Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 116

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 116
Burma/Myanmar Affairs Vol 116
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး မီးရႉးတန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ႏွစ္ ၁၃၀ ျပည့္

txl;aqmif;yg;
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁) - (၁၀)

ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
လူထုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အား
ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ဥပေဒ
နအဖစစ္ဗိုလ္မ်ားနဲ႔ မူးယစ္ေဆးလုပ္ငန္း
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 1
ppftm%m&SifawGukd tefwkawmfveS fae=uwJ'h Drdkua&pDa&;wdkuyf GJ0if

tusOf;uscHae&wJh EdkifiHa&;orm;awG axmifuvGwv f m&if zwfzdk@eJ@
ppftm%m&Sif awGukd enf;rsdK;pHkeJ@ tefwak wmfveS fae=uwJh jrefrmjynfwiG f;u

&[ef;&Sifvrl sm;/ ausmif;om;ausmif;olrsm;/ tvkyform; v,form;rsm;/
'Drdkua&pDa&; udkaxmufcHwJh ppfAdkvfppfom;rsm; zwfzdk@?

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 116
Burma/Myanmar Affairs Vol 116
txl;aqmif;yg;
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁) - (၁၀)


yHkEdSyfrSwfwrf;
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

2009 ckESpf
pifumyledKifiH
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )
Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San

Suu Kyi, Bo Than Shwe, Myanmar History, Myanmar Politics,
Myanmar Junta, Myanmar People, Myanmar Students, Insein
Prison, Prison in Myanmar, Political Prisoner in Myanmar,
Torture in Myanmar, Myanmar Army, Myanmar Affairs, Burma
Affairs

Public Enemies
ppftm%m&Siaf wGeJ@ ppftm%m&Sifpepf[m &[ef;&Siv f l
wdkif;&if;om;jynfolw&yfvHk;&Jh jynfol@&efolawG
jzpfwJhtwGuf ppftm%m&SifawGeJ@ ppftm%m&Sifpepfudk
wdkufzsufjypfa&;[m yxrOD;qHk; vkyf&r,fh vkyfief;jzpfw,f?

႐ုရွား MIG-29 တိုက္ေလယာဥ္ အစင္း၂၀

ျမန္မာ ၀ယ္ယူမည္
23 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-23-voa5.cfm
႐ုရွားအစုိးရပုိင္ ႐ုိစိုဘုိရြန္ (Rosoboron) လက္နက္ေရာင္းခ်ေရး ကုမၸဏီႀကီးက ႐ုရွားလုပ္ MIG-29

တုိက္ေလယာဥ္ အစင္း ၂၀ ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၅၇၀ နဲ႔ ျမန္မာစစ္အစုိးရကုိ
ေရာင္းခ်တဲ့ အေရာင္းအ၀ယ္ စာခ်ဳပ္ကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္ အနည္းငယ္က ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ၾကတယ္လို႔
႐ုရွားႏုိင္ငံက ဒီဇင္ဘာ ၂၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ကြန္မားဆန္႔ (Kommersant) ေန႔စဥ္ သတင္းမွာ
ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစုိးရက အခုလို ႐ုရွားလုပ္ MIG-29 တုိက္ေလယာဥ္ေတြ ထပ္ၿပီး
၀ယ္ယူရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေရး အင္အားစု (NDD) ရဲ႕
သုေတသန ဌာနမႉး ဦးေဌးေအာင္ကုိ ကိုေရာ္နီညိမ္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာမွာ ဦးေဌးေအာင္က
အခုလို စရွင္းျပပါတယ္။
“က်ေနာ္သိရသေလာက္ မူလ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ၀ယ္ခဲ့တဲ့ MIG နဲ႔တင္ လက္ရွိ

မလုံေလာက္တဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၂ အုပ္ ထပ္၀ယ္တယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံအတြက္ သာမက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔လည္း စစ္ေရးတင္းမာမႈေတြ ေပၚေနတဲ့အတြက္
အဲဒီဘက္ကိုလည္း လက္လွမ္းမီေအာင္ ေနာက္ထပ္ ေလယာဥ္အုပ္ ၂ အုပ္ ထပ္ၿပီးေတာ့
အေရးေပၚ ၀ယ္ယူတယ္လုိ႔ပဲ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။”
တ႐ုတ္နဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုရွားက ကမ္းလွမ္းတာမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ႐ုရွား MIG-29 ကုိပဲ

ေရြးလုိက္တယ္လို႔ ဒီသတင္းထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ တ႐ုတ္နဲ႔ ႐ုရွားရဲ႕ ဗမာ့ ေလတပ္ေလယာဥ္
ေစ်းကြက္မွာ ဘယ္လိုအေနအထား ရွိတယ္ဆုိတာ နည္းနည္း ရွင္းျပေပးပါ။
“က်ေနာ္တု႔ိ သိရသေလာက္ တ႐ုတ္ျပည္ဆုိရင္ F-7 M Aircraft ဆုိတဲ့ အမ်ဳိးအစား ၀ယ္ယူတာ

ရွိတယ္။ ေနာက္ A-5C အမ်ဳိးအစားေတြ ၀ယ္ယူၿပီးေတာ့ တပ္ဆင္ေနတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့
ဒီေလယာဥ္ပ်ံေတြက မၾကာခဏ ဗမာျပည္မွာ ပ်က္က်ေနတဲ့ အေနအထားရွိတယ္။
ေလယာဥ္မႉးေတြလည္း တေယာက္ၿပီးတေယာက္ အသက္ဆုံး႐ႈံးတာေတြ ရွိတယ္။
“၂၀၀၁-၂၀၀၂ ခုႏွစ္တုန္းကေတာ့ နယ္စပ္ အျငင္းပြားမႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ထုိင္းေလတပ္က

အထူးသျဖင့္ F-16 ေလယာဥ္ပ်ံေတြကလည္း ျမန္မာျပည္ဘက္ကို က်ဴးေက်ာ္ၿပီး
ပ်ံသန္းခဲ့တာေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္တႀကိမ္မွာေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံက F-16 တုိက္ေလယာဥ္ပ်ံက
မုိင္းဆတ္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက နယ္စပ္ ေတာင္ကုန္းတခုကို ပစ္ခတ္ခဲ့တဲ့ သာဓကလည္း ရွိခဲ့တယ္။
“ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ F-16 တုိက္ေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ၾကားျဖတ္ၿပီး ဟန္႔တား တုိက္ခုိက္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္

စြမ္းရည္ သတၱိအရလည္း ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္မယ္လို႔ သူတို႔ ယူဆတဲ့ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက
ကမ္းလွမ္းတယ္ဆုိတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကို စစ္အစုိးရက ၀ယ္ယူမယ့္အစား သူတို႔လည္း လက္ေတြ႕

သုံးစြဲၿပီးသားျဖစ္တဲ့ MIG-29 ကုိပဲ ထပ္ၿပီးေတာ့ ၀ယ္ယူဖို႔ သူတုိ႔ဘက္က ဆုံးျဖတ္တာ
ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။”
အခု ျမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ဟုိအရင္တႀကိမ္ MIG-29 ၁၀ စီးကို ၀ယ္စဥ္တုန္းက ထုိင္းႏုိင္ငံက

သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ေရာင္းလို႔ရတဲ့ ေငြေၾကး ရရခ်င္းမွာပဲ ၀ယ္လုိက္တဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။
အဲဒါလည္း အားလုံး သိခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုေရာ ဘယ္ကရတဲ့ေငြနဲ႔ ၀ယ္တယ္လို႔ ဦးေဌးေအာင္တို႔
သုံးသပ္လို႔ ရပါသလဲ။
“တုိင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူလူထုအတြက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္

ေငြမသုံးသေလာက္ ျဖစ္ေပမဲ့ စစ္တပ္အတြက္ဆုိရင္ သူတို႔က ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္က
ထြက္ေနတဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေတြ အပါအ၀င္ ကၽြန္းသစ္ေတြ၊ ေရနံေတြ၊ တြင္းထြက္ပစၥည္းေတြ၊
သစ္ေတာေတြကအစ သူတုိ႔ သိမ္းက်ဳံးေရာင္းၿပီးေတာ့ ရတဲ့ေငြေတြကို ဦးပုိင္လီမိတက္ရဲ႕
ေငြေၾကးရန္ပုံေငြကတဆင့္ ဒါေတြ ၀ယ္ယူေနတဲ့ အေနအထားေတြလည္း ရွိပါတယ္။
“မၾကာေသးခင္ကမွ Earth Rights International ကေနၿပီးေတာ့ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ စစ္အစုိးရနဲ႔

ဆက္ဆံေနတဲ့ တ႐ုတ္ဘဏ္တခုက ေနၿပီးေတာ့ ေငြေၾကးေတြ သုံးစြဲၿပီး ႏုိင္ငံျခားက
လက္နက္ေတြ ၀ယ္ယူေပးေနတယ္ဆုိတဲ့ စြပ္စြဲမႈမ်ဳိး ေပၚေပါက္လာတာလည္း ရွိသလုိ အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စုကလည္း မၾကာေသးခင္ကမွ ဘဏ္တခုကို ဗမာစစ္အစိုးရအတြက္
အက်ဳိးေဆာင္ေပးေနတဲ့အတြက္ အေရးယူခဲ့တာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ
ေငြေၾကးေလွ်ာ္ဖြပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကတဆင့္ လက္နက္ေတြ အပါအ၀င္ တျခားပစၥည္းေတြ
၀ယ္ယူသုံးစြဲေနတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။”
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေရး အင္အားစု (NDD) သုေတသနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ဌာနက

ဦးေဌးေအာင္ ရွင္းျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကန္႔ကြက္မႈေၾကာင့္ ေဒၚစုအိမ္ ျပင္ဆင္မႈ ရပ္နား

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္ကုိ စည္ပင္သာယာရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျပင္ဆင္ေနရာမွာ
အကိုျဖစ္သူ ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးကုိ
ယမန္ေန႔က လာေရာက္ ကန္႔ကြက္သြားပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စည္ပင္သာယာေရးက
စုံစမ္းေနစဥ္အတြင္း အိမ္ျပင္ဆင္မႈကို ယာယီ ရပ္ဆုိင္းလိုက္ရတယ္လို႔ မၾကာခင္က သိရပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေရွ႕ေနျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္၀င္းက အခုလို

ေျပာျပပါတယ္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႔အိမ္ရဲ႕ ၀ရန္တာတုိ႔ ဘာတုိ႔ လုံၿခဳံေရး မရွိတဲ့ေနရာေတြ
လုံၿခဳံေရးရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ေနတယ္ေပါ့။ ဒီျပင္ဆင္တာက ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး
ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျပင္တာ။ အခုေတာ့ ဒီေန႔ပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး အဖြဲ႕က ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ႕
ကန္႔ကြက္ခ်က္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ စုံစမ္းစစ္ေဆးေနစဥ္ အတြင္းမွာ ရပ္ဆုိင္းထားပါဆုိတဲ့ အမိန္႔ကို ဒီေန႔
ေပးပါတယ္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ကလည္း တရား၀င္ထုတ္ျပန္တဲ့ ဒီအမိန္႔ကို လုိက္နာမယ္၊

သူေဆာင္ရြက္ခဲ့တာလည္း စည္ပင္သာယာ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျဖစ္တယ္၊ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့
အမိန္႔အတုိင္း လုံး၀ ရပ္ဆုိင္းထားမယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ ဒီညေန သိရတယ္။”
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလတုန္းက ရန္ကုန္ကို တုိက္ခတ္သြားတဲ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္ ေနရာတခ်ဳိ႕ ပ်က္စီးခဲ့ရာမွာ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးဖို႔
အာဏာပုိင္ေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေတာင္းဆုိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္ကမွ
ရန္ကုန္ စည္ပင္သာယာေရး႐ုံးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ အိမ္ကို ျပင္ဆင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အစိုးရအေပၞ အေမရိကန္အစိုးရက
ဴပင္းထန္သည့္ ဖိအားေပးႎိုင္
2009-12-23
http://www.rfa.org/burmese/news/united_states_mulls_over_harsh_measure_on_ju
nta-12232009094406.html/story_main?textonly=1
ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အသၾင္ကူးေဴပာင္းေရးနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အေမရိကန္အစိုးရရဲ့

တိုက္တၾန္းခဵက္ေတၾကို ဴမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲႛ မလုပ္ေဆာင္ဘူးဆိုရင္ သမတ အိုဘားမား
အစိုးရအေနနဲႛ ဴပင္းထန္တဲ့ ဖိအားေပးမႁတခု ေဆာင္႟ၾက္ႎိုင္ဖၾယ္ ရႀိတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အဲဒီ ဖိအားေပးမႁကေတာ့ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ရရႀိမဲ့ သဘာဝဓာတ္ေငၾႚ ေရာင္းရေငၾေတၾကို

ႎိုင္ငံတကာ ဘဏ္ေတၾကေန ထုတ္ယူလၿဲေဴပာင္းလိုႛ မရေအာင္ ခဵႂပ္ကိုင္မဲ့ နည္းလမ္း ဴဖစ္တယ္လိုႛ
ဆိုပၝတယ္။
ဒၝနဲႛပတ္သက္႓ပီး အေမရိကန္ ႎိုင္ငံဴခားေရးဌာနကို RFA က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းတဲ့အခၝမႀာ သူတိုႛ

အစိုးရအေနနဲႛ ဒီလိုထပ္႓ပီး အေရးယူမဲ့ စဥ္းစားခဵက္မဵိႂး ရႀိတယ္၊ အခုေတာ့ ေစာင့္ဳကည့္ေနတယ္လိုႛ
အတည္ဴပႂ ေဴပာဆိုပၝတယ္။
ဘဏ္ေတၾနဲႛ လူႛအခၾင့္အေရးအဖၾဲႚေတၾက ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾအေပၞ ဒီလိုအေရးယူ

ေဆာင္႟ၾက္မႁမဵိႂး သမတအိုဘားမားကို လုပ္ေစခဵင္တဲ့အေပၞ အထက္လၿတ္ေတာ္ကလည္း
အစိုးရအဖၾဲႚကို လုပ္ပိုင္ခၾင့္ ဴပႂထား႓ပီး႓ပီးလိုႛ ဆိုပၝတယ္။

ဒီအစီအစဥ္ေတၾ အေမရိကန္အစိုးရမႀာ ရႀိ႓ပီးသား ဴဖစ္တယ္လိုႛ အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု
အေဴခစိုက္ US Campaign for Burma အဖၾဲႚရဲ့ မူဝၝဒေရးရာ ႌၿန္ဳကားေရးမႀႃး ဦးေအာင္ဒင္က
အခုလိုေဴပာပၝတယ္။
အေမရိကန္သမတ ဘာရက္ အိုဘားမား။ (Photo: AFP)
ဦးေအာင္ဒင္။ ။ “ဒီ တိုက္႟ိုက္ဆက္ဆံ ေဆၾးေႎၾးမႁေတၾက ေအာင္ဴမင္မႁ မရခဲ့ဘူး၊ နအဖ

စစ္အုပ္စုရဲ့ လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾက ပို႓ပီးေတာ့ ဴပင္းထန္လာမယ္ဆိုလိုႛရႀိရင္ ဒီလက္ရႀိ
စီးပၾားေရး ပိတ္ဆိုႛမႁေတၾကိုပဲ ခိုင္မာအားေကာင္းေအာင္ လုပ္ဖုိႛဆိုတာ စီမံခဵက္ ရႀိပၝတယ္။ အဲဒီ
အဓိက စီမံခဵက္ကေတာ့ ဒီ ဘၸာေရးဝန္႒ကီးဌာနအေနနဲႛ ဆက္႓ပီးေတာ့ ဒီ နအဖရဲ့ အလိုေတာ္ရိ
စီးပၾားေရးသမားေတၾကို ဆက္႓ပီးေတာ့ ရႀာေဖၾေဖာ္ထုတ္ေနတယ္၊ သူတိုႛရဲ့ ဴပည္ပမႀာရႀိတဲ့
စီးပၾားေရးလုပ္ငန္းေတၾ၊ ဴပည္ပမႀာ အပ္ႎႀံထားတဲ့ ေငၾေဳကး၊ ဘယ္ႎိုင္ငံဴခားဘဏ္ေတၾမႀာ
ဘယ္ေလာက္ ေငၾေဳကးပမာဏကို ဘယ္လို account နဲႛ အပ္ႎႀံထားတယ္ဆိုတာကို ဆက္႓ပီးေတာ့
စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ေနဆဲပၝ။ တခဵိန္မႀာ တကယ္လိုႛ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးမႁေတၾ ေအာင္ဴမင္မႁ၊ တိုးတက္မႁ
မရႀိဘူးဆိုလိုႛရႀိရင္ေတာ့ လိုအပ္သလို ဆက္႓ပီး အေရးယူဖိုႛ အစီအစဥ္ ရႀိပၝတယ္။”
အေမရိကန္အစိုးရက ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ တိုက္႟ိုက္ ဆက္ဆံညၟိႎိႁင္းခဲ့သလို

စစ္အစိုးရအေနနဲႛ လိုက္ေလဵာမႁေတၾ လုပ္လာဖိုႛ အခဵိန္ေပးလိုတယ္ဆိုတာလည္း ဴပသထားတယ္လိုႛ
ဆိုပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ႎိုင္ငံတကာနဲႛ စီးပၾားေရးဆက္ဆံမႁမႀာ ဘဏ္စနစ္နဲႛပတ္သက္႓ပီး အေရးယူ

ပိတ္ဆိုႛတဲ့ကိစၤဟာ အခဵိန္ဳကာဴမင့္တတ္သလို တန္ဖိုး႒ကီး႒ကီးလည္း ေပးရတတ္႓ပီး၊
အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ႎိုင္ငံဴခားေရးမူဝၝဒမႀာ အာဖဂန္နဲႛ အီရန္အေရးကို ဦးစားေပးေနရတဲ့အတၾက္
ဴမန္မာ့အေရးကေတာ့ ထိပ္ဆံုးမႀာ ရႀိမေနဘူးလိုႛ ဆိုပၝတယ္။
ဘယ္လိုပဲဴဖစ္ဴဖစ္ အေမရိကန္ ဘၸာေရးဌာနကေတာ့ ၂၀၀၇ ေ႟ၿဝၝေရာင္ေတာ္လႀန္ေရးမႀာ

စစ္အစိုးရက ကိုယ့္ဴပည္သူကို အဳကမ္းဖက္ သတ္ဴဖတ္ ႓ဖိႂခၾင္းခဲ့တာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး စစ္အစိုးရနဲႛ
တိုက္႟ိုက္ပတ္သက္သူ စီးပၾားေရးသမား အေယာက္ ၄၀ နဲႛ သူတိုႛနဲႛ အေပၝင္းပၝ ၄၄ ဦးကို
အေရးယူပိတ္ဆိုႛထားသလို ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္မႀာလည္း ဘဏ္စနစ္ဆိုင္ရာ အေရးယူပိတ္ဆိုႛမႁ ဥပေဒ
ထပ္မံ သက္တမ္းတိုးထားပၝတယ္။

ကုလ အထူးကိုယ္စားလႀယ္၏ ခရီးစဥ္

စစ္အစိုးရ ဒုတိယအ႒ကိမ္ ပယ္ဖဵက္
2009-12-23
http://www.rfa.org/burmese/news/regime_cancelled_rights_envoy_visit_second_tim
e-12232009105351.html/story_main?textonly=1
ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလႀယ္ရဲ့ ၂၀၀၉ ခုႎႀစ္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ဒုတိယခရီးစဥ္ကို

ဴမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတၾဖက္က ေနာက္တ႒ကိမ္ ပယ္ဖဵက္လိုက္တယ္လိုႛ
ဴမန္မာႎုိင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ေထာမတ္ ကင္တားနားက RFA ကို ဒီကေနႛ
ဒီဇင္ဘာ ၂၃ ရက္မႀာ အတည္ဴပႂေဴပာပၝတယ္။
ကုလ-လူႛအခၾင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလႀယ္ Tomás Ojea Quintana (ဝဲ) ႎႀင့္ ကုလသမဂၢ

အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ Ban Ki-moon (ယာ) (UN Photo/ Eskinder Debebe)
ဴမန္မာႎုိင္ငံခရီးစဥ္ကို ဴမန္မာအာဏာပိုင္ေတၾဖက္က အခုေနာက္တခၝ ပယ္ဖဵက္လိုက္တာပၝ။

ဴမန္မာအစိုးရဖက္က အေဳကာင္းဳကားစာမႀာ အေဳကာင္းရင္းကို ေဖာ္ဴပမထားပၝဘူး။ သက္ဆိုင္ရာ
အာဏာပိုင္ေတၾအေနနဲႛ ဒီအခဵိန္အခၝမႀာ ဒီခရီးစဥ္ကို စီစဥ္မေပးႎိုင္တဲ့အေဳကာင္းကိုပဲ
ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္လိုႛ မစၤတာကင္တားနားက ေဴပာသၾားပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံထဲက လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁ အေဴခအေနေတၾကို အခဵက္အလက္

ရႀာေဖၾေရးအစီအစဥ္အေနနဲႛ မူလက ႎိုဝင္ဘာလကုန္မႀာ သၾားေရာက္ဖိုႛ စီစဥ္ထားခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့
ႎိုဝင္ဘာလထဲမႀာ ဴမန္မာစစ္အစိုးရဖက္က ရက္ေ႟ၿႚဆိုင္းခဲ့ပၝတယ္။ ဒီေနာက္ မစၤတာကင္တာနားက
ဒီဇင္ဘာလ တတိယပတ္ထဲမႀာ ဴမန္မာႎိုင္ငံကို လာေရာက္ခၾင့္ေပးဖိုႛ ပန္ဳကားခဲ့ပၝတယ္။

အခုလို ဒီဇင္ဘာလထဲ သၾားေရာက္ခၾင့္ရဖိုႛ ပန္ဳကားခဵက္ကို လက္ခံေဆာင္႟ၾက္
မေပးႎုိင္တဲ့အေဳကာင္း ဒီလ ပထမပတ္ထဲမႀာ အေဳကာင္းဴပန္ခဲ့တာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ
မစၤတာကင္တားနားက ေဴပာပၝတယ္။
ဴမန္မာအာဏာပိုင္ေတၾဖက္က လာမဲ့ ၂၀၁၀ ဴပည့္ႎႀစ္ထဲမႀာ ေနာက္ဆက္တၾဲခရီးစဥ္ လာေရာက္ဖိုႛ

အေဳကာင္းဳကားစာမႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ သူႛအေနနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံကို ဘယ္အခဵိန္မဆို
သၾားေရာက္ဖိုႛ ဆႎၬရႀိပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ၂၀၀၉ ခုႎႀစ္အတၾက္ ကုလသမဂၢ အထူးကုိယ္စားလႀယ္ရဲ့
ဒုတိယခရီးစဥ္ကို ဴမန္မာဖက္က လက္မခံတာကေတာ့ ထင္ရႀားေနပၝတယ္လိုႛ
မစၤတာကင္တားနားက ေဴပာသၾားပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံက လူႛအခၾင့္အေရးအေဴခအေနဟာ စိုးရိမ္စရာ ဆိုးဝၝးေန႓ပီး အေရႀႚပိုင္း နယ္စပ္

တိုင္းရင္းသားေဒသေတၾမႀာ ပိုဆိုးဝၝးလာတယ္လိုႛလည္း သူကေဴပာပၝတယ္။
လာမဲ့ႎႀစ္ ခရီးစဥ္အတၾက္ သူႛအေနနဲႛ ရက္အတိအကဵ မစဥ္းစားရေသးပၝဘူးလိုႛလည္း RFAက

ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းရာမႀာ ေဴဖဳကားသၾားပၝတယ္။
မစၤတာကင္တားနားရႛဲ ခရီစဥ္ ပယ္ဖဵက္လိုက္တဲ့အေဳကာင္းနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံထဲက လက္ရႀိ

ေနာက္ဆံုးဴဖစ္ေပၞေနတဲ့ လူႛအခၾင့္အေရး အေဴခအေနေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး လူႛအခၾင့္အေရး
အထူးကိုယ္စားလႀယ္ကို ဆက္သၾယ္႓ပီး ကိုေကဵာ္မင္းထၾန္းက စုစည္းတင္ဴပထားပၝတယ္။
႟ုရႀားမႀ ဂဵက္တိုက္ေလယာဥ္ ၂၀ စစ္အစိုးရ ဝယ္မည္

2009-12-23
http://www.rfa.org/burmese/news/regime_closed_russian_fighter_jets_deal-
12232009122911.html/story_main?textonly=1
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ အေမရိကန္ေဒၞလာ သန္း ၅၇၀ ဖုိး ကုန္ကဵမဲ့ ႟ုရႀားႎုိင္ငံလုပ္ MIG-၂၉

အမဵိႂအစား တုိက္ေလယာဥ္ အစီး ၂၀ ဝယ္ယူေရး သေဘာတူ စာခဵႂပ္ကုိ ႓ပီးခဲ့တဲ့
သီတင္းပတ္အနည္းငယ္က ခဵႂပ္ဆုိခဲ့တယ္လုိႛ ႟ုရႀား လက္နက္ေရာင္းဝယ္ေရး ကုမၯဏီ
Rosoboronexport ရဲ့ ေဴပာဳကားခဵက္ကုိ ကိုးကား႓ပီး ေမာ္စကုိ႓မိႂႚက လာတဲ့ သတင္းတရပ္မႀာ
ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ တ႟ုတ္ႎုိင္ငံထုတ္ တုိက္ေလယာဥ္ေတၾ ဝယ္ယူအသံုးဴပႂရာမႀာ

တ႟ုတ္ေလယာဥ္ေတၾဟာ အပဵက္လၾယ္႓ပီး အသက္ဆံုး႟ႁံးမႁ မဵားဴပားလာတဲ့အတၾက္ တ႟ုတ္ထက္
ေခတ္မီတဲ့ MIG အမဵိႂးအစား ႟ုရႀားေလယာဥ္ေတၾ ခုလုိ အလံုးအရင္းနဲႛ ဝယ္ယူတပ္ဆင္တာ
ဴဖစ္တယ္လုိႛ ဴမန္မာ့စစ္ေရးေလ့လာသူ ဦးေဌးေအာင္က ေဴပာပၝတယ္။
ဒီ MIG ေလယာဥ္ေတၾကို သူတိုႛ ဒီ ၂၀၀၃ ၊ ၂၀၀၄ တုန္းကလည္း သူတိုႛ one squadron ေပၝ့ေနာ္၊
ေလယာဥ္အုပ္ တအုပ္ သူတိုႛ ဝယ္ခဲ့ဘူးတယ္ေလ။ ဒီ ထိုင္းႎိုင္ငံက ဝယ္ယူထားတဲ့ F-16
တိုက္ေလယာဥ္ပဵံေတၾကို ဳကားဴဖတ္ ဟန္ႛတားႎိုင္ဖိုႛ သူတိုႛ ရည္႟ၾယ္႓ပီးေတာ့ ဝယ္ယူခဲ့တဲ့
အေနအထား ေတၾႚရတာ ရႀိတယ္။ အဲ တခဵိန္တည္းမႀာပဲ သူက တ႟ုတ္ႎိုင္ငံကလည္းပဲ
အလားတူေပၝ့၊ F-7 အမဵိႂးအစားေရာ၊ A-5 အမဵိႂးအစားေတၾေရာ၊ သူတိုႛ ဝယ္ခဲ့တာလည္း
ရႀိတယ္ေလ။”

႟ုရႀားႎိုင္ငံလုပ္ MIG-29 ဂဵက္တိုက္ေလယာဥ္တစင္းကို ၁၉၉၀ ခုႎႀစ္က ႟ုိက္ကူးထားေသာ

မႀတ္တမ္း ဓာတ္ပံုဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
“ဒၝေပမဲ့၊ တ႟ုတ္ႎိုင္ငံက ဝယ္တဲ့ တိုက္ေလယာဥ္ပဵံေတၾက ေခတ္မမီေတာ့တဲ့အဴပင္

မဳကာခဏလည္း ပဵက္ကဵ႓ပီးေတာ့ ေလယာဥ္မႀႃးေတၾ ဆံုး႟ံႁးမႁေတၾ မဵားတာေဳကာင့္ အခု
ေနာက္ထပ္ ႟ုရႀားကေန႓ပီးေတာ့ ဒီ ေခတ္မီ MIG-29 ေလယာဥ္ပဵံေတၾကို ေနာက္ထပ္ ထပ္႓ပီးေတာ့
သူတိုႛ ဝယ္ဖိုႛ ဆံုးဴဖတ္တယ္လိုႛ က႗န္ေတာ္ေတာ့ ယူဆပၝတယ္။”
ဴမန္မာႎုိင္ငံဟာ စစ္အစုိးရရဲ့ လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾေဳကာင့္ အေနာက္ႎုိင္ငံေတၾရဲ့ ပိတ္ဆုိႛ

ဴပစ္ဒဏ္ခတ္ အေရးယူခံထားရေပမဲ့လည္း အိမ္နီးခဵင္း တ႟ုတ္၊ အိႎၬိယနဲႛ ႟ုရႀားႎုိင္ငံေတၾက
ဴမန္မာစစ္အစုိးရကုိ ပံုမႀန္ လက္နက္ ေရာင္းခဵေပးေနတယ္လုိႛ လူႛအခၾင့္အေရးအဖၾဲႚေတၾက
ေထာက္ဴပေနဳကပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ၂၀၀၁ ခုႎႀစ္အတၾင္း ႟ုရႀားႎုိင္ငံလုပ္ MIG-၂၉ တုိက္ေလယာဥ္ ၁၂ စင္း

ဝယ္ယူခဲ့ပၝတယ္။ အခုတ႒ကိမ္ ဝယ္ယူမႁဟာ ၂၀၀၇ ခုႎႀစ္အတၾင္း အယ္လ္ဂဵီးရီးယားႎုိင္ငံက
ဝယ္ယူခဲ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္း အမဵားဆုံး ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ခုလုိ စစ္ေလယာဥ္ေတၾ တုိးခဵဲႛဝယ္ယူေနတာဟာ တပ္မေတာ္ကုိ

ေခတ္မီေအာင္ လုပ္ေဆာင္တာ ဴဖစ္တဲ့အဴပင္၊ ဴပည္ပႎုိင္ငံေတၾရဲ့ ႓ခိမ္းေဴခာက္မႁေတၾကုိ စုိးရိမ္စိတ္
ပုိမဵားလာတာေဳကာင့္လုိႛ စစ္ေရးေလ့လာသူ ဦးေဌးေအာင္က ေဴပာပၝတယ္။
ဦးေဌးေအာင္။ ။ “၁၉၈၈ ခုႎႀစ္ေနာက္ပိုင္းက စ႓ပီးေတာ့ ဴမန္မာ့တပ္မေတာ္ကိုေပၝ့ေနာ္၊

ေခတ္မီ႓ပီးေတာ့ စၾမ္းရည္ထက္ဴမက္တဲ့ တပ္မေတာ္ ဴဖစ္ေအာင္ဆို႓ပီး သူတိုႛ တိုးခဵဲႚ
တည္ေဆာက္ေနတာ ရႀိတယ္ေလ။ အဲလို တည္ေဆာက္တဲ့ ေနရာမႀာ သူတိုႛက ရတဲ့ႎိုင္ငံေတၾက
ေန႓ပီး ေခတ္မီ စစ္လက္နက္ပစၤည္းေတၾ ဝယ္ယူသလို နည္းပညာေတၾလည္း ဝယ္ယူ႓ပီးေတာ့
တပ္ဆင္ေနတာ ရႀိတယ္။ အဲဒၝမဵိႂးမႀာ ထုိင္းႎိုင္ငံအပၝအဝင္ေပၝ့ေလ၊ ဒီ အေမရိကန္တိုႛရဲ့
႓ခိမ္းေဴခာက္မႁလည္း သူတိုႛက ရႀိတယ္ဆို႓ပီးေတာ့ စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခဵႂပ္ေတၾက စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့
အေနအထားေတၾလည္း ရႀိတယ္။ အဲဒၝေဳကာင့္၊ ဒီထိုင္းႎိုင္ငံက အခုေနာက္ဆံုး တပ္ဆင္ထားတဲ့ F-
16 တိုႛ၊ F-18 တိုႛ ဂဵက္တိုက္ေလယာဥ္ပဵံေတၾကို သူတိုႛက ဳကားဴဖတ္ဟန္ႛတားႎိုင္ေအာင္
ဆို႓ပီးေတာ့၊ ဒီ MIG-29 အမဵိႂးအစားကို သူတိုႛ ဝယ္ယူခဲ့တာေပၝ့။”
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စုက ထုတ္လုပ္တဲ့ ေခတ္မီ F-၁၆ အမဵိႂးအစား
တုိက္ေလယာဥ္ေတၾကုိသာ ဝယ္ယူ သံုးစၾဲလုိေပမဲ့ ဴပစ္ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆုိႛခံထားရမႁေဳကာင့္
ဝယ္ယူသံုးစၾဲႎုိင္ဴခင္း မရႀိဘူးလုိႛ သိရပၝတယ္။
အကဵဥ္းကဵ လၿတ္ေတာ္ကိုယ္စားလႀယ္
ရခိုင္ဴပည္နယ္ ဂၾ႓မိႂႚနယ္က
အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္
ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလႀယ္
ဦးညီပုေဆး႟ံုတင္ထားရ
2009-12-23 http://www.rfa.org/burmese/news/jailed_party_leader_hospitalized-
အင္းစိန္အကဵဥ္းေထာင္မႀာ ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႎႀစ္ ကဵခံေနရတဲ့ ရခိုင္ဴပည္နယ္ ဂၾ႓မိႂႚနယ္က

အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလႀယ္ ဦးညီပုဟာ အစာအိမ္ေရာဂၝ၊
ေသၾးတိုးေရာဂၝေတၾ ဴဖစ္ေန႓ပီး ကဵန္းမာေရး ဆိုး႟ၾားလာတာေဳကာင့္ ေထာင္ေဆး႟ံုကို
တင္ထားရတယ္လိုႛ သူႛရဲ့ မိသားစုက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးညီပု ေဆး႟ံုေပၞ ေရာက္ေနတာကို ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾက အေဳကာင္းဳကားလိုႛမဟုတ္ပဲ

ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ မေနႛကမႀ အမႁစစ္ဖိုႛ တရား႟ံုး ထုတ္လာတဲ့ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾဆီက
သိရတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ မိသားစုဝင္တဦးက RFA ကို ေဴပာပၝတယ္။
မိသားစုဝင္။ ။ “မေနႛက ဗဟန္းတရား႟ံုးမႀာ ႟ံုးထၾက္လာတဲ့အခၝကဵေတာ့ အန္ကယ္

ဦးညီပုကေတာ့တဲ့၊ အင္းစိန္ေထာင္မႀာေပၝ့၊ ကဵန္းမာေရးအရမ္းဆိုးတယ္တဲ့၊ ပထမပိုင္းက
ဴဖစ္ေနတဲ့ဟာကို သူတိုႛက ေဆးေတၾဘာေတၾ ထိေရာက္မႁ မကုေပးဘူး၊ အခုကဵန္းမာေရးက
ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုးဝၝးဝၝး ဴဖစ္ေတာ့မႀတဲ့ အင္းစိန္က ေထာင္ေဆး႟ံုကို ပိုႛလိုက္ရတယ္၊
အရင္တေခၝက္တုန္းကေတာ့ သူက ေလဴဖတ္သလိုမဵိႂုး ဴဖစ္ဘူးတယ္၊ အဲ့ဒီတခၝတုန္းကကဵေတာ့
အင္းစိန္ ေဆး႟ံုကို သူတိုႛကကုေပးတယ္၊ ကုေပး႓ပီးေတာ့ ေကာင္းသၾား႓ပီဆို ဴပန္သၾင္းတယ္၊
ဴပန္သၾင္းတဲ့မႀာ အခု ေနာက္ တခၝ ထပ္ဴဖစ္လာတာ၊ အသက္ကလည္း ၆၀ နီးပၝးေတၾ
ဴဖစ္ေနတဲ့အခၝကဵေတာ့ ကဵန္းမာေရးက ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္ေပၝ့ သူတိုႛဳကည့္ရတာ
အားမရဘူးေပၝ့။ အဲ့လိုေတာ့ ေဴပာပၝတယ္။”
ဦးညီပုဟာ ဧရာဝတီတိုင္း ပန္းတေနာ္႓မိႂႚနယ္ ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလႀယ္ ေဒၝက္တာ

တင္မင္းထၾဋ္နဲႛအတူ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ ဳသဂုတ္လအတၾင္း အဖမ္းခံခဲ့ရ႓ပီး ႓ပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၁၃
ရက္ေနႛမႀာ အင္းစိန္ေထာင္ အထူးတရား႟ံုးကေန ႎိုင္ငံေတာ္တည္႓ငိမ္ေရးကို ထိခိုက္ေစမႁ၊

အီလက္ထ႟ၾန္းနစ္ ဆက္သၾယ္ေရး ဥပေဒ၊ အမဵိႂးသားညီလာခံလုပ္ငန္းကို
ကာကၾယ္ေစာင့္ေရႀာက္တဲ့ ဥပေဒ စတာေတၾနဲႛ ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႎႀစ္ ခဵမႀတ္ခံခဲ့ရသူေတၾ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဦးညီပုနဲႛ ေဒၝက္တာ တင္မင္းထၾဋ္ဟာ လၿတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾ ဴဖစ္ဳကတဲ့

ဦးပူကဵင္ရႀင္းထန္၊ ဦးသိန္းေဖ၊ ေဒၝက္တာဴမင့္ႎိုင္တိုႛနဲႛအတူ စစ္အစိုးရလုပ္မဲ့ ၂၀၁၀
ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲကို ကန္ႛကၾက္တဲ့အေဳကာင္း ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ဆီကို
၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ ဇူလိုင္လ ၂၁ ရက္ေနႛ ရက္စၾဲနဲႛ စာေရးသားေပးပိုႛခဲ့႓ပီး မဳကာခင္မႀာ
အဖမ္းခံခဲ့ဳကရသူေတၾ ဴဖစ္ပၝတယ္။
နာမည္ေကဵာ္ အင္းစိန္ေထာင္႒ကီး၏ ဘူးဝတၾင္ လံုဴခံႂေရးတပ္ဖၾဲႚဝင္မဵား ေစာင့္ဳကပ္ေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။

(Photo: AFP)
Mig 29 Operators
Main article: List of Mikoyan MiG-29 operators
Operators of the MiG-29 in dark blue (former operators in light blue)
Ex-Czechoslovakian MiG-29 of the Polish Air Force

Hungarian Air Force MiG-29A
Cuban MiG-29UB
Peruvian Air Force MiG-29 on display
[edit] Current
 Algeria - 51 MiG-29s in service as of Nov. 2008.[75]

 Azerbaijan
 Bangladesh - 14 MiG-29SE and 2 MiG-29UB in service.[76][77]
 Belarus
 Bulgaria - 16 MiG-29S and 4 MiG-29UB, modernized in 2009
 Cuba
 Eritrea
 Hungary - to be phased out in 2010.
 India - Indian Air Force has 69 MiG-29s in service and the Indian Naval Air Arm has
12 MiG-29Ks on order as of Nov. 2008.[75]
 Iran
 Kazakhstan
 Kyrgyzstan - Not airborne. Kept in bunker in operational condition.
 Malaysia - To be retired[78]
 Lebanon - 10 to be delivered.
 Myanmar - Ordered next 15 in 2009
 Peru - 19 in service as of Nov. 2008.[75]
 North Korea - 40 in service as of Nov. 2008.[75] 12 initially bought from Belarus in
1995 and a follow up order of 18 MiG-29SE plus 3 new from Russia in 1996. Two
were lost in accidents leaving 31 MiG-29 total, only 19 MiG-29 are in active service
while the remaining 12 are in reserve flying occasionally to keep it in circulation with
the active fleet.
 Poland - 36 in service
 Russia - 406 in service as of Nov. 2008.[75] An additional 100 MiG-29S (SE for the
export designation) and another 34 MiG-29SMT are new from an order rejected from
Algeria.
 Serbia - 4 in service all modernized to Mig-29SM level

 Slovakia - 21 MiG-29s, 12 in active service
 Sudan - 12 on order,[79][80] and 11 in service as of November 2008.[75][81]
 Syria
 Turkmenistan
 Ukraine - 220 in use as of November 2008.[75]
 United States - Evaluation only.
 Uzbekistan
 Yemen
[edit] Former
 Czechoslovakia/ Czech Republic - All sold to Poland

 East Germany/ Germany - 24 received: 1 crashed, 1 on display, 22 sold to Poland
 Iraq
 Israel - leased from an unknown country, used for aggressor training.[82][83]
 Moldova - Not operational, in storage.
 Romania
 Soviet Union
 Yugoslavia/ Yugoslavia
MiG-29
A Hungarian Air Force MIG-29UB at Koksijde Airshow in 2005
Role Air-superiority fighter, multirole fighter
National origin Soviet Union

Russia
Manufacturer Mikoyan
First flight 6 October 1977
Introduced August 1983
Status Active service

Primary users Russian Air Force

Ukrainian Air Force
Indian Air Force
Algerian Air Force
Produced 1982–present
Number built 1,600+[1]
Unit cost US$11 million[2]
Variants Mikoyan MiG-29M

Mikoyan MiG-29K
Mikoyan MiG-35
Mikoyan MiG-29SMT
Specifications
Data from MiG specifications[91]
General characteristics
 Crew: One
 Length: 17.37 m (57 ft)
 Wingspan: 11.4 m (37 ft 3 in)
 Height: 4.73 m (15 ft 6 in)
 Wing area: 38 m² (409 ft²)
 Empty weight: 11,000 kg (24,250 lb)
 Loaded weight: 16,800 kg (37,000 lb)
 Max takeoff weight: 21,000 kg (46,300 lb)
 Powerplant: 2× Klimov RD-33 afterburning turbofans, 8,300 kgf (81.4 kN, 18,300
lbf) each
Performance
 Maximum speed: Mach 2.25 (2,400 km/h, 1,490 mph) At low altitude: 1,500 km/h,
930 mph
 Range: 700 km (430 mi)
 Ferry range: 2,100 km (1,800 mi) with 1 drop tank
 Service ceiling: 18,013 m (59,100 ft)
 Rate of climb: initial 330 m/s average 109 m/s 0-6000 m[92] (65,000 ft/min)
 Wing loading: 442 kg/m² (90.5 lb/ft²)
 Thrust/weight: 1.01
Armament
 1x 30 mm GSh-30-1 cannon with 100 rounds

 Up to 3,500 kg (7,720 lb) of weapons including six air-to-air missiles — a mix of
semi-active radar homing (SARH) and AA-8 "Aphid", AA-10 "Alamo", AA-11
"Archer", AA-12 "Adder", FAB 500-M62, FAB-1000, TN-100, ECM Pods, S-24,
AS-12, AS-14.
Avionics
 Phazotron N019, N010 radars
Russia to deliver 20 MiG fighters to

Myanmar: report
(AFP) – 23.12.2009
MOSCOW — Russia has signed a contract to deliver 20 MiG-29 fighter planes

to military-run Myanmar, the daily Kommersant reported Wednesday.
The contract was signed a few weeks ago and came to nearly 400 million euros
(570 million dollars), according to a source close to Russian arms sales
company Rosoboronexport quoted by the paper.
The Southeast Asian country is under Western sanctions but human-rights

campaigners complain that its ruling junta has received a steady supply of arms
from neighbours China and India, as well as from Russia.
A source close to Rosoboronexport said the Russian offer beat one by China
which offered Myanmar "ultra-modern" J-10 and FC-1 fighters "on very
advantageous conditions".
The daily said Russia had already delivered 12 MiG-29s to Myanmar in 2001.
"It is the largest contract to deliver fighters of this type after the breaking of a
similar transaction with Algeria in 2007," Kommersant said.
Algeria cancelled its order for 34 MiG-29s worth 987 million euros as their
quality was lower than expected and returned several planes to Russia in 2008,
the paper said
Burma to buy Russian MiG planes

http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8428148.stm
Russia has signed a contract to deliver 20 MiG-29 fighter planes to
Burma, Russian media reports say.
The contract is worth 400m euros (£356m; $570m), sources close to the
Russian arms firm Rosoboronexport say.
Many countries in the West have imposed sanctions against Burma, in
response to its poor human rights record.
But the country's military rulers still receive many goods, including arms,
from its neighbours China and India, as well as Russia.
The Kommersant newspaper said Russia had already given 12 MiGs to
Burma in 2001.
In the 1990s, Burma bought Chinese military aircraft to the value of
about $2bn, a source at Rosoboronexport told the Vedomosti business
daily.
China gets Myanmar assurances on

pipeline, border
Mon Dec 21, 2009 12:34am EST
By Ben Blanchard
BEIJING (Reuters) - Myanmar has given China political assurance over an

important crude oil pipeline and promised to maintain stability along the border
after unrest in August pushed thousands of refugees into the Chinese side.
The pledges were made during a weekend visit by Chinese Vice-President Xi

Jinping to the military-run former Burma, treated as a pariah by the West for
alleged human rights abuses and the detention of Nobel laureate Aung San
Suu Kyi.
China is Myanmar's main foreign backer and an important military supplier.

China's overriding concern is a stable Myanmar to give its landlocked
southwest access to the Indian Ocean, as well as oil, gas and timber to feed
its booming economy.

A crucial part of that relationship has been the long-mooted construction of oil
and gas pipelines to China, a project aimed at cutting out the long detour oil
cargoes take through the congested and strategically vulnerable Malacca
Strait.
China's top oil and gas firm CNPC has now received exclusive rights to build
and operate the China-Myanmar crude oil pipeline, CNPC said in a report on
its website (www.cnpc.comc.cn), in a deal signing witnessed by Xi.
The Myanmar government will guarantee pipeline safety and the ownership
and franchise right of the pipeline, the report said.
CNPC, parent of PetroChina, started building a crude oil port in Myanmar

on October 31, part of the 771-kilometre pipeline scheme.
Xi, seen as frontrunner to succeed President Hu Jintao, assured Myanmar of

China's continuing support.
"Developing friendly and cooperative relations between China and Myanmar is

an important part of Chinese foreign policy, and this will not change," China's
Foreign Ministry paraphrased Xi as telling Myanmar's reclusive leader,
General Than Shwe.
STRAINED TIES
But the relationship has not been as smooth of late.
In August, Myanmar's military overwhelmed and disarmed the Kokang group,

the weakest of many ethnic armies which, in some cases, have based
themselves for decades along the Chinese border.
That triggered an exodus of more than 37,000 refugees across the border and
strained ties with China, Myanmar's only real diplomatic ally.
Than Shwe, meeting with Xi in the country's new jungle capital of Naypyidaw,
said they would ensure border stability.
"Myanmar will, as always, and working hard with the Chinese, preserve the
peace and stability of the border areas," China's Foreign Ministry paraphrased
Than Shwe as telling Xi, in a statement carried on the ministry's website
(www.mfa.gov.cn).
"China and Myanmar share a long joint border, and Myanmar deeply
understands and knows that maintaining peace and stability on the border is
extremely important to both countries," added the general, who rarely meets
foreign leaders.
Myanmar's army has maintained a sizable presence over the past few months
in Shan State, where rebel militias are braced for an offensive that could turn
into a protracted conflict, creating another refugee crisis for China.

The junta wants ethnic groups to take part in a general election next year and
has told local militias to disarm and join a government-run border patrol force
or be wiped out, according to activists in Shan State.
Xi added that China felt "happy" at Myanmar's "road map" to democracy,

roundly dismissed by rights activists as a sham.
"China hopes and believes that Myanmar will peacefully resolve these
problems through dialogue and consultations," Xi said.
(Additional reporting by Jim Bai; Editing by Sanjeev Miglani)
Myanmar, Japan economic

cooperation reaches new height
www.chinaview.cn 2009-12-23 13:04:51 Print
YANGON, Dec. 23 (Xinhua) -- The current visit to Myanmar of
Japanese Deputy Minister of Economy, Trade and Industry Hiroyuki
Ishige has marked a new height of economic and trade cooperation
between Myanmar and Japan.
The visit of Ishige, who was received by Myanmar Prime Minister

General Thein Sein Tuesday, represented another high-level one to Nay
Pyi Taw of Japan during this year after that of Japanese Deputy Foreign
Minister Kenichiro Sasae in June.
Ishige's visit also came more than a month after the Economic
Cooperation Committees of the Union of Myanmar Chambers of
Commerce and Industry (UMFCCI) and the Japan Chambers of
Commerce and Industry (JCCI) met in Yangon in November to seek ways
of boosting trade and investment between the two countries.
The 7th joint meeting of the economic cooperation committees of the

UMFCCI and JCCI discussed economies of Myanmar and Japan and
further cooperation between the two major business organizations.
Meanwhile, the Myanmar industrial authorities are also working

together with Japanese entrepreneurs in quality garment production to
boost the export to Japan as well as to expand its foreign market.
The Japanese entrepreneurs include those of JETRO, Association for

Overseas Technical Scholarship (AOTS) and Juki Corporation.
These organizations have been providing for Myanmar staff at all-level

training related to management, production and human resources since
February this year.
Myanmar's garment export to Japan has been increasing annually and

during last year, the export hit 135 million U.S. dollars, up 38 million
dollars compared with 2007.
Japan takes up one third of Myanmar's garment export standing as

Myanmar's largest garment exporting country, followed by England,
Germany and Spain, according to statistics.
In the latest development, the Japan External Trade Organization

(JETRO) has planned to inject investment in Myanmar's industrial sector
as the first Japan-Mekong investment business mission and their first
business meeting was held in Yangon last week.
JETRO's investment in Myanmar covers motor car spare parts

manufacturing, food, garment and agricultural production.
According to compiled statistics, Japan's total investment in Myanmar

so far amounted to 216.76 million U.S. dollars in 23 projects since 1988,
accounting for 1.37 percent of Myanmar's total foreign investment and
taking the 12th position.
The bilateral trade between the two countries stood at 341.8 million
U.S. dollars in the 2008-09 fiscal year, of which Myanmar's export to
Japan amounted to 179.6 million dollars with Japan ranking the 6th in
Myanmar's exporting countries line-up. Myanmar's import from Japan
took in 162.2 million dollars.
Rebel base shifting to Myanmar,
says BSF
OUR CORRESPONDENT
http://www.telegraphindia.com/1091224/jsp/northeast/story_11901341.jsp
Shillong, Dec. 23,2009: The BSF inspector-general (Assam-Meghalaya
frontier), Prithvi Raj, today expressed concern over the move by
Northeast militants to shift base from Bangladesh to Myanmar in the

wake of the ongoing operations against rebels by Dhaka.
The BSF official told reporters here that there was largescale movement
of Ulfa cadres from Bangladesh to Myanmar on the sidelines of a
surrender ceremony today. An Ulfa militant, Jatin Shaw alias Alput
Thapa, laid down a 9mm pistol before the paramilitary force today.
The surrendered rebel who joined the Bravo company of Ulfa in 2003 had
undergone training in Myanmar, aided by NSCN militants.
Admitting that there was an exodus of Ulfa militants to Myanmar to

escape the ongoing operations by the Bangladeshi security forces, Prithvi
Raj said, “It is quite natural that the militants look for new pastures to
continue their future activities.”
The IG, however, hoped that neighbouring Myanmar would be able to

take action against the Northeast militants taking shelter there.
“We hope that Myanmar, being a friendly country, will not entertain the
nefarious activities of the Northeast militants,” the BSF official said.
The inspector -general said as pressure was mounting on the Ulfa

militants in Bangladesh, it was likely that more cadres would surrender in
the days to come.
“The Bangladeshi security forces are putting pressure on the Northeast

militants taking shelter in that country and we hope that many top leaders
of Ulfa among other militant leaders will come overground,” he said.
The BSF official said in the changing scenario, reconciliation was ideal
compared to confrontation.
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္ရက္

ထပ္ေရႊ႕ႏိုင္
ၾကာသပေတးေန႕၊ 24 ဒီဇင္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
နအဖစစ္တပ္က ၀ ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ UWSA အေပၚ
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥ ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္ခ်က္အား
ထပ္မံေရႊ႕ဆိုင္းရဖြယ္ရိွေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ား သံုးသပ္ၾကသည္။
ယခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔၌ စတင္ေသာ အပစ္ရပ္လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ား

နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္း ေရးကိစၥကို UWSA ၀ တပ္ဖြဲ႔က ဒီဇင္ဘာလကုန္ ေနာက္ဆံုးထား
အေၾကာင္းျပန္ရမည္ဟု နအဖစစ္တပ္က ရာဇသံေပးထား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ႏို၀င္ဘာ ၁၄ ရက္ သွ်မ္းျပည္(ေျမာက္ပိုင္း) တန္႔ယန္းၿမိဳ႕၌ စစ္ဘက္ေရးရာ အရာရိွခ်ဳပ္ ဒု -
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ ႏွင့္ ၀ တပ္ဖြဲ႔ ဒုဥကၠဌ ေရွာက္မင္လ်ဲန္ တို႔ ဦးေဆာင္ေသာ
ႏွစ္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ ထိုကဲ့သို႕
ေနာက္ဆံုးရက္သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္အပစ္ရပ္ ၀ တပ္ဖြဲ႔ဘက္မွေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္ရက္ကုန္ဆံုးခ်ိန္ နီးကပ္လာသည့္တိုင္

မည္သို႕မွ် အေၾကာင္း ျပန္ၾကား ျခင္း မရိွသျဖင့္ ႏွစ္ဘက္ ထပ္ ေဆြးေႏြးရအံုးမည့္
အလားအလာမ်ား ရိွေနသည္ဟုဆိုသည္။
“သူတို႔ထပ္ေရႊ႕မယ္လို႔ နားလည္ရတာေပါ႔။ တရုတ္ ဒုသမၼတ မလာခင္

ေလးလပတ္အစည္းအေ၀းမွာ သေဘာ ထားတခ်ိဳ႕ က်ထားၿပီးသားျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ေရႊ႕ေတာ့ေရႊ႕ရအံုးမဲ့ အေျခအေနရိွပါတယ္ ထပ္ၿပီးညိႇရအံုးမဲ့ အေနအထားေပါ႔” ဟု တရုတ္နယ္စပ္
စစ္ေရးႏိုင္ငံေရး ေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႔ ေျပာသည္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥ အေၾကာင္းမျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ၀ တပ္ဖြဲ႔

အေပၚထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ ေသးေၾကာင္း သူက ဆိုသည္။
“ေလာေလာဆယ္ ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ သိပ္မထင္ဘူး၊ တင့္ကားေတြ ဘာေတြနဲ႔ ၿဖဲေခ်ာက္တာ။ ဟိုသြား

ဒီသြားလုပ္ျပ တာေတြ ရိွႏိုင္တယ္။ တပ္ေတြထပ္တိုးတာေတာ့မရိွေသးဘူး။ စကခ ၁၆ က
ျပန္ဆင္းသလိုလုပ္ၿပီး အခုထိ ျပန္ မဆင္းေသးဘူး။ ဗမာဘက္က တပ္ေတြ စု ဖို႔ဆိုတာ
သိပ္ခက္တာမဟုတ္ဘူး၊ ၀ုန္းဒိုင္း ဆို ေခၚလိုက္လို႔ရတာပဲ” သူကဆိုသည္။
ႏွစ္ဘက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ႔ဆံုစဥ္ ၀ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒု- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ထံ အခ်က္

(၉) ခ်က္ပါ ေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားတင္ျပေသာ္လည္း ပယ္ခ်ခံရၿပီး
နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းေရးကိုသာ ဆက္လက္ဖိအားေပးလာ သျဖင့္ရာ
ႏွစ္ဘက္ဆက္ဆံေရးလိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ယေန႕အထိျဖစ္သည္။
အင္အားႀကီး အပစ္ရပ္ ၀ တပ္ဖြဲ႔ကေအာက္တိုဘာလကုန္ေနာက္ဆံုးထား အေၾကာင္းျပန္ရန္

သတိေပးမႈအေပၚ ပထမ တစ္ႀကိမ္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္သာမက ယခုဒီဇင္ဘာလကုန္
သတ္မွတ္ခ်က္ကိုလည္း အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္း မရိွေသး ေသာေၾကာင့္ ထပ္ေရႊ႕ရမည့္
ပံုေပၚေနေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။
ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ရက္ တရုတ္ဒုသမၼတ မစၥတာ ရွီက်င့္ဖ်င္၏ ၂ ရက္တာ ျမန္မာခရီးစဥ္တြင္

တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ကိစၥေဆြးေႏြးရာ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္တေလွ်ာက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးႏွင့္
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းၾကရန္ ဟူေသာ အခ်က္ပါ၀င္ေၾကာင္း တရုတ္
ဆင္ဟြာသတင္းအရ သိရသည္။

ယခုႏွစ္ကုန္ခါနီး ရက္ပိုင္းအတြင္း တရုတ္နယ္စပ္ရိွ ကခ်င္ အပစ္ရပ္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔တခ်ိဳ႕ႏွင့္
နအဖစစ္ တပ္တို႔ ထပ္မံေတြ႔ဆံုဖြယ္ရိွေၾကာင္း အပစ္ရပ္အဖြဲ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းဆိုေသာ္လည္း ၀
တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ေတြ႔ဆံုမည့္ အစီအစဥ္ ရိွမရိွကိုမူ တိတိက်က် မသိရေသးေပ။
ျမန္မာမွတ္ပံုတင္႐ွိမွ ကိုးကန္႕မ်ား
တ႐ုတ္ျပည္ထဲ၀င္ခြင့္ရ
ၾကာသပေတးေန႕၊ 24 ဒီဇင္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
ကိုးကန္႕ေဒသအား နအဖ စစ္တပ္၀င္ ေရာက္သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ား
ျမန္မာမွတ္ပံုတင္႐ွိမွ နယ္ျခားဂိတ္ျဖတ္သန္းခြင့္ရေၾကာင္း
တ႐ုတ္နယ္စပ္သတင္းရပ္ကြက္ေျပာပါသည္။
“ကိုးကန္႕ေဒသကို ဗမာစစ္တပ္၀င္မသိမ္းခင္က ကိုးကန္႕စကားေျပာတတ္ရင္

နယ္စပ္လြယ္လြယ္ကူကူျဖတ္သန္းသြားလာ လို႕ရတယ္။ ပိုက္ဆံတျပားမွမကုန္ရဘူး။ အခုေတာ့
ဗမာမွတ္ပံုတင္မ႐ွိရင္ သြားလို႕ကိုမရေတာ့ဘူး” - ဟု ကိုးကန္႕ေဒသ ေရာက္ လား႐ႈိးၿမိဳ႕ခံတဦး
ကေျပာပါသည္။
ၾသဂတ္စ္လေႏွာင္းပိုင္း နအဖ စစ္တပ္တုိ႕ ကိုးကန္႕ေဒသအား ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ၿပီးခ်ိန္မွစ၍

ယခုထက္ထိ ဌာနဆုိင္ရာ မ်ားကြင္းဆင္းၿပီး မွတ္ပံုတင္ /အိမ္ေထာင္စုစာရင္း ႐ြာ၀င္႐ြာထြက္
လိုက္လုပ္ေပးေနသည္ဟု ဆိုသည္။
“မွတ္ပံုတင္အတြက္ တေယာက္စာ ကုန္က်စရိတ္က တ႐ုတ္ေငြ ယြမ္ ၁၀၀ - ၂၀၀ ေပးရတယ္။

အိမ္ေထာင္စု စာရင္းတခု လဲ အနည္းဆံုးယြမ္ ၂၀၀ ဘဲ။ ေဒသခံေတာင္သူဦးႀကီးေတြအတြက္
အခက္အခဲျဖစ္တာေပါ့။ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ သူဆို တ႐ုတ္ဘက္ ကူးဖို႕မလြယ္ေတာ့ဘူး” - ဟု
ေဒသခံတဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သုိ႕ ေျပာ၏။
ျမန္မာမွတ္ပံုတင္႐ွိသူတိုင္း ေလာက္ကိုင္ - ရန္လံုက်ဳိက္မွ တ႐ုတ္ျပည္ထဲသို႕

နယ္စပ္ျဖတ္သန္းလက္မွတ္ (တႏွစ္သက္တမ္း စာအုပ္) ၁၀ ယြမ္ ၊ တေန႕(သုိ႕) တေခါက္
ျဖတ္သန္းသြားလာခ ၂ ယြမ္ ကုန္က်သည္ဟု သိရ၏။
အမ်ားအားျဖင့္ ကိုးကန္႕တိုင္းရင္းသားစကား (ကိုးကန္႕ေလသံ တ႐ုတ္စကား) ကိုသာေျပာသည့္

ကိုးကန္႕ေဒသသည္ ၾသဂတ္စ္အေရးအခင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ဗမာစကားသာအဓိကျဖစ္လာ၏။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ဗမာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေျပာဆို ဆက္ဆံေရးတြင္ ဘာသာျပန္ အားကိုးေနရသျဖင့္
အခက္အခဲမ်ားစြာႀကံဳေတြ႕ရသည္ဟု အဆိုပါေဒသခံက ေျပာပါသည္။
“ဦးဖုန္(ဖုန္ၾကား႐ွင္း)ေခတ္က အဲလိုမဟုတ္ဘူး၊ ေဒသခံေတြဘယ္သူ႕ကိုမွမေၾကာက္ရဘူး၊

အခုေတာ့ အိမ္႐ွင္က ဧည့္သည္ ကို ေၾကာက္ေနရတယ္။ ဦးပိုင္ (ပိုင္ဆံုခ်ိန္) အဖြဲ႕ကလဲ
ဗမာတပ္ေတြ ဟုိဒီသြားရင္ လမ္းျပ၊ ေနာက္လိုက္ဘဲေလ။ အားကိုး လို႕ မရဘူး” - ဟု
ဆက္ေျပာ၏။
စစ္အစိုးရတပ္ ကိုးကန္႕ေဒသ ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကုန္သြယ္ေရးဇုန္အျပင္၊

သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ျပည္ေထာင္စုလမ္းမႏွင့္ ဆက္သြယ္မည့္ ဗ်ဴဟာလမ္းမ (ခ်င္းေ႐ႊေဟာ္ -
ေလာက္ကိုင္ - ကံုးၾကမ္း ) လည္းတိုးခ်ဲ႕ေဖါက္လုပ္ ေနသည္ဟု တ႐ုတ္နယ္စပ္ ဆိုစ့္က
ေျပာပါသည္။
ၾသဂတ့္စ္လ အေရးအခင္းေၾကာင့္ ဖုန္ၾကား႐ွင္းႏွင့္အဖြဲ႕ တိမ္းေ႐ွာင္ေနရဆဲျဖစ္ၿပီး စစ္အစိုးရအား

ေထာက္ခံသည့္ ပိုင္ဆံုခ်ိန္ ဦးေဆာင္ ကိုးကန္႕တပ္ဖြဲ႕ကမူ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ တပ္ရင္းအမွတ္
၁၀၀၆ အျဖစ္ ဒီဇင္ဘာ ၄ ရက္ေန႕က ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
Junta to start construction on

Lashio-Muse railroad project
WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 12:59 HSENG KHIO FAH
Junta authorities will start constructing a new railroad, which is to connect Shan
State North capital Lashio to the border town, Muse, in early month of coming year,
2010, according sources from the Sino-Burma border.
The estimated distance is about 170 km.
It is learnt that over 20 member survey team had inspected the route from the middle
of November to the end of November. It was made up of land surveyors from
Napyitaw and Lashio.
Local sources informed that two unidentified battalions from Lashio were providing
security for the officials while they were conducting the survey.
The route is to run through Hsenwi township’s Mongpa village tract, west of the
motor highway road continue to west of Kutkhai and will head to Wankhong village
tract, Muse township, where the station will be located. The station construction
started since three months ago, according to local sources.
“However, the authorities have yet to decide whether to use the proposed new route
or the old one,” said a resident in Lashio. “But the authorities mentioned that the old
route has many high mountains to pass,” he added.
Lashio has already had an old railway track that was built during the World War II by
the British, leading to Mongyaw, 32 miles northeast of Lashio.
According to junta media reports in this year, there are four new railway projects to
be constructed in Shan State:
Namzang - Hsipaw 250 km
Namzang - Kengtung 330 km
Lashio - Muse 170 km
Mongnai - Tachilek 350 km
A veteran border watcher said the projects are likely to be used for military purpose
rather than trade.
According to World Bank, the railway rehabilitation project in Burma will provide aid
to meet part of the foreign exchange costs of a continuing program of railway
rehabilitation. The projects help in the purchase of goods, wagons, rail cars, bridge
material and a bridge construction plan which is urgently needed to cope with
growing traffic.
Junta collecting existing political

parties’ member lists in Shan State
WEDNESDAY, 23 DECEMBER 2009 17:22 HSENG KHIO FAH
Military Affairs Security (MAS) authorities in Lashio, capital of Shan State North,
have ordered local authorities to collect lists of members of the political parties in
town that used to contest in the 1990 elections, according to reliable sources from
the town.
The order was passed on 21 December. The lists must compile details such as how
many members remain in each party and what those remaining members are doing
including their personal information, a source said.

In Lashio, there are about 7 former political parties such as National League for
Democracy (NLD), Shan Nationalities League for Democracy (SNLD), Shan State
Kokang Democratic Party (SSKDP), Wa National Development Party (WNDP) and
National Unity Party (NUP).
It is not known what the lists are for. However, local people commented that it could
be connected to the planned elections.
To date, the junta authorities have yet to announce the electoral law.
“Many thought it would be announced early in the coming year,” the source said.
Nevertheless, the junta-backed Union Solitary and Development Association (USDA)

has already been told to be ready to transform into a political party before 2010,
during the 16th anniversary of the founding the USDA ceremony, which was held on
27 November at Naypyitaw, according to a USDA member in Lashio.
“The name of USDA will no longer used after it is reformed as a political party. But
they have yet to choose the party’s name,” he said.
Senior Gen Than Shwe was quoted in the junta run media saying that as the USDA
was founded 16 years ago, it has enough experience to handle any kind of
undertaking.
In addition, USDA General Secretary Major Gen Htay Oo was quoted as saying, “We
should not see the NLD as our enemy, but to recognize it as our opposition partner.
If we continue to harrass her, people would take more pity on her. Then our aim ‘to
build National Solidarity will not come out as expected.”
The USDA was established in 1993 by Senior General Than Shwe to control
protestors in the country. Its head office is being built in Dakkhinathira quarter in
Naypyitaw and will be the second largest building after House of legislature.
Thai stars shine in Shan State
Thai stars shine in Shan State

TUESDAY, 22 DECEMBER 2009 10:40 S.H.A.N.
Since more than a decade ago, Thai TV soaps have been dubbed and reproduced in
video tapes, and now CDs, in Shan State. The results have been nothing less than
spectacular, according to Dr Amporn Jirattikorn, Thai scholar who specialized is
Shan:
• Many start to readopt Shan names for themselves and their children
• A number of others also began to take interest in learning Shan/Tai, realizing for
the first time, it is not a minority language but spoken by 100 million people in Asia
• Long suppressed both politically and psychologically by the ultra racist military
regime, they have begun to re-discover their long lost sense of pride as Shans
Here are some of the Thai soap stars as the Shan know them. A warning to those
who are interested enough to follow up with their own inquiries: Don’t ask them, for
instance, if they know Suwanand Khongying, The proper way is to ask if they know
“Yoom Yen” (Gentle Smile).

Siwat Chotichacharin (Hsaifa – Heavenly Woranut Wongsawan (Phwe Lao –

Descent) Foliage of Stars)
Arnas Laphanich (Harn Noom – Brave and Praiya Suandokmai (Si Lern – Glory of
Young) the Moon)
Sukolawat Khanarot (Zawm Harn – Top Usamanee Vaithayanont (Mawk Gawn

among the Brave) – Cherry)

Thavin Yaowapholakul (Leun Fa – Edge of Khemanit Jamikorn (Mwe Lao – Snowy

Heaven) Star)
ေဒၚလာသန္း ၆၄၀ ေက်ာ္ လက္နက္

ေရာင္းရန္ ႐ုရွား သေဘာတူ
မုံပီး | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၁၇ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၩိမ) ။ ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား အႀကီးမားဆံုးေသာ လက္နက္ ေရာင္းခ်မႈျဖစ္သည့္
ယူ႐ို သန္း ၄၅၀ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆၄၁ သန္း) တန္ MIG 29 တိုက္ေလယာဥ္ အစီး ၂၀
ႏွင့္MI 35 ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကို ႐ုရွားက ေပးပို႔သြားမည္ဟု သိရသည္။
လက္နက္ စာခ်ဳပ္အေၾကာင္း လိုက္လံ စံုစမ္း ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာ Vedomosti သတင္းစာမွ

သတင္းေထာက္ Alexey Nikolsky က ယခုလအတြင္း သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္၍
႐ုရွား၏ လက္နက္ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ေသာ ကုမၸဏီျဖစ္သည့္ Rosoboronexport က
တုိက္ေလယာဥ္မ်ားႏွင့္ ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကို ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြင္း ပို႔ေဆာင္သြားမည္ဟု ဆုိသည္။
႐ုရွား-ျမန္မာ ေဆြးေႏြးေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေကာင္းစြာ သိနားလည္ေနေသာ Rosoboronexport

ကုမၸဏီတြင္းရွိ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိ သတင္း ရပ္ကြက္တခုကို ကိုးကား၍ Nikolsky က
ေျပာၾကားရာတြင္ MIG တိုက္ေလယာဥ္မ်ားသည္ ယူ႐ို သန္း ၄၀၀ တန္ဖိုးရွိၿပီး
ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ ယူ႐ို သန္း ၅၀ တန္သည္ဟု ေျပာသည္။ ရဟတ္ယာဥ္ ၈ စီး သို႔မဟုတ္ ၁၀
စီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သူက ဆုိသည္။
တ႐ုတ္က ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ J-10 ႏွင့္ FC-1 အမ်ဳိးအစား တုိက္ေလယာဥ္မ်ား အစား ႐ုရွား

တိုက္ေလယာဥ္မ်ားကို စစ္အစိုးရက ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေမာ္စကိုရွိ Rosoboronexport ကုမၸဏီ ျပန္ၾကားေရး ဌာနကေတာ့ မဇၩိမ၏ ဗုဒၶဟူးေန႔က

ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းမႈအေပၚ တစံုတရာ အေၾကာင္း ျပန္ၾကားျခင္း မရွိေပ။
ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီဝင္ ၆ ႏုိင္ငံအနက္ ႐ုရွားႏွင့္ တ႐ုတ္သည္ စစ္အစိုးရႏွင့္

ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကသည္။ အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပသမဂၢက
လက္နက္ ေရာင္းခ်မႈ ပိတ္ပင္ထားေသာ္လည္း ႐ုရွားႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔က ပံုမွန္ ေရာင္းခ်လ်က္
ရွိသည္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားကာလက အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံ တန္ဖိုးရွိ ေလယာဥ္ႏွင့္

လက္နက္မ်ားကို တ႐ုတ္က ေရာင္းခ်ခဲ့သည္ဟု ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ေရးသားထားသည္။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္က MIG 29 တိုက္ေလယာဥ္ ၂၁ စီးကို ႐ုရွားထံမွ ျမန္မာျပည္က ဝယ္ယူခဲ့ေသာ္လည္း

ယခု သေဘာ တူညီခ်က္အရဆိုလွ်င္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအေၾကား အႀကီးမားဆံုးေသာ
အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
႐ုရွား-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး၏ အေရးပါေသာ အျခားအခ်က္တခုတြင္ ႏ်ဴကလီးယား စြမ္းအင္ကို

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အသံုးျပဳေရးတြင္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး ျဖစ္သည္ဟု သူက ဆုိသည္။
ရန္ကုန္တြင္ မဲစာရင္း ေကာက္ၿပီ

ဆလိုင္းဟံသာစန္း | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၀၆ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ရန္ကုန္တိုင္း ၿမိဳ႕နယ္အခ်ဳိ႕၌ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဲေပးႏိုင္မည့္
အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ အထက္ လူစာရင္းမ်ား ေကာက္ခံေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား အဆိုအရ
သိရသည္။
အလံု၊ အင္းစိန္၊ ေရႊျပည္သာ၊ ေတာင္ဒဂုံႏွင့္ သံုးခြၿမိဳ႕နယ္မ်ား၌ ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္တြင္

ရာအိမ္မႉးမ်ား၊ ရယက ရပ္ကြက္ ေကာင္စီဝင္မ်ားက စာရင္းေကာက္ခံျခင္း ျဖစ္သည္။
“ရပ္ကြက္က ရာအိမ္မႉးေတြက အသက္ ၁၈ နဲ႔ ၁၈ အထက္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ မဲေပးဖို႔လို႔ပဲ

ေျပာတယ္။ က်န္တာေတာ့ ဘာမွ ေျပာမသြားဘူး။ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း မိတၱဴ တေစာင္စီ
ေပးလိုက္ရတယ္။
စာရင္းထဲမွာေတာ့ အိမ္ကလူ အကုန္ပါသြားတယ္။ အားလုံးက ၁၈ ေက်ာ္ေနၿပီေလ” ဟု
အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒသခံတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒသခံကလည္း “အိမ္မွာ ရာအိမ္မႉးနဲ႔ ရယက လာၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္စု

စာရင္း မိတၱဴ ေတာင္းတယ္။ ဘာလုပ္ဖို႔လဲလို႔ေမးေတာ့ မဲေပးဖို႔အတြက္တဲ့။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထဲကပဲ။
အိမ္က အသက္ျပည့္ၿပီးသား ၅ ေယာက္ကိုလည္း စာရင္း မွတ္သြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အလံု၊ ေတာင္ဒဂံုႏွင့္ သံုးခြၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ စာရင္း ေကာက္ခံမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

ဤသတင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပုိမိုသိရွိႏုိင္ရန္ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ မယက ေကာင္စီ႐ုံး အခ်ဳိ႕ကို
ဆက္သြယ္ၾကည့္ရာ ဆက္သြယ္၍ မရခဲ့ပါ။

ရန္ကုန္တိုင္း ေက်ာက္တံတား၊ လသာ၊ ကမာရြတ္၊ လႈိင္သာယာ၊ လႈိင္ႏွင့္ မရမ္းကုန္း ၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ
ေဒသခံမ်ားကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ ၎တို႔ ၿမိဳ႕နယ္တြင္း၌ ယခုလို မဲစာရင္း ေကာက္ခံျခင္းမ်ဳိး
မရွိေသးေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။
''က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေကာက္ခံျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ အထက္ကလည္း ညႊန္ၾကားတာမ်ဳိး

မရွိေသးဘူးခင္ဗ်'' ဟု ေက်ာက္တံတား ၿမိဳ႕နယ္ရွိ မယက႐ံုးမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးကလည္း
ေျပာသည္။
လူဦးေရ စာရင္းကို ေဒသ အာဏာပုိင္မ်ားက လိုက္လံ ေကာက္ခံေနေသာ္လည္း စစ္အစိုးရကမူ

ယခုအခ်ိန္ထိ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒကို ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဒုတိယ သမၼတ

႐ွီက်င္းဖ်င္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
ေက်ာ္သိခၤ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၂၉ မိနစ္ သုေတသန
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဒုတိယသမၼတ
ရွီက်င္းဖ်င္သည္ (Xi Jinping) မေဝးလွေသာ အနာဂတ္တြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ သမၼတ
ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု တစ္ေပးခံထားရသူ ျဖစ္သည္။
ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
႐ွီက်င္းဖ်င္ကို ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေဘက်င္းၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ႐ွီက်င္းဖ်င္၏

ဖခင္ ႐ွီက်ဳံးရႊင္ (Xi Zhongxun) သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ႐ွန္ဇီျပည္နယ္ (Shaanxi)
ကြန္ျမဴနစ္ေတာ္လွန္ေရး အုပ္စုကို တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး၊ ဒုတိယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းလည္း ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က သူ၏ ဖခင္သည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဌာနတြင္ ဥကၠ႒အျဖစ္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ အမ်ဳိးသား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ (National People’s Congress) တြင္ ဒုတိယ

ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး (Cultural
Revolution) ကာလ၊ ႐ွီက်င္းဖ်င္ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သူ႔ဖခင္သည္ အလုပ္ထုတ္ခံရၿပီး
လႊာရမ္း (Luoyang) ႐ွိ စက္႐ံုတ႐ံုသို႔ အပို႔ခံရသည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ေထာင္ခ်ခံရသည္။
သူ႔ဖခင္၏ ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈကို မရခဲ့ဘဲ၊ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ေမာ္စီတုန္း၏ ဆို႐ွယ္လစ္

ျပန္လည္ပညာေပးေရး လႈပ္႐ွားမႈ (Mao Zedong’s Socialist Re-education Movement) ၌
႐ွန္ဇီျပည္နယ္၊ ယန္ခၽြမ္း (Yanchuan) တြင္ အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း၌ သူသည္
ပါတီခြဲ၏ အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ပါတီမွ ထြက္ေသာအခါ
သူ႔အသက္သည္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္သာ ႐ွိေသးသည္။
၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္အထိ၊ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ေဘဂ်င္း (Beijing) ၿမိဳ႕၏ အဆင့္ျမင့္

ခ်င့္ဟြာတကၠသိုလ္ (Tsinghua University) ၌ ဓာတုအင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္ကို
ေလ့လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၉ မွ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္အထိ ဗဟိုတပ္မေတာ္ေကာ္မ႐ွင္ (Central Military
Commission) ၏ ဒုတိယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ၿပီး၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္လည္းျဖစ္သူ
ဂန္ေဗ်ာင္း၏ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ဂန္ေဗ်ာင္း (Geng Biao) သည္ တခ်ိန္က သူ႔ဖခင္၏ တပည့္ေဟာင္းတဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထိုအလုပ္က ႐ွီက်င္းဖ်င္အတြက္ စစ္တပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနာက္ခံ background အခ်ိဳ႕ကို
ဖန္တီးေပးခဲ့သည္။
လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ ေနာက္ခံသမိုင္းအက်ဥ္း
႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ကြန္ျမဴနစ္လူငယ္အဖြဲ႔ (Communist Youth League) သို႔

ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (Communist Party of China) သို႔
ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္ သူ႔ကို ဟေဘးျပည္နယ္ (Hebei)၊ ဂ်န္ဒင္းခ႐ိုင္ (Zhengding
County) ၏ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ဂ်န္ဒင္းသို႔
ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ သူသည္ ႐ွန္ဇီ၊ ဟေဘး၊ ဖူဂ်န္ (Fujian) ႏွင့္ ဂ်ာက်န္း
(Zhejiang) ျပည္နယ္ ၄ ခုတြင္ ပါတီအတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ဖူက်ိဳး (Fuzhou) ႐ွိ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ စည္ပင္သာယာ ေကာ္မတီတြင္ (CPC Fuzhou

Municipal Committee) လည္း ပါတီတာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၉၉ဝ
ခုႏွစ္တြင္ ဖူက်ိဳး႐ွိ ပါတီေက်ာင္း၌ ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၉၉ တြင္ ဖူက်န္းျပည္နယ္၏
ဒုတိယ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အျဖစ္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္း ခံရသည္။ ေနာက္တႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္
ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း ထိုင္းဝမ္မွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား

ရ႐ွိလာေစရန္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ရန္ အားစိုက္ထုတ္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ သူႏွင့္ ခ႐ိုင္ပါတီ အတြင္းေရးမႉး ခ်န္မင္ယိ (Chen
Mingyi) တို႔ကို တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သမၼတ က်န္ဇီမင္း(Jiang Zemin)၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္
ဟူေရာင္ဂ်ိ (Premier Zhu Rongji)၊ ဒုတိယ သမၼတ ဟူဂ်င္ေတာင္ (Hu Jintao) ႏွင့္
စည္ကမ္းၾကီးၾကပ္ေရးမႉး ေဝက်င့္ဇီ (Wei Jianxing) တို႔က ယြမ္ဟြာျပည္နယ္ (Yuanhua)
အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔၏ အျမင္ကို ႐ွင္းလင္းျပရန္ ဆင့္ေခၚခဲ့သည္။
၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ီက်န္း (Zhejiang) ျပည္နယ္႐ွိ အၾကီးတန္းအစိုးရ အရာ႐ွိတာဝန္ႏွင့္

ပါတီတာဝန္မ်ားကို စတင္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အျဖစ္ လေပါင္းမ်ားစြာ
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ ပါတီ၏ အဓိက တာဝန္မ်ားကို လႊဲေျပာင္းရယူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္
႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ၁၅ ၾကိမ္ေျမာက္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ၏ အလွည့္က်

အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရၿပီး၊ ၁၆ ၾကိမ္ေျမာက္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီတြင္
အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္တဦး ျဖစ္လာသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝဆံုးႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီး ေအာင္ျမင္ေနေသာ

ခ်ီက်န္းျပည္နယ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ သူသည္ ခ်ီက်န္းျပည္နယ္၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏႈန္းကို
ႏွစ္စဥ္ပ်မ္းမွ် ၁၄ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးတက္ေအာင္ အေထာက္အပံ့ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္
ခ်ီက်န္းျပည္နယ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္၊ ခ်ီက်န္း႐ွိ အက်င့္ပ်က္ ျခစားေသာ အရာ႐ွိမ်ားကို
ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င့္သည့္အတြက္ တ႐ုတ္သတင္းဌာနမ်ားအၾကား နာမည္ရလာကာ၊
တ႐ုတ္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အာ႐ံုစိုက္ျခင္းကို ခံရသည္။
လူမႈဖူလံုေရး ရန္ပံုေငြကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ႐ွန္ဟိုင္းပါတီ ဥကၠ႒

ခ်န္လ်န္ယု (Chen Liangyu) အလုပ္မွ ထုတ္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္
႐ွီက်င္းဖ်င္ကို ႐ွန္ဟိုင္းပါတီ၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႔တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့သည္။
႐ွန္ဟိုင္း၌ ႐ွိေနစဥ္ ဗဟိုေခါင္းေဆာင္ပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အၾကီးအက်ယ္ ေဝဖန္မႈမ်ား

ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္၌ ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျငင္းပြားရမည့္ ကိစၥမ်ားမျဖစ္ေစရန္ သတိထားခဲ့သည္။
ေဒသတြင္း၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ သူ႔အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍
နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ သူ႔အေၾကာင္းကို ျပင္းထန္စြာ ေဝဖန္ေျပာဆိုသံမ်ား မၾကားခဲ့ရေပ။
ထို႔ျပင္ သူ႔ကို ႏိုင္ငံေရးအရ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ိဳးလည္း မၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေပ။
ဗဟိုအစိုးရသို႔ ေရာက္႐ွိျခင္း
ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ အဖြဲ႔သို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယ သမၼတ ျဖစ္လာျခင္း
႐ွန္ဟိုင္း၌ ႐ွီက်င္းဖ်င္ ပါတီအတြင္းေရးမႉးေနရာ ရလာျခင္းသည္ သူ႔အတြက္

တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတြင္ ပဥၥမေျမာက္ မ်ဳိးဆက္သစ္ အဖြဲ႔ဝင္တဦးအျဖစ္ ေပၚထြက္လာရန္
ေျခလွမ္းတခုျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ားက ႐ႈျမင္ၾကသည္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္
က်င္းပေသာ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ၁၇ ၾကိမ္ေျမာက္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ သူ႔ကုိ
ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ ၉ ဦးေကာ္မတီ (nine-man Politburo Standing Committee) ၌
အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္မွာ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ လက္႐ွိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဒုတိယ

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လီကာခ်န္း (Li Kequang) ထက္ အဆင့္ျမင့္ေသာ ေနရာသို႔ ေရာက္႐ွိသြားျခင္းပင္
ျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ႐ွီက်င္းဖ်င္ကုိ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ၏
ဒုတိယ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
အခ်ိဳ႕က ႐ွီက်င္းဖ်င္အေနႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယ သမၼတအျဖစ္

ေရြးခ်ယ္ခံရျခင္းသည္ သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္ႏွင့္ ဗဟိုေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတြင္ ၾသဇာအာဏာ႐ွိသည့္

က်န္ခ်င့္ဟုန္ (Zeng Qinghong) တို႔ႏွင့္ ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံမႈမ်ား႐ွိခဲ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ဟု
ခန္႔မွန္းၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ အတြင္းဝန္မ်ားအဖြဲ႔၌ ထိပ္တန္းအဆင့္
အဖြဲ႔ဝင္ အျဖစ္လည္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
လႈပ္႐ွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ား
႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေႏြရာသီ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္အတြက္ ျပင္ဆင္ရာ၌ တာဝန္ခံအျဖစ္

ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ မကာအိုဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဗဟိုအစိုးရ၏
ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ပါတီ အမာခံေလ့က်င့္ေရးႏွင့္
အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ (the cadre-training and ideological education)
ပညာသင္ေက်ာင္းျဖစ္သည့္ ဗဟိုပါတီေက်ာင္း (Central Party School) တြင္
ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္တြင္ စီခၽြမ္ျပည္နယ္၌ ငလ်င္လႈပ္ေသာအခါ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ ငလ်င္ဒဏ္ခံရေသာ

႐ွန္ဇီ (Shaanxi) ႏွင့္ ဂန္စု (Gansu) ျပည္နယ္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီးေနာက္ သူ၏ ပထမဆံုးခရီးစဥ္အျဖစ္ ၂ဝဝ၈

ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၇ ရက္ေန႔မွ ၂၅ ရက္ေန႔အထိ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ မြန္ဂိုလီးယား၊
ေဆာ္ဒီအာေရးဘီးယား၊ ကာတာႏွင့္ ရီမင္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။
အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ၿပီးေနာက္၊ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ ထူေထာင္သည့္ အႏွစ္
၆ဝ ျပည့္ အခမ္းအနားက်င္းပေရး ေကာ္မတီ၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္ျခင္းခံရသည္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ သူ၏ ပြင့္လင္းမႈႏွင့္ တရားေသဝါဒေၾကာင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံ

ေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကားတြင္လည္း ထင္႐ွားသူတဦး ျဖစ္သည္။ စကၤာပူဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း
လီကြမ္ယု (Lee Kuan Yew) က ႐ွီက်င္းဖ်င္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “သူဟာ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာကို
ကိုင္တြယ္ ေျဖ႐ွင္းခဲ့သူ တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္၊ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ သူ႔ကို နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလား
(Nelson Mandela) လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးနဲ႔ တဆင့္တည္း ထားပါတယ္” ဟု မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သည္။
လက္တင္ အေမရိက ခရီးစဥ္မ်ား
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ မကၠဆီကို၊ ဂ်ေမကာ၊ ကိုလံဘီယာ၊ ဗင္နီဇြဲလားႏွင့္

ဘရာဇီးလ္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေဒသတြင္းဆိုင္ရာႏွင့္ ကမၻာ့ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းဆိုင္ရာ
ကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးရန္ အလည္အပတ္ သြားခဲ့သည္။ ဗင္နီဇြဲလား သမၼတ Hugo Chavez ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံ၌ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိေနစဥ္ ျပည္ပေရာက္

တ႐ုတ္အုပ္စုမ်ား၏ ေ႐ွ႕ေမွာက္၌ စကားေျပာခဲ့ၿပီး၊ ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းအတြက္
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈကို ႐ွင္းလင္းတင္ျပခဲ့သည္။ သူက “၁၃ သန္းေသာ

လူသားမ်ဳိးႏြယ္စု တခုလံုးကို ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ ေဘးအႏၲရာယ္က ကာကြယ္ရန္အတြက္
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက အၾကီးမားဆံုး ထည့္ဝင္ လႉဒါန္းထားပါတယ္” ဟု ေျပာခဲ့သည္။
အျခားျပည္ပႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္မ်ား
႐ွီက်င္းဖ်င္၏ အျခားျပည္ပႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္မ်ားမွာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္ေန႔မွ ၂၁

ရက္ေန႔အထိ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ ဂ်ာမဏီ၊ ဘူလ္ေဂးရီးယား၊ ဟန္ေဂရီႏွင့္ ႐ိုေမးနီးယားႏိုင္ငံမ်ား၊ အာ႐ွ
ခရီးစဥ္မ်ားအျဖစ္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔မွ ၂၂ ရက္ေန႔အထိ ဂ်ပန္၊
ေတာင္ကိုရီးယား၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံေရးအနာဂတ္
႐ွီက်င္းဖ်င္ကို ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ကမၻာ့အ႐ွိန္အဝါအ႐ွိဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁ဝဝ စာရင္း၌ ထည့္သြင္းခဲ့သည္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာတြင္ က်င္းပေသာ ၁၇ ၾကိမ္ေျမာက္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ
ဗဟိုေကာ္မတီ၏ ၄ ၾကိမ္ေျမာက္ အစည္းအေဝး၌၊ ႐ွီက်င္းဖ်င္ကို တ႐ုတ္ျပည္
ဗဟိုတပ္မေတာ္ေကာ္မ႐ွင္ (Central Military Commission) ၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒အျဖစ္
မေရြးခ်ယ္ခဲ့ေပ။
ထိုအစည္းအေဝးတြင္ သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းျခင္းမ်ား ႐ွိခဲ့ၿပီး၊ ယခုကဲ့သို႔

အေရြးမခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေဟာင္ေကာင္ ေၾကးမံုသတင္းစာ (The Mirror) က “႐ွီ ကိုယ္တိုင္က
ဗဟိုတပ္မေတာ္ ေကာ္မ႐ွင္၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ရာထူးကို ရ႐ွိရန္ တြန္႔ဆုတ္ေနၿပီး၊ သမၼတ
ဟူက်င္ေတာင္ႏွင့္ ပါတီ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားကို သူ႔အေနႏွင့္ လက္႐ွိရာထူးတြင္သာ
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေရး အာ႐ံုစိုက္ရန္လိုေၾကာင္း စာေရးခဲ့သည္ဟု” ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
မိသားစု
႐ွီက်င္းဖ်င္သည္ နာမည္ၾကီး တ႐ုတ္ ႐ိုးရာအဆိုေက်ာ္ ဖန္လိယြမ္ (Peng Liyuan) ႏွင့္ ၁၉၈၇

ခုႏွစ္တြင္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ ႐ွီက်င္းဖ်င္ ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ စတင္ဝင္ေရာက္သည့္အခ်ိန္၌
ဖန္လိယြမ္သည္ ပို၍ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သည္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ကိုယ္စီ
အလုပ္မ်ားၾကသည့္အတြက္ မၾကာခဏ ခြဲခြာၿပီး ေနၾကရသည္။
သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏံွကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေရးေလာက၌ နာမည္ေက်ာ္စံုတြဲအျဖစ္ အမ်ားက

သတ္မွတ္ၾကသည္။ သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတြင္ ႐ွီမင္းဇီ (Xi Mingze) ဟု ေခၚေသာ သမီးေလး
႐ွိသည္။ “သူ အိမ္ျပန္လာရင္ က်မအေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တဦးဦး အိမ္မွာ ေရာက္ေနတယ္လို႔
ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးဘူး။ က်မ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ သူဟာ က်မ ခင္ပြန္းပါပဲ” ဟု ဖန္လိယြမ္က
သူမ၏ ခင္ပြန္းအေၾကာင္းကို ေျပာသည္။

စီးပြားေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္
စတစ္ဂ္လစ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
ေက်ာ္သိခၤ | တနလၤာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၀၄ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ စီးပြားေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္လည္းျဖစ္၊ ကမၻာ့ဘဏ္၏ အဓိက စီးပြားေရးဆိုင္ရာ
အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ခဲ့သူ ပါေမာကၡဂ်ဳိးဇက္ စတစ္ဂ္ဂ္လစ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ
ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပမည့္ ေက်းလက္ေဒသဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး မူဝါဒဆိုင္ရာ
ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ မနက္ျဖန္တြင္ တက္ေရာက္မည္။
မစၥတာ စတစ္ဂ္ဂ္လစ္သည္ တပတ္ၾကာမည့္ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္းႏွင့္

စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဝန္ၾကီးဌာန ဝန္ၾကီး ဦးစိုးသာ၊ ျမန္မာ့ေရသြင္းစိုက္ပ်ဳိးေရး
လုပ္ငန္းဝန္ၾကီးဌာန ဝန္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဌးဦးတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ က်ဆင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးသြားမည္ဟု သိရသည္။
ကုိလံဘီယာတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡျဖစ္သူ မစၥတာ စတစ္ဂ္လစ္သည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၀

ခုႏွစ္အထိ ကမၻာ့ဘဏ္၏ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အဓိက အႀကံေပးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး
အာရွ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ေနာက္ကြယ္မွ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကို
ေလ့လာထားေသာ “Rethinking the Asian Miracle” ကို ပံုႏွိပ္ရာ၌ အဓိက အခန္းက႑မွ
ပါဝင္ခဲ့သည္။
အေျခခံလူထုပါဝင္ေသာ စီးပြားေရးစီမံကိန္းမ်ဳိးကို ျပဳလုပ္ရန္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို

တိုက္တြန္းထားသည့္ သူ၏ ခရီးစဥ္သည္ အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ ပတ္သက္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း
ခရီးစဥ္ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္မ်ားအေပၚ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေမရိကန္တို႔
ေစာင့္ၾကည့္သြားလိမ့္မည္ဟု အေနာက္တိုင္း သံတမန္မ်ားက တြက္ဆထားၾကသည္။
ထို႔ျပင္ သူသည္ The Economics Voice ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာတဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
စတစ္ဂ္လစ္ကို ၁၉၄၃ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

အင္ဒီးယားနားျပည္နယ္ ေဂရီၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
၁၉၆ဝ မွ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္အထိ အမ္းဟာ့စ္ထ္ ေကာလိပ္ (Amherst College) တြင္ ေလ့လာခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သူသည္ မက္ဆာခ်ဴးဆက္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ (MIT) တြင္ Bachelor ဘြဲ႔
ရရွိခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၆၅ မွ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္အထိ ခ်ီကာဂို သုေတသနအတြက္ ခ်ီကာဂို တကၠသိုလ္သို႔
ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့သည္။
တဖန္ မန္ဆာခ်ဴး ဆက္တကၠသိုလ္ (MIT) တြင္ပင္ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတြက္ ၁၉၆၆ မွ စတင္၍ ၂

ႏွစ္ၾကာ ေလ့လာခဲ့သည္။ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတန္း တက္ေရာက္ေနစဥ္အတြင္း MIT တြင္
တြဲဖက္ပါေမာကၡတာဝန္ကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္တြင္ ကိန္းဘရစ္ တကၠသိုလ္၌ Fulbright သုေတသနျပဳ

ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေရးလ္၊ စတန္းဖို႔ဒ္၊ ဒုခ္၊ ေအာက္စ္ဖို႔ဒ္ႏွင့္
ပရင္စီတန္ တကၠသိုလ္တို႔၌ ပါေမာကၡရာထူးျဖင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ Sciences Po Paris ႏွင့္ Ecole Polytechinque ေက်ာင္းမ်ားတြင္ “စီးပြားေရးႏွင့္ လူထု

ေပၚလစီ (မူဝါဒ)” ဘာသာရပ္ကို သင္ၾကားခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္
မန္ဆာခ်ဴးဆက္တကၠသိုလ္၏ The Brooks World Poverty Institute ၌ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္အထိ သမၼတ ကလင္တန္ အစိုးရ၏ သမၼတ

စီးပြားေရးအၾကံေပးေကာ္စီ၏ ဥကၠဌအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝဝ
ခုႏွစ္အထိ ကမၻာ့ဘဏ္တြင္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဓိက စီးပြားေရး အတုိင္ပင္ခံအျဖစ္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို
ဆန္႔က်င္ေသာ ဆႏၵျပမႈတခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ သူ႔ကုိ ကမၻာ့ဘဏ္က အတိုက္အခံမ်ားအား ဘဏ္၏
ေပၚလစီမ်ားကို ေဖာ္ျပသည္ဟုဆိုကာ အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့သည္။
စတစ္ဂ္လစ္သည္ Collegium International အဖြဲ႔အစည္းတြင္လည္း တာဝန္ထမ္္းေဆာင္ခဲ့သည္။

ထိုအဖြဲ႔အစည္းသည္ ႏိုင္ငံေရး၊ သိပၸံႏွင့္ လူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး၊
အဖြဲ႔အစည္း၏ ပန္းတိုင္သည္ အတားအဆီးမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္း၍ တရားမွ်တၿပီး၊ စီးပြားေရးအရ
ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း၍ ေျဖရွင္းသည့္ နည္းလမ္းသစ္ကို အေထာက္အကူေပးသည္။
စတစ္ဂ္လစ္သည္ အေမရိကန္ သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားကုိ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ

အၾကံေပးခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ အၾကံေပးရာတြင္ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ က႑
ျပန္လည္အဖတ္ဆယ္ေရး အစီအစဥ္အတြက္ ပါးနပ္စြာ ေဝဖန္ခဲ့သည္။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ စတစ္ဂ္လစ္သည္ ကိုလံဘီယာ တကၠသိုလ္၌ ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို

အေျခခံေသာ ေ႐ွးဦး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေပၚလစီ (IPD) ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၁
ခုႏွစ္မွစတင္၍ ကိုလံဘီယာ တကၠသိုလ္တြင္ ဌာနဆိုင္ရာ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၀၃
ခုႏွစ္မွ စတင္၍ တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡအဆင့္ျဖင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရးႏိုဘယ္ဆုႏွင့္ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ ဂၽြန္ဘိတ္စ္ကလပ္ မက္ဒယ္ဆု

ရ႐ွိခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ ကမၻာ့ဘဏ္တြသ္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ တာဝန္ႏွင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အဓိက

အၾကံေပးပုဂၢိ္ဳလ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
သူ၏ ကမၻာလံုး စီမံခန္႔ခြဲမႈဆိုင္ရာ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ၊ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး

ပညာ႐ွင္ (သူ႔အဆိုအရ - လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္ကို ယံုၾကည္သူ) ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကး
ရန္ပံုေငြႏွင့္ ကမၻာ့ဘဏ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ နာမည္ရရွိခဲ့သည္။
အခ်ဳိ႕က သူ႔ကို ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္ ကင္ေနး ဆီးယန္း (New-Keynesian) ေနာက္တဦးအျဖစ္

တင္စားၾကသည္။
နအဖကုိ အရ္ိႈက္ထိေစမယ့္ လက္နက္ေကာင္း

ေမာင္ေမာင္လွႀကိဳင္ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၆ နာရီ ၁၁ မိနစ္
ေဆာင္းပါး
ဒီမိုကေရစီ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ ျမန္မာစစ္အစုိးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိမႈ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္

အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘဏ္ေတြမွာ ထားရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔ေတြ
ေရာင္းရတဲ့ေငြ အေျမာက္အျမားကို အုိဘားမား အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ပါတယ္။
အခု အခ်ိန္အထိေတာ့ အဲဒီလမ္းကုိ ေ႐ြးခ်ယ္ဖို႔ အုိဘားမား အစုိးရက ဆုိင္းငံ့လ်က္ ရွိေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔၊ ေရွာင္ရွားဖို႔ ဘဏ္ေတြကုိ
ဖိအားေပးျခင္းဟာ အစြမ္းထက္တဲ့
စီးပြားေရး လက္နက္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပုံစံအားျဖင့္ ေျမာက္ကုိရီးယားကုိ
အႏုျမဴလက္နက္ေတြ ပုိင္ဆုိင္လုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ပ်က္ျပားစြန္႔လႊတ္ေရးအတြက္ တြန္းအားေပးဖို႔
ဒီ စီးပြားေရး လက္နက္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္က ဘဏ္ေတြကုိ ဖိအားေပးဖုိ႔ အုိဘားမား အစုိးရကုိ အာဏာ

ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕လူ႔အခြင့္အေရး အုပ္စုေတြကလည္း သမၼတ အုိဘားမား
ဒီနည္းလမ္းကုိသုံးဖုိ႔ လုိလားလ်က္ရွိေနပါတယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ တုိက္႐ိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲ
မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ေပါ့။ အုိဘားမား အစုိးရက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈ ပ်က္ျပားခဲ့ရင္ ပုိမုိျပင္းထန္တဲ့
အေရးယူမႈ ျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ သတိေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီသတိေပးခ်က္ကပဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအဖို႔ အေမရိကန္ကုိ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးလာေစတဲ့

အားတခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ “ျမန္မာအစုိးရနဲ႔ ယင္းကို အားေပးေထာက္ခံသူေတြအေပၚ
စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ေရးကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္လာမယ့္ ျဖစ္ရပ္အေျခအေနေတြအရ
တု႔ံျပန္သြားဖုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ထိ္န္းသိမ္းထားပါ့မယ္” လုိ႔ အုိဘားမားရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွ
ထိပ္တန္းကုိယ္စားလွယ္ ကြတ္ ကမ္ဘဲလ္က လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကုိ ၂၀၀၉ စက္တင္ဘာမွာ
ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
အုိဘားမားကုိယ္တုိင္ကလည္း သူ႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆု လက္ခံပြဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔

အေျခအေနေကာင္းေတြ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတဲ့အေၾကာင္း ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။
ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔တဲ့ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈ မေအာင္ျမင္ခဲ့တာေတြကို၊ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ

အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘဏ္စနစ္ေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕ ေငြေတြ သိမ္းဆည္းလႊဲေျပာင္းတာေတြ
မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေစမယ့္ ဒီစီးပြားေရးလက္နက္က စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေကာင္းတယ္လုိ႔
သုံးသပ္ၾကပါတယ္။ စစ္အစိုးရတန္ဖုိးထားတာက ျပင္ပကမၻာနဲ႔ ကုန္သြယ္မႈမဟုတ္ဘဲ
ကုန္သြယ္မႈေၾကာင့္ရလာတဲ့ ေငြေတြကုိ သိမ္းဆည္းအသုံးခ်ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အစုိးရက ေငြေတြကုိ ဘဏ္စာရင္းအပ္ႏွံတာနဲ႔ အဲဒီေငြေတြကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ

ဘဏ္စနစ္မွာ သုံးစြဲလုိ႔မရေအာင္ အေမရိကန္အစုိးရက တားဆီးလာႏိုင္ပါတယ္။
၂ဝဝ၇ ခု ေ႐ႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း စစ္အစုိးရက ဆႏၵျပသူေတြကုိ

သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးလုိက္ခ်ိန္မွစၿပီး အေမရိကန္ ဘ႑ာေရးအရာရွိေတြက စစ္စုိးရရဲ႕ လူ ၄ဝ နဲ႔
လုပ္ငန္း ၄၄ ခုကုိ ‘ပစ္မွတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈ’
ျပဳလုပ္လိုက္ပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းမွာ ေငြသြင္းေငြလႊဲ ျပဳလုပ္ျခင္းမွ
ပိတ္ပင္တားဆီးလိုက္ပါတယ္။
စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ျဖင့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘဏ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္လုပ္ေဆာင္မႈေတြကုိပါ အက်ဳိး

သက္ေရာက္မႈ ရွိေစမယ့္ အေျခအေနေတြ ျပ႒ာန္းႏိုင္ဖို႔ အေမရိကန္ဘ႑ာေရးဌာနရဲ႕
လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြကုိ ဥပေဒက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ၊ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြနဲ႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔

ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်မႈ တုိးတက္ေအာင္ျမင္ေနပါတယ္။
ေရာင္းရေငြေတြကုိ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံလႊဲေျပာင္းပါတယ္။ စစ္အစုိးရနဲ႔

ပတ္သက္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ဘဏ္ေတြကုိ သူတုိ႔၏ အေမရိကန္ဘဏ္လုပ္ငန္းနဲ႔ လုပ္ကုိင္ႏိုင္စြမ္းကုိ
ထိခိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း လုပ္ပုိင္ခြင့္ အသစ္အရ အေမရိကန္က သတိေပးတားျမစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၂၀၀၅

ခုႏွစ္က ဒီ စီးပြားေရးလက္နက္ျဖင့္ ေျမာက္ကုိရီးယားကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘဏ္စနစ္ကေန
အေမရိကန္က ထိေရာက္္စြာ ထုတ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး သမၼတ ကင္းမ္ဂၽြန္အီးကုိ ထိခိုက္နစ္နာေစခဲ့ပါတယ္။
အီရန္အေပၚ အေမရိကန္ရဲ႕ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈ ဥပေဒကုိ ခ်ဳိးေဖာက္မႈေၾကာင့္

ကရက္ဒစ္ဆူဇီဘဏ္ဟာ ေဒၚလာ ၅၃၆ သန္း ဒီလအတြင္းမွာ ဒဏ္ေငြေဆာင္ရပါတယ္။ လစ္ဗ်ား၊
ဆူဒန္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္လည္း ေငြလႊဲေျပာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ေၾကာင္းလည္း
အစြပ္စြဲခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဘဏ္ၾကီးရဲ႕ အခုျဖစ္ရပ္ကုိ က်န္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘဏ္ေတြကလည္း
သခၤန္းစာယူၾကမွာ မလြဲပါဘူး။
ဒီလုိဆုိ နအဖ လက္ဝါးၾကီးအုပ္ထားတဲ့ ဂက္ဆုိေဒၚလာ (GASO-DOLLAR) နဲ႔ နာခိုေဒၚလာ

(NARCO-DOLLAR) ေတြကုိ လုံၿခံဳေအာင္ ဘယ္လုိသိမ္းမလဲ။ ဘယ္လုိလႊဲမလဲ။ နအဖ
တမိသားလုံး ယူၾကံဳးမရ အပူလုံးႂကြ စုိးရိမ္ဗ်ာပါဒေတြ ပုိရၿပီေပါ့။ စကၤာပူေရာ ကူႏိုင္ဦးမလား။
မေလးရွားေရာ ကူႏိုင္ဦးမလား။ အာဆီယံေရာ ေဖးမႏိုင္ပါဦးမလား။ ဝ ကလည္း ထိ၊
တ႐ုတ္ကလည္း ၿငိ၊ အေမရိကန္ကလည္း ဖိလာေနၾကၿပီ။ အခက္ေတြၾကံဳေနရၿပီ။ ထြက္ေပါက္ကုိ
အသည္းအသန္ရွာေနရၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ခက္မေယာင္နဲ႔ လြယ္ပါတယ္။ လြယ္တာကုိ ခက္ေအာင္
နအဖ မလုပ္ဖုိ႔ဘဲ လုိပါတယ္။ အခ်ိန္မီေနပါေသးတယ္။
ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲကုိ အပီအျပင္လုပ္၊ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒကုိ အမ်ားသေဘာတူျပင္ဆင္၊ မတရား

ဖမ္းဆီးထားသူေတြကုိ ခ်က္ခ်င္း ျခြြင္းခ်က္မရွိလႊတ္၊ အလုံးစုံပါဝင္ႏိုင္မယ့္ တရားမွ်တတဲ့
ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔
ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ေကာင္းေတြကုိ ေ႐ြးခ်ယ္ေပး၊ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔
ျပည္သူ႔အစုိးရတရပ္ကုိ ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ေပးလုိက္႐ံုပါပဲ။ ၂ဝ၁ဝ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ
မလုပ္ႏိုင္ေသးလည္း အျပစ္တင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီအခ်က္ေတြသာ ေဆာင္႐ြက္ေပးလုိက္ရင္ ကမၻာသူကမၻာသားအားလုံးက သာဓုအႏုေမာဒနာ

ေခၚၾကမွာပါ။ ျပဳမုိက္မိတဲ့ ဒုစ႐ိုက္အမႈေတြလည္း လြတ္ၿငိမ္းသာခြင့္ရမွာ မလြဲပါ။ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့
ပစၥည္းဥစၥာေတြလည္း ျပန္ေတာင္းခ်င္မွ ေတာင္းမွာပါ။ လိမၼာရင္ အိမ္ပါမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္
အစြမ္းထက္တဲ့ ဒီစီးပြားေရးလက္နက္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ေရာင္ျခည္တန္းတခုလုိ႔ ဆုိရေပမယ္။ နအဖရဲ႕ သေဘာထား အခ်က္အလက္ ေျပာင္းေစႏိုင္မယ့္
လက္နက္ေကာင္းလုိ႔လည္း သုံးသပ္ရေပတယ္။

၂၀၀၉ အတြင္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္း

ႏိုင္ငံေရးသမားတဦး တတိယေျမာက္ ေသဆုံး
မိုးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၃
ဒီဇင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၀၉
ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ေအေအပီပီ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔၏
သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ အမ်ဳိးသမီးႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မတင္တင္ေထြး ေခၚ မပု ဒီဇင္ဘာ ၂၃
ရက္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္တြင္ အစာအိမ္ေပါက္ျပီး ကြယ္လြန္သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ၂၆ - သံဃာအေရးေတာ္ပုံမွာ အျခားႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၁၄ ဦးႏွင့္အတူ

အဖမ္းခံခဲ့ရျပီး ႏို၀င္ဘာ ၂၄ မွာ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ၃ လ ခ်မွတ္ျခင္း
ခံခဲ့ရရပါတယ္။ မကြယ္လြန္မီ သာယာ၀တီအက်ဥ္းေထာင္မွာ အစာအိမ္ေ၀ဒနာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ခံစားေနရလို႔ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ျပီး ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ စစ္အစုိးရရဲ႔့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကြယ္လြန္ခဲ့ရတာ

၃ ဦး ေျမာက္ ျဖစ္တယ္လို႔ ေအေအပီပီက သူတို႔စာရင္းအရ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ ယခင္က
ကြယ္လြန္ခဲ့သူေတြက ဆလိုင္းလွမိုးနဲ႔ ေစာခ်ာလိတ္တို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ
လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသာဦးေရ ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး ဖမ္းဆီးခံထားရခ်ိန္မွာ ၁၉၈၈ မွ
စတင္ေရတြက္လ်င္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ကြယ္လြန္သူေပါင္း ၁၄၃ ဦး ရွိခဲ့ျပီလို႔ စာရင္းအရ ရွိျပီ
လို႔ ေအေအပီပီက ေျပာပါတယ္။
ျမစ္ႀကီးနားတြင္ မေနာပဲြ က်င္းပရန္

ျပင္ဆင္ေန
THURSDAY, 24 DECEMBER 2009 15:24 ေရွာင္ဆန္႔
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2336-2009-12-24-08-40-47
ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ မေနာပြဲေတာ္ကို ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ စီတာပူ မေနာကြင္းတြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၅
ရက္ ေန႔႔မွ ၁၁ ရက္အထိ က်င္းပရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။
မေနာအက ကို ၈ ရက္ မွ ၁၁ ရက္ေန႔ အတြင္း ကသြားမည္ျဖစ္ၿပီး အေစာပိုင္းရက္မ်ားတြင္

အားကစားပြဲမ်ား၊ ကခ်င္ရိုးရာ အက မ်ားႏွင့္ တျခားတိုင္းရင္းသားမ်ား၏အကမ်ားျဖင့္
တင္ဆက္သြားမည္ဟု ပြဲေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီ တာ၀န္ခံတဦး က ေျပာသည္။

ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္ခ့ဲသည့္ ကခ်င္မေနာပဲြတခု (ဓာတ္ပုံ - gumkhaia.blogspot.com)
“ဒီမေနာပြဲကို ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ေတြသာမက တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္က ဧည့္သည္ေတြ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံ

အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားက ဧည့္သည္ေတြ အေယာက္ ၆၀၀၊ ရ၀၀ ေလာက္ေတာ့ လာမယ္လို႔
ခန္႔မွန္းထား ပါတယ္”ဟု အဆုိပါ တာ၀န္ခံက ေျပာသည္။
ကခ်င္ မေနာပြဲဆိုသည္ မေနာဦးေဆာင္သူ၏ ေနာက္မွ လူတန္းစား ေပါင္းစံု မေရြး၊ ဘာသာမေရြး

စည္းစည္း လံုးလံုး ညီညီ ညြတ္ညြတ္ ၀ိုင္း၀န္း ကၾကရသည့္ စည္းလံုး ညီညြတ္ေသာ အင္အားကို
ေဖာ္ေဆာင္ေသာ အက ျဖစ္သည္။ လူေပါင္း ေထာင္ႏွင့္ ခ်ီျပီး ကပြဲတြင္ ပါ၀င္ႏိုင္ျခင္းသည္ ကခ်င္
မေနာပြဲေတာ္၏ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္သည္။
“ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ (၄) ရပ္မွာပါတဲ့အတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ရိုးရာ

ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ ေဖာ္ထုတ္ ထိန္သိမ္းဖို႔၊ ကခ်င္ရိုးရာ အတီးအမႈတ္ၿပိဳင္ပြဲလည္း ပါ၀င္ဖို႔
ရွိတယ္၊ က်န္တဲ့ အစီအစဥ္ ေတြကေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြက အတိုင္းပဲ ျဖစ္မယ္” ဟု အထက္ပါ
ပြဲက်င္းပေရး တာ၀န္ခံက ေျပာသည္။
“၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔ကစၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႔ နဲ႔ မေနာပြဲက

ေပါင္းၿပီးက်င္းပလာတာပါ” ဟု သူက ေျပာသည္။ ဇန္နဝါရီလတြင္ က်ေရာက္မည့္ ၆၂ ႏွစ္ ျပည့္
ကခ်င္ျပည္နယ္ေန ့အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ မေနာပဲြကုိ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္ မေနာပဲြကုိ ကခ်င္လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္က ဦးစီးက်င္းပျခင္း ျဖစ္သည္။

ပဲြေတာ္သုိ႔ တက္ေရာက္မည့္ ဧည့္သည္တခ်ိဳ႕ကို ဧရာ၀တီျမစ္ေဘးတြင္ ကခ်င္ရိုးရာနည္းအတိုင္း
တည္းခိုႏိုင္ရန္အတြက္ ေကာက္ရိုးပုံေပၚတြင္ ဖ်ာခင္းထားသည့္ တည္းခိုေဆာင္မ်ား

စီစဥ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
မေနာကြင္း ၀င္ေၾကးမ်ား ေပးေဆာင္ရန္မလိုဘဲ မည္သူမဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္

လာေရာက္ေလ့လာႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ အခမ္း အနားပြဲ ေန႔စဥ္ အစီအစဥ္မ်ားကို ကခ်င္၊ အဂၤလိပ္၊
ျမန္မာ၊ တရုတ္ ဘာသာမ်ားျဖင့္ ထုတ္ေ၀သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ယမန္ ႏွစ္က ျပဳလုပ္သည္႔ မေနာပြဲတြင္ ဂ်ာမနီ၊ ဂ်ပန္၊ အစၥေရး၊ မေလးရွား၊ ေနာ္ေဝ စသည့္
ႏိုင္ငံမ်ားမွ သံတမန္မ်ား တက္ေရာက္ၿပီး စစ္အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားသည့္ ကခ်င္ျပည္
လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ ့ (ေကအိုင္အို) မွ အင္အား ၁၀၀၀ ခန္႔ ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္ ဒီမိုကေရစီသစ္
တပ္မေတာ္ (အန္ဒီေအေက) အဖြဲ႕၀င္မ်ားလည္း တက္ေရာက္သည္ဟု သိရသည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသူ တဦး ေထာင္တြင္း၌

ကြယ္လြန္
THURSDAY, 24 DECEMBER 2009 15:41 ရန္ပိုင္
ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသူ မတင္တင္ေထြး (၃၈ ႏွစ္) သည္ ယမန္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္ ေဆးရုံတြင္
ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း (AAPP) က
မတင္တင္ေထြးသည္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း ေဆးရုံတြင္ ေဆးကုသမႈခံယူေနစဥ္

ႏွလုံးေသြးေၾကာေပါက္ခဲ့သည့္ အတြက္ကြယ္လြန္ သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၎သည္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္
အုတ္လမ္းတြင္ ေနထုိင္သူတဥ္ီးျဖစ္ၿပီး၂၀၀၇ ခု စက္တင္ဘာလက သံဃာေတာ္ မ်ား
ဦးေဆာင္သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း AAPPအတြင္းေရးမႉး
ကုိဘုိၾကည္ က ဧရာ၀တီ သုိ႔ေျပာသည္။
မတင္တင္ေထြး အပါအ၀င္ တျခား ၁၄ ဦးသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၁၈ ရက္ တြင္

ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ႏွင့္ ၃လ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ မတင္တင္ေထြးသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္က
သာယာ၀တီေထာင္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ျခင္းခံခဲ႔ရၿပီး က်န္းမာေရး အေျခအေန ဆုိးရြားလာသည့္
အတြက္ အင္းစိန္ေထာင္ေဆးရုံသုိ႔ ေဆးကုသရန္ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းခံခဲ့ရ သည္။
အဆိုပါ မတင္တင္ေထြး၏ ရုပ္ကလာပ္ကုိ ယမန္ေန႔ညက ၎၏ေနအိမ္သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ၿပီး

ဒီဇင္ဘာ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ သၿဂႋဳဟ္ မည္ဟု သိရသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ ထိေရာက္ေသာ

ေဆး၀ါးကုသမႈ မေပးႏုိင္ျခင္း၊ကြ်မ္းက်င္သည့္ ေဆး၀န္ထမ္းမ်ား မရွိျခင္း၊ အစာအာဟာရ
လုံေလာက္စြာေကြ်းေမြးမႈ မရွိျခင္း၊ တကုိယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈမ်ား လုပ္ကုိင္ ရန္
အခြင့္အလမ္းမရွိျခင္းတုိ႔သည္ စစ္အစုိးရ၏ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားပင္ျဖစ္ေၾကာင္း
ကုိဘုိၾကည္က ေထာက္ျပသည္။
“ေထာင္ေဆးရုံမွာ ေဆး၀ါး မလုံေလာက္မႈေတြဟာ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး

ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တယ္”ဟု ၎ကဆုိသည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း၌ပင္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕၀င္ တဦးျဖစ္သည့္ ဆလုိင္းလွမိုး ႏွင့္

ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအရုံး (KNU) အဖြဲ႕၀င္ ေစာခ်ာလိတ္ တုိ႔လည္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္းတြင္
ေသဆုံးသြားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း ၂၁၇၃ ဦးရွိေၾကာင္း၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း

ေထာင္တြင္း၌ ေသဆုံးသြားသည့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အနည္းဆုံး ၁၄၃ ဦးရွိေေၾကာင္း AAPP
ကထုတ္ျပန္သည့္ စာရင္းမ်ား အရ သိရသည္။
သြားဆဲမုိ႔ အားခဲလုိ႔ ေျပာလုိက္ခ်င္

အရွင္ဉာဏိက
ဒီဇင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၀၉

http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5507&Itemid=1
ေသကၡာ ပုထုဇၨနာ အဒၶါ၊ ခီဏာသဝါ ဂတဒိၶေနာ။
ေသကၡာ ပုထုဇၨနာ=ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္နဲ႔ ပုထုဇဥ္တုိ႔က၊ အဒၶါ=

ခရီးသြားေနသူေတြ။
ခီဏာသဝါ=ရဟႏၲာေတြကေတာ့၊ ဂတဒၶိေနာ= ခရီးသြားၿပီး လုိ႔ နားေနသူ၊ ခရီးနားေတြ။
ကိေလသာထူထဲ၊ ဥမၼတၱက-အရူးအဆင့္သာပဲရွိေနေသးတဲ့ သာမန္ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္ေတြ

အဖုိ႔မွာက ဘဝ သံသရာ ႏြံတြင္းမွာ ဘယ္ပုံဘယ္အခ်င္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ
ခရီးဆက္ရဦးမယ္ မသိႏုိင္ၾကသူ ေတြေလ။ သံသရာေရအလ်ဥ္ေၾကာမွာ စုန္ဆန္ေမ်ာပါရင္း၊
ေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္းအစုံစုံ၊ ဆုိး ေကာင္းဘဝ အဖုံဖုံ၊ ေတြ႔ႀကဳံရင္ဆုိင္ရဦးမယ့္ သူေတြေပါ့။
က်င့္ဝတ္သိကၡာေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ေနဆဲပဲ ရွိေသးတဲ့ ေသာတာပန္၊သကဒါဂါမ္၊
အနာဂါမ္တုိ႔ကလည္း သူ႔အတုိင္းတာနဲ႔သူ ဘဝသစ္ေတြကုိ ကူးခပ္ ၾကဦးမယ့္သူေတြ။
ဘဝလမ္းမဆုံးေသးတာေၾကာင့္ ေနာင္ဘဝခရီးကုိ ဆက္ၾကရဦးမယ့္ သူေတြေပါ့။
သြားေနဆဲသူေတြပဲသာေပါ့။ ဒါက ဘာသာေရးဖက္ကၾကည့္ၿပီး သံသရာနဲ႔ခ်ီတဲ့
စကားကုိေျပာလုိက္ တာ။
အဲဒီလုိ ရွည္လ်ားလ်တဲ့ သံသရာကုိ မၾကည့္ပဲ ပစၥဳပၸန္ဘဝ ခဏတာမ်ွကုိ ၾကည့္လ်င္ကုိပဲ

ေန႔စဥ္ဘဝ၊ အေရးအရာ အျဖာျဖာနဲ႔ မနား မအားစြာပဲ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကရတာ။
ေသခ်ာစဥ္းစားရင္ျဖင့္ ႏြမ္းစ ရာ၊ ပမ္းစရာခ်ည္း။ သြားေနသူေတြဆုိေတာ့ ေနရာသစ္ေတြ၊
လူသစ္ေတြနဲ႔ ႀကဳံၾကရ၊ ေတြ႔ၾကရ။ သူတုိ႔ ေျပာတာ သူတုိ႔လုပ္တာေတြ ၾကားရျမင္ရေတာ့
ဗဟုသုတေတြ တုိးပြားရ။ ကုိယ္နဲ႔ သေဘာထပ္တူတာ ေတြလည္းရွိ၊ သေဘာမတူတာလည္းရွိ။
နည္းလမ္း တည့္တာလည္းရွိ၊ နည္းလမ္း မတည့္တာလည္းရွိ။ ပဲ့တာလည္းရွိ၊ ရြဲ႕တာလည္းရွိ၊
တည့္တာလည္းရွိလုိ႔ ဆုိရမလုိေပါ့။
သေဘာက်လုိ႔ ဝမ္းေျမာက္တယ္ဆုိလ်င္လည္း သေဘာက်တဲ့အေၾကာင္းကုိ

ႏႈတ္ကျဖစ္ျဖစ္၊ စာနဲ႔ျဖစ္ ျဖစ္ တခါခါမွာ ေျပာျဖစ္ေရးျဖစ္တယ္။ သေဘာမက်လ်င္
မက်တဲ့အေၾကာင္းကုိလည္း နည္းတူပဲ ေျပာ ျဖစ္ ေရးျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ၾကားရျမင္ရတဲ့အေၾကာင္းအရာအားလုံးေတာ့လည္း ေျပာျဖစ္ေရးျဖစ္တဲ့ အ ထိ ျဖစ္မလာဘူးေပါ့။
ျမင္ရၾကားရတာေတြထဲက အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာပဲ တုန္႔ျပန္ေျပာျဖစ္၊ စာ ေရးျဖစ္တာမ်ိဳးထိ
ေရာက္တတ္တာပါ။
ကုိယ့္ခံစားမႈအရ ကုိယ္ယုံၾကည္ရာကုိ ေျပာတာေရးတာပါပဲ။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ

နစ္နာေစလုိစိတ္ထားနဲ႔ ေျပာလုိက္ေရးလုိက္တယ္ရယ္လုိ႔ေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အဲ အနည္းဆုံးေတာ့
မရွိခဲ့ဘူးလုိ႔ေတာ့ ထင္မိတာ ပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီစကားကုိ ျဖည့္စြက္ေျပာရသလဲဆိုလ်င္ျဖင့္
ကုိယ္က တမင္တကာ မနစ္နာေစလုိ ေပမယ့္ ကုိယ့္စကား ကုိယ့္စာေၾကာင့္
ထိခုိက္နစ္နာသြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိေကာင္းရွိႏုိင္မယ္ မဟုတ္ လား။ ဒါက ကုိယ္အေသအခ်ာ
သိႏုိင္တာမွ မဟုတ္တာပဲဟာ။
ခုမနက္ကပဲ ရင္းႏွီးခင္မင္တဲ့ ဒကာတစ္ဦးက လမ္းသြားေနရင္း စကားစပ္မိလုိ႔

ေျပာလာတယ္။ သူေျပာ လုိက္တဲ့စကားက ကုိ္ယ္စာေရးလုိျခင္းရဲ့
အေၾကာင္းတစ္ခုလည္းျဖစ္လာတယ္။ သူေျပာၿပီးလ်င္ ၿပီးျခင္း ပဲ စာေရးဖုိ႔ အေၾကာင္းရွာေနတာ။ ခု
ဒကာေျပာလာေတာ့ အေတာ္ပဲ။ စာေရးဖို႔အုိင္ဒီယာ ရသြားၿပီလုိ႔ သူ႔ကုိေျပာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့
သူက ဒီအေၾကာင္း မေရးပါနဲ႔။ မေကာင္းပါဘူးတဲ့။ မေရးဖုိ႔ ကန္႔ကြက္ပါ တယ္။ မဟုတ္ပါဘူးေလ။
ဒကာေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔စပ္ၿပီး ေရးမယ္ဆုိေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကုိ ေရးလုိတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြအထင္မွား၊ အမွတ္မွားေနတတ္တဲ့အေၾကာင္းကုိသာ ေရးခ်င္တာပါ။ ဒီေတာ့
ဘာမွ မေကာင္းစရာ မရွိပါဘူးလုိ႔ သူ႔ကုိေျပာလုိက္တယ္။ သူကေတာ့ မေရးေစခ်င္တာ အမွန္ ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ကလည္း ကုိယ့္ဦးေႏွာက္ကုိ လာေခါက္တဲ့အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးဆုိလ်င္
မေရးလုိက္ရ လ်င္ကုိပဲ စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနမွာမုိ႔ ဒီဒဏ္မခံရေလေအာင္
ေရးုလုိက္ပါၿပီ။ ဘယ္ သူ႕ကုိမွ နစ္နာထိခုိက္သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္မိပါဘူး။
ဒကာေျပာျပတာက သူအစစ အဆင္ေျပေစဖုိ႔ဆုိတဲ့ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ သူ႔အခန္းအဝင္ဝမွာ

ခင္မင္တဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက အင္းကြက္တစ္ကြက္ ေရးကပ္ေပးသြားတယ္တဲ့။ အင္းကြက္မွာ
ဘာေတြေရး ထားလုိ႔ ဘာပုံေတြပါတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ မေမးလုိက္မိပါဘူး။ အဲဒါကုိ
အခန္းနီးေဖာ္ေတြထဲက ဘယ္ သူလက္ေဆာ့သြားတယ္ေတာ့ မသိဘူး။ အင္းကြက္ေပၚမွာ
အက္ဖ္နဲ႔စတဲ့ (F…) စာတစ္လုံးကုိ ေရးသြား တယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ အင္းစီမံေပးတဲ့ ဆရာေတာ္က ဒါ
ဒီလူဆုိးတာ။ သူမ်ားဘာသာတရားကုိ ေစာ္ကား တာလို႔ မိန္႔တယ္လုိ႔ သူကေျပာျပပါတယ္။
ဘာသာတရားဆုိရာမွာလည္း ဗုဒၶဘာသာကုိသာ ရည္ညြန္း တာပါ။ ဒီေတာ့ စာေရးသူက
ဒါဘာသာတရားေစာ္ကားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအင္းကြက္ကုိက ဗုဒၶ အဆုံးအမနဲ႔ဆုိင္တဲ့
ဘာသာေရးမွ မဟုတ္တာလုိ႔ ေျပာျဖစ္လုိက္ပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာက တခါခါမွာ ဗုဒၶအဆုံးအမ မဟုတ္တာေတြက ဆင္တူရုိးမွား အေနနဲ႔

ဗုဒၶအဆုံးအမေတြ ထဲ ေရာေရာေနတတ္ေတာ့ ေရာေနတဲ့ အရာေတြကုိ
အမွတ္မထားမိလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမွန္မသိလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗုဒၶအဆုံးအမတရားေတြလုိ႔
မွတ္ထင္မိတတ္ပါတယ္။ ဓာတ္ရုိက္ဓာတ္ဆင္၊ အင္းအုိင္လက္ဖြဲ႔၊ အခါေပး၊ ယၾတာဆုိတာေတြက
ဗုဒၶအဆုံးအမေတြမွ မဟုတ္တာ။ ခက္တာက ဒီအရာေတြကုိ ဦးေဆာင္စီမံ လုပ္ၾကသူေတြက
သံဃာေတာ္ေတြျဖစ္ေနတတ္တာရယ္၊ ေနာက္ၿပီး အင္းျပားေပၚမွာ ေရးထုိးတတ္တဲ့ စာလုံးေတြ
ပုံေတြကလည္း ဘာသာေရးနဲ႔ဆက္ႏြယ္တဲ့ ပါဠိစာလုံးေတြ၊ ပါဠိပ်က္ေတြ။ ပုံေတြကလည္း
ဗုဒၶပုံဟန္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတတ္ေတာ့ ဗုဒၶအဆုံးအမ က်မ္းလာေတြလုိ႔ အမ်ားက
ထင္မိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့လည္း အထက္က ဆရာေတာ္ယူဆသလုိ
ဘာသာတရားေစာ္ကားမႈမ်ိဳးလုိ႔ အထင္ေရာက္သြား တတ္ပါတယ္။ (ဘာသာတရားကုိ
ေစာ္ကားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ၊ ယုံၾကည္မႈကုိ ေစာ္ကားတာလုိ႔ ဆုိလ်င္ ေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးေပါ့)
တခါကလည္း သိကၽြမ္းတဲ့ဆရာေတာ္တစ္ပါးနဲ႔ ဘုရားအေနကဇာတင္ပြဲတစ္ပြဲမွာ

ဆုံျဖစ္တယ္။ ဒီပြဲမွာ သူကဦးေဆာင္ စီမံတဲ့ဆရာေတာ္။ သူစီမံထားတာထဲမွာ ေရခြက္ရယ္၊
ေၾကးျပားကုိးျပားရယ္။ သေျပ ပန္းခိုိင္ေတြရယ္။ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ပါပဲ။ အေနကဇာတင္မွာ
ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကုိ ပန္းဆီမီးကပ္၊ ဆြမ္းေရ ခ်မ္းကပ္။ ပန္းေပါက္ေပါက္ႀကဲ၊ ေရႊမုိးေငြမုိးရြာ။ ဒီ
အစီအစဥ္ေတြကေတာ့ ေတြ႔ေနျမင္ေနၾက။ ဒါက ေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲ
စာေရးသူအတြက္ ထူးဆန္းေနတာက အေနကဇာတင္ ဂါထာ လုိ႔ အမ်ားေခၚေဝၚၾကတဲ့ ဘုရားျဖစ္စ
ဗုဒၶဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူတဲ့ အေနကဇာတိသံသာရံ ဂါထာကုိ ကုိး ေခါက္ရြတ္မယ္လုိ႔
ဆရာေတာ္က မိန္႔ေတာ့ ပထမ နည္းနည္း အဆန္းျဖစ္သြားတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ သမရုိးက်
ရြတ္ဆုိေနၾကက သုံးေခါက္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ကုိးေခါက္ဆုိေတာ့ ဆန္းသြားတာေပါ့။ ရွိပါ ေစေပါ့။
ဗုဒၶကုိၾကည္ညိဳစိတ္နဲ႔ ကုိးေခါက္ဆုိလည္း ကုိးေခါက္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ရုံပဲေပါ့။

သုိ႔ေပမယ့္ ဒီမွာ မဆုံးေသးဘူးေလ။ အေနကဇာတိသံသာရံဂါထာ တစ္ေခါက္ရြတ္ၿပီးတုိင္း

အရန္သင့္ စီမံထားတဲ့ ေၾကးျပားကုိးျပားထဲက တစ္ျပားတစ္ျပားကုိ ေရခြက္ထဲ ပစ္ထည့္ရမယ္တဲ့။
ဒီအခ်က္က ေတာ့ စာေရးသူအတြက္ အေတာ္ကုိ ဆန္းသြားၿပီ။ ဘာေၾကာင့္
ဘုရားအေနကဇာတင္ရာမွာ ဒီေၾကး ျပား ကုိးျပားက ပါလာရတာလဲ။ ဘုရားအေနကဇာတင္မႈနဲ႔
ဒီေၾကးကုိးျပားနဲ႔က ဘယ္လုိပတ္သက္ စပ္ ဆုိင္ေနလဲ။ ဒီေၾကးကုိးျပားေပၚမွာ ဘာေတြမ်ား
ေရးသားထားသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီေၾကးျပားေတြကုိ ေရခြက္ထဲ ပစ္ခ်ရသလဲ။ ေရနဲ႔ေၾကးနဲ႔ကေရာ
ဘယ္လုိစပ္ဆုိင္ေနလုိ႔လဲ။ ကုိးျပားလုံး တစ္ခါထဲ ပစ္မခ်ပဲ နဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔
အေနကဇာတိသံသာရံဂါထာ တစ္ေခါက္ဆုံးမွ တစ္ျပားပစ္ခ်ရတာလဲ။ တကယ္လုိ႔ ရြတ္ တဲ့သူက
ကုိးေခါက္မရြတ္လုိ႔ ပစ္တဲ့သူက ကုိးျပားလုံး ပစ္မခ်ဘူးဆုိလ်င္ ဘာမ်ားျဖစ္သြားႏုိင္မလဲ။ ခုလုိ
ေၾကးကုိးပြားပစ္ခ်ျခင္းျဖင့္ အလွဴရွင္ေတြမွာ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ပုိမုိတုိးပြားသြားေစႏုိင္ေလသလား။
ဗုဒၶ ရုပ္ပြားေတာ္မွာေရာ ထူးျခားသြားေစသလား။ စတဲ့အေတြးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာက
ဦးေႏွာက္ထဲကုိ ဝင္ ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီအစီအစဥ္က ဂုိဏ္းဆန္လာတယ္လုိ႔လည္း
ခံစားမိလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေနကဇာတိသံသာရံဂါထာကုိ ရြတ္လုိစိတ္လည္း
ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဘာမွ မရြတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဥဒါန္းဂါထာရြတ္ကာ ကုသုိလ္ပြားရမည့္အစား
အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ ဥဒၶစၥသာ မ်ားမိရေတာ့တယ္ေပါ့။
စာလာေပလာ မဟုတ္လုိ႔ ဒီေၾကးကုိးျပားအစီအမံက ေလာကုတၱရာေရးရာ

မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါ တယ္။ ေလာကုတ္မဟုတ္လ်င္ ေလာကီေပါ့။ ေလာကီေရးရာ
အစီအမံေတြဆုိတာ ေလာကအတြက္ အသုံးဝင္ေကာင္း ဝင္မွာပါ။ သုိ႔ေပမယ့္
ဒီေလာကီေရးရာေတြက ေလာကုတၱရာ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ ေဒြး ေရာယွက္တင္ျဖစ္ကာ
အျမင္မစင္မၾကယ္ ျဖစ္သြားမွာမ်ိဳးုကုိေတာ့ မလုိလား မႏွစ္သက္မိတာ အမွန္ပါ ပဲ။ ေလာကုတၱရာ
ဘာသာေရးအခမ္းအနားမွာ ေလာကီဆုိင္ရာ အစီအမံေတြက ပါလာေတာ့ အသိ ဉာဏ္
မႂကြယ္ဝသူေတြက ဒါေတြကုိပင္ ဗုဒၶအဆုံးအမလုိ႔ မွတ္ထင္သြား၊ ေလာကုတၱရာ လုပ္ငန္းစဥ္
ေတြလုိ႔ မွတ္ထင္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဦးေဆာင္ေနသူေတြက သံဃာေတာ္ေတြေလ။
ဒီအထဲမွာ ကုိယ္ပါ ပါဝင္ေနေလေတာ့ ကုိ္ယ္လည္းပဲ သေဘာတူတယ္၊ လက္ခံတယ္လုိ႔
မွတ္ထင္သြားလ်င္လည္း ထင္ေနၾကမွာ။ ကုိယ္ကေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔စပ္လာရင္
အက်ိဳးမမ်ားေလာက္မယ့္ အသစ္ထြင္ျခင္းေတြ။ အဆန္းလုပ္ျခင္းေတြကုိ
စတန္႔ထြင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးလုိ႔ပဲ ယူဆပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး ဘာမွေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ကုိ
ေဆာင္ယူလာႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔လည္း မထင္မိပါဘူး။
ခုဒီမွာ ေျပာေနတာလည္း ဒီအရာေတြဟာ ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ မျဖစ္ဘူး။ ေကာင္းတယ္

မေကာင္းဘူး ဆုိတာမ်ိဳးကုိ ေဝဖန္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီအရာေတြကုိ
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကုိယ္တုိင္ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ဦးေဆာင္လုပ္ေနတာမုိ႔
ဗုဒၶအဆုံးအမက်မ္းစာေတြထဲကလာတဲ့ ဗုဒၶအဆုံးအမ တရား ေတာ္ေတြျဖစ္လိမ့္မယ္၊
သံသရာခရီးမွာ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ခရီးသြားေနရသူေတြအတြက္ သံသရာခရီး ကႏၲာရႀကီးကေန

ထြက္ေျမာက္ရာလမ္းဆီကုိ ဦးတည္လုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ အထင္မွား သြားမွာမ်ိဳးကုိ
စုိးရိမ္မိလုိ႔ ေျပာရတာပါ။ အဲဒီလုိ မထင္ေစခ်င္၊ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။
ခက္တာက ဟုိေရွးေရွးက သာသနာ ဘယ္လုိေနခဲ့တယ္ဆုိတာ မသိေပမယ့္

ခုေခတ္ခုခါမွာက နည္း လမ္းအသြယ္သြယ္နဲ႔ သာသနာကုိ အေရာင္ျခယ္ခ်င္တဲ့သူေတြက
မ်ားမ်ားလာသလားလုိ႔ ေတြးထင္မိ လုိ႔ပါ။ နည္းအစုံစုံ၊ အယူအဆအမ်ိဳး၊ သူက သူထင္ရာတစ္မ်ိဳး၊
ကုိယ္က ကုိယ္ထင္ရာ တစ္သြယ္၊ အဆန္းတၾကယ္ေတြနဲ႔ လမ္းလယ္မွာ လမ္္းေပ်ာက္ေနသူေတြ
မ်ားမ်ားေနတာ ေတြ႔ေတြ႔ေနရေတာ့ လက္ရွိနဲ႔အနာဂတ္ရဲ့ သာသနာ့အေျခအေနအတြက္
ရတက္မေအးႏုိင္လည္း ျဖစ္မိတတ္လုိ႔မုိ႔ပါ။ တ ကယ္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔ရဲ့ပန္းတုိင္က
သံသရာခရီးဆုံးရာအရပ္ဆီကုိ ေရာက္ဖုိ႔ေလ။ ဟုိမေရာက္ ဒီ မေရာက္၊ လမ္းလယ္မွာ
လမ္းေပ်ာက္ကာ ဘယ္သူ႔ကုိမွ ခ်ာခ်ာလည္လုိ႔ ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါ တကယ့္ကုိမွ
ျဖဴစဥ္တဲ့ ေစတနာနဲဲ႔ ခင္မင္သူေတြအတြက္ ေျပာျပလုိက္တာပါ။ အားလုံး နားလည္
ႏုိင္လိမ့္မယ္ေတာ့ ထင္မိပါရဲ့။ ခရီးသြားေနသူခ်င္းအတူတူ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ မ်က္စိလည္မွာ
စုိးမိသလုိ ကုိယ့္လုိပဲ ခရီးသြားေနသူ ခရီးေဖာ္ေတြကုိလည္း လမ္းမွားမ်က္စိလည္မွာမ်ိဳး
မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။
သက္ဆုိင္သူ ကာယကံရွင္ေတြလည္း ဒီစာကုိဖတ္မိၾကမွာမုိ႔ သေဘာမက်

ျဖစ္သြားၾကသူေတြလည္း ရွိ ေကာင္းရွိေနမွာပါ။ သုိ႔ေပမယ့္ ေျပာခဲ့သလုိပါပဲ။ အားလုံးက
ခရီးသြားေနဆဲသူေတြေလ။ သြားဆဲ လမ္း လြဲလ်င္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့လည္း
တခ်ိဳ႔အရာေတြက ေျပာကုိေျပာမွ ျဖစ္မွာမုိ႔ ေျပာလုိက္ တာ။ အရွဳံးမမ်ားေစဖုိ႔ အမုန္းၾကားက
ခံေပးလုိက္တာပါ။ သြားဆဲမုိ႔ အမွားနည္းေအာင္ အားခဲလုိ႔ ေျပာ လုိက္တာလုိ႔သာပဲ
ေျပာပါရေစေတာ့့။ ။
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္ဉာဏိက
Wednesday, August 27, 2008
မိုးကုတ္ေစ်း
ေရးသူ- ညီပုေလး
http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2008/08/blog-post_27.html
[မာယာ မဂၢဇင္း အတြဲ၃ အမွတ္ ၁၊ ၁၉၉၈ မတ္လတြင္ ေဖာ္ျပၿပီးစာမူကို အင္တာနက္
စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ထပ္မံေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။]
'ေတာ္ၿပီဟာ၊ စိန္ေျပးတမ္း မကစားၾကစို႔နဲ႔၊ ေနပူလာၿပီဟာ'

သုသုရဲ႔ အသံက အိမ္ေ႐ွ႔ကြက္လပ္မွာ စာစာညံေနတယ္။
'ဟုတ္တယ္၊ ဒိျပင္ဟာ ေျပာင္းကစားရေအာင္ဟယ္'
သူ႔အစ္မ ဘာေျပာေျပာ ပစ္ခတ္ ေထာက္ခံတတ္တာ အီးေဘာေသာ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႔ အက်င့္။
'ဒါျဖင့္ ထုပ္တိုးတမ္း ကစားရေအာင္'
မိတိုးကအၾကံေပးေတာ့ သုသုက.....
'မေကာင္းပါဘူးဟယ္.....၊ ဘြားဘြားက ေနရိပ္ထဲတင္ ကစားၾကလို႔ မွာထားတဲ့ဥစၥာ'
'သုသုက ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ ဒုတိယတန္းတက္ရေတာ့မယ့္ကေလး။ သူတို႔ထဲမွာ အသက္အႀကီးဆံုး။
'ဒါဆိုရင္ မုန္႔ေရာင္းတမ္း ကစားရေအာင္၊ ေစ်းေရာင္းတမ္းေလ'
ဒီတခါ မိတိုးေပးတဲ့အၾကံကို သူတို႔ေလးေတြ ခဏေလးနဲ႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ လိုက္ၾက တယ္။

'ေဟး...... ေကာင္းတယ္ေဟး......'၊ 'ကစားၾကမယ္ေဟး......'
ဆိုတဲ့ အသံေတြ စီကနဲ ညံသြားတယ္။
'ေလွကားေအာက္မွာ အိုးပုတ္ေတြ ႐ွိတယ္ မိတိုး သြားယူေခ်ေနာ္'
'အို... မမသုလဲ လိုက္ခဲ့...'
'ဒါဆိုရင္ ခ်ိဳခ်ိဳ လိုက္သြားေနာ္...'
'ဟင့္အင္း... မမသု ပါလိုက္ခဲ့'
ကေလးေတြ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တြက္ကပ္ေနၾကရင္း၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားလံုး အတူတူ
သြားယူၾကဖို႔ သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။
'ဆူဇီလဲ ဆူဇီအိမ္ျပန္ၿပီး အိုးပုတ္ကေလးေတြ ယူေခ်ေနာ္'
ဆူဇီက သူ႔အက်င့္အတိုင္း ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို ေ႐ွ႔စူၿပီး-
'ဟုတ္ကဲ့ မမသု' တဲ့။
မိတိုးနဲ႔ ႐ြယ္တူ ဆူဇီက ေခါင္းတခ်က္ညိတ္ၿပီး အိမ္ဘက္ကို ခ်ာကနဲ ထြက္ေျပး သြားတယ္။
တိုေနတဲ့ ဂါ၀န္ေအာက္က ေဘာင္းဘီျပာကေလးက ေျခတလွမ္းလွမ္းတိုင္း လွစ္ကနဲ
ေပၚသြားတာေပါ့။
ေနပူထဲ ေလွ်ာက္ေျပးၿပီး ကစားၾကတာ၊ အႀကိဳအၾကား ၀င္ၿပီး တူတူပုန္းတမ္းကစား ၾကတာထက္
အခုလို ေနရိပ္ထဲမွာ ကစားၾကတာကို ဘြားဘြားတင္က ပိုသေဘာက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေျမးကေလးေတြကစားဖို႔ ဗာဒံ႐ြက္ကေလးေတြ၊ စကၠဴပန္းပြင့္ကေလးေတြ ခူးေပးတယ္။ ညတိုင္က်
လင္းႏို႔ေတြ ခ်ီခ်ီလာတဲ့ ဗာဒံသီးေတြလည္း စုထား၊ ေကာက္ထား သိမ္းထားတဲ့ေနရာက
ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။
xxxx xxxx xxxx xxxx
'အစ္မႀကီးက ဘာေရာင္းတာတုန္း'
'မုန္႔တီ ေခါက္ဆြဲပါ'
သုသုက အိုးပုတ္ကေလးေတြ၊ ပလပ္စတစ္ခြက္ကေလးေတြ စီေနယင္း ျပန္ေျဖလိုက္ တယ္။
'မုန္႔တီက ဘာသားနဲ႔လဲ အစ္မႀကီး'
'ၾကက္သားနဲ႔ပါ႐ွင့္'
'တိုးတိုးကို မုန္႔တီ ေျခာက္ပြဲေပးေနာ္၊ ဆီလဲ ႐ႊဲ႐ႊဲ၊ ပဲမႈန္႔လဲ မနည္းေစနဲ႔ေနာ္'
သုသုနဲ႔ မိတိုးတို႔ လူႀကီးေတြရဲ႔ ေလသံအတိုင္း ေျပာလိုက္ၾကၿပီး မ်က္လံုးကေလးေတြ ျပဴးၿပီး
တေယာက္ကို တေယာက္ၾကည့္ၿပီး ရယ္လိုက္ၾကတယ္။ မိတိုးက လွ်ာကေလး တစ္လစ္နဲ႔။
ကေလးေတြ ကစားတာကိုၾကည့္ၿပီး ဘြားဘြားတင္ေတာင္ မုန္႔တီစားခ်င္စိတ္ ေပါက္ လာတယ္။
ဆီေတြက႐ႊဲ႐ႊဲ၊ ၾကက္သားဖတ္ေတြအျပည့္နဲ႔ မုန္႔တီပြဲေတြကို ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
သုသုကေတာ့ ဆီမီးခြက္ကေလးေတြ ပလပ္စတစ္ခြက္ကေလးေတြ ထဲက ျမက္ပင္ေတြ ႏိႈက္လိုက္၊
ေရနဲ႔ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ျပာေတြကို ဇြန္းနဲ႔ခပ္ၿပီးဆမ္းလိုက္နဲ႔ သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔သူ မုန္႔တီျပင္ ေနတယ္။
'ေျခာက္ပြဲကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ... အစ္မႀကီး'
'ေျခာက္ပြဲေျခာက္က်ပ္ပါ'
'ပိုက္ဆံ႐ွင့္'
မိတိုးက ခါးၾကားထဲက ပိုက္ဆံထုတ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး သုသုလက္၀ါးထဲ ထည့္လိုက္တယ္။
သုသုကလည္း လက္၀ါးေလးကို ျဖန္႔ထားရာက အသာစုၿပီး ပိုက္ဆံယူတဲ့ဟန္နဲ႔။ တကယ္ေတာ့
မိတိုး ေပးတဲ့အထဲကလည္း ဘာမွမပါဘူး။ သုသုလည္း ဘာမွ မရဘူး။ လက္ခ်ည္းေပးၿပီး
လက္ခ်ည္းယူလိုက္ၾကတာ။
သူ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ မုန္႔တီတပြဲ တက်ပ္ဆိုပါလား။ ၾကက္သားနဲ႔တဲ့။ ကေလးေတြ ကစားေနၾကတာကို
ေမ့ၿပီး ဘြားဘြားရဲ႔ လွ်ာစိုလာမိတယ္။
'မမသုေရ.... ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ ဆိုင္ဘက္္လဲ လာခဲ့အုန္းေနာ္...'
'အီးခ်ိဳ.... ညည္းက ဘာေရာင္းတာတုန္း'
'ခ်ိဳခ်ိဳက အေအးေရာင္းတာေလ'
'ဟယ္.. ငါေရဆာေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ၊ ဘာေတြရသတုန္း'
'ဘိလပ္ရည္တို႔၊ ဖြါလူဒါတို႔ ေရခဲမုန္႔တို႔ အစံုေပါ့'
သုသုက ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ဆိုင္က တခြက္ကို ငါးမူးဆိုတဲ့ ဖြာလူဒါ သံုးခြက္ဆင့္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ
ဆူဇီကလည္း မိတိုးဆိုင္က ဒံေပါက္ငါးထုပ္ ထုပ္ခိုင္းၿပီးၿပီ။
'ၾကက္သားက ရင္အုပ္ခ်ည္း ထည့္ေပးတာေနာ္'
'ေကာင္းတယ္...... ေကာင္းတယ္၊ အိမ္က ကေလးေတြက ရင္အုပ္မွ ႀကိဳက္တာ'
ဆူဇီတို႔ ကလည္း လူႀကီးေလသံ၊ ဟန္ပန္အျပည့္နဲ႔။ ဗာဒံ႐ြက္ကို အထုပ္ကေလးေတြ
ျဖစ္ေအာင္ထုပ္ၿပီး ျခင္းေတာင္းထဲ ထည့္ေပးယင္း......
'ဒံေပါက္ ငါးထုပ္က ဘယ္ေလာက္က်သလဲ႐ွင့္'
လက္မွာ ေပေနတဲ့ ျပာမႈန္႔ေတြကို ဂါ၀န္ေအာက္နားမွာ သုတ္ယင္း...
'ငါးက်ပ္ပါ ေဒၚဆူဇီ'

'ေရာ့ေနာ္'
မိတိုးနဲ႔ဆူဇီတို႔လည္း ပိုက္ဆံေပးယင္း လက္ခ်င္းပဲ ထိလိုက္ၾကတယ္။ ဒီလိုထိၿပီး ေပးေပမဲ့ ဆူဇီက
မသြားေသးပဲ ရပ္ေနတယ္။
'ဆူဇီကို ပိုက္ဆံျပန္အမ္းအုန္းေလ မမရဲ႔'
'ေအာ္.... ဟုတ္သားပဲ ခုနက ေပးလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္တန္လဲ ဆူဇီ'
'အစိတ္တန္ေလ မမ'
'ဒါဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္အမ္းရမွာလဲ မမရဲ႔'
'ဟင့္အင္း... ဆူဇီ မသိဘူး'
မိတိုးေရာ ဆူဇီပါ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေခါင္းကေလးေတြ ဘြားဘြားတင္ဘက္ ၿပိဳင္တူ ခ်ာကနဲ
လွည့္ၾကည့္ၾကတယ္။
ဘြားဘြားတင္က ႏွစ္ဆယ္အမ္းရမွာလို႔ တြက္ျပေတာ့မွ မိတိုးက ဂ်ပ္ဘူးခြံကေလး
ေအာက္ကိုလွန္ၿပီး ပိုက္ဆံႏိႈက္တဲ့ဟန္အတိုင္း ဆူဇီကို လွမ္းအမ္းလိုက္တယ္။ ဆူဇီနဲ႔မိတိုးတို႔
လက္ခ်င္း ေနာက္တခါျပန္ထိၾကတာေပါ့။
'ေနာက္ေတာ့.... အစိတ္တန္ေတြဘာေတြ ေပးမေနနဲ႔ဟယ္၊ ႐ွစ္က်ပ္က်ရင္ ႐ွစ္က်ပ္တန္ေပး၊
ကိုးက်ပ္က်ရင္ကိုးက်ပ္တန္ေပးေနာ္'
'ဟုတ္ကဲ့မမ'
ဆူဇီက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ပခုံးကေလးတြန္႔ျပလိုက္တယ္။
'ေဒၚဆူဇီေရ.. ႐ွင့္ဆိုင္မွာ ၾကက္ဥ႐ွိသလား'
'႐ွိပါတယ္႐ွင့္'
'တလံုးဘယ္ေလာက္လဲ'
'တလံုးငါးက်ပ္ပါ'
'ဟာ.... ငါးက်ပ္ဆိုရင္မ်ားတာေပါ့၊ နည္းနည္းေလွ်ာ့ပါအံုး'
'ဒါဆိုရင္ ေျခာက္က်ပ္နဲ႔ ယူပါ'
ဘြားဘြားေရာ သုသုပါ ၿပိဳင္တူ ရယ္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ဆိုင္နဲ႔ကိုယ္ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾက တဲ့
မိတိုးတို႔၊ အီးခ်ိဳတို႔ကေတာ့ မၾကားလိုက္ၾကဘူး။
ဆူဇီက ဘာကို ရယ္ၾကတယ္ဆိုတာ နားမလည္ေပမယ့္ အခုလို ရယ္ၾကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့
႐ွက္သြားၿပီး၊ မ်က္ႏွာကေလးလဲ ရဲသြားတယ္။
'ဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ဆူဇီရယ္၊ ငါးက်ပ္နဲ႔ ေျခာက္က်ပ္ဆိုရင္ ေျခာက္က်ပ္က မ်ားတာေပါ့'
ဒီႏွစ္မွ ေက်ာင္းေနမယ့္ ဆူဇီကို သုသုက သင္ေပးေနတယ္။
'ဒါဆိုယင္ ဘယ္ေလာက္ေျပာရမလဲ၊ ေလးက်ပ္တို႔ သံုးက်ပ္တို႔လား'
'ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေစ်းမ်ားတာေပါ့'
ဘယ္ေလာက္ေရာင္းရရင္ ေကာင္းမလဲ'
ဆူဇီက စဥ္းစားေပမယ့္ ၾကက္ဥတလံုးေစ်းကို မေျပတတ္ဘူး။ နားထင္တေလွ်ာက္စီး ေနတဲ့
ေခၽြးစီးေၾကာင္းကို ဂါ၀န္လက္ေဖာင္းနဲ႔ ပြတ္လိုက္တုန္းမွာ ဘြားဘြားတင္က သူေရာင္းခ်င္တဲ့ေစ်းကို
၀င္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆူဇီလည္း သံေယာင္လိုက္ၿပီး...
'ၾကက္ဥတလံုးတမတ္ပါ႐ွင့္'
ဂ်ပ္ဘူးေလးထဲက ဗာဒံသီးေျခာက္တလံုးကို ေကာက္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီဗာဒံသီး ေျခာက္ေတြက
ဆူဇီရဲ႔ဆိုင္မွာ ၾကက္ဥျဖစ္ေနေပမဲ့ အီးခ်ိဳရဲ႔ဆိုင္မွာ အုန္းသီးေတြေပါ့။

'ၾကက္ဥက မေလွ်ာ့ေတာ့ဘူးလား ဆူဇီရယ္'
'ဒီမနက္မွ အုတဲ့ ဥစၥာေတြပါ၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ အစ္မရဲ႔'
'ဆူဇီဆီမွာ ပဲဆီေရာ ႐ွိလား'
'ပဲဆီလဲ႐ွိပါတယ္႐ွင့္၊ႏွမ္းဆီလဲ ႐ွိပါတယ္႐ွင့္'
'တပိႆာ ဘယ္ေလာက္လဲ'
'ပဲဆီက တပိႆာတဆယ္ပါ'
ၾကက္ဥတလံုး ေလးက်ပ္ဆိုတံုးက လန္႔သြားတဲ့ ဘြားဘြားတင္ရဲ႔ မ်က္ႏွာဟာ
ပဲဆီတပိႆာတဆယ္ဆိုေတာ့မွ ေသြးေရာင္ ျပန္သန္းလာေတာ့တယ္။
သုသုတို႔ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ဆီမွာ ဘြားဘြားတင္႐ွိသလို ဆူဇီဆီမွာလည္း ဘြားဘြားတင္ႏွင့္
အသက္ခ်င္းမတိမ္းမယိမ္း ဘြားဘြားေမရီဆိုတာ ႐ွိတယ္။ သုသုတို႔ ဘြားဘြားတင္ထက္
ဘြားဘြားေမရီက ဆံပင္ပိုျဖဴတယ္။ နည္းနည္းလည္း ပို၀တယ္။လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ျဖည္းျဖည္းပဲ
ေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားေက်ာင္းေတာင္ မွန္မွန္သြားၿပီး ၀တ္မျပဳႏိုင္႐ွာဘူး။အခုလည္း
ဘြားဘြားေမရီက ကစားေနတဲ့ ဆူဇီကို ထမင္းစားရေအာင္လာေခၚေနၿပီ။ ဆူဇီက သူ႔ဘြားဘြား
လာေနတာ ျမင္ေပမယ့္ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဆက္ကစားေနတယ္။ ဘြားဘြားေမရီလည္း
ဘြားဘြားတင္ အနားေရာက္လာေရာ-
'႐ွင့္ေျမး ဆူဇီက အျဖစ္ပဲ၊ ေစ်းေရာင္းတတ္တယ္၊ ဒီအထဲမွာ သူအငယ္ဆံုး၊ သူအသြက္ဆံုး'
'ဟုတ္တယ္၊ ေဒၚတင္တင္ေရ- သူက ဒါမ်ိဳး ၀ါသနာပါတာ'
ခဏေနယင္ ထမင္းစာဖို႔ အိမ္ျပန္ရေတာ့မွာ သိေပမဲ့ အခ်ိန္ရသေလာက္ ဆူဇီက
ဆက္ကစားေနတယ္။
'ဆူဇီေရ.... ဆန္ေရာ ေကာင္းေကာင္း႐ွိသလား'
'႐ွိပါတယ္ မမတိုး'
'ဘာဆန္တုန္း'
ဆူဇီ ျပန္မေျဖတတ္ျပန္ဘူး။ ထံုးစံအတိုင္း ဘြားဘြားတင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ နံေဘးက
သူ႔ဘြားဘြားကိုေတာ့ ပိုးစားေနတဲ့ သူ႔သြားေလးေတြ ေပၚေအာင္ ျပံဳးျပၿပီး
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဘြားဘြားတင္ သင္ေပးတဲ့အတိုင္း.....
'ေပၚဆန္းေမႊးတို႔၊ ေ႐ႊဘိုခြံနီတို႔ အစံု႐ွိတာေပါ့'
'တၿပီ ဘယ္ေစ်းလဲဆူဇီ'
'တၿပီသံုးက်ပ္ပါ'
အဘြားႀကီးႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ထားသလို ၿပိဳင္တူရယ္လိုက္ၾကတာ မ်က္ရည္ေတြကို ထြက္လို႔။
'ဇမၺဴဒိတ္ နိမိတ္သာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ ေဒၚေမရီရယ္'
'ဟုတ္ပ...ဟုတ္ပ...၊ ကၽြန္မလည္း ဒီလိုပဲ ေအာက္ေမ့ပါတယ္'
'မုန္႔တီ ၾကက္သားနဲ႔ တပြဲတက်ပ္တဲ့၊ ဒံေပါက္လည္း တထုပ္တက်ပ္တဲ့၊ ဆီလည္း တပိႆာ
တဆယ္တဲ့'
'ကေလးပါးစပ္... ဟိုဘာတဲ့... နတ္ကပ္သတဲ့ေနာ္'
'ဟုတ္တယ္၊ ကေလးစကား၊ သဘင္သည္စကား၊ အ႐ူးစကား မွန္တတ္သတဲ့'
အဘြားႀကီးႏွစ္ေယာက္က တၿပံဳးျပံဳးနဲ႔ သေဘာက်ေနတုန္း၊ ကေလးေတြက ေရာင္းလိုက္ၾက၊
၀ယ္လိုက္ၾကနဲ႔ ကစား႐ွိန္ မပ်က္ဘူး။ လက္, လက္ခ်င္းထိလိုက္ၾကနဲ႔။
ကေလးေတြကိုၾကည့္ေနယင္း ဘြားဘြားတင္က-

'အဲမယ္ေလး ဘုရားဘုရား'
လို႔ ဘုရားကို ေကာက္ခါငင္ခါ တ, လိုက္ေတာ့ ေဒၚေမရီလည္း လန္႔သြားတာေပါ့။
'ေဒၚေမရီရယ္ ၾကည့္ပါအံုး၊ သုသုတို႔ ဆူဇီတို႔ ပိုက္ဆံလုပ္ကစားစရာေတြအတြက္
ေႂကြပန္းကန္ကြဲေ၀းလို႔ စကၠဴအတိုအစေလးေတြေတာင္ မ႐ွိဘူးေနာ္'
ခုနက ရယ္ေနတဲ့ ေဒၚေမရီပါးစပ္ကလဲ
'မိုင္ေဂါ့ဒ္' တဲ့.....။
ညီပုေလး။
ဒဂုန္မဂၢဇင္း၊ စက္တင္ဘာ၊ ၁၉၈၇။
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပုိင္းအစမ်ား (၁)

MONDAY, 04 MAY 2009 19:08 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
http://www.yoma3.org/index.php?option=com_content&view=article&id=231:2009-
05-04-12-11-51&catid=53:law-affair&Itemid=133
(၁)
ဥပေဒဟုေျပာလုိက္လွ်င္ ၾကားရသူတိုင္း၏စိတ္ထဲတြင္ ေလးပင္သြားတတ္သည္။

ျမန္မာလိုအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုထားေသာ ဥပေဒစာပိုဒ္မ်ားကိုပင္ ဖတ္၍နားမလည္ႏိုင္ေအာင္
ေရးသားထားသည့္ ဥပေဒစာအုပ္အထူႀကီးမ်ားကို ေျပး၍ ျမင္ေယာင္တတ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္။
ဥပေဒပညာကို ေလ့လာလိုက္စားၾကသူမ်ားပင္လွ်င္ တခါတရံ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
ျဖစ္သြားေစႏိုင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဥပေဒဟူသည္မွာ လူ႔ေဘာင္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ မရွိမျဖစ္
လိုအပ္လွပါသည္။ အေရးႀကီးေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္လ်က္ရွိပါသည္။
ထို႔အျပင္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၌ ျပဌာန္းထားေသာ ဥပေဒမ်ားကို ၄င္းႏိုင္ငံသားမ်ားက

ေလးစားလုိက္နာရသည္။ ထိုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတုိင္းသည္ ၄င္းႏုိင္ငံ၌ ျပဌာန္းထားေသာ
ဥပေဒမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာသိရွိႏိုင္ရန္ လုိအပ္သကဲ့သို႔ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊
ဥပေဒပညာႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳၾကသူမ်ား၊ ဥပေဒပညာကို ေလ့လာလုိက္စားၾကသူမ်ား
အားလုံးသည္လည္း မိမိႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားအေပၚ ေမတၱာ၊ ေစတနာထား၍
ဥပေဒပညာရပ္မ်ားကို ျဖန္႔ေဝေပးသင့္ပါသည္။
(၂)
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သင္ေရွ႕ေနျဖစ္ကာစက ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို "ဥပေဒပညာဆိုတာ

အရမ္းက်ယ္ျပန္႔တယ္၊ ေလ့လာလိုက္စားရတာကို၌က သမုဒၵရာထဲ လက္လက္ပစ္ကူးေနရသလိုပဲ"
ဟု ေျပာဖူးပါသည္။ ဆရာေျပာသည္မွာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ငံ၌ပင္
ဥပေဒအေျမာက္အမ်ား ျပဌာန္းထားပါသည္။ ရာဇသတ္ႀကီး၊ သစ္ေတာဥပေဒ၊
ေလာင္းကစားဥပေဒ … စသည့္ဥပေဒမ်ားအျပင္ ဓေလ့ထုံးတမ္းဥပဒ … စသည္အားျဖင့္
ဥပေဒအမ်ားအျပား ရွိသည္။ ရာဇသတ္ႀကီးဥပေဒ၌ပင္ ပုဒ္မ ၅၁၁ ခုရွိသည္။ ထိုသည္မွာ
ျပည္တြင္းဥပေဒပင္ ရွိေသးသည္။ globle ေခတ္ႀကီး၌ ႏုိင္ငံတကာဥပေဒကလည္း မပါမၿပီး
ပါရေသးရာ ဥပေဒပညာသေဘာသည္ ဆရာေျပာသကဲ့သို႔ "သမုဒၵရာထဲ လက္ပစ္ကူး" စရာပင္
ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ဥပေဒကို လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က က်ဴးလြန္သည္ ခ်ဳိးေဖာက္သည္ဆုိရာတြင္ "ျပဳလုပ္မႈ"

ျဖင့္ က်ဴးလြန္ျခင္းရွိသကဲ့သုိ႔ "ပ်က္ကြက္မႈ" ျဖင့္ က်ဴးလြန္ျခင္းလည္း ရွိသည္။
ခ်ဳိးေဖာက္က်ဴးလြန္ျခင္း အေျခခံသေဘာ၌ ၄င္း (၂) မ်ဳိးသာ ရွိသည္။
(၃)
ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က ယူနီေဖာင္းဝတ္ ရဲကုိ ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ရဲဟူသည္

ရာဇဝတ္သားကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ခြင့္ရွိသည္ဟု လူႀကီးမိဘမ်ားက ေျခာက္လွန္႔ထားေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္က စိတ္ထဲ၌ စြဲမွတ္မႈသည္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သည္အထိ
အသိအျမစ္တြယ္ေနသည္။ ယူနီေဖာင္းဝတ္ ရဲ ျမင္လွ်င္ ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲ။
ကၽြန္ေတာ္ (၁၀) တန္းေအာင္၍ ဥပေဒပညာကို သင္ယူရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္ မိမိ

နားလည္ႏိုင္မည္ထင္ေသာ ဥပေဒစာအုပ္မ်ားကို စုေဆာင္းဖတ္႐ႈမိသည္။ ထိုသုိ႔
ေလ့လာဖတ္႐ႈမိသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ အထက္ေဖၚျပပါ ဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ရာ
အေျခခံသေဘာကို ျမည္းစမ္းမိလာသည္။
"ျပဳလုပ္မွဳျဖင့္က်ဴးလြန္ျခင္း" ဆိုရာတြင္ ေမာင္နီကို မတရားသင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္သည္ဟူေသာ

အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ျဖဴက ဖမ္ဆီးသည္။ စစ္ေဆးရာတြင္ ရရွိထားေသာ
သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားအတုိင္း ေမာင္နီကို ဝန္ခံေစသည္။ ေမာင္နီက ဝန္မခံေသာေၾကာင့္
နားရင္းကို ႏွစ္ခ်က္႐ိုက္သည္။ နံပါတ္တုတ္ျဖင့္ ေက်ာကုန္းကို ေလးငါးႀကိမ္ ႐ုိက္ၿပီး ဝန္ခံေစသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ႐ုိက္ႏွက္စစ္ေဆးခြင့္ မရွိေၾကာင္းကို ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ျဖဴက သိရွိၿပီးလည္းျဖစ္သည္။
ထိုသည္မွာ ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ျဖဴသည္ "နာက်င္ေစမႈ" ဟူသည့္ ျပစ္မႈကို "ျပဳလုပ္မႈ"ျဖင့္
က်ဴးလြန္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ပ်က္ကြက္မႈျဖင့္က်ဴးလြန္ျခင္း" ဆိုရာတြင္ ေမာင္နီကို ဒုရဲအုပ္ ေမာင္ျဖဴက

႐ုိက္ႏွက္စစ္ေဆးေနေၾကာင္း စခန္းမွဴး ေက်ာ္ျမသန္းက သိလည္းသိ၊ ျမင္လည္းျမင္သည္။ မိမိ
လက္ေအာက္ငယ္သားတစ္ေယာက္က ရဲက်င့္ဝတ္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ဥပေဒကုိ
ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ေၾကာင္းကုိ သိရွိျမင္ေတြ႔ရခ်ိန္၌ တားျမစ္ရန္ တာဝန္မွာ
မိမိအေပၚ၌ရွိသည္ကိုလည္း ကိုယ္တိုင္သိသည္။ သို႔ေသာ္ မတားျမစ္ေပ။ ထိုသုိ႔ မတားျမစ္ဘဲ
ပ်က္ကြက္သည့္အတြက္ ဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္သူႏွင့္ အလိုတူရာေရာက္သည္။
ထိုသည္မွာ စခန္းမွဴး ရဲအုပ္ေက်ာ္ျမသန္းသည္ ဥပေဒကုိ "ပ်က္ကြက္မႈ"ျဖင့္ က်ဴးလြန္လိုက္ျခင္းပင္

ကၽြန္ေတာ္သည္ အထက္ပါသေဘာတရားကို နားလည္လာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ယူနီေဖာင္းဝတ္
ရဲကို ေၾကာက္သည့္စိတ္ တစတစ လြင့္စင္ပေပ်ာက္သြားသည္။ ရဲတြင္လည္း လုိက္နာရမည့္
ရဲဥပေဒရွိသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္လာသည္။ ဖမ္းဆီး၍ ႏွိပ္စက္ခ်င္တိုင္း
ႏွိပ္စက္၍မရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးခံရသည့္ အခ်ိန္မ်ား၌ပင္ မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္
ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းႏို္င္ခဲ့သည္။
×××××
(ဆက္လက္ေရးသားပါအုံးမည္)
စာဖတ္သူမ်ားကုိ အစဥ္ေလးစားလ်က္-
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပုိင္းအစမ်ား (၂)

MONDAY, 11 MAY 2009 18:07 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ယခင္ေဆာင္းပါး အမွတ္ (၁) ၌ ရဲမ်ားတြင္လည္း ၄င္းတို႔လုိက္နာရမည့္ ‘ရဲဥပေဒ’ ရွိသည္ဟု

ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲမ်ား လုိက္နာက်င့္သုံးရမည့္ ဥပေဒ
အမ်ားအျပားရွိသည့္အနက္ ၄င္းတို႔ႏွင့္ အနီးစပ္ဆုံး၊ အသက္ဆိုင္ဆုံး ဥပေဒတစ္ရပ္ကို
ယခုေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ယင္းဥပေဒမွာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႔က

ျပဳလုပ္ျပဌာန္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔(ယခု
ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ) သည္ “ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႔
စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး ဥပေဒ” ကို ၁၉၉၅ ခု၊ ဧၿပီလ (၂၆) ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ျပဌာန္းခဲ့သည္။
ယင္းဥပေဒ ျပဌာန္းလိုက္သည့္အခ်ိန္က “ျပည္သူ႔ရဲ” အျဖစ္ ေခၚေဝၚသုံးစြဲခဲ့ေသာ္လည္း

ယေန႔အခ်ိန္တြင္ “ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ”အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚသုံးစြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒ၏
ပုဒ္မ- ၂ ျပဌာန္းခ်က္အရ “ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႔တြင္ အမႈထမ္းေနၾကေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္အားလုံးသည္
မည္သည့္အရပ္၌ ေရာက္ရွိေနေစကာမူ ဥပေဒကို လိုက္နာၾကရမည္” ဟု ျပဌာန္းထားသည္မွာ
အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းလင္းတင္ျပရန္ မလိုေအာင္ပင္ ေပၚလြင္လွပါသည္။
ယင္းဥပေဒ ပုဒ္မ - ၁၇(က)တြင္ ဥပေဒအရ ဖမ္းဆီးခြင့္မရေသာ သူအား အေၾကာင္းမဲ့ဖမ္းဆီး

ထားလွ်င္၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလွ်င္ (သုိ႔မဟုတ္) ထိုသူ၏အမႈကို စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္အတြက္ ဆိုင္ရာ
အာဏာပိုင္မ်ားထံ တင္ျပရန္ ပ်က္ကြက္လွ်င္ …… ဟု ျပဌာန္းထားသည္။
ပုဒ္မ - ၁၇(ဆ)တြင္ အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သား (သုိ႔မဟုတ္) ဖမ္းဆီးထားသူတစ္ဦးအား

႐ိုက္ပုတ္လွ်င္ (သုိ႔မဟုတ္) အျခားနည္းျဖင့္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္လွ်င္ …… ဟု ျပဌာန္းထားၿပီး
ယင္းျပစ္ခ်က္တစ္ရပ္ရပ္ကို က်ဴးလြန္ပါက ၃ ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေစရမည္ဟု အတိအလင္း
ေဖၚျပထားသည္။
အထက္ေဖၚျပခ်က္မ်ားကို ေလ့လာပါက ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးအတြက္ အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီးျခင္းမွ

ကင္းလြတ္ခြင့္၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ စသည့္အခြင့္အေရးမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံ
ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက မလြဲမေသြ ေလးစားလုိက္နာ ကာကြယ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
(အေၾကာင္းမဲ့ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း၊ စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္အတြက္ ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားထံ
တင္ျပရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္း စသည့္စကားရပ္မ်ားကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ
ရွင္းလင္းတင္ျပသြားပါမည္။)
ပုဒ္မ - ၁၇(ဆ) တြင္ “႐ိုက္ပုတ္လွ်င္ (သုိမဟုတ္) အျခားနည္းျဖင့္ ညႇဥ္းပန္းႏွ္ိပ္စက္လွ်င္” ဟု

ျပဌာန္းထားခ်က္အရ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဆိုရာတြင္ “စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ” ႏွင့္
“႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ” ဟု နားလည္လက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ “အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သား (သို႔မဟုတ္) ဖမ္းဆီးထားသူ” ဟု ျပဌာန္းထားျခင္းအားျဖင့္

ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံထားရသူ မည္သူကိုမဆို ႐ိုက္ႏွက္ခြင့္၊ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း
ေတြ႔ရေပသည္။
ယင္းမွာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက မလြဲမေသြ

ေလးစားလုိက္နာ ကာကြယ္ေပးရမည္ဟု ယင္းဥပေဒက ျပဌာန္းေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ “ရဲတပ္ဖြဲ႔” ဟူသည္ အေရးႀကီးေသာ

အစိတ္အပိုင္းတရပ္မွ ပါဝင္လ်က္ရွိေပသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက အဂတိလိုက္စားသျဖင့္
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတို႔ တရားဥပေဒေဘာင္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ရေနလွ်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း
ထိခိုက္နစ္နာေစသည့္အျပင္ အက်င့္စရိတၱ ေကာင္းမြန္သူတို႔ပင္ အက်င့္စာရိတၱ
ပ်က္ျပားလာေစႏိုင္သည္ကို အေလးအနက္ထား ဂ႐ုျပဳရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ျပင္
တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈကိုပင္ ထိခိုက္ေစႏိုင္သည္။
အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ျပစ္္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိသူတို႔ တရားဥပေဒ၏ အကာအကြယ္ကို

မရရွိပါကလည္း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပရာေရာက္ေပသည္။
အထူးသျဖင့္ ယုံၾကည္ခ်က္တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ၏ ေရးရာကိစၥရပ္တစ္ခုခုတြင္ ပါဝင္လႈပ္ရွား

ေဆာင္ရြက္ၾကသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ရသင့္ရထိုက္ေသာ ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးမႈမ်ားကို
လုံေလာက္စြာ မရရွိပါက တိုင္းျပည္အတြက္ လြန္စြာ ထိခိုက္နစ္နာမည္ ျဖစ္ေပသည္။
လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ျမႇင့္တင္သူမ်ားကြန္ယက္၏ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဦးျမင့္ေအးကို

ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ စစ္ေဆးခဲ့သည့္အခ်ိန္၌ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းၿပီး

စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ျမႇင့္တင္သူမ်ားကြန္ယက္
အဖဲြ႔ဝင္ ကိုသန္းေဇာ္ျမင့္ကို ႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔
႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းပန္းမႈကို ဦးျမင့္ေအးျမင္ေအာင္ ျပသမႈျဖင့္္လည္းေကာင္း ႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို စစ္ေဆးေမးျမန္းေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႔င္မ်ားက
က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကေပသည္။
ထိုနည္းတူ အျခား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရသူေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေပေသးသည္။ ထိုကဲ့သို႔

ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရေၾကာင္းကုိ သက္ဆိုင္ရာ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အမႈရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရစဥ္
အခ်ိန္မ်ား၌ တင္ျပခဲ့ၾကေသာ္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ပစ္ပယ္ျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရေပသည္။
ဆုံး႐ႈံးနစ္နာသူတို႔၏ ဥပေဒအရ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အကာအကြယ္

မေပးႏိုင္ေသာ တရား႐ုံးေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကိုလည္း
ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရေပသည္။
×××××
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္
(၂၅.၄.၂၀၀၉)
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၃)

TUESDAY, 26 MAY 2009 19:49 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆုိ္င္ရာ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား

က်ဴးလြန္ျခင္းသည္ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၁၉၉၅ ခု
ရဲတပ္ဖြဲ႔စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး ဥပေဒျဖင့္ သုံးသပ္ေဖၚျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ အမႈစစ္ (သုိ႔)
ရဲအရာရွိတေယာက္အေနျဖင့္ အမႈတခုကို ေမးျမန္းစုံေထာက္သည့္အခါတြင္
ပထမသတင္းေပးတုိင္ခ်က္တြင္ပါရွိေသာ အခ်င္းအရာမ်ား မွန္မမွန္၊ မိမိေမးျမန္းစုံေထာက္ေနစဥ္
ေတြ႔ရွိရသည့္ အခ်င္းအရာမ်ားႏွင့္ အေျခအေနမ်ားက ျပစ္မႈတစုံတခုကို ေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္မႈ
ရွိ/မရွိႏွင့္ မည္သူမည္ဝါတို႔က အမွန္တကယ္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ထားသူမ်ား ျဖစ္သည္/မျဖစ္သည္ကို
သိရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ေမးျမန္းစုံစမ္းရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အေရးအႀကီးဆုံး တာဝန္မွာ
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကို ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီး အေရးယူႏိုင္ေရးအတြက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔

ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီးရာတြင္လည္း နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင့္
တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ေဖာ္ထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္ေပသည္။
ျပစ္မႈတခုကို စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရသည့္ ရဲဝန္ထမ္းတဦး၏ အဓိကတာဝန္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ

အမွန္တရား ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္တရားကို တရားဥပေဒ
လမ္းေၾကာင္းမ်ားႏွင့္အညီ ေဖၚထုတ္ၾကရာတြင္ အပင္ပန္းအဆင္းရဲ ခံၾကရမည္မွာ
ဓမၼတာပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ကာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ထိုကဲ့သို႔
အပင္ပန္းအဆင္းရဲ မခံၾကေတာ့ဘဲ တရားဥပေဒႏွင့္မညီေသာ ရဲထံေပးသည့္ ေျဖာင့္ခ်က္မ်ားကို
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္သည့္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး အသုံးျပဳ၍ ရယူလာၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔
အျပစ္ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံခ်က္ကို ရေအာင္ယူျခင္းမွာ ႀကီးေလးေသာ
တာဝန္ဝတၱရားပ်က္ကြက္မႈပင္ျဖစ္ေပသည္။
ရဲေရွ႕အစစ္ခံခ်က္သည္ တရား႐ုံးေတာ္တြင္ သက္ေသခံမဝင္ေၾကာင္းကို သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ

၂၄၊ ၂၅၊ ၂၆ တို႔တြင္ အတိအလင္း ျပဌာန္းထားသည္။ သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၄ တြင္
ေျဖာင့္ခ်က္ကို ေသြးေဆာင္/ၿခိမ္းေျခာက္/ကတိျပဳ၍ ရယူျခင္း။
ထိုသုိ႔ ေသြးေဆာင္/ၿခိမ္းေျခာက္/ကတိျပဳသူမွာ အခြင့္အာဏာရွိသူတဦးက ျပဳလုပ္ျခင္း။

ထိုသို႔ျပဳလုပ္သျဖင့္ အမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အက်ဳိးတစုံတရာခံစားရမည္ (သုိ႔မဟုတ္)
ေလာကီအႏၲရာယ္ရာယ္ တခုခုမွ ကင္းလြတ္လိမ့္မည္ဟု တရားခံက ယူဆႏိုင္ရန္အေၾကာင္းရွိျခင္း၊
စသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ရွိပါက သက္ေသခံမဝင္ေၾကာင္း အတိအလင္းျပဌာန္းထားသည္။
သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၅ တြင္ ရဲအရာရွိထံတြင္ျပဳလုပ္ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္က

မည္သည့္ျပစ္မႈျဖင့္ျဖစ္ေစ စြပ္စြဲျခင္းခံရေသာ တရားခံတဦးအေပၚ၌ သက္ေသခံတင္ျပျခင္းမျပဳရဟု
အတိအလင္းျပဌာန္းထားသည္။ သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၆ တြင္လည္း မည္သူမဆို ရဲထံတြင္
အခ်ဳပ္ခံေနရစဥ္အတြင္း ျပဳလုပ္ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္သည္ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးတဦးေရွ႕ေမွာက္တြင္
ေျဖာင့္ဆုိျခင္းမဟုတ္လွ်င္ ထိုသူအေပၚ သက္ေသခံတင္ျပျခင္းမျပဳရဟု
အတိအလင္းျပဌာန္းထားသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ရဲထံတြင္ေပးေသာ ေျဖာင့္ခ်က္မွာ သက္ေသခံမဝင္ေၾကာင္းကို ဥပေဒမ်ား

ျပဌာန္းထားရျခင္းမွာ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားအတြက္ ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္ကာ
ဖမ္းဆီးခံရစဥ္အတြင္း ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရျခင္းေဘးမွ ကင္းေဝးေစရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊
လြယ္လင့္တကူ ေျဖာင့္ခ်က္ရယူတတ္ေသာ ရဲမ်ား၏ ညာဥ္ဆိုးအႏၲရာယ္မွ
ကင္းေဝးေစရန္လည္းေကာင္း၊ ရဲထံေပးေသာ ေျဖာင့္ခ်က္သည္ အမွန္တရားေပၚေပါက္ႏိုင္ရန္
လြန္စြာ အားနည္းသည္ကို ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက သိရွိ၍လည္းေကာင္း၊ အကယ္၍ ရဲထံေပးေသာ
ေျဖာင့္ခ်က္မွာ အမွန္ဟု ယူဆ သက္ေသခံတင္သြင္းေစပါက တရား႐ုံးေတာ္၏ တရားမွ်တစြာ
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ အခန္းက႑သည္ လြန္စြာ အားေပ်ာ့ႏုိင္သည္ျဖစ္၍လည္းေကာင္း
ျပဌာန္းထားရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ေျဖာင့္ခ်က္ကို ေျခာက္လွန္႔ေတာင္းယူျခင္းမွာ လုံးဝ တရားဝင္ျခင္းမရွိသည္သာမက

ေျဖာင့္ခ်က္ေတာင္းယူေသာ ရဲအဖို႔လည္း လြန္စြာ အႏၱရာႀကီးေလသည္။ ေျဖာင့္ခ်က္ကို
ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ေျခာက္လွန္႔ေတာင္းယူျခင္းေဘးမွ အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ရန္အတြက္
ျပစ္မႈဥပေဒတြင္ ပုဒ္မႏွစ္ရပ္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။
ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၃၃၀ တြင္ အျပဳခံရသူထံမွျဖစ္ေစ၊ အျပဳခံရသူႏွင့္ အက်ဳိးသက္ဆုိင္သူထံမွျဖစ္ေစ

ျပစ္မႈ သို႔တည္းမဟုတ္ အက်င့္ပ်က္ျပားမႈ ေပၚေစႏုိင္ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္ကို သို႔တည္းမဟုတ္
ထိုသို႔ေသာ သတင္းေပးခ်က္ကို ေျခာက္လွန္႔ေတာင္းရန္ေသာ္္လည္းေကာင္း၊ အျပဳခံရသူအား
သို႔တည္းမဟုတ္ အျပဳခံရသူႏွင့္ အက်ဳိးသက္ဆုိင္သူအား အဖိုးတန္
စာတမ္းအမွတ္အသားကိုျဖစ္ေစ ျပန္ေပးေအာင္ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပန္ေပးေစေအာင္၊
သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေတာင္းဆုိခ်က္ကိုျဖစ္ေစ၊ လိုလားခ်က္ကိုျဖစ္ေစ ေပးေအာင္ သို႔တည္းမဟုတ္
ပစၥည္းကိုျဖစ္ေစ အဖိုးတန္ စာတမ္းအမွတ္အသားကိုျဖစ္ေစ ျပန္ရေစႏိုင္ေသာ သတင္းကို
ေပးေအာင္ အဓမၼျပဳေစရန္ေသာ္လည္းေကာင္း မည္သူမဆို မိမိအလိုအေလ်ာက္
နာက်င္ေစမႈကိုျပဳလွ်င္ ထိုသူကို ခုနစ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္တမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်မွတ္ႏိုင္သည့္အျပင္
ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏုိင္သည္ဟု အတိအလင္း ျပဌာန္းထားသည္။
ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၃၃၁ တြင္ အျပဳခံရသူထံမွျဖစ္ေစ အျပဳခံရသူႏွင့္ အက်ဳိးသက္ဆိုင္ေသာ သူထံမွ

ျဖစ္ေစ ျပစ္မႈ သို႔တည္းမဟုတ္ အက်င့္ပ်က္ျပားမႈ ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္ကို
သို႔တည္းမဟုတ္ ထိုသို႔ေသာ သတင္းေပးခ်က္ကို ေျခာက္လွန္႔ေတာင္းရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
အျပဳခံရသူအား သို႔တည္းမဟုတ္ အျပဳခံရသူႏွင့္ အက်ဳိးသက္ဆိုင္သူအား ပစၥည္းကိုျဖစ္ေစ
အဖိုးတန္ စာတမ္းအမွတ္အသားကိုျဖစ္ေစ ျပန္ေပးေအာင္ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပန္ေပးေစေအာင္
သို႔တည္းမဟုတ္ ေတာင္းဆုိခ်က္ကိုျဖစ္ေစ လိုလားခ်က္ကိုျဖစ္ေစ ေပးအပ္ေအာင္
သို႔တည္းမဟုတ္ ပစၥည္းကိုျဖစ္ေစ အဖိုးတန္ စာတမ္းအမွတ္အသားကိုျဖစ္ေစ ျပန္ရေစႏိုင္ေသာ
သတင္းကို ေပးေအာင္ အတင္းအဓမၼ ျပဳေစရန္ေသာ္လည္းေကာင္း မည္သူမဆို
မိမိအလိုအေလ်ာက္ အျပင္းအထန္ နာက်င္ေစမႈကို ျပဳလွ်င္ ထိုသူကို ဆယ္ႏွစ္ထိ
ေထာင္ဒဏ္တမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္သည္ဟု အတိအလင္း
ျပဌာန္းထားသည္။
ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၆ တြင္လည္း မည္သူမဆုိ ရာဇဝတ္မကင္းေသာ ေျခာက္လွန္႔မႈကို

က်ဴးလြန္လွ်င္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္တမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊
ဒဏ္နွစ္ရပ္လုံးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေျဖာင့္ခ်က္ကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္နည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေတာင္းယူၾကေသာ ရဲမ်ားအေနျဖင့္

အထက္ေဖၚျပပါ ျပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းမွာ လြန္စြာထင္ရွားေပသည္။
ရာဇဝတ္မႈဟူသည္ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕သြားသည္ဟူ၍မရွိေပ။ အထူးသျဖင့္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပါ
ျပဌာန္းခ်က္တရပ္ရပ္ကို က်ဴးလြန္ထားပါက၊ ၄င္းျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ခ်ိန္မွစတင္ကာ
မည္သည့္အခ်ိန္ကာအတြင္း၌သာ တရားစြဲဆိုခြင့္ရွိသည္ဟု အခ်ိန္ကာလ

စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ ျပဌာန္းထားျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ
ေျဖာင့္ခ်က္ရယူျခင္း ရာဇဝတ္မႈကို က်ဴးလြန္ထားၾကေသာ ရဲမ်ား၏ အနာဂတ္သည္ မ်ားစြာ
ရင္ေလးဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
xxxxx
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္-
၂၉.၄.၂၀၀၉
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၄)

FRIDAY, 29 MAY 2009 22:34 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ရဲမ်ား၏ စြပ္စဲြခံရသူတဦးဦးအေပၚတြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ရယူျခင္းမွာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္

ျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဥပေဒအေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔
ရဲထံေပးေသာ ေျဖာင့္ခ်က္ကို တရား႐ုံးမ်ားတြင္ သက္ေသခံအျဖစ္ တင္သြင္းလာလွ်င္
တရား႐ုံးမ်ားအေနျဖင့္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ပယ္ခ်ရမည္သာျဖစ္ေလသည္။
ရဲထံေပးေသာ ေျဖာင့္ခ်က္သည္ သက္ေသခံမဝင္ေသာ္လည္း တရားသူႀကီး တဦးဦးထံေပးေသာ

ေျဖာင့္ခ်က္သည္ တရားဝင္ သက္ေသခံအျဖစ္ တင္ျပခြင့္ရွိေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္
ေျဖာင့္ခ်က္ယူေသာ တရားသူႀကီး လုိက္နာရမည့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေပသည္။
ထိုစည္းမ်ည္းစည္းကမ္းမ်ားထဲမွ တခုခုကို ေဖါက္ဖ်က္မိ႐ုံ (သို႔မဟုတ္) သတိခၽြတ္ေခ်ာ္
မလိုက္နာမိ႐ုံကာမွ်ျဖင့္ ထိုတရားသူႀကီးထံတြင္ ေပးထားေသာ (သုိ႔မဟုတ္) ထိုတရားသူႀကီး
ရယူထားေသာ ေျဖာင့္ခ်က္တခုလုံး ပ်က္ျပယ္သြားတတ္ၾကသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း
အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရာ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကိုမူ မလြဲမေသြ
လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရမည္ျဖစ္ကာ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္သြားပါက ေျဖာင့္ခ်က္တခုလုံး
ပ်က္ျပယ္သြားတတ္သည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတဦးဦးသည္ ၄င္းက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈကို တရားသူႀကီးတဦးဦးထံတြင္

ဝန္ခံထြက္ဆိုျခင္းမွာ လြန္စြာအေရးႀကီးေသာ ကိစၥျဖစ္ေပသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မိခဲ့သည့္အတြက္ ေနာင္တြင္ မိမိအေပၚသို႔ က်ေရာက္မည့္ ျပစ္ဒဏ္ကို
ခံယူပါ့မည္ဟူေသာ သေဘာသက္ေရာက္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ဝန္ခံခ်က္
(သို႔မဟုတ္) ေျဖာင့္ခ်က္သည္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ၏ သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေပးသည့္
ဝန္ခံခ်က္မ်ဳိး (သုိ႔မဟုတ္) ေျဖာင့္ခ်က္မ်ဳိးျဖစ္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကိုယ္တိုင္ ၎၏ သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေပးသည့္ ေျဖာင့္ခ်က္မ်ဳိးကို
ရရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ဥပေဒျဖင့္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား
သတ္မွတ္ကာကြယ္ေပးထားရျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူအတြက္
ဥပေဒအရ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးကို သတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကိုယ္တိုင္၏ အမွန္တကယ္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း

ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္လက္ခံႏိုင္မွသာလွ်င္ ၎၏ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ကို
ေရးမွတ္ယူခြင့္ျပဳေလသည္။
ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္သည္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကိုယ္တိုင္၏ သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေပးေသာ

ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္မဟုတ္ပါက သက္ေသခံမဝင္ေပ။ “ေျဖာင့္ခ်က္ယူသည့္ တရားသူႀကီးအား
ေျဖာင့္ခ်က္မယူမီ တရားခံအား ေမးျမန္းခဲ့ျခင္းရွိမရွိ၊ ထိုသုိ႔ ေမးျမန္းသည့္အခါ တရားခံသည္ ၎၏
သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေျဖာင့္ဆိုသည္ဟု ယုံၾကည္ခဲ့ျခင္းရွိမရွိ၊ ေရးယူေသာ ေျဖာင့္ခ်က္သည္
တရားခံေျပာသည့္အတုိင္း အမွန္အကန္ အျပည့္အစုံ ပါရွိျခင္းရွိမရွိ စစ္ေမးရသည္” ဟု
ေမာင္ဝဲအမႈ၊ ေအာက္ျမန္မာျပည္စီရင္ထုံး အတြဲ ၂၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၁၇ တြင္လည္းေကာင္း၊
“တရားခံသည္ မိမိသေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးျခင္းဟုတ္မဟုတ္ သိရွိရန္
လုံေလာက္ေသာ ေမးျမန္းစစ္ေဆးမႈ မျပဳလုပ္ပါက ေျဖာင့္ခ်က္သည္ သက္ေသခံမဝင္” ဟု
သိန္းေအာင္အမႈ၊ ေအာက္ျမန္မာျပည္ စီရင္ထုံး အတြဲ ၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၃ တြင္လည္းေကာင္း
အတိအလင္း စီရင္ထုံးဖြဲ႔ထားေပသည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတဦးဦးထံမွ ေျဖာင့္ခ်က္ယူရာတြင္ လိုက္နာရမည့္ နည္းဥပေဒမ်ားကို

ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ (၁၆၄) ႏွင့္ (၃၆၄) တို႔တြင္ အတိအလင္း ျပဌာန္းထားသည္။
ေျဖာင့္ခ်က္ေရးမွတ္ရယူေသာ တရားသူႀကီးတိုင္းသည္ ေျဖာင့္ခ်က္ကိုေရးသြင္းရန္ ပုံစံ (၆၉)
ကိုသာ အသုံးျပဳရမည္ျဖစ္ကာ ထုိပုံစံ (၆၉) တြင္ ေရးသြင္းရန္ အေၾကာင္းအရာတုိင္းကို
ထိုတရားသူႀကီးသည္ အေလးအနက္ ဂ႐ုျပဳေရးသြင္းရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုတရားသူႀကီး၏
အေရးအႀကီးဆုံး တာဝန္ဝတၱရားမွာ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ေပးမည့္သူသည္ ၎ကိုယ္တုိင္ ၎၏
သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ေပးသည့္ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ကို
ယုံၾကည္ေက်နပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အသုံးျပဳ၍ ေမးျမန္းျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္ရေပသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုသုိ႔ ယုံၾကည္ေက်နပ္ပါကလည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္
အေၾကာင္းျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာ အတိအက်တို႔မွစတင္၍ တရားခံသည္
ရဲအခ်ဳပ္တြင္ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာေအာင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရျခင္း၊
ေျဖာင့္ခ်က္ေပးဆိုရန္အတြက္ ရဲက ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းရွိမရွိ၊ မေတာ္ၾသဇာလြမ္းမိုးမႈရွိမရွိ၊
႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းပမ္း ႏွိပ္စက္ျခင္းရွိမရွိ စသည္တို႔ကို ေမးျမန္းစုံစမ္း၍ အတိအက်
ေရးမွတ္ရယူရမည္ျဖစ္ေပသည္။
ေျဖာင့္ခ်က္မရယူမီအခ်ိန္ကပင္ တရားသူႀကီးသည္ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ေပးမည့္သူအား ရဲ၏

ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈမရွိသည့္ အေျခအေနႏွင့္ ေနရာေဒသတြင္ အခ်ိန္ေပး၍
စဥ္းစားဆင္ျခင္ခြင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ရဲက ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္သည္ဟု
အလိုအေလ်ာက္ေျပာဆိုလာလွ်င္ ေျဖာင့္ခ်က္ယူမည့္ တရားသူႀကီးသည္ အခ်ိန္မဆိုင္း
ေရးသြင္းမွတ္တမ္းတင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ မေတာ္မေလွ်ာ္ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေစရန္
ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါက ခ်က္ခ်င္း စုံစမ္းစစ္ေဆးရမည္ျဖစ္သည္။ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီးေသာ
သူကိုလည္း ရဲစခန္းအခ်ဳပ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခြင့္မရွိေပ။
အထက္ေဖၚျပပါ အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားအနက္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကို ရဲအခ်ဳပ္တြင္

အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာၾကာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္ ဆုိသည့္အခ်က္က ၎ကိုယ္တိုင္
သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ထြက္ဆိုသည့္ ေျဖာင့္ခ်က္ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ကို စိစစ္ရာတြင္
အလြန္အေရးပါသည့္ အခ်က္ျဖစ္ေပသည္။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု စြပ္စဲြခံရသူတဦးသည္
ရဲအခ်ဳပ္တြင္ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္း ညီညြတ္မႈမရွိဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံခ်က္ေပးလွ်င္ ေျဖာင့္ခ်က္ကိုရယူမည့္
တရားသူႀကီးသည္ လြန္စြာ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ရမည္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ခဲ့ရေသာ အမႈအခ်ဳိ႕တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးထားေသာ အမႈမ်ားလည္း

ပါဝင္ေလသည္။ ထိုအမႈမ်ားတြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ရယူၾကေသာ တရားသူႀကီးမ်ားသည္
ရဲအခ်ဳပ္တြင္ရွိစဥ္က စြပ္စြဲခံရသူမ်ားကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ား၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္အတြက္
ေသြးေဆာင္စည္း႐ုံးျခင္းမ်ား၊ မေတာ္ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု
သိရွိထားသည့္အျပင္ မေတာ္မေလ်ာ္ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေစရန္ ျပဳလုပ္မႈမ်ားရွိေၾကာင္းကုိလည္း
ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ စြပ္စြဲခံရသူမ်ားက ေျပာဆုိသျဖင့္ သိရိွထားၾကကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည့္
ကာလမွာလည္း ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္မညီဘဲ ကာလၾကာျမင့္စြာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကို သိရွိေသာ္လည္း ထိုအခ်က္မ်ားကို အေလးမထား၊ ဂ႐ုမျပဳ၊
စြပ္စြဲခံရသူမ်ားထံမွ ဝန္ခံခ်က္ရရန္ကိုသာ အေလးထား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရေပသည္။
တရားသူႀကီးမ်ားသည္ တရားဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္း တရားမွ်တမႈကို

ေဖၚေဆာင္ေပးၾကရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတႏိုင္ငံ၏ တရားဥပေဒစုိးမိုးေရးကုိ ေဖၚေဆာင္ရာတြင္
တရား႐ုံးမ်ားသည္ အေရးအႀကီးဆုံးေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္လွ်က္ရွိေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
တရားသူႀကီးမ်ား၏ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ ေကာင္းမြန္မႈ၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ျပည့္စုံမႈတို႔ျဖင့္
ဆင္ျခင္တုံတရားရွိရွိ အဂတိတရားကင္းစင္စြာ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းတုိ႔သည္ ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံ
တရားစီရင္ေလာကတြင္ အထူးလုိအပ္လ်က္ရွိေသာ လိုအပ္ခ်က္တရပ္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ျပင္
စြပ္စြဲခံရသူတဦးဦးသည္ အမွန္တကယ္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိဘဲ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား
ခ်မွတ္ျခင္းခံလိုက္ရပါက ထိုသူ၏ ဘဝသည္ လြန္စြာ ထိခိုက္နစ္နာသြားေပလိမ့္မည္။
ဘဝပင္ပ်က္သြားႏိုင္သည္ကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၾကေသာ တရားသူႀကီးမ်ား၏
ပင္ကိုယ္အသိတရားအရပင္ သိရွိထားၾကၿပီးျဖစ္ေပသည္။
တရားဥပေဒ၏ေက်ာ႐ိုးမွာ တရားမွ်တမႈပင္ျဖစ္သည္။ တရားမွ်တမႈဆုိသည္မွာလည္း

နစ္နာသူတို႔၏ ကုစားခြင့္ကို အာမခံေပးရန္ႏွင့္ က်ဴးလြန္သူကုိ က်ဴးလြန္သည္ႏွင့္ညီမွ်ေသာ

ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္၊ အျပစ္မဲ့သူတို႔ကို ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတို႔၏ ရန္မွ
အကာအကြယ္ေပးရန္တို႔ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
×××××
ဆက္လက္ေရးသားပါအုံးမည္
စာဖတ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားလ်က္ -
၅.၅.၂၀၀၉
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၅)

THURSDAY, 25 JUNE 2009 16:03 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕ေနလုိက္ပါခြင့္လိုင္စင္ ရရွိၿပီး ပထမဆုံး စ၍လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ရေသာ အမႈမွာ
ဒဂုံၿမိဳ႕ သစ္ေတာင္ပုိင္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးတြင္ျဖစ္သည္။ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးႏွင့္
စြပ္စြဲခံရသူမ်ားမွာ ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကုိညီညီမင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔ကို ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ
၅၀၅(ခ) ျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရဲမွဴး ဦးတင္ေမာင္ေအးက တရားလုိျပဳလုပ္ တရားစြဲဆုိျခင္းျဖစ္ကာ ၂၀၀၈
ခုႏွစ္ ျပစ္မႈႀကီးမႈအမွတ္ ၄၉၄ ျဖင့္ ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပုိင္း ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီး႐ုံးမွ လက္ခံကာ
အမႈကို စစ္ေဆးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္အတူ ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ၿမိဳ႕နယ္မွ

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္ လူငယ္မ်ားသည္ “NO” မ႑ပ္ကုိ ေဆာက္လုပ္
ေရကစားၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္က လူထုဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေပးမည္ဟု န.အ.ဖအစိုးရက
ေၾကျငာထားၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကလည္း မဲ႐ုံကိုသြား၍ ကန္႔ကြက္မဲေပးၾကရန္
ျပည္သူလူထုကို ပန္ၾကားခ်က္ထုတ္ျပန္ထားေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္ လူငယ္မ်ားက ေရကစားမ႑ပ္ကို “NO” ဟူေသာ အမည္ျဖင့္
ဖြင့္လွစ္ေရကစားျခင္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပုိင္မ်ားအတြက္ ႀကီးစြာေသာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ၊ တုန္လႈပ္မႈကို
ျဖစ္ေပၚေစမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ သႀကၤန္ကာလတြင္ ေရကစားမ႑ပ္ကုိ ပိတ္ခုိင္း၍မရသကဲ့သို႔ “NO” ဟူေသာ

အမည္မေပးပါႏွင့္ဟူ၍လည္း တားဆီးပိတ္ပင္၍ မရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အာဏာရွင္တို႔၏ထုံးကုိ
ႏွလုံးမူကာ ကိုတင္ဝင္းကို တနည္းမဟုတ္တနည္း ဖမ္းဆီးရန္ ႀကံရြယ္လုပ္ၾကေတာ့သည္။
ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးေခါင္းေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔သည္ နယ္ေျမတည္ၿငိမ္ေရးဟူေသာ

အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဧည့္စာရင္းစစ္သည္။ ကိုညီညီမင္း၏ ေနအိမ္တြင္မူ
ဧည့္စာရင္းစစ္ပါမည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြေတာ့သည္။
ထုိသို႔ရွာေဖြရာတြင္ ကဗ်ာရွင္ တင္ဝင္းဟူ၍ ေရးသားထားေသာ ကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္ကို
စာအုပ္စင္၏ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ၾကားတြင္ ညႇပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရွိသိမ္းဆည္းလုိက္သည္။
ယင္းအခ်ိန္တြင္ ကိုညီညီမင္းမွာ ေနအိမ္တြင္မရွိေသာေၾကာင့္ အဖမ္းမခံရေသးေပ။
ထုိ႔ေနာက္ ကိုတင္ဝင္းေနအိမ္သို႔ လည္းသြားေရာက္ကာ ဧည့္စာရင္းစစ္ပါမည္ဟူေသာ

အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ပင္ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြျပန္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ရွာေဖြရာတြင္ ကိုတင္ဝင္းကိုယ္တုိင္
လက္ေရးျဖင့္ေရးသားထားေသာ မူရင္းကဗ်ာမ်ားပါဝင္သည့္ စာအုပ္ႏွင့္အတူ 'FREE AUNG SAN
SUU KYI' စာတမ္းပါ တီရွပ္တစ္ထည္၊ 'အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး' စာတမ္းပါ
တီရွပ္တစ္ထည္ စသည္တုိ႔ကို ေတြ႕ရွိသိမ္းဆည္းလုိက္သည္။ ကိုတင္ဝင္းကို ေနာက္တေန႔တြင္
ဖမ္းဆီးၿပီး ကိုညီညီမင္းကိုမူ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္အၾကာတြင္မွ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
ယင္းကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္၊ မူရင္းကဗ်ာမ်ား ေရးသားထားသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္၊

တီရွပ္ႏွစ္ထည္တုိ႔ကို အေျခခံ၍ အမႈတည္ေဆာက္ကာ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို
ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆိုလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရးသားထားေသာ ကဗ်ာမ်ားမွာ
“ခြပ္ေဒါင္းအားမာန္” ႏွင့္ တျခားကဗ်ာမ်ား ပါဝင္ေလသည္။
ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ထုိအမႈကို လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ရန္ အခြင့္တုိက္ဆုိင္လာသည္။ အေၾကာင္းမွာ

ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဆရာမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ထက္
အေတြ႕အႀကံဳမ်ားသည့္ လူငယ္ေရွ႕ေနမ်ားသည္လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံေရးအမႈမ်ားကို
အားလပ္ခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ပင္ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဆရာဦးခင္ေမာင္ရွိန္မွ ေရွ႕ေနကိုယ္စားလွယ္ လႊဲစာေပၚတြင္ ပူးတြဲလက္မွတ္ ေရးထိုးေပးၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္အား လုိက္ခုိင္းေတာ့သည္။
ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ၏ အဓိပၸာယ္ဖြံ႕ဆုိခ်က္အက်ဥ္းမွာ “အမ်ားျပည္သူ၏ အက်ဳိးပ်က္စီးမႈကို

ျဖစ္ေစမႈ” ျဖစ္သည္။ အက်ယ္မွာ မည္သူမဆုိ ေဖၚျပခ်က္/ေကာလဟာလ သတင္းကို
ထုတ္ျပန္ေၾကျငာရာတြင္ သို႔မဟုတ္ ျဖန္႔ခ်ီရာတြင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ/ ၿငိမ္ဝပ္ေရး
ထိခိုက္သည့္ျပစ္မႈကို တဦးေယာက္ေသာသူက က်ဴးလြန္ခ်င္လာေအာင္၊ အမ်ားျပည္သူ/
သီးျခားလူတစုကုိ ေၾကာက္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း၊ တခုခုျဖစ္ေစရန ္အႀကံရွိလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္
ထိုသုိ႔ျဖစ္ေစတန္ရာသည့္ အေၾကာင္းရွိလွ်င္ ျပစ္မႈေျမာက္သည္ဟု ျပဌာန္းထားေလသည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ တဦးတေယာက္ကို ဖမ္းဆီးမည္ဆုိရာတြင္ ရဲအေရးပိုင္သည့္ အမႈရွိသကဲ့သုိ႔

ရဲအေရးမပိုင္သည့္ အမႈလည္း ရွိေပသည္။ ရဲအေရးမပိုင္သည့္အမႈကို ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ
ဇယား (၂) စာတုိင္ (၃) ျပန္ဌာန္းခ်က္ပါ ဝရမ္းမပါဘဲ ဖမ္းဆီးခြင့္မရွိဟု အတိအလင္း
ျပဌာန္းထားသည္။ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) သည္ ရဲအေရးမပိုင္ေသာ အမႈပင္ျဖစ္သည္။
ရဲအေရးယူပုိင္ခြင့္မရွိေသာ အမႈမ်ားတြင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕စခန္းမွဴးထံ

သတင္းေပးလာလွ်င္ ရဲအရာရွိသည္ ထိုသတင္းေပးခ်က္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို သတ္မွတ္ထားသည့္
ပုံစံအတိုင္း ထားရွိသည့္ မွတ္တမ္းစာအုပ္တြင္ ေရးသြင္း၍ ထိုသတင္းေပးသူကို
ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးထံ သြားေရာက္ရန္ လမ္းညႊန္ေပးရမည္ဟု ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ
၁၅၅(၁) တြင္ ျပဌာန္းထားေပသည္။ ရဲလက္စြဲဥပေဒ အပုိဒ္ ၁၄၅၄ တြင္လည္း
ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ ဆင္ျခင္တုိင္းထြာၿပီး အမ်ားျပည္သူတို႔အက်ဳိးအတြက္ လိုအပ္လွ်င္ (လူတဦး
သုိ႔မဟုတ္ လူအခ်ဳိ႕ အက်ဳိးခံစားရန္အတြက္ မဟုတ္ေခ်) အခြင့္အာဏာရွိ
ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးမ်ားထံ ရဲအေရးမယူပုိင္ေသာ အမႈမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာဥပေဒႏွင့္
ပုဒ္မမ်ားအရ စြဲဆုိေလွ်ာက္ထားရမည္ဟု ေဖၚျပထားေလသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးထံ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထား အမႈစြဲဆုိသည့္အခါမွသာ

ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးက ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ ၂၀၀ အရ တိုင္တန္းသူကို
က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုေစ၍ ခ်က္ျခင္းစစ္ေဆးရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းကို တရား႐ုံးေတာ္၌
ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆုိသည္ဟု ေခၚဆိုေလသည္။ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပုိဒ္ ၄၂၅
တြင္လည္း အထက္ပါအတုိင္း ေဖၚျပထားေလသည္။ ထို႔ျပင္ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပုိဒ္ ၄၂၅(ခ)
တြင္ တိုင္ေလွ်ာက္သူ တရားလုိ၏ စစ္ေမးခ်က္မွာ စစ္ေမးသည္ဆုိ႐ုံမွ်သာ မျဖစ္ေစရ။
အမႈဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အေျခခံရွိမရွိကို ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးက
ခ်င့္ခ်ိန္ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တုိင္ေလွ်ာက္ခ်က္ပါ အေၾကာင္းအရာႏွင့္တကြ
ထိုတိုင္ေလွ်ာက္ခ်က္ကို အေထာက္အခံအျဖစ္ တင္ျပႏိုင္မည့္ သက္ေသခံခ်က္တို႔ကိုပါ
ဉာဏ္အေျမာ္ျမင္ျဖင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္းျဖစ္ေစရမည္ဟု ေဖၚျပထားေလသည္။
ယခုအဆင့္အထိ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆုိသည့္ ရဲအရာရွိသည္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု

သံသယရွိသူကို ဖမ္းဆီးရန္ေဝးစြ၊ ယင္းအမႈကို စုံစမ္းရန္ပင္ အခြင့္အဏာမရွိေသးေခ်။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ ၁၅၅(၂) တြင္ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီး၏အမိန္႔ မရရွိဘဲ
မည္သည့္ရဲအရာရွိကမွ် ရဲအေရးယူပုိင္ခြင့္မရွိေသာ အမႈကို စုံစမ္းေထာက္လွမ္းျခင္းမျပဳရဟု
အတိအလင္း ျပဌာန္းထားေပသည္။
အထက္ပါကဲ့သို႔ ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆိုသည့္ အမႈကို ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးက

လက္ခံလုိက္ေသာအခါတြင္မွသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ ၂၀၂ အရလည္းေကာင္း၊
တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပုိဒ္ ၄၂၆ အရလည္းေကာင္း မိမိလက္ေအာက္ရွိ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီး
တဦးဦးကိုျဖစ္ေစ၊ သင့္သည္ထင္ျမင္သည့္ တျခားသူတဦးတေယာက္ကိုျဖစ္ေစ၊
ရဲအရာရွိတဦးဦးကိုျဖစ္ေစ တိုင္တန္းခ်က္မွန္မမွန္ သိသာရန္ကိစၥအလို႔ငွာ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းျခင္း
သုိ႔မဟုတ္ စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္း ျပဳလုပ္ရမည့္အေၾကာင္း ညႊန္ၾကားႏိုင္ေပသည္။
ညႊန္ၾကားခ်က္ရရွိေသာ အခါတြင္မွသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒပုဒ္မ ၁၅၅(၃)

ျပဌာန္းခ်က္ပါအတုိင္း စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ အမိန္႔မ်ဳိးရရွိမွသာ မည္သည့္ရဲအရာရွိမဆို
ရဲအေရးယူပုိင္ခြင့္ရွိေသာ အမႈ၌ သုံးစြဲႏိုင္ေသာ ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႕စခန္းမွဴးတစ္ဦးရရွိေသာ
အာဏာမ်ားကို သုံးစြဲလွ်က္ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းႏိုင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဝရမ္းမပါဘဲ ဖမ္းဆီးရန္
အာဏာမရွိေပဟု ျပဌာန္းထားသည့္အတိုင္း ယခုအဆင့္မွသာ စတင္၍

ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးတဦးဦး၏ ခြင့္ျပဳမိန္႔ႏွင့္အညီ စတင္စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရမည္ျဖစ္ေပသည္။
သုိ႔ရာတြင္ စုံစမ္းေထာက္လွမ္း၍ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည့္တိုင္ေအာင္ ရဲအရာရွိ၌
၄င္း၏သေဘာဆႏၵအတိုင္း ဖမ္းဆီးရန္ အခြင့္အာဏာမရွိေသးေပ။
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္-
(၂၄.၆.၀၉)
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၆)

TUESDAY, 21 JULY 2009 16:57 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖၚျပထားသည့္အတုိင္း စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ အခြင့္ေပးျခင္းခံရေသာ

ရဲအရာရွိ (သုိ႔မဟုတ္) တရား႐ုံးမွ သင့္သည္ထင္ျမင္ေသာ တစုံတဦးသည္
၎တုိ႔စုံစမ္းေထာက္လွမ္းသည့္ ေတြ႔ရွိခ်က္ကို တရား႐ုံးေတာ္သုိ႔ ျပန္လည္တင္ျပေသာအခါတြင္
တရား႐ုံးသည္ ယခုအဆင့္တြင္မွသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၄(၁)
အရလည္းေကာင္း၊ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္ (၄၂၉) အရလည္းေကာင္း ျပစ္မႈတစုံတရာကို
အေရးယူသည့္ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ အမႈကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္
လုံေလာက္သည့္ အေၾကာင္းရွိသည္ဟု ထင္ျမင္လွ်င္၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ
ဒုတိယဇယားတြင္ ျပဌာန္းထားသည့္အတိုင္း သမၼန္စာထုတ္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားလွ်င္
သမၼန္စာထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားပါက
ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) သည္ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားေလသည္။

ထုိသို႔ တရား႐ုံးမွ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးလုိက္သည့္ အခါတြင္မွသာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု
စြပ္စြဲျခင္းခံရသူတုိ႔ကို ဝရမ္းျပသ ဖမ္းဆီးခြင့္ရွိေပသည္။
သုိ႔ရာတြင္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒက ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ရမည္ဟု

ျပဌာန္းထားသည္မွန္ေသာ္လည္း တရားသူႀကီးက ၎၏ ဆင္ျခင္တုံတရားအရ အမႈအသီးသီး၏
အေၾကာင္းျခင္းရာအေျခအေနတို႔ကို ေထာက္၍ စြပ္စြဲခံရသူကို တရား႐ုံးေတာ္သို႔
ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳဘဲ လာေရာက္အမႈရင္ဆုိင္ႏိုင္ရန္ ဖမ္းဝရမ္းအစား သမၼန္စာကိုလည္း
ထုတ္ဆင့္ေပးႏိုင္ေပသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔အမႈကို ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပိုင္းတရား႐ုံးတြင္ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ

၅၀၅(ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေသာအခါတြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးမွ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား
တရားစြဲဆိုေနသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကိုလည္း
လက္ထိပ္တန္းလန္းျဖင့္ တရား႐ုံး တရားသူႀကီးေရွ႕ေမွာက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ထားသည္ကို
ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္၊
ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္အဆင့္ဆင့္ကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေပသည္။
အမွန္အတုိင္းဝန္ခံရပါလွ်င္ ထုိအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ေနျဖင့္ အထက္ေဖၚျပပါ

လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိထားျခင္းမရွိေသးေပ။ ယခုမွသာ
ျပန္လည္ေလ့လာဖတ္႐ႈ သိရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ အမႈတခုကို တရား႐ုံးတစ္႐ုံးသို႔ စြဲဆုိတင္ပို႔
စစ္ေဆးၾကေသာအခါတြင္ ဥပေဒျပႆနာႏွင့္ အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာဟူ၍ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ကို
ရင္ဆုိင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို အမႈစတင္မစစ္ေဆးမီ တရား႐ုံးအခ်ဳပ္တြင္

ခုခံကာကြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးခြင့္ ရေသာအခါတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္သည္
အေၾကာင္းျခင္းရာျပႆနာမ်ားကိုသာ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးမိသည္။
ကိုတင္ဝင္းအေနျဖင့္ တရားစြဲဆိုသည့္ ကဗ်ာမ်ားသည္ ၎ကိုယ္တိုင္

ေရးသားသည္မွန္ေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူသို႔ ထုတ္ေဖၚျဖန္႔ခ်ီျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ
မိခင္ပါတီျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ က်င္းပေပးေလ့ရွိေသာ
ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးအခါသမယ အခမ္းအနားပြဲမ်ားတြင္ နံရံကပ္စာေစာင္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္
ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ေပးပို႔ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္
ယင္းကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္ ကိုညီညီမင္းေနအိမ္ ေရာက္ရွိေနရသည္မွာလည္း
ကိုညီညီမင္းအေနျဖင့္ ကိုတင္ဝင္းေရးသားေသာ ကဗ်ာစာသားမ်ားကို
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လြန္းအားႀကီးသျဖင့္သာ သိမ္းဆည္းထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကို အဓိကထား
ခုခံကာကြယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျဖစ္ေလသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ဖမ္းဆီးခံရပုံခ်င္း မတူညီသကဲ့သို႔

စစ္ေၾကာေရးလုပ္သည့္ ေနရာမွာလည္း မတူညီေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။ ကိုညီညီမင္းကို
ရန္ကုန္တုိင္းရဲ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ (ရန္ကုန္တိုင္းစုေပါင္းတရား႐ုံးအေပၚထပ္) ထ.လ.ရ (ႏိုင္) မွ
ဖမ္းဆီးစစ္ေၾကာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုညီညီမင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားလည္း
လုပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ကိုတင္ဝင္းကိုမူ ၿမိဳ႕နယ္ရဲအခ်ဳပ္တြင္သာ ထားရွိျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ရသည့္ ပထမဆုံးအမႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္မွာ

အမွန္ျဖစ္သည္။ တရားခြင္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္လႊဲစာတင္သည့္ အခ်ိန္ကတည္းကပင္
တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနေပသည္။ ၎အမႈစစ္ေဆးမည္ကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကေသာ
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားကလည္း တရား႐ုံးအေပါက္ဝတြင္
ေစာင့္ဆုိင္းၾကည့္႐ႈေနၾကျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ပုံအနက္ဝတ္ ေခါင္းေပါင္းေဆာင္းထားေသာ
ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ တရားခြင္ေရွ႕တြင္ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ဆိုသည့္အတုိင္း တရားခြင္မွ
ထြက္ေျပးခ်င္သည့္ စိတ္ကို မနဲမ်ဳိသိပ္ထားရေပသည္။

ပထမဆုံး ႐ုံးခ်ိန္းရက္တြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအး လာေရာက္အစစ္ခံမည္ဆုိေသာ္လည္း

ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရွိက အမႈတြဲ မေလ့လာရေသးဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္လည္း အမႈတြဲေလ့လာခ်င္ပါေသးသည္ဟူေသာ
အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း တရား႐ုံးသို႔ တင္ျပၾကရာ တရား႐ုံးမွ အမႈမစစ္ေဆးေသးဘဲ
ေနာက္တပတ္သို႔ ႐ုံးခ်ိန္းခ်ိန္းဆိုလိုက္ေလသည္။
×××××
ဆက္လက္ေရးသားပါအုံးမည္။
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္-
(၂၂.၇.၂၀၀၉)
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၇)

TUESDAY, 08 SEPTEMBER 2009 14:57 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ကုိတင္၀င္း၊ ကိုညီညီမင္းတို႔အား တရားစြဲဆုိထားေသာ အမႈတြင္ တရား႐ုံးေတာ္ေရွ႕တြင္

ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေသာ ဥပေဒျပႆနာမ်ားမွာ တရား႐ုံးေတာ္မွ ဖမ္း၀ရမ္း (သို႔မဟုတ္) သမၼန္စာ
ထုတ္ဆင့္ေပးသည့္အခါမွသာ တရား႐ုံးေတာ္သို႔ လာေရာက္အမႈရင္ဆုိင္ေစျခင္း သို႔မဟုတ္
ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ အမႈရင္ဆုိင္ေစျခင္း ဟုတ္သည္/မဟုတ္သည္၊ ကဗ်ာစာသားမ်ားကို
ေရးသားၿပီး ျဖန္႔ခ်ီေ၀ငွျခင္းမရွိဘဲ သိမ္းဆည္းထားသည္မွာ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ကို
က်ဴးလြန္ျခင္း ဟုတ္သည္/မဟုတ္သည္ စသည္တုိ႔မွာ ဥပေဒျပႆနာမ်ားအျဖစ္ သက္ဆုိင္ရာ
တရား႐ုံးေတာ္တြင္ ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေပသည္။
အေၾကာင္းခ်င္းရာျပႆနာမ်ားအျဖစ္ ကိုညီညီမင္း၏ ေနအိမ္တြင္လည္းေကာင္း၊ ကိုတင္၀င္း၏

ေနအိမ္တြင္လည္းေကာင္း ကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္ႏွင့္ မူရင္းကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္
စသည္တို႔ကိုလည္းေကာင္း သိမ္းဆည္းရမိၿပီး ကိုညီညီမင္း၊ ကိုတင္၀င္းတုိ႔ကို
ဖမ္းဆီးသည့္အခါတြင္မူ ထုိကဗ်ာစာရြက္မ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေနသည့္အခ်ိန္တြင္
ဖမ္းဆီးရမိျခင္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ျပဌာန္းခ်က္ပါ
ျပစ္မႈေျမာက္ေစသည့္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ ရွိ/မရွိ

