Universidad Nacional Autnoma de Mxico

Sbado, 13 de diciembre de 2014

Materia: Literatura Latina II
Profesor: Ivn Salgado Garca
Alumno: Daniel Garca Bonilla
Trabajo: Centn Latino, Sobre la nostalgia de Eneas

1. Expositio de centone
Is cento sensui tristi (desiderium) qui cotidie natans in vitae hominum dedictus esse. Et quia
memoris eget eum artem clamor, nam, num fama est memoriam pulcherrimam artem esse?
Fortasse, atque scriptura etiam. Desiderium scriptura memoriaque vivit, sed magis corde
virorum.
Prima pars (1-4) deliberatio de natura acerba eripiaque desiderii est. Aliquis alloquitur (5),
fortasse ego, quo modo deinde mater apparet (6), ea carmina primo libro Aeneidis capta sunt
cum Aeneas in Karthago contenderet.
Secunda pars matris descriptio verbaque est. Ea carmina secundo libro Aeneidis capta sunt, cum
Minerva Aeneae apparet. Descriptio matris pulcherrima est, post, Minerva quaerit cur excitatus
est? (11). Deinde aliquis causae irae dixit (11-15), ea carmina capta sunt a liber primo Tristium
Ovidii. Denique, Minerva respondit (16-19)
Cum videtur is cento inter aliquem et desiderium sermo est, desiderium dea effictum. Secunda
pars istius centi capta est ab Aeneidis libro sexto cum Aeneas videret patrem. Omnia carmina
hexameteri sunt.

Cento
Tempore iam ex illo casus mihi cognitus artis
qui saevamque memoriam acerbam non aliter iactat
infert se, saeptus nebula, mirabile dictu
per medios, miscetque viris, neque cernitur ulliTalia iactabam, et furiata mente ferebar:
cum mihi se, non ante oculis tam clara, videndam
obtulit et pura per noctem in luce refulsit
alma parens, confessa deam, qualisque videri
caelicolis et quanta solet, dextraque prehensum
continuit, roseoque haec insuper addidit ore:
Nate, quis indomitas tantus dolor excitat iras?
causa mea est, dixit, qui non contraria fovi
tot mala sum passus, quot in aethere sidera lucent
multaque credibili tulimus maiora ratamque
pars etiam quaedam mecum moriatur oportet
Aspicenamque omnem, quae nunc obducta Tuenti
mortalis hebetat visus tibi et umida circum
caligat, nubem eripiam; tu ne qua parentis
iussa time, neu praeceptis parere recusa:
Ne saevi, magna sacerdos;
discedam, explebo numerum, reddarque tenebris.
I decus, i, nostrum; melioribus utere fatis!
Tantum effatus, et in verbo vestigia torsit.
Di, quibus imperium est animarum, umbraeque silentes,
et Chaos, et Phlegethon, loca nocte tacentia late,
sit mihi fas audita loqui; sit numine vestro

(A., I, 623)
(-)
(A., I, 439)

(A., II, 588)

10
( T., I, 4, 41)
(T., 1, 4, 47)
(T., 1, 4, 49)
(T., 1, 4, 51
(A., II, 604)

(A., VI, 544)

15

20

(A., VI, 264)

25

pandere res alta terra et caligine mersas!

Ibant obscuri sola sub nocte per umbram,
perque domos Ditis vacuas et inania regna:
quale per incertam lunam sub luce maligna
est iter in silvis, ubi caelum condidit umbra
Iuppiter, et rebus nox abstulit atra colorem.
Ut primum cessit furor et rabida ora quierunt,
incipit Aeneas heros: Non ulla laborum,
O virgo, nova mi facies inopinave surgit;
omnia praecepi atque animo mecum ante peregi.
Dixerat, et tenuis fugit, ceu fumus, in auras.
Aeneas, Quo deinde ruis, quo proripis? inquit,
Quem fugis, aut quis te nostris complexibus arcet?

(A., VI, 268)

30

(A., VI, 102)

35
(A., V, 740)

A (Aeneis), T (Tristia), (-) factus est a me.

2. Bibliographia
Ovidio, Publio, Naso, Tristium, Blibliotheca Scriptorum Graecorum et Romanorum
Teubneriana,
Vergilius, Publio Maro, Aeneis, Blibliotheca Scriptorum Graecorum et Romanorum
Teubrneriana.
Ovidio, Publio Nasn, Las Tristes, UNAM, Bibliotheca Scriptorum Graecorvm et
Romanorvm Mexicana, Mxico, 1987.
Virgilio, Eneida, tr. de Jos Manuel Pabn, Biblioteca Clsica Gredos, Madrid, 1992.