ISI KANDUNGAN

BIL.

PERKARA

1.0

PENGHARGAAN

2.0

SOALAN TUGASAN

3.0

2.1. Tajuk Pilihan

PENGENALAN

4.0

3.1. Kurikulum Pendidikan Khas

3.2. Definisi Pendidikan Khas
3.3. Keperluan Pendidikan Jasmani Suaian
3.4. Pedagogi Pendidikan Jasmani Suaian
KONTEN
4.1.
4.2.
4.3.
4.4.

Murid Masalah Penglihatan

Definisi
Ciri-ciri Masalah Penglihatan
Keperluan dalam pendidikan

3
4
5
5
7
8
9
11
11
11
12
13

5.0

PROSEDUR AKTIVITI

15

6.0

PENGGUNAAN ALATAN

21

7.0

CONTOH AKTIVITI DISERTAKAN ILUSTRASI /

GAMBAR / RAJAH / JADUAL
7.1.

1.0.

MUKA SURAT

RANCANGAN PELAJARAN HARIAN

22
27

8.0

KESIMPULAN

33

9.0

RUJUKAN

34

PENGHARGAAN

Alhamdulillah, syukur kepada Allah S.W.T. atas limpah dan hidayahNya, saya
dapat menyempurnakan tugasan ini. Pada kesempatan ini, dengan berbesar hati saya
ingin mengucapkan ribuan terima kasih kepada pensyarah kursus ini kerana memberi
saya peluang untuk menghasilkan tugasan berkaitan

teknik pengajaran dan

pembelajaran Pendidikan Jasmani Suaian di sekolah. Tajuk yang saya pilih ialah Teknik
dan Kaedah Pengajaran dan Pembelajaran (Murid Masalah Penglihatan).
Dalam menjayakan tugasan ini, saya juga memberi setinggi-tinggi penghargaan
dan terima kasih kepada keluarga dan rakan-rakan kerana turut memberi sumbangan,
sokongan dan dorongan berupa buah fikiran dan pandangan yang bernas. Begitu juga,
terima kasih saya kepada orang perseorangan yang telah memberi komen dan teguran
dalam menjayakan penghasilan tugasan ini. Semoga jasa baik mereka diberi ganjaran
yang sewajarnya oleh Allah S.W.T.
Akhir kata, saya mengharapkan keberkatan dan keredhaan daripada Allah
S.W.T. terhadap usaha yang telah saya laksanakan ini. Saya juga berharap agar
tugasan ini dapat membantu saya merancang aktiviti Pendidikan Jasmani Suaian
dengan selamat dan berjaya serta mampu mengembangkan bakat dan potensi sedia
ada murid seterusnya memberi keyakinan dan semangat kepada saya dalam
meneruskan kerjaya sebagai pendidik pada masa-masa akan datang..
Sekian, terima kasih.

2.0.

SOALAN TUGASAN 2
1.

Pelajar

dikehendaki

menyediakan

satu

tugasan

berkaitan

teknik

pengajaran dan pembelajaran pendidikan jasmani suaian di sekolah.

2.

Dalam tugasan tersebut, pelajar hendaklah berupaya menyediakan

kandungan seperti berikut:
a.
Pengenalan
b.
Konten
c.
Prosedur aktiviti
d.
Penggunaan alatan
e.
Contoh aktiviti disertakan ilustrasi/gambar/rajah/jadual
f.
Kesimpulan
g.
Rujukan

2.1.

Tajuk Pilihan
d.

Teknik dan Kaedah Pengajaran dan Pembelajaran (Murid Masalah

Penglihatan)

3.0.

PENGENALAN
Pendidikan Jasmani Suaian adalah bidang khusus dalam pengajaran Pendidikan

Jasmani yang menyediakan kurikulum serta keperluan bagi menyesuaikan bidang

Pendidikan Jasmani dengan keperluan golongan istimewa. Pendidikan Jasmani Suaian
membenarkan pelajar istimewa mengikuti kelas dengan lancar tanpa ada sekatan atau
batasan. Pendidikan Jasmani Suaian didefinisikan sebagai pelaksanaan Pendidikan
Jasmani yang diajar berdasarkan kurikulum Pendidikan Jasmani tetapi diubah suai
bedasarkan kekangan dan batasan pelajar yang mengikutinya.

