Pinag sisisihan lahat ng aking kasalanan
Kung di mararanasan di pa mauunawaan
Ngayong natagpuan ko ang sagot sa katanungan
Mula nang bata pa laman na ng aking isipan
Ang bawat payo sa tuwing akoy pagsasabihan
Hindi pinapansin kahit alam na kabutihan
Nagsakripisyo ginawa lahat ng paraan
Upang mabigyan lang ng magandang kinabukasan
Halos gumapang sa hirap na nararanasan
Hirap na kahit minsan di man lang nasuklian
Siyam na buwan mong iningatan sayong sinapupunan
Nang mailuwal kahit lamok di marapuan
Sagana sa lahat damit, magandang laruan
Ngunit ng lumaki kung sumagot harap-harapan
At sumapit na nga ang puntong pagbibinata
Na tila hudyat sa pag-gawa ng masama
Nag umpisa ang lahat ng sinubukang magka syota
Si nanay kung utusan dinaig pa ang alila
Ganyan pag uugali sino bang matutuwa
Ang sarap ng buhay mo ang nanay mo nakaka-awa
Chorus:
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Magagawang tiisin na maguton si nanay
Masunod mo lang ang nobya na lahat ibibigay
Pangyayaring kinagulat mo nang siyay humiwalay
Mundo moy parang sasabog halos magpakamatay
Naisipang tikman ang shabu at mariwana
Tuwang-tuwa naman mga demonyo mong barkada
Si inay di makatulog magdamag nag-alala
Uuwi ka ng umaga hihingi ka lang ng pera
Pag di ka nabigyan sa galit halos magwala ka
At sasabihin pa sayong ina na walang kwenta
Ang matindi pa tol talagang walang konsensya
Halos harap-harapan kung murahin ang ina
Nang ikaw ay lumayo ang iyong ina ay yumuko
Yakap ang larawan mot luha ay tumutulo
Ngunit may bagay na lingid sayong kaisipan
Ang yong ina pala may tinatagong karamdaman
Nang minsan pag uwi si nanay nasa higaan nangyari
Ang bagay di mo lubos inaasahan
Mata ni nanay pumikit ng dahan-dahan
Sabay hagulhol at ipinatong sa kandungan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Tuwing akoy nag iisa lagi ko siyang naalala
Takbo ng buhay tila nawalan na ng pag-asa
Parang di ko kaya ang mabuhay mag-isa
Hinahanap-hanap ko pa rin kalinga ng ina
Pero ngayong ikay wala na pano na ako inay
Sa bawat suliranin sino ang makakaramay
Saking buhay sino pa ang gagabay
At kailan muling madarama ang yakap mo inay
Sa bawat oras si nanay ang laman ng aking isip
Pag sapit ng gabi siya ang laman ng panaginip
Patawarin ako inay sa aking pagkukulang
Ang aking kasalanan pano ba pagdurusahan
Ang bigat sa dibdib pano ba mababawasan
Hindi na kaya ng nahihirapang kalooban
Lagi nalang akong binabalot ng kalungkutan
I Love You nanay hindi kita malilimutan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Ikaw Ina ang unang kaibigan
Ang unang gabay at unang kaaway
Sa iyo nalaman na may kulay ang buhay
Ang siyang ilaw sa ‘king paglalakbay.
Sa mga munting kamay ko
Iginuhit ang pangako
Na ang pagsinta mo ay di maglalaho
Ito ay higit sa anumang yaman o ginto.
O kay payak noon ng aking buhay
Walang tanikalang tinataglay
Ikaw ang siyang laging kaagapay
Sa pagkadapa’y may nakaalalay.
Ngunit ang buhay ay may takip-silim
Pagkakataong maranasan ang nagtatagong dilim
Ang sigwa at dusa siyang aking naging lilim
Sa mga impit na hinagpis ako’y naging sakim.
