ပဒုိမန္းရွာ (သို႔မဟုတ္) Eရာ၀တီမွ ေဒါနေရဆန္

(၁)
ဒီ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာက တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ Aမွတ္ရစရာေတြကလဲ မ်ားျပားလွပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔သန္းေကာင္စာရင္းတခုတည္း Aတူေနျဖစ္ခဲ့တဲ့
ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ) ဆုံးခဲ့တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့သလို၊ ဆရာျမသန္းတင့္ နဲ႔ကိုသိန္းတင္ (စာေရးဆရာတင္သိန္းေမာင္ေခၚ ပထ၀ီေမာင္တင္) ဆုံးခဲ့
ဲ ွာပါပဲ။ Uီးျမသန္းတင့္နဲ႔ ကိုသိန္းတင္ဆိုရင္ - တရက္တည္း တေန႔တည္းေတာင္Aတူတူ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရေလသတဲ့။ Uီးျမသန္းတင့္က ေဆး႐ံုႀကီး
တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီထမ
မွာ ဆုံးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကိုသိန္းတင္က Aင္းစိန္ေထာင္မွာ ေထာင္ခ်ခံေနရရင္း ဆုံးခဲ့ရတာျဖစ္ေပမဲ့၊ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ကေတာ့ တရက္တည္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ Aဲဒီ
တုန္းက AေမလူထုေဒၚAမာကေတာင္ ‘ႏွေမ်ာတသ ယူက်ဳံးမရနဲ႔ လြမ္းေလာက္တဲ့ေရးေဖၚေတြ’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး Aမွတ္တရေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္
တိုင္လဲ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး ပထမဆုံး ‘ေခတ္ၿပိဳင္’ ကေနေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ - ‘သံတိုင္ၾကား ေႂကြသာြ းရတဲ့ ၾကယ္စင္ေတြ’
ဲ ွာ ထုတ္ေ၀တဲ့Aခါ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လဲ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - က်ေနာ္Aင္မတန္ ခ်စ္ခင္ေလး
ဆိုၿပီး ႐ုပ္ပုံလႊာေပါင္းခ်ဳပ္Aျဖစ္ (၂၀၀၁) ခုႏွစ္ထမ
စားတဲ့ UီးေလးUီးခင္ေမာင္ျမင့္ (ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီ Uကၠ႒ႀကီး Uီးခင္ေမာင္ျမင့္) ေထာင္ထမ
ဲ ွာပဲ သူရဲေကာင္းပီသစြာ က်ဆုံးကြယ္လန
ြ ္ခဲ့ရတာဟာလဲ Aခုလို
ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလဆန္းကတည္းကပဲ Aေမရိကန္မွာေနတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က Uီးျမသန္းတင့္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ ေဆာင္းပါး ႐ုပ္ပုံလႊာ တခုခု
ေရးထားတာမ်ားမရွိဘူးလား၊ ရွိရင္ေပးစမ္းပါလို႔ က်ေနာ့္ဆီ လွမ္းစာေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ Uီးျမသန္းတင့္ဆိုတာ ဘယ္လိုစာေရးဆရာႀကီးလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ား သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္လက
ဲ ်ဖူး၊ ကၽြန္းလဲ Aပို႔ခံရဖူး႐ံုမက ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးပါတီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီရဲ႕ ဗဟိုေကာ္မီတီ၀င္Aျဖစ္လဲ
ေဆာင္ရက
ြ ္ခဲ့ဖူးသူ မဟုတ္လား။ ေထာင္ကို ဘ၀တကၠသိုလ္လို႔ မၾကာခဏေရးခဲ့ၿပီး၊ ကၽြန္းကAျပန္မွာေတာ့ ကၽြန္းကို ေနာက္ခံကားAျဖစ္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕နာမည္ႀကီး
ဲ ပဲ Aေမရိကန္မွာပဲေနေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီးကိုစိုးခ်ိန္ကလဲ က်ေနာ့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး
၀တၳဳႀကီး ‘ဓါးေတာင္’ ကိုေရးျခယ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ၿပီးခဲ့တဲ့ပတ္ထက
ကိုႏိုင္၀င္း ( ႏိုင္၀င္းေဆြ) ရဲ႕ဇာတိရပ္ရာြ ေနာက္ခံနဲ႔မိဘေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြAေၾကာင္း မွတ္မွတ္ရရေမးလာျပန္ပါတယ္။ ဂ်ပန္က Aာဟာရစာေစာင္ကလုပ္မယ့္
ဆရာျမသန္းတင့္ - ႏိုင္၀င္းေဆြ Aမွတ္တရနဲ႔စာေစာင္Aထိမ္းAမွတ္Aတြက္ သိလိုရာရာေလးေတြ Aခ်က္Aလက္ေလးေတြကို စုေဆာင္းေပးဖို႔တဆင့္ ေမးျမန္း
ၾကည့္တာပါ-တဲ့။ က်ေနာ့္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ Aမွတ္ရစရာေတြခ်ည္း Aဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။
Aဲဒီလို ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္Aမွတ္ရစရာေတြကို တသီတတန္းႀကီးသတိရေနမိဆမ
ဲ ွာပဲ၊ ေဟာ - - ပဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံး
ကြယ္လန
ြ ္သာြ းရျပန္ၿပီ - တဲ့။
