"Kush di te flas zoteron 1 fuqi te madhe magjike"

Në dialogun e tij Cratylus, filozof grek Platoni identifikoi një problem themelor në lidhje me
gjuhën. Nëse lidhja midis fjalëve dhe gjëra është krejtësisht arbitrare ose konvencionale, siç duket të
jetë, është e vështirë për të kuptuar se si gjuha u mundëson qënieve njerëzore të fitojne njohuri ose
të kuptuarit e botës. Si William Shakespeare më vonë do te bente pyetjen e vehtire: "Çfarë është në
një emër? Ajo që ne e quajmë trendafil me cdo emër tjetër do te kishte gjithsesi erë të ëmbël." Sipas
kësaj pikëpamje, fjalët bëjnë asgjë për të ditur naturen e gjërave: ato janë thjesht gjëra të tjera, për të
klasifikuar trendafilat së bashku me te gjerat e tjera, pa ndonjë vlerë njohës ne vevete. E megjithate
kush di te flase zoteron nje aftesi qe jot e gjitha qenieve u eshte dhene, dhe ne kete menyre gezon
avantazhet e te jetuarit ne nje shoqeri te civilizuar.
Te flasesh nuk do te thote vetem te pershkruash si duket nje lule. Fjalet jane pjese e pandahsme e
jetes sone; me fjale themi ate qe na duket e drejte, me fjale u prishim femijeve hovin qe kane per te
vrapuar, me fjale ngrejme endrrat ne qiell per ti leshuar e bere copa dhe se fundmi me fjale
komunikojme me njeri-tjetrin.
Platoni ishte e prirur për të menduar ndonjëherë se njohurive dhe të kuptuarit janë të mundshme në
mënyrë të pavarur nga gjuha. Ai ishte dyshues mbi fuqinë e fjalëve. Në të tjera herë, megjithatë,
Platoni duket se kuptonte qe kjo pikëpamje është e pamjaftueshme: në fund të dialogut Parmenides,
për shembull, ai u kthye në çështjen e të korrektësisë fjalë, megjithëse ai nuk arriti të jepte çdo
llogari të qartë se si ata arrijnë të shprehin njohuritë ose ndihma arsye.
Kujtdo qe mendjen e imagjinon si nje zgaver me ide dhe koncepte te lidhura apo te pavarura nga
gjuha, atehere mund ti duket qe I vetmi rol qe luan gjuha eshte ti beje keto ide dhe koncepte
publike. Kete pohon dhe Aristoteli, i cili shkruan se "fliten fjalë janë shenjat e koncepteve."
Ka mjaft fjale te embla per ti nderruar diten dikujt nga te zeze ne te bardhe, mjaftojne dy fjale per te
thene me fal dhe te duhet vetem nje per te prishur cdo gje qe ke ndertuar me pare. Shpesh ka qene
nje fjale ose nje fjali qe ka beret e fillojne luftera te pergjakshme.
Njeriut I eshte dhene aftesia per te menduar dhe keto aftesi mund ti shprehe ne menyre perfekte me
ane te fjaleve. Fjala eshte nje mjet i fuqishem, i cili i vene ne sherbim te mendjes mund te
shakaktoje te mira, ose te keqija. Fjala e gabuar e perdorur ne momentin e gabuar ajo mund te sjelle
pakenaqesi, fjala e drejte ne momentin e gabuar sjell dhimbje dhe nje fjale e vetme mund te ktheje
gjerat ashtu si ishin para gabimit.

Tani degjo ketu. Kjo eshte pakashume ne vija te trashe cfare kam bere une, por do te te keshilloja qe
te shtosh tek tuk ndonje fjali tenden, si dhe te perforcosh idene pse eshte vertete magjike fjala. 
OK? Hajde se flasim prape. Kur ta hapesh kete, me dergo nje zile qe te futem online. Nderkohet e
puth e kalofsh mire, se une po iki te mesoj tani se kam ca detyra per te mbaruar.  Ciao