Da
PiThe Filipino has a strong respect for the dignity of the human person and considers the other as an equal. He is sensitive to people’s feelings, very trusting to a point of naivete. He is capable of genuinely relating to others, empathizing during times of stress, of need (pakikiramay, bayanihan). On the one hand, this makes a good point d’ appui for a theology of liberation, a source of moral consciousness, a Filipino concept of justice based on human dignity. On the other hand, this very quality makes the Filipino tend to interpret personally any praise or criticism regarding business or work relationships. He has difficulty viewing things objectively. Contrary to this other-orientedness is the kanya-kanya syndrome, the so-called crab mentality of pulling down, through gossips and intrigues, persons seen to have by-passed one in rank, wealth, and honor. Family orientation towards, not only the nuclear members, but also the members of the clan (and even kumpadres) gives the Fil
Pinag sisisihan lahat ng aking kasalanan
Kung di mararanasan di pa mauunawaan
Ngayong natagpuan ko ang sagot sa katanungan
Mula nang bata pa laman na ng aking isipan
Ang bawat payo sa tuwing akoy pagsasabihan
Hindi pinapansin kahit alam na kabutihan
Nagsakripisyo ginawa lahat ng paraan
Upang mabigyan lang ng magandang kinabukasan
Halos gumapang sa hirap na nararanasan
Hirap na kahit minsan di man lang nasuklian
Siyam na buwan mong iningatan sayong sinapupunan
Nang mailuwal kahit lamok di marapuan
Sagana sa lahat damit, magandang laruan
Ngunit ng lumaki kung sumagot harap-harapan
At sumapit na nga ang puntong pagbibinata
Na tila hudyat sa pag-gawa ng masama
Nag umpisa ang lahat ng sinubukang magka syota
Si nanay kung utusan dinaig pa ang alila
Ganyan pag uugali sino bang matutuwa
Ang sarap ng buhay mo ang nanay mo nakaka-awa
Chorus:
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Magagawang tiisin na maguton si nanay
Masunod mo lang ang nobya na lahat ibibigay
Pangyayaring kinagulat mo nang siyay humiwalay
Mundo moy parang sasabog halos magpakamatay
Naisipang tikman ang shabu at mariwana
Tuwang-tuwa naman mga demonyo mong barkada
Si inay di makatulog magdamag nag-alala
Uuwi ka ng umaga hihingi ka lang ng pera
Pag di ka nabigyan sa galit halos magwala ka
At sasabihin pa sayong ina na walang kwenta
Ang matindi pa tol talagang walang konsensya
Halos harap-harapan kung murahin ang ina
Nang ikaw ay lumayo ang iyong ina ay yumuko
Yakap ang larawan mot luha ay tumutulo
Ngunit may bagay na lingid sayong kaisipan
Ang yong ina pala may tinatagong karamdaman
Nang minsan pag uwi si nanay nasa higaan nangyari
Ang bagay di mo lubos inaasahan
Mata ni nanay pumikit ng dahan-dahan
Sabay hagulhol at ipinatong sa kandungan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Tuwing akoy nag iisa lagi ko siyang naalala
Takbo ng buhay tila nawalan na ng pag-asa
Parang di ko kaya ang mabuhay mag-isa
Hinahanap-hanap ko pa rin kalinga ng ina
Pero ngayong ikay wala na pano na ako inay
Sa bawat suliranin sino ang makakaramay
Saking buhay sino pa ang gagabay
At kailan muling madarama ang yakap mo inay
Sa bawat oras si nanay ang laman ng aking isip
Pag sapit ng gabi siya ang laman ng panaginip
Patawarin ako inay sa aking pagkukulang
Ang aking kasalanan pano ba pagdurusahan
Ang bigat sa dibdib pano ba mababawasan
Hindi na kaya ng nahihirapang kalooban
Lagi nalang akong binabalot ng kalungkutan
I Love You nanay hindi kita malilimutan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Ikaw Ina ang unang kaibigan
Ang unang gabay at unang kaaway
Sa iyo nalaman na may kulay ang buhay
Ang siyang ilaw sa ‘king paglalakbay.
Sa mga munting kamay ko
Iginuhit ang pangako
Na ang pagsinta mo ay di maglalaho
Ito ay higit sa anumang yaman o ginto.
O kay payak noon ng aking buhay
Walang tanikalang tinataglay
Ikaw ang siyang laging kaagapay
Sa pagkadapa’y may nakaalalay.
Ngunit ang buhay ay may takip-silim
Pagkakataong maranasan ang nagtatagong dilim
Ang sigwa at dusa siyang aking naging lilim
Sa mga impit na hinagpis ako’y naging sakim.