တေန႔ကပဲ က်ေနာ့္ဇနီးသည္က ပန္းသီး Aခြံႏႊာဖို႔A႐ုိး၀ါ၀ါနဲ႔ဓါးေလးကို ထုတ္ယူလာေတာ့ ‘ဒါ - ဖထီးပဒို မန္းရွာေပးခဲ့တဲ့ ဓါးေလးကြ-’ လို႔ေျပာမိေသး
တယ္။ Aခုေတာ့ ပဒိုမန္းရွာတေယာက္လဲ ဆုံးပါးရျပန္ၿပီ။ Uေရာပမွာေတာ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔ဟာ ‘ခ်စ္သူမ်ားေန႔’ ေပါ့။ ခ်စ္သူေတြက ခ်စ္သူေတြကို
ြ ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ပို႔သ ေဖၚျပေနၾကတဲ့ Aခ်ိန္မွာ၊
ခ်စ္စရာႏွင္းဆီပန္း လွလွေလးေတြေပးၾက၊ ေမတၱာရဲ႕Aမွတ္Aသားေတြကို ေမႊးျမတဲ့ႏွင္းဆီပန္းဖူး ပန္းငုံေလးေတြနဲ႔ ဆြတ္ဆတ
ျပည္တင
ြ ္းစစ္မီး Aရွိန္တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္ေနရဆဲ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးငတ္ ဒီမိုကေရစီငတ္ Aမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီၫြတ္မႈငတ္ ႏိုင္ငံေတြAဖို႔မွာ
ေတာ့၊ မုန္းသူေတြက မုန္းသူေတြကို က်ည္ဆံေတြ သတ္ျဖတ္မႈေတြ လုပ္ၾကံမႈေတြနဲ႔ပဲ ယုတ္ယုတ္မာမာ ပက္ပက္စက္စက္ ေပးေ၀ေဖၚျပ ေနၾကပါေရာ့ ကလား။
ပဒိုမန္းရွာလို ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတာ ေၾကကြဲစရာပါပဲ။

(၂)
Aေၾကာင္းAမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ၀နယ္ကေနမာနယ္ပေလာဆီ ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ)ကို တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္သာြ းခဲ့သူဟာ ပဒိုမန္းရွာပါ။ ျပည္တင
ြ ္းမွာ
ကိုႏိုင္၀င္းေနာက္ဆုံး ထုတ္ေ၀သြားခဲ့တဲ့ လုံးခ်င္း၀တၳဳရွည္စာAုပ္ႀကီးဟာ ‘ေရဆန္လမ္း’ ပါ။ ဒီေရဆန္လမ္း၀တၳဳႀကီးကို ကိုႏိုင္၀င္းဟာ က်ေနာ္နဲ႔Aတူေနေနတဲ့ကာ
လ၊ Aင္းစိန္ေဖါ့ကန္က တဲစုတ္သာသာAိမ္Aိုေလးထဲမွာပဲ တကုပ္ကုပ္Aထပ္ထပ္ေရးေနခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ ေရးေနခဲ့တာျဖစ္ေတာ့၊ တခါတရံ သူစ်ာန္
၀င္ေရးသားေနခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ကပဲ ပန္းခူးေရေလာင္းAလုပ္ေတြ ၀င္၀င္လုပ္လိုက္ရတာ ခဏခဏပါပဲ။ တဲသာသာ Aိမ္Aိုေလးရဲ႕ေရွ႕မွာက ႏွင္းဆီနီခင္းႀကီး
ဟာ က်ေနာ္တို႔Aတြက္ရင္လႈိင္းခုန္ဖယ
ြ ္ သက္၀င္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္သာမဟုတ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ Aဓိကထမင္းAိုးႀကီးလဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ကာလမဟုတ္လား။ ကိုနီဟိန္းနဲ႔
ကိုၾကည္ႏိုင္ ေရးလာခဲ့တဲ့ ‘ေရဆန္လမ္းAတြက္Aမွာ’ ကို က်ေနာ္တို႔၀ိုင္း၀န္းဖတ္႐ႈေ၀ဖန္Aတည္ျပဳ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုႏိုင္၀င္းက ေတာ္လွန္ေရးကို ေရဆန္
လမ္းAျဖစ္ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရဆန္လမ္းAျဖစ္ ပမာတင္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပAနုပညာယU္ေက်းမႈ စစ္မ်က္ႏွာမွာလဲ ယU္ေက်းမႈေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ယU္ေက်းမႈ
သစ္ဆီ ေရွ႕႐ႈရာမွာ၊ ေတာ္လွန္တဲ့စာေပ Aႏုပညာဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့စာေပAႏုပညာကို တိုက္ပဆ
ဲြ င္ရင္း၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ေရပုပ္ေျမာင္း ေရစီးေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္
ၿပီး တြန္းလွန္ဆန္တက္ ေလွာ္ခတ္ရတဲ့ ေရဆန္လမ္းAျဖစ္ နိမိတ္ပုံယူခဲ့ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာေတြ ခဏထား၊ ဒီစာAုပ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး
Aသံပလံေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာစြမ္း (ေမာင္စမ
ြ ္းရည္) ကဆိုရင္ - သူ႔ရဲ႕ ‘ျမန္မာစာေပဘာလဲ ဘယ္လဲ’ ထဲမွာ ေရဆန္လမ္း ေ၀ဖန္ေရး
ထဲမွာ ‘ -- ႏိုင္၀င္းေဆြေရ - ေတြ႔လား ေတြ႔လား ေက်ာက္ေဆာင္’ လို႔ေတာင္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ထပ္ၿပီး တိုက္ဆိုင္လာျပန္တာက၊ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ ကေလာင္နာမည္တခုဟာလဲ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာပါပဲ။ ေရဆန္လမ္းရဲ႕လက္ရာရွင္ ကိုႏိုင္၀င္း
ေဆြကို ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာဆီ တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္လာခဲ့သူဟာဖထီး ပဒိုမန္းရွာပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္ရွင္ ပဒိုမန္းရွာပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းက သူ႔ရဲ႕ ‘ေရ
