chips pa kong kinakain. V-Cut Sweet Chili flavour. Favorite ko!! Haha. Na-miss ko toh. Na-miss ko ang MUP. As in, sobra. Mga prof ko lang naman ang hindi ko kailanman mamimiss!! Haha.Sige, dali!! GOAL!! I cheered at saktong tinira ni Nico yung bola and it flew and went pass the keeper. YES!! Haaaiiii... I gave a long, deep sigh. Alam niyo, simple lang naman talaga ang buhay ng tao ee... yun nga lang minsan tayo na lang mismo ang nagpapa-komplikado. Siguro iniisip niyo, duwag ako dahil ayokong harapin tong nararamdaman ko. Pero hindi naman siguro masamang isipin ang magiging epekto kapag kumain ako ng LECHONG BABOY hindi ba? Syempre, baka mamaya ma-high blood pa ko, sasama pakiramdam ko at makakaapekto pa sa kalusugan ko. Oh diba? Haha. Atchaka siguro... nagpapaka-totoo lang ako. Alam ko namang wala tong patutunguhan. Siguro, ayoko na lang ding ma-ulit yung nangyari nun sa Tita ni... he-who-must-not-be-named. So, naging mala-Lord Voldemort na si Sef ngayon? I mean, mas okay na yung ipamuka ko sa sarili ko yung katotohanan kesa sa ibang tao ko pa marinig. And besides, tumatak ng husto sakin yung mga sinabi ni Tita Yolly. Hindi ko minamaliit ang sarili ko. Hindi ako nagpapa-api... AKO PA!! Palaban ata toh!! Yun nga lang, minsan... syempre... alam ko naman kung pano at saan ilulugar ang sarili ko. Kaya nga, ginagawan ko na ng paraan ito para hindi na maging KOMPLIKADO pa ang lahat... marami pa kong mas maiging dapat pinu-prublemat iniisip... at marami pang mas importanteng bagay na dapat kong pagtuunan ng pansin... kagaya ng FOOTBALL na toh!! GO NICO!! I screamed, kahit ako lang tong mag-isang nanunuod nung practice game. Kumaway sakin si Nico and beamed a smile of recognition... tapos bigla kong naalala nung si Sef yung naglalaro... nung niyaya siya ni Nico na sumali... That was when Sef took off his shirt for all the MUP students to see... WWWAAAAAAAAAAHHH!! TOINKS!!

Errr...Ehem. Ehem. Nabulunan tuloy ako!! I coughed hard, deym, wala pa naman akong dalang tubig... tae ka naman kasi Ellie ee... kung anu-ano pang iniisip ko!! Animales ka talaga kahit kelan!! Drink this. May kamay na nag-abot sakin ng bottled-water. Kinuha ko naman at ininom ito. Haaiiii... buti na lang may mabuting anak ng dios na naisipang bigyan ako ng tubig Salamat. I said ng nahimasmasan na ko, pero parang kamuntik ulit akong mabulunan dahil paglingon ko... It was HE-WHO-MUST-NOT-BE-NAMED ang siyang bumulaga sakin!! Oh Lord, parang gusto kong maging invisible na lang dun sa kinauupuan ko!! Parang may sumipa sa puso ko at naka-GOAL!! Pakiwari ko magiging isang malaking kamatis na yung ulo ko sa sobrang pula. I wasnt expecting to see HIM, of all people. Ngayon na lang ulit kasi kami nagkita matapos yung...nakaraang Sabado. He gave me his usual smile. Buti pa siya... buti pa talaga siya... WALA lang sakanya ang lahat... kaya he could act normal... pero ako?? Pano na ko?? Kaya mo yan Ellie!! Kaya mo yan!! Oh, uminom ka pa! Binibigay niya ulit sakin yung bote ng tubig. Mukang di ka pa okay. Your face is all red. Ah, hindi... o-okay na ko. I told him, giving him a weak, awkward smile sabay pinalo ko ng dalawang kamay ko ang magkabilang pisngi ko. Napataas tuloy ang kilay ni Sef sakin as I scooted away from him, masyado kasi siyang malapit. Lord... tulungan niyo ko!! Here. This time, inabutan niya ko ng bag ng Burger King. Naamoy ko agad yung maini-init pa na French fries chaka yung Bulgogi na favourite ko. Pero tinitigan ko lang yung plastic. Ha? Grabe Ellie, kelan ka pa naging ganyan kaslow?? Ee, bumili kasi ako ng food sa BK... and I thought, baka pag nakita mo humingi ka pa sakin... so binilan na lang din kita ng para sayo. He grinned. He reminded me of a little boy na parang nagpapakita lang ng artwork sa parents niya. I hesitantly took it from him. Afterwards, I took a deep breath, parang kulang na lang mag-yoga ako dun sa harap ni Sef para lang kumalma ako. Aaaw. He made a long face. Sayang, goal dapat yun!! He commented about the game. He then leaned his arms against the bleachers habang suave na kumakain nung... onion rings. I frowned at him, kita niyo ugali nitong lalaking toh!! Samantalang yung akin fries lang. Wag ka nga Ellie, at least diba inilibre ka?? Yun ang mas mahalaga. Haha. Atchaka, hindi ko na din naman nakuha pang magreklamo... the less I talked to him, the better. Matagal na katahimikan... oo, para kaming pipeng dalawa na hindi nag-uusap habang patuloy lang kami sa pagkain ng kanya-kanya naming burgers. SHEET! GANITO BA TLAGA DAPAT? ANIMALES!! Naiinis na talaga ko!! Naiinis ako sa lalaking toh!! GGGGRRRR... bakit niya ko pinaparusahan ng ganito?? OY!! Biglang nag-appear si Japo sa likuran namin. Aba, ano yan ha? Sabay pa kayong kumakain jan!! Mukang wala na yan sa pustahan niyo aa?Animales!! Gusto ko lang namang manuod ng football praktis ng mataimtim bago tuluyang umuwi!! Lord, paalisin niyo tong dalawang toh sa harap ko, dahil kung hindi, ako magaalis sakanila sa mapa ng Pilipinas!! Sef gave a smile of amusement. Oo nga ee, mukang nawili atang ka-date ako. Ang lakas ng tawa ni Japo, pero ako... para kong bulkang sasabog sa inis sa sinabing yun ni Sef!! Nakuu, wag niyang sabihing in love ako sakanya, dahil baka hindi ko siya matansya, gagawin ko talaga siyang lechong baboy!! Hoy!! I fumed at him, gritting my teeth in uncontrollable anger. Tawasin mo man ako, hinding-hindi na ko makikipag-date sayo!!Para kong sinapian, hindi ko alam... basta naiinis ako!! NAIINIS AKO!! I stood up from my seat as I looked down on him. And you wanna know something? Those were the worst three Saturdays of my life!!Huwaw... nasabi ko yun?? Oh sheet!! Ang taray!! Nawala yung ngiti ni Sef. His eyes narrowed as he glared back at me. I could see smokes coming right out his ears at tumayo na din siya. This time, I have to look up at him. Hindi maputol-putol ang masamang tinginan namin. Like

