Download as pdf
Download as pdf
You are on page 1of 5
HEleM GA JF heer EVEN nt Maga aal KkApAT VER VELEN. ine a ee DILEMMA Hoelang mogen uw kinderen digital spelen? MOEDERS- KINDJE HOERED LOPER Interview over denieuweroman ‘yan Leon ‘Verdonschot Pagie DE. aw GEERT Een reconstructe PAG a¢ ‘Manchester poetst haar imago op ‘Tk-was altijd heel streng met beeldschermen, vertelt Mari- anne van Buul (41), arts en moeder van jongens van 7,9 en 1 jaar. “Toen de jongens klein waren, mochten ze naar Se: samsiraat en een dvd'je van Baby Einstein kijken. Verder nis. Ik vond dat kinderen met autootjes en treintjes moes- ten spelen en niet achter beeldschermen thuishoorden’ En toen deed de tablet in intrede in de Nederlandse huis- hhoudens. Ook bij Yan Buul. ‘Tk wilde er niks van weten. Ze mochten er alleen leerzame spelleties op spelen ~ en zeker geen schietspelletjes. Ik was voortdurend bezig ze er op te ‘wiizen dat het verslavend was en slecht. Zaten ze er net even lekker op, was ik alweer bezig met verbieden. Het le- verde voortdurend spanning en ruzie op! Altijd maar dat gereur om die klote-iPad - dat vat onge yeer samen hoe wij ouders die nieuwe technologieén in hnuis ervaren. Wie nu een kind heeft onder de 12 behoort tot de eerste lichting ouders die moet dealen met de voort- urende beschikbsarheid van nieuwe media, metals hoog- tepunt de iPad die pas vif jaar geleden werd geintrodu ‘ceerd, Sindsdien zijn vele andere merken tablets op de ‘markt gekomen. In bijna elk gezin jn er wel een of meerdere fevinden. Dat gaat epaard met onzekerheid. We lezen in de Jerant date van gamen een kromme rug krigen, er agressief ‘yan worden en concentratiestoornissen oplopen. ‘Aan de andere kant gebruiken we de iPad ook om onze kin ALTIJD MAAR DAT GEZEUR OM DIE KLOTE-IPAD Volkakrant Magazine 7 februart 2015 deren even ‘uit tezetten. Als we op zondagochtend willen uitslapen bijvoorbeeld of als we willenkoken zonder een peuter die ean onze rokken hangt ga jij maar even lekker op deiPad Dat zorgt ook voor verwarsing — zowel bij ouders als bij kinderen. Verbieden is niet meer van deze tijd, weten ou ders, maar hoe moet het dan wel? ij Marianne van Buul begon de controle over het media- gebruik van haar jongens te wankelen toen de oudste een a jaar of 8 was. Zowat de hele Klas bleek in het weekeinde met, elkaar Clash of Clanste spelen, een onschuldig schietspelletie zonder bloed. Via de wif kropen ze in elkaars werelden en schoten en chattenerop los. ‘Tk realiseerde me dat mijn zoon de enige was die daar nit aan mee mocht doen. Op dat mo- ‘ment wis ik dat ik mijn houding moest veranderen? \Vanalle vragen die ouders hebben over opvoeden, staat het omgaan met media bovenaan het list Dat bleek uit het rapport Opvoeden met media van het Nederlands Jeugd- instituat dat verscheen in december 2014. De helft van de ouders maakt zich zorgen over de hoeveelheid tid die hun kinderen doorbrengen achter beeldschermen. Volgens schattingen zitten kinderen tussen 2en 12 jaar dagelijks tussen twee en es uur achter een beeldscherm. Ouders ‘weten niet of et slecht is en wat ze eraan moeten doen. Bijzonder hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken was als hoofdonderzoeker verbonden aan de studie. Er is na tuurlik al veel onderzoek gedaan naar kinderen en media Maar we hadden nog nooit gekeken naar hoe moeilijk ou- ders het vinden om hun kinderen wegwijs te maken in die ‘media, Nou, dat blijkt dus voor de meeste opvoedvragen te zorgen’ Dat begint alin het eerste levensjaa. ‘Het zijn heerlijke ap: paraten voor de allerileinsten: je raakt het beeldscherm aan en je tovertallerlei beelden tevoorschijn. Ouders vra- gen zich af hoe ze de gebruikstijd kunnen reguleren, zodat dekinderen ook tijd hebben om met kejjes,sammelaars en treinjes te spelen? Voor kinderen die nu worden geboren, zegt Nikken. is de ‘yoortdurende beschikbaasheid van media normaal Het is als water ut de kraan, maar voor volwassenen is het nieuw. Ze kunnen niet teragvallen op hun eigen jeugd als se zich afvragen hoe 2e het moeten aanpalken. Ze 2ien de ‘oor en nadelen scherp. Het pleier dat kinderen hebben ‘met spelletes spelen, de kennis die ze ermee opdoen en de communicatie, Maar ze zien ook dat de aantrekkings kKrachtenorm isen dat er veel tid in gaat ziten Bovendien, zegt Nikken, zien ouders dat er geen weg terug ‘meer is ‘Als je een kind weghoudt bi die digitale wereld, creéer je sociale uitsuiting. Dat willen de meeste ouders ook niet! De vraag of een iPad nou goed of slechtis voor kinderen, vind Nikken daarom niet de meest relevante, ‘Era we- tenschappers die roepen dat al die apparaten slecht iin voor kinderen, Dat vind ik bangmakerij en bovendien een harde boodschap aan ouders:je doet het fout,zeg je daar- mee, Onderzoek naar nieuwe media heeft niet bewezen dat het goed is, maar ook