ဆန္လမ္း’ ကို ဘာလို႔ေရဆန္လမ္းလို႔ နာမည္တပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာေတာ့ ထိုက္သင့္သေလာက္သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပမဲ့၊ ပဒိုမန္းရွာကဘာလို႔ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာ
မည္ကို ခံယူခဲ့သလဲဆိုတာကိုေတာ့ ခုခ်ိန္Aထိက်ေနာ္မသိပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ကေလာင္ရွင္ရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြ လက္ရာေတြကိုေတာ့၊ ကရင္ဘာသာနဲ႔ေရာ ဗမာဘာ
သာနဲ႔ပါ ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ ‘သႏူးထူး’ ဂ်ာနယ္မွာ မၾကာခဏေတြ႔ရ ျမင္ရ ဖတ္႐ႈရရင္း ထူးထူးျခားျခားသတိမူမိ မွတ္သားမိေနေပမဲ့၊ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ဖထီးမန္းရွာမွန္း၊
ကြက
ဲ ျဲြ ပားျပားသိရတာေတာင္ သိပ္မၾကာလွေသးပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြ ကြယ္လန
ြ ္ျခင္း (၁၀) ႏွစ္ေျမာက္ ‘မဟူရာေမတၱာရွင္၏ ေတာ္လွန္ေရးစာေပ မွတ္တိုင္’ ဆိုတဲ့
ဲ မွ၊ ဆရာေရဆန္ရဲ႕ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြAမွတ္တရ ‘ေတာင္႐ုိင္းေပၚက ေတးပန္းခ်ီ’ ကို ဖတ္ရရင္း ျပက္ျပက္ထင္
Aထိမ္းAမွတ္စာAုပ္ ထြက္လာတဲ့ (၂၀၀၅) ခုႏွစ္ထက
ထင္ သိရွိလာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုႏိုင္၀င္းတေယာက္ ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာကို ဖထီးပဒိုမန္းရွားတို႔နဲ႔ လိုက္ပါသြားခဲ့တာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တ႐ုတ္ျပည္ဖက္
ျခမ္း ေရာက္စကတည္းက သိၿပီးျဖစ္တဲ့Aတြက္၊ က်ေနာ္ပထမUီးဆုံး ဖထီးပဒိုမန္းရွာနဲ႔ လူခ်င္းစတင္ဆုံဆည္းခြင့္ရစU္ ဟိုလန
ြ ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ ကာ
လကတည္းက ကိုႏိုင္၀င္းေဆြဘယ္လို က်ဆုံးသြားခဲ့ရသလဲဆိုတာရဲ႕Aျဖစ္သနစ္ကိုေတာ့ ဖထီးပဒိုမန္းရွာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဖထီးပဒို
မန္းရွာကလဲ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ေတြAေၾကာင္းကို က်ေနာ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေလေAးေAးေလးနဲ႔ပဲ တလုံးခ်င္းတခ်က္
ခ်င္း ေျဖးေျဖးေဆးေဆးရွင္းျပေျပာဆိုေနတဲ့ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ခံစားမႈAရိပ္ေတြ သိသိသာသာေ၀၀ဲေနတာ Aတိုင္းသားေတြ႔ေနရပါတယ္။ မာနယ္ပ
ေလာ လက္လတ
ြ ္ခဲ့ရမႈနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာဆိုေနရတာျဖစ္တဲ့Aတြက္ သူ႔ေလသံဟာ တခ်က္တခ်က္ ဆို႔နစ္ဆိုင္းပ်ေနသလို၊ Aင္မတန္ ကရင္ပီသလွတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာ
ေပၚက ကရင္ေမး႐ုိးကားကားႀကီးဟာလဲ တင္းကနဲတင္းကနဲ ရံဖန္ရံခါ ျဖစ္ျဖစ္သာြ းတာ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဖထီးပဒိုမန္းရွာဟာAန္Aယ္လ္ဒီ
- Aယ္လ္ေAက Uကၠ႒ - Uီးတင္ေAာင္တို႔နဲ႔Aတူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ကို ေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေရာက္လာေနစU္ တေလ်ာက္လုံး သူတို႔လွ်ဳိ႕၀ွက္
တည္းခိုေနရာ တည္း ခိုခန္းကို က်ေနာ္ေန႔စU္ မွန္မွန္ေရာက္ေနရပါတယ္။ တခါတရံ မနက္Aေစာႀကီးကတည္းက Aေဖၚသြားလုပ္ေနရရင္း၊ ညမိုးခ်ဳပ္မွ Aိမ္ျပန္
ရတဲ့Aခါမ်ဳိးေတြလဲ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ မနက္စာေရာညစာပါ သူတို႔ေတြနဲ႔ပဲ Aတူတူစားျဖစ္ခဲ့ရတာေတြလဲ Aၾကိမ္ၾကိမ္ပါ။ Aမ်ားAားျဖင့္ေတာ့ တည္းခိုရာဟိုတယ္နဲ႔
သိပ္မေ၀းလွတဲ့ေနရာက ၾကံဳရာရွိရာစားေသာက္ဆိုင္ေလးေတြမွာပဲ စားျဖစ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ မနက္ေစာေစာစာစားရင္ Uီးတင္ေAာင္နဲ႔ ဖထီးပဒိုမန္းရွာက တို
ဲြ ိုပဲ မၾကာမၾကာ စားတတ္ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္စာ ညေနစာထမင္းစားၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ‘ဖထီး ဘာစားမလဲၾကည့္ေလ’ လို႔ေျပာရင္ သူက
ဟူးေပ်ာ့နဲ႔ရွမ္း ေခါက္ဆက
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသား ဇာတိျပလာသလားမသိပါ၊ ငါးဒါမွမဟုတ္ ပုစြန္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို လက္ညႇိဳးထိုးျပေလ့ရွိၿပီး၊ ပုစန
ြ ္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို နီေန
ေAာင္ေၾကာ္ထားတာကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ စားေလ့ရွိပါတယ္။ တခါေတာ့ သူႀကိဳက္တတ္မွန္းသိလို႔တUီးက ေနာက္တပြမ
ဲ ွာလိုက္တဲ့Aတြက္ Aဲဒီေန႔ညစာAၿပီးမွာ
