Professional Documents
Culture Documents
10 Wishes
10 Wishes
I'm Ron Esguierra. I live a pleasant life. 4thyear hghschool.Gwapo. Mayaman. Sik
at sa Campus. Habulin ng girls.
Wala na nga akong mahihiling pa sa buhay ko eh---well, that's what I thought unt
il I met her....Sachiko, yan ang name niya. I once saved her sa pagkakabunggo sa
isang truck, imbis na sya ang nasagasaan, ako ang nabundol ng truck. It was a m
iracle ng kaunting galos lang ang natamo ko. I don't know what happen to her aft
er that incident. Then, after 1 week, I was surprised ng sumulpot sya sa harap k
o and she told me that she can grant my 10wishes. Creepy? Weird? Hilarious? name
it, i can't explain.
"I was contented in my life until you came... Kala ko wala na akong mahihiling p
a.."
"DEATH cannot do as apart. Coz I'll follow you even in your death. That's a prom
ise."
"When you came, there's nothing more that I can wish coz you're presence granted
a thousand wish i could ask for."
CHAPTER 1
"Sa gwapo kong to, syempre, napasagot ko si Mimi. " oo na. mayabang na ako. lam
ko. haha.
"yabang mo pre." oha! may batok epek pa tong si Kyle, bestfriend ko. Gwapo din y
an, mas gwapo lang ako. lamang ng sampung balde.
"ay pusa!" nakakabigla naman yung kuting na dumaan sa harap ko. Nasa kalye nga p
ala kami, pauwi na kami ni Kyle.
"anung pusa?"
"duling ka ba pre. may dumaang pusa.."
"wala naman ah. sira to."
"meron nga. ayun yung..." ituturo ko yung pusa kaso pag tingin ko sa direksyon n
a pinuntahan ng pusa...
"Shete pre! yung babae masasagasaan!"
tumakbo ako para iligtas ang isang babaeng nakita kong tumatawid na parang wala
sa sarili. Masasagasaan sya ng truck! anu ba yung driver?! bakit hindi sya tumti
gil?!
"Ron! Anong gagawin mo?!"
"Miss!!!" tumingin sya sa akin at.... ngumiti?!
anong problema nito? masasagasaan na nakangiti pa rin. anla, ewan. "Tabi miss!"
itinulak ko sya...
*boooooooooooogsh!*
"ayyyyyy!yyyyy!!
"Yung lalaki nasagasaan ng truck!!!"
"Ron!!!"
"Dali! ambulansya! dalhin natin sya sa hospital!"
-------------------------------------------------"nagigising na sya..."
"oo nga.. nagkakamalay na.."
"ron..."
"yes! buhay na ang mokong!"
hmm... ang ingay ng mga to..."aghh.. saan ako? sino kayo?? bakit ang papangit ny
o?"
"sira ka! pasalamat ka nasa hospital ka kung hindi babatukan kita eh!"
"O kyle. kaw pala yan. kaya pala ang panget. "
"dapat hindi dito bagsak mo sa hospital eh, dapat sa mental."
"to naman. hindi mabiro."
"ron..."waa.. si Mimi.<3"ayus ka lang babes?"
"fine na fine ako babes. Dyan na ang angel ko ih. mwuah!"
"teka nga.. wag muna kayo mag-smoochies dyan na magsyota."epal naman tong si kyl
e eh.
"at bakit asungot?"
"gusto ko lang itanong... ano bang meron yang kukote mo at bigla ka na lang tuma
wid sa kalsada?!
nag-su-suicide ka ba? sana sinabi mo agad, para natulungan
kita, marami akong lason sa bahay. libre lang."
"babes. kuha lang kita ng maiinom ha."
"sure" pagkalabas ni Mimi...
"Kyle.. hindi ako nag-su-suicide no. iyo na yung lason mo. pakabusog ka dun."
"eh bakit ka nga bigla biglang natawid? at truck pa ang pinili mo!"
"may babae kasi akong nakitang tumatawid na parang wala sa sarili eh anlapit na
nung truck sa kanya kaya ayun sinagip ko..."
"babae? sinong babae? Kyle. naka-drugs ka ba? la naman babae dun sa kalsada nu
ng tumawid ka eh. wala ka namang sinagip eh..."
"pre. meron!"
"adik ka ba?"
"sira! hindi! meron talaga."
"hindi ka pala dapat ginugutom pre. sumasama ang tama mo."
???what's happening? bakit hindi nakita ni Kyle yung girl? bulag na ba si Ky
le? nung una, yung pusa ang hindi nakita tapos yung babae... teka...adik ba ako?
... hindi naman eh.nakita ko ang nakita ko!
CHAPTER 2
haay... after 3days, makakalabas na din ako dito sa mental este hospital. nagtat
aka ba kayo kung bakit ang bilis? na nasagasaan na ako ng truck, 3days lang ako
sa hospital? aba, ewan.. nagtataka nga din ako eh. Galos lang natamo ko. grabeh,
anweird!
"oh yan pare.. nabayaran na ng mom mo ang bills. taralets na, multuhin ka pa dya
n."
pang-asar din tong si Kyle. simula ng sabihin ko yung about sa girl na sinagip
ko, inaasar na ako nito na mumu daw yun. minumulto na daw ako kasi masyado na d
aw akong makasalanan. "heh! tantanan mo nga ako."
*toinks!*
"woah naman. wala namang batuhan pre."
"lumabas ka na nga. susunod na lang ako."
"sure ka? hindi ka matatakot? baka dalawin ka nung mumu?"
"lumayas ka na nga.."
"haha. lalabas na nga, baka ibato mo pa sa akin yang kama! babuush!"
issappear na rin ang mokong. (@,@)
at nag-d
"salamat..."
sino yun?!!! waaa.. mumu!!! lalabas na ako!!!
-------------------------------------------------"oh.. napano ka?"
"wala. tara na." waa.. sino yung nagsalita..
-------------------------------------------------one week later...
pagka-balik ko sa school, syempre pinagakaguluhan ako ng worried fans ko.
"hey babes... pede tomorrow na lang, hindi ako pede ngayon eh."
"oh.. is that so.. hatid na lang kita sa inyo..."
"wag na babes... thanks na lang. sige, i gotta go. bye! mwuah!"
"babes..."wala na. umalis na. pano ba yan, hindi kami tuloy ni babes ngayon, wal
a tuloy ako magagawa. ayoko pa umuwi. boring sa bahay.. makapaglakad-lakad nga m
una....
*boogsh!*
"ay sorry..." bakit ako ang nagsorry? hindi naman ako ang nakabunggo? teka... ma
lingon nga...
"okie lang yun."??
teka... teka... teka... ito yung girl na iniligtas ko!!! "ikaw?!"
"ako si Sachiko, at your service!" sumaludo pa sya at nagwink pa! anung at you
r service? ano? ano? ano?
"..."
"huh.. no comment? :-[uy. talk to me."
"sino ka ba?"
"ay... didn't i tell you, my name is Sachiko. S-A-C-H-I-K-O."
"i know, i know. you told me. pero, di ba ikaw yung girl na sinagip ko dun sa tr
uck accident?"
"Tumpak! at dahil dun, I'll grant your 10wishes!" ano daw? wishes? ano sya geni
e? baliw ba to?
"wishes?"
"hindi mo alam ibig sabihin non? ok, fine.. tagalog for kahilingan." grr.. kung
hindi lang to babae, sasapakin ko na to eh.
"miss.. alam ko. pero, anggulo mo kasi.."
"ako? magulo? maayus naman buhok ko ah.." arggh!! jusmiyo! someone help. abnorma
l kausap ko.
"ewan ko sa iyo." tumalikod na ako sa babae at lalakad na palayo ng higitin nya
kamay ko"wait lang..."hinarap ko ulit sya at huminga ng malalim at sabing, "miss
. alam mo kasi. i don't know you. and i find you weird."
"bye babes." end of call. I look at Sachiko at kumakain siya, pangatlong plato n
a ang nasaid.
hmm.. is that coincidence? o... Nagrant nita ngang talaga ang wish ko?? "Hoy bab
ae.."
"It's SAchiko. not babae."
"Whatever. Kaw ba talaga may gawa non?"
"You wished for it. I grant it."
"woah. You're for real."
"Told you so.. Now, 9 wishes na lang..."
"Sige.. I wish.."
"HEP!" tinapat nya right hand nya sa mukha ko"Enough. bawal na."
"oh! kala ko ba 10 wishes? eh bat bawal na?"
"Rules."
"rules? may ganon?"
"There's always a rule. Exceptions. Limitations."
"Andaya naman."
"Sadyang ganon... I'll explain the rules.."she started explaining...
"Rule
Rule
Rule
Rule
Rule
Rule
#1:
#2:
#3:
#4:
#5:
#6:
That's all.?"
"eh pano pag naubos ang 10wishes ko, what will happen?"
"Secret. Saka mo malalaman pag naubos na."she smiled pero.. ewan, imagination ko
ata nung mapansin ko na parang malungkot yung mata nya ng sinabi nya yun. ewan.
"speaking of naubos, Tapos na ako kumain."
tiningnan ko ang lamesa and all the foods and beverage na inorder nya..
, SAI
D!!! Antakaw!! Hindi pa nga ako nangangalhati sa Shake ko!
"Well. yan ha. ok na? Ge, alis na ako! Bye! thanks sa libre! sa uulitin! " WHAT
?!
"wa.." wala na, nakalabas na. Iwan ba naman ako? Teka... Xanggala yun ah, ginawa
akong taga-bayad ng inorder! eh nako.. niloloko naman ata ako non eh, pano ako
mag-wi-wish sa kanya kung hindi ko alam kung saan sya matatagpuan.
--------------------------------------------------At 7pm, sinundo ko si Mimi sa house nya at nagdinner kami sa isang class restaur
ant. Actually, hindi ko mahal si Mimi, crush lang. Wala lang, trip ko lang lig
awan, at yun nga, 2days pa lang ako nanliligaw, kame na agad. babae nga naman. w
alang kahirap-hirap ai.
Well, sa dinner namen, we talk a lot of things pero syempre I didn't tell her ab
out Sachiko. She'll find it weird, weird naman talaga. Pero sa totoo lang, kanin
a pa ginugulo ng Sachiko na yun ang utak ko, pano naman kasi bigla-biglang nangiiwan sa ere. Nakabitin tuloy ako.
After our dinner, inuwi ko na si Mimi sa bahay nya. Then sumakay na ako sa kotse
ko.. yep, kahit 4thyear highschool pa lang ako, I have a car na. Ganan talaga
pag mayaman. Sarap ng buhay.
On my way home...
"Ay pusang gala!" pusa nga, bigla na lang tumatawid buti nakapreno ako kung nagk
ataon baka makulong pa ako sa salang pagpatay sa pusa.
Ewan ko sa sarili ko pero bigla akong bumaba ng kotse ko at chi-neck ko yung pus
a...
...
Wait! kung hindi ako nagkakamali, eto yung pusa na tumawid non sa kalsada!!! The
re's the bell bracelet sa paa niya, I remember that! Kinuha ko yung pusa, "You'r
e that dumb cat."
Nang dadalhin ko na siya sa loob ng kotse ko biglang tumalon yung pusa sa pagkak
ahawak ko at tumakbo palayo.. "Takasan ba naman ako? "
CHAPTER 4
"Nyahahaha! Pare, high na high ka ah! Ano namang kalokohan yan?!"
"naman Kyle... Alam ko ang weird ng kwento ko kaya nga sa iyo ko kinukwento kasi
alam kong gifted child lang ang makakaintindi dito sa kwento kong to."
"Gifted?! weh... lalong nagiging mukha ka tuloy adik nan sa paningin ko Ron.
"
"Seriously pare, totoo sya. hindi ako nagda-drugs promise, mamatay ka man. i swe
ar."
"teka.. bakit naman ako... "
"pare, believe me naman kasi."
"teka.. yung sachiko kamo.. yung niligtas mo kuno.. nakita mo and she said she c
an grant your 10wishes and your 1stwish was really granted kamo?"
"yep. tama."
"fine. fine."
"naniniwala ka na?"
"hindi. eto piso."
" piso?
ano gagawin ko dito?"
"pambili mo ng kausap."
*plakk!*
"arouch!! ibato ba naman sa akin yung piso."
"sira ka. "
"easy ron. baka kasi nababaliw ka na.. baka naapektuhan yang utak mo nung sa tru
ck accident..."
*wapakk!*
"ouch!! namumuro ka na ha!!! sapakin ba naman ako"
"eh g.go ka eh. hindi ako baliw."
"malay mo. patingin ka sa doctor. sya, sya. uwi na ako ron. punta kang bahay buk
as ha."
"sige sige."
"patingin mo na utak mo ha!! "sabay takbo palayo.
"Ipatingin mo din utak mo! mukhang malala na yang deprensya mo!!!!"pahabol sigaw
ko.
hmm... tama nga kaya si Kyle? naapektuhan nga kaya utak ko?
pwe... ano ba yan.. hindi dapat ako nagpapaapekto sa mga pinagsasabi nung mokong
na yun.. malala na yun eh.
--------------------------------------------------
....
huh?
bakit tumigil siya sa pag-abot?
"..."tumingin siya sa mata ko habang kagat niya ang labi niya... waaa... iiyak n
a naman ba siya?
"eto,eto, eto oh.. binibiro ka lang..." bago pa to ngumawa ulit inabot ko na aga
d yung cotton candy at agad naman niyang hinalbot.
"thennkkkkyuu."ngumiti siya, medyo basa pa ang mata niya at ang pisngi niya pero
ang.... k...y...u...t...
"pasyal mo naman ako..."
"ha?"
"pretty pleasshh??"
---------------------------------------------------
ano pa ba magagawa ko? tutal, tapos na ang klase ko, dinala ko siya sa isang pla
yground malapit sa school.
umupo kami sa swing na magkatabi. Tahimik siyang kumakain ng cotton candy. kakat
uwa siyang pagmasdan, parang isang batang tuwang-tuwa sa pagkain ng cotton candy
.
maya-maya umimik siya....
"anggaling, pano mo nalaman na cotton candy and makakapagpatahan sa aken?"
"ah.. eh..." pano nga ba? "ano kasi... tanda ko nung last meeting natin, you ord
ered so many cakes and napansin ko enjoy na enjoy ka sa pagkain mo nun. so i cam
e to the conclusion na you like sweets kaya ng maalala kong may nagtitindang cot
ton candy sa labas ng school, ayun, bumili ako, nagbabakasakaling yun ang makaka
pagpatahan sa iyo."
ngumiti siya, isang matamis na ngiti, "Ang galing mo. I really do love sweets."
"hehe. syempre, magaling talaga ako at gwapo.
ng umiyak? ano ba ginawa ko sa iyo?"