စသည့္အေၾကာင္းခ်င္းရာျပႆနာမ်ားသည္ တရား႐ုံးေတာ္မွ ေျဖရွင္းဆုံးျဖတ္ေပးရမည့္
ျပႆနာမ်ားအျဖစ္ ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေနေပသည္။
ထုိ႔အျပင္ တရားလို ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးသည္ ကိုတင္၀င္းႏွင့္ ကုိညီညီမင္းတုိ႔သည္

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၎တုိ႔အား ဖမ္းဆီးေသာအခ်ိန္တြင္
ႏိုင္ငံေတာ္မွ ျပည္လုံးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည့္အျပင္ ထုိအခ်ိန္တြင္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေရးပ်က္ျပားေအာင္
လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိေၾကာင္း စသည္တို႔ျဖင့္ တရား႐ုံးေတာ္တြင္ စြပ္စြဲထြက္ဆုိေလေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္းဥပေဒျဖင့္

တရား၀င္ မွတ္ပုံတင္ ရပ္တည္လ်က္ရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္သည္ကို သိပါသလားဆုိသည့္
ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၉၀
ပါတီစုံဒီမုိကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၈၂% ေက်ာ္ျဖင့္ အႏုိင္ရရွိခဲ့ေသာ အႏိုင္ရ
ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီး ျဖစ္သည္ကို သိပါသလားဆုိသည့္ ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ကိုတင္၀င္း၊ ကိုညီညီမင္းတုိ႔အား ဖမ္းဆီးလုိက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္
မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေနပါသည္ ဆုိေသာ စြပ္စြဲခ်က္ႏွင့္ပတ္သတ္၍လည္း ထုိအခ်ိန္က
ႏိုင္ငံေတာ္အႏွံအျပားတြင္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ပါသည္ဆုိသည့္ ကိုတင္၀င္း၊
ကိုညီညီမင္းတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္တြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္မွ
အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကျငာထားျခင္းမ်ဳိး ရွိပါသလားဆုိသည့္
ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထုိ႔ျပင္ သက္ေသခံအျဖစ္ တင္ျပထားေသာ
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး တီရွပ္အက်ႌႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍လည္း
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိသည္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကိုယ္တုိင္
တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး ေဆာင္ပုဒ္ကို တာ၀န္တစ္ရပ္အေနျဖင့္
စြဲကိုင္လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တာ၀န္ကို တာ၀န္သိျပည္သူမ်ားမွ ကူညီပံ့ပိုး
လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္သာျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ မွန္ပါသလား ဆိုသည့္
ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ FREE AUNG SAN SUU KYI အက်ႌႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍လည္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆုိသည္မွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ အထင္ကရ
ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည့္အျပင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္ေစရန္
ေတာင္းဆုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လူတုိင္းလူတုိင္းအေနျဖင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚခြင့္၊
ေရးသားေတာင္းဆုိခြင့္၊ ဆႏၵထုတ္ေဖၚခြင့္မ်ား ရွိသည္မွာ လူတုိင္း၏
ေမြးရာပါအခြင့္အေရးမ်ားျဖစ္သည္ကို သိပါသလားဆုိသည့္ ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း
ေခ်ဖ်က္ေမးျမန္းရေလေတာ့သည္။
ပထမ႐ုံးခ်ိန္းသည္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအး စြပ္စြဲထားေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို

ျပန္လွန္ေမးခြန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ေခ်ဖ်က္ေမးျမန္းရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္
႐ုံးခ်ိန္းတစ္ခ်ိန္းႏွင့္မေလာက္ဘဲ ေနာက္တစ္ရက္သို႔ ထပ္မံခ်ိန္းဆိုလုိက္ရေလသည္။

ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္လည္း ေနာက္႐ုံးခ်ိန္းတြင္ ပိုမိုထိေရာက္ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ ေမးခြန္းမ်ား

ေမးျမန္းႏိုင္ရန္အတြက္ ပုိမိုျပင္ဆင္ရေလေတာ့သည္။
ေနာက္႐ုံးခ်ိန္းတြင္ ဥပေဒျပႆနာပိုင္းဆုိင္ရာမ်ားကို ပိုမုိထိေရာက္စြာ ေမးျမန္းႏိုင္ရန္အတြက္

လုိအပ္ေနေၾကာင္း စိတ္တြင္ အလုိလုိသိရွိေနေပသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ တရားခြင္စစ္ေဆးမႈ
အေတြ႕အႀကံဳ လုံး၀မရွိေသာ သူတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည့္အျပင္ တရားခြင္စစ္ေဆးေနသည့္
အခ်ိန္တြင္လည္း နေဘးမွ ေထာက္ျပေျပာဆုိ အႀကံေပးမည့္သူ တစ္ဦးတစ္ေလမွ်
မရွိေသာေၾကာင့္ စိတ္တထင့္ထင့္ျဖင့္သာ စစ္ေဆးေမးျမန္းေနရျခင္းျဖစ္ေလသည္။
သက္ေသအေနျဖင့္ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံထြက္ဆုိလာေစရန္လည္း ျပန္လွန္စစ္ေဆးျခင္း
နည္းပညာမ်ားကို တတ္ကၽြမ္းသိနားလည္မႈလည္း လုံး၀မရွိဟု မိမိကိုယ္ကို နားလည္လာမိသည္။
အထူးသျဖင့္ ဥပေဒျပႆနာမ်ားကို ေမးျမန္းရမည္ဆိုလွ်င္ မိမိ၌ရွိေသာ အရည္အခ်င္း၊
ေလ့လာလုိက္စားမႈမ်ားႏွင့္ မလုံေလာက္ေတာ့ဟု အလုိလုိ နားလည္လာမိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ဆရာ ဦးခင္ေမာင္ရွိန္အား ေျပာဆုိတုိင္ပင္မိသည့္အားေလ်ာ္စြာ ဆရာမွလည္း

ေမးျမန္းရမည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားျပင္ဆင္ေပးေလသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္
မည္သည့္ေမးခြန္းမ်ဳိး၊ မည္သည့္ အေျခအေနတြင္ မည္သည့္ေမးခြန္းမ်ဳိးကို
ေမးျမန္းသင့္ေၾကာင္းကို သင္ျပေပးေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာ့အေနျဖင့္ ထုိအမႈကို သူကိုယ္တုိင္
လုိက္ပါစစ္ေဆးေပးခ်င္ပါေသာ္လည္း ေထာင္တြင္းတရား႐ုံးတြင္ စစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ အမႈမ်ားႏွင့္
႐ုံးခ်ိန္းခ်င္း တုိက္ဆုိင္ေနပါေသာေၾကာင့္ လုိက္ပါႏိုင္ျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနေလသည္။
ေနာက္႐ုံးခ်ိန္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ လုံး၀ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ လူငယ္ေရွ႕ေန ကိုဖိုးျဖဴ

ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ကိုဖိုးျဖဴႏွင့္အတူ ကိုညီညီေထြးပါ ေရာက္ရွိလာေသာေၾကာင့္
စြပ္စြဲခံရသူမ်ားဘက္မွ လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ၾကမည့္ ေရွ႕ေနအင္အားမွာ
အလြန္ေတာင့္တင္းသြားေလေတာ့သည္။
×××××
စာဖတ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားလ်က္-
(၈.၉.၂၀၀၉)

ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၈)

WEDNESDAY, 16 SEPTEMBER 2009 16:19 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ကိုဖိုးျဖဴအား အမႈအေျခအေနႏွင့္ ခုခံေရးလမ္းေၾကာင္းအပိုင္းကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပလိုက္သည္။

ထုိေန႔ ႐ုံးခ်ိန္းတြင္ ကိုဖိုးျဖဴ ျပန္လွန္စစ္ေမးေလသည္။
တရား႐ုံးစလွ်င္စခ်င္း ကုိဖိုးျဖဴသည္ ရဲလက္စြဲဥပေဒအပိုဒ္ (၁၃၈၂) အပိုဒ္ခြဲ (၂) ႏွင့္ အပုိဒ္ခြဲ (၅)

တို႔ကို ကိုးကားလ်က္ ႐ုံးေရွ႕ စြပ္စြဲခံရသူမ်ားကို လက္ထိပ္ခတ္ထားသည့္အတြက္
လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးရန္ တရား႐ုံးေတာ္ကို တင္ျပေလွ်ာက္ထားေလေတာ့သည္။
ရဲလက္္စြဲဥပေဒ အပိုဒ္ (၁၃၈၂) အပိုဒ္ခြဲ (၂) တြင္ အာမခံေပးခြင့္မရေသာ ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္၍

ဖမ္းဆီးခံရေသာသူ၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အလုပ္အကိုင္တုိ႔ကို ေထာက္ထား၍
လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးရန္ သို႔မဟုတ္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ခုခံရန္အားထုတ္မည့္ လကၡဏာမရွိလွ်င္
လက္ထိပ္မခတ္ရ ဟု ေဖၚျပထားၿပီး၊
အပိုဒ္ခြဲ (၅) တြင္ တရား႐ုံးသို႔ ထုတ္ယူေသာ အမႈစစ္ေဆးဆဲရွိေနသည့္ တရားခံမ်ားသည္

ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳမူလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ ထြက္ေျပးရန္ အားထုတ္လိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အား
လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးရန္ ျပဳလုပ္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အေၾကာင္းမရွိ္လွ်င္
၎တုိ႔အား ႐ုံးသြား႐ုံးျပန္ လက္ထိပ္မခတ္ရ ဟု ေဖၚျပထားေပသည္။
အထက္ေဖၚျပခ်က္အရ ကိုဖိုးျဖဴသည္ “႐ံုးေရွ႕ စြပ္စြဲခံရသူမ်ား၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ႏွင့္

ဂုဏ္သိကၡာ တို႔ကို ၾကည့္ပါက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊
ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံေနၾကသူမ်ား
ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိသူတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာသည္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ လုံး၀ မရွိပါေၾကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္
တရား႐ုံးေတာ္ေရွ႕တြင္ အမႈရင္ဆိုင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္ကာ ႐ုံးထဲတြင္လည္း
လုံၿခဳံေရးအေစာင့္အေရွာက္မ်ား ရွိေနပါေသာေၾကာင့္
လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစြာ ခုခံရန္ေသာ္လည္းေကာင္း
မျဖစ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ား ရွိေနပါသျဖင့္ တရားစစ္ေဆးေနသည့္ အခ်ိန္တြင္
လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးပါရန္” တင္ျပေလွ်ာက္ထားသည္။
ကိုဖိုးျဖဴသည္ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးရန္တစ္ခုတည္းကိုပင္ တင္ျပေလွ်ာက္ထားရာ ေလွ်ာက္ထားခ်ိန္

နာရီ၀က္မွ် ၾကာျမင့္ေလသည္။
ကိုဖိုးျဖဴ ထုိသို႔ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားေနေသာအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္

အလုပ္သင္ ေရွ႕ေနျဖစ္ခါစ၊ ေညာင္တုန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုသန္းထြန္းႏွင့္ ကိုတင္ေဌးတို႔အမႈမွ
ျဖစ္ရပ္ကေလးတစ္ခုကို အမွတ္မထင္ သတိရမိလိုက္သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္းက ျဖစ္သည္။
ရဲအုပ္ ေက်ာ္ျမသန္းႏွင့္ ကိုသန္းထြန္း၊ ကိုတင္ေဌးတုိ႔ အမႈျဖစ္သည္။ ဆရာဦးခင္ေမာင္ရွိန္က
ကိုတင္ေဌးအတြက္ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ကိုသန္းထြန္းအတြက္ ဦးမ်ဳိးတင့္ဆုိသည့္
ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္ေရွ႕ေနတစ္ဦးက လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
“စိန္စီေသာည” အေခြ သိမ္းဆည္းရမိေသာအမႈ ျဖစ္သည္။ ကိုသန္းထြန္းကို ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ

(၅၀၅)(ခ) ႏွင့္ ဗီဒီယိုအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၂)၊ ပုဒ္မ (၃၆) တို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ကာ
ကိုတင္ေဌးကို ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ (၅၀၅)(ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေသာ အမႈျဖစ္သည္။
အမႈစတင္စစ္ေဆးေသာေန႔တြင္ တာ၀န္က်ရဲသားမ်ားက ကိုသန္းထြန္းႏွင့္ ကိုတင္ေဌးကို

တရား႐ုံးသို႔ လက္ထိပ္တန္းလန္းျဖင့္ ေခၚေဆာင္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီး ေဒၚေစာႏြဲ႕ႏြဲ႕၀င္းမွ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးေစရန္
ခ်က္ခ်င္းညႊန္ၾကားလုိက္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မထင္ မွတ္မိေနခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ယခု ကိုတင္၀င္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔အား စစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ တရား႐ုံးတြင္မူ ကိုဖိုးျဖဴမွ

လက္ထိပ္ျဖဳတ္၍ အမႈသည္မ်ား သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ တရားစစ္ေဆးစီရင္သည္ကို
ခံယူႏိုင္ရန္ တင္ျပေလွ်ာက္ထားပါေသာ္လည္း တရား႐ုံးေတာ္က လက္ထိပ္ျဖဳတ္ခြင့္မျပဳေၾကာင္း
အမိန္႔ခ်မွတ္လုိက္သည္။
လက္ထိပ္ျဖဳတ္၍ တရားစစ္ေဆးစီရင္သည္ကို ခံယူရန္ ဆုိသည္မွာ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္

မည္သို႔မွ် အေရးမႀကီးေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ သုိ႔ရာတြင္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္
ေလွ်ာ္ညီစြာ ရပ္တည္ေနထုိင္လ်က္ရွိေသာ လူသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ဆိုလွ်င္ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္ကို
က်ဴးလြန္ပါသည္ဟု စြပ္စြဲလ်က္ တရား႐ုံးတင္ စစ္ေဆးလွ်က္ရွိေသာ အခ်ိန္တြင္
လက္ထိပ္တန္းလန္းျဖင့္ အမ်ားျပည္သူ၏ ျမင္ကြင္းထဲတြင္ လက္ထိပ္ခတ္ခံရျခင္းသည္
ႀကီးစြာေသာ စိတ္အားညႇိဳးငယ္ျခင္းကို ျဖစ္ေပၚေစမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
လက္ထိပ္ခတ္ျခင္းခံထားရသည္ကို ျမင္ရသူအေပါင္းအေနျဖင့္လည္း အထင္ေသး
အျမင္ေသးေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရႈၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ကဲ့ရဲ႕ၾကမည္မွာ
အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
လူသားျဖစ္စဥ္ထဲ၌ လူတုိင္းလူတိုင္းအား လူသားျဖစ္တည္မႈ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို

အသိအမွတ္ျပဳေလးစား၊ တန္ဖိုးထားၾကရမည္မွာ ၂၁ ရာစု ယဥ္ေက်းေသာ
လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၀င္တိုင္း ကိုယ္ပိုင္အသိတရားျဖင့္ သိသင့္၊ သိထုိက္၊ သိအပ္လွသည့္
ျပဌာန္းစရာမလိုေသာ ၀တၱရားပင္ျဖစ္သည္။
ရဲလက္စြဲဥပေဒအား ျပဳစုျပဌာန္းခဲ့ၾကေသာ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားသည္ ယင္းအခ်က္ကို

ေကာင္းစြာသတိျပဳလွ်က္ ရဲမ်ားအေနျဖင့္ လက္ထိပ္မ်ားကို အမွန္တကယ္လိုအပ္မွသာ
အသုံးျပဳေစရန္အတြက္ ရဲလက္စြဲဥပေဒထဲတြင္ လက္ထိပ္ခတ္ျခင္းဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သီးသန္႔

ထည့္သြင္းျပဌာန္းေပးထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။
သုိ႔ေသာ္ ရဲမ်ား၏ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းႏွင့္ ညီညြတ္မႈမရွိေသာ

ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္းမရွိေသာ
လုုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ အမႈစြဲတင္ စစ္ေဆးလိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္ သက္ဆုိင္ရာ
တရား႐ုံးတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚေပါက္လ်က္ရွိၾကေသာ္လည္း၊ သက္ဆုိင္ရာ တရား႐ုံးမ်ားက
အေလးအနက္ထား ေျဖရွင္းျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ တခ်ဳိ႕တရား႐ုံးမ်ားသည္ပင္လွ်င္
ရဲလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား မွားယြင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ထားၾကသည္မ်ားကို ရဲမ်ားဘက္မွေန၍
ကာကြယ္ေျဖရွင္းေပးတတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဲမ်ားအေနျဖင့္လည္း ၎တုိ႔ကိုယ္တုိင္
လိုက္နာၾကရမည့္ ရဲဥပေဒမ်ား၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကုိ အေလးအနက္ထား
လိုက္နာၾကေတာ့ျခင္းမရွိဘဲ ၎တုိ႔စိတ္ထင္သည့္အတိုင္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကသျဖင့္
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔၏ ဂုဏ္သိကၡာသည္လည္း တစ္စထက္တစ္စ က်ဆင္းလာခဲ့ရာ
ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္မူ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။
×××××
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္ -
၁၄.၉.၂၀၀၉
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၉)

TUESDAY, 24 NOVEMBER 2009 16:01 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ကိုဖိုးျဖဴအေနျဖင့္ ဥပေဒပိုင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားကို အေလးေပး၍ ျပန္လွန္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သည္။

တရား႐ုံး၏ အဝင္ေပါက္ဝတြင္လည္း ကိုတင္ဝင္း၊ ကိုညီညီမင္းတုိ႔၏ မိသားစုမ်ားအျပင္
အမႈစစ္ေဆးသည္ကို လာေရာက္နားေထာင္ၾကေသာ ကိုတင္ဝင္း၊ ကိုညီညီမင္းတို႔အား
လာေရာက္အားေပးၾကေသာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျပင္ အာဏာပိုင္တုိ႔မွ ေစခုိင္းထားသည္
အရပ္ဝတ္ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ႀကံ႕ဖြံ႔မ်ား၊ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားျဖင့္ ျပည့္က်ပ္လ်က္ရွိသည္။
ကုိဖိုးျဖဴ၏ ျပန္လွန္စစ္ေမးခ်က္မ်ားအရ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို ဥပေဒႏွင့္

ညီညြတ္မႈမရွိဘဲ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚေပါက္ေလသည္။

ကုိဖိုးျဖဴေမးျမန္းသည့္ ျပန္လွန္ေမးခြန္းမ်ားမွာ “႐ုံးေရွ႕စြပ္စြဲခံရသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္

ကိုညီညီမင္းတုိ႔အား စတင္ဖမ္းဆီးခဲ့စဥ္က ဝရမ္းျပသဖမ္းဆီးခဲ့ပါသလား ”ဟု ေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္
တရားလုိမွ “ဝရမ္းျပသ ဖမ္းဆီးျခင္းမဟုတ္” ဟု ေျဖဆိုေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
ဆက္လက္ေမးျမန္းရန္ ေမးခြန္းမ်ား ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚေပါက္လာေပေတာ့သည္။
“ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ (၅၀၅) သည္ ရဲအေရးမပိုင္သည့္ ပုဒ္မျဖစ္သည္ကို သိပါသလား” ဆုိသည့္

ေမးခြန္း၊ “ထိုကဲ့သုိ႔ ရဲအေရးမပုိင္သည့္ ပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲဆိုလိုလွ်င္ ရဲလက္စြဲဥပေဒ အပုိဒ္ (၁၄၅၄)
တြင္ ေဖၚျပထားသည့္အတိုင္း တရား႐ုံးတြင္ ပထမဦးစြာ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထားရမည္ကို
သိပါသလား” ဆိုသည့္ ေမးခြန္း စသည့္ေမးခြန္းမ်ားကို ေမးျမန္းခဲ့ရာ
တရားလုိသက္ေသမ်ားအေနျဖင့္ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကုိညီညီမင္းတို႔အား
စတင္ဖမ္းဆီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ရဲအေရးပိုင္သည့္ ပုဒ္မမ်ားႏွင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း
ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးၿပီး ေနာက္ပိုင္း တရားစြဲဆိုေသာ အခါတြင္မွ ရဲအေရးမပိုင္သည့္ ပုဒ္မျဖင့္
တရားစြဲဆိုရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံထြက္ဆုိေလသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ထင္ရွားလ်က္ရွိေသာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမွာ

“စစ္ေဆးေမးျမန္းလုိပါသျဖင့္ ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါ” ဟု ေျပာဆိုဖမ္္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း
ခံၾကရကာ ဖမ္းဆီးၿပီးေနာက္ပိုင္း မည္သည့္အရပ္ေဒသတြင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္ကိုလည္း
မသိရ၊ ေသသလားရွင္သလား ဆိုသည္ကိုလည္း မသိၾကရဘဲ က်န္ရစ္သူမိသားစုမ်ား
ပူပင္ေၾကာင့္ၾကရသည့္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေစကာ၊ မိသားစုဝင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္
ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရပါက က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ားကိုယ္တိုင္လည္း မ်ားစြာ
စိတ္ေသာကေရာက္ၾကရေပသည္္။
ထိုမွ်မကေသး ထိုသို႔ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ အထူးသတင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္

၎တို႔ ဖမ္းဆီးမည့္ သူမ်ား၏ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္းကို ေသခ်ာပိုင္ႏိုင္စြာ
သိရွိစုံစမ္းထားျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ၊ ခုိင္လုံတိက်ေသာ သက္ေသခံအေထာက္အထားမ်ား
ရရွိထားျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို သကၤာမကင္းျဖစ္႐ုံမွ်ျဖင့္ ဖမ္းဆီး၍
စစ္ေၾကာေရးလုပ္စဥ္တြင္ အတင္းအက်ပ္ ဝန္ခံေစျခင္း၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း
စသည့္နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးခ်၍ အမႈတည္ေဆာက္ တရားစြဲတင္ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ေဖၚျပပါ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔၏အမႈတြင္ ကိုဖိုးျဖဴက တရားလုိမ်ားကို

ရဲလက္စြဲလုပ္ထုံးလုပ္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ထြက္ေပါက္မရွိေအာင္ ေမးျမန္းသည့္အခါတြင္ “ဖမ္းဆီးစဥ္က
ရဲအေရးပိုင္သည့္ ပုဒ္မျဖင့္ ဖမ္းဆီးၿပီး၊ တရားစြဲတင္ေသာအခါတြင္မွ ရဲအေရးမပိုင္ေသာ ပုဒ္မျဖင့္
တရားစြဲတင္ျခင္းျဖစ္သည္” ဟု ထြက္ဆိုၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ဆက္လက္၍ ကိုဖိုးျဖဴက “ကိုတင္ဝင္း၊ ကိုညီညီမင္းတို႔ကို ဖမ္းဆီးသည့္အခ်ိန္တြင္

ဖမ္းဆီးသည့္အဖြဲ႔၌ ပါဝင္ခဲ့ပါသလား” ဟု ေမးျမန္းသည့္ေမးခြန္းကို တရားလုိသက္ေသက
“ပါဝင္ခဲ့ပါသည္” ဟု ေျဖဆုိသျဖင့္ ဆက္လက္ေမးျမန္းရမည့္ ေမးခြန္းျဖစ္သည့္

“႐ုံးေရွ႕စြပ္စြဲထားေသာ အမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ႐ုံးေတာ္ေရွ႕သို႔ လာေရာက္
သက္ေသထြက္ဆုိျခင္းမတိုင္ခင္က အမႈစစ္ရဲအရာရွိ၏ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈကို ခံခဲ့ရပါသလား” ဟု
ေမးျမန္းလုိက္သည့္ အခါတြင္လည္း “မွန္ပါသည္” ဟု ေျဖဆုိေလသည္။ “အမႈစစ္ရဲအရာရွိမွ
အမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ္ ခင္ဗ်ား၏ ထြက္ဆုိခ်က္မ်ားကို ေရးမွတ္ထားခဲ့ပါသလား” ဟု
ေမးျမန္းရာတြင္ “ေရးမွတ္ထားခဲ့ပါသည္” ဟု ထြက္ဆုိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုဖိုးျဖဴသည္ တရားလုိ၏
႐ုံးေတာ္ေရွ႕သို႔ လာေရာက္ထြက္ဆုိေနေသာ ထြက္ဆုိခ်က္မ်ားႏွင့္ ယခင္က အမႈစစ္အရာရွိထံတြင္
ထြက္ဆိုခဲ့ေသာ ထြက္ဆုိခ်က္မ်ားကို တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆးလိုေၾကာင္း ႐ုံးေတာ္သို႔
တင္ျပေလွ်ာက္ထားေလေတာ့သည္။
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းဆီးၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ အမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ စစ္ေဆးခ်က္မ်ားကို

ေရးမွတ္ထားသည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ရဲစကၠဴဟူ၍ ေခၚေဝၚသုံးစြဲၾကသည္။ ကိုဖိုးျဖဴမွာ အဆိုပါ
ရဲစကၠဴတြင္ ေရးမွတ္ထားေသာ တရားလုိ၏ ထြက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ယခု ႐ုံးေရွ႕တြင္
ထြက္ဆိုလ်က္ရွိေသာ ထြက္ခ်က္တို႔ ကြဲလြဲလ်က္ရွိေၾကာင္းကို သံသယရွိသည္ျဖစ္၍
တိုက္ဆုိင္စစ္ေဆးခြင့္ျပဳပါရန္ တရား႐ုံးသို႔ တင္ျပေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕ အမႈထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ ၎တုိ႔ ထိန္းသိမ္းထားရမည့္ မည္သည့္ စာ၊ မွတ္တမ္း၊

အမႈတြဲ သို႔မဟုတ္ ၎တုိ႔မွ ေရးကူးသည့္ မည္သည့္မိတၱဴ၊ မည္သည့္ထုတ္ႏႈတ္ခ်က္မ်ဳိးကိုမဆို
တရားဥပေဒအရ ေတာင္းဆုိခြင့္မရရွိသူ အရပ္သားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ အျခား
မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မေပးအပ္ရေၾကာင္းကုိ ရဲလက္စြဲအပုိဒ္ (၁၄၀၇) တြင္
အတိအလင္း ေဖၚျပထားပါသည္။ သို႔ရာတြင္ တရား႐ုံးမွ အမိန္႔ခ်မွတ္၍လည္းေကာင္း၊ အာဏာပိုင္
အစုိးရအရာရွိတဦးဦး၏ အမိန္႔တစုံတရာျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုတ္ေပးရန္ သို႔မဟုတ္
ေပးအပ္ရန္ ေတာင္းခံလာမွသာလွ်င္ ထုတ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ကိုဖိုးျဖဴသည္ ယင္းသို႔ ထုတ္ေပးေစရန္အတြက္ တရား႐ုံးေတာ္မွ အမိန္႔တရပ္ ခ်မွတ္ေပးပါရန္

သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ (၁၄၅) အရ တင္ျပေလွ်ာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သက္ေသတစ္ဦးကို
ယခင္က ေရးသားထားေသာ သို႔မဟုတ္ ေရးမွတ္ထားေသာ အစစ္ခံခ်က္ျဖင့္
ျပန္လွန္ေမးျမန္းႏိုင္သည္။ ထုိသုိ႔ေမးျမန္းရာ၌ ရဲစကၠဴတြင္ ၎ကိုယ္တိုင္
အစစ္ခံထြက္ဆုိထားသည့္ ထြက္ဆုိခ်က္မ်ားကို ပထမဦးစြာ ျပန္လည္သတိေပး ေျပာဆုိရသည္။
သို႔မဟုတ္ ျပန္လည္ဖတ္ျပေပးရသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မွ အမႈစစ္အရာရွိထံ ထြက္ခ်က္ႏွင့္
တရား႐ုံးေတာ္တြင္ ထြက္ဆုိသည့္ အစစ္ခံခ်က္တုိ႔သည္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ကြဲလြဲေၾကာင္းတုိ႔ကို
တရား႐ုံးေတာ္မွ အမွန္အတုိင္း သိရွိေစရန္ ေမးျမန္းရျခင္း၊ သက္ေသခံတင္သြင္းျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။
×××××
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ -
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္-
၂၄.၁၁.၂၀၀၉
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁၀)
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁၀)

MONDAY, 21 DECEMBER 2009 13:51 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
တရား႐ုံးေတာ္အေနျဖင့္ အမႈတစ္ခု၏ စစ္ေဆးဆဲ မည္သည့္အဆင့္တြင္မဆို

တရားလိုဘက္မွျဖစ္ေစ၊ စြပ္စြဲခံရသူဘက္မွျဖစ္ေစ ေလွ်ာက္ထားတင္ျပခ်က္မ်ား ရွိလာပါက
သက္ဆုိင္သည့္ အမိန္႔တရပ္ရပ္ကို မလြဲမေသြ ခ်မွတ္ေပးရမည္သာျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
တရားလုိသက္ေသ၏ အမႈစစ္ရဲအရာရွိထံ ထြက္ဆိုခဲ့သည့္ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ ယခု ႐ုံးေတာ္ေရွ႕
ထြက္ဆိုေနသည့္ ထြက္ဆုိခ်က္မ်ားကို တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးလိုေၾကာင္း ကိုဖိုးျဖဴ၏
ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကိုလည္း ခြင့္ျပဳသည္/ခြင့္မျပဳသည္ဆိုသည့္ အမိန္႔တရပ္ရပ္ကို မလြဲမေသြ
အမိန္႔ခ်မွတ္ေပးရမည္ပင္ျဖစ္သည္။
စြဲဆိုထားသည့္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ဆိုသည္မွာ ရဲအေရးမပိုင္သည့္အတြက္

တရားစီရင္ေရးဆုိင္ရာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆုိရသည့္
ျပစ္မႈမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဆာင္းပါးအမွတ္စဥ္္ (၅) တြင္ ေရးသားေဖၚျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ
ကိုတင္ဝင္း၊ ကိုညီညီမင္းတို႔ အမႈသည္လည္း တရားစီရင္ေရးဆုိင္ရာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ
ၾကည့္ပါက တရား႐ုံးေတာ္သို႔ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးမွ လာေရာက္ဦးတိုက္ေလွ်က္ထား
တရားစြဲသည့္အခ်ိန္မွသာ အမႈစတင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု တရား႐ုံးေတာ္မွ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္
အမိန္႔တရပ္ ခ်မွတ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ထိုသည္မွာ တရား႐ုံးေတာ္ေရွ႕ေမွာက္ စစ္ေဆးစီရင္ျခင္းမစတင္မီ ရဲမ်ားအေနျဖင့္ ကိုတင္ဝင္း၊

ကိုညီညီမင္း အမႈကို ျပဌာန္းထားသည့္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅ ၊ ရဲအေရးမပိုင္သည့္အမႈႏွင့္
စပ္လ်ဥ္းသည့္ ဥပေဒလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားျဖစ္ေသာ ရဲလက္စြဲအပိုဒ္ (၁၄၅၄) အရ
စြပ္စြဲခံရသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးျခင္းမျပဳေသးမီ တရား႐ုံးသို႔ သြားေရာက္ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထားျခင္း၊
ထိုမွတဆင့္ တရား႐ုံးမွ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ (၂၀၂)၊ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္
(၄၂၆) အရ ကိုတင္၀င္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔ကို စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ (သို႔မဟုတ္)
စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ တရား႐ုံးမွ သင့္သည္ထင္ျမင္ေသာ တစုံတဦးကို ညႊန္ၾကားခ်က္ေပး၍
စုံစမ္းေထာက္လွမ္းေစျခင္း၊ ထိုသို႔ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းသူ၏ ျပန္လည္တင္ျပခ်က္ႏွင့္ တရားလို၏
ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထားခ်က္တို႔ကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္၍ အမႈကို ႐ုံးေတာ္ေရွ႕ေမွာက္ စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္
လုံေလာက္သည့္ အေၾကာင္းရွိသည္ဟု တရား႐ုံးေတာ္မွ ယုံၾကည္လွ်င္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ
က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၄(၁)၊ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္ (၄၂၉) အရ ဖမ္းဆီးရန္

ဝရမ္းထုတ္ေပးျခင္း စသည့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအတိုင္း အတိအက်
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့မည္ဆိုပါလွ်င္ ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔သည္ တရားလုိ
ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထားၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ဖမ္းဆီးခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္မွသာလွ်င္
ဥပေဒလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ ညီညြတ္၍ အမႈတည္ေဆာက္မႈ မွန္ကန္ေပလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ထိုသုိ႔ အမႈတည္ေဆာက္မႈမွန္ကန္ပါလွ်င္ တရားလုိသက္ေသမွ အမႈစစ္ရဲအရာရွိထံ

ထြက္ဆိုခဲ့ပါသည္ ဆိုသည့္ထြက္ဆိုခ်က္(ရဲစကၠဴ)လည္း လုံးဝ ရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ တဖက္မွ ဥပေဒအရာရွိ (အစိုးရေရွ႕ေန) က “ယခု႐ုံးေတာ္ေရွ႕တြင္

စစ္ေဆးစီရင္လ်က္ရွိေသာ အမႈသည္ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) ျဖင့္ စြပ္စြဲထားျခင္းျဖစ္ၿပီး၊
ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ ရဲအေရးမပိုင္ေသာ အမႈမ်ားတြင္
ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆုိရေၾကာင္း၊ ထုိသို႔ဦးတိုက္ ေလွ်ာက္ထား
တရားစြဲဆိုရျခင္းေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ရဲစကၠဴ ရွိသည့္ အမႈမ်ဳိးမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္
တဖက္တရားခံမ်ား၏ ေရွ႕ေနမွ ရဲစကၠဴႏွင့္ တိုက္ဆုိင္စစ္ေမးခြင့္ ေလွ်ာက္ထားေနျခင္းမွာ
ဥပေဒလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ မညီညြတ္ေၾကာင္း” ကန္႔ကြက္ေလွ်ာက္ထားေလေတာ့သည္။
တရား႐ုံးေတာ္မွ ကိုဖိုးျဖဴ ေလွ်ာက္ထားတင္ျပလိုက္သည့္ ရဲစကၠဴျဖင့္

တိုက္ဆိုက္စစ္ေဆးခြင့္ျပဳသည္/မျပဳသည္ ဆိုသည့္ အမိန္႔တရပ္ကို ခ်မွတ္ေပးရန္အတြက္ မ်ားစြာ
အခက္အခဲျဖစ္သြားေပေတာ့သည္။
တဖက္ ဥပေဒအရာရွိ (အစိုးရေရွ႕ေန) ေလွ်ာက္ထားတင္ျပထားသည့္အတိုင္း “ ရဲစကၠဴမရွိ၍

တိုက္ဆုိင္ စစ္ေဆးခြင့္ မျပဳသင့္” ဆိုသည့္ဘက္သို႔ အေလးသား၍ ဆုံးျဖတ္ခ်က္၊ အမိန္႔
ခ်မွတ္မည္ဆိုပါကလည္း တရားလိုသက္ေသကိုယ္တိုင္ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမည့္
တရားသူႀကီးေရွ႕ေမွာက္တြင္လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ဘက္ေရွ႕ေနတုိ႔၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္လည္းေကာင္း၊
စြပ္စြဲခံရသူမ်ား၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္လည္းေကာင္း “မိမိအား အမႈစစ္ရဲအရာရွိမွ ကိုတင္ဝင္း၊
ကိုညီညီမင္းတုိ႔အမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စစ္ေဆးေမးျမန္း မွတ္တမ္းထားရွိခဲ့ပါသည္” ဟု အတိအလင္း
ဝန္ခံထြက္ဆုိထားၿပီးျဖစ္သည္။ ထုိသို႔ဝန္ခံထြက္ဆိုခ်က္ကိုလည္း စြပ္စြဲခံရသူမ်ား၏ ေရွ႕ေန
ကိုဖိုးျဖဴမွ တရား႐ုံးေတာ္တြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရဲစကၠဴရွိေၾကာင္း
သက္ေသထင္ရွားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ ကိုဖိုးျဖဴေလွ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း “ရဲစကၠဴျဖင့္
တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆးခြင့္ ျပဳသည္” ဟု အမိန္႔ခ်မွတ္ေပးလုိက္ပါကလည္း
ဥပေဒလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ ညီညြတ္မႈမရွိေသာ အမႈတည္ေဆာက္ တရားစြဲဆိုမႈျဖစ္ေၾကာင္း
ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚေပါက္လာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ကိုဖိုးျဖဴ၏ ျပန္လွန္စစ္ေမးျခင္းပညာ
ကၽြမ္းက်င္မႈပင္ျဖစ္သည္။ တရား႐ုံးေတာ္အေနျဖင့္ လတ္တေလာ လုံးဝ
စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ အေၾကာင္းအခ်င္းရာ ျပႆနာတရပ္ကို
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေရွ႕ေနမ်ားက ေလွ်ာက္ထားတင္ျပေနၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။
တဖန္ တရားလုိသက္ေသ ထြက္ဆိုထားသည့္အတုိင္း “ကိုတင္ဝင္း၊ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို

စတင္ဖမ္းဆီးသည့္ အခ်ိန္က ရဲအေရးပုိင္သည့္ ပုဒ္မျဖင့္ ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္၍

တရားစြဲတင္သည့္အခါမွသာလွ်င္ ရဲအေရးမပိုင္သည့္ ပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲတင္ျခင္းျဖစ္သည္”
ဆိုသည့္ သက္ေသခံထြက္ဆုိခ်က္သည္လည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာ အခ်က္တခ်က္အျဖစ္
ပါဝင္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။
×××××
(၁၆.၁၂.၂၀၀၉)
ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏
ေဘးအႏၲရာယ္မွ
SUNDAY, 07 JUNE 2009 12:54 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
(၁)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုသည္မွာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး၊ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ကို စတင္

တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးရတနာျဖစ္သည္ကို
ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံသားအားလုံး သိရွိၾကေပသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ
အုံႂကြမႈႀကီးေနာက္ပိုင္း ေပၚထြက္လာေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ ျပည္သူလူထု၏ တခဲနက္
ေထာက္ခံအားေပး၊ ယုံၾကည္ကိုးစားျခင္းခံရေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဟု တင္စားမည္ဆိုပါကလည္း
လြန္အံ့ထင္မည္မဟုတ္ပါ။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏

ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒျဖင့္ လူမႈလူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္
တားဆီးပိတ္ပင္ ခံခဲ့ရေပသည္။ ယခုေနာက္ဆုံး ယင္းဥပေဒကိုပင္ အသုံးျပဳကာ တရားစီရင္
ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ စိုင္းျပင္းေနၾကျပန္ပါသည္။
(၂)
ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္

ဥပေဒကို ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒ အမွတ္ (၃) အျဖစ္
စတင္ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ႏိုင္ငံသားတဦးဦးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္
ႏိုင္ငံေတာ္လုံၿခံဳေရးကိုျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္းသာယာေရးကိုျဖစ္ေစ ထိပါးအႏၲရာယ္
ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈတခုခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္ သုိ႔မဟုတ္
ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယုံၾကည္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိလွ်င္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔သည္ ယင္းပုဂၢိဳလ္၏
မူလအခြင့္အေရးတရပ္ရပ္ကို လိုအပ္သလို ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်မွတ္ႏိုင္သည္ဟူ၍ ထိုဥပေဒ၏ ပုဒ္မ
(၇) တြင္ ျပဌာန္းထားေပသည္။
တနည္းဆိုရပါလွ်င္ ထိုဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက

တရားဝင္ ခ်ဳိးေဖာက္ခြင့္ရေစရန္ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒကို
မျပဌာန္းရေသးခင္က ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒအမွတ္ (၂) ကို
ျပဌာန္းခဲ့ပါေသးသည္။ ယင္းဥပေဒမွာ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးသည့္ ဥပေဒပင္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံသားတုိင္းသည္ အေျခခံဥပေဒပါ အခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ရွိရင္းစြဲဥပေဒပါ

အခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္းေကာင္း အျပည့္အဝ ရရွိေစရမည္ဟူ၍ ျပဌာန္းထားသည့္အျပင္
ႏိုင္ငံသားတုိင္းသည္ တရားဝင္ ရရွိခံစားခြင့္ရွိေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိေစရန္ ႏိုင္ငံေတာ္က
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမည္ဟူ၍ ထိုျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒအမွတ္ (၂) တြင္
ျပဌာန္းထားေပသည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒအမွတ္ (၂) ကို ျပဌာန္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒ

အမွတ္ (၃) ကို ျပဌာန္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒႏွစ္ရပ္သည္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္
ျပဌာန္းခဲ့ၾကသည္မွန္ေသာ္လည္း ျပဌာန္းရျခင္း၏ သေဘာသဘာဝခ်င္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္း မ်ားစြာ
ကြာျခားေလသည္။
(၃)

လူထုေခါင္းေဆာင္ကုိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒ အမွတ္ (၃) အရ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၂၀)
ရက္ေန႔တြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထိုသုိ႔
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္လိုက္ သည့္အခ်ိန္၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဗဟုိအဖြဲ႔သည္
ႏိုင္ငံေတာ္အားထိပါးမည့္ အႏၲရာယ္မွ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းအတြက္
ေအာက္ပါလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားရွိသည္ဟု ပုဒ္မ (၁၀) တြင္ ျပဌာန္းထားၿပီး ယင္းပုဒ္မ ၁၀(က) တြင္
အေရးယူျခင္းခံရသူအား တႀကိမ္လွ်င္ ရက္ေပါင္း ၆၀ ထက္မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း ရက္ ၁၈၀ အထိ
ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္သည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ပုဒ္မ ၁၀(ခ) တြင္ အေရးယူျခင္းခံရသူအား
တႏွစ္အထိ တားဆီးမႈျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း ဟူ၍လည္းေကာင္း ျပဌာန္းထားပါသည္။
ဤဥပေဒအရ အေရးယူျခင္းကို (သုိ႔မဟုတ္) စီရင္ပိုင္ခြင့္ကို ဝန္ႀကိီးအဖြဲ႔သုိ႔ ေပးအပ္ထားျခင္းပင္

ျဖစ္သည္။ ထိုဝန္ႀကီးအဖြဲ႔သည္ ၎၏ကိုယ္စား အေရးယူေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ျပည္ထဲေရးႏွင့္
သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးမ်ားက ဥကၠဌအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္
ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးမ်ားက အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း ပါဝင္ေသာ ဗဟုိအဖြဲ႔ကို
ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ေစသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ဗဟုိအဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ေစသည့္တိုင္ေအာင္ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာသည္ အုပ္ခ်ဳပ္

ေရးအဖြဲ႔၏ အာဏာစက္ေအာက္တြင္သာ ရွိေနေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။ ထိုဗဟုိအဖြဲ႔သည္ ပုဒ္မ
၁၀(က) အရ ျဖစ္ေစ၊ ပုဒ္မ ၁၀(ခ) အရျဖစ္ေစ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းခံရသူ (သုိ႔မဟုတ္)
တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း ခံထားရသူတို႔ကို ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္
တားဆီးပိတ္ပင္ထားလိုပါလွ်င္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ေတာင္းခံရယူႏုိင္ေပသည္။
ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔သည္ ဗဟုိအဖြဲ႔မွ ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံလာပါက ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးရာတြင္

တႀကိမ္လွ်င္ ရက္ေပါင္း ၁၈၀ ထက္မပုိေစဘဲ စုစုေပါင္း ၃ ႏွစ္အထိ ခြင့္ျပဳႏိုင္ေလသည္။ သုိ႔ရာတြင္
ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ (သုိ႔မဟုတ္) ဗဟုိအဖြဲ႔သည္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္မိန္႔၊ ကန္႔သတ္တားဆီးမိန္႔တို႔ကို
ရက္ေပါင္း ၆၀ လွ်င္ အနည္းဆုံး တႀကိမ္ ျပန္လည္သုံးသပ္ေနရမည္ျဖစ္ၿပီး ျပင္ဆင္သင့္က
ျပင္ဆင္ကာ ပယ္ဖ်က္သင့္က ပယ္ဖ်က္ပစ္ရမည္ဟု ယင္းဥပေဒက အတိအလင္း
ျပဌာန္းထားေပသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုကဲ့သုိ႔ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ရာတြင္လည္း တိက်စြာ လိုက္နာရမည့္
မူမ်ားအျဖစ္ အဖြဲ႔ျဖင့္သာ ဆုံးျဖတ္၍ ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်မွတ္ရမည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊
မူလအခြင့္အေရးမ်ားအနက္ လုိအပ္သေရြ႕သာ ကန္႔သတ္ရမည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊
ကာလအပုိင္းအျခားအားျဖင့္ အတိုေတာင္းဆုံးျဖစ္ရမည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊
ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံရသူအား ျပန္လႊတ္ေပးၿပီးေနာက္ မူလအေရးယူခဲ့သည့္
ကိစၥရပ္အေပၚအေျချပဳ၍ ဤဥပေဒအရ ထပ္မံ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳရ ဟူ၍လည္းေကာင္း
အတိအလင္း ျပဌာန္းထားေပသည္။
အထက္ေဖၚျပပါ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္

ဗဟုိအဖြဲ႔က အက်ဥ္းခ်ထားျခင္းျဖင့္ အေရးယူႏိုင္သည့္ကာလမွာ ၆ လ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္
လိုအပ္လွ်င္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ထပ္မံအေရးယူႏိုင္သည့္ ကာလမွာ ၃ ႏွစ္ ျဖစ္သည္။
အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထားမည္ဆိုပါက ဗဟုိအဖြဲ႔မွ ပထမဆုံးအႀကိမ္ တႏွစ္အထိ

ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ႏိုင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း လုိအပ္လာပါက ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ထပ္မံ
ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ႏိုင္သည့္ ကာလမွာ ၃ ႏွစ္ ျဖစ္သည္။
လူတဦးတေယာက္၏ မူလအခြင့္အေရးမ်ားကို တားဆီးပိတ္ပင္ ခ်ဳိးေဖာက္ႏိုင္သည့္

အခြင့္အာဏာကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားလက္သုိ႔ ဝကြက္အပ္ထားရာတြင္ စိတ္ခ်ေသခ်ာႏိုင္ေစရန္
အဆင့္ဆင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးအပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။ ထုိဥပေဒသည္
အုပ္ခ်ဳပ္သူတုိ႔ကို အာဏာလြန္ကဲစြာ က်င့္သုံးခ်င္သည့္ စိတ္ဓာတ္မ်ား ေပါက္ဖြားေပးႏိုင္စြမ္းေသာ
ဥပေဒပင္ျဖစ္သည္။ “ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည္” ဟူေသာ စကားလုံးကို ခုတုံးလုပ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားစိတ္ႀကိဳက္
ႏိုင္ငံသားတုိ႔၏ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ဳိးေဖာက္ခြင့္ ေပးထားေလသည္။ လူထု၏
ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ အျမင္၊ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ အသံ၊ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ
ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုခြင့္တို႔သည္ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္အတြက္ ထိေရာက္ေကာင္းမြန္ေသာ
စြမ္းအားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ယေန႔ အေတြးအေခၚမ်ား ျမင့္မားတိုးတက္ရာ ကမၻာႀကီးထဲတြင္
ယင္းသို႔ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္သည့္ ဥပေဒႏွင့္ ယင္းဥပေဒကို
ဖက္တြယ္အသုံးျပဳေနၾကသည့္အတြက္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္အေရးသည္ အဆိုးဘက္သို႔သာ
ဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနဦးမည္ျဖစ္သည္။
(၄)
လူထုေခါင္းေဆာင္အား ယင္းဥပေဒႏွင့္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ အေရးယူလုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္

ယင္းဥပေဒကို နဝတအစိုးရက ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳလုပ္ရေသးမီအခ်ိန္က ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔
အေရးယူထားသည့္ ကာလအတြင္း နဝတအစိုးရသည္ ဥပေဒအမွတ္ (၁၁/၉၁) ျဖင့္ မူလဥပေဒ
ပုဒ္မ (၁၄) ျပဌာန္းခ်က္ပါ တႀကိမ္လွ်င္ ရက္ေပါင္း ၁၈၀ ထက္ မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း ၃ ႏွစ္ ဆိုသည့္
စကားရပ္အစား တႀကိမ္လွ်င္ တႏွစ္ထက္မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း ၅ ႏွစ္အထိ ဆိုသည့္ စကားရပ္ကို
အစားထုိးလုိက္သည္။ အစားထုိးလုိက္သည့္ စကားရပ္သည္ စာေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းျပည့္ေအာင္ပင္
မေရးရေသာ္လည္း လူတဦးတေယာက္အတြက္ ယင္းျပင္ဆင္ခ်က္အရဆုိလွ်င္ ၂ ႏွစ္ ထပ္မံ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္တားဆီးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုန္လြန္ရမည့္
အခ်ိန္ကာလအတုိင္းအတာအားျဖင့္ တြက္လွ်င္ ဘဝပ်က္ႏိုင္သည့္
ကာလအတိုင္းအတာပင္ျဖစ္သည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ယင္းျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒအတုိင္းပင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္

ပထမဆုံးအႀကိမ္ တားဆီးပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၀) ရက္ေန႔တြင္မွ
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၅ ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ရန္ ၁၀
ရက္သာလိုသည့္ အခ်ိန္တြင္ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္သည့္အတြက္ (၁၁/၉၁) ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒအရ
ထိန္းသိမ္းထားျခင္းဟု မွတ္ယူရမည္ျဖစ္ကာ ဥပေဒသေဘာအရ ၾကည့္လွ်င္ မည္သည့္ဥပေဒမွ
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အာဏာသက္ေရာက္မႈမရွိေစရဟူသည့္ မူသေဘာကို နဝတအစိုးရက
ေဖာက္ဖ်က္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္သည္ဆုိရာတြင္လည္း စည္း႐ုံးေရးခရီးမထြက္ရဟူေသာ
ခၽြင္းခ်က္ျဖင့္သာ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထုိေနာက္ပုိင္း ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၊
ၾသဂုတ္လတြင္ တႀကိမ္၊ စက္တင္ဘာလတြင္ တႀကိမ္ ထပ္မံ
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္ခံရေသးသည္ဟု သိရွိရကာ ယခုေနာက္ဆုံး ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ
ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕၊ က်ည္ရြာအနီး အၾကမ္းဖက္ လုပ္ႀကံတုိက္ခုိက္ခံရၿပီး ယခုအခ်ိန္အထိ
ျပန္လည္လႊတ္ေပးျခင္း မရွိေသးဘဲ ပုဒ္မ (၂၂) ျဖင့္ပင္ တရားစြဲဆို ခံထားရေပေသးသည္။
(၅)
ကၽြန္ေတာ္သည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၃၀) ရက္ေန႔ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံတုိက္ခုိက္မႈ

မတိုင္ခင္ကတည္းကပင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ လူငယ္တဦးျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၂၀၀၃
ခု ေမလ (၃၀) ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္း၌
လုံၿခံဳေရးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနရသည္။ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပိုင္း
လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္းရွိ သူအားလုံးအား ျပင္ပသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာခြင့္ကို
အာဏာပိုင္မ်ားမွ လာေရာက္ပိတ္ပင္လုိက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ဗဟုိလူငယ္တာဝန္ခံတစ္ေယာက္အပါအဝင္ လူငယ္ ၆ ဦး အပိတ္ခံထားရေလသည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနအိမ္အေနာက္ျခမ္းတြင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္ပါ၏ေနအိမ္ တည္ရွိၿပီး

အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္းတေက်ာင္း ရွိသည္။
မူလတန္းေက်ာင္းဝင္းထဲတြင္ ရဲတပ္ရင္းမ်ားမွ လုံၿခံဳေရးမ်ား တပ္စြဲေနထိုင္ေစလ်က္
လမ္းမဘက္မ်က္ႏွာစာတြင္ လုံၿခံဳေရးဂိတ္မ်ားထားရွိကာ ေမာင္းတံမ်ားျဖင့္ လမ္းမကို
တားဆီးပိတ္ပင္ထားသည္။
အင္းလ်ားကန္ဘက္တြင္လည္း ဘယ္ဘက္အျခမ္းေရာ၊ ညာဘက္အျခမ္းတြင္ပါ

လုံၿခံဳေရးဂိတ္မ်ားကို အင္းလ်ားကန္အတြင္းသုိ႔ ထုိးထြက္ေဆာက္လုပ္ထားရွိၿပီး ၂၄ နာရီပတ္လုံး
လုံၿခံဳေရးအေစာင့္ထားရွိထားသည္။ ထို႔ျပင္ အင္းယားကန္ဘက္ ၿခံစည္း႐ိုးႏွင့္ ထိစပ္လ်က္ရွိေသာ
ေရထဲတြင္ ပထမအႀကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထားရွိစဥ္အႀကိမ္ကတည္းက အာဏာပိုင္မ်ားသည္
သြပ္ဆူးႀကိဳးမ်ားကို ခ်ထားခဲ့သည္ဟု သိရွိရေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိအင္းယားကန္ေရျပင္ထဲသို႔
ဆင္းရန္ လြယ္ကူလွသည္မဟုတ္ေပ။ ယခုေနာက္ပိုင္း က်ေတာ္တို႔ရွိခဲ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ပင္
ထိုအင္းယားကန္ထဲ၌ ေဗဒါပင္မ်ား ထူထပ္စြာ ေပါက္ေရာက္ေနျခင္းေၾကာင့္
လူတဦးတေယာက္သည္ လုံၿခံဳေရးအေစာင့္ ရဲမ်ား မသိရွိႏိုင္ေအာင္ ေရငုပ္ဝင္၍မရႏိုင္သည့္
အေနအထားမ်ဳိးပင္ျဖစ္သည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ ‘အာရွေတာ္ဝင္’ အထူးကုေဆးခန္းတြင္
တက္ေရာက္ကုသၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္း ျပန္ပို႔ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သုိ႔
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေနအိမ္ျပန္ေရာက္လာသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ လုံၿခံဳေရးရဲမ်ားသည္
အင္းလ်ားကန္ဘက္အျခမ္းတြင္ လုံၿခံဳေရးကုိ ပိုမိုအာ႐ုံစိုက္လာခဲ့ၿပီး ညအခ်ိန္ဆုိလွ်င္
ေမာ္ေတာ္ျဖင့္ ကင္းလွည့္စစ္ေဆးသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုပင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။

(၆)
ထို႔ေၾကာင့္ မစၥတာ ဂၽြန္ဝီလ်ံယက္ေတာ လုံၿခံဳေရးအေစာင့္ရဲမ်ား မသိရွိဘဲ လူထုေခါင္းေဆာင္၏

ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္း ဝင္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္ဆိုသည္မွာ အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာအားျဖင့္ လြန္စြာ
သံသယျဖစ္ဖြယ္ ေကာင္းေပသည္။ ထုိ႔ထက္ဆိုးသည္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၃၀)
ရက္ေန႔တြင္ မစၥတာ ယက္ေတာ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ၿခံဝင္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္ကို
ေဒါက္တာ တင္မ်ဳိးဝင္းမွတဆင့္ အာဏာပိုင္မ်ား သိရွိအေရးယူႏိုင္ရန္
အသိေပးတိုင္တန္းထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသည္မွာ လူူထုေခါင္းေဆာင္အား ယခု
တရားစြဲဆုိထားသည့္တရားလို ဒုရဲမွဴးႀကီး ေဇာ္မင္းေအာင္၏ ပထမသတင္းေပးတုိင္ခ်က္အရ
ေပၚလြင္ေနေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဒုရဲမွဴးႀကီး ေဇာ္မင္းေအာင္ကိုယ္တုိင္ ပထမအႀကိမ္
မစၥတာယက္ေတာ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္ကို သိရွိၿပီးသားျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကိမ္
မဝင္ေရာက္မီ ေစာင့္ၾကပ္ဖမ္းဆီးရမည့္ တာဝန္သည္ ရဲမ်ား၏ တာဝန္သာျဖစ္ေၾကာင္း
အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာမ်ားက ထင္ထင္ရွားရွား ျပဆုိလ်က္ရွိေပသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ တိုင္တန္းသူရွိပါက ရဲအေရးပိုင္ေသာ အမႈျဖစ္လွ်င္ ဝရမ္းထုတ္ဆင့္

ဖမ္းဆီးရမည့္တာဝန္ ရွိပါလ်က္ ထုိတာဝန္ကို ပ်က္ကြက္ခဲ့သျဖင့္ ယင္းသုိ႔ေသာ
တာဝန္ပ်က္ကြက္မႈ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာေသာ အက်ဳိးဆက္မ်ား၏ ျပစ္ဒဏ္ကို
ရဲမ်ားကိုသာ ခံစားေစျခင္းက ပိုမို၍ တရားမွ်တေပလိမ့္မည္။
တရားစစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္လည္း အင္းစိန္ေထာင္တြင္းတရား႐ုံးတြင္
စစ္ေဆးစီရင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရကာ ထုိကဲ့သို႔ စစ္ေဆးစီရင္ခြင့္ ရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း၊
အမႈကို စတင္မစစ္ေဆးမီကတည္းက ထိုကဲ့သို႔ စစ္ေဆးစီရင္မည့္အေၾကာင္းကို တရားသူႀကီးက
ထုံးပုံက် အမိန္႔တရပ္ ခ်မွတ္ေပးရမည္ျဖစ္ေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိအမႈကို စစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ
ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္တရားသူႀကီးက ထုံးပုံက်အမိန္႔ကို ႀကိဳတင္ခ်မွတ္ အသိေပးထားျခင္းမရွိဘဲ
လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေရွ႕ေနႀကီးမ်ားက ျပည္သူ႔ေရွ႕ေမွာက္ တရားစီရင္ေရးအတြက္
ေတာင္းဆိုတင္ျပ ေလွ်ာက္လဲေသာအခါတြင္မွသာ တရား႐ုံးခ်ဳပ္၏
အမိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္ရွိပါသည္ဟု ျပန္လည္ရွင္းလင္းျခင္းမွာ ကနဦးကတည္းကပင္
ဘက္လုိက္စစ္ေဆးမည္ဟူ၍ ေကာက္ယူသုံးသပ္ပါက ရႏုိင္ေပသည္။
ထို႔ထက္ဆိုးသည္မွာ လူထုေခါင္းေဆာင္ဘက္မွ တင္ျပေသာ သက္ေသ ၄ ဦးရွိသည့္အနက္

တဦးတည္းကိုသာ လက္ခံခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တရားလုိဘက္မွတင္ျပေသာ သက္ေသ (၂၂)
ဦးရွိသည့္အနက္ ထက္ဝက္ေက်ာ္ကို လက္ခံစစ္ေဆးခဲ့ၿပီး ယင္းတုိ႔အထဲတြင္ ပုဒ္မ (၂၂)
ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္ တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္ျခင္းမရွိေသာ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္
အမ်ဳိးသမီးမ်ားဝတ္ဆင္သည့္ ဝတ္စုံကို တရား႐ုံးေတာ္ေရွ႕တြင္ သရုပ္ျပဝတ္ဆင္ခုိင္းကာ
စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ားပင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ကို တရားရုံးေတာ္က မသိက်ဳိးကၽြံျပဳ ခြင့္ေပးလိုက္ျခင္း၊
ယင္းကိစၥကုိပင္ ႏုိင္ငံပိုင္သတင္းမီဒီယာမ်ားသို႔ တဖက္သတ္ အျမင္မ်ားဘက္မွ
ထုတ္လႊင့္ေစျခင္းအားျဖင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ျပည္သူလူထု အယုံအၾကည္မဲ့ေစရန္
တမင္ဘက္လိုက္ ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္လွေပသည္။

လက္ခံစစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ တရားရုံးေတာ္အေနျဖင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ဘက္မွ တင္ျပေသာ
သက္ေသမ်ားသည္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၅၇(၁) အရ အမႈစစ္ေဆးစီရင္သည္ကို
အေႏွာင့္အယွက္ျပဳရန္ သုိ႔မဟုတ္ ၾကန္႔ၾကာေစရန္ သို႔မဟုတ္ တရားမွ်တစြာ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ေရးကို
ထိခုိက္ေစရန္ ကိစၥမ်ား အလို႔ငွာ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု ယူဆပါက
ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း ယင္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို တလြဲအသုံးျပဳ၍
ဘက္လိုက္ဆုံးျဖတ္လုိက္ေၾကာင္း အထက္ေဖၚျပပါ ဘက္ႏွစ္ဘက္သက္ေသခံ တင္မႈခြင့္ျပဳမျပဳ
ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက ေပၚလြင္ေပမည္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ျပင္ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီႏွင့္ သတင္းတပ္ဖြဲ႔ တပ္ဖြဲ႔မွဴး ရဲမွဴးခ်ဳပ္ ျမင့္သိန္းတုိ႔ကလည္း ယင္းအမႈကို

စစ္ေဆးေနဆဲကာလအတြင္း ၂၆.၅.၂၀၀၉ ရက္ေန႔တြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ဘက္မွ
လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေသာ ေရွ႕ေနမ်ားကို တက္ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို
က်င္းပျပဳလုပ္လုိက္သည္။ ထုိသို႔ ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္းမွာ လူထုေခါင္းေဆာင္ဘက္မွ
လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေသာ ေရွ႕ေနမ်ားကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေႏွာင့္ယွက္ရာေရာက္သည့္အျပင္
ခုခံကာကြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းအတြက္ မ်ားစြာ ထိခိုက္သြားေစရန္ တမင္ႀကံရြယ္ခ်က္ျဖင့္
လုပ္ေဆာင္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ အမႈစစ္ေဆးလ်က္ရွိေသာ တရားရုံးေတာ္ကိုလည္း
ပိုမို၍ ဘက္လုိက္စစ္ေဆးခြင့္ရရန္ အားေပးလမ္းဖြင့္ေပးလုိက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနေပသည္။
(၇)
ႏုိင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္

ဥပေဒျဖင့္ တားဆီးပိတ္ပင္ခံထားရသူမ်ားထဲတြင္ အမ်ဳိးသား
ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း၏ သမီးျဖစ္သူ
မဝင္းမမတို႔ မပါဝင္ေၾကာင္းကိုလည္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း ႏွင့္မဝင္းမမတို႔သည္
ႏိုင္ငံေရးအသိစိတ္ဓာတ္အရင္းခံျဖင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနမႈ၊ ထိုင္မႈ၊ စားမႈေသာက္မႈ၊
အိမ္မႈကိစၥအဝဝကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးႏိုင္ရန္အတြက္ အာဏာပုိင္တို႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ႏွင့္အညီ
လာေရာက္ေနထုိင္ေပးျခင္းသာျဖစ္သည္။
ေဒၚခင္ခင္ဝင္းသည္ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ၿခံဝင္းအတြင္း လုံၿခံဳေရးလူငယ္မ်ား

ေနထိုင္ခြင့္ရခဲ့သည့္ အခ်ိန္မ်ားက မနက္ပိုင္းတြင္မွ လာေရာက္၍ ညပိုင္းတြင္
ျပန္လည္ထြက္ခြင့္ရရွိသူတဦးျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ မဝင္းမမသည္လည္း လုံၿခံဳေရးလူငယ္မ်ား
ၿခံတြင္းမွ ထြက္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္မွ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သူတဦး ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်မွတ္ခံရသူမ်ားအထဲတြင္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ မဝင္းမမတုိ႔ မပါဝင္ေၾကာင္း
အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားအရ ေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ တရားစြဲဆုိရန္မသင့္ေသာ အမႈတြင္ ထည့္သြင္းတရားမစြဲဆုိထိုက္သူမ်ားကို

မလႊဲသာမေရွာင္သာ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ တရားစြဲဆုိလိုက္ရေသာ နအဖအစုိးရ၏ ေစတနာအရင္းခံကို

ၾသခ်ရေလာက္ေအာင္ပင္ ေလးစားရမည္ျဖစ္ေပသည္။
(၈)
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရပါတီမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ေကာ္မတီ (ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီက)
သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒကုိ ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း တုိင္းသိျပည္သိ
ေၾကျငာထုတ္ျပန္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီသည္
ဥပေဒ႐ႈေထာင့္မွ သုံးသပ္ပါက နအဖအစုိးရထက္ ပုိမို၍ တရားဝင္သည္ဟုသာ
သုံးသပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထု၏ လြတ္လပ္စြာ ေပးအပ္ထားေသာ မဲဆႏၵမ်ားကိုပုိင္ဆုိင္ရာ
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လူထု၏ ေထာက္ခံမႈရရွိထားေသာ
ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ဖြဲ႔စည္းထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။
သုိ႔ရာတြင္ နအဖအစိုးရအေနျဖင့္ ကိုယ္ကိုတိုင္ ေပးအပ္ထားေသာ ကတိကဝတ္မ်ားကို

အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့ျခင္း၊ လူထု၏ ဆႏၵမ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ျခင္း၊
၄င္းတို႔အာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ဆိုလွ်င္ မတရားေသာ အမိန္႔အာဏာမ်ားကို အခ်ိန္မဆိုင္း
ထုတ္ျပန္ရဲျခင္း၊ ေခတ္ကာလအေျခအေနမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီေတာ့သည့္ ဥပေဒမ်ားကို
၎တို႔အာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ဖက္တြယ္ရွင္သန္ေနေစျခင္း စသည့္လုပ္ရပ္မ်ားကိုသာ
စုိက္လိုက္မတ္တပ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အတြက္ ၎တို႔အုပ္ခ်ဳပ္သည့္
သက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ရရွိခဲ့ေသာ တခုတည္းေသာ ရလဒ္မွာ
ေလာကပါလတရားမ်ား ဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကသူမ်ားအား တရားစီရင္ေရးယႏၲရားကို အသုံးခ်ကာ

ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ထားျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူလူထုကို
အေၾကာက္တရား လႊမ္းမိုးေစ၍ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယခုေနာက္ဆုံး
လူထုေခါင္းေဆာင္ကိုပင္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ရန္ တရားစြဲဆို စစ္ေဆးစီရင္ရဲသည္အထိ
အတင့္ရဲေသာ လုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ စိတ္ထင္တိုင္း ဆိုးသြမ္းရမ္းကားလာၿပီျဖစ္ေပသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ နအဖအစိုးရတြင္သာ တာဝန္ရွိသည္မဟုတ္ဘဲ

၎တုိ႔ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖၚ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေပးေသာ
သူမ်ားအားလုံးတြင္ တာဝန္ရွိေပသည္။
(၉)
ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္မွာ

မတရားေသာ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ်ကို တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾကရန္ သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
၂.၆.၂၀၀၉
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ဥပေဒ (အပုိင္း - ၂)
FRIDAY, 14 AUGUST 2009 21:16 ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
(၁)
လူထုေခါင္းေဆာင္ကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၁) ရက္ေန႔တြင္၊ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္႐ုံးထုိင္

အထူးတရားခုံ႐ုံးမွ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္လုိက္ၿပီျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ တရား႐ုံးေတာ္၏
အမိန္႔ကိုပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၏ ဥကၠဌျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး
သန္းေရႊက လူထုေခါင္းေဆာင္အေပၚတြင္ ခ်မွတ္လုိက္သည့္ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ကို ၁၈ လ အထိ
ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလုိက္ၿပီး၊ ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးလုိက္ျပန္ပါသည္။
(၂)
လူထုေခါင္းေဆာင္အား တရားစြဲဆုိထားျခင္းသည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈႏွင့္အတူ

ယင္းလုပ္ႀကံမႈျဖစ္ေပၚလာရာ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ နယ္လွည့္စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္မ်ား၏
ေအာင္ျမင္ေသာ ရလဒ္မ်ားအေပၚတြင္ အေျခခံခဲ့သည္ဆုိလွ်င္ မည္သူမွ်
ျငင္းဆန္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ထုိအေၾကာင္းတရားမ်ားသည္ ဥပေဒ သေဘာတရားမ်ားအရလည္း
အႀကံဳးဝင္လ်က္ရွိပါသည္။
ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားအရ ေပၚေပါက္လာေသာ အမႈျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္

ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို တရား႐ုံးေတာ္တြင္ သက္ေသထင္ရွားတင္ျပခြင့္
ရရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရးဆုိင္ရာမ်ားကို သက္ေသထင္ရွား
တင္ျပႏိုင္ရန္အတြက္ လူထုေခါင္းေဆာင္တုိ႔ဘက္မွ လုိက္ပါသက္ေသခံမည့္ ဦးတင္ဦးႏွင့္
ဦးဝင္းတင္တုိ႔ႏွစ္ဦးအား တရား႐ုံးခ်ဳပ္မွ ခြင့္မျပဳခဲ့ျခင္းသည္ စြပ္စြဲခံရသူမ်ား၏ ခုခံကာကြယ္မႈပိုင္းကို
လြန္စြာ ထိခိုက္နစ္နာသြားေပသည္။ တရားစီရင္မ႑ဳိင္ တိမ္းေစာင္းေနသည္ကိုလည္း
သိသာေစသည္။
ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိပါေသးသည္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ

ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရးကာလဆိုသည့္
စကားလုံးမ်ားလည္း အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တြင္ လူတုိင္း၏ ပါးစပ္ဖ်ား၌
ေရပန္းစားေနခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိပါေသးသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္
ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ေန႔ရက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္မွာ ဒုတိယႏွစ္စာေမးပြဲကို
ေျဖဆုိေနျခင္းေၾကာင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံးသုိ႔ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္ မိမိတို႔ေခါင္းေဆာင္
လြတ္ေျမာက္လာသည္ဆုိသည့္ အသိေၾကာင့္ အလြန္ရႊင္လန္းဝမ္းသာမိသည္ေတာ့ အမွန္ပင္။
ထုိ႔ေနာက္ပုိင္း လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ ၿမိဳ႕နယ္လူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းေပးျခင္း၊ ၿမဳိ႕နယ္

စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း၊ နယ္လွည့္စည္း႐ုံးေရးခရီးမ်ား ထြက္ျခင္း၊
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိတာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ျခင္း စသည္အားျဖင့္ မနားတမ္း
တိုင္းျပည္တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့ေပသည္။ မအားလပ္သည့္အခ်ိန္မ်ားၾကားကပင္
ၿမိဳ႕နယ္လူငယ္မ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ျပဳလုပ္ပါေသးသည္။
နယ္လွည့္စည္း႐ုံးေရး ခရီးစဥ္မ်ားတြင္လည္း ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈသည္ တစထက္တစ
ပိုမိုလာခဲ့ေပသည္။ ထိုသုိ႔ နယ္လွည့္စည္း႐ုံးေရးခရီး ထြက္သည္ဆိုရာတြင္လည္းေကာင္း၊
ၿမိဳ႕နယ္စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံသည္ဆိုရာတြင္လည္းေကာင္း၊
ၿမိဳ႕နယ္လူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႔မ်ားကုိ ဖြဲ႔စည္းေပးသည္ဆိုရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ယုံၾကည္မႈ
တည္ေဆာက္ေရးကာလ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားျဖင့္သာ
ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။
ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈ တစထက္တစ ပိုလာသည္ႏွင့္အမွ် အာဏာပိုင္မ်ား၏

စုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားလည္း တစထက္တစ ပုိမိုႀကီးထြားလာမည္ဆိုသည္ကို ေျပးၾကည့္စရာပင္
လိုမည္မထင္ပါ။ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈႀကီး ေပၚေပါက္လာရျခင္းက သက္ေသထူလ်က္ရွိသည္္။
ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ လြန္စြာ ႐ိုးရွင္းလြန္းေသာ လုပ္ႀကံမႈႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆိုရပါလွ်င္
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ ႏုိင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈႀကီးပင္ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲမည္ဆုိပါက
လြန္အံ့ထင္မည္မဟုတ္ပါ။ ထိုမွတဆင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား ႏိုင္ငံေတာ္အား
ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒျဖင့္
အက်ဥ္းေထာင္ဒဏ္ေပးျခင္း၊ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေပးျခင္းတို႔မွာ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈ
မေအာင္ျမင္ျခင္းအေပၚ ေနာက္ဆက္တြဲ ႏိုင္ငံေရးအရ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသည့္
လုပ္ရပ္မ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။ အာဏာပိုင္မ်ား၏ သေဘာတူညီ ခြင့္ျပဳခ်က္မ်ားအရ
စည္း႐ုံးေရးခရီးထြက္ျခင္းႏွင့္ ထုိ႔ၾကာင့္ ဒီပဲယင္းတြင္ လုပ္ႀကံခံရျခင္း စသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို
တရား႐ုံးေတာ္တြင္ သက္ေသထင္ရွား တင္ျပခြင့္ရရွိရမည္မွာ စြပ္စြဲခံရသူဘက္မွ ဥပေဒအရ
ရပိုင္ခြင့္ရွိသည့္ အခြင့္အေရးပင္ျဖစ္သည္။
(၃)
ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္

ဥပေဒႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဥပေဒသေဘာရွင္းလင္းခ်က္ကို လူထုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အား
ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ဆုိသည့္
ေဆာင္းပါးတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

ယင္းဥပေဒ၏ ပုဒ္မ (၁၁) ျပဌာန္းခ်က္တြင္ ဗဟုိအဖြဲ႔သည္ ပုဒ္မ ၁၀(ခ) အရ

အေရးယူျခင္းခံရသူအား မည္သည့္ေနရာေဒသတြင္ မေနထိုင္ရဟု သတ္မွတ္ျခင္း၊
မည္သည့္ေနရာေဒသတြင္သာ ေနထုိင္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္း၊ သြားလာမႈကို လုိအပ္သလို
တားဆီးျခင္း၊ သတ္မွတ္သည့္ အရာဝတၱဳမ်ားကို လက္ဝယ္ထားရွိျခင္း (သို႔မဟုတ္) အသုံးျပဳျခင္းကို
ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္း၊ စသည့္ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္းသာ ေရးယူႏိုင္ေပသည္။ ထုိျပဌာန္းခ်က္ကို
ေက်ာ္လြန္၍ အေရးယူကန္႔သတ္ပါက ဥပေဒမဲ့ ကန္႔သတ္တားဆီးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနအိမ္ၿခံဝင္းအတြင္းသို႔ ႏိုင္ငံျခားသားတဦး
ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ လူထုေခါင္းေဆာင္မွ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔၏
စာနာေထာက္ထားတတ္ေသာ ဓေလ့စ႐ုိက္အရ အစားအေသာက္မ်ား ေကၽြးေမြးျခင္း
လက္ခံစကားေျပာဆုိျခင္းမ်ားသည္ အထက္ေဖၚျပပါ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို
ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ယင္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၉(င) ျပဌာန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ အေရးယူျခင္းခံရသူအား တရားစြဲဆုိႏုိင္

ေလာက္သည့္ အခ်က္အလက္ႏွင့္ ျပည့္စုံလွ်င္ တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း
တင္ပို႔ရမည္ဟူသည့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္း အထူးတရားခုံ႐ုံးျဖင့္
တရားစြဲဆိုႏုိင္ေလာက္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္လည္း ျပည့္စုံျခင္းမရွိေၾကာင္း
ေတြ႔ရွိရမည္ျဖစ္သည္။
(၄)
ႏုိင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္သည့္

ဥပေဒကို ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ (၃) အျဖစ္ အတည္ျပဳ
ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒ ျပဌာန္းခဲ့ရာတြင္ ယင္းဥပေဒကို ျပဌာန္းသင့္ေၾကာင္း
အေၾကာင္းတရားတရပ္အေနျဖင့္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စု ဆုိရွယ္လစ္ သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အခန္း (၁၁) ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ မူလအခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား
ေခါင္းစဥ္ပါ ပုဒ္မ (၁၆၇) ျပဌာန္းခ်က္အရ ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္းကြယ္၍ မရႏိုင္သည့္
ဥပေဒသမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား တည္ရွိခဲ့ေပသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ
ၿပိဳက်ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္အတူ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒ
အာဏာတည္တံ့မႈသည္လည္း ပ်က္သုဥ္းခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလုိသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္

ဥပေဒကိုမူ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ဆက္လက္က်င့္သုံးေနဆဲျဖစ္ကာ ယင္းဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ (၁) မွ
ပုဒ္မ (၂၄) အထိ ျပဌာန္းထားသည့္ အထူးဥပေဒတရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အထူးဥပေဒတုိ႔မည္သည္
အေျခအေန အခ်ိန္အခါ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအရလည္းေကာင္း၊ သဘာဝ၊ ပတ္ဝန္းက်င္၊
ဓေလ့ထုးတမ္း လုိအပ္ခ်က္မ်ားအရလည္းေကာင္း၊ ျပည္သူလူထု၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ေရွ႕႐ႈ၍
ျပဳလုပ္ျပဌာန္းရေသာ ဥပေဒအမ်ဳိးအစားမ်ား ျဖစ္ေပသည္။

ထို႔ျပင္ ယင္းဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္သာ
ရည္ရြယ္လ်က္ ျပဳလုပ္ျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားလွေပသည္။ အထူးသျဖင့္
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အစည္း၏ ဆင္ျခင္တုံတရားအရ အေရးယူႏုိင္စြမ္းေသာ ဥပေဒတရပ္
ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းဥပေဒျဖင့္ အေရးယူျခင္းခံရသူမ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတုိ႔၏
ဆင္ျခင္တုံတရားအတိုင္းအတာေပၚတြင္ မူတည္၍ လူ႔မူလအခြင့္အေရးမ်ားကို
ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ခံၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ႏိုင္ငံသားတဦးဦးအား ယင္းဥပေဒျဖင့္
အေရးယူမည္ဆိုပါက ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ
ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္သည့္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ႏွင့္
ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီတုိ႔ကသာ အေရးယူနိုင္ေပသည္။
ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ အာဏာသက္ေရာက္မႈ

မရွိေတာ့သည့္္နည္းတူ ယင္းဥပေဒအရ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔လည္း
မရွိေတာ့သည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
နအဖအစုိးရသည္ အာဏာသိမ္း စစ္အစုိးရသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းဥပေဒျဖင့္ တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္

ဥပေဒအရ အရည္အခ်င္းျပည့္မွီျခင္းမရွိေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။
(၅)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလ၌ နအဖစစ္အစိုးရ၏ အစီအစဥ္က်

စီမံေဆာင္ရြက္ထားသည့္ လုံၿခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္အတြင္း ေနထုိင္ရျခင္းျဖစ္သည္။ တရားလုိ
ဒုရဲမွဴး ေဇာ္မင္းေအာင္ တုိင္ၾကားထားေသာ ပထမ သတင္းေပးတုိင္ခ်က္အမွတ္ (ပ)/၃၀၁/၀၉
တြင္လည္းေကာင္း၊ စြပ္စြဲခံရ သူ Mr. John William Yettaw ၏
ထြက္ဆုိအစစ္ခံခ်က္တြင္လည္းေကာင္း၊ ပထမအႀကိမ္ Mr. John William Yettaw ကိုယ္တုိင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး အျပန္တြင္ လုံၿခံဳေရး အေစာင့္ရဲျဖင့္
ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခံခဲ့ရသည္ေပသည္။ ထုိကဲ့သို႔ လူတစ္ဦးဝင္ေရာက္ခဲ့သည္ကို
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ မိသားစုဆရာဝန္ ေဒါက္တာ တင္မ်ဳိးဝင္းမွတဆင့္
သက္ဆိုင္ရာသို႔လည္း အေၾကာင္းၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထိုသို႔အေၾကာင္းၾကားခဲ့စဥ္က
လုံၿခံဳေရးတာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း
စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ျပဳလုပ္မႈမရွိသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ဒုတိယအႀကိမ္
ထပ္မံဝင္ေရာက္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။
လုံၿခံဳေရးတာဝန္ရွိသူမ်ား၏ တာဝန္ဝတၱရား လစ္ဟင္းေပါ့ေလ်ာ့မႈမွ ေပၚေပါက္လာေသာ အမႈ

ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမႈမစြဲတင္မီကပင္ ပ်က္ျပယ္လ်က္ရွိေသာ အမႈလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔
လုံၿခံဳေရးအေစာင့္က် ရဲမ်ား၏ တာဝန္ဝတၱရား ပ်က္ကြက္မႈကို လူထုေခါင္းေဆာင္ဖက္မွ
ထင္ထင္ရွားရွား ေထာက္ျပေျပာဆုိေသာအခါတြင္မွသာလွ်င္ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီက တာဝန္က် ရဲမ်ားကို
အျပစ္ေပး အေရးယူၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း တိတိက်က် ေျပာဆုိရွင္းလင္းႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတရပ္ကို ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

(၆)
အထက္ပါကဲ့သုိ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္အား တရားစြဲဆုိထားျခင္းသည္ ဥပေဒျပႆနာမ်ား၊

အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ကိုက္ညီမႈမရွိေစကာမူ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း
အထူးတရား႐ုံးက လူထုေခါင္းေဆာင္အား ေထာင္ဒဏ္သုံးႏွစ္ ခ်မွတ္လုိက္ေပသည္။
ယင္းအမိန္႔ကို အခ်ိန္မဆုိင္းဘဲ နအဖအစိုးရဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ အမိန္႔ျဖင့္
ေထာင္ဒဏ္ တႏွစ္ခြဲအထိ ေလွ်ာ့ခ်လုိက္သည့္အျပင္ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္မ်ားျဖင့္ ကိုက္ညီမႈမရွိေသာ
စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားပါသည့္ ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းသည္
တရားဥေပေဒ၏အထက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ရွိေၾကာင္း ထင္ထင္ရွားရွား
ျပသလုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ ယင္းကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ တရားစီရင္ေရး လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ

အထက္တရား႐ုံးမ်ားသို႔ အယူခံမႈ တက္ေရာက္ခြင့္၊ ျပင္ဆင္မႈတက္ေရာက္ခြင့္မ်ားကို
ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိသကဲ့သို႔

ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၏ လုံၿခံဳစိတ္ခ်စြာ အသက္ရွင္ရပ္တည္ပိုင္ခြင့္လည္း မရွိေတာ့ေၾကာင္းကို
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ လူထုေခါင္းေဆာင္တဦးကိုပင္ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈ၊
အင္းစိန္ေထာင္တြင္းတရား႐ုံးမွ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္မႈႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ၏
တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ပ်က္ျပားေစေသာ လုပ္ရပ္မ်ားက ခုိင္ခိုင္မာမာ ျပသလ်က္ရွိေပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စသည္တုိ႔သည္လည္း

က်ပ္တည္းသထက္ က်ပ္တည္းလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဆုိးရြားသထက္ ဆိုးရြားလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ေခါင္းငုံ႔ခံျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာမည့္ အေထြေထြ
ယုိယြင္းက်ပ္တည္းမႈမ်ားကို ရယူပိုင္ဆုိင္၍ ပင္ပန္းႀကီးစြာ ဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္ၾကရမည့္အစား
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေစရန္ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က်
ပါဝင္တြန္းလွန္ျခင္းအားျဖင့္ ရရွိလာမည့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားႏွင့္အတူ မိမိတို႔၏ ဘဝမ်ားကို
တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအက်ဳိးအတြက္ မလြဲမေသြ ႏွင္းအပ္ၾကရမည့္ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
×××××
စာဖတ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားလွ်က္ -
(၁၂.၈.၂၀၀၉)



ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူ ေထာင္တြင္း ေသဆံုး

၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ က်ခံေနရတဲ့

ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသူ အသက္ ၃၈ ႏွစ္အရြယ္ မတင္တင္ေထြးေခၚ မပဲဟာ အင္းစိန္ေထာင္
ေဆး႐ုံမွာ မေန႔က ႏွလုံးေသြးေၾကာ ေပါက္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ကုိ
အာဏာပိုင္ေတြက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ တႀကိမ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး အာမခံနဲ႔
ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလမွာ ၀တၱရား ေႏွာင့္ယွက္မႈနဲ႔
ထပ္မံဖမ္းဆီးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို မေအးေအးမာက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
အင္းစိန္ေထာင္ ေဆး႐ုံမွာ မေန႔က ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ မတင္တင္ေထြးေခၚ မပဲဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္

စက္တင္ဘာကာလ အတြင္းမွာ လုံၿခဳံေရး တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအား ၀တၱရား ေႏွာင့္ယွက္မႈနဲ႔ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ
ဥပေဒပုဒ္မ ၃၃၂ အရ လည္းေကာင္း၊ လုံၿခဳံေရး တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကုိ မၾကား၀ံ့ မနာသာ ဆဲဆုိမႈနဲ႔
ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၄ အရ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္နဲ႔ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္နဲ႔ ၃ လ အမိန္႔
ခ်မွတ္ခံထားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။
မတင္တင္ေထြးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူမဟာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ နီးစပ္သူတဦး ျဖစ္တာမုိ႔

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူငယ္အဖြဲ႕၀င္ တဦးကလည္း အခုလိုေျပာပါတယ္။
“သူက ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ရဲေတြ ပဋိပကၡျဖစ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို

ရဲေတြက ႐ုိက္ၾကႏွက္ၾကေတာ့ မေနႏုိင္လုိ႔ ၀င္ပါတာေပါ့၊ သူက။ လကုန္ပုိင္းက်ေတာ့ သူ႔ကုိ
လာဖမ္းသြားတယ္။ လာဖမ္းၿပီး တႏွစ္ေလာက္ အမႈဆုိင္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အမႈဆုိင္ၿပီး
၂၀၀၈ မွာ သူ႕ကုိ ေထာင္ခ်လုိက္တယ္။
“သူ႔မွာ နဂုိကတည္းက ႏွလုံးေရာဂါရယ္၊ ေသြးတုိးရယ္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ မေန႔က

ေန႔လယ္ပုိင္းေလာက္မွာ သူ ႐ုတ္တရက္ မူးၿပီး လဲက်သြားတယ္။ လဲက်သြားေတာ့
ေထာင္ေဆး႐ုံတင္၊ ေထာင္ေဆး႐ုံက ဆရာ၀န္ေျပာတဲ့ အေျဖကေတာ့ သူက ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ
ေပါက္သြားတယ္ေပါ့။ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာေပါက္ၿပီး ေသြးခဲ၊ ေသြးခဲၿပီးမွ တဆင့္
ဆုံးသြားတာေပါ့။”
သူ႔ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း

အတြင္းေရးမႉး ကိုတိတ္ႏုိင္ကေတာ့ သူမဟာ က်န္းမာေရး မေကာင္းတာ အေတာ္ၾကာၿပီ
ျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္း အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္ေနတာက ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကတည္းက ဆရာ၀န္ ေတာ္ေတာ္ျပရတဲ့ အေျခအေန

ရွိပါတယ္။ က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့ လူစာရင္းထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ဖူးတယ္။
သုိ႔ေသာ္လည္း နအဖက သူ႔ကို ဒီတုိင္းပဲ ထားလုိက္ၿပီး ေထာင္ေျပာင္းသြားတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးေတြ

ရွိတယ္။ အဓိကေတာ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အေတာ္နည္းလုိ႔ အဲဒီလို ျဖစ္ရတယ္လုိ႔
ေျပာလို႔ရတာေပါ့။”
ေထာင္ေဆး႐ုံမွာ ကုသမႈနဲ႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ မျဖစ္သင့္တဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာသြားပါတယ္။
“အခုက ေထာင္ေဆး႐ုံမွာ ဆုံးတာပါ။ ေထာင္ေဆး႐ုံမွာ ဆုိတာက အဲလို စမ္းသပ္တဲ့

ကိရိယာဆိုတာ ဘယ္ေထာင္မွာမွ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ႏွလုံးစမ္းသပ္တဲ့စက္တုိ႔ ဘာတုိ႔ဆုိတာ
ေထာင္ေတြမွာ မရွိၾကပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း တခါမွ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။”
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ေသဆုံးမႈ အေရအတြက္ဟာ တႏွစ္ထက္တႏွစ္

ပိုၿပီး မ်ားျပားလာတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္ေျပာသြားပါတယ္။
“အခုက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေရအတြက္ေတြ မ်ားလာတယ္။ အခုဆုိ ၁၄၃ ေယာက္ရွိၿပီေပါ့။

ဆိုေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ဒီလုိပဲ ေ၀းလံတဲ့ ေထာင္ေတြကုိ
ေျပာင္းေနမယ္ဆုိရင္၊ ေဆး၀ါးကုသမႈေတြ မရွိဘူး၊ ညံ့ဖ်င္းေနဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ ႏုိင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အေျခအေနက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွ်ဥ္းသတ္ခံရသလို ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔
က်ေနာ္တုိ႔ေတာ့ ျမင္ပါတယ္။”
အခု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ေထာင္ထဲမွာ ေသဆုံးတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၃ ဦးရွိၿပီး

က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးႏုိင္တဲ့ ICRC ေခၚ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕ကိုလည္း
ေထာင္တြင္း ၾကည့္႐ႈခြင့္မေပးတာ၊ ပိတ္ပင္ထားတာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္ပါတယ္။
ေထာင္တြင္းမွာ အေျခခံေဆး၀ါးကအစ မရွိတာေတြေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မိသားစုေတြက
ေပးေနရပါတယ္။ ေထာင္တြင္းမွာ ရာဇ၀တ္ အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြ
ေသဆုံးမႈေတြကလည္း အမ်ားအျပား ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြက
ေျပာျပပါတယ္။
ေဒၚစုအမႈ ေရွ႕ေနပါ၀ါလႊဲ
ေနအိမ္မွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

အမႈအတြက္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ျပင္ဆင္မႈ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကုိ ဗဟုိတရား႐ံုးခ်ဳပ္မွာ ဆက္ၿပီး
လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဒီေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူ႕အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႕ေနေတြ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကၿပီး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေရွ႕ေနပါ၀ါ လႊဲေပးတာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အျပည့္အစုံကုိ
မသင္းသီရိက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ဒီေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္းမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ေရာ ေနအိမ္မွာ အတူရွိေနတဲ့

ေဒၚခင္ခင္၀င္းနဲ႔ မ၀င္းမမတို႔ အတြက္ပါ တရား႐ုံးရဲ႕ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြအရ ေရွ႕ေနပါ၀ါ
ယူခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာပါတယ္။

“ဒီေန႔ကေတာ့ ေရွ႕ေနပါ၀ါ ယူတာေပါ့ဗ်ာ။ ေရွ႕ေနပါ၀ါ ယူေတာ့ ေဒၚစုကလည္း က်ေနာ္တုိ႔အတြက္
ပါ၀ါေပးတယ္။ ခင္ခင္၀င္းနဲ႔ ၀င္းမမကလည္း ေပးတယ္။ ပါ၀ါေတြရေတာ့ ပါ၀ါေတြကုိ အခု
႐ုံးဖြင့္မယ့္ရက္ တနလၤာေန႔က်ရင္ သြားတင္ရမယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းေလာက္ပဲ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။
အေသးစိတ္က သူတုိ႔ အခု ဖတ္ခ်ိန္ေတာင္ မရေသးဘူး။ အခု ျပင္ဆင္စာ Notice ေပးတာတုိ႔
ဘာတုိ႔ အေသးစိတ္ကုိ မဖတ္ရေသးဘူး။”
အခုလာမယ့္ တနလၤာေန႔ ႐ုံးဖြင့္တဲ့ရက္မွာ ေရွ႕ေနပါ၀ါေတြကို ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္မွာ တင္ၿပီးရင္ေတာ့

ေနာက္ထပ္ ႐ံုးခ်ိန္းရက္ မရခင္ ႏွစ္ဘက္ ေရွ႕ေနေတြရဲ႕ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ျပင္ဆင္မႈေတြကုိ
ဖတ္ရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
“အန္ကယ္တို႔ ဖတ္သင့္ဖတ္ထုိက္တဲ့ဟာေတြ အကုန္ဖတ္မယ္။ ဖတ္ၿပီး Ready ျဖစ္ၿပီ၊ ဟိုကလည္း

အန္ကယ္တို႔ ပါ၀ါတင္ၿပီးရင္ အမႈခ်ိန္း ခ်ိန္းမယ္။ အမႈခ်ိန္းမွာ မေျပာခင္ တေခါက္ သြားေျပာမယ္။
အန္ကယ္တို႔ တင္ထားတဲ့ ျပင္ဆင္မႈကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အုိေကတယ္။ အဲဒီအပိုင္း
ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ျပင္ဆင္မႈလည္း ေရးတယ္၊ ေလွ်ာက္လဲခ်က္လည္း ေရးတယ္ ဆုိေတာ့
အဲဒီအပုိင္းကေတာ့ အုိေက။ ဟုိဘက္ပုိင္းက တင္ျပထားတာေတြေတာ့ ဖတ္ရဦးမယ္၊
ေလ့လာရဦးမယ္။”
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမႈအတြက္ ဥပေဒအရ ျပင္ဆင္မႈဆုိင္ရာ ျပစ္မႈ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ေတြ

ထဲမွာေတာ့ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒဟာ အသက္မ၀င္ေတာ့တဲ့အတြက္
အခုျပစ္ဒဏ္ဟာလည္း အက်ဳံးမ၀င္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္က အဓိက ပါ၀င္မယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“အန္ကယ္တုိ႔ကေတာ့ ၇၄ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒဟာ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလုိ ေျပာတာကလည္း

အန္ကယ္တို႔ရဲ႕ အေျပာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အထဲမွာကို
ေရးထားတယ္ေလ။ အဲဒါ ၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီ၊ သူတို႔ေျပာတဲ့ စကားဆိုရင္
ရပ္ဆုိင္းသြားၿပီေပါ့။ ဟိုဘက္မွာ အဂၤလိပ္လိုကေတာ့ It came to end လို႔ အဲလို ဆုိတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ခုနအေျပာ ထပ္ေျပာရင္ အန္ကယ္တို႔ အေျပာခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူး၊
အန္ကယ္တို႔ကလည္း အဲဒါကို အေျခခံၿပီး ေျပာမွာ။”
ေနာက္တခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္ျပင္ဆင္မႈကို ကန္႔ကြက္ထားတဲ့ ကိစၥနဲ႔

ပတ္သက္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဘာမ်ား ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ပါသလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့
ဦးၾကည္၀င္းက အခုလို ဆက္ေျပာပါတယ္။
“ဘာမွေတာ့ သိပ္ၿပီး ထူးထူးေထြေထြ မေျပာပါဘူး။ ရပ္ဆုိင္းဆုိတဲ့အတုိင္း ရပ္ဆုိင္းထားတယ္။

သူကေတာ့ စည္ပင္က တားျမစ္တယ္ေလ။ ဆက္ၿပီးေတာ့ မျပင္ပါနဲ႔၊ ရပ္ဆုိင္းထားပါလုိ႔ ေျပာလို႔
ရပ္ဆုိင္းထားတယ္။”
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမႈကို လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးၾကည္၀င္း

ေျပာျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ေနအိမ္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ေရွ႕ေနေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးၾကည္၀င္း၊
ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္နဲ႔ ဦးလွမ်ဳိးျမင့္တုိ႔ဟာ ၂ နာရီနီးပါးၾကာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာပါ။
ဗဟုိတရား႐ုံးခ်ဳပ္က ေရွ႕ေနပါ၀ါလႊဲတာကို လက္ခံၿပီး ေနာက္ထပ္ ႐ုံးခ်ိန္းရက္ မေပးခင္အတြင္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ထပ္မံေတြ႕ဆုံဖုိ႔ ရွိေသးတယ္လို႔လည္း ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမႈ အယူခံလႊာကို ရန္ကုန္တုိင္း တရား႐ုံးက

ေအာက္တုိဘာလမွာ ပယ္ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ေရွ႕ေနေတြက ပယ္ခ်ခဲ့တဲ့
အယူခံလႊာကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္း ဒုကၡသည္
လက္ရွိ ဗမာစစ္အစိုးရလက္ထက္ သဘာဝသယံဇာတကုိ ႏုိင္ငံျခားေရာင္းစားတဲ့

လုပ္ငန္းေတြထဲမွာ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ဟာ တြက္ေျခအကိုက္ဆုံး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္း ေဆာက္လုပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ေဒသခံရြာသူရြာသားေတြ
ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္။ ၁၉၈၈ က ၿပီးစီးသြားတဲ့ ရတနာဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းဟာ ကုန္းေပၚမွာ မုိင္
(၄၀) သာ ရွည္လ်ားေပမယ့္ ေဒသခံေတြ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့အတြက္ ယူႏုိကယ္ (Unocal)
အေမရိကန္ကုမၼဏီက ေလွ်ာ္ေၾကးေပးလုိက္ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ရတနာပိုက္လုိင္းက ဓါတ္ေငြ႔ကုိ ျပည္တြင္းမွာသုံးဖို႔အတြက္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာ

စတင္ေဆာက္လုပ္တဲ့ ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလးပိုက္လုိင္းကေတာ့ ေဒသခံေတြကို အခုထက္ထိ
ဒုကၡေပးေနတုန္းျဖစ္ေၾကာင္း လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလက ထုတ္ေဝတဲ့
မြန္လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကို လူသိမ်ားေပမယ့္ ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလး
ပို္က္လိုင္းေဒသက နစ္နာဆံုးရႈံးမႈေတြကိုေတာ့ လူသိနည္းေနပါတယ္။
ရတနာဓါတ္ေငြ႔ကို ကံေဘာက္ကေန ၿမိဳင္ကေလးအထိ သြယ္ယူထားတဲ့ ဓါတ္ေငြ႔ပို္က္လိုင္းဟာ မုိင္

(၁၈၀) ေက်ာ္ ရွည္လ်ားတာမို႔ ပိုက္လိုင္းတေလ်ာက္ အသိမ္းခံရတဲ့ လယ္ေျမဧက (၂၀၀၀)
ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ပိုက္လိုင္းထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရးအတြက္ တာဝန္ယူရတဲ့ တပ္ရင္းေတြက
ေျမဧကတေသာင္းေက်ာ္ သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ဒီလို ဆုံးရႈံးနစ္နာတာေတြကို စစ္အစုိးရက
ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလး ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းၿပီးစီးသြားတာ (၁၀)
ႏွစ္နီးပါး ရွိလာေပမယ့္ ပိုက္လုိင္းတေလွ်ာက္က ေဒသခံေတြကို အခုထက္ထိ အစိုးရစစ္တပ္က
အဓမၼေစခုိင္း ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က မတရားအႏိုင္က်င့္ေနတာကုိ အေရးယူမယ့္လူ
မရွိဘူးလို႔ မြန္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔က ဆုိပါတယ္။
၂၀၀၈ ႏွစ္လယ္က ၂၀၀၉ ပထမသုံးလပုိင္းအထိ မြန္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔က သတင္းေထာက္ (၉)

ဦး ၿမိဳ ႔နယ္ (၄) နယ္မွာ ကြင္းဆင္းေလ့လာ ေမးျမန္းထားတာေတြကုိ အေျခခံၿပီး ေရးထားတဲ့
ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလး ပိုက္လိုင္း ဒုကၡသည္ အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ပါတယ္။ မုဒံု၊ သံျဖဴဇရပ္၊ ေရး၊
ေရျဖဴ စတဲ့ ၿမိဳ ႔နယ္ (၄) နယ္က ေဒသခံ (၇၀) ကုိ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းတဲ့အျပင္ ေဒသခံ
သတင္းေထာက္ (၇) ဦးတုိ႔ကုိ ေမးျမန္းၿပီး ေရးသားထားတဲ့ အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ပါတယ္။
မြန္တုိ႔ဌာေနမွာ (၁၄) ႏွစ္ၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးဖ်က္မႈေတြကို
မွတ္တမ္းတင္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းဆုိရင္ေတာ့ ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလး
ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ ပိုက္လုိင္းဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း
မွတ္တမ္းတင္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကံေဘာက္အနီးျဖတ္သြားတဲ့ ရတနာပုိက္လုိင္းက ဓါတ္ေငြ႔ကုိ အခ်င္းလက္မ (၂၀) ရွိတဲ့

ပုိက္လုိင္းနဲ႔သြယ္ယူၿပီး (၁၈၃) မုိင္ကြာေဝးတဲ့ သံလြင္ျမစ္ တဘက္ကမ္းက ၿမိဳင္ကေလး
ဘိလပ္ေျမစက္ရံုကုိ ပုိ႔ေပးပါတယ္။ ၿမိဳင္ကေလးကတဆင့္ ရန္ကုန္အထိ
ပိုက္လိုင္းဆက္ထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပိုက္လုိင္းေဆာက္လုပ္ပံု ညံ့ဖ်င္းတဲ့အတြက္ အက္ကြဲမႈ၊ ေပါက္ကြဲမႈေတြ မၾကာခဏ

ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေပ (၃၀) ေလာက္ရွိတဲ့ ပို္က္လံုးေတြကုိ ဂေဟေဆာ္ၿပီး ဆက္ထားတဲ့
ပုိက္လိုင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆက္ထားတဲ့ေနရာေတြမွာ အက္ကြဲတာမ်ားတယ္လို႔ ရြာသားေတြက
ေျပာပါတယ္။ အက္ေၾကာင္းက ဓါတ္ေငြ႔ထြက္ေနတာ ျမင္လုိ႔သက္ဆုိင္ရာကုိ သတင္းေပးေပမယ့္
အေရးယူၿပီး ျပင္ဆင္တာမ်ဳိး မလုပ္တဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲတဲ့အျဖစ္အထိ ေရာက္သြားတာပါ။
ၿမိဳင္ကေလး၊ ရန္ကန္ပုိက္လိုင္း သထံုၿမိဳ႔နယ္မွာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ေပါက္ကြဲတုန္းက
အိမ္ (၅) လုံး မီးေလာင္ၿပီး အိမ္သားေတြ ဒဏ္ရာရေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ ပိုက္လိုင္းေပါက္ကြဲမႈထက္ ပိုဆုိးတာကေတာ့ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ ႔ တုံ႔ျပန္မႈဘဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
ပုိက္လို္င္းေပါက္ကြဲမႈႀကီးရင္ သူပုန္လက္ခ်က္လုိ႔ စစ္တပ္က စြပ္စြဲၿပီး သူတုိ႔မသကၤာတဲ့

ေဒသခံေတြကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းၿပီး ႏွိပ္စက္ၫွင္းပန္းေနပါေတာ့တယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ
မုဒံုၿမိဳ ႔နယ္မွာ သူပုန္က ပုိက္လုိင္းကုိ ေဖာက္ခြဲလုိက္လုိ႔ ေပါက္ကြဲမႈႀကီး ျဖစ္ပြားတဲ့အခါ
ပတ္ဝန္းက်င္က ရြာသားတရာေလာက္ကို စစ္တပ္စစ္ေဆးပါတယ္။ ဒီအထဲက (၁၀) ဦး
ထိန္းသိမ္းခံရၿပီး ရက္ရွည္လမ်ားစြာ ႏွိပ္စက္ၫွဥ္းပမ္းစစ္ေဆးၿပီးမွ လႊတ္ပါတယ္။
ပို္က္လုိင္းေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားတဲ့အရပ္ကို သြားခြင့္ပိတ္ပင္တဲ့အတြက္ ေဒသခံ လယ္သမားေတြ
အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အလုပ္လုပ္ဖို႔ အခက္အခဲရွိေနပါတယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းက စက္တင္ဘာလအထိ (၉) လ အတြင္းမွာ ကံေဘာက္ၿမိဳင္ကေလး

ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္း (၁၀) ႀကိမ္ထက္မနည္း ေပါက္ကြဲတယ္လို႔ မြန္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔က
ဆုိပါတယ္။ တလတခါေလာက္ ဓါတ္ေငြ႔ယုိထြက္ၿပီး ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ေနတာဟာ
သူပုန္လက္ခ်က္မဟုတ္ဘဲ ပိုက္လုိင္းရဲ ႔ အရည္အေသြးနဲ႔ တည္ေဆာက္ပံု ညံ့ဖ်င္းလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီေပါက္ကြဲမႈေတြမွာ ရြာသားေတြ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ စစ္တပ္က စြပ္စြဲကာ ျပင္ဆင္ဖို႔
ေငြညစ္ၿပီး ကင္းေစာင့္ခုိင္ပါတယ္။
ကံေဘာက္-ၿမိဳင္ကေလး-ရန္ကုန္ ပိုက္လိုင္း မၾကာခဏ ေပါက္ကြဲလုိ႔ ရန္ကုန္မွာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား

ျပတ္ေတာက္ရတဲ့အတြက္ ေရွ ႔ႏွစ္ကစၿပီး မုတၱမ-ရန္ကုန္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လို္င္းကို တရုတ္ကုမၼဏီ က
တည္ေဆာက္လိမ့္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ပိုက္လိုင္းသစ္ေဆာက္လုပ္တုိင္း
ပိုက္လုိင္း ဒုကၡသည္ ေပၚထြက္လာတာ အစဥ္အလာေတြလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
Dr. Stiglitz ရဲ ႔ စီးပြားေရးအႀကံျပဳခ်က္အေပၚ

မၾကာေသးခင္က ျမန္မာႏုိ္င္ငံကုိ ကမာၻေက်ာ္ စီးပြားေရး ေဘာဂေဗဒပညာရွင္

ႏုိဘယ္စီးပြားေရးဆုရွင္ႀကီး Dr. Joseph Stiglitz က ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး
ျမန္မာႏုိင္ငံစီးပြားေရးဆုိင္ရာမ်ား (ျမန္မာျပည္ကုိ အာရွစပါးက်ီ ျပန္ျဖစ္ေအာင္) ကုိ အႀကံျပဳေျပာဆုိ
ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို အႀကံေပးေျပာဆုိတဲ့ သေဘာလုိ႔
ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ စီးပြားေရးေဘာဂေဗဒ ပါေမာကၡႀကီး Stiglitz ရဲ ႔ အဓိက
အႀကံေပးခ်က္ေတြက ဘာေတြဆုိတာကို ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေနထုိင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာ့စီးပြားေရး
ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ ဦးေစာျမင့္ေမာင္ နဲ႔ စီးပြားေရးသမားတဦး ဦးစိန္၀င္း တုိ႔ကုိ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က
ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးသုံးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ပါေမာကၡ Stiglitz ရဲ ႔ စစ္အစုိးရကုိ အဓိကအႀကံေပး ေျပာဆုိခ်က္ေတြက

ဘာလဲ။
ဦးေစာျမင့္ေမာင္ ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔တဆင့္ၾကားရတာက ပါေမာကၡ Stiglitz လာတဲ့ကိစၥမွာ

သက္ဆုိင္ရာဝန္ႀကီးဌာနက ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔သာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးတာေၾကာင့္ အျပင္ကပုဂၢိဳလ္မ်ား
တက္ေရာက္ခြင့္ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔က တဆင့္စကားၾကားရတာက အဓိက
သူေျပာသြားတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လယ္ယာစီးပြားေရးမွာ ပိုၿပီးေတာ့ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားေတြ
တက္ေအာင္ ဘယ္လုိေတြ လုပ္သင့္သလဲ။ အထူးသျဖင့္ နာဂစ္ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ
ပ်က္စီးသြားတဲ့ ကြ်ဲႏြားတိရစာၦန္ေတြ၊ ေျမယာေတြ ပ်က္စီးတဲ့အေပၚမွာ
ျပန္လည္ထူးေထာင္ေဆာင္ရြက္မႈ နဲ႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိေဆာင္ရြက္
လုပ္ကိုင္သင့္တယ္ဆုိတာကုိ အဓိကေျပာသြားတယ္လုိ႔ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ နာဂစ္ၿပီး လယ္ယာစီးပြားေရး ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥလို႔ဘဲ အၾကမ္းမ်ဥ္းလုိ႔

ေျပာရမလား။
ဦးေစာျမင့္ေမာင္ ။ ။ စီးပြားေရးျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးတခုတည္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ နာဂစ္က

ဧရာဝတီတတုိင္းလုံးကို ထိတာကုိ။ ဧရာဝတီတုိင္းဆုိတာ တကယ္တမ္းေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးေရးမွာ
ဗမာႏုိင္ငံရဲ ႔ အခ်က္အျခာၾကတဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္။ ဆုိေတာ့ ဗမာႏုိင္ငံေရး စုိက္ပ်ဳိးေရး၊
လယ္ယာစီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ကုိ ဘာေတြမ်ား လုပ္သင့္သလဲဆုိတဲ့ဟာကုိ ပါေမာကၡ
Stiglitz က အႀကံေပးသြားတဲ့ သေဘာပါ။ သူက ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ေျပာသြားတာကေတာ့

နာဂစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ပ်က္စီးသြားတဲ့ ဧရာဝတီတုိင္းကုိ ဦးတည္ေျပာသြားတဲ့
သေဘာရွိတာေပါ့။ ဧရာဝတီတုိင္းကုိ ေျပာတယ္ဆုိေတာ့ အခ်က္အျခာက်တဲ့
လယ္ယာစီးပြားေရးကုိ အဓိကထားေျပာတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါဘဲ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဘာေတြ အဓိက လုပ္ရမလဲလုိ႔ သူ ေျပာသလဲ။
ဦးေစာျမင့္ေမာင္ ။ ။ သူကေတာ့ အၾကမ္းမ်ဥ္းေပါ့ (က်ေနာ္ၾကားသေလာက္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္)။

လယ္ယာစီးပြားေရး ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အရာေတြ။
အရင္ဆုံးေျပာတာက အရင္းအႏွီး - ေငြေခ်းငွားဖို႔ (credit) ကုိ စေျပာတယ္။
လယ္ယာလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ေခ်းေငြေတြကို ပံ့ပိုးတဲ့ေနရာမွာ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔
ပံ့ပိုးႏုိင္ဖို႔ေတြပါ ထည့္ေျပာသြားတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ေျမယာေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ေျမယာထိန္းသိမ္းဖုိ႔
(Land Reform) ကိစၥလည္း ေျပာဆုိသြားတယ္။ ေျပာသြားတဲ့ေနရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔
လယ္ယာလုပ္ငန္းေတြက အဓိကအားျဖင့္ small scale farmer ေခၚ
လယ္လုပ္ကြက္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ လုပ္ႏုိင္တဲ့ လယ္သမားေတြဟာ အက်ဳိးအျမတ္
အမ်ားဆုံးျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေထာက္ျပေျပာဆုိတယ္။ ဘာျဖစ္လုိလည္းဆုိေတာ့ သူတုိ႔အတြက္
input လို႔ ေခၚတဲ့ သြင္းအားစု ေခၚ မ်ဳိးေစ့တို႔၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာတုိ႔ စတာေတြအတြက္လည္း
ပုိင္ရွင္လယ္သမားဟာ လက္လွမ္းမီွတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး လုပ္အားအေနနဲ႔လည္း
ႏုိင္ႏုိ္င္နင္းနင္း လုပ္ႏုိင္တာရွိတယ္။ ကုန္က်စရိတ္လည္း သက္သက္သာသာနဲ႔
လုပ္ႏုိ္င္တဲ့သေဘာရွိတယ္ ဆုိတာေတြကုိ အေသးစိတ္ေထာက္ျပသြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါက
အခုနေျပာတဲ့ ေျမယာကိစၥ။ ေနာက္တခုကေတာ့ ထြက္လာတဲ့သီးႏွံေတြ ေရာင္းဝယ္မႈနဲ႔
ပတ္သက္လို႔ ေျပာသြားတာကို သိရွိရတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အဓိကအားျဖင့္ ဆန္စပါးေစ်းႏႈန္း။
ေရာင္းတဲ့အခါမွာ ဆန္စပါးေစ်းႏႈန္း သိပ္ျမင့္ေနရင္ စားသုံးသူေတြအေပၚမွာ သြားၿပီးေတာ့
ထိခုိက္ႏုိင္တယ္။ တဖက္က ေစ်းႏႈန္းကႏွိမ့္ေနရင္ လယ္သမားေတြကုိ ထိခုိက္ႏုိ္င္တယ္။ အဲဒီေတာ့
ေစ်းႏႈန္းကုိ သိပ္မျမင့္ သိပ္မႏွိမ့္ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔လုိတယ္ဆုိတာေလးေတြ
ေျပာသြားခဲ့တယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေျပာသြားတဲ့အခ်က္မွာ နံပတ္တစ္အခ်က္က ဘာလဲ။
ဦးေစာျမင့္ေမာင္ ။ ။ ပထမအခ်က္က ေခ်းေငြ ျဖစ္တယ္။ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးစရိတ္ ေခ်းေငြနဲ႔

