Pulang Rosas para kay Inay

Mahalin at pahalagahan natin ang ating mga ina dahil ilang hakbang lang ang
layo nila sa kamatayan ng tyaoy kanilang isinilang at ang hirap na kanilang
dinanasa para sa atin ay hindi matatawaran upang tayoy mapangalagaan. . . . .

Ako si Ariella San Jose nakapagtapos ng Bachelor in Business

Administration. Salamat sa aking ina dahil sa kanyang pagsasakripisyo at
pagpapakahirap nakapagtapos ako ng aking pag-aaral na may karangalan.
Pinagsikapan ng aking balong ina na ako ay mapalaki ng maayos at
mapag-aral. Tinuruan niya ako hindi lang ng mga aral sa paaralan bagkus ng
aral sa buhay
Sa kasalukuyan ako ay nagtatrabaho sa isa sa pinakamalaking
kumpanya ng mga gumagawa ng laruan. Ako rin ang susunod na magiging
bise preidente ng nasabing kumpanya.
Maraming nagsasabi na ako na ang pinaka maswerteng babae, halos
ang lahat ay nasa akin na pero nag kakamali sila. Nasa akin nga ang luhong
gusto ko ngunit aam ko na may kulang. . . . ang aking ina.
Hindi ko man lang naipadama sa kanya kung gaano ko siya kamahal.
Ang mga simpleng bagay na kanyang hiniling tulad ng daster ay hindi ko
naibigay. . . .
Ella, anak pwede mo ba akong maibili ng daster? simple at murang
damit hindi ko pa ibinigay, mas inuna ko ang trabaho. sige nay ibibili kita
pero marami pa akong ginagawa sa trabaho ngayon, sa sabado ko na bibilhin
para sa iyo. Sabado na ngunit hindi ko binili.
Lunes ng umaga ng kami ay mag-usap at muli siyang humingi ng
panyo. Sinabihan ko siyang muli na sige nay ibibili kita ngunit sa sabado na
dahil marami pa akong ginagawa sa opisina.
Ikalawang sabado ngunit hindi ko pa rin binibili ang mga mumunting
bagay na nais ng aking ina.
Ikatlong lunes nag-usap kami ni ina at sinabi niyang hindi ko naman daw siya
naibibili ng mga nais niya. Kaya sana raw maibili ko siya ngayon. Hiniling
niyang bilhan ko siya ng suklay.
Inulit ko lang ang sagot ko noong nkaraang dalawang lunes na humingi
siya at ito ay ang marami akong ginagawa sa opisina at sas sabado mo na
lang bibilhin.
Lahat ng hiniling niya ay hindi ko binili, hindi dahil wala akong pera o
wala akong oras kundi dahil sa sama ko ng loob sa kanya. Noong bata pa ako
at nag-aaral ang lahat kong hinihingi sa kanya ay hindi niya ibinibigay. Palagi
niya na lang akong pinapangakuan ngunit hindi niya tinutupad kesyo daw
hikahos kami sa buhay, inuna pa ang pambili ng pagkain at pangbayad ko sa
paaralan. Hindi ko yun inunawa,nagtanim ako sa kanya ng sama ng loob.
Sabado, ng naparaan ako ng tindahan ng mga bulaklak at nakuha ang
atensyon ko ng isang batang lalaki malapit sa estero ng tindahan at siyay
parang may hinahanap bmaba ako ng aking bagong sasakyan at lumapit sa
kanya, tinanong ko siya kung ano ang ginagawa niya at ang sabi ng paslit ay

hinahanap niya raw ang nahulog niyang limang piso hinahanap ko ho ang
nahulog kung limang piso para makabili ako ng rosas para sa aking ina sa
narinig ay biniro ko pa ang bata, naku baka ibibili mo lang para sa iyong
girlfriend sinagot ako ng bata na hindi daw para sa kanyang girlfriend kundi
para talaga sa kanyang ina kaya sa narinig ay naawa ako sa bata kay
sinabihan ko siyanag ako ang bibili. sige ako ang bibili ng rosas para sa
iyong ina bastat ipapakita mo sa akin ang iyong pagbigay sa kanya sa
narinig ay pumayaga ang bata kaya isang dosenang pulang rosas ang aking
binili para sa ina ng bat.
Pinasakay ko ang bata sa aking sasakyan at sinabihang ituro niya ang
daan papunta sa kanyang ina.
Nakarating kami sa lugar ng kanyang ina, bumaba siya at tumakbo
papasok sa semanteryo. Kahit na naguguluhan ako sa lugar na piansaok ng
bata ay sinundan ko siya baka kako na nasa loo bang ina at may binisitang
puntod ngunit ako ay nag kamali ng Makita ko mismo na inpinatong ng bata
ang mga rosas sa isang puntod at sinabing andyan ang kanyang ina ate
nandito po ang aking ina, namatay po siya ng ako ay limang taong gulang
lamang ngunit ipinangako ko sa kanya na tuwing araw ng puso ay bibigyan
ko siya ng rosas. Maraming salamat ate at tinulungan mo ako matupad ang
akig pangako kay nanay sa nakita ko at narinig tinanong ko ang bata kung
marunong siyang umuwi ng mag-isa sa kanila at iniwanan ko ng pamasahe.
Bumalik ako ng tindahan at bumili rin ng isang dosenang pulang rosas
para kay ina. Nang mabili ko na ay agad akong umuwi. Inay, nay? tawag ko
sa aking ina ngunit walang sumasagot. Pinuntahan ko ang kanyang kwarto at
nang mabukasan ko ito ay nabitawan ko na lang ang mga rosas na aking
dala.