Da
Pinag sisisihan lahat ng aking kasalanan
Kung di mararanasan di pa mauunawaan
Ngayong natagpuan ko ang sagot sa katanungan
Mula nang bata pa laman na ng aking isipan
Ang bawat payo sa tuwing akoy pagsasabihan
Hindi pinapansin kahit alam na kabutihan
Nagsakripisyo ginawa lahat ng paraan
Upang mabigyan lang ng magandang kinabukasan
Halos gumapang sa hirap na nararanasan
Hirap na kahit minsan di man lang nasuklian
Siyam na buwan mong iningatan sayong sinapupunan
Nang mailuwal kahit lamok di marapuan
Sagana sa lahat damit, magandang laruan
Ngunit ng lumaki kung sumagot harap-harapan
At sumapit na nga ang puntong pagbibinata
Na tila hudyat sa pag-gawa ng masama
Nag umpisa ang lahat ng sinubukang magka syota
Si nanay kung utusan dinaig pa ang alila
Ganyan pag uugali sino bang matutuwa
Ang sarap ng buhay mo ang nanay mo nakaka-awa
Chorus:
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Magagawang tiisin na maguton si nanay
Masunod mo lang ang nobya na lahat ibibigay
Pangyayaring kinagulat mo nang siyay humiwalay
Mundo moy parang sasabog halos magpakamatay
Naisipang tikman ang shabu at mariwana
Tuwang-tuwa naman mga demonyo mong barkada
Si inay di makatulog magdamag nag-alala
Uuwi ka ng umaga hihingi ka lang ng pera
Pag di ka nabigyan sa galit halos magwala ka
At sasabihin pa sayong ina na walang kwenta
Ang matindi pa tol talagang walang konsensya
Halos harap-harapan kung murahin ang ina
Nang ikaw ay lumayo ang iyong ina ay yumuko
Yakap ang larawan mot luha ay tumutulo
Ngunit may bagay na lingid sayong kaisipan
Ang yong ina pala may tinatagong karamdaman
Nang minsan pag uwi si nanay nasa higaan nangyari
Ang bagay di mo lubos inaasahan
Mata ni nanay pumikit ng dahan-dahan
Sabay hagulhol at ipinatong sa kandungan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Tuwing akoy nag iisa lagi ko siyang naalala
Takbo ng buhay tila nawalan na ng pag-asa
Parang di ko kaya ang mabuhay mag-isa
Hinahanap-hanap ko pa rin kalinga ng ina
Pero ngayong ikay wala na pano na ako inay
Sa bawat suliranin sino ang makakaramay
Saking buhay sino pa ang gagabay
At kailan muling madarama ang yakap mo inay
Sa bawat oras si nanay ang laman ng aking isip
Pag sapit ng gabi siya ang laman ng panaginip
Patawarin ako inay sa aking pagkukulang
Ang aking kasalanan pano ba pagdurusahan
Ang bigat sa dibdib pano ba mababawasan
Hindi na kaya ng nahihirapang kalooban
Lagi nalang akong binabalot ng kalungkutan
I Love You nanay hindi kita malilimutan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Ikaw Ina ang unang kaibigan
Ang unang gabay at unang kaaway
Sa iyo nalaman na may kulay ang buhay
Ang siyang ilaw sa ‘king paglalakbay.
Sa mga munting kamay ko
Iginuhit ang pangako
Na ang pagsinta mo ay di maglalaho
Ito ay higit sa anumang yaman o ginto.
O kay payak noon ng aking buhay
Walang tanikalang tinataglay
Ikaw ang siyang laging kaagapay
Sa pagkadapa’y may nakaalalay.
Ngunit ang buhay ay may takip-silim
Pagkakataong maranasan ang nagtatagong dilim
Ang sigwa at dusa siyang aking naging lilim
Sa mga impit na hinagpis ako’y naging sakim.
Da
Pinag sisisihan lahat ng aking kasalanan
Kung di mararanasan di pa mauunawaan
Ngayong natagpuan ko ang sagot sa katanungan
Mula nang bata pa laman na ng aking isipan
Ang bawat payo sa tuwing akoy pagsasabihan
Hindi pinapansin kahit alam na kabutihan
Nagsakripisyo ginawa lahat ng paraan
Upang mabigyan lang ng magandang kinabukasan
Halos gumapang sa hirap na nararanasan
Hirap na kahit minsan di man lang nasuklian
Siyam na buwan mong iningatan sayong sinapupunan
Nang mailuwal kahit lamok di marapuan
Sagana sa lahat damit, magandang laruan
Ngunit ng lumaki kung sumagot harap-harapan
At sumapit na nga ang puntong pagbibinata
Na tila hudyat sa pag-gawa ng masama
Nag umpisa ang lahat ng sinubukang magka syota
Si nanay kung utusan dinaig pa ang alila
Ganyan pag uugali sino bang matutuwa
Ang sarap ng buhay mo ang nanay mo nakaka-awa
Chorus:
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Itim ang budhi ng taong di alam gumalang
Magawa ang gusto itataboy pati magulang
Mapapatawad pa ba? Ang sangkaterbang pagkukulang?