you got the room to talk. He scoffed, his handsome face marred with rage. It was a stupid deal. Buti nga I got some loose screws that time besides, no sane person would dare to ask you out, Clown!! Si Japo napanga-nga na lang samin, his eyes wide as an owls. I tried to come up with another insult... but none came... dahil parang may dahan-dahang kumukurot sa dibdib ko. I swear to God I could have punched Sef in the face kung hind lang sa lalaking biglang sumingit sa usapan namin... Uh-- came a voice behind Sef. Excuse me. Sabay kaming napatingin nila Sef at Japo sakanya. Meron pa bang mas wro-wrong timing sa lalaking toh?? A-are you Eleonor Malicsi Dimaculangan? The stranger asked, giving me an unsure stare. He was tall, in fact an inch taller than Sef. Malalim yung boses niya, and its soothing in the ear in a nice some sort of way. Uh, He bit his lower lip as if uncertain as to how to go on. I-I think you and I have a date... AKO?? AS IN AKO?? Napaisip ako... as in, sa tanan ng buhay ko, ngayon ko lang nagamit ng ganito ang braincells ko... Meron nanaman ba kong ginawang kababalaghan?? Mag-isip ka Ellie... ISIP!! Saang lupalop mo nakilala ang nilalang na ito at SINO siya at... t-teka... when I saw the bewildered look on Sef... I raised a brow with satisfaction... Ano nga ulit yung sinabi niya kanina?? Na walang lalaking nasa tamang pagiisip ang makikipag-date sakin?? I rolled my eyes. Ah, ganun ba? I pushed Sef aside as to make way. Excuse me, MAY DATE DAW KAMI!! Hindi nakapag-salita si Sef, nawala yung galit sa muka niya... all was left was a blank expression na hindi ko maintindihan... kung ano man yun gusto ko pa ding matawa!! HAHAHAHA. Oh, ano siya ngayon? Clown pala a! Huh. Tahimik lang akong sumunod dun sa lalaki... and when Sef and Japo were already out of sight... bigla na kong kinabahan... syempre ACTING lang yung kanina... hindi ko naman talaga alam kung sino tong lalaking sinasamahan ko papunta sa car park... Eh, k-kuya... I stopped from walking, ready na kong tumakbo if ever. Ano kasi... Oh, He gasped, giving me a friendly smile. Nakalimutan ko, pinabibigay nga pala toh ni AJ. Para kong hinampas ng sinturon ni hudas. AJ? Para kong nagka-temporary amnesia... sino si AJ?? May kinuha si kuyang killer smile sa may bulsa niya and took out a piece of paper. Inabot niya sakin at agad ko namang binuklat, only to find a message na sulat-kamay pa ng walang hiya kong pinsan... And the message read: Cuz, ayan na ang order mo... signed, sealed, delivered!! Haha. Enjoy!! Adobo Special yan!!

HUGS. From your friendly friend, AJ.

HUWAT??? My jaw dropped, kulang na lang sumayad sa lapag ee!! ANAK NG SAMPUNG KABAYO!!

EY-JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAY!!!
To be Continued.

Chapter 42-3. Adobo Delivery!

Ito ba ibig sabihin ni AJ ng umorder ng iba?? Okay. This isnt exactly how Eleonor Malicsi Dimaculangan imagined the help AJ would be giving her. Really? Another date?? Oh no, no, no shes through with all these crap!! Uh, I read it. Sabi ni Kuyang may Killer Smile, pointing at the piece of paper Ellie was holding. Yung mismong mensahe ni AJ. Didnt get the Adobo part though. He chuckled. Wala namang pinadala saking Adobo si AJ.

Ikaw kasi yung adobo. Ellie was starting to turn slightly flustered in embarrassment. KasiShe tried, feeling a bit
uneasy. Hindi niya alam kung papanong sasabihing ayaw niya yung idea ni AJ. Uh ano ee kasi ganito uhm Napangiti si Kuya, parang nabasa nito ang iniisip ng dalaga. Let me guess You dont want to push through

with this.

Nadali mo, tsong!! Ellie gave a weak laughter. Wala talaga siyang balak sumama sa lalaking ito, kahit na he has such killer smile!! Hehehe, sorry aa? Baliw talaga yung pinsan ko wag kang naniniwala sa mga pinagsasasabi
nun. Ayos lang, sanay na ko dun kay AJ. He still gave Ellie a warm smile, no hints of annoyance despite the fact that she just turned him down with their supposed date. Well then, Ill just... go. Ellie nodded quickly than she intended to.Patay ka sakin AJ!! Animales ka!! She was already killing her cousin in her mind. But she was wrong to think na aalis na talaga ito. The guy turned around to face her, pushing his luck. Can I at least... give you a ride home?

