นิ ทานชาดกเรื ่ อง " กระต่ายตื ่ นตูม "

กาลครั ้งหนึ่ งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็ นราชสีห์อาnัuอuÏนป าแหง

หนึ่ ง มีดงตาลกัLต้ นมะตมอuติดnะเลด้านnิnตะวันตกtองป านั ้ น n nี ่ ดงตาล
นั ้ นมี กระตาuตัวหนึ่ งอาnัuอuÏต้ต้นตาลÏกล้ ต้นมะตมต้ นหนึ่ ง วันหนึ่ ง วันหนึ่ ง
เ¬้ากระตาuออกเnี ่ uวหากินอิ ่มแล้ว กลัLมานอนพักnอนอuÏต้ÏLตาลแห้ง
กาลังนอนคิดเพลิน q อuวา " n้ าหากแnนดินนี ้ nลม เรา¬ะlปอunี ่ lหนหนอ"
nันÏดนั ้ นเองnลมะตมสกล กหนึ่ งlด้หลนลงมาn กÏLตาลเสีuงดังลั ่ นเ¬้า
กระตาuนึ กวาเป็ นเสีuงแnนดิ นnลม ¬ึงร้องtึ้นสดเสีuงวา "แnนดิ นnลมแล้ว
q " พร้อมกัLกระโดวิ ่งหนี lปสดชีวิตโดulมเหลีuวหลังมาดเลu
กระตาuตัวอ ่ น q เห็นมันวิ ่งหนี อะlรมาสดชีวิต¬ึงร้องnามมันวา "เ¬้าวิ ่ง
หนี อะlรมา" มันnั ้งวิ ่งnั ้งร้องตอLวา " รีLหนี เร็ว แnนดินnลมแล้ว q" กระตาu
¬านวนนัLพันตางก็รีLวิ ่งหนี ตาuตามมันlปด้วu สั ตว์ป านานาชนิ ดเม ่ อnราL
tาวตางก็วิ ่งหนี ตามกระตาulป nงสัตว์วิ ่งหนี ตามกันมาเป็ นnิวแnว ราชสีห์
เห็นสั ตว์น้ อuÏหqวิ ่งกันมาn นn้ งกระ¬u¬ึงร้องnามlปวา "พวกเ¬้าวิ ่งหนี อะlร
มา" lด้รัLคาตอLวา " เ¬้านาu แnนดินnี ่ โน้ นnลมแล้ว พวกเราวิ ่งหนี ตาu"
แล้วก็วิ ่งlปตอ Lาuหน้ าlปnางหน้ าnาสงชันโดulมร้ตัว ราชสีห์ด้วuความ
กร nาÏนสัตว์nั ้งหลาuเกรงวา¬ะตกเหวตาuเสีuหมด ¬ึงวิ ่งlปดักt้างหน้ า
พร้อมกัLคารามเสีuงดังลั ่ นtึ้น ¬ ครั ้ง สัตว์nั ้งหลาuพอlด้uินเสีuราชสีห์ก็พา
กันตกϬกลัวต ่ น¬ากDวังค์หuดวิ ่ง
ราชสีห์¬ึงnามวา "Ïครเห็นแnนดินnลมL้าง" พวกสัตว์Lอกวา "ช้างเห็น
tอรัL" ช้างLอกวา "เสอเห็น" เสอLอกวา "แรดเห็น" แรดLอกวา "ควาu
เห็น" ควาuLอกวา "หมป าเห็น" หมป าLอกวา "กวางเห็น" กวางLอกวา "กร
ะตาuเห็น" พวกกระตาu ¬ึงชี ้Lอกวา "กระตาuตัวนี ้ เห็นแnนดินnลม
ครัL..นาu" ราชสีห์¬ึงnามกระตาuตัวนั ้นวาเป็ น¬ริงหรอเปลา กระตาuตอวา
" t้าพเ¬้าเห็น¬ริง q นาunาน tnะnี ่ t้าพเ¬้ากาลังนอนพักnอนอuÏต้ÏLตาลก็
มีเสีuงดังสนั ่ นหวั ่ นlหวtึ้น t้าพเ¬้า¬ึงวิ ่งหนี ตาuมานี ่ ละ.. นาunาน"
ราชสีห์เพ ่ อตรว¬สอLt้อเn็¬¬ริง¬ึงLอกÏห้สัตว์nั ้งหลาuรออunี ่ ตรงนั ้ น
สวนตนและเ¬้ากระตาulด้ เดินกลัLlปดสnานnี ่ ต้นเหต ตรว¬ดเห็นnมมะตม
สกลกหนึ่ งวางอuก็เt้าϬnันnี ¬ึงกลัLมาLอกสัตว์nั ้งหลาuวา "nานnั ้งหลาu
เลิกกลัวlด้แล้ว เสีuงแnนดิ นnลม เป็ นเสีuงnลมะตมสกหล นกระnLÏLตาล
แหงดอก เลิ กกลัวlด้ แล้ว" สั ตว์nั ้งหลาuอาnัuราชสีห์¬ึงเอาชีวิตรอดมาlด้
พระพnธองค์¬ึงตรัสพระคาnาวา
"พวกคนโงเtลาuังlมnั นร้เร ่ องราวแ¬มแ¬้ง nั งคนอ ่ นโ¬utาน ก็ พากันต ่ น
ตระหนก พวกเtาเช ่ อคนงาu ส วนคนเหลาÏดเป็ นนักปราชq์ เพีuLพร้อมด้วu
nีลและปั qqา uินดี ÏนความสงL และเว้นlกล¬ากการ nาชั ่ ว คนเหลานั ้ นหา
เช ่ อคนอ ่ นงาulม "

นิ nานเร ่ องนี ้ สอนÏห้ร้วา : ก อนแต¬ะเช ่ ออะlรÏครควรพิ¬ารnาตรว¬
สอLความเป็ น¬ริงเสีuกอนเพ ่ อความn กต้อง¬ะlมlด้เป็ นอuางกระ ต าu ต ่ น
ตม