"you shouted at me. I always get teary-eyed when someone shoutsat me. " nakayuk
o sya non ng sinasabi nya yun habang kinukurot kurot nya yung cotton candy na ha
wak nya. i felt guilty tuloy.
"oh... sorry about that... kasi naman ikaw.. you're confusing me.."
"confusing you?"
"yep."
"how?"
"hmm.. kasi.. i'm getting confused on what you really are.."
"di ba i told you tao ako?"
"hehe.. kaso nga parang hindi... you're more like a genie kasi di ba you said yo
u can grant my wishes.. eh, hindi naman nakakagrant ng wishes ang normal human e
h.."
"no. dyan ka nagkakamali. I'm no genie. And ang tao, they can really grant peopl
e's wish."
"well.. maybe your saying that the wish their granting does not include powers..
. hindi katulad mo, biglang tumawag si Mimi nung magwish ako. that doesnt seems
to be a coincidence eh... you have a power.. you did that.."
"hmm.. ewan ko.. naguguluhan din ako.. basta, i believe na i'm a human. i'm not
sure why and how i can grant your wishes."
"baka nga kasi genie ka, hindi mo nga lang alam."
"hindi nga eh."
"ok. fine. hindi na ako makikipagtalo. umiyak ka pa dyan eh. "
"hmp."
"hehe.. ge na, i believe na tao ka." ano pa ba magagawa? sa kulit nito, mas mabu
ti pang maniwala na lang ako kahit hindi. "teka nga... bakit ka nga pala biglang
sumulpot sa school ko kanina?"
"ahmm... la lang... Awas na kasi kame eh.. kaya ayun naisip kong pumunta sa scho
ol mo..."
"pumapasok ka pala..."
"isn't it obvious? naka-uniform nga ako eh."
"sorry naman. eh anung grade ka na ba?"
"... "
"What?!" bakit ganto to makatingin?
"highschool na ako. hindi ako elementary. 4th year na ako." :l
"para ka kasing grade school.. hehe. peace tayo dyan. "
"ahmfff... bili mo muna ulit ako ng cotton candy.."
"waa... wala na si manong. next time na lang ulit."
"ahmff... sige na nga, basta next time ah."
"sure"
"yay! sabi ko na nga eh, mabait ka."
"ako pa."
"kahit panget... "
"mas panget ka"
"hindi kaya.. hehe. friends na tayo ah?"inilahad nya and right hand nya at syemp
re inabot ko. we shake hands.
"friends." it wouldn't hurt naman di ba?
she smiled, that sweet smile then tumayo siya, "ba-bye na!"sabay takbo palayo.
"te..."teka lang. tinakbuhan na naman ako.
=========================================?
CHAPTER 5
"Hui Ron, ang lalim naman ata ng iniisip mo ah. May prob ka ba? Baka matulungan
kita?"
"Wala"
"Asa pa. Ano nga yon?"
"Wala nga eh."
"Weh naman."
"Sige. Sagutin mo tanong ko, ang uod ba, inuuod din pag namatay?"
*WAPAKKK!*
"aray ko! Manapak ba naman."
"sira ka kasi! ano nga kasing iniisip mo?"
"Ayun nga ang kanina ko pang iniisip, porke't di mo lang nasagot nananapak ka na
."
"Lokohin mo lelang mo. Nga pala, napa-check up mo na ba yang utak mo?"
*BOOGSH!*
binato ko ang unan ni Kyle sa kanya pero nakailag. Nandito ako ngayon sa kwarto
ni Kyle, tinatamad kaming mag-gala ehh. Init kasi.
"haha! joke lang!"
"Joke mo mukha mo. Hindi ako baliw, totoo talaga si Sachiko."
"ikaw ha. na-o-obssess ka na dyan sa SAchiko na yan ha."
"hindi no! ayaw mo lang kasi maniwala. Totoo naman talaga sya."
"oo na. Sa imahinasyon mo."
"Mali ka dyan. Kahapon nagpunta si Sachiko sa school at may mga nakakita sa kany
a pare." kinuwento ko kay Kyle ang lahat ng pangyayari kahapon at mukha namang M
EDYO naniniwala na kasi nga may testigo na ako pero ang sabi niya sa akin, hangg
a't hindi niya pa daw nakikita si Sachiko ay hindi pa rin siya lubos na maniniwa
la. Naman oh.
---------------------------------------------------
"Boyfriend? ahmmm.....
OO."
W-H-A-T?!!!!
CHAPTER 6
[color=blueWhat?! May boyfriend ka na?!"
"OO nga?!"
--------------------------------------------------After we ate...
"oops. Gotta go. Thanks for the dinner. see yah!"
"Sa..."ndali. Sige. Tsupi na. Nag-dissapear ka nanaman agad.
"waaa... Umalis na ang princess ko."
"Yikes!
Princess ka dyan! More like a witch! "
"kung witch sya, sya na ang pinakamagandang witch at sa tingin ko nakulam nya an
g puso ko. O my Sachiko, wherefore art thou Sachiko?"
*WAPAKK!*
"Arouch! sapakin ba naman."
" Ang corny mo ha! may pa romeo and juliet epek ka pa dyan."
" Sadyang ganun. Ika nga nila, pag inlove nagiging baduy pero sweet. Grabeh. lov
e at first sight ako Ron. She's the most beautiful creature I've ever met."
"Pare, eh ganan din sinabi mo nung na-inlove ka kay..."
"... '_' " tumingin sya ng diretso sa akin. Emotionless. Hindi ko na tinuloy sin
asabi ko.
"I'm sorry..."
....
Silence....
"Pare! Ilakad mo ako sa prinsesa ko! " biglang naging cheerful uli ang mood ni
Kyle. Lakas talaga ng tama.
"Whatever"
"Pare naman oh. Please? Please? Bigay ko sa iyo half ng allowance ko ngayong mon
th, tulungan mo lang ako kay princesesa Sachiko."
"Sounds great! DEAL!"
*murmur*"Mukha talagang pera. ang yaman-yaman naman."
"Anong binubulong-bulong mo?"
"Wala sabi ko ang gwapo-gwapo mo Ron. I love you. pa-kiss nga!"
"yucks ka Kyle! ambading mo!! lumayo ka nga sa akin."
"haha! hindi naman mabiro!"
-------------------------------------------------Umuwi na kame.
I was in my room...
??? ?
Turn around,
Turn around and fix your eye in my direction
So there is a connection.
Now I can't speak,
I can't make a sound to somehow capture your attention
I'm staring at perfection.
Take a look at me so you can see
How beautiful you are...?
????
From: +639123456789
Message: Hi! I'm going bck home.
I miss u. =(
huh? sino yun? Uuwi daw sya? sino sya? Anggara pa ng number.
To: +639123456789
---------------------------------------------------------------?
CHAPTER 7
Chocolates..."
and i ended up with 'never'...
" .. hahaa!!! ikaw ha!! luko ka talaga!! haha,. sure. i wont forget to send cho
colates. kaw pa malakas ka sa akin eh."
"Thanks... "
"Naman ihh.. sad ka nanaman. Smile ka na oh. babalik naman ako ih. it's a promis
e."
"Mag-iingat ka dun ha. Wag mong pababayaan sarili mo.Pag may nanakit sa iyo dun,
sabihin mo lang ha at ipapasalvage ko. promise!"
"hahaha! sira ka talaga! haha. i'm gonna miss you and your kakulitan talaga."
--------------------------------------------------------------?.?.?.?.?.
Turn Around
Turn Around and fix your eye in my direction
So there is a connection
I can't speak
I can't make a sound to somehow capture your attention
I'm staring at perfection
Take a look at me so you can see
How beautiful you are
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
I'm confident
But I can't pretend I wasn't terrified to meet you
I knew you could see right through me
I saw my life flash right before my very eyes
And I knew just what we'd turn into
I was hopeing that you could see
Take a look at me so you can see
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
Take a look at me so you can see
How beautiful you are
Your beauty seems so far away
I'd have to write a thousand songs to make you comprehend how beautiful you are
I know that I can't make you stay
But I would give my final breathe to make you understand how beautiful you are
Understand how beautiful you are
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
You call me a stranger
You say I'm a danger
You call me a stranger
HOY MR. RON ESGUIERRA!!!! GUMISING KA NA! PAPASOK KA PA!
???
"aray kupo! basag tutuli ko." haha. yun yung alarm clock ko. haha. oo, alarm ton
e ko yun. haha. anweird ko noh? eh nakakaantok yung song na yun. haha. kaya nga
nagigising lang ako dun sa last part ng alarm tone ko, yung recorded voice ni...
.
Stephanie...
yah. Si Stephanie.. yung kababata ko na mahal na mahal ko.. Sya ang nagrecord nu
n nung mga bata pa kami, sabi nya kasi sa akin para magising ako, irerecord nya
daw ang isang nakakapananggal tutuling reminder.
shet. i miss her.
i just dreamnt of her. of us. of our past. of our last day with each other. i su
per miss her. sya lang ang babaeng minahal ko sa kabila ng mga naging girlfriend
s ko.
...teka...
Holy banana!!! shet!!! bat ngayon ko lang ba yun naisip?!!! Hindi kaya... si Ste
phanie yung mystery number na yun?!!! hindi nga kaya?!!! shet!! sya nga ata!!! t
he text said, uuwi sya?!! then, it really must be her. wala na akong iba pang ka
kikilalang nasa ibang bansa except my relatives pero syempre, hindi naman magmym
ystery epek pa yung mga yun. baka nga si Stephanie yun!!pero bat parang napaaga
ata ng one year? di ba next year pa ang pang-fifth year nya dun??
anla. ewan. basta, importante, makikita ko na sya ulit... teka.. kelan ba exact
date?? mabuti pa tawagan ko.
*ring..ring..
Sorry. The number you have dialed is either unattended or out of coverage area.
------------------------------------------------------------"Si Stephanie?! Yung kababata mo? na kapitbahay mo? na mahal mo? na nasa New Yor
k? na miss na miss mo na? ay nagtext sa iyo? with an unregistered number? na nag
uess mong sya nga yun at sinabi nyang uuwi sya?" daming tanong ah.
"oo." kinuwento ko kasi sa kanya mga pangyayari. alam ni kyle na si Stephanie ay
kababata ko at alam nya ring may lihim na pagtingin ako kay Steph.
"wow! what a very long answer. Talsikan na laway ko sa mga pinagtatanong ko tapo
s 2letters lang sinabi mo. grabeh!"
"bakit? madami naman yun ah? 2 letters yun and sabi nga nila, more than one is m
any."
"har-har."
"har lang. pag har-har ay dalwang tawa yun, madami yun."
"pilosopo!"
"Ron! girlfriend mo nag-aantay sa iyo sa labas." sabi ni Rommel, team-mate ko sa
basketball. Nasa gym kame, katatapos lang ng basketball practice. team captain
nga pala ako. dagdag charisma points. haha.
"sinong girlfriend???"
"oo nga Ron. sinong girlfriend? kala ko break na kayo ni Mimi?"
"break na nga. matagal na. hindi ko alam kung sino yun. wala akong girlfriend ng
ayon noh."
"oo nga. kaya nga. alam ko nga single lady ka eh."
"nagsalita ang hindi single lady."
"haha! parehas pala tayong bading!!! Ansaya!"
"Sira! ikaw lang! wag mo akong idamay sa kabadingan mo Kyle!"
"nyahaha. tara nga. lets see the looking nung girlfriend mo daw sa labas."
lumabas kami ni Kyle ng gym at sa may tabi ng ng pinto ng gym ay may babaeng nak
asandal sa pader , kamay ay nasa likod at magka-cross ang paa at nakatingin sa m
ay ulap habang nililipad ng hangin ang mahabang buhok...
----------------------------------------------------------------"ano kaya ginagawa nung dalwa?" nakauwi na ako, nakahiga ako ngayon sa kama ko a
t nag-iisip. Iniisip kung ano na nangyayari kay Sachiko at Kyle. Sa tingin ko na
man ay magkakasundo yung dalawa, parehas na isip bata eh.
At natutuwa naman ako at nainlove na ulit si Kyle. Pero, para kasing may mali
....May mali... ano kaya? hindi ko matukoy...
---------------------------------------------------------------------------kinabukasan sa school... halos mabaliw ako sa kapahidan ni Kyle. pano kasi kinuw
ento niya ang buong pangyayari sa kanila ni Sachiko kahapon. Daig pa ni Kyle ang
babae kung kiligin eh.
"Ron. I ask her kung pede ko siyang ligawan!" ambilis nito ah.
"Eh?! anong sabi?"
"Syempre! approve!"
....
"matanong nga kita Kyle, seryoso ka ba kay Sachiko o panakip butas lang sya sa i
yo?"
"seryoso ako sa kanya pare. mahal ko talaga sya."
"good. move on ka na nga siguro." hindi na sya umimik. Move na nga kaya si Kyle?
masakit ang naging nakaraan ni Kyle kaya hindi ako makakapayag na masaktan ulit
siya. Sana nga si Sachiko na ang makakatulong sa kanya na kalimutan ang past ny
a.
---------------------------------------------------------------------
Sabado...
Naglalakad ako sa may plaza..
SA isang resto...
umorder kami ng cakes... syempre, si Sachiko ang umorder ng mga yun... ako spagh
etti lang.
pinagmasdan kong kumain si Sachiko.. nakakatuwa sya.. ang gana nyang kumain. hil
ig talaga sa matamis. napatingin sya sa akin. tapos may iningunguso sya, hindi k
o ma-gets. bigla syang lumapit sa mukha ko, ang lapit ng mukha nya sa mukha ko a
nd for a sec, my heart skipped a beat.
"may sauce near your lips." I can feel her breath, kahit kumain siya, still maba
ngo pa rin ang hininga niya. Pinunasan nya with her thumb yung amos ko sa mukha.
Ang pula ng lips nya, ang lapit nito sa lips ko, mga half an inch lang ang layo
. Gusto kong halikan ang labi niya...
huh?! no! hindi. ano ba tong pinag-iisip ko.
"ayan. ok na.
"SAchiko alam mo pag minsan iniisip ko kung kabute ka kasi palagi ka na lang bi
glang susulpot sa harapan ko. May cellphone ka ba?"
no answer...
"Sachiko.. hui.. ano na... bakit h..."
paglingon ko sa tabi ko wala na si SAc
hiko. tumigil ako sa paglalakad at tumingin sa kaliwa.. wala.. sa kanan.. nope..
. at sa likod...
Ayun ang bruha!
Nakatayo si Sachiko sa harap ng isang bookstore. Mukhang may tinitingnan sa mga
display books sa salamin. Nilapitan ko siya.
"Sachiko..."hindi tumingin, "Sachiko?" no response pa din kaya tinapik ko siya s
a balikat at mukhang nabigla siya. Malalim siguro ang iniisip?