Pendidikan Jasmani Suaian sama seperti Pendidikan Jasmani yang diajar di

dalam kelas biasa. Pendidikan Jasmani disesuaikan daripada aktiviti Pendidikan
Jasmani tradisional bertujuan untuk menyediakan peluang kepada golongan individu
kurang upaya untuk mengikuti program Pendidikan Jasmani dengan selamat dan
berjaya serta mencapai kepuasan diri. Faktor utama yang perlu diambil kira dalam
melaksanakan pendidikan Jasmani Suaian ialah potensi dan keupayaan individu untuk
melakukan aktiviti tersebut.
Aktiviti pendidikan jasmani suaian merupakan satu aktiviti yang sangat penting
kepada semua pelajar di sekolah termasuk pelajar berkeperluan khas.Pelajar
berkeperluan khas mengalami pelbagai masalah yang melibatkan ketidakupayaan
fizikal, sosial dan mental. Aktiviti pendidikan jasmani suaian ini penting kepada mereka
kerana ia merupakan aktiviti terapi yang boleh mengurangkan masalah atau tekanan
yang dihadapi.
3.1.

Kurikulum Pendidikan Khas

Pendidikan untuk semua menegaskan bahawa semua kanak-kanak berhak

diberi pendidikan tanpa mengira latar belakang sosial mahupun perkembangan intelek
kanak-kanak tersebut. Keperluan untuk memberi pendidikan kepada semua kanakkanak adalah menjadi satu daripada tanggungjawab sosial yang penting dalam
masyarakat. Individu berkeperluan khas yang berada dalam Program Pendidikan Khas
di Malaysia merupakan mereka yang terdiri daripada pelbagai kategori seperti Sindrom
Dowm, Perkembangan Lewat, Autisme dan Hiperaktif.
Kurikulum

Kebangsaan

tidak

dapat

memenuhi

keperluan

murid-murid

berkeperluan khas. Hal ini disebabkan tahap pencapaian pendidikan murid-murid

berkeperluan khas ini amat rendah, dan peningkatan pencapaian adalah perlahan dan
minimum. Objektif yang terdapat dalam kurikulum sedia ada pula terlalu tinggi untuk
murid berkeperluan khas menguasai kemahiran yang sesuai dengan tahap keupayaan
masing-masing.
Oleh itu, terdapat keperluan untuk membina kurikulum yang dapat menyediakan
pendekatan proses pengajaran dan pembelajaran yang lebih fleksibel, menarik,

berfokus, dan bersesuaian dengan keupayaan serta kebolehan individu selaras dengan
Akta Pendidikan 1996, Peraturan-peraturan Pendidikan (Pendidikan Khas) 1997
Bahagian II 3(2) yang menyatakan:
Seseorang murid dengan keperluan khas adalah boleh dididik jika dia mampu
untuk mengurus diri sendiri tanpa bergantung kepada orang lain dan disahkan
oleh panel yang terdiri daripada pengamal perubatan, pegawai Kementerian
Pendidikan dan pegawai Jabatan Kebajikan Masyarakat, sebagai berupaya
mengikuti program Pendidikan Kebangsaan layak untuk menghadiri program
pendidikan khas kecuali murid-murid yang berikut;
a) murid yang cacat anggota tetapi mempunyai kebolehan mental untuk
b)

belajar seperti murid biasa; dan

murid yang mempunyai pelbagai kecacatan atau yang sangat cacat
anggotanya atau yang terencat akal yang berat.

Sebagai memenuhi keperluan individu, program pengajaran dan pembelajaran

yang dibentuk adalah fleksibel selaras dengan Peraturan-peraturan Pendidikan
(Pendidikan Khas) 1997, yang menyatakan bahawa guru-guru boleh mengubah suai
kaedah atau teknik pengajaran, masa bagi aktiviti dan susunan aktiviti, mata pelajaran
dan bahan bantu mengajar bagi mencapai tujuan dan matlamat Pendidikan Khas.
Oleh itu, Kurikulum Pendidikan Khas perlu dibina supaya pembelajaran yang
diperoleh di dalam bilik darjah dapat diaplikasi dalam kehidupan seharian. Kurikulum
Pendidikan Khas juga menyediakan pendidikan berkualiti secara optimum kepada
murid-murid berkeperluan khas supaya mereka dapat berfungsi sebagai individu yang
berdikari, berjaya dalam hidup dan memberi sumbangan bakti kepada masyarakat.
3.2.