Will you hurry!! Sef hissed at Japo. Barkada mo yun tapos hinayaan mo lang sumama kung kani-kanino!! Japo smiled inwardly. He was satisfied by the way Sef was reacting, thus confirming his hunches. Actually nung isang gabi pa siya nagdududa sa kaibigan, even while they were partying at The Lounge dun sa may QC, that exact same night ng nilibre siya nito. Sef didnt talk. He didnt mention any names either but Japo has few names in mind and one of which was Eleonor Malicsi Dimaculangan. Japo walked behind him in a slower pace, mas lalong nangaasar. Papaunta na sila sa carpark para kunin yung kotse ni Sef. They saw Ellie climbed in a red Montero and they were going to stalk her, but they were very poor at it. Ni hindi nila makita kung asan na yung sinusundan nilang kotse. Kaya nga ee, barkada ko yun. Japo said deliberately, emphasizing every word. Malaki na si Ellie, she can date whoever she wants. Whoever? That guy could either be a jerk, an idiot or a dumbass. Sef muttered under his breath that Japo almost thought he was already breathing fire out his nose. Japo couldnt help but smile, slightly shaking his head. Chill dude, chill! He playfully tapped Sef by the shoulder.Teka Akala ko ba clown lang, ee bakit nagkakaganyan ka? Parang biglang natauhan si Sef sa sinabing yun ni Japo. He slightly blushed, even his ears turning slightly pink. E kung nililigawan mo na lang kasi... Napa-tingin si Sef kay Japo, his eyes narrowed dangerously at matatakot na sana si Japo if not to the playful smile Sef was also wearing. FCK YOU CRISOSTOMO!!

Hi. It was a shy greeting. A soft blush was coloring Saras cheeks when she saw Darren Max Sanchez sitting patiently by the waiting area sa airport. He has that serious expression she has been expecting to see. Hey. Max barely whispered as he stood up before her. Ang weird. Parang pareho silang hindi alam kung papano sisimulan ang conversation... samantalang nung magkachat sila halos umaabot silang 24hours na magkausap. Iba na pala talaga kapag in person... hindi na katulad ng YM na pwede mong pagisipang maigi yung sasabihin mo... hindi kagaya ng webcam na nakikita mo din yung sarili mong itsura sa monitor... Sara gave a small smile, glancing up at him through her eyelashes. She didnt get much expression from Max. Seryoso pa din ang muka nito but he offered her a hand para sa mga bagaheng dala-dala niya. Their hands touched at parang may electricity na gumapang mula sa kadulu-duluhan ng daliri ni Sara that she has to look away. Oh boy, I could die right now. San ba kita ihahatid? Max asked habang nilalagay yung mga bag ni Sara sa sasakyan niya.

Sara stood there with all smiles. Masaya na siyang pinapanuod lang si Max na binubuhat yung mga maleta niya. Her eyes glued on him... Oh yes... Those strong muscles Max gained through his taekwondo trainings, his cute black messy hair and boy those black eyes that seemed to melt her whenever she meets its gaze. Im just so glad Im

home. No branded clothes from Australia... or the US... or Singapore can make me miss this!!
Well,She tucked some strands of hair behind her ear. I havent eaten lunch yet.

Max froze for a fleet second before he placed the last luggage in the compartment. Ah, ganun ba? He looked at Sara as though weighing her words in his head. I know just the place then. He shut the compartment and Saras heart almost jumped off in excitement.

Huuwaaaaa ~ huhuhuhuhu!!! It was AJ whining helplessly over Ellies shoulder. Cuz, do you have any idea kung sino yung tinurn down mo?? He was totally devastated. Akala ko nung una tanga ka lang ee, pero hindi GAGA ka pa pala!! GAGA!! GAGA!! He cried. Sana ako na lang nakipag-date ke Brad!! Ellie rolled her eyes. Ah, Brad ba pangalan niya? AJ looked at her in sheer disbelief, Hindi mo man lang tinanong ang name niya? Ellie just stared blankly at him, completely unaffected. Huwaaaaa~ Iyak lalo ni AJ as he placed his hands over his forehead, massaging it. Dios ko Eleonor, nakakasira ka ng ulo!! Akala ko ba kelangan mo ng tulong ko? Ano bang nangyayari jan, Eleonor? Ellies mom asked, confused with all the commotion AJ was doing in the dining table. Nakaupo kasi silang mag-pinsan dun, kumakain ng merienda. Wala ma, nagpapakabaliw lang toh. Ellie then turned to face her cousin. Hindi ganun ang tulong na kelangan ko!! Balbal ka, ano ba naman kasing silbi ng puso na yan kung ayaw mong gamitin? AJ said sarcastically. Pati ako pinapahirapan mo pa!! Kulang na lang haltakin ni AJ mga buhok niya sa inis.Nakakahiya talaga kay Brad!!He pouted, like he was about to cry. Ginawa mo naman siyang school bus ee!! Ellie sighed not really hearing what her cousin has to say. Puro naman si Brad ang iniisip nito ee. Pwede ba AJ, She snapped. Yung susunod na plano mo na lang tayo. Basta, ayoko ng may ibang taong involved!! PERIOD!! Choosy ka pa!! Tinaasan ni AJ ng kilay ang pinsan. Kahit nga ata dasalan kita, hindi pa din eepekto ee. Ano? Wala ka bang plan B? She nagged him by the arm. CHE!! Mag-isip ka ng plan B mo!! AJ made a crying face but no tears were falling. Ellie gave her cousin the puppy eyes. AJ naman ee Her voice was pleading, resting her head against AJs shoulder.Matitiis mo ba ko? Napatigil si AJ. He studied Ellie for a moment and sighed. Hm, ee ano pa nga ba? Isa ka ding gagat kalahati ee Tumaas nanaman ang kilay niya. Sige, itong plan B kofrom Brazil pa talaga.Nabuhayan ng loob si Ellie. Imported. She grinned excitedly at her cousin. They have this story para sa mga heartbroken at mga kagaya mong sumusuko agad sa love simple lang toh, kung di mo pa magawa, aba ewan ko na lang sayo! Oh ano nga yun!! Dali All you have to do is to pour out all your emotions in a paper parang love letter tapos itatapon mo yun sa Amazon River, sabi nila, nagiging bato daw yung papel kapag naka-touch na sa may river bed, which actually comprises the stones dun sa river na yun and all the LAV na nararamdaman mo towards the person ee, POOF, mawawala na lang basta.