ြ ္ဆိတ္ ေၾကာ္ေလးေတြက မကုန္ပဲေတာ္ေတာ္ကို ပိုက်န္ေနပါတယ္။ Aဲဒါကို ဖထီးကဆိုင္ရွင္ဆီ ကၽြတ္ကၽြတ္Aိတ္ေလးေတာင္းၿပီး Aိတ္ထဲAကုန္ထည့္ပါ
ပုစန
တယ္။ က်ေနာ္ က သူAခန္းထဲေရာက္တဲ့Aခါ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ျမည္းဖို႔ ယူေနတာေနမွာလို႔ ေတြးမိလိုက္ပါတယ္။ လတ္စသတ္ေတာ့ - ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ထုပ္ၿပီးတဲ့
Aခါ ‘ခင္ဗ်ား - Aိမ္ကိုယူသာြ းပါဗ်၊ ႏွေျမာစရာႀကီးဗ်ာ - Aိမ္မွာ ကေလးေတြစားရတာေပါ့ - ’ လို႔ေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ထိုးေပးတာကိုလဲ Aေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း
မၾကာမၾကာ သတိရစရာ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ Aဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ခ်ဳိးျခံေခၽြတာတတ္မႈကို က်ေနာ္ဖ်တ္ကနဲျမင္လိုက္ရပါတယ္။
ဖထီးနဲ႔ထမင္းAတူစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ Aႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကံဳခဲ့ရရာမွာ က်ေနာ္သတိထားမိတာတခုက ပဒိုမန္းရွာ Aရက္ေသာက္ေလ့ မရွိတာလဲ ပါ
ပါတယ္။ ညစာစားၾကတဲ့Aခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Aရက္ေသာက္ၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ Aနိမ့္ဆုံး ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္တို႔ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္တို႔၊ လူႀကီးလူ
ေကာင္းေသာက္တို႔ ဆိုတာေတြေလာက္ေတာ့ Aမ်ားတကာ့Aမ်ားစုႀကီးက ေသာက္ၾကစားၾကပါတယ္။ Aဲဒီထမင္းစားပြေ
ဲ တြထမ
ဲ ွာ ဖထီးေသာက္တာ မေတြ႔ရပါ။
ထိုင္းဖက္မွာ တျခားေနရာေတြမွာ ေသာက္မေသာက္ေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ၊ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္မွာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔Aတူဆုံဖူး စားဖူးၾကစU္ေတြတိုင္းမွာေတာ့ ဖထီးတခါမွ
Aရက္ေသာက္ေလ့မရွိတာကို က်ေနာ္သတိထားမိပါတယ္။ သူမ်ားေတြ Aရက္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ဖထီးကေတာ့ ဟင္းခ်ဳိပူပူ ဒါမွမဟုတ္ ေရေႏြးၾကမ္းကိုပဲ တဖူးဖူး
မႈတ္ေသာက္ေနတတ္ၿပီး၊ Aသားထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုပဲ ပိုႀကိဳက္ပိုစားတတ္တာကိုလဲ ျမင္လိုက္ရ သတိထားမိလိုက္ရပါတယ္။ Aသီးလဲ ေတာ္ေတာ္
ႀကိဳက္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ Aခန္းထဲမွာ ပန္းသီး ဒါမွမဟုတ္ တ႐ုတ္လို ‘လိဇစ္’ လို႔ေခၚတဲ့ တ႐ုတ္သစ္ေတာ္သီး Aရည္ရႊမ္းရႊမ္းေတြကိုေတာ့၊ ဒီဖက္ေရာက္မွ
ဟိုတယ္ေဘးက ဆိုင္ေလးတဆိုင္က ေကာက္၀ယ္လိုက္တဲ့ A႐ုိး၀ါ၀ါ ဓါးေလးတေခ်ာင္းနဲ႔ Aခြံႏႊာၿပီး Aားရပါးရစားေနေလ့ ရွိပါတယ္။ (သူျပန္ေတာ့ - က်ေနာ့္ကို
Aဲဒီ ဓါး၀ါ၀ါေလးကိုလဲ Aိမ္ယူသာြ းဖို႔ေပးထားခဲ့လို႔ Aဲဒီဓါး၀ါ၀ါေလးကိုျမင္တိုင္း ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ သတိရမိတတ္တာ၊ ဖထီးမဆုံးခင္ တရက္ေက်ာ္ကပဲ
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဇနီးသည္ကို ေျပာမိေသးတာ ျဖစ္ပါတယ္။)
Aဲဒီတုန္းက တည္းခိုရာAခန္းထဲမွာ တ႐ုတ္တီဗြီလရ
ဲ ွိရာမွာ တီဗြီလိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖမ္းယူၾကည့္႐ႈလို႔ရေပမဲ့၊ ဖထီးကေတာ့ Aၿမဲတန္းလိုလို
ဂႏၱ၀င္ေျမာက္ တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကိုပဲ စိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနေလ့ရွိၿပီး၊ ေျပာက္က်ားတိုက္ပက
ဲြ ားေတြ ယူဂ်ီလႈပ္ရွားမႈေနာက္ခံ
႐ုပ္ရွင္ကားေတြကိုလဲ သေဘာတက်ၾကည့္ေနတတ္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီဆိုရင္ - သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက သိသိသာ
သာ ေပၚလြင္ေနတဲ့၊ သူ႔ရဲ႕ထူထူထထ ဲ ်က္ခုံးေမႊး ရွည္ရွည္ကားကားႀကီးAစုံေAာက္က မ်က္လုံးေတြဟာလဲ စူးစူးရွရွျဖစ္ေနတတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တ႐ုတ္
ဲ မ
ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကို ၾကည့္ေနရာက၊ Aလႅာပ သလႅာပစကား ဆက္စပ္ေျပာမိၾကရာမွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းေၾကာင္းထဲက ေစာဘ
Uီးႀကီး၊ မန္းဘဇံနဲ႔ မုဆိုးေကာ္ကဆာAေၾကာင္းလဲ ဖထီးဆီကတပိုင္းတစ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ မုဆိုးေကာ္ကဆာ ဘာလို႔သမိုင္းဇာတ္ခုံေပၚကေန ဇာတ္ခုံေAာက္