Definisi Pendidikan Khas

Pendidikan khas didefinisikan sebagai kaedah-kaedah yang dibentuk khusus

untuk memenuhi keperluan kanak-kanak yang mengalami pelbagai kecacatan atau

kurang upaya. Pendidikan khas juga merangkumi aspek-aspek pengajaran dan
pembelajaran, latihan jasmani dan juga pendidikan yang berteraskan rumah, hospital
dan institusi. Menurut Slavin (1997), mendefinisikan pendidikan khas sebagai sebarang

program yang diperuntukkan atau ditujukan kepada murid-murid yang bermasalah

seperti kecacatan mental, emosi, dan ketidakupayaan fizikal ataupun penambahan
kepada pembelajaran biasa dalam kelas. Mereka tidak akan dapat mencapai
pertumbuhan dan penyuburan biasa, hinggakan mereka tidak berupaya mendapat
faedah sepenuhnya daripada program pendidikan sekolah biasa. Kanak-kanak
istimewa yang memerlukan pendidikan khas boleh digolongkan dalam 7 kategori seperti
berikut :
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
3.3.

Kanak-kanak kerencatan akal

Kanak-kanak bermasalah pembelajaran
Kanak-kanak kecelaruan tingkah laku
Kanak-kanak cacat pendengaran dan bermasalah komunikasi
Kanak-kanak cacat penglihatan
Kanak-kanak cacat fizikal
Kanak-kanak pintar-cerdas dan berbakat istimewa

Keperluan Pendidikan Jasmani Suaian

Pendidikan Jasmani Suaian adalah bidang khusus dalam pengajaran Pendidikan

Jasmani yang menyediakan kurikulum serta keperluan bagi menyesuaikan bidang

Pendidikan Jasmani dengan keperluan golongan istimewa. Pendidikan Jasmani Suaian
membenarkan pelajar istimewa mengikuti kelas dengan lancar tanpa ada sekatan atau
batasan. Pendidikan Jasmani Suaian didefinisikan sebagai pelaksanaan Pendidikan
Jasmani yang diajar berdasarkan kurikulum Pendidikan Jasmani tetapi diubah suai
bedasarkan kekangan dan batasan pelajar yang mengikutinya.
Pendidikan Jasmani Suaian sama seperti Pendidikan Jasmani yang diajar di
dalam kelas biasa. Pendidikan Jasmani disesuaikan daripada aktiviti Pendidikan
Jasmani tradisional bertujuan untuk menyediakan peluang kepada golongan individu
kurang upaya untuk mengikuti program Pendidikan Jasmani dengan selamat dan
berjaya serta mencapai kepuasan diri. Faktor utama yang perlu diambil kira dalam
melaksanakan pendidikan Jasmani Suaian ialah potensi dan keupayaan individu untuk
melakukan aktiviti tersebut.

Pendidikan Jasmani merupakan satu subjek penting dalam kurikulum pendidikan

formal dalam sistem pendidikan di Malaysia. Walaupun matapelajaran pendidikan
jasmani tidak diuji dalam peperiksaan awam di Malaysia, subjek ini nyata signifikan
kerana merupakan satu-satunya bidang pendidikan yang menekankan taksonomi
jasmani yang tidak disentuh oleh matapelajaran-matapelajaran lain dalam hal berkaitan
dengan empat taksonomi penting pendidikan iaitu jasmani, emosi, rohani dan
intelektual. Tambahan lagi, selain daripada merupakan bidang ilmu itu sendiri, subjek ini
menyumbang kepada kecergasan semasa seseorang murid dan mampu menerapkan
amalan bersenam untuk kesihatan di luar waktu sekolah malah untuk sepanjang hayat.
Aktiviti Pendidkan Jasmani Suaian untuk golongan khas kurang diberikan
perhatian pada masa ini. Di Malaysia tidak banyak tempat yang disediakan sesuai
untuk memberi peluang kepada golongan khas untuk beriadah terutamanya di luar
kawasan sekolah khas. Golongan normal mudah dapat menyesuaikan diri dengan
persekitaran, kemudahan dan peralatan sesuatu jenis aktiviti riadah tetapi golongan
khas pula sukar mendapat peluang untuk turut serta aktiviti yang dijalankan. Begitu juga
dengan aktiviti pendidikan jasmani yang dilaksanakan di sekolah, aktiviti pendidikan
jasmani yang dijalankan kepada pelajar berkeperluan khas kurang diberikan perhatian
dan mereka mengikuti aktiviti yang kurang sesuai bersama-sama dengan pelajarpelajar biasa.
Oleh itu, aktiviti Pendidikan Jasmani Suaian merupakan aktiviti yang penting
kepada murid-murid berkeperluan khas di sekolah. Murid-murid khas ini mengalami
pelbagai masalah yang melibatkan ketidakupayaan fizikal, sosial dan mental. Justeru
aktiviti Pendidikan Jasmani Suaian ini bukan sahaja aktiviti fizikal semata-mata malah
merupakan aktiviti terapi yang boleh mengurangkan masalah atau tekanan yang
dihadapi oleh murid-murid berkeperluan khas.
3.4.

