BUHAY NI RIZAL SA ATENEO

Narrator: Ganun nalang ng naramdaman ni rizal ng inihatid siya ni paciano sa

ateneo sa intramurus. Naranasan niya ang pait, tagumpay at pag-ibig sa
buhay bilang isang studyanteng maynila.
Labing isang isang taon palang si rizal nang siya ay ipasok sa ateneo.
Noong unay diskumpeyado pa ang mga pari na tanggapin siya na bukod sa
alangan pang nagpatala ay sadyang napakamaliit at napakatamlay pa ni
rizal.
Paciano: tara na pepe
Pepe: (maluhaluha na niyakap ang ama at ina).
Mga kapatid: paalam pepe, mag-ingat ka
Pepe: (nagaalinlangan umalis)
Narrator: Sinamahan ni paciano si pepe sa ateneo para magpatala.
(PUMASOK CLA SA OPISINA NI FATHER MAGIN FERNANDO)
PACIANO AT PEPE: umupo sa harapan ngpadre.
Paciano: nais po sanang humabol sa pasukan ung kapatd ko father.
(pepe tahimik)
Father: Naku iho pasensya na, subalit nuong nakaraang araw pa ang huling
pagpapatala sa semistreng ito.
Pasensiya kana hindi na naming maaring tanggapin ang iyong kapatid.. sa
dalwang rason.
Una: hulinghuli na kayo sa pagpapatala
Pangalawa: napakaliit ng iyong kapatid at napakatamlay hindi akma sae dad
nya ang kaninyang k
katawan.
Paciano: pasensya napo kayo kung nahuli kami sa pagpapatala.
Nagmakaawa po kami sa inyo, sapagkat sayang po ang pagkakataong ito.
Father: Pasensya na talaga iho. Sapagkat sumususnud lang ako sa patakaran ng
paaralang ito.
Narrator: lumabas na ang magkapatid sa opisina ng matamlay. Papalayo na sana
sila , nakita ni manuel ang magkapatid at hinabol isinalaysay ni paciano
ang dahilan kung bakit sila napubta sa ateneo.
Manuel: paciano!!!!!!!!!!!!!!!!!
Paciano: (lumingon)

Manuel: antayin nyo ako.

Paciano kumusta?
Paciano: ok lang manuel
Manuel? Ito ba ang iyong kapatid na si pepe?( hinawakan sa ulo si pepe)
Pepe: nagbigay galang kay manuel) magandang umaga po ginoong manuel!!
Paciano: oo manuel
Manuel: o paciano bakit ng aba kayo naparito?
Paciano: nais sanang mag-aral ng kapatid ko dito, pero hindi siya tinanggap.
Manuel: kaya pala nakita ko kayo kanina, para kayong sinukluban ng langit.
(tumawa)
Bakit daw?
Paciano: huli na daw siya sa pagpapatala at masakitin
Manuel: natahimik
Sige sandali umupo muna kayo sa gilid kakausapin ko si father Fernando.na
tanggapin si pepe
Paciano: talaga manuel?
Manuel : oo naman ikaw pa. ikaw na.
(umalis na at pinuntahan si padre Fernando)
Narrator: Nakumbinsi ni manuel si padre Fernando ,at sa wakas tinanggap si pepe.
Manuel: ok na paciano!
Paciano: talaga manuel? Naku maraming salamat sayo kaibigan..itoy tinatanaw
naming utang na loob sa iyo.
Manuel: walang anuman paciano. Sige paalam sa inyo. Sa muli nating pagkikita
kaibigan.