ေရာက္သာြ းရသလဲ ဆိုတာရဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေရးသေဘာသဘာ၀ တစြန္းတစကို Aမွတ္မထင္ဖ်တ္ကနဲ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သမိုင္းမွာတာ ထြက္ေကာင္းခဲ့ၾကေပမဲ့၊ တခ်ဳိ႕
ေသာ Aထင္ကရသမိုင္းဇာတ္ေဆာင္ႀကီးေတြ၊ ဇာတ္ေကာင္ႀကီးေတြဟာ လမ္းခုလတ္မွာပဲ သမိုင္းဇာတ္ခုံေပၚကေန ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ဆင္းေျပးၾကရ ေပ်ာက္
ြ ္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔
ကြယ္သာြ းၾကရတာဟာ Aဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေၾကာင့္ဆိုတာ သံေ၀ဂယူဖယ
ခိုင္မာတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို ဖ်တ္ကနဲ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

(၃)
က်ေနာ့္တUီးခ်င္းAေနနဲ႔ ပဒိုမန္းရွာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Aမွတ္ရစရာေတြထဲမွာ - သူတို႔တေတြ ေကAိုင္Aိုနဲ႔ေတြ႔ဆုံဖို႔ လာၾကတဲ့Aေခါက္တုန္းက Aျဖစ္
Aပ်က္ေလးေတြကိုလဲ ရံဖန္ရံခါ သတိရမိေနပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းကပဒိုမန္းရွာနဲ႔Aတူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ ေရာက္လာၾကသူေတြကေတာ့ Uီးခြန္မာကိုဘန္နဲ႔
ကိုေAာင္ေစာUီး။
AဲဒီAေခါက္တုန္းက သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ဖက္ဆီကို ေရာက္မလာပဲ၊ ေကAိုင္Aိုဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ တ႐ုတ္ဖက္ျခမ္းက ၿမိဳ႕ေလးတ
ၿမိဳ႕ဆီ တန္းၿပီး၀င္လိုက္ၾကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္ (ကိုေAာင္ေက်ာ္ေဇာ) နဲ႔က်ေနာ္ကသူတို႔ေရာက္ေနရာ ‘ယင္က်န္း’ Aထိသာြ းေတြ႔ရတဲ့ Aေခါက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေက
Aိုင္Aိုနဲ႔ ခ်ိန္းဆိုထားၾကၿပီး သူတို႔က တည္းခိုခန္းတခုမွာတည္းရင္း ေစာင့္ေနၾကတာ ျဖစ္တဲ့Aတြက္၊ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ကလဲ သူတို႔တည္းတဲ့ တည္းခိုခန္း မွာ
သြားမတည္းေတာ့ပ၊ဲ ႏွစ္ေယာက္သား တျခားတည္းခိုခန္းတခုမွာ တည္းလိုက္ၾကပါတယ္။ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ဟာ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတခုကို ယူလိုက္ၾကၿပီး၊ ပါလာ
ခဲ့ၾကတဲ့ ခရီးေဆာင္Aိတ္ေသးေသးေလးႏွစ္လုံးကို ကိုယ္တည္းမယ့္Aခန္းေလးထဲမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့ၾကကာ ဖထီးတို႔ဆီ သြားေတြ႔ၾကပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
မ်က္ႏွာသြားျပႏွင့္တဲ့ သေဘာပါ။ ဖထီးတို႔ သူတို႔ကိစၥေတြနဲ႔သူတို႔ - လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ၾက၊ ခ်ိန္းထားသူေတြနဲ႔ေတြ႔ာက ဆုံၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွ၊ Aားတဲ့Aခ်ိန္နဲ႔
Aေျခ Aေနကိုၾကည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေAးေAးေဆးေဆးသြားေတြ႔ၾက ဖို႔ရည္ရယ
ြ ္ၿပီး သြားေတြ႔ၾကတာပါ။ ထင္ထားတဲ့Aတိုင္းပဲ ဖထီးတို႔နဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့ Eည့္သည္
ေတြရဲ႕ ကား၀င္ကားထြက္ေတြကိုလဲ ဟိုတယ္၀င္းႀကီးထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမင္ေနရတဲ့Aတြက္၊ သူတို႔Aားမယ့္Aခ်ိန္ ညပိုင္းမွပဲထပ္လာေတာ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီး
ႏွစ္ေယာက္သား တည္းခိုရာဆီျပန္လာၾကပါတယ္။ လမ္းမွာကိုျမေမာင္က ဖထီးကိုမွတ္မွတ္ရရ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ Aင္းက်ႌႏွစ္ထည္ပါလာခဲ့တာကို ေျပာျပပါတယ္။
သူ႔မိတ္ေဆြေတြဆီကရထားတဲ့ဒီ Aင္းက်ႌႏွစ္ထည္ဟာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖထီးဒီဖက္ေရာက္လာတာနဲ႔ၾကံဳတုန္း၊ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ Aေကာင္း ဆုံးျဖစ္သာြ းတာ
ကိုသူကျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ေျပာျပပါတယ္။ ‘Aင္းက်ႌေတြက Aင္ဒိုနီးရွားပါတိတ္Aစစ္ Aင္းက်ႌေတြဗ်’ လို႔ေျပာတဲ့Aတြက္ ကႏုတ္ပန္းေခြ ပန္းႏြယ္ဒီဇိုင္းလွလွေလး
ေတြနဲ႔Aေရာင္စိုစို Aင္ဒိုနီရွားပါတိတ္Aင္းက်ႌေတြကို၀တ္ေလ့ရွိတဲ့ ဆရာတာရာကိုေတာင္ က်ေနာ္ကဖ်တ္ကနဲ သြားသတိရလိုက္မိပါေသးတယ္။ ငွါးထားတဲ့ A
ခန္းေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ေရာက္ၾကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္က ကုတင္ေပၚတင္ထားခဲ့တဲ့ သူ႔ခရီးေဆာင္Aိတ္ေလးကို ဆြဖ
ဲ င
ြ ့္လွစ္ရင္း ‘ဟာ - သြားၿပီ’ ဆိုတဲ့Aသံ