At kasalanan na halos di na rin mabilang
Magagawang tiisin na maguton si nanay
Masunod mo lang ang nobya na lahat ibibigay
Pangyayaring kinagulat mo nang siyay humiwalay
Mundo moy parang sasabog halos magpakamatay
Naisipang tikman ang shabu at mariwana
Tuwang-tuwa naman mga demonyo mong barkada
Si inay di makatulog magdamag nag-alala
Uuwi ka ng umaga hihingi ka lang ng pera
Pag di ka nabigyan sa galit halos magwala ka
At sasabihin pa sayong ina na walang kwenta
Ang matindi pa tol talagang walang konsensya
Halos harap-harapan kung murahin ang ina
Nang ikaw ay lumayo ang iyong ina ay yumuko
Yakap ang larawan mot luha ay tumutulo
Ngunit may bagay na lingid sayong kaisipan
Ang yong ina pala may tinatagong karamdaman
Nang minsan pag uwi si nanay nasa higaan nangyari
Ang bagay di mo lubos inaasahan
Mata ni nanay pumikit ng dahan-dahan
Sabay hagulhol at ipinatong sa kandungan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Tuwing akoy nag iisa lagi ko siyang naalala
Takbo ng buhay tila nawalan na ng pag-asa
Parang di ko kaya ang mabuhay mag-isa
Hinahanap-hanap ko pa rin kalinga ng ina
Pero ngayong ikay wala na pano na ako inay
Sa bawat suliranin sino ang makakaramay
Saking buhay sino pa ang gagabay
At kailan muling madarama ang yakap mo inay
Sa bawat oras si nanay ang laman ng aking isip
Pag sapit ng gabi siya ang laman ng panaginip
Patawarin ako inay sa aking pagkukulang
Ang aking kasalanan pano ba pagdurusahan
Ang bigat sa dibdib pano ba mababawasan
Hindi na kaya ng nahihirapang kalooban
Lagi nalang akong binabalot ng kalungkutan
I Love You nanay hindi kita malilimutan
Chorus:
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Lumuhod man ako at maghapong umiyak
Di na maibabalik pa ang kahapon kong winasak
Kay hirap pala ang maulila kay inay
Magdusa man ako hindi sapat ang aking buhay
Ikaw Ina ang unang kaibigan
Ang unang gabay at unang kaaway
Sa iyo nalaman na may kulay ang buhay
Ang siyang ilaw sa ‘king paglalakbay.
Sa mga munting kamay ko
Iginuhit ang pangako
Na ang pagsinta mo ay di maglalaho
Ito ay higit sa anumang yaman o ginto.
O kay payak noon ng aking buhay
Walang tanikalang tinataglay
Ikaw ang siyang laging kaagapay
Sa pagkadapa’y may nakaalalay.
Ngunit ang buhay ay may takip-silim
Pagkakataong maranasan ang nagtatagong dilim
Ang sigwa at dusa siyang aking naging lilim
Sa mga impit na hinagpis ako’y naging sakim.
Da
Region surrounding a mass or body where another body experiences a force of attraction due to the first body There is a gravitational field around the earth, and it affects a body by giving it an acceleration due to gravity g, as determined by Newtons Law of Gravitation. Using Newtons Law of Gravitation, the force of attraction between the earth and an object is given by,
F = G (m e m a / r e 2 ) The weight of a body, w, is the total gravitational force exerted on it by the earth equivalent to m x g. So the acceleration due to gravity of a planet of mass M and radius r is given by
g = G (M/r 2 ) Pendulum Motion Another way of deriving g is by using pendulums. A simple pendulum is just a mass suspended by a mass less or a string with negligible mass. Starting from a certain height an allowed to swing freely, it will move along a curved path, moving back and forth.
A Simple Pendulum This could be assumed as uniform circular motion with a period , so we can use the equation for the centripetal acceleration a c . The radius of curvature will just be the length L, so
a c = (4 2 r/ 2 ) = (4 2 L/ 2 ) At the lowest point, a c is just equal to the acceleration due to gravity g, so
g = (4 2 L/ 2 )
Satellite Motion
Simplifying, we assume the satellite of mass m follows a uniform circular motion of radius r around a large body, like earth. We can then use this equation for centripetal acceleration,
a c = (v 2 /r) directed towards the center of the larger body, like earth.
PiThe Filipino has a strong respect for the dignity of the human person and considers the other as an equal. He is sensitive to people’s feelings, very trusting to a point of naivete. He is capable of genuinely relating to others, empathizing during times of stress, of need (pakikiramay, bayanihan). On the one hand, this makes a good point d’ appui for a theology of liberation, a source of moral consciousness, a Filipino concept of justice based on human dignity. On the other hand, this very quality makes the Filipino tend to interpret personally any praise or criticism regarding business or work relationships. He has difficulty viewing things objectively. Contrary to this other-orientedness is the kanya-kanya syndrome, the so-called crab mentality of pulling down, through gossips and intrigues, persons seen to have by-passed one in rank, wealth, and honor. Family orientation towards, not only the nuclear members, but also the members of the clan (and even kumpadres) gives the Fil