Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 1

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta


nummer 1/2012

Een uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen
Elektronische voortzetting van het maandblad Delta, 48
ste
jaargang
Verschijnt als het past
Elke auteur is verantwoordelijk voor zijn bijdrage


Bij een intrede.
Een staat die overal een leugen van maakt,
mag niet ook bij ons over de drempel komen
Joachim Fest

Een eerste nummer en meteen nagels met koppen!

Waarover gaat het? Vlaanderen kent meerdere verenigingen die streven naar een herstel van de oude
Nederlanden. Wat men onder dat begrip ook moge verstaan.
Het is niet de eerste keer dat die verenigingen de wens uiten te willen streven naar een of andere vorm van
eenheid. Of op zijn minst dan toch nauwe samenwerking.

En nu krijgt juist nze Werkgemeenschap soms het verwijt te horen dat zij niet bereid is aan gesprekken
daarover deel te nemen en aan de zijlijn blijft staan.
Niet waar, wij zijn wel degelijk bereid daaraan deel te nemen. Op voorwaarde echter dat aan enkele
voorafgaande voorwaarden is voldaan.

Vooreerst moet vooraf duidelijk gezegd worden waartoe deze gesprekken zouden moeten leiden: wat is het
einddoel? Zonder dat aan deze voorwaarde voldaan is, bestaat het gevaar dat het allemaal uitloopt op
wederzijds huwelijksbedrog, anders gezegd: een zoveelste ontgoocheling.
En dient bovendien nauwkeurig onderzocht te worden of die gesprekken wel enige kans tot slagen hebben.
Wil men ten minste vermijden dat het slechts tijd-en energieverlies is, zo niet erger: groeiend wantrouwen
en grotere vervreemding tegenover elkaar.
Wij hebben in het verleden inderdaad al te veel dergelijke goedbedoelde pogingen meegemaakt. Zij zijn
stuk voor stuk mislukt.

Waarom? Omdat men nagelaten had vooraf te bekijken of er wel een voldoende solide basis bestond om
de gesprekken tot een goed einde te brengen. In andere woorden: omdat de deelnemende verenigingen
niet bemerkt hadden, of er licht overheen gestapt waren, dat alle deelnemers niet van dezelfde
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 2

gemeenschappelijke premissen vertrokken. Het gevolg was dat men in het beste geval wel een tijdje een
schijn van eenheid en samenwerking kon ophouden, maar dat het finaal toch fataal afliep.

Voor ons zijn die noodzakelijke en onontbeerlijke premissen op zijn minst de vaststelling dat de
Nederlanden gevormd worden door de aloude driehoek Groningen-Artezi-Luxemburg (wij schetsen het
hier uiteraard in erg grove lijnen, maar dat zullen onze lezers verstandige lieden ongetwijfeld wel al
door hebben).
Dit is een conditio sine qua non. Het heeft bijgevolg niet de minste zin om gesprekken aan te knopen met
verenigingen, waarvoor wij overigens alle respect hebben, voor dewelke de Nederlanden zich beperken tot
een samenbundeling van die streken waar Nederlands de voertaal is. Nederlanden dus louter op basis van
de taal.

Voor ons dus geen confederatie Vlaanderen-Nederland als eindpunt, noch willen wij een Vlaams-
Nederlandse denktank zijn. Zoals het evenmin volstaat een uitweg voor dit dilemma te zoeken in de
bewering dat de Romaanse gewesten n Luxemburg MOGEN aansluiten, als zij dat tenminste wensen
(wat nogal wiedes is: wij kunnen, noch wensen die gewesten met geweld daartoe te dwingen). Maar als dat
feit zich toch zou voordoen maar bij die absurde gedachte wensen wij geen seconde stil te staan dan
nog zouden wij achter blijven met geamputeerde, gecastreerde, verminkte Nederlanden, onbekwaam hun
opdracht in Europa te vervullen.

Als verenigingen dan toch van taalkundige Nederlanden willen vertrekken wat voorafgaand separatisme
veronderstelt -, het ga hen dan goed, wij wensen hen alle succes toe.

Maar dan zal het wel zonder onze Werkgemeenschap zijn.

V.E.


Reacties op het einde van Delta

Toen wij einde december aankondigden dat dit het laatste nummer van Delta was (trouwens al verkondigd
in ons oktobernummer), ontvingen wij heel wat reacties van (ontgoochelde) lezers.
Een greep hieruit:

Met groot genoegen las ik dat er dan toch een elektronische nieuwsbrief zal verspreid worden.
(H.B., Tongeren)

Jammer, hiermede verdwijnt de laatste directe erfgenaam van de dinaso-beweging.
(T.W., Emmeloord)

Delta was je levenswerk, samen met de inspanningen van de hele werkgemeenschap, je mag er meer dan
trots op zijn ().Jullie waren terecht grote Heel-Nederlanders, zoals er helaas te weinig zijn. Laten we de
gerechtvaardigde hoop koesteren dat het werk van bijna een halve eeuw nog lang vruchten zal dragen.
(F.P.,Oosterbeek)

Dank voor het leesgenot dat gij en uw ploeg mij in jaren hebt bezorgd.
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 3

(G.D.R, Antwerpen)

Ik waardeerde het belang van uw originaliteit en vooral uw kritisch oog.
(A.W., Santes)

Ik heb u reeds mijn treurnis meegedeeld bij het verdwijnen van Delta waarvan ik in lengte van j aren met
veel genoegen kennis mocht nemen. De meeste bijdragen heb ik meermaals gelezen, wat bij tijdschriften
toch wel een zeldzaamheid is. Ik wou u danken voor uw zorg om waarden die inderdaad bedreigd zijn,
maar die nooit zullen teloor gaan dank zij de inspanningen van velen, zoals jullie.
(M.S., Gent)

Ik wil u bij dezen uit de grond van mijn hart bedanken voor wat ge met Delta bereikt hebt. Uw blad was een
echte verademing en heeft zeker bijgedragen tot mijn persoonlijke vorming. Het gaf mij een kritischere kijk
op politiek en maatschappij.
(J.D., Torhout)

Door Delta en de medewerkers van de gemeenschap heb ik het Heel-Nederlandse gedachtegoed ontdekt
en daarvoor ben ik u heel dankbaar.
(Ch. B., Dongelberg)

Reeds verscheidene jaren ben ik geboeid lezer van jullie tijdschrift, ik heb er in elk geval veel van
opgestoken.
(J.L., Westouter)

Als jarenlang trouwe lezer van uw hoogwaardig maandblad moet ik tot mijn spijt ervaren dat zelfs sterke
geesten en verdedigers van nobele overtuigingen soms moeten afhaken () Ook aan de voort werkende
gemeenschap wens ik: vaert wel ende levet scone.
(H.B. Turnhout)