Ellie glared at her cousin. Yung tipong sasakalin na niya ito. Anong gusto mong gawin ko? Lumipad papuntang Brazil para lang magtapon ng loveletter sa Amazon River? Sino naman ang gagat kalahating gagawa nun nuh? Kasi diba? Pwede namang patapusin muna ko? Ang taray ng pagkakasabi ni AJ. Baklang toh talaga. Ganun nga yung version sa Brazil ngayon yung local version mas madali Ano? Sa Ilog Pasig ko itatapon yung sulat? Gaga, edi dumagdag ka pa sa mga basurang andun!! AJ managed to stifle a laugh. Kaya ka talagang tinatawag na Clown ni Sef ee. Balbal ka! Haha. Ano na nga kasi Imbes na itapon sa river kelangan mo lang sunugin yung papel at ibaon sa ilalim ng lupa mas effective kung saktong 12:00 midnight. "Sus mio, AJ... totoo naman kaya yan?" "Ee may iba ka pa bang choice? Ayaw mo naman ng subukan yung paraan na alam ko..." Ellie shrugged. Oo nga naman. Wala na siyang ibang choice. Last chance na niya toh. As in ganun lang? Sus. Ellie made a face, yung kala mo merong humahamon sakanya na mag-add ng one plus one. Yan, yan ang sinasabi niyang solusyon sa prublema niya hindi yung may involved pang ibang tao tulad ni Brad!! AJ threw a scornful look at Ellie. Sisiw yan. Ellie grinned. Sisiw na sisiw. To be continued.

Chapter 43-1. Suntok sa Buwan

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Bakit ganito? Tamad na tamad na tamad na tamad ako sa buhay ko haaaaiiiii I sat down on one of the many benches sa MUP the one under the shade of the huge tree na hanggang ngayon ee hindi ko pa din alam kung anong uri ng puno. Likas na magubat talaga itong unibersidad namin, maraming puno, halaman at damo. Kaya naman gustong-gusto kong naka-upo dito sa labas kesa sa loob ng classroom. Presko ang hangin at di mo mararamdaman ang mainit na sikat ng araw. Sabi ko sa inyo ee, environmentalist ako. Haha. I enjoy the company of trees, of green grasses lalo nat walang SEF na bumabagabag sa kin walang mga pasaway na kaibi -Uyy, Ellie. It was Kenneth Paolo Fernandez. Ahy, sheet wala na SIRA NA YUNG MOMENT. Tsk. I turned to look at him, sobrang dami niyang dala-dalang bag. Kala mo naglayas siya sa bahay nila then I realized bag nila Meg, Sara, Jill, Borge yung mga dala-dala niya. Oh, ayan. Ooof. He placed the bags beside me as he took a deep breath. Pabantay nga muna niyan, Ellie. He took out his handkerchief and patted it across his forehead. Mas lalo tuloy siyang nagmukang chinito. Pawis na pawis na kasi siya, parang pinasan na niya ang buong mundo ee. Haha. Sabi ni Japo, lalo na daw toh.Lastly, he carefully placed a black Jansport bag on my lap. Bakit? Asan ba sila Japo? I asked habang pinagmamasadan yung bag ni itim ni Japo. Andun sa gym, nanunuod ng basketball. Accountancy vs. Engineering. He explained. Andaming tao ee He waved his hand, fanning himself for a bit of cool air. Di ka naman manunuod diba? Pabantay muna aa? He asked already walking away. Sige, sige. I nodded. May choice pa ba ko ee nilagay na niya yung mga bag dito. Haha. Sinong nananalo?Pahabol ko. Eng! He said as he broke into a run pabalik sa gym. Sheet. Parang gusto ko na tuloy manuod But on second thought mas okay na dito peaceful Atchaka,

tinatamad talaga ako. Hahaha. I looked up the sky as I heaved a sigh, blowing air up my bangs. Hmmm actually, kagabi ko pa tinangka gumawa nung love letter na sinasabi ni AJ pero dios ko, ni isang letra wala man lang akong maisulat siguro kasi takot akong malaman kung anong maisusulat ko dun o kaya naman sa simpleng kadahilanang HINDI KO ALAM KUNG PANO GUMAWA NG LOVE LETTER!! Anakshuta yan. Pero ito na lang ang last chance ko kung hindi... mauuwi na lang talaga ako sa unang-unang plano ni AJ. WWAAAAHHH!! Di pwede yun. NO WAY HU SAY!! Sandali, bakit hindi na lang natin simulan ngayon? Tumingin ako sa kanan ko, sa kaliwa, sa likod, sa harap at sa itaas WALA namang tao halos karamihan ng estudyante ng MUP nasa gym, nakiki usisa sa laro ng basketball. I smirked despite of myself. Hmmm napatingin ako sa bag ni Jill tama, sa yellow pad ko na lang isusulat. At talagang alam kong sa bag lang ni Jill ako makakakuha nun. Hahahaha. Syempre, sya lang naman talaga ang huwarang estudyante saming lahat. Hehe. Jill penge aa? I muttered. Well kahit papano nakuha ko namang magdala ng sarili kong ballpen. I sighed, at ginawa kong patungan yung bag ni Japo. Okay isipin mo na lang Ellie pagka gawa nitong sulat MATATAPOS NA YANG MALAKING PRUBLEMA MO!!!

Just because we are friends Doesn't mean I don't love you, It just means I'm too scared to tell you How much I really do.

Darren Max Sanchez

Hinding-hindi ko makakalimutan yung unang beses kong nakita si Ellie. Believe me, mahaba pa buhok niya nun. Haha. Kahit nun pa, she already possessed those pair of round, expressive black eyes. At kapag ngumiti yan, contagious. Youll feel obliged to smile back at her. She was five years old and I was seven back then. She was inches smaller than me at kahit nung bata pa siya, sooobra na sa kakulitan yan. She was my schoolmate back in kinder garden at kahit na masakit man aminin, lagi akong binubully ng mga classmates ko. Haha. Yeah, promise!! Since only child ako, my mom was over protective ayun, lagi tuloy akong sentro ng asaran. Kulang na nga lang pag-suotin ako ng mom ko ng protective gear lagi sa school, yung tipong naka helmet ako habang nasa loob ng classroom. I wasnt exaggerating totoo sinasabi ko. Really, it was plain torture. But of course, I couldnt blame my mom for it. Naalala ko nun, habang hinihintay ko ang mom ko sa pagsundo sakin I was sitting by a bench, beside my yaya. Obviously, I wasnt allowed to play. Then as I was watching my classmates na naglalaro sa may swing at slide I noticed this small little girl who has that wide mischievous grin on her face as she went running after a ball. She tripped over and lost her balance kaya nadapa siya and landed straight on the mud. Nag-splash yung putik sa muka at buhok niya and it was all over her uniform but none of it mattered. Tumayo siya na parang walang nangyari, she smiled at kinuha yung bola and went back to play with her friends pero pinagtawanan siya ng mga ito. At first I thought iiyak na siya nun, but to my own surprise the little girl went back to the mud at nagtampisaw pa lalo. She laughed, obviously enjoying herself. Parang napatigil ang lahat ng bata sa playground as they eyed her with full curiosity. She made playing with MUD looked fun. Parang naging baduy ang paglalaro sa swing, slide at monkey bar at lalong naging korni ang pag-upo ko sa tabi ng yaya ko. The first thing that came across my mind was that This girl is crazy. But then Nagsunuran yung iba pang mga bata, nagtalunan din sila sa putik, until majority of the students were bathing with mud at kelangan ng lumabas ng mga teacher para sawayin sila.

