Ang kayamanang pangkultura

na natagpuan noong unang bahagi

ng 1960 sa kweba ng Manunggul sa
Lipuun Pt., Palawan ay isang
bangang ginagamit sa ikalawang
paglilibing. Sa itaas na bahagi ng
palayok at sa takip nito ay may
nakaukit na guhit na kumokurba at
pininturahan ng hematayt.
Nakapatong sa takip ang isang
bangka lulan ang dalawang tao -
dalawang kaluluwang naglalakbay
patungo sa kabilang buhay. Ang
bangkero ay nakaupo sa likuran ng
taong nakakrus ang mga kamay sa
dibdib. Ang ayos ng mga kamay ay
isang kaugaliang Pilipino na
ginagawa sa mga namatay.
Walang katulad ang libingang
banga sa Timog-Silangang Asya at
itoy itinuturing na isang obra
maestra ng isang mahusay na
manggagawa. Ang banga na
tinatayang 890-710 taon bago
ipinanganak si Kristo ay
nagpapakita ng paniniwala ng mga
Pilipino sa buhay na walang
hanggan.









Si Miguel de Loarca ay isa sa mga unang
Espanyol conquistadores dumating sa
Pilipinas. Ang may-akda ng Relacion de las
Yslas Filipinas at Verdadera relacion de la
grandea del reyno de Tsina, sumali siya
sa unang Espanyol paglalakbay-dagat sa
Tsina at isinasagawa pinakamaagang
senso sa Pilipinas.
Miguel de Loarca, isang sundalong
Espanyol. Sinulat niya ang kanyang ulat
noong 1582. Sucesos de las islas Filipinas
(Events of the Philippine Islands) ni
Antonio de Morga, isang Espanyol at
mataas na opisyal ng gobyerno noong
1595-1603. Inilathala ang kanyang
salaysay noong 1609. Sumapi sa grupo at
mapanuring basahin ang mga sipi.

Si Loarca ay isa sa mga unang sundalong
Espanyol na nanirahan sa Pilipinas.
Isinalaysay niya sa hari ng Espanya ang
mga isla ng Pilipinas, ang populasyon, mga
produkto, ugali at gawi ng kanilang
bagong sakop na teritoryo.
Sa ilang mga lugar at lalo na ng bundok
distrito, kapag ang tatay, nanay o iba pang
mga kamag-anak ay namatay, ang mga tao
magkaisa sa paggawa ng maliit na idolo na
gawa sa kahoy, at pangalagaan ito.
naaayon doon ay isang bahay na
naglalaman ng isang daang o dalawang
daang ng mga idolo. ang mga imaheng ito
rin ay tinatawag na anito; para nila
sabihin na kapag ang mga tao ay mamatay
sila pumunta upang maghatid ng mga
bathala. samakatuwid gumawa sila
sakripisyo sa mga anito, na nag-aalok sa
kanila ng pagkain, alak at ginto burloloy at
humiling sa kanila na maging intercessors
para sa mga ito bago ang bathala, kanino
sila ituring bilang diyos.