Laat me toe u te feliciteren voor de hoge kwaliteit van het maandblad Delta dat ik met grote belangstelling
ontving.
(JdL, Leefdaal)

En tot slot ietwat uitgebreider geciteerd (omdat het zo nauw aansluit bij ons gedachtengoed):

De Europese Rijksgedachte waar u het over had (nota: in onze afscheidsbrief van 14/12/11 was daarvan spraak)
was helemaal niet zo overtrokken. Ik zou het begrijpen als een modern alternatief voor de Verenigde
Staten van Europa, dat nu door de goede Europeanen en door het grote geld worden gepropageerd.
Maar die de critici eerder begrijpen als een nieuwsoortige Sowjetunie.
Daartegenover staat het oude voorbeeld van het (Heilige) Roomse Rijk, met zijn vele zelfstandige
deelgebieden. En ook met hun gesplitst gezag, dat van de keizer en dat van de paus, die elkaar in
evenwicht konden houden, en die zelf bovendien geen groot leger hadden.
Dat gesplitste gezag vinden we nog altijd verspreid terug over verschillende Europese steden. In
Straatsburg het morele gezag van de Raad van Europa en het Mensenrechtenverdrag (47 landen) en het
politieke gezag van het Europese Parlement (27 landen). In Luxemburg het juridische gezag van de
Europese Unie (27 landen). In Brussel het economische gezag van de Europese Commissie en het
militaire gezag van de NAVO. In Frankfurt: het monetaire gezag van de ECB (17 landen). In Rome nog
altijd het pauselijke gezag.
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 4

Die oude Rijksgedachte houdt ook een gedachte van vrijheid in. Steden en gebieden, die konden
ontsnappen aan de macht van hun hertog of vorst-bisschop, konden zich met recht vrije rijkssteden
noemen. Het bleek helemaal geen nadeel te zijn als daar een of andere autoriteit ontbrak, of als ze met
bepaalde afspraken (oorlogen) niet meededen. Geldt dat nu ook niet voor die landen die niet meedoen aan
de EU of aan de euro?
Europa is altijd ingewikkeld geweest en moet dat blijven.
(K.A., Sint-Martens-Bodegem)

Feiten en Beschouwingen

De Grondwetsherziening
Het was een klein berichtje op pagina 5 in de rechterkolom van De Standaard d.d. 9 januari 2011. In
het kader van de zesde staatshervorming voorziet het regeerakkoord in de wijziging of toevoeging
van een aantal grondwetsartikels die nochtans niet voor herziening vatbaar verklaard werden. De
acht partijen die over de staatshervorming onderhandelden, menen echter een uitweg gevonden te
hebben. Zo schrijft De Standaard dat ze een kleine [!] wijziging [willen] doorvoeren aan artikel
195. Het blad vervolgt: De regel dat maar artikels gewijzigd kunnen worden die door het vorige
parlement voor wijziging vatbaar zijn verklaard, wordt geschrapt voor de duur van deze
regeerperiode. Daarna wordt de regel opnieuw ingevoerd
In Belgi verloopt de procedure van grondwetsherziening volgens de regels die vastliggen in artikel 195
van de Grondwet. Dat artikel bepaalt dat de federale wetgevende macht, in samenspraak met de Koning
lees de Regering het recht heeft om de grondwet voor herziening vatbaar te verklaren als zij daar
redenen voor ziet. Daarna worden de kamers van rechtswege ontbonden en volgen er verkiezingen. De
kiezer wordt dan geacht om zich uit te spreken over de wenselijkheid van deze grondwetswijziging.
De regering Leterme-II verklaarde inderdaad op 4 mei 2010 een aantal grondwetsartikels voor herziening
vatbaar. Nochtans was deze regering, sedert haar val op 26 april 2010, ontslagnemend. Volgens de
rechtspraak van het hof van cassatie (d.d. 26 mei 1999) mag een regering in lopende zaken zich enkel
bezighouden met het dagelijks bestuur en dringende zaken. De grondwetsherziening behoort daar dus
niet toe, waarop de toenmalige regeringsbeslissing op zijn zachtst twijfelachtig kan worden genoemd.
De artikels die voor herziening vatbaar werden verklaard hebben o.a. betrekking op de Belgen en hun
rechten, de hervorming van politie en justitie, een herziening van het bicameralisme, de constitutieve
autonomie voor het Brussels gewest en de Duitstalige gemeenschap en de werking der lokale besturen.
Ook art. 195, dat de grondwetswijziging zelf regelt, werd voor herziening vatbaar verklaard, evenwel zonder
motivatie (hetgeen op zich al een anomalie is).
Het regeerakkoord van 1 december 2011 bevat echter, zoals gezegd, een aantal grondwetsherzieningen
van artikels die niet tot herziening vatbaar verklaard zijn (o.a. het nieuwe kiesstelsel in de
faciliteitengemeenten, een deel van de Senaatshervorming, de regeling voor het gerechtelijk
arrondissement BHV, het toezicht van het Grondwettelijk Hof op de federale loyauteit, de inschrijving van
het recht op kinderbijslag in de Grondwet...).
Daarom wil de regering de Grondwet aanpassen in de zin die hierboven werd aangegeven. Kort gezegd
komt het erop neer dat artikel 195 van de Grondwet tot 2014 de duur van deze voorziene regeerperiode
opgeschort wordt. Nochtans is artikel 195 van de Grondwet van kapitaal belang en vormt het samen met
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 5

