<center><h1>CHAPTER 1: Mikaela</h1></center>

<hr>
This is NOT a continuation of the Finale, guys. Chapter 64 is really the finale.
Bigla lang pong nawala 'yung dating Chapter 1 sa table of contents. So for the
meantime, I just added it in here so new readers can start the story. And to my
new readers, just proceed with the normal flow on Chapter 2 from above after rea
ding this. Thanks a lot! ^___^
___________________________________
Mikaela Maghirang. Ang nag-iisang anak ni Rafael Bonifacio Maghirang na kabilang
sa mga pinakamayamang business tycoon sa industriya. Kilala ang kanyang ama bil
ang Chief Vice-President ng Dela Rosa Empire, Inc., Isang kumpanya na tanyag sa
larangan ng exportation ng quality wood carvings at iba't iba pang business vent
ures like perfumes, winery, and so much more. Just recently, nahirang ang kumpan
ya ng kanyang ama na isa sa Top10 Forbes Most Successful Companies in the World.
She's proud of it dahil kabilang ang papa niya sa nagtaguyod ng kumpanya.
Anyway, Mikaela Maghirang is raised with a high profile lifestyle. All the thing
s she wants, she gets. Mikay, as friends call her grew up without a mother. She
died when she was just born. Ang tanging alaala niya sa kanyang ina ay ang mga p
ictures and fond stories about her.
Yaya: Uy! Mikay! Gising na! May lunch date kayo ng papa mo ngayon di ba?! Anong
oras na oh!
Mikay: Hayyyy! Yaya! it's early pa naman eh! Kainis naman!
Yaya: Oy! Mikay! Kilala kita! Maaga pa nga pero sus! kung makapag-ayos ka daig m
o pa ang isang primadonna!
She's so used to her yaya treating her like that. They're really close. Eto na a
ng tumayong ina niya and she can't imagine life without her.
Mikay: Ayan na po! Babangon na po!
Habang nakahiga sa bathtub, iniisip niya na special ang araw na to because she's
going to ask her dad a favor to travel with her friends for a month long vacati
on in Europe. Nakarating na sya doon ng ilang beses but she kept on falling in l
ove with the place for the nth time. Maganda ang buhay doon. Malaya, kakaiba, fu
ll of adventures.
At the age of 21, isa siyang spoiled brat with a two-year degree in Secretarial
course sa isang unibersidad sa Manila. She took that course because she felt it'
s an easy one. It's not like she's dumb or something. Ayaw lang niya ng pressure
or great responsibility. She has a choice to study abroad. But for her, going a
broad is just meant for vacation and having fun and just living the life. She'd
been to a lot of places all over the world. She met a lot of people. Well, some
intimately...
As she stepped out of the car opened by her chauffeur, flashes of camera ang sum
alubong agad sa kanya. Well, she's a socialite. Everyone's interested on everyth
ing about her. What she wears, how she looks, everything! She doesn't mind at al
l! Madalas pa siyang ma-feature sa mga high-end magazines. And she definitely lo
ves the attention.
She's not the typical goddess beauty but she exudes with great confidence. She's
morena with long shiny hair, quite skinny and quite short in stature na nadidis
mula lamang ng pagsuot niya ng high-heeled shoes. But according to the guys she
had dated, they get attracted with her angelic face. She has this doll eyes, mat

angos na ilong and that captivating smile.

Reporter: Mikaela, anong masasabi mo sa eskandalong kinasasangkutan ni Mr. Maghi
rang?
What the?! Ano raw? Anong eskandalo? Dali-dali siyang tumungo sa loob ng restaur
ant and saw her father in a state that she had never seen before.
Mikay: Papa, Okay lang po ba kayo? Ano po yung sinasabi nila sa labas? Ano pong
eskandalong kinasasangkutan niyo daw po?
Papa: Mikay, you sit first. We'll talk later. We're here for lunch, okay?
Mikay: Pero papa...
Papa: No buts... I ordered your favorite dish.
Habang kumakain, napapansin niyang nasa malayo ang isip ng kanyang papa. He's no
t on his usual mood. Parang pinagbagsakan ng langit ang itsura nito ngayon.
Papa: Did you enjoy the food?
Mikay: Yes po... Pa, ano po ba nangyayari?
Papa: Anak, I got fired...
Mikay: Huh!... Papa, hindi ko po maintindihan...
Papa: I was terminated from the company.
Mikay: Pero bakit po? That company is your life! Bakit nila gagawin yon?
Papa: Naaalala mo yung sinabi ko before na the only son of Mr. Dela Rosa will be
the one who'll take his position after he retires. Well, he's in charge now. An
d sadly, he doesn't want me there.
Mikay: That's unfair! You don't deserve that kind of treatment! There must be a
law against it! Idedemanda natin siya, Papa!
Papa: No need, anak! He told me that he's going to file a case against me.
Mikay: What?!!! How could he?! Ano namang ikakaso niya eh siya na nga tong nagta
nggal sa inyo!
Papa: It's related with corruption...
Mikay: Ano?!! Papa! Wala siyang karapatang gawin sa inyo to! Wala siyang karapat
ang dungisan ang pangalan ninyo!
And she just started crying....
Papa: Calm down, anak. May paraan naman eh. We can always go to Europe and live
there. Let's get out of here and start a new life.
Pangarap niyang pumunta muli sa Europe but not like this... Not this way!
Mikay: No, Papa! We'll get through this! Kelangan natin silang harapin! Kelangan
nating malinis ang pangalan mo!
__________________________________________________

Hope you, guys like my first wattpad story! Watch out for Chapter2!
Abangan natin si Gino Dela Rosa... :D
__________________________________________________

<center><h1>CHAPTER 2: Gino...</h1></center>
<hr>
Gino Dela Rosa. Ang tagapagmana at nag-iisang anak na lalaki ng nagmamay-ari ng
isa sa pinakamalaking kumpanya sa buong mundo, ang Dela Rosa Empire, Inc. He has
it all... Fame, money, everything. Lumaki siya sa Amerika. Nagtapos sa isang un
ibersidad sa New York...
All his life, he has been trained to be the one who'll replace his dad on ruling
the "Empire" when the right time comes. At his age of 23, that time already cam
e......
Habang nakaupo sa sofa ng kanyang penthouse unit, Gino is sipping a cup of coffe
e while reading the morning newspaper nang magawi ang tingin niya sa isang artik
ulo. Larawan ito ng isang babae, "Mikaela Maghirang, the daughter of a corrupt b
usiness tycoon?" ang nakalahad na titulo ng artikulong iyon.
Napatitig siya sa mukha ng larawan. Nakangiti iyon at nakahawak sa braso ng isan
g lalaking anak ng isang politician. Nagdilim ang mukha ni Gino sa nakita. Ibina
ba ang pahayagan sa mesa sabay kuha sa kanyang cellphone.
Gino: Sino ang nag-leak sa press tungkol sa kaso ni Mr. Maghirang?! Di ba sinabi
ko walang makakaalam?!
Exec. Dir: Mr. Dela Rosa, wala pa pong nakakaalam pero gumagawa na po ng investi
gation kung sino po ang may kagagawan.
Gino: Siguraduhin niyong may mananagot! Or else ikaw ang papanagutin ko!
Exec. Dir: Mr. Dela Rosa, with all due respect, kung tutuusin proven na po and b
eaming with evidence ang kaso ni Mr. Maghirang. So, ano pang silbi kung ma-leak
man sa press?
Gino: Do as I say, Henry! Kung ayaw mong ikaw ang isunod ko!!!
Gino sat back on the sofa. He stared on the picture in the article sabay buntong
hininga.
____________________________________________
In the office...
Sec.: Sir, you really have to go to New York next week. Yung mga business associ
ates natin dun gusto muna daw po kayong makausap bago sila mag-invest ng stocks.
Gino: Akala ko ba naayos na yan ni dad bago siya umalis? At ako pa pala lahat sa
salo ng mga yan. Okay, magpareserve ka na lang ng ticket wednesday next week.
Sec.: Okay, sir.

Gino: And Bianca, please tell Ashi na pagtimpla ako ng kape.

Sec.: Uhm... Sir... That's another problem...
Gino: Ano nanaman?!
Sec.: Ashi, your P.A., AWOL po siya, sir eh and sabi daw po niya, babalik na daw
po siya ng probinsya.
Gino: Anak ng **** naman oh! Sabi ko na eh mukha talagang may toyo utak nun eh.
Maghanap agad kayo ng kapalit. Kelangan ko ng P.A. when I'll go to New York.
1AM... Gino went back to his penthouse. He loosen his tie sabay salampak sa sofa
. He closed his eyes. Hell yes! He's dead tired! Minsan naiisip niya na sana may
iba pa siyang kapatid na lalaki para yun na lang ang magmana ng lahat ng respon
sibilidad na 'to. Nakakainggit ang mga kapatid niyang sina Margaret at Carmela.
They're living their own dreams.
Gino got up. Went to the bathroom. Turn on the water in the tub. He removed all
of his clothes. And started to relax. Ah! He needed this. He closed his eyes whi
le on the tub. And dreamt the place he calls heaven. It's a heaven being with he
r...
After almost an hour, naalimpungatan siya. He fell asleep on the tub... again! H
e got up. Took the towel at binalot sa baba ng katawan. He went to his drawer, p
ull up some boxers... when he noticed something weird....
Bukas ang ilaw sa kusina. Naaaninag niya sa bukas na door ng kangyang room. He w
as damn sure he didn't switch it on awhile ago. Slowly, he went there. But every
thing seems to be in order. Nagkibit-balikat na lamang siya and switched off the
lights.
He went straight to bed only with his boxers where he's most comfortable at. And
fell asleep fast...
3AM... He woke up... Bakit parang ang lakas ng aircon. Hindi naman ganito kanina
'to ah. He increased the temp. Went back to bed. Pull up the blanket. Nang may
maramdaman siyang kakaiba. He touched something! Something is on the other side
of his bed! And it moved! Lumayo siya. Quite terrified. Switched on the light. A
nd saw not something!... Someone!
Gino: Anak nang ****!!!! Anong ginagawa mo dito?!!!
That face! How could he ever forget that face! Hindi na ito nawaglit sa isipan n
iya eversince the day he met her!
Mikay: Grabe ka naman! Para ka namang nakakita ng multo!
Gino: Akala mo ba nagbibiro ako?!!! Pwede kitang idemanda ng trespassing sa gina
wa mong 'to!!!
Mikay: Eh di gawin mo! Jan ka naman magaling eh! Mang-agrabyado ng mga taong wal
a namang kasalanan!
Gino: Kung tungkol ito sa tatay mo, may tamang proseso ang lahat! Lumaban kayo n
g tama! Magdemanda rin kayo kung gusto niyo!
Mikay: Hindi ako papayag na masira mo ang buhay ni papa! He doesn't deserve this
! Kung ginaawa mo 'to para makaganti sa 'kin...

Gino: Wow! Mikay naman! Makaganti?! Ano bang iniisip mo na nasaktan ako sa nangy
ari noon?! Wow! Hindi ba ikaw ang nasaktan? Dumugo pa nga eh 'di ba?
Mikay: Ang bastos mo! Wala ka talagang modo!
Gino: Sabihin mo, Mikay, pinadala ka ba ng papa mo dito para akitin ako? Para iu
rong ko ang kaso?
Mikay: Walang alam si papa dito!!! Leave him out of this!!!
Gino: Then, what are you doing in my bed sa ganitong oras ng madaling araw?
Mikay: Gusto kitang makausap...
Gino: Wow! At sa kama ko pa talaga? Sa pagkakaalam ko, ang mga gustong kumausap
sa 'kin ay magpapaset ng appointment sa opisina hindi didiretso sa kama ko.
Mikay: May utang ka sa 'kin na hindi mo kayang mapalitan!
Gino: Naniningil ka ba?
Mikay: Oo! Pumunta ako dito para sabihin ko sa 'yo na iurong mo ang kaso, give h
is job back, at linisin mo ang pangalan ni papa. 'Yon ang kapalit ng utang mo sa
'kin!
Gino: Mikay, ganon ka ba kamahal?! And besides, ginusto mo naman ang nangyari! H
indi kita ni-rape!
Mikay: Lasing ako! Sinamantala mo ang kahinaan ko!
Gino: At ako?! Wala rin ba akong kahinaan? Lalaki ako, Mikay!
Mikay: Okay! Tama na! Tapos na 'yun! Hindi ko na mabababago ang isang pagkakamal
i! Pero ikaw, meron ka pang magagawa para kay papa!
A glimpse of pain flashed in Gino's eyes...
Gino: Hindi ko na hawak ang desisyong yan. Nasa board na ang kaso...
Mikay: Hindi ako naniniwala! Huwag mo akong gawing tanga, Gino!
Gino: Eh ano naman, Mikay?! Ano bang magagawa mo kung ayokong gawin ang sinasabi
mo? Ano? Lalabas ka sa press? Sasabihin mo na pinagsamantalahan kita? Gusto mo
bang mapagtawanan ng mga tao? Such a desperate move to save your father!
Mikay: Gino, kung may konsensya ka pang natitira, gagawin mo ang pinapagawa ko.
Umalis si Mikay mula sa kama. Inayos ang nagulong mini skirt. Hindi nakaligtas s
a mga mata ni Gino ang makinis nitong legs. Memories came flashing by...
Gino: Mikay, pwedeng magbago ang isip ko if you'll stay the night.
He smiled coyly...
Napahinto si Mikay...
Mikay: What if I said yes, tutuparin mo ba yang sinabi mo?
Mikay looked at him intensely. He knew she's being serious. Of course, she'll do

anything for her father. Napalunok si Gino. It's quite hard not to resist the o
ffer.
Gino: Look, Mikay! Kelangan kong pag-isipang mabuti ang lahat. Seryoso ang kaso
ng papa mo. Kelangan ko ring isipin ang kapakanan ng kumpanya.
Mikay: He didn't do anything, Gino. He's innocent...
He can see tears about to fall on her eyes. But she turned her back. Then, he he
ard the door shut.
His mind drifted away. Then, he smiled. He has to do something. This time, no mi
stakes...
____________________________________________
On the garage, sa bahay ng kaibigan niyang si Seth, ay kinaugalian na nilang lim
ang magkakabarkada ang magkita-kita at least once a week para mag-ensayo bilang
isang banda. Siya ang bassist ng naturang grupo, ang Parking5. Ngunit ang araw n
a ito para sa grupo ay kakaiba dahil hindi niya maiwasang ikwento ang nangyari n
ang nagdaang araw.
Seth: Wow! Ginawa niya talaga yun?!
Gino: Oo nga! Ang kulit niyo naman!
Katsumi: You could have taken her again if you want to, bro! Pinakawalan mo pa!
Gino: May plano ako. At ayokong madaliin ang lahat.
JC: Don't you think that's a little bit too late? Namadali na nga nun di ba?!
Gino: Alam mo, isa pa, tatamaan ka na talaga sa 'kin!
Lester: So, bro, anong plano mo ngayon? Paiibigin mo siya ganon?
Seth: Bro, masasaktan ka lang ulit. Laro lang ang lahat sa kanya nung nasa New Y
ork kayo.
Gino: Puwes, nagkamali siya ng kinalaro dahil hindi ako nakipaglaro! And I inten
d to get her back. This time, it's for good...
They're laughing at him. But he's dead serious...
____________________________________________
Hope you always leave your votes and comments... :)))
<center><h1>CHAPTER 3: The Deal?</h1></center>
<hr>
Julia: Mikay naman! Ano bang pinaggagawa mo ha? Gusto mo ba ulit maulit ang pagk
akamaling 'yon?
Mikay: Si papa na ang pinag-uusapan natin dito. Julia, he is all I've got! Ayoko
ng pati siya mawala sa 'kin.
Julia: So you'll take matters into your own hands, ganon?
Mikay: Kung ano pa ang makakaya kong gawin, gagawin ko para lang kay papa.
Julia: Wala naman na akong magagawa eh. Kahit ano pang sabihin ko. No wonder you

're making the same mistake all over again.

Mikay: Julia...
Julia: Tapos ano, Mikay? Tatakbo ka ulit sa 'kin na iiyak-iyak?!
Mikay: Iba na ngayon, Julia. I know what I'm doing now. Hindi na ako bata!
Julia: Sana nga, Mikay... Sana nga...
_______________________________________
Pagkatapos ng pag-uusap nilang magkaibigan, bumalik na siya sa tinutuluyan niyan
g condo unit. Ayaw na muna niyang bumalik sa bahay. Wala rin naman lagi dun ang
kanyang papa eversince the news went out.
Napabuntung-hininga siya. Nasa Paris na sana siya ngayon enjoying that month lon
g vacation. Kung hindi lang dahil sa pagsulpot ng Gino Dela Rosa na yan. She nev
er thought na magkikita pa silang muli...
Right after her 18th birthday party, sinorpresa siya ng kanyang papa with a 2-mo
nth vacation in New York all by herself. She was so thrilled knowing that it's g
oing to be her first taste of independence... A taste of freedom....
That was her first flight of being alone. She's quite nervous but more excited.
It was going to be a long trip. It had a stopover in Japan nang biglang sinabi n
a delayed daw ang flight because of the bad weather. Lalo siyang kinabahan. She
didn't know what's going to happen.
Napapansin niyang kanina pa may lalaking nakatitig sa kanya. On other circumstan
ces, malamang magpapa-cute siya. The guy's really cute. The typical Daniel Padil
la look-alike with the same style of fashion. Pero iba ngayon dahil kinakabahan
na siya. Her father didn't know what's happening yet. Suddenly, papunta sa kanya
ng direksiyon ang lalaki.
Gino: Hi! Napapansin ko na wala ka yatang guardian na kasama...
Mikay: Uhm... Mister... I think that's none of your business. And do you know th
at it's very rude to stare on other people?
Gino: I'm sorry if I made you uncomfortable. If you wouldn't mind, magpapakilala
na ako. My name's Gino. Gino Dela Rosa.
Mikay: Ahh.. Well, nice meeting you Gino. But if you wouldn't mind, I need space
.
He laughed...
Gino: Okay, okay... But I need to ask, where's your guardian?
Mikay: Talaga bang nang-iinsulto ka? I'm 18years old and I don't need any guardi
an.
Gino: Talaga? You don't look 18. Akala ko 15 or 16 lang.
He smiled at her.
Mikay: Well, I don't see it as a compliment.
Gino: I'm not complimenting you. Nagsasabi lang po ng totoo.

Mikay: Pwede ba lumayo-layo ka sa 'kin or I'll call the security!

Gino: Fine, then. Aalis ako. Pero magpakilala ka muna...
Aba! The nerve of this guy! May gana pang magpakita nang nakakalokong ngiti...
Mikay: Para umalis ka na... It's Mikaela Maghirang. My dad's the Chief Vice-Pres
. of Dela Rosa Empire. So don't do anything bad to me kung ayaw mong lumabas ka
sa media at mabulok sa kulungan!
She had it with this guy! Nakakairita na eh! She needed to scare him off. But th
e guy just laughed. Well, he must be crazy!
Gino: Hindi ko alam na empleyado pala namin ang dad mo. Again, I'm Gino Dela Ros
a, the only son and the heir to the throne of Dela Rosa Empire, Inc.
Natigilan siya. Yes, she heard about the son. But...
Gino: This is me and that's my dad...
May pinakita itong picture mula sa wallet nito. OMG! What have she done?!
Mikay: Okay, I'm sorry. But it's really rude what you have just done...
Gino: Look, delayed ang flight by tomorrow. Our group will be sent to a nearby h
otel. If you want, I could accompany you for awhile.
Somehow, she felt relieved. She knew this guy wouldn't hurt him. Pag nalaman pa
'to ni papa, malamang ipagkakanulo pa siya... Playing cupid and all...
Mikay: Okay, then. It's fine with me...
Ngmiti siya dito.
Gino: Uhm... Lalo ka palang gumaganda pag nakangiti, Mikaela....
She smiled even more. Now, she's kinikilig already...
Mikay: It's Mikay.
Gino: Then, Mikay it is...
He smiled at her. She knew then that everything's going to be different...
____________________________________________
Nabulabog ang pagtanaw sa nakaraan ni Mikay ng tumunog ng kanyang cellphone.
Mikay: Hello? Sino 'to?
Gino: It's Gino...
Mikay: Sana napatawag ka para sa magandang balita...
Gino: Mikay, hindi lahat ng bagay na gusto mo, makukuha mo na lang ng ganun kada
li.
Mikay: Anong ibig mong sabihin?

Gino: Didiretsahin na kita. May kapalit ang hinihingi mo.

Mikay: Wow naman, Gino! At ikaw pa talaga humihingi ng kapalit ha?
Gino: Wala ka namang choice, Mikay eh. It's either pumayag ka o tuloy ang demand
a.
Mikay: Anong kapalit?!
Gino: Simple lang... Be my P.A.
Mikay: Ano?!
Gino: P.A., Personal Assistant. Kelangan ko ng P.A. sa office at sa pagpunta ko
sa New York next week.
Mikay: Are you insane?! Gino, that's never gonna happen!
Gino: Only for the meantime. Habang naghahanap pa sila ng kapalit. I found out y
ou finished a secretarial course. It will be a good start for you. And you need
a favor so...
Mikay: Ang kapal talaga ng mukha mo! You're doing me a favor? After you've just
taken away something from me that you can never bring back! Ugh! Go to hell!
Gino: Give it a time to think about. You know how to contact me... And Mikay...
I didn't take it away from you... You gave it to me...
Then, he ended the call immediately. Just like that! Napaupo siyang muli. Gulung
-gulo na siya. May iba pang paraan. May iba pa... Then, she just cried. She just
feels so hopeless. Maybe, karma's getting back at her...
____________________________________________
Back in Japan, everything was different. Pakiramdam niya parang dinuduyan ang ka
nyang mga paa habang nakahawak sa braso ni Gino at naglalakad sa park. They canc
elled their flight to New York and decided to stay for a few weeks...
For just a short period of time, naging magaan ang loob nila sa isa't-isa. They
found out they have the same interests. And Gino never failed to make her laugh.
Sobrang makulit nito na hindi mo aakalaing galing siya sa prominenteng pamilya.
Marami na silang napasyalang lugar sa Tokyo. They're currently on their 2nd week
...
Gino: Mikay, sa pagpunta pala natin sa New York, you can just stay at my place.
Naisip ko lang, tutal, magkasama naman na tayo ngayon sa isang hotel room, 'di b
a?...
Yes, they're sharing a room together after their 3rd day of stay. Napakabilis ng
mga pangyayari. They already have this certain understanding. Parang sila na pe
ro hindi naman official. No labels. But they can't deny the fact that they're to
tally attracted with each other.
They're sleeping on one bed. Pero wala pa namang nangyayari. They would just tal
k for hours on the bed. Share their stories until the wee hours of the morning.
Then, they'd kiss passionately and hug each other tight hanggang sa makatulog na
sila.
Gino: Mikay... Mikay...

Mikay: Huh?... Uhm... Iniisip ko lang kasi may ni-rent si papa na apartment sa M
anhattan for my stay sana dun. Hirap lang kung pano ko ulit i-explain kay papa..
.
Buti na lang may kaibigan siyang nakatira sa Tokyo. Ipinaalam na lang niya sa pa
pa niya na delayed ang flight. Got stucked in Japan. Then, fell in love with the
city. And decided to extend the stay and live with her so-called friend. Her fa
ther knew nothing about this...
Gino: It's not gonna be a problem then. Ako na lang mag-stay sa apartment mo par
a wala ng complications. Okay ba?
Muli itong ngumiti sa kanya.
She smiled back. Why is she letting this to happen? She doesn't know... She does
n't know...
Mikay: Okay! No problem, then!
Napansin niyang nakatitig sa kanya si Gino.
Mikay: Bakit, Gino? May dumi ba ako sa mukha?
Natatawa niyang sabi dito.
Gino: Ang ganda-ganda mo, Mikay... Maniniwala ka ba pag sinabi kong mahal na yat
a kita?
Nakatingin ito sa kanya ng nakakaloko.
Mikay: Gino, ano na namang pick-up line yan ha? Hindi ka na ata nauubusan eh!
Bigla siyang napahinto sa pagtawa. Nakatitig si Gino sa mga labi niya. Unti-unti
lumalapit ang mga labi ni Gino sa mga labi niya. He's going to kiss her! Dito s
a gitna ng maraming tao. And he did! They kissed right then and there on a starr
y night in the most unexpected place...
_______________________________________
Nagising si Mikay sa tunog ng kanyang cellphone. Napabalikwas siya. Nakatulugan
na niya ang sobrang pag-iisip. Alas-onse na pala ng umaga. Naisipan niyang tawag
an ang kanya ama...
Mikay: Hello, papa? Kamusta po?
Papa: Anak, I'm sorry if hindi tayo nakakapag-usap lately. The case is really ta
king so much of my time.
Mikay: Pa, it's okay. Isipin niyo po ang health niyo. Kumakain pa po ba kayo ng
maayos? Yung mga medicines niyo po?
Papa: Don't worry about me, iha. Everything's fine.
Mikay: Papa, mapapanalo po natin yung kaso, 'di po ba? Hindi po kayo makukulong
'di ba?
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Papa: I don't know, iha... I don't know...

Mikay: No, papa! They can't take you away from me! Pano na po ako?!
She's crying again...
Papa: Don't cry, my child. Let's just pray. Look, I really have to go now. But y
ou have to promise me that you're gonna be strong, okay? Promise me, Mikaela...
Mikay: ... Pro-... Promise po...
When the call ended, she wasn't really sure if she can be strong. But she needed
to do something... for her father...
____________________________________________
Hope you, guys like my first wattpad story! Abangan ang CHAPTER 4! :D
Please leave your votes and comments...
____________________________________________
<center><h1>CHAPTER 4: It's A Deal! But...</h1></center>
<hr>
Thank you po sa lahat ng nagbasa, nag-vote at nag-comment at nag-fan! It means a
lot. At lalo pa talaga ko na-inspire magsulat. Here's chapter4!
____________________________________________
In the office...
Sec.: Sir, may nagpupumilit po dito. Gusto daw po kayong makausap. (Talking thru
intercom)
Gino: Pag wala siyang appointment, then what's the use of telling that to me? Bi
anca! Just get rid of him! I'm busy!
Sec.: Uhm... Sir... Si Miss Mikaela Maghirang po ang gustong kumausap sa inyo.
Natigilan si Gino.
Sec.: Sir?
Gino: Papasukin mo siya...
Sec.: Pero sir you have an appointment with Mr. Anand by 12pm.
Gino: Sabihin mo, I might gonna be late for a few minutes.
Sec.: Okay, sir. Papapasukin ko na po si Ms. Maghirang.
He had an idea why she came here. At mukhang umaayon ang plano sa kanya. When sh
e opened the door, he could tell she doesn't want to be here.
Gino: Upo ka, Mikay.
Mikay: Alam mo kung bakit ako nandito. Ayoko nang magpaliguy-ligoy pa. Pumapayag
na ako sa gusto mong mangyari. It's a deal... But you have to keep your side of
the bargain...
Gino: Mikay, marunong akong tumupad sa usapan. Hindi tulad ng iba...

He needed to tell her that...

Mikay: Kelan ako pwedeng magsimula as your P.A., then?
Gino: I need your service now, Mikay. May pupuntahan akong lunch meeting with Mr
. Anand. And I need you there. You might be my P.A. but you could also be my sec
retary sometimes.
Mikay: Hindi ba pwedeng bukas na lang? I'm not on the proper attire and...
Gino: Mikay, you're just gonna be on the sidelines. You don't need a proper atti
re, okay?
Mikay: Okay, fine! Wala naman na akong magagawa pa 'di ba?
Gino: And Mikay, I don't want that tone of your voice lalo na pag may mga nakaka
rinig. It is just not proper. Baka gayahin ka nila. And you have to call me 'Sir
' just like everybody else's doing. Is it clear?
Mikay: Yes, sir! (Sarcasm)
____________________________________________
Mr. Anand: Well, Mr. Dela Rosa, I didn't know na makakasama pala natin ngayon sa
lunch si Miss Maghirang. it's a pleasure to see you again, Mikaela.
Mikay: Nice to meet you din po ulit. (Sweet smile)
Hindi nakaligtas 'yun kay Gino. God! He missed those smiles...
Gino: Uhm... Mr. Anand, Mikaela here is my Personal Assistant for the moment, if
you wouldn't mind?
Mr. Anand: Personal Assistant?
Mikay: Yes po. I finished a secretarial course so I might as well use it. For a
start, uhm... I think I need to be labelled as P.A., first.
Mr. Anand: Welll said, then. If that's what makes you happy... (Smiles)
They ordered some lunch and discussed some business matters. Hindi nakaligtas sa
paningin ni Gino that Mikay's taking some notes of the coversation while she's
eating. She's multitasking and doing it so easy. Gusto niyang sabihing kumain na
muna siya at 'wag alalahanin ang trabaho. In fact, he wanted to show that he ca
res for her. But no, kailangan niyang pigilan ang sarili... Kailangan...
When the lunch was over...
Mikay: Excuse me, gentlemen. I need to go to the restroom.
Pagkaalis nito...
Mr. Anand: Mr. Dela Rosa... We don't want the press to know about this. Miss Mag
hirang is the daughter who embezzled the company's stock. Makakasama 'to para sa
kumpanya.
Gino: Mr. Anand, alam ko ang ginagawa ko. I was trained for this company. I hope
you'll not question the way I run things.
Mr. Anand: Does your dad knows about this?

Gino: No, and he doesn't want to know. As far as I know, he trusted everything t
o me.
Mr. Anand: Then, I really hope you know what you're doing... (Exhales)
After the lunch meeting, Gino drove all the way to the penthouse with Mikay.
Gino: I need you to get some papers, Mikay. Nasa drawer 'yon sa tabi ng T.V. The
y're on a brown envelope. And nga pala, dito muna tayo sa penthouse ko magtratra
baho bago tayo lumipad papuntang New York next week. Everything's well taken car
ed of in the office already.
Narinig niyang bumuntong-hininga si Mikay ng malalim. She just followed quietly
what he'd said. After a few minutes...
Mikay: Eto ba 'yung mga papers?
Gino: Yeah, yan nga. Uhm, Mikay, gawa ka na rin ng meryenda natin ha. Nasa study
room lang ako.
Mikay: Sir, ano naman ang gagawin kong meryenda?
Gino: Ikaw na bahala. Basta something light lang. Uhm... Just make any of those
that you cook back in New York.
Mikay: Sir, hindi ko na maalala mga 'yun eh.
Gino: Whatever, then... Mikay, Gino na lang. Wala namang ibang tao eh...
Mikay: Nakakalito lang kasi 'pag paiba-iba kaya kelangan ko na lang sanayin.
Hindi na niya sinagot ang tinuran ni Mikay. What's the use? The girl could reall
y be feisty sometimes.
After a few hours sa harap ng computer, he smelled something from the kitchen. M
ikay's cooking his favorite dish.
Back in New York...
Gino: Wow! Mechado pala niluluto ng baby ko ah!
Mikay: Alam ko namang favorite mo 'to baby eh.
Lumapit siya sa likuran ni Mikay habang ang huli ay kasalukuyang nagluluto. Niya
kap niya ito sa bewang sabay halik sa leeg nito.
Mikay: Uy, Gino! Ano ba! Alam mo namang may kiliti ako jan eh! Sige ka! Masusuno
g ko tong paborito mo! (Laughs)
Gino: Ikaw naman talaga ang paborito ko eh. Ikaw na lang kaya kainin ko...
They've been living together on her apartment for almost a month now. Nirerespet
o niya si Mikay nang sinabi nitong ayaw niya munang ibigayang sarili sa kanya da
hil masyado pa raw itong bata. Nakukuntento na lamang siya sa mga paghalik at pa
gyakap dito. Ngunit kung minsan...
Mikay: Uy! Gino! Uy! Ano ba!
Kasalukuyan niyang sinisibasib ng halik ang leeg nito habang nasa couch sila sa

sala pagkatapos ng kanilang hapunan. Hindi na niya mapigilan. Nagsimula ang laha
t sa mainit na paghahalikan. Nadarang na siya kaya hindi na niya maiwasang damhi
n ang dibdib ni Mikay... Nilislis niya ang palda nito. Ang mga hindi dapat damhi
n ay kanyang dinama...
Mikay: Gino! Tama na!
Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig...
Gino: Sorry... I'm sorry, Mikay... Nadala lang talaga ako...
Inayos ni Mikay ang nakataas na blouse at nakalislis na palda.
Mikay: Gino: sana naman maintindihan mo. I'm only 18 years old. I shouldn't be d
oing any of this.
Gino: I know... I know... And I'm sorry... I promise, hindi na mauulit...
Mikay: Gusto kong mangyari ang lahat sa tamang panahon. At sa 'yo ko lang ibibig
ay, Gino. But we need to wait. (Smiles)
Pakiramdam niya ay parang nanikip ang kanyang dibdib. Hindi siya makapagsalita.
He felt proud... Then, it hit him... He had fallen in love with her... Kahit sa
bilis ng mga pangyayari. He knew then that he's going to be his princess...
Gino: Mikay...
Mikay looked at her.
Gino: .... I love you...
Natigilan din ito. Nagtitigan sila. Unti-unti lumalapit ang mukha ni Gino kay Mi
kay. Nagsanib muli ang kanilang mga labi. He kissed her slowly... Tenderly... Pi
nadama niya sa halik na 'yon kung gaano niya ito kamahal.
Gino: Mikay... I don't want you to answer me back just yet. I know what you'll s
ay. At handa akong maghintay...
Naputol ang pagbabalik-tanaw ni Gino sa nakaraan ng isang katok mula sa pintuan
ng kanyang study room.
Gino: Bukas yan, Mikay...
Mikay: Sir, handa na ang pagkain. Hindi na rin ako gumawa ng meryenda kasi malap
it na rin naman ang oras ng gabihan. Kaya naisip ko magluto na lang ng dinner.
Gino: And you cooked my favorite. Naamoy ko eh. (Smiles)
Mikay: Yun lang naman kasi ang available na ingredients sa ref mo. Kaya 'yun na
lang naisipan kong lutuin, sir.
Gino: Mikay... (Exhales) Will you please stop calling me that...
Mikay: Sige na po, sir. Lalamig na ang pagkain sa mesa...
Pagbabalewala ni Mikay. Saka siya muling iniwan sa study room.
Sa hapag-kainan habang kumakain...
Gino: Mikay, ang sarap talaga ng luto mo...

Hindi siya pinapansin nito hanggang matapos ang hapunan.

Mikay: Sir, kelangan ko na palang umuwi at baka nag-aalala na ang papa ko.
Gino: Uhm, Mikay... Hatid na kita...
Mikay: Wag na, okay?! Please lang ha! Let's cut this! You being so nice and all!
You know exactly why I'm here!
For her dad. She's only doing this for her father. And she hates him for that. N
akikita niya sa mga mata nito.
Gino: Okay, then! If that's what you want, I'll stop being nice to you. I'm only
doing this to make it easier for you...
Mikay: You can only make it easier for me pag nilinis mo na ang pangalan ni papa
!
Then, he just heard the door shut...
____________________________________________
Watch out for CHAPTER 5... ;)

<center><h1>CHAPTER 5: The Punishment</h1></center>

<hr>
Inis na inis si Mikay. Ni wala sa isip niyang mangyayari ang lahat ng 'to. Siya?
! Bilang isang Personal Assistant ni Gino Dela Rosa?! Akala niya magiging madali
ang lahat. Iba pala 'pag nasa sitwasyon ka na.
Narinig niya ang usapan ni Gino at Mr. Anand kanina nang nagpaalam siyang pupunt
a sa restroom. Nasaktan siya sa sinabi ng huli. Sirang-sira na ang pangalan ng k
anyang ama. Dahil lang ba ito sa paghihiganti ni Gino sa kanya?
Nakita niya ito kanina na mukhang sarap na sarap sa niluto niyang mechado at par
ang tuwang-tuwa pa. Pero nahihirapan siyang pakitunguhan ito. Mas gugustuhin pa
niyang maging masungit na lang si Gino. Dahil alam niya, deep down inside her, s
he just can't resist his charm parang katulad pa rin nung dati. At alam niyang h
indi tama... Hindi dapat...
Ayaw niyang muling mahulog ang loob dito. Tama na ang minsang pagkakamali...
___________________________________
Sa mga sumunod pang araw, napansin niyang laging mainit ang ulo ni Gino. Lagi it
ong may mga kausap sa skype na kung sinu-sinong tao. Pero halatang matataas na m
ga tao ang kausap nito. Halos hindi niya maintindihan ang mga pinag-uusapan nila
. Pero tiyak siyang tungkol sa pera. At bilyong-bilyong pera na halaga.

Ang laki na nga talaga ng pinagbago ni Gino. Nung magkasama pa sila sa New York
nun, kasalukuyan pa lang nitong tinatapos ang pag-aaral. Ngayon, parang ang taas
-taas na nito. Nahiya tuloy siya sa tinapos niya. Sinayang niya ang mga pagkakat
aon na kung saan ay nangarap pa sana siya ng mas mataas...
Gino: Mikay! Mikay!
Mikay: S-Sir?...
Gino: Bakit ganito ung pinagawa ko sayo?! Andaming typographical errors!
Mikay: Huh? Ganun ba?... Hindi ko na kasi nire-check eh dahil nagmamadali kang k
unin. Pero understandable naman na yang mga typo errors na yan eh.
Gino: Understandable?! Alam mo ba kung sino ang mga taong magbabasa nito?! Ang h
igher boards sa New York! Mas mataas pa sa posisyon ng tatay mo! And you just ex
pect me to explain to them that the one who made this is incompetent!
Nasaktan si Mikay sa tinuran nito. Lagi na lang ganito. Lagi siyang binubulyawan
. Akala niya mas makakaya niya pag masungit ito sa kanya. Pero bakit ganon? Baki
t ang sakit sakit habang pinapagalitan siya nito.
Mikay: Uulitin ko na lang siya, sir. Tutal madali lang naman i-edit at meron nam
ang copy sa flashdrive.
Gino: Sana nga ganun lang kadali ang lahat, Mikay. Pero 'wag mong sanayin ang sa
rili mo na sa twing magkakamali ka eh i-eedit mo na lang. Pano kung hindi na pwe
deng i-edit?!
May kahulugan ang sinabi ni Gino na 'yun. Pinaparinggan ba siya nito tungkol pa
sa ibang bagay?
Mikay: Pwede namang i-edit tong mga papeles na 'to eh. Ako nang bahala.
Narining niyang bumuntung-hininga ito.
Gino: Tapusin mo agad yan at kelangan ko pang i-fax.... Saka pagtimpla mo na rin
ako ng kape.
Laging ganun ito. Patimpla ng patimpla ng kape. Nakakailang-tasa ito sa isang ar
aw. Gusto niya itong pagbawalan. Pero ano namang karapatan niya. Laging mukha it
ong pagod, puyat at may problema.
Kapag ganoon ito sa New York noon, kadalasan ay pinaglilingkuran niya ito. Minam
asahe niya, pinagluluto, at sinusubuan pa niya kung minsan. Parang baby ito 'pag
gustong magpa-alaga sa kanya.
Gino: Mikay! Bakit ganito tong kape?!
Grabe naman! Parang hindi makaanak na pusa ito sa sobrang init ng ulo.
Mikay: Sir, ano nanaman ba yun?
Gino: Bakit sobrang pait? Hindi naman ganito dati ah! Nilagay mo ba lahat ng kap
e?!
Mikay: Huh... Nasobrahan ko siguro. Pasensya na ha minamadali ko pa kasi yung pa
g-edit eh. Pagtitimpla na lang ulet kita...

Gino: Hayaan mo na! Tapusin mo na lang yung pag-edit mo!

___________________________________
Kinabukasan ay walang pinagkaiba sa mga nagdaang araw. Masyado itong palautos. T
ila ba sinasadya nito na pahirapan siya. Gusto niya itong awayin. Pero pagod na
siyang makipag-away dito. Simula yata nang muli silang magkita, lagi na lang siy
a nakikipag-away.
Ayaw na niyang makipagsagutan dahil paulit-ulit lang naman. Pupunta at pupunta p
a rin ang topic sa gusto niyang mangyari, ang paglinis sa pangalan ng kanyang am
a. Na wala pa ring progreso hanggang ngayon.
Susunod na lamang siya sa kung anong gusto nito. Saan ba pupunta ang lahat kundi
sa pagbawi nito sa kaso gaya nang napag-usapan nila. Sana nga tumupad ito sa u
sapan...
Gino: Mikay, pakiplantsa mo nga pala yung isusuot ko sa meeting mamaya. Nasa clo
set ko yun sa kwarto. Nakahiwalay siya from the rest of my clothes.
Kasalukuyan siyang nagluluto ng lunch nila. Para talaga siyang katulong kung utu
san nito. Pero bakit ganon? Bakit parang masaya siya sa ginagawa? Bakit parang g
ustung-gusto niya itong paglingkuran?
Pinatay na muna niya ang nilulutong kare-kare. Tanghalian nila 'yon. Ngunit hind
i na ito nakikisabay sa kanyang kumain. Kadalasan ay sa study room ito nagpapada
la ng pagkain. Marami rin itong reklamo sa mga luto niya. Nandiyan yung matabang
daw, nasobrahan daw sa alat, o kaya naman sobrang asim 'pag sinigang. Pero ayaw
naman nitong mag-order sa labas at patuloy pa ring nagpapaluto sa kanya.
Dumiretso siya sa kwarto nito. Napakagara talaga. Sobrang nakakaaliw pagmasdan a
ng mga painting sa dingding. Mahilig magpinta si Gino. Kaya maaaring siya ang na
gpinta ng mga ito.
Napatitig siya sa kakaibang painting na nakasabit sa center point ng kwarto nito
. Kakaiba ito sa lahat ng painting na nandoon. Babae itong nakatalikod, napakaha
ba ng itim na buhok, nakaupo ito na tila nakahubad dahil wala siyang mapansin na
saplot nito. Unti-unti niya itong nilalapitan...
Gino: Mikay!
Napakislot siya sa pagkagulat. Andun na pala sa loob ng kwarto si Gino.
Mikay: Nakakagulat ka naman.
Gino: Sinundan na kita... Pano naman kasi ang tagal mo... Oh! Nakita mo ba yung
damit?
Mikay: Ha? Ah.. Eh... Titingnan ko pa lang...
Pumunta siya sa closet. Akala niya simpleng closet lang. Walk-in closet pala. Gr
abe naman 'to. Mas maluwang pa ata ito sa closet niya sa bahay. Tama si Julia, d
apat na talagang paluwangan ang closet niya. Baka napag-iiwanan na siya. San nam
an kaya yung damit na sinasabi nun...
Gino: Nakita mo ba pinapahanap ko?
Nagulat siyang muli. Akala naman niya kung umalis na ito kanina.
Mikay: Ha? Hindi nga eh...

Luminga-linga si Gino.
Gino: Ayun pala eh!
Sabay turo sa mataas na bahagi ng closet. Dinukwang nito iyon. Ngunit sa pag-abo
t nito ay alam niyang hindi maiiwasang magdikit ang katawan nila. Ayaw niyang ma
ngyari iyon. Pilit siyang umiwas. At sa pag-iwas niyang iyon ay na-out balance s
iya...
Napapikit siya. Alam niyang matutumba na siya...
Ngunit hindi 'yon nangyari. May mga kamay na sumalo sa likuran niya. Pagdilat ng
mga mata niya, nakita niya ang mukha ni Gino malapit sa mukha niya. Tinititigan
siya nito. Bumaba ang tingin nito sa nakaawang niyang labi. Na-conscious siya.
Binasa niya ang labi niya ng kanyang dila. Napalunok siya dahil pakiramdam niya
ay nanuyo ang kanyang lalamunan. Naamoy niya ang hininga nitong parang nilalasin
g ang kanyang katinuan. Napapikit siyang muli at baka makahalata ito.
Gino: Ayos ka lang ba?
Mikay: ...... Ah... O-oo... Ayos lang ako...
Gino: Kaw naman kasi eh... Mas gusto mo pang masaktan kesa.... (Exhales)
Hindi nito tinuloy ang sasabihin. Umayos ito ng tayo. Saka umalis bitbit ang dam
it na isusuot...
___________________________________
Hindi na nakita ni Mikay si Gino matapos ang insidenteng 'yon. Malamang pumunta
na 'yon sa meeting na sinasabi nito. Hindi na rin ito kumain ng tanghalian. Siya
na lamang ang kumaing mag-isa.
Naiisip niyang tawagan ang kanyang papa...
Mikay: Papa... Kamusta po?
Papa: Anak... Nasan ka ba? Pumunta ako sa condo mo yesterday and you're not ther
e... I'm calling you but you're phone's dead. What's goin' on, Mikaela?
Mikay: Papa, nalobat lang po 'yung phone ko kahapon. Busy lang po ako...
Papa: I know you, Mikaela! Hindi ka maingay sa press ngayon! I don't see and hea
r of you about any social functions. At pag nangyayari 'yon, alam mong mas kinak
abahan ako!
Mikay: I'm fine, pa. Don't worry about me.
Papa: Answer me, Mikaela. Nasan ka ngayon?...
Mikay: Ha?... Ahhmm...
Papa: Answer me!!!
Nagulat si Mikay.
Mikay: I'm with a guy I'm dating, papa...
Papa: I know you so well, Mikaela. And I can feel you're lying. Pero wala akong

magawa... If only you're mom's here...

Mikay: Papa...
Papa: Nagsisisi ako, anak, kung bakit pa kita pinapunta noon. You've just never
been the same eversince you got back from New York. I don't know what happened t
here. But it's like happening again right now...
Mikay: I was so young before, pa. Maybe, I just grew up...
Papa: Sana nga, anak. I just hope this is all for the best of us...
Nang matapos ang usapan nilang mag-ama, she just felt so guilty. Hindi niya akal
aing sasabihin ng kanyang ama ang mga sinabi nito. "You've just never been the s
ame eversince you got back from New York." Nagbago ba talaga sya? But that was 3
years ago. People do really change sometimes...
Besides, she's doing this for his dad. At hindi ito maaaring malaman ng kanyang
ama. Hindi kailanman...
___________________________________
Watch out for Chapter 6... :)

<center><h1>CHAPTER 6: Away, Bati, Away, Bati...</h1></center>

<hr>
Thanks for reading, guys! Hope you'll leave comments and suggestions. It means a
lot... :D
______________________________________
Nakatulog si Mikay sa paghihintay kay Gino. Maaaring dala na rin ng pagod nitong
mga nakaraang araw. Medyo naaalimpungatan na siya nang tila ba may napapansin s
iyang mainit na kamay na humawak sa pisngi niya. Maya-maya ay may parang humalik
sa pisngi niya. Parang nananaginip siya. Bahagya siyang gumalaw. At unti-unting
minulat ang kanyang mga mata.
Bigla siyang nagulat nang makitang nakaupo si Gino sa tapat ng sofa na kinahihig
aan niya. May hawak itong kopita ng alak. At parang relax na relax na kanina pa
nagmamasid sa kanya. Bigla tuloy siyang na-conscious. Nagising siyang nakabukaka
at nakataas ang dalawang kamay. Ibig sabihin gano'n ang kanyang ayos habang tul
og. Bagama't nakapantalon siya. Parang wala man lang poise ang kanyang itsura. N
aghihilik kaya ako kanina?
Inayos niya ang kanyang sarili at umupo...
Mikay: Nakaidlip pala ako. 'Di ko namalayan.
Gino: Galing ako sa opisina kanina, pina-cancel ko muna yung byahe natin sa New

York. Marami pa akong problemang dapat ayusin dito eh...

Bakit parang pinaparinggan siya nito? Isa ba siya sa mga problemang 'yon?
Mikay: Ha... Ganun ba........ Ahmm... Kelangan ko na pala umuwi....
Gino: Mikay, ang lakas ng ulan sa labas...
Mikay: May dala naman akong kotse ngayon eh kaya okay lang...
Gino: Sigurado may mga baha ka ng madadaanan. Mahirap ma-stuck sa kotse mo. Hint
ayin mo na lang huminto... Maya-maya baka mawala rin yung baha...
Hindi... Hindi siya pwedeng magtagal dito kasama siya. Kakaiba ang mood nito nga
yon. Kakaiba ang titig sa kanya. Hindi niya matagalan. Siguro medyo lasing na 't
o. Nakakalahati na yung bote ng alak na iniinom eh.
Mikay: Pero may kelangan pa akong puntahan eh. Importante yun...
Gino: Ano namang pwedeng importanteng pagkakaabalahan mo... Ni wala ka nga traba
ho eh... Malamang party nanaman yan noh?
Mikay: That's none of your business...
Gino: It is! It is my business!
Pasigaw nitong turan sa kanya.
Mikay: Since when? Since when has it become your business?!
Gino: ..... Since your dad took the company's money!..... Mikay, do you have a s
lightest clue kung magkano ang ninakaw niya?!.... Did you even bothered to ask h
im if he really took it?!!!
Nakipagtitigan siya dito...
Mikay: I know my dad too well... Hindi niya magagawa ang mga paratang mo...
Gino: You know, that is your problem, Mikay... You easily trust people...
Mikay: Alam mo, pagod na pagod na ako sa mga kapaparinig mo! Wag ka nang mag-maa
ngmaangan pa! I'm sick and tired of this tirade, Gino! Ano ba talaga ang gusto m
o? Bakit si papa pa? Bakit hindi na lang ako ang pagtripan mo!
Gino: Pagtripan?! Wow! Salita galing sa 'yo yan, Mikay! Never heard of that befo
re. Baka ikaw ang mahilig mang-trip!
Napaiyak na siya. Pagod na siya. Kung kelangan niya magmakaawa, gagawin niya.
Mikay: Gino, maawa ka naman kay papa oh. Please... He's all I've got... Please,
Gino...
Hindi agad ito nakasagot. Tinititigan lang siya. Tama ba yung nakita niya. She s
aw pain in his eyes. Pero agad ding nawala. At napalitan agad ng galit.
Gino: Ang dali mo palang umiyak, Mikay. At marunong ka rin palang masaktan...
Tumayo ito at akmang iiwan siya.
Mikay: Gino... Alam ko, malaki kasalanan ko sa 'yo... Kung gusto mo akong saktan

, wag si papa please. Ako na lang... Ako na lang, Gino...

Gino: That was 3years ago... If you think that I still hold a grudge on you... M
asyado naman 'ata malaki ang tiwala mo sa sarili mo...
______________________________________
Sumilip si Mikay sa bintana ng Penthouse ni Gino. Ang lakas pa rin ng ulan. Halo
s wala na siyang makita sa labas. Natatakot siyang lumabas at magmaneho. Hindi n
a nagpakita si Gino sa kanya matapos ang pag-uusap nila. Nahihiya siyang makita
pa muli nito at hindi pa siya umaalis. Pero kelangan niya munang lunukin ang pri
de niya. Hindi rin kasi siya ganun kabihasa mag-drive.
Humupa na rin ang emosyon niya. Hindi niya akalaing masasabi ang mga 'yon. Masya
do na ba siyang nagpakababa? Pero nasabi na niya eh. What's done is done. Kelang
an na lang niya panghawakan ang pangako nito nung una pa... Basta sumunod lang s
iya sa usapan.
Maya-maya ay nakaramdam siya ng gutom. Pumunta siya sa kusina. Ininit niya ang t
irang pagkain ng tanghalian. Kasalukuyan siyang kumakain mag-isa nang madatnan s
iya ni Gino. Naka-shorts lang 'to. Walang pang-itaas at may nakasampay na tuwaly
a sa balikat. Mukhang katatapos maligo.
Nagtitigan sila. Siya bilang nagulat at nahiya dahil naabutan pa siyang nakikika
in matapos nilang magtalo.
Gino: Bakit andito ka pa? Kala ko umalis ka na...
Mikay: .....Ah.... Uhm.... Ang lakas pa rin kasi ng ulan eh. Lalo pa 'atang luma
kas.
Gino: Kung kanina mo pa sinabi yan, hindi na sana humaba ang usapan...
Kumuha ito ng tubig sa ref. Hindi niya ito sinagot.
Mikay: Kain ka?
Gino: Hindi na. Wala akong gana.
Iniwan siya nito at pumunta sa sala. Mukhang naglalaro ng computer game. Nang ma
tapos siyang kumain ay sumunod siya doon. Umupo siya sa sofa at pinapanuod ito.
Gino: Parang hindi na titigil yang ulan. Baha na daw at sobrang trapik sabi ni S
eth. Kung gusto mo, may guest room naman dito, magpalipas ka na lang ng gabi.
Mikay: Ahh... Wala rin naman akong dalang damit eh...
Gino: Pwede kita pahiraman ng t-shirt at shorts.
Tapos tiningnan siya nito...
Gino: Kung sa panloob mo, wala ako no'n. Wag ka na lang muna magsuot. Alam mo na
man na kung nasan 'yung washing machine.
Nawindang siya sa sinabi nito.
Mikay: Anong 'wag muna ako magsuot? Nang-aasar ka ba?
Gino: Hindi kita inaasar. Sinasabi ko lang ang totoo. Eh sa wala ka ngang maisuo
t eh! Saka may t-shirt at short naman akong papahiram...

Naisip tuloy niyang suungin na lang ang baha at ulan at umuwi sa kanyang condo.
Napansin nitong natitigilan siya...
Gino: Sus! Mikay! 'Wag ka ngang umarte na parang ano 'jan. Nakita ko na lahat ku
ng anong meron sa katawan mo! Dati nga, t-shirt ko lang suot mo at wala nang iba
. Taz ngayon....
Mikay: AHHH! Tama na! Oo na! Oo na! Magtigil ka lang!
Tumayo ito at naglakad papunta sa kwarto. Maya-maya ay may hawak na itong damit
at iniabot sa kanya.
Mikay: Teka! Boxers 'to ah!
Gino: Oo nga! Shorts sabi ko di ba. Boxer shorts 'yan! Kaso 'di pa nalabhan...
Nakita niyang nangingiti ito at pilit hindi pinapahalata.
Mikay: Wala ka na bang shorts na hindi boxers?
Gino: Wala! lahat nasa hamper. Kahit tingnan mo pa. Lahat boxers na.
Tumayo na lang siya at nilayasan itong inis na inis.
Gino: Sa totoo lang, hindi pa talaga nalabhan yan.
At narinig pa niyang tumawa ito.
______________________________________
To be continued.. Please leave your comments... :)
Inis na inis pumasok si Mikay sa guest room. Kung meron lang siyang iba pang cho
ice. Sumilip siyang muli sa bintana. Parang hindi nauubusan ang langit sa sobran
g lakas ng ulan. Tiningnan niya ang damit ni Gino na nasa kama. Hindi raw nalabh
an?.... Kinuha niya ito. Totoo kaya na hindi nalabhan? 'Pag inamoy kaya niya mal
alaman niya?
Nilapit niya ang boxers sa ilong niya............. Alam niyang nagsisinungaling
si Gino. Amoy bagong laba ang boxers. Amoy ng mabangong detergent soap.
Gino: Oy!
Nagulat siya. Nakapikit siya nung inaamoy niya ang shorts. 'Di niya namalayang n
agbukas ng pinto si Gino. Naabutan siya sa ganong posisyon. Agad niyang hinagis
ang boxers. Pero huli na ang lahat. Alam niyang nakita siya nito.
Gino: Mikay ah!..... Ahhmmmmmm... 'Di ko akalaing pati boxers ko pagnanasahan mo
pa. Ganun ba ako ka-iresistable sayo? :)
Mikay: Hoy! Ginawa ko lang 'yun kasi kelangan kong makasiguro kung talagang hind
i nga nalabhan noh! Baka kung ano pang sakit ang makuha ko sa 'yo!
Gino: Eh kamusta naman ang amoy? Nalabhan ba o hindi? :)
Mikay: Nalabhan!
Gino: Pano ka naman nakakasiguro?

Mikay: Kasi amoy sabon!.... Amoy bagong laba!

Gino: Sus! Mikay! Sadyang mabango lang talaga ako kaya kahit nagamit ko na.... A
mbango-bango pa rin... :)
Mikay: Teka! Bakit ka nga pala basta-basta pumapasok nang hindi kumakatok?
Gino: Wala..... Nanghuhuli lang.....
Mikay: Nanghuhuli nang ano?!
Gino: Gaya nung nadatnan kong eksena mo (Sabay gaya sa pag-amoy ng boxers nito).
.. Sige tulog ka na... Alis na 'ko... :)
Natitigilan si Mikay nang umalis si Gino.... Maya-maya ay unti-unti siyang napap
angiti.
______________________________________
Watch out for CHAPTER 7... Leave your comments, guys! :)

<center><h1>CHAPTER 7: Then and Now...</h1></center>

<hr>
Bakit ganon ang nararamdaman niya? It just feels different. Ayaw na niyang mahul
og muli ang loob dito. Lumapit siya sa pinto at agad ni-lock ito. Dumiretso na s
iya sa banyo. Tinimpla ang tubig sa tub habang nagtatanggal siya ng damit. Matap
os makuha ang tamang timpla ng tubig, ay nilagyan niya ng sabon, pinabula ito at
agad na siyang humiga. Pakiramdam niya ay kelangan niyang pahupain ang init na
nararamdaman. Hindi ito tama... Pumikit siya at hinayaang maglakbay ang kanyang
isipan...
New York.......
Gabi na... Bakit wala pa rin kaya si Gino? Kadalasan naman maaga ito kung umuwi.
Lumamig na ang niluto niyang gabihan sana nila. Papainit na lang niya mamaya 'p
ag dumating ito. Kinuha niya ang cellphone. Sinubukan niya muling tawagan si Gin
o... "Out of coverage area" pa rin...
Napabuntung-hininga siya. Umupo siya sa couh at binuksan ang T.V. Pero wala siya
ng interes sa pinapanuod. Nag-aalala na siya kay Gino. Ngayon lang talaga ito gi
nabi. Naisipan na lang niyang mag-shower.

After a few minutes, She got out from the bathroom nang walang anumang saplot sa
katawan. Hindi na siya nahihiya kay Gino kahit madatnan mang ganun ang itsura n
iya. Ngunit wala pa rin ito. Diretso siyang nagbukas ng closet ni Gino. She grab
bed one of his oversize t-shirts. Sanay na siyang 'yun lamang ang sinusuot na pa
mbahay. Pakiramdam kasi niya lagi siyang yakap ni Gino 'pag suot ang mga 'yon. H
indi na rin siya nag-abala pang magsuot ng panloob.
Humiga siya sa kama nila. She curled up in a ball position. She pulled up the hu
ge comforter. Lumingon siya sa tabi ng kama. It just feels so empty without him
. Matagal siyang hindi dalawin ng antok. Pero at 1am ay tuluyan na rin siyang na
katulog.
After a few hours, naaalimpungatan siya. Tila may humahalik sa kanya. Napakainit
ng mga halik na 'yon. Unti-unti niyang minulat ang mga mata niya.
Mikay: Gino...
Gino: Sshhhh... It's alright. Matulog ka na, baby...
Mikay: San ka ba galing?... Kanina pa 'ko tawag nang tawag sa 'yo pero out of co
verage eh...
Gino: Galing ako sa apartment ko...........Dumating kasi sina mom and dad.......
..... I had to settle some things first........... Tatawagan dapat kita pero emp
ty bat na 'ko.........
It's amazing that he could still talk while passionately kissing her all over th
e body...
Gino: Pumasok ako at nakita kita. Hindi ko mapigilang hindi ka halikan. Ang gand
a-ganda mo, Mikay...
Hindi na siya nakasagot. Wala na siyang maintindihan. All she cared was him and
his lips on hers. God! She missed him. Pakiramdam niya ang tagal na nilang hindi
nagkita. Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg. Nagtagal ito doon. Napaungol na
siya...
Mikay: Gino....
Bumaba pa ang halik nito sa kanyang dibdib....
Gino: Mi-- kay, y-you're so beautiful...
Higit pang bumaba ang mga halik sa kanyang tiyan.... sa puson.... Napasabunot si
ya sa buhok nito....
Mikay: Gino!!!....
Gino: Mikay, hayaan mo akong mapaligaya ka...
Hindi pa niya naibibigay nang buo ang sarili dito. But there are many ways to pl
ease a man... And many ways to please a woman.... At ayaw niyang tanggihan ang p
agpapaligaya sa kanya ngayon ni Gino...
______________________________________
Gino: Mikay! Mikay!
Naalimpunagatan siya...

Gino: Uy! Mikay!

Parang boses ni Gino 'yun ah...
Mikay: Hmmmmm...
Gino: Mikay! Uy! Ano ba! Baka magkapulmonya ka 'pag di ka pa umalis jan sa tub.
Uy!
Tub? Anong sinasabi nito? Bigla siyang napamulat. Nasa loob ng banyo si Gino!
Mikay: Anong ginagawa mo dito?!!!
Hindi niya alam ang gagawin kung panu tatakpan ang sarili ng mga bula sa tub.
Gino: Malamang bahay ko 'to kaya andito ako!
Mikay: Hindi porke't bahay mo 'to ay may karapatan ka nang gawin ang gusto mong
gawin!
Buti na lang maraming bula sa tub. Nakuha niyang maitago ang katawan.
Gino: Oy! Kanina pa 'ko kumakatok pero walang sumasagot. May susi ako nitong kwa
rto. Binuksan ko, wala ka. Kinatok ko 'tong banyo, walang sumasagot. Malamang bu
buksan ko. Eh tulog na tulog ka nga eh. :)
Mikay: AHH! Magigising din ako!
Gino: Sus! Makakasama sa 'yo yan. Baka magkasakit ka pa!
Mikay: Bakit ba?! Ano bang sasabihin mo at parang gaano ba kaimportante 'yan?!
Gino: Yung kotse mo san mo ba pi-nark? sa ground floor ba?
Mikay: Oo. Bakit?
Gino: Kasi tumawag sila sa baba. Nag-warning sila. Baka daw tumaas yung tubig. I
aakyat mga kotse sa taas... Kukunin ko sana yung susi...
Mikay: Ako na! Ako nang bahala dun!
Gino: Alam mo ang tigas talaga ng ulo mo! Ako na! Ibigay mo lang 'yung susi...
Mikay: Hindi ko ibibigay sa 'yo ang susi ko! Saka hindi ko pinapamaneho....
Natigilan siya. Hindi na sa kanya ang atensyon ni Gino. Nakatitig ito sa parte n
g kanyang dibdib. Pagtingin niya ay wala na palang mga bulang nakatakip sa parte
ng iyon at naaninag na ang kanyang dibdib.
Mikay: Hoy! Lumabas ka nga! Ambastos mo talaga!
Gino: B-baket?! A-ano nanamang ginawa ko?!
Mikay: Alis! Alis! Out! Alis sabi eh!!!
Gino: Ayan na! Aalis na nga!
Pagkaalis nito ay agad niyang tinapos ang pag-shower. Tinuyo ang katawan at isin
uot ang damit na bigay ni Gino. Kinuha niya ang napagpalitan at ilalaba pa niya

'yon sa washing machine.

Paglabas niya mula sa banyo ay nagulat siya dahil naabutan niya si Gino na nakah
iga sa kama.
Mikay: Bakit 'di ka pa rin umaalis?!
Gino: 'Yung kotse po... Gusto mo bang bahain 'yon... Akina po ang susi...
Mikay: Ako na ang magtataas nun.
Kinuha niya ang susi sa bag. Sabay lumabas siya sa kwarto. Pero naramdaman niyan
g sumunud din ito agad. Paglabas nila ng penthouse ay nakita niyang nahuli si Gi
no dahil inila-lock pa ang pinto. Binilisan niya ang hakbang. Dali-dali niyang p
inindot ang elevator...
Gino: Oy! Mikay! Sandali!
Bumukas ang elevator. Sumakay siya agad. Sabay pindot sa close button. Papasara
na... Pero hinarang ni Gino ang katawan nito...
Ngingisi-ngising tumabi sa kanya...
Maya-maya bigla pang sumisipol...
Hindi niya 'to pinapansin...
Pagbaba nila ng ground floor. Nakita niya agad ang kotse. Agad niya itong tinung
o. Sa kanyang paglalakad ay napansin din niyang marami ang naroon at nag-aakyat
ng kanilang mga sariling sasakyan.
Pero kakaiba itong si Gino na kanina pa nakadikit sa kanya at para ba siyang tin
atakpan sa mga tao doon. Ikinakahiya ba siya nito na baka isipin ng mga tao na s
iya ang girlfriend?
Mikay: Hoy! Kung ikinakahiya mo ako sa mga tao na baka isipin nilang girlfriend
mo ako....
Gino: Ano bang pinagsasabi mo?...
Mikay: Eh kanina mo pa inihaharang ang sarili mo eh!
Gino: Mikay, tingnan mo nga 'yang itsura mo!
Napatingin siya sa itsura niya. Nagulat siya. Oo nga pala. Wala siya ni anumang
suot na panloob. Malamang aninag na ang kaluluwa niya. Ang iksi pa nung boxers!
Ung t-shirt, naaninag ang di dapat maaninag.
Luminga siya sa paligid. May ilang nakatingin sa kanila. Tila namumukhaan siya n
g mga ito.
Hinila niya si Gino palapit sa kanya.
Mikay: Takpan mo 'ko! Bilis!
Bulong niya dito. Sabay hila dito at binilisan ang paglalakad patungo sa kotse n
iya. Pagsakay nila sa kotse ay napansin niyang kanina pa ngumingiti ito.
Mikay: Anong nginingiti-ngiti mo jan?

Gino: W-wala... M-mukha ba 'kong ngumingiti...

Pilit nitong tinatago ang ngiti sa kanya.
Mikay: Ugh! I hate this! This is the worst night ever!
Letseng ulan naman kasi 'yan oh!
______________________________________
Madali na lang niyang naisaayos ang sasakyan at agad din silang bumalik sa penth
ouse nito.
Gino: Kakagutom naman...
Kasalukuyan niyang pinapatuyo sa drier ang kanyang mga damit.
Mikay: Eh 'di kumain ka. Dami pa kasing arte kanina eh. Kunyari wala pa daw gana
.
Bubulong-bulong niyang sabi.
Gino: May sinasabi ka ba, Mikay?
Mikay: H-ha?... Wala. Sabi ko may pagkain pa sa ref.
Pagkatapos nitong kumain ay tinitingnan siya nito.
Gino: Marunong ka na palang maglaba? 'Di ba.... 'yan ang pinaka-ayaw mong ginaga
wa? Lagi mo ngang inuutos sakin 'yan nun eh.
Mikay: Nagbabago naman ang tao 'di ba. Minsan may mga bagay na gusto rin nilang
baguhin. Lalo na kung ayaw nila kung ano sila sa nakaraan.
Hindi ito umimik. Basta tinitingnan lang siya.
Mikay: Ano bang tinitingin-tingin mo jan? Kanina ka pa eh...
Gino: Wala. Naalala ko lang nung nasa New Yo-....
Mikay: Pwede ba Gino! Wag ka nang nagpapa-alala ng mga bagay na hindi naman dapa
t nang pag-usapan pa!
Gino: Bakit naman?...
Mikay: Kasi wala namang kakwenta-kwenta eh!
Narinig niyang napabuntung-hininga ito. Tumingin siya dito. Pormal na ang mukha
nito.
Gino: 'Kaw nang bahala dito, Mikay. Inaantok na 'ko eh. Sige...
Iniwan na siya nito at tinungo na ang sarili nitong kwarto.
Nagulat pa siya sa lakas ng pagkakasara ng pinto.
Has she gone too far?
______________________________________

Watch out for CHAPTER 8... Please leave your comments. Thanks! :)

<center><h1>CHAPTER 8: The Denials</h1></center>

<hr>
Nang bahagyang humupa na ang ulan kinabukasan ay nakauwi na rin si Mikay. Sinubu
kan niyang kumatok sa pintuan ni Gino kanina upang magpaalam ngunit nakailang ka
tok na siya ay wala pa ring sumasagot. Kaya naisipan na lang niyang basta umalis
na lang. Iniuwi na lang din niya ang napagpalitang t-shirt at boxers nito at sa
condo na lang niya lalabhan.
Katatapos lamang niyang maligo at kasalukuyang tinutupi ang bagong labang damit
ni Gino nang may natanggap siyang text mula dito: For the meantime, the deal is
off. I'll just put the case on hold. I'll just get in touch with you next time.
Eto na nga ang ikinatatakot niya eh. Dahil sa bunganga niyang matabil kagabi, ma
dadamay pa pati ang kanyang ama. Malamang gumaganti lang sa kanya si Gino.....
Pero for the meantime lang naman daw eh. Siguro mainam na muna rin yun. She dese
rves a break. Diretso ata siyang nagtrabaho nang ilang linggo. Sa wakas makakapa
gpahinga rin siya...
Pero bakit ganun? Bakit pakiramdam niya hindi siya masaya sa kaalamang hindi niy
a makikita si Gino? Ipinilig na lamang niya ang ulo at sinubukang 'wag na lamang
masyadong bigyang halaga ang kung anu-anong pumapasok sa isip niya.
Nagpasyang matulog na lang si Mikay.
on. Nagulat siya dahil buong araw na
isi ang katawan. Hindi rin kasi siya
o's there and they're alone together

Nagising siya bandang alas-singko na ng hap

pala siyang nakatulog. Hindi rin niya masis
masyadong nakatulog kagabi knowing that Gin
in one roof.

While she's sipping a cup of coffee on her bed ay may biglang kumakatok sa main
door. Nang buksan niya ito ay si Julia pala. Kakaiba ang tingin nito sa kanya. P
arang nang-uusig. Iniwan niya ito sabay balik sa kanyang kama.
Julia: Oy Mikay! 'Wag kang magpaki-pakita ng ganyan sa 'kin ha! Matapos mong ded
mahin lahat ng texts at tawag ko!
Mikay: Julia... Wala ako sa mood ngayon makipagtalo...

Julia: Okay, fine! Wala ka sa mood?! Then tell me... Anong nangyari sa 'yo for t
he past few weeks ha?!
Mikay: Alam mo naman na 'di ba?
Julia: Alam ang ano, Mikay? That you'll give your service to Gino in exchange of
your dad's case? Anong klaseng mga service yon ha?
Kwinento niya lahat ng naganap nang mga nagdaang linggo. But she's trying to men
tally omit some details.
Napabuntung-hininga si Julia.
Julia: At sa penthouse pa talaga niya kayo nag-stay ha?
Mikay: Isipin mo naman kasi ang eskandalo pag nalaman sa office nila. Kaya he ne
eds to hide it.
Julia: Ay nako! Ang alam ko lang mas malaking eskandalo pag lumabas sa media na
labas-masok ka sa penthouse niya!
Napagawi ang tingin ni Julia sa ibabang bahagi ng kanyang kama. Nakita nito ang
nakatiklop na damit ni Gino... Patay!
Pinukulan siya nito ng mapanghinalang tingin. In-explain niya agad dito ang pang
yayari kagabi.
Julia: Hindi ko na alam kung maniniwala pa ako sa 'yo, Mikay... Dahil alam kong
basta tungkol kay Gino, magaling kang maglihim...
Tinawanan na lang niya ito. Kumalma na rin si Julia at nagkwento ng ibang topic.
Ngunit maya-maya...
Julia: Gumamit ba kayo ng protection?
Mikay: H-huh? A-anong protection?
Julia: 'Wag na nga tayong magbolahan pa. 'Yung kagabi... Gumamit ba kayo?
Mikay: Julia! 'Di ba sinabi ko na sa 'yo na...
Julia: And you expect me to believe you?
Napabuntung-hininga na lamang siya. Non-sense nang mag-explain pa dito dahil hin
di rin naman siya paniniwalaan.
Julia: Mainam na ang nag-iingat. Naku! Pasalamat ka at hindi ka nabuntis nun, Mi
kay...
Mikay: Wala ka na talagang tiwala saken...
Napasimangot siya.
Julia: I trust you, Mikay. Pero basta pagdating sa lalaking 'yan, I just don't s
eem to know you anymore...
________________________________________
Lumipas ang isang linggo na wala siyang naririnig mula kay Gino. Ginugol na lama
ng niya ang mga oras na 'yon sa pagpunta sa spa at sa pagshopping ng napakaramin

g designer items na umabot din ng mahigit isang milyon. Si Julia ang madalas niy
ang nakakasama sa mga araw na'yon. Kapareho rin niya itong walang magawa sa buha
y kundi ang i-enjoy ang pagiging mayaman.
Sa ngayon ay kasalukuyan siyang nanonood ng isang fashion show ng kaibigan niyan
g sikat na fashion designer nang biglang nag-vibrate ang kanyang cp.
Mikay: Hello, Pa?
Papa: We need to talk, iha. Matagal na rin tayong 'di nagkikita...
Mikay: Kayo po, papa. Kelan po kayo pwede?
Papa: How 'bout lunch tomorrow at Paneroni's?
Mikay: Sige po. I'll be there po.
Masaya siya at makakapagkita silang muli ng kanyang ama. They live on the same c
ountry. Pero parang OFW ang kanyang ama sa bibihira nilang pagkikita. Sobrang bu
sy ito at usually by appointment pa ang pagkikita nila. But she grew up that way
and she's used to it. Besides, her dad usually catch up with the lost times by
treating her for a trip abroad and giving her nice, expensive things. Anything t
hat money can buy.
Naputol ang pag-iisip niya nang lumapit ang kanyang publicist na si Mike. He is
a third gender and she considers him as a very good friend.
Mike: Mikay, gusto ka raw intervyuhin ng Fash & Style.
Mikay: Huh? Bakit daw? Ano ba mga questions?
Mike: Ayaw sabihin 'yung exact eh. Basta tungkol daw dito sa fashion show. Pumay
ag ka na. Besides ngayon ka lang ulit makikita ng media.
Nagpatianod na lang siya at lumapit sa isang sikat na reporter ng naturang progr
ama.
Reporter: Hello, Mikaela! It's so nice to see you again...
Nakipagbeso-beso siya dito.
Mikay: Thanks, Ginger. Same to you as well.
Reporter: So, what can you say about the new line of collection of Mr. Rhett Aya
la?
Mikay: Well, I think it's quite different from all of his collections before. Bu
t I like it 'coz its edgy and it has intricate details. So it's really something
new.
Reporter: You might be planning to get some of these new designs, then?
Mikay: Oh, yes! Definitely! I'm also gonna add some on my blog so I can also upd
ate my readers.
Reporter: Wow! That'd be great! And lastly, Mikaela, there's this buzz goin' on
that you and Mr. Dela Rosa are already an item. Is that true?
Mikay: W-what? W-why would they say such things?

Reporter: I think someone saw you with him on the car park of his penthouse.
Mikay: W-well, I think that's ridiculus! I was out of town most of the time. And
no! Whoever that was they saw there, that's not me. Ahm... Siguro napagkamalan
lang...
Matapos ang interview ay galit na galit siya.
Mikay: That's why I hate to be interviewed these days, Mike! Kung anu-anong bali
ta ang pinupukol nila sakin eversince nakasuhan si papa!
Mike: Aba! Malay ba natin na may isisingit na ganung tanong. Saka sinagot mo nam
an ng tama, 'di ba?
Pero iba ang tingin sa kanya ni Mike. Parang nanghihinala. Parang sinasabi ng ti
ngin na 'yun na if there's smoke, there's fire.
________________________________________
Kinabukasan...
Pababa pa lamang ng sasakyan si Mikay papunta sa loob ng restaurant kung san sil
a magkikita ng kanyang ama.
1st Reporter: Mikaela, totoo ba na may relasyon na daw kayo ni Gino Dela Rosa?
2nd Reporter: Anong masasabi mo sa isyung nakita daw kayong dalawa sa car park n
g penthouse niya?
3rd Reporter: At hindi lang isa o dalawa ang nakakita, marami sila, Mikaela.
Hindi niya pinansin lahat ng mga yun. Diretso lang siya sa loob ng resto.
Pagdating niya sa loob ay nakita niya agad ang kanyang ama. Expected na niyang h
indi maganda ang mood nito dahil sa kumakalat na balita. Ngunit wala itong sinab
i tungkol sa issue. Mula nang umupo siya hanggang sa matapos silang kumain ay wa
la siyang narinig mula dito kundi mga kwento ng ilang mga kaganapan sa nagdaang
linggo nito. Kinumusta rin siya at nagkwento naman din siya.
Mikay: I'm really happy na nagkita tayo, Pa. I missed you so much.
Papa: Na-miss din naman kita, iha...
Mikay: Pa, sana makapag-out of the country ulit po tayo soon. I think we both de
serve a break, 'di ba po?
Papa: But you have to understand, Mikaela. I'm really busy and...
Mikay: It's okay po. If you'll have the time na lang po.
Napabuntung-hininga ito.
Papa: Is it true? Totoo ba ang naririnig kong mga balita?
Pormal ang mukha nito. Poker face lang. Akala niya hindi na siya ma-iinterrogate
eh. Yumuko siya.
Mikay: Pa, hindi po totoo 'yun. Sigurado akong kagagawan lang ito ng mga gustong
sumira sa inyo.

Papa: When Mr. Dela Rosa put the case on hold, I started to realize that maybe..
. Just maybe, you've got something to do with it..... Look me in the eye, Mikael
a. And tell me that it's not true...
Unti-unti siyang tumingin ng diretso sa mga mata ng kanyang ama. Gusto niyang um
iyak. Gusto niyang sabihin ang lahat.
Mikay: N-no, Papa. It's not true.
Papa: Sana nga. Sana nga hindi totoo... Hindi ko hawak ang mga pasya mo, anak. B
ut I want you to stay out of this.
Hindi na siya umimik. Naibang muli ang usapan at ipinagpasalamat niya ito.
Maya-maya ay nagpaalam na rin siya. Pero sa pagtayo niya sa mesa ay tinawag siya
ng muli nito...
Papa: Mikay...
Mikay? Tinawag siya ng kanyang papa ng Mikay? The last time she heard him say th
at was when she was in grade school. For him, Mikay is a child's name.
Papa: Mikay... You will always be my little girl. Whatever you're doing right no
w, I just want you to know that you're going on a dangerous line. I don't want y
ou to get hurt.
Mikay: Pa, don't worry about me. I'll be fine.
Humalik siya dito. Sabay talikod sa kanyang ama. Hindi na nito nakita ang namuon
g luha sa kanyang mga mata...
"You're going on a dangerous line".... It's too late, papa... It's too late...
________________________________________
CHAPTER 9 will be published today or tomorrow. Hope you'll read it! :)
Thanks po sa lahat ng nagko-comment, nagbabasa at nag-vovote. :)
<center><h1>CHAPTER 9: Probability of Events</h1></center>
<hr>
Gino: Bianca! Bakit ba ganito?! Panay mali ang computations mo!
Sec.: Ah.. Eh.. Sir, re-compute ko na lang po ulit...
Gino: Simpleng statistics lang naman to eh! Kung sa iba ko 'to pinagawa, tapos k
o na sana yung summary ngayon!
Ngali-ngali niyang sabihin na kung kay Mikay niya 'yun pinagawa, wala ng re-comp
utation na kelangan. Isang linggo na rin ang lumipas simula nang huli silang ma
gkita. At hindi na mawaglit-waglit sa isipan niya ito. Halos sa opisina na siya
nakatira dahil marami lang siyang naaalala sa penthouse niya.
He needs to forget about her for awhile. Andaming kailangan niyang asikasuhin sa
kumpanya at idagdag pa ang kaso ng ama ni Mikay...... Mikay.... Ah!
Sec.: Sir, Bakit ho pala natin pina-hold ang kaso ni Mr. Maghirang? Hindi daw po
makakabuti sa kaso yun sabi ni Atty. Dela Rosa.
Gino: Tawagan mo na lang siya. Sabihin mo kay tito, I'll conduct further investi
gation para mas mabigat ang ebidensya.

Sec.: Eh s-sir, hindi pa ba sapat na ebidensya 'yung...

Gino: Just do as I say!
Sec.: Y-yes po, sir.
Pagkaalis ng kanyang sekretarya ay tumawag naman ang kanyang Financial Analyst.
FA: I reviewed everything. And so far, you're doing very well, Mr. Dela Rosa. Tu
maas ng 10% ang stocks since your stay. This has never happened before. Give it
one more year, mababawi mo na ang nawalang stocks. It might even double.
Gino: Masaya akong marining sa 'yo yan, Mr. Cruz. Tama ka. I'm planning to doubl
e the numbers in less than a year.
FA: Now, I'm being convinced that you're really better than your father.
Matapos ang pag-uusap nila ng kanyang Financial Analyst, naisip ni Gino that he
needs a break. He deserves it. Pina-cancel niya lahat ng appointments ng araw na
'yon.
________________________________________
Katsumi: Pare, buti naman napadalaw ka ulit.
Gino: Na-miss ko kayo pare eh!
Kasalukuyan silang nasa dating tambayan. This time, nag-iinuman sila habang naka
bukas ang TV. Chill lang sila.
Katsumi: Kamusta na ha? Si Mikay? Kelan ang kasal?
Gino: Sira-ulo ka talaga!
Seth: Pare, nagtataka lang kami. 'Di ba may plano ka kay Mikay? Parang wala nama
n eh!
Nagtawanan ang mga barkada niya.
Lester: Kasi, pare, pansin ko lang ha. Basta kasi kay Mikay, nawawala ang mga da
moves mo eh. Wala sa lahi natin 'yan, tsong!
Gino: Ulol! Tumahimik nga kayo! Kararating ko lang, nambabanas nanaman kayo!
JC: Eh ang kumpanya, bro... Kamusta naman?
Tumingin siya dito.
Gino: Ayos naman... Wala namang problema...
Kasalukuyan silang nagkwekwentuhan nang bigla siyang napatingin sa TV. Fashion s
how 'yon. Hindi siya pwedeng magkamali. He'll know that face anywhere. Bigla pa
siyang nagulat nang ininterview ito ng reporter. Nakatitig lang ang mga mata niy
a sa mukha nito habang sinasagot ang mga tanong ng reporter...
"Reporter: Wow! That'd be great! And lastly, Mikaela, there's this buzz goin' on
that you and Mr. Dela Rosa are already an item. Is that true?
Mikay: W-what? W-why would they say such things?

Reporter: I think someone saw you with him on the car park of his penthouse.
Mikay: W-well, I think that's ridiculous! I was out of town most of the time. An
d no! Whoever that was they saw there, that's not me. Ahm... Siguro napagkamalan
lang..."
W-what the?! That slipped on his mind! Kilala silang dalawa dito sa bansa. Andam
ing nakakita sa kanila sa Ground Floor!
Lester: Tsk... Tsk... Bro, bilib na talaga 'ko sa 'yo! Kunyare ka pa ha! 'Yun pa
la ibang level na ang da moves mo!
Katsumi: At sa penthouse na agad dinala ha!
JC: In just a matter of weeks...
Gino: Hoy! Kayo ha! Ayusin niyo nga mga buhay niyo! Narinig niyo sinabi niya, hi
ndi totoo 'yon!
Seth: Wow ha! Denial King ka na rin ngayon!
Nagtawanan sila. Natawa na rin siya. Nagpatuloy ang kwentuhan. Maya-maya...
JC: Bro, may gig pala tayo thursday night. Sa bahay nila Zharm...
Gino: Tsk... 'Di ba lam niyo namang ayokong nagpapakita don?
Seth: Birthday kasi niya, pare eh. Nakapangako na kasi ako dati pa. Saka kaibiga
n pa rin naman namin siya eh.
Gino: Pwede bang wag na lang sumama?
Lester: Alam mo ha... kaya tinawag tayo na Parking 5 kasi lima tayo! Hindi Parki
ng 4, okay?!
Gino: Alam mo, lasing ka na! Alam mo ba 'yon?!
Katsumi: Tutugtog ka lang naman pare eh. Civil ka lang sa kanya, pre.
Inis kasi siya
. They went on
ing-yaman lang
ang mga ito na

kay Zharm. Alam niyang may gusto ito sa kanya dati pa sa New York
the same school there. Mayaman din ang pamilya nito. Halos magkas
sila. Magkaibigan ang mga magulang nila. At halatang botong-boto
magkatuluyan sila.

Makulit ito noon. Laging nakikisabay sa kanya sa school. Sa mga parties, gusto s
iya lagi ang escort. At ang mommy pa nito ang makikiusap sa kanya na samahan siy
a sa mga events. Him, being a gentleman, ay pinakitunguhan niya ito nang maayos.
Pero sa mga panahong 'yon ay iba ang nasa kanyang isipan.
Makulit pa rin naman ito hanggang ngayon. Kaso natuto na siyang tumanggi sa mga
imbitasyon kahit mommy pa nito ang tanggihan niya. Bagay na madalas nilang pagta
lunan ng kanyang ama. "Have some manners, son!". Madalas nitong sabihin 'yon. Bu
t he no longer cares anymore. Maraming nawala at nabago sa kanya. And having man
ners is the least of it.
But maybe, he can go to the gig. He also needs to unwind kasama ang kanyang bark
ada.
________________________________________

Tinititigan ni Mikay ang invitation letter. Galing ito kay Zharm Ariniola. Birth
day daw nito. And she's inviting her. Hindi naman din siya nagtataka. They go on
the same society. They say "hi" "hello" pag nagkikita. So, normal lang na padal
han siya nito.
Pupunta kaya siya? But this will be a big event. Pagkakataon niya ito na ipakita
sa press na may ka-date siyang iba. Para mamatay na ang issue nila ni Gino na n
akita sila sa ground floor ng penthouse nito. Pupunta kaya si Gino sa party ni Z
harm? Pero hindi niya nakikita ang dalawa na magkasama for a very long time. Bag
ay na ipinagtataka niya dati pa. Anyway...
She went to dial the number of one of her dates before. She needed to do this...
________________________________________
Sumapit na ang araw ng party ni Zharm. Kasalukuyang papunta na sila dun kasama s
i Jao, her date. Anak ito ng isang kilalang mayamang politician. He's a business
man and he's definitely good looking.
Jao: I'm sorry if I keep on repeating this, Mikaela. But you're really exquisite
ly stunning!
Mikay: Thanks, Jao...
Nginitian niya ito. Napapnsin din niyang hindi mapigilan nito ang sulyapan siya
habang nagmamaneho. Sino ba namang hindi luluwa ang mga mata sa suot niya ngayon
.
She's wearing a little black sexy dress by Versace. Sobrang iksi ng kanyang suot
. Konting yuko lang ay baka masisilipan na siya. Idagdag pa ang plunging necklin
e at pagiging backless nito. Tinernuhan niya ito ng red plaform sandals by Manol
o Blahnik with matching red Prada clutch and red lipstick.
Sobrang revealing ng kanyang whole look. But she exudes with elegance and class.
Kaya lagi siyang fini-feature sa mga magazines. Ilang beses na rin siyang kinuk
uha na maging model. Pero tinatanggihan niya. She finds it cheap for her to do s
uch things.
Pagbaba pa lang niya ng kotse ay sinalubong na agad sila ng cameras. Pagtuntong
nila sa red carpet ay umabrisyete siya sa braso ni Jao. They're trying to pose f
or the cameras. She tries to fake a smile and a laugh. After a brief interview a
y pumasok na rin sila sa loob.
The party's full of lights. Sobrang luwang
ockey na nagpapatugtog sa gawi roon. A lot
here. Some of them greeted her. Hawak siya
na siya ang date nito. Maya-maya ay nakita

ng
of
ni
na

bulwagan. May stage. At may disk j

people from the high society are t
Jao sa bewang. He seems too proud
niya si Zharm papunta sa kanila.

Zharm: Why! Hello there! I'm really glad you came!

Nagbeso-beso sila.
Mikay: Happy birthday, Zharm... A small gift for you...
Iniabot niya ang gift niya dito.
Zharm: Oh! Thank you! Seriously, the media outside wouldn't be that wild if they
hadn't knew you're coming. So, thanks to you!

Jao: Uhm, ladies... I'll just get some drinks if you won't mind...
Pag-alis ni Jao ay medyo nagbago ang timpla ng mukha ni Zharm.
Zharm: Tatanungin dapat kita if you and Gino are really an item just like I've b
een hearing. But I guess not 'coz you and Jao look amazing!
Mikay: Thanks, Zharm. Of course, that issue with Gino is really funny.
She tries to fake a laugh.
Zharm: Yeah, anyway, that is so nonsense 'coz he's here. And he's my escort! Uhm
, so I'll just go to the other guests, then... See ya!
________________________________________
Watch out for CHAPTER 10... :)
Please leave your comments, guys! Thanks! :)

<center><h1>CHAPTER 10: The Event (Part I)</h1></center>

<hr>
Natigilan si Mikay. Andito daw si Gino. Nilinga-linga niyang mabuti ang paligid.
Halatang may hinahanap siya. But most people are in groups usually chatting and
making noises. And the place is really full of lights. So, you can easily tell
who's who. Sinubukan niyang lumakad nang ilang hakbang. Di niya napansin na may
small inclined area sa hinakbangan niya dahilan upang mabitawan niya ang clutch
bag sa floor. Buti na lang di siya natapilok.
Yumuko siya at pinulot niya ito. Pagkayuko niya ay naramdaman niyang umangat ang
hapit at napakaiksi niyang skirt. Oh my! They might have seen a part of her ass
! Agad niyang pinulot ang clutch at luminga agad sa likuran niya. Mukhang wala n
amang nakapansin. Higit pa niyang sinuri ang mga tao sa likuran niya. Napakunotnoo siya. Sa bandang madilim na bahagi ng bulwagan, may nakatayong pigura... Si
Gino...
Mukhang kanina pa ito nakatitig sa kanya. Dahil nang tiningnan niya ito ay nauna
nang nakatingin sa kanya. Hindi niya mabasa ang reaksyon nito. Pormal lang na n
akatingin sa kanya. He's holding a beer on his hand. He's wearing a white plain
shirt topped with a black leather jacket and a low rise black fitted jeans with
his usual pair of shoes....
Jao: A glass of martini for a gorgeous lady...
Tumingin siya kay Jao.
Jao: I'm sorry. It took me so long. Dami pa gusto kumausap sa 'kin. But I can't
just leave a stunning beauty that long, can I?
Ngumiti siya dito. Pagtingin niyang muli sa kinaroroonan ni Gino ay wala na ito
roon. Muli siyang luminga-linga sa paligid. Ngunit 'di niya ito makita.
Mikay: Uhm, of couse, Jao. You can't just leave me here alone. Ikaw din...

Nanunukso ang tingin at ngiti niya kay Jao. He doesn't want to be with Jao. She'
s just so pissed with the fact that Gino and that bitch are partners tonight!
Napapitlag siya nang naramdaman ang kamay ni Jao sa hubad niyang likuran dahil s
a backless niyang suot. Akma niya sanang tatanggalin ang kamay nito. But she jus
t spotted Gino... with Zharm while being interviewed by the reporters. Ang lakas
naman makakapit sa braso ni Gino ang bruhang 'yon. At ang kumag na lalaki hinah
ayaan lang gawin sa kanya 'yon.
Nainis na siyang tuluyan kaya hinayaan na lang niya si Jao sa paghawak sa kanyan
g likuran habang nakikisalamuha sila sa iba't-ibang tao.
After awile ay huminto na ang music at nakita niya si Zharm na umaakyat sa stage
. Hawak ni Gino ang kamay nito at inaalalayan niya habang paakyat. Ngiting-ngiti
si Zharm habang si Gino ay pormal pa rin ang reaksyon ng mukha.
Zharm: Hello everyone! You all havin' fun?!
Nakapula ng damit ito. Abot hanggang tuhod ang tabas at nakahapit sa katawan. Ma
y itsura rin naman ito. Nagbigay ng dating ang pagiging mestisa niya at pagkakar
oon ng mahabang buhok. Pero payat at pahaba ang mukha nito at ang mga ngipin ay
sadyang malalaki na halatang inayos lang ng ilang taon na pagsusuout ng braces.
At 'pag nagkataong morena ay baka mas may itsura pa ang anak ng kanyang yaya.
Zharm: Well, I'd like to thank all of you for coming on my 24th birthday, guys!
This really means a lot to me.
24 palang daw siya? Gosh! Mukha na siyang 28. No wonder nagmukhang younger sibli
ng niya si Gino na nakatayo sa likuran nito. Naiinis na talaga siya!
Naisipan niyang hawakan ang braso ni Jao at bahagya siyang dumikit sa katawan ni
to. Mukhang natuwa naman si Jao. Ngunit ikinagulat nya ang biglang paghawak ng k
amay nito sa bewang niya malapit na sa kanyang balakang. Ngali-ngali na niyang b
atukan ito kung hindi lang siya nagtimpi.
Zharm: And of course, I'd like to thank Gino for being my escort tonight. He's r
eally so sweet.
Nagpalakpakan ang mga tao sa sinabi nito. Palihim naman siyang napairap. Matapos
ang kehaba-habang speech ni Zharm ay nagpatuloy muli ang party. Nagsimula na ri
ng magsayawan ang mga tao sa indayog ng sweet dance.
Jao: Hey! I think we should dance...
Mikay: I thought you'd never ask... :)
Hinawakan ni Jao ang bewang niya. At naglapit silang dalawa. Pasimple niyang hin
anap si Gino. Nakita niyang abala ito sa pagtimpla ng gitara kasama ang banda. M
alamang tutugtog sila.
Jao: Hey, are you listening?
Mikay: H-huh?
Jao: I said let's go at my place later...
Bahagya siyang kinilabutan sa sinabi nito. Anong ipapalusot niya? Sumulyap siya
kay Gino. Andun na sa tabi nito si Zharm. Parang nang-aaya ang huli na sumayaw d
ahil tinuturo nito ang dance floor. Nainis siyang muli. Tinapunan niya ng malagk

it na tingin si Jao.
Mikay: S-sure...
Pero hindi man lang siya tinatapunan ng sulyap ni Gino. At bakit naman kasi siya
susulyap sa 'yo, aber?! Sino ka ba para sulyap-sulyapan?
Nagulat siya nang bumaba ang kamay ni jao sa balakang niya at ang hininga nito s
a leeg niya. Gusto na niyang itulak ito. Pero hindi pwede! Dahil naiinis siya ki
na Gino at Zharm! Naisipan na lang niyang pumikit at tiisin ang ginagawa ni Jao.
Sa wakas natapos na rin ang music. Bumalik sila sa kanilang inuupuan.
Emcee: Ladies and gentlemen, I know a lot of you have been waiting for ages for
this to happen. This band has a very hectic schedule. But thanks to Zharm, they
managed to give her the time and they actually would like to dedicate all their
songs tonight to the birthday girl!
Hiyawan ang mga tao nang napansin kung sino ang mga umaakyat sa stage.
Emcee: Okay! Without further ado! The Parking 5!!!!
May mga nagtayuan sa mga kinauupuan. May naglabas ng mga cellphone at cameras. P
arang nawala ang pagiging prim and proper ng mga ito. At biglang lumabas ang pag
iging fan nila. Naririnig niyang sinisigaw nila ang mga pangalan ng mga myembro
na mga anak-mayaman din. She had met them many times in different parties before
. Pero nangingibabaw ang pangalan ni Gino.
One crowd goes, "Gino! Gino! Tingin ka dito!" The other girl said, "OMG! Gino lo
oks so hot!" Narinig din niyang nag-uusap ang kanyang katabing mesa... "Napakail
ap ng Gino na 'yan. Hindi ko man lang malapitan kanina. Lilitaw taz biglang mawa
wala."... "Naku, girl! Takot lang sa 'yo yun. Besides he's gonna be mine!", sago
t naman ng kausap... "I don't think Gino even like Zharm," nasagap pa ng kanyang
pandinig na sinabi nang kung sino man.
Napatingin siya kay Zharm. Parang flattered na flattered ang loka!
Jao: Well, the boyband is in the house. (sarcasm)
Inggit ka lang! Damulag ka!
Tumingin siya kay Gino sa stage. Nahuli niyang nakatingin ito sa kanya. Pero aga
d itong umiwas. Hindi, baka guni-guni lang niya na tiningnan siya. Besides, anda
ming nakatayo sa tabi at likuran niya. Malamang sila ang tiningnan nito.
Gino: Magandang gabi po! Ahm... Gusto ko pong pasalamatan lahat po nang pumunta
sa birthday ni Z...
Z?! Z?! Z ang tawag nito kay Zharm! Eh kung Zakalin kaya niya ang bruhang 'yon!
Gino: Ang unang kanta po, Pagsubok...
First, the drum starts beating. Then, the music went wilder. Gino, strumming the
guitar and having that rock star attitude. The crowd went wild as he started si
nging. He's holding the microphone near his mouth while his eyes are closed. As
the song started to go halfway, he went moving around the stage. He started wavi
ng at certain ladies while he's smiling coyly... That smile was only for her bef
ore... He never looked on her direction anymore. She felt something twitched on
her chest. She just can't bear that feeling. It made her feel sick.

She stared at him one more time. He's a different person now than he's used to b
e. He's a man now. Someone who has everything he could hope for unlike the perso
n she used to know who has still lots of yearnings in life. She suddenly realize
d the song had ended when the crowd started screaming louder.
Gino: Thank you! Thank you po!
Tuloy pa rin ang tilian ng mga tao. More cameras are flashing.
Gino: Uhm... This next song... I'd like to dedicate it to someone special...
Tumingin si Mikay kay Zharm. Parang touch na touch. Feeler!
Gino: Ikaw na ang may sabi... Na ako'y mahal mo rin... At sinabi mong... Ang pag
-ibig mo'y di magbabago...
Tiningnan niya ito. Pinaparinggan ba siya? Pero hindi ito nakatingin sa kanya. B
ahagya pang nakayuko si Gino.
Gino: Ngunit bakit... sa tuwing ako'y lumalapit, ika'y lumalayo...
Tuloy ang tilian ng mga tao...
Gino: Puso'y laging nasasaktan 'pag may kasama kang iba... 'Di ba nila alam... N
a tayo'y may sumapaan... Na ako'y sa 'yo at ika'y akin lamang...
The crowd is supposed to be dancing right now. Pero parang abala ang lahat na pa
nuorin ang banda...
Gino: Umasa kang... Maghihintay ako... Kahit kailan...
She needs some air. Gusto na muna niyang mapag-isa...
Mikay: Uhm, Jao. I just need to go to the restroom...
Jao: Samahan na kita...
Mikay: No! It's okay... I'll be fine...
Jao: Okay. I'll wait here, then.
Buti naman hinayaan na rin siya nitong mapag-isa.
Sa kanyang paglalakad at pagsingit sa mga nagkakagulong tao ay may narinig siyan
g nag-uusap nang malakas.
Bitch #1: That Mikaela! I heard she's been seen on Gino's penthouse.
Bitch #2: Well, knowing that girl in making up stories. Asa naman siyang papatul
an siya ni Gino.
Bitch #3: And knowing that she's the daughter of an embezzler!
Bitch #1: Hindi na makuntento that she even would like to hook-up with the boss
of her father. She's such a social climber!
Tumingin siya sa mga ito. Nakatingin sila sa kanya. At sinabayan pa nila nang sa
rkastikong mga ngiti. Hindi na lang niya pinansin ang mga 'to. She wouldn't stoo
p down on their levels.

She knows they're just jealous kasi sikat siya. At sila, kahit anong gawin nilan
g pagpapasikat ay hindi sila mapansin-pansin.
Tinungo niya ang likuran na bahagi ng bahay. May pool area doon. Maliwanag din s
a lugar na 'yon pero walang katao-tao. Umupo siya sa isang pool chair. Huminga s
iya ng malalim. Inhale, exhale, inhale, exhale. Napatitig siya sa mga ilaw sa il
alim ng pool. Matagal siya sa ganoong posisyon. Maya-maya ay muli nanamang nagla
kbay ang kanyang isipan...
Sa New York...
Mikay: Bakit ba kelangang si Zharm nanaman ang partner mo?!
Gino: Mikay, ang kulit mo naman eh! Ilang beses ko na sinabi sa 'yo na nakiusap
'yung mommy niya.
Mikay: Ah so ganon! Sa tuwing makikiusap 'yung mommy niya, lagi ka rin papayag g
anon?
Gino: Eh ano naman idadahilan ko sa pagtanggi ko?
Mikay: Sabihin mo busy ka... That you have other things to do! Pano pag nakiusap
mommy niya na pakasalan mo siya, susunod ka?!
Gino: Syempre hindi!... Babe naman, sana maintindihan mo. May new project si dad
at balak niyang isosyo ang daddy ni Zharm.
Mikay: So, ano ka? Panuhol ganon?
Gino: I'm just trying to be nice to them! That's the least I could do. Alam mo n
amang ako lahat ang magmamana ng trabaho ni papa di ba?
Nakasimangot pa rin siya. Pumunta siya sa terrace ng apartment overlooking the C
entral Park. Sinundan siya ni Gino at niyakap siya mula sa likuran. Niyakap nang
mahigpit ang bewang niya habang hinahalikan ang leeg niya. Hindi pa rin siya na
titinag.
Gino: Babe, gawin na kasi nating legal. Ipakilala na kita kina mom at dad at sa
papa mo. Wala nang magiging problemang ganito 'pag alam na nilang girlfriend kit
a.
Mikay: 'Wag muna ngayon, Gino. Hindi pa handa si papa eh. He thinks I'm too youn
g for this.
Pero alam niyang wala namang pakialam ang kanyang ama sa mga ganitong bagay. Siy
a ang hindi pa handa. Hindi niya alam kung papano isasali si Gino sa normal na a
gos ng buhay niya.
Dito sa New York nag-aaral ito. At paano na ang mga kaibigan niya sa Manila? Paa
no na ang social life niya? Paano na ang mga parties? How about having adventure
s and fun? Pakiramdam niya mawawala ang mga 'yon if she'll be with him. And she
just feels so young to be in this serious relationship. Pero ayaw niyang pakawal
an si Gino. Naguguluhan siya.
Gino: I love you, babe...
Mikay: .... I love you too...
Natigilan si Gino. Pati rin siya nabigla sa nasabi. It just slipped on her mouth
. That's the first time she said those words. There's no taking back.

Gino: T-tama ba narinig ko, Mikay?

Tumango siya.
Gino: Pakiulit naman oh...
Napangiti siya.
Mikay: Mahal na mahal na mahal kita!!!...... And that will never ever change!
Tuwang-tuwa si Gino. Binuhat siya nito. Naiangat ang kanyang dalawang paa habang
hinahalkan siya.
Gino: Promise me, Mikay... That you're mine... And I'm gonna be yours... Forever
...
Napatawa siya.
Mikay: Ang corny mo ha!
Tinitigan lang siya nito. Halatang seryoso sa sinabi.
Mikay: Yes! I promise! Forever and ever and ever!
At sabay na silang nagtawanan. They they'd kissed once more...
__________________________________________
At sinunod ko na talaga ang CHAPTER 11: The Event (Part II) :)
Please always leave your comments. Thanks! :)

<center><h1>CHAPTER 11: The Event (Part II)</h1></center>

<hr>
Ipinilig ni Mikay ang kanyang ulo. Kelangan na niyang tigilan ang parating pag-i
isip sa nakaraan. The things that happened in the past have reasons why they onl
y belonged in the past. But what if she'll have the chance to turn back the time
, will she change anything?...
Jao: Mikaela?
Mikay: Ah... Jao!
Jao: What are you doin' here?
Mikay: Ahm... W-wala. I was on my way back. But suddenly I got tired. So, umupo
muna 'ko.

Jao: Well, yeah. I think you rest for awhile. Especially that you'll need more e
nergy later.
Tinitigan siya nito nang malagkit.
Maybe, she needs to stop all this pretending. Pagod na siya. Siya rin ang mas hi
git na nasasaktan. She just wants to go home. She just wants to wake up the next
morning hoping to forget...
Mikay: I-I think we have to go back to the party.
Inalalayan siya ni Jao sa bewang habang naglalakad sila pabalik sa bulwagan. Pag
balik nila roon ay may ilang tao na rin ang nagsasayawan habang kumakanta si Gin
o... Kisapmata ang kinakanta nito at mukhang enjoy sa pagkanta...
Matapos ang ilang minuto...
Emcee: Thank you so much for being a wonderful audience, guys!! The party's goin
crazy out here!!! But that's just the start! Yes, guys! We have more!
Excited at curious ang mga audience.
Emcee: We're gonna be having a game! Well, it's not exactly a game. But all the
ladies out here should be joining. Yes! including the "taken". Wala pong persona
lan! :)
"Pano ang mga bakla?!", sabi ng isang kabilang sa third gender.
Emcee: Nope! Hindi po pwede! Ladies lang po talaga!
Nakita niya si Gino na ngingiti-ngiti lang sa stage habang hawak pa rin ang gita
ra.
Emcee: All of the ladies, should have to go here on the dance floor! Lahat po! T
hen, Gino here will have to choose five! Five lucky ladies that look extremely h
ot for him! Yes! It's gonna be his choice!
The crowd went wilder.
Emcee: And the prize?! Hmmm... Those ladies would get the chance to dance with G
ino on the dance floor!
Tilian na ang mga babae. Nandiyan ang nag-ayos bigla ng buhok. Merong nagbaba pa
lalo ng plunging neckline. The other bitch that she saw awhile ago, ay nakita p
a niyang itinaas nang higit ang maiksi ng palda. Meron pang naglabas ng lipstick
at dinagdagan ang dati ng mapulang labi.
Kelangan na niyang umalis. Kelangan niyang tumakas. Akma siyang tatayo. Ngunit n
atanawan niya ang mga reporters sa dadaanan niya. Napaupo siya bigla. Mapapansin
ng mga ito na nag-walk out siya sa portion ng game na involve si Gino. Lalong m
anghihinala ang mga 'yon sa gagawin niya. Iisipin nila na guilty siya dahil kung
wala naman siyang tinatago ay makikisali pa siya sa game.
Napansin niyang nagpupuntahan na ang mga girls sa dance floor.
Jao: I think you should go. It would be an honor pag napili ka niya. Knowing tha
t you're my date and all...
Nakangiti pa ito.

Tumayo na rin siya at sumunod sa dance floor.

Halos lahat ng mga ladies ay di magkamayaw na pumwesto sa harapan sa paniniwalan
g agad silang mapapansin ni Gino. Pasimple lang siyang tumayo sa kung san siya n
ahinto. Tingin niya ay mga nasa bandang likuran siya. She doesn't care. Just for
the sake of participating. Paglinga niya ay napansin niyang nakisali rin si Zha
rm. Mukhang full of confidence na ito na isa siya sa mapipili.
Emcee: Okay, to the five ladies, once you are chosen, Gino will hold your hand.
Then, punta agad kayo dito sa stage. Is it clear? Okay! mukhang maayos na ang la
hat. Start na tayo... But ladies! Please take care of Gino!...
Hinawakan ni Gino ang microphone.
Gino: Ahm... This is really a funny game. But anyway, I think all of you look go
rgeous tonight, ladies...
Lalong nagtilian ang mga babae.
Then the music started playing...
Gino: Adik sa 'yo... Awit sa akin... Nilang sawa na sa 'king mga kwentong marath
on...
Bumaba na ito ng stage. Unti-unting lumalakad sa mga nakatayong mga girls.
Gino: Tungkol sa 'yo... At sa ligaya...
Isa-isang tiningnan ang mga girls na nadadaanan. At mukhang may nakita na siya a
gad. Hinawakan ang kamay nito at dumiretso na ang babae sa stage. The lady looks
like a model.
Gino: Iyong hatid... sa aking buhay...
May napili ulit ito. Isang artistang sikat na sikat...
Gino: Tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw...
Nakita ni Gino si Zharm. Agad na hinawakan ang kamay nito. At gaya nang nauna ay
pumunta si Zharm sa stage na halatang tuwang-tuwa.
Gino: Sa umaga't sa gabi sa bawat minutong lumilipas...
Ilang hilera ang nadaanan nito na wala nang napipili. May mga kumakalabit na kay
Gino at pilit nagpapaakit na sinasabing siya raw ang piliin. Pero nginingitian
lang nito ang mga 'yon at hindi pipiliin.
Gino: Hinahanap-hanap kita... Hinahanap-hanap kita...
May isang hilera pa bago ang sa kanila. Napahinto si Gino sa tapat ng bitch na n
akita niya kaninang pilit itinataas ang maiksing palda. Ngumiti si Gino dito at
hinawakan ang kamay. Tili ng tili ang bitch habang paakyat sa stage.
Gino: Sa isip at panaginip... Bawat pagpihit ng tadhana...
Dadaan na ito sa may hilera nila. Napansin niyang dahan-dahan itong naglalakad.
At talagang isa-isang tinitingnan ang mga babae. Kitang-kita niya sa gilid ng mg
a mata niya ang ginagawa nito. Pano siya mag rereact?