"oh Ron. anong ginagawa mo dito?"
"sira. magkasama kaya tayo."
"oo nga pala."
"bigla-bigla ka na lang nawawala eh."
"hehe. tara. lakad na ulit tayo." humawak siya sa may braso ko, nabigla ako at m
edyo nailang, ambango niya. "tara. hindi na ako mawawala."
lumakad na kame.
"Sachiko. May cellphone ka ba?"
"ano yun?"
"hindi mo alam yun?!"
"itatanong ko ba kung alam ko.
nakakain ba yun?" taga sang planeta ba tong ba
baeng to?
"Eto . Ganto ang cellphone." pinakita ko sa kanya cellphone ko.
"ahh,.... wala ako nan. "
"halika."
"saan tayo pupunta?"
naglakad-lakad ulit kame. puro lakad noh? hehe. hindi ko dali kotse ko eh.
"sachiko paheram ng phone mo. ise-save ko number ko."
"anong phone?"
"yung cellphone na binili ko sayo kanina."
"ahh.."
"oh? asan na?"
"wala na."
"anong... wala na?!"
"ang engot naman eh.. Gone in english. Wala na. W-A-L-A na. Gets? o kelangan ko
pa ng dictionary para i-explain sayo?"
"teka... eh ba't nawala?"
"binigay ko dun sa katabi ko kanina."
"ha? bakit?"
"eh ayoko naman nun."
"ansira mo naman!"
*end of flashback*
at ayun na nga ang nangayari. binili ko ulit sya ng cellphone at pinagbilinang w
ag na ulit ipamimigay. tinuruan ko pa siya kung pano gamitin yun. grabeh! para a
kong nagtuturo ng pagsusulat sa isang 3yrs old. ang kulet! nakakasira ng ulo!
nandito kame ngayon sa may playground. nakaupo ulit sa swing.
pinagmasdan ko si Sachiko, nakatingin sya sa mga ulap at mukhang malalim ang ini
isip. may problema kaya siya? nung isang araw ganto din yung expression niya, bl
anko habang nakatingin sa mga ulap.
"Sachiko..."
"hmm?" tumingin siya sa akin ng nakangiti.
"nanliligaw nga sa iyo si Kyle?"
"yep. "
"may gusto ka ba sa kanya?"
"hindi ko alam..."
"hindi mo alam? eh ano bang nararamdaman mo sa kanya?"
"hmm... pag kasama ko siya, magaan ang pakiramdam ko, masaya ako... tapos alam m
o ba, hindi ko alam kung bakit pero kahapon nung nagkalapit ang mukha namin, nag
skip ng beat ang heart ko. bakit kaya ganun? tapos last night, napanaginipan ko
siya. Ang weird. bakit ganon?"
"hmm... may meaning yan Sachiko."
"ano?"
"malalaman mo din." Inlove ka din sa kanya...
nakakatuwa namn pero bakit parang... may... ano yun?
--------------------------------------------------------tumayo bigla si Sachiko at hinalikan ang noo ko, "bye alis na ako."
tumakbo na siya palayo, "sachiko.."
*boogsh*
"oops. sorry." napaupo si sachiko. may nabangga siyang babae nung paalis na sya
ng playground. tumayo siya tapos tumakbo paalis agad.
"Ron...."
-----------------------------------------------------------------------?
CHAPTER 9
"Ron... "
OMG. yikes. Ambading. Shockings na lang.. eh eh. pang-girlush pa din eh. ano ba
yan, nahahawa na ako sa kabadingan ni Kyle.
"Stephaie?"
"I'm back Ron.
---------------------------------------------------------------after dinner, nagstay kame sa room ko. Ginagala ni Steph ang kwarto ko habang ak
o nakahiga sa kama habang pinagmamasdan siya.
"so.. Kamusta ka na Ron?"
"ayos naman.. ikaw?"
"ayus na.."
"na? what do you mean by that?"
"Hmm.. basta.. Hey lil bro bakit hindi ka na nagkeep in touch sa akin ha?"
"Basta din."
"pede ba naman yun?"
" Ikaw nga, basta din sagot mo."
"Hehe. Sabagay, hindi na tayo mga bata, may mga lihim na tayo ngayon na hindi pe
deng sabihin di tulad nung mga bata tayo, walang sekre-sekreto sa atin." kala mo
lang yun, ang nararamdaman ko sayo ay matagal ng sekreto kahit nung mga bata pa
tayo.
"Bakit nga pala napaaga ka ng 1year sa pag-uwi?"
"bakit hindi ka ba natutuwa na umuwi agad ako?"
"of course natutuwa ako. i'm just curious."
"ahmm.. lets just say nabored na ako sa New York."
?.?.?.?
Turn Around
Turn Around and fix your eye in my direction
So there is a connection
I can't speak
I can't make a sound to somehow
capture your attention
I'm staring at perfection
Take a look at me so you can---?.?.?.?
Kukunin ko sana ang cellphone ko para tingnan yung text ko kaso nauna si Steph n
a makuha cellphone ko.
"hmm.. FromSachiko..." Si Sachiko? Ano naman kaya tinext nun?
"Message.. 'shing-shing' anong shing-shing?"
"shing-shing?! Ewan ko din. Hanla, yaan mo na yan si Sachiko, may pagka-alien ya
n."
"hmm.." may tinatype sya sa cellphone ko.
"What are you typing?"
"nothing. " binalik na nya ang phone ko sa tabi ng lamp shade.
tapos nag-gala gala ulit siya sa room ko...
May kinuha siyang red na photo album...
Shete!! Yun yung photo album na puro picture nya! shete! mabubuking ako!!
Tumayo agad ako sa higaan at pinuntahan siya, "Huwag yan, Steph!"
Umilag siya ng kukunin ko, bubuklatin nya na kaya pilit kong inaagaw, nasa likod
niya ako at inaagaw ko yung album. Paikot-ikot siya para hindi ko makuha. Nag-a
agawan kami ng....
"Aaaahhh!!!!"
*Dug-dug! Dug-dug!*
Anlakas ng tibok ng puso ko. Natalisod si Steph at saktong napahiga sa kama ko a
t dahil inaagaw ko sa kanya yung album, napahiga din ako at ang malala pa... I'm
above her, my hands in between her head at anlapit lang ng mukha namen sa isa't
-isa. Nagkatitigan kame...
Parang tumigil ang mundo ko...
Katahimikan...
Walang imikan.. Sobrang tahimik, rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko, ang lak
as... rinig rin kaya niya?
"Ron..."
"Waaaa!!!"
*BOOGSH!*
Aray! Nalaglag nanaman sa kama. Ano bang ginagawa ng manok sa kama ko?!!
*tiktilaok~!*
"Hoy manok! tiktilaok ka dyan. Anong ginagawa mo sa kama ko?"
*tiktilaok*
"aba! aba! nakikitulog ka? hoy! hindi to boardinghouse!"
"Hoy! Bakit hindi ka na sumagot?! Hoi! sumagot ka pag kinakausap ka, wag kang ba
stos!"
Teka... bakit ko ba kinakausap tong manok? As if naman nagkakaintindihan kami! k
e-aga aga inaatake ako ng baliw syndrome!
Ano ba kasi't merong manok sa kwarto ko?!
"MAMEEHHHHHHHH!!"
Lumabas ako ng kwarto dala ang manok. Nagpunta ako sa kitchen at nakita ko si Mo
mmy dun.
"Mame!!! bakit may manok sa room ko???"
Natatawa si mommy, "Baka nangitlog ka nung tulog ka tapos napisa and *tenen!* ya
"Hoy panget! gandahan mo pose mo!" nagpose naman ako. Lam nyu ginawa nya? Simple
lang naman kinukuhanan nya ako ng pictures na ako'y nakabihis pambabae at nakamake-up!!! Bakit? Kase tong bruhang to inayusan ako!! hindi ako nakapalag kasi i
iyak daw sya at magsusumbong tapos papasagasa daw sya pag hindi ako sumunod! agg
h!!
You know what's worse?
Pi-nost nya sa internet! And maraming nakakita even my schoolmates! Super humili
ation! Na-issue nga akong bakla, napublicised pa sa school paper! Buti na lang s
inabi kong it was photoshopped by some freakin guy and they believed me naman.
*end of flashback*
Ayun ang isa lamang sa napakaraming kabruhahan ng Samantha na yun.
"She is so sweet!"
"Ano pong sweet sa paglalagay ng manok sa kama
"Hmmm... She said para magising ka daw, she'll
w hapon na tulog ka pa and she's worried sa yo
tulog. Isn't that sweet?"
"Sweet nga.. nakakaumay. " btw, asan na yung
"Hiya kuya Ron!
ko ma?"
put a chicken in your bed kasi da
kasi bad daw yung sobra-sobra ang
bruhang yun?
"oh manok mo" binigay ko na yung manok nya. "Bye gotta go."
umalis na agad ako. Naligo. Nagbihis. At lumabas ng bahay. Kelangan ko makaalis
ng bahay kung gusto ko pang mabuhay!
-----------------------------------------------------------------Sunday naman ngayon, mabuti pang magsimba na lang ako.
-----------------------------------------------------------After the mass, nagpunta na ako sa parking lot...
"Ron!"
"Oi Kyle!" may katabing girl si Kyle... oh! si Sachiko!
"hmm.."
"Nagdedate kame pare. " bulong ni Kyle. So it figures.
"Where's your car Kyle?"
"Ai.. Sira eh.. Bruhang car."
"haha. Wawa ka naman. So san next stop niyo?"
"Sa house ko."
"Really? Pedeng sama? pa-epal ako noh?"
"OO. epal eh. Sige na nga."
"Pasensya na talaga. hindi pa ako pedeng bumalik sa amin. Bruha alert."
"Hahahah! Ganun! sige. basta free ride ha?" alam ni Kyle and tungkol sa bruha. S
inabi nya nga sa akin na buhusan ko daw ng holy water si Samantha para bumait-ba
it daw. Tatalab kaya?
"sure."
-------------------------------------------------------------Sa loob ng car...
pareho silang sa backseat nakaupo. Walang nagsasalita. I noticed, kanina pang wa
lang imik si Sachiko ah, I look at her at the rearview mirror and... huh? Why is
she glaring at me?
What did i do to her? Dahil ba sinira ko moment nila ni Kyle?
When we reached Kyle's house..
Ayun.. Medyo OP ako. haha. Ang sweet nung dalwa eh. Nilalanggam na. Bilis ni Kyl
e!
Siguro bukas ko na ichichika ke mareng este pareng Kyle yung tungkol kay Steph a
nd yung kiss. Let them have their moment. Dakilang epal ako.
Mga 9pm na...
"uuwi na ako." paalam ni sachiko.
"Pasundo kita sa driver ko."
"wag na lang."
"Sachiko, I'll drive you home na lang. Pauwi na din ako eh."
"oo nga Ron. take care of my sachiko ha."
"sure pare."
"Tara Sachiko" She glared at me again then faced Kyle, "Thanks for the day Kyle.
"
"Welcome. Ingat ka. Love you!"
"Thanks"
---------------------------------------------------------------------------Sa car...
Sa passenger seat nakaupo si sachiko.
Nakakapanibago, ang tahimik ni Sachiko. When I looked at her...
*SCREEEEEEEEEEEECH!!!*
Waa... Napapreno ako dun ng madiin ah. She is glaring at me! bakit ba?! kanina p
a to ah!
"bakit ganan ka makatingin? parang kakainin mo ako eh.. hindi ako cake ah."
No response. Still glaring.
"Hui Galit ka ba sa akin? What did I do ba?"
"You told me to go '!@#$ off and die'!
"Hep~! anong 8, six na lang kaya!" What?! 6 na lang?! Panong nangyare yun?
Lets remember nga ang mga wishes ko na..
10 - 2 = 8
Ang 10 - 2 = 6 ay mali di ba? Kahit bali-baliktarin pa yan.
Anggulo-gulo.
*flashback*
Shet! Yung babae masasagasaan!
ano daw?
*BOOGSSSH!*
*end of flashback*[/i]
hihi... Remember mo na?
Yun bay un?
Oo. You wished na mabuhay ka na gwapo pa rin. For short, you wished that nothing
would happen to you.
Oh! So that s why, wala akong mga sugat at puro galos lang noon.
Yep.
Teka... Ikaw ba yung nagsabing salamat nung time na paalis na ako sa hospital?
Biglang binuksan nya yung pinto, Bye! Alis na ako. Thanks na lang sa ride. Malapi
t na dyan bahay ko.
Pero Sa--- Sya sige. Tumakbo ka na palayo ulit. Hindi na ako nasanay eh-eh.
---------------------------------------------------------------------------------------
????????
I m confident
But I can t pretend
I wasn t terrified to meet you
I knew you could see right through me
I saw my light flash right before my very eyes
And I need just what we turn into
I was hoping that you could see me
Take a look at me so you can see me
??????
The connection made me feel that even I don t know you that time yet, a part of me
felt that you are somehow special to me. That somehow, someday I would take care
of you more than I would care for myself. And that someday has come. I would ta
ke care of you for you are not special but more than it. You are someone whom wo
uld cut the reason of my heart s beating when you would leave me. When youre gone.
. so please, I m begging you, stay with me.
??????
Your beauty seems so far away
I'd have to write a thousand songs
To make you comprehend how beautiful you are.
I know that I can't make you stay
But I would give my final breath
To make you understand how beautiful you are.
Understand how beautiful you are.
You call me a
But all these
I'm broke and
Making all my
*kring! Kring!*
I searched the place for that cat I know that sound.. its that cat s bell on her ri
ght leg. I m sure of it. I searched the place and
Aha!
there s that cat, standing beside a tree and looking intently at me.
Hindi ko inalis ang tingin ko sa mata ng pusa habang humahakbang ako palapit.
Gotcha! ng makalapit ako agad kong hinawakan ito upang hindi makatakbo.
akatakbo ka nanaman ha.
Meow.
Kala mo mak
Pagpasok ko ng room
MR. ESGUIERRA! YOU RE LATE AGAIN! bonggang-bonggang pagbati sa akin ni Mr. Imbyerna
este Mr. Imberra ang aking chemistry teacher.
nag-quiz na kame and dahil late ka, your 50! tinatanong?
eh kahit naman late or hindi, makapg-take or not, 50 pa rin ako dun sir eh. Nagtaw
anan mga classmates ko. Totoo naman eh, araw-araw na ginawa ng Diyos eh nagpapaquiz tong si mr. Imberra kahit walang nilelesson. Saka lang maglelesson after th
e quiz. Pano ka ba naman papasa ng ganon.
Go to your seat Mr. Esguierra! NOW!
Agad dinala sa clinic si sir. May phobia nga pala si sir sa pusa kaya ayun hinim
atay.