ပါ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္က ဘာလို႔လဆ
ဲ ိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ‘ဖထီးAတြက္ ယူလာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္Aင္းက်ီ ႏွစ္ထည္လုံး -
ပါသြားဘီ၊ တထည္မွကို မရွိေတာ့ဘူး၊ ႏွစ္ထည္လုံးကို Aကုန္မသြားတာပဲ ေတာက္’ ဆိုတဲ့Aသံ ထပ္ထက
ြ ္လာပါေတာ့တယ္။ Aခန္းတံခါးကို ဂ်က္ေကာင္း
ေကာင္းက်ေAာင္ ခ်သြားပိတ္သာြ းခဲ့ပါလ်က္နဲ႔ ဒီAခန္းေတြAေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိထားတဲ့၊ ဒီတည္းခိုခန္းက တာ၀န္က်Aခန္းေသာ့ကိုင္ ေကာင္မေလး
ေတြနဲ႔ တစုံတရာဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတဲ့ Aတြင္းသူခိုးတေယာက္ေယာက္က က်ေနာ္တို႔Aျပင္သာြ းေနတုန္း စိမ္ေျပနေျပ ၀င္ယူ၀င္ခိုးသြားခဲ့တာ ခံလိုက္ရတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကို Aက်ိဳးAေၾကာင္းသြားေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ဘာမွAေျဖမထြက္ေတာ့ပါ။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္လုပ္သူရဲ႕ သူတို႔Aေလ်ာ္ေပးရမွာနဲ႔ နာမည္
ပ်က္မွာစိုးတဲ့Aတြက္ ‘ဒီတည္းခိုခန္းမွာ ဒါမ်ဳိး ဒီလိုေပ်ာက္တာ ရွတာမ်ဳိးတခါမွ မျဖစ္ဖူးပါဘူး’ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိး ဘူးပိတ္ေျပာဆို ေျဖရွင္းလိုက္တာသာ ေAာင့္
သက္သက္နဲ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ကိုျမေမာင္ရဲ႕ဖထီးAတြက္ တခုတ္တရယူေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္Aင္က်ႌလက္ေဆာင္ဟာ တည္းခိုခန္းက ဓါတ္သိA
တြင္းသူခိုးရဲ႕ ၾကား၀င္ေဖ်ာင္တာ ခံလိုက္ရရင္း၊ စိတ္မေကာင္းစရာ Aမွတ္တရတခုသဖြယ္သာ ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
ညပိုင္းမွာ ဖထီးနဲ႔က်ေနာ္တို႔ေတြ - ေAးေAးေဆးေဆး စကားေျပာခြင့္ရပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ‘ပီဒီ’ ေတာင္ မေပၚေသးပါ။ ဖထီးက ‘ပီဒီ’ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံ
ေရးAန္တုမႈ လုပ္ငန္းAေၾကာင္း စေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္က ‘Aန္တုမႈ’ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရAေပၚ ေ၀ါဟာရAရ သိပ္ဘ၀င္မက်လွတာကို ျပန္ေျပာမိပါေသးတယ္။ Aန္
တုတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဖက္က သိပ္Aနိမ့္ဆုံးAေျခAေနမွာ ရွိေနၿပီး၊ ကိုယ္နဲ႔ဘယ္လိုမွ ယွU္လို႔မရႏိုင္ေAာင္ တန္ခိုးၾသဇာပါ၀ါ Aျပတ္Aသတ္ႀကီးလြန္းေနသူကို
ျပန္ၿပီး၊ ယွU္ၿပိဳင္ေနတဲ့သေဘာ ေဆာင္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ဖားတုလို႔ ခ႐ုၿပိဳင္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ဆီးေစ့နဲ႔ ျမင့္မိုရ္ေတာင္သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနမွာစိုးတယ္၊ Aနက္
ြ ္းေနမွာ စိုးတယ္လို႔ ျပန္ေျပာမိခဲ့ေသးတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဖထီးက ဖြဖြေလးျပဳံးေနခဲ့ပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းက Aဲဒီလိုသာ ေ၀ါဟာရAေပၚမွာ က်ေနာ္ျမင္သလို
နိမ့္လန
ေျပာၾကည့္ခဲ့ဖူးေပမဲ့၊ က်ေနာ္ဟာ ‘ပီဒီ’ နဲ႔တခါမွ တရား၀င္မပတ္သက္ခဲ့ဖူးပါ။
Aဲဒီတုန္းက ဖထီးတို႔ ယင္က်န္းကေန ျပန္ထက
ြ ္ခါနီးမွာလဲ သတင္းတပုဒ္၀င္လာတဲ့Aတြက္၊ ကိုေAာင္ေစာUီးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး၊ ဖထီးတို႔လုံျခဳံေရးAတြက္
က်ေနာ့္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကံဖန္စီစU္ေပးလိုက္ရပါေသးတယ္။ ျဖစ္ပုံက ဖထီးတို႔ ဒီဖက္ေရာက္လာေနတယ္လို႔ သတင္းAစAနAနံ႔ကို ရလိုက္တဲ့သူတUီး
က ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး Aခုဖထီးတို႔ေရာက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကို တက္လာေနၿပီ - ဆိုတဲ့Aခိုင္Aမာသတင္းတခု ၀င္လာခဲ့တဲ့Aတြက္ Aဲဒီလူနဲ႔မတိုးမိေAာင္၊ ဖထီးတို႔
လဲ လုံလုံျခဳံျခဳံနဲ႔တျခားၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိသာြ းေAာင္ က်ေနာ့္ဟာက်ေနာ္စU္းစားၿပီး စီစU္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ တက္လာတယ္ဆိုတဲ့
လူဟာ တခ်ိန္ကဖထီးနဲ႔သိကၽြမ္းခဲ့တာ Aမွန္ပျဲ ဖစ္ေပမဲ့၊ ေနာက္ဆုံးAေနAထားက စိတ္မခ်ရတဲ့ Aဖြဲ႔တဖြဲ႔မွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး၊ လူကလဲ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
