ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΙΚΟ-ΠΟΣΑΔΙΚΟ)
ΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΣΑΔΙΚΗΣ 4 ΔΙΕΘΝΟΥΣ
Για να μπορέσει η σοσιαλιστική κυβέρνηση ν' αντιμετωπίσει τη
βάρβαρη ιμπεριαλιστική επίθεση, πρέπει στην διεθνοποιημένη
καπιταλιστική εξουσία και οικονομία, ν' αντιπαρατάξει τα γρήγορα
βήματα προς τη Λαϊκή Εξουσία και την Κοινωνική, Λαϊκή
Οικονομία. «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο Λαός στην Εξουσία»
Η αστραπιαία και βάρβαρη επίθεση του ιμπεριαλι­
σμού ενάντια στην Ελλάδα, είναι η προετοιμασμένη,
άμεση, οργανωμένη κι ενορχηστρωμένη απάντηση
του, στην εκλογική συντριβή της δεξιάς και της νεοφι­
λελεύθερης πολιτικής της, που αντιπροσώπευε τη
μοναδική πολιτική που απομένει στον ιμπεριαλιστικό
καπιταλισμό, για να διατηρηθεί σαν σύστημα. Πολύ
περισσότερο επιτίθεται στην Ελλάδα, κατά γενική
ομολογία με πολεμικούς όρους, γιατί αυτή η συντριβή
του, συνδυάστηκε με το θρίαμβο της αριστεράς στην
Ελλάδα (60% συνολικά) και με την ανάδειξη της κυ­
βέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που νίκησε τη δεξιά με μεγά­
λη διαφορά, τόσο αριθμητική, όσο και αιτιατά ποιοτι­
κή: Αφού η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ και
του Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο ήταν σε αντινεοφιλελεύ-
θερη κατεύθυνση, αλλά έκανε τον ελληνικό λαό να
θυμηθεί τα 4 πρώτα χρόνια της μεταπολιτευτικής δια­
κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (1981-85), όταν η Ελλάδα
προχώρησε αρκετά στο δρόμο προς το Κοινωνικό
Επαναστατικό Κράτος. Σαν αυτό που τώρα οικοδο­
μείται σε όλο τον κόσμο, σαν μοναδική προοδευτική
διέξοδος στην παγκόσμια κρίση του καπιταλιστικού
συστήματος και στην αντιλαϊκή και πολεμική επιδρο­
μή του στην ανθρωπότητα, με επίκεντρο τη Λατινική
Αμερική, αλλά και σε παγκόσμια αντιιμπεριαλιστική
συμμαχία, στην οποία συμμετέχει κάθε φορά και πιο
ενεργά το Κινέζικο Εργατικό Κράτος και η Ρωσία (με
κοινωνική βάση σοβιετική), έστω κι αν ακόμα αυτή η
συμμαχία, αρχίζει να έχει οργανωτική μορφή μόνο
στη Λατινική Αμερική. Το ΠΑΣΟΚ νίκησε γιατί ο Πα­
πανδρέου διατράνωσε σε όλους τους τόνους «σο­
σιαλισμός ή βαρβαρότητα» και γιατί σαν πρόεδρος
της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, υποστήριξε τη «σοσιαλι­
στική προοπτική και ένωση της Ευρώπης». Γιατί έχει
δει ότι ο ελληνικός λαός είναι ώριμος για το σοσιαλι­
σμό και είναι διατεθειμένος να κάνει την «Ελλάδα
Βενεζουέλα της Ευρώπης», όπως και όλοι οι λαοί
της Ευρώπης και του κόσμου την κάθε χώρα.
