BALAKI KO DAY SAMTANG GASAKAY TAG HABALHABAL

Adonis G. Durado

Balaki ko day
Samtang gasakay tag habalhabal.
Idat-ol og samut
Kanang imong dughan
Nganhi sa akong bukobuko
Aron mas mabatyagan ko ang hinagubtob
Sa imong kasingkasing.
Sa mga libaong nga atong malabyan.
Gaksa ko paghugot
Sama sa lastikong
Mipungpong sa imong buhok.
Ug sa kainit sa imong ginhawa
Gitika kining akong dughan.
Ang mga balili unya
Nga naghalok sa tong batiis
Isipon tang kaugaligong mga dila.
Dayon samtang nagakatulin
Kining atong dagan,
Mamiyong tag maghangad
Ngadto sa kawanangan
Aron sugaton ang taligsik
Sa uwan, dahon, ug bulak.

RECITE TO ME, DAY, A POEM WHILE WE RIDE A HABALHABAL

(the blog writers translation)

Recite to me, day

A poem while we ride a habalhabal.
Stick your chest closer
Here on my back
So that I can feel better the beatings
Of your heart.
With the potholes that dot our way
Embrace me tightly
Like the rubber bands
That you use to tie your hair.
And with the warmth of your breaths
Tickle this heart of mine.
And the amorseco
That kiss our legs
Lets think of them as our own tongues.
Then while were speeding up
Our ride
Lets close our eyes and face
The wide sky
To meet the drizzle
Of rain, leaves, and flowers.