Pedagogi Pendidikan Jasmani Suaian

Elemen yang perlu diberi perhatian semasa melaksanakan pengajaran atau

pedagogi Pendidikan Jasmani Suaian ialah

i.

Mengurangkan masa aktiviti bermaksud tempoh masa sesi pengajaran

ii.

bergantung kepada rangsangan.

Memaklumkan keputusan untuk mendapatkan maklum balas dan
penghargaan kepada daya usaha dan kejayaan mereka manakala yang

iii.

lemah diberikan motivasi.

Membiasakan murid-murid

dengan

senaman

terutamanya

aktiviti

memanaskan badan dan gerak kendur sebelum atau selepas sesuatu

iv.

aktiviti.
Melibatkan pergerakan yang aktif dan boleh merangsang murid untuk

v.

menyelesaikan masalah.
Memasukkan kemahiran

verbal

dan

persembahan

grafik

untuk

menjadikan sesi pengajaran dan pembelajaran lebih menarik.

Semasa menyampaikan sesuatu dalam pengajaran dan pembelajaran kita,
teknik penyampaian kita adalah penting di mana ianya merupakan kaedah yang
digunakan

untuk menarik perhatian pelajar. Teknik juga merupakan muslihat yang

digunakan guru untuk menyampaikan bahan dan isi pengajaran kepada murid secara
optimum. Jelasnya, teknik juga adalah suatu kemahiran yang digunakan guru untuk
pengelolaan dan perlaksanaan kaedah pengajaran untuk menjalankan pelbagai
langkah dalam sesi pengajaran dan pembelajaran. Terdapat pelbagai teknik yang boleh
digunakan untuk mengajar pendidikan jasmani suaian. Berikut adalah beberapa teknik
dalam proses pengajaran dan pembelajaran murid berkeperluan khas iaitu:
a.
b.
c.
d.
e.
f.
g.
h.
i.
j.
k.

4.0.

Teknik main peranan

Teknik bercerita
Teknik simulasi
Teknik sumbangsaran
Teknik permainan
Teknik syarahan
Teknik soal jawab
Teknik Kuiz
Teknik Sosio-drama
Teknik Ajuk Hafaz
Teknik Soal jawab

KONTEN

4.1.

Murid Masalah Penglihatan

Kanak-kanak bermasalah penglihatan biasanya sukar atau tidak dapat

melakukan tugasan seperti membaca atau menulis tanpa menggunakan alat bantuan
khas. Gangguan penglihatan berlaku apabila penglihatan seseorang individu tidak
dapat dibantu untuk mencapai tahap penglihatan normal. Gangguan penglihatan boleh
disebabkan oleh penyakit yang dialami, trauma, serta masalah kongenital ataupun
keturunan. Terdapat pelbagai takrifan yang digunakan untuk menentukan keterukan
gangguan penglihatan. Antara takrif yang lazim digunakan di Malaysia ialah penglihatan
terhad yang ditakrifkan sebagai akuiti visual lebih teruk dari 6/18 sehinggalah lebih baik
dari 3/60 manakala buta ditakrifkan sebagai akuitivi visual yang lebih teruk daripada
3/60 (WHO 1997).

Gambar 1 : Kanak-kanak masalah penglihatan

4.2.

Definisi
Definisi masalah penglihatan dari segi pendidikan bermaksud sekumpulan

kanak-kanak yang memerlukan pendidikan khas kerana masalah penglihatan. Kaedah

penyampaian pembelajaran dan bahan bantu mengajar perlu diadaptasikan denagn
keperluan

kanak-kanak

ini

supaya

dapat

mengoptimakan

pembelajaran

dan

pencapaian mereka.
Murid-murid di program ini juga mengikuti pelajaran yang sama seperti diikuti
oleh murid normal. Yang berbeza adalah kaedahnya, di mana murid-murid ini
didedahkan kepada penggunaan bahan cetak yang dibesarkan saiz tulisannya bagi
yang rabun manakala bagi yang buta mereka akan diajar menggunakan Braille.

