HEleM
GA JF heer EVEN
nt Maga
aal KkApAT
VER VELEN.
ine
a ee
DILEMMA
Hoelang mogen
uw kinderen
digital spelen?
MOEDERS-
KINDJE
HOERED
LOPER
Interview over
denieuweroman
‘yan Leon
‘Verdonschot
Pagie
DE. aw
GEERT
Een reconstructe
PAG a¢
‘Manchester poetst
haar imago op‘Tk-was altijd heel streng met beeldschermen, vertelt Mari-
anne van Buul (41), arts en moeder van jongens van 7,9 en
1 jaar. “Toen de jongens klein waren, mochten ze naar Se:
samsiraat en een dvd'je van Baby Einstein kijken. Verder
nis. Ik vond dat kinderen met autootjes en treintjes moes-
ten spelen en niet achter beeldschermen thuishoorden’
En toen deed de tablet in intrede in de Nederlandse huis-
hhoudens. Ook bij Yan Buul. ‘Tk wilde er niks van weten. Ze
mochten er alleen leerzame spelleties op spelen ~ en zeker
geen schietspelletjes. Ik was voortdurend bezig ze er op te
‘wiizen dat het verslavend was en slecht. Zaten ze er net
even lekker op, was ik alweer bezig met verbieden. Het le-
verde voortdurend spanning en ruzie op!
Altijd maar dat gereur om die klote-iPad - dat vat onge
yeer samen hoe wij ouders die nieuwe technologieén in
hnuis ervaren. Wie nu een kind heeft onder de 12 behoort
tot de eerste lichting ouders die moet dealen met de voort-
urende beschikbsarheid van nieuwe media, metals hoog-
tepunt de iPad die pas vif jaar geleden werd geintrodu
‘ceerd, Sindsdien zijn vele andere merken tablets op de
‘markt gekomen. In bijna elk gezin jn er wel een of meerdere
fevinden. Dat gaat epaard met onzekerheid. We lezen in de
Jerant date van gamen een kromme rug krigen, er agressief
‘yan worden en concentratiestoornissen oplopen.
‘Aan de andere kant gebruiken we de iPad ook om onze kin
ALTIJD MAAR DAT
GEZEUR OM DIE
KLOTE-IPAD
Volkakrant Magazine7 februart 2015
deren even ‘uit tezetten. Als we op zondagochtend willen
uitslapen bijvoorbeeld of als we willenkoken zonder een
peuter die ean onze rokken hangt ga jij maar even lekker op
deiPad
Dat zorgt ook voor verwarsing — zowel bij ouders als bij
kinderen. Verbieden is niet meer van deze tijd, weten ou
ders, maar hoe moet het dan wel?
ij Marianne van Buul begon de controle over het media-
gebruik van haar jongens te wankelen toen de oudste een
a
jaar of 8 was. Zowat de hele Klas bleek in het weekeinde met,
elkaar Clash of Clanste spelen, een onschuldig schietspelletie
zonder bloed. Via de wif kropen ze in elkaars werelden en
schoten en chattenerop los. ‘Tk realiseerde me dat mijn zoon
de enige was die daar nit aan mee mocht doen. Op dat mo-
‘ment wis ik dat ik mijn houding moest veranderen?
\Vanalle vragen die ouders hebben over opvoeden, staat het
omgaan met media bovenaan het list Dat bleek uit het
rapport Opvoeden met media van het Nederlands Jeugd-
instituat dat verscheen in december 2014. De helft van de
ouders maakt zich zorgen over de hoeveelheid tid die hun
kinderen doorbrengen achter beeldschermen. Volgens
schattingen zitten kinderen tussen 2en 12 jaar dagelijks
tussen twee en es uur achter een beeldscherm. Ouders
‘weten niet of et slecht is en wat ze eraan moeten doen.