artikel 187 een pijler van onze rechtsstaat. Artikel 187 stelt: De Grondwet kan noch geheel, noch ten dele
worden geschorst.
Welnu, het is net dat wat de acht partijen willen doen. Ze willen immers eerst artikel 195 schorsen,
waardoor elk artikel van de Grondwet veranderd kan worden. Daarna wordt artikel 195 terug ingevoerd.
Concreet betekent dat, dat de constituante gedurende 700 tot 800 dagen artikel 195 wil opschorten, wat
manifest in strijd is met artikel 187 van de Grondwet. Anders gezegd, als de regering en de ecologisten
doen wat ze zeggen, begeven ze zich in de illegaliteit.
Naast de onbetwistbare illegaliteit van deze maatregel, worden nog andere burgerrechten geschonden,
denken we maar aan het recht om in geval van een grondwetswijziging de kamers te ontbinden en
daardoor de burgers het recht te geven om zich in vrije verkiezingen uit te spreken over het geplande
beleid (art. 46, art. 195 Belg. GW).
Zo werd de kiezer om de tuin geleid en wordt de grondwet op schaamteloze wijze verkracht, o.a. om n
van de belangrijkste instellingen van de Belgische staat de Senaat te ontmantelen.
Daarenboven opent zulke maatregel een gevaarlijk precedent. Immers, indien de hele Grondwet kan
gewijzigd worden, kan een constituante ook de burgerrechten aan de kant schuiven, bv. door het
eigendomsrecht of het briefgeheim af te schaffen of in te perken. Of de constituante kan in onderhavig
geval zijn legislatuur ten eeuwigen dage uitbreiden of zelfs ... de staat afschaffen. Men kan zich afvragen
waar de almacht van een constituante die door geen enkel Belgisch orgaan gecontroleerd (een lacune in
ons bestel) wordt dan wel stopt
De in artikel 187 en 195 van de Belgische Grondwet vastgelegde bepalingen zijn bijgevolg niet zomaar
vrijblijvende of aanvullende artikels. Het zijn de fundamenten waarop de staatsorde berust.
Professor Filip Reyntjens van de Universiteit van Antwerpen verklaarde op 10 januari 2012 in De
Standaard m.b.t. tot deze ongrondwettelijke grondwetsherziening: Dit is de schande voorbij. Waarom
reageren de grondwetspecialisten en politicologen nu niet? Ze noemden wl verkiezingen zonder splitsing
van BHV ongrondwettelijk, hoewel dit niet het geval was.
Bovendien gebeurt dit in een context waarin de Europese Unie het Hongaarse regime de les spelt over
haar ondemocratische (?) grondwetsherziening die nochtans gedragen wordt door 90% der Hongaarse
volksvertegenwoordigers en dus zeker niet illegaal is en dreigt met sancties. Moet nu niet hetzelfde
gebeuren tegen de huidige machthebbers in Belgi?
In elk geval mag de Koning der Belgen onder geen enkel beding deze illegale grondwetsherziening
bekrachtigen.
Bruno Yammine
Verslag: Benelux dd. 03/02/2012

De Benelux is dit jaar aan een nieuwe start begonnen. De inwerkingtreding van het nieuwe Benelux-
verdrag op 1 januari 2012 kondigde een nieuwe versterkte samenwerking aan tussen de Benelux-landen
en blies nieuw leven in een project dat vele successen heeft gekend en zal blijven kennen.
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 6

Om dit te vieren, werd op 3 februari 2012 op het stadhuis te Brussel een bijeenkomst gehouden waar de 3
ministers van Buitenlandse zaken van Belgi (Didier Reynders), Nederland (Uri Rosenthal) en Luxemburg
(Jean Asselborn) hun samenwerking nogmaals etaleerden.
Deze bijeenkomst werd evenwel voorafgegaan met een intensieve voorbereiding waarbij studenten en
experts (o.m. professor emeritus H. Bocken (UGent)) bijeenkwamen voor een heuse denkoefening om
deze versterkte samenwerking concreet vorm te geven. Ondergetekende was dan ook zeer vereerd dat hij
aan deze denkoefening mocht deelnemen.
Nog vereerder was ondergetekende toen, nadat de genodigden s ochtends waren gearriveerd op het
Secretariaat-Generaal van de Benelux, hij werd aangeduid om als Belg tijdens de viering te worden
genterviewd door Christophe Deborsu (RTBF) over het thema Duurzaamheid. Het was n van de drie
themas die tijdens de denkoefening zouden worden besproken, naast Veiligheid en Justitie en Interne
Markt. Voor de andere themas werden een Luxemburgse en een Nederlandse woordvoerder aangeduid.
Maar voordat ikzelf en mijn collegas op de rooster zouden worden gelegd, dienden we eerst voldoende
ideen te halen uit de denkoefening. Deze werd gemodereerd door Belgisch Minister van Staat Marc
Eyskens (Interne Markt), lid van de Chambre des Dputs Felix Braz (Duurzaamheid) en voormalig
senator Jean Eigeman (Veiligheid en Justitie). Tijdens deze denkoefening viel overigens op dat heel wat
studenten de Heel-Nederlandse gedachte genegen waren, alsook dat werd vastgesteld dat een Benelux-
aanpak van de problemen beter kon zijn dan door enkel een puur nationale. Voorbeelden betreffende dat
laatste kwamen velerlei aan bod, zoals het alom gekende probleem van de Nationale Plantentuin van
Belgi dat wegkwijnt onder financile problemen en meerdere Belgische regeringen die weigeren hun
verantwoordelijkheid op te nemen. Benelux-secretaris-generaal Jan van Laarhoven apprecieerde het
voorbeeld al te zeer en voormalig senator Jean Eigeman trad hierin bij met andere voorbeelden uit
Nederland.
Tijdens de themas werden zowel oude als nieuwe problematieken besproken. De samenwerking tussen de
Nederlandse en Belgische havens kwam onder meer aan bod en begrippen als copetitie (samenwerking
n concurrentie) werden aangehaald, zeker gelet op de Franse pogingen om hun eigen havens beter met
elkaar te cordineren (en dit om een vuist te kunnen maken tegen Antwerpen en Rotterdam), maar ook de
opkomst van cybercriminaliteit en de gebrekkige controle betreffende exotische flora en fauna (waardoor
uitheemse soorten in onze contreien ingang vinden en de inheemse soorten verdrijven gezien ze amper
natuurlijke vijanden hebben in ons grondgebied) werd uitvoerig besproken. Vanuit het thema
Duurzaamheid werd ook gekeken naar het opdrijven van de arbeidsmobiliteit in de Benelux door het
oprichten van een Benelux-interimkantoor dat als databank zowel vacatures als sollicitanten beheert. Na
enkele uren van intellectuele inspanningen, waren de drie woordvoerders voldoende voorbereid.
De wandeling van het Secretariaat-Generaal naar het stadhuis is in principe ongevaarlijk, ware het niet dat
door de plotse en hevige sneeuwval de Brusselse straten ijspistes waren geworden. Deze sneeuwval en de
fileproblemen die ze hierdoor veroorzaakte, zou er uiteindelijk ook voor zorgen dat de Nederlandse en
Luxemburgse ministers van Buitenlandse Zaken niet aanwezig konden zijn op de viering. Andere
prominenten zoals de voorzitter van het Vlaamse Parlement, Jan Peumans, wisten wel een weg door de
sneeuw te vinden. Eens gearriveerd, werden we wel zeer hartelijk ontvangen en voorzien van voldoende
versnaperingen.
De bijeenkomst zelf begon binnen het academisch kwartiertje met een filmpje over het ontstaan van het
idee van de Benelux, terwijl de woordvoerders nerveus afwachtten tot wanneer zij hun zeg konden doen.
Het duurde echter niet lang toen Christophe Deborsu zijn microfoon nam en ze min of meer in ons gezicht
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 7

duwde. Alle drie wisten zich staande te houden, onder het goedkeurend oog van het publiek, dat overigens
voltallig aanwezig was.
Een toespraak van Didier Reynders, zij die voor de andere ministers van Buitenlandse Zaken insprongen
en van de Secretaris-Generaal van de Benelux toonden aan dat voor alle Benelux-landen het nieuwe
Benelux-verdrag een goede zaak is en een stap in de richting van versterkte samenwerking. Dit werd ook
bevestigd door de premiers van deze landen via een opgenomen toespraak. De bijeenkomst eindigde met
de prijsuitreiking voor de Benelux-wedstrijd: Kunst kent geen grenzen, een hartelijk applaus en richting
Open Buffet waarin kosten noch moeite werden gespaard. Een zeer geslaagde dag en zeker voor
herhaling vatbaar.
Erik Langerock
Activiteiten

