Konsep 'kajian tindakan' telah dipelopori

oleh di Amerika Syarikat pada

tahun 1920an, tetapi tidak mendapat
sambutan sehinggalah selepas perang dunia
kedua.
Pada tahun 1946, seorang ahli psikologi sosial,
mula menggunakan pendekatan
kajian tindakan dalam usaha menyelesaaikan
masalah komuniti setempat.

Dalam tahun 1970an, kajian tindakan
telah mendapat perhatian
antarabangsa apabila Lawrence
Stenhouse memperkenalkan konsep
guru sebagai penyelidik, melalui dua
projek penyelidikan iaitu
(i) Humanities Curriculum
Project (HCP) pada tahun 1975 dan
(ii) Research as a Basic for
Teaching pada tahun 1978 di Norwich,
England.

Di Malaysia , kajian tindakan mula
diperkenalkan kepada guru melalui
Program PIER (Project Innovation,
Excellence and Research) yang
dikendalikan oleh Kementerian
Pelajaran pada tahun 1993. Pihak
kementerian pada masa itu telah
berusaha untuk menggalakkan budaya
menyelidik dalam kalangan guru
sekolah (Arfah, 1993; Jamil,2002).

Semenjak Lewin memperkenalkan idea
kajian tindakan, genre ini telah berkembang
dan berubah. Kajian tindakan dilihat
sebagai penyelidikan yang berfungsi sebagai
satu pelengkap (complementry) dan boleh
bergabung dengan kaedah inkuiri yang lain.

Carr dan Kemmis (1986), terdapat dua tujuan utama
pelaksanaan sesuatu kajian tindakan:

(a) Menambah baik - penambahbaikan dalam tiga
peringkat iaitu:
- Penambahbaikan terhadap amalan.
- Penambahbaikan kefahaman terhadap amalan oleh
pengamal.
-Penambahbaikan terhadap situasi di mana amalan
diamalkan.
(b) Melibatkan - merujuk kepada penglibatan pengamal
yang mengamalkan sesuatu bidang.

Pada asasnya, setiap kajian tindakan akan
melibatkan dua unsur, iaitu menyelidik dan
bertindak.
Kedua-dua unsur ini kemudiannya
dikembangkan dan diperincikan kepada
model-model penyelidikan yang menjadi
ikutan penyelidik tindakan.

1. Model Lewin (1946)
2. Model Kemmis & McTaggart (1988
3. Model Somekh (1989)
4. Model CRASP Zuber-Skerritt (1991)
5. Model McKernan (1991)
6. Model Altrichter et.al (1993)
7. Model McBride & Schostak (1994)
8. Model Johnson (2002)

Menjawab beberapa persoalan berkenaan
masalah ketika P&P.
Menjadikan masalah tersebut sebagai suatu
langkah menghasilkan tindakan.
Melihat punca yang menyebabkan masalah
tersebut.
Melihat tahap persetujuan murid.


Batasan kajian.
Bukan penentu penilaian keseluruhan
murid sekolah(dapatan secara rawak).
Mungkin berbeza dapatan ( ikut
lokasi).



Dapatkan lebih ramai lagi responden.
Perbanyakan soalan.
Perlu dijalankan lagi di masa akan datang.