Dr.

Yiğit Çanga

Dr.Siyami Ersek Hastanesi Kardiyoloji Bölümü

Yaş ile birlikte prevalansı artan, klinik pratikte en
sık görülen kalp ritim bozukluğudur.

Prevalansı genel toplumda 0.4% - 1% arasındadır,

ancak 80 yaş üzerinde 8% oranında görülmektedir.

Hastaların 70%’i 65-85 yaş aralığındadır.

Tüm AF olgularının 88%’den fazlasında

kardiyopulmoner hastalık öyküsü mevcuttur.
Atrial fibrilasyonlu hastalarda tromboemboli,
kalp yetersizliği sıklığı ve tüm sebeplere bağlı
mortalite normal sinus ritminde olanlara göre
belirgin artış göstermektedir

Nonvalvular AF’da yıllık stroke oranı 5%

civarında ve NSR’de olanlara göre 2-7 kat daha
fazladır.

Romatizmal kapak hastalığı + AF olanlarda ise

bu oran normal populasyona göre 17 kat,
nonvalvular AF olan hastalara göre ise 5 kat fazla
bulunmuştur.
Hız ile ritim kontrolünü karşılaştıran 6
randomize çalışma
PIAF (2000)
AFFIRM (2002)
RACE (2002)
STAF ( 2002)
Hot Cafe (2004)
Record AF (2009)
PIAF
Persistan AF (7-360 gün)
252 hastanın 125’i hız 127’si ritm kontrol grubu
olarak ikiye ayrıldı.
Ortalama yaş 61.
1 yıl takip edildi.
Diğer çalışmalardan farkı primer sonlanım
noktasının semptomatik iyileşme olmasıdır.
1 yıl sonunda hız kontrol grubunun 10%’u , ritm
kontrol grubunun 56%’sı sinüs ritmindeydi.
Her iki grup arasında yaşam kalitesi açısından
fark bulunamamıştır.(p=0.317)
AFFIRM
Paroksismal ve Persistan AF.
4060 hasta hız ve ritim kontrol gruplarına ayrıldı.
Ortalama yaş 69.7 .
3.5 yıl takip edildi.
Primer sonlanım noktası tüm nedenli mortalite.
Hız kontrolünde hedef rest <80/dk, 6 dakika yürüme testi
sırasında < 110/dk olacak şekilde belirlendi.
Ritm kontrol grubunda klinisyenin görüşüne bırakılarak en az 4
tercihen 12 haftalık sinus idamesi sonrası antikoagülasyon
durduruldu. Hız kontrol grubunda antikoagülasyon kesilmedi.
AFFIRM
Sekonder sonlanım noktaları ise stroke, anoksik
ensefalopati, major kanama ve kardiak arrest.

Çalışma sırasında, kalp yetersizliği ve kontrol

edilemeyen semptomlar nedeniyle 248 hasta
ritim kontrol grubuna geçmek zorunda kaldı.

594 hasta ise hız kontrol grubuna geçti.

5 yıl sonunda sinüs ritmini idame ettiren hasta

oranı ritim kontrol grubunda 63%, hız kontrol
grubunda 35%.
Cumulative Mortality from Any Cause in the Rhythm-Control Group and the Rate-Control
Group