မွာ နာမည္ပ်က္ေနသူျဖစ္တဲ့Aတြက္ မတိုးမိ မဆုံဆည္းမိေAာင္ AဲဒီလိုAေရးေပၚ စီစU္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ Aဲဒီကိစၥကို ကိုေAာင္ေစာUီးကလဲ ဖထီးကို
ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ခရီးစU္ကို ေAာင္ေAာင္ျမင္ျမင္ Aေရႊ႕Aေျပာင္းAကူးAဆက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ဖထီးတို႔ေAးေAးေဆး
ေဆး သြားလိုရာသြား၊ ေရာက္လိုရာ ေရာက္သာြ းၾကၿပီ ဆိုမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

(၄)
တကယ္က က်ေနာ္ဟာ ဖထီးနဲ႔ထထ
ဲ ၀
ဲ င္၀င္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္ခင
ြ ့္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္တာကိုလဲ ေမြ႔ေလ်ာ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲ ‘ေရဆန္’
ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔စာေတြ ေဆာင္းပါးေတြေရးေနတဲ့ ဖထီးဟာ က်ေနာ့္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားမွန္းလဲသိ၊ စာေပသမားမွန္း ကဗ်ာသမားမွန္းလဲ သိေနတဲ့Aတြက္ ‘ဂ်ဴးလိ
ယက္ဖူးခ်စ္’ ရဲ႕ ‘ႀကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းမ်ား’ကို ရွာေပးဖို႔ကိုေတာ့ တခုတ္တရ မွာဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ကို က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုံးခ်င္းကဗ်ာစာAုပ္
ကေလး ‘ႏိုးေနေသာ လကၤာသည္’ ကို စာေပလက္ေဆာင္Aျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။
Aနက္ေရာင္ေနာက္ခံေပၚမွာ တငုံတည္းေသာ ႏွင္းဆီနီဖူးပန္းခ်ီ မ်က္ႏွာဖုံးေလးနဲ႔ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ မူရင္းကဗ်ာစာAုပ္ေလးကိုပဲ ရွားရွားပါးပါး လက္
ေဆာင္Aျဖစ္ Aမွတ္တရ ေပးခဲ့ဖူးတာပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ပဒိုဖန္းရွာမွန္း သိရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း၊ Aေၾကာင္းAမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ပဒိုမန္းရွာAေနနဲ႔ စုံစုံေစ့ေစ့မေျပာ
ြ ္းစကားေတြကို ‘ေရဆန္’ ကေနတဆင့္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ၾကားနာလိုက္ရတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာကို ပဒိုမန္းရွာက
ႏိုင္တဲ့ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ႏွလုံးသားထဲက ရင္တင
ေန Aျပင္၊ ေရဆန္ကပါ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ႐ုပ္ပုံလႊာဟာ ပိုၿပီးပီပီသသ ထင္သာျမင္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ‘ေရဆန္’ ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ ေတြကို Aလ်U္းသင့္
သလို က်ေနာ္ ဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကရင္ပီသလွတဲ့၊ ကရင္ပီပီ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ ျမင့္မားလွတဲ့ ပဒိုမန္းရွာဟာ သူ႔ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ တခု
ထဲကေန ‘မ်က္ေမွာက္ ကရင္Aမ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕ စံတန္ဖိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေဖၚထုတ္ဖြင့္ဆိုရင္း သူ႔ရဲ႕တိုက္ပ၀
ဲြ င္စိတ္ဓါတ္ကို ျပသခဲ့တာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ သတိ
ရေနပါတယ္။ သူက ‘ယေန႔လူေတြဟာ စံတန္ဘိုး ဆိုတဲ့စကားလုံးကို Aေတာ္သုံးႏႈန္း ေျပာဆိုလာၾကပါတယ္။ လူသားေတြရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ Uေရာပရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ Aာရွရဲ႕
စံတန္ဖိုး စတာေတြကို ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကရင္Aမ်ဳိးသားမ်ားAတြက္၊ Aထူးသျဖင့္ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးAျဖစ္လုံျခဳံစာြ ရပ္တည္သာြ းၾကဖို႔ ပိုင္းျဖတ္ထားၾက
တဲ့ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္မ်ားAတြက္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ကရင္Aမ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕စံတန္ဘိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေမးခြန္းAျဖစ္ေမးလိုက္ၿပီး၊ ‘ကရင္လူမ်ဳိးေတြဟာ သမိုင္း
မွာ ဘယ္လူမ်ဳိးကိုမွရန္ျပဳျခင္း ကၽြန္ျပဳျခင္းမရွိခဲ့၊ တျခားAမ်ဳိးသားေတြနဲ႔ ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ ကရင္Aမ်ဳိးသားေတြရဲ႕