All those time, my eyes were only focused on her and as I was watching her parang nakaramdam ako ng inggit. If only I had that courage At hindi ko alam, I was already swept away by her. Ellie. I said as I took a seat beside her sa bench ng MUP. Kanina ko pa siya hinahanap sa gymnasium ee, napansin ko kasi walang pumapadyak ng malakas sa bleachers. Namutla si Ellie as though her heart flew out her chest. Napansin kong kabado niyang tinupi yung yellow paper na halos mapupuno na niya at inipit ito sa unang notebook na nahablot niya and as quickly as possible placed it in sa black na Jansport bag. M-max!She almost screamed nervously. Anong ginagawa mo? What is she up to this time? Now, Im dying to know kung ano yung sinusulat niya. Aah. Ellie forced a weak smile. Si Eddy ano nagpapagawa ng assignment. Obvious, Haha. I just know her too well para masabing it was a downright lie, pero di ko pinahalata sakanya as I simply nodded. Kelan ka pa naging mabuting ate? I teased and she pouted her lips at me. Che, matagal na kong mabuting ate nuh!! Nga pala, nakalimutan kong sabihin sayo, tumawag sakin si Pepita. Ellies eyes widened in excitement and her black eyes bore on me. And every time na magkakatinginan kami, it seemed to me like it was always the first time. Just like always, I quickly looked away. Pepita? Waaaahhh, talaga? Anong sabi niya? Ako lang daw namimiss niya. Ellie playfully punched me by the arm. Gumanti naman ako as I reached her nose and pinched it, tulad ng lagi kong ginagawa. Kung baga, lambing ko na sakanya toh. Haha. She laughed as she struggled to remove my hand off her precious little nose. Sabi niya,Gigil kong sinabi. Malapit na daw siyang bumisita dito. Kaya maghanda ka na. I smiled and decided to free her anyway. Nakuuu. She whined, massaging her nose yet again. Pakyu ka! Pag ito talaga napango Papa-nose lift mo toh! I almost laugh. And suddenly WAAAAHH!! Excited na talaga ko Max! I just love every reaction I get out from her. Every frown, every pout it was priceless. Thats Ellie, kahit mga simpleng bagay lang Masaya na siya. Hindi ko namalayan, I was staring at her with expressionless eyes. Ellie then smiled at me, clueless as to how strong her effect was on me and then she rested her head on my shoulder. Makikita na ulit natin si Pepita.She said sounding like an excited little girl back in kinder garden. Ganyan yan, shes just too comfortable around me... after all, I am just her best friend and as much as I tried not to I still ended up placing my arm around her shoulder. We stayed like that for a while. Im sure she was already imagining Pepita. Ako naman I was just staring down on her. Ilang beses ko na bang pinalagpas ang mga ganitong klase ng pagkakataon? Yung tipong nasa dulo na lang ng dila ko I just needed to summon all the courage I have and all I have to do was to say what I should have said a thousand times before words that go along with the lines of: I love you. But no I couldnt I shouldnt Si Ellie na nga din ang nagsabi sakin dati Tayo lang din mismo ang nagpapakomplikado ng sarili nating buhay and telling her how I really feel would just make things complicated Ellie is just too important for me and I couldnt risk it I dont want anything to change between us it mustnt!!

Hindi lang si Ellie ang duwag sa storyang ito

I remembered that time back in elementary kilala na naming dalawa ni Ellie nun si Pepita Recess nun, and there was this huge boy na inagaw yung laruan na ballpen ni Pepita and intentionally broke it into half. Back then, uso pa yung mga ballpen na umiilaw-ilaw ee. Kung si Ellie pala ngiti, Pepita, on the other hand, was the cry baby. Hindi nag-dalawang isip si Ellie as she stood up against that bully. Parang David and Goliath yung scene sa canteen nun. Ellie was too small but her face was terribly dangerous that time. Hindi ko alam kung anong hangin ang nagtulak sakin nun, ako na mamas boy, ako na lumaking alagang-alaga jumped between that giant and Ellie Of course, I ended up getting my first black-eye. Haha. After that, dun ko napagdesisyunan mag-TAEKWONDO para prepared na ko sa mga susunod na Goliath na aaway kay Ellie. Syempre, my mom got berserk with the idea baka daw kasi mabalian ako ng buto. She just wouldnt let me but after weeks of dispute with my ever-supportive dad pinayagan na din niya ko.
Everyone has a choice. Kaya hindi ko na rin naman siguro kasalanan kung pipiliin kong to just keep my mouth shut at huwag na lang gawing komplikado ang lahat.

And thats were Sara came in to picture

Ready ka na Ms. Dela Rama? Tanong ni Max when he saw Sara making few more re-touches of make-up sa harapan ng locker niya. Meron kasing salamin na nakasabit sa likod ng pinto nito.

Iba talaga nagagawa ng in love

Sara slightly jumped off at his voice but quick to greet him a soft smile. You scared me Mr. Sanchez. Gusto pa sana niya mag-spray ng pabango kahit kakalagay lang niya a few minutes ago, instead she shut the door and locked it. Well, Im ready. He didnt return her smile as he was gazing into her dark, brown eyes. Lat ely, parang routine na ni Max ang ihatid si Sara sa bahay. He approached her. Sara was beautiful in every sense of the word. She is everything Ellie was not. Max took her hand and clutched it tightly than he intended to. Kung wala lang blush-on si Sara, mahahalatang namumula ang dalaga. The contact was all so sudden. And Max told himself over and over again Itll be easier this way To be continued.

