FABELLA ROMANAE

8. SPECULUM AEMILIAE Syra et Dlia, ancillae amcae, ex tri exeunt. Syra: Ven in cubiculum Iliae. Illc bonum speculum est. Ilia speculum Aemiliae in cubicul su habet. Syra et Dlia in cubiculum Iliae intrant. In cubicul eius est parva mnsa. Syra videt speculum, quod in mns est. Syra. Ecce speculum. Claude oculs, Dlia! Dlia oculs claudit. Syra speculum smit et ante Dliam tenet. Syra: Iam aper oculs! Dlia oculs aperit et s videt in specul, quod Syr tentur. Ocul Dliae pulchr sunt et frmsus est nsus eius. Dlia est ancilla frmsa. Syra: Ecce ocul tu pulchr et nsus tuus frmsus. Dlia verbs Syrae dlecttur et s ad eam vertit. In oculs Syrae lacrims videt. Dlia: Quid est, Syra? Ecce lacrimae in oculs tus! Syra: Ocul me nn tam pulchr sunt quam tu et foedus est nsus meus . Dlia: Syra! Terg oculs! Nn pulchr sunt ocul pln lacrimrum. Sine lacrims pulchr sunt ocul tu, neque nsus tuus foedus est, sed tam frmsus quam... Iliae. Syra oculs terget et Dliam interrogat: Iamne pulchr sunt ocul me? Dlia rdet et e speculum dat: Ecce speculum. Vid oculs tus in specul. Syra speculum ante s tenet neque rdet neque lacrimat. Aemilia in cubicul su ancills sus exspectat, neque ancillae veniunt; itaque Aemilia es vocat: Syra et Dlia! Vente! Ancillae, quae dominam suam vocre audiunt, ex cubicul Iliae exeunt et in cubiculum Aemiliae intrant. Illc nn slum Aemilia, sed etiam Ilia adest. Aemilia imperat: Syra, cum Ili in hortum! Illc inter ross ambulte, nam Ilia ross dlecttur. Syra cum Ili discdit. Aemilia (ad Dliam): Sme speculum, Dlia, et ante m ten! Dlia: Sed speculum tuum hc nn est. Aemilia: Quid? Ubi est speculum meum?

Dlia: Ilia in cubicul su habet speculum tuum. Aemilia: Quid agit Ilia cum specul me?