Gino: Hinahanap-hanap kita...

Wala pa bang napipili?! Dapat pumili na ito para 'di na dumaan pa sa harap niya!
Gino: Sabik sa 'yo... Kahit maghapon... Pa tayong magkasama parang telesine...
Mga dalawang girls na lang bago siya.
Gino: Ang ating ending... Hatid sa bahay mo... Sabay goodnight...
Nilagpasan na ang isang babae. Isa na lang bago siya. Huminto ito sa harap ng ka
tabi niya. Tinitigan.
Gino: Sabay may kiss... Sabay bye-bye...
Nilagpasan ulit ni Gino. Lumipat na ito sa harapan niya. Ang lakas ng kaba niya.
Nakatingin lang siya sa baba. Pero unti-unti siyang tumingin sa mga mata nito.
Nakatitig lang ito sa kanya. Hindi pa rin niya mabasa ang reaksyon nito.
Gino: Sa umaga't sa gabi sa bawat minutong lumilipas... Hinahanap-hanap kita...
Hinahanap-hanap kita...
Nakatitig pa rin ito sa kanya. Hindi kumukurap.
Gino: Sa isip at panaginip... Bawat pagpihit ng tadhana... Hinahanap-hanap kita.
..
Tinititigan lang din niya ito.
Maya-maya ay nilagpasan na siya. Napakurap ang kanyang mga mata. Nahigit niya an
g hininga. Hindi siya pinili ni Gino.......... Akala ba niya 'yun ang gusto niya
... Pero bakit parang....
Tumingin si Mikay sa stage. Nakita niyang halatang masaya si Zharm dahil hindi s
iya pinili. Ganun na rin ang bitch sa tabi nito na nakatingin din sa kanya. Basa
niya sa reaksyon nito na sinasabing, "Buti nga sa'yo!"
Napili ni Gino ang katabi niya. Dumiretso na silang dalawa sa stage. At dun na t
inapos ni Gino ang kanta.
Nang matapos na ay isa-isa nang bumalik ang mga hindi napili sa kanilang mga kin
auupuan. Parang napahiya pa siya dahil pakiramdam niya ay ngayon lang siya hindi
napansin sa isa sa mga awards o recognitions na usually ay lagi niyang nakukuha
.
May nakita siyang nag-flash ng camera mismo sa mukha niya.
Reporter: Mikaela! How does it feels like to not be chosen in spite of looking s
o hot tonight?!
Hindi niya ito sinagot. Diretso lang siya sa kanyang kinauupuan.
Jao: Don't mind anything about it. Too bad Gino doesn't know what he's missing.
But lucky for me!
Napangiti siya nito. But she's really pissed! She just hates losing!
Emcee: Okay, five lucky ladies! Claim your prizes! A dance with Gino!
Nagsimula nang tumugtog ang isang mellow sound. Kinuha ni Gino ang unang babaeng

napili niya. Nakangiti lang ito habang inaalalayan sa pagbaba ng stage ang bruh
a. Pagdating sa dance floor ay hinawakan ni Gino ang bewang ng babae. At nagsimu
la ng sumayaw.
Halata sa crowd na maraming naiinggit. Deep inside her, may gustong magpumiglas
na kanyang nararamdaman. Gustong niyang magrebelde.
Tumayo siya. Iniwan niya si Jao sa mesa. Lumingon siya dito. Buti na lang hindi
siya napansin nito. Tinungo niya ang bar side.
Mikay: One shot of scotch please...
Binigyan siya ng bartender... Two shots... Three shots... Umeepekto na agad... H
uminto na siya after the third shot. Ayaw niyang magpakalasing. Pampalakas loob
lang. To remove her inhibitions...
Lumingon siya sa dance floor. Si Zharm na ang kasayaw nito. She felt something w
as pinched on her chest. Pinagmamasdan niya ang dalawa. Meant to be talaga sila,
sabi ng isip niya. They're really meant for each other. At siya? Siya si Mikay
na isa raw social climber. Gusto niyang maluha. Pinigilan lang niya.
Pakiramdam niya ay napakahabang oras ang lumipas nang maisayaw lahat ni Gino ang
limang babae. Durog na durog na ang puso niya. Why is he acting like he doesn't
even know her?...
Nagsimula nang may tumugtog na isang bandang kilala rin sa industriya. Mas upbea
t na ang tempo ng sayaw pero super sexy ang vibe ng music. And she wants to danc
e. Lumapit siya kay Jao.
Jao: Hey! Where've you been?
Hinila niya ito.
Mikay: Come! Let's dance! The night is young! We should have fun!
Bulong niya rito na agad namang ikinatuwa ni Jao. Hindi na niya nakita si Gino a
fter his "dance number". At tila ba wala na siyang pakialam dito.
Nakihalo na sila sa mga sumasayaw sa dance floor. Everyone's havin' fun. She fel
t the rhythm of the music and she started to groove her body. She's a great danc
er. Alam niyang talbog ang lahat sa dance floor sa pagsayaw niya. Pumwesto siya
patalikod kay Jao. Nakataas ang kanyang dalawang kamay habang iniindayog niya an
g kanyang bewang at balakang. Jao held her waist close to his body. And he start
ed keeping up with her.
Jao's a great dancer as well. She heard some people on the crowd cheering up for
them. She felt Jao touched her bare legs. Naramdaman niyang pumipisil at dumada
ma ang kamay nito as he's touching her all over. Naroon yung dumadama ito sa hub
ad niyang likuran, sa gilid ng boobs niya. At ramdam niya ang hininga nito sa le
eg niya. She closed her eyes. She doesn't care anymore. She just continued to gy
rate. And give a very sultry and exquisitely hot dance number.
Minulat niya ang kanyang mga mata. Unti-unti na palang nag-alisan ang mga tao sa
dance floor. Tatlong pares na lang silang sumasayaw. Isa roon si Zharm at ang d
ance instructor na partner nito. At ang isang pares ay di niya kilala. Nanonood
ang mga tao sa kanila. The media are everywhere. Halatang pilit siyang gustong t
albugan ni Zharm. Ngunit matigas ang mga anggulo ng kembot nito. Sorry siya! 'C
oz Mikaela is a natural born dancer. She has this grace and elegance. While Zhar
m there looks like a pole-dancing prostitute.

Halata sa mga cheer ng crowd... "Go! Mikaela!", "You're rockin' it, Mikaela!", "
Too hot, Jao!", at kung anu-ano pa na patungkol sa kanila.
____________________________________________
Please leave you comments... :)

<center><h1>CHAPTER 12: Consequences of Actions</h1></center>

<hr>
Higit pa na pinagbuti ni Mikay ang pagsasayaw. The tempo of the music started to
get a little faster. There were times na binuhat pa siya ni Jao. Lalong nagpala
kpakan ang mga tao. Maya-maya ay bumaba ang kamay ni Jao sa balakang niya. Then
suddenly, he's touching her ass. Medyo natitigilan na siya. She thinks he's real
ly getting too far.
While dancing... Bumulong siya.
Mikay: Jao, stop touching my ass!
Jao: What?!
Nagbibingi-bingiang sagot nito habang nakangisi pa. Gusto niyang huminto. Pero m
atatalo siya kay Zharm na kanina pa effort ng effort dun. She tried to ignored i
t na lang. Tutal malapit nang matapos ang music.
But the next thing she knew ay may tumakbo at nanulak sa kanya. Tapos biglang wa
la na si Jao sa harapan niya. Napakabilis ng mga pangyayari....
Nakahiga na si Jao sa floor at dinadalimuhong ni Gino! Sunud-sunod na suntok ang
pinakawalan ni Gino sa mukha ni Jao. Hindi makagalaw si Jao.
Gino: P*TANG INA MO!!! P*TANG INA MO!!!! GAGO KA!!!
Paulit-ulit na litanya ni Gino habang walang preno sa pagsuntok. Putok agad ang
labi at gilid ng mata ni Jao sa tindi ng mga suntok nito.
Gulat ang lahat. Walang nakagalaw. Pati ang music ay huminto.
Maya-maya ay patakbo ng dumating sina Seth at Katsumi. Pilit inihihiwalay si Gin
o kay Jao. Pero hindi nila matinag ito. Nang may tumulong na isa, ay naihiwalay
na rin nila. Pero akma pa ring susugod si Gino kung hindi lang siya hinawakan ng
mahigpit ng mga ito.
Gino: P*TANG INA MO!!!!
Pilit tumayo si Jao. Hindi nila namalayan na may kakayanan pa itong sugurin si G
ino at suntukin din ito habang hawak ang huli. Bumitiw ang ilan kay Gino at si J
ao naman ang inawat. Dahilan para makasuntok ulit si Gino.
Para siyang nagising mula sa pagkabigla.

Mikay: Gino!!!! Tama na!!!!!

Parang hindi siya nito naririnig. Nakatingin lang si Gino kay Jao na parang gust
ong patayin ang huli.
Madami na rin ang tumulong sa pag-awat. Tila nakabawi na rin sa pagkabigla ang m
ga ito.
Jao: Ano bang ginawa ko?!!!!
Hirap na sigaw nito.
Gino: Kanina pa kita pinagpapasensyahan, hayop ka!!!!....
Halatang lito pa rin si Jao. Akmang susugod ulit si Gino.
Ngunit hinawakan niya ito sa braso. Pilit hinihila. Pero mas malakas ito sa kany
a. Siya tuloy ang nahila nito. Hinawakan siya ng marahas sa braso niya. Pero hin
di man lang siya nito tinatapunan ng tingin.
Mikay: Gino! Ano ba! Tama na!
Dinuro ni Gino si Jao.
Gino: Simula nang dumating ka kanina... Nagtitimpi na ako sa 'yo, gago ka!!!....
Subukan mo pang lumapit sa kanya... Subukan mo pang hawakan siya... Hindi lang
'yan aabutin mo sa akin!!!
Tumingin si Jao kay Mikay. Tila naiintindihan na ang nangyayari.
Mukhang lalong nainis si Gino sa ginawa ni Jao.
Gino: Subukan mo pang tapunan siya ng tingin! Subukan mo pa!!!
Hindi na sumulyap sa kanya si Jao. Hawak pa rin ni Gino ang braso niya.
Mikay: Gino! Aray! Bitawan mo nga ako!
Binitiwan siya nito. Pero sa kadahilanang sumugod ito kay Jao at hinablot ang kw
elyo nito.
Gino: Akin lang siya, PARE!!! Matagal na siyang akin!!! Nagkakaintindihan ba tay
o? Ha?!!!
Tumango si Jao. Halatang natakot na.
Nilapitan siya ni Gino. Hinablot siya sa braso. Akma siya hihilahin. Ngunit napa
hinto ito. Napatingin sa suot na damit ni Mikay. Parang may naalala ulit. Bigla
-bigla ay lumapit ulit ito at sinuntok sa tiyan si Jao. May mga umawat muli sa k
anya.
Gino: Gago ka pare!!! Wag na wag mo na siyang susubukang hahawakan!!!!!!!
Binalikan siya nito. Sabay hawak sa kamay niya at hinihila siya paalis sa lugar
na 'yon.. Sumunod na lang siya sa paghila nito. Nakita niya ang mga reporters. T
ila takot magsalita. Pero napansin niyang panay ang kuha ng mga ito ng pictures.
Napansin rin niya ang ilang mga tao roon na tila gulat pa rin sa pangyayari. An
g mga bitches kanina ay nakita niyang nakanganga na tila di makapaniwala.
Pagdating nila sa kotse nito ay binuksan ang pintuan ng side niya at pinasakay s

iya doon na parang wala siyang choice kundi ang sumunod. Pinaharurot ni Gino ang
kotse. Sobrang bilis nitong magpatakbo. Bigla niyang nilagay ang seatbelt. Tumi
ngin siya dito. Nakatingin lang ito sa daanan.
Mikay: G-Gino...
Hindi siya nito pinapansin o tinatapunan man lang ng tingin. Mas lalo pa nitong
binilisan ang pagpapatakbo. Napakalayo ng binabagtas nila. Hindi na niya alam ku
ng saan siya dadalhin nito. Basta ang napansin niya ay wala na sila sa syudad.
Mikay: G-Gino... Gino! Ano ba! Ang bilis mo magpatakbo!!!
Bigla itong nagpreno. Napansin niyang madilim sa lugar at mataas na parte ito na
kung saan ay natatanawan ang mga ilaw sa syudad. Bumaba bigla si Gino. Sinara n
ang napakalakas ang pintuan na ikinagulat niya. Narining na lang niyang sinipa s
ipa nito ang gulong ng sasakyan. Hindi pa ito nakuntento at sinipa-sipa ang iban
g parte ng kotse nito. Hindi siya makagalaw. Ayaw niya itong awatin at baka siya
ang pagbalingan.
Pumunta si Gino sa edge ng mataas na bangin. Napapitlag siya nang marinig niyang
sumigaw ito ng napakalakas. Parang binubuhos nito lahat ng sama ng loob. Bumaba
na siya sa pag-aalalang baka madulas o mahulog ito sa bangin. Lumapit siya at h
inawakan ito sa braso.
Mikay: Gino! Ano ba! Tama na nga!!!
Lumingon ito sa kanya. Tinitigan siya. Matagal siya nitong tinitigan. Galit? Sam
a ng loob? Pagsusumamo? Magkakahalong emosyon ang nababasa niya sa mga mata ni G
ino.
Gino: Mikay, hanggang kelan mo ako gustong pahirapan? Hanggan kelan ang laro na
'to para sa 'yo ha?
Mikay: H-hindi kita maintindihan...
Gino: Three years, Mikay! Three years since you've left!... Ginawa mong parang l
aro ang lahat! Ginawa mo akong uto-uto!!!
Mikay: Gino...
Gino: Para akong baliw sa kakaisip kung ano ang totoo at kasinungalingan sa laha
t ng mga ginawa mo! O kung kasinungalingan lang ba ang lahat?!
Tumulo na ang mga luha ni MIkay.
Gino: Gusto kong isipin na bata ka pa kaya mo ginawa yun. Pero hindi, Mikay! Dah
il ang bata marunong magpaalam.
Mikay: I-Im sorry...
Gino: I just found myself one morning... na wala ka na sa tabi ko...
May tumulo ng mga luha sa mata ni Gino.
Mikay: Natakot ako, Gino... I was just so scared...
Gino: Scared? Mikay! Sinundan kita! Bumalik ako ng Pilipinas!
Iyak na ng iyak si Mikay.

Gino: Pero anong nakita ko ha? You're with a guy!!! Ganun mo ako kadaling pinagp
alit!!!
Mikay: I'm sorry, Gino...
Gino: Gusto kong isipin na iba ka... Dahil ako ang nakauna sa 'yo. Pero binigay
mo ba 'yon dahil yun ang hinihingi ng sitwasyon? ha?! Gaya ng sabi mu nun, lasin
g ka! Yun ba? Yun ba ang dahilan?!
Mikay: Hindi totoo yun! Hindi totoong lasing ako! Ginusto ko talaga ang nangyari
...
Gino: Ginusto?! Ginusto mo rin ba yung mga sumunod sakin ha?!
Mikay: Wala nang ibang lalaki, Gino! Ikaw lang...
Gino: And you supposed me to believe you after what you've done kanina?! The guy
's touching you all over and you look okay with it!
Mikay: I'm telling the truth, Gino...
Pero parang hindi siya nito pinapakinggan.
Gino: Pero alam mo ang tanga ko, Mikay! Kasi pilit pa rin akong naniniwala na ta
yo pa rin... Tayo pa rin hanggang sa huli...
Mikay: Maniwala ka sana na minahal kita... Everything's just so new to me. Pakir
amdam ko, hindi pa ako handa at natakot ako... Sana maniwala ka, Gino...
Gino: Hindi na mahalaga yun, Mikay... It doesn't even matter anymore! Masyado na
ng maraming nangyari... Kahit ano pang gawin ko... Hindi ko na kaya pang ayusin.
..
Mikay: .....
Iyak na siya ng iyak...
Gino: Maybe... I just need to let go.. To let you go...
Mikay: Gino!!!
Iyak na siya ng iyak. Gusto niyang sabihin dito na mahal na mahal pa rin niya it
o... Lumapit siya dito. Niyakap niya ito nang mahigpit. Pero hindi ito natitinag
... Tiningala niya ito. Nakatingin lang sa kanya na para bang sumusuko na ito.
Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni Gino at inilapit niya ang mga labi niya
sa mga labi nito. Hinalik-halikan niya ito kahit hindi ito gumaganti. Matagal n
iyang ginawa 'yon. Huminto siya at tumingin muli rito. Tila napahiya siya sa gin
awa. Nagyuko siya ng ulo. Tumingin si Gino sa mga luha niya. Pinunasan nito ang
mga 'yon. Maya-maya ay si Gino na ang humahalik sa kanya. Madiin, mapusok... Par
ang gustong ipadama sa kanya ang mga nawalang panahon nila. Gumanti na rin siya
sa mga halik nito.
Matagal na nagsalikop ang kanilang mga labi. Matapos iyon ay nanginginig na tumi
ngin sa kanya si Gino. Nabasa niya ang matinding emosyon nito. Nagyakapan sila.
Maya-maya ay muling naghalikan.
Hindi na alam ni Mikay kung saan siya dinala ni Gino. Tingin niya ay isang priva
te resort iyon na nasa isang beach. Ngunit ang tanging alam na lamang ni Mikay a
y ang mga halik ni Gino habang inihihiga siya nito sa kama. Natanggal na nito an

g kanyang mga suot at tambad na dito ang kanyang kahubdan. Hinalikan siya ni Gin
o sa leeg. Mainit ang mga halik nito at 'di niya maiwasang hindi mapaungol. Buma
ba ang mga halik nito sa kanyang dibdib at kung saan-saan pa.
Huminto saglit si Gino sa ginagawa at narinig niyang nagtanggal din ito ng kasuo
tan. Lumapit itong muli sa kanya. Patuloy ang pagpapaligaya sa kanya nito. Pero
may gustong maganap si Mikay na hindi niya maintindihan... Parang may kulang...
Mikay: G-Gino...
Tumingin sa kanya si Gino. Tila naintindihan siya nito. Maya-maya ay pumwesto na
ito. At naramdaman niyang unti-unti syang nakumpleto. Nagsanib sila bilang isa.
Tinitigan siya nito. Tila nakikiramdam. Ngunit halatang nagpipigil dahil dama n
iyang nanginginig pa ito. Hinila niya ang mukha ni Gino at hinalikan niya ito na
ng mapusok. At doon na nagsimulang gumalaw si Gino. Maya- maya ay napuno na ng k
akaibang ingay ang buong kwarto.
Tumutulo ang mga luha ni Mikay. Masayang-masaya siya. All this time she knew tha
t she had left her heart in New York the moment she left him there. She just kee
ps on denying it...
Tumingin siya kay Gino na mahimbing na natutulog sa kanyang tabi. She smiled. Ho
w nice would it be to wake up every morning with you always by my side, bulong n
g kanyang puso.
____________________________________
Hehehehe... :)

<center><h1>CHAPTER 13: Like Nothing Happened...</h1></center>

<hr>
It took me some time to update 'coz I'm really busy. #ReallySorry :(
Just to share, you could read back the old chapters just in case you've forgott
en the flow of my story... :)
Happy Reading!
__________________________________________________
Naalimpungatan si Mikay sa matinding sikat ng araw na tumatama sa kanyang mga m
ata. At sa pagmulat niya ay lumingon agad siya sa kanyang tabi. Ngunit wala na s
i Gino doon. Agad siyang bumangon at doon niya napansin na tanging ang kumot lan
g pala ang tumatakip sa kanyang kahubdan. Pilit niya itong itinapis sa kanyang k
atawan.
Luminga siya sa kabuuan ng kwarto. Napakaliit lamang nito. Ngunit napuna niyang
tila kumpleto ito dahil mayroon pang closet at sariling banyo. Gawa ang cottage
sa tila isang mamahaling klase ng kahoy. Sa dako pa roon ay napansin niyang may
maliit na verandah. Dahan-dahan siyang tumungo roon sa pag-aakalang may mga tao
sa labas.
Ngunit sa pagsilip niya ay tumambad sa kanya ang kulay asul na karagatan at napa

kaputing buhangin. Dito rin niya napagtanto na wala nang ibang cottage roon mali
ban sa kanyang kinatatayuan. Parang wala siya sa isang resort kundi nasa isa siy
ang paraiso...
Nilanghap niya ang hanging samyo ng karagatan. Gusto niyang pumikit at damhin an
g kapayapaan na kanyang nararamdaman. Ngunit natatakot siyang sa kanyang muling
pagdilat ay mawala ang lahat ng kanyang pinagmamasdan. Kung panaginip man ang la
hat ay ayaw na niyang muling magising pa.
Ilang sandali ring nagtagal si Mikay sa ganoong posisyon. Napapitlag na lamang s
iya nang may magsalita mula sa kanyang likuran...
Gino: Napakaganda 'di ba?
Nilingon niya ito at nakita niyang nakatingin ito sa kanya. Hindi pa rin niya ma
basa ang emosyon nito. Pinili niyang hindi ito pansinin at muling ibalik ang tin
gin sa karagatan. Bigla siyang nailang sa kaalamang wala siyang ibang suot malib
an sa kumot.
Gino: Binili ko 'to nung panahong kararating ko galing New York. And what's cool
about this is that no one knows I own this place. Just like a secret hideout...
Mikay: Pero parang napakalayo nito sa kabihasnan. San bang lugar 'to?
She said that without looking at him. She just can't bear holding his stares na
hanggang ngayon ay ramdam niyang ginagawa pa rin nito.
Gino: Mahalaga pa ba kung nasan tayo, Mikay?...
Bigla siyang napalingon sa sinabi nito.
Mikay: Gino! Kelangan kong makausap si papa. At 'di ko magawa 'yun dito dahil wa
lang signal!
Narinig niyang napabuntung-hininga ito.
Gino: Nakausap ko na siya kanina. Nasabi ko na ang mga dapat kong sabihin. At na
niwala naman siyang nasa maayos kang kalagayan.
Mikay: Pano mo nagawang tawagan si papa eh wala ngang signal dito?!
Pakiramdam ni Mikay ay mas madali ang sumigaw. Sa ganoong paraan ay tila natatak
pan niya ang kanyang tunay na nararamdaman.
Gino: Galing akong bayan kanina. Dalawang oras din ang layo mula dito...
Mikay: Eh di sana ginising mo man lang ako 'di ba? Para naman nakasama ako!
Gino: Sinubukan naman kitang gisingin eh...
Mikay: Imposible! Pano ka ba manggising? Pabulong? Ang sabihin mo sinadya mong '
di ako gisingin para 'di ako makasama!
Gino: 'Di totoo yan! Ang tagal pa nga kitang hinahalik-halikan kanina eh! Kaso p
ara kang mantika kung matulog...
Tipid ang ngiti nito sa kanya.
Mikay: Alam mo, ang bastos mo talaga!

Gino: Bakit wala namang masama sa ginawa ko ah?! 'Yung mga halik ko pa nga ang a
larm clock mo dati 'di ba?
Patay-malisya nitong sabi at lumuwang na ang pagkakangiti. Sinasabi na nga ba ni
ya eh. May tinatagong kalokohan ang poker face na yun ni Gino.
Maya-maya ay napansin niyang biglang bumaba ang tingin nito sa kanyang dibdib...
Gino: Ahm... Kung gusto mo pwede tayong mag-swimming mamaya sa beach...
Mahina nitong sabi.
Mikay: H-hindi! S-salamat na lang!... P-pero dyan na lang ako sa banyo. Mamaya n
a lang tayo mag-usap...
Dali-dali siyang umalis at iniwan ito sa verandah. Dumiretso siya sa banyo at ag
ad ni-lock ang pinto. Mabilis ang pintig ng puso niya. May mga tingin si Gino na
tila ba pinapaalala nito ang nangyari nang nagdaang gabi.
Huminga siya ng malalim at sinubukang pakalmahin ang sarili. She feels like she
needs a cold shower...
Matapos ang halos isang oras ay naisipan na rin niyang lumabas ng banyo. Napaupo
siya sa dulo ng kama habang suot ang puting bathrobe. Wala siya ni anumang pags
isisi sa nagyari sa kanila ni Gino. It is something very special for her. A memo
ry she can hold on to.
She was even smiling awhile ago when she saw on her body the traces of their lov
emaking last night.....
Maya-maya ay nagbalik ang diwa niya sa kasalukuyan. Napaisip siya kung ano nga p
ala ang kanyang pagpapapalitang damit. Nakita niya ang isang malaking plastic ba
g sa ibabaw ng malaking drawer. Nang tiningnan niya ito ay nagulat pa siya ng ma
pag-alamang mga damit pambabae ang nilalaman nito.
Mayrong mga napakaiksing shorts, tube tops, swimsuits at iba't-ibang klase ng pa
nloob. Lahat ng ito ay tila inihulma sa kanyang katawan. Patunay lamang ito na g
aling bayan si Gino at maaaring totoo ang sinabing nakapag-usap nga sila ng kany
ang ama.
May naririnig siyang tila kumakaluskos sa labas ng silid. Dali-dali siyang nagbi
his na agad din niyang ikinainis dahil para na rin pala siyang nakahubad sa mga
damit na pinili ni Gino.
Paglabas niya ay nabungaran niya si Gino na nasa kusina. Nakatalikod ito sa kany
a at mukhang abala sa pagluluto. Parang hindi siya nito namalayang dumating dahi
lan upang may pagkakataon pa siyang pagmasdan ito.
Walang damit na pang-itaas si Gino. Naka-fitted low-rise black jeans at itim na
medyas lamang ito. Kitang-kita tuloy niya ang payat nitong pangangatawan...
Gino: Ano? Nakakatakam 'di ba? Mas masarap yan pag titikman.
Muntik nang masamid si Mikay kahit wala namang kinakain.
Lumingon sa kanya si Gino at ngumiti nang nakakaloko.
Gino: Sabi ko, masarap yang alimasag na niluto ko...
Sabay nguso nito sa pagkaing nasa mesa. Ngunit base sa makahulugan nitong tingin

ay parang may iba itong ibig sabihin. Parang alam nitong kanina pa niya ito pin
agmamasdan.
Mikay: Ahh, mukhang masarap nga. Pwede na bang kumain?
Pagpapagaan na lamang niya sa usapan.
Gino: Saglit na lang 'tong niluluto ko. Sabay tayo ha?
Ngumiti siya dito. Umupo siya sa isang mataas na stool. At doon niya higit na na
kita na mayroon ding mga tinunong isda, gulay, fried rice at iba't-ibang klase n
g prutas.
Mikay: Andami mo naman ata niluto, Gino... Parang hindi naman natin 'to mauubos
eh.
Gino: Alam mo... kaya nangangayayat ka na, Mikay eh. Kulang ka na sa tamang pagk
ain...
Mikay: Aba! Nagsalita ang hindi payat!
Gino: Lalaki ako, Mikay and I'm physically active kaya I'm physically fit.
Mikay: Eh kung sabihin kong physically active din ako kaya ako payat?
Gino: Ikaw? Baka physically active in shopping ang ibig mong sabihin?
Sabay tawa nito.
Mikay: Ibalik mo na nga yung Gino na seryoso! Yung feeling emo! Kesa yang ganyan
na ang lakas mo mang-asar...
Gino: "Gino na seryoso?"... Wag na... Baka lalo ka lang ma-inlove eh...
Nakangiti nitong sabi.
Mikay: Ewan! Ang epal mo, lam mo ba yon?!....Ang tagal naman ng niluluto mo....
Gutom na ko eh...
Pag-iiba niya ng usapan. Baka kung saan pa kasi ito mapunta.
Gino: Eto na po oh... Tapos na po, mahal na prinsesa...
Isinalin ni Gino ang shrimp gambas sa platter.
Mikay: Wow! Kelan ka pa natutong magluto ha?
Gino: Ahm... Simula nung iniwan ako ng isang babae... Eh kasi naman sanayin ba n
aman akong pakainin lagi ng masasarap... Tapos biglang mang-iiwan na wala man la
ng iniwang pagkain sa mesa... Tsk... Tsk...
Halatang nagpaparinig nanaman ito sa kanya.
Mikay: Grabe naman! At sino naman kaya ang may kayang makagawa nun sa isang lead
ing man na tulad mo?...
Gino: I know, right... She's a bad bad girl...
Mikay: Well, I have to meet her para naman masampal ko siya 'di ba?

Gino: Wag! Wag mo siyang sasaktan...

Mikay: Bakit naman? Ayaw mo nun para magising siya at ma-realize nyang what a fo
ol she had been...
Pabiro niyang sabi.
Gino: Kasi 'pag sinaktan mo siya.... Para mo na rin akong sinaktan...
Nagkatitigan sila. Si Mikay ang unang nagbawi ng tingin.
Mikay: Alam mo, gutom lang yan! Mukhang nagdedeliryo ka na eh oh!
Kumuha na siya ng mga pinggan at inilapag sa mesa. Agad namang nilagyan ni Gino
ng kanin ang mga ito.
Mikay: Gino! Andami namang kanin nyan! 'Di ko yan kaya ubusin!
Gino: Mikay! Pwede ba kahit ngayon lang sundin mo naman ako...
Kinuha nito ang malaking piraso ng alimasag. He cracked it open at sabat lagay n
g laman sa plato niya.
Gino: You eat, okay! No complaints...
Nagsimula na silang kumain nang nakakamay lamang. Doon niya na-realize na sobra
pala siyang gutom. She had barely eaten some food yesterday. Sunud-sunod tuloy a
ng subo niya.
Gino: Oy! Alam ko sinabi kong kumain ka ng marami pero baka naman mabilaukan ka
nyan...
Sabi nito habang hinihimayan naman siya ng tinunong isda.
Mikay: Grabe! Mas masarap ka na ata magluto sakin eh!
Gino: Ang sabihin mo ngayon ka lang ulit kumain after how many years...
Mikay: Ikaw na nga tong pinupuri taz mang-aasar ka nanaman...
Gino: Eto, tikman mo 'to... My special shrimp gambas...
Sabay pulot nito sa nabalatan ng sugpo at ngayo'y isinusubo na ni Gino sa bibig
niya. Bigla tuloy siyang nailang.
Gino: Come on, open your mouth! Don't be shy... Taste it...
Patay-malisyang isinubo ito ni Mikay.
Gino: Lick the sauce on my fingers...
Mikay: Gino! Nakakainis ka na ha!
Gino: Baket nanaman? Eh sa hindi mo nga natikman yung sauce eh...
Mikay: Ako ng kukuha, okay? Kumain ka na nga... I know how to feed myself.
Kumuha siya ng ilang piraso ng shrimp gambas at sinimulan na niya itong lantakan
. Ganon din ang ginawa ni Gino.

Mikay:This is really really good...

Gino: Salamat...
Mikay: No, seriously. I really need to modify my recipe...
Patuloy pa rin siyang hinihimayan ni Gino habang kumakain ito.
Mikay: Just excellent...
Patuloy naman niyang litanya. The food tastes really delicious....
Mikay: Hmmm... Yum!
Next thing she knew Gino's lips were on hers. He's kissing her so deep yet so ge
ntle. It's like he's savoring the insides of her mouth. He's gently teasing her
tongue. She tried to open her eyes... She saw him with his eyes closed. His move
ments are so passionate. It's like he can't get enough of her.
Maya-maya ay tila natauhan na rin si Gino at itinigil na ang paghalik sa kanya.
Gino: Para kasing magkaiba tayo ng kinakain eh. Parang mas masarap yang pagkain
mo. Kaya kelangan kong matikman para makasiguro.
Ngumiti ito sa kanya na parang nahihiya.
Mikay: Ah ganun ha! Alam mo mababatukan na talaga kita!
Gino: Totoo naman sinabi ko eh... Saka buti pa yang mga niluto ko sinasabihan mo
ng masarap. Masarap din naman ako 'di ba?
Mikay: Gino, pati ba naman pagkain pagseselosan mo pa? Saka ikaw kung anu-ano pi
nagsasabi mo...
Gino: Hindi ka ba natatakam sa 'kin, Mikay?
Mikay: Ha?!
Gino: Kasi ako kanina pa takam na takam sa 'yo eh...
He's smiling mischeviously. Konti na lang mahahalata na nitong kanina pa siya ki
nikilig.
Mikay: Ang kulit-kulit mo talaga! Pwede wag kang panira sa pagkain ko?!
Patuloy pa rin siyang kinulit ni Gino. Pero maya-maya ay nagpatuloy na rin sila
sa pagkain.
Pasimple niyang pinagmasdan si Gino sa gilid ng kanyang mga mata. There they are
eating together with their bare hands after they'd just made love last night. E
verything just seems so romantic...
They didn't discuss the things that happened last night including the chaos at t
he party. They treat each other like nothing happened... Like everything's just
normal...
Hindi niya alam kung anong plano ni Gino sa kanilang dalawa o kung may plano nga
ba ito. Where are they gonna go from here? She doesn't know. She doesn't want t
o ask. Natatakot siya sa kung ano ang isasagot nito. Baka masaktan lang siya. An
g mahalaga ay kung ano ang meron sila ngayon.

Naalala niya ang huling sinabi ni Gino sa kanya kagabi... "Maybe, I just need to
let go... To let you go..." Kung kelan handa na siya ay mukhang ito naman ang s
umusuko na...
Mikay: Ahm... Gino, ano pala balak mo pagkatapos natin kumain?
Gino: We can go anywhere. Gusto mo island hopping?
Mikay: Huh? Pano?
Gino: Didn't I tell you? I have a yacht waiting for us outside...
Maybe, he's not ready to let go... yet. Perhaps, when they would get back to the
real world... Well, if this will end soon, then she'll have to savour each mome
nt.
Mikay: Really? I've never been on a yacht before!
Gino: Mikay naman... Sa yaman nyong yan, magtataka pa 'ko kung bakit wala kayong
yate...
Mikay: Hindi lahat ng mayayaman, may yate. Besides, hindi ko rin hilig magpunta
sa beach. Usually, me and dad would go out of the country... And try to experien
ce different cultures...
Gino: Well, I didn't know that before. Pero bakit hindi ka pala mahilig mag-beac
h?
Mikay: I'm happy being morena pero I don't want going beyond that...
Gino: Morena? You don't look morena to me anymore. Namumutla ka na nga eh. Paran
g ilang taon ka ng hindi naaarawan.
Mikay: Okay, I admit I get help sometimes from my dermatologist. Doing some proc
edures and stuff.
Gino: You don't need to do that, Mikay. I was stricken by you the first moment I
saw you sitting at the airport... kahit na morena ka pa nun...
Mikay: I'm doing this not to attract guys, okay? Ginagawa ko to kasi I'm always
being chased by cameras everywhere. I just always have to look my best...
Gino: Mahabang debate yan, Mikay. Basta ako, mas gusto ko pag morena ka...
Patuloy ang kwentuhan nila ni Gino hanggang sa matapos silang kumain at naghuhug
as na ito ng pinagkainan nila.
Napapangiti siya habang nag-uusap sila. They could just talk about anything unde
r the sun. Last night, they made a scene at the party followed by an intense con
frontation. Then, they made love. This morning, nag-aasaran lang sila. Then, he
kissed her. Now, they're just having a real conversation. Who knows what's in st
ore later...
It's like a roller coaster ride being with him. And it's always has been a whirl
wind romance.... But it's all worth it... At least that's how she feels...
__________________________________________________
Chapter 14 on next page... In the yacht...

Thanks for leaving comments. #MeansALot :D

<center><h1>CHAPTER 14: In The Yacht</h1></center>

<hr>
Manghang-mangha si Mikay nang makita niya ang yate. Mas malaki ito sa inaakala n
iya. At mas lalo pa siyang namangha nang makaakyat siya sa deck nito. Maybe, it'
s because she hadn't been in a yacht before. But she's quite sure that she's lov
ing everything she's seeing right now. There's this awesome pool in the deck wit
h complete amenities including a bar lounge...
Iniwan siya saglit ni Gino dahil ito rin ang nagpapaandar ng yate. Nilibot niya
ang paningin sa karagatan. Tila napakaliit na ng islang pinanggalingan nila kani
na. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ni Gino. But she doesn't care... as
long as she's with him...
Gino: Mukhang ang lalim ng iniisip mo ah...
Tumingin siya dito. Napansin niyang huminto na sa pag-aandar ang yate.
Mikay: Hindi naman. Napakaganda lang kasing tingnan ng dagat... Bakit huminto ta
yo?
Gino: Dito na muna tayo. Pahinga lang muna. Saka mukhang masarap mag-swimming eh
. Dinala mo naman siguro mga binili kong swimsuits sa 'yo 'di ba?
Nakangiti nitong tanong.
Mikay: Ano pa nga ba... Eh yun lang nga halos pinamili mo eh...
Gino: Ayos! Buti pa ihatid na kita sa kwarto nang makapagbihis ka na...
Sinama siya ni Gino sa baba ng deck at itinuro sa kanya ang kwarto. Maluwang ang
size ng kwarto at as usual kumpleto ito sa lahat. Kaso napako ang tingin niya s
a bag ni Gino na nakapatong sa kama.
Mikay: Bakit andito yung bag mo?
Gino: Eh syempre kwarto ko to eh...
Mikay: Bakit dito mo 'ko pinunta?
Gino: Para magka-kwarto tayo...
Mikay: Huh? Bakit? Mukhang andami namang kwarto dito ah...
Napakamot ng ulo si Gino.
Gino: Alam mo, pag gabi, minsan umuulan o kaya lumalakas ang alon. Naisip ko lan
g na baka matakot ka. Eh maluwang naman yung kama ko eh. Kaya share na lang tayo
...
Mikay: Gino, hindi ako natatakot sa ulan o sa alon, okay? So please lang, bigyan

mo ako ng sariling kwarto.

Tumingin ito sa kanya. Parang sinusukat siya nito kung seryoso ba siya sa sinasa
bi niya.
Gino: Merong isang kwarto sa dulo. Eto sanang sa tapat ng kwarto ko kaso under r
enovation pa yan...
Paiwas na ito kung tumingin sa kanya. Typical Gino 'pag nagtatampo...
Mikay: Okay na ako dun sa dulo.
Itinuro sa kanya ni Gino ang dulong kwarto at mukhang malayo-layo nga ang agwat
sa kwarto nito. Tama nga ang kutob niyang nagtatampo ito dahil umalis nang hindi
nagpapaalaam matapos siyang ihatid.
As she entered the room, pansin niyang the room is smaller. But it still has its
own bathroom. Binuksan niya ang dalang bag. Kelangan niyang mamili kung ano ang
isusuot na swimsuit. She's trying to choose the most conservative looking garme
nt. Pero naiinis na siya dahil lahat ng binili ni Gino ay two-piece. And all are
so skimpy...
Talagang mukhang sinasadya nito. She had no choice but to wear the yellow bikini
. Well, yellow looks wholesome. Kesa naman piliin niya yung red or black. She lo
oked at her reflection in the mirror. Napangiwi siya sa nakita. She had never wo
rn such a revealing swimwear before. Halos wala nang natatakpan sa dibdib niya.
At ganun din ang bikini na suot niya... Kitang-kita ang kurbada ng katawan niya.
.. And she looks really sexy...
Naisip niya ang pagpapalipat niya ng kwarto kanina. She knows that she needs to
savour each moment being with him. But it just looks so desperate if she'll jump
on every opportunity he's giving to her.
Nagmamadali siyang lumabas para tunguhin ang pool. Alam niyang siguradong andun
si Gino...
At hindi nga siya nagkamali. Nakahiga na ito sa reclining chair wearing nothing
but his shades and pink boxers. My gosh! Of all colors!...
Mikay: Gino!
Lumingon ito sa kanya. Hindi niya makita ang reaksyon nito. But one thing she co
uld tell ay nakanganga ito simula nang tinawag niya. Ano? Nalaglag ang panga? Bu
ti nga sa kanya. Surprisingly, hindi siya naiilang...
Mikay: How dare you buy me a swimwear like this! Akala ko ba...
Biglang sumabad sa kanya si Gino...
Gino: Pasensya na! Hindi ko alam ang eksaktong sukat mo eh... Nanghula lang ako
kanina nung binili ko yan...
Mikay: Walang problema sa sukat, Gino... This is my size! Ang sinasabi ko yung m
ismong cut! Yung tabas! Yung style! Bakit lahat ganito?
Gino: Ganyan lahat ang tinda kanina dun eh!
Tinaasan niya ito ng kilay at tinapunan nang nagdududang tingin...
Gino: Nagsasabi ako ng totoo!

Mikay: Pasalamat ka, naka-shades ka. Kung hindi kanina ka pa napaghahalata. Para
ng nakalimutan mo na ata kagabi kung pano mo punahin ang suot ko ha!
Gino: Okay, fine! Aaminin ko, sinadya kong bumili ng ganyang mga klase ng damit
dahil alam kong ako lang ang makakakita!
Tumayo ito bigla nang sinabi iyon.
Mikay: At pag ikaw lang ang nakakakita, okay lang na pasuotin mo ako ng kahit an
ong gustuhin mo kahit halos nakahubad na ako ganun ba?!
Gino: Oo, Mikay!... Okay lang!... Kasi ako lang ang may karapatan sayo!..... At
ang sinumang lalapit sayo, hindi ako mangingiming ulitin ulit ang ginawa ko kaga
bi sa hayop na yun!
Mukhang pikon na ito.
Mikay: Bakit, Gino?... Ano ba tayo ngayon? Ano pa rin ba ako sayo ngayon?... Par
a sabihin mong may karapatan ka sakin...
Gino: Mikay... Alam mo, makulit lang ako... Pero hindi ako manhid na gaya mo!...
Yang mga tanong mo... Ako dapat ang nagtatanong ng mga yan sayo eh...
Iniwan siya ni Gino matapos sabihin yon...
Naiwan siyang natitigilan. Napaupo siya sa reclining chair.... Napaisip siya....
Kung tutuusin, napakababaw ng mga sinasabi niya kay Gino... It's just a piece o
f clothing...
Pero si Gino... iniwan niya na lang ito bigla nang walang paalam. Niloko niya at
pinaniwala na mahal niya ito. That was the time when she hadn't realized yet th
at she's really in love with him... Alam niyang nagbalik ito ng Pilipinas at pil
it siyang hinahabol. Maybe, he's just wanting even a simple explanation from her
back then. Pero hindi niya pinagbigyan. She did everything para hindi lang sila
magkita. Pinakita pa niya dito na she had moved on by having a new guy... After
all the things he had done for her... Yun pa ang ginanti niya...
At ngayon, siya pa lagi ang may ganang makipag-away dito...
___________________________________________
Naisipan niyang puntahan agad si Gino. Ngunit hindi niya madaling nagawa yon dah
il nalibot na niya ang buong yate ay hindi pa rin niya ito nakikita......
Maya-maya ay dahan-dahan na lamang siya sa paglalakad habang nakayuko. Nag-iisip
kung saan nga ba ito maaring magpunta..... Pag-angat niya ng ulo niya ay nakita
niyang nakatayo na si Gino sa tapat niya. Nakatalikod ito sa kanya at nakatingi
n sa dagat. Basang-basa na ang katawan at buhok maging ang suot na boxers. Maaar
ing tumalon ito kanina sa dagat kaya hindi niya nakita...
Mikay: Gino... Pwede ba tayong mag-usap...
Gino: Nag-uusap na tayo, Mikay...
Mikay: Sorry kanina ha... I was overreacting about little things.... Lagi na lan
g kitang sinisigawan...
Gino: Kasalanan ko rin naman eh... Masyado akong makulit...

Sabi nito habang nakatanaw pa rin sa karagatan.

Mikay: Pero kahit na. It's just so rude of me... I'm really sorry...
Gino: Wala yun, Mikay. Walang kaso sakin yun...
Pakiramdam ni Mikay ay may mga dapat siyang sabihin kay Gino. Pero hindi niya ma
gawa...
Mikay: Ahm, san ka pala galing kanina? Nagswimming ka ba sa dagat?
Pag-iiba na lamang niya ng topic.
Gino: Oo eh...
Hindi pa rin siya nililingon nito.
Mikay: Malamig ba yung tubig?
Gino: Hindi naman. Sakto lang...
Lumapit na si Mikay kay Gino at hinawakan niya ang braso nito. Tumingin sa kanya
si Gino.
Mikay: Samahan mo ako... Gusto ko rin mag-swimming sa dagat eh...
Napakunot ang noo ni Gino.
Gino: Do you know how to swim?
Mikay: Hindi ako mahilig mag-beach. But it doesn't mean I don't know how to swim
...
Nginitian niya ito.
Gino: Sige... Pero wag kang tatalon ha... Sa ladder tayo...
Tinanguan niya na lamang ito habang nakangiti pa rin.
___________________________________________
The things that happened after that... is one of the best things ever....
Gino: Don't move too much... Lulutang ka pa rin naman eh... This is not a pool,
Mikay...
Kasalukuyan silang naglulunoy sa tubig-alat. And boy! She's really having a grea
t time!
Mikay: Wow! This is so cool!
Nanlalaki ang mga mata niya.
Gino: Obviously... This is your first time swimming in a real ocean...
Tumango siya dito. At muli siyang sumisid sa ilalim... Napapansin niyang tuwing
sumisisid siya ay sumisisid din si Gino... at bahagyang lumalapit sa kanya. Para
siyang pinapakiramdaman kung kaya ba talaga niya o kung okay lang siya. He must
have really love her, she thought.

Mikay: Wow! Just wow! Did you see the fishes back there?! And the corals?!
Tumango ito habang nakangiti sa kanya. Napatigil tuloy siya.
Mikay: Why are you smiling like that?
Gino: Like what?
Lalong lumuwang ang pagkakangiti nito.
Mikay: Like your laughing at me...
Gino: Of course not!
Then, he started laughing.
Mikay: Oh tingnan mo! Tumatawa ka na...
Gino: Tumatawa ako kasi masaya ako... Masama ba 'yon?
He's laughing... His eyes are smiling... But he's looking at her with such an in
tensity... Why does she have this feeling that Gino's never gonna let go of her.
..
Mikay: Ahh, masaya ha.... Ang sabihin mo, pinagtatawanan mo lang talaga ako...
Gino: Okay, inaamin ko. I'm a bit amused that you're like a kid playing... Pero
maliban dun, masaya ako... Kasi ako nanaman ang kasama mo ngayon sa first time m
o...
Pilyo na naman itong tumitingin sa kanya.
Mikay: Alam mo, ang pilyo-pilyo mo talaga! Gusto mo pakain kita sa pating? Ha?
Tumatawa niyang sabi.
Gino: Oy wag naman!
Mikay: Pero on second thought, wag na lang.... Kasi ayaw nila ng buto-buto eh...
Lalong lumakas ang tawa niya.
Gino: Ah, ganon! Buto-buto pala ha... Teka....
Biglang sumisid si Gino. Sumunod siya dito. Pero 'di na niya ito nakita. Ang bil
is nitong sumisid kanina kaya di na niya nasundan kung san banda nagsuot. Baka p
umunta ito sa mas malalim na bahagi... Tumingin muli siya sa ibabaw baka sakalin
g andun na rin ito. Ngunit hindi pa rin niya makita si Gino.
Medyo kinakabahan na siya. Hindi na lang sana siya nagbiro ng ganon.
Mikay: Gino!
Wala pa ring lumalabas. Kahit ang galaw ng tubig ay banayad pa rin. Isang palata
ndaang wala si Gino doon.
Mikay: Uy! Gino! Ayoko ng mga ganyang biro... Magpakita ka na please....
Luminga siya sa paligid. Napakaluwang nang karagatan. Suddenly, she felt cold. N
atatakot na siya... What if my pating ngang umaali-aligid sa kanila...

Mikay: Gino! I'm sorry!...

Next thing she knew... Someone's already holding her waist tightly from the back
.... Nagpapalag siya... Saka niya napagtanto na si Gino na ito...
Mikay: Gino! That's not funny!!! Are you insane?!
Pinakawalan na siya nito habang tumatawa.
Gino: You should have seen your face... Andun lang ako sa deck! Pinapanuod lang
naman kita eh.
Iniihit pa rin ito ng tawa.
Mikay: How did you get there?!
Gino: Umikot ako sa kabila... Tumingala ka man lang sana kasi 'di ba?
Nakangiti na lang ito ng maluwang. Samantalang siya ay nakasimangot na...
Gino: Okay, I'm sorry... Pero kelangan ko lang din naman makita kung pano ka mag
-alala sa kin...
Mikay: Hindi ako nag-aalala sayo noh! Natatakot ako dahil mag-isa ko na lang dit
o...
Lumapit ito sa kanya. Malapit na malapit.
Gino: You could just easily admit na nag-aalala ka nga sakin, Mikay...
Tumitig siya dito. Matagal.
Mikay: Sige... Inaamin ko na...
Gino: Inaamin mong?...
Mikay: Na nag-aalala nga ako sayo, okay... Ikaw naman kasi eh... Kelangan bang i
daan mo sa tawa ang lahat kanina?
Hinawakan ni Gino ang magkabila niyang pisngi.
Mikay: Hahalikan mo ba ako?...
Gino: Tututol ka ba pag ginawa ko?
Nakatitig na ito sa kanya.
Mikay: H-Hindi...
Then, he kissed her. Right then and there in the middle of nowhere... Out in the
ocean... She kissed back with the same intensity as his... She was clinging to
him as he was clinging to her. He was touching her all over. And she did the sam
e... They stayed like that for like an eternity... Only to separate when they we
re already gasping for air...
Mikay: I-I l-love you... Gino... I always do...
Tumingin sa kanya ito. Tila hinahanap ang sinseridad sa sinabi niya.

Gino: You don't mean that?...

Mikay: Gino, hindi na ako bata... Ayoko ng magkunwari na okay lang ako... Dahil
hndi ako okay hangga't hindi ko nasasabi sayo na mahal kita...
Gino: ..... Alam mo bang kahit kasinungalingan pa ang lahat ng sinasabi mo ay pa
paniwalaan ko?... Alam mo bang handa ulit akong magpaloko sayo, Mikay?...
Mikay: Would you give me the chance.... para patunayan ko sayo kung na totoo lah
at ng sinasabi ko?...
Niyakap siya ni Gino nang mahigpit.
Gino: You don't need to ask, Mikay... Just show me...
___________________________________________
At sinunod ko na agad ang Chapter 15: Forever Bliss...
Please always leave your comments. :D
Thank you so much! :D

<center><h1>CHAPTER 15: Forever Bliss</h1></center>

<hr>
Nagising si Mikay sa lakas ng ulan na naririnig niya mula sa labas. Tumayo siya
mula sa kama at sumilip sa bintana. Ang lakas nga ng mga alon. Buti na lang nais
ipang igarahe ni Gino ang yate sa gilid ng isang isla. Tumingin siya sa orasan..
. Alas-siyete na ng umaga. Pero mukhang madaling araw pa lang sa labas.
Sinulyapan niya si Gino na mahimbing na natutulog sa kama. Pumayag na rin siyang
makatabi ito sa pagtulog kagabi. But they didn't make love... They just lay dow
n while hugging each other... as simple as that... Sometimes, they would talk...
Then, they would laugh...
After they got out from the ocean yesterday, they sat near the pool... ultimatel
y kissing the whole day... And ended up being so hungry... Buti na lang maraming
dalang pagkain si Gino...
Hindi niya alam kung pano papatunayan kay Gino na totoong mahal nga niya ito. Sh
e doesn't know where to start. Pero naisip niya, pag ang tao naman nagmahal... w
alang kailangang patunayan... kasi ang pag-ibig... kusang nararamdaman.... Sigur
o, kinakailangan lang niyang magpakatotoo sa sarili... and not be afraid to show
what she really feels...
Napangiti siya habang pinagmamasdan si Gino. Parang lalo itong bumata sa kanyang
paningin. He looks so at peace... parang walang problema... Banayad niyang hina
plos ang pisngi nito... She'd been wanting to do this for so long... Hindi na ni
ya mapigilan ang hindi ito halikan sa mga labi... Banayad lang... Mababaw... Jus

t planting small brushes on his lips and on the sides... gently teasing... Her e
yes are closed the whole time... thinking nothing but his soft lips...
Napakahabang sandali ang lumipas bago naisipang itigil ni Mikay ang ginagawa. Im
inulat niya ang kanyang mga mata. At laking gulat na lamang niya nang makitang n
akatitig sa kanya si Gino...
Mikay: Gino! K-Kanina ka pa ba gising?...
Gino: Oo eh... Naramdaman kitang umalis kanina sa kama...
Ibig sabihin kanina pa ito gising habang hinahalikan niya.
Mikay: Eh bakit hindi ka man lang nagsalita?
Gino: I was about to do that... But something came up... At gusto ko pang namnam
in ang ginagawa mo...
Nakangiti ito sa kanya.
Lalo siyang lumapit dito. At niyakap ito nang mahigpit na mahigpit hanggang sa p
arang masasaktan na ito...
Gino: Aray! Mikay! Wag mo akong pisitin! Grabe! Hindi ko alam na sadista ka pala
ha...
Tumatawa nitong sabi...
Mikay: Ah ganon ha! Sadista pala ha!... Teka...
Lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap.
Gino: Aray!..... Mikay!....
Sinubukang magpumiglas ni Gino. Nakawala ang isang kamay nito... na siya namang
ginamit pangiliti sa kanya... Alam nitong malakas ang kiliti niya. Nakabitiw na
siya sa pagkakayakap dito... Dumukwang sa kanya si Gino. Siya na ang nasa ilalim
...
Mikay: Gino! Gino! Wag please...
Pakiusap niya dito na wag ng ituloy ang balak na pangingiliti.
Gino: No! It's my turn...
Kiniliti siya nito sa magkabilang bewang. Hindi na niya alam ang gagawin niya. N
agpasirko-sirko na siya sa kama. Pero hindi siya makawala sa pagkakadukwang sa k
anya ni Gino.
Mikay: Gino! Please stop! Sorry na... Pleasee!
Napapaluha na si Mikay habang tumatawa. Nakita 'yon ni Gino dahilan para huminto
na ito.
Mikay: Tingnan mo tuloy... pinaiyak mo na ako...
Pinunasan ni Gino ang ilang luha niya.
Gino: Tears of joy naman yan eh...

Nakangiti ito sa kanya.

Mikay: O sya! Tears of joy na kung tears of joy... Pero pwede umalis ka sa pagka
kadukwang mo sakin?
Gino: Bakit naman, Mikay? Natatakot ka ba?
Mikay: Bakit naman ako matatakot?
Gino: 'Coz you can't resist me...
Natawa si Mikay sa sinabi nito.
Mikay: How 'bout you... can you resist me?...
Mapang-akit na ngiti ang binigay niya dito. Nakita niyang medyo natigilan si Gin
o.
Gino: No, Mikay... I find you really irresistible...
Mikay: Kiss me, then...
Diretso niyang sabi dito... And he did... He kissed her immediately like she doe
sn't need some asking... Gino's still on top of her. Oh yes, she felt something
growing on his anatomy. And she's proud that she could have this effect on this
man...
Again, they kissed for hours. But they didn't make love... not that they didn't
want to... Baliw lang ang mag-iisip na hindi nila gustong gawin 'yon. It's just
that they have this certain understanding to take things slow... To get to know
more of each other... To just have fun with each other's company... They haven't
talk about it... But when things would get really hot, they stop and just smile
at each other...
________________________________________________
They were currently on their fourth day... Kasalukuyang naglalakad si Mikay sa b
each at namumulot ng seashells...
Katatapos lamang nilang mamingwit ni Gino. Something she had never done before.
But she's quite getting used to it. That's their means of getting food for the p
ast few days. But she's happy now 'coz she just caught her very first fish... It
's very thrilling to see that huge tuna right under your mercy. Sobra siyang nat
uwa that she even carried the whole fish and took a picture with it.
Now Gino's grilling it outside by the beach. They built a tent on the island. Do
on na sila lagi natutulog. Napag-alaman niyang pag-aari rin pala ni Gino ang lug
ar na 'yon. The island is huge and underdeveloped. But it has a great potential
to be a resort.
The past few days have been so overwhelming for her. Napakaganda pala ng pakiram
dam na pinapakita mo ang pagmamahal sa taong minamahal mo. They haven't had a si
ngle argument. Gino's really sweet... and caring...
He's showing simple gestures like carrying her when he feels like she's tired wa
lking all day in the beach... Holding her hands while sitting in the sand lookin
g at the sunset... Kissing her whenever he feels like doing it... Sometimes, the
y would swim in the ocean and would play like kids at minsan naghahabulan pa sil
a...

Every night, they have this bonfire... And they would talk there for hours while
Gino's hugging her and planting small kisses on her hair... Sometimes, he would
sing for her... Then, he'd put her to bed in the tent and they'd kiss until the
morning sun...
She feels lucky to have him now...
Gino: Mikay!
Napalingon siya dito. Nakita niyang patakbong papalapit ito sa kanya.
Gino: Kakain na...
Niyakap siya nito bigla.
Mikay: Uy, Gino! Ano ba... Amoy isda pa ko eh!
Gino: Eh ano? Amoy isda rin naman ako ah! Wag ka ng umarte... gusto mo rin naman
akong i-hug eh...
Tumawa siya. Pero tama ito dahil niyakap na rin niya ito nang mahigpit.
Gino: Tingnan mo... Pakipot pa kasi eh...
Kinurot niya ito sa tagiliran habang naglalakad sila patungo sa yate.
________________________________________________
Pagdating sa yate ay agad na silang kumain ni Gino at mas pinili pa nilang magka
may...
Mikay: Nothing beats a freshly grilled tuna! Sarap!
Gino: Talaga? Baka naman dahil ikaw lang ang nakahuli nyan...
Mikay: Oy! Hindi ah! Sarap kaya luto ng baby ko...
Lambing niya dito na lalong nagpaluwang sa ngiti ni Gino. Nakatingin lang ito sa
kanya.
Mikay: Oh! Bakit ka ganyan makatingin?...
Gino: Wala... Lalo ka lang kasing nakaka-in love eh...
Halatang pinipigilan ni Mikay ang kilig.
Mikay: Nako, Gino! Wag mo nga akong idinadaan sa mga pick-up lines mong ganyan h
a...
Gino: Bakit? Totoo naman ah!
Mikay: Alam mo... Kumain na nga tayo... Baka san nanaman mapunta ang usapan eh..
.
Nagpatuloy sila sa pagkain. Patuloy pa rin siyang inaasikaso ni Gino. Ngunit hin
di rin siya nagpatalo. Hinihimayan at sinusubuan din niya ito... Naiisip nga niy
a kung minsan para na silang mga honeymooners... Kulang na lang kasal...
Mikay: Gino, matanong ko lang... Kamusta na pala sina Magui at Lelay?...

Gino: Ayun, Nasa states pa rin. Magui's in NYU taking up Interior Design. Si Lel
ay, ayun balak daw kumuha ng photography...
Mikay: Nasa artistic side pala ang gusto ng mga kapatid mo noh?
Gino: And they're more than happy that I have the sole responsibility with the c
ompany...
Mikay: How 'bout you, Gino... Ano ba talaga ang gusto mo? Is this what you reall
y want?
Gino: Masaya na rin naman ako sa company eh... Saka nakakapagbanda pa rin naman
ako kung minsan... I can do them both...
Ngumiti siya dito.
Gino: Eh ikaw, Mikay... What do you really want in life?
Mikay: Well, I've been thinking of going back to school these past few weeks...
Gino: Really?...
Tumango siya.
Mikay: I want to take up Advertising sana...
Gino: Talaga? That's interesting... Bakit advertising?
Mukhang interesado nga ito. At tila nakakunot pang nakatingin sa kanya.
Mikay: Pansin ko lang, para kasing andun
apa would even ask for my opinions about
I always have good ideas. Siguro, ama ko
don't know... Maybe, I should give it a

talaga ang interest ko eh. Sometimes, p

certain stuffs. And he'll tell me that
siya kaya niya lang nasasabi yun. But I
try...

Gino: Well, maybe some of your dad's share of ideas to the company were from you
rs, right?... I think dapat mo ngang subukan... Better do what your heart tells
you, Mikay...
Mikay: What if... my heart tells me..... to just love you and only you for the r
est of my life?
Nakangiting tanong niya dito na agad namang nagpangiting muli kay Gino.
Gino: Well, I'm not gonna complain... By all means, Mikay... Love me...
At sabay silang nagkatawanan....
________________________________________________
It's their 7th night... Maalinsangan ang gabi...
Katatapos lamang nilang kumain. At kasalukuyang nagpapaapoy si Gino para sa bonf
ire. Nakaupo lamang siya malapit dito habang pinagmamasdan ang apoy na unti nito
ng nabubuo. She's wearing nothing but her black swimwear. Habang si Gino ay naka
-boxers lamang.
Matapos maayos ang bonfire ay tumabi na rin si Gino sa tabi niya. Inabutan siya
nito ng bag of marshmallows...

Gino: Do you know you look so hot right now?

Bulong nito sa kanya.
Mikay: Aba! Ano bang nakain mo ha at parang iba ang timpla mo ngayon?
Gino: Wala naman... Hindi ko lang kasi nasasabi pa sayo the whole time na andito
tayo na ang sexy-sexy mo...
Mikay: Parang hindi ata ako naniniwala eh... Kasi sabi mo nangangayayat na 'ko e
h...
Gino: Mikay, nangangayayat lang ang sinabi ko. Pero hindi ibig sabihin nun na hi
ndi ka na sexy, okay?
Mahabang paliwanag nito.
Mikay: Hay naku... Mabuti pa kainin na natin tong mallows... Baka sakaling tumab
a pa 'ko...
They melted the mallows on the fire with the use of long sticks while he's huggi
ng her from the back while enjoying the sweet treat. But she can sense something
...
Gino: Ahh... Mikay... Bukas pala... Kelangan na nating bumalik ng Manila...
At tama nga ang hinala niya...
Mikay: Bakit hindi mo naman sinabi agad sakin?
Hindi siya lumingon dito habang nagsasalita. Nakatingin lang siya sa apoy.
Gino: Kasi ayokong masira ang araw mo sa kakaisip... I know you so well... You j
ust think too much...
Ayaw niyang masira ang huling gabi nila ni Gino ng isang pagtatalo. Somehow, she
knows that this would end... 'coz this is not their world...
Mikay: Okay, I'm sorry... Medyo nabigla lang ako...
Gino: I'm really sorry too, Mikay... I want to spend more time here with you...
Pero may mga responsibilidad akong iniwan...
Lumingon siya dito.
Mikay: Gino... It's okay... We can always get back here naman 'di ba?
Tumango ito sa kanya at nagbigay ng malungkot na ngiti.
Mikay: Look! Don't be sad... Don't ruin our last night here...
Gino hugged her so tight...
Gino: Ipangako mo, Mikay... na walang magbabago pagbalik natin ng Manila...
Mikay: Gino... The last time I made a promise... I didn't keep it... Kaya, hindi
na ako mangangako... gagawin ko na lang...
Gumanti na siya ng yakap dito.

________________________________________________
The night progressed like usual. They had talks, some laughs and they ate all th
e bag of mallows...
Gino: Ang liwanag ng buwan at ang daming stars ngayon ah...
Mikay: Isn't it romantic? Para lang tayong si Adan at Eba na binibigyang liwanag
ng mga tala sa langit...
Sabay tawa niya.
Gino: Ang lalim nun ah!... Pero malabong ako si Adan...
Mikay: At bakit naman?
Gino: Kasi ampayat ko... Si Adan, bruskong-brusko yun sa laki ng katawan eh...
Mikay: Eh kung ganon, sino ka?
Gino: Ako si Gino... At ikaw... Ikaw ang aking si Mikay...
Natawa siya sa sinabi nito.
Mikay: Ewan! Ikaw ang corny mo talaga!
Parang hindi nito pinakinggan ang sinabi niya.
Gino: At dahil jan, pwede ko bang maisayaw ang aking mahal na prinsesa?
Nakatayo na ito at tila isang prinsipe na hinihingi ang kanyang kamay.
Mikay: At bakit naman hindi...
Tumayo siya at kinuha ang nakaabot na kamay nito.
Hinawakan ni Gino ang bewang niya. Ipinatong naman niya ang dalawang kamay sa ba
likat nito. Then, they started moving... They're dancing under the bright night
sky... No music is around... But their hearts know the rhythm...
Gino: I think this is the least thing I could do matapos kitang hindi isayaw sa
party...
Mahina nitong sabi.
Mikay: Why didn't you choose me back then?
Gino: I don't know... Siguro, ayaw ko lang ipakita sayo ang nararamdan ko... But
I was watching you the whole night...
Mikay: Parang hindi naman eh...
Gino: Akala mo lang hindi... You're just too busy with that guy...
Hinaplos niya ang pisngi nito habang nakangiti.
Mikay: I love you, Gino...
Gumanti ito ng ngiti sa kanya.

Gino: I love you more...

Nagtagpo muli ang kanilang mga labi. Banayad lamang. Tila ninanamnam nila ang ba
wat sandali. Maybe, they know deep inside that the real world is somehow differe
nt from where they are right now.
________________________________________________
Sana po nagustuhan niyo ang Chapter na 'to...
Thanks po sa mga voters, readers, at mga nag-fan po...
At thank you po talaga sa mga comments... :D
Chapter 16: Back To Real World is still on the works... ;)

<center><h1>CHAPTER 16: Back To The Real World</h1></center>

<hr>
It took me some time to update 'coz I'm really busy. #ReallySorry :(
Just to share, you could read back the old chapters just in case you've forgott
en the flow of my story... :)
Happy Reading!
__________________________________________________
Nakaupo si Mikay sa tabi ni Gino habang nagmamaneho ito pabalik ng Maynila. Unti
-unting bumabagabag ang ilang mga katanungan sa kanyang isipan. Hindi siya nag-i
sip nang kung ano pa man tungkol sa mga naiwang problema nung nasa isla pa sila.
Tila nakalimutan niya ang lahat ng mga 'yon. Ngayon tuloy ay gusto niyang malam
an lahat ng kasagutan...
Mikay: Gino... Nung nasa isla pa tayo... Wala ka bang naririnig na balita mula s
a Manila?
Bahagya itong lumingon sa kanya.
Gino: Minsan nakakasagap ako ng signal sa radyo...
Mikay: Anong naririnig mong balita tungkol sayo o sakin?
Gino: Parang 'di ka naman nasanay sa mga 'yun... May mga negatives... But it rea
lly doesn't matter... Wag mo na lang silang alalahanin...
Mikay: Hindi naman ako nag-aalala para sa sarili ko eh. Ako, sanay na ako. It's
you I'm worried about... Kakasimula mo pa lang kasi sa pamamahala ng kumpanya...

Nakita niyang ngumiti ito.

Gino: 'Wag mo akong alalahanin, Mikay... Saka kung hindi naman dahil sa nangyari
sa party, hindi sana tayo magkasama ngayon... At lalung-lalo nang hindi tayo na
gkasama sa isla...
Mikay: Pero kahit na... Pano ang kumpanya? Pano yung mga magiging future busines
s partners mo? Baka umurong na sila pag nakita ang ginawa mo...
Bahagyang natawa si Gino.
Gino: Alam mo, the company's doing great right now because of me... In fact, nap
alago ko ang stocks in less than a year. 'Yung performance ng company ang tiniti
ngnan nila, Mikay... not my personal life...
Mikay: P-Pero pano pag magdemanda si Jao?! Senator ang daddy niya... They have c
onnections!... Pano pag makulong ka?!... I should have thought about this sooner
...
Panic came at her. Lalo na siyang kinabahan at nangilid na ang luha sa mga mata
niya. Naramdaman niyang hininto ni Gino ang kotse sa gilid ng kalsada... Niyakap
siya nito...
Gino: You really worry too much...
Mikay: Of course, I worry too much! They have every right to do that to you! And
you're not even a bit worried?
Gino: I'm not... Kasi alam kong hindi nila magagawang magdemanda...
Umalis siya sa pagkakayap nito.
Mikay: Ano? P-Pano mo alam?
Nalilito niyang tanong dito. Tumingin si Gino sa labas.
Gino: Mayaman sila dahil sa mga businesses nila all over Luzon... May mga illega
l transactions sila na ang kumpanya lang namin ang nakakaalam... And we have har
d evidence... Balak naming ilabas yun sa tamang pagkakataon...
Mikay: Alam ba nilang alam niyo?
Gino: Oo naman... Kaya takang-taka ang media pati na ang mga pulis kung bakit hi
ndi sila nagdemanda... May mga lumalabas tuloy na speculations na baka raw may
atraso sila samin... Alam mo bang 'pag nailabas ang mga ebidensya, hindi lang an
g business nila ang lulubog. Pati ang dad niya, masisira sa taong-bayan at pwede
pang mapatalsik sa pwesto...
Mahaba nitong paliwanag.
Mikay: So nalaman mo ang lahat ng 'to and not even bother telling me?
Lumingon ito sa kanya.
Gino: It felt like it's not even important para pag-usapan pa... Saka wala na ak
ong ibang nasa isip kundi ikaw lang, Mikay... At kung anong meron tayo...
Hinawakan niya ang kamay nito.

Mikay: Next time... You tell me everything... I care about you so much, Gino...
So please, don't handle it alone... Okay?
Tumango lamang ito sa kanya. At nagpakita ng tipid na ngiti. Then, he placed a b
rief kiss on her lips without saying anything...
Maya-maya lang ay binabagtas na muli nila ang kahabaan ng main road patungong Ma
nila.
__________________________________________
Gino: Mikay... Mikay... Gising na... Andito na tayo...
Naalimpungatan siya sa mahihinang tapik sa balikat niya. Pagmulat niya ay tumamb
ad na sa kanyang paningin ang traffic. Napansin niyang sa condo niya ang direksy
ong tinutungo ng kotse.
Mikay: Bakit sa condo ko ang punta natin?
Gino: Tumawag yung publicist ko... Madami daw media sa labas ng penthouse ko...
Ayoko namang salubungin agad tayo ng mga 'yon...
Nang makarating na sila sa condo niya ay agad tinungo ni Gino ang kitchen. Napan
sin niyang may konting pagmamadali sa mga ikinikilos nito.
Gino: Ahh... Mikay, may stock ka ba ng pagkain dito? Hindi ko na nagawang mag-or
der kanina para makaiwas muna tayo sa mga tao...
Mikay: Nasa pantry lahat... Pero mga canned goods lang ang meron...
Gino: Okay na 'yun...
Kumukuha na ito ng mga gamit sa pangluto. At sinimulang buksan ang stove.
Mikay: Gino, mukhang nagmamadali ka ata?...
Lumingon ito sa kanya.
Gino: Pasensya na, Mikay. May mga dapat lang talaga akong asikasuhin sa opisina
eh... Pero saglit lang yun... Babalik din ako agad...
Ngumiti na lamang siya dito.
Matapos ang ilang minuto ay nagsimula na silang kumain.
Gino: May balak ka din bang lumabas ngayon?
Mikay: Hindi muna siguro. Pwede ko namang gawin lahat thru phone...
Gino: Mas mabuti pa nga... Mas safe kung dito ka na lang muna hanggang sa pagdat
ing ko...
Maya-maya ay biglang tumunog ang phone ni Gino. Sinagot nito iyon at may narinig
siyang nagsalita sa kabilang linya...
Gino: Yeah, i got your email. Sabi ko I-reschedule mo lahat ngayong week.... Sig
e, I'm on my way...
Tumingin ito sa kanya. Tila humihingi ng paumanhin.

Gino: I'm sorry, Mikay. I really have to go...

Lumapit ito sa kanya. Saka siya hinalikan sa labi. Matagal ang halik na 'yon. Ma
diin... Tila hinihigop ang kanyang lakas... Ayaw pa siya nitong pakawalan pagkat
apos... Ngunit kinakailangan...
__________________________________________
Nakaalis na si Gino. Pero andun pa rin siya sa pwestong kinauupuan niya. Parang
hindi siya makagalaw. Pakiramdam niya ay na-miss niyang bigla ito. Napakaikli la
mang ng sandaling pinagsaluhan nila sa isla... Ngunit tila humihinto ang oras tu
wing kasama niya ito...
Napapitlag siya nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Nakita niyang si Jul
ia ang tumatawag.
Mikay: H-Hello...
Julia: Mikay... Kamusta ka na?...
Bahagya siyang nagulat nang mapansing kalmado itong magsalita.
Mikay: Okay na okay ako, Julia... Ikaw, kamusta na?
Julia: Nothing's new with me, Mikay... Pero ikaw, nasesense kong maraming bago..
.
Napangiti siya sa sinabi nito. Maya-maya lang ay kwinento na niya ang nangyari s
a party na mukha namang alam na nito. At ang ilang kaganapan lamang sa isla...
Julia: Alam mo... Base naman sa kwento mo... Mukhang masayang-masaya ka eh. I kn
ow you have always loved him... But it just took you awhile para ma-realize yon.
..
Mikay: Pero may takot pa rin ako, Julia... Baka this time ako naman ang masaktan
...
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Julia: Eh ano naman, MIkay? At least you know that you took the risk 'di ba?...
Rather than you're always wondering what might have been... Alam mo kasi... pag
nagmahal ka... it's always gonna be worth it...
Napatuloy sila sa pag-uusap ng kaibigan..... Ngunit nagkatawanan na rin sila mat
apos ang seryosong usapan. Nag-usap sila about the new style of clothing that Ju
lia just bought. At nangati tuloy siyang bigla na mag-shopping. Ngunit sa patulo
y nilang pag-uusap ay napag-alaman din niya na nag-public apology daw si Jao sa
ginawang pambabastos sa kanya na sobrang ipinagtataka diumano ng lahat... Bagay
na tinawanan ni Julia...
Matapos ang tawag ay naisipan niyang tawagan ang kanyang ama. Ngunit ayon sa sec
retary nito ay currently out of the country daw ito. Umalis daw last week. At hi
ndi nagsabi kung saang bansa pupunta. Basta ibilin daw sa kanya na he is perfect
ly fine. Bagay na ipinagtataka niya. Her dad had never done that before...
__________________________________________
Marahil dahil sa pagod na rin kaya nakatulog si Mikay. Bandang hapon na nang mag
ising siya..... Kagagaling lamang niya sa banyo nang marinig ang tunog ng kanyan
g cellphone. Si Gino...

Gino: Hello? Mikay? Ahh... Hindi ako makakauwi ngayon eh... Andito ako sa airpor
t. Papunta ako ng Cebu. May mga trabaho akong dapat i-check dun..
Napasimangot siya.
Mikay: Eh kelan ang balik mo?
Bumuntung-hininga si Gino.
Gino: Apat na araw ako dun eh...
Mikay: Ano?!! Bakit ang tagal naman?!
Gino: Naipunan din kasi ako ng trabaho... Gusto ko na sanang tapusin nang minsan
an... Para mas maluwag na yung demand sakin sa kumpanya...
Mikay: Miss na miss na kita...
Naiiyak niyang sabi.
Gino: Mas lalo naman ako Mikay... Pag naiisip kita... Tinatamad na akong magtrab
aho... Parang gusto ko lagi kitang kasama...
Napangiti naman siya.
Ibinilin muli nitong 'wag na muna siyang lumabas ng condo at nag-hire na daw ito
ng catering service para sa kanya. Maya-maya lang ay narinig na ni Gino na inaannounce na ang number ng plane niya. Nagpaalam na rin ito matapos nilang mag-i
love you sa isa't-isa...
__________________________________________
After the call ay naisipan niyang buksan ang kanyang emails. Nagulat siya sa mga
ipinadala sa kanya ng media. May mga naka-attach na files. Some are front pages
of tabloids, some newspapers and magazines... "The daughter of the man who robb
ed cold hard cash from Dela Rosa Empire wants more by hooking up with the heir..
." Pinakalma niya ang sarili... May pakiramdam siyang marami pa siyang mababasan
g hindi maganda...
"The rumors were finally true... They were seen together in his penthouse a few
weeks ago... Some pinoys claimed that they have seen them in New York some years
before... Probably, she was in her teens back then... Could this be a potential
fairytale gone bad?" sabi naman ng isang sikat na magazine.
"I know Gino Dela Rosa. He would never react that way if there's nothing serious
going on between them." sabi naman ng isang kilalang manunulat.
Ang ilang tabloid naman ay naka-imprenta ang ilang larawan nila ni Gino sa party
. Nakalagay din doon ang pagiging social climber daw nila diumanong mag-ama. Na
lumaki lamang daw sa hirap ang ama at nagpursigi kaya lamang yumaman. Na bagama'
t lumaki daw si Mikay na mayaman ay naimpluwensyahan naman daw siya ng amang mag
nanakaw at sugarol na mamingwit ng mayamang mapapangasawa.
Nahilam sa luha ang mga mata ni Mikay matapos basahin ang mga 'yon. They can say
bad things about her. But not to her dad! How dare them say such things...Maran
gal na tao ang kanyang ama...
Hindi niya akalain na magiging ganun ka-sensational ang nangyari sa party. She s
hould have known better. Dela Rosa Empire is known all over the world. And looke

d what had happened...

Bakit hindi man lang nabanggit ni Julia ang mga kaganapang ito sa pag-uusap nila
kanina? Kaya ba ayaw siyang palabasin ni Gino at nag-hire pa ng catering servic
e dahil alam na rin nito ang mga pangyayari? Bakit hindi man lang nila ipinaalam
sa kanya?...
Maaaring ayaw siyang masaktan ng mga ito sabi niya sa kanyang sarili... Ngunit m
asasaktan pa rin naman siya dahil malalaman at malalaman pa rin niya ang lahat..
.
__________________________________________
Hindi nakatulog si Mikay nang nagdaang gabi. Masyado siyang madaming iniisip. Tu
mawag muli si Gino sa kanya kagabi. And she confronted him. Pero tama ito, masya
do itong nagmamadali para mag-explain pa.
Gusto niyang tulungan ang sariling wag ma-apektuhan sa mga nabasa.Pero papano ni
ya gagawin yun kung lagi siyang nakakulong sa lugar na 'to...
Narinig niyang tumunog ang doorbell. Pagbukas niya ay ang catering service nanam
an na ipinadala ni Gino. Nagbigay din sila ng food niya kagabi. Pre-ordered na p
ala lahat ang meals at si Gino mismo ang namili ng mga 'yon.
She's smiling while eating her sisig. Gino didn't seem to forget all her favorit
es.Pero kahit din naman siya... She never forgets his faves as well... Bigla tul
oy niya na-miss ang baby niyang yun...
The whole day passed by na sobrang bagot na bagot na si Mikay. Wala siyang ibang
ginawa kundi ang manood ng TV o kaya ang tumakbo sa treadmill. Bihira ring tuma
wag sa kanya si Gino at kung tumawag man ay saglit lang dahil may maririnig siya
ng kumakausap dito na tila humihingi ng opinyon. Halatang busy talaga ito.
Kasalukuyan siyang nanonood nang biglang may tumunog nanaman sa kanyang doorbell
. Tiningnan niya ang oras. Mag-aalas diyes na. Nagtataka siya kung sino yon lalo
na at dis-oras na ng gabi. Sumilip siya sa peephole... Wala namang taong nakata
yo mula sa labas...
Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Ngunit talagang walang katao-tao sa labas
. Isasara na sana niya nang mapatingin siya sa ibaba. Isang kulumpon ng mga bula
lak 'yon... Birds of paradise... At may maliit na note na nakalagay. Agad niya i
tong binasa...
"It doesn't wither fast... So you can still see its beauty in the morning... Goo
dnight... Dream of me, babe..."
Napangiti siya nang mabasa 'yon.
Maaaring inutos lamang ni Gino sa isang flower shop ang pagpapadala ng bulaklak.
But she's really touched. Patuloy pa rin siyang inaalala ni Gino sa kabila ng s
obrang pagka-busy nito. He still makes sure na dapat nakakakain siya ng tama...
o kung nakakatulog ba siyang mabuti... He always makes sure na dapat lagi siyang
ngumingiti... It makes her fall in love with him even more...
__________________________________________
The flowers didn't stop coming as days progressed. Her fave chocolates are even
added to it. Everytime Gino's calling her, she's urging him to go home... But he
really can't no matter how much he wanted to. And she can feel his sadness ever
ytime he calls...

Now, it's currently her 4th day of being stucked alone... Ito na dapat ang araw
ng pagdating ni Gino...
Ngunit ayon sa huling tawag nito ay bukas pa raw ng umaga ito darating bagay na
agad naman niyang ikinainis. Talagang nababagot na siya sa condo niya. Gustung-g
usto na talaga niyang lumabas......
Why not? Maybe, she can just go to the mall.... But what if she'll be chased by
the media?... Ugh! To hell with them!... That's it! She's going out...
__________________________________________
Thanks for reading!
Really appreciate your comments and votes... :D

<center><h1>CHAPTER 17: Like Any Ordinary Couple?</h1></center>

<hr>
After a few minutes ay nakalabas na ng condo si Mikay. She's wearing a sleeveles
s floral dress na abot hanggang sakong niya which she paired with a very high we
dge sandals. She tied her hair up at tinakpan niya ang mata ng huge dark sunglas
ses.
She felt relieved na walang media sa labas ng kanyang condo building. Gusto sana
niyang gamitin ang kotse. Pero siguradong kabisado na nila ang plate number at
itsura ng kotse niya. Kaya mas pinili na lamang niyang sumakay sa taxi.
Everything seems to be fine. The taxi driver didn't even look at her. And she wa
s able to get to the mall nang walang kahirap-hirap.
She removed her sunglasses the moment she was inside the establishment. Tuwang-t
uwa siya. She's suddenly feeling the taste of freedom. It felt like forever bein
g stuck inside that condo "box."
It took hours for Mikay to scan all the high-end fashion boutiques. Parang kumik
islap ang mga mata niya pag may nakikita siyang perfect item for her. She also m
ade it sure na hindi siya lumalabas nang walang anumang nabibili. She should hav
e brought her yaya. Wala man lang siyang katulong magbitbit ng mga pinamili niya
. Oh! How she misses her yaya... Sigurado nag-aalala na 'yun sa kanya... She sho
uld visit her soon...
There are occasional glances given to her by people. Ngunit sa kanyang paglalaka
d ay nararamdaman niyang parang may sumusunod sa kanya. Kanina pa niya 'yon napa
pansin. While she's inside a boutique, she felt like someone was even observing
her. Pero sa tuwing lumilinga siya sa paligid ay wala naman siyang nakikita...
She just then decided to ignore it. And just continue shopping... Masyado yata s
iyang nalibang that when she looked at her watch. She was a bit shocked. Time ju
st flies so fast.... It's getting late. She needs to get home A.S.A.P...

Ngunit sa paglabas ni Mikay ay nagulat siya. Tons of the mediamen are already wa
iting for her outside...
"Mikaela! Ano ang masasabi mo sa nangyaring gulo sa party ni Ms. Arriola?" sabi
ng isang reporter.
"Bakit hindi man lang nagdemanda si Mr. Gil at bakit naisipan pa nitong magpubli
c apology?" dugtong ng isa pa.
"Totoo bang teenager ka pa lang diumano ay may relasyon na kayo ni Mr. Dela Rosa
?" sabat naman ng isa.
Nakatutok na ang videocam at microphone ng mga ito sa kanya. There are even flas
hes of camera.
"Mikaela! San kayo nagpunta ni Gino at nawala kayo ng isang linggo?"
Hindi pa rin siya sumasagot. Sinubukan niyang daanan ang mga 'to. Ngunit talagan
g hinarangan siya para hindi siya makaalis.
"Pina-hold lang dati ni Mr. Dela Rosa ang kaso ni Mr. Maghirang. Pero ngayon ay
tuluyan na niyang inurong. Gaano na ba ka-seryoso ang relasyon niyo at nagawa n
iya 'yon?"
Napatingin siya sa reporter na nagsabi nun. Inurong na daw ni Gino ang kaso... N
i hindi man lang niya naisip ang tungkol doon... Ano bang nangyayari sa kanya at
parang nagka-amnesia na ata siya...
"Mikaela! Nasan si Gino? Bakit hindi mo siya kasama ngayon?..."
Maya-maya lang ay biglang may humawak sa bewang niya. Paglingon niya ay nagulat
siya... He is right beside her...
Mikay: Gino!
Sobrang tuwa niya nang makita ito.
Gino: Hello, babe...
Binigyan siya nito ng simpleng halik sa pisngi. But he's not smiling...
Lalong nag-ingay ang mga reporters. At lalong mas dumami ang flashes ng camera..
.
Gino: Look, people! I think hindi tama na ginagawa niyo 'to sa girlfriend ko...
There's an appropriate venue for this...
Marami sa kanila ang patuloy na nagbigay ng mga katanungan.
Gino: Magsasalita po kami sa tamang panahon. For the meantime, I hope you give u
s some privacy. Salamat po...
Hinawakan na ni Gino ang kamay niya at hinila siya palayo sa lugar na 'yon. Ilag
na rin ang mga reporters na sumunod dahil mukhang takot ang mga ito kay Gino.
Kasalukuyang nagmamaneho si Gino. Iba ang timpla ng mood nito. Mukhang suplado n
anaman.
Gino: You shouldn't have done that, Mikay... Kabilin-bilinan ko sayong wag na wa
g kang lalabas ng condo...

Mikay: Gino... Apat na araw akong nakakulong dun. Jusko naman! I deserve some br
eak...
Gino: You could've just waited for me... Pano kung hindi ako nag-apurang tapusin
ang trabaho sa Cebu at hindi ako nakarating dun kanina?... You seemed to not kn
ow how to handle those people...
Mikay: Sorry na talaga... Pero ang importante dumating ka naman di ba?...
Gino: Nag-aalala lang ako, Mikay... Sana hindi ka padalus-dalos sa mga desisyon
mo...
Mukhang galit pa rin ito. Lumapit siya dito at sinandal niya ang ulo sa balikat
nito. Sinusubukang manlambing.
Mikay: Babe... Kararating mo lang... Inaaway mo na ako... Hindi mo ba ako na-mis
s?
Lumingon ito sa kanya. Parang nagtataka pa sa klase ng tanong niya.
Gino: Of course, I miss you!...You have no idea how I've worked my ass off every
day back there... Para lang matapos na ang lahat at makasama na kita...
Na-touch siya sa sinabi nito.
Mikay: And I miss you so much too, babe... Wag ka na galit...
Patuloy niyang panlalambing dito. And finally it worked. He gave him a soft smil
e.
Maya-maya lang ay nagkwekwentuhan na sila of what had happened to them for the p
ast few days.
Mikay: Siyanga pala, I didn't know na pinaurong mo na pala ang kaso ni papa...
Gino: Well, I know that would make you happy so I just have to do it...
Naramdaman niyang hinalikan ni Gino ang buhok niya habang nagsasalita ito...
Mikay: Thanks, babe... That means a lot to me... Uhm... Babe... Ikaw ba yung sum
usunod sakin kanina sa mall?...
Gino: Oo ako nga...
Umalis siya sa pagkakasandal dito.
Mikay: Bakit mo naman ako sinusundan lang? Nakakainis ka ha...
Gino: Nung nakita kita lalapitan na sana kita... Kaso nakita ko kung gaano ka ka
saya habang nagshoshopping kang mag-isa... Your eyes just light up pag may nakik
ita kang gusto mong bilhin...
May nakita siyang amusement habang nagkwekwento ito.
Mikay: But I could have been happier if you're with me...
Kunwari'y nakasimangot niyang sabi...
Gino: Well, it's just priceless to see you that way, Mikay... To look at you fro

m afar and tell myself how amazing my girl really is...

Kinilig siya at hindi agad nakapagsalita..................
Mikay: Hmmm... Ang sweet sweet talaga ng baby ko.... Teka nga at nang ma-kiss ko
nga!
Hinalikan niya ito ng matunog sa pisngi na agad namang ikinangiti ni Gino...
_______________________________________
Gabi na nang makarating na sila sa condo unit niya. Napansin niyang may dala ng
maleta si Gino at tila balak ng tumira doon.
Pagpasok nila sa loob ng tirahan ay agad siyang niyakap ni Gino nang mahigpit...
Gino: God! I just miss you so much, Mikay...
Bulong nito...
Gumanti rin siya ng yakap dito...
Then, he kissed her so passionately... with so much intensity.... Mabilis ang mg
a galaw ni Gino. Inalis nito ang suot na jacket at t-shirt... Tumulong pa si Mi
kay na matanggal nito ang kasuotan... Binuhat siya nito. Naunang umupo si Gino s
a sofa. Kinalong siya sa kandungan nito at humarap siya dito. They kissed with s
o much hunger.... Patuloy na dumadama ang mga kamay ni Gino na nakapasok na sa n
alislis na damit ni Mikay...
Matagal sila sa ganoong ayos... Mapusok ang kanilang mga galaw... Tila naipon na
ang tinitiis nilang nararamdaman mula nang nasa isla pa sila. Idagdag pa ang il
ang araw nilang pagkakalayo.... Tila gusto na nilang magkaroon ng kaganapan...
Gino: M-Mikay... We have to do this now... H-Hindi ko na kaya...
Tila nahihirapan na itong magsalita.
Ngunit naintidihan niya ang ibig nitong sabihin. Tumango na lamang siya.
Next thing she knew ay dinala na siya nito sa kama... He slowly undressed her...
hanggang sa makita na ang kahubdan niya... Nakita niyang pinagmamasdan siya nit
o...
Gino: Y-You're so beautiful, Mikay...
Muli siya nitong hinalikan sa labi. Ngunit naglakbay din ito sa iba't-ibang part
e ng katawan niya... Ginaya niya ang mga ginagawa nito... He was like teaching h
er... and she can be a fast learner...
Then, long moments have passed....
Two bodies are intertwined... dancing in the rhythm of love...
_______________________________________
Gumising si Mikay kinabukasan na tila masakit ang katawan. They made love last n
ight several times. Hindi pa sana titigil si Gino kung hindi pa siya nagreklamon
g pagod na...
Napansin niyang wala na si Gino sa tabi niya. She decided to go the bathroom and

take a bath first. Matapos niyang makapagbihis ay lumabas na siya ng silid. She
saw Gino sitting on the sofa with his laptop in front of him. He's wearing an o
ffice suit on his upper part. At mukhang may kausap ito sa skype.
Nakita siya nito. He gave her a nod and a smile. And she responded.
Gino: I need to check all the inventory tonight. Just send it via email...
Tumungo si Mikay sa kitchen. Nakita niyang andun na ang mga dalang pagkain ng ca
tering service. Kumuha siya ng tasa at kasalukuyang nagtitimpla ng kape. Bahagya
pa siyang nagulat ng marinig niyang sinigawan ni Gino ang kausap...
Maya-maya lang ay narinig niyang tila tinatapos na rin nito ang pakikipag-usap.
Pinuntahan siya nito sa kitchen... He hugged her from the back while kissing her
neck...
Gino: Did you sleep well, babe?...
Bahagya siyang natawa sa sinabi nito.
Mikay: Yup... Matapos mo ba naman akong pagurin kagabi... Pero nagising ako kasi
wala ka na sa tabi ko...
Patuloy nitong hinahalik-halikan ang leeg niya.
Gino: Gusto mo tabi ulit tayo... Inaantok pa ko eh...
Pero mukhang may ibig iparating nanaman ito sa kanya...
Mikay: Alam mo ikaw... wala ka na talagang kapaguran...
Pabiro niyang sabi dito.
Gino: Basta pag ikaw, Mikay... Hinding-hindi ako mapapagod...
Mikay: Whooo! Bolero!
Pero yumakap na siya dito. And they kissed again...
_______________________________________
After they finished breakfast ay niyaya siya ni Gino na lumabas. They went to th
e mall and stayed there the whole day. This time ay kasama na niya itong nag-sho
pping. He paid everything with his credit card bagay na tinutulan niya. Pero pin
agpilitan naman nito. Mukhang tuwang-tuwa pa ito pag binibilhan siya ng mga mama
haling bagay.
Bumili na rin si Gino ng mga damit nito. Marami sa mga 'yon ay choices ni Mikay.
Matapos makapamili ay kumain naman sila. This time hindi sila sa fine dining. P
arang na-miss nila bigla ang burgers, fries, at pizza... They chose the fastfood
instead...
Then, they went to the spa. Had some facials, massage, and other procedures....
Nang malapit nang gumabi ay nanood naman sila ng sine... There they are just lik
e any ordinary couple... Well, not that ordinary, though... Maraming tao ang nak
akakilala sa kanila at ang ilan ay tila sinusundan pa sila. May mga mangilan-ngi
lan ding nagpapa-picture pa...
The moment they got home... Well, they're a bit tired. So, they decided to have
some champagne. They did kiss... a lot... But somehow, Gino didn't insinuate tha

t they should do it again eventhough she could see the desire in his eyes. She c
an feel that he respects her a lot...
Gino: You're tired, babe... Go to sleep...
Kasalukuyan na silang nakahiga sa kama.
Mikay: Night, babe... I love you...
Gino: I love you more...
Napangiti siyang muli sa sinabi nito. She closed her eyes. Then, she felt him ki
ssed her cheek. They hugged each other tight until they both fell asleep...
_______________________________________
Lumipas ang ilang linggo na ganoon ang set up nila ni Gino. Sa condo na niya ito
tumira. Para na silang tunay na mag-asawa. They cook and eat together or they'd
go out sometimes and have fun...
Most of the time, Gino stays at home and do his work there. Sinasamahan siya nit
o doon habang siya naman ay nakatutok sa laptop at nag-aaral. Yes, she enrolled
just weeks ago...
Or if they get tired naman, they would lie cozily in the sofa... watch some movi
es or just kiss again... But they didn't make love eversince he got back from Ce
bu. Well, they talked about it at napagkasunduan na hihintayin na lamang nilang
makasal muna sila...
Gino: Hindi ba pwedeng magpakasal na tayo mamaya, Mikay?
'Yun ang laging pabirong tinatanong sa kanya ni Gino. Ngunit nahahalata niyang t
alagang seryoso na ito sa kagustuhang makasal sila agad...
Mikay: Gino, kelangan ko muna ng konting time para mag-focus sa studies ko...
Nakangiti niyang sabi dito. Advertising course ang kinuha niya. Online course n
g isang unibersidad ang pinasukan niyang program. Mas kontrolado niya ang oras n
iya sa ganung paraan at magkakaroon pa siya ng oras para kay Gino. Ngunit may il
ang time din dapat na kung minsan ay kinakailangan niyang pumasok mismo sa unibe
rsidad...
This is her first time going into a real class after just studying online for we
eks. At kasalukuyan siyang pinagmamaneho ni Gino upang ihatid. Maging ito ay pap
asok din ng opisina at may meeting daw ito doon...
Gino: Mikay, wag kang magpapaligaw dun ha... Baka lapit-lapitan ka ng mga lalaki
... Sige ka, bubugbugin ko sila...
Mukhang nagbibiro ang tono nito. Pero nang tiningnan niya ito ay pormal na porma
l ang mukha...
Mikay: Ikaw nga ang baka may umaali-aligid na sayong mga babae jan eh... They ha
ve every reasons to like you...
Narinig niyang bumuntung-hininga dito.
Gino: I've never been with any girl eversince I met you, Mikay. I've never even
dated anyone. Hindi gaya mo...

Napangiti naman siya. Halatang nagdradrama na naman ito...

Mikay: Sorry na po... Di na po uulitin..
Sakto namang huminto na ang sasakyan. Nakapasok na pala sila sa loob ng school c
ampus nang hindi niya namamalayan. Naunang bumaba ng kotse si Gino. At pinagbuks
an pa siya ng pinto.
Gino: Be a good girl, Mikay...
Yun pa ang huling sinabi nito bago siya halikan sa pisngi...
_______________________________________
Please always vote and leave your comments... :)
You can also follow me on Twitter for latest KathNiel updates: @KATHNIEL_ROX

<center><h1>CHAPTER 18: In His Heart And Mind...</h1></center>

<hr>
Nasa loob pa lamang ng campus si Gino at pilit niyang sinisilip sa rearview mirr
or si Mikay habang nagmamaneho. Nang makitang umalis na ito sa kinatatayuan ay i
nihinto na niya ang pagpapatakbo ng sasakyan. Sa totoo lang ay wala naman talaga
siyang kelangang gawin sa opisina na hindi kayang gawin sa condo lang. His work
can be done thru his laptop. Siniguro niyang matapos lahat ang mga importanteng
bagay sa mga araw na nasa Cebu siya.
Ayaw lang talaga niyang ipaalam kay Mikay na maghihintay siya hanggang sa matapo
s ang klase nito. Baka kasi isipin nitong masyado siyang nanghihigpit. But he ju
st can't bear to be away from her anymore even for just a short period of time.
He didn't know that it's even insanely possible to have this kind of feeling.
'Pag dalawa lang sila sa loob ng condo, lagi niya itong pinapakiramaman.... How
she moves... How she walks... How she looks at him... How she chews her food...
How she laughs... Or how she flips her hair... When he's working while she's stu
dying, he can't help but stare at her and observes how she writes or reads... Or
how she twitches her lips when she seems to not understand what she's reading..
.
When they sleep, he pretends to fall asleep first... So that he'd get the chance
to look at her when she's already sleeping... To get to see how she breathes pe
acefully or to just stare at her face... Call it an obsession... But he's madly
in love with her...
They've already been living together. And he doesn't like that kind of set up. G
usto na niya talaga itong pakasalan. Ang itira ito sa totoong bahay at hindi sa
maliit na condo lang. Pero ilang beses na rin siyang nagpaparinig o idinadaan sa
biro ito. Pero agad na tumatanggi si Mikay dahil daw sa pag-aaral nito. Bagay n
a ikinaiinis niya. Pwede namang pagsabayin ang pag-aaral at pagkakaroon ng asawa
.

Isa na lang ang hinihiling niya... na sana ay nabuntis niya ito sa ilang beses n
ilang pagtatalik. Pero mukhang wala pang senyales na nalilihi nga ito. She even
decided that they should stop making love first. He didn't like that. Desisyun '
yun ni Mikay na nirespeto lang niya. Gusto niyang matali na ito sa kanya. Para h
indi na siya muling iwan pa....
For the past few weeks ay higit niya itong nakilala. Alam niyang mahal talaga si
ya nito. She even calls his name in her sleep several times. Something that alwa
ys makes him smiles. He even remembered kung gaano kasakit na marinig sa telepon
o si Mikay na umuungot na umuwi na siya mula sa Cebu pero wala siyang magawa dah
il hindi talaga posible.
Pero kahit alam niyang mahal na mahal siya nito ay natatakot siyang baka iwan si
ya nitong muli. Ganoon din ang ginawa nito sa kanya noon. Minahal siya pero bigl
a na lang siyang iniwan. Nangangamba siyang baka ganun lang kadali magbago ang e
mosyon nito....
Namalayan niyang kanina pa pala siya sa lugar niyang 'yon. Luminga siya sa palig
id ng school campus. Baka anumang oras ay matatapos na ang klase ni Mikay. Pinaa
ndar niyang muli ang kotse at ibinalik kung saan niya mismo ito ibinaba kanina.
Maya-maya ay bahagya na rin siyang naiinip sa kinauupuan kaya naisipan na lang n
iyang lumabas at umupo sa hood ng kotse. He has his sunglasses on para walang ma
kapansin sa kanya. But he's wrong. Pagkalabas pa lang niya ay madami ng ngumingi
ti sa kanya. He pretends to be looking on his phone...
But then his mind is wandering, he's thinking of what Mikay could be doing right
now inside the classroom.... Well, maybe, he can look for her and find out. He
then started scanning all the classrooms. Taking some peek on the windows hoping
no one would notice him.
Then, he heard something on the next room...
Prof: Miss Maghirang, why did you say that auditors are not responsible for esta
blishing and maintaining an entity's accounting and internal control systems?
Gino stood at the back door. Pilit hinahanap kung saan banda nakaupo si Mikay. T
hen, he saw her stand...
Mikay: Well, sir, I think that's the responsibility of the management. Neverthel
ess, the auditor's should give adequate consideration to these controls because
the quality of the entity's internal control systems can have a significant impa
ct on the audit...
Napangiti siya sa sinabi nito.
Prof: Good... Very good...
Narinig niyang nagpatuloy sa discussion ang professor...
Ngunit nakatutok lang ang mga mata niya kay Mikay. Nakaupo ito at patuloy na nak
ikinig habang nagsusulat. She seems pretty interested on the topic. Matagal-taga
l din niya itong inoobserbahan...
Prof: Gino?... Gino Dela Rosa!
What the?! Nagulat siya. Tumingin siya sa professor na nasa harapan...
Gino: N-Ninong...

He saw everyone looked at him. Mikay seems pretty confused. He just gave her an
apologetic smile.
Prof: What are you doin' down there on the back door? Come on in! Finally! You'v
e granted my request to pay my class a visit!
Matagal na siya nitong pinapakiusapang bumisita sa isa sa mga klase nito para ma
gbigay ng short lecture.
He had no choice. So he went inside the room. The class started to applaud him.
May narinig pa siyang nagtilian.
Prof: Well, class! We all know who's this man right here... But I've known him e
versince. And I must say that he grew up being trained to rule the Dela Rosa Emp
ire, Inc. This guy was accelerated many times throughout his study years and was
able to finish his college at NYU at a very young age with flying colors. And h
e even managed to get his MBA right after...
His ninong seems to be too proud of him...
But his eyes are only locked on her... Well, she still seems to be surprised.
Gino: Quite too much for an introductory speech I must say, ninong... But thanks
, anyway...
He jokingly said...
Gino: So, what can I do for this class then?
Prof: Well. We're currently having our discussion on auditing. So, if whoever am
ongst the class has some questions to Mr. Dela Rosa, feel free to raise your han
ds.
The class started raising their hands. But his Mikay just bowed her head and sta
rted scanning some pages on her book.
He started pointing at some raised hands.
"Sir, I'd just want to ask how does you company usually performs an audit?"
Gino: Well, that's a very large scope to be taken into consideration. Auditing i
nvolves a lot of phases. But basically, it all starts the same. There should be
a financial statement assertions to be done first for classes of transactions, a
ccount balances and presentation.... and disclosures in sufficient detail to for
m a basis for the assessment of risks of material misstatement.... After that, i
t really depends on the judgment of the auditor on how to design appropriate aud
it procedures.
He answered questions after questions from the class. Parang sinusulit siya ng m
ga itong mag-discuss. Mikay listens intently to what he's saying. And takes some
notes most of the time. He felt proud about the fact that she listens to him li
ke a teacher. Then, suddenly, he saw her raising her hand.
No second thought, he called her at once.
Gino: Yes, Mikay...
Everyone looked at her.
Mikay: You said that there are some ethical principles to be followed... To what

extent then does the substantive tests should be done by the auditor?
He smiled at her. But she has no reaction.
Gino: Uhm... It is highly dependent on the results of the auditor's consideratio
n of internal control. If the auditor has obtained evidence that the internal co
ntrol is functioning effectively, the scope of the auditor's substantive tests c
an be reduced.... On the other hand, if the results of tests prove that the inte
rnal control cannot be relied on, then, the auditor will have to compensate for
this weakness by performing more extensive substantive tests...... Are we clear
on that?
She nodded. And managed to give him a soft smile...
The lecture progressed. Then, some lady suddenly asked him...
"Sir, pano niyo po napagsasabay ang career at lovelife?"
The class started laughing.
Gino: Well, parang auditing lang din yan, kelangan ng time management...
Lalong nagtawanan ang buong klase. Mikay just seems to be smiling...
"Eh, sir, if you'll have to choose to give up one thing, career or lovelife?"
The class seems to be interested on his answer.
Gino: Lovelife is my priority... It always has been...
Napansin niyang tinutukso na ng klase si Mikay...
Gino: Well, class, I think I'm already done with my lecture here...
The professor took over his place. And started doing summary of his lectures to
the class. He went to the corner. Still trying to observe Mikay. Then, he saw he
r texting with her phone. Napakunot ang noo niya sa ginagawa nito. Who the heck
is she texting? She rarely text someone.
When the class was dismissed, most of them went to him. Asking for photographs,
autographs... He can tell some are trying to flirt with him. But he saw Mikay st
ill focused on her phone. Then he saw her leave the room. She didn't even bother
to look at him. Nakita niyang tumayo ito sa labas at may kausap na sa telepono.
.. Of course, he's bothered!...
Gino: Uhm... guys, if you'll excuse me... I really have to go...
He immediately went outside and ignored the class. Tumayo siya malapit sa likura
n ni Mikay.
Mikay: Julia, calm down... Wala ring mangyayari kung ganyan ka magrereact...
Nakahinga siya ng maluwag. Si Julia lang pala ang kausap nito. Tumabi na siya di
to. Napatingin naman ito sa kanya.
Mikay: Ahm... Julia... don't worry, ok?... I'll visit you as soon as you get bac
k here... Okay, bye...
Gino: Why? What happened?...

Mikay: Julia and her boyfriend just broke up. Nasa Palawan siya ngayon.
Gino: Too bad to hear couples breaking up...
Mikay: Yeah, and she's really devastated...
She looked at him. And smiled...
Mikay: You were great back there. I'm really proud of you and sooo impressed...
He gave her a shy smile.
Gino: Well, I wouldn't even give a lecture if you weren't there...
Mikay: Ugh! Show off!
Gino: Kaya ikaw 'wag mo akong papakawalan... I'm quite a catch, you know...
She smiled.
Mikay: Nga pala, pumasok ka ba sa opisina?
Gino: Nope, I waited outside. Lam ko namang hindi ka papayag pag sinabi kong hih
intayin kita eh...
After he said that, group of students passed by. Some greeted him. So, he smiled
back... Then, he looked back at her...
She's looking at him differently.
Gino: What?!
Mikay: Anong what what mo jan?
Gino: Bakit ka ganyan tumingin sa akin?
She started walking. Sumunod na siya dito.
Mikay: Bakit pano ba ko tumingin?
Mukhang nagpapa-cute pa to sa kanya...
Gino: Nagseselos ka ba?
Mikay: Ako? Magseselos? Of course not!
Gino: Wag ka ng magselos, Mikay... Sa 'yo lang naman ako lagi nakatingin eh...
He smiled at her...
Mikay: I know... Kaya bakit ako magseselos?
She's smiling.
Gino: Ah ganon ha... Masyado atang kampante ang babe ko ha... Gusto mo halikan k
ita...
Mikay: Whooo! Gusto mo lang humanap ng rason para mahalikan ako eh...
Somehow, he has this feeling that Mikay really knows him well. Is that a good or

a bad thing?
Gino: Bakit ayaw mo ba?
Mikay: Sinabi ko bang ayoko... Pero dun na lang sa bahay mamaya...
Gino: Kiss lang ba talaga gusto mo?...
Mikay: Bakit may gusto ka pa bang gawin?
He nodded.
Mikay: Ano?
Gino: Alam mo na...
He gave her a wink.
Mikay: Hmmmm... Sige...
He's surprised.
Gino: Sige?! Gusto mo?!
She nodded.
Mikay: Pero after ng first sem...
Then, she started laughing. Much to his dismay.
Gino: Nakakainis ka na ha..
Mikay: Nagbibiro lang naman kasi ako eh... Halika na nga... Gutom na ko eh... Ka
in tayo sa labas...
Gino: Hindi... Birthday pala ni Seth... Lunch at his place daw... Besides, hindi
pa kita officially napapakilala sa kanila as my girlfriend...
Mikay: Okay, boyfriend... Let's go, then...
He smiled. Then, he held her waist closed to him as they walked.
________________________________________
Thanks for reading!
And thanks to those who are always leaving their comments... :D

<center><h1>CHAPTER 19: Some Assurance</h1></center>

<hr>
Mikay didn't expect na mag-eenjoy siya sa party ni Seth. She likes the people sh
e's hangin out right now. Mga girlfriends din sila ng magbabarkada. They seem to
be really nice and cool. Magaan lang kasama. Chill lang sila. Napagdesisyunan n
ilang dito na lang mag-stay ni Gino maghapon. They just had their dinner. And no
w, they're currently drinking beer while playing billiards.
Lumingon siya kay Gino. He's with the barkada. Nakikipag-inuman din ito. At mukh
a namang nag-eenjoy sa pakikipagkwentuhan. Pero sa tuwing titingnan niya ito ay
laging nakatingin sa kanya. May pakiramdam siyang binibilang ni Gino kung nakaka
ilang bote na siya ng beer.
Lihim siyang napangiti. She likes the way he treats her. Parang lagi itong nakaa
lalay sa kanya. It's like any moment he'll be there to rescue her. She just feel
s safe when he's around...
Aaminin niyang nagulat siya kanina at sinundan pa pala siya sa classroom niya. P
ero mas lalo niyang ikinagulat ang level ng katalinuhan nito. They don't talk ab
out business stuffs that's why she's really amazed to hear lectures from him. Sh
e could tell na mas magaling pa ito sa professor niya.
Pakiramdam tuloy niya ay napakaliit niya kumpara dito. Nagsumikap talaga ito sa
kabila ng sobrang pagiging mayaman. Samantalang siya ay isa lamang anak ng emple
yado sa kumpanyang pag-aari nila. Pero kung umasta siya ay daig pa ang isang bil
yonaryo.
Somehow, she feels the drive para magkaroon ng mas mataas na ambisyon. She knows
that she can do better than what she is right now. She suddenly has this urge t
o work and study hard. She's doing this not just for herself but for Gino as wel
l. Gusto niyang ipagmalaki siya nito na mayroon din siyang achievement sa kanyan
g career...
"Mikay, ikaw na susunod..."
It's her turn on the table. Nagsimula na siyang tumira ng bola...
______________________________________________
Seth: Pare, okay ka rin ah... Parang kelan ka lang namin pinipikon na hindi mo n
a siya makukuha... Tapos ngayon... Tsk...
Nakita niyang napapailing ito.
Gino: Pare, hindi siya bagay na basta nakuha ko na lang... Pinaghirapan ko siya,
pare.