Αν ο Παπανδρέου το έκανε αυτό για να κερδίσει
απλά τις εκλογές και για να συγκρατήσει αυτή τη θέ­
ληση του ελληνικού λαού, αυτή είναι τόσο ασυγκρά­
τητη, ώστε αν αυτός θελήσει τελικά να τη συγκρατή­
σει πραγματικά και πολύ περισσότερο αν θελήσει ν'
αθετήσει και ν' αντιστρέψει τις δικές του εξαγγελίες
για «άλλο δρόμο, μαζί με τους πολίτες και πρώτα γι'
αυτούς, μετατρέποντας την κρίση σε ευκαιρία για αυ­
τούς και για την ανάπτυξη της χώρας, σε αντινεοφιλε-
λεύθερη - σ α ν τέτοια αναγκαστικά αντιιμπεριαλιστική
και αντικαπιταλιστική- κατεύθυνση», για να τις στρέ­
ψει προς τη θέληση και τις επιταγές του διεθνοποιη­
μένου καπιταλιστικού συστήματος, πρώτα θα τον
«κρεμάσει ο λαός», α φ ο ύ έχει συνειδητοποιήσει από
την πείρα του και συγκεκριμένα α π ό τις προηγούμε­
νες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ότι α π ό τώρα πρέπει
να στηρίζει τον Παπανδρέου «όπως το σκοινί τον
κρεμασμένο» (Λένιν). Κι α μ έ σ ω ς μετά θα τον
«κρεμάσει» πραγματικά το σύστημα, θα τον πετάξει
στο καλάθι των αχρήστων, όπως έκανε με το Σημίτη,
σαν «χρήσιμο ηλίθιο», σαν πρόσωπο και κυβέρνηση
«μιας χρήσης», αφού στο μεταξύ έχει παίξει τον α­
παίσιο καπιταλιστικό ρόλο της συγκράτησης του κινή­
ματος. Είναι τότε που αμέσως εμείς θα προβλέψουμε
αυτό που προβλέψαμε με το Σημίτη: «αρχίζει η αντί­
στροφη μέτρηση της πτώσης του». Εμείς το είχαμε
πει αυτό για το Σημίτη, σε μια στιγμή που το σύστημα
είχε «φουσκώσει» τα πανιά της φήμης και της κυρί­
αρχης παρουσίας του. Είναι τόσο ασυγκράτητη και
γρήγορη η κρίση αποσύνθεσης κι επιθετικότητας του
συστήματος, ώστε αυτό «τρώει γρήγορα τα παιδιά
του» και πολύ πιο γρήγορα τα νόθα, αυτά που δέχτη­
καν να υιοθετηθούν απ' αυτό. Η ιστορία του ανθρώ­
πινου πολιτισμού θυμάται πια μόνο αυτούς που στον
έναν ή τον άλλο βαθμό δεν υποτάχτηκαν ή/και πολέ­
μησαν το εγκληματικό καπιταλιστικό σύστημα, για να
προωθήσουν την πρόοδο και το σοσιαλισμό. Γιατί η
ιστορική μνήμη, όπως κάθε υγιής νους, κρατάει κι
αναπαράγει τελικά μόνο το «λογικό και το δίκαιο».
(Χ. Ποσάδας).
Είναι ταξική αλήθεια, προοδευτική, επαναστατι­
κή, σοσιαλιστική, ή αντιδραστική, αντεπαναστα-
τική ιμπεριαλιστική, - κ ά θ ε κοινωνική αλήθεια σ'
αυτή τη φάση της ιστορίας της ανθρωπότητας
είναι τέτοια- ότι η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνη­
ση του ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται γρήγορα «στριμωγ­
μένη» κι «ανάμεσα σε δύο πυρά». Έ τ σ ι γρήγορη
είναι και η ανάγκη της επιλογής: Ή ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟ­
ΠΩΛΙΑ Ή ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ. Τα μονοπώλια έχουν την ορ­
γανωμένη διάρθρωση, μορφές και λειτουργία (NATO,
Ευρωπαϊκή Έ ν ω σ η , Χρηματιστικοί Κύκλοι και Τράπε­
ζες, Αποδημητικά Κεφάλαια ντόπια και ξένα, έλλειμμα
που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί και όχι ο λαός,