SOUNDTRACK - Suntok sa Buwan

Chapter 43-2. Suntok sa Buwan

Eleonor Malicsi Dimaculangan
Lutang ako pagtapos kong marinig ang balita ni Max tungkol kay Pepita. My head was filled with so many images of my childhood friend. Images of the past, happy memories na talaga namang tine-treasure ko. Its been years since I last saw her. Haha. Siya na kasabay kong lumaki, halos araw-araw kong kalaro nun sa talyer, siya na una kong sinabihan na ultimate crush ko si John Lloyd Cruz, siya na nag-turo saking mag-bake ng cookies. Haha. Cmon sino ba naman ang hindi mae-excite?? WWWAAAAAAAAHHH!!! Hiningi ko nga agad kay Max yung number na ginamit ni Pepita na pang tawag sakanya and it turns out na siya din pala yung unknown number na nag -missed call sakin nung Pasko. I was grinning excitedly despite of myself. Hindi ko ma-contain. Kaya kahit nung naghihintay ako ng jeep pauwi, para pa rin akong tangang nakangiti mag-isa. Hayyy, kamusta na kaya siya? Marunong pa rin kaya siyang mag-tagalog o

kelangan ko ng mag-ipon ng English? Haha. The last time I talked to her was through YM, about two and half years ago, I think. Haha. As much as I recalled, alam ko meron na siyang boyfriend dun. She promised about sending me a picture of him two years ago kaso lang, na-busy na ko sa college, at na-busy na din siya. Didnt have much time to go online. Yun yung mga panahong meron kaming qualifying exams and Pepita said something about being the heiress in her fathers business. Kaya, ayun never had the chance to talk to her since then. Hhhaaiii Kelan naman kaya niya balak dumating dito sa Pinas? WWWWAAAAAAAHHH!!! Im BEYOND excited!! Wooohoooo At sa kasalukuyan May dumaan ng jeep, it was too late ng narealize kong dapat pinara ko na pala yun. TOINKS!! Kasi naman diba? Lumilipad yang isip mo, Ellie!! MA'MA!! Sumigaw ako, waving my hand after the jeep na kala mo titigil pa toh. Hahabulin ko pa sana pero kumaripas na ito sa pagandar. Maya-maya pa ee, habang pinagmamasdan ko ang papalayong jeepney, biglang may pumaradang Pajero sa harap ko. I quickly recognized it. Si Sef. Bumaba yung bintana sa may passenger seat, and I greeted Sef with a frown. Aba, fresh na fresh pa din sa isip ko ang pagaaway namin nung nakaraang araw!! Kung ako nakakunot ang noo, Sef on the other hand greeted me with yet another one of his sexy smiles. Only this time, there was something different about it something suspicious Ellie, He uttered my name with utmost pleasure. Para bang excited si Sef. Weh? For real? Excited siyang makita ako?? HAHAHAHA. Well, excited din naman akong makita siya!! TOINKS. Diba galit ka nga sa kanya Ellie?? Ehem, lumingon na lang tuloy ako sa kaliwa ko, pilit na tinatanaw ung mga jeep na dumadaan as though HINDI ko nakikita si Miguel Josef Uy Monteverde. Kahit deep down, pinagdadasal kong, SANA WALANG DUMAANG JEEP!! Hahaha. I know youre mad at me. He said. Nakakainis!! Tanggalin ka niya yang ngiti niyang yan!! Mas lalong nakaka inlove ee!! PUNYEMAS!! Look, let me make it up to you. Hahatid na kita sa inyo. Hindi ko pa din siya pinapansin, halos mabali na nga leeg ko kakalingon.Ellie, please? There was something gentle in his voice. Parang nagmamakaawang sumakay na ko!! SHEET! WAG KA NA NGA KASING PAKIPOT ELEONOR!! Gusto mo din namang ihatid ka niya nuh!! Lechugas ka!! Okay, okay I grudgingly opened the door at sumakay. Pasalamat ka, wala akong masakyang jeep. Pero may kadadaan lang naman talaga. ANG LANJOT MO TALAGA ELEONOR!! Hahaha. Mas lalong lumaki yung ngiti ni Sef. Ang hirap pala nito parang may magnet si Sef at yung mga mata ko parang gustong-gustong sakanya lang nakatingin TAKTE ELLIE. UMAYOS KA NGA!! GGGRRRR parang ang sarap tuloy balutan ng dyaryo ang muka niya!! Hahaha. Tahimik lang kami sa byahe, but Sef was just smiling still. Para siyang tanga!! I was just about to scream at him to tell him to wipe that idiotic smile off his face, but then I was distracted by his eyes Kanina pa siya sulyap ng sulyap sa rear mirror niya na tila ba may tinitignan sa upuan sa likod. Baka mamaya mabangga pa kami niyan ee. Napalingon din tuloy ako sa likod, to check on his backseat. Ano naman ba kasi yung kanina pa niya tinitigna--- I suddenly felt something hard slapped me across my face. Parang biglang bumigat yung dibdib ko and in that instant, nakalimutan ko na yung masaya kong aura kanina, nawala na sa isip ko yung good news ni Max tungkol kay Pepita. There by the backseat of Sefs car was the most beautiful bouquet Ive ever seen. Ibat ibang kulay ng bulaklak na hindi ko naman alam ang mga tawag. Isa lang ang sigurado ako. Merong white roses. Alam ko yan!! Ganyan yung binigay nun ni Ryan kay Meg nung nasa ligawan stage palang sila, yan yung binigay ni Japo kay Jill nun valentines day, ni Ken sa tuwing may popormahan siyang babae, yung laging nakukuha ni Sara mula sa mga suitors niya, binigay ni Eddy sa crush niyang si Trish alam ko ibig sabihin niyan just l ike those young men, Sef, too, hassomeone special to give it too. I felt my throat dried up, my lips glued together as I simply turned my attention back on the road even though Im dying to know kung SINO yung babae, san nakatira, anong itsura para ipapakulam ko na kay AJ!! I almost laughed at my own evil thoughts. PAKYU KA ELLIE!! PAKYU!! Umayos ka nga. Wala kang karapatang magtanong, wala kang karapatang malaman!! ITS NONE OF YOUR BUSINESS, SO STAY OUT OF IT. Chaka, play your game right at matatapos na din ang lahat ng toh. Basta pag-uwi mo, gawin mo na lang agad yung plano ni AJ at siguradong problem solved!!

