Η Γκρέτεν το ξωτικό

Μια φορά και έναν καιρό στα βάθη του Ωκεανού υπήρχε μία μεγάη παρέα με
ποά !άρια" #νάμεσά του$ %ούσε μία μικρή αχιβά&α με την μαμά τη$" Τα
φιλντισένια ματάκια της μικρής αχιβάδας παρατηρούσαν με
προσοχή ότι γινόταν στο βυθό.
Έστηνε αυτί να ακούσει τα πρmινά κουτσομπολιά από τον
αστακό, την μέδουσα και τα δελφίνια.
Τρύπmνε στους βράχους και από κει έβλεπε καλύτερα τα ¢άρια.
Mία μέρα σε μία γmνιά είχε μαÇευτεί η συντροφιά της όπου
κοιτούσαν κάτι με περιέργεια.
Τότε η μικρή αχιβάδα τρύπmσε ανάμεσά τους και τι να δει !
Έναν καινούριο μουσαφίρη που έλαμπε με χίλια χρ6ματα.
Τον πλησίασε και τον ρ6τησε το όνομά του.
• Iκρέτεν, απάντησε εκείνο λικνίÇοντας την χρυσαφένια ουρά
του. Eσένα πmς σε λένε;
• Mαλιμπού, απάντησε η μικρή αχιβάδα.
• Τι όμορφη που είσαι !Έλα να κάνουμε παρέα μαÇί, γιατί η
¢αροσυντροφιά σου κάνει πολύ φασαρία.
H Mαλιμπού για μερικά λεπτά Çεχάστηκε και κοίταÇε ορθάνοιχτη
την Iκρέτεν.
Τότε εκείνο την πλησίασε αρχίÇοντας να χορεύει τόσο όμορφα
που η μικρή αχιβάδα Çαλίστηκε έκλεισε το κέλυφός της και
αποκοιμήθηκε.
Eκείνη την πήρε και γρήγορα χ6θηκε μαÇί της σε ένα Çεχασμένο
όστρακο. Τότε έγινε κάτι παράÇενο.
Aρχισε να τρέμει η θάλασσα, τα ¢άρια έτρεχαν να κρυφτούν,
πελ6ρια κύματα ανακάτευαν τον βυθό και μέσα από το άφρισμά
τους Çεπρόβαλε μία γοργόνα πανέμορφη και χαμογελαστή.
Oλα τότε ηρέμησαν.
H ¢αροσυντροφιά Çαναβγήκε από την κρυ¢6να και η μικρή
γοργόνα κάθισε στο όστρακο που κοιμότανε η Mαλιμπού, πήρε
την κιθάρα της αρχίÇοντας ένα μελmδικό τραγούδι που έλεγε για
κάποιο βασιλόπουλο, τα μάγια μιας κακιάς μάγισσας και για ένα
Çmτικό.
Το μελmδικό τραγούδι το άκουσε ο Hοσειδ6νας, ο βασιλιάς της
θάλασσας, κι έστειλε δύο δελφίνια να του φέρουν τον παράÇενο
τραγουδιστή. Hερίεργος αλλά και έκθαμπος βλέπει να του
φέρνουν την μικρή γοργόνα.
• Hοια είσαι; την ρ6τησε. Τι Çητάς στο βασίλειό μου;
Τα γαλάÇια μάτια της γοργόνα κοίταÇαν τον βασιλιά Hοσειδ6να
και δύο δάκρυα κύλησαν στο χρυσαφένιο κορμάκι της.
Kουλούριασε την ουρά της, έβγαλε από τον λαιμό της τον
κοραλλένιο κολιέ, το έδmσε για δ6ρο στον Hοσειδ6να και άρχισε
να διηγείται μία παράÇενη ιστορία.
1μουνα βασιλοπούλα σε μία μακρινή χ6ρα της Aνατολής.
Kάποια μέρα ένα βασιλόπουλο ήλθε θέλοντας να με κάνει γυναίκα
του. είχε πολλά καράβια, ταÇίδευε σε μεγάλους mκεανούς
έχοντας πάντα μαÇί του μια νεράιδα.
"Hοια είναι;" τον ρ6τησα.
"H καλή μου τύχη" μου απάντησε εκείνος.
Zούσαμε ευτυχισμένοι, περπατούσαμε στις ακρογιαλιές και
κάναμε απέραντα μακρινά ταÇίδια.
Oσπου ένα δειλινό ένοιmσα την καρδιά μου να λαχταρά να
γυρίσει πίσm στους δικούς μου ανθρ6πους, ένοιmθα άκεφη.
Mόλις του ανακοίνmσα τον πόνο μου, μονομιάς το αστραφτερό
του πρόσmπο συννέφιασε, το καθάριο χαμόγελο έσβησε και
γύρισε στην καλή του νεράιδα Çητ6ντας της να με μαγέ¢ει.
"Iοργόνα-Çmτικό να γίνεις" φ6ναÇε εκείνη.
Τα δειλινά να γίνεσαι γοργόνα, να τριγυρίÇεις μέσα στους
mκεανούς, και με το τραγούδι σου να ταράÇεις την ¢υχή τmν
ανθρ6πmν.
Oα Çαναγίνεις άνθρmπος μόνο αν το μαργαριτάρι μιας αχιβάδας
λαμπυρίσει στα μάτια σου.
" Aπό τότε γυρν6 στους mκεανούς σαν ένα Çmτικό και το δείλι
Çαναγίνομαι γοργόνα.
O Hοσειδ6νας δάκρυσε ακούγοντας την ιστορία της μικρής
γοργόνας απόμεινε σιmπηλός για λίγο.
• Mήπmς έχεις βρει την αχιβάδα;
• Nαι, απάντησε εκείνη χαμογελαστά.
• Τότε νομίÇm πmς σου αÇίÇει να πας πίσm με στο όστρακο
που κοιμάται η αχιβάδα να την Çυπνήσεις, λέγοντάς της να
ανοίÇει το κέλυφός της για να λαμπιρίσει στα μάτια σου το
μαργαριτάρι της, 6στε να Çαναγίνεις άνθρmπος.
Έτσι και έγινε !Eπέστρε¢αν στην ¢αροσυντροφιά, που όλοι
περίμεναν ανυπόμονοι.
2αν είδαν την μικρή γοργόνα με το όστρακο, άρχισαν τον χορό
καμαρmτά καμαρmτά.
Eκείνη το άφησε στην άμμο, Çύπνησε την Mαλιμπού περιμένοντας
να ανοίÇει το κέλυφος για να αντικρίσει το μαργαριτάρι.
Oμmς η Mαλιμπού δεν είχε μαργαριτάρι και πριν προλάβει να δει
τι συμβαίνει ένα ´φρουστ´ ακούστηκε και τη θέση της γοργόνας
την πήρε το Çmτικό..
Aπό τότε το έχασαν και δεν το Çαναείδαν ποτέ πια.
IυρίÇει τους mκεανούς με την ελπίδα πmς κάποια μέρα θα βρει
την αχιβάδα που το λαμπερό μαργαριτάρι της θα του δ6σει
ανθρ6πινη μορφή.