Ang Buhay ng Palay

ni L.F. Basilio
Munting butil na tumbagang isinabog sa bukirin,
Nang tumuboy tila damong anong inam pagmalasin
Mga dahoy makikitid na sa punoy tila mandin
Kumakaway sa amihang kung humihip ay kaylambing!
Sa patak ng mga hamog ng malamig na umaga,
Sa sinag ng haring araw na may taglay na pag-asa,
Sa halik ng hanging-bukid na lagi nang nagsasaya,
ng bukid ay naging kumot na luntiang anong ganda!
ng malamig na Noby!mbr! nang dating ng panahon,
"alay natin ay namunga sa tulong ng mga ambon,
Nang ang araw ng #isy!mbr!y sumikat sa mahinahon,
Kabukirang dating luntiy naging kulay ginto noon.
ng uhay na mapipintog ng palay na tila ginto,
Nang humapay sa pilapil at sa linang ay yumuko,
Magsasakay nagsilabas na may galak bawat puso,
t ginapas ang biyayang sa bukid ay tumutubo.
Sa saliw ng mga biro at tawanang masisigla,
$inapas ang ating palay, inani rin ang pag-asa,
ng pag-asang kulay ginto ng bukas na maligaya,
Ng bukas na mariwasa ng bayan kong sinisinta.
Ang pagtatanim at pag-aani ng palay ay madalas na nagiging paksa ng mga
kuwentong pangkabukirin. Palibhasay likas sa mga bukid sa Pilipinas ang
tanawing ito, kayat masining na iginuguhit ng mga pintor sa kanilang
paglalarawan ng mga buhay sa kabukiran.
Sanggunian%
&amora, B!nigno at 'illanu!(a, ".). #iwang $into - *nang Bahagi. Manila%
"hilippin! Book +ompany, ,-.-, p. ,.