စံတန္ဖိုးလား။ ႐ုိး႐ုိးေAးေAးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ လြယ္တတ္ၾကတယ္၊ မာန္မာန ေမာက္မာေထာင္လႊားမႈေတြ နည္းတတ္ၾကတယ္၊ ဒါဟာ စံတန္ဖိုးလား။ တာ၀န္
ေက်တတ္ၾကတယ္၊ မိမိလူမ်ဳိးAေပၚ ကၽြန္ျပဳထားသူမ်ားထံမွာ Aမႈထမ္းျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ က်ိဳးႏြံသစၥာၿမဲေလ့ ရွိတယ္။ ဒါဟာ စံလား။’ လို႔ စသျဖင့္ စသျဖင့္ - ဖြင့္ဆို
ေဖၚျပၿပီးတဲ့ေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ Aေျဖေပးလိုက္တာကေတာ့၊ ‘ကရင္Aမ်ဳိးသားေတြဟာ မတရားမႈAေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ Uီးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ဇဲြသတၱိ’ ပါပဲ
လို႔ဖင
ြ ့္ဆို ဟစ္ေႂကြးခဲ့ပါတယ္။ပဒိုမန္းရွာက ေရဆန္ေနရာကေန- ‘က်ေနာ့္Aေနနဲ႔ကေတာ့ ေတြေ၀ျခင္းAလ်U္းမရွိ ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ Aေျဖကိုေပးပါတယ္။
ဒါကေတာ့ မ်က္ေမွာက္ကရင္Aမ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စံတန္ဘိုးဟာ မတရားမႈAေပၚ ဘယ္ေသာAခါမွ် Uီးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ ကရင္Aမ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ဇြဲသတၱိပါဘဲ။
ဒါကို တိက်ရွင္းလင္းစြာ ထင္ဟပ္ေပးေနတာကေတာ့ ေကAဲန္ယူ Uီးေဆာင္တဲ့ ကရင့္Aမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးႀကီးပါပဲ၊’ လို႔ေဖာ္က်ဴးခဲ့ပါ တယ္။ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕
‘Uီးမၫႊတ္’ ဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ကို ေရဆန္ကေန ပီပီသသ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ေလးစားပါတယ္။

(၅)
ပဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံးသြားရၿပီ ဆိုတဲ့သတင္းကို ၾကားလိုက္ရ ၾကားလိုက္ရျခင္း စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ သူနဲ႔ၾကံဳရ
ဆုံရဖူးစU္က သူ႔ရဲ႕ေျပာဟန္ဆိုဟန္ ႐ုပ္ပုံမွန္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲတေက်ာ့ျပန္ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - မီဒီယာAသီးသီးကေန ‘ဗ်ဴးသံ’ ေတြ
ထဲကေန - သူ႔ရဲ႕ခိုင္မာျပတ္သားလွတဲ့ စစ္Aာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္ေပၚကေန ျပတ္ျပတ္သားသား ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ တိုက္ပေ
ဲြ ခၚသံ တုန္႔ျပန္သံေတြ
ကိုလဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးပဲ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္တေခ်ာင္းဆီကေန မၾကာခဏထြက္ေပၚ ရင့္က်ဴးေဖာ္
ထုတ္ျပသလိုက္တဲ့ ကရင့္ဇြဲမာန္ဖားစည္သံေတြကိုလဲ ပဲ့တင္ညံေAာင္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္ေနမိရပါတယ္။ ေရဆန္ဆိုတာ - ေရစုန္မဟုတ္တဲ့Aတြက္
Aားထုတ္ရမႈ လုံးပမ္းရမႈေတြ Aသေခၤ်နဲ႔ဒဏ္ရာဆင့္ရ ဆုံး႐ႈံးရမႈေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ကို မ်ားျပားလြန္းလွပါကလား။
တေန႔က (ေဖေဖၚ၀ါရီ - ၁ဂ ရက္ေန႔က) ပဲ သူ႔စ်ာပနကို ဘယ္လိုက်င္းပတယ္ဆိုတာ မီဒီယာေတြကေန ျပည့္ျပည့္စုံစုံ က်ေနာ္နားေထာင္ေနမိပါတယ္။
ႏွင္းဆီပင္လယ္ႀကီးထဲမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာထုံးတမ္းစU္လာနဲ႔Aညီ သရဏဂုံတင္သံ Aမွ်ေပးေ၀သံေတြေရာ၊ ခရစ္ယာန္လို ဓမၼေတးသံ ဆုေတာင္းသံေတြပါ ေပါင္း
ဆက္စီးေမ်ာေနတာ ၾကားလိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလို ဘာသာႀကီးႏွစ္ခုရဲ႕ မၼေတးသံေတြ ေပါင္းဆက္စီးေမ်ာေနတဲ့ စ်ာပနတခုကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၃၀)
ေလာက္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေAာင္ရဲ႕စ်ာပနမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရ ၾကံဳလိုက္ရ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္လိုက္ရ ဖူးပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့-
ဖထီးပဒိုမန္းရွာရဲ႕ စ်ာပနမွာေပါ့။ ေလလႈိင္းသံေတြကေနတဆင့္ ၾကားလိုက္ရ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။
ြ ္းသြတ္ Aမ်ွAတန္းေပးေ၀မႈကိုေတာ့၊ Aေ၀းကေန- ဂႏၶာလ
စ်ာပနကို ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ဖထီးAတြက္ ရက္လည္ဆမ
ရာဇ္ေက်းကေန - ကေန႔မနက္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔တေတြ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ - ဖထီးေရ - Aမ်ွ Aမ်ွ။ ။

(၀င္းတင့္ထန
ြ ္း) ၂၀၊ ၂၊ ၂၀၀၈