ပတ္သက္လုိ႔ ေခ်းေငြေတြကို လက္လွမ္းမီွတဲ့ ေခ်းေငြမ်ဳိးျဖစ္ဖို႔။ ဆိုတာက ဒီေခ်းေငြေတြက
လုိအပ္တဲ့ လုံေလာက္တဲ့ ပမာဏျဖစ္ဖုိ႔ရယ္၊ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရႏိုင္ဖို႔ရယ္ အဲဒါေတြကို
အဓိကထားေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္လွမ္းမွီၿပီးေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔
ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ေခ်းယူႏုိင္တဲ့ အေနအထားေတြ စီစဥ္ေပးဖို႔ေတြကုိ ေျပာသြားတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာအျမင္က ပါေမာကၡ Stiglitz ရဲ ႔ အႀကံေပးခ်က္ေတြဟာ

ျမန္မာႏုိ္င္ငံမွာ လယ္ယာစီးပြားေရး ဦးေမာ့လာဖို႔အတြက္ တကယ္လုိအပ္တဲ့ အႀကံျပဳခ်က္ေတြလို႔
ယူဆပါသလား။

ဦးေစာျမင့္ေမာင္ ။ ။ မွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံက လယ္ယာစီးပြားေရးကို
အေျချပဳႏုိင္ငံျဖစ္တာေၾကာင့္ လယ္ယာက႑မွာက ပါေမာကၡ Stiglitz
ေျပာသြားတဲ့ဟာေလးေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ အသုံးခ်ႏုိင္မယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ လယ္ယာက႑က
တုိးတက္လာမွာ ေသခ်ာသလုိ။ လယ္ယာက႑တုိးတက္လာတာနဲ႔ တျခားစီးပြားေရးေတြလည္း
တုိးတက္လာႏုိ္င္တယ္။ တဆက္တည္း ဆက္စပ္ေနေတာ့ ျဖစ္လာႏုိ္င္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ဒါကလည္း စီးပြားေရးသေဘာတရားအရေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အရာေတြပါဘဲ။ ေနာက္ ဒီအထဲမွာ
သူေျပာသြားတာကေတာ့ ေနာက္တခ်က္သတိေပးသြားတာက Exchange Rate
ေငြလွဲလွယ္ႏႈန္းက မညီမမွ်ျဖစ္ေနရင္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားတဲ့ေနရာေတြမွာ inflation ဘက္ကုိ
သြားႏုိ္င္တယ္။ ဒါေတြကုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ၿပီး ေငြလွဲလွယ္ႏႈန္းကလည္း တသမတ္တည္းျဖစ္ဖို႔
လုိအပ္တယ္လုိ႔ ထည့္သြင္းေျပာဆုိသြားတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာဦးစိန္ဝင္း အေနနဲ႔ ပါေမာကၡ Stiglitz ေပးတဲ့အႀကံျပဳခ်က္ေတြအတုိင္း

လုိက္နာႏုိ္င္ရင္ တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းတယ္၊ လယ္ယာစီးပြားေရး ဦးေမာ့လာမယ္လို႔လည္း
ဆရာဦးေစာျမင့္ေမာင္ က သုံးသပ္ပါတယ္။ အခု သူေျပာတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ လက္ရွိ
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနက ဘယ္ေလာက္ကြာဟ ေနပါသလဲ။
ဦးစိန္ဝင္း ။ ။ ပါေမာကၡ Stiglitz ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ဗမာႏုိင္ငံရဲ ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ

ယေန႔ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ သီးႏွံဆန္စပါး ထုတ္လုပ္မႈ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ေနရာမွာ ကုန္ႏႈန္းအရင္းအႏွီး ႏြား၊
ထြန္းတုံး၊ လယ္ထြန္းစက္တုိ႔ ရုိတ္သိမ္းစက္တုိ႔ အပါအဝင္ ဓါတ္ေျမၾသဇာ၊ စုိက္စရိတ္ ပ်ဳိးစရိတ္
အစရွိသျဖင့္ အဲဒါေတြအတြက္ အရင္းအႏွီးေတြဟာ အလြန္မွ တျဖည္းျဖည္းနည္းေနတယ္ဆုိတဲ့
အပုိင္းကုိ သူက ေျပာဆုိသြားတာပါ။ ဒီအပိုင္းသူေျပာတာ အမွန္ဘဲ။ အဲဒီအပိုင္းကုိ
ပံ့ပိုးႏုိ္င္တဲ့အပုိင္းက အခုန ဆရာေစာ ေျပာတဲ့ credit ေခ်းေငြ၊ အေသးစားေခ်းေငြေတြကို
ဘယ္ကရမလဲ၊ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ အဲဒါနည္းနဲ႔ ပံ့ပိုးဖုိ႔ သူကေျပာတာ။ အဲဒါက က်ေနာ္တို႔ဆီမွာက
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လယ္သမားက လုပ္ရင္းကုိင္ရင္းနဲ႔ လယ္ေပ်ာက္ (ျပဳတ္)ေနတာ။
ယာျပဳတ္လယ္ျပဳတ္နဲ႔ အဲဒီလုိဘဝက အမွန္ပါပဲ။ အဲဒါကုိ ေခ်းေငြနဲ႔ က်ားကန္ဖုိ႔ဆုိတာကုိ
သူကေျပာတာ။ ပါေမာကၡ Stiglitz လက္ထဲမွာ ဒီတခ်က္ပါတယ္ေပါ့။ ပါေမာကၡ Stiglitz
မတုိင္ခင္ကလည္း ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ ကေနဒီအစုိးရဌာနက (Harvard Kennedy School of
Government) က ထုတ္တဲ့ စာတမ္းမွာလည္း ဒီသေဘာအကုန္ပါၿပီးၿပီ။ ဆိုလိုတာက ဒါက ဒီေန႔
ဒီအေျခအေနကုိ ေခ်းေငြနဲ႔ ပံ့ပိုးေပးဖို႔။ ေနာက္တမ်ဳိးက ဆက္စပ္သီးႏွံက က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ
ဆန္စပါးတင္မဟုတ္ဘူး ဥပမာ ပဲမ်ဳိးစံု၊ ငရုတ္မ်ဳီးစံု၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ႀကံ စတဲ့
သီးႏွံေတြအားလုံးရဲ ႔ ေပၚလစီကုိလည္း တညီတညႊတ္တည္း လုပ္ထားဖို႔ သူက ေျပာတာ။ ဥပမာ
သူေျပာတဲ့ထဲမွာ ပါသလုိပဲ တခ်ဳိ ႔ဟာေတြက ဖြင့္ထားလုိ႔ရွိရင္ ဆန္စပါးကုိ ႏုိ္င္ငံျခားကုိ
ေတာက္ေလွ်ာက္ပုိ႔ခြင့္ေပးထားလုိ႔ရွိရင္ သိပ္ျမင့္တဲ့အခါၾကရင္ စားသုံးသူ ထိခုိက္ႏုိ္င္တယ္။
အဲဒီအခါၾကရင္ နည္းနည္းထိန္းဖို႔။ ဒါေပမဲ့ အၿမဲ ဒီေပၚလစီကုိ ဖြင့္ထားရမယ္။ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ
နည္းနည္း control လုပ္ဆုိၿပီး သြားခုိင္းတာ အႀကံေပးခ်က္တခုပါ။ ဒီအႀကံေပးခ်က္ကေတာ့
ဗမာျပည္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ အႀကီးအကဲဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊ ေျပာတဲ့အတုိင္း
ဆည္ေျမာင္းကန္ေခ်ာင္းေတြ dam ေတြေဆာက္ၿပီးေတာ့ ေရေတြရေအာင္

အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔
ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕မည္
NEJ/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
အန္အယ္လ္ဒီပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမည့္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍

အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္မ်ားကို ေနာက္ထပ္ တုိးခ်ဲ႕မည္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္
မ်က္ႏွာစုံညီေတြ႔ဆုံၿပီးမွသာ အတည္ျပဳ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္မည္ဟု ပါတီဗဟို
အလုပ္အမႈေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦခင္ေမာင္ေဆြက ေျပာသည္။
၎က “အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ (စီအီးစီ) ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ အစကတည္းက

ေဆြးေႏြးၿပီးသားရိွပါတယ္။ ဒါကို ေၾကညာခ်က္လည္း ထုတ္ထားတာ ရိွပါတယ္။
စီအီးစီျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ကိစၥဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စီအီးစီ မ်က္ႏွာစုံညီ (၁၁)
ဦးေတြ႔တဲ့အခါက်ရင္ ဒါကို ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္
လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့ဟာ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ထားတာ ရိွပါတယ္။ အဲလို ေတြ႔ခြင့္ရတဲ့အခါ
ဒါကိုေျပာဆို ညိႇႏႈိင္းတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနခါမွာေတာ့
သေဘာထားေတြပဲ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမွ action လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရိွေသးပါဘူး ခင္ဗ်”
ဟု ေျပာသည္။
၂၀၀၉ ခု ေအာက္တိုဘာ (၂၂) ရက္ေန႔ အန္အယ္လ္ဒီ အထူးေၾကညာခ်က္တြင္

ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ တိုးခ်ဲ႕ေရးႏွင့္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္
ေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ေနေၾကာင္း၊ အဆိုပါကိစၥကို အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔တို႔ ေတြ႔ဆုံခြင့္ရသည့္အခါ ညိႇႏိႈင္းတုိင္ပင္၍
ဆုံးျဖတ္မည္ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ေရးဥပေဒကို
သက္ဆိုင္ရာမွ ထုတ္ျပန္ေၾကညာသည့္အခါတြင္ လိုအပ္သလိုေဆာင္ရြက္မည္ဟူ၍လည္းေကာင္း
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က ဆုံးျဖတ္ၿပီးျဖစ္ပါသည္ဟု ပါရိွသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၏ သက္ႀကီးပုိင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္

ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ပါတီ အတြင္းေရးမႉး ဦးလြင္ႏွင့္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔၀င္
ဦးလြန္းတင္တုိ႔သည္ ဒီဇင္ဘာ (၁၆) ရက္တြင္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ၿပီး လက္ရိွ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔ကို
ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုသုိ႔ေဆြးခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔

ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္ေျခမွ ပါတီ၀င္မ်ားက ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ျခင္းနွင့္
ဗဟုိအဆင့္ကေရြးခ်ယ္၍ ယာယီတာ၀န္ေပးျခင္းဆုိသည့္ အျမင္ႏွစ္မ်ဳိး ပါတီတြင္း၌
ထြက္ေပၚခဲ့သည္။ ပါတီ၀င္မ်ားက တႏိုင္ငံလုံးအတုိင္းအတာႏွင့္ ညီလာခံတခု ေခၚေပးရန္လည္း
ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးခင္ေမာင္ေဆြက “လတ္တေလာမွာေတာ့
ေအာက္ေျခအန္အယ္လ္ဒီက ေျပာတာကို က်ေနာ္တုိ႔ ေလးေလးစားစားနဲ႔ ခံယူၿပီးေတာ့ကာ
မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တခ်ိန္တခါမွာေတာ့ လုပ္ေပးရမယ့္ဟာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔အန္အယ္လ္ဒီဟာ စတင္ဖြဲ႔ခ်ိန္ကစၿပီး အခုထိ ႏိုင္ငံလုံးကၽြတ္ညီလာခံဆိုတာ ေခၚဖို႔
အခက္အခဲေတြ ရိွခဲ့လို႔ တခါမွ မေခၚခဲ့ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒါႀကီးကိုေခၚဖို႔ဟာ
လက္ေတြ႔မွာမျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။
အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္မ်ား၏ ဆႏၵကို ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အေနျဖင့္ မပစ္ပယ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္

လက္ေတြ႔၌ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မရသည့္အပိုင္းတြင္ ရိွေနသည့္အျပင္ လက္ရိွ
ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔အျပင္ ထပ္မံ၍ မ်က္ႏွာသစ္မ်ားကို ထပ္တိုးခ်ဲ႕ရန္ ရွိေၾကာင္း
ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ေျပာသည္။
“လက္ရိွ စီအီးစီ (၁၁) ဦးရိွရာမွာ သတင္းျဖစ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး (၃) ဦး အနားယူမယ္ဆိုတာလည္း

သတင္းပဲရိွပါေသးတယ္။ သူတို႔ပါးစပ္ကေနၿပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႔အနားယူေတာ့မယ္ဆုိၿပီး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေျပာခဲ့တာလည္း မရိွပါဘူး။ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔မွာလည္း
ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက အနားယူမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္စာတင္ျခင္းလည္း မရိွပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က
လက္ရွိစီအီးစီ (၁၁) ဦးအျပင္ ေနာက္ထပ္ မ်က္ႏွာသစ္ေတြ ထပ္ၿပီးေတာ့ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔
အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ထည့္သြင္းတိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထိုသုိ႔ ျပဳလုပ္မည့္အစီအစဥ္ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ စီအီးစီတို႔

မ်က္ႏွာစုံညီေတြ႔ဆုံသည့္အခါ ဆုံးျဖတ္သြားမည္ဟု ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ဆက္လက္ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ ေတြ႔ဆုံရန္မွာ

တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတရပ္က တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရန္
လုိအပ္ပါသည္ဟူသည့္ အေျခခံေပၚမွ ၾကည့္မည္ဆိုပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏
ေတာင္းဆိုခ်က္အတုိင္း သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္ဟုလည္း
ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ေျပာၾကားသည္။
လက္ရိွ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္မ်ားမွာ ဦးေအာင္ေရႊ ဥကၠ႒၊ ဦးတင္ဦး ဒု- ဥကၠ႒၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး၊ ဦးလြင္ အတြင္းေရးမႉးႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားအျဖစ္
ဦး၀င္းတင္၊ ဦးသန္းထြန္း၊ ဦးစိုးျမင့္၊ ဦးလွေဖ၊ ဦးလြန္းတင္၊ ဦးၫြန္႔ေ၀၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔
ျဖစ္ၾကသည္။

ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုေဆးခန္းမ်ား ၾကပ္မတ္ခံေနရ

မ်ဳိးခ်စ္သူ/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/241209c.php
ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုေဆးခန္းမ်ားတြင္ အခ်ိန္ပိုင္း၊ အခ်ိန္ျပည့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာ

ဆရာ၀န္မ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးႏွင့္ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနတို႔က
စည္းမ်ဥ္းသစ္ခ်မွတ္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံေဆးေကာင္စီက စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ လ်က္ရွိေၾကာင္း
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာ (၂၇) ရက္တြင္ ေရႊခံုတိုင္အထူးကုေဆးခန္းတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သူ

အသက္ (၁၅) ႏွစ္အရြယ္ (၉) တန္း ေက်ာင္းသူ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ ကိစၥရပ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔
စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ခြဲစိတ္အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီးတဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သုိ႔
၎က “အဲဒီကိစၥက ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးထိ၊ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနထိ တက္သြားတယ္ေလ။

ဒါ့ေၾကာင့္ အခု ခ်မွတ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းဟာ အဲဒီက ခ်မွတ္တာျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါ စည္းမ်ဥ္းမ်ားတြင္ ဆရာ၀န္က်င့္၀တ္သိကၡာ က်င့္စဥ္မ်ားကို လိုက္နာေရး၊

ေရာဂါမွန္ကန္စြာရွာေဖြဆံုးျဖတ္ေရး၊ ခြဲစိတ္ကုသမႈမ်ားတြင္ လူနာႏွင့္ လူနာရွင္မ်ားအား
ႀကိဳတင္ရွင္းလင္းၿပီး ကုသမႈၿပီးဆံုးသည္ထိ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေရးတို႔ကို
သိရွိလိုက္နာေရးအတြက္ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲမႈေအာက္ရွိ ေဆး႐ံုမ်ား၊ ေဆးခန္းမ်ား၊ ဌာနႀကီးမ်ား၊
ပုဂၢလိကေဆး႐ံုေဆးခန္း တာ၀န္ခံမ်ားကို ထပ္ဆင့္ၫႊန္ၾကား ႀကီးၾကပ္ရန္ စသည့္အခ်က္မ်ား
ပါရွိေၾကာင္း ထိုဆရာ၀န္ႀကီးက ေျပာသည္။
အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ ျပည္သူ႔ဆရာ၀န္ လုပ္လာခဲ့သည့္ အၿငိမ္းစား ဆရာ၀န္ေဟာင္းတဦးကလည္း

ယင္းသို႔ ေက်ာင္းသူေလး ေသဆုံးခဲ့မႈ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုအခ်ဳိ႕သို
့လာေရာက္ေဆးကုသမႈခံယူမည့္ လူနာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ဆရာ၀န္အေပၚ
ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့လာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ေဆးမွားျခင္း၊ ကုသမႈလြဲေခ်ာ္ျခင္းႏွင့္
အျခားေပါ့ေလ်ာ့သည့္ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ အသက္မဆံုး႐ႈံးသင့္ဘဲ အသက္ဆံုး႐ႈံးသည့္လူနာမ်ား
ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။
၎က “အခုလို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးက ခ်မွတ္တဲ့စဥ္မ်ဥ္းေတြကို တခ်ဳိ႕ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့

သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားတယ္လို ့ ျမင္ၾကတယ္။ ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္
မမွားေသာေရွ ႔ေန၊ မေသေသာ ေဆးသမားမရွိဘူး။ သတိမမူ ဂူမျမင္လို႔လည္း ဆိုထားတာပဲ။
ငါကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဘာသာဆိုၿပီးေတာ့ ေပါ့ေပါ့ေနလို႔မရဘူး။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ ေစတနာကို အဓိက
ထားရတဲ့သူပါ” ဟု ဆိုသည္။
အဆိုပါေက်ာင္းသူ မခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ ေသဆုံးခဲ့မႈျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားက

အက်ယ္တဝင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကရာ ေဆးေကာင္စီက ခြဲစိတ္အထူးကုဆရာ၀န္ ဦးၾကည္စိုးအား
ေဆးကုသခြင့္လိုင္စင္ (၅) ႏွစ္ ပိတ္ပင္လိုက္ၿပီး အဆိုပါေဆးခန္းအား လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည့္
အရည္အေသြးျပည့္မီေသာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ ထားရိွရန္
ျပင္းထန္စြာသတိေပးခဲ့သည္။
လိုင္စင္မလုပ္သည့္ဆိုင္ကယ္မ်ား
ဒဏ္ေၾကးေငြေပးေဆာင္ရမည္
တက္လူ/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
လိုင္စင္မဲ့ဆိုင္ကယ္မ်ား လိုင္စင္လာေရာက္ မျပဳလုပ္ပါက ဆိုင္ကယ္တန္ဖိုးေငြ၏ (၁၅) ရာခုိင္ႏႈန္း၊

(၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ေပးေဆာင္ရမည္ဟု ကုန္းလမ္းပို ့ေဆာင္ေရးၫႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာနက ယခုလ (၂၁)
ရက္တြင္ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ လိုက္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၁) ရက္မွစ၍ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလကုန္အထိ

လိုင္စင္မဲ့ဆိုင္ကယ္မ်ားကို လိုင္စင္ျပဳလုပ္ေပး ေနေၾကာင္း၊ ဆိုင္ကယ္ပိုင္ရွင္မ်ားအား
လာေရာက္လိုင္စင္ျပဳလုပ္ၾကရန္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း လိုင္စင္ေၾကးျမင့္သည့္အတြက္
လာေရာက္သူမရိွေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ မျဖစ္မေန ျပဳလုပ္ရန္ ဒဏ္ေၾကးေငြ
သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကညနမွ တာ၀န္ရွိသူက ေျပာသည္။
၎က “အစိုးရက လိုင္စင္လာလုပ္သူ မရွိလို ့အခုလို ဒဏ္ေၾကးနဲ႔ မလုပ္သူေတြ လာလုပ္ေအာင္

အမိန္႔ၫႊန္ၾကားစာ ထုတ္တယ္။ လူေတြက စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ေခတ္မွာ အခုလို
အတင္းအက်ပ္ လုပ္လိုက္တာမေကာင္းဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔လည္း ၀န္ထမ္းပဲေလ၊
ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္။ သူတုိ႔ခ်ေပးတ့ဲအမိန္႔အတုုိင္း လုပ္ပါဆိုေတာ့လည္း လုပ္ရတာေပါ့” ဟု
ဒီဇင္ဘာ (၁) ရက္မွစ၍ ယခုလာမည့္ ဇန္န၀ါရီလကုန္တြင္ ကုန္ဆုံးမည့္

လိုင္စင္လုပ္ခြင့္သတ္မွတ္ကာလကို မတ္လကုန္အထိ ေနာက္ထပ္ သက္တမ္း (၂) လ
ထပ္မံတိုးလိုက္ေၾကာင္း၊ ယင္းသို႔ သက္တမ္းတိုးထားပါလ်က္ လာေရာက္လိုင္စင္ မျပဳလုပ္သူ
မ်ားကို ဒဏ္ေၾကး သတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကညန တာ၀န္ရိွသူက ေျပာသည္။
“၂၀၁၀ ျပည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁) ရက္ေန႔က (၂၈) ရက္ေန႔ထိ ၾကားမွာ လို္င္စင္လာလုပ္သူေတြကို

ဆိုင္ကယ္ရဲ႕ တန္ဖိုးက (၁၅) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ မတ္လ (၁) ရက္ေန႔က မတ္လ (၃၁) ရက္ေန႔အတြင္း
လာေရာက္သူေတြကို ဆိုင္ကယ္တန္ဖိုးရဲ႕ (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္း သတ္မွတ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္
က်ေနာ့္အျမင္ကိုေျပာရရင္ ေနာက္ထပ္ သက္တမ္းတိုးေပးေပမယ့္လည္း လာၿပီးလိုင္စင္
လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး” ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ သတ္မွတ္ထားေသာ ႏွစ္လအတြင္း လာေရာက္လိုင္စင္ မျပဳလုပ္သူမ်ားသည္

သတ္မွတ္ထားေသာ အေကာက္ခြန္ေငြ၊ အာမခံေငြ၊ ဘဏ္သြင္းေငြ၊ မွတ္ပံုတင္ေၾကးႏွင့္ ယာဥ္
အထူးစစ္ေဆးေရးတို႔အတြက္ပါ ေငြေပးသြင္းရမည့္အျပင္ ဒဏ္ေၾကးပါ ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
သံလ်င္မွ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီတဦးက ေျပာသည္။
လိုင္စင္ေၾကးမ်ားကုိ ေမာ္ဒယ္ႏွင့္ အင္ဂ်င္ပါဝါအလိုက္ သတ္မွတ္ထားၿပီး

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ဆိုင္ကယ္တစ္စီးလွ်င္ အနိမ့္ဆံုး က်ပ္ (၁၁၀,၆ဝဝ) မွ အျမင့္ဆံုး (၁၉၃,၁ဝဝ)
က်ပ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံလုပ္ဆိုင္ကယ္ျဖစ္ပါက အနိမ့္ဆံုး (၃၁၆,၈၅ဝ) က်ပ္မွအျမင့္ဆံုး က်ပ္ (၆၄၆,၈၅ဝ)
ျဖစ္ၿပီး ဂ်ပန္လုပ္ဆိုင္ကယ္မွာမူ အနိမ့္ဆံုး က်ပ္ (၅၆၄,၃၅၀) မွ အျမင့္ဆံုး (၇၇၀,၆ဝဝ)
က်ပ္သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း ကညန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
ဆိုင္ကယ္လိုင္စင္ လုပ္သည့္အခါ ထုတ္လုပ္သည့္ႏုိင္ငံ အမ်ိဳးအစားအေပၚ မူတည္၍

ေပးသြင္းရသည့္ ေငြအျပင္ အာမခံေၾကး အတြက္ ၆၀၀ က်ပ္ ၊ ဘဏ္သြင္းေငြအတြက္ ၅၀၀ က်ပ္ ၊
မွတ္ပံုတင္ေၾကးႏွင့္ အထူးယာဥ္စစ္ေဆးမွဳအတြက္ ႏွစ္ေသာင္းက်ပ္ ေပးရေၾကာင္း ကညန
လိုင္စင္ျပဳလုပ္သည့္ဌာနမွ တာ၀န္က်သူတဦးက ေျပာသည္။
သံလ်င္ၿမိဳ ့နယ္တြင္ ဆိုက္ကယ္ ၃ စီးကို အငွားေပးေမာင္းသည့္ ပိုင္ရွင္တဦးက

(ကၽြန္ေတာ့ဆိုင္ကယ္က တရုပ္ဆိုင္ကယ္ေတြဗ်ာ၊ အမွန္ေျပာရရင္ လိုင္စင္ေၾကးက ျမင့္ေနတယ္ ၊
လိုင္စင္မေဆာင္ပဲေနလို ့ သိမ္းမယ္ဆိုလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး ၊ ၃ စီးဆိုရင္ မနည္းဘူးေပးရမွာ”
ဟုေျပာသည္။
လိုင္စင္မဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားကို လိုင္စင္ ျပဳလုပ္ေပးၿပီးေနာက္ နံပါတ္မ်ားကို ၁၇ယ/....

နံပါတ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲကာ ရန္ကုန္စည္ပင္ဧရိယာႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္တို ့မွလြဲ၍ တႏိုင္ငံလံုးတြင္
စီးနင္းခြင့္ေပးေၾကာင္း သိရသည္။
ကားတင္သြင္းခြင့္ ေပးသည္ကို
ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား မေက်နပ္
စိုးမိုး/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/241209d.php
ဟိုတယ္ႏွင့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအတြက္ စစ္အစိုးရက ျပည္ပမွ

ကားတင္သြင္းခြင့္ ျပဳလိုက္ေသာ္လည္း ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေက်နပ္မႈမရွိၾကေၾကာင္း
တိုးတက္လာသည့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ေရရွည္ထိန္းရန္အတြက္ မလိုအပ္သည့္ မူ၀ါဒဆိုင္ရာ

အတားအဆီးမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ေပးရန္ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ား
တင္ျပေတာင္းခံမႈကို စစ္အစိုးရက ကားတင္သြင္းခြင့္ ပါမစ္ျဖင့္သာ ၿပီးဆံုးသြားေစျခင္းျဖစ္သည္။
“တကယ္က အလုပ္မျဖစ္တဲ့ မူ၀ါဒေတြ၊ ေလွ်ာ့ေပးရမယ့္ကိစၥေတြကို တင္ျပရင္ သူတို႔ေျဖရွင္းပံုက

ကားပါမစ္ ေပးလိုက္မယ္။ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းကို အခြန္မေကာက္ဘဲ သြင္းခြင့္ေပးလိုက္မယ္။

ဒီေျဖရွင္းမႈဟာ ေရရွည္အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ေျဖရွင္းနည္း မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္
အသင္း၀င္တဦးက ေျပာသည္။
ခရီးသည္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအတြက္ အသံုးျပဳရန္ ကားတင္သြင္းခြင့္ကို စစ္အစိုးရက

ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းမွ တဆင့္ ဟိုတယ္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ယခုလအတြင္း
ခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တိုးတက္လာသည့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို ေရရွည္ ဆက္လက္ ထိန္းထားႏိုင္ရန္အတြက္

ခရီးသြားလာခြင့္ေဒသမ်ား ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ေပးရန္၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး စရိတ္စကမ်ား
ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္၊ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္မ်ား ဗီဇာ လြယ္လြယ္ကူကူ ရရွိေစရန္၊ Night Life
ဖန္တီးေပးရန္၊ အေထြေထြေကာက္ခံေနသည့္ စရိတ္စကမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ရန္၊ ဧည့္လမ္းၫႊန္မ်ား
အခြန္ေလွ်ာ့ခ်ေပးရန္တို႔ကုိ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
တင္ျပေတာင္းခံေနၾကသည္။
“အခု အြန္လိုင္းဗီဇာစနစ္ လုပ္လိုက္တာနဲ႔တင္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းက အရမ္းတက္လာတယ္။

ဒီစနစ္ေလး ျဖစ္လာဖို႔ကို ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္ေတြ အေတာ္ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္” ဟု
ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္ အသင္း၀င္တဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာျပည္တြင္း ကားတင္သြင္းမႈကို စစ္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ စီးပြားေရးအုပ္စုျဖစ္သည့္

စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္ တခုတည္းက လုပ္ကိုင္ေနၿပီး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ႏိုင္ငံတကာ
ေပါက္ေစ်း၏ (၁၀) ဆခန္႔ေပးကာ ၀ယ္ယူ လုပ္ကိုင္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ကုန္စည္စီးဆင္းမႈပမာဏ
ေလ်ာ့က်
စိုးမိုး/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/241209e.php
ႏိုင္ငံအ၀ွမ္း ကုန္စည္စီးဆင္းမႈ ပမာဏ (၅) ပံု (၁) ပံုခန္႔ ေလ်ာ့က်သြားေၾကာင္း

အေ၀းေျပးကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။
ေဆာင္းသီးႏွံရာသီျဖစ္သည့္တိုင္ ရွမ္းျပည္ဘက္မွ ကုန္၀င္နည္းသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔

ကုန္စည္စီးဆင္းမႈ ေလ်ာ့က်ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
“လမ္းေၾကးေတြ (၂) ဆ တက္သြားတဲ့အတြက္ အမွန္မွာက ကုန္ခကို တိုးေကာက္ရမွာ။ အခုေတာ့

ကုန္မရေတာ့ ရွမ္းျပည္ဘက္က ကုန္ခကို တိုးလို႔မရဘူး။ မႏၲေလး၊ ရန္ကုန္ကေတာ့ တပိႆာကို
(၁၀) က်ပ္ တိုးထားတယ္” ဟု အေ၀းေျပးကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာသည္။
ပံုမွန္အေနအထားအရ ယခုရာသီတြင္ တႏိုင္ငံလံုး၌ တရက္လွ်င္ ပ်မ္းမွ် ကုန္တင္ကား (၃၀၀) ခန္႔

ေျပးဆြဲေနရရာမွ ယခု (၂၃၀) ႏွင့္ (၂၅၀) ၾကားတြင္သာ ေျပးဆြဲေနရေၾကာင္း သိရသည္။

ကုန္စည္စီးဆင္းမႈ နည္းပါးသည့္အျပင္ လမ္းတံတားေၾကးေကာက္ခံမႈမ်ား (၂) ဆ
တက္လာေသာေၾကာင့္ အေ၀းေျပး ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား အျမတ္အစြန္းထက္
အလုပ္ျဖစ္ေရးကိုသာ ဦးတည္လုပ္ေဆာင္ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
“မႏၲေလးကေန သပိတ္က်င္းထိ ဂိတ္ (၁၁) ဂိတ္ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ဘာမဟုတ္တဲ့

ေခ်ာင္းကူးတံတားေလးကစ ပိုက္ဆံေတာင္းတယ္ဗ်။ တံတားေတာ့ မျပင္ဘူး” ဟု
သပိတ္က်င္းၿမိဳ႕ခံ အေ၀းေျပး ကုန္တင္ယာဥ္ေမာင္းက ေျပာသည္။
ကုန္စည္ အဓိကစီးဆင္းရာ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ ေတာင္ႀကီး လမ္းပိုင္းမ်ားသာမက ႏိုင္ငံအ၀ွမ္းတြင္

လမ္းတံတားေၾကး၊ ေလလံေၾကး ျမင့္တက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈမ်ား
အဟန္႔အတားျဖစ္ေပၚေနသည္။
စစ္အစိုးရက ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွစၿပီး ပုဂၢလိကသို႔ လမ္းတံတား ေလလံမ်ား ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း

ႏွစ္စဥ္ လမ္းတံတား၊ ေလလံေၾကးမ်ား ျမင့္မားလာကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈကို
ထိခိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္။
အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ အေ၀းေျပးကုန္စည္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ကုန္စည္သယ္ယူပို႔ေဆာင္ခကို

တသမတ္တည္း သတ္မွတ္ထားႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ႏွစ္စဥ္ ေျပာင္းလဲေနေသာ
လမ္းတံတားေၾကးမ်ားႏွင့္ ကုန္စည္ရရွိမႈအရ လိုက္လံ၍ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ေနရသည္။
ပုဂၢလိက ေငြစုအသင္းအဖဲြ႔မ်ားတြင္
လိမ္လည္မႈမ်ား ေပၚေပါက္
ခိုင္လင္း/ ၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/241209f.php
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕အတြင္း ေဒသခံမ်ားက ပံုမွန္အပတ္စဥ္ စုထားသည့္ေငြမ်ားကို

ေငြစုအသင္းပိုင္ရွင္မ်ားက
ေငြျပန္မထုတ္ေပးႏိုင္ဘဲ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားသည္။
ေငြစုအသင္းဝင္မ်ား ႏွစ္အေတာ္ၾကာကတည္းက စုလာခဲ့သည့္ က်ပ္သိန္း (၇,ဝဝဝ) ေက်ာ္ကို

ေငြစုအသင္း ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္း ထားသည့္ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕၊ မိုခမ္းရပ္ကြက္ရိွ ဟသၤာကိတ္မုန္႔တိုက္
ပိုင္ရွင္ ဦးဉာဏ္ပို၊ ေဒၚျမစိန္တို႔က ထုတ္မေပးေတာ့ဘဲ မၾကာေသးခင္ရက္ပိုင္းအတြင္းက
ထြက္ေျပးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေငြစုအသင္းဝင္တဦးက ေျပာသည္။
အသင္း၀င္ စုစုေပါင္း (၂၉၀) ေက်ာ္ရိွၿပီး ေငြစုသူမ်ားမွာလည္း တလ၊ တပတ္

စသည့္အခ်ိန္ကာလအလိုက္ ေငြက်ပ္ သိန္းဂဏန္းမွ ေသာင္းဂဏန္းထိ အစားစားရိွၾကေၾကာင္း၊
ထိုေငြမ်ားကို ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းသူတို႔က ဒိုင္သေဘာမ်ဳိး ကိုင္တြယ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆုိပါ
ေငြစုအသင္း၀င္က ေျပာသည္။

၎က “ဥပမာ တလ (၁) သိန္း စုၾကမယ့္ လူ (၂၄) ေယာက္အဖဲြ႔ဆိုရင္ ပထမလမွာ (၁)
သိန္းစီထည့္လိုက္ရင္ ေငြ (၂၄) သိန္း ျဖစ္သြားမယ္။ အဲဒါကို ဒိုင္ကိုင္တဲ့ ေဒၚျမစိန္တို႔က
လွည့္သံုးလိုက္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေငြတိုးခ်ေပးလိုက္မယ္။ က်န္တဲ့လေတြ က်ေတာ့
အသင္းဝင္ေတြက (၁) သိန္းထည့္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ (၇) ေသာင္းခဲြ၊ (၈) ေသာင္းတို႔ပဲ
ထည့္ရေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မဲေပါက္လာရင္ ေငြ (၂၄) သိန္းကို တလံုးတခဲတည္း ရမယ္”
ေငြစုအသင္းဝင္မ်ား အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မဆံုႏိုင္မႈအေပၚ အျခားသူတဦးဦးကပဲ မဲေပါက္၍

ထုတ္ယူသြားသလို လိမ္လည္ကာ အသင္းဝင္မ်ားထံက ပံုမွန္စုေၾကးမ်ား လက္ခံယူေနခဲ့ရာ
သတ္မွတ္ကာလ ျပည့္ခ်ိန္တြင္ စုေၾကးေငြမ်ားကို ထုတ္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေငြစုဒိုင္က
ထြက္ေျပးသြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။
“တိုက္က ႏွစ္လံုးရိွတယ္။ တလံုးဆို ေဆာက္ထားတာ မၾကာေသးဘူး။

ဘုရားေဂါပကလူႀကီးလည္းဆိုေတာ့ အဲလို လိမ္မယ္လို႔ မထင္ဘူး။ တလ (၁) သိန္းနဲ႔ စုလာတာ
(၂) ႏွစ္ေက်ာ္ရိွလာၿပီ။ သိန္း (၂ဝ) ေက်ာ္ ပါသြားတာေပါ့။ သိန္း (၁ဝဝ) ေက်ာ္ ပါတဲ့သူေတြလည္း
အမ်ားႀကီးပဲ။ အခု ရစရာရိွတဲ့သူေတြက သူရဲ႕တိုက္ကို ေရာင္းၿပီး ေငြခဲြယူဖို႔
သေဘာတူထားၾကတယ္။ မယကတို႔၊ ရဲတို႔ကေတာ့ ဘာမွ ဝင္မေျပာပါဘူး။ ဒီကိစၥကလည္း
ကိုယ့္နားလည္မႈနဲ႔ကိုယ္ လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ မတိုင္ၾကဘူး။ နမ့္ခမ္းကပဲ အဲလို ဒိုင္ကိုင္တဲ့
တ႐ုတ္သူေဌးတေယာက္လည္း ေငြလိမ္ၿပီး ထြက္ေျပးေနတယ္” ဟု ေငြစုအသင္းဝင္တဦးက
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းရိွ ၿမိဳ႕၊ ရြာတုိ႔တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ ပုဂၢလိကေငြစုသည့္ အသင္းအဖဲြ႔မ်ားရိွေနၿပီး

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ား အ႐ံႈးေပၚသျဖင့္ ေငြေၾကး မလည္ပတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ
ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္မႈမ်ား ရိွေနသည္ဟုလည္း မိုးညႇင္းၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ေန႔စဥ္ပုံမွန္ ေငြ၀င္တဲ့သူေတြက အဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီး စီးပြားေရးအေျခခိုင္တဲ့သူဆီမွာ

ဒိုင္သေဘာနဲ႔စုတယ္။ အဲဒီကေန စီးပြားေရးသမားေတြ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရႊတြင္း၊
သစ္လုပ္ငန္းရွင္ ဒါမွမဟုတ္ မူးယစ္ေဆးဝါး လက္ကားသမားေတြကို အတိုးမ်ားမ်ားနဲ႔
ေငြတိုးခ်ေပးတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြက အၿမဲတမ္း ျမတ္ေနတာမွမဟုတ္တာ။
ေရႊမထြက္ရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဖမ္းခံရရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေငြျပန္မေပးႏိုင္ၾကဘူး။ အဲဒီမွာ ဒိုင္က
ထြက္ေျပးရတာပဲ။ စီးပြားေတြပ်က္၊ ဘဝေတြပ်က္နဲ႔။ ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္ထားတဲ့
သူေတြကလည္း အဲလို ေငြလိမ္ၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့ပံုစံျဖစ္သြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အထူးသျဖင့္ ေစ်းသည္မ်ားသည္ အဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီး မိမိစုႏိုင္ေသာ ေငြေၾကးသတ္မွတ္၍

တဦးတေယာက္ထံတြင္ ေန႔စဥ္ပုံမွန္စုၾကၿပီး သတ္မွတ္သည့္အခ်ိန္တြင္ အလွည့္က်မဲႏိႈက္ကာ
မဲေပါက္သည့္သူက စုထားေသာေငြမ်ားကို တလုံးတခဲတည္း ထုတ္ယူကာ
အရင္းအႏွီးျပဳလုပ္ႏုိင္သျဖင့္ ထိုသုိ႔ေငြစုသည့္စနစ္မ်ား လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက
ျမန္မာႏိုင္ငံေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ၾကသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီးရိွသူမ်ားက မိမိတို႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္
ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံရန္လည္းေကာင္း၊ အျခား စီးပြာေရးသမားမ်ားကို ေငြတိုးခ်ရန္လည္းေကာင္း
ေဒသခံမ်ား၏ စုေငြကို အသုံခ်ေနၾကၿပီး ေငြစုအသင္းသားမ်ားကလည္း စထည့္စဥ္ကကဲ့သို႔
ေငြအျပည့္ေပးသြင္းစရာမလိုဘဲ ေလွ်ာ့ထည့္ျခင္းျဖင့္ အျမတ္ရေနၾက၍ ယခုကဲ့သုိ႔ ေငြစုဒိုင္မ်ားတြင္
အပ္ႏွံစုေဆာင္းမႈကို လုပ္ကိုင္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ရဲရင့္တက္ႂကြစြာ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္မည့္
အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုေကာ္မတီ
ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး
NEJ / ၂၃ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းအေရးမႉး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔တြင္ စစ္အစိုးရ၏ စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္
အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ၿပီး ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ေနၾကသည့္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ (၉၂) ႏွစ္၊
အတြင္းေရးမႉး ဦးလြင္ (၈၅) ႏွစ္ႏွင့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္ ဦးလြန္းတင္ (၈၈) ႏွစ္တို႔
သံုးဦးကို ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့ခြင့္ရခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏

လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီအဖြဲ႔ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ျပဳရန္ တင္ျပသည္ကို အကန္ေတာ့ခံ
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦးစလံုးက သေဘာတူခြင့္ျပဳခဲ့ဟု သိရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီကို

ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ျပဳရန္ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦးသို႔ တင္ျပေျပာဆိုျခင္းသည္
အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုေကာ္မတီကို ေသြးသစ္ေလာင္းရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီဟု
ယံုၾကည္ယူဆသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္တုိ႔မွ
ေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္မ်ား မၾကာခဏ တင္ျပေတာင္းဆိုေနသည့္ ညီလာခံေခၚယူေရးႏွင့္
ဗဟိုေကာ္မတီျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရးကို တစိတ္တပိုင္း ေထာက္ခံသေဘာတူသျဖင့္လည္းေကာင္း
ေတြ႔ဆံုဂါရ၀ျပဳခြင့္ရစဥ္ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ေဆာင္ရြက္ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု
ယူဆမိေပသည္။
တနည္းအားျဖင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေနထိုင္ရၿပီး ျပင္ပေလာကႏွင့္ အဆက္ျဖတ္ျခင္းခံထားရသည့္

လူထုေခါင္းေဆာင္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္အေရးႀကီးၿပီး အဆံုးအျဖတ္ကာလကို
ေရာက္ရွိေနသည့္ အခ်ိန္အခါတြင္ ကစားခြင့္ရသည့္ ႏိုင္ငံေရး Space က်ဥ္းက်ဥ္းေလးအတြင္းမွ
သူမ၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ျပင္ပရွိ အျခားဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္
အမ်ဳိးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္အားလံုး သိရွိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းလည္း
ျဖစ္ေပသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီး (၃) ဦး သေဘာတူခြင့္ျပဳခဲ့သည့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အန္အယ္လ္ဒီဗဟိုေကာ္မတီ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး
လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ျပင္ပရွိ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မျဖစ္မေန အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ဖို႔
လုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ရန္လည္း
ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ သို႔မွသာ မၾကာမတင္ က်င္းပေတာ့မည့္ နအဖစစ္အစိုးရ၏
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ရပ္တည္ခ်က္
သေဘာထားႏွင့္ မည္သုိ႔မည္ပံု တိုက္ပြဲ၀င္ရမည္ကို ျပည္သူလူထုသိရွိႏိုင္ေအာင္
ျပတ္ျပတ္သားသား ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ထိုသို႔ ဗဟိုေကာ္မတီကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ဗဟို စသည္ျဖင့္

ပါတီညီလာခံ အဆင့္ဆင့္ေခၚယူၿပီး ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရန္
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လုိသူမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္သကဲ့သို႔ နအဖစစ္အစိုးရ၏
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဟန္႔တားမႈမ်ားေအာက္တြင္ ထိုသို႔ အဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရန္ ျဖစ္ႏုိင္သည့္
အေနအထားမရွိဟု ေတြးပူၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီေရြးခ်ယ္မႈကုိ ယာယီအေနျဖင့္
လက္ရွိဗဟုိေကာ္မတီမွ ညိႇႏႈိင္းတုိးခ်ဲ႕လွ်င္ ပုိမုိေကာင္းမြန္သည္ဟု ယူဆသူမ်ားလည္း ရွိသည္ဟု
သိရေပသည္။
ဤေနရာတြင္ “လက္ရွိဗဟုိေကာ္မတီမွ ညိႇႏႈိင္းတုိးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းလွ်င္ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည္” ဟူသည့္

အယူအဆကို အေျခခံၿပီး ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းပါက ျပည္နယ္/တိုင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ
ေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္အမ်ားစု လက္ခံယံုၾကည္သည့္ ဗဟိုေကာ္မတီ အသစ္မ်ား ပါ၀င္လာျခင္းမရွိဘဲ
လက္ရွိဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္ပတ္သက္သူမ်ားသာ ပါ၀င္လာကာ ထူးမျခားနား
ဗဟိုေကာ္မတီျပန္ျဖစ္လာၿပီး ပါတီေအာက္ေျခအဖြဲ႔၀င္အမ်ားစု၏ ေထာက္ခံမႈကို မရရွိသည့္
အေနအထားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ ရႏိုင္သည့္အတြက္ ထိုအယူအဆကို အေျခခံၿပီး
ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းမည့္အေရးကို အေလးအနက္ ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ လိုမည္ဟု ယူဆမိေပသည္။
အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရလည္း အက်ဥ္းက်ခဲ့၊ က်ခံဆဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊

ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို႔ ျပင္ပ၌ မရွိသည့္အခ်ိန္တြင္
က်န္ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ သိသာျမင္သာသည့္ တိုးတက္မႈျဖစ္ေပၚေအာင္
တစံုတရာ တိုက္ပြဲေဖာ္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ေတာင္းဆိုရင္း
အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အမ်ားစုက
ညိႇႏိႈင္းေရြးခ်ယ္မည့္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အသစ္မ်ားကို ေအာက္ေျခပါတီ၀င္အမ်ားစုက
လက္မခံသည့္ အေနအထားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ရပါက ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ပါတီ၏
လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ အဖုအထစ္မ်ားႏွင့္
ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေပသည္။
သို႔ျဖစ္၍ လက္ရွိ နအဖစစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္မႈေအာက္၌ ၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္နယ္/တိုင္း၊

ဗဟို အဆင့္ဆင့္ ညီလာခံေခၚယူၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းရန္
မျဖစ္ႏိုင္သည့္တိုင္ မၾကာေသးမီက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိအမ်ိဳးသမီးအေထာက္အကူျပဳ တာ၀န္ခံတဦး

ေျပာၾကားသည့္ “ပါတီညီလာခံ ေခၚယူၿပီးေတာ့ ဗဟုိေကာ္မတီျပန္ဖြဲ႔တာက
အေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ညီလာခံဆုိတာက အႀကီးႀကီး လုပ္စရာမလုိပါဘူး၊
ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ ေခၚတာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္” ဟူသည့္
အဆိုအျပဳခ်က္အေပၚ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသင့္သည္ ဟု ယူဆမိေပသည္။
ထိုအယူအဆအေပၚ လက္ရွိ အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္သည့္

ဦး၀င္းတင္၏ ေအာက္ပါ အႀကံျပဳခ်က္ကို ထပ္ဆင့္လိုက္လွ်င္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိသူမ်ား
ဗဟိုေကာ္မတီအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ပါတီစည္း႐ံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို
သြက္လက္ထက္ျမက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္
ရဲရင့္တက္ႂကြစြာ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္မည့္ ႏုပ်ဳိသစ္လြင္သည့္ ဗဟိုေကာ္မတီသစ္တရပ္
ေပၚထြန္းလာမည္ဟု ေခတ္ၿပိဳင္က ယူဆမိေပသည္။
“ဘာပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္တို႔က အားနဲ႔မာန္နဲ႔၊ ခြန္အားနဲ႔ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ကေလး

လုပ္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ထားရာေန၊ ေစရာသြားဆိုတဲ့ စိတ္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့
က်ေနာ္ထင္တယ္ အခု ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္သစ္ ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔၊ အင္အားသစ္
ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔၊ လုပ္ငန္းသစ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ေရးတို႔ ဆိုတာေတြဟာ တနည္းမဟုတ္တနည္း
အေႏွးနဲ႔အျမန္ ေပၚလာမွာပဲလို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလိုယံုၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ” ။ ။
ေအာင္ေက်ာ္ခင္
၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/Dec09/241209.php
ရွမ္းျပည္နယ္မွာတာ၀န္က်တဲ့ နအဖတပ္တုိင္း မူးယစ္ေဆးလုပ္ငန္းနဲ႔ မကင္းၾကပါ။ ၾကည့္ပါဦး။

ရွမ္းျပည္နယ္မွာစခန္းခ်တဲ့ နအဖတပ္ရင္း (၁၂၈) ရင္းထဲမွာ တပ္ရင္း (၉၃) ရင္းဟာ
မူးယစ္ေဆးလုပ္ငန္းနဲ႔ မကင္းဘူးလုိ႔ သိရတယ္။ စစ္ေဆးေရးစခန္းေတြကုိ ျဖတ္သန္းခြင့္ျပဳမႈ၊
သယ္ေဆာင္ေပးမႈ၊ ေဆးခ်က္စက္႐ုံကုိ ကာကြယ္မႈ၊ ဘိန္းစုိက္သူကုိ ဆက္ေၾကးေကာက္မႈ၊
ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးခြင့္ျပဳမႈ၊ စိတ္ႂကြေဆးထုတ္ခြင့္ေပးမႈ၊ ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးဖုိ႔ ေငြရင္းထုတ္ေပးမႈ စတာေတြမွာ
နအဖ စစ္တပ္ပါ၀င္ေနတယ္လုိ႔ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဌာန ၂၀၀၇ က ထုတ္ေ၀တဲ့ Hand in
Glove (၆၄) မ်က္ႏွာစာတမ္းမွာ ေဖာ္ျပတယ္။
လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ဟာ ႀတိဂံတုိင္းမွာ ၁၉၉၆-၂၀၀၁ တုိင္းမႉးလုပ္စဥ္က

၀ေခါင္းေဆာင္ ေ၀ဆုခုိင္ကုိ မိတ္ေဆြစစ္မိတ္ေဆြမွန္လုိ႔ ၂၀၀၁ ေမလ (၉) ရက္ေန႔က
ေျပာခဲ့တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က ၀စစ္ဗိုလ္စုိင္းျမကုိ တာခ်ီလိတ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ
ေျမ (၁၀) ဧက ေပးတယ္။ အဲဒီေျမမွာ စုိင္းျမက စိတ္ႂကြေဆးစက္႐ုံ
တည္ေဆာက္တယ္။ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ သိန္းစိန္ကုိ ကားမ်ဳိးစုံ (၄၅) စီး
စုိင္းျမ ဆက္သတယ္တဲ့။ သူ႔အရင္က လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္ေက်ာ္၀င္းကလည္း
မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိနဲ႔ ပုလင္းတူဘူးဆုိ႔ လုပ္ခဲ့တာမို႔ သိန္းစိန္ရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာ

မထူးဆန္းပါ။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးရဲ႕တပည့္ ျမင့္လႈိင္ဟာ လား႐ႈိးမွာ တုိင္းမႉးလုပ္တုန္း
မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိကုိ လက္သပ္ေမြးတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးခင္ၫြန္႔ကလည္း ဖုန္ၾကားရွင္နဲ႔
ေရာင္းရင္းမိတ္ေဆြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ေလ။
ဘိန္းေမွာင္ခုိခြန္ဆာရဲ႕ ေမာ္ထုိင္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ေဟာင္း ေနာ္ခမ္းနဲ႔ နအဖစစ္မႈထမ္းေဟာင္း

ေမာင္တင့္တုိ႔ဦးေဆာင္တဲ့ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိ (၂၀) ေက်ာ္ ဒီႏွစ္အေစာပုိင္း ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပုိင္းမွာ
အဖမ္းခံရတယ္။ ေမာင္တင့္ဟာ နအဖတပ္က အၿငိမ္းစားယူၿပီး မူးယစ္ေဆးနဲ႔
လက္နက္ေမွာင္ခုိလုပ္ေနသူတဲ့။ ေဒသဆုိင္ရာ တုိင္းမႉး၊ တပ္မႉးေတြဟာ ေနာ္ခမ္းနဲ႔ေမာင္တင့္
ေပးတဲ့ ဆက္ေၾကးကုိ ယူတယ္။ ေနာ္ခမ္းနဲ႔ ေမာင္တင့္တုိ႔က အာဏာပုိင္ကုိ လာဘ္ထုိးေတာ့
လြတ္သြားတယ္။ ေမာင္တင့္တုိ႔က တဦးကုိ က်ပ္ေငြသိန္း (၂၀၀) စီ လာဘ္ေပးလုိက္ရတယ္လုိ႔
၂၀၀၉ ေမလ (၁၃) ရက္ေန႔ထုတ္ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းမွာ ေဖာ္ျပတယ္။ ေနာ္ခမ္းနဲ႔
တာခ်ီလိတ္က နအဖဗ်ဴဟာမႉးတဦဟာ ပုုလင္းတူဘူးဆုိ႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္တဲ့။
ျမန္မာစစ္သူခုိးနဲ႔ မူးယစ္ေဆး/ေက်ာက္မ်က္ေရာေထြးယွက္တင္ျဖစ္ေနတာ
ဗိုလ္ေန၀င္းေခတ္ကတည္းကပါ။ ဗိုလ္ေန၀င္းက ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ႏုိင္ငံျခားယူသြားၿပီး
ေရာင္းစားတယ္။ သူ႔တပည့္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ဆြစ္ဇာလန္မွာ ဆုိင္ထုိင္လုပ္တယ္။ သန္းေရႊ၊
ေမာင္ေအး၊ ခင္ၫြန္႔တုိ႔အုပ္စုကေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခုိးထားတာမို႔
ရန္ကုန္မွာမေနရဲဘူး။ ၾကပ္ေျပးကုိ ေျပးၾကတယ္။
ဗိုလ္ေန၀င္းတေယာက္ အၿမဲေတြးေၾကာက္ပုံကုိ ေျပာပါရေစ။ လီကြမ္ယူးဟာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ေမလ

အိႏၵိယကအျပန္ ရန္ကုန္၀င္ေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဒညင္းကုန္းမွာ ေဂါက္သီးကစားၾကတယ္။
ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ သံခေမာက္ေဆာင္းၿပီး ေဂါက္သီး႐ုိက္တယ္လုိ႔ “တတိယကမာၻမွ ပထမကမာၻသုိ႔”
(From Third World to First) ဆုိတဲ့ ကုိယ္ေရးမွတ္တမ္းမွာ လီကြမ္ယူးက ေရးထားတယ္။
ဗိုလ္ေန၀င္းအိမ္ပတ္လည္မွာ လက္နက္ကုိင္စစ္သားနဲ႔တင့္ကားေတြ ပတ္လည္၀ုိင္းေနတာ
ေတြ႔ရလုိ႔ အံ့ၾသတုန္လႈပ္မိတယ္တဲ့။ ေန၀င္း တကယ္ေၾကာက္သလား၊ တမင္ေျခာက္ျပတာလား
မေျပာႏုိင္ဘူး။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္စာၾကည့္တုိက္မႉး ဦးေသာ္ေကာင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း
စကားေျပာတဲ့အခါမွာေတာင္ ပစ္စတုိေသနတ္ေဘးမွာ ခ်ထားတယ္လုိ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြတဦးက
ျပန္ေျပာလုိ႔သိရတယ္။
သူခုိးဆုိေတာ့ လူေကာင္းမွန္သမွ်ကုိ ေတြးေၾကာက္ေနတာေပါ့။ ႏုိင္ငံေရးသူခုိး၊ စီးပြားေရးသူခုိးနဲ႔

ဘာသာေရးသူခုိးဆုိတဲ့ သူခုိးသုံးပါး ေရာစပ္ထားတာ နအဖစစ္ဗိုလ္ပဲ။ ဘာသာေရးမွာလည္း
လွ်ဳိ႕၀ွက္လုပ္တာနဲ႔ ဘုရား႐ုပ္ထု အပုိင္စီးတာေတြ ရွိေနလုိ႔ ဘာသာေရးသူခုိးလုိ႔ေျပာရတာပါ။
စင္ကာပူမွာ ေသသြားတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္စုိး၀င္း ဖြင့္လွစ္တဲ့ လား႐ႈိးက ရန္တုိင္းေအာင္ေစတီဟာ
မူးယစ္ေဆးက မသမာေငြနဲ႔ တည္ေဆာက္တယ္ဆုိေတာ့ ဘာသာေရးသူခုိးပါပဲ။
ဒီလုိသူခုိးေစတီေတြ ရွိဦးမွာေပါ့။
ေက်ာက္မ်က္စစ္သူခုိးလည္း ရွိေသးတယ္။ မုိးကုတ္ ဖားကန္႔နဲ႔မုိင္႐ႈးမွာ ဒီလုိ စစ္သူခုိးေတြရွိတယ္။

ေတာင္ႀကီးအေရွ႕ေျမာက္ မုိင္(၂၀၀) နီးပါးက မုိင္း႐ႈးဟာ ေက်ာက္မ်က္နယ္ေျမျဖစ္လာတယ္။
ဇူလုိင္လ (၂၂) ရက္ေန႔ထုတ္ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းအရဆုိရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လႈိင္၊

တုိင္းမႉးေမာင္ဘုိ၊ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအးရဲ႕ ေဘာ္ဒါ ေအာင္ကုိ၀င္းတုိ႔ဟာ
ေက်ာက္မ်က္သူခုိးအျဖစ္ ထင္ရွားတယ္။ ၂၀၀၆ ခုက ပဲခူးအေျခစုိက္ ေတာင္ပုိင္းတုိင္းရဲ႕တုိင္းမႉး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိကုိဆုိသူဟာ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိဆီက ဆက္ေၾကးမွန္မွန္ရဖူးသူျဖစ္တယ္။
တာခ်ီလိတ္မွာ တာ၀န္က်စဥ္က ဘတ္ေငြ (၃) ေသာင္း လစဥ္ဆက္ေၾကးမွန္မွန္ ရခဲ့သူျဖစ္တယ္။
မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိ ေနာ္ခမ္းနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္တယ္။ သူ႔လက္ေအာက္က ဒု-
ဗိုလ္မႉးႀကီးေအးေဇာ္ကေတာ့ ႐ုိးၿပီး အထက္ကုိ လာဘ္မထုိးတတ္ေတာ့ ရာထူးမတက္ဘူး။
တာခ်ီလိတ္နယ္ ခမရ (၃၃၁) တပ္ရင္းမႉးအျဖစ္နဲ႔ေရာ ၁၉၉၅ က ၂၀၀၁ အထိ အမႈထမ္းခဲ့သူ ဒု-
ဗိုလ္မႉးႀကီးေအးေဇာ္ဟာ နအဖတပ္ကုိစိတ္ကုန္ၿပီး ေတာင္ငူမွာ သကၤန္း၀တ္ေနတယ္လုိ႔
သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ရဲ႕ Hand in Glove စာတမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။
ဒီအထဲမွာ အေရွ႕ေတာင္ပုိင္းတုိင္းမႉး ျမင့္ေအာင္ဟာ နာမည္အပ်က္ဆုံးျဖစ္လုိ႔ ၂၀၀၁ မွာ

အၿငိမ္းစားယူခုိင္းလုိက္ရတယ္။ ေျခလ်င္တပ္ (၆၅) ရဲ႕ တပ္ရင္းမႉးဘ၀ကတည္းက
မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းမွာ ပါ၀င္လာတာျဖစ္တယ္။ သူ႔ေနရာကုိ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးေတြျဖစ္တဲ့
ျမင့္ေဆြနဲ႔ လွျမင့္က ဆက္ခံတယ္။ ခင္ၫြန္႔ေကာင္းစားတုန္း (၁၉၈၉-၂၀၀၄) သူေဌးျဖစ္ကုန္တဲ့
စစ္ဗိုလ္ထဲမွာ ျမင့္ေအာင္လည္းပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ေတြက အမ်ားႀကီးဆုိေတာ့ စစ္တမ္းေကာက္ရင္
ဆုံးႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ မူးယစ္ေဆးမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြ ပါလာတဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံးမွာ
စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕မိသားစုပါ ေဆးမိသြားတဲ့ ဥပမာေတြ ရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ႕သား
ေငြစုိးနဲ႔ဇနီးသည္ ဘိန္းျဖဴစြဲသြားတာ လူသိမ်ားတယ္။
အခုလည္း ၾကပ္ေျပးႀကီးရဲ႕ေျမး ေနေရႊေသြးေအာင္ (ေခၚ) ဖုိးလျပည့္ (ေခၚ) ေျမာက္မူးလဲ

မူးယစ္ေဆးစားသုံးတာကုိ ၾကပ္ေျပးႀကီး သိသြားတဲ့အတြက္ မူးယစ္ေဆးျဖန္႔ေ၀သူ
ေမာင္၀ိတ္နဲ႔သယ္ေဆာင္ေပးသူ ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ကုိ ၂၀၀၈ ေမလမွာ ဖမ္းလုိက္ရတယ္ဆုိပဲ။
ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ဆုိတာ အထူးစစ္ဆင္ေရးအႀကီးအကဲ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ရဲ႕သားပဲ။ ဒါေၾကာင့္
ေမာင္၀ိတ္ ေထာင္ (၁၅) ႏွစ္က်ၿပီး ေအာင္ေဇာ္ရဲျမင့္ကေတာ့ နာလန္ထစခန္းမွာ
ေနခြင့္ရသြားတယ္။ စစ္တကၠသုိလ္အမွတ္စဥ္ (၅၂) သင္တန္းဆင္းပြဲမွာ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ
ဆလံေပးရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထဲမွာ ေျမာက္မူးလဲပါေနတာကုိ ဒီဇင္ဘာ (၁၂) ရက္ထုတ္
နအဖသတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပတယ္။ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ ဗုိလ္ျဖစ္လာရင္ ခုိးၾက၀ွက္ၾကမွာ
ေသခ်ာတယ္။ စစ္တပ္ထဲ၀င္တာ အခြင့္ထူးခံစားခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ရရွိတဲ့အခြင့္ထူးက
ခုိင္း၀ွက္ပုိင္ခြင့္ျဖစ္တယ္။
နယ္ဘက္မွာေတာ့ နအဖစစ္မႈထမ္းေတြကုိယ္တုိင္ ဘိန္းစုိက္ေနေၾကာင္း ၂၀၀၇ ဇြန္လထုတ္

သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းလႊာမွာ ေဖာ္ျပတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း ကြန္မုန္႔အေျခစုိက္ ခမရ
(၅၆၉) က ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ တပ္ခြဲမႉးတဦးနဲ႔ လားဟူႏြယ္ဖြား တပ္ၾကပ္ႀကီး ဂ်ဳိးဆက္ဖ္တုိ႔ေပါင္းၿပီး
ဘိန္းစိုက္တယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ ဘိန္းစုိက္သူကုိ ဆက္ေၾကးေကာက္႐ုံနဲ႔ အားမရေတာ့လုိ႔
ကုိယ္တုိင္စုိက္ၾကတာပါပဲ။ ဆီဆုိင္ၿမိဳ႕နယ္ ခမရ (၄၂၃၊ ၄၂၄၊ ၄၂၅၊ ၄၂၆)
စစ္သားမိသားစုကလည္း ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးေရးဒုိ႔အေရး လုပ္ေနၾကတယ္တဲ့။ ဖယ္ခုံၿမိဳ႕နယ္မွာ
ဘိန္းစုိက္သူေတြဟာ နအဖစစ္ဗ်ဴဟာကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ေအာက္က တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္
ရယူရတယ္။ နယ္ဘက္မွာ တာ၀န္က်တဲ့ နအဖအရာရွိေတြ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းမွာ
ပါ၀င္ေနၾကတယ္လုိ႔ အေမရိကန္ အစုိးရရဲ႕ ၂၀၀၉ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၂၇) ရက္ထုတ္
မူးယစ္ေဆးအစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ မူးယစ္ေဆးအမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္မႉးႀကီးအဆင့္နဲ႔
အထက္အရာရွိေတြကုိ အေရးမယူဘူးလုိ႔ဆုိတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အႀကီးဆုံးကုမၸဏီက ဘိန္းေမွာင္ခုိေလာ္စစ္ဟန္နဲ႔ သားျဖစ္သူ စတင္ဗင္ေလာ္ပုိင္တဲ့

ေအးရွားေ၀ါလ္ (Asia World) ကုမၸဏီပဲ။ အစုိးရသတင္းစာေတြမွာ ေအးရွားေ၀ါလ္လုိ႔
ေဖာ္ျပတယ္။ စစ္တပ္ဆုိရွယ္လစ္စနစ္က စစ္တပ္ေစ်းကြက္စနစ္ကုိ ေျပာင္းေတာ့
အရင္းအႏွီးအမ်ားဆုံးရွိတာ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိေတြပဲ။ အဲဒီမွာ စစ္အုပ္စုဟာ ေလာ္စစ္ဟန္နဲ႔
ခြန္ဆာကုိ အားကုိးတယ္။ ကုိးကန္႔တ႐ုတ္ ေလာ္စစ္ဟန္ဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမွာ
ကူညီေပးသူျဖစ္လုိ႔ နအဖရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္လာတယ္။ စင္ကာပူမွာလည္း ၀င္ဆံ့တဲ့ ဘိန္းေမွာင္ခုိပဲ။
လမ္းေဖာက္၊ အိမ္ေဆာက္၊ ဆိပ္ကမ္းေဆာက္ အလုပ္ႀကီးအကုိင္ႀကီးမွန္သမွ် ေအးရွားေ၀ါလ္က
လုပ္ရတယ္။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ တည္ေဆာက္တဲ့ ကုမၸဏီေတြထဲမွာ ေအးရွားေ၀ါလ္နဲ႔
ထူးကုမၸဏီဟာ ကန္ထ႐ုိက္အမ်ားဆုံးရတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေအးရွားေ၀ါလ္ဆိပ္ကမ္းဆုိတဲ့
ဘိန္းေမွာင္ခုိပုိင္တဲ့ သေဘၤာဆိပ္ရွိတယ္။ အဲေတာ့ တကမာၻလုံးကို မူးယစ္ေဆးျဖန္႔ႏုိင္တာေပါ့။
ေတဇဆုိသူေခါင္းေဆာင္တဲ့ ထူးေထာက္ပံ့ေရးကုမၸဏီဟာ စစ္အတြင္းကာလ ျမန္မာျပည္မွာ

စီးပြားရွာတဲ့ “ကာနဲမတ္ဆုဂုိ႐ႈိ” ဆုိတဲ့ ဂ်ပန္ကုမၸဏီက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ျမန္မာကုမၸဏီပဲ။
ထူးကုမၸဏီတည္ေထာင္သူ ဦးေဇာ္ၫြန္႔ဆုိသူဟာ ကာနဲမတ္ဆုဂုိ႐ႈိ ကုမၸဏီမွာ ႐ုိေသေလးစားခံရတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တယ္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္သူခုိး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးစုိးတုန္း စီးပြားေရးအျမတ္ထုတ္တဲ့
ကုမၸဏီျဖစ္တယ္။ ပါလီမန္အစုိးရေခတ္နဲ႔ မဆလေခတ္မွာ “ကာနဲမတ္ဆုဂုိ႐ႈိ”က ထူးကုမၸဏီကုိ
ေစာင္မၾကည့္႐ႈတယ္။ ေငြမက္တဲ့ နအဖစစ္ဗိုလ္ေခတ္မွာ ထူးကုမၸဏီဟာ ေအးရွားေ၀ါလ္လုိပဲ
အခြင့္ထူးခံစားရတယ္။ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္အကူအညီနဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ထူးကုမၸဏီဟာ
ျမန္မာဖက္ဆစ္ေခတ္မွာ ထိပ္ဆုံးအဆင့္ကုိ ေရာက္လာတာပဲ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသမုိင္းမွာ
ဒီလုိကုမၸဏီေတြ အေၾကာင္းပါမွ ျပည့္စုံပါလိမ့္မယ္။ စုံစမ္းစစ္ေဆး သတင္းေရးတဲ့ဓေလ့
အားေကာင္းလာရင္ ဒီလုိေခတ္ပ်က္သူေဌးနဲ႔ စစ္သူခုိးေတြအေၾကာင္း
မ်ဳိးဆက္သစ္သတင္းသမားေတြက စုံစုံလင္လင္ ေရးၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။
HIV ေ၀ဒနာသည္ေတြ ေသဆုံးသြားလို႔သာ

ေလ်ာ့နည္းသြားတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္
NEJ / ၂၂ ဒီဇင္ဘာ၂၀၀၉
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္

ပညာေပးေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ဦးေဆာင္လုပ္ကုိင္ေနသူ မျဖဴျဖဴသင္းႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္။
ေမး။ ။ မျဖဴျဖဴသင္းအေနနဲ႔ HIV/AIDS ေ၀ဒနာရွင္ေတြ ကူညီေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ဘယ္အခ်ိန္က

စတင္ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာပါလဲ။

ေျဖ။ ။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူငယ္ေရးရာတာ၀န္ခံ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က HIV နဲ႔
ပတ္သက္တဲ့သင္တန္းကို UNDP မွာ လူငယ္ (၁၉) ဦးကို
သင္တန္း တက္ခိုင္းတယ္။
သင္တန္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ ႐ုံးမွာ HIV-AIDS
prevention and care ဆက္ရွင္ေလးတခု ဖြင့္လိုက္တယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ (၇) ႏွစ္ကေပါ့။ ဒီလို ဆက္ရွင္ေလး က်မတို႔
စဖြင့္လုိက္တယ္ဆိုကတည္းက လူနာေတြကလာေရာက္ၿပီး
အကူအညီေတာင္းၾကတယ္။ က်မတို႔ကလည္း
အဲဒီအခ်ိန္က ပညာေပးဖို႔ပဲ တတ္တယ္ေလ။
ေဆး၀ါးကုသမႈအပိုင္းဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔
စိမ္းေနတဲ့အေနအထားမွာ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
သူတို႔ႀကံဳလာတာက ေဆး၀ါးကုသမႈအပိုင္း။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ဒီလူနာေတြကို ျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္
က်မတို႔ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ စၿပီးသိသြားၿပီးေနာက္
သူတို႔ရဲ႕ ေဆး၀ါးကုသမႈအခက္အခဲေတြ၊ သူတို႔မိသားစုအခက္အခဲေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးရင္းနဲ႔ပဲ
ဒီအလုပ္ကို လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် လုပ္ခဲ့တာပါ။
ေမး။ ။ ဒီအကူအညီေပးမႈ လုပ္ငန္းကို ဘယ္လိုရပ္တည္ေနပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မတို႔ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ကစၿပီး ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ကတည္းက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထိ

၂၀၀၆၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္အထိ က်မတို႔ေတြ စုၿပီး ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ကိုယ့္ေငြေၾကးကိုယ္
အကုန္လုံးရပ္တည္ရတယ္။ က်မတို႔ ဒီသင္တန္းတက္ထားတဲ့ သူေတြထဲက
တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြေရာ၊ မတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြလည္း ဆြဲေခၚေပါ့။ အဲလိုနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာစုေပါင္းၿပီး
ကိုယ့္ဘာသာ အကုန္က်ခံလုပ္လာတာပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း ဒီႏွစ္ပိုင္းေလးက်မွသာ က်မတို႔
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လာတာကို သိလာတဲ့ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြက စိတ္၀င္စားလာၾကၿပီး
လႉၾကတာမ်ဳိးရိွလာတာပါ။
ေမး။ ။ အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရိွပါသလား။
ေျဖ။ ။ သူတို႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔မေျပာနဲ႔ က်မတို႔ စလုပ္တဲ့ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ကစၿပီး

ဒီေန႔အခ်ိန္ထိေပါ့၊ တခ်ိန္လုံး အေႏွာင့္အယွက္ အၿမဲတမ္းခံေနရတယ္။ ေ၀ဒနာသည္ေတြကို
က်မတို႔ စုၿပီး အိမ္ေတြငွားထားေပးရင္လည္း အိမ္ေတြမွာ မေနရေအာင္
အမ်ဳိးမ်ဳိးေႏွာင့္ယွက္တာမ်ဳိးေတြ၊ လူနာေတြအလႉအတန္းလုပ္ရင္ လုပ္ခြင့္မေပးဘဲ အလႉအတန္းကို
ပိတ္ပစ္တာမ်ဳိးေတြ၊ က်မတို႔ ပညာေပးသူေတြကို ဖမ္းတာဆီးတာေတြ
တေလွ်ာက္လုံးလုပ္လာခဲ့တာပါ။ အခု ဒီႏွစ္ပိုင္းေလးက်မွာပဲ သူတို႔သိပ္အေႏွာင့္အယွက္
မေပးေတာ့တာ။ အဲဒါေတာင္ သူတုိ႔ဧည့္စာရင္းစစ္တာမ်ဳိးေတြ လူနာေတြအိမ္ကို

အၿမဲတမ္းေစာင့္ၾကည့္တာမ်ဳိးေတြကေတာ့ လုပ္ေနဆဲပဲဆိုေတာ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ကေတာ့
ပိုေ၀းတာေပါ့။
ေမး။ ။ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ပူးေပါင္းကူညီမႈ မလုပ္တာလို႔ ျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မအျမင္ေပါ့ေနာ္၊ အခု HIV/AIDS ကိစၥမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ

ဘယ္ဟာနဲ႔မွပတ္သက္ၿပီး ဘာကိုမွ အကူအညီေပးတာ သိပ္မေတြ႔ရဘူးေလ။
ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ေနတဲ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အကုန္လုံးပါပဲ။ အားလုံးမွာ
သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမရိွဘူးေလ။ တျခားကိစၥေတြမွာလည္း
အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ သူတို႔က လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သိပ္မရိွဘူး။
ေမး။ ။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ HIV/AIDS ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့တယ္လို႔

ဒီႏွစ္ ကမာၻ႔ HIV/AIDS ေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးေန႔မွာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာဆိုတဲ့အေပၚ
ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မတုိ႔ျမန္မာျပည္မွာ HIV/AIDS နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အခုအခ်ိန္အထိ

ေဆြးေႏြးတာမ်ဳိးေတြ၊ ပညာေပးတာမ်ဳိးေတြ၊ ေသြးစစ္တာမ်ဳိးေတြ၊ ေနာက္
တႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာနဲ႔ စာရင္းဇယား ေသခ်ာေကာက္ယူတာမ်ဳိးေတြ၊ စနစ္တက်
ေဆး၀ါးကုသမႈ ေပးေနတာမ်ဳိးေတြက လုံး၀မရိွေသးဘူး။ မရိွေသးတဲ့အတြက္ HIV နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ေလ်ာ့နည္း သြားတယ္ဆိုရင္ HIV ေ၀ဒနာသည္ေတြ ေသဆုံးသြားလို႔သာ ေလ်ာ့နည္းသြားတာ
ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူတို႔က ဘယ္စာရင္းကို ယူၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုေလ်ာ့နည္းသြားတယ္လုိ႔
ေျပာသလဲဆုိတာေတာ့ က်မနားမလည္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါက က်မတို႔ တကယ္လက္ေတြ႔
ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းက လူေတြအျမင္ပါ။ ရန္ကုန္နဲ႔ အနီးစပ္ဆုံးေဒသေတြ ခရမ္း၊
သုံးခြလို ေဒသမ်ဳိးမွာေတာင္ ကြန္ဒုံသုံးစြဲရမွန္းမသိဘဲ ေရာဂါကူးစက္ေနတာေတြ
အမ်ားႀကီးရိွေနပါေသးတယ္။ အဲဒါေတြကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္လို႔ မျမင္မိဘူး။
ေမး။ ။ ဒါဆို အခုလက္ရိွ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ HIV/AIDS ကူးစက္ေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး

ဘာေတြလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ပညာေပးမႈေတြကို သတ္မွတ္တဲ့ ေနရာေလးမွာပဲ

လုပ္ေနလို႔ကေတာ့ အဆင္မေျပဘူး။ ဒါကို သူတို႔ စီမံခ်က္တရပ္အေနနဲ႔ ေရးဆြဲၿပီးေတာ့
တိုင္းနယ္ျပည္နယ္အသီးသီးကိုေရာ ပညာေပးဖို႔လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ျမန္မာျပည္က
ပညာေပးမႈတခုတည္းနဲ႔ သြားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုေတာ့ HIV နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ျမန္မာျပည္မွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေသဆုံးေနၾကတယ္။ ဒီလူေတြ အသက္ကယ္ဖို႔အတြက္က
ေဆး၀ါးက လိုအပ္ေနၿပီ။ ပညာလည္းေပး၊ ေဆး၀ါးလည္းကုမယ္ဆို တႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာနဲ႔
ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္မွပဲ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ ဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္ဖို႔
လိုအပ္ေနသလို လုပ္လည္းလုပ္သင့္ေနပါၿပီ။ လုပ္မွလည္း ဒီေရာဂါအေျခအေနကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရၿပီး
ေလ်ာ့နည္းသြားမွာပါ။

ဘိုကေလးဘက္ေတြမွာဆို အပ္ပုန္းေဆးထိုးအပ္ေတြကေန HIV ကူးစက္မႈေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
ဒါမ်ဳိးေတြကုိ ဥပေဒျပ႒ာန္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာကူးစက္မႈေတြ
ရိွေနေသးတယ္။ ေဆး၀ါးသုံးစြဲမႈေၾကာင့္၊ ေနာက္ၿပီး မိခင္ကေန ကေလးကို ကူးစက္မႈ စတဲ့
အဆင့္ဆင့္ကူးစက္မႈေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနပါေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ေဒသေတြမွာဆို
အပ္ပုန္းသမားေတြက အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ေဆးထုိးအပ္တေခ်ာင္းတည္း
သုံးတာမ်ဳိးေတြရိွေနပါတယ္။ sex worker ေတြကို ေဆးစစ္ေဆးမႈ လုပ္ေပးဖို႔၊
တႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာနဲ႔ ကြန္ဒုံသုံးစြဲဖို႔ ပညာေပးမယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြကို အာဏာပိုင္ေတြက
လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ HIV/AIDS နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ဆိုရင္
အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ေရာ၊ အန္ဂ်ီအိုေတြအေနနဲ႔ေရာ၊ ျပည္သူလူထုအားလုံးေရာ
အသိစိတ္ဓာတ္ရိွရိွနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွာပဲ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရမွာပါ။ HIV/AIDS ကိစၥဟာ
တကယ့္အမ်ဳိးသားေရးကိစၥ၊ လူသားေတြရဲ႕ကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္။
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။
ေမး။ ။ အခု အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးနဲ႔ ပညာေပးေရး

လုပ္ငန္းစဥ္အရ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေနတဲ့အခါမွာ ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြရဲ႕
လက္ရိွအေျခအေနကို သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ က်မတို႔ေတြ႔တာေတာ့ ဧရာ၀တီတိုင္းဘက္က ေတာခ်ဳံအုံၾကား ရန္ကုန္နဲ႔လည္း

အလွမ္းေ၀းတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေဆးထိုးအပ္ေတြနဲ႔ ကူးစက္ႏႈန္း အရမ္းမ်ားတာ ေတြ႔ေနရတယ္။
ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းတေလွ်ာက္ဆိုလို႔ရိွရင္ လိင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့
အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားရာကေန ကူးစက္မႈႏႈန္းေတြကို အမ်ားအျပားေတြ႔ေနရတယ္။ အရင္က
အမ်ဳိးသားေတြ ျဖစ္တာပိုမ်ားတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး
တန္းတူေလာက္ပဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ ေတြ႔လာတယ္။ ေနာက္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သယ္ေတြေရာ၊
ကေလးေတြမွာပါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔လာရတယ္။ က်မတို႔ဆီမွာ လူနာအသစ္ေတြကေတာ့
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေရာက္ေနတာပါပဲ။ ဖ်ာပုံတို႔၊ ေက်ာက္ဆည္ဘက္တုိ႔ စတဲ့ေဒသအသစ္ေတြကပါ
အခုလာေနၾကတယ္။ တေန႔ကို (၂) ဦး၊ (၃) ဦး အနည္းဆုံးကေတာ့ ပုံမွန္ကိုေရာက္တယ္။
အခုေနာက္ပိုင္းဆုိ ကယားျပည္နယ္တို႔၊ ခ်င္းျပည္နယ္တို႔ဘက္ေတြကေတာင္ လာၾကတယ္။
ေမး။ ။ မျဖဴျဖဴသင္းတို႔အေနနဲ႔ လာေရာက္တဲ့ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္ေတြကို

ဘယ္လိုအကူအညီမ်ဳိးေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးတာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မတို႔လက္ရိွလုပ္ေနတာက ကုသမႈအပိုင္းကို ဦးစားေပးၿပီေတာ့မွ ပညာေပးမႈအပိုင္းက

ေနာက္ကလိုက္တာပါ။ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ တျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔မတူဘူး။ က်မတို႔က
ပညာေပးမႈက အရမ္းကိုေနာက္က်ေနၿပီ။ အခုလက္ရိွ အေျခအေနမွာ က်မတို႔က ပညာေပးတာကို
ဦးစားေပးလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အခု HIV ေ၀ဒနာခံစားေနရတဲ့သူေတြက ေသဆုံးကုန္ေတာ့မယ္။
ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔က ဒီလူနာေတြရဲ႕အသက္ကို ကယ္ၿပီး ပညာေပးမႈကို လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
အဆင္ေျပမယ္။ ပညာေပးမႈခ်ည္း သြားလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ HIV နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ျမန္မာျပည္မွာ သိပ္ထိေရာက္မႈ ရိွလိမ့္မယ္လို႔ မျမင္ဘူး။ ေဆး၀ါးကုသမႈကေန

ပညာေပးသြားလို႔ရပါတယ္။ က်မတို႔ ဖြင့္ထားတဲ့ အိမ္ (၃) အိမ္မွာ လက္ရိွ လူနာအေယာက္ (၁၀၀)
နီးပါးရိွပါတယ္။
နယ္ကလူနာေတြ တည္းခိုဖို႔ ေနာက္ကုသမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဆရာ၀န္ေတြ ရိွတယ္။

ဆက္သြယ္ေပးတယ္။ ေနာက္လိုအပ္တာေတြ ေဆး၀ါးေပးႏိုင္သေလာက္ေပးတယ္။
ေဆး၀ါးကုသရာမွာ မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္ဖို႔ေရာ အားလုံးကို
ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ အန္ဂ်ီအိုေတြဆီလည္း ပို႔ေပးပါတယ္။ ARV ေဆးရႏိုင္တဲ့
ေနရာေတြကိုေပါ့ေနာ္။ သူတို႔ ေဆး၀ါးကုသမႈအပိုင္းကို က်မတို႔အားလုံး
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ က်မတို႔ဆီေရာက္လာသူေတြက
ေရာဂါေတြကလည္း အနည္းဆုံး သုံးေလးမ်ဳိးေလာက္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ မိသားစုက
စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့သူေတြေတာင္ရိွပါတယ္။ အဲဒါမ်ဳိးဆို ေသဆုံးသြားတဲ့အထိ က်မတို႔က
အားလုံးတာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။
သူတို႔က ဒီမွာ ေဆး၀ါးကုသမႈယူတယ္။ သက္သာသြားရင္၊ က်န္းမာေရးေကာင္းရင္

သူတုိ႔ေဒသျပန္ၿပီး လုပ္လက္စအလုပ္ေတြ ျပန္လုပ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ကို လက္ရိွေတာ့
က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့အထိ ဒီမွာထားထားတယ္။ ေနာက္ အန္ဂ်ီအိုေတြ၊ ေဆးခန္းေတြ၊
ေဆး႐ုံေတြကို က်မတို႔လိုအပ္သလို ပို႔ေပးၿပီး ARV ေဆးေသာက္ၿပီး စိတ္ခ်ရၿပီဆိုရင္
သူတို႔ေနရပ္ကို ျပန္ၾကတာေပါ့။ က်မတို႔ အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေပါင္းဟာ အခုအခ်ိန္ထိဆို
(၃) ေထာင္နီးပါးရိွေနပါၿပီ။ ဒါက က်မတို႔နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔ၿပီး ဆက္သြယ္မႈယူတာကို
ေျပာတာပါ။
ေမး။ ။ အခုလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ ၀န္ထမ္းအင္အားနဲ႔ ထိေရာက္မႈအတိုင္းအတာကို

သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လူငယ္ေတြ ရိွပါတယ္။

တိုင္းနယ္ျပည္နယ္အသီးသီးက လူငယ္ေတြ (၅၈) ေယာက္ရိွပါတယ္။ ဆရာ၀န္အေနနဲ႔
ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆရာ၀န္နဲ႔ အဖြဲ႔ထဲက ဆရာ၀န္ေတြရိွပါတယ္။ လူနာျပဳစုေစာင့္ေရွာက္
တာကေတာ့ က်မတို႔အဖြဲ႔၀င္ေတြက လူနာရွင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။
အခုလက္ရိွအေျခအေနမွာ လူနာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်မတို႔အေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ တတ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ စလုပ္တဲ့အခ်ိန္က အခုခ်ိန္ထိ
လူနာေတြအတြက္ ပိုအဆင္ေျပလာတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ အဓိက ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြ ရိွပါသလား။
ေျဖ။ ။ က်မတို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အဓိက အခက္အခဲကေတာ့ ေငြေၾကးအခက္အခဲပါပဲ။

ေငြေၾကးမလုံေလာက္တဲ့အခါက် က်မတို႔အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ လူနာေတြအတြက္ ပင္ပန္းတာပါ။
ဒိထက္ပိုလုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြ၊ လုပ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရိွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္သေလာက္
မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာနဲ႔ စနစ္တက်လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး
လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။

ေမး။ ။ ဒီ HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဓိက ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ၿခံဳငံုသုံးသပ္ရရင္ ဒီေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္လု႔ိ ေလ်ာ့ပါးသြားတယ္မဟုတ္ဘဲ

ဆက္ၿပီးကူးစက္ႏႈန္းရိွေနတယ္လို႔ ျမင္တယ္။ လက္ရိွမွာေတာ့ ARV ေဆးရသူေတြ
ေသာင္းခ်ီရိွေပမယ့္ လိုေနတာက သိန္းခ်ီလုိအပ္ေနတာပါ။ ဒီေရာဂါကူးစက္ႏႈန္းေရာ၊
ေသဆုံးႏႈန္းေရာ အခုထိ ျမင္ေတြ႔ေနရေသးတယ္။ ဒီေရာဂါနဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
ေသဆုံးေနၾကတယ္။
အစိုးရပိုင္းဆိုင္ရာကေတာ့ သတင္းစာေတြထဲမွာ ဘာေတြလုပ္တယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာ

ေျပာတာေပါ့။ က်မတို႔ ျမင္တာကေတာ့ ထိေရာက္မႈမရိွဘူးလို႔ျမင္တာပဲ။ အမွန္တကယ္
ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုရင္ ဒီေရာဂါဟာ တန္႔သြားရမွာ။ အခုက ေရာဂါလည္း
တန္႔မေနဘူး၊ ေရာဂါျဖစ္တဲ့သူေတြကလည္း မ်ားလာတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ
တိုးလာမယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔မရေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီေရာဂါအေျခအေနဟာ
ဒီအတုိင္း ဆက္သြားေနရင္ အေတာ္ကို စိုးရိမ္ရတဲ့အေျခအေနမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။
ဴမန္မာႎိုင္ငံ တိုးတက္ဖိုႛ ေခဵးေငၾစနစ္ကို

ေဴပာင္းလဲရမည္
2009-12-24
http://www.rfa.org/burmese/news/nobel_economist_suggests_loan_system_change-
ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ လယ္သမားလူတန္းစားက ၇၀ ရာခိုင္ႎႁန္း ရႀိေနတဲ့အတၾက္ တိုင္းဴပည္

ဖၾံႚ႓ဖိႂးတိုးတက္ဖိုႛနဲႛ ကုန္ထုတ္လုပ္မႁ ဴမင့္မားဖိုႛဆိုရင္ ေခဵးေငၾစနစ္ကို ေဴပာင္းလဲႎိုင္မႀ ရမယ္လိုႛ
စီးပၾားေရးႎိုဘယ္လ္ ဆုရႀင္ ပၝေမာကၡ ဂဵိႂးဇက္ စတစ္ဂ္လစ္ဇ္က ဒီကေနႛ ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္မႀာ
သတင္းေထာက္ေတၾကို ေဴပာဆိုလိုက္ပၝတယ္။
တိုးတက္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးနဲႛ ဆင္းရဲမၾဲေတမႁ ေလ႖ာ့ခဵေရး ေအာင္ဴမင္ဖိုႛဆိုရင္ ဴမန္မာ့လယ္ယာကၸကို

မဴဖစ္မေန အဓိကထား႓ပီး ေဆာင္႟ၾက္ရမယ္လိုႛ ပၝေမာကၡ႒ကီးက ဆိုပၝတယ္။
စီးပၾားေရးႎိုဘယ္လ္ ဆုရႀင္ ပၝေမာကၡ ဂဵိႂးဇက္ စတဂ္လစ္ဇ္က ကုလသမဂၢ အစီအစဥ္နဲႛ

ဴမန္မာႎိုင္ငံကို ၄ ရက္ဳကာ သၾားေရာက္ ေလ့လာ႓ပီးတဲ့ေနာက္ အခုလို ေဴပာဳကားလိုက္တာပၝ။
ဴမန္မာႎိုင္ငံက လက္ရႀိေခဵးေငၾ အတိုးႎႁန္းဟာ အလၾန္ဴမင့္မားေန႓ပီး တရာကို တလ တဆယ္တိုး

ဒၝမႀမဟုတ္ ဒီထက္ပိုတဲ့ အတိုးႎႁန္းေတၾနဲႛ ေခဵးေနရတယ္လိုႛ ပၝေမာကၡ စတစ္ဂ္လစ္ဇ္က
ေထာက္ဴပပၝတယ္။ ဒၝဟာ အေမရိကန္ ဴပည္ေထာင္စုမႀာ ဟုိတခဵိန္ကရႀိခဲ့တဲ့ Pay Day Loan
လိုႛေခၞတဲ့ လစာကို အေပၝင္ထား႓ပီး ႒ကိႂတင္ေငၾေခဵးတဲ့စနစ္နဲႛ တူေနတယ္လိုႛလည္း ႎိႁင္းယႀဥ္
ေဴပာဆိုပၝတယ္။

ဴမန္မာႎိုင္ငံခရီးစဥ္မႀာ အစိုးရအရာရႀိေတၾနဲႛ ေတၾႚခဲ့သလို လူထုဳကား ကၾင္းဆင္း႓ပီး
လယ္သမားေတၾနဲႛလည္း ေတၾႚဆံုခဲ့ပၝတယ္။ အဲဒီလို ေတၾႚဆံုခဲ့ရာမႀာ ေဴမဳသဇာဝယ္ဖိုႛ၊
မဵိႂးေစ့ေကာင္းေတၾ ရဖိုႛ စတဲ့ လယ္ယာလုပ္ငန္းသံုး ပစၤည္းေတၾအတၾက္ ေခဵးေငၾ
လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရတဲ့ အေဳကာင္း၊ ဒၝေဳကာင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းေတၾမႀာ ထုတ္လုပ္မႁ
တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္ႎိုင္တာဴဖစ္ေဳကာင္း ေဴပာဆိုသံေတၾ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္လိုႛ ပၝေမာကၡ
စတစ္ဂ္လစ္ဇ္က ေဴပာပၝတယ္။
လယ္သမားတဦး က႗ဲတရႀဥ္းဴဖင့္ လယ္ထၾန္ေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ဆႎၬဴပဴမန္မာအလုပ္သမားမဵား အလုပ္ဴဖႂတ္ခံေနရ
2009-12-24 http://www.rfa.org/burmese/news/protesters_fired_from_factories-
ထိုင္းဴမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္႓မိႂႚ မႀာ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းက အလုပ္သမားအခၾင့္အေရးအတၾက္

ေတာင္းဆို ဆႎၬဴပခဲ့ဳကတဲ့ Top Form အမဵိႂးသမီး အတၾင္းခံအကဵႈခဵႂပ္ စက္႟ံုက ဴမန္မာ
အလုပ္သမားေတၾကို စက္႟ံုက အလုပ္ စဴဖႂတ္ေန႓ပီလိုႛ သိရပၝတယ္။ မေနႛက အထိ အလုပ္သမား
၁၈၀ ေလာက္ အလုပ္ဴဖႂတ္ခံခဲ့ရပၝတယ္။
စက္႟ံုက အလုပ္သင္ေတၾကို စ႓ပီး ဴဖႂတ္ေနတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ေရာင္ဴခည္ဦး

အလုပ္သမားကူညီေရးအဖၾဲႚက ဦးမိုးေဆၾက အတည္ဴပႂ ေဴပာဆိုပၝတယ္။

ဦးမိုးေဆၾ။ ။ “ဟုတ္တယ္။ လူ ၁၈၀ ပတ္ဝန္းကဵင္ေလာက္ ဴဖႂတ္လိုက္တယ္။ မေနႛကစ႓ပီးေတာ့
သူတိုႛ အလုပ္မဆင္းခိုင္းဘူး။ ဒီစက္႟ံုမႀာ ရႀိေနတဲ့ အလုပ္သမားေတၾထဲမႀာမႀ ဟို အလုပ္သင္ေပၝ့၊
ရက္ ၁၂၀ မဴပည့္ေသးတဲ့ အလုပ္သမားေတၾကို အခုဟာက တဴဖည္းဴဖည္းနဲႛ စ ဴဖႂတ္ေနတယ္။ အခု
၁၈၀ ကလည္း အမဵားစုက အလုပ္သင္ ၁၂၀။ အဲဒီထဲကမႀ သူအ႒ကိႂက္ဆံုး၊ အက႗မ္းကဵင္ဆံုး
လူေတၾကိုကဵေတာ့ သူ နည္းနည္း ယူထားလိုက္႓ပီးေတာ့ အဲဒီ ဟိုဒင္းေတၾကို အကုန္လံုး
ဴဖႂတ္ပစ္လိုက္တယ္။”
Top Form အမဵိႂးသမီး အတၾင္းခံအကဵႈခဵႂပ္ စက္႟ံုဟာ ဴမန္မာအလုပ္သမား ၃,၀၀၀ ေလာက္နဲႛ

လည္ပတ္ေနတာ ဴဖစ္႓ပီး အမဵိႂးသမီးက အမဵားစု ဴဖစ္ပၝတယ္။ တရက္ကို ၃ နာရီ အခဵိန္ပို
လုပ္ခိုင္းေပမဲ့ အခဵိန္ပိုလုပ္ခလည္း မရ၊ နားရက္လည္း မေပးတာေဳကာင့္ အလုပ္သမားေတၾ
မေကဵမနပ္ဴဖစ္ ေနခဲ့ဳကတာပၝ။ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ရက္ ေသာဳကာေနႛကေတာ့
စက္႟ံုအလုပ္သမား ညီမ ဴဖစ္သူကို လာေတၾႚတဲ့ အစ္ကိုဴဖစ္သူနဲႛ စက္႟ံုေစာင့္ ထိုင္းလူမဵိႂးေတၾ
အခဵင္းမဵား႓ပီး အေစာင့္ေတၾက စတင္ ႟ိုက္ႎႀက္ခဲ့ရာက အလုပ္သမားေတၾ ပၝဝင္လာခဲ့တယ္လိုႛ
ဦးမိုးေဆၾက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးမိုးေဆၾ။ ။ “အဲဒီကေန အလုပ္သမားေတၾက မခံမရပ္ႎိုင္ ဴဖစ္ဳကတယ္။ တဖက္ကလည္း

ဴပႍနာက ဒီစက္႟ံုရဲ့ ေဴမပိုင္ရႀင္ကိုလည္း စက္႟ံု management ထဲမႀာ သူက
အာဏာပိုင္တေယာက္အေနနဲႛ သူကဴပန္ခန္ႛထားတယ္။ အဲဒီအခၝကဵေတာ့ သူက အဲဒီဖက္က
ဴပည္သူႛစစ္ေတၾ ဘာေတၾနဲႛ အလုပ္သမားေတၾကို ႓ခိမ္းေဴခာက္ေလ့ ရႀိတယ္။ အဲဒီအခၝကဵေတာ့ ပို
ဖိႎႀိပ္ထားသလို ဴဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီေတာ့ အလုပ္သမားေတၾက မခံႎိုင္ဳကေတာ့
ေပၝက္ကၾဲ႓ပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမႀာကဵေတာ့ အလုပ္သမား အခၾင့္အေရးေတၾပၝ
ေတာင္းဆိုလာတာမဵိႂးေတၾ ဴဖစ္လာတယ္။”
ဒီဇင္ဘာ ၁၉ရက္မႀာ Top Form စက္႟ံုက ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾက အလုပ္သမား

အခၾင့္အေရးေတၾ ေတာင္းဆို ဆႎၬဴပခဲ့ဳကပၝတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရဲနဲႛ စက္႟ံုကိုယ္စားလႀယ္၊
အလုပ္သမား ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾ ညၟိႎိႁင္းခဲ့ဳက႓ပီး အလုပ္သမားေတၾရဲ့ ေတာင္းဆိုခဵက္ေတၾကို
စက္႟ံုဘက္က လိုက္ေလဵာခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ မေနႛကစ႓ပီး အလုပ္ဴဖႂတ္တာေတၾ စတင္ခဲ့ပၝတယ္။
အလုပ္သင္ေတၾကို စဴဖႂတ္ေနတာဴဖစ္ေပမဲ့ ထပ္ဴဖႂတ္တာေတၾ ဆက္လုပ္လာႎိုင္တယ္လိုႛ
ဦးမိုးေဆၾက ေဴပာပၝတယ္။
အလားတူ မဲေဆာက္မႀာ ရႀိတဲ့ နန္ႛဳကာလံုနဲႛ KLT သိုးေမၾးထိုး စက္႟ံုႎႀစ္႟ံုက အလုပ္သမား ၁၇၀

ေလာက္လည္း အလုပ္ဴဖႂတ္ခံခဲ့ဳကရတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ အဲဒီစက္႟ံုေတၾကလည္း လုပ္ခတိုးေပးဖိုႛ
ဆႎၬဴပခဲ့ဳကပၝတယ္။ ပက္ခဵ္ဘူရီခ႟ိုင္ စမုန္ေဒၝမႀာရႀိတဲ့ ဳကက္သားထုတ္လုပ္ေရး စက္႟ံုတ႟ံုက
ဴမန္မာအလုပ္သမား ငၝးေထာင္ေလာက္ကလည္း ႓ပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေနႛက
အလုပ္သမားအခၾင့္အေရး တိုးတက္ရရႀိဖိုႛ ဆႎၬဴပေတာင္းဆိုခဲ့ဳကရာမႀာ ေတာင္းဆိုခဵက္အားလံုးကို
စက္႟ံုက လိုက္ေလဵာခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဳက့ံခိုင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္း၏ အဳကမ္းဖက္မႁမဵားကို
ေရႀႚေနမဵားေကာင္စီ ကန္ႛကၾက္

2009-12-24
http://www.rfa.org/burmese/news/lawyers_protest_violence_committed_by_pro_jun
ta_group-12242009130607.html/story_main?textonly=1
ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿ ဦးေဆာင္တဲ့ ဴပည္ေထာင္စု႒ကံ့ခုိင္ေရးႎႀင့္ ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္းဟာ ဥပေဒမဲ့

အုပ္စုဖၾဲႚ အဳကမ္းဖက္မႁေတၾကုိ ဆက္လက္ ကဵႃးလၾန္ေနတဲ့အတၾက္ ဆန္ႛကဵင္ကန္ႛကၾက္ေဳကာင္း
ထုိင္းႎုိင္ငံအေဴခစုိက္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ေရႀႚေနမဵားေကာင္စီ ဥပေဒေရးရာ သံုးသပ္ေရးဌာနက
ေဴပာပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံတၾင္ ဆႎၬဴပသူမဵားကို ဴပည္ေထာင္စု ဳကံ့ခိုင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး အသင္း၊ စၾမ္းအားရႀင္အဖၾဲႚ စေသာ

စစ္အစိုးရ ဖၾဲႚစည္းေပးထားသည့္ အသင္းအဖၾဲႚမဵားက အတင္းအဓမၳဖမ္းဆီး႓ပီး ကားမဵားေပၞသိုႛ
ဆၾဲတင္ေနပံု။ (Photo: AFP)
႒ကံႛခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအဖၾဲႚဟာ ၂၀၀၄ ခုႎႀစ္ ဒီပဲယင္းလုပ္႒ကံမႁကစလုိႛ အဳကမ္းဖက္လုပ္ရပ္ေတၾကုိ

ဆက္လက္ ကဵႃးလၾန္လာခဲ့႓ပီး၊ အခုလ ၁၉ ရက္ေနႛကလည္း ရန္ကုန္တုိင္း
ဳကည့္ဴမင္တုိင္႓မိႂႚနယ္အတၾင္း ဦးရဲထၾန္း ဦးေဆာင္တဲ့ အမဵိႂးသား ႎုိင္ငံေရးအဖၾဲႚခဵႂပ္ အဖၾဲႚဝင္ေတၾကုိ
အင္အား ၂၀၀ ေလာက္ ပၝဝင္တဲ့ ႒က့ံခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး အသင္းဝင္ေတၾက အင္အားသံုး
႟ုိက္ႎႀက္ခဲ့တဲ့အတၾက္ ဆက္လက္ ကဵႃးလၾန္တဲ့ အဳကမ္းဖက္မႁတခုအဴဖစ္
မႀတ္တမ္းတင္ထားတယ္လုိႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ေရႀႚေနမဵား ေကာင္စီ ဥပေဒေရးရာ သံုးသပ္ေရးဌာန
တာဝန္ခံ ဦးမဵိႂးက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးမဵိႂး။ ။ “ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တိုႛ၊ အဘ ဦးတင္ဦးတိုႛ သၾားတဲ့ ယာဥ္တန္းေတၾကို ကားေတၾကို

လိုက္႓ပီးေတာ့ ဳကံ့ဖၾံႚေတၾက ဝုိင္း႓ပီး အုပ္စုနဲႛ ခဵတယ္။ အဲဒီက စ႓ပီးေတာ့ ဒီပဲယင္းမႀာလည္း သူတိုႛ
သတ္တယ္၊ ဴဖတ္တယ္၊ ႓ပီးေတာ့ လူႛအခၾင့္အေရး ေဆာင္႟ၾက္ေနတဲ့ လူေတၾကိုလည္း
ညၟဥ္းဆဲတယ္၊ သတ္ဴဖတ္တယ္။”

“အဲဒီ record ေတၾ၊ သူတိုႛရဲ့ ကဵႃးလၾန္တဲ့ ဴပစ္မႁေတၾ အားလံုးကို က႗န္ေတာ္တိုႛ မႀတ္တမ္းရႀိပၝတယ္။
အခုကိစၤကိုလည္း က႗န္ေတာ္တိုႛ မႀတ္တမ္းမႀတ္ရာေတၾနဲႛ သူတိုႛ ေတာက္ေလ႖ာက္ ဆက္လက္
ကဵႃးလၾန္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အေဳကာင္းကို မႀတ္တမ္းတင္႓ပီး ဥပေဒေရးရာ သံုးသပ္ခဵက္ ထုတ္ရတာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။”
အမဵိႂးသား ႎုိင္ငံေရးအဖၾဲႚခဵႂပ္ အဖၾဲႚဝင္ေတၾကုိ ဦးဴမင့္လၾင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ႓မိႂႚနယ္ ႒ကံႛုခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး

အသင္းဝင္ေတၾက ႟ုိက္ႎႀက္ခဲ့မႁဟာ ႒ကိႂတင္ ႒ကံ႟ၾယ္ခဵက္နဲႛ ဴပစ္မႁဆုိင္ရာ ဥပေဒဴပဌာန္းခဵက္ပၝ
နာကဵင္ေစမႁကုိ ကဵႃးလၾန္တာ ဴဖစ္တယ္လုိႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံေရႀႚေနမဵား ေကာင္စီရဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ရက္
ဥပေဒ ေရးရာ သံုးသပ္ထုတ္ဴပန္ခဵက္မႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ ဒၝ့ဴပင္ ႒ကံ့ခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအဖၾဲႚရဲ့
ကဵႃးလၾန္ေနတဲ့ အဳကမ္းဖက္လုပ္ရပ္ေတၾကုိ သက္ဆုိင္ရာက ဟန္ႛတားမႁ မရႀိတဲ့အတၾက္ အသင္းရဲ့
နာယက ဴဖစ္သူ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီးမႀာ လံုးဝ တာဝန္ရႀိတယ္လုိႛ ဒီထုတ္ဴပန္ခဵက္မႀာ
ေရးသားထားပၝတယ္။
႒ကံ့ခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္းဟာ စတင္ဖၾဲႚစည္းခဲ့တဲ့ ရည္႟ၾယ္ခဵက္နဲႛ ေသၾဖည္႓ပီး အဳကမ္းဖက္

လႁပ္ရႀားေနမႁ၊ ႎုိင္ငံေရးပၝတီအခုအသၾင္ မဲဆၾယ္လႁပ္ရႀားေနမႁေတၾေဳကာင့္ ဒီအသင္းကုိ
ဖဵက္သိမ္းသင့္ေဳကာင္း ဴမန္မာႎုိင္ငံ ေရႀႚေနမဵားေကာင္စီက အခုႎႀစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ေနႛက
ထုတ္ဴပန္ေဳကညာခဲ့ပၝတယ္။ အခုလုိ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အင္အားအ႒ကီးမားဆံုး လူမႁေရး
အဖၾဲႚအစည္းအဴဖစ္ ဖၾဲႚစည္းထူေထာင္ထားတဲ့ ဴပည္ေထာင္စု ႒ကံႛခုိင္ေရးနဲႛ ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္းကုိ
အဳကမ္းဖက္မႁေတၾ တခု႓ပီးတခု ဆက္လက္ ကဵႃးလၾန္ႎုိင္ေအာင္ အာဏာပုိင္ေတၾ ခၾင့္ဴပႂထားတာနဲႛ
ပတ္သက္လုိႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံေရႀႚေနမဵား ေကာင္စီ ဥပေဒေရးရာ သံုးသပ္ေရးဌာန တာဝန္ခံ ဦးမဵိႂးကုိ
RFA မႀ ကုိေကဵာ္ေကဵာ္ေအာင္က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္း ထားပၝတယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ေရႀႚေနမဵား
ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾး
2009-12-24 http://www.rfa.org/burmese/news/suu_kyi_met_four_attorneys-
ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို သူရဲ့ အကဵႂိးေဆာင္ ေရႀႚေနေလးဦးက

တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေနအိမ္မႀာ ဗဟိုတရား႟ံုးက လက္ခံလိုက္တဲ့ ဴပင္ဆင္မႁ ေလ႖ာက္လဲခဵက္နဲႛ
ပတ္သက္႓ပီး ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္ ဒီကေနႛ ေနႛလည္ပိုင္းက ေတၾႚခၾင့္ရခဲ့တယ္လိုႛ ေရႀႚေနေတၾက RFA
ကို ေဴပာပၝတယ္။
ေတၾႚဆံုခဲ့တဲ့ ေရႀႚေန ၄ ဦးထဲက တဦးဴဖစ္သူ ဦးဳကည္ဝင္းက RFA ကို အခုလို ေဴပာဴပပၝတယ္။
ဦးဳကည္ဝင္း။ ။ “အဓိက ေဆၾးေႎၾးတာေတာ့ အန္ကယ္တိုႛ အခု အဲဒီ အစိုးရက တက္တဲ့

ဴပင္ဆင္မႁအတၾက္ အန္ကယ္တိုႛ လိုက္ပၝဖိုႛရာ အသီးသီး၊ အသီးသီး ေရႀႚေန ကိုယ္စားလႀယ္စာ
လိုတာေပၝ့ဗဵာ။ အဲဒီမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က က႗န္ေတာ္တိုႛကို ေရႀႚေန ကိုယ္စားလႀယ္စာ

ေပးတယ္။ ခင္ခင္ဝင္းတိုႛကလည္း ကိုလႀမဵိႂးတိုႛ၊ ေဒၞခင္ေဌး႔ကယ္တိုႛကို ေရႀႚေနကိုယ္စားလႀယ္စာ
ေပးတယ္။”
ဒီလိုေတၾႚဆံုရာမႀာ အစိုးရဖက္က ဴပင္ဆင္မႁ ေလ႖ာက္လဲခဲ့တဲ့အခဵက္နဲႛ ပတ္သက္႓ပီး

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေရႀႚေနပၝဝၝေ ပးခဲ့ပၝတယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၏ အကဵိႂးေဆာင္ ေရႀႚေန႒ကီးမဵား ဴဖစ္ေသာ ဦးဳကည္ဝင္း (ဝဲ) ႎႀင့္

ဦးဉာဏ္ဝင္း (ယာ) တိုႛကို တိုင္းတရား႟ံုးသိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၏ အမႁအယူခံတင္ေသာ
စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေနႛက ေတၾႚရပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္နဲႛ ကန္ႛသတ္ထားတဲ့အမိန္ႛကို ႟ုပ္သိမ္းဖိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ

အတူေနထိုင္သူ ေဒၞခင္ခင္ဝင္း၊ မဝင္းပပတိုႛရဲ့ ဴပင္ဆင္မႁေလ႖ာက္လဲခဵက္ေတၾနဲႛ တရားလို
စစ္အစိုးရဖက္က ဴပင္ဆင္မႁေလ႖ာက္လဲခဵက္ သံုးခုစလံုးကို ဗဟိုတရား႟ံုးက ဒီဇင္ဘာလ ၂၁
ရက္ေနႛက လက္ခံခဲ့တာပၝ။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အယူခံလၿာကို ရန္ကုန္တိုင္းတရား႟ံုးကေန ပယ္ခဵခဲ့ေပမဲ့ စီရင္ခဵက္မႀာ