Program ini juga disediakan dalam dua jenis iaitu sekolah khas dan di sekolah biasa
(bagi program integrasi)
Definisi yang dikemukakan oleh The World Council for the Welfare of the Blind
dalam Hajah Hasnah (1988) tentang masalah penglihatan adalah seperti berikut:
Tidak dapat melihat langsung.
Kebolehan melihat tidak lebih daripada 6/60 atau 20/200 iaitu dengan
Ujian Snellen.
Penglihatan yang terhad iaitu kurang daripada 20 peratus.
4.3.

Ciri-ciri Masalah Penglihatan

Ciri-ciri kanak-kanak masalah penglihatan dari segi kognitif:
1.
2.

Tidak memahami benda-benda abstrak. Cth : berkenaan warna

Pengamatan dan daya anggaran sesuatu jisim amat lemah kerana terbatas

3.

( kecuali melalui pengalaman)

Tidak memahami konsep bentuk (cth ; pyramid itu seperti kon, kon itu
seperti segitiga)

Ciri-ciri kanak-kanak masalah dari segi psikomotor

1.

Kanak-kanak ini amat takut kepada persekitaran. Tahap keyakinan mereka

2.

amat kurang.
Daya untuk membuat keputusan terhadap satu permasalahan amat lemah.
Mereka amat memerlukan bimbingan orang dewasa. Cth : menyentuh
sesuatu.

4.4.

Keperluan dalam pendidikan

Kementerian

kesihatan

Malaysia

menghasilkan

buku

Manual

On

The

Management of Children With Visual Impairement yang antara lain memberi cadangan
kaedah yang dapat digunakan semasa menjalankan aktiviti rangsangan terhadap
kanak-kanak bermasalah penglihatan berkaitan penggunaan deria di atas iaitu:
Sentuh

Pandu tangan kanak-kanak untuk menyentuh benda-benda. Beri kanak-kanak

pelbagai benda ataupun objek pelbagai tekstur, bentuk dan saiz. Beri peluang
kepada kanak-kanak untuk menjalankan aktiviti seharian seperti bermain,
mengurus diri, menyertai keluarga di dapur ataupun di taman.
Pendengaran
Bercakap dengan kanak-kanak itu pada setiap kesempatan. Namakan bendabenda yang disentuhnya dan beritahu apa yang sedang berlaku di sekelilingnya.
Terangkan juga benda-benda yang sedang dilakukan dan jelaskan kepada
kanak-kanak itu tentang perasaan. Galakkan kana-kanak bercakap, misalnya
dengan bertanya soalan kepadanya dan galakkan ia bertanya kembali. Elakkan
daripada menggunakan bahasa pelat (baby talk) dengan kanak-kanak. Pastikan
orang bercakap terus kepada kanak-kanak. Misalnya jika ada orang yang
bertanya , Adakah anak anda mahu aiskrim?, cadangkan kepada orang itu
supaya bertanya terus kepada kanak-kanak.
Bau
Pastikan kanak-kanak diberikan peluang untuk menghidu benda, misalnya
makanan yang dimakannya, minumannya, sabun yang digunakan untuk mandi,
bau pasar, bau kiosk petrol, minyak wangi, bedak dan lain-lain.
Rasa
Galakkan kanak-kanak memasukkan benda ke dalam mulut kerana ini
menggalakkan sensasi rasa. Ini selamat dilakukan jika objek itu bersih dan besar
serta tidak boleh ditelan. Aktiviti ini perlu dihentikan apabila kanak-kanak tumbuh
gigi.
Berikan makanan dan minuman yang berbagai-bagai dari segi rasa dan tekstur
dan beritahu mereka apakah makanan yang diberikan itu. Tahap kehilangan
penglihatan dan latar belakang murid serta latihan yang diterima memberi kesan
terhadap pelbagai strategi dan cadangan. Kanak-kanak dengan masalah
penglihatan memerlukan bantuan dalam pelbagai aspek pendidikan seperti
orientasi dan mobiliti di kawasan yang belum biasa baginya.

Pendidikan bagi kanak bermasalah penglihatan perlu dilengkapi dengan

peralatan yang sesuai mengikut tahap masalah yang dihadapinya. Antaranya adalah
tongkat putih, mesin braille, buku Braille, alat sentuh seperti peta, gamba rajah timbul,
model tiga dimensi, bilik sumber yang dilengkapi dengan kemudahan mesin braille, alat
rakaman audio, duplicator braille, bilik penyelenggaraan braille, bilik low vision, hand
held magnifier, stand magnifier, spectacle magnifier, dan teleskop.
Bagi setiap kanak-kanak low vision, mereka mesti dinilai dari segi fungsi visual
bagi menentukan tahap penglihatan mereka yang masih ada dengan bantuan alat khas
ataupun tidak. Ini perlu bagi membolehkan mereka menggunakan baki penglihatan
dengan optimum. Penilaian ini mungkin melibatkan preskripsi dan latihan penggunaan
alat-alat untuk kanak-kanak kategori ini.