Bijzonder hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken was
als hoofdonderzoeker verbonden aan de studie. Er is na
tuurlik al veel onderzoek gedaan naar kinderen en media
Maar we hadden nog nooit gekeken naar hoe moeilijk ou-
ders het vinden om hun kinderen wegwijs te maken in die
‘media, Nou, dat blijkt dus voor de meeste opvoedvragen te
zorgen’
Dat begint alin het eerste levensjaa. ‘Het zijn heerlijke ap:
paraten voor de allerileinsten: je raakt het beeldscherm
aan en je tovertallerlei beelden tevoorschijn. Ouders vra-
gen zich af hoe ze de gebruikstijd kunnen reguleren, zodat
dekinderen ook tijd hebben om met kejjes,sammelaars
en treinjes te spelen?
Voor kinderen die nu worden geboren, zegt Nikken. is de
‘yoortdurende beschikbaasheid van media normaal Het is
als water ut de kraan, maar voor volwassenen is het
nieuw. Ze kunnen niet teragvallen op hun eigen jeugd als
se zich afvragen hoe 2e het moeten aanpalken. Ze 2ien de
‘oor en nadelen scherp. Het pleier dat kinderen hebben
‘met spelletes spelen, de kennis die ze ermee opdoen en de
communicatie, Maar ze zien ook dat de aantrekkings
kKrachtenorm isen dat er veel tid in gaat ziten
Bovendien, zegt Nikken, zien ouders dat er geen weg terug
‘meer is ‘Als je een kind weghoudt bi die digitale wereld,
creéer je sociale uitsuiting. Dat willen de meeste ouders
ook niet!
De vraag of een iPad nou goed of slechtis voor kinderen,
vind Nikken daarom niet de meest relevante, ‘Era we-
tenschappers die roepen dat al die apparaten slecht iin
voor kinderen, Dat vind ik bangmakerij en bovendien een
harde boodschap aan ouders:je doet het fout,zeg je daar-
mee, Onderzoek naar nieuwe media heeft niet bewezen
dat het goed is, maar ook niet dat het per se schadelifks
We weten het gewoon nog niet. Onderzoek loopt nu een-
maa] altijd achter de realiteit aan,
Ik heb hier boekenkasten vol met studies ut de aren vj
tig en zest die aantonen dat bioscoopfilms en zwart-wit-
televisie schadelik zijn. Maar mijn gokis: met de juiste do-
sering, de juiste apps en begeleiding zijn die nieuwe media >cen vertiking voor kinderen?
En bij die begeleiding ligt nu jist het grootste probleem,
zegt Nikken: ‘amen boekjes lezen, vinden ouders belang-
rijkeen samen naar de film gaan, maar samen YouTube kij-
keen doen de meeste ouders niet. Dati gek, want het zi al-
Jemaal media, Ouders hebben nog steeds de neiging nieuwe
media te zien als iets verkeerds waarmee we moeten zien om.
te gaan: De grootste eyeopener van zijn onderzoek was
‘yoor Nikken dan ook dat ouders de tablet vooral zien als
een zoethouder. Kennelik hebben ze niet door dat het een
conderdeel van de opvoeding zou moeten zijn?
‘ij Van Buul kwam het keerpunt toen ze een lezing bij:
‘woonde van een vrouw die vertelde dat e elke dag rurie
had met haar zoon over de laptop en toen besloot haar
‘aanpak te wijzigen, Ze gingen samen flmpjes maken en
{gjken, spelletjes doen en dingen opzoeken, “Toen viel bij
ij het kwarte} zegt Van Buu ‘Tk besloot het meet los te
Jaten en me te interesseren in wat ze doen as ze ziten te
gamen. Nu betrekken ze me erin, omdat ze weten dat ik er
niet meer 20 negatif tegenover sta Ze zeggen: Mam, ik heb
cen woonboot gebouvid in Minccraft, Dan kjken we samen
‘naar het resultaat. Dat s veel leuker dan zeggen: e bent ver
slaafd, Bovendien vraag iktme af of met een treingje spelen
nou vetheffender is dan een potje Mario Bros!