Onze Werkgemeenschap heeft een (toegegeven, kleine, wij zijn dan ook staatarm!) financile steun
verleend aan het Gentse ad hoc comit Willem l bedankt, 1815-1830 dat tegen het jaar 2015: 200 jaar
1815- 2015 - hereniging der Nederlanden, beoogt ter ere van deze koning waaraan de Zuidelijke
Nederlanden zoveel te danken hebben, een standbeeld op te richten.

Wij waren eveneens vertegenwoordigd op de uitvaart te Kontich van pater Phil Bosmans, oprichter van de
Bond Zonder Naam. Phil Bosmans verdient onze eerbetuiging omwille van zijn inzet om een fatsoenlijke
samenleving tot stand te brengen. Een betere omschrijving als fatsoenlijk is bezwaarlijk te vinden.

Graag maken wij voor u het jaarprogramma 2012 bekend van de bevriende vereniging Zuid-Nederlandse
Ontmoetingen (Z.N.O.) uit Noord-Brabant die het bevorderen van de vriendschap tussen Noord en Zuid
als doel heeft.
Het ware overigens wenselijk als eens wat meer Vlaamse landgenoten zich lid zouden maken!

Hier volgt het programma:
31 maart: een bezoek aan Ravenstijn;
2 juni: een ontdekking van het Brabantse land rondom Brussel;
21 juli: een bezoek aan Zeist, Soestdijk en t Loo;
1 september: bezoek aan het land van Herve, mogelijk ook de abdij van Valdieu (Godsdal);
13 oktober: Maastricht, gouvernement aan de Maas.
20 november: afsluiting van het jaar te Eindhoven met een lezing.

Het spreekt voor zich dat het nog te vroeg is om meer details te geven; veranderingen zijn bijgevolg steeds
mogelijk.

Voor meer inlichtingen:secretariaatzno@onsneteindhoven.nl
C.L. Plasmans, tel. +31-(0)40-2433026

Zie ook: www.zuidnederlandseontmoetingen.com

Z.N.O. is een a-politieke vereniging

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 8

En even graag het jaarprogramma van de Vereniging/Stichting Zannekin:
De Studie-uitstap gaat dit jaar door op 12 mei en wel naar Luik,
De jaarlijkse Ontmoetingsdag vindt plaats op 29 september en wel te Belle (Bailleul) in Frans-Vlaanderen.

Forum
BeNeLux een categorische imperatief
BeNeLux, men zou het een Trias Politica sui generis, eigensoortig dus, kunnen noemen, of een
Staatkundige Drie-eenheid.

De Romeinen zeiden al: Tres faciunt collegium oftewel: drie vormen een gezelschap. Echter we weten:
n en n en n vormen soms maar in zeer betrekkelijke zin: drie. Wat wil ik hiermee zeggen? Dat
bij nader inzien in meerdere of mindere mate valt af te dingen op het monolithisch karakter van elk der drie
componenten van de Benelux, zoals we allen uiteraard reeds weten.

Even in vogelvlucht: natuurlijk, in Belgi hebben we Vlaanderen en Walloni. Maar neem Vlaanderen:
West-Vlaanderen is toch best verschillend van Limburg al hebben ze dan beide het Algemeen Beschaafd
Nederlands (ABN) als officile taal gemeen. En in Bouillon voelt het leven anders aan dan in la cit
ardente, Luik, om maar eens wat te noemen.

En Nederland? De mentaliteit in Heerlen is toch wel anders dan in Hoogeveen bijvoorbeeld.

En wat te zeggen van Luxemburg? Dat heeft iets van een toverbal, het hangt er maar vanaf welke
lingustische laag je aanboort. Men spreekt de eigen taal uiteraard, het Letzeburgisch, zeer velen zijn vlot in
Duits en men beheerst het Frans perfect.

Waar willen we met deze wat lichtvoetig beschouwende inleiding naar toe? In n woord: nheid
bestaat in een altijd relatieve verscheidenheid, of, om het met een citaat uit het opschrift te zeggen van
de Rijksuniversiteit Utrecht aan het Domplein aldaar: ex variis radiis lux candida: het schitterende licht
wordt gevormd uit diverse stralen.
Deze wat potische omschrijving herbergt ook een politieke boodschap. Namelijk: verschillen,
verscheidenheid hoeven aan een zekere symbiotische eenheid niet in de weg te staan, leveren zelfs een
meerwaarde op, kortom: een plus n plus n is meer dan drie, levert een synergetisch effect op.

En natuurlijk heeft Walloni, heeft een groot deel van Brussel een markant onderscheid met het overige
Beneluxgebied, Nederland en Vlaanderen speciaal, door de Franstaligheid. Dat echter een blokkade te
noemen voor verdergaande cohesie binnen de Benelux is defaitistisch en bekrompen. Immers er zijn
meerdere meertalige voorbeelden van florerende landen, denk aan Canada en Zwitserland bijvoorbeeld,
maar ook om eens te noemen, India en de Filippijnen kennen een aantal talen.

Ik durf de stelling aan dat in een hypothetische Benelux-staat het soortelijk gewicht, het poids van
Walloni bepaald groter zou zijn, dan in het geval van aanhechting tot perifeer gebied bij Frankrijk. Want
het Quebec van de Benelux zou dan een status aparte genieten, met een specificiteit en prestige, niet
vergelijkbaar met de meeste Franse departementen.

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 9

Dit zou ook een verrijkende uitstraling hebben naar het overige Benelux-gebied. Ik durf ook de stelling aan
dat de tegenstelling een valse is tussen de zogenaamde Groot-Nederlandse gedachte: de toenadering
tussen Nederland en Vlaanderen en de Heel-Nederlandse optie: een voortschrijdende cohesie binnen de
Benelux als geheel. Immers de Heel-Nederlandse visie omvat mede de Groot-Nederlandse, staat deze niet
in de weg maar biedt meerwaarde door de complementaire factor van de Franstalige, romaanse entiteit
en cultuur.