έτοιμες νεοφιλελεύθερες μεσαιωνικές συνταγές και
προγράμματα, κτλ) για να στρέψουν τα αντιλαϊκά πο­
λεμικά «πυρά» τους και να «στριμώξουν» άμεσα την
κυβέρνηση, ώστε πρώτα να προσπαθήσουν να την
κάνουν να υποκύψει στις πιέσεις τους και στις επιτα­
γές τους, ταυτόχρονα έτσι να δυσφημίσουν αυτή την
κυβέρνηση στο λαό που τη στηρίζει και γρήγορα να
την ανατρέψουν, για να ξαναβάλουν στην κυβέρνηση
τη δεξιά, γνήσια αντιπρόσωπο τους, πριν προλάβει ο
λαός να κερδίσει ένα μεγάλο τομέα του ΠΑΣΟΚ στο
δικό του ταξικό κι επαναστατικό στρατόπεδο και να
προωθήσει τη δική του Λαϊκή, Δημοκρατική, Επανα­
στατική, Αλληλέγγυα, Σοσιαλιστική Κυβέρνηση της
Αριστεράς και τη Λαϊκή Εξουσία και την Κοινωνική,
Λαϊκή, Οικονομία. Αλλά από την άλλη ταξική πλευρά
και ο λαός από τώρα και άμεσα, «στριμώχνει» και
πιέζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πρώτα και κύρια
για να συμμαχήσει πραγματικά μαζί του και «μαζί»,
σε διαρκή συμμαχία, πρώτα πρώτα ν' αντιμετωπί­
σουν την ιμπεριαλιστική επίθεση στη χώρα, ανοίγο­
ντας αυτή τη συμμαχία και την Ελλάδα, άμεσα προς

διεθνείς συμμάχους, στο αντιιμπεριαλιστικό και σοσι­
αλιστικό στρατόπεδο και για να προωθήσει ταυτόχρο-
vcf &7η χώρο, άμεσα βήματα π ρ ο ς τον άλλο δρόμο,
τον εφικτό και κάθε φορά και πιο επίκαιρο, το δρόμο
της προόδου του λαού και της χώρας, το δρόμο προς
το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Λύνοντας το βασικό
και πραγματικό πρόβλημα που υπάρχει σ' αυτή την
κατεύθυνση στη χώρα, όπως παντού:
Ενώ ο διεθνοποιημένος καπιταλισμός, σαν κυρίαρ­
χο ακόμα σύστημα, έχει έτοιμα προγράμματα της δι­
κής του οικονομικής, πολιτικής, επικοινωνιακής και
στρατιωτικής επιβολής, καθώς και τα μέσα, τους θε­
σμούς, για να το κάνει, το προοδευτικό, επαναστατικό
και σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ενώ είναι ώριμο το
προτσές και οι μάζες για να γίνει το σοσιαλιστικό σύ­
στημα που αντιπροσωπεύει, κυρίαρχο σύστημα και
στη συνέχεια μοναδικό (όπως επιδιώκει εγκληματικά
ο καπιταλισμός να είναι μοναδικός και μοιραίος για
την ανθρωπότητα, τη φ ύ σ η και το σύμπαν), πρέπει
ακόμα να διαμορφώνει καθημερινά τα προοδευτικά
βήματα. Γιατί οι τωρινές ηγεσίες των Κομμάτων της
Σοσιαλιστικής, Κομμουνιστικής, Ριζοσπαστικής Αρι­
στεράς και των άλλων προοδευτικών πολιτικών κομ­
μάτων και ρευμάτων, αλλά και των Συνδικαλιστικών
και Κοινωνικών οργανώσεων, έχουν χάσει, ή/και
έχουν εγκαταλείψει την π ρ ο γ ρ α μ μ α τ ι κ ή , πολιτική,
στρατηγική, τακτική συνέχεια της ε φ α ρ μ ο γ ή ς του
επιστημονικού σοσιαλισμού, που λεπτομερειακά
και διαχρονικά (από τη Ρ ώ σ ι κ η Επανάσταση, μέ­
χρι την Κίνα, την Κούβα και τη Βενεζουέλα) έχει
δείξει τον προοδευτικό μονόδρομο, το ΠΡΟ­
ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ Δ Ρ Ο Μ Ο Τ Η Σ Μ Ε Τ Α Β Α Σ Η Σ ΣΤΟ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ Μ Ε Τ Α Σ Χ Η Μ Α Τ Ι Σ Μ Ο .