Kinuha ko yung bag ko at ang pusa. Nagsilapitan ang mga classmates kong girls.
Wow Ron. Ankyut naman ng pusa mo.
syempre cute may-ari eh.
Anong pangalan? ano nga ba?
A..e..
A-e ang pangalan? :/
hindi! Ano.. ang name niya ay
ano ba maganda?
Ay..?
ay Chiko!
What a cute naman. Bakit chiko? andami namang tanong ng mga to, mga ngpapakyut lan
g naman halatang-halata eh. Pero sinasayang lang nila efforts nila sa pagpapakyu
t kasi para sa akin ang kyut lang sa mundong to ay si Steph at si Sachiko.
ui bakit Chiko?
Kasi I have a friend named Sachiko.. eh yun, ito kasing si Chiko at Sachiko may si
milarities kaya ginamit ko yung Chiko sa Sachiko nya, well that was true. Chiko r
eally reminds me of Sachiko, pareho silang kabute at kyut.
What?! Did I just said something like that again?! Erase. Erase ulit!!! >.<
really? Friend lang ba? ano ba tong mga to, interviewer?
oo.. friend ko lang si Sachiko.
pero balak mong ligawan? ano naming pumasok sa mga kokote ng mga to at itinanong y
un.
nako. Hindi. Friend lang talaga. At saka nililigawan iyon ni Kyle.
Si Kyle Garcia? Yung sa kabilang section?
yep.
FASTFORWARD
[/i]
Lunch, nagmeet kame ni Kyle, as usual. I told him about sa chemistry class ko at
sa cat. Alam nya rin na Chiko name ng cat at from where I got the name pero hin
di sya nagalit hindi naman kasi makitid ang utak ni Kyle, may sayad lang.
FASTFORWARD ulit[/i]
hahaha. Ayon nasa bahay na ako. I placed the cat in my bed. I took off my shirt
and what a funny thing when I faced Chiko, biglang tumalikod ito. She looks like
embarrassed or something.
I pet Chiko and she purr playfully, your mine now you silly cat. Pinangalanan na
kita kaya if ever na tatakbo ka ulit make sure na babalik ha.
Meow.
I love you
Sorry Ron. Things aren t meant to be as we have wished for. I love you
Goodbye. : (
she pushed off from my hug which tends to make her fall from the cliff. I tried
to reach her hand but it was too late.
SACHIKOOOOOOOOOOOO!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------CHAPTER 12
"SACHIIIIKOOOOOO!!!"
*bOoGsH!*
Ohmygolly-gulay!
Waddaheck is that all about?! Me and Sachiko?! Isang malakin
g--WOAH-- Pati baga naman sa panaginip, dinadalaw ako ng kabuteng yon?! Atsaka,
what's with the "I love you" pa ha?! Ano namana epek yun?!
Hindi ko mahal yun! no, no and 'NO'! Si Steph ang mahal ko!
Other self: "Eh yun naman pala eh. Bakit nagpapa-apekto ka sa panaginip mo? Si S
teph naman ang mahal mo.
Nagpapaapekto ka dyan! Hindi kaya! No way!!
Yes way! Nagpapa-apekto ka. Obvious naman eh.
At pano naman aber?
Obvious kasi masyado ka nagpapanic eh napanaginipan mo lang naman kayong dalawa
ni Sachi na may weird kilig moments.
Panic? Hindi ah.
Deny pa eh.
Hindi naman ako nagdedeny. Manahimik ka na nga lang.
pano kung ayaw ko?
Aggh!! shut up!
Relax. haha. Ako ay ikaw! pede mo akong mapatahimik anytime noh.
Aii... Oo nga noh.
Bakit ko ba kinakausap ng self ko.
"Mahal mo si Sachiko."
heh! Ron! shut up na! Hindi! no! Si steph mahal ko! weird dream lang yun.
Asanezz boy!!!
OO nga! patunayan ko pa sa iyo na mahal ko si Steph.
At pano naman?
Abangan mo na lang.
y pa din. hehe. Antatag naman nitong puno." tinutukoy nya yung puno near sa edge
ng cliff. Mga bata pa lang kami nandun na yun.
"Yah..." it's time.." Steph.."
"Hmmm?" kaya ko to! aja!
"I... i... Love you Steph!!!" she smiled. Unti-unti akong lumapit sa kanya at ng
makalapit ako, hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at nagtitigan kami," can
I court you?"
she smiled again, "Why court me? Pedeng tayo na naman agad."she kissed me.
The cliff...the tree.. the girl... the kiss...
I noticed tears rolling in her cheeks.. "Steph?" I manage to say after the kiss.
.
the cliff... the tree.. the girl.. the kiss.. the tears..
"It's nothing, I'm just happy." she hugged me..
the cliff.. the tree.. the girl.. the kiss... the tears.. the hug...
*FLICK!*
Oh! It was like, everything came into pieces.. This scene is familiar... my drea
m! It's just the same in my dream.. the only difference is that it was supposed
to be Sachi and a sad ending..
"Ron? are you ok?"
"Oh. I'm just fine. Let's go Sachiko."
"Sachiko? Why did you call me Sachiko?"
huh? sinabi ko yun? "Sorry, my bad. I mean Steph."
"Who is Sachiko? patay! hoi brain! It's time na magisip-isp! maghagilap ng palus
ot!
"A..e.. Si Sachiko? Ah! Favorite cosplayer ko yun... napanuod ko sa t.v kanina,
eh may hang-over pa siguro ako sa napanuod ko kanina. Astig kasi ng costume nya.
" buti na lang may pagka-japanese name ni Sachi. pwew.
"At sinong anime kinosplay nya?" nakupo. may pagkahilig nga pala si Steph sa ani
me, pano ko pa malilipat ang topic kung napukaw ko na ang interest nya. Cornered
.
"Yung sa sailormoon."
"Sino dun?"
"Basta yung nakapalda.." Walahnjo! hindi ko alam isasagot ko.
"Eh mga nakapalda naman talaga ang mga sailormoons eh. anong name nung character
?"
"ah.. eh..." anime name, sailormonn character.. waa.. wala ako maisip, "Si shizu
ka."
"Huh? sa doraemon yun ah?
"ah eh.. oops!! i'm hungry na. tara, eat na tayo. treat kita. our first date."
buti na lang hindi na niya ako kinulit pa. kumagat sya sa pag-iiba ko ng usapan.
xD
Bakit kasi ang engot ko, bakit name ni SAchi ang sinabi ko?!
------------------------------------------
After our first date, nahiga na ako sa kama ko. Matagal ko ng minamahal si Steph
at ngayon, mag-on na kami.
Teka.. kelangan masabi ko ito kay Kyle.
To: Kyle_baliw-mate.
oi pare! Ang gwapo q este mgndang gv! ui! kame na ni Steph! knina lang. ayiee!
-sendpagkapindot ko ng send button, saka biglang may nagtext.
From: Kyle_baliw-mate
Hoi bakla! Maganda ako este ang gv! nyahahahaha. xD ok-ok. nd n aq mgpapaka-gayi
sh, nd bagay sa gwapo qng face. saka alam mo ba pre, ansaya2x ko! kame na ng pri
nsesa Sachiko q!!!!
What?! Sabay lang pala kame.
---------------------gusto ko ng matulog pero hindi ako makatulog.. Asan kaya si Chiko? My sleeping c
harm.
"meow"
mukhang nabasa ni Chiko ang aking isip ah.
bigla syang pumasok ng kwarto ko mula sa labas sa pamamagitan ng bukas kong bint
ana.
Kinuwento ko kay Chiko ang araw ko at after that nakatulog na ako. Ito lang pusa
ng to ang nakakapagpatulog sa akin eh.
---------------------------I woke up because of a very terrible dream..
I was like a kid, looking for comfort so I can go back to my sleep again. Kinuha
ko ang phone ko and dialed her number...
"Hello..." she said in a sleepy voice.
"Hello too.."
"Why did you call?"
"I had a nightmare."
"About what?"
"About you..."
"REally? so i'm a nightmare.."
"No.. Actually, dreaming of you is the best pero in my dream I was losing you an
d it scares me so much... the worst nightmare.."
"Don't worry, I won't leave you."
"Really?"
"Really. I'll always be with you."
"Forever?"
"Forever."
"Thanks. Goodnight."
"Goodnight." she yawned.
"I love you, Steph."
-------------------------------------------------CHAPTER 13
"Ron Esguierra, Stephanie Rodriguez, Kyle Garcia and Sachiko."
"Sachiko what, sir?"
"A..e.." Ano nga bang apelyido ni Sachiko? Come to think of it, never nyang naba
nggit ang surname nito.
Hinarap ko si Kyle. O, bakit seryoso ang mukha nito at parang ang lalim ng iniis
ip? Nag-e-emo emohan ba tong emongoloid na ito?
"Kyle..."
"Hmm?"
"Si Sachi?"
"Nasa van natutulog." biglang tumakbo si Kyle pabalik sa sasakyan ata.
"wa.." waaa.. tumakbo ba naman bigla, itatanong ko sana ang surname ni Sachi eh.
Problema kaya nun.
"Sir... excuse me? May I have the surname?"
"Ahmm..." hindi ko alam.. "Esguierra." no choice na.
"Sachiko Esguierra?"
"Yes."
"Sige po sir. Pasok na po kayo, nalista ko na po names nyo sa V.I.P. pass. Ms. S
amantha is waiting for you."
Yep, ya heard it right. Ang bruha kong pinsan
am. Humingi kasi ng favor si tita na bantayan
m's dad has bussiness to do. Ayun, pumayag na
minamahal kong ina ee. Kaya sinama ko na tong
"I'm Sachiko, but I'm just your kuya Ron's friend. Steph here is his girlfriend.
"
"Hello Sam."
Nilingon ni sam si Steph na nakataas ang kilay, tumaas din kilay ni Steph.
"Your kuya ron's girlfriend?" ~_^
"Oo, sya girlfriend ko, angal?!" ako na ang sumagot, hindi ko gusto ang tabas ng
tanong nitong batang to eh.
"Angal talaga kuya Ron. Yuck taste mo ah. Hamak na mas maganda si ate Sachi. Muk
hang maldita yan ee."
"SAMANTHA!
------------------------Roommates kami ni Kyle, sina Steph at Sachi naman ay hiwalay. Nagrequest si Sach
i na humiwalay ng room. Bakit kaya?
napapansin ko parang hindi masyadong nagpapansinan yung dalwa, nagaway ba sila?
hindi naman siguro, nagkakailangan lang yun.
Tapos, ambruha talaga ng pinsan ko! Kung kuto lang yun eh matagal ko ng tiniris!
aba! ang stephanie ko lagi ang pinagdidiskitahan pero bakit pag si SAchiko mist
ulang anghel yung batang yun? Ambait-bait nya kay Sachi, magkasundong-magkasundo
sila.
Hindi kaya dahil sa parehas ang level ng utak nila---isip bata?
-----------------------"IT WAS YOUR FAULT!"
It was Samantha shouting? pero sino sinisigawan ng bruhang to? lumabas ako to se
e her and shock ng makita kong si Stephanie ang sinisigawan nya.
"SAM!"
"Kuya Ron!
"Ron. We can't remember the exact place." I went back to the house to get a rope
then, tumakbo ako papunta sa forest na sinasabi nila.
What if something bad happened to Sachiko?
I gotta run as fast as I can. Hang on Sachi.
"SACHIKO!" I kept on shouting while running in search of her.
*drops drops*
"Shet! ngayon pa umulan!" hinanap ko pa rin sya. Palakas ng palakas ang ulan. Sh
et talaga!
May nakita akong mababaw na bangin. Baka dito na yun.
"SACHIKO!"
"mmm."
Si sachi! nandon sya sa baba!
"Sachiko, antayin mo lang ako."
itinali ko yung rope na dala ko sa may pinakamalapit na puno at pagkatapos ay bu
maba.
pagkababa...
"Sachiko!"
"r..ron.. ow! "
Her leg is bleeding. nabalian sya. Thank god, bali lang.
*screeck*
Itinali ko yung pinunit kong tela sa shirt ko sa may duguang binti niya to stop
the bleeding.
"s..sa-lamat.." nangangatal ang boses nya. Hinipo ko ang noo at leeg nya and d@m
n! Ang init! taas ng lagnat nya!
"Shet! ang init mo! Kelangan natin ng masisilungan."
Bwisit naman kasi tong ulan.
Saan ba? ah! ayun! may maliit na kweba doon na pedeng masilungan.
Maingat na binuhat ko si Sachi, nakakapit sya sa leeg ko, mukhang hinang-hina sy
a.
Pagkarating sa loob ng maliit na kweba ay nilapag ko sya.
halatang lamig na lamig na si Sachiko. Wala kameng apoy?! putakte! hindi ko kaya
magmagic. ano ba gagawin ko para hindi malamigan si Sachi?
*flashback*
"Pag ang isang tao ay nilalagnat at nilalamig ang pinakamadalia at pinakamabisan
g paraan ay ang tinatawag na body heat at blah blah blah.."
-------------------------------Author's Pakisingit este P.O.V. --<oo! point of view ko to! exposure ko to kaya
wala na kayong magagawa. >
"We are now here in Philippine Airlines." haha. basta, hindi ko alam yung sinasa
bi sa airport pag nakaland na. basta yun na yun ha.
"Kyle... Naaalala ko na... Sana mapatawad mo ako kung nalimutan ko... Hindi ko s
inasadya.. Mahal kita Kyle.. mahal na mahal... Sana hindi ko na ulit malimutan a
ng bagay na iyon.. Nangangamba ako..."
CHAPTER 14
"Huh? Excuse me?"
"Ay! Kapre!"
"Aba! tinamaan ka nga naman ng teteng. sa gwapo kong to tawagin ka ba namang kap
re. " tinamaan ka din ng teteng, aba'y talaga namang mahangin dine.
"Ai. sorry po." pahumble effect.
Pero who the heck is this mahanging mama? Ah
! baka ito yung tulong na winish ko! suskopo naman tong si Sachi, mahangin pa an
g ipinapadala. tsk.
"O sya, sya. anong ginagawa nyo dyan at anong pangalan niyo?"
"Nahulog po sya, sinundan ko. Ako si Ron, sya si Sachiko.
Lumapit ang mama, "Ako si Gary. May bali ba sya?"
Kaw kaya mahulog sa bangin, hindi ka kaya mabalian? Nagtanong pa ai, "Opo."
"Patingin nga?" nilapitan niya si Sachiko at tiningnan ang bali nito.
"Worker ako dito.May entrance kayo dito sa townhouse?"
"Yep." tingin mo sa amin, namamakod? taas-taas din kaya ng bakod ng townhouse na
to. hindi naman kami nakakalipad para makapasok dito ng walang entrance noh.