Laten we even de geschiedenis induiken. Het door keizer Karel de Grote (768-814) gecreerde imperium
was zowel Westers als multicultureel. In 843, bij het Verdrag van Verdun werd dit rijk in drien verdeeld:
Oost-Franci, het oostelijke latere Duitse gebied, West-Franci, het huidige Frankrijk en het Middenrijk.
Onze Lage Landen, inclusief Walloni, behoorden tot het laatste. Later hebben de Bourgondische hertogen
dit Middenrijk in zekere zin doen herleven en eenheid binnen onze gewesten gebracht. Een eenheid die
door de Tachtigjarige Oorlog weer verbroken werd. Onze Lage Landen inclusief Walloni hebben ook nooit
deel uitgemaakt van Frankrijk, afgezien van de annexatie door de Franse revolutionairen en Napoleon.
Maar deze laatste heeft in 1810 zelfs Nederland bij Frankrijk ingelijfd.

Het kortstondige Koninkrijk der Nederlanden dat na Napoleon het licht zag, liep dan weer op de klippen
door de Belgische opstand van 1830. Op onze generatie rust de uitdaging de naoorlogse Benelux-aanzet
verder te ontwikkelen, een quantum-spong, een saut qualitatif te geven, onder het motto: wij horen bij
elkaar. En wel om historisch gefundeerde, maar ook actuele geopolitieke, economische, culturele en
sociale redenen. De geschiedenis hebben we net heel kort doorlopen.

Geopolitiek bezien, alsook economisch is het synergetisch effect van toenemende onderlinge afstemming
binnen onze Rijn-Maas- en Schelde regio, een gouden delta, als n gentegreerd gebied, evident. Een
toegangspoort vormt deze ook ten opzichte van het Europese hinterland.
Dat in het zich uitbreidende en onderling wel eens in de clinch liggend Europese Unie-gezelschap een
gezamenlijk opererende Benelux een rele macht zou zijn, is zo helder als glas. Onze gezamenlijke
economie is groter dan de Italiaanse, nog afgezien van alle andere problemen die dat land heeft. En toch
maakt Itali en niet de Benelux, omdat die staatkundig niet bestaat deel uit van het exclusieve
gezelschap van de G-7. Sociaal en cultureel zou een intensieve dynamiek van convergentie binnen de
Lage Landen eveneens vruchten afwerpen. Een grotere, en gediversifeerdere arbeidsmarkt biedt ruimere
mogelijkheden en een bad nemen in regios die relatief cultuurhistorisch verschillen is altijd verrijkend.
En zouden wij onze strijdkrachten ook niet eens poolen, en van elkaar leren?

Wat ik dus bepleit, is het toewerken naar een Benelux politieke unie via een confederatie een statenbond
naar een federatie een bondsstaat.
Dat is uiteraard een proces of, om een bekende dichtregel te citeren: Tussen droom en daad staan wetten
en praktische bezwaren. Ingrijpende, historische beslissingen die eventueel letterlijk grensverleggend het
speelveld veranderen kan men echter nooit in alle consequenties ten volle qua uitwerking voorzien. Er zit
altijd een element in van sprong in het onbekende. Dat mag echter geen excuus zijn om altijd maar tot
vervelens toe binnen de bestaande lijntjes te blijven kleuren. We moeten niet ongevoelig zijn voor the
magic of thinking big.

Vandaar dat ik durf te zeggen: begin ermee de Benelux-staat in de steigers te zetten!

Prof. dr. Olaf baron van Boetzelaer

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 10

Medegedeeld

Graag nemen wij in onze Brief volgende mededeling op:
Ieper, 15 januari 2012
Geachte heer, mevrouw,
Betreft: scriptieprijs Studiecentrum Joris van Severen
Het Studiecentrum Joris van Severen is een vereniging zonder winstoogmerk die de studie naar de
persoon en de ideen van Joris van Severen (1894-1940) wenst te bevorderen.
In de loop van de afgelopen decennia is daartoe een archief aangelegd rond Joris van Severen en zijn
bewogen politieke loopbaan, in het bijzonder het Verbond van Dietsche Nationaalsolidaristen (Verdinaso).
Dit archief is in 2000 overgedragen aan de universiteitsbibliotheek van de Katholieke Universiteit Leuven
en werd aldaar ondertussen genventariseerd door dr. B. Coppein.
Het doel van de archiefoverdracht was om de wetenschappelijke studie naar Joris van Severen en het
Verdinaso te bevorderen. Het Studiecentrum wil deze studie actief gaan bevorderen door het instellen van
een scriptieprijs voor studenten, waaraan een geldbedrag is verbonden van 100 .
Graag zouden we u willen vragen om deze scriptieprijs onder de aandacht te brengen van uw studenten en
aldus de studie over Joris van Severen en zijn beweging te bevorderen. Het Joris van Severen-archief aan
de KU Leuven is nog grotendeels onontgonnen en een wetenschappelijke biografie ontbreekt vooralsnog.
Er is met andere woorden sprake van historisch onontgonnen terrein en ook ideologisch roept de
persoonlijkheid van Joris van Severen nog steeds veel vragen op rond zijn politieke ontwikkeling. Ook is er
nog nauwelijks iets bekend over de samenstelling van zijn aanhang.
Op basis van minimaal twee inzendingen zal een commissie binnen het Studiecentrum de prijs al dan niet
toekennen aan een scriptie die handelt over de persoon Joris van Severen, het Verdinaso of n van de
na-oorlogse Nachfolge-bewegingen. De scriptie hoeft niet noodzakelijk een eindscriptie te zijn, maar dient
ten minste tien A4-paginas te omvatten.
Het Studiecentrum Joris van Severen zal de uitreiking van deze scriptieprijs gepast omkaderen en de
auteur de gelegenheid bieden om de scriptie te publiceren in het jaarboek van het Studiecentrum. De
auteur zal een exemplaar van het jaarboek en tien nadrukken ontvangen.
Mocht u nog vragen of opmerkingen hebben, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.
Hoogachtend,
Voor de beoordelingscommissie,
Drs. R.A.B. Bruijns
p/a Secretariaat Studiecentrum Joris van Severen
Paddevijverstraat 2
B 8900 Ieper
maurits.cailliau@skynet.be

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 11

De boom van goed en kwaad

Uitzonderlijk ditmaal een wel ongewoon lange Boom of moeten wij zeggen hoge Boom? Zouden die
wellicht toch tot in de hemel groeien?

*Het Vlaams Roerend Cultureel Erfgoed bezit nu ook een unieke kaart van Vlaanderen uit 1540 van
Geraard Mercator, wiens 500
ste
geboortedag op 5 maart 1512 wij dit jaar gedenken.