The Atrial Fibrillation Follow-up Investigation of Rhythm

Management (AFFIRM) Investigators, . N Engl J Med
2002;347:1825-1833
Primer ve sekonder sonlanım noktalarında
anlamlı fark saptanmadı.
Yaşam kalitesi açısından fark saptanmadı.
Hastaneye yatış ve ilaç yan etkileri ritim
kontrol grubunda daha fazlaydı.
Karşılaştırılan tüm parametrelerde her iki
grup arasında fark yoktu veya hız kontrolü
lehineydi.
Diğer çalışmalara kıyasla sinüs ritminin
idamesi her iki gruptada daha fazlaydı.
Stroke her iki gruptada düşük orandaydı (1%
yılda). Warfarini kesenlerde ve INR’si
subterapötik olanlarda görüldü.
RACE
Persistan AF .
Daha önce 1-2 kez kardiyoversiyon yapılmış.
522 hasta.
Ortalama yaş 68.
 2.3 yıl takip edildi.
Primer sonlanım noktaları ise kardiovasküler
nedenli ölüm, kalp yetersizliği, tromboembolik
komplikasyon, kanama, pacemaker
implantasyonu ve ilaç yan etkileriydi.
Tüm sonlanım noktaları her iki grupta benzerdi.
Major kardiovasküler olaylar ritim kontrol
grubunda, hipertansiflerde ve kadınlarda daha
sıktı.
Record AF
Paroksismal ve Persistan AF (yeni tanı alan < 1 yıl).
5604 hasta.
Sonlanım noktaları, kardiovasküler ölüm, stroke
veya TİA, myokard enfarktüsü, aritmi veya başka
bir kardiak nedenli hospitalizasyon.
1 yıllık sonuçlar açıklandı.
Ritim kontrol grubundaki hastalar daha genç ve
rest kalp hızı düşük hastalardı.
Hız konrtol grubunda ise kalp yetersizliği, diabet ve
kapak hastalığı daha sıktı.
Ritim kontrol grubunun 81%’i hız kontrol grubunun
ise 31%’i sinüs ritmindeydi.
Record AF
Diğer çalışmalar gibi sonlanım noktalarında
her iki grupta fark yok.
Ritim grubunda aritmiler, hız grubunda ise
kalp yetersizliği nedenli hospitalizasyonlar
daha fazla saptandı.(istatiksel olarak anlamlı
değil)
Tedavi başarısı ritim kontrol grubunda sinüs
ritminin sağlanması, hız kontrol grubunda ise
rest kalp hızının < 80 olmasıydı ve ritim
kontrol grubunda başarı daha yüksekti.
Hız yada Ritim kontrolü için
karar verme
Ritim veya hız kontrolü bireyselleştirilmeli.

Sinüs ritminden sağlanacak yarara dayanmalı.

Rekürrens oranı dikkate alınmalı.

İlaç yan etki olasılığı göz önüne alınmalı.

Ritim
Genç
Yeni başlayan AF
Semptomatik
Uzun süre antikoagülasyona uygun olmayan
Komorbidite nedeniyle acil durumlar
Düzeltilebilir nedenlerin AF’a neden olduğu
durumlar
Sinus ritminde kalma şansı yüksek hastalar
(Hipertansif olmayan, sol atrium çapı normal,
kısa süreli AF)
Hız
İleri yaş
Permanant AF
Asemptomatik
Uzun süre antikoagülasyona uygun
Ritim idame olasılığı düşük
Antiaritmik tedavi riski yüksek
Semptomlara bağlı olmakla beraber hız kontrolü kalp
yetersizlikli yaşlı hastalarda başlangıç tedavisi olabilir
Vaughan Williams Sınıflaması
Tip IA: Disopyramide, Procainamide, Quinidine
Tip IB: Lidocaine, Mexiletine
Tip IC: Flecainide, Moricizine, Propafenone

Tip II: Beta-blokerler

Tip III: Amiodarone, Bretylium, Dofetilide,

Ibutilide, Sotalol

Tip IV: Kalsiyum kanal blokerleri

AF farmakolojik kardioversiyonu
7 güne kadar:
Dofetilide, flecainide, ibutilide, propafenone class I
Amiodarone class IIa
Sotalol ve digoksinin yeri yoktur.
7 günden uzun süren:
o Dofetilide class I
o Amiodarone ve ibutilide class IIa
o Propafenone class IIb
İdame
Klas 1A , 1C ve III sinüs ritmi idamesinde etkili
antiaritmiklerdir.

Amiodarone paroksismal ve persistan AF’de

sinus ritmi idamesinde sotalol ve propafenona
üstündür.(yan etki profili yüksek)

İdamede beta-bloker, digoksin, dofetilide ve

ibutilide etkinliği sınırlıdır.
 Antiarrhythmic drug therapy to maintain sinus rhythm in patients with recurrent
paroxysmal or persistent atrial fibrillation

Fuster, V. et al. Circulation 2001;104:2118-2150

Copyright ©2001 American Heart Association

Günlük Doz

Amiodarone 100–400 mg ( yükleme dozu 1 ay

boyunca günde 600 mg veya 1 hafta boyunca
günde 1000 mg)

Propafenone 450–900 mg

Sotalol 240–320 mg
TEŞEKKÜRLER…