Έτσι υπάρχει μια γενική αμφιταλάντευση αυτών των
ηγεσιών, ανάμεσα στον οπορτουνισμό (που εύκολα
αντιστρέφεται ή ανατρέπεται από το υπάρχον σύστη­
μα) και το σεχταρισμό (που δύσκολα ή ποτέ δεν πε­
τυχαίνει τους στόχους του, γιατί δεν έχει πολιτική και
τακτική για την ε φ α ρ μ ο γ ή ενός πιθανά σωστού προ­
γράμματος και στρατηγικής).
Εμείς έχουμε αναλύσει ότι στα πλαίσια της ολοκλη­
ρωτικής κρίσης επιθανάτιας αγωνίας, αποσύνθεσης
κι εγκληματικής επιθετικότητας του καπιταλισμού,
όσο κι αν φαντάζει ισχυρό αυτό το σύστημα, με τη
χρηματιστική, τραπεζική, επικοινωνιακή, αλλά και
συγκεκριμένη πολεμική και «βομβιστική», προβοκα-
τόρικη τρομοκρατία που π ρ ο ω θ ε ί (όπως συγκεκριμέ­
να γίνεται και στην Ελλάδα), αποδείχνεται ότι τις μό­
νες που μπορεί να τρομοκρατεί, να τις συγκρατεί και
να τις υποτάσσει, είναι κάποιες απροετοίμαστες κι
αναποφάσιστες ηγεσίες του προοδευτικού και σοσια­
λιστικού στρατοπέδου. Και με κανένα τρόπο δεν μπο­
ρεί να τρομοκρατήσει και να συγκρατήσει, την ασυ­
γκράτητη ωρίμανση και θέληση των μαζών και τις
ηγεσίες εκείνες που είναι έντιμες, συνεπείς κι α π ο φ α ­
σισμένες να π ρ ο ω θ ή σ ο υ ν βήματα προς τον «άλλο
δρόμο», τον προοδευτικό και σοσιαλιστικό. Αυτές οι
έντιμες ηγεσίες κι αν ακόμα δεν είναι προετοιμασμέ­
νες από πριν, γρήγορα προετοιμάζονται, «πλέκουν
το πουλόβερ ενώ ήδη το φ ο ρ ά ν ε » , σε συμμαχία με το
λαό και τις οργανώσεις του. Κι έχουμε ταυτόχρονα
αναλύσει, ότι αυτές οι έντιμες ηγεσίες, πρέπει και
μπορούν να εξοπλιστούν με μια κατανόηση γύρω
από τις τωρινές προθεσμίες και χωροχρόνους της
προοδευτικής, επαναστατικής, σοσιαλιστικής κοινωνι­
κής πορείας. Ότι ακόμα και σε μικρά θετικά βήματα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ «ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ», ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΕΚΚ(Τ)
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΦΥΛΗΣ 213, Α Ν Ω ΛΙΟΣΙΑ, Τ.Κ 13341. ΗΛ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: m i j b o u m i s @ g m a i l . c o m
2
προς την ικανοποίηση των ταξικών και ιστορικών
προοδευτικών διεκδικήσεων του εργαζόμενου λαού
που θα κάνουν, ο ιμπεριαλισμός και οι ντόπιοι εκ­
πρόσωποι του, θ' αντιπαραθέσουν αναπόφευκτα -
γιατί στην τωρινή, τελική κι επιθανάτια κρίση τους δεν
μπορούν ν' ανεχθούν ούτε αυτά τα μικρά βήματα-
μεγάλα εμπόδια, σαμποτάζ, αποκλεισμούς κι επιθε­
τικότητα. Έτσι πρέπει και μπορούν αυτές οι ηγεσίες,
έχοντας μια αμφίδρομη σχέση και συμμαχία με τον
οργανωμένο λαό και μια σχέση αμείλικτης άμυνας κι
αντεπίθεσης απέναντι σ' αυτή την επίθεση του ιμπε­
ριαλισμού, να κάνουν τότε κι αυτές αντίστροφα και
ΜΕΓΑΛΑ ΒΗΜΑΤΑ, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Επεξεργαζόμενες και ξεδιπλώνοντας το δικό τους
ολοκληρωμένο αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστι-