*Democratie en Europa. Volgens Larry Siedentop, auteur van Democracy in Europe dreigt een diepe
institutionele crisis omdat in Europa alleen nog maar puur economische termen gelden. Europa denkt niet
langer meer in politieke normen en waarden, zoals spreiding van macht en verantwoordelijkheid, anders
gezegd: burgerschap, maar alleen nog maar aan economische groei.

*Ptain. Een lezer stoorde zich wel ietwat aan ons artikel over Maarschalk Ptain in het laatste Delta
nummer. Hij vestigt er niet ten onrechte de aandacht op dat Ptain zich bij de bezettende overheid
meermaals over beklaagd heeft dat Noord-Frankrijk onder de Duitse militaire bevelhebber voor Belgi viel
( fr Belgien und Nord-Frankreich). Tenslotte was en bleef hij een Frans nationalist. Mogen wij er de
aandacht op vestigen dat ons artikel hoegenaamd niet bedoeld was als een verdediging van Ptain? Het
was er ons alleen om te doen Ptain en het verschijnsel Ptainisme beter bij onze (jongere) lezers
bekend te maken.

*In de Zannekin Nieuwsbrief, pag. 6 (1
ste
trim./2012) lezen wij: Volgens Auguste Laloux, de grootste
Waalse schrijver, staat de echte Waalse geest dichter bij de Vlaamse dan bij de Franse. Wat heel juist is.

*Economische rangorde in de wereld. Momenteel staat Duitsland nog op de 4
de
plaats, Frankrijk op de
5
de
en Groot-Brittanni op de 6
de
. Als de verwachtingen zich voltrekken zal tegen 2020 Duitsland afzakken
naar de 7
de
plaats, Frankrijk naar de 9
de
en zal Groot-Brittanni bijgehaald worden door Brazili. Rusland
dat nu 9
de
staat zal opklimmen naar plaats 4 en India, thans 10
de
, zal stijgen naar de 5
de
plaats. Een beter
argument om de versterking van de Europese gedachte te verdedigen is er niet.

*Zondagsrust, cultureel erfgoed. De Duitse CSU-europarlementarir Martin Kastler start een
burgerinitiatief voor de zondagrust. Er moet een vaste dag zijn die aan het gezin toebehoort, zegt hij. De
zondag is Europees cultureel erfgoed en dient beschermt te worden. Onze steun krijgt hij in elk geval.
Voor meer inlichtingen: www.freiersonntag.eu.

*Estafetteloop. In mei wordt een estafetteloop over 810 km. georganiseerd, een Benelux Run (waarom
toch dat Engels?) vanuit La Roche-en-Ardenne (start 2 mei) naar Delfzijl (aankomst 5 mei). Dertig teams
van 12 personen zullen daaraan deelnemen (2x6). Om de 100 km. lost de ene groep van 6 de andere af,
dag en nacht. Vanzelfsprekend dat dit ons interesseert. Voor wanneer een loop van de Somme naar de
Eems?

*Taalkennis. Volgens de wet moeten sinds 2002 topambtenaren tweetalig N/F zijn. MR en PS beweren
thans dat daarvan niets terug te vinden is in het regeerakkoord. Zij stellen dus een akkoord tussen partijen
boven de wet. De particratie voert duidelijk nog altijd het hoge woord in dit land.

Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 12

*Overdaad? U gelooft het niet, maar ons land telt niet minder dan 711 adviesraden en commissies, die
samen 12.000 adviseurs tellen. Dit alles om de federale overheid te adviseren. Maar let wel: een kwart
onder hen heeft nog nooit een verslag over hun activiteiten uitgebracht en 90% werd nooit gevalueerd.
Het kost de brave belastingbetaler wel 2,5 miljoen euro aan presentatiekosten (de werkingkosten niet
meegerekend).

*De Technische Universiteit in Delft vermindert de studielast (last?) van haar opleidingen, tal van vakken
of delen daarvan verdwijnen zelfs in hun geheel. De universiteit wil immers dat de studenten hun studies
sneller afmaken. Dat dit het niveau van het aldus verworven diploma ernstig schaadt, deert klaarblijkelijk
niemand. Een andere verandering is dat studenten voortaan een onvoldoende in n vak, zullen mogen
compenseren door een voldoende voor een ander vak. Welke waanzin is dat? Maar ja, er zijn wel meer
zaken waarvan schijnbaar niemand wakker ligt.

*Egypte. Een enqute uit 2010 van het Pew Research Center toonde aan dat meer dan 90% van de
Egyptenaren een politieke rol voor de Islam best zien zitten; 75% bleek zelfs voorstander van steniging,
lijfstraffen en amputatie. De Moslimbroeders kozen inmiddels de leuze: Islam is the solution!

*De Europese Ere-Senaat van de Beweging voor de Verenigde Staten van Europa (BVSE) vergaderde op
zondag 5 oktober in de redelijk goed gevulde zaal van het Antwerpse Elzenveld. De meest opgemerkte
toespraak was ongetwijfeld die van Herman Van Rompuy, die enthousiast opriep om eendrachtig de
huidige Europese crisis te overwinnen. Wel dient daarbij rekening gehouden, zegde hij, dat wij thans te
doen hebben met een generatie voor wie Europa helemaal niet meer zo evident is als voor de generatie die
net uit de verwoestende Tweede Wereldoorlog kwam.
Zoals te verwachten viel na het heengaan van haar stichter en bezieler, de heer Walter A. Kunnen, zal
deze 50
ste
bijeenkomst meteen ook de laatste zijn. Een verlies in elk geval voor de Europese federalistische
beweging. Al stellen wij ons terecht de vraag of het al bij al niet best is dat dit initiatief een einde neemt.
Diegenen die voor deze 50
ste
bijeenkomst het initiatief namen en er de touwtjes in handen schijnen te
hebben, zijn Vlaams-nationalistisch georinteerd en zullen zeker niet het 6-delig federalisme in Belgi, dat
Walter Kunnen voorstond, verdedigen. Wij hebben ons zelfs gergerd dat ze zo enthousiast in de handen
klapten voor Herman van Rompuy, terwijl ze nauwelijks enkele maanden terug hem uitkreten voor belgicist!
Het nummer van Europa En van december 2011, dat er eveneens een punt achter zet na 51 jaar, zegt
terecht: Het Europa van vandaag is nog ver van het federaal Europa dat hij in gedachten had. De
bemoeizucht van de Europese administratie miskent in hoge mate de interne verscheidenheid en eigenheid
van de lidstaten en de nationale eigenwaan blokkeert de eenwording. Het blad eindigt met de vraag: Een
pionier is niet meer Wie neemt de fakkel over?. Wat dit betreft kan de BVSE gerust zijn: er dient geen
fakkel overgenomen, die draagt onze Nederlandse en Europese beweging al sinds vele jaren! En
bovendien met jongere krachten!