5.0.

PROSEDUR AKTIVITI
Pendidikan Jasmani melibatkan aktiviti fizikal dikalangan pelajar dan lebih

berisiko berlakunya kecederaan jika guru gagal untuk mengambil langkah keselamatan
yang dipertanggungjawabkan ke atasnya. Kefahaman berkenaan keselamatan dalam
Pendidikan Jasmani amat penting bagi mencegah berlakunya kecederaan terhadap
murid melalui cara pengajaran atau latihan yang lebih baik.
Pengawasan yang cekap merupakan tanggungjawab setiap guru pendiidkan
jamani.

Mereka

bukan

sahaja

dijangka

cekap

dalam

setiap

aktiviti

yang

dikendalikannya, malah mereka diharap berkeupayaan untuk mengawasi murid dalam

tempoh pengajaran dan pembelajaran.
Setiap guru pendidikan jasmani seharusnya mempunyai panduan am yang boleh
dilaksanakan bagi mengurangkan risiko berlakunya kemalangan. Kecederaan semasa
proses pengajaran dan pembelajaran pendidikan jasmani sering berlaku disebabkan
guru tidak mempunyai pengetahuan yang mendalam mengenai aktiviti yang dijalankan
ditambah pula kegagalan merancang pengajaran dan latihan dengan berhati-hati. Oleh

itu guru seharusnya menetapkan dan menerangkan peraturan keselamatan untuk

kemudahan pendidikan jasmani kepada pelajar sebelum melakukan akitiviti. Guru juga
seharusnya mempunyai rancangan pengajaran atau program latihan yang teliti.
Langkah-langkah keselamatan perlu diambil bagi mencegah kemalangan
semasa sesi pendidikan jasmani. Bagi aktiviti yang melibatkan penggunaan alatan
sukan, guru harus memastikan peralatan sukan yang digunakan adalah sentiasa
selamat. Alat-alat pencegah kemalangan mesti diwajibkan kepada pelajar seperti
memakai pad lutut dan siku untuk pelindung lutut dan siku dalam permainan goalball.
Bagi aktiviti tertentu, pelajar tidak dibenarkan melakukannya secara bersendirian
dan perlu kepada pembantu atau penyokong. Seperti aktiviti gimnastik dalam
pendidikan jasmani dan aktiviti angkat berat atau latihan beban mesti menggunakan
penyokong untuk membantu pelajar melakukan aktiviti. Guru boleh mengajar palajar
cara menyokong dan setiap pelajar mesti diajar untuk berbuat demikian. Jika
perlindungan atau langkah keselamatan gagal disediakan, aktiviti perlulah diubah suai
mengikut kreativiti guru agar lebih selamat.
Bagi setiap pengajaran dan pembelajaran pendidikan jasmani, guru harus bijak
memilih aktiviti kepada pelajar. Risiko kecederaan dalam pendidikan jasmani akan
meningkat jika guru gagal memilih aktviti yang sesuai dengan pelajar berdasarkan
umur, saiz dan tahap keupayaan atau kemahiran pelajar. Aktiviti mestilah dirancang
dengan rapi dan mengikut perinsip-perinsip ansur maju. Arahan yang diberi mestilah
jelas terutamanya bagi aktiviti yang baru diperkenalkan untuk mengelakkan kesilapan
yang mungkin mendatangkan kecederaan. Guru mesti memastikan semua pelajar
memahami dengan jelas setiap arahan yang diberikan sebelum memulakan aktiviti
fizikal.
Aktiviti yang dipilih mestilah sejajar dengan kebolehan pelajar. Pemilihan aktiviti
yang sesuai amat penting untuk mengekalkan motivasi pelajar untuk belajar dan
memastikan objektif pengajaran dan pembelajaran pendidikan jasmani tercapai. Guru
tidak boleh memaksa pelajar melakukan aktiviti diluar kemampuan atau keinginan
pelajar tersebut seperti pelajar dengan kaki yang sakit tidak boleh dipaksa untuk
melompat.