niet dat het per se schadelifks We weten het gewoon nog niet. Onderzoek loopt nu een- maa] altijd achter de realiteit aan, Ik heb hier boekenkasten vol met studies ut de aren vj tig en zest die aantonen dat bioscoopfilms en zwart-wit- televisie schadelik zijn. Maar mijn gokis: met de juiste do- sering, de juiste apps en begeleiding zijn die nieuwe media > cen vertiking voor kinderen? En bij die begeleiding ligt nu jist het grootste probleem, zegt Nikken: ‘amen boekjes lezen, vinden ouders belang- rijkeen samen naar de film gaan, maar samen YouTube kij- keen doen de meeste ouders niet. Dati gek, want het zi al- Jemaal media, Ouders hebben nog steeds de neiging nieuwe media te zien als iets verkeerds waarmee we moeten zien om. te gaan: De grootste eyeopener van zijn onderzoek was ‘yoor Nikken dan ook dat ouders de tablet vooral zien als een zoethouder. Kennelik hebben ze niet door dat het een conderdeel van de opvoeding zou moeten zijn? ‘ij Van Buul kwam het keerpunt toen ze een lezing bij: ‘woonde van een vrouw die vertelde dat e elke dag rurie had met haar zoon over de laptop en toen besloot haar ‘aanpak te wijzigen, Ze gingen samen flmpjes maken en {gjken, spelletjes doen en dingen opzoeken, “Toen viel bij ij het kwarte} zegt Van Buu ‘Tk besloot het meet los te Jaten en me te interesseren in wat ze doen as ze ziten te gamen. Nu betrekken ze me erin, omdat ze weten dat ik er niet meer 20 negatif tegenover sta Ze zeggen: Mam, ik heb cen woonboot gebouvid in Minccraft, Dan kjken we samen ‘naar het resultaat. Dat s veel leuker dan zeggen: e bent ver slaafd, Bovendien vraag iktme af of met een treingje spelen nou vetheffender is dan een potje Mario Bros! Har kinderen mogen nu ook meedoen als de rest van de. las Clash of Clans speett. Grote lol hebben ze dan. Zo Teren ze ook in een redelijkveilige omgeving met elkaar om te gaan in een digitale wereld. Zo kun je ze 00k vast leren over cyberpesten. Vroeg of laat komen ze daarmee in aanraking en dan liever op jongere leeftiid als het er nog niet 20 heftig aan toegaat! Het blift af en toe een worsteling, erkent Van Bul: Tk merk cok wel dat ikchet finer vindt als ze een typeursus doen of een spreekbeurt voorbereiden op Google dan wan- net 2¢ een suf spelletje doen. Ik gooi soms ook spelletjes. weg als ize te gewelddadig vindt. Dat vinden ze niet leuk. En we hebben strenge regls nodig: niet vb6r school en pas na half vi anders zitten ze er de hele dag op. Maar verbie- dden wil ik niet meer. Straks gaan ze naar de middelbare school en ziin ze de enigen die de weg niet weten in het di- gitle landschap. Het hoort erbi? Precies det betoogt ook hoogleraar Jeugd en Media Pati ‘Valkenburg in haar boek Schermgaande jengd. Media zijn cen hoofdbestanddeel geworden van het sociale leven van kinderen, Offlinekwesties zoals pesten, verlieftheid, sociale titsluiting en seksualitet jn doorgedrongen tot het do- ‘mein van mediaopvoeding. Vaak wordt gedacht dat kennis cover technologie onontbeerlij is voor een oplossing van deze problemen. Dat is een misverstand? Jehoett geen verstand te hebben van die digitale wereld om kkinderen er toch in te begeleiden. In haar boek staat glas- helder verwoord dat betrokken meekijken naar wat de kin- deren doen, een positief effect heeft. Actieve monitoring Volkskrant Magazine HOE MOET HET DAN WEL? i Erzijn vee rchtilinen voor beeldschermtijd. Het maxi- ‘mum dat wordt geadviseerd voor kinderen onder de 12 jaar istwee vur per dag voor 10- tot 12-jarigen. Tussen 6en8 jaaris dat twee keer 50 minuten. En tussen 8 en 10]aar: een, tot anderhalf uur. Anderhalf uur voor het slapen geen beeld- schermen meer. Ditzin de richtljnen van het Centrum Jeugd en Gezin. Echt houdbaar is dit vaak niet. Alsje op zatordag naar bios~ coop geat, mage kind dan dearna niet meer op de tablet? ‘Ais het een spreekbeurt voorberelat met hulp van Google? Cf als het in de klas een uur gebrulk heeft gemaakt van de laptop? Dan hebje als ouder weinig houvast aan dit scort regels, Je moot er dus mete kinderon uit komen door goedte| ken wat ze doen op dia beeldschermen, tezorgen dat erge- oes tid overblijft om buiten te spelen en boskles te lezen of om soms even helemaal niets te doen. Daarnaastiszelf- controle de belangrijkste voorspeller van een succesvol leven, Als jee langzaam maar zeker waarden en reaels bil- brengt die e accepteren, leerjeze hun elgen gedragte reguleren, Daarnaast ishet belangrik steeds weer ervoor te zorgen {dat ze de beschikking hebben over inhoud diebijhunleeftjd past. Voor elke leeftid zlin er leuke en geschikte apps. Je vvindt ze, met leeftidswaardering, op mijakindontine.n,digi- dreumes.nl of jufjennie.nl Kinderen kunnen ermee leren tel len, lezen, praten, puzzelen, opruimen, problemen oplossen ‘en behendig worden. Die inhoud moet e als ouders voort-

You might also like