Katsumi: Eh tol, pano mo naman siya pinaghirapan?

Lumingon siya dito.
Gino: Pinakita ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal...
They laughed at him.
JC: Ang sabihin mo magaling ka talagang mangbola! Ikaw naman ang pinaka-expert s
amin sa ganyan eh...
Gino: Hoy! Tumahimik kayo ha... Baka marinig kayo ni Mikay. Isipin nun totoo sin
asabi niyo. Alam niyo namang siya lang ang naging girlfriend ko eversince ah. Eh
samantalalang kayo nga kaliwa't kanan ang mga chicks niyo eh...
Seth: Aba! At nag-explain agad... Pero seriously bro, alam ba niya na siya ang f
irst kiss mo at alam ba niya na "V" ka pa nung ano?
Napakunot siya.
Gino: Anong "V"?
JC: Virgin, tol...
They started laughing again.
Gino: Alam mo, kung di mo lang birthday, Seth, kanina ko pa kayo naupakan... Kan
ina niyo pa ko pinagkakaisahan eh!
Seth: Chill lang, bro... Mukhang enjoy naman si Mikay eh...
Tumingin siyang muli kay Mikay.
Lester: Alam mo, pansin ko lang... Kanina mo pa kasi siya tinitingnan eh... Mga
babae naman ang kasama... Wag mong sabihing pati mga yan pinagseselosan mo?
Gino: Sira ulo ka talaga! Tinitingnan ko kasi nakaka-dalawang bote na agad ng be
er. Tingnan mo nga rin kasi yang girlfriend mo para 'di ako ang napapansin mo...
Maya-maya ay huminto na rin ang mga 'to sa pang-aasar sa kanya. Alam ng mga 'to
kung hanggang saan ang hangganan ng pasensya niya. At alam ng mga 'to na hindi s
iya nagbibiro sa sinabi niyang uupakan niya ang mga 'to.
Seth: Kidding aside, bro... Konting ingat lang ha... Baka masaktan ka lang ulit
eh...
Gino: Hindi ko na hahayaan, pare... Dahil sisiguraduhin kong matatali na siya sa
kin...
Lester: Hindi naman assurance yun eh... Kahit nakatali na siya sayo, kung gusto
ka talagang iwan, iiwan ka pa rin niya...
Marahas siyang lumingon dito. Trying to absorb what he just said.
Gino: Sa totoo lang, wala naman talaga akong magagawa kung gusto niya ulit akong
iwan eh. Ang pinanghahawakan ko na lang, 'yung nasa akin siya ngayon...
Katsumi: Tsk... Pano pag iwan ka ulit?...
Gino: Eh di gagawa ako ng paraan para bumalik siya ulit sakin... Nagawa ko naman

ngayon 'di ba?

Nakita niyang napailing ang ilan sa kanila.
JC: Inom ka na lang, tol. Kanina pa yang isang bote mo eh...
Gino: Di pwede... Magdra-drive pa ko eh... Kasama ko pa si Mikay...
Napansin niyang nagtinginan ang mga ito. He doesn't care. Isipin nilang nagpapak
atanga na siya. But he loves her. And she loves him. And that's all that matters
right now...
______________________________________________
Gino: Mikay, bakit naman kailangan mo pang matulog dun? Hindi ba pwedeng mag-sta
y ka lang saglit hanggang sa makatulog na siya?
Mikay: Kailangan ako ni Julia ngayon, Gino. Ayoko rin namang matulog dun eh. But
this is the right thing to do. And I need to be beside her right now...
Kasalukuyang nagmamaneho ito papunta sa tinitirhan ni Julia. She just received a
text kanina sa party na nakarating na ito mula Palawan. She knows what she need
s to do after she read that.
Gino: Parang hindi ko na kasi kayang hindi ka katabing matulog eh...
He blurted out.
Mikay: It's hard for me as it is hard for you, babe... Pero sana maintindihan mo
tong sitwasyon ko ngayon... Just this night, babe... Kahit sunduin mo rin agad
ako bukas...
She heard him sigh.
Gino: H-Hindi ba pwedeng makitulog na lang din kina Julia...
Mikay: Gino!
Gino: Kahit sa sala na lang ako matutulog. Dun kayo sa room niya...
Mikay: Gino...
Gino: Mikay, mukhang uulan na ng malakas eh... Makukulong pa ako sa traffic nito
...
He's trying to make her feel guilty.
Mikay: Gustuhin ko man... Hindi talaga pupwede. The last thing Julia wants to se
e right now is a couple. And she needs some privacy, babe...
Huminto na ang kotse. Nasa tapat na sila ng bahay ni Julia. Hindi na rin ito nag
pumilit pa. Ngunit ilang saglit din itong hindi nagsalita....
Gino: Okay, then... But I'll fetch you early morning ha?...
She smiled then nodded. Lumapit siya kay Gino at siya na mismo ang unang humalik
. They kissed for a very long moment...
Mikay: Ingat ka ha... Don't drive too fast... And call me pagdating mo sa bahay,
okay?...

Pagkarinig ni Mikay sa papaalis na ugong ng sasakyan ay nakaramdam siya ng lungk

ot. Maging siya ay hindi na rin sanay na hindi ito katabi sa pagtulog. But she n
eeds to do this. Julia is her best friend. Ganoon din ito sa kanya nung mga pana
hong kailangang-kailangan niya ng karamay.... Pero magkaiba sila ng sitwasyon...
Si Julia ang iniwan... Samantalang siya naman ang nang-iwan noon...
______________________________________________
He can't sleep... Kanina pa siya nakasandal sa glass window.... Nakatitig lang s
a labas... All he can see are the splatters of rain...
Natawagan na niya kanina si Mikay pagkadating pa lamang niya. But she seems in a
rush and he heard someone sobbing on the background. Probably, it's Julia...
He's so not used to this. Matagal na siyang nagtiis. Matagal na siyang naghintay
ng tamang pagkakataon para lang makabalik sa kanya si Mikay. He might be overre
acting right now. Alam niyang napakaliit na bagay ang pagtulog nito ng isang gab
i dahil sa pagdamay sa isang kaibigan.
Pero naisip niya na ganito marahil ang pakiramdam kapag muli siyang iwan nito. I
t just feels numb... empty... Baka sa susunod, hindi na niya kayanin...
Maybe, he needs to clear some things to her. Maybe, they need to talk...
It's already past midnight when he decided to go to bed. As he lay down, he look
ed beside the empty side of the bed. He then embraced her pillow. And inhaled he
r scent... He knows that he just can't live a life without her anymore... He t
hen closed his eyes and tried to sleep... Tried because he simply can't...
______________________________________________
To be continued...
Nalimpungatan si Mikay sa sikat ng araw na nagmumula sa labas ng verandah ng kwa
rto ni Julia. Tumingin siya sa tabi ng kama. Mukhang mahimbing ng natutulog si J
ulia. Awang-awa siya dito. Pinagtapat nito kagabi na naibigay na pala niya ang l
ahat sa sarili niya dun sa lalaking 'yun. Pero sa kabila nun, ay nagawa pa rin
siyang lokohin at iwan.
Gustuhin man niya itong tulungan ay wala rin siyang magawa. Walang ibang makakat
ulong sa sarili nito kundi siya rin. Naniniwala siya na time would heal all the
pain she's having right now...
Siya naman ay di rin masyadong nakatulog. Parang namamahay siya. She's not used
to this place. Or maybe, it just feels different pag hindi mo kasama ang taong p
inakamamahal mo. Gaya nga ng sabi nila... Home is where your heart is...
Lumabas siya ng verandah. Nasa ikalawang palapag siya ng bahay ni Julia kaya nam
an tanaw niya ang napakagandang view sa labas. Maluwang na floral gardens ang na
kapalibot sa buong subdivision. Ito ang dahilan kung bakit dito gustong tumira n
i Julia kahit na medyo may kalayuan sa siyudad.
Dun sila magkaiba nito. Siya ay mas gusto niya ang convenience. But she's not co
mplaining to what she's seeing right now. She inhaled the fresh morning dew of t
he air around her. She feels happy. Somehow, there's this certain contentment de
ep inside her. Kakaiba pala talaga ang pakiramdam ng nagmamahal... at minamahal.
..
Maya-maya lang ay bigla siyang nag-inat habang naghihikab... Mukhang inaantok pa

nga talaga siya...

Gino: Buti ka pa mukhang masaya jan...
Nagulat siya sa narinig. Tumingin siya sa baba ng bahay. Nasa labas si Gino wear
ing his dark sunglasses. At nakaupo sa hood ng kotse.
Mikay: Gino! Ang aga mo naman ata! Alas-siyete pa lang ah...
Gino: And good morning to you, too... That's not how to properly greet me in the
morning, Mikay...
Mukhang hindi masyadong maganda ang timpla nito ngayong umaga. She smiled at him
...
Mikay: Mukhang bad mood ata ang babe ko ah...
Gino: Mikay, hindi pa ba tayo pwedeng umalis... Okay naman na siguro di ba... Pw
ede mo naman na siguro siyang iwan?...
Mikay: Okay... Just wait there... Pababa na rin ako...
Agad siyang pumasok sa loob ng silid at nagbihis. Tiningnan niyang muli si Julia
bago lumabas ng silid. Ayaw na niya itong gisingin pa. She needs some rest. May
be, she'll just call her later.
Pababa na siya ng hagdanan nang nakasalubong niya ang yaya ni Julia...
Yaya: Ma'm Mikay, kilala niyo po ba 'yung lalaking nakakotse sa labas?
Tumango siya dito.
Mikay: Boyfriend ko po yun. Sinusundo lang po ako...
Yaya: Ahh ganun po ba... Akala ko naman kung sino na yun... Kasi ma'm, kanina pa
ng alas-tres ng madaling araw nasa labas yung kotse niya eh... Yun pala sinusund
o na kayo... Pero ma'm, ang aga nyang sumundo ha...
Mukhang nanunudyo ito. Ngumiti na lamang siya dito. Nagulat siya sa napag-alaman
g iyon. Andun na ito alas-tres pa lang ng madaling-araw. Marahil ay wala pa iton
g tulog kaya mukhang aburido kanina at di man lang ngumingiti...
Paglabas niya ng gate ay inalalayan na siya nitong pumasok sa loob ng kotse. Pag
kapasok naman nito sa driver's seat ay hindi muna nito pinaandar ang sasakyan. N
akaupo lang ito doon at hindi umiimik... She then started touching his face...
Mikay: Good morning, babe... I know you didn't sleep well last night... And so a
m I...
He looked at her.
Gino: Mukhang 'di naman halata. Pangiti-ngiti ka pa ngang mag-isa kanina sa taas
eh...
Mikay: Napapangiti ako kasi iniisip kita... I'm just thinking how lucky I am to
have you...
Tinitigan siya nito. Tila sinusukat kung nagsasabi siya ng totoo. Then, he gave
her a weak smile.

Gino: Okay, I believe you... Pero Mikay, antok na antok na ako... Pwedeng matulo
g muna tayo...
Mikay: Well, I was about to say that... But let's have breakfast first...
Gino: San mo gusto? Drive-thru na lang para mabilis...
Tumango na lang siya dito at nagsimula na rin itong magmaneho.
That morning, they had a breakfast in bed. Then, they slept wrapped in each othe
r's arms. She saw Gino immediately fell asleep... But she heard him whisper... "
I just can't sleep without you by my side anymore..."
She smiled and closed her eyes...
______________________________________________
Suddenly, not busy for awhile. Managed to scribble this chapter.
Hope you like it!
Thanks to those who always vote and comment... :D

<center><h1>CHAPTER 20: All I Have To Give...</h1></center>

<hr>
Nagising si Mikay sa pagtunog ng kanyang cellphone. Napatingin siya sa bedside c
lock bago sagutin iyon. It's already 2pm. But Gino is still very much asleep bes
ide her... Tumayo siya at lumabas ng silid upang di ito magising.... Nakita niya
ng si Julia ang tumatawag...
Mikay: Hello, Julia... I'm really sorry di na ko nakapagpaalam... You were aslee
p awhile ago... Tapos eto namang si Gino ang aga akong sinundo...
Bungad na paliwanag niya dito.
Julia: Okay lang yun, Mikay. Ano ka ba... Saka kelangan mo ring asikasuhin yang
boyfriend mo noh...
Mikay: Kamusta na pakiramdam mo?...
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Julia: ...Ang sakit-sakit pa rin... Kahit ano pa siguro ang gawin ko, hindi na m
awawala ang sakit...
Narinig niya ang pigil na paghikbi nito.

Mikay: Julia... Wag mong madaliin... Learn how to go through it not to get over
it... Be strong please... Malalagpasan mo rin yan...
Julia: I am... I am trying to be strong...
Garalgal na ang boses nito sa pag-iyak.
Mikay: I really want to help you... But this is all I can do... Ang damayan ka..
. But it's really gonna be up to you on how are you gonna deal with this... Yun
ang madalas mong sabihin sakin dati 'di ba?
Julia: Yeah, you're right... Kaya napatawag ako sayo kasi magpapaalam lang sana
ako...
Napakunot-noo siya.
Mikay: Huh? Anong ibig mong sabihin? Bakit san ka pupunta?
Julia: I just booked a flight tonight for San Francisco... Dun muna ako, Mikay..
. Gusto ko ng bagong simula... At hindi ko yun magagawa dito dahil lagi ko lang
siyang naaalala...
Bahagya siyang nagulat sa biglaang desisyon nito.
Mikay: I know you so well, Julia. At alam kong buo na ang desisyon mo... Pigilan
man kita, alam kong di ka rin papayag...
Nangilid na ang kanyang mga mata.
Mikay: Ikaw na lang ang kaisa-isa kong kaibigan dito. Tapos aalis ka pa... Pero
siguro ito nga ang nakabubuti para sa 'yo...
Julia: Mikay, hindi lang naman ako ang nag-iisa mong kaibigan dito eh... Andyan
sa tabi mo si Gino. You might not know it... But he's your bestfriend...
Bahagya siyang napangiti siya sa sinabi nito.
Mikay: What time ang alis mo mamaya? Ihahatid ka namin ni Gino...
Julia: Please don't bother... Mas magiging mahirap lang sa 'tin pag magpapaalama
n pa tayo nang personal...
Mikay: I'm really gonna miss you, Julia... Ingat ka dun ha... Wag mo ko pagpapal
it...
Naramdaman niyang umiiyak na rin si Julia...
Julia: Sira ka talaga... Syempre hindi noh... Saka ikaw dapat alagaan mo lagi sa
rili mo... Saka wag mo ng iiwan si Gino ha... Kasi, Mikay... Ang sakit pala tala
ga... pag iniwan ka ng taong pinakamamahal mo...
Kanina pa natapos ang pag-uusap nilang dalawa. Ngunit andun pa rin siya sa sala
at iniisip ang huling sinabi sa kanya ni Julia. Dati-rati ay ito pa mismo ang ku
makampi sa kanya sa pag-iwan niya kay Gino noon. Pero mukhang baliktad na ang si
twasyon ngayon.
Napangiti na lamang siya dahil sa totoo lang ay hindi naman talaga niya kayang i
wan si Gino. Leaving him before was never easy... Ngayon pa kaya...
Pakiramdam niya ay tila nawala na ang antok niya. Tumungo siya sa kusina at nags

imulang magsalin ng juice mula sa ref... Maya-maya ay tumunog nanaman ang kanyan
g cellphone.... Blocked number ang tumatawag kaya hindi niya kilala kung sino iy
on...
Mikay: H-Hello? Sino to?
Papa: Iha, ang papa mo to...
Mikay: Pa?! Nasan kayo?! I've been wanting to hear from you... Kamusta na po kay
o?...
Ilang beses na rin itong tumatawag sa kanya mula abroad. Minsan nasa Los Angeles
, minsan naman nasa Toronto... Ang huling sinabi nito ay nasa Amsterdam daw ito.
Parang nagtotour ata all over the world eh. They haven't seen each other mula n
ung nasa isla pa sila ni Gino.
Papa: Calm down iha... I'm here in Morocco right now... Just havin' fun...
Mikay: Pero papa, bakit naman po ang tagal ng bakasyon niyo?
Papa: Come on, Mikaela... Ngayon lang naman ako nagkaroon ng chance para magbaka
syon ng ganito katagal. Honestly, I'm quite enjoyin not being a part of the Dela
Rosa company anymore...
Alam na nitong boyfriend na niya si Gino. Ang ipinagtataka lamang niya ay parang
masaya pa ito tungkol sa balitang 'yon samantalang dati ay ito pa mismo ang nag
babawal sa kanyang ma-involve kay Gino.
Mikay: Pero pano naman po yung mga negosyo natin... Naaasikaso niyo pa rin po ba
?
Papa: Don't worry about it iha... Everything's fine... Siyanga pala, how's schoo
l?
Mikay: It's okay. Anyway, it's online naman po eh. So, I just usually stay here
sa condo... Ahm, papa, kelangan ko na po palang magbayad ng tuition. Tumawag kas
i sakin si Mike, may certain papers daw po sa bangko na kelangan niyo daw po ayu
sin. I don't know exacly what it is but I guess, you can talk to Mike about it..
.
Papa: Okay, iha... No problem...
Mikay: And pa, since may kelangan pa pong ayusin sa bangko, I can't use my credi
t card. The last time I used it, declined daw po...
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Papa: I told you to always call my secretary kung may kelangan ka. Bakit hininta
y mo pang tumawag ako? May mga credit cards akong di nagagamit... She can help y
ou with it... So, how do you get by then?...
Mikay: S-Si Gino po... S-Siya naman po halos gumagastos sakin ngayon eh...
Papa: O siya sige... I'll see what I can do... For the meantime, kunin mo muna m
ga credit cards ko sa secretary ko, okay?
Mikay: Okay po.
Maya-maya lang ay nagpaalam na rin ito.

Siya naman ang napabuntung-hininga. Totoo ang sinabi niya sa kanyang ama, she ha
s no money right now. Umaasa lamang siya sa suporta ni Gino.
She gulped on her orange juice na bahagya ng uminit. Naisipan na lang niyang bum
alik sa kama at tabihan si Gino o kaya ay gisingin na lang ito. They haven't eat
en their lunch yet. And it's already 3pm.
Sa pagtalikod niya ay nagulat pa siya ng makitang nakatayo na malapit sa tabi ni
ya si Gino. Nakatitig lang sa kanya ito. Halatang kagigising.
Mikay: K-Kanina ka pa ba jan?
Tumango lang ito. Tapos ay nilagpasan siya. Binuksan ang ref at agad kumuha ng m
ansanas. Kinagat nito agad iyon... Nakatingin lang ito sa kanya...
Mikay: Since kelan ka pa nakatayo sa likuran ko kanina?
Gino: Simula nung tumawag sayo yung papa mo...
Patuloy ito sa pagnguya sa mansanas.
Mikay: H-Huh?! Ang tagal mo na palang nakatayo jan... Bakit hindi ka man lang um
iimik?
Gino: Mukhang busy ka eh. Kaya naisipan ko na lang makinig...
Mikay: Ah ganon... Alam mo, pansin ko lang, parang may pagka-chismoso ka rin eh
noh?
Medyo napangiti ito sa sinabi niya.
Gino: Malay ko ba kung may ibang lalaki ng nanliligaw sa 'yo. Kaya kelangan ko l
ang din makasiguro.
Inirapan niya ito sa sinabi saka niya ito iniwan at pumunta siya sa sala. Umupo
siya sa sofa at binuksan ang TV. Sumunod naman agad ito sa kanya at tumabi sa ki
nauupuan niya habang hawak pa rin ang mansanas. Nakatingin lang din ito sa TV...
Maya-maya ay naramdaman niyang nagrereklamo na ang kanyang tiyan.
Mikay: Gino, gutom na 'ko... Magpa-deliver ka na lang ng food dito...
Lumingon ito sa kanya.
Gino: On the way na yung catering service... Nag-order na ako agad pagkagising k
o kanina...
Pagkasabi niyon ay ibinalik nitong muli ang tingin sa TV. Lihim siyang napapangi
ti. Kakaiba talaga ang mga efforts nito... Parang boy scout... Laging handa...
Matapos ang ilang minuto ay dumating na rin ang catering service. Maraming in-or
der si Gino na pagkain. Sobra naman siyang natakam sa mga ito...
Mikay: I'm soo hungry...
Sabay sabi niya habang kumakain sila. Maya-maya
in. She finds it weird na medyo tahimik si Gino
ito ang pagkakaroon ng mood swings... Maaaring
lo na at narinig nito ang usapan nilang mag-ama

lang ay tahimik na silang kumaka

ngayon. Although normal na rin d
napaparanoid na lang din siya la
kanina...

Natapos sila sa pagkain. Akma na niyang kukunin ang mga pinagkainan nila ngunit
agad siyang pinigilan ni Gino. Ang sabi ay magpahinga na lang daw siya.
Sa pagkakaupo niya sa sofa ay lihim niya itong pinagmamasdan habang nasa lababo
at naghuhugas. May mga pagkakataong ganito na para bang hindi pa rin magsink-in
sa isip niya na ang kasama niya ngayon ay isa sa mga pinakasuccessful na tao sa
buong mundo. At higit pa roon ay minamahal siya nito. Minsan tuloy naiisip niya
that he doesn't deserve her... Like maybe, he deserves someone better...
Matapos ang pag-aayos nito sa kusina ay tinabihan na siya nito. Inakbayan siya a
t sumandig naman siya sa balikat nito. They just quietly watch a movie. They're
sometimes like that... They don't talk to each other. But pretty much contented
dahil magkasama sila...
Nang matapos na ang pinapanuod sa telebisyon ay nagsalita na ito...
Gino: Mikay... Kung may problema ka... Dapat sinasabi mo agad sakin...
Mahina nitong sabi.
Mikay: Huh? Bakit ano ba yun?
Gino: Wala ka na palang pera... Hindi ka man lang nagsasalita... Dapat na palang
bayaran ang tuition mo, hindi mo man lang nababanggit sakin...
Bahagya ng tumaas ang boses nito. Tama ang hinala niya kung bakit tahimik ito ka
nina pa...
Mikay: Gino... Ayoko namang abalahin ka pa sa mga bagay na yun. That only concer
ns me and my dad...
Gino: Kahit na, Mikay. I deserve to know na lumalabas kang wala ka na palang kap
era-pera. I just couldn't imagine the moment you swipe your card tapos cancelled
na pala 'to.
Mikay: I'm sorry. It's just that nahihiya na rin ako dahil ikaw na halos lahat a
ng gumagastos sakin...
Gino: Pero alam mo naman sigurong barya lang ang lahat ng 'yon sakin 'di ba?!...
You know damn well that I can give you anything you want...
Mikay: But it doesn't give me the right to extract money from you!...
Tumitig lang ito sa kanya...
Gino: Well... Then, I'm giving you the right...
She just bowed her head. Ayaw na niyang palakihin pa ang usapan.
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Gino: As you may know, hindi maaayos ng papa mo ang mga papeles sa bangko hangga
't hindi siya umuuwi dito. Kelangang personal transaction yun, Mikay...
Mikay: P-Pero sinabi niyang aayusin niya ang mga dapat ayusin...
Parang hindi siya pinakinggan ni Gino sa huling sinabi niya...
Gino: Ako ng bahala sa tuition mo... At sa ayaw at sa gusto mo, bibigyan kita ng
credit card...

Matigas ang pagkakasabi nito.

Hindi na lang siya umimik. Maya-maya ay naramdaman na lang niyang may kinukuha s
i Gino sa bag nito. Dumukot ito ng ilang piraso ng credit cardS. At inabot sa ka
nya.
Mikay: You don't have to give me these... Tutal halos lagi naman tayong magkasam
a eh...
Gino: 'Di ba sinabi ko na sa 'yo na sa ayaw at sa gusto mo ay bibigyan kita ng c
redit card? Just take these and buy whatever you want. I don't care...
Wala na siyang nagawa at inabot na lang niya ang mga ito. Matagal bago muling na
gsalita si Gino.
Gino: Look, I'm sorry kung napagtaasan kita ng boses... Pero ayoko lang kasi yun
g nakikita kitang nagmumukhang kawawa...
Mikay: Hindi naman ako nagmumukhang kawawa eh... I think you're just overreactin
g..
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Gino: Hindi ko lang kasi lubos maisip na pagkatapos mong mamili ng mga bagay na
gusto mong bilhin... ay hindi mo rin pala mabibili dahil cancelled na ang card m
o...
Mikay: That can happen to anybody, Gino... It's no big deal...
Gino: But you're not just 'anybody' to me...
Bahagya na siyang napapangiti... Then, he started caressing her cheeks...
Gino: Mikay... You deserve more than this... Dapat tinuturing kang isang prinses
a...
Bahagyang natawa si Mikay...
Mikay: Ayan ka nanaman... Sinusumpong ka nanaman ng pagka-korny mo!
Sa kabila ng pagpapagaan niya sa usapan ay nakatitig pa rin ito ng seryoso sa ka
nya... Kaya pilit na niyang pinipigilan ang tawa...
Mikay: Hindi naman importante sa 'kin ang mga materyal na bagay eh... Ang gusto
ko lang naman ay yung lagi kong kasama ang.... p-prinsipe ko... At ikaw yun, Gin
o...
Hindi na talaga niya mapigilan ang pagtawa. Bagay na mukhang ikinaiinis ni Gino.
Gino: Alam mo... Isa pa talagang kikilitiin na kita...
Tumayo na siya at tumakbo mula dito. Nakita kasi niyang mukhang seryoso ito sa g
agawin...
Mikay: Kung mahuhuli mo ako!...
Patuloy pa rin siya sa pagtawa...
Gino: Ang liit lang ng condo para hindi kita mahuli, Mikay!

Nakita niyang tumayo ito at hahabulin na siya. Dumiretso agad siya sa kwarto at
agad sinara ang pinto...
Gino: Mikay! Wag kang madaya! Open the door!
Naramdaman niyang pilit nitong binubuksan ang pinto...
Mikay: Promise me first na hindi ka na mangingiliti...
Hindi ito umiimik... Isang patunay na ayaw nitong mangako dahil gusto pa rin siy
a nitong kilitiin...
Gino: Mikay... Giniginaw na ako dito oh...
Tila nagpapaawa ito. Bagay na lalo niyang ikinatawa.
Mikay: Haha! Lokohin mo ang lolo mong kalbo!
Gino: Pero hindi kalbo ang lolo ko, Mikay...
Narinig niyang tila pinipigilan din ni Gino ang pagtawa..........
Tama si Julia... Gino is also her bestfriend... He's always there for her... And
sometimes... They can play just like kids...
________________________________________________
You can also follow me on Twitter for latest KathNiel updates: @KATHNIEL_ROX

<center><h1>CHAPTER 21: Full of Lies</h1></center>

<hr>
Another weeks have passed... And true to his words ay binayaran nga ni Gino ang
tuition fee niya. Hindi pa nakuntento ito at patuloy pa siyang inaabutan ng pera
. Sabi nito ay iba pa raw yung credit cards na meron siya. Bagay na kung minsan
ay pinagtatalunan nila.
Madalas niyang sabihin dito na hindi naman niya nagagamit ang mga 'yon dahil si
Gino rin lagi ang gumagastos 'pag magkasama sila which is araw-araw naman talaga
silang magkasama. Maliban na lang kung may mga importanteng meetings ito. But s
he usually stays at home sa mga pagkakataong 'yon.
Pakiramdam niya tuloy ay parang wala man lang siyang silbi. Ayaw na tuloy niyang
mag-shopping dahil nahihiya na siya dito. Ngunit ito naman ang mapilit at patul
oy pa rin siyang binibilhan ng mga designer items.
Dahil dito ay naiinis na siya sa kanyang ama. Tumawag siya sa sekretarya nito at
ayon dito ay wala naman daw mga credit cards ito na pinapatago sa kanya. Hindi
rin nito tinawagan si Mike at hindi inayos ang mga papel na pinapaayos niya.
What exactly is goin' on with her father? It's been months already na nasa ibang

bansa ito. Maybe, she's just trying to pretend that everything's alright. Pero
pakiramdam niya ay parang may mali. She needs to get to the bottom of this...
Kasalukuyang wala pa si Gino at may pinuntahang mahalagang conference meeting. M
amayang hapon pa daw ang balik nito...
Sumakay siya ng taxi at nagpahatid sa opisina ng kanyang ama. Pagkadating niya d
oon ay agad siyang nagtaka...
Mikay: Alice!... Alice!...
Tawag niya sa sekretarya ng kanyang ama.
Lalong kumunot ang kanyang noo ng mapansing wala ng kagamit-gamit sa loob ng opi
sina. Maging ang mga empleyado ay wala na rin doon. Parang isang deserted place
na ang lugar.
"Ah, mam... May hinahanap po ba kayo?"
Napatingin siya sa isang boy na nasa labas ng pinto.
Mikay: Bakit ano ang nangyari dito? Nanakawan ba 'tong opisina ni papa?!
"Kayo ho pala yung anak ni Sir... Ahh, mam, matagal na po kasing for lease ang l
ugar na 'to eh. Matagal na rin tong binakante.."
Mikay: A-Anong ibig mong sabihin?
"Kwento po kasi ng amo ko, nalulugi na daw po ang ama niyo nun kaya nung una, na
gtanggal na ng mga empleyado. Pero hindi pa rin daw po kinaya kaya pinasara na l
ang niya 'to... Bakit mam, hindi niyo po ba alam?"
She's shocked. Napailing na lang siya at iniwan na ang lugar. Pagkalabas niya ay
agad niyang tinawagan ang sekretarya ng kanyang ama...
Mikay: Alice? Nasan ka?
Alice: Ah eh mam, andito po ako sa opisina...
Mikay: Kagagaling ko lang dun, Alice. Kaya 'wag na tayong maglokohan pa...
Hindi agad ito nakapagsalita.
Alice: M-Mam, m-magkita na lang po tayo sa Glorietta. Malapit lang po ako dun. D
-Dun na lang po tayo mag-usap...
________________________________
Papunta na si Mikay sa napag-usapan nilang lugar ni Alice. Natanawan na niya ito
ng nakaupo at tila kinakabahan.
Alice: Mam, good morning po...
Mikay: Alice, ayoko ng magpaliguy-ligoy pa... What exactly is happening here?..
Alice: Mam, m-matagal na po kasing nalulugi ang mga negosyo ni Sir. Sinubukan po
naming ibangon pero hindi na po talaga kinaya...
Mikay: Pero ang labo ata nun... The last time I've heard from our analyst, ang s
abi niya the businesses are doing well...

Alice: Mam, hindi naman po kasi yung business mismo ang problema... Yung papa ni
yo po kasi...
Mikay: Bakit si papa?
Alice: Matagal na po siyang lulong sa sugal...
Mikay: Pati ba naman ikaw Alice... Maniniwala ka sa mga sinasabi ng iba?
Alice: Hindi po ako nagsisinungaling, mam... Bata pa lang kayo, mahilig na talag
a siyang magsugal... Dati po kasi sunud-sunod ang mga panalo niya... Pero siyemp
re po dumating din yung lagi na siyang natatalo... Hahil dun unti-unti na pong n
ahugot yung mga kinikita ng negosyo...
Matagal na itong sekretarya ng kanyang ama. At nararamdaman niyang nagsasabi ito
ng totoo. Hindi lang niya kayang tanggapin.... Sunud-sunod siyang napapailing..
.
Mikay: P-Pero bakit niya ginawa yun? Bakit hindi man lang niya sinabi sakin? Ant
agal na pala niyang ginagawa 'to...
Alice: Hindi lang yun, mam... Kaya nasa ibang bansa po siya ngayon kasi tinakasa
n po niya ang mga kaso niya...
Mikay: Mga kaso?! 'Di ba inurong na ni Gino yung kaso sa kanya? Akala ko ba naay
os na ang lahat?
Alice: Hindi lang po yun ang kaso niya... Meron pa po sa ibang mga kumpanya at b
angko... Lahat po pera ang involve...
She's more than shocked right now. Parang ayaw pang lumabas ng mga luha niya sa
sobrang pagkagulat sa mga pangyayari...
Mikay: Alice, bakit hindi pinagtapat sakin ni papa ang lahat sa kabila ng patung
-patong na palang problema? Alam niyang malalaman ko rin naman ang lahat ng 'to
sa huli...
Alice: Wala daw po kasi siyang lakas ng loob na aminin sa inyo ang lahat...
Pakiramdam niya ay biglang sumakit ang kanyang ulo...
Mikay: Tell me, Alice... May hindi ka pa ba nasasabi?
Tumingin lang ito sa kanya na parang natatakot...
Alice: M-Mam... Yung mansion po... At yung iba niyo pang investments... Lahat po
yun mareremata na...
Her mouth fell wide open...
Mikay: Y-You're joking... Y-You're joking... Please tell me your joking...
Tumulo na ang mga luha sa kanyang mga mata...
Nakita lang niyang umiling si Alice na tila awang-awa sa kanya.
Mikay: All this time... Ganito na pala ang nangyayari... And he just left me her
e!... All alone to deal with this... Ano nang gagawin ko? Ang panoorin na lang n
a mawala ang lahat sa akin?

Sobrang sakit ng ginawa ng kanyang ama. Hindi niya alam kung kaya pa niyang mapa
tawad ito.
Pinigilan na niya ang muling pagtulo pa ng kanyang mga luha.
Mikay: Alice, Where exactly is my dad right now? I know hindi siya palipat-lipat
ng bansa.
Alice: N-Nasa Mexico po siya...
Mikay: Mexico?!! No wonder nagsinungaling siya sakin... Alam ko kung bakit andun
siya... Kasi alam niyang hindi siya mahuhuli dun...
Alice: Yun nga po ang sinabi niya sa kin. Masyado daw po kasing mahigpit pag sa
states siya mag-stay...
Hindi niya pinansin ang huling sinabi nito.
Mikay: Alam kong alam mo ang number niya, Alice... Ibigay mo sakin, please...
Atubili ito nung una. Ngunit napapayag na din niya sa huli. Matapos ang pag-uusa
p nilang dalawa ay agad na siyang bumalik sa condo. Hindi pa dumarating si Gino.
At ito na ang pagkakataon niya to confront his dad....
Mikay: Hello...
Papa: Who's this?
Mikay: Ako ito, papa...
Narinig niya bumuntung-hininga ito.
Mikay: You might have known why I'm calling you right now...
Papa: I-I'm sorry, anak...
'Yon lamang ang tanging nasambit nito.
Mikay: How dare you! How dare you say sorry to me!!! All my life, you made me be
lieve that you're a noble man... You're the only family that I got.... How could
you do this to me?!!!
Papa: Anak... No words can explain the things that I have done... It is all my f
ault... It is my mistake... Pero wala na akong magagawa pa, anak...
Mikay: You know... Since I was a kid... We seldom get to see each other... You j
ust tried to buy my affection with things... Things that I really want... But no
t once that you even go to my school plays.. Not once have you even attended my
parent's day... I just told myself that my father is a very busy man... But I di
dn't know you are also so busy gambling...
Patuloy na siya sa pag-iyak...
Papa: Forgive me, Mikaela...
Mikay: At hindi ka na nakuntento... Iniwan mo pa ako dito! Pano na lang pag wala
si Gino sa tabi ko?! San na ako pupulutin ngayon?! Ni hindi mo man lang inisip
kung ano ang pwedeng mangyari sa akin!!! You're so selfish!!!

Papa: Anak...
Mikay: Don't you ever call me anak!!! Before you say those words again... Dapat
alam mo muna kung pano ang maging isang ama!!!
Papa: Mikaela, bigyan mo ako ng pagkakataon para mabuo ko muli ang sarili ko...
Para makapagsimula tayong muli...
Mikay: How?! How are you gonna exactly do that kung nagtatago ka?! Alam mo... mu
la sa araw na 'to... kalimutan mo ng may anak ka pa... And me? I don't need to f
orget you anymore... Kasi matagal ka ng wala sa buhay ko...
Pinutol na niya agad ang tawag. Hindi na mapigilan ang dami ng luha sa kanyang m
ga mata...
Wasak na wasak ang damdamin niya. Pakiramdam niya ay trinaydor siya ng isang tao
ng tanging naging pamilya niya...
Matagal na siyang nakasalampak sa sahig ng sala. Tumigil na rin siya sa pag-iyak
ngunit nakatunganga pa rin siya habang may mga hindi pa natutuyong luha sa kany
ang mga pisngi.
Naabutan siya ni Gino sa ganoong sitwasyon...
Gino: Mikay!!! Anong nangyari?! Bakit ka umiiyak?!
Agad itong lumapit sa kanya. She looked at him. Nakita niyang bakas ang pag-aala
la sa mukha nito. Ito na lamang ang meron sa kanya ngayon... Isang lalaking lagi
ng nasa tabi niya at nagmamahal sa kanya. Hindi na niya alam ang gagawin kung wa
la pa ito sa kanya ngayon.
Kwinento niya lahat ng pangyayari sa araw na 'yon kay Gino. Nakikinig lamang ito
. Ngunit parang hindi na nagulat sa mga sinasabi niya. Mas nakikita pa niya ang
pag-aalala nito sa kanya.
Mikay: Tell me, Gino... What exactly did he do to your company?
Tumitig ito sa kanya. Tila sinusukat kung dapat ba nitong sabihin...
Gino: Hindi yun napansin ni dad for so many years... All he thought was nagdedec
line na lang talaga ang profit... But he's wrong... The moment I took his place,
I did an investigation... And it came out...
Mikay: What came out?
Pinunasan nito ang luha sa pisngi niya...
Gino: Matagal ng humuhugot ng stocks ang papa mo... Nung una, maliliit lang. But
he got aggressive. He withdrew hundreds of millions. May ginawa siyang paraan k
aya niya nailabas yun. That's why we have evidences. Then, he went many times ab
road. He got involved in heavy gambling. I knew then that I had to fire him...
Napapikit ang mga mata niya sa sakit ng loob na nararamdaman. Ang laging paalam
nito sa kanya ay marami daw itong trabaho sa ibang bansa na dapat asikasuhin.
Mikay: Ang buong akala ko ay hindi totoo ang ikinaso mo sa kanya... I thought yo
u're just doing that to get a revenge on me...
He gave him a small laugh.

Gino: I would never do that to you... Pero aaminin ko na yun ang naging daan par
a mapalapit ka ulit sakin...
She gave him a weak smile.
Mikay: Pero ano ng mangyayari sa akin ngayon? I grew up being this socialite...
so rich... so famous... Lahat ng 'yon mawawala na lang sakin ng ganun kadali...
Hinaplos nitong muli ang kanyang pisngi.
Gino: You're more than that, Mikay. Kaya ka nga nag-aaral 'di ba?... So, you can
be somebody... And not just be a socialite... or someone famous...
Mikay: But it's never gonna be easy... You know... I grew up in that mansion...
I spent all my childhood days playing in our backyard... picking flowers... swim
ming in the pool...
Naramdaman niyang hinahalikan nito ang buhok niya...
Gino: I'll see what I can do...
Mikay: Anong ibig mong sabihin?
Gino: Titingnan ko kung mababawi ko kahit man lang ang mansion...
Mikay: You're not gonna do that... I didn't ask you to do that...
Gino: I know you didn't... Pero yun ang gusto kong gawin..
Hinarap niya ito.
Mikay: Having you right now is just what I want... But please I'm begging you to
not clean up my father's mess... Please...
She looked into his eyes... Ipinakita niya dito na seryoso siya sa sinabi niyang
'yon...
Gino: Okay... I promise I won't... But you also have to promise me one thing...
Mikay: Ano yun?
Gino: Don't do drastic actions again. Lumabas ka kanina ng bahay. Sumakay ng tax
i. Pumunta sa isang deserted office. Nakita ka ng isang boy. Tapos nakipagkita k
a sa isang tao sa Glorietta. Then, you became emotional after hearing about your
father...Somewhere between those events... Hindi ko alam... Baka pwedeng may ma
samang mangyari sa 'yo...
She smiled. Kaya pala mukhang alalang-alala ito kanina habang nagkwekwento siya.
Mikay: Okay... I promise I won't do drastic actions again...
Then, he hugged her. Hindi na nakita ni Mikay ang emosyong nasa mga mata ni Gino
. At tila mababasa doon na gagawin nito ang lahat para sa taong pinakamamahal ni
ya... even if that includes cleaning up her father's mess...
________________________________________
Please always leave your comments, guys! :D

<center><h1>CHAPTER 22: On My Own Terms</h1></center>

<hr>
"Mr. Rafael Maghirang, a former big boss of the Dela Rosa Empire, Inc., who has
been fired due to discovered falsification of documents in order to acquire mill
ions of money from the company, is recently found to be in a hiding. Reports sai
d that he left the country several months ago and cannot be contacted eversince.
He is currently facing multiple charges of estafa, swindling and some administr
ative cases as well. Just recently, all his properties were auctioned and put in
to bidding. However, Mr. Gino Dela Rosa, the new CEO of Dela Rosa Empire, Inc. a
nd the current boyfriend of Mikaela Maghirang, had managed to win all the biddin
gs and ultimately acquire all the properties of the Maghirangs."
Nakatingin lamang si Mikay sa telebisyon at kasalukuyang pinapanuod ang balita.
The news is everywhere. At lagi siyang kabilang doon. Yes, Gino didn't keep his
promise. Binili pa rin nitong lahat ang mga ari-arian nilang mag-ama. All she ev
er thought before ay yung mansion lang talaga ang balak nitong bilhin. Hindi niy
a akalain na mag-iinvest pa ito ng milyun-milyong halaga para sa iba pa nilang p
roperties.
Sa kaibuturan ng kanyang damdamin, kahit papano ay masaya siya dahil nakuha nito
ang kanilang properties. Pero kakaiba pa rin dahil kay Gino na nakapangalan ang
lahat ng mga 'yon. Ngunit nangako naman ito na ipapaayos agad ang pagpapalipat
ng pangalan sa kanya. But it will surely take more months dahil sa pagpapaayos n
g mga papeles.
Besides, that is his money. Ang dapat ay hindi nito ipamigay na lang basta ang m
ga 'yon. Pero iba si Gino... Binili niya lamang ang lahat ng kanilang mga ari-ar
ian para muli ring ibalik sa kanya...
Sa totoo lang ay nagiging manhid na siya sa lahat ng mga balitang naririnig tung
kol sa kanya. She expected all of it. A lot of accusations being thrown at her.
Sino ba naman kasi ang hindi mag-iisip na ginagamit lang niya si Gino samantalan
g kung wala nga ito sa buhay niya ay baka kasama na niya ang mga pulubi ngayon s
a gilid ng kalsada.
Inikot niya ang paningin sa kabuuan ng condo. Ito na lamang ang tanging pag-aari
niya. Ngunit maaari rin itong mawala sa kanya kung hindi lamang patuloy na bina
bayaran ni Gino ang mga bills, insurance, taxes, utilities, at maintenance. Ang
lahat ng mga perang inaabot naman nito sa kanya ay pilit na lamang niyang iniipo
n. Iba pa rin kahit papano kapag may sarili rin siyang pera.
Napabuntunghininga siya. Naisip niyang kelangan na rin niyang magtrabaho. 'Yung
hindi kelangang umasa sa iba para lang mabuhay...
_______________________________________
Kasalukuyan silang kumakain ni Gino ng hapunan. Matagal din silang nagkwekwentuh
an nang maisip na niyang sabihin ang kanina pa tumatakbo sa isipan...
Mikay: Ahm... Gino... Naisip ko lang kasi... Tutal matatapos ko na rin ang 1st s
em... Hindi ko na muna siguro itutuloy mag-2nd sem... Gusto ko sanang maghanap m
una ng trabaho...
Hindi ito agad umimik. Hininto nito ang pagkain. Sumandal sa upuan at nakatingin
lang sa kanya.

Gino: Bakit kulang ba mga inaabot ko sa 'yo? Sabihin mo lang para madagdagan ko.
..
Mikay: That's not what I mean... Gusto kong magtrabaho kasi I need to stand on m
y own feet... Hindi ko gusto 'yung lahat eh iaasa ko na lang sa 'yo...
Gino: Pero kaya naman kitang buhayin ah...
Mikay: You still don't get it do you? Wala na tayo sa sinaunang panahon na dapat
ang lalaki lang ang bumubuhay sa babae... I need to do this for myself, Gino. G
usto kong maramdaman na may silbi rin ako...
Seryoso lang itong nakatingin sa kanya. Matapos ay bumuntung-hininga.
Gino: Sige... Pwede kang magtrabaho... Anyway, nangangailangan ang kumpanya ng b
ago kong secretary... You could fill in that job.
Mikay: Yes, I told you that I'm going to work. But it doesn't mean that I'm gonn
a work for you...
Kumunot ang noo nito.
Gino: Anong ibig mong sabihin?
Mikay: I want to look for a job on my own terms. 'Yung paghihirapan ko para lang
makuha ko ang trabahong 'yon. Hindi mo ba naririnig sa balita that all I do is
depend on you... Tapos ikaw pa ulit ang magha-hire sakin...
Gino: Mikay, bakit mo ba kasi pinapatulan lahat ng mga naririnig at nababasa mo
tungkol sa 'yo? Pwede mo namang 'wag na lang silang pansinin eh...
Nakakunot na ang noo nito. Tila naiinis na sa usapan nila.
Mikay: Hindi naman ako masyadong nagpapaapekto sa kanila eh... But I want to do
this for myself...
Tumayo siya at lumapit sa likuran nito. Niyakap niya ito.
Mikay: Sige na please... Payagan mo na 'ko...
Pilit niya itong nilalambing. Then, he looked at her...
Gino: Okay, fine... But in one condition... Hindi ka dapat hihinto sa studies mo
...
Napangiti na si Mikay. Sa sobrang saya ay hinalikan niya ito ng matunog sa pisng
i...
_____________________________________
Kasalukyang nakahinto ang kotse ni Gino sa tapat ng isang building.
Gino: Are you sure you wanna do this alone?... Kasi pwede naman kitang samahan s
a loob eh...
Mikay: Para ano? Para makita ka at nang i-hire ako? Gino, please... I really wan
na do this on my own... I'll just call you na lang 'pag tapos na yung interview
ko so you can fetch me...
Gino: Ahh... So ganun... 'Yun ang gusto mong role ko... ang tagasundo mo lang?

Tumango siya...
Mikay: Yup! Ang tagasundo ko lang...
Then, she kissed him on his cheek...
Gino: Pa-kiss naman oh... Ang tagal mo na akong 'di naki-kiss eh...
Mikay: Eh eto nga at kahahalik ko lang sa 'yo ah...
Gino: Ayoko yun... Gusto ko yung totoong kiss...
Sabay pout ng lips nito sa kanya.
Mikay: Totoong kiss? Eh araw-araw naman ah... Saka Gino naman... Matatanggal 'to
ng lipstick ko...
Gino: Eh di maglipstick ka ulet... Problema ba 'yun?... Saka mas kelangan mo ang
kiss ko para pang-goodluck charm...
Sabay kindat sa kanya.
Mikay: Sige na nga...
Lumapit agad sa kanya si Gino at hinalikan siya sa labi. It's just a brief kiss.
But he made sure she tasted her...
Gino: I love you...
Mikay: I love you too...
_____________________________________
Nakaupo si Mikay sa waiting area kasama ng mga iba pang naghihintay para sa inte
rview. Isang kilalang agency iyon na nagha-hire ng mga advertising agent. Nalama
n niya ang tungkol dito nang minsang mag-browse siya sa internet. Pero open for
5 slots lamang daw ito.
Nilibot niya ang paningin sa paligid. Napakarami nila. Maaaring karamihan sa mga
ito ay graduate na ng mga related courses sa advertising. Mukhang napakahigpit
ng kumpetisyon. Parang wala siyang pag-asa.
Huminga siya ng malalim... Kaya mo yan! Think positive, Mikay... Bulong niya sa
kanyang sarili...
"'Di ba si Mikaela Maghirang 'yun?"
"Oo siya nga... Mahirap na kasi kaya naghahanap na rin ng trabaho..."
"Nakarma din siguro. Pano kasi kung makipagsosyalan dati, wagas..."
"Pero malas natin kasi limang slots na nga lang ang available. Tapos makiki-agaw
pa sa 'tin..."
"Eh pano naman pagkakatiwalaan 'yan eh baka nagmana rin sa ama. Asa kang makapas
ok yan ng trabaho..."
"Baka nakakalimutan mo baliw na baliw sa kanya si Gino Dela Rosa."

"Ay, Oo nga pala noh. Tsk! Patay tayo ngayon."

Kanina pa naririnig ni Mikay ang dalawang nag-uusap na babae sa likuran niya. Na
isip niyang maaaring ganun din ang mga nasa isipan ng lahat doon. Pero mas pinil
i na lamang niyang magpakamanhid at 'wag pansinin ang narinig. Tutal nasasanay n
a rin siya sa mga ganoong patutsada.
"Miss Mikaela Maghirang?.."
Tawag ng babaeng mukhang sekretarya...
Itinaas niya ang kamay niya.
"Ah mam, tuloy na po kayo sa office..."
Tumayo na siya at dumiretsong pumasok sa opisina. Pagkadating niya sa loob ay na
kita niya ang isang babaeng may edad na nakaupo. May nakalagay na pangalan nito
sa mesa... Binasa niya ang nakasulat doon... Edith C. Luna...
Mikay: Good morning, mam...
Mam Luna: You sit down, Miss Maghirang...
Sumunod naman siya sa sinabi nito.
Mam Luna: I can see here on your resume na 2-year Secretarial course ang natapos
mo. But you're currently studying an online Advertising course... And just done
with your first sem...
Mikay: Yes, mam...
Mam Luna: Well, as much as possible we would really want an Advertising graduate
para sa trabahong ito much preferably 'yung may experience na...
Mikay: Mam, although, I'm still studying and without any experience yet, I'm a v
ery fast learner and I really have this passion when it comes to advertising.
Mam Luna: It's not that we're not hiring undergrads. In fact, we do have some in
the company. But they usually start under probation for six months. Pag hindi s
ila bumenta, then, we have to fire them.
Mikay: I understand...
Mam Luna: You also have to know that being an Advertising agent doesn't just do
advertising. As you can see, it's all about the sales. So, you also need to know
more about promotions depending on the type of property.
Mikay: Yes, mam...
Bahagyang siyang nagtataka at tila hindi siya nito iniinterview. Patuloy lamang
nitong binabasa ang resume niya.
Mam Luna: However, I can see it in here na marami ka ng bansang napuntahan...
Mikay: Yes, mam. In fact, I've been really exposed to a lot of new ideas...
Mam Luna: Hmmm... Somehow, my instinct tells me na pwede mo itong gamitin as an
agent...
Mikay: Definitely, mam. And because of that I can also come up with new strategi

es as well when it comes to dealing with different clients...

Nakita niyang tumango ito.
Mam Luna: Okay, I'll give you a shot. But we're going to evaluate your sales eve
ry month to see if you're worthy...
Tuwang-tuwa siya sa narinig.
Mikay: Thank you so much po, mam... I can assure you that I will do my best for
this company.
Pagkalabas niya ng opisina ay hindi niya pinahalata sa mga naghihintay doon na i
sa na siya sa mga limang nakuha. Dali-dali na siyang lumabas ng building. At aga
d nilabas ang cellphone para tawagan si Gino.
Kasalukuyan niyang dina-dial ang number nang may marinig siyang pumapaswit. Hina
nap niya kung saan galling iyon. Sa bandang unahan ng carpark ay nakita niya si
Gino na nakasandal sa kotse. Mukhang hinintay na naman siya nito.
Agad siyang tumakbo at lumapit dito.
Gino: Mikay, kelangan mo pa ba talagang tumakbo?
Nakangiti nitong tanong.
Mikay: Eh bakit ba wala namang masama sa pagtakbo ah..
Gino: Masama... kung ganyan kataas ang heels mo... Konting tapilok mo lang sigur
adong mapipilayan ka nyan...
Mikay: Aynaku! Change topic na nga!... Guess what?...
Excited niyang tanong dito.
Gino: You didn't get the job?
Hinampas niya ito dahil mukhang nangloloko nanaman.
Mikay: I got the job!!!
Sabay yakap niya dito. Gumanti rin ito ng yakap sa kanya na mukha ring natuwa sa
ibinalita niya.
Gino: Well, this calls for a celebration...
Kahit anung tanggi niya kay Gino na 'wag na nilang i-celebrate ay mapilit
ito. Kaya hinayaan na lamang niya ito sa kagustuhan. He then took her to
dining restaurant. It was romantic. Iyon ay nung hindi pa dumarating ang
dia. They're just everywhere... To think na hindi naman sila artista para
stahan... tsk...

pa rin
a fine
mga me
pagpye

That night ay inihanda na niya ang isusuot sa kanyang first day of work kinabuka
san. At ganoon din ang mga gamit na dapat niyang dalhin. Habang nag-aayos siya a
y nasa sala naman si Gino at nasa harapan ng laptop nito. Kung minsan ay may mga
kausap din ito sa phone.
Maya-maya lang ay parang tapos na rin ito sa ginagawa.
Gino: Mikay, tumawag pala si dad sakin... Dumating na pala sila from their vacat

ion... And may party daw sa bahay this coming Saturday... I know they already me
t you before... Pero syempre iba ngayon...
Tama si Gino. She had met his parents many times before bilang mga matalik na ka
ibigan din ito ng kanyang ama. But this time it's different. Ipapakilala siya ni
to as his girlfriend.....
_____________________________________
Marami pa pong aabangan sa kwentong ito... :)))
Follow me on Twitter: @itsailsworld<center><h1>CHAPTER 23: Work Area</h1></cente
r>
<hr>
Mikay: As you can see, Mr. Almelor... This is the new kind of outdoor lighting f
ixture that has been exported straight from Europe. You can see all the details
in here. It has basically very unique features. And besides, no one still owns t
his kind of design here in our country... So it's really something that can make
your resort stand out from the rest...
Mr. Almelor: Whoah! Stand out? Maybe to some other resorts. But definitely incom
parable to Mr. Dela Rosa's...
Ngumiti lamang si Mikay sa sinabi nito. Trying to ignore what he just said.
Mikay: Uhm, Mr. Almelor... We're also offering a new product... It's called ioni
zer... It came from Korea. So, it's actually quite different with the ones from
Japan... It has smaller ionized particles. It's safer. And it produces no sound.
So, I'd suggest that it's definitely a must that it'll be installed in all the
rooms here...
Pinakita niya ang isang brochure na naglalaman ng item na iyon. Nakita niyang mu
khang interesado naman ang kliyente niya.
Mr. Almelor: Miss Maghirang, the products that you're trying to offer me really
do interest me a lot. However, gusto kong malaman ang ideya mo in advertising th
is area...
Inikot niya ang paningin sa buong paligid ng resort na iyon. It's really smaller
from the ones na nakasanayan na niyang puntahan. Maliliit din ang pools at mga
rooms. Pero napansin niyang may kamahalan ang mga fees na sinisingil.
Mikay: Uhm... How about instead of focusing mainly on the elite groups, why don'
t we shift our focus to the middle class? We can make convenient offers for them
so the resort could generate more income... We can advertise thru the social ne
tworks or even here locally...
Sunud-sunod ang pag-iling nito sa kanya. Tila ayaw pumayag.
Mr. Almelor: I bet Mr. Dela Rosa wouldn't do that, Miss Maghirang. Hindi siya pa
payag na ibaba ang standards ng kanyang resort para dumami lang ang kita niya. A
m I right with that?
Ikumpara ba naman ang resort nito sa mga resorts ni Gino? Jusko! Talagang incomp
arable... Tapos masyado pang mataas ang tingin sa sarili. At mukhang mas interes
ado pa ito tungkol kay Gino kesa sa kanya bilang agent nito.
Ilang araw na rin siyang humahawak ng mga kliyente. Almost all of them were like
that. "What would Mr. Gino Dela Rosa thinks about this... about that?" Buong ak
ala niya ay makakalayo siya sa pangalan ni Gino pag sa iba nagtrabaho. Pero mali

pala siya dahil kahit saan na siguro siya magpunta ay nakikilala siya bilang gi
rlfriend nito.
Mikay: Mr. Almelor, I seem to not know all the thoughts and ideas of Mr. Dela Ro
sa in regards to things like this... So I cannot speak on his behalf.
Iyon na lamang ang lagi niyang sinasabi sa mga nagtatanong sa kanya tungkol dito
.
Mr. Almelor: Okay, whatever then... I'll just get all the brochures then I'll le
t my assistant review everything. We'll just try to get back to you...
Ganoon talaga ang maging isang Advertising/Promotions agent. Kahit ilang oras na
siyang nagsasalita, ang end point pa rin ay walang kasiguraduhan kung makaka-cl
ose siya ng deal. For the past few days ay nagkaroon siya ng limang clients. Dal
awa sa mga yon ay nagkaroon siya ng deal. "Not bad" ang sinabi ng kanyang boss.
Kahit papano ay okay na sa kanya ang remark nito to think na wala naman siyang e
xperience pa.
Nagsimula na siyang maglakad papunta sa kanyang sasakyan. It's actually a Starex
van na bagong bili ni Gino para sa kanya. Sa lahat ng mga agents ay siya lang a
ng may sariling sasakyan. Ang lahat ay gumagamit lamang ng company service. Mali
ban pa doon ay siya lamang ang may dalawang bodyguards na laging nakabuntot sa k
anya.
Hindi naging madali ang set-up na iyon sa kanya. Hangga't maaari sana ay gusto n
iyang magblend-in sa lahat ng katrabaho. Pero mapilit si Gino. Ang sabi nito ay
delikado raw para sa kanya lalo na at alam ng lahat na may relasyon kami. Maaari
raw akong ma-kidnap dahil marami raw itong kakumpitensya sa negosyo.
Gusto man niyang ipilit ang kagustuhan ay alam niyang mas makabubuti na rin iyon
. Sapagkat pag nangyari mang ma-kidnap siya ay gagawin ni Gino ang lahat kahit i
bigay pa nito ang buong kayamanan, maibalik lang siya ng buhay. Iyon ang sinabi
nito sa kanya habang nagtatalo sila tungkol sa bagay na 'yon na biglang ikinatah
imik niya. Hindi rin naman niya kayang maatim sa sarili na maghihirap si Gino na
ng dahil lang sa kanya.
At dahil sa pagpayag niya ay marami tuloy siyang naririnig na bulung-bulungan sa
loob ng opisina...
"San ka naman nakakita ng isang hamak na agent na may ganun kagarang sasakyan?"
"Tingnan mo na lang ang mga gamit... Daig pa ang boss natin..."
"And to think na wala pang bodyguards si boss ha..."
"Ano kayang trip nyan at nagtratrabaho pa dito? Eh barya-barya lang naman ang ki
ta natin ah..."
"Uy di naman masyadong barya-barya. Malaki din naman ang kita natin ah. Ang sabi
hin mo barya-barya kung ikukumpara mo sa mga binibigay ng benefactor niya..."
Kahit pilit man niyang sabihin sa kanyang sarili na ayos lang siya ay nasasaktan
pa rin siya sa sinasabi ng ibang tao. Malayung-malayo ito sa posisyon na mayroo
n siya dati. Tama nga siguro sila... Karma na ito sa kanya.
Ngunit sa kabila ng lahat ng mga masasakit na salitang naririnig ay sinisikap pa
rin niyang makisama ng maayos sa mga katrabaho niya.
"Ahh, Mikaela, kamusta naman ang sales mo ngayong week. May nakuha ka din bang d

eal?"
Tanong ng isang bruha.
Mikay: Meron din. Pero dadalawa lang eh...
"Talaga? Buti meron kang na-convince..."
Tanong ng isa pang bruha.
Pilit lang siyang ngumiti dito.
"Anyway, mahirap naman kasi talaga ang makakuha ng deal ngayon eh. Pero buti na
lang na-deal kong lahat ang clients ko this week..."
Yabang naman ng isa.
Mikay: Talaga? Ang galing mo naman, Celine...
"Syempre naman, Mikaela... Bihira na ang mga katulad ko ngayon... Chos!"
At sabay nagtawanan ang lahat ng naroon maliban siya. She doesn't find it funny
at all.
______________________________________
Nasa opisina lamang sila buong maghapon. May mga kanya-kanya silang cubicle work
area. Bagama't busy man sila ay wala siyang ibang naririnig kundi ang mga parin
ig ng kanyang mga katrabaho sa kanya. Pinipilit na lamang niyang magbingi-bingih
an.
Maya-maya lang ay may narinig siyang pamilyar na boses sa loob ng opisina. Nguni
t mukhang nasa malayong banda ang boses na iyon mula sa kinalulugaran niya. Hind
i nga lang niya ito makita dahil nasa cubicle nga siya.
Gino: Ah, Miss, nandito ba si Mikaela Maghirang?
Hindi agad nakasagot ang pinagtanungan nito.
"Ha? Ah... Eh... W-Wala ata siya dito eh..."
Napairap si Mikay sa narinig. Pero hinayaan niya muna ang mga ito.
Gino: Alam niyo ba kung san siya nagpunta?
"Naku! May kasama ata kaninang lalaki... Jao ata ang pangalan nun."
Bulong pa nito kay Gino. Napansin niyang 'di na nakaimik si Gino.
Ano kayang iniisip nito? Naniwala kaya agad sa sinabi ng bruhang 'yon? Maya-maya
ay parang may narinig siyang isa pang boses.
"Ah, sir, mas gwapo pala kayo sa personal..."
Malandi ang boses na narinig niya.
"Gino, pwede ba makuha number mo?"
Tanong naman ng isang mas makapal ang mukha.

Wala siyang naririnig na response mula kay Gino simula pa kanina. Bigla tuloy si
yang na-curious kung ano ang reaksyon nito. There's only one way to find out. Da
han-dahan siyang lumuhod. And started crawling on the floor. Maiksi pa naman ang
skirt na suot niya kaya sa posisyon niyang iyon ay malamang tumaas ng higit ito
at maaaring kita na ang halos sa may baba ng pwet niya.
Slowly, she peeks on the other side of the cubicle. Magkabilaan kasi ang opening
ng bawat cubicle. Pero mas pinili niyang sumilip sa kung saan mas malapit ang p
inagmumulan ng boses kanina. She makes it sure na isang mata lang talaga ang sis
ilip.
Ngunit sa pagsilip niya ay hindi niya nakita si Gino na labis niyang ipinagtatak
a... Saan na kaya nagpunta yun?
Habang nasa ganoong posisyon ay bigla siyang may narinig na sumipol sa kanyang l
ikuran. Sipol iyon ng isang tao tuwing nakakakita ng isang sexy na babae. Naisip
niyang baka nabobosohan na siya. Agad siyang napalingon.
Nagulat pa siya nang makita si Gino na nakatayo sa likuran niya. Bahagyang nakat
agilid ang ulo at tila sinisilipan siya. Bigla siyang natarata at agad tumayo. S
a pagtayo niyang 'yon ay nauntog ang ulo niya sa corner ng mesa...
Mikay: Aray!
Mahina niyang sabi. Sabay hawak sa noo. Lumapit naman agad sa kanya si Gino. Pil
it tinitingnan ang noo niya.
Gino: Mikay, ayos ka lang ba? Ano ba kasing ginagawa mo at nakagapang ka sa baba
?
Mikay: H-Hinahanap ko lang yung nahulog na b-ballpen ko... Teka, ako dapat nagta
tanong sa 'yo kung anong ginagawa mo dito? Saka.... sinisilipan mo ba 'ko kanina
ha?
Bulong na tanong niya dito. Bigla tuloy niyang pilit ibinababa ang nalislis na p
alda mula sa pagkakagapang kanina.
Gino: Hindi... Bakit ko naman gagawin 'yun?...
Kunyari ay patay-malisya nitong tanong. Pero ang mga mata nito ay 'di na makakap
agkaila.
Mikay: At 'di ba sabi ko sa 'yo wag na wag mo akong pupuntahan dito sa loob?
Gino: Eh nainip na ko sa labas eh. Saka baka nakakalimutan mo 'yung usapan natin
na magsha-shopping tayo ngayon para sa isusuot mo bukas sa party.
Mikay: Hindi ko nakakalimutan 'yun, okay? Sige na... Mauna ka na sa labas at sus
unod na ako...
Gino: Sigurado ka okay lang yang noo mo?
Mikay: Okay lang ako, okay? Ang kulit mo! Alis ka na!...
Akma na sana itong aalis ngunit tila may biglang naalala. Lumapit ito sa kanya.
Malapit na malapit at bumulong sa tenga niya.
Gino: Next time... Just wear that red underwear of yours in our bedroom... Not h
ere... Not here, Mikay...

Kakaiba ang klase ng tingin nito bago umalis. Sinasabi na nga ba niya at nasilip
an siya nito eh...
______________________________________
Ilang saglit lang ay sumunod na rin siya kay Gino. At sa kanyang paglabas ay may
mga nakasabay siyang mga katrabaho.
Nakita nilang lahat si Gino sa bago nitong sportscar na kulay dilaw. Nakasandal
lang ito sa labas at nakasuot ng shades. Pagkakita sa kanya ay agad siyang nilap
itan at inalalayan sa pagsakay sa kotse. Kitang-kita ni Mikay ang mga lantarang
pagkainggit ng mga katrabaho niya sa kanya.
Nang umusad na ang sasakyan ay agad niya itong tinanong.
Mikay: Nasan pala yung van?
Gino: Pinaalis ko na sila dahil ako na nga ang susundo sa 'yo.
Napatango lang siya sa sinabi nito.
Mikay: Gino, dapat sa susunod wag ka naman masyadong show off sa mga katrabaho k
o. Lalo tuloy silang maiinis sakin sa mga ginawa mo kanina...
Gino: Lalong maiinis? So ibig sabihin dati na silang inis sa 'yo. Alam mo, Mikay
, napansin ko nga kanina eh kung paano ka nila siraan sa 'kin. Dapat hindi ka na
gtitiis sa lugar na 'yon. Alam mo, mas maganda pa kung mag-resign ka na lang...
Mikay: Hindi naman ako nagpapaapekto sa kanila eh. Saka masaya naman ako sa gina
gawa ko...
Lumingon ito sa kanya. Tila tinitingnan kung masaya nga talaga siya.
Gino: Mukhang hindi ka naman masaya eh... Parang sumasaya ka lang naman 'pag kas
ama mo ako...
Hinampas niya ito sa braso.
Mikay: Ang kapal talaga!... Masaya ako, okay?... Saka masaya rin ako syempre dah
il hindi ka agad naniwala sa kanila nung sinabi nilang kasama ko si Jao...
Gino: Ang babaw ko naman kung papaniwalaan ko sila, Mikay. Saka.... Malaki naman
tiwala ko sa 'yo na hindi mo magagawa yun....
Napangiti siya sa sinabi nito. She's glad to know that he already trusts her...
______________________________________
Follow me on Twitter for latest KathNiel updates... @itsailsworld
Thanks for voting and leaving your comments... :)))

<center><h1>CHAPTER 24: The Party (Part I)</h1></center>

<hr>
Gino: Alam mo ang kulit mo na Mikay ha... You look great, okay? Saka ikaw na rin
ang nagsabing ilang beses na kayong nag-meet nila dad. So, what's the fuzz righ
t now?

They're currently on their way sa bahay nito for the party. She knows that she's
looking really glamorous sa suot niyang light pink cocktail dress. Isa itong ha
ltered at above the knee ang tabas na tinernuhan niya ng nude color na platform
shoes.
Hindi nga lang niya maiwasang hindi kulitin si Gino tungkol sa itsura niya. Kin
akabahan kasi siya. Tama si Gino... She had met his parents many times before...
Mikay: Oo, na-meet ko na sila dati pa... Pero syempre iba ngayon, okay? Ipakikil
ala mo ako as your girlfriend. And take note, ako pa pala ang unang girlfriend n
a ipapakilala mo sa kanila!
Gino: Eh syempre, ikaw lang naman ang naging girlfriend ko eh... Kaya malamang
ikaw ang una 'di ba?....
When he admitted that to her before, aaminin niyang nabigla talaga siya. She had
never thought that she'd be the first... including his first time in everything
...
Bahagya siyang napangiti. She really feels so special. Alam niyang bihira na ang
mga ganoong klase ng lalaki ngayon.
Gino: Oh, anong nginingiti-ngiti mo jan?
Mikay: Wala. Masama bang ngumiti?.... Alam mo, tama ka eh. Dapat chill lang ako
ngayong gabi...
Ngumiti ito sa sinabi niya.
Gino: That's my girl!... And besides, don't worry too much... Magugustuhan ka ni
la mama at dad... They're not the type na nangingialam sa personal na buhay nami
ng magkakapatid...
Mikay: Sana nga, Gino... Sana nga...
____________________________________
Pagdating nila sa party ay sinalubong agad sila ng media sa red carpet. Pinaunla
kan nila ang ilang mga interviews at nagpa-picture ng ilang saglit. Marami sa mg
a ito ang nagtatanong kung kailan na daw ba sila ikakasal. Hinayaan na lang niya
ng si Gino ang sumagot ng lahat ng mga 'yon. Napansin kasi niyang magaling itong
magbigay ng mga rason ngunit nagagawa pa rin nitong gawing magaan ang usapan.
Pagkapasok nila sa loob ng bulwagan ay nakita na niya ang maraming pamilyar na m
ukha. Marami na agad ang bumati sa kanila. Ang ilan ay nakipagkwentuhan pa sagli
t. Nagpapicture rin ang iba. Maya-maya ay nagkaroon na rin sila ng pagkakataon p
ara makaupo sa mesa na designated lamang sa kanila.
Mikay: Grabe! Hindi na mansion ang tawag dito sa bahay niyo, Gino. Palasyo na 't
o sa sobrang laki!
Natawa ito sa sinabi niya.
Gino: Sa States naman ako lumaki, Mikay eh. Kaya halos 'di rin ako tumira dito..
. Anyway, ikukuha muna kita ng makakain. 'Di ka pa kumakain ng gabihan eh. Ano b
a gusto mo?
Mikay: Ikaw na bahala... Basta yung light lang.

Pinipilit siya nitong kumain bago sila umalis ng condo. Pero pilit din siyang tu
manggi dahil nakaugalian na talaga niya iyon bago pumunta sa isang party para h
indi maging bloated ang itsura niya 'pag kukuhanan siya ng pictures.
Tita Alicia: Well, hello there, Mikaela...
Napaangat ang ulo ni Mikay. At napatayo siya bigla nang mapagtantong ang mama pa
la ni Gino ang bumati sa kanya. Agad siyang nakipagbeso-beso rito.
Mikay: Ah, hello po, tita... Magandang gabi po...
Tita Alicia: And good evening to you, too... And please, don't call me tita... J
ust call me mama na lang. That's what Gino calls me... But speaking of my son, w
here is he?
Gino: Here I am, ma...
Nakita niya si Gino na may bitbit na small platter.
Tita Alicia: Oh, iho... I miss you soo much...
Humalik sa pisngi nito si Gino at nagyakapan ng mahigpit ang dalawa.
Gino: Well, mukhang nakilala mo na po ang mahal kong girlfriend, ma...
Tita Alicia: Yes, iho. And I was just telling her to not call me tita... Mama is
what I prefer... Ang mahal ng mga anak ko ay mahal ko na rin...
Hinawakan nito ang kanyang kamay ng sinabi iyon at ngumiti sa kanya. Napatingin
siya kay Gino at sinasabi ng tingin nito ang "I told you so".
Napangiti na rin siya.
Mikay; Sige po, mama. Kung 'yun po ang gusto ninyo...
Tito Edward: Hey! Hey! What have I been missing here? She's calling you mama alr
eady?
Maaliwalas ang mukhang tanong ng daddy ni Gino habang nakangiti ng maluwang. Aga
d siyang nakipagbeso-beso dito at yumakap naman si Gino.
Tita Alicia: Hay naku! Andito nanaman ang asawa kong makulit... Yes hon, I just
told her to call me that...
Tito Edward: Well, it's gonna be unfair if you're not gonna call me daddy!...
Tumatawang sabi nito. Naisip tuloy niyang maaaring dito nagmana si Gino ng ugali
.
Mikay: Okay, sige po, daddy...
Biro niyang sabi dito.
After that ay nagkakwentuhan din sila ng ilang sandali. They're asking kung kamu
sta na siya. Kung ano ang pinagkakaabalahan niya. Just basic things na pwedeng m
atanong. Si Gino naman ay nakikinig lang. Nakikisali sa usapan paminsan-minsan.
Pero mas abala ito sa pagsubo sa kanya ng pagkain. Telling her she needs to eat.
..
Tito Edward: Iha, pag nagkakausap man kayo ng papa mo, sabihin mo sa kanya na pa

st is past. Matalik kong kaibigan yang papa mo. At ayoko naman na hindi niya nak
ikita lahat ng kasiyahan na meron kayo ngayon...
Bahagya siyang ngumiti dito. Pero hindi siya kumportable sa usapan bagay na napa
nsin ng mama ni Gino.
Tita Alicia: Hay naku... Etong asawa ko talaga... Hon, 'wag na muna nating pag-u
sapan ang mga ganyang bagay dito sa party... Let them enjoy the night! Alam mo,
buti pa sumayaw na tayo. Para naman mapakita ko sa lahat ang bago kong dance ste
ps!..
Hinila nito ang asawa patayo at tumatawang nagpaalam ang mga ito sa kanila.
Napapangiti na lamang siya sa nakikitang pagsayaw ng dalawa sa dance floor.
Gino: I told you... They gonna love you...
Mikay: Hmp... Oo na! Tama ka na po!...
Gino: Oh, bakit parang inis ka?
Mikay: Kasi naman 'yung iba jan hindi man lang magyayang sumayaw...
Gino: Eh ang bilis nung sayaw eh... Mamaya na lang pag sweet dance na...
Mikay: Hindi lang po pang-sweet dance ang beauty ko noh!
Nakita niyang napakamot ng ulo si Gino.
Gino: Eh Mikay, hindi nga ko marunong sumayaw eh...
Mikay: Hindi naman kelangang marunong ka eh. Tingnan mo nga sila oh...
Hindi na umimik si Gino. Mukhang naiinis. Siya naman ay napasimangot na lamang h
abang pinapanuod nila ang karamihan na enjoy na enjoy sa pagsayaw.
Matagal-tagal din sila sa ganoong ayos nang makita niya si Gino na tumayo.
Gino: O sige na nga... Halika na... Sayaw na tayo...
Inaabot nito ang kamay sa kanya.
Mikay: 'Wag na... Mukhang napipilitan ka lang naman eh...
Gino: Mikay, hindi ako napipilitan, okay? Eto nga at gusto na kitang isayaw eh..
. Lika na!
Inabot na rin niya ang kamay dito at pumunta na sila sa dance floor. Sakto naman
g kasisimula ng bagong tugtugin...
"Teach Me How To Dougie," ang title ng isasayaw nila... Maraming naghihiyawan. T
ila excited sa sayaw. Ngunit napansin niyang marami sa media ang nakatutok sa ka
nilang dalawa.
Mikay: Basta sundan mo lang ako, okay. Sumunod ka lang sa groove ng music. Pakin
ggan mo yung beat...
Tumango naman ito. Base sa itsura ni Gino ay ni hindi mo man lang makikitaan na
hindi ito kumportable sa sitwasyon. Mukhang mas confident pa nga ang itsura nito
sa kanya. Ganoon siguro talaga ang mga taong sinanay simula bata pa na hindi da

pat basta-basta ipapahalata ang kahinaan...

At nagsimula na nga ang tugtugin... Nagsimula na siyang sumayaw. Ganoon din si G
ino. Pero hindi ito tumitingin sa kanya para gayahin ang steps niya. Base sa mga
galaw nito ay alam nito ang sayaw na talagang ikinagulat niya.
Nagsimula siyang tumawa.
Mikay: Ahh! Hindi pala marunong sumayaw ah!
Ngumiti lang ito sa kanya. At bahagya siyang nilapitan para magkaharap silang su
mayaw. They both groove together... Kasabay naman ng mga flashes ng camera sa pa
ligid.
May narinig siyang nag-cheer mula sa crowd...
Seth: Gino! I love you!
Katsumi: Pare! Hataw pa!
Lumingon si Gino sa mga ito. Sinenyasan silang lumapit sa kanya at sumayaw din.
Nagtinginan ang magbabarkada at tumatawang nagpuntahan lahat sa dance floor at n
akisabay kay Gino...
Dahil doon ay lalong naghiyawan na ang mga tao. Bahagya siyang lumayo sa Parking
5 para bigyan sila ng pagkakataon na sumayaw. Dito na niya nakitang nagbigay-to
do si Gino. Marami itong ipinakitang mga kalokohang steps na ginagaya naman ng m
ga kabanda niya... Meron pa yung unti-unti nitong inaangat ang polo na suot at
parang pinapakita ang abs na wala naman...
Hindi na siya tumitigil sa pagtawa sa mga nakikita. She can tell Gino can really
dance. And she's very impressed...
Ilang saglit na rin ay natapos na ang sayawan. Palakpakan ang mga tao with stand
ing ovation pa. Si Gino naman ay nakangiting inakbayan siya papalayo sa dance fl
oor.
Mikay: Akala ko ba hindi ka marunong sumayaw?
Patuloy pa rin siya sa pagtawa... Tumingin ito sa kanya na mukha ng nahihiya...
Gino: Ayoko kasing ma-discover nila yung hidden talent ko eh...
Mikay: Haha! Ang kapal talaga!...
Bigla siyang niyakap ni Gino sa bewang...
Gino: Nag-enjoy ka ba sa sayaw, babe?... Nagustuhan mo ba 'yung abs ko ha?
Mikay: Abs?! Anong abs?! Wala naman ah!
Gino: Ay! Mikay! Ganyan ka ha!... Pinakita ko pa 'yun para lang sa 'yo tapos...
Mikay: Ah oo pala!... Nakita ko yun!... Nakita ko yung invisible abs mo! Ang yum
my yummy nga eh!
Gino: Talaga? Paano mo alam na yummy?
Mikay: Eh... Natikman ko na eh! Remember?

Kunyari ay may pilit inaalala si Gino.

Gino: Mikay, hindi ko na talaga maalala eh... Gusto mo tikman mo ulet? Malay mo
iba na ang flavor...
Pinagkukurot niya ito sa sinabing kapilyuhan habang tumatawa siya. Matagal din s
ilang nagpatuloy sa asaran.... Quite frankly, this is not the kind of night that
she expected. She's really having a great time. Ang mga magulang ni Gino ay nap
aka-carefree at masayahin. Pakiramdam niya ay perfect na ang lahat....
Mikay: Ahh... Gino, sasaglit lang ako sa restroom ha... I need to retouch...
Gino: Okay, dun lang din muna ako saglit kina Seth...
Pagdating niya sa restroom ay napansin niyang walang ibang tao roon. Naisip niya
ng mas maganda na rin 'yon para wala ng makipagkwentuhan sa kanya. Nagsimula na
siyang mag-ayos sa harap ng salamin.... Maya-maya ay may napansin siyang pumasok
na isang babae...
Tiningnan niya ito at nakitang si Zharm pala. Hindi na niya ito napansin kanina.
Ngunit hindi na siya nagtataka kung bakit nasa party rin ito knowing na magkaib
igan ang mga magulang nito at mga magulang ni Gino...
Nang magtama ang tingin nilang dalawa ay nginitian niya ito. Pero napakapormal n
g mukha ni Zharm at dinedma siya. Nagkibit-balikat na lamang siya at nagpatuloy
sa pag-retouch. Humarap din ito sa salamin at naglabas ng lipstick. Habang nagpa
pahid si Zharm ay tumingin ito sa kanya sa salamin at nagsalita na rin....
Zharm: Havin' a great time?
Kakaiba ang tono ng pananalita nito. Parang suplada.
Mikay: Yes, I am... How 'bout you?
Nakangiti pa rin siya dito.
Zharm: Well, to be honest... No, I'm not havin' a great time...
Mikay: Bakit naman?
Zharm: Uhm, sorry... I was actually havin' a great time until you came and spoil
my night...
Nawala na ang mga ngiti niya.
Mikay: Why? What have I done?
Zharm: What have you done?! Napakatanga mo naman para tanungin pa yan. Ganyan ba
ang style na ginagamit mo kay Gino kaya siya nahuhumaling sa 'yo?!
Mikay: Zharm, please lang... Pinapakitunguhan kita ng maayos kaya sana ganun ka
rin...
Hinarap siya nito.
Zharm: Ang galling mo rin noh! Ang aga mo pala siyang nilandi! No wonder kahit a
no pang gawin ko sa New York nun ay hindi man lang niya ako tinatapunan ng tingi
n. 'Yun pala kinakalantari mo na!
Mikay: Magdahan-dahan ka sa pananalita mo, Zharm!!!

Zharm: Alam mo ayoko ng makipag-usap sa 'yo kaya didiretsahin na kita... Akin si

Gino! Akin lang siya! Kami ang magkakatuluyan kahit ano pang gawin mo!
Naamoy niyang amoy-alak ito.
Mikay: Zharm, lasing ka na... Saka na lang tayo mag-usap 'pag malinaw na ang isi
p mo...
Hindi nito pinansin ang sinabi niya.
Zharm: Etong tatandaan mo... Nasa 'yo lang si Gino ngayon... Pero hanggang kelan
?! Matakot ka na, Mikaela... dahil gagawin ko ang lahat mapunta lang siya sa 'ki
n... Babawiin ko ang matagal ng dapat sa akin!!!
Hindi na siya nito binigyan ng pagkakataon para sumagot dahil agad na siyang tin
alikuran nito at umalis.
____________________________________
Before going to the next chapter, please vote and leave your comments... :)))
<center><h1>CHAPTER 25: The Party (Part II) & "The Glass Door"</h1></center>
<hr>
Naiwang natitigilan si Mikay sa loob ng restroom. Nagulat siya sa mga sinabi ni
Zharm. Pero mas nangingibabaw ang takot. Ano ang maaari nitong gawin para mapagh
iwalay silang dalawa ni Gino? Just the mere thought of it ay parang mawawasak na
siya. Pakiramdam niya ay nanghina bigla ang mga tuhod niya.
Napakapit siya sa sink at tumingin sa sarili niyang repleksyon sa salamin. Bakas
na bakas ang takot sa mga mata niya. Si Gino na lang ang meron siya ngayon. Pag
nawala pa ito ay wala na ang kaisa-isang taong totoong nagmamahal sa kanya... I
to na lang ang nagbibigay sa kanya ng lakas... Iniwan na siya ng lahat...
Ano ang gagawin niya? Paano niya paghahandaan ang mga balak ni Zharm? Pilit niya
ng pinipigil ang mga luhang kanina pa gustong pumatak. Hindi maaari. Alam niyang
madaling makahalata si Gino. Kailangan niyang magpakatatag.
Ilang beses siyang huminga ng malalim. Pilit ibinabalik ang nawalang composure.
Pagkalabas niya ng restroom ay agad niyang hinanap si Gino. Nakita niya ito na m
ay hawak na isang bote ng beer at kasalukuyang nakikipagkwentuhan sa mga kabarka
da. Mukhang nagkakasiyahan ang mga ito. Inilibot niya ang paningin sa paligid. N
akita niya si Zharm na nakangiti sa kanya. Isang klase ng ngiti na parang nagbab
anta.
Agad siyang lumapit kay Gino. Nang makita siya nito ay agad na humawak sa bewang
niya.
Gino: What took you so long?
Mikay: Huh? Ah, natagalan lang sa pag-retouch...
Tumingin ito sa mukha niya.
Gino: Hindi mo na kelangan ng retouch, Mikay. Maganda ka pa rin sa paningin ko k
ahit ano pang itsura mo...
Narinig 'yun ng mga kabanda niya dahilan para tuksuhin silang dalawa. Gumanti la
ng siya ng ngiti sa mga ito.

Mikay: Babe, nakakailang bote ka na ba?

Gino: Nakadalawang bote na nga ako eh. Dapat isa lang talaga. Pero safe pa rin n
aman akong mag-drive eh...
Mikay: Last na yan ha? Tapos tama na...
Ngumiti ito sa kanya.
Gino: Yes, boss!
Tita Alicia: Oh, ano yang yes boss na naririnig ko jan ha? Hindi pa man... Naku!
Mukhang ma-a-under ata itong anak ko...
Nakangiti nitong biro.
Gino: Of course not, ma! Papayag ba naman ang gwapo niyong anak...
Tita Alicia: Hay naku! Napaghahalatang bolero... Anyway, I came here kasi gusto
ko munang hiramin si Mikaela. I want to show her around especially 'yung mga fa
vorite places mo dito sa bahay... At syempre para makapag-bonding na rin kami...
Gino: Okay, ma. Pero saglit lang ha. Baka kung anu-ano pa makwento niyo eh...
Tumatawa silang lumayo mula kay Gino. Habang naglalakad sila ay napansin niyang
papunta sila sa garden area. Malayo ito sa mga tao at napakatahimik doon. Umupo
sila sa isang customized bench sa labas.
Mikay: Ang gaganda naman ng mga bulaklak dito, ma. Siguro ilang tanim din ang na
sira dito ni Gino nung bata siya.
Napangiti ito. At sabay naglabas ng sigarilyo at sinindihan iyon. Ngayon lang ni
ya nalaman na naninigarilyo pala ang mama ni Gino.
Tita Alicia: Tama ka... Ilang beses ko din siyang napagalitan dahil sa mga kagag
awan niyang 'yon... There were times na susubukan niyang itanim muli ang mga bin
unot niyang pananim. Trying to hide what he'd done. But of course, we'll figure
it out dahil kinabukasan ay lanta na ang mga 'yon...
Napatawa siya sa sinabi nito. Pero nagpatuloy lamang ito sa kwento na tila inaal
ala ang mga iba pang kalokohan ng anak habang patuloy pa rin sa paghitit ng si
garilyo.
Mikay: Kaya naman po pala hanggang ngayon eh napakatigas ng ulo...
Tita Alicia: Minsan iniisip ko na sana naging masunurin na lang siyang bata... W
ell, he obeys when it comes to the company. But not once na sinunod niya ako pag
sinasabi kong si Zharm ang mahalin niya.
Unti-unting nawala ang mga ngiti ni Mikay.
Tita Alicia: Zharm is just perfect for her. Mga bata pa lang sila ay lagi na sil
ang magkasama at magkalaro. From then on, lagi kong sinasabi sa kanila na dapat
sila ang magkatuluyan... because I know that my son will be in good hands 'pag i
to ang pinakasalan niya.
Hindi siya makapagsalita. Nakatingin lang siya sa mama ni Gino. Trying to absorb
what she's saying.

Tita Alicia: But you suddenly came into the picture. Ginulo mo ang buhay ng anak
ko. Masyado mo siyang nabaliw. It's not that I don't want you. Lumaki ka ring m
ayaman. Pero hindi sapat 'yon. You grew up without a mother. And you're just wit
h your father.... And your father happens to be the one who almost put our compa
ny in jeopardy.... You know, Mikaela... It's so foolish of you to even think na
okay lang sakin na maging kayo ng anak ko....
Mahinahon lang ang pagsasalita nito.
Mikay: I-I'm really sorry for what my father has done. But...
Agad itong sumabat sa kanya...
Tita Alicia: Buti na lang matalino ang anak ko that he managed the company to pr
osper even more. But I guess he's really not smart enough dahil sinalo niya pala
lahat ng mga pagkakautang ninyo. How dare you to even ask those from him!
Mikay: I didn't! Sinabi ko sa kanyang 'wag na 'wag niyang gagawin 'yon. But he s
till insisted it!
Somehow, she needs to defend herself...
Tita Alicia: Well, of course, there are other indirect ways of telling it, Mikae
la. I'm sure expert ka sa bagay na 'yon...
Punung-puno ng sarkasmo ang tono nito.
Mikay: Hindi po totoo ang mga paratang niyo sa akin! Aaminin ko po na malaki ang
kasalanan ng papa ko sa inyo. Pero hindi po ako kasali sa mga kalokohang pinagg
agawa niya!
Tita Alicia: That's exactly what my husband usually says to me. But I don't beli
eve him... Dahil alam kong nagmana ka rin sa ama mo!
Tumulo na ang luha sa mga mata niya.
Mikay: Hindi totoo 'yan! You don't know me para husgahan ako ng ganyan!
Tita Alicia: Oh, Mikaela! I know you enough already...... Pero gusto kong malama
n mo na hindi ako galit sayo. I'd just want you to understand na mahirap para sa
isang magulang na makita ang lahat ng pinaghirapan mo na mapunta lang sa isang
lintang katulad mo...
Mikay: Kahit ano pang masasakit na salita ang ibato niyo sa akin ay wala pa ring
magbabago... Dahil mahal pa rin ako ng anak niyo at siya lang ang kelangan kong
pakisamahan... hindi ng kung sinuman...
Pinunasan niya ang luha sa mga mata niya.
Tita Alicia: Tama ka... Alam kong hindi mo naman iiwan si Gino eh... That's why
I'm not making money offers para lang iwan mo siya... dahil alam mong higit na m
as malaki nga naman ang makukuha mo 'pag pinakasalan ka niya... Pero 'wag ka mun
ang magpakasaya because I don't just give up without a fight...
Mikay: We are not in a battle here na dapat ay kailangang may manalo o matalo...
Puso ng anak niyo ang pinag-uusapan dito!
Tita Alicia: Don't say that like as if you care about my son! He doesn't deserve
you! You need to remember... that I will never ever want you for him!!!..... No
w, get out of my sight!!!

Nakatayo na ito habang sinisigawan siya.

She can't bear it anymore. She stood up and went inside. Pero naisip niyang mapa
pansin agad ni Gino na umiiyak siya. Huminto siya sa tabi ng malaking pintuan. A
t bigla siyang napaupo habang umiiyak. Hindi na niya kaya. Masyado na siyang nas
asaktan. She feels so alone... so helpless...
Sa pagkakataong ito ay lalo siyang nagagalit sa kanyang ama. Ito ang pilit sumis
ira sa buhay niya kahit na iniwan na siya nito.... Naisip niyang napakahirap pal
ang mahalin ang isang katulad ni Gino... Pero wala siyang magawa dahil mas ikama
matay niya pag nawala itong muli sa kanya...
Pilit niyang pinunasan ang mga luha sa mata niya. Tumayo siya at dumiretso sa re
stroom. Muli niyang inayos ang kanyang sarili. Kailangang hindi makahalata si Gi
no. Gusto niyang ipaalam dito na maayos pa rin ang lahat.
Sa muli niyang paglabas ay nakita niyang naghihintay na ito sa labas ng restroom
...
Gino: Grabe ha! Ang tagal niyo namang nag-usap ni mama... Kanina ko pa kayo hina
hanap ni hindi ko man lang kayo makita... San ba kayo nagsuot?
Mikay: Ah... N-Nasa garden kasi kami...
Gino: Kaya naman pala eh... Teka... Umiyak ka ba? Parang namumula yang mata mo..
.
Nakakunot na tanong nito.
Mikay: H-Huh? K-Kasi naman yung mama mo... Nagkwento ng puro mga kalokohan mo nu
ng bata ka... Di ko tuloy naiwasang hindi maging emotional...
Ngumiti siya dito.
Gino: Tsk! Si mama talaga...Sinabi ko na nga kasing 'wag ka masyadong kwekwentuh
an eh... Teka... Nasan na ba yun?
Mikay: Uhmm... I-Inaantok na kasi siya kanina kaya mauuna na raw matulog... A-Al
am mo, siguro mas mabuti pa kung umuwi na rin tayo... Inaantok na rin ako eh...
Gino: Yeah, that's what I'm about to say... Paalam lang muna tayo kay daddy...
Matapos nilang magpaalaman sa daddy nito at sa iba pang mga tao roon ay umalis n
a rin silang agad...
Nang makarating na sila sa condo ay bandang mga ala-una na ng madaling-araw. Hal
atang napagod sila sa party kanina kaya tahimik lamang sila. Dumiretso si Gino s
a kusina at agad kumuha ng tubig. Samantalang siya ay dumiretso sa glass window
sa sala. Nakatayo lang siya at nakatingin sa labas. Walang emosyon ang kanyang m
ukha at tila lumilipad ang isip niya...
Maya-maya ay naramdaman niyang niyakap siya ni Gino mula sa likuran. Mahigpit an
g yakap nito.
Gino: Something's bothering you...
Ngumiti siya dito.
Mikay: I'm just tired, I guess...

Hinahalik-halikan nito ang kanyang leeg.

Gino: Maybe, you need a warm bath...
Bulong nito sa kanya. Nagsimulang dumama ang kamay ni Gino sa balakang niya....
sa kanyang dibdib...
Hinayaan niya ito sa ginagawa. Alam na alam ni Gino ang mga kahinaan niya...
Lumingon siya dito...
Mikay: I'd love a warm bath... Only if you do it for me...
Nakakaakit na tingin ang ibinigay niya dito habang nakangiti.
Huminto sa ginagawa si Gino. At nakita niya ang pasimpleng paglunok nito habang
nakatingin sa kanya. Hinawakan nito ang isa niyang kamay. At inakay siya nito pa
punta sa bathroom... Dinala agad siya sa shower cubicle. Isinara ang glass door.
Then, he turned the shower on. Nababasa na ang mga damit nila. Nararamdaman niy
ang dumidikit na ang tela ng suot niyang cocktail dress sa balat niya. Pati ang
mahaba niyang buhok ay basang-basa na rin. Nakatalikod pa rin siya mula dito at
nakaharap siya sa glass door.... Nagkakaroon na rin ng usok mula sa mainit na tu
big na nangagaling sa dutsa...
Maya-maya ay naramdaman na lamang niyang dahan-dahang ibinababa ni Gino ang zipp
er ng damit niya sa likuran. Isinunod nito ang mga damit panloob niya. At nang t
uluyan na siyang nahubaran ay nagsimula muling dumama ang mga kamay nito. Patulo
y din ang mapupusok na mga halik nito sa iba't ibang bahagi ng kanyang katawan..
. Akma siyang haharap para gumanti rin sa mga ginagawang pagpapaligaya nito sa k
anya. Ngunit tumanggi ito...
Gino: You're tired. Just be still and let me do it for you...
Bulong nito sa kanya.
Pumikit na lamang siya at hinayaan ito sa anumang gustong gawin. Narinig niyang
naghubad na rin ito ng kasuotan. At nang bumalik sa kanya ay niyakap siya nitong
mahigpit sa bewang habang patuloy ang paghalik sa leeg niya...Maya-maya lamang
ay nararamdaman niyang unti-unti na silang naging isa. Napasandig ang dalawa niy
ang kamay sa glass door... At muli siyang napapikit... Iniisip niya kung hanggan
g kailan na lamang ang mga sandaling katulad nito... Iniisip niya kung magkakaro
on pa ba siya ng kakayanan para ipaglaban kung ano man ang meron sila...
Sunud-sunod ang pagtulo ng kanyang mga luha... Pero hindi na mapapansin ni Gino
ang mga 'yon... dahil kasabay na itong naiaagos ng mga tubig na nagmumula sa dut
sa....
____________________________________________
Hehehehehe... :)))))

<center><h1>CHAPTER 26: The Meeting</h1></center>

<hr>
Lumipas ang mga araw na ipinagpatuloy lamang nila ni Gino ang kanilang mga usual

daily routines. They both go out to work in the morning. Hinahatid-sundo siya n
ito parati. At kung minsan namang walang trabaho si Gino ay ito na mismo ang nag
sisilbing driver niya sa mga lugar na mga pinupuntahan niyang kliyente. Hindi ng
a lang niya ito pinapayagang bumaba ng sasakyan at magpakita sa mga kliyente dah
il siguradong pagkakaguluhan lamang ito.
Wala naman siyang napapansing kakaiba sa sitwasyon na meron sila. Everything see
ms to be working out just fine. He's still very sweet and romantic. Pero matapos
ng gabing pinagsaluhan nila sa shower room ay parang mas naging ma-effort pa it
o. Pakiramdam tuloy niya ay araw-araw siya nitong nililigawan.
Ngunit aaminin niyang ilang gabi rin siyang nabagabag ng mga binitiwang salita n
i Zharm at ng mama ni Gino. Trying to think of what possibly could they do to ru
in their relationship?
Minsan ay naiisip tuloy niyang magsumbong kay Gino at sabihin lahat ng naganap s
a party. Pero napapansin niyang masyado na itong nagiging busy sa kumpanya at sa
kanya na pag sinabi niya pa ang mga bagay na iyon ay baka lalo lang magpakumpli
ka sa sitwasyon at lumaki pa ang mga issues.
Besides, naniniwala siya na walang paraan para mapaghiwalay sila ng mga ito. Ang
mahalaga ay mahal nila ang isa't-isa. For her, that's all that matters...
Gino: Babe, kelangan ko nanaman palang pumunta sa Cebu this coming thursday... M
ay mga trabaho kasing dapat nanamang ayusin dun sa area eh... Baka kelangan ko n
a ring pumunta sa mga nearby provinces dun para maikot ko na rin yung iba pang m
ga properties...
Kasalukuyan silang nasa condo at katatapos magdinner nang mabanggit nito ang bag
ay na 'yon.
Mikay: Ilang araw ka don?
Gino: Mga dalawang araw lang siguro... But that depends kung ano mang makita nam
ing mga problema sa ibang properties sa mga probinsiya.
Mikay: So hindi ka sigurado kung hanggang kelan ka talaga don?
Napasimangot na siya...
Gino: Pero pwede ka namang sumama sakin eh.... Take a few days off sa work mo...
I think you also deserve a break...
Bumuntung-hininga siya...
Mikay: Gustuhin ko man, hindi talaga pwepwede... May mga naka-schedule na akong
meeting with my clients eh...
Mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi niya.
Gino: Kala ko pa naman maisasama na kita sa susunod kong balik dun... Kung bakit
kasi hindi ka na lang mag-resign eh...
Tumayo ito at iniwan siya. Halatang nagtatampo ito. Napangiti naman siya. These
are one of the rare moments na may kailangan siyang suyuin. Tumayo siya at agad
niyang sinundan ito....
______________________________________
Hindi naging madali sa kanilang dalawa ang muling paghihiwalay ng ilang araw. Pe

ro laging tumatawag sa kanya si Gino. And everynight, they see each other on sky
pe...
Ito na ang pangatlong araw na nasa Cebu ito. Tama nga ang sinabi nitong maaaring
mag-extend pa ito roon dahil sa mga iba pang dapat ayusin na trabaho. Maging si
ya ay patuloy din ang sobrang pagka-hectic ng kanyang schedule. Kaliwa't kanan a
ng mga binibigay na kliyente sa kanya.
It's not that she's complaining. Gusto rin niya talagang maging busy in that way
ay laging occupied ang kanyang isipan. And lately ay natutuwa ang kanyang boss
dahil dumadami na ang nakokontrata niyang mga kliyente. Pakiramdam tuloy niya ay
unti-unti na siyang may napapatunayan sa sarili.
Mam Luna: Ahh, Miss Maghirang... I'm giving you a new client right now. This is
an emergency so kelangan mo na agad pumunta sa airport by 10am. The meeting star
ts at 2pm... So you need to be there ASAP.
Katatapos lang ng kanyang boss na may kausapin sa telepono. At nagulat siya sa b
iglaang sinabi nito.
Mikay: Mam, airport po? Bakit san po ba ako pupunta?
Mam Luna: Oh I forgot to tell you... Sa Leyte ang punta mo. May bagong tayo na h
otel resort doon. So dapat lang na tayo ang makauna...
Mikay: P-Pero bakit ako po? Bakit hindi po yung top dealers natin? Hindi po kaya
baka pumalpak lang po ako? Sayang naman po 'yun pag nagkataon...
Mam Luna: I trust you, Mikaela. Alam kong kaya mo yan. Have a little trust on yo
urself. Besides, if you'll notice naka-field lahat ng mga top dealers natin ngay
on. So if I were you, I'll just grab the opportunity... Now leave and go pack yo
ur things...
Bagama't kinakabahan ay mas nangingibabaw ang excitement na nararamdaman niya. S
he feels this certain satisfaction na sa kanya ipinagkatiwala ang project na 'to
. Dali-dali siyang bumalik sa condo at nag-empake ng mga gamit.
Kanina pa siya tumatawag kay Gino. Ngunit out of covereage area ang phone nito.
She's not really bothered dahil may mga areas talaga itong napupuntahan na walan
g signal. Naisipan tuloy niyang mamaya na lang ito tatawagan.
______________________________________
Alas-dose na siya ng tanghali nakarating ng Leyte. Paglabas niya ng airport ay h
inanap agad niya ang sign na naghihintay sa kanya. Agad naman niyang nakita ang
isang di kalakihang karatula na hawak ng isang may edad ng lalaki... Montreal Ho
tel Resort ang nakasulat doon.
Agad niya tong nilapitan.
"Mam, kayo po si Miss Mikaela Maghirang?"
Tumango siya dito.
Mikay: Ako nga...
"Ah, mam... Dun po tayo."
Nauna itong naglakad sa kanya patungo sa itinuro nitong isang malaking pick-up t
ruck. Napansin niyang marumi ang itsura ng sasakyan at puro talsik pa ng putik.

Pinagkibit-balikat na lamang niya iyon at sumakay na siya.

Kasalukuyan nilang binabagtas ang kahabaan ng daan papunta sa hotel resort. Sa t
antiya niya ay may mga isang oras na silang nagbyabyahe. Hindi pa sementado at b
aku-bako ang mga dinaraanan nila. Makailang beses na rin siyang pinagsasabihan n
g driver na kumapit mabuti dahil nakikita siya nitong nauuntog paminsan-minsan.
"Mam, pasensya na po kayo. Talagang marami pa pong dapat i-develop sa lugar nami
n..."
Mikay: Okay lang po yun. Parte naman po talaga ng trabaho namin 'to... Ah, manon
g, naisip ko lang po... Montreal po kasi 'yung pangalan ng resort... Montreal po
ba ang apelyido ng may-ari?
Nagkulang na siya ng pagkakataong mag-reseacrh tungkol sa history ng resort at b
iglaan ang lahat. Basta ang alam lang niya ay may meeting siya sa may-ari ng res
ort.
"Naku, hindi po mam... 'Yung Montreal po middle name po 'yun ng amo ko. Gusto da
w po kasi niyang makilala din ang apelyido ng kanyang ina..."
Akma pa sana siyang magtatanong nang biglang huminto na ang sasakyan...
"Andito na po tayo, mam..."
Pagkasabi nito ay bumaba na siya ng sasakyan. Pagkalabas pa lamang niya ay talag
ang napanganga na siya sa nakita....
Napakaganda ng lugar. It's more than breathtaking. Natatanaw agad niya ang mga p
uting cottages na sinadyang itinayo sa mga burol na naroon. Each cottage has its
own small pool. May mga coconut trees pang nakatanim sa paligid. May ilang cot
tages din na nakatayo pa mismo sa dagat. Mukha tuloy lumulutang ang mga ito. And
the beach... It just looks so magnificent... Ang sinumang makakakita dito ay t
alagang tatakbo agad sa dagat para matikman ang sarap ng tubig...
"Mam, dito po tayo... Dun daw po kayo magkikita sa villa ng amo ko..."
Iginiya siya nito papunta sa daanang nakahiwalay mula sa resort. Puro pine trees
naman ang mga tanim na nakikita niya sa dinadaanan nila. Hindi tuloy niya maiwa
sang hindi samyuhin ang bango ng paligid...
Maya-maya lang ay bumungad na sa kanya ang napakalaking villa. Very light brown
ang pintura nito at tila bagong tayo lang din ang itsura.
"Mam, dito po kayo sa gilid dumaan. Diretso lang po tapos makikita niyo na po an
g pool area. Ilalagay ko na po tong maleta niyo sa cottage niyo."
Mikay: S-Salamat...
Sinunod niya ang sinabi ng driver. Nang makarating na siya sa pool area ay lalo
siyang namangha sa kinalulugaran niya. Nasa pinakamataas na bahagi na pala siya
ng burol at tanaw na tanaw niya ang buong kalawakan ng resort. She had never see
n this kind of beauty before in her life.
Nasa ganoon siyang posisyon ng may marinig siyang tila galit na galit na boses n
a nasa kabilang panig ng pool. Nakatalikod ito sa kanya at may kausap sa phone.
Napakunot ang noo niya. Mukhang pamilyar ang tindig nito. Agad siyang lumapit di
to...

Mikay: G-Gino?...
Agad lumingon ito sa kanya. Nang makita siya ay napakunot ang noo nito...
Gino: Mikay!
Maging ito ay gulat na gulat din na makita siya roon. Ibinaba nito ang cellphone
at agad lumapit sa kanya.
Gino: What are you doing here? I didn't know you're gonna come and surprise me!
Maya-maya ay napangiti na rin ito.
Ngunit siya ay takang-taka pa rin.
Mikay: H-Huh?! Anong surprise na pinagsasabi mo jan? I came here for work, okay?
! Teka, ba't andito ka? Kala ko ba nasa Cebu ka ha?
Mataray niyang tanong dito. Hindi naman agad sumagot si Gino. Mukhang tinitingna
n nito kung nagbibiro ba siya o hindi sa mga tanong niya.
Gino: Mikay... I own this place...
Mikay: A-Ano?
Gino: Sabi ko pg-aari ko tong lugar na 'to...Ito yung mga ilan sa properties na
kelangan kong bisitahin na sinasabi ko sa 'yo... Teka... Ikaw ba 'yung hinihinta
y kong agent na kanina pa late?
Unti-unti ng nagiging malinaw ang lahat sa kanya. Sinadya talaga siyang ipunta d
ito ng kanyang boss dahil alam nitong si Gino ang bagong kliyente. At hindi ling
id dito ang kanilang relasyon.
Mikay: Malamang ako nga... Siguro kinausap mo 'yung boss ko noh? Siguro sinabi m
o na ako na lang ang utusang pumunta dito?
Napangiti ito sa sinabi niya.
Gino: Mikay, kung alam ko lang na pwede ko palang gawin 'yun eh di sana nung una
ng araw ko pa lang sa Cebu kinausap ko na 'yung boss mo. Besides, hindi ko alam
na yung agency niyo ang titingin sa property na 'to. I just let others handle sm
all details like that...

Alam niyang nagsasabi ito ng totoo.