Har kinderen mogen nu ook meedoen als de rest van de.
las Clash of Clans speett. Grote lol hebben ze dan. Zo
Teren ze ook in een redelijkveilige omgeving met elkaar
om te gaan in een digitale wereld. Zo kun je ze 00k vast
leren over cyberpesten. Vroeg of laat komen ze daarmee in
aanraking en dan liever op jongere leeftiid als het er nog
niet 20 heftig aan toegaat!
Het blift af en toe een worsteling, erkent Van Bul: Tk
merk cok wel dat ikchet finer vindt als ze een typeursus
doen of een spreekbeurt voorbereiden op Google dan wan-
net 2¢ een suf spelletje doen. Ik gooi soms ook spelletjes.
weg als ize te gewelddadig vindt. Dat vinden ze niet leuk.
En we hebben strenge regls nodig: niet vb6r school en pas
na half vi anders zitten ze er de hele dag op. Maar verbie-
dden wil ik niet meer. Straks gaan ze naar de middelbare
school en ziin ze de enigen die de weg niet weten in het di-
gitle landschap. Het hoort erbi?
Precies det betoogt ook hoogleraar Jeugd en Media Pati
‘Valkenburg in haar boek Schermgaande jengd. Media zijn
cen hoofdbestanddeel geworden van het sociale leven van
kinderen, Offlinekwesties zoals pesten, verlieftheid, sociale
titsluiting en seksualitet jn doorgedrongen tot het do-
‘mein van mediaopvoeding. Vaak wordt gedacht dat kennis
cover technologie onontbeerlij is voor een oplossing van
deze problemen. Dat is een misverstand?
Jehoett geen verstand te hebben van die digitale wereld om
kkinderen er toch in te begeleiden. In haar boek staat glas-
helder verwoord dat betrokken meekijken naar wat de kin-
deren doen, een positief effect heeft. Actieve monitoring
Volkskrant Magazine
HOE MOET
HET DAN WEL?
i Erzijn vee rchtilinen voor beeldschermtijd. Het maxi-
‘mum dat wordt geadviseerd voor kinderen onder de 12 jaar
istwee vur per dag voor 10- tot 12-jarigen. Tussen 6en8
jaaris dat twee keer 50 minuten. En tussen 8 en 10]aar: een,
tot anderhalf uur. Anderhalf uur voor het slapen geen beeld-
schermen meer. Ditzin de richtljnen van het Centrum
Jeugd en Gezin.
Echt houdbaar is dit vaak niet. Alsje op zatordag naar bios~
coop geat, mage kind dan dearna niet meer op de tablet?
‘Ais het een spreekbeurt voorberelat met hulp van Google?
Cf als het in de klas een uur gebrulk heeft gemaakt van de
laptop?
Dan hebje als ouder weinig houvast aan dit scort regels,
Je moot er dus mete kinderon uit komen door goedte|
ken wat ze doen op dia beeldschermen, tezorgen dat erge-
oes tid overblijft om buiten te spelen en boskles te lezen
of om soms even helemaal niets te doen. Daarnaastiszelf-
controle de belangrijkste voorspeller van een succesvol
leven, Als jee langzaam maar zeker waarden en reaels bil-
brengt die e accepteren, leerjeze hun elgen gedragte
reguleren,
Daarnaast ishet belangrik steeds weer ervoor te zorgen
{dat ze de beschikking hebben over inhoud diebijhunleeftjd
past. Voor elke leeftid zlin er leuke en geschikte apps. Je
vvindt ze, met leeftidswaardering, op mijakindontine.n,digi-
dreumes.nl of jufjennie.nl Kinderen kunnen ermee leren tel
len, lezen, praten, puzzelen, opruimen, problemen oplossen
‘en behendig worden. Die inhoud moet e als ouders voort-