GRADUATION SPEECH

This speech was delivered by a La Sallian engineer in one of the graduation ceremonies at the UP College
of Engineering.
"Ngayong araw na ito, sa ating pagtatapos, mayroon akong dalang Transcript of Record. Ang
estudyanteng may-ari ng transcript na ito ay nag-aral sa De La Salle University. Sa unibersidad na ito,
kapag ikaw ay isang undergraduate, may ID number ka na nagsisimula sa 94at pataas, kung lumipas
ang isang buong school year at umabot ka sa 15 units na bagsak, masisipa ka sa paaralan.
Ang transcript na hawak ko ay mayroong 27 units ng bagsak. 12 sa mga ito ay tinamo ng estudyante sa
iisang schoolyear lang. Ang isang subject ay kadalasang may bigat na 3 units. Kung iisiping mabuti, isang
subject na bagsak na lang ay pwede na masipa ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito.
Ang speech na ito ay hindi ko ginawa para i-acknowledge ang paghihirap ng ating mga magulang sa
pagpapaaral satin. Hindi ko din ito ginawa para maghayag ng political statement,o kumbinsihin kayo na
huwag umalis sa bansa at tulungan itong makaahon. Ang speech na ito ay para sa mga normal na
estudyante na kagaya ng may may-ari ng transcript na hawak ko, dahil madalas, wala talagang pakialam
ang unibersidad sa mga achievements nila. May mga awards na gaya ng Summa Cum Laude, Best
Thesis Award at Leadership Award. Pero ni minsan, hindi pa ako nakakakita ng unibersidad na
nagbigay ng Hang-on and managed to graduate despite nearly getting kicked-out during his academic
stay award.
Maaaring isang malaking kagaguhan ang konseptong ito para sa karamihan. Bakit mo pararangalan ang
isang estudyanteng bulakbol, bobo, tamad o iresponsable? Hindi ba dapat isuka ito ng unibersidad? Ito
yung mga tipo ng estudyanteng walang ia-asenso sa buhay, hindi ba?
Ayun. Natumbok niyo. Iyun na nga ang dahilan. Madalas, pag ang isang estudyante ay may pangit na
marka sa paaralan, lalong lalo na sa kolehiyo, nakakapanghina ito ng loob. Nandiyan yung tatamarin ka
mag-aral, nandyan yung iisipin mo Ano pa kayang trabaho ang makukuha ko? Call center na naman o
clerical? Bat kasi ang bobo ko. Kung matalino lang ako, sana, sa Proctor and Gamble ako, o kung saang
sikat na kumpanya.
Mas mahirap ang dinadaanan ng mga estudyanteng bumabagsak. Kahit na sabihin mong kasalanan
nilang bumabagsak sila, hindi ninyo alam kung ano ang pakiramdam ng ganun. Madaling sabihin na
Kaya mo yan, mag-aral ka lang, pero alam ba natin talaga ang sinasabi natin?
Kapag ang isang estudyante ay bumabagsak sa unibersidad, nandiyan yung tatawanan niya lang yan. O
di kaya naman, ipagmamalaki niya pang TAKE 5 NA KO!!! o Pare, magpi-PhD na ako sa Anmath3/
Calculus/etc. Pero hindi alam ng mga isang Summa Cum Laude kung ano ang nasa isip ng isang
normal na estudyante sa tuwing matutulog ito at alam niyang pag-gising niya, kailangan niya na namang
ulitin ang isang subject na nakuha niya na sa susunod na term.
Kaya ngayong graduation, ang speech na ito ay inaaalay ko parasa mga estudyanteng lumagpak, muntik-
muntikan nang masipa o yung sa lahat ng paraang pwede,ginawa na para lang makatapos. Gagawin
kong patas ang mundo para sa inyo kahit isang araw lang. Kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao, kesyo
kasalanan mo man na pangit ang marka mo o muntik ka nang makick-out, saludo ako sa hindi mo
pagtigil sa pag-aaral. Saludo ako na may lakas ka ng loob na harapin pa rinang mundo kahit alam mong
hindi ito magiging patas sa iyo. Saludo ako na kahit pangit ang transcript mo, taas noo ka pa rin ngayong
graduation at proud na proud sa sarili mo.
Ano ngayon ang mangyayari sa mga graduates pagkatapos nitong graduation? Ayoko nang puntahan
yung pwedeng mangyayari sa mga Cum Laude. Baduy. Alam mo namang may patutunguhan ang buhay
nila e. Pero dun sa mga lumagpak, ano ang meron?
Maaring makakuha kayo ng mediocre na trabaho lang. Pwede ka rin swertehin, baka makapagtrabaho ka
sa magandang kumpanya. Madami pang pwedeng mangyari. Huwag kayong mawalan ng pag-asa.
Kung nung college, nagtiyaga kayo e bat titigilan niyo yung pagti-tiyaga ngayon?
Pwede ring ganito: Mag-aral ka ulit. Ipakita mo sa kanila na kung sisipagin ka lang, malayo ang
mararating mo. Subukan mong patunayan sa kanila na kapag pinilit mo, kaya mo ring abutin yung
naabot nila. Na hindi ka bobo, kundi tinamad ka lang.
Baka sabihin ninyo, drowing lang ako.
Ive been on both sides. Naranasan ko na ring lumagpak, at muntikan na din akong masipa. Naranasan
ko na ang umulit ng 4 na beses sa iisang subject. Naranasan ko na ang masumbatan ng magulang,
kapatid at kung sino-sino pang propesor na walang pakialam sa pakiramdam ng estuyante.
Naranasan ko nang hindi makatulog ng maraming gabi sa pagiisip kung paano ko na naman sasabihin sa
magulang ko na maybagsak na naman ako. Kaya alamko ang pakiramdam ninyo.
Akin ang transcript na ito.
Pagkagraduate ko ng college, ano ang ginawa ko? Eto. Nagtrabaho muna ng konti, taposaral ulit. Kuha
ng Masteral sa kurso ko. Hindi para sa trabaho o kung ano man. Kundi para patunayan sa sarili ko na
noong mga panahong bumabagsak ako, tinatamad lang ako.
This is a rebellion. I raise my middle finger to every professor, over-achiever, naysayer and detractor
THAT TOLD ME THAT I CAN'T MAKE IT. I raise my middle finger to every valedictory or graduation
speech that only gratifies the university, those who were achievers in school or those who gratify the
country when its supposed to be the graduates moment of glory. You are supposed to acknowledge
EVERYONE. Even those who failed many times.
Kaya sa inyong mga graduates na medyo hindi maganda ang marka, para sa inyo ito. Kung kinaya ko ito,
kaya niyo rin to. Imposibleng hindi."