Mikay: Akala ko pa naman talagang malaki na ang tiwala sakin ng boss ko. 'Yun pa
la napaka-obvious na nang binabalak...
Gino: At ano sa tingin mo ang binabalak niya?
Base sa nakakaloko nitong ngiti ay alam niyang alam na nito ang sagot. Gusto lan
g siguro nitong sagutin niya mismo ang tanong na 'yon.
Mikay: Kasi alam nun na may relasyon tayo. So, naisip niya na I'd use that advan
tage para mag-sign ka ng contract samin...
Gino: And would you use that advantage? Sasabihin mo ba na mag-sign na ako ng co
ntract?
Hindi pa rin naaalis ang mga ngiti nito.
Mikay: Agad-agad? Hindi ba pwedeng gamitin ko rin ang pagka-agent ko?
Gino: Well, I'm willing to sign the contract now...
Bumuntung-hininga siya.
Mikay: Gino, trabaho ko 'to. Kelangan kong i-explain sayo lahat para makita mo k
ung para ba talaga sa ikabubuti ng property mo ang mga 'yon.
Gino: Naisip ko lang kasi na may mga ibang mas importanteng bagay pa na dapat ta
yong gawin ngayong nandito ka na...
Mikay: Tulad ng?
Napakamot ito ng ulo...
Gino: Tulad ng swimming... O kaya magpahinga lang...
Mikay: Magpahinga???... Alam mo, puro ka kalokohan... Can't we just get down to
business first? I went here for a meeting at kelangan kong magampanan ang trabah
o ko...
Wala na rin itong nagawa at sumunod na rin ito sa gusto niyang mangyari.
She tried to explain everything to him. Kung ano man ang mas nababagay na produ
cts at nagbigay din siya ng ideas kung paano i-aadvertise ang hotel resort. Nagt
agal din ng ilang oras ang meeting nila. At dito niya napag-alaman na ganun pala
ito maging katrabaho. Direct to the point at talagang mabilis mag-isip. Minsan
ay mukhang hindi ito nakikinig. Pero magugulat na lang siya dahil alam nito agad
ang mga pasikut-sikot ng usapan.
Although nakikita niyang interesado si Gino sa mga sinasabi niya ay mas madalas
niya itong nahuhuling nakatitig lang sa kanya... Kung minsan ay sa mga mata niya
... At mas madalas ay sa mga labi niya... Tila pinapanuod nito ang bawat pagsali
ta niya. Tapos maririnig niya itong bubuntung-hininga.
Nang matapos na ang meeting ay gusto na agad nitong mag-sign ng contract. Wala n
a siyang nagawa kundi ang hayaan ito sa kagustuhan. A part of her seems to be no
t satisfied. Somehow, she still wants to prove something for herself...
______________________________________

Ang mga sumunod na araw na inilagi nila sa resort ay tila nagpapaalala sa mga na
ngyari sa kanila nung nasa isla pa sila. Napakarami nilang mga activities na gin
agawa sa araw-araw. First time rin niyang maranasang mag-scuba diving at snorkel
ing. Minsan naman ay maglalaro sila ng ball games sa beach or sometimes they'd j
ust lie down lazily on the sand while she's reading some books habang si Gino na
man ay nakikinig ng music.
They've been so active all day that when night time comes ay sobrang pagod na si
la. They usually would try to massage each other's body. Then, they'd make love
passionately several times every single night. It's like they never get satiated
with each other...
She's already about to close her eyes after they just made love that night when
she heard him whisper...
Gino: I love you so much, Mikay...
She smiled....
Mikay: I love you too, babe... Night...
Then, she felt a kiss on her forehead...
______________________________________
Hope you like this chapter... Thanks!
Please leave your votes and comments... :)))
<center><h1>CHAPTER 27: The Pain</h1></center>
<hr>
Pagdating nilang dalawa sa Manila ay mas higit pa silang naging busy sa kanilang
mga trabaho. Lalo na at tuwang-tuwa ang kanyang boss dahil nakakontrata nga nam
an siya ng milyung-milyong halaga ng deal. She has been proclaimed as one of the
top dealers in the agency. But she feels like she doesn't deserve that recogni
tion at all.
Pero kahit papano ay masaya na rin siya sa kanyang ginagawa dahil nararamdaman n
iya ang independence... ang kakayanang mabuhay sa sarili niyang mga paa...
It was already 5pm. May usapan sila ni Gino na susunduin siya nito pagkatapos ng
trabaho niya at magdidnner daw sila sa isang fine dining restaurant. Nagsisimul
a na siyang mag-ayos ng mga gamit niya sa opisina nang biglang lumapit ang kanya
ng boss.
Mam Luna: Mikaela, I just received a call... We have an emergency meeting to a n
ew client. Mukhang nag-aapura itong makahanap ng agency para sa bago nitong hote
ls. I want you to meet up with him right now...
Mikay: Pero, mam, 30minutes na lang po matatapos na ang office hours natin...
Mam Luna: I know. Pero dapat alam mo din na nasa exceptions natin ang mga ganito
ng situations. I want you to handle this client 'coz I believe you're our lucky
charm... Don't worry, I'll just consider this as your overtime....
Hindi naman 'yung sweldo ang concern niya eh. Iniisip niya 'yung usapan nila ni
Gino na dinner sa restaurant. Pero naisip niyang maaaring matuloy pa rin naman k
ung bibilisan niyang makipag-usap sa client. Usually every meeting lasts for abo
ut an hour or two.
Matapos makuha ang address ng pupuntahan niyang kliyente ay agad na siyang lumab

as ng opisina at tumawag ng taxi. Pagkasakay niya ay tinawagan na niya si Gino.

Sinabi niya ang buong pangyayari. At binilinan niya itong magkita na lang ulit s
ila sa labas ng opisina niya mamaya. Umayon naman ito sa usapan at sinabihan na
lang siyang mag-ingat.
Mga isang oras din bago niya narating ang address na pagkikitaan nila ng kliyent
e niya. Maaaring dala na rin ng sobrang traffic kaya napatagal ang byahe. Pagkad
ating doon ay bahagya siyang nagtataka dahil hindi mukhang hotel ang lugar. Mukh
a itong mababang klase ng motel. Binilinan niya ang driver na pumasok sa loob ng
ground floor parking area. Base kasi sa instructions ay doon daw sila magkikita
ng kliyente.
Pagkaalis ng taxi ay naiwan lamang siyang nakatayo mag-isa roon. Medyo kinakabah
an na siya. Pakiramdam niya ay parang may mali sa nangyayari. Sigurado siyang mo
tel ang lugar na 'to. At mukhang kaduda-duda na dito pa sila magkikita sa parkin
g area. Pero naisip naman niya na hindi siya basta-basta ipapadala ng kanyang bo
ss sa lugar na 'to kung hindi big time ang kakausapin niya.
Nasa ganoon lang siyang ayos nang may makita na rin siyang paparating na isang m
agarang kotse. Matapos mag-park ng sasakyan ay nakita niyang may bumabang isang
lalaki mula sa driver's seat.

Mikay: J-Jao?
Tumingin ito sa kanya. Tapos ay ngumiti.
Jao: Hello, Mikaela. Long time no see....
Mikay: A-Anong ginagawa mo dito.
Unti-unti itong lumalapit sa kanya.
Jao: Well, I just wanted to see you... and talk to you...
Mikay: Ikaw ba ang kliyente ko?
Higit itong napangiti.
Jao: Well, depende yun sa kung anong klase ng kliyente ang ibig mong sabihin...
Malapit na ito sa kanya.
Mikay: Jao, hindi ako nakikipaglokohan sa 'yo!
Agad-agad na lang ay biglang nagbago ang mood nito. Naging parang isang batang n
aiiyak ang emosyong ipinapakita nito.

Jao: I missed you, Mikaela... We're always dating back then... What happened to
us?
Unti-unti siyang napapaatras. Natatakot na siya sa inaakto nito...
Mikay: Jao, t-this is not the right time to talk. K-Kung gusto mo sa ibang lugar
na lang...
Sa kabila ng kanyang pag-atras ay patuloy naman itong humahakbang palapit sa kan
ya.
Jao: But this is the right place for us, Mikaela. Let's go upstairs and I'll pro
ve to you that I'm better than him...
Napasandal na ang kanyang likuran sa isang kotseng naka-park. Wala na siyang maa
atrasan pa. Natatakot na siya sa kinalalagyan niyang sitwasyon...
Mikay: Jao, please... We did become friends before. Please don't do this to me..
.. Please...
Tila hindi na siya nito naririnig. Walang sabi-sabi ay bigla siya nitong niyakap
at kinuyumos ng halik. Sinubukan niyang pumalag ngunit hindi niya magawa dahil
sa tindi ng higpit ng pagkakayap nito sa kanya. Maging ang kanyang mga paa ay na
kalock sa mga paa nito. Hindi siya nito binigyan ng pagkakataon para makagalaw a
t makatakas sa ginagawa nito sa kanya.
Sunud-sunod na ang pagtulo ng kanyang mga luha. Pinipilit niyang isara ang kanya
ng mga labi. Pero masyadong malakas ito...
Lingid sa kanilang kaalaman ay may isang taong kadarating lang. Nadatnan sila sa
ganoong tagpo. Nagulat ito sa nakikita. Tila hindi ito makapaniwala. Nakatayo l
ang ito at nakatingin sa kanilang dalawa ni Jao. Mahigpit nitong naikuyom ang ka
mao. Tila gustong sumugod at manuntok. Pero maya-maya ay bigla itong napahinto a
t unti-unting rumehistro ang sakit na nararamdaman sa mukha nito. Hindi na nito
kayang maatim na panoorin ang dalawa kaya mabilis na humakbang na lamang ito pap
alayo sa kanila....
Samantalang si Mikay naman ay pilit pa ring gumagawa ng paraan para makagalaw mu
la sa pagkakayakap ni Jao. Naramdaman niya ang dila nito na nakapasok na sa loob
ng kanyang bibig. Ginamit niya itong pagkakataon para kagatin ng madiin ang dil
a nito. Doon na lamang siya nito napakawalan. Napahiyaw ito sa sobrang sakit ng
kanyang ginawa.
Para tuluyan ng makatakas ay tinuhod niya ito ng malakas dahilan para mapaluhod
na ito habang sapo ang parteng iyon. Mabilis na siyang tumakbo sa lugar na 'yon.
She didn't bother to look back. Takot na takot siya sa buong pangyayari. All sh
e could think of is to run as fast as she can. Nang maramdaman niyang malayung-m
alayo na siya dito ay napahinto na siya. Nanginginig ang kanyang buong katawan m
aging ang kanyang tuhod ay 'di na kinaya. Dahil dito ay bigla siyang napaupo sa
gilid ng daanan.
"Okay ka lang ba, ineng?"
Tanong ng isang matanda.
Tumango lang siya dito at pinilit niyang tumayo.
She had managed to ride a taxi. Wala na siyang ibang naisip kundi ang magpahatid
sa kanyang condo. Nakita niyang naka-park na ang kotse ni Gino sa labas. Ibig s
abihin ay nandun na rin ito. Sunud-sunod na ang pagtulo ng kanyang mga luha. Pak

iramdam niya ay isa siyang batang magsusumbong. Kelangan itong malaman ni Gino..
.
Pagbukas niya ng pintuan ay nagulat siya sa nakitang itsura ng loob ng condo. Bu
mangon ang matinding kaba sa kanyang dibdib. Para silang nilooban ng mga magnana
kaw. Marami ang wala sa ayos na kagamitan. At ang higit pa niyang napansin ay an
g basag sa mga ito.
Mikay: G-Gino! Gino!
Agad niya itong hinanap. Ramdam niya ang panghihina lalo na at 'di niya inaaasah
ang may ganito pang pangyayari siyang madaratnan. Binuksan niya ang ilaw sa kwar
to at nakita niya si Gino na nakatayo sa tabi ng kama at nakatingin sa may binta
na. Punung-puno ng dugo ang kasuotan nito. Pati ang mga kamay ay patuloy na may
tumutulong dugo. Agad siyang lumapit dito.
Mikay: Gino! Anong nangyari?! Anong ginawa nila sa'yo?! Gino!
Punung-puno ng pag-aalala ang nararamdaman niya para dito.
Ngunit hindi ito agad sumagot. Tila napakalalim ng iniisip nito. Ni hindi man la
ng siya tinapunan ng tingin.
Gino: Ayos lang ako, Mikay...
Walang emosyon nitong sabi.
Mikay: Gino! Punung-puno ka ng sugat! Kelangan mong madala sa ospital!
Hindi na niya matiis. Dali-dali siyang naghanap ng mga tela. Nang akma na niya i
tong hahawakan ay lumayo ito sa kanya at tumalikod.
Mikay: Gino! Ano bang nagyayari sa 'yo?! Dapat mapigilan agad yang pagdurugo ng
mga sugat mo...
Gino: Hindi mo 'yun kayang gawin, Mikay...
Parang may gusto itong iparating sa kanya. Ngunit hindi niya maintindihan ang in
aakto nito. Kanina pa ito hindi tumitingin sa kanya.
Mikay: Huh? Ano bang sinasabi mo? Gino, kinakabahan na ko... Punta na tayong osp
ital!
Gino: Bakit, Mikay?.... Bakit... kelangan mo ulit akong saktan?
Puno ng kontrol ang tanong nito.
Mikay: Ano bang sinasabi mo?! Kanina pa kita hindi naiintindihan eh...
Gino: Nakita ko kayo ni Jao....
Mikay: A-Andun ka?! Gino! B-Bakit hindi ka lumapit?! Bakit hindi mo ko tinulunga
n?!
Marahas itong lumingon sa kanya.
Gino: Don't give me that shit! The decent thing that you could do is to admit it
...
Sunud-sunod na ang pagtulo ng mga luha niya.

Mikay: Gino, muntikan na niya akong pagsamantalahan!...

Gino: Mikay!!! I said the only decent thing that you could do is to admit it!!!!
Nagulat siya sa pagsigaw nito.
Mikay: Pero nagsasabi ako ng totoo...
Mahina niyang sabi.
Nakita niyang sinabunutan nito ang sariling buhok.
Gino: Magkayakap kayo at naghahalikan sa isang motel!!! And you expect me to bel
ieve you that you're telling the truth!!!
Parang marami pa itong gustong sabihin. Pero hindi na nito kayang magsalita. Nak
ita niyang umiiyak na ito.
Mikay: Gino... Akala ko ba may tiwala ka sakin?! Bakit ayaw mo kong paniwalaan?!
Hindi nito pinansin ang kanyang sinabi. Nakita niyang pinulot nito ang lampshade
saka inihagis... Napakislot siya sa ginawa nito... Nakita muli nito ang isang m
alaking vase. Hinagis ulit. Lalong nagpatuloy ang pagdurugo sa mga kamay nito.
Gino: Hindi ako ganun katanga, Mikay!!! Hindi ako ganun katanga!!!
Lumapit siya dito at niyakap niya ito... Pero pilit siya nitong inilalayo...
Gino: 'Wag kang lalapit sakin... Kagagaling mo lang sa lalaki mo!...
Parang diring-diri ito sa kanya. Ni ayaw siyang tingnan. Higit na siyang napaiya
k.
Mikay: Gino.... Maniwala ka naman please... Hindi ko magagawa sa 'yo yun!...
Gino: Nagawa mo na, Mikay!!!... Nagawa mo na dati! At sigurado akong kaya mo uli
t gawin!!!!
Marahas itong lumayo sa kanya. Dahilan para bahagya siyang maihagis.
Mikay: Gino.... Kaya kong patunayan na nagsasabi ako ng totoo..
Gino: Tama na!!!! Tama na, Mikay!!!!! Hindi ko na hahayaang mapaikot mo ulit ako
!!!!
Mikay: A-Anong ibig mong sabihin?...
Nakita niya ang paglabas nito ng isang singsing mula sa bulsa nito.
Gino: Alam mo, I was about to ask you to marry me sa dinner natin mamaya... Buti
na lang hindi pa huli ang lahat...
Mikay: A-Anong ibig mong sabihin? Gino! A-Anong hindi pa huli ang lahat?!
Gino: Ayoko na!.... Ayoko na, Mikay!...
Narinig niya itong umiiyak. Natataranta siya sa sinabi nito.
Mikay: Gino... Hindi lang tayo nagkakaintindihan!... Magiging malinaw din ang la

hat 'pag hinayaan mo akong magpaliwanag!

Namumuo na ang 'di maipaliwanag na sakit sa kanyang dibdib.
Gino: Akala ko... makakaya kong tiisin pag niloko mo ulit ako... Tama na, Mikay.
... Tapusin na natin 'to....
Sunud-sunod siyang napailing.
Mikay: Hindi! Hindi! Gino, wag!!! 'Wag Gino please!!! Please 'wag mo 'to gawin s
akin!!!!
Muli siyang lumapit at pilit niya itong niyayakap. Pero pilit pa rin itong humih
iwalay sa kanya. Ni ayaw siyang tingnan. Pero kitang-kita niya ang patuloy na pa
gtulo ng mga luha sa mga mata nito. Nanghihina siyang napatigil sa ginagawa. Nak
ita niyang seryoso ito sa sinabi...
Gino: Binigay ko sa 'yo lahat.... Minahal kita ng sobra-sobra.... Higit pa sa bu
hay ko, Mikay... Pero nagawa mo pa rin akong saktan... Tama sila... I never real
ly deserve you....
Napapikit siya sa sakit ng sinabi nito. Wala siyang magawa kundi ang umiyak na l
ang.
Gino: Aalis na ko, Mikay.... We're done here...
Lalong lumakas ang pag-iyak niya. Lumuhod siya dito. At humawak sa isa nitong pa
a.
Mikay: Please.... Please.... Gino, wag mo kong iwan... Gino, please... Para mo n
g awa.... Mahal na mahal kita, Gino....
Tumingin sa kanya si Gino. Patuloy rin ang pag-iyak nito. Nakita niya sa mga mat
a nito ang pagmamahal sa kanya.
Gino: Tuwing tumitingin ako sa mga mata mo, sinasabi ng puso ko na siguro.... ma
kakaya ulit kitang mapatawad..... Ganun kita kamahal, Mikay..... Pero hangga't m
ay natitira pa akong respeto sa sarili.... Kelangan ko ng lumayo...
Lumakad na ito papalayo sa kanya. Maya-maya ay narinig na niya ang malakas na pa
gsara ng pintuan sa labas.
Naiwan siyang nakaluhod habang patuloy sa pag-iyak ng malakas. She knew... She k
new.... It's really over....
Sobra na siyang nanghihina. These are all too much to happen in one day... Hindi
na niya kaya.... Nararamdaman niya ang pagdilim ng kanyang paligid.... Unti-un
ti na siyang nawalan ng malay... All alone left lying there on the floor....
_______________________________________
It's just a dream... Panaginip lang ang lahat... Tama, nanaginip lang ako.... It
's just a dream...
She slowly opened her eyes. She didn't like what she sees. Mariin niyang ipiniki
t ang mga mata niya... At muling binuksan... Sunud-sunod ang muling pagtulo ng m
ga luha niya...
Mikay: Gino... Gino.... Gino!... Gino!....

Sumisigaw na siya.
Pero walang dumating na Gino. Hinayaan niya ang sariling nakahiga sa sahig haban
g yakap yakap ang sarili. Wala na si Gino... Iniwan na siya ng mahal niya... Hin
di niya kaya ang sobrang sakit na nararamdaman... Ang maisip na wala na ito sa b
uhay niya... Napakasakit...
Dumating ang kinabukasan nang hindi man lang siya umaalis sa pagkakahiga sa sahi
g. Patuloy pa rin siya sa pag-iyak. Maya-maya ay hihinto siya. But she'll rememb
er all the memories... Nung nasa isla pa sila... 'Yung mga kalokohan nito. Kung
pano siya mapangiti sa lahat ng efforts nito.... Kung pano siya tingnan ng sobra
ng pagmamahal... And she'll shout at the top of her lungs sa sakit na nararamdam
an... Gusto na niyang mamatay....
All day, she didn't bother to stand up... The pain is just so unbearable.... How
she wishes the pain would just kill her... But the pain wouldn't do that... It
just loves torturing her....
Another day has passed... And she just stayed where she is... She'll wait for th
e moment that she'll die... 'Pag namatay siya baka sakaling dumating si Gino....
_______________________________________
Mag-iwan po sana kayo ng inyong komento... :)))
Salamat!
<center><h1>CHAPTER 28: Fighting For Love</h1></center>
<hr>
She could tell... It's been three days... She saw three dark nights and three su
nshines peeked on the window... She's just lying there... She never moves... She
's waiting for death to fetch her... But it's still not coming... Her eyes can n
o longer spill any tears... The pain in her heart had become so numb... Her whol
e body can no longer feels...
For days, she keeps on ignoring the ringing of the telephone... For days, the ri
nging keeps on reminding her that she's still not dead...
She hears footsteps inside her condo... She hears worried voices calling her nam
e. How she wishes they are just thieves so they'd just kill her...
Mike: Mikay! Jusko! Mikay!
Lumapit ito sa kanya. But she chose to stare on the ceiling above her...
Mike: Mikay! Anong ginagawa mo sa sarili mo?! Jusko! Kelangan natin siyang ipunt
a sa ospital!
Naramdaman niya ang pagbuhat sa kanya. Ang pagsakay sa sasakyan.... Ang pagkisla
p ng mga camera... Ang kakaibang amoy ng ospital.... Marami ang lumapit sa kanya
ng nakaputi ng damit... Hindi niya maintindihan ang mga sinasabi ng mga ito... B
ut they gave her oxygen... Then, she felt a needle inserted on her veins... Next
thing she knew, she's falling asleep really fast...
_____________________________________________
Unti-unti niyang minulat ang kanyang mga mata. She remembers everything. Alam ni
yang nasa loob pa rin siya ng ospital. Nilibot niya ang kanyang paningin. Nakita
niya si Mike na nakaupo sa ibaba ng kanyang kama... He's looking at her. Mababa
sa ang pag-aalala sa mga mata nito...

Mike: Mikay... Kamusta ka na?...

Nagbigay siya ng matipid na ngiti.
Mikay: A-Ayos na ako... Salamat, Mike...
Paos na boses ang namutawing salita mula sa kanya.
Mike: Wala 'yun te... Jusko! Tinakot mo naman ako kahapon nung makita kita sa co
ndo mo... I thought you're not gonna make it!...
Mikay: It's all over the news, isn't it?
May simpatya ang tingin nito sa kanya. At bahagyang tumango.
Mikay: S-Si Gino?... P-Pumunta ba siya dito? Dinalaw ba niya ko?...
Hinawakan nito ang isang kamay niya.
Mike: Hindi, Mikay... Hindi siya pumunta dito... But Julia called... And she's s
o worried about you... But I told her your fine. Kaya ikaw, dapat nagpapalakas
ka na ha... Kasi maraming taong nag-aalala sa 'yo...
Halatang iniiiwas nito ang usapan.
Mikay: Siya lang ang rason kung bakit ako nabubuhay, Mike...
Akala niya ay naubos na ang luha niya. Pero sagana pa rin itong tumutulo sa kany
ang mga pisngi.
Mike: Mikay... Kelangan mong malaman na hindi lang sa kanya umiikot ang mundo. O
o, alam ko, masakit... sobrang sakit... For now, just try to feel the pain... Bu
t sooner or later, it has to stop... And you'll need to move on...
Mikay: H-Hindi ko kaya... Iniisip ko pa lang... Para na 'kong mamamatay...
Patuloy siya sa pag-iyak. Pinunasan naman nito ang kanyang mga luha.
Mike: Kakayanin mo... Andito lang ako... Hindi kita papabayaan... For now, I'm g
onna be your bestfriend... Substitute muna ni Julia...
Malungkot siyang napangiti.
Mike: Mikay, If you need help... If you want to start over... Handa kitang tulun
gan in whatever way I can...
Mikay: Thanks, Mike... But I'm never gonna be ready to start all over again...
_____________________________________________
The moment she got out from the hospital. She didn't go back to her condo anymor
e. Hinayaan niyang si Mike ang nagpunta at nag-empake ng ilang mga damit niya. I
to na mismo ang nag-alok na dun muna siya sa bahay nito tumira. Hindi niya 'yon
tinanggihan dahil ayaw na muna niyang bumalik sa isang lugar na punung-puno ng a
laala.
Sa ngayon ay kasalukuyan siyang nakatayo sa tapat ng penthouse ni Gino. Kanina p
a siya nag-aabang at nagbabasakaling makita niya ito. She had been trying to cal
l his phone several times. But it's always turned off. Maging sa opisina nito ay
sinasabing 'di pa raw pumapasok hanggang ngayon.

Everyone already knows what happened. Maybe, Gino told it to someone else. Then,
the news just went into wildfire. Talagang iniiwasan niyang hindi manood ng tel
ebisyon o magbasa ng mga dyaryo. She's isolating herself to anything that could
hurt her.
Ngunit kahit ano pang pag-iiwas ang gawin niya ay hindi naman siya bingi para hi
ndi marinig ang mga sinasabi nila...
"The rumors are finally true! It came from an official source on Gino's side tha
t it's really over between them! There's no known reason for the break up yet...
"
"However, rumors say that there's a third party involved. But it's not exactly k
nown who really cheated."
"There's another hot bachelor added on the list!"
Isang pang halimbawa ay ang nagbubulungan sa may kantina na malapit sa kasalukuy
an niyang kinatatayuan ngayon.
"Grabe naman yan! Hindi na nakonteto at pilit pa ring hahabul-habol..."
"Alam mo, tama ako eh... Si Gino ang nakipag-break sa kanya."
"Siguro may nahanapan ng ibang babae na mas karapat-dapat sa kanya."
"Malamang nagising na sa katotohanan na talagang pera lang ang habol ng babaeng
'yan."
Naisip niya na maaaring ganoon din ang sinasabi ng kanyang mga ka-opisina. Baka
mas masahol pa ang mga 'yon. Bagama't patuloy siyang nasasaktan sa mga naririnig
ay pinipilit niyang magtiis dahil naniniwala siyang maaayos din ang lahat.
For hours, she stood there trying to wait for him. Trying to see a single hint t
hat he's there. But he never appeared. Lumapit siya sa security guard and starte
d to ask...
Guard: Naku, mam... Matagal na pong hindi pumupunta dito si sir. Subukan niyo po
sa bahay nila sa Valle Verde. Baka nandun po siya...
Napabuntung-hininga siya. Napalipas nanaman niya ang isang buong araw na hindi i
to nakikita.
_____________________________________________
Nagdaan muli ang ilang araw na patuloy siyang nagmamasid sa mga lugar kung saan
maaari itong magpunta. Parati rin siyang nag-aabang sa labas ng mansion nila Gin
o. Pilit inaalam sa mga security guards at katulong na lumalabas mula sa loob ku
ng andun nga ba ito. Ngunit lagi siyang bigo sapagkat ayaw magsalita ng mga ito.
May mga pagkakataong inaabutan na siya ng gutom sa kanyang kinatatayuan. Idagdag
pa ang tindi ng sikat ng araw. Tagaktak na ang pawis sa kanyang noo. Pero hindi
siya susuko hangga't hindi niya nakakausap ng maayos si Gino... With just the m
ere thought of his name ay sobra na niyang namimiss ito... Naiisip niya ang mga
pagkakataong magkasama pa sila... Siguradong hindi siya nito hahayaang mapagod o
magutuman man lang. At baka pagalitan pa siya nito sa kanyang pagpapabaya sa sa
rili.
Habang kasalukuyang nasa labas ng bahay nila Gino ay may nakita siyang sasakyang

paparating. Huminto iyon mismo sa tapat ng mansion. Bumaba ang driver at pinagb
uksan ang kung sinumang nakasakay doon. Nakita niyang bumaba ang mama ni Gino. N
apakagara ng suot nitong kasuotan. Nakatingin ito sa kanya at dahan-dahan siyang
nilapitan...
Tita Alicia: Wala dito ang anak ko... Kaya 'wag ka ng mag-aksaya ng panahon sa k
akatanghod jan dahil kahit ano pang gawin mo, hindi ka na niya babalikan...
Mikay: G-Gusto ko lang po sana siyang makausap...
Tita Alicia: Makausap? Para ano pa? Para magmakaawa kang balikan ka niya?! Look,
Mikaela... Etong tatandaan mo... Hinding-hindi na siya babalik sa 'yo!... He wa
s never really yours in the first place... Fortunately, nagising na siya mula sa
isang masamang panaginip...
Nangilid muli ang mga mata niya sa sinabi nito.
Mikay: M-Mahal na mahal ko po ang anak niyo...
Tita Alicia: Mahal?!! Do you really know what that means, Mikaela?! Minahal mo l
ang siya dahil sa kung anong meron siya!
Mikay: Hindi totoo yan!...
Tita Alicia: 'Yun ang totoo!!! Kilala ko ang mga klase ng babaeng tulad mo! At d
apat kang inilalayo sa mga klase ng lalaking tulad ng anak ko! You know what, ma
sayang-masaya ako... dahil hindi pa man ako gumagawa ng paraan para mapaghiwalay
kayo ay ikaw na itong kating-kati na nagpahamak sa sarili mo! You deserved this
, Mikaela!
Wala siyang magawa kundi ang magpatuloy sa pag-iyak at takpan ang kanyang bibig
upang supilin ang sigaw dahil sa sakit na nararamdaman.
Tita Alicia: Nakakaawa ka... Tingnan mo ang sarili mo... Ilang linggo pa lang na
wala siya sa'yo... nagmumukha ka ng basahan. Dun ka nababagay, Mikaela... kasam
a ng mga yagit!...
Akma na itong tatalikod mula sa kanya... Ngunit hinawakan niya ang isang kamay n
ito...
Mikay: Tita, para niyo na pong awa... Gusto ko lang po siyang makausap...
Tita Alicia: Don't you dare touch me!!! Sige! Gusto mo siyang makita! I'll tell
you where he is... Nandun siya sa kaibigan niyang si Seth... Pero 'wag kang papa
kasiguro na gusto ka niyang makita! Because I highly doubt that!...
Bago umalis ay tinapunan pa siya nitong muli ng nakakadiring tingin.
_____________________________________________
Dahil sa napag-alaman ay dumiretso agad siya sa bahay nila Seth. Nasa isang kila
lang subdibisyon din iyon. Kaya ang mga bakod ay masyadong mataas dahilan para h
indi niya matanawan ang kung sinumang nasa loob niyon. Matagal muna siyang tumay
o sa tapat nito at pilit nagmamasid at naghihintay ng kung ano mang pagkakataon.
Maya-maya ay naisipan na niyang mag-doorbell. Ilang pindot din bago siya may nar
inig na nagbubukas... Nagulat ito nang mapagsino siya...
Seth: Mikay! A-Anong ginagawa mo dito?!

Mikay: Seth, alam kong anjan si Gino... Gusto ko lang sana siyang makausap...
Tiningnan nito ang mukha niya at maging ang kanyang pangangatawan. Tila naaawa i
to.
Seth: Mikay, nasa hindi magandang sitwasyon si Gino ngayon eh...
Nangingilid muli ang kanyang luha.
Mikay: A-Anong ibig mong sabihin?
Seth: Hindi rin kasi kami makalapit sa kanya... Masyado pa siyang emosyonal... B
igyan mo muna siya ng pagkakataon para maayos niya ang sarili niya, Mikay... Kai
langan niyo ring dalawa yun...
Mikay: Sige naman na, Seth oh... Gustung-gusto ko lang siyang makita...
Sunud-sunod ang pag-iling nito.
Seth: Pasensya na talaga, Mikay... Pero hindi talaga pwede... Alam mo, hindi nam
an talaga namin alam kung ano ang totoong nangyari... Basta ang narinig lang nam
in eh yung panig niya... Pero base sa nakikita ko sa inyong dalawa, isa lang ang
sigurado... na pareho kayong nasasaktan...
Tumulong muli ang kanyang mga luha...
Mikay: Eh kaya nga 'di ba... Pareho kaming nasasaktan... kaya dapat lang na magk
ita at magkausap kami para maayos namin 'to...
Base sa tingin nito ay awang-awa na ito sa kanya.
Seth: Mikay, ayaw na kitang paasahin pa... Kung may isang bagay man na sigurado
kami ngayon... yun ay ang handa na siyang pag-aralang kalimutan ka...
Mariin siyang napapikit. Pakiramdam niya ay may napakasakit na tumusok sa kanyan
g dibdib.
_____________________________________________
Bagama't unti-unti siyang pinanghinaan sa sinabi ni Seth ay pinipilit pa rin niy
ang magpakatatag. Wala naman siyang choice kundi 'yun ang gawin.
Umabot din ng isang linggo ang patuloy pa rin niyang pagmamasid sa labas ng baha
y nila Seth. Pero ni minsan ay hindi niya nakita kahit anino ni Gino na sumilip
man lang sa verandah sa itaas. May ilang sasakyan na papasok at palabas ng bahay
sa araw-araw pero hanggang ganon na lang ang tagpong kanyang nakikita.
Ngunit sa kanyang kasalukuyang pagkakaupo ngayon sa tabi ng daan ay may napansin
siyang humintong itim na van. Ngayon lang niya nakita ang sasakyang iyon. Agad
siyang napatayo nang makita ang driver na binuksan ang passenger's seat. Wala na
man siyang napapansing bumababa mula roon.
Maya-maya ay nakita niya nagbukas ang gate. May isang pamilyar na taong lumabas.
Naka-itim na t-shirt ito at kupas na pantalon habang nakasuot ng sumbrero na na
kayuko lamang.
Muling bumuhos ang luha sa kanyang mga mata. How she misses him!
Mikay: G-Gino!

Napahinto ito nang marinig siya. Pero nakayuko pa rin ito at hindi tumitingin sa
kanya.
Lumapit siya dito. Huminto siya nang may limang hakbang na lamang siya mula dito
.
Mikay: Gino... Miss na miss na kita... Pag-usapan natin 'to please...
Hindi ito natitinag at nakayuko pa rin...
Mikay: Gino... Mahal na mahal kita...
Mahina niyang sabi habang umiiyak pa rin...
Nakita niya itong unti-unting nagtaas ng tingin at lumingon sa kanya. Nagtama an
g kanilang mga mata. Wala itong anumang emosyong ipinapakita sa kanya. Para siya
ng isang estranghero kung tingnan nito. Ngunit mababakas dito na ilang gabi na i
tong walang tulog at nangangangayat na rin ang pangangatawan.
Pinakita ni Mikay ang pagsusumamo habang patuloy sa pagtulo ang kanyang mga luha
.
Maya-maya ay rumehistro ang isang emosyon sa mga mata ni Gino habang nakatitig s
a kanya. Nakita niya muli roon ang palatandaan na mahal pa rin siya nito. Ngunit
agad ring nawala ang emosyong iyon. She suddenly sees pain in his eyes. Parang
nasasaktan ito na nakikita siyang nahihirapan... Akma itong hahakbang papalapit
sa kanya. Ngunit may napansin siyang palad na dumantay sa likuran ni Gino....
Zharm: You're gonna be late sa flight mo...
Napahinto si Gino sa narinig. Muli itong napayuko. Tila may iniisip. Tapos ay mu
li siyang tinapunan ng tingin. Matagal ang ginawa nitong pagtitig sa kanya. Tila
minememorya ang kanyang mukha.... Then, he slowly turned his back away from her
. Sumakay na agad ito sa sasakyan...
Naiwan sila ni Zharm na nakatayo roon. She sees triumph in her eyes. Then, she g
ave her a sarcastic smile before she went inside the car with him...
_____________________________________________
After a few days ay napag-alaman niya kay Seth na lumipad na si Gino patungong A
merika. Unti-unti ay nararamdaman niyang sumusuko na siya. Nakikita niyang mukha
ng wala ng pag-asa. The thought that he might be really gone forever has never b
een easy for her...
For weeks, she's been struggling to cope up. There are nights na magigising na l
ang siyang sumisigaw habang umiiyak. Sometimes, she'll just sit the whole day wi
thout doing anything. Nakatitig lang siya sa kawalan. But everytime she remember
s all the the beautiful memories they had, tears would just fall in her eyes. Ma
ny times, she tried to end her life. For her, breathing is a hard task to be don
e...
But Mike has always been there. Hindi siya nito pinapabayaan. He's always there
trying to make sure that she'll live. That's only as far as he could go. But mov
ing on is something left for her to do...
_____________________________________________
After two months, she somehow managed to live a routinely life. But living doesn
't really make sense for her anymore. She never smiles... She never laughs... Sh

e already feels dead even though she's still alive.

But one thing she realized was the gratitude she has for her friends... Julia, h
er yaya, and Mike... They're always there for her in whatever way they can. She
appreciates the things they've been doing... But happiness is another thing... b
ecause he'll always be her happiness...
_____________________________________________
She just went to a church and on her way home... She's seeing small spatters of
rain on the windshield of the taxi...
"Naku, mam... Mukhang malakas na ulan ang paparating ah... May bagyo kasi eh.,"
Narinig niyang sabi ng driver.
Hindi niya ito pinansin. Nakatingin lang siya sa labas. Then, she suddenly saw a
familiar place...
Mikay: Manong, pakihinto na po 'yung sasakyan...
Agad siyang bumaba. Tinungo niya ang parking lot na nasa tapat ng dating agency
na pinagtratrabahuan niya. Nakita niya ang lugar kung saan laging naka-park ang
sasakyan ni Gino tuwing sinusundo siya nito. Tumayo siya malapit doon...
She closed her eyes... Then, she slowly opened it... Nakita niya ang dilaw na ko
tse nito na nakahinto... Habang si Gino ay nakaupo sa hood at nakangiti sa kanya
... Then, she saw him waved... She smiled and waved back at him.... Nagsimula ng
lumakas ang ulan... Unti-unti na siyang nababasa... Pero patuloy pa rin siya sa
pagkaway... Hanggang sa nakikita niyang nawawala na ang kotse at imahe ni Gino.
.. Tumulong muli ang kanyang mga luha... She knew then that he's gone... He's re
ally gone......
_____________________________________________
Basang-basa ang kanyang
do. For the first time,
a ang kanyang paningin.
na alaala na meron sila

buong kasuotan nang dumating siya sa loob ng kanyang con

she had the courage to go inside this place. Nilibot niy
It's a place with no life. Malayung-malayo sa mga buhay
ni Gino doon.

Naalala niya ang mga properties nila na binili ni Gino. Hindi pa iyon nailipat s
a kanyang pangalan bago sila maghiwalay. At alam niyang hindi na niya mapapasaka
may ang mga 'yon. Ni katiting ay wala siyang nararamdamang paghihinayang sa mga
bagay na 'yon. Ang bagay madaling palitan... Pero si Gino... Hindi na muling bab
alik kailanman...
Pinigilan niya ang mga luha na muling nagbabadya... She needs to stop crying...
Kailangan na niyang magpatuloy sa buhay... Ang mamuhay ng tama... Not like this.
..
She picked up the phone...
Mike: Hello? Mikay?! Nasan ka?!
Hindi agad siya sumagot.
Mike: Hello! Mikay?!
Mikay: Mike... I need your help...

_____________________________________________
Abangan po natin ang Chapter 29: Two Years Later... :)))
Please leave your votes and comments po... :)))
Salamat!

<center><h1>CHAPTER 29: Two Years Later</h1></center>

<hr>
"Mikaela, I want a side-shot then slowly glance toward me..."
Mikay: Would I give something sultry or innocence?
"I want to capture both."
Tumango naman siya sa sinabi nito. Kasalukuyan siyang kinukuhanan ng isang camer
aman para sa pictorial ng kanyang iniindorsong bagong cosmetic procedure ng isan
g kilalang cosmetic center sa bansa.
"Very good! Very nice, Mikaela!"
Naililipad ang kanyang napakahabang buhok ng hanging nagmumula sa malaking fan n
a nasa kanyang harapan. Nagsisilbi itong special effect para sa pictorial. She's
all glammed-up from head-to-toe. And she's actually wearing a very sophisticate
d red dress designed by a famous international fashion designer.
"Two more shots and we're done!.... Okay! That's it! It's a wrap, guys!"
Nang matapos na ang pictorial ay may mga assistant na umalalay sa kanya para mak
aalis siya sa platform na kanyang kinatatayuan. Nakita niyang agad lumapit sa ka
nya si Mike, ang kanyang road manager.
Mike: Mikay, anjan si MJ. Pagbigyan mo na kahit saglit lang...
Napasimangot siya sa sinabi nito. Si MJ ay ang tanyag na showbiz reporter mula s
a network na kinabibilangan niya...
Mikay: Mike naman eh... Antok na antok na ko... Maaga pa taping ko bukas...
Bulong niya dito na sinabayan naman niya ng pag-upo sa harap ng salamin sa dress
ing room.
Mike: I know... Pero pagbigyan mo na... Para ma-promote mo na rin 'yung susunod
mong project...
Mahina rin nitong sabi.
Mikay: Okay, fine... Pero sabihin mo 15 minutes lang ha?...
Tumango ito at agad siyang iniwan. Any moment ay alam niyang papasok na roon si

MJ at ang crew nito para sa interview. Tumingin siya sa salamin. Bumuntung-hinin

ga siya ng malalim. Then, slowly her eyes lit up and her lips formed a beautiful
smile. As an actress, that's something that she had learned very well...
MJ: Hello, Mikaela!
Mikay: Oh hi, MJ! Sooo nice to see you again!
Nakipagbeso-beso siya dito.
MJ: I'm more than happy to see you, Mikaela... Napakahirap mong hagilapin sa dam
i ng projects mo...
After a few minutes of chatting ay sinimulan na nito ang interview... The camera
s started rolling...
MJ: Mikaela, It's been 2 years now since you entered showbiz... At kapansin-pans
in talaga ang napakabilis na pag-angat ng iyong career... You bagged two Best Ac
tress Awards mula sa Star Awards and Urian para sa iyong indie film na Tsinelas
... I think that's a record breaker considering the length of your stay in the i
ndustry...
Mikay: Naku... Hindi naman... Pero siyempre talagang nagpapasalamat ako sa ABS d
ahil pinayagan nila akong gawin 'tong indie film na 'to at ganun na rin syempre
ang lahat ng bumubuo sa staff ng Tsinelas. This wouldn't all be possible if it w
eren't for them...
MJ: So typical of you to be humble in spite of everything... I actually watched
the movie at napabilib mo ako ha! Talagang nakapaa-paa ka lang na naglalakad sa
putikan! And take note mega takbo ka pa sa isang eksena don na puro batu-bato...
Natawa naman siya sa sinabi nito.
Mikay: Well, siyempre I really need to immerse myself with the real situation th
ere in Samar where the movie was actually shot. At 'yun nga katulad ng role ko d
ito bilang isang dalaga na naghangad muling makapag-aral kahit walang masuot na
tsinelas... I think, ito lamang ang isa sa mga nagpapakita na marami pa talaga
tayong mga kababayan na nangangailangan ng tulong...
MJ: Yeah, that's very true. And I heard na may bago nanaman pala kaming susubayb
ayan sa 'yo pagkatapos ng teleserye mong Two Hearts...
Mikay: Yes po... Meron pong another teleserye akong gagawin. It's entitled Diwat
a na ipapalabas din po sa primetime bida at magsisimula na kami ng taping next m
onth. So masayang-masaya ako dahil nabigyan ako ulit ng ganito kagandang project
...
MJ: Pwede mo ba kaming bigyan ng patikim sa magiging kwento ng teleseryeng ito..
.
Mikay: Ahm... It's actually a fantasy story... Isa akong diwata dito na magkakar
oon ng bawal na pag-ibig sa isang mortal at 'yun ay gagampanan siyempre ng aking
ka-loveteam na si James Marco. So, sa mga JaMi fans, sana po ay muli niyo kamin
g suportahan sa project na 'to...
MJ: And who'll be the director for this upcoming serye?
Mikay: None other than the director of Two Hearts, Direk Seth Gothico...
MJ: Wow! So si direk nanaman pala ulit ang hahawak ng Diwata. Anyway, thank you

very much, Mikaela for granting this interview... and please do invite our viewe
rs sa malapit na pagtatapos ng Two Hearts...
Mikay: Yes! Mga Kapamilya! Tumutok lang po kayo para sa huling dalawang linggo n
g Two Hearts dahil marami pa po kayong mga eksenang dapat abangan! Maraming-mara
ming salamat po!
__________________________________
Nakasakay na si Mikay sa kanyang sasakyan pauwi sa kanyang condo unit. She's ver
y very tired. Any moment she knows she'll just fall asleep. Nakatingin lang siya
sa labas at tinitingnan ang mga billboards na kanilang nadaraanan. Ilan sa mga
'yon ay siya ang nakalarawan. Kabilang kasi siya sa endorser ng isang sikat na c
lothing brand ng bansa. Ngunit ilan sa mga larawan niya ay naka-two piece lamang
siya. Bahagi rin kasi siya sa underwear collections ng naturang brand. But it w
as still portrayed with class and elegance.
Her image had really
he Mikay she used to
gkatao ng isang tao.
nito sa industriyang
e just really had no

changed from who she was two years ago. She was no longer t
know. Naisip tuloy niyang maaari palang mabago ang buong pa
The moment she asked help from Mike ay inintroduce na siya
kanyang ginagalawan. She never really liked it at first. Sh
choice back then.

But when she signed a contract from her network, everything changed. She started
going on workshops, and many trainings that involved personality development. U
nti-unti ay napamahal na sa kanya ang ginagawang trabaho. At mas lalong higit pa
ng mabigyan siya ng mga awards dahil sa husay niya sa pag-arte.
For
iya
een
sa

the first time in her life, she feels like she's being accepted. Isang tao s
na tinitingala at may napatunayan para sa sarili. That was something she'd b
yearning for all her life. Isa siyang taong may silbi at hindi lamang umaasa
iba para mabuhay...

She loves what she's doing right now. Acting is very hard to do. It may look so
easy. Pero napakahirap ang bawat detalye nito. It's definitely a skill and a tal
ent that needs to be constantly honed. Not everyone can really act. And she's ve
ry happy that she found where she really belongs...
Mike: Ahh... Mikay, may interview ka ulit pala after ng taping mo bukas...
The only downside of this industry ay ang walang katapusang demand ng trabaho. P
ero sabi nga nila strike while the iron is still hot...
Mikay: Mike... Hindi ba pwedeng wag na lang muna... Please?
Mike: Hindi pwede loka! FHM yung mag-iinterview sa 'yo. Baka nakakalimutan mong
#1 Sexiest Woman ka ngayon!
Napairap siya sa sinabi nito.
Mikay: Hindi ako ulyanin... Alam kong tapos na ako sa kanila. Na-interview na ni
la ako right after the pictorial para sa cover ko sa magazine nila...
Mike: Syempre iba pa 'yun, Mikay! Officially announced ka na ngayon na ikaw ang
nanalo sa voting! Kaya dapat magpa-interview ka...
Wala na siyang nagawa kundi tumahimik na lang. Wala naman talaga siyang choice s
a mga bagay na 'yun. It's not that she's complaining. But lately, pakiramdam niy
a ay kelangan niya kahit 2weeks man lang na bakasyon. And that seems really impo
ssible to happen...

__________________________________
After a few minutes ay naihatid na rin siya ni Mike sa kanyang condo. Eto pa rin
ang kanyang unit two years ago. Nothing really changed much sa ayos nito. She h
ad a choice to leave this place back then. But she chose not to. Moving forward
doesn't require you to leave everything behind and forget about it.
Ang tao ay masisiguro mo lang na totoong nakamove-on na 'pag kaya na nitong bali
kan ang mga alaala ng walang anumang kaakibat na sakit na nararamdaman. She reme
mbers all the memories and those are the things she still treasures. Pero nandun
na ang acceptance na kailanman ay hindi talaga sila para sa isa't-isa...
She's very happy on how her life had turned out without him. Tama si Mike... Hin
di lang sa kanya umiikot ang mundo. And if she could only turn back the time, sh
e wouldn't change a thing... because she wouldn't be where she is right now if t
hose didn't happen...
Sometimes, she still remembers him. But it doesn't mean she still loves him. Nan
dun lang yung slight concern for him. Besides, he had been her best friend. Nang
mawala ito sa kanya ay nawalan na rin siya ng isang matalik na kaibigan. There
were even times na napapangiti siyang mag-isa pag naaalala niya ang mga kalokoha
n nito....
Somehow ay naaalala niya ito tuwing nakakasama niya si Seth, ang kanyang directo
r. Naging close na rin sila nito bilang nasa pareho lamang silang industriya. Ma
liban sa teleserye niya ay nag-direct na rin ito ng mga ilan niyang commercials
sa TV. And besides, he also knows her story two years ago... Kaya hindi maiiwasa
ng hindi sila maging magkaibigan...
Gino... Well, she thinks that he had really changed a lot. He stayed in the stat
es for a few weeks. When he came back, he worked really hard for his company. He
did many new ventures in the business na naging dahilan para lalo silang umanga
t. Dela Rosa Empire, Inc. is now currently on the Top5 Forbes Richest Companies
in the World... Ngunit lahat ng nalalaman ni Mikay tungkol dito ay base lamang s
a kanyang mga nababasa, napapanood o naririnig...
He and his band have become very popular in the country as well. They do have th
eir albums and concerts. At hindi rin nagpapahuli ang mga ito sa mga pagkakaroon
ng cover sa magazines maging sa billboards din. She always sees his pictures ev
erywhere. At napapansin niyang higit na ring nagbago ang itsura nito.
He still looks slim and still has the same style. Pero nahahalata na ang pagigin
g toned ng katawan nito. Hindi na ito ang payat na nakilala niya. Mukhang madala
s na ito sa pagpunta sa gym.... Many times, he's being seen dating many girls. H
alos iba-iba ang mga kasama nito sa kung anu-anong events. Pero napapansin niyan
g si Zharm ang mas madalas nitong nakakasama. But the two always claim that they
're not officially together yet and still dating...
Everytime she sees them on tv or in magazines, aaminin niya na kahit papano ay m
ay nararamdaman pa rin siyang konting kirot sa kanyang puso. Pero parang napakal
ayo na ng emosyon na 'yon at tila ba hindi na niya kilala ang dating lalaking mi
nahal. As the saying goes, I remember the boy but I don't remember the feeling a
nymore...
However, it's still funny to think na halos pareho rin sila ng ginagalawang indu
striya ni Gino. Many times na rin silang nagperform ng banda nito sa ASAP kung s
aan naman siya regular na napapanood. But her network had managed to protect her
from intrigues. Hindi siya pinapapunta pag meron ito doon.

They've been trying to do that for so long dahil ayaw nilang masira ang malakas
na tambalan niya sa kanyang loveteam na si James Marco. Malaki ang naging utang
na loob niya sa naturang network. At hindi niya makakalimutan na sila rin ang na
gprotekta sa kanya sa mga panahong pilit siyang pinagkakaguluhan ng mga media no
on.
Humarap siya sa salamin at nakita niya ang sariling repleksyon. Kung meron mang
nagkaroon ng napakalaking transformation ay siya 'yon. Nag-iba na ang kanyang pi
sikal na kaanyuan. Ang katawan niya ay nagkaroon na ng magandang hubog. Higit na
lumaki ang kanyang dibdib at nagkalaman siya on the right places. Hindi siya hi
hirangin na #1 sexiest woman kung hindi nakita ng mga kalalakihan ang kakaiba ni
yang alindog.
Marami sa mga kalalakihan ang nagsasabi na nakaka-attract raw ang innocence na n
akikita nila sa kanyang mukha. Ngunit ang innocence raw na iyon ay tila may itin
atagong sensualidad. Marami rin sa kanila ang nagpapalipad-hangin na ligawan siy
a. But she just has no time for it right now. Marami pa siyang gustong maabot sa
buhay.
Ngunit sa napakaraming bagay na nangyari sa buhay niya ay ipinagpapasalamat niya
na hindi siya nabuntis. There came a time before na kinailangan niyang magpa-ch
eckup dahil sa parating pagkahilo na nararamdaman. Napag-alaman niya mismo sa do
ctor na mayroon siyang hormonal imbalance dala ng pagiging underweight.
Iyon din daw ang rason kung bakit siya irregular kung datnan. At dahil sa imbala
nce na 'yon ay maaari raw siyang hindi mabuntis. And it could only be corrected
if she'll do proper diet and exercise. And that's what exactly what she did kaya
siya nagkaroon ng napakagandang pangangatawan ngayon.
Lumabas siya sa verandah ng kanyang tirahan habang hawak ang isang kopita na may
lamang champagne. Huminga siyang muli ng malalim... Soon, she's going to leave
this place.... Dahil malapit na siyang lumipat sa kanyang pinapatayong bagong ma
nsion...
A contented smile formed on her lips.... Yeah, she's happy...
__________________________________
Samantala kasalukuyan namang nag-iinuman ang Parking 5 band sa pool area ng bag
ong tayong bahay ni Seth...
Katsumi: Pare, sino naman ang unang bebot na ipapasyal mo dito sa bahay mo?
Lester: Oo nga, pare!... Lalo na at andami mong nakikilalang artista... Pwedengpwede mo rin silang ipakilala sa amin pare...
Seth: Hoy! Kayo ha! Manahimik nga kayo jan! Palibhasa napaghahalatang mga tigang
na kayo eh!
Katsumi: Aba! Bakit? Pare-parehas lang naman tayong matagal ng single dito ah! E
to kung magsalita...
Tukoy nito kay Seth.
JC: Hoy! May isang hindi single satin noh... Kaliwa't kanan nga kung makasungkit
ng chicks eh...
Napatingin ang lahat kay Gino na nakangiti lang.
Lester: Pare, kahit na kaliwa't kanan ang mga ka-date niyan... Friendly date lan

g ang turing niya sa mga 'yun!

Gino: Gago ka, Les! Anong friendly date na pinagsasabi mo jan?!
Lester: Tama naman ah! Pagkatapos niyong mag-dinner o pumunta sa party, san ba a
ng punta niyo? Eh 'di ba hinahatid mo na pauwi sa parents niya yung bebot! Baka
nga pati goodnight kiss hindi mo pa mapagbigyan eh!
Nagtawanan ang lahat dahil alam nilang nagsasabi ito ng totoo. Binato naman agad
ito ni Gino ng hinihitit niyang sigarilyo na agad namang naiwasan ni Lester.
Katsumi: Shocks Gino! Tigang ka na ng dalawang taon!... Mahirap yan, pare! Tsk!
Gino: Oy! Kayo ha! Kung makapanlait kayo! Bakit? Pare-pareho lang naman tayo ah!
Higit na nag-asaran ang lahat sa sinabi niya. Matagal ng single ang Parking 5 ba
nd. Maaring dumating sila sa punto na talagang nagsawa na muna sila sa pakikipag
relasyon. Tutal ay naisip nilang mga bata pa sila at chill lang dapat ang buhay.
Walang complications.
JC: Pero Seth, gusto ko talagang makilala si Sophie Andres. Gawa ka naman ng par
aan, pare...
Seth: Titingnan ko pa. May syota na ata 'yun eh...
JC: Syota pa lang naman ah... Pwede pang maagaw...
Nagtawanan muli sila...
Nagpatuloy pa rin sila sa pag-uusap ng mga kung sinu-sinong artista gawa nga ng
si Seth ay isa ng kilalang director.
Katsumi: Pero pare... Alam mo, nagkita pala kami ni Mikay sa Serendra nung Satur
day... Grabe pare! Ibang-iba na siya sa personal! Mas lalong kuminis pare! Wala
ng pores! Tapos iba na kung makatingin... Ang lakas na ng kumpiyansa... pati nga
'yung tindig eh, talagang makikita mong mukhang pinag-aralan... Gulat nga 'ko e
h!
Napapangiti naman si Seth.
Seth: Talagang nag-iba na 'yun. Lalo na pag mas nakilala mo siya...
Lester: Ma-appeal naman talaga si Mikay eh... Tingnan mo naman FHM's #1 Sexiest
Woman, pare... Kaya 'di na ko nagtataka kung bakit na-inlab si parekoy nun eh...
Tahimik lamang na ngumingiti si Gino sa usapan nila. They know that he already m
oved on...
__________________________________
I really had to narrate the things that happened for the past 2years... :)
Hope you like my update... :)))
Please leave your votes and comments... :)))

<center><h1>CHAPTER 30: If The Feeling Is Gone...</h1></center>

<hr>
Kanina pa naririnig ni Gino ang tugtugan na nagmumula sa ibaba. Malamang nag-een
sayo na ang banda para sa birthday party ni Seth bukas ng gabi...
"Sir Gino, pinapagising na kayo ng mga kaibigan niyo... Kelangan niyo na daw mak
ipraktis.... Sir... Sir..."
Naririnig niya ang sinasabi ng yaya ni Seth. Pero pinili niyang wag itong pansin
in. Nang makita niyang nakaalis na ito ay saka na lang niya minulat ang mga mata
... Bumangon siya at umupo sa gilid ng kama. Mukhang napadami siya ng nainom kag
abi. Ang lakas tuloy ng hangover na nararamdaman niya. Napapikit siya habang min
amasahe ang batok.
Nasa ganun siyang ayos nang tumunog ang cellphone niya. Si Zharm ang nasa regist
ry... Inis niyang sinagot ang tawag...
Gino: Oh, anong meron?
Zharm: Party ni Seth bukas ah... Hindi mo ba 'ko invite na date mo?
Gino: Kelangan pa ba ng ka-date? Pwede namang magkita na lang tayo bukas dito sa
bahay ni Seth ah... Saka meron na pala 'kong na-invite...
Zharm: T-Talaga? Sino?!
Gino: Kelangan mo pa bang malaman Z?! Basta meron na 'kong ka-date!... Maghanap
ka na lang ng iba...
Agad na niyang pinutol ang tawag. Wala siya sa mood ngayon para sa mga kakulitan
ni Zharm. Ni wala siyang balak magkaroon ng date bukas, Pero alam niyang aali-a
ligid nanaman 'yun sa kanya sa party... Kaya dapat na siyang maghanap ng iba...
He scanned his phonebook... Mandy... Jessica... Jazel... Celine... Karen... Who
the heck is Karen?... He barely knows these ladies. All of them had been his dat
es to some events only once. Kaya posibleng 'di na niya maalala ang karamihan. H
e got pissed with all the names he saw on his phone. Hinagis na lamang niya 'yon
sa kama at lumabas ng bahay diretso sa pool area...
He sat on the reclining chair on the poolside. Bahagyang nakakunot ang noo niya
dahil sa tama ng sikat ng araw. He took his cigar out of his pocket at sinimulan
g humitit. Somehow, he feels his hangover being relieved...
Katsumi: Pare, 'wag masyado...
Umupo ito sa katabing reclining chair.
Gino: Tang***! pare, ang lakas ng hangover ko!...
Katsumi: Eh sino ba naman kasi nagsabi sa 'yong uminom ka ng marami... Tsk!
Hindi niya ito sinagot. Nagpatuloy lang siya sa pag-yosi.
Katsumi: Sigurado maraming artistang darating bukas... Isa lang ibig sabihin nun
! Maraming chicks!
Gino: Sana nga mapansin ka nila...
Katsumi: Yabang naman neto... Syempre naman mapapansin ako... Pinaghandaan ko ta
laga 'yun eh...

Gino: Si Seth, anjan ba?

Katsumi: Nasa taping pa... Ahh, pare, natanong ko pala siya kanina bago umalis..
. Invited pala si Mikay bukas... Alam mo naman, magkaibigan 'yung dalawang 'yun.
..
Muli siyang humitit ng sigarilyo.
Gino: Wala naman akong nakikitang mali kung pumunta man siya bukas...
Katsumi: Kung pupunta siya.. Bale, magiging unang pagkikita niyo 'yun simula nun
g naghiwalay kayo...
Gino: Napakatagal ng panahon 'yun, pare... Kung magkita kami, eh ano naman ;di b
a?
Katsumi: Kakausapin mo ba siya?
Tiningnan niya ito.
Gino: Alam mo pansin ko lang ang lakas mong mang-intriga... Yung totoo, reporter
ka na rin ba?
Katsumi: Curious lang ako syempre noh! Saka kung titingnan mo 'yung history niyo
ng dalawa, ang lalim eh. 18 years old pa lang siya, naging kayo na... Naghiwalay
kayo... tapos nung 21 siya naging kayo ulit... Ngayong 23 na kaya si Mikay, mag
ing kayo kaya ulet?... Saka siya lang naman talaga nakarelasyon mo 'di ba?... Ka
ya malay mo, possible pa ring maging kayo 'di ba?...
Gino: Grabe, Kats! Ang tindi mong magtanong... Daig mo na ang reporter nyan eh!
Katsumi: Oh, bakit 'di mo masagot?
Tumatawa na siya sa mga tanong nito.
Katsumi: Saka tingnan mo ha... Wala siya ni isang naging boyfriend simula nung n
aghiwalay kayo... Malay mo, ikaw pa rin hinihintay niya...
Gino: Pare, pwede ba... Iwan mo muna 'ko... Ang tindi talaga ng hangover ko eh..
.
Tumayo na ito ngunit patuloy pa rin sa pang-iintriga sa kanya.
Nang bahagya nang makalayo si Kats ay lumingon siya dito. Alam niyang may gusto
ito kay Mikay kaya siya tinatanong ng kung anu-ano tungkol sa kanila. Alam ng ka
pwa lalaki ang mga ganung bagay. Maging ang iba niyang barkada ay napapansin rin
niyang may itinatagong paghanga para kay Mikay lalo na nga at isa nang sikat n
a artista. Pero nag-iingat lang ang mga 'to sa usapan lalo na pag andun siya.
Wala naman siyang problema sa bagay na 'yun. Matagal na niyang nakalimutan si Mi
kay. At nawala na ito sa sistema ng buhay niya. Ni sama nga ng loob ay wala na r
in siya para dito. Matagal na niya itong napatawad. And he simply accepts the fa
ct na talagang may mga taong hindi kayang mag-stay sa iisang relationship...
But he had to admit that moving on without her was the hardest thing he had ever
done in his life. The moment he got back from the States, wala siyang ibang nas
a isip kundi ang balikan ito. Many times had he been tempted to go back to her c
ondo and pretend that nothing really happened...
It had also been harder for him to wake up in the middle of the night to see the

empty side of his bed... He missed everything about her back then... May mga pa
gkakataong parang mababaliw na siya sa kakaisip dito. To be honest, he actually
didn't know how he got over her... But the only thought left on his mind back th
en was he'd been fooled by her. At doon siya nasasaktan... na sa kabila pala ng
masayang pagsasama nila ay may iba ring nagpapaligaya dito... the thought that s
omebody else other than him was tasting her body...
Maybe, that's the reason why he had the drive to really forget everything about
her. Getting over her was a process. But that moment still came where he just fo
und himself realizing that he doesn't love her anymore...
Even though everything's doing great for him right now, he's never really ready
to be in a serious relationship again. He goes out on dates. But that's just abo
ut it. There's never really an intimacy involved. If he feels he's ready, then t
hat's the only time he'll do it to someone else. But he's not in a rush... Maybe
, that's one of the mistakes he had in the past... Masyado silang nagmadali ni M
ikay...
___________________________________
Kasalukuyang nasa verandah si Gino sa taas ng bahay ni Seth. Kanina pa niya naki
kita ang mga nagdadatingang bisita sa party nito sa ibaba ng bahay. Karamihan ay
mga artista. He could tell that he had dated some of them.
Napatingin siya sa mga kabarkada. Napangiti siya. Mapapansing dress to impress t
alaga ang mga ito at kanina pa nagpapansin sa mga bisita... Muli siyang humitit
sa sigarilyong hawak...
Then, he heard commotions below. He's hearing people calling her name. They're g
oing near the entrance... Maybe, she's already here... Napahawak siya sa railing
s ng verandah... This is gonna be the first time he'll see her again...
He felt a hand touched his back...
Zharm: Let's go downstairs. The party's about to start...
He just ignored her. Then, he felt both of her hands wrapped around his waist...
She hugged her from his back... He didn't move... He just continued smoking...
Nang maubos na ang stick ay saka na lang niya hinawakan ang dalawang kamay nito
para makaalis sa pagkakayakap... Then, he just walked away and left her there...
___________________________________
The moment he came downstairs, he went straight to the bar and managed to get hi
s own beer. Nang makita niya ang barkada ay agad na siyang lumapit sa mga 'yon..
. But they didn't seem to notice that he's there. All are looking in one directi
on....
Sinundan niya ang mga tingin nila... He then felt his breath caught up in his ch
est... He's looking at her now... He saw her talking to the crowd around her...
She's smiling... He looks at her lips... Then, she flips her hair... Her long ha
ir... He saw her hand fixing the strands of her hair... And those hands... Someo
ne kissed her cheek... He looks at her cheek... Her skin... He tried to blink...
But he can't...
He saw her with Seth. And he noticed that they're going towards him... But her a
ttention is still on someone else...
Seth: Pare, andito si Mikay...

Slowly, she glances towards him... Then, their eyes met.... Suddenly, the room s
topped and he sees nothing but her. He's staring on her eyes... Those beautiful
eyes... The one he used to see every morning just when they've finished making l
ove the whole night...
He saw her smiled at her. He tried to move his lips so it can smile back. But it
can't. Something's caught up in his chest. He can't breathe.... He can't move..
.
Seth: Pare... Pare... Okay ka lang?
Para siyang nagising sa sinabi ni Seth.
Gino: Ah, oo naman, pare! okay lang tayo... Hi, Mikay!... kamusta na?
Mikay: Ayos naman! Ikaw? Kumusta na?
Gino: Okay lang din...
There's a dead air between them. But she managed to take hold of the situation.
Something not typical of her before...
Mikay: Well, that's good! Kamusta naman ang company?
Gino: Nothing really new... Nothing that you wouldn't hear on the news...
She laughed. But it's not the same laugh he used to hear from her. Tama si Kats,
mukhang inaral ang lahat ng bawat kilos nito. Maging sa kung paano ito makating
in... Parang wala ng hint na ito ang dating Mikay na nakilala niya...
Mikay: Well, I'm happy for you, then... Ahm... Gino, if you wouldn't mind, I nee
d to talk to the other guests... Mahirap na, baka magtampo pa sila...
Gino: S-Sure! No problem... I'll just see you around...
Nang makalayo na ito ay nakatingin pa rin siya dito. She looks different. Everyt
hing about her is different. Ang tingin na niya dito dati pa ay isang dyosa. Per
o sa pagtitig niya dito ngayon naisip niyang may hihigit pa pala sa pagiging dyo
sa...
Katsumi: Pare, yang bunganga mo... Pwedeng pakisara...
Tumingin siya dito. Nakita niyang tinatawan siya nito.
Gino: Tumahimik ka nga, pare. Kung anu-ano sinasabi mo eh!
Katsumi: Tama naman ah! You should have seen your face habang kinakausap mo siya
kanina...
Napakunot ang noo niya.
Gino: Bakit ano bang itsura ko kanina?
Hinawakan siya nito sa balikat.
Katsumi: Wala naman... It's just been obvious na ang lakas pa rin ng epekto niya
sa 'yo... Pero sabagay, sino ba naman kasi ang hindi mabibighani kay Mikay...
Gino: Anong ibig mong sabihin?

Katsumi: H-Ha? Ah, w-wala... Wala naman... Sige, punta na ko kina Seth...
Tiningnan niya ito hanggang sa makarating sa kinaroroonan nila Seth. Nakita niya
itong lumapit kay Mikay. At nagsimulang makipag-usap. May sinabi si Kats na iki
natawa ni Mikay. Kilalang-kilala niya ang kaibigan at mukhang dumidiskarte ito..
.
Nakita niyang hinawakan ni Kats ang isang kamay ni Mikay habang patuloy ang dala
wa sa pag-uusap. Si Mikay naman ay mukhang ayos lang dito na ganun ang ginagawa
sa kanya... Hindi niya napapansin na napapadiin na ang paghawak niya sa kanina p
ang bote ng beer na nasa kamay niya....
Nakatitig lang siya kay Mikay. Ibang-iba na talaga ito kung gumalaw. The way she
deals with people around her... This is not the same person he had loved before
. He's looking at a stranger right now.... Then, he saw her hand combing the str
ands of her hair again... Napatingin siya sa buhok nito... He wonders if it stil
l smells the same... He wonders if she's still using the same brand of shampoo t
hat he told her to use before because he loved the scent of it on her hair...
Napatingin siya sa noo nito. May ilang gitla ng pawis doon. Maaaring naiinitan n
a ito. Nakita niyang may mukhang alalay itong nag-abot ng tissue. Pinunasan niya
ang pawis sa noo. Tapos ay hinawi nito ang mahabang buhok at inilagay sa kabila
ng balikat dahilan para makita niya ang leeg nito.... Napalunok siya... There ar
e just too many memories on his mind right now...
Napatingin siyang muli sa mukha nito. Overall, she seems to look really happy to
where her life is right now... Then, he felt something twitched on his chest...
How could she be happy without him on her life?... Napakunot siya sa naisip...
Where did the hell that question come from?
He's pissed with himself. He left the area and managed to go to the restroom. Th
ere's something wrong with him to even think things like that. He stared on his
eyes in the mirror... She fooled you, you idiot!...
Napapikit siya dahil sa kakaibang nararamdaman. He's running out of breath. Humi
nga siya ng malalim. Then, he looked in the mirror again.... He had moved on. Ma
tagal na niya itong nakalimutan. Hindi na niya ito mahal! Then, he felt somethin
g crushing on his chest... No! This can't be happening...
Napatingin siya sa kanina pa hawak na bote ng beer. Isa ito sa mga naging paraan
na ginamit niya para makalimot. Had it really worked for him? Sa inis ay ibinat
o niya 'yon sa pader.... There's something wrong with him... And he needs to ge
t out of this place...
___________________________________
Pagkasakay niya ng kotse ay pinaharurot niya agad 'yon. He drives as fast as he
can... just like trying to escape from something... He was at the freeway when h
e felt the rush of adrenaline... He's going 100miles/hour... He can feel his car
almost flying... Somehow, the excitement makes him forget something...
Then, he realized the road has its end and the excitement will fade once again..
.. Napahinto siya sa naisip. He pushed on the break while still on that speed. H
is car swerved. At umikot ito sa gitna ng daan. He managed to manauevre it until
it stopped....
Lucky for him, there are no
na niya ang kotse sa gilid
car at tama nga ang hinala
gaw ang gulong. Uminit muli

other cars around. Nang kumalma na siya ay pinagilid

ng daan. Huminga siya ng malalim. He went out of his
niya. Nayupi ang isang mug wheels dahilan para sumin
ang ulo niya sa nakita. Sinipa sipa niya ang kotse.

Parang doon lahat ibinubunton ang inis na nararamdaman... She fooled you, damn i
t! Niloko ka niya!
Nang mapagod na sa ginagawa ay napahinto na siya. He needs a ride home. Inikot n
iya ang paningin sa paligid... He's on a highway... And he saw this billboard...
She's wearing nothing but her underwear... And... And she looks... she looks...
so beautiful...
Then, he felt this familiar emotion on his chest... The feeling he had forgotten
long ago... But was it really gone? Or has it just been there all along?...
___________________________________
Hope you like my update...
Please leave your votes and comments. Thanks!
Follow me on TWITTER: @itsailsworld
<center><h1>CHAPTER 31: Emotions With Reservations</h1></center>
<hr>
Kanina pa napansin ni Mikay ang biglaang pag-alis ni Gino sa party. Hindi niya i
to nakitang nagpaalam kahit kanino man. It's not that she cares or anything. It'
s just that she noticed it. But she has to admit that she feels something differ
ent the moment she saw him a while ago. Higit itong gumwapo sa kanyang paningin
. At lalong lumakas ang appeal dahil siguro sa mas nag-mature na ang personalida
d nito. Pero maliban doon ay nakikita pa rin niya 'yung Gino na dati niyang mina
hal...
When they had a brief conversation, it felt a bit awkward. That was the first ti
me na nagtama muli ang kanilang mga mata. And she has to admit na iba pa rin ang
epekto ng mga tingin nito sa kanya. He's the only person that can do that to he
r.... Ipinilig niya ang ulo at pilit inaalis ito sa isipin niya... Maybe, she ne
eds some air...
Iniwan niya ang bulwagan at pumunta siya sa bandang pool area. Napansin niya kas
ing walang katao-tao doon. That's what she needs right now... some space...Humin
ga siya ng malalim... She closed her eyes and tried to clear her thoughts from e
verything...
Maya-maya lang ay napansin niyang hindi na siya nag-iisa sa area. May tumabi sa
kanya malapit sa kinatatayuan niya....

Zharm: It's funny to even think na makakabalik ka pa pala sa sirkulasyon after w

hat your dad has done... When you failed with Gino... Ginamit mo pa rin ang itsu
ra mo para pagkakwartahan... I should have known better... Halata namang may pin
agmanahan ka...
Hindi niya ito nilingon. Pero napairap siya sa sinabi nito.
Mikay: So what? Why are you so bitter? Eh ano naman sa 'yo kung ginamit ko lang
si Gino? Eh ano naman kung nag-artista ako? As far as I know, people like you do
n't stoop down on my level... Well, unless, they feel threatened...
Narinig niya ang sarkastiko nitong tawa.
Zharm: Threatened? I'm threatened? Y-You must be joking... Sa anong paraan, Mika
ela?
Tumingin siya dito.
Mikay: Hindi ko alam... Why don't you ask that yourself? Look at you, Zharm... K
itang-kita na ang takot sa mga mata mo...
Kalmado lang siyang nagsasalita. And she can see Zharm losing her cool...
Zharm: I don't know what you're trying to say... And I don't know what your plan
s are... But I want you to stay away from him! 'Wag na 'wag mo na siya ulit lala
pitan pa! Sa 'kin lang siya, Mikaela!
Mikay: Okay!... Sayong-sayo na siya, Zharm! I'm not trying to get him away from
you... That is, if there's really something going on between the two of you... w
hich I highly doubt...
Nakita niyang natitigilan ito sa sinabi niya...
Zharm: Naniniwala akong hindi na rin magtatagal ay mare-realize na niyang ako ta
laga ang karapat-dapat para sa kanya... 'Coz I've always been there for him...
Napabuntung-hininga siya sa narinig.
Mikay: You know, Zharm... It's been two years... And still you keep on saying th
at... Hanggang kelan, Zharm? Hanggang kelan ka magtitiis?
Zharm: How dare you say that! Gino loves me! And...
Agad siyang sumabat dito.
Mikay: Really? He loves you? But I don't seem to see that... No one does... Zhar
m, hindi lang nag-iisa ang Mikaela sa mundo... Sooner or later, may isang kagaya
ko na hahawak ulit sa puso niya... At pag nangyari 'yun, matakot ka na... dahil
baka hindi na siya pakawalan pa...
Ngumiti siya ng sarkastiko at agad niya itong tinalikuran at iniwan...
_______________________________
Dahil sa inis ay nagawa na niyang magpaalam agad kay Seth pagbalik sa bulwagan..
.

Mikay: Seth, I really have to go... It's 12am na oh...

Seth: Maaga pa ah... I know it's your off tomorrow...
Mikay: Well, I guess, I'm just a bit tired...
Tiningnan nito ang mukha niya. Parang tinitingnan kung pagod ba talaga siya. He'
ll know if she's lying. Then, nakita niyang nilibot nito ang tingin. Mukhang may
hinahanap...
Seth: Well, kanina ko pa siya hindi nakikita... But anyway, I guess you're reall
y tired... Kasama mo ba driver mo?
Mikay: Hindi... I'm driving... Kotse ko dala ko eh...
Alam nito na pag kotse ang dala niya ay siya talaga ang nagmamaneho.
Seth: Pano yan eh pagod ka na... Dapat nagtawag ka na lang ng driver...
Mikay: Ano ka ba... Kaya ko pa naman noh... Kaya nga hindi ako uminom eh... Anyw
ay, I really have to go na... Happy Birthday ulet!
Matapos niyang makipagbeso-beso dito ay agad na siyang lumabas at tinungo ang ko
tse na naka-park...
_______________________________
Kasalukuyan na niyang binabagtas ang kahabaan ng highway ng maalala niyang muli
ang confrontation nila ni Zharm. She felt proud dahil nakaya na niyang makipagsa
gutan dito. Hindi na niya muling hahayaan na tapak-tapakan na lang siya ng kung
sinuman. Handa na siyang makipaglaban kung kinakailangan...
But somehow, she needs to be thankful dahil hindi rin naman niya narating ang ki
nalalagyan niya ngayon kung hindi rin dahil sa mga naramdamang panlalait sa kany
a ng mga tao noon...
Naputol ang pag-iisip niya ng makita niyang nagsisimula ng umambon. Napalatak si
ya. Hiniling niyang hindi na sana 'yon lumakas...
Ngunit nang nasa kalagitnaan na siya ng byahe ay bumuhos na ang napakalas na ula
n. Tama si Seth, dapat tinawag na lang niya ang driver niya. Hindi pa man din si
ya ganun kasanay mag-drive lalo na 'pag umuulan. Binagalan na lamang niya ang pa
gpapatakbo para hindi masyadong maramdaman ang dulas ng daan.
Napakadilim sa labas. Bigla siyang may nararamdamang takot. She feels so alone.
For the first time ay hiniling niyang sana ay traffic na lang para man lang may
kasama siya... Gusto niyang huminto para magpasundo na lang kay Mike. Pero mukha
ng mas delikado kung hihinto siya sa gilid ng daan...
Maya-maya ay napatingin tuloy siya sa gilid ng daan. Napakunot siya nang mapansi
ng may naka-park na isang kotse roon. Alam niyang mamahalin ang sportscar na 'yo
n. Lalo siyang nagtaka nang may mapansing nakatayong pigura at nakasandal sa gil
id ng kotse.
Pamilyar ang itsura nito. Pero hindi niya mapagsino dahil nakayuko at natatakpan
ng basang buhok ang mukha nito. Naisipan na lang niyang ihinto ang kotse at ila
wan ito ng headlight. Nakilala na rin niya kung sino ito... Malamang ay nasiraan
kaya naka-emergency park... Pero ano namang ginagawa nito sa labas at nagpapaka
basa sa ulan?...

Bumusina siya dito dahil hindi man lang ito tumitingin at nakayuko pa rin. Ilang
ulit din niya iyong ginawa. Pero parang hindi siya naririnig.... Well, she need
s to do something...
Binuksan niya ang kotse. Pagkalabas ay naramdaman agad niyang nabasa ang kanyang
buong kasuotan. Nang makalapit na siya dito ay tinapik niya ito sa balikat... N
apansin niyang parang malalim ang iniisip nito...
Mikay: Gino... Gino...
Parang natauhan ito nang marinig siya. Iniangat nito ang mukha mula sa pagkakayu
ko...
Gino: M-Mikay...
Mukhang nagtataka ito kung bakit siya nandoon..
Mikay: I was on my way home when I saw you... Nasiraan ka ba?
Tumango lang ito sa kanya. Parang hindi pa rin nakakabawi sa pagkagulat.
Mikay: Well, let's get out of here, then... Baka magkasakit pa tayo...
Sa paghakbang niya patalikod ay biglang nadulas ang paa niya sa suot na basang J
immy Choo high-heeled sandals. Napapikit siya at hinintay na lang ang pagbagsak
niya sa lupa. Pero mas maagap si Gino at agad nahawakan nang mahigpit ang braso
niya. Pagtingin niya dito ay nakatingin din ito sa kanya...
Gino: Be careful...
Mahina nitong sabi.
Mikay: T-Thanks...
Binitiwan na rin siya nito at nauna nang pumasok sa kotse niya.
Nang makasakay na silang dalawa ay sinimulan na niya muling paandarin ang sasaky
an... She needs to open a conversation dahil parang wala itong balak magsalita..
.
Mikay: Flat tire?
Gino: Yeah...
Nakatingin lang ito sa labas.
Mikay: Good thing I saw you... But why didn't you call for help?
Gino: I was about to do that... But you came...
Mukhang one-liner lang ang mga sagot nito at ayaw talaga makipag-usap...
Mikay: San ka ba tumutuloy? Sa penthouse mo ba o sa Valle Verde?
Gino: Hindi, Mikay... Ihinto mo na lang ako kung san ka banda uuwi... Magtataxi
na lang ako dun...
Napakaseryoso nito kung sumagot. Kaya pinili na lang niyang 'wag magsalita at na
g-concentrate na lang siya sa pagmamaneho...

Maya-maya lang ay napapansin na niyang pasimple na itong palingon-lingon sa kany

a. Tapos ay biglang naging malikot ito sa kinauupuan. Parang hindi komportable..
. Nakita rin niyang patingin-tingin ito sa speed meter...
Mikay: Gino, may problema ba?
Tumingin ito sa kanya.
Gino: 40miles/hour kasi ang takbo mo, Mikay... Masyado ka yatang mabagal...
Parang nag-iingat itong hindi siya ma-offend...
Mikay: Huh? Eh kasi naman... Hindi naman talaga ako sanay mag-drive eh... Lalo n
a at ang lakas ng ulan...
Hindi na ito nagsalita. At parang pinapakiramdaman nito ang pagmamaneho niya. Bi
gla tuloy siyang na-conscious. Ilang sandali rin siya nitong hinayaan sa ginagaw
a...
Gino: Gusto mo... Ako na lang mag-drive?..
Napatingin siya dito. Mukha namang seryoso ito sa sinabi. Naisip niyang mas mabi
lis nga naman pag ito ang magmamaneho. Hininto niya ang kotse sa gilid ng daan.
Mikay: Sige... Mas mabuti pa nga siguro...
Pero naisip niyang kelangan nanaman nilang bumaba at suungin ang napakalas na ul
an para lang magpalitan ng pwesto. Tila nabasa ni Gino ang iniisip niya...
Gino: Pwede naman tayong dito na lang sa loob magpalit ng pwesto eh...
Nagtama ang mga mata nila. Siya ang unang nag-iwas ng tingin. Kung tatanggi siya
, para na rin niyang pinahalatang may epekto pa rin ito sa kanya...
Mikay: O-Okay... Sige...
Gino: You move first...
Umangat na siya mula sa kinauupuan. Dahil mababa lang ang roof ng kotse ay nakay
uko siya at unti-unting humakbang patungo sa lugar ni Gino. Nang nasa kalagitnaa
n na siya ay nakita niyang sumalubong ito sa kanya. Nakayuko rin itong dumaan na
ng paharap sa likuran niya. Masyadong masikip ang kotse para magkasya sila sa ga
noong posisyon dahilan para ma-out balance siya patagilid. Pero naramdaman agad
niya ang dalawang kamay ni Gino na humawak sa magkabila niyang bewang....
Dahil sa ginawa nito ay naramdaman niyang nagdikit masyado ang kanilang katawan.
Napalingon siya dito. Nakita niyang nakatitig lang ito sa kanya. Pero wala siya
ng mabasang emosyon sa mga mata nito...
Mikay: S-Salamat...
Agad siyang humiwalay dito at umayos na ng pagkakaupo... Nagsimula na rin itong
paandarin ang kotse...
Gino: San ka pala uuwi?
Mikay: Sa dati pa rin..
Gino: Saan?

Mikay: S-Sa condo...

Hindi ito nakatingin sa kanya... But she saw his jaw clenched the moment he hear
d her say that... They didn't talk after that...
_______________________________
Nang si Gino na ang nagpatakbo ng sasakyan ay napakabilis na ng byahe. Ilang sag
lit lang ay narating na nila ang parking lot ng condo niya... They stayed inside
the car for a while. None of them are moving...
Gino: Uhm... Thanks... Thanks for the ride...
Mahina nitong sabi.
Mikay: Wala 'yun. I'll help anyone na katulad din ng nasa sitwasyon mo kanina...
Gino: Yeah? Well, just be sure na hindi masasamang tao ang mga susunod mong matu
tulungan...
Nakita niyang bahagya itong nakangiti. Ngumiti na rin siya sa sinabi nito at bah
agyang tumango...
Gino: Well... I better go... Salamat ulit, Mikay...
He gave her the kind of smile he used to give her before. Natigilan siya.
Pero nakita na rin niyang agad na itong bumaba ng driver's seat. At diretso ng n
aglakad papalabas..... Mikay, try to do something... narinig niyang bulong ng sa
rili niya...
Without any second thought ay bumaba siya ng sasakyan...
Mikay: Gino!
Tawag niya dito.
Nakita niyang huminto ito at lumingon sa kanya.
Mikay: W-Would you like a cup of coffee.... before you go?
Matagal na nakatitig lang ito sa kanya.
Gino: S-Sure...
Bakit ba niya nasabi ang bagay na 'yun? What is she trying to do? On impulse she
just said that...
Next thing she knew ay nasa elevator na sila paakyat sa condo unit niya.... Stan
ding next to each other and not talking...
_______________________________
He didn't know what has gotten on his mind para sumama kay Mikay sa condo nito.
But there's just something too irresistible on her offer. He kinda wants to go b
ack to that place he used to call home...
The moment they got inside her unit, emotions came rushing in... There are just
too many memories... Immediately, he really wants to get out.... But he just sto

od there and basically can't move...

Mikay: Uhm... Gino... Kung gusto mo, you could dry up para hindi naman mababad s
a katawan mo yang damit mo...
He looked
rything's
damit na
seems too

at her. What's basically goin' on between them? She's talking like eve
okay. She's talking like nothing happened... Napasulyap siya sa basang
suot ni Mikay... May nakikita na siyang bumabakat sa dibdib nito. She
oblivious to notice...

Gino: Wala akong damit na pagpapalitan, Mikay...

Mikay: Ahh... Meron pa naman 'yung mga damit mo dito... They're still in your cl
oset...
My closet? She just said that it's still my closet....
Mikay: K-Kasi hindi ko na rin naasikasong mag-ayos dati pa... I've just been too
busy kaya everything's still the same here... I-It's funny... But all of your c
lothes are still there...
He doesn't find it funny. The way she's looking at him. He could tell that all t
he acts she displayed at the party were gone. He's looking at the same Mikay he
used to know before. Nakikita niyang naaapektuhan pa rin niya ito...
Gino: Fine... I might as well take a shower then... Pero mauna ka na lang sakin,
Mikay... Para makapagbihis ka na rin...
He stared on her body again. Nakita niyang bahagya na itong naiilang...
Mikay: S-Sige... Mauna na lang ako...
Nakita niyang pumasok ito sa bedroom. Then, he heard the splash of the shower fr
om the bathroom... He closed his eyes... He could picture her vividly from his m
ind... The drops of water on her bare flesh... Her hands on her skin... No, he n
eeds to stop this... He doesn't deserve that kind of woman... But he has to admi
t that he still wants her... Undeniably, he still desires her...
He didn't move from where he is. He just stood there waiting for her to get out.
..
Mikay: Gino, tapos na ko... Ikaw na sumunod...
Something's so tempting on the way she said it... Lumingon siya dito. And he see
s her wearing her bathrobe... What could she be wearing underneath...
Mikay: Uhm... Dalhin mo na lang 'yung pinagpalitan mo sa laundry. Tapos 'yung mg
a damit mo kunin mo na lang sa closet....
He nodded. He didn't say a word. He just went inside the bedroom. He felt uncomf
ortable the moment he saw the bed... He tried to ignore what he feels. And immed
iately went inside the bathroom...
He removed all his clothes. Turned on the hot shower. He closed his eyes and tri
ed to clear his thoughts. He shouldn't be feeling any of this. It's wrong. Every
thing's wrong. He shouldn't even be here in the first place... But it's been soo
o long... And he still desires her... desperately...
He opened his eyes... The smoke from the hot shower is everywhere... But he coul
d still smell her... The scent of her lingering on his nostrils... He could tell

... She's still using the same brand of shampoo...

He stared on the glass door and touched it... He just missed her so much... He c
an't deny it to himself anymore... There's just too much evidence on one part of
his anatomy...
Somehow, he did manage to get out of the shower. He wrapped the towel on his wai
st. Dinala niya ang basang damit sa laundry room. But he didn't seem to see her
anywhere...
Just standing there by the machine waiting for his clothes to dry up...
Mikay: Gino? Gino?
Narinig niyang sabi nito... She seems to be looking for him. When she went insid
e the laundry room.... Napansin niyang natahimik ito... Napalingon siya... He ca
ught her staring on his body... Her sight even went down... She seems to be in a
we on what she sees... Looks like he has the same effect on her as she is to him
...
Gino: Ano 'yun, Mikay?
He started walking towards her... Masyadong masikip ang laundry room... On an in
stant, he's just too near her... He tried to move even closer... Magkalapit na m
asyado ang mga mukha nila...
Gino: May... sasabihin ka ba?
He whispered. She can't answer. She's just staring at him. Napatingin siya sa na
kaawang na labi nito... It's like she's inviting him...
He just couldn't resist the offer anymore. He kissed her immediately right then
and there... He's just too hungry... too thirsty... for her kiss... Even she had
returned the same intensity... She's kissing him like she had never kissed for
a very long time...
He missed her so much... He has never been with anyone other than her... He neve
r tasted any lips other than hers... And it's been so long... He carried both of
her legs and wrapped it around his waist. He placed her on top of the dryer. Th
ey didn't stop kissing... He's trying to get all of her from that kiss... It see
med forever when they managed to get away from each other... He was the first to
move back...
Gino: T-This is wrong... I-I'm sorry...
He immediately left her there... He went back in the bedroom and opened his old
closet. He saw his clothes properly piled up. He changed as fast as he can... He
needs to get out of here before he can do something he'll regret in the end...
Paglabas niya ay hindi pa rin niya nakita si Mikay. Maybe, she's still in the la
undry room. He stopped and tried to resist the urge to go back to her... He can
take her if he wanted to... He closed his eyes... Don't do it... This is wrong..
He needs to get out now...
He headed to the main door and walked away as if trying to escape...
_______________________________
Hope you follow me on Twitter: @itsailsworld

And leave your votes and comments na rin po... :)

<center><h1>CHAPTER 32: Just Chillin'</h1></center>

<hr>
Mikay: Handa akong isuko ang lahat para lang sa pag-ibig...
James: I'm gonna love you as long as I live...
"Cut!"
Seth: James, it'd be better if your angle goes this side... And Mikay, try to pu
t more innocence into your eyes...
Mikay: Pero Seth, mas maganda siguro kung 'wag masyado...
Seth: Mikay, teaser video lang 'tong gagawin natin... Diwata ka... Dapat inosent
e ka muna dito...
Tumango na lang siya sa instruction nito.
Seth: Okay! Let's do it again... Take 2, guys!
They're currently shooting the first teaser video of her new teleserye, Diwata.
The real taping will start in two weeks. Basically, she'll have two weeks as her
rest period bago nanaman siya maging super busy sa mga tapings on different loc
ations. Kahit papano ay gusto na rin talaga niya muling magpaka-busy. She needs
something to distract her....
It's been a month now since the incident with Gino on her apartment... At napaka
tanga talaga niya para magpadala sa sitwasyon. Kung hindi pa huminto si Gino nun
ay baka naibigay na niyang muli ang sarili dito. Ipinakita lang tuloy niya dito
na may epekto pa rin ito sa kanya. But she promised to herself that she won't e
ver let that happen again...
Thankfully, they didn't see each other since then. Somehow, it gave her the peac
e of mind...
Seth: Okay! That's a wrap, guys! Pack-up na tayo!
Narinig niya ang mga tao sa set na tila natutuwa dahil mabibigyan muna sila ng
two weeks break....
James: Mikaela...
Lumingon siya dito...

Mikay: Yeah?
James: You wanna go out later? Just have a dinner or something...
She smiled.
Mikay: Oh, I'm sorry, James. Pero may usapan na kasi na may pool party mamaya sa
bahay nila Seth eh... You could just come with us... Some of the girls are also
going...
Tinutukoy niya ang mga kapwa artistang babae na sasama rin.
James: Ganun ba? Next time na lang siguro... Sige... I'll just go ahead, then...
Napatingin siya dito habang naglalakad papunta sa van nito. James has been tryin
g to court her ever since they started as a loveteam. Kung tutuusin, he'd be the
perfect boyfriend for her. He's half-Filipino, half-Australian. He looks really
handsome. At napakabait and super gentleman. Not once had he taken advantage of
her with any of their on-cam scenes.
Pero matagal na niya itong tinapat na ayaw niya muna talagang magpaligaw. Bahagy
a na rin naman itong huminto sa pangungulit. But sometimes, he still tries his l
uck...
Mikay: Seth, okay na ba lahat? 7pm na oh... I'm hungry na eh...
Seth: Sina Sophie na ang nagpick-up nung mga food sa resto... Kaya mauna na lang
tayo...
Sumakay na sila sa kanya-kanyang sasakyan at magkasabay ng umalis.
____________________________________
Pagdating nila sa likuran ng bahay ni Seth sa may pool area ay nakita na niyang
mukhang kanina pa enjoy na enjoy sa pagswiswimming sina JC, Lester, at Katsumi.
Napatingin agad ang mga ito sa kanya...
Lester: Hello, Mikay!
Mikay: Hello! Mukhang enjoy tayo ah...
Katsumi: Medyo... Pero mas enjoy na ngayon dahil nandito na kayo!
JC: Mikay, nasan si Sophie?
Mikay: Ah, kinuha lang nila 'yung pina-cater na food. Papunta na rin mga 'yon...
Seth: Kats, buksan mo na 'yung sounds natin... Ang boring kung wala eh...
Maya-maya ay narinig na niya ang malakas na music mula sa sound system. It added
more on the hype kaya lalong nagkukulitan ang magbabarkada sa paglangoy...
After a few minutes ay dumating na rin sina Sophie at tatlo pang kasamahang arti
sta... Mapapansin na agad ng dumidiskarte ang mga boys sa mga bagong dating... S
i JC ay halatang nagpapa-cute kay Sophie...
Seth: Hey! Why don't you, guys change your clothes first before dinner? The dres
sing room's back there...

Sabay sabay na silang nagpunta sa room at nagpalit ng damit. Wala naman talaga s
iyang balak mag-swimming kaya pinili na lang niyang isuot ang mini black shorts
at black spaghetti strap. Ang mga kasamahan niya ay mukhang nagpapa-impress dahi
l sa mga suot na revealing swimwears. Kung tutuusin nga naman galling sa mga may
ayaman at prominenteng pamilya ang magbabarkada. They can be quite a catch for a
nyone...
But she's basically here just for fun... Matagal na rin niyang hindi nagagawa an
g mag-relax. Usually pag bakante siya ay kadalasan niyang inaasikaso ang pagpapa
tayo ng mansion o ang pagmonitor sa ilan niyang negosyo...
Seth has been one of her closest friends. Malaki ang tiwala niya dito. Kaya nang
mag-imbita ito ay hindi na siya nagdalawang isip pa.
Pagdating nila sa pool area ay narinig na niya ang mga pagpuri sa kanila ng mga
boys. The music is really loud and the energy's contagious kaya enjoy na rin siy
a party. Ang mga kasama naman niyang girls ay tumalon na sa pool at mukhang wala
pang ganang kumain.
But she's really hungry...
Mikay: Guys, mauna na ko kain sa inyo ha!
Parang hindi siya napansin ng mga ito. Kaya nagsimula na siyang kumuha ng food.
There are shrimps, crabs, oysters, barbecues, sweets... So many foods everywhere
... She tried to get little portions of everything. Then, she sat on the reclini
ng chair on the far side of the pool while watching the group havin' fun...
Then, suddenly, she hears someone shouting from somewhere...

Gino: Oy! Ano ba?!!!! Ang-iingay niyo ah! Gabi na! Magpatulog naman kayo!!!
Nagulat siya nang makita itong walang damit pantaas habang nakatayo sa may veran
dah sa taas ng bahay. Masyadong magulo ang buhok nito na parang kagagaling lang
sa paghiga. Nakatingin ito sa magbabarkada na nasa swimming pool... At mukhang h
indi siya napansin...
Katsumi: Anong magpatulog na pinagsasabi mo?! Eh tulog ka na nga buong araw ah!!
!
Natatawang sigaw nito dahil masyadong malakas ang music...
Lester: Pare, may mga babes tayo dito ngayon kaya behave ka naman!
Gino: Kahit pa!!! Sobrang lakas niyong magpatugtog!!! Hinaan niyo nga!!!!

Katsumi: Seth! Pagsabihan mo nga yang gagong yan kung makaasta parang siya ang m
ay bahay eh!
Halatang pinaparinig nito ang sinabi kay Gino.
Seth: Pare, bumaba ka na lang! Daming foods dito oh!
Napansin niyang si Seth ang mas may pasensya sa kanilang magbabarkada.
Gino: Wala akong gana!!! Hinaan niyo na lang yung sound system pwede??!!!
Katsumi: Gino, wag ka nga!... Mahiya ka naman kay Mikay oh! Kanina ka pa sigaw n
g sigaw jan!
Tinuro siya ni Kats.
Nakita niyang sumunod ang tingin ni Gino sa gawi niya. Bigla itong natahimik at
natigilan. Bahagyang kumunot ang noo tila nagtataka kung anong ginagawa niya roo
n... Tama nga ang hinala niyang hindi siya nito agad napansin... Nakatitig lang
sa kanya ito ng matagal...
Gino: I-I'm sorry...
Narinig niyang sabi nito. Maya-maya ay umalis na rin. Nagtawanan tuloy ang magba
barkada...
Katsumi: Sabi ko na eh! Kay Mikay lang titiklop yang mayabang na yan!
Lumangoy papunta sa kanya si Kats...
Katsumi: Pasensya na Mikay ah... May topak lang talaga 'yun!
Ngumiti siya dito.
Mikay: Okay lang 'yun noh... Para namang hindi ako sanay sa ugali nun... Pero hi
ndi ko alam na andito pala siya...
Katsumi: Dito na nga 'yun halos nakatira eh... Sa dami ng bahay, hindi na niya a
lam kung san ang uuwian niya... Kaya ayun, mas pinili na lang niya dito... At le
ast, may kasama siyang barkada... Pero wala rin namang inatupag 'yan kundi ang u
minom eh...
Tumango na lang siya sa sinabi nito. Hanggang doon na lang dapat ang discussion
tungkol kay Gino. Hindi na dapat ito pinag-uusapan pa.
Katsumi: Sige, Mikay... Ipagpatuloy mo na yang pagkain mo...
Nang lumangoy na ito palayo sa kanya ay naramdaman niyang hindi na siya ganun ka
-komportable gaya kanina. Kung alam lang niyang andito ito ay hindi na lang sana
siya sumama. Pero bakit hindi man lang nabanggit sa kanya ni Seth? Pero maano n
ga naman kung nandun ito?... Everyone knows that they've both moved on already..
.
She tried to relax and focus on her food... Then, she saw him came out at the ba
ckdoor... He's wearing nothing but his boxer shorts... Hindi niya maiwasang hind
i sulyapan ang lean muscles nito sa katawan... Surely, he's really working out..
. His muscles are toned... Kahit payat ay well-emphasized and firm na ang pangan
gatawan...
That was the reason kung bakit napatunganga siya ng makita ito sa laundry room n

a nagbigay naman ng dahilan para mangyari ang hindi dapat. She shouldn't be thin
king any of this right now... lalo na at nandun lang itong kasalukuyang kumukuha
ng pagkain sa main table...
Parang wala ng bukas sa dami ng pagkaing nakita niyang nilalagay ni Gino sa plat
o nito.... Napansin rin ito ng barkada...
Lester: Pare, kala ko ba wala kang gana....
Lumingon si Gino sa mga ito.
Gino: Eh sa nagutom na nga ako eh! Masama ba?
Sagot nito habang may pagkain sa bunganga at naglalagay pa rin ng pagkain sa pla
to.
Seth: Les, wag mo ng pag-tripan baka mabad-trip lang umalis nanaman... Hindi na
kumakain ng matino yan eh...
Mahina nitong sabi para hindi siguro marinig ni Gino.
Hindi na nga siya pinansin ng barkada at patuloy na lang sa pakikipagharutan sa
mga babae. Nang matapos na sa pagkuha ng foods ay lumibot ang tingin nito. Paran
g naghahanap ng mauupuan. Wala ng ibang upuan doon maliban sa reclining chair na
nasa tabi niya. Nakita niyang papunta na ito sa bandang kinauupuan niya...
Umupo ito sa katabing reclining chair. Tahimik lang itong kumakain. Kaya ganun d
in ang ginawa niya. Hindi siya tumitingin dito at nagpapanggap na lang na parang
aliw na aliw siyang nanonood sa mga nasa pool. Hindi tuloy niya napapansin na k
anina pa ito nakatingin sa kanya. Na parang siya naman ang pinapanood nito haban
g kumakain...
Gino: Ba't ka nga pala napunta dito?
Diretso nitong tanong.
Mikay: Nagtawag si Seth eh...
Gino: Close kayo?
Napalingon na siya dito. Iba ang klase ng pagtatanong nito... Pero mas kakaiba a
ng mga titig nito... Pero hindi niya 'yon pinansin...
Mikay: Oo, matagal na kaming nagkakasama sa ilang projects eh...
Hindi ito nagsalita agad. Pormal lang na nakatingin sa kanya. Pero bahagya siyan
g nagulat nang bigla itong kumagat sa hawak na manok... Hindi tuloy niya napigil
ang hindi mapangiti...
Gino: Bakit ka ngumingiti?
Nakatitig lang sa kanya ng seryoso pero kung makanguya ay parang cartoon charact
er...
Mikay: Huh? Hindi naman ah...
Nag-lipbite na siya para pigilan ang pagtawa.
Gino: Mikay, you're smiling...

Hindi na niya napigilan at bahagya na siyang tumawa. Hindi man nag-rereact si Gi

no ay nakikitaan niyang may fondness sa mga mata nito. Parang naaaliw na nakikit
a siyang tumatawa...
Mikay: I'm sorry... May naalala lang ako kaya ako natawa...
Gino: Care to tell?
Mikay: Huh? No, nevermind... It's really not that funny...
Gino: I won't mind... Just tell me...
Mahina nitong sabi habang nakatitig pa rin sa mga mata niya. She knows Gino too
well at alam niyang ganun ang style nito 'pag nakikipag-flirt sa kanya noon...
Mikay: No, seriously... Wala lang 'yun... Just a random thought...
Napayuko na siya nang sinabi 'yun. She just tried to focus on her food because s
he can no longer hold his gaze...
Nagpatuloy na lang siya sa pagsubo at pagnguya habang tumitingin muli sa mga nas
a pool. Nakita niya ang kinuhang crab kanina na nasa plate niya. She picked it u
p and tried to crack it. But she failed... That has always been her weakness...
Ibinalik na niya 'yon sa plato niya...
Pero nagulat siya nang kinuha 'yon ni Gino. He cracked it so easily. Kinuha ang
mga laman sa loob at isa-isang ibinalik sa plato niya...
Gino: Taste it... Sayang naman kung hindi mo titikman...
Hindi naman siya makaimik. Kaya sumunod na lang siya sa sinabi nito. At sumubo n
a lang ng crab meat...
Nakita niyang bahagya itong ngumiti.
Gino: Sarap 'di ba?
Tumango na lang siya. But she can't actually taste what she's eating right now..
. Hindi siya kumportable sa ginagawa nito... She remembers the time na nasa cott
age pa lang sila noon... Ganito rin mismo ang ginagawa sa kanya. Then, he'd kiss
her and would try to taste the food on her mouth...
Bumuntung-hininga siya sa naalala. Umiwas na siya ng tingin dito. Pero nararamda
man niyang habang kumakain siya ay kumakain rin ito pero pinapanood siya... Ano
bang trip ng Gino na 'to? Lalo tuloy siyang naiilang...
Matagal sila sa ganoong ayos nang makita niyang papalapit sa kanila si Kats...
Katsumi: Uuuuuyyyy....
Walang pumansin dito...
Katsumi: Uuuuuuyyyyyyy...
Dead air pa rin...
Katsumi: Uuuuyyyyyy... May moment sila....
Napatawa na siya nito....

Mikay: Alam mo, Kats... Ang kulit mo!

Katsumi: Pare, naririnig mo yung kanta?... Nakaka-relate ba, pare?
Tanong nito kay Gino.
Tinutukoy nito ang pinapatugtog mula sa sound system... Si Ne-yo ang kumakanta..
. Together ang title...
Maya-maya ay narinig niyang sumabay sa pagkanta si Kats....
Katsumi: I'm gonna be the love that's gonna lasts... And be the one that got you
r back... Ain't nothing never that bad that we won't be together... And though w
e both made our mistakes... And some we never wish we made... But we'll be okay
if we just stay together...
Tawang-tawa na siya dito dahil nasa pool ito habang may mga pataas-taas pa ng ka
may na actions na nalalaman. Parang feel na feel 'yung kanta. Maging si Gino ay
tumatawa na rin...
Gino: Kats! Tama na nga yan! Tatamaan ka na talaga sa kin!
Pero hindi siya pinansin nito at nagpatuloy pa rin sa ginagawa. Nakita na lang n
iyang tumatawang tumalon si Gino sa pool at sinunggaban si Kats. Pilit tinutumba
sa tubig. Nagkukulitan ang dalawa. Tila naglalaban kung sino ang matatalo...
Nakita na lang niyang napatumba na ni Gino si Kats sa tubig...
Gino: Ano? Magpapa-cute ka pa ha?
Katsumi: Pano mo lam na nagpapa-cute ako ha? Uuuuyyyy! Nagseselos! Mikay oh, nag
seselos sakin!
Tinumba ulit ito ni Gino pero sa pagbagsak ni Kats ay hinila niya ito dahilan pa
ra matumba rin si Gino. Sabay silang lumubog sa ilalim. Nang lumitaw silang muli
ay nagpatuloy pa rin sa kulitan... Wala na siyang nagawa kundi tumawa na lang n
g tumawa sa pinaggagawa ng dalawa...
Hindi niya napansin ay nakatingin na pala sa kanya si Gino... Nang mapatingin si
ya dito ay nakita niyang ngumiti ito sa kanya... Bahagya siyang nagulat sa ginag
awa nito. Pero hindi ito bumibitiw sa pagtitig sa kanya habang nakangiti pa rin.
.. 'Yung klase ng ngiti nito dati sa kanya na nagpapacute lalo na 'pag nakikita
siyang malungkot...
She suddenly found herself smiling back at him...
____________________________________
Hope you like my update!
Salamat sa votes and comments!
Follow me on TWITTER: @itsailsworld

<center><h1>CHAPTER 33: The Pinnacle</h1></center>

<hr>
The moment he saw her sitting on the poolside, he just can't resist going down.
She has been on his mind for weeks now. Kahit ayaw niya ay wala siyang magagawa
dahil hindi niya mapigilang hindi isipin ito matapos ang nangyari sa kanila sa c
ondo...
He needs to at least go down... Be near her... Talk to her... Look at her... Jus
t to ease the longing he's feeling... Yes, he still longs for her... Longing and
desire may have something in common but it's far different from love...
When he sat beside her, he just can't help but to stare at her once again. He ca
n't help but think na ito pa ang nagkataong makakakita sa kanya sa highway haban
g umuulan ng malakas. He just couldn't believe that of all people, she'll be fri
ends with Seth, one of his closest friends...
Just when he thought their paths are never gonna cross again. Here they are... t
alking just like an old acquaintance... And when he looks at her, he makes sure
he's seeing everything she's doing... Trying to observe any movements that may d
iffer from what she was before... Any mannerisms that she doesn't have before...
He may have said this many times... But it's been so long that he hasn't seen s
uch a beautiful face...
When he and Kats was in the pool, he saw her laughing really hard... He was able
to hear her old laugh... not the one he heard a couple of nights ago at the par
ty... She just seems so happy... And he can't help but smile at her... When thei
r eyes met... He saw her smiled back... But he could tell it's just a friendly s
mile... By the looks of it, it's like she's trying to insinuate that they could
be friends...
Friends? With her?... No way... They can't be just friends... because he desires
her... so much... And friends aren't like that... Unless, it's gonna be friends
with benefits... But his not buying that... It just seems too complicated... An
d as far as he knows, he doesn't want to be involved with her anymore... Yeah ri
ght, it's easier said than done...
Seth: Guys, gusto niyo mag-hiking? Taz camp-out tayo kahit two nights...
Katsumi: Wow! Nice idea, Seth! Gusto ko yan!
He can hear everyone agreeing. But she is not saying anything...
Lester: Sang lugar ba pwede mag-hiking, pare?
JC: Mount Pulag would be great!
Then, all are talking. Everyone seems to be excited with the planning. He can't
help but wonder if she's coming...
Katsumi: Mikay, sama ka ha?...
She seems skeptical.
Seth: Sige na, Mikay. Para naman makapag-relax ka muna bago sabak sa work...
Mikay: Pero two nights lang talaga ha? May ASAP pa ko sa sunday eh...
Seth: Oo... Two nights lang... Ikaw, Gino... 'Wag kang tatanggi ha! Para naman m
asikatan ka rin ng araw... Ginagawa mo ng araw ang gabi mo eh...