၁၉၇၄ ဖဲၾႚစည္းပံု အေဴခခံဥပေဒကို အသံုးဴပႂခၾင့္ မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးဴဖတ္ခဵက္ ပၝရႀိေနပၝတယ္။
ဒၝကို တရားလိုဖက္က မေကဵနပ္တဲ့အတၾက္ ဴပင္ဆင္ေလ႖ာက္လဲခဵက္အေနနဲႛ ဗဟိုတရား႟ံုးမႀာ
တင္သၾင္းတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ အကဵႂိးေဆာင္ေရႀႚေနေတၾကလည္း ၁၉၇၄ ဖဲၾႚစည္းပံုဥပေဒအရ

ထိန္းသိမ္းတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ စစ္အစိုးရရဲ့ ေလ႖ာက္လဲခဵက္ကို ႟ုပ္သိမ္းေပးဖိုႛ အဓိက တင္ဴပေနတာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဒၝ့အဴပင၊ ္ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ေနအိမ္ဴပန္လည္ ဴပႂဴပင္ေနတာကို စည္ပင္သာယာ က

ဴပင္ဆင္ခၾင့္ ေပးထား႓ပီး ဴဖစ္ေပမဲ့ အေမၾဆိုင္ဴဖစ္သူ အစ္ကို ဦးေအာင္ဆန္းဦးက
ကန္ႛကၾက္တာေဳကာင့္ ဆက္လက္ မဴပႂဴပင္ဖိုႛ ဒီဇင္ဘာ ၂၃ ရက္ မေနႛက လာေရာက္
တားဴမစ္ခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဒီကိစၤနဲႛပတ္သက္႓ပီး အကဵႂိးေဆာင္ေရႀႚေန႒ကီး ဦးဳကည္ဝင္းက ခုလိုေဴပာပၝတယ္။
ဦးဳကည္ဝင္း။ ။ “သူႛအစ္ကို ေအာင္ဆန္းဦးရဲ့ ကိုယ္စားလႀယ္၊ ေရႀႚေန ဟန္တိုးက သၾား႓ပီး

စည္ပင္မႀာ ကန္ႛကၾက္တယ္ ေဴပာတယ္။ အခုေတာ့ ရပ္ဆိုင္းထားတယ္။”
ဒီေနႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ေနအိမ္ကို ေရာက္တဲ့အခၝမႀာလည္း ဗိသုကာနဲႛ လက္သမားေတၾ

လာေရာက္ ဴပႂဴပင္ေနတာ မေတၾႚခဲ့ရဘူးလိုႛ ဦးဳကည္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။
၂၀၀၈ ေမလက တိုက္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေဳကာင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ေနအိမ္

ပဵက္စီးမႁအမဵားအဴပား ရႀိခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ ဴပန္လည္ဴပင္ဆင္ခၾင့္ရဖိုႛ လၾန္ခဲ့တဲ့
လေတၾကတည္းက သက္ဆိုင္ရာကို ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က အကဵႂိးေဆာင္
ေရႀႚေနေတၾကတဆင့္ တင္ဴပခဲ့တာပၝ။
ခုလိုအိမ္ဴပင္ဆင္ရဴခင္းဟာ ေနအိမ္ပဵက္စီးေနတဲ့ အေဴခအေနေတၾေဳကာင့္ လံုဴခံႂေရးအရ လိုအပ္လိုႛ

ဴဖစ္တယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေနႛမႀာ ႓မိႂႚေတာ္ စည္ပင္သာယာကေန ဴပန္လည္ဴပႂဴပင္ခၾင့္ ေပးခဲ့တာေဳကာင့္

အေပၞထပ္ရႀိ ဝရန္တာမႀာ အုတ္စီ၊ အခန္းဖဲၾႚတာေတၾ စတင္ လုပ္ကိုင္ေနတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
အထူးသဴဖင့္ အိမ္အမိုးအကာ ေပၝက္ဴပဲေနတဲ့အတၾက္ မိုးေရယိုတာကေန သိရပၝတယ္။
အခုလို အိမ္ဴပင္ဆင္ေနတာကို စည္ပင္သာယာက လာေရာက္ တားဴမစ္ခဲ့တဲ့ကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး

ဴပန္လည္ ႟ုပ္သိမ္းေပးဖိုႛ အကဵႂိးေဆာင္ ေရႀႚေနေတၾဘက္က သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတၾထံ
တင္ဴပမယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လံုၿခံဳေရး
စိုးရိမ္ေၾကာင္း အန္အယ္ဒီ ေျပာဆို
ဖနိဒါ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၃၆ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္(မဇိၩမ)။ ။ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခံေနရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္
ျပင္ဆင္ေနမႈကို ရပ္ဆုိင္းထားရသျဖင့္ သူမ၏ လံုၿခံဳေရးအတြက္ စုိးရိမ္ရေၾကာင္း အမ်ဳိးသား
ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုလိုက္သည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္၏ ေနအိမ္ ျပင္ဆင္ေနသည္ကုိ အကုိရင္း ဦးေအာင္ဆန္းဦးက

ကန္႔ကြက္ျခင္းေၾကာင့္ ျပင္ဆင္မႈ ယမန္ေန႔ကစ၍ ရပ္ထားရသည္။
“နဂုိကတည္းက လံုၿခံဳေရးအရလုိ႔ ျပင္တာ အခု ျပတင္းေပါက္ေတြ ျဖဳတ္ထားတဲ့ အေျခအေန။

ဘာမွ မတပ္ရေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ျပတင္းေပါက္ေတြကို သစ္သားနဲ႔ သံနဲ႔
႐ုိက္ပိတ္ထားရတဲ့ အေျခအေန ရွိေနတယ္။ အရင္ထက္ ပုိၿပီးေတာ့ မေကာင္းႏုိင္ဘူးေလ။ အဲဒါ
စဥ္းစားၾကည့္လုိ႔ ရပါ တယ္” ဟု ပါတီ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက မဇိၩမကုိ ေျပာသည္။

အျခားေသာ ျဖစ္ထြန္းမႈတခုမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူမ၏ ေရွ႕ေနမ်ားလည္းျဖစ္ၾကေသာ
ဦးဥာဏ္ဝင္း၊ ဦးၾကည္ဝင္း၊ ဦးလွမ်ဳိးျမင့္ႏွင့္ ေဒၚခင္ေဌးၾကြယ္တို႔သည္ တကၠသုိလ္ ရိပ္သာလမ္းရွိ
လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ေနအိမ္၌ ယေန႔ မြန္းလြဲ ၁ နာရီမွစၿပီး ၂ နာရီၾကာ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္ ေနအိမ္အခ်ဳပ္ ခ်မွတ္ထားသည့္အေပၚ ျပင္ဆင္ရန္ အယူခံ ႏွင့္ပတ္သက္၍

အၿပီးသတ္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္အတြက္ ေဆြးေႏြးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗဟိုတရား႐ုံးက ဆင့္ေခၚသည့္ စာအရ လာမည့္အပတ္ ႐ုံးဖြင့္ရက္တြင္ တရား႐ုံးသုိ႔ ေရွ႕ေန

ပါဝါလြဲစာတင္မွာ ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလဆန္းတြင္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား

ဂၽြန္ယက္ေတာ ကို ဧည့္ခံမႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္မွာ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္
ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္ ၁၈ လ က်ခံခဲ့ေနရသည္။
(ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္)
ဘဂၤလား-ျမန္မာနယ္စပ္ၿခံစည္း႐ုိး
အၿပီးသတ္ဖို႔ လုပ္သား အင္အား ထပ္တိုး
ၿငိမ္းခ်မ္း | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၁၇ မိနစ္
ဒါကာ (မဇၩိမ)။ ။ ဘဂၤလား-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ၿခံစည္း႐ိုး လုပ္ငန္းကို အလ်င္အျမန္
အၿပီးသတ္ေရးအတြက္ ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ လံုထိန္း တပ္သား ၁၀၀ ခန္႔
ထပ္မံေရာက္ရွိလာသည္။
ဘူးသီးေတာင္ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၂ လံုထိ္န္းတပ္မွ တပ္သားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္

ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ရွိ ကညင္ေခ်ာင္းရြာရွိ စည္း႐ိုးကာရံသည့္ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ေရာက္ရွိျခင္းလာျခင္း
ယခုအခါ ၿခံစည္း႐ိုး ကာရံေနေသာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္လံုးတြင္မူ တပ္ရင္း တပ္ဖဲြ႔မ်ားမွ

ေစလႊတ္ထားသည့္ လူအင္အားသည္ ၁၀၀၀ ခန္႔ရွိသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လာမည့္ႏွစ္ မိုးမက်မီ
အၿပီးသတ္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း ေမာင္ေတာ မယက႐ံုးမွ ဝန္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ - စကခ ၁၅ လက္ေအာက္ခံ ေျချမန္တပ္ရင္း - ခမရ ၃၇၁၊ ၃၇၄၊

၃၇၅၊ ၃၇၆၊ ၃၇၈၊ ၃၇၉ အပါအဝင္ တပ္ရင္း ၇ ရင္းမွ အင္အား ၈၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ေမာင္ေတာရွိ အမွတ္
၁၃ လံုထိန္းတပ္ရင္းပါ ျဖည့္ထားၿပီး နယ္စပ္ေဒသ စစ္ေဆးေရးႏွင့္ ကြပ္ကဲေရး - နစက
တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားလည္း လုပ္ကိုင္ေနသည္။
စစ္ဝတ္စံုမ်ား ဝတ္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ နစက တံဆိပ္မ်ားျဖင့္သာ ေတြ႔ရွိရေၾကာင္း ေဒသတြင္း

သြားလာေနသည့္ ျမန္မာကုန္သည္တဦးက ဆုိသည္။
တရားမဝင္ နယ္စပ္လမ္းမ်ားမွ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း၊ တရားမဝင္ ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းမ်ား

တည္ရွိေနသည့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ ၁၈၀ ကီလိုမီတာခန္႔အနက္ ကီလိုမီတာ ၈၀ ခန္႔ကို
ျမန္မာဘက္က ယခုႏွစ္ မတ္လမွ စတင္ကာ ကာရံလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ ကီလိုမီတာ ၄၀ ေက်ာ္တြင္ အျမင့္ ၁၂ ေပ၊ လံုးပတ္ ၁ ေပခန္႔ရွိေသာ

ၿခံစည္း႐ိုးတိုင္မ်ားကို ၁၀ ေပျခား တတိုင္စီ စိုက္ထူထားၿပီး ျဖစ္သည္။
ျမန္မာသို႔ တင္သြင္းမည့္ တ႐ုတ္ကားမ်ား

နယ္စပ္ေရာက္
မ်ဳိးႀကီး | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၁၉ မိနစ္
ေရႊလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တင္သြင္းမည့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဂ်ာမဏီ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဖက္စပ္
ထုတ္လုပ္ေသာ ဆလြန္းကား အစီးေရ ၃၀ ခန္႔ ယမန္ေန႔မွ စတင္၍ တ႐ုတ္နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ေရႊလီသို႔
ေရာက္ရိွလာသည္။
မူဆယ္ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမွ တင္သြင္းမည့္ ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံ ေဗာက္ဝက္စ္ဂြန္

(volkswagon) ကုမၸဏီ တံဆိပ္ပါ ဆလြန္းကားမ်ားကို တ႐ုတ္ယာဥ္ေမာင္းမ်ားက ယမန္ေန႔ႏွင့္
ယေန႔တြင္ ႏွစ္သုတ္ခြဲ၍ သယ္ေဆာင္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
အဝါေရာင္ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ ႏွစ္မ်ဳိးပါ ကားမ်ားကို ျမန္မာဘက္သို႔ မပို႔မီ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရန္

ေရႊလီသို႔ ေခတၱ ေရာက္ရိွလာကာ မူဆယ္ တဖက္ကမ္း က်ယ္ေဂါင္သို႔ ဆက္လက္
ေမာင္းႏွင္သြားသည္။
တန္ဖိုးအားျဖင့္ တစီးလွ်င္ တ႐ုတ္ယြမ္ ၆ ေသာင္းဝန္းက်င္ (ျမန္မာေငြ က်ပ္ သိန္း ၁၀၀ ခန္႔)

ရိွမည္ဟု ကားကြ်မ္းက်င္သူတဦးက ခန္႔မွန္းသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ခန္႔မွ စတင္၍ အစီးေရ ရာခ်ီရွိေသာ တ႐ုတ္လုပ္ စစ္ထရပ္ကားမ်ားႏွင့္

ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားမ်ားလည္း တင္သြင္းခဲ့ေသးသည္။
နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ားမွ ကားတင္သြင္းခြင့္ ပါမစ္ကို ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ႏွင့္

ဦးေတဇ၏ ထူးထရိတ္ဒင္း ကုမၸဏီကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ကုမၸဏီမ်ားက ရရိွထားေၾကာင္း

သုခေဆးခန္းက တိုက္႐ိုက္ေသြးလႉမည္
ေက်ာ္ခ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၄၁ မိနစ္
မဇၥ်ိမ (ခ်င္းမိုင္) ။ ။ အေရးေပၚ ေသြးလိုအပ္မည့္ လူနာမ်ား ေသြး အမွန္တကယ္ ရရွိေစရန္
ရည္ရြယ္၍ လူနာရွင္မ်ားထံ တိုက္႐ိုက္ လႉဒါန္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္း
ဖြင့္လွစ္ထားေသာ သ႐ုပ္ေဆာင္ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာသည္။
ယခင္က အခါႀကီး ရက္ၾကီးမ်ားတြင္မွ စုေပါင္း၍ ေဆး႐ုံမ်ားတြင္ ေသြးလႉမႈမ်ား

ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္ တကယ္ လိုအပ္ေနသည့္ လူနာရွင္မ်ားထံသို႔ ေသြး
မေရာက္ေသာေၾကာင့္ တိုက္႐ုိက္ လႉျခင္းစနစ္ကို ေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးလာရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက
“လႉတဲ့ဟာ မရတာက က်ေနာ္တို႔ မ်က္စိနဲ႔လည္း ျမင္ရတယ္။ နားနဲ႔လည္း ၾကားရတယ္။

ေသြးလိုအပ္လို႔ စိတ္ပ်က္ၿပီးေတာ့ ျပန္သြားရတာေတြ။ တခ်ဳိ႕ဆို မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္
က်ရတယ္။ အဲလိုေတြျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က တိုက္႐ုိတ္လႉဖို႔ အစီအစဥ္ လုပ္လိုက္တာ” ဟု
နာမည္ေက်ာ္ အႏုပညာရွင္ ဦးေက်ာ္သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
သုခကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္း စဖြင့္ခ်ိန္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွစ၍ အသင္းသားမ်ားကသာ စုေပါင္း

ေသြးလႉဒါန္းလာခဲ့ ေသာ္လည္း ယခုအခါ အို၊ ဘီ၊ ေအ၊ ေအဘီ စသည့္ ေသြး အမ်ဳိးအစားမ်ားကို
အဆင္သင့္ လႉဒါန္းရန္ သံဃာေတာ္ အပါး ၁၀၀ ခန္႔ႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ ၂၀၀ ေက်ာ္တို႔က စာရင္း
ေပးသြင္းထားေၾကာင္း သိရသည္။
“ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ေက်ာင္းလိုက္ကို စာရင္း လာေပးထားတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္

ေပါင္းစံုကေန စာရင္း လာေပးထားတယ္။ လူနာနဲ႔ နီးစပ္ရာ တဝိုက္က အလႈရွင္ကို
အေၾကာင္းၾကားေပးတာေပါ့။ သူ႔စရိတ္နဲ႔သူ သြားလႉေပးတာပါ” ဟု ဦးေက်ာ္သူက မဇၥ်ိမကို
ထိုင္း ဘုရင့္သမီးေတာ္ ခ်က္ကရီ သီရိဒံုႏွင့္ ထိုင္း ၾကက္ေျခနီ အသင္းတို႔က အေမရိကန္ ေဒၚလာ

၇ သိန္း ၈ ေသာင္း အကူအညီျဖင့္ ၂၀၁၀ ခု ႏွစ္ဆန္းပိုင္း၌ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေသြးလႉဘဏ္အသစ္
တခုတည္ေထာင္ရန္ မၾကာေသးမီက သေဘာတူခဲ့သည္။
ယင္းဘဏ္၌ ေသြး ယူနစ္ ၁၅၀၀ ေက်ာ္ သိုေလွာင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ တဦး၏

ခႏၵာကိုယ္တြင္ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေသြး ၁၂ ယူနစ္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္ေဆး႐ုံၾကီးမွ ၂၀၀၄-၀၈ ခုအတြင္း လူနာ ၆၂၇၀၀ ေက်ာ္ကို ေသြး လႉဒါန္းႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း

ထိုစဥ္က လူနာ ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္မွာမူ ေသြး လိုအပ္ေနေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ေဆး႐ုံမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိက အေနအထား ေသြး ေရာင္းဝယ္မႈမ်ားလည္း ရွိေနၿပီး တခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္

ေသြး တပုလင္းလ်င္ က်ပ္ ၂၀၀၀၀ ဝန္းက်င္ ေစ်းေပါက္ေနေၾကာင္းလည္း စံုစမ္းသိရသည္။
သုခကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းသို႔ ေသြးလႉရန္ ဆက္သြယ္ထားေသာ ေျမာက္ဥကၠလာပမွ

သံဃာေတာ္တပါး က “တခ်ဳိ႕ ဒါယကာ ဒါယကာမေတြက ဆင္းရဲၾကတယ္ေလ။ သူတို႔က်ေတာ့
ေသြးမဝယ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ေသြးဟာလူ အသက္ကို ကယ္တယ္ ဆိုေတာ့လည္း
လူေတြရဲ႕အသက္ကို ကယ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ဦးဇင္းတို႔ အေနနဲ႔ လႉျဖစ္ၾကတာေပါ့” ဟု မဇၥ်ိမကို
မိန္႔ၾကားသည္။
ေသြးလႉဒါန္းမည့္ သူအား သက္ဆိုင္ရာ ေဆး႐ုံ၊ ေဆးခန္းမ်ားက ေသြး မေဖာက္ထုတ္မီ

က်န္းမာေရး စစ္ေဆးျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ အေလးခ်ိန္ျခင္း၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ျခင္းႏွင့္ ေသြးစစ္ျခင္းမ်ားကို
ျပဳလုပ္သင့္ၿပီး က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့၍ ေသြးေပါင္ မျပည့္သူမ်ားကို ေသြးလႉဒါန္းခြင့္ မျပဳသင့္ေၾကာင္း
ေဆးပညာရွင္မ်ားက အႀကံျပဳၾကသည္။
ရန္ကုန္ရွိ စစ္အစိုးရ ေဆး႐ုံႀကီးမ်ားသို႔ ေသြးလႉဒါန္းေနေသာ အျခားေသြးလႉ အသင္းေပါင္း ၅၀

ေက်ာ္ရွိၿပီး မဂၤလာဗ်ဴဟာ၊ ေမတၱာဗ်ဴဟာ၊ ရင္ခုန္သံ၊ စေနေမာင္မယ္၊ ေရႊတိဂုံ သန္႔ရွင္းေရး
အသင္းတို႔ ပါဝင္သည္။
ထို႔အျပင္ ဘာသာေရး အသင္းမ်ား၊ ကုမၸဏီအသင္းမ်ား၊ ဟိုတယ္မ်ားကလည္း သီးျခား

လႉဒါန္းေလ့ရွိၾကေၾကာင္း ရင္ခုန္သံေသြးလႉရွင္အသင္း အတြင္းေရးမႉး ကိုပတ္ထရစ္က မဇၥ်ိမကို
(ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္)
႐ု႐ွားလုပ္ MIG-29 တိုက္ေလယာဥ္မ်ား

အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
ေက်ာ္သိခၤ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၅၉ မိနစ္ သုေတသန
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ႐ု႐ွားႏိုင္ငံက ျမန္မာ စစ္အစိုးရကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၇၀
တန္ဖိုး႐ွိ MiG-29 Fulcrum-D အမ်ဳိးအစား တိုက္ေလယာဥ္ အစီး ၂၀ ႏွင့္ ေဒၚလာ ၇၁ သန္းဖိုးရွိ
MI-5 တိုက္ခိုက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကို ေရာင္းခ်ထားသည္။
Mikoyan MiG-29 K/KUB ျဖစ္ၿပီး ေနတိုး၏ သတ္မွတ္ခ်က္အရ Fulcrum-D ဟု

နာမည္ေပးထားသည္။ MiG-29 K သည္ ပိုင္းေလာ့ တဦးတည္းေမာင္း ဘက္စံုသံုး
တိုက္ေလယာဥ္ျဖစ္ၿပီး MiG-29 KUB သည္ ပိုင္းေလာ့ ၂ ေယာက္ထိုင္ ဘက္စံုသံုး
တိုက္ေလယာဥ္သို႔ အေမာင္းသင္ ေလယာဥ္ ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ ဝန္ေဆာင္ႏိုင္သည့္
အေနအထားမ်ားမွာ တူညီသည္။

မ်ဳိးဆက္ေလးခုေျမာက္ စီးရီးျဖစ္ၿပီး ဆီေပးစနစ္ ပိုေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ထားၿပီး
ဝန္ေဆာင္ႏုိင္မႈအား ပိုလာသည္။ ထို႔ျပင္ Zhuk-ME အဆင့္ျမင့္ ေရဒါ တပ္ဆင္ထားၿပီး ပစ္မွတ္ကို
ရွာေဖြရာႏွင့္ ပစ္ခြင္းရာတြင္ ပိုမိုတိက်မႈ အားေကာင္းေအာင္ မြမ္းမံထားသည္။
MIG-29 K/KUB ေလယာဥ္၏ အရြယ္အစားႏွင့္ ဝန္တင္ေဆာင္ႏိုင္မႈ ပမာဏ
• ေလယာဥ္ေမာင္း တဦး (MiG-29 K)

• ေလယာဥ္ေမာင္းႏွင့္ အပိုတဦး၊ ေပါင္း ၂ ဦး (MiG-29 KUB)
• စတင္ပ်ံသန္းစဥ္ အေလးခ်ိန္ (ပံုမွန္အေျခအေန) - ၁၈၅၅ဝ ကီလိုဂရမ္ (၄ဝ ၈၉၅ ေပါင္)
• စတင္ပ်ံသန္းစဥ္ အေလးခ်ိန္ (အျမင့္ဆံုးဝန္) ၂၂ ၄ဝဝ ကီလိုဂရမ္ (၄၉ ၃၈၃ ေပါင္)
• အမ်ားဆံုး သယ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ဝန္ခ်ိန္ - ၅၅ဝဝ ကီလိုဂရမ္ (၁၂၁၂၅ ေပါင္)
• အမ်ားဆံုးပ်ံသန္းႏိုင္မႈႏႈန္း - တနာရီလွ်င္ ၂၄ဝဝ ကီလိုမီတာ ( တနာရီလွ်င္ ၁၄၉၁ မိုင္)
• အျမင့္ဆံုး ပ်ံတက္ႏိုင္မႈႏႈန္း - ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္မွ တမိနစ္လွ်င္ ၁၇ ၇၆ဝ မီတာ
(တမိနစ္လွ်င္ ၅၈၂၆ဝ ေပ)
• တိုက္ပြဲ၌ အျမင့္ဆံုး ပ်ံတက္ႏိုင္သည့္ အကြာအေဝး - ၁၈ ၀၀၀ မီတာ (၅၉ ဝ၅၅ ေပ)
• ေလာင္စာဆီ တင္ေဆာင္ႏိုင္မႈ အမ်ားဆံုးပမာဏ - ၅၂၄ဝ ကီလိုဂရမ္ (၁၁ ၅၅၂ ေပါင္)
• ေလယာဥ္အတြင္း ဆီေလွာင္ကန္မွ ဆီကို အသံုးျပဳ၍ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည့္ ဧရိယာ အဝန္းအဝိုင္း
(အက်ယ္အဝန္း) - ၈၅ဝ ကီလိုမီတာ (၅၂၈ မိုင္)
• အပိုဆီေလွာင္ကန္အတြင္း ဆီကို အသံုးျပဳ၍ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည့္ ဧရိယာ အဝန္းအဝိုင္း
(အက်ယ္အဝန္း) - ၁၃ဝဝ ကီလိုမီတာ (၈ဝ၇ မိုင္)
• ဆီျပန္ျဖည့္ၿပီး တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည့္ ဧရိယာ အဝန္းအဝိုင္း (အက်ယ္အဝန္း) - ၃၅ဝဝ ကီလိုမီတာ
(၂၁၇၄ မိုင္)
MiG – 29 တိုက္ေလယာဥ္ တစင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ လက္နက္အမ်ိဳးအစားမ်ား (အၾကမ္းဖ်ဥ္း)
• ၁ X ၃ဝ မီလီမီတာ GSh-30-1 cannon အလံုး (၁၅ဝ)

• ဒံုးပ်ံမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုး ထိန္းခ်ဳပ္စနစ္ (Semi-active Radar Homing – SARH) ပါေသာ

ေလထဲပစ္ ဒံုးက်ည္ အပါအဝင္ ၃၅ဝဝ ကီလိုဂရမ္ (၇၇၂ဝ ေပါင္) အထိ အေလးခ်ိန္႐ွိေသာ
လက္နက္မ်ား
(SARH စနစ္သည္ AA-8 "Aphid", ", AA-11 "Archer", AA-12 "Adder စသည့္
ေလထဲပစ္ဒံုးက်ည္မ်ားႏွင့္ FAB 500-M62, FAB-1000, TN-100, ECM Pods, S-24, AS-12,
AS-14 စသည့္ ေပါက္ကြဲအားျမင့္ေသာ ဗံုးမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ စနစ္ ျဖစ္သည္။)
• ေလဆာစနစ္ ပဲ့ထိန္း ဗံုးအမ်ဳိးအစားမ်ား - KAB-500KR, KAB-1000KR, KAB-1500KR ၊

• တီဗီစနစ္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ဗံုးအမ်ဳိးအစားမ်ား - FAB-250, FAB-500, FAB-1000, FAB-
1500၊
• အလြတ္ပစ္ ဗံုးအမ်ိဳးအစားမ်ား - BetAB-250, BetAB-500၊
• ကြန္ကရစ္ ထိုးေဖာက္ႏိုင္ေသာ ဗံုးအမ်ဳိးအစားမ်ား RBK-250, RBK-500
• ၃ဝ ကီလိုတန္ (Kiloton – Kt) ႏူကလီးယားဗံုး တလံုး - S-8, S-13
• အလြတ္ပစ္ဒံုးက်ည္ - ZAB-500
• မီးေလာင္ဗံုး - KMGU-2
• လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ထည့္သည့္ အပိုခန္းမ်ား
• ၁၁၃၇ လီတာ (၃ဝဝ ဂါလံ) သို႔မဟုတ္ ၁၄ဝဝ လီတာ (၃၇ဝ ဂါလံ) ဆန္႔ ဆီေလွာင္ကန္ ႏွစ္ခုႏွင့္
၂၂၇၄ လီတာ (၆ဝဝ ဂါလံ) ဆန္႔ ဆီေလွာင္ကန္ တခု (စုစုေပါင္း ဆီေလွာင္ကန္ သံုးခု)
ေရဒါတပ္ဆင္ထားမႈ
• Phazotron N019 ႏွင့္ N010 ေရဒါစနစ္
MIG-29 တိုက္ေလယာဥ္အမ်ိဳးအစား ၈ မ်ဳိး ရွိၿပီး ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

MIG-29B: (ပထမဦးဆံုး ထုတ္လုပ္ခဲ့ေသာ အမ်ဳိးအစားျဖစ္ၿပီး ပိုင္းေလာ့ တေယာက္စာ
ထိုင္ခံုပါသည့္ အမ်ိဳးအစား)
MIG-29UB: (စစ္ပြဲသံုး ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခံုပါ၊ ေရဒါစနစ္ မပါသည့္ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29SD: (အီလက္ထရြန္းနစ္ စနစ္အပိုင္းကို ျပန္လည္အဆင့္ျမႇင့္ထား (upgrade လုပ္ထား)
ေသာ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29S: (အီလက္ထရြန္းနစ္ႏွင့္ ေရဒါစနစ္ကို ျပန္လည္ upgrade လုပ္ထားေသာ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29SE: (ဘက္စံုသံုး အေပါ့စား ျပည္ပတင္ပို႔သည့္ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29TVK: (အေမာင္းသင္ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29K: (တိုက္ခိုက္ေရး သို႔မဟုတ္ အေမာင္းသင္ အမ်ဳိးအစား)
MIG-29M/ME: (ေလယာဥ္ စနစ္အားလံုးကို ျမႇင့္တင္ (upgrade) လုပ္ထားၿပီး,
လက္နက္ထိန္းခ်ဳပ္ေရး စနစ္ပါေသာ အမ်ဳိးအစား)
ပီ႐ူးေလတပ္၏ စာရင္းဇယားမ်ားအရ MiG-29 ေလယာဥ္ကို အသံုးျပဳေသာ ႏိုင္ငံမ်ား ႏွင့္

အသံုးျပဳေသာ ေလယာဥ္ အေရအတြက္

ႏုိင္ငံအမည္ MiG-29အမ်ဳိးအစား အေရအတြက္
အယ္လ္ဂ်ီးရီးယား MiG-29 51
ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ MiG-29SE/MiG-29UB 14/2
ဘဲလားရပ္စ္ (အေရအတြက္ မသိရ)
ဘူးလ္ေဂးရီးယား MiG-29S/MiG-29UB 16/4
က်ဴးဘား
အရစ္ထရီးယားဟန္ေဂရီ (၂ဝ၁ဝ တြင္ ဝယ္ရန္
ကမ္းလွမ္းထား)
အိႏိၵယ MiG-29/MiG-29K 69/12
(အိႏၵိယေလတပ္တြင္ ယခုလက္႐ွိအသံုးျပဳေနေသာ MiG-29 ၆၉ စီး႐ွိသည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္

ႏိုဝင္ဘာလ စာရင္းဇယားအရ အိႏၵိယေရတပ္တြင္ အသံုးျပဳရန္ MiG-29K အမ်ဳိးအစား
တိုက္ေလယာဥ္ ၁၂ စီးကို မွာယူခဲ့သည္။)
အီရန္ (အေရအတြက္ မသိရ)
ကာဇစၥတန္ (အေရအတြက္ မသိရ)

ကာဂ်စ္စတန္ (အေရအတြက္ မသိရ)
မေလး႐ွား (အေရအတြက္ မသိရ)
လက္ဘႏြန္ ၁ဝ စီးပို႔ရန္ ႐ွိ
ျမန္မာ ၁၂ စီး (ယခု ဝယ္ယူေသာ အေရအတြက္ မပါ)
ပီ႐ူး ၁၉ စီး (၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ စာရင္းအရ)
ေျမာက္ကိုရီးယား ၄ဝ စီး (၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ စာရင္းအရ)
(ေျမာက္ကိုရီးယားက ဘဲလားရပ္စ္ ႏိုင္ငံမွ အစဦးပိုင္က MiG-29 ၁၂ စီးဝယ္ယူခဲ့သည္။ ၁၉၉၆

ခုႏွစ္တြင္ ႐ု႐ွႏိုင္ငံမွ MiG-29SE အမ်ဳိးအစား ၁၈ စီးအျပင္၊ ေနာက္ထပ္ အသစ္ ၃ စီး
မွာယူခဲ့သည္။)
ပိုလန္ ၃၆ စင္း
႐ုရွ ၄ဝ၆ စင္း (၂ဝဝ၈၊ ႏိုဝင္ဘာ စာရင္းအရ)
(MiG-29SE အမ်ိဳးအစား တိုက္ေလယာဥ္အစီး ၁ဝဝ ကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ေရာင္းခ်ရန္ စီစဥ္ထားသည္။

အယ္လ္ဂ်ီးရီးယားက MiG-29SMT အမ်ဳိးအစား အသစ္ ၃၄ စီးကို ဝယ္ယူရန္ မွာခဲ့ေသာ္လည္း
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဝယ္ယူရန္ အစီအစဥ္ကို ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။)

ဆိုက္ေဘးရီးယား ၄ စီး
စလိုဗာကီးယား ၂၁ စီး
ဆူဒန္ ၁၁ စီး (ေနာက္ထပ္ ၁၂ စီး မွာယူထား)
ဆီးရီးယား (အေရအတြက္ မသိရ)
ယူကရိန္း ၂၂ဝ စီး (၂ဝဝ၈ ႏိုဝင္ဘာလ စာရင္းအရ)
အေမရိကား (အေရအတြက္ မသိရ)
ဥဇဘက္ကစၥတန္ (အေရအတြက္မသိရ)
ရီမင္ (အေရအတြက္ မသိရ)
Source: MIG DESIGN BUREAU (Russian Aircraft Manufacture)

Defense News Online
December 24, 2009
Trial in China Signals New Limits on

Dissent
By ANDREW JACOBS
http://www.nytimes.com/2009/12/24/world/asia/24china.html?pagewanted=print
BEIJING — Liu Xiaobo, one of China’s most prominent advocates of democratic
change, was tried Wednesday on charges of subversion, a sign that Chinese leaders
are reducing their already limited tolerance for peaceful political dissent.
Mr. Liu, an essayist and social critic who has spent more than a year in detention,
faces up to 15 years in prison if convicted of charges legally defined as “incitement to
subvert state power.” His lawyer said a verdict in the closed trial was likely to be
announced on Friday. Charging one of the best-known dissidents with subversion is
a disheartening milestone in the eyes of some Chinese legal experts and human
rights advocates.
China has rarely brought political charges against people advocating peaceful dissent
in recent years, though it often accuses those who offend the authorities of other
crimes, like tax evasion, leaking state secrets or violating business regulations.
Now, flush with record foreign exchange reserves and buoyed by the world’s most
resilient major economy, Chinese officials seem less hesitant to call a crackdown by
its own name: the charge of subversion has now been brought against not only Mr.

Liu but also Hu Jia, an AIDS activist and environmentalist, who was convicted of that
crime last year and sentenced to three and a half years in prison.
“Many people see this trial as a tipping point,” said John Kamm, the founder of the
Dui Hua Foundation, a group that advocates for human rights and works behind the
scenes to free Chinese political prisoners. “The government seems to be getting
tougher and more unyielding.”
Frederic J. Brown/Agence France-Presse — Getty Images

Shang Baojun, Liu Xiaobo’s lawyer, is manhandled by plainclothes security
personnel trying to keep him away from journalists outside a courthouse in
Beijing on Wednesday.
During the past year, the government has tightened restrictions on access to the
Internet, suppressed the country’s small band of public advocacy lawyers and jailed
activists who blamed poor school construction for the deaths of thousands of
children during the 2008 Sichuan earthquake.
Legal scholars say they worry that top party leaders seem less amenable to building
an impartial legal system and allowing people to exercise the political rights in
China’s Constitution, which could mean that intellectuals and civic groups have less
room to operate.
Although Mr. Liu is charged with writing six articles recently published on overseas
Web sites, the main accusation seems to be a role in creating Charter 08, a political
reformer’s wish list that attracted 10,000 signatures this year during its brief life on
China’s heavily censored Internet.

The petition called for rule of law, expanded human rights and an end to the
Communist Party’s monopoly on power. Most poignantly, it sought to guarantee the
right to unfettered speech and the abolition of the very law under which Mr. Liu is
now being tried. “We should end the practice of viewing words as crimes,” the
document said.
Agence France-Presse — Getty Images

Chinese dissident Liu Xiaobo with his wife, Liu Xia, in 2002.
A literature professor and prolific writer, Mr. Liu, 53, was a visiting scholar at
Columbia University when student protesters occupied Tiananmen Square in the
spring of 1989. He quickly returned home, joined hunger strikers and, as the military
closed in, encouraged students to leave the square peacefully.
After soldiers regained control of the capital, Mr. Liu was detained and held for 21
months without trial. In 1996, after publicly demanding the release of those still
imprisoned for their roles in the protests, he was sent to a labor camp for three years.
But although he was fired from his teaching job, Mr. Liu became a symbol of the
small but real space for expressing opinions in a changing China. He continued to
write provocative essays with titles like “The Chinese Communist Party’s Dictatorial

Patriotism” and meet with like-minded intellectuals who urge China to embrace
democracy without violent upheaval.
Agence France-Presse — Getty Images

A supporter of the dissident Liu Xiaobo was grabbed by the police outside the
courthouse where Mr. Liu was tried on Wednesday
“We couldn’t have a repeat of June 4, where all sides lose, so we came up with a
constructive way forward,” said Zhang Zuhua, a lead author of Charter 08, referring
to the date of the 1989 Tiananmen crackdown.
In an interview earlier this year, Mr. Zhang described how he and about 100 other
people laid out their aspirations and batted the document back and forth for a few
months. Posted online last December, the manifesto, whose name is a reference to
Charter 77, a Soviet-era petition by Czech dissidents, quickly gained thousands of
signatures from workers, teachers and retired party members.
Party leaders and security officials saw the charter as a step too far.
The police questioned most of the original signers, about 300 people, and detained
two of them: Mr. Liu, who has been held in a secret location, and Mr. Zhang, who
was later released but is now subjected to round-the-clock surveillance.
In his defense, Mr. Liu’s lawyers argued that he had written more than 490 articles
since 2005 but that the authorities chose only six as evidence that he sought to
subvert the state, according to his younger brother, Liu Xiaoxuan, who attended the
trial. “He rejected their argument that Charter 08 brought about a ‘malevolent social
impact’ and told the court that his remarks are within the realm of free speech, which
is protected by the Constitution,” the brother said.
Mr. Liu’s lawyers have expressed frustration with the judicial process, saying for
months that they had no access to their client and that they received the indictment
less than two weeks ago, leaving little time to prepare a defense.
Officials in the West have also taken up Mr. Liu’s case, although it is unclear whether
the diplomatic pressure would have any impact. On Wednesday, a contingent of two
dozen consular officials from European nations, Canada and the United States
lingered outside the courthouse, having been barred from entry at the last minute
despite applying for permits a week earlier.
“We were simply told there were no more seats,” said Nicholas Weeks, the first
secretary of the Swedish Embassy.
The defendant’s wife, Liu Xia, was also kept from the trial by security officials who
watch her apartment building day and night. “I’m already prepared for the worst,”
she said by telephone.
Despite the heavy security, about two dozen supporters of Mr. Liu gathered at the
courthouse on Wednesday morning stamping their feet against the cold.

Lei Ji, 48, an unemployed meat plant worker and self-described social critic, made
an 18-hour train ride to show his solidarity outside the courthouse. He said that he
had never met Mr. Liu but that they had exchanged e-mail messages in years past.
And yes, he said proudly, he had signed Charter 08.
Then he reached into his fraying leather satchel to reveal a bundle of photocopied
manifestoes. “I’m not afraid,” he said after handing one to a court official who had
stepped outside to look at the scene. “I love China. I just want my country to have
freedom and human rights.”
Jonathan Ansfield contributed reporting, and Zhang Jing contributed research.
Liu Xiaobo

From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
This article is about the Liu Xiaobo, the intellectual. For the taekwondo fighter, please see
Liu Xiaobo (taekwondo).
Liu Xiaobo
刘晓波
December 28, 1955 (age 53)

Born
Changchun, Jilin, China
Nationality Chinese
Alma Jilin University

mater Beijing Normal University
Writer, political commentator, human rights

Known for
activist
Liu Xiaobo (simplified Chinese: 刘晓波; traditional Chinese: 劉曉波; pinyin: Liú Xiǎobō;
born December 28, 1955) is a critical intellectual and human rights activist in reform-era
China. Liu has served as President of Independent Chinese PEN Center since 2003. On
December 8, 2008, Liu was detained in response to his participation with Charter 08. He was
formally arrested on June 23, 2009, on suspicion of "inciting subversion of state power."[1][2]
He was tried on the same charges on December 23, 2009,[3] and sentenced to 11 years in
prison on Christmas Day, December 25.[4]

Contents
[hide]
 1 Early life and education

 2 Human rights activities
 3 Charter 08, arrest and trial
o 3.1 Arrest
o 3.2 Trial
o 3.3 International response
 4 Criticism
 5 See also
 6 References
 7 External links
[edit] Early life and education

Liu was born in Changchun, Jilin in 1955. He received a B.A. in literature from Jilin
University in 1982 and an M.A. from Beijing Normal University in 1984.
After graduation, Liu joined the faculty at Beijing Normal University, where he also received
a Ph.D in 1988. He has been a visiting scholar at several universities outside of China,
including the University of Oslo, University of Hawaii, and Columbia University.
[edit] Human rights activities

Liu Xiaobo is a human rights activist who has called on the Chinese government to be
accountable for its actions. He has been detained, arrested, and sentenced repeatedly for his
peaceful political activities, including participation in the Tiananmen Square protests of 1989.
In October 1996, Liu Xiaobo was sentenced to three years in a re-education-through-labor

camp on charges of "spreading rumors and libel" and "disturbing public order"[5] for
criticizing the Communist Party of China.[6] In 2007, he was briefly detained and questioned
about articles he wrote for Internet sites outside China in order to embarrass the Beijing
Government.
Liu's human rights work has received international recognition. In 2004, Reporters Without
Borders honored Liu's human rights work, awarding him the Fondation de France Prize as a
defender of press freedom.[7]
[edit] Charter 08, arrest and trial

Main article: Charter 08
Political protest in Hong Kong against the detention of Liu Xiaobo

Liu Xiaobo, along with more than three hundred Chinese citizens, signed Charter 08, a
manifesto released on the 60th anniversary of the adoption of the Universal Declaration of
Human Rights (December 10, 2008), written in the style of the Czechoslovak Charter 77
calling for greater freedom of expression, human rights, and for free elections.[8] As of May
2009, the Charter has collected over 8,600 signatures from Chinese of various walks of life.[9]
[edit] Arrest
Late in the evening of December 8, 2008, two days before the official release of the Charter,
Liu Xiaobo was taken away from his home by police.[10] Another scholar and Charter 08
signatory, Zhang Zuhua, was also taken away by police at that time. According to Zhang, the
two were detained on suspicion of gathering signatures to the Charter.[11] While Liu was
detained, in solitary confinement,[12] he was not allowed to meet with his lawyer or family,
though he was allowed to eat lunch with his wife, Liu Xia, and two policemen on New Years
Day 2009.[13] On June 23, 2009, the Beijing procuratorate approved Liu Xiaobo's arrest on
charges of "suspicion of inciting subversion of state power," a crime under article 105 of
China's Criminal Law.[14] In a Xinhua news release announcing Liu's arrest, the Beijing
Public Security Bureau alleged that Liu had incited the subversion of state power and the
overturn of the socialist system through methods such as spreading rumors and slander, citing
almost verbatim Article 105; the Beijing PSB also noted that Liu had "fully confessed."[2]
[edit] Trial
On December 1, 2009, Beijing police transferred Liu's case to the procuratorate for
investigation and processing[3]; on December 10, the procuratorate formally indicted Liu on
charges of "inciting subversion of state power" and sent his lawyers, Shang Baojun and Ding
Xikui, the indictment document.[3] He was tried at Beijing No. 1 Intermediate Court on
December 23, 2009. His wife was not permitted to observe the hearing, although his brother-
in-law was present.[3][15][16] = Diplomats from more than a dozen states - including the US,
Britain, Canada, Sweden, Australia and New Zealand - denied access to the court to follow
the trial, have stood outside since it began. [17] Amongst these include Gregory May, political
officer at the U.S. Embassy, and Nicholas Weeks, first secretary of the Swedish Embassy.[18]
On 25th December (Christmas Day) He was sentenced to 11 years in prison for "inciting
subversion of state power" activities by the court. After the sentence was delivered the United
States Government asked for his release [19].
[edit] International response
Political protest in Hong Kong against the arrest of Liu Xiaobo
Following Liu's detention, a number of individuals, states, and organizations across the world
called for his release. On December 11, 2008, the U.S. Department of State called for Liu's
release;[20] on December 22, 2008, a consortium of scholars, writers, lawyers, and human
rights advocates called for Liu's release in an open letter; [21] and on January 21, 2009, 300
international writers, including Salman Rushdie, Margaret Atwood, Ha Jin, and June Chang,

called for Liu's release in a statement put out through PEN.[13] In March 2009 Liu Xiaobo was
awarded with Homo Homini Award by One World Film Festival, organized by the People in
Need foundation, for promoting freedom of speech, democratic principles and human
rights.[22]
In December 2009, the EU and U.S. both issued formal appeals calling for the unconditional
release of Liu Xiaobo.[23]
[edit] Criticism
As a political commentator and activist, Liu has offended a number of people. An oft-
mentioned quote is from a 1988 interview with Hong Kong's Liberation Monthly (now
known as Open Magazine) in which Liu said in response to a question on what it would take
for China to realize a true historical transformation, "[It would take] 300 years of colonialism.
In 100 years of colonialism, Hong Kong has changed to what we see today. With China being
so big, of course it would take 300 years of colonialism for it to be able to change to how
Hong Kong is today. I have my doubts as to whether 300 years would be enough."[24] Liu
later admitted that the response was extemporaneous and used as evidence against him,
commenting that, "even today [in 2006], patriotic 'angry youth' still frequently use these
words to paint me with 'treason.'" [24]
[edit] See also

Wikimedia Commons has media related to: Liu Xiaobo
 International PEN
 Political dissidents
 List of Chinese dissidents
 Human rights in the People's Republic of China
[edit] References
1. ^ Benjamin Kang Lim, China's top dissident arrested for subversion, Reuters, June
24, 2009.
2. ^ a b "刘晓波因涉嫌煽动颠覆国家政权罪被依法逮捕" (Liu Xiaobo Formally
Arrested on 'Suspicion of Inciting Subversion of State Power' Charges), China
Review News, June 24, 2009.
3. ^ a b c d Canghai [沧海], "刘晓波案闪电移送法院律师两次前往未能会见" [Liu
Xiaobo's Case Quickly Escalated to the Court; Lawyers Twice Try to Meet with Liu
to No Avail], Canyu [参与], December 11, 2009.
4. ^ "China Sentences Dissident to 11 Years for Subversion".
http://www.nytimes.com/aponline/2009/12/24/world/AP-AS-China-Dissident-
Sentence.html.
5. ^ Liu Xiaobo, "劉曉波：勞教早該被廢除的惡法" (Reeducation-through-labor: An
evil law which should be quickly repealed), Observe China, December 6, 2007.
6. ^ Wang Ming, "A Citizen's Declaration on Freedom of Speech," China Rights Forum
(Spring 1997).
7. ^ Reporters Without Borders, "Fondation de France Prize: Liu Xiaobo Receives Prize
for Defence of Press Freedom," December 21, 2004.
8. ^ Link, Perry. "Charter 08 Translated from Chinese by Perry Link The following text
of Charter 08, signed by hundreds of Chinese intellectuals and translated and
introduced by Perry Link, Professor of Chinese Literature at the University of

California, Riverside". The New York Review of
Books. http://www.nybooks.com/articles/22210.
Retrieved 2008-12-10.
9. ^
"零八宪章签署者已过8600名，第十四批签名人
正式名单" (Signatures to Charter 08 exceeds 8600,
14th list of signers attached), Boxun, May 4, 2009.
10. ^ "著名学者张祖桦、刘晓波'失踪,'" Boxun,
December 9, 2008.
11. ^ "China Detains Dissidents ahead of Human Rights Day," Reuters, December 9,
2008; "Report: Chinese Police Detain Political Critic," Associated Press, December 9,
2008.
12. ^ http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/asia/article6948012.ece
13. ^ a b "Writers Call for China Dissident's Release," Reuters, December 9, 2008
14. ^ 中华人民共和国刑法 (Criminal Law of the People's Republic of China)
15. ^ Human Rights Watch, "China: Liu Xiaobo’s Trial a Travesty of Justice," December
21, 2009.
16. ^ Michael Anti, "Liu Xiaobo's brother-in-law says the trial ends without result.
Waiting for lawyer coming out," December 23, 2009.
17. ^ Chinese angered by 'interference' in dissident trial BBC
18. ^ Cara Anna, "Diplomats Kept Away from China Dissident's Trial," The Associated
Press, December 23, 2009.
19. ^ BBC World News, "[1]
20. ^ Sean McCormack, Sean McCormack (December 11, 2008). "Harassment of
Chinese Signatories to Charter 08 Press Statement Sean McCormack (spokesman)".
U.S. Department of State. http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2008/dec/113124.htm.
Retrieved 2008-12-10.
21. ^ "Letter from the Consortium for the Release of Liu Xiaobo to China's President Hu
Jintao," December 22, 2008
22. ^ "One World Homo Homini award goes to Chinese dissident". Aktualne.cz. March
12, 2009. http://aktualne.centrum.cz/czechnews/clanek.phtml?id=631742. Retrieved
2009-12-03.
23. ^ "U.S., EU urge China to release prominent dissident," Reuters, December 14, 2009.
24. ^ a b Liu Xiaobo, "我與《開放》結緣十九年" (My 19 Years of Ties with "Open
Magazine"), Open Magazine, December 19, 2006.
[edit] External links

 Independent Chinese PEN Center
 Writings by Liu Xiaobo (in Chinese)
 English language articles and interviews
 Film Excerpts of Liu Xiaobo from The Gate of Heavenly Peace
 The Poet in an Unknown Prison letter by Liu from The New York Review of Books
 September 30, 2009 floor debate in U.S. Congress on the Liu Xiaobo resolution
(YouTube)
Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Liu_Xiaobo"
Liu Xiaobo
http://www.tsquare.tv/film/charac.01.html#LXB

Born 1955. A literary critic and lecturer at Beijing Normal University, Liu became one of the
most prominent and acerbic cultural figures in China in the late 1980s. He was a visiting
fellow at Columbia University in 1989 when he decided to return to China and take part in
the popular movement. He initiated the four-man hunger strike on June 2nd, and called on
both the government and the students to abandon the ideology of class struggle and to adopt a
new kind of political culture. Liu was jailed for 21 months after June 4th and has not been
allowed to publish anything in China since 1989. In May 1995, he was detained by the
Chinese authorities for organizing a new petition campaign on the eve of the sixth
anniversary of June 4th, calling on the government to reassess the protest movement and to
initiate political reform. In October 1996, Liu Xiaobo was sentenced to three years in a labor
camp for co-authoring a petition critical of the government. More recently, Liu, along with
over three hundred other Chinese intellectuals and activists, signed Charter 08, a document
calling for political reform in China. On December 8, 2008, he was detained by Chinese
police, and is currently reported to be under house arrest. In April 2009, Liu Xiaobo was
named recipient of the 2009 PEN/Barbara Goldsmith Freedom to Write Award.
Read Liu Xiaobo's essay on the Chinese as "both victim and carrier" of That Holy Word,
"Revolution".
Related sites and links:

View video clips of Liu Xiaobo from the film, The Gate of Heavenly Peace.
On Charter 08: In China, a Grass-Roots Rebellion, The Washington Post, Jan. 29, 2009
Liu Xiaobo on Civil Rights and Ideology, interviews and press coverage
Liu Xiaobo's battle against censorship, from Reporters without Borders
Interview on the 2008 Olympic Games with Der Spiegel
March 2009: Liu Xiaobo is the recipient of an award presented by former Czech president
Václav Havel
April 2009: Liu Xiaobo receives the 2009 PEN/Barbara Goldsmith Freedom to Write Award;
Times Online: Arrested Chinese dissident Liu Xiaobo to receive prestigious award
THAT HOLY WORD,

"REVOLUTION"
Liu Xiaobo
In Communist China, there is no word more sacred or richer in righteous indignation and
moral force than "revolution." In the name of revolution, one-party despotism and individual
autocracy have been carried out. Again and again, in the name of "revolution, inhumane
political movements have been launched. In the name of revolution, individuals have been
stripped of all the rights that they ought to enjoy. In the name of revolution, the economy has
been destroyed and historic culture has been extinguished. The name of revolution has even
been used in the service of hygiene-in the elimination of the "four pests," which sacrificed
flies and sparrows at the altar of revolution. Contemporary Chinese are too enthusiastic about
revolution, too worshipful of revolution. Each and every one of us is both victim and carrier
of that word, revolution: "The Paris Commune Revolution"; "The October Revolution"; "The
Revolution of 1911"; "The Old Democratic Revolution"; "The New Democratic Revolution";
"The Socialist Revolution"; "The Communist Revolution"; "Continual Revolution Under the
Dictatorship of the Proletariat"; "The Great Cultural Revolution"; "Reform is a profound
revolution." Contemporary Chinese call every social change either a "revolution" or a
"counterrevolution." (For example, the 1989 protest movement was referred to by the

students as "The Great Revolution For Democracy and Against Dictatorship"; the
government, however, referred to it as a "counterrevolutionary rebellion.") Whether to
express gratitude or resentment, everyone borrows the name of revolution to speak with the
force of justice. It has even reached the point where people will say: "the family revolution,"
"the marriage revolution," "revolution erupting in the depth of one's soul," as well as
"revolutionary heroism," "revolutionary romanticism," "revolutionary realism,"
"revolutionary writing," "revolutionary couple," "revolutionary descendants," "revolutionary
successor." Revolutionary righteousness of itself requires no precondition; on the contrary,
revolution is a precondition for the righteousness of any other thing. Whoever the person or
whatever the thing, all that is necessary is to give it the name "revolution" and it becomes
progressive and full of righteous sentiment. No one suspects or even asks: What in fact is
revolution? There is no use in asking and no need to ask. All that we do and all that we think
is for the sake of "carrying forth revolution to the very end!"
Regardless of whether we consider its etymological root and modern meaning or the
sociological, cultural, and mass-psychological relevance of its practical, concrete application,
geming (revolution) cannot be translated, as a complete equivalent, into the English
"revolution." In English, "revolution" has three levels of meaning: (1) revolve; (2) a large,
fundamental social change; and (3) the use of violence to effect a transfer of political rights.1
It is noteworthy that, in English, the word "revolution" does not carry much of its Chinese
counterpart's connotation of sacred righteousness. In Chinese, however, "revolution" in its
original ancient sense is the mandate of heaven that a sovereign borrowed or accepted in
order to usher in a new dynasty; the word carries a sense of the sacredness and justification
associated with carrying out the will of heaven. In the modern era, whether in Sun Yatsen's
"the revolution has yet to be completed" or in Mao Zedong's "carry the revolution through to
the end," the term "revolution" connotes a supreme sense of the sacred and an exaggerated
righteousness. Particularly since the Communist Party took power, "revolution" has become a
pure, holy word. For example, "the proletarian revolution was the greatest, most profound,
most just socialist revolution in human history." "Revolution" possesses an inherent justice,
as sacrosanct as "natural rights" in recent Western history. When we examine the
composition of the word, we find that geming is a verb-object combination. "Ge" is the verb,
meaning "change, eliminate, revoke, strip." As for "ming," it means "heavenly mandate, law,
life." Together, "ge-ming" has the sense of "social transformation" or "taking a man's life."
For example, "ge-zhi" implies "revoking an occupational duty" or "stripping away rights."
Thus, the word "revolution" in Chinese, even when one merely examines the component
characters, possesses a not-to-be-doubted quality of righteousness and a not-to-be-
blasphemed sacredness. It is one of the most frequently used words in the Communist Party
lexicon.
The term "revolution," considered from its sociological, cultural, and mass-psychological
angles, has in post-1949 China implied justice, correctness, kindness, virtue, good fortune,
and holiness. It also has implied supreme authority; to lay claim to it is to make a bid for what
Tony Saich refers to (Chapter 12) as "symbolic capital." It is not possible to express suspicion
or opposition to "revolution." "Revolution" implies devotion, sacrifice, daring, fearlessness,
idealism, and romantic feelings. It implies longevity and flourishing vitality. All you have to
do is say "for the revolution...." It always indicates an iron will, a willingness to "die nine
deaths without regret." "Revolution" implies the justice and reasonableness of "profound
hatred from great bitterness," violent bloodshed, and cruel struggle. Hatred and poverty are
driven by "revolution." If there is to be revolution, there must be hatred. Whoever is the
poorest is also the most revolutionary. All members of the working class are the most
revolutionary. That is why Mao Zedong called the revolution that he led "a movement of
ruffians." "Revolution" implies unyielding, uncompromising, intolerant, uncooperative
qualities-a radical justice that shows no forgiveness; the more radical, the more extreme; the
more absolute, the more revolutionary. It is not possible for one's faith to be shaken in any
way. "Revolution" implies that to rebel is just; that individual actions pale in the sight of
heaven compared to actions done in the name of revolution. No matter how cruel the
behavior, how blind and unconsidered the action, how absurd the movement-if it can be
termed "revolutionary," it becomes reasonable and can be carried out unscrupulously.
In the education system of the Communist Party, an obsession with "revolution" caused us to
lose our humanity and rationality, to lose our social conscience and tolerance, to lose the
most basic standards of right and wrong, and even to lose the distinction between good and
evil. We have been driven mad by "revolution." We have been suffocated by "revolution."
We have been spoiled by "revolution" so that we have lost any capacity for feeling awe, fear,
or humility. The 1989 protest movement once again showed that "revolution" prevailed. The
venom of "revolution" is too deep within us, with the result that we continually become
unconscious sacrificial items for the cause of revolutionary justice. We still are infatuated
with "revolution."
Revolutions Are the Festivals of the Oppressed and the Exploited
Although we have experienced the unprecedented cruelty of the "Anti-Rightist Movement"

and the "Great Cultural Revolution," we still are not truly aware of the horror and cruelty of
"revolution." Although ten years of reform have attenuated the sacred quality of "revolution"
and weakened the political culture built upon class struggle, we still worship "revolution" in
our bones. We are still the "revolutionary successors." As soon as we meet with a large-scale
political movement, our enthusiasm for "revolution" swells; as soon as the kindling of
revolution is lit, it burns-the fire rapidly becoming flames that reach to heaven, consuming
everything. It does not matter whether the movement is of the extreme Right or the extreme
Left, autocratic or democratic, progressive or regressive; "revolution" supersedes all. From
within any tendency, it is possible to excite our frenzied worship of "revolution." The 1989
protest movement was once again the "great revolution" of the army advancing toward
democracy. In spite of its tragic, bloody end, the revolutionary enthusiasm that had lain
dormant for nearly ten years once again ruled us; finally, it again revealed its vigor and
dynamism. It was an earthshaking opportunity. Everyone wanted to take advantage of this
opportunity to perform a great deed, a great achievement to impress the generations that
would follow.
The events in May 1989 in Tiananmen Square were a reminder of that famous statement of
Lenin's: "Revolutions are the festivals of the oppressed and the exploited."2 The crowds that
came to Tiananmen Square to demonstrate and parade at first arrived on foot; later they came
in squadrons of bicycles, three-wheeled vehicles, and finally motorcycles and cars. The roar
of the motors, the unfurled flags, the banners raised in great numbers, the slogans chanted one
after another, the ubiquious "V" (for "victory") signs, and the wide smiles on the faces of the
people-all of these elements created a celebratory atmosphere as though it was a show. The
gigantic banner, several dozen meters long, that hung from the Revolutionary History
Museum, displayed but one word: "Awake." The fasting students kept on collapsing; doctors
in white uniforms shuttled back and forth, and the sirens of the ambulances wailed. The tragic
sense of a righteous advance to death heightened the already intense, showlike atmosphere of
the Square. The celebratory events on the Square, in which the university students were the
principal actors, attracted farmers, workers, soldiers, cadres, merchants, entrepreneurs,
intellectuals, and even a silver-haired old professor making his way with a walking stick past
the ranks of people expressing their support for the students. An old retired woman, her face
all wrinkled, rode on a three-wheeled vehicle pulled by her son. She, too, made the "V"-for-
victory sign. High-school and elementary students carried banners supporting their elder
brothers and sisters and raised their fists in show of support. Innocent kindergarteners,
waving colored triangular flags, led by the teachers they called "aunties," joined the
celebration. There were also robed, shaven-headed monks, chanting their prayers amidst the
sounds of their "wooden fish." All of these diverse elements joining together gave people the
mistaken impression that this was a revolution that was about to succeed. All of this deepened
the atmosphere of celebration. It was like the joyous Square on every National Day or May
Day-even more like a square where exuberant crowds throng in the midst of "revolution."
The 1989 protest movement did really make every participant dance with joy in high-spirited
celebration. Beginning on October 1, 1949, when Mao Zedong led the state-founding
ceremony, every year similar events have taken place at Tiananmen Square. Forty years ago,
Mao Zedong, brimming with confidence, announced the success of the revolution; forty years
later, young university student leaders and prominent intellectuals, too, full of confidence,
awaited the success of the "newest" revolution.
We thought that Deng Xiaoping's dictatorship could really come to an end in the midst of this
earthshaking revolution; a government of one-party despotism really could fall among that
"forest" of arms. How many heroes of the moment set their hearts on the roles they wanted to
play after they attained fame? The celebratory, revolutionary atmosphere made it impossible
for us to face China's political reality and the stability of Communist Party rule. It was not
simply that the Communist Party held in its grip all of the national government machinery as
well as an army of several million men; it was also the case that Deng Xiaoping had, through
ten years of reform and liberalization, won popular support. We mistook the popular
dissatisfaction over some problems associated with reform for a complete loss of hope in the
Deng Xiaoping regime. We were of the opinion that-with the support of the masses-Zhao
Ziyang would replace Deng Xiaoping. However, we were unable to reasonably assess the
successes and failures of ten years of reform and liberalization. We prominent intellectuals,
based on our own interests (the depreciation of knowledge in the rising tide of commodities;
the relative decline in living standards of intellectuals, and so forth), took popular rejection of
the regime's "eliminate corruption" and "antiliberalization" campaigns and exaggerated its
significance so that it seemed a rejection of all of Deng Xiaoping's administrative policies. In
reality, although people were dissatisfied with some problems related to reform and although
the "eliminate corruption" and "antiliberalization" campaigns somewhat lessened the
credibility of Deng Xiaoping, the people nevertheless recognized that in the Deng Xiaoping
era (in contrast to the Mao Zedong era of class struggle) every effort was being made to
develop the economy and raise the standard of living. This resulted in widespread and deep
popular support and a solid, practical legitimacy. The weakening of this popular base and
practical legitimacy due to the "eliminate corruption" and "antiliberalization" campaigns was
mainly limited to intellectuals. The masses demanded only that there be money to earn and
that their standard of living be gradually raised. With these demands being met, the masses
were unwilling either to completely abandon the current administration or to thoroughly
reject the governing policies of Deng Xiaoping. Objectively speaking, compared to the Mao
Zedong era, the changes in Deng Xiaoping's China-the progress of the ruling Party itself and
the awakening of the consciousness of the masses-have amazed the world. The enormous
changes and progress that ten years of Deng Xiaoping rule have brought to China are greater
than those that ten Mao Zedongs could have produced. We cannot, just because of Deng
Xiaoping's dictatorship, completely deny the achievements of reform. The despotism of the
Party, gunning down people, dictatorship-all of these are evils that must be rectified, but
when we face the realities of China, we recognize that this rectification must be gradual,
peaceful, and long term. We must not only rely on political pressure from the people but also
rely even more on the self-reform of the Communist Party. If the popular political pressure
exceeds the actual capacity of those in power to bear this pressure, the reaction that it will
cause will not speed up the Communist Party's self-reform and democratization process. To
the contrary, it will interrupt or delay this process. The lesson from the blood of June 4 has
made this clear already. Moreover, after June 4, Deng Xiaoping rapidly restored social order.
The Communist Party again gained solid control of the situation. This shows that Deng
Xiaoping's authority does not rely only on violent oppression and bloody terror. It also
depends on the accumulated popular support of ten years of reform. The blood of June 4 by
no means completely undid this popular support. Deng Xiaoping need only continue to
persist in the reforms and develop the economy. If the Communist Party persists in improving
itself, Deng Xiaoping's rule will not topple overnight. The pre-June 4 reality, the fact of the
June Fourth Massacre, and the fact of the steadfast implementation of post-June 4 reforms all
manifest a truth that we participants in the June Fourth movement are emotionally unwilling
to accept but that intellectually we must accept: In today's China, the least costly way to
democratization and modernization is self-reform of the Communist Party. Political pressure
from civil society can only moderately promote this kind of self-reform. A little imprudence
could even lead to a greater tragedy than that of June Fourth.
Now that we have seen the Chinese political reality for what it is, let us return to the 1989
protest movement. We have come to see how, tempted by revolutionary righteousness, we
abandoned our rationality. We have no way of objectively knowing how many of the nearly
one million who gathered in Tiananmen Square were completely dissatisfied with the
reforms. How many knew that these forty years of tragedy in China were because of the wild
excesses of despotism? How many participated guided by a clear and certain concept of
democracy? The illusion created by the dynamism of the moment caused us to ignore the
horrible consequences that would result from the continual escalation of the movement and
caused our confidence in democratic righteousness to grow far from political reality into a
wild presumption that was on the verge of dominating China.
The June Fourth Movement found itself in an environment that, created by ten years of
reform, was the most liberal since 1949, and the movement was both inspired by the global
democratization trend and thought itself protected by the human rights demands of the
Western democratic nations; it opposed despotism and called for democracy in an excessively
righteous way. The tragedy lay in the fact that we were only aware of the pursuit of
democratic righteousness, aware of the fact that democratization was a global trend and was
the future direction of China, aware of the popular opinion expressed by the tumultuous
crowds in the Square, aware that our encirclement by countless foreign journalists
demonstrated the entire globe's support for us; we were once again overwhelmed by the
righteousness of our romantic idealism. We were too righteous, too bold, and too assured. We
were completely intoxicated. Therefore, we completely overlooked the fact that Chinese
reality lacks the conditions for putting in place overnight a democratic society. We were not
aware that, although political democratization is a prerequisite to China's modernization, it is
by no means the only prerequisite. Without political democratization, the current reforms in
China cannot be carried forward and deepened. But if the focus is skewed too much toward
only political democratization, it is not possible to effect a change in direction toward reform
and modernization. In the China of today, democratization is not a miraculous prescription,
for China lacks the appropriate conditions. Not only is it the case that the Communist Party,
which has a firm grasp on political power, is unable to accept a political system that involves
multiparty rule (or pluralism, for that matter); it is also the case that the masses still do not
understand democratic rights well enough and are incapable of using legal measures to
protect themselves in their struggle for individual rights. What is even more telling as to the
failure of the movement is that we university students and intellectuals, who have been called
"soldiers of democracy," and "stars of democracy" only understand democracy on paper and
in theory and do not have a "working" knowledge of real, operating democracy. We do not
understand how to establish and implement democracy as a political system or as a
comprehensive set of legal procedures. Professor Fang Lizhi, who has been called China's
Sakharov, abandoned a great opportunity to use legal measures to protect his own basic
human rights even before the 1989 protest movement. The incident-in which he was
prevented from attending a banquet to which he had been invited by U.S. President Bush-
passed almost completely unnoticed. The famous Liu Binyan, who has been called China's
conscience, holds different political views from those of the movement. Prior to the 1989
protest movement, he still persisted in upholding Marxism and socialism and continued to
champion the concept of "A Second Kind of Loyalty."3 Therefore, the chance that there
would arise-from this mixture of intellectuals who still needed to learn the ABC's of
democracy-the force of popular opposition was extremely slight. The 1989 protest movement
produced by these combined factors could only be the symbolic representation of a
formalized consciousness. The democracy that we sought during the movement was too
empty, too emotional, and did not go beyond the exciting, romantic stage of hollow slogans
and idealism of our newly formed consciousness. Most of the resources and methods we
made use of to mobilize the masses were ones that the Communist Party itself had used many
times before. We were pursuing a large-scale, yet hollow, sensational effect and were
unwilling to make point-by-point, concrete requests as well as unprepared to actually
implement the vision. This is to say that we still did not understand that democratization is
not only an ideal, not only a grand spectacle; it is also the actual, concrete, detailed, even
tedious process of setting up and applying democratic procedures. With respect to the specific
task of actually creating a functioning democratically governed society, we are just like the
Communist Party: We both must begin from scratch.
The revolutionary celebration, which shook the world and which was supported by our great
yet empty democratic righteousness, led us down the wrong path. To us, the prominent
intellectuals on whose lips is always found democracy, it was discovered to be a more
complex undertaking than we had anticipated.
Altar of Righteousness-Sacrifice
The pursuit of spectacular, astonishing effects necessarily leads to a radical stirring of the
emotions. The climax of radical emotional excitement is the collective giving up of lives to
heroic undertakings. For the race, for democracy, for freedom, we were willing to march to
the altar of righteousness-and consequently of sacrifice. In May 1989, the students organized
a period of collective fasting involving more than one thousand persons. The movement was
not led by the ideals of any one person but by an emotional radicalism. Whoever was radical
became the object of everyone's attention. Everywhere-in the pronouncements of the fasting
students and in the pronouncements of each group supporting the fast, in the "forest" of
banners and in the slogans, on the T-shirts of the students wearing the white cloth headbands
of the fast-one could see these words: "We are making history with our lives"; "We are using
our fresh blood to launch a new era for the Chinese people"; "I will have no regrets with
respect to future generations"; "Blood spattered on the gate of the nation, tears sprinkled on
the fertile earth"; "Without freedom, I prefer to die." At the students' command headquarters
in the Square, they again and again broadcast the oath: "Heads may be chopped off, blood
may flow, but democratic liberty may not be lost." The sad strains of the official song of the
Chinese Communist Party, the "Internationale"; the increasingly heavy atmosphere of
martyrdom; and the spirit of sacrifice blended together perfectly. Writing letters in their own
blood and writing wills, the students evaluated their own commitment to the cause by means
of fabricated deaths. This image of giving one's life for righteousness infected everyone on
the Square. The mournful wailing of the ambulances cut through the sky, indicating that at
any moment a death might occur. By way of the "lifeline" that was maintained by members
of the public order squads (their hands linked), the ambulance hurried, red lights flashing,
never stopping for a moment. The faces of those near death on the stretchers, doctors in white
overcoats, nurses shouting and gesticulating for the crowd to "clear the way"-all
demonstrated the tragedy of the collective sacrifice of lives. The pathos of the twelve students
from the Central Drama College who abstained from water exceeded that of even the fasters,
and the twelve, as a matter of course, became idols on the Square. Through every means of
propaganda, and by the watching crowds, they were raised high and placed on the altar of
righteous sacrifice to highlight this scene of martyrdom. This most majestic and most moving
image of China at the end of the twentieth century satisfied the people's long-quiescent
martyrdom complex. If those several students who demanded self-immolation had not been
persuaded against such an act, the fires of martyrdom would really have been lighted on the
Square, and the ancient Confucian morality of "killing oneself to attain virtue" would have
had its contemporary expression.
This fanaticism of giving lives and this spirit of sacrifice came from the lofty sense of
mission that society bestowed on the students. Young scholars, supported by what they
perceived to be the entire society, felt themselves to be incarnations of righteousness.
Moreover, people of every level of society revered them as incarnations of righteousness. As
this sense of righteousness became more and more radicalized, no one, except for the
heartless government, rationally asked: what will be the result of this radicalism? It was as if
the whole society had, by means of their actions, affirmed that the young students should bear
upon their collective shoulders the enormous, heaven-sent responsibility of saving China
from the grip of despotism. The exaggerated sense of mission and the grandiose sense of
history-in-the-making caused the students to lose their ability to control themselves and to
know themselves. They did not know that their young shoulders were simply incapable of
bearing such a heavy burden. Drawn by the increasingly strong attraction of righteousness,
the students, putting their lives on the line, engaged in a continually escalating and futile
resistance against the government. It was as though only by giving up one's life could one
move the government, only by sacrificing could one awaken the masses, and only by dying
could one accomplish righteousness or become qualified to represent righteousness. No
wonder that Chai Ling, who was commander in chief of the Square and who successfully fled
overseas, replied in a matter-of-fact manner to some people who criticized the students for
being overly passionate and brave at the expense of wisdom and reason: "On the Square at
the time, courage was simply the standard." That is, do not consider reality; abandon reason,
we need only be brave, need only be willing to devote and sacrifice ourselves; we are the
heroes of the 1989 protest movement. What is regrettable is that, after the 1989 protest
movement was repressed with bayonets and tanks, the people scanned the list of the leading
persons in June Fourth and failed to find a single contemporary Tan Sitong. Those who were
regarded as heroes during the climactic moments of the movement as well as those leading
persons who regarded themselves as heroes were, following June Fourth, one after another
tried in the court of morality and justice. The people cannot bear the fact that the entire nation
awaited a martyr and yet not a single one was produced. Our passion was wasted. Our blood
was shed in vain.
In this pursuit of sacrificing lives and in the mass-psychology of awaiting a martyr, one can
see the enormous success of Communist Party socialization. Seeing the heroic bearing of
those walking in the tracks of martyrs, people could not help thinking of those Communist
Party members who, for the birth of the new China, remained underground for long periods.
The defenses written in jail by Wang Juntao and Chen Ziming both mention that the awe-
inspiring acts in the cause of justice that the previous generation of the Communist Party
carried out before the executioner's knife might be called models for this generation.
Beginning from the time we enter elementary school, we hear the stories of Liu Hulan and
Dong Cunrui;4 we know Mao Zedong's statement: "Born great, died glorious." The team
song of the avant-garde youth is titled "Always Preparing." Preparing for what? Preparing to
give one's life for the Communist Party. Altogether, too much teaching that warm blood be
willingly spilled for the revolution has caused us to believe that one need only be willing to
give one's life and bravely sacrifice oneself and then justice can be accomplished (and it is
this justice that can ensure immortality). We simply have not considered that all that this
fresh blood and death have established is a barbarian, despotic government. Mao Zedong,
who promoted the spirit of sacrifice and who made everyone "first, not to fear hardship,
second not to fear death," was none other than a murderous despot. We have not become
aware that this righteousness-formed precisely from rashly giving one's life and fearlessly
sacrificing oneself-has caused us to believe that to carry out a revolution, all that is needed is
courage and not wisdom; all that is needed is passion and not reason; radicality and not
compromise; a majestic spectacle and not attention to the mundane facts. Chai Ling's remark
that "courage is the standard" can be understood as meaning that bravery is righteousness or,
more exactly, that it is the kind of self-righteousness that causes us to believe that we can
carry forth democracy without understanding the attendant responsibilities of democracy; that
we can demand freedom without understanding the responsibilities of freedom. In other
words, it causes us to understand democracy as the passion for giving one's life and the
bravery of sacrifice; to understand it as a lot of soaring passion, a grand spectacle of large
crowds, a profusion of slogans. We simply were not wont to know that democracy is the
design, implementation, and operation of a rational system. Democracy has its cold side.
Democracy is not at all romantic like the ideal we extol; democracy is mundane, even
mediocre. Perhaps only by having learned the lesson of blood can we be aware that courage
is not righteousness and resistance is not democracy.
The Righteousness of Doing as One Pleases
For forty years, we have not had any democratic political experience; our eyes and ears have
been full of nothing but the cruel struggles and devious plots of despotic government. As
soon as we began our revolution, we became extremely conceited-just as if we had reverted
to the time of the Cultural Revolution and felt ourselves to be the most revolutionary. As
soon as we joined into the 1989 protest movement, we considered ourselves to be the most
democratic. After all, had we not fasted for democracy and devoted ourselves to it and made
sacrifices for it? This made us even more certain that our conduct was of the highest
righteousness. Our voice became the only truth. We felt as though we possessed absolute
power. Truth became an absolute that would tolerate no questioning; righteousness became
doing as one pleases; democracy became privilege; the Square became a miraculous place in
which truth was judged, commitment was tested, sentiment was tempered, justice was
extended, and rights were exercised. Whoever did not come to the Square or criticized the
Square was an antidemocratic, unjust coward. The movement transformed the Square into a
touchstone by which everyone was judged. "I spent some time at the Square" and "I've been
to the Square" became passwords of a democratic consciousness and of a social conscience.
"There's been a revolution; now there's democracy." So now we can do as we please. Student
management replaced the social order of a political party. The public order squads became
traffic police. The student identification card became an all-purpose card-with it, we could
ride without paying any fare, eat a meal without paying, intercept a vehicle as we pleased,
frisk or interrogate any suspicious pedestrian, arbitrarily squander and waste the money that
citizens donated, disregard hygiene, spit anywhere, litter at will, defecate or urinate
anywhere, even smear feces on the windows of public buses and ignore legal procedures.
With only the seal of the Square headquarters, we could declare ourselves married-this was
called a "democratic wedding on the Square." We could arbitrarily destroy public property,
release the air from the tires of public buses, and self-assuredly declare that this was to smash
the government's plots. The Democratic Square was the Square of doing as one pleased. It
was a Square from which the odor of feces and urine rose and spread; it was the Square
where garbage was piled sky high.
"There's been a revolution; there's now democracy." So now we cannot compromise or

cooperate but can form factions as we please, create organizations, anoint ourselves kings,
dub our groupings as the Supreme Autonomous Federation, the Fasting Group, the Dialogue
Group, the Foreign Supreme Federation, the Federation of Autonomous Unions, the
Federated Association of Intellectuals, the Journalists' Alliance, the Dare-to-Die Squad, the
Flying Tigers Squad, the West Route Army, the Children's Army, and so on. No one gave
into anyone else, and no one could manage anyone else. The ancient saying "Everyone can
become Yao Shun" became "Everyone can become a politician." Everyone had a different
political philosophy. The Square, which on the surface seemed to be where the multitudes
were united as one, was in fact the scene of many divisions, where everyone regarded
themselves as separate, sovereign governments. Even if an agreement was reached, it could
be abrogated at will. Even if one raised his hand and cast a vote to approve a policy decision,
he could personally reject it just as soon as he left the meeting site and then, in the name of
righteousness, carry out the decision after all. Between schools and between organizations,
there were impassable walls. This frame of mind-in which one thinks oneself the wisest in the
world-made everyone in the movement extremely conceited. A right-of-way permit became a
mark of privilege. Those who had the right to distribute right-of-way permits seemed to have
the right to decide who could join the revolution and who was qualified to participate in
democracy. Our movement mobilized so many people and excited passions to such heights,
yet we could not make reasonable policy decisions; we found ourselves in a policymaking
limbo. If it had not been for the fact that the government repeatedly made incorrect policy
decisions, which provided us with points to rally around, we might really have become a
directionless, blind crowd.
"There's been a revolution; now there's democracy." So now we could fill our hearts with
hatred, holding a bloody shirt and denouncing the wicked Communist Party; gnashing our
teeth and berating them; mocking the character of others; engaging in unscrupulous personal
attacks. We could berate so-and-so as an idiot, so-and-so as a dwarf, so-and-so as a fool. We
could announce the execution of so-and-so, that so-and-so was to be boiled in oil, so-and-so
was to be buried alive, so-and-so was to be made to commit suicide, so-and-so was to be
made to return home to his family; we could speak even more nastily of those who did not
belong to our race. Our attitude was rude and unreasonable, even to the point that we came to
blows; we could borrow the name of righteousness to give expression to our personal gripes;
we could choose not to accept any mediating force; regardless of the place or the person, we
could adopt a hard-line attitude of noncompromise, intolerance, and noncooperation-blindly
radical, blindly antagonistic-with the result that the protest movement escalated from concrete
demands for redress to an antagonism that sought to bring down the government and throw
out Deng Xiaoping. At the same time that we forced ourselves into a situation from which
there was no backing out, we forced the government, whose position was at first one of
dialogue and compromise, into the predicament of suppressing the peaceful movement with
military force. In addition to the government, which has responsibility for the crime of
opening fire and killing people, was it not also we, the "warriors of democracy" who were so
sure of our righteousness, who had moral responsibility for the making of the final bloody
tragedy? Hatred, radicalism, intolerance-these are precisely the revolutionary qualities that
Mao Zedong had boldly called for; these were precisely where the essence of the political
culture of class struggle is located. Revolution must be unwaveringly carried out to the end.
Whoever argues for eliminating hatred or reaching agreements by means of compromise and
tolerance is a coward, a traitor, or an academic bandit. The result is that our oath to die
defending Tiananmen-our resolve to live or die with the Square-became the final negotiation,
compromise, and peaceful retreat when the threat of death actually arrived.
"There's been a revolution; now there's democracy." Now we could, with our eyes open,
speak lies; in broad daylight, manufacture rumors; face those concerned and claim that our
lying was justified; irresponsibly announce: "Deng Xiaoping has died"; "Li Peng has fled";
"Yang Shangkun was injured"; "Zhao Ziyang has returned"; "Wan Li organized a new
government in Canada"; "Twelve cadres of the State Council have declared their departure
from the current government"; "Guangzhou and the minority autonomous regions have
declared independence"; "The Twenty-seventh and Thirty-eighth Armies have started
fighting"; and so on. Tiananmen Square, the symbol of the democratic movement, became a
place where lies and rumors were gathered and dispersed. Lies that grew larger the more they
were told and rumors whose sources grew increasingly uncertain suddenly became a driving
force of the movement. They made radicalism seem more reasonable, raised people's
unrealistic hopes of victory, and made it impossible for us to know what, in fact, was
happening in China. After June 4, the "warriors for democracy" who fled overseas wantonly
twisted the facts so as to exaggerate the cruelty and wickedness of the Communist Party and
form the heroic image of themselves as having climbed out of a bloodbath; they stained the
bloody surface of Tiananmen Square and misled international opinion. The ebb and flow of
time has gradually returned the original scene to history, and after people are able to
rationally understand the 1989 protest movement, the evil consequences and tragedy created
by the lies and rumors will dissipate.
"There's been a revolution; now there's democracy." We could choose to value only our own
freedom of speech, while stripping this freedom of speech from others. We were like Mao
Zedong used to be, not permitting any different opinions to exist. As for our own actions, we
could only envision support for them on the part of others; our actions could not be criticized.
We were like the Communist Party police, forcing journalists not to take pictures that were
not to our advantage or that might damage our image. When the journalists shouted out
"freedom of the press" and still took pictures, we savagely grabbed the cameras from the
journalists' hands, opened them, and exposed the film to light. We sometimes even smashed
the journalists' photographic equipment to pieces. We only considered our own rights and
safety. Any behavior that threatened our safety and rights, regardless of whether it was
justified or legal, was determinedly put to an end by us. In order to keep the government from
using an act of vandalism as an excuse for crushing our movements, we escorted the men
who defiled Mao Zedong's portrait to the public security bureau, with the result that they
were sentenced by the Communist Party to imprisonment for 20 years, 18 years, and 15
years. Were they not exercising their own rights? Should they really remain in prison?
What is even more tragic is that the self-righteousness of the 1989 protest movement was a
kind of threat to everyone. People with different opinions fell silent under the pressure of this
self-righteousness. Those who did not dare to speak differently and did not want to
participate in the movement took to the streets because they feared being called a coward or a
scab. The fast transformed the university students into revolutionary saints who could not be
criticized. It might be said that, to a certain degree, the students' fast not only presented the
government with a difficult issue; it presented society with a difficult issue. When people saw
young students paying the price of their lives to oppose the government, who could say the
word "no"? Whoever could have said "no," whoever's heart was not moved by such a
commitment, did not have a conscience. Whoever doubted the absolute sincerity of the
students was an accomplice of the despotic government. The fast caused most people to
temporarily forsake their reason and caused the very small minority who retained their reason
to fall silent. The rational few even suspected that their own calmness might show a lack of
basic sympathy.
The democracy that was extolled during the 1989 protest movement possessed only the
smallest amount of realistic, rational righteousness. During the movement, we madly sought
blind, abstract righteousness and abandoned actual, rational righteousness.
Would That June Fourth Were the Last of Blind "Righteousness"
The failure of the 1989 protest movement lay not only in the shedding of blood, the
consequent deaths, and the violent suppression of a large-scale, spontaneous mass movement;
the failure lay also in the fierce antagonisms that grew out of the continual escalation of the
movement. This escalation led to the delay of the reform process and weakened the people's
trust in Deng Xiaoping's rule. It also interrupted the process by which the ruling Party was
gradually democratizing and reforming itself, thereby causing China to suffer a total reversal
of the Party's self-reform. The relaxed atmosphere of early 1989 was gone, replaced by an
atmosphere of antagonism, tension, and terror. After June 4, 1989, the reorganization of
political rule caused the economy to stagnate. The return to an emphasis on the concept of
class struggle made political reform a highly sensitive issue. The murderous air of the Mao
Zedong era once again hovered over the vast land of China. The hatred buried in the hearts of
the masses as a result of this bloody event will erupt as soon as the opportunity arises.
Although Deng Xiaoping still upholds the reform line and his Southern Tour gave rise to an
upsurge in economic development, the tight political control in the wake of the events of June
4 has resulted in abnormal development of the Chinese modernization process, and Zhao
Ziyang's fall from power has ensured that the power struggle after Deng Xiaoping's death will
be most dangerous. Because of the fall from power of Zhao Ziyang-a man with a strong
conscience-crisis has emerged around what should have been a smooth and stable transfer of
power. A kind of crazed "end of the century" psychology has driven people to think of
nothing but getting the most that they can (out of the remaining reform) before calamity
strikes. The masses are acutely aware that in Deng Xiaoping's health lies the last chance. If it
is missed, they will become meaningless sacrificial pawns in the chaotic world that will
follow Deng Xiaoping's death. This "end of the century" phobia cannot be eliminated simply
through economic development. At the same time, dispelling the political fears of the ruling
Party itself and assuaging the hatred of the masses cannot be accomplished through social
stability or a prosperous economy or by raising the standard of living. The political fears of
the ruling Party and the "end of the century" phobia of the masses have made it very unlikely
that China can move smoothly and steadily toward a modernized, democratic society. Unless
the ruling Party and all the people end their antagonism right now and attain social
cooperation,5 it will be impossible to dispel the hatreds and fears on both sides. As the date
of Deng Xiaoping's death approaches, those hatreds and fears will become more and more
intense, leading to social upheaval sooner rather than later.
Therefore, ending the hostility, dispelling fears, attaining social cooperation, and smoothly
and steadily leading China to a modern, democratic society cannot simply depend on the
ruling Party resolutely carrying out self-reform and revising its public image; realizing these
goals also depends on the cooperation of opposition groups among the people. With this
cooperation, self-reform can be gradually accomplished. The current stability in China is
perhaps our last chance. The ruling Party must recognize that (1) its own political
democratization is not only the direction favored by popular conscience but also by the
general trend of world events and that (2) rather than be forced by external factors, it is best
to consciously make the changes oneself. The only one who can save the Communist Party is
the Communist Party itself. If it gradually, step by step, reforms itself and moves toward
democratization, the Communist Party will survive. But if it continues to uphold one-party
despotism, the Communist Party will perish. At the same time, opposition groups among the
people should not drive the Communist Party from its ruling position; instead, while the
Communist Party is carrying out self-reform, these groups should encourage changes under
Party rule. For the ruling Party and for the masses, this would be China's wisest choice during
a period of rapid transformation.
During this process, the ruling Party should seriously consider playing a political card-the
June Fourth card. No one can avoid a re-evaluation of the June Fourth Massacre. The June
Fourth card must be played. The critical question is-how is it to be played? And when should
it be played? As a sudden redress following the death of Deng Xiaoping? Or by the ruling
Party, beginning now, gradually relieving the accumulated dissatisfactions and hatreds of
June Fourth? Should the investigation into criminal responsibility for the bloodshed be
pursued urgently? Or should the investigation be put off? I think that the wise choice would
be the latter. There is no need to make social commentaries, no need to hold a big meeting,
and no need to make public proclamations. All that needs to be done is to privately
compensate the kin of the June Fourth victims; release all June Fourth political prisoners;
restore to their former positions those who, because of June Fourth, were unfairly treated;
gradually remove and demote those who rose to power on the blood of June Fourth; and
allow those who fled overseas because of June Fourth to safely return. All of this is, I believe,
a necessary part of the changing of the ruling Party's image, part of its democratization, part
of what will win the hearts of the people. If the ruling Party does not begin now, if after Deng
Xiaoping's death some politician relies on a sudden redress of June Fourth wrongs to gain
power, it will likely be a catastrophe not only for this politician, but for China. The explosive
consequences of a sudden redress are beyond anyone's control. The flood of hatred will
drown all who want to have a piece of the June Fourth pie. In the China of the future, those
people who, as it were, come to the battlefield with the flash of cold steel might, for the sake
of righting the wrongs of the June Fourth bloodshed, cause an even larger scale, even crueler
bloodshed. It might even be a bloodbath.
In today's China, five years after the June Fourth bloodshed (and after nearly three continuous
years of June fourth&shyp;inspired retrenchment throughout China), in a China filled with
the fear of the end of the century-much remains to be reconciled. I don't know if we
university students and intellectuals who played the role of revolutionary saints and
democratic stars for two months can reasonably, calmly, justly, and realistically reevaluate
what we did and thought in 1989; I don't know if we can face the Chinese reality of crises
emerging on all sides and find within ourselves the courage and wisdom to pursue patiently a
feasible plan for lasting reform beginning with the smallest details. If we can, then even if we
have only the slightest strength, the blood of June Fourth will not have flowed in vain-it will
still be thicker than water. If we can't, then the blood of June Fourth will at most be able to
nurture those shameless bloodsuckers.
Would that June Fourth were China's last government by the people in which every person
believes himself a politician.
Would that June Fourth were China's last grand spectacle of blind revolutionary self-
righteousness.
Notes
1. Very insightful but quite differently structured accounts to Western understandings of the
term "revolution," and the way these understandings have changed over time, are provided in
Raymond Williams, Keywords: A Vocabulary of Culture and Society (Oxford: Oxford
University Press, 1983), revised edition, pp. 270&shyp;274; Mona Ozouf, "Revolution," in
François Furet and Mona Ozouf, eds., A Critical Dictionary of the French Revolution
(Cambridge: Harvard University Press, 1989), pp. 806&shyp;817; and John Dunn,
"Revolution," in Terrence Ball et al., eds., Political Innovation and Conceptual Change
(Cambridge: Cambridge University Press, 1989), pp. 333&shyp;351. Ed.
2. Stephan T. Possony, ed., The Lenin Reader (Chicago: Henry Regnery, 1966), p. 349. Ed.
3. See Jonathan D. Spence, The Search for Modern China (New York: Norton, 1990), p. 726,
for a concise description of Liu Binyan's notion of loyalty. Its main feature is a belief that
supporters of the Party should be able to criticize specific acts of official misbehavior without
being branded disloyal; such criticisms, the journalist claimed, actually served to strengthen
rather than weaken the CCP. Ed.
4. Liu Hulan was a 14-year-old girl. The KMT executed her prior to 1949. She died in quite a
heroic manner. Mao Zedong said of her, "A great life, a glorious death," thereby calling all of
the nation's people to learn the spirit of revolution from her. Dong Cunrui was a young
soldier in the Liberation Army. During the War of Liberation, he used his body as a
supporting frame for explosives in an attack on the KMT army positions. He destroyed
himself as well as a KMT army pillbox. After 1949, the movie Dong Cunrui proclaimed his
revolutionary heroism.
5. The one who called for social cooperation was my friend, Zhou Duo. In 1989, when we
jointly drafted "The June Second Fasting Manifesto," he pointed out that one of the main
points of the manifesto was a call for an end to hostilities and for total social cooperation.
From Popular Protest and Political Culture in Modern China, Second Edition
edited by Jeffrey N. Wasserstrom and Elizabeth J. Perry
© Copyright Westview Press. All Rights Reserved. Westview Press, 5500 Central Ave.,
Boulder, CO 80301-2877 Tel: (303) 444-3541 Fax: (303) 449-3356
China's leading dissident sentenced to

11 years in prison
By Steven Mufson
Washington Post Staff Writer
Thursday, December 24, 2009; 9:18 PM
BEIJING -- China's leading dissident, Liu Xiaobo, was sentenced to 11 years in prison on
Friday after a court found the 53-year-old literary scholar guilty of "inciting subversion to
state power" through his writings and role in Charter 08, a petition advocating human rights,
free speech and an end to one-party rule.
The verdict sent a signal that the Chinese Communist Party will continue to stifle domestic
political critics, especially those who seek to organize their fellow Chinese. And it provided
evidence that political modernization might not go hand in hand with China's economic
modernization, contrary to past predictions by Chinese dissidents, U.S. business executives,
political theorists and proselytizers of the Internet age.
"You can think democracy, you can talk democracy, but you can't do democracy," said Li
Fan, director of the World and China Institute in Beijing.
"It certainly seems to reflect a high level of sensitivity and very low level of tolerance," said
Rebecca MacKinnon, a fellow at the Open Society Institute and co-founder of
GlobalVoicesOnline.org. "The chances of political reform taking place today seem lower
than they did in the late '90s."
A decade ago, she said, "there was a great deal of optimism" about village elections, plans for
separating party and state functions, and talk of other political reforms. Many analysts said a
more open society would yield a more open political system.
But reform initiatives have stalled, and there was little evidence of openness in the handling
of Liu's case this week.
Liu's trial, which took place at the Beijing No. 1 Intermediate People's Court, lasted less than
three hours Wednesday. The judge rejected evidence the defense sought to introduce and
limited the speaking time of Liu's attorneys to 14 minutes, according to one of Liu's brothers.
He said that 18 mostly young people were allowed to listen to the proceedings but that Liu's
wife, Liu Xia, could not. She planned to attend the Friday sentencing, having seen her
husband only twice since he was detained more than a year ago.
The judge also barred journalists and foreign diplomats from attending. In contrast to the
1990s, when visits by leading international envoys often brought the release of dissidents,
China has ignored calls by the Obama administration and other Western governments for
Liu's release.
"As far as we can tell, this man's crime was simply signing a piece of paper that aspires to a
more open and participatory form of government. That is not a crime," said P.J. Crowley, a
spokesman for the State Department. "These kind of actions -- clearly a political trial that will
likely lead to a political conviction -- are uncharacteristic of a great country."
But Jiang Yu, a spokeswoman for the Chinese Foreign Ministry, said at a Thursday news
conference that calls for Liu's release were a "gross interference" in China's internal affairs.
Mo Shaoping, a prominent human rights lawyer, said that the success of the 2008 Olympics,
the economic crisis in the West and the 60th anniversary of the communist takeover had
made the Chinese government "more and more arrogant" toward international critics.
Worse yet, Mo said, the judge had violated China's procedures.
"China has solved the past problem that there were no existing laws. Now we have more than
200 laws and over a thousand regulations. We have laws that cover every aspect of social
affairs," said Mo, who could not represent Liu because he also had signed Charter 08. "But
the government doesn't follow those laws, not even the laws they wrote themselves."
One of Liu's brothers, Liu Xiaoxuan, said the prosecutors focused on 350 words collected
from half a dozen of the 490 articles Liu wrote over a five-year period. In those excerpts, Liu
Xiaobo sharply criticized the Chinese government, calling it a dictatorship that sought to use
patriotism to fool people into loving the government rather than the country, the brother said.
Liu Xiaoxuan, a professor of material engineering at Guangdong University of Technology,

said that his brother told the court that the country's "progress can't cover up the mistakes
you've made and the flaws of your institutions."
Other signatories of Charter 08 also are facing government harassment. Zhang Zuhua,
primary drafter of the manifesto, is under heavy police surveillance at his home. Others have
lost prize research or teaching posts.
The Communist Party has always been wary of people seeking to organize outside of
officially recognized groups, whether for political or other causes. Last week, security
officials formally arrested Zhao Lianhai, who was already in detention for organizing
families whose babies were affected by last year's tainted-milk scandal.
Many foreign diplomats see the Christmas Day sentencing of Liu Xiaobo as timed to
minimize outside attention, with the world focused on celebrations. In 2006, the Chinese
rights lawyer Gao Zhisheng was convicted of "subversion" three days before Christmas. In
2007, AIDS activist Hu Jia was arrested five days after Christmas.
The Charter 08 petition, which started with about 300 signatures, has gathered thousands
more online.
The government is using the Internet to promote its own views. The official People's Daily
has started a Twitter-like service. But this week one user posted a "free Liu Xiaobo" message
that became the most viewed in the few minutes it lasted before being taken off the site,
MacKinnon said.

The Charter 08 declaration was modeled on Czechoslovakia's Charter 77 drive, which
eventually contributed to the end of communist rule there. Charter 77 leaders, including
Vaclav Havel, cultivated a theory of "civil society" outside officialdom that would gradually
grow and push back the barriers to political action.
Among other things, the Charter 08 says: "For China the path that leads out of our current
predicament is to divest ourselves of the authoritarian notion of reliance on an 'enlightened
overlord' or an 'honest official' and to turn instead toward a system of liberties, democracy
and the rule of law."
Li, of the World and China Institute, said political reform would come only when Chinese
civil society becomes too big to be suppressed.
Staff researcher Zhang Jie contributed to this report.
Medvedev pledges Russian prison

overhaul
By Anna Smolchenko (AFP) – 24.12.2009
MOSCOW — President Dmitry Medvedev on Thursday pledged to overhaul Russia's largely

Soviet-inherited prison system following the sudden death in jail of a lawyer last month.
"Our system of the execution of punishment has not changed for decades," Medvedev said in
a live end-of-year television interview.
"There is no order. We need to bring it about."
Earlier this month, he sacked around 20 top prison officials, including top prisons chiefs for
Moscow and Saint Petersburg, in one of the largest shake-ups at the Federal Service for the
Execution of Punishment, the successor to the Soviet-era Gulag prison system.
The mass firings came after the sudden death of high-profile lawyer Sergei Magnitsky in jail,
where he had been held for over a year in pre-trial detention. His requests for medical
treatment had been denied.
Officials have insisted the reshuffles had nothing to do with his death but were part of a
sweeping reform as well as an internal probe that exposed "systemic violations" in medical
treatment in prisons.
Magnitsky was held at the Bytyrskaya prison and later transferred to the Matrosskaya Tishina
(Sailors Rest) where he died last month. Heads of both prisons have been fired.
Medvedev, speaking publicly about his decision to sack the top prison officials for the first
time, did not mention Magnitsky by name but said:
"We have to understand that there is no need whatsoever to slam people into prison at the
stage of preliminary investigation for some types of economic crimes, crimes related to tax
activities."
"There's a need to conduct investigation in accordance with law, to seek to obtain quality
evidence and not to extract it with other means," he said.
Magnitsky was arrested in November 2008 on charges of tax evasion amounting to 500
million rubles (17 million dollars) in a probe that also indicted in absentia the US founder of
Hermitage investment fund, William Browder.
His death put the spotlight on the fate of thousands of other, less high-profile inmates across
Russia's overcrowded and virus-plagued prisons.
Medvedev, who is a lawyer by training, also reiterated that the country's penitentiary
legislation was unnecessarily brutal.
"An individual stole a 500-ruble (17-dollar) hat -- immediately he gets two years in jail. What
for? What, he will come out a better person?"
Speaking for the first time in a live interview on Russia's state-controlled television since he
assumed office in May 2008, Medvedev was quizzed on a range of themes, including
opposition politicians like chess champion Garry Kasparov.
A Kremlin spokesman denied that the questions were selected by the presidential
administration in an apparent effort to show that Medvedev was further breaking away from
his predecessor Vladimir Putin's legacy.
Asked if he had heard of the so-called "Basmanny justice" -- a term derived from the name of
the Moscow court where fallen tycoon Mikhail Khodorkovsky's case was initially heard --
Medvedev said unjust decisions were "evil."
"Such decisions and verdicts should be cancelled and if they are made under the influence of
these or other circumstances -- be it money, political pressure or other factors -- the
individuals who issue such verdicts and decisions should face responsibility," he said.
On Wednesday, the country's supreme court ruled that the order from Moscow's Basmanny
district court from 2003 to arrest Khodorkovsky's business partner Platon Lebedev should be
cancelled, the first time a Russian court found violations in the high-profile case.
Later Thursday, Medvedev signed a decree to improve the work of police that has been
rocked by scandals in the past months.
The decree ordered a 20 percent cut to the staff of the Interior Ministry, which employs about
1.2 million people.
The cuts will have to be made by January 1, 2012 as part of the reform, which also foresees
better salaries for police officers.
U.N. assembly condemns

Myanmar rights record

12:28pm EST
http://www.reuters.com/article/idUSTRE5BN2GO20091224
UNITED NATIONS (Reuters) 24.12.2009 - The U.N. General Assembly condemned
wide-ranging human rights violations in Myanmar in a resolution adopted early on
Thursday.
The resolution on the country formerly known as Burma, voted through by 86-23 with
39 abstentions, "strongly condemns the ongoing systematic violations of human
rights and fundamental freedoms of the people of Myanmar."
It also called on Myanmar's military rulers to immediately release opposition leader
and Nobel peace prize laureate Aung San Suu Kyi from house arrest, as well as
freeing more than 2,000 other prisoners of conscience.
In November, Myanmar's U.N. envoy, Than Swe, rejected the non-binding resolution,
then in draft form, calling it "glaringly deficient" and little more than "another means
to maintain pressure on Myanmar in tandem with sanctions."
Swe could not be reached for comment on Thursday's vote.
Assembly condemnations of the human rights situation in North Korea, Myanmar
and Iran have become an annual ritual in recent years.
This year's vote came after U.N. special rights investigator on Myanmar Tomas Ojea
Quintana told the General Assembly in October that "the situation of human rights in
Myanmar remains alarming."
Envoys from nations that rights groups have also accused of having poor human
rights records -- including China, Russia, Libya, Sudan, Syria, Egypt and Zimbabwe -
- say they generally vote against such resolutions because they oppose singling out
specific countries.
(Reporting by Basil Katz; Editing by Sandra Maler)
Construction of Myanmar new capital

continues
YANGON, Dec. 24 (Xinhua) -- The construction of Myanmar's new
capital of Nay Pyi Taw continued after emergence of departmental
buildings, houses, main roads, markets, hotels, motels and resorts
around the region as the early phase over the past four years.

Some five new towns in the capital region are being developed in
addition to the existing three -- Pyinmana, Lewe and Tatkon in the
post-move period of the administrative capital there from Yangon.
The five new towns, named as Oathara Thiri, Dekkina Thiri, Poppha
Thiri, Zapu Thiri, Zeyar Thiri, will bring the total number of townships
constituting the district-level capital region to 8, deleting it as a
township from Mandalay division.
Meanwhile, Myanmar continued to move its remaining government

ministry offices from the former capital of Yangon to the new
administrative capital as the final phase after most of the offices were
well relocated there.
The offices of ministries' directorates will be left in Yangon as the

ministries' offices in southern Myanmar, according to local reports.
Myanmar shifted its former administrative capital of Yangon to Nay

Pyi Taw, about 390 km to the north, in November 2005. Nay Pyi Taw
is located between middle mountain range of Bago Yoma and eastern
mountain range of Shan Yoma.
The new capital covers an area of 7,054.37 square-km and has a

population of 924,608, according to official figures.
More than a year after the move, the government formed a

committee, chaired by U Soe Tha, Minister of National Planning and
Economic Development, for auctioning some state-owned buildings
left behind in Yangon.
The auction also covers some housing project buildings being

implemented under government supervision and related land plots.
The Myanmar government has made arrangement to allot lands in

Nay Pyi Taw to long-service government employees as part of its
efforts to develop the new capital, giving priority to such government
employees, who have at least 10-year civil services and two years' in
Nay Pyi Taw, to buy the allotted lands.
Since 2006, the Nay Pyi Taw City Development Committee has also
invited investment from local nationals to develop the capital city,
offering to allot them land plots for the purpose.
These allotted land areas are designated to build new living

quarters, shopping complexes, highway terminals and car workshops.
According to the committee, on completion of all the buildings,30

years of land lease will be granted which is not transferable within the
initial 10 years' period.
Meanwhile, Myanmar has also been striving for the improvement of

transport link with Nay Pyi Taw as part of its development of the new
capital.
A new 8-lane motor highway linking Yangon with Nay Pyi Taw
directly and built by 12 giant private construction companies, has been
put into service since March this year.
The Yangon-Nay Pyi Taw highway, which extends as 323.2 km,

represents the prior part of the 563 km-long overall Yangon- Nay Pyi
Taw-Mandalay highway.
Moreover, Myanmar is planning to build one more railway station in

Nay Pyi Taw next to the existing Pyinmana station to facilitate rail
transport to the new capital, saying that feasibility study and land
survey are underway for the move.
The new station will be the second one after the first new being built
since 2006 which is reportedly nearing completion.
In addition to zoological garden, water fountain garden,

herbalgarden, national landmark garden and Ngalikekantha resort
which have been in place, Myanmar local private companies have also
constructed 42 new shopping complexes there, aimed at attracting
more visitors to the city.
In Nay Pyi Taw, some modernized buildings such as governmental

departments, residential quarters, private hospital, private bank,Union
of Myanmar Chambers of Commerce and Industry (UMFCCI) and

Shwe Pazun bakery house have been constructed.
Meanwhile, other construction companies group are also

implementing some international-level shopping center projects.
Among them, the first private-run "Junction Center - Nay Pyi Taw" was
built by the giant Shwe Taung Development company and was
opened in August this year.
It is expected that Nay Pyi Taw will be further developed in the next
decade to possess the characteristics of a city.
Obama has powerful tool to pressure

Myanmar
By FOSTER KLUG (AP) – 23.12.2009
WASHINGTON — If talks with Myanmar over democratic reforms fail, the Obama
administration could tie up large amounts of money that the country's ruling generals stash in
international banks from the sale of natural gas.
So far the administration has been hesitant to go that route.
But pressuring banks to avoid doing business with Myanmar's leaders could be a powerful
economic weapon — one that already is being used elsewhere. It's an approach, for example,
that has been used to try to push North Korea to give up its nuclear weapons ambitions.
Congress already has provided the power for the administration to go after the banks and
some rights groups want President Barack Obama to use it right away, or at least if direct
talks fail.
U.S. officials have just started face-to-face negotiations and want to give them more time to
show results. Imposing the banking sanctions would be expensive and time-consuming, and
Myanmar isn't a top priority on a crowded foreign policy agenda that includes Afghanistan
and Iran.
Still, the administration has warned of tougher action if engagement breaks down with
Myanmar, also known as Burma. And the mere threat could add force to the U.S. negotiating
position.
"We will reserve the option of tightening sanctions on the regime and its supporters to
respond to events in Burma," Obama's top diplomat for East Asia, Kurt Campbell, told
lawmakers in September.
Myanmar has one of the most repressive governments in the world and has been controlled
by the military since 1962. For years, the United States has used punishing sanctions to try to
force change on the country, with little success. Former President George W. Bush's
administration favored shunning Myanmar, and Bush's wife, Laura, and many in Congress
were strong advocates of the nascent democracy movement there.
Now, the Obama administration has reversed the isolation policy in favor of engagement,
which it hopes will persuade the generals to grant greater freedoms to opposition parties and
minorities and to free political prisoners.
Myanmar has since made a few symbolic gestures of good will, letting detained democracy
leader Aung San Suu Kyi meet with Campbell, for instance, and releasing some political
prisoners. At the same time, it has continued to persecute ethnic minorities, journalists and
student activists.
Obama himself spoke of a possibly stronger position on Myanmar in his Nobel Peace Prize
acceptance speech. There will be engagement and diplomacy with Myanmar, he said, "but
there must be consequences when those things fail."
Activists say financial measures that hinder Myanmar's ruling generals' ability to access the
international banking system might do what broader economic sanctions have failed to do.
"What the Burmese government values is not its commerce with the outside world but the
financial proceeds of that commerce," said Tom Malinowski of Human Rights Watch. "Once
the Burmese government deposits the checks in its bank accounts, there's a lot the United
States government can do to prevent that money from being used in the international banking
system."
Treasury officials have targeted 40 people and 44 entities since the Myanmar junta killed and
arrested protesters during demonstrations in 2007. Being added to the sanctions list prevents
people from making transactions in the banking system of the United States.
But a 2008 law grants the Treasury Department authority to impose conditions on banking
relationships, meaning sanctions could affect activities of international banks.
Myanmar has lucrative natural gas deals with its neighbors and with some European and U.S.
companies, with revenues going into foreign banks. Under its new authority, the U.S. can let
these banks know it has concerns about their association with Myanmar that could hurt these
banks' ability to work with U.S. financial institutions, said Jennifer Quigley, advocacy
director for the U.S. Campaign for Burma.
Supporters of the banking sanctions often raise North Korea, saying that the United States
effectively froze the North out of the international banking system in 2005, hurting leader
Kim Jong Il.
For the moment, the Obama administration is urging patience as it pursues talks.
Next year's elections in Myanmar will provide a good look at the junta's intentions. A big
question will be whether high-level U.S.-Myanmar talks lead to true participation by
minorities and opposition groups or merely let the generals consolidate power.
No progress despite engagement with

Myanmar: US official
(AFP) – Dec 9, 2009

SINGAPORE — There are no signs of progress towards democratic change in Myanmar
despite Washington's decision to hold direct talks with the country's military rulers, a senior
US diplomat said Wednesday.
High-level talks last month in Myanmar between the junta and US officials were "cautious"
and made little headway, said Scot Marciel, the US deputy assistant secretary of state for East
Asia and Pacific affairs.
Scot Marciel, US Deputy Assistant Secretary of State for East Asia and Pacific Affairs
"It's perhaps useful that we are talking, but that isn't progress," Marciel said at a seminar
organised by the Institute of Southeast Asian Studies, a Singaporean think tank.
"Progress will come when there's change on the ground in Burma. So far, there's been none,"
said Marciel, who was part of the US delegation led by Assistant Secretary of State Kurt
Campbell.
A lack of progress will make it difficult for the United States to continue its policy of
engagement with Myanmar but Washington is willing to give it time to yield results, said
Marciel.
"At some point if there's no progress, it will be hard to sustain a dialogue but we're not at that
point yet and I think, as I said, we didn't make progress on our trip," he said.

"On the other hand, we didn't really anticipate that we were going to go there and make
progress overnight.
"The problem is there is only one person who makes the decisions and that person has not yet
shown a particular amount of openness," Marciel said in reference to Than Shwe, the chief of
Myanmar's military government.
Under President Barack Obama, the US government has adopted a policy of engagement
after sanctions on the impoverished Southeast Asian country had failed to bring about desired
reforms.
At a landmark summit in Singapore on November 15 with Southeast Asian leaders including

Myanmar Prime Minister Thein Sein, Obama called for the release of democracy icon Aung
San Suu Kyi and other political prisoners.
Myanmar adds more hydropower plants

in western state
YANGON, Dec. 7 (Xinhua) -- Myanmar has added three more
hydropower plants in western Rakhine state to fulfill the electricity
demand in the region, sources with the Ministry of Electric Power said
on Monday.
The hydropower projects namely Saidin, Thahtay Chaung and

Laymyomyit, cost over 800 million U.S. dollars in total, the sources
said, adding that these plants can produce 687 megawatt (mw) after
completion.
The electricity consumption of the whole Rakhine region takes up

only 30 megawatt and the surplus electricity will be distributed to other
divisions and states, business and industrial enterprises, it added.
In May this year, Myanmar added a 600-mw hydropower station,

the Shweli-1, in the northern part of Shan state.
Meanwhile, Myanmar's biggest hydropower plant, Yeywa, in

Mandalay division, which has a capacity of 790 mw, is nearing
completion, an earlier report said.
Up to now, Myanmar has a total installed generating capacity

of1,684 mw. In 2008-09, it generated 6.62 billion kwh of electricity,
according to official statistics.

