Alamat Ng Uwak

Noong unang panahon,ang uwak ang tinuturing na pinakamagandang ibon.Putimputi ang kulay niya at napakaganda ng kanyang tinig.Ang bawat makakita sa kanya ay nabibighani sa taglay niyang kagandahan.Siya rin ang pinakapaboritong ibon ni Bathala.Madalas niyang awitan si Bathala na lubos namang nagagalak sa kanya. Gayunpaman,si Uwak ay lubhang nabulag sa kanyang kagandahan at sa tinatanggap na atensyon mula kay Bathala.Hindi naging maganda ang ipinapakita niyang ugali sa mga nilikhang nakasasalamuha niya.Pati sa dati niyang kaibigan ay naging magaspang din ang kanyang pakikitungo. Huwag na huwag kayong sasabay sa akin sa pagawit nawawalan ako ng gana dahil ang papangit ng boses nyo.ang wika nito sa mga kaibigang sumasabay sa kanyang magandang pag-awit. Maging sa pakikisilong niya sa mga puno sa

hardin ay lagi rin siyang nagmamalaki.Magpasalamat ka,Mangga,at dito ako sumilong.Alam mo bang maraming puno riyan ang may gusting akoy dumapo man lang sa kanilang magagaspang na sanga?wika nit okay Mangga nang minsang sumilong siya. Nabahala ang kanyang matalik na kaibigang si kalapati sa ipinakikitang pag-uugali ni Uwak.Uwak,hindi ba dapat ikaw ang magpasalamat kay Mangga?paalala nito sa kaibigan.Anong magpasalamat?Hindi ako magpapasalamat sa kanya.Siya dapat magpasalamat sa akin dahil siya ang napili kong dapuan at huwag mo nga akong pakikialaman,sabi ni Uwak at saka inismiran saKalapati. Minsan,isang malaking baha ang naganap.Ang bahang ito ay parusa ni Bathala sa pagiging makasalanan at masasama ng mga tao sa daigdig.Pares-paris ang isinakay ni Bathala sa arko.Pagkalipas ng ulan ay inutusan ni Bathala si

Uwak na bumaba sa lupa upang tignan kung humapa na ang baha.Lumipad si Uwak pababa subalit nakalipas ang maraming oras ay hindi pa rin bumalik si Uwak dahil sa pag-aalala pinababa niya si Kalapati. Bumalik si Kalapati dala ang dahon nangangahulugan itong humupa na ang baha. Nasaan si UwakUmaalingawngaw ang malakas na tinig ni Bathala. Mahal na Bathala