He saw her looking at him. She seems interested on what he's gonna say...
Gino: Oo, pare, andami mo ng sinabi... Pupunta ako...
Alam niyang may mali sa ginagawa niya. It's like he's entering a danger zone. B
ut he can't help it. He just wants to be around her...
_____________________________________
Kasalukuyang busy si Mikay sa pag-check kung wala na ba talaga siyang nakakalimu
tan na i-empake. Tumingin siya sa orasan. Alas-siyete na ng gabi. Dadaanan na la
ng daw siya ng van ni Seth mamayang alas-nuwebe. Aaminin niyang excited talaga s
iya. She has never experienced hiking before. Pero siguro ay mas nagbigay ng exc
itement sa kanya ang kaalamang kasama si Gino...
Mike: Oy! Ano ba? Wag mong sabihing 'di ka pa tapos mag-empake?
Tinawag na rin niya ito na sumama. Besides, baka hindi rin ito mapapakali sa pag
tawag at text sa kanya habang nasa bundok siya.
Mikay: Nire-recheck ko lang baka may makalimutan ako... Ikaw? Nagdala ka ba ng p
illows, blanket? Medicines?
Mike: May dala akong pills... Medicine ko 'yun...
Mikay: Seriously?
Mike: Ano ba! Mahirap na noh! Masyadong hot ang Parking 5...
Mikay: Alam mo, ang landi mo!
Mike: Hindi ah! Girl Scout lang ako noh! Laging handa!
Natawa siya sa sinabi nito.
Maya-maya ay naka-receive na siya ng tawag mula kay Seth.
Seth: Andito na kami sa baba ng condo...
Mikay: Huh? Bakit ang aga? Kala ko ba 9pm ang byahe?
Seth: Eh maaga kaming nagsundo eh. Tapos, ready naman na lahat... Huli ka na lan
g naming dinaanan... Andito na rin sina Sophie...
Mikay: Sige... Papunta na kami jan...
Pagkakita nila sa sasakyan ay agad lumapit sa kanila ang driver at siya nang nag
-asikaso sa paglalagyan ng mga gamit nila. Samantalang si Mike naman ang nagbuka
s na mismo ng pintuan ng van para paunahin siyang makapasok.
Hindi niya akaling makikita agad niya si Gino na nakaupo sa may pinakabungad sa
bandang tabi ng bintana. Naka-sweatshirt ito ng black at kupas na maong at nakas
uot ng black cap at black shades. Wow ha... Naka-black shades kahit gabi na. Lum
ingon ito sa kanya. Pero agad din umiwas at ibinalik ang tingin sa bintana.
Nilibot niya ang tingin sa kabuuan ng loob ng van. Pero wala ng bakante maliban
sa tabi ni Gino... Mukhang nabasa ni Seth ang nasa isip niya...
Seth: Kayong dalawa ni Gino ang pinakahuli naming sinundo kaya iniwan na lang na

ming upuan niyo jan para mas madaling makapasok...

Napakahabang 12 hours ang byahe. Hindi niya kakayaning ito ang makakatabi niya.
Pero kung papaunahin niya si Mike na maupo mahahalata naman ng lahat na parang a
ffected pa rin siya dito kaya umiiwas siya. That's the last thing she wants them
to believe. Kung bakit ba naman kasi pinagbuksan pa siya ni Mike ng sasakyan...
Kung siya na lang sana nagbukas, eh di si Mike na lang sana ang makakatabi nito
.
She has no choice but to sit next to him. Pagkaupo pa lang niya ay naamoy na aga
d niya ang paborito nitong body spray. Hmmm... Some things never really changed
about him. Nang magsimula ng umandar ang sasakyan ay bahagya ng umingay sa loob.
May kanya-kanya ng kausap ang lahat. Maging si Mike na nasa right side niya ay
nakatingin sa likuran at halatang nagpapa-cute na.
Pero silang dalawa ni Gino ay tahimik pa rin. Mukhang relax lang ito sa kinauupu
an habang nakatingin pa rin sa labas. Tila walang pakialam sa nangyayari sa loob
. She needs to at least break the ice between them. Masyadong awkward ang situat
ion nila kung walang pansinan all throughout the travel.
Mikay: Excited for tomorrow?
Gino: Yeah, a bit...
My gosh! Suplado much ang lalaki na 'to. Ni hindi man lang siya sulyapan. He did
n't even bother to ask back. If he doesn't want to talk then fine... Matutulog n
a lang siya. She tried to close her eyes. Pero hindi niya maiwasang hindi makira
mdam. She's trying to distance herself from him. Pero hindi maiwasang nagkakadik
it sila paminsan-pinsan.
Nagpanggap na lang siyang natutulog na. Hanggang sa maya-maya ay tumahimik na ri
n ang mga kasamahan niya. Napansin niyang pinatay na ng driver ang mga ilaw kaya
halos wala na rin siyang maaninag. Mukhang natutulog na ang lahat. Maging si Mi
ke ay mukhang naghihilik na.
Hindi niya sigurado kung tulog na rin si Gino dahil hindi na rin ito gumagalaw k
anina pa. Pinipilit na niya ang sariling makatulog pero ayaw talaga siyang dalaw
in ng antok... Naramdaman niyang biglang gumalaw si Gino. Alam niyang tumitingin
ito sa kanya. Mahahalata kaya nitong gising pa siya. She can tell na matagal si
yang pinagmamasdan nito.
Then, she felt an arm wrapped on her. Inakbayan siya ni Gino at isinandig sa bal
ikat nito. There are goosebumps everywhere. What is he trying to do? She felt hi
s lips on her head. He's kissing her hair... She felt him inhaling her hair... j
ust like inhaling her scent... Pakiramdam tuloy niya ay hindi na gumagana ang ai
rcon ng van...
She can tell that it's been hours na walang ginawa si Gino kundi ang halik-halik
an at amuy-amuying ang buhok niya. She keeps on telling herself to not move at b
aka makahalata ito.... Nang magsalita ang driver na stopover daw muna ay saka na
lang siya binitiwan nito at lumayo sa kanya.
Saka lang din mukhang nagising ang lahat at isa-isang bumaba ng van. Maging si G
ino ay agad din na bumaba. Nakita niyang naglabas agad ito ng yosi at nagsimulan
g humitit. Siya naman ay sumunod na sa mga girls na pumunta sa restroom.
Paglabas niya ay naisipan na niyang lapitan ulit si Gino habang kasalukyan pa ri
ng nagyoyosi...
Mikay: I didn't know you're smoking na pala...

Gino: Well, now you know...

Mikay: Alam mo, ang suplado mo...You could at least try and be civil with me...
Gino: I am civil with you... Besides, I'm more than civil. I was doing more than
that a while ago and you seemed fine with it...
Saka siya biglang iniwan at pumasok na sa loob ng van.
Naiwan naman siyang natitigilan. He knows all along that she was awake...
_____________________________________
It was around 7am when they reached the foot of the mountain. The weather is rea
lly so cold. And the air's so fresh. Totally different from the city. They had t
heir breakfast along the way. So the moment they got there, they already started
the hike...
With a backpack on her back, hindi naging madali ang paglalakad para kay Mikay.
Mukhang katulad din niya ang mga kasamahang babae na nahihirapan. Although, the
boys really want to help them, they can't do anything because they're also carry
ing more stuffs than what they have...
Kahit papano ay humihinto naman sila at nagpapahinga paminsan-minsan. She even s
aw Gino picked up some pieces of long branches and he started giving it to the l
adies para magsilbing tungkod. Siya ang pinakahuling naglalakad sa grupo kaya si
ya ang huling nabigyan.
She can tell that it's definitely a long climb. Naisip tuloy niya na mukhang pag
od ang aabutin niya dito at hindi naman talaga siya mare-relax. After they had t
heir lunch, they immediately continued walking.
Mikay: Seth, malayo pa ba?! Kanina pa tayo naglalakad eh!
Sinigaw niya dahil masyadong malayo ang agwat niya sa mga ito.
Seth: By 4pm, makakarating na tayo dun! Hindi mo na ba kaya?
Dahil sa sinabi ni Seth ay nilingon siya ni Gino.
Mikay: Kaya ko pa noh!
And then she forced herself to walk. Nararamdaman niyang sumasakit na ang mga pa
a niya sa halos buong araw na paglalakad. Idagdag pa ang napakahabang byahe.
Naisipan na lang niyang magpatugtog sa kanyang cellphone para naman maaliw na la
ng siya. Kinapa niya ito sa bulsa ng pantalon niya. Pero nagulat siya ng wala na
ito doon...
Mikay: Oh my gosh!!! Oh my gosh!!
Gino: What?!
Nagmamadaling lumapit sa kanya si Gino.
Gino: What is it?!
Mikay: My phone's gone... It's gone!... I just put it in here in my pocket...

Gino: You're so careless... Malamang nahulog na 'yun...

Katsumi: Hayaan mo na, Mikay. Bumili ka na lang ng bago o kaya baka makita rin n
atin sa pagbaba natin. Wala namang mga taong pumupunta dito eh...
Mikay: Hindi pwede! Importanteng makita ko 'yun... All my files are in that phon
e... Look, mauna na lang kayo at babalikan ko na lang 'yung huling pinaghintuan
natin kanina. Susunod din ako agad... I promise!
Hindi na niya hinintay ang sagot nila. Nagmamadali na siyang tumakbo pababa. Hin
di na niya narinig ang sinabi ni Seth kay Gino...
Seth: Pare, ikaw nang bahala jan... Hindi naman pwedeng hayaan na lang natin siy
ang mag-isa...
At hindi na rin niya nakita ang pagtango ni Gino.
_____________________________________
Kanina pa niya nararamdamang may sumusunod sa kanyang likuran. Nang nilingon niy
a ito ay nakita niyang si Gino pala.
Mikay: Anong ginagawa mo? Bakit ka sumunod?
Gino: Inutusan ako ni Seth eh. Hindi daw pwedeng mag-isa ka lang.
Mikay: You don't have to bother. I can see for myself naman na eh...
Gino: Can't we just look for your phone? Baka abutan pa tayo ng gabi dito...
Nagsimula na silang maghanap... Pero mukhang wala talaga ito...
Gino: Sino ba naman kasing careless na tao ang maglalagay ng phone sa likurang b
ulsa while hiking?...
Kanina pa ito nagpapasaring sa kanya.
Mikay: Sorry ha! Hindi kasi ako kasing talino ng ibang tao jan para maisip pa an
g bagay na 'yun!
Gino: Hindi mo naman kailangan maging matalino para maisip ang bagay na 'yun eh.
.. You're just careless...
Inirapan na lang niya ito at nagpatuloy sila sa paghahanap. But to her dismay ay
mukhang wala na talaga ito.
Gino: Just let it go. We're just wasting our time here. Dapat nagsisimula na tay
ong mag-hike. Any moment ay didilim na...
Hindi na siya sumagot dito at sumunod na lang sa sinabi nito. Halatang masama pa
rin ang loob niya habang naglalakad sila. Pero kahit mabagal ang paglalakad niy
a ay sumasabay pa rin sa kanya si Gino.
Gino: Look, I'll just buy you a new phone pagbalik natin sa Manila...
Mikay: I can buy my own phone! I don't need you to buy it for me!
Gino: I know you can buy your own phone. But my point is it's just a phone... Na
papalitan din 'yun...

Mikay: Well, it's not just a phone for me!

Binilisan niya ang paglalakad at iniwan ito. Pero agad din namang nakahabol sa k
anya.
Gino: Okay, I'm sorry...I know your phone's really important to you. But try to
look at the brighter side of every situation...
Huminto siya at humarap siya dito.
Mikay: Brighter side? Okay, then tell me what possibly could be the brighter sid
e in our situation right now?
Hindi agad ito nakasalita.
Gino: Like... we're together... alone... on a mountain...
Then she saw him smiled a bit.
Mikay: Alam mo, I know you too well, Gino! And I know what you're trying to do.
But please don't play with our emotions because everything that we have is histo
ry!
Gino: If you know me too well, what am I trying to do then?
Mikay: Do I really need to answer that?
Gino: Well, it's a question that needs to be answered... Come on, what am I tryi
ng to do then?
Mikay: You're flirting with me!!! Sa condo, sa pool, sa van kanina and then now!
!!
Gino: Is it working?
Nahahalata niya ang itinatagong pilyong ngiti nito.
Mikay: Look, this is not a joke! Hindi ito biro, Gino! You dumped me, remember?
I fooled you, remember?!
Bigla itong naging seryoso sa sinabi niya.
Gino: Hindi ko nakakalimutan lahat ng mga kasalanang ginawa mo sa 'kin, Mikay...
Don't be confused 'coz I'm not trying to win you back!... If I'm trying to flir
t with you, it's as simple as that... Dahil kahit ano pang sabihin mo, you still
cannot deny the fact that we're attracted to each other!
Nauna na itong naglakad sa kanya. Pero hindi pa rin maalis sa isip niya ang sina
bi nito.
Don't be confused 'coz I'm not trying to win you back...
_____________________________________
Tama nga si Gino... Hindi pa sila nakakaabot sa camp area ay naabutan na sila ng
dilim sa kanilang paglalakad...
Gino: We need to stop here. Delikado na pag ipagpapatuloy pa nating maglakad...
Baka maligaw lang tayo.

Mikay: Pero pano? Wala akong dalang tent. Si Sophie ang may dala nun...
Gino: May dala ako. We could just share...
Mikay: Share? We're gonna share a tent?! No way!
Gino: Mikay, wag ka ngang umasta jan na para kang mare-rape... Pagod na pagod na
ako... All I want is to sleep...
Mikay: No! Dun ka na lang sa labas matulog... Dun ako sa loob ng tent...
Gino: Wow ha! Tent ko yun tapos ako ang papatulugin mo sa labas?
Mikay: Oh di ako na lang matutulog sa labas!
Napasabunot tuloy ito ng buhok sa sinabi niya.
Gino: Okay, bahala ka! Jan ka na lang sa labas matulog...
Mikay: Talaga!
Nakita na niyang nagtayo ito ng tent sa gilid ng daan. Tapos ay sabay na silang
kumain ng mga canned goods na baon nila. They're just using a flashlight as thei
r light.
Gino: Hindi tayo pwedeng magbonfire dito. Baka makatawag lang tayo ng mga wild a
nimals...
Mikay: W-Wild animals?
Gino: May recommended camp area lang talaga para sa mga hikers at hindi dito 'yu
n. Kasi syempre may mga delikadong lugar din... Gubat dito eh...
Hindi niya alam kung tinatakot lang siya ni Gino. Pero hindi rin naman siya tang
a dahil malamang may mga wild animals nga sa gubat...
Matapos nilang kumain ay nagtoothbrush at nagpalit na sila ng pantulog. Nagawa p
a rin naman niyang maghilamos at maghugas ng sarili gamit ang tubig na dala nila
. Siniguro niyang hindi siya nito masisilipan kaya nagtago siya sa isa sa malala
king puno doon.
Gino: Oh, sigurado kang jan ka na matutulog sa labas ha?
Kasalukuyan na siyang naka-ayos ng hihigaan niya sa labas mismo ng tent.
Mikay: O-Oo dito na ako! Kesa naman jan sa loob... ang kipot-kipot...
Gino: Okay... Papatayin ko na tong flashlight ha..
Mikay: Bakit mo papatayin?!
Gino: Kasi nga 'di ba baka ma-attract lang yung mga wild animals sa ilaw...
Mikay: S-Sige...
Gino: Goodnight, Mikay!
Parang nang-aasar pa nitong sabi.
Maya-maya ay pinatay na nito ang ilaw at wala na siyang nakita kundi kadiliman.

Sinubukan naman niyang humiga sa comforter. Napansin niyang napakaginaw pala ng

paligid. Lalo na at lumalakas ang hangin. Binalot niya ang sarili ng kumot pero
kulang pa rin. Napakaginaw talaga. Bahagya na siyang nanginginig.
Nakapikit na siya at pinipilit matulog nang may bigla siyang marinig na mga kalu
skos sa damuhan. Pinili niyang 'wag pansinin 'yun. Pero papano kung ahas pala 'y
un? Tapos ay may bigla naman siyang naririnig na parang may tumalon sa puno. Pan
o kung ahas din 'yon?
Patuloy siyang may naririnig na mga kakaibang tunog... Mga langingit ng mga sang
a ng puno... Ang ilan ay sigurado siyang tunog ng mga hayop. Bumabangon na ang m
atinding takot sa dibdib niya...
Kung yung dating Gino ang kasama niya ngayon, siguradong hindi siya papayagang m
atulog dito sa labas. Eh kung pumasok na lang kaya siya sa loob ng tent? Malaman
g tulog na rin 'yun. Nagulat pa siya ng biglang may marinig siyang parang alulon
g ng isang ligaw na hayop...
That's it! She's going in! Dali-dali na siyang pumasok sa loob ng tent. Mukhang
nagulat naman si Gino sa biglaang pagpasok niya at naramdaman niyang bumangon it
o.
Mikay: Makiki-share na ko... You win... Ayoko na sa labas...
Nanginginig niyang sabi.
Gino: I'm not playing games with you, Mikay. I mean it nang sinabi kong share na
lang tayo ng tent... Ikaw lang naman tong tumatanggi eh.
Napansin rin nito ang panginginig niya kaya niyakap siya nito hanggang sa kumalm
a na siya.
Gino: Ssshhh... Everything's okay... I'm sorry... I shouldn't have let you stay
outside...
Maya-maya ay hinahalik-halikan na nito ang buhok niya. She can't help it. Niyaka
p na rin niya ito ng mahigpit. Pakiramdam niya ay ito lang ang kayang makatangga
l ng takot niya...
Sabay na silang humiga. She can't see anything in the dark. But she can feel him
planting small kisses on her forehead... Matagal nitong ginagawa iyon... Just t
rying to calm her down...Then, she felt his wet kiss on her cheek... on her chin
... Alam niyang pinapakiramdaman siya nito kung magagalit siya... But she didn't
protest... Kaya nagpatuloy na ito sa ginagawa...
Bumaba na ang mga halik nito sa leeg niya... Nagtagal ito doon... She can tell t
hat he's trying to smell her scent... Nang matapos doon ay iniangat nito ang suo
t niyang blouse. He unhooked her bra... Higit itong nagtagal sa dibdib niya... S
he can't help but moan on the things he's doing there...
Then, he went back to her lips. They kissed very intensely... It's been two year
s that she longs for this kiss... She just missed him so much... They kissed for
so long... They just can't get enough of each other anymore...
Next thing she knew was they were in a rush while undressing each other... He th
en opened her legs wide... And he hurriedly entered her... He kissed her once ag
ain. Then he started moving... It was slow at first until he went really fast...
He's just moving on top of her for so long that when she felt a blanket on her
hand... She grasped it so tight... She can feel that they're about to reach the
pinnacle... And when they both did... She felt his hot release inside her... as

he was trembling at the same time for the intensity... She could still hear his
heavy breathing as he lay sated on top of her until he fell asleep...
Tears came flowing down on her eyes... It hurts to know the realization that all
this time, she has never really stopped loving him...
_____________________________________
Pasensya na po sa mga conservative... Hehehe... Leave your votes and comments po
...
<center><h1>CHAPTER 34: A Gamble</h1></center>
<hr>
Just like that... Just like that... She had given herself to him just like that.
.. For two years she had taught herself to become a different person... For two
years she had taught herself to be as tough as she can be... Pero ganun lang kad
aling baguhin ni Gino ang lahat sa kanya...
Kasalukuyan siyang nakatayo sa labas ng tent at nakatingin sa malayo. Ngunit wal
a ni anumang makikitang emosyon sa kanyang mukha...Nakikita na niya ang malapit
ng pagsikat ng araw... Any minute ay alam niyang magigising na rin si Gino na ma
himbing pang natutulog...
Binalikan niya ang una muli nilang pagkikita sa party ni Seth. That was also the
same night he could have easily taken her at the condo if he just didn't stop.
At nang matapos 'yon ay muli siyang nangako na hindi na kailanman mauulit 'yon.
Napapikit siya sa katangahang nararamdaman para sa sarili. Napakadali niyang bum
igay. Napakarupok niya pagdating kay Gino.
After all the sufferings she felt... All the pain... Andito nanaman siyang nagpa
pakatanga... All the love she felt for him years ago... Ang pagmamahal na mataga
l na niyang ibinaon sa limot... Ang lahat ng 'yon ay muling nagbabalik...
Kahit na masyado na siyang nagiging tanga ay hindi niya magawang magsisi sa nang
yari sa kanila kagabi. Strangely, she feels really happy. Nararamdaman niyang ha
nda na siyang muling sumugal. Pero sa sugal na gagawin niya alam niyang matatalo
siya. At handa na siya sa bagay na 'yun...
Ano pa at naging magaling na artista siya kung hindi rin niya kayang magpanggap
na hindi nasasaktan... para lang magkaroon ng pagkakataong muling makasama ang m
inamahal kahit pansamantala lamang...
Gino: Mikay...
Lumingon siya dito. Nakatayo ito malapit sa likuran niya. Tila sinusukat nito an
g emosyon na meron siya.
Mikay: Good morning!... How was your sleep?
She's smiling at him. Mukhang hindi nito inaasahan na ganun ang magiging reaksyo
n niya.
Gino: I-It's okay... Ikaw? Ayos ka lang ba?
Mikay: I'm fine... Wala namang problema...
Matagal lang itong nakatitig sa kanya.
Mikay: What?
She's still smiling at him.

Gino: About last night... I'm really sorry...

Mikay: Don't be sorry about it, Gino... Ginusto nating dalawa 'yun kaya bakit ka
mag-sosorry?... In fact, didiretsuhin na kita 'coz I want us to talk about that
...
Gino: What do you mean?
Mikay: Well, ikaw na rin ang nagsabi na we're still attracted with each other...
And you're right, I still want you... That's why I have a proposition to make..
.
Kumunot ang noo nito...
Gino: Ano yun?
Lumapit siya dito.
Mikay: I want to have an affair with you...
Her voice nearly cracks the moment she said that. But she tries to remain calm.
She can't lose her confidence now.
Lalong kumunot ang noo nito. Pero bago pa ito makapagsalita ay nagpatuloy na siy
a...
Mikay: We don't love each other anymore. You don't trust me and I don't trust yo
u... No strings attached... You can date others and so am I...
Gino: An affair?
Higit siyang lumapit dito. Saka ipinatong niya ang dalawang kamay sa magkabilang
balikat nito. At tumingin siya na parang nang aakit...
Mikay: Yup... I think we're both adults now... And we already know what we both
want...
Nakatingin pa rin ito sa kanya. Tila nag-iisip... Maya-maya ay nagsalita na...
Gino: And what do you want?
Naramdaman niyang humawak ito sa magkabilang bewang niya at hinila siya palapit
sa katawan nito. Parang gumaganti na rin ng pagtukso sa kanya.
Mikay: I want to kiss you...
Gino: Is that all you want?
Bulong nito sa kanya... Napangiti naman siya...
Mikay: For now... yes...
Then, he kissed her. Madiin ang halik na 'yon. They just stood there doing just
that. This is what she needs right now... Ang maramdamang pag-aari pa rin niya i
to... kahit sa maling pamamaraan pa...
_______________________________________
Ilang saglit lang ay may naririnig na silang mga yabag na pababa. Inayos nila an

g kanilang mga sarili and pretended that everything's normal.

Katsumi: Andun sila oh!
Patakbong lumapit sa kanila ang magbabarkada.
JC: Pare, okay lang ba kayo?
Gino: Okay lang, pare. Ayos lang naman kami...
Seth: Ikaw, Mikay... Okay ka lang ba?
Lumingon sa kanya si Gino. Nagtama ang mga mata nila....
Mikay: Oo naman... Wala namang problema... Nakakatakot lang talaga 'yung mga ing
ay ng hayop kagabi noh?... Narinig niyo ba yun?...
Nagsimula na silang ayusin ang mga gamit nila. Tumulong na rin ang magbabarkada
sa pagbaklas ng tent.
Lester: Hindi namin maririnig kung meron man. Ang lakas ng sounds namin kagabi e
h! Party overload ang nangyari...
Mikay: Talaga? Mukhang masaya ah...
Nasa aktong bubuhatin na niya ang packbag niya at ilalagay sa likuran nang bigla
ng kinuha 'yon ni Gino.
Gino: Ako na, Mikay...
Mahina nitong sabi.
Mikay: No, it's okay... Kaya ko namang buhatin eh... Besides, mas mabigat pa yan
g mga bubuhatin mo...
Katsumi: Oo nga, pare. Mas mabuti pa ako na lang bubuhat ng bag ni Mikay... 'Di
ba, Mikay, sakin mo na lang 'yan papabuhat?
Halatang nagpapa-cute si Kats.
Mikay: Sige na nga... Tutal wala ka namang bibitbitin...
Nakangiti niyang sabi kay Kats dahilan para hindi na niya mapansin ang pagkunot
ng noo ni Gino...
Nang magsimula na silang maglakad ay lumapit na siya kay Seth at masayang nakipa
gkwentuhan. Inakbayan naman siya nito habang papaakyat. Sila ang pinakauna sa gr
upo na naglalakad kaya hindi na rin niya nakita ang pagkuyom ng mga kamao ni Gin
o habang nakatingin kay Seth...
_______________________________________
Mga dalawang oras din na nalakaran ang ginawa nila bago nila narating ang tuktok
ng bundok. Manghang-mangha siya sa nakikitang tanawin mula roon... Napakataas n
g bundok. Kaya kitang-kita ang lahat ng magagandang views. Ang sunrise ay kitang
kita rin at talagang naaaliw siya sa mga kulay na nagrereflect sa mga nasisinag
an nitong tanawin...
Mikay: Wow! Ang ganda pala dito!

Seth: Worth it ang pagod 'di ba?

Mikay: Super worth it! Kuhanan mo ako ng picture! Dali!
Excited niyang sabi dito. Nilabas niya ang SLR at inabot kay Seth. Agad naman si
yang nag-pose nang kung anu-ano habang nasa likuran niya ang napakagandang view.
Sa bigla niyang pagtawa sa isa sa mga pose niya ay napagawi ang tingin niya kay
Gino.
Nakatayo lang ito na pinagmamasdan siya. Parang aliw na aliw sa kanyang ginagawa
. Bigla tuloy siyang na-conscious... Pero dapat hindi... She needs to compose he
rself always...
Mikay: Gino! Halika dito! Wala ka pang pics 'di ba? Lika na!
Gino: Hindi, okay lang... Mamaya na 'ko...
Seth: Lika na, pare... Kuhanan ko na kayo...
Lumapit na siya dito at hinila ito sa kamay. Nagpahila na rin ito. And as they s
tood in front of the camera...
Mikay: Gino ha, ano 'to elementary classmates lang ang peg? Pwede mo naman akong
akbayan 'di ba?
Sinunod naman siya nito at umakbay sa kanya. Wala naman siyang ibang ginawa kund
i mag-wacky poses habang kinukuhanan sila ni Seth. Napapatingin si Gino sa kany
a tuwing magpopose siya. Saka ito tatawa... Nang minsang magtama ang mga mata ni
la sa isang wacky pose ay nakita niyang ngumiti ito sa kanya... Imbes na ngumiti
siya ay sinuklian niya ito ng flying kiss....
Dahil sa ginawa niya ay bigla itong pumunta sa likuran niya at niyakap siya nito
sa bewang. Saka ipinatong ang baba nito sa isa niyang balikat....
Gino: Pare, kuhanan mo kami ng ganito...
Tapos ay bumaba ang labi nito sa leeg niya na parang aktong hahalikan kunyari an
g itsura. Pero after mag-flash ng camera ay hindi naman nito itinuloy. Tawa na l
ang siya ng tawa sa mga kakulitang pinaggagawa nila. At dahil doon ay hindi naka
ligtas sa ibang mga naroon ang nakakaintriga nilang mga actions...
_______________________________________
It's gonna be their last night on the mountain. Katatapos lamang nilang mag-dinn
er. And everyone's havin' their fun. Kanina pa niya hinahanap si Gino. Pero hind
i niya ito makita... Napansin niya ang isang daan na medyo pababa. Pumunta siya
doon. At hindi nga siya nagkamali dahil andun itong nakaupo sa isang batuhan hab
ang hawak ang isang beer at yosi...
Mikay: Hey... What are you doin' here? Nagkakasiyahan na sila sa taas...
Lumingon ito sa kanya.
Gino: I just need to clear my head... about some things...
Mikay: Some things like what?
Bumuntung-hininga muna ito bago nagsalita.
Gino: Mikay... You know that I still want you... But... that's how far as I coul

d go... Hanggang dun na lang, Mikay...

Ngumiti siya dito.
Mikay: 'Yun nga sinabi ko kanina 'di ba? Sabi ko... No strings attached... as s
imple as that... No complications...
Tumango ito at ngumiti na rin...
Gino: Yeah... No strings attached...
Akma siya nitong hahalikan... Pero hinarang niya ang isa niyang kamay sa mga lab
i nito... Napakunot naman ang noo nito sa ginawa niya...
Mikay: But I have conditions... Since we're gonna be havin' an affair... I have
the right to impose that there's no drinking and smoking... Ayokong makipaghalik
an sa lalaking amoy alak at sigarilyo...
Tumayo na siya matapos sabihin 'yon.
Gino: Where are you goin'?
Mikay: Babalik na 'ko sa taas. Ikaw din... You shouldn't be missing the fun out
there...
Gino: But I want you here beside me...
Mahina nitong sabi. Natitigilan siya sa sinabi nito. Pero agad din siyang nakaba
wi...
Mikay: Silly you... I'm gonna be beside you more often now... Kaya dun muna ako
sa taas...
Agad na siyang tumalikod at lumayo dito. Napapikit siya at bumulong sa sarili...
He doesn't love you anymore, Mikay... No strings attached...
_______________________________________
Seth: Pare, may yosi ka pa ba? Naubusan ako eh...
Gino: Wala na rin, pare...
Seth: Himala ah... Ikaw mauubusan ng yosi?
Gino: Naitapon ko ata eh...
Narinig niyang natawa ito sa sinabi niya. At sinundan nito ang kanina pa niya ti
nitingnan.
Seth: It's her, isn't it?
Gino: Anong sinasabi mo, pare?
Seth: Pinagbawalan ka niya noh?
Gino: Ang labo ng sinasabi mo, Seth...
Seth: Alam kong siya lang naman ang may kayang magpahinto sa 'yo sa mga bisyo mo
eh...

Gino: Ewan ko sa 'yo... Kung anu-ano nang naiisip mo ah...

Hindi agad ito sumagot.
Seth: Sa dalawang taon na nagkahiwalay kayo, doon ko naman siya higit na nakilal
a... Matino siyang babae... Ni minsan ay wala siyang hinayaang manligaw sa kanya
... At wala ring Jao na lumapit sa kanya...
Gino: Pare, bakit mo ba sinasabi sakin yan?
Pero hindi nito pinansin ang tanong niya.
Seth: 'Yun lagi ang pumapasok sa isip ko tungkol sa kanya... na matino siyang ba
bae... At alam kong hindi niya makakayang lokohin ka...
Gino: Pare, kitang-kita ng dalawa kong mata kung pano niya ako niloko! Ngayon mo
pa ba naman sasabihin yan... Akala ko ba naniniwala ka sakin?
Pabulong lang niyang sinabi 'yon.
Seth: Noon 'yun... Wala akong alam sa totoong nangyari sa kanya... Pero may tiwa
la ako sa sinasabi niya...
Gino: Na ano? Na inutusan siya ng amo niya sa hotel para sa isang kliyente? 'Yun
ang sinabi niya sakin nun... I followed her and then what? Nakita ko siya sa mo
tel with Jao habang nakikipaghalikan... Ano pa bang explanation ang kailangan du
n?
Seth: Kung ayaw mong maniwala sa kanya, bakit hindi ka mag-conduct ng investigat
ion?
Gino: Para ano pa? It's been two years! At hindi na dapat natin pinag-uusapan an
g mga bagay na 'to! Hindi ko na siya mahal, pare... Andito lang siya dahil nagka
taong kaibigan mo siya... Yun lang yun!
Narinig niyang bumuntung-hininga ito.
Seth: Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyong dalawa kagabi... Pero may nagb
ago sa kanya... Yang tinitingnan ko ngayon ay hindi si Mikay...
Gino: Anong ibig mong sabihin?
Seth: Director ako... Kilala ko rin siya bilang artista... At hindi yan si Mikay
... Yan si Mikaela... Simula nang nakita ko kayo kanina... Kanina pa siya parang
nakasalang sa harapan ng camera at umaarte... Hindi ko alam ang ginawa mo, pare
... Pero lagi mong iisipin na kahit ano pang ginawa niya... matino siyang babae.
.. Kaya sana wag na wag mo siyang paglalaruan...
Iniwan na siya nito pagkasabi nun...
Muli siya napatingin kay Mikay. She's laughing and having fun with them... He mi
sses her again... He just wants to be beside her... To hug her... To kiss her...
To make her smile... To make her laugh... To talk to her... Anything just to be
with her right now...
But he needs to take control of everything... She fooled you once... She fooled
you twice... Will he let himself be fooled thrice?.... No... He's never gonna le
t that happen again...
He saw her hair being flown by the wind as she was running with her friends... T

hen, she stopped and looked at him... Her eyes lit up and she smiled... He felt
something tightening up on his chest... He inhaled some air... And turned back..
. as he placed his hand on his chest... Something's not right...
_______________________________________
Hope you like my update...
Comments and votes po ulit...
Thanks for reading!
You can also follow me on TWITTER for latest KathNiel updates: @KATHNIEL_ROX
<center><h1>CHAPTER 35: Let The Games Begin</h1></center>
<hr>
Mikay: Oh my God! Oh my God!
Nagising si Gino na katabi niya sa kama.
Gino: What?!
Nagmamadali siyang bumangon at pilit isinusuot ang tshirt at skirt na nakakalat
sa sahig...
Mikay: I'm gonna be late! I totally forgot! May ASAP pa ako ngayon!
Parang naalimpungatan pa lang na bumangon din si Gino. Pero nagmamadali na siyan
g pumasok sa banyo at naligo. Pagkalabas niya ay nakabihis na rin ito.
Gino: Hatid na kita...
Mikay: Wag na... Papunta na rin 'yung driver ko...
Gino: Eh 'di ba mas mabilis kung ngayon ka na makakapunta dun? Idadaan lang nama
n kita eh... Hindi na ko bababa...
Naisip niyang mas mabilis nga naman pag ihahatid na siya nito lalo na at sportsc
ar ang gamit nito.
Mikay: Okay... Sige, let's go, then....
Nakita niyang tumalikod ito at binuksan ang ref niya. Kumuha ito ng isang mansan
as at inabot sa kanya...
Gino: You need to at least eat something first....
Saka na ito naunang lumabas sa kanya.
Pinaaalala niya sa sarili na natural na lang ang pagiging thoughtful ni Gino. Hi
ndi niya dapat binibigyan ng kahulugan ang mga simple actions nito. Dalawang lin
ggo na ang nakakaraan simula nang napag-usapan nila ang ganitong klase ng set-up
. But during that whole course of time, only twice they made love...
The first one was when she opened a knock on her door at around
coming in and the second time was last night after she received
that he'd drop by at her place... It was pretty awkward lalo na
g nila sa umaga. But Gino knows the kind of situation that they
ust choose to leave immediately.

1am and saw him

a text from him
'yung pagkagisin
have. So, he'd j

However, this time, it's quite different kasi nagboluntaryo itong ihahatid siya.
______________________________________
Tahimik lang silang dalawa sa loob ng sasakyan. Like she said, it really gets aw
kward kasi dapat walang attachments... walang concern... no other emotions invol
ved. There should also be a difference from the relationship they had before and
the one that they have now...
Mikay: Nakakinis naman... Kung kelan nagmamadali saka pa ganito...
They're stuck in the middle of heavy traffic. Pero hindi pa rin umiimik si Gino
kahit nagsasalita na siya. Nakatutok lang ang tingin sa harapan. Kaya pinili na
lang din niyang manahimik.
Good thing na kahit traffic ay nagawa pa ring sumingit nito sa mga ibang sasakya
n at nakapagpatakbo rin ng mabilis. They reached the place on time. Pero bago si
ya bumaba ay narinig niyang nagsalita ito.
Gino: Mikay... What time ang uwi mo?
Alam na niya ang ibig nitong sabihin.
Mikay: Mga 5pm na siguro... May taping pa kasi ako after ASAP eh...
Tumango ito. Pero pormal pa rin ang mukhang nakatingin sa kanya.
Gino: I'll see you later, then.
She smiled.
Mikay: Okay... See you at the condo...
Pagkababa niya ay nakatingin pa rin siya sa papalayo nitong sasakyan. Masakit na
hanggang ganun na lang sila... Pero mas mahalaga sa kanya na nakakapiling pa ri
n niya ito... kahit sa sandaling panahon lang...
______________________________________
"I watched you a while ago, Mikaela. You were great!"
Mikay: Aw, thank you! You were great as well!
"Thanks! See you next week... Bye!"
Mikay: Okay! See ya! Bye!
Kasamahan niyang artista 'yon na pumupuri sa dance performance niya sa ASAP kani
na. Sa ngayon ay nasa labas na siya ng building kasama si James.
James: I'm gonna ask you again, Mikaela...
Parang nahihiya itong nakangiti sa kanya. Alam na niya ang susunod nitong itatan
ong kaya napangiti na rin siya.
Mikay: You gonna ask me out?
Napakamot ito sa ulo.

James: Well, if you want to. I'm really hoping you'd want to...
Gusto na rin sana niya itong pagbigyan. Kung hindi lang niya napansing may bumab
a sa isang kotse sa di kalayuan. Napakunot-noo siya nang makilala kung sino 'yon
. Sumunod tuloy ang tingin ni James sa kanya.
James: I guess, the answer's no...
Lumingon muli siya kay James.
Mikay: I'm really sorry, James. I promise next time you'd ask, I'll go...
Napangiti naman ito.
James: Cool! Sinabi mo yan ha... Uhm... Mikaela, if you don't mind me asking...
Are you two an item... again?
Napatingin silang dalawa kay Gino na kanina pa nakatitig sa kanya.
Mikay: Ahhh... No... H-He's just a... a friend... Yeah, kasi nga 'di ba, we have
common friends... I'm sorry but I really have to go... I'll see you tomorrow...
Napansin niyang mukhang may ibang hinala si James sa kanilang dalawa.
James: Okay... You take care...
Ang alam lang niya ay magbebeso-beso sila. Pero nagulat pa siya nang bigla siyan
g niyakap ni James sabay tumingin sa direksyon ni Gino.
Pinagkibit-balikat na lang niya ang ginawa nito at dumiretso na siya sa kinaroro
onan ng sportscar...
Mikay: What are you doing here?
Bulong niya dito.
Gino: I'm waiting for you...
Mikay: I know you're waiting for me. Pero may usapan tayong 'wag na 'wag kang ma
gpapakita sa mga tao!
Gino: Wala namang mga tao ngayon ah... 'Yung loveteam mo lang naman na yun nakak
ita sa 'kin...
Hinila na niya ito at pilit pinapasok sa loob ng sasakyan. Nang makapasok na sil
a ay dun siya muling nagsalita.
Mikay: Gino, this is not a joke, okay?! This could ruin my career... Kaya please
... Mag-ingat tayo...
Nakatingin lang ito sa kanya at hindi siya sinasagot...
Mikay: Gino?... Gino?
Maya-maya ay bigla siya nitong hinalikan sa labi... Ngunit saglit lang at humint
o na rin ito...
Mikay: What was that for?
He cleared his throat.

Gino: I-I just miss you... that's all...

Hindi niya pinansin ang sinabi nito.
Mikay: Next time, wag ka na lang lalabas ng kotse, okay?!
Umiwas na ito ng tingin sa kanya.
Gino: Okay...
______________________________________
Kasalukuyang nagpapatakbo na ng sasakyan si Gino nang may bigla siyang maalala..
.
Mikay: Kelangan ko pa lang sumaglit para mag-grocery... Idaan mo na lang ako sa
S&R...
Gino: Bakit ikaw pa rin nag-grogrocery? Pwede ka namang mag-utos ah...
Mikay: Hindi ako gaya ng ibang artista...Hindi ko sinasanay ang sarili kong umaa
sa lang sa iba...
Kahit papano ay gusto niyang ipaalam dito na hindi na siya tulad ng dati...
Ilang saglit lang ay huminto na sila sa parking lot ng grocery store...
Gino: Sige, mag-grocery ka.... Pero sasama ako...
Mikay: Gino! Katatapos lang nating mag-usap ah! 'Di ba sinabi ko.....
Gino: Oo, Mikay!... Alam ko 'yung sinabi mo... Pero hindi sa lahat ng bagay ikaw
ang masusunod sa set-up natin... Kung gusto kitang samahan, sasamahan kita! Kun
g gusto kong magpakita sa mga tao na kasama kita, magpapakita ako!...
Mikay: Ganon?!
Gino: Oo, ganon nga!
Mikay: Eh di para mo na ring sinabi na hindi ka pumapayag sa usapan natin kanina
... May pa-okay okay ka pang nalalaman tapos ngayon binabawi mo rin!
Gino: Nag-okay lang ako kanina kasi masyado kang maingay! Masakit sa tenga!
Mikay: Alam mo, wala ka pa ring pinagbago! Wala ka pa ring modo!
Gino: Mas lalo ka na!
Mikay: Oh, bakit? Anong mas lalo na ako?
Gino: Nakakainis ka pa rin!
Mikay: Mas nakakainis ka!
Gino: Ang gulo ng utak mo!
Mikay: Mas magulo ka dahil ginugulo mo ang buhay ko!
Gino: Nakakapanggigil ka!!!

Mikay: Mas nakaka...

Hindi na niya naituloy ang pagsasalita dahil bigla na siyang hinalikan ni Gino.
Madiin ang halik na 'yon. Tila pinaparusahan ang dila niya. Gumanti na rin siya
dito at ginaya ang ginagawa nito. Matagal sila sa ganong ayos. Tumigil na lang s
ila dahil parang mauubusan na sila ng hininga...
Gino: Sasama ako and that's final...
Mikay: Sige, sumama ka... Tingnan ko lang kung hindi tayo pagkaguluhan sa loob..
.
Gino: May paraan naman eh...
Mikay: Ano?
Gino: Wag mong ipapakita na ikaw si Mikaela...
Mikay: Pano?!
Gino: Tumalikod ka sa 'kin... Sige na!... Sumunod ka na lang...
Sinunod na lang niya ito. Naramdaman niyang hinahawakan nito ang buhok niya.
Mikay: A-Anong ginagawa mo?
Gino: May ponytail ka ba?
Inabot niya ang ponytail sa bag niya. At naramdaman niyang tinatali nito ang nap
akahaba niyang buhok. Nang matapos na nitong itali ay hinalikan nito ang batok n
iya...
Gino: Ang bango-bango mo naman...
Nakangiti nitong sabi.
Mikay: Alam mo, Gino... Tigilan mo nga muna 'ko ha!... Saka pano naman ako hindi
makikilalang Mikaela sa pagtali mo lang ng buhok ko?
May kinuha itong white sweater na may hood sa backseat.
Gino: Isuot mo yan then wear shades...
Isinuot niya ang sweater at inilagay din niya sa ulo ang hood. Oversized ang its
ura nito sa kanya.
Mikay: Hindi naman kaya ako magmukhang weird nito?
Gino: Mukha kang snowman na naka-shades...
Tumatawa nitong sabi.
Mikay: Ano gusto mo pang makasama o dito ka na lang?!
Gino: Ito naman 'di na mabiro ... maganda ka pa rin naman eh...
Inirapan na lang niya ito at nagmamadali na siyang bumaba ng sasakyan. Agad nama
n itong sumunod sa kanya papasok sa grocery store....

Ito na rin ang kumuha ng push cart. Maya-maya ay tahimik na lang ito sa tabi niy
a habang kumukuha siya ng mga items. Humahakot na lang siya ng mga basic necessi
ties lalo na at baka hindi niya maharap muling bumili.
Gino: Para sa relief goods ba tong mga kinukuha mo?
Mikay: Kelangan kong magtambak ng grocery sa bahay dahil hindi ako laging may ti
me para dito...
Nakita niya sa bandang dulo ang mga sanitary napkins. Kumuha na rin siya ng mada
mi. Narinig niyang sumipol si Gino na parang nagulat sa dami ng kinuha niya.
Mikay: Ano nanaman?
Gino: Andami ah! Meron ka ba ngayon?
Mikay: Tingin mo? Meron ba ako kagabi? Wala naman 'di ba?
Gino: Malay ko ba kung meron ka na ngayon... 'di ba?
Mikay: Ay oo nga naman pala! Sori ha... Slow kasi ang utak ko eh...
Hindi agad ito sumagot.
Gino: Nagtatanong lang naman eh... Ano...Meron ka ba?
Lumingon siya dito.
Mikay: Wala, okay? Wala ako ngayon!
Mukhang natuwa ito sa sinabi niya.
Gino: Yes! Ayos!
Mikay: Bakit?
Gino: Kasi makaka-score ako mamaya eh...
Pabulong lang ang pagkakasabi nito. Pero narinig pa rin niya...
Mikay: Pagbutihin mo pa ang pang-aasar sa 'kin... Tingnan ko lang kung maka-scor
e ka pa mamaya...
Saka niya ito iniwan at nauna nang naglakad...
Gino: Uy, Mikay!... Nagbibiro lang naman eh... Mikay!... Sori na...
______________________________________
Hope you like my update! :)
You can also follow me on TWITTER: @KATHNIEL_ROX
Votes and comments are very much appreciated... :)
<center><h1>CHAPTER 36: Playing Around</h1></center>
<hr>
They just finished making love when she saw him went to the balcony of her condo
. Nakatingin lang ito sa kawalan. Tila malalim ang iniisip. Sinuot niya ang robe

and decided to follow him...

Mikay: Hey, are you okay?
Nilingon siya nito. Then, he smiled.
Gino: Yeah, I'm fine... Kala ko tulog ka na...
Mikay: Hindi pa ko inaantok eh... Ikaw, bakit 'di ka pa matulog?
Gino: Just having some thoughts...
Mikay: Let me guess, tungkol sa trabaho noh?
Umiling ito at tumingin muli sa labas.
Gino: I'm actually thinking about you...
Mikay: About me? Why? What about me?
Gino: Wala naman... Just random stuffs...
Na-curious siya bigla...
Mikay: Like?
Gino: Like... you not leaving this place... and just living alone here...
Mikay: Ahh... 'Yun ba?... Siguro I just don't see any reason why I need to leave
this place... And me living alone here... Well, it's not like I have a choice,
right?
Sinabi niya 'yon in a factual manner. 'Yung walang halong sumbat.
Gino: It must be hard for you...
Mikay: Sa una, mahirap. But eventually, nakayanan din...
Hindi nanaman niya mabasa ang emosyong nasa mukha nito.
Gino: So basically... You do everything here?
Mikay: Yup! I do the laundry, ako naglilinis, nagluluto... everything... Lalo na
nung nagsisimula pa lang ako sa showbiz... I also have to think of the bills an
d stuffs...
Hindi pa rin ito tumitingin sa kanya.
Gino: And... you eat alone?
Dahil sa sinabi nito ay naalala niya kung gaano kasakit niyang hinarap ang hapag
-kainan nang wala na itong kasabay niya.
Mikay: ... Yeah.... I eat alone... Kung minsan, sinasamahan ako ni Mike. But mos
t of the time, I just eat alone... Sanayan lang naman eh...
Nagtataka na siya kung bakit ganun ang mga klase ng tanong nito.
Gino: I thought you're gonna be with him...

Alam niyang si Jao ang tinutukoy nito. Magpapaliwanag ba siya o sasakyan na lang
niya ang tanong?...
Mikay: Let's just put it this way... If I'm gonna tell you that me and him have
never been together, would you believe me?
Lumingon ito sa kanya.
Gino: No...
She smiled.
Mikay: See... So, what's the point, right? Ang mahalaga kung anong meron tayo ng
ayon...
Lumapit na siya dito at inilalapit ang mukha niya sa mukha nito.
Gino: And what do we have now?
Tinitigan niya ito ng malagkit.
Mikay: Just you and me... and an experience... we will never forget...
Hinalikan na siya nito.
Gino: How 'bout do something right now that'll make me forget...
He kissed her again and carried her back towards the bedroom...
_________________________________________
Matapos ang gabing 'yon ay isang linggo na silang hindi nagkikita ni Gino. He's
not texting her. He's not going at her place. The communication stopped. Wala na
man siyang lakas ng loob na siya ang mag-initiate ng move. Kahit papano may prid
e pa rin siya. Pero naisip niyang baka busy lang din ito o kaya maaari rin na na
gsawa na sa kanya.
That's basically the downside of their situation. There will never be an assuran
ce dahil in the first place he's never really hers. Gaya ng dati ay nagpatuloy p
a rin siya sa normal na daloy ng buhay niya... Tapings, pictorials, guestings, e
tc.
Deep inside her, nasasaktan siya. Pero kinakaya niya dahil sinasabi niya sa sari
li na hindi na siya gaya ng dati. Hindi na siya pwedeng maging gaya ng dati. She
can go on with life and deal with it as tough as she can. Anyway, that's how sh
e's been living her life for the past two years...
Napatingin siya sa kanyang phone. Someone's calling her...
Mikay: Hello?
Katsumi: Hello, Mikay...
Mikay: Sino 'to?
Katsumi: Si Kats 'to... Kinuha ko 'yung number mo kay Seth...
Mikay: Oh, Kats... Ba't napatawag ka? Anong meron?
Katsumi: Ahmmm.. Ano kasi... Birthday ko kasi sa sabado... Kung libre ka... Sana

makapunta ka...
Alam niyang hindi siya libre sa sabado...
Mikay: May taping ako eh... Pero kausapin ko si Seth baka he can make adjustment
s...
Katsumi: Nakausap ko na siya, Mikay. Siya na raw bahala. Basta pumunta ka lang d
aw.
Napangiti siya.
Mikay: Talaga lang ha... Mukhang naayos niyo na lang lahat para sakin ha...
Katsumi: Syempre, Mikay... Malakas ka sa amin eh...
Natawa na siya.
Mikay: Teka... San ba 'yung party mo?
Katsumi: Sa Kobe's... Usual night swimming lang... Konti lang din inimbita ko...
Para exclusive lang talaga...
Ang Kobe's na sinasabi nito ay pag-aari ng pamilya ni Kats na hotel resort.
Mikay: Okay... I'll be there, then...
Katsumi: Yes! Thanks, Mikay!... Ah saka, Mikay... Magdala ka ng mga swimsuits ha
... Kasi syempre night swimming 'yun eh.......... Aray, pare! Ang sakit nun ah!
May narinig siyang tila ibang kausap nito.
Mikay: Kats, okay ka lang? Anong nangyari sa'yo?
Katsumi: Ha? W-Wala... Si Gino kasi ang lakas mambatok...
Bumubulong lang itong nagsasalita.
Mikay: A-Anjan siya?...
Katsumi: Syempre... Dito siya nakatira kina Seth eh...
Gusto pa niyang magtanong tungkol dito... Kung anong ginagawa nito... Kung nasan
ito sa loob ng isang linggo... Kung naiisip din kaya siya... Pero pilit lang ni
yang pinigilan ang sarili... dahil hindi dapat...
Mikay: Ah, ganun ba?... Sige, Kats... Kita na lang tayo sa party mo... Okay, bye
!...
Matapos ang pag-uusap nila... Hiniling niya na sana makita niya ito sa party ni
Kats...
_________________________________________
Saturday...
Pagdating niya sa Kobe's at around 8pm ay marami na siyang nadatnan na mga bisit
a ni Kats. Pero mukhang talagang exclusive lang nga dahil hindi sila ganun kadam
i. Everyone's really havin' fun. The music's really loud. Some are dancing. Some
are in the pool. And everyone's wearing their swimsuits...

"Hi, Mikaela! Can we have a pic together?"

Mikay: Yeah, sure!
Matapos 'yon ay may mga sumunod na ring nagpapicture sa kanya. Masasabi niyang g
alling sa mayayaman na pamilya ang lahat ng naroon. But she still gets admiratio
n from everyone...
Although medyo suffocating na rin dahil pinapalibutan na siya ng mga tao. She st
ill tries to keep her cool...
James: Hey, guys!... I think I need to borrow Mikaela for a while here. She need
s to greet the celebrant first...
Bahagya na siya nitong inakay papalayo sa mga crowd. Sa paglakad nila ay natanaw
an niya si Gino sa kabilang side ng pool. Pero napansin niyang ito ang unang nak
atingin sa kanya. Mukhang kanina pa siya nito nakita...
Mikay: Ahh... Salamat, James ha... Buti nilayo mo ako sa kanila... It's a bit su
ffocating na kanina eh...
She's trying not to look at his direction again.
James: No problem... Syempre gusto rin naman kitang masolo eh...
He's smiling at her. Kaya ngumiti na rin siya dito. But she can tell, at the cor
ner of her eyes, nakatitig pa rin sa kanya si Gino.
James: Look, I think you need to change... Everyone's wearing their swimsuit out
here...
Napansin niyang maging ito ay naka-boxer na rin.
Mikay: Okay, I'll just go to the ladies room, then...
Pagdating niya sa ladies room ay agad na niyang hinubad ang suot na damit. Tumam
bad sa salamin ang suot niyang two-piece swimsuit. Red ang kulay nito at sobrang
revealing. Nakaluwa na halos ang dibdib niya at halos wala ng natatakpan sa kan
ya. Kung ikukumpara niya ay ang laki na nang pinagkaiba ng katawan niya sa dati.
.. Ibang-iba na talaga...
Nang lumabas na siya ay hinanap niya si James. Pero nakita niyang may mga kausap
itong babae. Kaya dumiretso na lang siya sa pool area. Hindi lingid sa kanya an
g mga paghangang ibinibigay ng mga tao sa kanya. Maging ang mga babae ay 'di mai
wasang tingnan siya ng may paghanga. Alam niya sa sarili na she became FHM's sex
iest woman for a reason...
Maya-maya ay narinig na niya ang pagsipol ni Kats na kasalukuyang nasa pool.
Katsumi: Whoah! Wow! Wow!
Hindi nito itinatago ang paghanga sa mga mata. But there's something about him n
a hindi siya 'yung tipong nambabastos mag-react. Napangiti siya sa reaksyon nito
...
Pero bigla ring nawala ang ngiti niya nang biglang humarang si Gino sa kanyang h
arapan. Tila tinatakpan nito ang katawan niya sa mga taong naroon. Nakakunot ang
noo nito at tila galit na galit...

Gino: What are you doing?

Madiin nitong bulong sa kanya.
Mikay: Gino... What are you doing?
Naguguluhan niyang tanong dito.
Pero hindi na siya sinagot. Bigla na lang siya nitong hinila papalayo sa mga tao
. Nang makarating sila sa isang medyo may kadilimang lugar ay hinarap na siya ni
to...
Gino: What the hell are you doing?!!
Mikay: Hindi kita maintindihan?!
Gino: Bakit ganyan ang suot mo?!!
Mikay: Dahil ito ang gusto kong isuot! May problema ba dun?!!
Gino: Hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo?! Gusto mo bang pinagpyepyestahan ng m
ga tao ang katawan mo?!
Mikay: Matagal na!... Matagal ng pinagpyepyestahan ng mga tao ang katawan ko! It
's everywhere! It's on the billboards! Magazines! TV! It's everywhere, Gino! Sa
pagiging artista ko... Kasama na ang katawan ko kaya ako kumikita... kaya ko nab
ubuhay ang sarili ko! Kaya wala akong dapat ikahiya!
Bigla itong natitigilan sa sinabi niya at parang natauhan...
Gino: I-I'm sorry... Nabigla lang ako...
Mikay: Next time you do something, siguraduhin mo muna kung san ka nakalugar...
May usapan tayo... So please, stop acting like a jealous boyfriend trying to pro
tect his girl... Because seriously, you're two years late for that...
Tinalikuran na niya ito at nagsimulang maglakad pabalik sa pool. Pero naramdaman
niyang hinabol siya at hinawakan ang isa niyang braso para mapaharap siya dito.
Gino: Mikay... I'm really sorry... Just please forget I said those...
Nakita niya ang sinseridad sa mga mata nito... Napabuntung-hininga siya.
Mikay: Okay... It's okay... Let's just forget about it... Sige...Mauuna na 'ko..
.
Pagkasabi niya ay umiwas na siya dito. Kahit anong gawin niya ay hindi niya kaya
ng magalit kay Gino. She just misses him so much...
Pagdating niya sa pool ay natanawan niya agad si Kats.
Katsumi: Mikay, come here! The water's awesome!
Lumusong na rin siya sa pool at nakipagbeso-beso dito...
Mikay: Happy birthday, Kats... Pasensya na to follow na lang 'yung gift... Walan
g time eh...
Katsumi: Kahit wala na... Seeing the sexiest woman in that suit on my birthday..
. Man, that's more than a gift for me!

Natawa na siya sa sinabi nito. After chatting for a while ay nagsimula silang ma
aliw sa tubig kaya nagkainteres itong turuan siya ng mga swimming styles...
Katsumi: I'll teach you the butterfly stroke... It's like this...
Pinakita nito sa kanya kunwari ang butterfly stroke. Pero sigurado siyang hindi
'yun ang tamang butterfly stroke. Kaya tawa na lang siya ng tawa.
Pero nagulat na lang siya ng makitang biglang lumitaw si Gino sa tabi niya.
Katsumi: Pare naman... Ginulat mo naman si Mikay eh...
Pero hindi ito pinapansin ni Gino. Nakatingin lang sa kanya at bahagyang nakangi
ti...
Gino: Bati na tayo ha?
Katsumi: Bakit anong meron? LQ? Wow! May 'di ba ako nalalaman dito?
Malapit lang ito sa kanya. Pero sa totoo lang ay naiinis pa rin siya dito. Kaya
hindi niya ito pinansin at nakatuon lang ang atensyon kay Kats...
Mikay: Ahm... Kats, pano nanaman 'yung butterfly stroke?
Katsumi: Ganito turuan kita ha... iabot mo sa 'kin ung kamay mo...
Inabot naman niya at hinawakan nito. Nanonood lang si Gino sa kanilang dalawa.
Katsumi: 'Yung kamay mo... Ilagay mo dito... 'Yung parang butterfly ba...
Natatawa siya sa tinuturo nito.
Gino: Pare, kung anu-ano naman tinuturo mo eh... First of all you need to know t
he basics, Mikay...
Inalis nito ang kamay niya na nakay Kats. Saka itinaas ang dalawa niyang kamay l
agpas sa kanyang ulo.
Gino: Bend over...
Mikay: Huh?
Gino: Bend over while your arms are outstretched in that way tama ang lubog mo s
a tubig... After half of your body is in the water, saka mo ilutang mga paa mo..
.
Sinunod niya ang sinabi nito. When she has bent over, naramdaman nyang pumwesto
ito sa may likuran niya...
Gino: Okay, ganyan nga, Mikay... Then, let go of both of your feet...
Nang inilutang niyang sabay ang dalawa niyang paa ay bahagya siyang napalubog. O
f course, she's not swimming kaya natural lamang na mangyari 'yon. Pero agad yum
akap ang dalawang kamay ni Gino sa buong bewang niya at naitayo rin siya nito...
Their position is really awkward... At nararamdaman niya ang paghinga nito sa k
anyang batok kaya pinili na lang niyang 'wag lumingon dito...
Gino: Did you get what I'm trying to say?

Bulong nito sa may tenga niya. Bahagya na lang siyang napatango.

Mikay: Y-Yeah...
Katsumi: Ahh.... Ako din Mikay... Kaya kong ituro sa 'yo 'yung next step... Gani
to oh...
Lumingon dito si Gino.
Gino: Pare.... Okay na... Alam na niya....
Lihim na lang siyang napapangiti sa dalawa...
_________________________________________
Overall, the party went smoothly. Halatang binabantayan na siya ni Gino all thro
ughout the party dahilan para hindi makalapit sa kanya si James na kanina pa hal
atang gustong lumapit sa kanya. Gino's there basically trying to act as her body
guard or alalay...
When the party was over ay tahimik lang itong hinatid siya sa kotse niya. Pinagb
uksan siya nito at pinasakay. Pero napansin niyang parang may gusto pa itong sab
ihin kaya hindi pa umaalis. Maya-maya ay kinatok nito ang bintana ng kotse niya.
..
Mikay: What?...
Gino: Ahh... Mikay... Pagod ka na ba?
Napakunot-noo siya.
Mikay: Bakit?...
Gino: Pwede ba kong sumunod?
Matagal silang nagtitigan. She can tell both of them really miss each other so m
uch...
Mikay: Sige...
She saw him smiled...
Gino: I'll be there as fast as I can...
Mikay: No, just take your time... And be careful....
Tila hindi nito matiis na hindi siya halikan. He gave a brief kiss on her lips..
.
Gino: I will, babe...
_________________________________________
Hope you follow me on TWITTER: @itsailsworld
Votes & Comments are very much appreciated... :)
<center><h1>CHAPTER 37: It's Over</h1></center>
<hr>

Muli nanamang nagpatuloy ang set-up na meron sila ni Gino matapos nang nangyari
sa kanila pagkatapos ng party ni Kats. Halos araw-araw na itong pumupunta sa con
do niya. Pero may kakaiba na itong ginagawa just right after they made love...
Nakita niyang bumangon ito sa pagkakahiga... At nagsimula nang magbihis...
Gino: I have to go...
Napatingin siya sa orasan.
Mikay: Are you sure? It's already 2am... Can't you just wait for tomorrow?
Hindi ito agad sumagot at nagpatuloy lang sa pagbibihis.
Gino: I really have to go...
Saka na lang lumingon sa kanya.
Napabuntung-hininga na lang siya.
Mikay: Okay...
Gino: Are you free tomorrow night?
Mikay: Y-Yeah...
Gino: Okay... I'll just see you tomorrow night, then...
Lumapit ito sa kanya and planted a brief kiss on her lips. Saka na rin tumalikod
at iniwan siya. Then, she just heard the door closing...
Masakit... Masyado siyang nasasaktan sa ginagawa nito... Pakiramdam niya ay ang
dumi-dumi niya... Pakiramdam niya isa siyang bayarang babae... Pero naisip niya
na mas masahol pa siya sa bayarang babae. Kasi hanapbuhay nila ang ginagawa. Sam
antalang siya... pinapagamit ang katawan ng walang hinihinging kapalit... Tumulo
na ang mga luha niya...
Hindi pa rin pala magiging sapat na nakakapiling niya ito kahit sa sandaling pan
ahon lang. Hindi pa rin pala magiging sapat kailanman... kasi patuloy pa ring um
aasa ang puso niya na mamahalin din siya nitong muli... gaya ng dati... Kung may
kapalit man siyang gustong hingin, iyon ay ang muli siyang ibigin ni Gino...
Patuloy pa rin ang mahina niyang pag-iyak habang mahigpit ang pagkakayap sa kumo
t na nakabalot sa katawan niya. She's always like this... Lagi pa ring iniiwan..
. She should not be crying... She always has a choice... To continue or to let g
o...
____________________________________________
Nagulat si Mikay nang makita niya si Gino na dumating sa set nila ng Diwata kasa
ma ni Seth.
Mikay: Seth, anong ginagawa ni Gino dito?
Pabulong niyang tanong dito.
Seth: Ewan ko ba jan... Masyado na atang naiinip sa bahay kaya sumama... Alam mo
, ganyan na siguro talaga ang mga sobrang mayayaman parang hindi na alam ang gag
awin sa buhay...

Hindi na niya pinansin ang mahabang paliwanag ni Seth. For the first time ay hin
di siya masayang makita ito. Napansin niyang tumingin ito sa kanya saka ngumiti.
But she didn't respond at tumalikod na lang.
Seth: Okay, guys! Let's start rolling the camera!
Prine-prep na sila ni James para sa susunod nilang eksena. At alam niyang kasalu
kuyan din silang pinapanood ni Gino.
Seth: You guys ready?
Tanong ni Seth sa kanila. At agad naman silang tumango...
Seth: Okay, then! Let's go!
"Lights, camera, action!"
James: Jasmine... Please... Huwag mo akong iiwan... Mahal na mahal kita..
Nagmamakaawa ang mukha nito ngunit siya ay nakatingin lang ng walang emosyong ma
babasa sa mukha.
Mikay: Kung talangang mahal mo ako, Jared... Dapat hindi mo sinasaktan ang damda
min ko... Dapat hindi mo pinaparamdam sa 'kin na katawan ko lang ang gusto mo...
Sa pagsabi niyang 'yon ay agad tumulo ang mga luha sa mga mata niya.
James: Hindi totoo 'yan!... Mahal na mahal kita, Jasmine!... Maniwala ka!
"Cut!"
Seth: Very good, guys!... Mikay, you're amazing! I'm... speechless...
Napangiti naman siya sa sinabi nito. Pagtingin niya kay Gino ay nakatitig lang i
to sa kanya at mukhang ito naman ang 'di niya mabasa ang emosyon.
Ilang oras din na nagtagal ang taping nila nang mag-announce si Seth na pack-up
na. Kasalukuyan niyang inaayos ang mga gamit niya nang pasimpleng lumapit sa kan
ya si Gino... Halatang 'di pinapahalata sa mga naroon ang pag-uusap nila.
Gino: Mikay, sabay na tayo ha...
Mahina nitong sabi.
Mikay: Huh? Bakit?
Gino: Eh 'di ba may usapan tayo na mamayang gabi ulit tayo magkikita... Kaya sab
ay na tayo...
Mikay: Ha?... Ah, ano kasi eh... Hindi muna tayo matutuloy...
Gino: Bakit?
Mikay: Pumayag na kasi ako sa invitation ni James na dinner mamaya eh...
Kumunot ang noo nito at halatang hindi nagustuhan ang sinabi niya.
Gino: Mikay, may usapan tayo...
Pabulong ngunit madiin ang pagkakasabi nito.

Mikay: I know... Pero sana maintindihan mo din na hindi lang dapat ikaw ang nasu
sunod sa lahat ng gusto mo...
Mukhang tuluyan na itong nainis at hinila siya papasok sa isang bakanteng kwarto
roon.
Gino: Ano to, Mikay? Anong nangyayari sa 'yo ha?
Sarkastiko siyang napangiti sa sinabi nito.
Mikay: At ikaw pa talaga ang may ganang magtanong niyan sa 'kin ha?
Gino: Ano bang problema, Mikay? Ayaw mo na ba?! Sawa ka na ba sa 'kin at yang ga
gong yan ang ipapalit mo ha?!
Mikay: Magdahan-dahan ka sa pananalita mo dahil wala kang karapatan para sabihin
sa 'kin yan!
Gino: Bakit?! Dahil ba sa pampalipas-oras mo lang ako, ganon?!
Hindi na niya matiis kaya sinampal niya ito.
Mikay: Malinaw ang usapan natin, Gino... There should be no strings attached...
Kaya wala ka ng pakialam kung ipapalit ko siya sa'yo o kung pinagsasabay ko man
kayo...
Dahil sa sinabi niya ay hinawakan nito ang magkabila niyang pisngi. Nasasaktan s
iya sa mahigpit nitong pagkakahawak.
Gino: Pinagsasabay?.... Pinagsasabay mo ba kami?! Ha?!... Mikay! Sagutin mo ako!
Galit na galit ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. But she just remained ca
lm.
Mikay: In the first place, you don't trust me... So, dapat naisip mo na baka pin
agsasabay ko lang nga kayo...
Pilit nitong inaalam sa mga mata niya kung nagsasabi ba siya ng totoo. Pero alam
niyang wala itong makikitang kasagutan doon. Kaya marahas siyang binitiwan nito
at mabilis ng umalis...
She needed to do what she had just done. Somehow, iyon na lang ang naisip niyang
paraan para mahinto na ang kahibangang pinasok niya....
____________________________________________
Matapos ng confrontation nilang 'yon ni Gino ay hindi na ito nagpakita o nagpara
mdam sa kanya. Iyon naman talaga ang gusto niyang mangyari. Kahit masakit. Alam
niyang 'yun ang nararapat niyang gawin.
Wala na siyang choice kundi ipagpatuloy na lang muli ang buhay niya. Kahit pakir
amdam niya ay puro sugat na ang puso niya. Kailangan niyang magpakatatag. Alam n
iyang lilipas din ang sakit... gaya ng dati...
Sa kasalukuyan ay papunta sila sa isang location para sa shooting ng music video
ng themesong ng Diwata. Mga apat na oras din ang layo ng byahe at pagdating nil
a roon ay bahagya siyang napakunot sa lugar na nakita.
Mikay: Sophie, nasan si Seth?

Sophie: Nasa kabilang van ata eh...

Agad siyang bumaba at pinuntahan ito sa kabilang van.
Mikay: Seth, pwede ba tayong mag-usap?
Lumapit naman ito sa kanya at iniwan ang mga kausap.
Seth: Ano 'yun, Mikay?
Mikay: Dito ba ang location?
Seth: Hindi... Sa kabila 'yung shooting... Nag-oorganize lang ang team dito. Bak
it?
Mikay: Bakit dito pa?
Seth: Mikay, ano namang masama? Malaking tipid ito sa production dahil pinahiram
sa 'tin ni Gino ang yate niya at 'yung isla...
Mikay: I-Isla?
Seth: Oo, pasensya na at hindi pa kayo na-brief sa video. Pero kelangan natin ng
magandang isla... 'Yung mukhang underdeveloped at deserted. Hindi ko naman alam
na meron palang lugar si Gino na ganun. Buti na lang nabanggit ko sa kanya...
Parang hindi pa rin mag-absorb sa utak niya ang mga sinabi nito. At napansin na
iyon ni Seth.
Seth: Look, Mikay... I don't know what's going on between the two of you... Pero
kung ano man 'yon... Just try to put it aside... And just try to focus with wor
k right now... Okay?
Bahagya na lang siyang tumango.
Seth: But we're gonna talk about that soon, Mikay... 'coz you can't just go on p
retending that you're okay...
Saka na siya nito iniwan. At naiwan naman siyang natitigilan...
Is she really that obvious?... natanong tuloy niya sa kanyang sarili...
____________________________________________
Habang nakasakay siya sa yate at tumatanaw sa napakalawak na karagatan ay marami
ng pumapasok sa kanyang isipan... Just too many memories... maging mismo dito sa
yate na kinatatayuan niya... Dito nagsimula ang lahat sa kanila ni Gino...
Gino: Excited to see the island?
Naramdaman niyang nasa tabi na lang niya bigla ito. Hindi man nasabi ni Seth ay
alam niyang sumama talaga ito dahil hindi nito kailanman pinagkakatiwala ang ya
te sa iba.
Mikay: I don't even know why you're talking to me right now...
Sinadya niyang hindi ito tingnan.
Gino: Well, I don't know why I'm talking to you either... Can't help it, you kno

w... 'Coz I just found out that you're gonna do a hot scene with your boy toy...
I bet that's gonna be an easy scene for both of you, right?... Knowing that you
just had a practice with him last night... or just this morning...
Hinarap na niya ito.
Mikay: Pwede ba, Gino... Kung wala ka rin lang masabing matino, pwede manahimik
ka na lang?!
Gino: Yeah, I could do that... Anyway, I'm quite excited to go back on the islan
d... There's just too many memories back there...
Mikay: Actually, I'm never really excited at all... Why would I? The place will
just remind me of a relationship that has been a failure, anyway...
Akma na niyang iiwan ito nang bigla itong humawak sa isa niyang braso. Tumingin
siya dito at nagtama ang mga mata nila.
Gino: Don't you miss me?...
Mikay: Why would I even miss you?
Gino: Bakit? Dahil ba mas magaling siya sa kama kesa sakin?
Mikay: Gino... I don't want to make a scene here... Kaya kung pwede lang, tigiltigilan mo na ang pambabastos sakin...
Binilisan na niyang naglakad palayo matapos sabihin 'yon...
____________________________________________
Nang dumating na sila sa mismong isla ay talagang namangha siya sa nakita. Makik
itang well-preserved pa rin ang pagiging underdeveloped ng lugar. Pero ang ikina
gulat niya ay ang villa na nakatayo sa pinakataas na bahagi ng isla.
Napakaganda ng itsura nito. Nagmumukha itong isang palasyo sa gitna ng isang par
aiso.
Seth: Okay, guys! I know lahat tayo mesmerized sa lugar... But please we're here
for work... So, let's now start immediately... Mikay and James get ready na ha.
..
Nagpalit na siya ng damit na maisusuot. Kakaiba ang attire niya ngayon. Isang na
pakanipis na putting tela at napakaiksi. Maluwang iyon sa kanya at walang shape.
Pero kitang-kita ang suot niyang two-piece bikini sa loob. Nude ang color ng sw
imsuit niya para magbigay ng illusion na nakahubad lang siya sa loob. Wala din s
iyang suot na kahit anong make-up para magmukha talaga siyang inosenteng diwata
na nasa isla.
Sa beach mismo ang shooting location nila. Pagdating nila roon ay binasa na siya
ng spray hose. Kaya unti-unti na ring humapit sa kanya ang suot na damit.
Seth: Wag niyong babasahin 'yung buhok ha. Dapat naililipad pa rin ng hangin yan
mamaya sa eksena... Mikay, James... yung eksena ha, no dialogues... Maliwanag n
a ba lahat? Okay! Start na tayo, guys! 'Yung music, i-play na!
"Lights, camera, action!"
Dahan-dahan siyang naglalakad sa dalampasigan... Inililipad ng hangin ang mahaba
niyang buhok... Parang may tinatanaw siya sa 'di kalayuan...

Maya-maya ay lumingon siya at nakita niyang papunta sa kanya si James. Tumakbo s

iya palayo dito. Pero agad din siya nitong nahabol at niyakap siya mula sa likur
an.
Lumingon siyang muli dito at nagtama ang mga mata nila. Unti-unting lumalapit an
g mukha nito sa kanya. Tapos ay dumantay ang labi nito sa gilid ng labi niya. Na
sa pandaraya na ng anggulo ng kamera para magmukhang hinahalikan talaga siya nit
o kahit hindi naman.
"Cut!"
Seth: 'Yun muna ang eksena natin. Proceed na lang muna sa photoshoots. Mataas na
ang araw eh... Carly! Take charge muna ha! Break lang muna ako...
____________________________________________
Kanina pa nakaupo si Gino sa deck ng yate at tanaw na tanaw niya ang mga pinagga
gawa ni Mikay sa ibaba. At kanina rin pa nakakuyom ang mga kamay niya sa nakikit
a. Gusto niyang bumaba at sugurin ang hayop na lalaking nakapulupot sa katawan n
i Mikay.
Gustung-gusto niyang bugbugin ang pagmumukha nito hanggang sa madurog. Bigla nan
amang lumitaw sa isipan niya ang eksenang ito ang kasama ni Mikay sa kama. Napap
ikit siya at huminga ng malalim... Hindi maiwasang magmura ng utak niya sa mga n
aiisip...
Muli siyang lumagok sa alak na hawak...
Seth: Oh, pare! Bakit andaming basag na bote dito?! Anong nangyare? Okay ka lang
ba?
Hindi niya ito sinagot at patuloy lang siyang nakatingin kay Mikay. Sinundan nit
o ang tingin niya...
Seth: Ganda niya noh?
Gino: Sino?
Seth: Yang kanina mo pa tinitingnan... Sabi ko ang ganda niya...
Gino: Syempre artista na eh...
Narinig niyang natawa ito ng bahagya.
Seth: Wag ka ng magkaila, Gino... Halata namang baliw na baliw ka pa rin sa kany
a eh...
Gino: Ano bang pinagsasabi mo, Seth?
Umakbay ito sa kanya.
Seth: 'Wag mong sayangin ang oras, pare....
Gino: Pare, tigil-tigilan mo nga 'ko... Hindi ako natatawa sa biro mo ha!
Maya-maya ay tumigil na rin ito at tahimik na naupo sa tabi niya.
Seth: Nakakapanghinayang lang talaga at 'di kayo nagkatuluyan...

Gino: Wala namang dapat panghinayangan, pare. She's not worth it...
Seth: If she's not worth it for you... Then, someone will find her worth it... A
nd it will not take long before someone else will try to steal her heart...
Hindi siya makapagsalita sa sinabi nito.
Seth: 'Pag nangyari 'yon... Dapat wala kang regrets... Kasi pag meron, then, she
's worth it... Think about it, pare...
Hindi na niya marinig ang mga iba pang sinasabi ni Seth sa kanya. The last thing
he only heard him say was... Someone else will try to steal her heart...
____________________________________________
Votes and Comments are very much appreciated... :)

<center><h1>CHAPTER 38: Second Chance</h1></center>

<hr>
Alas-otso na ng gabi pero patuloy pa rin sa shooting sina Mikay at James. Pinaun
a na ni Seth ang karamihan sa mga staffs and crew sa villa dahil kelangan din ng
privacy sa kasalukuyang eksena. Love scene 'yun na kinukunan mismo sa beach.
Kanina pa nakatayo sa tabi ni Seth si Gino habang pinapanood ang dalawa.
"Cut!"
Seth: Take 4 na tayo and still you're not getting it. James... The kiss will sta
rt from the neck then pababa... What's going on? You've had this kind of worksho
p before 'di ba?...
Gino: Pare, pwede 'wag masyado... Ibang klase na 'yung pinapagawa mo eh...
Mahina niyang sabi.
Seth: Pare, isa ka pa ha... Sino ba kasing nagsabi sa 'yong manood ka? Pwede tum
ahimik ka muna... Okay, start na ulit tayo! Mikay, James...Take 5!
Bahagyang dumadampi ang mga labi ni James sa leeg ni Mikay. At mukhang gustong-g
usto naman ni Mikay. Basang-basa na ang buong damit nito at halos magkadikit na
ang mga katawan nila.
Gino: Seth... Pare...
Mahina ngunit madiin ang pagkakasabi niya.
Seth: Gino... Pwede umalis ka na... Talagang tatamaan ka na sa 'kin... Kanina ka
pa eh...
Bumalik muli ang tingin nito sa eksena....

"Cut!"
Seth: Mikay! Ang stiff mo! Para ka namang pagsasamantalahan eh... Focus, please!
Hindi ka naman totoong hinahalikan ni James ah! Try to relax!
She was looking at him. At napansin 'yon ni Seth.
Seth: Pare, pwede ba... Umalis ka na... Kaya hindi nagagawa ng tama ni Mikay kas
i anjan ka...
Galit na bulong nito.
Hindi na siya umimik at lumayo na lang nang bahagya. He's trying to give them sp
ace. But he's still watching...
Nagsimula ulit ang eksena. Dumidikit-dikit ang mga labi ni James sa leeg ni Mika
y. Then he saw her hand held the back of James' head and she closed her eyes. He
knows that that's her style everytime he tries to do that to her before... Jame
s is touching her cheek. Then, he saw him caressed one of Mikay's legs... That's
it! Hindi na niya kaya. Nagmamadali siyang papunta sa kinaroroonan nila... Pero
naagapan siya ni Seth... Galit na pinigilan siya nito...
Seth: Pare... Hindi mo na siya pag-aari... Pero sa ginagawa mo ngayon, sabihin m
o ulit sa 'kin if she's really not worth it...
Nagsukatan sila ng tingin ni Seth. Pero siya rin ang unang umiwas at agad nang t
umalikod papalayo...
________________________________
Kanina pa ginaw na ginaw si Mikay kahit nakabalot na sa kanya ang makapal na bla
nket. Katatapos lang ng shooting nila ni James at dumiretso na agad sila sa vill
a. Nasa tapat siya mismo ng fireplace at nanginginig...
Seth: Mikay, kelangan mo ng kumain...
Mikay: Mamaya na, Seth... Magtatanggal lang ako ng ginaw...
Seth: Gusto mo ba ipadala ko na lang pagkain mo jan?
Mikay: No, I'm fine... I can manage later...
Nang umalis na ito ay naramdaman niyang may tumabi sa kanya.
Gino: You might need this...
May ipinatong na isang tasa ito sa mesa na umuusok... Hindi niya ito pinansin...
Gino: Hey, are you okay?
Alam niyang nakatingin ito sa kanya. But she just chooses to stare at the firepl
ace... Narinig niyang bumuntung-hininga ito...
Gino: Look... I'm really sorry for the things I said... I wasn't just in my righ
t mind a while ago...
She still didn't respond... Napansin niyang napasabunot ito sa buhok...
Gino: Mikay... Will you please.... talk to me...

She's just too pissed. Hindi pa rin niya ito sinasagot...

Gino: Mikay......... Mikay...........
Nagmamakaawa na ang boses nito... And by the tone of his voice, she can tell th
at he's really sincere...
Gino: Hey... Sori na...
Suddenly, he's touching her cheek... Iniwas niya ang mukha dito at tinanggal ang
kamay nito sa pisngi niya.
Mikay: I just need some space... If you don't mind...
Mahina niyang sabi...
Gino: Mikay...
Mikay: Please... I said I need some space...
Matigas niyang sabi....
Matagal itong hindi na umiimik sa kanyang tabi... Pero maya-maya rin ay wala na
itong nagawa kundi iwan siya...
________________________________
Matapos umalis ni Gino ay si James naman ang tumabi sa kanya.
James: I brought you some food...
He's smiling. And she saw him holding a plate on his hand.
Mikay: Ikaw naman... Nag-abala ka pa... Ako na lang bahala mamaya...
She tried to smile.
James: No, I insist... Napakawalang-kwenta ko naman kung hindi ko aalagaan ang l
oveteam ko 'di ba? Kaya dapat papakainin kita...
Mikay: Thanks... But don't bother...
James: I still insist, Mikaela... Kung gusto mo susubuan na lang kita...
Mikay: No... Sige, I'll eat pero ako na ang susubo, okay...
Pero hindi ito nakinig sa kanya at nagsimula na siyang subuan. Bilang pagod na r
in siya at nakaramdam na ng gutom ay hinayaan na lang din niyang subuan siya nit
o.
James: Sarap 'di ba?
Ngumiti na lang siya dito habang kumakain. At nagpatuloy naman ito sa pagsubo sa
kanya.
He then started telling stories at kahit papano ay naaaliw naman siya. James is
really a nice guy. She can tell that he could be the right man for her. Pero ala
m niyang kahit kaillan ay hindi niya makakayang turuan ang pusong magmahal ng ib
a.... Napatingin siya sa tasang nakalagay sa mesa.... Hindi na ito umuusok gaya
ng kanina... Hiniling niya na sana ganun na lang ang pag-ibig niya kay Gino... P

arang usok lang na maya-maya ay mawawala na rin...

James: Hey, Mikaela... Are you listening?
Mikay: Ah, what? ahm... Y-Yeah... Yeah... I'm listening...
James: Nah! I think you're tired... you better need to rest...
Mikay: Yeah, I think so... I'm really sorry, James...
James: No, it's okay, Mikaela... You're just tired so go to bed, okay?
Nakangiti lang ito sa kanya.
James: I'll just leave you here, then. Pero akyat ka na rin mamaya ha...
Tumango na lang siya at tumalikod na ito.
Akma na rin sana siyang tatayo at tutuloy na sa kwarto niya nang may marinig siy
ang komosyon sa kusina kung saan pumunta si James. Nagmamadali siyang tumakbo at
tiningnan kung anong nangyayari.
Pagdating doon ay nagulat siya sa nakita. James is standing on a corner. May dug
ong tumutulo sa gilid ng labi nito at si Seth naman ay nakahawak kay Gino at hal
atang nang-aawat...
Mikay: What is going on here?!!!
Walang pumapansin sa kanya.
Mikay: James! What is going on?!
James: He hit me!... He just hit me!!!
Tumingin siya kay Gino.
Mikay: Bakit mo ginawa 'yon?!!!
Umalis ito sa pagkakahawak ni Seth at nagmamadaling lumayo sa kanila. Mabilis na
man siyang sumunod dito.
Mikay: Gino! Bakit mo ginawa yon?!.... Gino!
Hindi ito humihinto sa mabilis na paglalakad. Kaya hinabol niya ito at hinawakan
sa kamay. Pilit naman nitong tinatanggal ang pagkakahawak niya.
Mikay: Gino! You can't just hit people and get away from it!!!
Huminto ito sa sinabi niya at marahas siyang nilingon.
Gino: Well, guess what! I just did, Mikay! I just got away from it! So what are
you gonna do about it, huh?!
Mikay: I don't know what's going on with you! Pero please lang! Sana wag kang ma
ndamay ng ibang tao sa kaguluhan ng buhay mo!
Gino: Mikay! Pwede ba! 'Wag kang magpanggap jan na parang maayos yang buhay mo!!
!
Mikay: 'Wag mo akong idadamay! Si James ang usapan dito!

Gino: Si James! James! Seth! Kats! Sino pa, Mikay?! Sino pa?! Ha?!
Mikay: Wala ng sense yang mga sinasabi mo, Gino!... Bukas na lang tayo mag-usap.
..
Akma na niya itong tatalikuran nang magsalita ulit ito.
Gino: Mikay.... Lahat ba sila... Natikman ka na?...
Galit siyang lumingon dito.
Mikay: Wala kang pakialam sa mga bagay na ginagawa ko... and that includes the m
en I'm having an affair with!
Gino: May pakialam ako, Mikay!
Mikay: Wala!!!..... Wala na, Gino! Matagal mo ng inalis ang karapatan na 'yon!
Hindi na niya napigilan ang isang luha sa kanyang pisngi. Napatingin dun si Gino
. Hindi ito nakasagot.
Mikay: What a realization, isn't it? That's the truth, Gino! Wala na tayo... Mat
agal na tayong wala! Eto yung gusto mo, 'di ba?! This has always been your choic
e!
Gino: What do you expect me to do then?! After seeing you having an affair behin
d my back... What do you expect me to do?! Move on and be okay with it, huh?!
Mikay: Exactly! Then, what's the point of you saying na may pakialam ka pa rin s
akin?! When it's been your choice all along to let me go!
Hindi nito pinakinggan ang sinabi niya... Sa halip ay sumisigaw itong nagsalita.
..
Gino: So you're talking about choices!.... When my car got wrecked in the middle
of the road, I had a choice to not ride in your car!... When you invited me ins
ide your condo, I had a choice to say no!... When I saw you in the pool, I had a
choice to not go down and sit beside you!... When I was invited for a hike, I h
ad a choice to not go!... When we were in the tent, I had a choice to not do it!
... When you offered me to have an affair with you, I had a choice to not accept
it!... When Seth borrowed this island, I had a choice to not go!... I always ha
ve a choice, Mikay!!!.... But I always choose to be with you!!! Because I still
love you!!! I still love you!!!..... Ano?! Masaya ka na?!
Nabigla siya sa sinabi nito.
Gino: Mikay!... Two times you have fooled me!....And for two years! I was just d
enying it to myself that I'm so scared to see you again! Dahil baka sa susunod h
indi na ako makalayo sa'yo....Because all this time... Kahit ano pang pagtanggi
ang gawin ko... I know that I haven't really stopped loving you!.... And I was r
ight! Eto nga ako, Mikay! Handang-handa nanamang magpaloko sa 'yo!!...
Mikay: A-Anong ibig mong sabihin?
Gino: Handa na akong makipagsabayan sa mga lalaki mo! Kung dati hindi ko kaya! N
gayon kaya ko na! Dahil mas hindi ko kakayanin 'pag mawala ka ulit sa buhay ko!
Tumulo na ang mga luha nito.

Mikay: G-Gino...
Gino: When we had that affair... Every night, after we make love, it gets harder
for me to sleep beside you... For hours, wala akong ginawa kundi titigan ka lan
g habang natutulog... At lalo ko lang tuloy nararamdaman kung gaano kita kamahal
... That's why I had the need to escape... To get out of there immediately... Pe
ro mas mahirap pala 'yung hindi kita nakikita... Mas mahirap pala 'yung hindi ki
ta nakakasama...
Hindi na napigilan ni Mikay ang mga luha niya...
Mikay: Gino... P-Pag sinabi ko bang wala akong ibang naging lalaki... W-Would yo
u believe me?
Gino: Wala na akong pakialam kung meron man o wala, Mikay... Ganun pa rin naman
eh... My pride's already spilled on the floor... I'm all bruised up... But still
here I am... Begging for a second chance... At kahit ano pa ang gawin kong pagt
akas sa katotohanan... I'm still gonna be crawling back to you...
Mikay: I-I don't know what to say...
Gino: Then, don't say anything...
Nagtitigan silang dalawa. She can see pain in his eyes...
Mikay: H-Hindi ganun kadali ang lahat, Gino... A-After everything that has happe
ned... It's just impossible to pick up the pieces... And I-It's hard to build a
relationship without trust... I'm sorry but this has been too much for me... I-I
have to go...
Sa pagtalikod niya ay narinig niya ulit itong nagsalita...
Gino: You just don't turn your back on me after everything I just said... I don'
t give up without a fight, Mikay... And I intend to win your heart...
Hindi na niya pinansin ang sinabi nito at nagpatuloy na siya sa paglalakad. Paki
ramdam niya ay gusto na muna niyang takasan ang sitwasyon....
________________________________
Hope you like my update...
Votes and Comments are very much appreciated...

<center><h1>CHAPTER 39: Starting Over</h1></center>

<hr>
Nagmamadaling pumasok si Mikay sa loob ng villa. Naririnig niya ang mga tawag sa
kanya nila Seth. Pero hindi niya pinansin ang mga ito at diretso na siyang puma
sok sa kwarto niya.... Pagkasara ay humihingal siyang sumandal sa likuran ng pin
to.
Masyado siyang nabigla sa mga sinabi ni Gino. Hindi niya inaasahan ang lahat ng
mga sinabi nito. Malikot ang kanyang isipan sa kasalukuyan. Hindi niya alam ang
dapat gawin. Ano ba ang dapat niyang gawin? Mahal pa din daw siya nito.... Dapat
ba siyang matuwa? Should she be happy?... When in the first place... it's a lov
e without trust...

Hindi pa rin ito maniniwala kahit anong gawin niyang paliwanag. Basta handa na l
ang daw itong magpalokong muli sa kanya.... Anong dapat niyang gawin? Makakaya b
a niyang patunayan kay Gino ang sinasabi niyang katotohanan? Will she give him t
hat second chance?...
Lumabas siya sa verandah ng kwarto niya... Tumingin siya sa langit... Napakaliwa
nag ng buwan... Kitang-kita niya ang karagatan sa di kalayuan... Hindi maiwasang
dumako ang tingin niya sa yate na nakahinto sa gilid ng dagat... This could hav
e been all different kung gaya pa rin sila ng dati...
All the happy memories are on this island... The bonfire... The games they playe
d... The sweet kisses they've shared... and... and this was the place they had t
heir first dance... There was no music around but their hearts knew the sound of
love....
But those are just memories now... And she's here... standing alone... and she d
oesn't know what to do....
Nagsimulang lumakas ang hangin sa paligid. Sumusunod ang buhok niya sa ihip nito
... Huminga siya nang malalim... At muli niyang inilibot ang tingin sa paligid..
.Dahil doon ay may napansin siyang nakatayo sa 'di kalayuan... Nakatingin ito sa
kanya... Kilala niya kung sino ang taong 'yon... Hindi maaaring magkamali ang p
uso niya...
Nasisinagan ng liwanag ng buwan ang mukha nito... At nakita niya ang mga luhang
tumutulo sa mga mata nito... Nakita niya na nasasaktan din ito... Nakita niya an
g dating Gino na nakilala niya... Kung paano siya tingnan ng buong pagmamahal...
Umiwas siya ng tingin... Pero sa pag-iwas niya ay may kumawalang luha sa mata ni
ya. If this could have been a lot easier, wala siyang ibang gustong gawin kundi
tumakbo palapit at yakapin ito ng mahigpit na mahigpit... Kung ganun lang sana k
adali ang lahat...
She looked at him again... She could tell he's begging for another chance... Wil
l she give it to him? Will she?... Napapikit siya at tumalikod dito.
She can't bear to see the pain in his eyes... Tumulo na ang saganang luha sa mga
mata niya... At pinili niyang 'wag nang lumingon muli at tuluyan na lang lumayo
...
______________________________________
She's hearing the loud splatter of rain from the outside. But she's too tired to
open her eyes... too tired to even move... She just found the comfort while lyi
ng on the well-cushioned and warm bed... She's half-awake, half asleep... And sh
e can smell the aroma of hot choco, freshly-baked bread, eggs, bacon, cheese, an
d there's the sweetness of a cake... Where the heck is that coming from? She's i
n a room as far as she can remember...
Pinilit niyang iminulat ang mga mata niya... At hindi na siya nagtaka ng makita
ang napakaraming pagkain sa bedside table. She had barely eaten yesterday... Sa
nakita ay biglang tumunog ang tiyan niya...

Gino: I heard that...

Gulat siyang napatingin sa verandah ng kwarto niya. Nakatayo ito habang nakating
in sa kanya.
Mikay: W-What are you doing here?!
Gino: Well, I think I should how know how to get inside my own room, right?
Mikay: K-Kwarto mo 'to?!
Gino: Yeah...
Mikay: Bakit dito ang tinuro sakin ng staff?!
Gino: Dahil sinabi ko sa kanila...What's the big deal?... I didn't sleep here la
st night, anyway...
His face has no emotion but she can see fondness in his eyes.
Mikay: Now what? You're talking to me again like nothing happened?
Gino: Why? What happened?
Mikay: Gino... I don't wanna play games anymore... We can't just go on fighting
and then the next day we'll pretend that everything's okay...
Gino: Just to remind you, I said sorry last night and as far as I know we're not
even fighting...
Mikay: So anong tawag mo dun?
Gino: I just had a confession... I just told you that I still love you...
Nakatitig ito sa kanya at hindi niya matagalan 'yon kaya umiwas siya.
Mikay: Look, I-I don't know where do we start from here... What do you want me t
o do?
Gino: If I told you what I want you to do? Will you do it for me?.... If I told
you to love me again... Will you do it?
It's hard to answer the question even though she already knows the answer.
Mikay: No...
He smiled...
Gino: Exactly... That's why you shouldn't be asking that question... Kasi alam k
ong hindi mo rin naman kayang ibigay...
Hindi agad siya makapagsalita.
Mikay: So what's your plan, then?
She needed to ask him that kasi siya mismo hindi alam kung anong dapat gawin...
Gino: Plan? I just told you everything last night... Whatever my plan is, I thin
k I should just need to keep it to myself....
Suddenly, she felt uncomfortable with their conversation...

Mikay: Uhm... Nasan ba sila Seth? Hindi nila ako ginising. Alam ko may taping ka
mi ngayon...
Gino: Nasa baba sila. With the rain outside, tingin mo makakapag-taping pa kayo?
.... Why don't you just eat first?
Lumakad na ito papunta sa bedside table. At isa-isang inayos ang mga pagkain. Th
en, he put everything on the bed...
Mikay: I could just go down and eat there, you know... Hindi ka na dapat nag-aba
la pa...
Gino: You know, sometimes... all you could just say is a simple thank you...
He started putting the food on her plate. And he's also putting food on his plat
e... So sabay pala silang kakain... Maya-maya ay tumingin itong muli sa kanya at
ngumiti...
Gino: Let's eat...
Wala siyang imik na sumunod na lang. She just began eating... inuna niyang tikma
n ang cake....
Gino: You like it?
Tumango na lang siya while chewing her food.
Gino: Ako gumawa niyan...
Bahagya siyang napahinto at napatingin dito.
Gino: Well, I needed to learn how to bake... Yan 'yung weakness mo sa New York n
un 'di ba... You know, I was taking baking lessons secretly back then... I was p
lanning to surprise you with your favorite cheesecake....
Nakangiti itong nagsasalita. He's like remembering a very happy memory... No tra
ces of bitterness... He wasn't able to give her the cake... Kasi... kasi iniwan
na niya ito...
Mikay: Yeah, the cake here is really good... Tastes really good...
Lalong lumuwang ang pagkakangiti nito sa sinabi niya... Then, his stories went o
n... Napakarami nitong kwento... He just seems to be too happy... That she can't
help but to smile... even if it's just a little smile...
______________________________________
After they had their breakfast, they decided to have a cup of choco on the veran
dah. They seem to be pretty okay with each other. Bahagyang nawala ang pagkailan
g niya dito. But there's something about what he's trying to do... He's seems to
be talking to her in a friendly manner.... Magaan lang ang usapan... ni hindi n
a nito binanggit ang mga conversations nila last night... Naisip tuloy niya, if
they could be friends, they'd be like this... Walang pressure, walang problema..
.
While having their casual talk about the weather, they suddenly heard noises dow
nstairs and saw everyone going outside.... Napakalakas pa rin ng ulan sa labas.
At mukhang may balak pa atang maligo ang mga kasamahan nila. She can't help but
smile sa nakikita niya... at napapailing...

Mikay: They're crazy... Pwede silang magkasakit niyan...

Gino: I think they're just having fun...
Natanawan sila ni Seth mula sa baba...
Seth: Hey! Guys! Go down here! The rain's awesome! Come on!
Nagtinginan sila ni Gino...
Mikay: Nah!
Gino: I'll go...
Mikay: No you're not...
Gino: Why not? Halika na...
Hinawakan nito ang kamay niya at hinila siya papunta sa ibaba...
The moment their outside, naramdaman niyang nabasa agad ang damit na suot niya..
. The water's really cold... She can't help but shiver... But it feels great...
The feeling's overwhelming... She has never done this before in her life... and
for the first time, here she is standing side by side with the man she loves whi
le drenched together in the middle of the rain on the island that they both love
....
When she saw others started going down on the beach, she began following them. S
he was about to go near the waves when she felt someone held her arm...
Gino: Be careful... Dun ka lang sa gilid ha...
He whispered... She smiled and just nodded.
Mikay: Okay...
Then, he let her go...
She joined others by the water happily playing like a kid as she's laughing at t
he same time. When she looked back at him... She saw him talking to James... The
n, both are smiling... He may have felt that she's looking at him...As their eye
s met, he smiled... What choice does she have? Her heart is smiling already...
______________________________________
As the time progressed....
Seth and Gino are now both looking at Mikay...
Seth: Pare, ano ng balak mo?
Gino: Just take it slow...
Seth: What do you mean?
Gino: Gaya ng sinabi ko... I'll try to win her heart...
Seth: Pano?

Gino: There's something I haven't done before... dahil masyado kaming nagmadali.
.. I should have done it first before anything else...
Seth: Ano?
Gino: Liligawan ko siya, pare... This time, I'll do what's right...
Napangiti si Seth.
Seth: Good luck, pare...
______________________________________
Hope you follow me on TWITTER: @KATHNIEL_ROX
Votes and Comments are very much appreciated...
<center><h1>CHAPTER 40: The Revelation</h1></center>
<hr>
"Mikaela! Mikaela!"
"Mikaela! Please! This is from TV4... Can you grant us an interview?"
"RPZ Network here! Mikaela! What can you say that you're chosen to be part of a
Hollywood movie?"
Reporters are just everywhere. Bodyguards are around her. Flashes of cameras her
e and there. It's almost blinding her. Good thing she's wearing her dark sunglas
ses... She just bowed her head and tried to keep mum about all of the questions.
..
MJ: Mikaela! Just a couple of minutes please?...
Bahagya siyang napahinto nang makita ito.
Mikay: I'll grant an interview with MJ...
Bulong niya kay Mike. Tapos ay nagpatuloy na siyang pumasok sa van niya. She the
n saw MJ followed her inside. Pagkapasok nila ay tinanggal na agad niya ang sung
lasses. Doon na lamang siya magpapainterview saglit bago sila pumunta sa next l
ocation ng taping nila...
MJ: Everyone's so intense out there, Mikaela!
Mikay: Sinabi mo pa...
MJ: Well, you can't blame them... Hollywood movie 'to and this is different 'coz
you're personally handpicked by the director! Tell me how it all started, Mikae
la...
Naisip muna niyang kumuha ng food sa snack box at kumain ng chocolates. Inalok d
in niya ito.
Mikay: Well, I found out from Seth that the director was actually looking for a
specific Asian character for the movie. So, he convinced me to try it out. And y
ou know, I really wanna go for an audition there. But Mike told me na pwede na d
aw ipadala thru email. So, that's what I did. After a week, I got a call back an
d they told me that I was chosen.
MJ: Really?! Wow! So, ano 'yung reaction mo nung sinabi sa 'yo yun?

Mikay: Syempre, nagulat talaga ako kasi hindi naman talaga ako nag-expect....
MJ: Pero curious ako dun sa audition video mo, Mikaela... Ano exactly ang ginawa
mo dun?
Mikay: Those are just basically compilations of my best scenes on different tele
seryes and movies. I didn't intentionally act for the auditon... Mga compilation
s lang talaga... And aside from my acting, I think they're also very much into t
he way I look... That's why they even asked for different pictures of me... Yung
mga walang make-up, saka 'yung glammed up din...
MJ: So like you said talagang may specific Asian look nga na hinahanap?
Mikay: Yeah... And of course, I feel very lucky and blessed kasi nga I was chose
n...
MJ: So pano na 'yung taping niyo ng Diwata? 'Coz I've heard you'll be leaving ne
xt week na...
Mikay: Uhm... Bale, postponed muna siya... at syempre nagpapasalamat nanaman ako
sa ABS dahil pinayagan nila ako to pursue this another opportunity 'di ba...
MJ: So kelan ulit magproproceed ng taping?
Mikay: Pagbalik na pagbalik ko din, sabak ulit sa taping... Mga one month lang n
aman ako sa New York eh... Bale 2weeks lang 'yung shooting dun tapos yung anothe
r 2weeks, hiningi ko na lang din na bakasyon ko...
MJ: Well, Mikaela, we're definitely looking forward to this Hollywood movie of y
ours. Sigurado akong isa nanaman itong achievement na maipagmamalaki hindi lang
ikaw pero ng buong Pilipino...
Mikay: Well, hopefully... Sana nga maging maayos ang lahat... I think that's it
for now, MJ... I have taping pa eh... Thank you very much...
MJ: No, Mikaela... Ako dapat ang magpasalamat sa 'yo for this interview. It's re
ally an honor.
Matapos nilang magbeso-beso ay umalis na rin ito... At nagsimula nang umandar an
g sasakyan...
Pagdating na pagdating pa lang niya sa location ay inayusan na siya agad at isin
abak sa taping... After a few scenes ay nagkaroon na rin siya ng time para makak
ain... Nang makita siya ni Seth ay nakisalo na rin ito sa kanya...
Tahimik lang naman silang kumakain... Pero hindi siya mapakali. She's dying to a
sk him something... It's been a month now na gustong-gusto niya itong tanungin.
Wala lang siyang lakas ng loob...
Seth: Hey, Mikay! You okay?
Mikay: Huh?... Yeah! Yeah... I'm fine...
Seth: You sure?
Mikay: Yeah...
Nagpatuloy muli silang kumain.
Mikay: Uhm... Seth... Nakatira pa rin ba sina Kats sa bahay mo?

Seth: Busy 'yung mga 'yun ngayon eh... Medyo madalang silang pumunta sa bahay...
Alam mo naman hindi na gaya ng dati na pabanda-banda lang... Ngayon, may mga da
pat ng asikasuhing negosyo...
Mikay: Eh si.... Gino... K-Kamusta naman siya?
Tumingin ito sa kanya.
Seth: Ewan ko ba dun... Mga isang buwan na rin sigurong hindi nagpapakita samin.
.. Pero sanay na rin kami eh... Ganun talaga 'yun pag busy... Mawawala ng isang
buwan, dalawang buwan... Tapos tambay nanaman siya pagkatapos nun...
Wala na siyang masabi kaya tumango na lang siya.
Matagal nang nagiging palaisipan ang ginawa ni Gino. Isang buwan na itong hindi
nagpapakita sa kanya. The last time they saw each other was on the island. Then,
parang bula na lang itong nawala. Ang alam niya kahit papano ay okay na sila...
Ang alam niya ay may balak ito sa kanya after his confession... Ang alam niya t
hey already have something to start over with... But she hasn't heard from him s
ince then... She always wonders whatever happened to him...
_______________________________________
Gino is currently inside his office. There's not much work but he's been trying
to distract his mind from something else for over a month now. Pero may mga pagk
akataon na katulad ngayon ay napapahinto na lang siya sa ginagawa. He was able t
o remember what happened after they got from the island. ...
He was just too excited on how he's gonna pursue her. But he suddenly received a
call from somebody. He immediately rushed to his penthouse to meet up with him.
And he was just too shocked on what he found out.......
Brent: Boss, these are the all the documents. Actually talagang binusisi ko laha
t ng detalye... Kahit mahirap, alam kong sulit na sulit naman ang bayad eh...
Gino: Go on, then...
Brent: Well, for the past two years, Miss Mikaela Maghirang is basically a loner
. Wala siya halos kaibigan maliban na lang sa lagi nitong kasamang road manager
na si Mike. I've collected all her day to day schedules at lahat 'yun ay nasusun
od. Evidences ang mga logbooks, videos from CCTV cameras sa mga buildings or loc
ations na napupuntahan niya. And basically mga behind-the-scenes videos and pict
ures na rin from her teleseryes, movies, commercials, photoshoots at kung anu-an
o pa...
Gino: What else?
Brent: Maliban dun, marami siya actually suitors. Mga nagpaparamdam na may gusto
sa kanya. Most of them are from very rich families here in the country. Pero na
kakapagtaka dahil mukhang ayaw talaga ni Miss Maghirang magpalapit ng mga lalaki
sa kanya. In fact, she even hired three bodyguards with the instructions to not
just guard her from swarming fans but to block her from her potential suitors..
. Mukhang man-hater ata boss eh..."
He didn't respond.
Brent: But of course, she has her loveteam, James Marco. Although, unavoidable n
ga naman na makalapit ito sa kanya, hindi naman sila lumabas na silang dalawa la
ng. Well, merong instances that they go out on group dates. But that's just abou

t it. Ni hindi man lang pumapayag si Mikaela na magpahatid sa condo niya. Every
night and every morning, she goes in and out of her condo alone. Sometimes, she'
s with her road manager. The CCTV records basically don't lie...
He still didn't respond.
Brent: Pero pilit ko rin namang hinahanapan ng butas, boss... Nagbabasakali akon
g baka may itinatago... There were times na hindi ito nakakauwi sa condo... Afte
r making thorough research, napag-alaman kong sa set na pala siya nakakatulog da
hil may taping nanaman or shooting... Very busy girl, boss. But definitely borin
g lifestyle... No clubbing, no vices. She can't even go to the mall dahil kadala
san ay pinagkakaguluhan lang siya. So during her free time, she just goes to the
gym or buys groceries, basically. Then, uwi na sa condo.
Tahimik lang siyang nakikinig sa private detective niya... He recalled the first
time he saw her after two years was at Seth's party and that was the same night
na muntikan ng may mangyari sa kanila sa condo. After that, he hurriedly went t
o his place and made a few calls with a detective. Somehow, he had the gut feeli
ng at that time that he may not be able to get away from her anymore. So, might
as well know whatever happened to her while he's gone...
Gino: Ang mga nirereport mo sa 'kin ay mga whereabouts niya for the past two yea
rs. How about just the recent one?... 'Yung simula nung nagkita kami... That was
one month from now...
Brent: I followed her everywhere, boss. And it's still the same. Kung ano 'yung
mga na-research ko sa kanya, 'yun din ang mga nakita ko personally na ginagawa n
iya. But of course, may exceptions din naman...
Gino: What do you mean?
Brent: She went out on three parties. One was with direk Seth, second was just a
pool party at the house of Seth, and the third one was at Katsumi's party. And
there's also a hiking involved at Mt. Pulag. But I believed na alam mo lahat ang
mga 'to dahil kasama ka sa mga events na yan. And of course, nakita ko rin boss
ang ilang linggo mong pagpunta sa condo niya. Kayo pa lang ang kaisa-isang lala
king dinala niya doon. But aside from that, same flow pa rin ang lifestyle niya.
Basically, a loner...
Nawala na sa isip niya na may nagmamasid pala sa paglabas-masok niya sa condo ni
Mikay. He had even forgotten about the fact that he hired a detective. He'd nev
er thought he'd get a call from him kung kelan handang-handa na siyang paibigin
muli si Mikay...
Gino: Have you already reported everything o may hindi ka pa nasasabi sa 'kin?
Brent: Well, babalik ako dun sa isang situation two years ago...
Napakunot siya.
Gino: I just instructed you to research what happened to her for the past two ye
ars... Not what happened to her two years ago...
Brent: Pasensya na, boss. But I really found something odd.
Gino: Ano 'yon?
Brent: Nagtrabaho pala siya sa isang Advertising agency. At 'yung huling assignm
ent na binigay sa kanya ng boss niya was a meeting with Jao, na anak ni Senator.
..