Myanmar adds new hydro capacity

18 December 2009
http://www.waterpowermagazine.com/story.asp?sectionCode=
130&storyCode=205500
Myanmar has commissioned three new hydro power plants in
western Rakhine state to meet electricity demand in the region,
China View has reported.
The Saidin, Thahtay Chaung and Laymyomyit project, which
have a combined capacity of 687MW, cost approximately
US$800M to develop. Of the total capacity, 30MW will be used
in Rakhine, with the remainder distributed to the rest of the
country.
အီရန္မွာ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ပြား

အီရန္ လုံၿခဳံေရးတပ္ေတြနဲ႔ အစုိးရနဲ႔ သေဘာထား ကြဲလြဲသူ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး

အယာတုိလာ ဟူစိန္ အလီ မြန္တာဇာရီ (Ayatollah Hossein Ali Montazeri) ကို
ေထာက္ခံသူေတြၾကား ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ သတင္းေတြကို အတုိက္အခံ
အုပ္စုေတြက ေပးပုိ႔ေနၾကပါတယ္။
ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ ေမြးဇာတိျဖစ္တဲ့ နဟာဖာဘတ္ (Najafabad) နဲ႔ အစ္စ္ဖာဟန္

(Isfahan) ၿမိဳ႕ေတြမွာ ဆႏၵျပသူေတြကုိ လုံၿခဳံေရးတပ္ေတြက ဒီကေန႔ ႏွိမ္နင္း ၿဖိဳခြဲခဲ့တယ္လုိ႔
အတုိက္အခံဘက္က အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ စ်ာပန အခမ္းအနား က်င္းပရာ အစ္စ္ဖာဟန္ၿမိဳ႕မွာ

အီရန္ရဲေတြက မ်က္ရည္ယုိဗုံးေတြ သံုးၿပီး ဆႏၵျပသူေတြကုိ ၿဖိဳခြဲခဲ့တယ္လို႔ အဲဒီ အင္တာနက္
စာမ်က္ႏွာက ဆုိပါတယ္။ ဆႏၵျပသူ အေျမာက္အျမား ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီး ထိခုိက္ဒဏ္ရာ
ရသူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
နဟာဖာဘတ္ၿမိဳ႕မွာလည္း အဂၤါေန႔ကတည္းက ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ လုံၿခဳံေရးတပ္ေတြအၾကား

ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္ တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အဲဒီတုိက္ခုိက္မႈေတြဟာ ဒီကေန႔အထိ
ဆက္သြားခဲ့တယ္လို႔ အီရန္ အတုိက္အခံေတြက ေျပာပါတယ္။
အီရန္ႏုိင္ငံဟာ ႏုိင္ငံျခား သတင္းေထာက္ေတြကုိ ဆႏၵျပပြဲသတင္းေတြ လုပ္ခြင့္မရွိဘူးလို႔

ပိတ္ပင္ထားတာေၾကာင့္ အဲဒီသတင္းေတြကုိ သီးျခား အတည္ျပဳခ်က္ေတာ့ မရယူႏုိင္ေသးပါဘူး။
ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး အယာတုိလာ မြန္တာဇာရီဟာ အသက္ ၈၇ ႏွစ္အရြယ္

စေနေန႔တုန္းက ဘာသာေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ကြမ္ (Qom) မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ အီရန္

ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး သမားေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာသာေရး အႀကီးအကဲ
တေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အတိုက္အခံအေပၚ အီရန္အစိုးရ ႏွိပ္ကြပ္မႈ ျပင္းထန္၊

အေမရိကန္ ေ၀ဖန္
အီရန္ႏိုင္ငံဟာ အတိုက္အခံ ဆႏၵျပသူေတြကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း အေရးယူၿပီးေတာ့ အစိုးရ
ထိန္းခ်ဳပ္မႈ လြန္ကဲတဲ့ တိုင္းျပည္တခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုၿပီးျပေနတယ္လို႔ အေမရိကန္
ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အီရန္လူထုရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔အတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ

အာဏာေတြကို အသံုးျပဳေနတယ္လို႔ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ပီေဂ် ခ႐ိုေလး (P.J.
Crowley) က ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အီရန္
အတိုက္အခံေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္ အေရးယူတာေတြ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြအတြင္း တိုးလာေနတယ္
ဆိုတဲ့သတင္းေတြ ထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူက အခုလို ေျပာလိုက္တာပါ။
အီရန္ႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းမွာ စုေ၀းခဲ့ၾကတဲ့ ကြယ္လြန္သူ အတိုက္အခံ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္

အယာတိုလာ ဟူစိန္ အလီ မြန္တာဇာရီ (Ayatollah Hossein Ali Montazeri) ကို
ေထာက္ခံသူေတြကို လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြက မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြ၊ နံပါတ္တုတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္
႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ အီရန္ အတိုက္အခံ အဖြဲ႕ေတြက ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ေျပာပါတယ္။
တ႐ုတ္အစိုးရ ေ၀ဖန္သူ ေထာင္ဒဏ္ ၁၁ ႏွစ္
တရုတ္အစိုးရနဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲတဲ့ေနရာမွာ နံမည္ႀကီးတဲ့ ပါေမာကၡ လူေက်ာင္းဘို (Liu

Xiaobo) ကို ႏိုင္ငံေတာ္ကို ထိပါးေႏွာက္ယွက္မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၁၁ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ပါေမာကၡ လူ က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႀကီးစိုးမႈကို တရုတ္ျပည္မွာ အဆံုးသတ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အႀကီးအက်ယ္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တဲ့သူပါ။
Charter - 08 လို႔ ေခၚတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ အမွတ္ (၈) ကို လူေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ေထာက္ခံတဲ့အေၾကာင္း
လက္မွတ္ေတြ ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီကေန႔တရားရံုးမွာ သူ႔ကို စီရင္ခ်က္ခ်တဲ့အခါ
အစိုးရေရွ႕ေနေတြက ပါေမာကၡ လူ ဟာ ျပစ္မႈႀကီးေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့သူလို႔ စြပ္စြဲခဲ့ၾကပါတယ္။
ျမန္မာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ ကုလ အေထြေထြ ညီလာခံ

ျပင္းထန္စြာ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်

ျမန္မာျပည္မွာ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အႀကီးအက်ယ္ ခ်ဳိးေဖာက္ေနတဲ့အတြက္ ၆၈ ႀကိမ္ေျမာက္
ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံက ျပင္းထန္စြာ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်လုိက္ပါတယ္။
ၾကာသပေတးေန႔က အတည္ျပဳလိုက္တဲ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံ ျပ႒ာန္းခ်က္က

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂,၀၀၀
ေက်ာ္ ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား ဂၽြန္ ၀ီလီယံ ယက္ေတာ (John William Yettaw) ေရကူးၿပီး

အင္းလ်ားကန္ေစာင္းရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္အတြင္းကို ၀င္ေရာက္ ေနထုိင္ခဲ့လို႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႐ုံးတင္စစ္ေဆး အျပစ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ အထူးစိုးရိမ္ေၾကာင္းလည္း
ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ထားတဲ့ အဲဒီျပ႒ာန္းခ်က္ကုိ ၆၈ ႀကိမ္ေျမာက္

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံမွာ ၈၆ ႏုိင္ငံက ေထာက္ခံ၊ ၂၃ ႏုိင္ငံက ကန္႔ကြက္ၿပီး ၃၉
ႏုိင္ငံက မဲမေပးဘဲ ေနၾကပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုပ္စိုးလာခဲ့တဲ့ စစ္တပ္က ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ အေထြေထြ

ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးတဲ့အခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ NLD အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ
အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရရွိလုိက္တဲ့အခါ စစ္အစိုးရက အာဏာလႊဲမေပးဘဲ ႏုိင္ငံကို
ဆက္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။
တရုတ္ ဒုသမၼတ ရွီက်င့္ဖ်င္ရဲ ႔ခရီး

ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း တရုတ္သမၼတျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ တရုတ္ ဒု-သမၼတ

ရွီက်င့္ဖ်င္ရဲ ႔ (၄) ႏုိင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ တိုးတက္ေရးလမ္းစဥ္ ဟားပင္ဂ်ဳးခ်ီ ကုိ
ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာ (၁၄) ရက္ေန႔မွ (၂၂) ရက္ေန႔အထိ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကုိရီးယား၊
ျမန္မာ နဲ႔ ကေမာၻဒီယားႏုိင္ငံမ်ားကုိ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ တရုတ္အစိုးရ ဦးစားေပးတဲ့
ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရး အယူအဆအခ်ိဳ ႔နဲ႔လည္း ကိုက္ညီေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ
သဟဇာတျဖစ္မႈ၊ ပူးတြဲတိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ၊ ပူးတြဲတာဝန္ယူမႈ၊ ကမာၻ႔အေရးမွာ တက္ႂကြစြာပါဝင္မႈ
စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။
စစ္ေရးနဲ႔ အျခားပဋိပကၡေတြမရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ သဟဇာတျဖစ္ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ပူးတြဲတိုးတက္မႈဆုိတာကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းအာရွႏုိင္ငံေတြနဲ႔ တရုတ္ျပည္အၾကား
ရွိႏိုင္တဲ့ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပူတြဲတာဝန္ယူမႈနဲ႔ တက္ႂကြစြာပါဝင္မႈ
သေဘာတရားကေတာ့ တက္သစ္စ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံရဲ ႔ အခန္းက႑သစ္ကို
ေဖာ္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ တရုတ္အစိုးရဟာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ညီလာခံေတြမွာ
ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့အခန္းကေန ပါဝင္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။ တရုတ္အက်ဳိးစီးပြားကုိသာ
အဓိကမထားဘဲ တရုတ္ရဲ ႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ တာဝန္၀တၱရားကုိပါ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးအားသစ္ေလာင္းရာမွာလည္း ပူးတြဲတာဝန္ယူေရးနဲ႔ ပူးတြဲတုိးတက္ေရး

အယူအဆေတြဟာ အဓိကက်ပံုရပါတယ္။ ဗမာစစ္အစိုးရရဲ ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ နယ္နိမိတ္ကုိ
ေလးစားေၾကာင္း၊ တုိင္းျပည္စည္းလုံးေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအတြက္
ဗမာအစုိးရႀကိဳးစားတာေတြကို ေထာက္ခံေၾကာင္း တရုတ္ ဒု-သမၼတက ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသ တည္ၿငိမ္ေရးကုိ အာမခံႏုိင္ဖို႔အတြက္
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၫႇိႏႈိင္းတုိင္ပင္ၿပီး ျပႆနာကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းသင့္ေၾကာင္း
ဗမာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္ၿပီး စီးပြားေရးတုိးတက္ကာ
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လုပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းလည္း တရုတ္ ဒု-
သမၼတက ေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ တည္ၿငိမ္ေရးဟာ တရုတ္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ မၾကာမီက

ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ကိုးကန္႔တုိက္ပြဲမ်ဳိးဟာ နယ္စပ္ေဒသကုိ စစ္ေျမျပင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ပါတယ္။
ကခ်င္နဲ႔ ဝ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ ယူနန္ျပည္နယ္မွာ နဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေရာေႏွာေနထိုင္တဲ့အတြက္
တရုတ္အစိုးရကို အကူအညီေတာင္းထားပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာ အေစာပုိင္းက
တရုတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတဦး ေနျပည္ေတာ္ကုိ လာသြားတာကုိ ၾကည့္ရင္ နယ္စပ္အေရးမွာ
ရတက္မေအး ျဖစ္ေနတာ သိသာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အုိင္ဟုရွန္ ျမန္မာျပည္မွာ (၅) ရက္
ခရီးလွည့္လည္ၿပီး အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြရဲ ႔ ျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္
ေအာင္ျမင္ပံုမရပါဘူး။ ဒီအခ်က္ကုိၾကည့္ရင္ ျမန္မာျပႆနာမွာ တရုတ္အစိုးရ ပါဝင္ႏုိင္တဲ့က႑မွာ
အကန္႔အသတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အမ်ားထင္သလုိ ဗမာစစ္အုပ္စုအေပၚမွာ
တရုတ္က ၾသဇာေညာင္းတာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔လည္း ျမင္ၾကပါတယ္။
ယူနန္ျပည္နယ္ တုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက

ပါဝင္ေနတာဟာလည္း တရုတ္-ျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရးကုိ အၿမဲတမ္းျမင့္တင္ရတဲ့
အေၾကာင္းရင္းတခုပါ။ တရုတ္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္ကုိ ျဖတ္ၿပီး အိႏၵိယသမုဒၵရာနဲ႔
ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္။ အာရွေတာင္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ ႔ေတာင္အာရွနဲ႔ ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
တရုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ေဒသ တုိးတက္ႀကီးပြားေရး မဟာဗ်ဴဟာမွာ ျမန္မာျပည္
ပါဝင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္္မာျပည္ကုိ စီးပြားေရး ကိုလုိနီလုပ္ဖို႔ တရုတ္က စိတ္မကူးပါဘူးတဲ့။
တရုတ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ျမင့္တင္တာေၾကာင့္ အာဆီယ-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး
ထိခုိက္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ယူနန္တကၠသိုလ္ အေရွ ႔ေတာင္အာရွ ေလ့လာေရးဌာန ပါေမာကၡ
ခ်န္ယန္းလီက ယူဆပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တရုတ္ဟာ ဗမာအစုိးရနဲ႔ ဆက္ဆံေရး
ေျပလည္ဖို႔သာ အဓိကထားပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္တာကို မလိုလားပါဘူး

တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ဟာ ျပႆနာမ်ဳိးစုံေပၚထြက္ရာေဒသ ျဖစ္ေနတုန္းပါ။ လက္နက္ကိုင္
တုိင္းရင္းသားျပႆနာတင္ မကေသးပါဘူး မူယစ္ေဆးျပႆနာနဲ႔ HIV/AIDS ျပႆနအျပင္
ဒုကၡသည္ျပႆနာလည္း ရွိေနပါတယ္။ နယ္စပ္ေဒသဟာ စီးပြားေရးအရ တရုတ္ကိုမီွခုိရတာ
မ်ားတဲ့အတြက္ ဗမာစစ္အစိုးရ ၾသဇာအရွိန္အဝါနည္းပါးတဲ့ ေနရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္နဲ႔
အရင္းႏွီးဆံုး လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ဟာ ဝ ျပည္နယ္ေသြးစည္းေရး တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဝ
တုိင္းရင္းသားဦးေရ တဝက္ဟာ တရုတ္ျပည္မွာရွိၿပီး က်န္တဝက္ကေတာ့
ျမန္မာျပည္မွာရွိေနပါတယ္။ ဝ တပ္ဖြဲ႔မွာ တပ္အင္အား သုံးေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး တရုတ္လုပ္
လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္ေတြ ရွိပါတယ္။
ဗမာစစ္အစိုးရ စီစဥ္တာကို ဝ တပ္ဖြဲ႔ မလုိက္ေလ်ာႏုိင္တာဟာ တရုတ္အားကိုးရွိေနလုိ႔ပါ။

ဗမာဖက္က ျမင္ပံုရပါတယ္။ အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတါ လက္နက္စြန္႔ေအာင္
ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆုိဖို႔ ဗမာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ တရုတ္ကို ပန္ၾကားထားေပမယ့္ ဒီကိစၥမွာ
တရုတ္လည္း တတ္ႏုိင္ပံုမရပါဘူး။ ဒါေပမဲ နယ္စပ္ေဒသမွာ အၾကမ္းဖက္ၿပီး
ျပႆနာေျဖရွင္းတာကို တရုတ္က မလိုလားပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ-တရုတ္
နယ္စပ္တည္ၿငိမ္ေရးဟာ ေရရွည္ျပႆနာအျဖစ္ ဆက္လက္တည္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပါတီ၀င္ေတြကို စစ္ေမးမႈ ဥပေဒနဲ႔မညီညြတ္
25 December 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-12-25-

voa5.cfm
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲအထူး သတင္းတပ္ဖဲြ႔က ပဲခူးတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ တနသၤာရီတိုင္း တို႔မွာ

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖဲြခ်ဳပ္နဲ႔ တျခား ပါတီ၀င္ေတြရဲ႕ အေသးစိတ္ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္နဲ႔
ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းေတြကို ရိုက္ယူ ေကာက္ခံေနတာေၾကာင့္ ဒီကိစၥဟာ ဥပေဒအရ ဘယ္သူမွ
လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရိွဘူးလို႔ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြခ်ဳပ္က ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ မေအးေအးမာ က
အျပည့္စံု သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြ လုပ္ဖို႔အတြက္ စစ္အစိုးရက ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ စည္းရံုးလႈပ္ရွားခြင့္ မရတဲ့ ပါတီေတြ၊

သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ့္ေရး အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ ေနာက္ခံေတြကို အထက္အမိန္႔အရ
ဆိုၿပီး ရဲအထူးတပ္ဖဲြ႔က လိုက္လံ ေကာက္ခံ ေနပါတယ္။
အဲန္အယ္ဒီပါတီ၀င္ေတြရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အေသးစိတ္ကိုပါ ေမးျမန္း

ေကာက္ခံေနတာေၾကာင့္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ၀င္ေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကေတာ့ စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကပါတယ္။
တနသၤာရီတိုင္းက လူငယ္တာ၀န္ခံတဦး ေျပာျပတာကေတာ့ -

"က်ေနာ္တို႔ အဲန္အယ္လ္ဒီ အေနနဲ႔ကေတာ့ အရင္ကလည္း ေမးတဲ့ျမန္းတဲ့အပိုင္းေလးေတြ
ရွိတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္း က ေမးတဲ့အပိုင္းေတြက်ေတာ့ သူက သိပ္ၿပီးေတာ့ အခုေလာက္ထိ
အေသးစိတ္ မဆန္ဘူး။ အခု ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ရွိတယ္ဆိုရင္ ေမာင္ႏွမက
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ၊ ဇနီး ရွိတယ္ဆိုရင္ ဇနီးက ဘာအလုပ္ေတြ လုပ္လဲ၊ ဓါတ္ပံု
ရိုက္တဲ့သူေတြကိုလည္း ရိုက္တယ္။ ကင္မရာေတြ ဘာေတြနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္သြားတယ္ေနာ္။
ရွိၿပီးသားလူမွာ ေတာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ မရွိဘူးလို႔ ေျပာတဲ့သူက်ေတာ့ ကင္မရာနဲ႔
ရိုက္သြားတာေပါ့ေနာ္။ ဒီတခါ ပိုၿပီးေတာ့ ထဲထဲ၀င္၀င္ လုပ္လာတဲ့ဟာက အိမ္တိုင္ယာေရာက္
လာေမးတယ္ဆိုေတာ့ မိသားစုေတြက သူတို႔ မိသားစု၀င္အတြက္ စိတ္ပူတယ္အပိုင္းေလးေတြ
ျဖစ္လာ တာေပါ့ေလ။"
ပဲခူးတုိင္းမွာလည္း အလားတူ ေကာက္ခံမူေတြ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္းက္ိုလည္း ပဲခူးတိုင္းက

အဲန္အယ္လ္ဒီ အဖဲြ႔၀င္ တဦးက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
"ဟိုးတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြေပါ့ေနာ္၊ အဲဒါေတြရယ္။ အခုတခါ

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာလုပ္ေနတဲ့သူေတြကို ေကာက္တယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။ တစည ေရာ၊ အဲန္အယ္လ္ဒီ ေရာ
ေကာက္တယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။"
ကုိယ္ေရးအခ်က္အလက္ ေကာက္ခံမူ၊ ဓါတ္ပံုရိုက္မူေတြကို ရဲအထူး သတင္းတပ္ဖဲြနဲ႔အတူ ေဒသခံ

အာဏာပိုင္ေတြပါ ပါ၀င္ေကာက္ခံခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
"သူတို႔ကိုေမးေတာ့လည္း တစံုတရာ ျပန္ၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မေပးႏိုင္ဘူးေပါ့ေနာ္။

သူတို႔ကို အေပၚကေနခိုင္းလို႔ ညႊန္ၾကားလို႔ ဆုိတဲ့ဟာမ်ိဳးပဲ ေျဖတယ္။ အဓိက က က်ေနာ္တို႔
အက္စ္ပီ ကေရာ၊ အထူးသတင္း တပ္ဖြဲ႔ကေရာ ဆယ္အိမ္မႉးေတြ၊ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာဆို
ဆယ္အိမ္မႉးေတြနဲ႔ ရယက အဖြဲ႔ေတြပါ ပါတယ္ေလ။"
အခုလိုေကာက္ခံမူေတြဟာ ဥပေဒအရ လုပ္ခြင့္မရိွတဲ့ အေၾကာင္းကိုေတာ့ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ

အဖဲြခ်ဳပ္ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ ဦးဉာဏ္၀င္း က အခုလို ေျပာပါတယ္။
"က်ေနာ္ ေျပာတာက ဘယ္သူမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူးလို႔၊ အဲဒီမွာ တကယ္လို႔

လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္လည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘဲ လုပ္တယ္လို႔ပဲ အဲဒီလိုေျပာခ်င္တယ္။ ဒီဥစၥာဟာ
ဥပေဒအရ ဘယ္လိုမွ ေဆာင္ရြက္လို႔မရတဲ့အလုပ္တခုပဲ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာခ်င္တယ္။"
ေရြးေကာက္ပဲြေတာင္မွ ဘယ္အခ်ိန္လုပ္မယ္မွန္း မသိေသးတဲ့ ကာလမွာ ၿခိမ္းေျခာက္မူဆန္တဲ့

ပါတီ၀င္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြ ေကာက္ခံမူေတြအတြက္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြက
သံသယ ရွိေနၾကၿပီး ပါတီ၀င္တခ်ိဳ႕ကလည္း ပါတီေတာင္ မ၀င္ရဲေအာင္ ျဖစ္ရတယ္လို႔
ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။
ဖမ္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခား ငါးဖမ္းသေဘၤာသား ၁၀၀ ေက်ာ္ ျပန္လႊတ္

ျမန္မာ့ေရပုိင္နက္ထဲမွာ တရားမ၀င္ ငါးဖမ္းမႈနဲ႔ ႏုိ၀င္ဘာလလယ္က ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား
ငါးဖမ္းသမား ၁၂၈ ဦးကုိ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္မႈနဲ႔ တရားစြဲထားရာက ၿပီးခဲ့တဲ့
သီတင္းပတ္ထဲမွာ အားလုံးကို ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိင္၀မ္က ၄ ဦးကေတာ့
အရင္ကတည္းက ဒဏ္ေၾကး ေပးေဆာင္ခဲ့ရေပမဲ့ ဖိလစ္ပုိင္နဲ႔ အင္ဒုိနီးရွား
ငါးဖမ္းသမားေတြကိုေတာ့ ဒဏ္ေၾကးေငြ ေပးေဆာင္စရာ မလိုဘဲ လႊတ္ေပးခဲ့တယ္လို႔
ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ သက္ဆုိင္ရာ သံ႐ုံးတာ၀န္ရွိသူေတြက ေျပာပါတယ္။ အျပည့္အစုံကုိ
ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ႏုိ၀င္ဘာလလယ္တုန္းက ျမန္မာ့ေရပုိင္နက္ထဲမွာ တရားမ၀င္ ငါးဖမ္းေနတဲ့ ငါးဖမ္းစက္ေလွ ၁၀

စင္းကို ဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့ အထဲမွာ အင္ဒိုနီးရွားက ငါးဖမ္းသမား ၁၀၀ ေက်ာ္အျပင္ ဖိလစ္ပုိင္၊ ထုိင္၀မ္နဲ႔
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသား ငါးဖမ္းသမားေတြပါ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံသား ငါးဖမ္းသမား
အားလုံးေပါင္း ၁၁၁ ေယာက္ကုိေတာ့ ေသာၾကာေန႔မွာ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ျပန္ၿပီး
လႊတ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ အင္ဒုိနီးရွားသံ႐ုံးက တတိယအတြင္း၀န္ မစ္စ္ ဒုိင္ယက္စဖီ ခပ္လစ္စ္တာက
ေျပာပါတယ္။
“အားလုံးေပါင္း ငါးဖမ္းသမား ၁၁၁ ဦးကုိ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တာပါ။ ၁၀၂ ေယာက္ကေတာ့ ရန္ကုန္

အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ကပါ။ က်န္ ၉ ေယာက္ကေတာ့ ဘိတ္မွာ ဖမ္းထားတာပါ။ အခု
အားလုံးကို ျပန္ၿပီး လႊတ္ေပးလိုက္လို႔ ဘိတ္မွာဖမ္းထားတဲ့ သူေတြကိုလည္း က်မတုိ႔႐ုံးက သြားၿပီး
ေခၚေနပါၿပီ။ သူတို႔အားလုံးကုိ ျပန္ပို႔ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ရဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။”
လုိ႔ ေျပာသြားပါတယ္။
အခုေလာေလာဆယ္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အင္ဒုိနီးရွား အက်ဥ္းသားေတြကို

တျခားမွာ ထားစရာေနရာ မရွိတဲ့အတြက္ အင္ဒိုနီးရွားသံ႐ုံးက သြားမေခၚႏုိင္ေသးဘဲ
ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ရမွ သြားေခၚမယ္လို႔လည္း ေျပာပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဒီလူေတြ
အားလုံးအတြက္ ဒဏ္ေၾကးေငြ ေပးရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ အခုေတာ့ ဒဏ္ေၾကးေပးစရာ မလုိဘဲ
လႊတ္ေပးခဲ့တာလို႔လည္း ေျပာပါတယ္။
အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ဖမ္းဆီးထားတဲ့ ဖိလစ္ပိုင္ႏုိင္ငံသား ငါးဖမ္းသမား ၁၄ ဦးကိုလည္း

ေသာၾကာေန႔မတုိင္ခင္ ၂ ရက္အလုိကတည္းက ျပန္ၿပီးလႊတ္ေပးဖုိ႔ ႏႈတ္နဲ႔ အေၾကာင္းၾကားခဲ့တာမုိ႔
ေသာၾကာေန႔မွာ ဖိလစ္ပိုင္သံ႐ုံးက သြားေရာက္ေခၚေဆာင္ၿပီး ဒီ ၁၄ ဦးကို ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔
ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံကုိ ျပန္ပို႔ေပးခဲ့တယ္လို႔ ဖိလစ္ပိုင္သံ႐ုံး ေျပာခြင့္ရ မစၥတာ ခ်တ္ ဟာစင္တုိက
ေျပာပါတယ္။
“သူတုိ႔က အခု ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံမွာ ေရာက္ေနပါၿပီ။ သူတုိ႔ကို ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔

ခရစၥမတ္ေန႔မွာ ျပန္ၿပီး ပုိ႔ေပးလုိက္ပါၿပီ။ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ျပန္ၿပီးလႊတ္ေပးဖို႔ ႏႈတ္နဲ႔
အေၾကာင္းၾကားခဲ့တာမုိ႔ ၂၅ ရက္ေန႔အေရာက္ ျပန္ပို႔ႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္ႏုိင္တာပါ။” လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျပစ္ဒဏ္ေငြ လုံး၀မေဆာင္ဘဲ လႊတ္လိုက္တာလုိ႔လည္း ေျပာပါတယ္။
ထုိင္၀မ္ ႏုိင္ငံျခားေရး႐ုံးက ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ ဂၽြန္းအူးကေတာ့ ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသား ၄ ဦး ျပန္ၿပီး

လႊတ္ေပးတာကို အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
“ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသား ၄ ဦး ဒီေန႔ ျပန္ေရာက္မယ္ဆုိတာ အတည္ျပဳၿပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။
သေဘၤာကပၸတိန္ ၃ ဦးနဲ႔ သေဘၤာသား ၁ ဦးပါ။ သူတို႔ဟာ ထုိင္၀မ္က တုိင္ေပကို ဒီည
ျပန္ေရာက္မွာပါ။ သူတုိ႔ကို ျပန္ၿပီး လႊတ္ေပးလုိက္ပါၿပီ။” လို႔ ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသားေတြ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ အတြက္ေတာ့ အရင္ကတည္းက ဒဏ္ေၾကးေငြ

ေပးေဆာင္ခဲ့ရတယ္လို႔လည္း ေျပာပါတယ္။ သူတို႔ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေရးအတြက္
လုပ္႐ုိးလုပ္စဥ္အတုိင္း အဆင့္ဆင့္ လုပ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ တလေက်ာ္ၾကာေအာင္
အေတာ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ရတယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားလက္မွတ္ ကုိင္ေဆာင္ထားသူတေယာက္ အတြက္ေတာ့ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ သံ႐ုံးက

သူလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနာင္မွာ ဒီလုိ
နယ္ေျမက်ဴးေက်ာ္ၿပီး ငါးဖမ္းမႈေတြ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရင္လည္း ပူးတြဲၿပီး ေျဖရွင္းႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔
ယုံၾကည္ေၾကာင္းလည္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းလို႔ အီရန္ ဆႏၵျပသူ ၅ ဦး ေသဆံုး

အီရန္ႏုိင္ငံ တီဟီရန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ မေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပပဲြေတြအတြင္း လူ

၅ ဦး ေသဆုံးၿပီး ၃၀၀ ကုိ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ရဲတပ္ဖဲြ႕က ေျပာပါတယ္။
အစုိးရရဲ႕ သတိေပးခ်က္ေတြကုိ အံတုၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ လမ္းမေတြေပၚမွာ ဆႏၵျပေနၾကတဲ့

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုိလားသူ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ရဲေတြက ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း
အတုိက္အခံ အင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေတြက ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။
မေန႔တုန္းက လုံၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႕ေတြနဲ႔ ဆႏၵျပသမားေတြၾကား ပဋိပကၡမႈေတြအတြင္း

အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ မီယာ ဟူစိန္ မူဆာဗီ (Mir Hossein Mousavi) ရဲ႕ တူျဖစ္သူဟာလည္း
ေသဆုံးသြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း မူဆာဗီရဲ႕ အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္က ေျပာပါတယ္။
ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ မ်က္ရည္ယုိဗုံးေတြ၊ နံပါတ္တုတ္ေတြ ကုိင္ေဆာင္ထားတဲ့ ရဲေတြၾကား

ေသြးထြက္သံယို တုိက္ခုိက္မႈေတြ ရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္း မ်က္ျမင္ေတြ႕သူေတြက ေျပာၾကသလုိ
အေရးေပၚကား ဥၾသသံေတြ၊ ရဲရဟတ္ယာဥ္ေတြ ပ်ံသန္းေနတာေတြ၊ ဆႏၵျပသမားေတြရဲ႕
အာဏာရွင္ က်ဆုံးပါေစဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ ေအာ္ဟစ္ေနတာကုိ ၾကားေနရတယ္လုိ႔လည္း
ဆုိပါတယ္။
ရဲတပ္ဖဲြ႕ကေတာ့ ဆႏၵျပသူေတြကုိ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္တယ္ဆုိတာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔

ျငင္းဆုိထားၿပီး လူ ၃၀၀ ေလာက္ ဖမ္းဆီးထားတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ဆႏၵျပပဲြေတြကုိ တုိက္႐ုိက္ သတင္းရယူတာေတြ မလုပ္ဖုိ႔ ျပည္ပ သတင္းဌာနေတြကုိ

တားျမစ္ထားတဲ့အတြက္ အခ်က္အလက္ေတြကုိ အတည္ျပဳဖုိ႔ကေတာ့ ခက္ခဲေနဆဲပါ။
အီရန္ အရပ္သားေတြအေပၚ ဥပေဒမဲ့ ေသြးထြက္သံယုိ ႏွိမ္နင္းေနတဲ့အေပၚ သမၼတ အိမ္ျဖဴေတာ္က
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႐ႈတ္ခ်ေၾကာင္းလည္း အေမရိကန္ အမ်ဳိးသား လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ ေျပာခြင့္ရသူက
ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။
ကိုညီညီေအာင္ ေထာင္တၾင္း ႎႀိပ္စက္ခံရမႁ

ဴပည္တၾင္းေရႀႛေနမဵား တင္ဴပခၾင့္မရ
2009-12-25 http://www.rfa.org/burmese/news/Burmese_American_Nyi-Nyi-
Aung_not_allowed_to_express_tortured-
အင္းစိန္ေထာင္မႀာ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတၾက ထိန္းသိမ္းအကဵဥ္းခဵထားတဲ့

ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ (ေခၞ) ကိုညီညီေအာင္ကို အာဏာပိုင္ေတၾက ႎႀိပ္စက္ညဥ္းပန္းမႁေတၾ
ရႀိေနတယ္လုိႛ မိသားစုနဲႛ ဝၝရႀင္တန္အေဴခစိုက္ ေရႀႛေနေတၾက ကုလသမဂၢကို တိုင္ဳကားထားေပမယ့္
ဒီကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဴမန္မာအာဏာပိုင္ေတၾကို ဴပည္တၾင္းေရႀႛေနေတၾအေနနဲႛ အေရးဆို
တင္ဴပခၾင့္မရဘူးလိုႛ အမႁကို လိုက္ပၝေဆာင္ရၾက္ေပးေနတဲ့ ေရႀႛေနဦးဥာဏ္ဝင္းက အာအက္ဖ္ေအနဲႛ
ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းစဥ္မႀာ ေဴပာပၝတယ္။
ဦးဥာဏ္ဝင္း။ ။“အခုဆုိရင္ ကိုညီညီေအာင္ Hunger Strike လုပ္တဲ့

သတင္းေတၾဳကားလာတယ္။ ကိုယ္တုိင္ ကဵေနာ္တုိႛ မသိဘူး။ ဒၝေပမယ့္ ဒၝကို သိေအာင္အတၾက္
ကဵေနာ္တုိႛ တရားဝင္ စာတင္႓ပီးေတာ့ အကဵဥ္းဦးစီးဌာနကို စာတင္တယ္။ ကဵေနာ္တုိႛ ဴပန္ဳကားမႁ
မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ အေဴခအေနက ဘာေဴပာခဵင္တာလဲဆိုေတာ့ တကယ္တမ္း Torture
ရႀိမရႀိဆုိတာ ကဵေနာ္တုိႛမႀာ သိခၾင့္မရႀိတဲ့ အေဴခအေနမဵႂိးရႀိတယ္ဆုိတာ ကဵေနာ္ ေဴပာခဵင္တယ္”
ဒီအမႁအတၾက္ ကာယကံရႀင္ ကိုညီညီေအာင္နဲႛ ေတၾႛဆံုခၾင့္ရဖိုႛ ေရႀႛေနေတၾက ဒီဇင္ဘာလ ၂၅

ရက္ေနႛမႀာ အင္းစိန္အကဵဥ္းဦးစီးဌာနကို တင္ဴပေတာင္းဆိုမယ္လိုႛလည္း ဦးဥာဏ္ဝင္းက
ေဴပာပၝတယ္။ ကိုညီညီေအာင္ရဲႛ အမႁနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အေမရိကန္သံရံုးက အရာရႀိတဦးနဲႛ ႓ပီးခဲ့တဲ့
ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေနႛက သူတိုႛေရႀႛေနအဖၾဲႛ ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးခဲ့တယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။
တခဵိန္ထဲမႀာလည္း အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စုမႀာ ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္ေနႛက ထုတ္ေဝတဲ့ The

Washington Post သတင္းစာ႒ကီးမႀာ ကိုညီညီေအာင္အမႁနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဴမန္မာစစ္အစိုးရနဲႛ
တိုက္ရိုက္ ဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ထားတဲ့ အေမရိကန္အစိုးရ အဆင့္ဴမင့္အရာရႀိေတၾဘက္က

ႎႁတ္ဆိတ္ေနတာကို ေဝဖန္ေထာက္ဴပထားပၝတယ္။
နာမည္ဆုိးႎႀင့္ ေကဵာ္ဳကားေသာ ဴမန္မာႎုိင္ငံ အင္းစိန္အကဵဥ္းေထာင္၏ အုတ္ရိုးအဴပင္ဘက္တၾင္

အေစာင့္တဦး လႀည့္ပတ္ေစာင့္ဳကည့္ေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (PHOTO: AFP)
ကိုညီညီေအာင္ဟာ ေထာင္ကဵ အကဵဥ္းသားေတၾအေပၞ အကဵဥ္းေထာင္ဝန္ထမ္းေတၾက

လူမဆန္တဲ့ ဆက္ဆံမႁေတၾကို ဆန္ကဵင္ ကန္ႛကၾက္တဲ့အေနနဲႛ အစာငတ္ခံဆႎၬဴပခဲ့ပၝတယ္။ ဒီလို
အစာငတ္ခံ ဆႎၬဴပတဲ့အတၾက္ အာဏာပိုင္ေတၾက ဴပစ္ဒဏ္ခတ္တဲ့ အေနနဲႛ ဒီဇင္ဘာလ ၇
ရက္ေနႛက စ႓ပီး ၈ ေပ ၁၀ ေပ ပတ္လည္ စစ္ေခၾးတိုက္မႀာ တိုက္ပိတ္ အေရးယူခဲ့တယ္လိုႛ
မိသားစုေတၾက ဆိုပၝတယ္။
ဒီလို အဴပစ္ေပးမႁမဵိႂးကို ကန္ႛကၾက္တဲ့အေနနဲႛ ဝၝရႀင္တန္ ေရႀႛေနအဖၾဲႛက ကုလသမဂၢ

လူႛအခၾင့္အေရးဆိုင္ရာ မဟာမင္း႒ကီးရုံး လက္ေအာက္ခံ ႎႀိပ္စက္ညဥ္းပမ္းမႁနဲႛ လူမဆန္တဲ့
ဴပႂကဵင့္မႁမဵားဆိုင္ရာ အဖၾဲႛရဲႛ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ Mr. Manfred Nowak ထံကို ဒီဇင္ဘာလ ၂၂
ရက္ေနႛက အမႁဖၾင့္ တုိင္ဳကားထားတယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။
ႎုိင္ငံေရးလႁပ္ရႀားသူလူငယ္မဵားအား
ႎႀစ္ရႀည္ေထာင္ဒဏ္ခဵမႀတ္
2009-12-26
http://www.rfa.org/burmese/news/Burma_sentences_activists_up_to_50_years-
လၾန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလနဲႛ ေအာက္တိုဘာလအတၾင္းက ဖမ္းဆီးထားတဲ့ မႎၨေလးတိုင္းအတၾင္းက

လူငယ္ ၁၅ ဦးထဲက ၉ ဦးကို သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတၾက မဳကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းအတၾင္း
ေထာင္ဒဏ္အသီးသီး ခဵမႀတ္လိုက္ရာမႀာ ေထာင္ဒဏ္ ၅၂ ႎႀစ္အထိ ဴပစ္ဒဏ္ခဵခံရသူ ၂
ဦးရႀိတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

ဒီလူငယ္ေတၾထဲက တခဵိႂႛကုိေတာ့ အခုအခဵိန္အထိ ဆက္လက္ စစ္ေဆးေနဆဲဴဖစ္တယ္လုိႛ
စံုစမ္းသိရႀိရပၝတယ္။ ဒၝနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ သူတိုႛရဲႛ အမႁေတၾကို လိုက္လံေဆာင္ရၾက္ေပးေနတဲ့
ေရႀႛေနဦးဴမင့္သၾင္ကို အာအက္ဖ္ေအက ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းဳကည့္ခဲ့ပၝတယ္။
ေရႀႛေနဦးဴမင့္သၾင္။ ။“၂၃ ရက္ေနႛက အမိန္ႛခဵရာမႀာ ကိုေကဵာ္ထၾန္းလင္းက အားလံုးေပၝင္း ၅၂ ႎႀစ္၊

ေနာက္ ကိုမဵိႂးမင္းသန္းက အမႁေတၾ အားလံုးေပၝင္းလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ၅၂ ႎႀစ္ပဲ။ ကိုရဲေခၝင္က
အမႁေတၾ အားလံုးေပၝင္းလိုက္ေတာ့ ၁၉ ႎႀစ္၊ ကိုကိုႎိုင္က ၅ ႎႀစ္၊ ကိုေဝ႓ဖိႂးက ၈ ႎႀစ္၊
ေဒၝက္တာဝင့္သူက တမႁပဲ ခဵေသးေတာ့ ၃ ႎႀစ္၊ ကိုမဵိႂးဟန္ကလည္း တမႁပဲ ခဵေသးတယ္။ သူလည္း
၃ ႎႀစ္ပဲ။ ေနာက္ ေဒၞခဵိႂခဵိႂသန္းက ၈ ႎႀစ္ ခင္ဗဵ။ အဲဒီ ၉ ေယာက္ကေတာ့ ၂၃ ရက္ေနႛက
အမိန္ႛခဵ႓ပီး႓ပီခင္ဗဵ”
ေထာင္ဒဏ္ ၅၂ ႎႀစ္ ခဵခံရတဲ့ ကိုေကဵာ္ထၾန္းလင္းနဲႛ ကိုမိဵႂးမင္းသန္းတိုႛကို အီလက္ထေရာနစ္ ဥပေဒ

ပုဒ္မ ၃၃ (က)၊ မတရားသင္းဥပေဒပုဒ္မ ၁၇ (၁) နဲႛ လူဝင္မႁ႒ကီးဳကပ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃ (၁) တိုႛနဲႛ
တေယာက္ကို ၂ မႁ ၃ မႁ စၾဲဆုိ႓ပီး ေထာင္ခဵထားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဴမင္းဴခံက ေဒၝက္တာဝင့္သူနဲႛ
ကိုမဵိႂးဟန္တိုႛကိုေတာ့ ကဵန္တဲ့အမႁေတၾကို ဆက္လက္ စစ္ေဆးေနဆဴဲဖစ္ပၝတယ္။
ကဵန္တဲ့ ၆ ဦးဴဖစ္တဲ့ ဦးနႎၬဝံသ၊ ကိုသန္းထိုက္ေအာင္၊ ကုိဳကည္စိုး၊ ကိုစိုးရာဇာဴဖႃ၊ ကိုလႀမဵိႂးေကဵာ္

တိုႛကိုေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ မခဵမႀတ္ေသးပဲ ဆက္လက္ စစ္ေဆးေနဆဲဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
မႎၩေလးေထာင္ကို အေဝးမႀ ဴမင္ရပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: RFA)
ဆူနာမီ ၅ ႎႀစ္ဴပည့္ ထိုင္းေရာက္

ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾ ကဵင္းပ
2009-12-26
http://www.rfa.org/burmese/news/Burmese_migrants_hold_Tsunami_5th_anniversa
ry_in_Thailand-12262009120529.html/story_main?textonly=1
ဴမန္မာ ေရၿႛေဴပာင္းအလုပ္သမား အမဵားအဴပား ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဆူနာမီ ငလဵင္လိႀႂင္း႒ကီး လႁပ္ခတ္ခဲ့တဲ့

၅ ႎႀစ္ဴပည့္ ေအာက္ေမ့ဖၾယ္ အခမ္းအနားကို ထုိင္းႎုိင္ငံေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရုိင္ အတၾင္းမႀာရႀိတဲ့
တာေကာပၝ ႓မိႂႚနယ္မႀာ ဒီဇင္ဘာလ၂၆ ရက္ေနႛ မနက္ပိုင္းက ကဵင္းပခဲ့ပၝတယ္။
ေသဆံုးသၾားခဲ့ဳကတဲ့ ဴမန္မာ ေရၿႛေဴပာင္းအလုပ္သမားေတၾအတၾက္ ရည္စူး႓ပီး သံဃာေတာ္အပၝး

၁၀၀၀ ကို ဆၾမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလႀႃပၾဲ ဴပႂလုပ္ခဲ့ဳကသလို ဆၾမ္းကပ္လႀႃဒၝန္းမႁေတၾလည္း
လုပ္ခဲ့ဳကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဒီလႀႃဒၝန္းမႁေတၾကို ထိုင္းအစိုးရ အဖၾဲႛအစည္းေတၾနဲႛ ပူးေပၝင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

ေသဆုံးသၾားတဲ့ ဴမန္မာလူမဵိႂးေတၾအတၾက္လည္း တေကာ္ပၝး႓မိႂႛနယ္ ဘန္နမ့္ခင္းရၾာမႀာ
သံဃာေတာ္ေတၾကို ေနႛဆၾမ္းကပ္လႀႃ႓ပီး အမ႖ေပးေဝခဲ့ဳကတယ္လိုႛ ထုိင္းႎိုင္ငံေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရိုင္
အေဴခစိုက္ အေဴခခံလူႛအခၾင့္အေရး ပညာေပးေရး ဌာနရဲႛ ဒၝရိုက္တာ ဦးထူးခဵစ္က အာအက္ဖ္ေအ
ကို အခုလို ေဴပာပၝတယ္။
ဦးထူးခဵစ္။ ။“ကဵေနာ္တိုႛအေနနဲႛ ဒီေနႛဴပႂတဲ့ အလႀႃအတန္းေတၾ အားလံုးကေတာ့ ဒီ ၂၀၀၄ ခုႎႀစ္

ဆူနာမီ ဴဖစ္တဲ့အခဵိန္မႀာ ေသဆံုးသၾားတဲ့ ဴမန္မာ ေရၿႛေဴပာင္းအလုပ္သမားေတၾကို ရည္စူး႓ပီးေတာ့
သူတိုႛရဲ့ မိသားစုဝင္ေတၾ၊ သူတိုႛ သူငယ္ခဵင္းေတၾ၊ ဒီဖက္က ကဵေနာ္တိုႛ အဖၾဲႛအစည္းေတၾနဲႛ
ေပၝင္း႓ပီးေတာ့ ဒၝ အလႀႃဒၝန လုပ္တာပၝပဲ။ အဓိက ဒီမနက္မႀာေတာ့ မနက္အေစာ႒ကီး ၅
နာရီခၾဲေလာက္မႀာ ဒီ အာရံုဆၾမ္း၊ အဲ့ဒီ သံဃာတေထာင္ ဆၾမ္း႒ကီးေလာင္းတဲ့ သေဘာမဵိႂး
လုပ္တယ္၊ ဒၝ ထိုင္းေတၾနဲႛ ကဵေနာ္တိုႛ ေပၝင္းလုပ္တယ္။ ေနာက္ ေနႛလည္ဖက္ကဵေတာ့လည္း
ဆၾမ္းကပ္တယ္ေပၝ့။ ကဵေနာ္တိုႛ ဗမာေတၾအေနနဲႛေတာ့ မုန္ႛဟင္းခၝး ေက႗းတယ္ေပၝ့ေနာ္”
ေသဆံုးသၾားခဲ့တဲ့ ေရၿႛေဴပာင္း ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾအတၾက္ လႀႃဒၝန္းမႁေတၾ ဴပႂလုပ္ခဲ့ဳကတဲ့

ဘန္နမ့္ခင္းရၾာ ဟာ ဆူနာမီငလဵင္ မလႁပ္ခတ္မႀီက လူဦးေရ ၅၀၀၀ ေကဵာ္ေလာက္ ေနထုိင္ဳကတဲ့
ရၾာတရၾာဴဖစ္႓ပီး ငလဵင္ လႁပ္ခတ္ခဲ့လိုႛ လူဦးေရထက္ဝက္ ေသဆုံးသၾားခဲ့ရတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ေလာလာဆယ္မႀာေတာ့ တာေကာပၝ႓မိႂႚနယ္အတၾင္းမႀာ ဴမန္မာေရၿႚေဴပာင္းအလုပ္သမား ၂၀၀၀၀
ေကဵာ္ေလာက္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနဳကတယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။
ဆူနာမီေရလိႁင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရ႓ပီးေနာက္ပိုင္း ထုိင္းႎိုင္ငံေတာင္ပိုင္းမႀာရႀိတဲ့ ေရၿႛေဴပာင္း

ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾ အတၾက္ အလုပ္သမား အခၾင့္အေရးေတၾ ရရႀိလာခဲ့ေပမယ့္ တိုးတက္မႁ
မရႀိေသးဘူးလိုႛ အေဴခခံလူႛအခၾင့္အေရး ပညာေပးေရးဌာနရဲႛ ဒၝရိုက္တာ ဦးထူးခဵစ္က ေဴပာပၝတယ္။
ဦးထူးခဵစ္။ ။“အလုပ္သမားေတၾရဲႛ အေဴခခံလူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁ၊ အဲ့ဒီ ဴပႍနာကေတာ့

ကဵေနာ္တိုႛ အေနနဲႛ သိပ္ အားရ ေကဵနပ္စရာေကာင္းေအာင္ တိုးတက္မႁ မရႀိဘူး။ ဒၝေပမယ့္
ကဵေနာ္တိုႛ ဴမန္မာ အလုပ္သမားေတၾရဲႛ အေရးကိစၤကိုေတာ့ ႎိုင္ငံတကာအေနနဲႛ ပိုသိလာတယ္။
အရင္တုန္းကဆို ကဵေနာ္တိုႛ ဒီ လၾန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႎႀစ္မတိုင္ခင္က ကဵေနာ္တိုႛ ဒီမႀာ
ဗမာအလုပ္သမားေတၾအတၾက္ လုပ္တဲ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖၾဲႛအစည္းဆိုတာ မရႀိသေလာက္
ရႀားတယ္၊ ေနာက္တခုက ကေလးေတၾအတၾက္ စာသင္ေကဵာင္းေတၾ ဆိုတာလည္း တခၝမႀ မရႀိခဲ့ဘူး။

အခု သူတိုႛအတၾက္ ဒီကဵန္းမာေရးကိစၤေတၾ ပညာေရးကိစၤေတၾ၊ ဒၝမဵိႂးေတၾ ကဵေနာ္တိုႛ
လုပ္ေပးလာႎိုင္တယ္ေပၝ့ေနာ္။ ေနာက္တခု အလုပ္သမားအခၾင့္အေရးဆိုင္ရာ သင္တန္းေတၾ
အမဵိႂးသမီး အခၾင့္အေရးသင္တန္းေတၾ ဒီဖက္မႀာရႀိတဲ့ အဲန္ဂဵီအိုေတၾ အေနနဲႛ
လုပ္ေပးလာႎိုင္တယ္ေပၝ့။ ဆူနာမီ ႓ပီးတဲ့ေနာက္မႀာေတာ့ မ႓ပီးခင္နဲႛ ႎိႁင္းယႀဥ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ
အလုပ္သမားေတၾအေနနဲႛ အမဵား႒ကီး အခၾင့္အေရးေတၾ ရခဲ့တယ္လိုႛ ကဵေနာ္တိုႛအေနနဲႛ ဴမင္တယ္”
ထုိင္းအစုိးရကေန ဆူနာမီေရလႁိင္းဒဏ္ေဳကာင့္ ဴမန္မာ ေရၿႚေဴပာင္းအလုပ္သမား ၇၀၀ ကေန

၁၀၀၀ေကဵာ္ ေလာက္ ေသဆုံးခဲ့တယ္လိုႛ ခန္ႛမႀန္း ေဴပာဆိုတာေတၾ ရႀိခဲ့ေပမယ့္ အစုိးရမဟုတ္တဲ့
အဲန္ဂဵီအို အဖၾဲႛအစည္းေတၾ ကေတာ့ ၂၀၀၀ ေလာက္ ေသဆုံးခဲ့တယ္လိုႛ ေဴပာဆိုပၝတယ္။
ထိုင္းႎိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငခရုိင္ဟာ ၂၀၀၄ ခုႎႀစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေနႛမႀာ လႁပ္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဆူနာမီ

ေရလိႀႂင္းဒဏ္ ကုိ အဴပင္းထန္ဆုံး ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေဒသဴဖစ္႓ပီး လူေပၝင္း ၅၃၉၅ ဦး
ေသဆုံးခဲ့တယ္လိုႛလည္း ထုိင္းအစိုးရရဲႛ တရား ဝင္ ထုတ္ဴပန္တဲ့ စာရင္းအရသိရပၝတယ္။
ဆူနာမီကပ္ေဘး႒ကီးနဲႛ ကိုယ္တိုင္ေတၾႛဳကံႂခဲ့ရသူ ဴမန္မာႎိုင္ငံသားေတၾရဲႛ အေဴခအေနေတၾကို

မအင္ဳကင္းႎိုင္က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းတင္ဴပထားပၝတယ္။
ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားမဵား လၾတ္ေဴမာက္ဖိုႛ
ဆၾမ္းကပ္
2009-12-27
http://www.rfa.org/burmese/news/family_and_friends_hold_religious_gathering_for
_free_political_prisoners-12272009111426.html/story_main?textonly=1
မိတၪီလာအကဵဥ္းေထာင္မႀာ ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႎႀစ္ ကဵခံေနရတဲ့ အင္းစိန္ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္

ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္အပၝအဝင္ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ လၾတ္ေဴမာက္ဖိုႛအတၾက္ မိသားစုနဲႛ
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတၾက အင္းစိန္ ေဖာ့ကန္ရပ္မႀာရႀိတဲ့ ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္ေနအိမ္မႀာ ဒီကေနႛ
မနက္ပိုင္းက ဆၾမ္းကပ္ဆုေတာင္းပၾဲ ကဵင္းပခဲ့ပၝတယ္။
ဒီဆုေတာင္းပၾဲ ဴဖစ္ေဴမာက္ေအာင္ ကူညီေဆာင္ရၾက္ေပးတဲ့ ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္ရဲႛ

လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တဦးက ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ လၾတ္ေဴမာက္ဖိုႛအတၾက္ ဘုရားတက္
ဝတ္ဴပႂဆုေတာင္းသူေတၾကို အာဏာပိုင္ေတၾက ဖမ္းဆီးေနတာေဳကာင့္ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသား
မိသားစုေတၾဟာ ကိုယ့္အိမ္မႀာကိုယ္ တတ္ႎုိင္သမ႖ သံဃာေတာ္ေတၾနဲႛ အေပၝင္းအသင္းေတၾကို
ဖိတ္႒ကား႓ပီး ဆုေတာင္းပၾဲ ဴပႂလုပ္ေနရပၝတယ္ လိုႛ အာအက္ဖ္ေအကို ေဴပာပၝတယ္။
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တဦး။ ။“ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္ ကဵန္းမာေရးနဲႛ ဴပန္လည္

လၾတ္ေဴမာက္လာေရးအတၾက္ ဘုန္း႒ကီး ၅ ပၝး ဆၾမ္းကပ္ပၝတယ္။ ကဵေနာ္တိုႛက
ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္အတၾက္ လုပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္လို ယံုဳကည္ခဵက္ေဳကာင့္
အကဵဥ္းကဵေနတဲ့ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားအားလံုး လၾတ္ေဴမာက္ေစဖိုႛအတၾက္ ရည္ရၾယ္ပၝတယ္။
ဗုဒၭဘာသာ အယူအဆအရ ဘုန္း႒ကီးငၝးပၝး ဆၾမ္းကပ္႓ပီး လၾတ္ေဴမာက္ေစဖိုႛ ဆုေတာင္းပၾဲေလးပၝ။

သူႛရင္းႎႀီးတဲ့ ႎုိင္ငံေရးမိသားစုေတၾ ဖိတ္တယ္။ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္က
လူေတၾလည္းလာတယ္။ ဴပည္သူထူထုေတၾလည္း လာတယ္ခင္ဗဵ”
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား လၾတ္ေဴမာက္ေရးအတၾက္ လၾန္ခဲ့ေသာ

ႎႀစ္အေတာ္ဳကာကတည္းက အပတ္စဥ္ အဂႆၝေနႛတိုင္း ဘုရားေပၞတၾင္ ဝတ္ဴပႂဆုေတာင္းေနေသာ
အဖၾဲႚ ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္ရဲႛဇနီး မေအးေအးသက္ကလည္း ႓ပီးခဲ့တဲ့လက မိတၪီလာေထာင္မႀာ ေထာင္ဝင္စာ

ေတၾႛခဲ့တုန္းက ကိုထၾန္းထၾန္းႎုိင္ ကဵန္းမာေရး ေကာင္းမၾန္ေဳကာင္းနဲႛ ဆၾမ္းကပ္ပၾဲ အေဳကာင္းကို
ေဴပာဴပပၝတယ္။
မေအးေအးသက္။ ။“သူႛအတၾက္ အလႀႃေလး လုပ္ေပးေနတာေပၝ့၊ သူႛအတၾက္ေမၾးေနေလ။

သူႛေမၾးေနႛက ၁ လပိုင္း ၁ ရက္ေနႛက သူႛေမၾးေနႛေလ။ ကဵမက အဲဒီရက္ကို သၾားမယ္ဆုိေတာ့
တိုက္ေနလိုႛ အခု႒ကိႂ႓ပီးေတာ့ လုပ္လိုက္တာေပၝ့ေနာ္။ ကေလးကလည္း ဖေအကို
သတိရေနေတာ့ေလ ေဖေဖ့ဆီ သၾားခဵင္တယ္၊ ေဖေဖ့ဆီ သၾားခဵင္တယ္ ဴဖစ္ေနတာ။ အားလံုး
ႎုိင္ငံေရးမိသားစုေတၾ လၾတ္ေဴမာက္ေစခဵင္တယ္ေပၝ့။ ငႀက္ကေလးေတၾ လၾတ္ေပးတယ္ေပၝ့။
သူႛကိုယ္စား သူႛသားေလးက လၾတ္ေပးတယ္။ ဘုရားမႀာ ဝတ္ဴပႂဆုေတာင္းရင္လည္း
အဖမ္းအဆီးက အဴမဲတမ္း ရႀိတယ္ေလ၊ မလၾတ္လပ္ဘူးေလ။ အဲဒၝေဳကာင့္ အိမ္မႀာပဲ
ဆုေတာင္းလိုက္တာေပၝ့ေနာ္။ အဂႆၝအဖၾဲႛေတာင္ အကုန္လံုး အဖမ္းခံထားရတာေလ။ သိပ္မရႀိဘူး၊ ခု
အဂႆၝအဖၾဲႛက တေယာက္ပဲ လာႎိုင္တယ္”
ဒီကေနႛ ဆုေတာင္းပၾဲကို ႎုိင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတၾ၊ အကဵဥ္းကဵ ႎုိင္ငံေရးမိသားစုေတၾနဲႛ

ေဆၾမဵိႂးမိတ္ေဆၾ တရာနီးပၝး လာေရာက္ခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

သံဃာ့မဟာ နာယက အဖဲၾႛ ဴပန္ဖဲၾႛစည္းေရး

ခက္ခဲေန
2009-12-27
http://www.rfa.org/burmese/news/reform_of_Burma_highest_Buddhist_monk_organ
ization_faces_hurdle-12272009115005.html/story_main?textonly=1
သံဃာ့မဟာ နာယက အဖဲၾႛအစည္းကို ေအာက္ေဴခကစ႓ပီး ႓မိႂႛနယ္၊ တိုင္းနဲႛ ႎိုင္ငံေတာ္အဆင့္အထိ

အသစ္ ဴပန္လည္ဖဲၾႛစည္းရာမႀာ အဖဲၾႛဝင္ သံဃာတခဵိႂႛဟာ လက္ရႀိ ရာထူးေနရာက
ဖယ္ရႀားမေပးတာေဳကာင့္ အခက္အခဲေတၾ ရႀိေနတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
သက္တမ္းႎႀစ္႒ကိမ္ တာဝန္ယူထားတဲ့ ဆရာေတာ္ေတၾ ေနရာမႀာ အစားထိုး ဖဲၾႛစည္းဖိုႛ ႓ပီးခဲ့တဲ့

မတ္လက ကဵင္းပခဲ့တဲ့ ႎိုင္ငံေတာ္ ဗဟိုဝန္ေဆာင္ အစည္းအေဝး႒ကီးကေန ဆံုးဴဖတ္ခဵက္
ခဵခဲ့တာဴဖစ္တယ္လိုႛ သံဃာေတာ္တပၝးက မိန္ႛဳကားပၝတယ္။
သံဃာေတာ္တပၝး။ ။“အဲဒီမူကို မႎႀစ္က ခဵလည္းခဵတယ္။ ဒၝေပမယ့္ အဲဒီမူကို သူတိုႛ ဖဵက္ဖိုႛ

႒ကိႂးစားေသးတယ္လုိႛ တခဵႂိႛက ေဴပာတယ္။ ဖယ္မေပးခဵင္ေတာ့ တခဵႂိႛက ႒ကိႂးစားဳကတယ္လိုႛ
ေဴပာတယ္။ အဲ ႒ကိႂးစားဳကတာကုိ မႎၨေလးအဖၾဲႛကလုိႛ ေဴပာတယ္၊ ဝန္ေဆာင္အဖၾဲႛေတၾက အဲဒၝကို
လံုး၀ လက္မခံဘူး၊ စာနဲႛတင္႓ပီးေတာ့ အကုန္ ကန္ႛကၾက္ဳကတာဆုိေတာ့ အဲဒီကန္ႛကၾက္တဲ့မူက
မႀန္ေနတဲ့ အခၝကဵေတာ့ ဝန္ေဆာင္အဖၾဲႛ စည္းေဝးပၾဲ႒ကီးက အဲဒီအတုိင္း ဆံုးဴဖတ္ခဵက္
ခဵလိုက္တယ္လိုႛ အဲဒီလုိ ဘုန္း႒ကီးတုိႛ ဳကားပၝတယ္”
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရၿဝၝေရာင္ သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁအ႓ပီး အာဏာပိုင္ေတၾဘက္က

သံဃာေတာ္ေတၾအေပၞ ဖိႎႀိပ္ ဆက္ဆံလာတာကို မဟာနာယကအဖဲၾႛ အေနနဲႛ ေဴဖရႀင္းေဆာင္ရၾက္
ေပးႎိုင္ဴခင္းမရႀိတဲ့အတၾက္ သံဃာေတာ္ေတၾဘက္က အေတာ္ေလးစိတ္ပဵက္ေနဳကပၝတယ္။ လက္ရႀိ
တာဝန္ယူထားတဲ့ ဆရာေတာ္အခဵိႂႛဟာ ရာထူးေနရာ ေပဵာက္မႀာကို စိုးရိမ္ေနဳကတဲ့အဴပင္
အာဏာပိုင္ေတၾနဲႛ ပူးေပၝင္းေဆာင္ရၾက္ ေနတာေတၾ ရႀိေနတာေဳကာင့္ အသစ္ ဴပန္လည္ဖဲၾႛစည္းဖိုႛ
႒ကိႂးစားဳကတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ဦးဇင္းက ဆက္လက္မိန္ႛဳကားပၝတယ္။
သံဃာေတာ္တပၝး။ ။“မႀန္မႀန္ကန္ကန္ ေဆာင္ရၾက္တဲ့ပုဂၢိႂလ္ေတၾကေတာ့ သိပ္ဒီေလာက္

အေရးမဟုတ္ပၝဘူး။ သူတုိႛ တာဝန္အရ သာသာနာစိတ္နဲႛ ထမ္းေဆာင္ဳကတယ္။
ဖယ္ေပးရမယ္ဆုိလည္း ဝန္မေလးဳကပၝဘူး။ မဵားေသာအားဴဖင့္ မမႀန္မကန္တာေတၾက
ရာထူးရတဲ့အခၝမႀာ မမႀန္မကန္လုပ္တဲ့ပုဂၢိႂလ္ေတၾ ရႀိတယ္၊ ေတာ္ေတာ္မဵားမဵားရႀိပၝတယ္။
ရႀိတဲ့သူေတၾက ရာထူးဴပႂတ္မႀာကို သူတုိႛ ေတာ္ေတာ္ ေဳကာက္ဳကတယ္ ဆုိတာကို
ဘုန္း႒ကီးတုိႛလည္း ႎုိင္ငံေတာ္ ဆရာေတာ္တပၝး ေဴပာဴပလုိႛ၊ ႎုိင္ငံေတာ္အဆင့္မႀာကို အဲဒီလုိ
ရာထူးထၾက္ရမႀာကို ထိတ္လန္ႛေနဳကသလုိကုိ ဴဖစ္ေနတယ္လိုႛ ေဴပာတယ္ဗဵား”
သံဃာ့မဟာနာယက အဖဲၾႛဝင္ ဆရာေတာ္ေတၾကို ႎိုင္ငံေတာ္ ဗဟိုဝန္ေဆာင္

အစည္းအေဝး႒ကီးကေန ေရၾးခဵယ္ တင္ေဴမၟာက္႓ပီး သက္တမ္းတ႒ကိမ္ကို ေလးႎႀစ္ကေန
ေဴခာက္ႎႀစ္အထိ သတ္မႀတ္ထားပၝတယ္။ ဒၝေပမယ့္ လက္ရႀိ မဟာနာယက အဖဲႛၾအစည္းအေနနဲႛ

အားနည္းခဵက္ေတၾ အမဵားအဴပား ရႀိေနတယ္လိုႛ ေအာက္ေဴခ သံဃာေတာ္ေတၾက ဴမင္ဳကပၝတယ္။
ဒၝ့အဴပင္ သံဃာ့ေတာ္ေတၾရဲႛ အေရးကို သံဃာ့ မဟာနာယက အဖဲၾႛအေနနဲႛ ထိထိေရာက္ေရာက္
ေဆာင္ရၾက္ေပးႎိုင္ဖိုႛ သံဃာထု တရပ္လံုးက လိုလားေနဳကပၝတယ္။
ကုိညီညီေအာင္အမႁ စၾဲခဵက္အမိန္ႛအတၾက္
ေရႀႛေနမဵားဴပင္ဆင္
2009-12-27
http://www.rfa.org/burmese/news/lawyers_to_meet_detained_US_citizen_after_rep
orted_hunger_strike-12272009113628.html/story_main?textonly=1
လာမယ့္ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ရက္ အဂႆၝေနႛမႀာ အေမရိကန္ႎုိင္ငံသား ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ (ေခၞ)
ကိုညီညီေအာင္ရဲႛ အမႁကို တရားရံုးက စၾဲခဵက္တင္သင့္ မတင္သင့္ အမိန္ႛခဵဖိုႛ ရႀိတဲ့အတၾက္
ေရႀႛေနေတၾအေနနဲႛ အထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ကိုညီညီေအာင္နဲႛ မနက္ဴဖန္ ေတၾႛဖိုႛရႀိတယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။
ဴမန္မာႎိုင္ငံသိုႛ အသၾား စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေနႛက မဂႆလာဒံု အဴပည္ဴပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္သိုႛ

ဆိုက္ေရာက္႓ပီးေနာက္ စစ္အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီးဴခင္းခံထားရသူ ဴမန္မာဴပည္ဖၾား အေမရိကန္ႎိုင္ငံသား
ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ ေခၞ ကိုညီညီေအာင္၏ ယခင္ ဓာတ္ပံုတခု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: RFA)
ဒၝဟာ ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေနႛေနာက္ပိုင္း ေထာင္တၾင္း အစာငတ္ခံ ဆႎၬဴပခဲ့အ႓ပီး ရက္သတၨ ၃

ပတ္အဳကာမႀာ ကိုညီညီေအာင္ကို ေရႀႛေနေတၾနဲႛ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾက ပထမဆံုး
ေတၾႛခၾင့္ဴပႂတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
လာမယ့္ အဂႆၝေနႛ ရံုးခဵိန္းအမီ စေနေနႛမႀာ ေတၾႛဆံုခၾင့္ေပးဖိုႛ ေရႀေနေတၾက ႓ပီးခဲ့တဲ့ ေသာဳကာေနႛက

ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾဆီ စာေရးသား တင္ဴပခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမယ့္ ဒီကေနႛ တနဂႆေႎၾေနႛ
မၾန္းလၾဲပိုင္းမႀာ အခုလို ေတၾႛခၾင့္ဴပႂေဳကာင္း သိရတဲ့တၾက္ ဒီေနႛေတၾႛဖုိႛ အလၾန္

ေနာက္ကဵသၾားခဲ့တဲ့အေဳကာင္း ေရႀႛေန ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးဥာဏ္ဝင္း။ ။“ဒီညေန သံုးနာရီေလာက္မႀာ အင္းစိန္အကဵဥ္းေထာင္ကေန ကဵေနာ္တိုႛကို

ေတၾႛခၾင့္ရႀိတယ္လုိႛ အေဳကာင္းဳကားတယ္။ ဒၝေပမယ့္ ကဵေနာ္တုိႛလည္း အခဵိန္ကို ဘယ္လုိမႀ လုပ္လုိႛ
မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကဵေနာ္ ဒီညမႀ ဆရာဦးဳကည္ဝင္းနဲႛ ဆက္သၾယ္႓ပီး၊ သူတိုႛက
အဂႆၝေနႛဆုိေတာ့ မနက္ဴဖန္ ကဵေနာ္တုိႛ ေတၾႛႎုိင္မလားလုိႛ ဆရာနဲႛ ကဵေနာ္ ညၟိရအံုးမႀာ။
အေဳကာင္းဳကားတာ သိပ္ေနာက္ကဵေနေတာ့ ကဵေနာ္တုိႛလည္း ခက္ေနတာေပၝ့”
ေရႀႛေနေတၾအေနနဲႛ ေလာေလာဆယ္ တရားလိုဖက္က စၾဲခဵက္တင္ထားတဲ့ ပုဒ္မ ၂၄ (၁)

တရားမဝင္ ႎုိင္ငံဴခားေငၾစကၠႃ ကိုင္ေဆာင္မႁ၊ ပုဒ္မ ၄၂၀ စာရၾက္စာတမ္း
လိမ္လည္ကိုင္ေဆာင္မႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ကိုညီညီေအာင္ ထၾက္ဆိုခဵက္ေတၾအရ
အဴပစ္မရႀိေဳကာင္း တင္ဴပဖိုႛရႀိတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ေရႀႛေနေတၾအေနနဲႛ အမႁစၾဲခဵက္နဲႛ ပတ္သက္လိုႛ အမိန္ႛခဵမႀာဴဖစ္တဲ့အတၾက္ ဒီလိ ုေတၾႛဆံုခၾင့္ရဖိုႛ

အခဵက္ဟာ အေရး႒ကီးတယ္လိုႛလည္း ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးဥာဏ္ဝင္း။ ။“အဓိက က တရားရံုးက အခု စၾဲခဵက္အဆင့္ေရာက္႓ပီ။ စၾဲခဵက္အဆင့္မႀာ

အဂႆၝေနႛကုိ ေလ႖ာက္လဲခဵက္ ေပးဳကမယ္။ ေပး႓ပီးရင္ သူက အမိန္ႛခဵမယ္၊ အဲဒီေနႛ ခဵမလား
ေနာက္ေနႛ ခဵမလားေတာ့ မသိဘူးေပၝ့ဗဵာ။ အမိန္ႛခဵလုိႛရႀိရင္ ဒီမႀာရႀိတဲ့ ဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ
ကိုညီညီေအာင္ ဘာေဴပာရမလဲ ဆုိတာကို ကဵေနာ္တုိႛ သူႛကို နည္းနည္း ေဴပာဴပရအံုးမယ္။
အေရး႒ကီးတာေပၝ့ဗဵာ ဒၝက”
ေတၾႛဆံုတဲ့အခၝ စၾဲခဵက္နဲႛပတ္သက္႓ပီး ဴပင္ဆင္ထားရမယ့္ ကိစၤေတၾကို ေဆၾးေႎၾးမႀာ ဴဖစ္ေပမယ့္

တရားရံုးက အဂႆၝေနႛမႀာ စၾဲခဵက္တင္ဖိုႛ အမိန္ႛခဵမလားဆိုတာ မေသခဵာဘူးလိုႛ သိရပၝတယ္။
ကိုညီညီေအာင္အမႁနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ အေမရိကန္အစိုးရ ႎုိင္ငံဴခားေရးဌာနကလည္း သံရံုး
ေကာင္စစ္ဝန္ ေတၾႛခၾင့္ရဖိုႛ ေတာင္းဆိုထားသလို သူႛအေဴခအေနနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ
စိုးရိမ္ေဳကာင္းလည္း ထုတ္ေဖာ္ ေဴပာဆိုထားပၝတယ္။

၁၉၈၈ ခုႎႀစ္၊ ဳသဂုတ္လ ၈ ရက္ေနႚက စတင္ဴဖစ္ပၾားခဲ့ေသာ လူထုအေရးေတာ္ပံုအတၾင္း

ရန္ကုန္႓မိႂႚေတာ္ခန္းမေရႀႚတၾင္ ဴပည္သူမဵားခဵီတက္လာသည့္ (မႀတ္တမ္းပံု) ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo:
AFP)
ဴမန္မာ့အေရးေဆၾးေႎၾးပၾဲ
ရန္ကုန္႓မိႂႛမႀာကဵင္းပဖိုႛ ဴပင္ဆင္
2009-12-28
http://www.rfa.org/burmese/news/activists_to_hold_conference_for_Burma_cause-
ရန္ကုန္႓မိႂႛမႀာ ဴမန္မာ့အေရးေဆၾးေႎၾးပၾဲ ကဵင္းပေရးေကာ္မတီတရပ္ ဖၾဲႛစည္းခဲ့ဳကေဳကာင္း

သိရပၝတယ္။ အဲဒီ ေကာ္မတီကို ၈၈ မဵိႂးဆက္နဲႛ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း ေကဵာင္းသားေဟာင္းေတၾနဲႛ
ဖၾဲႛစည္းခဲ့ေဳကာင္း ေကာ္မတီ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းက ေဴပာပၝတယ္။
ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္း။ ။“၈၈ ကေန ၂၀၀၉ အထိ ဴဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေကဵာင္းသားလူငယ္

အင္အားစုေတၾကို အေဴခဴပႂ႓ပီး ဖဲၾႛစည္းထားတာပၝ။ ကဵေနာ္ဆုိရင္ ဗမာႎုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ
ေကဵာင္းသားသမဂၢမဵား အဖၾဲႛခဵႂပ္မႀာ တာဝန္ယူခဲ့ပၝတယ္။ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့
အဖၾဲႛအစည္းေတၾ အေနနဲႛေတာ့ မရႀိဳကေတာ့ဘူးေပၝ့ေလ။ ၈၈ ကေန အခုအခဵိန္ထိ
ဴဖတ္သန္းခဲ့ဳကတဲ့ အထဲကေန အတူတူ ပၝခဲ့ဳကတဲ့ သူငယ္ခဵင္းေတၾ အားလံုး စု႓ပီးေတာ့
ကဵေနာ္တုိႛရဲႛ စုစည္းမႁတရပ္လည္း ဴပန္လည္ရရႀိႎုိင္ေအာင္ ႒ကိႂးစားဖုိႛအတၾက္ ဒီဥစၤာကို လုပ္တာပၝ”
ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းဟာ ဗမာႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသားမဵားသမဂၢမႀာ ပၝဝင္ေဆာင္ရၾက္ခဲ့သူဴဖစ္႓ပီး

ေထာင္ဒဏ္ (၁၅) ႎႀစ္ ကဵခဲ့ပၝတယ္။ အခုလို ဴမန္မာ့အေရးေဆၾးေႎၾးပၾဲ ကဵင္းပဖိုႛ စီစဥ္ရတဲ့
အေဳကာင္းကို ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းက အခုလိုေဴပာပၝတယ္။

ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္း။ ။“အခု ဴမန္မာဴပည္မႀာ ေနာက္ဆံုးဴဖစ္ေနတဲ့ အေဴခအေနေတၾေပၝ့။

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႛ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီးသန္းေရၿ ထံသုိႛ ေပးစာ၊ ေနာက္ အေမရိကန္ႎုိင္ငံဴခားေရး
ေပၞလစီရဲႛ ေဴပာင္းလဲလာတဲ့ အေဴခအေနေတၾ၊ ဒီအေဴခအေနေတၾနဲႛ မဳကာခင္မႀာ
ေရာက္လာေတာ့မယ့္ ၂၀၁၀ ေပၝ့ေနာ္၊ ကာလတခုကို ဘယ္လုိ ဴဖတ္သန္းဳကမလဲ ဆုိတဲ့
အေဴခအေနတခုအတၾက္ ေဆၾးေႎၾးပၾဲတရပ္ လုပ္ဖုိႛ ကဵေနာ္တုိႛ ဴပင္ဆင္ေနပၝတယ္”
ဒီေဆၾးေႎၾးပၾဲအတၾက္ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္နဲႛ ႎိုင္ငံေရးပၝတီတခဵိႂႛ၊ ဝၝရင့္

ႎိုင္ငံေရးသမား႒ကီးေတၾ၊ တိုင္းရင္းသား လူမဵိႂးစုေခၝင္းေဆာင္ေတၾကို သၾားေရာက္ ေဆၾးေႎၾးခဲ့တယ္လိုႛ
ဆိုပၝတယ္။ ဒီ ေဆၾးေႎၾးပၾဲ ဴဖစ္ေဴမာက္ေရးအတၾက္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတၾဆီကို ႒ကိႂတင္
အသိေပး အေဳကာင္းဳကားခဲ့ရာမႀာ အခုထိ ကန္ႛကၾက္တားဴမစ္တာ မရႀိေသးဘူးလိုႛလည္း
ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဝၝရင့္ ႎိုင္ငံေရးသမား႒ကီး သခင္ခဵန္ထၾန္းက ဒီေဆၾးေႎၾးပၾဲနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး သူႛဆီကို လာေရာက္

ေဆၾးေႎၾးသၾားဳကေဳကာင္း ေဴပာပၝတယ္။
သခင္ခဵန္ထၾန္း။ ။“သံုးေလးေယာက္ လာတယ္။ နည္းနည္း ေဆၾးေႎၾးသၾားတယ္။ ဖိတ္မယ္လုိႛေတာ့

ေဴပာသၾားတယ္။ နည္းနည္း စိတ္ဝင္စားစရာေတာ့ ဒၝမဵႂိး ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးခၾင့္ရလုိႛ ေဆၾးေႎၾးဳကတယ္
ဆုိရင္ကုိပဲ နည္းနည္းပၝးပၝး တုိးတက္မႁ အရိပ္အေယာင္ေလး ဆုိ႓ပီးေတာ့ ယူဆရမႀာေပၝ့”
ေဆၾးေႎၾးပၾဲမတိုင္ခင္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေနႛမႀာ သတင္းစာရႀင္းလင္းပၾဲတရပ္ ကဵင္းပဖိုႛအတၾက္

စာနယ္ဇင္းသမားေတၾကို ဖိတ္ဳကားထားတယ္လိုႛ ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းက ေဴပာပၝတယ္။ ဴမန္မာ့အေရး
ေဆၾးေႎၾးပၾဲကို လာမယ့္ ဇန္နဝၝရီလ ဒုတိယပတ္ထဲမႀာ ကဵင္းပဖိုႛ ရည္မႀန္းထားတယ္လိုႛလည္း
အခု ဖၾဲႛစည္းလုိက္တဲ့ ဴမန္မာ့အေရးေဆၾးေႎၾးပၾဲ ကဵင္းပေရး ေကာ္မတီနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး

ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ကို႓ဖိႂးမင္းသိန္းကို ဦးသစ္ဆင္းက ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။
အစၤေရးအဖၾဲႛ ဴမန္မာ႓မိႂႛ႒ကီးသံုး႓မိႂႛတၾင္
မဵက္စိေဝဒနာရႀင္မဵားအား အခမဲ့ကုသ
2009-12-28
http://www.rfa.org/burmese/news/Israel_team_help_cataract_patients_in_cyclone-
hit_Burma-12282009124029.html/story_main?textonly=1
အစၤေရးႎိုင္ငံ အေဴခစိုက္ Eye From Zion လူမႁေရးအဖၾဲႛက ႓ပီးခဲ့တဲ့ ႎိုဝင္ဘာလ တတိယပတ္က

ဴမန္မာႎုိင္ငံက ႓မိႂႛ႒ကီးသံုး႓မိႂႛမႀာ မဵက္စိေရာဂၝ ေဝဒနာရႀင္ေတၾကို အခမဲ့ သၾားေရာက္ ကုသခဲ့ရာမႀာ
ႎႀစ္ပတ္အတၾင္း လူနာေပၝင္း ၃၀၀ ေကဵာ္ကို မဵက္စိ ကုသေပးႎုိင္ခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဒီအေဳကာင္းနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေနႛထုတ္ Ynet News သတင္းမႀာ

မဵက္ေစ့ကုသေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္႒ကီး ႎႀစ္ဦးက ဴမန္မာႎုိင္ငံ အေတၾႛအဳကံႂကို

ေရးသားတင္ဴပခဲ့ပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံခရီးစဥ္မႀာ ပၝဝင္ခဲ့တဲ့ အစၤေရးႎုိင္ငံ နာဟရိယ႓မိႂႛ ေဆးရံု႒ကီးက မဵက္စိဌာန အ႒ကီးအကဲ

Dr. Tzvi Segal ကို အာအက္ဖ္ေအ ကိုေကဵာ္မင္းထၾန္းက ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။
႓မိႂႚနယ္ေဆး႟ံုတခုရႀိ လူနာေဆာင္ ဴမင္ကၾင္း ဴဖစ္ပၝသည္။ အဆင္းရဲဆံုးႎုိင္ငံမဵားတၾင္

ေဆး႟ံုေဆးခန္းမႀစကာ ေသာက္သံုးေရ ရရႀိေရးတုိႛအထိ လာဘ္ေငၾထုိးရသည့္အတၾက္
၎ႎုိင္ငံမဵားမႀာ အဂတိလုိက္စားမႁသည္ ေသေရး၊ ရႀင္ေရးကိစၤအထိ အဆင့္အမဵိႂးမဵိႂး ရႀိေနသည္ဟု
ႎုိင္ငံတကာ အဂတိလုိက္စားမႁ ေစာင့္ဳကည့္ေလ့လာေရးအဖၾဲႚက ထုတ္ဴပန္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
NLD ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္
တိုးခဵဲဖဲၾႛစည္းေရး ေဆၾးေႎၾး
2009-12-28 http://www.rfa.org/burmese/news/NLD_CEC_meeting_to_reform-
အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖဲၾႛခဵႂပ္္ အေနနဲႛ ပၝတီတၾင္း ဴပႂဴပင္ေဴပာင္းလဲေရးအတၾက္

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ လက္ရႀိ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ ၁၁ ဦး စံုညီ ေတၾႛဆံုခၾင့္ရဖိုႛ
အေရးတ႒ကီး လိုအပ္ေနတယ္လိုႛ ပၝတီ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾက အာအက္ဖ္ေအကို
ဒီကေနႛကဵင္းပတဲ့ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ အစည္းအေဝးမႀာ တိုးခဵဲဖဲၾႛစည္းေရးကိစၤကို

ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ အဲဒီမႀာ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တိုဘာလက ထုတ္ဴပန္ခဲ့တဲ့ အဖဲၾႛခဵႂပ္ရဲႛ
၇/၁၀ ေဳကညာခဵက္အတိုင္း ေဆာင္ရၾက္သၾားမႀာဴဖစ္တယ္လိုႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾကေဴပာပၝတယ္။
ဦးခင္ေမာင္ေဆၾ။ ။“ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ေတၾႛရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပၝတီဥပေဒ

ထၾက္ရင္ေသာ္လည္းေကာင္း ဒၝကို ညၟိႎိႁင္းဆံုးဴဖတ္ လုပ္ကိုင္သၾားမယ္ ဆုိတဲ့ဟာအေပၞမႀာ
ေဆၾးေႎၾးတာပၝ။ ပၝတီဥပေဒ ထၾက္လာတဲ့အခၝကဵရင္ ပၝတီနဲႛပတ္သက္တဲ့ကိစၤေတၾ ပၝလာမႀာမုိႛလုိႛ

ပၝတီကို ဴပန္လည္ ဖၾဲႛစည္း႓ပီးေတာ့ ေဆာင္ရၾက္သၾားဖိုႛ ကိစၤေတၾကို အန္ကယ္တိုႛ
တုိင္ပင္ေဆၾးေႎၾး႓ပီးေတာ့ ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႁေဆာင္ကို တုိးခဵဲႛဖၾဲႛစည္းေရး၊ ဗဟိုဦးစီးအဖၾဲႛ
ဴပန္လည္ဖၾဲႛစည္းေရး စတာေတၾကို ကိုင္တၾယ္ ေဆာင္ရၾက္သၾားမႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ေနာက္
ထပ္႓ပီးေတာ့ ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒ ထၾက္လာတဲ့အခၝကဵရင္လည္း ေရၾးေကာက္ပၾဲနဲႛ
ပတ္သက္တာေတၾကို စဥ္းစားဆံုးဴဖတ္႓ပီးေတာ့ ေရၿဂံုတုိင္ေဳကညာခဵက္ပၝအတုိင္း လုပ္ေဆာင္သၾားဖိုႛ
လဵာထားပၝတယ္”
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ေတၾႛဆံုခၾင့္မရခင္မႀာ စစ္အစိုးရဘက္က ႎိုင္ငံေရးပၝတီေတၾနဲႛ

ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒကို ထုတ္ဴပန္ခဲ့ရင္ ပၝတီတၾင္း ဴပန္လည္ဖဲၾႛစည္းေရး ကိစၤေတၾကို လက္ရႀိ
တာဝန္ယူထားတဲ့ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ေတၾက ေဆာင္ရၾက္မႀာဴဖစ္တယ္လိုႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾက
႓ပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေနႛက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အေနနဲႛ အသက္အရၾယ္

႒ကီးရင့္႓ပီဴဖစ္တဲ့ ပၝတီ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ သံုးဦးကို ေတၾႛဆံု ဂၝရ၀ဴပႂခၾင့္ ရခဵိန္မႀာ ပၝတီတၾင္း
ဴပႂဴပင္ေဴပာင္းလဲမႁေတၾလုပ္ဖိုႛ တင္ဴပခဲ့႓ပီး သံုးဦးစလံုးက သေဘာတူညီခဲ့ဳကပၝတယ္။
ေနာက္တဆင့္အေနနဲႛ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ အဖဲၾႛဝင္အားလံုးနဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္
ေတၾႛခၾင့္ရဖိုႛ ေတာင္းဆိုထားေပမယ့္ အခုခဵိန္ထိ အာဏာပိုင္ေတၾဘက္က ခၾင့္ဴပႂခဵက္ မရေသးဘူးလိုႛ
အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္ (NLD) ဥကၠႉ ဦးေအာင္ေ႟ၿ (ယာ) ႎႀင့္ အတၾင္းေရးမႀႃး ဦးလၾင္ (ဝဲ)
တိုႛ ၂၀၀၄ ဧ႓ပီ ၁၇ ရက္ ဴမန္မာ ႎႀစ္သစ္ကူးေနႛ အခမ္းအနားတၾင္ တိုင္ပင္ေဆၾးေႎၾးေနသည့္ ယခင္
မႀတ္တမ္းပုံတခု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)

ႎႀစ္ခဵိႂႛေဴမဳသဇာ မယူမေနရ ေရာင္းခဵေန

2009-12-28
http://www.rfa.org/burmese/news/farmers_forced_to_buy_expired_fertilizer-
ေရနံေခဵာင္း႓မိႂႛနယ္ မယက က မကဵီးကန္ အုပ္စုမႀာရႀိတဲ့ ေကဵးရၾာ ၇ ရၾာကို ဴပည္တၾင္းဴဖစ္ ႎႀစ္ခဵိႂႛ

ပုလဲဓာတ္ေဴမဳသဇာေတၾ မဝယ္မေနရ ေရာင္းခဵေနတာေဳကာင့္ ေတာင္သူေတၾ
အခက္ဳကံႂေနရတယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။
မယက ဥကၠႉရဲႛ အမိန္ႛနဲႛ ေကဵးရၾာရယက ဥကၠႉေတၾက ႓ခိမ္းေဴခာက္႓ပီး အတင္း

ေရာင္းခဵေနတဲ့အေဳကာင္း ေတာင္သူတဦးက အာအက္ဖ္ေအကို ေဴပာပၝတယ္။
ေတာင္သူတဦး။ ။“ယာေဴမဧက အကဵယ္အဝန္း လုိက္႓ပီးေတာ့ ၁၈၀၀ ကေန ၂၀၀၀

ကဵပ္ေပၝ့ေနာ္။ ငႀက္ေပဵာကန္ ေကဵးရၾာမႀာဆိုရင္ ယာေတာင္သူတဦးကို ၂၅၀၀ကဵပ္၊
ဆန္းတိုင္ကန္ေကဵးရၾာမႀာ ဆိုလိုႛရိႀရင္ ေတာင္သူတဦးကို ၂၅၀၀ ကဵပ္၊
အလယ္ကုန္းေကဵးရၾာမႀာဆိုရင္ ေတာင္သူတဦးကို ၁၈၀၀၊ ၂၀၀၀၊ ၂၅၀၀ ေကာက္႓ပီးေတာ့မႀ
ရယကေတၾက ဒီေဴမဳသဇာေတၾကို မယူမေနရေပၝ့ေနာ္။ ေဴမဳသဇာေတၾ မဝယ္လိုႛရႀိရင္ ခင္ဗဵားတိုႛ
ယာေတၾ ဴပႍနာဴဖစ္မယ္ေပၝ့ေနာ္။ ယာေတၾကို ခင္ဗဵားတိုႛ မပိုင္ဘူးဆိုတာ သိပၝတယ္ ဆို႓ပီးေတာ့မႀ
႓ခိမ္းေဴခာက္တယ္ေပၝ့”
စီးပၾားေရး အဆင္မေဴပ ဴဖစ္ေနရတဲ့အထဲ ဇၾတ္ေရာင္းတဲ့ ေဴမဳသဇာ ၃၆ အိပ္ကို ရၾာ ၇ ရၾာက

ေတာင္သူေတၾမႀာ ေဝပံုကဵ ခၾဲ႓ပီး ဝယ္ေနရတဲ့အဴပင္ ကဵသင့္ေငၾထက္လည္း ပိုေပးရတဲ့အေဳကာင္း
ေဒသခံေတာင္သူက ဆက္ေဴပာပၝတယ္။
ေဒသခံေတာင္သူ။ ။“ဘယ္လို အခက္အခဲဴဖစ္လဲဆိုရင္ နံပတ္ ၁- ေဴမဳသဇာက အရည္အေသၾး

မမႀီဘူးဗဵာ။ နံပတ္ ၂ - စိုက္ပဵိႂးခဵိန္က ႓ပီးသၾား႓ပီဗဵာ။ ေနာက္ မိုးဦးဝင္မႀ ၆ လပိုင္း ၇ လပိုင္းမႀဆိုေတာ့
ဒီေဴမဳသဇာေတၾကို ၆ လေလာက္ ထိန္းသိမ္းထားရင္ ပဵက္စီးသၾားႎိုင္တယ္ေပၝ့။ အဲဒီ
အခက္အခဲေတၾ ရႀိတယ္။ ေနာက္တခၝ မိုးဦးမႀာဆိုရင္ ႎႀမ္းေတၾက လံုးလံုးပဵက္တယ္။
ေဴမပဲေတၾဆိုရင္ ထၾက္ႎႁန္းေတၾက တဝက္မက ကဵဆင္းသၾားတယ္။ အဲဒီအခၝမႀာ ေတာင္သူေတၾက
စီးပၾားေရးေတၾက ငၝးရာတေထာင္က မဆ အခက္အခဲ ဴဖစ္ေနတာေပၝ့။ ေနာက္တခၝ
စာရင္းဇယားအရ တၾက္ခဵက္ဳကည့္မယ္ဆိုရင္ တအုပ္စုလံုးဆိုရင္ ယာပိုင္တဲ့ေတာင္သူ ၇၀၀
ေလာက္ ရႀိတယ္ေပၝ့။ ဒီ၇၀၀ ကို ၁၈၀၀၊ ၂၀၀၀ ေကာက္ထားတယ္ဆုိေတာ့ ေကာက္တဲ့ေငၾက ၁၄
သိန္းေကဵာ္မႀာ ရႀိမယ္။ တကယ္ေဴမဳသဇာ ၃၆ တန္ဖိုးက တအိပ္ကို ၂ ေသာင္းနဲႛပဲ ထားတၾက္ရင္ ၇
သိန္း ၂ေသာင္းပဲ ကဵတယ္။ အဲဒၝေဳကာင့္ ၂ ဆေလာက္ပဲ ဴဖစ္ေနတယ္ ရယကေတၾ
ေကာက္တာက”
သူႛထက္ပိုေကာင္းတဲ့ တရုတ္ႎုိင္ငံထုတ္ ပန္းဖူးတံဆိပ္ ေဴမဳသဇာတအိပ္ရဲႛ လက္ရႀိေပၝက္ေစဵး

တေသာင္း ကိုးေထာင္ငၝးရာပဲ ရႀိခဵိန္မႀာ ဴပည္တၾင္းဴဖစ္ ႎႀစ္ခဵိႂႛေဴမဆီ အခဲေတၾကို ေစဵးပိုေပး႓ပီး
မဝယ္ခဵင္ဘဲ ဝယ္ေနရတာေဳကာင့္ ေဒသခံေတာင္သူေတၾ မေကဵမနပ္ ဴဖစ္ေနဳကတယ္လိုႛ

ဆူနာမီ ၅ ႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္

က်င္းပမည္
FRIDAY, 25 DECEMBER 2009 17:40 ရန္ပိုင္
ဆူနာမီငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားအျဖစ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ
ေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရုိင္ တာေကာပါ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဒီဇင္ဘာ၂၆ ရက္ နံနက္ေစာေစာ၌
သံဃာေတာ္အပါး ၁၀၀၀ ကို ဆြမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလႉပြဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု သိရသည္။
ထုိသုိ႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္မည့္အျပင္ေသဆုံးသြားသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္လည္း

ဘန္နမ္းခင္ရြာတြင္ သံဃာေတာ္ မ်ားအား ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္လႉဒန္းၿပီး အမွ်ေပးတရားနာ
ဆြမ္းသြပ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္မည္ဟုလည္း ထုိင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရိုင္ အေျခစိုက္
အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရး ပညာေပးေရးေကာ္မတီ (GHRE) မွ ဒါရိုက္တာ ဦးထူးခ်စ္က
ဧရာ၀တီသို႔ေျပာသည္။
“ဆြမ္းဆန္စိမ္းကေတာ့ ထုိင္းအစုိးရနဲ႔ ေပါင္းလုပ္မွာ ဆူနာမီတုန္းက ေသဆုံးသြားတဲ့ ျမန္မာေတြ

အတြက္ေတာ့ ဆြမ္းေကြ်း တရားနာေပါ့”ဟု ၎ကဆုိသည္။
ထုိ ဘန္နမ္းခင္ရြာသည္ ဆူနာမီငလ်င္မလႈပ္မီက လူဦးေရ ၅၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ေနထုိင္ခဲ့ၿပီး

ငလ်င္လႈပ္ခတ္မႈေၾကာင့္ လူဦးေရ တ၀က္ ခန္႔ ေသဆုံးသြားေၾကာင္း၊ ယခုလက္ရွိ
တာေကာပါၿမိဳ႕နယ္တြင္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ ေနထုိင္ၾက ေၾကာင္း
ထုိင္း အစုိးရက ဆူနာမီေၾကာင့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၇၀၀ မွ ၁၀၀၀ေက်ာ္

ခန္႔ေသဆုံးမည္ဟု ခန္းမွန္းေျပာဆုိေသာ္ လည္း အစုိးရမဟုတ္သည့္ NGO
အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက၂၀၀၀ ခန္႔ေသဆုံးသည္ဟု ေျပာဆုိၾကသည္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ နံနက္ ၅နာရီတြင္ ဆြမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလႉမည္ျဖစ္ၿပီး ေသဆုံးသြားသည့္

ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အတြက္ရည္ စူး၍ ျပဳလုပ္သည့္ ဆြမ္းေကြ်းတြင္ ေရစက္ခ် တရားနာရန္
ေသဆုံးသူမ်ား၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားထားေၾကာင္းလည္း ဦးထူးခ်စ္က ေျပာသည္။
ဆူနာမီကုိ ကုိယ္တုိင္ႀကဳံေတြခဲ့ရသည့္ မြန္အမ်ိဳသမီးမေမႊးက“ဓာတ္မီးတုိင္အျမင့္ေလာက္ရွိတဲ့

ဆူနာမီလႈိင္းေတြ လာေတာ့ က်မက သုံးထပ္တုိက္ အေဆာက္အဦးေဆာက္ေနတာ၊
ျမင္တာနဲ႔ေတာင္ေပၚ ေရာက္ေအာင္တက္ေျပးတာ”ဟု ၎က ေျပာျပသည္။
ယခုအခါသူမသည္ ဆူနာမီလႈိင္းမ်ားအားေၾကာက္လန္႔သြားသည့္အတြက္ ပင္လယ္ႏွင့္ ေ၀းသည့္

ဖန္ငခရုိင္ရွိ ရာဘာၿခံ တၿခံတြင္ အလုပ္လုပ္ ကုိင္ေနသည္ဟု ဆုိသည္။
ဆူနာမီငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္မႈအၿပီးတြင္ အဆုိပါေဒသရွိ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား

အတြက္ အေရးေပၚက်န္းမာေရးကိစၥ မ်ားႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးကိစၥမ်ား၊ ယာယီေနထုိင္ခြင့္
လက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးျခင္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ေပးႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခုငါးႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာလာသည့္
အခ်ိန္တြင္ ယင္းေဒသရွိ ဆူနာမီဒဏ္ခံရသည့္ ကေလးငယ္မ်ား အတြက္
ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားကုိလည္း ဖြင့္ လွစ္ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အလုပ္သမားဖြံၿဖိဳးေရးႏွင့္
အလုပ္အကုိင္ရွာေဖြေရး ရုံးမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဖြံၿဖိဳးမႈ
လုပ္ငန္းမ်ားကုိလည္း ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ဦးထူးခ်စ္က ဆုိသည္။
ယခုအခါ ထုိင္းႏုိင္ငံ ပင္လယ္ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္တြင္ ဆူနာမီသတိေပးေလ့က်င့္မႈမ်ားကုိ

တႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္လ်က္ရွိၿပီး
သတိေပး ေခါင္းေလာင္းမ်ား တပ္ဆင္ထားသည့္ တုိင္မ်ားကုိ စုိက္ထူထားကာ
သတိေပးခ်က္ကုိလည္း ထုိင္း ၊ အဂၤလိပ္၊ တရုတ္ႏွင့္ ဂ်ပန္ဘာသာမ်ားျဖင့္
ေၾကညာေပးသည္ဟုသိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလအတြင္းကလည္း ဆာမုိအာ ကြ်န္းစုမ်ား အနီးတြင္ငလ်င္လႈပ္ခတ္ခဲ့ၿပီး

ဆူနာမီေရလႈိင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚ ခဲ့မႈေၾကာင့္ ေအာက္တုိဘာလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္
အိႏၵိယသမုဒၵရာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၈ ႏုိင္ငံ၌ အိႏၵိယ သမုဒၵရာအတြင္း
ဆူနာမီႀကိဳတင္ သတိေပးေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ဖန္ငခရုိင္သည္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ လႈပ္ခတ္ခဲ့သည့္ ဆူနာမီငလ်င္ဒဏ္ကုိ

အျပင္းထန္ဆုံးခံစား ခဲ့ရသည့္ေဒသ ျဖစ္ၿပီး အာရွတုိက္ႏွင့္ အာဖရိက တုိက္ရွိ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၂ ႏုိင္ငံ
မွ လူေပါင္း၂၃၀၀၀၀ ခန္႔ ေသေက်ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရာ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ လူေပါင္း ၅၃၉၅ ဦး
ေသဆုံးခဲ့ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ရြာေပါင္း၂၉ ရြာ၊ အိမ္ေျခေပါင္း ၆၀၁ အိမ္ ပ်က္စီး၍
လူေပါင္း ၆၁ ဦး ေသဆုံး ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုေတာ္ ေအးခ်မ္းေမကုိ ျမန္မာျပည္တြင္

ပိတ္ပင္
FRIDAY, 25 DECEMBER 2009 18:07 သဲသဲ
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-
news/2345-2009-12-25-11-12-04
နာမည္ႀကီး အဆုိေတာ္ ေအးခ်မ္းေမ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္
အဆုံးစီရင္သြားၿပီဟု ပရိသတ္တခ်ဳိ႕က ယူဆေနၾကခ်ိန္တြင္
ေအးခ်မ္းေမႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားမွာ ျမန္မာ
စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ပိတ္ပင္ ခံေနရသည္။

ေအးခ်မ္းေမ၏ စီးရီးကာဘာတခု
လူႀကိဳက္မ်ားသည့္ သူ၏ သီခ်င္းမ်ားကုိပင္ ေခတ္စားေနသည့္ FM ေရဒီယုိမ်ားတြင္ ထုတ္လႊင့္ျခင္း

မျပဳရန္ အာဏာပုိင္တုိ႔က ပိတ္ပင္ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္မွ ေပါ့ပ္ဂ်ာနယ္တေစာင္၏
အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ေျပာသည္။
“ေအးခ်မ္းေမက Black list ထဲမွာ ပါေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဆုိတာ အေသအခ်ာလည္း မသိရဘူး”

ဟု အဆုိပါ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ဧရာဝတီကုိ ေျပာသည္။
မိမိကုိယ္ကိုယ္ အဆုံးစီရင္ သြားၿပီဟူေသာ ေကာလာဟလမွာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ေအးခ်မ္းေမ

အေမရိကန္ႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ခ်ိန္မွ စတင္ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု သူက ဆုိသည္။
“အဲ့ဒီတုန္းက ဂ်ာနယ္တုိက္ကုိ ပရိသတ္ေတြက ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ ဆက္ေမး ၾကတာ မနည္းဘူး” ဟု

သူက ရွင္းျပသည္။
ေအးခ်မ္းေမက ထုိေကာလာဟလကုိ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလက ျပဳလုပ္သည့္ ၀ါရွင္တန္ရွိ

ဘုရားရိွခုိးေက်ာင္း ရန္ပုံေငြ ေဖ်ာ္ေျဖပဲြတခုတြင္ ပါဝင္ဆင္ႏဲြျခင္းျဖင့္ စတင္ ေခ်ဖ်က္လုိက္သည္။
ေတးဂီတေလာကႏွင့္ ၈ ႏွစ္ၾကာ အဆက္ျပတ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပဳလုပ္သည့္

စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပဲြ ျဖစ္သည္ဟု အဆုိေတာ္ ေအးခ်မ္းေမ၏ အစ္မျဖစ္သူ ေနာ္လယ္ေဖာက
ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။
“သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္က အသက္လည္း နည္းနည္းရၿပီ ဆုိေတာ့ ဘုရားသီခ်င္းေတြ ဆုိခ်င္တာေပါ့ေနာ္၊

အဲ့ဒီက သင္းအုပ္ဆရာရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ ေမတၱာနဲ႔ ဆုိေပးခဲ့တာပါ” ဟု
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ေနထုိင္ေသာ ေနာ္လယ္ေဖာက ဆုိသည္။
ထုိေဖ်ာ္ေျဖပြဲကုိ Youtube ႏွင့္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ အမ်ားအျပားတြင္ ေတြ႔ႏုိင္သည္။

သီဆုိမႈမစတင္မီ ေအးခ်မ္းေမက “ေသရြာျပန္ ေအးခ်မ္းေမပါ” ဟု ေျပာၿပီး ၎၏
နာမည္ႀကီးခဲ့ေသာ “သူသိသြားၿပီ” ဟူသည့္ သီခ်င္းျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖရာ ပရိသတ္မ်ား တခဲနက္
အားေပးၾကသည္ကုိ
ေတြ႔ရသည္။
ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိ
စတိတ္႐ိႈးတခုတြင္ ေတြ႔ရေသာ
ေအးခ်မ္းေမ
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊
ေျမာက္ကယ္ရုိလုိင္းနားျပည္န
ယ္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားေသာ

ေအးခ်မ္းေမသည္ “ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏုိင္ငံ” ဟူသည့္ ေတးစီးရီးျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္လာသူ ျဖစ္သည္။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္အတြင္း ကာလမ်ားသည္ သူ၏ အေအာင္ျမင္ဆုံး အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္သည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏုိင္ငံသည္ ထုိကာလမ်ား၏ ဂီတအႏုပညာေလာကတြင္ ေရာင္းအား အေကာင္းဆုံး
ေတးစီးရီး အျဖစ္ စံခ်ိန္တင္ႏုိင္ခဲ့သည္။
ထုိစီးရီးတြင္ ပါဝင္ေသာ “တစစီက်ိဳးပဲ့ေနတယ္” သီခ်င္းက ေအးခ်မ္းေမကုိ ထိပ္တန္းသုိ႔

ေရာက္ရိွရန္ ပုိ႔ေဆာင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။
ထုိသီခ်င္းကုိ ေရးစပ္ေပးခဲ့သူ ေတးေရးဆရာ မင္းခ်စ္သူက “ရန္ကုန္ ပန္ဒါ စားေသာက္ဆုိင္မွာ

သူသီခ်င္းဆုိေနတာကုိ စေတြ႔ကတည္းက သူ႔ရဲ႕ ဆုိဟန္နဲ႔ ပုံစံက ပရိသတ္ လက္ခံႏုိင္တယ္၊
သူ႔မွာ ထူးျခားတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္လုိ႔ ခံစားမိတယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္မယ္လုိ႔
သုံးသပ္ၿပီးေတာ့ သူ႔အတြက္ သီခ်င္းေတြကုိ လုပ္ေပးျဖစ္ခဲ့တာ” ဟု ေျပာျပသည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏုိင္ငံ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေအးခ်မ္းေမ၏ JV ၁၅၀၀၊ ခ်စ္သူနားဆင္ဖုိ႔၊ ရင္ခြင္အခန္း၊

ရပ္တန္႔လုိ႔မရႏုိင္ စသည့္ စီးရီးမ်ား ေပၚထြက္ခ့ဲသည္။
ေအးခ်မ္းေမ၏ သီခ်င္း အမ်ားအျပားကုိ သူ၏ ပရိသတ္မ်ားက YouTube

အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ လႊင့္တင္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။
ဆႏၵျပပြဲအၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ

အလုပ္ျဖဳတ္ခံရ
FRIDAY, 25 DECEMBER 2009 19:17 ဘေစာတင္
ထိုင္းႏိုင္ငံ တာ့ခ္ ခ႐ိုင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ Top Form Brassier Mae Sot Co. Ltd အမ်ိဳးသမီး
အတြင္းခံ အက်ႌ ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ ထိုင္း လူမ်ိဳး စက္ရံုလံုၿခံဳေရး ၀န္ထမ္းမ်ားက ျမန္မာအလုပ္သမား ၂
ဦးကို မတရား ႏွိပ္စက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆႏၵျပ၍ သက္ေသခံ ထြက္ဆိုေသာ
အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါအ၀င္ လြန္ခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔မွ
ယမန္ေန႔အထိ အလုပ္သမား ၂၅၀ ေက်ာ္ အလုပ္ထုတ္ခံရေၾကာင္းသတင္း ရရွိသည္။
ယမန္ေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္းက အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္ ၅ ဦးကို စက္ရံုရံုးခန္းသို႔ေခၚကာ

အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့သည္ဟု ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမား အဖြဲ ့မွ ဥပေဒေရးရာ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ
ကိုမ်ိဳးေဇာ္က ေျပာသည္။
“မေန႔က အလုပ္သမား ကုိယ္စားလွယ္ ၅ ဦးအပါအ၀င္ တျခား အလုပ္သမ ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီး

နင္တို ့ဆႏၵျပတဲ့အထဲမွာပါလား လို ့ေမးတယ္၊ သူတို ့က ပါတယ္လို ့ေျပာေတာ့ ဒါဆို နင္တို ့ကို
စက္ရံုက လက္မခံ ေတာ့ဘူး၊ အလုပ္ထြက္ဖို႔ထြက္ စာတင္ခိုင္း တယ္၊ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္
ထြက္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္အလုပ္ သမေတြက အဲသလိုမ်ိဳးမေရးႏိုင္ဘူး၊ အလုပ္ရွင္က အတင္း
ထြက္ခိုင္းလို႔ပါလို႔ စာေရးၿပီး ထြက္ စာတင္ခဲ့ၾကတယ္လို႔သိရတယ္”ဟု ၎ကဆိုသည္၊
အလုပ္ရွင္က နစ္နာေၾကး အျဖစ္ လုပ္သက္ တႏွစ္ႏွင့္ အထက္ရွိသူကို လုပ္ခ တလစာ တေန႔လွ်င္

(၁၅၁) ဘတ္ ႏႈန္းျဖင့္ ရက္(၃၀) စာ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးေၾကာင္း၊ လုပ္သက္ ၃ ႏွစ္အထက္ရွိသူကို
တရက္လွ်င္ (၁၅၁) ဘတ္ႏႈန္းျဖင့္ ေျခာက္ လစာ နစ္နာေၾကးေပး ေၾကာင္းႏွင့္ ႀကိဳမေျပာဘဲ
အလုပ္ထုတ္သျဖင့္ တလစာ ထပ္ေဆာင္းပိုေပးေၾကာင္းသိရသည္။
ယင္းသို ့ေပးျခင္းမွာ ထိုင္း ႏိုင္ငံအလုပ္သမား ဥပေဒအရ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယမန္ေန႔ က

အလုပ္ျဖဳလိုက္ေသာ အလုပ္သမား ကုိယ္စားလွယ္ ၅ ဦးမွာ မေမသူထြန္း၊ မခ်ယ္ရီ၊ မေအးမြန္၊
မခိုင္ေလး၊ မလဲ့လဲ့တို ့ျဖစ္သည္ဟု ကိုမ်ိဳးေဇာ္က ေျပာသည္။
အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသူ တဦးျဖစ္သည့္ မခ်ယ္ရီက“အလုပ္ရွင္မွ အလုပ္ကႏႈတ္ထြက္ခိုင္းပါသည္လို

့ေရးၿပီး လက္ မွတ္ ထိုးခဲ့တယ္၊ အေပၚက ရွမ္း (ထိုင္းဘာသာျဖင့္)နဲ႔ အဂၤလိပ္လိုေတြေရးထားေတာ့
ဘာေတြ ေရးထားမွန္း မသိဘူး၊ မေန႔က အလုပ္သမ (၄၀) ေက်ာ္ကို ျဖဳတ္ပစ္ခဲ့တယ္၊ အားလံုးကို
နစ္နာေၾကးေတာ့ ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလိုမ်ိဳးေပါ့ ေနာက္လူေတြကိုလည္း မတရား
ခိုင္းမွာရယ္။ မလုိခ်င္တဲ့အခါ အဓမၼ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္မွာ ကို စိုးရိမ္မိတယ္”ဟုေျပာသည္။
မခ်ယ္ရီသည္ လုပ္သက္ တႏွစ္ရွိသူျဖစ္ သည္။
အလားတူ မေမသူထြန္းကလည္း“ဒီစက္ရံုက သမီးတို႔ကို ၿမိဳ႕ပို္င္ေတြ ရဲမွဴးႀကီးေတြေရွ ့မွာ ေနာင္ကို

အလုပ္ သမား အခြင့္အေရး ေတြ ျပည့္ျပည့္၀၀ ေပးပါ့မယ္လို႔ ကတိေတြေပးၿပီး
ဘာမွမၾကာလိုက္ခင္မွာ ဒီလိုမ်ိဳး အလုပ္ ျဖဳတ္လိုက္တာ”ဟု ေျပာျပသည္။ ၎သည္ လုပ္သက္
(၃)ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။
ယခုဆႏၵျပပြဲအၿပီးတြင္ အလုပ္သမမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖဳတ္ပစ္ေနျခင္းမွာ