*Robert De Foy (1893-1960), de ex-administrateur van de Openbare Veiligheid (d.i. de Staatsveiligheid) in
Belgi, die in mei 1940 verantwoordelijk was voor tal van wegvoeringen en uitleveringen aan een vreemde
mogendheid, niet alleen van Vlaams-nationalisten en Rexisten, maar ook van tal van voor de nazis
gevluchte Joden, enz. was een van de weinig hoge personaliteiten in ons land die de titel mocht voeren
van Juste parmi les nations. Een titel die moeilijk in het Nederlands te vertalen is (juste=zuivere,
rechtvaardige, cfr. de Katharen).
Deze titel is een van de hoogste Isralische onderscheidingen en werd hem op 11 december 1975
postuum te Jeruzalem verleend door Yad Vashem, het instituut dat zich bezig houdt met de studie van de
Holocaust. Daarvoor komt enkel het criterium Joden gered tijdens de oorlog in aanmerking, niet met
wat vr de oorlog is gebeurd.
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 13

Thans dreigt hem die hoge onderscheiding ontnomen te worden, als gevolg van een artikel in het New
Yorkse blad Forward van de hand van Sonia Pressman-Fuentes. Haar ouders werden, samen met nog 227
andere Poolse Joden, op last van De Foy aangehouden en uitgewezen naar hun geboorteland Polen, waar
ze in handen van de nazis vielen.
Prof. Franck Caestecker een historicus van de Gentse universiteit heeft dit alles bevestigd. Uit dit
onderzoek blijkt de meer dan dubieuze rol voor en tijdens de oorlog van De Foy. Tijdens de bezetting gaf
hij als Secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie, aan de bezetter de namen door van Belgische
communisten! Hij had meermaals contact met de Gestapo en zelfs met haar chef: Reinhard Heydrich. Hij
zou ook aan de Duitse bezetter meerdere dossiers van Joden overhandigd hebben. Deze beschuldiging
werd bevestigd door Evelyne Haendael uit Luik, wier ouders door De Foy naar Frankrijk werden
uitgewezen, daar in Duitse handen vielen en stierven in Auschwitz. Niet meteen een fraaie geschiedenis!
Een en ander zou verklaren waarom Heydrich persoonlijk hem de hand boven het hoofd heeft gehouden
wegens bewezen diensten en goede samenwerking (sic!) toen hij na mei 1940 in Belgi aangeklaagd
werd omwille van die wegvoeringen.
Zou de deportatie van Joris van Severen misschien ook een van die bewezen diensten zijn?

*Scoutsbelofte. Iedereen die een beetje op hoogte is van jeugdbeweging weet dat in elke jeugdbeweging
een plechtige belofte afgelegd wordt. De belofte bij de Waalse scouts luidde tot hiertoe Le scout se veut
frre de tous et il cherche Dieu. Die zin is nu vervangen door: Le scout est solidaire et est un frre de
tous. Terloops gezegd, bij de Vlaamse scouts heeft God al lang baan moeten ruimen en er is over Hem in
de beloftetekst geen spraak meer. In Nederland is het nog erger, daar is de belofte gewoonweg geschrapt
en vervangen door een spelvisie (wat dat ook moge betekenen).
Een verandering van een oude traditie waarvoor wij ooit nog duur zullen moeten betalen! Zelfverminking
noemen wij dat waarvoor wij verdienen gekastijd te worden.

* Europa en Duitsland vanuit Duitsland bekeken. Er werd en wordt de laatste tijd in verband met de
eurocrisis veel over Duitsland geschreven, maar hoe kijken de Duitsers, Otto-Normalverdiener, daar nu zelf
tegen aan? De europerikelen wekken in Duitsland meestal de reactie op van iedereen moet zijn
problemen zelf weten op te lossen, wij hebben in dit land nog altijd voldoende eigen uitdagingen en
eigenlijk hebben wij geen zin om ons met de budgettaire uitdagingen van andere Europese naties bezig te
houden. Er bestaat in Duitsland weinig liefde voor een solidaire Europese gemeenschap, al is het ook zo
dat men wel beseft dat de druk op de euro en de financile markten ons geen andere keuze laten. De
Duitse belastingbetaler vreest dat hij zal moeten opdraaien voor de fouten gemaakt door Griekenland,
Spanje en noem maar op Vandaar dat er nu heel wat politici zijn die stoer uithalen naar die landen om
hun eigen kiezerspubliek naar de mond te praten. Duitsland doet het op dit moment economisch redelijk
goed, maar tien jaar geleden gold dit land nog als de zieke man van Europa. Met de leuze Frdern und
Fordern (heeft rood-groen onder Gerhard Schrder met zijn Agenda 2010 vanaf 2003 de sociale en
politieke hervormingen aangepakt die aan de grond liggen van de huidige Duitse macht. Maar ook hier
worden elke dag in de media intense discussies gevoerd over de offers die voornamelijk lage en
gemiddelde inkomens moeten brengen: Fordern is gelukt, Frdern is ergens in het dak blijven steken: 70%
van de bevolking zegt dat de goede conjunctuur nog niet bij hen is aangekomen, dus heerst er weinig
enthousiasme, maar wel de positieve indruk dat er hard is gewerkt om een en ander op termijn in orde te
krijgen. Voelen de Duitsers zich nu de nieuwe supermacht? Helemaal niet, daarvoor is de Duitser te
zelfkritisch en jammert hij veel te graag.

* Ger Bos. Op 1 februari overleed te Dinther in Noord-Brabant onze goede vriend Ger Bos, Officier in de
Orde van Oranje-Nassau. Op 10 maart zou hij 87 zijn geworden. Ger was vele jaren een gewaardeerd
bestuurslid van de Zuidnederlandse Ontmoetingen, waar hij zich als penningmeester en later vicevoorzitter
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 14

liet opmerken door zijn betrouwbaarheid en zijn brede interesse. Ger was een man waarvan men zegt dat
hij altijd recht door zee ging, maar wij hebben hem vooral leren waarderen omwille van zijn steeds
evenwichtig oordeel en zijn grote wijsheid. Ger sprak niet zo veel, maar ls hij iets zegde dan luisterde
men. Met zijn heengaan is onze wereld een stuk armer geworden. Ger goede vriend, rust zacht.