Hindi na siya kumukurap habang nakatingin sa detective niya.

Gino: Tell me about it...
Brent: Nagtataka ako boss eh... Kasi nakalagay sa document na may meeting siya w
ith Jao na nagmamay-ari raw ng chain of hotels. Well, in fact, wala naman silang
business na ganon. And what's really disturbing is naka-set 'yung meeting sa is
ang motel... And I've had the copy of the video from the CCTV at the basement...
Gino: Where is it?! Nasan 'yung copy?!
Brent: Boss, relax lang... Andito, boss...
Gino: Play it! Gusto ko makita!
He's feeling a loud thump on his chest... He almost can't breathe.........
Then, he started staring at her on the monitor.... She's just alone standing on
the basement. She seems to be afraid... A car suddenly parked... And he gets out
... He's talking... She's talking... And now there's fear in her eyes... She's w
alking backwards... He's following her... Then, she was cornered... Then, he...
his kissing her! Forcefully kissing her!!!... She can't move... He's just too st
rong for her... Then, she manages to fight back.... as she runs away from him...
Brent: Tsk... Tsk... Manyakis talaga yang Jao na yan eh...
He can't talk... He's stunned... He can't move... He can't breathe... Then, tear
s just started flowing in his eyes...
Brent: Boss, okay lang ba kayo? Boss?
He's just standing there... All the tears flooding his eyes...
Brent: Boss?
Gino: Aaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
He started throwing things everywhere.
Brent: Boss, kumalma lang kayo!... Boss!
Gino: Papatayin ko siya!!!!! Nasan siya?! Nasan yung hayop na 'yon?!!!
Brent: Hindi niyo ba alam, boss? Matagal ng wala dito sa bansa si Jao. Tinakasan
niya 'yung kaso niyang sexual harassment sa isang kolehiyala. Pero sabagay tala
gang maimpluwensiya rin kasi sila kaya hindi na rin lumabas sa media ang balita.
..
Hindi agad siya nakapagsalita.
Gino: I think your work here is done, Brent... Makakaalis ka na...
Nang makaalis na ito ay unti-unting nanghihina ang mga tuhod niya... Napaluhod n
a lang siya... What had he done?... Tears still flowing in his eyes... He placed
his hand on his chest.... Ang sakit... Ang sakit-sakit pala...
Gino: Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
He needed to shout.... He needed to do something just to ease the pain...

Two years! Two years! Two long years ang nawala!!! How can he possibly undo the
things that he had done... the hurtful words that he had said to her....
Napakatanga niya!
Gino: Bobo ka, Gino! Bobo ka!!!
If there's only a gun around... He'd try to shoot himself in the head... just to
stop the pain that he feels... But no, he doesn't deserve to die... It'll be so
easy for him if that happens... He deserves to be punished... He deserves to be
tortured...
Dapat niyang maramdaman lahat ng paghihirap na naramdaman ni Mikay... 'Yung mga
pagkakataong mag-isa lang ito sa condo... 'Yung sinisikap nitong magpakatatag pa
ra lang mabuhay... 'Yung mag-isa itong umiiyak habang nakahiga sa kama... 'Yung
mga pagkakataong mag-isa itong kumakain...
Gino: Mikay....
Siya rin pala ang mananakit sa kaisa-isang babaeng minahal niya... prinotektahan
at inalaagaan ng sobra-sobra...
Flashbacks came on his mind... "Gino, muntikan na niya akong pagsamantalahan!"
"Mikay, I said the only decent thing that you could do is to admit it!!!!..."
Napapikit siya sa alaalang 'yon... There's just too much pain he had caused her.
.. Hindi siya karapat-dapat para sa babaeng minamahal niya... Hindi kailanman...
_______________________________________
Sec.: Ahm... Sir?... Sir?... Sir Gino?
His mind came back to the present...
Gino: What is it?
Sec.: Ah, eto po 'yung mga pinapapirmahan ng branch natin sa Ilocos...
He started signing the papers...
Gino: Ahm, Bianca... Kamusta pala 'yung pinapapaayos ko sa 'yo?
Sec.: 'Yun po ba? Bale, ifa-follow-up ko na lang siya ulit later...
He looked at her.
Gino: Can you do it now?
Sec.: S-Sure... Sure, sir... Ngayon na po... Sige po...
He was about to give up... For over a month, pinag-isipan niyang mabuti kung sus
uko na ba siya o susubok pa... For over a month na hindi niya ito nakikita, lalo
lang niya itong minamahal... Sa tuwing naiisip niya lahat ng pinagdaanan nitong
paghihirap, lalo lang siyang nangungulila dito...
Then, he remembered what happened on the island... They had something there... S
omething little to hold on to... Something little to start over with...

Sec.: Ah, Sir, okay na po...Tumawag na po ako... And confirmed na po this time..
. Flight 237 bound for New York, 7am tomorrow night...
Gino: Thanks, Bianca...
Now, he's giving his one last shot... If it's not gonna work this time... Then,
he'll let her go...
_______________________________________
Hope you like this update!
And please leave your Votes and Comments...
<center><h1>CHAPTER 41: The Pretending</h1></center>
<hr>
Mikay is currently appreciating the beauty of New York habang nakasakay siya sa
limousine na sumundo sa kanya sa airport. The last time she was here was five ye
ars ago. How time flies by so fast. She was just 18 back then...
Sa nakikita niya ay papunta sila sa Upper East Side ng Manhattan kung saan dito
halos nakatira ang mga may sinasabi sa buhay. The production team had arranged e
verything for her including her own apartment. Apartments there are different, o
f course.
After just a few minutes ay narating na nga nila ang tutuluyan niya pansamantala
. Sa panlabas na itsura ay makikitang kapareho lamang ito ng mga katabing apartm
ent. May kanya-kanyang few steps na hagdan sa labas papunta sa main door. Then,
sa itaas ay may maliit na balcony.
Pagpasok naman niya ay tumambad na sa kanya ang isang napakaluwang na fully-furn
ished na loob. Everything is in there. May nakikita rin siyang mukhang mga gifts
or freebies na nakabalot pa....
She can't deny the fact na excited siya sa next step na gagawin niya sa buhay ni
ya. It's quite liberating to feel na kayang-kaya na nga niya. Pero hindi pa rin
naman maaalis ang kalungkutan na meron siya. Kung sana ay hindi lang ito sumuko
agad... If he's only here....
Her mind was disturbed by a ring on her phone...
Mikay: Hello?
Ryan: Hello, Mikaela?
Mikay: Yeah... Who's this?
Ryan: This is Ryan, your road manager here...
Mikay: Oh yeah! Mike already told me about you...
Filipino rin ito na naka-base sa New York.
Ryan: Really... Well, that's good, then...
Mikay: So, what's gonna be up?
Ryan: Well, may welcome party kasi mamaya sa isang club just downtown manhattan.
.. Actually, a couple of blocks away from your apartment... It's very important
for you to come lalo na at andun lahat ang co-stars mo.

Mikay: Sure! I'd definitely wanna go... Where is it gonna be again?

Ryan: Well, at Cielo around 7pm. Know that place?
Mikay: Yeah, I know that... Okay, I'll see you, then... Bye!
_____________________________________
She just chose to wear a simple attire. Just a plain light teal above the knee d
ress na pinatungan niya ng black coat. With the kind of weather in New York, it'
s just definitely necessary to wear a coat...
Pagkapasok niya sa loob ng club ay nakita na niya agad si Ryan. Mukhang mga nasa
late twenties pa lang naman ang itsura nito and he actually looks good.
Ryan: Hello! Mikaela! Oh my! You look amazing!
Mikay: And so do you!
Nagbeso-beso sila.
Maya-maya ay diretso na siya nitong ipinakilala sa mga producers, director at sa
mga kapwa niya artista. Nang mapagod na ay niyaya na siya nitong umupo sa isang
maliit na mesa at nagsimulang magkwentuhan about everything that's going on in
New York... Sa tantiya niya ay may kung ilang oras na rin silang nag-uusap.
Ryan: Well, I guess that's just about it naman... Ang daldal ko noh... Pasensya
na if I talk too much. Bihira na rin kasi akong nakakapag-tagalog dito eh at wal
a namang mga pinoy akong nakakausap...
Napangiti siya.
Mikay: Ano ka ba? Okay lang. Nakakaaliw ka nga eh...
He sipped a bit of his drink nang biglang tila may naalala ito.
Ryan: Oh! I almost forgot! May pinoy friend pala ako dito... Wait, you should me
et each other. Para naman hindi lang tayo ang nag-uusap dito.
Tila may hinahanap ito sa paligid. Nang makita nito ang hinahanap ay sumenyas it
o. Sa bandang likuran niya ang sinenyasan nitong tao kaya hindi na siya nag-abal
ang lumingon pa.
Ryan: Eto na siya... Mikaela, I'd like you to meet Gino, an acquaintance I've me
t a few days ago... Gino, this is Mikaela, an upcoming actress in Hollywood...
Mulat na mulat ang mga mata niya sa pagkabigla. Biglang nanuyo ang lalamunan niy
a. But Gino seems to be keeping his cool well. Ni hindi ito nakikitaan ng pagkag
ulat. In fact, he's smiling at her...
Ryan: Hey! You guys know each other?
Saka pa lang siya nakabawi sa pagkabigla... Magsasalita na sana siya... Pero inu
nahan siya nito...
Gino: No... Actually, it's just now that I've met her...
Napakunot siya. But he's just smiling.
Gino: Hello, Mikaela... It's nice meet you...

Ryan: Hey, Mikaela! You alright?

Mikay: Ahm... Y-Yeah... Y-Yeah... Nice to meet you too...
Ryan: Mikaela, Gino here is a very successful business tycoon, one of the riches
t in the world... Dapat proud tayo 'coz he's a pure Filipino 'di ba?
Mikay: O-Oo naman...
Hindi na ito nakangiti. Pero mahahalata namang kanina pa ito naaaliw.
Gino: How 'bout you, Mikaela... Bakit mo naman naisipang subukan ang Hollywood?
Mikay: W-Wala naman... Naisip ko lang na subukan... But I wasn't really expectin
g much...
Bahagya naman itong tumango.
Hindi niya alam kung anong trip ng lalaking 'to. Pero kung 'yun ang gusto niya.
Then, makikisakay siya...
Mikay: Eh ikaw, anong ginagawa mo dito? Of all clubs, why did you decide to go h
ere?
Gino: I'm here basically every night...
Ryan: Mikaela, he's the co-owner of this place... Of course, he'll be here every
night...
May pinipigilan nanaman itong ngiti sa mga labi... Samantalang siya, she's tryin
g everything to keep her cool dahil sa totoo lang naiinis na siya sa pangtri-tri
p na ginagawa nito.
Nag-excuse sandali sa kanila si Ryan dahil may tumatawag sa cellphone nito. Nang
makaalis ay hinarap na niya si Gino.
Mikay: What are you trying to do?
Gino: What?
Nagmamaang-maangan nitong tanong.
Mikay: Gino, wala akong panahon sa mga ginagawa mong pangtri-trip... Kaya pwede
ba umayos ka...
Madiin niyang bulong dito. Bahagya itong lumapit sa kanya.
Gino: Look, you're introduced to me like you're someone that I don't know... Why
don't you just go with the flow?
Magsasalita pa sana siya pero agad nang dumating si Gary...
Ryan: I'm sorry that was my fiance... Kinukulit nanaman akong umuwi na...
They didn't respond. Nagtititigan lang silang dalawa. Parang nag-uusap ang mga m
ata. Buti na lang hindi nakakahalata si Ryan...
Ryan: How 'bout you, guys? Sa sobrang pagka-busy niyo, do you still find time to
have partners?

Gino: Well, that depends on what kind of partner would that be...
Ryan's laughing...
Ryan: Ikaw talaga, Gino... No wonder you're still single... Mukhang nag-eenjoy k
a eh...
Gino: Hindi rin... Mahirap din ang single life, pare...
Ryan: What do you mean? So, are you telling me... It's not your choice to be sin
gle?
Gino: Yeah, you could say that...
Ryan: Ang labo mo naman, pare... How's that?
All throughout their conversation, nakatitig lang ito sa kanya.
Gino: I guess... I haven't been able to move on from my ex-girlfriend yet...
Ryan: Whoah! Mahirap nga yan, pare! 'Di ba, Mikay?
Mikay: H-Huh? O-Oo, mahirap nga...
Ryan: Well, we can ask you, Mikaela... On a girl's point of view, ano sa tingin
mo ang paraan para makalimutan mo ang ex mo?
What is going on? She doesn't like the situation that she's in. But the guys see
m to be interested on what she's gonna say...
Mikay: Uhm... Uhm... I-I don't know... I g-guess, time can only tell...
Umiiwas siya sa tingin nito sa kanya. She tries to look at Ryan only.
Ryan: Yeah, I think you're right... as they say time heals all wounds...
Gino: But what if I'm not willing to move on?... What if I don't want to forget?
... What if I still love her?
Ryan: Malala na yan, pare! I think you have to do something about it...
Gino: Mikaela... What do you think should I need to do?
She really can't look directly at him...
Mikay: I don't know... I think maybe it just depends on why you two broke up...
Ryan: Yeah, she has a point. You said you still love her. But why did you break
up? If you don't mind me asking...
Gino: I've done a very big mistake... I didn't trust her much...
Unti-unti na siyang tumingin dito. At nakita niya ang seryoso nitong tingin sa k
anya.
Ryan: Whoah! You didn't trust her? So you thought she had done something? Ang ak
ala ko pa man din ikaw ang dahilan...
Gino: Exactly, ako nga ang dahilan kaya kami naghiwalay... I just didn't trust h

er... That's the problem...

Ryan: So are you planning to do something about it? Are you gonna try to get bac
k with her?
Gino: That depends if she wants to... What do you think, Mikaela? Should I try t
o get back with her?
This is one of the most uncomfortable situations she's ever been. She's like on
a hot seat. But she has to keep her composure. Tumingin na siya dito.
Mikay: Well, do you want to get back with her?
He smiles.
Gino: I'll give up everything I have right now... Just to be with her...
Ryan: Wow! What a lucky girl! But please don't give up everything... You're wort
h billions of dollars, bro!
Gino: Money is worth nothing if I don't have her... Anyway, I'm just really hopi
ng she'll forgive me...
Mikay: I think, maybe, she can forgive you... But the question is, does she stil
l love you?
Ryan: Tama ka nanaman sa tanong na yan, Mikaela... What are you gonna do, pare?
Pano kung hindi ka na niya mahal?
Gino: I'll make her fall in love with me...
Ryan's laughing again.
Ryan: How?
Gino: By trying to leave everything behind... and starting all over again... Jus
t like two strangers who don't seem to know each other...
Ryan: You're really funny, bro!...
Maging siya ay napapangiti na rin...
Mikay: Well, good luck on that...
He smiles back...
Gino: Yeah, I need that from you...
Okay, if that's what he wants. Then, she'll go with it.
For hours, nag-uusap sila na parang bagong magkakilala lang. He's asking everyth
ing about her. Her wants, favorites, mga hilig niyang gawin, her activities... S
o, she just returned the favor and started asking everything about him as well..
.
And to her surprise, she finds it pretty refreshing. They look like two people t
rying to get to know each other... But there are times na hindi nila napipigilan
g mapangiti sa pretending na ginagawa nila...
Ryan: Ahm, guys, it's already 1am... I think I should better be going...

Mikay: Yeah, ako rin... The shooting will start tomorrow... So, I think I should
go...
Tumayo na agad siya.
Gino: Hatid na kita...
Tumayo na rin ito agad.
Mikay: Huh? Wag na... Malapit lang naman ako dito eh...
Ryan: I think Gino's right, Mikaela... Pahatid ka na lang... It'll be much safer
for you...
Wala na siyang nagawa. It'll be obvious pag pilit siyang tumanggi...
_____________________________________.
Tahimik lang silang naglalakad habang papunta sa apartment niya... Mukhang nagpa
pakiramdaman silang dalawa...
Gino: Kamusta ka sa apartment mo?
Mikay: Okay naman...
Gino: Mag-isa ka lang ba dun?
Mikay: Yeah...
Gino: Ayos ka lang naman?
Mikay: Ayos lang naman...
Then, silence fell over again...
Pagdating nila sa tapat ng apartment ay huminto na sila...
Mikay: So, I'll just go inside, then...
Alam niyang nakatingin ito sa kanya. Pero hindi talaga siya makatingin ng direts
o dito...
Gino: Okay...
Tumalikod na siya at akmang papasok na...
Gino: Ahh... Mikaela...
Lumingon siya dito...
Mikay: Yeah?
Gino: Can I have your number?
Mahina lang ang pagkakasabi nito.
Hindi niya mapigilang hindi mapangiti sa sinabi nito. She knows hindi naman tala
ga alam ni Gino ang number niya dito sa New York. Pero sa ginagawa nila, mukhang
nagsisimula pa lang talaga sila at hindi magkakilala...

Mikay: Sure...
He gave his phone. And she typed her number there...
Then he smiled...
Gino: I'll call you...
Mikay: Okay...
Gino: Ah, sige... Mauna na ako ha... Just make sure to lock your door after you
get in, Mikaela...
Then, he turned his back.
Mikay: Uhm, Gino...
Lumingon naman ito agad.
Gino: Yeah?
Mikay: It's Mikay... Just call me Mikay...
Lumuwang ang pagkakangiti nito sa kanya...
Gino: Well, goodnight, Mikay...
She's smiling as well...
Mikay: Goodnight, Gino...
_____________________________________
Hope you like my double update sa araw na 'to...
Comments and Votes po ah... Salamat!
Hope you follow me on Twitter: @itsailsworld
<center><h1>Wattpad</h1></center>
<hr>
<center><h1>CHAPTER 43: The Pursuance</h1></center>
<hr>
And it all started there. Lumipas ang isang linggo and every morning, they'd go
biking around Central Park. It's just usually moderate kind of biking. 'Yung tip
ong para lang silang namamasyal. They'd also have their breakfast usually kung s
aan lang sila mapapadaan. Sometimes, they'd eat in a coffee shop o kaya naman sa
mga hotdog stand or food trucks. It's something she looks forward to everyday.
She's happy waking up and going to the balcony para makita niya agad ito. Ito la
gi ang unang nagigising sa kanila. Usually, he'd sit on a chair with a cup of co
ffee by the near table and a newspaper on his hand. Pasikreto siyang napapangiti
sa itsura nitong magulung-magulo ang buhok habang laging naka-pajama at walang
suot na pang-itaas.
Kapag nakikita na siya nitong gising na ay bibitawan nito ang hawak na dyaryo at
lalapit sa malapit sa gawi niya and he'd greet her. He'd tell her how beautiful
she looks in the morning. Or sometimes, he'd throw flowers in her balcony. Pagp
unta niya doon ay 'yun ang una niyang makikita. She'd picked it up and would try
to smell it. Only to find out na nasa kabilang balcony si Gino at nakangiting p

inagmamasdan siya.
While smelling the flower, she'd try to smile back. Then, they'd have a casual c
onversation. Hangga't kaya niya ay hindi na niya ito masyadong tinatarayan. She'
ll give him a chance. Iyon naman ang gusto niyang mangyari 'di ba... na sana bal
ang-araw ay sila pa rin.......
_____________________________
Pagod na pagod si Mikay after shooting. Paglabas niya ng set ay natanawan na niy
a agad si Gino na nakatayo sa tabi ng sasakyan nito. Nakita na rin siya nito and
he smiled. Pakiramdam tuloy niya nawala lahat ng pagod niya. He's been doing th
at for a week now. Lagi siya nitong sinusundo pagkatapos ng shooting niya...
Lumapit na ito agad sa kanya at binuhat ang mga bitbit niya. He also opened the
car for her. Kung ano ito dati ay ganun pa rin naman ito ngayon.
Gino: Kumain ka na ba?
He asked her while driving.
Mikay: Oo eh. Lagi naman kasing maraming food sa set...
Gino: Buti ka pa kumain na...
Mikay: Oh, bakit hindi ka pa kasi kumain?
Gino: Kala ko kasi hindi ka pa kumain... Gusto ko sana sabay tayo...
Mikay: 'Di ba nasabi ko naman na dati pa sa'yo na dun na talaga ako lagi kumakai
n?
Gino: May choice ka naman na 'wag ka na lang kumain dun eh... para sabay na lang
tayo...
Mikay: Bakit naman ako makikisabay pa sa'yo kung meron na ngang mga food dun 'di
ba?
Bahagya itong lumingon sa kanya.
Gino: Ganun ka ba talaga ka-insensitive, Mikay?
Mikay: Anong ibig mong sabihin?
Gino: Hindi pa ba maliwanag lahat sa 'yo tong mga ginagawa ko?
Hindi siya makaimik.
Gino: I told you before that I'm going to win you back... That is what I'm doing
right now! Nililigawan kita, Mikay!
Mikay: Nililigawan mo ako?
Gino: Oo, Mikay! And I expect an answer pagdating ng araw... I can't just go on
doing this tapos wala akong maririnig na sagot mula sa'yo...
Mikay: Nagmamadali ka ba?
Mukhang frustrated na ang reaction nito.

Gino: Kung magiging honest ako sa tanong mong yan... Oo, nagmamadali ako!... Kas
i hindi ko na kaya...
Mikay: Anong hindi mo na kaya?
Gino: Hindi ko na kayang nakikita lang kita pero hindi kita pwedeng hawakan... H
indi kita pwedeng yakapin o halikan... 'Yung nakakasama nga kita parati pero hin
di naman kita pwedeng matawag na akin... Hindi ko na kaya 'yung ganyan!... 'Yung
parang... 'yung parang... hindi mo na ako mahal!...
Umiwas siya ng tingin dito at lumingon siya sa bintana. Pilit niyang itinatago a
ng ngiti. Nang makabawi na ay...
Mikay: Grabe ka naman! One week ka pa lang namang nanliligaw ah...
Gino: One week pa LANG? Mikay, Ikaw lang naman kasi ang naging girlfriend ko eh.
.. Ngayon lang ako sumubok na manligaw kasi hindi naman kita naligawan dati... H
anggang kelan ba dapat ang panliligaw?
Napangiti siya.
Mikay: Syempre, depende... Minsan 2-3months o kaya 1-2years...
Gino: Months?! Years?!.... Mikay.... Hindi mo naman gagawin sa 'kin 'yun 'di ba?
Parang nagmamakaawa ang boses nito.
Mikay: Depende... Kasi gaya nga ng sabi mo dati 'di ba... Marami ka ng kakumpite
nsiya sa 'kin... Syempre kelangan mong maging lamang sa kanila...
Gino: Just forget I even said that!
Mikay: Alin?
Gino: 'Yung sinabi kong makikipagsabayan na ako sa mga... sa mga lalaki mo... Ju
st forget that...
Mikay: B-Bakit?
Gino: I'm sorry, okay! I'm sorry!
Mikay: Sorry for what?
Napabuntung-hininga ito.
Gino: Let's just talk about it some other time. This is not the right time, Mika
y...
Nahalata niyang seryoso talaga ito sa sinabi. Kaya hindi na lang siya nagpumilit
at nanahimik na lang. Besides, she's really tired. She needs to rest at baka ma
gkasakit pa siya... She can't let that happen......
Nang marating na nila ang apartment ay nauna na itong bumaba at pinagbuksan siya
ng pinto ng kotse. Akmang sasakay na sana itong muli ng sasakyan nang tinawag n
iya...
Mikay: Ah, Gino...
Lumingon ito sa kanya...

Mikay: May leftovers pa naman sa ref... I can just reheat it...

Gino: You're inviting me for dinner?
Mikay: If you want to...
Gino: Why wouldn't I want to? I've been waiting for you to invite me in...
Saka ito ngumiti...
Pagkapasok nila sa loob ng apartment niya ay muli itong nagsalita...
Gino: Ang luwang pala ng apartment mo ah... Mas maluwang 'to kesa sakin sa kabil
a...
Mikay: Anong ibig mo nanamang sabihin?
She opened the fridge and took the container... And placed it on the oven...
Gino: Pwedeng-pwedeng tumira ang dalawang tao dito ah...
Nilingon niya ito...
Mikay: Don't even think about it...
Gino: What?... I'm just sayin...
Mikay: No way!
Gino: Tipid din sa bayad ko sa apartment ko sa kabila kapag...
Nakangiti ito ng nakakaloko...
Mikay: I said no way! And don't even think about it! Saka pwede ba, Gino... Ikaw
? Iniisip ang pagtitipid?! You must be jokin'... Alam mo, gutom lang yan kaya k
umain ka na....
Inihain na niya ang container sa mesa. Agad naman itong umupo at nilantakan ang
pagkain...
Gino: You cook this, right?
Mikay: Yeah...
Gino: God! I miss you!
Mikay: Huh?
Gino: Ahh... Ang ibig kong sabihin... I miss your cooking...
Mikay: Hay naku! Kumain ka na nga lang... Dami mo pang sinasabi eh...
Parang hindi nito pinansin ang sinabi niya.
Gino: Pero pwede rin naman... Talagang miss na rin naman kita eh...
Mikay: Ano? Gusto mo pa bang makapag-dinner ulit dito?
Gino: Oo naman!

Mikay: Kung ganon, umayos ka! 'Wag 'yung para kang nang-uuto...
He's just smiling. Then, parang bigla itong nag-shift ng gear habang kumakain at
biglang naging seryoso na rin itong kausap. He opened up conversations about he
r whereabouts for the past two years... At wala siya ikwinento kundi mga happy m
emories lang...
Mikay: Oh, anong nginingiti-ngiti mo jan?
Gino: Wala naman... Natutuwa lang ako na naging masaya ka rin pala sa mga panaho
ng wala na ako sa buhay mo...
Mikay: Aba! Oo naman noh! Ano bang tingin mo sa sarili mo? Syempre hindi rin nam
an ako papayag na maging malungkot na lang...
Bahagyang lumungkot ang mukha nito sa sinabi niya. Tahimik na lang nitong inubos
ang kinakain...
Gino: Yeah, you're right...Ah, Mikay... I think I should go... Kelangan mo na ri
ng magpahinga eh...
She looked at the time and it's already 10pm.
Mikay: O sige... Maaga rin kasi taping ko bukas eh...
Hinatid na niya ito sa labas ng pintuan... Pero lumingon itong muli sa kanya. At
nakatingin lang sa mukha niya.
Mikay: B-Bakit?
Gino: W-Wala naman... I just want to kiss you sana...
Mikay: Oy, Gino! Wag kang ambitious ha! Kiss?! Agad-agad? No way! Sorry pero iba
na tayo ngayon dun sa set-up natin two months ago... Kalimutan mo na 'yon! Amne
sia mode na ako sa bagay na 'yon!
Gino: Kahit kiss lang sa cheeks?
Mikay: Cheeks?... Kung cheeks pwede! Linawin mo kasi... Hindi 'yung basta ka na
lang manghihingi ng kiss...
Gino: But if I'm gonna be honest again... I really don't wanna kiss you goodnigh
t...
Mikay: Huh? Alam mo ang gulo mo... Ano ba talaga?
Gino: I don't wanna kiss you goodnight... 'coz if I kiss means this night is ove
r... and I just don't wanna say goodbye...
Mikay: Ay! Ewan ko sa 'yo! Choosy ka pa! Iwan na nga kita jan!
Sinara na niya agad ang pinto.
Gino: Mikay! Wait!
Nakasara na ang pinto pero nakasandal pa rin siya sa likuran. May mga glass part
s ang pinto kaya alam niyang naaaninag siya ni Gino sa labas. Naramdaman niyang
sumandal din ito sa pinto sa labas...
Gino: Mikay... Don't just leave me here standing at your door... when this night

can lead to so much more... I wanna hold you... I wanna touch you... I wanna ki
ss you... But I just don't wanna kiss you 'goodnight'...
Her heartbeat is racing fast... And she just can't help but to close her eyes an
d smile...
"Soon, Gino... Soon... But not now... not yet...," Her mind whispers...
______________________________________
Votes and Comments are very much appreciated... ^___^
<center><h1>CHAPTER 44: A Visit</h1></center>
<hr>
Gino: Mikay! San ba ilalagay tong Jimmy Choo mo?!
Sumisigaw na ito dahil sa ingay ng vacuum na ginagamit nito sa 2nd floor ng apar
tment. Samantalang siya ay nasa ibaba naman at kasalukuyang nakahiga sa sofa sa
sala at nagbabasa ng favorite niyang Elle magazine...
Mikay: Ilagay mo sa closet!
Isang linggo nanaman ang nakakaraan. At dahil nga sa 2weeks lang ang shooting ay
huminto na rin ang mga kasamang free services sa kanyang tinitirhan. Wala na an
g mga cleaning services at pati na rin ang laundry. Maging ang upa ay siya na ri
n ang nagtuloy.
Gino: Eh etong mga bags mo?!
Napapairap na si Mikay. Kanina pa ito tanong ng tanong.
Mikay: Ano ba, Gino?! Kanina ka pa tanong ng tanong ah! Ilagay mo na lang kahit
saan! Free service ka nga, ang kulit-kulit mo naman!
Gino: Gusto ko lang naman marinig ang boses mo eh!...
Mikay: Hay naku! Mang-uto nanaman ba?!
Ilang araw na rin itong nagboboluntaryong maglinis ng apartment. Maging ang laun
dry ay hinahayaan na rin niyang ito ang gumagawa. But she just makes sure she se
parates the garments that need to be separated. Siya na lang ang maglalaba sa mg
a 'yon.
Buti naman at tumahimik na rin ito at wala na siyang ibang naririnig kundi ang i
ngay ng vacuum. Nagpatuloy na siya sa pagbabasa....
Pero matapos ang ilang sandali ay muli nanaman itong nagsalita.
Gino: Tapos na akong maglinis! Maglalaba na ako, Mikay!
Hindi na lang niya pinansin ang sinabi nito. Kadalasan ay ganun ang ginagawa nit
o. He's trying to report the things he's doing upstairs.... Maya-maya ay narinig
na niya ang ugong ng washing mashine......
Gino: Etong black coat mo?! Lalabhan ko rin ba?!
Mikay: 'Wag! Dry clean yan! Just leave it!
Gino: Okay!
Then, she remembers something. Nasa pinakailalim ang black coat na 'yun. At 'yun

g mga underwear niya nasa ibabaw lang nun. Nanlaki ang mga mata niya at nagmamad
ali siyang umakyat sa taas.
At tama nga ang hinala niya... Bula-bula ang mga kamay ni Gino at hawak ang isan
g maliit na pink garment habang nakangiti nitong tinitingnan iyon....
Mikay: OH MY GOD!!!!! Anong ginagawa mo?!!
Bahagyang nagulat ito. Pero nakabawi rin agad at ngumiti sa kanya habang hawak p
a rin ang garment....
Gino: Ang cute! It's just too small...
Mikay: Hindi ko sinabing labhan mo ang mga yan! I made sure I separated them!
Gino: I know... Pero what's the point?... It's not like I'm not doing this befor
e...
Mikay: Pero iba na ngayon, Gino!
Gino: It's still the same to me, Mikay... Kahit ano pang sabihin mo... It's stil
l the same!... You're still the same girl that I love... And if I need to wash y
our underwear, I'll do it!... I'll do it because I love you, okay?
Nagsukatan sila ng tingin. Lalaban pa sana siya nang biglang may tumunog sa door
bell.... Iniwan na niya ito at pinuntahan na niya ang main door... Pagkabukas ni
ya ay nagulat siya sa nakita...
Mikay: J-Julia!
Julia: Mikay!
Then, they hugged each other so tight. Matagal ang yakapan na 'yon. Parang sinus
ulit nila ang mga pagkakataong hindi sila nagkasama...
Pagkatapos nilang magyakapan ay may mga luha na sa kanilang mga mata...
Mikay: I missed you!
Julia: Miss na miss na rin kita, Mikay!
Nang makaupo na sila sa sala ay nagsimula na silang magkamustahan. But basically
they know pretty much what's going on with each other's lives. For the past two
years na nasa Amerika ito ay lagi silang may communication thru skype. Kaya pak
iramdam niya ay kasama pa rin niya ito sa mga panahong kailangang-kailangan niya
ng masasandalan.
Mikay: So, kamusta naman si Sam?
Si Sam ay ang fiance nito. Isa ring Filipino at real estate broker ng mga A-list c
ustomers sa LA. Masaya siya para dito dahil sa wakas ay nahanapan na rin nito an
g lalaking karapat-dapat sa kanya.
Julia: Ayun, dinalaw ang parents niya sa New Jersey. He'll introduce me to them.
And I'm just so excited, Mikay!
Mikay: So ibig sabihin pala niyan, you're not gonna spend the night here...
Julia: Aw! I'm sorry, Mikay... Talagang pinilit ko lang talagang dumaan muna dit
o dahil andito ka nga... But don't worry; we're going to the Philippines this Ch

ristmas naman eh!

Mikay: Sinabi mo yan ha!
Julia: Oo naman! Promise!
Maya-maya ay may narinig silang mabilis na yabag na pababa ng hagdanan. Then, Gi
no is standing there looking so gorgeous with his messed up hair wearing nothing
but his boxers at puro bula ng sabon ang kamay...
Gino: Ah, Julia... Ikaw pala... Kala ko kasi kung sino na 'yung kumatok nung hin
di ka na umakyat, Mikay...
Halatang gulat na gulat si Julia... Napakamot ng ulo si Gino...
Gino: Ah, Sige ha... Mag-usap na lang muna kayo... Itutuloy ko lang maglaba...
Nang nakaalis na ito ay sinita siya ni Julia...
Julia: What the heck was that?
Mikay: What?
Julia: Ugh! Don't give me that look, Mikay! What was that? May hindi ka ata naku
kuwento...
Mikay: I just didn't have time simula nang dumating ako dito sa New York...
Alam na nito ang lahat ng mga nangyari sa kanila ni Gino simula nang muli silang
magkita. She's even aware about the secret affair that they had. But she just t
old her about it when the affair was over. Alam kasi niyang hindi ito papayag sa
desisyon niyang iyon.
Julia: Then, I guess you have time now...
She started telling her everything that happened in New York. Tahimik lang naman
itong nakikinig...
Julia: No wonder blooming na blooming ka ngayon, Mikay... Have you seen yourself
in the mirror lately?
Mikay: Yeah, and I don't see any difference... Why?
Julia: You look like a woman madly in love, Mikay...
Natawa siya sa sinabi nito.
Mikay: Even if I am... It doesn't matter, anyway...
Hinawakan nito ang isang kamay niya.
Julia: Try to give him a chance. Sa tingin ko naman, he's damn serious on trying
to win you back... You both deserve to be happy, Mikay...
Mikay: I guess you're right... Pero syempre kelangan ko munang i-enjoy ang panli
ligaw niya 'di ba...
At sabay na silang nagtawanan.
After having a long talk ay bumaba nang muli si Gino na may pang-itaas ng suot a

t sinabi nitong tapos na daw itong maglaba at magluluto na raw. Hindi na rin nam
an siya pumayag na hindi ito tulungan.
Habang si Julia ay nakaupo lang sa may tabi ng counter sa kitchen, sila naman ni
Gino ay busy sa paghahanda ng mga lulutuin. May kanya-kanya silang putahe na il
uluto...
Gino: I bet you really miss Filipino dishes, Julia...
Julia: Oo, sobra! That's why I was really forced to learn how to cook. Buti na l
ang may skype at tinuro lahat sakin ni Mikay...
Gino: Really? So constant communication pala kayo ha?
Julia: Yup! She tells me pretty much everything...
Lumingon sa kanya si Gino. At tila curious ang klase ng tingin nito kanya.
Gino: Everything? Hmmm... I wonder what she tells about me...
Mikay: Oy! Oy! Don't get your hopes up! We never talked about you!
He smiles... At tumingin kay Julia...
Gino: If she's not talking about me, she doesn't tell you everything, then... 'C
oz basically, I'm just too involved in her life...
Tumatawa si Julia sa sinabi nito.
Julia: Mikay, you have a smart man right there...
Gino: Thanks, Julia! O, Mikay... Wala ka nang kawala... Pati bestfriend mo, boto
ng-boto na sakin!
Mikay: Sus! At naniwala ka naman!
Nagpatuloy na lang siya sa pag-aayos ng mga lulutuin niya. Pero lumapit ito sa l
ikuran niya at ipinatong ang baba nito sa balikat niya...
Gino: Bagay na bagay kami 'di ba?
Nakangiti nitong tanong kay Julia.
Julia: Yeah! Seriously, bagay na bagay kayo... Para na kayong mag-asawa habang g
umagalaw kayo ngayon sa kitchen...
Gino: O, Mikay ha... narinig mo 'yun...
Mikay: Hay naku! Ewan ko sa inyo! Sige lang, pagtripan niyo pa 'ko...
Pero alam niyang nahahalata na ni Julia ang kanina pa niya itinatagong ngiti.
Nagpatuloy lamang ang ganung usapan all throughout their cooking. And when their
done ay nagsimula na rin silang kumain...
Julia: Wow! Grabe! Iba pa rin talaga ang mga luto ng talagang mga sanay na! I wi
sh I should have learned at a very young age. Buti pa kayo nagkahilig sa paglulu
to kahit well-off naman kayo...
Mikay: Practice makes perfect, Julia. Lahat naman napag-aaralan eh...

Gino: Yeah, Mikay's right. Ako nga natuto lang din when she left eh... Lalo na a
t nasanay na ako sa masasarap niyang luto...
Nagkatinginan sila ni Julia sa sinabi nito.
Julia: So kelan naman ang kasal ninyo? 'Wag niyong sabihing mauunahan ko pa kayo
?
Natawa si Gino.
Gino: Kasal? Pagsabihan mo muna yang kaibigan mo... ni hindi man lang ako sinasa
got pa... 2weeks and 4days na akong nanliligaw... tsk...
Mikay: Wow lang ha! At talagang bilang na bilang mo pa talaga!
Gino: Syempre! Para alam ko kung kelan ang magiging bago nating monthsarry...
Mikay: Asa ka pa!
Gino: Uy, Mikay! Hindi magandang biro yan... Syempre umaasa naman talaga ako...
Pero may pag-asa naman 'di ba?
Mikay: Hindi ko alam! Pag-iisipan ko pa...
Gino: Julia, pagsabihan mo naman oh... Deserving naman ako 'di ba?
Sa halip na sagutin 'yon ay iniba na lang nito ang usapan.
Julia: Alam niyo, ang kulit niyong dalawa! Talagang bagay na bagay nga kayo...
_______________________
Nang matapos na silang kumain ay nagpaiwan na si Gino sa kusina at ito na ang na
g-asikaso sa paghuhugas ng mga pinagkainan nila. Sila naman ni Julia ay nagpahin
ga ng ilang saglit sa sala. But after a while ay nagsimula na rin itong magpaala
m sa kanila....
But they had a little talk first bago ito umalis...
Julia: Mikay, try to give him another chance, okay?... He gave you a chance befo
re nung iniwan mo siya... I think he deserves it as well...
Mikay: I will, Julia... Pero hindi muna ngayon...
Julia: Alam mo, sa totoo lang, bihira na ang mga lalaking katulad niya. Come to
think of it, Mikay... He's so willing to take you back kahit ang pagkakaalam niy
a ay may mga iba ka pang naging lalaki. Ganun ka niya kamahal... Pinatawad ka ni
ya kahit na ang pagkakaalam niya ay may affair kayo ni Jao.
Hindi siya nakaimik sa sinabi nito.
Julia: Hindi lahat ng lalaki kayang gawin 'yun. Pero siya nilunok na niya lahat
ng pride niya at sinunod pa rin niya ang puso niya. Baliktarin mo ang sitwasyon,
what if siya ang kunwaring napagbintangan na nagkaroon ng ibang affair? Would y
ou take him back?
Mikay: I-I don't know...
Julia: You don't know.... But he knows... because he just loves you so much... H

e only left you kasi nasaktan siya... Pero tingnan mo naman, fate has brought yo
u back together. And he's just smart enough to not let you go anymore...
Mikay: I guess, you're right...
Julia: I am right, Mikay. The only mistake that he did was he didn't trust you t
hat much. Pero masisisi mo ba siya? You left him once before at wala siyang kaal
am-alam kung bakit mo siya iniwan... But maybe, this time... You can already wor
k on that trust issues... You'll never know 'di ba?
Mikay: Tingin mo masyado ko na ba siyang pinapahirapan? I feel guilty tuloy... I
left him before but he just easily took me back after 3years.... Hindi gaya sak
in ngayon...
Julia: Shhh... Just take your time... That's a different situation, Mikay... You
were so young then... And I know he understands...
Mikay: Thanks, Julia... Thanks for always being there...
Julia: Ano ka ba? Wala 'yun noh!... Ang isipin mo yang sarili mo... Please take
care of yourself ha... 'Wag mong aawayin parati si Gino... You need him, Mikay..
.
Mikay: I know...
Julia: Alam kong mahal mo siya. But aside from that, kelangan mo siya kasi may k
arapatan din siya sa sitwasyon mo ngayon... He deserves to know...
Mikay: 'Wag kang maingay, Julia... Baka marinig ka niya...
Julia: You need to tell him... Kasi hindi mo rin yan forever na maitatago...
Mikay: Sasabihin ko rin... Pero hindi muna ngayon...
Julia: Okay, but you have to tell him soon...
Mikay: Yes, I promise...
Julia: I'll repeat this again, Mikay... Please, alagaan mo ang sarili mo, okay?.
..
Nagyakapan silang muli nang mahigpit. At nang makaalis na ito ay napaisip siyang
tama nga si Julia... She needs to take care of herself more... Hindi siya pwede
ng magkasakit...
Hindi na lang siya nag-iisa ngayon... Wala sa loob na napahawak siya sa kanyang
tiyan na nararamdaman niyang may maliit ng umbok... na pilit na lamang niyang ti
natakpan ng mga maluluwang na damit...
"Your daddy deserves to know about this... But not yet... Not yet, baby..."
_____________________________________
Votes and comments are very much appreciated... Thanks!
<center><h1>CHAPTER 45: Covering The Secret</h1></center>
<hr>
Mike: Oh my God! Oh my God! How the heck did that happen?! Mikay! How was it eve
n possible?!

Naisipan na niyang tawagan agad si Mike nang makaalis na si Julia. But she made
sure Gino will not hear any of it kaya nagkulong siya sa kanyang kwarto.
Mikay: Well, you know how it is to make a baby, right?
Mike: Mikay, I am so not joking! Bakit wala akong kaalam-alam sa mga nangyayari?
! Mikay, sigurado ka ba na same Gino lang ang pinag-uusapan natin dito? 'Yung la
laking nang-iwan sa 'yo?
Mikay: Oo nga! Ang kulit mo naman eh! Like I've said we had an affair, okay? At
walang nakaalam...
Mike: When did it start? This time, tell me the truth...
Mikay: Uhm... Two months ago...
Mike: Two months ago?! Mikay naman! Agad-agad?! Nakita mo lang siya, bumigay ka
nanaman?! Nasan na napunta lahat ng mga pasakit na naramdaman mo nang dahil lang
sa kanya ha?!
Mikay: Mike, kahit sermunan mo pa ako ng ilang ulit... wala na tayong magagawa p
a... andito na to eh...
Mike: Kala ko ba mahihirapan kang magbuntis dahil sa hormonal imbalance mo?
Mikay: 'Yun din ang akala ko eh... Pero 'di ba sabi naman ng doctor nun, underwe
ight lang daw ako kaya ako may imbalance nun... Eh naisip ko, normal na ang weig
ht ko ngayon at regular na rin ako, kaya siguro nabuntis na ako...
Mike: At ngayon mo lang talaga 'yun naisip? Hindi mo man lang ba naisip ang posi
bilidad na pwede ka ngang mabuntis habang gingawa niyo 'yon?
Mikay: Eh akala ko kasi gaya pa rin ng dati... Wala naman kasi kaming gingamit d
ati eh...
Mike: Ay naku, Mikay! Maraming namamatay sa maling akala!
Mikay: Ano? Sermon nanaman?
Napabuntung-hininga ito.
Mike: Ilang months na yan?
Mikay: Two...
Mike: Two?!! Jusme! Teka! Two months ago na 'yung pumunta tayo sa Mt. Pulag ah!
Wag mong sabihing....
Mikay: Oo, dun nga...
Mike: OMG! At sa tent pa talaga kayo nakabuo! My gosh, Mikaela!
Hindi na niya alam kung matatawa ba siya o mahihiya sa reaksyon ng kanyang road
manager.
Mikay: What are we gonna do, then? Pano na mga projects ko?
Hindi agad ito nakasagot.

Mike: If I'm going to review all your contracts, wala naman akong nabasang bawal
ka munang magbuntis.
Mikay: Yeah, I'm pretty much sure wala pa akong napipirmahang kontrata na may ga
nung condition...
Mike: Ganito na lang... I'll just talk to your manager muna... Then, I have to a
dvise you na wag ka na lang munang bumalik dito sa Pinas...
Mikay: What?!
Mike: That's the best advice I can give you! Para maiwasan mo ang mga intriga di
to at the same time jan mo na rin ipanganak yang baby...
Mikay: Pero mag-isa ko lang dito!
Mike: Mag-isa? Come on, Mikay! Nalaman ko kay Seth na nasa New York daw si Gino.
.. Ano 'yun coincidental?
Napabuntung-hininga siya.
Mikay: Pero hindi ko ata kakayanin magtagal dito... Saka pano mga trabaho ko? Pa
no 'yung Diwata?
Mike: Tingin mo ba may trabaho kang babalikan sa kondisyon mong yan ngayon? Ano
'yun? Diwata na tumatakbo ang laki ng tiyan? Gusto mo bang makita nila ang FHM's
sexiest na ganun?
Mikay: Syempre hinde...
Mike: O, naman pala eh... Saka sus naman, Mikay... Kahit nasan ka pang lupalop n
g mundo... basta kasama mo yang Gino mo, alam ko namang at home na at home ka eh
!...
Hindi niya pinansin ang sinabi nito.
Mikay: So pano? Itatago natin sa media na buntis ako ganon?
Mike: Hindi natin pwedeng itago ang bagay na yan... Manghihinala pa rin sila...
Ang maganda, aminin na lang natin. Pero hindi muna ngayon... Basta ako nang baha
la sa bagay na 'yun.
Mikay: Eh pano pag tinanong kung sinong ama?
Mike: Hindi na natin sasagutin ang mga detalye. Basta sabihin ko na lang may non
-showbiz boyfriend ka... Basta 'wag ka nang masyadong mag-isip. Ako nang bahala.
Ang isipin mo yang sitwasyon mo ngayon...
Nagpatuloy pa sila sa pag-uusap. Pero nang matapos na iyon ay napag-isip-isip ni
yang maaaring tama nga si Mike... na dapat ay mag-stay na lang muna siya dito...
Sa ngayon ay wala pa talaga siyang babalikan sa Manila...
Muli siyang napabuntung-hininga. At naisipan na rin niyang lumabas agad... Pagba
ba niya sa sala ay nakita niyang komportableng nakaupo si Gino sa sofa habang ma
y kausap sa phone. Base sa pagkakaintindi niya ay trabaho ang pinag-uusapan nila
. Umupo na rin siya sa kabilang upuan at binuksan ang tv...
Nang makita siya nito ay agad na nitong tinapos ang pagkikipag-usap.
Gino: Uy, Mikay... Bakit jan ka naman umupo? Ang luwang-luwang dito sa tabi ko o

h...
Mikay: Huh? Mas sanay ko kasing umupo dito eh...
Nakatingin pa rin ito sa kanya. She's really hoping na wala itong napapansin...
Gino: Wanna go out?
Mikay: Y-Yeah, sure...
Maybe, she needs some air...
She went back upstairs. Nagsuot na lang siya ng maluwang pero stylish pa rin na
outfit. Pagbaba niya ay nakaayos na rin ng damit si Gino. She's somehow thankful
dahil mukhang wala pa rin itong napapansin.
They just spent the whole afternoon shopping. Then, they watched a movie. Paglab
as nila ay madilim na. They just had their dinner in one of the restaurants. The
n, they decided to go to the Park. Along the way ay binilhan siya nito ng corndo
g.
Alam ni Gino na paborito niya 'yon. Pero may kakaiba siyang nararamdaman habang
naaamoy ito. Para siyang nasusuka. Nang umupo sila sa damuhan ay sinubukan na ni
yang kainin ito. Pero sa bawat nguya at lunok niya ay naduduwal na talaga siya.
She just made all the efforts para hindi gawin iyon.
Nang sa wakas ay biglang tumunog ang phone nito at nag-excuse sandali dahil impo
rtante raw ang tawag. Bahagya itong lumayo at tumayo nang nakatalikod sa kanya.
Nagmamadali naman siyang pumunta sa trash can at itinapon agad ang corndog. Pero
iniwan niya ang stick at karton sa kamay niya.
Pagbalik ay halatang nagulat ito...
Gino: Wow! Ubos mo na?! Ang bilis ah!
Mikay: Syempre! Favorite ko eh...
Kunyari ay hawak na lang niya ang natirang lalagyan.
Gino: Gusto mo pa? Bilhan ulit kita...
Mikay: WAG NA! Ah eh... okay na ko... Busog na ko eh...
Bahagya itong napakunot. Pero maya-maya ay nagpatuloy na lang sila sa kwentuhan.
Nang mapansin nitong naghihikab na siya ay nagyaya na rin itong umuwi.
Habang naglalakad ay hindi nito hinahawakan ang kamay niya. Simula nang nililiga
wan siya nito ay hindi na ito sumubok na gawin 'yon. At nang ihatid na siya nito
sa apartment niya ay humalik na lang ito sa pisngi niya.
May mga bagay talaga na ipinaparamdam si Gino sa kanya. Parang lagi nitong nirer
emind na isa lang itong manliligaw at may mga bagay talaga na sinasadya nitong h
indi gawin.
Pagpasok niya sa loob ng bahay ay parang biglang umikot ang tiyan niya. Sinapo n
iya agad ang bunganga at nagmamadali siyang pumasok sa banyo. Lahat na yata ng k
inain niya buong araw ay naisuka na niya. Hirap na hirap na siyang ilabas lahat
'yun.
Nang sa wakas ay parang na-relieved na siya ay naisipan na niyang maligo at mag-

ayos ng sarili. While in the shower ay dinadama niya ang tiyan na nahahalata na
rin talaga ang umbok... Kung magpapatuloy ang ganitong mga nangyayari sa kanya,
tingin niya ay kailangan niya ng makakaramay...
Maybe, she'll tell him much sooner.... After having a shower, she just changed i
nto something comfy at nahiga na siya agad sa kama.... Dahil na rin siguro sa pa
god ay agad na siyang nakatulog...
________________________________
By the time she woke up in the morning ay mukhang maganda na ang pakiramdam niya
. She got up at dumiretso na agad sa balcony. Napangiti pa siya nang makita ang
napakaraming birds of paradise na bulaklak na nakakalat lang sa sahig. There's o
ne note in one of them. She picked it up and read it.... "It doesn't wither fas
t... so you can still see its beauty tonight before you close your eyes..."
Napangiti siya. Iyon din ang sinabi ni Gino tungkol sa bulaklak na 'yon two year
s ago...
Gino: Seems like you like it...
Nakangiti rin ito sa kanya.
Mikay: Yeah, they're gorgeous...
Gino: Bagay na bagay sa 'yo, Mikay... You're just too gorgeous every time you wa
ke up in the morning...
Magsasalita pa sana siya nang biglang tila umiikot ang paligid niya. Napahawak s
iya sa railings ng balcony.
Gino: Hey! Are you okay? Mikay!
Nakikita niya ang pag-aalala sa mukha ni Gino. Pero mas importanteng mailabas ni
ya muna ang nasa bunganga. Nagmamadali na siyang tumakbo papasok sa loob at nags
ukang muli.
Dahil sa nailabas na niyang lahat kagabi ay wala na siyang mailabas pa. Pero ang
tiyan niya ay tila nagpupumilit na magsuka pa rin siya. Napakahigpit na ng kapi
t niya sa gilid ng sink sa sama ng nararamdaman niya...
Maya-maya ay may narinig siyang mabibilis na yabag na umaakyat mula sa hagdanan
at dali-daling pumasok sa kwarto niya hanggang maabutan siya sa ganoong itsura s
a banyo...
Mikay: How the hell did you get in here?! I am damn sure I locked the main door
last night!
Gino: Seriously? That's your concern right now? It doesn't matter! Kelangan mo n
g mapunta sa ospital!
Hahawakan na siya nito. Pero agad siyang umiwas.
Mikay: Don't touch me!
Gino: Pero kelangan mong madala sa ospital! You might be sick, Mikay!
Nakatalikod siya dito. Pera nagtama ang mga mata nila sa salamin. Matagal silang
nagtititigan. Pilit binabasa ni Gino ang emosyong nasa mukha niya. Wala na siya
ng kakayahang itago ang lahat ng iyon...

Dahan-dahan itong lumalapit sa kanya habang nakatingin pa rin sila sa isa't-isa

sa salamin. Nang nasa likuran na niya ito ay naramdaman niyang inaamoy nito ang
buhok niya. Napapikit ito habang ginagawa iyon. Maya-maya ay hinawi nito ang buh
ok niya at bumaba naman ang mga labi nito sa leeg niya.... He's planting just sm
all kisses still with his eyes closed... Maging siya ay napapikit na rin... Nada
darang na siya sa ginagawa nito... Matagal din sila sa ganoong posisyon......
But suddenly, just out of the blue ay biglang humawak ang isang kamay ni Gino sa
tiyan niya. Kinapa-kapa nitong mabuti iyon. Hindi pa nakuntento at dalawang kam
ay na ang ginamit sa pangkapa. Tinaas nito ang maluwang niyang t-shirt at nakita
na nito ang umbok na matagal na rin niyang ititnatago...
Halatang gulat na gulat ito. At bahagyang napaatras.
Gino: You're pregnant!
Hindi siya makaimik.
Hindi na rin ito makapagsalita. Mukhang shocked pa sa nalaman. He's not even bli
nking at nakatitig lang sa kanya... Nang makabawi na ay muling nagsalita...
Gino: I knew it! I just kept on ignoring the signs! All the loose clothes not ty
pical of you to wear... Every time we bike, you don't want to go fast... And las
t night, the corndog... You threw it in the trash!...
Mikay: How did you know?! You turned your back when I did that!
Gino: You think I'll ever keep my eyes away from you? I'm always looking at you
even when you think I'm not!
Lumabas ito ng banyo at umupo sa kama niya.
Gino: Hanggang kelan mo balak itago sakin to, Mikay?
Mikay: Why does it matter to you that much, anyway? How sure are you that this i
s even yours? Ikaw na rin ang nagsabing marami akong lalaki!
Lumapit ito sa kanya.
Gino: Didn't I tell you to forget that I even said that?!
Mikay: Tingin mo ganun ko lang kadaling kalimutan lahat ng mga sinabi mo?!
Gino: Look! I'm sorry! I'm sorry for not trusting you! I'm sorry for even thinki
ng that you and Jao had an affair!
Natigilan siya sa sinabi nito.
Mikay: Anong ibig mong sabihin?
Gino: I already found out the truth, Mikay... And I'm sorry... I know sorry can
never be enough... Pero pareho lang naman tayong nasaktan sa nangyari...
Parang nanghihina ang tuhod niya at napansin agad yun ni Gino. Inalalayan siya n
ito at pinaupo siya sa kama.
Tulala pa rin siya sa sinabi nito... Then, tears are falling in her eyes...
Mikay: Two years, Gino... That's two years...

He closed his eyes na parang napakasakit ng sinabi niya...

Gino: I know... I know, Mikay... Kung kailangan kong lumuhod para mapatawad mo l
ang ako... gagawin ko... Gagawin ko ang lahat, Mikay... Bumalik ka lang sakin...
Hindi pa rin tumitigil ang pagluha niya... At pinunasan 'yun ni Gino...
Gino: Mikay... You should stop crying... Hindi maganda para sa baby natin yan...
Baby natin... Bakit ba parang napakagandang pakinggan nang salitang iyon 'pag si
Gino ang nagsasabi?...
Mikay: We'll talk about that some other time, Gino... For now, I think I need to
rest...
Gino: No, I think you need to eat first... That's what both of you needs...
Bumaba ito saglit at pagbalik ay may mga dala ng pagkain. Nagpumilit na rin iton
g subuan siya kahit anong tanggi niya kaya pumayag na rin siya.
After she finished eating, he tucked her to bed and kissed her forehead... Then,
he's smiling at her as he's touching her tummy...
Mikay: What? What are you smiling at?
Gino: Finally.... you're carrying my baby... It's been so long that I've been dr
eaming for this to happen...
Tinitingnan siya nito nang buong pagmamahal. That's why it's harder for her to t
alk...
Mikay: B-But don't expect that everything's okay between us... Like you've said,
you're still courting me...
Gino: No, Mikay... The courting's over... I'm moving in...
Mikay: What?! Moving in?! At sinong nagsabi sa'yo na pwede kang tumira dito?!
Gino: Ako! I am inviting myself to move in!... You're pregnant! And I am the fat
her! I have every right to do what I want especially if that concerns both of yo
ur welfare... Kailangan mo ng mag-aalaga sa'yo! And I can't do that if I'm livin
g on a different roof!
Napabuntung-hininga siya. She's tired. Ayaw na niyang makipagtalo pa dito. Alam
niyang kahit ano namang gawin niya ay magpupumilit pa rin ito...
Nang papalabas na ng kwarto ay muli itong napahinto...
Gino: Courting you is something very special, Mikay... But it needs to stop... T
here's just no use for it... when you've always been mine, anyway...
_________________________________
Votes and Comments are very much appreciated...
<center><h1>CHAPTER 46: Nail Polish</h1></center>
<hr>
And true to his words ay lumipat na nga nang tuluyan si Gino sa apartment niya.
But he just brought some of his clothes. According to him, it's just a waste of
time doing all the packing of his other things.

At sa pagdaan ng dalawang linggo ay tila napakabilis ng paglaki ng kanyang tiyan

. And because of that, she had to buy new sizes of clothes. Well, he's always be
en there by her side. Lagi lang itong nakaalalay sa kanya. Kung tutuusin ay para
ng naging yaya na niya ito sa sobrang pag-aasikaso sa kanya. He also carries her
to bed every time she's about to go to sleep dahil hindi nito gustong umaakya't
baba siya ng hagdanang mag-isa.
He even cooks for her. And serves her breakfast in bed. Morning sickness is alwa
ys there. Parati lang nitong hinihimas ang likuran niya sa tuwing tumatakbo siya
sa sink para magsuka. And he's always been very patient. Lalo na at may tila pi
naglilihian siyang kung anu-ano....
Mikay: Gino, wag ka ngang malikot!
Kasalukuyan siyang nagpepedicure sa sofa sa sala. Pero si Gino ay kanina pa naka
yakap mula sa likuran niya habang hawak ang nakaumbok niyang tiyan. At tila komp
ortableng-komportableng nakasandig ang ulo nito sa likuran niya mismo.
He's always been sweet to her. Hinahayaan na lamang niyang gawin ang mga bagay n
a gusto nitong gawin sa kanya. But she's still setting some limitations, of cour
se...
Gino: Wag ka ring malikot, Mikay... natutulog kami ni baby...
Mikay: At talagang ginawa mo pang unan ang likuran ko ganon? Pwede ba, umayos ka
muna! Nagpepedicure ako eh!
Gino: Bakit kasi hindi ka na lang pumunta sa nail salon o kaya tumawag ka ng hom
e service? Papakahirap ka pa jan eh...
Mikay: Dahil gusto 'tong gawin, okay? Besides, nakakainip na dito sa loob ng apa
rtment.
Muli siyang nagpatuloy sa ginagawa. Naramdaman niyang pinatong nito ang baba sa
balikat niya at sinisilip na ang ginagawa niya...
Gino: No! Wag yan! Lagi na lang ganyan nail polish mo eh...
Mikay: Ano ba? Pati ba naman kulay ng nail polish ko papakialam mo na rin?
Gino: I want the red one...
Mikay: Ayoko!
Gino: Gusto ko nga!
Mikay: Eh di ikaw maglagay sa toenails mo!
Gino: Sige na, Mikay... Mas seductive tingnan sa paa mo eh...
Mikay: Mas lalong ayoko!
Pero hindi nito pinakinggan ang sinabi niya. Pumunta na ito sa paanan niya at ki
nuha ang pulang nail polish...
Gino: I'll do it for you...
Nakangiti nitong sabi...

Mikay: Ay ano yan? New found career? Manikurista ka na ngayon ganon?

Gino: Alam mo, Mikay... Kahit ano... kahit ano talaga gagawin ko... basta ikaw a
ng pagsisilbihan ko...
Naaaliw siya sa balak nitong gawin kaya hindi na siya tumutol nang sinimulan na
nitong buksan ang red nail polish. Base sa itsura nito ay mukhang ngayon lang it
o nakahawak ng ganon...
Mikay: Oy! Ayusin mo ha! Nag-effort akong linisan yan tapos dudumihan mo lang...
Gino: Relax... Madali lang 'to... Parang painting lang 'to eh...
Nagsimula na itong magpahid sa isang toenail niya. And surprisingly ay maayos an
g pagkakalagay nito.
Mikay: Hmm... Not bad...
Gino: O di ba?... Painter ata ako...
Mikay: Painter? Agad-agad? Hindi ba pwedeng manikurista muna...
Gino: Hindi pwede, Mikay... Walang manikurista na kasing cute ko... Kaya painter
na lang...
Natawa na lang siya sa sinabi nito. At ito naman ay nagpatuloy na lamang sa pagp
ahid sa iba pang toenails niya. And everything seems pretty perfect. She's reall
y surprised. Pero hindi na lang niya masyadong pinahalata....
But suddenly, she feels uncomfortable nang bigla na nitong hipan ang toenails ni
ya. Even their position seems pretty uncomfortable. Naroon ito sa paanan niya a
t ang mga labi ay malapit sa paa niya at patuloy na humihipan.
Mikay: N-No... Don't do that...
But he just ignored her and he started caressing her feet...
Gino: You have nice feet... They're so soft... and it looks very feminine...
Sinasabi nito iyon habang patuloy pa rin sa paghipan...
Mikay: I said stop doing that...
Sumulyap ito sa kanya.
Gino: What? What do you want me to stop doing, Mikay?
Mikay: Yan! Yang paghipan mo!
Gino: Bakit?
Mikay: Eh... Nakakakiliti eh! Alam mo namang may kiliti ako jan eh!
Huminto ito sa paghipan. Pero nagulat siyang nang hinalikan nito ang paa niya. I
t's just a brief kiss at dahan-dahang tumataas ang mga halik na iyon papunta sa
legs niya... Hindi tuloy niya maiwasang hindi mapapikit sa ginagawa nito... His
kisses are just soft and slightly teasing... hanggang sa nararamdaman niyang unt
i-unti na itong lumalagpas sa kanyang tuhod...
Mikay: Ah... Ah eh... P-Parang nagugutom na ata ako...

Napahinto ito sa ginagawa at tumingin sa kanya... She gave her an awkward smile.
...
Gino: Seriously?
Mikay: Oo eh... Nagugutom na talaga ako...
Iniwas na niya ang mga paa mula dito. At narinig naman niyang bumuntung-hininga
muna ito bago tila nahihirapan pang bumalik sa pagkakaupo sa sofa. Then, he clea
red his throat...
Gino: What do you want to eat?
Suddenly, she's craving for something...
Mikay: Gusto ko ng pasta...
Gino: Okay, you want linguine pasta with spinach, bacon and brie cheese? Spinach
is good for you...
Mikay: Yeah, I like that... Pero kahit wag ng linguine... Gusto ko sana homemade
pasta...
Natitigilan ito sa sinabi niya.
Gino: Homemade? You mean... gagawa ako ng pasta?
Mikay: Sana...
Gino: But what's the difference? I can easily just cook the pasta in your pantry
...
Mikay: Homemade pasta tastes better eh...
Napakamot ito sa buhok...
Gino: The other day you asked for a coconut cake with specifically coconut sprin
kles on top... Then, there's this type of vegan chocolate cake na hirap na hirap
ko pang hinanap tapos nakaka-isang subo ka pa lang, ayaw mo na... Then, last we
ek you asked for a lamb. But you want the shanks part and you want it with ancho
chile... Tapos halos ako rin ang umubos...
Mikay: Eh sa dun nga ako nagcre-crave eh... Nagrereklamo ka ba?
Napansin nito ang pagsimangot niya.
Gino: Hindi... Pero kung hindi lang talaga bawal na hindi pinagbibigyan ang nagl
ilihi...
Mikay: Ano?! Hindi mo gagawin?
Gino: Syempre gagawin pa rin... Ito naman... Eto na nga eh... gagawa na ng homem
ade pasta...
Tumayo na ito at tinungo ang kitchen. Sumunod naman siya at pinanuod ito sa pagg
awa ng pasta. And by the looks of it ay mukhang marunong nga ito. He basically j
ust used flour, eggs, and a bit of salt...
And when he's done, cooking was actually the easier part of it. At nagsimula na

rin silang kumain.

After having their dinner ay binuhat na siya nito agad paakyat sa kanilang kwart
o. At paglabas niya mula sa shower ay mukhang bagong ligo na rin ito at komporta
ble ng nakahiga sa kama nila... Nakangiti ito habang nakatingin sa kanya...
Gino: Mukhang ang bango-bango ng baby ko ah...
Mikay: Hindi ako mukhang mabango! Talagang mabango ako...
Nahiga na rin siya sakama patalikod dito. At naramdaman agad niya ang pagyakap n
ito sa kanya. Hinahalik-halikan na nito agad ang batok niya.
Gino: Ang bango-bango talaga!
Nanggigigil pa nitong sabi.
Mikay: Stop doing that... kung gusto mo pang makayakap sa 'kin...
Gino: I love you, Mikay...
Patuloy nitong bulong...
Mikay: Wag mo akong idaan sa ganyan... Hindi yan uubra sa 'kin...
Napahinto ito sa ginagawa.
Gino: Grabe ka naman, Mikay! Ang damot-damot mo... Sige na... Ang tagal-tagal na
eh...
Lumingon siya dito.
Mikay: Gusto mo pati yakap hindi na rin pwede?
Gino: Eto na... Eto na nga oh... Yakap na lang...
At niyakap na lang siya nito...
Gino: Harap ka naman sa 'kin... Lagi ka na lang nakatalikod pag natutulog eh...
Mikay: Hindi pwede... Maiipit si baby...
Gino: Eh di wag nating ipitin...
Mikay: Ano ba?! Mangungulit ka pa? Inaantok na ko kaya wag ka ng maingay jan!
Gino: Alam mo... Ang bango-bango ko rin ngayon....
Mikay: Eh ano naman?! Pwede ba wag mo na akong istorbohin at matutulog na ko!
Gino: Sungit!
Mikay: Sige! Isa pa at dun ka na sa sofa matutulog!
Natawa ito.
Gino: Siguro pinaglilihian mo ako noh?!... Kasi ang sungit-sungit mo lagi sakin
eh... Pero okay lang para maging kamukha ko si baby...
Mikay: Ang malas naman niya pag naging kamukha mo siya!

Gino: Grabe ka ha! Kung magsalita ka jan parang hindi ka naman nabaliw sakin...
Mikay: Talagang hindi naman ah!
Maya-maya ay naramdaman niyang humawak ito sa tyan niya. Hinihimas nito iyon....
Gino: Pero sa totoo lang, gusto ko maging kamukha mo siya... Sana makuha niya yu
ng mga mata mo... Saka 'yung mga ngiti mo... Tapos tatakbo siyang palapit sakin
na nakangiti at magpapayakap. Tapos sasabihin niya "daddy!"...
Napangiti siya sa sinabi nito.
Gino: Tapos pagkabuhat ko sa kanya... sasabihin niya... "Daddy! Daddy! I want a
baby brother! Please!"
Mikay: Ah ganon! Ganon ha?!
Gino: Sana... Sana ganon...
Mikay: Asa ka pa! No way!
Gino: Pagbigyan mo na ko, Mikay...
Mikay: Ayoko, okay?!
Pero naramdaman niyang lumipat ito ng pwesto at pumunta sa side na kung saan siy
a nakaharap. Tila gusto pa rin nitong magkaharap sila...
Gino: Okay, kung ayaw mo... Yakapin mo na lang ako... Sige na... Please...
Parang nagmamakaawa na ito. Para magtigil na lang sa pangungulit ay niyakap na r
in niya ito. Bago naman siya yakapin ay lumapit ito sa tyan niya at hinalikan iy
on...
Gino: Goodnight, baby... Daddy loves you so much...
At niyakap na rin siya nito ng mahigpit. She was about to close her eyes when he
heard him whisper...
Gino: I love you so much, Mikay...
Mikay: Go to sleep, Gino...
Gino: I can't sleep...
Pagtingin niya dito ay nakatitig na ito sa kanya...
Gino: Can I kiss you?... Please just one kiss...
Hindi na siya nito binigyan ng pagkakataong tumanggi. Agad na nitong siniil ang
mga labi niya. It's a very deep kiss... Tila uhaw na uhaw ang klase ng paghalik
nito... And she just can't help not to respond anymore...
__________________________________
<center><h1>CHAPTER 47: Moving On</h1></center>
<hr>
Nakatitig lang si Mikay sa mga maletang nakaempake sa sala ng apartment. Gino ha

d packed all of their stuffs for the past few days....

Gino: Mikay, talagang tititigan mo na lang ba yang mga maleta?
Mikay: Kelangan ba talaga nating lumipat?
Gino: We've already talked about this...
Mikay: I know... But I've just been comfortable here... Another adjustment nanam
an 'to...
Lumapit ito sa kanya at niyakap siya...
Gino: We're doing this for the baby, Mikay... Hindi pwedeng lagi ka na lang dito
sa loob ng apartment. Pag pupunta ka naman sa park, it's just too crowded and t
here's too much pollution... I promise you're gonna like our new place...
Hindi na lang siya umimik at nagpahinuhod na lang sa gusto nito. And when the tr
ansfer truck arrived ay handa na ang lahat... All they have to do was to basical
ly prepare for the travel...
They're going to move out of Manhattan. Gino wants them to move to a suburb. At
napili nito sa Long Island. Basically, just a 2-hour drive away. It's not that s
he's totally against his decision. Tama naman ito na mas makakabuti iyon sa pagb
ubuntis niya. But somehow, she just doesn't want to leave the city...
Sa haba na rin ng byahe ay nakaidlip na siya. Nang maalimpungatan na ay napansin
niyang wala na talaga sila sa siyudad. Hewlett Bay Park ang pangalan ng nakita
niyang tila pribadong subdivision na pinasukan ng minamanehong sasakyan ni Gino.
Base sa mga bahay na nadaraanan nila ay mahahalatang may sinasabi sa buhay ang l
ahat ng mga nakatira doon. Mukhang napaka-exclusive talaga at ang paligid ay pur
o lush greens na mukhang may regular maintenance talaga base na rin sa pagiging
malinis nito at wala rin siyang napapansin na mga taong palakad-lakad.
Maya-maya lang ay naramdaman niyang huminto na ang sasakyan sa isang napakalakin
g gate.
Gino: We're here...
Hindi niya makita ang nasa loob dahil napapalibutan din ito ng napakataas na bak
od. Kaya pala huminto si Gino ay tila hinintay lang nitong bumukas ang gate. At
nang bumukas na nga ito ay ipinasok na ang sasakyan....
She grew up being rich. But this is just beyond her grasps. Kulang na lang ay ma
panganga siya sa nakikita. Napakaluwang ng paligid. She sees flowers everywhere.
Just a bunch of gardens... All are just lush of greeneries... And she sees gorg
eous fountains... Gorgeous 'coz they're huge and their details seem like they're
sculpted... And the way the water meets up in the air... Everything seems to be
magical...
Mahaba rin ang pathway na dinaanan nila bago nito marating ang pinakadulo. And t
he house.... The mansion... The palace she means...
Pinagbuksan siya nito ng pintuan ng sasakyan at inalalayan sa pagbaba. Pero ang
atensyon niya ay nakatuon pa rin sa nakikita niya. And she can't help but gasped
...
Gino: You like it?........ Mikay?.... Mikay?

Nang bahagyang makabawi ay nakapagsalita na rin siya.

Mikay: W-We're gonna live here?
Nakangiti ito sa kanya. Tila kanina pa naaaliw sa itsura niya.
Gino: Yeah... I just bought this last week. I should've done this much earlier p
a dapat eh... Kaso alam kong 'di ka naman papayag eh...
Mikay: B-But this... this is just too much, Gino... This is not a house, anymore
... Para na 'tong palasyo sa laki!...
Gino: The house may be too big but look at the surroundings... It has everything
... It has an Olympic size pool at the back, a lawn tennis and a basketball cour
t and a 400-meter track para makapaglakad ka na sa umaga at the same time you ca
n smell a bit of fresh air...
Napalunok siya...
Mikay: But this is just too much...
Tila ba wala na siyang masabi...
Gino: And look at the gardens... You can go there every morning... I'm sure our
baby will love that... just like how the mother loves flowers...
Nakatingin ito sa hardin at nakangiti sa sinasabi...
Mikay: But just how much these all cost you? Sigurado akong napakalaki ng ibinay
ad mo dito...
Bumalik ang tingin nito sa kanya...
Gino: I'm gonna be a father soon, Mikay... At ikaw ang nagdadala ng magiging ana
k ko... That is priceless... Hindi kayang bayaran ng kahit magkano ang bagay na
'yon...
Pinipigilan niya ang hindi maiyak sa sinabi nito.
Mikay: Thank you... I just want to thank you, then...
Gino: No, Mikay... I should be the one thanking you... Thank you... for coming b
ack into my life...
Hinawakan nito ang pisngi niya. At kitang-kita niya ang sinseridad sa mga mata n
ito.
She wants to say a lot of things. But she just chooses to smile...
Mikay: Uhm... Uhm... Maybe... we should get inside now...
He smiled...
Gino: Okay, I'll just carry some of the things, then...
Bahagya na siyang naunang maglakad... Ngunit muli siya nitong tinawag... Kaya na
pahinto siya... Pero hindi niya ito nilingon...
Gino: Mikay..... You said this is a palace, right... Well, if this is a palace,
then it only suits you to be called... my queen...

Hindi niya mapigilang hindi mapangiti sa sinabi nito... Buti na lang at hindi si
ya nakaharap dito...
Akma na sana siyang muling hahakbang papasok nang makita niyang may mga lumabas
mula sa main door... Nagulat siya sa nakita...

Mikay: Seth! Kats! Les! JC!

Kats: Hello, Mikay!
Sobrang tuwa ang naramdaman niya nang makita ang mga ito. Lumingon siyang muli k
ay Gino...
Gino: Do you like my welcome home surprise, my queen?
Mikay: Thank you...
Mahina lang ang pagkakasabi niya. At ngumiti lang ito sa kanya....
Seth: Pare, hihiramin na muna namin si Mikay ah...
Lumapit sa kanya si Seth at niyakap siya nito. Gumanti rin siya ng yakap dito...
Mikay: Thanks, Seth...
Pabulong lang ang pagkakasabi niya. Pero maraming ibig sabihin ang thank you na
'yon... Thank you kasi nandun ito ng mga panahong nasasaktan siya... Thank you k
asi ito ang naging daan para magtagpo muli sila ng lalaking minamahal niya... Th
ank you kasi nandito muli ito sa panahong... masaya na siya...
Seth: Mikay, don't thank me... It's destiny, Mikay... It's destiny...
Mahina lang din nitong sabi... Napaluha na siya sa sinabi nito...
Gino: Pare... Pinapaiyak mo naman 'tong baby ko eh...

Lumapit ito sa kanila at pinunasan ang luha niya...

Katsumi: Ah, hello, Mikay.... Na-miss din kita... Payakap din ah...
Gino: Pare, wag na... Okay na... Representative niyo na si Seth... Okay na 'yun.
..
Napakamot ito sa ulo...
Katsumi: Oo na... Alam ko namang hindi ka papayag eh... Pero pasalamat ka nga at
pumunta pa ko para sa birthday mo bukas eh...
Umakbay naman sina Les at JC kay Gino...
Lester: Tumatanda ka na, pare...
Tumingin si Gino sa kanya.
Gino: Okay lang... Magiging tatay naman na 'ko eh...
Seth: Ang laki ng intrigang 'yan sa Pilipinas, pare... Pati nga ako, pilit kinuk
uhanan ng statement eh...
Tumatawa nitong sabi...
Katsumi: Tingnan mo! Tingnan mong ginawa mo, Gino! Marami kang pinaiyak na mga l
alaki sa ginawa mo!
Nagbibiro naman nitong sabi.
Mikay: Alam niyo... Mamaya na lang natin pag-usapan mga 'yan... Mabuti pa pumaso
k na muna tayo...
Katsumi: Buti pa nga! Gutom na gutom na ko eh...
Natatawa naman siyang inakbayan ni Gino habang papasok sila sa loob...
_______________________________________
When everything had settled down ay ipinagpatuloy na lang nila ang kwentuhan sa
gazebo sa likuran habang nag-didinner. At marami siyang nabalitaang mga pangyaya
ri sa Pilipinas. Nalaman naman niya dati pa kay Mike na although nabigla sila ay
wala naman talagang problema sa network niya nang malaman ang pagbubuntis niya.
Nakausap na rin niya ang mga ito. And they said that she can always come back...
Seth: Talagang hihintayin pa rin ng management ang Diwata para sa'yo , Mikay...
Para sa'yo lang daw 'yon eh...
Mikay: Bagay pa rin ba sakin 'yon kahit may anak na ko? Parang hindi na ata eh..
.
Seth: Tingin ko mas lalo pa ngang babagay eh... Kasi parang mas magiging seducti
ve na ang image mo dahil yun nga may anak ka na...
Tahimik lang si Gino na nakikinig sa usapan nila habang nakakalong siya dito at
hawak nito ang tyan niya...
Lester: Pare, papayagan mo pa ba si Mikay na mag-artista pagkapanganak niya?

Hindi agad ito makasagot. Tila nag-iisip din...

Gino: Nasa sa kanya naman 'yon eh... Hindi ko naman mapipigilan ang isang tao sa
gusto nitong gawin...
Tila makahulugan ang sinabi nito...
Lester: Sabagay...
Katsumi: Eh Mikay, ano namang masasabi mo na pag malapit ka ng manganak eh babal
ik ulit kami dito?
Mikay: Seryoso?
Seth: Oo naman! Syempre hindi namin papalagpasin 'yon!
Mikay: Aww! You are just so sweet, guys... Thank you talaga...
Deep in her heart, she's more than happy with all their efforts...
Gino: Babe, I think it's getting late... You should take some rest na...
Mahina nitong bulong sa tenga niya.
Mikay: Okay, I'll better go, then... Hindi rin pwede kay baby ang nagpupuyat eh.
..
Nagtama ang mga mata nila ni Gino. Tila naintindihan naman nito ang ibig sabihin
ng tingin niya.
Gino: Susunod na rin ako agad...
______________________
Habang papasok na ng bahay si Mikay ay nakatingin pa rin dito si Gino.
JC: Siguro masaya ka na ngayon noh? Iyong-iyo na siya eh... Kulang na lang kasal
...
Gino: Syempre naman, pare...
Katsumi: Pero dapat magpasalamat ka rin sakin... Talagang gumana 'yung mga pagpa
paselos ko 'di ba? Kung hindi rin dahil dun, wala sana kayong mga moments ni Mik
ay...
Gino: At akala mo naman nagselos ako? Feeling mo lang 'yon, pare...
Seth: Pero seryoso, kelan mo ba siya balak pakasalan?
Lumingon siya dito at seryosong sumagot.
Gino: Gusto ko kahit ngayon na eh... Siya ang tanungin mo, Seth... Wag ako... Si
ya lang naman ang may problema eh...
Tila naintindihan ng mga ito ang ibig niyang sabihin... at mukhang iniba na lang
nila ang usapan...
No words can express how happy he is that he got her pregnant... But he still wa
nts more from her... He can tell that she's still holding back...

________________________________
Kanina pa hinihintay ni Mikay si Gino habang nakahiga sa kama....
Nang makita niyang pumasok na nga ito ng kwarto at nahiga sa tabi niya matapos s
iyang gawaran ng halik sa pisngi ay nagkunwari na lamang siyang natutulog...
Nang maramdaman niyang nakatulog na ito ay muli siyang sumilip sa bedside clock.
.. Hindi na muna dapat siya makatulog... She needs to wait for a few hours more.
..
She really tried all her might para hindi talaga makatulog sa paghihintay. And w
hen midnight strikes ay dahan-dahan siyang tumayo. Alam niyang magaling makiramd
am ito kaya doble ingat talaga siya. Then, she immediately went to the fridge at
their room at may kinuha doon... When all's ready ay muli siyang bumalik sa kam
a...
Nang lumundo ang kama sa pag-upo niya ay nagmulat ng mata si Gino. Napakunot ang
noo nito at agad na bumangon...
Gino: Mikay? What happened? Okay ka lang ba?
Napangiti siya sa nakikitang pag-aalala sa mukha nito...
Mikay: Okay lang ako...
Gino: Eh bakit gising ka pa? Alas-dose na ah...
Napatingin ito sa isang kamay niyang kanina pa nasa likuran...
Mikay: Uhm... Naiihi kasi ako kaya nagising ako...
Gino: Ano yang nasa likuran mo? Bakit parang may tinatago ka ata?
Dahan-dahan na niyang inilabas ang kanina pa hawak sa likuran... Isa iyong red v
elvet cupcake na may nakasinding kandila sa ibabaw... She happily smiled...
Mikay: Happy birthday...
There's a simple smile that formed in his lips... She can tell he's beyond happy
... Then, he looks into her eyes...
Gino: Thank you...
Pinakita nanaman ng mga tingin na iyon kung gaano siya nito kamahal...
Mikay: Come on! Blow your candle na! But make a wish first...
He looked at her one last time before he closes his eyes... Matagal nitong pinik
it ang mga mata... At nang magmulat ay hinipan na nito ang kandila...
Mikay: Yay! Happy birthday! Come! Let's eat the cake na!
Agad na siyang kumagat sa cake. But he's still smiling differently...
Gino: Gusto mo bang malaman kung anong hiniling ko, Mikay?
Napahinto siya sa pagnguya.

Mikay: Ano?
Gino: Una sa lahat, nagpasalamat ako kasi magkaka-baby na tayo... Pero maliban d
on, hiniling ko na sana... mahalin mo akong muli...
Nakatingin lang siya dito. Tila hindi niya alam ang dapat sabihin...
Gino: Alam ko... Masaya tayo ngayon... Pero... may kulang, Mikay eh... Nararamda
man ko kasi... Hindi mo pa 'ko napapatawad... Alam ko, sobra kitang nasaktan...
That's why I am begging you to forgive me...
She's still speechless...
Gino: Sa ngayon, wala tayong labels... Ang alam ng lahat, you're my fiance... But
they don't know that there's nothing really goin' on... I can't even call you m
y girlfriend...
Pumiyok ang boses nito sa huling sinabi at tila pinipigilan ang iyak...
Gino: Masayang-masaya ako, Mikay... kasi dinadala mo ang magiging anak natin...
Pero mas kailangan kita, Mikay... Mas kelangan ko ang puso mo... Kasi mahal na m
ahal kita...
Tumulo na ang luha nito...
Gino: Hindi ako umaasa na ganon mo lang kadali ibibigay sa'kin yon... Pero ipipi
kit ko ang mga mata ko ngayon, Mikay... At sa pagpikit ko... I am hoping that yo
u're gonna give me a brief kiss... Pag ginawa mo 'yon, ibig sabihin... Handa mo
na akong patawarin... 'Yun lang, Mikay... Forgiveness ang hinihingi ko... Isang
halik lang... You don't have to say anything... Pero handa pa rin ako... kahit h
indi ako makakatanggap ng halik... Maiintindihan ko, Mikay... At handa akong mag
hintay....
Unti-unti na nitong ipinikit ang mga mata.....
And there she is staring at him... Matagal niya itong tinititigan... She thinks
of the happy memories they shared many years ago... Nang una siya nitong nilapit
an sa airport when she was just 18 years old... Their journey in Japan... in New
York... Then, fate had brought them back together two years after... They may h
ave been separated again after another two years... But here they are... sitting
in one bed while his eyes are closed... asking her to forgive him... Napahawak
siya sa nakaumbok na niyang tiyan...Then, she smiled... Dahan-dahan ay inilalapi
t niya ang mukha sa mukha nito...
She closed her eyes at inilapit niya ang mga labi sa labi nito... It's just a si
mple kiss... Pero naramdaman niya ang mga luha na tumutulo sa mga mata nito... A
t nang humiwalay na siya dito ay hindi pa rin nito iminumulat ang mga mata.... S
he smiled even more...

Mikay: I love you...

Then, she saw him smiling...
_________________________________
Hope you like my update...
Votes and Comments are very much appreciated...

<center><h1>CHAPTER 48: As Expected</h1></center>

<hr>
Six months later...
Napakabilis ng paglipas ng panahon. Parang kelan lang 'yung mga paghahanda na gi
nagawa nila sa panganganak niya. Napakaraming efforts ni Gino na pinapakita sa k
anya. Every day, he's just showing how much he loves her...
'Yung mga paglalakad niya sa track habang nakasabay lang ito sa kanya at patuloy
siyang inaaliw... 'Yung mga halos lingu-linggo nilang pagbili ng baby's items..
. 'Yung mga memories na nabuo nila sa nilipatang bahay... 'Yung pag-swimming nil
ang dalawa sa pool... 'Yung mga pagpitas niya ng bulaklak sa garden habang si Gi
no ay nakikipitas din at may nilalagay pang bulalak sa tenga nito... A lot of ha
ppy memories... And everything seems to be so surreal... Every moment being with
him is just magical...
Alam niyang any moment ay pwede na siyang manganak... Her tummy had grown up so
big for the past few months... Napansin niyang masyado na ring naglilikot ang an
ak sa tyan niya... And she's really excited to see her baby...
Gino: Mikay! Sumipa nanaman!
Tuwang-tuwa nitong sabi habang nakalagay ang mga kamay nito sa tiyan niya... The
y're cozily lying down on the couch inside the gazebo...
Mikay: Kasi naman, babe... Ang kulit mo daw eh... Baby needs to take a nap daw m
una... Ayaw na muna niyang makipaglaro kay daddy...
He's just smiling as he kissed her belly... Then, he looked at her differently..
.
Mikay: What? What are you looking at?
Gino: You just seem to be getting more and more beautiful each day....
Mikay: Hay naku! Mambola ba? Ang sabihin mo, I'm getting bigger and bigger each
day... For sure, todo diet nanaman ako pagkapanganak ko....
Gino: Mas gusto ko sana kung wag ka ng magpapayat, Mikay... I like your body now
... It's just voluptuous... Mas nakakaakit tingnan...
Makahulugan ang tingin nito sa kanya...
Mikay: Hoy! Wag mo akong matingnan-tingnan ng ganyan ha! Sorry ka, pero hindi na
yan uubra sa 'kin...

Gino: Sigurado ka?

Mas lalo pa nitong pinagbuti ang pag-aakit sa kanya... Nakatingin lang din siya
dito habang nakangiti... Pero maya-maya lang ay hindi na niya matagalan ang ting
in nito... kaya umiwas na siya...
Gino: Oy madaya! Bawal umiwas! Ibig sabihin apektado ka pa rin!
Mikay: Eh nasasawa na 'ko sa mukha mo eh...
Pilit niyang paliwanag habang 'di pa rin nakatingin dito...
Gino: You can deny all you want, babe... But your actions are telling the truth.
..
Parang hinahamon siya nito sa huling sinabi. Kaya lumingon siya dito at minulaga
tan ito...
Mikay: O Ayan! Nakatingin na 'ko sa 'yo! O, hindi naman ako affected ah!
Agad naman nitong pinapungay ang mga mata at muli nanaman siyang umiwas ng tingi
n...
Gino: Just admit it, Mikay...
Nakangiti siya habang dahan-dahang ibinalik ang tingin dito... At sa pagtititiga
n nila ay hindi na niya mapigilan ang hindi kiligin... She's pretty sure that he
r eyes are twinkling... At alam niyang kitang-kita 'yon ni Gino...
Slowly, he smiled at her...
Gino: I love you...
He whispered...
She's about to respond when suddenly she felt some pain on her tummy... Napahawa
k siya doon...
Mikay: Aray...
Nakita niya agad ang pag-aalala sa mukha nito...
Gino: Mikay... Ano? Anong nararamdaman mo?
She's feeling some cramping on her stomach... Then, there's some sudden pain on
her lower back...
Mikay: Araaay!..
Napatayo siya sakit... Pain is being registered on her face... at tila natataran
ta si Gino habang nakaalalay sa kanya...
Gino: Mikay... Kelangan ka ng mapunta sa ospital...
Halatang pinapakalma nito ang boses nang sinabi iyon.
Then, her water suddenly broke... Sabay silang napatingin sa sahig...
Gino: OH MY GOD!!! You're water just broke!!!! OH GOD!!!

Tila hindi na nito nakayanang maging kalmado...

Mikay: Ouch! Ouch! Bring me to the hospital!... NOW!!!
Sigaw na niya dito... Mabilis itong tumango...
Gino: Yeah! Yeah!
Natataranta pa rin ito habang inaaalalayan siya... Paglabas nila ng gazebo ay na
patingin sa kanila ang mga kanina pa lumalangoy sa pool...
Gino: Seth! Manganganak na si Mikay!
Tila nakabawi sa pagkabigla ang magbabarkada... Sabay-sabay silang umahon at nag
kanya-kanya ng takbo... Nakita niyang sumalubong sa kanila si Seth at tumulong d
in sa pag-alalay...
Nang marating nila ang main door ay nasulyapan niya si Kats na yakap-yakap ang m
ga naihanda ng baby's clothes, diapers, at kung anu-ano pa habang mabilis na bum
ababa sa hagdanan at wala pang naisuot na pang-itaas dahil sa pagmamadali...
Paglabas nila ay nakahanda na ang sasakyan at si Lester ang nasa driver's seat.
Si JC naman ang nagbukas ng pintuan ng sasakyan... Pagkasakay nila ay pinaharuro
t agad ito ni Les... Base sa mga reaksyon ng magbabarkada ay mukhang mas kinakab
ahan at natataranta pa ang mga ito sa kanya... Ilan sa mga ito ay hindi na nagaw
ang magpalit ng damit lalo na at kagagaling lang nila sa pool...
Seth: Hold on, Mikay... Malapit na tayo...
Katsumi: Mikay, tiisin mo na lang... Wag mo munang ilalabas si baby... Hindi ako
marunong magpaanak!
Binatukan ito ni JC.
JC: Heh! Asa ka naman!
Lester: Kompleto na ba sa mga gamit?! Wala ba kayong nakalimutan?
Tila nirerecheck ni Kats ang mga dala...
Katsumi: OMG!
All: ANO?!
Katsumi: Naiwan 'yung mga toys!!!
Lahat ng magbabarkada ay sabay-sabay na binatukan si Kats...
______________________________
By the time they arrived at the Emergency Room ay agad na siyang isinakay sa str
etcher... Hindi humihiwalay ang mahigpit na pagkakahawak ni Gino sa mga kamay ni
ya...
Gino: Please be strong, Mikay...
Hanggang sa makapasok na sila sa Delivery Room ay naroon pa rin ito sa kanyang t
abi... She's drawing strength from his encouragements... At sa bawat sigaw at da
ing niya ay lalong humihigpit ang pagkakahawak nito sa kanya... Matinding pag-aa

lala ang nasa mukha nito... But there's just too much pain she's feeling... It's
just too unbearable...
Mikay: Ang sakit!!!!!
Gino: Mikay.... Kayanin mo... Please...
Mikay: Aaaahhhhh!!!!!! I can't... I can't go on anymore!!!
Gino: No! No, Mikay! Please... Please be strong... Please, babe...
Umiiyak na siya sa sobrang sakit... Unti-unti nang nahihirapan siyang makahinga.
..
Mikay: I can't... Hindi ko na kaya... I'm sorry...
Bulong niya dito... And she sees tears falling in his eyes...
Gino: Mikay... Kayanin mo, please... Please... think of our baby... think of me.
.. Mikay, please...
Doctor: One more push and you're there... Come on, you can do it!
Gino: Mikay! Just one more push... One more push... And you're gonna see our bab
y...
Bahagya na itong nakangiti...
She collected all her efforts and gave her one last strong push.... Then, she he
ard the strong cry of a baby...
Doctor: Well, looks like you have one fine looking baby boy here!
Lumuwag ang pagkakahawak ni Gino sa kamay niya at tila nakatulala habang nakatin
gin sa baby na inaabot ng doctor dito... Nung una ay mukhang alangan ito sa pagk
arga. Tila hindi nito alam kung paano ang tamang pagbuhat. Pero umalalay ang nur
se dito at ito na ang nagturo...
Tulala pa rin ito habang karga ang anak nila. He's just staring at the baby... T
hen, tears are falling once again in his eyes...
Mikay: Gino... I want to see him...
Tila nagising ito sa sinabi niya at dahan-dahan na inilapit ito sa kanya...
The moment she sees the baby... Tears keep falling from her eyes... She's smilin
g as she looked back at Gino...
Mikay: He looks exactly just like you...
He smiled...
Gino: I know... He looks like me when I was a baby...
Muli siyang tumingin sa anak nila... She looks at his round eyes... his nose...
his cute little lips...
Mikay: I want to name him after you...
Gino: I guess, we're gonna have a little junior then...

__________________________________
3 months later...
She's quietly sitting alone on a comfortable bench near the garden while breastf
eeding her baby... Then, she felt someone touched her shoulders... As she looked
back, she saw a familiar hand... She smiled...
Gino: Mukhang gutom lang pala si baby ah...
Mikay: Yeah... Buti tumigil na rin sa pag-iyak....
Lumipat ito ng pwesto at umupo sa upuan sa tapat niya habang nakatitig pa rin sa
anak nilang tila gutom na gutom sa pagdede... Napapangiti tuloy si Gino sa pano
nood...
Gino: Alam mo... Sa bawat paglipas ng araw... Lalo ko lang napapansin na... mas
nagiging kamukha ko na talaga siya... Pag tinitingnan niya ako... it's like I'm
looking at my own reflection...
Mikay: Oy, grabe ka naman! Mas cute naman si baby JR noh...
Tila hindi nito pinansin ang sinabi niya at nakatingin pa rin sa anak nila...
Gino: Sabi nila... Kung sino daw ang mas kamukha... 'Yun daw ang mas nagmamahal.
..
Mikay: Hindi naman totoo 'yun... Hindi ako naniniwala dun... kasi mahal na mahal
naman kita eh...
Gino: Dati hindi rin ako naniniwala... Pero ngayon ko lang naisip... Totoo pala
'yun...
Tumingin ito sa kanya...
Gino: Totoo... Kasi alam kong... mas ako ang nagmamahal...
Mikay: Babe... That's not true...
Gino: Then, I want it to be true... Kasi mas gusto ko 'yun... Mas gusto 'yung ak
o 'yung mas nagmamahal...
Kita niya ang sinseridad ng sinabi nito...
Gino: I know this is not our reality, Mikay... Sooner, we're gonna leave this pl
ace... Alam kong... marami ka pang pangarap... At hindi kita pipigilan... Kung g
usto mong bumalik sa showbiz... Have a love team... Hindi kita pipigilan... Hind
i ko pipigilan... ang mga bagay na gustong-gusto mong gawin... Kasi mahal kita..
. Mahal na mahal kita, Mikay...
Matagal silang nagtititigan... Somehow, she can sense a bit of sadness in him...
By the looks of it, mukhang ayaw pa nitong iwan ang realidad... Pero sa mga sin
asabi nito ay lalo lang niya itong minamahal...
She smiled...
Mikay: Thank you...
He just gave her a small smile... Pero nawala rin agad 'yon... At nagpatuloy na

lang ito sa pagtitig sa kanya...

_________________________________
Thanks for all your votes and comments! ^__^

<center><h1>CHAPTER 49: Chasing The Heat</h1></center>

<hr>
Back in Manila...
May isang buwan na rin simula nang dumating sila mula sa New York... Although na
ging busy talaga siya, hindi naman niya napapabayaan ang mag-ama niya. She alway
s makes sure she finds time to be with them. Kaya lang hindi na talaga maiiwasan
ang pagkuha nila ng yaya.
Everything seems to be working out just fine. Hindi na rin ganon ka-busy si Gino
. Lalo na at talagang sobra na ang paglago ng kumpanya nito to the point na hina
hayaan na lang niya ang mga tauhan ang gumagalaw. He just goes to the office dur
ing special meetings o kung may mga kailangang pirmahan.
Dahil sa sobrang luwag ng time nito ay tinanggap pa nito ang offer na trabaho ng
isang unibersidad para maging lecturer ng isang subject. Ayon dito ay hindi nam
an daw demanding ang trabahong iyon lalo na at dalawang beses lang naman sa isan
g linggo ang pagpunta nito...
Samantalang siya naman ay ipinagpatuloy na ang taping ng Diwata. At tama nga ang
network niya dahil tila lalo pang tumaas ang interest ng mga tao sa kanya simul
a nang malaman ng mga ito na may anak na siya at si Gino ang ama. Kung tutuusin
nga naman, mukhang interesting talaga ang love story nila.
Kasalukuyan na siyang palabas ng set nang matanawan na niya agad si Gino sa laba
s at tahimik lang na nakatayo. Agad siyang lumapit dito.
Mikay: How's my big baby?!
Yumakap siya dito. At agad naman siyang niyakap sa may bewang...
Gino: I miss you...
Mikay: Aww... I miss you too... How's our little baby?
Pinagbuksan na siya nito ng pinto ng sasakyan at pinasakay na muna sa loob. Nang
makaupo na rin ito sa driver's seat ay saka na lang muling nagsalita...
Gino: Ayun nakatulog nanaman... I wonder kung san nagmana ang bata na 'yon... Ma
syadong mabait eh...
Tama ito sa sinabi. Masyadong mabait ang anak nila. Nakaugalian na lang kasi nit
ong kumain, maglaro at matulog. Napakabihira pa nitong umiyak.
Mikay: Syempre ibalato mo na lang sakin 'yung ugali noh! Para kahit man lang 'yo
n eh may nakuha sakin...
Bahagya itong natawa sa sinabi niya...

Gino: Diretso uwi na ba tayo?

Mikay: Ahh, hindi pa eh... May rehearsal pa ako for ASAP... Pero saglit lang nam
an 'yon...
Gino: Rehearsal? What are you gonna do?
Mikay: Uhm... Sasayaw...
Lumingon ito sa kanya...
Gino: Mag-isa mo lang?
Umiwas siya ng tingin dito.
Mikay: H-Hindi...
Alam na nito ang ibig niyang sabihin...
Gino: Okay, we'll go, then...
Nang makarating na sila sa tapat ng building ay muli siya nitong pinagbuksan...
Nagmamadali na siyang naglakad papasok dahil mukhang male-late na siya. Pero mul
i siya nitong tinawag...
Gino: Mikay!
Mabilis siyang lumingon dito.
Mikay: What?
Gino: I wanna watch...
Kumunot ang noo niya sa sinabi nito...
Mikay: Are you sure?
Gino: Y-Yeah...
Mikay: Okay... Halika na...
Pagpasok nila sa loob ay nakita na sila ng mga kapwa niya artista at mga staffs
and crew. Bumati naman ang mga ito sa kanila. Ang ilan pa niyang mga kasamahang
artistang babae ay nagpapa-picture pa kay Gino. Nahahalata niya sa mga ito ang p
ilit na itinatagong paghanga para dito... Him being a gentleman ay nakangiti nam
an niyang pinagbibigyan ang mga ito...
Habang nag-oobserba ay hinila na rin siya ng mga staffs para sa rehearsal. Pagpu
nta sa stage ay nakita na niya agad si James na naghihintay sa kanya...
James: You're almost late...
Nakangiti lang ito...
Mikay: Yeah... Almost!
Staff: Okay! Mikay and James! Get ready ha! Please no mistakes na... Para makauw
i na agad...
Sabay naman silang tumango. Sa gilid ng mga mata niya, nakikita niya si Gino na

tahimik lang na nakatingin sa kanila... Tumalikod na siya...

Nang marinig niyang nagsimulang tumugtog ang music ay pumikit na siya at dahan-d
ahan na muling humarap... Sa pagdilat ng mga mata niya ay isang tinging nakakaak
it ang pinapakita niya...
Sinimulan na niya ang mga naaral na steps... Nung una ay mabagal lang pero nagin
g mabilis na rin ang tugtugin. And she makes sure na sumasabay siya sa groove...
Maya-maya ay lumapit sa likuran niya si James at niyakap ang bewang niya saka s
iya binuhat nang mataas... Maraming exhibitions ang ginawa nila... Mayroong tila
ihahagis siya at muling sasaluhin... A lot of sexy grooves they had shared... A
t nang patapos na ang music ay hinawakan nito ang pisngi niya... Humawak naman s
iya sa batok nito... At matagal silang nagtitinginan... Hanggang sa wakas ay nat
apos na rin ang music...
Staff: Finally! Perfect na! Buti naman! Last rehearsal na lang sa Sunday ulit...
Natuwa naman siya sa sinabi ng staff dahil sa totoo lang ay marami talaga silang
effort ni James sa sayaw na 'yon dahil isa na ring promotion nila para sa Diwat
a... Nang lumapit na siya sa gawi ni Gino ay nagtama ang mga mata nila. Pero wal
a siyang mabasang emosyon sa mukha nito...
Hanggang nasa kotse na silang muli ay wala pa rin itong imik... Sumandal siya sa
balikat nito...
Mikay: Bakit wala kang imik babe?...Ano namang masasabi mo sa sayaw kanina?
Hindi agad ito nakaimik...
Gino: Great... Maganda...
Napansin niyang namumuti na ang mga kamay nito na nakahawak sa manibela ng sasak
yan... Mukhang napakahigpit ng hawak nito doon... Naisipan na lang niyang baguhi
n ang topic...
Mikay: I miss our baby... I really wanna hug him later...
Gino: Ah, Mikay... Anong... damit mo sa Sunday?... Dun sa sayaw?
Mikay: Hindi ko pa sure eh... Saka ko na lang kasi nakikita pag Sunday na... Per
o from what I've heard, parang it's something na two-piece attire ata... Okay la
ng ba sa'yo?
Lalo niyang nakita ang mga knuckles nito habang nakahawak sa manibela... Matagal
ito bago nakasagot...
Gino: Y-Yeah... Okay lang...
Pagdating nila sa bagong bili nitong mansion ay agad niyang tinungo ang kwarto n
g anak nila... Tamang-tama ay naabutan niya itong gising at naglalaro... Tuwangtuwa naman ito nang makita siya at nagtatalon pa habang hawak niya... Niyakap ni
ya ito at pinugpog ng halik...
Matagal na rin siyang nakikipaglaro sa anak nang matanawan niya sa pinto si Gino
na nakatayo at nakatapis lang ng puting tuwalya sa pang-ibaba habang magulo at
basang-basa ang buhok nito...
Gino: Maligo ka na rin... Magugutom na yan mamaya...
Ibig nitong sabihin ay maligo na siya para makapagbreastfeed na siya mamaya...

Mikay: H-Huh?... S-Sige... O, baby... Iwan ka muna ni mommy ha... Mommy will tak
e a bath first then you dede later... Okay?
Nakangiti pa rin sa kanya ang anak na tila naiintindihan nito ang sinabi niya...
Tumayo na siya at dumaan sa tabi ni Gino... Napansin niyang hindi ito masyadong
nakakatingin sa kanya ng diretso...
Nang nasa shower na siya ay maraming tumatakbo sa isipan niya... Lalaki si Gino.
.. And the last time they made love was a year ago... That was still when they h
ad that affair... She knows he has needs as well... Pero napapansin niyang hindi
na ito nagpupumilit gaya nung umpisa pa lang silang nasa New York...
Alam naman niyang sooner or later ay ikakasal na rin sila. Kaya kung tutuusin ay
mag-asawa na talaga sila... Then, why the hell is she acting like some teenage
girl? She could have just easily insinuated or just make the first move... Pero
bakit ganun? Bakit kung kelan pa sila nagkaanak, saka pa siya nahiya?...
By the time she's done at the shower ay lumabas na siya agad. Nagulat pa siya na
ng maabutan ang mag-ama na naglalaro sa kama ng kwarto nila...
Gino: Hinahanap ka kanina... Kaya pinunta ko na lang dito... Mukhang gutom na eh
...
Paliwanag nito...
Mikay: Ganon ba? Sige bilisan ko na lang magpalit...
Nagmamadali niyang binuksan ang drawer at kumuha ng mga isusuot. Ngayon lang nan
gyari na naroon ito sa pagbibihis niya. Back in New York, sa walk-in closet siya
nagbibihis. Pero dahil kalilipat lang dito sa bagong bahay ay hindi pa niya nai
lilipat lahat ng damit sa closet... Usually naman kasi ay nasa kwarto ito ng ana
k pag nagpapalit siya...
Nakasuot lang siya ng bathrobe habang nakatalikod dito. Naririnig niyang maingay
ang dalawa sa paglalaro... Ano bang dapat niyang gawin? They're a normal couple
now... She can just easily pretend na casual lang ang magbihis sa harap nito...
She first put her underwear habang nakasuot pa rin ng bathrobe. Napansin niyang
ang anak na lang ang nag-iingay... Dahan-dahan niyang inalis ang tali ng robe at
hinayaan itong bumagsak sa sahig... Naririnig pa rin niya ang anak pero tila ma
g-isa na lang talaga ito... Kaya humarap na siya...
Naroon pa rin naman si Gino sa kama ngunit nakatulala na sa kanya... Tila hindi
nito alam ang titingnan... Kung mukha ba niya... o dibdib niya... o bewang ba...
o balakang... o legs...
Mukhang nahihilo na ang mga mata nito kaya nagmamadali na siyang nagsuot ng malu
wang na t-shirt at pajama... Saka na lumapit sa mag-ama...
Mikay: Are you hungry, baby?
Nakatingin siya sa anak nang sinabi 'yon... But she heard him clearing his throa
t...
Hindi na lang niya pinansin ito at nagsimula na siyang magbreastfeed... Nahiga n
aman si Gino at komportableng pinapanood lang sila...
Mikay: I want him to sleep with us tonight, babe... Ayoko ring masyado siyang na
sasanay na hindi tayo katabi...

Gino: Sige... Ikaw bahala...

Maya-maya lang ay nakatulog na rin ang anak. Kaya muli siyang bumangon at umupo
sa dulo ng kama para patuyuin ang basang buhok gamit ang tuwalya...
Alam niyang gising pa ito at pinagmamasdan lang siya sa ginagawa... Hindi rin na
gtagal at naramdaman niyang lumapit ito sa likuran niya... Napahinto siya sa gin
agawa dahil nararamdaman niya ang hininga nito sa batok niya...
Gino: Mikay... I miss you... so much...
Mahina lang nitong sabi...
Mikay: I miss you too...
Bulong din niya at hindi pa rin niya ito nililingon...
Gino: Prove it...
Napalunok siya...
Mikay: H-How?
Gino: Kiss me...
Muli siya napalunok...
Unti-unti na siyang lumingon dito at nagtama ang mga mata nila... Seryoso lang i
tong nakatingin sa kanya... She tried to smile... But he's still looking at her
seriously... Inch by inch, lumalapit siya para halikan na ito... Malapit na mala
pit nang magdikit ang kanilang mga labi...