"Wait. Call ko lang information desk." kinuha nya cellphone niya.
"Hello Annie. Pakicheck nga kung may guest tayo na ang pangalan ay Ron at Sachik
o."
"Ah.. Ok. Sige, thanks. padala ka rin ng mens dito sa route 4. mayroong nabalian
dito. Sige, sige. Salamat. Bye."
Tinago na niya ang phone at humarap sa amin, ang kamay ay nasa kanyang baba, war
ing nagiisip.
"Magkapatid kaya? o magpinsan?
.
kayo?"
"Waaa?!" tiningnan ko ang tulog na si Sachi. "Hindi ah! Bakit nyo naman po nasab
i?"
"Wala lang. Parehas kasi kayo ng apelyido. hindi naman kayo mukhang magkapatid o
pinsan. tapos, naabutan ko pa kayong magkayakap kaya may theory akong mag-asawa
kayo. Saka bagay naman kayo."
"Mr. Gary, tao kami. hindi bagay."
nang makabalik na kami, alalang alala si Kyle kay Sachi.
ako naman ay nagpahinga na, bukas ko na lang kakausapin sina Steph, Sam at Sachi
.
kinabukasan, sa hapag-kainan. magaling na si Sachi kaya pede na syang sumalo sa
amin sa hapag pero may bali pa rin ang paa nya kaya nakasaklay siya.
"What happened yesterday? Mag-explain nga kayo."
"It was her fault, kuya Ron!
Tumayo si Sam para sundan sya, "No, Sachi. Let her be. Maldita lang talaga yung
batang yun."
"No, i don't believe na maldita sya. Let me talk to her." nagdire-diretso na sa
paglalakad si Sachi ng nakasaklay papunta sa kwarto ni Sam.
after 20minutes, lumabas na si Samantha ng room nya kasama si Sachi. Mukhang mas
ayang masaya na si Samantha. Ano kaya pinag-usapan nung dalwa?
----That night, naglalakad lakad ako sa verandah when I saw Kyle, nakaupo sa may dam
uhan at nakatingin lang sa kalawakan. Nage-emo emohan na naman ba to?
"Hoi emongoloid!" tumingin si Kyle at ngumiti pero malungkot. Teka, pamilyar sa
akin ang ngiting yun ah. Shet! wag mong sabihin yung babaeng yun ang iniisip ng
unggoy na to?! Shet ka kyle! tae ka!
Umupo ako sa tabi nya.
"Siya nanaman ba?"
"Oo."
Masakit yung makalimutan ka ng taong mahal mo. Masakit yung hindi ka kilalanin a
t pagtakwilan ka ng taong mahal mo.
Masakit yung ginawa sa kanya ni Erinn.
"Pero Kyle, pano na si Sachiko?"
"Si Sachi..."
"Kyle, mahal ka nung tao. Wag mo naman sanang saktan. Wag mo syang gawing panaki
p butas."
"Ron. Ayoko din syang saktan. Pero Ron sabi sa akin ni Erinn, babalik daw sya di
to sa Pinas."
"Anak ng tinapa!"
"Oo, anak ng tinapa nga. pare, pag nagpakita siya sa akin, hindi ko alam ang gag
awin ko baka matuluyan na akong mabaliw at mahumaling nanaman sa kanya. Pare, ay
oko talagang saktan si Sachiko."
"So anong plano mo Kyle?"
"Ewan ko, baka kahit mahal ko pa si Erinn ay si Sachiko na lang ang pagtutuunan
ko."
"Bahala ka kung anong desisyon mo, pero Kyle, tandaan mo, wag na wag mong sasakt
an si Sachiko."
CHAPTER 15
Kyle's P.O.V. <Yah. POV nya. hindi kasi pede si Ron ang magnarrate eh wala naman
sya sa panahon ng past ni Kyle eh. hindi nya mananarrate ang bagay na hingi nya
kita. ok? hahah. >
"Ayiee. Magkikita kami ng fairy princess ko. " DAte namen ngayon ng girlfriend
and wife-to-be kong si ERinn.. hahaha. kakilig. >.<
Ayan. Dito na ako sa hintayan. Napaaga ako kasi excited ihh.
Well, kanina pa naman ako nag-aantay pero ok lang, parating na rin yun. hmm.. ba
kit kaya parang ako'y may nararamdamang kakaba-kaba? hmm...
*flashback*
"Nako, nako.. Bilis, bilis.. san na yung cellphone ko? kalat-kalat naman kasi ni
tong kwarto ko?"
"Ah! iyon!" kinuha ka ng bara-bara yung cellphone ko nang...
*plakk* <ok? panget ng soundepek. yae na>
"Shet! nabasag tong photo namen ni Erinn.. nako." tinapon ko yung nabasag na fra
me pero tinago ko yung picture at saka nagmadaling lumabas ng bahay para pumunta
sa tagpuan namen ni Erinn.
*end of flashback*
eh! pamahiin lang yun. sus! takutin ba naman ang sarili.
"Kyle!
"Hey beautiful!"
"Beautiful ka dyan, spell beautiful!"
"Pede cute na lang?"
"timang ka talaga kahit kailan."
"At gwapo."
"OO na. ako lang naman ang napayag na gwapo ka. Naawa kasi ako sa iyo, may viole
nt reaction kasi lagi yung mga tao sa iyo pag sinasabi mong gwapo ka."
"Naman ihh. Tong si ganda, niaaway ako." *pakyut epek*
"Aishuu.. Bolahin pa daw ako."
"ihh.. kilig ka naman."
"Aba'y oo. Guilty ako dyan."
Naggala-gala na kami sa mall, kung saan saan nakapunta at ng mapagod ay dinala k
o sya sa isang restaurant na ang pangalan ay "oh-kaykyut-kyut-ng-author". magand
a daw dito sa restaurant na ito eh, sa pangalan pa lang ihh.
Masaya kaming nagkekwentuhan habang kumakain.
Nagexcuse sandali si Erinn na magre-restroom lang daw.
Pagbalik nya... Nagtataka ako kasi bakit para atang tumahimik ito at parang ang
lalim ng iniisip?
"Erinn?"
hindi sumasagot.
"Erinn?" mula sa pagkakatungo ay tumingala sya para tumingin sa akin ng may pagt
ataka.
"Excuse me lang, do i know you?"
"Haha! loves naman, nakakabigla ka eh.Bigla-bigla kang dadale ng joke dyan ee."
kumunot lang ang noo ni Erinn.
"Huh? loves? Excuse me, I'm not joking. I don't know you."
tumayo si Erin
n at humakang palayo, hinawakan ko ang kamay nya para pigilan. What's with her?!
"Ui Erinn, wag ka naman magbiro ng ganto."
"Hey. I dont' really know you and i'm serious. And howd ya know my name?"
Bumitaw sya sa pagkakahawak ko. I followed wherever she go., I tried to pursuade
her to stop joking but she insist na she's not joking around.
"Erinn my labss naman." she stop walking and faced me, anger clouded her face.
"LOOK! i don't know you and stop calling me your 'loves' coz I don't love you. P
lease just shoo away stranger!!! "
Ako naman ay nabato sa pwesto ko. Para akong binagsakan ng comet.
She called me stranger?! She denied her love to me?!
[author's pang-asar. ]
????
aray! aray nakuuuu!! oh-oh!
kaysakit naman ng ginawa mo!
aray! aray nakuuu!! oh-oh!
????
The next day, I went to ERinn's house. I want to clear things, anlabo naman kasi
ng nangyari kahapon.
Pagkarating ko sa bahay ni Erinn, isang matandang babae and sumalubong sa akin s
a gate.
"Si Ms. Erinn po? Ay sorry po. Kanina pa po syang umalis."
"ah ganun po ba, sige aantayin ko na lang sya."
naku.. Aantayin mo? eh magtayo ka na dyan ng bahay sa tabi."
"Huh?"
"Eh kasi kung aantayin mo si Ms. Erinn ay hindi ako nakakasiguro kung kelan ang
balik nya."
"Huh? bakit?"
"Eh lumipad na kasi si Ms. Erinn eh."
"Lumipad?!
"Tange. I mean nagpunta na po sa syang Canada, unknown po ang balik kaya nga ako
nandito. housekeeper."
"What?! bakit?"
"Ano kanyo? Bakit ako naging housekeeper? syempre, ano gang ginagawa ng isang ho
usekeeper. tsk."
"Tungag! hind iyon. bakit siya umalis?"
"Aba ewan ko. mukha baga akong chismosa. malay ko sa kanila kung bakit sila umal
is."
I was shocked ng pagkatapos nya akong pagtakwilan, then I would learn the next d
ay na umalis na sya ng wala man lang pasabi. First time kong naginom non kasama
si Ron.
Iniyakan ko yun.
Pero that was 2years ago..
Now, I have Sachiko. Move na ako... nga ba?
"Hello! pluto to kyle?!"
saka lang ako parang bumalik sa kasalukuyan ng alugin ako ni Ron sa balikat.
"Ha?!"
"Halleluja pluto!"
"Anong meron sa pluto?"
"Wala, kainin mo daw yung pluto."
"Masarap ba yun? "
"Tungag!"
andito kami nina Ron at Sachiko sa bahay ko. Kwento dito kwento doon.
*ding-dong*
"Ai.. ako na ang sasagot Kyle."
"Wag na andyan naman si manang, sya na bahala dun sa tao sa labas."
"Hindi ako na."
ayun, dahil makulit ang aking kyut na girlfriend, sya na nga ang nagbukas ng gat
e.
Pagbalik nya...
"Kyle, kaibigan mo daw."
Lumabas sa likod ni Sachi ang isang babae..
ang babaeng minsang minahal ko at sinaktan ako.. na hanggang ngayon ay.... maha
l ko pa din?
"Kyle..."
"Erinn.."
---------------------------------------------------CHAPTER 16
Kyle's P.O.V.
"Kyle..."
"Erinn..."
Xanggelay! Si Erinn.
-------------------------------Author's panggu-gulo.
Sige, dahil napakaatat ng readers, gusto'y ron and sachi moment na, fafastforwar
d ko na ang mga mangyayari. mamadaliin na natin tanggalin ang mga epals. x]]
----------------------------Nabigla rin si Ron sa pagdating ni Erinn. Pinakilala ko si sachi at erinn sa isa
't isa. Sinabi ko dn ang relasyon ko sa kanilang dalawa. Si sachi bilang girlfri
end ko, at si erinn na ex ko. Ok lang sa kanilang dalwang babae.
Naging friends kami ni Erinn at sila na rin ni Sachi.
Super fastforward.
2weeks after.
"Hmm.. napaaga ata ako." yah sobrang aga. may date kasi kami ni Sachi ngayon eh
3pm usapan eh 2pm pa lang. Advance ng 1hr. excited much. important day kasi to n
i Sachi ee.
Maya-maya, may biglang tumapik sa likod ko, "Sachik--" pero paglingon ko, "erinn
?"
Ngumit lang ito.
"Hello Kyle." at ayon, bigla ng tumulo ang mga luha sa mata nya.
Anak ng pitumpung walong tupa! bakit ito umiiyak?
"Erinn, bakit ka umiiyak?"
"Kyle. Mahal kita."
tumungo ako, "Mahal mo ako? Why are you saying that? Minsan mo ng itinangging ma
hal mo ako at iniwan, nasaktan ako ng sobra noon erinn. Nagmove on na ako. Si sa
chiko na mahal ko. Please, wag mo kong pahirapan. Masaya na ako kay sachiko. Hin
di na kita mahal Erinn."
The last line was a big lie. I admit na mahal ko pa rin sya hanggang ngayon, nit
ong mga nagdaang araw ko lang napagtanto. Itinago lang ng puso ko ang nararamdam
an ko sa kanya but my heart never threw my feelings for her. I still love her bu
t i shouldnt...
"Kyle... I'm sorry about that time."
"It's ok. I understand. Past is past."
"maybe past is past for you but still it's present for me. Kyle, you don't under
stand a thing!"
"What the?! I understand ok?"
"No you don't! Hindi ko sinasadya ng mga panahong iyon na itanggi ang pagmamahal
ko sa iyo! Nakalimutan ko lang!"
"Nakalimutan?! now, i don't uderstand."
"I forgot that i love you, i forgot who you are that time. And i hated myself fo
r that. Kyle, I have alezheimers! lumala na yung alzheimers ko. Yun ang unang si
numpong ang sakit ko at that stage and i hated my illness kasi ikaw pa yung ipin
alimot nya sa akin! Kyle, I left the country the next day para magpagamot, unfor
tunately my disease cant be healed anymore. Nung nasa Canada ako hindi bumalik p
a ang alaala mo sa isip ko. then, nung araw na tumawag ako, that was the time I
remembered you again. Nagmadali akong bumalik dito, I'm afraid kasi na baka sumu
mpong ang sakit ko. Kyle, dapat nung pagkarating ko pa lang ay sasabihin ko na a
ng lahat ng to kaso I learned that sachi is your girlfriend. Nasaktan ako at naw
alan ng lakas ng loob. Pero hindi ko na kaya Kyle, gustong-gusto ko ng sabihin a
ng mga ito sa iyo. I wanted to tell you that I always loved you. I don't care if
you don't love me anymore, hindi kita masisisi. Basta Kyle, I love you. " she
burst into tears.
Hindi ko alam pero biglang niyakap ko sya, "Kahit kelan hindi nawala ang pag-ibi
g ko sa iyo Erinn. I still love you."
"Pano na si Sachiko?"
I love you Erinn but I shouldn't because of Sachiko... I don't want to hurt her.
.. Pero hindi ko na kaya, mahal talaga kita Erinn.. I'm so sorry Sachiko...
"I love her too pero mas mahal kita Erinn... Siguro ginawa ko lang panakip butas
si Sachiko... Ewan ko pero basta ERinn, mahal kita."
*tugsh!*
Napatingin ako sa direksyon ng tunog ng isang bagay na nalaglag. Isang payong an
g nalaglag at ng tingna ko kung sinong nakalaglag...
"SAchiko..."
Huh?
"Nako.baka wala na yun. tanungin ko na lang bukas. Gaa.. I'm tired, makatulog na
nga."
*wshhwshh* <sound epek daw ng ulan. hahaha.>
Nagising ako sa lakas ng ulan. Biglang lumakas ihh. Naalimpungatan tuloy ako. Na
knang, kung ayaw mong matulog, magpatulog ka naman!
Babalik na sana ako ng tulog nang...
I'll be waiting for you...
EXTRA EXTRA CHAPTER
Author's POV
hmm... kelangan na natin palayasin sa eksena ang bruhang si Steph... pero pano?
pano?
