Katuturan ng Maikling Kuwento

Ang maikling kuwento ay isang

maigsing salaysay hinggil sa isang
mahalagang
pangyayaring
kinasasangkutan ng isa o ilang tauhan
at may iisang kakintalan o impresyon
lamang. Isa itong masining na anyo ng
panitikan. Tulad ng nobela at dula, isa rin
itong paggagad ng realidad, kung
ginagagad ang isang momento lamang o
iyong isang madulang pangyayaring
naganap sa buhay ng pangunahing
tauhan.

Si Edgar Allan Poe ang

itinuturing na "Ama ng
Maikling Kuwento dahil
siya ang kauna-unahang
manunulat na nagpakilala
ng maikling kwento bilang
isang sining.
Deogracias A. Rosario
itinuturing na Ama ng
Maikling
Kuwentong
Pilipino

Pahapyaw
na
Maikling Kuwento

Kasaysayan

ng

Nag ugat ang kuwentong

Pilipino sa sinaunang kultura ng ating
bansa. Ang mga katunayan rito ay
mababakas sa mga sinaunang kuwento
ng ibat ibang grupong etniko sa ibat
ibang rehiyon sa bansa gaya halimbawa
ng mga epiko, alamat, kuwentong bayan,
at iba pang kauring salaysay tungkol sa
mga tao, pook o lugar, punongkahoy,
pinagmulan ng mga bagay-bagay, may
buhay man o wala, ng lipi at lahi.

Bahagi ng Maikling Kuwento

Simula
Kabilang sa simula
tagpuan, at suliranin.

ang

mga

tauhan,

Gitna
Binubuo ang gitna ng saglit na kasiglahan,
tunggalian, at kasukdulan.
Wakas
Binubuo ang wakas ng kakalasan at
katapusan. Gayunpaman, may mga kuwento na
hindi laging winawakasan sa pamamagitan ng
dalawang huling nabanggit na mga sangkap.
Kung minsan, hinahayaan ng may-akda na
mabitin ang wakas ng kuwento para bayaang
ang mambabasa ang humatol o magpasya kung
ano, sa palagay nito, ang maaring kahinatnan ng
kuwento.

Mga Sangkap ng Maikling Kwento:

1. Banghay tumutukoy sa maayos,
kawing-kawing at magkakasunod na
mga pangyayari.
2. Tauhan tumutukoy sa mga tauhang
gumagalaw sa kwento na maaaring
pangunahing tauhan at pantulong na
tauhan.
3. Tagpuan tumutukoy sa lugar at oras
ng pinangyarihan ng kwento.
4. Paningin pananaw na pinagdaraanan
ng mga pangyayari sa isang kwento.

5. Paksang-diwa o tema tumutukoy sa

kaisipang iniikutan ng katha. Ito ang sentral
na ideya ng kwento na naghahayag ng
pagkaunawa sa buhay. Ito ay hindi dapat
ihayag sa isang salita o parirala lamang
kundi
sabihin
ito
sa
isang
buong
pangungusap.
Halimbawa:
ang pagsama ng isang
tao
kundi ihayag ang buong pangungusap
nang ganito:
kung minsan, ang pagsama ng isang tao ay
dala ng
mapapait niyang karanasan sa
buhay

6. Katimpian masining na paglalarawan

sa
damdamin.
Ang
maingay
at
nagpapalahaw na pag-iyak ay di tanda
ng kalaliman ng kalungkutan; di gaya ng
tahimik, pigil at di mailuhang pighati.
7. Pahiwatig

tinatalakay
ang
pangyayaring nagaganap sa isang akda.
Ipinahihiwatig ang pangyayaring inaakalang
mahalaga sa kwento. Dahil dito, nagiging
malikhain ang mga mambabasa sapagkat
naiiwan
ang
kanyang
guniguni
o
imahinasyon
sa
mga
pangyayaring
nagaganap o maaaring maganap sa
maikling katha.

8. Simbolo ito ang mga salita na kapag binabanggit sa

isang akdang pampanitikan ay nag-iiwan ng ibat ibang
pagpapakahulugan sa mambabasa.
Halimbawa:
Ang puti ay kumakatawan sa kalinisan o
kawagasan samantalang ang pula ay kumakatawan sa
katapangan o kaguluhan.
Kagaya ng mga tayutay o talinghaga, ang
pangunahing layunin ng simbolo ay ang magkintal ng
mga imahe o larawan. Sa isang maikling kuwento lalo na,
makakatulong nang malaki ang mga simbolo upang
makapagdulot ng kaisahang kintal o diwa.

tanikalang bakal - kawalan ng kalayaan

putol na tinapay at santabong sabaw paghihirap
maruming kamay - kasalanan
sugat ng puso - pighati, dalamhati

9. Suliranin

mga
problemang
kinakaharap ng mga tauhan sa kwento. Ito
ang nagbibigay daan upang magkaroon ng
kulay at kawili-wili ang mga pangyayari sa
kwento.

10. Tunggalian ito ang nagbibigaydaan sa madudulang tagpo upang lalong

maging kawili-wili at kapana-panabik ang
mga pangyayari kayat sinasabing ito ang
sandigan ng akda.
a. tao laban sa tao
b. tao laban sa sarili
c. tao laban sa kalikasan
11. Kasukdulan dito nagwawakas ang
tunggalian. Pinakamasidhing pananabik
ang madarama ng mga mambabasa sa
bahaging
ito
sapagkat
dito
pagpapasyahan
ang
kapalaran
ng
pangunahing tauhan o bayani sa kwento.

12.Himig itoy tumutukoy sa kulay ng

damdamin.
Maaaring
mapanudyo,
mapagtawa at iba pang magpapahiwatig
ng kulay ng kalikasan ng damdamin.
13.Salitaan ang usapan ng mga tauhan.
Kailangang magawang natural at hindi
artipisyal ang dayalogo.
14. Kapananabikan nalilikha ito sa
paglalaban ng mga tauhan o ng bidang
tauhan laban sa mga kasalungat niya. Ito
ang pagkabahalang nararamdaman ng mga
mambabasa bunga ng hindi matiyak ang
magiging
kalagayan
ng
pangunahing
tauhan sa kanyang pakikipagtunggali.

15. Kakalasan ito ang kinalabasan ng

paglalaban ng mga tauhan sa akda.
16.Galaw tumutukoy ito sa pagkakalahad
o pag-unlad ng kwento mula sa
pagkakalahad ng suliranin hanggang sa
malutas ang suliraning ito sa wakas ng
katha.
17. Wakas bagamat ang kwentoy
maaari nang magwakas sa kasukdulan,
may mga pagkakataong kailangan pa rin
ng katuusan upang ipahayag ang mga
pangyayari pagkatapos ng kasukdulan.
Maaari itong ipaloob ang paliwanag o
pahiwatig sa tiyak na sinapit ng
pangunahing
tauhan
sa
halip
na