*En tot besluit een heugelijke tijding. In Knack van 25 januari lazen wij van de hand van Thomas
Verbeke dat de Benelux thans is omgevormd tot een Benelux Unie en dat het nieuwe verdrag nu definitief
in werking is getreden. De politieke Unie wil zich weer ontpoppen tot een proefterrein voor meer Europa en
zich opstellen tegen de al te dominante Frans-Duitse as. Deze regionale samenwerking wil een voorbeeld
zijn voor andere landen in Europa, o.a. de Baltische staten en de Visegradlanden, zij wil m.a.w. tegengas
geven en een laboratorium worden voor een grotere Europese eenheid, zoals ze dat bij de aanvang ook
geweest is. Bij het bezoek in januari aan Den Haag van premier Di Rupo werd besloten voortaan
regelmatiger overleg te plegen en een topontmoeting te beleggen nog voor de Europese top van deze
zomer om gezamenlijke standpunten te formuleren. Wie weet, misschien lukt met een Franstalige premier
wat onder Nederlandstalige premiers niet mogelijk was?

Mogen wij u de lectuur aanbevelen van?
In deze Brief jammer genoeg nog geen boekrecensies, maar graag raden wij u de lezing aan van

John Gerassi Entretiens avec Sartre, Grasset, Parijs
ISBN 978 2 246 76741 1
(Sartre was klaarblijkelijk een ontgoocheld man, met gedateerde opvattingen en zelfs ronduit primitieve gedachten)

Maarten van Rossem Drie oorlogen, Nieuw Amsterdam
ISBN 978 90 468 0321 9
(buitengewoon helder overzicht van de twee voorbije wereldoorlogen met als intermezzo het fenomeen Hitler, gevolgd door een
wel erg gedetailleerd overzicht van de Koude Oorlog, spijtig genoeg ontsierd door de nogal eenzijdige kritiek op Amerika, dat
klaarblijkelijk de enige boosdoener is. Ook al zijn vele van de door hem aangehaalde feiten natuurlijk juist, het lijkt toe ons dat het
communisme in zijn visie er nogal goedkoop vanaf komt)

A.J. Lonard Handelen als christen in leven en wereld, Halewijn, Antwerpen
ISBN 978 90 8528 212 9
(theologische en filosofische onderbouwing van de christelijke waarden, toegepast op allerlei aspecten van het persoonlijke en
publieke leven)

Wim Blockmans Metropolen aan de Noordzee 1100-1560, Bert Bakker, Amsterdam
ISBN 978 90 351 2775 3
(een boek dat in geen enkele boekenkast van een Heel-Nederlander zou mogen ontbreken! De auteur bewijst aan de hand van
historische feiten de samenhang van al onze gewesten, gebundeld langsheen hun stromen die Zuid-Noord lopen en die
probleemloos de taalgrens overschrijden)

Charles C. Mann 1493.Hoe de wereld zich ontwikkelde na de ontdekking van Amerika, Nieuw
Amsterdam.
ISBN 978 90 468 10347
(China was voor de auteur altijd al de rijkste en machtigste plaats op aarde. Na de ontdekking van Amerika waren Europa en de VS
dit tijdelijk voor 4 eeuwen. Thans keert men stilaan terug naar de normale toestand zegt hij)

Bruno Yammine Drang nach Westen. De fundamenten van de Duitse Flamenpolitik, Davidsfonds
Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 15

ISBN 978-90-5826-804-4
(een studie die aantoont dat de Duitse Flamenpolitik vl ouder is dan 1914 en dat dit ook geldt voor de rastheorien die aan de
basis zouden liggen van het nationaal-socialisme).

Citaten van de maand
Op een dag zullen het laatste portret van Rembrandt en de laatste noot van Mozart niet meer bestaan
ofschoon het beschilderde doek en het vel met noten er misschien nog zijn omdat het laatste oog en het
laatste oor de toegang tot hun boodschap heeft verdreven.
Oswald Spengler


Europa zit niet alleen in een financile en economische crisis, maar ook in een politieke en existentile
crisis. De euro is een fantastisch project, maar dat moet je inbedden in een politiek project (*). Daar
ontbreekt het nu aan. Een politieke unie houdt in dat je vanuit een solidariteit bereid bent elkaar te helpen
Paul De Grauwe, in Tertio, 8 febr. 12
(*) Dat wisten Otto von Bismarck en George Washington al!


Ltoile divine est intrieure et invisible, elle claire lme du voyageur et non le chemin o il marche; elle
nous donne assez de foi pour aller au-del de tout, mais elle ne dispense de rien.
Gustave Thibon
(in Lignorance toile)


Er zijn staten zonder munt - zo gebruikte het Groothertogdom Luxemburg vroeger de Belgische frank -
maar nooit munten zonder staat. De euro werd tien jaar geleden ingevoerd, maar hoe staat het met de
bijhorende Europese staat? Alles wordt globaal, maar het bestuur blijft lokaal. Daar knelt het schoentje. Wij
hebben een volwaardige Europese regering nodig en daartoe is er behoefte aan meer
soevereiniteitsoverdracht. Als de muntunie instort, stort Europa in. De muntunie was het sluitstuk van het
Europese project. Als we dat loslaten valt alles in duigen. Daarom moet de politieke unie volgen op de
economische unie. Dat is de logische en enige optie. Ik herinner vanwaar we komen: het huidige Europa is
gebouwd op het puin van twee wereldoorlogen en dan is het resultaat toch schitterend. Het is onze plicht
de crisis te overwinnen en dat mooie project niet te laten verloren gaan We moeten wel opletten niet naar
een Duits Europa te evolueren, waarbij het Duitse beleid aan iedereen wordt opgedrongen
Mark Eyskens, in Tertio, 8 febr. 12


Alleen de idealen die niet verwezenlijkt zijn en die bijgevolg zuiver zijn gebleven, blijven voor iedere
generatie een element van morele vooruitgang; alleen zij zijn eeuwig.
Stefan Zweig in zijn beroemd boek over Erasmus


Ce ne sont pas les agences de notation qui doivent dfinir la politique conomique de nos pays respectifs
Nicolas Sarkozy


Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta Uitgave van de Werkgemeenschap De Lage Landen

Pagina 16

Als de kloof tussen arbeid en kapitaal blijft, komt er opstand
Prof. Roger Blanpain, 7
e
Millenniumconferentie van de Geneeskundige Kring van Aalst.
(wordt het dan niet dringend tijd om het solidaristisch gedachtegoed te gaan herontdekken en herwaarderen?)


En om te besluiten
En arm als ik en is er geen,
Geen n.
Die nood heeft en niet klagen kan..
Guido Gezelle

Dat in het Waals klinkt als:
Et pve come mi gn-a pont,
Nin onk
Qust dins ldandj t nsi saw plinde
(vertaling Roger Viroux)


Niet tevreden over onze Brief? U wenst hem niet langer te ontvangen?
Dan kunt u ten allen tijde op eenvoudige vraag uw naam laten verwijderen.