က်န္အလုပ္သမားမ်ားကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု People
Volunteer Association မွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ သူ ကိုသိန္းဆန္းကေျပာသည္။
“အလုပ္သမေတြက မတရားႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ ဘ၀တူ အလုပ္သမားဘက္က ရပ္တည္ၿပီး

အမွန္တရားကိုေဖာ္ ထုတ္ေပးဖို ့နဲ ့စက္ရံု တရံုလံုးမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားအားလံုးရဲ့ နစ္နာေနတဲ့
အခြင့္အေရးရဖို ့အမွန္တရား အတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာပါ၊ ဒါကို အာဏာ ပိုင္ေတြေရွ႕မွာေတာ့
လိုက္နာပါမယ္ လုိက္ေလ်ာပါမယ္ေျပာၿပီး ေနာက္ကြယ္မွာ အလုပ္သမေလးေတြကို
ဒီလိုျဖဳတ္ပစ္တာဟာ က်န္တဲ့သူေတြကိုပါ သတိေပးၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ သေဘာ ျဖစ္တယ္လို
့က်ေနာ္ထင္တယ္”ဟု ၎ကဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ကလည္း ယင္းစက္႐ုံမွ အလုပ္သမား ၁၇၀ ေက်ာ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ရာ ယခုအခ်ိန္ထိ

အလုပ္ ျဖဳတ္ခံရသည္မွာ၂၅၀ ေက်ာ္သြားၿပီဟုလည္း ကိုသိန္းဆန္းက ေျပာသည္။
ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔ ညပိုင္းက အဆိုပါစက္ရံုမွ ထိုင္း လူမ်ိဳး စက္ရံုလံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္း(ယန္း) ၄

ဦးက ရန္စ ထိုးႏွက္မႈေၾကာင့္ အလုပ္သမား မသက္မာစိုး၏ အစ္ကိုျဖစ္သူ ကိုသက္ပိုင္စိုးႏွင့္
ေ၀ါႀကီး ဆိုသူတို႔ ဒဏ္ရာ ျပင္းထန္စြာရရွိၾကၿပီး ေဆး႐ုံတြင္ တက္ေရာက္ ကုသခဲ့ရျခင္းႏွင့္
ပတ္သက္၍ ယခုအလုပ္ထုတ္ခံရသူမ်ား အပါအ၀င္ အလုပ္သမား ၃၀၀၀ ေက်ာ္က အလုပ္သမား
အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေတာင္းဆုိ ဆႏၵျပမႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
အလုပ္သမားမ်ားက တရားခံကိုေဖာ္ထုတ္အေရးယူရန္၊ အလုပ္သမားမ်ား၏

အခြင့္အေရးကိုေပးရန္ စသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေတာင္းဆိုဆႏၵျပျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ယင္းအမႈကို သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ စက္႐ုံ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက

စုံစမ္းစစ္ေဆးရာတြင္ အလုပ္ထုတ္ခံရသူ မ်ား အပါအ၀င္ အလုပ္သမား(၁၈)ဦးက
ကိုသက္ပိုင္စိုးႏွင့္ ေ၀ါႀကီးတို႔ အႏွိပ္စက္ခံရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားအျဖစ္ ရဲ
စခန္းတြင္ ထြက္ဆိုေပးခဲ့ၾကသည္။
သက္ေသထြက္ဆိုရာတြင္ ပါ၀င္ေသာ အလုပ္သမမ်ားျဖစ္သည့္ မအိ၊ မ၀င္းမာ၊ မယဥ္ယဥ္ထြန္း

တို႔ကို အစမ္းခန္႔ကာလ ၄ လ မျပည့္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ စတင္၍ အလုပ္မွ
ထုတ္ပယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုင္း ႏုိင္ငံ မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ကိုမိုးေဆြက ထိုသို႔

မ်က္ျမင္ သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆုိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယင္းအလုပ္သမ (၃) ဦးကုိ အလုပ္မွ
ထုတ္ပယ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
“အခုလို အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆို ဆႏၵျပမႈေတြ ေပၚေပါက္ၿပီးမွ ဒီ အစမ္းခန္႔ကာလ

အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ ့ ထုတ္ပစ္တာကေတာ့ လုပ္ရိုး လုပ္စဥ္မဟုတ္ဘူးလို ့က်ေနာ္ထင္တယ္။
ဒီအလုပ္သမေတြ က မ်က္ျမင္သက္ေသေတြ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူေတြမို ့လို
့ထုတ္ပစ္တာေသခ်ာတယ္”ဟု ကိုမိုးေဆြက ေျပာသည္။
အလုပ္သမားကိုစားလွယ္မ်ားကိုလည္း အလုပ္ရွင္ဘက္မွ တနည္းနည္းျဖင့္ အလုပ္မွ

ထြက္သြားေစရန္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ သည္ဟုလည္း ၎က ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ျပစ္မႈ စတင္က်ဴးလြန္ေသာ
စက္႐ုံလုံၿခံဳေရး၀န္ထမ္း ၄ ဦးကို တည္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူသြားမည္ဟု သက္ဆုိင္ရာ
အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကိုသက္ပိုင္စိုးႏွင့္ ေ၀ါႀကီးဆုိသူတို႔ကို ျမန္မာ ႏုိင္ငံ
ျမ၀တီဘက္သို႔ ျပန္ပို႔လိုက္ ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ စက္ရံုေပါင္း(၃၀၀)နီးပါးခန္႔ရွိၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား

သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ရွိေၾကာင္းသိရ သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား၂ သန္းခြဲႏွင့္ အထက္ရွိမည္ဟု

အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ ႐ြက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္း ေျပာဆုိၾကသည္။

ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ရာျပည့္ ဂုဏ္ျပဳပြဲ က်င္းပမည္

SATURDAY, 26 DECEMBER 2009 16:18 ေအးလဲ့
အလကၤာေက်ာ္စြာ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း အသက္ ၁၀၀ ျပည့္ေမြးေန႔ ဂုဏ္ျပဳပြဲကို မႏၱေလးၿမိဳ႕မ တူရိယာ
အသင္းတိုက္၌ လာမည့္ ဒီဇင္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ရာ သူ၏ တိမ္ျမဳပ္ေနသည့္
ေတးသီခ်င္းမ်ားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ အဆိုပါ ဂုဏ္ျပဳပြဲကို မႏၱေလး စာေပႏွင့္
အႏုပညာရွင္မ်ား အသိုင္းအ၀ိုင္းကက်င္းပ ၾကမည္ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ရာျပည့္တြင္ စႏၵရား ဦးသိန္းေမာင္၊ အဆိုေတာ္ ရာဇာဝင္းတင့္၊ သန္းသန္းစိုးႏွင့္ ရီရီသန္႔

စေသာ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ မႏၱေလး ၿမိဳ႕မ တူရိယာ သံစံုတီးဝိုင္းတို႔က
ေဖ်ာ္ေျဖမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံ စာနယ္ဇင္းသမား တဦး ကေျပာသည္။
ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း
ၿမိဳ႕မ တူရိယာ၀ိုင္း၏ အႀကီးအမႉး ျဖစ္သူ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏သား ဦးရႊန္းၿမိဳင္က“က်ေနာ္တို႔က

အေဖရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေခတ္မီ တီးဝိုင္းျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ေခတ္မီတီးဝိုင္းျဖစ္ဖို႔က
အခ်ိန္နဲ႔ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလိုတယ္။ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္သူေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က အေရးအႀကီးဆံုးပါ” ဟု
ဧရာဝတီကို ေျပာသည္။
ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းသည္ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ သူႏွင့္ ဂီတဝါသနာတူ အေပါင္းအသင္းမ်ားျဖင့္ ၿမိဳ႕မ

တူရိယာအသင္းကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ၁၉၂၈ ခုႏွစ္တြင္ ၎အသင္းႀကီး၏ ဂီတအေျချပဳ
ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာသီခ်င္းႀကီးမ်ား ဆည္းပူးျပန္႔ပြားေရး၊ ကမၻာ့ေခတ္မီ
တူရိယာဝိုင္းႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေရး အစရွိသည့္ အခ်က္မ်ားျဖင့္ တိုးခ်ဲ႕ခဲ့သည္။
ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းအေၾကာင္း အထူးေလ့လာခဲ့သူ မႏၱေလးအေျခစိုက္ စာေရးဆရာ

ဆူးငွက္က“သူ႔ဂီတ ရည္မွန္းခ်က္က ႀကီးတယ္၊ သူက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အေနာက္တိုင္း
တူရိယာေတြနဲ႔ ျမန္မာသီခ်င္းႀကီးေတြကို ဆင္ဖိုနီ ပံုစံ တီးႏိုင္ရမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊
သူတေယာက္တည္း မဟုတ္ဘဲ ဓားတန္း ဦးသန္႔နဲ႔ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီကာလမွာ ကတည္းက သူတို႔ေတြ
အျမင္က်ယ္ တယ္၊ စာဖတ္ႏိုင္တယ္၊ အေနာက္တိုင္း စာေပ၊ ဂီတကို
လက္လွမ္းမီတယ္”ဟုေျပာသည္။
ဆရာ ဆူးငွက္သည္ ျမန္မာ့ရိုးရာဂီတႏွင့္ အေနာက္တုိင္းဂီတ ေရာစပ္ဖန္တီးမႈ အေျခခံသည့္

“တိမ္ယံ အိပ္မက္ မိုးထက္နရီ” ၀တၳဳျဖင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသား စာေပ ၀တၳဳရွည္ ဆုရရွိခဲ့သူ
ယင္း ဝတၳဳတြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ ရတနာပုံ ေခတ္က ထြန္းကားခဲ့သည့္ ႐ိုးရာ ဂီတႏွင့္ ဒုတိယကမၻာ

စစ္ႀကီးအၿပီး ႏိုင္ငံျခားက ၀င္ေရာက္လာသည့္ အေနာက္တိုင္း ဂီတ၊ တူရိယာေတြမ်ား
မည္သို႔ေပါင္းစပ္ၾကသည္၊ ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း၊ ဓားတန္း ဦးသန္႔ ကဲ့သို႔ေသာ ေခတ္ပညာတတ္
လူငယ္မ်ားက အေနာက္တိုင္း တူရိယာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့ဂီတကို ေပါင္းစပ္ဖန္တီးျပကာ
တေလွ်ာက္လံုး ျမန္မာ့ မဟာဂီတကို အ႐ိုးစြဲလာသူမ်ားၾကား ေရာက္ရွိေစရန္ မည္သို႔ ႀကိဳးပမ္းသည္
ဆိုသည္ကို ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႕ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ၿပီး စာေရးဆရာ ဆူးငွက္က “သူက အေနာက္တိုင္းတူရိယာ ပစၥည္းေတြကို

ေခတ္လူငယ္ ပီပီ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ စမ္းသပ္ခ်င္တယ္၊ သူတို႔ တီးခတ္တာကလည္း
သာမန္တီးတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဂီတ သေကၤတေတြနဲ႔ တီးၾက၊ မႈတ္ၾက တာမ်ိဳးေတြကို
သေဘာက်တယ္၊ ဆရာႀကီး ဦးဘသက္ ဦးေဆာင္ၿပီး ဂီတသေကၤတ နည္းပညာေတြကို
သင္ၾကတယ္၊ သူတို႔က ပထမဆံုး ဗမာ ဆင္ဖိုနီ သမားေတြေပါ့” ဟု ဆရာဆူးငွက္က ေျပာသည္။
ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ေရးသားခဲ့ေသာ သီခ်င္း ၂၀၀ ခန္႔ ရွိသည္ဟု ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ပါရွိသည္။

သူ၏ သီခ်င္းမ်ားအနက္ ပထမဆံုး ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ သီခ်င္းမွာ “ခ်စ္တာပဓာန” သီခ်င္း
ျဖစ္သည္။ သီခ်င္းေရး သက္တမ္း၂၄ ႏွစ္အတြင္း ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ သီခ်င္း မ်ားမွာ ခင့္အိပ္မက္၊
တစ္ခ်စ္ထဲ ခ်စ္၊ ျမင္းခင္းေတာ္၊ နတ္သွ်င္ေနာင္၊ ေမ့ပါႏိုင္၊ ပ်ိဳ႕မွာတမ္း၊ သက္ေ၀၊ ပါရမီေတာ္၊
ခ်စ္ရဲေဘာ္၊ မဂၤလာေမာင္မယ္၊ ေငြဇင္ေယာ္၊ ၿပံဳးတဲ့ေမ၊ ေလခ်ိဳေသြး စေသာ
သီခ်င္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းလည္း စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
စာေရးဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာ၏ ျပည္သူခ်စ္ေသာ အႏုပညာသည္မ်ား

စာအုပ္တြင္လည္း“ဆရာၿငိမ္း၏ သက္ေ၀၊ တခ်စ္ထဲခ်စ္၊ သခြပ္ပန္း၊ ေဒါင္းစက္ယဥ္ တုိ႔သည္
ျမင္းခင္းေတာ္၊ နန္းၿမိဳ႕ေတာ္၊ နတ္ရွင္ေနာင္၊ လက္၀ဲသုႏၵရ စသည့္ သီခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ
ၾကာရွည္တည္မည့္ ေခတ္သီခ်င္း (Modern classics) မ်ား ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္” ဟု
မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။
ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏ “လူခၽြန္လူေကာင္း” သီခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာဗိုလ္ကေလးတင့္ေအာင္

မကြယ္လြန္ခင္က ခ်ီးက်ဴး ေျပာဆို ခဲ့ဖူးေၾကာင္း စာေရးဆရာ ခ်စ္ဦးညိဳကလည္း ပထမအႀကိမ္
စင္ကာပူ စာေပေဟာေျပာပြဲတြင္ ထည့္သြင္းေျပာသြားခဲ့သည္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထက္က ၎၏ ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္းအေၾကာင္း သီခ်င္းစပ္ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပရာ
ဆရာ ဗိုလ္ကေလး တင့္ေအာင္က ပထမရခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုသီခ်င္းကို ျမန္မာ့အသံက
လႊင့္ေသာ္လည္း နားေထာင္သူပရိသတ္သာမက ဆရာ ဗိုလ္ကေလးတင့္ေအာင္ ကိုယ္တုိင္
မမွတ္မိေတာ့ေၾကာင္း၊ ဆုရရန္ မရိုးသားသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးစပ္သည့္ သီခ်င္း
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူအမ်ား၏ စိတ္ထဲတြင္ သတိမရေတာ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု
ဆိုသည္။
ဆရာ ဗိုလ္ကေလးတင့္ေအာင္ကပင္ ထိုသို႔ ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္းသီခ်င္း စပ္ေနခ်ိန္၌

ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက “လူခၽြန္လူေကာင္း” သီခ်င္းကို လာေရာက္ျပသခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုသီခ်င္းကို
ေကာင္းသည္ဟု မထင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသီခ်င္းမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ လူအမ်ား၏ ပါးစပ္ ဖ်ား၌
စြဲၿမဲေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။
ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း သီခ်င္း စတင္ေရးသားေသာ အခ်ိန္၌ အေနာက္တိုင္း ေတးသြားမ်ားကို ပံုတူကူး၍

ျမန္မာ စကားလံုးသြင္းကာ စပ္ဆိုေသာ အေလ့အက်င့္ ေခတ္စားေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္
သူကမူ အေနာက္တိုင္း ဂီတမွ သီခ်င္းစပ္နည္းကို မီွျငမ္း ေသာ္ လည္း ေတးသြားကို
ခိုးယူျခင္းမျပဳဘဲ သူ၏ ပင္ကိုဂီတဉာဏ္ျဖင့္သာ ကိုယ္ပိုင္ ေတးသြားမ်ား ေရးစပ္ခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဆရာဆူးငွက္က“အဓိက ျမန္မာဂီတက လံုးေကာက္ေတြေပါ့ဗ်ာ၊ လံုးေကာက္ေတြဆိုတာ

စာသားနဲ႔ပဲ အဓိပြာယ္ဖြဲ႕တာကိုး၊ အေနာက္တိုင္း ဂီတမွာက စာသားမပါဘဲ ဂီတအသံနဲ႔ဖြဲ႔တာ
ေတြ႔တဲ့ အခါမွာ သူတို႔က ပိုက်ယ္ျပန္႔တယ္၊ လူမ်ိဳးတိုင္းအတြက္ ဂီတ ျဖစ္တယ္၊ ဒီေတာ့ ငါတို႔ ဗမာ
သီခ်င္းႀကီးေတြကိုလည္း စာသားကို အဓိက မထားဘဲနဲ႔ အသံနဲ႔ ဒီလိုဖြဲ႔ႏိုင္ရမယ္ ဆိုၿပီး
ဆရာႀကီးက တစိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားတာ”ဟု ဆိုသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းသည္ သူ၏ရည္မွန္းခ်က္ မျပည့္ဝမႈေၾကာင့္

စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းလာခဲ့သည္။
“သူစိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ဂီတကို တလံုးမွ နားမလည္တဲ့ ဘတ္စ္ကား စပယ္ယာ၊ ဒ႐ုိင္ဘာ ေတြနဲ႔

ဂီတကို လုပ္ျပမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေျပာၿပီး ေတာင္ၿမိဳ႕(အမရပူရ)အမွတ္(၈) လိုင္းကားက ဒ႐ုိင္ဘာတြ
စပယ္ယာေတြနဲ႔ လံုးေကာက္ေတြမွတ္၊ ဝါးပုေလြ ေတြနဲ႔ လုပ္လာတယ္၊ စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြတဲ့
အခါမွာ တက္ႂကြ၊ စိတ္ဓာတ္အတက္ အက်ေတြ ျမန္လာၿပီး ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္
အဆံုးစီရင္တဲ့ အထိ ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ”ဟု ဆရာဆူးငွက္ကေျပာျပသည္။
ၿမိဳ႕မၿငိမ္းကို ၁၉၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၅ ရက္ (၁၂၇၀ ခု တပို႔တြဲလဆန္း ၅ ရက္ ၊ တနလၤာေန႔)

ေမြးဖြားသည္ဟု ျပည္သူခ်စ္ေသာ အႏုပညာသည္မ်ား စာအုပ္တြင္ ပါရွိသည္။
ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းကို မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ ဦးညီႏွင့္ ေဒၚခ်စ္ဦးတို႔က ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ေမြးခ်င္း ၂ ဦးအနက္

အႀကီးျဖစ္သည္။ အမည္ရင္းမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းျဖစ္သည္။ ဂီတကို ဝါသနာပါသည့္အျပင္ ပန္းခ်ီပန္းပု

ပညာရပ္မ်ားကိုလည္း တတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
သူ အသက္ ၂၂ အရြယ္တြင္ မသန္းသန္းႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး သားသမီး ၁၃

ဦးထြန္းကားခဲ့သည့္အနက္ သူ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ၈ ဦးက်န္ရစ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းသည္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔ နံနက္အေစာပိုင္းတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌

ကားမေတာ္တဆမႈျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္ဟု စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
ျမန္မာ့ဂီတကို ကမၻာ့ဂီတအဆင့္သို႔ ျမႇင့္တင္ႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္းသြားသူ

ၿမိဳ႕မၿငိမ္းသည္သူ၏ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေသာ ဆင္ဖိုနီ (Symphony) (ေခၚ) ျမန္မာသံစံု
တီးဝိုင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးကို အသက္ရွင္စဥ္ တေလွ်ာက္လံုး ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္
ၿမိဳ႕မ တူရိယာအသင္း ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏
ရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ ျခင္း မရွိေသးေပ။
ျမစ္ဆံုေရေလွာင္တမံ စီမံကိန္းအတြက္
ေဒသခံမ်ားကို ေနရာေရႊ႕ၿပီ
MONDAY, 28 DECEMBER 2009 17:58 ေရွာင္ဆန္႔
ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ဆုံ ေရေလွာင္တမံ တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္းအတြက္ ေဒသတြင္း
ေနထုိင္သူမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက စတင္ ဖယ္ရွားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေရေလွာင္တမံ ေဆာက္လုပ္ပါက
ေရလႊမ္းမိုးမႈ ခံရႏိုင္သည့္ ရြာေပါင္း ၆၀
ေက်ာ္တြင္ ေနထုိင္သူေပါင္း ၁၅၀၀၀
ေက်ာ္ခန္႔ ရွိရာ ထိုအထဲမွ ျဖစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕
တန္ဖဲရြာကို ေနရာသစ္သို႔ ပထမဆံုး
စတင္ေျပာင္းေရႊ႕ ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း
သိရသည္။ တန္ဖဲရြာတြင္ လူဦးေရ ၁၀၀ ခန္႔
ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ျမစ္ဆုံ ေရေလွာင္တမံ စီမံကိန္း ျမင္ကြင္းတခု

(ဓာတ္ပုံ - ဧရာဝတီ)
“ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ က်မတို႔ တန္ဖဲကို အရင္ဆံုး ေရႊ႕ခိုင္းေနတယ္။ က်မတို႔ အရမ္း

အားငယ္တယ္။ ရြာလူႀကီး ေတြကေတာ့ အားမငယ္ဖို႔၊ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္လာလာ ရြာကေန
လုံး၀မေရႊ႕ေပးဖို႔ အားေပးရင္း နည္းလမ္းေတြ ရွာေနတယ္” ဟု ေဒသခံ တဦးက ေျပာသည္။

ေျပာင္းေရႊ႕ရမည့္ ရြာသားမ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးရန္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွ ရြာတရြာ ျဖစ္သည့္
က်ိန္ခရမ္ ရြာေဘးတြင္ ေရေလွာင္တမံ တည္ေဆာက္မည့္ Asia World ကုမၸဏီက တာ၀န္ယူ၍
တဲေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ေဆာက္လုပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔က ေရေလွာင္တမံ စတင္ ေဆာက္ေတာ့မည္ဟု တရား၀င္ ေၾကညာစဥ္

ေျပာင္းေရႊ႕ခံရမည့္ ရြာသားမ်ားကို တအိမ္ေထာင္လွ်င္ ဆန္ ၁ တင္းႏွင့္ စားဆီ ၁ ပိႆာစီ
ထုတ္ေပးျခင္းမွအပ အိမ္တန္ဖိုး တစုံတရာ ေထာက္ပံ့ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ေဒသခံ
ရြာသားမ်ားက ေျပာင္းေရႊ႕မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။
“က်ိန္ခရမ္ရြာေဘးမွာ တဲေလးပဲ ထိုးေပးတယ္။ ဘာမွေပးဖို႔မရွိဘူး။ အိမ္ၿခံေျမ အားလုံး

စြန္႔လႊတ္လိုက္ရမွာ။ အခုလို တဲပဲ ေပးတာဆိုေတာ့ က်မတို႔ ဘယ္လို အသက္ရွင္ရမလဲ။ က်မတို႔ရဲ႕
အိမ္နဲ႔ ၿခံေျမေတြကို တိုင္းၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့တာက က်မတို႔ရဲ႕ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမျဖစ္ေၾကာင္း
တင္ျပတာပါ။ က်မတို႔ သေဘာတူေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုံး၀
မေရႊ႕ႏုိင္ဘူး” ဟု တန္ဖဲရြာမွ ေဒသခံ အိမ္ရွင္မ တဦးက ဆုိသည္။
ဧရာဝတီျမစ္ေပၚရွိ အဆိုပါ ေရေလွာင္တမံ စီမံကိန္းအတြက္ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရမည့္ ရြာမ်ားကို

ေလ်ာ္ေၾကးေပးမည္ဆိုကာ အာဏာပိုင္မ်ားက ေနအိမ္အတိုင္းအတာမ်ား စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ားကို
စာရင္းယူခဲ့ေၾကာင္း၊ ပိုင္ဆိုင္မႈ စာရြက္စာတမ္းမ်ား မျပႏုိင္ပါက ေနအိမ္တန္ဖိုးသာ ေပးမည္ဟု
ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အခ်ိန္ထိ မည္သည့္ ေငြေၾကးတစံုတရာ မရရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
“ေရေလွာင္တမံ ေဆာက္လုပ္ဖို႔ အလုပ္သမားေပါင္း ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္နဲ႔ လုံၿခံဳေရးအတြက္

စစ္သား ေထာင္ဂဏန္း သုံးလိမ့္မယ္” ဟု ထိုေဒသအေၾကာင္း အထူးေလ့လာေနေသာ
ထိုင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ ကခ်င္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ကြန္ယက္ (KDNG) မွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ဆိုသည္။
ဤကဲ့သို႔ အလုပ္သမားမ်ား၊ စစ္သားမ်ား လာေရာက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္

လူမႈေရးျပႆနာမ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင္႔အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ မ်ားသည္ ကခ်င္ျပည္သူမ်ားအေပၚ
က်ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရေလွာင္တမံ ေဆာက္လုပ္ပါက ကခ်င္တိုင္းရင္းသား မ်ား၏
ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ေဒသခံမ်ား၏ ဘိုးဘြားပိုင္ ေျမယာႏွင္႔ သီးႏွံပင္မ်ား
ဆုံးရႈံးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဇီ၀ မ်ိဳးသုဥ္းမႈမ်ားသည္
ေရလႊမ္းမိုးမႈႏွင့္အတူ ျဖစ္ေပၚလာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က သံုးသပ္သည္။
ဤျမစ္ဆုံေရေလွာင္တမံ စီမံကိန္းကို တရုတ္ စြမ္းအင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ ကုမၸဏီ (CPI) အဖြဲ႕ ႏွင့္
Asia World ကုမၸဏီတို႔ ပူးေပါင္း တည္ေဆာက္မည္ျဖစ္ျပီး စီမံကိန္း ၿပီးစီးပါက
ထြက္ေပၚလာေသာ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အား မဂၢါဝပ္ ၁၃၃၆၀ ကို တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔
ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ တပတ္အတြင္း တရုတ္ ဒုတိယသမၼတ ရွီက်င္းဖ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ကာ

ေရအားလွ်ပ္စစ္ဆိုင္ရာ သေဘာတူညီခ်က္ ၃ ခ်က္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။

ဦးဥတၱမ ႏွစ္ ၁၃၀ ျပည့္ေန႔ ျပည္တြင္း

ျပည္ပတြင္ က်င္းပ
MONDAY, 28 DECEMBER 2009 18:16 ဘေစာတင္
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး မီးရႉးတန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၏ ႏွစ္ ၁၃၀ ျပည့္ ေမြးေန႔ပြဲ
အခမ္းအနားကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ေကာ့ဇ္ဘဇားၿမိဳ႕ရွိ ေတာေက်ာင္းတိုက္တြင္ ယေန ့နံနက္ ၉
နာရီက က်င္းပ ခဲ့သည္။
ကုိလုိနီေခတ္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရး မ်က္စိဖြင့္ေပးခ့ဲသူ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ
ေနာင္လာေနာက္သား မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား သိရွိေစရန္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ေမြးေန႔ကို စီစဥ္က်င္းပ

ေပးရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သာသာနာ့ဥေသွ်ာင္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္
(ဘဂၤလားေဒ့ရွ္) ဌာနခြဲ၏ ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕၀င္ အမွတ္ ၂ ဆရာေတာ္ အရွင္ စႏၵာ၀ရက ဧရာ၀တီသို႔
မိန္႔ၾကားသည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2351-2009-12-28-11-19-
“ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမနဲ ့ပတ္သက္တာေတြကို စစ္အစိုးရက တတ္ႏို္င္သမွ်

ေမွးမွိန္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြက ဆရာေတာ္ဟာ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္ထူး
ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ဆိုတာကို မသိၾက ေတာ့ဘူး၊ သိခြင့္လည္း မရွိၾကေတာ့ဘူး” ဟု ဆရာေတာ္က
ဆိုသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ရခိုင္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုး (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္)

၏ အတြင္းေရးမႉး ကိုကံျမင့္၊ တသီးပုဂၢလ ဦးဖိုးလွ၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး အစည္းအရံုး ဖေလာင္းခ်ိတ္မွ
ေဒၚမစိန္ပုတို႔ တက္ေရာက္ကာ အသီးသီးအမွာစကား ေျပာၾကားခဲ့ၾကၿပီး ဦးေစာရာဇာက
ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသီခ်င္းကို ဂုဏ္ျပဳသီဆိုခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အခမ္းအနား က်င္းပရာတြင္ ပါ၀င္သူ တဦးျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသားေရး ႏိုင္ႏိုင္က “ဆရာေတာ္

ဘုရားႀကီးရဲ့ ေမြးေန႔ကို မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ သိရွိဖို႔ရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ
မ်ိဳးဆက္ေသြးေတြျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက သာသနာ့ အာဇာနည္ေတြကို
ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ရယ္ ရည္ရြယ္ က်င္းပတာ ျဖစ္တယ္” ဟု ဆိုသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ေမြးေန႔ပြဲ အခမ္းအနားတြင္ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္) ၏

အတြင္းေရးမႉး ဆရာေတာ္ ဦးရကၡ၀ံသက နအဖအစိုးရ က်င္းပရန္ စီစဥ္ေနေသာ ၂၀၁၀
ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။
“၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျပတ္ျပတ္သားသားဆန္႔က်င္ပါတယ္၊ အခုလို တဇြတ္ထိုး တဘက္သတ္

သူတို႔ဘာသာ လုပ္ဖို ့စီစဥ္တာဟာ ဦးပဥၨင္းတို႔ ျပည္သူေတြကို ထာ၀ရ ကၽြန္ဇာတ္သြင္းဖို႔
လုပ္တာမို႔လို႔ တိုင္းသူ ျပည္သားတရပ္လံုးအေနနဲ႔လည္း ဆန္႔က်င္ၾကဖို ့ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္၊
ျပည္သူ ့ဆႏၵမပါဘဲ အတင္း အဓမၼ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ့္ နအဖ ကိုလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ရႈတ္ခ်ပါတယ္” ဟု ဆရာေတာ္ ဦးရကၡ၀ံသက ဆိုသည္။
အလားတူ ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းတြင္လည္း

ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ႏွစ္ (၁၃၀)ေျမာက္ေမြးေန႔ပြဲကို လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး
စာရြက္စာတမ္းမ်ား ျဖန္႔ေ၀ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမကို ၁၈၇၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔၌ ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕

ရူပရပ္တြင္ ဖခင္ ဦးျမ ႏွင့္ မိခင္ ေဒၚေအာင္ေက်ာ္တို႔မွ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ငယ္နာမည္
ေမာင္ေပၚထြန္းေအာင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္အခါကတည္းက
ပညာေရးထူးခၽြန္ခဲ့ရာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ယူခြင့္ ရခဲ့ေသာ္လည္း မိခင္ကခြင့္မျပဳသျဖင့္
မသြားေရာက္ခဲ့ရေပ။
ဆရာေတာ္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္တြင္ မိဘမ်ား၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ရွင္သာမေဏ ျပဳေပးခဲ့သည္။

အသက္ ၁၉ႏွစ္တြင္ ရဟန္းျပဳၿပီး ေနာက္ပိုင္း အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကာလကတၱားၿမိဳ႕သို႔ ရဟန္း၀တ္ ႏွင့္ပင္
သြားေရာက္ခဲ့စဥ္ ႏိုင္ငံေရး၊ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား ႏိုးၾကားခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသည္ ဘာသာစကားေပါင္းမ်ားစြာကို တတ္ေျမာက္ၿပီး အိႏၵိယ၊ ဂ်ပန္၊ တရုတ္၊

ကေမၻာဒီးယား၊ ကိုးရီးယား၊ အီဂ်စ္၊ ျပင္သစ္ စသည့္ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားကို ခရီးလွည့္လည္ခဲ့သည္။

၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာတျပည္လံုးသို႔ လွည့္လည္ကာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္က်င္ေရး

တရားမ်ားကို ေဟာေျပာခဲ႔သည္။ ထိုသို႔ ေဟာေျပာမႈျဖင့္ ၁၉၂၀ မတ္လ တြင္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္
ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ ခ်မွတ္ ခံရသည္။
ဆရာေတာ္သည္ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္ တြင္လည္း “အစိုးရမေကာင္းလွ်င္မေကာင္းဟု ေဝဖန္ခြင့္ဟာ

လူ႔အခြင့္ အေရးပဲ၊ ဒီအခြင့္အေရးဟာ ငါတုိ႔မွာ ရွိတယ္၊ ငံု႔မခံၾကနဲ႔” ဟု ျပည္သူမ်ားကို လႈံ႕ေဆာ္
ေဟာေျပာခဲ့သည့္ အတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေထာင္ ၃ ႏွစ္ က်ခဲ့ၿပီး ၁၉၂၈ တြင္ တတိယအႀကိမ္
အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။
ထိုအခ်ိန္က ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ကိုလည္း “ဆာ ရယ္ဂ်ီနယ္ ကရက္ေဒါက္ မင္းဗမာျပည္မွ

ထြက္သြားပါ” ဟူသည့္ စာကို ေရးသားေပးပို႔ခဲ့သည္။
ယင္းသို႔ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရဲရဲေတာက္ တရားမ်ားေၾကာင့္ ဆရာေတာ္သည္ ကိုလိုနီေခတ္တြင္

ႏိုင္ငံေရးအရ ပထမဦးဆံုး ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသည္
ကုိယ္တိုင္လွည့္လည္ကာ ႏိုင္ငံေရးတရားေဟာသကဲ့သို႔ သူရိယသတင္းစာတြင္လည္း
ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားကာ ျပည္သူလူထုကို ႏိုင္ငံေရးအသိ ႏိုးၾကားလာေစရန္
လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္သည္ အိမ္နီးခ်င္းႏို္င္ငံမ်ားမွ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းသူ မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား

ျဖစ္ၾကေသာ တရုတ္ျပည္မွ ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္၊ အိႏၵိယမွ မဟတၱမ ဂႏၵီ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္
ေနရူးတို႔ႏွင့္ပါ ရင္းႏွီးသူ ျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္သည္ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး

ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္ ၆၀ ႏွစ္၊ ဝါေတာ္ ၄၁ ၀ါရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ ပ်ံလြန္ခ်ိန္အထိ နယ္ခ်ဲ႕
အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ေန႔ကို အဂၤလိပ္ေခတ္
ျမန္မာ လႊတ္ေတာ္က ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
ppfအာဏာပိုင္တို႔သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ အနီးရွိ ဦးဥတၱမပန္းၿခံကို

ကန္ေတာ္မင္ ပန္းၿခံ အျဖစ္ေျပာင္းလဲေခၚဆိုေစျခင္း၊ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ဦးဥတၱမ ပန္းၿခံရွိ
ဦးဥတၱမရုပ္တုကို မြမ္းမံမႈ မရွိျခင္း၊ ဆရာေတာ္ ႐ုပ္တုကို အ႐ုိအေသေပးမႈမ်ားအား တားျမစ္
အေရးယူျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရ သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၏ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရး
စိတ္ဓာတ္အား အတုယူလာမည္ကို စစ္အာဏာပိုင္ မ်ားက စိုးရိမ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္
ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက ယူဆၾကသည္။

အမိႈက္ပစ္ရာတြင္ စည္းကမ္းမရိွသူမ်ားကုိ
ရန္ကုန္တြင္ ႏွိမ္နင္း
MONDAY, 28 DECEMBER 2009 19:42 ၀ါးရွီးေဖာ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အမိႈက္ စည္းကမ္းမ့ဲ စြန္႔ပစ္မႈမ်ားကုိ တားဆီးလ်က္ ရိွရာ ၄ လအတြင္း အျပစ္ေပး
အေရးယူ ခံရသူေပါင္း တေထာင္ေက်ာ္
ရိွခ့ဲသည္ဟု သိရသည္။
ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွ ဒီဇင္ဘာလ ၁

ရက္ေန႔အတြင္း ဒဏ္ေငြရိုက္
အေရးယူခ့ဲသည့္အမႈေပါင္း ၁၁၉၉ မႈ
ရိွခ့ဲသည္ဟု ကုိးကားၿပီး ဒီဇင္ဘာ ၁၆
ရက္ေန႔ထုတ္ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္တြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။
အမိႈက္ေကာက္၊ အမိႈက္သိမ္းျခင္းျဖင့္
ဝမ္းေရး ေျဖရွင္းေနရသူ ရန္ကုန္မွ ကေလး
၂ ဦး (ဓာတ္ပုံ - ဧရာဝတီ)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး ေကာ္မတီက လမ္းေပၚတြင္ အမိႈက္ ပစ္သူမ်ား၊ ေနာက္ေဖး

လမ္းၾကားတြင္ အမိႈက္ ပစ္သူမ်ားကုိ ထုိသုိ႔ အေရးယူခ့ဲျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဒဏ္ေငြ စုစုေပါင္း
သိန္းရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ရရိွခ့ဲသည္ဟု ဆုိသည္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး ေကာ္မတီ အေရးယူမႈကုိ ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ ေနေသာ္လည္း

အမိႈက္ပုံးႏွင့္ အမိႈက္ကားမ်ား လုံေလာက္ေရး၊ အမိႈက္ အခ်ိန္မွန္ သိမ္းဆည္းေရးတုိ႔မွာ အလြန္
အားနည္းလ်က္ ရိွသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္။
“ညဘက္မွာေတာ့ အမိႈက္သိမ္းတဲ့ ကားႀကီးတစီးေတာ့ က်မတုိ႔ ရပ္ကြက္ လမ္းမႀကီးေပၚမွာရွိတဲ့

ကားမွတ္တိုင္ အနားမွာ လာရပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွတ္တိုင္အနားက ကားေတြလည္း ရႈပ္ေတာ့
အမိႈက္အိတ္ႀကီး သယ္သြားဖုိ႔ မလြယ္ဘူး။ တျခား ေနရာေတြမွာေတာ့ အမိႈက္သိမ္းတဲ့ ကားရွိရင္
ရွိမွာေပါ့။ က်မတုိ႔ ဘက္ကုိေတာ့ မလာဘူး” ဟု စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္မွ အိမ္ရွင္မတဦးက ေျပာသည္။
အမိႈက္ျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းရန္ တြန္းလွည္းျဖင့္ အမိႈက္လုိက္လံ ေကာက္ယူသူမ်ားကုိ

အားကုိးေနရသည္ဟု သူက ဆုိသည္။
“က်မတုိ႔ အမိႈက္ပစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ တြန္းလွည္းေတြနဲ႔ အမိႈက္လာသိမ္းတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ တခါ

လာသိမ္းရင္ က်ပ္၂ ရာေလာက္ေပးရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တြန္းလွည္းသမားေတြကိုပဲ
သိမ္းခိုင္းလိုက္တယ္” ဟု အဆုိပါ အမ်ဳိးသမီးက ေျပာသည္။
အိမ္တြင္ စုပုံေနေသာ အမိႈက္မ်ားကုိ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားအတြင္း စည္းကမ္းမ့ဲ စြန္႔ပစ္ပါကလည္း

အေရးယူခံရဖြယ္ ရိွသည္။
ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားအတြင္း အမိႈက္ စြန္႔ပစ္ထားျခင္းကုိ ေတြ႕ရွိပါက နီးစပ္ရာတိုက္မ်ားတြင္

ေနထိုင္သူမ်ားက ဝုိင္းဝန္းၿပီး ဒဏ္ေငြေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရပ္ကြက္ အာဏာပုိင္မ်ားက
သတိေပးထားသည္ဟု စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ရိွ အထပ္ျမင့္ လူေနအိမ္ခန္းမ်ားတြင္ ေနထုိင္သူမ်ားက
ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။
မည္သူက အမိႈက္ပစ္လုိက္သည္၊ မည္သည့္အခန္းမွ ပစ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္ကုိ ရပ္ကြက္သူ

ရပ္ကြက္သားမ်ားက ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ ျဖစ္သည္။
အမိႈက္ စည္းကမ္းမ့ဲ စြန္႔ပစ္ပါက ဒဏ္ေငြ က်ပ္တေသာင္း ေပးေဆာင္ရမည္ဟု ယခင္က

ေၾကညာထားသည္။ စည္းကမ္းေဖာက္သူ အမ်ားအျပား ရိွေနဆဲ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒဏ္ေငြမ်ားကို
အဆင့္ဆင့္ တုိးျမွင့္ သတ္မွတ္ခ့ဲသည္။ ၿပီးခ့ဲသည့္လက သတ္မွတ္လုိက္သည့္ ဒဏ္ေၾကးမွာ က်ပ္
တသိန္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္၏ အမိႈက္သိမ္းဆည္းေရး စနစ္ အလြန္ အားနည္းေနဆဲ

ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားရိွ အလြယ္တကူ မျမင္ႏုိင္သည့္ ေနရာမ်ား၊ ေစ်းမ်ား ရိွ
ေခ်ာင္က်ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ အမိႈက္စြန္႔ပစ္မႈ မ်ားျပားလ်က္ရိွသည္ဟု ဆုိသည္။
လူဦးေရ ၆ သန္းေက်ာ္ ေနထုိင္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ အမိႈက္ အခက္အခဲမွာ

တျဖည္းျဖည္း ႀကီးမားလာသည္။
ဤအေတာအတြင္း အာဏာပုိင္တုိ႔က ရန္ကုန္ရိွ အမိႈက္ပုံးမ်ားမွ ရရိွသည့္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းတခ်ဳိ႕ကုိ

ျပန္လည္ျပဳျပင္ အသုံးခ်ႏုိင္ရန္လည္း စီစဥ္လ်က္ ရိွသည္။
ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Bi Weekly ဂ်ာနယ္တြင္ ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္းရွိ စာသင္ေက်ာင္းတခ်ဳိ႕တြင္

အမိႈက္မ်ားကို အမ်ိဳးအစားခဲြျခားၿပီး စြန္႔ပစ္ႏိုင္ရန္ အမိႈက္ပံုး သံုးမ်ိဳး ထားရွိေပးေၾကာင္း
ေရးသားထားသည္။
ပလပ္စတစ္ပစၥည္းမ်ားပစ္ရန္ တပုံး၊ သတၱဳႏွင့္ ပုလင္းခံြမ်ားအတြက္ တပုံး၊

စားၾကြင္းစားက်န္က့ဲသုိ႔ေသာ အမိႈက္မ်ားကုိ ပစ္ရမည့္ပုံး ဟူ၍ ခဲြျခား သတ္မွတ္ထားသည္ဟု
ဆုိသည္။
တုိးတက္သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက က်င့္သုံးခ့ဲသည့္ ထုိသုိ႔ေသာ

အမိႈက္ပစ္နည္းစနစ္ကုိ ရန္ကုန္တြင္
က်င့္သုံးႏုိင္ရန္အတြက္ စတင္
ပညာေပးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ခရစၥမတ္ အလြမ္း
FRIDAY, 25 DECEMBER 2009 11:39
ေအးခ်မ္းေျမ႕
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php
/articles/2-articles/2340-2009-12-25-04-57-07
က်မအေနႏွင့္ ခရစၥမတ္ကာလ ေမြးရပ္ေဒသတြင္ မိဘ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူဆံုခြင့္ မရ သည္မွာ ၂ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
ခရစၥမတ္ ဆိုသည္မွာ ခြဲခြာေနရသူမ်ား၊ မိသားစုမ်ား ျပန္ဆံုသည့္ ပြဲျဖစ္သည္။ မိသားစု

စုစုစည္းစည္းျဖင့္ တတ္ႏိုင္သူကလည္း တတ္ႏိုင္သလို၊ မရွိသူကလည္း ရွိသေလာက္ကေလးျဖင့္
စားေသာက္ပြဲကေလးမ်ား က်င္းပေလ့ရွိသည္။ အခ်င္းခ်င္း လက္ ေဆာင္မ်ား ေပးၾကသည္။
ရန္ကုန္ ပန္းဆိုးတန္ ေက်ာ္ Home Mart တြင္ ခရစၥမတ္ မီးေရာင္စံုအလွ ဆင္ထားသည္ကို ဤသို႔
ေတြ႕ရသည္
ခရစၥမတ္အခ်ိန္တိုင္း က်မတို႔ ဘုရားေက်ာင္း၌ ရပ္ေဝးတြင္ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ား၊

ႏုိင္ငံရပ္ျခားတြင္ သြားေရာက္ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ား ျပန္လာၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔
ႏႈတ္ဆက္သံျဖင့္ စည္ကားေနေလ့ ရွိသည္။ မေတြ႕တာၾကာသည့္ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား
ျပန္ဆံုသည့္ တခုတည္းေသာ ပြဲလည္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၉ ႏွစ္အၾကာကာလက ခရစ္ေတာ္ေယရႈ၏ မိခင္ျဖစ္လာမည့္ မာရိႏွင့္

ဘခင္ ေယာသပ္တို႔သည္ သူတို႔ေနထိုင္ရာအရပ္မွ ေဝးလံသည့္ ေနရပ္ရင္းျဖစ္ေသာ ယုဒျပည္
နာဇရက္ၿမိဳ႕သို႔ သန္းေခါင္စာရင္းသြင္းရန္ ခရီးျပင္း ႏွင္ၾကရသည္။ ေမြးရပ္ဌာနီတြင္ သူတို႔၏
ေဆြမ်ိဳး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ ဆံုေတြ႕ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ
ေယရႈေမြးဖြားသည့္ အခ်ိန္တြင္ အလြန္ ေဝးကြာသည့္အရပ္မွ မာဂုပညာရွိမ်ားႏွင့္ သိုးထိန္းမ်ားက
လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ကာ လက္ေဆာင္ ပဏၰာမ်ားဆက္သၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ခရစၥမတ္ကာလကို ခြဲခြာေနသည့္ မိသားစုဝင္မ်ား ျပန္ဆံုသည့္ပြဲ တပြဲ၊ အခ်င္းခ်င္း

လက္ေဆာင္မ်ား ေပးၾကေသာ ပြဲ တပြဲအျဖစ္ ယူဆၾကျခင္း ျဖစ္ဟန္တူသည္။
က်မသန္လ်င္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ကေတာ့ ခရစၥမတ္အႀကိဳ ေန႔တြင္ အေမက အမဲႏွပ္၊ ပဲဟင္းခ်ိဳႏွင့္

မုန္လာခ်ဥ္သုပ္ တို႔ျဖင့္ မိသားစု ညေနစာတည္ခင္းတတ္သည္။
ေမြးရပ္ေျမဆိုသည္က ဘယ္ေလာက္ပင္ ေခါင္းပါးခ်ိဳ႕တဲ့စြာ ေနရသည္ဆိုေစကာမူ

မိသားစုရင္ေငြ႔ကို လႈံရင္း ေႏြးေထြးရသည့္
အရပ္ျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို႔
ပြဲေတာ္ကာလမ်ိဳးဆိုလွ်င္ ပိုလို႔ပင္ ေမြးရပ္ေျမကို
သတိရတတ္ၾကသည္။
ယခင္တပတ္က ထြက္သည့္ The Voice

ဂ်ာနယ္တြင္ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အေမရိကန္
သံရံုး၌ ခရစၥမတ္မီးထြန္းပြဲ က်င္းပသည္ကို
ဓာတ္ပံုသတင္းအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း
ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထုိင္းႏိုင္ငံခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕က ေရွာ့ပင္းစင္တာ တခုစာခန္႔ပင္ မရွိသည့္
ခရစၥမတ္အလွျပင္ဆင္မႈကို တခုတ္တရ ေဖာ္ျပထားသည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
က်မတို႔ေရာက္ရွိေနသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ခရစၥမတ္အတြက္ အလွျပင္ဆင္မႈအမ်ိဳးမိ်ဳးကို

ဒီဇင္ဘာလ မဆန္းခင္ကတည္းက ေနရာတိုင္း၌ ေတြ႕ေနရသည္။ ခရစၥမတ္ ေတးသံေတြလည္း
ေနရာတိုင္းတြင္ ၾကားေနရၿပီ။ ယမန္ႏွစ္ဒီဇင္ဘာလတုန္းက က်မ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္
ေရာက္ရွိေနသည္။ ခရစၥမတ္စ္ မီးေရာင္စံု ျပင္ဆင္မႈမ်ားကို အံ့မခန္းေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္
မည္မွ်ပင္ လွပျပည့္စံုေစကာမူ က်မကေတာ့ မိသားစုႏွင့္ကင္းကြာသည့္ ခရစၥမတ္ကို
ဆားမပါသည့္ဟင္းပမာ ခံစားရသည္။ ေမြးရပ္ေဒသကို လြမ္းသည့္ အလြမ္းကေတာ့ က်မအတြက္
ေဖ်ာက္ဖ်က္၍မရႏိုင္။
ဘယ္လိုပဲ ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္ႏွင့္ က်င္းပရသည့္ ခရစၥမတ္ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေဟာ္လိုဂစ္တာကို

တဂ်မ္းဂ်မ္း တီးခတ္ရင္း “We wish you all” “Merry Christmas to you all” ဟု
အာေခါင္ျခစ္ကာ ေအာ္ဟစ္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရသည့္ အရသာ၊ က်မတို႔ ေအာ္လိုက္ေသာေၾကာင့္
အိမ္ရွင္မ်ားႏိုးလာကာ တံခါးဖြင့္ႀကိဳဆိုလိုက္သည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ရသည့္အရသာကိုသာ
မက္ေမာသည္။
၁၉ ရက္ေန႔က က်မေနသည့္အိမ္ကို ခ်င္းမုိင္အေျခစိုက္ ျမန္မာအသင္းေတာ္တခုမွ ကယ္ရယ္

သီခ်င္းဆို လာသည္။ လူ ၂၀ ခန္႔ပါသည္။ က်မအိမ္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ဦးေဆာင္လာေသာ
သင္းအုပ္ဆရာ ဦးေက်ာ္မင္းေထြးက အိမ္ထဲသို႔ တန္းဝင္ခိုင္းသည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့လည္း
“Merry Christmas” ဟု ေအာ္ဟစ္မႏႈတ္ဆက္ဘဲ တိုးတိုးသက္သာ ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ သီခ်င္းကို ပံုမွန္အသံျဖင့္သာ တိုးတုိးညင္သာ သီဆိုၾကသည္။ က်မက တံခါးအားလံုးကို
အလံု လိုက္ပိတ္ေပးရသည္။
ကယ္ရယ္ အဖြဲ႕တြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားလည္းပါသည္။ တခ်ိဳ႕ အလုပ္သမားလက္မွတ္

မရွိသူမ်ားလည္း ပါႏုိင္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုေနထိုင္သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ထိုကဲ့သို႔
ကယ္ရယ္ သီခ်င္းဆိုသည့္ ယဥ္ေက်းမႈကို လက္ခံသည့္တိုင္ေအာင္ ျမန္မာမ်ား၏
ကယ္ရယ္သီခ်င္းသံကို ႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႏွစ္သက္မည္၊ ဘာမွမျဖစ္ခင္ ဆင္ျခင္သည့္သေဘာဟု

ဆရာ ေက်ာ္မင္းေထြးက ဆိုသည္။ သူတို႔ျပန္ေတာ့ ည ၁၁ နာရီခန္႔သာရွိေသးသည္။
က်မတို႔အိမ္က ေနာက္ဆံုးအိမ္၊ သူတို႔ ျပန္ၾကေတာ့မည္ဟု ေျပာသည္။
လူငယ္မ်ား ခရစၥမတ္ ကယ္ရယ္ သီခ်င္းဆိုေနၾကစဥ္
“ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ ဆင္းရဲေပမယ့္ ပိုလြတ္လပ္တယ္လို႔ခံစားရတယ္။ မိသားစုေတြနဲ႔ဆိုေတာ့

ပိုေပ်ာ္ရတာေပါ့။ ဒီမွာကေတာ့ သူမ်ားအိမ္မွာ၊ သူမ်ားမ်က္ႏွာ ၾကည့္ေနရသလိုပဲ၊
သူတို႔ႀကိဳက္ပါ့မလား ဆိုတာကို အၿမဲေတြးေနရတယ္” ဟု ဆရာ ေက်ာ္မင္းေထြး က ဆိုသည္။
ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔က ထုိင္းရံုးပိတ္ရက္ မဟုတ္သျဖင့္ ခရစၥမတ္ေန႔တြင္ နားခ်င္သည့္

အလုပ္သမားမ်ား အဆင္မေျပသကဲ့သို႔ ခရစၥမတ္ေန႔တြင္ ခရစၥမတ္ကို မက်င္းပႏိုင္ဘဲ တျခားေသာ
အားလပ္ရက္တရက္ရက္ကို ေရြးခ်ယ္ကာ က်င္းပရသည္ဟု သူကဆိုသည္။
“၂၅ ရက္ေန႔မွာ ဆိုင္ေတြက ပိုေရာင္းရတယ္ဆိုေတာ့ အလုပ္သမားေတြကို ေပးမနားခ်င္ၾကဘူး။

ခရစ္ယာန္ေတြကလည္း အဲဒီေန႔မွာ နားခ်င္တယ္၊ အဲဒီေန႔နားလို႔ တခ်ိဳ႕
အလုပ္ျပဳတ္တဲ့သူေတြေတာင္ ရွိတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးအေျခအေနအရ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားသို႔ တရားဝင္ေကာ၊ တရားမဝင္ပါ

ထြက္အလုပ္လုပ္ေနရသူ မ်ားစြာရွိေနသည္။ တရားဝင္ ထြက္အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားထဲတြင္
အဆင္ေျပသူတခ်ိဳ႕သာ မိမိတို႔၏ ရိုးရာ အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ားတြင္ မိဘရပ္ထံ ျပန္ႏုိင္ၾကသည္။
အမ်ားစုကေတာ့ တျခားႏုိင္ငံကသာ ေမြးရပ္ေျမကို မွန္းဆလြမ္းၾကရသည္။
တခ်ိဳ႕ ျပည္တြင္း၌ပင္ မိသားစုႏွင့္ခြဲခြာ အလုပ္လုပ္ေနၾကရသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္

အနီးတဝိုက္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေဝးလံေသာ နယ္မ်ားမွ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနသူ
အိမ္ေဖာ္ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုအထဲတြင္ က်မအေမအိမ္၌
အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ေနာ္အယ္ေဖာလည္း တေယာက္ အပါအဝင္ျဖစ္သည္။
ခရစၥမတ္ အခ်ိန္အခါမ်ားတြင္ ယခုႏွစ္တႏွစ္သာ မိသားစုႏွင့္ ခြဲခြာဖူးသည္ဟု အသက္ ၁၈

ႏွစ္အရြယ္ ေနာ္အယ္ေဖာက ေျပာျပသည္။
ယခင္ႏွစ္မ်ားက ခရစၥမတ္အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ သူ႔အေမ၊ အစ္မ၊ ေမာင္ေလး ၂ ေယာက္ႏွင့္အတူ မိသားစု

ခရစၥမတ္ဆင္ႏႊဲရသည္။ အေမ ကိုယ္တုိင္ လုပ္ေပးသည့္ ေကာက္ညႇင္းထုပ္မ်ားကို
အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားအား လိုက္လံေဝငွသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ခရစၥမတ္ ကယ္ရယ္သီခ်င္းဆို
ထြက္ၾကသည္ဟု သူက ဆိုသည္။
ေနာ္အယ္ေဖာတို႔ ပဲခူးတုိင္း က်ိဳက္လွေက်းရြာက ဘုရားေက်ာင္းေလးမွာ

ဝတ္ျပဳစည္းေဝးတက္ၾကသည္။ သူတို႔ ညီအစ္မက သီခ်င္းဆို ဝါသနာပါေသာေၾကာင့္
ဝတ္ျပဳစည္းေဝးတိုင္းတြင္ သီခ်င္းဆိုၾကသည္။ ေနာ္အယ္ေဖာက အသက္ ၁၈ ႏွစ္ရွိၿပီ၊
အစ္မႏွင့္သူက ၂ ႏွစ္သာ ကြာျခားသျဖင့္ ညီအစ္မလိုထက္ သူငယ္ခ်င္းလို ခ်စ္ၾကသည္။
ေနာ္အယ္ေဖာက အိမ္ေဖာ္အလုပ္ကို
ယခုတႀကိမ္သာ ပထမဆံုး
လုပ္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔အေဖ
တီဘီေရာဂါႏွင့္ ကြယ္လြန္ သြားစဥ္က
သူ႔အေမတြင္ အငယ္ဆံုးေမာင္ေလး
ကိုယ္ဝန္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္
မိုးတြင္းကာလက ၂ ႏွစ္အရြယ္
ေမာင္ငယ္ေလး ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္ေတာ့
သူတို႔ဘုိးဘြားပိုင္ၿခံကို က်ပ္ ၂ သိန္းႏွင့္ေပါင္ႏွံ၍ ေဆးကုရသည္။ ထိုၿခံကို ျပန္ေရြးရန္ အတြက္
သူတို႔ ညီအစ္မ တေယာက္တေနရာစီ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ကို လုပ္ၾကရသည္ဟု ေျပာျပသည္။
တလ က်ပ္ ၂ ေသာင္းရသည့္ သူတို႔လစာ ၅ လစာစီကို အေမက အိမ္ရွင္မ်ားထံမွ ထုတ္ယူသြားၿပီး

ၿခံကို ျပန္ေရြးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ သည္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ တဦးျဖစ္သည့္ က်မမိခင္ႏွင့္အတူ ေနရေသာ ေနာ္အယ္ေဖာအတြက္

ခရစၥမတ္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားေက်ာင္း သြားျခင္း၊ သီခ်င္းဆိုထြက္ျခင္းမ်ား လုပ္ခြင့္ရသည္။
ေနာ္အယ္ေဖာ၏ အစ္မကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တဦး၏ ေနအိမ္တြင္ ေနရသည္။
လူငယ္မ်ား ခရစၥမတ္ ကယ္ရယ္ သီခ်င္းဆိုေနၾကစဥ္
“ေမေမနဲ႔ အစ္မကို လြမ္းေပမယ့္ ဒီမွာလည္း ခရစၥမတ္ရွိေတာ့ သမီးေပ်ာ္ပါတယ္” ဟု

ေနာ္အယ္ေဖာက ဆိုသည္။
က်မ အေမကို ဖုန္းေခၚစဥ္ အေမက ေနာ္အယ္ေဖာ ေရးထားသည့္ စာကို ဖတ္ျပသည္။
“ေမေမနဲ႔မမေရ အားတင္းထားေနာ္။ မမေရ ညီမေလးကို သတိမရဘူးလား။

ခရစၥမတ္ေရာက္ၿပီေနာ္။ အိမ္မွာ မမနဲ႔ ညီမေလး သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကတာကို သတိရတယ္၊ ေမေမ့ကို
သတိရတယ္၊ သမီးရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ။ မမရယ္ ေမာင္ေလးေတြရယ္ကို သမီးခ်စ္ပါတယ္၊
သိပ္မၾကာခင္မွာ သမီးတို႔မိသားစု ျပန္ဆံုၾကမယ္ေနာ္” ဟု သူေရးထားသည္။
ခရစၥမတ္အခ်ိန္ မိသားစုႏွင့္ အတူေနခြင့္မရေသာ ေနာ္အယ္ေဖာ ေရးထားသည့္စာကို ဖတ္ျပရင္း

က်မအေမက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည္။ တကယ္ေတာ့ သူကိုယ္တုိင္လည္း ခရစၥမတ္အခ်ိန္
ျပန္ဆံုခြင့္မရသည့္ သမီးျဖစ္သူ က်မကို လြမ္းေနမည္မွာ ေသခ်ာသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ သီခ်င္းဆိုဝါသနာပါေသာ ေနာ္အယ္ေဖာဆိုေနမည့္ သီခ်င္းတပုဒ္ကို က်မ

မွန္းလို႔ရသည္။ ထုိသီခ်င္းကို က်မလည္း ညည္းေနမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုသီခ်င္းေလးက
က်မတို႔ ေနာ္အယ္ေဖာတို႔လို အိမ္ႏွင့္ခြဲခြာေနရသည့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တိုင္း
ခရစၥမတ္အခ်ိန္တြင္ ညည္းေနမိသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။
“အိမ္မွာဆို မိသားစု သိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့မယ္၊ အေနေဝးတဲ့ သမီးကို ေမွ်ာ္ေရာ့မယ္ …

ဒီခရစၥမတ္ေတးသံ ၾကားတုိင္းစိတ္မွာ အိမ္ကို ျပန္ခ်င္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္လည္” ဆိုသည့္
စာသားမ်ားပါဝင္ေသာ “ဒီဇင္ဘာ အလြမ္း” ဆိုသည့္ သီခ်င္းေလးပင္ ျဖစ္သည္။
ဆြစ္ဇာလန္ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕လြန္ဆြဲေနတဲ့ ခံစားမႈ

ရသ ...
FRIDAY, 25 DECEMBER 2009 17:04 ဧရာဝတီ
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/interview/4-interview/2343-2009-12-25-10-
07-02
ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း ရုပ္ရွင္ကား တကားျဖစ္ေပၚလာရန္ ဆြစ္ဇာလန္
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္ (Stefan Haupt) ကစီစဥ္ ႐ုိက္ကူးလ်က္ ရွိသည္။
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္ကုိ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

ယခုလက္ရွိတြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူး ထုတ္လုပ္သူမ်ား အသင္း (Swiss Filmmakers
Association) တြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူထားသည္။ ၎သည္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ရုိက္ကူးခဲ့သည့္
Utopia Blues ရုပ္ရွင္ျဖင့္ ထင္ရွားလာသူျဖစ္သည္။
ဆြစ္ဇာလန္ ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္ (Stefan Haupt)
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္၏ ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း ေဖာ္က်ဳးထားသည့္ ရုပ္ရွင္ကုိ How About

Love? ဟု ေလာေလာဆယ္ အမည္ေပးထားသည္။ ဧရာ၀တီသတင္းေထာက္ ရန္ပုိင္က
ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူးခဲ့သည့္ ယင္းဒါရုိက္တာအား ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းထားသည္မ်ားကို
ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဘာအေၾကာင္းကုိ ရုိက္ထားတာလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ကမၻာႀကီးဟာ ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းလာတဲ့အတြက္

ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္း ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရ ကုိသုံးၿပီး ေျပာေနတာ ၾကာပါၿပီ၊ ဒီက်ဥ္းေျမာင္းလာတဲ့
ကမၻာႀကီးမွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြဟာ ယုံရခက္ေလာက္ေအာင္ ျခားနား ၾကပါတယ္၊၊
ဒါေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့(ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ က ဂုဏ္ထူးဆု ဆြတ္ခူးရရွိထား တဲ့

ႏွလုံးခြဲစိတ္ကုသမားေတာ္) Dr . Fritz Reinhart ကုိ အဲ့ဒီလုိ လုံး၀မတူဘဲ ကြဲျပားျခားနားတဲ့
ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားထဲမွာ ထည့္ေပးလုိက္တယ္၊ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းတခုက ေဆးခန္းမွာ
သြားေရာက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆရာ၀န္ဆီကုိ သူနဲ႔သူ႔ဇနီးတုိ႔ သြား လည္တဲ့
အခါမွာ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေနတဲ့ဘ၀နဲ႔ လုံး၀ျခားနားတဲ့အေျခအေနကုိ
ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕လုိက္ရတယ္၊ အဲ့ဒီလုိ ျခားနားတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားမွာ အဲ့ဒီဇာတ္ေကာင္က
ဘယ္လုိခံစားတုံ႔ျပန္လုိက္သလဲ ဆုိတာကုိ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာပါ။
ေမး။ ။ အခုရုပ္ရွင္က ေပးတဲ့သင္ခန္းစာကုိ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ရုပ္ရွင္ကား တကားကုိ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ“ဘယ္လုိသင္ခန္းစာေတြ ေပးမလဲ”

ဆိုတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔ မစတင္ပါဘူး၊ ေပးမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အဲ့ဒီသတ္မွတ္ခ်က္အရ
ရုပ္ရွင္ကုိ ဖန္တီးယူတဲ့ နည္းလမ္းကုိလည္း မသုံးခ်င္ဘူး၊ ကုိယ္ စိတ္၀င္စား တဲ့ဇာတ္လမ္းကုိသာ
ဖန္တီးျပတာပါ ၊ ပရိသတ္က ရုပ္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ပါလာမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္
နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ သင္ခန္းစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ထုတ္ယူၾကမွာပါ၊ အဲ့ဒါကုိ
က်ေနာ္လုိခ်င္ပါတယ္၊ ကုိယ္တကယ္ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဇာတ္လမ္းကုိ ရုိးသားစြာခ်ဥ္းကပ္
ဖန္တီးယူမႈက က်ေနာ့္အတြက္ အေရးပါၿပီး စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူၿပီး သုေတသနအမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ဒါရုိက္တာ

တေယာက္ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ရုိက္ကူးလိုက္တဲ့ ရုိက္ခ်က္ေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
ပကတိအျဖစ္ရွိေနတာေတြရဲ႕အေရးပါမႈကုိ က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္။ အခုရုိက္တဲ့ကားက မွတ္
တမ္းတင္ရုပ္ရွင္ကား တခုမဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္ကူးယဥ္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ပကတိျဖစ္ရပ္မွန္ေတြအေပၚမွာ
အေျချပဳထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတကားျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြ အေၾကာင္းကုိ ဘယ္လုိေလ့လာခဲ့သလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီကေန႔ေခတ္ အလြန္အမင္း အေရးပါလာတဲ့ အင္တာနက္နဲ႔ စာအုပ္စာတမ္းေတြကေန

ေလ့လာတယ္၊ မွတ္တမ္းတင္ ရုပ္ရွင္ကား တခ်ိဳ႕ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကားေတြက
ဆြစ္ဇာလန္ဒါရုိက္တာေတြရဲ႕ လက္ရာေတြပါ၊ဒါေပမယ့္ နယ္စပ္မွာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးသိန္း၀င္းတုိ႔လုိ

ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕က ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြ၊ နယ္စပ္ကလူေတြကုိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး
ေမးျမန္းခဲ့ တယ္၊ ဒါကအင္မတန္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ မယ္ေဟာင္ေဆာင္မွာရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းကုိသြားၿပီးေတာ့ ကူညီေနတဲ့

အဖြဲ႕အစည္းေတြက တာ၀န္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ေလ့လာတယ္၊ မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့
မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကိုလည္း သြားၿပီးေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ အေျချပဳရုိက္ကူးထားတဲ့ Rambo နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ

အေၾကာင္းရုိက္ကူးထားတဲ့ စြန္႔စားခန္း ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒီ
ရုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ အခုရုိက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ဘာမ်ား ျခားနားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတုိ႔ေလာက္လည္း

အကုန္အက်ခံၿပီး မရုိက္ႏုိင္ ပါဘူး၊ ဒီအခ်က္ဟာ ျခားနားတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ၊ ဇာတ္လမ္းကုိ
ဖတ္ရႈခဲ့ၾကတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းဆရာေတြက စြန္႔စားခန္း မ်ားမ်ား ထည့္ေပးပါလားလုိ႔ အႀကံေပး
ၾကတယ္၊ ဥပမာ- Dr. Fritz က ဒုကၡသည္မိန္းကေလးနဲ႔အတူ နယ္စပ္ကုိ ျဖတ္၊ ပစ္ခတ္ တုိက္ခုိက္
ခံရ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က် စသည္ျဖင့္
ဇာတ္လမ္းေတြထည့္ဖုိ႔ေျပာတယ္၊ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ေတြထဲမွာ စြန္႔စားခန္းေတြ ကုိမွ
ႏွစ္သက္သူေတြရွိတယ္ဆုိတာ သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္လမ္းအမ်ိဳးအစားေတြကုိ
က်ေနာ္စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ ဇာတ္ေကာင္ ေတြရဲ႕ပကတိျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းသရုပ္ အဇၥ်တၱသ႑ာန္မွာ
လြန္ဆြဲေနတဲ့ ခံစားမႈ ရသမ်ိဳး ကုိ သရုပ္ေဖာ္ရတာကုိ ပုိၿပီးစိတ္၀င္စားပါ တယ္။
ေနာက္ထပ္မတူညီတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ပကတိျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြအတုိင္း

အနီးစပ္ဆုံး သဘာ၀က်က်ထင္ ဟပ္ေပၚလြင္ေစဖို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့
အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဥပမာေျပာရရင္- ဇာတ္လမ္းက ကရင္ဒုကၡ သည္ စခန္း အေၾကာင္းဆိုေတာ့
သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ထုိင္းလူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕က ကရင္စကားမေျပာတတ္ၾကဘူးေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ကရင္ဘာ
သာစကားကုိ ဆရာနဲ႔ ေလ့က်င့္ၿပီးမွ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ရတဲ့ အေပၚမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔
အားရေက်နပ္မိပါတယ္။
ေမး။ ။ ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈအေပၚမွာ ဘယ္လုိမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့၊ ကမၻာအႏွံ႔ရွည္လ်ားတဲ့ ခရီးကုိဆန္႔ႏုိင္လိမ္မယ္လုိ႔

ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္၊
ေမး။ ။ ဒီဇာတ္ကားကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ၾကည့္ႏုိင္မလဲ။
ေျဖ။ ။ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ဇြန္လမွာ အၿပီးသတ္ႏုိင္မယ္ထင္တယ္၊ ဒါမွ ၾသဂုတ္လ နဲ႔

စက္တင္ဘာလမွာ က်င္းပမယ့္ ရုပ္ရွင္ပြဲ ေတာ္ေတြမွာ တင္ဆက္ႏုိင္မွာပါ၊
ဆြစ္ဇာလန္ရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာေတာ့ စက္တင္ဘာလ သုိ႔မဟုတ္ ေအာက္တုိဘာလ အတြင္း

ရုံတင္ျပသႏုိင္မယ္ထင္တယ္။ ဘန္ေကာက္ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္တခုခုနဲ႔ ဒီရုပ္ရွင္ရုိက္ခဲ့တဲ့
ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ျပခ်င္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဒုကၡသည္ကိစၥရပ္ေတြအေပၚမွာ အေလးထား ရုိက္ကူးထားခဲ့ေတာ့

ထိုင္းအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ တားဆီးေႏွာင့္ ယွက္မႈေတြမ်ား ရွိခဲ့ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပ့ါဘူး၊ ဇာတ္လမ္းကုိ ထုိင္းရုပ္ရွင္ဘုတ္အဖြဲ႕က ဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီဆုိေတာ့

တစုံတရာျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လည္းမလုိအပ္ခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ တျခား ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာ တျခားလူေတြ ဘ၀ေတြနဲ႔မတူဘဲ၊ အရမ္းကို ကြဲျပားျခားနား

ေနတယ္ဆုိတာ ယုံရခက္ ခက္ျဖစ္ေနတယ္၊ အေနာက္ကမၻာက လူေတြဟာ ကုိယ့္ျပႆနာေတြနဲ႔
ကုိယ္ရႈပ္ၿပီး ေခါင္းမေဖာ္ႏုိင္အားတာေၾကာင့္ အဲ့ဒီဘ၀ေတြ ရွိတဲ့အေၾကာင္း တကယ္ကုိ
မသိခဲ့တာျဖစ္တယ္လုိ႔ နားလည္ပါတယ္၊ရုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္ေတြ အေနနဲ႔
အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ အေသးစိတ္ေလ့လာၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်ယ္ျပန္တဲ့ အျမင္ေတြ
ေပၚထြန္းလာဖုိ႔အတြက္ ဒီရုပ္ရွင္ေလးကုိ က်ေနာ္ဖန္တီးခဲ့တာပါ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ခရီးသည္တင္ ယာဥ္လိုင္းမ်ား

ႀကီးၾကပ္ေရး အခက္ေတြ႔
စိုးမိုး/ ၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/251209e.php
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္း သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ယာဥ္လိုင္းေပါင္း (၃၀၀)

ေက်ာ္ကို အားလံုး တေျပးညီ ႀကီးၾကပ္ေရးအတြက္ ဗဟိုေကာ္မတီတရပ္ဖြဲ႔စည္းရန္
သေဘာတူညီခ်က္မရဘဲ အခက္ေတြ႔ေနေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေျပးဆြဲေနသည့္ ခရီးသည္တင္ ယာဥ္လိုင္းအဖြဲ႔ႀကီး (၁၆) ဖြဲ႔တြင္ ပုဂၢလိက

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ အဖြဲ႔ (၂) ခုသာရွိၿပီး က်န္ (၁၄) ဖြဲ႔မွာ စစ္အစိုးရ
အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဆက္စပ္စီးပြားေရးမ်ား ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔
အခက္ေတြ႔ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
“ဆိုင္ရာ ပိုင္ရာေတြနဲ႔ လုပ္ေနေတာ့ တေျပးညီ စည္းမ်ဥ္းက်င့္သံုးဖို႔ ညႇိလို႔မရ ျဖစ္ေနတာ” ဟု

မထသ အႀကီးအကဲတဦးက ေျပာသည္။
မထသဟု အတုိေကာက္ေခၚသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ လုပ္ငန္းေပါင္းစုံထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီ

(ရန္ကုန္တုိင္း) သည္ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္လုိင္းအားလံုးကို ႀကီးၾကပ္သည့္
အဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္ဘဲ ၿမိဳ႕တြင္းခရီးသည္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းအဖြဲ႔တခုအျဖစ္သာ
ရပ္တည္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေျပးဆြဲေနသည့္ ပုဂၢလိကပိုင္ ယာဥ္လိုင္းမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရ အက်ဳိးစီးပြား

ယာဥ္လိုင္းအားလံုးကို စုစည္းၿပီး ႀကီးၾကပ္မႈ ေကာ္မတီဖြဲ႔ရန္ စီစဥ္ေနေသာ္လည္း
ထြက္ေပၚလာႏိုင္ျခင္းမရိွေသးေပ။
“ဗဟို မထသဖြဲ႔ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိတယ္။ ယာဥ္လုိင္းေတြအားလံုးကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔။ အခုထိေတာ့

ညႇိေနတုန္းပဲ။ တပ္စီးပြားေရးေတြနဲ႔ ပုဂၢလိက စီးပြားေရးေတြကို တန္းတူေပးႏိုင္ မေပးႏိုင္
ေစာင့္ၾကည့္ရအံုးမွာပါ။ ကားတင္သြင္းခြင့္၊ တိုးခ်ဲ႕ခြင့္၊ လိုင္းေၾကာင္း တိုးခ်ဲ႕ေျပးဆြဲခြင့္တို႔လိုေတြ
ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ” ဟု မထသ အႀကီးအကဲက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ကားလိုင္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ၿပီး ဗဟိုေမာ္ေတာ္ယာဥ္

လုပ္ငန္းေပါင္းစံု ထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီဟူ၍ ဗဟိုအဖြဲ႔ႀကီး ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ေရး
စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ညႇိႏိႈင္းရန္ ခက္ခဲေနျခင္းျဖစ္သည္။
ပုဂၢလိက ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက စစ္တပ္ ဆက္ႏႊယ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ တေျပးညီ

အခြင့္အေရး ရရွိလုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။
“အခုဟာက မထသလိုင္းက ေရႊသံလြင္ဆုိမတည့္ဘူး။ ပါရမီဆို ၾကည့္မရဘူး။ ကားခ်င္းယွဥ္ရင္ကို

သူတို႔လိုင္းေတြက အသစ္သံုးႏိုင္ရင္ ပုဂၢလိက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြက ကားစုတ္ပဲ
၀ယ္ခြင့္ရတယ္” ဟု ရန္ကုန္ အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ ယာဥ္လိုင္းမွ ယာဥ္ေမာင္းက ေျပာသည္။
ေန႔စဥ္ ရန္ကုန္လူဦးေရ (၃) သန္းခြဲခန္႔ကို သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးေနရေသာ ခရီးသည္တင္ကားလိုင္း

(၁၆) ခုတြင္ မထသႏႇင့္ ခ႐ိုင္ယာဥ္လိုင္းမ်ားသာ ပုဂၢလိက တဦးခ်င္းပိုင္ ယာဥ္မ်ားျဖင့္
ေျပးဆြဲေနျခင္းျဖစ္သည္။
ပါရမီယာဥ္လုိင္း၊ သန္ျမန္သူ၊ ေရႊအင္း၀၊ ျမန္မာ့သားေကာင္း ယာဥ္လုိင္းမ်ား၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း

ယာဥ္လုိင္းမ်ား၊ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ ယာဥ္လုိင္း၊ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ယာဥ္လုိင္း၊ ဂ်ီအီးစီ ယာဥ္လုိင္း၊
ေရႊျမင္းပ်ံ သမ၀ါယမ အသင္းယာဥ္လုိင္း၊ ကႏၲရ၀တီ ယာဥ္လုိင္း၊ ေရႊဧည့္သည္ ယာဥ္လုိင္းတို႔မွာ
စစ္တပ္ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္သည့္ ယာဥ္လုိင္းမ်ားျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ခရီးသည္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း (၁၆) ခုက ကားစီးေရ (၆)

ေထာင္ေက်ာ္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ နံနက္ (၅) နာရီမွ ည (၁၀) နာရီထိ ၿမိဳ႕တြင္း သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး
လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသည္။
နအဖစစ္အစုိးရ ဘတ္ဂ်က္အတြက္ ျပင္ဆင္၊

၀န္ထမ္းလစာ စာရင္းမ်ားေကာက္
ေအာင္ထက္/ ၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/251209d.php
လက္ရိွ အစုိးရ၀န္ထမ္းမ်ား၏ လစာႏွင့္ အၿငိမ္းစား၀န္ထမ္းမ်ား၏ ပင္စင္လစာေငြ

ထုတ္ေပးေရးကိစၥအတြက္ ေနျပည္ေတာ္ရိွ ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္၀န္ႀကီးဌာနက စာရင္းဇယားမ်ား
ျပဳစုေနေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္အပါအ၀င္ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အားလံုးမွ လက္ရိွ တာ၀န္ထမ္း

၀န္ထမ္းမ်ား၏ အမည္စာရင္းမ်ားကို ေနျပည္ေတာ္၊ ၀န္ႀကီးဌာနအသီးသီး၏
၀န္ထမ္းေရးရာဌာနမ်ားမွတဆင့္ ေနျပည္ေတာ္၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္၀န္ႀကီးဌာနသို႔ ဒီဇင္ဘာ
တတိယပတ္ကတည္းက ေပးပို႔လ်က္ရိွေၾကာင္း ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္၀န္ႀကီးဌာန
အရာထမ္းတဦးက အတည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။
၀န္ႀကီးဌာနမ်ား၌ စာရင္းရိွေနသည့္ ၁၉၇၀ မွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြင္း အၿငိမ္းစားယူခဲ့သည့္

၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ား၏ အမည္စာရင္း မ်ားကိုလည္း တေပါင္းတည္း ေပးပို႔ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ စီစဥ္ျခင္းသည္ လက္ရိွတာ၀န္ထမ္း ၀န္ထမ္းမ်ားကို မူလလစာေငြအျပင္ ရွားပါးစရိတ္

ထပ္မံေပါင္းေပးရန္ႏွင့္ အၿငိမ္းစား၀န္ထမ္းမ်ား၏ ပင္စင္လစာေငြကို တေပါင္းတည္း
အျပတ္ထုတ္ေပးရန္ အစီအစဥ္ရိွေနသည္ဟု အရာရိွႀကီးမ်ားက အရာထမ္းမ်ားအား ယခုလ
ဒုတိယပတ္အတြင္း၌ ေခၚယူအသိေပးခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ႀကီးဌာနတခုမွ အရာထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
အဆိုပါဌာနမ်ားမွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာန၊ စက္မႈ (၂) ၀န္ႀကီးဌာန၊

သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာနတုိ႔ျဖစ္သည္။
ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ စာရင္းစစ္ အရာရိွေဟာင္းတဦးက “ေနာင္အစိုးရ တက္လာရင္

ဘတ္ဂ်က္အသစ္ ေရးဆြဲၿပီး ျပန္စရမယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရိွအစိုးရ ဘတ္ဂ်က္ကို
ေနာက္အစိုးရ လက္ထဲမထည့္ခ်င္လို႔ အခုကတည္းက တြက္ခ်က္ၿပီး ေပးမယ္ထင္တယ္” ဟု
မီးရထား၀န္ႀကီးဌာနမွ အရာထမ္းတဦးကလည္း “က်ေနာ္တို႔၀န္ႀကီးဌာန တာ၀န္ရိွသူေတြ

အလွည့္က် ေန႔၊ ည တာ၀န္ထမ္း ေနရတာ (၂) လေက်ာ္ေနၿပီ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ
ဘတ္ဂ်က္ေတြ အရင္ရွင္းလင္းေပးရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာရင္းဇယားပိုင္း ေတြေရာ၊ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံု ၊
လမ္းပိုင္း ပေရာဂ်က္ေတြအကုန္ ျဖတ္ေပးရမယ္လို႔ ၀န္ႀကီးက မွာထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
လက္ရိွ အေျခအေနတြင္ ပုဂၢလိကသို႔ ေလလံပစ္လိုက္ေသာ အမွတ္ (၁)

စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရိွ စက္႐ံုအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ေအာင္ဆန္း
ပံုႏွိပ္စက္႐ံုတို႔ကို လံုး၀ပိတ္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။

အဆိုပါပိတ္လိုက္သည့္ စက္႐ုံမ်ားမွ (၅၅) ႏွစ္ႏွင့္အထက္ ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ စက္မႈ (၂) ၀န္ႀကီးဌာန
လက္ေအာက္ရိွ ပန္းေတာင္း စက္႐ံု၊ မလြန္စက္႐ံုတို႔မွ ၀န္ထမ္းမ်ားအား
အၿငိမ္းစားေပးေနၿပီျဖစ္သည္။
ဝေဒသအတြင္းရိွ တ႐ုတ္ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ားကို
၀တပ္ဖြဲ႔က ကာကြယ္သြားမည္
ေပါက္ေပါက္/ ၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
ဝျပည္ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) ေခၚ ဝတပ္ဖဲြ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ရာေဒသအတြင္းရိွ

တ႐ုတ္ကုမၸဏီတုိ႔၏ ရင္းႏီွး ျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္ဆံုး႐ံႈးမႈ မရိွေရးအတြက္ ကာကြယ္သြားၾကရန္
ဝတပ္ဖဲြ႔က ဆံုးျဖတ္ထားသည္။
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၊ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အနီးရိွ ဝမ္ဟုန္ေဒသအပါအဝင္ ဝတပ္ဖဲြ႔ထိန္းခ်ဳပ္ရာ

နယ္ေျမမ်ားအတြင္း ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ကတည္းကစ၍ ဘိန္းအစားထိုးသီးႏံွစိုက္ပ်ဳိးေရး စီမံကိန္းအရ
ရာဘာစိုက္ခင္း ဧက (၁) သိန္းဝန္းက်င္၊ လက္ဖက္စိုက္ခင္း ဧက (၃) ေသာင္းေက်ာ္
စိုက္ပ်ဳိးထားၿပီး အမ်ားစုကို တ႐ုတ္ကုမၸဏီတုိ႔က ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွထားသည္ဟု ဝသတင္း ရပ္ကြက္အရ
ထို႔အျပင္ စုစုေပါင္း ကီလိုဝပ္ (၁၃,၅၉ဝ) ထြက္ရိွသည့္ ေရအားလွ်ပ္စက္႐ံု (၈) ခုရိွၿပီး

ရာဘာစက္႐ံု၊ သတၱဳမိုင္းမ်ားႏွင့္ သတၱဳသန္႔စင္ စက္႐ံုမ်ားလည္းရိွရာ အမ်ားစုမွာ
တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ ဝတပ္ဖဲြ႔ အၾကား အက်ဳိးတူဖက္စပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ သေဘာတူညီခ်က္စာခ်ဳပ္မ်ား ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးႏွင့္

တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ား၏ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ားကို လံုၿခံဳမႈ အာမခံခ်က္ေပးရန္အတြက္
ဝတပ္ဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားက စစ္ဘက္ေရးရာအရာရိွခ်ဳပ္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ႏွင့္ ၿပီးခဲ့သည့္လ
ေတြ႔ဆံုစဥ္အတြင္း ေတာင္းဆိုထားသည္ဟု ဝတပ္ဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူက ေျပာသည္။
၎က “ဗိုလ္ရဲျမင့္နဲ႔ ေတြ႔တုန္းက တ႐ုတ္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီး လုပ္ေနတဲ့ဟာေတြကိုလည္း အာမခံဖို႔

ေျပာခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဝင္၊ ထြက္ ဂိတ္ေပါက္ေတြနဲ႔ ဝနယ္ထဲက သတၱဳတြင္းေတြကို
ဝတပ္ဖဲြ႔ကသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ျပဳဖို႔ အာမခံခ်က္ ေတာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြကို ဗိုလ္ရဲျမင့္က
လက္မခံေတာ့ သူတို႔ေဒသနဲ႔ အဲဒီတ႐ုတ္ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈေတြကို ကာကြယ္သြားဖို႔
ဝဗဟို ေကာ္မတီအေရးေပၚအစည္းေဝးက ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း၊ အထူးေဒသ(၄)၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္တပ္မေတာ္ (NDAA-ESS)

ေခၚ မိုင္းလား တပ္ဖဲြ႔ထိန္းခ်ဳပ္ရာ ေဒသအတြင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ယူနန္ျပည္နယ္၊
စစ္ေဆာင္ပန္နားေဒသႏွင့္ ဖူေအာ့ၿမိဳ႕နယ္မွ တ႐ုတ္ကုမၸဏီ (၂၁) ခုတို႔သည္ ႏွစ္တို၊
ႏွစ္ရွည္သီးႏံွစိုက္ပ်ဳိးေရးတြင္ လာေရာက္ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွထားသည္ဟု ယခုႏွစ္ မိုင္းလားၿမိဳ႕တြင္
ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ (၂ဝ) ျပည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈ အခမ္းအနားတြင္
မိုင္းလားတပ္ဖဲြ႔ဥကၠ႒ ဦးစိုင္းလင္းကလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာျပည္ဘက္သို႔ လာေရာက္ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွေနသည့္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီအမ်ားစုကို တ႐ုတ္အစိုးရက

ေငြထုတ္ေခ်းထားသျဖင့္ တ႐ုတ္အစုိးရဘက္ကလည္း ၎တို႔၏ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ား
ဆံုး႐ံႈးသြားမည္ကို စိုးရိမ္ေနပံုရၿပီး မၾကာေသးမီရက္ပိုင္းက ျမန္မာျပည္သို႔
သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သည့္ တ႐ုတ္ ဒုသမၼတ မစၥတာ ရီွက်င့္ဖ်င္၏ ခရီးစဥ္အတြင္း တ႐ုတ္-
ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သြားရန္ တိုက္တြန္းသြားခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္ဟု တ႐ုတ္-
ျမန္မာဆက္ဆံေရးအကဲခတ္မ်ားက
ခန္႔မွန္းေျပာဆိုေနၾကသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လကုန္ပိုင္းျဖစ္ပြားခဲ့သည့္
ကိုးကန္႔အေရးအခင္းကာလအတြင္း
တ႐ုတ္စီးပြားေရးသမားမ်ား၏ ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏံွ ထားမႈမ်ား
ဆံုး႐ံႈးနစ္နာမႈအတြက္ ယူနန္ျပည္နယ္၊ လင္ခ်န္းခ႐ိုင္
အစိုးရက နအဖထံ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း (၄ဝ)
ေက်ာ္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ ေတာင္းဆိုထားသည္။
ေတာင္းဆိုမႈလုပ္သူ
အလုပ္သမား
မ်ားျပားလာ
တက္လူ/ ၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/251209b.php
ရန္ကုန္တြင္ အလုပ္သမားမ်ားက ၎တို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အလုပ္ရွင္မ်ားထံ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား

ပိုမိုမ်ားျပားလာေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း အလုပ္သမားၫႊန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာနမွ သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၁၄) ရက္တြင္ လႈိင္သာယာစက္မႈဇုန္၌ အလုပ္သမားမ်ားက

လုပ္အားခတိုးျမႇင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း ယခုကဲ့သို႔ မ်ားလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း
အလုပ္သမားၫႊန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာနမွ အရာရိွတဦးက ေျပာသည္။

၎က “လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္ (၃) က Weng Hong Hung အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံနဲ႔ ဆန္နီ
ဖိနပ္စက္႐ုံက စတဲ့ဇတ္လမ္းပဲ။ အလုပ္သမားေတြ အခု လုပ္အားခတိုးျမႇင့္ေတာင္းတာေတြ
မ်ားလာတယ္” ဟု ေျပာသည္။
လႈိင္သာယာတြင္ ယင္းသို႔ ေတာင္းဆိုမႈျဖစ္ေနသည္မွာ အခ်ိန္ၾကာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊

ဆန္နီဖိနပ္စက္႐ုံတြင္ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူနွင့္ ညိႇႏႈိင္းေျဖရွင္းလုိက္ၾကသည္ဟု ၾကားရေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္
ယခုတႀကိမ္ Weng Hong Hung အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံတြင္ လုပ္အားခတိုးျမႇင့္ေတာင္းဆိုမႈ (၃)
ရက္ေျမာက္ေန႔ျဖစ္သည့္ ဒီဇင္ဘာ(၁၇) ရက္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ကာ ရန္ကုန္တုိင္း
ဒုတိယတိုင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း၊ အလုပ္သမား ဒုတိယဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္
တင္ထြန္းေအာင္၊ ျပည္ထဲေရးရဲတပ္ရင္း ကြပ္ကဲေရးမႉးခ်ဳပ္ ရဲမႉးႀကီး ျမင့္စိန္ႏွင့္အဖြဲ႔တို႔
လာေရာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း အေအးခန္း စက္႐ံုတ႐ံုမွ မန္ေနဂ်ာတဦးက ေျပာသည္။
၎က “အဲဒီေန႔မွာ အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္တာ။ သူေဌးက သူတို႔ေတာင္းတဲ့ ေန႔တြက္ေၾကး (၅၀)

က်ပ္ကို (၃၀) က်ပ္ေပးတယ္။ ဖယ္ရီကားႏႈန္း (၈၀) ပဲ ေပးတာကို အျပည့္မရလို႔
အျပည့္ေပးဖို႔ေတာင္းတယ္။ ဒါေတြကို မရလို႔ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္တယ္။ အခု ဒီကိစၥကို
လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္က အလုပ္႐ုံနဲ႔အလုပ္သမားဥပေဒ စစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနက အရာရွိေတြက
ညႇိေပးလိုက္တယ္။ ေန႔တြက္ေၾကးကို (၄၀) က်ပ္န႔ဲ ဖယ္ရီေၾကးကို (၁၀၀) က်ပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒါကေတာ့ တကယ့္ကို ႀကိဳဆိုသင့္တဲ့ ကိစၥရပ္ပါပဲ” ဟု ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ စက္႐ုံအလုပ္သမားမ်ားက ရသည့္လစာႏွင့္ မိသားစုစား၀တ္ေနေရး

ေျဖရွင္းရန္ မလုံေလာက္သည့္အတြက္ လုပ္အားခတိုးျမႇင့္ေတာင္းဆိုေနၾကသကဲ့သို႔
အလုပ္ရွင္မ်ားကလည္း စီးပြားေရးမေကာင္းေသာ ေၾကာင့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား
ျပည္ပသို႔မတင္ပို႔ႏိုင္သျဖင့္ လုပ္အားခမ်ားကို ေတာင္းသလို မေပးႏိုင္သည့္အတြက္
အေျခအေနမ်ားမွာ အေတာ္ရင္ေလးစရာ ေကာင္းေနသည္ဟု အဆုိပါ
အေအးခန္းစက္႐ုံမန္ေနဂ်ာက ေျပာသည္။
၎က “လာမယ့္ ၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္က ႏိုင္ငံေရး

ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေနဖို႔လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု အလုပ္သမားေတြက ေတာင္းဆိုမႈေတြ
လုပ္လာတယ္။ ဒီကိစၥဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္လည္း ရင္ေလးစရာတခု ျဖစ္ေနတယ္။
လူေတြအားလံုး အဆင္မေျပၾကဘူး” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါျဖစ္စဥ္မ်ဳိး အျခားစက္မႈဇုန္မ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား ထပ္မံျပဳလုပ္လာမည္ကိုလည္း

နအဖစစ္အစိုးရက အလြန္စိုးရိမ္ေနေၾကာင္း စက္မႈဇုန္မ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရးေကာ္မတီမွ
တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
ယခုအခါ အဆုိပါစက္မႈဇုန္အျပင္ အျခား ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းမ်ားရွိ အလုပ္သမားမ်ားကလည္း

အလုပ္ရွင္မ်ား၏ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္းႏွင့္ အျခားဥပေဒႏွင့္
ပတ္သက္သည့္ကိစၥမ်ားကို လာေရာက္တိုင္တန္းျခင္းမ်ား ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမားဦးစီးဌာနမွ သိရသည္။

“က်ေနာ္တုိ႔ဆီကို လာတိုင္တဲ့အမႈေတြကေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းမွာ မ်ားလာတယ္။ အဆိုးဆုံး
လာတိုင္သူေတြမ်ားလာတာက ဂ်ာနယ္တိုက္တခ်ဳိ႕ပါလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထီဆိုင္က
၀န္ထမ္းေတြပါတယ္” ဟု ယင္းဌာနမွ တာ၀န္ရိွသူက ေျပာသည္။
အန္ဒီေအ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအား
လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းရန္ ၫႊန္ၾကား
လင္းႏိုင္ဦး/ ၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/251209a.php
ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္း ဦးေဆာင္သည့္ အန္ဒီေအ (ကခ်င္) နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖဲြ႔တြင္ မပါဝင္သည့္

တပ္မႉး၊ တပ္သား၊ ျပည္သူ႔စစ္မ်ားအား ၎တုိ႔၏ လက္နက္မ်ားကို ျပန္လည္အပ္ႏွံၾကရန္
ၫႊန္ၾကားထားေၾကာင္း တပ္မႉးေဟာင္းတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ဦးဆခံုတန္႔ယိန္း လက္မွတ္နဲ႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ထုတ္ထားတယ္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖဲြ႔မွာ

မပါေတာ့တဲ့ တပ္သားအားလုံးရဲ႕ လက္နက္ေတြကို စာရင္းနဲ႔တကြ အျမန္ဆံုး ျပန္အပ္ၾကရမယ္။
ၿပီးရင္ အရင္က ဗိုလ္မႉးအဆင့္နဲ႔အထက္ တာဝန္ယူခဲ့သူေတြက လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ ျပန္ၿပီး
ေလွ်ာက္ထားတင္ျပႏိုင္တယ္။ အဲဒါ စိစစ္ၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့သူေတြကို ခ်ေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု
ရွင္းျပသည္။
ေကအိုင္ေအလက္ထက္၊ ဗကပလက္ထက္ အႏွစ္ (၂ဝ) ေက်ာ္၊ အန္ဒီေအအေနျဖင့္ အႏွစ္ (၂ဝ)

နီးပါး၊ ႏွစ္ေပါင္း (၄ဝ) ေက်ာ္ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ကို တိုက္ခိုက္ကိုင္စဲြလာသည့္ လက္နက္ကို
တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး ဘာမွမရဘဲ စြန္႔လႊတ္ရမည္ ဆုိသည္မွာ
အလြန္အသည္းနာဖို႔ေကာင္းေၾကာင္း အဆုိပါတပ္မႉးေဟာင္းက ေျပာသည္။
ယခု စစ္အစိုးရစစ္တပ္က ၎တို႔နယ္ေျမကို အစစအရာရာ ထိန္းခ်ဳပ္လာေနၿပီး ေနာက္ဆံုး

နယ္ေျမတြင္းမွ တပ္မႉး တပ္သားေဟာင္းႏွင့္ ေဒသခံတုိ႔ထံတြင္ က်န္ေနသည့္လက္နက္မ်ားကို
ျဖဳတ္သိမ္းရန္ လုပ္လာေၾကာင္း၊ ေဒသခံတုိ႔တြင္ လက္နက္မ်ား မရွိေတာ့ပါက စစ္အစိုးရစစ္တပ္၏
လုပ္သမွ် ခါးစည္းခံရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
ထုိ႔အျပင္ ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) ဥကၠ႒ ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းက နယ္ျခားေစာင့္တပ္တြင္

ပါဝင္ျခင္းမရွိသည့္ ယခင္ တပ္မႉး တပ္သားေဟာင္းအားလံုး တပ္ထြက္လက္မွတ္ ယူထားၾကရန္၊
တပ္ထြက္လက္မွတ္ရၿပီးေနာက္ မိမိ မည္သည့္ေဒသတြင္ ေနလုိသည္၊ မည္သည့္အလုပ္
လုပ္ကိုင္စားေသာက္လုိသည္ ဆုိသည့္သေဘာထား ေရးသားတင္ျပရန္လည္း
ၫႊန္ၾကားထားေၾကာင္း မၾကာေသးမီက တပ္ထြက္လက္မွတ္ယူခဲ့သူ တပ္မႉးတဦးက ေျပာသည္။
၎က “က်ေနာ္က ေကာင္စီဝင္လည္း မဟုတ္ဘူး။ တပ္ထြက္လက္မွတ္ လုပ္မထားရင္ ဒီေဒသမွာ

ေနခြင့္ေပးမေပးေတာင္ မေသခ်ာဘူး ေျပာေနေတာ့ လက္မွတ္သြားလုပ္ထားလိုက္တယ္။

ေနာက္ပိုင္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖို႔ ေတာင္ လြယ္ပါ့မလား မသိဘူး” ဟု
ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းအေနျဖင့္ ၎၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး လက္နက္အပ္၊

အညံ့ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံ တပ္မႉးတပ္သားမ်ားက ေဝဖန္ေနၾကသည္။
ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) သည္ ယခင္က ေကအိုင္ေအတပ္ဖဲြ႔၏ လက္ေအာက္ခံ

တပ္ရင္းနယ္ေျမတခုျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းႏွင့္ ဦးလေယာက္ဇယ္လြန္းတို႔ ဦးေဆာင္၍
ဗကပႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဗကပ (၁ဝ၁) စစ္ေဒသ ျဖစ္လာသည္။
၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာတြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲခဲ့ၿပီး အန္ဒီေအ (ကခ်င္) တပ္ဖဲြ႔

ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) ျဖစ္လာကာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္
ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းေရး အစီအစဥ္ကို လက္ခံသည့္ ပထမဦးဆံုး တပ္ဖဲြ႔ျဖစ္လာၿပီး တပ္ရင္း (၃)
ရင္းျဖင့္ ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းေနသည္။
ယခုအခါ အန္ဒီေအ ကခ်င္နယ္ေျမ ပန္ဝါႏွင့္ ကမ္ပိုက္တီးတြင္ စစ္အစိုးရ စစ္တပ္၊

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖဲြ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းထားသည့္ စစ္တပ္၊ စရဖ၊ ရဲ၊ လဝက၊
နယ္စပ္ကူးသန္းသြားလာေရး၊ အေကာက္ခြန္ စသည့္အဖဲြ႔မ်ား ေရာက္ရွိ တာဝန္ယူထားၾကသည္။
ဟာသလူရႊင္ေတာ္ ရွဲဒိုး ကြယ္လြန္

မ်ဳိးခ်စ္သူ/ ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/281209f.php
၂၀၀၂ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ကစ၍ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးတြင္ နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားကာ

ယေန႔တိုင္ေအာင္ျမင္ေနဆဲျဖစ္သည့္ (၅) ဦးေပါင္း ေရႊညီအစ္ကို ဟာသလူရႊင္ေတာ္အဖြဲ႔မွ
ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ ရွဲဒိုးသည္ အဆုတ္၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါတို႔ျဖင့္ ဒီဇင္ဘာ (၂၆)
ရက္ေန႔ နံနက္ (၁) နာရီေက်ာ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆး႐ံုႀကီး၌
ကြယ္လြန္သြားသည္။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကစ၍ ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ေကာင္းေက်ာ္၊ ထက္ထက္၊ ၀ိုင္းခ်စ္ႏွင့္ ရွဲဒိုးတို႔ပါ၀င္ေသာ

ေရႊညီအစ္ကိုအဖြဲ႔မွာ တစုတလံုးတည္း ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနရာမွ တဦးခ်င္းစီ၏ စီးပြားေရးေၾကာင့္
ခြဲထြက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္စီးပြားရွာၾကရင္း ရွဲဒိုး (ဖိုးခ်စ္ႏိုင္) က ဇာတ္အဖြဲ႔ ျဖင့္
ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးသို႔ ၎၏လူရႊင္ေတာ္ ပင္ကိုယ္ဗီဇ၀ါသနာအရ
ေဖ်ာ္ေျဖေနခဲ့ေၾကာင္း လူရႊင္ေတာ္ ဦးမန္းေက်ာ္က ေျပာသည္။
ေရႊညီအစ္ကို အဖြဲ႔၀င္ လူရႊင္ေတာ္ ေကာင္းေက်ာ္က “က်ေနာ္တို႔

ေရႊညီအစ္ကိုအဖြဲ႔က အဖြဲ႔လိုက္အေနနဲ႔ အႏုပညာေၾကး ျမင့္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္
ငွားရမ္းသူေတြအေနနဲ႔လည္း တခ်ဳိ႕က လူကို ခြဲငွားလာတာေတြရွိတယ္။
အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ သီးသန္႔ခြဲ ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတာ ျဖစ္လာတယ္။

ဒါေပမယ့္ လူေတြသာ ကြဲတာ၊ စိတ္က အတူတူပါပဲ။ ယေန႔ထိ အတူတူပါပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ရွဲဒိုးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၅ ခု ႏွစ္ကပင္ က်န္းမာေရးမေကာင္း စတင္ျဖစ္ခဲ့ရာ

ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္တဖက္ကို ျဖတ္လိုက္ရေၾကာင္း၊ ယင္းေနာက္ ေနအိမ္တြင္ (၆)
လခန္႔နားကာ ေရႊညီအစ္ကိုႏွင့္ အတူတြဲ၍ ဗီဒီယိုမ်ား ႐ိုက္ကူးခဲ့ေၾကာင္း ေရႊညီအစ္ကိုအဖြဲ႔၀င္
ထက္ထက္က ေျပာသည္။
ရွဲဒိုးသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဖားကန္႔ေဒသတခြင္ႏွင့္ ယင္းအနီးအနားၿမိဳ႕တုိ႔တြင္ ဇာတ္ကေနသည္မွာ

(၇) လခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ၎၏ဇနီးျဖစ္သူက ေျပာသည္။
“သူ ေနမေကာင္းလို႔ က်မက သြားေခၚတာ။ သူ႔ကို ျပန္လိုက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ သူက ႏွစ္ခ်ဳပ္

ကတိစကားဆိုထားတဲ့အတြက္ ဇာတ္အဖြဲ႔မွာ ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ ျပန္မလိုက္ဘူး။ သူ ေသရင္လည္း
ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ေသပါေစတဲ့” ဟု ရွဲဒိုး၏ဇနီးက ေျပာသည္။
ရွဲဒိုး လံုး၀ က်န္းမာေရးမေကာင္းသည့္အတြက္ ရန္ကုန္သို႔ ၿပီးခဲ့သည့္ဒီဇင္ဘာလဆန္းက

ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ အထူးကုေဆးခန္းတခုျဖစ္ေသာ ပါရဂူ ေဆးခန္းတြင္
ကုသမႈခံယူခဲ့ကာ ယင္းမွ ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကုသခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“ရွဲဒိုးက နဂိုကပဲ ဇာတ္မကရရင္ မေနတတ္တဲ့သူ၊ သူက ၀ါသနာပါတယ္။ သူ႔စ႐ိုက္

လူတဖက္သားကို ရီေအာင္လုပ္ေနရရင္ ေက်နပ္တဲ့သူ။ ဇာတ္ကေနရင္း ဖ်ားတယ္၊ အဲဒီဖ်ားေတာ့
ေရာက္တဲ့ ၿမိဳ႕ရဲ႕ နီးစပ္ရာေဆး႐ံုေတြကို တင္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုးတာတခုက နယ္ေဆး႐ံုေတြဟာ
က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့သူေတြအတြက္ အဆင့္မီ ကုသေပးႏိုင္ဖို႔ အေျခအေနမရွိဘူး။
က်ေနာ္တို႔လို နယ္တကာကို လွည့္ၿပီး အႏုပညာနဲ႔ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးကို အေထာက္အကူ
လုပ္ေနရတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ နယ္ေတြမွာ က်န္းမာေရးတခုခု မေကာင္းျဖစ္ရင္ ရန္ကုန္ကို
ျပန္လာမယ့္ စရိတ္ကလည္း ဆင္ဖိုးထက္ ခၽြန္းဖိုးႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ အခု ကိုရွဲဒိုးက သူေနတာကလည္း
ေပေပေတေတေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးကုသမႈေတြကို ခံယူတဲ့အခါမွာလည္း သူ အျပည့္အ၀
မရရွာဘူး။ ေငြေၾကးေၾကာင့္ စီးပြားေရးကိုလည္း ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားက ရွာခဲ့ရသူျဖစ္တယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွဲဒိုးအတြက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဇာတ္အဖြဲ႔ကေရာ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြထဲကပါ
မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ အႏုပညာရွင္ေတြအတြက္လည္း က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက
က်န္းမာေရးကို အထူးဂ႐ုစိုက္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ဒါမွ အႏုပညာနဲ ့ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳႏုိင္သူ
ျဖစ္လာ မွာပါ” ဟု အမည္မေဖာ္လိုေသာ ၀ါရင့္ဇာတ္သဘင္၊ ဂီတႏွင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္တဦးက
ဟာသ လူရႊင္ေတာ္ ရွဲဒိုးသည္ ကြယ္လြန္စဥ္တြင္ အသက္ (၄၈) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ဇနီးႏွင့္ အသက္

(၁၁) ႏွစ္အရြယ္ သားတဦး က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ၎၏အသုဘကို ယေန႔ ေန႔လယ္ (၁၂) နာရီတြင္
ေရေ၀းသုသာန္၌ မီးသၿဂႋဳဟ္ခဲ့သည္။

စစ္အစိုးရက (၂) ႏွစ္သက္တမ္း

ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား ထပ္တိုးေရာင္းခ်မည္
စိုးမိုး/ ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/281209e.php
စစ္အစိုးရက ေငြစကၠဴသစ္ (၅) ေထာင္တန္မ်ား ထုတ္လုပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား

တိုးျမႇင့္ေရာင္းခ်ရန္ ယေန႔ ေၾကညာလိုက္သည္။
လာမည့္ႏွစ္သစ္ ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီ (၁) ရက္ေန႔မွစၿပီး ေငြက်ပ္ (၁) ေသာင္းမွ (၁၀) သန္းအထိ (၂)
ႏွစ္သက္တမ္း ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ မ်ားကို စစ္အစိုးရက ထပ္တိုးေရာင္းခ်မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ယခု
(၅) ေထာင္တန္ ေငြစကၠဴသစ္မ်ား ထုတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပည္သူထံမွ ေငြေခ်းသည့္သေဘာျဖင့္
ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား ေရာင္းခ်ရန္ ေၾကညာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“အမွန္ကေတာ့ သူက ျပည္သူလူထုဆီက ေငြေခ်းတဲ့သေဘာ။ ဒီေတာ့ ထပ္ထုတ္တယ္ဆိုေတာ့

ျပည္သူလူထုဆီက ေငြထပ္ေခ်းတဲ့ သေဘာေပါ့” ဟု စီးပြားေရးပညာရွင္ ဦးခင္ေမာင္ညိဳက
ပံုမွန္အားျဖင့္ အစိုးရတရပ္အေနျဖင့္ ေငြလိုအပ္ခ်ိန္၊ အျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား

မလုပ္ကိုင္လိုေသာအခ်ိန္၊ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္လုိခ်ိန္တို႔တြင္ ျပည္သူသို႔
ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုဘဏ္မွ ေခ်းေငြလက္မွတ္ေရာင္းခ်မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိရာ ဆယ္စုႏွစ္
တခုအတြင္း စစ္အစိုးရက ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္ အသစ္တမ်ဳိး ထုတ္ၿပီးေရာင္းခ်ရန္ ယေန႔
ေၾကညာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ေငြေစ်းကြက္အတြင္း အေျပာင္းအလဲ သိပ္မရွိဘူးလုိ႔ေတာ့ ယူဆတယ္။ ေနာက္တခုက

လူေတြလက္ထဲကေငြကို အစိုးရလက္ထဲ ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုတာ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္း
ေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္တာလည္း ျဖစ္တယ္” ဟု ဦးခင္ေမာင္ညိဳက သံုးသပ္သည္။
ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ေငြေၾကးေစ်းကြက္အတြင္း ထူးျခားသည့္ အေျပာင္းအလဲ

ျဖစ္ေပၚမလာႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက သံုးသပ္သည္။
“ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ကေတာ့ ဘဏ္ေတြက Risk (စြန္႔စားရ) နည္းေတာ့ သီးသန္႔ေငြေၾကးဆိုၿပီး

၀ယ္ထားတာမ်ဳိးရွိတယ္။ ျပည္သူ လူထုအတြင္းမွာေတာ့ သိပ္ေျပာသံ ဆိုသံ မၾကားရပါဘူး။
ထူးထူးျခားျခား အေျပာင္းအလဲ မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ သံုးသပ္ပါတယ္” ဟု ဦးခင္ေမာင္ညိဳက
စစ္အစိုးရက ယခင္ (၃) ႏွစ္ႏွင့္ (၅) ႏွစ္ သက္တမ္းရွိ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ားအျပင္ လာမည့္ႏွစ္သစ္

၂၀၁၀ တြင္ (၂) ႏွစ္ သက္တမ္းရွိ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား ထပ္တိုးေရာင္းခ်မည္ဆိုေသာ္လည္း
အတုိးႏႈန္း နည္းပါးသည့္အတြက္ ျပည္သူလူထုက စိတ္၀င္စားမႈမရွိၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ျမစ္မခေရကာတာေၾကာင့္ အနိမ့္ပိုင္းေက်းရြာမ်ား
စိုက္ခင္းပ်က္စီးမည္ကို ေဒသခံမ်ားစိုးရိမ္
ေအာင္ထက္/ ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/281209d.php
မၾကာမီက တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားသည့္ မိုးညိဳၿမိဳ႕နယ္ ျမစ္မခ ေရကာတာေၾကာင့္

အနီးပတ္၀န္းက်င္ရိွ အနိမ့္ပိုင္းေက်းရြာတုိ႔ ေရလႊမ္းမိုးခံရကာ စိုက္ခင္းမ်ားစြာ
ပ်က္စီးေတာ့မည့္အေရးကို ေဒသခံမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။
ျမစ္မခေရကာတာေၾကာင့္ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္၊ အုတ္ဖို၊ မင္းလွ အနိမ့္ပိုင္းေက်းရြာမ်ား၌