Poll:
ipapatay
ipakidnap
itapon sa ilog pasig
ichopchop
iburol sa payatas
ilublob sa bulkang mayon
FIN
CHAPTER 17
"sshh..." yakap yakap ko sya. "Tama na, andito lang ako."
Antanga-tanga ko. Dapat kanina ko pa syang pinuntahan dito, hindi sana sya nahir
apan ng ganto. Sabi ko sayo Kyle, wag mong sasaktan si Sachiko!
"Salamat Ron." medyo maayos na sya ngayon sa tingin ko. nandito na kami sa loob
ng kotse ko, nagdala ako ng extrang t-shirts at may towel din. pinagpalit ko na
sya ng pang-itaas. hoy! hindi ako nanilip no. syempre nakapikit ako. gentleman a
ta to.
Syempre, nagpalit din ako noh. magkasakit pa ako.
"Dapat magcecelebrate kami ngayon ng birthday ko ehh..."
"waa? birthday mo?!"
nagnod lang sya. matamlay.
Sinimulan ko ng magdrive. 11:45pm. May time pa.
"Where are we going?"
"7 eleven"
"anung gagawin natin dun?"
"ise-celebrate birthday mo."
"Nah.. tapos na ang birthday ko."
"Hindi pa noh. may 15minutes to go pa." binilisan ko na ang pagpapaharurot ng k
otse ko papuntang 7-eleven. medyo malayo ng konti sa playground yun ee.
after 5minutes.
7-ELEVEN
"Tara na," hinawakan ko kamay nya at pumasok na kami sa 7-eleven.
Bumili kami ng ice-cream, ng hany bar, ng choco stiks, ng nips at ng maliit na k
andila.
"Ron? para san yang mga yan"
"Basta. it's a surprise."
humiram ako ng plate sa cashier. then yun, binuksan ko yung hany, nilagay ko dun
yung mga pieces ng hany sa may plate. pinuno ko yung plate ng hany bars into a
rectangle. Then after that, nilagyan ko ng choco stiks ang tabihan ng hany at pa
ti ilalim nito. then naglagay ako ng mga nips sa 4corner. shinape ko into flower
s. then put a choco stiks on the top of the nips, then place another nips. tapos
naglettering ako sa gitna ng hany bars using the choco stiks.. eto yung nilette
ring ko:
Quote
HAPPY BIRTHDAY SACHIKO! :]
then I placed the candle in the middle and nilight ko na yung candle.
nagets nyo ba? basta, naggawa ako ng cake through hany bars and other candys.
"Surprise! Happy birthday Sachiko!"
"Wow!! ang cute Ron!! thank you!"
" your welcome. Sige wish ka na before you blow the candle."
"Sige, wish na ako."
"Wait pala. Dapat, 10wishes ang gawin mo. ngayon naman ikaw ang magwish ng sampo
."
"Pero hindi mo a nga ubos yung iyo eh."
"Nah.. saka na yun. Kelangan ay ikaw ay magwish din ng sampo, i'll return the fa
vor naman sa iyo ngayon. sige na, for your birthday, give me your 10wishes."
"Hmm.. sige... Here goes my 10wishes....
CHAPTER 18
*BOOGSH!*
"Shet! para san yun Ron?!"
nandito kami ngayon sa may verandah nina kyle, pinuntahan ko sya. inintay ko mun
ang mapag-isa kami ni Kyle dito sa verandah nya saka ko sya inumbagan ng suntok.
"Para yun kay sachiko!"
"...."
"I told you not to hurt her!"
Sinuntok ko ulit sya, hanggang sa nagpanuntukan na kami. Suntok dito, suntok doo
n. Walang umaawat sa amin kasi wala naman ang mga maids ni Kyle, busy sa kusina
para marinig ang away namen, ang parents ni Kyle ay nasa work.
Ng parehas na kameng napagod sa panuntukan ay napahiga na lang kaming parehas ni
"Sadyang ganun talaga si Sachiko, she's not selfish. Tingnan mo pati wish nya, k
asali pa rin ikaw kahit sinaktan mo na sya."
"oo na, giniguilty mo pa ako eh."
"Hehe. syempre,para mapagsisihan mo yang kag@guhan mo."
"sising sisi na nga eh. pinipiga mo pa e."
"hehe.. hmm... tutupadin ko yung wish nyang yun."
" huh? pano?
"
"Tell me Ron....
Mahal mo ba si Sachiko?
"
CHAPTER 19
"Sachiko!"
Andito ako ngayon sa may school ni Sachiko, sakto namang pagkadaan ko ay nasa ta
pat sya ng gate ng school nila.
"Oh ron? anong ginagawa mo dito?"
"Wala lang. hahaha. Ang gwapo ko kasi."
"Huh? anong konek?"
"Wala! hahaha. ganun talaga pag gwapo, ikinokonek sa lahat."
*bulong-bulong*"gwapo kamo? baka desperado."
"Anong sabi mo?"
"ayy wala. sabi ko dumaan si superman."
"waa?? saan? where?!"
"Wala na, nakalagpas na."
"ay ganun ba, sayang hindi mo sinabi agad. hindi ko tuloy nakita."
"Bayaan mo, pag dumaan ulit si superman sasabihin ko sa iyo."
"Salamat!"
*bulong bulong* "Adik ba tong si Ron?"
"Ha? ano yun?"
"Ah! sabi ko, sana dumaan din si batman."
"Ah.sana nga. ui. take a lift na."
"huh? saan mo ko dadalhin?"
"kikidnapin kita."
"Waa! wag po! maawa ka, poorness lang kami."
"Eh di ipapatapon na lang kita sa ilog pasig!"
"Uunahan kita, ikaw muna matitilapon sa ilog pasig bago ako."
"haha. sakay na. wag ka magalala, hindi kita kikidnapin, sa gwapo kong to kidnap
per? nah."
sumakay na sya,
"Haha! oo nga, sa gwapo mong yan.. nah.. kidnapper wont do. pero serial killer,
OO!! "
at ayun, nagkulitan na nga kami sa daan. Nagdinner muna kami sa isang restaurant
na ang pangalan ay---ANG KYUT NG READERS PERO MAS KYUT SI AUTHOR RESTAURANT-Tapos, after the dinner eh nagpunta na ulit kami sa kotse ko.
"Teka... saan ba talaga tayo pupunta?"
"Well... may gusto lang naman kasi akong sabihin sa iyo eh.. pero dun na sa plac
e na yun ko sasabihin.. wait ka na lang."
"WOOOOOOOOWWWWWWWWW!!"
"Ang ganda di ba?" nandito kami ngayon sa may puno, oo, sa puno, nakatayo kami s
a sangay ng puno, matibay naman to. hehe. pero alam nyo kung saang puno? dun sa
may cliff. eh di pag nakatayo kaming ganto sa may puno, kitang-kita namen ang ma
iilaw na city at tuwang tuwa naman si Sachiko sa nakikita nya. "This is one of y
our wish."
"oo nga! I really wanted to see the whole city. salamat Ron!"
"Welcome. 9wishes to go."
"oo nga. hehe.. teka.. ano nga ba yung sasabihin mo?"
"Err... its more like a wish eh.."
"oh. sige, wish ka na."
"I wish na sana gumaling na ang sakit ni Erinn."
"Wait? that sounds like my wish ah."
"hehe. syempre, di ba sabi ko, igagrant ko wish mo di ba? eh yun lang yung wish
mo na hindi ko kayang igrant eh kaya i'll just use my wish to grant it."
"Oh.. ganun ba."
she kissed my forehead. pero kahit expected ko na yun ay medyo nabigla pa rin ak
o.
"as you wish. 3wishes na lang."
"Thanks. and 8wishes pa sa iyo."
"hehe. oo nga, Thank you too. i'm sure, magiging masaya na sina kyle at erinn. i
'm glad for them. Lam mo ba nagsorry si Kyle kanina?"
"Really?"
"Yep.
At nagpaalam na din sya sa akin na aalis na daw sya ng bansa, susunod n
a sya kay erinn to be with her side forever."
nasabi na rin sa akin yun ni kyle. sasamahan nya na si Erinn sa Canada.
"I'm glad, magiging maayos na ang lahat sa kanila. sigurado, hindi na kailanman
malilimutan ni Erinn si kyle."
"Oo nga. I'm glad din kasi ayos ka na."
"Well yeah... Ang weird nga eh... na-overcome ko na agad... siguro, hindi din ta
laga si kyle ang mahal ko..."
"Huh?"
"Kasi... may isang taong parang napakaimportante sa akin... sa totoo lang, mas i
mportante pa nga kay kyle eh... yun nga ata ang mahal ko... kahapon ko lang nare
alize..."
"Sino sya?"
"Behlat! secret yun!!"
"Andaya mo ah."
"Hehe.. tara, baba na tayo."
biglang talon nya sa puno. anggaling, hindi nya na ginamit yung ladder na ginami
t namin sa pagakyat samantalang ako naglaladder pa.
"Anggaling mo ah. natalon mo yung puno. para kang pusa."
"Hehe."
"You remind me of my cat Chiko."
she just smiled.
"Gusto mo makita si Chiko? she's cute. I think you would like her."
"And why would I want to see myself?"
teka.... ano daw?! english yun ah! patranslate nga! hindi ko naintindihan!
CHAPTER 20
"And why would I want to see myself?"
Tokneneng! ano daw ga yun? me is not understood any of the english english she s
aid. me brain is functioning not properly.
"Ha?"
"I said, bakit ko naman gugustuhin makita ang sarili ko?"
"Eh?"
"Hindi mo pa din naintindihan? Alien languange gusto mo?"
"Hindi. hindi. Ano... teka... ano ba ibig mong sabihin? Ikaw... si Chiko...
IISA?"
"Oo."
"
Ah....
HAHAHAHAHHAHAHAHAHAH!"
"Huh?"
"hhahaha!! sachiko! hahaha. Ayus yung joke mo!! hahahah! Napautot ako dun ah! ka
la ko totoo! hahahaha. nakakatawa!"
"
*shingggggggggg~!*
waaa?
*tenen*
"Ngiyyaw..."
"pusa.....ng gala."
*shinggggggggg~!*
Nagtransform back ulit sya sa human form. walandyek?! parang cartoons na ee.
"Oh see? I'm Chiko."
"Panong...?"
"Time to tell somethings to you..."
"What things?"
"Mga bagay-bagay... kaya just listen." tagalugin ba naman? ginagawa naman akong
timang nito?
"A--"
"Hep! makinig ka na lang. Dont speak para madali akong makapagexplain."
"Okie. sureness."
"So ganto nga.. ako si Chiko---"
"Eh bakit--"
"Eto na nageexplain kaya just listen. As I was saying, ako si Chiko. I can turn
into cat--"
"Ka--"
"Hush! i'm speaking. listen na lang. Ayun na nga, I can turn into a cat pero I'm
not a cat--"
"ha--"
"SHUT UP RON!"
"ok. " makikinig na nga.
"Ok. Ako nga si Chiko. Im not really a cat. I'm a soul. But i'm not a ghost. Nap
ahiwalay lang ako sa body ko.. Its like this.. One day I woke up in the middle o
f the city and no one can see me and it seems that I lost my memory, all I can r
emember is I have a comatosed body lying somewhere...somewhere I dont know... Th
en I have this weird feeling that I should grant someone's 10wishes but unfortun
ately, almost 1year akong nagwawonder sa place na to without people noticing me
so i dont know how i could grant someone a wish..and then.... that day.. you fou
nd me.. the weird thing is, ikaw lang yung nakakakita sa akin.. the only person
who had ever seen me after a year of searching... so i chose you to have the 10w
ishes and ang weird pa, after i chose you to have the 10wishe, people started to
see me. And i was glad of it. Ayun na nga..."
"hmffmmffppmmffmmm.." bawal daw magsalita eh.
"Ok. pede ka ng magsalita."
"Sureness?"
"Sureness."
"Ahm... so ganun pala... teka... ano nangyari sa kwento sa cat thingy?"
"Ah.. ayun nga.. I really cant remember anything pero my mind tells me na I have
to go to a body after 12hours everyday. hindi ako pede magstay here sa earth wi
thout a body for 12hours up kaya ayun, i saw that cat at nagshing-shing ako dun.
"
"Anong shing-shing?"
"I entered the body's cat."
"Ah..."
"Ayun.. every 12hours i need to go back to that kitty's body."
"Eh pag lumampas ka dito ng 12hours? What will happen?"
"Simple. I'll dissappear permanently."
"Oh... San ba ang katawan mo?"
"I cant remember."
"Bakit hindi mo maremember?"
"Aba malay ko. wala nga akong matandaan eh."
"Ganun pala... ang weird. whew.. pasampal nga kung gising ako.."
*PAAAKKK!*
"Aray!"
"Sabi mo sampalin kita.."
"Abay tinotoo nga."
"Sabi mo eeh."
"Hmm...This isnt a dream after all.."
Nakauwi na ako sa bahay.. I still kept on thinking about the discussion we had..
.
Andaming gumugulo sa utak ko... teka? may utak ba ako? basta... may gumugulo hin
di lang ako sure kung saan gumugulo, wala naman akong utak ee.
hmm..
pero talaga...
CHAPTER 21
"Sam? Ok ka na ba?"
"I'm fine now Kuya Ron."
"I'm glad, go thank your Ate Sachi."
"And why should she thank Sachi, Ron?"
"Sam needs to thank Sachi, Steph."
"Huh? Di ba, Sam should thank the doctor not Sachiko. Wala namang ginagawa si Sa
chiko ee." ~.^
"Basta.. Samantha, go thank your ate Sachi."
"Okie. Ate Sachi, Thankyou vellyyy mats!"
Sabay kiss ni Sam kay SAchi sa pisngi. Pedeng pakiss din ako? haha!
Teka... nasan kami? well... nasa planet mars na kami!!! yehey! haha. joke. nandi
to kami sa... hulaan nyu! haha. hindi, serious na, nasa hospital kami ng St. Cla
ire. Why? kasi si Samantha dahil sa kalikutan nakainom ng lason. Aba, akalain ba
namang gatas yung pintura?! eh engot din pala tong batang to ee, may pinagmanah
an.
At bakit nagte-thankyou si Sam kay Sachi? eh kasi, ginamit ko wish ko. Nagwish a
ko kay Sachi na maging maayus na ang lagay ni Sam, fifty fifty na kasi si Sam ka
nina. kaw ba naman uminom ng pintura. kaya kayo ha, wag nyong iinumin ang pintur
a, tandaan nyo pag nagfifty fifty kayo wala kayong Sachiko na pedeng hilingan na
gumaling. kaya be careful mga bata.
"Hay naku. Whatever Ron."
"Naman oh babes, tampo ka na dyan, kelangan lang talaga ithank ni Sam si Sachi."
"And why?!"
