Hipertekst Termin je ezdesetih godina prolog stoljea

skovao Theodor H. Nelson i definirao ga kao: "nesekvencijalno

pisanje - tekst koji se grana i omoguuje itatelju izbor, a najbolje ga
je itati na interaktivnom ekranu". Hipertekst se sastoji od odsjeaka
tekstualne grae ili leksija (rijei, video klipova, zvunih zapisa, i
slino) i niza veza ili linkova koje vode od jednog odsjeka ili vora
do drugih
Hipertekstualna organizacija tekstova povezuje se i s knjinikom i
enciklopedijskom organizacijom, pa
se knjinica i enciklopedija nazivaju i "protohipertekstovima". Rije
je o arbitrarnoj organizaciji podataka pri kojoj je itateljska najmjera
ta koja stvara redoslijed pristupa podacima
Karl Konrad Friedrich Wilhelm Lachmann (fonetski: Karl Lahman; 4. mart 1793 - 13 mart 1851)
je bio nemaki filolog i kritiar.U biblijskoj znanosti Lahman je poznat po tome to je 1831. prvi
nainio prvu kritiku verziju grkog teksta Novog zaveta, koja nije bila zasnovana na Textus
Receptus-u Erazmo Roterdamski. (scribd) Posle vie od 300 godina, svetu je najzad dato
izdanje Novog zaveta na grkom zasnovano iskljuivo na Biblijski rukopisi iz antika.On je takoe
veoma bitan za razvoje tekstologija, jer je (g. 1842) ustanovio uvenu metodu za klasifikaciju
rukopisa na temelju usporeivanja sadraja teksta, koja polazi od traenja tzv. zajednike
pogreke u kodeksima; naime, istoj familiji pripadaju kodeksi koji sadre istu znaajnu
pogreku.
tekstologija ili kritika teksta bavi se tekstom sa stanovita njegove
istorije, ispituje njegovu autentinost, tei utvrivanju identiteta autora
i datuma nastanka teksta. Bavi se izradom kritikih izdanja tekstova,
koji podrazumijevaju rekonstrukciju tekstova s ciljem stvaranja teksta
to blieg i to slinijeg originalu, odnosno arhetipa.
( recensio, recensere )
, .
[1]
.
. 18.
, .
faza ispravljanja greaka i stvaranje kritikog
izdanja je emendacija. Metod se, dakle, svodi na sljedee: greke slue za stvaranje
sheme, shema slui za biranje varijanti koje se smatraju najvjerovatnije vjernima
originalu,
a spajanjem tih varijanti dobija se kritiko izdanje teksta. Osnovna karakteristika
ovog metoda, koja ga izdvaja od ostalih i daje mu prednost nad njima, je to to
ono to pomae otkrivanju genealokih odnosa meu rukopisima nije jednakost,
odnosno to nisu mjesta na kojima su verzije iste, nego razlike u njima, inovacije u

jednom rukopisu u odnosu na druge, a te inovacije nazvane su greke.

Terminus post quem (latinski za "granica nakon koje") i terminus ante quem ("granica pre
koje") jesu izrazi kojim se oznauju poznate vremenske granice za datiranje nekog
dogaaja. Terminus post quem oznaava najraniji, a terminus ante quem najkasniji mogui
trenutak u kojem se odreeni dogaaj mogao desiti, prosuujui na temelju trenutno postojeih
informacija. Mogue je da su za neki dogaaj odreeni i terminus post quem i terminus ante
quem, odnosno ceo vremenski raspon u kojem se on mogao dogoditi, ali za mnoge dogaaje
utvrena je samo jedna od te dve vremenske granice.

rondo (fr. rondeau) - lirske pesme nastale u Francuskoj u XIV veku (mala vesela
pesma ,obino od 13 redaka, u 2 dela I sa jednim refrenom koji se ponavlja). arl
Orleanski. Poinje refrenom koji se u pravilnim intervalima ponavlja kurtozna
tema.
STILISTICKA KRITIKA bavi se jezikom knjizevnih dela i trudi se da strucno prikaze
oblikovanje jezicke gradje u delu.
Predstavnik je Leo Spicer (predstavnik tzv. minhenske skole).
Lingvistika stilistika - glavni predstavnik arl Baji koji e govoriti o afektivnom dodatku - isto
intelektualnoj informaciji. Lingv. stilistika govori o 3 vrednosti izraza:
1. Pojmovna: objektivno, logino znaenje poruke
2. Afirmativna: obeleje koje nesvesno proizilazi iz prirode
3. Impresivna: odnosi se na tenju da se samim izrazom utie na onoga kome se obraamo
Stil predstavlja izbor iz jezika, mi biramo odreenu mogunost od onih koje su nam na raspolaganju.
Stilistika kritika se bavi jezikom knjievnog dela i trudi se da struno prikae
oblikovanje jezike grae u delu. Vana je individualna upotreba jezika i nain na
koji se individualnost izraava u stilu. Najvaniji predstavnik je Leo picer,
predstavnik Minhenske kole. Osnovno polazite je jezik dela. Stil podrazumeva i
odstupanje od norme (devijacije). Ispituje se jezik samog knjievnog dela.
picer: Karakteristike odstupanja treba da nas odvedu do psihe samog autora.
On shvata delo kao celinu. To je metoda filolokog kruga.