Dashuria eshte nje ndjenje e nderthurur midis

pastertise e cila e ngre kete te fundit ne nje

piedestal perfeksioni dhe trazirave qe ajo shkakton
. Ne vepren e shkespirit romeo dhe zhulieta
dashuria e vertete, e kulluar, dhe e zhveshur nga
cdo interes material eshte ana positive e gjithe
vepres. Kjo dashuri eshte aq e forte sa jo vetem
nuk I merr parasysh pengesat familjare, po lufton
kunder tyre me trimeri te madhe dhe nuk nuk
hepet me gjithe rreziqet qe ka perpara.
Personazhet kryesore, dy te dashuruarit, qe jane te
matur, fisnike dhe te urte, marrin qendrim dhe
behen te zjarrte, trima dhe te vendosur per te
mposhtur te gjitha pengesat artificiale te dashurise
se tyre. Dashuria e tyre, qe kalon permes furtunes
me aq dhembje, deshperime, dhe tmerre, qe eshte
aq e forte sa nuk mund ta prishe asnje fuqi ne
bote, nje dashuri e tille qe nuk ndahet as ne
vdekje, eshte me te vertete e pavdekshme. Kjo
dashurina inspiron nje kupetim te larte te jetes
sone familjaree cila kur ndertohet mbi nje dashuri
te lire, te paster dhe te forte, nuk mund te
shembet me nga tallazet e jetes. Por nga ana tj ajo
sjell dhe trazira, paqartesi dhe lendime. Eshte
tamam si nje helm qe te helmon, e disa here si
mjalti qe sheron. Ajo sjell lot e dashperim e
pikerisht ne kete det lotesh perpiqet te te mbyll e
me ngrohtesin e saj te sjell ne jete. Dashuria eshte
marrezi, cmenduri e mencuri ne te njejten kohe.

Eshte si zjarri qe te djeg por e dime mir qe ne netet

me te ftohta eshte pikerisht ai zjarr qe te ngroh .