"Eh kasi andito si Sachi, di ba gustong gusto ni Sam si SAchi kaya ayan, kaya si
guro gumaling si Sam gawa ni Sachi."
"Huh? ay ewan ko sa iyo Ron."
"Naman oh. wag na you tampo ha." sabay kiss ko sa kanya. Hayun, huli na ang kili
ti.
"Oo na nga babes."
"Ahmm.. kuha lang ako ng drinks natin sa malapit na vendo ha.."
"Ohkay. sure. fine. whatever. mabuti pang umalis ka na nga."
lumabas na si Sachiko.
"Bakit ba parang ang init ng ulo mo kay Sachiko, babes?"
"She's a flirt."
"Huh?"
"Can't you see, inaagaw ka nya sa akin porket kyle isnt here anymore."
"Gawdd Steph, pinagseselosan mo si Sachi? Duh! she's just like Kyle to me, a bes
tfriend. "
"It doesnt seems like that to me."
"Wag ka ng magselos baby ha? Lam mo naman na loves na loves kita ee."
After 15minutes. Aba! nilamon na ata ng Vendo machine si Sachiko, ang tagal taga
l naman nun.
"I think I better check on Sachiko. kanina pa yun."
"aggh.. she's too old enough. let her be."
"Steph, almost 15minutes na sya sa labas ng room na to, eh anlapit lang ng vendo
machine para tumagal sya ng ganun." lumabas na ako. Sumunod si Steph.
Near a room in the vendo machine, I saw SAchiko standing in front of that room.
Nakatitig lang sya sa harap ng room na yun habang hawak ang mga drinks na binili
sa vendo.
*sound epeks ng naglaglagang mga bote*
Nalaglag ang mga hawak na inumin ni Sachiko at bigla syang tumakbo palayo.. pala
bas ata ng hospital.
"Sachiko--!" susundan ko sana si Sachiko pero pinigilan ako ni Steph.
"Ron! dont tell me you'll follow that girl? Gawd. she's too old enough."
"Pero kita mo naman reaction nya Steph? Parang may bumagabag sa kanya."
"I dont care. Stay here or magbebreak tayo."
"Ok. Fine. I'll stay."
"Good."
ROOM 107.
what's with room 107?
*the door opens*
"Ahmm.. excuse me? may I help you?"
isang lalaki ang iniluwa nung room107. "Ah eh.. ano.. sinong pasyente dyan?"
"My sister..."
"Ahh... anong case?"
"Excuse me? bakit tinatanong mo ang mga yan?"
"Err... i have a friend kasi na tumingin dito kanina.. In any case, may kilala k
a bang Sachiko??"
I dont know kung imagination ko lang or what pero parang biglang nagtagis yung m
ga bagang nya for a sec tapos kumalma ulit, "Nope. Sorry. I dont know someone wi
th that name. Sige. I gotta go. May bibilhin pa ako."
*kring kr--*
"h-hello..."
Sachiko's P.O.V.
*flashbacks*
Naku.. bilis.. bilis.. anobeer ba kasi, andami pang pinagawa sa akin ni maam, ay
an tuloy, ngayon pa lang ako makakalabas ng school... bilis, bilis. baka maabuta
n ko pa sya...
*another flashback*
ok ka lang ba bata?"
lumapit sya sa akin at lumuhod para masipat nya ang dumudugo kong tuhod, kasaluk
uyan nakaupo ako sa sahig at umiiyak. "HINDI! hindi ako okay!! ansakit! ansakit
ng sugat ko! huhuhu."
"Halika.. hugasan natin yang sugat mo."
"A-anong gi--" sinimulan nya na akong buhatin, andun ako sa likod nya habang buh
at nya ako.
"Binubuhat ka.. dadalhin kita dun sa may faucet para hugasan yang sugat mo."
CHAPTER 22
Sachiko's P.O.V.
*flashback*
Naman! kasi si ma'am! andaming pinaggawa sa akin. bilis, bilis! baka maabutan ko
pa ang PRINCE CHARMING ko.
Ron's P.O.V
"Are you crying?"
*toot-toot*
Shet! ibinaba nya!
?Sinubukan kong tawagan ulit pero ini-off na ata nya! pakshemay naman oh!
------kamusta na kaya si Sachi? Hindi ko na sya nakontak kagabi eh..
*tunog ng bell pag awasan na (tinamad ng magsound epeks ang author eh)*
haay sa wakas! Awas na din!
Haay.. nakakalungkot, wala na si bestfriend. Hindi ako sanay ng ganto. Haay... S
ino naman kasabay ko? Hindi naman pede si Steph, half day lang naman lagi yun. B
aka nasa bahay na yun... Ayoko pa namang umuwi pero wala naman akong kasama, haa
y nako... Ah! Si Sachi! kakaawas lang din nun. Mapuntahan sa school nya, para na
rin makamusta ko.
mukhang upset talaga si Sachiko... hindi ko sya maintindihan pero sabi nya wag n
a daw muna akong magtanong.. i gotta respect her...
"Huh ron? where are you taking me?" hinila ko sya papunta sa kotse ko.
"Sa may peryahan.."
"Huh? anong gagawin natin dun?"
"Magpapakasaya! haha. ampanget mo na kasi eh, laging nakasimangot. Pag dun sa pe
ryahan, happy tayo. Saka, igagrant ko lang wish mo.. "
"Wish ko? alin dun?"
"Basta. Peryahan here we come!!" at pinaharurot ko na ang aking kotse. *broom br
oom* haha. may soundeffect pa eh noh?
CHAPTER 23
"Wow! angganda naman dito sa peryahan. andaming tao. ang ingay. andaming ilaw. a
ndaming rides. ansaya saya naman. " hahaha. nakakatuwa naman tong si Sachiko par
ang batang ngayon lang nakapunta sa peryahan. Pero infairness, effective sya ha!
parang nakalimutan na ni SAchi na may problema sya. Grabeh, ayoko talagang naki
kita syang ganun kalungkot. Parang ako din kasi yung nalulungkot pag ganun sya..
. bakit kaya ganun nararamdaman ko? hmm.. siguro, nagmamalasakit lang ako kay Sa
chiko kasi sya na ngayon ang bestfriend ko ngayong wala na si Kyle. dont get me
wrong, bestfriend ko pa rin si Kyle, bestfriend number 2 si Sachi. hehe.
"Ngayon ka lang ba nakapunta sa peryahan?"
"Yep... ngayon lang." naglalakad-lakad kami ngayon dito sa may peryahan... Andam
i ngang tao eh..
"Talaga? Bakit ngayon ka lang nakapunta sa peryahan? Ako nung bata pa ako, lagi
kaming nandito ni Kyle eh, lagi kaming nasakay sa mga rides. Ang saya. Kung naki
lala na kita nung mga bata pa tayo sana naisama kita dito sa peryahan noon pa pa
ra nalaman mo na agad kung gano kasaya dito sa peryahan." grabeh, antahimik ata
ni Sachiko? hindi man lang naiimik sa pinagsasabi ko? Anyways, tuloy pa din ako
sa pagimik, baka nakikinig lang muna to kaya hindi naimik...
Grabeh.. kanina pa ako nagsasalita ng nagsasalita pero bakit para talagang wala
akong kausap, hindi naimik si SAchiko...
"Sachiko? Nakikinig ka pa ba?"
Walang sagot.
"Sachiko?"
WAlang imik.
"Sachiko?!!!!"
"Miss, miss.. may nakita po ba kayong babaeng ganto katangkad (minuwestra ko yun
g tangkad ni sachiko), tapos maputi, tapos may pagka-cat eyed, hanggang dibdib a
ng haba ng buhok na tuwid at itim na nakataling ganto (minuwestra ko din yung pa
gkakatali ng buhok nya na yung taling may pigtail sa magkabila pero hindi lahat
ng buhok nakapigtail, meron pa ring nakalugay), tapos naka-Seiyyu uniform?"
nagiisip yung babaeng tinanungan ko, "Ai.. sorry po.. wala eh.."
nagtanung tanong pa ako.. ano ba naman kasi yang si Sachiko, hindi pa nga kami n
akakatagal dito sa peryahan, nawala na agad..
"May nakita po ba kayong ganung babae?" pagtatanong ko sa isang lalaki pagkatapo
s kong madescribe si Sachiko. Nagisip yung lalaki...
"Hmmm... teka... parang may nakita ako...."
"Talaga po?! Saan po??"
"Kung hindi ako nagkakamali.. nakita ko sya kanina-kanina lang sa may bakanteng
lote dun sa likod ng mirror house na may kasamang tatlong lalake..."
"Lalaki?!!"
"Oo, lalaki.. "
Takteng pusa yun!!! Sinong mga lalaki yun?! baka... oh-no!, "sige po, salamat po
!"
Sabay takbo ko dun sa sinasabing mirror house nung mama... naman Sachiko.. anong
trouble tong pinasukan mo.. kaw na pusa ka oh..
Nang marating ko na yung bakanteng lote sa likod ng mirror house... nakita ko si
Sachiko, pinaliligiran ng tatlong panget na lalaki..
"Ron!" tumakbo sya, lalapit sana sa akin pero nahawakan ng isa sa mga panget ang
buhok nya, "Aray!"
"Saan ka pupuntang babae ka?!"
"Dyan sa boyfriend mo? Nah.. sa amin ka na!"
"Uupakan lang muna namen tong boyfriend mo."
"Bitawan nyo sya mga pwet ng kabayo!" lumapit ako sa kanila..
"Pwet pala ng kabayo ha.. tingnan natin kung sino magiging pwet ng kabayo pagkat
apos nito.."
umumbag ng suntok ang isa sa mga panget...
umilag ako, duling pala to eh. sabay suntok ko naman. jackpot! ayan, pinagtulung
an na ako ng dalwang panget, yung isa kasi hawak pa rin si Sachiko.
umbagan dito, umbagan doon.
*pooksh*
*boomsh!*
*tooksh*
*bo-goomsh!*
*pakksh*
and the winner is..... ME!! haha. kala nila ha. kaya ko silang dalwa, hindi ko n
asasabi sa inyo, nagtaekwando nga pala ako nung bata ako, blackbelter nga eh.
"Oh ikaw naman panget." sabi ko dun sa may hawak kay Sachiko.
"Ai, papa.. ayaw na aketch.. babuush na lang papa..."sabay bitaw kay Sachiko at
tumakbo palay, sumunod na din yung dalwang ugok.
Punyemas yung mga yun! bading pala!
nilayo ko sya ng konti sa akin tapos pinunasan ko yung luha nya na pumatak sa pi
sngi nya, "Tahan na please?"
"a-ayaw t-tumigil e-eh.."
naman.. bakit ko kasi sinigawan.. bakit kasi ang OA kong magreact.. ano ba kasin
g nangyayari sa akin...
"Tara.. alam ko na kung pano ka patatahanin ULIT..." naalala ko nung unang beses
ko syang paiyakin (see chapter ewan.. basta yung mga unang chapter nandun yung
chapter na pinaiyak ko sya), napatahan ko sya dahil dun...
hinawakan ko kamay nya, napatingin sya sa akin, "Para hindi ka ulit maligaw, mah
irap na eh. lalong dumadami ang tao, mabuti na yung hawak kita para alam kong an
dyan ka pa sa tabi ko."
naglakad na kami.. sinusundan nya lang kung saan ang pinupuntahan ko..
sa isang bench, "Dyan ka lang ha.. sandali lang.. may bibilhin lang ako.. sandal
i lang to.."
"Okie." umalis na ako.
ROLLER COASTER?!!
"Oh.. ayus ka lang Ron? Bakit parang namumutla ka?"andito na kami sa may roller
coaster, pinilit ako ni Sachiko kahit ayaw ko. Takot ako sa Roller coaster!!! ta
pos ang pinili pa nitong si Sachiko ay ang front seat.. Tae!
"May namumutla bang ayos?!!"
"Ewan.. hihi.. ayan... magsisimula na... naandar na..."naandar na nga.. natetens
e ako.. dahan dahan pa lang yung roller coaster..
tsug..
tsug...
tsug...
"Malapit ng bumaba yung coaster... 1...2...---"
"Isa pa, isa pa Ron!! ang saya!" anak ng teteng tong babaeng to, gusto pang magt
ake two sa coaster?!
"AYOKO ko na!!! sa iba na lang!"
"Sige na..."
"maam.. sorry po.. stop na po muna ngayon ang roller coaster..."
*tugsh*
waaa?! nagblack out?! andilim. tapos. nagstop pa tong ferris wheel.
GOOD EVENING EVERYONE. PASENSYA NA PO. DAHIL 8PM NA PO, MAGPAPARTICIPATE PO ANG
PERYAHANG TO SA EARTH HOUR. PARA PO SA MGA NASA FERRIS WHEEL, WAG PO KAYONG MATA
KOT, SINADYA PO NAMING MAGPASAKAY KAHIT MAY EVENT PARA BIGYAN NG SWEET MOMENTS A
NG COUPLES KAYA KUNG MAPAPANSIN NYO PO KANINA AY FOR TWO'S LANG PINAPASAKAY NAMI
N KANINA. HAHA. SIGE PO, WAG PO KAYONG MAG-ALALA, MAY FIREWORK DISPLAY NAMAN KAY
MALILIWANAGAN KAYO.
*shing!*
*shing!*
*boom*
*boom*
*shing*
*shing*
*boom*
"Wawwwww!" out of the darkness, biglang nagsulputan ang magagandang fireworks..
kitang kita namin ang fireworks kasi sa tuktok kami ng ferris wheel nagstop...
mo.
CHAPTER 25
Maraming nangyari nitong mga nagdaang araw...
Pagkatapos nung ferris wheel incident, naging pusa na ulit si Sachiko at iniwan
ako, san kaya nakatira yun?? Ah ewan. Eh di umuwi na din ako pagkatapos. Umuwi a
kong may baong kalituhan. Ewan, basta may gumugulo sa isip ko eh. haay...
Tapos nung isang linggo, ginrant ko yung 4th and 5th wish nya, dinala ko sya sa
isang lugar na punong puno ng mga bulaklak tapos yung 5th wish nya may konek sa
4th wish nya, yun ay makapagpicnic, eh di nagpicnic kami. Ang suot nun ni Sachi
ay isang yellow bestida printed with flowers with matching saklob(yung pang-femi
nine na saklob ha. salakot ba tawag dun?). Tapos nakasandals. Nakakapanibago si
Sachiko... she looks prettier...