But suddenly, she heard the baby cry... Nakita niya napapikit si Gino sa narinig
...
Mikay: I-I'm sorry...
Napabuntung-hininga ito...
Gino: It's okay...
Lumayo na siya dito at muling nilapitan ang anak na nagising dahil tila nakaramd
am na wala ang ina sa tabi...
Mikay: Hush, baby... Mommy's here...
Habang muling pinapadede ang anak ay napatingin siya kay Gino na nakatalikod pa
rin habang nakaupo sa dulo ng kama....
__________________________
Hope you follow me on Twitter: @itsailsworld
^__^

<center><h1>CHAPTER 50: The Connivance</h1></center>

<hr>
"Mikaela, can you hold the baby just on that side?"
The photographer is instructing them for their family photoshoot to be featured
as a front cover of one of the prestigious magazines in the Philippines...
Mikay: Yeah, sure... Ganito ba?
"Yeah , that's it... And Gino, side-view ka lang taz placed both of your hands o
n your pockets..."
Kakaiba ang concept ng photoshoot na 'yon. It's not the typical happy family por
trait... Nakaupo siya sa isang golden royal chair wearing a black long gown with
plunging neckline at ang slit ng damit niya ay napakataas. Sinadya talagang inemphasize na binuksan ang slit sa pamamagitan ng pag-upo niya ng naka-cross legg
ed para lumitaw ang buong legs niya.
Her long black hair is also made up into long curly waves. On her right hand ay
hawak-hawak naman niya ang anak na nakadamit ng all-white attire with just a bla
ck tie on his neck. Kahit napakabata pa lang ng anak ay mahahalata na talaga na
namana nito ang angas sa ama.
Napatingin naman siya sa left side niya. Gino is just standing there. His wearin
g an all-black-attire with a black tie as well. Nakaside-view lang ito with both
of his hands on his pocket...
"Yeah, that's right... Then, habang nakatagilid ka, lingon ka sa camera... Lumin
gon ka lang pa-side view... No emotions ha... Parang you're just looking at a st
ranger..."
Iyon ang instructions kay Gino. Parang may pagka-emo ang dating ng pictorial. Gu
stong gawing concept ng magazine ang pagiging perfect nila physically kahit may
anak na sila... Tila i-eemphasize dito ang pagiging FHM's sexiest woman niya at
Forbes' richest and most sought-after bachelor naman ni Gino...
"Okay, both of you... No smiling ha? Kung ngumiti si baby, okay lang... Pero siy
a lang dapat..."
Matapos ang ilang shots ay sa wakas nakuha na rin ng photographer ang perfect sh
ot.
Gino: Finally...
Narinig niyang bulong nito... Mukhang hindi maganda ang gising nito simula pa ka
ninang umaga. She can't blame him. He was asking for a kiss last night... it cou
ld as well lead to more than just a kiss... Kung hindi lang nagising ang anak ni
la...
Mikay: Wanna go out later? Just the two of us... Iwan muna natin si baby kay yay
a...
Gino: San naman tayo pupunta?
Mikay: Ikaw... Kahit saan... Mall? Watch a movie... Eat out, perhaps...
Gino: Nakakatamad, Mikay... Besides, hindi naman ang bagay na 'yan ang gusto kon
g gawin ngayon eh...

Bumaba ang tingin nito sa plunging neckline niya. Saka umiwas rin agad ng tingin
...
Naisip tuloy niya. Dati naman kasi harapan nitong hinihingi ang bagay na gusto n
itong mangyari. Pero maging pati ito ay nawalan na rin ng lakas ng loob...
Mikay: Okay, let's just stay at home, then... Anyway, it's my rest day naman...
Gino: No, Mikay... I've changed my mind... We're going someplace... Matagal ka n
g tinatanong nila mom and dad...
Natigilan siya sa sinabi nito. May kaba agad siyang nararamdaman...
Mikay: Do I really need to go? Ngayon lang ang rest day ko...
Gino: That's right... Ngayon lang ang rest day mo kaya dapat lang na magpakita k
a na sa kanila... They've seen J.R. many times... But they've also been asking a
bout you several times...
Hindi na siya nakaimik sa sinabi nito... It's a reality she needs to face, anywa
y...
__________________________________
Tita Alicia: I'm really happy, Mikaela... Sa wakas nagkaroon ka na rin ng time p
ara makadalaw dito... I've been wanting to see you for such a very long time...
If Gino's mom is an actress, she could have won the Oscar's...
Tito Edward: Yeah, tama si hon, iha... We're really excited and happy dahil fina
lly, binigyan mo na kami ng apo... At sobrang bonus pa dahil kamukhang-kamukha n
g anak ko ang bata... I guess, napakalakas talaga ng lahi ng mga Dela Rosa...
Natatawa nitong sabi... Kunyari ay tumawa na lang din siya...
Mikay: Pasensya na po kayo. Naging sobrang busy ko na lang din po kasi simula na
ng dumating kami dito...
Kasalukuyan silang nasa dining area at kumakain. Tahimik lang na nakikinig si Gi
no sa tabi niya habang patuloy siyang nilalagyan ng iba't-ibang putahe sa plato.
..
Tita Alicia: It's okay, Mikaela. We understand...
Ngumiti na lang siya dito. Sumulyap naman siya kay Gino...
Mikay: Babe... Kanina ka pa lagay ng lagay ng food sa plato ko... Busog na 'ko e
h...
Pabulong lang ang pagkakasabi niya dito...
Gino: Eat up... Pumapayat ka nanaman...
Tito Edward: Son, hayaan mo na siya... Alalahanin mo ha... Nasungkit nanaman ni
Mikaela ang FHM's sexiest woman this year... So, she really needs to take care o
f her figure...
Gino: Dad, do I have to be proud that she's been voted as the sexiest woman?
Tita Alicia: Of course, iho! Hindi lahat ng may mga anak na nakakayang bumalik s

a dating kinang ng career. And Mikaela here, managed to do just that...

Gino: Well, if you say so...
Nagkibit-balikat na lang ito at nagpatuloy na sa pagkain...
Tito Edward: Pero iha, matanong ko lang... Kamusta pala 'yung course mo na Adver
tising? Did you finish that?
Gino: Dad...
Base sa tono nito ay tila hindi nito nagustuhan ang pagtatanong ng ama.
Tito Edward: What? I'm just asking...
Mikay: No, it's okay... Uhm... Hindi ko pa po natapos eh... I've continued it be
fore habang nasa showbiz... Pero hindi ko na rin po nakayanang pagsabayin... But
I was planning na rin po to continue it kasi ilang units na lang matatapos ko n
a rin...
Gino: You're planning to study? I didn't even know you have plans like that...
Mikay: Hindi pa naman kasi ako sure eh... And it's just a thought that came up s
o recently...
Tita Alicia: I think you should continue it, iha... Ikaw na rin ang nagsabi na i
lang units na lang...
Gino: Mom's right... Tapusin mo na lang, Mikay... Anyway, it's online naman kaya
hindi rin masyadong demanding sa oras mo 'yon...
She smiled...
Mikay: Okay, then...
_____________________________
Matapos nilang kumain ay niyaya siya ng mommy ni Gino sa likurang bahagi ng baha
y. Nakita agad niyang sa garden sila patungo at umupo ito mismo sa bench na inup
uan din nila more than two years ago... But she decided not to sit... Nakatayo l
ang siya sa tapat nito...
Tita Alicia: How time flies by so fast, isn't it?
Mukhang maayos naman ang pagtatanong nito...
Mikay: Opo nga po eh...
Tita Alicia: And look at you... You've grown up to be such a one fine woman...
Ngumiti na lang siya sa sinabi nito. To be honest, she has no idea what this con
versation is leading at...
Tita Alicia: I guess, I was wrong... Maybe, I've judged you a little too harsh..
.
Patuloy lang siyang nakatingin dito.
Tita Alicia: For the past two years, I was observing you... At nakita ko kung ga
ano ka nagpursige para lang marating ang kinalalagyan mo ngayon... I guess, I wa

s really wrong... You seemed to be not like your father after all...
May pinipigilan siyang mga luha sa mata. Pero hindi niya hahayaang makita nito a
ng kahinaan niya... Hinding-hindi na...
Mikay: What do you expect me to say?
Tita Alicia: Nothing... I'm not expecting from you... Because I don't deserve it
... But I still want to tell you that I was wrong...
Sarkastiko siyang napangiti.
Mikay: What made you believe then... that I am sincere with your son now?
Tita Alicia: Pwede mong sabihin na kayamanan lang ang gusto mo sa kanya... You c
an always claim that you don't love him... Para lang ipakita at isumbat sa akin
that you're still the bitch I once thought... You can pretend all you want... Bu
t your actions won't lie... I know how much you love my son... Nakita ko 'yun sa
kanya... I've just seen how he had changed into a different person ever since h
e met you when you're still a teenager...
Wala siyang emosyong pinapakita dito...
Tita Alicia: At first, I wondered kung anong klase ba ng babae ang kayang gawin
'yon sa aking anak... And when I saw you a while ago, I just knew... I just knew
you deserve him... And I should have seen that before... if I wasn't just blind
ed by hatred...
Umiiyak na ito sa sinabi...
Tita Alicia: Even when both of you are not talking, I can just see how both of y
ou moves... It's like you have this own conversation that both of you aren't eve
n aware of... Nakita ko kanina kung paano mo siya tingnan... No one had ever loo
ked at him that way... Not even his own mother... Alam kong naramdaman ng anak k
o sa 'yo ang ibang klase ng pagmamahal... That's why he had never laid eyes on a
ny other woman...
Matigas pa rin siya dito.
Mikay: Well, thank you... Seems like you're a pretty great observer...
Umiiling ito...
Tita Alicia: No, Mikay... I will never deserve your 'thank you' even if you don'
t mean that... I don't deserve any gratitude... lalo na kung ako naman ang nagin
g dahilan ng paghihiwalay ng dalawang taong nagmamahalan... I am the reason, Mik
aela... I forced your agency to have a meeting with that guy in a motel! I conni
ved with that guy to lure you!
She didn't even flinched sa sinabi nito...
Mikay: I have realized that a long time ago... That somehow, you have something
to do with it... I know how much you hate me... At alam kong handa kang gawin an
g lahat para lang masira ako...
Bigla itong lumuhod sa kanya... At napahawak sa laylayan ng damit niya...
Tita Alicia: Luluhod ako, Mikaela... Pero hinding-hindi ako hihingi ng tawad...
I will not ask for forgiveness because I don't deserve it... Dahil walang ina an
g kayang gawin ang bagay na 'yon sa sariling anak!...

Patuloy pa rin ito sa pag-iyak... Pero nagpatuloy pa rin siya sa pagpapakita ng

katigasan...
Mikay: Hindi mo alam kung gaano kasakit ang ginawa
have any idea how hard it had been for me... But I
front of me... Dahil masakit para sa aking makita
na nakaluhod at nagmamakaawa sa harapan ko... Kaya

mo sa akin... You will never

am asking you to not kneel in
ang ina ng lalaking mahal ko
please lang tumayo ka na...

Sumunod naman ito sa sinabi niya...

Tita Alicia: Mikaela... This time, I'll do what's right... I'll tell him... ever
ything... He deserves to know it...
Sunud-sunod ang pag-iling niya...
Mikay: You will never tell him anything... Kung gusto mo man lang makabawi... Sa
na sundin mo ako...
Kumunot ang noo nito.
Tita Alicia: P-Pero bakit? Kailangan niyang malaman ang lahat, Mikaela... p-para
malinis ang pangalan mo...
Mikay: No need... Matagal nang naging maayos ang lahat... Fate had seemed to fin
d a way to do just that... Wala ka ng kailangang gawin...
Tita Alicia: P-Pero kailangan niya ring malaman ang involvement ko...
Mikay: Para ano?!... Para ano pa?! Para malaman lang niya kung gaano kasama ang
ina niya?!... 'Wag na... Masyado lang siyang masasaktan... At 'yon ang ayaw na a
yaw kong mangyari! Ganun ko siya kamahal!... Kaya kung kailangan kong magmakaawa
sa 'yo para 'wag mo lang sabihin... gagawin ko!...
Habang lumuluha ay tila natutulala ito sa sinabi niya...
Tita Alicia: Napakabuti mo, Mikaela...
She smiled sarcastically...
Mikay: You should have known that before... if you just gave me the chance...
Tita Alicia: I'm so sorry...
Tumalikod na siya mula dito... Pero muli siyang lumingon...
Mikay: Just for consolation, nagpapasalamat pa rin ako sa 'yo... Kasi... pinanga
nak mo ang lalaking mahal na mahal ko... At kahit hindi mo hinihiling, pipilitin
pa rin kitang mapatawad..... para lang sa kanya...
Mabilis na niyang iniwan ito... Nang malapit na siya sa sala ay muli siyang napa
hinto at nanginginig na napahawak sa isang divider... Hindi na niya napigilan an
g kanina pang mga luhang gustong tumulo... Pero agad niya rin iyong pinunasan...
She shouldn't be crying anymore... Sobra-sobra na ang mga luhang nailabas niya f
or the past years... She deserves to be happy... She deserves to be happy now...
__________________________________
Hope you like my double update for this day!

Votes and Comments are very much appreciated... ^__^

<center><h1>CHAPTER 51: The Choice</h1></center>
<hr>
Sunday...
It's gonna be an all-star performance on ASAP. Kailan lang din niya nalaman na m
agpeperform din pala ng live ang Parking 5. At masaya siyang kasama ang mga ito
sa dressing room niya habang inaayusan siya. Mukhang tuwang-tuwa rin naman ang m
ga ito dahil isinama pa niya ang anak.
Kanina pa nila ito nilalaro at tila ayaw ng ibalik sa yaya. Ang anak din niya ay
masyadong komportable sa kahit na sinong mga tao. He always smiles with everyon
e. Naisip tuloy niyang hindi imposibleng maging sikat din ito katulad ng mga mag
ulang pagdating ng araw.
Sumulyap siya kay Gino sa salamin. Kasalukuyan na itong inaayusan ng stylist. He
;s wearing an all-black leather suit. Even his pants are skin tight leather. The
upper part of his attire ay mukhang high-fashion ang dating. He's wearing somet
hing that looks like black wool vest but leather stuffs are layered into it. Par
ang kpop tuloy ang itsura nito. Naiiba rin ang attire nito sa mga kasamahang bar
kada...
Staff: Parking 5! Labas muna please... Mikaela will need to change wardrobe na..
.
Katsumi: O, Parking 5 daw! Labas na!
Nakatingin ito sa mga kasamahang barkada.
Staff: Hindi ka ba kasali sa kanila?
Katsumi: Ay! Naku madam! Hindi ako belong sa group na yan... Make-up artist ako
dito, madam!
Baklang-bakla ang pagkakasabi nito... Napapangiti na lang siya sa ginagawa nito.
..
Staff: Okay, lipat ka sa kabilang dressing room. Kanina pa naghihintay 'yung mga
male dancers natin ng make-up artist...
Mukhang baguhan lang din ang staff kaya mukhang hindi rin nakilala si Kats...
Katsumi: Mga lalaki?... Ah, hinde... Joke lang... Joke lang po... Parking 5 pala
ako... Lalabas na rin po ako...
Mabilis na agad itong lumabas.
Muli
abi.
a na
i at

siya tumingin sa salamin at nakita niya si Gino na nakatayo lang sa isang t

Tila wala itong balak na lumabas. Binuhat pa nito ang anak nila at ang yay
lang ang pinalabas muna... Tahimik lang na nakatayo ang mag-ama niya sa tab
pinapanuod sila...

Stylist: This is what you gonna wear, Mikaela...

It just looks like a full body stocking. Nude ang color nito para siguro magmukh
ang second skin ang dating...
Mikay: Pero bakit mukhang body stockings lang siya?...

Stylist: We're gonna glue synthetic crystals one by one... So it'll look like yo
u're just wearing crystals...
Mikay: Wala na bang second choice na outfit? Masyado atang sexy?
Muli siyang tumingin kay Gino. Nilalaro na nito ang bata. Pero kilala niya ito k
aya alam niyang nasa kanila pa rin ang atensyon...
Stylist: No second choice this time. Eto ang instruction nila samin eh...
Hindi na lang siya umimik. At hinayaan na lang ang mga ito na bihisan siya. She
removed her clothes at isinuot na ang body stocking. She's looking at him in the
mirror. At nakatingin na rin ito sa kanya. Habang patuloy na nagdidikit ang mga
staffs ng crystals sa buo niyang katawan, patuloy pa rin silang nagtititigan sa
salamin.
Halos walang emosyon ang ipinapakita ni Gino sa kanya. Hindi niya alam kung ano
ang itinatakbo ng isip nito. But there's one thing she's sure of at alam niyang
hindi ito masaya sa nakikita....
She can sense the sadness in him kahit pilit nitong itago 'yun by not showing hi
s emotion. Hindi na niya matagalan ang tingin nito kaya umiwas na lang siya...
It basically took an hour para madikit isa-isa ang mga crystals...
Stylist: Finally! Gosh! Ang hirap nito ha! But you look perfect, anyway...
She gave the stylist a simple smile...
Stylist: I'll just leave you here, then... Just don't move too much, okay?... Li
pat pa kami sa kabila for the other artists...
Nang makaalis na ang lahat ng staffs sa dressing room ay ang mag-ama na lang at
siya ang naiwan doon. Tumingin siya sa repleksyon sa salamin. Her stylist was ri
ght. She looks so perfect... She's even shining like a...
Gino: You look like a goddess...
Muli siyang tumingin dito sa salamin... She smiled...
Mikay: Thanks, babe... And you look really hot...
Ngumiti lang ito. But she can still sense his sadness...
Mikay: Hey! Are you okay?
Gino: Y-Yeah... Why wouldn't I be okay?
Mikay: Wala naman... Napapansin ko lang kasi na kanina ka pa tahimik...
Hindi agad ito makaimik... Tila may gustong sabihin sa kanya... Pero mukhang nag
dadalawang isip...
Mikay: Babe... What's wrong? I know there's something bugging you... What is it?
Gino: Do you want me to be honest with you?
Mikay: Of course... I always want you to be honest...
Gino: I don't like what you're wearing right now... Hindi ko gustong makikita ka

ng mga lalaki na ganyan ang itsura... If there's only one place that I want you
to wear that... it should only be in our bedroom...
Sa salamin pa rin sila nakatingin habang nag-uusap...
Mikay: B-But babe...
Gino: Alam ko... Kaya hindi ko naman sinabing 'wag mong isusuot 'yan 'di ba? At
hindi ko rin sinasabing 'wag kang makikipagsayaw sa ibang lalaki... Ayaw kitang
pagbawalan... Kasi alam ko kung gaano mo kamahal ang trabaho mo...
Mikay: Gino... I promise next time talaga... Hindi ko na hahayaan na ganito ipas
uot sa akin... Gipit na kasi sa time para mag-demand pa ako ng ibang wardrobe eh
...
Gino: Okay lang, Mikay... Naiintindihan ko naman eh...
Nasa ganoon silang pag-uusap nang bumukas ang pinto ng dressing room... Tumingin
muna ito kay Gino tapos sa kanya...
James: Uhm... Excuse me... But Mikaela we're gonna be next on stage...
Mikay: Okay... Just wait for me outside... I'll follow...
She gave him one more look...
Mikay: Babe... I'm really sorry...
He gave her a weak smile...
Gino: Go ahead, Mikay... He's waiting...
_________________
Kasalukuyan na silang naglalakad ni James para makalapit na sila sa gilid ng sta
ge...
James: Mikaela... I think we better hurry... Just few minutes more and we're nex
t...
Okupado pa rin ng isip niya ang pinag-usapan nila ni Gino sa dressing room kanin
a... Alam niyang pinipilit lang nitong intindihin ang sitwasyon... At muli niyan
g naalala ang malungkot na itsura nito nang nagpaalam na siya...
Hindi ganoon ang dating Gino na nakilala niya. Usually pipigilan siya nito. O ka
ya naman ay baka kanina pa nito nasuntok si James... He's not like that before..
. Naisip tuloy niyang maaring nagbago na ito... dahil sa mas higit na siya niton
g minamahal ngayon...
James: Mikaela... Let's hurry!...
Hinawakan nito ang kamay niya... Napatingin tuloy siya sa kamay nito... Kumawala
siya dito na halatang ipinagtataka naman ni James...
Mikay: I'm sorry, James...
James: What are you talking about?
Mikay: I'm sorry...

Agad na siyang tumalikod at nagmamadaling naglakad pabalik sa dressing room...

As she opened the door, naabutan pa rin niya ang mag-ama roon... Gino looked at
him... Mukhang nagtataka ito kung bakit siya bumalik...
Gino: Did you forget something?
Nakatitig lang siya dito at sa anak...
Mikay: I'm not gonna do it... You're right... Mahal ko ang trabaho ko... Pero hi
ndi kayang pantayan nun kung gaano ko kayo kamahal... Like you've said before...
You always have a choice... And you choose to be with me... That's what I'm als
o doing right now...
Mukhang nahahalata na nito ang luhang kanina pa niya pinipigilan...... Then, sh
e can see him slowly smiling... She can see once again the kind of smile she lov
es about him... Napangiti na rin siya at agad lumapit dito...
She hugged him... She hugged the two most important people in her life....
__________________________________
^__^
<center><h1>CHAPTER 52: 9 Units</h1></center>
<hr>
Monday...
Yaya: Mikay! Anong ginagawa mo?! Etong batang 'to... Kabilin-bilinan sakin ni Gi
no na 'wag na 'wag ko na daw hahayaang magtrabaho ka sa kusina... Kaya nga kumuh
a kayo ng mga katulong 'di ba?
Mikay: Yaya, bibihira ko lang namang ginagawa 'to eh... Kaya hayaan nyo na po ak
o... Saka ngayon ko lang po siya ulit mapagluluto ng agahan...
Yaya: Hay naku! Bahala ka... Hindi ka ba male-late sa taping mo nyan?
Mikay: Wala po akong taping ngayon...
Yaya: O naman pala! Bakit kay aga-aga mo pang nagising?
Mikay: Magpapa-enroll din po kasi ako ngayon eh. Mas maganda kung mas maaga akon
g matapos para hindi ko na rin maabutan 'yung mahabang pila... Si baby po, yaya?
Tulog pa po ba?
Yaya: Mamaya pa gising nun... Himbing na himbing eh... Siya sige, gumayak ka na
rin mamaya at maganda nga 'yang balak mong tapusin 'yang pag-aaral mo...
Nang matapos na niya ang hinandang agahan ay umakyat na rin siya agad papunta sa
kwarto nila... Naabutan niya si Gino na tulog na tulog pa rin... Nilapag na mun
a niya ang tray sa bedside table saka umupo sa kama at lumapit siya dito...
Mikay: Babe... Babe...
Nakita niyang gumalaw ang ulo nito...
Mikay: Babe...
Dahan-dahan nitong kinukurap ang mga mata. Tila pinipilit nitong imulat ang mga
'yon. Nang bahagyang nakamulat ay sa kanya agad ito napatingin...

Gino: Am I just dreaming? Or I'm seeing a real angel right now?

Napangiti siya...
Mikay: Nakakainis ka... Ako dapat unang magpapangiti sa 'yo eh... Pero ako naman
agad pinangiti mo...
Gino: Yeah... Maybe, I'm just dreaming... You're just too beautiful to be real..
.
Saka ito muling pumikit at tila babalik sa pagtulog... Kaya kinurot niya ito...
Gino: Ouch! Don't pinch me that hard, babe... Not too hard... Just go slow on me
, please...
Nagsasalita pa rin itong nakapikit na kunwari'y nananaginip pa rin...
Mikay: Ah, ganon! Talagang ayaw mo pa rin gumising ha? Teka nga...
Higit siyang lumapit dito. Inilalapit niya ang mukha sa mukha nito... Then, she
placed her lips on his... She closed her eyes and forced her way inside his mout
h... She's trying to kiss him as best as she can... And it didn't take long when
she felt him respond... It's a very long kiss they've shared...
After their lips parted, his eyes are fully on hers...
Gino: If this is a dream... Then, I don't wanna wake up...
Muli siyang napangiti. Pero agad siya nitong hinalikan. Kaya gumanti naman siya.
Naramdaman niyang humawak ito sa bewang niya... She's on top that's why he made
a way to change that... As he's holding her waist, he rolled over... dahilan pa
ra mapailalim siya dito... Then, he kissed her more... he's basically trying to
deepen their kiss... Maya-maya ay itinataas na nito ang t-shirt niya....
But this is not what she plans to happen... Kaya bahagya niya itong itinulak...
Napahinto naman ito sa ginawa niya...
Gino: What?
She smiled...
Mikay: Guess what? I made you breakfast...
Tinuro niya dito ang pagkaing nasa side table... Napatingin naman ito doon... Pe
ro halatang naiinis...
Gino: We're in the middle of something here, babe... I think we should finish th
is first...
Mikay: But I cooked breakfast for you...
Gino: But it's you I want for breakfast...
Kunyari ay napapasimangot siya...
Mikay: Gumising pa 'ko ng maaga just to cook breakfast for you...
Tumitig ito sa kanya. At tila nakita nito na seryoso siya sa sinabi kaya umalis
ito sa pagkakadagan sa kanya.

Siya naman ay tumayo na at binuhat ang tray at nilapag na ito sa kama... Narinig
niya itong napabuntung-hininga. Pagtingin niya dito ay nakasapo ang isang kamay
nito sa noo at nakapikit... Hinawakan niya ang noo nito...
Mikay: Are you okay, babe? Did you catch a fever or something?
Gino: Well, obviously I'm in heat... What do you expect?
Patay-malisya na lang siya sa sinabi nito.
Mikay: Come! Let's eat na!
Maya-maya ay sumunod na rin ito sa kanya. At sabay na silang kumain...
Gino: I really appreciate this, babe... Pero mas gusto ko sana kung hindi ka na
gumagawa ng gawaing-bahay...
Mikay: Ano ka ba? Hindi ko naman parati ginagawa 'to eh... And besides, masaya a
kong pinagluluto ka ulit just like before...
Gino: Yeah, I know... But I just don't want you to get tired... lalo na at pagod
ka na rin sa trabaho...
Mikay: Alam mo... Hinding-hindi ako mapapagod na pagsilbihan ka, okay? Hinding-h
indi...
Gino: Talaga?
Mikay: Yup!
Gino: Pwede mo ba ulit akong pagsilbihan ngayon?...
Mikay: Kaya nga pinagsisilbihan naman kita ngayon 'di ba? I just cooked your bre
akfast...
Gino: Let's just cut the chase, Mikay. You know what I'm talking about...
Mikay: H-Huh? Kasi ano eh... Maaga pa akong mag-eenrol ngayon... Tapos ikaw din,
'di ba may lecture ka pa?
Gino: We still have a few more minutes... Pwede pa kung mamadaliin natin...
Tinapos na niya pagkain at tumayo na siya...
Mikay: No! Ayokong maabutan ng pila... I need to be really early... Kaya malilig
o na 'ko, okay?
Bago niya isara ang pinto ng banyo ay narinig niya itong muling nagsalita...
Gino: Babe, male-late na rin pala ako... Pwede sabay na lang tayong maligo?!
Napangiti naman siya...
Mikay: Hindi pwede!... Lalo lang tayong male-late!...
Saka na niya isinara ang pinto...
__________________________________________
Sabay na sila ni Gino na pumunta sa university dahil nga sa may lecture class ri

n ito na dapat pasukan. Kasalukuyan na silang papunta sa building kung saan niya
aayusin ang pag-eenroll...
Mikay: Babe, 'di ba may klase ka ngayon?
Gino: Oo, ihahatid lang naman kita eh... Pero papasok na rin ako agad... Nga pal
a, ano bang gagawin mo? Diretso ka na bang mag-eenrol?
Mikay: Hindi... Kelangan ko pa syempre 'yung mga class cards ko at iba pang reco
rds para makita nila 'yung mga natapos ko ng units... Pero mga 9units lang sigur
o kukunin ko this sem para magaan lang sa 'kin... Saka hindi lang 'yun... Kelang
an ko pang magpa-clearance sa kung kani-kanino bago ako makapag-enroll... Marami
talagang steps...
Napansin niyang tila clueless ito sa sinasabi niya...
Mikay: Eto talaga... Hindi mo ba alam mga 'yun? Parang hindi ka naman nag-colleg
e eh...
Gino: Mikay, nag-college ako. Pero hindi dito sa Pilipinas... Kaya wala akong id
ea sa mga 'yan...
Mikay: Oo na! Sosyal ka na! Ikaw na! Ikaw na talaga...
Natawa ito sa sinabi niya...
Gino: Ikaw talaga, kung anu-ano na lang 'yang mga sinasabi mo...
Nang marating na nila ang building ay nagpaalam na rin ito sa kanya...
Gino: Sige, Mikay... Dito na lang kita maihahatid at male-late na talaga ako eh.
.. Susunduin na lang kita pagkatapos ng klase ko...
Mikay: Wow! Sundo? pagkatapos ng klase? Ayos ah! Parang high school lang ang peg
natin...
Gino: Alam mo, may pagkaloko-loko ka rin talaga eh noh... Sige na... I've to go.
..
Nagpatuloy na siyang tinungo ang Registrar's office nang makaalis na ito. Pero n
agulat siya sa naabutan. Napakahaba na ng pila. Napatingin tuloy siya sa orasan
niya. It's just 7:15am. Maaga pa naman ang punta niya. Pero bakit ang pila napak
a-toxic na...
Wala siyang choice kundi pumila na rin. Napansin niyang marami ang napapatingin
sa kanya. Tila nahalata na ng mga ito kung sino siya. Karamihan sa kanila ay ngu
mingiti na sa kanya. Pero alam niyang lahat ng mga nag-aaral doon ay mga anak-ma
yaman din kaya halatang discreet lang magpakita ng admiration...
Sa bawat "hi" at "hello" ng mga ito sa kanya ay sinusuklian na lang din niya ng
ngiti at konting kaway. Hindi pa rin maiaalis sa kanya ang bahagyang pagkatakot
na baka pagkaguluhan siya ng lahat ng mga naroon lalo na at ganun usually ang na
ngyayari sa mga events na pinupuntahan niya...
"Hello, Mikaela! Pwede magpa-picture?"
Mikay: S-Sure...
Sinasabi na nga ba niya eh... Meron at meron pa rin...

"Ako rin, Mikaela..."

Matapos ang dalawa ay may sumunod na isa pa... Nang akmang may magpapapicture ul
it ay may lumapit na malaki ang katawan na lalaki na mukhang bouncer...
"Sorry po, pero bawal na pong magpa-picture kay Mam Mikaela..."
Intimidated agad ang mga estudyante sa itsura ng lalaki... Kaya bahagya nang lum
ayo... Napakunot naman siya at nagtataka...
Mikay: Who sent you here?
"Si Sir Gino po, mam..."
Kanina pa niya napapansin nang kararating niya ang dalawa pang lalaking mga kas
ama nito. Ang alam niya ay mga guards lang ang mga ito na pakalat-kalat...
Mikay: Kanina pa kayo dito 'di ba?
"Opo, mam. Tumawag na siya kanina pang 6am. Instruction po niya na darating nga
daw po kayo kaya magbantay daw po muna kami habang nasa klase siya..."
Hindi na siya umimik. Maaaring tumawag ito habang nasa shower siya kanina. Hindi
na niya naisip na maaari siyang pagkaguluhan sa loob ng university. But he had
thought otherwise. Parati pa rin talaga nitong iniisip ang kapakanan niya... And
she's really touched with everything his doing for her...
___________________________
Naiinip na siya. Kanina pa siya nakatayo sa pila. Nangangalay na rin ang mga paa
niya. Hindi naman siya sanay sa mga ganito. Ang buong akala niya ay madali lang
ang gagawing pagpapa-enroll. Kung alam lang niya, sana sa ibang araw na lang si
ya nagpunta at 'yung hindi lunes...
She checked her phone... But there's basically nothing there. Nilabas na lang ni
ya ang headphone at naisipang mag-sounds... Somehow, it relieves her boredom...
Pero maya-maya ay nakita niyang tila hinahati na ang pila... Nagtataka siya sa n
angyayari... Lumingon siya sa katabi...
Mikay: Uhm, miss... Bakit parang hinahati ata sa dalawa ang pila?
"Nagbukas na 'yung isang window. Mas maganda para madali ng matapos."
Agad na rin siyang sumunod dito para makipila sa kabilang line... Sa tantiya niy
a ay wala pa rin siya sa kalagitnaan ng pila. Parang wala pa ring kwenta ang pag
lipat niya...
Nasa ganoon siyang pagkainis when she felt someone grabbed her hand at bigla siy
ang hinila paalis sa pila at pilit inilalayo sa mga tao...

Mikay: Gino! What are you doing?! Gino! Ano ba?! Bitiwan mo nga ako!
Hindi pa rin siya nito sinasagot... Nadaanan nila ang security guard na nakausap

niya kanina...
Mikay: Hey! Manong guard! Pakipigilan siya please....
Pero hindi man lang ito pumansin sa kanila...
Gino: Don't try your luck... Sa 'kin lang sila nakikinig... And please don't mak
e a commotion here... Nakakahiya...
Mahina lang nitong sabi habang hawak-hawak pa rin nito ang kamay niya at patuloy
sila sa paglalakad. Nang makita nitong malayo na sila sa maraming tao ay humint
o na rin ito at binitiwan na ang pagkakahawak sa kanya...
Mikay: How dare you just do that to me! Bakit mo ginawa 'yon?! Hindi mo ba alam
na kanina pa ako naghihintay sa pila na 'yon?! Well, obviously, wala lang sa 'yo
'yun! Kasi hindi mo naman alam kung gaano kahirap ang tumayo ng ilang oras para
lang makapag-enroll... Kasi nga sa States ka naman nag-aral 'di ba?! Saka for
sure, sitting pretty ka lang kase sa klase mo kanina... Pa-english-english lang
dun... Professor na professor lang ang peg! Wala kang kahirap-hirap!
Nakatunganga lang ito sa kanya...
Gino: Tapos ka na ba?
Mikay: Hindi pa! Hindi pa ako tapos sa'yo! Hindi ko basta-basta mapapalagpas 'to
ng ginawa mo sa 'kin! Alam mo, ayoko ng bumalik dun! Ayoko ng magsimula ulit sa
dulo! Kasalanan mo to eh!... Ayoko na!.... Ayoko ng mag-aral!
Natawa ito sa huling sinabi niya.
Gino: Will you let me talk now?
Mikay: Oh sure! Sure! Come on! Talk!
Inabot nito sa kanya ang kanina pa hawak na envelope.
Mikay: Ano yan?!
Gino: Pwede ba, Mikay? Tumahimik ka na lang at buksan mo...
Kinuha niya ito at binuksan. Nilabas niya ang mga laman... It's a bunch of paper
s... Isa-isa niyang tiningnan ang mga 'yon... Nagulat siya nang makita ang mga c
lass cards niya at iba pa niyang records... Everything she needs is there... Sa
dami ng papel na hawak niya ay may nahulog na medyo mas matigas na papel...
Yumuko siya at pinulot niya iyon... Napakunot-noo siya sa nakita... Something's
printed on the paper... 9 UNITS... Then, on the lowest part it says...
Mikay: Enrolled...
Gino: Yup... Enrolled ka na...
Naguguluhan siya...
Mikay: You enrolled me?...
Gino: Yeah...
Mikay: Pero pano? How come you finish that easy?

Gino: I rescheduled my class at 10... There's a shortcut going to the Registrar.

.. I went inside bago ka pa nakarating dun... I asked the head kung pwede bang b
igyan ka ng special treatment... Well, of course, they're a bit hesitant... Pero
wala naman silang magagawa 'pag ako na ang nagsalita eh...
Mikay: But why didn't you tell me? You could have just said it kanina...
Gino: Mikay, alam ko namang hindi ka papayag 'pag sinabi ko eh... Pero mas hindi
naman ako papayag na makita kang nakatayo sa pila na 'yon at kung saan-saan pa
magpunta para lang makapag-enroll.... Lalo na kung alam ko namang may magagawa a
ko...
Natahimik siya sa sinabi nito at napayuko na lang...
Gino: Look, let's just talk about this later... I'm gonna be late with my class
now... Kaya hintayin mo na lang ako sa kotse... Here's my key...
Hinawakan nito ang kamay niya at ipanaloob doon ang susi...
Mikay: Gino... I'm really sorry... Sorry sa mga nasabi ko kanina... At salamat n
a rin... T-This means a lot...
Hinawakan nito ang baba niya at iniangat siya nito mula sa pagkakayuko... Nagtam
a ang mga mata nila...
Gino: 'Yun lang ba masasabi mo?
Wala na siyang maisip na iba... But there's something that keeps on popping on h
er head...

Mikay: I love you so much...

Lumuwang agad ang pagkakangiti nito... He touched her cheeks at matagal siya nit
ong tinitigan... Then, he kissed her forehead...
Gino: I love you too, babe...... I'd really like to spend more time with you...
But I really have to go... Don't worry, I'll do my best to cut my class short...
I'll see you later, okay...
Nang tumalikod na ito palayo sa kanya ay nakatingin pa rin siya dito... He has a
lways been like that... Always there to protect her... to save her... No wonder
masyado siyang nasaktan nang mawala ito sa kanya noon... He may just seem too pe
rfect for her... But she'll never gonna let go of him anymore... She's just too
lucky to have him...
Bahagya na itong nakakalayo nang mapansin niyang napahinto ito... At muling lumi
ngon sa kanya. He gave her another smile... Then, he suddenly placed his hand on
his lips and blew her a kiss... Natawa naman siya... Pero sinakyan na lang niya
ito... at sinalo ang halik na 'yon... And placed it on her lips...
________________________________
*Salamat po sa lahat ng mga boto at komento. It means a lot... ;)
<center><h1>CHAPTER 53: Babe</h1></center>

<hr>
Weeks passed at nagpatuloy lang ang usual routine na kinasanayan nilang dalawa n
i Gino. Gumagawa sila pareho ng efforts para lang mabalanse pa rin ang lahat at
magkaroon pa rin sila ng time para sa isa't-isa at sa anak.
Pero aaminin niyang hindi ganon kadali magbalanse ng mga responsibilidad niya la
lo na at nag-aaral na rin siya. Kahit online course, halos wala pa rin naman ito
ng pinagkaiba sa pagiging isang regular na estudyante. She still needs to study,
to review her lessons, to pass requirements, etc. And sometimes, she even needs
to go to an actual classroom for special lectures...
Kaya talagang hirap na hirap din si Mike sa pag-aayos ng mga sked niya. At idagd
ag pa ang ilang project offers na tinanggihan niya para lang magkaroon ng time
sa mag-ama. Ginagamit nila ang mga oras na 'yon just doing simple things...
They'd usually play with their son lalo na at marami ng developments ito. They'r
e just too happy to look at him and see him grow right before their eyes. Minsan
naman, they'd just hang out by the pool at home or just cook together or just w
atch a movie sa mini theater nila... It doesn't matter kung anong ginagawa nila
basta ang mahalaga magkakasama sila...
Sa kasalukuyan ay nagmamadali na siya sa pagbibihis dahil talagang late na siya
sa special class na papasukan. Hindi siya nagising ng alarm clock niya which is
not typical of her. Pero siguro dahil puyat din siya at ang late ng nakatulog ng
anak. Wala itong gustong gawin kagabi kundi makipaglaro lang...
Nang makabihis na ay bumaba na siya agad sa baba...
Yaya: O, Mikay! Bakit nagmamadali ka ata? Hindi ka na ba mag-aagahan?
Nasulyapan niya ito sa may hapag-kainan...
Mikay: Naku! Yaya, late na late na po talaga ako eh... Mamaya na lang po ako kak
ain...
Yaya: Ganun ba? O eto... Baunin mo na lang 'tong mga marshmallows na tira niyo k
ahapon... Para may makain ka man lang sa daan...
Inabot na lang niya agad ang mallows dahil alam niyang magpupumilit lang ito 'pa
g tatanggihan pa niya...
Pagkasakay niya ng van ay ipinagpasalamat na lang niyang may driver siya para hi
ndi na rin siya ma-stress sa traffic... Tumingin siyang muli sa orasan... She's
so late... Nakakahiya pa man din pumasok ng late... Dapat kasi sumabay na lang s
iya kay Gino kanina eh. But his class is just too early... Alangan namang tumung
anga lang siya dun ng ilang oras... Kaya hindi rin talaga pwede...
Mikay: Kuya, pakibilisan na lang po... Baka pwede ka ng mag-detour...
Mabuti na lang at marunong ang driver niya at may napasukang ibang daanan... In
no time ay nakarating na rin siya sa school... Pasimple na siyang tumatakbo mara
ting lang ang classroom niya...
Pagbungad niya sa door ay nagulat siya sa nakita. Hindi agad siya makapagsalita.
Nakatayo lang siya sa pintuan kaya napatingin sa kanya ang mga classmates niya.
.. Ang professor naman ay napahinto sa pagtuturo at sinundan ang tingin ng mga i
to...
Pinilit na lang niyang makabawi sa pagkabigla...

Mikay: G-Good morning...

Tumingin ang professor sa orasan...

Gino: You're 20mins. late...

Pormal lang ang mukha nitong nakatingin sa kanya...
Mikay: I'm sorry... Got stucked in the traffic...
Tumango lang ito... At muling lumingon sa klase...
Gino: Just try to find any available seats, then...
Tumuloy na siya sa loob at naghanap ng bakanteng upuan... Natanawan naman niya a
ng isang kaklase na itinuturo ang bakanteng tabi nito... Buti na lang medyo ka-c
lose niya iyon... Pagkaupo niya ay agad niya itong tinanong nang pabulong...
Mikay: Betty, nasang page na ba kayo?
Nilalabas pa lang niya ang libro sa bag...
Betty: Page 26 na...
Habang binubuklat ang libro ay muli siyang nagsalita...
Mikay: Bakit siya ang prof. natin? Nasan na 'yung isa?
Betty: Nakasick-leave daw eh... Ayaw mo nun, sigurado pasado ka na...
Mikay: Sira... Nakita mo naman kanina 'di ba... Parang hindi ako kilala kung mak
ipag-usap...
Napangiti naman si Betty sa sinabi niya. At tila napansin iyon ni Gino...
Gino: Miss?... Can you try to answer my question?
Betty: Uhm, I-I'm s-sorry, sir... B-But what was the question?
Gino: Well, you seem to be not listening, then... I was asking for the alternati
ve formula of the equation that's on the board...
Matagal na hindi makasagot ang katabi niya...
Gino: Anyone? Anyone who can help you?
Seryoso itong tumingin sa kanya... At lalo siyang kinakabahan... 'Pag tinawag si
ya nito ay wala siyang maisasagot... Nakakahiya sa mga classmates niya... Desper
ada na siya kaya nagpakita siya nang nakikiusap na tingin dito at bahagya siyang
umiiling na tila ipinapaalam niyang hindi niya alam...
Umiwas na ito ng tingin sa kanya...

Gino: Anyone from the class?

Buti na lang at may nagtaas na ng kamay at nakasagot nang tama...
Gino: Yes that's correct... But that's only the alternative. So, it's still impo
rtant that you comply with the standard... Anyway, class, before I proceed, I ju
st want to make it clear that as long as I'm the professor in front of you... I
have some rules that you need to follow... Rule #1: No one should be late... Rul
e #2: No chatting while I'm having a lecture... Rule #3: Cellphones should be in
silent mode... And Rule #4: No yawning and no eating... and anyone who gets cau
ght shall need to leave...
"Sir, I think yawning is something we just can't control..."
Sabi ng isang estudyante...
Gino: You can... It can be prevented if you start getting interested with the su
bject... Yawning only shows disinterest and boredom... I don't like that in my c
lass...
Napakaistrikto naman nitong teacher. Hindi man lang ngumingiti. Suplado....
Muli nang nagpatuloy ang lectures nito... At sinikap na lang niyang makinig at u
mintindi... But the subject's really boring... while he's writing on the board,
all she sees are numbers... they're all swirling on her mind...
She suddenly has the urge to yawn. Anyway, nakatalikod naman ito kaya sasamantal
ahin na niya. She lets out a big yawn. At tamang-tama namang lumingon na si Gino
sa klase. Napatingin agad ito sa ginawa niya. Kaya sinara na niya agad ang bung
anga at hindi na itinuloy ang nabiting paghikab... Naalala niya ang sinabi nito
kanina... "And anyone who gets caught shall need to leave..."
Naku, subukan nitong palayasin siya. Tingnan lang niya kung makausap pa siya nit
o. Lintik lang ang walang ganti... Pero buti na lang at wala itong ginawang gano
n. At muli na lang nagpatuloy sa pagtuturo...
Gino: Okay, before I'll end the class, I'm gonna give a pretest, guys... I know
it's just a pretest but this is gonna be recorded... So, better take it seriousl
y... You can just leave once you're done...
Inabot nito ang mga test papers sa harapan hanggang sa makaabot na sa lahat... P
agkakuha niya ay agad siyang tumingin sa mga tanong... Napahawak siya sa noo...
She doesn't know a thing... What are all these questions for? Mukhang kailangan
lahat ng formula... Damn!... She tried to answer some. Pero sigurado niyang mal
i ang mga 'yon...
Parang sumakit tuloy bigla ang ulo niya at bigla niyang naramdaman ang gutom...
She hasn't eaten anything yet... She tried to focus more on the questions... Pe
ro wala talaga... Maybe, she needs to eat something first so she can think... Bi
gla niyang naisip ang mallows na nasa bag...
Inangat niya ang mukha at pasimpleng tumingin kay Gino... Siguro pagbibigyan nam
an siya nito kung mahuli siyang kumakain... At isa pa baka hindi rin siya nito m
apansin dahil nakayuko ito at mukhang busy sa hawak na ipad tab...
Muli na siyang yumukong mabuti at dahan-dahang binuksan ang bag at pilit siyang
dumudukot ng mallows... She cupped a handful at pasimpleng isinubo ang isa...
Gino: Guys, please take your exam seriously...

Nagulat siya sa pagsasalita nito... Kaya agad na niyang sinubo lahat... She forc
ed everything on her mouth... Tinakpan na lang niya ang bibig habang pilit ngumu
nguya... Sumulyap siya dito at nakatingin na ito sa kanya... She tried to smile.
But she couldn't. All the mallows are stuffed on her mouth. Siguro mukha ng Jol
libee ang pisngi niya...
Bahagyang nakakunot ang noo nito... Tila nagtataka sa ginagawa niya... Muli na l
ang siyang umiwas dito at sinubukan ng sagutan ang test paper... "Eenie... Meeni
e... Mynie... Moe... Saksak puso... Tulo ang dugo..."... Maybe the answer's lett
er C...
Dahil nga sa wala naman siyang alam ay mabilis niyang natapos ang exam at puro h
ula lang ang lahat. Tumayo na siya at ipinasa ang papel sa harapan. Sa tantiya n
iya ay mga dalawang tao pa lang ang nauna sa kanyang nagpasa. Inabot lang niya a
ng papel at pilit umiiwas sa tingin nito... Dumiretso na siya agad sa may pintua
n...

Gino: Babe...
Malakas na tawag nito sa kanya. Lumingon siya at napansin niyang karamihan sa mg
a kaklase niya ang tumitingin...
Gino: Just wait for me outside...
Tumango na lang siya...
Habang naghihintay sa labas ay muli niyang naramdaman ang gutom. Siguro itetext
na lang niya si Gino at sa canteen na lang sila magkita...
Betty: Mikay, sabay ka na samin sa canteen...
May mga kasama na itong ilang kaklase rin nila na papalabas na ng room.
Mikay: Sige, mabuti pa nga para may kasama ako...
_____________________________________
Before you turn to the next chapter, hope you leave your votes and comments...
<center><h1>CHAPTER 54: Duty Calls</h1></center>
<hr>
At the canteen...
They found a table at dun na sila nag-gather. Maging ang ilan pa nilang kaklasen
g nagdatingan ay naki-share na rin ng table sa kanila... Masaya silang nagkwekwe
ntuhan kaya nawaglit na rin sa isip niya na i-text si Gino...

Jason: Wow, Mikay... Babe pala ang tawag sa 'yo ni Sir ah...
Isa niyang kaklase iyon na may pagka-bolero...
Betty: Bakit inggit ka?
Jason: Oo naman noh! Ang swerte naman masyado ni Sir para magkaroon ng isang tul
ad ni Mikay...
Mikay: Naku! Jason, gutom lang 'yan... Alam mo buti pa kumain ka na lang...
Habang nagtatawanan sila ay nakita niya si Gino na pumasok ng canteen kasama ang
ilang mga professors din. Mukhang hindi siya nito napansin. Pasimple niya itong
inoobserbahan hanggang sa makaupo ang mga ito sa kabilang table at nagsimulang
kumain.
Base sa itsura ng mga ito ay interesting ang mga pinag-uusapan nila... There are
times na nakikita niyang nagtatawanan pa ang lahat...
At hindi rin nakaligtas sa tingin niya ang isang magandang girl professor na kan
ina pa halatang nangfli-flirt kay Gino. Katabi nito ang babae at may mga ibinibi
gay na malalagkit na tingin dito at kakaiba pa kung tumawa... Mukhang tawa ng ma
landi...
Jason: O, Mikay... Kinuhanan na kita ng drinks ha. Nakalimutan mo atang bumili e
h...
Mikay: Ay oo nga pala noh... I'll just pay you na lang...
Jason: Mikay naman, para drinks lang eh... Ano tingin mo sa 'kin, poor?
Sa lagay nito ay nagpapa-cute nanaman sa kanya. Pero alam niyang talagang ganoon
lang ito. In fact, she reminds him of Kats... Nang matapos na siyang kumain ay
inabutan naman siya ulit nito ng tissue...
Mikay: Thanks...
Jason: Ah, Mikay, dadalhin ko nga pala 'yung mga magazines ko dito minsan... Paautograph ah...
Mikay: Sure, no problem. Dapat nga ngayon mo na dinala eh...
Jason: Meron sa kotse ko. Sayang nga eh. Nakalimutan ko... Pero 'di bale sa next
class na lang natin next week...
Betty: Grabe ka naman! Hindi ka na nakuntento sa mga pics niyo ni Mikay... Pati
autograph, hihingiin mo pa...
Jason: Inggit ka lang! Wala kasi nagpapa-autograph sa 'yo...
Natatawa na lang siya sa usapan ng dalawa... Hindi tuloy niya napansin ang pagta
yo ni Gino at napatingin na lang siya dito nang bahagya nitong pinisil ang balik
at niya...
Gino: Babe, mukhang tapos ka na ata kumain... Should we go now?
Mikay: Uhm... Yeah, tapos na... Guys, I'll just go ahead then... I'll see you na
lang next week...
Sa pagtayo niya ay marami pa rin ang nakatingin sa kanilang dalawa. Isa na roon

ang maasim na tingin ng flirt na babaeng katabi nito kanina...

Jason: Bye, Mikay!
She smiled...
Mikay: Bye!
Sa pagtalikod nila ay naramdaman niya agad na hinawakan siya ni Gino sa bewang..
. He's like showing off to everyone...
Dumiretso na muna sila sa opisina nito at may mga kukunin pa daw doon na ilang p
apers... Wala pa rin silang imik na dalawa hanggang sa makapasok sa loob ng offi
ce nito... Habang kasalukuyan itong may hinahanap ay nilinga naman niya ang ting
in sa paligid.
His office looks really nice. At base sa mga pictures at certificates na nakikit
a niya ay mukhang malaki nga ang impluwensiya nito sa unibersidad. He has too ma
ny donations with the institution and sponsorships sa mga scholars...
Nagulat na lang siya nang nasa likuran na pala niya si Gino at niyakap nito ang
bewang niya habang nanggigigil nitong inaamoy-amoy ang batok niya...
Mikay: Uy! Ano ka ba?! Umayos ka nga... Baka may makakita sa 'tin! Nakakahiya!
Gino: Walang makakakita, Mikay... Opisina ko naman 'to eh...
Nagpatuloy pa rin ito sa ginagawa... Kaya humarap na siya dito...
Mikay: Stop it, okay? You won't get your way with me lalo na at ang supla-suplad
o mo sakin kanina...
Nakatitig ito sa kanya... At dahan-dahan na lumalapit... Kaya napapaatras naman
siya... Only to stop dahil nasa likuran na niya ang pader... Huminto naman ito p
ero sinadya nitong maging malapit na malapit ang mukha sa kanya... at itinukod p
a ang isang kamay sa pader...
Gino: Babe, you have to understand... Professor ako sa mata ng mga estudyante...
And I have to be professional...
Mikay: Ah, basta! Ang sungit-sungit mo naman talaga eh!... Nakakakaba ka tuloy..
.
Gino: Masungit? You were late, I saw you chatting, I caught you yawning, then, y
ou were eating... May ginawa ba 'ko sa 'yo?
Iniiwasan niya ang malalagkit nitong tingin...
Mikay: W-Wala...
Gino: Pano ako naging masungit?
Mikay: Eh andami-dami namang bawal eh!
Gino: Ganun talaga... Para irespeto nila ako... You are now one of my students,
babe... and I'm your teacher... that's why you have to follow my commands... An
d right now, I'm commanding you to kiss me... Come on, babe... Kiss your teacher
...
Mikay: Ha ha! Asa ka!

Napasabunot na ito sa buhok. At tila may naalala...

Gino: Sino 'yung kasama mo kanina? Bakit binilhan ka pa ng drinks? Tapos pa-cute
ng pa-cute... At bakit Mikay pa ang pagtawag sa 'yo? Saka 'di ba sabi ko hintay
in mo ako sa labas? Pero paglabas ko, wala ka na...
Mikay: Si Jason 'yun... Estudyante mo rin at kaklase ko... Hindi na kita nahinta
y dahil nagutom na ako at hindi ako nagbreakfast...
Gino: Bakit 'di ka nag-breakfast?
Mikay: Obvious ba? Late na nga ako 'di ba?
Gino: 'Wag mo ng uulitin 'yun ha... Lagi na lang tayong sabay para sigurado akon
g makakakain ka nga...
Mikay: Oo na! Pero teka... 'wag mo ngang iniiba ang usapan... Ikaw din naman ah.
.. May mga kasabay ka na kanina sa canteen... May girl pa nga na lantaran ng nak
ikipagflirt sa 'yo eh... At mukhang gustung-gusto mo naman...
Gino: At nagseselos ka naman?
Minulagatan niya ito...
Mikay: Oo! Obvious ba? Nagseselos ako, okay? Dapat wala ng ibang babaeng nakikip
agflirt sa 'yo kundi ako lang!
Gino: Sige nga! Makipag-flirt ka nga sa 'kin!
Mikay: Ayoko nga! Wala sa lugar...
Gino: San mo gusto? Sa kwarto natin?
Pabulong nitong sabi...
Mikay: Pwede ba, umayos ka nga!... Alam mo, buti pa mauna na lang ako sa sasakya
n...
Nasa aktong aalis na siya. Pero bago pa niya mabuksan ang pinto ay hinawakan nit
o ang kamay niya at hinila siya pabalik sa pinanggalingan niya... At mabilis siy
a nitong hinalikan... Hawak nito ang magkabilaan niyang pisngi at higit pa niton
g pinagbuti ang paghalik sa kanya.
Carried away by the intensity of his kiss, ay nagawa na rin niyang tumugon dito
... Nagsimula na rin itong dumadama... He just began cupping her breasts... At b
ahagya siyang napapaungol sa ginagawa nito...
Pero maya-maya ay may bigla siyang narinig na kumakatok sa pintuan. Natigilan si
ya sa ginagawa. Alam niyang naririnig din 'yon ni Gino. But he just chooses to i
gnore it...
Mikay: Someone's knocking...
Gino: Just ignore it... Aalis din 'yun...
Bumaba ang mga halik nito sa leeg niya... Pero nakatingin pa rin siya sa pintuan
dahil patuloy pa rin ang pagkatok...
Mikay: Babe, open the door... Baka importante 'yun... Hey... Gino...

Itinulak na niya ito dahil ayaw pa ring tumigil sa ginagawa... Narinig naman niy
ang napabuntung-hininga ito at inayos ang nagulong damit... Maging siya ay iyon
din ang ginawa.... Pilit niyang ibinababa ang nalislis na palda...
He gave her one more look at siniguro nitong maayos na silang dalawang tingnan b
ago buksan ang pinto...
Gino: Hi! Mr. Mondala! I'm sorry if it took us long to hear you, the music's too
loud in here awhile ago! So, what brought you here? Come! Come in!
Nagkamay ang dalawa... At nang makapasok na ay tumingin sa kanya ang tinawag na
Mr. Mondala...
Gino: Uhm... Babe, this is Mr. Mondala, the president of this university... and
Sir, meet my future wife, Mikaela...
Matapos nilang magkamay ay sinabi na agad ng presidente ang sadya...
Mr. Mondala: They told me you're here. That's why I went immediately to tell you
personally that you're gonna be the guest speaker for the groundbreaking cerem
ony of our new building...
Gino: Pero ngayon na 'yon 'di ba? I wasn't informed about that...
Mr. Mondala: We already had a guest speaker. And suddenly, he backed out at the
last minute. That's why I thought about you since you're the one who donated the
money, anyway...
Mukhang nag-iisip pa si Gino at parang gustong tumanggi...
Mikay: Babe, I think that'd be nice... I can also attend the program, you know..
.
Nakakunot itong napatingin sa kanya... Mukhang wala na itong choice...
Gino: S-Sure... I'll go then... Susunod na kami...
When the president left, he began confronting her...
Gino: What the heck was that? I was about to decline... Then you just interfere!
Mikay: Ano namang masama dun? You deserve to accept that offer. Saka nakakahiya.
.. 'Yung president na mismo ang nakiusap sa 'yo. And besides, that is your build
ing kaya dapat lang talaga na ikaw ang mag-guest speaker...
Gino: To hell with that! I don't care! I just want to spend time with you...
Napangiti naman siya...
Mikay: We can do it some other time, babe... But right now, duty calls...
_________________________________
Hope you like my double update for today...
Votes and Comments are very much appreciated...

<center><h1>CHAPTER 55: Uninvited Guest</h1></center>

<hr>
During taping...
Naka-tengga lang siya sa set at hindi muna siya isasalang ng dalawang oras. Sina
mantala naman niya ang pagkakataon para makalaro ang anak na dinala na rin nila
ni Gino sa set.
Mikay: Baby... Say mommy... mo-my... Come on, baby!
Pinipilit siyang gayahin ng anak. Pero hindi pa talaga nito kaya... At patuloy n
a lang siyang tinatawanan...
Mikay: Eto talagang anak ko! Napakabungisngis! Kiss na lang kita....
Pinugpog niya ito ng halik at lalo pang lumakas ang tawa ng anak... Natatawa na
lang siya sa inaakto nito... Habang nakikipaglaro ay napasulyap siya kay Gino n
a nakaupo sa may di kalayuan lang. Kausap nito ang road manager niyang si Mike a
t ang manager din niya. They're currently having an informal meeting.
Dahil sa sobrang pagka-busy na rin niya ay ibinigay na niya kay Gino ang respons
ibilidad na mag-decide para sa mga upcoming projects niya or any details about h
er career. At hindi nga siya nagkamali sa desisyon. He's always professional. At
iniisip nito ang kung ano nga ang mas makakabuti sa kanya...
Mikay: Baby... You play with yaya muna ha... Mommy needs to go to daddy...
Na-curious siya sa pinag-uusapan ng tatlo dahil mukhang seryoso ang mga ito... L
umapit agad siya at nagpakandong kay Gino... Kumapit lang ito sa bewang niya...
Pero nagpatuloy pa rin sila sa usapan...
Manager: Gino, you can't just always interfere even on small details like that..
.
Gino: Small detail? That's not a small detail to me...
Mike: Pero Gino... Kelangan mo rin intindihin na may image si Mikay na dapat lag
i niyang prino-project...
Mikay: Hey... Mukhang seryoso kayo ah... What's going on here?
Mike: He's questioning your outfit for your next cover on Rogue magazine...
Manager: He keeps on interfering eh tapos na ang usapan with the magazine...
Gino: Eh ano pang silbi ko at ng usapang 'to kung final na pala lahat?
Mikay: Bakit? Ano ba 'yung outfit?
Gino: Wala!... Wala kang outfit...
Mikay: Huh? Anong wala?
Mike: Mikay, 'wag kang maniwala jan... Naalala mo ba 'yung sinuot mo dati na nud
e body stocking with synthetic crystals pero hindi mo lang tinuloy 'yung prod?

Mikay: Yeah...
Mike: Gusto ng Rogue na kunin ang concept na 'yun at magpose ka with real crysta
ls to be glued on your body...
Mikay: With the body stocking?
Mike: Wala ng body stocking... They're gonna do something para dumikit siya sa b
alat mo...
Gino: Eh di tama nga ako! Outfit pa ba ang tawag mo dun?
Mikay: Guys, please stop this... Mike, Tito... I told you before that his decisi
on is my decision, right? So if he doesn't want what I'm going to wear, you just
have to comply... Besides, ayoko rin ng ganon dahil para na rin akong nakahubad
...
Gino: Thanks, babe... O, narinig niyo 'yon ha... Ayaw kasing maniwala eh...
Naputol ang usapan nila nang may tumawag sa manager niya...
Manager: Really?!... Is this for sure?!... Wow!... Okay, I'll go there now... Ye
ah, I'll tell her to check her email... Okay, bye!
Nakatingin lang sila sa manager na halatang may itinatagong excitement...
Manager: Guess what... Mikay... You just got a nomination with the movie you mad
e in New York.... Best Actress for Paris International Film Festival!
Napanganga siya sa sinabi nito...
Mikay: No Way!!!!
Pero patuloy lang itong tumango...
Mikay: You serious?!!!
Manager: Yes!!!!
Napaluha na siya.
Mikay: Oh my God!... Babe... Did you just hear that?!
Agad naman siyang niyakap nito...
Gino: I'm so proud of you, babe...
Mike: Well, someone's going to Paris...
Habang yakap-yakap siya ni Gino ay bumulong ito sa kanya...
Gino: I'm coming with you...
_________________________________
Paris...
Masakit para sa kanilang dalawa na iwan ang anak sa Pilipinas. This will be the
first time na mawawalay sila ng isang linggo dito. Iniwan na muna nila ito sa pa

rents ni Gino. Pero kampante naman siyang hindi mapapabayaan ang anak dahil nasa
tabi nito ang kanyang yaya. Her yaya has also been like her mother as she was g
rowing up... She just knows her son is safe with her...
The moment they got to Paris ay dumiretso na agad sila sa isang 5-star hotel sui
te. They just rest for a few hours at lumabas na rin sila to see the beauty outs
ide. They went shopping and ate on a fine dining restaurant. They even managed t
o go to some of the tourist spots especially the Eiffel Tower...
Gino: Babe, kuhanan mo ako ng ganito... Like I'm holding the tower on my hand...
They're currently taking pictures with the tower as their background...
Mikay: Look, babe... Ang ganda ng kuha ko...
Lumapit naman ito sa kanya.
Gino: Mas maganda kung kasama ka...
He took the camera and they started doing wacky poses together... Natawa na siya
sa mga kung anu-anong pinaggagawa nila... He's also smiling nang makita ang mga
kuha nila...
Gino: I think there's something missing...
Mikay: What?
Muli itong lumapit sa kanya at hinalikan siya sa mga labi... Napapikit siya sa g
inawa nito... But she still felt the flash of camera on them...
______________________________
It's the day of the International Film Festival...
They're still at the hotel. Pero pareho na silang nakahanda for the event. And t
here's something that's really bothering her. Napasulyap siya kay Gino na ayos n
a ayos sa suot nitong tuxedo... Maging ang ayos ng buhok nito ay sleek at neat t
ingnan...
Mikay: Babe, I already told you... Invited guests lang ang dapat pumunta sa even
t na 'yon... And you're not one of them... Ang buong akala ko, sasamahan mo lang
ako during my one week stay here. Hindi ko naman akalain na magpupumilit ka pal
ang pumunta sa event... Gino, ayoko namang mapahiya ka lang 'pag pinigilan kang
hindi makapasok...
Gino: I'm still going...
Mikay: I hope you're not gonna make a scene there...
Gino: Mikay, will you stop worrying too much? I'm going and that's final...
Hindi na lang siya umimik... Pero kinakabahan talaga siya. She just finds his ac
tion too foolish... Para itong bata sa balak gawin. Sino nga naman ang magbabaka
sakali na mapapasok sa isang napaka-prestigious event nang walang invitation...
She's just hoping na hindi na lumaki ang balita 'pag nagkataon...
Habang sakay ng limousine ay wala pa rin siyang imik. She's not nervous on the e
vent itself. She's nervous with what Gino is about to do... Kung alam lang niyan
g ganito, sana pinaiwan na lang niya ito sa Pilipinas.

Gino: Hey! You look so tense... Relax, okay...

Mikay: Please Gino... Whatever happens, do not make a scene there...
Gino: Just relax... And smile... Sayang naman yang napakagandang ayos mo kung ga
nyan ang mood mo... Try to loosen up, babe... Come here...
Hinawakan siya nito at nasa aktong yayakapin...Pero nagmatigas siya at inirapan
na lang niya ito... And he seemed to be not affected at all 'coz she even saw hi
m smiling...
When the limousine stopped, nauna nang bumaba ito at inalalayan siya. Dumiretso
na sila sa red carpet. She's just really hoping na wala munang makakapansin na
may isang uninvited guest. They began posing for the photographers and Gino seem
s too proud... Gosh, why does she have this feeling that he's about to be humili
ated by some of the authorities there...
Sa di kalayuan ay natanawan na niya ang mga kasamahang artista sa New York. Magi
ng ang director at ilang producers ay naroon din pati na ang road manager niyang
si Ryan... Tuwang-tuwa siyang lumapit sa mga ito at nagkamustahan...
Surprisingly, Gino had seemed to find his way with the producers and director. A
t mukhang masaya pang nakikipagkwentuhan. By the looks of it ay matagal na silan
g magkakakilala. Pero naalala niya na maaaring nagkakilala ang mga ito sa bar ni
Gino sa New York kung saan nagheld ng party ang buong cast noon...
Ryan: I never thought na ikaw pala ang sinasabi ni Gino na ex-girlfriend niya be
fore. Gosh! The conversations the three of us had at his bar must have been pret
ty awkward for both of you at wala akong kaalam-alam ha! And I didn't even know
you're carrying his child back then...
Parang nahihiya siya sa sinabi nito.
Mikay: Well, weird love stories do exist, you know...
Natawa naman ito...
Ryan: Anyway, congratulations, Mikaela... You really deserve this nomination...
It's a good thing na pinagpilitan ka ni talaga ni Gino to be one of the casts...
Napakunot siya sa sinabi nito.
Mikay: Excuse me? What do you mean?
Ryan: He specifically chose you for the role. But you know, he has every right t
o demand since the movie wouldn't even exist in the first place if it weren't fo
r him...
Lalo na siyang naguguluhan sa sinasabi nito...
Mikay: Naguguluhan pa rin ako.... Ryan, what exactly are you talking about?
Ryan: Mikaela, you really don't know? He's the executive producer of the movie.
He financed 80% of the budget. Oh, I'm sorry. Hindi ko ba nasabi sa 'yo before?
Oh my! I'm so sorry...
During the whole conversation ay lumilipad na ang utak niya at nakatulala na lan
g siya kay Gino na nakikipagkwentuhan pa rin sa grupo. Kahit nang makabalik na i
to sa tabi niya ay tahimik na lang siya.

Gino: Hey, okay ka lang?

Mikay: Why you didn't you tell me?
Mahinahon niyang tanong at mukhang nahulaan na agad nito ang ibig niyang sabihin
.
Gino: Can we just talk about this later?
Mikay: No... I want explanations now... Follow me...
Nauna na siyang naglakad papasok ng building. Agad naman itong sumunod sa kanya.
Nang makita niya ang restroom ay dumiretso na siya roon. Then, he closed the do
or and locked it...
Mikay: Explain...
Kalmado pero matigas ang pagkakasabi niya.
Gino: I told you that I'm going to win you back, right? That's what I did! 'Yun
lang ang paraang naisip ko so we could start over!
Mikay: By producing a movie and casting me on it?!
Gino: That's just an alibi! Paraan ko lang 'yun para makapunta ka ng New York at
masolo kita dun... Dahil kung andito ka sa Pilipinas, alam kong madali mo lang
akong maiiwasan!
Mikay: Bakit ngayon mo lang sinabi?! Ang tagal na nating nagkaayos and you didn'
t even bother telling me!
Gino: I just don't think it's that important! Wala akong ibang nasa isip nun kun
di ikaw lang! And besides, I just don't want to bring that up anymore lalo na at
okay na nga tayo... But when you have this nomination, I just knew it's inevita
ble na malalaman mo rin kaya sumama na ako... so I can defend myself just in cas
e you'll make such a big deal out of it!...
Mikay: How could I've not seen the signs... You have the control of everything..
. Seth was the one who pushed me to audition for the movie... Then, the welcome
party was held at your bar... Then, we became neighbors... All of those couldn't
be just too coincidental... And I asked you before how the hell did you get ins
ide my apartment... That's because you have a duplicate key, right?... I should
have noticed that much sooner...
Gino: Hindi mo napansin kasi hindi na importante ang bagay na 'yon... We have us
and the baby!... And that's just what matters!
Hindi niya pinansin ang sinabi nito.
Mikay: All I thought was I really passed the auditon... All this time, planado n
a pala ang lahat... Now, I'm even questioning myself if I really deserve to be h
ere...
Gino: Oo, Mikay... You were in that movie because it's all planned... But you be
ing nominated here... is something that you earned all by yourself... You're her
e because they noticed how great you are as an actress... So, the answer is Yes.
.. You deserve to be here... Kaya itigil na natin ang pagtatalo... I'll just wai
t for you outside...
Pero bago ito tuluyang lumabas ay muli itong nagsalita...

Gino: I just want you to know that I have good intentions kaya ko 'yun ginawa...
Sana hindi maging problema sa atin 'to, Mikay...
Nang makalabas na ito ng restroom ay pinilit niyang ibalik ang composure sa sari
li. Nagulat lang talaga siya sa nalaman.
But she's not really mad at him. She can't be mad at him... How can she be mad a
t the man who'd do just about anything to win her back...
_____________________________________
Hope you follow me on Twitter: @KATHNIEL_ROX
<center><h1>CHAPTER 56: Congratulations!</h1></center>
<hr>
"Congratulations, Mikaela!"
Iyon ang sunud-sunod niyang naririnig sa kung sinu-sinong tao na kanyang nakakas
alubong.
Mikay: Thank you!...
Iyon na lang din ang lagi niyang sagot. Katatapos lang kanina ng film festival a
t kasalukuyan silang nasa party ng event sa mismong building din na iyon. And ye
s, she won the award. Something that she's very surprised of... But all she hear
s from everyone is that she deserves it...
And she's happy. Masaya siya kasi finally masasabi na niyang fulfilled siya as a
n actress. Pakiramdam niya ay narating na niya ang pinakamataas na ambisyon ng i
sang artista... And she's very proud of herself...
Habang nakikipag-usap sa isang kakilala ay hinahanap niya si Gino. Kanina pa ito
napahiwalay sa kanya dahil sa marami rin ang humihila dito para makausap ito. O
f course, he's the executive producer. So definitely, he's gonna be an attractio
n...
Sa may 'di kalayuan ay natanawan niya itong nakikipag-usap with a bunch of grou
ps... Marami ang nakapalibot dito at tila interesado ang lahat sa sinasabi nito.
And he seems to enjoy being the center of attraction. She thinks that is someth
ing innate of him being a Dela Rosa.
Maya-maya ay nakita niyang nagtatawanan na ang lahat dahil mukhang may sinabi it
ong nakakatawa. And she can see everyone with their sincere laughters...
Based on his actions, he still exudes that kind of superiority. Na itabi mo man
ito sa kahit na sinong successful na tao ay mas ito pa rin ang mapapansin ng kar
amihan.
Andrea: Mikaela, why don't you go to your man? He seems to be having fun out the
re...
Sinabi iyon ng kausap niyang American actress.
Mikay: No, I think I'll just let him enjoy the night for awhile... You know, I'l
l just try to give him space...
Andrea: Wow! Lucky for him... I think you're right sometimes ladies just need to
give their man some space... But I think, it's easier said than done...

Ngumiti na lang siya sa sinabi nito...

Mikay: Oh, what were you just saying awhile ago? I think it's about your auditio
n for Nolan...
Pinilit niyang baguhin ang usapan nila. At nang magpatuloy ito sa kwento ay nagp
anggap na lang siyang interesado and would sometimes give appropriate responses.
Pero ang atensyon niya ay kanina pa na kay Gino. He seems to be acting differen
tly tonight. She just can sense it...
Napapansin din niyang may hawak itong baso ng scotch at kanina pa umiinom. At mu
khang nagiging madaldal na rin talaga ito sa mga kausap. And he has never even l
ook for her or just take a glance at her. Samantalang kanina pa sila magkahiwala
y. Something not typical of him. Why would he let her just be on her own?
Pero matapos nang ginawa nilang argumento kanina, maybe, he really needs some sp
ace for awhile.
Mikay: Uhm, Andrea, if you won't mind... I think I'm just gonna get some air...
Andrea: Oh no! Please! Just go ahead...
Naisipan na muna niyang lumabas at mapalayo sa lugar kung saan maraming tao. Som
ehow, she feels the party is getting more intense. At hindi na siya sanay sa mga
ganoong events. Besides, napagdaanan na niya 'yon during her teenage years...
Nang makalabas na siya ay huminga siya ng malalim... Muli niyang inulit 'yon ng
ilang beses... At tumingin na siya sa view ng city. Nasa mataas na bahagi ang bu
ilding na kinalulugaran niya kaya natatanawan talaga ang ilang bahagi ng siyudad
.
Matagal niyang pinagmamasdan ang kagandahang nakikita. At napapangiti siya sa mg
a alaala niya sa lugar na iyon... She loves Paris so much... Ilang beses na rin
siyang nakakapunta dito noong bata pa siya... She was even planning to go here s
ome few years back if only things didn't happen unexpectedly...

Gino: Why did you leave?

Narinig niya itong nagsalita sa likuran niya. Pero hindi niya ito nilingon.
Mikay: I thought you didn't notice. You seemed to be pre-occupied with them...
Hindi niya mapigilang hindi sabihin 'yon.
Gino: Well, that's just what you thought... But it doesn't mean it's right...
Hindi man lang ito gumawa ng effort para tabihan siya. Mukhang kuntento na itong
nakatayo lang sa likuran niya.
Mikay: It's just too crowded inside that's why I went here...

Gino: We can just go back to the hotel, then...

Nararamdaman niya ang ipinapakita nitong indifference sa kanya.
Mikay: No, okay lang ako.
Gino: I still insist... Besides, pagod na rin ako... Mauuna na ako sa limo... Ku
ng gusto mo, sumunod ka na lang...
Matapos magsalita ay umalis na agad ito. Now, she's sure there's something reall
y wrong... And she felt this sudden heavy feeling on her chest... Ito ang unang
pagkakataon na ginawa nito ito sa kanya. Normally, he wouldn't let this happen..
.
She looked at her watch... Maybe, they need to go back to the hotel... Kahit gan
oon ang nararamdaman ay naisipan na rin niyang sundan ito.
Pagdating niya sa limo ay siya na rin mismo nagbukas ng pinto. Nang makapasok na
ay nakita niya itong nakatingin sa gawi ng bintana nito. He didn't even bother
to glance at her...
Maging nang umusad na ang limo ay wala pa rin itong imik....
Mikay: Napansin ko kanina... You're getting talkative with the group... That's w
hy I thought maybe you're drunk...
Gino: I had a few shots. Pero hindi ako madaling malasing... And besides, I need
ed to chat with them for awhile...
She decided to break the ice... Lumapit siya dito at nagsimulang maglambing... S
he stretched out her hand para mayakap ito...
Mikay: Bakit hinayaan mo na lang akong mag-isa sa party?
Nakatingin pa rin ito sa bintana...
Gino: I'm tired, Mikay... Let's just talk tomorrow...
Tila napahiya siya sa sinabi nito... Umalis na lang siya sa pagkakayakap dito at
muling lumayo... Ibinaling na lang niya ang tingin sa tabi rin ng bintana niya.
...
Mikay: I miss our baby...
She's still trying to open up a conversation...
Gino: Then, we can just book a flight first thing in the morning...
Naiinis na siya dito...
Mikay: Okay, let's just book a flight then...
Nakasimangot na siyang nakatingin sa labas... But she's seeing so many lights ou
tside... One of the reasons why she loves Paris...
Mikay: If we're gonna go back home tomorrow, then, I don't want to go back to th
e hotel yet...
Gino: What do you mean?

Bilang kasagutan ay pinahinto na niya ang limo at agad bumaba... Naglalakad na s

iyang pumunta sa riverside malapit sa Eiffel tower. Naramdaman naman niyang sumu
nod ito sa kanya...
Gino: Mikay, ano bang ginagawa mo?! Will you just get back in the damn car?!!
Hindi niya ito pinansin at tumayo lang siya nang makalapit na sa riverbanks... T
umabi naman agad ito sa kanya...
Gino: Mikay, what are you up to? I'm tired. Kung gusto mong mamasyal, bukas na l
ang... Sa gabi na lang tayo magpa-book ng flight...
Nilingon na niya ito...
Mikay: Gino, galit ka ba?
Hindi ito makatingin ng diretso...
Gino: Hindi ako galit okay? Walang rason para magalit ako...
Mikay: If this is about what I said at the restroom...
Gino: No, Mikay! I told you let's not make a big fuzz about that... Kung anu-ano
lang ang iniisip mo... Hindi ako galit, okay?...
Mikay: Eh bakit ganyan ka?
Gino: Pagod lang ako, Mikay... Pasensya na... Bukas na bukas din wala na 'to...
Patuloy pa rin itong umiiwas ng tingin sa kanya. Alam niyang hindi talaga ito pa
god... Hindi na niya matagalan ang ipinapakita nitong kalamigan sa kanya... Mahi
gpit niya itong niyakap...
Mikay: Babe... Please don't do this to me... I'm sorry, okay? Sorry na, babe...
Please let's be okay na...
Napabuntung-hininga ito at yumakap din naman ang isang kamay nito sa likuran niy
a...
Gino: Sorry din, babe... Maybe, I just miss you so much kaya rin ako nagkakagani
to... You're always busy back in Manila. Sigurado ngayong nakuha mo na yang awar
d na 'yan, mas dadami nanaman ang projects mo...
Tumingin siya dito saka ngumiti...
Mikay: Alam mo, walang magbabago... Kahit ilang project offers pa ang dumating,
tatanggihan ko pa rin lahat 'yun. Kayo na ni baby ang priority ko ngayon, babe..
.
Nakatingin na rin ito sa kanya... Inangat nito ang kamay at hinawakan ang kabila
ng pisngi niya...
Gino: I'm sorry, babe... But sometimes, it just pisses me on how you seem to be
so oblivious on how much I miss you...
Lalo siyang napangiti...
Mikay: Babe, lagi naman tayong magkasama ah... Ikaw talaga...
Gino: For once, will you just stop pretending that you don't know what I'm talki

ng about?
Muling nagtama ang mga mata nila...
Mikay: I know what you're talking about, babe..... Teka, is that mainly the reas
on kaya ka nagtatampo ngayon? It is, right?
Natawa siya ng malaman ang katotohanan sa mukha nito. But he doesn't find it fun
ny at all.
Gino: Mikay, ang tagal-tagal na kasi eh... Masama bang hilingin ko sa 'yo ang ba
gay na 'yon?
Matagal silang nagtitigan...

Mikay: Hindi... In fact, I've been waiting for you to ask that...
Napalunok ito sa sinabi niya at agad na siyang hinalikan... He captured her mout
h and began teasing his tongue with hers... But he seems to be not contented kay
a higit na lumalim ang halik nito... Pero bahagya niya itong itinulak...
Mikay: Babe, let's get to the hotel first...
Tumango na lang ito at hinawakan na ang kamay niya. Inakay siya nito pabalik ng
limo na halatang nagmamadali...
Gino: I hope you can drive faster...
Natawa na lang siya sa sinabi nito sa driver... Pero lalo lang nitong hinigpitan
ang pagkakahawak sa kamay niya na hindi pa rin nito binibitawan... At tahimik l
ang na nakatitig sa kanya... Gumanti na rin siya dito ng tingin... At naisipan p
ang tingnan ito na parang nang-aakit... Dahil sa ginawa niya ay muli siya nitong
hinalikan... Tila gigil na gigil sa kanya...
Pero pinilit lang niya itong itinulak dahil nakakahiya sa driver...
Gino: Will you please drive faster?!
Well, someone's being impatient...
Nang makarating na sila sa hotel ay sumakay na agad sila sa elevator. Muli pa it
ong nagmura nang makita ang mabagal na pag-usad nito... Mahigpit pa rin ang pagk
akahawak sa kamay niya...
Mikay: Babe, relax... We're gonna get there...
Gino: I can never relax, babe... It's been more than a year... Not one part of m
y body is relaxed right now...
Mukhang hindi na ito makapaghintay dahil niyakap na siya sa bewang at muling siy
ang pinaghahalikan... Kanina rin pa dama ng dama ang mga kamay nito sa buong kat
awan niya... Isinandig siya nito sa dingding ng elevator at bumaba ang mga halik
nito sa leeg niya... Nadadarang na siya ng mga halik nito... At bahagyang napap
apikit... Nang tumigil na ang elevator ay hindi pa rin tumitigil si Gino sa gina

gawa...
Mikay: Babe, we're here... Come on... Not here...
Hinawakan na niya ito at hinila palabas. Buti na lang at nagawa pa nilang mahana
pan ang number ng room nila kahit nagpatuloy pa rin sila sa halikan habang patun
go roon... Nang nasa tapat na ng pinto ay nahulog pa ni Gino ang susi dahil sa p
anginginig ng mga kamay nito...
But somehow, they managed to get inside... Isinandig agad siya nito sa likuran n
g pintuan... He reclaimed her lips once again with so much urgency. He's like tr
ying to feed from the sweetness of her mouth...It's like he just can't get enoug
h of her... As he went down on her neck, she felt the tickling of his tongue on
her bare flesh... Napahawak siya sa ulo nito at hindi napigilan ang bahagyang ma
paungol...
He seems to be already rushing... Kaya nang bahagya silang mapaghiwalay ay napat
ingin ito sa mahaba niyang damit. He seemed impatient kung paano ba nito iyon ma
tatanggal... Bumalik ang tingin nito sa kanya...
Gino: Forgive me with what I'm about to do, babe...
Magkabilaan nitong hinawakan ang tela sa bandang neckline niya at mabilis iyon
na pinunit pababa. Hanggang sa mapaluhod na ito sa pagpunit ng kanyang damit. He
just threw the garment off like some piece of trash... At muli siyang binalikan
. Pero hindi pa rin ito tumatayo mula sa pagkakaluhod at nagsimula nitong halika
n ang legs niya...
He seems to be enjoying the taste of the warmth on her inner thighs while his ha
nds are caressing the softness of her femininity.... Slowly, he's trying to get
up. But he's staying a bit longer kung saan man mapapadaan ang mga labi nito...
She's just so helpless with all the things that he's doing to her... so she just
closed her eyes with all the sensations she's feeling...
Maya-maya ay naramdaman na niya ang mga halik nito sa kanyang dibdib. He started
suckling one of them as he's gently kneading and stroking the other one... She
heard him moan by what he's doing... as she felt him savoring the nectar that he
's getting... And it took him great efforts to stop... so he can remove his clo
thes... She even helps him on unbuckling his belt since he has a problem doing t
hat...
Too impatient to remove all of their clothes, he just teared some of her under g
arments...
Gino: I'm sorry but I just don't have strength to bring you to bed... I need you
now, babe...
Naintindihan naman niya ang sinabi nito...
Mikay: Now, babe... Now... This can't wait anymore...
She felt him grabbed one of her legs. He gently pulled it up as he opened it wid
e... It took not too long for her to feel him slowly entering her... She just be
gan adjusting and accepting the new invasion... But patience seems to run out fo
r him since he just suddenly buried all of him deep inside her... He just filled
her completely... She lets out a strong gasp as she clings into his back for su
pport as they're both standing up behind the door...
Nang mapatingin siya dito ay nakita niya itong napapapikit... Too much pleasure
is on his face... He then started moving on a teasing motion... But she wants mo

re of him... She responded by arching her hips towards him... He took it as a si

gn and started plunging deep into her... and began rocking hard... She's giving
out loud moans by the intensity of it... Even he can't control his loud groans..
.
She even hears the fast banging of the door as it seems to be matching their rhy
thm... It took them a long moment doing just that... They seem to be in frenzy f
or they haven't done such an act for a very long time...
But they both know that something is just about to happen... He looks on her eye
s passionately... as he's trying to draw her nearer to him...
Gino: Babe... Babe....
He's still moving really fast... And she understands what's about to happen as s
he saw him clenched his jaw and stiffened as he began shuddering inside her... H
e opens his mouth and lets out the loudest groan... And it claimed her too... Sh
e clung onto him as they both travel to the world that only lovers go to...
And when they went back on earth, he started kissing her more passionately... He
kissed her chin, her neck... Then, he nibbles on her earlobe as he whispered so
mething...
Gino: I love you, Mikay... I love you so much...
She smiled...
Mikay: I love you too, babe...
Then, she began kissing his neck... Now, it's her turn...
___________________________________
Pasensya na po talaga sa mga conservative... Hehehe...
Hope you always leave your votes and comments... Thanks!
^___^
*I just changed my Username on Twitter, hope you follow me: @itsailsworld
<center><h1>CHAPTER 57: Flickering Lights</h1></center>
<hr>
She lingers her tongue on his neck... Slowly, she began tasting his skin... Once
again, she heard him moan... And he's still holding her so close... It's like
he doesn't want to let go of her anymore... Higit niyang pinagbuti ang ginagawa.
.. Napapahingal na siya sa bawat paghalik dito... It's like she's trying to catc
h her breath since all she wants to do is kiss him... Pero bigla itong napahinto
at matagal siyang pinagmamasdan...
Mikay: What? What's wrong?
Tumingin ito sa mga tulo ng pawis sa noo niya... At mukhang napansin rin nito an
g paghingal niya...
Gino: You're tired... I think you need to take some rest first...
Mikay: What are you talking about? Kaya ko pa naman ah!

Napangiti ito...
Gino: Just take a few minutes rest... We'll have more rounds later...
Napasimangot na lang siya at hindi ito pinapansin... Naroon pa rin silang dalawa
na nakasandig sa likuran ng pinto...
Gino: Babe... You know I want to have you again... But I don't want you to get t
ired... So, just rest for awhile, okay?...
Nakaiwas lang siya ng tingin dito. Even though they just finished making love, s
he can still feel his growing hardness on her... Ganoon niya ito kabilis maapekt
uhan...
Mikay: Okay... I'll just go for a shower, then...
Tila ayaw pa siya nitong pakawalan at patuloy pa ring nakahawak sa kanya...
Gino: You're gonna take a shower?
She teasingly smiled...
Mikay: Yeah... Wanna join?
Nakatulala lang ito sa kanya...
Gino: N-No, I'll just... wait for you... here...
Pinakawalan na siya nito at lumayo na rin siya ng bahagya...
Mikay: Okay... But you know babe, I can give you a sponge bath, you know... Or p
erhaps, we can have a bubble bath... And there's this......
Hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil mabilis na siya nitong binuhat at din
ala papasok ng bathroom... Hindi na rin nito nasunod ang kagustuhang magpahinga
na muna siya... Once again, he made love to her there... He had done different a
nd interesting things to her inside the shower... And it took more than an hour
for them to be able to get out...
Nang matapos na sila ay nakaramdam tuloy sila bigla ng gutom... She's about to p
ick up the phone to call for a room service but he has a better idea...
Gino: Wanna go out?
She suddenly got excited...
Mikay: Sure!
They just changed into their casual clothes at agad na rin silang lumabas. They
had a snack on one of the cafs near the hotel. And they're just having fun habang
patuloy na nagkwekwentuhan... Then, they decided to go to one of the parks just
a walking distance away from the hotel...
Kahit malapit ng maghating-gabi ay marami pa rin ang mga tao roon. And she remem
bered something because of that...
Mikay: Babe?
Nakaakbay lang sa kanya ito habang naglalakad sila.

Gino: Yeah?
Mikay: Naalala mo ba nung nasa Japan pa tayo just a few days after we met at the
airport? We were walking in the park on a same night like this... with so many
people around us... And...
Gino: And I kissed you...
Nakangiti siya habang inaalala iyon.
Mikay: Yeah... And I was just eighteen back then! Parang ngayon ko lang naisip n
a ang aga ko na pala talagang lumandi...
Natatawa na lang siya... Pero sumulyap ito sa kanya at tila hindi nito nagustuha
n ang sinabi niya...
Gino: Don't say that... Hindi ka naman lumandi ah... At lalong-lalo ng hindi ka
malandi...
Mikay: Eh anong tawag mo dun?
Gino: You're just in love... And it just happens that you met the man you love t
hat early...
Mikay: Aba! Confident na confident ah!
Napangiti na rin ito...
Gino: Oo naman... kasi 'yun yung totoo... Kaya kahit bata ka pa lang, talagang s
inigurado ko nang mapupunta ka talaga sa akin...
Mikay: But how did you notice me at the airport? Of all people, bakit sa 'kin ka
pa lumapit?
Gino: Hindi naman kita dun unang napansin eh... We were sitting side by side on
the plane before we had a stopover in Japan... I was just on the other wing... A
nd I was staring at you the whole time you were sleeping...
Mikay: But why?
Gino: Ewan ko... Basta ang alam ko lang... biglang bumilis 'yung tibok ng puso k
o nung nakita kita...
Mikay: Ay! Anu 'yun, love at first sight? Ang korny mo ha! Sobra!.... Pero okay
lang... Kinikilig naman ako eh!
Makahulugan itong tumingin sa kanya...
Gino: Suddenly, I want to go back to the hotel...
Mikay: Then, what are we waiting for?
Umiling ito...
Gino: Not yet... I just need to do something first....
Mikay: Ano yon?
But she got distracted dahil sa 'di kalayuan ay may napansin siyang flickering l
ights na nakapaligid sa Eiffel tower.

Mikay: Hey, look! The tower and its lights... Alam mo, nung bata pa 'ko, mahilig
akong maglaro sa tabi nyan... Then, every 20mins, its light will flicker... Pak
iramdam ko naman, those were cameras trying to capture me... So what I'd do is I
'd try to strike many poses... Feeling ko sikat na sikat akong artista... Pero h
indi ko naman akalain na magkakatotoo pala 'yon...
Gino: Sana nakilala na kita nung ganun ka pa kabata...
Mikay: Bakit naman?
Gino: Para bata pa lang tayo, tayo na... Para magkasama tayo lagi sa school at w
ala ng makaporma sa 'yong iba... Saka para na rin maging playmates tayo... Sigur
ado magiging paborito kong laro... 'yung bahay-bahayan...
Sabay ngumiti ito ng nakakaloko...
Mikay: Ay naku! Ewan ko sa'yo...
Gino: I can just imagine how you were as a kid... We could have easily crossed e
ach other's path before, you know... if only I had chosen to have a vacation muc
h often in the Philippines...
Mikay: Alam mo... Pag nakilala mo ako nun, hindi mo ako magugustuhan kasi masung
it ako... spoiled-brat... selfish... Basta lahat na ng pangit na ugali nasa akin
...
Gino: I doubt that, Mikay... Dahil kahit sa anong panahon pa man kita nakilala,
I know I'm always gonna fall in love with you...
Mikay: Naks! Ayan, bumabanat ka nanaman ha!
Hindi nito pinansin ang sinabi niya.
Gino: Besides, gusto ko rin namang makitang nakasimangot ka 'pag may hindi lang
nabili sa 'yo... at bigla mo akong hahalikan at yayakapin 'pag binili ko 'yun o
kaya naman 'pag umiiyak ka, gusto ko andun ako para magpatahan sa 'yo...
Napangiti na siya sa sinabi nito...
Mikay: You're right, I think we could have been such a cute young couple back th
en... But I guess... we just need to trust fate on how it writes our love story.
..
Tumalikod na siya dito at muling tiningnan ang mga ilaw... Pero yumakap ito sa l
ikuran niya at bumulong sa kanya...
Gino: I need to do something, Mikay... Something I should have done before... An
d I want to formally do that now...
Mikay: What is it?
Hinawakan na nito ang magkabila niyang balikat at iniharap siya nito... Then, sh
e saw him slowly bending on his one knee... at may kinuha sa bulsa nito...
Mikay: Oh... my... gosh...
Tumingala ito sa kanya at nagtama ang mga mata nila...

Gino: Mikay... Will you marry me?

She smiled... Without any second thought, she beams...
Mikay: Yes, babe... Yes!...
He smiled and put the ring on her finger... He then stood up and kissed her pass
ionately... under the night sky of Paris while there are flickering lights surro
unding them... And it took long moments before they finally stop...
Gino: Now... I think we can go back to the hotel...
___________________________________
They're savagely kissing each other the moment they reached their bedroom... And
he seems to be the one trying to be dominant... But she suddenly thought of an
idea that's why she stops responding...
Gino: Hey, you okay?
Mikay: It's my turn now, babe... I want to pleasure you... So let me just do thi
s, okay?...
Gino: But babe... it's just gonna be a torture for me...
Mikay: Ssshhh.. Go to bed... And watch....
Gino: Watch what?
Mikay: Will you just listen to me?
Halatang hindi nito gusto ang pinapagawa niya... Pero sumunod na lang ito sa kan
ya... He just impatiently sat on the bed with his back on the headboard... His e
yes all glued on her...
She's about to do something... If she can perform in front of the audience, then
she can do it privately for her future husband... Besides, she's on top of FHM
for a reason...
Lumapit siya sa music player. At namili ng slow music... She pressed the play bu
tton... And closed her eyes when the music's already playing... She's trying to
feel the rhythm and the beat of everything... Slowly, she turned around and open
ed her eyes as she began gyrating her hips... She's looking at him seductively..
. And she can see him becoming really uneasy...
Marami siyang steps na pinakita dito... One of her workouts before was pole danc
ing... So, she also knows some of the tricks of striptease... And one trick is t
o remove your clothes slowly... as if you're trying to really tease your man...
She's seductively dancing at the same time habang inaalis niya ang mga kasuotan.
.. hanggang sa ang undergarments na lang niya ang natira... Ilang beses niya ito
ng nakitang napapalunok as he's clearing his throat... And his hands are grippin
g tightly on the sheets... It's like his drawing his control on that grip...

Lalo niyang pinagbuti ang ginagawa... She's even touching her curves... her wais
t... her hips... her long silky legs... And she never breaks her teasing gaze on
him... She then unhooked her bra and slowly dropped the garment on the floor...
Patience seems to really run out of him as she saw him about to stand up... But
she gave him a firm command to go back to where he's sitting at... And he unwil
lingly obeyed...
She continued by stroking the beautifully formed softness on her chest... And no
ticed him already removing all of his clothes... As if he's trying to invite her
to go near him... She then moved forward going on his direction... When she's o
n the foot of the bed, she removed the last piece of pink garment lace on her bo
dy... Then, she slowly crawled on the bed...
Muli nanaman itong lalapit sa kanya.... And wants to dominate the act once more.
.. Pero agad niya itong itinulak pahiga...
Mikay: I said it's my turn, babe...
Gino: But I'm about to go insane, Mikay... Just let me touch you, please...
Mikay: No...
She held both of his hands on the side of his head so he can refrain from touchi
ng her... She then engulfed his lips and drank from his intoxicating sweetness..
. She also began licking his neck... and she further goes down on his hard chest
... She heard him groan... Lalo niyang pinagbuti ang ginagawa at higit pang mas
bumaba ang mga halik na iyon... At nagtagal siya sa ginagawa...
He seems to not know what to do anymore... He's just insanely groaning... and ju
st managed to grasp her long hair... He's giving her compliments all throughout.
..
Gino: Babe, just do it now... please... I can't wait any longer...
Even she can't wait any longer... That's why she placed herself on top of him...
She started easing herself down onto him... Nakatitig lang ito sa kanya... Some
how, she's a bit distracted with his stare... 'coz she'd never done this before
at nakakaramdam na siya ng hiya...
Gino: Babe, you're doing great... Come on, please... Don't stop...
That made her feel better... She drove herself deeper and started moving... He g
ave harsh sounds as she can see pleasure written all over his face... He began r
eaching for her... And she already let him touch her... She lets him squeezed he
r softness as he's guiding her a lot deeper by putting a tight grip on her hips.
..
She sank herself down... again and again... The rhythm is becoming really fast a
nd noises are being created by them on the four corners of the room... The temp
o is soaring high... And they just knew they're getting nearer on reaching the p
innacle...
Mikay: Babe...
She whispered...
Gino: Together, babe... together...
It didn't take long when both of them convulsed wildly and reached the greater d
epths of ecstasy...

Then, she just lay on top of him and hugged him tight as she can still hear the
erratic beating on his chest... She felt him stroking her back and kissing her h
air until they both fell asleep... Tired but sated...
______________________________________________

Hehehe!Hehe!
Votes and Comments... Thanks!
Just changed my username on Twitter, guys... @itsailsworld

<center><h1>CHAPTER 58: Back To The Phili...</h1></center>

<hr>
Back to the Philippines...
Mahigit isang linggo na rin ang nakalipas mula ng dumating sila galling Paris. A
nd obviously, they didn't cut their stay short. Isang linggo rin sila roon. And
what else can she say more? Everything has just been pure bliss.... At excited n
a rin talaga siya na makasal dito...
Although wala pang exact date na naka-set, they both agreed that the wedding wil
l happen anytime this year. Tatapusin lang muna niya siguro ang taping niya ng D
iwata na malapit na ring magwakas by the end of the month...
At dahil nga sa nalalapit na pagtatapos ng teleserye ay mas nag-double time na r
in sila sa pagtataping. True to his words ay lalo pa ngang nadagdagan ang mga pr
oject offers niya. There are two movie offers, another teleserye, four commercia
ls, and tons of offers to grace on the cover of different magazines kasama na ri
n doon ang mga interviews... All of them are still pending dahil hindi pa muna k
akayanin ng oras niya...
Seth: Mikay, 'di ba sabi mo may klase ka pa? Ano bang oras 'yun?
Kasalukuyan silang nasa taping...
Mikay: Oo, meron nga mamayang 7:30...
Tumingin ito sa orasan nito.
Seth: 6:30 na... Ang layo pa ng school mo... Mauna ka na lang....

Mikay: Huh? Pero may isa pa akong eksena 'di ba?

Seth: Okay lang... Magagawan pa naman ng paraan sa susunod eh...
Mikay: Sigurado ka okay lang?
Seth: Oo naman! Malakas ka sa 'kin eh...
Matapos magpasalamat ay nagmamadali na rin siyang naligo sa set dahil kagabi pa
siya naroon. Talagang naging magdamagan ang taping. Pero hindi naman diretso ang
mga eksena niya kaya nagkaroon din siya ng time para makatulog...
Nang nakasakay na silang dalawa ni Mike sa van ay kinakausap naman siya nito tun
gkol sa mga offers niya...
Mike: Mikay, hindi pwedeng dedmahin lang natin 'tong mga offers! Jusko! Milyun-m
ilyon lahat 'tong mga 'to! Saka isipin mo rin 'yang pupuntahan ng career mo lalo
na at matatapos na ang Diwata...
Mikay: Mike, napag-usapan na natin 'to ng ilang beses... Kaya sana 'wag ka ng ma
ngulit... Iisa-isahin ko lahat 'yan at pag-iisipang mabuti... I can only do so m
uch, Mike...
Mike: Okay, but we need your decisions soon, Mikay... Hindi ganon kalaki ang pat
ience ng management...
Hindi na lang siya sumagot sa sinabi nito at tumingin na lang sa labas ng bintan
a habang hindi na naman umuusad ang van dahil sa tindi ng traffic... Alam niya m
ale-late na siya sa klase... At bigla niyang naalala ang mga rules ni Gino... Sh
e decided to text him... "Babe, I'm coming to class... I might gonna be late, t
hough..." ... Nagtext naman agad ito... "You sure you're not tired? You can just
go home and take some rest..."... Muli siyang nag-reply, "I'm already on my way
to school, sir... ;)"
It was already 7:45 nang makarating na
ng paglalakad dahil baka isipin ng mga
anya ang professor... Nasa kalagitnaan
anawan niya si Gino na nasa dulo na at
a.

siya sa
kaklase
na siya
mukhang

eskwelahan. Binibilisan na niya a

niyang may special treatment sa k
sa pag-akyat sa hagdanan nang mat
kanina pa ito naghihintay sa kany

He's wearing a blue-striped polo and a cool necktie habang nakasuot ng salamin a
ng mga mata nito at nakapamulsa ang dalawang kamay sa magkabilaang bulsa ng fad
ed jeans nito... She smiled by how gorgeous he really looks... Agad na siyang lu
mapit dito...
Mikay: Bakit hinintay mo pa ako? Kanina pa ang klase ah...
Nagsimula na silang maglakad...
Gino: Binigyan ko muna sila ng time mag-review... You're going to have an exam b
y 8am...
Mikay: Exam? Exam ulet?
Bahagya itong sumulyap sa kanya...
Gino: Yeah... Kung gusto mo, pwede ka namang umuwi na lang at magpahinga eh... S
igurado puyat ka niyan....
Mikay: Ikaw na rin nagsabi na may exam 'di ba? Kaya bakit naman ako mag-aabsent?

Well, it's not like it will make a difference since hindi naman siya sigurado ku
ng may makukuha siya sa exam...
Gino: I can just make some considerations...
Mikay: 'Wag na... Andito na nga ako eh... Saka dapat go lang ng go noh! Lam mo y
un, go lang ng go!
That seems to be
a exam ay parang
ala niyang hindi
multiple choice
oe...

the opposite dahil nang makita na niya ang mga test questions s
gusto na niyang sumuko at umuwi na lang para mag-absent... Naal
pala siya halos nagre-review ng mga lessons... And worse, hindi
ang exam... Hindi siya makakapag-eennie... meenie... mynie... m

Inangat niya ang ulo at nakita niyang nakatayo si Gino at dahan-dahang naglalaka
d sa tabi ng mga estudyante. Mukhang nag-oobserve ito... Ibinalik niya ang tingi
n sa papel... Sinubukan niyang intindihin ang mga tanong. But all of them are as
king for solutions... She tried to scribble something.... Pero napangiwi siya da
hil parang pang-grade1 ang ginawa niyang solution...
Muli niyang binura ang sagot... at gumawa ng panibagong solution... But it's alw
ays coming up to the same exact crappy looking answer... Hindi tuloy niya namala
yan na kanina pa niya nasa likuran si Gino at kunot na kunot ang noong nakatingi
n sa papel niya...
Saka na lang niya napansin na nasa likuran niya ito nang sinubukan niyang silipi
n ang papel ng katabi para mangopya... Nakita kasi niyang sumulyap ang katabi sa
may bandang likod niya at tila takot. Paglingon niya ay nagtama ang mga mata ni
la....
Mukhang hindi nito nagustuhan ang ginawa niya. Nakakunot lang ito at tila galit.
.. She's like being caught red-handed kaya ngumiti na lang siya dito na parang h
umihingi ng sorry... Dahil sa pagkakangiti niya ay bumaba tuloy ang tingin nito
sa mga labi niya... And on an instant, napansin niyang tila nagbago ang mood nit
o at nawala ang pagkakakunot ng noo... He just cleared his throat saka umalis na
agad sa tabi niya at pumunta na sa harapan...
Nang matapos na ang exam ay nagsimula na rin nilang sagutan ang mga test questio
ns through recitation. May mga ilan din ang pumupunta sa board para ipakita ang
solution... Alam naman niyang hindi siya tatawagin ni Gino dahil nakita na nito
ang mga mali niya sagot sa papel... Somehow, she's thankful about that...
______________________________
Pero habang nagmamaneho na ito pauwi nila ng bahay ay saka na siya kinausap...
Gino: Mikay, hindi ko gusto 'yung ginawa mo kanina...
Mikay: Sorry na...
Gino: Walang namang problema sa akin eh... Ang akin lang dapat bigyan mo rin ng
pansin yung studies mo... You decided to get back to school kaya dapat you also
need to do your part...
Mikay: Eh pano ko naman gagawin 'yon? We were in Paris for a week. Tingin mo ba
mahaharap ko pang mag-review don? Tapos pagdating natin dito, kung wala naman ak
ong taping, feeling ko nagka-extension pa rin 'yung bakasyon natin sa Paris... K
aya kasalanan mo rin naman eh...

Gino: Bakit ako lang sinisisi mo? Ikaw din naman ah...
Mikay: Kahit na! Ikaw ang professor kaya dapat sinasabi mo sa 'kin na estudyante
mo... "O, babe, tama na muna ha. Magreview ka muna..." Kaso hindi eh...
Gino: Okay, fine... I admit it's somehow my fault... So, I think I should do som
ething about it...
Mikay: Anong ibig mong sabihin?
Sakto namang papasok na sila sa gate ng bahay...
Gino: We're gonna have private lessons... I-cancel mo na ang iba mo pang project
s... You decided to study so I want you to pass your subjects...
Mikay: Private lessons? Tutorial? Magiging tutor kita?
Huminto na ang sasakyan sa tapat ng bahay...
Gino: Yeah... Bakit?
Naisip niya kung gaano ito ka-istrikto sa pagtuturo...
Mikay: Ahh... W-Wala naman... S-Sige, mauna na ako... Miss na miss ko na si baby
eh...
Hindi na niya ito nahintay na pagbuksan siya ng pinto at nagmamadali na siyang p
umasok ng bahay...
Gino was left still sitting on the driver's seat. He knew Mikay doesn't like his
decision... But he needs to find a way... A way so she can stop accepting all h
er projects... A way to be always with her... Ilang araw na rin itong laging bus
y sa trabaho... Something that he's never happy about...
He sometimes wonders kung magpapatuloy pa rin ba ito sa pagiging busy pagkatapos
nilang makasal. He works his ass off at such a young age. And he has every mean
s to support her kahit hindi na ito magtrabaho...
He just tries to understand that what she's doing is her dream... But sometimes,
it's just too much...
All his life, wala siyang ibang ginusto kundi dumating na ang pagkakataon na lag
i na niya itong makakasama... To see her every time he wakes up in the morning..
. To just spend a cozy moment with her and their son... At hindi 'yung lagi na l
ang itong nagmamadali constantly trying to juggle everything...
_______________________________
Mikay: Baby... Do you miss mommy? Yaya, hindi ba ako hinanap ni baby kaninang um
aga pagkagising?
Yaya: Hindi naman, iha... Pano kasi pinunta nanaman ni Gino sa pool... Kaya ayun
nagtitili sa tuwa... Saka hindi naman 'yang baby mo ang naghahanap tuwing umaga
eh... Kundi 'yang babe mo... Naku! Pagkagising pa lang magtatanong na agad kung
dumating ka na daw ba...
Napangiti na lang siya sa sinabi nito at ibinaling muli ang atensyon sa anak...
Mikay: Really? You went swimming, baby? Hindi niyo ako sinama ni daddy? Kayo ha!

Tila tuwang-tuwa naman ang anak na makita muli ang mommy...