κό σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Έ ν α παράδειγμα είναι η
λυσσαλέα επίθεση της EE, των διεθνών χρηματιστι­
κών κύκλων και της ντόπιας χρηματιστικής ολιγαρχί­
ας στην Ελλάδα, ενάντια στα πρώτα μικρά θετικά
μέτρα αναδιανομής του Α Ε Π από την κυβέρνηση
της χώρας. Ανάμεσα στ' άλλα, η ολιγαρχία, σαν ορκι­
σμένος εχθρός του έθνους, έβγαλε έξω από τη χώρα
μεγάλα κεφάλαια! Τι πρέπει να γίνει απέναντι σ' αυτό;
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση πρέπει, και να επιμείνει
στην αναδιανομή του ΑΕΠ, ενάντια στους κατέχοντες
και υπέρ των εργαζομένων, έτσι όπως την υποσχέθη­
κε κι εν μέρει προώθησε μετεκλογικά, αλλά και να
πάρει «μεγάλα» μέτρα που θα εμποδίσουν αυτή τη
φυγή κεφαλαίων, ή/και να απαλλοτριώσει προς
όφελος των εργαζομένων και της πατρίδας τις εγκα­
ταστάσεις τους, που εθνικοποιημένες θα δουλέψουν
κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων. Επίσης, μό­
νο τα κλεμμένα και τα χρωστούμενα ν' απαιτήσει από
τους «κατέχοντες» η κυβέρνηση, φτάνει % τ ο ίδ:ο
«μεγάλο» αντικαπιταλιστικό συμπέρασμα. Κανένα
Σύνταγμα δεν μπορεί να εμποδίσει σήμερα τη
μετάβαση προς το σοσιαλισμό. Κι αν π ρ ο σ π α θ ή ­
σει ο ιμπεριαλισμός και η ολιγαρχία να το κάνει
«συνταγματικά» και πραξικοπηματικά, τότε είναι
επίσης άμεσα, που μπαίνει η ανάγκη για εκλογές
για Συντακτική Σ υ ν έ λ ε υ σ η και Επανίδρυση μιας
νέας Δημοκρατικής, Λαϊκής, Προοδευτικής, Α λ λ η ­
λέγγυας και Σοσιαλιστικής Ελλάδας. Βασισμένη
από και για το λαό και τις οργανώσεις του.
Ο λαός, οργανωμένος στους ανεξάρτητους από
την κυβέρνηση ταξικούς, πολιτικούς, συνδικαλιστι­
κούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς οργανισμούς,
άμεσα και μ' αυτή την έννοια, στηρίζει, πρέπει και
μπορεί άμεσα να στηρίξει τον πρωθυπουργό Γ. Πα­
πανδρέου και την κυβέρνηση του, ενάντια στον ιμπε­
ριαλισμό και την EE. Γιατί πραγματικά «ένας είναι ο
εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» και τώρα αποδείχνεται
<αι πάλι στην πράξη. Έ τ σ ι λοιπόν στην πράξη πρέπει
και ο λαός με τις πολιτικές, συνδικαλιστικές και κοινω­
νικές οργανώσεις του, σε συμμαχία με την κυβέρνη­
ση, αν αυτή θελήσει σ' αυτή την κατεύθυνση, να προ-
(ωθήσει το Εθνικό και Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό
Μέτωπο και Πολιτική. Αν π ά λ ι δεν το θελήσει η σο­
σιαλιστική κ υ β έ ρ ν η σ η , π ο τ έ πια δεν π ρ έ π ε ι να ε­
π ω φ ε λ η θ ε ί η δ ε ξ ι ά α π ό το κ υ β ε ρ ν η τ ι κ ό κενό, για
να π ά ε ι το υπάρχον σύστημα από την εξουσία και πάλι
στην κυβέρνηση. Πρέπει να προωθηθεί στην πράξη «Το
ΠΑΣΟΚ, ή καλύτερα η Αριστερά, στην κυβέρνηση, ο λαός
στην εξουσία», που μόνο αντικαπιταλιστική, αντιιμπερια-
λιστική και σοσιαλιστική πρέπει να είναι, για να είναι
προοδευτική για τη χώρα και το λαό της.