Tapos, the other day, dinala ko sya sa tagaytay upang igrant ang 6th, 7th and 8t
h wish nya. Isinakay ko sya sa kabayo for her 6th wish, nasa unahan ko sya haban
g pinapatakbo ko yung kabayo, and she doesnt have any idea na pupunta na kami sa
7th wish nya, sa may waterfalls. Gusto nya kasi makakita ng waterfalls. Tapos s
a tabi ng waterfalls ay isang bundok, hinanda ko na yung gear na dinala ko (syem
pre, prepared to) at sinimulan na ang 8th wish ni Sachi, which is umakyat ng bun
dok. Anweweird ng wishes ni Sachi noh? Ayun, umakyat kami. Nagkandahulog hulog p
a kami. .. eh erase that part. Basta ayun pagkatapos umakyat bumalik na kami sa
townhouse tapos kinabukasan umuwi na kami. Nadagdagan na naman yung gumugulo sa
akin.
Nagtataka siguro kayo kung nasan si Steph noh? Kahit ako nagtataka eh, kasi nito
ng mga nakaraang araw eh, hindi sya nagpaparamdam. Hindi nagtetext o nagpapakita
Calling...
Babes. ^_^
????
turn around, turn around
and fix your eye in my direction
So there is a connection
I cant speak, i cant make a sound
to somehow capture your attention
I'm staring at perfection
take a lo-???
"Hello babes?"
"Babes?"
"R-ron..."
"Steph? May problema ba?"
"Magkita tayo tomorrow sa park. 2pm. Bye."
*end of call*
Huh? anggulo.
--------------------------Nagpunta ako sa park na sinabi ni Steph pero...
"Stop using your tears para linisin ang kasalanan mo. Just say sorry to Steph, S
achi."
"Ayoko!"
"Bakit ba ang isip-bata mo?! Just say sorry!"
"Wala akong kasalanan! I dont have to say sorry to her."
"Then tell me why you slapped her?" napakislot naman si Steph.
"R-ron... ok na.. Tara na..."
"No steph. I want to hear her out kung bakit ka nya sinampal."
pause.
"Kahit hindi pede yun, pero sige, as you wish."tumingkayad sya at hinalkan ang n
oo ko at tumakbo na palayo.
Ako naman, naiwang tulala.
Ano bang nangyayari sa akin? Bakit ba ako galit? Kanino ba ako galit? Ano bang i
kinagagalit ko?
"Ron..." nabalik lang ako sa sarili ko ng hawakan ni Steph ang balikat ko.
"May... dapat na akong ipagtapat sa iyo..."
------------------------------"Totoo lahat ng sinabi ni Sachiko... Pinuntahan ako dito kanina upang komprontah
in. Nung isang araw kasi... nakita nyang kasama ko si Carl sa mall..."
"Sinong Carl?"
"Ang ex-fiance ko..."
"Ex-fiance?! Eh college ka pa lang ah.."
"I'll explain.. Yes, college pa lang ako pero si Carl, graduate na sya and he go
t a good job, first boyfriend ko sya Ron, nagtagal kami ng 2 and a half years ta
pos nagpropose sya sa akin, sabi nya magpapakasal kami pagkagraduate ko kaya pum
ayag ako... P-pero Ron..."nagsimula ng magpatakan ang luha ni Steph, "Mahal na m
ahal ko sya Ron, pero isang araw nakita kong kahalikan nya ang bestfriend ko.. n
asaktan ako ng sobra kaya umuwi ako dito sa pinas... Ayun nga, nung araw na hina
lkan kita, naalala ko si Carl sa iyo... Oo, ginawa lang kitang panakip butas Ron
,. I thought things would work out between the two of us. Pero hanggang little b
rother lang talaga tingin ko sa iyo, ititigil ko na sana Ron pero nung mapansin
kong nagkakalapit kayong dalawa ni Sachiko, nainis ako kay Sachiko kasi naalala
ko yung ginawa sa akin ng bestfriend ko. Natatakot akong maagawan ulit. Tapos..
. last week, nagpakita sa akin si Carl, I was so shocked pero he explained every
thing na nung araw na makita ko sila ng bestfriend ko,it was not his fault daw,
bigla na lang syang hinigit ng bestfriend ko according to him.. Hindi ko alam na
matagal na palang may pagnanasa ang bestfriend ko sa fiance ko... ayun, hindi k
o na napigilan ang sarili ko, mahal ko talaga si Carl, Ron. Kaya hindi ako nagpa
ramdam sa iyo, hindi ko kasi alam kung pano magpapaliwanag pero kagabi naisip ko
ng ipagtapat sa iyo kaya tumawag ako sa iyo kagabi. Balak ko na talagang ipagta
pat sa iyo ngayon pero hindi ko kasi inaasahan na nakita pala kami ni Sachiko. R
on, I'm sorry. I'm sorry sa paggamit sa iyo. Babalik na ako kasama si Carl sa ib
ang bansa bukas. Papakasal na kasi kami... Sorry talaga Ron..."
Ewan. Bakit wala akong makapang galit. Yung galit ko nga kanina eh nawala na. Ew
an. Para pa ngang may tinik na nabunot sa akin... ewan ko. ewan.
"Ok lang..."
napangiti si Steph, "Sabi na nga ba eh.."
"huh?"
"Ayus lang talaga sa iyo kasi dati alam ko na ako ang mahal mo, alam kong ako an
g first love mo, nung mga bata pa tayo, alam ko na yun. Pero nung magbalik ako d
ito, oo ramdam ko mahal mo pa ako pero parang nawawala na sya. Sabi nga nila fir
st love never dies pero dahil sa dumating ang true love mo Ron, eh unti-unting i
nililibing ng buhay ng true love mo ang nararamdaman mo para sa first love mo, a
ng nararamdaman mo sa akin."
"hindi ko maintindihan Steph..."
"Ant@nga mo kasi Ron, pakinggan mo puso mo..." pinitik nya ako sa may dibdib ko
kung saan nakalocate ang puso ko,"Para marinig mo kung sino isinisigaw nito..."
"Steph... anlabo... hindi ko magets..."
"Ang hina mo talaga Ron... O sige, para sa madaling salita....
MAHAL MO SI SACHIKO."
CHAPTER 26
"Ron... itatanong ko lang... mahal mo ba si Sachiko?"
"Ron... alam mo ba, pansin ko... may pagtingin ka kay Sachiko..."
"Kuya Ron, baki ansaya ng mga mata mo pag tinitignan mo si Ate Chi? May gusto ka
sa kanya noh?"
Araw-araw, hinahanap ko sya pero wala... nagtatanong rin ako sa mga estudyante s
a school nya pero hindi na daw napasok si Sachi...
Ngayon, hinanap ko sya sa buong syudad pero wala pa rin... tumigil muna ako sa i
sang lugar, ipinark ko yung kotse ko at isubsob ang ulo sa manibela...
bakit kung kelan ko na nalaman kung ano ang talagang nararamdaman ko sa iyo tsak
a ka pa nawala? Bakit nung nandun ka lagi sa tabi ko dati eh isinasantabi ko lan
g tong nararamdaman ko. Bakit kung kelan ka pa nawala?!
maya-maya, inangat ko ang ulo ko at sinuntok ang manibela, "Shet! Sachiko! Asan
ka ba?!"
kring... kring...
bell? ang pamilyar na bell! ayun ang tunog ng bell ni Chiko! tumingin ako sa kal
iwa kung saan nanggaling ang tunog...
SH1t!
ST. CLAIRE HOSPITAL
*flashback*
"Sachiko, ano ba ang address mo?"
"St. Claire 107"
*end of flashback*
Shet talaga! Bakit ngayon ko lang narealize?! ang st. claire ay itong hospital a
t ang 107 ay room number... teka! yun yung room na tinitigan ni Sachiko nung ara
w na maospital si Sam!
Bumaba ako ng kotse ko at pumasok ng hospital, nagdire-diretso ako sa may room10
7..
Pagkabukas ko ng pinto...
"Huh?" asan si Sachiko? Bakit walang tao?
"Excuse me?" napatingin ako sa isang nurse na tumawag sa akin, "are you looking
for the former patient dyan sa room 107?"
"Ahmm.. opo."
May tinignan sya sa parang listboard ata nya yun, "Teka... Sachiko Ferrer ba?"
"Opo, asan na po sya?"
"Ahmm.. comataused patient sya..pero dahil kaming lahat ay nabigla ng magising s
ya last week ay inilipat namin sya sa St. Jude hospital para mas masuri sya at m
aalagaan ng maigi kasi may theory ang doctors na sa sunod na attack, eh baka hin
di na sya makasurvive."
"Ano pong attack?"
"Heart attack. May sakit sa puso si Ms. Ferre, nacoma sya because of her heart a
ttack."
kinuha ko lahat ng impormasyon sa nurse at pati room number ni Sachiko sa St. Ju
de's hospital at agad ng pumunta doon.
7pm na ako nakarating.
ROOM 72
kumatok ako at ang lalaki uling iyon ang nagbukas ng pinto.
"Ron Esguierra." nabiglang sabi ng lalaki.
"Kilala mo ako?"
"Ako si Renz, kuya ni Sachi. Oo, kilala kita. Nung magising si sAci ay kinuwento
nya ang lahat sa akin."
ang lahat?
Pumasok ako ng kwarto at nakita ko si Sachiko, tulog sya. Na-miss ko ang mala-an
ghel nyang mukha.
"Maupo ka, marami kang dapat malaman." tumalima naman ako.
"Bata pa noon si Sachiko nung una ka nyang makilala..."
"Ha?"
"Nung araw na iyon, inaaway sya ng mga bullies sa may playground, nakita mong it
inulak sya ng isa sa mga bullies, binato mo sila ng bato para lumayo. Tapos nung
umalis na sila, nilapitan mo ang umiiyak na si Sachiko at binuhat ito at dinala
sa may malapit na faucet at nilinis ang sugat nito. Ayon ang unang araw na naki
lala ka nya."
Naalala ko na... sya pala yun...
"Eh bakit hindi ko na sya nakita pa pagkatapos noon?"
"Hindi naman kasi kami taga-dito dati, nagbabakasyon lang kami dito noon tapos b
umalik na kami sa san pablo. Doon talaga kami nakatira. Nung nag-grade 5 na si S
achi, naging mapilit sya sa parents namin na dito sa manila mag-aral, gusto ka k
asi nya talagang makita ulit. Nag-enrol kami sa Seiyuu academy, hinahanap ka pa
rin nya, ang alam nya lang sa iyo noon eh ang buong pangalan mo. Isang araw nari
nig nya sa mga classmates nyang girls na pinaguusapan ka, di ba sikat ka sa mga
girls? kaya ayun, nakarating pangalan mo sa academy namin. Doon nya nalaman kung
saan ka napasok. Pumunta sya sa may tabi ng gate ng school nyo pagkaawas nya, t
initingnan nyang maigi ang mga mukha ng lalaking nalabas ng gate ng school nyo.
hinahanap ka. Nalaman nya lang na ikaw ang lumabas ng may kaibigan kang tumuwag
sa pangalan mo kaya simula noon, tuwing aawas sya ay pupunta agad sya sa tapat n
g school nyo para lang makita ka. Kuntento na sya sa pagtingin na lang sa iyo, m
asya na syang nakikita kang masaya. It really takes one moment to be kind but th
e result can last forever, dahil sa pagtulong mo lang noon sa kanya, hndi ka na
nya nalimutan. Kaya nga nung isang araw ng makita ka nyang mag-isa sa playground
na malungkot at narinig nyang nagbanggit ka na sana matupad ang wish mo. Isang
wish about sa girl na mahal mo. Nalungkot sya kasi nakita ka nyang malungkot per
o wala syang magawa para mapasaya ka, gusto nyang magrant ang wish mo pero hindi
nya alam kung papano. Naglakad lakad sya, hindi muna sya umuwi, gabi na noon, m
ay nakita syang pusa at hinawakan ito at hinimas himas ang pusa, habang ginagawa
yun eh tumingin sya sa langit at may biglang dumaan na shooting star, humiling
sya sa shooting star... Hiniling nya magrant ang sampung kahilingan mo, pinikit
nya ang mga mata nya at narinig nya ang tunog ng bell na nasa paa ng pusa at pag
katapos noon, hineart-attack sya at nacomatause na..."
"Pano mo nalaman ang lahat ng yan?"
"Ikinuwento sa akin ni Sachiko ang lahat... Pati na rin ang nangyari sa kanya ha
bang nakacomatause sya... Noon pa man, mahal ka na ng kapatid ko... Masaya ako
kahit papano kasi nakasalimuha ka ng kapatid ko sa nalalabi nyang oras. Alam ko
hindi naging maganda yung paghihiwalay nyo pero sana, magkasundo na kayo. Please
Ron, pasayahin mo ang kapatid ko. Masama sa kanya ang maging emosyonal, makakaa
pekto sa puso nya. Pag inatake ulit sya, wala ng makakapagsabi ng kaligtasan nya
." tumayo na sya.
"Sige, kaw na muna bahala sa kapatid ko. uuwi muna ako." dumiretso na sya sa pin
tuan at binuksan to pero bago tuluyang umalis....
"Ron, kahit anong mangyari, please wag mong uubusin ang 10wishes dahil ang kapal
it nun ay buhay ni Sachiko."
CHAPTER 26
________________________________________
Antanga ko, I looked too far to find that one person who I could share my life w
ith without realizing that the one I've been looking for was always just there b
eside me, loving me quietly all this time.
Falling inlove with you is the second best thing in the world... finding you is
the first...
Nakahiga silang dalawa ni Sachiko sa may isang malinis na damuhan, malapit sa ho
spital. Pinagpaalam na ni Ron si Sachiko sa hospital na ilalabas nya ito. It was
Sachiko's 9th wish, ang mahiga sa isang grass to while watching the full moon.
Actually, right now, they are looking on a different moon.... They are looking a
t each other's full moon... magkatinginan lang sila, tinitingnan ang bawat isa s
a kanilang mga mata habang nakahiga sa damuhan....
"Shooting star."
"Wish tayo!"
"Sige."
I wish for it...
Kinabukasan...
Graduation day ni Ron...
"Sige na ron, attend your graduation."
"Pero..."
"Dont worry, magkikita pa din tayo.."
"I';m afraid na baka iwan mo ako..."
"No. I wont. "
"If you leave me, I will follow you."
"Go now Ron."
pumunta ng graduation si Ron. Pagkakuha nya ng diploma nya eh saktong may tumawa
g sa phone nya...
*honk! honk!*
*BOOGSHHHH!!!*
"I'm sorry, we did all our best but her heart stopped beating already..."
Sachiko Ferrer
Apr. 1, 2009
Time of death: 4:23pm
Ron Esguierra
Apr. 1, 2009
Time of death: 4:24pm
nabalitaan ni Kyle ang nangyari. Bumalik syang pilipinas kasama si Erinn. Ganun
din si Steph, bumalik din sya. Sama-sama silang umattend ng libing ng dalwa. Mag
katabi ang puntod nilang dalwa.
WISH GRANTED
-FIN-
________________________________________
<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>4</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>