Hindi niya napansin na nakatayo na si Gino sa pintuan at pinagmamasdan silang ma
g-ina...
Gino: Yaya, pakikuha muna si baby... Babe... Pahinga ka muna...
Tumango naman siya at ibinigay muna saglit ang anak sa yaya...
______________________________
It's already around 7pm. At nagkaroon din siya ng time para magpahinga kanina. H
er Gino was sweet enough para tabihan siya sa pagtulog... Iyon ang napapansin ni
ya dito. Parang lagi nitong gusto na magkasama lang sila. Kahit wala naman silan
g ginagawa na dalawa o kahit tahimik lang sila... Basta ang gusto nito ay lagi s
iyang kasama...
Napapansin niya 'yon dahil kahit saan siya magpunta sa panig ng bahay ay tila na
katali ito at sunud ng sunod sa kanya...
Katatapos lang niyang mag-shower at kasalukyan siyang nagsusuklay sa harap ng dr
esser sa kwarto... Napasulyap siya kay Gino sa salamin. Nakaupo ito sa couch at
busy na nakatingin sa laptop nito habang suot pa rin ang eyeglasses...
Mikay: Ah, siyanga pala babe, may offer palang commercial sa 'tin... Kasama ka a
t si baby... I think it's a milk brand... Pero parang cool pa rin naman ang conc
ept eh... Bagay pa rin sa image natin...
Gino: We've talked about this kanina... I told you to focus on your studies firs
t... Besides, malapit na ang engagement party natin ah... Tingin ko 'yun dapat a
ng nasa isip mo ngayon...
Nagsasalita ito habang busy pa rin sa laptop...
Mikay: I know... Pero nabanggit ko lang din naman. Baka kako interested ka...
Gino: As of now, I have better interest on doing other things...
Mikay: Gaya ng?
Gino: Gaya ng pagtuturo sa 'yo... dahil looking at your grades here... everythin
g is not doing really good... tsk tsk...
Agad siyang lumapit dito at sinilip ang nasa laptop...
Mikay: 73? 74.5? 74.8? Bakit ang bababa?
Gino: I was about to ask you that, babe...
Nakatingin lang ito sa mukha niya... Habang siya naman ay nanlalaki ang mata na
nakatingin sa laptop...
Mikay: You gave these grades to me?
Gino: Of course not! 'Yung dati mong lecturer ang nagpadala sa 'kin nito during
your prelims... At pasalamat ka dahil ako na ang prof mo ngayon... dahil mabibig
yan pa kita ng free tutorial lessons... That's why we have to start working on i
t now...
Mikay: Can't you just give me a passing grade na lang? I-round mo na lang 'tong

mga 'to oh... Pasado na eh...

Gino: No, ayoko... Ayoko na pasang-awa lang ang mga grades mo... Gusto mo bang m
akita yung transcript mo na ganun ang laman?
Mikay: H-Hindi...
Gino: Naman pala eh... So, come on... Let's start now... I just saw the solution
s you made on your paper... You seem to not know the formula... Para matandaan m
o, ganito ang technique...
Hawak na nito ang tablet at pilit itinuturo sa kanya ang kung anu-ano... Sinubuk
an na lang din niyang makinig at intindihin ang mga sinasabi nito... Aaminin nam
an niyang hindi talaga siya magaling sa pag-aaral... At idagdag pa na wala siyan
g interes sa pagbabasa ng mga libro... The only thing she's good at is having gr
eat ideas... She's really creative as a person... Kaya rin siguro naging swak sa
kanya ang pag-aartista...
Gino: Hey, nakikinig ka ba?
Mikay: H-Huh? Oo... Kaya lang ano eh... Parang inaantok na ako...
Gino: Mikay, you had your nap kanina... So, don't use that excuse on me dahil hi
ndi ako naniniwala...
Napasimangot na lang siya... At nakayuko na lang na nakatingin sa itinuturo nito
... She tried to focus and surprisingly, bahagya na rin niyang naiintindihan...
Gino: Did you get it?
Nagtama ang mga mata nila...
Mikay: I think so...
Gino: Okay, I'll just give you some problems at subukan mo na lang sagutan...
Somehow, she's getting the technique at tila mas nagiging madali na ang ginagawa
niyang pag-solve... However, ilang problems din ang pina-solve nito... At idagd
ag pa ang distraction ng pagkakaakbay nito sa kanya while giving brief kisses on
her hair...
Nang matapos na ay inabot na niya ang tab dito para ipa-check ang ginawa niya...
Dahil na rin sa haba ng solutions ay hindi na niya malabanan ang antok... Inch
by inch, she's closing her eyes...
______________________
He's getting quite satisfied with her answers... A few errors here and there...
Pero konti na lang alam niyang she'll do great...
Gino: O, kaya mo naman pala eh... Pag lagi pa kitang tuturuan, sigurado, you'll
get really high grades...
He didn't get a respond from her kaya nilingon niya ito...
Gino: Ang tindi naman ng asawa ko... Tinulugan na lang ako bigla... Hindi man la
ng nag-goodnight kiss...
He stared at her beautiful face once more... Muli niyang pinagsawa ang pagtitig
dito... saka napangiti...

Gino: Soon... You're gonna be my wife, babe...

He started caressing her soft cheeks and lets his thumb touched her parted lips.
.. He then got up and slowly carried her towards the bed... Inayos niya ang pagk
akahiga nito. And placed a blanket on top of her...
He then planted a kiss on her forehead... And touched her cheek once more...
Gino: Goodnight, babe...
_________________________________________________
Would really like to hear your comments, guys... Thanks! ^__^
<center><h1>CHAPTER 59: Drunk</h1></center>
<hr>
Kasalukuyang nag-iinuman ang magbabarkada sa pool area ng bahay ni Seth... It's
Seth's thanksgiving party for his recent Best Director award... And a lot from t
he showbiz industry are invited as well...
JC: Pare, buti naman naisipan niyong dumalaw ni Mikay... Lalo ka na... Ngayon ka
lang ulit napunta dito ah...
Katsumi: Talagang ganyan naman 'yan eh... Bihira ng makaalala basta kasama si Mi
kay...
Gino: Kats, subukan mo rin kayang maghanap ng mapapangasawa... Tingnan ko lang k
ung mapadalas ka pa dito...
Katsumi: Kaya ayoko munang magpatali sa mga babae eh... Mas maganda na 'yung gan
ito... Laging single... 'Yung hanggang pasulyap-sulyap na lang... kay Mikay...
Gino: Gago ka ah! Gusto mo ba ng magkabilaang black eye ha? Tingnan lang natin k
ung makasulyap-sulyap ka pa...
Katsumi: Grabe naman! O.A.! Kung hindi lang mas malaki yang katawan mo eh baka..
.
Gino: Baka ano?
Katsumi: Wala!... Eto naman 'di na mabiro eh...
Seth: Pero pare, sigurado ka bang handa ka na sa kasal niyo?
Gino: Kelangan mo pa bang tanungin 'yan, Seth? Hindi pa ba halata na ang tagal-t
agal ko ng hinihintay na mapakasalan siya... Kung pwede lang kahit ngayon na nga
eh....
Katsumi: Naks! Agad-agad?!... Hindi ba pwedeng bukas na lang?... O, ba't ganyan
ka nanaman makatingin?... Joke lang, pare!...
Lester: Uy, tingnan mo si Mikay oh... Lumayo ka lang saglit may pumoporma na aga
d...
Lumingon ang lahat sa direksyon ni Mikay na nakaupo sa kabilang side ng pool . K
atabi nito si James at mukhang masayang nakikipag-usap...
Katsumi: At nakahawak pa si Mikay sa kamay ni James?!...... Unfair!.... Bakit hi
ndi man lang ginagawa sa 'kin 'yun ni Mikay?!... It's so unfair!...... Aray! Ano
ba?!

Nakatikim na ito ng batok kay Les...

Sa totoo lang ay kanina pa niya pasimpleng pinagmamasdan ang dalawa... Muli niya
ng tinungga ang bote ng beer habang nakatingin pa rin sa mga ito...
___________________________
James: Hey, how's your baby now? Haven't seen him these past few months...
Napangiti siya sa tanong nito...
Mikay: Well, he's doing really well, you know... Habang lumalaki mas nagiging ka
mukha ng daddy...
James: Really? That's cool!... I hope I can have a son that looks exactly just l
ike me... That'd be epic!
Mikay: Yeah... I'm sure you'll have one, James... Don't worry about that...
Saka siya tumawa...
James: Seriously, I'm really happy for you, Mikaela... We've known each other fo
r years now and I've just never seen you this happy before...
Mikay: You're right about that... I'm so happy right now...
James: I did try to pursue you. And you know, I didn't give up that easy. Even w
hen I saw him came back, I did plan to compete... But... it's just really hard e
specially when I knew all along that... you have always loved him... That's why
I decided to just let go...
Napangiti siya at hinawakan ang isang kamay nito...
Mikay: You're a very nice guy, James... I know somewhere out there... You're gon
na meet this one perfect girl for you...
James: I think I already did, Mikaela...
Mikay: Really?! Who is she? Do I know her?
James: Yeah, I think you do... I'm actually planning to introduce her to you at
your engagement party...
Mikay: Ah, so it's gonna be a surprise then huh? Well, can't wait to meet her...
Nabaling ang tingin niya sa magbabarkada sa kabilang side ng pool. Nakatingin an
g mga ito sa kanya. At nakita niya si Kats na kumakaway sa kanya...
Mikay: Uhm... James, if you don't mind...
James: No, go ahead...
Tinungo na niya ang lugar ng fiance at agad nagpakandong dito habang niyakap niya
ang isang kamay sa balikat nito... He responded by embracing on her waist...
Gino: What was that? Mukhang may malalim kayong pinag-uusapan ah...
Mikay: Well, we're just talking about his new girlfriend... Sabi niya papakilala
daw niya sa party natin...

Katsumi: Eh ba't may pahawak-hawak ka pa ng kamay?

Gino: Pare, ikaw ba? Ikaw ba ang fiance?
Natatawa na lang siya sa dalawa. But she decided to whisper it to him...
Mikay: He's telling me how happy he is for both of us... That's why I held his h
and to tell him his also gonna find the right woman for her...
Bumulong naman agad ito sa kanya...
Gino: No need to explain, babe... But can you try whispering again? It just tick
les me...
Napangiti naman siya at kinurot ito sa tagiliran...
Gino: Ouch!
Mikay: You deserve that, naughty you!
Katsumi: Ayy! Seth! Andami namang langgam dito sa bahay mo noh... Parang kanina
pa ako kinakagat eh!
Alam niyang nagpaparinig nanaman ito.
Mikay: 'Wag kang mag-alala, Kats... Hindi ka naman talaga gustong kagatin ng mga
langgam eh...
Katsumi: Bakit naman?
Mikay: Kasi hindi ka naman sweet eh...
Katsumi: Ay! Mikay! Ba't ganyan ka? Akala ko ba friends tayo?!
Mikay: Friends naman tayo ah!... Kaya nga special ang part mo sa kasal namin eh.
..
Katsumi: Talaga?! Ano? Best man na ba?!.... O isa ako sa groomsmen?.... Ano? Ano
ha?
Mikay: Ah... Wala dun eh...
Katsumi: Eh ano?
Mikay: Ring bearer...
Nawala agad ang ngiti ni Kats at nagtawanan ang lahat sa itsura nito. Pinugpog n
aman siya ng halik ni Gino sa leeg. Tila proud na proud pa ito sa ginawa niya...
Katsumi: Pare, 'yung totoo... Bakit parang naiimpluwensyahan mo na si Mikay? Hin
di naman ganyan dati 'yan ah!
Gino: Ano? Pagbintangan ba ako?!
Lester: Kaya nga! #BintangerangBeki lang ang peg, pare! Haha!
Katsumi: Beki?! So you're telling me #AMAbeki?! No, I'm not, okay?!... Hay! Kalo
ka ha!

Muling nagtawanan ang lahat sa sinabi nito...

Seth: Lakas tama ka na 'tol! Iinom mo na lang ulet 'yan!...
JC: Oo nga! O, ikaw din, Mikay... Inom ka rin...
Parang kanina pa nga niya gusto sanang uminom kahit isang bote lang... Pero alam
niyang hindi rin siya papayagan ni Gino...
Gino: Sige na, babe... Inom ka lang...
Mikay: You sure? Oo nga pala, nakarami ka na ah... Sino ng magda-drive?
Gino: I'll just call the driver... Sige na... Inom ka lang...
Sumunod na lang siya sa sinabi nito at inabutan naman siya ni Seth ng isang bote
... Nagpatuloy lang ang masarap na kwentuhan at tawanan ng magbabarkada kasali n
a siya...
Na-realized tuloy niya na sa hinaba-haba ng panahon ay naging kabilang na ang mg
a ito sa iilan sa mga nakakaalam ng totoong pinagdaanan nila ni Gino. And she's
happy dahil ilang beses na ring napatunayan ang pagiging totoong kaibigan ang m
ga ito... Something so rare to find these days....
Maya-maya ay kung saan-saan na rin napunta ang mga usapan. It even went to discu
ssions about handling a relationship. At marami siyang napag-alaman sa mga ito.
All of the four guys are still single. But they do go out on dates and do other
stuffs.
They seem to have hang-ups from their past relationships that they just got disi
nterested on pursuing for love. Naisip tuloy niyang magandang gawan ng kwento an
g Parking 5 towards their journey in finding their true love. For now, she and G
ino have the most interesting love story so far... But she still hopes the best
for all four of them 'coz they're such nice guys... And nice guys deserve to be
happy...
Dahil sa lumalalim na ang usapan ay nakakadalawang bote na tuloy siya...
Gino: Uy, dalawang bote na nainom ng babe ko ah... Baka lashing ka na?
Mikay: Ah so ako pa ang lashing sa lagay na 'yan ha? Kelan pa ba naging lashing
ang lasing?
Napapansin niyang bahagyang namumungay na rin ang mga mata nito. Isang senyales
na may tama na nga ng alak ang sistema nito... At idagdag pa ang ginagawa nitong
pahalik-halik sa kanyang leeg. Something not typical of him to do in front of h
is friends...
Seth: Lasing na talaga 'yan, Mikay... Kanina pa umiinom simula nung dumating kay
o eh...
Gino: Pare, pagbigyan niyo na lang ako... Ngayon lang ulit ako nakainom eh...
Mikay: So mukhang kasalanan ko pa pala ngayon kung bakit napadami ka ng inom? Ka
si matagal na kitang pinagbabawalan ganon ba?...
Malambing niyang tanong dito.
Gino: Hindi naman sa ganon, babe... Tikim-tikim lang naman 'to paminsan-minsan e
h...

Mikay: Alam mo, kung gusto mong uminom sa bahay, sabihin mo lang... Okay lang na
man eh basta hindi madami... Kung gusto mo pa nga sabay pa tayong uminom eh...
Gino: Ayoko nga...
Mikay: Bakit?
Gino: Baka sobra lang akong malashing eh... Hindi mo ba alam na... sa ganda mo p
a lang lashing na lashing na ako?
Sinabayan pa nito ng kindat ang sinabi...
Seth: Alam mo, buti pa iuwi mo na lang 'yan, Mikay... Sigurado matindi hangover
nyan bukas...
Inalalayan na niya itong tumayo dahil medyo unstable ang stance nito...
Katsumi: O, pare! Tulog agad ha! Wala ng kung anu-ano...
Gino: Ikaw, Kats... Inggit ka lang eh... Inggit ka noh?!
Nakaturo pa ang hintuturo nito kay Kats... Natatawang napapailing na lang ang mg
a ito dito...
Mikay: Gino, halika na nga!... Ang kulit-kulit mo na eh!...
Hinila na niya ito palayo papunta sa may parking area ng bahay...
Mikay: O, nasan na 'yung sinasabi mong driver na tatawagan mo?
Nakaakbay pa rin ito sa kanya at tila hinahanap nito ang sasakyan...
Gino: Hindi ko ata natawagan ah...
Mikay: Nakakainis ka naman eh...
Kinuha na niya ang phone at tinawagan ang driver. Habang naghihintay ay naupo na
lang muna sila sa hood ng kotse nito...
Gino: Wow! Andaming stars!
Nakatingin silang dalawa sa langit...
Mikay: Oo nga noh... Parang ngayon lang ata ulit ako nakakita ng ganyan kadami a
h...
Gino: Alam mo, babe... Sabi nila... romance is in the air pag marami raw stars a
ng gabi...
Natutunugan nanaman niya ang ibig nitong sabihin...
Mikay: You'll go straight to sleep pagdating natin ng bahay...
Bigla siya nitong kinakalabit...
Gino: Eto naman... Kaya ko pa naman eh...
Mikay: No! Hindi pwede...

Gino: Baket?
Mikay: Kasi lasing ka na... At nakainom din ako...
Gino: Ayaw mo nun... We've never tried it when we're drunk... Don't you know how
wild can it get when two lovers are both drunk?
Hindi na niya nasagot 'yon dahil tamang-tama namang dumating na ang van na minam
aneho ng driver nila. Iniwan na lang nila ang kotse nito sa parking lot...
Habang nakasakay na sila sa sasakyan ay agad namang nakatulog na si Gino. Saka n
a lang niya ito ginising nang makarating na sila sa labas ng bahay...
Mikay: Babe... Babe... Hey, wake up... Andito na tayo...
Marahan niya itong tinatapik... Naalimpungatan naman agad ito... Maging sa pagba
ba ng sasakyan ay inaalalayan pa rin niya ito... hanggang sa pag-akyat ng hagdan
an... Saka na lang niya ito binitiwan nang binubuksan na niya ang pagkakasusi ng
pintuan ng kwarto...
Maya-maya ay ikinagulat na lang niya ang paghawak nito sa dalawang kamay niya at
marubdob siya nitong hinalikan... Marahan niya itong itinulak...
Mikay: Gino, lasing ka na... Bukas na lang, okay?... Right now, just go to sleep
... dahil alam kong hindi mo na kaya...
Gino: Why don't you try me? I'm sure as hell that I can still light that fire...
Mapupungay ang mga matang nakatitig ito sa kanya... Hindi naman siya makatingin
ng diretso dito... and he knows her enough to know what that means...
Gino: Come on... Come on, babe... Let's get inside...
Hinawakan na nito ang isa niyang kamay at inakay na siya papasok ng kwarto. What
ever they're going to do inside, it's only the four corners of their room that w
ill about to witness that... since Gino is now already closing the door... as th
ey're about to explore once more the magical world they both love to go to...
__________________________
Would like to hear your comments... And please do vote... Thanks!
Next is Chapter 60: The Engagement
You can also follow me on TWITTER: @itsailsworld

<center><h1>CHAPTER 60: The Engagement</h1></center>

<hr>
Pagmulat nang mga mata ni Mikay ay napansin niyang wala na si Gino sa kanyang ta
bi. Bumangon siya mula sa pagkakahiga at agad kinuha ang bathrobe upang matakpan
ang kahubdan... Isa-isa niyang pinulot lahat ng mga nakakalat nilang damit sa s
ahig. These just show evidence of what happened last night...
Napapailing na lang siya at tinapon na sa basurahan ang ilan sa mga damit niya.
Most of those are ripped up.... He just seems to have a habit of doing that...

Hindi rin nagtagal ay naramdaman na niya ang bahagyang pagsakit ng ulo marahil s
a alak na nainom kagabi. Naisip niyang ano pa kaya ang nararamdaman ni Gino... B
ago lumabas ng kwarto ay naisipan na lang muna niyang mag-shower just to cool he
r head off...
While going downstairs ay natanawan niya ang yaya...
Mikay: Yaya... Nakita niyo po ba si Gino?
Yaya: Naku! Kagigising na kagigising lang din ah... Kaya lang dumiretso agad sa
labas... Hindi man lang sumagot nung sinabi kong mag-agahan muna...
Mikay: Yaya, medyo pagpasensyanhan niyo na po 'yun... Baka matindi lang po hango
ver... Dumaan po pala ako sa kwarto ni baby pero tulog na tulog pa rin po siya..
.
Yaya: Oo, iha... Nagising lang saglit kanina para magdede tapos ayun nakatulog n
anaman...
Mikay: Mabuti naman po kung ganon... Uhm, yaya, pwede po ba magpaluto kayo ng so
up sa maid... Sigurado po 'yun ang kelangan ni Gino ngayon...
Matapos magbilin ay dumiretso na rin siya papunta sa labas. Nakita niya itong na
kahiga sa reclining chair sa gilid ng pool... Naka-boxer shorts lang ito at naka
-dark sunglasses habang basang-basa ang buong katawan at mukhang kagagaling lang
sa swimming.... Sa kasalukuyan ay pinapainitan na nito ang sarili sa sikat ng a
raw...
Lumapit na siya dito at hinalikan ito sa pisngi...
Mikay: Good morning...
Umupo na rin siya sa katabing reclining chair...
Gino: Morning...
Matamlay ang sagot nito. At hindi pa gumagalaw. Basta tila nakatingin lang ito s
a pool....
Mikay: Yan na nga bang sinasabi ko eh... Ang tindi ng hangover mo noh?! Sige ino
m pa ng marami ha?...
Hindi siya nito agad sinagot at sinapo muna ang ulo nito at tila hinihilot...
Gino: Mawawala rin 'to mamaya...
Mikay: Saka sinabi ko na nga sa'yo kagabi na magpahinga ka 'di ba? Pero ang tig
as ng ulo mo at hindi ka pa rin nakinig... 'Yan tuloy napala mo... Napagod ka ng
bonggang-bongga!
Tumatawa na siya sa itsura nito.
Gino: Mikay, hangover lang 'to dahil sa alak... Hindi ko sinabing napagod ako ka
gabi... Besides, parang 'yun nga ang gamot sa hangover ko ngayon eh...
Mikay: Oy! Grabe ka ha! Tingnan mo nga 'yang katawan mo sumusuko na oh...
Gino: Babe naman... Tingin mo basta-basta na lang susuko 'tong katawan ko jan sa
kaseksihan mo? Syempre hindi noh...

Mikay: Ay ewan ko sa 'yo!

Bahagyang nagkaroon ng pause ang usapan at napansin niyang nakatingin lang ito s
a kanya...
Mikay: O, ano?!
Gino: Taray naman ng babe ko... Lika nga dito... Bakit ang layo ng pinag-uupuan
mo? Dito ka nga... Kandong ka sa asawa mo...
Kunwari ay parang ayaw niya pero kumandong pa rin siya dito... Niyakap naman si
ya nito...
Gino: Excited ka na ba sa party natin bukas?
Mikay: Okay lang...
Gino: Bakit okay lang? Parang ang tamlay naman nun... "Okay lang."
Ginaya pa nito ang pagkakasabi niya.
Mikay: Sira! Okay lang... kasi formality na lang din naman 'yang party na yan eh
. Ang importante sa akin, ikaw at ako... magkasama na forever and ever... kasama
si baby...
Lumuwang ang pagkakangiti nito sa sinabi niya...
Gino: Naks! Ang sweet sweet naman ng babe ko... Hindi ko alam na... mas may ihih
igit pa pala ang pagka-in love ko sa'yo ah...
Mikay: Ay! Jan na ako 'di maniniwala... Bola na yan, babe... Nambobola ka na nan
aman!
Nagpatuloy lang sila sa pagkukulitan. Pero bigla niyang naalala ang pinalutong s
oup. Alam niyang matindi pa rin ang hangover nito kahit hindi na nito ito masyad
ong pinapahalata...
Nang makuha na ang bowl of soup mula sa kusina ay nagsimula na niya itong subuan
habang nakakandong pa rin siya dito... Pero makulit pa rin ito at pilit din siy
a nitong sinusubuan using the same spoon...
Mikay: Sige na, babe... Ubusin mo na... Para mainom mo na 'yung aspirin para sa
hangover mo...
Nakangiti lang ito sa kanya...
Gino: Lagi mo bang gagawin sa 'kin 'to pag mag-asawa na tayo?
Mikay: Ano? Ang subuan ka? Ano ka baby? Saka hindi pwede noh...
Gino: Bakit?
Mikay: Baka masanay ka eh...
Gino: Ayaw mo ba?... Kasi ako... gustung-gusto kong masanay...
Mikay: Alam mo, para magtigil ka lang... Oo na! Sige na! Susubuan na kita parati
...

Gino: Hindi, ganito na lang... Para mas masaya... magsusubuan na lang tayo... pa
ra pareho tayong masanay... O, 'di ba, mas okay 'yun?
Mikay: Okay lang... Para fair...
Gino: Promise mo 'yan ha...
Lalong lumuwang ang pagkakangiti nito. At nanggigil na pinisil ang pisngi niya h
abang sinusubuan niya ito...
_________________________________________
Engagement Party...
Hawak-hawak ni Gino ang kamay niya habang kasalukuyan nilang binabati ang mga gu
ests na nagsisidatingan sa isa sa mga hotels na pag-aari rin nito. Talagang hala
tang pinaghandaan ng mama ni Gino ang pag-organize sa party na 'yon... Tila buma
bawi ito sa mga kasalanan nito sa kanya...
Mikay: Babe, akala ko ba simple party lang? Bakit andaming tao? And the media ar
e all here...
Pabulong niyang sabi dito in between smiles dahil patuloy lang ang flashes ng ca
mera sa kanila sa paligid.
Gino: Tingin mo ba papayag ako sa simple lang? You're gonna be my wife soon... I
think I have every right to brag that to the world...
Hindi na niya nasagot ang sinabi nito dahil nakita niyang nagdadatingan na ang m
ga kasamahang artista... As much as possible ay kinakausap nila ang lahat...
Gino: Babe, dumating 'yung mga executives sa company. I think I need to talk to
them...
Mikay: Buti pa nga siguro... Para ma-entertain na lang natin lahat...
Sa dami ng mga bisita ay kinakailangan talaga muna nilang maghiwalay. Para hindi
naman maramdaman ng ibang guests na may hindi sila napapansin...
Habang kausap ang mga kaibigan ay natanawan niya ang mama ni Gino na nakaupong m
ag-isa sa tabi ng mesa. Naisipan tuloy niya itong lapitan... Nang makita siya ay
agad naman itong ngumiti...
Tita Alicia: O, iha! Where is Gino? Bakit mag-isa ka lang?
Mikay: We decided to entertain guests separately na lang po para mas mabilis. An
yway, kayo po? Bakit mag-isa lang kayo?
Tita Alicia: Medyo napagod lang siguro, iha. Kaya umupo muna ako...
Mikay: Uhm... Tita, gusto ko po pala sanang magpasalamat... sa lahat ng efforts
niyo dito sa party... This means a lot po...
Tita Alicia: Iha, Wala lang ito... kumpara sa lahat ng mga ginawa kong kasalanan
sa 'yo... This is the least I could do.
Pumormal ang mukha niya sa sinabi nito.
Mikay: Hindi niyo na po kailangang banggitin ang tungkol sa bagay na 'yan... Thi
s is my engagement party... I think we should all just be happy...

Tita Alicia: I know... And you deserve everything right now... after all you've
been through...
Nagpakita siya ng payak na ngiti dito...
Mikay: I should better go to the other guests, then... Sige po...
Pagtalikod niya ay narinig niya itong muli na nagsalita...
Tita Alicia: Mikaela... I know you still haven't forgiven me... And I know that
you're just trying to be nice right now... But sometimes, I can't help but hope
that you'll eventually... gonna forgive me... And iha, masama bang hilingin ko s
a 'yo na... sana matawag mo na akong mama?... Para sa ganung paraan man lang...
maramdaman kong handa ka ng patawarin ako...
Nakatalikod pa rin siya dito. At dahil doon ay natanawan niya si Gino na masayan
g nakikipag-usap sa mga bisita... Bahagya siyang napangiti... Saka na lumingon s
a ina nito...
Mikay: Siguro nga darating din ang panahon na 'yon... But for now, I should just
be thinking about this party... and the man I'm about to marry... Kelangan ko n
a po muna kayong iwan, mama...
Tumulo na ang mga luha sa mata nito...
Tita Alicia: Thank you... Thank you, iha...
Tumango na lang siya dito at agad na ring tumalikod...
__________________________
Muli niyang ipinagpatuloy ang pakikipag-usap sa mga bisita nila. She just focuse
d on being happy and not letting any bad vibes spoil the night.....
Maya-maya ay may napansin siya... James is standing on the entrance door with a
lady by her side... Nang makita siya nito ay nakangiti siyang nilapitan... Hindi
niya alam kung ano ang dapat i-react sa nakikita... Kung dapat ba siyang magali
t,mainis o umiwas na lang...
James: Mikaela... I'm sorry if we're late.... There's just too much traffic arou
nd the area...
Napalunok siya. Still, she doesn't know what to react...
Mikay: Ah... Uhm... I-It's okay... Y-You came, anyway...
James: Well, yeah... By the way, I'd like you to formally introduce my girlfrien
d, Zharm... And sweety, this is Mikaela... Though, I know you already know each
other...
Zharm: Hello, Mikaela...
Nakangiti ito sa kanya at agad na nakipagbeso-beso....
Mikay: Well, hello, Zharm... It's been so long we haven't seen each other...
Zharm: I guess, I just decided on getting a real life...
James: Okay ladies, I'm just gonna leave you for a bit and get some drinks...

Nang makaalis na ito ay naiwan sila ni Zharm na nakatingin lang sa isa't-isa...

Zharm: Mikaela... I'd like to say sorry...
Pinili niyang hindi sagutin ang sinabi nito...
Zharm: Alam ko, masyado akong naging kontrabida sa buhay niyong dalawa... And I
just can't undo the things that I've done... And I'm really sorry...
Mikay: We've both moved on... I think that's enough...
Tumango naman ito...
Zharm: I know we can never be friends... But I'd like you to know that I'm happy
for both of you... He just loves you so much... that no matter how hard I try..
. not once did he even bother looking at me... You're just so lucky, Mikaela...
Mikay: I know... And you're right, we can never be friends... Pero kaibigan ko s
i James... At sana hindi mo siya sasaktan... He's a nice guy...
Zharm: I haven't really felt what love is until I met him... We've crossed each
other's path nung mga panahong habol ako ng habol kay Gino. Somehow, that brough
t me to him... And yes, I believe things happen for a reason...
Mikay: I wish you all the best, then...
Zharm: Thank you... At least, we had a closure...
Sabay silang tumingin kay Gino na nasa 'di kalayuan lang...
Zharm: Take care of him, Mikaela... Love him... as much as he loves you...
Mikaela: I will...
Zharm: Okay, enough of this... This is your party pero kanina pa ako nagda-drama
dito... I think I need to go to James, now... Mukhang binigyan lang niya tayo
ng time para makapag-usap...
Mikaela: Okay...
Maya-maya ay may tila naalala pa itong sabihin...
Zharm: Seriously, you two have an amazing love story... And I'm glad I've witnes
sed that... Something I can learn from... as I start my own love story...
Unti-unti ay ngumiti na siya dito... Sinuklian din naman siya nito ng ngiti bago
na ito naglakad palayo...
______________________
Maybe, these have been too much for one night... There are just two people that
she had forgiven... The two people who had hurt her a lot in the past... And she
suddenly felt the need to breathe... She then decided to get out... Kahit sagli
t lang... Pinili niya munang pumunta sa garden area ng hotel...
Huminga siya ng malalim... And closed her eyes... She trying to relax... to cool
off...

"Mikaela?..."
She just knows that familiar voice... Kaya agad siyang nagmulat ng mata... On an
instant, fear registered on her face at bahagya siyang napaatras...
Mikay: What are you doing here?!

Jao: There's this event I went to... I never thought I'm gonna see you here...
Mikay: Leave! This is my fiancee's hotel... If you don't want me to call securit
y... I want you to leave... now!
Pero hindi ito natinag. At matagal na nakatingin lang sa kanya...
Jao: I'm sorry... I'm sorry, Mikaela...
Mikaela: I've heard that a lot from different people... in just one night!.... B
ut you're the least person I know of who'll mean that! Kaya kung pwede lang, uma
lis ka na!!
Jao: We used to be friends before... You know I'm not that bad...
Mikaela: You are! You're a very bad person!!!! And don't even think that I'll ev
er forgive you!!! Because that's never gonna happen!!!
Tumulo na ang mga luha niya... Pero agad niya iyong pinunasan... She shouldn't b
e crying in front of him...
Somehow, she saw pain in his eyes...
Jao: Pinipilit ko ng magbago, Mikaela... I'm trying my best to make everything r
ight... especially for the people I have hurt...
Mikay: You can talk all you want... But I will never believe you...
Jao: I think I deserve that... But I still want you to know how sorry I am... fo
r all the pain I've caused you...
Mikay: 'Wag na 'wag ka na ulit magpapakita... Kung gusto mong mapatawad pa kita.
.. That's the least you can do... To get the hell away from us...
Matigas niyang sabi... Bahagya naman itong tumango... Hindi rin nagtagal ay napa
tingin ito sa likuran niya... Kaya maging siya ay lumingon na rin...
Mikay: G-Gino...
Seryoso lang itong nakatingin sa kanya... Tapos ay ibinaling nito ang tingin kay
Jao...
Mikay: G-Gino, I can explain...

Lumapit ito sa kanya...

Gino: Are you okay? Anong ginawa niya sa'yo?
Kalmado lang ito sa pagtatanong...
Mikay: N-Nothing... I was just telling him to leave...
Lumingon ito kay Jao...
Gino: You heard her... You better leave now...
There's this warning tone in his voice... Kaya nagmamadali na itong umalis...
Nang mapag-isa na silang dalawa ay muling tumulo ang mga luha niya... She rememb
ered some of the things that happened in the past... Natatakot siya... There's t
his familiar feeling of losing him once more...
Gino: Hey, why are you crying?
Mikay: For awhile, I got scared... Akala ko paghihinalaan mo na kaming dalawa...
Akala ko... iiwan mo ako ulit...
Inangat nito ang mukha niya at nagtama ang mga mata nila...
Gino: Hinding-hindi na 'yon mangyayari, Mikay... dahil ikamamatay ko na 'pag maw
ala ka ulit sa akin... Hinding-hindi na kita iiwan... At kahit makita pa kita na
may kasamang lalaki, I will never jump on conclusions... Even when I saw you ho
lding James' hand, not once, did I ever doubt that you're doing something wrong.
.. Because I trust you... I trust you so much... 'Yun 'yung bagay na hindi ko na
ibigay sa'yo dati...
She smiled but tears are still flowing in her eyes...
Mikay: I love you...
Gino: I love you so much, Mikay...
Narinig nila sa bulwagan ang kanilang mga pangalan...
Gino: I think we should go back there... And you shouldn't be crying... Baka isi
pin pa nilang hindi ka masaya ngayon,...
Tinulungan siya nitong punasan ang mga luha niya. At ayusin ang sarili... Saka n
a siya nito inakay papasok...
Gino: I hope you smile... It's our special night, anyway...
Napangiti na siya sa sinabi nito...
Gino: Yeah, that's more like it...
Hindi nagtagal ay pinatawag na silang dalawa sa stage. They were announced as of
ficially engaged habang ang mga tao ay patuloy na nagpapalakpakan... Sabay naman
nilang pinasalamatan ang mga ito....
As the party went on ay hindi na umalis si Gino sa tabi niya. He's always there
at mukhang inaaliw siya nito... And he never fails to do just that...
Maya-maya ay muling may nagsalita sa stage...

Katsumi: Hello everyone! I'm Kats, a very very close friend of Gino...
Mukhang lasing na ito...
Katsumi: The couple already thanked us... And you're welcome!.... But... don't y
ou think they should also present something... Like dance, or a poem, or sing fo
r us?
Agad na ring dumating ang mga barkada at pilit hinihila si Kats paalis ng stage.
.. But he got a different response from the crowd... All of them started clappin
g... They seem to like his idea...
Muling bumalik ang emcee sa stage at pinapatawag sila to just present something.
..
Mikay: What are we gonna do?
Gino: I don't know... Let's just sing something...
Mikay: But I'm not a singer!
Gino: Then, don't tell me to dance either...
Mikay: You're a singer, anyway... Ikaw na lang kumanta... At least one of us pre
sented something...
Tila sinusukat nito if she really means what she said...
Gino: You sure?..
Mikay: I'm very sure! Go!... Punta ka na!
Sumunod naman ito sa sinabi niya... At agad nang pumunta sa entablado...
Gino: Uhm... I'm sorry, guys... But my fiancee's feeling a bit shy to sing with
me right now... since she just loves doing that in the shower...
Nagtawanan ang lahat sa sinabi nito...
Gino: So, I think I'll just try to sing for her... Babe, this is for you...
Naghiyawan at nagpalakpakan na ang mga tao. Habang may ibinulong naman ito sa mg
a musicians na naroon...
Then, the music began playing... as he started singing a song not typical of him
to sing... But surprisingly, it really suits him... He's doing it on his own co
ol way... with his own swag...
"You would always ask me... those words I say... And telling me what it means to
me... Every single day, you always act this way... For how many times I told yo
u, I love you for this is all I know... Come to me and hold me... And you will s
ee... The love I give for you still hold the key... Every single day... You alwa
ys act this way... For how many times I told you, I love you for this is all I k
now.... I'll never go far away from you... Even the sky will tell you... That I
need you so... For this is all I know... I'll never go... Far away from you.....
.."
Nakatulala lang siya dito habang kumakanta ito... His eyes are only looking at h
er... Nakatitig lang ito sa kanya... Trying to mean every line of the song he si

ngs...
And there she is standing from the crowd... with tears started falling from her
eyes... They're right... She's just too lucky...
__________________________
Would love to hear your comments... Thanks!
Abangan po ang nalalapit na pagtatapos ng kwentong ito... Few chapters more... :
)

<center><h1>CHAPTER 61: Guardian Angel</h1></center>

<hr>
Two weeks after the Engagement Party....
Kasalukuyan silang nagtatalo ni Mike about a certain scene for Diwata. Sa totoo
lang, she didn't see this coming...
Mike: Mikay, kelangan mong maintindihan na kasali talaga 'to sa daloy ng kwento.
.. Artista ka kaya dapat alam mo 'yan... Hindi natin maiiwasan ang mga ganyang e
ksena...
Mikay: Mike, artista nga ako... Pero alam kong may karapatan din akong tumanggi
kung gugustuhin ko... Seth, bakit ba tahimik ka lang jan? Pumapayag ka na rin ba
sa gusto nilang mangyari?
Nasa isang office sila at kasalukuyang nagmi-meeting about the preparations para
sa wedding scene nila ni James tomorrow...
Seth: Mikay, it's just a simple scene... Why are you making such a big deal out
of it ba? Dati nga may mga sexy scenes ka pa at okay lang sa 'yo 'yun... Tapos n
gayon, simple wedding scene niyo lang ayaw mo pa...
Mikay: Pero Seth, kilala mo naman si Gino 'di ba... Sigurado hindi 'yun papayag
sa eksenang 'to...
Seth: Yeah, he's my friend... Pero kelangan niyo ring maintindihang dalawa na wh
at we have here is work... Wala dapat personalan...
Mikay: Am I gonna be wearing a gown?
Seth: Okay, ganito na lang... We'll make some revisions... No wedding gowns na l
ang... Let's just make it simple but formal... Pero kelangan sa simbahan kukunan
ang eksena... Will that be okay? It better be okay, Mikay... kasi papagalitan n
a tayo ng management 'pag nagkataon...
Problemado pa rin siya. Wala pang kaalam-alam si Gino tungkol sa bagay na 'to da
hil kaaalis lang din nito kaninang umaga papuntang Bohol kung saan gaganapin ang
kasal nila next week sa hotel resort na pag-aari rin nito. He would want to per
sonally see that everything is under control on the preparations...He'd also spe
nd the night there. Kaya hindi ito makakauwi para makausap niya.
Mike: Uy, Mikay! Ano na? Okay na ba 'yun?
Mikay: Parang wala na rin naman akong magagawa eh...

After the meeting ay naisipan na lang niyang tawagan sa cellphone si Gino... Kah
it man lang sa phone ay maipapaalam niya ang bagay na 'yun...
Gino: Hello, babe?
Mikay: Uhm, babe, kamusta na pala jan? Naaayos na ba 'yung mga plano?
Gino: We're getting there... May mga few touch ups pa... Pero eventually, magigi
ng okay na rin...
Mikay: That's good, then...
Gino: O, bakit parang nararamdaman ko hindi talaga 'yon ang reason ng pagtawag m
o? Siguro nami-miss mo na ako noh? Ikaw talaga, aminin mo na kasi agad-agad...
Mikay: Sira! Hindi 'yun ang rason noh! Pero pwede na rin...
Gino: Tingnan mo... Nagpapakipot ka nanaman eh... Pero buti na lang 'di ka pakip
ot kagabi...
Mikay: Naku! Parang hindi ko ata masasabi kung bakit talaga ako tumawag ah... An
g kulit-kulit mo kasi eh!
Gino: O sige, one minute behave muna ako... Ano ba 'yon, babe?
Mikay: Ah... Uhm... K-Kasi... May eksenang kukunan sa amin ni James bukas... Wal
a dati 'to sa kwento pero sabi may revisions na ginawa ang writers eh...
Gino: Mikay, kung love scene 'yan, alam mong hinding-hindi ako papayag...
Mikay: Hindi... Hindi 'to love scene... Wedding scene siya... sa totoong simbaha
n...
Hindi agad ito nakapagsalita.
Gino: Pumayag ka ba?
Mikay: They keep on pressuring me about it. Wala na akong magawa. Kahit din si S
eth... Sinabi pa nga niya na trabaho lang at walang personalan...
Gino: So mauuna ka pa palang ikasal kay James bago sa 'kin?
May sarcasm na sa tono nito.
Mikay: Trabaho lang naman 'yun eh... Tapos hindi pa ako magsusuot ng wedding gow
n. Parang formal attire lang daw...
Gino: But you're still gonna do it inside a church, Mikay! The whole act of it..
. you goin' to the altar... facing a fake priest... and doing the whole act with
James! You're just ruining everything!
Mikay: Sana maintindihan mo naman 'to, Gino...
Gino: Mikay, we're getting married next week!... Kahit hindi totoo ang gagawin m
ong eksena bukas, you're just ruining the excitement of our real one... It's lik
e you're getting married for the second time!
Mikay: You know it's never gonna be like that...
Gino: It is! Look, do what you have to do... Pero 'pag ginawa mo 'yan, then we h

ave to talk about something when I'll get back...

Mikay: Is that a threat?
Gino: No... I mean what I say...
Hindi na ito nagpaalam sa kanya dahil agad na nitong pinutol ang linya. She trie
d calling back. Pero out of coverage na ang phone nito.
She thinks Gino is being unreasonable about this whole thing. Mapag-uusapan din
nila ito nang maayos kapag dumating na ito ng Manila. But tomorrow, she still ne
eds to proceed with the plan and get on with the scene...
________________________________
Binabagtas ng sasakyan ang kahabaan ng daan papunta sa isang simbahan pa-Norte..
. Doon daw kukunan ang eksena dahil hindi raw maraming tao sa lugar na 'yon. Som
ething good para sa kanilang mga artista na madalas pinagkakaguluhan...
She still has this heavy feeling on her chest dahil sa hindi nila pagkakasundo n
i Gino kahapon. Buong araw at gabi ay out of coverage pa rin ang phone nito. Iyo
n ang unang pagkakataon na hindi naayos ang tampuhan nila hanggang sa pagtulog..
.
Mike: Ano?! Bakit 500 meters ang layo ng simbahan sa set natin?... Kaloka naman.
.. Bakit ang layo pa? Pwede namang sa loob na rin ng simbahan mismo tayo eh.....
. Ayaw ba talaga nilang pumayag?
Kasalukuyan itong may kausap sa phone. By the sound of it, malayo ang set nila s
a shooting scene. But it's not like it hadn't happen before. Minsan nangyayari t
alaga 'yon... Itong si Mike lang naman ang grabe kung mag-react...
Nang makarating na sila sa set ay agad na niyang ni-review ang mga script. Kung
tutuusin, matagal pa naman ang eksena niya... She still has ample time to relax.
But she can't. Lalo na at may nangyayari pang ganoon sa kanila ni Gino...
Mike: Mikay...
Seryoso itong nakatingin sa kanya. Nagtataka siya sa klase ng tingin nito...
Mikay: Bakit?
Mike: Something came up... No, I mean, someone came up...
Naisip niya agad si Gino. Marahil ay hindi rin siya nito matiis... Nagliwanag tu
loy bigla ang mood niya...
Mikay: Si Gino ba? Anjan ba siya sa labas? Kausap ba ni Seth?
Mike: No, hindi siya... 'Wag kang mabibigla ha...
Kumunot na ang noo niya sa labis na pagtataka.
Mikay: Mike, sino ba talaga?! Wala naman ng iba eh...
Mike: Mikay.... Ang papa mo... nasa labas...
Bahagya siyang napaatras.Nakatulala lang siya kay Mike. And it took her awhile t
o recover...

Mikay: How... How did he find out I'm here? Of all places bakit dito pa sa set?
Mike: I'm sorry... But he managed to find a way to contact me... Hindi ako makat
anggi, Mikay... Kaya sinabi ko na...
She's still standing there... Hanggang napahawak siya bibig... Pakiramdam niya m
apipigilan nun ang kanyang paghikbi... Pero hindi pa rin naging sapat dahil nagp
atuloy siya sa paghikbi kahit walang luhang lumalabas sa mga mata niya... Sa tin
di siguro ng emosyon niya kaya nangyayari iyon...
Papa: Anak...
Nakita niya itong nakatayo sa may pintuan... On an instant, sunud-sunod na ang p
agtulo ng mga luha niya... All the familiar feelings have suddenly come back...
Mikay: P-Papa...
Nakatingin lang silang dalawa sa isa't-isa. Napakalaki na ng ipinayat at itinand
a ng kanyang ama. Mukhang hindi naging madali ang buhay para dito...
Papa: Anak... Patawarin mo ako...
Mas higit siyang napaiyak sa sinabi nito...
Mikay: No, papa... Ako po ang patawarin niyo... Naging masama po akong anak...
Papa: Hindi... Hindi totoo 'yan... Ako ang naging masamang ama... I just left yo
u when you need me most... And I'm really sorry, anak...
Umiiyak na rin ito...
Mikay: Papa... Pareho po tayong nagkamali... But it's never too late... And I'm
really sorry... I almost forgot I have a father...
Papa: Because I was never really been a father to you... But you're right... it'
s never too late... Now... can I have a hug from my daughter?
Napapangiti siya pero patuloy pa rin ang pagluha niya...
Mikay: Papa... I missed you so much!
Niyakap na niya ito... At mahigpit din nitong sinuklian 'yon...
Papa: I missed you so much, anak... Everyday I keep on praying that this moment
will come... At masayang-masaya ako dahil pinakinggan lahat ng Diyos ang mga pan
alangin ko...
Matagal muna sila sa ganoong ayos. They're just treasuring the moment na muli si
lang magkasama... At nang bahagyang humupa na ang emosyon nila ay saka na lang s
ila nakapag-usap ng masinsinan...
Mikay: Pa, parang pumayat po ata kayo... Baka napapabayaan niyo naman po ang sar
ili niyo...
Papa: Hindi naman, anak. Siguro na-exercise na rin 'tong katawan ko dala ng trab
aho ko sa isang supermarket sa Los Angeles... Minsan kasi kargador ako... Minsan
janitor... Tapos may trabaho rin ako sa isang restaurant... Nag-waiter ako, dis
hwasher... Lahat na siguro ng pwedeng pagkakitaan na marangal nagawa ko na eh...
Higit tuloy siyang naawa sa sinabi nito...

Mikay: You could have just easily called me...

Papa: Pinili kong 'wag na lang, anak. Hinayaan ko na lang na makita kang nagtata
gumpay sa sariling mong paraan. At masaya na ako dun. Besides, gusto ko ring may
mapatunayan... hindi lang sa 'yo kundi sa sarili ko... na kaya ko pa ring magba
go...
Mikay: Pero, pa... 'di ba may mga kaso kayo dito kaya kayo tumakas nun? And from
what I can still remember, they're worth billions!... Paano po pala kung makulo
ng kayo dahil sa mga 'yun?!
Muli nanamang bumangon ang takot sa kanyang dibdib...
Papa: Relax, my child... Everything's well taken care of... Si Gino ang nagpahan
ap sa akin sa Amerika. He hired a detective at nalaman niyang wala na ako sa Mex
ico. Ginawa niya lahat ng paraan para makabalik ako dito sa Pilipinas ng walang
problema... He paid everything... up to the single centavo of my debt...
Mikay: Ginawa po niya 'yon?
Papa: Oo, anak... Hindi lang 'yon. Ibinalik niya sa atin lahat-lahat ng mga ariarian nating nawala.... Pati na ang mansion...Everything, iha... He even offered
me a job sa kumpanya niya. But I decided to decline it. 'Coz I just want to mak
e it on my own now...
Muli nanaman siyang napaiyak.
Mikay: Ginawa nanaman niya ang lahat ng 'yon without telling me... Why does he h
ave a habit of doing that? Lagi na lang niya akong ginugulat...
Napangiti naman ang ama niya...
Papa: Maybe, that's his way of showing how much he loves you... Minsan kasi... M
as nagiging masaya ang isang tao 'pag nasosorpresa 'di ba... At 'yun ang ginagaw
a niya sa'yo, iha... Hindi mo ba alam na tuwing nag-uusap kami sa telepono, lagi
ka niyang kwinekwento... He just seems so fond of talking about you...
Mikay: T-Talaga po?
Papa: Oo, iha... I think he's your guardian angel... Handa siyang gawin ang laha
t... Mapasaya ka lang...
Tama ang kanyang ama. Gino has always been her guardian angel. And suddenly, she
misses her angel so much...
Mikay: Hindi ko na po alam kung paano ko pa siya mapapasalamatan sa lahat ng mga
ginagawa niya sa akin, papa...

Julia: I think there's a way para mapasalamatan mo siya!

_______________________________

Turn to the next chapter... ^__^

<center><h1>CHAPTER 62: Petals</h1></center>
<hr>
Gulat na gulat siyang nakatingin dito. Bigla-bigla ay nakatayo na lang ito sa li
kuran nila...
Mikay: Julia?! What are you doing here?!
It's not like she's not happy seeing her. Nakakagulat lang talaga dahil napaka-u
nexpected naman na makikita pa niya ito sa set ng taping that's being shoot out
of town.
Julia: Baket? Hindi ka ba masaya na makita ang bestfriend mo?
Kunyari ay nagtatampo ito...
Mikay: It's not like that... Nakakagulat lang talaga... I was so shocked when pa
pa came... and then now, you're here! What is going on?!
May pilyang ngiti ito sa mga labi...
Papa: Well, girls, I think I need to give you some time to talk first... I'll ju
st go outside...
Parang may gustong takasan ang ama sa pag-uusap nila...
Mikay: Julia, what is going on here?!
Julia: Guess what?!
Mikay: No, I don't want to guess! What is really going on?!
Julia: Sabi mo, hindi mo na alam kung paano mo pasasalamatan si Gino, right?! We
ll, sa paraang ito, maipapakita mo na how thankful you really are...... 'Coz you
're getting married!
Mikay: What's so new about that?! Of course, I'm getting married! Hindi niyo pa
ba alam 'yon?! Pinadalhan ko kayo ng invitation ng fiancee mo 'di ba... We even
talked about this over the phone...
Humawak ito sa kamay niya...
Julia: No, Mikay! You're getting married... Now!!!
There's a slight pause...
Mikay: OMG! I cannot believe that you will ever pull this prank on me, Julia...
Tingin mo ba mapapaniwala mo ako jan sa mga kalokohan mo?!
Julia: Alam mo, masasabunutan na talaga kita! Tingin mo ba pupunta ako dito all
the way from San Francisco para lang biruin ka na ikakasal ka na ngayon?!
Mikay: I know you have better reasons kaya ka napasadya dito... Besides, palpak
talaga 'yang joke mo dahil nasa Bohol si Gino fixing the preparations of our wed
ding there, okay? Yes, dun po kami ikakasal!
Julia: Haven't you ever wonder na makakaya ba talaga ni Gino nai-turn off ang ph
one niya para lang hindi mo siya matawagan? Tingin mo ba magagawa talaga niya 'y
on sa 'yo? You just didn't know kung ilang beses naming itinago 'yung phone niya

dahil hindi na niya matiis na hindi ka tawagan...

Suddenly, she can't talk... Higit na siyang napatulala dito. Walang nakakaalam n
g kahit na sino na may tampuhan sila ni Gino... And that got her... Why would he
r father travel all the way here when they could just see each other in Manila?.
.. Everything is all planned... Mukhang pinaghandaan talaga ang lahat... Maging
ang network niya... Even the staff and crew know about this... Everyone knows of
what's about to happen...
She feels her throat getting dry... Pinilit niyang lumunok... She's just too sho
cked...
Mikay: A-Are you serious?
Julia: You know me, Mikay... Do I really look like I'm joking?
Bahagya siyang napailing... Then, there's this certain panic that she feels...
Mikay: If I'm getting married now, pano 'yung mga preparations sa Bohol?! 'Yung
mga invitations?! 'Yung mga gowns?! At 'yung mga design sa simbahan?!
Pilit siyang pinapakalma ng kaibigan.
Julia: Calm down! Kumalma ka nga, pwede?! Alam mo, lahat ng mga preparations jan
sa Bohol at mga kung anu-ano pang invitations o gowns, lahat 'yun, hindi totoo!
Imbento lang 'yun ng mahal mong mapapangasawa! Dahil in reality, may ginagawa t
alaga siyang ibang preparations at ito nga 'yon! Gusto niya masorpresa ka ng bon
ggang-bongga! Kaya kung ako sa'yo, just sit back and relax... dahil maayos na po
ang lahat!
Ano pa ba ang dapat niyang sabihin? She's just caught with too much surprise...
Mikay: So he's here... Andito ba siya?
Julia: Si Gino? Of course! Kanino ka ba ikakasal?!
Nang ma-absorb na ng utak niya ang mangyayari ay saka nanaman siya umiyak ng mal
akas...
Mikay: Where is he?! Gusto ko siyang makita!
Julia: Jan naman kami hindi papayag... Nasa hotel na siya malapit sa church... T
his whole area is a 7hectare land called Hacienda Dela Rosa... Kaloka! Ang yaman
talaga ng mapapangasawa mo ha! Pati 'yung church, 'yung hotel... Lahat-lahat ka
nya! Ikaw na friend! Ikaw na talaga!
Hindi niya pinansin ang sinabi nito at patuloy pa rin siya sa pag-iyak...
Mikay: Why does he keep on surprising me?! If he keeps on doing this, aatakihin
na ako sa puso!
Julia: Gaga! Dapat nga matuwa ka!
Mikay: Sino bang nagsabing hindi ako natutuwa?! Julia, I'm so happy!... Masayang
-masaya ako!!!
Julia: Eh bakit iyak ka ng iyak?...Halika nga dito... Yakap ko ang bestfriend ko
...
Niyakap siya nito...

Julia: Mikay, eto na 'yun... Eto na 'yung pinakahihintay mo... Pagkatapos ng nap
akahabang panahon, sa simbahan din pala ang tuloy... So, stop crying, okay? Araw
mo ngayon... You should just smile... dahil naghihintay na sa'yo ang groom mo!
Pinupunasan na nito ang luha niya...
Mike: Okay! Tama na 'yan! Tama na ang drama mga friendships! Kelangan ng ayusan
ang bride! Julia, kinuha ko na 'yung Vera Wang dress sa kotse mo ha...
Hawak-hawak na nito ang isang kahon...
Mikay: Vera Wang? Pero may pinatahi na kaming wedding gown ni Gino sa isang desi
gner dito..
Julia: Jusko naman, Mikay! Tingin mo ba papayag si Gino na hindi bongga ang outf
it mo?! Syempre, only from the best Vera Wang ang gusto nun... Nakailang padala
na rin ako ng pics sa kanya ng mga designs at siya pa talaga ang namili... Well,
in terms of your dress size, he sent the details thru email na rin...
Mikay: Naku! Humanda talaga sa 'kin 'yung lalaking 'yun!
Julia: Oy! Wag naman ganun! I-reserve mo na lang 'yan sa honeymoon niyo para mas
aya!
Mikay: Heh! Sira ka talaga!
Maya-maya lang ay dumating na rin ang mga mag-aayos sa kanya... They did everyth
ing mula sa hair, make-up at hanggang sa masuot na niya ang gown...
Kanina pa niya tinitingnan ang sarili sa salamin... She just looks so elegant...
Her long hair has this soft long curls habang ang ilan naman ay nailagay sa kan
yang likuran para mas higit na makita ang kanyang mukha na napapatungan ng simpl
eng make-up... Just enough para lumitaw talaga ang tunay niyang ganda...
And her white gown... It almost looks unreal... Every part of it is beaded with
real crystals... It's like a gown of a true princess... But looks way better...
She can just see herself shimmering...
Napansin niyang nakatunganga lang ang dalawang kaibigan sa likuran niya...
Julia: Oh my God! I know it's a beautiful dress... But I never thought it would
be that beautiful...
Mike: Grabe! Totoo ka pa ba niyan, Mikay?! O talagang Diwata ka na nga?!
Natawa siya sa mga ito...
Mikay: Oy, wag nga kayo jan! Alam niyo buti pa ihatid niyo na 'ko sa simbahan pa
ra makita ko na 'yung papakasalan ko!
Inalalayan siya ng dalawa na makalabas. Pero sa pagbungad pa lang niya ay muli s
iyang nagulat sa nakita... There are white flowers everywhere... Any type of flo
wer she can see... But all of them are all white...Lahat ng nakikita niya ay nap
apalibutan ng mga bulaklak... Maging ang mga puno... ang daanan... There's even
a white carpet going to her white royal carriage with white horses... at naghihi
ntay ang kanyang ama malapit doon na nakasuot na ng magandang kasuotan...
Muli siyang napaluha sa nakita...

Mikay: Wala naman ang mga 'to kanina ah...

Mike: Syempre habang nagdadrama kayo kanina, minadali na ng napakaraming tauhan
ang pagdedecorate!
Julia: Mikay, 'wag ka ng umiyak please... Kahit waterproof 'yang make-up mo... M
as maganda pa rin 'pag naka-smile ka na lang...
Mikay: Thank you, guys... Thank you for pulling this off...
Julia: No, don't thank us... Just thank your husband-to-be... Kaya go na dahil k
anina pa 'yun naghihintay!
She managed to smile by what her friend said...
________________________________
Habang nakasakay sa karwahe ay patuloy pa rin ang amazement niya sa nakikita...
Lahat ng nadaraanan nila ay nakasabog lahat ang mga puting bulaklak even on ever
y trees and plants and the small creek by their side... It's literally an explos
ion of flowers everywhere... Wala siyang makitang part na hindi nalalagyan ng bu
laklak... At ang dinaraanan nilang karwahe ay napakahabang white carpet... Mukha
ng aabot pa ang carpet na 'yon sa simbahan...
Nang matapat na sila sa simbahan ay naroon na ang mga media na nakaantabay. Tila
mayroon pang live coverage. She just couldn't believe na pati ang media ay naka
yanan pang makisali sa plano at marunong din pala magtago ng sikreto.
Inalalayan siya ng ama sa pagbaba at inakay na siya papasok.
Papa: Anak, I'm so happy that I'll be able to hand you over to the man that you
love...
Mikay: Masayang-masaya rin po ako, papa... Thank you so much for being at my sid
e... This really means a lot...
Papa: I wouldn't exchange this moment for anything, iha... I'm sure your mom is
also happy watching us right now...
Muling nangilid ang mga luha niya.Pero sinikap nalang niyang pigilan ang pag-iya
k...
By the time they got inside ay naroon na ang entourage na tila naghahanda na...
Everyone is in there. Ang mga importanteng tao sa buhay niya ay naroon para saks
ihan ang mahalagang pangyayaring iyon sa buhay niya. Maging ang anak niya ay nap
akagara ng ayos habang buhat-buhat ng yaya...
At sa 'di kalayuan naman ay natanawan niya ang Parking 5. At base sa mga suot ni
la ay mukhang Best Man si Seth... At groomsmen naman si JC, Lester, at Mike.Baha
gya pa siyang natawa nang makita si Kats na nakadamit ng kakaiba at tila proud p
a sa hawak-hawak nitong maliit na unan na may nakapatong na dalawang singsing...
For some reasons, he agreed to be the ring bearer... At dahil doon ay nacha-cha
rm niya ang ilang babae na nakapaligid dito...
Hindi rin nagtagal ay nagsimula ng may tumipak na tugutugin sa isang piano... Th
e ceremony is about to start... At wala siyang nararamdamang anumang pangamba...
She's been ready for this for such a very long time...
Nauna nang naglakad ang entourage hanggang siya na lang ang natira at ang kanyan
g ama... Napansin niyang tila napakahaba ng aisle... At gaya ng sa labas ay napa

palibutan din ang paligid ng clouds of flowers... Some of them even look like ra
indrops falling from the sky... Maging ang mga guests ay sinadyang nakaputi laha
t...
The whole place... Everything looks so enchanting and magical... At habang hawak
niya ang kamay ng ama sa kanilang paglalakad ay pilit niyang tinatanaw ang lala
king naghihintay sa kanya sa dulo... She must admit that it seems like forever g
oing to the altar...
But eventually, she sees this man standing looking so devilishly handsome with h
is black tuxedo. Mukhang sinadya nito na ito lang ang naka-black sa lahat. Maybe
, so that he can stand out from the crowd...
Hindi nagtagal ay
ig sa kanya. Pero
ound them seem to
ng towards him...
to cry...

nagtagpo na rin ang mga mata nila... Pormal lang itong nakatit
hindi niya ito nakikitang kumukurap... Suddenly, the people ar
vanish... And it's just the two of them... Slowly, she's walki
as memories came flashing by... And she can't help once again

From the moment they first met... to all the beautiful memories they've shared..
. to the first heartache... to the reconciliation... to the second heartache...
to another chance... to their first born child... and eventually, here they are.
.. about to make their final vows... Yes, it's all worth it... Everything is jus
t worth it...
It didn't take long when she sees tears flowing in his eyes... And that made her
smile...
When they got near him, her father had kissed her cheek as he handed out her han
d to his... And Gino held his hand so tight like he's never willing to let go an
ymore... He's still looking at her intently...
Gino: You look so beautiful... that I even wonder if I'm just dreaming...
She wiped the tears falling on his cheeks...
Mikay: This is real, babe... It's really happening...
Gino: Then, I can't wait anymore...
Inakay na siya nito until they both reached and faced the sacredness of the alta
r... Throughout the ceremony, he's just holding her hand while they listen to wh
at the priest is saying... Sometimes, he's gazing at her... then, he'll just smi
le... It didn't take long when they're asked to stand up to exchage each other's
vows and each other's ring...
Gino: I, Gino Dela Rosa, take you, Mikaela Maghirang, to be my lawfully wedded w
ife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for rich
er, for poorer, in sickness and in health, until death do us part. And I want yo
u to take this ring as a sign of my love and fidelity. In the name of the Father
, and of the Son, and of the Holy Spirit.
He placed the ring on her finger... And the whole time he's just staring at her.
..
Mikay: I, Mikaela Maghirang, take you, Gino Dela Rosa, to be my lawfully wedded
husband, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for
richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part. I also wa
nt you to take this ring as a sign of my love and fidelity. In the name of the F
ather, and of the Son, and of the Holy Spirit.

She looked at him once more and smiled...

Priest: By the power vested upon me, I now pronounced you husband and wife... Yo
u may now kiss the bride...
She then saw him smiling... Smiling tenderly at her... And he slowly went down o
n her lips and closed their eyes as they feel what it's like to finally kiss eac
h other under the holy matrimony...
And when she opened her eyes, the people around them started clapping... Everyon
e just seems too happy...
Just when she thinks she couldn't be more amazed, white petals are suddenly fall
ing from everywhere... It's raining with petals and the place looks so heavenly
especially when the man beside her is holding her so close to him...
Gino: Are you happy, my wife?
Nakikita niya ang labis na kasiyahan sa mga mata nito...
Mikay: I'm very very happy, my husband!
Higit itong ngumiti at muli siyang hinalikan sa labi ng mas matagal...
______________________________
Abangan po ang nalalapit na pagtatapos...
Thanks so much!
Hope to hear your comments...
^___^
<center><h1>CHAPTER 63: Crazy</h1></center>
<hr>
Dahan-dahang inililipad ang kanyang mahabang buhok ng banayad na bugso ng hangin
na nagmumula sa karagatan... habang nakaupo siya sa buhanginan sa may dalampasi
gan at hinahayaang mabasa ng tubig ang kanyang mga paa...
Sa 'di kalayuan ay natatanaw niya ang asawa na may kausap na isang tauhan sa isl
a... It's still the day of their wedding at nang matapos nga ang reception ay ag
ad na silang dumiretso sa private island nito. Sumakay sila sa helicopter nito d
ahil sinadyang may ipinatayong helipad sa isla...
This is the same island na pinahiram ni Gino sa kanila dati to have their shooti
ng for Diwata... Ang isla na ito ang lugar kung saan muling nagtapat ang asawa n
a mahal pa rin siya nito... And this is where he promised that he'd win her back
... At higit sa lahat dito rin sila nagkaayos some years back... Kung saan namal
agi sila sa isang tent at kung minsan naman ay sa nakadaong na yate...
Tumingin siya sa likuran at pinagmasdan ang napakagandang villa... Wala pa ito n
ung mga panahong iyon... The whole surrounding before was deserted. Pero ngayon,
napakalaki na talaga ng pinagbago... But for her, it still looks like a paradis
e...
"Excuse me po, mam... May mahalaga lang po sana akong tatanungin?"
Isang tauhang lalaki ang lumapit sa kanya.

Mikay: Ano po 'yun?

"Nangangailangan po kasi sila sa aming bahay ng konting kahoy para pananggalang
lang po sa aming bubungan. Gusto ko lang po sanang tanungin kung maaari po bang
mamutol ng ilang kahoy dito sa isla?
Mikay: Saan po ang bahay ninyo?
"Sa kabilang isla pa po. Kaya lang po ay nangangamba ang aking asawa na baka raw
po mailipad ng malakas na hangin ang aming bubungan... Kaya kung papayag po san
a kayo mam baka pwede lang po sana makaputol ng konting kahoy..."
Mikay: Ah... Eh... Hindi mo ba natanong 'yung Sir Gino mo tungkol sa bagay na 'y
an? Kasi siya lang naman ang nakakaalam dahil pagmamay-ari niya 'tong isla...

Gino: Pag-aari mo na rin, Mikay...

Napalingon siya dito.
Mikay: Huh?
Gino: Lahat ng mga bagay na pag-aari ko, pag-aari mo na rin... you're my wife no
w...
Seryoso lang itong nakatitig sa kanya.
Mikay: P-Pero hindi ko alam kung paano ko dedesisyunan ang bagay na 'to... Baka.
..
Gino: You already have a decision... Nangangamba ka lang kung magugustuhan ko...
Matagal bago niya binawi ang tingin dito... Saka na lang niya muling ibinaling a
ng pansin sa tauhan...
Mikay: Kuya, hindi niyo na po kailangang mamutol ng puno... Ako na pong bahala s
a pagpapagawa ng mga dapat ayusin sa bahay niyo...
Nagliwanag ang mukha ng tauhan.
"Talaga po, mam?!"
Bahagya siyang tumango.
"Naku! Maraming-maraming salamat po!... Sir, napakabait naman po ng misis niyo!
Maraming salamat po ulit, mam!"

Hindi rin nagtagal ay umalis na rin ang tauhan. Hindi pa man siya nakakaharap sa
asawa ay naramdaman na niyang lumapit ito sa kanya... Hinagkan nito ang buhok n
iya saka siya niyakap...
Gino: Ang sarap namang pakinggan nun... Napakabait daw ng "misis" ko ah...
Napangiti na siya sa sinabi nito. Saka na siya humarap.
Mikay: Bakit napakabait din naman ng "mister" ko ah...
Agad itong humalik sa noo niya... Muli naman niya itong niyakap...
Gino: You have to get used to things like that, babe... Asawa na kita ngayon...
And basically, madami talaga ang lalapit sa 'yo to ask for certain decisions or
even ask for help...
Mikay: Paano kung pumalpak 'yung mga desisyon ko?
Gino: Eh 'di papaluin kita... Hindi, joke lang... I just know hindi ka papalpak.
.. May tiwala naman ako eh... Saka lagi lang di naman akong nasa tabi mo...
Dahil sa huling sinabi nito ay naalala tuloy niya ang mga nangyari sa kasalan at
reception kanina...
Mikay: Thank you so much, babe... Hindi mo lang alam kung gaano mo ako pinasaya
kanina...
Gino: Hey, it works both ways, okay... You just don't know how happy I am...
Mikay: Pero nakakainis ka...
Gino: O, bakit nanaman?
Nananatili pa rin silang magkayakap...
Mikay: Hindi ko gusto 'yung kunyari inaway mo ako sa phone nung sinabi ko 'yung
eksena namin ni James...
Gino: Tingin mo ba gusto ko rin 'yung ginawa kong 'yon? But I had to do that. Pa
ra mas masorpresa ka talaga... Naging effective naman ang lahat ng plinano ko 'd
i ba?
Hindi na niya ito sinagot at kinurot na lang niya ito sa bewang...
Gino: Aray!.. Babe, masakit...
Muli niya itong kinurot...
Gino: Babe, 'wag ganyan... Just go slow on me... please...
Pabulong ang pagkakasabi nito at tila may iba pang kahulugan...
Mikay: Heh! Ayan ka nanaman ha!...
Gino: Ano?
Mikay: Behave ka nga muna jan...
Gino: Bakit naman ako magbebehave eh honeymoon kaya natin ngayon?

Mikay: Honeymoon? FYI, matagal na po kayang nauna ang honeymoon natin! May anak
na nga tayo noh!... Kaya pwede ba... 'wag kang umasta jan na parang first time n
atin...
Gino: First time naman talaga natin ah... Bilang bagong kasal...
Napapangiti na lang siyang naglakad palayo dito...
Gino: Uy, babe! San ka pupunta?! Oy, malapit ng magdilim oh... 'Wag ka ng pumunt
a sa tubig! Oy, Mikay!
Hindi siya nakinig dito at nagpatuloy lang siyang nagpakabasa sa hanggang bewang
na alon na humahampas sa kanya... Hindi nagtagal ay nabasa na ang manipis na te
la ng suot niyang puting bestida... Alam niyang nag-aalala na ito sa ginagawa ni
ya... Kaya mabilis din siya nitong sinundan... Sinimulan naman niyang tumakbo pa
layo dito...
Mikay: Catch me first, babe!...
Gino: I'm not joking, Mikay!... Don't go too far!... Delikado na ang alon!...
Hindi siya nakinig dito kaya naramdaman niyang humabol na ito sa kanya... At nan
g mahawakan siya ay agad na siyang binuhat. Hindi na siya nito pinakawalan kahit
patuloy pa siyang nagpapalag at nagtititili... Ipinunta siya nito sa may dalamp
asigan at pinahiga siya sa buhanginan...
Gino: Maybe, I need to punish you for that...
Pormal lang ang mukha nito at agad pumaibabaw sa kanya at mabilis na sinakop ang
kanyang mga labi... He began caressing her cheeks as he's passionately kissing
her... Gumanti na rin siya sa ginagawa nito... She held him so close to her...
As their kiss delved deeper into undiscovered depths...
Long moments have passed and there they are lying on the sand while the gentle w
aves are dampening their bodies... It was so dark around them when he decided to
stop... Once again, he looked into her eyes...
Gino: I could easily make love to you here... But I choose not to...
His voice suddenly became husky...
Mikay: But why?
Gino: This is our first night together as a wedded couple... And I should do eve
rything properly...
Mikay: I don't care...
Gino: It matters to me, babe...
Lumayo na ito nang bahagya sa kanya at muli siya nitong binuhat. Slowly, he carr
ied her like a princess as they went inside the villa... Their gaze still locked
with each other... And when they got inside, he still carried her towards the g
rand staircase and she can feel their wet clothes dripping on the elegant floor.
..
Gino: I don't know much about traditions... But I have to make sure that I'll ca
rry you towards our bedroom...
Nang marating na nila ang loob ng kwarto ay ibinaba na siya nito. Ngunit hindi p

a rin naghihiwalay ang tingin nila sa isa't-isa... Maya-maya ay hinawakan nito a

ng isang kamay niya at inakay siya papasok sa shower... Binuksan nito ang dutsa.
.. At hinayaan silang patuloy na mabasa...
Once more, he engulfed her succulent lips. She responded to him with sensuality.
.. At nang maglayong muli ang mga labi nila ay dahan-dahan nang inangat nito ang
basang-basa niyang bestida... And he just let her clothing fell on the floor...
Only two tiny garments are left... But he chose not to remove them yet...
He just decided to remove his clothes first... But she stopped him...
Mikay: Let me do it for you...
Slowly, she's unbuttoning his polo shirt... And every time she unbuttons, she ca
n see the glimpse of his skin underneath as she moves downward and manages to ta
ke off his entire shirt... She just had the urged to place both of her hands on
his hard chest and slowly, she began caressing his abs as well... And she can ju
st feel the intense heat emanating from his body that is so much in contrast wit
h the cold drops of water from the shower...
As she looks back in his eyes... She can see him passionately looking at her...
On an instant, he then gave her a long, drugging kiss... And she can't help but
moan with the ferocity of it... It took them forever to finally separate, and wh
en they stopped, he then held her hand once again as he guided her to get out fr
om the shower into their room...
She's about to go to their bed... But he prevented her...
Gino: Not on our bed, babe...
Inakay siya nito papunta sa isang white fur rug na nasa tabi lang ng malaking fi
replace sa loob din mismo ng kwarto nila... Doon siya nito pinahiga... and immed
iately, he lay on top of her as he captured her lips once more... When he went d
own on her neck, she can just see both of their bodies glistening near the fire.
..
That kiss went further downward and no one knows how he's doing it. But he sure
as hell knows how to light the fire within her... She's just caught with too muc
h of it... that she hadn't even been aware that all of her clothes had been take
n off... She just realized it when his hot, wet kisses are exploring her soft, c
urving flesh...
She's just moaning like crazy that he seems to be losing his control...
Gino: I need you now, babe...
She can't deny that she also needs him badly...
Mikay: Go on...
It didn't take long when she felt him tenderly guiding himself inside her... as
he tries to fill her completely... Both of them gasped with too much elation...
And when he started moving, he's still looking at her... But she just can't help
but close her eyes...
Gino: Look at me, babe... Look at me...
She tried her best to do what she was told... And when their gaze met, he began
going deeper as he brought her to a different kind of rhythm... Many times, she
heard him groaning harshly...

And it's been a long journey travelling to the world they both love going to...
But during that sweet exploration, he keeps on whispering how beautiful she real
ly looks... how enchanting his wife looks... and in between his ragged breathing
, he's telling how much he loves her... as they never let go of each other's gaz
e ...
But every travel has its end... And they felt that they are soaring over the edg
e and when it both claimed them... It just shook them to their very core... as t
hey both reached one shattering explosion of pure bliss...
He then gave her a long soulful kiss as they lay intertwined near the fireplace.
.. And fell asleep in each other's arms...
________________________________
Three days later...
They decided to extend their stay on the island. And what more can she say... Th
ey just seem too happy enjoying the married life...
Kasalukuyan na siyang nagmamadaling naglalakad pababa ng hagdanan patungo sa dal
ampasigan. Sigurado siyang kanina pa naiinip ang asawa sa kakahintay sa kanya sa
yate.
At hindi nga siya nagkamali dahil ng matanawan niya ito sa may deck ay bahagyang
nakakunot na ang noo nito...
Gino: What took you so long?!
Malakas nitong sabi para magkarinigan sila. Hindi na lang niya muna ito sinagot
at humakbang na siya sa isang makeshift na tulay para makasakay sa yate. Nagmama
dali na rin itong bumaba ng deck at inalalayan siya sa kanyang paghakbang...
Nang makasakay na siya ay saka na lamang niya ito sinagot...
Mikay: I called yaya... Wala raw sa kanya si baby at lagi daw kasama ng dalawang
kapatid mo sa pool. Kaya sinabihan ko lang siya na bantayan niyang mabuti dahil
baka magkasakit na 'yun kakababad sa pool...
Tinutukoy niya ang dalawang kapatid nito na si Carmella at Margaret na isa rin s
a mga umuwi galing States para masaksihan ang kasal nila at para makapagbakasyon
na rin...
Gino: Alam naman ng mga kapatid ko ang ginagawa nila eh... Saka siguro talagang
na-eexcite lang din silang makasama ang pamangkin nila...
Mikay: But I just miss our baby so much, babe...
Gino: Me too... But he'll be just fine, you know... Just let him enjoy... You kn
ow how he loves the pool so much...
Napangiti naman siya sa sinabi nito.
Mikay: I know... Pero alam mo, dahil jan sa sinabi mo... Naisip ko tuloy, you're
gonna be the spoiler-type of parent... Kunsintidor ka siguro lagi noh! Tapos ak
o ang lalabas na disciplinarian at kontrabida sa anak natin...
Natawa naman ito sa sinabi niya...

Gino: Babe, you know I won't let that happen... Hindi ko naman hahayaan na magin
g kontrabida ka sa kanila... Lalo na kung ikaw naman ang bida sa puso ko...
Mikay: Ay! Ang corny mo nanaman ha!
Gino: Pag nagmamahal naman ang isang tao, hindi naman talaga maiiwasang hindi ma
ging corny 'di ba...
By the tone of his voice ay halatang nang-uuto nanaman ang asawa...
Mikay: Oo na! Sige na! Tama ka na para magtigil ka lang...
Hindi rin nagtagal ay inakbayan na siya nito patungo sa captain's area dahil ito
rin ang magmamaneho ng yate. Tahimik lang siya sa tabi ng asawa habang nagsimul
a nang umusad ang sinasakyan. Patuloy lang din nilang pinagmamasdan ang napakala
wak na asul na karagatan... At maya-maya lang ay tila wala na siyang maaninag na
anumang isla sa paligid...
Mikay: Teka, san ba tayo pupunta?
Gino: Kahit saan... Hindi naman importante kung saan at kung ano ang gagawin nat
in eh... We can just do the simplest and most boring things... It wouldn't reall
y matter... as long as we're doing it together...
She smiled...
Mikay: Yeah, you're right about that... But you know what, there's never really
a dull or boring moment whenever I'm with you... And I just want you to know tha
t...
Gino: See, you're corny just like me, babe... Mas corny ka pa nga eh...
Nakangiti ito nang nakakaloko. Kunyari ay nagtatampo naman siya dito at naglakad
na palayo...
Mikay: Panira ka naman ng moment natin eh!...
Gino: Hey! Where you going?
Hindi niya ito pinakinggan at diretso lang siya sa paglalakad. Napatili tuloy si
ya nang bigla siya nitong buhatin...
Mikay: Hey! Put me down!.... Oy! Ano ba?!
Nang muli siyang magpapalag ay napakawalan siya nito dahilan para makatakbo siya
papunta sa deck...
Gino: I seem to notice that you enjoyed being chased!...
Nang maabutan siya nito ay hinawakan siya sa bewang saka siya kiniliti ng kinili
ti... Pinilit niyang gumanti dito pero masyado itong malakas that she didn't hav
e a chance... Wala na tuloy siyang nagawa kundi tumawa ng tumawa habang nagmamak
aawa na tigilan na siya nito...
Mikay: Stop it!... Gino, please!
Gino: Please what?
Mikay: Stop tickling me!

Gino: But I thought you love being tickled...

Mikay: That's a different kind of tickle! I said stop or I'm gonna cry!
Agad na itong huminto saka siya niyakap...
Gino: No, don't cry... You know I don't like my babe crying...
Nag-iinarte naman siya at kunwari'y umiiyak...
Mikay: You still made me cry, though...
She's imitating sobs... And would try to cry like a baby...
Gino: Hey, babe... Don't do that sound... It sounds like you're moaning... Baka
tuloy magkulong na lang tayo sa cabin mamaya niyan...
Kinurot niya ito habang nakayap pa rin siya... Saka nagpatuloy sa kunyaring pagh
ikbi...
Gino: What am I gonna do to make you stop crying?
He looks into her eyes as if trying to wipe her invisible tears... She tried to
hide her smile dahil sinasakyan nito ang pag-iinarte niya...
Gino: Oh I know! I have an idea... Just stay there, okay...
Pumunta ito sa prow, ang pinakadulo ng yate. Tumuntong ito doon at tila ginagaya
si Jack sa pelikulang Titanic... Napapitlag pa siya ng bigla itong sumigaw at t
he top of his lungs...

Gino: I love you, Mikay!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!....... I love you, Mikay!!!!!!!!

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Inulit-ulit nito iyon ng ilang beses... Saka muling lumingon sa kanya... Nakita
na nito ang maluwang niyang pagkakangiti...
Gino: Aren't you gonna say anything?
Mikay: I love you too...
Gino: I can't hear you!
Tila gusto nitong ipagaya sa kanya ang ginawa nito 'coz she sees his hands tryin
g to reach for her as they went together at the end...
Mikay: I already said I love you...
Gino: I still can't hear you, babe...
If that's what he wants, then she'll give it to him... Ibinaling niya ang tingin
sa karagatan saka siya sumigaw ng napakalakas...
Mikay: I love you Gino!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gino: Say it again... Come on! Tell the world how much you love me...
Muli niyang inulit ang pagsigaw and they ended up laughing the whole time 'coz t
hey just feel how crazy they are... crazy in love with each other...
_______________________________
The next chapter will be the last chapter, guys!
Update will be tomorrow...
Thank you!
Hope you follow me on Twitter: @itsailsworld
^___^

<center><h1>CHAPTER 64: FINALE</h1></center>

<hr>
Sixth day on the island....
It's a one fine afternoon... Hindi gaanong mataas ang sikat ng araw... The weath
er is just perfect... Nakahiga silang dalawa sa puting duyan na malapit sa dalam
pasigan... Nakatali iyon sa dalawang coconut trees na magkatabi...
Tahimik lang silang namamahinga at pinapakiramdaman ang paligid... It's just so
peaceful around them... They can hear the gentle breeze of the wind and the fres
h dew of the seaside... as they hear the gentle waves splashing by the heated sa
nd...
It's definitely a one perfect afternoon... especially when the man right beside
her is holding her hand so close to his... She just knows... Any day will always
be perfect... as long as she's with him... She smiled tenderly habang pinagmama
sdan itong nakapikit...
Her husband has these long eyelashes na bumabagay talaga sa brown eyes nito... O
ne of the reasons kung bakit madali siya nitong napapakilig... One look from him
and she'd just smile and feel butterflies on her stomach... Ang ilong naman nit
o ay talagang matangos na halatang namana naman ng kanilang anak... And his lips
... Should she say more about his lips?...
Those lips are the ones who wake her up every morning... And when she opens her
eyes, she'd see him smiling happily at her... as he'd greet her and bring her br
eakfast in bed...

Gino: Why don't you just kiss me, babe?... Kanina ka pa nakangiti habang tinitin
gnan ang mga labi ko...
Nakapikit pa rin ito...
Mikay: Pano mo alam? Nakapikit ka naman ah...
Gino: Akala mo lang 'yun... But I'm always looking at you... I told you that bef
ore, right?
Iminulat na nito ang mga mata... And he smiled at her... Sinuklian naman niya an
g ngiting iyon...
Mikay: How I wish we're always like this... 'Yung walang pressure from the real
world... Gusto ko ito na talaga 'yung maging mundo natin...
Gino: Gaya nga ng sinabi ko... We always have a choice, right?... You can easily
make this your real world, Mikay... Kung gugustuhin mo lang...
Napatango naman siya...
Mikay: You're right... And I already made a choice...
Gino: What do you mean?
Mikay: You know how happy I am when I'm always with you... Masyado akong masaya
na pakiramdam ko... nagiging hadlang na ang trabaho sa kasiyahan ko...
Tila naiintindihan na nito ang ibig niyang sabihin...
Mikay: That's why I'm quitting showbiz...
Gino: Pero, Mikay... hindi mo kailangang gawin 'yon.... I told you that I'm alwa
ys gonna support you, right? Mikay, pangarap mo 'yan... Hindi mo kailangang biti
wan...
Umiling siya...
Mikay: Una sa lahat, hindi ko pinangarap maging artista... Ginawa ko lang 'yun d
ahil kailangan... Kailangan kasi... iniwan ako ng taong pinakamamahal ko... Ang
taong pinangarap kong makasama habang-buhay... Pero ngayong nasa tabi ko na siya
, handa na akong iwan ang mundo na pilit kong binuo... nung mga panahong wala si
ya...
Dinama nito ang kanyang pisngi...
Gino: I'm sorry for ever leaving you...
Mikay: No, never say sorry... Just say thank you... Because destiny always seems
to have its way of bringing us back together... And we should never have regret
s... When you left, I learned to stand on my own... It taught me a lot of things
... It taught me hardships, pain, sorrow, and triumph... Pero sa kabila ng lahat
, naging buo ako bilang si Mikay...
Gino: But that was two long years... And it's all my fault... Hindi mo lang alam
kung gaano kasakit para sa akin nung iniwan kita... Hanggang ngayon, Mikay... m
asakit pa rin... Every time I see you smile, I just cannot believe na nagawa ko

sa 'yo ang bagay na 'yun...

Mikay: Learn to let go, babe... Learn to forgive yourself... We have to accept t
hat this is just the perfect time for us... And everything is just meant to happ
en... Besides, we couldn't have seen our baby right now if we got married before
... What matters is we're happy... We're happy now...
Gino: And I promise... that I'm gonna make you happy for the rest of our lives..
.
Napangiti naman siya sa sinabi nito....
Mikay: I'm so ready to leave my old life behind as I start sharing a new journey
... with you...
Gino: If that's your decision... But you cannot totally quit showbiz, babe... Yo
u know I won't allow that to happen... dahil lagi kong ipinagmamalaki na napakag
anda ng asawa kong artista...
Mikay: Lagi mo na lang ba akong bobolahin?
Gino: Hindi, Mikay... Lagi kitang mamahalin... I will love and cherish you... fo
rever...
Lalo siyang napangiti...
Mikay: You always know how to make me smile...
Gino: I make you smile because you just love me so much...
Kinurot na niya ito sa tagiliran...
Mikay: I think you're being too confident...
Tumayo na siya mula sa pagkakahiga sa duyan at naglakad siya patungo sa dalampas
igan. She started picking seashells... Naramdaman naman niyang agad sumunod sa k
anya ang asawa...
Mikay: I'm sure our baby would love this color...
Tukoy niya sa isang shell. Nagsimula na rin itong mamulot...
Gino: You know, I think he'll love this place... Our baby just loves the water s
o much...
Mikay: Yeah, siguro 'pag medyo malaki na siya pwede na natin siyang dalhin dito.
.. I'm sure that would be really fun...
Gino: Yeah, for sure... Hey, you know, we also have bikes around here...
Napalingon siya dito.
Mikay: Really?! That's awesome!...
Gino: You wanna go biking? Para maikot mo na rin ang buong isla. I want you to s
ee our ranch on the other side... We have high-breed horses there. I'm sure you'
re gonna love them...
Dahil sa sinabi nito ay sobra siyang na-excite that she's about to say yes... Bu
t she suddenly remembers something...

Mikay: Uhm... Siguro next time na lang muna...

Bahagyang kumunot ang noo nito...
Gino: Excited ka lang kanina ah... I know you're about to say yes... Bakit? Are
you not feeling well? Are you okay?
Mikay: Uhm, y-yeah I am... I'm fine...
Habang namumulot siya ng shells ay sinadya niyang higit na yumuko para maiwasan
ang pagtitig nito sa kanya. She knows that he can sense something...
Gino: Mikay, kilala kita... I know you're hiding something...
She faked a laugh...
Mikay: Alam mo, parang napa-paranoid ka na ata eh... Wala akong itinatago, okay?
...
Tila pilit nitong sinusukat ang katotohanan ng sinabi niya...
Gino: Okay, I believe you, then... Kung ayaw mong ikutin ang isla, it's fine...
But we can just go biking around here... We don't need to go too far...
Mikay: Pwede saka na lang... I'm just not in the mood for it eh...
Tumalikod na siya dito and pretended to look for more seashells... Alam niyang h
indi ito sumunod sa kanya at nakatayo lang habang pinagmamasdan siya sa ginagawa
ng pamumulot...

Gino: You're pregnant, aren't you?

Bigla siyang natigilan at agad napalunok... Pero nakatalikod pa rin siya dito..
.
Gino: I saw your face... You're about to say yes... Then, you seem to remember s
omething... The doctor back in New York warned you not to go biking again... esp
ecially during the early stage of your pregnancy...
Hindi pa rin siya umiimik...
Gino: You're pregnant, aren't you?
Hindi niya ito sinagot. She just decided to turn around and look back at him...
Pinakita niya ang kasagutan sa tingin niyang iyon... And right then and there, s
he saw tears falling in his eyes... Napangiti siya ginawa nito...
Then, she nodded...

Mikay: I am... I am pregnant...

Nakita na niya ang mga ngiti sa labi nito. Mabilis itong lumapit sa kanya at aga
d siyang niyakap... Pabuhat ang pagyakap sa kanya dahilan para maiangat ang mga
paa niya sa lupa...
Gino: How can you hide something so precious like this?
Mikay: I was planning to surprise you... And I plan to announce it at the christ
ening party of our baby next week... But you're just too smart to know about thi
s sooner...
Gino: Good thing I mentioned biking...
Nakangiti na sila sa isa't-isa habang pinupunasan niya ang mga luha sa pisngi ng
asawa...
Mikay: But why are you crying?
Gino: Masayang-masaya lang ako, Mikay... Hindi mo lang alam kung gaano mo ako pi
napasaya...
Mikay: Masayang-masaya din ako, babe... At ngayon, handang-handa na akong maging
nanay sa mga anak natin... Araw-araw ipapadama ko sa kanila kung gaano ko sila
kamahal...
Gino: We'll both raise them together... We'll discipline them... Spoil them... A
nd whatever choices they'll make in life, we're just gonna be there to support a
nd love them... and the time will come where we gonna grow old together... And w
e'll just happily sit here at the beach looking at our grandchildren... happily
picking seashells...
Napaluha na rin siya sa sinabi nito...
Mikay: Yes, babe... I would definitely love that...
Matagal silang nagyakapan nang napakahigpit... Pero maya-maya ay may naalala siy
ang sabihin...
Mikay: This pregnancy is really such a blessing... But I think kailangan din nat
in ng family planning... JR is not even celebrating his first birthday... Of cou
rse, we both know that everytime we're gonna make love, I could get pregnant, ri
ght... Gaya nito, made in Paris pa 'to...
Bahagya silang natawa in between tears...
Gino: You're right... I think we need to do something about that... Maybe, you c
an use some contraceptions... And besides, okay na sa akin ang dalawang anak...
Mikay: Huh? Bakit naman?
Gino: Kasi gusto ko, marami ka pa ring time para sa akin... Syempre, 'pag marami
na tayong anak, baka sila na lang lagi iisipin mo... Tapos makalimutan mo na an
g asawa mo...
Mikay: Pwede ko ba namang gawin 'yon? I can never do that to my husband, okay...
'Di ba we made a promise na magsusubuan pa tayo when we eat...
Gino: Yeah, but since you're carrying our child, ikaw lang muna ang paglilingkur
an ko... Ikaw lang ang susubuan ko, ang papatulugin ko, ang papaliguan ko... at

bibihisan ko...
May pilyo nanaman itong mga ngiti sa labi...
Mikay: Ah ganon ha!
Gino: Yup! At 'pag hindi ka na buntis, dapat susubuan mo na rin ako... papaligua
n... bibihisan...
Mikay: At para masundan agad ng pangatlo ang anak natin ganon?
Gino: 'Di ba sinabi ko naman, you can use contraceptions... Para masaya 'di ba?
Kumindat pa ito sa kanya.
Mikay: Pero, babe... Paano kung lalaki ulit 'tong baby natin?...You know how I r
eally want to have a baby girl...
Gino: You know, if it's really meant to be... It will be... We can just hope and
pray for a baby girl... That would then be perfect... We're gonna have a boy an
d a girl...
Hinawakan na nito ang kamay niya at sabay na silang nagkakatuwaan habang ipinagp
atuloy nila ang pamumulot ng seashells...
Mikay: Alam mo, buti na lang pinagpatuloy ko talaga 'yung pag-aaral ko noh... At
hindi rin naman magtatagal matatapos ko na rin lahat ng units ko... And I can t
hen proudly say that I was able to finish my studies... Something to tell our ki
ds someday... Para gayahin nila 'yung mommy nila, 'di ba...
Gino: Kaya dapat parating makikinig ang asawa ko sa tutor niya... para mataas an
g makuhang mga grades...
Mikay: Oo na po, matalino kong asawa...
Gino: Bakit matalino rin naman ang asawa ko ah... She always has great ideas...
Something we can use as we both run the empire... The Dela Rosa Empire, Inc. na
mamanahin ng mga anak natin... At syempre kasama na rin ang lahat ng mga ari-ari
an natin... Gaya na lang nitong isla...
Mikay: Yup! Tama ka jan, babe!
Gino: But you know what, I think... we should give this place a name... Napakara
ming magagandang memories ang lugar na 'to para sa atin, Mikay...
Luminga siya sa paligid...
Mikay: So what are we gonna call it then?
Gino: How 'bout Hacienda Mikaela?...
Natawa siya...
Mikay: iiihhhhh... Ampanget naman eh... Ang corny kaya...
Gino: Bakit corny ba 'yung pangalan mo? Hindi mo ba alam na 'yun na ang pinakama
gandang pangalan sa buong mundo? Anong gusto mo? Hacienda Mikay ganon?
Mikay: Yuck! Mas panget naman!

Gino: Kahit ano pang sabihin mo, Hacienda Mikaela na talaga ang ipapangalan ko..
. Kahit corny pa sa pandinig mo... Kasi sa totoo lang, ikaw naman talaga ang bum
uo sa lugar na 'to eh... Napakaraming magagandang alaala dito dahil kasama kita.
.. At pina-develop ko rin ang lugar na 'to dahil sa 'yo...
Mikay: Weh?! Hindi nga?! Eh pinagawa mo naman 'yang villa nung mga panahong wala
na tayo ah...
Gino: Mikay, hindi ibig sabihin na dahil wala na tayo nun eh tumigil na rin akon
g mahalin ka...
Muli siyang napangiti nito kaya agad siyang lumapit at yumakap muli...
Mikay: Naku! Ang sweet-sweet talaga ng asawa ko! Kaya love na love ko eh...
Gino: Syempre naman... Kaya dapat magsimula ka na ring mag-isip ng ipapangalan k
o sa iba pa nating mga properties... We have tons all over the Phillipines, babe
... At idagdag mo pa 'yung nasa New York... at 'yung kakabili ko lang sa Paris..
.
Gulat siyang napatingin dito.
Mikay: You bought a house in Paris?!
Gino: Yup! Dapat sorpresa ko nga sa'yo 'yun sa susunod nating bakasyon dun eh...
Mikay: But I am surprised! Why did you buy a house there, babe?
Gino: Mikay, lahat ng mga lugar na may magagandang alaala para sa atin, dapat na
ting balik-balikan ... And besides, your dad told me how you really love that ci
ty so much... So I have to give another palace to my queen... And many more pala
ces to come as we both explore the many parts of the world...
She's beaming with too much happiness...
Mikay: Thank you so much... for everything... But all I ever need in this world
is you and our children...
Once again, she sees in his eyes the love he has for her... Then, the next thing
she knew, he's kissing her tenderly... And when the kiss ended, he knelt down o
n both of his knees as he gave one long kiss on her tummy...
That night before they fall sleep, he passionately made love to her twice on the
ir bed... with the windows open as they feel the gentle breeze of the wind touch
ing their heated skin while the moon and the stars are witnessing two couples ma
dly in love with each other...
_________________________________________________
Kasalukuyan silang namimitas ng asawa ng mga bulaklak sa malawak na garden na na
sa tabi ng villa. They're gonna use the flowers para sa decorations sa loob ng b
ahay. Halata naman dito na wala talaga itong hilig sa mga pananim...
Kapansin-pansin na hindi banayad ang pagpitas nito sa mga bulaklak. At mukhang g
inagawa lang nito iyon para samahan siya... That's okay with her... In fact, she
finds it really sweet na sinasamahan siya ng asawa sa kadalasang ginagawa lang
dapat ng mga babae...
And by the looks of it, mukhang kanina pa ito nagpapa-cute sa kanya... May inila
gay pa itong bulaklak sa tenga habang nakahawak ng basket at kanina pa nagbyu-be

autiful eyes...
Mikay: Oy, ano ba? Kakapa-cute mo jan, nasisira mo na 'yang mga bulaklak eh...
Gino: Babe, lalaki ako... Of course, I don't know much about flowers...
Mikay: That's exactly the point... Lalaki ka so you should know how to handle fl
owers... Because women are just like flowers...
Gino: Really? I didn't know about that...
Mikay: Pero ngayon alam mo na... So don't just tear or rip their stems nang bast
a-basta, okay...
Gino: But I seem to have the habit of tearing and ripping the clothes of my woma
n...
Nakangiti ito ng makahulugan sa kanya... Sasagot pa sana siya nang may marinig s
iyang ingay sa may dalampasigan...
Mikay: What's that noise?
Nakakunot ang noo niyang itinigil ang ginagawa at saka tinungo ang hagdanan paba
ba... Alam niyang tahimik lang na nakasunod sa kanya ang asawa...
Sa 'di kalayuan ay natatanawan niya ang kanilang yate. At may mga naaaninag siya
ng nakasakay doon na kanina pa sigaw ng sigaw... Nang mapagsino na ay nanlaki an
g mga mata niya sa gulat...
Isa-isa ang mga itong nagsibababan...
Mikay: Seth! Les! JC! Kats! Mike! Julia!
Katsumi: Present, mam!
Tila nang-aasar na sabi nito dahil mukha nga naman siyang nagche-check ng attend
ance.
Marami pang mga kaibigan ang sumunod sa mga ito. Naroon din sina Sophie at ang i
ba pang mga kaibigang artista.
Julia: Hello, Mikay!
Agad silang nagyakapan ng kaibigan at nakita niya sa likuran nito ang fiance niton
g si Sam....
Mikay: What brought you here, guys?
Tuwang-tuwa siya na makita ang lahat ng mga ito na naroon...
Julia: Eh sino pa nga ba ang may kagagawan nito, 'di ba?
Lumingon ang kaibigan niya sa likuran na agad naman niyang sinundan ng tingin...
Nakita niya ang asawa na pinalilibutan ng mga kaibigan. Pero nakangiti lang ito
habang nakatingin sa kanya...
She smiled back at him... And whispered the words "thank you" so that he can sti
ll read her lips...Tumango lang ito sa kanya at nag-beautiful eyes pa...
Mike: Gosh! Mikay! This place is a paradise! Hindi na ako makapaghintay! Magsa-s

unbathing na talaga ako!

Nagtitili na ito sa excitement.
Katsumi: Pwede ba, Mike... 'Wag mo namang gawin 'yon! Kung ayaw mo kaming mapaal
is ng 'di oras...
Saka ito mag-isang tumawa.
Mike: Che! Kung makapagsalita naman ito kala mo naman kung sinong pogi... Sige,
hindi na kita ipapakilala kay Cindy!
Tinalikuran na ito ni Mike. Pero agad sumunod si Kats...
Katsumi: Uy, biro lang naman! Eto naman! Sige na magtwo piece ka na!... Oy, Mike
! 'Yung number ni Cindy ah!...
Natatawa na lang siya sa inaakto ng dalawa...
Seth: O, ano... Masaya ka na?... Mukhang hiyang na hiyang sa inyo ang married li
fe ah!
Nakangiti si Seth sa kanya...
Mikay: I'm very very happy, Seth... Super!
Humawak si Julia sa isa niyang kamay...
Julia: Ay hindi naman halata, friend! Hindi halata na abot tenga na 'yang ngiti
mo...
Mikay: Heh! Bakit ikaw din naman ah! Mukhang in love na in love ka jan sa Sam mo
!
Julia: Syempre naman noh! And aside from that, masaya rin ako kasi... Finally! n
ahanap na natin ang meant to be natin, friend!
Muli silang nagyakapan sa sinabi nito...
__________________________________________________
Nang maisaayos na ang lahat ay nagsimula na rin silang magtampisaw sa dagat... G
ino never left her side.... Masaya ito na nakikipaglaro sa kanya habang iniingat
an nitong hindi siya masaktan... And he always keeps on reminding her not to r
un dahil baka raw mahulog si baby... ... Kaya ganun na lamang ang pagprotekta ni
to sa kanya nang bigla siyang sabuyan ng maraming tubig ni Kats... Napapamura pa
tuloy ito.
Gino: Kats!!! Tumigil ka na nga! Ano ba?!! P*cha!!! Kats! gusto mo bang ibato ki
ta sa gitna ng dagat?!!!
Tumigil naman ito nang mapansing galit na ang asawa...
Katsumi: Catch me if you can!
Sinabi nito iyon na tila isang babaeng nagpapahabol. Saka tumakbo na nagtititili
... She just can't help but laugh...
Pero agad siyang nilapitan ni Gino...

Gino: Hey, okay ka lang? Nasaktan ka ba? Nasaktan ba si baby?

Mikay: Ssssshhh... 'Wag ka ngang maingay... Surprise announcement natin 'yun sa
binyag 'di ba?
Gino: But are you sure you're not hurt?
May pag-aalala sa mga mata nito...
Mikay: Okay lang ako, babe... I'm perfectly fine...
Lumapit na ito sa kanya at niyakap siya sabay halik sa noo niya...
Gino: I just don't like seeing my babe getting hurt...
Napapangiti na lang siya... Mukhang nanlalambing nanaman ang asawa...
______________________________________________
That night, the whole group decided to have a bonfire near the beach. And they s
eem to be pretty excited. Maraming pagkain ang dinala nila... At ang ilan naman
ay nagdala ng mga gitara... Everyone's just really having a great time... A lot
of them are singing and dancing. Pero nakaupo lang sila ng asawa sa tabi habang
masayang nagmamasid...
Gino: Bakit ang tahimik mo? Inaantok ka na ba?
Mikay: Hindi... Okay lang ako... Nakakaaliw lang kasi silang panoorin...
Gino: Gusto mo din bang aliwin kita?
Mikay: Alam mo, ikaw talaga lagi na lang kalokohan nasa isip mo...
Gino: Hindi naman kalokohan 'tong gagawin ko eh... Wait lang ha... Jan ka lang..
.
Bahagya itong lumayo sa kanya at kinuha ang isang gitara na hawak ni Seth... Sak
a bumalik sa kanya...
Gino: I'll sing for you, babe... Para maaliw kita... at para nasa akin lang ang
atensyon mo, okay...
She smiled...
Mikay: Okay, then...
He cleared his throat... And started strumming the guitar...
"I wanna make you smile whenever you're sad... Carry you around when your arthri
tis is bad... All I wanna do is grow old with you... I'll get your medicine when
your tummy aches... Build you a fire if the furnace breaks... It could be so ni
ce, growing old with you... I'll miss you... Kiss you... Give you my coat when y
ou are cold... Need you... Feed you... Even let ya hold the remote control... So
let me do the dishes in our kitchen sink... Put you to bed when you've had too
much to drink... I could be the man who grows old with you......"
Habang kumakanta ito ay patuloy na nagpapalakpakan ang mga nasa paligid... Some
are even teasing them... At higit pa tuloy siyang napapangiti sa higit na sinasa
dyang pagpapa-cute ng asawa... May papikit-pikit pa itong nalalaman habang pasul
yap-sulyap ng patagilid sa kanya...

__________________________________________________
The night went on and they choose not to sleep yet... Nasa may 'di kalayuang lug
ar na sila mula sa bonfire... Sila na lamang ni Gino ang magkahawak-kamay na nag
lalakad sa dalampasigan... Pero natatanawan pa rin naman nila ang lahat na nagka
kasiyahan. Some even went for a swimming...
Gino: Babe...
Lumingon siya dito.
Mikay: Yeah?
Gino: Can we dance?
Mikay: But there's no music around...
Gino: Few years ago, we were dancing here... Right on the same spot where we're
standing right now... And there's no music around...
Hinawakan na nito ang isa niya kamay... Saka hinapit ang bewang niya palapit sa
katawan nito...
Gino: Just close your eyes, babe...
She did what she was told. And they started moving. They dance together under th
e beautiful night sky listening to the rhythm of the music that only their heart
s can hear... Matagal sila sa ganoong ayos... Tila ninanamnam nila ang napaka-es
pesyal na sandali...
Maya-maya ay sumulyap na rin siya dito...
Gino: What?
Mikay: Nothing... I just remembered something...
Gino: Care to share?...
Muli siyang nag-isip kung dapat ba niyang sabihin iyon...
Mikay: You know, I once thought that... it was a big mistake that I've met you..
. And I was really wrong to even think about that...
Gino: Well, clearly, you are really wrong...
Mikay: But even though it's really been a mistake... I would gladly do it over a
nd over again... because it's a sweet mistake... No, it's the sweetest mistake t
hat I've ever done in my life...
Unti-unti itong napangiti sa sinabi niya... Pero hindi na ito nagsalita at bahag
yang luminga sa kadiliman ng langit...

Then, suddenly, from out of nowhere, explosions came shattering from the sky...
Gulat siyang napatingin sa taas... Only to find out fireworks are sparkling from
above... It's just a fountain of colors everywhere!... And it's literally light
ing the whole darkness... Tuwang-tuwa siyang nagtatalon na parang bata... At ali
w na aliw talaga sa mga pyrotechnic designs na halatang pinaghandaan talaga...
Maging ang mga kasamahan nila ay talagang shock na shock sa nakikita... And she
just can't help but cry... It's just so spectacular...
Hindi tuloy niya napansin na kanina pa siya pinagmamasdan ng asawa...
Gino: I did this so I can make you happy not cry... Do you like it?
Too much amazement caught her...
Mikay: Like it?! Babe! I love it! And I'm crying because I'm just... too happy!
Gino: Thanks...
Mikay: But how did you pull this off?!
Gino: Well, you know babe... I have my ways...
Mikay: Oh! You and your surprises!
Gino: Yes... And I plan to give you more and more surprises for years to come!
Mikay: And I can't wait anymore!
Sa labis na kasiyahan ay bahagya siyang tumalon sabay yakap dito. Dahilan para m
ahawakan nito ang magkabilaan niyang legs as he parted them and brought it on th
e sides of his waist. Nagyakapan sila nang napakahigpit... Saka muling nagtama a
ng mga mata nila...
Mikay: I love you...
He smiled...
Gino: I love you more...
And right then and there, with the explosion of colors around them, they just ki
ssed so passionately...
____________________________________________________________
EPILOGUE
One year later...
Nakaupo siya sa duyan habang buhat ang ilang buwang gulang na anak... Their daug
hter is peacefully sleeping on his arms... And he can't help but stare at her...
She just has this most angelic face... The most perfect face... that looks exac
tly just like her mother... Somehow, his wife wanted their daughter to be named
Chandria... It doesn't sound common but it really sounds like a great name...
Sa 'di kalayuan ay tanaw niya ang asawa na naglalaro sa dalampasigan kasama ang
mahigit isang taong gulang nilang anak... Marunong na rin itong maglakad... And
they're right, he just loves going in the water... Napapangiti na lang siya nang

makitang bahagya itong nadapa at muling bumangon habang pilit hinahabol ang mom
my...
He looks at his wife... She's laughing so hard... her eyes are beaming with joy.
.. as she's looking tenderly at their son...
He's very much proud of her... She just finished her studies with flying colors.
.. And at the same time, manages to still be the reigning FHM's sexiest woman in
spite of having two kids... But she already let go of her image of having a lov
e team and just accepted a recent once a week television show... She definitely
stick with her decision and gives more time for them...
And as for him, well, the empire is doing perfectly just fine...
He knows they still have a long way to go... But he's damn sure nothing could ev
er go wrong anymore... because they just know how much they really love each oth
er...
Once more, he gulps on her beauty while her hair is being flown gently by the wi
nd. Suddenly, something just caught up in his chest... She looks back at him an
d she smiles... He then tries to inhale some air... as he smiles back... Somehow
, he has this feeling that he's gonna fall in love with her over and over again.
.......
_________________________________________________________
***Last Jan.1, 2013, I already posted my NEW STORY entitled "A Fairytale's Misha
p" [KATHNIEL]... Hope you'll also read it... Thanks!
Maraming-maraming salamat po sa inyong lahat! At sa lahat din po ng sumubaybay f
rom the very start...
I still remember the time when I got so happy that I already have 100 readers...
But now, I got more than that... lol!
Hope you really like my very first story....
And I intend to write more KathNiel stories in the near future... ^__^
Thanks again!
Kwentuhan tayo sa Twitter ko: @itsailsworld

**********************************
CONVERTED BY WATTPAD2ANY VERSION 1
---------------------------------ALL RIGHTS RESERVED TO THE OWNER
OF WATTPAD.COM AND ALSO
ALL RIGHTS RESERVED TO THE AUTHOR

OF THIS BOOK
BY CONVERTING THE BOOK, YOU HAVE
ACCEPTED TO THE TOS OF WATTPAD
AND ALSO
WOULDN'T POST ANY OF THE CONTENTS
CONTAINED IN THIS FILE BY ANY MEANS
ELECTRONIC OR PRINTED, WITHOUT
THE CONSENT OF THE AUTHOR.
COPYRIGHT 2013
**********************************