Selain itu, aktiviti yang dipilih mestilah mengambil kira perbezaan kebolehan
pelajar dan menyediakan program yang berperingkat demi mementingkan ciri-ciri
individualistik pelajar. Pelajar yang berkebolehan rendah mestilah melakukan aktiviti
yang mengikut tahap kebolehannya.
Apabila seseorang pelajar tercedera semasa aktiviti pendidikan jasmani, adalah
penting untuk guru mendokumentasikan secara terperinci kecederaan yang berlaku itu.
Laporan kecederaan itu akan menjadi rujukan doktor dan mahkamah jika kes itu
menjadi kes mahkamah. Ia juga menolong kita mengenalpasti dan menghapuskan
faktor-faktor yang menyebabkan kecederaan tetapi boleh dicegah.
Dalam kes serius yang memerlukan pelajar dihantar ke hospital, kemudahan
ambulan, kenderaan sekolah dan kenderaan sendiri hendaklah digunakan. Semasa
menggerakkan pelajar yang tercedera, perhatian diberi supaya tidak menambahkan
ketenatan pelajar.
Ringkasnya, Guru perlulah membahagikan slot pengajaran dengan cuba
menggunakan pelbagai strategi dalam sesi pengajaran dan pembelajaran. Guru tidak
boleh hanya memberi arahan dan bercakap sepanjang waktu kerana golongan kurang
upaya ini tidak boleh menerima arahan terlalu banyak dan secara berterusan. Tetapi,
perlu diingatkan, setiap murid mempunyai kecacatan dan masalah yang berbeza.
Justeru, guru boleh menentukan arahan mengikut kesesuaian tahap kecacatan dan
ketidak upayaan murid dengan memberi arahan secara individu.

5.1.

PROSEDUR AKTIVITI PERMAINAN GOALBALL

Pendidikan Jasmani Suaian (Murid Masalah Penglihatan)

Fasa Persediaan
Aktiviti 1
i. Murid melakukan aktiviti memanaskan badan dan regangan dengan bimbingan
guru.
ii. Murid meneroka kawasan aktiviti / gelanggang goalball.

iii. Secara berpasangan, murid membuat balingan bawah tangan bola berloceng
kepada pasangan masing-masing dengan bimbingan guru.
Cadangan soalan guru:
a. Sebelum melakukan sebarang aktiviti, apakah yang perlu kita lakukan?
b. Apakah anggota badan yang terlibat dalam aktiviti balingan bawah badan?
c. Apakah yang boleh ditemui di permukaan gelanggang?
Aktiviti 2
i. Mengenal pasti ciri-ciri gelanggang goalball.
Cadangan soalan guru:
a.
b.
c.
d.
e.

Apakah ciri-ciri gelanggang goalball?

Apakah perbezaan gelanggang ini berbanding gelanggang permainan lain?
Mengapakah garisan gelanggang perlu ditimbulkan?
Apakah yang akan terjadi sekiranya gelanggang ini tidak ditimbulkan?
Mengapa perlu ada batasan / garisan kepada ruang aktiviti ( gelanggang )?
f. Adakah setiap ruang dalam gelanggang goalball ini mempunyai saiz yang
sama?
Fasa Imaginasi
Penjanaan dan sintesis idea
Aktiviti 1
i. Guru memberi penerangan tentang permainan goalball.
ii. Secara berkumpulan, murid akan bermain goalball untuk mendapatkan
gambaran dan memahami permainan tersebut.
iii. Murid merancang idea dan strategi permainan secara berkumpulan.
Cadangan Soalan guru
a. Bagaimanakah susunan posisi ahli kumpulan anda dalam meenjaga gawang gol
pasukan dari di bolosi pihak lawan?
b. Bagaimanakah caranya anda berkomunikasi dengan rakan sepasukan semasa
dalam permainan
c. Guru memberi penerangan tentang permainan goalball.
d. Guru memberi penerangan tentang permainan goalball.

e. Guru memberi penerangan tentang permainan goalball.

iv. Setelah merancang strategi murid akan bermain permainan goalball dengan
strategi yang telah dirancang tadi.
v. Murid menentukan kelebihan dan kekurangan strategi permainan yang
digunaakanoleh kumpulan masing-masing.
Cadangan soalan guru
a. Apakah kelebihan dan kekurangan strategi yang yang pasukan kamu gunakan?
b. Bagaimanakah kamu mengesan arah pergerakan bola?
c. Bagaimanakah kamu berkomunikasi bagi menentukan sipa yang perlu
bertindak?
Fasa Perkembangan
Penambahbaikan dan menilai
Aktiviti 1
i. Murid menilai semua strategi yang telah dirancang.
ii. Murid menilai melalui pengalaman pergerakan dan membuat pembetulan melalui
aplikasi ulangan.
Contoh soalan guru
a. Adakah strategi yang kamu rancangkan pada awal tadi sesuai?
b. Mengapa strategi kamu perlu diubah / dikekalkan?
Fasa Tindakan
Pelaksanaan dan amalan berterusan
Aktiviti 1
i. Aktiviti permainan goalball antara pasukan.
Contoh soalan guru
a. Adakah strategi yang digunakan berjaya?
b. Apakah idea lain yang kamu temui semasa permainan?

c. Apakah perasaan kamu setelah bermain permaainan ini?