Arent you going to ask who it is for? Sef then finally asked teasingly. Ayan nanaman siya mangaasar nanaman ang loko!! I swallowed the lump in my throat. Para kanino ba? I answered him with yet another question. I tried to sound casual. Parang WALA LANG. Duh, I dont care kaya!! Saktong stop. Napatingin ako kay Sef as he reached the bouquet at the backseat and handed it to me. Actually, He began, his eyes glued on me and for a split second I felt my heart raced a bit especially when he sounded so gentle, and his eyes looked sincere. Dios ko, pwede na ba kong matunaw? Meron akong nililigawan, Im just not sure if shes aware of it. My face turned red. For a moment I thought Sef was actually referring to ME. HAHAHA. Parang ang sarap isipin nun nuh?? But I knew better parang narinig ko bigla yung boses ni AJ sa isip ko, Ilusyunada ka Cuz!! Ilusyunada!! And I told myself this must be another evil scheme Sef was plotting or probably one of his crude jokes Naman Ellie, parang hindi ka pa nasanay!! Nangaasar lang ulit yan Siya na nga din nagsabi nung isang araw ee. Sakanya na din nanggaling, It was a stupid deal. Buti nga I got some

loose screws that time besides, no sane person would dare to ask you out, Clown!!

I studied the flowers I was holding in my arms like a delicate new born child. It was firmly wrapped with a purplish paper, with the same shade of ribbon beneath. The flowers were fresh and booming with life, ni isa walang nalalanta. I could smell the sweet scent it was giving off. Kahit naman sinong babaeng bigyan ng ganito matutuwa ee. Pero para sakin kahit isang stem lang ng bulaklak basta galing ke Sef, okay na. Hahaha. Ilusyunada ka talaga. I almost crack a smile. Kung marunong siyang mag-joke pwes marunong din akong maki-ride!! Meron bang ganun? I asked him. May ganun bang ka-stupid na girl? Hindi niya alam? Sef shrugged, his smile gradually fading as he focused back on the road. Yeah, youre probably right. Kung di ako nagkakamali, he almost sounded as if kinakabahan siya. But then thats just probably my imagination. By the time na nasa harap na kami ng bahay ko, Sef said. So,He looked at me, his face serious and my heart made that funny act again when my eyes landed on his. I have to quickly remove my gaze from him, feeling ko kasi, mababasa na niya sa mga mata ko yung mismong sinulat ko sa loveletter. At pakiramdam ko tuloy para kong nauubos na kandila. What can you say then? His voice was almost a whisper. I opened the door. What can I say Inulit ko with evident confusion. Tungkol san? I went down the car. Parang gusto ko ng mawala sa kinakatayuan ko ngayon!! Dios mio!! Nilapag ko na yung bulaklak sa passenger seat. Baka maipasok na pa yan sa loob ng bahay!! Amp yan!! Haha. I took one last glance of him. His face was quite expressionless, tapos yung mata niya nakatingin lang saken and nothing else. Then he added with a weak smile, Para sayo talaga yan. Grabe siya mag-joke nuh? Hindi niya alam sobrang MABENTA!! Kung hindi ko lang kilala si Sef, kamuntik na kong maniwala na totoo lahat ng sinasabi niya!! But this isnt the first time he joked about something serious like this lagi naman ee para sakanya isa kong malaking JOKE kaya nga CLOWN diba?

Sadly, that was all it was: a joke.

"Ikaw talaga, puro ka biro!! I managed to force a laugh. Maki-ride ka na lang Ellie. Tapos na siya magbigay ng punch line ikaw naman!! Haha. Ayoko ng bulaklak nuh!! Ibigay mo na lang yan sa iba. Good, para naman talaga sa iba yan ee. Haha. Kagaya lang ulit yan ni Patrick the Star noon. I smiled at him but for the first time ito na yung matagal ko ng hinihintay diba Ive always be en longing for the moment na hindi tatawa si Sef sa sasabihin ko? This was it!! He stared at me with unreadable eyes, like a humorless joke presented itself before him. I noticed him opened his lips as if to say something but held it back especially when

my cousin came striding towards me. CUZ!!! AJ screamed, papalabas ng gate. Napatingin ako sakanya and realized he wasnt alone. Behind AJ was the same guy who came the other day sa MUP. Si Brad. Hi Ellie. Brad beamed a smile at me and I simply nodded with recognition. Tuwing nakikita ko tuloy siya, nagugutom ako. Haha. Naiisip ko isa siyang walking ADOBO!! AJ stood beside me and waved eagerly at Sef. Uyy, SEF! Parang ahas na pumulupot ang mga kamay ni AJ sa braso ko.ANJAN KA PALA!! Napaka meaningful ng tono ng baklang toh that my face blushed furiously. BABA KA MUNA SAGLIT!! Yaya nito. Hindi ako makatingin kay Sef. Para kong estatwang nanigas na lang sa may bukas na pintuan ng Pajero niya. I cant. Dadaan pa kasi ako kela Japo. May kukunin pa ko. Ahy, ganun ba? Nanghihinayang na sabi ni AJ. Naku siya nga pala, this is BRAD! Hinatak ni AJ si Brad, who has to bent low a little para sumilip sa loob ng sasakyan ni Sef.Brad this is SEFFF! Uh-huh with matching prolonged F pa talaga sa dulo ang pagkakasabi ni AJ sa pangalan ni Sef. Brad raised a hand for a friendly gesture. Ah, I remember you. He smiled. Youre the same guy back at the bleachers. Nice meeting you pare. Tumango lang si Sef and didnt say anything else. Ah, I finally said, I probably sounded so damn nervous. Sige Sef. Uh--Bye. Hindi ko na hinintay na sumagot siya as I quickly slammed the door. BUWISIT SI AJ EE. BAKA MAMAYA KUNG ANO PANG SABIHIN NIYA!! ANIMALES YAN!! It took Sef almost a minute bago umandar yung sasakyan niya. By the way Cuz, AJ said, nakakapit pa din ito sa braso ko. Free ka daw ba anytime this week? Nakatingin pa din ako sa papalayong Pajero. Huh? I only muttered nonchalantly. Theres this party kasiAJ continued. Buong block namin ni Brad andun. And Brad was thinking Uh yeah, pwede ka bang sumama? Itll be fun. I assure you. Pero wala akong naririnig. HOY! AJ shook me by the arm. Pwede ka daw bang sumama? He repeated sharply in my ear. Huh? Ah. Sige, sige. I just nodded without actually knowing what Im saying.

