oరా¿ాO కరతనలు ీ

ఓ మన-ా ! సపృ?ంచు హరి Oకక చరణాలను

అo సుభగ ?తCాలు కమలం వC కోమCాలు ె
ఎoధ తా¬ాలను హరి ంచునo.
ఏ చరణాలను ప¬ల దుడు సపృ?ం¿ ఇంద పదo´ ¬ొందనాడో ి ,
ఏ చరణాలు నువవ గè అంటే అభయo¿చ ధృవుడ´ శాశవతుడ´ చసనాO ే ి ి ే ి ,
ఏ చరణాలు భూeయకాశమంతా తన కాంèతో ´ంపే స బ¬మండమంతా ి
వాయపి ం¿నాO
ఏ చారణాలతో పభువు సపృ?ంచుటతోటే గౌతమ గృహి ణ అహలయ తరి ం¿ందో ి ,
ఏ చరణాలు కాèంద నాగుదపె ౖ గోపèల చసూ త నాటయం చసనాO ీ ి ి ే ే ,
ఏ చరణాలు గోవరధనగి రి ´ ధరి సూ త ఇందుడ గరవమును హరి ం¿నాO ి ,
గి రి ధర ¿ాలుడ దాస oరాకు ఈ అ-ాధయ -ాగరమును తరి ంపజయు నౌక అo ి ే ి .
(౨}
´è¿ ఉండు నాకళళCో ఓ నందకుeరా !
¬హన రూపం, శాయమల ముఖం, నయనాలు అo పె దo ద ,
సుధారసం వంట అధరాలు ి , వాటపె ౖ ముర) శో[సు త ననద ి ి , మడCో వజయంèeల ె ై ,
నమè పి ంచపు కరీ టం ె ి , మకర కుండCాలు, ఎరట èలకం ఉంద నొసట ి ి ,
¿రు గజజ లు ¬లచుటూ ట శో[సు త నానO ె , అందల శబదం ఇంపుగా ఉంద ె ి ,
ఓ oరాOకక పభూ ! సజజ నుల సుఖం నువువ, భక వతసలుడవు త , గో¬ాలుడవు.
(౩}
C వణువు పటన ¿నానరి ే ిట ే ! ´దC నా ముదుల తం_ ే ీ ద !
రా_ గడ¿ంది , తలలవారి ంద ె ి , అందరూ తమ ఇంట వాకళుళ తరి చసనారు ి ి ె ే ి .
గోపి కలు పె రుగును ¿లుకుతుంటే o´పి సు త ననద గాజుల గలగల ి ,
C నానన ే ! తలలవారి ంద ె ి , దవతలు మునులు దావరం వద వ¿ ఉనానరు ే ద ే .
గొలలపి లలలందరు అలలరి చసూ త జయ జయ మ´ పలుకుతునానరు ే .
వనన రొటల మూటలను చతబటనారు గోవులు కాచడ వారు ె ెట ిట ి ే ె .
oరాపభు ! నాగరి కుడు గి రి ధారి శరణాగతులను దాటంచువాడు ి .
(౪}
పద మన-ా ! గంగాయమునల èరమునకు,
గంగాయమునCో ´రమల జలము, దా´తో ?తలమవుతద దహము ి ే ,
వణువు వాOసూ త ¬ాడుతుం6ాడు కృషుడు ే ణ , పకకన ఉం6ాడు బలరాముడు
తలపె ౖ నoè పి ంచపు కరీ టము ె ి , ఒంటక పతాంబరం శో[సు త నానO ి ీ ి ,
చవులకు వజకుండCాలు మరుసు త నానO ె ె .
oరా పభువు గి రి ధారి నగరి కుడు, అత´ చరణకమCాలపె ౖ నా?రసుస.
(౫}
నా కOత గి రి ధర గో¬ాలుడే ే , ఇంకవవరు వదు ె ద .
ఎవడ తలపె ౖ నమè పి ంచపు కరీ ట¬ ి ె ి , అతడే నా ¬గుడు,
oడ¿పె 6ా¸ను వంశా[eనమును ి , ఇక ఎవరు నననం చయగలరు ే ే ,
సజజ నుCదుట కూరొచ´ ె , కూరొచ´ సగు గ ను ి , పరువును oడచాను ి ,
అశు ధారలతో తడపి తడపి నా _మ èగన నా6ాయను ి ి ే ే .
ఆ èగి పడు వాయపి ంచంతట ఆనంద ఫలమున కా¿ంద ే ి .
ఒకులను చూస పరుగెతాను త ి , Cోకుల èరు చూసే ¿ాధ కèగి ంద త ి ,
గి రి ధర ¿ాల ! నను oరాను ´ దాసీ ´ ే , న´నపడు తరి ంచజయు ే .
(౬}

ననౖత గి రి ధరు´ ఇంటక ¬ోతా ే ె ే ి ే
గి రి ధార నా ´జమౖ న _ి యతముడు ే ె , చూసు త ననకొద ఆయన రూపం ీ ద
ఆకటు ట కొంటుననది .
రా_ కాగాన ¬ోO చరుతాను ే ే , తలలవారి తగా´ èరి గి రాను ె ే .
రా_ంబగళుళ ´జంగా ఆయనతోన ఆడతాను ే , ఊయలCో ఊగి కరి గి ¬ోతాను.
ఏద కటు ట కొనందుకసే అద కటు ట కొం6ాను ి త ే ే ి , ఏదసే అద èం6ాను ి త ే .
ఆయనద నాద ఎపపటనుంచో వసు త నన _మ ి ి ే ి , ఆయన Cకుండా ఒకక కణం కూడా ే
ఉండCను ే
ఎకకడ కూరోచ¿డత అకకడే కూరుచం6ా ె ి ే , ననున అమమసె అముమడు¬ోతా ే త .
స
oరా Oకక -ావo ! నాగరి క గి రి ధారి ! ననున మ)ళ మ)ళ ´కే
ఇచచసుకుంటునానను ే .
(౭}
నను గి రి ధారి oద మనసు పడనాను ే ే ి , నా అంత నన గి రి ధారి oద మనసు పడనాను ే ే ి .
నను పంచవననల ¿రను గట దాగుడుమూతలు ఆడ6ా´క వళాళను ే ె ి ె ిట .
ఆ దాగుడుమూతCో శాయముడు పటు ట బడగాన ¬ాడుతూ మనసూఫరితగా కè-ాను ే .
ఎవరి _ి యుదు పరదశంCో ఉం6ాడో ఆమ అత´క ఉతరాలు రాస రాస పంపి సతద ే త ి ి ి ె ి .
కా´ నా _ి యుడు నా హ ర దయంCోన ఉం6ాడు ే , ఎకకడక ¬ోడు రాడు ి ీ .
చందుడు ¬ోతాడు, సూరుయడు ¬ోతాదు , భూo ఆకాశాలు ¬ోతాO ,
గాè, ´రు రండూ ¬ోతాO ె , కా´ నా _ి యుడు ´శచలుడగు అoనా?.
_మ ే -oర¬ల సమమళనంతో దపమరపర¿ ే ే ీ , మనసుసను వèగా చస త ే ి ,
_మ అన కొటు ట నుండ నూనను త¿చ వèగి సే అద రOంబగళుళ వలుగుతద ే త ి ే ి ే ె ె ె ె ి .
సదురువు దొరి కనాడు గ ి , సంశOలు qచననమOయO, సతయమౖ న -ా¸నం ె
చూపి ం¿నాడు.
ఇలు ల ´ద కాదు నాద కాదు ీ ీ -ఇ6ా ¬ాడుతుంద oరా ´ దాస ి ి .