Aktiviti 2.
i. Refleksi permainan
Contoh soalan guru
a. Apakah masalah, kelemahan/ kelebihan kamu dalaam permainan/ aktiviti tadi?
b. Apakah kelebihan dan kekuatan kamu semasa aktiviti tadi?
c. Apakah idea-idea yang perlu diperbaiki?
Aktiviti 3.
i. Aktiviti menyejukkan badan.

6.0.
6.1.

PENGGUNAAN ALATAN
PERALATAN
Bola Goalball ( Berloceng )
Pad lutut dan siku
Blindfolds
Wisel
Penggunaan Alatan Secara Berpasangan

i.

Secara berpasangan, murid membuat balingan bawah tangan bola

berloceng kepada pasangan masing-masing dengan bimbingan guru.

Penggunaan Alatan Secara Berkumpulan

i.

Secara berkumpulan, murid akan bermain goalball untuk mendapatkan

gambaran dan memahami permainan tersebut.

Penggunaan Alatan Secara Berkumpulan

i.

7.2.

Aktiviti permainan goalball antara pasukan.

CONTOH AKTIVITI DISERTAKAN ILUSTRASI / GAMBAR / RAJAH / JADUAL

Aktiviti 1
AKTIVITI MEMANASKAN BADAN
Tujuan aktiviti memanaskan badan adalah:
i. meningkatkan suhu badan (faktor utama untuk meningkatkan prestasi);
ii. meransang aktiviti sistem saraf pusat (meningkatkan fungsi transmisi saraf
iii. kontraksi otot menjadi lebih efisyen);
iv. mengurangkan masa reaksi ;
v. meningkatkan koordinasi;
vi. mengurangkan risiko kecederaan; dan
vii. meningkatkan tahap motivasi dan persediaan psikologi.
1.

Senaman Regangan Statik

2.

Senaman Regangan Dinamik

Aktiviti 2
MENEROKA KAWASAN AKTIVITI
i.

Murid meneroka kawasan aktiviti / gelanggang goalball.

Aktiviti 3
MURID MEMBUAT BALINGAN BOLA BERLOCENG KEPADA PASANGAN
i. Secara berpasangan, murid membuat balingan bawah tangan bola berloceng
kepada pasangan masing-masing dengan bimbingan guru.

Murid membuat balingan bawah tangan bola berloceng kepada pasangan

Murid menyambut bola berloceng

Aktiviti 4
i. Guru memberi penerangan tentang permainan goalball.
ii. Secara berkumpulan, murid akan bermain goalball untuk mendapatkan
gambaran dan memahami permainan tersebut.
iii. Murid merancang idea dan strategi permainan secara berkumpulan.

Murid bermain goalball secara berkumpulan

Aktiviti 5
i. Aktiviti permainan goalball antara pasukan.

Permainan goalball antara pasukan

Aktiviti 6
AKTIVITI GERAK KENDUR / MENYEJUKKAN BADAN
i. Selepas aktiviti intensiti tinggi (latihan/pertandingan) terdapat jumlah darah yang
banyak menuju ke jantung.
ii. Jangan berhenti bergerak secara tiba-tiba kerana ini akan menyebabkan
pengumpulan darah di vena pada kaki dan tangan. Ianya juga boleh
mengganggu peredaran darah ke jantung, otak dan otot.
iii. Pergerakan perlahan selama 5-10 minit (jalan, aktiviti aerobik intensit rendah)
boleh membantu menggalakkan peredaran darah elak pening/pengsan. Ini
diikuti dengan senaman regangan (regangan statik).
iv. Masa ini paling baik untuk senaman regangan kerana:
kebolehan otot memanjang secara maksimum; dan
dapat membantu mengurangkan pengumpulan asid laktik

Aktiviti-Aktiviti Gerak Kendur / Menyejukkan Badan Secara Berpasangan