ေရနက္ကြင္းလယ္ေျမမ်ားစြာ ထြက္ေပၚလာမည္ျဖစ္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ေရတက္ခ်ိန္၌ စိုက္ခင္းမ်ားစြာ
ပ်က္စီးလိမ့္မည္ဟု ေဒသခံေတာင္သူမ်ားက ေျပာသည္။
“အခု ျမစ္မခေရကာတာ ၿပီးသြားၿပီ။ ေရကာတာအေဟာင္းနဲ႔ အသစ္ႏွစ္ခုၾကား လယ္ေျမေတြ

အရမ္းေကာင္းသြားတာ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ့ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္၊
အုတ္ဖို၊ မင္းလွ အနိမ့္လယ္ေျမေတြ ပ်က္ေတာ့မယ္။ အဲလို
ေဒသတခု ေကာင္းစားၿပီး ေဒသသုံးခုေလာက္ ပ်က္စီးမယ့္အေရးက သဘာ၀ေတာ့ မက်ဘူး။
ၿပီးေတာ့ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္လာတဲ့ အင္းလုပ္ငန္းေတြလည္း
ပ်က္စီးဦးမွာဆိုေတာ့ မိုးညိဳမွာ လယ္ေျမေကာင္းေတြ ေပၚလာတာ သိပ္ၿပီးေတာ့ အက်ဳိးအျမတ္
မကြာလွပါဘူး” ဟု မိုးညိဳမွ ေတာင္သူတဦးက ေျပာသည္။
ျမစ္မခေရကာတာကို ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးရိွ တာ႐ိုးေဟာင္းႏွင့္ (၅) မိုင္၊ (၆) မိုင္ခန္႔အကြာ၌

ယွဥ္လ်က္တည္ေဆာက္ ထားၿပီး ဧရာ၀တီလက္တက္ခြဲ ျမစ္မခ ျမစ္႐ိုးသည္ ေရကာတာ
အေဟာင္း၊ အသစ္ ႏွစ္ခုကို ျဖတ္ေဖာက္ စီးဆင္းေနသည္။
“ျမစ္မချမစ္႐ိုးက ပံုမွန္ ေပ (၁၅၀) ေလာက္ က်ယ္တယ္။ ျမစ္႐ိုးတေလွ်ာက္ အေရွ႕၊ အေနာက္

ျဖာထြက္ေနတဲ့ ေခ်ာင္းသြယ္ (၇၀၊ ၈၀) ေလာက္ရိွတယ္။ အဲဒီထဲက ျမစ္႐ိုး
အေနာက္ဘက္ကိုစီးေနတဲ့ စံျပထိပ္ ေခ်ာင္းသြယ္၊ ကရင္ေခ်ာင္ေခ်ာင္းသြယ္၊ တုတ္႐ိုက္
ေခ်ာင္းသြယ္၊ ေအာက္ေလွေခ်ာင္း ေခ်ာင္းသြယ္၊ ဆယ္က်ိဳး ေခ်ာင္းသြယ္ အပါအ၀င္
လက္တက္သြယ္ေတြကို ျမစ္မခ တာ႐ိုးအသစ္က ပိတ္ၿပီး တည္ေဆာက္လိုက္တယ္။ အဲလို
ေရလမ္းေၾကာင္းပိတ္သြားေတာ့ ပံုမွန္စီးေနတဲ့ ေရေၾကာင္းက ေရကာတာနံရံကို ျပန္႐ိုက္ၿပီး
အေရွ႕ဘက္ လယ္ေျမေတြဘက္ ျပန္႔ထြက္လာတယ္” ဟု မိုးညိဳ ေဒသခံတဦးက ရွင္းျပသည္။
အဆိုပါ ေရျပန္႔က်ယ္သည္ ျမစ္မချမစ္႐ိုး အေရွ႕ဘက္ရိွ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္၊ အုတ္ဖိုႏွင့္ မင္းလွ

အနိမ့္ပိုင္း လယ္ေျမမ်ားဆီ ေရေၾကာင္းဦးတည္ေနေသာေၾကာင့္ အဆိုပါလယ္ေျမမ်ား မလြဲမေသြ
ေရလႊမ္းခံရေတာ့မည္ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

ျမစ္မခေရကာတာ စတင္တည္ေဆာက္ခ်ိန္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က (၂) ႀကိမ္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အတြင္း (၃)
ႀကိမ္ ျမစ္ေရႀကီးခဲ့ၿပီး ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္၊ အုတ္ဖို လယ္ေျမမ်ားစြာ ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။
“ျမစ္မခ ေရကာတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တကယ္ အက်ိဳးရိွသြားတာက ျပည္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။

စီမံကိန္း တာ၀န္ရိွသူေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ေရး ၀န္ထမ္းေတြပါပဲ” ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ယခု တည္ေဆာက္ၿပီး ျမစ္မခေရကာတာသည္ ေအာက္ေျခေဖာင္ေဒးရွင္း က်ဥ္းၿပီး အျမင့္

ဦးစားေပး တည္ေဆာက္ထားသည့္ အတြက္ လက္ရိွအေနအထားတြင္ အေပၚယံေျမသားမ်ား
ေနရာအႏွံ႔ ပဲ့က်ေနေၾကာင္း သိရသည္။
ျမစ္မခေရကာတာသည္ ျမစ္ေရတား သာမန္ေရကာတာ တခုျဖစ္ၿပီး တာ႐ိုးအရွည္ (၁၂) မိုင္၊

တာထိပ္အက်ယ္ (၁၂) ေပ၊ အျမင့္ (၁၈) ေပႏွင့္ တည္ေဆာက္ခ်ိန္ (၄) ႏွစ္ၾကာျမင့္ခဲ့ေၾကာင္း
ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာနမွ သိရသည္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းအနီး နအဖစစ္တပ္
လာေရာက္တပ္စဲြ
ေပါက္ေပါက္/ ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလိုက္သည့္ ကခ်င္အထူးေဒသ (၁)၊ ယခင္

ကခ်င္ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (NDA-K) နယ္ေျမအတြင္းရိွ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းအနီးတြင္
မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းကစ၍ နအဖက တပ္စခန္းအသစ္တခု ေဆာက္လုပ္ကာ တပ္စဲြေနသည္။
အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (နတခ) လက္ေအာက္ခံ၊ ဧရာဝတီတိုင္း၊ အိမ္မဲၿမိဳ႕ အေျခစိုက္

ခလရ (၆၃) က တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ကန္ပိုက္တီးကုန္သြယ္ေရးစခန္းအနီး စင္က်ဳိင္တြင္
ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ အမွတ္ (၁ဝဝ၃) တပ္ရင္းအနီးတြင္ အေဆာက္အဦ တန္းလ်ားအသစ္မ်ား
ေဆာက္ကာ တပ္ခ်ထားသည္ဟု ကန္ပိုက္တီးမွ ျပန္လာသူ ျမစ္ႀကီးနားေဒသခံတဦးက
၎က “ဆဒံုးနဲ႔ ကန္ပိုက္တီးအၾကားမွာ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ထားတဲ့ အမွတ္ (၁ဝဝ၃) နဲ႔

မလွမ္းမကမ္းမွာ တပ္တည္ေနတယ္။ အေဆာက္အဦေတြ ေဆာက္ၿပီးတဲ့ဟာလည္း ၿပီးေနၿပီ။
အခ်ဳိ႕လည္း ေဆာက္ေနတုန္းပဲ။ မိသားစုေတြေတာ့ ပါလာတာ မေတြ႔ ေသးဘူး။ ဧရာဝတီတိုင္းက
တပ္ေပါ့။ မပခ တပ္ကေတာ့ လုပိနားမွာ ရိွတယ္။ အမွတ္ (၁ဝဝ၂) ရိွတဲ့ဘက္မွာ။ အဲဒါကေတာ့
အရင္ကတည္းက တပ္စခန္းထိုင္ေနတာ” ဟု ေျပာသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း အေျခစိုက္ထားသည့္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ (မပခ)

လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ား၊ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (စကခ) ႏွင့္
ေဒသကြပ္ကဲေရးစစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ဒကစ) လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ားကို မထားဘဲ အေနာက္ေတာင္တိုင္း

စစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံတပ္ကို လာေရာက္အေျခစိုက္ တပ္စဲြေစျခင္းမွာ ထူးျခားေၾကာင္းႏွင့္
အဆိုပါေဒသတြင္းမွ တပ္ျပန္ဆုတ္ရန္မရိွဘဲ တိုးၿပီးခ်ထားရန္သာ ရိွႏိုင္ေၾကာင္း တ႐ုတ္-
ျမန္မာနယ္စပ္ စစ္ေရးအကဲခတ္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက သံုးသပ္သည္။
၎က “နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဆိုတာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဖ်က္မွာပဲ။ ယံုၾကည္ရတဲ့သူေတြကို သူ႔တပ္ထဲကို

ဆဲြသြင္းမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ယံုၾကည္ရတဲ့ သူတို႔တပ္ကို လာထားတာပဲ။ ကိုးကန္႔က်ေတာ့
ဗမာတပ္ရင္း (၇ ၊ ၈) ရင္း ရိွတယ္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြနဲ႔ ေဒသကို ေျခႏိုင္လက္ႏိုင္ျဖစ္ေအာင္
သူ႔ရဲ႕ အဓိကတပ္ေတြကို လာပို႔ထားတာပဲ။ အိမ္မဲဆိုတာ အေဝးႀကီးေလ။ မပခမွာလည္း
တပ္အမ်ားႀကီးပဲ၊ စကခ (၃) တို႔၊ စကခ (၂၁) တို႔ရိွတယ္။ တႏိုင္းက ဒကစ တပ္ရိွတယ္။
အဲဒီရင္းေတြက လာထားလို႔ ရရက္သားနဲ႔ နတခေအာက္က တပ္ကို ဆဲြထုတ္လာထားတာက
ေရရွည္အေနနဲ႔ ဒီေဒသကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ လာထားတာပဲ။ ေနာက္ထပ္လည္း
လာႏိုင္ေသးတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ကခ်င္ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (NDA-K) တပ္ဖဲြ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ခဲ့သည့္

ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းႏွင့္ ဦးလေယာက္ဇယ္လြန္း တို႔သည္ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္က
ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖဲြ႔မွ လူအင္အား (၂ဝဝ) ခန္႔ျဖင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) သို႔
ကူးေျပာင္းလာခဲ့သည္။
ဗကပ၏ (၁ဝ၁) စစ္ေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ဖဲြ႔စည္းေပးခဲ့ရာမွ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဗကပမွ

ခဲြထြက္ကာ (NDA-K) တပ္ဖဲြ႔ထူေထာင္ၿပီး နအဖႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ႏိုဝင္ဘာ (၈)
ရက္တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္း (၃) ရင္းျဖင့္ ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။
အထူးေဒသ (၁) ပိုင္ ကုမၸဏီအားလံုး ရပ္ဆိုင္းခံရ

လင္းႏုိင္ဦး / ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/281209b.php
ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) ဥကၠ႒ ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္း ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ ပါဝင္သည့္

စီးပြားေရးကုမၸဏီအားလံုး နာမည္ပ်က္စာရင္း အသြင္းခံရကာ လုပ္ငန္း အားလံုး
ရပ္ဆိုင္းထားရေၾကာင္း ကုမၸဏီအရာရွိတဦးက ေျပာသည္။
၎က “က်ေနာ္တို႔ေဒသပိုင္ ဗန္းေမာ္က သစ္ထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီတခု အခြန္မသြင္းလို႔

နာမည္ပ်က္စာရင္းအသြင္းခံရတယ္။ အဲဒီကုမၸဏီမွာ ဒါ႐ိုက္တာအဖဲြ႔ ဥကၠ႒က ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္း
ျဖစ္တယ္။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ဝန္ႀကီးေတြ ပါဝင္တဲ့ ကုန္သြယ္ေရးမူဝါဒ
ေကာင္စီက ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္း နာမည္ေပါက္တဲ့ ကုမၸဏီအားလံုးကိုပါ နာမည္ပ်က္စာရင္းထဲ
ထည့္လိုက္တယ္။ စုစုေပါင္း ျမန္မာတျပည္လံုး ကုမၸဏီ (၃၆) ခုနာမည္ပ်က္စာရင္းသြင္းတာမွာ
ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းပိုင္ ကုမၸဏီ (၈) ခု ပါဝင္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြ အားလံုးရပ္ဆိုင္းကုန္တယ္” ဟု

အဆိုပါ ကုမၸဏီ (၈) ခုထဲတြင္ ဗန္းေမာ္သစ္ထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီအျပင္ ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္း
တူးေဖာ္ေရး၊ မိုးကုတ္ ေက်ာက္မ်က္ တူးေဖာ္ေရး၊ ျမစ္ႀကီးနား ေရႊတူးေဖာ္ေရးႏွင့္ အထူးေဒသ (၁)
အတြင္း ေက်ာက္မီးေသြး တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားလည္း ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။
၎တို႔၏ လုပ္ငန္းအားလံုး ရပ္ဆိုင္းထားရေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ ဌာနအသီးသီးႏွင့္

ဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ျခင္း၊ ေနျပည္ေတာ္ အထိ သြားေရာက္ ေျဖရွင္းျခင္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနၿပီး
မၾကာမီ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း အဆိုပါ
ကုမၸဏီအရာရွိက ေျပာသည္။
ယခုကုမၸဏီမ်ားကို ပိတ္ပင္သည့္ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ ပါဝင္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယခင္ အန္ဒီေအ

တပ္ဖဲြ႔တြင္ အဆင့္ျမင့္တာဝန္ ယူခဲ့ဖူးၿပီး ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္အကုန္ အဖဲြ႔အစည္းမွ ထြက္ခဲ့သူတဦးက
၎က “ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအးနဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြဟာ ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းဆိုတာကို မသိဘဲ

ကုမၸဏီေတြကို နာမည္ပ်က္ စာရင္းသြင္းၿပီး ဖ်က္သိမ္းခိုင္းတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္
ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္း ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႔စည္းေရးကိစၥ စစ္တပ္အလိုက်
အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ ဖိအားေပးတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
အန္ဒီေအ (ကခ်င္) အထူးေဒသ (၁) ဥကၠ႒ ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းသည္ ၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

ရယူၿပီးစဥ္မွစ၍ ေဒသတြင္း သစ္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရက အထူးအခြင့္အေရးမ်ား ေပးလာသည့္အတြက္

ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရး၊ ခႏၲီးေက်ာက္စိမ္း တူးေဖာ္ေရး၊ မုိးကုတ္ေက်ာက္မ်က္
တူးေဖာ္ေရး၊ ဗန္းေမာ္သစ္ထုတ္လုပ္ေရး၊ ျမစ္ႀကီးနား
ေရႊတူးေဖာ္ေရး၊ အထူးေဒသ (၁) အတြင္း
ေက်ာက္မီးေသြးတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္း
စသည့္လုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး
ကုမၸဏီအားလံုးကိုလည္း ၎၏ နာမည္ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ
အဖဲြ႔ဝင္ေနရာတုိ႔တြင္ ဇနီးႏွင့္ သားမ်ား၏နာမည္ျဖင့္
မွတ္ပံုတင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း အန္ဒီေအ (ကခ်င္) တပ္ဖဲြ႔ကို

နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္းရန္ စစ္အစိုးရက
ၫႊန္ၾကားရာတြင္ ဦးဆခံုတိန္႔ယိန္းအေနျဖင့္ ေဒသတြင္းႏွင့္
ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ၎ပိုင္ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားမ်ား ဆံုး႐ႈံးမည္ကို
စိုးရိမ္ပူပန္ၿပီး လိုက္ေလ်ာရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အန္ဒီေအ တပ္မႉး၊ တပ္သားေဟာင္းမ်ားက
ေဝဖန္ေျပာဆိုေနၾကသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာအပါအ၀င္ ေတာင္းစားသူမ်ားကို

အေရးယူမည္
ရဲရင့္ / ၂၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/news/Dec09/281209a.php
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း လိုက္လံေတာင္းစားေနသူမ်ားႏွင့္ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔မ်ားကို ထိုင္းအစိုးရက ျပင္းထန္စြာ

ဖမ္းဆီးအေရးယူေတာ့မည့္ ဥပေဒ ျပ႒ာန္း လိုက္ေသာေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း
ေတာင္းစားေနသည့္ ျမန္မာမ်ားပါ အေရးယူခံရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ယခုလ (၂၃) ရက္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ထုိင္းအစုိးရ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္

ဆုံးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ထုိင္းတႏိုင္ငံလုံးရိွ ေတာင္းစားသူမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးကာ ႐ိုး႐ိုးသားသား
ေတာင္းစားသူမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရးဌာနမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး ေတာင္းစားရန္
ေစခိုင္းသည့္ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔မ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ႏွင့္ ဒဏ္ေငြ ဘတ္ (၆) ေသာင္း ျပစ္ဒဏ္
ခ်မွတ္မည္ျဖစ္သည္။
ဘန္ေကာက္အပါအ၀င္ မဲေဆာက္၊ ရေနာင္း၊ မယ္ဆိုင္ စသည့္ေဒသမ်ားတြင္

လိုက္လံေတာင္းစားသူ ျမန္မာကေလးငယ္ (၄,၀၀၀) ခန္႔ရိွသည္ဟု ျမန္မာကေလးငယ္မ်ားကို
သုေတသနျပဳေနသည့္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔၏စစ္တမ္းကို ကိုးကားၿပီး ေ၀ါဗြီရွင္း အဖြဲ႔ ၀န္ထမ္းတဦးက
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေတာင္းစားသူ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား ကေလးလူႀကီး (၁၀၀) ခန္႔ရိွၿပီး

ထက္၀က္ခန္႔မွာ ျမ၀တီမွတဆင့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားႏွင့္ လာေရာက္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး
က်န္တ၀က္ခန္႔မွာ ဂိုဏ္းမ်ား၏ ေစခိုင္းျခင္းခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
အသက္ (၇၅) ႏွစ္ခန္႔ရိွ မ်က္မျမင္ဖခင္ျဖစ္သူအား မဲေဆာက္ေစ်းတြင္ ေတာင္းရမ္းရန္

လာပို႔သည့္သမီးျဖစ္သူက “က်မတို႔က တကယ္ဒုကၡေရာက္လို႔ပါ။ ရတာေတြကို အေဖ့အတြက္ပဲ
သံုးတာပါ။ ရန္ကုန္အထိ ေခၚၿပီးပါၿပီ။ ဘိုးဘြားရိပ္သာဆိုတာက သူ႔အဆက္နဲ႔သူေခၚတာပါ။
တကယ္ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးတဲ့လူဆိုရင္ လက္မခံပါဘူး၊ က်မ ကိုယ္ေတြ႔ပါ”
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ေတာင္းစားသူ ကေလးငယ္တဦးက

“က်ေနာ့္အေမက သထံုကေန အလုပ္လုပ္ဖို႔ မဲေဆာက္ကို
ပို႔လိုက္တာပါ။ အေမက အလုပ္ရွင္ဆီက ဘတ္ေငြ (၈) ေထာင္
ယူထားတယ္။ အလုပ္ (၆) လ လုပ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး ေစ်းထဲမွာ တေန႔
ဘတ္ (၁၀၀) ရေအာင္ လိုက္ေတာင္းရတယ္၊ မရရင္အိမ္မျပန္ရဘူး၊
ထမင္းလည္းမေကၽြးဘူး၊ အ႐ိုက္ခံရတာလည္းရိွတယ္၊
အေႂကြးေက်ရင္ က်ေနာ့္ကို ဘန္ေကာက္ပို႔မယ္လို႔ေျပာတယ္။ အခု
(၆) လျပည့္ေတာ့မယ္” ဟု ေျပာသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ တာ၀န္က်သည့္ ျမဴနီစပါယ္ ရဲ၀န္ထမ္းတဦက “သူေတာင္းစား (ေခါထံ) ေတြကို
အရင္က စီမံခ်က္နဲ႔ဖမ္းၿပီး ျပန္ပို႔တာေတြရိွတယ္၊ အလုပ္မျဖစ္ဘူး ျပန္လာၾကတာပဲ။
အေရျပားေရာဂါသည္ေတြ ပါေတာ့ ရပ္ကြက္က ႐ံုးကိုတိုင္တာေတြ ရိွတယ္။ အခုအစိုးရက
တရား၀င္ဥပေဒထုတ္ၿပီး ဖမ္းဖို႔ရိွေတာ့ ဒီေန႔ဆို ေစ်းထဲမွာ အေတာ္နည္းသြားၿပီး
သူေတာင္းစားေတြက သတင္းကို ကိုယ့္ထက္ေတာင္ အရင္သိတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ယခင္ကကဲ့သို႔ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ သူေတာင္းစား ကေလးငယ္မ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သုိ႔

ျပန္ပို႔ေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ ကေလးသူငယ္္ မ်ားဆိုင္ရာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေရးဌာနမ်ားသို႔
ပို႔ေဆာင္သြားမည့္ အစီအစဥ္မ်ားလည္း ခ်မွတ္ထားသည္ဟု သိရသည္။
ရာမဇာတ္ေတာ္ထဲက သမင္လုိက္ခန္း
ဘြဲ႕ျဖဴ
၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/articles/Dec09/251209.php
ဗုိလ္ေန၀င္း ဦးေဆာင္တဲ့ မဆလ အမည္ခံ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕

ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးေတြ လုံး၀ဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။
လက္နက္ကုိင္သူပုန္အဖြဲ႔ေတြ ထပ္တုိးလာခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံက ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အနည္းဆုံးႏုိင္ငံ
(LDC) ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
ဗုိလ္ေစာေမာင္နဲ႔ ဗုိလ္သန္းေရႊတုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ န၀တ၊ နအဖ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္

ျပည္သူေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ရစရာမရွိေအာင္ ခ်ဳိးေဖာက္ခံရတယ္။ ဒီမုိကေရစီေတာင္းဆုိတဲ့
ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြ လမ္းမေပၚေတြမွာ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ
ရက္ရက္စက္စက္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံၾကရတယ္။ သမုိင္းမွာ မႀကံဳဖူး မၾကားဖူးတဲ့
ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ႀကီးေတြ ခ်မွတ္ခံၾကရၿပီး အမ်ားစုဟာ အဲဒီျပစ္ဒဏ္ေတြအတုိင္း အတိအက်
က်ခံၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ျပစ္ဒဏ္ထက္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ၾကရတယ္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ မိသားစုေတြဟာလည္း စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲျဖစ္ေအာင္
နည္းေပါင္းစုံသုံးၿပီး ဒုကၡေပးတာ ခံခဲ့ၾကရတယ္။ အရြယ္ေကာင္း
ျမန္မာျပည္သူအမ်ားအျပား ကမာၻလွည့္ၿပီး ကြၽန္ခံခဲ့ၾကရတယ္။ ႏုိင္ငံဟာလည္း
အလုံးစုံၿပိဳကြဲပ်က္သုဥ္း႐ႈံးနိမ့္တဲ့ႏုိင္ငံ (Failed State) တခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ႏွစ္ (၆၀) ခရီးကုိ

ျပန္ေျပာင္းသုံးသပ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အဲဒိီအတုိင္း ေတြ႔ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
တခ်ိန္က အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ အလားအလာအေကာင္းဆုံး၊
ေနခ်င့္စဖြယ္အေကာင္းဆုံး ႏုိင္ငံတခု အခုလုိျဖစ္သြားခဲ့ရတဲ့ ကိစၥမွာ
အဓိကတရားခံဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း
ျပတ္ျပတ္သားသား မေထာက္မညႇာတမ္း ျမင္ၾကရ ေျပာၾကရမွာပဲ ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ အလားအလာအေကာင္းဆုံးႏုိင္ငံ (the most promising state)
ကုိ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အနည္းဆုံးႏုိင္ငံ (LDC) ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ပစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကမွတခါ
ၿပိဳကြဲပ်က္သုဥ္းေနတဲ့ ႏုိင္ငံ (Failed State) ျဖစ္သြားေအာင္ ထပ္လုပ္ ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ေတာင္
အားမရေသးဘူး။ ႏုိင္ငံကို ‘အသူရာေခ်ာက္’ (Black Hole) ထဲေရာက္သြားေအာင္ ဉာဏ္ပညာ
အေျမာ္အျမင္နည္းပါးစြာ ႀကိဳးပမ္းေနတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူတုိင္း ဒီကေန႔ ထမ္းေဆာင္ၾကရမယ့္ တာ၀န္က

အဲဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အၿပီးတုိင္ ၿဖိဳဖ်က္ရွင္းလင္းပစ္ေရးပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါကလြဲၿပီး
တျခားဘာမွမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီတာ၀န္အစား အျခားတာ၀န္တခုခုကုိ ပုိၿပီးအေရးႀကီးသေယာင္
မီးေမာင္းထုိးျပေနမယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြ ပစ္မွတ္ေပ်ာက္သြားေအာင္ ေတြေ၀ယိမ္းယုိင္ၿပီး
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခုိင္မာမျပတ္သားျဖစ္သြားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းတာပဲ ျဖစ္တယ္။
သူတုိ႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံအတုိင္း မမွိတ္မသုန္ ဆက္လက္ခ်ီတက္သြားမယ္၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ

‘ျပည္သူေတြ တခဲနက္ အတည္ျပဳထား’ တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအတုိင္း
မျဖစ္မေနက်င္းပသြားမယ္လုိ႔ နအဖ က တေန႔တျခား ပုိပုိၿပီးက်ယ္ေလာင္စြာ
ဟိန္းေဟာက္ေျပာဆုိလာေနစဥ္မွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပုဂၢလိကစာနယ္ဇင္း စာမ်က္ႏွာတခ်ဳိ႕ေပၚမွာ
‘လုိင္စင္ရ’ ႏုိင္ငံေရးစာေရးဆရာေတြရဲ႕ ျမန္မာလူထုနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ‘ေအာ္ေငါက္တဲ့’
‘ေခ်ာ့ျမႇဴတဲ့’ အေရးအသားေတြကလည္း တေန႔တျခား ပုိပုိၿပီး မ်ားလာေနတယ္။
သူတုိ႔က ျမန္မာစစ္တပ္ ႏုိင္ငံေရးထဲ ၀င္လာတာ၊ ဒီကေန႔အထိ ဆက္ရွိေနတာ၊ ေနာင္ကုိလည္း

ဆက္ရွိေနမွာကုိ သမုိင္းေပး လုိအပ္ခ်က္ (Historical Necessity) တခုအျဖစ္ ပုံေဖာ္ၿပီး
အဲဒီအေနအထားဟာ မွန္ကန္တရားမွ်တမႈ (justifiable) ရွိေၾကာင္း ေရွ႕ေနလုိက္ျခင္းျဖင့္
ျမန္မာျပည္ အခုလုိျဖစ္သြားရျခင္းရဲ႕ တရားခံအစစ္ကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုံးကြယ္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတယ္။
အနည္းဆုံး တရားခံေတြရဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ေလ်ာ့ပါးသြားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတယ္။
အုိးေ၀ဦးညဳိျမရဲ႕ ကမာၻေက်ာ္သြားခဲ့တဲ့ အသုံးအႏႈန္းကုိ ခဏငွားၿပီး “ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနၿပီ” (Hell

Hound At Large) လုိ႔ပဲ အခုအခ်ိန္မွာ ေျပာရေတာ့မယ္။ အဲဒီ ‘လုိင္စင္ရ’
ႏုိင္ငံေရးစာေရးဆရာတုိ႔ရဲ႕ အႀကီးအမႉး ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္ႀကီးဟာ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးစမွာ
တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တြဲပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္လုိ႔ ေၾကညာဖုိ႔ကုိ လက္မခံခဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္ ၁/၉၀
ကို က်ေနာ္တုိ႔ လက္မခံဘူးလုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာဆုိခဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္၊
“တပ္မေတာ္ဟာ အမ်ဳိးသားေရး အင္အားစုတခုျဖစ္တယ္” ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့
အႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္က စစ္တပ္ကို ပထမဆုံး ‘စန္းတင္’ ေပးခဲ့သူျဖစ္ခဲ့တာ ကေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕
သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ခ်က္ (Irony) တခုျဖစ္ဟန္ရွိတယ္။
‘လက္နက္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီလဲေရး’ ဆုိတဲ့ လွပဆန္းသစ္တဲ့ စကားလုံးတခုကို တီထြင္ဖန္တီးၿပီး

ႏုိင္ငံေရးအေျခခံ သေဘာတရား တခုကို ပုံပ်က္သြားေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ဖူးတဲ့
အဲဒီပုဂၢဳိလ္ႀကီးဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ဒီမုိကေရစီျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး
အလံကုိၿခံဳၿပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ အႏွစ္ (၂၀)

နီးပါးအၾကာမွာ အဲဒီအလံေတာ္ကုိပဲ ညစ္ညမ္းနံေစာ္ေနသေယာင္ ေျပာဆုိျပဳမူေနပုံေတြကုိ
ေတြ႔ရၾကားရျပန္တာကေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္မႈလုိ႔ပဲ
ဆုိရေတာ့မယ္ထင္တယ္။
ဒီကေန႔ ကမာၻေပၚမွာ တပ္မေတာ္အမ်ားစုႀကီးဟာ သူတုိ႔သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံအသီးသီးရဲ႕

အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး အင္အားစုေတြခ်ည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘာမွထူးထူးျခားျခား စန္းတင္ၿပီး
ေျပာေနစရာ ကိစၥတခုမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ၊
ႏုိင္ငံမၿပိဳကြဲေရးတုိက္ပြဲ၊ ဖက္ဆစ္နာဇီ၀ါဒ ဆန္႔က်င္ေရးတုိက္ပြဲေတြထဲမွာ ေမြးဖြားလာတဲ့
တပ္မေတာ္ ျဖစ္တယ္။ ၿဗိတိသွ်တပ္မေတာ္၊ ဆုိဗီယက္တပ္မေတာ္တုိ႔ဟာလည္း
ဖက္ဆစ္နာဇီေတြကို အေသအေက် ဆန္႔က်င္တုိက္ခုိက္ လာတဲ့ တပ္မေတာ္ေတြျဖစ္ၾကတယ္။
အလားတူ အျခား အျခားေသာ တပ္မေတာ္ေတြဟာလည္း မိမိတုိ႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရး
အက်ပ္အတည္းမ်ားအတြင္း ေမြးဖြားေပၚေပါက္လာတဲ့ တပ္မေတာ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွအပ
အျခားဘယ္တပ္မေတာ္ေခါင္းေတာင္ေတြကမွ “ကမာၻႀကီးကုိ က်ဳပ္တုိ႔ကယ္တင္ခဲ့တယ္”
“တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖုိ႔ လက္ႏွစ္လုံးအလုိမွာ က်ဳပ္ကယ္တင္ခဲ့တယ္” “ဒီတုိင္းျပည္ကုိ
က်ဳပ္ကယ္တင္ခဲ့တယ္” လုိ႔ မေျပာခဲ့ၾကဖူးဘူး။
အဲဒီလုိ ေျပာပုံဆုိပုံေတြကို ျမန္မာျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လုံး ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို တဖြဲ႔တည္း ေမာင္ပုိင္စီးၿပီး ‘တပ္မေတာ္ေန႔’ လုပ္ထားတဲ့လုပ္ရပ္။
‘တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ’ ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံ၊ တပ္မေတာ္ေဆးတကၠသုိလ္၊
တပ္မေတာ္နည္းပညာတကၠသုိလ္စသျဖင့္ အေရးပါတဲ့ ပညာေရးအေဆာက္အုံေတြကို
အရပ္ဘက္ကေန သီးျခားခြဲၿပီးထူေထာင္ထားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ
ထြက္လာတဲ့ အေျဖက တခုတည္းပဲရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တပ္ဟာ အျခားေသာ
အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြအားလုံးရဲ႕ အေပၚမွာရွိတဲ့ (တနည္း) ဥပေဒအထက္မွာရွိတဲ့
တခုတည္းေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း
ထူေထာင္ေနတာပဲျဖစ္တယ္။ အဲသေလာက္ရွင္းေနတာကုိေတာင္ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္
ေတြးေလ့ေျပာေလ့ရွိသူေတြက ရွင္းေနတာကုိ ႐ႈပ္ေအာင္ ေတြးေနေျပာေနၾကတဲ့အတြက္
စစ္အာဏာရွင္ေတြက အဲဒီအယူအဆကို အေျခခံဥပေဒထဲထည့္ဆြဲၿပီး အထြတ္တင္ထားတာ
ျဖစ္တယ္။
အဲဒီအယူအဆဟာ ဗမာ့ေရေျမသဘာ၀နဲ႔လည္း ကုိက္ညီမႈမရွိ၊

ဗမာ့ေရွးထုံးအစဥ္အလာေတြနဲ႔လည္း ကုိက္ညီမႈမရွိ၊ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား၊
အက်င့္စ႐ုိက္၊ အေလ့အထေတြနဲ႔လည္း ကုိက္ညီမႈမရွိတဲ့အျပင္ သတင္းဆက္သြယ္ေရး
နည္းပညာေတြ အံ့မခန္းတုိးတက္ေနတဲ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုေခတ္ ဒီကေန႔
ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးသေဘာတရားေတြ၊ အခင္းအက်င္းေတြနဲ႔လည္း ဘယ္လုိမွ
ကုိက္ညီမႈမရွိတဲ့ အဆုံးစြန္ေခတ္ကုန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ (Extremely Obsolete) အယူအဆ
တရပ္ျဖစ္တယ္ဆုိ ဦးေႏွာက္ပုံမွန္ရွိသူတုိင္း သိၾကတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီကေန႔ ဗမာျပည္ကုိ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးၿပီး ဦးေႏွာက္ပုံမွန္ရွိသူတုိင္း
လုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္ တခုတည္းေသာ အလုပ္က ဒီကေန႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ “ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕
အဲဒီအယူအဆဟာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မွားယြင္းေနတယ္။ ဒီအယူအဆကုိ ထူေထာင္ခဲ့တဲ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ေရွ႕မ်ဳိးဆက္စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာလည္း အမွားႀကီးမွားခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအယူအဆကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ျပည္သူေတြဘက္ကုိ ေျပာင္းလာပါ” လုိ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ထပ္ကာထပ္ကာ ထပ္တလဲလဲ ေျပာၾကရမွာျဖစ္တယ္။
“လက္နက္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီလဲပါ” ဆုိတဲ့ စကားကုိ အခုမွေျပာၾကရမွာျဖစ္တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ဒီကေန႔ဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အယူအဆဟာ တုိင္းျပည္အတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိ၊
စစ္တပ္အတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိတဲ့အျပင္ ေရွ႕အနာဂတ္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္
အဲဒီအယူအဆကို ဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိဘူးဆုိတဲ့
စကားကုိ တိတိက်က် ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာၾကရမွာျဖစ္တယ္။ လုိအပ္ရင္ အဖမ္းဆီးခံ၊
အညႇဥ္းဆဲခံ၊ အသတ္ျဖတ္ခံၿပီး ေျပာၾကရမွာပဲျဖစ္တယ္။
ဂ်ာမဏီနာဇီထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔
အီရတ္အာဏာရွင္ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္တုိ႔ရဲ႕ ဘ၀မ်ားဟာ ႀကိဳးစင္ေပၚမွာ အဆုံးသတ္သြားခဲ့ၾကရတယ္။
အီတလီဖက္ဆစ္အာဏာရွင္ မူဆုိလီနီ၊ ႐ုိးေမးနီးယား ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္
ေခ်ာင္ဆက္စကူးတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀မ်ားဟာ လမ္းေပၚမွာ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ အဆုံးသတ္သြားခဲ့ၾကရတယ္။
စလုိဘုိဒန္ မီလုိစီဗစ္ (ယူဂုိဆလားဗီးယား)၊ ရာဒိုဗန္ကရာဇစ္ (ေဘာ့စနီးယား)၊ ခ်ားစ္ေတလာ
(လုိက္ေဘးရီးယား)၊ ဒုခ်္ (ကေမာၻဒီးယား) စတဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာလည္း
ႏုိင္ငံတကာစစ္ရာဇ၀တ္ခုံ႐ုံးေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရ၊ ရင္ဆုိင္ေနၾကရဆဲျဖစ္တယ္။ ခ်ီလီမွာ၊
အာဂ်င္တီးနားမွာ၊ ရ၀မ္ဒါမွာ၊ ကြန္ဂုိမွာ မိမိတုိ႔ အာဏာရေနခုိက္ လူမဆန္တဲ့ ျပစ္မႈႀကီးေတြကုိ
က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတဲ့ အာဏာရွင္နဲ႔ မင္းမဲ့၀ါဒီေတြဟာလည္း သူတုိ႔ အဲဒီရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြကုိ
က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာခဲ့ေပမယ့္ တရားဥပေဒရဲ႕ တေကာက္ေကာက္
ေနာက္ကလုိက္ျခင္းကုိ ခံေနၾကရဆဲျဖစ္တယ္။ နာဇီအက်ဥ္းစခန္းေစာင့္တဦးဆုိရင္ အသက္ (၈၈)
ႏွစ္ရွိေနၿပီး ဘီးတပ္ကုလားထုိင္နဲ႔ သြားလာေနရတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္ေနတာေတာင္မွ
သူက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြေၾကာင့္ ႐ုံးတင္တရားစြဲဆုိ စစ္ေဆးတာကို ခံေနရတယ္။
အဲသလုိပဲ တခ်ိန္က ျမန္မာျပည္မွာ အင္မတန္ကုိ ဘုန္းမီးေနလေတာက္ပခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္

ဗုိလ္ေန၀င္းဟာလည္း သူ႔ဘ၀ရဲ႕ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေတြကို စိတ္မခ်မ္းေျမ့စြာ ကုန္လြန္ခဲ့ရၿပီး
ေသေတာ့လည္း လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္သူတေယာက္မွမရွိဘဲ အေလာင္းကုိ ဂူသြင္းျမႇဳပ္ႏွံစရာ
ေနရာေတာင္မရွိတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူ႔ရဲ႕ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြဟာလည္း ဖခင္ျဖစ္သူ၊
ဘုိးေအျဖစ္သူရဲ႕ ဆုိးေမြကုိ ဆက္လက္ခံယူေနၾကရဆဲျဖစ္တယ္။
အခု အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့သူအားလုံးဟာ အာဏာရွင္၀ါဒ၊ မင္းမ့ဲ၀ါဒကုိ မကုိင္စြဲခင္က သက္ဆုိင္ရာ

ႏုိင္ငံအသီးသီးရဲ႕ သမုိင္း စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ အေတာ္အတန္ ေတာက္ပတဲ့ ပုံရိပ္ေတြနဲ႔
ေနရာယူႏုိင္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဗုိလ္ေန၀င္းကုိပဲၾကည့္ပါ။ စာတုိက္စာေရးေလး
သခင္႐ႈေမာင္ဘ၀နဲ႔ ကုိလုိနီဆန္႔က်င္ေရးေခတ္ကသူ႔ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြ၊ ဗုိလ္ေန၀င္းဘ၀နဲ႔
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးေခတ္က သူ႔ရဲ႕ပုံရိပ္ေတြဟာ အေတာ္ကေလး

ေတာက္ေျပာင္တင့္တယ္ခဲ့တာကုိ ေတြ႔ၾကရမွာျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီသူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕၀ိညာဥ္ထဲကုိ ပူးကပ္၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကတဲ့

အာဏာရွင္၀ါဒနတ္ဆုိး၊ မင္းမဲ့၀ါဒနတ္ဆုိးေတြကို မခုခံမတြန္းလွန္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္
သူတုိ႔မွာရွိထားၿပီးသား ႏုိင္ငံေရးအရင္းအႏွီး (Political Capital) အားလုံးကုိ ဆုံး႐ႈံး
လက္လြတ္ခဲ့ၾကရၿပီး သမုိင္းရဲ႕ဗီလိန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ အေသဆုိးနဲ႔ေတာင္
ေသခဲ့ၾကရတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒီကေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂၢဳိလ္တုိင္း မျဖစ္မေန ထမ္းေဆာင္ၾကရမယ့္

အနိမ့္ဆုံးတာ၀န္က အဲဒီလုိ အာဏာရွင္ေတြ၊ မင္းမဲ့၀ါဒီေတြရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းမေကာင္းပုံ၊
ဇာတ္သိမ္းမလွပုံေတြကို ျမန္မာျပည္က စစ္အာဏာရွင္ေတြ သေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္
အခါသင့္အခြင့္ႀကံဳတုိင္း ထပ္တလဲလဲ ထပ္ကာထပ္ကာ ေျပာျပၾကဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕
အယူအဆအေတြးအေခၚနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြ အေရာင္ထြက္ေျပာင္လက္လာေအာင္
(ရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ) တုိက္ခြၽတ္ေဆးသားတင္ေပးဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး။
(သြားၿဖဲကေလးေတြနဲ႔ လက္ေနာက္ပစ္ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ေျမႇာက္ပင့္ေပးတဲ့ အမူအရာေတြက
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အျပစ္ႀကီးသလဲဆုိတာကုိေတာ့ ေျပာစရာေတာင္လုိမယ္မထင္ဘူး။)
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြထဲက အမွာစကားတခုကို

အမွတ္ရမိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “မွန္ကန္တရားမွ်တတဲ့ စကားကုိ အလုပ္ကုိ မေျပာရဲ
မလုပ္ရဲရင္ေနပါ။ ခြင့္လႊတ္လုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မမွန္ကန္ တရား မမွ်တတဲ့ စကားကုိ၊
အလုပ္ကုိ၊ မေျပာဘဲ မလုပ္ဘဲ ေနရဲတဲ့သတၱိေလးလည္း ရွိၾကပါ။ အဲဒီသတၱိေလာက္မွ မရွိရင္ေတာ့
ဒီမုိကေရစီရဖုိ႔ မလြယ္ေသးဘူး” ဆုိတဲ့ အမွာစကားျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးေရွ႕ပုိင္းတေနရာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ‘ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္ႀကီး’ နဲ႔ သူ႔ကုိ

တပ္ဦးတင္ထားၾကတဲ့ လုိင္စင္ရ ႏုိင္ငံေရးစာေရးဆရာဆုိသူေတြဟာ ဗမာျပည္ရဲ႕
အရင္းခံျပႆနာ၊ ဗမာျပည္ရဲ႕ အဓိကပဋိပကၡ၊ ဗမာျပည္ အခုလုိ အေထြေထြ အက်ပ္အတည္းနဲ႔
ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္းရဲ႕ အဓိကလက္သည္တရားခံကို မသိၾကတာေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူဘူး။
အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအတြက္ သူတုိ႔က်င့္သုံးေနၾကတဲ့ နည္းလမ္းက
ျမန္မာပရိသတ္ ျမန္မာလူထုနဲ႔ ရင္းႏွီးကြၽမ္း၀င္ေနတဲ့ “ယုိးဒယား ရာမဇာတ္ေတာ္ထဲက
သမင္လုိက္ခန္း” လုိ ျဖစ္ေနတာပဲရွိတယ္။
ယိုးဒယား ရာမဇာတ္ေတာ္ သမင္လုိက္ခန္း အကသ႐ုပ္ေဖာ္ကို ၾကည့္ဖူးသူေတြ

သေဘာေပါက္ၾကလိမ့္မယ္။ ေလးေတာ္ကုိင္ ထားတဲ့ ရာမက လွလွပပ ႂကြႂကြြရြရြနဲ႔
ဇာတ္စင္ညာဘက္ေထာင့္ကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ သမင္က ဇာတ္စင္ဘယ္ဘက္ေထာင့္ကို
အသာအယာ ကူးသြားတယ္။ ရာမ ဘယ္ဘက္ေရာက္သြားတဲ့အခါ သမင္က
ညာဘက္ေရာက္သြားျပန္တယ္။ အကသ႐ုပ္ေဖာ္ ဇာတ္လမ္းဆုိေတာ့ ၾကည့္လုိ႔ေတာ့
အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ အႏုပညာကုိ ဖယ္ၾကည့္လုိက္ရင္ ရာမက သမင္ကုိ မမိေအာင္
လုိက္ဖမ္းသလုိျဖစ္ေနတယ္။

ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္ႀကီးနဲ႔ သူ႔လူေတြရဲ႕ အေရးအသားေတြကလည္း
အဲသလုိျဖစ္ေနတယ္။ ျမန္မာ့အက်ပ္အတည္းမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕
အဓိကက်တဲ့ အခန္းက႑ကုိ ေဖ်ာ့မွိန္ၿပီး အျခားက႑ေတြကုိ
ရွာႀကံလက္ညႇိဳးထုိးျပေနၾကတယ္။ ဆင္ေကာင္ႀကီးေတြ႔ေနတာေတာင္
ေျခရာေဟာင္းနဲ႔ တုိက္ၾကည့္ၿပီးမွ ဆင္ဟုတ္မဟုတ္ လက္ခံႏုိင္မယ္္ဆုိတာမ်ဳိးေတြ
ေျပာေနၾကတယ္။ ‘လူထြက္ႀကီး’ ဆုိရင္ တက္ခနီကာလာ
ေခတ္သစ္ႏုိင္ငံေရးေ၀ါဟာရ အသစ္အဆန္းေတြကုိ ေရလဲသုံးၿပီး သူသစၥာခံခဲ့ဖူးတဲ့
NLD ပါတီကုိေတာင္ ေငါက္ငမ္းႀကိမ္းေမာင္းတာေတြ လုပ္ေနတယ္။ ၇၀
ခုႏွစ္ေတြက တုိးတက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ တဦးျဖစ္တဲ့ ေမာင္ေလးေအာင္ရဲ႕
“ပညာတတ္ႀကိမ္လုံးနဲ႔ တအုန္းအုန္း ႐ုိက္ႏွက္တယ္” ဆုိတဲ့ စာသားကုိ သတိရစရာျဖစ္တယ္။
‘လူထြက္ႀကီး’ ရဲ႕ လူေတြကလည္း ေခတ္သစ္ႏုိင္ငံေရးသိပၸံပညာကုိ “ထက္ေအာက္ေမႊေႏွာက္
ထုတ္ေခ်ာက္ေက်ာ္ၾကား” တဲ့ ပုံမ်ဳိးဖမ္းၿပီး ျမန္မာျပည္ရဲ႕ပင္မေရစီးကုိ လမ္းလႊဲေပးဖုိ႔
ႀကိဳးပမ္းေနၾကတယ္။
ကြင္းဆက္ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေသာ့ခ်က္ျပႆနာကုိ ေတြ႔ေအာင္ရွာဖုိ႔က

ပထမဆုံးလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ျပႆနာက ျပည္ေထာင္စု
မၿပိဳကြဲေရးလည္းမဟုတ္၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံး ညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးလည္းမဟုတ္၊
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးလည္းမဟုတ္။ “စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးသာ”
ျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ၾကရမယ္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာၾကရမယ္။
အဲဒီအခ်က္ကို မျမင္ရင္ အမ်ဳိးသားေရးအျမင္ အာ႐ုံခ်ဳိ႕တဲ့တာပဲျဖစ္မယ္။ ျမင္ၿပီးမေျပာရင္
အမ်ဳိးသားေရးသတိၱ ခ်ဳိ႕တဲ့တာပဲျဖစ္မယ္။ ဒါကုိ အတုိင္းအတာတခုအထိ ခြင့္လႊတ္လုိ႔
ရႏုိင္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအဆင့္မွာတင္မရပ္ဘဲ ျပည္သူေတြ ေ၀၀ါးသြားေအာင္
“ရာမဇာတ္ေတာ္ထဲက သမင္လုိက္” သလုိ လုပ္ေနၾကတာကေတာ့ တရားခံကုိ
အားေပးကူညီသူမ်ားအျဖစ္ သမုိင္းရဲ႕ ေရပုပ္ေျမာင္းထဲ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္
ခုန္ခ်ေနၾကတာပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိလုပ္တဲ့သူေတြကုိေတာ့ သမုိင္းက ခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စိတ္ရင္းေစတနာ
မွန္ၿပီးသားပါ
ေမာင္ၾသ
၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaingnews.org/articles/Dec09/251209b.php
၉-၁၂-၀၉ ေန႔က ထုတ္ေ၀တဲ့ ႏုိင္ငံပုိင္ နအဖအသုံးေတာ္ခံ စည္း႐ုံးေရးသတင္းစာႀကီးေတြမွာ

ေဆာင္းပါးရွင္ ခ်မ္းျမေအးရဲ႕ ‘စိတ္ရင္းေစတနာမွန္ၿပီး ႐ုိးသားမယ္ဆုိရင္’ ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္ရေတာ့
ဒီေဆာင္းပါးအေပၚ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ (အန္အယ္လ္ဒီ၊ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္) က
စိတ္ပ်က္မိပါတယ္လုိ႔ ေျပာသြားတာ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။

က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလုိစိတ္ပ်က္မိတာထက္ ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွာရွိတဲ့ ျဖဳတ္တေကာင္ရဲ႕

ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဒီေလာက္အေတြးတိမ္တိမ္ ေအာက္တန္းက်လွခ်ည္လားဆုိၿပီး စုပ္တသပ္သပ္နဲ႔
သနားမိတာပါပဲ။ ငါ့အစုိးရ၊ ငါ့သတင္းစာ၊ ငါ့ပလက္ေဖာင္းဆုိၿပီး ထင္ရာစုိင္း
လက္သရမ္းလုိက္တာဟာ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ သက္ဆုိးရွည္သမွ်၊ ငါအခြင့္ထူးခံ ရေနမွာပဲဆုိတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးေၾကာင့္ဆိုတာ ခ်မ္းျမေအးရဲ႕ အဖားကမ္းကုန္ ေဆာင္းပါးမွာ
ဘြင္းဘြင္းႀကီးေပၚေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
စိတ္ရင္းေစတနာ မမွန္ၿပီး မ႐ုိးသားတာ ဘယ္သူေတြလဲ …

ေပးထားေျပာထားတဲ့ ကတိစကားေတြကို ပယ္ဖ်က္တာ ဘယ္သူေတြလဲ …
မိမိထုတ္ျပန္ထားတဲ့ အမိန္႔ေၾကညာစာေတြကို မလုိက္နာတာဘယ္သူေတြလဲ …
ျပည္သူလူထုအက်ဳိးစီးပြားထက္ မိမိနဲ႔ မိမိေဆြမ်ဳိးအသုိင္းအ၀န္းအက်ဳိးစီးပြားကုိ
၀ိသမေလာဘတက္ အျမတ္ထုတ္ စီးပြားေရးလက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနၾကတာ ဘယ္သူေတြလဲ …
၂၀၀၃ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈ ဘယ္သူခုိင္းတာလဲ …
ႀကံ့ဖြ႔ံ/စြမ္းအားရွင္ေတြနဲ႔ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔
ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြကို တုိက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းခုိင္းတာ ဘယ္သူေတြလဲ …
ဒီထဲမွာ ခ်မ္းျမေအးတဦးေကာ ပါ၀င္ေနသလား …
ဒါေလးေတာ့ ခ်မ္းျမေအး စဥ္းစားတတ္ရင္ ‘စိတ္ရင္းေစတနာမွန္ၿပီး ႐ုိးသားမယ္ဆုိရင္’ ဆုိတဲ့
ေဆာင္းပါးက ရွက္စရာႀကီးပါ။
နအဖအစုိးရထံမွ နာမည္ေကာင္းလက္မွတ္ရဖုိ႔ ဖားေဆာင္းပါးေရးခ်င္တာနဲ႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
အန္အယ္လ္ဒီကုိ အပုပ္ခ်၊ တဖက္သတ္ေရးေနတာဟာ ယုိသူမရွက္ ျမင္သူရွက္၊ ေရးသူမရွက္
ဖတ္သူရွက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူခုိးက လူျပန္ဟစ္ ဆုိတာမ်ဳိး။ သူမ်ားမ်က္ေခ်းျမင္ၿပီး၊ ကုိယ့္မ်က္ေခ်း
ကုိယ္မျမင္တဲ့ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္လုိမ်ဳိး ျဖစ္ေနၿပီလား။ နအဖ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြ
သံေ၀ဂရဖုိ႔ ေကာင္းေနၿပီ။
ျမန္မာႏုိင္ငံကို ပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမႈ (Sanction) ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

ေတာင္းဆုိခဲ့တာပါဆုိတဲ့ ျပည္တြင္းက ေဆာင္းပါးရွင္ ကုိေရႊငဖား အေတာ္မ်ားမ်ားက
စြပ္စြဲေရးသားခဲ့ၾကတာဟာ ယုတၱိမတန္တဲ့ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ဟာသကားေတြ ၾကည့္ေနရသလုိပါပဲ။
အေပါစားဆန္လွပါတယ္။
အေမရိကန္၊ အီးယူႏုိင္ငံတုိ႔မွ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ (Sanction) ပိတ္ဆုိ႔မႈဟာ နအဖစစ္အစုိးရရဲ႕

လူ႔အခြင့္အေရး အႀကီးအက်ယ္ ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာပုိ႔ ဆႏၵျပၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားျပည္သူ
အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြကို အၾကမ္းဖက္ ႐ုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္
ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့တာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ေဆာင္းပါးရွင္ ခ်မ္းျမေအးက ဘာေၾကာင့္
ေရငုံႏႈတ္ပိ္တ္ေနရပါသလဲ။

အိမ္ထဲမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းခံေနရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕

တရားစီရင္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစတဲ့ အာဏာႀကီးသုံးရပ္အထက္မွာရွိတဲ့
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊတုိ႔ဟာ ဘယ္သူက အာဏာရွိၿပီး ဘယ္သူက လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိတာပါလဲ။
အာဏာမရွိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာႏုိင္ငံကို ပိတ္ဆုိ႔အေရးယူခုိင္းတာနဲ႔
အေမရိကန္လုိ၊ အီးယူလုိ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက လုိက္နာရတယ္ဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါလား၊
ဟုတ္ပါ့မလား ေမာင္ကာဠဳေရလုိ႔ ေမးလုိက္ခ်င္ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚ ရက္ရက္စက္စက္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ က်ဴးလြန္ေနၾကတဲ့

စစ္အာဏာရွင္အစိုးရကုိ ယခုလုိ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈေတြဟာ ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈဆုိတာ
နားလည္ဖုိ႔ေကာင္းပါၿပီ။
ေဆာင္းပါးရွင္ ခ်မ္းျမေအးရဲ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ေပးစာေတြက မီဒီယာေတြမွာ

ျပန္႔ေနေအာင္ ႀကိဳၿပီးဖြတာမ်ဳိးကေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူးတဲ့။ ႀကိဳဖြတာျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္ေစ
စာပါအေၾကာင္းအရာက အဓိက က်ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးစာမ်ားနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး …
ႏုိင္ငံေတာ္ကို သစၥာေဖာက္တဲ့အေၾကာင္းအရာလား …
နအဖအစိုးရကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာလား …
ျပည္ေထာင္စုသားတုိင္းရင္းသားအားလုံးရဲ႕ အက်ဴိးစီးပြားကို
ထိခုိက္နစ္နာပ်က္စီးေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာလား …
ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြအေပၚမွာ သုံးသပ္ၾကည့္ရပါမယ္။
၂၅-၁၂-၀၉ ေန႔က ပထမေပးစာမွာ… ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚအေရးယူပိတ္ဆုိ႔ထားမႈမ်ား

႐ုပ္သိမ္းပယ္ဖ်က္ေရးကိစၥ။
၁၁-၁၁-၀၉ ေန႔က ဒုတိယေပးစာမွာ… ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔ထားမႈမ်ား
႐ုပ္သိမ္းေရးကိစၥ ေနာက္ဆက္တြဲတင္ျပျခင္း…
အဲဒီစာ (၂) ေစာင္ကုိ ၾကည့္ရင္ ဘာမွလွ်ဳိ႕၀ွက္ထိန္ခ်န္ထားရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ပါ။ မီဒီယာကေန

အမ်ားျပည္သူ ႀကိဳတင္သိရွိျခင္းနဲ႔ ေနာက္က်မွသိရွိျခင္းသာ ကြာျခားမႈျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔
အစုိးရအတြက္ အက်ဳိးရွိေစမယ့္ ကိစၥမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။
ေကာင္းၿပီ။ ၈-၁၁-၀၇ ေန႔စြဲနဲ႔ မစၥတာဂမ္ဘာရီနဲ႔ ေပးလုိက္တဲ့ (စင္ကာပူမွာ ထုတ္ျပန္တဲ့)

ေၾကညာခ်က္ကေကာ၊ တုိင္းရင္းသားအားလုံးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥသာျဖစ္တယ္။
“ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားအားလုံး ေသြးစည္းခုိင္မာမႈႏွင့္ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး

အေရးတႀကီးလုိအပ္ေနေသာ ယခုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊
ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ က်မတုိ႔၏ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအားလုံး၏

ဆႏၵသေဘာထားမ်ားႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားမ်ားကုိ အခုိင္အမာ အဆက္မျပတ္ အေလးအနက္ထားကာ
စဥ္းစားေပးရမည္မွာ က်မအေပၚ က်ေရာက္လာေသာ တာ၀န္ျဖစ္ေနပါၿပီ …” တဲ့။ ေဆာင္းပါးရွင္
ခ်မ္းျမေအးေရ … ဒီေလာက္ဆုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႐ုိးသားတည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္တဲ့
စာေတြထဲမွာ နအဖစစ္အစုိးရကုိ ထိခုိက္ပုတ္ခတ္တဲ့ စာတလုံးမွမပါဘူးဆုိတာ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕
လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကုိ ထိခုိက္ေစာ္ကားတာ မပါဘူးဆုိတာေတာ့
အသင္ခ်မ္းျမေအးသည္ ဂဏွာဟိ မွတ္သားေလေလာ့လုိ႔ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
ဒီေန႔ နအဖစစ္အစိုးရကုိ အေမရိကန္နဲ႔ အီးယူႏုိင္ငံေတြက

တုိက္႐ုိက္ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈေတြရွိေနသလုိ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ နအဖဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး
ဦးေအာင္ၾကည္တုိ႔လည္း ယခုရက္ပုိင္း လပုိင္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့တာ သုံးႀကိမ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။
အေျခအေနကုိ တိတိက်က်မသိႏုိင္ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေပးစာအရ
ထူးျခားမႈမ်ားရွိလာႏုိင္မလားလို႔ေတာ့ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့
ခ်မ္းျမေအးရဲ႕ ေဆာင္းပါးထဲက …
“မိဘျဖစ္တဲ့ အစိုးရအေနနဲ႔ကေတာ့ သေဘာထားႀကီးႀကီးထားၿပီး လုပ္သင့္တာလုပ္ေပးလိမ့္မယ္လုိ႔

ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္” ဆုိတဲ့ စကားအရ စဥ္းစားရတာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
အန္အယ္လ္ဒီဟာ ႐ုိး႐ုိးသားသား သေဘာထားနဲ႔ တပ္မေတာ္စစ္အစုိးရကို အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး
ခ်ဥ္းကပ္ညႇိႏႈိင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးကတည္းကပါ။ အႏွစ္ (၂၀) ရွိခဲ့ၿပီ။
အဲဒီထဲကသာ တပ္မေတာ္စစ္အစုိးရဟာ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔နဲ႔
ေတြ႔ဆုံပူးေပါင္း ညႇိႏႈိင္းစိတ္ရင္း ေစတနာမွန္မွန္ ႐ုိးသားစြာ ေဆာင္ရြက္သြားၾကမယ္ဆုိရင္…
ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ ဟုိလူလာလုိက္ … မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရ၊ ဒီလူလာလုိက္ … မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရ

ဘ၀မ်ဳိး မေရာက္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံဟာ အာဆီယံအစည္းအေ၀းမွာလည္း
ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးရ၊ ကုလသမဂၢအေထြေထြ ညီလာခံမွာလည္း ျမန္မာ့အေရးေဆြးေႏြးရ၊
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီမွာလည္း ေဆြးေႏြးရနဲ႔ ငပြႏုိင္ငံႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ကမာၻ႔အလယ္မွာလည္း
အေမရိကန္ လာလုိက္၊ အီးယူက လာလုိက္၊ ကုလသမဂၢက လာလုိက္၊ အာဆီယံက လာလုိက္၊
တ႐ုတ္၊ ႐ုရွ၊ ဂ်ပန္၊ အိႏိၵယ၊ ၾသစေၾတးလ်က လာလုိက္၊ လူ႔အခြင့္အေရးျပႆနာ
ဒုိင္ခံရွင္းေနရတာနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာသလုိ ၾကာရင္
ဖာႏုိင္ငံႀကီးျဖစ္ေတာ့မွာ စုိးရိမ္ေနရပါတယ္။
ျပည္ပမီဒီယာေတြ ဖြတာထက္၊ ျပည္တြင္းက ဖြေနတဲ့ သတင္းစာေဆာင္းပါးရွင္ေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္တုိ႔ စိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္း
ေရာင္း၀ယ္ေနတဲ့ၾကားမွာ ေဆး႐ုိးသည္္ေတြက ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔လုပ္သလုိ လုပ္ေနဖုိ႔
မသင့္လွေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

trsKd;om;'Dru kd a&pDtzJG csKyftm;
etz ppftyk pf .
k wdu
k cf u
kd af csr_e;f r_rsm;tusOf;
1
Polaris Burmese Library ( Singapore )
trsK;d om;'Dru
kd a&pDtzJG csKyftm; etz ppftyk pf .
k wdu
k cf u
kd af csre_ ;f r_rsm;tusO;f
- 95 ckEpS t f wGi;f uomc±dik f (24) em&D rD;vif;a&;tcrf;tem;wGif rD;&xm;0ef}uD;0if;pderf S NLD ESifh wkww f w k cf si;f
"g;"g;csif;±kduf&rSm jzpfa=umif; ajymqdkcJh?
- (1-11- 96) }uHzGH@toif; A[dktwGif;a&;rSL; rD;&xm;0ef}uD; 0if;pdef- tif;awmfv,fjyif&Gm }uH@zGH@tqdkðyv$m
ay;tyfyw JG iG f pk=unfukd owf&v J m; [k y&dwo f wftm; 5 cg/ 6 cgavmuf a'gow}uD; atmf[pf qufwu kd af r;?
b,forl S rajz=u?
- (3-11-96) uom odraf t;&Gm }uH@z@HG tqdðk yv$may;tyfyw JG iG f txufyg twdik ;f (3) cg atmf[pfar;cJ?h
- (9-1-99) ae@wiG f nae (3;45) OD;wifO;D OD;=unfarmif/ a':atmifqef;pk=unfw@kd tzG@J tm; &efuek f A[ef; uarBmZ
&dyo f mteD;/ vl (200) cef@&dS vltyk w f tkyu f vlukd aoapEdik af vmufatmif tE &W m,fay;Edik af om vufeufrsK;d pHjk zih/f
wOD;wa,muf. pDpOfneG =f um;xm;aom trde@f uekd mcHvsuf t=urf;zuf wdu k cf u
dk af om udpjP zpfymG ;/ pD;vmaom
,mOfysufpD; vlten;fi,f '%f&m&?
- a':pkvw G af jrmuf+yD; &Sr;f jynfe,f c&D;pOf aròrd@/ rlq,fwiG f vnf;aumif;
- &cdkifjynfe,fwGif vnf;aumif;
- xdk@aemuf ppfudkif;wdkif;ESihf ucsifjynfe,f c&D;pOfwGif -
- aumvif;òrd@wiG f pwifaESmih, f u S ?f aumvif; (txu) a&S }uH@z@HG rS jynfytm;ud;k ykqed ±f ;kd æ qef@usi=fh u [k
atmf[pfaESmihf,Suf?
- tif;awmfòrd@t0ifwiG f a':pk pum;ajymaepOf tm;ay;axmufco H rl sm;tm; }uH@z@HG rsm;rS t"du±k%;f jzpfvek ;D yg;txd
aESmihf,SufcJh/ a':pkum;em;txd tkyfcJusvm/ a':pku arwWma&Sxm;zdk@ ajym&?
- uomòrd@t0if }uH@zGH@rsm;u roGm;&ef &efðy[ef@wm;/
- jrpf}uD;em;t0if }uH@z@HG (300) cef@u aESmuf,u S ?f qdik ;f bkwu f ikd /f aºuG;a=umfow H ikd /f av;*G/ pufb;D abmoD;/
avmufpmvHk;/ "g;wdkrsm;udkifaqmif/ t"du&k%f;jzpfawmhrnfh toGifaqmifcJh/
- Aef;armfòrd@t0if }uH@z@G H (300) ausmf atmf[pfqyl l t=urf;zufvmcJ/h LN D AD'G , D kd uifr&mtm; vk&ef óud;pm;/ 'kw/f
"g;udkifxm; OD;wifOD; um;udk xk&dkuf?
- pOf@u;l òrd@teD; }u@zH @HG (400) ausmf vufeufrsm;udik +f yD; apmihaf e (a':pkw@kd tzG@J tjcm;vrf;rS oGm;ojzihf vlpk
cGJvdkuf)?
- rd;k ukwf rE aW v;c&D;pOf/ oydwu f si;f csr;f om&Gm }uH@z@HG (100) cef@ ydpk wmudik f atmif[pf ±_H cs/ NLD ESifh &Gmvlxrk S
EdkifiHawmfoDcsif;qdkI wkefjyefrS vlpkcGJoGm;=u?
- oydwu f si;f usnaf wmufaygu&f mG teD; }uHzG@H rsm; wkw/f "g; av;*GawGuikd x f m;/ a':pktm; tm;ay;axmufcaH eaom
vrf;ab;wGif &yfaeonfh vlxt k =um;od@k z,f&ifz,f rz,f&if ud, k thf avmif;ud, k af umuf [k atmf[pf+yD;
w&=urf; xd;k 0if/ a':pkum;udk cJEiS fh xkI NLD vli,fwOD; acgi;f aygu?f
- oydwu f si;f rS pOfu h l txd vdu k af ESmih,f u S f a':pkw@kd ,mOfwef;a&SrS ydwq f @kd armif;/
- rwW&mt0if vl&rf;um; wcsdK@ aESmihf,Suf oHCmawmfrsm; =um;0if wm;qD;ay;cJh&?
- rwW&mrS txGuyf o k rd }f uD;òrd@e,f ykord af v;&GmwGif vl&rf;um; (50) ausmw f @kd u [ef@wm; aESmih, f u
S f oHCmawmf
rsm;u [ef@wm;ay;&?
- acsmif;OD;t0if a&qdk;&GmwGif aESmihf,Suf oHCmawmfrsm; [ef@wm;ay;&/
- aemufq;kH 'Dy, J if; vky}f uHrt _ xd jzpfymG ;?
ÐÐÐÐÐ
2
'Dy,
J if; vky}f uHowfjzwfrE_ iS hf ywfoufI jynfwiG ;f v$waf wmf ud,
k pf m;vS,rf sm;. oabmxm;rsm;
OD;cGex
f eG ;f OD; (oDayg - 1) SNLD (31- 5-03)
- ESpb f ufpvH;k xde;f xde;f odr;f odr;f eJ@ aqG;aEG;yGq
J D qufomG ;zd@k arwWm&yfccH si/f &efuek rf mS 'Dta=umif;yJ ajymae=u
ausmif;ydwf&wJh txdjzpfawmh ydkqdk;oGm;/
a':eef;cifaxG;jrifh (zm;tH - 3) NLD (3- 6- 03)

- usr ajymcsifvGef;vdk@ &ifxJudk emaew,f/ 'Davmuf &uf&ufpufpuf vkyfr,frxifcJhrd/
- bmvky=f urvJ bm&Sw d ,fv@kd wa,muf+yD; wa,muf vmajym=u/ avmavmq,f csKd csKd omomeJ@ arwWm yd@k ay;zd@k
omajymvdkuf&?
- usrwdk@trwfawGusefao;w,f/ usrwdk@u vlxke@JydkeD;w,f usrwdk@ wm0efv$Jw,fvdk@ oabmxm;w,f/
pdwf&Snfonf;cHzdk@ vrf;qHk;oGm;+yD/ jywfjywfom;om;vkyf&awmhr,f?
- awmfawmfav;atmufwef;us/ ,kwf,kwfrmrmvkyfwmudk xdkif=unfhae&if vlom;r[kwf/
OD;[efaZmf (rauG;) NLD (4- 6-03)

- cGihfðycsufeJ@ oGm;wm EdkifiHawmfrSm wm0ef&Sdw,f/
- a':pk t&nftcsi;f eJ@ vky&f yfukd rSED ikd pf &m r&S/d vwfwavm tm;i,fpw
d 0f if/
OD;cGex
f eG ;f OD; (oDayg - 1) SNLD (21-6- 03)
- a':atmifqef;pk=unfukd awG@qakH qG;aEG;yGJ vrf;ra0;&atmif/ ajyvnf&m ajyvnfa=umif; jzpfatmif cwWxrd ;f odr;f
xm;&onf[k ,lq?
OD;ode;f armif (ompnf - 1) NLD (22-6-03)

- 'DyJ,if;udpP tpDtpOf&Sd&SdeJ@ wrifzefwD;r_ jzpfonf?
- NLD tygt0if vlxk pdw" f gwrf us±rkH u yd+k yD; ydik ;f jzwfcsu&f v
dS m?
- a':pk usef;rmw,f =um;&vdk@ rdrdwdk@ygwD0ifrsm; pdwfoufom&m&/ tm;wuf/ ar#mfvihfcsufjyefay:vm?
- vlxktaeESifh pdwf"gwfruseJ@ tm;opfarG;+yD; yef;wdkifta&mufcsDwuf=uzdk@vdk?
a'guwf mrif;wifxÉG f (yef;waemf) NLD (24-6-03)

- 'DyJ,if;udpP vufrcHEdkif tawmfav;udk t}uHyufyufpufpufeJ@ vkyfwmjzpf?
- jzpfpu pdwf"gwfenf;enf;usayrJh tck jyefwufºuGaew,f/
- NLD udk zsuo f rd ;f vdu
k af wmifrS 'Dru
kd a&pDa&;wdu
k yf u
JG kd qufvyk &f rnf?
- jynfwiG ;f rSm OD;aqmifaeolawGu yd+k yD; wufwufºuGºuGe@J qufvyk zf @kd vt dk yf?
- jynfyzdtm;ukd odyftm;rudk;oihf/ jynfwGif;tm;eJ@vkyf&rnf?
- vuf&SdjynfwGif;rSm pD;yGm;a&;=uyfwnf;I vlxk=uyfwnf;I vlawGu a=umufaeao;ayrJh tcsdefwef&if
ol@wm0efol ,loGm;rSmjzpf?
- jrefrmhta&;twGuf ppfa&;t& 0ifa&muf pGuzf ufru _ kd róudu?f pD;yGm;a&;/ oHwrefa&;t& ta&;,lwmudyk J
vufcHonf?
a'guwf matmifr;kd ndK (yGijhf zL - 1) NLD (25- 6- 03)

- 'DyJ,if;udpP tm%mydkifwdk@ pepfwus pDpOfr_om jzpfonf?
- a':pk/ OD;wifO;D twGuf toufay;umuG,w f m[m wdik ;f jynfe@J vlrsK;d twGuf toufay;umuG,w
f myJ jzpfw,f?
- Oya'abmifxJuae wwfEkdifor# qufv_yf&Sm;aerSmyJ jzpfw,f?
- tmqD,Hacgif;aqmifawG oabmxm;ajymif;vmwm vlxktwGuf pdwf"gwfa&;t& xda&mufw,f?
3
ocifcifneG @f (a&eHacsmif; - 1) NLD (28- 6- 03)
- a':pkc&D;pOfukd etz u oufouftzsuv f yk w
f momjzpfw,f/ twif;vkyw f ,f vli,fawGumuG,af y;vk@d a':pk
oufomwm jzpfw,f?
- etz[m ae@pOfe@J tr#yJ atmufwef;uswhJ tvkyaf wGuo kd m vkyaf ewmjzpfw,f?
- vlxku awmfawmfav; pdwfrcsrf;romjzpfaew,f?
eef;cifaxG;jrifh (zm;tH - 3) NLD (30- 6- 03)

- vlxu k ra=umuf bmrSxxd ad &mufa&muf rvkyv
f u
kd &f bJ tESpf (20-25) usrmS udk pd;k &drv
f @kd csi@f csed af ewmjzpfw,f/
pdwf"gwfrus?
- wv =umayr,hf jynfoal wG aoG;at;roGm;/ ae@jcif; njcif; v_y&f mS ;r_}uD;awmh jzpfrmS r[kw/f tcsed w f ef&ifawmh
xaygufuGJrSm jzpfw,f?
a':vSvrS ;kd (rif;vS -2) NLD (30-6-03)

- a':pkowif; wv=umayr,fh bmowif;rS r=um;&wJhtwGuf vlxkupdwfyl
- rausreyfeJ@ wtHkaEG;aEG;jzpfae/
OD;^m%f0if; (aygiòf rd@ - 1) NLD (2- 7- 03)

- 'DyJ,if;ta&;tcif;onf trsKd;om;jyefvnfoihfjrwfa&; aqG;aEG;yJGudk zsufqD;vkdufjcif;yif jzpfonf?
- 'Dta&;tcif;udk vGwfvyfwJhaumfr&Sifwck zGJ@+yD; ppfaq;oifh?
- pkaygif;aqG;aEG;wmrsKd;vkyfvkd@r& wOD;csif;/ ESpfOD;csif;om ndE_dif;Edkifonf?
a':arESi;f =unf (rd;k ukwf - 1) NLD (3-7-03)

- etz 'kEdkifiHjcm;a&;0ef}uD;&J "gwfyHkvSnfhjyaewJh oHwrefc&D;pOf[m uav;uvm;Edkifaom vkyf&yfjzpfw,f?
OD;aiGxeG ;f (ausmufyef;awmif; - 1) NLD (4-7-03)

- trwfwa,muf taeESihf vlxpk w d t
f m; ri,fz@kd ajymcsi/f 'Dru
kd a&pDvrf;pOf usq;kH oGm;wmr[kwf awmifx
h m;zd@k
tm;ay;ae?
- vlxku wcsdefvHk; tzdcHxm;&wJh twGuf yGihfyGihfvif;vif;ajymzdk@ pdrf;aeao;/
- Edik if w
H mumeJ@ tmqD,H zdtm;a=umifh awG@qakH qG;aEG;a&; vrf;ay: jyefa&mufEikd ?f
OD;atmifp;kd jrihf (awmifil - 1) NLD (7-7-03)

- trsK;d om;jyefvnfoihjf rwfa&;udk vlxu k pdw0f ifpm;r_ }uD;rm;wJt
h wGuf etz owif;pmawGukd 0,fzwf=uw,f?
- "gwyf akH wGu wu,fygoifw h hJ tcsed rf mS az: jy&if t"dyg` ,f wrsK;d jzpfr,f/ tckawmh aemufusomG ;+yD?
- tckumv[m pyful;ryful;umvjzpfw,f/ wzufuvnf; tajymif;tvJ vkyfvmEdkifw,f/ usaemfwdk@bufu
vnf; rpkpnf;Edik af o;wJh tcsed jf zpfw,f? 'Dumv[m odyaf wmhr=umEdik ?f
OD;usi&f iS ;f xef (wD;wdef - 2) ZNC (7-7-03)

- 2002 ckESpfu jzpfcJhwm tckrS az: jywm[m vlxkudk apmfum;wmjzpfw,f/ t±l;xif+yD;vkyfaewmjzpfw,f?
- 'DyJ,if;udpPeJ@ 'D"gwfyHkawG bmrSrqdkifbl;?
a':vSvrS ;kd (rif;vS - 2) NLD (6 -7-03)

- trwfwa,muftaeeJ@ b,fvdkvkyfr,fqdkwJh &nf&G,fcsuf yDyDjyifjyifr&Sdao;/ e,frSmae
tquftoG,fjywf/ pdwf"gwft& wufnDvufnDESifh vkyfcsifpdwfawmh&Sdae?
4
- 'DyJ,if;udpPu trsKd;om;&if=um;apha&; aqG;aEG;yGJ ysufwJh oabmjzpfvdk@ t&rf;xdcdkuf?
- vlxu k cH&tm;}uD;vGe;f vd@k wGe@f qw
k af e pdwyf w
l hJ cHpm;csuaf wG wln/D pdw"f gwrf usbJ pnf;pnf;vH;k vH;k eJ@
qufaqmif &Gurf ,f?
OD;vS=unf (ykord f ta&S - 2 ) NLD (24-7-03)

- awG@qHkaqG;aEG;a&;rvkyfEdkifv#if wdkif;jynftajctae tckxufqdk;oGm;Edkif 'Denf;wckwnf;om&Sdw,f?
eef;cifaxG;jrifh (zm;tH - 3) NLD (1-8-03)

- 'DyJ,if; 2 vjynhfoGm;wJhtwGuf a':pk usef;rma&;twGuf pdk;&drfpdwfydkrsm;vm/
- rpPwm &mZmvDa&m tdik pf t D mpDyg a':pke@J awG@ayrJh b,fae&mrSm xm;w,fqw kd m ajymcGirfh &Sb
d ;l vd@k ajymwm
awmfawmfcH&cufw,f/
- etzxH pmwifwm[m vkyfoihfwmwckudk vkyfwmbJjzpfw,f?
- jynfolawGt+rJwrf;Edk;=um;aew,f usrwdk@vnf; wckcktwGuf tm;arG;+yD; toifhapmifhaew,f v_yf&Sm;EdkifwJh
twdkif;twm aES;ayrJh usrwdk@ xdkifaewmawmhr[kwf?
a'guwf mrsK;d nGe@f (a';'&J - 1) NLD (6-8-03)

- 'Dy, J if;ta&;tcif;[m wkid ;f jynftwGuf ta&;}uD;w,f? jynfoal wGtrSew f &m;bufu 0ef;&Hz@kd vw kd ,f? wwfEikd f
or# yg0ifoifhw,f?
- tzG@J vu kd vf y_ &f mS ;cGirfh &S/d 'Dru
kd a&pDvv
dk m;ola&m [ef@wm;aeolawGyg ESpb
f ufv;kH tusK;d &Srd ,hf aqmif&uG cf surf sK;d jzpf
Edkifatmif v_yf&Sm;oGm;r,f?
OD;jrifo
h ed ;f (acsmufòrd@ - 1)NLD (- 8-03)
- w&m;0ifta=umif;=um;+yD;/ cGihfawmif;+yD;rS oGm;wJhudpP 'Dvdkvkyfwm wbufowf &rf;um;r_ jzpfw,f?
- A[ef; NLD &H;k udk NLD tvHðzwf+yD; etz tvH wifomG ;wm apmfum;wmjzpfw,f?
- acsmuf NLD ±H;k ypPn;f awG tukeo f rd ;f oGm;wm jzpfw,f? r,uxH jyefawmif;rS jyefvmxm;ay;w,f?
- 'DyJ,if;udpP pHkprf;a&;aumfr&SifzGJ@ay;&ef/ a':pk usef;rma&;tajctae w&m;0ifxkwfjyefay;&ef awmif;qdk?
a':arESi;f =unf (rd;k ukwf - 1) NLD (9-7-03) (tzrf;rcH&cif 3 &uftvd)k

- 'Dy, J if;udpP 'Davmufxd jzpf&ovm;qd+k yD; pdwx
f cd u
kd f jzpfc&hJ /
- wckckvkyfzdk@ wa,mufcsif; t}uHOm%f awmif;ae&w,f/
- bmvkyfr,fqdkwm óudwif+yD; rajymcsif?
- Edik if wH mum zdtm;awG twGuf aus;Zl;wifonf/ v_y&f mS ;aeolawGtwGuf taxmuftul jzpfaponf?
OD;ode;f nGe@f (oCFe;f u|e;f - 1) NLD (10-8-03)

- etz owif;pmyg aqmif;yg;awG[m wzufowf 0g'jzef@a&;wJh tjrifawGjzpf/ vufawGrus/
EdkifiHa&;pHepfrSefrS wdkif;jynfwdk;wufrnf?
ÐÐÐÐÐ
5
'Dy,
J if; vky}f uHowfjzwfrE_ iS yhf wfoufI etz . wkef jyefcsurf sm;
- (1-6-03) wuUodkvfawGudk ydwfvdkufa=umif; E_wfeJ@ajym=um;?

- (3-6-03) a':pk 'g%&f m&w,f qdw k mudk etz 'k -Edik if jH cm;a&;0ef}uD; cifarmif0if;u jiif;qd?k
- (3- 6-03) tar&duef&dS etz oHtrwfu wdik ;f jynftajctae at;csr;f aew,f/ a':pku rSm;wmygv@kd
0g&Sifwefydk@pf owif;pmxH aqmif;yg;a&;ydk@?
- (4- 6- 03) armfvòrdirf mS ppfoifwef;awGay;ae?
- (12- 6- 03) ppfaxmufvrS ;f a&; Advk rf LS ;csKyf ausmo f ed ;f KIO od@k c&D;oGm;?
tckwavm jzpfysuaf ewJh tajctaeudo k m &Si;f jy?
EdkifiHjcm;a&;0ef}uD; 0if;atmif owif;pm&Sif;vif;yGJ (zEGrf;yif 20- 6- 03)

- a':pke@J awG@z@kd arvtwGi;f &ufowfrw S +f yD; tqdðk y pDpOfc?hJ olr c&D;xGuo
f mG ;/ jyefvmrS awG@z@kd &/dS
- trsKd;om;jyefvnf&if=um;apha&;vrf;udk usaemfwdk@ rypfy,f/
- olrtay:&ef!d_;xm; &efrlzdk@ rdrdwdk@rSmr&Sd?
- vHkòcHa&;t& tumtuG,f ay;xm;wmvnf; =umrSmr[kwf ,m,Domjzpf?
- ar (30) u taetxm;rsK;d jyef&atmifvyk cf siw f ,f/
- yxrOD;pGm wkdif;jynfrSm bmjzpfcJhw,fqdkwm &Sif;vif;atmifodzdk@ óud;pm;aew,f? (RFA)
- (24- 6- 03) rGejf ynfe,ftwGi;f &Sd &[ef;oHCmawmfrsm;Edik if aH &; rvky&f ef/ jynfe,f rtz rS vufrw
S f
a&;xdk;cdkif;ae?
- (27-6- 03) &JcsKyf. nGe=f um;csu/f 'Dy,

J if;jy\emonf a':pkukd raxmufco H el @J axmufco
H rl sm;t=um; jzpfymG ;wJh
jy\emomjzpfa=umif;/ NLD a=umifo h m ,ckjy\emjzpf&a=umif;/ vlx=k um;wGif &Si;f vif;yGrJ sm;vky&f ef/ &JcsKyfrS
atmufajcodk@ nGef=um;xm;onf?
- 'DyJ,if;ta&;tcif;eJ@ ygwfouf+yD; etz wyfwGif;&Sif;vif;yGJrsm;udk ZGefvv,fcef@rS p+yD; etzwyfwGif;

&Si;f vif;yGrJ sm; vkyaf qmifae/ &Si;f vif;&mwGif 'Dy,
J if;udpo
P nf wdik ;f jynfwnf+idraf &;udk aESmih, f uS I f 0ifxrd ;f &wm
jzpfa=umif;/ a':pka=umifh vlawGao&a=umif; olr[m Edik if u H kd zsuq f ;D ol rsK;d rppfo/l ukeaf ps;E_e;f wuf&wm
[mvnf; olra=umifh jzpfa=umif;?
- urm&Gwfòrd@e,f &,u OuUÏtm;vHk;tm; 0ef}uD;yef;atmifrS ac:awG@/ vGwfvyfa&;&atmif wyfu vkyfay;cJh?

xd@k a=umifh wyfomtrd wyfomtz/ OD;Eku tm%m&l;/ [dak umifrvnf; awmif;&if;aorSm jzpfw,fv@kd a':pkukd
&nfnGef;+yD; }udrf;armif;?
- (27-6-03) awmifilòrd@wGif AHk; 2 vHk;aygufuGJ/ xdcdkuf'g%f&m&cJhr_r&Sd?

- (28-6-03) 'DyJ,if;ta&;tcif;+yD;aemuf etzowif;pmrSm yxrqHk; wkefjyefcsuf/ owif;axmuf ouf&Snf/
jynfwGif;a&; 0ifa&mufpGufzufcGifhr&Sdaom oHcif;wrefcif;aqmif;yg;
- jynfy&ef umuG,fa&;oifwef;rsm; &efukef/ wmcsDvdyfwGif usif;y?
- (2-7-03) etz 'kEikd if jH cm;a&;0ef}uD; cifarmif0if; xdik ;f Edik if oH @dk a&muf&v dS m 'Dy,
J if;udp&P iS ;f jy xdik ;f 0ef}uD;csKyfxH
oef;a&$pmay;tyf/ "gwfyHkawGxkwfjy?
- (2- 7- 03) NLD tzG@J 0ifrsm;. pD;yGm;a&;rSeo f r# wefjyefyw d qf @kd &ef etzu jyifqifae/ 'Dy, J if;ta&;tcif;
NLD tay:yHkcs&ef/ vlxk&Sif;vif;yGJrsm;vkyf&ef ppfaxmufvSrf;a&;u nGef=um;xm;?
6
- (2-7-03) ppfuikd ;f wkid ;f uav;òrd@wiG f rtz OuUÏrS 0efxrf;rsm;udk ac:,l+yD; 'Dy, J if;ta&;tcif;onf NLD
&rf;um;I jzpf&a=umif;/ rdrdwdk@ESihf rqdkifa=umif; tpdk;&rSm 0ifxdrf;ay;&jcif;om jzpfa=umif; &Sif;vif;yGJðyvkyf?
- (4-7-03) etz 'kEdkifiHjcm;a&;0ef}uD; cifarmif0if; *syefEdkifiHokd@ oGm;a&muf txufygtwdkif; &Sif;vif;wifjy/
- (4-7-03) rE Wav;rSm }uHzG@HawGudk ppfoifwef;ay;zdk@ vlpkae?
- (5-7-03) etz EdkifiHjcm;a&;0ef}uD; 0if;atmif b*Fvm;a'h&Sfodk@oGm; txufygtwkdif;vkyfaqmif?
- (7-7-03) etz wGi;f -2 pd;k 0if; rGejf ynfe,f (10) òrd@e,f&dS }uHz@HG tygt0if Xmeqdik &f mrsm;ESihf awG@q?kH 'Dy,
J if;udpP
NLD tay: typfyc kH s?
- (7-7-03) armfvòrdifteD; AHk;wvHk;aygufuGJ?
- (8-7-03) etz EdkifiHjcm;a&;0ef}uD;0if;atmif ygudpPwefodk@oGm; txufygtwdkif; vkyfaqmif?
- (11-7-03) etz wGi;f -2 pd;k 0if;ESifh Adv k af &$ref;wd@k NLD qef@usiaf &; vlxak [majymyGu J si;f y?
- (17-7-03) jr0wDrSm AHk;wvHk;aygufuGJ xdckdufr_r&Sd?
- (3-8-03) vHkòcHa&;wif;=uyfxm;onfh=um;rS rHk&Gmòrd@wGif AHk; 2 vHk;uGJ?
- (4-8-03) rE Wav;òrd@/ òrd@r±kyf&Sif±HkwGif csdefudkufAHk;wvHk; awG@&Sd?
ÐÐÐÐÐ
7
'Dy,
J if;vky}f uHowfjzwfr}_ uD;ESiyhf wfoufI jynfwiG ;f rS wkef jyefcsurf sm;
OD;xdev
f if; (Adv
k w
f axmif) (20- 6-03 )
- 'Dy, J if;udpaP =umif; aqG;aEG;yJaG emufqw
k o
f mG ;wmudk vlawGu odypf w
d yf suo
f mG ;w,f? rcHcsipf w
d af wGay:aew,f?
bmjzpfrvJqdkwmudk em;pGifhae=uw,f/ wtHkaEG;aEG;jzpfae=uw,f?
a':pENm0if; (rauG;wdik ;f NLD trsK;d orD;acgi;f aqmif) (29-6-03)

- zrf;xm;olawGtm;vHk; ¹cGif;csufrxm;bJ v$wfay;&ef?
- tmZmenfae@/ NLD ESpyf gwv f nfae@awG Oya'abmifwiG ;f rS odumQ &S&d dS usi;f yEdik zf @kd ±H;k awG tjrefq;kH jyefziG ahf y;&ef?
rauG;wkid ;f NLD vli,frsm; awmif;qdkr_ (16-6-03)

- 'Dy, J if;ta&;tcif;wGif yg0ifomG ;aom rauG;wdik ;f NLD vli,fwm0efcH udjk rifah iG aysmufq;kH aer_twGuf
if;rdom;pkxH today;ta=umif;=um;ay;&ef/ 'DyJ,if;udpPudk udk,fwdkifoGm;a&mufxdef;odrf;ay;cJh&olqdkonfh
ppfudkif;wdkif; rtz twGif;a&;rSL;xH pma&;awmif;qdkonf?
ocif ode;f az (21-6-03)

- ppftpdk;&qdkawmh Oya'a=umif;ajymvdk@r&/ olvkyfcsif&mvkyfaew,f?
- 'Dy, J if;ta&;a=umifh Armjynf[m emrnfq;kd eJ@ urBmausmo f mG ;w,f? pD;yGm;a&;ydwq
f ckd &hJ if vlxak wGyJ epfem&tH;k
r,f?
- 'ga=umifh ArmArmcsif; ajyvnfatmif t&if&Sif;apcsifw,f?
- 'DyJ,if;udpP tao;pdyf pHkprf;ppfaq;ay;zdk@ etzxH rdrdwdk@ awmif;qdkxm;csuf ta=umif;rjyef?
vlxk a':trm (25-6-03)

- a':pk/ 'Drdef;r enf;wJhowWdr[kwfbl; wdkif;jynftwGuf tepftemcHvmcJhwJh rdef;r?
- t&ifwek ;f u axmifus&if 1 ESpf 2 ESpf tcku ESpf 50-60 / v_yw
f meJ@ zrf;aewmud;k /
- tckwdk@rSm EdkifiHwum zdtm;yJ&Sdw,f/ jynfwGif;vlxkbufu bmrS rvkyfEdkifbl;/
- jynfwGif;a&;udpP jynfwGif;vlxkuyJ aqmif&Guf&r,fqdkwm odyfrSefw,f/ odyfzdESdyfxm;awmhvnf; rD;yGm;us&if
,rf;xaygufr,f?
- ukvor*~u pGufzufw,fqdkwmawmh vufcHEdkifw,f/ ppfa&;t& b,fEdkifiHu pGufzufwmudkrS vufrcHEdkif/
ukvor*~u vkyfoihfwmudk vkyfay;xdkufw,f?
- &mZmvDu wae&mrSmwrsKd; pum;ajymaew,f/ vlxku wu,f=um;aewJh vlwa,mufudk vdkcsifw,f?
- jrefrmhta&; ukvor*~ vHkòcHa&;aumifpDtxd a&mufoihfw,f?
OD;atmifjrifh 0g&ifhEdkifiHa&;orm;}uD;
- EdkifiHwum zdtm;jyif;aewmudk wkefjyefcsifvkd@ 'D"gwfyHkawGjy+yD; a':pktay: typfyHkcswmjzpf/
- 'DyJ,if;ta&;tay: etzu jyef+yD; xdk;ppfvkyfwmjzpfw,f?
NLD trwfrsm;u etz OuUÏxH awmif;qdpk m wapmify@kd (30- 6- 03)

(1) a':pk/ OD;wifO;D wd@k tm; tjrefvw
$ af y;&ef// NLD ±H;k tm; zGicfh iG ahf y;&ef?
(2) 'DyJ,if;ta&;tcif; pHkprf;azmfxkwfay;&ef?
NLD vli,f 106 OD; vufrw

S af &;xd;k xm;+yD; tcsuf (3) csuyf g pmwapmif etz OuUÏ xHay;yd@k (1-7-03)
(1) xdef;odrf;xm;oltm;vHk;jyefv$wfay;&ef?
8
(2) tzGJ@csKyf±Hk;rsm; jyefzGifhcGihfay;&ef?
(3) 'DyJ,if;t=urf;zufr_wGif jypfr_usL;vGefolrsm;tm; tjrefqHk; ppfaq;ay;&ef?
NLD vli,frsm;rS ukvor*~twGif;a&;rSL;csKyfxH awmif;qdkpm wapmifay;ydk@cJh (8-7-03)

(&efuek &f Sd UNHCR ±H;k rS wqihf tcsuf 4 csuyf g)
(1) ukvor*~rS }uD;rSL;+yD; 'DyJ,if;ta&;tcif; pHkprf;a&;aumfr&Sifw&yf zGJ@pnf;ay;&ef? zrf;xm;olawGtm;vHk;
jyefv$wfay;&ef?
(2) NLD ±H;k cef;rsm; jyefvnfziG ahf y;&ef/ vGwv
f yfpmG v_y&f mS ;cGiafh y;&ef?
(3) 1990 a&G;aumufy&JG v'f taumiftxnfazmfay;&ef/ taumiftxnfazmfrnfh vkyif ef;pOf urBmudt k oday;&ef?
(4) jrefrmhta&; ukvor*~vHkòcHa&;aumifpDwGif wifjyaqG;aEG;&ef?
OD;xddefvif; (Adkvfwaxmif)
- wzufowfa&;aewJholawG &Sufzdk@aumif;w,/f EkdifiHawmf owif;pmrdk@ EdkifiHawmf *k%foduQmyg xdcdkuf?
- 'Dy, J if;udpP u vky}f uHr}_ uD; jzpfwt
hJ wGuf pHpk rf;a&;aumfr&Sizf @JG ukd zJ@G &r,f/ ukvor*~ ICRC wd@k ygwhJ tzJ@G z@JG &r,f/
Adv
k af tmifausm/f rE aW v; tmZmenf 17 OD;/ 88 ta&;tcif; tcsKyfum;xJ 41 a,muf aowJu h pd aP wGrmS
pHkprf;a&;aumfr&Sif zGJ@cJhzl;w,f?
'Dy,
J if;t+yD; NLD ygw0D ifrsm; zrf;qD;cHae&?
- ar 31 ucsif NLD OuUÏ OD;vSpikd ;f / taxGaxGtwGi;f a&;rSL; OD;ae0if;/ twGi;f a&;rSL; wOD;/ a&SaewOD;?
- ZGef 4 rwlyD NLD twGi;f a&;rSL; 2 OD;
- ZGef 16 'v NLD vli,f 6 OD;
- 'Dy, J if;eJ@ ywfouf+yD; zrf;xm;ol v$waf wmftrwf ta,muf 20 eD;yg;&Sd (if;wd@k txJrS 4 OD;tm; 15-7-03)
ae@wGif jyefv$wfay;cJh?
- a':arESi;f =unf rd;k ukwf 1 NLD trwf (ZGev f 9/ 10 *sLvdik f wd@k wiG f 2 }udrt
f zrf;cH&+yD; *sLvdik f 17 ae@wiG f xyfrH
zrf;qD;+yD; tif;pdefaxmifydk@vkduf?
- (7-7- 03) rauG; NLD OuUÏ OD;[efaZmftm; zrf;qD;?
- (8-7-03) a&eHacsmif; NLD OuUÏ OD;cif0if;/ twGi;f a&;rSL; OD;armifarmif/ tzG@J 0if OD;oef;atmifw@kd zrf;qD;?
- (18-7-03) a':pk ucsifc&D;pOfwGif ulnDcJhaom jrpf}uD;em;rS a':aiGóudif/ vHkcif;rS jrifhpdk;ESifh udkwifpdk; tzrf;cH&?
- (18-7-03) jynfwiG ;f azmufcaJG &;vky&f yf[k pGypf +JG yD; First 11 Editor oufaZmf tygt0if zrf;qD;?
- (22-7-03) 'Dy, J if; ta&;tcif;+yD; zrf;xm;olrsm;xJrS (ASEM aqG;aEG;yJG rprD ) cH0efcsujf zihf 91 OD; jyefvw $ af y;?
'DyJ,if;t+yD; tvkyform;rsm; v_yf&Sm;r_

- ZGef 21 v_id o f m,m ppfrZ_ kH 3 wGif txnfcsKyf puf±t kH vkyo
f rm;rsm; v_y&f mS ;r_jzpfymG ;?
- (2-7-03) jrefrmEkdifiHtm; pD;yGm;a&;ydwfqdk@jcif;rðy&ef/ txnfcsKyf tvkyform; 3 odef;cGJausmfwdk@ vufrSwf
a&;xdk;xm;onf qdkonfh toem;cHpmwapmiftm; tar&dueforwxHodk@ ay;ydk@?
- (4-7-03) r*Fvm'Hk v_difom,m/ a&Gjynfom/ yJcl;/ txnfcsKyfpuf±Hk 0efxrf;rsm;tm; vuf&Sdtpdk;&.
aqmif&Gufcsuftay: auseyfr_&Sda=umif; rdrdwdk@twGuf tusKd;jzpfxGef;a=umif; vufrSwfvdkufxdk;cdkif;?
- (9-7-03) a&$jynfomwGif txnfcsKyfpuf&t kH vkyo f rm;rsm; qENjy/ wae@ (10) em&Dausmf vkyaf e&+yD;/ puf±ukH
tydk jznfph u
G rf au|;/ vpmukd vpOf 10 &ufausmrf S xkwaf y;/ (yJc;l / v_id o
f m,mpuf±rkH sm;wGif ,cifu qENjyr_
jzpfzl;aomfvnf; a&$jynfomrSm ,cktcsdefwGif yxrqHk;jzpf?
ÐÐÐÐÐÐÐ
9
'DyJ,if;t+yD; wyfwGif; v_yf&Sm;r_rsm;
- ZGef 12 ppfawGcv& (232) wGif NLD tm;axmufcaH om ppfom;rsm;ESifh raxmufco H rl sm;t=um; cdu
k &f ef
jzpfymG ;&m (3) a,mufjyif;xefpmG '%f&m&S?d NLD bufrS umuG,o
f l ppfom; 6 OD;tm; wm0efrS &yfpu J m
zrf;qD;xm;? (20-6-03 KALADAN NEWS)
'DyJ,if;vkyf}uHowfjzwfr_}uD;t+yD; typftcwf&yfpJa&;tzGJ@rsm;. xkwfjyefa=unmcsufrsm;?

- (1-7-03) +idr;f tzG@J (7) zG@J aygi;f I etz OuUÏxH pmwapmifay;yd@k ?
- rdrw d @kd tcsi;f csi;f t=urf;zuftoGiaf qmifaom vky&f yfjzpfaoma=umifh jynforl sm; toufq;kH ±H;_ xdcu kd t
f emw&
jzpf&onfhtwGuf 0rf;enf;a=uuGJ vlxktusKd;pD;yGm;udk rsm;pGmxdcdkuf?
- oHk;yGihfqdkif enf;jzihfom tajz&SmEdkifrnf[k ,Hk=unf?
- +ird ;f (7) zG@J KIO, KNLP, KNPLF, PSLA, NMSP, SSPC, SNPLO,
- OD;cGeq f ikd ;f KIO 'Dtjzpftysuef @J ygwo
f uf+yD; jzpf&yfreS af wGukd ydwyf ifxm;r,fq&kd if ae&mwumrSm v_y&f mS ;r_
awGjzpfvmvdrrhf ,f?
Ekid [
f oH m (taxGaxGtwGi;f a&;rSL; NMSP 26-6-03)
- jrefrmjynf tusyt
f wnf;uae vGwzf @kd oH;k yGiq hf ikd af qG;aEG;yGJ wckyJ &Sw
d ,f/ tjcm;enf;vrf;r&S/d vlxt
k ºkH uG
rvmcif/ tmCmwawGav#m+h yD; aqG;aEG;zd@k v/kd
taxGaxG
- a&eHacsmif;wm0efcH udkjrifha0 .ZeD; cifyGef;onfxH axmif0ifpmoGm;awG@ a&eHacsmif;rS cE WD;axmifta&muf
av,mOf/ um;/ pufavS/ ajcvsif 5 &uf=um oGm;&/ c&D;p&dwf 1 ode;f ukef 15 rdepfom awG@ciG &hf ?
- rE aW v;rS wdik ;f NLD tzG@J 0if OD;udu k }kd uD;/ om;jzpforl mS 'Dy,J if; ta&;tcif;wGif a':atmifqef;pk=unfum;
armif;ol ausmpf ;kd vif; jzpf+yD;/ cE ;DW axmifwiG f axmifusae? orD;jzpforl mS 'Dy, J if; ta&;tcif;wGif yg0if+yD;owif;
r& aysmufq;kH ae? orD;jzpfot l m; oGm;awG@+yD; tjyef axmufvrS ;f a&;rS zrf;qD;jcif;udk cHvu dk &f ?
- (16-7-03) 0dik ;f armf NLD trwf 'l;0g;aZmfatmif 70 ESpf ZGef 1 &ufae@wiG f e,fpyfo@kd xGuaf jy;vm/ a':pk.
ucsicf &D;pOfwiG f urux ðyvkycf jhJ cif;a=umifh ppfaxmufvrS ;f a&; zrf;qD;r_ rcH&rD xGuaf jy;vm/ vli,fawG temcH
u,fcv hJ @kd a':pk tE &W m,fuvGwv f m?
- (1-8-03) a':pef;pef; NLD qdyu f rf;òrd@e,f trwf (71) ESpf e,fpyfo@kd xGuaf jy;vm/ 1990 a&G;aumufyJG +yD;uwnf;
u e,fpyfo@kd xGuaf jy;vmaom trwf (27) OD; &So d mG ;+yDjzpfonf? etz OuUÏxH pma&;&mrSm olwm0eft&Sq d ;kH
jzpfonf toufuvnf; }uD;vm wcgxyf tzrf;vnf; rcHvakd wmhojzihf xGucf mG vm[kq/kd bk&m;w&m;eJ@ aecsiaf yrJh
Edik if t
H a&; ta&;}uD;aeonft h wGuf raeom/ a':pkvw G af &;/ ±H;k awGjyefziG cfh iG &fh a&; ta&;}uD;qH;k jzpf/ vkyo
f ihw
f mawG
vky&f r,f/ jynfyzdtm;awGu jynfwiG ;f awGukd tm;wufapw,f?
ÐÐÐÐÐ
10
Burma Today News Page 1 of 1
Thursday, December
24
< Page 1, Page 2, Page 3, Page 4, Page 5, Page 6, Page 7, Page 8 >
Top
©2001-2003 Burma Today All Right Reserved Graphic Design : burmatoday2002@yahoo.com

http://burmatoday.net/article/2003/09/030903_kosoethan_1.htm 12/24/2009
Thursday, December
24
Top

Thursday, December
24
Top

Thursday, December
24
Top

Thursday, December
24
Top

Thursday, December
24
Top

Thursday, December
24
Top


Thursday, December
24
< Page 1, Page 2, Page 3, Page 4 >

Top

http://burmatoday.net/article/2003/09/030903_kokyawhtun_1.htm 12/24/2009
Thursday, December
24

Top

Thursday, December
24

Top

Thursday, December
24
Polaris Burmese Library

Top ( Singapore )

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 116

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 116

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး မီးရႉးတန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ႏွစ္ ၁၃၀ ျပည့္

ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁) - (၁၀)

ppftm%m&SifawGukd tefwkawmfveS fae=uwJ'h Drdkua&pDa&;wdkuyf GJ0if

ppftm%m&Sif awGukd enf;rsdK;pHkeJ@ tefwak wmfveS fae=uwJh jrefrmjynfwiG f;u

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 2

ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၁) - (၁၀)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 3

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 4

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 5

႐ုရွား MIG-29 တိုက္ေလယာဥ္ အစင္း၂၀

႐ုရွားအစုိးရပုိင္ ႐ုိစိုဘုိရြန္ (Rosoboron) လက္နက္ေရာင္းခ်ေရး ကုမၸဏီႀကီးက ႐ုရွားလုပ္ MIG-29

“က်ေနာ္သိရသေလာက္ မူလ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ၀ယ္ခဲ့တဲ့ MIG နဲ႔တင္ လက္ရွိ

တ႐ုတ္နဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုရွားက ကမ္းလွမ္းတာမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ႐ုရွား MIG-29 ကုိပဲ

“က်ေနာ္တု႔ိ သိရသေလာက္ တ႐ုတ္ျပည္ဆုိရင္ F-7 M Aircraft ဆုိတဲ့ အမ်ဳိးအစား ၀ယ္ယူတာ

“၂၀၀၁-၂၀၀၂ ခုႏွစ္တုန္းကေတာ့ နယ္စပ္ အျငင္းပြားမႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ထုိင္းေလတပ္က

“ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ F-16 တုိက္ေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ၾကားျဖတ္ၿပီး ဟန္႔တား တုိက္ခုိက္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 6

အခု ျမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ဟုိအရင္တႀကိမ္ MIG-29 ၁၀ စီးကို ၀ယ္စဥ္တုန္းက ထုိင္းႏုိင္ငံက

“တုိင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူလူထုအတြက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္

“မၾကာေသးခင္ကမွ Earth Rights International ကေနၿပီးေတာ့ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ စစ္အစုိးရနဲ႔

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေရး အင္အားစု (NDD) သုေတသနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ဌာနက

ကန္႔ကြက္မႈေၾကာင့္ ေဒၚစုအိမ္ ျပင္ဆင္မႈ ရပ္နား

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေရွ႕ေနျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္၀င္းက အခုလို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 7

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ကလည္း တရား၀င္ထုတ္ျပန္တဲ့ ဒီအမိန္႔ကို လုိက္နာမယ္၊

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလတုန္းက ရန္ကုန္ကို တုိက္ခတ္သြားတဲ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္

ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အသၾင္ကူးေဴပာင္းေရးနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အေမရိကန္အစိုးရရဲ့

အဲဒီ ဖိအားေပးမႁကေတာ့ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ရရႀိမဲ့ သဘာဝဓာတ္ေငၾႚ ေရာင္းရေငၾေတၾကို

ဒၝနဲႛပတ္သက္႓ပီး အေမရိကန္ ႎိုင္ငံဴခားေရးဌာနကို RFA က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းတဲ့အခၝမႀာ သူတိုႛ

ဘဏ္ေတၾနဲႛ လူႛအခၾင့္အေရးအဖၾဲႚေတၾက ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾအေပၞ ဒီလိုအေရးယူ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 8

အေမရိကန္သမတ ဘာရက္ အိုဘားမား။ (Photo: AFP)

ဦးေအာင္ဒင္။ ။ “ဒီ တိုက္႟ိုက္ဆက္ဆံ ေဆၾးေႎၾးမႁေတၾက ေအာင္ဴမင္မႁ မရခဲ့ဘူး၊ နအဖ

အေမရိကန္အစိုးရက ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ တိုက္႟ိုက္ ဆက္ဆံညၟိႎိႁင္းခဲ့သလို

ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ႎိုင္ငံတကာနဲႛ စီးပၾားေရးဆက္ဆံမႁမႀာ ဘဏ္စနစ္နဲႛပတ္သက္႓ပီး အေရးယူ

ဘယ္လိုပဲဴဖစ္ဴဖစ္ အေမရိကန္ ဘၸာေရးဌာနကေတာ့ ၂၀၀၇ ေ႟ၿဝၝေရာင္ေတာ္လႀန္ေရးမႀာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 9

ကုလ အထူးကိုယ္စားလႀယ္၏ ခရီးစဥ္

ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလႀယ္ရဲ့ ၂၀၀၉ ခုႎႀစ္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ဒုတိယခရီးစဥ္ကို

ကုလ-လူႛအခၾင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလႀယ္ Tomás Ojea Quintana (ဝဲ) ႎႀင့္ ကုလသမဂၢ

ဴမန္မာႎုိင္ငံခရီးစဥ္ကို ဴမန္မာအာဏာပိုင္ေတၾဖက္က အခုေနာက္တခၝ ပယ္ဖဵက္လိုက္တာပၝ။

ဴမန္မာႎုိင္ငံထဲက လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁ အေဴခအေနေတၾကို အခဵက္အလက္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 10

ဴမန္မာအာဏာပိုင္ေတၾဖက္က လာမဲ့ ၂၀၁၀ ဴပည့္ႎႀစ္ထဲမႀာ ေနာက္ဆက္တၾဲခရီးစဥ္ လာေရာက္ဖိုႛ

ဴမန္မာႎုိင္ငံက လူႛအခၾင့္အေရးအေဴခအေနဟာ စိုးရိမ္စရာ ဆိုးဝၝးေန႓ပီး အေရႀႚပိုင္း နယ္စပ္

လာမဲ့ႎႀစ္ ခရီးစဥ္အတၾက္ သူႛအေနနဲႛ ရက္အတိအကဵ မစဥ္းစားရေသးပၝဘူးလိုႛလည္း RFAက

မစၤတာကင္တားနားရႛဲ ခရီစဥ္ ပယ္ဖဵက္လိုက္တဲ့အေဳကာင္းနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံထဲက လက္ရႀိ

႟ုရႀားမႀ ဂဵက္တိုက္ေလယာဥ္ ၂၀ စစ္အစိုးရ ဝယ္မည္

ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ အေမရိကန္ေဒၞလာ သန္း ၅၇၀ ဖုိး ကုန္ကဵမဲ့ ႟ုရႀားႎုိင္ငံလုပ္ MIG-၂၉

ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ တ႟ုတ္ႎုိင္ငံထုတ္ တုိက္ေလယာဥ္ေတၾ ဝယ္ယူအသံုးဴပႂရာမႀာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 116 11

႟ုရႀားႎိုင္ငံလုပ္ MIG-29 ဂဵက္တိုက္ေလယာဥ္တစင္းကို ၁၉၉၀ ခုႎႀစ္က ႟ုိက္ကူးထားေသာ

“ဒၝေပမဲ့၊ တ႟ုတ္ႎိုင္ငံက ဝယ္တဲ့ တိုက္ေလယာဥ္ပဵံေတၾက ေခတ္မမီေတာ့တဲ့အဴပင္

ဴမန္မာႎုိင္ငံဟာ စစ္အစုိးရရဲ့ လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾေဳကာင့္ အေနာက္ႎုိင္ငံေတၾရဲ့ ပိတ္ဆုိႛ

ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ၂၀၀၁ ခုႎႀစ္အတၾင္း ႟ုရႀားႎုိင္ငံလုပ္ MIG-၂၉ တုိက္ေလယာဥ္ ၁၂ စင္း

ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ခုလုိ စစ္ေလယာဥ္ေတၾ တုိးခဵဲႛဝယ္ယူေနတာဟာ တပ္မေတာ္ကုိ

ဦးေဌးေအာင္။ ။ “၁၉၈၈ ခုႎႀစ္ေနာက္ပိုင္းက စ႓ပီးေတာ့ ဴမန္မာ့တပ္မေတာ္ကိုေပၝ့ေနာ္၊

အင္းစိန္အကဵဥ္းေထာင္မႀာ ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႎႀစ္ ကဵခံေနရတဲ့ ရခိုင္ဴပည္နယ္ ဂၾ႓မိႂႚနယ္က

ဦးညီပု ေဆး႟ံုေပၞ ေရာက္ေနတာကို ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾက အေဳကာင္းဳကားလိုႛမဟုတ္ပဲ