Japo finished his second can of beer habang tahimik na pinapanood si Sef maglaro ng Call of Duty sa Xbox nya. Kung kay Ellie mahalaga ang laptop, kay Sef ee kotse kay Japo naman, kayamanan niya ang mga gaming console na tulad ng xbox na ginagamit ni Sef ngayon. Halos masira na mga buttons nito sa diin ng bawat pindot ng kaibigan niya. Naka maximum pa yung volume, nagva-vibrate tuloy sa buong kwarto ni Japo yung walang tigil na tunog ng baril at pagsabog ng bomba. Sef was playing violently kaharap ang flatscreen na TV na pagmamay-ari din ni Japo. Hindi na kinaya ni John as he stood up and unplugged it. Ano bang prublema mo? SHEET. Sef hissed darkly. What the hell, man! Put it back!! Not until you tell me whats going on? He shouted back at him. Maawa ka naman sa Xbox ko nuh, wala namang kasalanan yan sayo!! I dont forbid you to play. But gezuz man, youre hurting it!! May feelings din yan!!

Hurting that pushed just the right button!!

Sef threw the controller to the sofa and it bounced back nearly dropping off the floor. Halos tumalon si Japo para saluhin ito. Sef then angrily stood up and snatched his bag -- yung black Jansport na siyang talagang dahilan ng pagpunta niya dito. Without a word he went out the room at dire-diretso palabas ng bahay. Sef has no plans of telling Japo na na-basted siya ni Ellie. That he was REJECTED for the first time. Dammit!! He cursed as he threw the bag aimlessly on the passenger seat. Kanina pa niya tinapon yung bulaklak na binili niya. Deym, Miguel Josef Uy Monteverde has never felt so humiliated!! His pride was wounded and it was beyond repair. He gritted his teeth in anger. God, he wasnt expecting this.

Eleonor Malicsi Dimaculangan

Parang may mali hindi ko alam kung ano pero basta nararamdaman ko may mali ee Was it the expression Sef gave me bago kami maghiwalay kanina? ARGH!! Parang copy-paste sa isip ko yung itsura ng muka niya. WWWWWAAAAAAHHH!! EWAN!! HINDI KO ALAM!! Naaamoy ko yung niluluto ni mama sa kusina at kumalam ang tiyan ko. Siguro nga, gutom lang toh. Em-Em then sat next beside me. Ate Ellie, She said. Nakita ko sasakyan ni Kuya Sef kanina sa labas aa bakit hindi mo pinapasok? Oo nga. AJ butted in. Kakahatid lang niya kay Brad sa kotse nito. Bakit di mo pinilit na pumasok? I rolled my eyes, not in the mood to give a decent answer to either of them. Ah, tigilan niyo nga muna ko AJ and Em-Em looked at each other. "Hm, BV ang lola mo." Tumawa naman si Em. Sandali nga, AJ then said thoughtfully. Kung pumayag kang ihatid ka ni Sef does that mean nagawa mo na yung Plan B natin?? I sighed. Hindi pa. Pero nagawa ko na yung sulat. I told him. Beh, I told Em-Em. Abot mo nga yung bag ko. Ang lambing ko bigla pag naguutos nuh?? Sekreto ng pagiging mautos na ate!! HAHAHA. Tumayo si Em at inabot yung school bag ko sakin. I rummaged through my stuffs, sa accounting notebook ko, sa law book ko, pero wala ni isang yellow paper na naka-ipit. I felt my heart raced and my breathing was getting heavier by the passing minute. PUNYEMAS!! ASAN NA YUN?? My hands were shaking at sa kaba ko, tinaktak ko na yung buong laman ng bag ko sa sahig. ANAK NG SAMPUNG KABAYO!! ASAN ANG LINSHAK NA PAPEL NA YUN?? Nagtinginan na si Em-Em at AJ as they watched me searched my things thoroughly. Bigla akong nanghina nanginginig ang buong lamang loob ko my face went pale, parang nawalan ako bigla ng dugo Animales, I muttered, my eyes widening in shock. San ko nilagay? My mind was running backwards recalling everything from the moment na nagsulat ako sa bench sa walkway ng MUP. I was writing ng ginulat ako ni Max. Mag-isip ka san mo nilagay yun Ellie?? Hindi ko ba nilagay sa bag ko?? San ko nilagay?? SAAN?! Rewind pa rewind si Ken lumapit sakin may dala-dalang mga bag Pabantay nga muna niyan, Ellie Sabi ni Japo, lalo na daw toh. Then Ken placed a black Jansport bag on my lap. Napalunok ako. Tapos dumating si Max, Ellie, anong ginagawa mo? Sa gulat ko, nailagay ko na lang basta yung sulat sa unang bag na nahawakan ko!! YUNG BLACK NA JANSPORT BAG!!!

OH SHEET!!! Parang aatakihin ata ako sa puso. Pero okay lang inhale, exhale Ellie hinga, hinga!! At least, si Japo yun. Madaling kausapin yun. I scrambled up my feet sabay kuha sa telepono at tumawag ako agad sa landline nila Japo. Si Em-Em at AJ pinanunuod lang ako. JAPO!! I screamed with panic over the mouthpiece pagsagot na pagsagot niya. JAPO!! Y-YUNG BAG NA JANSPORT!! YUNG ITIM!! WAG MONG GAGALAWIN YUN!! WAG MONG BUBUKSAN!! KUNG HINDI PATAY KA SAKEN!! Huh? I could imagine the confused look on his face. Sino ba naman ako para sabihan siyang wag galawin ang sarili niyang bag diba?? Pero wala na kong maisip I just said a threat without actually thinking. Yung bag? Ee kakakuha lang ni Sef. Sakanya yun ee, pinahawak lang niya sakin kaninang maga. S-S-SE--F? Parang tumigil ang mundo ko. Parang gusto kong sumigaw at magwala

OMG. SANDALI, PARANG HIHIMATAYIN ATA AKO!!!

To be continued.